Fesoterodine fumarate Aristo
Fesoterodini fumaras
Tabletki o przedłużonym uwalnianiu 8 mg | Fesoterodini fumaras 8 mg
Rontis Hellas Medical and Pharmaceutical Products S.A., Grecja
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Fesoterodine fumarate Aristo, 4 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu Fesoterodine fumarate Aristo, 8 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu
Fesoterodini fumaras
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zażyciem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
1. Co to jest Fesoterodine fumarate Aristo i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Fesoterodine fumarate Aristo
3. Jak stosować Fesoterodine fumarate Aristo
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać Fesoterodine fumarate Aristo
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest Fesoterodine fumarate Aristo i w jakim celu się go stosuje
Lek Fesote rodine fumarate Aristo zawiera substancję czynną zwaną fezoterodyny fumaranem i należy do grupy leków antymuskarynowych, które zmniejszają aktywność nadreaktywnego pęcherza moczowego i jest stosowany u dorosłych w celu leczenia objawów.
Lek Fesoterodine fumarate Aristo leczy objaw y nadreaktywnego pęcherza moczowego, takie jak: − brak kontroli nad oddawaniem moczu (zwany nietrzymaniem moczu z powodu naglącego parcia); − nagła potrzeba oddania moczu (zwana naglącym parciem na mocz); − częstsze niż zwykle opróżnianie pęcherza (zwane zwiększoną częstością oddawania moczu).
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Fesoterodine fumarate Aristo
Kiedy nie stosować leku Fesoterodine fumarate Aristo: - jeśli pacjent ma uczulenie na fezoterodynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6) (patrz punkt 2, „Fesoterodine fumarate Aristo zawiera laktozę i sód”); - jeśli u pacjenta występuje całkowita niemożność opróżnienia pęcherza (zatrzymanie moczu); - jeśli u pacjenta występuje zwolnione opróżnianie żołądka (zatrzymanie treści w żołądku); - jeśli u pacjenta występuje choroba oczu zwana jaskrą z wąskim kątem przesączania (wysokie ciśnienie w oku), która nie jest kontrolowana leka mi; - jeśli u pacjenta występuje nadmierne osłabienie mięśni (miastenia); - jeśli u pacjenta występuje owrzodzenie i zapalenie jelita grubego (ciężkie wrzodziejące zapalenie jelita grubego); - jeśli u pacjenta występuje nieprawidłowe powiększenie lub rozszerzenie okrężnicy (toksyczne rozszerzenie okrężnicy); - jeśli u pacjenta występują ciężkie zaburzenia czynności wątroby; - jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek lub umiarkowane do ciężkich zaburzenia czynności wątroby oraz pacjent przyjmuje leki zawierające jakiekolwiek z następujących substancji czynnych: itrakonazol lub ketokonazol (stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych), rytonawir, atazanawir, indynawir, sakwinawir lub nelfinawir (leki antywirusowe stosowane w leczeniu HIV),
klarytromycyna lub telitromycyna (stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych) oraz nefazodon (stosowany w leczeniu depresji).
Ostrzeżenia i środki ostrożności Fezoterodyna nie zawsze może być odpowiednia dla pacjenta. Przed rozpoczęciem stosowania leku Fesoterodine fumarate Aristo należy zwrócić się do lekarza, jeśli jakakolwiek z poniższych sytuacji dotyczy pacjenta: - jeśli pacjent ma trudności z całkowitym opróżnieniem pęcherza moczowego (np. z powodu powiększenia prostaty); - jeśli pacjent ma problemy z wypróżnianiem lub ciężkie zaparcia; - jeśli pacjent jest leczony z powodu choroby oczu, zwanej jaskrą z wąskim kątem przesączania; - jeśli pacjent ma ciężką chorobę nerek lub wątroby, lekarz może zalecić dostosowanie dawki; - jeśli pacjent ma chorobę zwaną neuropatią autonomicznego układu nerwowego, do której objawów należą zmiany ciśnienia krwi lub zaburzenia czynności jelit, lub funkcji seksualnych; - jeśli pacjent ma chorobę układu żołądkowo-jelitowego, która zaburza pasaż i (lub) trawienie pokarmu; - jeśli pacjent ma zgagę lub odbijanie się; - jeśli pacjent ma zakażenie dróg moczowych, lekarz może przepisać antybiotyki.
Choroby serca: n ależy poinformować lekarza, jeżeli u pacjenta występują jakiekolwiek objawy z wymienionych poniżej: - jeśli u pacjenta występują nieprawidłowe wyniki EKG (rejestracja aktywności serca) określone jako wydłużenie odstępu QT lub jeśli pacjent przyjmuje jakiekolwiek leki, które mogą powodować wydłużenie odstępu QT; - jeśli u pacjenta występuje spowolnienie rytmu serca (bradykardia); - jeśli u pacjenta występuje choroba serca, taka jak choroba niedokrwienna serca (zmniejszony dopływ krwi do mięśnia sercowego), nieregularne tętno lub niewydolność serca; - jeśli u pacjenta występuje hipokaliemia (zmniejszone stężenie potasu we krwi).
Dzieci i młodzież Nie należy podawać tego leku dzieciom i młodzieży w wieku poniżej 18 lat, ponieważ jak dotychczas nie usta lono, czy lek może im pomóc i czy jest bezpieczny.
Fesoterodine fumarate Aristo a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Lekarz zadecyduje, czy można stosować Fesoterodine fumarate Aristo z innymi lekami.
Należy poinformować lekarza, jeżeli pacjent przyjmuje leki wymienione poniżej. Jednoczesne ich przyjmowanie z fezoterodyną może spowodować działania niepożądane pojawi ające się częściej lub o większym nasileniu, takie jak: suchość w ustach, zaparcia, niemożność całkowitego opróżnienia pęcherza lub senność: - leki zawierające jako substancję czynną amantadynę (stosowana w leczeniu choroby Parkinsona); - niektóre leki stosowane w celu zwiększenia perystaltyki układu pokarmowego lub w celu złagodzenia skurczów żołądka, lub leki stosowane w celu zapobiegania chorobie lokomocyjnej, takie jak leki zawierające metoklopramid; - niektóre leki stosowane w leczeniu chorób psychicznych, takie jak: leki przeciwdepresyjne i neuroleptyki.
Należy również poinformować lekarza, jeżeli pacjent przyjmuje następujące leki: - leki zawierające jakiekolwiek z wymienionych substancji czynnych mogą nasilać metabolizm fezoterodyny oraz osłabiać jej działanie: ziele dziurawca zwyczajnego (ziołowy produkt leczniczy), ryfampicyna (stosowana w zakażeniach bakteryjnych), karbamazepina, fenytoina i fenobarbital (stosowane, między innymi, w leczeniu padaczki); - leki zawierające jakiekolwiek z wymienionych substancji czynnych mogą zwiększać stężenia fezoterodyny we krwi: itrakonazol lub ketokonazol (stosowane w zakażeniach grzybiczych), rytonawir, atazanawir, indynawir, sakwinawir lub nelfinawir (leki przeciwwirusowe stosowane
w leczeniu HIV), klarytromycyna lub telitromycyna (stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych), nefazodon (stosowany w leczeniu depresji), fluoksetyna lub paroksetyna (stosowane w leczeniu depresji lub lęków), bupropion (stosowany przy leczeniu uzależnienia od papierosów lub leczeniu depresji), chinidyna (stosowana w leczeniu arytmii) oraz cynakalcet (stosowany w leczeniu nadczynności przytarczyc); - leki zawierające jako substancję czynną metadon (stosowany w leczeniu silnego bólu i w leczeniu uzależnień).
Ciąża i karmienie piersią Pacjentka nie powinna zażywać leku Fesoterodine fumarate Aristo, jeśli jest w ciąży, ponieważ wpływ fezoterodyny na ciążę i nienarodzone dziecko nie jest znany.
Nie wiadomo, czy fezoterodyna przenika do mleka ludzkiego, dlatego nie należy karmić piersią podczas leczenia lekiem Fesoterodine fumarate Aristo.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Fesoterodine fumarate Aristo może powodować niewyraźne widzenie, zawroty głowy i senność. Jeśli wystąpią którekolwiek z tych działań, nie należy prowadzić pojazdów, posługiwać się narzędziami ani obsługiwać maszyn.
Fesoterodine fumarate Aristo zawiera laktozę i sód Lek Fesoterodine fumarate Aristo zawiera laktozę. Jeżeli u pacjenta stwierdzono wcześniej nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
Lek Fesoterodine fumarate Aristo zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na tabletkę o przedłużonym uwalnianiu, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
3. Jak stosować Fesoterodine fumarate Aristo
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Zalecana dawka początkowa leku Fesoterodine fumarate Aristo to jedna tabletka 4 mg na dobę. W zależności od odpowiedzi na leczenie, lekarz może przepisać pacjentowi większą dawkę: 1 table tkę 8 mg na dobę.
Tabletkę należy połykać w całości popijając szklanką wody. Nie żuć tabletki. Lek Fesoterodine fumarate Aristo można stosować z posiłkiem lub bez posiłku.
W celu ułatwienia zapamiętania konieczności zażycia tego leku, lek należy przyjmować o jednakowej porze każdego dnia.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Fesoterodine fumarate Aristo W przypadku przyjęcia większej ilości tabletek niż zalecana lub przypadkowego zażycia tabletek przez inną osobę, należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza lub do szpitala. Należy pokazać lekarzowi opakowanie leku.
Pominięcie zastosowania leku Fesoterodine fumarate Aristo Jeśli pacjent zapomni zażyć lek, powinien przyjąć tabletkę jak tylko sobie przypomni, ale nie wolno stosować więcej niż jedną tabletkę na dobę. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej tabletki.
Przerwanie stosowania leku Fesoterodine fumarate Aristo Nie należy przerywać zażywania leku Fesoterodine fumarate Aristo bez konsultacji z lekarzem, ponieważ przerwanie zażywania leku Fesoterodine fumarate Aristo może spowodować nawrót lub nasilenie objawów pęcherza nadreaktywnego. W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Niektóre działania niepożądane mogą być poważne Poważne działania alergiczne, takie jak obrzęk naczynioruchowy występowały rzadko. W przypadku wystąpienia obrzęku twarzy, ust lub gardła należy przerwać stosowanie leku Fesoterodine fumarate Aristo i natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Inne działania niepożądane
Bardzo często (mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 pacjentów): Może wystąpić suchość w ustach. Działanie to ma zwykle przebieg łagodny lub umiarkowany. Może to prowadzić do zwiększenia ryzyka wystąpienia próchnicy. Dlatego należy regularnie szczotkować zęby dwa razy dziennie oraz w razie wątpliwości udać się do dentysty.
Często (mogą dotyczyć do 1 na 10 pacjentów): − suchość oczu − zaparcia − trudności w trawieniu (niestrawność) − napięcie lub ból podczas oddawania moczu (bolesne lub utrudnione oddawanie moczu) − zawroty głowy − bóle głowy − bóle żołądka − biegunka − nudności (mdłości) − trudności w zasypianiu (bezsenność) − suchość w gardle .
Niezbyt często (mogą dotyczyć do 1 na 100 pacjentów ): − zakażenie dróg moczowych − senność (ospałość) − zaburzenia smaku − zawroty głowy pochodzenia błędnikowego − wysypka − suchość skóry − świąd − uczucie dyskomfortu w żołądku − wiatry (wzdęcia) − trudność w całkowitym opróżnieniu pęcherza (zatrzymanie moczu) − wydłużone oddawanie moczu (słaby strumień moczu) − znaczne znużenie (zmęczenie) − przyspieszenie czynności serca (tachykardia) − kołatania serca, − zaburzenia czynności wątroby − kaszel − suchość w nosie
− ból gardła − zarzucanie wsteczne kwasu żołądkowego (refluks) − niewyraźne widzenie. Rzadko (mogą dotyczyć do 1 na 1 000 pacjentów): − pokrzywka − dezorientacja.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie, lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: 22 49-21-301, fax: 22 49-21-309. Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać Fesoterodine fumarate Aristo
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i blistrze po: EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Fesoterodine fumarate Aristo, 4 mg
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30 ̊C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.
Fesoterodine fumarate Aristo, 8 mg
Brak specjalnych zaleceń dotyczących temperatury przechowywania. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera Fesoterodine fumarate Aristo
• Substancją czynną leku jest fezoterodyny fumaran.
Fesoterodine fumarate Aristo, 4 mg Każda tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 4 mg fezoterodyny fumaranu, co odpowiada 3,1 mg fezoterodyny.
Fesoterodine fumarate Aristo, 8 mg Każda tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 8 mg fezoterodyny fumaranu, co odpowiada 6,2 mg fezoterodyny.
• Pozostałe składniki leku to:
Rdzeń tabletki: glicerolu dibehenian, hypromeloza, talk, laktoza jednowodna ( patrz punkt 2, „Fesoterodine fumarate Aristo zawiera laktozę”), celuloza mikrokrystaliczna. Powłoka tabletki: laurylosiarczan (patrz punkt 2, „Fesoterodine fumarate Aristo zawiera sód”), indygotyna (E 132) , lak .
laurylosiarczan (patrz punkt 2, „Fesoterodine fumarate Aristo zawiera sód”), indygotyna (E 132), żelaza tlenek czerwony (E 172).
Jak wygląda Fesoterodine fumarate Aristo i co zawiera opakowanie
Lek Fesoterodine fumarate Aristo, 4 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu są jasnoniebieskie, owalne, obustronnie wypukłe, powlekane, o wymiarach 13,1 mm x 6,6 mm, z wytłoczoną cyfrą “4” po jednej stronie.
Lek Fesoterodine fumarate Aristo, 8 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu są niebieskie, owalne, obustronnie wypukłe, powlekane, o wymiarach 13,1 mm x 6,6 mm, z wytłoczoną cyfrą “8” po jednej stronie.
Lek Fesoterodine fumarate Aristo jest dostępny w blistrach zawierających 30 tabletek o przedłużonym uwalnianiu, w tekturowym pudełku.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny Aristo Pharma Sp. z o.o. ul. Baletowa 30 02-867 Warszawa
Wytwórca: Rontis Hellas Medical and Pharmaceutical Products S.A. P.O. Box 3012 Larisa Industrial Area, Grecja
Ten lek jest dopuszczony do obrotu w krajach Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
Czechy Hiszpania
Holandia
Irlandia Fesoterodine Aristo Fesoterodina Aristo 4mg, 8mg comprimidos de liberación prolongada EFG Fesoterodine Aristo 4mg, 8mg Fesoterodine Aristo 4 mg, 8 mg, tabletten met verlengde afgifte Fesoterodine Aristo Polska Fesoterodine fumarate Aristo Słowacja Fesoterodine Aristo 4 mg, 8mg tablety s predĺženým uvoľňovaním Węgry Fesoterodine Aristo 4 mg, 8 mg retard tabletta Włochy Wielka Brytania Fesoterodina Aristo Fesoterodine fumarate Rontis 4mg and 8mg prolonged-release tablets
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Fesoterodine fumarate Aristo, 4 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu Fesoterodine fumarate Aristo, 8 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Fesoterodine fumarate Aristo, 4 mg, tabletki Każda tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 4 mg fezoterodyny fumaranu, co odpowiada 3,1 mg fezoterodyny.
Fesoterodine fumarate Aristo, 8 mg, tabletki Każda tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 8 mg fezoterodyny fumaranu, co odpowiada 6,2 mg fezoterodyny.
Substancje pomocnicze o znanym działaniu
Fesoterodine fumarate Aristo, 4 mg, tabletki Każda tabletka 4 mg o przedłużonym uwalnianiu zawiera 127,125 mg laktozy (w postaci laktozy jednowodnej).
Fesoterodine fumarate Aristo, 8 mg, tabletki Każda tabletka 8 mg o przedłużonym uwalnianiu zawiera 124,125 mg laktozy (w postaci laktozy jednowodnej).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka o przedłużonym uwalnianiu.
Fesoterodine fumarate Aristo, 4 mg, tabletki Tabletki 4 mg są jasnoniebieskie, owalne, obustronnie wypukłe, powlekane, o wymiarach 13,1 mm x 6,6 mm, z wytłoczoną cyfrą “4” po jednej stronie.
Fesoterodine fumarate Aristo, 8 mg, tabletki Tabletki 8 mg są niebieskie, owalne, obustronnie wypukłe, powlekane, o wymiarach 13,1 mm x 6,6 mm, z wytłoczoną cyfrą “8” po jednej stronie.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Produkt leczniczy Fesoterodine fumarate Aristo jest wskazany do stosowania u dorosłych pacjentów do leczenia objawów (zwiększonej częstotliwości oddawania moczu i (lub) naglącego parcia na mocz i (lub) nietrzymania moczu z powodu naglącego parcia), które mogą występować w zespole pęcherza nadreaktywnego.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku) Zalecana dawka początkowa wynosi 4 mg raz na dobę. W zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta, dawkę można zwiększyć do 8 mg raz na dobę. Maksymalna dawka dobowa wynosi 8 mg.
Pełny skutek terapeutyczny był obserwowany pomiędzy 2. a 8. tygodniem. Dlatego zaleca się ponowną ocenę skuteczności działania po 8 tygodniach leczenia pacjenta.
U pacjentów z prawidłową czynnością nerek i wątroby otrzymujących jednocześnie silne inhibitory CYP3A4, maksymalna dawka dobowa produktu Fesoterodine fumarate Aristo powinna wynosić 4 mg raz na dobę (patrz punkt 4.5).
Szczególne grupy pacjentów
Zaburzenia czynności nerek i wątroby Poniższa tabela przedstawia zalecenia dotyczące dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby, w przypadku stosowania lub braku stosowania inhibitorów CYP3A4 o średniej sile działania lub silnie działających (patrz punkty 4.3, 4.4, 4.5 i 5.2).
Brak O średniej sile działania Silne Zaburzenia czynności nerek
Niewielkie 4→8 mg
stosowania Umiarkowane 4→8 mg
Ciężkie 4 mg Należy unikać stosowania Przeciwwskazane Zaburzenia czynności wątroby Niewielkie 4→8 mg
stosowania Umiarkowane 4 mg Należy unikać stosowania Przeciwwskazane (1) Niewielkie: współczynnik GFR = 50-80 ml/min; Umiarkowane: współczynnik GFR = 30-50 ml/min; Ciężkie: współczynnik GFR <30 ml/min. (2) Ostrożne zwiększanie dawki. Patrz punkty 4.4, 4.5 i 5.2. (3) Inhibitory CYP3A4 o średniej sile działania. Patrz punkt 4.5. (4) Silne inhibitory CYP3A4. Patrz punkty 4.3, 4.4 i 4.5.
Produkt leczniczy Fesoterodine fumarate Aristo jest przeciwwskazany u osób z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 4.3).
Dzieci i młodzież Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu leczniczego Fesoterodine fumarate Aristo u dzieci w wieku poniżej 18 lat. Nie ma dostępnych danych.
Sposób podawania Tabletki należy stosować raz na dobę, połykając w całości i popijając płynem. Produkt leczniczy Fesoterodine fumarate Aristo można stosować z posiłkiem lub bez posiłku.
4.3 Przeciwwskazania
− Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1; − zatrzymanie moczu;
− zatrzymanie treści żołądkowej; − niekontrolowana jaskra z wąskim kątem przesączania; − miastenia (Myasthenia gravis); − ciężkie zaburzenia czynności wątroby (klasa C wg klasyfikacji Child-Pugh); − jednoczesne stosowanie silnych inhibitorów CYP3A4 u pacjentów z umiarkowanymi do ciężkich zaburzeniami czynności wątroby lub nerek; − ciężkie wrzodziejące zapalenie jelita grubego; − toksyczne rozszerzenie okrężnicy.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Produkt leczniczy Fesoterodine fumarate Aristo należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów:
− z istotnym klinicznie zablokowaniem odpływu z pęcherza moczowego zagrażającym zatrzymaniem moczu (np. istotnym klinicznie powiększeniem prostaty spowodowanym łagodnym rozrostem gruczołu krokowego, patrz punkt 4.3); − z chorobami układu pokarmowego przebiegającymi ze zwężeniem światła (np. zwężenie odźwiernika); − z refluksem żołądkowo-przełykowym i (lub) stosujących jednocześnie produkty lecznicze (takie jak doustne bisfosfoniany), które mogą wywoływać lub nasilać zapalenie przełyku; − ze zmniejszoną perystaltyką układu pokarmowego; − z neuropatią układu autonomicznego; − z kontrolowaną jaskrą z wąskim kątem przesączania.
Należy zachować ostrożność w przypadku przepisywania lub zwiększania dawki fezoterodyny u pacjentów, u których spodziewana jest zwiększona ekspozycja na aktywny metabolit (patrz punkt 5.1):
− zaburzenia czynności wątroby (patrz punkty 4.2, 4.3 i 5.2); − zaburzenia czynności nerek (patrz punkty 4.2, 4.3 i 5.2); − jednoczesne stosowanie inhibitorów CYP3A4 silnie działających lub o średniej sile działania (patrz punkty 4.2 i 4.5); − jednoczesne stosowanie silnego inhibitora CYP2D6 (patrz punkty 4.5 i 5.2).
Zwiększanie dawki W przypadku pacjentów, u których występuje połączenie tych czynników, spodziewane jest dodatkowe zwiększenie ekspozycji. Mogą wystąpić zależne od dawki antymuskarynowe działania niepożądane. U pacjentów, u których dawka może zostać zwiększona do 8 mg raz na dobę, zwiększenie dawki powinno być poprzedzone oceną indywidualnej reakcji na leczenie oraz tolerancji leku.
Przed rozważeniem jakiegokolwiek leczenia produktami leczniczymi o działaniu antymuskarynowym konieczne jest wykluczenie przyczyn organicznych choroby. Dotychczas nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania fezoterodyny u pacjentów z neurogenną przyczyną nadreaktywności mięśnia wypieracza.
Przed zastosowaniem fezoterodyny należy rozważyć inne przyczyny częstego oddawania moczu (leczenie niewydolności serca lub choroby nerek). W przypadku zakażenia układu moczowego należy podjąć właściwe leczenie lub włączyć leczenie przeciwbakteryjne.
Obrzęk naczynioruchowy W niektórych przypadkach po pierwszej dawce fezoterodyny występował obrzęk naczynioruchowy. W przypadku wystąpienia obrzęku naczynioruchowego, należy przerwać stosowanie fezoterodyny i niezwłocznie zapewnić odpowiednie leczenie.
Silne induktory CYP3A4 Nie zaleca się jednoczesnego stosowania fezoterodyny z lekami silnie indukującymi enzym CYP3A4
(tj. karbamazepiną, ryfampicyną, fenobarbitalem, fenytoiną, dziurawcem zwyczajnym) (patrz punkt 4.5).
Wydłużenie odstępu QT Należy zachować ostrożność stosując produkt leczniczy Fesoterodine fumarate Aristo u pacjentów, u których istnieje ryzyko wydłużenia odstępu QT (np. hipokaliemia, bradykardia i jednoczesne stosowanie produktów, o których wiadomo, że powodują wydłużenie odstępu QT) oraz w przypadku istotnych, wcześniej zdiagnozowanych chorób serca (np. choroba niedokrwienna serca, arytmia, zastoinowa niewydolność serca) (patrz punkt 4.8). Ma to szczególne znaczenie w przypadku stosowania silnych inhibitorów CYP3A4 (patrz punkty 4.2, 4.5, 5.1).
Laktoza i sód Produkt Fesoterodine fumarate Aristo tabletki o przedłużonym uwalnianiu zawiera laktozę. Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować tego produktu leczniczego.
Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na tabletkę o przedłużonym uwalnianiu, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Interakcje farmakologiczne Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego podawania fezoterodyny z innymi produktami leczniczymi o właściwościach antymuskarynowych lub antycholinergicznych (np. z amantadyną, trójcyklicznymi lekami przeciwdepresyjnymi, niektórymi neuroleptykami), ponieważ może to prowadzić do nasilenia ich działania leczniczego, jak i działań niepożądanych (np. zaparcia, suchość błony śluzowej jamy ustnej, senność, zatrzymanie moczu). Fezoterodyna może zmniejszać działanie produktów leczniczych pobudzających perystaltykę układu pokarmowego, takich jak metoklopramid.
Interakcje farmakokinetyczne Dane z badań in vitro wykazują, że aktywny metabolit fezoterodyny nie hamuje CYP1A2, 2B6, 2C8, 2C9, 2C19, 2D6, 2E1 lub 3A4, ani nie indukuje CYP1A2, 2B6, 2C9, 2C19 lub 3A4 przy istotnych klinicznie stężeniach w osoczu. Dlatego też jest mało prawdopodobne, żeby fezoterodyna zmieniała klirens innych produktów leczniczych metabolizowanych przez wymienione enzymy.
Inhibitory CYP3A4
Silne inhibitory CYP3A4 Po zahamowaniu enzymu CYP3A4 przez jednoczesne podanie ketokonazolu w dawce 200 mg dwa razy na dobę, wartości C max
i 2,3-krotnie u osób intensywnie metabolizujących przez CYP2D6 oraz 2,1- oraz 2,5-krotnie u pacjentów słabo metabolizujących przez CYP2D6. Z tego względu, należy ograniczyć maksymalną dawkę fezoterodyny do 4 mg, w przypadku jednoczesnego stosowania tego produktu z silnymi inhibitorami CYP3A4 (np. atazanawirem, klarytromycyną, indynawirem, itrakonazolem, ketokonazolem, nefazodonem, nelfinawirem, rytonawirem (i wszystkimi inhibitorami proteazy wzmacnianymi przez rytonawir), sakwinawirem i telitromycyną (patrz punkty 4.2 i 4.4)).
Inhibitory CYP3A4 o średniej sile działania Po zahamowaniu enzymu CYP3A4 przez jednoczesne podanie flukonazolu - inhibitora CYP3A4 o średniej sile działania w dawce 200 mg dwa razy na dobę przez 2 dni, wartości C max
fezoterodyny zwiększyły się odpowiednio o około 19% i 27%. Nie zaleca się dostosowania dawki w obecności inhibitorów CYP3A4 o średniej sile działania (np. erytromycyny, flukonazolu, diltiazemu, werapamilu i soku grejpfrutowego).
Słabe inhibitory CYP3A4 Nie oceniano wpływu słabych inhibitorów CYP3A4 (np. cymetydyna); nie oczekuje się, by był większy niż
wpływ inhibitora o średniej sile działania.
Induktory CYP3A4 Po indukcji CYP3A4 przez jednoczesne podanie ryfampicyny w dawce 600 mg na dobę, wartości C max
i AUC dla aktywnego metabolitu fezoterodyny zmniejszyły się odpowiednio o około 70% i 75% po podaniu doustnym fezoterodyny 8 mg.
Indukcja enzymu CYP3A4 może prowadzić do osiągnięcia subterapeutycznego stężenia leku w osoczu. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania z produktami leczniczymi indukującymi enzym CYP3A4 (tj. z karbamazepiną, ryfampicyną, fenobarbitalem, fenytoiną, dziurawcem zwyczajnym) (patrz punkt 4.4).
Inhibitory CYP2D6 Nie przeprowadzono badań klinicznych dotyczących interakcji produktu z inhibitorami CYP2D6. Średnie wartości C max
metabolizujących przez CYP2D6 w porównaniu do pacjentów intensywnie metabolizujących przez ten enzym. Jednoczesne podawanie silnego inhibitora CYP2D6 może powodować zwiększoną ekspozycję i działania niepożądane, dlatego też może być konieczne zmniejszenie dawki do 4 mg (patrz punkt 4.4).
Doustne środki antykoncepcyjne Fezoterodyna nie zaburza hamowania owulacji przez doustne hormonalne środki antykoncepcyjne. Obecność fezoterodyny nie wpływa na stężenia w osoczu stosowanych jednocześnie doustnych środków antykoncepcyjnych zawierających etynyloestradiol i lewonorgestrel.
Warfaryna Badanie kliniczne na zdrowych ochotnikach wykazało, że fezoterodyna stosowana w dawce 8 mg na dobę nie ma istotnego wpływu na farmakokinetykę lub działanie przeciwzakrzepowe pojedynczej dawki warfaryny.
Dzieci i młodzież Badania dotyczące interakcji przeprowadzono wyłącznie u dorosłych.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża Brak wystarczających danych dotyczących stosowania fezoterodyny u kobiet w ciąży. Badania toksycznego wpływu fezoterodyny na reprodukcję u zwierząt wykazują niewielki toksyczny wpływ na zarodek. W badaniach wpływu na rozrodczość u zwierząt, doustne podawanie fezoterodyny ciężarnym samicom myszy i królika w okresie organogenezy powodowało działanie toksyczne na płód przy ekspozycji matek odpowiednio 6 i 3 razy wyższej w porównaniu z maksymalną dawką zalecaną u ludzi (ang. maximum recommended human dose, MRHD), w oparciu o AUC (patrz punkt 5.3). Potencjalne zagrożenie dla człowieka nie jest znane. Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Fesoterodine fumarate Aristo w okresie ciąży.
Karmienie piersią Nie wiadomo, czy fezoterodyna i (lub) jej metabolity przenikają do mleka ludzkiego; dlatego nie zaleca się karmienia piersią podczas leczenia produktem leczniczym Fesoterodine fumarate Aristo.
Płodność Nie przeprowadzono żadnych badań klinicznych oceniających wpływ fezoterodyny na płodność u ludzi. Wyniki badań przeprowadzonych u myszy przy ekspozycji ogólnoustrojowej 5 do 19 razy wyższej w porównaniu z maksymalną dawką zalecaną u ludzi, wykazują wpływ na płodność samic, jednak implikacje kliniczne tych wyników nie są znane (patrz punkt 5.3). Kobiety w wieku rozrodczym należy poinformować o braku danych na temat wpływu na płodność człowieka, a produkt leczniczy Fesoterodine fumarate Aristo należy zalecać jedynie po rozważeniu indywidualnego ryzyka i korzyści.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Produkt leczniczy Fesoterodine fumarate Aristo wywiera niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn ze względu na możliwość wystąpienia działań niepożądanych, takich jak: niewyraźne widzenie, zawroty głowy i senność (patrz punkt 4.8).
4.8 Działania niepożądane
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa Bezpieczeństwo fezoterodyny zostało ocenione w badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, przeprowadzonych na łącznej grupie 2 859 pacjentów z nadreaktywnością pęcherza, z których
Ze względu na właściwości farmakologiczne fezoterodyny, leczenie może powodować działania antymuskarynowe o łagodnym lub umiarkowanym nasileniu, takie jak suchość błony śluzowej jamy ustnej, suchość oczu, niestrawność i zaparcia. Niezbyt często może wystąpić zatrzymanie moczu.
Suchość błony śluzowej jamy ustnej, jedyne działanie niepożądane zaobserwowane bardzo często, występowało z częstością 28,8% w grupie leczonej fezoterodyną w porównaniu do 8,5% w grupie placebo. Większość działań niepożądanych wystąpiło podczas pierwszego miesiąca leczenia oprócz przypadków zaklasyfikowanych jako zatrzymanie moczu lub zaleganie moczu po opróżnieniu pęcherza moczowego przekraczające 200 ml, które występowały po długotrwałym leczeniu i były częstsze u mężczyzn niż u kobiet.
Tabelaryczna lista działań niepożądanych W poniższej tabeli przedstawiono częstości działań niepożądanych, które wystąpiły podczas leczenia w badaniach klinicznych kontrolowanych placebo oraz po wprowadzeniu produktu do obrotu. W tabeli wymieniono działania niepożądane o następującej częstości: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000).
W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania działania niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.
Klasyfikacja układów i narządów Bardzo często Często Niezbyt często Rzadko Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
moczowych
Zaburzenia psychiczne Bezsenność Dezorientcja Zaburzenia układu nerwowego
Bóle głowy Zaburzenia smaku Senność
Zaburzenia oka Suchość oczu Niewyraźne widzenie Zaburzenia ucha i błędnika Zawroty głowy pochodzenia błędnikowego
Zaburzenia serca Tachykardia Kołatania serca
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Kaszel; Suchość w nosie
Zaburzenia żołądka i jelit Suchość błony śluzowej jamy ustnej Ból w jamie brzusznej Biegunka Niestrawność Zaparcia Nudności Dyskomfort w jamie brzusznej Wzdęcia Refluks żołądkowo- przełykowy
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
AlAT Zwiększenie aktywności GGT
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Suchość skóry Świąd Obrzęk naczynioruchowy Pokrzywka Zaburzenia nerek i dróg moczowych
utrudnione oddawanie moczu Zatrzymanie moczu (w tym uczucie zalegania moczu; zaburzenia oddawania moczu) Słaby strumień moczu
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Opis wybranych działań niepożądanych W badaniach klinicznych z zastosowaniem fezoterodyny częstość zgłaszania przypadków istotnego zwiększenia aktywności enzymów wątrobowych nie różniła się od częstości w grupie otrzymującej placebo. Związek z leczeniem fezoterodyną jest niejasny.
Badanie elektrokardiograficzne wykonano u 782 pacjentów leczonych fezoterodyną w dawce 4 mg, u pacjentów leczonych fezoterodyną nie różnił się od tego obserwowanego w grupie otrzymującej placebo. Częstość występowania odstępu QTc≥500 ms po rozpoczęciu leczenia lub wydłużenia QTc o ≥60 ms wynosiła 1,9%, 1,3%, 1,4% i 1,5% odpowiednio dla grupy otrzymującej fezoterodynę w dawce 4 mg, 8 mg, ryzyka i wrażliwości pacjenta (patrz punkt 4.4).
Po wprowadzeniu produktu do obrotu, opisywano przypadki zatrzymania moczu, wymagające cewnikowania, które występowały zwykle w ciągu pierwszego tygodnia leczenia fezoterodyną. Dotyczyły one głównie starszych mężczyzn (≥65 lat) z łagodnym rozrostem prostaty w wywiadzie (patrz punkt 4.4).
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02 222 Warszawa, Tel.: +48 22 49 21-301, Faks: +48 22 49 21-309, Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Przedawkowanie produktów o działaniu antymuskarynowym, w tym fezoterodyny może spowodować wystąpienie ciężkich działań antycholinergicznych. Należy wdrożyć leczenie objawowe i wspomagające. W przypadku przedawkowania zaleca się monitorowanie EKG oraz wdrożenie standardowych środków wspomagających, stosowanych w przypadku wydłużenia odstępu QT.
W badaniach klinicznych fezoterodyna była bezpiecznie podawana w dawkach do 28 mg na dobę.
W przypadku przedawkowania fezoterodyny należy wykonać płukanie żołądka i podać węgiel aktywny. Objawy przedawkowania należy leczyć w następujący sposób:
- ciężkie ośrodkowe działania antycholinergiczne (np. omamy, silne pobudzenie): leczyć fizostygminą - drgawki lub nasilone pobudzenie: leczyć benzodiazepinami - niewydolność oddechowa: leczyć z zastosowaniem oddychania sztucznego - tachykardia: leczyć lekami beta-adrenolitycznymi - zatrzymanie moczu: leczyć przez cewnikowanie dróg moczowych - rozszerzenie źrenic: leczyć pilokarpiną w kroplach do oczu i (lub) przez umieszczenie pacjenta w ciemnym pokoju.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki urologiczne, spazmolityki urologiczne, kod ATC: G04BD11.
Mechanizm działania Fezoterodyna jest konkurencyjnym, swoistym antagonistą receptorów muskarynowych. Podlega szybkiej i intensywnej hydrolizie w wyniku działania nieswoistych esteraz osoczowych do pochodnej 5-hydroksymetylowej, głównego aktywnego metabolitu, która jest główną farmakologicznie czynną podstawą działania fezoterodyny.
Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania Skuteczność stałej dawki fezoterodyny 4 mg i 8 mg została oceniona w dwóch trwających 12 tygodni, randomizowanych badaniach fazy 3, z zastosowaniem metody podwójnie ślepej próby, kontrolowanych placebo. Do badań włączono kobiety (79%) i mężczyzn (21%) w średnim wieku 58 lat (zakres 19-91 lat). Łącznie 33% pacjentów było w wieku ≥65 lat i 11% w wieku ≥75 lat.
U pacjentów leczonych fezoterodyną wystąpiło statystycznie istotne zmniejszenie częstości oddawania moczu w ciągu 24 godzin oraz ilości przypadków nietrzymania moczu z powodu naglącego parcia w ciągu Podobnie, procent odpowiedzi na leczenie (% liczby pacjentów zgłaszających „wyraźną poprawę” lub „poprawę” swojego stanu przy użyciu 4-punktowej skali „Skala Korzyści Leczenia” (ang. Treatment Benefit Scale)) był istotnie większy w grupie fezoterodyny niż w grupie placebo. Ponadto, fezoterodyna poprawiała średnią zmianę objętości moczu oddawanego w trakcie jednego oddawania moczu i średnią zmianę ilości dni w tygodniu bez nietrzymania moczu (patrz tabela 1 poniżej).
Tabela 1: Średnie zmiany w okresie od początku do zakończenia leczenia w zakresie głównego i wybranych drugorzędowych punktów końcowych
Parametr Placebo Fezoterodyna Fezoterodyna Porównawcza substancja czynna Placebo Fezoterodyna Fezoterodyna Częstość oddawania moczu w ciągu 24 godzin#
Wyjściowo 12,0 11,6 11,9 11,5 12,2 12,9 12,0 Zmiana od wartości wyjściowej -1,02 -1,74 -1,94 -1,69 -1,02 -1,86 -1,94 Wartość p <0,001 <0,001 0,032 <0,001
Procent odpowiedzi (odpowiedź na leczenie)#
Procent odpowiedzi 53,4% 74,7% 79,0% 72,4% 45,1% 63,7% 74,2% Wartość p <0,001 <0,001 <0,001 <0,001 Liczba przypadków nietrzymania moczu z powodu parć naglących w ciągu 24 godzin
Wyjściowo 3,7 3,8 3,7 3,8 3,7 3,9 3,9 Zmiana od wartości wyjściowej -1,20 -2,06 -2,27 -1,83 -1,00 -1,77 -2,42 Wartość p 0,001 <0,001 0,003 <0,001 Liczba dni w tygodniu bez nietrzymania moczu
Wyjściowo 0,8 0,8 0,6 0,6 0,6 0,7 0,7 Zmiana od wartości wyjściowej 2,1 2,8 3,4 2,5 1,4 2,4 2,8 Wartość p 0,007 <0,001 <0,001 <0,001 Objętość wydalonego moczu w trakcie oddawania moczu (ml)
Wyjściowo 150 160 154 154 159 152 156 Zmiana od wartości wyjściowej Wartość p < 0,001 < 0,001 0,150 < 0,001 # główne punkty końcowe
Elektrofizjologia serca Wpływ fezoterodyny w dawce 4 mg i 28 mg na odstęp QT został dokładnie zbadany w randomizowanym badaniu z zastosowaniem metody podwójnie ślepej próby, kontrolowanym placebo i kontrolowanym pozytywnie (moksyfloksacyną 400 mg) w grupach równoległych z leczeniem stosowanym raz na dobę przez okres 3 dni u 261 mężczyzn i kobiet w wieku od 45 do 65 lat. Nie wykazano różnicy pomiędzy grupą otrzymującą lek badany a grupą placebo w zmianie odstępu QTc w stosunku do stanu wyjściowego badania, ocenionej na podstawie korekty metodą Fridericia.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie Ze względu na szybką i intensywną hydrolizę w wyniku działania nieswoistych esteraz osoczowych fezoterodyna nie została oznaczona w osoczu po podaniu doustnym.
Biodostępność czynnego metabolitu wynosi 52%. Po jednorazowym lub wielokrotnym podaniu doustnym fezoterodyny w dawkach od 4 mg do 28 mg, stężenia czynnego metabolitu w osoczu są proporcjonalne do dawki. Maksymalne stężenia w osoczu są osiągane po około 5 godzinach. Terapeutyczne stężenia w osoczu są osiągane po pierwszym podaniu fezoterodyny. Nie zaobserwowano kumulacji produktu po podaniu wielokrotnym.
Dystrybucja Czynny metabolit wiąże się z białkami osocza w małym stopniu, w przybliżeniu 50% czynnego metabolitu wiąże się z albuminą i alfa-1-kwaśną glikoproteiną. Średnia objętość dystrybucji w stanie stacjonarnym po podaniu w infuzji dożylnej aktywnego metabolitu wynosi 169 l.
Metabolizm Po podaniu doustnym fezoterodyna podlega szybkiej i intensywnej hydrolizie do jej aktywnego metabolitu.
Aktywny metabolit podlega dalszym przemianom w wątrobie do metabolitów karboksylowych, karboksy-N- deizopropylowych i N-deizopropylowych przy udziale enzymów CYP2D6 i CYP3A4. Żaden z tych metabolitów nie wpływa istotnie na aktywność antymuskarynową fezoterodyny. Średnie wartości C max
i AUC dla aktywnego metabolitu są odpowiednio 1,7- i 2-krotnie większe u osób słabo metabolizujących przez CYP2D6 w porównaniu do osób intensywnie metabolizujących przez ten enzym.
Eliminacja Wydalanie aktywnego metabolitu odbywa się w znacznym stopniu przez metabolizm wątrobowy i wydalanie nerkowe. Po podaniu doustnym fezoterodyny około 70% podanej dawki odzyskano w moczu w postaci aktywnego metabolitu (16%), metabolitu karboksylowego (34%), metabolitu karboksy-N-deizopropylowego (18%) lub metabolitu N-deizopropylowego (1%), a mniejsza ilość (7%) została oznaczona w kale. Końcowy okres półtrwania aktywnego metabolitu po podaniu doustnym wynosi około 7 godzin i zależy od szybkości wchłaniania.
Wiek i płeć Nie zaleca się dostosowania dawki w zależności od wieku i płci. Wiek i płeć nie wpływają istotnie na farmakokinetykę fezoterodyny.
Dzieci i młodzież Nie oceniano farmakokinetyki fezoterodyny u dzieci i młodzieży.
Zaburzenia czynności nerek U pacjentów z niewielkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (GFR 30-80 ml/min) wartości C max
osób zdrowych. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (GFR <30 ml/min) wartości C max
i AUC zwiększyły się odpowiednio 2-krotnie i 2,3-krotnie.
Zaburzenia czynności wątroby U pacjentów z umiarkowaną niewydolnością wątroby (klasa B wg klasyfikacji Child-Pugh) wartości C max
i AUC dla aktywnego metabolitu zwiększyły się odpowiednio 1,4-krotnie i 2,1-krotnie w porównaniu do osób zdrowych. Nie badano farmakokinetyki fezoterodyny u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
W nieklinicznych badaniach farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwa, toksyczności ogólnej, genotoksyczności i potencjalnego działania rakotwórczego nie zaobserwowano istotnych klinicznie działań poza działaniami związanymi z farmakologicznymi właściwościami substancji czynnej.
Badania dotyczące wpływu na reprodukcję wykazały niewielki toksyczny wpływ na zarodek przy dawkach zbliżonych do dawek toksycznych dla matki (zwiększona liczba przypadków resorpcji, utraty zarodka przed implantacją i po implantacji).
Wykazano, że stężenia aktywnego metabolitu fezoterodyny w dawkach większych niż terapeutyczne hamują prąd K +
i wydłużają czas trwania potencjału czynnościowego (70% i 90% repolaryzacja) w izolowanych włóknach Purkiniego psów. Jednakże u przytomnych psów aktywny metabolit nie wpływał na czas trwania odstępu QT i odstępu QTc przy stężeniach w osoczu co najmniej 33-krotnie większych niż średnie maksymalne stężenie osoczowe wolnego leku u osób intensywnie metabolizujących i 21-krotnie większych niż u osób słabo metabolizujących przez CYP2D6 po podaniu fezoterodyny w dawce 8 mg raz na dobę.
W badaniu dotyczącym płodności i wczesnego rozwoju płodu u myszy fezoterodyna w dawkach nieprzekraczających 45 mg/kg mc. na dobę nie miała wpływu na funkcje rozrodcze ani płodność samców. Podczas podawania fezoterodyny w dawce 45 mg/kg mc. na dobę samicom myszy przez 2 tygodnie przed kryciem i kontynuacji podawania do końca 7. dnia ciąży obserwowano mniejszą liczbę ciałek żółtych, miejsc zagnieżdżenia oraz płodów zdolnych do przeżycia. Poziom niewywołujący dających się zaobserwować skutków (ang. No-Observed-Effect Level, NOEL) dla matki, jak również poziom NOEL pod względem
skutków dla rozrodczości i wczesnego rozwoju płodowego wynosił 15 mg/kg mc. na dobę. W oparciu o AUC, ekspozycja ogólnoustrojowa u myszy była o 0,6 razy do 1,5 razy większa w porównaniu do maksymalnej dawki zalecanej u ludzi (MRHD), natomiast w oparciu o szczytowe stężenia w osoczu - o 5 razy do 9 razy większa.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Rdzeń tabletki Glicerolu dibehenian Hypromeloza 2208 Talk Laktoza jednowodna/Celuloza mikrokrystaliczna
Otoczka tabletki dla 4 mg Alkohol poliwinylowy Talk Tytanu dwutlenek (E 171) Glicerolu monokaprylokapronian Sodu laurylosiarczan Indygotyna (E 132), lak
dla 8 mg Alkohol poliwinylowy Talk Tytanu dwutlenek (E 171) Glicerolu monokaprylokapronian Sodu laurylosiarczan Indygotyna (E 132), lak Żelaza tlenek czerwony (E 172)
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
dla 4 mg: 2 lata dla 8 mg: 2 lata
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
dla 4 mg: Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30 ̊C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.
dla 8 mg: Brak specjalnych zaleceń dotyczących temperatury przechowywania. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Blistry z folii OPA/Aluminium/PVC/Aluminium, w tekturowym pudełku
Produkt leczniczy Fesoterodine fumarate Aristo dostępny jest w opakowaniach po 10, 14, 28, 30, 56, 84, 90 lub 100 tabletek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Szczególne środki ostrożności dotyczące usuwania
Wszelkie niewykorzystanego resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO
OBROTUAristo Pharma Sp. z o.o. ul. Baletowa 30 02-867 Warszawa
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: