Symamis
Amisulpridum
Tabletki 400 mg | Amisulpridum 400 mg
Medochemie Ltd., Cypr
Ulotka
PL/H/0713/001-004/IB/002 1 Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Symamis, 50 mg, tabletki Symamis, 100 mg, tabletki Symamis, 200 mg, tabletki Symamis, 400 mg, tabletki Amisulpridum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. − Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. − W razie jakichkolwiek wątpliwości, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. − Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. − Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
Lek Symamis jest lekiem stosowanym w leczeniu zaburzeń psychicznych (lek przeciwpsychotyczny). Obniża aktywność określonych obszarów w mózgu, które są istotne dla objawów chorób psychicznych.
Lek Symamis jest stosowany w leczeniu choroby zwanej schizofrenią. Schizofrenia jest długotrwałym stanem psychicznym, który wpływa na zmianę sposobu myślenia, postrzegania i zachowania pacjenta w porównaniu do prawidłowego.
Lekarz może przepisać lek Symamis również do leczenia innych objawów. Należy zawsze przestrzegać zaleceń lekarza.
Lekarz może przepisać lek Symamis również do leczenia objawów innych, niż wymienione w tej ulotce. Należy zawsze przestrzegać zaleceń lekarza oraz zaleceń dotyczących dawkowania opisanych w tej ulotce.
Kiedy nie przyjmować leku Symamis: − jeśli pacjent ma uczulenie na amisulpryd lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6); − jeśli pacjent ma raka piersi; − jeśli pacjent ma guza przysadki mózgowej; − jeśli u pacjenta występuje guz nadnerczy (guz chromochłonny nadnerczy); − podczas karmienia piersią; − jeśli pacjent ma rzadką dziedziczną chorobę serca objawiającą się powolnym rytmem serca i nieregularnym biciem serca (zespół wydłużonego odstępu QT); PL/H/0713/001-004/IB/002 2 − jeśli pacjent przyjmuje leki, które wpływają na czynność serca (wydłużenie odstępu QT), np. leki stosowane w leczeniu: − choroby Parkinsona (lewodopa); − zaburzeń rytmu serca (np. amiodaron, sotalol).
Leku Symamis nie należy stosować u dzieci przed okresem dojrzewania płciowego.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Symamis należy omówić z lekarzem lub farmaceutą, jeśli: − pacjent ma chorobę serca lub występowały choroby serca w jego rodzinie; − w rodzinie pacjenta występowała rzadka dziedziczna choroba serca z powolnym rytmem serca i nieregularnym biciem serca (zespół wydłużonego odstępu QT); − pacjent ma zaburzenia nerek; − pacjent ma padaczkę lub występowały u niego w przeszłości napady drgawkowe; − pacjent ma chorobę Parkinsona; − pacjent ma cukrzycę lub istnieje u niego podwyższone ryzyko wystąpienia cukrzycy; − u pacjenta lub w jego rodzinie występowały zakrzepy krwi (zakrzepica), gdyż stosowanie leków takich jak Symamis może wiązać się z powstawaniem zakrzepów krwi; − u pacjenta lub w jego rodzinie występował rak piersi.
Należy natychmiast poinformować lekarza jeśli: − u pacjenta występuje ogólne złe samopoczucie, pacjent ma skłonność do stanów zapalnych, szczególnie migdałków i gorączki (zakażenia) z powodu niskiej liczby białych krwinek (agranulocytoza); − u pacjenta wystąpi gorączka, sztywność mięśni, zaburzenie świadomości i nadmierna potliwość. Stan ten może prowadzić do zgonu i wymaga natychmiastowej pomocy medycznej.
Uwaga: w pewnych grupach pacjentów (pacjenci w podeszłym wieku oraz pacjenci z otępieniem) istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, w tym udaru mózgu. Należy skonsultować się z lekarzem.
Pacjent powinien poinformować lekarza, jeśli wykonuje badania krwi lub moczu podczas przyjmowaniu leku Symamis, gdyż lek ten może wpływać na wyniki tych badań.
Symamis a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Amisulpryd może wpływać na działanie innych leków. Ponadto inne leki mogą wpływać na działanie amisulprydu.
Nie należy przyjmować leku Symamis jednocześnie z lekami, które mogą wpływać na pracę serca (wydłużenie odstępu QT): − leki stosowane do leczenia zaburzeń rytmu serca (np. chinidyna, dyzopiramid, amiodaron i sotalol); − niektóre antybiotyki (np. erytromycyna podawana dożylnie); − leki stosowane w leczeniu choroby Parkinsona (np. lewodopa, bromokryptyna, ropinirol).
Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków: − leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi (diltiazem, werapamil, beta-blokery, np. metoprolol); − leki stosowane w leczeniu zakłóceń rytmu serca (digoksyna); − leki stosowane w leczeniu migreny i zaczerwienienia twarzy (klonidyna); − niektóre grupy leków moczopędnych; − leki stosowane w leczeniu zaparć (pikosiarczan sodu, bisakodyl); − leki stosowane w leczeniu zapalenia stawów lub zaburzeń tkanek łącznych (kortykosteroidy, np. prednizon); − leki stosowane w leczeniu lęku i niepokoju (benzodiazepiny); PL/H/0713/001-004/IB/002 3 − leki przeciwdepresyjne (imipramina); − inne leki stosowane w leczeniu chorób psychicznych (np. pimozyd, haloperydol, lit, klozapina); − leki stosowane w leczeniu padaczki (fenobarbital); − leki przeciwbólowe (np. morfina, oksykodon, tramadol); − leki przeciwhistaminowe, które wywołują senność (leki przeciwhistaminowe o działaniu uspokajającym); − leki uspokajające; − środki znieczulające stosowane podczas operacji; − leki hamujące odruch kaszlu.
Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu leku Symamis, jeśli pacjent ma zbadać poziom adrenaliny.
Lek Symamis z alkoholem Nie należy pić alkoholu podczas stosowania leku Symamis, gdyż może to nasilać działanie usypiające leku.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza, przed zastosowaniem tego leku.
Następujące objawy mogą wystąpić u noworodków, których matki stosowały amisulpryd w ostatnim trymestrze ciąży (ostatnie trzy miesiące ciąży): − drżenie, sztywność mięśni i (lub) osłabienie, − senność, pobudzenie, zaburzenia oddychania, − trudności związane z karmieniem. W razie zaobserwowania takich objawów u dziecka, należy skontaktować się z lekarzem.
Nie należy przyjmować leku Symamis podczas karmienia piersią.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Podczas stosowania tego leku u pacjenta może wystąpić zmniejszenie czujności i niewyraźne widzenie. W razie wystąpienia takich objawów, nie należy prowadzić pojazdu ani obsługiwać narzędzi lub maszyn.
Lek Symamis zawiera laktozę jednowodną Lek Symamis zawiera laktozę, rodzaj cukru. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
Lek Symamis zawiera sód Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) w jednej tabletce, to znaczy produkt uznaje się za „wolny od sodu”.
Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Zalecana dawka to:
Dorośli Lekarz dostosuje wielkość dawki w zależności od reakcji pacjenta na leczenie. Zazwyczaj stosowana dawka leku wynosi 50-300 mg na dobę lub 400-800 mg na dobę, zależnie od objawów choroby. W pojedynczych przypadkach dawka może zostać zwiększona do 1200 mg na dobę.
Jeśli pacjent przyjmuje dawkę jednorazową większą niż 400 mg na dobę, dawka powinna zostać PL/H/0713/001-004/IB/002 4 podzielona na dwie dawki.
Stosowanie u dzieci i młodzieży Leku Symamis nie należy podawać dzieciom przed okresem dojrzewania płciowego.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami nerek Jeśli pacjent ma obniżoną sprawność nerek, lekarz może zalecić mniejszą dawkę. Należy postępować zgodnie z zaleceniami lekarza.
Instrukcja przyjmowania leku Należy połknąć tabletkę leku Symamis przed posiłkiem, popijając dużą ilością wody.
Symamis, 200 mg oraz Symamis, 400 mg: linia podziału na tabletce ułatwia tylko jej rozkruszenie w celu łatwiejszego połknięcia, a nie podział na równe dawki.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Symamis W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku Symamis, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do najbliższego szpitala. Należy zabrać ze sobą opakowanie leku. Objawy przedawkowania mogą obejmować: senność, sedację, ruchy mimowolne, zawroty głowy, omdlenia (spowodowane niskim ciśnieniem krwi) i śpiączkę.
Pominięcie zastosowania leku Symamis Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Należy kontynuować leczenie zwykłą dawką.
Przerwanie stosowania leku Symamis Leczenie można przerwać lub zakończyć tylko po wcześniejszej konsultacji z lekarzem.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Ciężkie działania niepożądane Często: mogą dotyczyć do 1 na 10 pacjentów − zaburzenia świadomości związane z nadmierną sennością. Należy skontaktować się z lekarzem; − skurcze mięśni oka z przymusowym ustawieniem gałek ocznych ku górze. Należy skontaktować się z lekarzem; − intensywne bicie serca z szybkim lub bardzo nieregularnym biciem serca, co może prowadzić do ataku serca. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego szpitalnego oddziału ratunkowego.
Niezbyt często: mogą dotyczyć do 1 na 100 pacjentów − drgawki. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego szpitalnego oddziału ratunkowego; − wolne tętno. Należy skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego szpitalnego oddziału ratunkowego; − złe samopoczucie, skłonność do stanów zapalnych (zakażeń), zwłaszcza ból gardła i gorączka spowodowane zmianami we krwi (spadek liczby białych krwinek, agranulocytoza). Należy skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego szpitalnego oddziału ratunkowego.
Rzadko: mogą dotyczyć do 1 na 1000 pacjentów − wysoka temperatura, sztywność mięśni, nadmierne pocenie się, uczucie zagubienia, senności lub pobudzenia (złośliwy zespół neuroleptyczny). Jeśli pacjent zauważy te objawy należy PL/H/0713/001-004/IB/002 5 natychmiast zgłosić się po pomoc medyczną; − zakrzepy krwi w żyłach, zwłaszcza w nogach (objawy obejmują obrzęk, ból i zaczerwienienie nogi). Zakrzepy mogą przemieszczać się w naczyniach krwionośnych do płuc, powodując ból w klatce piersiowej i trudności w oddychaniu. Jeśli wystąpi którykolwiek z objawów, należy natychmiast zgłosić się po pomoc medyczną; − guz przysadki mózgowej (objawiający się wydzielaniem mleka z piersi i zatrzymaniem miesiączki) spowodowany zwiększeniem stężenia hormonu (prolaktyny) we krwi. U mężczyzn: powiększenie piersi i zaburzenia erekcji.
Nieznane: częstość występowania nie może być określona na podstawie dostępnych danych − zespół odstawienia u noworodka (patrz punkt „Ciąża i karmienie piersią”).
Inne działania niepożądane Bardzo często: mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 pacjentów − powolne, mimowolne ruchy skrętne; − działania niepożądane podobne do objawów choroby Parkinsona: powolne, mimowolne drżenie rąk i głowy, sztywność ruchów, sztywność mimiki twarzy, napięcie mięśniowe i zwiększenie wydzielania śliny; − ruchy powodujące skręcanie, koślawienie, zwłaszcza kończyn dolnych.
Często: mogą dotyczyć do 1 na 10 pacjentów − skręcenie szyi spowodowane skurczem mięśni szyjnych; − zmniejszona możliwość otwarcia żuchwy w związku ze zwiększonym napięciem mięśni żwaczy; − zaparcia, nudności, wymioty, suchość w jamie ustnej, co może zwiększać ryzyko powstawania ubytków zębów; − zawroty głowy, możliwe omdlenia spowodowane niskim ciśnieniem krwi; − powiększenie piersi u mężczyzn, napięcie w klatce piersiowej, wydzielanie mleka, zatrzymanie miesiączki; − zaburzenia erekcji, niezdolność osiągnięcia orgazmu; − bezsenność, lęk, pobudzenie; − zwiększenie masy ciała; − niewyraźne widzenie.
Niezbyt często: mogą dotyczyć do 1 na 100 pacjentów − powolne, mimowolne ruchy. Mogą ustąpić po odstawieniu leku; − częste oddawanie moczu, uczucie spragnienia, zmęczenia spowodowane wysokim poziomem cukru (glukozy we krwi); mogą rozwinąć się w ciężkie działania niepożądane. Należy skontaktować się z lekarzem; − reakcje alergiczne; − zwiększone ryzyko miażdżycy spowodowane wysokim stężeniem cholesterolu i/lub tłuszczów (triglicerydów) we krwi; − splątanie; − wysokie ciśnienie krwi; − przekrwienie błony śluzowej nosa (niedrożny nos); − zapalenie płuc; − zwiększone ryzyko złamań spowodowane osteopenią i osteoporozą. Może rozwinąć się w ciężkie działanie niepożądane. Należy skontaktować się z lekarzem w przypadku wystąpienia nagłego bólu w plecach.
Rzadko: mogą dotyczyć do 1 na 1000 pacjentów − wysypka i obrzęk. Mogą być ciężkie. Należy skontaktować się z lekarzem. Obrzęk twarzy, warg i języka może być śmiertelny. W razie zaobserwowania takich objawów, należy natychmiast zgłosić się po pomoc medyczną; − nudności, dyskomfort, osłabienie mięśni i splątanie spowodowane niskim stężeniem sodu we PL/H/0713/001-004/IB/002 6 krwi (hiponatremia). Może być to (lub rozwinąć się w) ciężkie działanie niepożądane. Należy skontaktować się z lekarzem; − zespół nieadekwatnego uwalniania wazopresyny (SIADH).
Amisulpryd może wywoływać działania niepożądane, których pacjent nie zauważa. Są to zwykle zmiany widoczne w wynikach badań laboratoryjnych spowodowane zmianami we krwi, wątrobie lub rytmie serca. Wyniki badań laboratoryjnych powrócą do normy po zaprzestaniu leczenia.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie należy stosować leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku lub blistrze po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, co zrobić z lekami, które nie są już potrzebne. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Co zawiera lek Symamis Substancją czynną leku jest amisulpryd. Każda tabletka zawiera 50 mg, 100 mg, 200 mg lub 400 mg amisulprydu.
Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), hypromeloza 2910, celuloza mikrokrystaliczna PH-101, magnezu stearynian.
Jak wygląda lek Symamis i co zawiera opakowanie Symamis, 50 mg: białe, okrągłe, płaskie tabletki o średnicy 7 mm. Symamis, 100 mg: białe, okrągłe, płaskie tabletki o średnicy 9,5 mm z wytłoczeniem MC na jednej stronie. Symamis, 200 mg: białe, okrągłe, płaskie tabletki o średnicy 11,5 mm z linią podziału na jednej stronie. Linia podziału na tabletce ułatwia tylko jej rozkruszenie, w celu łatwiejszego połknięcia, a nie podział na równe dawki. Symamis, 400 mg: białe, obustronnie wypukłe tabletki w kształcie kapsułki, z linią podziału po obu stronach, o wymiarach 19 mm x 10 mm. Linia podziału na tabletce ułatwia tylko jej rozkruszenie, w celu łatwiejszego połknięcia, a nie podział na równe dawki.
Blistry PVC/PE/PVDC-Aluminium lub blistry PVC/PVDC-Aluminium, zawierające 30, 60 lub 90 tabletek, w tekturowym pudełku. Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie. PL/H/0713/001-004/IB/002 7
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny Symphar Sp. z o.o. ul. Koszykowa 65 00-667 Warszawa
Wytwórca Medochemie Ltd 1-10 Constantinoupoleos Street, 3011, Limassol Cypr
Data ostatniej aktualizacji ulotki: listopad 2020
Symamis, 50 mg, tabletki Symamis, 100 mg, tabletki Symamis, 200 mg, tabletki Symamis, 400 mg, tabletki Amisulpridum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. − Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. − W razie jakichkolwiek wątpliwości, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. − Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. − Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
1. Co to jest lek Symamis i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Symamis
3. Jak stosować lek Symamis
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Symamis
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Symamis i w jakim celu się go stosuje
Lek Symamis jest lekiem stosowanym w leczeniu zaburzeń psychicznych (lek przeciwpsychotyczny). Obniża aktywność określonych obszarów w mózgu, które są istotne dla objawów chorób psychicznych.
Lek Symamis jest stosowany w leczeniu choroby zwanej schizofrenią. Schizofrenia jest długotrwałym stanem psychicznym, który wpływa na zmianę sposobu myślenia, postrzegania i zachowania pacjenta w porównaniu do prawidłowego.
Lekarz może przepisać lek Symamis również do leczenia innych objawów. Należy zawsze przestrzegać zaleceń lekarza.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Symamis
Lekarz może przepisać lek Symamis również do leczenia objawów innych, niż wymienione w tej ulotce. Należy zawsze przestrzegać zaleceń lekarza oraz zaleceń dotyczących dawkowania opisanych w tej ulotce.
Kiedy nie przyjmować leku Symamis: − jeśli pacjent ma uczulenie na amisulpryd lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6); − jeśli pacjent ma raka piersi; − jeśli pacjent ma guza przysadki mózgowej; − jeśli u pacjenta występuje guz nadnerczy (guz chromochłonny nadnerczy); − podczas karmienia piersią; − jeśli pacjent ma rzadką dziedziczną chorobę serca objawiającą się powolnym rytmem serca i nieregularnym biciem serca (zespół wydłużonego odstępu QT); PL/H/0713/001-004/IB/002 2 − jeśli pacjent przyjmuje leki, które wpływają na czynność serca (wydłużenie odstępu QT), np. leki stosowane w leczeniu: − choroby Parkinsona (lewodopa); − zaburzeń rytmu serca (np. amiodaron, sotalol).
Leku Symamis nie należy stosować u dzieci przed okresem dojrzewania płciowego.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Symamis należy omówić z lekarzem lub farmaceutą, jeśli: − pacjent ma chorobę serca lub występowały choroby serca w jego rodzinie; − w rodzinie pacjenta występowała rzadka dziedziczna choroba serca z powolnym rytmem serca i nieregularnym biciem serca (zespół wydłużonego odstępu QT); − pacjent ma zaburzenia nerek; − pacjent ma padaczkę lub występowały u niego w przeszłości napady drgawkowe; − pacjent ma chorobę Parkinsona; − pacjent ma cukrzycę lub istnieje u niego podwyższone ryzyko wystąpienia cukrzycy; − u pacjenta lub w jego rodzinie występowały zakrzepy krwi (zakrzepica), gdyż stosowanie leków takich jak Symamis może wiązać się z powstawaniem zakrzepów krwi; − u pacjenta lub w jego rodzinie występował rak piersi.
Należy natychmiast poinformować lekarza jeśli: − u pacjenta występuje ogólne złe samopoczucie, pacjent ma skłonność do stanów zapalnych, szczególnie migdałków i gorączki (zakażenia) z powodu niskiej liczby białych krwinek (agranulocytoza); − u pacjenta wystąpi gorączka, sztywność mięśni, zaburzenie świadomości i nadmierna potliwość. Stan ten może prowadzić do zgonu i wymaga natychmiastowej pomocy medycznej.
Uwaga: w pewnych grupach pacjentów (pacjenci w podeszłym wieku oraz pacjenci z otępieniem) istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, w tym udaru mózgu. Należy skonsultować się z lekarzem.
Pacjent powinien poinformować lekarza, jeśli wykonuje badania krwi lub moczu podczas przyjmowaniu leku Symamis, gdyż lek ten może wpływać na wyniki tych badań.
Symamis a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Amisulpryd może wpływać na działanie innych leków. Ponadto inne leki mogą wpływać na działanie amisulprydu.
Nie należy przyjmować leku Symamis jednocześnie z lekami, które mogą wpływać na pracę serca (wydłużenie odstępu QT): − leki stosowane do leczenia zaburzeń rytmu serca (np. chinidyna, dyzopiramid, amiodaron i sotalol); − niektóre antybiotyki (np. erytromycyna podawana dożylnie); − leki stosowane w leczeniu choroby Parkinsona (np. lewodopa, bromokryptyna, ropinirol).
Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków: − leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi (diltiazem, werapamil, beta-blokery, np. metoprolol); − leki stosowane w leczeniu zakłóceń rytmu serca (digoksyna); − leki stosowane w leczeniu migreny i zaczerwienienia twarzy (klonidyna); − niektóre grupy leków moczopędnych; − leki stosowane w leczeniu zaparć (pikosiarczan sodu, bisakodyl); − leki stosowane w leczeniu zapalenia stawów lub zaburzeń tkanek łącznych (kortykosteroidy, np. prednizon); − leki stosowane w leczeniu lęku i niepokoju (benzodiazepiny); PL/H/0713/001-004/IB/002 3 − leki przeciwdepresyjne (imipramina); − inne leki stosowane w leczeniu chorób psychicznych (np. pimozyd, haloperydol, lit, klozapina); − leki stosowane w leczeniu padaczki (fenobarbital); − leki przeciwbólowe (np. morfina, oksykodon, tramadol); − leki przeciwhistaminowe, które wywołują senność (leki przeciwhistaminowe o działaniu uspokajającym); − leki uspokajające; − środki znieczulające stosowane podczas operacji; − leki hamujące odruch kaszlu.
Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu leku Symamis, jeśli pacjent ma zbadać poziom adrenaliny.
Lek Symamis z alkoholem Nie należy pić alkoholu podczas stosowania leku Symamis, gdyż może to nasilać działanie usypiające leku.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza, przed zastosowaniem tego leku.
Następujące objawy mogą wystąpić u noworodków, których matki stosowały amisulpryd w ostatnim trymestrze ciąży (ostatnie trzy miesiące ciąży): − drżenie, sztywność mięśni i (lub) osłabienie, − senność, pobudzenie, zaburzenia oddychania, − trudności związane z karmieniem. W razie zaobserwowania takich objawów u dziecka, należy skontaktować się z lekarzem.
Nie należy przyjmować leku Symamis podczas karmienia piersią.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Podczas stosowania tego leku u pacjenta może wystąpić zmniejszenie czujności i niewyraźne widzenie. W razie wystąpienia takich objawów, nie należy prowadzić pojazdu ani obsługiwać narzędzi lub maszyn.
Lek Symamis zawiera laktozę jednowodną Lek Symamis zawiera laktozę, rodzaj cukru. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
Lek Symamis zawiera sód Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) w jednej tabletce, to znaczy produkt uznaje się za „wolny od sodu”.
3. Jak stosować lek Symamis
Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Zalecana dawka to:
Dorośli Lekarz dostosuje wielkość dawki w zależności od reakcji pacjenta na leczenie. Zazwyczaj stosowana dawka leku wynosi 50-300 mg na dobę lub 400-800 mg na dobę, zależnie od objawów choroby. W pojedynczych przypadkach dawka może zostać zwiększona do 1200 mg na dobę.
Jeśli pacjent przyjmuje dawkę jednorazową większą niż 400 mg na dobę, dawka powinna zostać PL/H/0713/001-004/IB/002 4 podzielona na dwie dawki.
Stosowanie u dzieci i młodzieży Leku Symamis nie należy podawać dzieciom przed okresem dojrzewania płciowego.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami nerek Jeśli pacjent ma obniżoną sprawność nerek, lekarz może zalecić mniejszą dawkę. Należy postępować zgodnie z zaleceniami lekarza.
Instrukcja przyjmowania leku Należy połknąć tabletkę leku Symamis przed posiłkiem, popijając dużą ilością wody.
Symamis, 200 mg oraz Symamis, 400 mg: linia podziału na tabletce ułatwia tylko jej rozkruszenie w celu łatwiejszego połknięcia, a nie podział na równe dawki.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Symamis W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku Symamis, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do najbliższego szpitala. Należy zabrać ze sobą opakowanie leku. Objawy przedawkowania mogą obejmować: senność, sedację, ruchy mimowolne, zawroty głowy, omdlenia (spowodowane niskim ciśnieniem krwi) i śpiączkę.
Pominięcie zastosowania leku Symamis Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Należy kontynuować leczenie zwykłą dawką.
Przerwanie stosowania leku Symamis Leczenie można przerwać lub zakończyć tylko po wcześniejszej konsultacji z lekarzem.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Ciężkie działania niepożądane Często: mogą dotyczyć do 1 na 10 pacjentów − zaburzenia świadomości związane z nadmierną sennością. Należy skontaktować się z lekarzem; − skurcze mięśni oka z przymusowym ustawieniem gałek ocznych ku górze. Należy skontaktować się z lekarzem; − intensywne bicie serca z szybkim lub bardzo nieregularnym biciem serca, co może prowadzić do ataku serca. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego szpitalnego oddziału ratunkowego.
Niezbyt często: mogą dotyczyć do 1 na 100 pacjentów − drgawki. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego szpitalnego oddziału ratunkowego; − wolne tętno. Należy skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego szpitalnego oddziału ratunkowego; − złe samopoczucie, skłonność do stanów zapalnych (zakażeń), zwłaszcza ból gardła i gorączka spowodowane zmianami we krwi (spadek liczby białych krwinek, agranulocytoza). Należy skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego szpitalnego oddziału ratunkowego.
Rzadko: mogą dotyczyć do 1 na 1000 pacjentów − wysoka temperatura, sztywność mięśni, nadmierne pocenie się, uczucie zagubienia, senności lub pobudzenia (złośliwy zespół neuroleptyczny). Jeśli pacjent zauważy te objawy należy PL/H/0713/001-004/IB/002 5 natychmiast zgłosić się po pomoc medyczną; − zakrzepy krwi w żyłach, zwłaszcza w nogach (objawy obejmują obrzęk, ból i zaczerwienienie nogi). Zakrzepy mogą przemieszczać się w naczyniach krwionośnych do płuc, powodując ból w klatce piersiowej i trudności w oddychaniu. Jeśli wystąpi którykolwiek z objawów, należy natychmiast zgłosić się po pomoc medyczną; − guz przysadki mózgowej (objawiający się wydzielaniem mleka z piersi i zatrzymaniem miesiączki) spowodowany zwiększeniem stężenia hormonu (prolaktyny) we krwi. U mężczyzn: powiększenie piersi i zaburzenia erekcji.
Nieznane: częstość występowania nie może być określona na podstawie dostępnych danych − zespół odstawienia u noworodka (patrz punkt „Ciąża i karmienie piersią”).
Inne działania niepożądane Bardzo często: mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 pacjentów − powolne, mimowolne ruchy skrętne; − działania niepożądane podobne do objawów choroby Parkinsona: powolne, mimowolne drżenie rąk i głowy, sztywność ruchów, sztywność mimiki twarzy, napięcie mięśniowe i zwiększenie wydzielania śliny; − ruchy powodujące skręcanie, koślawienie, zwłaszcza kończyn dolnych.
Często: mogą dotyczyć do 1 na 10 pacjentów − skręcenie szyi spowodowane skurczem mięśni szyjnych; − zmniejszona możliwość otwarcia żuchwy w związku ze zwiększonym napięciem mięśni żwaczy; − zaparcia, nudności, wymioty, suchość w jamie ustnej, co może zwiększać ryzyko powstawania ubytków zębów; − zawroty głowy, możliwe omdlenia spowodowane niskim ciśnieniem krwi; − powiększenie piersi u mężczyzn, napięcie w klatce piersiowej, wydzielanie mleka, zatrzymanie miesiączki; − zaburzenia erekcji, niezdolność osiągnięcia orgazmu; − bezsenność, lęk, pobudzenie; − zwiększenie masy ciała; − niewyraźne widzenie.
Niezbyt często: mogą dotyczyć do 1 na 100 pacjentów − powolne, mimowolne ruchy. Mogą ustąpić po odstawieniu leku; − częste oddawanie moczu, uczucie spragnienia, zmęczenia spowodowane wysokim poziomem cukru (glukozy we krwi); mogą rozwinąć się w ciężkie działania niepożądane. Należy skontaktować się z lekarzem; − reakcje alergiczne; − zwiększone ryzyko miażdżycy spowodowane wysokim stężeniem cholesterolu i/lub tłuszczów (triglicerydów) we krwi; − splątanie; − wysokie ciśnienie krwi; − przekrwienie błony śluzowej nosa (niedrożny nos); − zapalenie płuc; − zwiększone ryzyko złamań spowodowane osteopenią i osteoporozą. Może rozwinąć się w ciężkie działanie niepożądane. Należy skontaktować się z lekarzem w przypadku wystąpienia nagłego bólu w plecach.
Rzadko: mogą dotyczyć do 1 na 1000 pacjentów − wysypka i obrzęk. Mogą być ciężkie. Należy skontaktować się z lekarzem. Obrzęk twarzy, warg i języka może być śmiertelny. W razie zaobserwowania takich objawów, należy natychmiast zgłosić się po pomoc medyczną; − nudności, dyskomfort, osłabienie mięśni i splątanie spowodowane niskim stężeniem sodu we PL/H/0713/001-004/IB/002 6 krwi (hiponatremia). Może być to (lub rozwinąć się w) ciężkie działanie niepożądane. Należy skontaktować się z lekarzem; − zespół nieadekwatnego uwalniania wazopresyny (SIADH).
Amisulpryd może wywoływać działania niepożądane, których pacjent nie zauważa. Są to zwykle zmiany widoczne w wynikach badań laboratoryjnych spowodowane zmianami we krwi, wątrobie lub rytmie serca. Wyniki badań laboratoryjnych powrócą do normy po zaprzestaniu leczenia.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Symamis
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie należy stosować leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku lub blistrze po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, co zrobić z lekami, które nie są już potrzebne. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Symamis Substancją czynną leku jest amisulpryd. Każda tabletka zawiera 50 mg, 100 mg, 200 mg lub 400 mg amisulprydu.
Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), hypromeloza 2910, celuloza mikrokrystaliczna PH-101, magnezu stearynian.
Jak wygląda lek Symamis i co zawiera opakowanie Symamis, 50 mg: białe, okrągłe, płaskie tabletki o średnicy 7 mm. Symamis, 100 mg: białe, okrągłe, płaskie tabletki o średnicy 9,5 mm z wytłoczeniem MC na jednej stronie. Symamis, 200 mg: białe, okrągłe, płaskie tabletki o średnicy 11,5 mm z linią podziału na jednej stronie. Linia podziału na tabletce ułatwia tylko jej rozkruszenie, w celu łatwiejszego połknięcia, a nie podział na równe dawki. Symamis, 400 mg: białe, obustronnie wypukłe tabletki w kształcie kapsułki, z linią podziału po obu stronach, o wymiarach 19 mm x 10 mm. Linia podziału na tabletce ułatwia tylko jej rozkruszenie, w celu łatwiejszego połknięcia, a nie podział na równe dawki.
Blistry PVC/PE/PVDC-Aluminium lub blistry PVC/PVDC-Aluminium, zawierające 30, 60 lub 90 tabletek, w tekturowym pudełku. Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie. PL/H/0713/001-004/IB/002 7
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny Symphar Sp. z o.o. ul. Koszykowa 65 00-667 Warszawa
Wytwórca Medochemie Ltd 1-10 Constantinoupoleos Street, 3011, Limassol Cypr
Data ostatniej aktualizacji ulotki: listopad 2020
Charakterystyka
PL/H/0713/001-004/IB/002 1 CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
Symamis, 50 mg, tabletki Symamis, 100 mg, tabletki Symamis, 200 mg, tabletki Symamis, 400 mg, tabletki
Symamis, 50 mg: każda tabletka zawiera 50 mg amisulprydu. Symamis, 100 mg: każda tabletka zawiera 100 mg amisulprydu. Symamis, 200 mg: każda tabletka zawiera 200 mg amisulprydu. Symamis, 400 mg: każda tabletka zawiera 400 mg amisulprydu.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: laktoza jednowodna. Każda tabletka 50 mg zawiera 25,00 mg laktozy jednowodnej. Każda tabletka 100 mg zawiera 50,00 mg laktozy jednowodnej. Każda tabletka 200 mg zawiera 100,00 mg laktozy jednowodnej. Każda tabletka 400 mg zawiera 200,00 mg laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Tabletka Symamis, 50 mg: białe, okrągłe, płaskie tabletki o średnicy 7 mm. Symamis, 100 mg: białe, okrągłe, płaskie tabletki o średnicy 9,5 mm z wytłoczeniem MC na jednej stronie. Symamis, 200 mg: białe, okrągłe, płaskie tabletki o średnicy 11,5 mm z linią podziału na jednej stronie. Linia podziału na tabletce ułatwia tylko jej rozkruszenie, w celu łatwiejszego połknięcia, a nie podział na równe dawki. Symamis, 400 mg: białe, obustronnie wypukłe tabletki w kształcie kapsułki, z linią podziału po obu stronach, o wymiarach 19 mm x 10 mm. Linia podziału na tabletce ułatwia tylko jej rozkruszenie, w celu łatwiejszego połknięcia, a nie podział na równe dawki.
Produkt leczniczy Symamis wskazany jest do stosowania w leczeniu ostrej i przewlekłej schizofrenii z: − objawami pozytywnymi (takimi jak: urojenia, omamy, zaburzenia myślenia, wrogość i urojenia paranoiczne), − objawami negatywnymi (takimi jak: stępienie uczuć, wycofanie emocjonalne i społeczne).
Amisulpryd pozwala także kontrolować wtórne objawy negatywne i zaburzenia afektywne, takie jak depresja. PL/H/0713/001-004/IB/002 2
Dawkowanie W ostrych zaburzeniach psychotycznych, zaleca się dawki doustne wynoszące od 400 do 800 mg na dobę. W indywidualnych przypadkach dawkę można zwiększyć do 1200 mg na dobę. Nie zbadano w wystarczającym stopniu bezpieczeństwa stosowania dawek ponad 1200 mg na dobę, zaleca się zatem, aby nie podawać dawki leku większej niż 1200 mg na dobę. Nie jest wymagane specjalne dostosowywanie dawki podczas rozpoczynania leczenia amisulprydem. Dawkę należy dobierać w zależności od indywidualnej reakcji pacjenta na lek.
U pacjentów, u których występują jednocześnie objawy pozytywne i negatywne, dawki leku należy ustalić tak, żeby uzyskać optymalną kontrolę objawów pozytywnych.
Leczenie podtrzymujące należy prowadzić najmniejszą skuteczną dawką produktu leczniczego.
U pacjentów z przewagą objawów negatywnych, zaleca się podawanie leku doustnie w dawkach od
Produkt leczniczy Symamis można podawać w jednorazowej dawce doustnej do 400 mg na dobę; większą dawkę należy podawać w dawkach podzielonych.
Pacjenci w podeszłym wieku Bezpieczeństwo stosowania w populacji pacjentów w podeszłym wieku było badane na niewielkiej grupie osób. Z uwagi na ryzyko wystąpienia niskiego ciśnienia tętniczego krwi i sedacji amisulpryd należy stosować z zachowaniem szczególnej ostrożności. Wymagane może być również zmniejszenie dawki ze względu na niewydolność nerek.
Dzieci i młodzież Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania amisulprydu u młodzieży od okresu dojrzewania płciowego do 18 lat nie zostały ustalone. Dane na temat stosowania amisulprydu u młodzieży ze schizofrenią są ograniczone. W związku z powyższym, stosowanie amisulprydu u młodzieży od okresu dojrzewania do 18 lat nie jest zalecane. Podawanie amisulprydu dzieciom przed okresem dojrzewania jest przeciwwskazane, gdyż nie ustalono dotychczas bezpieczeństwa stosowania leku w tej grupie wiekowej (patrz punkt 4.3).
Niewydolność nerek Amisulpryd jest eliminowany z organizmu przez nerki. W przypadku niewydolności nerek dawkę leku należy zmniejszyć do połowy u pacjentów, u których klirens kreatyniny (CR CL ) mieści się w zakresie 0,5-1,0 ml/sek (30-60 ml/min) oraz do jednej trzeciej dawki u pacjentów, u których klirens kreatyniny (CR CL ) mieści się w zakresie 0,2-0,6 ml/sek (10-30 ml/min). Brak danych o chorych z ciężkim uszkodzeniem nerek [CR CL
u tych pacjentów (patrz punkt 4.4).
Niewydolność wątroby Nie ma konieczności modyfikowania dawki, ponieważ produkt leczniczy nie podlega w istotnym stopniu przemianom metabolicznym.
Sposób podania Podanie doustne.
− nadwrażliwość na amisulpryd lub którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1, − nowotwory, których wzrost jest zależny od stężenia prolaktyny, np. gruczolak przysadki typu prolactinoma i rak piersi (patrz punkt 4.4 i 4.8), − guz chromochłonny nadnerczy, PL/H/0713/001-004/IB/002 3 − dzieci przed okresem dojrzewania płciowego (patrz punkt 4.2), − wrodzone wydłużenie odstępu QT, − okres karmienia piersią (patrz punkt 4.6), − jednoczesne stosowanie z lewodopą (patrz punkt 4.5), − jednoczesne stosowanie z lekami, które mogą wydłużyć odstęp QT, − jednoczesne stosowanie z następującymi lekami, które mogą wywołać torsade de pointes: − leki przeciwarytmiczne klasy IA, takie jak chinidyna i dyzopiramid, − leki przeciwarytmiczne klasy III, takie jak amiodaron, sotalol, − inne leki, takie jak bepridyl, cyzapryd, sultopryd, tiorydazyna, metadon, erytromycyna podawana dożylnie, winkamina podawana dożylnie, halofantryna, pentamidyna, sparfloksacyna (patrz punkt 4.5).
Złośliwy zespół neuroleptyczny Podobnie jak w przypadku stosowania innych leków przeciwpsychotycznych, możliwe jest wystąpienie złośliwego zespołu neuroleptycznego, potencjalnie śmiertelnego powikłania, z takimi objawami jak hipertermia, sztywność mięśni, zaburzenia czynności autonomicznego układu nerwowego, zaburzenia świadomości oraz zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej w surowicy. W razie wystąpienia hipertermii, szczególnie jeśli stosowano duże dawki dobowe leku, należy przerwać podawanie leków przeciwpsychotycznych, w tym amisulprydu.
Choroba Parkinsona Podobnie jak w przypadku innych produktów o działaniu antydopaminergicznym należy zachować ostrożność w razie stosowania amisulprydu u pacjentów z chorobą Parkinsona, gdyż lek ten może nasilać objawy choroby. Amisulpryd może być stosowany tylko wówczas, gdy nie można uniknąć leczenia lekiem przeciwpsychotycznym.
Wydłużenie odstępu QT Amisulpryd wywołuje zależne od dawki wydłużenie odstępu QT (patrz punkt 4.8). Zwiększa to ryzyko wystąpienia ciężkich komorowych zaburzeń rytmu serca, takich jak torsade de pointes. Przed zastosowaniem leku, jeśli stan kliniczny pacjenta na to pozwala, zaleca się monitorowanie czynników, które mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia tego typu zaburzeń rytmu serca, jak np: − bradykardia poniżej 55 uderzeń serca na minutę, − zaburzenia elektrolitowe, w szczególności hipokaliemia, − wrodzone wydłużenie odstępu QT, − stosowanie leków, które mogą powodować ciężką bradykardię (poniżej 55 uderzeń serca na minutę), hipokaliemię, zmniejszone przewodzenie w mięśniu sercowym lub wydłużenie odstępu QT (patrz punkt 4.5).
Udar mózgu W badaniach klinicznych z randomizacją i grupą kontrolną otrzymującą placebo, przeprowadzonych w populacji pacjentów w podeszłym wieku z demencją, leczonych wybranymi, atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi stwierdzono 3-krotny wzrost ryzyka wystąpienia epizodów naczyniowo- mózgowych. Mechanizm, w którym dochodzi do wzrostu tego ryzyka, jest nieznany. Nie można wykluczyć podobnego ryzyka w przypadku stosowania innych leków przeciwpsychotycznych lub w innych grupach pacjentów. Należy zachować ostrożność, stosując amisulpryd u pacjentów z czynnikami ryzyka udaru mózgu.
Pacjenci w podeszłym wieku z otępieniem Osoby w podeszłym wieku z otępieniem, leczone lekami przeciwpsychotycznymi są w grupie zwiększonego ryzyka zgonu. Analiza siedemnastu badań prowadzonych z kontrolą placebo (zwykle przez 10 tygodni), głównie z udziałem pacjentów przyjmujących atypowe leki przeciwpsychotyczne, wykazała, że ryzyko zgonu pacjentów przyjmujących produkt leczniczy było 1,6 do 1,7 razy większe od ryzyka zgonu pacjentów przyjmujących placebo. W przebiegu typowego, 10-tygodniowego kontrolowanego badania, wskaźnik zgonów wśród pacjentów przyjmujących lek wynosił około 4,5% PL/H/0713/001-004/IB/002 4 wobec 2,6% w grupie placebo. Chociaż przyczyny zgonów w badaniach klinicznych dotyczących atypowych leków przeciwpsychotycznych były różne, wydaje się, że powodem większości zgonów były zaburzenia krążenia (np. niewydolność serca, nagły zgon) lub choroby zakaźne (np. zapalenie płuc). Wyniki badań obserwacyjnych sugerują, że podobnie jak stosowanie atypowych leków przeciwpsychotycznych leczenie konwencjonalnymi lekami przeciwpsychotycznymi może wiązać się ze zwiększoną śmiertelnością. Nie wiadomo, w jakim stopniu zwiększoną śmiertelność stwierdzoną w badaniach obserwacyjnych można przypisać atypowym lekom przeciwpsychotycznym, a w jakim pewnym cechom pacjentów.
Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa Zgłaszano przypadki żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u pacjentów leczonych lekami przeciwpsychotycznymi. W związku z częstym występowaniem u pacjentów przyjmujących leki przeciwpsychotyczne nabytych czynników ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, przed włączeniem do leczenia oraz w trakcie stosowania amisulprydu, należy zidentyfikować wszystkie możliwe czynniki ryzyka tej choroby, a także podjąć należne środki bezpieczeństwa.
Rak piersi Amisulpryd może podwyższać poziom prolaktyny. Należy zachować ostrożność u pacjentów z rakiem piersi w wywiadzie lub w wywiadzie rodzinnym oraz prowadzić ścisłą obserwację tych pacjentów w trakcie leczenia amisulprydem.
Guzy przysadki mózgowej Amisulpryd może podwyższać stężenie prolaktyny. Podczas leczenia amisulprydem zaobserwowano przypadki łagodnych guzów przysadki, typu prolactinoma (patrz punkt 4.8.) W przypadku bardzo wysokiego stężenia prolaktyny lub klinicznych objawów guza przysadki (takich jak ubytki pola widzenia i bóle głowy), należy wykonać badania obrazowe przysadki. Jeśli diagnoza guza przysadki zostanie potwierdzona, należy przerwać leczenie amisulprydem (patrz punkt 4.3).
Hiperglikemia Obserwowano występowanie hiperglikemii u pacjentów leczonych niektórymi atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi, w tym amisulprydem. Z tego względu u pacjentów z rozpoznaną cukrzycą lub z czynnikami ryzyka rozwoju cukrzycy należy zapewnić właściwe monitorowanie glikemii w trakcie leczenia amisulprydem.
Padaczka Amisulpryd może obniżać próg drgawkowy, zatem pacjenci z padaczką w wywiadzie powinni być uważnie obserwowani w czasie leczenia tym lekiem.
Niewydolność nerek Amisulpryd jest wydalany z organizmu przez nerki. W razie niewydolności nerek należy rozważyć zmniejszenie dawki lub stosowanie leczenia przerywanego (patrz punkt 4.2).
Pacjenci w podeszłym wieku U pacjentów w podeszłym wieku amisulpryd, podobnie jak inne leki przeciwpsychotyczne, należy stosować ze szczególną ostrożnością z uwagi na możliwość wystąpienia niskiego ciśnienia tętniczego oraz sedacji. Może być wymagane zmniejszenie dawki ze względu na niewydolność nerek.
Objawy odstawienia Opisywano ostre objawy odstawienia, takie jak nudności, wymioty i bezsenność po nagłym przerwaniu stosowania dużych dawek leków przeciwpsychotycznych. Odnotowano również nawrót objawów psychotycznych oraz pojawienie się ruchów mimowolnych (takich jak akatyzja, dystonia, dyskineza). W związku z tym, zalecane jest stopniowe odstawianie amisulprydu.
Leukopenia, neutropenia i agranulocytoza Odnotowano przypadki leukopenii, neutropenii i agranulocytozy u pacjentów leczonych lekami przeciwpsychotycznymi, w tym amisulprydem. Niewyjaśnione infekcje lub gorączka mogą być objawem zaburzenia składu krwi (patrz punkt 4.8) i wymagać natychmiastowego zbadania PL/H/0713/001-004/IB/002 5 wskaźników hematologicznych.
Laktoza jednowodna Produkt leczniczy zawiera laktozę jednowodną. Produkt leczniczy nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Sód Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) w jednej tabletce, to znaczy produkt uznaje się za „wolny od sodu”.
Skojarzenia leków przeciwwskazane Leki, które mogą wywołać torsade de pointes lub wydłużenie odstępu QT (patrz punkty 4.3 i 4.4): − Leki przeciwarytmiczne klasy IA, takie jak chinidyna, dyzopiramid. − Leki przeciwarytmiczne klasy III, takie jak amiodaron, sotalol. − Inne leki, takie jak bepridyl, cyzapryd, sultopryd, tiorydazyna, metadon, erytromycyna podawana dożylnie, winkamina podawana dożylnie, halofantryna, pentamidyna, sparfloksacyna (patrz punkt 4.3). Lewodopa, ze względu na wzajemny antagonizm lewodopy i neuroleptyków. Amisulpryd może blokować działanie agonistów dopaminy, takich jak bromokryptyna, ropinirol.
Skojarzenia leków niewskazane Amisulpryd może nasilać działanie alkoholu na ośrodkowy układ nerwowy. Leki, które zwiększają ryzyko torsade de pointes lub mogą wydłużyć odstęp QT: − Leki powodujące bradykardię, takie jak leki hamujące receptory β-adrenergiczne; leki blokujące kanał wapniowy indukujące bradykardię, takie jak: diltiazem i werapamil, klonidyna, guanfacyna i digoksyna. − Leki zaburzające równowagę elektrolitową: diuretyki zmniejszające stężenie potasu we krwi, leki przeczyszczające, amfoterycyna B podawana dożylnie, glikokortykosteroidy, tetrakozaktydy. Hipokaliemia powinna być wyrównana. − Leki przeciwpsychotyczne takie jak pimozyd i haloperydol, leki przeciwdepresyjne z grupy pochodnych imipraminy, lit.
Skojarzenia leków, które należy rozważyć − Leki działające na ośrodkowy układ nerwowy (OUN), w tym narkotyki, leki znieczulające, leki przeciwbólowe, leki przeciwhistaminowe H 1
benzodiazepiny i inne leki przeciwlękowe, klonidyna i jej pochodne. − Leki przeciwnadciśnieniowe i inne leki obniżające ciśnienie krwi. − Jednoczesne stosowanie klozapiny z amisulprydem może prowadzić do zwiększenia stężenia amisulprydu w osoczu.
Ciąża W badaniach na zwierzętach amisulpryd nie wykazał bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na ciążę, rozwój zarodka/płodu, poród czy rozwój pourodzeniowy. Obserwowano zmniejszenie płodności związane z farmakologicznym działaniem produktu leczniczego (za pośrednictwem prolaktyny). Nie odnotowano działania teratogennego amisulprydu.
Dane kliniczne dotyczące ekspozycji w czasie ciąży są bardzo ograniczone. Z tego względu bezpieczeństwo stosowania amisulprydu w czasie ciąży nie jest ustalone. Nie zaleca się przyjmowania produktu leczniczego w ciąży, chyba że korzyści przewyższają ryzyko.
U noworodków, których matki stosowały leki przeciwpsychotyczne (w tym amisulpryd) w trzecim trymestrze ciąży, po urodzeniu mogą wystąpić działania niepożądane, w tym objawy pozapiramidowe PL/H/0713/001-004/IB/002 6 i (lub) objawy odstawienia o różnym nasileniu i czasie trwania (patrz punkt 4.8). Obserwowano pobudzenie, wzmożone napięcie, obniżone napięcie, drżenie, senność, zespół zaburzeń oddechowych lub zaburzenia związane z pobieraniem pokarmu. Dlatego należy starannie kontrolować stan noworodków.
Karmienie piersią Nie wiadomo, czy amisulpryd przenika do mleka matki. Z tego względu karmienie piersią w trakcie stosowania produktu leczniczego jest przeciwwskazane.
Nawet jeżeli amisulpryd jest stosowany zgodnie z zaleceniami, może wywoływać senność, co osłabia zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń mechanicznych (patrz punkt 4.8).
Działania niepożądane przedstawiono w kolejności zgodnej z malejącą częstością występowania: − bardzo często (1/10); − często (1/100 do <1/10); − niezbyt często (1/1 000 do <1/100); − rzadko (1/10 000 do <1/1 000); − bardzo rzadko (<1/10 000); − nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania objawy niepożądane są wymienione zgodnie z ich ciężkością. Najcięższe działania niepożądane zostały wymienione na początku.
Klasyfikacja układów i narządów Częstość występowania Działanie niepożądane Zaburzenia krwi i układu chłonnego Niezbyt często Leukopenia, neutropenia Rzadko Agranulocytoza Zaburzenia układu immunologicznego Niezbyt często Reakcje alergiczne Zaburzenia endokrynologiczne Często Hiperprolaktynemia, mlekotok, zatrzymanie miesiączki, ginekomastia, ból piersi i zaburzenia erekcji Rzadko Łagodny guz przysadki typu prolactinoma Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Niezbyt często
Hiperglikemia, hipertriglicerydemia, hipercholesterolemia Rzadko Hiponatremia, zespół nieadekwatnego wydzielania wazopresyny (SIADH) Zaburzenia psychiczne Często Bezsenność, lęk, pobudzenie, zaburzenia orgazmu Niezbyt często Splątanie Zaburzenia układu nerwowego Bardzo często Objawy pozapiramidowe (drżenia, wzmożone napięcie mięśniowe, hipokinezja, nadmierne ślinienie się, akatyzja, dyskineza) Często Ostra dystonia (kurczowy kręcz szyi, dwustronne dystoniczne wznoszenie wzroku oraz nadmierny wyprost szyi, szczękościsk), senność Niezbyt często
Późna dyskineza (charakteryzująca się rytmicznymi ruchami mimowolnymi, głównie języka i/lub twarzy szczególnie po długotrwałym podawaniu produktu leczniczego. Nie powinny być stosowane leki PL/H/0713/001-004/IB/002 7 przeciwparkinsonowskie, ponieważ są nieskuteczne i mogą nasilać objawy. Drgawki Rzadko Złośliwy zespół neuroleptyczny, potencjalnie zagrażający życiu Zaburzenia oka Często Niewyraźne widzenie Zaburzenia serca Często Wydłużenie odstępu QT Niezbyt często Bradykardia Rzadko Komorowe zaburzenia rytmu, takie jak torsade de pointes, częstoskurcz komorowy, migotanie komór, zatrzymanie krążenia, nagły zgon Zaburzenia naczyniowe Często Niedociśnienie Niezbyt często Nadciśnienie Rzadko Zakrzepica żylna w tym przypadki zatorowości płucnej, czasem kończące się zgonem, oraz zakrzepica żył głębokich Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Niezbyt często
Przekrwienie błony śluzowej nosa, zachłystowe zapalenie płuc (głównie po skojarzeniu z lekami działającymi hamująco na ośrodkowy układ nerwowy) Zaburzenia żołądka i jelit Często Zaparcia, nudności, wymioty, suchość w jamie ustnej Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Rzadko Obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej Niezbyt często
Osteopenia, osteoporoza Zaburzenia nerek i dróg moczowych Niezbyt często
Zatrzymanie moczu Ciąża, połóg i okres okołoporodowy Nieznane Zespół odstawienia u noworodka Badania diagnostyczne Często Zwiększenie masy ciała Niezbyt często
Wzrost aktywności enzymów wątrobowych, głównie aminotransferaz
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, Tel: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dane dotyczące przedawkowania amisulprydu są ograniczone.
Objawy Opisywano nasilenie znanych działań farmakologicznych produktu leczniczego, takich jak zawroty głowy, sedacja, śpiączka, hipotensja oraz objawy pozapiramidowe. Zgony odnotowano głównie po stosowaniu w skojarzeniu z innymi lekami psychotropowymi.
Postępowanie W razie ostrego przedawkowania należy zawsze brać pod uwagę możliwość zastosowania wielu PL/H/0713/001-004/IB/002 8 produktów leczniczych. Amisulpryd jest słabo dializowany, w związku z czym nie należy stosować hemodializy do jego eliminacji z organizmu. Nie istnieje swoista odtrutka na amisulpryd. Należy zastosować odpowiednie leczenie podtrzymujące: ścisłą obserwację czynności życiowych i stałe monitorowanie czynności serca (ryzyko wydłużenia odstępu QT) do czasu aż pacjent wyzdrowieje. Jeśli wystąpią ciężkie objawy pozapiramidowe, należy zastosować leki przeciwcholinergiczne. Należy monitorować czynności serca (EKG) pacjentów, u których podejrzewa się przedawkowanie produktu leczniczego.
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwpsychotyczne, benzamidy, kod ATC: N05AL05.
U ludzi amisulpryd wiąże się wybiórczo z receptorami dopaminergicznymi podtypu D 2
3 , do których wykazuje duże powinowactwo. Nie wykazuje natomiast powinowactwa do receptorów podtypów D 1 , D 4
5 .
W przeciwieństwie do klasycznych, jak i atypowych neuroleptyków, amisulpryd nie wykazuje powinowactwa do receptorów serotoninowych, α-adrenergicznych, histaminergicznych H 1
cholinergicznych. Ponadto, amisulpryd nie wiąże się z receptorami sigma.
W badaniach na zwierzętach, amisulpryd podawany w dużych dawkach silniej blokuje postsynaptyczne receptory D 2
do klasycznych neuroleptyków amisulpryd nie powoduje katalepsji i po podaniu wielokrotnym nie rozwija się nadwrażliwość receptorów dopaminergicznych D 2 . Produkt leczniczy stosowany w małych dawkach preferencyjnie blokuje presynaptyczne receptory D 2
3 , czego skutkiem jest uwalnianie dopaminy i zjawisko „odhamowania”.
Wymienione powyżej nietypowe właściwości farmakologiczne mogą tłumaczyć przeciwpsychotyczne działanie amisulprydu w większych dawkach poprzez blokowanie postsynaptycznych receptorów dopaminergicznych i jego skuteczność w mniejszych dawkach, w przypadku negatywnych objawów, poprzez blokowanie presynaptycznych receptorów dopaminergicznych.
U ludzi, amisulpryd wykazuje dwa maksymalne poziomy wchłaniania: jeden następuje szybko (około wynoszą wtedy odpowiednio 39±3 i 54±4 ng/ml po podaniu 50 mg produktu leczniczego.
Objętość dystrybucji wynosi 5,8 l/kg, stopień wiązania z białkami jest niewielki (16%), a interakcje z innymi produktami leczniczymi są mało prawdopodobne.
Całkowita biodostępność wynosi 48%.
Amisulpryd jest słabo metabolizowany; zidentyfikowano dwa nieaktywne metabolity, stanowiące w przybliżeniu 4% podanej dawki produktu leczniczego. Amisulpryd nie kumuluje się w organizmie, a jego farmakokinetyka pozostaje niezmieniona po podaniu wielokrotnym. Okres półtrwania w fazie eliminacji amisulprydu wynosi około 12 godzin po podaniu doustnym.
Amisulpryd wydalany jest z moczem w postaci niezmienionej. 50% dawki podanej dożylnie jest wydalane z moczem, przy czym 90% wydalane jest w ciągu pierwszych 24 godzin. Klirens nerkowy wynosi 20 l/h lub 330 ml/min.
Przyjmowanie posiłków nie wpływa na profil kinetyczny amisulprydu. Posiłki bogate w węglowodany (zawierające 68% płynów) znacząco zmniejszają wartość AUC S , T max
PL/H/0713/001-004/IB/002 9 i C max
znaczenie tych obserwacji w rutynowym stosowaniu klinicznym nie jest znane.
Niewydolność wątroby Ponieważ amisulpryd jest słabo metabolizowany, nie jest konieczne zmniejszanie dawki leku u pacjentów z niewydolnością wątroby.
Niewydolność nerek Okres półtrwania w fazie eliminacji nie zmienia się u pacjentów z niewydolnością nerek, natomiast klirens nerkowy zmniejsza się 2,5 do 3 razy. Wartość AUC dla amisulprydu w łagodnej niewydolności nerek zwiększa się dwukrotnie i prawie dziesięciokrotnie w umiarkowanej niewydolności nerek (patrz punkt 4.2). Jednakże doświadczenie w tym zakresie jest ograniczone i brak danych dla dawek większych od 50 mg. Amisulpryd jest bardzo słabo dializowany.
Pacjenci w podeszłym wieku Nieliczne dane farmakokinetyczne u pacjentów w podeszłym wieku (>65 lat) wykazują, że występuje 10-30% wzrost wartości C max , T 1/2
danych dla dawek wielokrotnych.
Ogólny przegląd zakończonych badań bezpieczeństwa wskazuje, że stosowanie amisulprydu nie pociąga za sobą ryzyka ogólnego, swoistego dla narządów działania teratogennego, mutagennego ani rakotwórczego. Zmiany obserwowane u szczurów i psów w dawkach poniżej maksymalnej tolerowanej dawki są albo efektami farmakologicznymi, albo pozbawione są istotnego znaczenia toksykologicznego w tych warunkach. W porównaniu z maksymalnymi zalecanymi dawkami u ludzi, maksymalnie tolerowane dawki są odpowiednio 2 do 7 razy większe u szczurów (200 mg/kg/dobę) i psów (120 mg/kg/dobę), względem wartości AUC. Nie stwierdzono, mającego znaczenie dla ludzi, ryzyka działania rakotwórczego u myszy (aż do 120 mg/kg/dobę) i szczurów (aż do 240 mg/kg/dobę), biorąc pod uwagę, że dawki podane szczurom odpowiadały 1,5 do 4,5-krotnie większym od spodziewanych u ludzi wartościom AUC.
Badania wpływu na rozrodczość przeprowadzone na szczurach, królikach i myszach nie wykazały działania teratogennego.
Laktoza jednowodna Karboksymetyloskrobia sodowa (typ A) Hypromeloza 2910 Celuloza mikrokrystaliczna PH-101 Magnezu stearynian
Nie dotyczy
PL/H/0713/001-004/IB/002 10
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.
Blistry PVC/PE/PVDC-Aluminium lub blistry PVC/PVDC-Aluminium, zawierające 30, 60 lub 90 tabletek, w tekturowym pudełku.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Bez specjalnych wymagań.
Symphar Sp. z o.o. ul. Koszykowa 65 00-667 Warszawa
Symamis, 50 mg: 25466 Symamis, 100 mg: 25467 Symamis, 200 mg: 25468 Symamis, 400 mg: 25469
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 18.07.2019
18.11.2020
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Symamis, 50 mg, tabletki Symamis, 100 mg, tabletki Symamis, 200 mg, tabletki Symamis, 400 mg, tabletki
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Symamis, 50 mg: każda tabletka zawiera 50 mg amisulprydu. Symamis, 100 mg: każda tabletka zawiera 100 mg amisulprydu. Symamis, 200 mg: każda tabletka zawiera 200 mg amisulprydu. Symamis, 400 mg: każda tabletka zawiera 400 mg amisulprydu.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: laktoza jednowodna. Każda tabletka 50 mg zawiera 25,00 mg laktozy jednowodnej. Każda tabletka 100 mg zawiera 50,00 mg laktozy jednowodnej. Każda tabletka 200 mg zawiera 100,00 mg laktozy jednowodnej. Każda tabletka 400 mg zawiera 200,00 mg laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka Symamis, 50 mg: białe, okrągłe, płaskie tabletki o średnicy 7 mm. Symamis, 100 mg: białe, okrągłe, płaskie tabletki o średnicy 9,5 mm z wytłoczeniem MC na jednej stronie. Symamis, 200 mg: białe, okrągłe, płaskie tabletki o średnicy 11,5 mm z linią podziału na jednej stronie. Linia podziału na tabletce ułatwia tylko jej rozkruszenie, w celu łatwiejszego połknięcia, a nie podział na równe dawki. Symamis, 400 mg: białe, obustronnie wypukłe tabletki w kształcie kapsułki, z linią podziału po obu stronach, o wymiarach 19 mm x 10 mm. Linia podziału na tabletce ułatwia tylko jej rozkruszenie, w celu łatwiejszego połknięcia, a nie podział na równe dawki.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Produkt leczniczy Symamis wskazany jest do stosowania w leczeniu ostrej i przewlekłej schizofrenii z: − objawami pozytywnymi (takimi jak: urojenia, omamy, zaburzenia myślenia, wrogość i urojenia paranoiczne), − objawami negatywnymi (takimi jak: stępienie uczuć, wycofanie emocjonalne i społeczne).
Amisulpryd pozwala także kontrolować wtórne objawy negatywne i zaburzenia afektywne, takie jak depresja. PL/H/0713/001-004/IB/002 2
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie W ostrych zaburzeniach psychotycznych, zaleca się dawki doustne wynoszące od 400 do 800 mg na dobę. W indywidualnych przypadkach dawkę można zwiększyć do 1200 mg na dobę. Nie zbadano w wystarczającym stopniu bezpieczeństwa stosowania dawek ponad 1200 mg na dobę, zaleca się zatem, aby nie podawać dawki leku większej niż 1200 mg na dobę. Nie jest wymagane specjalne dostosowywanie dawki podczas rozpoczynania leczenia amisulprydem. Dawkę należy dobierać w zależności od indywidualnej reakcji pacjenta na lek.
U pacjentów, u których występują jednocześnie objawy pozytywne i negatywne, dawki leku należy ustalić tak, żeby uzyskać optymalną kontrolę objawów pozytywnych.
Leczenie podtrzymujące należy prowadzić najmniejszą skuteczną dawką produktu leczniczego.
U pacjentów z przewagą objawów negatywnych, zaleca się podawanie leku doustnie w dawkach od
Produkt leczniczy Symamis można podawać w jednorazowej dawce doustnej do 400 mg na dobę; większą dawkę należy podawać w dawkach podzielonych.
Pacjenci w podeszłym wieku Bezpieczeństwo stosowania w populacji pacjentów w podeszłym wieku było badane na niewielkiej grupie osób. Z uwagi na ryzyko wystąpienia niskiego ciśnienia tętniczego krwi i sedacji amisulpryd należy stosować z zachowaniem szczególnej ostrożności. Wymagane może być również zmniejszenie dawki ze względu na niewydolność nerek.
Dzieci i młodzież Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania amisulprydu u młodzieży od okresu dojrzewania płciowego do 18 lat nie zostały ustalone. Dane na temat stosowania amisulprydu u młodzieży ze schizofrenią są ograniczone. W związku z powyższym, stosowanie amisulprydu u młodzieży od okresu dojrzewania do 18 lat nie jest zalecane. Podawanie amisulprydu dzieciom przed okresem dojrzewania jest przeciwwskazane, gdyż nie ustalono dotychczas bezpieczeństwa stosowania leku w tej grupie wiekowej (patrz punkt 4.3).
Niewydolność nerek Amisulpryd jest eliminowany z organizmu przez nerki. W przypadku niewydolności nerek dawkę leku należy zmniejszyć do połowy u pacjentów, u których klirens kreatyniny (CR CL ) mieści się w zakresie 0,5-1,0 ml/sek (30-60 ml/min) oraz do jednej trzeciej dawki u pacjentów, u których klirens kreatyniny (CR CL ) mieści się w zakresie 0,2-0,6 ml/sek (10-30 ml/min). Brak danych o chorych z ciężkim uszkodzeniem nerek [CR CL
u tych pacjentów (patrz punkt 4.4).
Niewydolność wątroby Nie ma konieczności modyfikowania dawki, ponieważ produkt leczniczy nie podlega w istotnym stopniu przemianom metabolicznym.
Sposób podania Podanie doustne.
4.3 Przeciwwskazania
− nadwrażliwość na amisulpryd lub którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1, − nowotwory, których wzrost jest zależny od stężenia prolaktyny, np. gruczolak przysadki typu prolactinoma i rak piersi (patrz punkt 4.4 i 4.8), − guz chromochłonny nadnerczy, PL/H/0713/001-004/IB/002 3 − dzieci przed okresem dojrzewania płciowego (patrz punkt 4.2), − wrodzone wydłużenie odstępu QT, − okres karmienia piersią (patrz punkt 4.6), − jednoczesne stosowanie z lewodopą (patrz punkt 4.5), − jednoczesne stosowanie z lekami, które mogą wydłużyć odstęp QT, − jednoczesne stosowanie z następującymi lekami, które mogą wywołać torsade de pointes: − leki przeciwarytmiczne klasy IA, takie jak chinidyna i dyzopiramid, − leki przeciwarytmiczne klasy III, takie jak amiodaron, sotalol, − inne leki, takie jak bepridyl, cyzapryd, sultopryd, tiorydazyna, metadon, erytromycyna podawana dożylnie, winkamina podawana dożylnie, halofantryna, pentamidyna, sparfloksacyna (patrz punkt 4.5).
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Złośliwy zespół neuroleptyczny Podobnie jak w przypadku stosowania innych leków przeciwpsychotycznych, możliwe jest wystąpienie złośliwego zespołu neuroleptycznego, potencjalnie śmiertelnego powikłania, z takimi objawami jak hipertermia, sztywność mięśni, zaburzenia czynności autonomicznego układu nerwowego, zaburzenia świadomości oraz zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej w surowicy. W razie wystąpienia hipertermii, szczególnie jeśli stosowano duże dawki dobowe leku, należy przerwać podawanie leków przeciwpsychotycznych, w tym amisulprydu.
Choroba Parkinsona Podobnie jak w przypadku innych produktów o działaniu antydopaminergicznym należy zachować ostrożność w razie stosowania amisulprydu u pacjentów z chorobą Parkinsona, gdyż lek ten może nasilać objawy choroby. Amisulpryd może być stosowany tylko wówczas, gdy nie można uniknąć leczenia lekiem przeciwpsychotycznym.
Wydłużenie odstępu QT Amisulpryd wywołuje zależne od dawki wydłużenie odstępu QT (patrz punkt 4.8). Zwiększa to ryzyko wystąpienia ciężkich komorowych zaburzeń rytmu serca, takich jak torsade de pointes. Przed zastosowaniem leku, jeśli stan kliniczny pacjenta na to pozwala, zaleca się monitorowanie czynników, które mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia tego typu zaburzeń rytmu serca, jak np: − bradykardia poniżej 55 uderzeń serca na minutę, − zaburzenia elektrolitowe, w szczególności hipokaliemia, − wrodzone wydłużenie odstępu QT, − stosowanie leków, które mogą powodować ciężką bradykardię (poniżej 55 uderzeń serca na minutę), hipokaliemię, zmniejszone przewodzenie w mięśniu sercowym lub wydłużenie odstępu QT (patrz punkt 4.5).
Udar mózgu W badaniach klinicznych z randomizacją i grupą kontrolną otrzymującą placebo, przeprowadzonych w populacji pacjentów w podeszłym wieku z demencją, leczonych wybranymi, atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi stwierdzono 3-krotny wzrost ryzyka wystąpienia epizodów naczyniowo- mózgowych. Mechanizm, w którym dochodzi do wzrostu tego ryzyka, jest nieznany. Nie można wykluczyć podobnego ryzyka w przypadku stosowania innych leków przeciwpsychotycznych lub w innych grupach pacjentów. Należy zachować ostrożność, stosując amisulpryd u pacjentów z czynnikami ryzyka udaru mózgu.
Pacjenci w podeszłym wieku z otępieniem Osoby w podeszłym wieku z otępieniem, leczone lekami przeciwpsychotycznymi są w grupie zwiększonego ryzyka zgonu. Analiza siedemnastu badań prowadzonych z kontrolą placebo (zwykle przez 10 tygodni), głównie z udziałem pacjentów przyjmujących atypowe leki przeciwpsychotyczne, wykazała, że ryzyko zgonu pacjentów przyjmujących produkt leczniczy było 1,6 do 1,7 razy większe od ryzyka zgonu pacjentów przyjmujących placebo. W przebiegu typowego, 10-tygodniowego kontrolowanego badania, wskaźnik zgonów wśród pacjentów przyjmujących lek wynosił około 4,5% PL/H/0713/001-004/IB/002 4 wobec 2,6% w grupie placebo. Chociaż przyczyny zgonów w badaniach klinicznych dotyczących atypowych leków przeciwpsychotycznych były różne, wydaje się, że powodem większości zgonów były zaburzenia krążenia (np. niewydolność serca, nagły zgon) lub choroby zakaźne (np. zapalenie płuc). Wyniki badań obserwacyjnych sugerują, że podobnie jak stosowanie atypowych leków przeciwpsychotycznych leczenie konwencjonalnymi lekami przeciwpsychotycznymi może wiązać się ze zwiększoną śmiertelnością. Nie wiadomo, w jakim stopniu zwiększoną śmiertelność stwierdzoną w badaniach obserwacyjnych można przypisać atypowym lekom przeciwpsychotycznym, a w jakim pewnym cechom pacjentów.
Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa Zgłaszano przypadki żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u pacjentów leczonych lekami przeciwpsychotycznymi. W związku z częstym występowaniem u pacjentów przyjmujących leki przeciwpsychotyczne nabytych czynników ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, przed włączeniem do leczenia oraz w trakcie stosowania amisulprydu, należy zidentyfikować wszystkie możliwe czynniki ryzyka tej choroby, a także podjąć należne środki bezpieczeństwa.
Rak piersi Amisulpryd może podwyższać poziom prolaktyny. Należy zachować ostrożność u pacjentów z rakiem piersi w wywiadzie lub w wywiadzie rodzinnym oraz prowadzić ścisłą obserwację tych pacjentów w trakcie leczenia amisulprydem.
Guzy przysadki mózgowej Amisulpryd może podwyższać stężenie prolaktyny. Podczas leczenia amisulprydem zaobserwowano przypadki łagodnych guzów przysadki, typu prolactinoma (patrz punkt 4.8.) W przypadku bardzo wysokiego stężenia prolaktyny lub klinicznych objawów guza przysadki (takich jak ubytki pola widzenia i bóle głowy), należy wykonać badania obrazowe przysadki. Jeśli diagnoza guza przysadki zostanie potwierdzona, należy przerwać leczenie amisulprydem (patrz punkt 4.3).
Hiperglikemia Obserwowano występowanie hiperglikemii u pacjentów leczonych niektórymi atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi, w tym amisulprydem. Z tego względu u pacjentów z rozpoznaną cukrzycą lub z czynnikami ryzyka rozwoju cukrzycy należy zapewnić właściwe monitorowanie glikemii w trakcie leczenia amisulprydem.
Padaczka Amisulpryd może obniżać próg drgawkowy, zatem pacjenci z padaczką w wywiadzie powinni być uważnie obserwowani w czasie leczenia tym lekiem.
Niewydolność nerek Amisulpryd jest wydalany z organizmu przez nerki. W razie niewydolności nerek należy rozważyć zmniejszenie dawki lub stosowanie leczenia przerywanego (patrz punkt 4.2).
Pacjenci w podeszłym wieku U pacjentów w podeszłym wieku amisulpryd, podobnie jak inne leki przeciwpsychotyczne, należy stosować ze szczególną ostrożnością z uwagi na możliwość wystąpienia niskiego ciśnienia tętniczego oraz sedacji. Może być wymagane zmniejszenie dawki ze względu na niewydolność nerek.
Objawy odstawienia Opisywano ostre objawy odstawienia, takie jak nudności, wymioty i bezsenność po nagłym przerwaniu stosowania dużych dawek leków przeciwpsychotycznych. Odnotowano również nawrót objawów psychotycznych oraz pojawienie się ruchów mimowolnych (takich jak akatyzja, dystonia, dyskineza). W związku z tym, zalecane jest stopniowe odstawianie amisulprydu.
Leukopenia, neutropenia i agranulocytoza Odnotowano przypadki leukopenii, neutropenii i agranulocytozy u pacjentów leczonych lekami przeciwpsychotycznymi, w tym amisulprydem. Niewyjaśnione infekcje lub gorączka mogą być objawem zaburzenia składu krwi (patrz punkt 4.8) i wymagać natychmiastowego zbadania PL/H/0713/001-004/IB/002 5 wskaźników hematologicznych.
Laktoza jednowodna Produkt leczniczy zawiera laktozę jednowodną. Produkt leczniczy nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Sód Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) w jednej tabletce, to znaczy produkt uznaje się za „wolny od sodu”.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Skojarzenia leków przeciwwskazane Leki, które mogą wywołać torsade de pointes lub wydłużenie odstępu QT (patrz punkty 4.3 i 4.4): − Leki przeciwarytmiczne klasy IA, takie jak chinidyna, dyzopiramid. − Leki przeciwarytmiczne klasy III, takie jak amiodaron, sotalol. − Inne leki, takie jak bepridyl, cyzapryd, sultopryd, tiorydazyna, metadon, erytromycyna podawana dożylnie, winkamina podawana dożylnie, halofantryna, pentamidyna, sparfloksacyna (patrz punkt 4.3). Lewodopa, ze względu na wzajemny antagonizm lewodopy i neuroleptyków. Amisulpryd może blokować działanie agonistów dopaminy, takich jak bromokryptyna, ropinirol.
Skojarzenia leków niewskazane Amisulpryd może nasilać działanie alkoholu na ośrodkowy układ nerwowy. Leki, które zwiększają ryzyko torsade de pointes lub mogą wydłużyć odstęp QT: − Leki powodujące bradykardię, takie jak leki hamujące receptory β-adrenergiczne; leki blokujące kanał wapniowy indukujące bradykardię, takie jak: diltiazem i werapamil, klonidyna, guanfacyna i digoksyna. − Leki zaburzające równowagę elektrolitową: diuretyki zmniejszające stężenie potasu we krwi, leki przeczyszczające, amfoterycyna B podawana dożylnie, glikokortykosteroidy, tetrakozaktydy. Hipokaliemia powinna być wyrównana. − Leki przeciwpsychotyczne takie jak pimozyd i haloperydol, leki przeciwdepresyjne z grupy pochodnych imipraminy, lit.
Skojarzenia leków, które należy rozważyć − Leki działające na ośrodkowy układ nerwowy (OUN), w tym narkotyki, leki znieczulające, leki przeciwbólowe, leki przeciwhistaminowe H 1
benzodiazepiny i inne leki przeciwlękowe, klonidyna i jej pochodne. − Leki przeciwnadciśnieniowe i inne leki obniżające ciśnienie krwi. − Jednoczesne stosowanie klozapiny z amisulprydem może prowadzić do zwiększenia stężenia amisulprydu w osoczu.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża W badaniach na zwierzętach amisulpryd nie wykazał bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na ciążę, rozwój zarodka/płodu, poród czy rozwój pourodzeniowy. Obserwowano zmniejszenie płodności związane z farmakologicznym działaniem produktu leczniczego (za pośrednictwem prolaktyny). Nie odnotowano działania teratogennego amisulprydu.
Dane kliniczne dotyczące ekspozycji w czasie ciąży są bardzo ograniczone. Z tego względu bezpieczeństwo stosowania amisulprydu w czasie ciąży nie jest ustalone. Nie zaleca się przyjmowania produktu leczniczego w ciąży, chyba że korzyści przewyższają ryzyko.
U noworodków, których matki stosowały leki przeciwpsychotyczne (w tym amisulpryd) w trzecim trymestrze ciąży, po urodzeniu mogą wystąpić działania niepożądane, w tym objawy pozapiramidowe PL/H/0713/001-004/IB/002 6 i (lub) objawy odstawienia o różnym nasileniu i czasie trwania (patrz punkt 4.8). Obserwowano pobudzenie, wzmożone napięcie, obniżone napięcie, drżenie, senność, zespół zaburzeń oddechowych lub zaburzenia związane z pobieraniem pokarmu. Dlatego należy starannie kontrolować stan noworodków.
Karmienie piersią Nie wiadomo, czy amisulpryd przenika do mleka matki. Z tego względu karmienie piersią w trakcie stosowania produktu leczniczego jest przeciwwskazane.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Nawet jeżeli amisulpryd jest stosowany zgodnie z zaleceniami, może wywoływać senność, co osłabia zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń mechanicznych (patrz punkt 4.8).
4.8 Działania niepożądane
Działania niepożądane przedstawiono w kolejności zgodnej z malejącą częstością występowania: − bardzo często (1/10); − często (1/100 do <1/10); − niezbyt często (1/1 000 do <1/100); − rzadko (1/10 000 do <1/1 000); − bardzo rzadko (<1/10 000); − nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania objawy niepożądane są wymienione zgodnie z ich ciężkością. Najcięższe działania niepożądane zostały wymienione na początku.
Klasyfikacja układów i narządów Częstość występowania Działanie niepożądane Zaburzenia krwi i układu chłonnego Niezbyt często Leukopenia, neutropenia Rzadko Agranulocytoza Zaburzenia układu immunologicznego Niezbyt często Reakcje alergiczne Zaburzenia endokrynologiczne Często Hiperprolaktynemia, mlekotok, zatrzymanie miesiączki, ginekomastia, ból piersi i zaburzenia erekcji Rzadko Łagodny guz przysadki typu prolactinoma Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Niezbyt często
Hiperglikemia, hipertriglicerydemia, hipercholesterolemia Rzadko Hiponatremia, zespół nieadekwatnego wydzielania wazopresyny (SIADH) Zaburzenia psychiczne Często Bezsenność, lęk, pobudzenie, zaburzenia orgazmu Niezbyt często Splątanie Zaburzenia układu nerwowego Bardzo często Objawy pozapiramidowe (drżenia, wzmożone napięcie mięśniowe, hipokinezja, nadmierne ślinienie się, akatyzja, dyskineza) Często Ostra dystonia (kurczowy kręcz szyi, dwustronne dystoniczne wznoszenie wzroku oraz nadmierny wyprost szyi, szczękościsk), senność Niezbyt często
Późna dyskineza (charakteryzująca się rytmicznymi ruchami mimowolnymi, głównie języka i/lub twarzy szczególnie po długotrwałym podawaniu produktu leczniczego. Nie powinny być stosowane leki PL/H/0713/001-004/IB/002 7 przeciwparkinsonowskie, ponieważ są nieskuteczne i mogą nasilać objawy. Drgawki Rzadko Złośliwy zespół neuroleptyczny, potencjalnie zagrażający życiu Zaburzenia oka Często Niewyraźne widzenie Zaburzenia serca Często Wydłużenie odstępu QT Niezbyt często Bradykardia Rzadko Komorowe zaburzenia rytmu, takie jak torsade de pointes, częstoskurcz komorowy, migotanie komór, zatrzymanie krążenia, nagły zgon Zaburzenia naczyniowe Często Niedociśnienie Niezbyt często Nadciśnienie Rzadko Zakrzepica żylna w tym przypadki zatorowości płucnej, czasem kończące się zgonem, oraz zakrzepica żył głębokich Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Niezbyt często
Przekrwienie błony śluzowej nosa, zachłystowe zapalenie płuc (głównie po skojarzeniu z lekami działającymi hamująco na ośrodkowy układ nerwowy) Zaburzenia żołądka i jelit Często Zaparcia, nudności, wymioty, suchość w jamie ustnej Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Rzadko Obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej Niezbyt często
Osteopenia, osteoporoza Zaburzenia nerek i dróg moczowych Niezbyt często
Zatrzymanie moczu Ciąża, połóg i okres okołoporodowy Nieznane Zespół odstawienia u noworodka Badania diagnostyczne Często Zwiększenie masy ciała Niezbyt często
Wzrost aktywności enzymów wątrobowych, głównie aminotransferaz
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, Tel: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Dane dotyczące przedawkowania amisulprydu są ograniczone.
Objawy Opisywano nasilenie znanych działań farmakologicznych produktu leczniczego, takich jak zawroty głowy, sedacja, śpiączka, hipotensja oraz objawy pozapiramidowe. Zgony odnotowano głównie po stosowaniu w skojarzeniu z innymi lekami psychotropowymi.
Postępowanie W razie ostrego przedawkowania należy zawsze brać pod uwagę możliwość zastosowania wielu PL/H/0713/001-004/IB/002 8 produktów leczniczych. Amisulpryd jest słabo dializowany, w związku z czym nie należy stosować hemodializy do jego eliminacji z organizmu. Nie istnieje swoista odtrutka na amisulpryd. Należy zastosować odpowiednie leczenie podtrzymujące: ścisłą obserwację czynności życiowych i stałe monitorowanie czynności serca (ryzyko wydłużenia odstępu QT) do czasu aż pacjent wyzdrowieje. Jeśli wystąpią ciężkie objawy pozapiramidowe, należy zastosować leki przeciwcholinergiczne. Należy monitorować czynności serca (EKG) pacjentów, u których podejrzewa się przedawkowanie produktu leczniczego.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwpsychotyczne, benzamidy, kod ATC: N05AL05.
U ludzi amisulpryd wiąże się wybiórczo z receptorami dopaminergicznymi podtypu D 2
3 , do których wykazuje duże powinowactwo. Nie wykazuje natomiast powinowactwa do receptorów podtypów D 1 , D 4
5 .
W przeciwieństwie do klasycznych, jak i atypowych neuroleptyków, amisulpryd nie wykazuje powinowactwa do receptorów serotoninowych, α-adrenergicznych, histaminergicznych H 1
cholinergicznych. Ponadto, amisulpryd nie wiąże się z receptorami sigma.
W badaniach na zwierzętach, amisulpryd podawany w dużych dawkach silniej blokuje postsynaptyczne receptory D 2
do klasycznych neuroleptyków amisulpryd nie powoduje katalepsji i po podaniu wielokrotnym nie rozwija się nadwrażliwość receptorów dopaminergicznych D 2 . Produkt leczniczy stosowany w małych dawkach preferencyjnie blokuje presynaptyczne receptory D 2
3 , czego skutkiem jest uwalnianie dopaminy i zjawisko „odhamowania”.
Wymienione powyżej nietypowe właściwości farmakologiczne mogą tłumaczyć przeciwpsychotyczne działanie amisulprydu w większych dawkach poprzez blokowanie postsynaptycznych receptorów dopaminergicznych i jego skuteczność w mniejszych dawkach, w przypadku negatywnych objawów, poprzez blokowanie presynaptycznych receptorów dopaminergicznych.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
U ludzi, amisulpryd wykazuje dwa maksymalne poziomy wchłaniania: jeden następuje szybko (około wynoszą wtedy odpowiednio 39±3 i 54±4 ng/ml po podaniu 50 mg produktu leczniczego.
Objętość dystrybucji wynosi 5,8 l/kg, stopień wiązania z białkami jest niewielki (16%), a interakcje z innymi produktami leczniczymi są mało prawdopodobne.
Całkowita biodostępność wynosi 48%.
Amisulpryd jest słabo metabolizowany; zidentyfikowano dwa nieaktywne metabolity, stanowiące w przybliżeniu 4% podanej dawki produktu leczniczego. Amisulpryd nie kumuluje się w organizmie, a jego farmakokinetyka pozostaje niezmieniona po podaniu wielokrotnym. Okres półtrwania w fazie eliminacji amisulprydu wynosi około 12 godzin po podaniu doustnym.
Amisulpryd wydalany jest z moczem w postaci niezmienionej. 50% dawki podanej dożylnie jest wydalane z moczem, przy czym 90% wydalane jest w ciągu pierwszych 24 godzin. Klirens nerkowy wynosi 20 l/h lub 330 ml/min.
Przyjmowanie posiłków nie wpływa na profil kinetyczny amisulprydu. Posiłki bogate w węglowodany (zawierające 68% płynów) znacząco zmniejszają wartość AUC S , T max
PL/H/0713/001-004/IB/002 9 i C max
znaczenie tych obserwacji w rutynowym stosowaniu klinicznym nie jest znane.
Niewydolność wątroby Ponieważ amisulpryd jest słabo metabolizowany, nie jest konieczne zmniejszanie dawki leku u pacjentów z niewydolnością wątroby.
Niewydolność nerek Okres półtrwania w fazie eliminacji nie zmienia się u pacjentów z niewydolnością nerek, natomiast klirens nerkowy zmniejsza się 2,5 do 3 razy. Wartość AUC dla amisulprydu w łagodnej niewydolności nerek zwiększa się dwukrotnie i prawie dziesięciokrotnie w umiarkowanej niewydolności nerek (patrz punkt 4.2). Jednakże doświadczenie w tym zakresie jest ograniczone i brak danych dla dawek większych od 50 mg. Amisulpryd jest bardzo słabo dializowany.
Pacjenci w podeszłym wieku Nieliczne dane farmakokinetyczne u pacjentów w podeszłym wieku (>65 lat) wykazują, że występuje 10-30% wzrost wartości C max , T 1/2
danych dla dawek wielokrotnych.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Ogólny przegląd zakończonych badań bezpieczeństwa wskazuje, że stosowanie amisulprydu nie pociąga za sobą ryzyka ogólnego, swoistego dla narządów działania teratogennego, mutagennego ani rakotwórczego. Zmiany obserwowane u szczurów i psów w dawkach poniżej maksymalnej tolerowanej dawki są albo efektami farmakologicznymi, albo pozbawione są istotnego znaczenia toksykologicznego w tych warunkach. W porównaniu z maksymalnymi zalecanymi dawkami u ludzi, maksymalnie tolerowane dawki są odpowiednio 2 do 7 razy większe u szczurów (200 mg/kg/dobę) i psów (120 mg/kg/dobę), względem wartości AUC. Nie stwierdzono, mającego znaczenie dla ludzi, ryzyka działania rakotwórczego u myszy (aż do 120 mg/kg/dobę) i szczurów (aż do 240 mg/kg/dobę), biorąc pod uwagę, że dawki podane szczurom odpowiadały 1,5 do 4,5-krotnie większym od spodziewanych u ludzi wartościom AUC.
Badania wpływu na rozrodczość przeprowadzone na szczurach, królikach i myszach nie wykazały działania teratogennego.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Laktoza jednowodna Karboksymetyloskrobia sodowa (typ A) Hypromeloza 2910 Celuloza mikrokrystaliczna PH-101 Magnezu stearynian
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy
6.3 Okres ważności
PL/H/0713/001-004/IB/002 10
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Blistry PVC/PE/PVDC-Aluminium lub blistry PVC/PVDC-Aluminium, zawierające 30, 60 lub 90 tabletek, w tekturowym pudełku.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do
stosowaniaBez specjalnych wymagań.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTUSymphar Sp. z o.o. ul. Koszykowa 65 00-667 Warszawa
8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Symamis, 50 mg: 25466 Symamis, 100 mg: 25467 Symamis, 200 mg: 25468 Symamis, 400 mg: 25469
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 18.07.2019
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO18.11.2020