Rudavane
Rupatadinum
Tabletki 10 mg | Rupatadinum 10 mg
Delorbis Pharmaceuticals Ltd., Cypr
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Rudavane, 10 mg, tabletki Rupatadinum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. − Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. − W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. − Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. − Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
1. Co to jest lek Rudavane i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Rudavane
3. Jak stosować lek Rudavane
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Rudavane
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Rudavane i w jakim celu się go stosuje
Rupatadyna, substancja czynna leku Rudavane, wykazuje działanie przeciwhistaminowe.
Lek Rudavane łagodzi objawy alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa, takie jak: kichanie, katar, świąd oczu i nosa.
Lek Rudavane jest również stosowany w celu złagodzenia objawów związanych z pokrzywką (alergiczna wysypka skórna), takich jak swędzenie i pokrzywka (miejscowe zaczerwienienie i obrzęk skóry).
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Rudavane
Kiedy nie stosować leku Rudavane • jeśli pacjent ma uczulenie na rupatadynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Rudavane należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą. Jeśli u pacjenta występuje niewydolność nerek lub wątroby, należy poradzić się lekarza. Obecnie nie zaleca się stosowania leku Rudavane u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. W przypadku niskiego stężenia potasu we krwi i (lub) nieprawidłowego zapisu pracy serca (znanego jako wydłużenia odstępu QTc w zapisie EKG), który może występować w niektórych chorobach serca, należy zwrócić się po poradę do lekarza.
Jeśli pacjent ma powyżej 65 lat, powinien skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Dzieci Leku Rudavane nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat.
Rudavane a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, również tych, które wydawane są bez recepty.
Jeśli pacjent zażywa lek Rudavane, nie powinien zażywać leków zawierających ketokonazol lub erytromycynę.
Jeśli pacjent zażywa leki hamujące ośrodkowy układ nerwowy lub statyny, powinien skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem leku Rudavane.
Rudavane z jedzeniem i piciem Lek Rudavane nie powinien być przyjmowany w połączeniu z sokiem grejpfrutowym, ponieważ może to zwiększyć stężenie leku Rudavane w organizmie.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Nie należy przyjmować leku Rudavane w czasie ciąży i karmienia piersią, chyba że jest to wyraźnie wskazane przez lekarza. Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Lek Rudavane, stosowany w zalecanej dawce, nie powinien wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednak, jeśli pacjent po raz pierwszy zażywa lek Rudavane, powinien zachować ostrożność i obserwować swoją reakcję na lek.
Lek Rudavane zawiera laktozę Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem tego leku.
3. Jak stosować lek Rudavane
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Lek Rudavane jest przeznaczony do stosowania dla młodzieży (w wieku powyżej 12 lat) i dorosłych. Zazwyczaj stosowana dawka leku to jedna tabletka (10 mg rupatadyny) raz na dobę, z posiłkiem lub niezależnie od posiłku. Tabletkę należy połknąć, popijając odpowiednią ilością płynu (np. szklanką wody).
Lekarz poinformuje pacjenta, jak długo potrwa leczenie lekiem Rudavane.
Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Rudavane Jeśli pacjent przypadkowo zażył dużą dawkę leku, powinien natychmiast skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.
Pominięcie przyjęcia leku Rudavane Dawkę leku należy zażyć tak szybko, jak to możliwe, a następnie kontynuować przyjmowanie tabletek zgodnie z zalecanym schematem dawkowania. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Częste działania niepożądane (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 10 osób): • senność, ból głowy, zawroty głowy, suchość w ustach, uczucie osłabienia i zmęczenia.
Niezbyt częste działania niepożądane (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 100 osób): • zwiększony apetyt, drażliwość, trudności z koncentracją, krwawienie z nosa, suchość błony śluzowej nosa, ból gardła, kaszel, suchość w gardle, zapalenie błony śluzowej nosa, nudności, ból brzucha, biegunka, niestrawność, wymioty, zaparcia, wysypka, bóle pleców, bóle stawów, bóle mięśni, zwiększone pragnienie, ogólne złe samopoczucie, gorączka, nieprawidłowy wynik testów czynności wątroby i zwiększenie masy ciała
Rzadkie działania niepożądane (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 1 000 osób): • kołatanie serca, zwiększona częstość pracy serca i reakcje nadwrażliwości (w tym reakcje anafilaktyczne, obrzęk naczynioruchowy i pokrzywka)
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected] Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Rudavane
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na blistrze i pudełku. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca. Zapis na opakowaniu po skrócie EXP oznacza termin ważności, a po skrócie Lot oznacza numer serii.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących warunków przechowywania leku.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę co zrobić z lekami, które nie są już potrzebne. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Rudavane - Substancją czynną leku jest rupatadyna. Każda tabletka zawiera 10 mg rupatadyny w postaci rupatadyny fumaranu. - Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna PH 102, skrobia żelowana kukurydziana, żelaza tlenek czerwony (E 172), żelaza tlenek żółty (E 172), magnezu stearynian.
Jak wygląda lek Rudavane i co zawiera opakowanie Rudavane to okrągłe, jasnołososiowe tabletki o średnicy 6,35 mm, pakowane w blistry. Opakowania zawierają: 15, 20, 30, 50 lub 100 tabletek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA SA ul. Pelplińska 19 83-200 Starogard Gdański
Wytwórca/Importer MEDREICH PLC Warwick House, Plane Tree Crescent Feltham, TW13 7HF Wielka Brytania
DELORBIS PHARMACEUTICALS Ltd Cypr
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji na temat leku oraz jego nazw w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego należy zwrócić się do miejscowego przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego: POLPHARMA Biuro Handlowe Sp. z o.o. ul. Bobrowiecka 6, 00-728 Warszawa tel. 22 364 61 01
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
Rudavane, 10 mg, tabletki
Każda tabletka zawiera 10 mg rupatadyny (Rupatadinum) w postaci rupatadyny fumaranu.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: laktoza Każda tabletka zawiera 38 mg laktozy jednowodnej
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Tabletka. Okrągłe, jasnołososiowe tabletki o średnicy 6,35 mm.
Objawowe leczenie alergicznego nieżytu nosa i pokrzywki u dorosłych i młodzieży (w wieku powyżej 12 lat).
Dawkowanie
Dorośli i młodzież (w wieku powyżej 12 lat) Zalecana dawka to 10 mg (jedna tabletka) raz na dobę, z posiłkiem lub bez posiłku.
Osoby w podeszłym wieku Należy zachować ostrożność podczas stosowania rupatadyny u osób w podeszłym wieku (patrz punkt 4.4).
Dzieci Rupatadyna, 10 mg w postaci tabletek nie jest zaleca do stosowania u dzieci w wieku poniżej 12 lat. U dzieci w wieku od 2 do 11 lat zaleca się stosowanie doustnego roztworu rupatadyny w dawce
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby Ze względu na brak doświadczenia klinicznego u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby, nie zaleca się obecnie stosowania tabletek zawierających 10 mg rupatadyny u tych pacjentów.
Sposób podawania Podanie doustne.
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Nie zaleca się przyjmowania rupatadyny z sokiem grejpfrutowym (patrz punkt 4.5).
Należy unikać jednoczesnego podawania rupatadyny z silnymi inhibitorami CYP3A4, a z umiarkowanymi inhibitorami CYP3A4 należy stosować z zachowaniem ostrożności (patrz punkt 4.5). Może być konieczne dostosowanie dawki substratów CYP3A4 (np. symwastatyna, lowastatyna) i substratów CYP3A4 o wąskim zakresie terapeutycznym (np. cyklosporyna, takrolimus, sirolimus, ewerolimus, cyzapryd), ponieważ rupatadyna może zwiększać stężenia tych leków w osoczu (patrz punkt 4.5).
Wpływ rupatadyny na bezpieczeństwo kardiologiczne oceniano w badaniu Thorough QT/QTc. Rupatadyna w dawce do 10 razy większej niż dawka terapeutyczna nie wywierała żadnego wpływu na EKG, dlatego nie budziła zastrzeżeń dotyczących bezpieczeństwa kardiologicznego. Jednakże należy zachować ostrożność podczas stosowania rupatadyny u pacjentów: ze stwierdzonym wydłużeniem odstępu QT, z niewyrównaną hipokaliemią, ze schorzeniami predysponującymi do wystąpienia arytmii, takimi jak: klinicznie znacząca bradykardia, ostre niedokrwienie mięśnia sercowego.
Tabletki zawierające 10 mg rupatadyny należy stosować ostrożnie u pacjentów w podeszłym wieku (65 lat i starszych). Chociaż w badaniach klinicznych nie zaobserwowano ogólnych różnic pod względem skuteczności lub bezpieczeństwa stosowania, nie można wykluczyć większej wrażliwości niektórych pacjentów w podeszłym wieku, ze względu na niewielką liczbę starszych pacjentów włączonych do badania (patrz punkt 5.2).
Informacje dotyczące stosowania u dzieci w wieku poniżej 12 lat oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby, patrz punkt 4.2.
Produkt nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Badania interakcji z rupatadyną w dawce 10 mg w postaci tabletek przeprowadzono wyłącznie u dorosłych i młodzieży (w wieku powyżej 12 lat).
Wpływ innych leków na rupatadynę
Należy unikać jednoczesnego podawania rupatadyny z silnymi inhibitorami izoenzymu CYP3A4 (np. itrakonazol, ketokonazol, worykonazol, pozakonazol, inhibitory proteazy HIV, klarytromycyna, nefazodon), a podczas jednoczesnego stosowania z umiarkowanymi inhibitorami CYP3A4 (erytromycyna, flukonazol, diltiazem) należy zachować ostrożność.
Jednoczesne stosowanie rupatadyny w dawce 20 mg i ketokonazolu lub erytromycyny zwiększa ogólnoustrojową ekspozycję na rupatadynę odpowiednio10-krotnie i 2-3-krotnie. Skojarzenie to nie miało wpływu na odstęp QT lub nasilenie reakcji niepożądanych w porównaniu z lekami podawanymi osobno.
Interakcje z sokiem grejpfrutowym Jednoczesne podawanie soku grejpfrutowego zwiększa 3,5-krotnie ogólnoustrojową ekspozycję na rupatadynę. Jest to spowodowane tym, że grejpfrut posiada jeden lub więcej związków hamujących CYP3A4, przez co może zwiększać stężenia w osoczu leków metabolizowanych przez CYP3A4, takich jak rupatadyna. Ponadto zasugerowano, że grejpfrut może wpływać na systemy transportu leków jelitowych jako glikoproteina-P. W związku z tym sok grejpfrutowy nie powinien być przyjmowany jednocześnie z rupatadyną.
Wpływ rupatadyny na inne leki
Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego podawania rupatadyny z innymi metabolizowanymi lekami o wąskim zakresie terapeutycznym, ponieważ wiedza na temat wpływu rupatadyny na inne leki jest ograniczona.
Interakcje z alkoholem Po podaniu z alkoholem, rupatadyna w dawce 10 mg miała minimalny wpływ na wyniki niektórych testów sprawności psychomotorycznej, chociaż nie różniły się one istotnie od tych wywołanych spożyciem samego alkoholu. Dawka 20 mg zwiększała zaburzenia spowodowane przyjęciem alkoholu.
Interakcje z lekami hamującymi czynność OUN (ośrodkowy układ nerwowy) Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwhistaminowych, nie można wykluczyć interakcji z lekami hamującymi czynność OUN.
Interakcje ze statynami Podczas badań klinicznych z rupatadyną niezbyt często zgłaszano bezobjawowe zwiększenie aktywności CPK (fosfokinaza kreatynowa). Nie jest znane ryzyko interakcji ze statynami, z których niektóre są również metabolizowane przez izoenzym CYP3A4 cytochromu P450. Z tego powodu należy zachować ostrożność podczas równoczesnego stosowania rupatadyny ze statynami.
Ciąża Dane dotyczące stosowania rupatadyny u kobiet w ciąży są ograniczone. Badania na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na ciążę, rozwój zarodka/płodu, przebieg porodu lub rozwój pourodzeniowy (patrz punkt 5.3). W celu zachowania bezpieczeństwa zaleca się unikanie stosowania rupatadyny w czasie ciąży.
Karmienie piersią Rupatadyna przenika do mleka zwierzęcego. Nie wiadomo, czy rupatadyna przenika do mleka kobiecego. Należy podjąć decyzję, czy przerwać karmienie piersią, czy przerwać/zrezygnować z leczenia rupatadyną, biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią wynikające dla dziecka i korzyści z leczenia wynikające dla kobiety.
Płodność Brak danych klinicznych dotyczących wpływu leku na płodność. Badania na zwierzętach wykazały znaczące obniżenie płodności przy poziomach ekspozycji wyższych niż obserwowane u ludzi przy maksymalnej dawce terapeutycznej (patrz punkt 5.3).
Rupatadyna w dawce 10 mg nie miała wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Niemniej jednak należy zachować ostrożność przed prowadzeniem pojazdów lub obsługiwaniem maszyn do czasu ustalenia indywidualnej reakcji pacjenta na rupatadynę.
W badaniach klinicznych rupatadynę, 10 mg, tabletki podawano ponad 2025 pacjentom dorosłym i młodzieży, z których 120 otrzymywało rupatadynę przez co najmniej 1 rok.
Najczęstsze działania niepożądane w kontrolowanych badaniach klinicznych to: senność (9,5%), ból głowy (6,9%) i uczucie zmęczenia (3,2%).
Większość działań niepożądanych obserwowanych w badaniach klinicznych miała nasilenie łagodne do umiarkowanego i zwykle nie wymagała przerwania leczenia.
Częstość występowania działań niepożądanych określono następująco: • Często (≥1/100 do <1/10) • Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100) • Rzadko (≥1/10000 do <1/1000)
Częstość występowania działań niepożądanych u pacjentów leczonych rupatadyną w dawce 10 mg w postaci tabletek podczas badań klinicznych i zgłoszeń spontanicznych była następująca:
• Zakażenia i zarażenia pasożytnicze − Niezbyt często: zapalenie gardła, zapalenie błony śluzowej nosa • Zaburzenia układu immunologicznego − Rzadko: reakcje nadwrażliwości (w tym: reakcje anafilaktyczne, obrzęk naczynioruchowy i pokrzywka)* • Zaburzenia metabolizmu i odżywiania − Niezbyt często: zwiększenie łaknienia • Zaburzenia układu nerwowego − Często: senność, bóle głowy, zawroty głowy − Niezbyt często: zaburzenia zdolności skupiania uwagi • Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia − Niezbyt często: krwawienie z nosa, suchość błony śluzowej nosa, kaszel, suchość w gardle, ból jamy ustnej i gardła • Zaburzenia żołądka i jelit − Często: suchość błony śluzowej jamy ustnej − Niezbyt często: nudności, bóle w nadbrzuszu, biegunka, niestrawność, wymioty, bóle brzucha, zaparcia • Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej − Niezbyt często: wysypka • Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej − Niezbyt często: bóle pleców, bóle stawów, bóle mięśni • Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania − Często: zmęczenie, astenia − Niezbyt często: zwiększone pragnienie, złe samopoczucie, gorączka, drażliwość • Badania diagnostyczne − Niezbyt często: zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatynowej we krwi, zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej, zwiększenie aktywności aminotransferazy asparaginianowej, nieprawidłowe wyniki testów czynności wątroby, zwiększenie masy ciała • Zaburzenia serca − Rzadko: tachykardia (częstoskurcz) i kołatanie serca*
* Reakcje nadwrażliwości, tachykardię i kołatanie serca zgłaszano po wprowadzeniu do obrotu tabletek zawierających 10 mg rupatadyny.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected] Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Nie zgłoszono żadnego przypadku przedawkowania. W badaniu klinicznym, dotyczącym bezpieczeństwa stosowanie rupatadyny w dawce dobowej 100 mg przez 6 dni, była ona dobrze tolerowana. Najczęstszym działaniem niepożądanym była senność. W przypadku przypadkowego spożycia bardzo dużych dawek należy zastosować leczenie objawowe wraz z wymaganymi działaniami wspomagającymi.
Grupa farmakoterapeutyczna: inne leki przeciwhistaminowe do stosowania ogólnego. Kod ATC: R06AX28
Rupatadyna jest lekiem przeciwhistaminowym drugiej generacji, długo działającym antagonistą histaminy o selektywnym działaniu antagonistycznym na obwodowe receptory H 1 . Niektóre metabolity (desloratadyna i jej hydroksylowany metabolit) zachowują działanie przeciwhistaminowe i mogą częściowo przyczyniać się do ogólnej skuteczności produktu leczniczego.
W badaniach in vitro, rupatadyna w dużym stężeniu wykazywała właściwości hamowania degranulacji komórek tucznych, indukowanej przez bodźce immunologiczne i nieimmunologiczne, jak również hamowania uwalniania cytokin, zwłaszcza TNFα (czynnika obumierania guza) przez ludzkie komórki tuczne i monocyty. Kliniczne znaczenie tych obserwacji wymaga dalszego potwierdzenia.
Badania kliniczne z udziałem ochotników (n = 375) i pacjentów (n = 2650) z alergicznym nieżytem nosa i przewlekłą pokrzywką idiopatyczną nie wykazały znaczącego wpływu rupatadyny w dawkach od 2 mg do 100 mg na zapis elektrokardiograficzny.
Przewlekłą pokrzywkę idiopatyczną badano jako model kliniczny dla zmian pokrzywkowych, ponieważ patofizjologia leżąca u podstaw tych stanów jest podobna, niezależnie od ich etiologii, a także ze względu na możliwość łatwiejszej kwalifikacji prospektywnej przewlekle chorych pacjentów. W związku z tym, że uwalnianie histaminy jest czynnikiem przyczynowym we wszystkich chorobach pokrzywkowych, oczekuje się, że rupatadyna będzie skuteczna w łagodzeniu objawów innych zmian pokrzywkowych, nie tylko przewlekłej pokrzywki idiopatycznej, zgodnie z zaleceniami klinicznymi.
W badaniach kontrolowanych placebo u pacjentów z przewlekłą pokrzywką idiopatyczną, rupatadyna skutecznie zmniejszała średnie wartości wskaźnika świądu w trakcie 4-tygodniowego okresu leczenia, w stosunku do wartości początkowej (zmiana względem wartości wyjściowej: rupatadyna 57,5%, placebo 44,9%) i zmniejszała średnią liczbę bąbli pokrzywkowych (54,3% wobec 39,7%).
Wchłanianie i biodostępność Rupatadyna jest szybko wchłaniana po podaniu doustnym, z t max
Średnie C max
4,6 ng/ml po podaniu pojedynczej dawki 20 mg. Farmakokinetyka rupatadyny była liniowa w zakresie dawek pomiędzy 10 a 20 mg po podaniu dawki pojedynczej i dawek wielokrotnych. Po dawce 10 mg raz na dobę przez 7 dni, średnie C max
dwuwykładniczo, ze średnim okresem półtrwania w fazie eliminacji wynoszącym 5,9 godziny. Stopień wiązania rupatadyny z białkami osocza wynosił 98,5-99%. Rupatadyna nigdy nie była podawana ludziom drogą dożylną, brak jest więc danych na temat jej bezwzględnej biodostępności.
Wpływ spożycia pokarmów Spożycie pokarmu zwiększało ekspozycję ogólnoustrojową (AUC) na rupatadynę o około 23%. Ekspozycja na jeden z jej aktywnych metabolitów i na główny nieaktywny metabolit była praktycznie taka sama (redukcja odpowiednio o około 5% i 3%). Czas potrzebny do osiągnięcia maksymalnego stężenia rupatadyny w osoczu (t max ) wydłużył się o 1 godzinę. Przyjmowanie pokarmu nie miało wpływu na maksymalne stężenie w osoczu (C max ). Wymienione różnice nie miały znaczenia klinicznego.
Metabolizm i eliminacja W badaniu dotyczącym wydalania u ludzi (40 mg rupatadyny znakowanej 14 C) 34,6% podanej radioaktywności wykryto w moczu, a 60,9% w kale pobranej w ciągu 7 dni. Rupatadyna podawana doustnie ulega znacznemu metabolizmowi pierwszego przejścia. Ilości niezmienionej substancji czynnej znajdującej się w moczu i kale były niewielkie. Oznacza to, że rupatadyna jest prawie całkowicie metabolizowana. Aktywne metabolity desloratadyna i inne hydroksylowane pochodne stanowiły odpowiednio około 27% i 48% całkowitej ogólnoustrojowej ekspozycji substancji czynnych. Badania metabolizmu in vitro z zastosowaniem mikrosomów ludzkiej wątroby wskazują, że rupatadyna jest metabolizowana głównie przez cytochrom P450 (CYP 3A4).
Szczególne grupy pacjentów W badaniu z udziałem zdrowych ochotników, w celu porównania wyników z młodymi osobami dorosłymi i starszymi pacjentami, wartości AUC i C max
w podeszłym wieku niż u młodych osób dorosłych. Jest to prawdopodobnie spowodowane zmniejszeniem metabolizmu wątrobowego pierwszego przejścia u osób w podeszłym wieku. Różnice te nie były obserwowane w analizowanych metabolitach. Średni okres półtrwania rupatadyny u ochotników w podeszłym wieku i młodych ochotników wynosił odpowiednio 8,7 godziny i 5,9 godziny. Ponieważ te wyniki dla rupatadyny i jej metabolitów nie były istotne klinicznie, stwierdzono, że nie jest konieczne dokonywanie jakichkolwiek korekt przy stosowaniu dawki 10 mg u osób w podeszłym wieku.
Dane przedkliniczne, uzyskane na podstawie konwencjonalnych badań farmakologicznych, badań toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności i potencjalnego działania rakotwórczego, nie ujawniają szczególnego zagrożenia dla człowieka.
Rupatadyna w dawce ponad 100-krotnie większej niż zalecana dawka kliniczna (10 mg) nie wydłużała ani odstępu QTc ani zespołu QRS, a także nie powodowała arytmii u różnych gatunków zwierząt, takich jak szczury, świnki morskie i psy. Rupatadyna i jeden z jej głównych, aktywnych metabolitów u człowieka, 3-hydroksydesloratadyna, w stężeniach co najmniej 2000 razy większych niż C max występujące u ludzi po podaniu dawki 10 mg, nie wpłynęły na potencjał czynnościowy we włóknach Purkiniego izolowanych z serca psa. W badaniu oceniającym wpływ na sklonowany ludzki kanał HERG, rupatadyna hamowała ten kanał w stężeniu 1685 razy większym niż C max
podaniu 10 mg rupatadyny. Desloratadyna, metabolit o największej aktywności, w stężeniu znakowaną radioaktywnie rupatadyną wykazały, że rupatadyna nie kumuluje się w tkance serca.
U szczurów wystąpiła istotna redukcja płodności u samców i samic po podaniu dużej dawki wynoszącej 120 mg/kg mc./dobę, uzyskując C max
dawki terapeutycznej (10 mg/dobę). Toksyczny wpływ na płód (opóźnienie wzrostu, niepełne kostnienie, niewielkie wady kośćca) obserwowano u szczurów tylko w zakresie dawek toksycznych dla matek (25 i 120 mg/kg mc./dobę). U królików nie stwierdzono dowodów toksyczności rozwojowej przy dawkach do 100 mg/kg. Dawka niepowodująca szkodliwego wpływu na rozwój potomstwa wynosiła 5 mg/kg mc./dobę u szczurów i 100 mg/kg mc./dobę u królików, po której uzyskano odpowiednio C max
(10 mg/dobę).
Laktoza jednowodna Celuloza mikrokrystaliczna PH 102 Skrobia żelowana, kukurydziana Żelaza tlenek czerwony (E172) Żelaza tlenek żółty (E172) Magnezu stearynian
Nie dotyczy.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących warunków przechowywania produktu leczniczego.
Blistry z PVC/PVDC/Aluminium w tekturowym pudełku.
Opakowanie zawiera: 15, 20, 30, 50 lub 100 tabletek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA SA ul. Pelplińska 19 83-200 Starogard Gdański
Pozwolenie nr
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu:
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Rudavane, 10 mg, tabletki
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda tabletka zawiera 10 mg rupatadyny (Rupatadinum) w postaci rupatadyny fumaranu.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: laktoza Każda tabletka zawiera 38 mg laktozy jednowodnej
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka. Okrągłe, jasnołososiowe tabletki o średnicy 6,35 mm.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Objawowe leczenie alergicznego nieżytu nosa i pokrzywki u dorosłych i młodzieży (w wieku powyżej 12 lat).
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Dorośli i młodzież (w wieku powyżej 12 lat) Zalecana dawka to 10 mg (jedna tabletka) raz na dobę, z posiłkiem lub bez posiłku.
Osoby w podeszłym wieku Należy zachować ostrożność podczas stosowania rupatadyny u osób w podeszłym wieku (patrz punkt 4.4).
Dzieci Rupatadyna, 10 mg w postaci tabletek nie jest zaleca do stosowania u dzieci w wieku poniżej 12 lat. U dzieci w wieku od 2 do 11 lat zaleca się stosowanie doustnego roztworu rupatadyny w dawce
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby Ze względu na brak doświadczenia klinicznego u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby, nie zaleca się obecnie stosowania tabletek zawierających 10 mg rupatadyny u tych pacjentów.
Sposób podawania Podanie doustne.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Nie zaleca się przyjmowania rupatadyny z sokiem grejpfrutowym (patrz punkt 4.5).
Należy unikać jednoczesnego podawania rupatadyny z silnymi inhibitorami CYP3A4, a z umiarkowanymi inhibitorami CYP3A4 należy stosować z zachowaniem ostrożności (patrz punkt 4.5). Może być konieczne dostosowanie dawki substratów CYP3A4 (np. symwastatyna, lowastatyna) i substratów CYP3A4 o wąskim zakresie terapeutycznym (np. cyklosporyna, takrolimus, sirolimus, ewerolimus, cyzapryd), ponieważ rupatadyna może zwiększać stężenia tych leków w osoczu (patrz punkt 4.5).
Wpływ rupatadyny na bezpieczeństwo kardiologiczne oceniano w badaniu Thorough QT/QTc. Rupatadyna w dawce do 10 razy większej niż dawka terapeutyczna nie wywierała żadnego wpływu na EKG, dlatego nie budziła zastrzeżeń dotyczących bezpieczeństwa kardiologicznego. Jednakże należy zachować ostrożność podczas stosowania rupatadyny u pacjentów: ze stwierdzonym wydłużeniem odstępu QT, z niewyrównaną hipokaliemią, ze schorzeniami predysponującymi do wystąpienia arytmii, takimi jak: klinicznie znacząca bradykardia, ostre niedokrwienie mięśnia sercowego.
Tabletki zawierające 10 mg rupatadyny należy stosować ostrożnie u pacjentów w podeszłym wieku (65 lat i starszych). Chociaż w badaniach klinicznych nie zaobserwowano ogólnych różnic pod względem skuteczności lub bezpieczeństwa stosowania, nie można wykluczyć większej wrażliwości niektórych pacjentów w podeszłym wieku, ze względu na niewielką liczbę starszych pacjentów włączonych do badania (patrz punkt 5.2).
Informacje dotyczące stosowania u dzieci w wieku poniżej 12 lat oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby, patrz punkt 4.2.
Produkt nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Badania interakcji z rupatadyną w dawce 10 mg w postaci tabletek przeprowadzono wyłącznie u dorosłych i młodzieży (w wieku powyżej 12 lat).
Wpływ innych leków na rupatadynę
Należy unikać jednoczesnego podawania rupatadyny z silnymi inhibitorami izoenzymu CYP3A4 (np. itrakonazol, ketokonazol, worykonazol, pozakonazol, inhibitory proteazy HIV, klarytromycyna, nefazodon), a podczas jednoczesnego stosowania z umiarkowanymi inhibitorami CYP3A4 (erytromycyna, flukonazol, diltiazem) należy zachować ostrożność.
Jednoczesne stosowanie rupatadyny w dawce 20 mg i ketokonazolu lub erytromycyny zwiększa ogólnoustrojową ekspozycję na rupatadynę odpowiednio10-krotnie i 2-3-krotnie. Skojarzenie to nie miało wpływu na odstęp QT lub nasilenie reakcji niepożądanych w porównaniu z lekami podawanymi osobno.
Interakcje z sokiem grejpfrutowym Jednoczesne podawanie soku grejpfrutowego zwiększa 3,5-krotnie ogólnoustrojową ekspozycję na rupatadynę. Jest to spowodowane tym, że grejpfrut posiada jeden lub więcej związków hamujących CYP3A4, przez co może zwiększać stężenia w osoczu leków metabolizowanych przez CYP3A4, takich jak rupatadyna. Ponadto zasugerowano, że grejpfrut może wpływać na systemy transportu leków jelitowych jako glikoproteina-P. W związku z tym sok grejpfrutowy nie powinien być przyjmowany jednocześnie z rupatadyną.
Wpływ rupatadyny na inne leki
Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego podawania rupatadyny z innymi metabolizowanymi lekami o wąskim zakresie terapeutycznym, ponieważ wiedza na temat wpływu rupatadyny na inne leki jest ograniczona.
Interakcje z alkoholem Po podaniu z alkoholem, rupatadyna w dawce 10 mg miała minimalny wpływ na wyniki niektórych testów sprawności psychomotorycznej, chociaż nie różniły się one istotnie od tych wywołanych spożyciem samego alkoholu. Dawka 20 mg zwiększała zaburzenia spowodowane przyjęciem alkoholu.
Interakcje z lekami hamującymi czynność OUN (ośrodkowy układ nerwowy) Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwhistaminowych, nie można wykluczyć interakcji z lekami hamującymi czynność OUN.
Interakcje ze statynami Podczas badań klinicznych z rupatadyną niezbyt często zgłaszano bezobjawowe zwiększenie aktywności CPK (fosfokinaza kreatynowa). Nie jest znane ryzyko interakcji ze statynami, z których niektóre są również metabolizowane przez izoenzym CYP3A4 cytochromu P450. Z tego powodu należy zachować ostrożność podczas równoczesnego stosowania rupatadyny ze statynami.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża Dane dotyczące stosowania rupatadyny u kobiet w ciąży są ograniczone. Badania na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na ciążę, rozwój zarodka/płodu, przebieg porodu lub rozwój pourodzeniowy (patrz punkt 5.3). W celu zachowania bezpieczeństwa zaleca się unikanie stosowania rupatadyny w czasie ciąży.
Karmienie piersią Rupatadyna przenika do mleka zwierzęcego. Nie wiadomo, czy rupatadyna przenika do mleka kobiecego. Należy podjąć decyzję, czy przerwać karmienie piersią, czy przerwać/zrezygnować z leczenia rupatadyną, biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią wynikające dla dziecka i korzyści z leczenia wynikające dla kobiety.
Płodność Brak danych klinicznych dotyczących wpływu leku na płodność. Badania na zwierzętach wykazały znaczące obniżenie płodności przy poziomach ekspozycji wyższych niż obserwowane u ludzi przy maksymalnej dawce terapeutycznej (patrz punkt 5.3).
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Rupatadyna w dawce 10 mg nie miała wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Niemniej jednak należy zachować ostrożność przed prowadzeniem pojazdów lub obsługiwaniem maszyn do czasu ustalenia indywidualnej reakcji pacjenta na rupatadynę.
4.8 Działania niepożądane
W badaniach klinicznych rupatadynę, 10 mg, tabletki podawano ponad 2025 pacjentom dorosłym i młodzieży, z których 120 otrzymywało rupatadynę przez co najmniej 1 rok.
Najczęstsze działania niepożądane w kontrolowanych badaniach klinicznych to: senność (9,5%), ból głowy (6,9%) i uczucie zmęczenia (3,2%).
Większość działań niepożądanych obserwowanych w badaniach klinicznych miała nasilenie łagodne do umiarkowanego i zwykle nie wymagała przerwania leczenia.
Częstość występowania działań niepożądanych określono następująco: • Często (≥1/100 do <1/10) • Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100) • Rzadko (≥1/10000 do <1/1000)
Częstość występowania działań niepożądanych u pacjentów leczonych rupatadyną w dawce 10 mg w postaci tabletek podczas badań klinicznych i zgłoszeń spontanicznych była następująca:
• Zakażenia i zarażenia pasożytnicze − Niezbyt często: zapalenie gardła, zapalenie błony śluzowej nosa • Zaburzenia układu immunologicznego − Rzadko: reakcje nadwrażliwości (w tym: reakcje anafilaktyczne, obrzęk naczynioruchowy i pokrzywka)* • Zaburzenia metabolizmu i odżywiania − Niezbyt często: zwiększenie łaknienia • Zaburzenia układu nerwowego − Często: senność, bóle głowy, zawroty głowy − Niezbyt często: zaburzenia zdolności skupiania uwagi • Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia − Niezbyt często: krwawienie z nosa, suchość błony śluzowej nosa, kaszel, suchość w gardle, ból jamy ustnej i gardła • Zaburzenia żołądka i jelit − Często: suchość błony śluzowej jamy ustnej − Niezbyt często: nudności, bóle w nadbrzuszu, biegunka, niestrawność, wymioty, bóle brzucha, zaparcia • Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej − Niezbyt często: wysypka • Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej − Niezbyt często: bóle pleców, bóle stawów, bóle mięśni • Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania − Często: zmęczenie, astenia − Niezbyt często: zwiększone pragnienie, złe samopoczucie, gorączka, drażliwość • Badania diagnostyczne − Niezbyt często: zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatynowej we krwi, zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej, zwiększenie aktywności aminotransferazy asparaginianowej, nieprawidłowe wyniki testów czynności wątroby, zwiększenie masy ciała • Zaburzenia serca − Rzadko: tachykardia (częstoskurcz) i kołatanie serca*
* Reakcje nadwrażliwości, tachykardię i kołatanie serca zgłaszano po wprowadzeniu do obrotu tabletek zawierających 10 mg rupatadyny.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected] Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Nie zgłoszono żadnego przypadku przedawkowania. W badaniu klinicznym, dotyczącym bezpieczeństwa stosowanie rupatadyny w dawce dobowej 100 mg przez 6 dni, była ona dobrze tolerowana. Najczęstszym działaniem niepożądanym była senność. W przypadku przypadkowego spożycia bardzo dużych dawek należy zastosować leczenie objawowe wraz z wymaganymi działaniami wspomagającymi.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: inne leki przeciwhistaminowe do stosowania ogólnego. Kod ATC: R06AX28
Rupatadyna jest lekiem przeciwhistaminowym drugiej generacji, długo działającym antagonistą histaminy o selektywnym działaniu antagonistycznym na obwodowe receptory H 1 . Niektóre metabolity (desloratadyna i jej hydroksylowany metabolit) zachowują działanie przeciwhistaminowe i mogą częściowo przyczyniać się do ogólnej skuteczności produktu leczniczego.
W badaniach in vitro, rupatadyna w dużym stężeniu wykazywała właściwości hamowania degranulacji komórek tucznych, indukowanej przez bodźce immunologiczne i nieimmunologiczne, jak również hamowania uwalniania cytokin, zwłaszcza TNFα (czynnika obumierania guza) przez ludzkie komórki tuczne i monocyty. Kliniczne znaczenie tych obserwacji wymaga dalszego potwierdzenia.
Badania kliniczne z udziałem ochotników (n = 375) i pacjentów (n = 2650) z alergicznym nieżytem nosa i przewlekłą pokrzywką idiopatyczną nie wykazały znaczącego wpływu rupatadyny w dawkach od 2 mg do 100 mg na zapis elektrokardiograficzny.
Przewlekłą pokrzywkę idiopatyczną badano jako model kliniczny dla zmian pokrzywkowych, ponieważ patofizjologia leżąca u podstaw tych stanów jest podobna, niezależnie od ich etiologii, a także ze względu na możliwość łatwiejszej kwalifikacji prospektywnej przewlekle chorych pacjentów. W związku z tym, że uwalnianie histaminy jest czynnikiem przyczynowym we wszystkich chorobach pokrzywkowych, oczekuje się, że rupatadyna będzie skuteczna w łagodzeniu objawów innych zmian pokrzywkowych, nie tylko przewlekłej pokrzywki idiopatycznej, zgodnie z zaleceniami klinicznymi.
W badaniach kontrolowanych placebo u pacjentów z przewlekłą pokrzywką idiopatyczną, rupatadyna skutecznie zmniejszała średnie wartości wskaźnika świądu w trakcie 4-tygodniowego okresu leczenia, w stosunku do wartości początkowej (zmiana względem wartości wyjściowej: rupatadyna 57,5%, placebo 44,9%) i zmniejszała średnią liczbę bąbli pokrzywkowych (54,3% wobec 39,7%).
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie i biodostępność Rupatadyna jest szybko wchłaniana po podaniu doustnym, z t max
Średnie C max
4,6 ng/ml po podaniu pojedynczej dawki 20 mg. Farmakokinetyka rupatadyny była liniowa w zakresie dawek pomiędzy 10 a 20 mg po podaniu dawki pojedynczej i dawek wielokrotnych. Po dawce 10 mg raz na dobę przez 7 dni, średnie C max
dwuwykładniczo, ze średnim okresem półtrwania w fazie eliminacji wynoszącym 5,9 godziny. Stopień wiązania rupatadyny z białkami osocza wynosił 98,5-99%. Rupatadyna nigdy nie była podawana ludziom drogą dożylną, brak jest więc danych na temat jej bezwzględnej biodostępności.
Wpływ spożycia pokarmów Spożycie pokarmu zwiększało ekspozycję ogólnoustrojową (AUC) na rupatadynę o około 23%. Ekspozycja na jeden z jej aktywnych metabolitów i na główny nieaktywny metabolit była praktycznie taka sama (redukcja odpowiednio o około 5% i 3%). Czas potrzebny do osiągnięcia maksymalnego stężenia rupatadyny w osoczu (t max ) wydłużył się o 1 godzinę. Przyjmowanie pokarmu nie miało wpływu na maksymalne stężenie w osoczu (C max ). Wymienione różnice nie miały znaczenia klinicznego.
Metabolizm i eliminacja W badaniu dotyczącym wydalania u ludzi (40 mg rupatadyny znakowanej 14 C) 34,6% podanej radioaktywności wykryto w moczu, a 60,9% w kale pobranej w ciągu 7 dni. Rupatadyna podawana doustnie ulega znacznemu metabolizmowi pierwszego przejścia. Ilości niezmienionej substancji czynnej znajdującej się w moczu i kale były niewielkie. Oznacza to, że rupatadyna jest prawie całkowicie metabolizowana. Aktywne metabolity desloratadyna i inne hydroksylowane pochodne stanowiły odpowiednio około 27% i 48% całkowitej ogólnoustrojowej ekspozycji substancji czynnych. Badania metabolizmu in vitro z zastosowaniem mikrosomów ludzkiej wątroby wskazują, że rupatadyna jest metabolizowana głównie przez cytochrom P450 (CYP 3A4).
Szczególne grupy pacjentów W badaniu z udziałem zdrowych ochotników, w celu porównania wyników z młodymi osobami dorosłymi i starszymi pacjentami, wartości AUC i C max
w podeszłym wieku niż u młodych osób dorosłych. Jest to prawdopodobnie spowodowane zmniejszeniem metabolizmu wątrobowego pierwszego przejścia u osób w podeszłym wieku. Różnice te nie były obserwowane w analizowanych metabolitach. Średni okres półtrwania rupatadyny u ochotników w podeszłym wieku i młodych ochotników wynosił odpowiednio 8,7 godziny i 5,9 godziny. Ponieważ te wyniki dla rupatadyny i jej metabolitów nie były istotne klinicznie, stwierdzono, że nie jest konieczne dokonywanie jakichkolwiek korekt przy stosowaniu dawki 10 mg u osób w podeszłym wieku.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Dane przedkliniczne, uzyskane na podstawie konwencjonalnych badań farmakologicznych, badań toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności i potencjalnego działania rakotwórczego, nie ujawniają szczególnego zagrożenia dla człowieka.
Rupatadyna w dawce ponad 100-krotnie większej niż zalecana dawka kliniczna (10 mg) nie wydłużała ani odstępu QTc ani zespołu QRS, a także nie powodowała arytmii u różnych gatunków zwierząt, takich jak szczury, świnki morskie i psy. Rupatadyna i jeden z jej głównych, aktywnych metabolitów u człowieka, 3-hydroksydesloratadyna, w stężeniach co najmniej 2000 razy większych niż C max występujące u ludzi po podaniu dawki 10 mg, nie wpłynęły na potencjał czynnościowy we włóknach Purkiniego izolowanych z serca psa. W badaniu oceniającym wpływ na sklonowany ludzki kanał HERG, rupatadyna hamowała ten kanał w stężeniu 1685 razy większym niż C max
podaniu 10 mg rupatadyny. Desloratadyna, metabolit o największej aktywności, w stężeniu znakowaną radioaktywnie rupatadyną wykazały, że rupatadyna nie kumuluje się w tkance serca.
U szczurów wystąpiła istotna redukcja płodności u samców i samic po podaniu dużej dawki wynoszącej 120 mg/kg mc./dobę, uzyskując C max
dawki terapeutycznej (10 mg/dobę). Toksyczny wpływ na płód (opóźnienie wzrostu, niepełne kostnienie, niewielkie wady kośćca) obserwowano u szczurów tylko w zakresie dawek toksycznych dla matek (25 i 120 mg/kg mc./dobę). U królików nie stwierdzono dowodów toksyczności rozwojowej przy dawkach do 100 mg/kg. Dawka niepowodująca szkodliwego wpływu na rozwój potomstwa wynosiła 5 mg/kg mc./dobę u szczurów i 100 mg/kg mc./dobę u królików, po której uzyskano odpowiednio C max
(10 mg/dobę).
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Laktoza jednowodna Celuloza mikrokrystaliczna PH 102 Skrobia żelowana, kukurydziana Żelaza tlenek czerwony (E172) Żelaza tlenek żółty (E172) Magnezu stearynian
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Brak specjalnych zaleceń dotyczących warunków przechowywania produktu leczniczego.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Blistry z PVC/PVDC/Aluminium w tekturowym pudełku.
Opakowanie zawiera: 15, 20, 30, 50 lub 100 tabletek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego
do stosowaniaWszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTUZakłady Farmaceutyczne POLPHARMA SA ul. Pelplińska 19 83-200 Starogard Gdański
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Pozwolenie nr
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: