Azoneurax

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Azoneurax 75 mg, tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu Azoneurax 150 mg, tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu
Trazodoni hydrochloridum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.  Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.  W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.  Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.  Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki

1. Co to jest lek Azoneurax i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Azoneurax

3. Jak stosować lek Azoneurax

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać lek Azoneurax

6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Azoneurax i w jakim celu się go stosuje

Azoneurax zawiera substancję czynną trazodonu chlorowodorek. Azoneurax należy do leków przeciwdepresyjnych o wyraźnym działaniu przeciwlękowym, redukuje uczucie napięcia, niepokoju, zaburzenia snu i zaburzenia funkcji seksualnych. Lek jest odpowiedni również dla pacjentów w podeszłym wieku.
Postać farmaceutyczna o zmodyfikowanym uwalnianiu umożliwia utrzymanie równego poziomu substancji czynnej we krwi i dawkowanie raz dziennie. Tabletki można podzielić na 3 części, co umożliwia stopniowe ustalanie optymalnej indywidualnej dawki terapeutycznej.
Ten lek jest wskazany w leczeniu dorosłych pacjentów.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Azoneurax

Kiedy nie przyjmować leku Azoneurax - jeśli pacjent ma uczulenie na trazodon lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6). - jeśli pacjent ostatnio spożywał alkohol lub leki nasenne w nadmiarze. - jeśli u pacjenta występuje ostry zawał serca (ostry zawał mięśnia sercowego).
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Azoneurax należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Dzieci i młodzież w wieku poniżej 18 lat Leku Azoneurax nie należy stosować u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat. Stosowanie leków z tej grupy u pacjentów poniżej 18 lat może zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak planowanie i podejmowanie prób samobójczych oraz wrogość (agresja, bunt, przejawy gniewu).
Lekarz może jednak przepisać Azoneurax pacjentom w wieku poniżej 18 lat, jeśli uważa, że przyniesie to korzyść pacjentowi. Jeśli lekarz zalecił Azoneurax pacjentowi w wieku poniżej 18 lat i pacjent ma wątpliwości, należy ponownie odwiedzić swojego lekarza. Jeśli u pacjentów w wieku poniżej 18 lat leczonych lekiem Azoneurax wystąpi którykolwiek z wyżej wymienionych objawów lub pogorszenie stanu, należy poinformować o tym lekarza. Brak danych potwierdzających bezpieczeństwo długotrwałego stosowania leku Azoneurax u dzieci i młodzieży odnośnie jego wpływu na wzrost, dojrzewanie oraz rozwój procesów poznawczych i procesów dotyczących zachowania.
Myśli samobójcze i pogorszenie depresji lub zaburzeń lękowych Pacjenci z depresją mogą czasami mieć myśli o samookaleczeniu lub o popełnieniu samobójstwa. Takie objawy lub zachowania mogą nasilać się na początku stosowania leków przeciwdepresyjnych, ponieważ leki te zaczynają działać nie od razu, zazwyczaj dopiero po upływie 2 tygodni, czasem później. Wystąpienie myśli samobójczych, myśli o samookaleczeniu lub popełnieniu samobójstwa jest bardziej prawdopodobne, jeżeli: - pacjent w przeszłości miał myśli samobójcze lub chęć samookaleczenia; - pacjent jest młodym dorosłym, gdyż dane z badań klinicznych wskazują na zwiększone ryzyko wystąpienia zachowań samobójczych u osób w wieku poniżej 25 lat z zaburzeniami psychicznymi, którzy byli leczeni lekami przeciwdepresyjnymi. Jeśli u pacjenta występują myśli samobójcze lub myśli o samookaleczeniu, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do szpitala. Pomocne może okazać się poinformowanie krewnych lub przyjaciół o depresji lub zaburzeniach lękowych oraz poproszenie ich o przeczytanie tej ulotki. Pacjent może zwrócić się z prośbą o pomoc do krewnych lub przyjaciół i prosić o informowanie go, jeśli zauważą, że depresja lub lęk nasiliły się lub wystąpiły inne, niepokojące zmiany w zachowaniu.
Pacjenci ze schizofrenią i innymi chorobami psychotycznymi Jeśli pacjent cierpi na schizofrenię lub inną chorobę psychotyczną, objawy choroby mogą się nasilić podczas przyjmowania tego produktu. Myśli paranoiczne (drażliwość, podejrzliwość, urojenia) mogą być silniejsze. Jeśli podczas leczenia trazodonem faza depresyjna psychozy maniakalno-depresyjnej zmieni się w fazę maniakalną, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Należy skonsultować się z lekarzem w przypadku następujących chorób i stanów - Padaczka (należy zwłaszcza unikać gwałtownego zwiększania lub zmniejszania dawki). - Choroba wątroby lub nerek (zwłaszcza jeśli jest ciężka). W razie wystąpienia żółtaczki należy skonsultować się z lekarzem, a leczenie trazodonem należy przerwać. - Choroby serca, takie jak dusznica bolesna, zaburzenia przewodnictwa po przebytym zawale serca (zawał mięśnia sercowego). - Nadczynność tarczycy. - Zaburzenia oddawania moczu, np. związane z rozrostem gruczołu krokowego, (chociaż w tym przypadku nie należy spodziewać się problemów) - należy powiadomić lekarza, jeśli wystąpią. - Ostra jaskra z zamkniętym kątem lub podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe (chociaż w tym przypadku nie należy spodziewać się problemów) - należy powiadomić lekarza, jeśli wystąpią.
Jeśli pacjenta dotyczy którakolwiek z wyżej wymienionych chorób i nie poinformował o tym swojego lekarza przed przepisaniem leku, należy to zrobić.
Dzieci i młodzież Leku Azoneurax nie należy stosować u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat.
Brak dowodów na uzależniające działanie trazodonu.
Lek Azoneurax a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować, również te bez recepty.
Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent stosuje któryś z poniższych leków: - Erytromycyna (antybiotyk), ketokonazol, itrakonazol (do leczenia zakażeń grzybiczych), rytonawir, indynawir (do leczenia zakażeń wirusem HIV), nefazodon, fluoksetyna (leki przeciwdepresyjne), karbamazepina, fenytoina (leki przeciwpadaczkowe), lewodopa (leczenie choroby Parkinsona), digoksyna (leczenie zaburzeń serca): jeśli jednoczesne stosowanie z trazodonem jest konieczne, lekarz rozważy dostosowanie dawki. - Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne: w razie jednoczesnego stosowania należy rozważyć ewentualny rozwój tak zwanego zespołu serotoninowego (jego objawami są gorączka, drżenie mięśni, splątanie lub niepokój) oraz działania niepożądane na serce i naczynia krwionośne. - Inhibitory monoaminooksydazy (IMAO) (stosowane w leczeniu depresji). Nie zaleca się podawania trazodonu jednocześnie z IMAO lub w ciągu dwóch tygodni po zakończeniu leczenia tymi produktami. - Fenotiazyny: może wystąpić znaczny spadek ciśnienia krwi podczas szybkiego wstawania. - Dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum ). - Leki znieczulające / zwiotczające mięśnie: Trazodon może nasilać działanie wziewnych środków znieczulających (leki znieczulające podawane drogą wziewną) oraz działanie leków zmniejszających napięcie mięśni. - Warfaryna (stosowana w celu zmniejszenia krzepnięcia krwi): Mogą wystąpić zmiany w krzepnięciu krwi. - Leki przeciwnadciśnieniowe (leki obniżające ciśnienie krwi). - Inne leki: Jednoczesne stosowanie trazodonu i leków wydłużających odstęp QT w EKG (zaburzenia rytmu serca) może zwiększać ryzyko rozwoju niektórych dolegliwości serca. Leki wydłużające odstęp QT należy stosować ostrożnie z trazodonem.
Wpływ na wyniki badania moczu W przesiewowych badaniach moczu wykonywanych określoną metodą (badania immunologiczne) u pacjentów stosujących lek Azoneurax mogą pojawić się fałszywie dodatnie wyniki wskazujące na obecność amfetaminy. W takim przypadku należy skonsultować się z lekarzem w celu wykonania dodatkowego badania inną metodą (spektrometrią mas lub chromatografią cieczową – tandemową spektrometrią mas).
Lek Azoneurax z jedzeniem, piciem i alkoholem Lek może być przyjmowany nezależnie od posiłku. Należy połknąć tabletkę, popijając szklanką wody. Trazodon nasila uspokajające działanie alkoholu. Podczas leczenia trazodonem należy unikać spożywania alkoholu.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub planuje mieć dziecko, przed zastosowaniem tego leku powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty. Dane uzyskane od ograniczonej liczby kobiet w ciąży narażonych na działanie trazodonu pokazują, że trazodon nie ma negatywnego wpływu na ciążę ani na zdrowie płodu lub noworodka. Nie ma obecnie wystarczających danych na temat stosowania produktu w ciąży. Jeśli trazodon stosuje się do czasu porodu, noworodka należy monitorować. Trazodon przenika do mleka matki w niewielkich ilościach. Podawanie leku podczas ciąży i karmienia piersią powinno być ograniczone do wybranych przypadków i tylko po dokładnej ocenie przez lekarza stosunku ryzyka do korzyści.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Jeśli wystąpi senność, zawroty głowy, splątanie lub niewyraźne widzenie, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.
Azoneurax zawiera sacharozę Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, powinien on skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

