Klonafen
Clonazepamum
Tabletki 0,5 mg | Clonazepamum 0.5 mg
Tarchomińskie Zakłady Farmaceutyczne "Polfa" S.A., Polska
Ulotka
DCP_ RN_21.11.2022 v3 Ulotka dołączona do opakowania: Informacja dla pacjenta
Klonafen, 0,5 mg, tabletki Klonafen, 2 mg, tabletki Clonazepamum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. • Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. • W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. • Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. • Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
Lek Klonafen zawiera substancję czynną klonazepam, która należy do grupy leków o nazwie benzodiazepiny. Klonafen jest stosowany w przypadku braku odpowiedzi na inne leki w leczeniu większości typów padaczki, zwłaszcza napadów nieświadomości, w tym atypowych napadów nieświadomości, napadów miokloniczno- atonicznych i toniczno-klonicznych.
Nie należy przyjmować leku Klonafen, jeśli pacjent jest uczulony na: • klonazepam lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienione w punkcie 6), • inne leki z grupy benzodiazepin, takie jak diazepam, flurazepam i temazepam. Nie należy przyjmować leku Klonafen, jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta. W przypadku wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem stosowania leku Klonafen.
Nie należy przyjmować leku Klonafen, jeśli u pacjenta występują: • poważne trudności z oddychaniem; • ciężkie zaburzenia czynności wątroby; • problemy z nadużywaniem alkoholu lub środków psychoaktywnych (leków przepisanych przez lekarzy lub narkotyków); • śpiączka. Nie należy przyjmować leku Klonafen, jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta. W przypadku wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem stosowania leku Klonafen.
DCP_ RN_21.11.2022 v3 Ostrzeżenia i środki ostrożności
Myśli i zachowania samobójcze U niewielkiej liczby pacjentów leczonych lekami przeciwpadaczkowymi, takimi jak klonazepam, występowały myśli o samookaleczeniu lub myśli samobójcze. Jeśli w dowolnym momencie u pacjenta wystąpią takie myśli, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Przed rozpoczęciem stosowania leku Klonafen należy porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą, jeśli: • Pacjent ma choroby nerek, wątroby lub związane z oddychaniem. • U pacjenta stwierdzono chorobę zwaną miastenią (objawiającą się osłabieniem mięśni i szybkim męczeniem się). • Pacjent regularnie spożywa alkohol, przyjmuje leki w celach nieleczniczych lub narkotyki, albo w przeszłości miał problemy z nadużywaniem alkoholu, leków lub narkotyków. • U pacjenta stwierdzono stan zwany zespołem bezdechu sennego (w którym dochodzi do zatrzymania oddychania podczas snu). • U pacjenta występuje ataksja (może wystąpić drżenie i niestabilność, niewyraźna mowa lub szybkie ruchy gałek ocznych). • U pacjenta stwierdzono rzadką, dziedziczną chorobę krwi zwaną porfirią. • Pacjent jest w podeszłym wieku lub jest osłabiony; lekarz może dostosować dawkę. • W przeszłości występowała u pacjenta depresja i (lub) próby samobójcze.
Psychozy Nie zaleca się stosowania benzodiazepin w leczeniu pierwszego rzutu zaburzeń psychotycznych.
Niepamięć (zaburzenia pamięci) Lek ten, stosowany w dawce przepisanej przez lekarza, może również powodować przemijające zaburzenia pamięci (niepamięć następczą). Oznacza to na przykład, że czynności wykonywane po przyjęciu leku nie zostaną zapamiętane. To działanie może wiązać się z niewłaściwym zachowaniem. Ryzyko niepamięci następczej zwiększa się podczas podawania większych dawek (patrz punkt 4).
Choroby układu nerwowego i układu mięśniowo-szkieletowego Działania niepożądane dotyczące układu nerwowego i mięśni szkieletowych oraz zmęczenie, które są stosunkowo częste i zazwyczaj przemijające, ustępują zwykle samoistnie lub po zmniejszeniu dawki w trakcie leczenia. Można ich częściowo uniknąć przez powolne zwiększanie dawki na początku leczenia. Szczególnie podczas długotrwałego leczenia i w dużych dawkach mogą wystąpić odwracalne zaburzenia, takie jak dyzartria (zaburzenia mowy), zaburzenia koordynacji chodu i ruchów (ataksja) lub oczopląs i zaburzenia widzenia (podwójne widzenie).
Reakcje psychiczne i paradoksalne Wiadomo, że stosowanie benzodiazepin może powodować reakcje odwrotne do oczekiwanych (tzw. paradoksalne), takie jak niepokój ruchowy, nerwowość, drażliwość, agresywność, lęk, urojenia, gniew, koszmary senne, omamy, psychozy, niewłaściwe zachowanie i inne niepożądane działania związane z zachowaniem (patrz punkt 4). W takim przypadku leczenie tym lekiem należy przerwać zgodnie z zaleceniami lekarza. Te paradoksalne reakcje występują częściej u dzieci i młodzieży, jak również u pacjentów w podeszłym wieku (punkt 3 „Przerwanie stosowania leku Klonafen”).
Przerwanie leczenia/objawy odstawienia: Objawy odstawienia mogą wystąpić zwłaszcza po zakończeniu długotrwałego leczenia, szczególnie w dużych dawkach. Objawami odstawienia mogą być drżenie, pocenie się, pobudzenie, zaburzenia snu i lęk, bóle głowy, biegunka, bóle mięśni, krańcowe stany lękowe, napięcie, niepokój ruchowy, wahania nastroju, splątanie, drażliwość i napady padaczkowe (które mogą być związane z chorobą podstawową). DCP_ RN_21.11.2022 v3 W ciężkich przypadkach mogą wystąpić następujące objawy: uczucie oderwania od siebie lub otoczenia, zwiększona wrażliwość słuchu (nadwrażliwość na dźwięk), nadwrażliwość na światło, hałas i kontakt fizyczny, uczucie drętwienia i mrowienia rąk i nóg, omamy. Ponieważ ryzyko wystąpienia objawów odstawienia jest większe po nagłym przerwaniu leczenia, należy unikać nagłego odstawienia klonazepamu, a leczenie należy zakończyć przez stopniowe zmniejszanie dawki – dotyczy to nawet leczenia krótkotrwałego (patrz punkt 3).
Tolerancja Po długotrwałym stosowaniu może wystąpić tolerancja na klonazepam.
Niemowlęta i małe dzieci U niemowląt i małych dzieci lek ten może zwiększać ilość wydzieliny oskrzelowej i śliny, dlatego należy upewnić się, że drożność dróg oddechowych jest zachowana.
Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta lub w przypadku wątpliwości, przed zastosowaniem leku Klonafen należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Lek Klonafen a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Lek Klonafen może wpływać na działanie innych leków. Również niektóre inne leki mogą wpływać na działanie leku Klonafen.
W szczególności należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeśli pacjent przyjmuje jeden z następujących leków: • leki działające ośrodkowo, np. stosowane w leczeniu padaczki (takie jak karbamazepina, lamotrygina, hydantoiny, barbiturany, fenobarbital, fenytoina, prymidon lub walproiniany), opioidowe leki przeciwbólowe, leki służące do znieczulenia ogólnego, tabletki nasenne, leki psychotropowe, leki przeciwdepresyjne, ośrodkowo działające leki obniżające ciśnienie krwi • flukonazol (lek przeciwgrzybiczy).
Jednoczesne stosowanie leku Klonafen i opioidów (silne leki przeciwbólowe, leki stosowane w leczeniu substytucyjnym i niektóre leki przeciwkaszlowe) zwiększa ryzyko wystąpienia senności, trudności w oddychaniu (depresji oddechowej) i śpiączki oraz może zagrażać życiu. Dlatego jednoczesne stosowanie tych leków należy rozważyć jedynie w przypadku, gdy nie jest możliwe zastosowanie innych metod leczenia.
Jeżeli jednak lekarz przepisze lek Klonafen jednocześnie z opioidami, powinien on ograniczyć dawkę i czas trwania równoczesnego leczenia.
Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach opioidowych i ściśle przestrzegać zaleceń lekarza dotyczących dawkowania. Pomocne może być poinformowanie przyjaciół lub krewnych o opisanych powyżej objawach przedmiotowych i podmiotowych. W przypadku wystąpienia takich objawów należy skontaktować się z lekarzem.
Operacje W przypadku planowanego znieczulenia przed zabiegiem chirurgicznym lub stomatologicznym ważne jest, aby poinformować lekarza lub dentystę o przyjmowaniu leku Klonafen.
Lek Klonafen a alkohol Nie należy pić alkoholu podczas przyjmowania leku Klonafen. Powodem tego jest ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Alkohol może również nasilać działanie leku Klonafen, co może prowadzić do ciężkiej sedacji, która może doprowadzić do śpiączki lub zgonu.
DCP_ RN_21.11.2022 v3 Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Leczenia lekiem Klonafen nie należy przerywać w okresie ciąży bez zgody lekarza, ponieważ nagłe przerwanie leczenia lub niekontrolowane zmniejszenie dawki może prowadzić do wystąpienia napadów padaczkowych podczas ciąży, które mogą zaszkodzić matce lub nienarodzonemu dziecku. Klonazepam można stosować w okresie ciąży tylko w przypadku wyraźnych wskazań zgodnie z zaleceniami lekarza. Wiadomo, że ma on szkodliwy wpływ na nienarodzone dziecko. Klonazepamu nie należy stosować w okresie karmienia piersią. W przypadku konieczności zastosowania klonazepamu należy przerwać karmienie piersią.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Należy porozmawiać z lekarzem na temat prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn lub narzędzi podczas stosowania leku Klonafen. Może to spowolnić reakcje, szczególnie na początku leczenia. W razie wątpliwości, czy pacjent może wykonywać daną czynność, należy skonsultować się z lekarzem.
Uzależnienie Podczas przyjmowania leku istnieje ryzyko uzależnienia, które zwiększa się wraz z dawką i czasem trwania leczenia, jak również u pacjentów z chorobą alkoholową i (lub) nadużywaniem leków lub narkotyków w wywiadzie.
Lek Klonafen zawiera laktozę Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
Lek Klonafen należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.
Lekarz powinien dostosować dawkę leku Klonafen indywidualnie dla każdego pacjenta, na podstawie jego wieku, odpowiedzi na leczenie i tolerancji.
W przypadku niemowląt i dzieci za bardziej odpowiednią uznaje się inną postać farmaceutyczną (roztwór doustny).
Aby uniknąć działań niepożądanych na początku leczenia, ważne jest rozpoczęcie leczenia od małej dawki początkowej, na przykład: Niemowlęta i dzieci (≤10 lat lub ≤30 kg masy ciała): 0,01 mg/kg mc. na dobę do 0,05 mg/kg mc. na dobę. Dzieci (>10 lat lub >30 kg masy ciała): 0,25 mg dwa razy na dobę Młodzież (w wieku od 13 do 18 lat) i dorośli: 0,5 mg dwa razy na dobę.
Dawkę należy stopniowo zwiększać aż do osiągnięcia wymaganej dobowej dawki podtrzymującej. Dobową dawkę podtrzymującą należy osiągnąć na przestrzeni 2 do 4 tygodni leczenia.
W zależności od wieku, dawki podtrzymujące mogą być stosowane zgodnie z poniższymi zaleceniami: Dla niemowląt i dzieci w wieku do 10 lat lub o masie ciała do 30 kg dawka podtrzymująca wynosi 0,1 do 0,2 mg/kg mc. na dobę.
Dawka w mg Dzieci (>10 lat lub >30 kg masy ciała) 3–6 Młodzież (w wieku od 13 do 18 lat) i dorośli 4–8 DCP_ RN_21.11.2022 v3 Dawki dobowe należy podzielić na 3 lub 4 dawki pojedyncze na dobę; w razie potrzeby można je zwiększyć.
Maksymalna zalecana dawka u dorosłych wynosi 20 mg na dobę.
Pacjenci w podeszłym wieku U pacjentów w podeszłym wieku należy stosować najmniejszą możliwą dawkę. Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku osób w podeszłym wieku, zwłaszcza w okresie stopniowego zwiększania dawki.
Zaburzenia czynności nerek Nie jest konieczna modyfikacja dawki u tych pacjentów.
Zaburzenia czynności wątroby Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby nie powinni być leczeni tym produktem leczniczym (patrz punkt 2). U pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby należy stosować najmniejszą możliwą dawkę.
Sposób podawania Tabletki przeznaczone są do podawania doustnego. Tabletki należy połykać bez żucia, popijając niewielką ilością płynu. Tabletki można podzielić na 2 lub 4 równe dawki w zależności od mocy leku (patrz punkt 6).
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Klonafen W przypadku przyjęcia większej niż zalecana dawki leku Klonafen należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do szpitala. Należy wziąć ze sobą opakowanie leku. W przypadku zażycia zbyt wielu tabletek może wystąpić ospałość, senność, uczucie pustki w głowie, brak koordynacji lub zmniejszona odpowiedź na bodźce.
Pominięcie zastosowania leku Klonafen Jeśli pacjent zapomniał przyjąć dawkę leku, należy ją pominąć. Następną dawkę należy przyjąć o zwykłej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej (dwóch dawek jednocześnie) w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie stosowania leku Klonafen Jeśli pacjent jest długotrwale leczony lekiem Klonafen (tj. lek jest podawany od dawna), może rozwinąć się uzależnienie od tego leku i mogą wystąpić objawy odstawienia (patrz punkt 4). • Nie należy przerywać stosowania tabletek bez konsultacji z lekarzem. W takim przypadku napady mogą powrócić i mogą wystąpić objawy odstawienia (patrz punkt 2 i 4). • Jeśli zmniejszenie dawki lub zaprzestanie stosowania leku Klonafen jest konieczne, musi to odbywać się stopniowo. Lekarz poinformuje pacjenta, jak to zrobić.
Jeśli ktoś inny omyłkowo przyjmie tabletki leku Klonafen, powinien natychmiast porozmawiać z lekarzem lub zgłosić się do szpitala.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Jak każdy lek Klonafen może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Należy natychmiast powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent uważa, że lek sprawia, iż pacjent czuje się źle, lub jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z następujących objawów: • Nagły obrzęk gardła, twarzy, warg i jamy ustnej. Może to utrudnić oddychanie lub przełykanie. • Nagły obrzęk dłoni, stóp i kostek. DCP_ RN_21.11.2022 v3 • Wysypka skórna lub świąd. • Duszność, obrzęk kostek, kaszel, zmęczenie i przyspieszone bicie serca. • Ból w klatce piersiowej, który może promieniować do szyi i barków oraz do lewego ramienia. • Agresja, hiperaktywność, drażliwość, nerwowość, pobudzenie, wrogość lub niepokój. • Zaburzenia snu, koszmary senne i niezwykłe sny. • Zaburzenia psychiczne, takie jak widzenie lub słyszenie rzeczy, które nie istnieją (omamy), urojenia (przekonanie o rzeczach, które nie są prawdziwe) i problemy z mową. • Niewłaściwe zachowanie, zmiany emocjonalne i zmiany nastroju. • Napady padaczkowe, które nie występowały wcześniej. • Problemy z oddychaniem (depresja oddechowa). Wczesne objawy obejmują nagłe głośne, ciężkie i nierówne oddychanie. Skóra może stać się niebieska.
Inne możliwe działania niepożądane
Często (występujące nie częściej niż u 1 na 10 osób) • Uczucie senności i zmęczenie • Wydłużenie czasu reakcji • Osłabienie lub wiotkość mięśni • Zaburzenia koncentracji • Zawroty głowy • Niekontrolowane ruchy gałek ocznych (oczopląs) • Uczucie zmęczenia • Niepewne ruchy i chód (ataksja)
Rzadko (występujące nie częściej niż u 1 na 1000 osób) • Objawy takie jak uczucie zmęczenia, łatwe powstawanie siniaków, duszność i krwawienie z nosa, które mogą być objawami zaburzeń krwi. • Mdłości (nudności) • Ból głowy • Rozstrój żołądka • Wysypki skórne, pokrzywka (wypukła wysypka) i swędzenie skóry • Zmiana zabarwienia skóry • Wypadanie włosów (włosy zazwyczaj odrastają) • Zmiany popędu płciowego • Trudności z uzyskaniem lub utrzymaniem erekcji (zaburzenia erekcji) • Wyciek moczu (nietrzymanie moczu)
Bardzo rzadko (występujące nie częściej niż u 1 na 10 000 osób) • Napady uogólnione
Częstość nieznana (nie można oszacować częstości na podstawie dostępnych danych) • Gwałtowne ruchy (zaburzenia koordynacji) • Splątanie i uczucie zagubienia (dezorientacja) • Niepokój ruchowy • Chwiejność podczas chodzenia • Trudności z zapamiętywaniem nowych rzeczy • Depresja • Podwójne widzenie • Ryzyko upadków i złamań kości – dotyczy to zwykle osób w podeszłym wieku i osób przyjmujących inne leki uspokajające (lub alkohol).
DCP_ RN_21.11.2022 v3 Opis wybranych działań niepożądanych
Z literatury wynika, że stosowanie benzodiazepin (grupa leków stosowanych w leczeniu napadów padaczkowych i zaburzeń snu) może zwiększać ryzyko zapalenia płuc (zakażenia płuc).
Objawy odstawienia Klonazepam może powodować uzależnienie pierwotne. Stosowanie benzodiazepin, takich jak Klonafen, może uzależnić pacjenta od leku. Oznacza to, że w przypadku szybkiego przerwania leczenia lub zbyt szybkiego zmniejszenia dawki mogą wystąpić objawy odstawienia leku. Objawy mogą obejmować: • Problemy ze snem • Bóle mięśni, drżenia i uczucie niepokoju • Uczucie lęku, napięcia, splątania, drażliwości lub pobudzenia, bądź zmiany nastroju • Zwiększona potliwość • Ból głowy • Biegunka Rzadziej występujące objawy odstawienia obejmują: • Wrażliwość na światło, hałas i kontakt fizyczny • Widzenie lub słyszenie rzeczy, które nie istnieją (omamy) • Mrowienie i drętwienie rąk i nóg • Poczucie utraty kontaktu z rzeczywistością
Inne działania niepożądane u niemowląt i dzieci • Jeśli niemowlę lub małe dziecko przyjmuje lek Klonafen, należy je uważnie obserwować, ponieważ mogą wystąpić problemy z oddychaniem, kaszel lub zadławienia. Może to być spowodowane zwiększeniem ilości wydzieliny oskrzelowej i śliny. • Wczesne dojrzewanie płciowe u dzieci. Jest to odwracalne po zaprzestaniu stosowania leku Klonafen.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Blistry przechowywać w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na blistrze i pudełku tekturowym po napisie „EXP”.
DCP_ RN_21.11.2022 v3 Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko. Tabletki należy zachować tylko na zalecenie lekarza.
Co zawiera lek Klonafen Substancją czynną leku Klonafen jest klonazepam. Klonafen, 0,5 mg, tabletki Każda tabletka zawiera 0,5 mg klonazepamu. Klonafen, 2 mg, tabletki Każda tabletka zawiera 2 mg klonazepamu.
Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna celuloza mikrokrystaliczna typu 102 skrobia żelowana, kukurydziana magnezu stearynian
Jak wygląda lek Klonafen i co zawiera opakowanie Klonafen, 0,5 mg Białe lub białawe, podłużne, płaskie tabletki z linią podziału po jednej stronie. Wielkość 9 mm x 4,5 mm. Tabletkę można podzielić na dwie równe dawki.
Klonafen, 2 mg Białe lub białawe, okrągłe, płaskie tabletki z krzyżykiem dzielącym po jednej stronie. Średnica to 7 mm. Tabletkę można podzielić na dwie lub cztery równe dawki.
Opakowanie: 14, 20, 30, 50, 60, 100 tabletek w tekturowym pudełku.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Tarchomińskie Zakłady Farmaceutyczne „Polfa” Spółka Akcyjna ul. A. Fleminga 2 03-176 Warszawa Numer telefonu: (22) 811 18 14
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących tego leku należy zwrócić się do podmiotu odpowiedzialnego.
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami: - Polska Klonafen - Włochy Clonazepam TZF - Hiszpania Clonazepam TZF, 0,5 mg, 2 mg, comprimidos - Holandia Clonazepam TZF 0,5 mg, 2 mg, tabletten - Portugalia Clonazepam TZF
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
Klonafen, 0,5 mg, tabletki Klonafen, 2 mg, tabletki Clonazepamum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. • Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. • W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. • Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. • Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
1. Co to jest lek Klonafen i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Klonafen
3. Jak stosować lek Klonafen
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Klonafen
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Klonafen i w jakim celu się go stosuje
Lek Klonafen zawiera substancję czynną klonazepam, która należy do grupy leków o nazwie benzodiazepiny. Klonafen jest stosowany w przypadku braku odpowiedzi na inne leki w leczeniu większości typów padaczki, zwłaszcza napadów nieświadomości, w tym atypowych napadów nieświadomości, napadów miokloniczno- atonicznych i toniczno-klonicznych.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Klonafen
Nie należy przyjmować leku Klonafen, jeśli pacjent jest uczulony na: • klonazepam lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienione w punkcie 6), • inne leki z grupy benzodiazepin, takie jak diazepam, flurazepam i temazepam. Nie należy przyjmować leku Klonafen, jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta. W przypadku wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem stosowania leku Klonafen.
Nie należy przyjmować leku Klonafen, jeśli u pacjenta występują: • poważne trudności z oddychaniem; • ciężkie zaburzenia czynności wątroby; • problemy z nadużywaniem alkoholu lub środków psychoaktywnych (leków przepisanych przez lekarzy lub narkotyków); • śpiączka. Nie należy przyjmować leku Klonafen, jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta. W przypadku wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem stosowania leku Klonafen.
DCP_ RN_21.11.2022 v3 Ostrzeżenia i środki ostrożności
Myśli i zachowania samobójcze U niewielkiej liczby pacjentów leczonych lekami przeciwpadaczkowymi, takimi jak klonazepam, występowały myśli o samookaleczeniu lub myśli samobójcze. Jeśli w dowolnym momencie u pacjenta wystąpią takie myśli, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Przed rozpoczęciem stosowania leku Klonafen należy porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą, jeśli: • Pacjent ma choroby nerek, wątroby lub związane z oddychaniem. • U pacjenta stwierdzono chorobę zwaną miastenią (objawiającą się osłabieniem mięśni i szybkim męczeniem się). • Pacjent regularnie spożywa alkohol, przyjmuje leki w celach nieleczniczych lub narkotyki, albo w przeszłości miał problemy z nadużywaniem alkoholu, leków lub narkotyków. • U pacjenta stwierdzono stan zwany zespołem bezdechu sennego (w którym dochodzi do zatrzymania oddychania podczas snu). • U pacjenta występuje ataksja (może wystąpić drżenie i niestabilność, niewyraźna mowa lub szybkie ruchy gałek ocznych). • U pacjenta stwierdzono rzadką, dziedziczną chorobę krwi zwaną porfirią. • Pacjent jest w podeszłym wieku lub jest osłabiony; lekarz może dostosować dawkę. • W przeszłości występowała u pacjenta depresja i (lub) próby samobójcze.
Psychozy Nie zaleca się stosowania benzodiazepin w leczeniu pierwszego rzutu zaburzeń psychotycznych.
Niepamięć (zaburzenia pamięci) Lek ten, stosowany w dawce przepisanej przez lekarza, może również powodować przemijające zaburzenia pamięci (niepamięć następczą). Oznacza to na przykład, że czynności wykonywane po przyjęciu leku nie zostaną zapamiętane. To działanie może wiązać się z niewłaściwym zachowaniem. Ryzyko niepamięci następczej zwiększa się podczas podawania większych dawek (patrz punkt 4).
Choroby układu nerwowego i układu mięśniowo-szkieletowego Działania niepożądane dotyczące układu nerwowego i mięśni szkieletowych oraz zmęczenie, które są stosunkowo częste i zazwyczaj przemijające, ustępują zwykle samoistnie lub po zmniejszeniu dawki w trakcie leczenia. Można ich częściowo uniknąć przez powolne zwiększanie dawki na początku leczenia. Szczególnie podczas długotrwałego leczenia i w dużych dawkach mogą wystąpić odwracalne zaburzenia, takie jak dyzartria (zaburzenia mowy), zaburzenia koordynacji chodu i ruchów (ataksja) lub oczopląs i zaburzenia widzenia (podwójne widzenie).
Reakcje psychiczne i paradoksalne Wiadomo, że stosowanie benzodiazepin może powodować reakcje odwrotne do oczekiwanych (tzw. paradoksalne), takie jak niepokój ruchowy, nerwowość, drażliwość, agresywność, lęk, urojenia, gniew, koszmary senne, omamy, psychozy, niewłaściwe zachowanie i inne niepożądane działania związane z zachowaniem (patrz punkt 4). W takim przypadku leczenie tym lekiem należy przerwać zgodnie z zaleceniami lekarza. Te paradoksalne reakcje występują częściej u dzieci i młodzieży, jak również u pacjentów w podeszłym wieku (punkt 3 „Przerwanie stosowania leku Klonafen”).
Przerwanie leczenia/objawy odstawienia: Objawy odstawienia mogą wystąpić zwłaszcza po zakończeniu długotrwałego leczenia, szczególnie w dużych dawkach. Objawami odstawienia mogą być drżenie, pocenie się, pobudzenie, zaburzenia snu i lęk, bóle głowy, biegunka, bóle mięśni, krańcowe stany lękowe, napięcie, niepokój ruchowy, wahania nastroju, splątanie, drażliwość i napady padaczkowe (które mogą być związane z chorobą podstawową). DCP_ RN_21.11.2022 v3 W ciężkich przypadkach mogą wystąpić następujące objawy: uczucie oderwania od siebie lub otoczenia, zwiększona wrażliwość słuchu (nadwrażliwość na dźwięk), nadwrażliwość na światło, hałas i kontakt fizyczny, uczucie drętwienia i mrowienia rąk i nóg, omamy. Ponieważ ryzyko wystąpienia objawów odstawienia jest większe po nagłym przerwaniu leczenia, należy unikać nagłego odstawienia klonazepamu, a leczenie należy zakończyć przez stopniowe zmniejszanie dawki – dotyczy to nawet leczenia krótkotrwałego (patrz punkt 3).
Tolerancja Po długotrwałym stosowaniu może wystąpić tolerancja na klonazepam.
Niemowlęta i małe dzieci U niemowląt i małych dzieci lek ten może zwiększać ilość wydzieliny oskrzelowej i śliny, dlatego należy upewnić się, że drożność dróg oddechowych jest zachowana.
Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta lub w przypadku wątpliwości, przed zastosowaniem leku Klonafen należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Lek Klonafen a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Lek Klonafen może wpływać na działanie innych leków. Również niektóre inne leki mogą wpływać na działanie leku Klonafen.
W szczególności należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeśli pacjent przyjmuje jeden z następujących leków: • leki działające ośrodkowo, np. stosowane w leczeniu padaczki (takie jak karbamazepina, lamotrygina, hydantoiny, barbiturany, fenobarbital, fenytoina, prymidon lub walproiniany), opioidowe leki przeciwbólowe, leki służące do znieczulenia ogólnego, tabletki nasenne, leki psychotropowe, leki przeciwdepresyjne, ośrodkowo działające leki obniżające ciśnienie krwi • flukonazol (lek przeciwgrzybiczy).
Jednoczesne stosowanie leku Klonafen i opioidów (silne leki przeciwbólowe, leki stosowane w leczeniu substytucyjnym i niektóre leki przeciwkaszlowe) zwiększa ryzyko wystąpienia senności, trudności w oddychaniu (depresji oddechowej) i śpiączki oraz może zagrażać życiu. Dlatego jednoczesne stosowanie tych leków należy rozważyć jedynie w przypadku, gdy nie jest możliwe zastosowanie innych metod leczenia.
Jeżeli jednak lekarz przepisze lek Klonafen jednocześnie z opioidami, powinien on ograniczyć dawkę i czas trwania równoczesnego leczenia.
Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach opioidowych i ściśle przestrzegać zaleceń lekarza dotyczących dawkowania. Pomocne może być poinformowanie przyjaciół lub krewnych o opisanych powyżej objawach przedmiotowych i podmiotowych. W przypadku wystąpienia takich objawów należy skontaktować się z lekarzem.
Operacje W przypadku planowanego znieczulenia przed zabiegiem chirurgicznym lub stomatologicznym ważne jest, aby poinformować lekarza lub dentystę o przyjmowaniu leku Klonafen.
Lek Klonafen a alkohol Nie należy pić alkoholu podczas przyjmowania leku Klonafen. Powodem tego jest ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Alkohol może również nasilać działanie leku Klonafen, co może prowadzić do ciężkiej sedacji, która może doprowadzić do śpiączki lub zgonu.
DCP_ RN_21.11.2022 v3 Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Leczenia lekiem Klonafen nie należy przerywać w okresie ciąży bez zgody lekarza, ponieważ nagłe przerwanie leczenia lub niekontrolowane zmniejszenie dawki może prowadzić do wystąpienia napadów padaczkowych podczas ciąży, które mogą zaszkodzić matce lub nienarodzonemu dziecku. Klonazepam można stosować w okresie ciąży tylko w przypadku wyraźnych wskazań zgodnie z zaleceniami lekarza. Wiadomo, że ma on szkodliwy wpływ na nienarodzone dziecko. Klonazepamu nie należy stosować w okresie karmienia piersią. W przypadku konieczności zastosowania klonazepamu należy przerwać karmienie piersią.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Należy porozmawiać z lekarzem na temat prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn lub narzędzi podczas stosowania leku Klonafen. Może to spowolnić reakcje, szczególnie na początku leczenia. W razie wątpliwości, czy pacjent może wykonywać daną czynność, należy skonsultować się z lekarzem.
Uzależnienie Podczas przyjmowania leku istnieje ryzyko uzależnienia, które zwiększa się wraz z dawką i czasem trwania leczenia, jak również u pacjentów z chorobą alkoholową i (lub) nadużywaniem leków lub narkotyków w wywiadzie.
Lek Klonafen zawiera laktozę Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
3. Jak stosować lek Klonafen
Lek Klonafen należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.
Lekarz powinien dostosować dawkę leku Klonafen indywidualnie dla każdego pacjenta, na podstawie jego wieku, odpowiedzi na leczenie i tolerancji.
W przypadku niemowląt i dzieci za bardziej odpowiednią uznaje się inną postać farmaceutyczną (roztwór doustny).
Aby uniknąć działań niepożądanych na początku leczenia, ważne jest rozpoczęcie leczenia od małej dawki początkowej, na przykład: Niemowlęta i dzieci (≤10 lat lub ≤30 kg masy ciała): 0,01 mg/kg mc. na dobę do 0,05 mg/kg mc. na dobę. Dzieci (>10 lat lub >30 kg masy ciała): 0,25 mg dwa razy na dobę Młodzież (w wieku od 13 do 18 lat) i dorośli: 0,5 mg dwa razy na dobę.
Dawkę należy stopniowo zwiększać aż do osiągnięcia wymaganej dobowej dawki podtrzymującej. Dobową dawkę podtrzymującą należy osiągnąć na przestrzeni 2 do 4 tygodni leczenia.
W zależności od wieku, dawki podtrzymujące mogą być stosowane zgodnie z poniższymi zaleceniami: Dla niemowląt i dzieci w wieku do 10 lat lub o masie ciała do 30 kg dawka podtrzymująca wynosi 0,1 do 0,2 mg/kg mc. na dobę.
Dawka w mg Dzieci (>10 lat lub >30 kg masy ciała) 3–6 Młodzież (w wieku od 13 do 18 lat) i dorośli 4–8 DCP_ RN_21.11.2022 v3 Dawki dobowe należy podzielić na 3 lub 4 dawki pojedyncze na dobę; w razie potrzeby można je zwiększyć.
Maksymalna zalecana dawka u dorosłych wynosi 20 mg na dobę.
Pacjenci w podeszłym wieku U pacjentów w podeszłym wieku należy stosować najmniejszą możliwą dawkę. Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku osób w podeszłym wieku, zwłaszcza w okresie stopniowego zwiększania dawki.
Zaburzenia czynności nerek Nie jest konieczna modyfikacja dawki u tych pacjentów.
Zaburzenia czynności wątroby Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby nie powinni być leczeni tym produktem leczniczym (patrz punkt 2). U pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby należy stosować najmniejszą możliwą dawkę.
Sposób podawania Tabletki przeznaczone są do podawania doustnego. Tabletki należy połykać bez żucia, popijając niewielką ilością płynu. Tabletki można podzielić na 2 lub 4 równe dawki w zależności od mocy leku (patrz punkt 6).
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Klonafen W przypadku przyjęcia większej niż zalecana dawki leku Klonafen należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do szpitala. Należy wziąć ze sobą opakowanie leku. W przypadku zażycia zbyt wielu tabletek może wystąpić ospałość, senność, uczucie pustki w głowie, brak koordynacji lub zmniejszona odpowiedź na bodźce.
Pominięcie zastosowania leku Klonafen Jeśli pacjent zapomniał przyjąć dawkę leku, należy ją pominąć. Następną dawkę należy przyjąć o zwykłej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej (dwóch dawek jednocześnie) w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie stosowania leku Klonafen Jeśli pacjent jest długotrwale leczony lekiem Klonafen (tj. lek jest podawany od dawna), może rozwinąć się uzależnienie od tego leku i mogą wystąpić objawy odstawienia (patrz punkt 4). • Nie należy przerywać stosowania tabletek bez konsultacji z lekarzem. W takim przypadku napady mogą powrócić i mogą wystąpić objawy odstawienia (patrz punkt 2 i 4). • Jeśli zmniejszenie dawki lub zaprzestanie stosowania leku Klonafen jest konieczne, musi to odbywać się stopniowo. Lekarz poinformuje pacjenta, jak to zrobić.
Jeśli ktoś inny omyłkowo przyjmie tabletki leku Klonafen, powinien natychmiast porozmawiać z lekarzem lub zgłosić się do szpitala.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek Klonafen może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Należy natychmiast powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent uważa, że lek sprawia, iż pacjent czuje się źle, lub jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z następujących objawów: • Nagły obrzęk gardła, twarzy, warg i jamy ustnej. Może to utrudnić oddychanie lub przełykanie. • Nagły obrzęk dłoni, stóp i kostek. DCP_ RN_21.11.2022 v3 • Wysypka skórna lub świąd. • Duszność, obrzęk kostek, kaszel, zmęczenie i przyspieszone bicie serca. • Ból w klatce piersiowej, który może promieniować do szyi i barków oraz do lewego ramienia. • Agresja, hiperaktywność, drażliwość, nerwowość, pobudzenie, wrogość lub niepokój. • Zaburzenia snu, koszmary senne i niezwykłe sny. • Zaburzenia psychiczne, takie jak widzenie lub słyszenie rzeczy, które nie istnieją (omamy), urojenia (przekonanie o rzeczach, które nie są prawdziwe) i problemy z mową. • Niewłaściwe zachowanie, zmiany emocjonalne i zmiany nastroju. • Napady padaczkowe, które nie występowały wcześniej. • Problemy z oddychaniem (depresja oddechowa). Wczesne objawy obejmują nagłe głośne, ciężkie i nierówne oddychanie. Skóra może stać się niebieska.
Inne możliwe działania niepożądane
Często (występujące nie częściej niż u 1 na 10 osób) • Uczucie senności i zmęczenie • Wydłużenie czasu reakcji • Osłabienie lub wiotkość mięśni • Zaburzenia koncentracji • Zawroty głowy • Niekontrolowane ruchy gałek ocznych (oczopląs) • Uczucie zmęczenia • Niepewne ruchy i chód (ataksja)
Rzadko (występujące nie częściej niż u 1 na 1000 osób) • Objawy takie jak uczucie zmęczenia, łatwe powstawanie siniaków, duszność i krwawienie z nosa, które mogą być objawami zaburzeń krwi. • Mdłości (nudności) • Ból głowy • Rozstrój żołądka • Wysypki skórne, pokrzywka (wypukła wysypka) i swędzenie skóry • Zmiana zabarwienia skóry • Wypadanie włosów (włosy zazwyczaj odrastają) • Zmiany popędu płciowego • Trudności z uzyskaniem lub utrzymaniem erekcji (zaburzenia erekcji) • Wyciek moczu (nietrzymanie moczu)
Bardzo rzadko (występujące nie częściej niż u 1 na 10 000 osób) • Napady uogólnione
Częstość nieznana (nie można oszacować częstości na podstawie dostępnych danych) • Gwałtowne ruchy (zaburzenia koordynacji) • Splątanie i uczucie zagubienia (dezorientacja) • Niepokój ruchowy • Chwiejność podczas chodzenia • Trudności z zapamiętywaniem nowych rzeczy • Depresja • Podwójne widzenie • Ryzyko upadków i złamań kości – dotyczy to zwykle osób w podeszłym wieku i osób przyjmujących inne leki uspokajające (lub alkohol).
DCP_ RN_21.11.2022 v3 Opis wybranych działań niepożądanych
Z literatury wynika, że stosowanie benzodiazepin (grupa leków stosowanych w leczeniu napadów padaczkowych i zaburzeń snu) może zwiększać ryzyko zapalenia płuc (zakażenia płuc).
Objawy odstawienia Klonazepam może powodować uzależnienie pierwotne. Stosowanie benzodiazepin, takich jak Klonafen, może uzależnić pacjenta od leku. Oznacza to, że w przypadku szybkiego przerwania leczenia lub zbyt szybkiego zmniejszenia dawki mogą wystąpić objawy odstawienia leku. Objawy mogą obejmować: • Problemy ze snem • Bóle mięśni, drżenia i uczucie niepokoju • Uczucie lęku, napięcia, splątania, drażliwości lub pobudzenia, bądź zmiany nastroju • Zwiększona potliwość • Ból głowy • Biegunka Rzadziej występujące objawy odstawienia obejmują: • Wrażliwość na światło, hałas i kontakt fizyczny • Widzenie lub słyszenie rzeczy, które nie istnieją (omamy) • Mrowienie i drętwienie rąk i nóg • Poczucie utraty kontaktu z rzeczywistością
Inne działania niepożądane u niemowląt i dzieci • Jeśli niemowlę lub małe dziecko przyjmuje lek Klonafen, należy je uważnie obserwować, ponieważ mogą wystąpić problemy z oddychaniem, kaszel lub zadławienia. Może to być spowodowane zwiększeniem ilości wydzieliny oskrzelowej i śliny. • Wczesne dojrzewanie płciowe u dzieci. Jest to odwracalne po zaprzestaniu stosowania leku Klonafen.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Klonafen
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Blistry przechowywać w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na blistrze i pudełku tekturowym po napisie „EXP”.
DCP_ RN_21.11.2022 v3 Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko. Tabletki należy zachować tylko na zalecenie lekarza.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Klonafen Substancją czynną leku Klonafen jest klonazepam. Klonafen, 0,5 mg, tabletki Każda tabletka zawiera 0,5 mg klonazepamu. Klonafen, 2 mg, tabletki Każda tabletka zawiera 2 mg klonazepamu.
Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna celuloza mikrokrystaliczna typu 102 skrobia żelowana, kukurydziana magnezu stearynian
Jak wygląda lek Klonafen i co zawiera opakowanie Klonafen, 0,5 mg Białe lub białawe, podłużne, płaskie tabletki z linią podziału po jednej stronie. Wielkość 9 mm x 4,5 mm. Tabletkę można podzielić na dwie równe dawki.
Klonafen, 2 mg Białe lub białawe, okrągłe, płaskie tabletki z krzyżykiem dzielącym po jednej stronie. Średnica to 7 mm. Tabletkę można podzielić na dwie lub cztery równe dawki.
Opakowanie: 14, 20, 30, 50, 60, 100 tabletek w tekturowym pudełku.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Tarchomińskie Zakłady Farmaceutyczne „Polfa” Spółka Akcyjna ul. A. Fleminga 2 03-176 Warszawa Numer telefonu: (22) 811 18 14
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących tego leku należy zwrócić się do podmiotu odpowiedzialnego.
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami: - Polska Klonafen - Włochy Clonazepam TZF - Hiszpania Clonazepam TZF, 0,5 mg, 2 mg, comprimidos - Holandia Clonazepam TZF 0,5 mg, 2 mg, tabletten - Portugalia Clonazepam TZF
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
Charakterystyka
DCP_RN_07.12.2022 v5
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Klonafen, 0,5 mg, tabletki Klonafen, 2 mg, tabletki
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Klonafen, 0,5 mg: Jedna tabletka zawiera 0,5 mg klonazepamu. Klonafen, 2 mg: Jedna tabletka zawiera 2 mg klonazepamu.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu 121,01 mg laktozy (w postaci jednowodnej) na tabletkę dla każdej mocy.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka
Klonafen, 0,5 mg Białe lub białawe, podłużne, płaskie tabletki z linią podziału po jednej stronie. Wielkość 9 mm x 4,5 mm. Tabletkę można podzielić na dwie równe dawki.
Klonafen, 2 mg Białe lub białawe, okrągłe, płaskie tabletki z krzyżykiem dzielącym po jednej stronie. Średnica wynosi 7 mm. Tabletkę można podzielić na dwie lub cztery równe dawki.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Klonazepam jest wskazany do stosowania jako terapia dodana lub monoterapia w przypadkach braku odpowiedzi na inne produkty lecznicze w leczeniu większości typów padaczki, zwłaszcza napadów nieświadomości, w tym atypowych napadów nieświadomości, napadów miokloniczno-atonicznych i toniczno- klonicznych.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Dawkę należy ustalić indywidualnie, w zależności od tolerancji i odpowiedzi klinicznej pacjenta.
Leczenie początkowe Aby uniknąć działań niepożądanych, leczenie należy rozpocząć od małych dawek dobowych, na przykład:
Niemowlęta i dzieci (≤10 lat lub ≤30 kg masy ciała): od 0,01 mg/kg mc. na dobę do 0,05 mg/kg mc. na dobę, Dzieci (>10 lat lub >30 kg masy ciała): 0,25 mg dwa razy na dobę Młodzież (w wieku 13–18 lat) i dorośli: 0,5 mg dwa razy na dobę.
DCP_RN_07.12.2022 v5
Dawkę należy zwiększać stopniowo w ciągu 2 do 4 tygodni leczenia, aż do osiągnięcia wymaganej dla pacjenta dobowej dawki podtrzymującej.
Leczenie podtrzymujące W zależności od wieku leczenie podtrzymujące może być stosowane zgodnie z wytycznymi podanymi w tabeli poniżej.
Dla niemowląt i dzieci w wieku do 10 lat lub o masie ciała do 30 kg dawka podtrzymująca wynosi 0,1 do 0,2 mg/kg mc. na dobę.
Dzieci (>10 lat lub >30 kg masy ciała)
3–6
Młodzież (w wieku 13–18 lat) i dorośli
4–8
Dla niemowląt i dzieci bardziej odpowiednia może być inna postać farmaceutyczna (roztwór doustny).
Dawki dobowe należy rozdzielić na 3 do 4 pojedynczych dawek w ciągu doby; w razie potrzeby można je zwiększyć.
Maksymalna zalecana dawka u dorosłych wynosi 20 mg na dobę.
Nie należy nagle odstawiać lub przerywać stosowania produktu leczniczego Klonafen, dawki należy zmniejszać stopniowo (patrz także punkt 4.4).
Szczególne grupy pacjentów
Pacjenci w podeszłym wieku U pacjentów w podeszłym wieku należy stosować najmniejszą możliwą dawkę. Należy zachować szczególną ostrożność, zwłaszcza w okresie stopniowego zwiększania dawki.
Zaburzenia czynności nerek Nie badano bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności klonazepamu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, jednak na podstawie danych farmakokinetycznych nie jest konieczne dostosowanie dawki u tych pacjentów (patrz punkt 5.2).
Zaburzenia czynności wątroby Nie wolno stosować klonazepamu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 4.3). U pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby należy stosować najmniejszą możliwą dawkę.
Sposób podawania Tabletki przeznaczone są do podawania doustnego. Tabletki należy połykać bez żucia, popijając niewielką ilością płynu. Tabletki można dzielić. Tabletki mają linię podziału, co ułatwia podawanie mniejszych dawek. Tak jak w przypadku wszystkich leków przeciwpadaczkowych leczenia klonazepamem nie wolno przerywać nagle, dawki należy stopniowo zmniejszać (patrz punkt 4.4).
4.3 Przeciwwskazania
Nie należy stosować klonazepamu: - w przypadku stwierdzonej nadwrażliwości na klonazepam lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1; - u pacjentów ze stwierdzonym uzależnieniem od produktów leczniczych, narkotyków i alkoholu;
DCP_RN_07.12.2022 v5
- w śpiączce; - w ciężkiej niewydolności oddechowej; - w ciężkiej niewydolności wątroby, ponieważ benzodiazepiny mogą przyspieszać rozwój encefalopatii wątrobowej.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Tolerancja Po długotrwałym stosowaniu może wystąpić tolerancja na klonazepam.
Psychozy Benzodiazepiny nie są zalecane w leczeniu pierwszego rzutu zaburzeń psychotycznych.
Myśli i zachowania samobójcze Pacjenci z depresją i/lub próbami samobójczymi w wywiadzie powinni być leczeni pod ścisłym nadzorem. W pewnych okolicznościach objawy depresji mogą się nasilić, gdy nie jest stosowane odpowiednie leczenie choroby podstawowej lekami przeciwdepresyjnymi (ryzyko samobójstwa). Zgłaszano przypadki myśli samobójczych i zachowań samobójczych u pacjentów leczonych przeciwpadaczkowymi produktami leczniczymi w różnych wskazaniach. Metaanaliza randomizowanych, kontrolowanych placebo badań dotyczących leków przeciwpadaczkowych również wykazała niewielkie zwiększenie ryzyka wystąpienia myśli i zachowań samobójczych. Mechanizm tego działania niepożądanego nie jest znany, a dostępne dane nie wykluczają możliwości zwiększenia ryzyka po podaniu klonazepamu. Dlatego pacjentów należy obserwować pod kątem wystąpienia myśli i zachowań samobójczych oraz rozważyć zastosowanie odpowiedniego leczenia. Pacjentów (i ich opiekunów) należy poinformować o konieczności uzyskania pomocy medycznej w przypadku wystąpienia myśli lub zachowań samobójczych.
Miastenia Podobnie jak w przypadku innych substancji działających depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy i (lub) rozluźniających mięśnie, klonazepam należy stosować ostrożnie u pacjentów z miastenią.
Jednoczesne stosowanie alkoholu lub leków działających depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy Klonazepamu nie należy stosować jednocześnie z alkoholem i (lub) lekami działającymi depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy, ponieważ może to nasilać działanie kliniczne klonazepamu i prowadzić do nadmiernej sedacji, aż do śpiączki lub zgonu, a także do klinicznie istotnej depresji oddechowej i (lub) sercowo-naczyniowej (patrz punkty 4.5 i 4.9).
Nadużywanie i uzależnienie od alkoholu, produktów leczniczych lub narkotyków w wywiadzie Zgłaszano przypadki nadużywania klonazepamu u pacjentów uzależnionych od różnych substancji psychoaktywnych. U pacjentów z nadużywaniem alkoholu, produktów leczniczych lub narkotyków w wywiadzie klonazepam można stosować jedynie z zachowaniem najwyższej ostrożności. Stosowanie benzodiazepin może prowadzić do rozwoju uzależnienia psychicznego i fizycznego (patrz punkt 4.8). Dotyczy to nie tylko niewłaściwego stosowania szczególnie dużych dawek, ale także stosowania produktu w zakresie dawek terapeutycznych. Ryzyko uzależnienia zwiększa się wraz z dawką i czasem trwania leczenia. Ryzyko to jest również zwiększone u pacjentów z uzależnieniem od alkoholu, produktów leczniczych lub narkotyków w wywiadzie. W przypadku rozwinięcia się uzależnienia fizycznego nagłemu przerwaniu leczenia będą towarzyszyły objawy odstawienia (patrz poniżej).
Reakcje psychiczne i paradoksalne Wiadomo, że podawanie benzodiazepin może powodować tzw. reakcje paradoksalne, takie jak niepokój ruchowy, nerwowość, drażliwość, agresywność, lęk, urojenia, gniew, koszmary senne, omamy, psychozy, niewłaściwe zachowanie i inne behawioralne działania niepożądane (patrz punkt 4.8). W takich przypadkach należy przerwać leczenie tym produktem leczniczym. Reakcje paradoksalne występują częściej u dzieci i młodzieży, jak również u pacjentów w podeszłym wieku niż u dorosłych.
DCP_RN_07.12.2022 v5
Niepamięć Benzodiazepiny mogą powodować niepamięć następczą. Oznacza to, że (zwykle przez kilka godzin) po przyjęciu produktu leczniczego pacjent może wykonywać czynności, o których nie będzie później pamiętał. Efekt amnestyczny może wiązać się z niewłaściwym zachowaniem. Ryzyko niepamięci następczej zwiększa się wraz ze zwiększaniem dawki (patrz punkt 4.8).
Bezdech senny Nie zaleca się stosowania benzodiazepin u pacjentów z bezdechem sennym ze względu na możliwy addytywny wpływ na depresję oddechową. Bezdech senny wydaje się występować częściej u pacjentów z padaczką, a związek między bezdechem sennym, występowaniem napadów padaczkowych i niedotlenieniem ponapadowym należy brać pod uwagę w świetle wywołanej przez benzodiazepiny sedacji i depresji oddechowej. Dlatego klonazepam należy stosować u pacjentów z padaczką i bezdechem sennym tylko wtedy, gdy spodziewane korzyści przewyższają potencjalne ryzyko.
Zaburzenia układu oddechowego U pacjentów z istniejącymi wcześniej zaburzeniami układu oddechowego (np. przewlekłą obturacyjną chorobą płuc), jak również u pacjentów przyjmujących jednocześnie inne leki działające ośrodkowo lub leki przeciwdrgawkowe (przeciwpadaczkowe produkty lecznicze), konieczne jest szczególnie ostrożne indywidualne dostosowanie dawki (patrz także punkt 4.5). Depresja oddechowa może nasilić się w przypadku istniejącej wcześniej niedrożności dróg oddechowych lub uszkodzenia mózgu, bądź w przypadku jednoczesnego stosowania innych leków powodujących depresję oddechową. Zazwyczaj można uniknąć depresji oddechowej przez ostrożne i indywidualne dostosowanie dawki.
Padaczka Dawkę klonazepamu należy starannie dostosować do indywidualnych wymagań pacjentów leczonych innymi lekami o działaniu ośrodkowym lub lekami przeciwdrgawkowymi (przeciwpadaczkowymi) (patrz punkt 4.5). U pacjentów z padaczką nie należy nagle przerywać stosowania leków przeciwdrgawkowych, takich jak klonazepam, ponieważ może to wywołać stan padaczkowy. Jeżeli w ocenie lekarza wystąpi potrzeba zmniejszenia dawki klonazepamu lub odstawienia tego leku, powinno się to odbywać stopniowo. W takim przypadku wskazane jest leczenie skojarzone z innym przeciwpadaczkowym produktem leczniczym. W niektórych postaciach padaczki podczas długotrwałego leczenia może zwiększyć się częstość napadów (patrz punkt 4.8).
Układ nerwowy i układ mięśniowo-szkieletowy Działania niepożądane dotyczące układu nerwowego i mięśni szkieletowych oraz zmęczenie, które są stosunkowo częste i zazwyczaj przemijające, ustępują zwykle samoistnie lub po zmniejszeniu dawki w trakcie leczenia. Można ich częściowo uniknąć przez powolne zwiększanie dawki na początku leczenia (patrz punkt 4.8). Szczególnie podczas długotrwałego leczenia i w dużych dawkach mogą wystąpić odwracalne zaburzenia, takie jak dyzartria, zaburzenia koordynacji chodu i ruchów (ataksja) lub oczopląs i zaburzenia widzenia (podwójne widzenie).
Objawy odstawienia Objawy odstawienia mogą wystąpić zwłaszcza po zakończeniu leczenia trwającego długi okres czasu, szczególnie jeśli stosowano duże dawki. Objawami odstawienia mogą być drżenie, pocenie się, pobudzenie, zaburzenia snu i lęk, bóle głowy, biegunka, bóle mięśni, krańcowe stany lękowe, napięcie, niepokój ruchowy, wahania nastroju, splątanie, drażliwość i napady padaczkowe (które mogą być związane z chorobą podstawową). W ciężkich przypadkach mogą wystąpić następujące objawy: utrata poczucia rzeczywistości, depersonalizacja, nadwrażliwość słuchowa, drętwienie i mrowienie kończyn, nadwrażliwość na światło, hałas i kontakt fizyczny, omamy. Przejściowe objawy odstawienia (zjawisko „z odbicia”) mogą wystąpić również w przypadku nagłego zmniejszenia dawki dobowej lub nagłego przerwania krótszego leczenia. Ponieważ ryzyko wystąpienia objawów odstawienia jest większe po nagłym przerwaniu leczenia, należy unikać nagłego odstawienia klonazepamu, a leczenie należy zakończyć przez stopniowe zmniejszanie dawki – dotyczy to nawet leczenia krótkotrwałego (patrz punkt 4.2). Ryzyko wystąpienia objawów odstawienia
DCP_RN_07.12.2022 v5
zwiększa się, gdy benzodiazepiny są stosowane jednocześnie z lekami uspokajającymi stosowanymi w ciągu dnia (tolerancja krzyżowa).
Ryzyko związane z równoczesnym stosowaniem opioidów Jednoczesne stosowanie produktu leczniczego Klonafen i opioidów może powodować sedację, depresję oddechową, śpiączkę i zgon. Ze względu na te zagrożenia jednoczesne przepisywanie leków uspokajających takich jak benzodiazepiny lub podobne leki, na przykład produkt leczniczy Klonafen, z opioidami powinno być zarezerwowane dla pacjentów, u których alternatywne sposoby leczenia nie są możliwe. W przypadku podjęcia decyzji o przepisaniu produktu leczniczego Klonafen jednocześnie z opioidami należy zastosować najmniejszą skuteczną dawkę, a czas trwania leczenia powinien być jak najkrótszy (patrz także ogólne zalecenia dotyczące dawkowania w punkcie 4.2).
Pacjentów należy ściśle obserwować pod kątem objawów przedmiotowych i podmiotowych depresji oddechowej i sedacji. W związku z tym zdecydowanie zaleca się poinformowanie pacjentów i ich opiekunów (jeśli dotyczy) o tych objawach (patrz punkt 4.5).
Dzieci i młodzież U niemowląt i małych dzieci klonazepam może zwiększać ilość wydzieliny oskrzelowej i śliny, dlatego konieczne jest monitorowanie pod kątem drożności dróg oddechowych.
Szczególne populacje pacjentów Zaburzenia czynności wątroby Pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby nie należy leczyć klonazepamem. Benzodiazepiny mogą przyczyniać się do przyspieszenia wystąpienia epizodów encefalopatii wątrobowej w ciężkich zaburzeniach czynności wątroby (patrz punkty 4.3 i 4.8). Należy zachować szczególną ostrożność, podając klonazepam pacjentom z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby, u których należy stosować najmniejszą możliwą dawkę.
Klonazepam należy stosować ostrożnie w następujących grupach pacjentów: − pacjenci z przewlekłą niewydolnością oddechową − pacjenci z zaburzeniami czynności nerek − pacjenci z ataksją rdzeniową lub móżdżkową − pacjenci z ostrym zatruciem alkoholem lub substancjami psychoaktywnymi − pacjenci w podeszłym wieku lub osłabieni. W takich przypadkach dawkę należy znacznie zmniejszyć.
Porfiria Klonazepam może wykazywać działanie porfirogenne. W związku z tym należy zachować ostrożność podczas stosowania tego leku u pacjentów z porfirią.
Lek Klonafen zawiera laktozę. Produkt leczniczy nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Klonazepam można podawać jednocześnie z jednym lub kilkoma innymi przeciwpadaczkowymi produktami leczniczymi. Prawdopodobieństwo wystąpienia interakcji farmakokinetycznych z tymi innymi produktami leczniczymi jest małe. Podczas jednoczesnego stosowania innego przeciwpadaczkowego produktu leczniczego należy uważnie monitorować odpowiedź pacjenta, ponieważ działania niepożądane, takie jak sedacja i apatia, mogą występować częściej. W takim przypadku należy dostosować dawkę każdego produktu leczniczego tak, aby uzyskać pożądane optymalne działanie (patrz punkt 4.2).
DCP_RN_07.12.2022 v5
Interakcje farmakokinetyczne Jednoczesne stosowanie induktorów enzymów wątrobowych, takich jak barbiturany, hydantoina i przeciwpadaczkowe produkty lecznicze: fenytoina, fenobarbital, karbamazepina, lamotrygina oraz, w mniejszym stopniu, walproinian, może przyspieszyć rozkład klonazepamu, zwiększając jego klirens i zmniejszając jego stężenie w osoczu nawet o 38%. Klonazepam może wpływać na stężenie fenytoiny w osoczu. Ze względu na dwukierunkowy charakter interakcji klonazepamu z fenytoiną stwierdzono, że stężenie fenytoiny nie zmienia się, wzrasta lub zmniejsza się po jednoczesnym podaniu z klonazepamem, zależnie od dawki i indywidualnych czynników zależnych od pacjenta. Klonazepam może zmieniać stężenie prymidonu w osoczu (zwykle jest ono zwiększone). Dlatego podczas jednoczesnego stosowania fenytoiny lub prymidonu należy monitorować stężenie tych substancji czynnych w osoczu. Sam klonazepam nie indukuje enzymów odpowiedzialnych za własny metabolizm. Enzymy biorące udział w metabolizmie klonazepamu nie zostały jeszcze jednoznacznie zidentyfikowane, ale obejmują one CYP3A4. Inhibitory CYP3A4 (np. flukonazol) mogą wpływać na metabolizm klonazepamu oraz powodować jego nadmierne stężenie i działanie. Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny sertralina (słaby induktor CYP3A4) i fluoksetyna (inhibitor CYP2D6) oraz przeciwpadaczkowy produkt leczniczy felbamat (inhibitor CYP2C19; induktor CYP3A4) nie wpływają na farmakokinetykę klonazepamu podczas jednoczesnego podawania.
Interakcje farmakodynamiczne Stosowanie klonazepamu w skojarzeniu z walproinianem czasami wiązano z rozwojem stanu padaczkowego napadów nieświadomości. Podczas jednoczesnego stosowania klonazepamu z innymi środkami działającymi depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy, jak również z alkoholem, może wystąpić nasilenie sedacji i depresji krążeniowo-oddechowej. Pacjenci leczeni klonazepamem powinni unikać spożywania alkoholu (patrz punkty 4.4 i 4.9). W przypadku terapii skojarzonej z produktami leczniczymi działającymi ośrodkowo dawkowanie każdego z produktów leczniczych należy dostosować tak, aby uzyskać optymalny efekt terapeutyczny.
Opioidy Jednoczesne stosowanie leków uspokajających takich jak benzodiazepiny lub leków podobnych, np. klonazepamu, z opioidami zwiększa ryzyko sedacji, depresji oddechowej, śpiączki i zgonu z powodu addytywnego działania hamującego czynność OUN. Dawka i czas trwania jednoczesnego leczenia powinny być ograniczone (patrz punkt 4.4).
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża Klonazepam można stosować w okresie ciąży tylko w przypadku wyraźnych wskazań. Na podstawie danych z badań przedklinicznych nie można wykluczyć, że klonazepam może powodować wady wrodzone. Z oceny epidemiologicznej wynika, że leki przeciwdrgawkowe mają działanie teratogenne. Trudno jednak ustalić na podstawie opublikowanych sprawozdań epidemiologicznych, który produkt leczniczy lub skojarzenie produktów leczniczych odpowiada za wady u noworodków. Istnieje również możliwość, że inne czynniki, np. czynniki genetyczne lub sama padaczka, mogą odgrywać większą rolę w rozwoju wad wrodzonych niż farmakoterapia. W związku z powyższym produkt leczniczy należy podawać kobietom w ciąży jedynie wtedy, gdy potencjalne korzyści przeważają nad ryzykiem dla płodu. Kobiety zdolne do posiadania potomstwa, którym przepisano klonazepam, należy poinformować, aby zgłosiły się do lekarza w razie planowania lub podejrzenia ciąży. Jeśli leczenie klonazepamem jest absolutnie konieczne, w okresie ciąży, szczególnie w pierwszym trymestrze, klonazepam należy stosować w najmniejszej dawce kontrolującej napady padaczkowe i w miarę możliwości należy unikać jego jednoczesnego stosowania z innymi przeciwpadaczkowymi produktami leczniczymi. Należy wziąć pod uwagę, że ciąża może spowodować pogorszenie padaczki. Leczenia klonazepamem nie należy przerywać w okresie ciąży bez zgody lekarza, ponieważ nagłe przerwanie leczenia lub niekontrolowane zmniejszenie dawki może prowadzić do wystąpienia napadów padaczkowych podczas ciąży, które mogą zaszkodzić matce lub nienarodzonemu dziecku.
DCP_RN_07.12.2022 v5
U niemowląt urodzonych przez matki przyjmujące benzodiazepiny w czasie ciąży przez dłuższy czas może rozwinąć się uzależnienie fizyczne. U dzieci tych występują objawy odstawienia w okresie poporodowym. Istnieją doniesienia o przypadkach wad rozwojowych i upośledzenia umysłowego u dzieci poddanych w okresie prenatalnym ekspozycji na benzodiazepiny po przedawkowaniu lub zatruciu. Gdy z ważnych powodów klonazepam jest podawany w dużych dawkach w późnej ciąży lub podczas porodu, należy spodziewać się działań u płodu, takich jak nieregularny rytm serca, lub u noworodka, takich jak łagodna niewydolność oddechowa, hipotermia, zmniejszenie napięcia mięśniowego, niedociśnienie tętnicze i osłabienie odruchu ssania (zespół wiotkiego niemowlęcia). W przypadku benzodiazepin niezbyt często zgłaszano przypadki wystąpienia objawów odstawienia u noworodków.
Karmienie piersią Klonazepam przenika do mleka ludzkiego w niewielkich ilościach. W związku z tym klonazepamu nie należy stosować w okresie karmienia piersią. W przypadku konieczności zastosowania klonazepamu należy przerwać karmienie piersią.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Klonazepam stosowany nawet zgodnie z zaleceniami może zmieniać zdolność reagowania w stopniu ograniczającym zdolność aktywnego uczestniczenia w ruchu drogowym lub obsługiwania maszyn. Dotyczy to zwłaszcza przyjmowania leku jednocześnie z alkoholem. W związku z tym należy unikać prowadzenia pojazdów, obsługiwania maszyn i wykonywania innych niebezpiecznych czynności całkowicie lub przynajmniej przez kilka pierwszych dni leczenia. Lekarz prowadzący powinien w każdym przypadku podjąć decyzję, biorąc pod uwagę indywidualną reakcję pacjenta i stosowane dawkowanie (patrz punkty 4.5 i 4.8).
4.8 Działania niepożądane
Do oceny działań niepożądanych zastosowano następujące kategorie częstości występowania: Bardzo często (≥1/10) Często (≥1/100 do <1/10) Niezbyt często (≥ 1/1000 do <1/100) Rzadko (≥1/10 000 do <1/1000) Bardzo rzadko (<1/10 000) Częstość nieznana (nie można określić częstości na podstawie dostępnych danych)
Często
Rzadko
Bardzo rzadko Częstość nieznana Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Zaburzenia układu immunologicznego
Zaburzenia psychiczne
stan splątania i dezorientacja, depresja (może być również związana z chorobą podstawową), reakcje paradoksalne, takie jak: niepokój ruchowy, pobudzenie, drażliwość, agresywność, nerwowość, wrogość, lęk, zaburzenia snu, urojenia, gniew, koszmary senne, niezwykłe sny, omamy, psychozy, hiperkinezja, niewłaściwe zachowanie i inne behawioralne działania niepożądane
DCP_RN_07.12.2022 v5
Często
Rzadko
Bardzo rzadko Częstość nieznana Zaburzenia układu nerwowego zaburzenia koncentracji, senność, wydłużenie czasu reakcji, zmniejszenie napięcia mięśniowego, zawroty głowy, ataksja bóle głowy napady uogólnione
odwracalne zaburzenia, takie jak spowolnienie mowy lub niewyraźna mowa (dyzartria), zaburzenia koordynacji chodu i ruchów (ataksja), niepamięć następcza i działanie amnestyczne, które mogą być związane z niewłaściwym zachowaniem, zwiększenie częstości występowania niektórych rodzajów padaczki Zaburzenia oka oczopląs
widzenie) Zaburzenia serca
serca Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Zaburzenia żołądka i jelit
dolegliwości w nadbrzuszu
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
wysypka, przemijające wypadanie włosów, zaburzenia pigmentacji
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej osłabienie mięśni Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania męczliwość (zmęczenie, znużenie)
Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach
(zwiększone ryzyko u pacjentów przyjmujących leki uspokajające lub alkohol, a także u osób w podeszłym wieku)
DCP_RN_07.12.2022 v5
Opis wybranych działań niepożądanych
Dane z piśmiennictwa wskazują, że stosowanie benzodiazepin może zwiększać ryzyko zapalenia płuc.
Klonazepam może powodować uzależnienie pierwotne. Ryzyko rozwoju uzależnienia występuje już podczas codziennego stosowania przez kilka tygodni (patrz punkt 4.4). Po zakończeniu leczenia klonazepamem mogą wystąpić objawy odstawienia (patrz punkt 4.4).
Dzieci i młodzież Zaburzenia endokrynologiczne Zgłaszano pojedyncze przypadki odwracalnego przedwczesnego rozwoju drugorzędowych cech płciowych u dzieci (niepełne przedwczesne dojrzewanie płciowe).
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Zwiększanie ilości wydzieliny oskrzelowej i śliny u niemowląt i małych dzieci (patrz punkt 4.4).
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C; 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Objawy Benzodiazepiny często powodują senność, ataksję, dyzartrię i oczopląs. Przedawkowanie klonazepamu stosowanego w monoterapii rzadko zagraża życiu, ale może prowadzić do arefleksji, bezdechu, niedociśnienia tętniczego, depresji krążeniowo-oddechowej i śpiączki. Jeśli wystąpi śpiączka, zazwyczaj trwa tylko kilka godzin, ale – szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku – może również być przedłużona i okresowa. Napady padaczkowe mogą występować z większą częstością, szczególnie u pacjentów, u których stężenia leku w osoczu przekraczają wartości terapeutyczne (patrz punkt 5.2). Depresyjne działanie benzodiazepin na układ oddechowy nasila istniejące wcześniej zaburzenia układu oddechowego i w związku z tym są one poważniejsze u pacjentów z chorobami dróg oddechowych. Benzodiazepiny nasilają działanie innych substancji działających ośrodkowo, w tym alkoholu.
Leczenie Należy monitorować podstawowe parametry życiowe pacjenta i wdrożyć leczenie wspomagające w zależności od stanu klinicznego pacjenta. Pacjenci mogą wymagać leczenia objawowego w szczególności z powodu działania na układ krążeniowo-oddechowy lub działania na ośrodkowy układ nerwowy. Po przedawkowaniu klonazepamu należy zapobiegać dalszemu wchłanianiu, stosując odpowiednią metodę, taką jak np. podanie węgla aktywowanego, w ciągu pierwszych 1–2 godzin. U pacjentów sennych leczonych węglem aktywowanym konieczne jest zachowanie drożności dróg oddechowych. W przypadku zatrucia mieszanego można rozważyć płukanie żołądka, jednak nie jest to środek rutynowy.
Uwaga Antagonista benzodiazepin flumazenil nie jest wskazany do stosowania u pacjentów z padaczką leczonych benzodiazepinami. Antagonizm działania benzodiazepin u tych pacjentów może wywołać napady padaczkowe.
DCP_RN_07.12.2022 v5
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1. Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: Leki przeciwpadaczkowe, pochodne benzodiazepiny Kod ATC: N03AE01
Działanie ośrodkowe benzodiazepin polega na nasilaniu neuroprzekaźnictwa GABA-ergicznego w synapsach hamujących. W obecności benzodiazepin zwiększa się powinowactwo receptora GABA do neuroprzekaźników w wyniku pozytywnej modulacji allosterycznej, co prowadzi do nasilenia działania uwolnionego GABA na napływ jonów chlorkowych przez błonę postsynaptyczną. Klonazepam, tak jak inne benzodiazepiny, wykazuje właściwości uspokajające, nasenne, przeciwlękowe, rozluźniające mięśnie i przeciwdrgawkowe. Działanie przeciwdrgawkowe jest bardziej zaznaczone niż inne działania leku. Mechanizm działania opiera się na wzmocnieniu mechanizmów hamujących, występujących naturalnie w OUN, w których uczestniczy neuroprzekaźnik GABA (kwas γ-aminomasłowy). Istnieją również dane z badań na zwierzętach wykazujące dodatkowe działanie klonazepamu na serotoninę. Dane z badań na zwierzętach oraz badania elektroencefalograficzne u ludzi wykazały, że klonazepam szybko tłumi wiele rodzajów aktywności napadowej, w tym wyładowania iglicy z falą w napadach nieświadomości (typu petit mal), wyładowania iglicy z falą wolną, uogólnione wyładowania iglicy z falą , iglice w okolicy skroniowej lub w innych lokalizacjach oraz nieregularne iglice i fale. Uogólnione nieprawidłowości w zapisie EEG tłumione są szybciej niż zmiany ogniskowe w zapisie EEG. Na podstawie tych wyników klonazepam wykazuje korzystne działanie w leczeniu padaczki uogólnionej i ogniskowej.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie Po doustnym przyjęciu klonazepamu w tabletkach klonazepam wchłania się szybko i prawie całkowicie. Maksymalne stężenie klonazepamu w osoczu występuje w ciągu 1–4 godzin. Okres półtrwania w fazie wchłaniania wynosi około 25 minut. Bezwzględna biodostępność klonazepamu wynosi około 90%, ale z dużymi różnicami osobniczymi. Tabletki i roztwór doustny klonazepamu są biorównoważne pod względem stopnia wchłaniania klonazepamu, chociaż maksymalne stężenie w osoczu jest niższe w przypadku tabletek i osiągane nieco później niż w przypadku roztworu doustnego. Stężenie klonazepamu w osoczu w stanie stacjonarnym w przypadku schematu dawkowania raz na dobę jest trzykrotnie większe niż po podaniu pojedynczej dawki doustnej. Przewidywane współczynniki kumulacji dla schematów dawkowania dwa i trzy razy na dobę wynoszą odpowiednio 5 i 7. Po wielokrotnym podaniu doustnym dawki 2 mg trzy razy na dobę, stężenie klonazepamu w osoczu w stanie stacjonarnym przed podaniem dawki wynosiło średnio 55 ng/mL Zależność stężenia klonazepamu w osoczu od dawki jest liniowa. Docelowe stężenia przeciwdrgawkowe klonazepamu w osoczu wynoszą od 20 do 70 ng/mL. Ciężkie działania toksyczne, prowadzące u niektórych pacjentów do zwiększenia częstości napadów padaczkowych, zgłaszano przy stężeniach w osoczu w stanie stacjonarnym większych niż 100 ng/mL.
Dystrybucja Klonazepam jest szybko dystrybuowany do różnych narządów i tkanek, z preferencyjnym wychwytem przez struktury mózgu. Okres półtrwania w fazie dystrybucji wynosi około 0,5–1 godziny. Objętość dystrybucji wynosi 3 l/kg. Wiązanie z białkami osocza wynosi 82%–86%.
Metabolizm Klonazepam jest intensywnie metabolizowany przez redukcję do 7-amino-klonazepamu i N-acetylację do 7-acetamido-klonazepamu. Dochodzi również do hydroksylacji w pozycji C-3. Wątrobowy cytochrom P450 3A4 bierze udział w nitroredukcji klonazepamu do nieaktywnych farmakologicznie metabolitów. Około 50–70% dawki klonazepamu jest wydalane z moczem, a 10–30% z kałem w postaci metabolitów.
DCP_RN_07.12.2022 v5
Wydalanie nerkowe niezmienionego klonazepamu wynosi zazwyczaj mniej niż 2% podanej dawki. Metabolity klonazepamu są obecne w moczu zarówno w postaci wolnej, jak i sprzężonej (glukuronid i siarczan).
Eliminacja Średni okres półtrwania w fazie eliminacji jest niezależny od podanej dawki i wynosi 30–40 godzin. Klirens klonazepamu wynosi około 55 mL/min, niezależnie od płci. Jednak wartości klirensu ulegały normalizacji w zależności od masy ciała wraz ze wzrostem masy ciała.
Farmakokinetyka w szczególnych grupach pacjentów
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek Zaburzenia czynności nerek nie wpływają na farmakokinetykę klonazepamu. Z tego względu nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby Stopień wiązania klonazepamu z białkami osocza u pacjentów z marskością wątroby znacznie się różni od obserwowanego u osób zdrowych (wolna frakcja 17,1 ± 1,0% w porównaniu z 13,9 ± 0,2%). Chociaż wpływ zaburzeń czynności wątroby na farmakokinetykę klonazepamu nie został dokładniej zbadany, doświadczenia z inną blisko związaną nitrobenzodiazepiną (nitrazepamem) wskazują, że klirens niezwiązanego klonazepamu może być zmniejszony w marskości wątroby.
Pacjenci w podeszłym wieku Nie badano farmakokinetyki klonazepamu u osób w podeszłym wieku.
Dzieci i młodzież Na ogół kinetyka eliminacji u dzieci i młodzieży jest porównywalna do obserwowanej u dorosłych. Po podaniu dzieciom i młodzieży dawek terapeutycznych (0,03–0,11 mg/kg mc.) stężenia w surowicy mieściły się w takim samym zakresie (13–72 ng/mL) jak stężenia skuteczne u dorosłych. U noworodków po podaniu dawek 0,10 mg/kg mc. stężenia mieściły się w zakresie od 28 do 117 ng/mL pod koniec krótkiej infuzji i zmniejszyły się do 18–60 ng/mL po 30 minutach. Dawki te były tolerowane bez istotnych działań niepożądanych. U noworodków wartości klirensu zależą od wieku pourodzeniowego. Wartości okresu półtrwania w fazie eliminacji u noworodków są takie same jak u dorosłych. U dzieci wartości klirensu wynoszą 0,42 ± 0,32 mL/min/kg mc. (wiek 2–18 lat) i 0,88 ± 0,4 mL/min/kg mc. (wiek 7–12 lat). Wartości te zmniejszały się wraz ze zwiększeniem masy ciała. Dieta ketogenna u dzieci i młodzieży nie wpływa na stężenie klonazepamu w osoczu.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Działanie rakotwórcze Nie przeprowadzono 2-letnich badań rakotwórczości dla klonazepamu. Jednak w 18-miesięcznym badaniu toksyczności przewlekłej u szczurów nie zaobserwowano związanych z leczeniem zmian histopatologicznych do najwyższej badanej dawki wynoszącej 300 mg/kg mc./dobę.
Działanie mutagenne W badaniach genotoksyczności z wykorzystaniem systemów bakteryjnych z aktywacją metaboliczną in vitro lub zależną od gospodarza nie wykazano potencjału genotoksycznego klonazepamu.
Szkodliwy wpływ na rozrodczość Badania płodności i ogólnej zdolności rozrodczej u szczurów wykazały zmniejszony wskaźnik ciąż i zmniejszoną przeżywalność potomstwa po zastosowaniu dawek wynoszących 10 i 100 mg/kg mc./dobę.
Teratogenność Nie zaobserwowano niekorzystnego wpływu na matkę lub zarodek i płód ani u myszy, ani u szczurów po doustnym podawaniu klonazepamu w okresie organogenezy w dawkach wynoszących odpowiednio do 20 lub
DCP_RN_07.12.2022 v5
W kilku badaniach na szczurach, którym podawano klonazepam w dawce do 20 mg/kg mc./dobę, zaobserwowano niską, niezależną od dawki częstość występowania podobnego wzorca wad wrodzonych (rozszczep podniebienia, otwarte powieki, łączenie segmentów mostka płodowego i wady kończyn).
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Laktoza jednowodna Celuloza mikrokrystaliczna typu 102 Skrobia żelowana, kukurydziana Magnezu stearynian
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Blistry przechowywać w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Blistry z folii PVC/PVDC/Aluminium w tekturowym pudełku. 14, 20, 30, 50, 60, 100 tabletek w tekturowym pudełku.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO
OBROTUTarchomińskie Zakłady Farmaceutyczne „Polfa” Spółka Akcyjna ul. A. Fleminga 2 03-176 Warszawa
8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Klonafen, 0,5 mg Pozwolenie nr
Klonafen, 2 mg Pozwolenie nr
DCP_RN_07.12.2022 v5
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA
PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAKlonafen, 0,5 mg Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu:
Klonafen, 2 mg Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: