Ovamex

ULOTKA DLA PACJENTA Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta

0,25 mg/0,5 ml, roztwór do wstrzykiwań w ampułko-strzykawce Ganirelixum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zażyciem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki

1. Co to jest lek Ovamex i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Ovamex

3. Jak stosować lek Ovamex

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać lek Ovamex

6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Ovamex i w jakim celu się go stosuje

Ovamex zawiera substancję czynną ganireliks i należy do grupy leków zwanych „hormonami uwalni ającymi antygonadotropiny” o antagonistycznym działaniu w stosunku do naturalnie występującego hormonu uwalniającego gonadotropinę (ang. gonadotrophin-releasing hormone, GnRH). GnRH reguluje uwalnianie gonadotropin [hormonu luteinizującego (ang. luteinising hormone, LH) i rekombinowanej ludzkiej folikulotropiny (ang. follicle stimulating hormone, FSH)]. Gonadotropiny odgrywają ważną rolę w ludzkiej płodności i rozrodzie. U kobiet FSH jest konieczny do wzrostu i rozwoju pęcherzyków w jajnikach. Pęcherzyki zawierają komórki jajowe. LH jest konieczny do uwolnienia dojrzałych komórek jajowych z pęcherzyków i jajników (tj. owulacji). Ovamex hamuje działanie GnRH, co powoduje zahamowanie uwalniania hormonów, przede wszystkim LH.
Ovamex jest stosowany
U kobiet biorących udział w programach wspomaganego rozrodu, w tym zapłodnienie w warunkach in vitro (ang. in vitro fertilisation, IVF) i inne metody, sporadycznie owulacja może wystąpić zbyt wcześnie, powodując istotne zmniejszenie szansy na zajście w ciążę. Ovamex stosuje się w celu zapobieżenia przedwczesnemu wzrostowi stężenia LH, który może spowodować zbyt wczesne uwolnienie komórek jajowych.
W badaniach klinicznych ganireliks stosowano z rekombinowaną folikulotropiną (FSH) lub koryfolitropiną alfa, stymulantem pęcherzyka jajnikowego o długim czasie trwania działania.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Ovamex

Kiedy nie stosować leku Ovamex - jeśli pacjentka ma uczulenie na ganireliks lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6); - jeśli u pacjentki stwierdzono uczulenie na hormon uwalniający gonadotropiny (GnRH) lub analog GnRH; - jeśli u pacjentki występuje umiarkowana lub ciężka choroba nerek lub wątroby; - jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Ovamex należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką. - jeśli u pacjentki występuje czynny stan alergiczny, należy poinformować o tym lekarza. Lekarz zdecyduje, w zależności od nasilenia tego stanu, czy podczas leczenia konieczne jest dodatkowe monitorowanie. Zgłaszano przypadki reakcji alergicznej już po podaniu pierwszej dawki leku; - zgłaszano zarówno uogólnione, jak i miejscowe reakcje alergiczne, w tym pokrzywkę, obrzęk twarzy, warg, języka i/lub gardła, który może powodować trudności w oddychaniu i/lub przełykaniu (obrzęk naczynioruchowy i/lub anafilaksja) (patrz także punkt 4.) W przypadku wystąpienia reakcji alergicznej należy przerwać przyjmowanie leku Ovamex i natychmiast zwrócić się o pomoc lekarską; - podczas hormonalnej stymulacji jajników lub po niej może wystąpić zespół nadmiernej stymulacji jajników. Zespół ten jest związany z procedurami stymulacji gonadotropinami. Należy zapoznać się z ulotką dla pacjenta dołączoną do przepisanych leków zawierających gonadotropiny; - częstość występowania wrodzonych wad rozwojowych po zastosowaniu technik wspomaganego rozrodu może być nieco większa niż po naturalnym zapłodnieniu. Ma to prawdopodobnie związek z innymi cechami pacjentów poddawanych leczeniu niepłodności (np. wiek kobiety, parametry nasienia) oraz z częstszym występowaniem ciąży mnogiej po zastosowaniu technik wspomaganego rozrodu. Częstość występowania wad wrodzonych po zastosowaniu technik wspomaganego rozrodu z użyciem leku Ovamex nie różni się od częstości występowania wad wrodzonych po zastosowaniu innych analogów GnRH w trakcie technik wspomaganego rozrodu; - u kobiet z uszkodzonymi jajowodami występuje nieznacznie zwiększone ryzyko ciąży pozamacicznej; - Nie ustalono skuteczności ani bezpieczeństwa stosowania leku Ovamex u kobiet o masie ciała poniżej 50 kg lub powyżej 90 kg. W celu uzyskania dalszych informacji należy zwrócić się do lekarza.
Dzieci i młodzież Leku Ovamex nie należy stosować u dzieci i młodzieży.
Ovamex a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Ovamex należy stosować podczas kontrolowanej stymulacji jajników w ramach technik wspomaganego rozrodu (ART).
Nie stosować leku Ovamex podczas ciąży i karmienia piersią.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Nie badano wpływu leku Ovamex na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Ovamex zawiera sód Lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na zastrzyk, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

3. Jak stosować lek Ovamex

Lek ten jest stosowany jako element leczenia w programach wspomaganego rozrodu (ART), w tym zapłodnienia w warunkach in vitro (IVF).
Zastrzyki będą wykonywane samodzielnie przez pacjentkę, dlatego też lekarz wyjaśni, co należy zrobić. Lek ten należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. Jeżeli pacjentka nie zrozumiała instrukcji, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Etap 1 Stymulacja jajników folikulotropiną (FSH) lub koryfolitropiną może rozpocząć się w 2. lub 3. dniu krwawienia miesiączkowego.
Etap 2 Zawartość strzykawki Ovamex (0,25 mg) należy wstrzykiwać podskórnie raz na dobę, począwszy od

5. lub 6. dnia stymulacji. W zależności od odpowiedzi jajników lekarz może zdecydować o

rozpoczęciu leczenia innego dnia.
Ovam ex i FSH należy podawać w przybliżeniu w tym samym czasie. Nie należy jednak mieszać leków i trzeba wykonywać wstrzyknięcia w różne miejsca.
Codzienne podawanie leku Ovamex należy kontynuować do dnia, w którym pęcherzyki będą miały odpowiednie wymiary.
Etap 3 Ostateczne dojrzewanie komórek jajowych w pęcherzykach można indukować poprzez podanie ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej (hCG). Czas pomiędzy dwoma wstrzyknięciami leku Ovamex oraz czas pomiędzy ostatnim wstrzyknięciem leku Ovamex a wstrzyknięciem hCG nie powinien przekraczać 30 godzin, ponieważ w przeciwnym razie może wystąpić przedwczesna owulacja (tj. uwolnienie komórek jajowych). W związku z tym, jeśli lek Ovamex był wstrzykiwany rano, lek Ovamex należy przyjąć również w dniu, w którym podana zostanie hCG w celu wywołania owulacji. Jeśli lek Ovamex był wstrzykiwany po południu, ostatni zastrzyk leku Ovamex należy podać po południu przed dniem wywołania owulacji.
Instrukcje dotyczące stosowania - Miejsce wstrzyknięcia Ovamex dostarczany jest w ampułko-strzykawkach zawierających jedną dawkę. Zawartość należy wstrzykiwać powoli, bezpośrednio pod skórę, najlepiej w udo. Należy sprawdzić roztwór przed podaniem. Nie stosować, jeśli roztwór zawiera cząstki stałe lub nie jest przejrzysty. W ampułko-strzykawce mogą być widoczne pęcherzyki powietrza. Tak może się zdarzyć, a usuwanie pęcherzyka(ów) powietrza nie jest konieczne. W przypadku samodzielnego wykonywania wstrzyknięć lub wykonania wstrzyknięcia przez partnera, należy dokładnie przestrzegać poniższej instrukcji. Nie mieszać produktu leczniczego Ovamex z innymi lekami. - Przygotowanie miejsca wstrzyknięcia Dokładnie umyć ręce wodą z mydłem. Przetrzeć miejsce wstrzyknięcia środkiem odkażającym (np. alkoholem) w celu usunięcia bakterii znajdujących się na powierzchni skóry. Przetrzeć ok. 5 cm (dwa cale) wokół miejsca wprowadzenia igły i pozostawić do wyschnięcia środka dezynfekującego przez co najmniej jedną minutę przed podaniem. - Wprowadzanie igły Zdjąć osłonkę igły. Delikatnie uchwycić czystą powierzchnię skóry, tworząc fałd. Wbić igłę u podstawy chwyconej skóry. Igłę wprowadzić pod kątem 45° do powierzchni skóry.
Za każdym razem należy zmieniać miejsce wstrzykiwań. - Sprawdzanie właściwej pozycji igły Delikatnie odciągnąć tłok strzykawki, aby sprawdzić, czy igła jest prawidłowo ustawiona. Jeśli krew zostanie pobrana do strzykawki, oznacza to, że końcówka igły przebiła naczynie krwionośne. W takim przypadku nie należy kontynuować wstrzykiwania leku Ovam ex. Wyjąć strzykawkę, osłonić miejsce wstrzyknięcia gazikiem nasączonym środkiem odkażającym i ucisnąć; krwawienie powinno ustąpić w ciągu około minuty. Nie należy ponownie używać tej samej strzykawki i należy usunąć ją w odpowiedni sposób. Należy spróbować jeszcze raz, z użyciem nowej strzykawki. - Wstrzykiwanie roztworu Kiedy igła zostanie prawidłowo umieszczona, tłok strzykawki należy naciskać powoli i równomiernie tak, aby roztwór został w odpowiedni sposób wstrzyknięty bez uszkodzenia tkanek skóry. - Wyjmowanie strzykawki Szybko wyciągnąć strzykawkę Osłonić miejsce wstrzyknięcia gazikiem nasączonym substancją odkażającą. Stosować ampułko-strzykawkę tylko raz.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Ovamex Należy skontaktować się z lekarzem.
Pominięcie zastosowania leku Ovamex Jeśli pacjentka przypomni sobie o pominięciu dawki, należy przyjąć ją jak najszybciej. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. W przypadku spóźnienia wynoszącego więcej niż 6 godzin (tak, że czas pomiędzy dwoma wstrzyknięciami jest dłuższy niż 30 godzin) należy podać dawkę jak najszybciej i skontaktować się z lekarzem w celu uzyskania porady.
Przerwanie stosowania leku Ovamex Nie należy przerywać stosowania leku Ovamex, chyba że lekarz zaleci inaczej, ponieważ może to wpływać na wyniki leczenia.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Bardzo często (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentek) - Miejscowe odczyny skórne w miejscu wstrzyknięcia (głównie zaczerwienienie, z obrzękiem lub bez). Odczyn miejscowy ustępuje zazwyczaj w ciągu 4 godzin po podaniu.
Niezbyt często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 pacjentek) - ból głowy - nudności - złe samopoczucie.
Bardzo rzadko (mogą wystąpić nie częśćiej niż u 1 na 10 000 pacjentek) - Reakcje alergiczne obserwowano już po podaniu pierwszej dawki. - wysypka - obrzęk twarzy - trudności w oddychaniu (duszność) - obrzęk twarzy, warg, języka i (lub ) gardła, który może powodować trudności w oddychaniu i/lub przełykaniu (obrzęk naczynioruchowy i (lub ) anafilaksja) - pokrz ywka.
Ponadto zgłaszano działania niepożądane, o których wiadomo, że występują podczas kontrolowanej hiperstymulacji jajników, takie jak: - ból w jamie brzusznej; - zespół nadmiernej stymulacji jajników (ang. ovarian hyperstimulation syndrome, OHSS). (OHSS występuje, gdy jajniki nadmiernie reagują na stosowane leki na płodność.) - ciąża pozamaciczna (gdy zarodek rozwija się poza macicą) - poronienie (patrz ulotka informacyjna stosowanego leku zawierającego FSH).
U jednej pacjentki po pierwszej dawce ganireliksu odnotowano nasilenie istniejącej wcześniej wysypki (wyprysku).
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309. Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Dział ania niepożądane można zg łaszać równie ż podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Ovamex

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po „EXP”. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Brak szczególnych środków ostrożności dotyczących przechowywania.
Należy sprawdzić ampułko-strzykawkę przed zastosowaniem. Należy wyłącznie stosować ampułkostrzykawki zawierające klarowny roztwór bez cząstek stałych z nieuszkodzonego opakowania.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Ovamex - Substancją czynną leku jest ganireliks. Każda ampułko-strzykawka zawiera 0,25 mg ganireliksu (w postaci octanu) w 0,5 ml roztworu wodnego. - Pozostałe składniki to: kwas octowy lodowaty, mannitol i woda do wstrzykiwań. Odpowiednią wartość pH (pomiar kwasowości) uzyskano za pomocą sodu wodorotlenku i kwasu octowego lodowatego.
Jak wygląda lek Ovamex i co zawiera opakowanie Ovamex to klarowny i bezbarwny roztwór wodny do wstrzykiwań. Roztwór jest gotowy do użycia i przeznaczony do podawania podskórnego.
Ovamex jest dostępny w opakowaniach zawierających 1 lub 5 ampułko-strzykawek z igłami do wstrzykiwań (27 G), jak określono poniżej: - 1 ampułko-strzykawka - 5 ampułko-strzykawek
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny
Theramex Ireland Limited 3 rd
Park Lane, Spencer Dock, Dublin 1 D01 YE64 Irlandia
Wytwórca
GP-PHARM, S.A. Polígono Industrial Els Vinyets-Els Fogars, Sector 2, Carretera Comarcal C-244, Km 22,
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
Portugalia: Belgia: Polska: Grecja: Czechy: Włochy:
Informacje dotyczące tego leku można uzyskać pod numerem telefonu: 22 307 71 66
Data ostatniej aktualizacji ulotki:

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Ovamex, 0,25 mg/0,5 ml, roztwór do wstrzykiwań w ampułko-strzykawce

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda ampułko-strzykawka zawiera octan ganireliksu w ilości odpowiadającej 0,25 mg ganireliksu w 0,5 ml roztworu wodnego. Substancja czynna ganireliks (w postaci octanu) (INN) jest syntetycznym dekapeptydem o silnym antagonistycznym działaniu w stosunku do naturalnie występującego hormonu uwalniającego gonadotropinę (ang. GnRH, gonadotrophin releasing hormone). Aminokwasy w pozycjach 1, 2, 3, 6, 8 i 10 naturalnego dekapeptydu GnRH zostały podstawione, co dało w wyniku cząsteczkę N-Ac-D-Nal(2) 1 , D-pClPhe 2 , D-Pal(3) 3 , D-hArg(Et2) 6 , L-hArg(Et2) 8 , D-Ala 10 ]-GnRH o masie cząsteczkowej 1570,3.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Roztwór do wstrzykiwań w ampułko-strzykawce.
Przezroczysty i bezbarwny roztwór wodny o pH od 4,5 do 5,5.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Ganireliks jest wskazany do stosowania w zapobieganiu przedwczesnemu wzrostowi stężenia hormonu luteinizującego (ang. luteinising hormone, LH) u kobiet poddawanych kontrolowanej hiperstymulacji jajników (ang. controlled ovarian hyperstimulation, COH) w programach wspomaganego rozrodu (ang. assisted reproduction technique, ART).
W badaniach klinicznych ganireliks stosowano wraz z rekombinowaną ludzką folikulotropiną (ang. follicle stimulating hormone, FSH) lub koryfolitropiną alfa, długotrwałym stymulantem pęcherzyka jajnikowego.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Ganireliks powinien być przepisywany wyłącznie przez specjalistę posiadającego doświadczenie w leczeniu niepłodności.
Dawkowanie

Ganireliks jest stosowany w zapobieganiu przedwczesnemu wzrostowi stężenia LH u kobiet poddawanych COH. Kontrolowaną hiperstymulację jajników za pomocą FSH lub koryfolitropiny alfa można rozpocząć w 2. lub 3. dniu krwawienia miesiączkowego. Ganireliks (0,25 mg) należy wstrzykiwać podskórnie raz na dobę, począwszy od 5. lub 6. dnia podawania FSH lub w dniu 5. lub 6. po podaniu koryfolitropiny alfa. Dawka początkowa ganireliksu zależy od odpowiedzi jajników, tj. liczby i wymiarów rosnących pęcherzyków i/lub stężenia krążącego estradiolu. Rozpoczęcie podawania ganireliksu może być opóźnione w przypadku braku wzrostu pęcherzyków, chociaż doświadczenie kliniczne opiera się na rozpoczęciu podawania ganireliksu w 5. lub 6. dniu stymulacji.
Ganireliks i FSH należy podawać w przybliżeniu w tym samym czasie. Nie należy jednak mieszać produktów i należy wykonywać wstrzyknięcia w różne miejsca.
Dostosowanie dawki FSH powinno być oparte raczej na liczbie i wymiarze rosnących pęcherzyków, aniżeli na stężeniu estradiolu we krwi (patrz punkt 5.1).
Codzienne leczenie ganireliksem należy kontynuować aż do dnia, w którym pęcherzyki będą miały odpowiednie wymiary. Ostateczne dojrzewanie pęcherzyków można wywołać poprzez podanie ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej (ang. human chorionic gonadotropin, hCG).
Termin ostatniego wstrzyknięcia
Ze względu na okres półtrwania ganireliksu, czas pomiędzy dwoma wstrzyknięciami ganireliksu, jak również czas pomiędzy ostatnim wstrzyknięciem ganireliksu a wstrzyknięciem hCG nie powinien przekraczać 30 godzin, ponieważ w przeciwnym razie może dojść do przedwczesnego wyrzutu LH. Dlatego w przypadku wstrzykiwania ganireliksu rano, leczenie ganireliksem należy kontynuować przez cały okres leczenia gonadotropinami, w tym w dniu wyzwalania owulacji. W przypadku wstrzykiwania ganireliksu w godzinach popołudniowych ostatnie wstrzyknięcie ganireliksu należy wykonać po południu w dniu poprzedzającym dzień wyzwalania owulacji.
Wykazano, że ganireliks jest bezpieczny i skuteczny u kobiet poddawanych wielu cyklom leczenia.
Nie badano potrzeby podtrzymywania fazy lutealnej w cyklach z użyciem ganireliksu. W badaniach klinicznych podtrzymywanie fazy lutealnej było prowadzone zgodnie z praktyką ośrodków badawczych lub zgodnie z protokołem klinicznym.
Szczególne grupy pacjentów

Zaburzenia czynności nerek
Nie ma doświadczenia dotyczącego stosowania ganireliksu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, ponieważ wykluczono ich z badań klinicznych. Dlatego stosowanie ganireliksu jest przeciwwskazane u pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (patrz punkt 4.3).
Zaburzenia czynności wątroby
Nie ma doświadczenia dotyczącego stosowania ganireliksu u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, ponieważ wykluczono ich z badań klinicznych. Dlatego stosowanie ganireliksu jest przeciwwskazane u pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 4.3).
Dzieci i młodzież
Stosowanie ganireliksu u dzieci i młodzieży nie jest właściwe.
Sposób podawania

Ganireliks należy podawać podskórnie, najlepiej w udo. Należy zmieniać miejsce podskórnego podawania produktu, aby uniknąć zaniku tkanki tłuszczowej. Pacjentka lub jej partner mogą samodzielnie wykonywać wstrzyknięcia ganireliksu pod warunkiem uzyskania odpowiednich instrukcji od lekarza i dostępu do fachowej porady. Pęcherzyk lub pęcherzyki powietrza mogą być widoczne w ampułko-strzykawce. Tak może się zdarzyć, a usuwanie pęcherzyka(ów) powietrza nie jest konieczne.

4.3 Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. • Nadwrażliwość na hormon uwalniający gonadotropinę (ang. gonadotrophin-releasing hormone GnRH) lub na jakikolwiek analog GnRH. • Umiarkowane lub ciężkie zaburzenia czynności nerek lub wątroby. • Ciąża lub karmienie piersią.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Reakcja nadwrażliwości

Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku kobiet z objawami podmiotowymi i przedmiotowymi czynnych stanów alergicznych. Po wprowadzeniu do obrotu ganireliksu zgłaszano przypadki reakcji nadwrażliwości (zarówno uogólnionych, jak i miejscowych) już po podaniu pierwszej dawki. Zdarzenia te obejmowały anafilaksję (w tym wstrząs anafilaktyczny), obrzęk naczynioruchowy i pokrzywkę (patrz punkt 4.8). W przypadku podejrzenia reakcji nadwrażliwości należy przerwać podawanie ganireliksu i zastosować odpowiednie leczenie. Ze względu na brak doświadczenia klinicznego, nie zaleca się stosowania ganireliksu u kobiet z ciężkimi stanami alergicznymi.
Zespół hiperstymulacji jajników (ang. ovarian hyperstimulation syndrome, OHSS)

Zespół hiperstymulacji jajników (OHSS) może wystąpić podczas lub po stymulacji jajników. Należy traktować go jako naturalnie występujące zagrożenie związane ze stymulacją gonadotropinową. OHSS należy leczyć objawowo, np. stosując odpoczynek, wlew dożylny roztworów elektrolitów lub koloidów i heparynę.
Ciąża pozamaciczna

Ryzyko ciąży pozamacicznej może wzrosnąć u kobiet niepłodnych leczonych metodami wspomaganego rozrodu, a zwłaszcza w przypadku zapłodnienia w warunkach in vitro (ang. in vitro fertilisation, IVF), gdyż występują u nich często nieprawidłowości budowy jajowodów. W związku z tym, ważne jest wczesne wykrycie ciąży wewnątrzmacicznej w badaniu ultrasonograficznym.
Wady wrodzone

Częstość występowania wrodzonych wad rozwojowych po zastosowaniu technik wspomaganego rozrodu (ART) może być większa niż po naturalnym zapłodnieniu. Ma to prawdopodobnie związek z różnymi cechami rodziców (np. wiek matki, parametry nasienia) i zwiększonym ryzykiem wystąpienia ciąży mnogiej. W badaniach klinicznych obejmujących ponad 1000 noworodków wykazano, że częstość występowania wad wrodzonych u dzieci urodzonych po zastosowaniu COH z zastosowaniem ganireliksu jest porównywalna do częstości występowania tych wad raportowanych po zastosowaniu kontrolowanej hiperstymulacji jajników z użyciem agonisty GnRH.
Kobiety o masie ciała poniżej 50 kg lub powyżej 90 kg

Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności ganireliksu u kobiet o masie ciała poniżej
Sód

Lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na wstrzyknięcie, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji.
Nie można wykluczyć możliwości wystąpienia interakcji ganireliksu z powszechnie stosowanymi lekami, w tym z produktami leczniczymi o działaniu uwalniającym histaminę.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Brak wystarczających danych dotyczących stosowania ganireliksu u kobiet w ciąży. U zwierząt, zastosowanie ganireliksu w czasie implantacji spowodowało resorpcję płodów (patrz punkt 5.3). Znaczenie tych danych dla ludzi nie jest znane.
Karmienie piersią

Nie wiadomo, czy ganireliks przenika do mleka ludzkiego.
Stosowanie ganireliksu jest przeciwwskazane w okresie ciąży i karmienia piersią (patrz punkt 4.3).
Płodność

Ganireliks stosuje się w leczeniu kobiet poddanych kontrolowanej hiperstymulacji jajników w programach wspomaganego rozrodu. Ganireliks stosuje się w zapobieganiu przedwczesnemu wzrostowi stężenia LH, który może wystąpić u tych kobiet w trakcie stymulacji jajników.
Dawkowanie i sposób podawania, patrz punkt 4.2.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

4.8 Działania niepożądane

Podsumowanie profilu bezpieczeństwa

Poniższa tabela przedstawia wszystkie działania niepożądane u kobiet leczonych ganireliksem w badaniach klinicznych z zastosowaniem recFSH do stymulacji jajników. Oczekuje się, że działania niepożądane ganireliksu z użyciem koryfolitropiny alfa do stymulacji jajników będą podobne.
Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych

Działania niepożądane zostały sklasyfikowane według klasyfikacji układów i narządów MedDRA oraz częstości występowania; bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1000 do <1/100). Częstość występowania reakcji nadwrażliwości (bardzo rzadko, <1/10 000) została określona po wprowadzeniu leku do obrotu.
Klasyfikacja układów i narządów Częstość Działanie niepożądane Zaburzenia układu immunologicznego Bardzo rzadko Reakcje nadwrażliwości (w tym wysypka, obrzęk twarzy, duszność, anafilaksja (w tym wstrząs anafilaktyczny), obrzęk naczynioruchowy i pokrzywka) 1
Nasilenie istniejącego wcześniej wyprysku skórnego 2
Zaburzenia układu nerwowego Niezbyt często Ból głowy Zaburzenia żołądka i jelit Niezbyt często Nudności Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Bardzo często Miejscowe odczyny skórne w miejscu wstrzyknięcia (głównie zaczerwienienie, z obrzękiem lub bez niego) 3
Niezbyt często Złe samopoczucie 1
dawki.
3
W badaniach klinicznych, w godzinę po wstrzyknięciu, częstość występowania co najmniej jednego umiarkowanego lub ciężkiego miejscowego odczynu skórnego w cyklu terapeutycznym, jak zgłaszały pacjentki, wynosiła 12% wśród pacjentek leczonych ganireliksem i 25% u pacjentek leczonych podskórnie agonistą GnRH. Reakcje miejscowe zazwyczaj zanikają w ciągu 4 godzin po podaniu.
Opis wybranych działań niepożądanych

Inne zgłaszane działania niepożądane są związane z kontrolowaną hiperstymulacją jajników w programach wspomaganego rozrodu (ART), zwłaszcza ból miednicy, wzdęcia brzucha, OHSS (patrz także punkt 4.4), ciąża pozamaciczna i samoistne poronienie.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, Tel. + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Przedawkowanie u ludzi może spowodować wydłużenie czasu działania leku.
Brak danych dotyczących ostrej toksyczności ganireliksu u ludzi. Badania kliniczne, w których ganireliks podawano podskórnie w pojedynczych dawkach do 12 mg, nie wykazały ogólnoustrojowych działań niepożądanych. W badaniach toksyczności ostrej u szczurów i małp po dożylnym podaniu ganireliksu w dawce, odpowiednio, powyżej 1 i 3 mg/kg obserwowano jedynie objawy nieswoiste, takie jak niedociśnienie i bradykardię.
W przypadku przedawkowania należy (czasowo) przerwać leczenie ganireliksem.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: hormony podwzgórza i przysadki oraz ich analogi, antagoniści hormonu uwalniającego gonadotropiny, kod ATC: H01CC01
Mechanizm działania

Ganireliks jest antagonistą GnRH, który moduluje oś podwzgórze-przysadka-gonady poprzez kompetycyjne wiązanie z receptorami GnRH w przysadce mózgowej. W wyniku tego następuje szybka, głęboka, odwracalna supresja endogennych gonadotropin, bez wstępnej stymulacji jak w przypadku stosowania agonistów GnRH. Po wielokrotnym podaniu dawek 0,25 mg ganireliksu ochotniczkom stężenia LH, FSH i E2 w surowicy krwi zmniejszały się maksymalnie, odpowiednio, o 74%, 32% i 25% po 4, 16 i 16 godzinach od wstrzyknięcia. W ciągu dwóch dni po ostatnim wstrzyknięciu stężenie hormonów w surowicy powróciło do wartości sprzed leczenia.
Działanie farmakodynamiczne

U pacjentek poddanych kontrolowanej stymulacji jajników średni czas leczenia ganireliksem wynosił (>10 j.m./l) przy jednoczesnym wzroście stężenia progesteronu (>1 ng/ml) wynosiła 0,3–1,2% w porównaniu z 0,8% podczas leczenia agonistą GnRH. Obserwowano tendencję do zwiększenia częstości występowania wzrostu LH i progesteronu u kobiet z większą masą ciała (>80 kg), ale nie zaobserwowano wpływu na wynik kliniczny. Jednakże, biorąc pod uwagę niewielką liczbę leczonych dotychczas pacjentek, nie można wykluczyć jego wpływu. W przypadku silnej odpowiedzi jajników, czy to w wyniku dużej ekspozycji na gonadotropiny we wczesnej fazie folikularnej, czy też w wyniku silnej odpowiedzi jajników, przedwczesne wzrosty stężenia LH mogą wystąpić przed 6. dniem stymulacji. Rozpoczęcie leczenia ganireliksem w 5. dniu może zapobiec przedwczesnemu wzrostowi stężenia LH bez niekorzystnego wpływu na wynik kliniczny.
Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania

W kontrolowanych badaniach oceniających ganireliks z FSH, przy użyciu długiego protokołu agonisty GnRH jako odniesienia, leczenie z zastosowaniem ganireliksu skutkowało szybszym wzrostem pęcherzyków podczas pierwszych dni stymulacji, ale ostateczna kohorta rosnących pęcherzyków była nieco mniejsza i wytwarzała średnio mniej estradiolu. Ta różnica w przebiegu wzrastania pęcherzyków wymaga, aby dostosowanie dawki FSH opierało się na liczbie i wielkości wzrastających pęcherzyków, a nie na stężeniu estradiolu we krwi. Nie przeprowadzono podobnych badań porównawczych koryfolitropiny alfa z zastosowaniem antagonisty GnRH lub długiego protokołu podawania agonisty.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Parametry farmakokinetyczne po wielokrotnym podskórnym podaniu ganireliksu (wstrzyknięcie raz na dobę) były podobne do parametrów obserwowanych po podaniu podskórnym pojedynczej dawki. Po wielokrotnym podaniu dawki 0,25 mg/dobę stan stacjonarny, wynoszący około 0,6 ng/ml, osiągnięto w ciągu 2 do 3 dni.
Analiza farmakokinetyczna wskazuje na odwrotną zależność między masą ciała a stężeniem ganireliksu w surowicy.
Wchłanianie
Po pojedynczym podskórnym podaniu 0,25 mg, stężenie ganireliksu w surowicy szybko wzrasta i osiąga wartości szczytowe (C max) wynoszące około 15 ng/ml w ciągu 1 do 2 godzin (tmax). Biodostępność ganireliksu po podaniu podskórnym wynosi około 91%.
Metabolizm

Głównym składnikiem krążącym w osoczu jest ganireliks. Ganireliks jest również głównym związkiem obecnym w moczu. W kale znajdują się tylko metabolity. Metabolity to małe fragmenty peptydowe powstające w wyniku enzymatycznej hydrolizy ganireliksu w ograniczonych miejscach. Profil metaboliczny ganireliksu u ludzi był podobny do obserwowanego u zwierząt.
Eliminacja

Okres półtrwania w fazie eliminacji (t ½) wynosi około 13 godzin, a klirens około 2,4 l/h. Wydalanie zachodzi z kałem (około 75%) i moczem (około 22%).

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Dane przedkliniczne nie wykazują szczególnego zagrożenia dla ludzi w oparciu o bezpieczeństwo farmakologiczne, toksyczność po podaniu wielokrotnym i genotoksyczność.
Badania wpływu na reprodukcję, przeprowadzone z zastosowaniem ganireliksu podawanego podskórnie w dawkach od 0,1 do 10 μg/kg mc./dobę u szczurów i od 0,1 do 50 μg/kg mc./dobę u królików, wykazały nasilenie resorpcji płodów w grupach otrzymujących największe dawki. Nie obserwowano działania teratogennego.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Kwas octowy lodowaty Mannitol Kwas octowy lodowaty (do ustalenia pH) Sodu wodorotlenek (do ustalenia pH) Woda do wstrzykiwań

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Ponieważ nie wykonywano badań dotyczących zgodności, produktu leczniczego nie wolno mieszać z innymi lekami.

6.3 Okres ważności

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Ten produkt leczniczy nie wymaga żadnych specjalnych warunków przechowywania.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Ampułko-strzykawki z bezbarwnego szkła typu I, zawierające 0,5 ml jałowego, gotowego do użycia roztworu, zamykane korkiem z gumy chlorobutylowej lub bromobutylowej, który wraz z trzonem pełni funkcję tłoka. Do każdej ampułko-strzykawki jest zamocowana igła iniekcyjna (27G) z syntetyczną gumową osłonką, w bezpośrednim kontakcie z igłą, zabezpieczona plastikową, sztywną osłoną.
Produkt dostarczany w pudełkach tekturowych zawierających 1 lub 5 ampułko-strzykawek jak określono poniżej: - 1 ampułko-strzykawka - 5 ampułko-strzykawek
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do

stosowania
Należy sprawdzić ampułko-strzykawkę przed zastosowaniem. Należy wyłącznie stosować ampułkostrzykawki zawierające klarowny roztwór bez cząstek stałych z nieuszkodzonego opakowania. Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Theramex Ireland Limited 3 rd
Park Lane, Spencer Dock, Dublin 1 D01 YE64 Irlandia

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr 27248

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 04.08.2022 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia:

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
06.11.2023