3. Jak stosować lek Azoneurax

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Zalecana dawka leku wynosi zwykle 75-150 mg na dobę w pojedynczej dawce wieczorem przed snem. Dawkę można zwiększyć do 300 mg na dobę w dwóch dawkach podzielonych. Dzienna dawka może być zwiększona u pacjentów hospitalizowanych do 600 mg na dobę, podawanych w dawkach podzielonych.
W przypadku zaburzeń seksualnych podaje się 150–200 mg dziennie.
Tabletki można podzielić na 3 części, co umożliwia stopniowe zwiększanie dawki w zależności od nasilenia choroby, masy ciała, wieku i ogólnego stanu zdrowia pacjenta.
Zaleca się rozpoczęcie cyklu terapeutycznego od dawki wieczornej i stopniowe zwiększanie dawki dobowej.
Czas trwania leczenia Ten lek należy podawać w cyklach terapeutycznych trwających co najmniej jeden miesiąc.
Zakończenie leczenia Kończąc leczenie trazodonem, zwłaszcza po długotrwałym stosowaniu, zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki w celu zmniejszenia możliwych objawów, takich jak nudności, ból głowy, senność.
Pacjenci w podeszłym wieku i wyniszczeni Zalecana dawka początkowa u pacjentów w bardzo podeszłym wieku lub u pacjentów wyniszczonych wynosi 100 mg na dobę. Dawka może być stopniowo zwiększana, jak opisano dla dorosłych, jeśli jest dobrze tolerowana. Tym pacjentom nie podaje się pojedynczych dawek przekraczających 100 mg.
Stosowanie u dzieci i młodzieży Leku Azoneurax nie należy podawać dzieciom ani młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Jednak lekarz może przepisać lek Azoneurax pacjentom w wieku poniżej 18 lat, jeśli uważa, że przysienie im to korzyść.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby Pacjenci z niewydolnością wątroby, szczególnie ciężką, powinni poinformować o tym lekarza, który podejmie decyzję, czy konieczne jest okresowe kontrolowanie jej czynności.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek Jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek, dostosowanie dawki podczas przyjmowania trazodonu nie jest konieczne, ale należy poinformować o swym stanie lekarza przed rozpoczęciem leczenia.
Zastosowania większej niż zalecana dawki leku Azoneurax W razie przedawkowania należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub odwiedzić najbliższy szpital lub oddział ratunkowy. Jeśli lek przyjęło dziecko, natychmiast należy udać się do lekarza. Objawy przedawkowania mogą wystąpić w ciągu 24 godzin lub nawet później. Najczęściej rejestrowanymi objawami przedawkowania były: senność, zawroty głowy, nudności i wymioty. W cięższych przypadkach zgłaszano śpiączkę (utratę przytomności), szybkie bicie serca, niskie ciśnienie krwi, niskie stężenie sodu we krwi, skurcze mięśniówki dróg oddechowych i niewydolność układu oddechowego.

Przedawkowanie trazodonu w połączeniu z innymi lekami przeciwdepresyjnymi może wywoływać zespół serotoninowy (jego objawami są gorączka, drżenie mięśni, splątanie lub niepokój).
Pominięcie zastosowania leku Azoneurax Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie stosowania leku Azoneurax Należy unikać nagłego przerwania leczenia. Podczas przerywania leczenia dawkę należy stopniowo zmniejszać.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Podczas leczenia tym lekiem lub wkrótce po jego stosowaniu zgłaszano przypadki myśli lub zachowań samobójczych.
Azoneurax jest lekiem przeciwdepresyjnym o działaniu uspokajającym. W pierwszych dniach leczenia może powodować senność, która zwykle ustępuje podczas dalszego leczenia.
Niektóre z następujących działań niepożądanych trazodonu występują również jako objawy nieleczonej depresji. Będą to: - Zmiany w morfologii krwi - Reakcje alergiczne - Zespół niewłaściwego wydzielania hormonu antydiuretycznego (zaburzenie utrzymywania właściwego poziomu wody i sodu w organizmie objawiające się przede wszystkim nadmiernym spożyciem płynów z późniejszym „zatruciem wodą”) - Zmniejszony poziom sodu we krwi, utrata masy ciała, anoreksja, zwiększony apetyt - Myśli lub zachowania samobójcze, stany splątania, bezsenność, dezorientacja, mania, lęk, nerwowość, niepokój, urojenia, agresywne reakcje, omamy, koszmary senne, obniżone libido, objawy odstawienia leku - Zespół serotoninowy, skurcze, złośliwy zespół neuroleptyczny (podwyższona temperatura ciała, sztywność mięśni, zmiana świadomości), senność, zawroty głowy, ból głowy, senność, niepokój, zmniejszenie koncentracji, drżenie, niewyraźne widzenie, zaburzenia pamięci, mioklonie (mimowolne, krótkie, szybkie drżenie mięśni), ekspresyjna afazja (zaburzenia mowy „szukanie słów”), parestezje (uczucie kłucia, mrowienia), dystonia (nieprawidłowe napięcie mięśni - podwyższone, np. skurcze, lub obniżone), zmieniony smak - Zaburzenia rytmu pracy serca, bradykardia (wolne bicie serca), tachykardia (szybkie bicie serca) - Niedociśnienie ortostatyczne (obniżone ciśnienie krwi podczas szybkiego wstawania), wysokie ciśnienie krwi, omdlenie (krótka utrata przytomności spowodowana niewystarczającym dopływem tlenu do mózgu z powodu nagłego zmniejszenia dopływu krwi wynikającego zwykle ze zmniejszonego ciśnienia krwi) - Zapchany nos, duszność - Nudności, wymioty, suchość w ustach, zaparcia, biegunka, dolegliwości trawienne, ból brzucha, zapalenie żołądka i jelit (zapalenie błon śluzowych żołądka i jelit), zwiększone wydzielanie śliny, porażenna niedrożność jelit (zablokowane jelit z powodu „porażenia” mięśni jelit) - Zmiany funkcji wątroby (w tym żółtaczka i uszkodzone komórki wątroby), cholestaza śródwątrobowa (zaburzony przepływ żółci do jelit) - Wysypka skórna, swędzenie, nadmierne pocenie się - Ból kończyn i pleców, ból mięśni lub stawów
- Priapizm (utrzymujący się i bolesny wzwód) - leczenie trazodonem należy natychmiast przerwać, pacjent powinien zwrócić się o pomoc medyczną.
Pacjenci w podeszłym wieku U osób w podeszłym wieku częściej może wystepować spadek ciśnienia krwi podczas szybkiego wstawania, senność i inne antycholinergiczne działanie trazodonu (np. suchość w ustach, niewyraźne widzenie).
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do: Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel. + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Azoneurax

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na blistrze i pudełku po skrócie: EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Azoneurax
- Substancją czynną jest trazodonu chlorowodorek. Każda tabletka o zmodyfikowanym uwalnianiu zawiera 75 mg lub 150 mg trazodonu chlorowodorku. - Substancje pomocnicze to: sacharoza, wosk Carnauba, powidon K-29/30, magnezu stearynian.
Jak wygląda lek Azoneurax i co zawiera opakowanie
Azoneurax 75 mg: Białe lub żółtawe, obustronnie wypukłe, niepowleczone tabletki w kształcie kapsułki, o długości 10,5 mm i szerokości 4,0 mm, po każdej stronie tabletki znajdują się dwie linie umożliwiające dzielenie tabletki na trzy części. Tabletkę można podzielić na równe dawki.
Azoneurax 150 mg: Białe lub żółtawe, obustronnie wypukłe, niepowleczone tabletki w kształcie kapsułek, o długości 14,0 mm i szerokości 6,0 mm, po każdej stronie tabletki znajdują się dwie linie umożliwiające dzielenie tabletki na trzy części. Tabletkę można podzielić na równe dawki.
Blistry PVC/PVDC/Aluminium w tekturowym pudełku.

Wielkości opakowań: 20, 30, 50, 60 lub 100 tabletek (Azoneurax 75 mg) 20, 30, 50, 60 lub 100 tabletek (Azoneurax 150 mg)
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca/importer
Podmiot odpowiedzialny neuraxpharm Arzneimittel GmbH Elisabeth-Selbert Str. 23 Niemcy
Wytwórca/Importer SVUS Pharma a.s. Smetanovo nábřeží 1238/20a Republika Czeska
neuraxpharm Arzneimittel GmbH Elisabeth-Selbert Str. 23 Niemcy
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego w Polsce: Neuraxpharm Polska sp. z o.o. ul. Domaniewska 37 02-672 Warszawa [email protected]

Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
Czechy: Azoneurax Polska: Azoneurax Słowacja: Azoneurax 75 mg, Azoneurax 150 mg Węgry: Azoneurax 75 mg retard tabletta, Azoneurax 150 mg retard tabletta
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 06/2023

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Azoneurax, 75 mg, tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu Azoneurax, 150 mg, tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Azoneurax, 75 mg, tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu: Każda tabletka o zmodyfikowanym uwalnianiu zawiera 75 mg trazodonu chlorowodorku.
Azoneurax, 150 mg, tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu: Każda tabletka o zmodyfikowanym uwalnianiu zawiera 150 mg trazodonu chlorowodorku.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu:
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka o zmodyfikowanym uwalnianiu
Azoneurax 75 mg: Białe lub żółtawe, obustronnie wypukłe, niepowleczone tabletki w kształcie kapsułki, o długości 10,5 mm i szerokości 4,0 mm, po każdej stronie tabletki znajdują się dwie linie podziału umożliwiające dzielenie tabletki na trzy części. Tabletkę można podzielić na równe dawki.
Azoneurax 150 mg: Białe lub żółtawe, obustronnie wypukłe, niepowleczone tabletki w kształcie kapsułek, o długości 14,0 mm i szerokości 6,0 mm, po każdej stronie tabletki znajdują się dwie linie podziału umożliwiające dzielenie tabletki na trzy części. Tabletkę można podzielić na równe dawki.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Leczenie depresji o różnej etiologii, w tym rodzajów depresji związanych z: • lękiem • zaburzeniami snu • zaburzeniami seksualnymi pochodzenia nieorganicznego.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie Produkt leczniczy należy stosować wyłącznie u pacjentów dorosłych.
Dorośli 75–150 mg na dobę w dawce pojedynczej wieczorem przed snem. Dawkę można zwiększyć do zwiększyć do 600 mg na dobę w dawkach podzielonych. Dawka 150 – 200 mg na dobę jest stosowana w leczeniu zaburzeń seksualnych.

Pacjenci w podeszłym wieku i wyniszczeni Zalecana dawka początkowa u pacjentów w bardzo podeszłym wieku lub u pacjentów wyniszczonych wynosi 100 mg na dobę w kilku dawkach podzielonych lub w dawce pojedynczej, podanej wieczorem przed snem (patrz punkt 4.4). Dawkę można stopniowo zwiększać pod kontrolą lekarza w zależności od tolerancji i skuteczności, tak jak opisano w dawkowaniu dla dorosłych, jednak zasadniczo nie należy u tych pacjentów stosować dawek pojedynczych większych niż 100 mg. Mało prawdopodobne, aby zaszła konieczność zwiększenia dawki dobowej powyżej 300 mg.
Dzieci i młodzież Nie należy stosować trazodonu u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania u pacjentów w tej grupie wiekowej.
Zaburzenia czynności wątroby Trazodon podlega intensywnemu metabolizmowi wątrobowemu (patrz punkt 5.2), jego stosowanie może się także wiązać z działaniem hepatotoksycznym (patrz punkty 4.4 i 4.8). Z tych powodów należy zachować ostrożność, przepisując go pacjentom z zaburzeniami czynności wątroby, zwłaszcza w przypadkach ciężkiej niewydolności. Należy rozważyć okresowe kontrolowanie czynności wątroby.
Zaburzenia czynności nerek Zazwyczaj nie ma konieczności dostosowania dawki, jednak należy zachować ostrożność, przepisując lek pacjentom z ciężką niewydolnością nerek (patrz też punkty 4.4 i 5.2).
Sposób podawania Do stosowania doustnego. Leczenie należy rozpocząć od podawania dawki wieczornej, zwiększając stopniowo dawkę dobową. Produkt leczniczy Azoneurax może być przyjmowany z posiłkiem lub bez posiłku. Leczenie powinno trwać co najmniej miesiąc. Tabletki z zaznaczoną linią podziału można dzielić na trzy części, co umożliwia stopniowe zwiększanie dawki w zależności od nasilenia choroby, masy ciała, wieku i ogólnego stanu zdrowia pacjenta.
Należy unikać nagłego odstawienia. Podczas odstawiania leczenia dawkę należy stopniowo zmniejszać.

4.3 Przeciwwskazania

 Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.  Stosowanie u pacjentów będących pod wpływem alkoholu lub leków nasennych.  Ostra faza zawału mięśnia sercowego.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Stosowanie u dzieci i młodzieży Nie należy stosować produktu leczniczego Azoneurax u dzieci i młodzieży poniżej 18. lat. Nie prowadzono długoterminowych badań dotyczących bezpieczeństwa stosowania leku pod kątem wpływu na wzrost, dojrzewanie oraz rozwój poznawczy i behawioralny. W badaniu klinicznym z udziałem dzieci i młodzieży leczonych lekami przeciwdepresyjnymi stwierdzono częstsze występowanie zachowań samobójczych (próby samobójcze i plany samobójcze), a także wrogości (agresja, negacja, złość), niż u otrzymujących placebo.
Samobójstwo, myśli samobójcze lub kliniczne nasilenie choroby Depresja związana jest ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia myśli samobójczych, samookaleczenia oraz samobójstwa. Ryzyko to utrzymuje się do czasu uzyskania pełnej remisji. Ponieważ można nie uzyskać poprawy w ciągu kilku pierwszych tygodni leczenia lub dłużej, pacjentów należy poddać ścisłej obserwacji do czasu wystąpienia poprawy. Z doświadczeń klinicznych wynika, że ryzyko samobójstwa może zwiększyć się we wczesnym etapie powrotu do zdrowia.

Pacjenci z zachowaniami samobójczymi w wywiadzie lub pacjenci przejawiający przed rozpoczęciem leczenia znacznego stopnia skłonności samobójcze, należą do grupy zwiększonego ryzyka wystąpienia myśli samobójczych lub prób samobójczych i należy ich poddać ścisłej obserwacji w trakcie leczenia.
Metaanaliza kontrolowanych placebo badań klinicznych nad lekami przeciwdepresyjnymi, stosowanymi u dorosłych pacjentów z zaburzeniami psychicznymi, wykazała zwiększone (w porównaniu z placebo) ryzyko zachowań samobójczych u pacjentów w wieku poniżej 25 lat, stosujących leki przeciwdepresyjne. W trakcie leczenia, zwłaszcza na początku terapii i po zmianie dawki, należy ściśle obserwować pacjentów, szczególnie z grupy podwyższonego ryzyka. Pacjentów (oraz ich opiekunów) należy uprzedzić o konieczności zwrócenia uwagi na każdy objaw klinicznego nasilenia choroby, zachowań lub myśli samobójczych oraz nietypowych zmian w zachowaniu, a w razie ich wystąpienia, o konieczności niezwłocznego zwrócenia się do lekarza.
Aby ograniczyć ryzyko wystąpienia zachowań samobójczych, szczególnie na początku leczenia, należy przepisywać pacjentowi podczas wizyty jedynie ograniczone ilości trazodonu.
Zaleca się ostrożne dawkowanie i regularną kontrolę u pacjentów z: • padaczką, należy zwłaszcza unikać nagłego zwiększania lub zmniejszania dawki; • zaburzeniami czynności wątroby lub nerek, zwłaszcza ciężkimi; • chorobami serca, takimi jak dusznica bolesna, zaburzenia przewodnictwa lub blok przedsionkowo-komorowy różnego stopnia, niedawno przebyty zawał mięśnia sercowego; • nadczynnością gruczołu tarczowego; • zaburzeniami oddawania moczu, takimi jak rozrost gruczołu krokowego, mimo tego że trazodon wywiera jedynie nieznaczne działanie cholinolityczne; • ostrą jaskrą z wąskim kątem, zwiększonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym, mimo tego że trazodon wywiera tylko nieznaczne działanie cholinolityczne.
Leczenie trazodonem należy przerwać, jeśli u pacjenta wystąpi żółtaczka.
Stosowanie leków przeciwdepresyjnych u pacjentów ze schizofrenią lub innymi chorobami psychotycznymi może prowadzić do nasilenia objawów psychotycznych. Mogą nasilać się myśli paranoidalne. Podczas leczenia trazodonem pacjentów z psychozą maniakalno-depresyjną epizod depresyjny może przejść w epizod manii. W takim przypadku trazodon należy odstawić.
Odnotowano interakcje w postaci wystąpienia zespołu serotoninowego lub złośliwego zespołu neuroleptycznego podczas jednoczesnego stosowania innych substancji o działaniu serotoninergicznym, w tym innych leków przeciwdepresyjnych (m.in. trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, selektywnych i nieselektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny, inhibitorów monoaminooksydazy) oraz leków neuroleptycznych. Donoszono też o przypadkach złośliwego zespołu neuroleptycznego zakończonych zgonem w następstwie jednoczesnego stosowania neuroleptyków, dla których zespół ten jest znanym możliwym działaniem niepożądanym. Dalsze informacje – patrz punkty 4.5 i 4.8.
Ponieważ agranulocytoza może klinicznie przejawiać się objawami grypopodobnymi, bólem gardła i gorączką, zaleca się w razie wystąpienia takich objawów wykonać badanie krwi.
U pacjentów stosujących trazodon odnotowano występowanie hipotonii, włącznie z hipotonią ortostatyczną i omdleniami. Podczas jednoczesnego stosowania leków obniżających ciśnienie tętnicze i trazodonu może zachodzić konieczność zmniejszenia dawki leku hipotensyjnego.
Pacjenci w podeszłym wieku U pacjentów w podeszłym wieku może częściej wystąpić hipotonia ortostatyczna, senność lub inne skutki działania cholinolitycznego trazodonu. Podczas jednoczesnego stosowania trazodonu z innymi lekami psychotropowymi lub obniżającymi ciśnienie tętnicze należy uważnie rozważyć możliwość addytywnego efektu działania tych leków, a także uwzględnić obecność czynników ryzyka, takich jak np. choroba współistniejąca, które mogą zaostrzać wymienione powyżej działania trazodonu. W związku z tym należy informować pacjentów (oraz ich opiekunów) o możliwości wystąpienia
takich reakcji i zalecić ich śledzenie po rozpoczęciu leczenia, zarówno przed jak i po zwiększeniu dawki.
Kończąc leczenie trazodonem, zwłaszcza stosowanym długotrwale, zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki aż do całkowitego odstawienia leku, aby zminimalizować wystąpienie objawów odstawienia w postaci nudności, bólu głowy i złego samopoczucia.
Brak dowodów na uzależniające działanie trazodonu chlorowodorku.
Tak jak w przypadku innych leków przeciwdepresyjnych, bardzo rzadko odnotowano wydłużenie odstępu QT po stosowaniu trazodonu. Zaleca się zachowanie ostrożności, gdy trazodon jest stosowany jednocześnie z produktami leczniczymi o znanym działaniu wydłużającym odstęp QT. Należy zachować ostrożność, stosując trazodon u pacjentów ze zdiagnozowanymi chorobami krążenia, w tym z chorobami związanymi z wydłużeniem odstępu QT.
Silne inhibitory CYP3A4 mogą zwiększać stężenie trazodonu w surowicy. Dalsze informacje – patrz punkt 4.5.
Tak jak w przypadku innych leków alfa-adrenolitycznych, trazodon bardzo rzadko wiązano z występowaniem priapizmu. Priapizm można leczyć, wstrzykując do ciał jamistych penisa lek alfa-adrenomimetyczny, np. adrenalinę lub metaraminol. Znane są jednak doniesienia o priapizmie spowodowanym stosowaniem trazodonu, wymagającym interwencji chirurgicznej lub prowadzącym do trwałej dysfunkcji seksualnej. W razie podejrzenia takiego działania niepożądanego należy niezwłocznie odstawić lek.
Wpływ na wyniki badania moczu. W immunologicznych badaniach przesiewowych wykonywanych w celu wykrycia obecności narkotyków w moczu, reakcja metabolitu trazodonu meta-chlorofenylpiperazyny (m-CPP) o strukturze podobnej do metylenodioksymetamfenaminy (MDMA, ekstazy), może powodować fałszywie dodatnie wyniki dla amfetaminy. W takich przypadkach wyniku „dodatniego” nie należy uznawać za rozstrzygający. Wynik badania przesiewowego należy potwierdzić, wykonując dodatkowe badanie metodą spektrometrii mas lub metodą chromatografii cieczowej – tandemowej spektrometrii mas (LC MS/MS).
Tabletki Azoneurax zawierają sacharozę. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować tego produktu leczniczego.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Ogólne Trazodon może nasilać działanie uspokajające leków przeciwpsychotycznych, nasennych, uspokajających, przeciwlękowych i przeciwhistaminowych; w takich przypadkach zaleca się zmniejszenie dawek stosowanych leków Metabolizm leków przeciwdepresyjnych zostaje przyspieszony w wyniku oddziaływania na wątrobę doustnych środków antykoncepcyjnych, fenytoiny, karbamazepiny i barbituranów. Cymetydyna i niektóre leki przeciwpsychotyczne hamują metabolizm leków przeciwdepresyjnych.
Inhibitory CYP3A4 Badania in vitro dotyczące metabolizmu leków wykazały prawdopodobieństwo interakcji między trazodonem a silnymi inhibitorami CYP3A4, takimi jak erytromycyna, ketokonazol, itrakonazol, rytonawir,indynawir i nefazodon. Jest prawdopodobne, że inhibitory CYP3A4 mogą znacznie zwiększać stężenie trazodonu w osoczu. W badaniach in vivo przeprowadzonych z udziałem zdrowych ochotników potwierdzono, że stosowanie rytonawiru w dawce 200 mg dwa razy na dobę zwiększa ponad dwukrotnie stężenie trazodonu w osoczu, wywołując nudności, omdlenia i hipotonię.
Jeśli trazodon jest stosowany jednocześnie z silnym inhibitorem CYP3A4, należy rozważyć zmniejszenie dawki trazodonu. Jeśli to jednak możliwe, należy unikać jednoczesnego stosowania trazodonu z silnymi inhibitorami CYP3A4.
Karbamazepina Jednoczesne stosowanie karbamazepiny zmniejsza stężenie trazodonu w osoczu. Stosowanie karbamazepiny w dawce dobowej 400 mg prowadziło do zmniejszenia stężenia trazodonu i jego czynnego metabolitu m-chlorofenylopiperazyny w osoczu, odpowiednio o 76% i 60%. Należy prowadzić ścisłą obserwację pacjentów w celu ustalenia, czy nie jest konieczne zwiększenie dawki trazodonu.
Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne Należy unikać jednoczesnego stosowania ze względu na ryzyko interakcji. Możliwe jest wystąpienie zespołu serotoninowego i działań niepożądanych ze strony układu krążenia.
Fluoksetyna Rzadko informowano o zwiększeniu stężenia trazodonu w osoczu i działaniach niepożądanych podczas jednoczesnego stosowania z fluoksetyną, inhibitorem CYP1A2 i CYP2D6. Mechanizm tej interakcji farmakokinetycznej nie został w pełni poznany. Nie można wykluczyć interakcji farmakodynamicznej (zespołu serotoninowego).
Inhibitory monoaminooksydazy (IMAO) Znane są sporadyczne doniesienia o możliwych interakcjach trazodonu z inhibitorami monoaminooksydazy. Wprawdzie niektórzy lekarze stosują oba te leki w leczeniu skojarzonym, jednak nie zaleca się stosowania trazodonu podczas leczenia inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO) ani przez dwa tygodnie po jego zakończeniu. Nie zaleca się także stosowania IMAO przez okres tygodnia po odstawieniu trazodonu.
Pochodne fenotiazyny Obserwowano ciężką hipotonię ortostatyczną podczas jednoczesnego stosowania z pochodnymi fenotiazyny, np. chlorpromazyną, flufenazyną, lewomepromazyną lub perfenazyną.
Preparaty dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum) Działania niepożądane mogą wystąpić częściej, jeśli trazodon jest stosowany jednocześnie z preparatami dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum).
Środki znieczulające i zwiotczające mięśnie szkieletowe Trazodonu chlorowodorek może nasilać działanie środków zwiotczających mięśnie szkieletowe oraz wziewnych środków znieczulających, należy więc zachować ostrożność przy ich jednoczesnym stosowaniu z trazodonem.
Lewodopa Leki przeciwdepresyjne mogą przyspieszać metabolizm lewodopy.
Warfaryna Istnieją doniesienia o zmianach wartości czasu protrombinowego u pacjentów leczonych jednocześnie trazodonem i warfaryną.
Digoksyna i fenytoina Jednoczesne stosowanie trazodonu może zwiększać stężenie digoksyny lub fenytoiny w surowicy. Należy rozważyć monitorowanie stężenia tych leków w surowicy pacjentów.
Inne leki Jednoczesne stosowanie trazodonu z lekami o znanym działaniu wydłużającym odstęp QT może zwiększać ryzyko niemiarowości komorowych, w tym torsade de pointes. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania tych leków z trazodonem. Ponieważ trazodon jest jedynie bardzo słabym inhibitorem wychwytu zwrotnego noradrenaliny i nie wpływa na zmianę
ciśnienia tętniczego w odpowiedzi na tyraminę, nie jest prawdopodobne zaburzenie działania hipotensyjnego wywieranego przez związki podobne do guanetydyny. Jednak wyniki badań przeprowadzonych na zwierzętach laboratoryjnych sugerują, że trazodon może znacznie osłabiać działanie klonidyny. Chociaż nie są znane doniesienia dotyczące interakcji klinicznych trazodonu z innymi lekami hipotensyjnymi, należy wziąć pod uwagę taką możliwość.
Alkohol Trazodon nasila działanie uspokajające alkoholu. Nie należy spożywać alkoholu podczas leczenia trazodonem.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża Dane z badań na ograniczonej liczbie kobiet w ciąży (mniej niż 200) nie wskazują na niepożądane oddziaływanie trazodonu na przebieg ciąży lub zdrowie płodu i noworodka. Obecnie nie są dostępne inne dane epidemiologiczne. Badania na zwierzętach nie wykazały pośredniego ani bezpośredniego szkodliwego wpływu dawek leczniczych trazodonu na ciążę, rozwój zarodka lub płodu, ani na poród lub rozwój noworodka (patrz punkt 5.3). Należy zachować ostrożność, przepisując lek kobietom w ciąży. Jeśli trazodon stosowano aż do porodu, należy obserwować noworodka pod kątem wystąpienia objawów odstawienia.
Karmienie piersią Ograniczone dane wskazują, że tradozon jest wydzielany w niewielkich ilościach do mleka kobiecego, jednak nie są znane ilości czynnego metabolitu wydzielanego do mleka. Ze względu na niedostateczne dane należy podjąć decyzję dotyczącą dalszego karmienia piersią lub dalszego przyjmowania trazodonu, uwzględniając korzyści z karmienia piersią dla dziecka oraz korzyści z leczenia trazodonem dla matki.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Trazodon wywiera niewielki lub umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn. Pacjenci powinni zachować ostrożność i nie prowadzić samochodu ani nie obsługiwać maszyn dopóki nie upewnią się, że nie występuje u nich senność, uspokojenie, zawroty głowy, stany splątania lub nieostre widzenie.

4.8 Działania niepożądane

Informowano o przypadkach występowania myśli i działań samobójczych podczas leczenia trazodonem lub w krótkim czasie po jego odstawieniu (patrz punkt 4.4). U pacjentów leczonych trazodonem odnotowano występowanie poniższych działań niepożądanych, przy czym niektóre z nich występują często u pacjentów z nieleczoną depresją.
Klasyfikacja układów i narządów MedDRA Częstość występowania nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) Zaburzenia krwi i układu chłonnego Nieprawidłowe wyniki badań krwi (w tym agranulocytoza, trombocytopenia, eozynofilia, leukopenia i niedokrwistość Zaburzenia układu immunologicznego Reakcje alergiczne Zaburzenia endokrynologiczne Zespół nieadekwatnego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH) Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Hiponatremia 1 , utrata masy ciała, jadłowstręt, zwiększone łaknienie Zaburzenia psychiczne Myśli lub zachowania samobójcze 2 , stan splątania, bezsenność, dezorientacja, mania, lęk, nerwowość, pobudzenie (bardzo sporadycznie przechodzące
w delirium), urojenia, zachowanie agresywne, omamy, koszmary senne, zmniejszenie libido, zespół odstawienia Zaburzenia układu nerwowego Zespół serotoninowy, drgawki, złośliwy zespół neuroleptyczny, zawroty głowy, zaburzenia równowagi, ból głowy, senność 3 , niepokój (głównie ruchowy), osłabienie czujności, drżenie, nieostre widzenie, zaburzenia pamięci, drgawki kloniczne, afazja ekspresywna, parestezje, dystonia, zmiana smaku Zaburzenia serca Niemiarowości serca 4
komorowe, pary pobudzeń komorowych, tachykardia komorowa), bradykardia, tachykardia, nieprawidłowe EKG (wydłużenie odstępu QT) 2
Zaburzenia naczyniowe Hipotonia ortostatyczna, nadciśnienie tętnicze, omdlenia Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Uczucie zapchanego nosa, duszność Zaburzenia żołądka i jelit Nudności, wymioty, suchość błony śluzowej jamy ustnej, zaparcie, biegunka, niestrawność, ból brzucha, zapalenie żołądka i jelit, ślinotok, porażenna niedrożność jelita Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Nieprawidłowa czynność wątroby (w tym żółtaczka i uszkodzenia komórek wątroby) 5 , wewnątrzwątrobowy zastój żółci Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Wysypka skórna, świąd, nadmierna potliwość Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej Ból kończyn, pleców, mięśni, stawów Zaburzenia nerek i dróg moczowych Zaburzenia oddawania moczu Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Priaprizm 6
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Osłabienie, obrzęki, objawy grypopodobne, zmęczenie, ból w klatce piersiowej, gorączka Badania diagnostyczne Zwiększenie stężenia enzymów wątrobowych 1
2
3
w pierwszych dniach leczenia - zwykle ustępuje podczas dalszego stosowania. 4
trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, a badania kliniczne sugerują, że mniejsze jest prawdopodobieństwo wywołania przez niego niemiarowości serca u ludzi. Badania kliniczne z udziałem pacjentów z istniejącymi wcześniej chorobami serca wskazują, że trazodon może wywołać niemiarowości serca u niektórych pacjentów z tej populacji. Rzadko donoszono o zaburzeniach czynności wątroby, niekiedy ciężkich. W przypadku ich wystąpienia należy niezwłocznie odstawić trazodon. 6

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem: Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Objawy toksyczności Najczęściej objawy przedawkowania obejmują senność, zawroty głowy, nudności i wymioty. W cięższych przypadkach odnotowano śpiączkę, tachykardię, hipotonię, hiponatremię, drgawki i depresję oddechową. Objawy dotyczące serca mogą obejmować bradykardię, wydłużenie odstępu QT i torsade de pointes. Objawy mogą pojawić się w ciągu 24 godzin po przedawkowaniu lub później.
Przedawkowanie trazodonu w połączeniu z innymi lekami przeciwdepresyjnymi może spowodować zespół serotoninowy.
Postępowanie Nie jest znane antidotum swoiste dla trazodonu. Należy rozważyć podanie w ciągu godziny od przedawkowania węgla aktywnego dorosłym, którzy przyjęli więcej niż 1 g trazodonu, oraz dzieciom, które przyjęły więcej niż 150 mg trazodonu. U dorosłych można zamiennie rozważyć płukanie żołądka w ciągu godziny od przyjęcia dawki potencjalnie zagrażającej życiu.
Należy obserwować pacjenta przez co najmniej 6 godzin po przedawkowaniu (lub 12 godzin, jeśli przyjęto produkt o zmodyfikowanym uwalnianiu). Należy kontrolować ciśnienie tętnicze, częstość akcji serca i ocenić poziom świadomości pacjenta przy użyciu skali Glasgow (GCS). Jeśli liczba punktów GCS jest zmniejszona, należy kontrolować nasycenie tlenem. Zaleca się monitorowanie czynności serca u pacjentów z objawami ze strony serca.
Pojedynczy, krótki napad drgawek nie wymaga leczenia. W przypadku częstych lub utrzymujących się drgawek należy podać dożylnie diazepam (0,1-0,3 mg/kg mc.) lub lorazepam (4 mg u dorosłych; 0,05 mg/kg mc. u dzieci). Jeśli te środki okażą się niewystarczające do powstrzymania drgawek, można podać dożylnie fenytoinę. Jeśli zajdzie taka potrzeba, należy podać tlen i wyrównać równowagę kwasowo-zasadową oraz zaburzenia metaboliczne.
W razie wystąpienia hipotonii i nadmiernej sedacji leczenie powinno być objawowe i wspomagające. Jeśli nadal utrzymuje się ciężka hipotonia, należy rozważyć podanie leku o działaniu inotropowym, np. dopaminy lub dobutaminy.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: leki psychoanaleptyczne, przeciwdepresyjne. Kod ATC: N06AX05.
Trazodon jest pochodną triazolopirydyny skuteczną w leczeniu zaburzeń depresyjnych, w tym depresji przebiegającej z lękiem i zaburzeniami snu. Jego działanie terapeutyczne ujawnia się już po około tygodniu leczenia.
Trazodon jest antagonistą receptorów serotoniny 5-HT2 i inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny. Działanie przeciwlękowe, poprawiona jakość snu i pozytywny wpływ na funkcje seksualne są również związane z blokowaniem postsynaptycznych receptorów 5-HT2 obok działania przeciwdepresyjnego trazodonu. Ponadto trazodon może działać jako agonista 5-HT1 i autoreceptorów. Trazodon wykazuje również działanie alfa-adrenolityczne poprzez blokowanie receptorów alfa-1-adrenergicznych. Nie wykazano powinowactwa do receptorów muskarynowych ani dopaminergicznych. Trazodon (w przeciwieństwie do większości innych leków przeciwdepresyjnych) pozytywnie wpływa na strukturę snu: skraca czas zasypiania, wydłuża całkowity czas trwania i głębokość snu, nie skraca fazy REM i przedłuża latencję REM.

W przeciwieństwie do innych psychotropowych leków trazodon może być stosowany u pacjentów z jaskrą i zaburzeniami układu moczowego. Ponadto trazodon nie wywiera działania pozapiramidowego, nie nasila przekaźnictwa adrenergicznego, a także jest pozbawiony działania cholinolitycznego. Trazodon nie wykazuje typowego dla trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych działania na mięsień sercowy.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Po doustnym podaniu pojedynczej dawki 75 mg trazodonu w postaci o zmodyfikowanym uwalnianiu maksymalne stężenie leku w osoczu (C max ) wynoszące około 0,7 μg/ml osiągane jest po 4 godzinach, przy czym wartość pola pod krzywą stężenia leku w zależności od czasu (AUC) wynosi około uwalnianiu C max , wynoszące około 1,2 μg/ml, jest osiągane po 4 godzinach od podania. Okres półtrwania leku wynosi około 12 godzin, a wartość AUC około 18 μg/ml/h. Badania in vitro na mikrosomach wątroby ludzkiej wykazały, że trazodon jest metabolizowany głównie przez izoenzym CYP3A4 cytochromu P450.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Testy ostrej i przewlekłej toksyczności u różnych gatunków zwierząt laboratoryjnych wykazały, że trazodon jest bardzo dobrze tolerowany.
Toksyczność po podaniu jednorazowym LD50 trazodonu po podaniu doustnym wynosiła u myszy 610 mg/kg mc., u szczura - 486 mg/kg mc., a u królika - 560 mg/kg mc. Po podaniu dużych dawek leku obserwowano działanie sedatywne, ślinotok, opadanie powiek i drgawki kloniczne.
Toksyczność po podaniu wielokrotnym Badania toksyczności podostrej trazodonu przeprowadzono na szczurach, królikach i psach, a badania toksyczności przewlekłej - na szczurach, psach i małpach. W badaniach na szczurach stwierdzono przerost komórek wątrobowych oraz gładkiej siateczki endoplazmatycznej, czego następstwem było powiększenie wątroby. Działanie to było efektem nasilenia procesów metabolicznych i nie może być interpretowane jako zdarzenie patologiczne. Dawki śmiertelne powodowały ponadto działania obserwowane także w badaniach toksyczności ostrej. Maksymalna dawka, po której nie obserwowano żadnych działań niepożądanych (No Observed Adverse Effect Level = NOAEL), wynosiła 30 mg/kg mc./dobę. Jedynie w badaniach na królikach obserwowano działanie hamujące na ośrodkowy układ nerwowy, przy względnej wartości NOAEL wynoszącej 50 mg/kg mc./dobę. W badaniach na psach objawy obserwowane po zatruciu ostrym nasilały się po wielokrotnym przyjmowaniu trazodonu, a wartość NOAEL wynosiła 10 mg/kg mc./dobę. U małp działanie toksyczne leku było słabiej zaznaczone niż u psów, stwierdzono jedynie zaburzenia wynikające z profilu farmakodynamicznego leku. Wartość NOAEL wynosiła 20 mg/kg mc./dobę.
Toksyczny wpływ na rozród i rozwój potomstwa Nie obserwowano wpływu trazodonu w dawkach do 300 mg/kg mc./dobę na płodność szczurów. Badania działania teratogennego przeprowadzone na szczurach wykazały zwiększony odsetek przypadków obumarcia zarodka po stosowaniu dawek toksycznych dla matki (300–450 mg/kg mc./dobę). W badaniach na królikach obserwowano zwiększenie liczby przypadków obumarcia zarodka i rzadkie przypadki wad rozwojowych jedynie po podaniu dawek toksycznych dla matki (150–450 mg/kg mc./dobę). W badaniach transportu łożyskowego trazodonu u szczurów nie stwierdzono bezpośredniego działania toksycznego na zarodki, gdyż trazodon przenikał przez barierę łożyskową jedynie w minimalnym stopniu, osiągając nieistotne stężenia w tkankach zarodka i w płynie owodniowym. Badania przeprowadzone na szczurach w okresie okołoporodowym i po porodzie wykazały jedynie zmniejszenie masy ciała noworodków po podaniu dawek powyżej
Mutagenność
Przeprowadzone badania in vitro (testy na komórkach bakteryjnych, komórkach V77 chomika chińskiego, mysich komórkach chłoniaka, testy aberracji chromosomowych na komórkach CHO, CHL/IU i ludzkich limfocytach) oraz badania in vivo (test mikrojądrowy u myszy oraz analiza metafaz chromosomowych u szczura) nie wykazały bezpośredniego działania mutagennego trazodonu.
Potencjalne działanie rakotwórcze Badania przeprowadzone na myszach i szczurach nie wykazały ryzyka powstawania guzów nowotworowych.
Właściwości antygenowe Trazodon nie ma właściwości antygenowych.
Działanie kardiotoksyczne Wpływ trazodonu na układ krążenia badano na szczurach, świnkach morskich, kotach i psach. Lek wykazywał niemal całkowity brak działania kardiotoksycznego – nie stwierdzono żadnych zaburzeń zapisu elektrokardiograficznego po podawaniu dawek nie wywołujących hipotonii.
Wpływ na czynność układu hormonalnego Dootrzewnowe podanie trazodonu samicom szczurów w dawkach pojedynczych większych niż długotrwałego podawania leku z paszą.
Uzależnienie od leku W dwóch badaniach przeprowadzonych na szczurach wykluczono jakiekolwiek ryzyko powstania uzależnienia.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Sacharoza Wosk Carnauba Powidon K-29/32 Magnezu stearynian

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blister PVC/PVDC/Aluminium w tekturowym pudełku.
Wielkości opakowań: 20, 30, 50, 60lub 100 tabletek (Azoneurax 75 mg) 20, 30, 50, 60 lub 100 tabletek (Azoneurax 150 mg).
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU
neuraxpharm Arzneimittel GmbH Elisabeth-Selbert Str. 23 Niemcy

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr: 26082, 26083

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 16.11.2020

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
01.06.2023