Darifenacin Aristo
Darifenacinum
Tabletki o przedłużonym uwalnianiu 7,5 mg | Daryfenacyny bromowodorek 8.923 mg
Aristo Pharma GmbH, Niemcy
Ulotka
Ulotka dla pacjenta: informacja dla pacjenta
Darifenacin Aristo, 7,5 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu Darifenacin Aristo, 15 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu
Darifenacinum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zażyciem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
1. Co to jest lek Darifenacin Aristo i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Darifenacin Aristo
3. Jak stosować lek Darifenacin Aristo
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Darifenacin Aristo
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Darifenacin Aristo i w jakim celu się go stosuje
Jak działa lek Darifenacin Aristo Lek Darifenacin Aristo osłabia aktywność nadreaktywnego pęcherza moczowego. Umożliwia to zachowanie dłuższych przerw pomiędzy kolejnymi wizytami w toalecie i zwiększa objętość moczu, którą pęcherz może utrzymać.
Kiedy stosuje się lek Darifenacin Aristo Lek Darifenacin Aristo należy do grupy leków zwiotczających mięśnie pęcherza moczowego. Lek stosuje się u osób dorosłych w objawowym leczeniu stanów nadreaktywnego pęcherza, takich jak: nagląca potrzeba wizyty w toalecie, częste wizyty w toalecie i (lub) w przypadku, gdy pacjentowi nie udaje się zdążyć w porę do toalety i moczy się (naglące nietrzymanie moczu).
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Darifenacin Aristo
Kiedy nie przyjmować leku Darifenacin Aristo: • jeśli pacjent ma uczulenie na daryfenacynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6). • jeśli u pacjenta występuje zatrzymanie moczu (niezdolność opróżnienia pęcherza). • jeśli u pacjenta występuje zaleganie treści żołądkowej (trudności w opróżnieniu żołądka). • jeśli u pacjenta występuje niewyrównana jaskra z wąskim kątem przesączania (podwyższone ciśnienie w gałkach ocznych, które nie jest odpowiednio leczone). • jeśli u pacjenta występuje miastenia (choroba charakteryzująca się nietypową męczliwością i osłabieniem pewnych mięśni). • jeśli u pacjenta występuje ciężkie wrzodziejące zapalenie okrężnicy lub toksyczne rozdęcie okrężnicy (ostre rozszerzenie okrężnicy spowodowane powikłaniem zakażenia lub zapaleniem). • jeśli u pacjenta występują ciężkie zaburzenia czynności wątroby. • jeśli pacjent przyjmuje leki, które silnie zmniejszają aktywność niektórych enzymów
wątrobowych, takie jak cyklosporyna (lek stosowany w transplantacji w celu ochrony przed odrzuceniem organu lub w innych stanach, np. reumatoidalnym zapaleniu stawów lub atopowym zapaleniu skóry), werapamil (lek zmniejszający ciśnienie krwi, regulujący rytm serca oraz stosowany w leczeniu dusznicy bolesnej), leki przeciwgrzybicze (np. ketokonazol i itrakonazol) i niektóre lek i przeciwwirusowe (np. rytonawir) - patrz punkt „Lek Darifenacin Aristo a inne leki”.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Darifenacin Aristo należy omówić to z lekarzem: • jeśli u pacjenta występuje neuropatia autonomicznego układu nerwowego (uszkodzenie nerwów biorących udział w komunikacji pomiędzy mózgiem a narządami wewnętrznymi, mięśniami, skórą i naczyniami krwionośnymi, regulujących czynności życiowe, w tym rytm serca, ciśnienie krwi i czynność jelita) – lekarz wcześniej poinformuje pacjenta, o ile istnieje u niego takie rozpoznanie. • jeśli u pacjenta występuje stan, w którym jeden lub więcej narządów w jamie brzusznej przemieściło się w górę do klatki piersiowej przez otwór w przeponie, powodując zgagę i częste odbijanie się. • gdy pacjent ma trudności w oddawaniu moczu lub oddaje mocz słabym strumieniem. • jeśli u pacjenta występują ciężkie zaparcia (2 lub mniej niż 2 wypróżnienia na tydzień). • jeśli u pacjenta występuje zaburzenie ruchów perystaltycznych przewodu pokarmowego. • jeśli u pacjenta występuje niedrożność przewodu pokarmowego (jakiekolwiek zaburzenie przechodzenia treści jelitowej lub żołądkowej, takie jak zwężenie odźwiernika, dolnej części żołądka) – lekarz powinien wcześniej poinformować pacjenta o jej występowaniu. • jeśli p acjent przyjmuje leki, które mogą spowodować lub zaostrzyć stan zapalny przełyku, takie jak doustne bisfosfoniany (grupa leków chroniących przed utratą masy kostnej, stosowanych w leczeniu osteoporozy). • jeśli pacjent leczy się na jaskrę z wąskim kątem prze sączania. • jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności wątroby. • jeśli u pacjenta występuje zapalenie dróg moczowych lub inne zaburzenia czynności nerek. • jeśli u pacjenta występuje nadreaktywny mięsień, który kontroluje opróżnianie pęcherza, co może powodować przypadkowe oddawanie moczu (stan zwany nadreaktywnością wypieracza) - lekarz poinformuje pacjenta, czy pacjent cierpi na tę chorobę. • jeśli u pacjenta występują choroby serca.
Jeśli u pacjenta występuje którykolwiek z tych stanów, należy poinformować o tym lekarza przed zażyciem leku Darifenacin Aristo .
Podczas leczenia lekiem Darifenacin Aristo należy natychmiast poinformować lekarza i przerwać stosowanie leku Darifenacin Aris to, w przypadku wystąpienia obrzęku twarzy, warg, języka i (lub) gardła (objawy obrzęku naczynioruchowego).
Dzieci i młodzież Nie zaleca się stosowania leku Darifenacin Aristo u dzieci i młodzieży (w wieku poniżej 18 lat).
Lek Darifenacin Aristo a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich przyjmowanych aktualnie lub ostatnio lekach również tych, które wydawane są bez recepty. Jest to szczególnie ważne, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków, ponieważ być może lekarz będzie musiał zmienić dawkę leku Darifenacin Aristo i (lub) innych leków: • niektóre antybiotyki (np. erytromycyna, klarytromycyna, telitromycyna i ryfampicyna), • leki przeciwgrzybicze (np. ketokonazol i itrakonazol - patrz punkt „Kiedy nie przyjmować leku Darifenacin Aristo ”, flukonazol, terbinafina), • leki stosowane w celu zmniejszenia aktywności układu odpornościowego, na przykład po przeszczepieniu narządu (np. cyklosporyna - patrz punkt „Kiedy nie przyjmować leku Darifenacin Aristo ”), • leki przeciwwirusowe (np. rytonawir - patrz punkt „Kiedy nie przyjmować leku
Darifenacin Aristo ”), • leki przeciwpsychotyczne (np. tiorydazyna), • niektóre leki przeciwdepresyjne (np. imipramina i paroksetyna), niektóre leki przeciwdrgawkowe (np. karbamazepina, barbiturany), • niektóre leki stosowane w leczeniu chorób serca (np. werapamil - patrz punkt „Kiedy nie przyjmować leku Darifenacin Aristo ”, flekainid, digoksyna i chinidyna), • niektóre leki stosowane w leczeniu zaburzeń żołądka (np. cymetydyna), • inne leki przeciwmuskarynowe (np. tolterodyna, oksybutynina i flawoksat).
Należy również poinformować lekarza o przyjmowaniu leków zawierających ziele dziurawca.
Darifenacin Aristo z jedzeniem i piciem Spożywanie pokarmu nie ma wpływu na działanie leku Darifenacin Aristo . Sok grejpfrutowy może oddziaływać z lekiem Darifenacin Aristo . Należy poinformować lekarza o regularnym spożywaniu soku grejpfrutowego.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku. Nie zaleca się stosowania leku Darifenacin Aristo podczas ciąży. Należy zachować ostrożność, przyjmując Darifenacin Aristo w okresie karmienia piersią.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Lek Darifenacin Aristo może spowodować wystąpienie objawów takich jak: zawroty głowy, zamazane widzenie, bezsenność lub senność. W przypadku wystąpienia któregokolwiek z tych objawów w trakcie przyjmowania leku Darifenacin Aristo należy zwrócić się do lekarza o radę odnośnie zmiany dawkowania lub zastosowania alternatywnej metody leczenia. W przypadku wystąpienia tych objawów nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn. W przypadku daryfenacyny dzia łania te występowały niezbyt często (patrz punkt 4).
3. Jak stosować lek Darifenacin Aristo
Lek Darifenacin Aristo należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. W przypadku wrażenia, że działanie leku Darifenacin Aristo jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Ile leku Darifenacin Aristo zażyć Zalecana dawka początkowa leku, również u pacjentów w wieku powyżej 65 lat, to 7,5 mg na dobę. W zależności od odpowiedzi na leczenie, lekarz prowadzący może zwiększyć dawkę leku Darifenacin Aristo do 15 mg na dobę, dwa tygodnie po rozpoczęciu leczenia.
Dawki te można stosować u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby lub zaburzeniami czynności nerek.
Tabletki leku Darifenacin Aristo należy zażywać raz na dobę, popijając płynem, najlepiej o tej samej porze dnia.
Tabletkę można przyjmować w czasie posiłków lub między posiłkami. Tabletkę należy połknąć w całości. Nie należy jej żuć, dzielić ani rozkruszać.
Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Darifenacin Aristo W razie przyjęcia większej niż zalecana liczby tabletek lub przypadkowego zażycia tabletek przez inną osobę, należy natychmiast zgłosić się do lekarza prowadzącego lub do najbliższego szpitala. W przypadku zasięgania porady lekarskiej ważne jest, aby mieć przy sobie tę ulotkę oraz pozostałe tabletki z opakowania, aby móc pokazać je lekarzowi. Osoby, które zażyły większą dawkę niż
zalecana, mogą odczuwać suchość w ustach, cierpieć na zaparcie, ból głowy, niestrawność i suchość błony śluzowej nosa. Przedawkowanie leku Darifenacin Aristo może spowodować wystąpienie ciężkich objawów wymagających pilnego leczenia szpitalnego.
Pominięcie przyjęcia leku Darifenacin Aristo Jeśli pacjent zapomniał przyjąć lek Darifenacin Aristo o zwykłej porze, powinien zażyć lek tak szybko jak to możliwe, o ile nie nadszedł czas przyjęcia kolejnej dawki leku. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie przyjmowania leku Darifenacin Aristo Lekarz prowadzący poinformuje pacjenta o tym, jak długo potrwa leczenie lekiem Darifenacin Aristo . Nie należy zbyt wcześnie przerywać leczenia z powodu braku natychmiastowego działania leku. Pęcherz moczowy potrzebuje trochę czasu, aby przystosować się do leczenia. Pacjent powinien zakończyć kurację zaleconą przez lekarza prowadzącego. Jeśli leczenie nie da zauważalnych wyników, należy porozmawiać o tym z lekarzem prowadzącym.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Działania niepożądane leku Darifenacin Aristo są zazwyczaj łagodne i przemijające.
Niektóre działania niepożądane mogą być ciężkie Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) Ciężkie reakcje uczuleniowe w tym: obrzęk, głównie twarzy i szyi (obrzęk naczynioruchowy).
Inne działania niepożądane Bardzo często (mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób) Suchość w ustach, zaparcia.
Często (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 10 osób) Ból głowy, ból brzucha, niestrawność, nudności, suchość oczu, suchość błony śluzowej nosa.
Niezbyt często (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 100 osób) Uczucie zmęczenia, przypadkowy uraz, obrzęk twarzy, wysokie ciśnienie tętnicze krwi, biegunka, wzdęcia z oddawaniem gazów, owrzodzenie błony śluzowej jamy ustnej, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (świadczy to o nieprawidłowym funkcjonowaniu wątroby), obrzęk w tym obrzęk dłoni, kostek lub stóp, zawroty głowy, bezsenność, senność, zaburzenia rozumowania, katar (nieżyt nosa), kaszel, duszności, suchość skóry, swędzenie, wysypka, pocenie się, zaburzenia widzenia w tym zamazane widzenie, zaburzenia smaku, zaburzenia lub zakażenia nerek i dróg moczowych, impotencja, upławy i świąd pochwy, ból pęcherza, niezdolność opróżnienia pęcherza.
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) Nastrój depresyjny i (lub) zmienność nastroju, halucynacje.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie, lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: 22 49-21-301, fax: 22 49-21-309. Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Darifenacin Aristo
• Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. • Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i blistrze. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca. • Brak szczególnych środków ostrożności dotyczących przechowywania produktu leczniczego. • Nie stosować, jeśli zauważy się oznaki uszkodzenia lub zniszczenia opakowania. • Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Darifenacin Aristo
Lek Darifenacin Aristo, 7,5 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu − Substancją czynną leku jest daryfenacyna. Każda tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 7,5 mg daryfenacyny (w postaci daryfenacyny bromowodorku). − Pozostałe składniki leku to: Rdzeń tabletki: wapnia wodorofosforan, hypromeloza 2208, magnezu stearynian Otoczka: hypromeloza 2910, tytanu dwutlenek, makrogol 4000 i talk.
Lek Darifenacin Aristo, 15 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu − Substancją czynną leku jest daryfenacyna. Każda tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera − Pozostałe składniki leku to: Rdzeń tabletki: wapnia wodorofosforan, hypromeloza 2208, magnezu stearynian Otoczka: hypromeloza 2910, tytanu dwutlenek, makrogol 6000, talk , żelaza tlenek żółty (E 172), żelaza tlenek czerwony (E 172) .
Jak wygląda lek Darifenacin Aristo i co zawiera opakowanie Darifenacin Aristo, 7,5 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu są b iałe do prawie białych, okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki powlekane, z wytłoczeniem „7,5” z jednej strony i o średnicy 8 mm.
Darifenacin Aristo, 15 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu są j asnobrzoskwiniowe, okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki powlekane o średnicy 8 mm.
Tabletki dostępne są w blistrach zawierających 14, 28, 49 lub 98 tabletek o przedłużonym uwalnianiu w tekturowym pudełku.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny Aristo Pharma Sp. z o.o. ul. Baletowa 30 02-867 Warszawa tel. +48 22 855 40 93
Wytwórca Aristo Pharma GmbH Wallenroder Straße 8–10 Niemcy
Ten lek jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
Czechy Darifenacin Aristo Hiszpania Darifenacina Aristo, 7,5 mg, 15 mg, Comprimidos de liberación prolongada Holandia Darifenacine Aristo, 7,5 mg, 15 mg, tabletten met verlengde afgifte Niemcy Darifenacin Aristo, 7,5 mg, 15 mg, Retardtabletten Polska Darifenacin Aristo Portugalia Darifenacina Aristo, 7,5 mg, 15 mg, Comprimido de libertação prolongada Wielka Brytania Darifenacin Aristo, 7,5 mg, 15 mg, Prolonged-released tablets Włochy Darifenacina Aristo, 7,5 mg, 15 mg, compresse a rilascio prolungato
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Darifenacin Aristo, 7,5 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu Darifenacin Aristo, 15 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Darifenacin Aristo, 7,5 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu Każda tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 7,5 mg daryfenacyny (w postaci daryfenacyny bromowodorku).
Darifenacin Aristo, 15 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu Każda tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 15 mg daryfenacyny (w postaci daryfenacyny bromowodorku).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka o przedłużonym uwalnianiu
Darifenacin Aristo, 7,5 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu Białe do prawie białych , okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki powlekane, z wytłoczeniem „7,5” z jednej strony i o średnicy 8 mm.
Darifenacin Aristo, 15 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu Jasnobrzoskwiniowe, okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki powlekane o średnicy 8 mm.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Objawowe leczenie naglącego nietrzymania moczu i (lub) zwiększonej częstości oddawania moczu oraz nagłego parcia na mocz, które mogą wystąpić u dorosłych pacjentów z zespołem nadreaktywnego pęcherza.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Dorośli Zalecana dawka początkowa to 7,5 mg na dobę. Stan pacjenta należy ponownie ocenić po można zwiększyć do 15 mg na dobę, w zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta na leczenie.
Pacjenci w podeszłym wieku (≥65 lat) Zalecana dawka początkowa dla pacjentów w podeszłym wieku to 7,5 mg na dobę. Stan pacjenta w odniesieniu do skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku należy ponownie ocenić po tolerancji leku jest zadowalający, dawkę można zwiększyć do 15 mg na dobę, w zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta na leczenie (patrz punkt 5.2).
Dzieci i młodzież Produkt leczniczy Darifenacin Aristo nie jest zalecany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 18 lat ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności.
Zaburzenia czynności nerek Nie ma konieczności dostosowywania dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Należy jednak zachować ostrożność podczas leczenia tej grupy pacjentów (patrz punkt 5.2).
Zaburzenia czynności wątroby Nie ma konieczności dostosowywania dawkowania u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby (Child-Pugh A). Niemniej jednak istnieje ryzyko zwiększenia pola pod krzywą (AUC) w tej grupie pacjentów (patrz punkt 5.2).
Pacjenci z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (Child-Pugh B) powinni stosować produkt leczniczy tylko w przypadku, gdy korzyść przewyższa potencjalne ryzyko, a dawkę należy ograniczyć do 7,5 mg na dobę (patrz punkt 5.2). Produkt leczniczy Darifenacin Aristo jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (Child-Pugh C) (patrz punkt 4.3).
Pacjenci otrzymujący jednocześnie substancje, które są silnymi inhibitorami CYP2D6 lub umiarkowanymi inhibitorami CYP3A4 U pacjentów otrzymujących substancje, które są silnymi inhibitorami CYP2D6, takie jak: paroksetyna, terbinafina, chinidyna i cymetydyna, leczenie należy rozpocząć od dawki 7,5 mg na dobę. W celu uzyskania lepszej odpowiedzi na leczenie dawkę można zwiększyć do 15 mg na dobę, pod warunkiem, że dawka ta jest dobrze tolerowana. Należy jednak zachować ostrożność.
U pacjentów otrzymujących substancje, które są umiarkowanymi inhibitorami CYP3A4, takie jak: flukonazol, sok grejpfrutowy i erytromycyna, zalecana dawka początkowa wynosi 7,5 mg na dobę. W celu uzyskania lepszej odpowiedzi na leczenie dawkę można zwiększyć do 15 mg na dobę, pod warunkiem, że dawka ta jest dobrze tolerowana. Należy jednak zachować ostrożność.
Sposób podawania Produkt leczniczy Darifenacin Aristo jest przeznaczony do podawania doustnego. Tabletki należy przyjmować raz na dobę, popijając płynem. Tabletki można przyjmować z jedzeniem lub bez, należy połknąć je w całości, bez żucia, dzielenia ani kruszenia.
4.3 Przeciwwskazania
Produkt leczniczy Darifenacin Aristo jest przeciwwskazany u pacjentów z: - Nadwrażliwością na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. - Zatrzymaniem moczu. - Zaleganiem treści żołądkowej. - Niewyrównaną jaskrą z wąskim kątem przesączania. - Miastenią. - Ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (Child-Pugh C), - Ciężkim wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy. - Toksycznym rozdęciem okrężnicy. - Jednoczesnym leczeniem silnymi inhibitorami CYP3A4 (patrz punkt 4.5).
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu leczniczego Darifenacin Aristo u pacjentów z neuropatią autonomicznego układu nerwowego, przepukliną rozworu przełykowego, klinicznie istotnym zaburzeniem odpływu z pęcherza, ryzykiem zatrzymania moczu, ciężkim zaparciem lub zaburzeniem żołądkowo-jelitowym powodującym niedrożność takim jak zwężenie
odźwiernika.
Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu leczniczego Darifenacin Aristo u pacjentów leczonych z powodu jaskry z wąskim kątem przesączania (patrz punkt 4.3).
Przed rozpoczęciem leczenia produktem leczniczym Darifenacin Aristo należy zbadać pacjenta pod kątem innych przyczyn częstego oddawania moczu (niewydolność serca lub choroba nerek). W przypadku zakażenia układu moczowego należy rozpocząć odpowiednie leczenie przeciwbakteryjne.
Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu leczniczego Darifenacin Aristo u pacjentów z ryzykiem zmniejszenia motoryki żołądkowo-jelitowej, odpływu żołądkowo- przełykowego i (lub) jednocześnie przyjmujących produkty lecznicze mogące wywołać lub zaostrzyć zapalenie przełyku (takie jak doustne leki z grupy bisfosfonianów). U pacjentów z nadreaktywnością wypieracza o podłożu neurogennym bezpieczeństwo stosowania i skuteczność nie zostały ustalone.
Należy zachować ostrożność przy przepisywaniu leków przeciwmuskarynowych pacjentom, u których w przeszłości wystąpiły choroby serca.
Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwmuskarynowych, należy poinstruować pacjentów o konieczności przerwania stosowania produktu leczniczego Darifenacin Aristo i natychmiastowego skontaktowania się z lekarzem, w przypadku wystąpienia obrzęku języka lub gardła i krtani lub trudności w oddychaniu (patrz punkt 4.8).
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Wpływ innych produktów leczniczych na daryfenacynę Daryfenacyna jest metabolizowana głównie przez enzymy cytochromu P450 - CYP2D6 i CYP3A4. Inhibitory tych enzymów mogą zatem zwiększać ekspozycję na daryfenacynę.
Inhibitory CYP2D6 U pacjentów otrzymujących substancje, które są silnymi inhibitorami CYP2D6 (np. paroksetyna, terbinafina, cymetydyna i chinidyna) zalecaną dawką początkową powinno być 7,5 mg na dobę. Dawkę można zwiększyć do 15 mg na dobę w celu uzyskania lepszej odpowiedzi na leczenie, pod warunkiem, że dawka ta jest dobrze tolerowana. Jednoczesne stosowanie silnych inhibitorów CYP2D6 powoduje zwiększenie ekspozycji na daryfenacynę (np. 33% wzrost w przypadku paroksetyny w dawce 20 mg przy dawce daryfenacyny wynoszącej 30 mg).
Inhibitory CYP3A4 Nie należy stosować daryfenacyny jednocześnie z silnymi inhibitorami CYP3A4 (patrz punkt 4.3), takimi jak inhibitory proteazy (np. rytonawir), ketokonazol i itrakonazol. Należy również unikać jednoczesnego stosowania z silnymi inhibitorami glikoproteiny P, takimi jak cyklosporyna i werapamil. Jednoczesne podawanie 7,5 mg daryfenacyny z silnym inhibitorem CYP3A4, ketokonazolem, w dawce 400 mg, spowodowało pięciokrotne zwiększenie pola pod krzywą (AUC) daryfenacyny w stanie równowagi. U osób słabo metabolizujących, pole pod krzywą (AUC) dary fenacyny zwiększyło się w przybliżeniu dziesięciokrotnie. Z powodu większego udziału CYP3A4 po podaniu dużych dawek daryfenacyny, można się spodziewać, że działanie będzie silniejsze po jednoczesnym zastosowaniu ketokonazolu z daryfenacyną w dawce 15 mg.
W przypadku jednoczesnego stosowania z umiarkowanymi inhibitorami CYP3A4, takimi jak: erytromycyna, klarytromycyna, telitromycyna, flukonazol i sok grejpfrutowy, zalecaną dawką początkową daryfenacyny jest 7,5 mg na dobę. Dawkę można zwiększyć do 15 mg na dobę w celu uzyskania lepszej odpowiedzi na leczenie, pod warunkiem, że dawka ta jest dobrze tolerowana. W przypadku jednoczesnego stosowania erytromycyny (umiarkowany inhibitor CYP3A4) z daryfenacyną, wartości AUC i C max daryfenacyny stosowanej u osób dobrze metabolizujących w dawkach wynoszących 30 mg raz na dobę, były większe odpowiednio o 95% i 128% w porównaniu
do przypadku, gdy stosowano samą daryfenacynę.
Substancje pobudzające enzymy Substancje pobudzające CYP3A4, takie jak: ryfampicyna, karbamazepina, barbiturany oraz dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum) prawdopodobnie mogą zmniejszać stężenie daryfenacyny w osoczu.
Wpływ daryfenacyny na inne produkty lecznicze Substraty CYP2D6 Daryfenacyna jest umiarkowanym inhibitorem enzymu CYP2D6. Należy zachować ostrożność, podając daryfenacynę jednocześnie z produktami leczniczymi metabolizowanymi głównie przez CYP2D6 i mającymi wąski przedział terapeutyczny, takimi jak: flekainid, tiorydazyna lub trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne takie jak imipramina. Wpływ daryfenacyny na metabolizm substratów CYP2D6 jest istotny klinicznie głównie w przypadku tych substratów CYP2D6, które wymagają indywidualnego dostosowania dawki.
Substraty CYP3A4 Leczenie daryfenacyną powoduje niewielkie zwiększenie ekspozycji (AUC) substratu CYP3A4 - midazolamu. Jednakże, z dostępnych danych nie wynika, że daryfenacyna zmienia klirens i biodostępność midazolamu. Można zatem wnioskować, że przyjmowanie deryfenacyny nie wpływa na farmakokinetykę substratów CYP3A4 in vivo. Interakcja z midazolamem nie ma znaczenia klinicznego, dlatego też nie jest wymagane dostosowanie dawki dla substratów CYP3A4.
Warfaryna Należy kontynuować standardowe monitorowanie czasu protrombinowego podczas stosowania warfaryny. W pływ warfaryny na wartości czasu protrombinowego nie ulegał zmianie podczas jednoczesnego podawania z daryfenacyną.
Digoksyna Należy monitorować działanie leku na początku leczenia, po jego zakończeniu, jak również w przypadku zmiany dawkowania daryfenacyny. Stosowanie daryfenacyny w dawce 30 mg raz na dobę (jest to dawka dwa razy większa niż zalecana dawka dobowa) jednocześnie z digoksyną w stanie równowagi spowodowało niewielkie zwiększenie ekspozycji digoksyny (AUC: 16% i C max : 20%). Zwiększenie pola pod krzywą digoksyny mogło być spowodowane współzawodnictwem pomiędzy daryfenacyną i digoksyną względem glikoproteiny P. Nie można wykluczyć innych interakcji związanych z transportem substancji.
Leki przeciwmuskarynowe Tak jak w przypadku innych leków przeciwmuskarynowych, jednoczesne przyjmowanie produktów leczniczych o właściwościach przeciwmuskarynowych, takich jak: oksybutynina, tolterodyna i flawoksat, może spowodować nasilenie działania leczniczego i działań niepożądanych. Może również nastąpić nasilenie działania przeciwcholinergicznego leków stosowanych w chorobie Parkinsona i trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, jeśli stosuje się je jednocześnie z lekami o właściwościach przeciwmuskarynowych. Niemniej jednak, jak dotychczas nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji z lekami stosowanymi w chorobie Parkinsona i trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża Istnieje ograniczona ilość danych dotyczących stosowania daryfenacyny w okresie ciąży. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na przebieg porodu (szczegóły, patrz punkt 5.3). Produkt leczniczy Darifenacin Aristo nie jest zalecany do stosowania w okresie ciąży.
Karmienie piersią Daryfenacyna przenika do mleka karmiących samic szczura. Nie wiadomo, czy daryfenacyna przenika do mleka ludzkiego. Nie można wykluczyć zagrożenia dla dzieci karmionych piersią. Decyzja
o zaprzestaniu karmienia piersią lub przerwaniu leczenia produktem leczniczym Darifenacin Aristo podczas laktacji powinna zostać podjęta na podstawie oceny korzyści ze stosowania dla kobiety i ryzyka dla dziecka.
Płodność Brak danych o daryfenacynie dotyczących wpływu na płodność u ludzi. Daryfenacyna nie miała wpływu na płodność u samców lub samic szczura ani nie wykazała wpływu na narządy płciowe szczurów i psów obu płci (szczegóły, patrz punkt 5.3). Kobiety w wieku rozrodczym powinny być poinformowane o braku danych dotyczących wpływu na płodność, a produkt leczniczy Darifenacin Aristo powinien być zalecany wyłącznie po rozważeniu indywidualnego ryzyka i korzyści.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Tak jak w przypadku innych leków przeciwmuskarynowych, produkt leczniczy Darifenacin Aristo może powodować objawy, takie jak: zawroty głowy, zamazane widzenie, bezsenność i senność. Pacjenci, u których wystąpią takie działania niepożądane, nie powinni prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn. W przypadku daryfenacyny działania te występowały niezbyt często.
4.8 Działania niepożądane
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa Zgodnie z profilem farmakologicznym, do najczęściej zgłaszanych działań niepożądanych należały: suchość w jamie ustnej (20,2% i 35% odpowiednio dla dawek 7,5 mg i 15 mg, 18,7% po dostosowaniu dawkowania i 8% - 9% dla placebo) oraz zaparcia (14,8% i 21% odpowiednio dla dawek 7,5 mg i 15 mg, 20,9% po dostosowaniu dawkowania i 5,4% - 7,9% dla placebo). Zazwyczaj działania przeciwcholinergiczne zależą od dawki.
Niemniej jednak, częstość odstawienia leku z powodu tych działań niepożądanych była mała (suchość w jamie ustnej: 0% - 0,9% i zaparcia: 0,6% – 2,2% dla daryfenacyny, w zależności od dawki; 0% i 0,3% dla placebo, odpowiednio - suchość w jamie ustnej i zaparcia).
Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych Częstość działań niepożądanych zdefiniowano w następujący sposób: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko (<1/10 000, częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych). W obrębie każdej kategorii, działania niepożądane wymieniono w kolejności malejącej ciężkości.
Tabela nr 1: Działania niepożądane występujące po zastosowaniu daryfenacyny 7,5 mg i 15 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze Niezbyt często Zakażenie dróg moczowych
Zaburzenia psychiczne Niezbyt często Bezsenność, zaburzenia toku myślowego
Zaburzenia układu nerwowego Często Ból głowy Niezbyt często Zawroty głowy, zaburzenia smaku, senność
Zaburzenia oka Często Zespół suchego oka Niezbyt często Zaburzenia widzenia, w tym zamazane widzenie
Zaburzenia naczyniowe Niezbyt często Nadciśnienie tętnicze
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Często Suchość nosa Niezbyt często Duszność, kaszel, zapalenie błony śluzowej nosa
Zaburzenia żołądka i jelit Bardzo często Zaparcia, suchość w jamie ustnej Często Ból brzucha, nudności, niestrawność Niezbyt często Wzdęcia, biegunka, wrzodziejące zapalenie jamy ustnej Zaburzenie skóry i tkanki podskórnej Niezbyt często Wysypka, sucha skóra, świąd, nadmierne pocenie się Częstość nieznana Obrzęk naczynioruchowy
Zaburzenia nerek i dróg moczowych Niezbyt często Zatrzymanie moczu, zaburzenia dróg moczowych, ból pęcherza
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Niezbyt często Zaburzenia erekcji, zapalenie pochwy
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Niezbyt często Obrzęk obwodowy, osłabienie, obrzęk twarzy, obrzęk
Badania diagnostyczne Niezbyt często Zwiększenie aktywności aminotransferazy asparaginianowej, zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej
Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach Niezbyt często Uraz ciała
Opis wybranych działań niepożądanych W głównych badaniach klinicznych z zastosowaniem daryfenacyny 7,5 mg i 15 mg zgłaszano działania niepożądane zamieszczone w powyższej tabeli. Większość z działań niepożądanych miała charakter łagodny lub umiarkowany i u większości pacjentów nie było konieczności przerwania leczenia.
Leczenie produktem leczniczym Darifenacin Aristo może prawdopodobnie maskować objawy choroby pęcherzyka żółciowego. Niemniej jednak nie stwierdzono związku pomiędzy występowaniem zdarzeń niepożądanych związanych z drogami żółciowymi a wiekiem pacjentów, którym podawano daryfenacynę.
Częstość występowania działań niepożądanych po zastosowaniu daryfenacyny 7,5 mg i 15 mg zmniejszała się w okresie leczenia trwającego do 6 miesięcy. Podobną tendencję obserwuje się także w odniesieniu do częstości przerywania leczenia.
Doświadczenie po wprowadzeniu leku do obrotu Po wprowadzeniu daryfenacyny do obrotu zgłaszano następujące działania niepożądane występujące na świecie, które były związane z jej stosowaniem: uogólnione reakcje nadwrażliwości - w tym obrzęk naczynioruchowy, nastrój depresyjny i (lub) zmienność nastroju, halucynacje. Ponieważ zdarzenia te zgłaszane były spontanicznie po wprowadzeniu leku do obrotu, nie jest możliwe określenie częstości ich występowania na podstawie dostępnych danych.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49-21-301, fax: + 48 22 49-21-309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Daryfenacyna była podawana w badaniach klinicznych w dawkach do 75 mg (pięciokrotnie większych niż maksymalna dawka lecznicza). Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi były: suchość jamy ustnej, zaparcia, ból głowy, niestrawność i suchość błony śluzowej nosa. Przedawkowanie daryfenacyny może potencjalnie prowadzić do ciężkich działań antycholinergicznych, które należy odpowiednio leczyć. Leczenie, które spowoduje ustąpienie objawów antycholinergicznych, należy prowadzić pod ścisłą kontrolą lekarską. Pomocne w zniesieniu tych objawów może być zastosowanie takich środków, jak fizostygmina.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: Leki urologiczne, produkty lecznicze stosowane w częstomoczu i nietrzymaniu moczu, kod ATC: G04BD10
Mechanizm działania Daryfenacyna jest selektywnym antagonistą receptorów muskarynowych M3 (M 3 SRA) in vitro. Receptor M3 jest głównym podtypem kontrolującym skurcze mięśni pęcherza moczowego. Nie wiadomo, czy selektywność w stosunku do receptorów M3 jest klinicznie korzystna podczas leczenia zespołu nadreaktywego pęcherza.
Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania Badania cystometryczne dotyczące stosowania daryfenacyny u pacjentów z mimowolnymi skurczami pęcherza, wykazały zwiększoną pojemność pęcherza, wyższy próg objętości pęcherza, przy którym obserwowano mimowolne skurcze oraz mniejszą częstość skurczów mięśni wypieracza.
Leczenie daryfenacyną podawaną w dawkach dobowych 7,5 mg i 15 mg oceniono w czterech badaniach klinicznych podwójnie zaślepionych, randomizowanych, kontrolowanych, fazy III, z udziałem pacjentów mężczyzn i kobiet, u których wystąpiły objawy nadreaktywnego pęcherza. Jak widać w poniższej tabeli nr 2 zbiorcza analiza trzech badań dotyczących leczenia daryfenacyną zarówno w dawce 7,5 mg jak i w dawce 15 mg, wykazuje statystycznie znaczącą - w porównaniu do placebo - poprawę w pierwotnym punkcie końcowym oraz zmniejszenie liczby epizodów nietrzymania moczu.
Tabela nr 2: Zbiorcza analiza danych z badań klinicznych III fazy oceniających stałe dawki 7,5 mg i 15 mg daryfenacyny
Dawka Liczba pacjentów Ilość epizodów nietrzymania moczu na tydzień 95% CI Wartość P Wartości wyjściowe (mediana) Tydzień 12 (mediana) Zmiana w porównaniu do wartości wyjściowych (mediana) Różnice w porównaniu do placebo 1
(mediana)
daryfenacyna 7,5 mg, raz na dobę Placebo 271 16,6 7,9 -7 (-54%) -- -- --
daryfenacyna dobę placebo 384 16,6 6,4 -7,5 (-58%) -- -- -- Estymator Hodgesa-Lehmanna: mediana różnic w porównaniu do placebo w zakresie zmian względem wartości wyjściowych. Warstwowany test Stratifieda Wilcoxona dla różnic w porównaniu do placebo.
Daryfenacyna w dawkach 7,5 mg i 15 mg znacząco zmniejszyła zarówno ciężkość i liczbę epizodów nagłego parcia na mocz, jak i częstość oddawania moczu, natomiast znacząco zwiększyła średnią objętość wydalanego moczu w porównaniu do wartości wyjściowych.
Podawanie daryfenacyny w dawkach 7,5 mg i 15 mg było związane ze statystycznie istotnym polepszeniem w stosunku do placebo różnych aspektów jakości życia ocenionych według KHQ (ang. Kings Health Questionnaire), w tym: nietrzymania moczu, ograniczenia pełnionych ról, ograniczenia społecznego oraz nasilenia objawów.
W przypadku obu dawek, 7,5 mg i 15 mg, średnie zmniejszenie liczby epizodów nietrzymania moczu na tydzień wyrażone w procentach, w porównaniu do stanu wyjściowego było podobne dla obu płci. Stwierdzone różnice w porównaniu do placebo, przeliczone na procenty i bezwzględną liczbę epizodów nietrzymania moczu, były mniejsze u mężczyzn niż u kobiet.
Wpływ leczenia daryfenacyną w dawkach 15 mg i 75 mg na wydłużenie odstępu QT/QT c oceniano w badaniu z udziałem 179 zdrowych, dorosłych osób (44% mężczyzn i 56% kobiet) w wieku od 18 do dawki daryfenacyny nie spowodowały wydłużenia odstępu QT/QT c
wyjściowego w porównaniu do placebo, przy maksymalnej ekspozycji na daryfenacynę.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Daryfenacyna jest metabolizowana przy udziale CYP3A4 i CYP2D6. Ze względu na różnice genetyczne u ok. 7% osobników rasy kaukaskiej enzym CYP2D6 nie wykazuje aktywności i osoby te nazywa się słabo metabolizującymi. Niewielki procent populacji ma zwiększony poziom enzymu CYP2D6 (osobnicy bardzo szybko metabolizujący). Wszystkie poniższe informacje odnoszą się do osób z normalną aktywnością CYP2D6 (osoby dobrze metabolizujące), o ile nie nastąpi zmiana stanowiska.
Wchłanianie Ze względu na znaczny metabolizm pierwszego przejścia, biodostępność daryfenacyny w stanie równowagi po podaniu dawek 7,5 mg i 15 mg na dobę w przybliżeniu wynosi odpowiednio 15% i 19%. Po podaniu daryfenacyny w tabletkach o przedłużonym uwalnianiu maksymalne stężenia w osoczu osiągane są po około 7 godzinach, a stężenia daryfenacyny w stanie równowagi dynamicznej osiągane są najpóźniej szóstego dnia po rozpoczęciu terapii. W stanie równowagi, wahania stężeń daryfenacyny od wartości najwyższych do najniższych (ang. PTF) są niewielkie (PTF: 0,87 dla dawki 7,5 mg i 0,76 dla dawki 15 mg), dzięki czemu terapeutyczne stężenia leku w osoczu utrzymują się przez cały okres leczenia. Pokarm nie ma wpływu na właściwości farmakokinetyczne daryfenacyny podawanej wielokrotnie w postaci tabletek o przedłużonym uwalnianiu.
Dystrybucja Daryfenacyna jest lipofilną zasadą i wiąże się z białkami osocza w 98% (głównie z alfa-1- glikoproteiną kwaśną). Objętość dystrybucji w stanie równowagi (V ss ) szacuje się na 163 litry.
Metabolizm Po podaniu doustnym daryfenacyna jest w znacznym stopniu metabolizowana w wątrobie.
Daryfenacyna jest metabolizowana głównie przez enzymy CYP2D6 i CYP3A4 cytochromu P450 w wątrobie i przez enzym CYP3A4 w ścianie jelita. Trzy główne szlaki metaboliczne to: monohydroksylacja w pierścieniu dwuhydrobenzofuranu, otwarcie pierścienia dwuhydrobenzofuranu i N -dezalkilacja azotu pirolidyny.
W wyniku hydroksylacji i N-dezalkilacji powstają główne metabolity daryfenacyny, jednak żaden z nich nie ma istotnego wpływu na działanie daryfenacyny.
Właściwości farmakokinetyczne daryfenacyny w stanie równowagi z powodu wysycenia enzymu CYP2D6 zależą od dawki.
Podwojenie dawki daryfenacyny z 7,5 mg na 15 mg spowodowało zwiększenie ekspozycji o 50% w stanie równowagi. Ta zależność od dawki prawdopodobnie jest wynikiem wysycenia reakcji metabolizmu katalizowanych przez CYP2D6, w tym być może reakcji metabolizmu zachodzących w ścianie jelita pod wpływem CYP3A4.
Eliminacja Po doustnym podaniu roztworu daryfenacyny znakowanej 14 C zdrowym ochotnikom, około 60% radioaktywności stwierdzano w moczu, a 40% w kale. Daryfenacyna w postaci niezmienionej stanowiła jedynie niewielki odsetek wydalanej dawki (3%). Szacuje się, że klirens daryfenacyny wynosi 40 l/h. Po przewlekłym dawkowaniu, okres półtrwania daryfenacyny w fazie eliminacji wynosi około 13-19 godzin.
Szczególne populacje pacjentów Płeć Analiza właściwości farmakokinetycznych daryfenacyny na podstawie danych pacjentów wykazała, że ekspozycja na daryfenacynę była o 23% mniejsza u mężczyzn niż u kobiet (patrz punkt 5.1).
Pacjenci w podeszłym wieku Analiza właściwości farmakokinetycznych na podstawie danych pacjentów wskazuje na tendencję klirensu daryfenacyny do spadku wraz z wiekiem (19% spadek na każde 10 lat, na podstawie analizy właściwości farmakokinetycznych z badania III fazy, z udziałem populacji pacjentów w wieku od 65 do 89 lat ), patrz punkt 4.2.
Dzieci Nie przeprowadzono badań właściwości farmakokinetycznych daryfenacyny u dzieci.
Pacjenci słabo metabolizujący CYP2D6 W metabolizmie daryfenacyny u pacjentów słabo metabolizujących CYP2D6 pośredniczy głównie CYP3A4. W jednym z badań właściwości farmakokinetycznych ekspozycja na darifenacynę w stanie równowagi u osób słabo metabolizujących, po stosowaniu dawek 7,5 mg i 15 mg raz na dobę zwiększyło się w trakcie leczenia odpowiednio o 164% i 99%. Natomiast analiza właściwości farmakokinetyczych populacji na podstawie danych otrzymanych z badania III fazy wykazała, że ekspozycja w stanie równowagi jest o 66% większa u osób słabo metabolizujących niż u osób dobrze metabolizujących. U obu tych populacji wystąpiła znaczna różnica pomiędzy zaobserwowanymi wartościami pola pod krzywą - AUC (patrz punkt 4.2).
Niewydolność nerek W niewielkim badaniu z udziałem pacjentów (n=24) z zaburzeniami czynności nerek różnego stopnia (klirens kreatyniny od 10 ml/min do 136 ml/min) leczonych daryfenacyną w dawce 15 mg raz na dobę do uzyskania stanu równowagi nie stwierdzono związku pomiędzy czynnością nerek a klirensem daryfenacyny (patrz punkt 4.2).
Niewydolność wątroby Właściwości farmakokinetyczne daryfenacyny badano u pacjentów z łagodnymi (Child-Pugh A) do umiarkowanych (Child-Pugh B) zaburzeniami czynności wątroby, leczonych daryfenacyną w dawce żadnego wpływu na farmakokinetykę daryfenacyny. Niemniej jednak, umiarkowane zaburzenia wątroby wpływały na wiązanie daryfenacyny z białkami. Ekspozycja na daryfenacynę w postaci niezwiązanej była 4,7 razy większa u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby niż u pacjentów z prawidłową czynnością tego narządu (patrz punkt 4.2).
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Dane niekliniczne wynikające z konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwa stosowania, badań toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności i potencjalnego działania rakotwórczego, nie ujawniają żadnego szczególnego zagrożenia dla człowieka. Nie obserwowano wpływu na płodność u samców i samic szczura, którym podawano dawki doustne do 50 mg/kg mc./dobę (78 razy większe od wartości AUC 0-24h stężenia postaci niezwiązanej leku w osoczu, po podaniu maksymalnej dawki zalecanej u ludzi [ang. maximum recommended human dose, MRHD]). Nie stwierdzono wpływu na narządy rozrodcze psów obu płci, którym przez 1 rok podawano dawki doustne do 6 mg/kg mc./dobę (82 razy większe od wartości AUC 0-24h
stężenia postaci niezwiązanej leku w osoczu, po podaniu maksymalnej dawki zalecanej u ludzi). Daryfenacyna nie działała teratogennie na szczury i króliki w dawkach odpowiednio do 50 i 30 mg/kg mc./dobę. U szczurów obserwowano opóźnienie kostnienia kręgów krzyżowych i ogonowych po podaniu dawki 50 mg/kg mc./dobę (59 razy większe od wartości AUC 0-24h stężenia postaci niezwiązanej leku w osoczu, po podaniu maksymalnej dawki zalecanej u ludzi). U królików zaobserwowano toksyczny wpływ na matkę i płód (częstsza utrata ciąż po zagnieżdżeniu się zapłodnionej komórki jajowej oraz mniejsza liczba zdolnych do przeżycia płodów w miocie) po podaniu dawki 30 mg/kg mc./dobę (28 razy większe od wartości AUC 0-24h stężenia postaci niezwiązanej leku w osoczu, po podaniu maksymalnej dawki zalecanej u ludzi). W badaniach na szczurach przeprowadzonych w okresie przedurodzeniowym i pourodzeniowym obserwowano dystocję, zwiększoną śmiertelność płodów w macicy (in utero) oraz toksyczne działanie na rozwój w okresie pourodzeniowym (masa ciała młodych szczurów i cechy rozwoju) obserwowano przy wartościach AUC do 11 razy większych od wartości AUC 0-24h
stężenia postaci niezwiązanej leku w osoczu, po podaniu maksymalnej dawki zalecanej u ludzi.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Rdzeń tabletki Wapnia wodorofosforan, bezwodny Hypromeloza Magnezu stearynian
Otoczka Darifenacin Aristo, 7,5 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu: Hypromeloza 2910 Tytanu dwutlenek Makrogol 4000 Talk
Otoczka Darifenacin Aristo, 15 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu: Hypromeloza 2910 Tytanu dwutlenek Makrogol 6000 Talk Żelaza tlenek żółty (E 172) Żelaza tlenek czerwony (E 172)
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
Darifenacin Aristo, 7,5 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu
Darifenacin Aristo, 15 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Brak szczególnych środków ostrożności dotyczących przechowywania produktu leczniczego.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Blistry z folii PVC/PVDC/Aluminium w tekturowym pudełku zawierające 14, 28, 49 lub 98 tabletek o przedłużonym uwalnianiu.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTUAristo Pharma Sp. z o.o. ul. Baletowa 30 02-867 Warszawa
8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Darifenacin Aristo 7,5 mg pozwolenie nr Darifenacin Aristo 15 mg pozwolenie nr
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: