Metafen
Ibuprofenum + Paracetamolum
Tabletki powlekane 200 mg + 325 mg | Ibuprofenum 200 mg + Paracetamolum 325 mg
Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA SA, Polska
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Metafen, 200 mg + 325 mg, tabletki powlekane
Ibuprofenum + Paracetamolum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. Lek ten należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w tej ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - Jeśli potrzebna jest rada lub dodatkowa informacja, należy zwrócić się do farmaceuty. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4. - Jeśli po upływie 3 dni nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy skontaktować się z lekarzem.
Spis treści ulotki
Metafen
jest lekiem w postaci tabletek powlekanych do podawania doustnego. Zawiera dwie substancje czynne - ibuprofen oraz paracetamol wykazujące działanie przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i przeciwzapalne.
Wskazania do stosowania: • bóle różnego pochodzenia, w tym: - bóle głowy - migrena - bóle menstruacyjne - bóle zębów - bóle mięśni - bóle kości i stawów - bóle lędźwiowo-krzyżowe - bóle pourazowe - nerwobóle • gorączka.
Lek przeznaczony jest dla dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 12 lat.
Kiedy nie stosować leku Metafen: - jeśli pacjent ma uczulenie na paracetamol, ibuprofen lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6); - jeśli u pacjenta występuje uczulenie na leki z grupy NLPZ (niesteroidowe leki przeciwzapalne), w tym kwas acetylosalicylowy; występowała w przeszłości astma aspirynowa, obrzęk naczynioruchowy (choroby skóry i błon śluzowych, charakteryzującej się występowaniem obrzęków), skurcz oskrzeli, nieżyt nosa lub pokrzywka, związane z przyjmowaniem kwasu acetylosalicylowego lub innych leków z grupy NLPZ; - jeśli pacjent ma ciężką niewydolność nerek i (lub) wątroby; - jeśli pacjent ma lub miał chorobę wrzodową żołądka i (lub) dwunastnicy, perforacje lub krwawienie, również te występujące po zastosowaniu leków z grupy NLPZ; - jeśli pacjent ma ciężkie nadciśnienie tętnicze; - jeśli pacjent ma ciężkie choroby układu krążenia, tachykardię (przyspieszona akcja serca), dławicę piersiową; - jeśli pacjent ma ciężką niewydolności serca; - jeśli pacjent ma skazę krwotoczną; - jeśli pacjent przyjmuje inne niesteroidowe leki przeciwzapalne, w tym inhibitory COX-2 i kwas acetylosalicylowy w dawce dobowej większej niż 75 mg; - jeśli pacjent przyjmuje inne leki zawierające paracetamol; - w okresie ciąży i karmienia piersią; - u dzieci w wieku poniżej 12 lat.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Metafen należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Metafen
zawiera paracetamol. Aby uniknąć przedawkowania należy sprawdzić czy inne przyjmowane leki nie zawierają paracetamolu (patrz punkt 2). Jednoczesne, długotrwałe stosowanie różnych leków o działaniu przeciwbólowym może prowadzić do uszkodzenia nerek z ryzykiem niewydolności. Istnieje ryzyko upośledzenia czynności nerek u odwodnionych dzieci i młodzieży.
Należy zachować ostrożność podczas stosowania leku u pacjentów: • z zaburzeniami czynności wątroby i (lub) nerek oraz układu krążenia; u pacjentów, u których występują zaburzenia czynności nerek należy stosować dawki skuteczne, możliwie jak najmniejsze; • z astmą oskrzelową oraz u osób, u których występują lub w przeszłości występowały inne reakcje uczuleniowe, ze względu na ryzyko wystąpienia skurczu oskrzeli; • z toczniem rumieniowatym układowym oraz mieszaną chorobą tkanki łącznej - występuje zwiększone ryzyko rozwoju jałowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych; • z chorobami przewodu pokarmowego w przeszłości (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego-Crohna) - może dojść do nasilenia objawów; szczególnie ostrożnie należy stosować lek u pacjentów w wieku powyżej 65 lat, ponieważ zwłaszcza przy długotrwałym stosowaniu leku istnieje ryzyko wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji. W przypadku wystąpienia wszelkich nietypowych objawów ze strony układu pokarmowego, zwłaszcza w początkowym okresie leczenia, przyjmowanie leku należy natychmiast przerwać i skonsultować się z lekarzem. • z zaburzeniami rytmu serca, nadciśnieniem tętniczym, zawałem mięśnia sercowego lub niewydolnością serca - może dojść do zatrzymania płynów w organizmie, z powodu pogorszenia czynności nerek; • z zaburzeniami krzepnięcia krwi przyjmujących jednocześnie inne leki, które mogą zwiększać ryzyko zaburzeń ze strony przewodu pokarmowego lub mogą zwiększać ryzyko krwawień, takie jak kortykosteroidy lub leki przeciwzakrzepowe, jak warfaryna (acenokumarol), niektóre leki przeciwdepresyjne (patrz „Lek Metafen a inne leki”), lub leki antyagregacyjne, jak kwas acetylosalicylowy; • z kłopotami z sercem, z przebytym udarem lub podejrzeniami, że występuje ryzyko tych zaburzeń (np. podwyższone ciśnienie krwi, cukrzyca, zwiększone stężenie cholesterolu, palenie tytoniu) - należy omówić sposób leczenia z lekarzem lub farmaceutą; • w wieku powyżej 65 lat istnieje większe ryzyko wystąpienia działań niepożądanych niż u pacjentów młodszych; • jeśli u pacjenta występuje zakażenie – patrz poniżej, punkt zatytułowany „Zakażenia”.
Zakażenia Metafen
może ukryć objawy zakażenia, takie jak gorączka i ból. W związku z tym Metafen
zastosowanie odpowiedniego leczenia zakażenia, a w konsekwencji prowadzić do zwiększonego ryzyka powikłań. Zaobserwowano to w przebiegu wywołanego przez bakterie zapalenia płuc i bakteryjnych zakażeń skóry związanych z ospą wietrzną. Jeśli pacjent przyjmuje ten lek podczas występującego zakażenia, a objawy zakażenia utrzymują się lub nasilają, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.
Reakcje skórne Notowano występowanie ciężkich reakcji skórnych związanych ze stosowaniem leku Metafen. Jeśli pojawią się: jakakolwiek wysypka na skórze, zmiany na błonach śluzowych, pęcherze lub inne objawy uczulenia, należy przerwać przyjmowanie leku Metafen
to być pierwsze objawy bardzo ciężkiej reakcji skórnej. Patrz punkt 4.
Lek ten należy do grupy leków (niesteroidowe leki przeciwzapalne NLPZ), które mogą niekorzystnie wpływać na płodność u kobiet. Działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu terapii. Ibuprofen może utrudniać zajście w ciążę. Jeżeli pacjentka planuje zajście w ciążę lub ma problemy z zajściem w ciążę, powinna o tym poinformować lekarza.
Przyjmowanie leku w najmniejszej, skutecznej dawce przez najkrótszy okres, konieczny do łagodzenia objawów, zmniejsza ryzyko działań niepożądanych.
Stosowanie leku może być przyczyną fałszywych wyników niektórych badań laboratoryjnych, wykonywanych metodami oksydoredukcyjnymi (np. oznaczanie stężenia glukozy we krwi).
Przyjmowanie leków przeciwzapalnych/przeciwbólowych, takich jak ibuprofen, może wiązać się z niewielkim wzrostem ryzyka zawału serca lub udaru, w szczególności gdy są stosowane w dużych dawkach. Nie należy przekraczać zalecanej dawki i czasu trwania leczenia.
Przed zastosowaniem leku Metafen pacjent powinien omówić leczenie z lekarzem lub farmaceutą, jeśli: - u pacjenta występują choroby serca, takie jak niewydolność serca, dławica piersiowa (ból w klatce piersiowej), pacjent miał atak serca, operację pomostowania, występuje u pacjenta choroba tętnic obwodowych (słabe krążenie krwi w nogach z powodu zwężenia lub zablokowania tętnic) lub jeśli pacjent przeszedł jakikolwiek udar (w tym mini-udar lub przemijający atak niedokrwienny – TIA). - pacjent choruje na nadciśnienie tętnicze, cukrzycę, występuje u niego zwiększone stężenie cholesterolu, w rodzinie pacjenta występowała choroba serca lub udar, lub jeśli pacjent pali tytoń.
Lek Metafen a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
• Nie należy stosować jednocześnie leku Metafen: - z kwasem acetylosalicylowym (z wyjątkiem małej dawki 75 mg na dobę na zalecenie lekarza); - z innymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ), w tym zaliczanymi do grupy selektywnych inhibitorów cyklooksygenazy-2, ponieważ leki te powodują nasilenie działań niepożądanych.
• Można stosować Metafen z zachowaniem ostrożności z lekami wymienionymi poniżej. Należy jednak uprzednio skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą, jeśli pacjent stosuje leki takie jak: - chloramfenikol (lek stosowany w zakażeniach bakteryjnych); - cholestyramina (stosowana w celu zmniejszenia stężenia cholesterolu); - metoklopramid i inne leki wzmagające perystaltykę (przemieszczanie się pokarmu i produktów trawienia w przewodzie pokarmowym); - domperydon (lek przeciwwymiotny); - leki o działaniu przeciwzakrzepowym (tj. rozrzedzające krew/zapobiegające powstawaniu zakrzepów, takie jak aspiryna/kwas acetylosalicylowy, warfaryna, tyklopidyna);; - ryfampicyna (antybiotyk); - leki przeciwpadaczkowe i barbiturany (leki stosowane przeciwdrgawkowo i uspokajająco); - leki przeciwdepresyjne zaliczane do grupy inhibitorów monoaminooksydazy (MAO) oraz selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny; - propantelina i inne leki hamujące perystaltykę; - leki obniżające ciśnienie krwi (inhibitory ACE, takie jak kaptopryl, leki beta-adrenolityczne, takie jak leki zawierające atenolol, leki będące antagonistami receptora angiotensyny II, takie jak losartan); - leki przeciwpłytkowe oraz przeciwdepresyjne; - leki z grupy glikozydów nasercowych (stosowane, np. w niewydolności mięśnia sercowego); - cyklosporyna (lek stosowany po przeszczepach); - kortykosteroidy (leki przeciwzapalne); - leki moczopędne; - metotreksat (lek stosowany w chorobach nowotworowych); - sole litu (leki stosowane w psychiatrii); - mifepryston; - antybiotyki z grupy chinolonów (np. cyprofloksacyna); - takrolimus (lek stosowany po przeszczepach oraz w atopowym zapaleniu skóry); - zydowudyna (lek przeciwwirusowy). - flukloksacylina (antybiotyk), ze względu na poważne ryzyko zaburzenia dotyczącego krwi i płynów ustrojowych (kwasicy metabolicznej z dużą luką anionową), które należy pilnie leczyć i które może wystąpić szczególnie u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, posocznicą (stan, gdy bakterie i ich toksyny krążą we krwi, prowadząc do uszkodzenia narządów), niedożywieniem, przewlekłym alkoholizmem, a także u pacjentów stosujących maksymalne dawki dobowe paracetamolu.
Także niektóre inne leki mogą ulegać wpływowi lub mieć wpływ na leczenie lekiem Metafen. Dlatego też przed zastosowaniem leku Metafen z innymi lekami zawsze należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.
Metafen z jedzeniem, piciem i alkoholem Podczas stosowania leku Metafen nie należy spożywać alkoholu, ponieważ istnieje ryzyko toksycznego uszkodzenia wątroby, zwłaszcza u osób niedożywionych i regularnie pijących alkohol.
Metafen zaleca się przyjmować po posiłku (patrz punkt 3.).
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Lek Metafen jest przeciwwskazany w okresie ciąży i karmienia piersią. Nie należy stosować leku Metafen w okresie ciąży, ponieważ może to zaszkodzić nienarodzonemu dziecku lub spowodować problemy podczas porodu. Może powodować zaburzenia nerek i serca u nienarodzonego dziecka. Może to zwiększać skłonność do krwawień u pacjentki i jej dziecka oraz powodować opóźnienie lub wydłużenie okresu porodu. Lek Metafen przyjmowany przez okres dłuższy niż kilka dni, począwszy od 20. tygodnia ciąży, może powodować zaburzenia nerek u nienarodzonego dziecka, co może prowadzić do niskiego poziomu płynu owodniowego otaczającego dziecko (małowodzie) lub zwężenia naczynia krwionośnego (przewodu tętniczego) w sercu dziecka.
Wpływ na płodność – patrz punkt „Ostrzeżenia i środki ostrożności”.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Po przyjęciu leku mogą wystąpić działania niepożądane, takie jak zawroty głowy, senność, zmęczenie i zaburzenia widzenia. Pacjenci, u których wystąpią te objawy, nie powinni prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn.
Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w tej ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Podanie doustne. Zaleca się przyjmowanie leku po posiłku.
Zalecana dawka:
Dorośli: jednorazowo 1 lub 2 tabletki powlekane. W razie konieczności dawkę można powtarzać do 3 razy na dobę. Nie należy przyjmować więcej niż 6 tabletek powlekanych na dobę.
Pacjenci w podeszłym wieku: modyfikacja dawkowania nie jest wymagana. U pacjentów w podeszłym wieku jest zwiększone ryzyko wystąpienia ciężkich powikłań działań niepożądanych. Jeśli zastosowanie leku jest konieczne, należy przyjmować najniższą skuteczną dawkę przez możliwie najkrótszy czas.
Dzieci i młodzież Młodzież w wieku powyżej 12 lat: jednorazowo 1 tabletka powlekana. W razie konieczności dawkę można powtarzać do 3 razy na dobę. Nie należy przyjmować więcej niż 3 tabletki powlekane na dobę.
Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów. Jeśli w przebiegu zakażenia jego objawy (takie jak gorączka i ból) utrzymują się lub nasilają, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem (patrz punkt 2). Do stosowania krótkotrwałego. Pacjent powinien skonsultować się z lekarzem, jeśli objawy utrzymują się lub nasilają, lub gdy konieczne jest stosowanie leku przez okres dłuższy niż 3 dni.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Metafen W przypadku zażycia większej niż zalecana dawki leku mogą pojawić się objawy przedawkowania. Wczesne objawy przedawkowania są związane z działaniem ibuprofenu, natomiast późniejsze zależne są od paracetamolu. Jeśli pacjent zastosował większą niż zalecana dawkę leku Metafen lub jeśli dziecko przypadkowo przyjęło lek, należy zawsze zwrócić się do lekarza lub zgłosić do najbliższego szpitala, aby uzyskać opinię o możliwym zagrożeniu dla zdrowia i poradę na temat działań, jakie należy w takim przypadku podjąć.
Przedawkowanie ibuprofenu Mogą wystąpić: - nudności, wymioty, ból w nadbrzuszu lub biegunka (rzadziej); - szumy uszne, ból głowy i krwawienie z żołądka lub jelit. Ciężkie zatrucie wpływa na ośrodkowy układ nerwowy i objawia się: - sennością; - pobudzeniem i dezorientacją lub śpiączką (bardzo rzadko). Podczas ciężkich zatruć mogą wystąpić: - kwasica metaboliczna - objawy mogą obejmować nudności, bóle żołądka, wymioty (mogą występować ślady krwi), bóle głowy, dzwonienie w uszach, dezorientację i oczopląs. Po przyjęciu dużej dawki występowała senność, ból w klatce piersiowej, kołatanie serca, utrata przytomności, drgawki (głównie u dzieci), osłabienie i zawroty głowy, krew w moczu, uczucie zimna i problemy z oddychaniem; - wydłużenie czasu protrombinowego; - ostra niewydolność nerek i (lub) uszkodzenie wątroby (w przypadku jednoczesnego odwodnienia pacjenta); - zaostrzenie objawów astmy u pacjentów z astmą; - drgawki (sporadycznie).
Przedawkowanie paracetamolu Przypadkowe lub zamierzone przedawkowanie może spowodować w ciągu kilku, kilkunastu godzin objawy takie jak: bladość, nudności, wymioty, jadłowstręt, nadmierne pocenie, senność i ogólne osłabienie. Objawy te mogą ustąpić następnego dnia, pomimo że zaczyna się rozwijać uszkodzenie wątroby, które następnie daje o sobie znać rozpieraniem w nadbrzuszu, powrotem nudności i żółtaczką.
Pominięcie zastosowania leku Metafen W przypadku pominięcia dawki leku i utrzymywania się dolegliwości należy przyjąć następną dawkę leku. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie stosowania leku Metafen W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Działania niepożądane występujące często (częściej niż u 1 do 10 pacjentów): - ból brzucha, biegunka, niestrawność, nudności, dolegliwości żołądkowe i wymioty; - zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej i gamma-glutamylotransferazy oraz zmienione parametry wskaźników czynnościowych wątroby (po zastosowaniu paracetamolu), zwiększenie stężenia kreatyniny i mocznika we krwi.
Działania niepożądane występujące niezbyt często (rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów): - ból głowy i zawroty głowy; - wzdęcia, zaparcia; - wrzód trawienny, perforacja lub krwawienie z przewodu pokarmowego, z objawami w postaci smolistych stolców i krwawych wymiotów, niekiedy ze skutkiem śmiertelnym, w szczególności u pacjentów w podeszłym wieku; - wrzodziejące zapalenie jamy ustnej i zaostrzenie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i choroby Leśniowskiego-Crohna; rzadziej zgłaszano przypadki zapalenia trzustki; - wysypki różnego typu, w tym świąd i pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy i obrzęk twarzy; - zwiększenie aktywności aminotransferazy asparaginianowej, zwiększenie stężenia fosfatazy zasadowej, fosfokinazy kreatynowej i kreatyniny we krwi, zmniejszenie stężenia hemoglobiny i zwiększenie liczby płytek krwi.
Działania niepożądane występujące rzadko (rzadziej niż u 1 na 1 000 pacjentów): - zapalenie błony śluzowej żołądka; - obrzęk.
Działania niepożądane występujące bardzo rzadko (rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów): - zaburzenia układu krwiotwórczego (agranulocytoza, niedokrwistość, niedokrwistość aplastyczna, niedokrwistość hemolityczna, leukopenia, neutropenia, pancytopenia i trombocytopenia) - pierwszymi objawami są gorączka, ból gardła, powierzchowne owrzodzenia błony śluzowej jamy ustnej, objawy grypopodobne, silne zmęczenie, nieuzasadnione krwawienia i siniaki oraz krwawienie z nosa; - odnotowano przypadki nadwrażliwości na światło. Mogą one mieć postać niespecyficznych reakcji alergicznych i anafilaksji; ciężkie reakcje nadwrażliwości (anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy) - do ich objawów należą: obrzęk twarzy, języka i krtani, duszność, przyspieszenie akcji serca, niedociśnienie tętnicze - w przypadku wystąpienia należy natychmiast skontaktować się z lekarzem; - splątanie, depresja i omamy; - parestezje (drętwienie, mrowienie w kończynach), zapalenie nerwu wzrokowego i senność, pobudzenie, drażliwość; - u pacjentów z istniejącymi chorobami autoimmunologicznymi (toczeń rumieniowaty układowy, mieszana choroba tkanki łącznej) podczas leczenia ibuprofenem odnotowano pojedyncze przypadki aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, którego objawami są sztywność karku, ból głowy, nudności, wymioty, gorączka, dezorientacja. - depresja, reakcje psychotyczne i szumy uszne (opisywano pojedyncze przypadki). - zaburzenia widzenia; - szumy uszne i zawroty głowy pochodzenia błędnikowego; - astma oskrzelowa, zaostrzenie astmy, skurcz oskrzeli i duszność (objawy nadwrażliwości układu oddechowego – patrz punkt 2); - nieprawidłowa czynność wątroby, zapalenie wątroby i żółtaczka, powiększona wątroba; ostra niewydolność wątroby, niewydolność wątroby, martwica wątroby i uszkodzenie wątroby (po przedawkowaniu paracetamolu); - nadmierna potliwość, plamica; zgłaszano bardzo rzadkie przypadki ciężkich reakcji skórnych - złuszczające zapalenie skóry; reakcje pęcherzowe, w tym rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa- Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (patrz punkt „Ostrzeżenia i środki ostrożności”); - nefrotoksyczność w różnych postaciach, w tym śródmiąższowe zapalenie nerek, zespół nerczycowy oraz ostra i przewlekła niewydolność nerek, ból podczas oddawania moczu, zmniejszenie ilości moczu, zwiększone stężenie mocznika w surowicy, zwiększone stężenie sodu w osoczu (zatrzymanie sodu); - zmęczenie i złe samopoczucie. W związku ze stosowaniem leków z grupy NLPZ w dużych dawkach zgłaszano występowanie obrzęków, nadciśnienia tętniczego i niewydolności serca. Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie ibuprofenu, szczególnie długotrwale i w dużych dawkach (2400 mg na dobę) może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. zawału serca lub udaru).
Działania niepożądane występujące z częstością nieznaną (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): - mogą wystąpić ciężkie reakcje skórne znane jako zespół DRESS. Do objawów zespołu DRESS należą: wysypka skórna, gorączka, obrzęk węzłów chłonnych oraz zwiększenie liczby eozynofilów (rodzaj białych krwinek); - czerwona łuskowata wysypka ze zgrubieniami pod skórą i pęcherzami, umiejscowiona przeważnie w fałdach skórnych, na tułowiu i kończynach górnych, z gorączką występującą na początku leczenia (ostra uogólniona osutka krostkowa). Jeśli takie objawy wystąpią, należy przerwać przyjmowanie leku Metafen i niezwłocznie zwrócić się o pomoc medyczną. Patrz także punkt 2. - skóra staje się wrażliwa na światło.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie, lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na blistrze lub pudełku po: EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Co zawiera lek Metafen - Substancjami czynnymi leku są: ibuprofen oraz paracetamol. Każda tabletka powlekana zawiera - Pozostałe składniki to: - skrobia żelowana, kukurydziana; celuloza mikrokrystaliczna; powidon K-90; powidon K-29/32; magnezu stearynian; - otoczka: alkohol poliwinylowy; tytanu dwutlenek (E 171); makrogol 3350; talk.
Jak wygląda lek Metafen i co zawiera opakowanie Lek ma postać białych lub prawie białych tabletek powlekanych, owalnych, z wytłoczonym napisem „Metafen” po jednej stronie. Tabletki mają długość 18,2 mm ± 0,3 mm i szerokość 8,2 mm ± 0,3 mm.
Opakowanie zewnętrzne - tekturowe pudełko, zawiera odpowiednio: 2, 6, 10, 20, 60 tabletek powlekanych w blistrach PVC/Aluminium. Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA S.A. ul. Pelplińska 19, 83-200 Starogard Gdański tel. + 48 22 364 61 01
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
Metafen, 200 mg + 325 mg, tabletki powlekane
Ibuprofenum + Paracetamolum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. Lek ten należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w tej ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - Jeśli potrzebna jest rada lub dodatkowa informacja, należy zwrócić się do farmaceuty. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4. - Jeśli po upływie 3 dni nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy skontaktować się z lekarzem.
Spis treści ulotki
1. Co to jest lek Metafen i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Metafen
3. Jak stosować lek Metafen
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Metafen
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Metafen i w jakim celu się go stosuje
Metafen
jest lekiem w postaci tabletek powlekanych do podawania doustnego. Zawiera dwie substancje czynne - ibuprofen oraz paracetamol wykazujące działanie przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i przeciwzapalne.
Wskazania do stosowania: • bóle różnego pochodzenia, w tym: - bóle głowy - migrena - bóle menstruacyjne - bóle zębów - bóle mięśni - bóle kości i stawów - bóle lędźwiowo-krzyżowe - bóle pourazowe - nerwobóle • gorączka.
Lek przeznaczony jest dla dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 12 lat.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Metafen
Kiedy nie stosować leku Metafen: - jeśli pacjent ma uczulenie na paracetamol, ibuprofen lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6); - jeśli u pacjenta występuje uczulenie na leki z grupy NLPZ (niesteroidowe leki przeciwzapalne), w tym kwas acetylosalicylowy; występowała w przeszłości astma aspirynowa, obrzęk naczynioruchowy (choroby skóry i błon śluzowych, charakteryzującej się występowaniem obrzęków), skurcz oskrzeli, nieżyt nosa lub pokrzywka, związane z przyjmowaniem kwasu acetylosalicylowego lub innych leków z grupy NLPZ; - jeśli pacjent ma ciężką niewydolność nerek i (lub) wątroby; - jeśli pacjent ma lub miał chorobę wrzodową żołądka i (lub) dwunastnicy, perforacje lub krwawienie, również te występujące po zastosowaniu leków z grupy NLPZ; - jeśli pacjent ma ciężkie nadciśnienie tętnicze; - jeśli pacjent ma ciężkie choroby układu krążenia, tachykardię (przyspieszona akcja serca), dławicę piersiową; - jeśli pacjent ma ciężką niewydolności serca; - jeśli pacjent ma skazę krwotoczną; - jeśli pacjent przyjmuje inne niesteroidowe leki przeciwzapalne, w tym inhibitory COX-2 i kwas acetylosalicylowy w dawce dobowej większej niż 75 mg; - jeśli pacjent przyjmuje inne leki zawierające paracetamol; - w okresie ciąży i karmienia piersią; - u dzieci w wieku poniżej 12 lat.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Metafen należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Metafen
zawiera paracetamol. Aby uniknąć przedawkowania należy sprawdzić czy inne przyjmowane leki nie zawierają paracetamolu (patrz punkt 2). Jednoczesne, długotrwałe stosowanie różnych leków o działaniu przeciwbólowym może prowadzić do uszkodzenia nerek z ryzykiem niewydolności. Istnieje ryzyko upośledzenia czynności nerek u odwodnionych dzieci i młodzieży.
Należy zachować ostrożność podczas stosowania leku u pacjentów: • z zaburzeniami czynności wątroby i (lub) nerek oraz układu krążenia; u pacjentów, u których występują zaburzenia czynności nerek należy stosować dawki skuteczne, możliwie jak najmniejsze; • z astmą oskrzelową oraz u osób, u których występują lub w przeszłości występowały inne reakcje uczuleniowe, ze względu na ryzyko wystąpienia skurczu oskrzeli; • z toczniem rumieniowatym układowym oraz mieszaną chorobą tkanki łącznej - występuje zwiększone ryzyko rozwoju jałowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych; • z chorobami przewodu pokarmowego w przeszłości (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego-Crohna) - może dojść do nasilenia objawów; szczególnie ostrożnie należy stosować lek u pacjentów w wieku powyżej 65 lat, ponieważ zwłaszcza przy długotrwałym stosowaniu leku istnieje ryzyko wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji. W przypadku wystąpienia wszelkich nietypowych objawów ze strony układu pokarmowego, zwłaszcza w początkowym okresie leczenia, przyjmowanie leku należy natychmiast przerwać i skonsultować się z lekarzem. • z zaburzeniami rytmu serca, nadciśnieniem tętniczym, zawałem mięśnia sercowego lub niewydolnością serca - może dojść do zatrzymania płynów w organizmie, z powodu pogorszenia czynności nerek; • z zaburzeniami krzepnięcia krwi przyjmujących jednocześnie inne leki, które mogą zwiększać ryzyko zaburzeń ze strony przewodu pokarmowego lub mogą zwiększać ryzyko krwawień, takie jak kortykosteroidy lub leki przeciwzakrzepowe, jak warfaryna (acenokumarol), niektóre leki przeciwdepresyjne (patrz „Lek Metafen a inne leki”), lub leki antyagregacyjne, jak kwas acetylosalicylowy; • z kłopotami z sercem, z przebytym udarem lub podejrzeniami, że występuje ryzyko tych zaburzeń (np. podwyższone ciśnienie krwi, cukrzyca, zwiększone stężenie cholesterolu, palenie tytoniu) - należy omówić sposób leczenia z lekarzem lub farmaceutą; • w wieku powyżej 65 lat istnieje większe ryzyko wystąpienia działań niepożądanych niż u pacjentów młodszych; • jeśli u pacjenta występuje zakażenie – patrz poniżej, punkt zatytułowany „Zakażenia”.
Zakażenia Metafen
może ukryć objawy zakażenia, takie jak gorączka i ból. W związku z tym Metafen
zastosowanie odpowiedniego leczenia zakażenia, a w konsekwencji prowadzić do zwiększonego ryzyka powikłań. Zaobserwowano to w przebiegu wywołanego przez bakterie zapalenia płuc i bakteryjnych zakażeń skóry związanych z ospą wietrzną. Jeśli pacjent przyjmuje ten lek podczas występującego zakażenia, a objawy zakażenia utrzymują się lub nasilają, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.
Reakcje skórne Notowano występowanie ciężkich reakcji skórnych związanych ze stosowaniem leku Metafen. Jeśli pojawią się: jakakolwiek wysypka na skórze, zmiany na błonach śluzowych, pęcherze lub inne objawy uczulenia, należy przerwać przyjmowanie leku Metafen
to być pierwsze objawy bardzo ciężkiej reakcji skórnej. Patrz punkt 4.
Lek ten należy do grupy leków (niesteroidowe leki przeciwzapalne NLPZ), które mogą niekorzystnie wpływać na płodność u kobiet. Działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu terapii. Ibuprofen może utrudniać zajście w ciążę. Jeżeli pacjentka planuje zajście w ciążę lub ma problemy z zajściem w ciążę, powinna o tym poinformować lekarza.
Przyjmowanie leku w najmniejszej, skutecznej dawce przez najkrótszy okres, konieczny do łagodzenia objawów, zmniejsza ryzyko działań niepożądanych.
Stosowanie leku może być przyczyną fałszywych wyników niektórych badań laboratoryjnych, wykonywanych metodami oksydoredukcyjnymi (np. oznaczanie stężenia glukozy we krwi).
Przyjmowanie leków przeciwzapalnych/przeciwbólowych, takich jak ibuprofen, może wiązać się z niewielkim wzrostem ryzyka zawału serca lub udaru, w szczególności gdy są stosowane w dużych dawkach. Nie należy przekraczać zalecanej dawki i czasu trwania leczenia.
Przed zastosowaniem leku Metafen pacjent powinien omówić leczenie z lekarzem lub farmaceutą, jeśli: - u pacjenta występują choroby serca, takie jak niewydolność serca, dławica piersiowa (ból w klatce piersiowej), pacjent miał atak serca, operację pomostowania, występuje u pacjenta choroba tętnic obwodowych (słabe krążenie krwi w nogach z powodu zwężenia lub zablokowania tętnic) lub jeśli pacjent przeszedł jakikolwiek udar (w tym mini-udar lub przemijający atak niedokrwienny – TIA). - pacjent choruje na nadciśnienie tętnicze, cukrzycę, występuje u niego zwiększone stężenie cholesterolu, w rodzinie pacjenta występowała choroba serca lub udar, lub jeśli pacjent pali tytoń.
Lek Metafen a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
• Nie należy stosować jednocześnie leku Metafen: - z kwasem acetylosalicylowym (z wyjątkiem małej dawki 75 mg na dobę na zalecenie lekarza); - z innymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ), w tym zaliczanymi do grupy selektywnych inhibitorów cyklooksygenazy-2, ponieważ leki te powodują nasilenie działań niepożądanych.
• Można stosować Metafen z zachowaniem ostrożności z lekami wymienionymi poniżej. Należy jednak uprzednio skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą, jeśli pacjent stosuje leki takie jak: - chloramfenikol (lek stosowany w zakażeniach bakteryjnych); - cholestyramina (stosowana w celu zmniejszenia stężenia cholesterolu); - metoklopramid i inne leki wzmagające perystaltykę (przemieszczanie się pokarmu i produktów trawienia w przewodzie pokarmowym); - domperydon (lek przeciwwymiotny); - leki o działaniu przeciwzakrzepowym (tj. rozrzedzające krew/zapobiegające powstawaniu zakrzepów, takie jak aspiryna/kwas acetylosalicylowy, warfaryna, tyklopidyna);; - ryfampicyna (antybiotyk); - leki przeciwpadaczkowe i barbiturany (leki stosowane przeciwdrgawkowo i uspokajająco); - leki przeciwdepresyjne zaliczane do grupy inhibitorów monoaminooksydazy (MAO) oraz selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny; - propantelina i inne leki hamujące perystaltykę; - leki obniżające ciśnienie krwi (inhibitory ACE, takie jak kaptopryl, leki beta-adrenolityczne, takie jak leki zawierające atenolol, leki będące antagonistami receptora angiotensyny II, takie jak losartan); - leki przeciwpłytkowe oraz przeciwdepresyjne; - leki z grupy glikozydów nasercowych (stosowane, np. w niewydolności mięśnia sercowego); - cyklosporyna (lek stosowany po przeszczepach); - kortykosteroidy (leki przeciwzapalne); - leki moczopędne; - metotreksat (lek stosowany w chorobach nowotworowych); - sole litu (leki stosowane w psychiatrii); - mifepryston; - antybiotyki z grupy chinolonów (np. cyprofloksacyna); - takrolimus (lek stosowany po przeszczepach oraz w atopowym zapaleniu skóry); - zydowudyna (lek przeciwwirusowy). - flukloksacylina (antybiotyk), ze względu na poważne ryzyko zaburzenia dotyczącego krwi i płynów ustrojowych (kwasicy metabolicznej z dużą luką anionową), które należy pilnie leczyć i które może wystąpić szczególnie u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, posocznicą (stan, gdy bakterie i ich toksyny krążą we krwi, prowadząc do uszkodzenia narządów), niedożywieniem, przewlekłym alkoholizmem, a także u pacjentów stosujących maksymalne dawki dobowe paracetamolu.
Także niektóre inne leki mogą ulegać wpływowi lub mieć wpływ na leczenie lekiem Metafen. Dlatego też przed zastosowaniem leku Metafen z innymi lekami zawsze należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.
Metafen z jedzeniem, piciem i alkoholem Podczas stosowania leku Metafen nie należy spożywać alkoholu, ponieważ istnieje ryzyko toksycznego uszkodzenia wątroby, zwłaszcza u osób niedożywionych i regularnie pijących alkohol.
Metafen zaleca się przyjmować po posiłku (patrz punkt 3.).
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Lek Metafen jest przeciwwskazany w okresie ciąży i karmienia piersią. Nie należy stosować leku Metafen w okresie ciąży, ponieważ może to zaszkodzić nienarodzonemu dziecku lub spowodować problemy podczas porodu. Może powodować zaburzenia nerek i serca u nienarodzonego dziecka. Może to zwiększać skłonność do krwawień u pacjentki i jej dziecka oraz powodować opóźnienie lub wydłużenie okresu porodu. Lek Metafen przyjmowany przez okres dłuższy niż kilka dni, począwszy od 20. tygodnia ciąży, może powodować zaburzenia nerek u nienarodzonego dziecka, co może prowadzić do niskiego poziomu płynu owodniowego otaczającego dziecko (małowodzie) lub zwężenia naczynia krwionośnego (przewodu tętniczego) w sercu dziecka.
Wpływ na płodność – patrz punkt „Ostrzeżenia i środki ostrożności”.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Po przyjęciu leku mogą wystąpić działania niepożądane, takie jak zawroty głowy, senność, zmęczenie i zaburzenia widzenia. Pacjenci, u których wystąpią te objawy, nie powinni prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn.
3. Jak stosować lek Metafen
Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w tej ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Podanie doustne. Zaleca się przyjmowanie leku po posiłku.
Zalecana dawka:
Dorośli: jednorazowo 1 lub 2 tabletki powlekane. W razie konieczności dawkę można powtarzać do 3 razy na dobę. Nie należy przyjmować więcej niż 6 tabletek powlekanych na dobę.
Pacjenci w podeszłym wieku: modyfikacja dawkowania nie jest wymagana. U pacjentów w podeszłym wieku jest zwiększone ryzyko wystąpienia ciężkich powikłań działań niepożądanych. Jeśli zastosowanie leku jest konieczne, należy przyjmować najniższą skuteczną dawkę przez możliwie najkrótszy czas.
Dzieci i młodzież Młodzież w wieku powyżej 12 lat: jednorazowo 1 tabletka powlekana. W razie konieczności dawkę można powtarzać do 3 razy na dobę. Nie należy przyjmować więcej niż 3 tabletki powlekane na dobę.
Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów. Jeśli w przebiegu zakażenia jego objawy (takie jak gorączka i ból) utrzymują się lub nasilają, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem (patrz punkt 2). Do stosowania krótkotrwałego. Pacjent powinien skonsultować się z lekarzem, jeśli objawy utrzymują się lub nasilają, lub gdy konieczne jest stosowanie leku przez okres dłuższy niż 3 dni.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Metafen W przypadku zażycia większej niż zalecana dawki leku mogą pojawić się objawy przedawkowania. Wczesne objawy przedawkowania są związane z działaniem ibuprofenu, natomiast późniejsze zależne są od paracetamolu. Jeśli pacjent zastosował większą niż zalecana dawkę leku Metafen lub jeśli dziecko przypadkowo przyjęło lek, należy zawsze zwrócić się do lekarza lub zgłosić do najbliższego szpitala, aby uzyskać opinię o możliwym zagrożeniu dla zdrowia i poradę na temat działań, jakie należy w takim przypadku podjąć.
Przedawkowanie ibuprofenu Mogą wystąpić: - nudności, wymioty, ból w nadbrzuszu lub biegunka (rzadziej); - szumy uszne, ból głowy i krwawienie z żołądka lub jelit. Ciężkie zatrucie wpływa na ośrodkowy układ nerwowy i objawia się: - sennością; - pobudzeniem i dezorientacją lub śpiączką (bardzo rzadko). Podczas ciężkich zatruć mogą wystąpić: - kwasica metaboliczna - objawy mogą obejmować nudności, bóle żołądka, wymioty (mogą występować ślady krwi), bóle głowy, dzwonienie w uszach, dezorientację i oczopląs. Po przyjęciu dużej dawki występowała senność, ból w klatce piersiowej, kołatanie serca, utrata przytomności, drgawki (głównie u dzieci), osłabienie i zawroty głowy, krew w moczu, uczucie zimna i problemy z oddychaniem; - wydłużenie czasu protrombinowego; - ostra niewydolność nerek i (lub) uszkodzenie wątroby (w przypadku jednoczesnego odwodnienia pacjenta); - zaostrzenie objawów astmy u pacjentów z astmą; - drgawki (sporadycznie).
Przedawkowanie paracetamolu Przypadkowe lub zamierzone przedawkowanie może spowodować w ciągu kilku, kilkunastu godzin objawy takie jak: bladość, nudności, wymioty, jadłowstręt, nadmierne pocenie, senność i ogólne osłabienie. Objawy te mogą ustąpić następnego dnia, pomimo że zaczyna się rozwijać uszkodzenie wątroby, które następnie daje o sobie znać rozpieraniem w nadbrzuszu, powrotem nudności i żółtaczką.
Pominięcie zastosowania leku Metafen W przypadku pominięcia dawki leku i utrzymywania się dolegliwości należy przyjąć następną dawkę leku. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie stosowania leku Metafen W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Działania niepożądane występujące często (częściej niż u 1 do 10 pacjentów): - ból brzucha, biegunka, niestrawność, nudności, dolegliwości żołądkowe i wymioty; - zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej i gamma-glutamylotransferazy oraz zmienione parametry wskaźników czynnościowych wątroby (po zastosowaniu paracetamolu), zwiększenie stężenia kreatyniny i mocznika we krwi.
Działania niepożądane występujące niezbyt często (rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów): - ból głowy i zawroty głowy; - wzdęcia, zaparcia; - wrzód trawienny, perforacja lub krwawienie z przewodu pokarmowego, z objawami w postaci smolistych stolców i krwawych wymiotów, niekiedy ze skutkiem śmiertelnym, w szczególności u pacjentów w podeszłym wieku; - wrzodziejące zapalenie jamy ustnej i zaostrzenie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i choroby Leśniowskiego-Crohna; rzadziej zgłaszano przypadki zapalenia trzustki; - wysypki różnego typu, w tym świąd i pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy i obrzęk twarzy; - zwiększenie aktywności aminotransferazy asparaginianowej, zwiększenie stężenia fosfatazy zasadowej, fosfokinazy kreatynowej i kreatyniny we krwi, zmniejszenie stężenia hemoglobiny i zwiększenie liczby płytek krwi.
Działania niepożądane występujące rzadko (rzadziej niż u 1 na 1 000 pacjentów): - zapalenie błony śluzowej żołądka; - obrzęk.
Działania niepożądane występujące bardzo rzadko (rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów): - zaburzenia układu krwiotwórczego (agranulocytoza, niedokrwistość, niedokrwistość aplastyczna, niedokrwistość hemolityczna, leukopenia, neutropenia, pancytopenia i trombocytopenia) - pierwszymi objawami są gorączka, ból gardła, powierzchowne owrzodzenia błony śluzowej jamy ustnej, objawy grypopodobne, silne zmęczenie, nieuzasadnione krwawienia i siniaki oraz krwawienie z nosa; - odnotowano przypadki nadwrażliwości na światło. Mogą one mieć postać niespecyficznych reakcji alergicznych i anafilaksji; ciężkie reakcje nadwrażliwości (anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy) - do ich objawów należą: obrzęk twarzy, języka i krtani, duszność, przyspieszenie akcji serca, niedociśnienie tętnicze - w przypadku wystąpienia należy natychmiast skontaktować się z lekarzem; - splątanie, depresja i omamy; - parestezje (drętwienie, mrowienie w kończynach), zapalenie nerwu wzrokowego i senność, pobudzenie, drażliwość; - u pacjentów z istniejącymi chorobami autoimmunologicznymi (toczeń rumieniowaty układowy, mieszana choroba tkanki łącznej) podczas leczenia ibuprofenem odnotowano pojedyncze przypadki aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, którego objawami są sztywność karku, ból głowy, nudności, wymioty, gorączka, dezorientacja. - depresja, reakcje psychotyczne i szumy uszne (opisywano pojedyncze przypadki). - zaburzenia widzenia; - szumy uszne i zawroty głowy pochodzenia błędnikowego; - astma oskrzelowa, zaostrzenie astmy, skurcz oskrzeli i duszność (objawy nadwrażliwości układu oddechowego – patrz punkt 2); - nieprawidłowa czynność wątroby, zapalenie wątroby i żółtaczka, powiększona wątroba; ostra niewydolność wątroby, niewydolność wątroby, martwica wątroby i uszkodzenie wątroby (po przedawkowaniu paracetamolu); - nadmierna potliwość, plamica; zgłaszano bardzo rzadkie przypadki ciężkich reakcji skórnych - złuszczające zapalenie skóry; reakcje pęcherzowe, w tym rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa- Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (patrz punkt „Ostrzeżenia i środki ostrożności”); - nefrotoksyczność w różnych postaciach, w tym śródmiąższowe zapalenie nerek, zespół nerczycowy oraz ostra i przewlekła niewydolność nerek, ból podczas oddawania moczu, zmniejszenie ilości moczu, zwiększone stężenie mocznika w surowicy, zwiększone stężenie sodu w osoczu (zatrzymanie sodu); - zmęczenie i złe samopoczucie. W związku ze stosowaniem leków z grupy NLPZ w dużych dawkach zgłaszano występowanie obrzęków, nadciśnienia tętniczego i niewydolności serca. Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie ibuprofenu, szczególnie długotrwale i w dużych dawkach (2400 mg na dobę) może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. zawału serca lub udaru).
Działania niepożądane występujące z częstością nieznaną (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): - mogą wystąpić ciężkie reakcje skórne znane jako zespół DRESS. Do objawów zespołu DRESS należą: wysypka skórna, gorączka, obrzęk węzłów chłonnych oraz zwiększenie liczby eozynofilów (rodzaj białych krwinek); - czerwona łuskowata wysypka ze zgrubieniami pod skórą i pęcherzami, umiejscowiona przeważnie w fałdach skórnych, na tułowiu i kończynach górnych, z gorączką występującą na początku leczenia (ostra uogólniona osutka krostkowa). Jeśli takie objawy wystąpią, należy przerwać przyjmowanie leku Metafen i niezwłocznie zwrócić się o pomoc medyczną. Patrz także punkt 2. - skóra staje się wrażliwa na światło.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie, lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Metafen
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na blistrze lub pudełku po: EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Metafen - Substancjami czynnymi leku są: ibuprofen oraz paracetamol. Każda tabletka powlekana zawiera - Pozostałe składniki to: - skrobia żelowana, kukurydziana; celuloza mikrokrystaliczna; powidon K-90; powidon K-29/32; magnezu stearynian; - otoczka: alkohol poliwinylowy; tytanu dwutlenek (E 171); makrogol 3350; talk.
Jak wygląda lek Metafen i co zawiera opakowanie Lek ma postać białych lub prawie białych tabletek powlekanych, owalnych, z wytłoczonym napisem „Metafen” po jednej stronie. Tabletki mają długość 18,2 mm ± 0,3 mm i szerokość 8,2 mm ± 0,3 mm.
Opakowanie zewnętrzne - tekturowe pudełko, zawiera odpowiednio: 2, 6, 10, 20, 60 tabletek powlekanych w blistrach PVC/Aluminium. Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA S.A. ul. Pelplińska 19, 83-200 Starogard Gdański tel. + 48 22 364 61 01
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
Metafen, 200 mg + 325 mg, tabletki powlekane
Każda tabletka powlekana zawiera 200 mg ibuprofenu (Ibuprofenum) i 325 mg paracetamolu (Paracetamolum).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Tabletka powlekana
Białe lub prawie białe, owalne tabletki powlekane z grawiurą „Metafen” po jednej stronie. Tabletki mają długość 18,2 mm ± 0,3 mm i szerokość 8,2 mm ± 0,3 mm.
Metafen wykazuje działanie przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i przeciwzapalne.
Wskazania do stosowania: - Bóle różnego pochodzenia, w tym: - bóle głowy - migrena - bóle menstruacyjne - bóle zębów - bóle mięśni - bóle kości i stawów - bóle lędźwiowo-krzyżowe - bóle pourazowe - nerwobóle - gorączka.
Dawkowanie
Do stosowania krótkotrwałego. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów (patrz punkt 4.4).
Działania niepożądane można ograniczyć, stosując najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy czas konieczny do opanowania objawów (patrz punkt 4.4).
Pacjent powinien skonsultować się z lekarzem, jeśli objawy utrzymują się lub nasilają, lub gdy konieczne jest stosowanie produktu leczniczego przez okres dłuższy niż 3 dni.
Zwykle zaleca się następujące dawkowanie produktu Metafen:
Dorośli
Jednorazowo 1 lub 2 tabletki powlekane. W razie konieczności dawkę można powtarzać do 3 razy na dobę. Nie należy przyjmować więcej niż 6 tabletek powlekanych na dobę.
Pacjenci w podeszłym wieku: modyfikacja dawkowania nie jest wymagana (patrz punkt 4.4). U pacjentów w podeszłym wieku jest zwiększone ryzyko wystąpienia ciężkich powikłań działań niepożądanych. Jeśli zastosowanie leku z grupy NLPZ jest konieczne, należy przyjmować najmniejszą skuteczną dawkę przez możliwie najkrótszy czas. Podczas stosowania leków z grupy NLPZ pacjent powinien być regularnie monitorowany w kierunku krwawienia z układu pokarmowego.
Dzieci i młodzież
Młodzież w wieku powyżej 12 lat: Jednorazowo 1 tabletka powlekana. W razie konieczności dawkę można powtarzać do 3 razy na dobę. Nie należy przyjmować więcej niż 3 tabletki powlekane na dobę.
Sposób podawania
Podanie doustne. Zaleca się przyjmowanie produktu leczniczego po posiłku.
Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. Produkt jest przeciwwskazany u pacjentów z reakcjami nadwrażliwości w wywiadzie (np. skurcz oskrzeli, obrzęk naczynioruchowy, astma, zapalenie błony śluzowej nosa lub pokrzywka) związanymi z przyjmowaniem kwasu acetylosalicylowego lub innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Ciężka niewydolność nerek i (lub) wątroby. Czynna lub przebyta choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy, perforacja lub krwawienie, również te występujące po zastosowaniu leków z grupy NLPZ. Ciężkie nadciśnienie tętnicze. Ciężkie choroby układu krążenia, tachykardia, dławica piersiowa. Ciężka niewydolność serca (klasa IV według NYHA). Skaza krwotoczna. Jednoczesne przyjmowanie innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych, w tym inhibitorów COX-2 i kwasu acetylosalicylowego w dawce dobowej większej niż 75 mg – zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych (patrz punkt 4.5). Jednoczesne przyjmowanie innych leków zawierających paracetamol – zwiększone ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych (patrz punkt 4.5). Ciąża i laktacja. Dzieci w wieku poniżej 12 lat.
Metafen zawiera paracetamol. Aby uniknąć przedawkowania, pacjent musi upewnić się, że inne stosowane przez niego produkty lecznicze nie zawierają paracetamolu.
Ryzyko związane z przedawkowaniem paracetamolu jest większe u pacjentów z alkoholową chorobą wątroby bez objawów marskości. W przypadku przedawkowania należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, nawet jeśli pacjent czuje się dobrze, ponieważ istnieje ryzyko opóźnionego poważnego uszkodzenia wątroby.
Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania paracetamolu i flukloksacyliny, ze względu na zwiększone ryzyko rozwoju kwasicy metabolicznej z dużą luką anionową (HAGMA, ang. high anion gap metabolic acidosis), szczególnie u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, posocznicą, niedożywieniem i innymi przyczynami niedoboru glutationu (np. przewlekły alkoholizm), a także u pacjentów stosujących maksymalne dawki dobowe paracetamolu. Zaleca się ścisłą obserwację pacjenta, w tym wykonywanie badań wykrywających 5-oksoprolinę w moczu.
Jednoczesne, długotrwałe stosowanie różnych leków przeciwbólowych może prowadzić do uszkodzenia nerek z ryzykiem niewydolności nerek (nefropatia postanalgetyczna). Istnieje ryzyko upośledzenia czynności nerek u odwodnionych dzieci i młodzieży.
Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu leczniczego u pacjentów, u których występują: - zaburzenia czynności wątroby i (lub) nerek oraz zaburzenia układu krążenia; pacjenci z tymi zaburzeniami powinni przyjmować najmniejszą skuteczną dawkę produktu; pacjenci ci wymagają także monitorowania czynności nerek, wątroby lub serca; - astma oskrzelowa lub alergia – stosowanie produktu może wywołać skurcz oskrzeli; - toczeń rumieniowaty układowy oraz mieszana choroba tkanki łącznej – są one związane ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia jałowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych; - choroby przewodu pokarmowego w wywiadzie (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego-Crohna) – stany te mogą ulec zaostrzeniu; - arytmia, nadciśnienie, zawał mięśnia sercowego w wywiadzie lub niewydolność serca – może dojść do zatrzymania płynów w organizmie z powodu pogorszenia czynności nerek; - jednoczesne stosowanie leków przeciwzakrzepowych lub zaburzenia krzepnięcia – ibuprofen może wydłużać czas krwawienia.
U pacjentów w wieku powyżej 65 lat istnieje większe ryzyko wystąpienia działań niepożądanych niż u pacjentów młodszych.
Należy zachować ostrożność, stosując produkt leczniczy u pacjentów stosujących jednocześnie inne leki, które mogą zwiększać ryzyko owrzodzenia lub krwawienia, takie jak doustne kortykosteroidy, leki przeciwzakrzepowe, w tym warfaryna, selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny lub leki przeciwpłytkowe, w tym kwas acetylosalicylowy (patrz punkt 4.5).
Ryzyko działań niepożądanych można zmniejszyć, stosując najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy możliwy czas niezbędny do kontrolowania objawów (patrz poniżej: Wpływ na układ pokarmowy i układ krążenia).
Wpływ na układ krążenia i krążenie mózgowe Badania kliniczne wskazują, że stosowanie ibuprofenu, zwłaszcza w dużej dawce (2400 mg na dobę), może być związane z niewielkim wzrostem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych (np. zawału mięśnia sercowego lub udaru). Na ogół badania epidemiologiczne nie wskazują, że przyjmowanie ibuprofenu w małych dawkach (np. ≤1200 mg na dobę) jest związane ze zwiększeniem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych.
W przypadku pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca (NYHA II-III), rozpoznaną chorobą niedokrwienną serca, chorobą naczyń obwodowych i (lub) chorobą naczyń mózgowych, leczenie ibuprofenem należy starannie rozważyć, przy czym należy unikać stosowania dużych dawek (2400 mg na dobę).
Należy także starannie rozważyć włączenie długotrwałego leczenia pacjentów, u których występują czynniki ryzyka wystąpienia incydentów sercowo-naczyniowych (np. nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu), zwłaszcza jeśli wymagane są duże dawki ibuprofenu (2400 mg na dobę).
Wpływ na przewód pokarmowy Istnieje ryzyko wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji, które może być śmiertelne i które niekoniecznie musi być poprzedzone objawami ostrzegawczymi lub może wystąpić u pacjentów, u których takie objawy ostrzegawcze występowały. W razie wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego czy owrzodzenia należy natychmiast przerwać stosowanie produktu leczniczego.
Ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji wzrasta wraz ze zwiększeniem dawki NLPZ u pacjentów z owrzodzeniem w wywiadzie, zwłaszcza powikłanym krwotokiem lub perforacją (patrz punkt 4.3) oraz u osób w podeszłym wieku. U pacjentów tych leczenie należy rozpoczynać od najmniejszej dostępnej dawki. U tych pacjentów, jak również u pacjentów wymagających jednoczesnego leczenia małymi dawkami kwasu acetylosalicylowego lub innymi substancjami czynnymi mogącymi zwiększać ryzyko zmian w obrębie przewodu pokarmowego (patrz poniżej oraz punkt 4.5) należy rozważyć leczenie skojarzone z lekami o działaniu ochronnym (np. mizoprostolem lub inhibitorami pompy protonowej).
Pacjenci, u których w wywiadzie stwierdzono działanie toksyczne na przewód pokarmowy (szczególnie w podeszłym wieku), powinni zgłaszać wszelkie nietypowe objawy w obrębie jamy brzusznej (ze szczególnym uwzględnieniem krwawienia z przewodu pokarmowego), zwłaszcza na początkowym etapie leczenia.
Ciężkie reakcje skórne W związku ze stosowaniem NLPZ zgłaszano występowanie ciężkich reakcji skórnych, także śmiertelnych, w tym złuszczającego zapalenia skóry, zespołu Stevensa-Johnsona i toksycznego martwiczego oddzielenia się naskórka (patrz punkt 4.8). Wydaje się, że ryzyko związane z wystąpieniem tych reakcji u pacjentów jest największe na wczesnym etapie terapii, przy czym w większości przypadków początek reakcji miał miejsce w pierwszym miesiącu leczenia. Zgłaszano przypadki ostrej uogólnionej osutki krostkowej (AGEP) związane ze stosowaniem produktów zawierających ibuprofen. Należy zakończyć stosowanie ibuprofenu w chwili pojawienia się pierwszych podmiotowych i przedmiotowych objawów ciężkich reakcji skórnych, takich jak wysypka, zmiany na błonach śluzowych lub jakiekolwiek inne oznaki nadwrażliwości.
Maskowanie objawów zakażenia podstawowego Metafen może maskować objawy zakażenia, co może prowadzić do opóźnienia rozpoczęcia odpowiedniego leczenia, a tym samym do pogorszenia wyników zakażenia. Zaobserwowano to w przypadku bakteryjnego zapalenia płuc i powikłań bakteryjnych ospy wietrznej. Jeśli Metafen jest podawany w celu złagodzenia gorączki lub bólu związanego z zakażeniem, zaleca się monitorowanie zakażenia. W warunkach pozaszpitalnych pacjent powinien skonsultować się z lekarzem, jeśli objawy utrzymują się lub nasilają.
Podczas terapii paracetamolem należy unikać spożywania alkoholu ze względu na ryzyko uszkodzenia wątroby. Szczególne ryzyko uszkodzenia wątroby istnieje u osób niedożywionych, które regularnie spożywają alkohol.
Stosowanie produktu może spowodować uzyskanie fałszywych wyników niektórych testów laboratoryjnych przeprowadzanych metodami oksydoredukcyjnymi (np. oznaczanie stężenia glukozy we krwi).
Pacjentów należy poinformować o konieczności skontaktowania się z lekarzem lub farmaceutą w przypadku wystąpienia nowych objawów lub nasilenia objawów wymienionych powyżej.
Zaburzenia płodności u kobiet: Stosowanie produktu leczniczego może powodować zaburzenia płodności u kobiet i nie jest zalecane u kobiet planujących ciążę. W przypadku kobiet, które mają problemy z zajściem w ciążę lub które leczą się z powodu niepłodności, należy rozważyć odstawienie produktu.
Ten produkt, podobnie jak każdy inny produkt zawierający paracetamol, jest przeciwwskazany do stosowania w skojarzeniu z innymi produktami zawierającymi paracetamol ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych (patrz punkt 4.3).
Ten produkt, podobnie jak każdy inny lek z grupy NLPZ i produkt zawierający ibuprofen, jest przeciwwskazany do stosowania w skojarzeniu z: - Kwasem acetylosalicylowym, ponieważ może on zwiększać ryzyko działań niepożądanych, chyba że lekarz zalecił jego stosowanie w małej dawce (nie więcej niż 75 mg na dobę) (patrz punkt 4.3).
- Innymi NLPZ, w tym selektywnymi inhibitorami cyklooksygenazy-2, ponieważ mogą one zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych (patrz punkt 4.3).
Ten produkt, podobnie jak każdy inny produkt zawierający paracetamol, powinien być stosowany ostrożnie w skojarzeniu z następującymi lekami: - Chloramfenikol: Zwiększone stężenie chloramfenikolu w osoczu.
- Cholestyramina: Szybkość wchłaniania paracetamolu ulega zmniejszeniu pod wpływem cholestyraminy. Z tego względu nie należy przyjmować cholestyraminy, jeśli wymagane jest maksymalne działanie przeciwbólowe.
- Metoklopramid i domperydon: Metoklopramid i domperydon zwiększają wchłanianie paracetamolu. Nie należy jednak unikać jednoczesnego stosowania tych leków.
- Warfaryna: Długotrwałe, regularne stosowanie paracetamolu może nasilać przeciwzakrzepowe działanie warfaryny i innych kumaryn, a tym samym zwiększać ryzyko krwawienia; stosowanie doraźne nie ma znaczenia klinicznego.
- Produkty lecznicze, które nasilają metabolizm wątrobowy, takie jak ryfampicyna, leki przeciwpadaczkowe, barbiturany: Ryzyko uszkodzenia wątroby, nawet podczas stosowania zalecanych dawek.
- Inhibitory MAO: Możliwość wystąpienia pobudzenia i wysokiej gorączki.
- Propantelina i inne leki hamujące perystaltykę: Opóźnione wchłanianie paracetamolu.
- Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania paracetamolu i flukloksacyliny, ponieważ może to się wiązać z rozwojem kwasicy metabolicznej z dużą luką anionową, zwłaszcza u pacjentów z czynnikami ryzyka (patrz punkt 4.4).
Ten produkt, podobnie jak każdy inny lek z grupy NLPZ i produkt zawierający ibuprofen, należy stosować ostrożnie w skojarzeniu z następującymi lekami: - Leki przeciwzakrzepowe: NLPZ mogą nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych, np. warfaryny.
- Leki hipotensyjne: NLPZ mogą osłabiać działanie tych leków.
- Leki przeciwpłytkowe i selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI): Zwiększone ryzyko wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego (patrz punkt 4.4).
Kwas acetylosalicylowy: Jednoczesne stosowanie ibuprofenu i kwasu acetylosalicylowego nie jest zalecane ze względu na możliwość nasilenia działań niepożądanych. Dane doświadczalne wskazują, że ibuprofen może kompetycyjnie hamować działanie małych dawek kwasu acetylosalicylowego polegające na hamowaniu agregacji płytek krwi, gdy te produkty lecznicze są podawane jednocześnie. Pomimo braku pewności, czy dane te można ekstrapolować do sytuacji klinicznych, nie można wykluczyć, że regularne, długotrwałe stosowanie ibuprofenu może ograniczać działanie kardioprotekcyjne małych dawek kwasu acetylosalicylowego. Uważa się, że sporadyczne przyjmowanie ibuprofenu nie ma istotnego znaczenia klinicznego (patrz punkt 5.1). - Glikozydy nasercowe: Leki z grupy NLPZ mogą zaostrzać niewydolność serca, zmniejszać GFR i zwiększać stężenie glikozydów w osoczu.
- Cyklosporyna: Zwiększone ryzyko działania toksycznego na nerki.
- Kortykosteroidy: Zwiększone ryzyko wystąpienia owrzodzeń lub krwawienia z przewodu pokarmowego (patrz punkt 4.4).
- Leki moczopędne: Osłabione działanie moczopędne. Leki moczopędne mogą zwiększać ryzyko toksycznego wpływu leków z grupy NLPZ na nerki.
- Lit: Zmniejszone wydalanie litu.
- Metotreksat: Zmniejszone wydalanie metotreksatu.
- Mifepryston: Leki z grupy NLPZ nie powinny być przyjmowane przez 8-12 dni po zastosowaniu mifeprystonu, ponieważ mogą osłabiać jego działanie.
- Antybiotyki z grupy chinolonów: Dane uzyskane w badaniach na zwierzętach wskazują, że leki z grupy NLPZ mogą zwiększać ryzyko drgawek związanych ze stosowaniem antybiotyków z grupy chinolonów. U pacjentów przyjmujących jednocześnie NLPZ i chinolony jest zwiększone ryzyko wystąpienia drgawek.
- Takrolimus: Ryzyko nefrotoksyczności jest zwiększone w przypadku jednoczesnego zastosowania NLPZ z takrolimusem.
- Zydowudyna: Zwiększone ryzyko toksyczności hematologicznej w przypadku jednoczesnego zastosowania NLPZ z zydowudyną. Istnieją dowody na zwiększone ryzyko występowania krwawień do stawów i krwiaków u pacjentów HIV-dodatnich chorych na hemofilię, leczonych jednocześnie zydowudyną i ibuprofenem.
Spożywanie alkoholu podczas leczenia produktem może prowadzić do toksycznego uszkodzenia wątroby i jej niewydolności.
Ciąża Stosowanie produktu podczas ciąży jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.3).
Hamowanie syntezy prostaglandyn może wpływać na przebieg ciąży i (lub) rozwój płodu. Z przeprowadzonych badań epidemiologicznych wynika, że podczas przyjmowania inhibitorów syntezy prostaglandyn w początkowym okresie ciąży, zwiększa się ryzyko poronienia, wystąpienia wad rozwojowych serca i przewodu pokarmowego płodu. Bezwzględne ryzyko wystąpienia wad układu sercowo-naczyniowego z <1% wzrosło do około 1,5%. Ryzyko to wzrasta wraz z dawką i okresem terapii. Wykazano, że u zwierząt podanie inhibitora syntezy prostaglandyn powoduje zwiększenie częstości przed- i poimplantacyjnych strat ciąż oraz obumarcia zarodka i płodu. Przyjmowanie inhibitorów syntezy prostaglandyn w trakcie organogenezy płodu zwiększa częstość występowania różnych wad rozwojowych, wliczając w to wady układu krążenia.
Od 20. tygodnia ciąży stosowanie ibuprofenu może powodować małowodzie wskutek zaburzeń czynności nerek płodu. Może ono wystąpić krótko po rozpoczęciu leczenia i jest zwykle odwracalne po jego przerwaniu. Ponadto zgłaszano przypadki zwężenia przewodu tętniczego po leczeniu w drugim trymestrze ciąży, z których większość ustąpiła po zaprzestaniu leczenia.
W trzecim trymestrze ciąży wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyn mogą wywołać u płodu: - toksyczne działanie na płuca i serce (przedwczesne zwężenie/zamknięcie przewodu tętniczego i nadciśnienie płucne); - zaburzenie czynności nerek (patrz powyżej);
pod koniec ciąży u matki i noworodka: - wydłużenie czasu krwawienia, działanie przeciwpłytkowe, które może wystąpić nawet po bardzo małych dawkach; - zahamowanie skurczów macicy skutkujące opóźnieniem lub przedłużeniem porodu.
Karmienie piersią Stosowanie produktu podczas karmienia piersią jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.3).
Płodność Patrz punkt 4.4
Po przyjęciu leków z grupy NLPZ mogą wystąpić działania niepożądane, takie jak zawroty głowy, senność, zmęczenie i zaburzenia widzenia. Pacjenci, u których wystąpią te objawy, nie powinni prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn.
Badania kliniczne z zastosowaniem kombinacji ibuprofenu i paracetamolu nie wykazały ryzyka wystąpienia działań niepożądanych innych niż obserwowane dla ibuprofenu lub paracetamolu stosowanych osobno.
Poniższa tabela przedstawia działania niepożądane, które zgromadzono w związku z monitorowaniem bezpieczeństwa farmakoterapii u pacjentów przyjmujących ibuprofen w monoterapii lub paracetamol w monoterapii, długotrwale lub krótkotrwale.
Klasyfikacja układów i narządów MedDRA Częstość występowania Działania niepożądane
Zaburzenia krwi i układu chłonnego Bardzo rzadko (≤1/10 000) Zaburzenia układu krwiotwórczego (agranulocytoza, niedokrwistość, niedokrwistość aplastyczna, niedokrwistość hemolityczna, leukopenia, neutropenia, pancytopenia i trombocytopenia). Pierwszymi objawami są gorączka, ból gardła, powierzchowne owrzodzenia błony śluzowej jamy ustnej, objawy grypopodobne, silne zmęczenie, nieuzasadnione krwawienia i siniaki oraz krwawienie z nosa.
Zaburzenia układu immunologicznego Bardzo rzadko (≤1/10 000) Odnotowano przypadki nadwrażliwości na światło. Mogą one mieć postać niespecyficznych reakcji alergicznych i anafilaksji. Ciężkie reakcje nadwrażliwości. Do ich objawów należy: obrzęk twarzy, języka i krtani, duszność, tachykardia, niedociśnienie, (anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy lub silny wstrząs).
Zaburzenia psychiczne Bardzo rzadko (≤1/10 000) Splątanie, depresja i omamy.
Zaburzenia układu nerwowego
Niezbyt często (≥1/1 000 do ≤ 1/100)
Bardzo rzadko (≤1/10 000)
Ból głowy i zawroty głowy.
Parestezje, zapalenie nerwu wzrokowego i senność, pobudzenie, drażliwość. U pacjentów z istniejącymi chorobami autoimmunologicznymi (toczeń rumieniowaty układowy, mieszana choroba tkanki łącznej) podczas leczenia ibuprofenem odnotowano pojedyncze przypadki aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, którego objawami są sztywność karku, ból głowy, nudności, wymioty, gorączka, dezorientacja (patrz punkt 4.4). W pojedynczych przypadkach opisywano: depresję, reakcje psychotyczne i szumy uszne. Zaburzenia oka
Bardzo rzadko (≤1/10 000)
Zaburzenia widzenia.
Zaburzenia ucha i błędnika
Bardzo rzadko (≤1/10 000)
Szumy uszne i zawroty głowy pochodzenia błędnikowego.
Zaburzenia serca
Bardzo rzadko (≤1/10 000)
W związku ze stosowaniem leków z grupy NLPZ w dużych dawkach zgłaszano występowanie obrzęków, nadciśnienia tętniczego i niewydolności serca. Badania kliniczne wskazują, że przyjmowanie ibuprofenu, szczególnie w dużej dawce (2400 mg na dobę) może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka tętniczych incydentów zatorowo- zakrzepowych (np. zawału serca lub udaru mózgu) (patrz punkt 4.4).
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Bardzo rzadko (≤1/10 000)
Reaktywność układu oddechowego, w tym: astma, zaostrzenie astmy, skurcz oskrzeli i duszność. Zaburzenia żołądka i jelit Często (≥1/100 do ≤1/10)
Niezbyt często (≥1/1 000 do ≤ 1/100)
Rzadko (≥1/10 000 do ≤ 1/1 000) Ból brzucha, biegunka, niestrawność, nudności, dolegliwości żołądkowe i wymioty.
Wzdęcia, zaparcia. Wrzód trawienny, perforacja lub krwawienie z przewodu pokarmowego, z objawami w postaci smolistych stolców i krwawych wymiotów, niekiedy ze skutkiem śmiertelnym, w szczególności u pacjentów w podeszłym wieku (patrz punkt 4.4). Wrzodziejące zapalenie jamy ustnej i zaostrzenie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i choroby Leśniowskiego-Crohna po podaniu (patrz punkt 4.4). Rzadziej zgłaszano przypadki zapalenia trzustki.
Zapalenie błony śluzowej żołądka.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Bardzo rzadko (≤1/10 000) Nieprawidłowa czynność wątroby, zapalenie wątroby i żółtaczka, powiększona wątroba. Po przedawkowaniu paracetamol może powodować ostrą niewydolność wątroby, niewydolność wątroby, martwicę wątroby i uszkodzenie wątroby (patrz punkt 4.9).
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Niezbyt często (≥1/1 000 do ≤ 1/100)
Bardzo rzadko (≤1/10 000)
Częstość nieznana Wysypki różnego typu, w tym świąd i pokrzywka. Obrzęk naczynioruchowy i obrzęk twarzy.
Nadmierna potliwość, plamica. Złuszczające zapalenie skóry. Reakcje pęcherzowe, w tym rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka. Zgłaszano bardzo rzadkie przypadki ciężkich reakcji skórnych.
Reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (zespół (nie może być określona na podstawie dostępnych danych) DRESS). Ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP). Reakcje nadwrażliwości na światło.
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Rzadko (≥1/10 000 do ≤1/1 000)
Bardzo rzadko (≤1/10 000)
Obrzęk.
Nefrotoksyczność w różnych postaciach, w tym śródmiąższowe zapalenie nerek, zespół nerczycowy oraz ostra i przewlekła niewydolność nerek, dyzuria, zmniejszenie ilości moczu, podwyższone stężenie mocznika w surowicy, zwiększone stężenie sodu w osoczu (zatrzymanie sodu).
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Bardzo rzadko (≤1/10 000) Zmęczenie i złe samopoczucie. Badania diagnostyczne Często (≥1/100 do ≤1/10)
Niezbyt często (≥1/1 000 do ≤ 1/100)
Zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej i gamma-glutamylotransferazy oraz zmienione parametry wskaźników wątrobowych po zastosowaniu paracetamolu. Zwiększenie stężenia kreatyniny i mocznika we krwi.
Zwiększenie aktywności aminotransferazy asparaginianowej, zwiększenie stężenia fosfatazy zasadowej, fosfokinazy kreatynowej i kreatyniny we krwi, zmniejszenie stężenia hemoglobiny i zwiększenie liczba płytek krwi.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Wczesne objawy przedawkowania są związane z działaniem ibuprofenu, natomiast objawy późniejsze są zależne od paracetamolu.
Paracetamol
U dorosłych, które przyjęły paracetamol w dawce 10 g lub większej, istnieje ryzyko uszkodzenia wątroby. Przyjęcie paracetamolu w dawce 5 g lub większej może prowadzić do uszkodzenia wątroby, jeśli pacjent jest obarczony przynajmniej jednym z następujących czynników ryzyka: - długotrwałe leczenie karbamazepiną, fenobarbitonem, fenytoiną, prymidonem, ryfampicyną, produktami zawierającymi ziele dziurawca lub innymi lekami, które indukują enzymy wątrobowe; - regularne nadużywanie alkoholu; - niedobór glutationu, np. z powodu zaburzeń odżywiania, mukowiscydozy, zakażenia HIV, głodu, wyniszczenia organizmu.
Objawy Do objawów przedawkowania paracetamolu w pierwszych 24 godzinach należy bladość, nudności, wymioty, jadłowstręt i ból brzucha. Uszkodzenie wątroby może się uwidocznić w ciągu 12 do 48 godzin po przyjęciu dawki; potwierdzają je nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby. Mogą wystąpić zaburzenia metabolizmu glukozy i kwasica metaboliczna. W ciężkich zatruciach niewydolność wątroby może prowadzić do encefalopatii, krwotoku, hiperglikemii, obrzęku mózgu i zgonu. Możliwe jest wystąpienie ostrej niewydolności nerek z ostrą martwicą kanalików nerkowych objawiającej się silnym bólem w okolicy lędźwiowej, krwiomoczem i białkomoczem, nawet w przypadku braku ciężkiego uszkodzenia wątroby. Zgłaszano przypadki arytmii i zapalenia trzustki.
Leczenie Przedawkowanie paracetamolu wymaga podjęcia natychmiastowego leczenia. Mimo braku istotnych wczesnych objawów pacjent powinien być przewieziony do szpitala w trybie pilnym, aby uzyskać natychmiastową pomoc medyczną. Objawy mogą być ograniczone do nudności lub wymiotów i mogą nie odzwierciedlać ciężkości przedawkowania czy ryzyka uszkodzenia narządowego. Leczenie przedawkowania powinno być zgodne z lokalnymi wytycznymi dotyczącymi tego typu leczenia. Leczenie węglem aktywnym należy rozważyć, jeśli do przedawkowania doszło w ciągu 1 godziny przed rozpoczęciem leczenia. Stężenie paracetamolu w osoczu powinno być określone po 4 godzinach od jego przyjęcia lub później (stężenia mierzone wcześniej są mało wiarygodne). Leczenie N-acetylocysteiną można zastosować do 24 godzin po zażyciu paracetamolu, jednak maksymalne działanie ochronne uzyskuje się do 8 godzin po przyjęciu leku. Po tym czasie skuteczność odtrutki gwałtownie spada. W razie potrzeby pacjent powinien otrzymać N-acetylocysteinę dożylnie, zgodnie z zatwierdzonym schematem dawkowania. Jeśli pacjent nie wymiotuje, doustnie podana metionina może być odpowiednią alternatywą leczenia przedawkowania w odległym miejscu, poza szpitalem. Pacjentów, u których występują ciężkie zaburzenia czynności wątroby po czasie dłuższym niż 24 godziny od przyjęcia dawki, należy leczyć zgodnie z obowiązującymi wytycznymi.
Ibuprofen
Objawy U większości pacjentów, którzy zażyli klinicznie znaczące dawki NLPZ, mogą wystąpić jedynie nudności, wymioty, ból w nadbrzuszu lub rzadziej biegunka. Mogą wystąpić także szumy uszne, ból głowy i krwawienie z układu pokarmowego. W cięższych zatruciach, toksyczność występująca w obrębie ośrodkowego układu nerwowego objawia się sennością, czasami pobudzeniem i dezorientacją lub śpiączką. Sporadycznie mogą wystąpić drgawki. W ciężkim zatruciu może wystąpić kwasica metaboliczna. Może również ulec wydłużeniu czas protrombinowy/INR, prawdopodobnie na skutek interferencji z działaniem czynników krzepnięcia we krwi. W przypadku jednoczesnego odwodnienia może wystąpić ostra niewydolność nerek i uszkodzenie wątroby. U osób chorych na astmę oskrzelową możliwe jest jej zaostrzenie. W ciężkim zatruciu może wystąpić kwasica metaboliczna.
Leczenie Należy prowadzić leczenie objawowe i podtrzymujące, obejmujące utrzymanie drożności dróg oddechowych i monitorowanie czynności serca i parametrów życiowych aż do ustabilizowania się stanu pacjenta. Należy rozważyć podanie doustnie węgla aktywnego w ciągu 1 godziny od przyjęcia potencjalnie toksycznej ilości leku. W przypadku wystąpienia częstych lub przedłużających się drgawek należy podać dożylnie diazepam lub lorazepam. Chorym na astmę oskrzelową należy podać leki rozszerzające oskrzela.
Grupa farmakoterapeutyczna: Leki przeciwzapalne i przeciwreumatyczne, pochodne kwasu propionowego. Ibuprofen, leki złożone, kod ATC: M01AE51
Metafen zawiera dwie substancje czynne: ibuprofen wykazujący obwodowe działanie przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i przeciwzapalne oraz paracetamol o ośrodkowym działaniu przeciwbólowym i przeciwgorączkowym.
Ibuprofen jest pochodną kwasu propionowego. Wykazuje on działanie przeciwzapalne, przeciwgorączkowe, i przeciwbólowe. Mechanizm działania polega na hamowaniu aktywności izoenzymów cyklooksygenazy COX-1 i COX-2, co prowadzi do zahamowania syntezy prostanoidów: prostaglandyn i tromboksanu. Ibuprofen, poprzez hamowanie cyklooksygenazy, a zwłaszcza jej izoenzymu COX-2, powoduje zmniejszenie syntezy cyklicznych nadtlenków będących bezpośrednimi prekursorami prostaglandyn, które wykazują działanie prozapalne oraz biorą udział w powstawaniu i przekaźnictwie czucia bólu. Ponadto, ibuprofen hamuje odwracalnie agregację płytek krwi.
Dane doświadczalne wskazują, że ibuprofen może kompetycyjnie hamować działanie małych dawek kwasu acetylosalicylowego polegające na hamowaniu agregacji płytek krwi, gdy te produkty lecznicze są podawane jednocześnie. Niektóre badania farmakodynamiczne wykazały, że po podaniu pojedynczej dawki ibuprofenu (81 mg), lub 30 minut po jej podaniu, występuje osłabienie wpływu kwasu acetylosalicylowego na powstawanie tromboksanu lub agregację płytek. Pomimo braku pewności, czy dane te można ekstrapolować do sytuacji klinicznych, nie można wykluczyć, że regularne, długotrwałe stosowanie ibuprofenu może ograniczać działanie kardioprotekcyjne małych dawek kwasu acetylosalicylowego. Uważa się, że sporadyczne stosowanie ibuprofenu nie ma istotnego znaczenia klinicznego (patrz punkt 4.5).
Wykazano, że spośród niesteroidowych leków przeciwzapalnych, ibuprofen cechuje się największą zdolnością blokowania COX-2 i najkorzystniejszym współczynnikiem stężeń hamujących COX-1/COX-2. Stąd wynika jego względnie niewielka toksyczność, mniejsza częstość występowania działań niepożądanych oraz lepsza tolerancja, w porównaniu z innymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi I generacji. Paracetamol wykazuje działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Działanie to wynika głównie z jego zdolności do hamowania syntezy prostaglandyn w ośrodkowym układzie nerwowym, przez co zmniejsza wrażliwość receptorów bólowych na działanie takich mediatorów, jak kininy i serotonina, co powoduje podwyższenie progu bólowego.
Skojarzenie w jednym produkcie działającego ośrodkowo paracetamolu oraz cechującego się obwodowym mechanizmem działania ibuprofenu jest połączeniem dwóch substancji o różnych mechanizmach działania przeciwbólowego. Te komplementarne mechanizmy działania są synergistyczne, co skutkuje większą supresją stymulacji bólowej i skuteczniejszym działaniem przeciwgorączkowym niż w przypadku obu tych substancji podawanych osobno.
Wchłanianie Substancje czynne produktu leczniczego Metafen są łatwo wchłaniane z przewodu pokarmowego; ibuprofen w ponad 80%, a paracetamol w około 90%. Po podaniu doustnym ibuprofenu maksymalne stężenie w osoczu jest osiągane po 1–2 godzinach, a paracetamolu po 0,5–1,5 godziny.
Dystrybucja Ponad 90% ibuprofenu wiąże się z białkami osocza. Głównymi białkami wiążącymi produkt są albuminy. Objętość dystrybucji wynosi 0,16 l/kg. Ibuprofen powoli przenika do płynu maziowego; maksymalne stężenie w płynie maziowym występuje po 5–6 godzinach po podaniu doustnym, a następnie ulega powolnemu zmniejszeniu. Około 15–20% paracetamolu wiąże się z białkami osocza. Objętość dystrybucji wynosi od 0,9 l/kg do 1,8 l/kg i nie ulega zmianie z wiekiem.
Metabolizm i wydalanie Ibuprofen i paracetamol są metabolizowane głównie w wątrobie. Od 50% do 60% podanej doustnie dawki ibuprofenu jest wydalane w moczu w postaci metabolitów i produktów ich sprzęgania z kwasem glukuronowym. Okres półtrwania ibuprofenu wynosi 1,5–2 godziny. Ibuprofen jest wydalany całkowicie w ciągu 24 godzin po podaniu ostatniej dawki i nie kumuluje się w ustroju. Paracetamol ulega sprzęganiu z kwasem glukuronowym (około 60% dawki) i jonami siarczanowymi (około 30% dawki). Zaledwie 3–4% dawki ulega utlenieniu przy udziale cytochromu P-450 do toksycznego metabolitu pośredniego, N-acetylobenzochinoiminy. Metabolit ten jest szybko sprzęgany z glutationem i wydalany z moczem w postaci nietoksycznego merkapturanu. Mechanizm ten łatwo ulega wysyceniu w przypadku przyjęcia dużych dawek paracetamolu. Oznacza to, że po przedawkowaniu paracetamolu zasoby wątrobowego glutationu mogą się wyczerpać, powodując znaczne nagromadzenie toksyn w organizmie, co może doprowadzić do uszkodzenia komórek wątrobowych, ich martwicy i ostrej niewydolności wątroby. Paracetamol jest wydalany z moczem w 100%, z tego w około 5% w postaci niezmienionej. Okres półtrwania paracetamolu wynosi od 1 do 2,5 godziny.
Przeprowadzone badania toksyczności po podaniu jednorazowym i wielokrotnym wykazały, że toksyczność połączenia ibuprofen/paracetamol jest mniejsza niż ibuprofenu, ale większa niż paracetamolu. Graficzną interpretacją wyników LD 50
50
ibuprofenu/paracetamolu dla badanych samic i samców znalazły się powyżej krzywej wyznaczającej addytywność paracetamolu i ibuprofenu. W badaniach toksyczności, po podaniu wielokrotnym u szczurów (toksyczność przewlekła), największa dawka niepowodująca efektów szkodliwych wyniosła 250 mg/kg/dobę, natomiast najmniejsza dawka powodująca działania szkodliwe wyniosła 375 mg/kg mc./dobę.
Skrobia żelowana, kukurydziana Celuloza mikrokrystaliczna Powidon K-90 Powidon K-29/32 Magnezu stearynian
Otoczka: Alkohol poliwinylowy Tytanu dwutlenek (E 171) Makrogol 3350 Talk
Nie dotyczy.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.
Blister PVC/Aluminium, w tekturowym pudełku. Opakowanie zawiera odpowiednio: 2, 6, 10, 20, 60 tabletek powlekanych Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Bez szczególnych wymagań.
Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA S.A. ul. Pelplińska 19, 83-200 Starogard Gdański
Pozwolenie nr 26370
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 2021.04.28
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Metafen, 200 mg + 325 mg, tabletki powlekane
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda tabletka powlekana zawiera 200 mg ibuprofenu (Ibuprofenum) i 325 mg paracetamolu (Paracetamolum).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka powlekana
Białe lub prawie białe, owalne tabletki powlekane z grawiurą „Metafen” po jednej stronie. Tabletki mają długość 18,2 mm ± 0,3 mm i szerokość 8,2 mm ± 0,3 mm.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Metafen wykazuje działanie przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i przeciwzapalne.
Wskazania do stosowania: - Bóle różnego pochodzenia, w tym: - bóle głowy - migrena - bóle menstruacyjne - bóle zębów - bóle mięśni - bóle kości i stawów - bóle lędźwiowo-krzyżowe - bóle pourazowe - nerwobóle - gorączka.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Do stosowania krótkotrwałego. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów (patrz punkt 4.4).
Działania niepożądane można ograniczyć, stosując najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy czas konieczny do opanowania objawów (patrz punkt 4.4).
Pacjent powinien skonsultować się z lekarzem, jeśli objawy utrzymują się lub nasilają, lub gdy konieczne jest stosowanie produktu leczniczego przez okres dłuższy niż 3 dni.
Zwykle zaleca się następujące dawkowanie produktu Metafen:
Dorośli
Jednorazowo 1 lub 2 tabletki powlekane. W razie konieczności dawkę można powtarzać do 3 razy na dobę. Nie należy przyjmować więcej niż 6 tabletek powlekanych na dobę.
Pacjenci w podeszłym wieku: modyfikacja dawkowania nie jest wymagana (patrz punkt 4.4). U pacjentów w podeszłym wieku jest zwiększone ryzyko wystąpienia ciężkich powikłań działań niepożądanych. Jeśli zastosowanie leku z grupy NLPZ jest konieczne, należy przyjmować najmniejszą skuteczną dawkę przez możliwie najkrótszy czas. Podczas stosowania leków z grupy NLPZ pacjent powinien być regularnie monitorowany w kierunku krwawienia z układu pokarmowego.
Dzieci i młodzież
Młodzież w wieku powyżej 12 lat: Jednorazowo 1 tabletka powlekana. W razie konieczności dawkę można powtarzać do 3 razy na dobę. Nie należy przyjmować więcej niż 3 tabletki powlekane na dobę.
Sposób podawania
Podanie doustne. Zaleca się przyjmowanie produktu leczniczego po posiłku.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. Produkt jest przeciwwskazany u pacjentów z reakcjami nadwrażliwości w wywiadzie (np. skurcz oskrzeli, obrzęk naczynioruchowy, astma, zapalenie błony śluzowej nosa lub pokrzywka) związanymi z przyjmowaniem kwasu acetylosalicylowego lub innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Ciężka niewydolność nerek i (lub) wątroby. Czynna lub przebyta choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy, perforacja lub krwawienie, również te występujące po zastosowaniu leków z grupy NLPZ. Ciężkie nadciśnienie tętnicze. Ciężkie choroby układu krążenia, tachykardia, dławica piersiowa. Ciężka niewydolność serca (klasa IV według NYHA). Skaza krwotoczna. Jednoczesne przyjmowanie innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych, w tym inhibitorów COX-2 i kwasu acetylosalicylowego w dawce dobowej większej niż 75 mg – zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych (patrz punkt 4.5). Jednoczesne przyjmowanie innych leków zawierających paracetamol – zwiększone ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych (patrz punkt 4.5). Ciąża i laktacja. Dzieci w wieku poniżej 12 lat.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Metafen zawiera paracetamol. Aby uniknąć przedawkowania, pacjent musi upewnić się, że inne stosowane przez niego produkty lecznicze nie zawierają paracetamolu.
Ryzyko związane z przedawkowaniem paracetamolu jest większe u pacjentów z alkoholową chorobą wątroby bez objawów marskości. W przypadku przedawkowania należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, nawet jeśli pacjent czuje się dobrze, ponieważ istnieje ryzyko opóźnionego poważnego uszkodzenia wątroby.
Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania paracetamolu i flukloksacyliny, ze względu na zwiększone ryzyko rozwoju kwasicy metabolicznej z dużą luką anionową (HAGMA, ang. high anion gap metabolic acidosis), szczególnie u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, posocznicą, niedożywieniem i innymi przyczynami niedoboru glutationu (np. przewlekły alkoholizm), a także u pacjentów stosujących maksymalne dawki dobowe paracetamolu. Zaleca się ścisłą obserwację pacjenta, w tym wykonywanie badań wykrywających 5-oksoprolinę w moczu.
Jednoczesne, długotrwałe stosowanie różnych leków przeciwbólowych może prowadzić do uszkodzenia nerek z ryzykiem niewydolności nerek (nefropatia postanalgetyczna). Istnieje ryzyko upośledzenia czynności nerek u odwodnionych dzieci i młodzieży.
Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu leczniczego u pacjentów, u których występują: - zaburzenia czynności wątroby i (lub) nerek oraz zaburzenia układu krążenia; pacjenci z tymi zaburzeniami powinni przyjmować najmniejszą skuteczną dawkę produktu; pacjenci ci wymagają także monitorowania czynności nerek, wątroby lub serca; - astma oskrzelowa lub alergia – stosowanie produktu może wywołać skurcz oskrzeli; - toczeń rumieniowaty układowy oraz mieszana choroba tkanki łącznej – są one związane ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia jałowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych; - choroby przewodu pokarmowego w wywiadzie (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego-Crohna) – stany te mogą ulec zaostrzeniu; - arytmia, nadciśnienie, zawał mięśnia sercowego w wywiadzie lub niewydolność serca – może dojść do zatrzymania płynów w organizmie z powodu pogorszenia czynności nerek; - jednoczesne stosowanie leków przeciwzakrzepowych lub zaburzenia krzepnięcia – ibuprofen może wydłużać czas krwawienia.
U pacjentów w wieku powyżej 65 lat istnieje większe ryzyko wystąpienia działań niepożądanych niż u pacjentów młodszych.
Należy zachować ostrożność, stosując produkt leczniczy u pacjentów stosujących jednocześnie inne leki, które mogą zwiększać ryzyko owrzodzenia lub krwawienia, takie jak doustne kortykosteroidy, leki przeciwzakrzepowe, w tym warfaryna, selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny lub leki przeciwpłytkowe, w tym kwas acetylosalicylowy (patrz punkt 4.5).
Ryzyko działań niepożądanych można zmniejszyć, stosując najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy możliwy czas niezbędny do kontrolowania objawów (patrz poniżej: Wpływ na układ pokarmowy i układ krążenia).
Wpływ na układ krążenia i krążenie mózgowe Badania kliniczne wskazują, że stosowanie ibuprofenu, zwłaszcza w dużej dawce (2400 mg na dobę), może być związane z niewielkim wzrostem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych (np. zawału mięśnia sercowego lub udaru). Na ogół badania epidemiologiczne nie wskazują, że przyjmowanie ibuprofenu w małych dawkach (np. ≤1200 mg na dobę) jest związane ze zwiększeniem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych.
W przypadku pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca (NYHA II-III), rozpoznaną chorobą niedokrwienną serca, chorobą naczyń obwodowych i (lub) chorobą naczyń mózgowych, leczenie ibuprofenem należy starannie rozważyć, przy czym należy unikać stosowania dużych dawek (2400 mg na dobę).
Należy także starannie rozważyć włączenie długotrwałego leczenia pacjentów, u których występują czynniki ryzyka wystąpienia incydentów sercowo-naczyniowych (np. nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu), zwłaszcza jeśli wymagane są duże dawki ibuprofenu (2400 mg na dobę).
Wpływ na przewód pokarmowy Istnieje ryzyko wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji, które może być śmiertelne i które niekoniecznie musi być poprzedzone objawami ostrzegawczymi lub może wystąpić u pacjentów, u których takie objawy ostrzegawcze występowały. W razie wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego czy owrzodzenia należy natychmiast przerwać stosowanie produktu leczniczego.
Ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji wzrasta wraz ze zwiększeniem dawki NLPZ u pacjentów z owrzodzeniem w wywiadzie, zwłaszcza powikłanym krwotokiem lub perforacją (patrz punkt 4.3) oraz u osób w podeszłym wieku. U pacjentów tych leczenie należy rozpoczynać od najmniejszej dostępnej dawki. U tych pacjentów, jak również u pacjentów wymagających jednoczesnego leczenia małymi dawkami kwasu acetylosalicylowego lub innymi substancjami czynnymi mogącymi zwiększać ryzyko zmian w obrębie przewodu pokarmowego (patrz poniżej oraz punkt 4.5) należy rozważyć leczenie skojarzone z lekami o działaniu ochronnym (np. mizoprostolem lub inhibitorami pompy protonowej).
Pacjenci, u których w wywiadzie stwierdzono działanie toksyczne na przewód pokarmowy (szczególnie w podeszłym wieku), powinni zgłaszać wszelkie nietypowe objawy w obrębie jamy brzusznej (ze szczególnym uwzględnieniem krwawienia z przewodu pokarmowego), zwłaszcza na początkowym etapie leczenia.
Ciężkie reakcje skórne W związku ze stosowaniem NLPZ zgłaszano występowanie ciężkich reakcji skórnych, także śmiertelnych, w tym złuszczającego zapalenia skóry, zespołu Stevensa-Johnsona i toksycznego martwiczego oddzielenia się naskórka (patrz punkt 4.8). Wydaje się, że ryzyko związane z wystąpieniem tych reakcji u pacjentów jest największe na wczesnym etapie terapii, przy czym w większości przypadków początek reakcji miał miejsce w pierwszym miesiącu leczenia. Zgłaszano przypadki ostrej uogólnionej osutki krostkowej (AGEP) związane ze stosowaniem produktów zawierających ibuprofen. Należy zakończyć stosowanie ibuprofenu w chwili pojawienia się pierwszych podmiotowych i przedmiotowych objawów ciężkich reakcji skórnych, takich jak wysypka, zmiany na błonach śluzowych lub jakiekolwiek inne oznaki nadwrażliwości.
Maskowanie objawów zakażenia podstawowego Metafen może maskować objawy zakażenia, co może prowadzić do opóźnienia rozpoczęcia odpowiedniego leczenia, a tym samym do pogorszenia wyników zakażenia. Zaobserwowano to w przypadku bakteryjnego zapalenia płuc i powikłań bakteryjnych ospy wietrznej. Jeśli Metafen jest podawany w celu złagodzenia gorączki lub bólu związanego z zakażeniem, zaleca się monitorowanie zakażenia. W warunkach pozaszpitalnych pacjent powinien skonsultować się z lekarzem, jeśli objawy utrzymują się lub nasilają.
Podczas terapii paracetamolem należy unikać spożywania alkoholu ze względu na ryzyko uszkodzenia wątroby. Szczególne ryzyko uszkodzenia wątroby istnieje u osób niedożywionych, które regularnie spożywają alkohol.
Stosowanie produktu może spowodować uzyskanie fałszywych wyników niektórych testów laboratoryjnych przeprowadzanych metodami oksydoredukcyjnymi (np. oznaczanie stężenia glukozy we krwi).
Pacjentów należy poinformować o konieczności skontaktowania się z lekarzem lub farmaceutą w przypadku wystąpienia nowych objawów lub nasilenia objawów wymienionych powyżej.
Zaburzenia płodności u kobiet: Stosowanie produktu leczniczego może powodować zaburzenia płodności u kobiet i nie jest zalecane u kobiet planujących ciążę. W przypadku kobiet, które mają problemy z zajściem w ciążę lub które leczą się z powodu niepłodności, należy rozważyć odstawienie produktu.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Ten produkt, podobnie jak każdy inny produkt zawierający paracetamol, jest przeciwwskazany do stosowania w skojarzeniu z innymi produktami zawierającymi paracetamol ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych (patrz punkt 4.3).
Ten produkt, podobnie jak każdy inny lek z grupy NLPZ i produkt zawierający ibuprofen, jest przeciwwskazany do stosowania w skojarzeniu z: - Kwasem acetylosalicylowym, ponieważ może on zwiększać ryzyko działań niepożądanych, chyba że lekarz zalecił jego stosowanie w małej dawce (nie więcej niż 75 mg na dobę) (patrz punkt 4.3).
- Innymi NLPZ, w tym selektywnymi inhibitorami cyklooksygenazy-2, ponieważ mogą one zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych (patrz punkt 4.3).
Ten produkt, podobnie jak każdy inny produkt zawierający paracetamol, powinien być stosowany ostrożnie w skojarzeniu z następującymi lekami: - Chloramfenikol: Zwiększone stężenie chloramfenikolu w osoczu.
- Cholestyramina: Szybkość wchłaniania paracetamolu ulega zmniejszeniu pod wpływem cholestyraminy. Z tego względu nie należy przyjmować cholestyraminy, jeśli wymagane jest maksymalne działanie przeciwbólowe.
- Metoklopramid i domperydon: Metoklopramid i domperydon zwiększają wchłanianie paracetamolu. Nie należy jednak unikać jednoczesnego stosowania tych leków.
- Warfaryna: Długotrwałe, regularne stosowanie paracetamolu może nasilać przeciwzakrzepowe działanie warfaryny i innych kumaryn, a tym samym zwiększać ryzyko krwawienia; stosowanie doraźne nie ma znaczenia klinicznego.
- Produkty lecznicze, które nasilają metabolizm wątrobowy, takie jak ryfampicyna, leki przeciwpadaczkowe, barbiturany: Ryzyko uszkodzenia wątroby, nawet podczas stosowania zalecanych dawek.
- Inhibitory MAO: Możliwość wystąpienia pobudzenia i wysokiej gorączki.
- Propantelina i inne leki hamujące perystaltykę: Opóźnione wchłanianie paracetamolu.
- Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania paracetamolu i flukloksacyliny, ponieważ może to się wiązać z rozwojem kwasicy metabolicznej z dużą luką anionową, zwłaszcza u pacjentów z czynnikami ryzyka (patrz punkt 4.4).
Ten produkt, podobnie jak każdy inny lek z grupy NLPZ i produkt zawierający ibuprofen, należy stosować ostrożnie w skojarzeniu z następującymi lekami: - Leki przeciwzakrzepowe: NLPZ mogą nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych, np. warfaryny.
- Leki hipotensyjne: NLPZ mogą osłabiać działanie tych leków.
- Leki przeciwpłytkowe i selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI): Zwiększone ryzyko wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego (patrz punkt 4.4).
Kwas acetylosalicylowy: Jednoczesne stosowanie ibuprofenu i kwasu acetylosalicylowego nie jest zalecane ze względu na możliwość nasilenia działań niepożądanych. Dane doświadczalne wskazują, że ibuprofen może kompetycyjnie hamować działanie małych dawek kwasu acetylosalicylowego polegające na hamowaniu agregacji płytek krwi, gdy te produkty lecznicze są podawane jednocześnie. Pomimo braku pewności, czy dane te można ekstrapolować do sytuacji klinicznych, nie można wykluczyć, że regularne, długotrwałe stosowanie ibuprofenu może ograniczać działanie kardioprotekcyjne małych dawek kwasu acetylosalicylowego. Uważa się, że sporadyczne przyjmowanie ibuprofenu nie ma istotnego znaczenia klinicznego (patrz punkt 5.1). - Glikozydy nasercowe: Leki z grupy NLPZ mogą zaostrzać niewydolność serca, zmniejszać GFR i zwiększać stężenie glikozydów w osoczu.
- Cyklosporyna: Zwiększone ryzyko działania toksycznego na nerki.
- Kortykosteroidy: Zwiększone ryzyko wystąpienia owrzodzeń lub krwawienia z przewodu pokarmowego (patrz punkt 4.4).
- Leki moczopędne: Osłabione działanie moczopędne. Leki moczopędne mogą zwiększać ryzyko toksycznego wpływu leków z grupy NLPZ na nerki.
- Lit: Zmniejszone wydalanie litu.
- Metotreksat: Zmniejszone wydalanie metotreksatu.
- Mifepryston: Leki z grupy NLPZ nie powinny być przyjmowane przez 8-12 dni po zastosowaniu mifeprystonu, ponieważ mogą osłabiać jego działanie.
- Antybiotyki z grupy chinolonów: Dane uzyskane w badaniach na zwierzętach wskazują, że leki z grupy NLPZ mogą zwiększać ryzyko drgawek związanych ze stosowaniem antybiotyków z grupy chinolonów. U pacjentów przyjmujących jednocześnie NLPZ i chinolony jest zwiększone ryzyko wystąpienia drgawek.
- Takrolimus: Ryzyko nefrotoksyczności jest zwiększone w przypadku jednoczesnego zastosowania NLPZ z takrolimusem.
- Zydowudyna: Zwiększone ryzyko toksyczności hematologicznej w przypadku jednoczesnego zastosowania NLPZ z zydowudyną. Istnieją dowody na zwiększone ryzyko występowania krwawień do stawów i krwiaków u pacjentów HIV-dodatnich chorych na hemofilię, leczonych jednocześnie zydowudyną i ibuprofenem.
Spożywanie alkoholu podczas leczenia produktem może prowadzić do toksycznego uszkodzenia wątroby i jej niewydolności.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża Stosowanie produktu podczas ciąży jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.3).
Hamowanie syntezy prostaglandyn może wpływać na przebieg ciąży i (lub) rozwój płodu. Z przeprowadzonych badań epidemiologicznych wynika, że podczas przyjmowania inhibitorów syntezy prostaglandyn w początkowym okresie ciąży, zwiększa się ryzyko poronienia, wystąpienia wad rozwojowych serca i przewodu pokarmowego płodu. Bezwzględne ryzyko wystąpienia wad układu sercowo-naczyniowego z <1% wzrosło do około 1,5%. Ryzyko to wzrasta wraz z dawką i okresem terapii. Wykazano, że u zwierząt podanie inhibitora syntezy prostaglandyn powoduje zwiększenie częstości przed- i poimplantacyjnych strat ciąż oraz obumarcia zarodka i płodu. Przyjmowanie inhibitorów syntezy prostaglandyn w trakcie organogenezy płodu zwiększa częstość występowania różnych wad rozwojowych, wliczając w to wady układu krążenia.
Od 20. tygodnia ciąży stosowanie ibuprofenu może powodować małowodzie wskutek zaburzeń czynności nerek płodu. Może ono wystąpić krótko po rozpoczęciu leczenia i jest zwykle odwracalne po jego przerwaniu. Ponadto zgłaszano przypadki zwężenia przewodu tętniczego po leczeniu w drugim trymestrze ciąży, z których większość ustąpiła po zaprzestaniu leczenia.
W trzecim trymestrze ciąży wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyn mogą wywołać u płodu: - toksyczne działanie na płuca i serce (przedwczesne zwężenie/zamknięcie przewodu tętniczego i nadciśnienie płucne); - zaburzenie czynności nerek (patrz powyżej);
pod koniec ciąży u matki i noworodka: - wydłużenie czasu krwawienia, działanie przeciwpłytkowe, które może wystąpić nawet po bardzo małych dawkach; - zahamowanie skurczów macicy skutkujące opóźnieniem lub przedłużeniem porodu.
Karmienie piersią Stosowanie produktu podczas karmienia piersią jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.3).
Płodność Patrz punkt 4.4
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Po przyjęciu leków z grupy NLPZ mogą wystąpić działania niepożądane, takie jak zawroty głowy, senność, zmęczenie i zaburzenia widzenia. Pacjenci, u których wystąpią te objawy, nie powinni prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn.
4.8 Działania niepożądane
Badania kliniczne z zastosowaniem kombinacji ibuprofenu i paracetamolu nie wykazały ryzyka wystąpienia działań niepożądanych innych niż obserwowane dla ibuprofenu lub paracetamolu stosowanych osobno.
Poniższa tabela przedstawia działania niepożądane, które zgromadzono w związku z monitorowaniem bezpieczeństwa farmakoterapii u pacjentów przyjmujących ibuprofen w monoterapii lub paracetamol w monoterapii, długotrwale lub krótkotrwale.
Klasyfikacja układów i narządów MedDRA Częstość występowania Działania niepożądane
Zaburzenia krwi i układu chłonnego Bardzo rzadko (≤1/10 000) Zaburzenia układu krwiotwórczego (agranulocytoza, niedokrwistość, niedokrwistość aplastyczna, niedokrwistość hemolityczna, leukopenia, neutropenia, pancytopenia i trombocytopenia). Pierwszymi objawami są gorączka, ból gardła, powierzchowne owrzodzenia błony śluzowej jamy ustnej, objawy grypopodobne, silne zmęczenie, nieuzasadnione krwawienia i siniaki oraz krwawienie z nosa.
Zaburzenia układu immunologicznego Bardzo rzadko (≤1/10 000) Odnotowano przypadki nadwrażliwości na światło. Mogą one mieć postać niespecyficznych reakcji alergicznych i anafilaksji. Ciężkie reakcje nadwrażliwości. Do ich objawów należy: obrzęk twarzy, języka i krtani, duszność, tachykardia, niedociśnienie, (anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy lub silny wstrząs).
Zaburzenia psychiczne Bardzo rzadko (≤1/10 000) Splątanie, depresja i omamy.
Zaburzenia układu nerwowego
Niezbyt często (≥1/1 000 do ≤ 1/100)
Bardzo rzadko (≤1/10 000)
Ból głowy i zawroty głowy.
Parestezje, zapalenie nerwu wzrokowego i senność, pobudzenie, drażliwość. U pacjentów z istniejącymi chorobami autoimmunologicznymi (toczeń rumieniowaty układowy, mieszana choroba tkanki łącznej) podczas leczenia ibuprofenem odnotowano pojedyncze przypadki aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, którego objawami są sztywność karku, ból głowy, nudności, wymioty, gorączka, dezorientacja (patrz punkt 4.4). W pojedynczych przypadkach opisywano: depresję, reakcje psychotyczne i szumy uszne. Zaburzenia oka
Bardzo rzadko (≤1/10 000)
Zaburzenia widzenia.
Zaburzenia ucha i błędnika
Bardzo rzadko (≤1/10 000)
Szumy uszne i zawroty głowy pochodzenia błędnikowego.
Zaburzenia serca
Bardzo rzadko (≤1/10 000)
W związku ze stosowaniem leków z grupy NLPZ w dużych dawkach zgłaszano występowanie obrzęków, nadciśnienia tętniczego i niewydolności serca. Badania kliniczne wskazują, że przyjmowanie ibuprofenu, szczególnie w dużej dawce (2400 mg na dobę) może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka tętniczych incydentów zatorowo- zakrzepowych (np. zawału serca lub udaru mózgu) (patrz punkt 4.4).
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Bardzo rzadko (≤1/10 000)
Reaktywność układu oddechowego, w tym: astma, zaostrzenie astmy, skurcz oskrzeli i duszność. Zaburzenia żołądka i jelit Często (≥1/100 do ≤1/10)
Niezbyt często (≥1/1 000 do ≤ 1/100)
Rzadko (≥1/10 000 do ≤ 1/1 000) Ból brzucha, biegunka, niestrawność, nudności, dolegliwości żołądkowe i wymioty.
Wzdęcia, zaparcia. Wrzód trawienny, perforacja lub krwawienie z przewodu pokarmowego, z objawami w postaci smolistych stolców i krwawych wymiotów, niekiedy ze skutkiem śmiertelnym, w szczególności u pacjentów w podeszłym wieku (patrz punkt 4.4). Wrzodziejące zapalenie jamy ustnej i zaostrzenie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i choroby Leśniowskiego-Crohna po podaniu (patrz punkt 4.4). Rzadziej zgłaszano przypadki zapalenia trzustki.
Zapalenie błony śluzowej żołądka.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Bardzo rzadko (≤1/10 000) Nieprawidłowa czynność wątroby, zapalenie wątroby i żółtaczka, powiększona wątroba. Po przedawkowaniu paracetamol może powodować ostrą niewydolność wątroby, niewydolność wątroby, martwicę wątroby i uszkodzenie wątroby (patrz punkt 4.9).
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Niezbyt często (≥1/1 000 do ≤ 1/100)
Bardzo rzadko (≤1/10 000)
Częstość nieznana Wysypki różnego typu, w tym świąd i pokrzywka. Obrzęk naczynioruchowy i obrzęk twarzy.
Nadmierna potliwość, plamica. Złuszczające zapalenie skóry. Reakcje pęcherzowe, w tym rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka. Zgłaszano bardzo rzadkie przypadki ciężkich reakcji skórnych.
Reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (zespół (nie może być określona na podstawie dostępnych danych) DRESS). Ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP). Reakcje nadwrażliwości na światło.
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Rzadko (≥1/10 000 do ≤1/1 000)
Bardzo rzadko (≤1/10 000)
Obrzęk.
Nefrotoksyczność w różnych postaciach, w tym śródmiąższowe zapalenie nerek, zespół nerczycowy oraz ostra i przewlekła niewydolność nerek, dyzuria, zmniejszenie ilości moczu, podwyższone stężenie mocznika w surowicy, zwiększone stężenie sodu w osoczu (zatrzymanie sodu).
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Bardzo rzadko (≤1/10 000) Zmęczenie i złe samopoczucie. Badania diagnostyczne Często (≥1/100 do ≤1/10)
Niezbyt często (≥1/1 000 do ≤ 1/100)
Zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej i gamma-glutamylotransferazy oraz zmienione parametry wskaźników wątrobowych po zastosowaniu paracetamolu. Zwiększenie stężenia kreatyniny i mocznika we krwi.
Zwiększenie aktywności aminotransferazy asparaginianowej, zwiększenie stężenia fosfatazy zasadowej, fosfokinazy kreatynowej i kreatyniny we krwi, zmniejszenie stężenia hemoglobiny i zwiększenie liczba płytek krwi.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Wczesne objawy przedawkowania są związane z działaniem ibuprofenu, natomiast objawy późniejsze są zależne od paracetamolu.
Paracetamol
U dorosłych, które przyjęły paracetamol w dawce 10 g lub większej, istnieje ryzyko uszkodzenia wątroby. Przyjęcie paracetamolu w dawce 5 g lub większej może prowadzić do uszkodzenia wątroby, jeśli pacjent jest obarczony przynajmniej jednym z następujących czynników ryzyka: - długotrwałe leczenie karbamazepiną, fenobarbitonem, fenytoiną, prymidonem, ryfampicyną, produktami zawierającymi ziele dziurawca lub innymi lekami, które indukują enzymy wątrobowe; - regularne nadużywanie alkoholu; - niedobór glutationu, np. z powodu zaburzeń odżywiania, mukowiscydozy, zakażenia HIV, głodu, wyniszczenia organizmu.
Objawy Do objawów przedawkowania paracetamolu w pierwszych 24 godzinach należy bladość, nudności, wymioty, jadłowstręt i ból brzucha. Uszkodzenie wątroby może się uwidocznić w ciągu 12 do 48 godzin po przyjęciu dawki; potwierdzają je nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby. Mogą wystąpić zaburzenia metabolizmu glukozy i kwasica metaboliczna. W ciężkich zatruciach niewydolność wątroby może prowadzić do encefalopatii, krwotoku, hiperglikemii, obrzęku mózgu i zgonu. Możliwe jest wystąpienie ostrej niewydolności nerek z ostrą martwicą kanalików nerkowych objawiającej się silnym bólem w okolicy lędźwiowej, krwiomoczem i białkomoczem, nawet w przypadku braku ciężkiego uszkodzenia wątroby. Zgłaszano przypadki arytmii i zapalenia trzustki.
Leczenie Przedawkowanie paracetamolu wymaga podjęcia natychmiastowego leczenia. Mimo braku istotnych wczesnych objawów pacjent powinien być przewieziony do szpitala w trybie pilnym, aby uzyskać natychmiastową pomoc medyczną. Objawy mogą być ograniczone do nudności lub wymiotów i mogą nie odzwierciedlać ciężkości przedawkowania czy ryzyka uszkodzenia narządowego. Leczenie przedawkowania powinno być zgodne z lokalnymi wytycznymi dotyczącymi tego typu leczenia. Leczenie węglem aktywnym należy rozważyć, jeśli do przedawkowania doszło w ciągu 1 godziny przed rozpoczęciem leczenia. Stężenie paracetamolu w osoczu powinno być określone po 4 godzinach od jego przyjęcia lub później (stężenia mierzone wcześniej są mało wiarygodne). Leczenie N-acetylocysteiną można zastosować do 24 godzin po zażyciu paracetamolu, jednak maksymalne działanie ochronne uzyskuje się do 8 godzin po przyjęciu leku. Po tym czasie skuteczność odtrutki gwałtownie spada. W razie potrzeby pacjent powinien otrzymać N-acetylocysteinę dożylnie, zgodnie z zatwierdzonym schematem dawkowania. Jeśli pacjent nie wymiotuje, doustnie podana metionina może być odpowiednią alternatywą leczenia przedawkowania w odległym miejscu, poza szpitalem. Pacjentów, u których występują ciężkie zaburzenia czynności wątroby po czasie dłuższym niż 24 godziny od przyjęcia dawki, należy leczyć zgodnie z obowiązującymi wytycznymi.
Ibuprofen
Objawy U większości pacjentów, którzy zażyli klinicznie znaczące dawki NLPZ, mogą wystąpić jedynie nudności, wymioty, ból w nadbrzuszu lub rzadziej biegunka. Mogą wystąpić także szumy uszne, ból głowy i krwawienie z układu pokarmowego. W cięższych zatruciach, toksyczność występująca w obrębie ośrodkowego układu nerwowego objawia się sennością, czasami pobudzeniem i dezorientacją lub śpiączką. Sporadycznie mogą wystąpić drgawki. W ciężkim zatruciu może wystąpić kwasica metaboliczna. Może również ulec wydłużeniu czas protrombinowy/INR, prawdopodobnie na skutek interferencji z działaniem czynników krzepnięcia we krwi. W przypadku jednoczesnego odwodnienia może wystąpić ostra niewydolność nerek i uszkodzenie wątroby. U osób chorych na astmę oskrzelową możliwe jest jej zaostrzenie. W ciężkim zatruciu może wystąpić kwasica metaboliczna.
Leczenie Należy prowadzić leczenie objawowe i podtrzymujące, obejmujące utrzymanie drożności dróg oddechowych i monitorowanie czynności serca i parametrów życiowych aż do ustabilizowania się stanu pacjenta. Należy rozważyć podanie doustnie węgla aktywnego w ciągu 1 godziny od przyjęcia potencjalnie toksycznej ilości leku. W przypadku wystąpienia częstych lub przedłużających się drgawek należy podać dożylnie diazepam lub lorazepam. Chorym na astmę oskrzelową należy podać leki rozszerzające oskrzela.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: Leki przeciwzapalne i przeciwreumatyczne, pochodne kwasu propionowego. Ibuprofen, leki złożone, kod ATC: M01AE51
Metafen zawiera dwie substancje czynne: ibuprofen wykazujący obwodowe działanie przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i przeciwzapalne oraz paracetamol o ośrodkowym działaniu przeciwbólowym i przeciwgorączkowym.
Ibuprofen jest pochodną kwasu propionowego. Wykazuje on działanie przeciwzapalne, przeciwgorączkowe, i przeciwbólowe. Mechanizm działania polega na hamowaniu aktywności izoenzymów cyklooksygenazy COX-1 i COX-2, co prowadzi do zahamowania syntezy prostanoidów: prostaglandyn i tromboksanu. Ibuprofen, poprzez hamowanie cyklooksygenazy, a zwłaszcza jej izoenzymu COX-2, powoduje zmniejszenie syntezy cyklicznych nadtlenków będących bezpośrednimi prekursorami prostaglandyn, które wykazują działanie prozapalne oraz biorą udział w powstawaniu i przekaźnictwie czucia bólu. Ponadto, ibuprofen hamuje odwracalnie agregację płytek krwi.
Dane doświadczalne wskazują, że ibuprofen może kompetycyjnie hamować działanie małych dawek kwasu acetylosalicylowego polegające na hamowaniu agregacji płytek krwi, gdy te produkty lecznicze są podawane jednocześnie. Niektóre badania farmakodynamiczne wykazały, że po podaniu pojedynczej dawki ibuprofenu (81 mg), lub 30 minut po jej podaniu, występuje osłabienie wpływu kwasu acetylosalicylowego na powstawanie tromboksanu lub agregację płytek. Pomimo braku pewności, czy dane te można ekstrapolować do sytuacji klinicznych, nie można wykluczyć, że regularne, długotrwałe stosowanie ibuprofenu może ograniczać działanie kardioprotekcyjne małych dawek kwasu acetylosalicylowego. Uważa się, że sporadyczne stosowanie ibuprofenu nie ma istotnego znaczenia klinicznego (patrz punkt 4.5).
Wykazano, że spośród niesteroidowych leków przeciwzapalnych, ibuprofen cechuje się największą zdolnością blokowania COX-2 i najkorzystniejszym współczynnikiem stężeń hamujących COX-1/COX-2. Stąd wynika jego względnie niewielka toksyczność, mniejsza częstość występowania działań niepożądanych oraz lepsza tolerancja, w porównaniu z innymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi I generacji. Paracetamol wykazuje działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Działanie to wynika głównie z jego zdolności do hamowania syntezy prostaglandyn w ośrodkowym układzie nerwowym, przez co zmniejsza wrażliwość receptorów bólowych na działanie takich mediatorów, jak kininy i serotonina, co powoduje podwyższenie progu bólowego.
Skojarzenie w jednym produkcie działającego ośrodkowo paracetamolu oraz cechującego się obwodowym mechanizmem działania ibuprofenu jest połączeniem dwóch substancji o różnych mechanizmach działania przeciwbólowego. Te komplementarne mechanizmy działania są synergistyczne, co skutkuje większą supresją stymulacji bólowej i skuteczniejszym działaniem przeciwgorączkowym niż w przypadku obu tych substancji podawanych osobno.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie Substancje czynne produktu leczniczego Metafen są łatwo wchłaniane z przewodu pokarmowego; ibuprofen w ponad 80%, a paracetamol w około 90%. Po podaniu doustnym ibuprofenu maksymalne stężenie w osoczu jest osiągane po 1–2 godzinach, a paracetamolu po 0,5–1,5 godziny.
Dystrybucja Ponad 90% ibuprofenu wiąże się z białkami osocza. Głównymi białkami wiążącymi produkt są albuminy. Objętość dystrybucji wynosi 0,16 l/kg. Ibuprofen powoli przenika do płynu maziowego; maksymalne stężenie w płynie maziowym występuje po 5–6 godzinach po podaniu doustnym, a następnie ulega powolnemu zmniejszeniu. Około 15–20% paracetamolu wiąże się z białkami osocza. Objętość dystrybucji wynosi od 0,9 l/kg do 1,8 l/kg i nie ulega zmianie z wiekiem.
Metabolizm i wydalanie Ibuprofen i paracetamol są metabolizowane głównie w wątrobie. Od 50% do 60% podanej doustnie dawki ibuprofenu jest wydalane w moczu w postaci metabolitów i produktów ich sprzęgania z kwasem glukuronowym. Okres półtrwania ibuprofenu wynosi 1,5–2 godziny. Ibuprofen jest wydalany całkowicie w ciągu 24 godzin po podaniu ostatniej dawki i nie kumuluje się w ustroju. Paracetamol ulega sprzęganiu z kwasem glukuronowym (około 60% dawki) i jonami siarczanowymi (około 30% dawki). Zaledwie 3–4% dawki ulega utlenieniu przy udziale cytochromu P-450 do toksycznego metabolitu pośredniego, N-acetylobenzochinoiminy. Metabolit ten jest szybko sprzęgany z glutationem i wydalany z moczem w postaci nietoksycznego merkapturanu. Mechanizm ten łatwo ulega wysyceniu w przypadku przyjęcia dużych dawek paracetamolu. Oznacza to, że po przedawkowaniu paracetamolu zasoby wątrobowego glutationu mogą się wyczerpać, powodując znaczne nagromadzenie toksyn w organizmie, co może doprowadzić do uszkodzenia komórek wątrobowych, ich martwicy i ostrej niewydolności wątroby. Paracetamol jest wydalany z moczem w 100%, z tego w około 5% w postaci niezmienionej. Okres półtrwania paracetamolu wynosi od 1 do 2,5 godziny.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Przeprowadzone badania toksyczności po podaniu jednorazowym i wielokrotnym wykazały, że toksyczność połączenia ibuprofen/paracetamol jest mniejsza niż ibuprofenu, ale większa niż paracetamolu. Graficzną interpretacją wyników LD 50
50
ibuprofenu/paracetamolu dla badanych samic i samców znalazły się powyżej krzywej wyznaczającej addytywność paracetamolu i ibuprofenu. W badaniach toksyczności, po podaniu wielokrotnym u szczurów (toksyczność przewlekła), największa dawka niepowodująca efektów szkodliwych wyniosła 250 mg/kg/dobę, natomiast najmniejsza dawka powodująca działania szkodliwe wyniosła 375 mg/kg mc./dobę.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Skrobia żelowana, kukurydziana Celuloza mikrokrystaliczna Powidon K-90 Powidon K-29/32 Magnezu stearynian
Otoczka: Alkohol poliwinylowy Tytanu dwutlenek (E 171) Makrogol 3350 Talk
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Blister PVC/Aluminium, w tekturowym pudełku. Opakowanie zawiera odpowiednio: 2, 6, 10, 20, 60 tabletek powlekanych Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do
stosowaniaBez szczególnych wymagań.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO
OBROTUZakłady Farmaceutyczne POLPHARMA S.A. ul. Pelplińska 19, 83-200 Starogard Gdański
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Pozwolenie nr 26370
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 2021.04.28