Paracetamol Accord

Paracetamolum

Roztwór do infuzji 10 mg/ml | Paracetamolum 10 mg/ml
Industria Farmaceutica Galenica Senese S.r.l., Włochy

Ulotka

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Paracetamol Accord, 10 mg/mL, roztwór do infuzji Paracetamolum
Dla dzieci i dorosłych o masie ciała 33 kg i większej

Należ y uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - Jeśli potrzebna jest rada lub dodatkowa informacja, należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.

Spis treści ulotki:

1. Co to jest Paracetamol Accord i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Paracetamol Accord

3. Jak stosować Paracetamol Accord

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać Paracetamol Accord

6. Zawartość opakowania i inne informacje



1. Co to jest Paracetamol Accord i w jakim celu się go stosuje


Jest to lek przeciwbólowy (łagodzi ból) i przeciwgorączkowy (obniża gorączkę).
Jest stosowany w krótkotrwałym leczeniu bólu o umiarkowanym nasileniu, szczególnie w okresie pooperacyjnym, oraz w krótkotrwałym leczeniu gorączki.
Opakowanie zawierające 100 mL jest przeznaczone dla dorosłych, młodzieży i dzieci o masie ciała wiekszej niż 33 kg.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Paracetamol Accord



Kiedy nie stosować Paracetamol Accord - jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie na paracetamol lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6) lub chlorowodorek propacetamolu (prolek paracetamolu). - jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie na propacetamol (inny lek przeciwbólowy, przekształcany w organizmie do paracetamolu) - jeśli u pac jenta występuje ciężka choroba wątroby.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Paracetamol Accord należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką: - jeśli u pacjenta występuje choroba wątroby lub ciężka choroba nerek albo jeśli pacjent przewlekle nadużywa alkoholu, - jeśli pacjent przyjmuje inne leki zawierające paracetamol, - w przypadku odwodnienia lub niedożywienia.
Zaleca się, aby lek ten był stosowany tylko do czasu, gdy pacjent będzie mógł ponownie przyjmować leki przeciwbólowe doustnie.

Lek Paracetamol Accord a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub faramaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
W czasie przyjmowania tego leku nie wolno przyjmować innych leków zawierajacych paracetamol. Lek ten zawiera paracetamol i należy wziąć pod uwagę, jeżeli pacjent przyjmuje inne leki zawierające paracetamol lub propacetamol, aby uniknąć przedawkowania (patrz następny punkt). Należy powiedzieć lekarzowi o przyjmowaniu innych leków zawierających paracetamol lub propacetamol. W przypadku jednoczesnego stosowania z probenecydem należy rozważyć zmniejszenie dawki.
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie, jeśli pacjent przyjmuje dosustne leki przeciwzakrzepowe. Konieczne może być uważniejsze kontrolowanie ich działania.
Należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeśli pacjent stosuje flukloksacylinę (antybiotyk), ze względu na poważne ryzyko zaburzenia dotyczącego krwi i płynów ustrojowych (kwasicy metabolicznej z dużą luką anionową), które należy pilnie leczyć i które może wystąpić szczególnie u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, posocznicą (stan, gdy bakterie i ich toksyny krążą we krwi, prowadząc do uszkodzenia narządów), niedożywieniem, przewlekłym alkoholizmem, a także u pacjentów stosujących maksymalne dawki dobowe paracetamolu.
Ciąża i karmienie piersią Lek Paracetamol Accord można podawać kobietom w ciąży, jeśli jest to konieczne. Należy stosować możliwie najmniejszą dawkę skutecznie łagodzącą ból lub obniżającą gorączkę i przyjmować lek przez możliwie jak najkrótszy czas. Jeżeli ból nie zostanie złagodzony lub gorączka się nie obniży lub jeżeli konieczne będzie zwiększenie częstości przyjmowania leku, należy skonsultować się z lekarzem.
Lek Paracetamol Accord można stosować w okresie karmienia piersią.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Paracetamol nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Lek Paracetamol Accord zawiera sód Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na objętość jednostkową, to zn aczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

3. Jak stosować Paracetamol Accord


Paracetamol Accord będzie podawany pacjentowi przez wykwalifikowany personel medyczny.
Zalecane dawkowanie Dawkowanie ustala się na podstawie masy ciała pacjenta (patrz poniżej tabela dotycząca dawkowania)
Masa ciała pacjenta Podawana dawka Objętość do podania Maksymalna całkowita objętość pojedynczej dawki Para cetamol Accord (roztwór 10 mg/mL), obliczona Maksymalna dawka dobowa * dla pacjenta o maksymalnej masie ciała z danego zakresu [mL]** > 33 kg do ≤ więcej niż 3 g > 50 kg z dodatkowymi czynnikami ryzyka toksycznego uszkodzenia wątroby > 50 kg i bez dodatkowych czynników ryzyka toksycznego uszkodzenia wątroby
*Maksymalna dawka dobowa: Maksymalna dawka dobowa podana w powyższej tabeli dotyczy pacjentów, którzy nie otrzymują innych produktów leczniczych zawierających paracetamol. Należy ją odpowiednio zmniejszyć uwzględniając stosowanie tych produktów. ** Pacjentom o mniejszej masie ciała podaje się odpowiednio mniejsze objętości.
Minimalny odstęp pomiędzy poszczególnymi dawkami musi wynosić przynajmniej 4 godziny. Minimalny odstęp pomiędzy poszczególnymi dawkami u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek musi wynosić przynajmniej 6 godzin. Nie należy podawać więcej niż 4 dawki w ciągu 24 godzin.
Sposób podawania Podanie dożylne
RYZYKO BŁĘDÓW W DAWKOWANIU Należy zachować ostrożność w celu uniknięcia błędów w dawkowaniu spowodowanych myleniem miligramów (mg) z mililitrami (ml). Błędy te mogą doprowadzić do nieumyślnego przedawkowania i śmierci pacjenta
Lek ten podawany jest w infuzji dożylnej (podanie dożylne). Trwa to około 15 minut. W przypadku wrażenia, że działanie leku jest zbyt silne lub zbyt słabe należy skontaktować się z lekarzem. Aby pobrać roztwór z fiolki 100 mL należy użyć igły 0,8 mm (21G) nakłuwając pionowo korek w oznaczonym miejscu.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki Paracetamol Accord W przypadku przedawkowania objawy występują zazwyczaj w ciągu pierwszych 24 godzin i obejmują: nudności, wymioty, jadłowstręt (utratę apetytu), bladość skóry, ból brzucha a także ryzyko uszkodzenia wątroby. W przypadku przedawkowania konieczne jest uzyskanie natychmiastowej pomocy lekarskiej, ze względu na ryzyko wystąpienia ciężkiego i nieodwracalnego uszkodzenia wątroby. Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych objawów.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane


Jak ka żdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Możliwe działania niepożądane zostały wymienione poniżej:
• Bardzo rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów, w tym pojedyncze zgłoszenia): ciężkie reakcje skórne lub reakcje uczuleniowe. Należy natychmiast przerwać przyjmowanie leku i zgłosić się do lekarza.
• Rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 1 000 pacjentów): złe samopoczucie, zmniejszenie ciśnienia krwi lub zmiany wyników badań laboratoryjnych: nieprawidłowo duża aktywność enzymów wątrobowych stwierdzana podczas badań krwi. W przypadku wystąpienia tej nieprawidłowości, należy poinformować lekarza, ponieważ mogą być wymagane regularne badania krwi. • Zgłaszano pojedyncze przypadki innych zmian w wynikach badań laboratoryjnych krwi wymagających regularnej kontroli: nieprawidłowo mała liczba pewnych rodzajów krwinek (płytek krwi, krwinek białych), które prowadziła do krwawień z nosa lub dziąseł. W przypadku wystąpienia takich objawów należy powiedzieć o tym lekarzowi. • Zgłaszano przypadki zaczerwienienia skóry, uderzeń gorąca, świądu i nieprawidłowo szybkiego bicia serca. • Zgłaszano przypadki bólu i pieczenie w miejscu wstrzyknięcia

Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301 faks: + 48 22 49 21 309 strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać Paracetamol Accord


Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Fiolki szklane: Nie przechowywać w lodówce ani nie zamrażać. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.
Poliolefinowe worki: Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C. Nie przechowywać w lodówce ani nie zamrażać. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.
Wyłącznie do jednorazowego użytku. Produkt należy zużyć natychmiast po otwarciu. Niewykorzystane resztki produktu należy usunąć.
Przed podaniem należy skontrolować wzrokowo. Nie należy stosować produktu, jeśli roztwór zawiera widoczne cząstki stałe lub przebarwienia.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje


Co zawiera Paracetamol Accord - Substancją czynną leku jest paracetamol. Jeden mL zawiera 10 mg paracetamolu, opakowanie zawiera 1000 mg paracetamolu w 100 mL. - Inne składniki leku to: m annitol , sodu diwodorofosforan dwuwodny, powidon K-12, sodu wodorotlenek (do ustalenia pH), w oda do wstrzykiwań.
Jak wygląda Paracetamol Accord i co zawiera opakowanie Roztwór jest przezroczysty, bezbarwny lub o lekko brązowawym zabarwieniu bez widocznych cząstek stałych.
Produkt jest dostarczany w opakowaniach zawierających 1, 10, 12, 20 szklanych fiolek zawierających roztworu.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny Accord Healthcare Polska Sp. z o.o. ul. Taśmowa 7 02-677 Warszawa Tel: + 48 22 577 28 00
Wytwórca Industria Farmaceutica Galenica S.r.l. Via Cassa Nord, 351 53014, Monteroni d’Arbia (SI) Włochy
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego i Zjednoczonym Królestwie (Irlandii Północnej) pod następującymi nazwami:
Nazwa Państwa Członkowskiego Nazwa produktu leczniczego Austria Paracetamol Accord 10 mg/ml solution for infusion Belgia Paracetamol Accord 10 mg/ml solution for infusion Bułgaria Paracetamol Accord 10 mg/ml solution for infusion Chorwacja Paracetamol Accord 10 mg/ml solution for infusion Czechy Paracetamol Accord 10 mg/ml solution for infusion Cypr Paracetamol Accord 10 mg/ml solution for infusion Hiszpania Paracetamol Accord 10 mg/ml solución para perfusión EFG Holandia Paracetamol Accord 10 mg/ml solution for infusion Irlandia Paracetamol Accord 10 mg/ml solution for infusion Niemcy Paracetamol Accord 10 mg/ml solution for infusion Malta Paracetamol Accord 10 mg/ml solution for infusion Polska Paracetamol Accord Portugalia Paracetamol Accord Rumunia Paracetamol Accord 10 mg/ml solution for infusion Słowenia Paracetamol Accord 10 mg/ml solution for infusion Zjednoczone Kró lestwo (Irlandia Północna) Paracetamol Accord 10 mg/ml solution for infusion Wegry Paracetamol Accord 10 mg/ml solution for infusion
Data ostatniej aktualizacji ulotki: wrzesień 2023
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Poniższe informacje przeznaczone są wyłącznie dla personelu medycznego:
Poniżej znajduje się podsumowanie informacji dotyczących dawkowania, rozcieńczania, podawania i warunków przechowywania dla leku Paracetamol Accord, 10 mg/mL, roztwór do infuzji. W celu uzyskania pełnych informacji dotyczących przepisywania leku należy zapoznać się z Charakterystyką Produktu Leczniczego.
Podanie dożylne. Produkt jest przeznaczony wyłącznie dla dorosłych, młodzieży i dzieci o masie ciała powyżej 33 kg. Konieczne jest ścisłe monitorowanie przed zakończeniem infuzji.
Dawkowanie Dawkowanie ustala się na podstawie masy ciała pacjenta (patrz poniżej tabela dotycząca dawkowania)
Masa ciała pacjenta Podawana dawka Objętość do podania Maksymalna całkowita objętość pojedynczej dawki Para cetamol Accord (roztwór 10 mg/mL), obliczona dla pacjenta o maksymalnej masie ciała z danego zakresu [mL]** Maksymalna dawka dobowa * > 33 kg do ≤ więcej niż 3 g > 50 kg z dodatkowymi czynnikami ryzyka toksycznego uszkodzenia wątroby > 50 kg i bez dodatkowych czynników ryzyka toksycznego uszkodzenia wątroby
*Maksymalna dawka dobowa: Maksymalna dawka dobowa podana w powyższej tabeli dotyczy pacjentów, którzy nie otrzymują innych produktów leczniczych zawierających paracetamol. Należy ją odpowiednio zmniejszyć uwzględniając stosowanie tych produktów. ** Pacjentom o mniejszej masie ciała podaje się odpowiednio mniejsze objętości.
Minimalny odstęp pomiędzy poszczególnymi dawkami musi wynosić przynajmniej 4 godziny. Minimalny odstęp pomiędzy poszczególnymi dawkami u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek musi wynosić przynajmniej 6 godzin. Nie należy podawać więcej niż 4 dawki w ciągu 24 godzin.
Sposób podawania
RYZYKO BŁĘDÓW W DAWKOWANIU Należy zachować ostrożność w celu uniknięcia błędów w dawkowaniu spowodowanych myleniem miligramów (mg) z mililitrami (ml). Błędy te mogą doprowadzić do nieumyślnego przedawkowania i śmierci pacjenta
Lek ten podawany jest w infuzji dożylnej (podanie dożylne). Trwa to około 15 minut.

Charakterystyka



CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO


Fingolimod SUN, 0,5 mg, kapsułki, twarde

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY


Każda kapsułka zawiera fingolimodu chlorowodorek (co odpowiada 0,5 mg fingolimodu).
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: Każda kapsułka twarda zawiera 0,515 mg potasu.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA


Kapsułka, twarda
Żelatynowa kapsułka, twarda wielkości 14,3 mm, z żółtym nieprzezroczystym wieczkiem i białym nieprzezroczystym korpusem; z nadrukowanym czarnym tuszem osiowo na wieczku i na korpusie napisem „064”.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE


4.1 Wskazania do stosowania


Produkt leczniczy Fingolimod SUN jest wskazany do stosowania w monoterapii do modyfikacji przebiegu
aktywności w
lat i starszych o masie ciała powyżej 40 kg:
- pacjenci z wysoką aktywnością choroby pomimo pełnego i właściwego cyklu leczenia co
najmniej jednym produktem leczniczym modyfikującym jej przebieg (wyjątki i informacje o czasie trwania okresu oczyszczania organizmu z produktu leczniczego, patrz punkty 4.4 i 5.1). lub - pacjenci z szybko rozwijającą się, ciężką, ustępująco-nawracającą postacią stwardnienia rozsianego, definiowaną jako 2 lub więcej rzutów powodujących niesprawność w ciągu jednego roku oraz 1 lub więcej zmian ulegających wzmocnieniu po podaniu gadolinu w obrazach MRI mózgu lub znaczące zwiększenie liczby zmian w obrazowaniu T2-zależnym w porównaniu z wcześniejszym, ostatnio wykonywanym badaniem MRI.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania


Leczenie powinno być rozpoczynane i nadzorowane przez lekarzy posiadających doświadczenie w leczeniu pacjentów ze stwardnieniem rozsianym.

Dawkowanie U dorosłych, zalecana dawka produktu leczniczego Fingolimod SUN to jedna kapsułka twarda 0,5 mg, przyjmowana doustnie raz na dobę.
U dzieci i młodzieży (w wieku 10 lat i starszych), zalecana dawka zależy od masy ciała: - dzieci i młodzież o masie ciała ≤ 40 kg: jedna kapsułka 0,25 mg przyjmowana doustnie raz na dobę. Fingolimod SUN 0,5 mg kapsułki twarde nie jest odpowiedni dla dzieci i

młodzieży o masie ciała ≤ 40 kg. Inne produkty lecznicze zawierające fingolimod są dostępne w mniejszej mocy (w postaci kapsułek 0,25 mg) - dzieci i młodzież o masie ciała > 40 kg: jedna kapsułka produktu leczniczego Fingolimod SUN o mocy 0,5 mg przyjmowana doustnie raz na dobę.
Dzieci i młodzież rozpoczynający leczenie od kapsułek 0,25 mg innego produktu leczniczego zawierającego fingolimod, a następnie osiągający stabilną masę
przejść na leczenie kapsułkami 0,5 mg.
Po zmianie dawki dobowej z 0,25 mg na 0,5 mg zaleca się powtórzenie takiego samego monitorowania po podaniu pierwszej dawki, jak w przypadku rozpoczynania leczenia.

Produkt leczniczy Fingolimod SUN można przyjmować z posiłkiem lub między posiłkami.
Kapsułki należy zawsze połykać w całości, bez ich otwierania.
Zaleca się takie samo monitorowanie pacjenta jak podczas podania pierwszej dawki w chwili rozpoczynania leczenia, jeśli leczenie zostało przerwane na: - jeden dzień lub dłużej podczas pierwszych 2 tygodni leczenia; - ponad 7 dni w 3. i 4. tygodniu leczenia; - ponad 2 tygodnie po jednym miesiącu leczenia. Jeśli leczenie zostało przerwane na krótszy czas niż ten wymieniony wyżej, należy je kontynuować

Szczególne grupy pacjentów

Z uwagi na brak wystarczających danych o bezpieczeństwie stosowania i skuteczności, należy
zachować ostrożność stosując produkt leczniczy Fingolimod SUN u pacjentów w wieku 65 lat i starszych (patrz punkt 5.2).

Produkt leczniczy Fingolimod SUN nie był badany u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek w badaniach
badań farmakologii
zaburzeniami czynności nerek w

Produktu leczniczego Fingolimod SUN nie wolno stosować u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności
konieczności dostosowywania dawki u
zaburzeniami czynności wątroby, jednak u tych
rozpoczynając leczenie (patrz punkty 4.4 i 5.2).

Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego Fingolimod SUN

Dostępne są bardzo ograniczone dane dotyczące dzieci w wieku pomiędzy 10 a 12 lat (patrz punkty 4.4,

Sposób podawania Ten produkt leczniczy jest stosowany doustnie.

4.3 Przeciwwskazania



• Zespół niedoboru odporności. • Pacjenci ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia zakażeń oportunistycznych, w tym pacjenci z
immunosupresyjne lub
leczenia). • Ciężkie aktywne zakażenia, aktywne przewlekłe zakażenia (zapalenie wątroby, gruźlica). • Aktywne złośliwe choroby nowotworowe. • Ciężkie zaburzenia czynności wątroby (stopnia C wg Child-Pugh). • Pacjenci, u których w ciągu ostatnich 6 miesięcy wystąpił zawał mięśnia sercowego, niestabilna
przewlekłej niewydolności serca (wymagające leczenia szpitalnego) lub niewydolność serca klasy III/IV wg New York Heart Association (NYHA) (patrz punkt 4.4) • Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami rytmu serca wymagającymi leczenia lekami przeciwarytmicznymi klasy Ia lub klasy III (patrz punkt 4.4). • Pacjenci z blokiem przedsionkowo-komorowym drugiego stopnia typu Mobitz II lub blokiem
zatokowego, jeśli
• Pacjenci z wyjściowym odstępem QTc ≥ 500 msec (patrz punkt 4.4). • Podczas ciąży oraz u kobiet w wieku rozrodczym niestosujących skutecznej antykoncepcji (patrz punkty 4.4 i 4.6). • Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania


Bradyarytmia Rozpoczęcie leczenia fingolimodem powoduje przemijające zmniejszenie częstości
może być również związane z wydłużeniem przewodzenia przedsionkowo-komorowego, tym sporadycznych przypadków przemijającego, samoistnie ustępującego pełnego bloku
przedsionkowo-komorowego (patrz punkty 4.8 i 5.1).
Po podaniu pierwszej dawki akcja serca ulega spowolnieniu w ciągu godziny, a spowolnienie to
osiąga maksimum w ciągu 6 godzin. Efekt ten po podaniu dawki utrzymuje się w kolejnych dniach,
Podczas
w ciągu jednego
wrócić do stanu
zazwyczaj przemijające i
ustępowały w ciągu pierwszych 24 godzin
częstości akcji serca pod wpływem fingolimodu można
podanie atropiny lub izoprenaliny.
U wszystkich pacjentów należy wykonać badanie EKG i pomiar ciśnienia krwi przed i po 6 godzinach
monitorowani przez 6 godzin w kierunku objawów bradykardii z cogodzinnym pomiarem tętna i
monitorowania za pomocą

Zaleca się zachowanie takich samych środków ostrożności, jak po podaniu pierwszej dawki, gdy
pacjenci zmieniają leczenie z dawki dobowej 0,25 mg na 0,5 mg.
Jeżeli po podaniu wystąpią objawy związane z bradyarytmią, powinno być rozpoczęte odpowiednie
objawów. Jeśli
interwencji


wyposażonym ośrodku medycznym w celu dalszego monitorowania, a procedurę monitorowania identyczną jak
podawania drugiej dawki fingolimodu.
Jeśli po 6 godzinach częstość akcji serca jest najmniejsza od chwili podania pierwszej dawki
(sugerując, że maksymalne farmakologiczne działanie leku na serce mogło się jeszcze nie ujawnić),
zwiększenia częstości
<45 uderzeń na minutę u
wieku 12 lat i starszych lub <60 uderzeń na minutę u dzieci w wieku od 10 do mniej niż 12 lat lub zapis EKG wskazuje na
najmniej II stopnia, lub jeśli odstęp QTc
≥500 msec, należy przedłużyć monitorowanie (co najmniej zatrzymując pacjenta do
dnia) aż do ustąpienia tych objawów. Wystąpienie bloku przedsionkowo-komorowego III stopnia w jakimkolwiek momencie leczenia również powinno skutkować przedłużonym
monitorowaniem (co najmniej obserwacją pacjenta do następnego dnia).
Po wznowieniu leczenia fingolimodem mogą ponownie wystąpić działania związane
częstością akcji serca i przewodzeniem przedsionkowo-komorowym w zależności od długości
przerwy w leczeniu i czasu od rozpoczęcia leczenia fingolimodem. Zaleca się takie samo monitorowanie pacjenta jak podczas podania pierwszej dawki w chwili rozpoczynania leczenia,
jeśli leczenie zostało przerwane (patrz punkt 4.2).
U dorosłych pacjentów leczonych fingolimodem zgłaszano bardzo rzadkie przypadki inwersji załamka T. Jeśli wystąpi inwersja załamka T, lekarz powinien sprawdzić, czy nie towarzyszą jej przedmiotowe
podejrzenia niedokrwienia

Ze względu na ryzyko wystąpienia ciężkich zaburzeń rytmu serca lub istotnej bradykardii produkt
zatokowo-przedsionkowym,
nawracających omdleń lub zatrzymaniem akcji
QT (QTc>470 msec (dorosłe kobiety), QTc >460 msec
>450 msec (dorośli mężczyźni oraz dzieci i młodzież płci
nadciśnieniem lub ciężkim bezdechem sennym (patrz także punkt 4.3).
leczenie fingolimodem należy rozważać tylko, jeśli przewidywane
możliwe ryzyko, a przed rozpoczęciem leczenia należy zasięgnąć porady
określić najbardziej odpowiedni sposób monitorowania pacjenta. Podczas
leczenia zaleca się co najmniej przedłużone monitorowanie z pozostawieniem pacjenta
obserwacją do następnego dnia (patrz także punkt 4.5).
Stosowanie fingolimodu nie było badane u pacjentów z zaburzeniami rytmu serca
wymagającymi leczenia lekami przeciwarytmicznymi klasy Ia (np. chinidyną, dizopiramidem) lub klasy III (np. amiodaronem, sotalolem). Podawanie leków przeciwarytmicznych klasy Ia i klasy III było związane z występowaniem przypadków torsades de pointes u pacjentów z bradykardią (patrz punkt 4.3).
Doświadczenie ze stosowaniem fingolimodu jest ograniczone u pacjentów
jednocześnie leki beta-adrenolityczne, inhibitory kanału wapniowego spowalniające
serca (takie jak werapamil lub diltiazem) lub inne substancje mogące zmniejszać częstość
serca (np. iwabradyna, digoksyna, środki hamujące aktywność cholinesterazy lub pilokarpina).
Ponieważ rozpoczynanie leczenia fingolimodem również jest związane ze zmniejszeniem częstości akcji serca (patrz także punkt 4.8 „Bradyarytmia”), jednoczesne stosowanie
substancji podczas rozpoczynania leczenia może wiązać się z wystąpieniem ciężkiej bradykardii i
rozpoczynać


substancje (patrz także punkt 4.5). U tych pacjentów leczenie fingolimodem należy rozważać tylko, jeśli spodziewane korzyści przewyższają możliwe ryzyko. Jeśli rozważa się r ozpoczęcie leczenia fingolimodem, należy skonsultować się z kardiologiem odnośnie zmiany stosowanej terapii na leczenie produktami leczniczymi niepowodującymi zmniejszenia częstości akcji serca przed rozpoczęciem terapii fingolimodem. Jeśli
akcji serca nie może być przerwane, należy skonsultować
odpowiedniego monitorowania pacjenta po podaniu pierwszej
przedłużenie obserwacji do następnego dnia po podaniu dawki produktu
Fingolimod SUN (patrz także punkt 4.5).

Odstęp QT W badaniu dotyczącym wpływu dawek 1,25 mg lub 2,5 mg fingolimodu w stanie stacjonarnym na
fingolimodem
związku pomiędzy dawką
jednoznacznych danych o zwiększonej
bezwzględnych, bądź zmian względem stanu
fingolimodem.
Znaczenie kliniczne tej obserwacji nie jest znane. Nie obserwowano klinicznie istotnego wpływu na
ryzykiem wydłużenia

Należy unikać stosowania produktów leczniczych, które mogą wydłużać odstęp QTc u pacjentów z istotnymi czynnikami ryzyka, na przykład hipokaliemią lub wrodzonym wydłużeniem odstępu QT.
Działania immunosupresyjne Fingolimod ma działanie immunosupresyjne, które sprawia, że pacjenci są podatni na ryzyko zakażenia, w tym zakażeń oportunistycznych, które mogą być śmiertelne oraz zwiększa ryzyko rozwoju chłoniaka i innych nowotworów złośliwych, zwłaszcza skóry. Lekarze powinni starannie
czynnikami
podejrzewania ryzyka,
dokonywanej w każdym
„Nowotwory skóry” oraz punkt 4.8 „Chłoniaki”).
Zakażenia Główny efekt farmakodynamiczny fingolimodu polega na zależnym od dawki zmniejszeniu liczby limfocytów obwodowych do 20-30% wartości wyjściowych. Efekt ten jest
odwracalnego zatrzymania limfocytów w tkankach limfatycznych (patrz punkt 5.1).
Przed rozpoczęciem leczenia fingolimodem, powinny być dostępne aktualne (tj.
ciągu ostatnich 6 miesięcy lub po przerwaniu wcześniejszego leczenia) wyniki badania
morfologii krwi. Ocena morfologii krwi jest zalecana również okresowo w trakcie leczenia, w
miesiącu 3, a później przynajmniej raz na rok i w przypadku wystąpienia objawów zakażenia. Potwierdzona, bezwzględna liczba limfocytów <0,2 x10 9 /l, powinna prowadzić do przerwania leczenia
leczenie
9 /l.
Rozpoczęcie leczenia fingolimodem należy odroczyć u pacjentów z ciężkim
zakażeniem, aż do jego ustąpienia.
Działanie fingolimodu na układ immunologiczny może zwiększać ryzyko zakażeń,
zakażeń oportunistycznych (patrz punkt 4.8). U pacjentów leczonych fingolimodem należy

stosować skuteczne metody diagnozowania i skuteczne strategie terapeutyczne w razie wystąpienia objawów zakażenia. Podczas oceny stanu pacjenta z podejrzeniem zakażenia, które może
doświadczenie w leczeniu zakażeń. Należy poinformować pacjentów o konieczności szybkiego zgłaszania objawów zakażenia lekarzowi prowadzącemu podczas leczenia fingolimodem.
Należy rozważyć wstrzymanie leczenia fingolimodem, jeśli u pacjenta wystąpi ciężkie zakażenie, a przed wznowieniem leczenia należy dokonać oceny stosunku korzyści do ryzyka związanego z terapią.
Eliminacja fingolimodu z organizmu po zaprzestaniu leczenia może trwać do dwóch miesięcy, w związku z czym ostrożność względem wystąpienia objawów zakażenia należy zachować do końca tego okresu. Należy poinformować pacjentów o konieczności zgłaszania objawów zakażenia lekarzowi prowadzącemu podczas leczenia fingolimodem i po upływie do dwóch miesięcy od jego zakończenia.
Zakażenie wirusem herpes Po zastosowaniu fingolimodu w dowolnym momencie leczenia występowały poważne, zagrażające życiu, a czasami śmiertelne przypadki zapalenia mózgu, zapalenia opon mózgowych lub zapalenia opon mózgowych i mózgu wywołane wirusem opryszczki zwykłej oraz wirusem ospy wietrznej i półpaśca. Jeśli wystąpi zapalenie mózgu, zapalenie opon lub zapalenie opon i mózgu należy zakończyć podawanie fingolimodu i zastosować leczenie odpowiednie dla danego zakażenia.
Przed rozpoczęciem leczenia fingolimodem należy dokonać oceny odporności pacjentów na wirus ospy wietrznej. Zaleca się, by przed rozpoczęciem leczenia fingolimodem u pacjentów bez przebytej ospy wietrznej potwierdzonej przez fachowy personel medyczny lub bez udokumentowanego pełnego cyklu szczepienia przeciwko ospie przeprowadzić badanie na obecność przeciwciał przeciwko wirusowi ospy wietrznej i półpaśca (ang. varicella zoster virus, VZV). U pacjentów z ujemnym wynikiem badania na obecność przeciwciał zaleca się podanie pełnego cyklu szczepienia przeciwko ospie przed rozpoczęciem leczenia fingolimodem (patrz punkt 4.8). Aby umożliwić rozwinięcie pełnego efektu działania szczepionki, należy rozpocząć leczenie fingolimodem 1 miesiąc po szczepieniu.
Kryptokokowe zapalenie opon mózgowych Po wprowadzeniu produktu leczniczego zawierającego fingolimod do obrotu zgłaszano przypadki kryptokokowego zapalenia opon mózgowych
śmiertelnego, występujące po około 2- 3 latach leczenia, chociaż
trwania leczenia jest nieznany (patrz punkt 4.8). U pacjentów z
podmiotowymi objawami odpowiadającymi kryptokokowemu zapaleniu opon
bólem głowy, któremu towarzyszą zmiany psychiczne, takie jak splątanie, omamy i (lub) zmiany osobowości) należy szybko przeprowadzić badania diagnostyczne. W przypadku
kryptokokowego zapalenia opon mózgowych należy wstrzymać podawanie fingolimodu
rozpocząć odpowiednie leczenie. W razie konieczności wznowienia leczenia fingolimodem należy
chorób

Postępująca wieloogniskowa leukoencefalopatia Od czasu uzyskania pozwolenia na dopuszczenie produktu leczniczego zawierającego fingolimod do obrotu, podczas leczenia fingolimodem
leukoencefalopatii (ang. progressive
PML jest zakażeniem oportunistycznym
(JCV), mogącym powodować zgon lub ciężką
występowały po około 2- 3 latach monoterapii bez wcześniejszej
Mimo, iż szacunkowe ryzyko wydaje się wzrastać wraz z narastającą w
fingolimod, dokładny związek z czasem trwania leczenia jest nieznany. Inne przypadki


wystąpiły u pacjentów, którzy byli wcześniej leczeni natalizumabem i w takim przypadku związek z PML jest znany. PML może wystąpić wyłącznie przy obecności zakażenia JCV. Wykonując badania na obecność JCV należy pamiętać, że nie analizowano wpływu limfopenii na
fingolimodem. Należy również zauważyć, że ujemny wynik badania na obecność przeciwciał przeciwko JCV nie
fingolimodem
ostatnich 3 miesięcy), dla późniejszego porównania. Zmiany w badaniu MRI mogą być widoczne przed
rutynowego badania
lekarze powinni zwracać uwagę
wzmożonego monitorowania u pacjentów
ryzyku PML. U pacjentów leczonych fingolimodem
rozpoznanej na podstawie obrazu MRI i dodatniego wyniku
rdzeniowego na obecność DNA JCV. W przypadku podejrzewania PML
wykonać badanie MRI w celach diagnostycznych i wstrzymać leczenie
wykluczenia PML.
Zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego Zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV), w tym występowanie brodawczaka, dysplazji,
leczenia fingolimodem
fingolimod do obrotu. Z uwagi na immunosupresyjne wła ściwości fingolimodu
szczepienie przeciwko HPV przed rozpoczęciem leczenia fingolimodem biorąc pod
zalecenia dotyczące szczepienia. Zaleca się wykonywanie badań przesiewowych w kierunku
nowotworu złośliwego, w tym wykonanie rozmazu szyjkowego, zgodnie ze standardami postępowania.
Obrzęk plamki
Obrzęk plamki w połączeniu z objawami ocznymi lub bez tych objawów zgłaszano u 0,5% pacjentów
pierwszych 3-4 miesięcy
rozpoczęcia leczenia zaleca się
momencie leczenia pacjenci zgłaszają
oka, obejmujące badanie plamki.
Pacjenci z wywiadem wskazującym na zapalenie błony naczyniowej oka oraz pacjenci z cukrzycą
fingolimodu nie było badane u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym i współistniejącą cukrzycą. Zaleca
zapaleniem błony
rozpoczęciem leczenia oraz byli
stosowania fingolimodu.
Nie oceniano skutków kontynuacji leczenia fingolimodem u pacjentów z obrzękiem
Zaleca się przerwanie leczenia fingolimodem, jeśli u pacjenta wystąpi obrzęk
podjęciem decyzji o ewentualnym wznowieniu leczenia fingolimodem
plamki, należy wziąć pod uwagę potencjalne korzyści i ryzyko u konkretnego

Uszkodzenie wątroby
U pacjentów ze stwardnieniem rozsianym leczonych fingolimodem zgłaszano zwiększenie
aktywności enzymów wątrobowych, zwłaszcza aminotransferazy alaninowej (ALT), ale także gamma-glutamylotransferazy (GGT) i aminotransferazy asparaginianowej (AST). Zgłaszano

także przypadki ostrej niewydolności wątroby wymagające przeszczepienia wątroby oraz klinicznie istotne uszkodzenie wątroby. Objawy uszkodzenia wątroby obejmujące znacznie zwiększoną aktywność enzymów wątrobowych w surowicy i zwiększone stężenie bilirubiny całkowitej występowały już po dziesięciu dniach od podania pierwszej dawki i były także zgłaszane po długotrwałym stosowaniu. W badaniach
leczonych fingolimodem 0,5 mg odnotowano co najmniej 3-
aminotransferazy alaninowej (ALT) powyżej górnej granicy normy (GGN) w porównaniu z 1,9% pacjentów z grupy placebo. Zwiększenie aktywności transaminaz
GGN odnotowano u 1,8% pacjentów leczonych fingolimodem oraz u 0,9%
otrzymujących placebo. W badaniach klinicznych leczenie fingolimodem przerywano, jeśli
doszło do ponad 5- krotnego zwiększenia aktywności transaminaz wątrobowych powyżej GGN. U
aktywności
W badaniach
okresie leczenia, chociaż
miesięcy. Aktywność transaminaz w surowicy wracała do normy w ciągu około 2 miesięcy po przerwaniu leczenia fingolimodem.
Stosowanie fingolimodu nie było badane u pacjentów z wcześniejszym ciężkim
wątroby (klasy C wg Child-Pugh) i u tych pacjentów fingolimod nie
(patrz punkt 4.3).
Z uwagi na immunosupresyjne właściwości fingolimodu, należy opóźnić rozpoczęcie leczenia u pacjentów z czynnym wirusowym zapaleniem wątroby aż do jego ustąpienia.
Przed rozpoczęciem leczenia należy zapoznać się z ostatnimi (tj.

objawów klinicznych, stężenie aminotransferaz wątrobowych i stężenie bilirubiny w surowicy należy
miesięcy po zakończeniu leczenia fingolimodem. W przypadku braku objawów klinicznych, jeśli aktywność
krotności GGN, bez zwiększenia stężenia bilirubiny w surowicy, należy wdrożyć częstsze monitorowanie, w tym oznaczanie stężenia bilirubiny w surowicy i aktywności fosfatazy
alkalicznej (ALP), aby wykryć ewentualny dalszy wzrost tych wartości i stwierdzić inną etiologię zaburzeń czynności wątroby. Jeśli aktywność transaminaz wątrobowych wynosi co najmniej 5-krotność GGN
zwiększenie stężenia bilirubiny w surowicy, należy zakończyć podawanie fingolimodu. Należy kontynuować monitorowanie czynności wątroby. Jeśli stężenia w surowicy powrócą do wartości prawidłowych (w tym w sytuacji odkrycia innej przyczyny zaburzeń czynności wątroby), leczenie fingolimodem można wznowić po dokonaniu uważnej oceny stosunku korzyści do ryzyka u pacjenta.
W razie wystąpienia objawów sugerujących zaburzenia czynności wątroby, takich jak nudności z
i (lub)
przerwać
aktywność transaminaz wątrobowych powyżej 5-krotności GGN i (lub) zwiększenie stężenia bilirubiny w surowicy). Wznowienie leczenia będzie zależało od tego, czy uda się określić inną przyczynę uszkodzenia wątroby czy nie oraz od korzyści dla pacjenta wynikających z podjęcia leczenia w porównaniu z ryzykiem związanym z nawrotem zaburzeń czynności wątroby.
Mimo braku dowodów świadczących o tym, że pacjenci z wcześniej istniejącą chorobą wątroby
podlegają zwiększonemu ryzyku zwiększenia aktywności enzymów wątrobowych podczas przyjmowania
pacjentów ze znaczącą chorobą wątroby w wywiadzie.


Wpływ na ciśnienie krwi
Pacjenci z nadciśnieniem niekontrolowanym za pomocą leków byli wykluczeni z badań klinicznych
do obrotu i u pacjentów z niekontrolowanym
ostrożności podczas leczenia fingolimodem.
W badaniach klinicznych z SM u pacjentów leczonych fingolimodem w dawce 0,5 mg obserwowano średnie zwiększenie ciśnienia skurczowego o około 3 mmHg, a ciśnienia rozkurczowego o około
miesiącu od rozpoczęcia
fingolimodu. W dwuletnim badaniu
działanie niepożądane zgłaszano u 6,5% pacjentów
pacjentów przyjmujących placebo. Dlatego należy
podczas leczenia fingolimodem.

Działania na układ oddechowy
Podczas leczenia fingolimodem obserwowano niewielkie, zależne od dawki
pierwszosekundowej natężonej obję tości wydechowej (FEV 1 ) i zdolności dyfuzyjnej dla
węgla (DLCO). Zmiany te obserwowano poczynając od 1. miesiąca, po czym utrzymywały się
one na stabilnym poziomie. Należy zachować ostrożność stosując fingolimod u pacjentów z ciężką chorobą układu oddechowego, zwłóknieniem płuc i przewlekłą obturacyjną
(patrz także punkt 4.8).
Zespół odwracalnej tylnej encefalopatii (ang. posterior reversible encephalopathy syndrome, PRES)
W badaniach klinicznych oraz w okresie po wprowadzeniu produktu leczniczego zawierającego fingolimod do obrotu, po zastosowaniu dawki
odwracalnej tylnej encefalopatii (PRES) (patrz punkt 4.8). Do zgłaszanych objawów należał silny ból głowy o nagłym początku, nudności, wymioty,
widzenia i napady drgawkowe. Objawy zespołu PRES są
prowadzić do udaru niedokrwiennego lub krwotoku mózgowego.
leczenia może być przyczyną trwałych następstw neurologicznych. W
zespołu odwracalnej tylnej encefalopatii (PRES), leczenie fingolimodem należy przerwać.
Wcześniejsze leczenie lekami immunosupresyjnymi lub immunomodulującymi
Nie przeprowadzono żadnych badań oceniających skuteczność i bezpieczeństwo stosowania fingolimodu u pacjentów zmieniających leczenie z teriflunomidu, fumaranu dimetylu lub
alemtuzumabu na leczenie fingolimodem. Zmieniając leczenie z innego leku modyfikującego przebieg choroby na fingolimod należy uwzględnić jego okres
aby uniknąć addycyjnego wpływu na układ immunologiczny, ale
ryzyko reaktywacji choroby. Przed rozpoczęciem leczenia fingolimodem zaleca się wykonanie pełnego badania krwi pozwalającego stwierdzić ustąpienie
układ immunologiczny pacjenta (tj. cytopenii).
Leczenie fingolimodem może być na ogół rozpoczynane bezpośrednio po przerwaniu leczenia interferonem lub octanem glatirameru.
U pacjentów leczonych fumaranem dimetylu, przed rozpoczęciem leczenia fingolimodem należy zachować odpowiedni okres oczyszczania organizmu z leku, w czasie którego wyniki
krwi powinny powrócić do stanu sprzed leczenia.
Z uwagi na długi okres półtrwania natalizumabu, po odstawieniu leku jego eliminacja zazwyczaj

trwa do 2- 3 miesięcy. Teriflunomid jest również wolno usuwany z osocza. Jeśli nie zastosuje się zabiegu
miesięcy do nawet
opisanego w charakterystyce tego produktu leczniczego lub zachowanie okresu oczyszczania organizmu z leku
dotyczącą możliwego nakładania
zmiany leczenia z natalizumabu lub

Alemtuzumab ma głębokie i długotrwałe działanie immunosupresyjne. Ponieważ faktyczny czas
trwania tego działania nie jest znany, nie zaleca się rozpoczynania leczenia fingolimodem po leczeniu alemtuzumabem, chyba, że korzyści z takiej terapii wyraźnie przewyższają
danego pacjenta.
Decyzję o prowadzeniu długotrwałego, jednoczesnego leczenia kortykosteroidami należy podjąć po

Jednoczesne podawanie z silnymi lekami indukującymi CYP450
Należy zachować ostrożność stosując leczenie skojarzone fingolimodem i silnymi lekami
indukującymi CYP450. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania z zielem dziurawca (patrz punkt 4.5).
Nowotwory złośliwe
Nowotwory złośliwe skóry U pacjentów otrzymujących fingolimod zgłaszano występowania raka podstawnokomórkowego (BCC) i innych nowotworów skóry, w tym czerniaka złośliwego, raka
mięsaka Kaposiego i raka z komórek Merkla (patrz punkt 4.8). Zaleca się
pod kątem zmian skórnych oraz dokonanie medycznej oceny skóry w chwili
leczenia, a następnie co 6 do 12 miesięcy, biorąc pod uwagę ocenę kliniczną. W razie
stwierdzenia podejrzanych zmian, pacjenta należy skierować do lekarza dermatologa.
Z uwagi na ryzyko wystąpienia złośliwych zmian skórnych, pacjentów leczonych fingolimodem
należy przestrzec przed ekspozycją na światło słoneczne bez ochrony skóry. Pacjenci ci nie powinni
PUVA.
Chłoniaki W badaniach klinicznych oraz po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłaszano przypadki chłoniaka
były to chłoniaki
Odnotowano przypadki skórnego
także śmiertelny przypadek chłoniaka z
Barr (EBV). U pacjentów z podejrzeniem

Kobiety w wieku rozrodczym
Ze względu na ryzyko dla płodu fingolimod jest przeciwwskazany podczas ciąży oraz u kobiet w
kobiety w
ujemny wynik
przez 2 miesiące po
pakiecie informacyjnym dla

Zmiany guzopodobne

Po wprowadzeniu produktu leczniczego zawierającego fingolimod do obrotu zgłaszano rzadkie przypadki zmian guzopodobnych
badanie MRI, aby wykluczyć
każdym przypadku rozważyć odstawienie
ryzyko związane z leczeniem.
Nawrót aktywności choroby (efekt z odbicia) po zakończeniu leczenia fingolimodem
Po wprowadzeniu produktu leczniczego zawierającego fingolimod do obrotu u niektórych pacjentów przerywających leczenie
choroby. Efekt ten był na ogół obserwowany
fingolimodem, ale zgłaszano go także w okresie do 24 tygodni po zakończeniu leczenia fingolimodem. Z tego względu wskazana jest ostrożność podczas
fingolimodem. Jeśli zakończenie leczenia fingolimodem uznaje się za konieczne,
uwzględnić prawdopodobieństwo gwałtownego pogorszenia stanu zdrowia pacjenta, a pacjentów należy
razie konieczności
poniżej).
Przerwanie leczenia
W przypadku podjęcia decyzji o przerwaniu leczenia produktem leczniczym Fingolimod SUN, potrzebne jest 6 tygodni przerwy w leczeniu, aby, w oparciu o okres półtrwania, fingolimod został usunięty z organizmu (patrz punkt 5.2). U większości pacjentów liczba limfocytów stopniowo wraca do normy w ciągu 1- 2 miesięcy po zakończeniu leczenia (patrz punkt 5.1), chociaż pełna regeneracja może u
podawania innych leków w tym czasie
Podawanie leków immunosupresyjnych wkrótce po przerwaniu terapii produktem leczniczym Fingolimod SUN może spowodować działania addycyjne na układ immunologiczny i dlatego wskazane jest zachowanie ostrożności.
Należy również zachować ostrożność przy przerywaniu leczenia w związku z ryzykiem wystąpienia
zakończeniu leczenia
produktem Fingolimod SUN, należy w tym czasie monitorować stan pacjentów pod kątem wystąpienia objawów właściwych dla efektu z

Wpływ na wyniki badań serologicznych
Fingolimod zmniejsza liczbę limfocytów we krwi w mechanizmie ich redystrybucji do wtórnych
narządów limfatycznych, dlatego liczby limfocytów we krwi obwodowej nie można wykorzystywać
Badania laboratoryjne z wykorzystaniem krążących komórek jednojądrzastych wymagają pobrania większej ilości krwi ze względu na zmniejszenie liczby krążących limfocytów.
Dzieci i młodzież
Profil bezpieczeństwa stosowania u dzieci i młodzieży jest podobny, jak u pacjentów dorosłych i
dlatego ostrzeżenia i środki ostrożności stosowane u pacjentów dorosłych mają zastosowanie również

W szczególności należy wziąć pod uwagę następujące kwestie przepisując fingolimod
dzieciom i młodzieży: - Należy zachować środki ostrożności po podaniu pierwszej dawki (patrz „Bradyarytmia”


pierwszej dawki są zalecane, gdy pacjenci zmieniają dawkę dobową z 0,25 mg na 0,5 mg. - W kontrolowanym badaniu D2311 z udziałem dzieci i młodzieży przypadki napadów drgawkowych, lęku, obniżonego nastroju i depresji były zgłaszane z większą częstością u
leczonymi interferonem beta-1a. Należy zachować ostrożność w tej podgrupie pacjentów (patrz „Dzieci i młodzież” w
- U dzieci i młodzieży leczonych fingolimodem notowano pojedyncze, łagodne zwiększenia
- Zaleca się, by u dzieci i młodzieży ukończono wszystkie szczepienia zgodnie z obecnie
rozpoczęciem leczenia
„Zakażenia” wyżej). - Dostępne są bardzo ograniczone dane dotyczące dzieci w wieku 10-12 lat, o masie ciała poniżej
Konieczne jest zachowanie
bardzo ograniczoną wiedzę dostępną z
- Dane dotyczące długoterminowego bezpieczeństwa stosowania u dzieci i młodzieży nie są

Potas Ten produkt leczniczy zawiera 0,013 mmol (lub 0,515 mg) potasu na kapsułkę/maksymalną dawkę dobową. Należy wziąć to pod uwagę u pacjentów ze zmniejszoną czynnością nerek lub pacjentów na diecie z kontrolowaną zawartością potasu.
Sód Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na kapsułkę, to znaczy produkt leczniczy uznaje się za „ wolny od sodu”.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji


Leki przeciwnowotworowe, immunomodulujące lub immunosupresyjne
Leki przeciwnowotworowe, immunomodulujące lub immunosupresyjne nie powinny być jednocześnie
leczniczych na układ

Należy zachować ostrożność podczas przejścia z długotrwałego leczenia środkami wpływającymi na
mitoksantron (patrz punkt 4.4). W
jednoczesne leczenie rzutów krótkimi kuracjami
zwiększeniem częstości występowania zakażeń.
Szczepienie
Podczas leczenia fingolimodem i do dwóch miesięcy po jego zakończeniu,
być mniej skuteczne. Stosowanie żywych szczepionek atenuowanych może nieść ze
ryzyko wystąpienia zakażeń i dlatego należy unikać tych szczepionek (patrz punkty 4.4 i 4.8).
Substancje wywołujące bradykardię Fingolimod badano w skojarzeniu z atenololem i diltiazemem. W przypadku stosowania fingolimodu
zmniejszała się
nie obserwowano po
fingolimodem u


mogące spowalniać częstość akcji serca, takie jak leki przeciwarytmiczne klasy Ia i III, antagoniści kanału wapniowego (takie jak
antagoniści cholinesterazy lub pilokarpina, ze
częstość akcji serca (patrz punkty 4.4 i 4.8). Jeśli
fingolimodem u tych pacjentów, należy
leczenie produktami leczniczymi
odpowiedniego monitorowania pacjenta
najmniej przedłużenie obserwacji do następnego dnia,
zmniejszających częstość akcji serca nie jest możliwe.
Interakcje farmakokinetyczne innych substancji z fingolimodem
Fingolimod jest metabolizowany głównie przez CYP4F2. Inne enzymy, takie jak CYP3A4 mogą
CYP3A4. Nie
na usuwanie
powodowało 1,7-krotne
fingolimod i fosforan fingolimodu.
hamować CYP3A4 (inhibitory proteazy,
makrolidowe, takie jak klarytromycyna lub

Jednoczesne podawanie karbamazepiny w dawce 600 mg dwa razy na dobę w stanie stacjonarnym
AUC fingolimodu i jego
przykład ryfampicyna,
pole AUC fingolimodu i jego
fakt ten może mieć niekorzystny wpływ
substancji należy prowadzić z zachowaniem
dziurawca nie jest zalecane (patrz punkt 4.4).
Interakcje farmakokinetyczne fingolimodu z innymi substancjami Istnieje małe prawdopodobieństwo, by fingolimod wchodził w interakcje z substancjami usuwanymi
transportowych.
Jednoczesne podawanie fingolimodu i cyklosporyny nie powodowało żadnych zmian w ekspozycji na
zmieniał

Jednoczesne stosowanie fingolimodu i doustnych środków antykoncepcyjnych (etynyloestradiolu lub
doustne środki antykoncepcyjne.
antykoncepcyjnymi zawierającymi inne
fingolimod miał wpływ na ekspozycję na te

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację


Kobiety w wieku rozrodczym / Antykoncepcja u kobiet
Fingolimod jest przeciwwskazany u kobiet w wieku rozrodczym niestosujących skutecznej
antykoncepcji (parz punkt 4.3). Z tego względu przed rozpoczęciem leczenia u kobiet w wieku
udzielić informacji
muszą stosować skuteczną
zakończeniu leczenia fingolimodem, ponieważ eliminacja fingolimodu z organizmu trwa

około 2 miesiące od zakończenia leczenia (patrz punkt 4.4).
Szczególne sposoby postępowania opisane są również w Pakiecie Informacji dla Lekarza. Procedury te muszą być wprowadzone przed przepisaniem fingolimodu pacjentkom oraz w trakcie leczenia.
Przerywając leczenie fingolimodem z powodu planowania ciąży należy uwzględnić możliwy nawrót

Ciąża
W oparciu o doświadczenie w stosowaniu u ludzi, dane zebrane po wprowadzeniu produktu leczniczego zawierającego fingolimod sugerują,
krotne zwiększenie ryzyka wystąpienia ciężkich wad
w ciąży w porównaniu z odsetkiem obserwowanym w

Najczęściej zgłaszane wady wrodzone obejmują: - wrodzoną chorobę serca, taką jak ubytek w przegrodzie międzyprzedsionkowej i
- anomalie rozwojowe nerek - anomalie rozwojowe układu mięśniowo-szkieletowego
Nie ma danych dotyczących wpływu fingolimodu na przebieg porodu.
Badania na zwierzętach wykazały toksyczny wpływ na reprodukcję, w tym utratę płodu i wady
(patrz punkt 5.3).
(receptor fosforanu sfingozyny 1)
embriogenezy.
W konsekwencji, fingolimod jest przeciwwskazany podczas ciąży (patrz punkt 4.3). Leczenie
fingolimodem należy przerwać 2 miesiące przed planowaną ciążą (patrz punkt 4.4). Jeśli kobieta
pacjentce porady
związanego z leczeniem oraz

Karmienie piersią
Fingolimod przenika do mleka leczonych zwierząt w okresie laktacji (patrz punkt 5.3). Ze względu na
karmionych piersią,

Płodność
Dane z badań przedklinicznych nie sugerują, by stosowanie fingolimodu było związane ze
zwiększeniem ryzyka zmniejszenia płodności (patrz punkt 5.3).

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn


Fingolimod nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia
pojazdów i obsługiwania maszyn.
Jednakże podczas rozpoczynania leczenia fingolimodem sporadycznie mogą
zawroty głowy lub senność. Podczas rozpoczynania leczenia fingolimodem
pacjenci pozostawali pod obserwacją przez 6 godzin (patrz punkt 4.4 Bradyarytmia).

4.8 Działania niepożądane


Podsumowanie profilu bezpieczeństwa Najczęściej zgłaszane działania niepożądane (występowanie ≥10%) podczas stsowania dawki 0,5 mg to ból głowy (24,5%), zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (15,2%), biegunka (12,6%), kaszel (12,3%), grypa (11,4%), zapalenie zatok (10,9%) i ból pleców (10,0%).
Tabelaryczna lista działań niepożądanych Działania niepożądane zgłaszane podczas badań klinicznych i wynikające z doświadczeń po dopuszczeniu do obrotu pochodziły zarówno ze zgłoszeń spontanicznych jak i z danych literaturowych. Częstość ich występowania przedstawiono według
bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do <1/10); niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100); rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000); bardzo rzadko (<1/10 000); częstość nieznana (nie może
być określona na podstawie dostępnych danych). W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania działania niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze Bardzo często Grypa
Często Zakażenia herpeswirusami

Niezbyt często: Zapalenie płuc Częstość nieznana: Postępująca wieloogniskowa leukoencefalopatia (PML)**
Nowotwory łagodne, złośliwe i nieokreślone (w tym torbiele i polipy) Często: Rak podstawnokomórkowy Niezbyt często: Czerniak złośliwy**** Rzadko: Chłoniak*** Rak kolczystokomórkowy**** Bardzo rzadko: Mięsak Kaposiego**** Częstość nieznana: Rak z komórek Merkla*** Zaburzenia krwi i układu chłonnego Często: Limfopenia
Niezbyt często: Małopłytkowość Częstość nieznana: Autoimmunologiczna niedokrwistość hemolityczna*** Obrzęki obwodowe*** Zaburzenia układu immunologicznego Częstość nieznana: Reakcje nadwrażliwości, w tym wysypka, pokrzywka i obrzęk naczynioruchowy po rozpoczęciu leczenia*** Zaburzenia psychiczne Często: Depresja Niezbyt często: Obniżenie nastroju
Zaburzenia układu nerwowego Bardzo często: Ból głowy

Często: Zawroty głowy Migrena Niezbyt często: Drgawki Rzadko: Zespół odwracalnej tylnej encefalopatii (PRES)* Częstość nieznana: Ciężkie zaostrzenie choroby po zakończeniu leczenia fingolimodem*** Zaburzenia oka Często: Nieostre widzenie Niezbyt często: Obrzęk plamki Zaburzenia serca Często: Bradykardia Blok przedsionkowo-komorowy Bardzo rzadko: Inwersja załamka T*** Zaburzenia naczyniowe Często: Nadciśnienie Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Bardzo często: Kaszel Często: Duszność Zaburzenia żołądka i jelit Bardzo często: Biegunka Niezbyt często: Nudności*** Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Częstość nieznana: Ostra niewydolność wątroby***
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Często: Wyprysk Łysienie Świąd Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej Bardzo często: Ból pleców Często: Ból mięśni Ból stawów Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Często: Osłabienie Badania diagnostyczne Bardzo często: Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (aminotransferazy alaninowej (ALT), gamma-glutamylotransferazy (GGT), aminotransferazy asparaginianowej (AST)) Często: Zmniejszenie masy ciała*** Zwiększenie stężenia triglicerydów we krwi Częstość nieznana: Zmniejszenie liczby neutrofili * Kategorie częstości występowania zostały ustalone w oparciu o szacunkowe narażenie na fingolimod około 10 000 pacjentów we wszystkich badaniach klinicznych. ** PML i zakażenia kryptokokowe (w tym przypadki kryptokokowego zapalenia opon mózgowych) zgłaszano po wprowadzeniu leku do obrotu (patrz punkt 4.4). *** Działania niepożądane pochodzące z doniesień spontanicznych i piśmiennictwa **** Kategoria częstości i ocena ryzyka zostały ustalone na podstawie szacunkowej ekspozycji
ponad 24 000 pacjentów na fingolimod w dawce 0,5 mg we wszystkich badaniach klinicznych.
Opis wybranych działań niepożądanych



W badaniach klinicznych w stwardnieniu rozsianym całkowita częstość zakażeń (65,1%) po podaniu
fingolimodem częściej występowały zakażenia dolnych dróg oddechowych, głównie zapalenie
oskrzeli i zapalenie płuc oraz w mniejszym stopniu zakażenia herpeswirusami.
Donoszono o występowaniu przypadków rozsianych zakażeń herpeswirusami, w tym przypadków śmiertelnych, nawet po stosowaniu dawki 0,5 mg.
Po wprowadzeniu produktu leczniczego zawierającego fingolimod do obrotu zgłaszano przypadki zakażeń drobnoustrojami oportunistycznymi,
wietrznej i półpaśca [VZV], wirusem JC [Johna Cunninghama] wywołującym postępującą wieloogniskową leukoencefalopatię, wirusem opryszczki pospolitej [HSV]), grzybami (np. kryptokokami, w tym kryptokokowym zapaleniem opon mózgowych) lub
atypowymi mykobakteriami), z których część była śmiertelna (patrz punkt 4.4).
Zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV), w tym występowanie brodawczaka, dysplazji,
leczenia fingolimodem w okresie po wprowadzeniu produktu leczniczego zawierającego fingolimod do obrotu. Z uwagi na immunosupresyjne właściwości fingolimodu
rozważyć szczepienie przeciwko HPV przed rozpoczęciem leczenia fingolimodem biorąc pod
uwagę zalecenia dotyczące szczepienia. Zaleca się wykonywanie badań przesiewowych w kierunku
standardami

W badaniach klinicznych w stwardnieniu rozsianym obrzęk plamki występował u 0,5% pacjentów
dawką 1,25 mg.
leczenia. Niektórzy
ostrości wzroku, natomiast u
rozpoznany podczas rutynowego badania
poprawie lub ustępował samoistnie po przerwaniu
ryzyka rzutu po wznowieniu leczenia.
Częstość występowania obrzęku plamki jest zwiększona u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym i
wywiadem w
wywiadu). Stosowanie
chorobą związaną
nie było badane. W
włączono pacjentów z cukrzycą, leczenie fingolimodem w dawce 2,5 mg i 5 mg spowodowało 2- krotne zwiększenie częstości

Bradyarytmia Rozpoczęcie leczenia fingolimodem powoduje przemijające spowolnienie częstości akcji serca i może być również związane ze zwolnieniem przewodzenia przedsionkowo- komorowego.
spowolnienie częstości akcji serca obserwowano w ciągu 6 godzin od rozpoczęcia leczenia i oznaczało ono zmniejszenie średniej
podaniu fingolimodu w dawce 0,5 mg. U pacjentów stosujących fingolimod w dawce 0,5 mg częstość akcji serca poniżej 40 uderzeń na
minutę u dzieci i młodzieży obserwowano rzadko. Średnia częstość akcji serca powracała do stanu wyjściowego w ciągu miesiąca przewlekłego leczenia.
występowały łagodne lub


uczucie zmęczenia i (lub) kołatania serca, które ustępowały w ciągu pierwszych 24 godzin od rozpoczęcia leczenia (patrz punkty 4.4 i 5.1).
W badaniach klinicznych w stwardnieniu rozsianym wykryto blok przedsionkowo- komorowy
pacjentów dorosłych
dorosłych wystąpił on u 4,7%
pacjentów przyjmujących domięśniowo
otrzymujących placebo. Blok przedsionkowo-komorowy
niż 0,2% pacjentów dorosłych stosujących fingolimod w dawce 0,5 mg. Po wprowadzeniu produktu leczniczego zawierającego fingolimod do obrotu odnotowano pojedyncze
zgłoszenia przemijającego, samoistnie ustępującego, pełnego bloku przedsionkowo- komorowego
fingolimodu. Stan pacjentów samoistnie powrócił do normy. Zaburzenia przewodzenia obserwowane
leczniczego zawierającego fingolimod do obrotu były zazwyczaj
bezobjawowe i ustępowały w ciągu pierwszych 24 godzin od rozpoczęcia leczenia. Mimo, iż większość pacjentów nie wymagała interwencji medycznej, jeden pacjent leczony
fingolimodem w dawce 0,5 mg otrzymał izoprenalinę z powodu bloku przedsionkowo- komorowego typu Mobitz I drugiego stopnia.
Po wprowadzeniu produktu leczniczego zawierającego fingolimod do obrotu obserwowano pojedyncze zdarzenia występujące z
rozpoczęcia leczenia, w tym przemijającą asystolię i
tych przypadków była utrudniona z powodu jednoczesnego
leczniczych i (lub) choroby współistniejącej. Związek tych zdarzeń z
niepewny.

W badaniach klinicznych w stwardnieniu rozsianym stosowanie fingolimodu w dawce 0,5 mg było związane ze średnim zwiększeniem o około 3 mmHg skurczowego ciśnienia krwi oraz o około 1 mmHg rozkurczowego ciśnienia krwi obserwowanym około 1 miesiąc po rozpoczęciu leczenia.
6,5% pacjentów
placebo. Po wprowadzeniu
zgłaszano przypadki nadciśnienia tętniczego w pierwszym miesiącu po
pierwszego dnia leczenia, które mogą wymagać podania leków
odstawienia fingolimodu (patrz także punkt 4.4,

U pacjentów dorosłych oraz u dzieci i młodzieży ze stwardnieniem rozsianym leczonych fingolimodem zgłaszano zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. W badaniach klinicznych w stwardnieniu rozsianym u 8,0% oraz 1,8% dorosłych pacjentów leczonych produktem leczniczym zawierającym
zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej (ALT)
≥3x GGN (górna granica normy) i ≥5x GGN. U niektórych
aktywności transaminaz wątrobowych miało miejsce po wznowieniu
istnienie związku z fingolimodem. W badaniach klinicznych,
aminotransferazy alaninowej (ALT) odnotowywano w całym okresie
większość przypadków występowała w ciągu pierwszych 12 miesięcy. Aktywność
aminotransferazy alaninowej (ALT) w surowicy powróciła do normy w ciągu około 2 miesięcy po odstawieniu fingolimodu. U niewielkiej liczby pacjentów (N=10 przy dawce 1,25 mg, N=2 przy dawce 0,5 mg) ze zwiększeniem aktywności aminotransferazy alaninowej (ALT) ≥5x GGN, którzy kontynuowali leczenie fingolimodem, aktywność enzymów
do normy po około 5 miesiącach (patrz także punkt 4.4, Czynność wątroby).


Zaburzenia układu nerwowego W badaniach klinicznych miały miejsce rzadkie zdarzenia dotyczące układu nerwowego u pacjentów
niedokrwienne i
zbliżone do ostrego
encephalomyelitis, ADEM).
Przypadki drgawek, w tym stanu padaczkowego były zgłaszane po zastosowaniu fingolimodu w badaniach klinicznych oraz po wprowadzeniu produktu leczniczego zawierającego fingolimod do obrotu.
Zaburzenia naczyniowe Rzadkie przypadki zarostowej choroby tętnic obwodowych występowały u pacjentów leczonych fingolimodem w większych dawkach (1,25 mg).

Podczas leczenia fingolimodem, począwszy od 1. miesiąca obserwowano nieznaczne, zależne od dawki zmniejszenie wartości natężonej objętości wydechowej (ang. forced expiratory volume, FEV 1 ) i zdolności dyfuzyjnej płuc dla tlenku węgla (ang. diffusion
capacity for carbon monoxide, DLCO), które następnie ulegały stabilizacji. W 24. miesiącu, procentowe
względem wartości wyjściowych wynosiło 2,7% dla fingolimodu
zakończeniu leczenia. Zmniejszenie
0,5 mg oraz 2,7% dla placebo (patrz także punkt 4.4. Działania na układ oddechowy).

Obserwowano przypadki różnych typów chłoniaków, zarówno w badaniach klinicznych jak i po
śmiertelny przypadek chłoniaka z komórek B związanego z
(EBV). Częstość występowania chłoniaków nieziarniczych (z
zastosowaniu fingolimodu była większa w badaniach klinicznych
populacji ogólnej. Po wprowadzeniu produktu leczniczego zawierającego fingolimod do obrotu zgłaszano także pewne
limfocytów T (ziarniniak grzybiasty) (patrz także punkt 4.4. Nowotwory złośliwe).

U pacjentów leczonych fingolimodem zgłaszano bardzo rzadkie przypadki zespołu hemofagocytarnego zakończone zgonem w przebiegu zakażeń. Zespół hemofagocytarny to rzadka
oraz różnymi chorobami autoimmunologicznymi.
Dzieci i młodzież
W kontrolowanym badaniu D2311 (patrz punkt 5.1) z udziałem dzieci i młodzieży (patrz punkt 5.1) profil
lat) otrzymujących
profilu bezpieczeństwa
obserwowano więcej zaburzeń
w tej podgrupie pacjentów z uwagi na
klinicznego.
W badaniu z udziałem dzieci i młodzieży przypadki napadów drgawkowych zgłaszano u 5,6% pacjentów leczonych fingolimodem oraz u 0,9% pacjentów leczonych interferonem beta-1a.
Wiadomo, że w populacji pacjentów ze stwardnieniem rozsianym depresja i lęk występują z

większą częstością. Depresję i lęk zgłaszano także u dzieci i młodzieży leczonych fingolimodem.
U pacjentów stosujących fingolimod odnotowano łagodne, pojedyncze przypadki zwiększonego stężenia bilirubiny.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49-21-301, fax: +48 22 49-21-309, Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie


Pojedyncze dawki do 80 razy większe od dawki zalecanej (0,5 mg) były dobrze tolerowane przez zdrowych dorosłych ochotników. Po podaniu dawki 40 mg, 5 z 6 pacjentów zgłaszało łagodny ucisk lub uczucie dyskomfortu w klatce piersiowej, co klinicznie odpowiadało reaktywności drobnych oskrzeli.
Fingolimod może wywoływać bradykardię podczas rozpoczynania leczenia. Zmniejszenie częstości akcji serca zazwyczaj występuje w ciągu jednej godziny od podania pierwszej dawki i jest największe w ciągu 6 godzin. Ujemny efekt chronotropowy fingolimodu utrzymuje się dłu żej niż przez 6 godzin, słabnąc coraz bardziej w kolejnych dniach leczenia (szczegółowe informacje, patrz punkt 4.4). Donoszono o wolnym przewodzeniu przedsionkowo- komorowym i pojedynczych przypadkach występowania przemijającego, samoistnie ustępującego pełnego bloku przedsionkowo- komorowego (patrz punkty 4.4 i 4.8).
Jeśli przedawkowanie jest jednocześnie pierwszym narażeniem na fingolimod, ważne jest, by monitorować stan pacjentów za pomocą ciągłego (w czasie rzeczywistym) badania EKG oraz cogodzinnego pomiaru tętna i ciśnienia krwi, co najmniej przez pierwszych 6 godzin (patrz punkt 4.4).
Ponadto, jeśli po 6 godzinach częstość akcji serca wynosi <45 uderzeń na minutę u osób dorosłych, <55 uderzeń na minutę u dzieci i młodzieży w wieku 12 lat i starszych lub <60 uderzeń na minutę u
podania pierwszej dawki
stopnia co najmniej II, lub jeśli
monitorowanie co najmniej do następnego dnia, aż
bloku przedsionkowo-komorowego stopnia III w
powinno skutkować przedłużonym do następnego dnia

Fingolimod nie jest usuwany z organizmu ani poprzez dializę, ani poprzez wymianę osocza.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE


5.1 Właściwości farmakodynamiczne


Grupa farmakoterapeutyczna: Leki immunosupresyjne, selektywne leki immunosupresyjne, kod ATC:


Mechanizm działania
Fingolimod jest modulatorem receptora sfingozyno-1-fosforanu. Fingolimod jest metabolizowany
Fosforan fingolimodu
sfingozyno-1-fosforanu (S1P)
barierę krew-mózg, by następnie związać
znajdującym się na komórkach nerwowych ośrodkowego
Działając jako czynnościowy antagonista receptorów S1P na limfocytach,
fingolimodu blokuje zdolność limfocytów do wyjścia z węzłów chłonnych, co skutkuje ich
redystrybucją, a nie utratą. Badania na zwierzętach wykazały, że w wyniku redystrybucji limfocytów
komórek Th17 do
tkanki nerwowej. Badania na
może również działać poprzez
nerwowych.
Działanie farmakodynamiczne
W ciągu 4-6 godzin po podaniu pierwszej dawki 0,5 mg fingolimodu liczba limfocytów zmniejsza się
codziennego dalszego stosowania
dwóch tygodni, osiągając minimalne
wartości wyjściowych. U około 18% pacjentów
poniżej 200 komórek/mikrolitr odnotowano co najmniej raz.
utrzymuje się podczas przewlekłego codziennego podawania leku. Większość
B regularnie migruje przez narządy limfatyczne i to właśnie głównie na te komórki
fingolimod. Około 15-20% limfocytów T posiada fenotyp efektorowych komórek pamięci,
istotnych dla obwodowego nadzoru immunologicznego. Ponieważ limfocyty te zazwyczaj nie podlegają krążeniu przez narządy limfatyczne, nie ulegają one wpływowi fingolimodu. Widoczne
przerwania leczenia
jednego do dwóch miesięcy. Przewlekłe podawanie fingolimodu prowadzi do łagodnego zmniejszenia się liczby neutrofilów do
monocytów.
Fingolimod powoduje przemijające spowolnienie częstości akcji serca i zwolnienie przewodzenia

4.4 i 4.8). Maksymalne


podania dawki, przy czym 70%
pierwszego dnia leczenia. W miarę
akcji serca wraca do wartości wyjściowych.
stosowaniem fingolimodu można odwrócić podając
izoprenaliny. Wykazano, że salmeterol w postaci wziewnej ma
działanie chronotropowe. Podczas rozpoczynania leczenia fingolimodem
przedwczesnych skurczów przedsionkowych, jednak nie dochodzi do zwiększenia
migotania/trzepotania przedsionków lub arytmii komorowych bądź ektopii. Leczenie
fingolimodem nie jest związane ze zmniejszeniem pojemności minutowej serca. Autonomiczne reakcje serca, w tym dzienne zmiany częstości akcji serca oraz reakcja na wysiłek nie ulegają zmianie

S1P4 może częściowo przyczyniać się do występowania tego efektu, jednak nie był to główny


działania w bradykardii i zwężeniu naczyń był także analizowany w warunkach in vitro u świnek morskich oraz w aorcie i
że bradykardia może występować głównie
prostowniczego kanału potasowego typu IKACh lub
kanału potasowego aktywowanego białkiem G (IKACh/GIRK, ang. inward-rectifying potassium channel / G-protein activated inwardly rectifying K + channel), a zwężenie
od wapnia.
Leczenie pojedynczymi lub wielokrotnymi dawkami 0,5 mg i 1,25 mg fingolimodu w ciągu dwóch
mierzonych za
i natężonego przepływu wydechowego (FEF) 25-75. Jednak podanie pojedynczej dawki fingolimodu ≥5 mg (10 krotność dawki zalecanej do stosowania) jest związane z występowaniem
Leczenie wielokrotnymi dawkami 0,5 mg,
zaburzeniami natlenowania lub desaturacją podczas
reaktywności dróg oddechowych na metacholinę. U pacjentów
występuje prawidłowa odpowiedź rozkurczowa na podanie wziewnych beta-agonistów.
Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania
Skuteczność fingolimodu wykazano w dwóch badaniach z zastosowaniem dawek
fingolimodu 0,5 mg i 1,25 mg, podawanych raz na dobę dorosłym pacjentom z ustępująco- nawracającą postacią stwardnienia rozsianego (ang. relapsing-remitting multiple sclerosis, RRMS).
ciągu 2 lat lub ≥1 rzut
ruchowej (EDSS) wyniósł
populacji dorosłych pacjentów zostało
zawierającego fingolimod.
Badanie D2301 (FREEDOMS) było 2- letnim, randomizowanym, przeprowadzonym metodą
podwójnie ślepej próby badaniem III fazy kontrolowanym placebo, z udziałem 1 272 pacjentów
placebo). Mediany
i wynik w skali EDSS 2,0.
istotnych różnic pomiędzy dawką 0,5 mg
końcowego.
Tabela 1 Badanie D2301 (FREEDOMS): zestawienie najważniejszych wyników

Fingolimod 0,5 mg Placebo Kliniczne punkty końcowe Roczny wskaźnik rzutów (pierwszorzędowy punkt końcowy) 0,18** 0,40 Odsetek pacjentów bez rzutów po 24 miesiącach 70%** 46% Odsetek z postępem niesprawności potwierdzonym po 3 miesiącach † 17% 24% Współczynnik ryzyka (95% CI) 0,70 (0,52, 0,96)*
Punkty końcowe w badaniu MRI Mediana (średnia) liczby nowych lub powiększających się zmian w obrazach T2- zależnych w okresie 24 miesięcy 0,0 (2,5)** 5,0 (9,8) Mediana (średnia) liczby zmian ulegających wzmocnieniu po podaniu Gd w 24. miesiącu 0,0 (0,2)** 0,0 (1,1)

Mediana (średnia) % zmiany w objętości mózgu w ciągu 24 miesięcy -0,7 (-0,8)** -1,0 (-1,3) † Progresja niesprawności definiowana jako zwiększenie o 1 punkt w wyniku EDSS potwierdzonym po 3 miesiącach ** p<0,001, *p<0,05 w porównaniu z placebo Wszystkie analizy klinicznych punktów końcowych przeprowadzano w populacji intent to treat. Do analiz MRI wykorzystano zbiory danych możliwe do oceny.
Pacjenci, którzy ukończyli 24-miesięczne badanie główne FREEDOMS mieli możliwość
otrzymywania fingolimodu w ramach udziału w badaniu przedłużonym (D2301E1) z zaślepieniem
kontynuowało leczenie
leczenie z placebo na dawkę 1,25 mg). Po 12 miesiącach (miesiąc 36.) w badaniu pozostawało nadal 856 pacjentów (93%). Pomiędzy miesiącem 24. a 36. roczny wskaźnik rzutów (ARR) u pacjentów leczonych fingolimodem w dawce
leczeniu dawką 0,5 mg, wyniósł 0,17 (0,21 w badaniu
przeszli z grupy placebo na leczenie fingolimodem w dawce 0,5 mg, wyniósł 0,22 (0,42 w badaniu głównym). Porównywalne wyniki uzyskano w powtórnym, 2- letnim, randomizowanym, podwójnie zaślepionym
pacjentów (n=358
przyjmowało placebo) z
wyjściowych parametrów
wynik w skali EDSS 2,5.
Tabela 2 Badanie D2309 (FREEDOMS 2): najważniejsze wyniki

Fingolimod 0,5 mg Placebo Kliniczne punkty końcowe Roczny wskaźnik rzutów (pierwszorzędowy punkt końcowy) 0,21** 0,40 Odsetek pacjentów bez rzutów po 71,5%** 52,7% Odsetek z postępem niesprawności potwierdzonym po 3 miesiącach† 25% 29% Współczynnik ryzyka (95% CI) 0,83 (0,61; 1,12)
Punkty końcowe w badaniu MRI Mediana (średnia) liczby nowych lub powiększających się zmian w obrazach T2- zależnych w okresie 24 miesięcy 0,0 (2,3)** 4,0 (8,9) Mediana (średnia) liczby zmian ulegających wzmocnieniu po podaniu Gd w 24. miesiącu 0,0 (0,4)** 0,0 (1,2) Mediana (średnia) % zmiany w objętości mózgu w ciągu 24 miesięcy -0,71 (-0,86)** -1,02 (-1,28) † Progresja niesprawności definiowana jako zwiększenie o 1 punkt w wyniku EDSS potwierdzonym po 3 miesiącach ** p<0,001 w porównaniu z placebo Wszystkie analizy klinicznych punktów końcowych przeprowadzano w populacji intent to treat. Do analiz MRI wykorzystano zbiory danych możliwe do oceny.
Badanie D2302 (TRANSFORMS) było rocznym, randomizowanym, przeprowadzonym metodą
substancją


0,5 mg, 420 w grupie 1,25 mg, 431 w grupie interferonu beta-1a, w dawce 30 μg we wstrzyknięciu domięśniowym

w Tabeli 3. Nie obserwowano istotnych
odniesieniu do punktów końcowych badania.
Tabela 3 Badanie D2302 (TRANSFORMS): zestawienie najważniejszych wyników

Fingolimod 0,5 mg Interferon beta- 1a, 30 μg Kliniczne punkty końcowe Roczny wskaźnik rzutów (pierwszorzędowy punkt końcowy) 0,16** 0,33 Odsetek pacjentów bez rzutów po 12 miesiącach 83%** 71% Odsetek z postępem niesprawności potwierdzonym po 3 miesiącach † 6% 8% Współczynnik ryzyka (95% CI) 0,71 (0,42; 1,21)
Punkty końcowe w badaniu MRI Mediana (średnia) liczby nowych lub powiększających się zmian w obrazach T2- zależnych w okresie 12 miesięcy 0,0 (1,7)* 1,0 (2,6) Mediana (średnia) liczby zmian ulegających wzmocnieniu po podaniu Gd w 12. Miesiącu 0,0 (0,2)** 0,0 (0,5) Mediana (średnia) % zmiany w objętości mózgu w ciągu 12 miesięcy -0,2 (-0,3)** -0,4 (0,5) † Progresja niesprawności definiowana jako zwiększenie o 1 punkt w wyniku EDSS potwierdzonym po 3 miesiącach * p<0,01, **p<0,001 w porównaniu z interferonem beta-1a Wszystkie analizy klinicznych punktów końcowych przeprowadzano w populacji intent to treat. Do analiz MRI wykorzystano zbiory danych możliwe do oceny.
Pacjenci, którzy ukończyli 12-miesięczne badanie główne TRANSFORMS mieli możliwość
otrzymywania fingolimodu w ramach uczestnictwa w badaniu przedł użonym (D2302E1) z zaślepieniem dawkowania leku. Do tego badania włączono w sumie 1 030 pacjentów, jednak dawką
zmieniło leczenie z
zmieniło leczenie z interferonu
(miesiąc 24.) w badaniu nadal

12. a 24. ARR dla pacjentów leczonych


głównym, którzy kontynuowali leczenie dawką 0,5 mg wyniósł 0,20 (0,19 w badaniu głównym). ARR dla pacjentów, którzy zmienili leczenie z interferonu beta-1a na fingolimod w dawce 0,5 mg wyniósł 0,33 (0,48 w badaniu głównym).
Zbiorcze wyniki badań D2301 i D2302 wykazały konsekwentne, statystycznie znamienne
zmniejszenie rocznego wskaźnika rzutów w porównaniu z terapią odniesienia w podgrupach wyłonionych względem płci, wieku, wcześniej stosowanego leczenia w stwardnieniu rozsianym,

Dalsze analizy danych z badań klinicznych wskazują spójne wyniki leczenia w podgrupach pacjentów z ustępująco-nawracającą postacią stwardnienia rozsianego o dużej aktywności.
Dzieci i młodzież
Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania fingolimodu podawanego raz na dobę w dawkach

0,25 mg lub 0,5 mg (dobór dawki w oparciu o masę ciała i pomiar ekspozycji) zostały ustalone w populacji
postacią stwardnienia

Badanie D2311 (PARADIGMS) było podwójnie ślepym, podwójnie pozorowanym badaniem
kontrolowanym aktywnym leczeniem, o elastycznym czasie trwania nieprzekraczającym 24 miesięcy,
leczonych fingolimodem,
wstrzyknięciach domięśniowych raz na

Mediany wartości dotyczących charakterystyki wyjściowej wyniosły: wiek 16 lat, mediana czasu
wyższej w skali
ukończyło główną fazę
pacjentów leczonych

Tabela 4 Badanie D2311 (PARADIGMS): najważniejsze wyniki

Fingolimod 0,25 mg lub 0,5
Interferon beta- 1a 30 μg Kliniczne punkty końcowe N=107 N=107 #
Roczny wskaźnik rzutów (pierwszorzędowy punkt końcowy) 0,122** 0,675 Odsetek pacjentów bez rzutów po 24 miesiącach 85,7** 38,8 Punkty końcowe w badaniu MRI
Roczny wskaźnik liczby nowych lub powiększających się zmian w obrazach T2- zależnych
n=106 n=102 Skorygowana średnia 4,393** 9,269 Liczba zmian w obrazach T1-zależnych ulegających wzmocnieniu po podaniu gadolinu na jedno badanie, do miesiąca 24. n=105 n=95 Skorygowana średnia 0,436** 1,282 Roczny wskaźnik atrofii mózgu od stanu wyjściowego do miesiąca 24. n=96 n=89 Średnia najmniejszych kwadratów -0,48* -0,80 # Jeden pacjent losowo przydzielony do leczenia interferonem beta-1a we wstrzyknięciu domięśniowym nie był w stanie połknąć leku podwójnie pozorowanego i wycofał się z badania. Ten pacjent został wykluczony z pełnej analizowanej grupy i z populacji do oceny
* p<0,05, ** p<0,001, w porównaniu z interferonem beta-1a. Wszystkie analizy klinicznych punktów końcowych zostały przeprowadzone na pełnej analizowanej grupie.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne


Dane farmakokinetyczne pochodzą od zdrowych dorosłych ochotników, dorosłych pacjentów po

Farmakologicznie czynnym metabolitem odpowiedzialnym za skuteczność leku jest fosforan
fingolimodu.
Wchłanianie
Fingolimod jest wchłaniany powoli (t max wynosi 12-16 godzin) i w dużym stopniu (≥85%).


Biodostępność bezwzględna po podaniu doustnym wynosi 93% (95% przedział ufności: 79- 111%).
dawkowania raz na dobę
początkowej.
Spożycie pokarmu nie powoduje zmian w C max lub ekspozycji (AUC) na fingolimod. C max fosforanu
niezmienione. Dlatego fingolimod może być przyjmowany niezależnie od posiłków (patrz punkt 4.2).
Dystrybucja
Fingolimod podlega znacznej dystrybucji w krwinkach czerwonych, a odsetek ich dystrybucji do
wychwytem w
wiążą się w dużym stopniu z

Fingolimod w dużym stopniu podlega dystrybucji do tkanek, przy objętości dystrybucji wynoszącej
którym podano
fingolimodu wykazało, że
mężczyzn ze stwardnieniem rozsianym,
dobę, średnia ilość fingolimodu (i
stacjonarnym była około 10 000 razy mniejsza niż

Metabolizm
U ludzi fingolimod jest przekształcany w mechanizmie odwracalnej stereoselektywnej fosforylacji do
Fingolimod ulega eliminacji w
przez izoenzym CYP4F2 oraz
rozkładowi do nieaktywnych metabolitów, podobnemu do tego, jaki ma miejsce w przypadku kwasów tłuszczowych. Obserwowano również tworzenie farmakologicznie nieaktywnych, niepolarnych ceramidowych analogów
metabolizmie fingolimodu został częściowo
CYP4F2, jak i CYP3A4.
Po jednokrotnym doustnym podaniu fingolimodu znakowanego [ 14 C], głównymi składnikami we krwi,
dni po podaniu
(23%), fosforan
(8%), ceramid M29 (9%) oraz ceramid M30 (7%)).
Eliminacja
Klirens fingolimodu z krwi wynosi 6,3±2,3 l/h, a przeciętny końcowy okres półtrwania (t 1/2 ) wynosi
w fazie

Po podaniu doustnym około 81% dawki ulega powolnemu wydaleniu z moczem w postaci
nieaktywnych metabolitów. Fingolimod i fosforan fingolimodu nie są wydalane z moczem w postaci
ilościach
89% podanej dawki.

Liniowość
Stężenie fingolimodu i fosforanu fingolimodu zwiększa się w sposób proporcjonalny do dawki po

Charakterystyka w szczególnych grupach pacjentów
Płeć, grupy etniczne i zaburzenia czynności nerek Farmakokinetyka fingolimodu i fosforanu fingolimodu nie różni się u kobiet i mężczyzn, u pacjentów
stopniu od łagodnego

Zaburzenia czynności wątroby U pacjentów z łagodnymi, umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (stopnia A,
max fingolimodu, jednak AUC fingolimodu
ciężkimi zaburzeniami czynności
max fosforanu fingolimodu zmniejszyło się o 22%, a AUC nie
Farmakokinetyka fosforanu fingolimodu nie była oceniana u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby. Pozorny okres półtrwania
fingolimodu nie ulega zmianie u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby, natomiast u
on wydłużony o około

Fingolimodu nie należy stosować u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (stopnia C
leczenie fingolimodem
wątroby (patrz punkt 4.2).
Pacjenci w podeszłym wieku Doświadczenie kliniczne i dane farmakokinetyczne pochodzące od pacjentów w wieku powyżej 65 lat
Fingolimod SUN u pacjentów w wieku

Dzieci i młodzież
U dzieci i młodzieży (w wieku 10 lat i starszych) stężenia fosforanu fingolimodu wzrastają w sposób widocznie proporcjonalny do dawki w zakresie dawek od 0,25 mg do 0,5 mg.
Stężenie fosforanu fingolimodu w stanie stacjonarnym jest o około 25% mniejsze u dzieci i młodzieży
fingolimodu niż
fingolimodem w dawce 0,5 mg

Dane dotyczące dzieci w wieku poniżej 10 lat nie są dostępne.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie


Profil bezpieczeństwa fingolimodu w badaniach przedklinicznych oceniano u myszy, szczurów, psów i małp. Głównymi narządami docelowymi był układ limfatyczny (limfopenia i zanik tkanki
oskrzelowo-
krwi, zmiany
naczynia krwionośne


i większych w badaniu trwającym 2 lata, co stanowi około 4-krotność układowej ekspozycji (AUC) u ludzi po podaniu dawki 0,5 mg na dobę.
Nie stwierdzono dowodów na działanie rakotwórcze w 2- letnim badaniu biologicznym na szczurach,
dawki 2,5 mg/kg mc.,
(AUC) u ludzi po podaniu dawki
zwiększenie częstości występowania
większych, odpowiadających około 6-krotności wielkości układowej ekspozycji (AUC) u ludzi po podaniu dawki 0,5 mg na dobę.
W badaniach na zwierzętach fingolimod nie miał działania mutagennego ani klastogennego.
Fingolimod nie miał wpływu na liczbę/ruchliwość plemników ani na płodność samców i samic
około 150-krotności
0,5 mg na dobę.
Fingolimod miał działanie teratogenne u szczurów po podaniu dawek w wysokości 0,1 mg/kg mc. lub
pacjentów po
trzewnych u płodów
ocena działania teratogennego u
mg/kg mc. i większych obserwowano
dawki 5 mg/kg mc. odnotowano zmniejszenie
wzrostu płodów. Ekspozycja na lek u królików po podaniu
ekspozycji u pacjentów.
U szczurów przeżycie miotu pokolenia F1 było zmniejszone we wczesnym okresie poporodowym przy zastosowaniu dawek niepowodujących toksycznych działań na matkę. Jednak masa ciała, rozwój,
wpływem leczenia fingolimodem.
Fingolimod przenikał do mleka leczonych zwierząt w okresie laktacji w stężeniach od 2- do 3- krotnie
przenikały przez

Badania na młodych osobnikach zwierząt
Wyniki dwóch badań dotyczących toksyczności przeprowadzonych na młodych osobnikach szczurów
dojrzewanie płciowe i
hemocyjaniną (ang. keyhole
działania niepożądane. Ogółem, związane z
osobniki zwierząt były porównywalne z jego działaniami
osobników szczura, którym podano dawki na podobnym poziomie, z
mineralnej gęstości kości i zaburzeń neurobehawioralnych (osłabiona reakcja
na bodziec akustyczny) obserwowanych po podaniu dawek 1,5 mg/kg mc. i większych
młodym osobnikom zwierząt oraz brak przerostu tkanki mięśniowej gładkiej w płucach młodych

6. DANE FARMACEUTYCZNE


6.1 Wykaz substancji pomocniczych



Wypełnienie kapsułki Magnezu stearynian Polakrylin potasu Krospowidon typ A Krzemionka koloidalna bezwodna
Osłonka kapsułki
Wieczko kapsułki Żelaza tlenek, ż ółty (E 172) Tytanu dwutlenek (E 171) Żelatyna Sodu laurylosiarczan
Korpus kapsułki Tytanu dwutlenek (E 171) Żelatyna Sodu laurylosiarczan
Tusz Szelak (E 904) Glikol propylenowy (E 1520) Potasu wodorotlenek Żelaza tlenek, czarny (E 172)

6.2 Niezgodności farmaceutyczne


Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności



6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania


Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30°C.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania


Blister perforowany z folii OPA/Aluminium/PVC/Aluminium, podzielny na dawki pojedyncze w tekturowym pudełku.
Wielkości opakowań: 7 x 1, 28 x 1, 56 x 1 lub 98 kapsułek twardych
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania


Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU


Sun Pharmaceutical Industries Europe B.V. Polarisavenue 87 Holandia

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU


Pozwolenie nr 26054

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO

OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
19.10.2020

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
17.04.2024