Dexmedetomidine Mylan

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dl a użytkownika
Dexmedetomidine Mylan, 100 mikrogramów/ml, koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji Deksmedetomidyna
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, poniew aż zawiera ona informacje ważne d la pacjenta. - Nal eży zac hować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niep ożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki

1. Co to jest lek Dexmedetomidine Mylan i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Dexme det omidine Mylan

3. Jak stosować lek De xmedetomidine Mylan

4. Moż liwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać lek Dexmedetomidine Mylan

6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Dexmedetomidine Mylan i w jakim celu się go stosuje

Dexmedetomidine Mylan zawiera substancję czynną zwaną deksmedetomidyną, która należy do grupy leków uspokajających. Lek jest stosowany w celu zapewnienia uspokojenia (stan spokoju, senności lub snu) u dorosłych pacjentów na oddziale intensywnej opieki medycznej w szpitalu lub podczas różnych procedur diagnost ycznych i zabiegów chir urgicznych z zachowaną świadomością.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Dexmedetomidine Mylan

Kiedy nie stosować leku Dexmedetomidine Mylan - jeśli pacjent ma uczulenie na deksmedetomidynę lu b którykolwiek z pozostałych skła dników tego leku (wym ienione w punkcie 6). - jeśli u pacjenta występują zaburzenia rytmu serca (blok serca 2 lub 3 stopnia). - jeśli u pacjenta występuje bardzo niskie ciśnienie krwi, oporne na leczenie. - jeśli pacjent przebył o statnio udar lub inne ciężkie schor zenie mające wpływ na poda ż krwi do mózgu.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed podaniem tego leku należy powiedzieć lekarzowi lub pielęgniarce, jeśli którakolwiek z poniższych sytuacji dotyczy pacjenta, ponieważ lek Dexmedetomidine Mylan należy stos ować ostrożnie:
- jeśl i u pac jenta występuje nieprawidłowa wolna akcja serca (w związku z chorobą lub dobrą formą fizyczną), ponieważ mo że to zwiększy ć ryzyko zatrzymania akcji serca - jeśli u pacjenta występuje niskie ciśnien ie krwi - jeśli u pacjenta występuje mała objętość krwi, np. po krwawieniu - jeśli u pacjenta wyst ępują określone zab urzenia kardiologiczne - jeśli pacjent jest w podeszłym wieku - jeśli u pacjenta występuje zaburzenie neurologiczne (np. uraz głowy lub kręgos łup a lub udar) - jeśli u pacjenta występują choroby wątroby - jeśli u pacjenta kiedykolwiek wystąpiła ciężka gorączka po podani u określonych leków, szczególnie leków znieczulających.

Lek Dexmedetomidine Mylan a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub pielęgn iarce o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio a także o lekach, które pacjent pl anuje przyjmować.
Następu jące leki mogą nasilać działanie leku Dexmedetomidine Mylan: - leki ułatwiające zasypianie lub powodujące uspokojenie (np. midazolam, pro pofol) - silne leki przeciwbólowe (np. opioidy takie jak morfina, kodeina) - leki znieczulające (np. sewofluran, izofl uran)
Jeśli pacjent stosuje leki obniżające ciśnienie krwi i spowalniające akcję serca, jednoczesne stosowanie leku Dexmedetomidine Mylan moż e nasilać takie działanie. Leku Dexmedetomidine Mylan nie wolno stosować z lekami powodującymi okresowy paraliż.
Ciąża i karmienie piersią
Lek u Dexmedetomidine Mylan nie wolno stosować w okresie ciąży lub karmienia piersią, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Przed zastosowaniem tego leku należy poradzić się lekarza.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Lek De xmedetomidine Mylan wywiera poważny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Po podaniu leku Dexmedetomidine Mylan nie wolno prowadzić pojazdów, obsługiwać maszyn ani pracować w niebezpiecznych warunkach, dopóki działanie leku n ie ustą pi całkowicie. Należy zapytać lekarza, kiedy można wznowić te aktywności oraz wrócić do pracy.
Dexmedetomidine Mylan zawiera sód Te n l ek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w fi olce , to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

3. Jak stoso wać lek Dex medetomidine Mylan

Oddział Intensywnej Opieki Medycznej Dexmedetomidine Mylan jest podawany pacjentowi przez lekarza lub pielęgniarkę na oddziale intensywnej terapii.
Sedacja proceduralna/uspokojenie z zachowaną świadomością De xmede tomi dine Mylan jest podawany pacjentowi przez lekarza lub pielęgniarkę przed lub w trakcie procedur diagnostycznych lub zabiegów chirurgicznych wymagających u spokojenia (tzw. sedacja proceduralna/uspokojenie z zachowaną świadomością).
Lekarz ustali d awkę odpowiednią dla pacj enta. Dawka leku Dexmedetomidine Mylan zależy od wieku, płci, ogólnego stanu zdrowia i wymaganego poziomu sedacji pacjenta oraz reakcji organizmu na lek. Lekarz w razie potrzeby może zmienić dawkę leku i będzie monitorować pracę se rca i ciś nienie krwi podc zas leczenia. Dexmedetomidine Mylan jest rozcieńczany i podawany pacjentowi dożylnie w formie infuzji (kroplówki).
Po sedacji/po wybudzen iu - Lekarz będzie nadzorował pacjenta przez kilka godzin po sedacji, aby upewnić się, że pac jent czuj e się dobrze. - Pacjent nie powinien sam wracać do domu. - Przez pewien czas po podaniu leku Dexmedetomidine Mylan nie należy przyjmować leków ułatwiający ch zasypianie, powodujących uspokojenie ani silnych leków przeciwbólowych. Należy poro zmawiać z le karz em o stosowaniu tych leków oraz o używaniu alkoholu.


W przypadku zastosowania większej niż zalecana dawki leku Dexmedetomidine Mylan
Jeśli pacjent otrzy mał zbyt dużą dawkę leku Dexmedetomidine Mylan, może nastąpić zwi ększenie lub zmniejszenie ci śnienia krwi, spowoln ieni e akcji serca, spowolnienie oddechu i uczucie senności. Lekarz wie, jak leczyć pacjenta odpowiednio do jego stanu zdrowia.
W razie jakich kolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarz a.

4. Możl iwe działania ni epożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Bardzo często (mogą wystę pow ać u więcej niż 1 na 10 pacjentów) - niskie lub wysokie ciśnienie krwi - spowolnienie częstości akcji ser ca - zmiany w spos obie oddychania lub zatrzymanie oddychania.
Często (mogą występować u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów) - ból w klatce piersiowej lub atak serca - szybka akcja serca - małe lub duże stężenie cukru we krwi - nudności, wymioty, suchość w ja mie ustne j - niepokój - wysok a temperatura - obja wy po odstawieniu leku
Niezbyt często (mogą występować u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów) - zaburzenia czynności ser ca , zatrzymanie akcji serca - obrzęk żołądka - wzmożone pragnienie - stan zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej - małe st ężenie albuminy we krwi - zadyszka - omamy - lek nie jest dość skuteczny
Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) - potrzeba oddawania moczu w ilości większej niż zazwyczaj

Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Działani a niepożądane można zgłaszać bezpośrednio za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Pro duktów Leczniczych Urzędu Rejest racji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02- 222 Warsz awa , Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 Dział ania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych możn a będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Dexmedetomidine Mylan

Lek n ależy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamie szczonego na etykiecie i pudełku po skrócie EXP. Termin ważności oznacza osta tni dzień podanego miesiąca. Nume r serii zamieszczony jest na pudełku i etykiecie po skr ócie „Lot”.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji lub domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmac eutę, jak usunąć lek i, któryc h się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera Dex med etomidine Mylan - Substancją czynną jest deksmedetomidyna. Jeden ml koncentratu zawiera chlorowodorek deksmedetomidyny w il ości odpowiadającej 100 mikrogramom deksmedetomidyny. Każda fiolka o pojemności 2 ml zawiera 200 mikrogramów deksmedetomidyny (co odpowiada 236 mikrogramów deksmedetomidyny chlorowodorku). - Pozostałe składniki to: sodu chlorek i woda do wstrzykiwań.
Stę żenie gotowego roztworu po rozcieńczeniu powinno wynosić albo 4 mikrogramy/ml, albo 8 mikrogramów/ml.
Jak wygląda lek Dexmedetomidine Mylan i co zawiera opakowanie
Koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji (jałowy koncentrat). Ko ncentrat jest klarow nym, bezbarwnym roztworem.
Pojemniki Fiolki ze szkła typu I, z szarym korkiem z gumy chlorobutylowej.
Wielkość opakowania
Nie wszystkie wielkości opakowań mogą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpo wiedzialny Myla n S. A.S. Franc ja
Wytwórca Mylan Teoranta Coill Rua, Inverin Co. Galway Irlandia

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji na temat leku oraz jego nazw w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarcze go należy zwrócić się do przedstawiciela

podmiotu odpowiedzialnego: Mylan Healthcare Sp. z o.o. Tel: +48 22 546 64 00
Data ostatniej a ktualizacji ulotki: marzec 2020
----------------------------------------------------------------------------- ------ --- ------------------------ Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:

Dexmedetomidine Mylan, 100 mikrogramów/ml, koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji
Sposób podawania Lek Dexmedetomidine Mylan powinien być podawany prz ez pracowników służby zdrowia wyspecjalizowanych w leczeniu pacjentów wymagających intensywnej opieki lub w opiece anestezjologicznej nad pacjentami w sali operacyjnej. Lek Dexmedetomidine Mylan może być podawany wyłącznie jako rozcieńczona infuz ja doż yln a za pomocą kontrolowanego zestawu do podawania infuzji.
Przygotowanie roztworu
Aby uzyskać przed podaniem żądane stężenie 4 mikrogramów/ml lub 8 mikrogramów/ml, lek Dexmedetomidine Mylan można rozcieńczać w roztworze glukozy 50 mg/ml (5%), płyn ie Rin ger a, mannitolu 200 mg/ml (20%) lub roztworze chlorku sodu 9 mg/ml (0,9%). Objętości wymagane do przygotowania infuzji podano w poniższej tabeli.
W przypadku wymaganego stężenia 4 mikrogramy/ml:
Objętość leku Dexmedetomidine Mylan konc ent rat do sporządzania roztworu do infuzji
Obj ętość rozcieńczalnika
Łączna objętość infuzji

W przypadku wymaganego stężenia 8 mikrogramów/ml:
Objętość produktu Dexmedetomidine Mylan konce ntrat do sporządzani a rozt wor u do infuzji
Objętość rozcieńczalnika
Łącz na objętość infuzji
Należy delikatnie wstrząsnąć roztworem w celu dokładnego wymieszania.
Przed podaniem lek Dexmedetomidine Mylan należy obejrzeć, czy nie ma w nim cząstek mater ii i odbar wie ń.
Wykazano, że Dexmedetomidine Mylan jest zgodny, jeśli jest podawany z poniższymi płynami dożylnymi i produktami leczniczymi:

mleczan Ringera, 5% roztwór glukozy 50 mg/ml (5%), roztwór chlorku sodu 9 mg/ml (0,9%) do wstrzykiwań, mannitol 200 m g/ml ( 20%). Badani a dotyczące zgodności wykazały możliwość adsorpcji deksmedetomidyny przez niektóre rodzaje naturalnego kauczuku. Chociaż deksmedetomidyna jest dawkowana do uzyskania działania, wskazane jest stosowanie uszczelek plastikowych lub powlekan ych z nat uralnej gumy.
Okres ważności
Wykazano stabilność chemiczną i fizyczną po odtworzeniu postaci leku przez 24 godziny w temperaturze 25°C.
Z mikrobiologicznego punktu widzenia produkt należy zużyć natychmiast, jeżeli stosowana metoda otwierania/ r ozcień cza nia nie wyklucza ryzyka skażenia mikrobiologicznego. Jeśli produkt nie jest zastosowany natychmiast, użytkownik ponosi odpowiedzialność za warunki oraz dalszy okres przechowywania produktu przed zastosowaniem.

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Dexmedetomidine Mylan, 100 mikrogramów/ml, koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każdy 1 ml koncentratu zawiera chlorowodorek deksmedetomidyny w ilości odpowiadającej 100 mikrogramom deksmedetomidyny.
Każda fiolka o pojemności 2 ml zawiera 200 mikrogramów deksmedetomidyny (co odpowiada
Stężenie gotowego roztworu po rozcieńczeniu powinno wynosić albo
Substancje pomocnicze o znanym działaniu Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji (jałowy koncentrat). Koncentrat jest klarownym, bezbarwnym roztworem o pH 4,5–7,0.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Produkt leczniczy przeznaczony do sedacji dorosłych pacjentów Oddziału Intensywnej Opieki Medycznej (OIOM) wymagających poziomu sedacji nie głębszego niż pobudzenie w reakcji na głos (odpowiada poziomowi od 0 do -3 w skali Richmond Agitation-Sedation Scale (RASS)).
Produkt leczniczy przeznaczony do sedacji niezaintubowanych dorosłych pacjentów przed i (lub) podczas procedur diagnostycznych lub zabiegów chirurgicznych wymagających sedacji, np. sedacji proceduralnej/ z zachowaniem świadomości.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Sedacja dorosłych pacjentów w Oddziale Intensywnej Opieki Medycznej (OIOM) wymagających poziomu sedacji nie głębszego niż pobudzenie w reakcji na głos (poziom od 0 do - 3 w skali Richmond Agitation-Sedation (RASS)).
Wyłącznie do stosowania w warunkach szpitalnych. Produkt leczniczy Dexmedetomidine Mylan powinien podawać pracownik opieki medycznej wyspecjalizowany w leczeniu pacjentów wymagających intensywnej opieki.


Dawkowanie U pacjentów już zaintubowanych i znieczulonych można rozpocząć stosowanie deksmedetomidyny w początkowej dawce dożylnej 0,7 mikrogramów/kg m.c./h i stopniowo ją dostosowywać, w zakresie dawek od 0,2 do 1,4 mikrogramów/kg m.c./h w zależności od reakcji pacjenta na lek, w celu osiągnięcia pożądanego poziomu sedacji. U pacjentów osłabionych należy brać pod uwagę mniejszą dawkę początkową. Deksmedetomidyna jest bardzo silnym lekiem i szybkość infuzji podano w dawce na godzinę. Po dostosowaniu dawki, uzyskanie na nowo stabilnego poziomu sedacji u pacjenta może trwać nawet godzinę.
Dawka maksymalna Nie należy przekraczać dawki 1,4 mikrogramów/kg m.c./h. Pacjentom, u których nie udało się uzyskać odpowiedniego poziomu sedacji po podaniu maksymalnej dawki deksmedetomidyny, należy podać inny środek do sedacji. Nie zaleca się stosowania dawki wysycającej produktu Dexmedetomidine Mylan do sedacji w Oddziale Intensywnej Opieki Medycznej, ponieważ jej stosowanie wiąże się ze zwiększeniem działań niepożądanych. W razie potrzeby można podać propofol lub midazolam do czasu, aż deksmedetomidyna zacznie działać.
Okres stosowania
Nie ma doświadczenia w stosowaniu produktu Dexmedetomidine Mylan dłużej niż 14 dni. Stosowanie produktu Dexmedetomidine Mylan dłużej niż przez taki okres wymaga regularnych ponownych ocen.
Sedacja niezaintubowanych dorosłych pacjentów przed i (lub) podczas procedur diagnostycznych lub zabiegów chirurgicznych wymagających sedacji, np. sedacji proceduralnej/ z zachowaniem świadomości.
Produkt leczniczy Dexmedetomidine Mylan może być podawany tylko przez personel medyczny przeszkolony w opiece anestezjologicznej nad pacjentami w sali operacyjnej lub podczas procedur diagnostycznych. Jeśli produkt leczniczy Dexmedetomidine Mylan jest poddawany do wywołania sedacji z zachowaną świadomością, pacjent powinien być w sposób ciągły monitorowany przez osobę, która nie jest zaangażowana w procedurę diagnostyczną, ani zabieg chirurgiczny. Pacjenta należy w ciągły sposób monitorować, czy nie występują wczesne objawy niedociśnienia, nadciśnienia, bradykardii, depresji oddechowej, niedrożności dróg oddechowych, bezdechu, duszności i (lub) desaturacji krwi tlenem (patrz punkt 4.8).
Powinien być dostępny tlen do natychmiastowego podania, w razie wskazania. Należy monitorować wysycenie krwi tlenem za pomocą pulsoksymetrii.
Produkt leczniczy Dexmedetomidine Mylan jest podawany w infuzji nasycającej, a następnie w infuzji podtrzymującej. W zależności od zabiegu można zastosować jednocześnie miejscowe znieczulenie lub analgezję, w celu osiągnięcia pożądanego efektu klinicznego. W przypadku bolesnych zabiegów lub gdy konieczne jest głębokie uspokojenie, zaleca się zastosowanie dodatkowego leku przeciwbólowego lub sedatywnego (na przykład opioidy, midazolam lub propofol). Szacuje się, że farmakokinetyczny okres półtrwania produktu leczniczego Dexmedetomidine Mylan w fazie dystrybucji wynosi około 6 minut, co należy wziąć pod uwagę przy ocenie właściwego czasu dostosowania dawki, uwzględniając działanie innych podawanych leków, w celu uzyskania pożądanego efektu klinicznego produktu Dexmedetomidine Mylan.


Rozpoczynanie sedacji proceduralnej:
- Podanie w infuzji nasycającej dawki 1 mikrograma/kg m.c. przez 10 minut. W przypadku mniej inwazyjnych procedur, takich jak zabiegi okulistyczne, może wystarczyć dawka 0,5 mikrograma/kg m.c. przez 10 minut.
Podtrzymanie sedacji proceduralnej:
- Infuzję podtrzymującą rozpoczyna się zazwyczaj od dawki 0,6-0,7 mikrograma/kg m.c./h i stopniowo dostosowuje do uzyskania wymaganego działania klinicznego, w zakresie dawek od 0,2 mikrograma/kg m.c./h do 1 mikrograma/kg m.c./h. Szybkość infuzji podtrzymującej należy dostosować do docelowego poziomu sedacji.
Specjalne grupy pacjentów
Pacjenci w podeszłym wieku Zazwyczaj nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów w podeszłym wieku (patrz punkt 5.2). Wydaje się, iż ryzyko wystąpienia niedociśnienia jest większe u pacjentów w podeszłym wieku (patrz punkt 4.4), niemniej jednak ograniczone dane dotyczące sedacji proceduralnej nie wskazują wyraźnej zależności od dawki.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie jest konieczne dostosowanie dawki.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby Deksmedetomidyna jest metabolizowana w wątrobie i należy stosować ją ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Można rozważać stosowanie zmniejszonej dawki podtrzymującej (patrz punkty 4.4 i 5,2).
Dzieci i młodzież
Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego Dexmedetomidine Mylan u dzieci w wieku od 0 do 18 lat. Obecnie dostępne dane przedstawiono w punktach 4.8, 5.1 i 5.2, ale nie jest możliwe podanie zaleceń dawkowania.
Sposób podawania Produkt leczniczy Dexmedetomidine Mylan należy podawać wyłącznie jako rozcieńczoną infuzję dożylną za pomocą zestawu do kontrolowanej infuzji. Instrukcje dotyczące rozcieńczenia leku przed podaniem podano w punkcie 6.6.

4.3 Przeciwwskazania

 Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.  Zaawansowany blok serca (2 lub 3 stopnia), jeśli nie jest stosowana stymulacja serca.  Niekontrolowane niedociśnienie tętnicze.  Ostre choroby naczyniowo-mózgowe.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Monitorowanie
Produkt leczniczy Dexmedetomidine Mylan jest przeznaczony do podawania na oddziale intensywnej opieki medycznej w sali operacyjnej lub na sali zabiegowej i nie zaleca się stosowania go w innych warunkach. Podczas infuzji produktu Dexmedetomidine Mylan u wszystkich pacjentów należy prowadzić ciągłe monitorowanie pracy serca. U pacjentów bez zastosowanej intubacji należy monitorować oddychanie w związku z ryzykiem wystąpienia depresji oddechowej oraz, w niektórych przypadkach, bezdechu (patrz punkt 4.8).
Całkowite ustąpienie działania deksmedetomidyny występuje zazwyczaj po około jednej godzinie po podaniu produktu leczniczego. Jeśli produkt leczniczy użyto w warunkach ambulatoryjnych dla bezpieczeństwa pacjenta należy kontynuować ścisłe monitorowanie jeszcze przez przynajmniej godzinę (lub dłużej, w zależności od jego stanu), a przez kolejną godzinę pacjent powinien znajdować się pod nadzorem medycznym.
Ogólne środki ostrożności Produkt Dexmedetomidine Mylan nie należy podawać w bolusie, nie zaleca się również podawania produktu w dawce nasycającej w Oddziale Intensywnej Opieki Medycznej. Dlatego użytkownicy powinni być przygotowani do wdrożenia innego rodzaju sedacji do kontroli ostrego pobudzenia lub podczas zabiegów, szczególnie przez pierwsze godziny ich trwania. Jeśli podczas sedacji proceduralnej konieczne jest szybkie zwiększenie poziomu sedacji, można podać inny środek o działaniu uspokajającym w małym bolusie.
Zauważono, że niektórzy pacjenci otrzymujący produkt Dexmedetomidine Mylan po stymulacji byli pobudzeni i przytomni. Sam ten fakt, gdy brak innych klinicznych oznak i objawów, nie dowodzi nieskuteczności leku.
Deksmedetomidyna zwykle nie wywołuje głębokiej sedacji i pacjentów można łatwo wybudzić. Dlatego deksmedetomidyna nie jest odpowiednia u pacjentów, którzy nie będą tolerować takiego profilu działania, na przykład u pacjentów wymagających ciągłej głębokiej sedacji.
Nie należy stosować produktu Dexmedetomidine Mylan jako środka do znieczulenia ogólnego, indukującego intubację, ani w celu osiągnięcia sedacji podczas stosowania środka zwiotczającego mięśnie.
Deksmedetomidyna nie wykazuje działania przeciwdrgawkowego, jak niektóre inne leki sedacyjne, dlatego nie będzie hamowała pierwotnych napadów drgawkowych.
Należy zachować ostrożność podczas stosowania deksmedetomidyny w skojarzeniu z innymi substancjami uspokajającymi lub działającymi na układ krążenia, ponieważ może wystąpić efekt addycyjny.
Nie zaleca się stosowania produktu Dexmedetomidine Mylan w sedacji kontrolowanej przez pacjenta. Nie ma dostępnych odpowiednich danych.
Jeśli produkt leczniczy Dexmedetomidine Mylan podawany jest w warunkach ambulatoryjnych, wymagana jest obecność osoby towarzyszącej pacjentowi podczas opuszczania przez niego miejsca, w którym podano lek. Pacjentom należy zalecić, aby powstrzymali się od prowadzenia pojazdów lub wykonywania innych niebezpiecznych czynności oraz, w miarę możliwości, unikali stosowania innych środków, które mogą mieć działanie uspokajające (np. benzodiazepiny, opioidy, alkohol) przez odpowiedni okres czasu.

Należy wziąć pod uwagę działanie deksmedetomidyny, rodzaj zabiegu, jednocześnie podawane leki, wiek i stan ogólny pacjenta. Należy zachować ostrożność podczas podawania deksmedetomidyny pacjentom w podeszłym wieku. Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 lat) są bardziej podatni na hipotonię podczas podawania deksmedetomidyny, w tym w dawce wysycającej, w celu wykonania zabiegu. Należy rozważyć zmniejszenie dawki. Patrz punkt 4.2.
Wpływ na układ krążenia i środki ostrożności
Deksmedetomidyna zmniejsza częstość akcji serca i obniża ciśnienie krwi za pośrednictwem centralnej sympatolizy, ale w większym stężeniu powoduje zwężenie naczyń obwodowych, co prowadzi do nadciśnienia (patrz punkt 5.1). Dlatego deksmedetomidyna nie jest odpowiednia u pacjentów z ciężką niestabilnością sercowo- naczyniową.
Należy zachować ostrożność w wypadku podawania deksmedetomidyny pacjentom z wcześniej występującą bradykardią. Dane dotyczące działania produktu Dexmedetomidine Mylan u pacjentów, których częstość skurczów serca wynosi <60, są bardzo ograniczone i należy zachować szczególną ostrożność u takich pacjentów. Zazwyczaj bradykardia nie wymaga leczenia, ale w razie konieczności reaguje na podanie leków przeciwcholinergicznych lub zmniejszenie dawki produktu Dexmedetomidine Mylan. Pacjenci o dużej sprawności fizycznej i spowolnionej częstości spoczynkowej skurczów serca mogą być szczególnie wrażliwi na bradykardiogenne działanie agonistów receptorów alfa 2 i zgłaszano przypadki przemijającego zahamowania zatokowego. Zg łaszano równie ż przypadki zatrzymania akcji serca, cz ęsto poprzedzone bradykardią lub blokiem przedsionkowo-komorowym (patrz punkt 4.8).
Działanie deksmedetomidyny obniżające ciśnienie krwi może mieć duże znaczenie u pacjentów z wcześniej występującym niskim ciśnieniem krwi (szczególnie, jeśli nie ustępuje po podaniu leków wazopresyjnych), hipowolemią, przewlekłym niedociśnieniem krwi lub zmniejszoną rezerwą czynnościową serca, jak u pacjentów z ciężką dysfunkcją komorową i pacjentów w podeszłym wieku; w takich wypadkach uzasadnione jest zachowanie szczególnej ostrożności (patrz punkt 4.3). Zazwyczaj niedociśnienie nie wymaga specjalnego leczenia, ale w razie potrzeby należy być przygotowanym na interwencję polegającą na zmniejszeniu dawki, podaniu płynów i (lub ) leków zwężających naczynia krwionośne.
U pacjentów z zaburzeniami obwodowej aktywności autonomicznej (np. w związku z urazem rdzenia kręgowego) zmiany hemodynamiczne po rozpoczęciu podawania deksmedetomidyny mogą być bardziej nasilone. Należy zachować ostrożność lecząc takich pacjentów.
Przemijające nadciśnienie obserwowano głównie podczas podawania dawki wysycającej w związku z działaniem deksmedetomidyny zwężającym obwodowe naczynia krwionośne; nie zaleca się stosowania dawki wysycającej podczas sedacji w Oddziale Intensywnej Opieki Medycznej. Leczenie nadciśnienia na ogół nie było konieczne, ale wskazane może być zmniejszenie szybkości ciągłej infuzji.
Miejscowe zwężenie naczyń krwionośnych przy większym stężeniu może mieć szczególne znaczenie u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca lub ciężką chorobą mózgowo - naczyniową. Chorych tych należy objąć ścisłą obserwacją. Jeśli u pacjentów pojawią się objawy choroby niedokrwiennej mięśnia sercowego lub mózgu, należy rozważyć zmniejszenie dawki lub przerwanie podawania produktu.


Należy zachować ostrożność w wypadku podawania deksmedetomidyny podczas znieczulenia podpajęczynówkowego lub zewnątrzoponowego, z uwagi na możliwe zwiększone ryzyko niedociśnienia lub bradykardii.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby
Należy zachować ostrożność stosując produkt u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, ponieważ zwiększenie dawki może zwiększać ryzyko działań niepożądanych, nadmiernej sedacji lub przedłużonego działania produktu ze względu na zmniejszony klirens deksmedetomidyny u takich pacjentów.
Pacjenci z zaburzeniami neurologicznymi Doświadczenie dotyczące stosowania deksmedetomidyny w ciężkich zaburzeniach neurologicznych, takich jak urazy głowy i po operacji neurochirurgicznej, jest ograniczone. W takich przypadkach produkt należy stosować ostrożnie, zwłaszcza jeśli wymagana jest głęboka sedacja. Deksmedetomidyna może zmniejszać przepływ krwi w mózgu, co należy brać pod uwagę podczas wyboru leku.
Inne
Po nagłym odstawieniu długotrwale stosowanych agonistów receptorów alfa 2 rzadko występował zespół odstawienia. Należy brać taką możliwość pod uwagę, jeśli u pacjenta występuje pobudzenie i nadciśnienie wkrótce po przerwaniu podawania deksmedetomidyny.
Deksmedetomidyna może wywoływa ć hipertermię, kt óra może by ć odporna na tradycyjne metody chłodzenia. Należy przerwać stosowanie deksmedetomidyny w razie uporczywej nie wyjaśnionej gorączki i nie należy stosować produktu u pacjentów wrażliwyc h na hipertermię złośliw ą.
Substancje pomocnicze o znanym działaniu Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 m g) sodu na fiolkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i in ne rodzaje interakcji

Badania dotyczące interakcji prowadzono jedynie u pacjentów dorosłych.
Jednoczesne podawanie deksmedetomidyny ze środkami znieczulającymi, uspokajającymi, nasennymi i opioidami może prowadzić do nasilenia działań, w tym efektu uspokajającego, znieczulającego oraz działań sercowo-oddechowych. Specjalne badania potwierdziły nasilone działania w przypadku izofluranu, propofol u, alfentanilu i midazolamu.
Nie wykazano interakcji farmakokinetycznych pomiędzy deksmedetomidyną i izofluranem, propofolem, alfentanilem i midazolamem. Jednak ze względu na możliwość takich interakcji, w przypadku jednoczesnego stosowania z deksmedetomi dyną, może być wymagane zmniejszenie dawki deksmedetomidyny lub stosowanego jednocześnie środka znieczulającego, uspokajającego, nasennego lub opioidu.
Badano hamowanie enzymów cytochromu CYP, w tym cytochromu CYP2B6, przez deksmedetomidynę z zastosowanie m hodowli mikrosomów wątroby ludzkiej. Badania in vitro suger ują, że możliwa jest interakcja in vivo pomiędzy dek smedetomidyną i substratami metabolizowanymi głównie przy udziale cytochromu CYP2B6.

Obserwowano indukcję deksmedetomidyny in vitro dotyczącą CYP1A2, CYP2B6, CYP2C8, CYP2C9 i CYP3A4, dlatego nie można wykluczyć indukcji in vivo. Znaczenie kliniczne tego faktu nie jest znane.
Należy wziąć pod uwagę możliwość nasilenia działania hipotensyjnego i bradykardii u pacjentów otrzymujących inne produkty lecznicze tak samo działające, na przykład beta- adrenolityki , chociaż w badaniu interakcji z esmololem inne działania były umiarkowane.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża Brak danych lub istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania deksm edetomidyny u kobiet w okresie ciąży.
Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję (patrz punkt 5.3). Nie należy podawać produktu Dexmedetomidine Mylan podczas ciąży, chyba że stan kliniczny kobiety wymaga leczenia deksmedetomidyną.
Ka rmienie piersią
Deksmedetomidyna przenika do mleka u ludzi, niemniej jednak jej stężenia będą poniżej progu wykr ywalności w ciągu 24 godzin po zaprzestaniu leczenia. Nie można wykluczyć ryzyka zagrażającego dziecku karmionemu piersią. Należy podjąć decyzj ę o przerwaniu karmienia piersią lub przerwaniu leczenia deksmedetomidyną, rozważywszy korzyść dla dziecka wynikającą z karmienia piersią oraz korzyść wynikającą z leczenia dla matki.
Płodność
W badaniu płodności u szczurów, nie wykazano działania deksme detomidyny na płodność samców ani samic. Brak danych dotyczących wpływu na płodność u ludzi.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Pacjentom, którzy otrzymywali produkt leczniczy w celu sedacji proceduralnej, należy zalecić, aby powstrzymali się od prowadzenia pojazdów i wykonywania innych niebezpiecznych czynności przez odpowiedni okres czasu.

4.8 Działania niepożądane

Podsumowanie profilu bezpieczeństwa
Sedacja dorosłych pacjentów w Oddziale Intensywnej Opieki Medycznej (OIOM) Do najczęściej zgłaszanych działań niepożądanych po podaniu deksmedetomidyny należą niedociśnienie, nadciśnienie i bradykardia, występujące odpowiednio u 25%, 15% i 13% pacjentów. Niedociśnienie i bradykardia są również najczęstszymi ciężkimi działaniami zwią zanymi z deksmedetomidyną występującymi odpowiednio u 1,7% i 0,9% losowo wybranych pacjentów Oddziału Intensywnej Opieki Medycznej (OIOM).
Sedacja proceduralna/z zachowaniem świadomości Do najczęściej zgłaszanych działań niepożądanych po zastosowaniu deks medetomidyny podczas sedacji proceduralnej należą (protokoły badań fazy III zawierały wstępnie ustalone progi dla zgłaszania zmian ciśnienia krwi, częstości oddechów i częstości akcji serca jako działań niepożądanych):

- niedociśnienie tętnicze (55% w grup ie pacjentów otrzymujących deksmedetomidynę vs. 30% w grupie otrzymującej placebo oraz, doraźnie, midazolam i fentanyl) - depresja oddechowa (38% w grupie pacjentów otrzymujących deksmedetomidynę vs. 35% w grupie otrzymującej placebo oraz, doraźnie, midazo lam i fentanyl) - bradykardia (14 % w grupie pacjentów otrzymujących deksmedetomidynę vs. 4 % w grupie otrzymującej placebo oraz, doraźnie, midazolam i fentanyl)
Lista działań niepożądanych
Działania niepożądane wymienione poniżej pochodzą z zebranych danych z badań klinicznych przeprowadzonych w oddziałach intensywnej opieki medycznej.
Działania niepożądane podano zgodnie z częstością występowania, od najczęstszych, zgodnie z następującą klasyfikacją: bardzo często (>1/10); często (>1/100 do <1/10); nie zbyt często (>1/1000 do <1/100), rzadko (>1/10 000 do <1/1 000); bardzo rzadko (<1/10 000).
Działania niepożądane:
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Często: Hiperglikemia, hipoglikemia Niezbyt często: Kwasica metaboliczna, hipoalbuminemia
Zaburzenia p sychiczne Często: Pobudzenie Niezbyt często: Omamy
Zab urzeni a serca Bardzo często: Bradykardia 1,2 Często: Choroba niedokrwienna serca lub zawał, tachykardia Niezbyt często: Blok przedsionkowo-komorowy 1 , zmniejszenie pojemności minutowej serca , zatrzymanie akcji serca 1

Zaburzenia naczyniowe: Bardzo często: Niedociśnienie 1,2 , nadciśnienie 1,2

Zabu rzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Bardzo często: Depresja oddechowa 2,3
Niezbyt często: Duszność, bezdech
Zaburzenia żołądka i jelit Często: Nud ności 2 , wymioty, suchość w jamie ustnej 2
Niezbyt często: Wzdęcie brzucha
Zaburzenia nerek i dróg moczowych Nieznana: Wielomocz (poliuria)
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Często: Zespół odstawienia, hipertermia Niezbyt często: Nieskuteczność leku, pragnienie
1
Działania niepożądane obserowane także w badaniach dotyczących sedacji proceduralnej. 3


Opis wybranych działań niepożądanych Niedociśnienie lub bradykardia o znaczeniu klinicznym powinny być leczone zgodnie z opisem w punkcie 4.4.
U stosunkowo zdrowych uczestników badania nieleczonych na OIOM, którym podawano deksmedetomidynę, bradykardia rzadko prowadziła do zaha mowania zatokowego lub pauzy. Objawy ustępowały po podniesieniu kończyn dolnych lub podaniu leków przeciwcholin ergicznych, takich jak atropina lub glikopirolan. W odosobnionych przypadkach, u pacjentów z wcześniejszą bradykardią, nastąpiła progresja bradykardii do okresów asystolii. Zg łaszano równie ż przypadki zatrzymania akcji serca, często poprzedzone bradykardi ą lub blokiem przedsionkowo-komorowym.
Nadciśnienie było związane ze st osowaniem dawki wysycającej i takie działanie można zminimalizować, unikając podawania takiej dawki lub zmniejszając szybkości infuzji, lub wielkość dawki wysycającej.
Dzieci i młodzież
U dz iec i >1 miesiąca życia, głównie w okresie pooperacyjnym, obserwowanych w okresie do 24 godzin na OIOM, wykazano podobny profil bezpieczeństwa, jak u dorosłych. Dane dotyczące noworodków (28-44 tydzień ciąży) są bardzo nieliczne i ograniczone do dawki podtr zym ującej ≤0,2 mcg/kg m.c./h. W piśmiennictwie omówiono pojedynczy przypadek bradykardii hipotermicznej u noworodka.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych dział ań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie sto sunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamen tu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, t el.: + 48 22 49 21 301, f aks: + 48 22 49 21 309, e-mail: [email protected] Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Zarówno w badaniach klinicznych, jak i po wprowadzeniu produktu do obrotu, zgłosz ono kilka przypadków przedawkowania deksmedetomidyny. Największa szybkość infuzji deksmedetomidyny wymieniana w takich przypadkach osiągała 60 μg/kg m.c./h przez 36 minut i 30 μg/kg m.c./h przez 15 minut odpowiednio u 20-mies ięcznego dziecka i u dorosłego pacje nta. Do najczęściej występujących działań niepożądanych należ ą bradykardia, niedociśnienie, nadci śnienie, nadmierne uspokojenie, depresja oddechowa i zatrzymanie akcji serca.
Postępowanie
W razie przedawkowania z objawami klinicznymi należy zmniejszyć lu b przerwać

infu zję deksmedetomidyny. Spodziewane działania dotyczą głównie układu krążenia i należy je leczyć zgodnie ze wskazaniem klinicznym (patrz punkt 4.4). Po zastosowaniu większego stężenia leku nadciśnienie może być bardziej widoczne niż niedoci śnienie. W badaniach klinicznych przypadki zahamowania zatokowego ustępowały samoistnie lub po podaniu atropiny i glikopirolanu. W pojedynczych przypadkach znacznego przedawkowania powodującego zatrzymanie akcji serca wymagana była resuscytacja.

5. WŁAŚCIWO ŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właś ciwo ści farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Leki psycholeptyczne, Inne leki nasenne i uspokajające, kod ATC: N05CM18
Deksmedetomidyna jest selektywnym agonistą receptorów alfa 2 o szerokim zakresie właściwości farmakolo gicznych. Wywiera działanie sympatolityczne, hamując uwalnianie noradrenaliny w zakończeniach nerwów współczulnych. Działania sedacyjne są osiągane dzięki zmniejszeniu aktywacji miejsca sinawego, jądra podstawnego znajdującego się w pniu mózgu. Deksmedetom idyna działa przeciwbólowo i znieczulająco. Działanie na układ krążenia zależy od podanej dawki. Przy mniejszej szybkości podawania infuzji przeważają działania ogólnoustrojowe, prowadząc do zmniejszenia częstości skurczów serca i ciśnienia krw i. Po większ ych dawkach przeważa działanie kurczące obwodowe naczynia krwionośne, prowadząc do zwiększenia oporu naczyniowego w krążeniu ustrojowym i ciśnienia krwi, przy nadal nasilonym efekcie spowolnienia czynności serca. Deksmedetomidyna względnie nie powoduje ham owania oddychania po podaniu w monoterapii zdrowym ochotnikom.
Sedacja dorosłych pacjentów w Oddziale Intensywnej Opieki Medycznej (OIOM)
W badaniach z grupą kontrolną otrzymującą placebo prowadzonych u pacjentów przebywających po zabiegach na oddziale i ntensywnej opieki medycznej, którzy poprzednio zostali zaintubowani i otrzymywali midazolam lub propofol, produkt Dexmedetomidine Mylan znacznie zmniejszał zapotrzebowanie zarówno na doraźny lek uspokajający (midazolam lub propofol), jak i opioidy, podczas sedacji trwającej do 24 godzin. Większość pacjentów, którzy otrzymali deksmedetomidynę, nie wymagała dodatkowego leku uspokajającego. U pacjentów możliwa była pomyślna ekstubacja bez przerywania infuzji produktu Dexmedetomidine Mylan. Badania prowadzone p oza oddziałami OIOM potwierdziły, że można bezpiecznie podawać Dexmedetomidine Mylan pacjentom bez rurki dotchawiczej, pod warunkiem odpowiedniego monitorowania.
Deksmedetomidyna działała podobnie jak midazolam [współczynnik 1,07; 95% przedział ufności (C I) 0,971, 1,176] i propofol (współczynnik 1,00; 95% CI 0,922, 1,075) w zakresie czasu do osiągnięcia docelowego zakresu sedacji, głównie w populacji pacjentów wymagającej długiej lekkiej lub umiarkowanej sedacji (od 0 do -3 w skali RASS) na oddziale OIO M p rzez okres do 14 dni, skr acała czas trwania mechanicznej wentylacji w porównaniu do midazolamu i skracała czas do ekstubacji w porównaniu do midazolamu i propofolu. W porównaniu zarówno do propofolu, jak i i do midazolamu, łatwiej można było wybudzić pacje ntów, pacjenci lepiej współpracowali z lekarzem i lepiej mogli poinformować o ewentualnym odczuwanym bólu. U pacjentów, którym podano deksmedetomidynę, częściej występowało niedociśnienie i bradykardia, ale rzadziej tachykardia niż u pacjentów otrzymującyc h midazolam, a także częściej występowała tachykardia, ale podobne niedociśnienie, jak u pacjentów otrzymujących propofol. W badaniu porównawczym z midazolamem majaczenie mierzone w skali CAM-ICU było mniejsze, a w porównaniu do

propofolu działania niepożą dan e związane z majaczeniem były słabsze po podaniu deksmedetomidyny. Pacjentom, których wycofano z badania ze względu na brak osiągnięcia wystarczającej sedacji, podano propofol lub midazolam. Zwiększone ryzyko niewystarczającej sedacji wystąpiło u pacjen tów, u których trudno było osiągnąć odpowiedni poziom sedacji z zastosowaniem standardowej terapii bezpośrednio przed zamianą leku. Dowody skuteczności leku u dzieci wykazano w badaniu z kontrolowaną dawką prowadzonym na oddziale intensywnej opieki medyczn ej w dużej grupie pacjentów w wieku od 1 miesiąca do ≤17 lat w okresie pooperacyjnym. Około 50% pacjentów leczonych deksmedetomidyną nie wymagało pomocniczego podania midazolamu podczas okresu leczenia wynoszącego [mediana] 20,3 godziny i nie przekraczając ego 24 godzin. Dane dotyc zące leczenia przez ponad 24 godziny nie są dostępne. Dane dotyczące noworodków (28-44 tydzień ciąży) są bardzo nieliczne i ograniczają się do małych dawek (≤ 0,2 mcg/kg m.c./h) (patrz punkt 5.2 i 4.4). Noworodki mogą być szczególn ie wrażliwe na bradykardiogenne działanie produktu Dexmedetomidine Mylan w razie występowania hipotermii i w warunkach niewydolności serca kompensowanej przyspieszoną czynnością serca.
W porównawczym, kontrolowanym badaniu u pacjentów z OIOM z podwójnie ś lep ą próbą częstość zahamowania wydzielania kortyzolu u pacjentów leczonych deksmedetomidyną (n=778) wynosiła 0,5% w porównaniu do 0% u pacjentów leczonych midazolamem (n=338) lub propofolem (n=275). Działanie to miało charakter łagodny w 1 przypadku i umi arkowany w 3 przypadkach.
Sedacja proceduralna/ z zachowaniem świadomości
Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania deksmedetomidyny podczas sedacji niezaintubowanych pacjentów przed i (lub) podczas zabiegów chirurgicznych i procedur diagnostycznych ocenia no w dwóch randomizowanych, podwójnie zaślepionych, kontrolowanych placebo, wieloośrodkowych badaniach klinicznych.
 W badaniu 1. pacjenci, poddawani wybranym zabiegom chirurgicznym lub innym procedurom przeprowadzanym w warunkach kontrolowanej opieki anes tezjologicznej i otrzymujący znieczulenie miejscowe lub regionalne, byli randomizowani do grupy otrzymującej przez 10 minut wysycającą dawkę deksmedetomidyny: albo 1 μg/kg m.c. (n=129), albo 0,5 μg/kg m.c. (n=134) lub placebo (roztwór soli fizjologicznej) (n=63), a następnie otrzy mywali podtrzymującą infuzję w dawce startowej 0,6 μg/kg m.c./h. Infuzja podtrzymująca badanego leku mogła być dostosowywana w zakresie od 0,2 μg/kg m.c./h do 1 μg/kg m.c./h. Odsetek pacjentów, u których osiągnięto docelowy poziom sedacji (w skali Obse rver ’s Assessment of Alertness/Sedation Scale ≤4), bez konieczności podania doraźnej dawki midazolamu, wynosił 54% w grupie pacjentów otrzymujących deksmedetomidynę w dawce 1 μg/kg m.c. oraz 40% w grupie pacjentów otrzymujących dek sme detomidynę w dawce 0,5 μg/kg m.c., w porównaniu do 3% w grupie otrzymującej placebo. Różnica ryzyka w odsetku pacjentów randomizowanych do grupy deksmedetomidyny w dawce 1 μg/kg mc. lub do grupy, która otrzymywała deksmedetomidynę w dawce 0,5 μg/kg mc., ni e wymagająca podawania doraźnej dawki midazolamu wynosiła, odpowiednio w odniesieniu do placebo, 48% (95% CI: 37% - 57%) i 40% (95% CI: 28% - 48%). Mediana (zakres) dawki podawanego doraźnie midazolamu, wynosiła 1,5 mg (0,5 mg - 7 mg) w grupie pacjentów otrzymujących deksmedetomidynę w dawce 1 μg/kg m.c., 2 mg (0,5 mg - 8 mg) w grupie pacjentów otrzymujących deksmedetomidynę w dawce 0,5 μg/kg m.c. i 4 mg (0,5 mg - 14 mg) w grupie placebo. Różnica w doraźnie podawanych dawkach midazolamu między grupami otrzy mującymi -3,1 mg (95% CI: -3,8 do -2,5) i -2,7 mg (95% CI: -3,3 do - 2,1), na korzyść deksmedetomidyny. Mediana czasu do podania pierwszej dawki doraźnej wynosiła 114

min ut w grupie pacjentów otrzymujących deksmedetomidynę w dawce 1 μg/kg m.c., 40 minut w grupie pacjentów otrzymujących deksmedetomidynę w dawce 0,5 μg/kg m.c. i 20 minut w grupie placebo.
 W badaniu 2. pacjenci, poddawani w warunkach zachowanej świadomości intu bacji za pomocą laryngoskopu światłowodowego w znieczuleniu miejscowym, byli randomizowani do grupy otrzymującej przez 10 minut wysycającą dawkę deksmedetomidyny 1 μg/kg m.c. (n=55) lub placebo (roztwór soli fizjologicznej) (n=50), a następnie otrzymywali podtrzymującą infuzję w dawce 0,7 μg/kg m.c./h. 53% pacjentów otrzymujących deksmedetomidynę w dawce 1 μg/kg m.c. nie wymagało dodatkowego podania doraźnej dawki midazolamu, w celu osiągnięcia określonego poziomu sedacji, wynoszącego w skali Ramsay Sedatio n Scale ≥2, w porównaniu do 14% w grupie otrzymującej placebo. Różnica ryzyka w odsetku pacjentów randomizowanych do grupy deksmedetomidyny, którzy nie wymagali podania doraźnej dawki midazolamu, wynosiła w odniesieniu do placebo 43% (95% CI: 23% - 57%) . Ś rednia doraźna dawka midazolamu wymosiła 1,1 mg w grupie pacjentów otrzymujących deksmedetomidynę i 2,8 mg w grupie placebo. Różnica w doraźnie podawanych dawkach midazolamu wyniosła -1,8 mg (95% CI: -2,7 do -0,86) na korzyść deksmedetomidyny.

5.2 Właściwośc i farmakokinetyczne

Farm akokinetykę deksmedetomidyny oceniano po krótkotrwałym podaniu dożylnym u zdrowych ochotników oraz po długotrwałym podawaniu u pacjentów OIOM.
Dystrybucja
Deksmedetomidyna wykazuje dwukompartmentowy model dostępności. U zdrowych ochotników lek wykazuje szybką fazę dystrybucji z oceną centralną okresu półtrwania (t 1/2 α ) wynoszącą około 6 minut. Średnia ocena okresu półtrwania (t 1/2 ) w końcowej fazie eliminacji wynosi w przybliżeniu 1,9 do 2,5 h (min 1,35, max 3,68 h), a średnia sza cowana objętość dystrybucji (Vss) w stanie stacjonarnym wynosi w przybliżeniu 1,16 do 2,16 l/kg (90 do 151 litrów). Klirens osoczowy (Cl) ma średnią szacunkową wartość około 0,46 do 0,73 l/h/kg (35,7 do 51,1 l/h). Średnia masa ciała związana z takimi warto ściami Vss i Cl wynosiła szacunkowo 69 kg. Farmakokinetyka deksmedetomidyny w osoczu jest podobna w populacji pacjentów z OIOM po infuzji >24 godziny. Szacunkowe parametry farmakokinetyczne są następujące: t 1/2 w przybliżeniu 1,5 godziny, Vss w przybliżeni u 93 litry, a Cl w przybliżeniu 1,4 μg/kg/h i lek nie kumuluje się w przypadku leczenia trwającego do 14 dni. Deksmedetomidyna wiąże się w 94% z białkami osocza. Wiązanie z białkami osocza jest s tałe w zakresie stężenia od 0,85 do 85 ng/ml. Deksmedetomidyna wiąże się zarówno z albuminą ludzkiej surowicy, jak i z kwaśną alfa -1- glikoproteiną z albuminą surowicy jako głównym białkiem wiążącym deksmedetomidynę w osoczu.
Meta bolizm i eliminacja
Deks medetomidyna jest metabolizowana w dużym stopniu w wątrobie. Występują trzy typy początkowych reakcji metabolicznych: bezpośrednia N-koniugacja z kwasem glukoronowym, bezpośrednia N-metylacja i oksydacja katalizowana przez cytochro m P450. Najliczniejsze krążące metabolity deksmedetomidyny to dwa izomeryczne N-glukuronidy. Metabolit H-1, 3 -hydroksy-N- metylo-O-gluk uronid deksmedetomidyny, jest również znaczącym krążącym produktem metabolizmu deksmedetomidyny. Cytochrom P-450 katal izu je powstawanie dwóch mniej znaczących krążących metabolitów: 3- hydroksymetylo-deksmedetomidy powstającej w procesie hydroksylacji w 3 grupie metylowej deksmedetomidyny i H-3 powstającego w wyniku utleniania w pierścieniu im idazolu. Dostępne dane sugerują, że w powstawaniu utlenianych metabolitów pośredniczy

kilka postaci CYP (CYP2A6, CYP1A2, CYP2E1, CYP2D6 i CYP2C19). Metabolity te wykazują aktywność nieistotną farmakologicznie.
Po podaniu dożylnym znakowanej radiologicznie deksmedetomidyny średnio 95% rad ioaktywności odzyskano w moczu, a 4% w kale po 9 dniach. Głównymi metabolitami występującymi w moczu są dwa izomerowe N-glukuronidy, które razem stanowią około 34% dawki i 3-hydroksy-N-metylo-O- glukuronid deksmedetomidyny, który stanowi 14,51% dawki. Mnie j znaczące metabolity: kwas karboksylowy deksmedetomidyny, 3- hydroksymetylo deksmedetomidyna i jej O-glukuronid indywidualnie stanowią od 1,11 do 7,66% dawki. Mniej niż 1% substancji czynnej jest wydalane w postaci niezmienionej z moczem. W przybliżeniu 28 % metabolitów w moczu to niezidentyfikowane mniej istotne metabolity.
Specjalne grupy pacjentów
Nie obserwowano w farmakokinetyce dużych różnic ze względu na płeć lub wiek.
Wiązanie deksmedetomidyny z białkami osocza jest mniejsze u pacjentów z zaburze niami czynności wątroby w porównaniu do zdrowych ochotników. Średni odsetek deksmedetomidyny w osoczu sięgał od 8,5% u zdrowych ochotników do 17,9% u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami wątroby. Osoby badane z różnym stopniem zaburzeń czynności wątroby (klas a A, B lub C w skali Chil d-Pugh) wykazywały mniejszy klirens wątrobowy deksmedetomidyny i wydłużony okres półtrwania t 1/2 w osoczu. Średnie wartości klirensu niezwiązanej deksmedetomidyny w osoczu w przypadku pacjentów z łagodnymi, umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami wątroby wynosiły odpowiednio 59%, 51% i 32% w stosunku do wartości obserwowanych u zdrowych ochotników. Średnie wartości t 1/2 u pacjentów z łagodnymi, umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami wątroby były wydłużone odpowiednio do 3,9; 5,4 i 7,4 godziny. Chociaż deksmedetomidyna jest podawana do uzyskania działania, może okazać się konieczne rozważenie zmniejszenia dawki początkowej/podtrzymującej u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, zależnie od stopnia takich zaburzeń i odpowiedzi na podawany lek.
Farmakokinetyka deksmedetomidyny u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min) nie jest zmieniona w porównaniu do zdrowych ochotników.
Dane dotyczące pacjentów z grupy od noworodków (28-44 tydzień ciąży) d o dzieci w wieku miesiąca życia do 17 lat) jak u dorosłych, choć u noworodków (poniżej 1 miesiąca) wydaje się on dłuższy. W grupach wiekowych od 1 miesiąca do 6 lat klirens osoczowy (po uwzględnieniu masy ciała) wydawał się większy, ale zmniejszał się u starszych dzieci. Klirens osoczowy (po uwzględnieniu masy ciała) u noworodków (poniżej 1 miesiąca) wydawał się mniejszy (0,9 l/h/kg) niż w grupach starszych, co wynika z niedo jrzałości. Dostępne dane podsumowano w poniższej tabeli:

Mediana (95% Cl) Wiek N Cl (1/h/kg) t 1/2 (h) poniżej 1 miesiąca 28 0,93 (0,76; 1,14) 4,47 (3,81; 5,25) (0,99; 1,48) 2,05 (1,59; 2,65) (0,9 4; 1,31) 2,01 (1,81; 2,22) (0,87; 1,29) 1,97 (1,62; 2,39)

(1,00; 1,23) 1,75 (1,57; 1,96) (0,69; 0,92) 2,03 (1,78; 2,31)

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Dane niekliniczne pochodzą ce z konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwa stosowania, badań toksyczności po podaniu jednorazowym i wielokrotnym i genotoksyczności nie ujawniają szczególnego zagrożenia dla człowieka.
W badaniach toksycznego wpływu na rozród deksmedetomidyna nie zmieniała płodności samców i samic szczurów i nie obserwowano działania teratogennego u szczurów i królików. W badaniu przeprowadzonym na królikach po dożylnym podaniu maksymalnej dawki wynoszącej 96 μg/kg/dobę narażenie mieściło się w klinicznym zakresie nar ażenia. W badaniu na szczurach podanie podskórne maksymalnej dawki wynoszącej 200 μg/kg/dobę powodowało wzrost zgonów zarodków i płodów i zmniejszenie masy ciała płodów. Tym działaniom towarzyszyły wyraźne objawy toksyczności u mat ek. Zmniejszenie masy ciała płodów obserwowano również w badaniu płodności na szczurach po podaniu dawki 18 μg/kg/dobę, czemu towarzyszyło opóźnienie kostnienia po podaniu dawki 54 μg/kg/dobę. Obserwowane poziomy narażenia u szczurów są poniżej klinicznego zakresu narażenia.

6. DAN E FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Sodu chlorek Woda do wstrzykiwań

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie mieszać niniejszego produktu z innymi produktami leczniczymi z wyjątkiem produktów podanych w punkcie 6.6.
Bada nia dotyczące zgodności wykazały możliwość adsorpcji deksmedetomidyny przez niektóre rodzaje naturalnego kauczuku. Chociaż deksmedetomidyna jest dawkowana do uzyskania działania, wskazane jest stosowanie uszczelek plastikowych lub powlekanych z naturalnej gumy.

6.3 Okres ważności

Po rozcieńczeniu Wykazano stabilność chemiczną i fizyczną po odtworzeniu postaci leku przez 24 godziny w temperaturze 25°C.
Z mikrobiologicznego punktu widzenia produkt należy zużyć natychmiast, jeżeli stosowana metoda otwieran ia/ rozcieńczania nie wyklucza ryzyka skażenia mikrobiologicznego. Jeśli produkt nie jest zastosowany natychmiast, użytkownik ponosi odpowiedzialność za warunki oraz dalszy okres przechowywania produktu przed zastosowaniem.

6.4 Specjalne środki ostrożności p odczas przechowywania

Br ak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego. Warunki przechowywania produktu leczniczego po rozcieńczeniu, patrz punkt 6.3.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Fiolki z bezba rwnego szkła typu I, z szarym korkiem z gumy chlorobutylowej .
Wielkość opakowania
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu

leczniczego do stosowania
Fio lki są przeznaczone wyłącznie do jednorazowego użytku.
Przygotowanie roztworu Aby uzyskać odpowiednie stężenie 4 mikrogramy/ml lub 8 mikrogramów/ml produkt leczniczy Dexmedetomidine Mylan można rozcieńczyć przed podaniem w 5% roztworze glukozy (50 mg/ml), płynie Ringera, 20% mannitolu (200 mg/ml) lub 0,9% roztworze chlorku sodu (9 mg/ml) do wstrzyknięć. Objętości wymagane do przygotowania infuzji podano w poniższej tabeli.
W przypadku wymaganego stężenia 4 mikrogramy/ml:
Obj ętość produktu Dexmedetomidine My lan ko ncentrat do sporządzania roztworu do infuzji
Objętość rozcieńczalnika
Łączna objętość infuzji
W przypadku wymaganego stężenia 8 mikrogramów/ml:
Objętość produktu Dexmedetomidine Mylan ko nce ntrat do sporządzania roz tworu do infuzji
Objętość rozcieńczalnika
Łączna objętość infuzji
Roztwór należy delikatnie wstrząsnąć w celu dokładnego wymieszania. Przed podaniem produkt leczniczy Dexmedetomidine Mylan należy skontrolować wzrokowo pod kątem obecności cząstek materii i odbarwień.
Wykazano, że product leczniczy Dexmedetomidine Mylan jest zgodny, jeśli jest

podawany z poniższymi płynami dożylnymi i produktami leczniczymi: mleczan Ringera, 5% roztwór glukozy (50 mg/ml), 0,9 % r oztwór chlorku sodu (9 mg/ml) do wstrzyknięć, 20% mannitol (200 mg/ml).

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY

POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE D O OBROTU
Mylan S.A.S. Francja

8. NUMERY POZWOLENIAŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr 25101

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO

OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA PO ZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 30.01.2019

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
03/20 20