Xanconalon
Oxycodoni hydrochloridum + Naloxoni hydrochloridum
Tabletki o przedłużonym uwalnianiu 30 mg + 15 mg | Oxycodoni hydrochloridum 30 mg + Naloxoni hydrochloridum 15 mg
Develco Pharma GmbH Salutas Pharma GmbH, Niemcy Niemcy
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Xanconalon, 30 mg + 15 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu Oxycodoni hydrochloridum + Naloxoni hydrochloridum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zażyciem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki:
Xanconalon ma postać tabletek o przedłużonym uwalnianiu, co oznacza, że substancje czynne są uwalniane z tabletki przez wydłużony czas. Ich działanie utrzymuje się przez 12 godzin.
Lek przeznaczony jest tylko dla dorosłych.
Lekarz przepisał lek Xanconalon w celu leczenia silnego bólu, do którego opanowania konieczne jest stosowanie opioidowych leków przeciwbólowych. Zawarty w leku naloksonu chlorowodorek ma na celu przeciwdziałanie zaparciu.
W jaki sposób te tabletki łagodzą ból Lek Xanconalon zawiera substancje czynne oksykodonu chlorowodorek i naloksonu chlorowodorek. Oksykodonu chlorowodorek jest silnym lekiem przeciwbólowym z grupy opioidów, odpowiedzialnym za działanie przeciwbólowe leku Xanconalon.
Drugą substancją czynną leku Xanconalon jest naloksonu chlorowodorek, którego rolą jest przeciwdziałanie zaparciu. Zaburzenia czynności jelit (np. zaparcie) jest typowym działaniem niepożądanym opioidowych leków przeciwbólowych.
Kiedy nie stosować leku Xanconalon jeśli pacjent ma uczulenie na oksykodonu chlorowodorek, naloksonu chlorowodorek lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6); jeśli pacjent ma trudności w oddychaniu, np. oddech wolniejszy lub słabszy niż oczekiwany (zahamowanie czynności oddechowej); jeśli pacjent ma ciężką przewlekłą chorobę płuc związaną ze zwężeniem dróg oddechowych (przewlekła obturacyjna choroba płuc, POChP); jeśli u pacjenta stwierdzono stan znany jako serce płucne - powiększenie prawej komory mięśnia sercowego na skutek zwiększonego ciśnienia w naczyniach krwionośnych płuc itp. (np. w wyniku POChP – patrz wyżej); jeśli pacjent ma ciężką astmę oskrzelową; jeśli u pacjenta stwierdzono niedrożność porażenną jelit niewywołaną przez leki opioidowe; jeśli pacjent ma umiarkowane lub ciężkie zaburzenia czynności wątroby.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed zastosowaniem leku Xanconalon należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli: pacjent jest w podeszłym wieku lub jest wyniszczony (osłabiony) u pacjenta stwierdzono niedrożność porażenną jelit wywołaną przez leki opioidowe pacjent ma zaburzenia czynności nerek pacjent ma lekkie zaburzenia czynności wątroby pacjent ma ciężkie zaburzenia czynności płuc (np. zmniejszoną zdolność oddychania) pacjent ma podczas snu częste przerwy w oddychaniu, co może powodować u niego znaczną senność w ciągu dnia (bezdech senny) u pacjenta stwierdzono obrzęk śluzowaty (rodzaj choroby tarczycy z suchością, wychłodzeniem i obrzękiem skóry w obrębie twarzy i kończyn) tarczyca pacjenta nie wytwarza wystarczającej ilości hormonów (tarczyca nieaktywna lub niedoczynność tarczycy) nadnercza pacjenta nie wytwarzają wystarczającej ilości hormonów (niewydolność nadnerczy lub choroba Addisona) pacjent ma chorobę psychiczną przebiegającą z (częściową) utratą poczucia rzeczywistości (psychoza) na skutek zatrucia alkoholem lub innymi substancjami (substancje powodujące psychozy) pacjent ma zaburzenia związane z kamicą żółciową u pacjenta stwierdzono nieprawidłowo powiększony gruczoł krokowy (rozrost gruczołu krokowego) pacjent ma chorobę alkoholową lub majaczenie alkoholowe pacjent ma zapalenie trzustki pacjent ma niskie ciśnienie krwi (niedociśnienie tętnicze) pacjent ma wysokie ciśnienie krwi (nadciśnienie tętnicze) pacjent ma chorobę serca i naczyń krwionośnych pacjent ma uraz głowy (ze względu na ryzyko zwiększenia ciśnienia śródczaszkowego) pacjent ma padaczkę lub skłonność do napadów drgawkowych pacjent przyjmuje również inhibitory MAO (leki stosowane w leczeniu depresji, choroby Parkinsona lub zakażeń bakteryjnych), np. leki zawierające tranylcyprominę, fenelzynę, izokarboksazyd, moklobemid i linezolid pacjent odczuwa senność lub czasami nagle zasypia.
Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczyła kiedykolwiek pacjenta w przeszłości, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Należy również powiedzieć, jeśli którekolwiek z wymienionych zaburzeń wystąpiła u pacjenta w trakcie stosowania leku Xanconalon.
Najcięższym skutkiem przedawkowania opioidów jest zahamowanie czynności oddechowej (powolny i płytki oddech). Możliwe jest również zmniejszenie stężenia tlenu we krwi, powodujące omdlenie itd.
Jeśli u pacjenta stwierdzono raka powodującego przerzuty do otrzewnej lub rozpoczynającą się niedrożność jelita w zaawansowanych stadiach nowotworu przewodu pokarmowego i miednicy, należy powiedzieć o tym lekarzowi.
Jeśli na początku leczenia u pacjenta wystąpi ciężka biegunka, może ona być spowodowana działaniem naloksonu. Może wskazywać na powrót czynności jelit do normy. Taka biegunka może wystąpić w ciągu pierwszych 3-5 dni leczenia. Jeśli utrzymuje się dłużej niż 3-5 dni lub niepokoi pacjenta, należy zwrócić się do lekarza.
Jeśli pacjent stosował duże dawki innego opioidu, po zmianie leczenia na Xanconalon początkowo mogą wystąpić objawy z odstawienia, np. niepokój (zwłaszcza ruchowy), nadmierne pocenie się i bóle mięśniowe. W razie wystąpienia takich objawów konieczna może być specjalna kontrola lekarza.
Tak jak inne opioidy, oksykodon, zwłaszcza stosowany w większych dawkach przez dłuższy czas, może wpływać na prawidłowe wytwarzanie hormonów w organizmie, np. kortyzolu lub hormonów płciowych. Jeśli u pacjentki/pacjenta wystąpią i utrzymują się takie objawy, jak nudności lub wymioty, utrata apetytu, zmęczenie, osłabienie, zawroty głowy, zaburzenia cyklu miesiączkowego, impotencja, niepłodność lub zmniejszenie popędu płciowego, należy zwrócić się do lekarza, gdyż może być wskazane kontrolowanie stężenia hormonów.
Operacja Jeśli pacjent ma poddać się operacji, należy powiedzieć lekarzowi o przyjmowaniu leku Xanconalon.
Długotrwałe leczenie Stosowanie leku Xanconalon przez długi czas może spowodować tolerancję na lek, wymagającą stosowania coraz większych dawek w celu uzyskania pożądanego złagodzenia bólu. Długotrwałe leczenie może również prowadzić do uzależnienia fizycznego, a po nagłym przerwaniu leczenia mogą wystąpić objawy z odstawienia (niepokój, zwłaszcza ruchowy, nadmierne pocenie się i bóle mięśniowe). Jeśli stosowanie leku Xanconalon nie jest dłużej konieczne, należy w porozumieniu z lekarzem stopniowo zmniejszać dawkę dobową.
Uzależnienie psychiczne Profil nadużywania jednej z substancji czynnych, oksykodonu chlorowodorku, jest podobny do profilu innych silnych opioidów (silnych leków przeciwbólowych). Istnieje możliwość rozwoju uzależnienia psychicznego. Należy unikać stosowania produktów leczniczych zawierających oksykodonu chlorowodorek u pacjentów z aktualnym lub występującym w przeszłości nadużywaniem alkoholu, narkotyków lub leków.
Nieprawidłowe zastosowanie leku Xanconalon Xanconalon nie jest lekiem odpowiednim do leczenia objawów z odstawienia. Tabletek nie wolno przełamywać, żuć ani rozkruszać. Tabletki można podzielić na równe połowy (patrz punkt 3 „Sposób podawania”). Przełamywanie, żucie lub kruszenie tabletek może spowodować wchłonięcie potencjalnie śmiertelnej dawki oksykodonu chlorowodorku (patrz „Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Xanconalon” w punkcie 3).
Nigdy nie należy nadużywać leku Xanconalon, zwłaszcza w przypadku uzależnienia od leków. Jeśli pacjent jest uzależniony od takich substancji, jak heroina, morfina lub metadon, nadużywanie leku Xanconalon może spowodować wystąpienie ciężkich objawów z odstawienia ze względu na zawartość substancji czynnej - naloksonu. Istniejące wcześniej objawy z odstawienia mogą się nasilić.
Nigdy nie wolno niewłaściwie stosować tych tabletek rozpuszczając i wstrzykując ich zawartość (np. do żyły). Szczególne znaczenie ma zawartość talku, który może powodować miejscowe zniszczenie tkanki (martwicę) oraz zmiany w tkance płucnej (ziarniniaki płuc). Takie nadużycie może również mieć inne poważne skutki, a nawet prowadzić do zgonu.
Pozostałości tabletki mogą zostać wydalone w kale. Nie powinno to niepokoić pacjenta, gdyż substancje czynne leku (oksykodonu chlorowodorek i naloksonu chlorowodorek) zostają uwolnione z tabletki w trakcie jej przejścia przez żołądek i jelita, i rozpoczynają swoje działanie w organizmie.
Ostrzeżenie antydopingowe Lek może dawać dodatni wynik testów w kontroli antydopingowej. Stosowanie leku Xanconalon jako środka dopingującego może być niebezpieczne dla zdrowia.
Dzieci i młodzież Nie badano dotychczas działania leku Xanconalon u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności u tych pacjentów. Z tego względu nie zaleca się stosowania leku Xanconalon u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.
Xanconalon a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Jednoczesne stosowanie leku Xanconalon i leków uspokajających, np. benzodiazepin lub leków pochodnych (wpływających na czynność mózgu, patrz niżej), zwiększa ryzyko senności, trudności w oddychaniu (depresji oddechowej) lub śpiączki, mogących zagrażać życiu. Dlatego leczenie skojarzone należy brać pod uwagę jedynie wtedy, gdy nie są dostępne inne metody leczenia. Jeśli jednak lek Xanconalon stosuje się razem z lekami uspokajającymi, lekarz powinien ograniczyć dawkę leku i okres jednoczesnego stosowania. Pacjent powinien powiedzieć lekarzowi o wszystkich przyjmowanych lekach uspokajających oraz ściśle przestrzegać dawki przepisanej przez lekarza. Pomocne może okazać się powiadomienie krewnego lub bliskiego przyjaciela pacjenta o możliwości wystąpienia wyżej wymienionych objawów. Jeśli wystąpią opisane wyżej objawy, należy skonsultować się z lekarzem.
Do leków wpływających na czynność mózgu należą: inne silne leki przeciwbólowe (opioidy) leki nasenne i leki uspokajające (w tym benzodiazepiny, leki przeciwlękowe) leki stosowane w leczeniu depresji leki stosowane w leczeniu alergii, choroby lokomocyjnej lub nudności (leki przeciwhistaminowe lub przeciwwymiotne) leki stosowane w leczeniu chorób psychicznych lub zaburzeń umysłowych (fenotiazyny, neuroleptyki, leki przeciwpsychotyczne).
Ryzyko wystąpienia działań niepożądanych zwiększa się, jeśli pacjent przyjmuje leki przeciwdepresyjne (takie jak cytalopram, duloksetyna, escytalopram, fluoksetyna, fluwoksamina, paroksetyna, sertralina, wenlafaksyna). Lek te mogą wchodzić w interakcje z oksykodonem, co może wywoływać u pacjenta następujące objawy: mimowolne, rytmiczne skurcze mięśni (w tym mięśni, które kontrolują ruchy oka), pobudzenie, nadmierną potliwość, drżenie, wzmożenie odruchów, zwiększenie napięcia mięśni, podwyższenie temperatury ciała do ponad 38°C. W przypadku wystąpienia powyższych objawów należy skontaktować się z lekarzem.
Jeśli Xanconalon przyjmuje się w tym samym czasie, co inne leki, jego działanie lub działanie innych leków może się zmienić. Należy powiedzieć lekarzowi o przyjmowaniu takich leków, jak: leki zmniejszające krzepliwość krwi (pochodne kumaryny), gdyż czas krzepnięcia krwi może być wydłużony lub skrócony antybiotyki makrolidowe (takie jak Klarytromycyna, erytromycyna lub telitromycyna) azolowe leki przeciwgrzybicze (takie jak ketokonazol, worykonazol, itrakonazol lub pozakonazol) niektóre leki stosowane w leczeniu zakażenia HIV (inhibitory proteazy, takie jak rytonawir, indynawir, nelfinawir lub sakwinawir) cymetydyna (lek stosowany w leczeniu wrzodów żołądka, niestrawności lub zgagi) ryfampicyna (lek stosowany w leczeniu gruźlicy) karbamazepina (lek stosowany w leczeniu drgawek lub napadów drgawkowych oraz pewnego rodzaju stanów bólowych) fenytoina (lek stosowany w leczeniu drgawek lub napadów padaczkowych) ziele dziurawca (lek roślinny stosowany w leczeniu depresji, Hypericum perforatum) chinidyna (lek stosowany w leczeniu nieregularnej czynności serca).
Xanconalon z jedzeniem, piciem i alkoholem Alkohol spożywany podczas stosowania leku Xanconalon może wywołać uczucie nasilonej senności lub zwiększać ryzyko ciężkich działań niepożądanych, takich jak spłycenie oddechu z ryzykiem zatrzymania oddychania i utraty przytomności. Zaleca się, aby podczas stosowania leku Xanconalon nie pić alkoholu.
Podczas stosowania leku Xanconalon należy unikać picia soku grejpfrutowego.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Ciąża Jeśli to możliwe, należy unikać stosowania leku Xanconalon w okresie ciąży. Oksykodonu chlorowodorek stosowany długotrwale w czasie ciąży może wywołać objawy z odstawienia u noworodka, zaś zastosowany w czasie porodu może spowodować u noworodka zaburzenia oddychania (zahamowanie czynności oddechowej).
Karmienie piersią Nie należy karmić piersią podczas stosowania leku Xanconalon, gdyż oksykodonu chlorowodorek przenika do mleka kobiecego. Nie wiadomo, czy do mleka przenika również naloksonu chlorowodorek. Nie można wykluczyć ryzyka dla karmionego piersią dziecka, zwłaszcza jeśli matka przyjmuje wielokrotne dawki leku Xanconalon.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Xanconalon może zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jest to najbardziej prawdopodobne na początku leczenia, po zwiększeniu dawki leku lub po zastąpieniu innego leku lekiem Xanconalon. Działanie to powinno ustąpić po uzyskaniu stabilnej dawki tego leku.
Stosowanie leku Xanconalon wiązało się z występowaniem senności i epizodów nagłego zasypiania. W takim przypadku nie wolno prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn. Jeśli wymienione objawy wystąpią u pacjenta, należy poradzić się lekarza.
Należy zapytać lekarza, czy pacjent może kierować pojazdem lub obsługiwać maszyny.
Xanconalon zawiera sód Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w tabletce o przedłużonym uwalnianiu, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Xanconalon ma postać tabletek o przedłużonym uwalnianiu, co oznacza, że substancje czynne są uwalniane z tabletki przez wydłużony czas. Ich działanie utrzymuje się przez 12 godzin.
Jeśli lekarz nie zalecił inaczej, zwykle stosowana dawka to:
Dorośli Zazwyczaj stosowaną dawką początkową jest tabletka (tabletki) o przedłużonym uwalnianiu zawierająca 10 mg oksykodonu chlorowodorku i 5 mg naloksonu chlorowodorku, podawana co
Lekarz zadecyduje o ilości tabletek przyjmowanych każdego dnia i sposobie podziału całkowitej dawki dobowej na dawki przyjmowane rano i wieczorem. Lekarz ustala również każdą zmianę dawki w trakcie leczenia. Dawka jest dostosowywana do nasilenia odczuwanego bólu i indywidualnej wrażliwości pacjenta. Należy przyjmować najmniejszą dawkę leku konieczną do zwalczenia bólu. Jeśli pacjent otrzymywał już opioidy, stosowanie leku Xanconalon można rozpocząć od większych dawek.
Maksymalna dawka dobowa wynosi 160 mg oksykodonu chlorowodorku i 80 mg naloksonu chlorowodorku. Jeśli pacjent potrzebuje większej dawki, lekarz może podać mu dodatkowo sam oksykodonu chlorowodorek (bez naloksonu). Jednak nie należy przekraczać maksymalnej dawki dobowej oksykodonu chlorowodorku, która wynosi 400 mg. Korzystne działanie naloksonu chlorowodorku na czynność jelit może być zaburzone, jeśli dodatkowy oksykodonu chlorowodorek podawany jest bez dodatkowego naloksonu chlorowodorku.
Po zmianie leczenia z leku Xanconalon na inny silny lek opioidowy, można spodziewać się pogorszenia czynności jelit.
Jeśli pacjent odczuwa ból w okresie miedzy podaniem kolejnych dawek leku Xanconalon, prawdopodobnie konieczne jest doraźne zastosowanie szybko działającego leku przeciwbólowego. Lek Xanconalon nie jest przeznaczony do leczenia takiego bólu. Należy w tej sprawie zwrócić się do lekarza.
W przypadku wrażenia, że działanie leku jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Do zrealizowania dawek, których nie można podać stosując tabletki o tej mocy, dostępny jest lek Xanconalon o innych mocach.
Osoby w podeszłym wieku Modyfikacja dawki u osób w podeszłym wieku z prawidłową czynnością nerek i (lub) wątroby nie jest zasadniczo konieczna.
Zaburzenia czynności wątroby lub nerek Pacjentom z zaburzeniami czynności nerek lub lekkimi zaburzeniami czynności wątroby lekarz szczególnie ostrożnie rozważy przepisanie leku. Leku Xanconalon nie wolno stosować u pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 2 „Kiedy nie stosować leku Xanconalon” oraz „Ostrzeżenia i środki ostrożności”).
Sposób stosowania Podanie doustne. Lek należy przyjmować popijając szklanką wody. Tabletki można podzielić na równe dawki. Tabletek nie wolno przełamywać, żuć ani rozkruszać. Tabletki o przedłużonym uwalnianiu można przyjmować niezależnie od posiłków.
Lek należy przyjmować co 12 godzin, zgodnie z ustalonym schematem dawkowania (np. o 8 rano i 8 wieczorem).
Blistry typu „peel-off”
W jaki sposób wyjąć tabletkę z blistra zabezpieczonego przed dostępem dzieci Tabletki pakowane są w perforowane, zabezpieczone przed dostępem dzieci, podzielne na pojedyncze dawki blistry. Tabletek nie należy wypychać przez folię. Należy je wyjąć w następujący sposób:
Wyjąć tabletkę.
Blistry typu „push through”
W jaki sposób wyjąć tabletkę z blistra zabezpieczonego przed dostępem dzieci Tabletki pakowane są w perforowane, zabezpieczone przed dostępem dzieci, podzielne na pojedyncze dawki blistry. W celu wyjęcia tabletki z blistra należy wypchnąć ją przez wzmocnioną folię.
Czas trwania leczenia Z zasady nie należy stosować leku Xanconalon dłużej niż to jest konieczne. W przypadku długotrwałego leczenia, lekarz powinien regularnie weryfikować potrzebę dalszego przyjmowania leku przez pacjenta.
Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Xanconalon W razie przyjęcia większej dawki leku Xanconalon niż zalecona, należy natychmiast poinformować o tym lekarza.
Przedawkowanie może spowodować: - zwężenie źrenic - zwolnienie i spłycenie oddechu (zahamowanie czynności oddechowej) - senność aż do utraty przytomności - małe napięcie mięśni (hipotonia) - zwolnienie akcji serca - nagłe zmniejszenie ciśnienia krwi. W ciężkich przypadkach możliwa jest utrata przytomności (śpiączka), nagromadzenie płynu w płucach i zapaść krążeniowa, która w niektórych przypadkach może prowadzić do zgonu.
Należy unikać sytuacji, które wymagają nasilonej uwagi, np. prowadzenia pojazdu.
Pominięcie przyjęcia dawki leku Xanconalon Jeśli pacjent pomija dawki leku Xanconalon lub przyjmuje mniejszą dawkę niż zalecona, może nie odczuwać żadnego działania przeciwbólowego. W razie pominięcia dawki leku należy postępować w następujący sposób: jeśli do następnego planowego przyjęcia leku jest co najmniej 8 godzin, pominiętą dawkę należy przyjąć możliwie szybko, a następnie powrócić do zwykłego schematu dawkowania jeśli czas do następnego planowego przyjęcia leku jest krótszy niż 8 godzin, należy przyjąć pominiętą dawkę, a następnie odczekać 8 godzin przed przyjęciem kolejnej dawki. Należy powrócić do ustalonego schematu dawkowania (np. o 8 rano i 8 wieczorem). Nie należy przyjmować więcej niż jednej dawki w ciągu 8 godzin.
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie stosowania leku Xanconalon Nie należy przerywać stosowania leku Xanconalon bez skonsultowania się z lekarzem.
Jeśli stosowanie leku Xanconalon nie jest już dłużej konieczne, należy w porozumieniu z lekarzem stopniowo zmniejszać dawkę dobową. Pozwoli to na uniknięcie objawów z odstawienia, takich jak niepokój, napady pocenia się i ból mięśni.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Istotne działania niepożądane, na które należy zwrócić uwagę i postępowanie w przypadku ich wystąpienia Jeśli u pacjenta wystąpi którekolwiek z następujących istotnych działań niepożądanych, należy natychmiast zwrócić się do najbliższego lekarza. Zwolniony i płytki oddech (zahamowanie czynności oddechowej) jest najpoważniejszym zagrożeniem związanym z przedawkowaniem opioidów. Najczęściej występuje u osób w podeszłym wieku i osób osłabionych. U wrażliwych pacjentów leki opioidowe mogą spowodować również nagłe zmniejszenie ciśnienia krwi.
Następujące działania niepożądane obserwowano podczas leczenia bólu
Często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób) zmniejszenie apetytu aż do utraty apetytu trudności w zasypianiu, zmęczenie lub osłabienie zawroty głowy lub uczucie wirowania, ból głowy, senność uderzenia gorąca ból brzucha, zaparcie, biegunka, suchość w jamie ustnej, niestrawność, wymioty, nudności, gazy świąd, reakcje skóry, nasilone pocenie się odczucie niezwykłego osłabienia
Niezbyt często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób) nadwrażliwość/reakcje alergiczne niepokój, zaburzenia myślenia, lek, splątanie, depresja, nerwowość zmniejszenie popędu płciowego napady drgawkowe (zwłaszcza u osób z zaburzeniami padaczkowymi lub skłonnością do drgawek), trudności w skupieniu się, zaburzenia smaku, zaburzenia mowy, omdlenie, drżenie, brak energii zaburzenia widzenia ucisk w klatce piersiowej (zwłaszcza u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca), kołatanie serca nagłe zmniejszenie ciśnienia krwi, zwiększenie ciśnienia krwi trudności w oddychaniu, katar, kaszel wzdęcie zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, kolka żółciowa kurcze mięśni, drganie mięśni, bóle mięśniowe zwiększona potrzeba oddawania moczu objawy z odstawienia, takie jak pobudzenie ból w klatce piersiowej dreszcze, ogólnie złe samopoczucie, ból, pragnienie obrzęk rąk, kostek lub stóp zmniejszenie masy ciała urazy w wyniku wypadków
Rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1000 osób) przyspieszenie czynności serca uzależnienie od leku ziewanie zmiany w obrębie zębów zwiększenie masy ciała
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych) nastrój euforyczny, omamy, koszmary senne, agresja uczucie mrowienia, silna senność płytki oddech odbijanie się trudności w oddawaniu moczu zaburzenia wzwodu
Działania niepożądane substancji czynnej, oksykodonu chlorowodorku, stosowanej bez naloksonu chlorowodorku:
Oksykodon może wywołać zaburzenia oddychania (depresja oddechowa), zwężenie źrenic, skurcz mięśni oskrzeli i skurcz mięśni gładkich oraz zahamowanie odruchu kaszlowego.
Często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób) zmiany nastroju i osobowości (np. depresja, uczucie szczęścia), zmniejszona aktywność, zwiększona aktywność czkawka trudności w oddawaniu moczu
Niezbyt często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób) odwodnienie pobudzenie, zaburzenia postrzegania (np. omamy, urojenia) zaburzenia koncentracji, migreny, zwiększone napięcie mięśni, mimowolne skurcze mięśni, zmniejszona wrażliwość na ból lub dotyk, zaburzenia koordynacji zaburzenia słuchu rozszerzenie naczyń krwionośnych zmiany głosu (dysfonia) trudności w połykaniu stan, w którym jelita przestają pracować prawidłowo (niedrożność jelit) owrzodzenie jamy ustnej, ból dziąseł suchość skóry zmniejszone stężenie hormonów płciowych, co może wpływać na wytwarzanie nasienia u mężczyzn lub cykle miesiączkowe u kobiet obrzęki na skutek zatrzymywania wody, tolerancja leku
Rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1000 osób) zakażenia, takie jak opryszczka (które mogą powodować powstawanie pęcherzy w okolicy ust lub narządów płciowych) zwiększony apetyt smoliste stolce, krwawienie z dziąseł swędząca wysypka (pokrzywka)
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych) ostra uogólniona reakcja alergiczna (reakcja anafilaktyczna) zwiększona wrażliwość na ból próchnica zębów zastój żółci brak miesiączki objawy z odstawienia u noworodka
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: [email protected] Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnego. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i blistrze po „EXP”. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Co zawiera Xanconalon Substancjami czynnymi są oksykodonu chlorowodorek i naloksonu chlorowodorek.
Każda tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 30 mg oksykodonu chlorowodorku (co odpowiada 27 mg oksykodonu) i 15 mg naloksonu chlorowodorku (w postaci 16,35 mg naloksonu chlorowodorku dwuwodnego, co odpowiada 13,5 mg naloksonu). Pozostałe składniki to: poliwinylooctan, powidon, sodu laurylosiarczan, krzemionka koloidalna bezwodna, celuloza mikrokrystaliczna, magnezu stearynian Otoczka: alkohol poliwinylowy, tytanu dwutlenek (E171), makrogol 3350, talk, żelaza tlenek żółty (E 172)
Jak wygląda Xanconalon i co zawiera opakowanie Żółta, podłużna, obustronnie wypukła tabletka o przedłużonym uwalnianiu z liniami podziału na obu stronach, długości 12,2 mm, szerokości 5,7 mm i wysokości 3,3 - 4,3 mm. Tabletkę można podzielić na równe dawki.
Lek dostępny jest w zabezpieczonych przed dostępem dzieci, perforowanych, podzielnych na pojedyncze dawki blistrach z folii Aluminium/PVC/PE/PVDC typu „push-through” lub „peel-off”, w tekturowym pudełku. Opakowania zawierają 30 lub 60 tabletek o przedłużonym uwalnianiu.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca Podmiot odpowiedzialny Sandoz GmbH Biochemiestrasse 10
Wytwórca Salutas Pharma GmbH Otto-von-Guericke-Allee 1
Develco Pharma GmbH Grienmatt 27
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji o leku oraz jego nazwach w innych krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego należy zwrócić się do: Sandoz Polska Sp. z o.o. ul. Domaniewska 50 C 02-672 Warszawa tel. +48 22 209 70 00
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 05/2019
Logo Sandoz
Xanconalon, 30 mg + 15 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu Oxycodoni hydrochloridum + Naloxoni hydrochloridum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zażyciem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki:
1. Co to jest lek Xanconalon i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Xanconalon
3. Jak stosować lek Xanconalon
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Xanconalon
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest Xanconalon i w jakim celu się go stosuje
Xanconalon ma postać tabletek o przedłużonym uwalnianiu, co oznacza, że substancje czynne są uwalniane z tabletki przez wydłużony czas. Ich działanie utrzymuje się przez 12 godzin.
Lek przeznaczony jest tylko dla dorosłych.
Lekarz przepisał lek Xanconalon w celu leczenia silnego bólu, do którego opanowania konieczne jest stosowanie opioidowych leków przeciwbólowych. Zawarty w leku naloksonu chlorowodorek ma na celu przeciwdziałanie zaparciu.
W jaki sposób te tabletki łagodzą ból Lek Xanconalon zawiera substancje czynne oksykodonu chlorowodorek i naloksonu chlorowodorek. Oksykodonu chlorowodorek jest silnym lekiem przeciwbólowym z grupy opioidów, odpowiedzialnym za działanie przeciwbólowe leku Xanconalon.
Drugą substancją czynną leku Xanconalon jest naloksonu chlorowodorek, którego rolą jest przeciwdziałanie zaparciu. Zaburzenia czynności jelit (np. zaparcie) jest typowym działaniem niepożądanym opioidowych leków przeciwbólowych.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Xanconalon
Kiedy nie stosować leku Xanconalon jeśli pacjent ma uczulenie na oksykodonu chlorowodorek, naloksonu chlorowodorek lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6); jeśli pacjent ma trudności w oddychaniu, np. oddech wolniejszy lub słabszy niż oczekiwany (zahamowanie czynności oddechowej); jeśli pacjent ma ciężką przewlekłą chorobę płuc związaną ze zwężeniem dróg oddechowych (przewlekła obturacyjna choroba płuc, POChP); jeśli u pacjenta stwierdzono stan znany jako serce płucne - powiększenie prawej komory mięśnia sercowego na skutek zwiększonego ciśnienia w naczyniach krwionośnych płuc itp. (np. w wyniku POChP – patrz wyżej); jeśli pacjent ma ciężką astmę oskrzelową; jeśli u pacjenta stwierdzono niedrożność porażenną jelit niewywołaną przez leki opioidowe; jeśli pacjent ma umiarkowane lub ciężkie zaburzenia czynności wątroby.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed zastosowaniem leku Xanconalon należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli: pacjent jest w podeszłym wieku lub jest wyniszczony (osłabiony) u pacjenta stwierdzono niedrożność porażenną jelit wywołaną przez leki opioidowe pacjent ma zaburzenia czynności nerek pacjent ma lekkie zaburzenia czynności wątroby pacjent ma ciężkie zaburzenia czynności płuc (np. zmniejszoną zdolność oddychania) pacjent ma podczas snu częste przerwy w oddychaniu, co może powodować u niego znaczną senność w ciągu dnia (bezdech senny) u pacjenta stwierdzono obrzęk śluzowaty (rodzaj choroby tarczycy z suchością, wychłodzeniem i obrzękiem skóry w obrębie twarzy i kończyn) tarczyca pacjenta nie wytwarza wystarczającej ilości hormonów (tarczyca nieaktywna lub niedoczynność tarczycy) nadnercza pacjenta nie wytwarzają wystarczającej ilości hormonów (niewydolność nadnerczy lub choroba Addisona) pacjent ma chorobę psychiczną przebiegającą z (częściową) utratą poczucia rzeczywistości (psychoza) na skutek zatrucia alkoholem lub innymi substancjami (substancje powodujące psychozy) pacjent ma zaburzenia związane z kamicą żółciową u pacjenta stwierdzono nieprawidłowo powiększony gruczoł krokowy (rozrost gruczołu krokowego) pacjent ma chorobę alkoholową lub majaczenie alkoholowe pacjent ma zapalenie trzustki pacjent ma niskie ciśnienie krwi (niedociśnienie tętnicze) pacjent ma wysokie ciśnienie krwi (nadciśnienie tętnicze) pacjent ma chorobę serca i naczyń krwionośnych pacjent ma uraz głowy (ze względu na ryzyko zwiększenia ciśnienia śródczaszkowego) pacjent ma padaczkę lub skłonność do napadów drgawkowych pacjent przyjmuje również inhibitory MAO (leki stosowane w leczeniu depresji, choroby Parkinsona lub zakażeń bakteryjnych), np. leki zawierające tranylcyprominę, fenelzynę, izokarboksazyd, moklobemid i linezolid pacjent odczuwa senność lub czasami nagle zasypia.
Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczyła kiedykolwiek pacjenta w przeszłości, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Należy również powiedzieć, jeśli którekolwiek z wymienionych zaburzeń wystąpiła u pacjenta w trakcie stosowania leku Xanconalon.
Najcięższym skutkiem przedawkowania opioidów jest zahamowanie czynności oddechowej (powolny i płytki oddech). Możliwe jest również zmniejszenie stężenia tlenu we krwi, powodujące omdlenie itd.
Jeśli u pacjenta stwierdzono raka powodującego przerzuty do otrzewnej lub rozpoczynającą się niedrożność jelita w zaawansowanych stadiach nowotworu przewodu pokarmowego i miednicy, należy powiedzieć o tym lekarzowi.
Jeśli na początku leczenia u pacjenta wystąpi ciężka biegunka, może ona być spowodowana działaniem naloksonu. Może wskazywać na powrót czynności jelit do normy. Taka biegunka może wystąpić w ciągu pierwszych 3-5 dni leczenia. Jeśli utrzymuje się dłużej niż 3-5 dni lub niepokoi pacjenta, należy zwrócić się do lekarza.
Jeśli pacjent stosował duże dawki innego opioidu, po zmianie leczenia na Xanconalon początkowo mogą wystąpić objawy z odstawienia, np. niepokój (zwłaszcza ruchowy), nadmierne pocenie się i bóle mięśniowe. W razie wystąpienia takich objawów konieczna może być specjalna kontrola lekarza.
Tak jak inne opioidy, oksykodon, zwłaszcza stosowany w większych dawkach przez dłuższy czas, może wpływać na prawidłowe wytwarzanie hormonów w organizmie, np. kortyzolu lub hormonów płciowych. Jeśli u pacjentki/pacjenta wystąpią i utrzymują się takie objawy, jak nudności lub wymioty, utrata apetytu, zmęczenie, osłabienie, zawroty głowy, zaburzenia cyklu miesiączkowego, impotencja, niepłodność lub zmniejszenie popędu płciowego, należy zwrócić się do lekarza, gdyż może być wskazane kontrolowanie stężenia hormonów.
Operacja Jeśli pacjent ma poddać się operacji, należy powiedzieć lekarzowi o przyjmowaniu leku Xanconalon.
Długotrwałe leczenie Stosowanie leku Xanconalon przez długi czas może spowodować tolerancję na lek, wymagającą stosowania coraz większych dawek w celu uzyskania pożądanego złagodzenia bólu. Długotrwałe leczenie może również prowadzić do uzależnienia fizycznego, a po nagłym przerwaniu leczenia mogą wystąpić objawy z odstawienia (niepokój, zwłaszcza ruchowy, nadmierne pocenie się i bóle mięśniowe). Jeśli stosowanie leku Xanconalon nie jest dłużej konieczne, należy w porozumieniu z lekarzem stopniowo zmniejszać dawkę dobową.
Uzależnienie psychiczne Profil nadużywania jednej z substancji czynnych, oksykodonu chlorowodorku, jest podobny do profilu innych silnych opioidów (silnych leków przeciwbólowych). Istnieje możliwość rozwoju uzależnienia psychicznego. Należy unikać stosowania produktów leczniczych zawierających oksykodonu chlorowodorek u pacjentów z aktualnym lub występującym w przeszłości nadużywaniem alkoholu, narkotyków lub leków.
Nieprawidłowe zastosowanie leku Xanconalon Xanconalon nie jest lekiem odpowiednim do leczenia objawów z odstawienia. Tabletek nie wolno przełamywać, żuć ani rozkruszać. Tabletki można podzielić na równe połowy (patrz punkt 3 „Sposób podawania”). Przełamywanie, żucie lub kruszenie tabletek może spowodować wchłonięcie potencjalnie śmiertelnej dawki oksykodonu chlorowodorku (patrz „Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Xanconalon” w punkcie 3).
Nigdy nie należy nadużywać leku Xanconalon, zwłaszcza w przypadku uzależnienia od leków. Jeśli pacjent jest uzależniony od takich substancji, jak heroina, morfina lub metadon, nadużywanie leku Xanconalon może spowodować wystąpienie ciężkich objawów z odstawienia ze względu na zawartość substancji czynnej - naloksonu. Istniejące wcześniej objawy z odstawienia mogą się nasilić.
Nigdy nie wolno niewłaściwie stosować tych tabletek rozpuszczając i wstrzykując ich zawartość (np. do żyły). Szczególne znaczenie ma zawartość talku, który może powodować miejscowe zniszczenie tkanki (martwicę) oraz zmiany w tkance płucnej (ziarniniaki płuc). Takie nadużycie może również mieć inne poważne skutki, a nawet prowadzić do zgonu.
Pozostałości tabletki mogą zostać wydalone w kale. Nie powinno to niepokoić pacjenta, gdyż substancje czynne leku (oksykodonu chlorowodorek i naloksonu chlorowodorek) zostają uwolnione z tabletki w trakcie jej przejścia przez żołądek i jelita, i rozpoczynają swoje działanie w organizmie.
Ostrzeżenie antydopingowe Lek może dawać dodatni wynik testów w kontroli antydopingowej. Stosowanie leku Xanconalon jako środka dopingującego może być niebezpieczne dla zdrowia.
Dzieci i młodzież Nie badano dotychczas działania leku Xanconalon u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności u tych pacjentów. Z tego względu nie zaleca się stosowania leku Xanconalon u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.
Xanconalon a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Jednoczesne stosowanie leku Xanconalon i leków uspokajających, np. benzodiazepin lub leków pochodnych (wpływających na czynność mózgu, patrz niżej), zwiększa ryzyko senności, trudności w oddychaniu (depresji oddechowej) lub śpiączki, mogących zagrażać życiu. Dlatego leczenie skojarzone należy brać pod uwagę jedynie wtedy, gdy nie są dostępne inne metody leczenia. Jeśli jednak lek Xanconalon stosuje się razem z lekami uspokajającymi, lekarz powinien ograniczyć dawkę leku i okres jednoczesnego stosowania. Pacjent powinien powiedzieć lekarzowi o wszystkich przyjmowanych lekach uspokajających oraz ściśle przestrzegać dawki przepisanej przez lekarza. Pomocne może okazać się powiadomienie krewnego lub bliskiego przyjaciela pacjenta o możliwości wystąpienia wyżej wymienionych objawów. Jeśli wystąpią opisane wyżej objawy, należy skonsultować się z lekarzem.
Do leków wpływających na czynność mózgu należą: inne silne leki przeciwbólowe (opioidy) leki nasenne i leki uspokajające (w tym benzodiazepiny, leki przeciwlękowe) leki stosowane w leczeniu depresji leki stosowane w leczeniu alergii, choroby lokomocyjnej lub nudności (leki przeciwhistaminowe lub przeciwwymiotne) leki stosowane w leczeniu chorób psychicznych lub zaburzeń umysłowych (fenotiazyny, neuroleptyki, leki przeciwpsychotyczne).
Ryzyko wystąpienia działań niepożądanych zwiększa się, jeśli pacjent przyjmuje leki przeciwdepresyjne (takie jak cytalopram, duloksetyna, escytalopram, fluoksetyna, fluwoksamina, paroksetyna, sertralina, wenlafaksyna). Lek te mogą wchodzić w interakcje z oksykodonem, co może wywoływać u pacjenta następujące objawy: mimowolne, rytmiczne skurcze mięśni (w tym mięśni, które kontrolują ruchy oka), pobudzenie, nadmierną potliwość, drżenie, wzmożenie odruchów, zwiększenie napięcia mięśni, podwyższenie temperatury ciała do ponad 38°C. W przypadku wystąpienia powyższych objawów należy skontaktować się z lekarzem.
Jeśli Xanconalon przyjmuje się w tym samym czasie, co inne leki, jego działanie lub działanie innych leków może się zmienić. Należy powiedzieć lekarzowi o przyjmowaniu takich leków, jak: leki zmniejszające krzepliwość krwi (pochodne kumaryny), gdyż czas krzepnięcia krwi może być wydłużony lub skrócony antybiotyki makrolidowe (takie jak Klarytromycyna, erytromycyna lub telitromycyna) azolowe leki przeciwgrzybicze (takie jak ketokonazol, worykonazol, itrakonazol lub pozakonazol) niektóre leki stosowane w leczeniu zakażenia HIV (inhibitory proteazy, takie jak rytonawir, indynawir, nelfinawir lub sakwinawir) cymetydyna (lek stosowany w leczeniu wrzodów żołądka, niestrawności lub zgagi) ryfampicyna (lek stosowany w leczeniu gruźlicy) karbamazepina (lek stosowany w leczeniu drgawek lub napadów drgawkowych oraz pewnego rodzaju stanów bólowych) fenytoina (lek stosowany w leczeniu drgawek lub napadów padaczkowych) ziele dziurawca (lek roślinny stosowany w leczeniu depresji, Hypericum perforatum) chinidyna (lek stosowany w leczeniu nieregularnej czynności serca).
Xanconalon z jedzeniem, piciem i alkoholem Alkohol spożywany podczas stosowania leku Xanconalon może wywołać uczucie nasilonej senności lub zwiększać ryzyko ciężkich działań niepożądanych, takich jak spłycenie oddechu z ryzykiem zatrzymania oddychania i utraty przytomności. Zaleca się, aby podczas stosowania leku Xanconalon nie pić alkoholu.
Podczas stosowania leku Xanconalon należy unikać picia soku grejpfrutowego.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Ciąża Jeśli to możliwe, należy unikać stosowania leku Xanconalon w okresie ciąży. Oksykodonu chlorowodorek stosowany długotrwale w czasie ciąży może wywołać objawy z odstawienia u noworodka, zaś zastosowany w czasie porodu może spowodować u noworodka zaburzenia oddychania (zahamowanie czynności oddechowej).
Karmienie piersią Nie należy karmić piersią podczas stosowania leku Xanconalon, gdyż oksykodonu chlorowodorek przenika do mleka kobiecego. Nie wiadomo, czy do mleka przenika również naloksonu chlorowodorek. Nie można wykluczyć ryzyka dla karmionego piersią dziecka, zwłaszcza jeśli matka przyjmuje wielokrotne dawki leku Xanconalon.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Xanconalon może zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jest to najbardziej prawdopodobne na początku leczenia, po zwiększeniu dawki leku lub po zastąpieniu innego leku lekiem Xanconalon. Działanie to powinno ustąpić po uzyskaniu stabilnej dawki tego leku.
Stosowanie leku Xanconalon wiązało się z występowaniem senności i epizodów nagłego zasypiania. W takim przypadku nie wolno prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn. Jeśli wymienione objawy wystąpią u pacjenta, należy poradzić się lekarza.
Należy zapytać lekarza, czy pacjent może kierować pojazdem lub obsługiwać maszyny.
Xanconalon zawiera sód Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w tabletce o przedłużonym uwalnianiu, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
3. Jak stosować Xanconalon
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Xanconalon ma postać tabletek o przedłużonym uwalnianiu, co oznacza, że substancje czynne są uwalniane z tabletki przez wydłużony czas. Ich działanie utrzymuje się przez 12 godzin.
Jeśli lekarz nie zalecił inaczej, zwykle stosowana dawka to:
Dorośli Zazwyczaj stosowaną dawką początkową jest tabletka (tabletki) o przedłużonym uwalnianiu zawierająca 10 mg oksykodonu chlorowodorku i 5 mg naloksonu chlorowodorku, podawana co
Lekarz zadecyduje o ilości tabletek przyjmowanych każdego dnia i sposobie podziału całkowitej dawki dobowej na dawki przyjmowane rano i wieczorem. Lekarz ustala również każdą zmianę dawki w trakcie leczenia. Dawka jest dostosowywana do nasilenia odczuwanego bólu i indywidualnej wrażliwości pacjenta. Należy przyjmować najmniejszą dawkę leku konieczną do zwalczenia bólu. Jeśli pacjent otrzymywał już opioidy, stosowanie leku Xanconalon można rozpocząć od większych dawek.
Maksymalna dawka dobowa wynosi 160 mg oksykodonu chlorowodorku i 80 mg naloksonu chlorowodorku. Jeśli pacjent potrzebuje większej dawki, lekarz może podać mu dodatkowo sam oksykodonu chlorowodorek (bez naloksonu). Jednak nie należy przekraczać maksymalnej dawki dobowej oksykodonu chlorowodorku, która wynosi 400 mg. Korzystne działanie naloksonu chlorowodorku na czynność jelit może być zaburzone, jeśli dodatkowy oksykodonu chlorowodorek podawany jest bez dodatkowego naloksonu chlorowodorku.
Po zmianie leczenia z leku Xanconalon na inny silny lek opioidowy, można spodziewać się pogorszenia czynności jelit.
Jeśli pacjent odczuwa ból w okresie miedzy podaniem kolejnych dawek leku Xanconalon, prawdopodobnie konieczne jest doraźne zastosowanie szybko działającego leku przeciwbólowego. Lek Xanconalon nie jest przeznaczony do leczenia takiego bólu. Należy w tej sprawie zwrócić się do lekarza.
W przypadku wrażenia, że działanie leku jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Do zrealizowania dawek, których nie można podać stosując tabletki o tej mocy, dostępny jest lek Xanconalon o innych mocach.
Osoby w podeszłym wieku Modyfikacja dawki u osób w podeszłym wieku z prawidłową czynnością nerek i (lub) wątroby nie jest zasadniczo konieczna.
Zaburzenia czynności wątroby lub nerek Pacjentom z zaburzeniami czynności nerek lub lekkimi zaburzeniami czynności wątroby lekarz szczególnie ostrożnie rozważy przepisanie leku. Leku Xanconalon nie wolno stosować u pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 2 „Kiedy nie stosować leku Xanconalon” oraz „Ostrzeżenia i środki ostrożności”).
Sposób stosowania Podanie doustne. Lek należy przyjmować popijając szklanką wody. Tabletki można podzielić na równe dawki. Tabletek nie wolno przełamywać, żuć ani rozkruszać. Tabletki o przedłużonym uwalnianiu można przyjmować niezależnie od posiłków.
Lek należy przyjmować co 12 godzin, zgodnie z ustalonym schematem dawkowania (np. o 8 rano i 8 wieczorem).
Blistry typu „peel-off”
W jaki sposób wyjąć tabletkę z blistra zabezpieczonego przed dostępem dzieci Tabletki pakowane są w perforowane, zabezpieczone przed dostępem dzieci, podzielne na pojedyncze dawki blistry. Tabletek nie należy wypychać przez folię. Należy je wyjąć w następujący sposób:
1. Zgiąć blister wzdłuż linii perforacji, poruszając nim w przód i w tył.
2. Oddzielić jedną część blistra wzdłuż perforacji.
3. Ściągnąć powoli folię, zaczynając od zaznaczonego rogu, w celu otwarcia kieszonki.
Wyjąć tabletkę.
Blistry typu „push through”
W jaki sposób wyjąć tabletkę z blistra zabezpieczonego przed dostępem dzieci Tabletki pakowane są w perforowane, zabezpieczone przed dostępem dzieci, podzielne na pojedyncze dawki blistry. W celu wyjęcia tabletki z blistra należy wypchnąć ją przez wzmocnioną folię.
Czas trwania leczenia Z zasady nie należy stosować leku Xanconalon dłużej niż to jest konieczne. W przypadku długotrwałego leczenia, lekarz powinien regularnie weryfikować potrzebę dalszego przyjmowania leku przez pacjenta.
Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Xanconalon W razie przyjęcia większej dawki leku Xanconalon niż zalecona, należy natychmiast poinformować o tym lekarza.
Przedawkowanie może spowodować: - zwężenie źrenic - zwolnienie i spłycenie oddechu (zahamowanie czynności oddechowej) - senność aż do utraty przytomności - małe napięcie mięśni (hipotonia) - zwolnienie akcji serca - nagłe zmniejszenie ciśnienia krwi. W ciężkich przypadkach możliwa jest utrata przytomności (śpiączka), nagromadzenie płynu w płucach i zapaść krążeniowa, która w niektórych przypadkach może prowadzić do zgonu.
Należy unikać sytuacji, które wymagają nasilonej uwagi, np. prowadzenia pojazdu.
Pominięcie przyjęcia dawki leku Xanconalon Jeśli pacjent pomija dawki leku Xanconalon lub przyjmuje mniejszą dawkę niż zalecona, może nie odczuwać żadnego działania przeciwbólowego. W razie pominięcia dawki leku należy postępować w następujący sposób: jeśli do następnego planowego przyjęcia leku jest co najmniej 8 godzin, pominiętą dawkę należy przyjąć możliwie szybko, a następnie powrócić do zwykłego schematu dawkowania jeśli czas do następnego planowego przyjęcia leku jest krótszy niż 8 godzin, należy przyjąć pominiętą dawkę, a następnie odczekać 8 godzin przed przyjęciem kolejnej dawki. Należy powrócić do ustalonego schematu dawkowania (np. o 8 rano i 8 wieczorem). Nie należy przyjmować więcej niż jednej dawki w ciągu 8 godzin.
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie stosowania leku Xanconalon Nie należy przerywać stosowania leku Xanconalon bez skonsultowania się z lekarzem.
Jeśli stosowanie leku Xanconalon nie jest już dłużej konieczne, należy w porozumieniu z lekarzem stopniowo zmniejszać dawkę dobową. Pozwoli to na uniknięcie objawów z odstawienia, takich jak niepokój, napady pocenia się i ból mięśni.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Istotne działania niepożądane, na które należy zwrócić uwagę i postępowanie w przypadku ich wystąpienia Jeśli u pacjenta wystąpi którekolwiek z następujących istotnych działań niepożądanych, należy natychmiast zwrócić się do najbliższego lekarza. Zwolniony i płytki oddech (zahamowanie czynności oddechowej) jest najpoważniejszym zagrożeniem związanym z przedawkowaniem opioidów. Najczęściej występuje u osób w podeszłym wieku i osób osłabionych. U wrażliwych pacjentów leki opioidowe mogą spowodować również nagłe zmniejszenie ciśnienia krwi.
Następujące działania niepożądane obserwowano podczas leczenia bólu
Często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób) zmniejszenie apetytu aż do utraty apetytu trudności w zasypianiu, zmęczenie lub osłabienie zawroty głowy lub uczucie wirowania, ból głowy, senność uderzenia gorąca ból brzucha, zaparcie, biegunka, suchość w jamie ustnej, niestrawność, wymioty, nudności, gazy świąd, reakcje skóry, nasilone pocenie się odczucie niezwykłego osłabienia
Niezbyt często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób) nadwrażliwość/reakcje alergiczne niepokój, zaburzenia myślenia, lek, splątanie, depresja, nerwowość zmniejszenie popędu płciowego napady drgawkowe (zwłaszcza u osób z zaburzeniami padaczkowymi lub skłonnością do drgawek), trudności w skupieniu się, zaburzenia smaku, zaburzenia mowy, omdlenie, drżenie, brak energii zaburzenia widzenia ucisk w klatce piersiowej (zwłaszcza u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca), kołatanie serca nagłe zmniejszenie ciśnienia krwi, zwiększenie ciśnienia krwi trudności w oddychaniu, katar, kaszel wzdęcie zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, kolka żółciowa kurcze mięśni, drganie mięśni, bóle mięśniowe zwiększona potrzeba oddawania moczu objawy z odstawienia, takie jak pobudzenie ból w klatce piersiowej dreszcze, ogólnie złe samopoczucie, ból, pragnienie obrzęk rąk, kostek lub stóp zmniejszenie masy ciała urazy w wyniku wypadków
Rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1000 osób) przyspieszenie czynności serca uzależnienie od leku ziewanie zmiany w obrębie zębów zwiększenie masy ciała
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych) nastrój euforyczny, omamy, koszmary senne, agresja uczucie mrowienia, silna senność płytki oddech odbijanie się trudności w oddawaniu moczu zaburzenia wzwodu
Działania niepożądane substancji czynnej, oksykodonu chlorowodorku, stosowanej bez naloksonu chlorowodorku:
Oksykodon może wywołać zaburzenia oddychania (depresja oddechowa), zwężenie źrenic, skurcz mięśni oskrzeli i skurcz mięśni gładkich oraz zahamowanie odruchu kaszlowego.
Często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób) zmiany nastroju i osobowości (np. depresja, uczucie szczęścia), zmniejszona aktywność, zwiększona aktywność czkawka trudności w oddawaniu moczu
Niezbyt często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób) odwodnienie pobudzenie, zaburzenia postrzegania (np. omamy, urojenia) zaburzenia koncentracji, migreny, zwiększone napięcie mięśni, mimowolne skurcze mięśni, zmniejszona wrażliwość na ból lub dotyk, zaburzenia koordynacji zaburzenia słuchu rozszerzenie naczyń krwionośnych zmiany głosu (dysfonia) trudności w połykaniu stan, w którym jelita przestają pracować prawidłowo (niedrożność jelit) owrzodzenie jamy ustnej, ból dziąseł suchość skóry zmniejszone stężenie hormonów płciowych, co może wpływać na wytwarzanie nasienia u mężczyzn lub cykle miesiączkowe u kobiet obrzęki na skutek zatrzymywania wody, tolerancja leku
Rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1000 osób) zakażenia, takie jak opryszczka (które mogą powodować powstawanie pęcherzy w okolicy ust lub narządów płciowych) zwiększony apetyt smoliste stolce, krwawienie z dziąseł swędząca wysypka (pokrzywka)
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych) ostra uogólniona reakcja alergiczna (reakcja anafilaktyczna) zwiększona wrażliwość na ból próchnica zębów zastój żółci brak miesiączki objawy z odstawienia u noworodka
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: [email protected] Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnego. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać Xanconalon
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i blistrze po „EXP”. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera Xanconalon Substancjami czynnymi są oksykodonu chlorowodorek i naloksonu chlorowodorek.
Każda tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 30 mg oksykodonu chlorowodorku (co odpowiada 27 mg oksykodonu) i 15 mg naloksonu chlorowodorku (w postaci 16,35 mg naloksonu chlorowodorku dwuwodnego, co odpowiada 13,5 mg naloksonu). Pozostałe składniki to: poliwinylooctan, powidon, sodu laurylosiarczan, krzemionka koloidalna bezwodna, celuloza mikrokrystaliczna, magnezu stearynian Otoczka: alkohol poliwinylowy, tytanu dwutlenek (E171), makrogol 3350, talk, żelaza tlenek żółty (E 172)
Jak wygląda Xanconalon i co zawiera opakowanie Żółta, podłużna, obustronnie wypukła tabletka o przedłużonym uwalnianiu z liniami podziału na obu stronach, długości 12,2 mm, szerokości 5,7 mm i wysokości 3,3 - 4,3 mm. Tabletkę można podzielić na równe dawki.
Lek dostępny jest w zabezpieczonych przed dostępem dzieci, perforowanych, podzielnych na pojedyncze dawki blistrach z folii Aluminium/PVC/PE/PVDC typu „push-through” lub „peel-off”, w tekturowym pudełku. Opakowania zawierają 30 lub 60 tabletek o przedłużonym uwalnianiu.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca Podmiot odpowiedzialny Sandoz GmbH Biochemiestrasse 10
Wytwórca Salutas Pharma GmbH Otto-von-Guericke-Allee 1
Develco Pharma GmbH Grienmatt 27
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji o leku oraz jego nazwach w innych krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego należy zwrócić się do: Sandoz Polska Sp. z o.o. ul. Domaniewska 50 C 02-672 Warszawa tel. +48 22 209 70 00
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 05/2019
Logo Sandoz
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
Xanconalon, 30 mg + 15 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu
Każda tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 30 mg oksykodonu chlorowodorku (Oxycodoni hydrochloridum), co odpowiada 27 mg oksykodonu oraz 15 mg naloksonu chlorowodorku (Naloxoni hydrochloridum) w postaci 16,35 mg naloksonu chlorowodorku dwuwodnego, co odpowiada 13,5 mg naloksonu.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Tabletka o przedłużonym uwalnianiu
Żółta, podłużna, obustronnie wypukła tabletka o przedłużonym uwalnianiu z liniami podziału na obu stronach, długości 12,2 mm, szerokości 5,7 mm i wysokości 3,3 - 4,3 mm. Tabletkę można podzielić na równe dawki.
Silny ból, do którego opanowania konieczne jest stosowanie opioidowych leków przeciwbólowych.
Dodanie naloksonu, antagonisty receptora opioidowego, ma na celu przeciwdziałanie zaparciom wywołanym przez opioidy poprzez hamowanie odziaływania oksykodonu na receptory opioidowe zlokalizowane w ścianie jelita.
Xanconalon jest wskazany do stosowania u dorosłych.
Dawkowanie
Skuteczność działania przeciwbólowego produktu Xanconalon jest równoważna działaniu produktów leczniczych o przedłużonym uwalnianiu zawierających oksykodonu chlorowodorek.
Dawkę należy dostosować do nasilenia bólu oraz indywidualnej wrażliwości pacjenta na leczenie. Jeśli nie zalecono inaczej, produkt leczniczy Xanconalon należy stosować następująco:
Dorośli U pacjentów, którzy nie otrzymywali wcześniej opioidów, zwykle stosowana dawka początkowa wynosi 10 mg oksykodonu chlorowodorku + 5 mg naloksonu chlorowodorku, co 12 godzin.
U pacjentów otrzymujących już opioidowe leki przeciwbólowe leczenie można rozpocząć od większych dawek, uwzględniając ich wcześniejsze doświadczenie z leczeniem opioidami.
Produkt leczniczy Xanconalon, 5 mg + 2,5 mg przeznaczony jest do zwiększania dawki na początku leczenia opioidami i do indywidualnego dostosowania dawki u danego pacjenta.
Maksymalną dawką dobową produktu Xanconalon jest 160 mg oksykodonu chlorowodorku z 80 mg naloksonu chlorowodorku. Maksymalna dawka dobowa jest przeznaczona dla pacjentów, którzy wcześniej otrzymywali ustaloną dawkę dobową produktu leczniczego i u których konieczne stało się jej zwiększenie. Jeśli rozważane jest zwiększenie dawki, szczególną uwagę należy zwrócić na pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i pacjentów z lekkimi zaburzeniami czynności wątroby. Jeśli konieczne jest zastosowanie większych dawek, należy rozważyć podawanie dodatkowo w takich samych odstępach czasu oksykodonu chlorowodorku w tabletkach o przedłużonym uwalnianiu, biorąc pod uwagę jego maksymalną dawkę dobową wynoszącą 400 mg. W przypadku podawania dodatkowych dawek oksykodonu chlorowodorku, korzystne działanie naloksonu chlorowodorku na czynność jelit może być słabsze.
Po całkowitym zakończeniu stosowania oksykodonu z naloksonem i zmianie leczenia na inny opioid, można spodziewać się pogorszenia czynności jelit.
Niektórzy pacjenci przyjmujący te tabletki o przedłużonym uwalnianiu zgodnie z ustalonym schematem potrzebują leków przeciwbólowych w postaci o natychmiastowym uwalnianiu, jako leków „ratunkowych” w celu zniesienia bólu przebijającego. Produkt leczniczy Xanconalon ma postać tabletek o przedłużonym uwalnianiu, dlatego nie jest przeznaczony do łagodzenia bólu przebijającego. Pojedyncza dawka leku stosowanego doraźnie powinna wynosić 1/6 dobowej dawki oksykodonu chlorowodorku. Konieczność stosowania leku szybko łagodzącego ból częściej niż dwa razy na dobę wskazuje, że należy zwiększyć dawkę produktu leczniczego Xanconalon. Dawki oksykodonu chlorowodorku z naloksonu chlorowodorkiem należy zwiększać co 1-2 dni o 5 mg + 2,5 mg dwa razy na dobę lub, w razie konieczności, o 10 mg + 5 mg, aż do ustalenia stałej dawki. Celem jest ustalenie indywidualnego dawkowania dla danego pacjenta, które stosowane dwa razy na dobę zapewni odpowiednie działanie przeciwbólowe i możliwie niewielką ilością leku stosowanego doraźnie przez cały czas trwania leczenia przeciwbólowego.
Xanconalon podaje się w ustalonej dawce dwa razy na dobę, według stałego schematu czasowego. U większości pacjentów skuteczne jest podawanie takiej samej dawki o ustalonej porze (rano i wieczorem), co 12 godzin. U niektórych pacjentów korzystny może być nierówny podział dawek, zależnie od odczuwanego bólu. Zasadą jest stosowanie najmniejszej skutecznej dawki.
W leczeniu bólu nienowotworowego zazwyczaj wystarczająca jest dobowa dawka oksykodonu chlorowodorku z naloksonu chlorowodorkiem 40 mg + 20 mg, ale może być konieczne zastosowanie większych dawek.
W przypadku dawek, których nie można podać stosując produkt leczniczy o tej mocy, dostępny jest produkt Xanconalon w innych mocach.
Pacjenci w podeszłym wieku Tak jak u młodszych dorosłych, dawkę należy dostosować do natężenia bólu oraz indywidualnej wrażliwości pacjenta.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby Badanie kliniczne wykazało, że u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby zwiększone jest stężenie w osoczu zarówno oksykodonu, jak i naloksonu. Wpływ na stężenie naloksonu jest większy niż na stężenie oksykodonu (patrz punkt 5.2). Kliniczne znaczenie względnie dużej ekspozycji na nalokson u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby nie jest jeszcze znane. Należy zachować ostrożność stosując oksykodon z naloksonem u pacjentów z lekkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 4.4). U pacjentów z umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby stosowanie produktu Xanconalon jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.3).
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek Badanie kliniczne wykazało, że u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek zwiększone jest stężenie w osoczu zarówno oksykodonu, jak i naloksonu (patrz punkt 5.2). Wpływ na stężenie naloksonu jest większy niż na stężenie oksykodonu. Kliniczne znaczenie względnie dużej ekspozycji na nalokson u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie jest jeszcze znane. Należy zachować ostrożność stosując oksykodon z naloksonem u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (patrz punkt 4.4).
Dzieci i młodzież Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu Xanconalon u dzieci w wieku poniżej 18 lat. Brak dostępnych danych.
Czas trwania leczenia Produktu Xanconalon nie należy stosować dłużej niż jest to bezwzględnie konieczne. Jeśli ze względu na rodzaj i nasilenie choroby konieczne jest długotrwałe leczenie, zaleca się uważne i systematyczne kontrolowanie stanu pacjenta w celu określenia, czy i w jakim zakresie leczenie powinno być kontynuowane.
Jeśli leczenie opioidami nie jest już dłużej konieczne, zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki (patrz punkt 4.4).
Sposób podawania Podanie doustne.
Produkt leczniczy Xanconalon należy przyjmować dwa razy na dobę, zgodnie z ustalonym schematem dawkowania.
Tabletki o przedłużonym uwalnianiu można przyjmować niezależnie od posiłków
Tabletki można podzielić na równe dawki. Tabletki połykać, popijając wystarczającą ilością płynu. Tabletek nie wolno żuć ani rozkruszać (patrz punkt 4.4).
Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. Ciężka niewydolność oddechowa z hipoksją i (lub) hiperkapnią. Ciężka przewlekła obturacyjna choroba płuc. Zespół sercowo-płucny. Ciężka astma oskrzelowa. Niespowodowana stosowaniem opioidów porażenna niedrożność jelit. Umiarkowane lub ciężkie zaburzenia czynności wątroby.
Depresja oddechowa Głównym zagrożeniem związanym z nadmiarem opioidów jest depresja oddechowa. Należy zachować ostrożność stosując oksykodon z naloksonem u pacjentów w podeszłym wieku lub osłabionych, z wywołaną przez opioidy niedrożnością porażenną jelit, ciężkimi zaburzeniami czynności płuc, bezdechem sennym, obrzękiem śluzowatym, niedoczynnością tarczycy, chorobą Addisona (niewydolnością kory nadnerczy), psychozą organiczną po ostrym zatruciu, kamicą żółciową, rozrostem gruczołu krokowego, alkoholizmem, majaczeniem alkoholowym, zapaleniem trzustki, niedociśnieniem tętniczym, nadciśnieniem tętniczym, istniejącymi chorobami sercowo-naczyniowymi, urazem głowy (ze względu na ryzyko zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego), zaburzeniami padaczkowymi lub skłonnością do drgawek. Zaleca się ostrożność u pacjentów otrzymujących inhibitory MAO lub produkty lecznicze o działaniu hamującym ośrodkowy układ nerwowy (OUN).
Ryzyko związane z jednoczesnym stosowaniem leków uspokajających, np. benzodiazepin lub leków pochodnych Jednoczesne stosowanie oksykodonu z naloksonem i leków uspokajających, np. benzodiazepin lub leków pochodnych może prowadzić do wystąpienia nadmiernego uspokojenia, depresji oddechowej, śpiączki i śmierci. Z tego względu leczenie skojarzone z takimi lekami uspokajającymi należy stosować wyłącznie u pacjentów, u których nie są dostępne alternatywne metody leczenia. Jeśli zostanie podjęta decyzja o stosowaniu oksykodonu z naloksonem w skojarzeniu z lekami uspokajającymi, należy podawać najmniejszą skuteczną dawkę, a czas leczenia powinien być możliwie jak najkrótszy. Należy uważnie obserwować, czy u pacjenta nie występują przedmiotowe i podmiotowe objawy związane z depresją oddechową i nadmierne uspokojenie. W tym kontekście zdecydowanie zaleca się poinformowanie pacjentów i ich opiekunów o możliwości wystąpienia takich objawów (patrz punkt 4.5).
Zaburzenia czynności wątroby lub nerek Należy zachować ostrożność stosując oksykodon z naloksonem u pacjentów z lekkimi zaburzeniami czynności wątroby lub nerek. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek konieczne jest bardzo dokładne kontrolowanie stanu pacjentów.
Biegunka Można brać pod uwagę wystąpienie biegunki, jako ewentualny skutek działania naloksonu.
Długotrwałe leczenie U pacjentów długotrwale otrzymujących opioidy zmiana na oksykodon z naloksonem może początkowo wywołać objawy odstawienia. Tacy pacjenci mogą wymagać szczególnej uwagi.
Produkt Xanconalon nie jest odpowiedni do leczenia objawów z odstawienia.
Podczas długotrwałego stosowania u pacjenta może się rozwinąć tolerancja na produkt leczniczy i może być konieczne stosowanie większych dawek w celu utrzymania pożądanego działania. Długotrwałe stosowanie oksykodonu z naloksonem może prowadzić do uzależnienia fizycznego. Po nagłym przerwaniu leczenia mogą wystąpić objawy z odstawienia. Jeśli leczenie oksykodonem z naloksonem nie jest już konieczne, wskazane może być stopniowe zmniejszanie dawki dobowej w celu uniknięcia objawów z odstawienia (patrz punkt 4.2).
Uzależnienie psychiczne Przeciwbólowe leki opioidowe, w tym oksykodon z naloksonem, mogą powodować rozwój uzależnienia psychicznego. Oksykodon z naloksonem należy stosować ze szczególną ostrożnością u pacjentów z nadużywaniem alkoholu lub narkotyków w wywiadzie. Profil nadużywania samego oksykodonu i innych silnych agonistów receptorów opioidowych jest podobny.
Tabletki można podzielić na równe dawki. Jednak tabletek nie wolno później przełamywać, żuć ani rozkruszać, aby nie zniszczyć ich właściwości tabletek o przedłużonym uwalnianiu. Przełamywanie, żucie lub kruszenie tabletek o przedłużonym uwalnianiu w celu połknięcia powoduje szybsze uwolnienie substancji czynnych i wchłonięcie potencjalnie śmiertelnej dawki oksykodonu (patrz punkt 4.9).
W kale można zauważyć obecność pustej matrycy tabletki.
Pacjenci, u których wystąpiła senność i (lub) epizod nagłego zasypiania nie powinni prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn. Ponadto można rozważyć zmniejszenie dawki lub zakończenie leczenia. Ze względu na możliwe działanie addytywne, należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania oksykodonu z naloksonem i innych produktów leczniczych o działaniu sedatywnym (patrz punkty 4.5 i 4.7).
Alkohol Picie alkoholu podczas stosowania produktu leczniczego Xanconalon może nasilić działania niepożądane leku, dlatego należy unikać ich jednoczesnego przyjmowania.
Dzieci i młodzież Nie przeprowadzono badań bezpieczeństwa stosowania i skuteczności oksykodonu z naloksonem u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Dlatego nie zaleca się stosowania w tej grupie wiekowej.
Nowotwór Nie ma doświadczenia klinicznego u pacjentów z nowotworami umiejscowionymi w otrzewnej ani pacjentami w zaawansowanych stadiach nowotworów układu pokarmowego i miednicy. Z tego względu nie zaleca się stosowania oksykodonu z naloksonem u takich pacjentów.
Operacja Nie zaleca się stosowania oksykodonu z naloksonem przed operacjami ani w ciągu pierwszych 12-24 godzin po operacji. Dokładny czas, w którym rozpoczyna się stosowanie oksykodonu z naloksonem w okresie pooperacyjnym, zależy od rodzaju i zakresu operacji, wybranej procedury anestezjologicznej, stosowania innych leków i ogólnego stanu pacjenta oraz od wnikliwej oceny stosunku korzyści do ryzyka u każdego pacjenta.
Nadużywanie Zdecydowanie odradza się nadużywania produktu Xanconalon przez osoby uzależnione od narkotyków.
Przewiduje się, że oksykodon z naloksonem, jeśli nadużywany będzie drogą pozajelitową, donosową lub doustną przez osoby uzależnione od agonistów receptorów opioidów, takich jak heroina, morfina lub metadon, wywoła silne objawy z odstawienia (ze względu na charakter naloksonu jako antagonisty receptorów opioidowych) lub nasili już obecne objawy z odstawienia (patrz punkt 4.9).
Tabletki przeznaczone są wyłącznie do stosowania doustnego. W razie niedozwolonego wstrzyknięcia pozajelitowego, substancje pomocnicze tabletki (zwłaszcza talk) mogą spowodować martwicę tkanek w miejscu wstrzyknięcia, ziarniniaki płuc lub inne ciężkie, potencjalnie zagrażające życiu zdarzenia.
Układ wewnątrzwydzielniczy Opioidy, takie jak oksykodon, mogą wywierać wpływ na oś podwzgórze-przysadka-nadnercza lub podwzgórze-przysadka-gonady. Niektóre zmiany, które można obserwować, to zwiększenie stężenia prolaktyny w surowicy oraz zmniejszenie stężenia kortyzolu i testosteronu w osoczu. Takie zmiany hormonalne mogą wywołać objawy kliniczne.
Ostrzeżenie antydopingowe Xanconalon może powodować uzyskanie pozytywnego wyniku w testach antydopingowych. Stosowanie produktu Xanconalon jako środka dopingującego może stanowić zagrożenie dla zdrowia.
Xanconalon zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę o przedłużonym uwalnianiu, to znaczy produkt leczniczy uznaje się za „wolny od sodu”.
Leki uspokajające, np. benzodiazepiny lub leki pochodne Jednoczesne stosowanie leków opioidowych i leków uspokajających (np. benzodiazepin lub leków pochodnych) zwiększa ryzyko wystąpienia nadmiernego uspokojenia, depresji oddechowej, śpiączki lub śmierci na skutek addytywnego działania depresyjnego na OUN. Należy ograniczyć dawkę leku i czas trwania leczenia skojarzonego (patrz punkt 4.4). Substancjami o działaniu hamującym na OUN są na przykład inne leki opioidowe, leki przeciwlękowe, nasenne, uspokajające (w tym benzodiazepiny), przeciwdepresyjne, przeciwpsychotyczne, przeciwhistaminowe i przeciwwymiotne.
Alkohol może wzmacniać działanie farmakodynamiczne produktu Xanconalon. Należy unikać jednoczesnego przyjmowania.
Równoczesne stosowanie oksykodonu ze środkami o działaniu serotoninowym, takimi jak selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) lub inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI) może prowadzić do toksyczności serotoninowej. Objawy toksyczności serotoninowej mogą obejmować zmiany stanu psychicznego (np. pobudzenie, omamy, śpiączka), chwiejność układu autonomicznego (np. tachykardia, labilne ciśnienie krwi, hipertermia), zaburzenia nerwowo-mięśniowe (np. hiperrefleksja, zaburzenia koordynacji, sztywność) i (lub) objawy żołądkowo-jelitowe (np. nudności, wymioty, biegunka). Oksykodon należy stosować ostrożnie, a u pacjentów przyjmujących wymienione leki może być konieczne zmniejszenie dawki.
Podczas jednoczesnego stosowania oksykodonu i przeciwzakrzepowych produktów leczniczych pochodnych kumaryny obserwowano istotne klinicznie zmiany wartości międzynarodowego współczynnika znormalizowanego (INR) w obu kierunkach.
Oksykodon jest metabolizowany głównie przy udziale izoenzymu CYP3A4 i częściowo przez CYP2D6 (patrz punkt 5.2). Różne jednocześnie przyjmowane produkty lecznicze lub składniki diety mogą hamować albo pobudzać aktywność obu szlaków metabolicznych. Może być konieczne dostosowanie dawki produktu Xanconalon.
Inhibitory CYP3A4, takie jak antybiotyki makrolidowe (np. klarytromycyna, erytromycyna, telitromycyna), azolowe leki przeciwgrzybiczne (np. ketokonazol, worykonazol, itrakonazol, pozakonazol), inhibitory proteazy (np. rytonawir, indynawir, nelfinawir, sakwinawir), cymetydyna oraz sok grejpfrutowy mogą zmniejszyć klirens oksykodonu, co może prowadzić do zwiększenia stężenia oksykodonu w osoczu. Może być konieczne zmniejszenie dawki produktu leczniczego Xanconalon i następnie ponowne zwiększenie jego dawki.
Leki pobudzające aktywność CYP3A4, takie jak ryfampicyna, karbamazepina, fenytoina i ziele dziurawca zwyczajnego, mogą indukować metabolizm oksykodonu i powodować zwiększenie jego klirensu, co może doprowadzić do zmniejszenia stężenia oksykodonu w osoczu. Zaleca się zachowanie ostrożności, a w celu utrzymania odpowiedniej kontroli objawów choroby może być konieczne dostosowanie dawkowania.
Teoretycznie, produkty lecznicze hamujące aktywność CYP2D6, takie jak paroksetyna, fluoksetyna i chinidyna, mogą powodować zmniejszenie klirensu oksykodonu, co może prowadzić do zwiększenia jego stężenia w osoczu. Jednoczesne stosowanie z inhibitorami CYP2D6 nie ma znaczącego wpływu na eliminację oksykodonu i na jego działanie farmakodynamiczne.
Badania metabolizmu in vitro wskazują, że nie są spodziewane znaczące klinicznie interakcje między oksykodonem i naloksonem Prawdopodobieństwo klinicznie istotnych interakcji między paracetamolem, kwasem acetylosalicylowym lub naltreksonem a połączeniem oksykodonu z naloksonem w stężeniach leczniczych jest minimalne.
Ciąża Brak danych dotyczących stosowania oksykodonu z naloksonem u kobiet w ciąży i podczas porodu. Ograniczone dane dotyczące stosowania oksykodonu w czasie ciąży u ludzi nie wskazują na zwiększone ryzyko wad wrodzonych. W odniesieniu do naloksonu istnieją niewystarczające dane dotyczące narażenia w okresie ciąży. Jednak ekspozycja ogólnoustrojowa na nalokson u kobiet w ciąży po zastosowaniu produktu leczniczego Xanconalon jest względnie mała (patrz punkt 5.2). Zarówno oksykodon, jak i nalokson przenikają przez łożysko. Nie przeprowadzono badań na zwierzętach z zastosowaniem połączenia oksykodonu i naloksonu (patrz punkt 5.3). Badania na zwierzętach z zastosowaniem oksykodonu lub naloksonu podawanych osobno nie wykazały działania teratogennego ani toksycznego na zarodek.
Długotrwałe stosowanie oksykodonu w okresie ciąży może prowadzić do wystąpienia objawów z odstawienia u noworodka. Oksykodon podawany podczas porodu może spowodować depresję oddechową u noworodka.
Xanconalon można stosować w czasie ciąży jedynie wtedy, gdy korzyści przewyższają możliwe ryzyko dla płodu lub noworodka.
Karmienie piersią Oksykodon przenika do mleka kobiecego. Stosunek stężenia w mleku i osoczu wynosił 3,4:1, dlatego należy założyć możliwość oddziaływania oksykodonu u karmionego piersią niemowlęcia. Nie wiadomo, czy nalokson również przenika do mleka kobiecego, ale po zastosowaniu produktu Xanconalon ogólnoustrojowe stężenie naloksonu jest bardzo małe (patrz punkt 5.2). Nie można wykluczyć ryzyka dla karmionego piersią niemowlęcia, zwłaszcza w przypadku stosowania przez karmiącą matkę wielokrotnych dawek produktu leczniczego. Na czas stosowania produktu Xanconalon należy zaprzestać karmienia piersią.
Płodność Brak danych dotyczących wpływu na płodność.
Oksykodon z naloksonem ma umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jest to szczególnie prawdopodobne na początku leczenia produktem Xanconalon, po zwiększeniu jego dawki lub zmianie godzin przyjmowania (rotacja leku) oraz podczas przyjmowania z innymi produktami leczniczymi hamującymi czynność ośrodkowego układu nerwowego. Może to nie dotyczyć pacjentów w stanie ustabilizowanym podczas stosowania stałych dawek. Dlatego należy skonsultować z lekarzem możliwość prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn.
Pacjentom, u których wystąpiła senność i (lub) epizod nagłego zasypiania, trzeba odradzić prowadzenie pojazdów lub angażowanie się w działania, w których zaburzenia uwagi mogą narażać ich samych lub inne osoby na ryzyko poważnych obrażeń lub śmierci (np. w trakcie obsługiwania maszyn), aż do czasu ustąpienia takich epizodów i senności (patrz także punkty 4.4 i 4.5).
Do oceny działań niepożądanych zastosowano następujące częstości: bardzo często ≥1/10 często ≥1/100 do <1/10 niezbyt często ≥1/1000 do <1/100 rzadko ≥1/10 000 do <1/1000 bardzo rzadko <1/10 000 częstość nieznana nie może być określona na podstawie dostępnych danych
W obrębie każdej z grup częstości działania niepożądane wymieniono od najcięższych do najmniej ciężkich.
Klasyfikacja układów i narządów wg MedDRA Często Niezbyt często Rzadko Częstość nieznana Zaburzenia układu immunologicznego
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Zmniejszenie apetytu aż do jego utraty
Zaburzenia psychiczne Bezsenność Zaburzenia myślenia Lęk Splątanie Depresja Zmniejszony popęd płciowy Nerwowość Uzależnienie od leku Nastrój euforyczny Omamy Koszmary senne Agresja Niepokój, głównie ruchowy Zaburzenia układu nerwowego Zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego Ból głowy Senność Drgawki Zaburzenia uwagi Zaburzenia smaku Zaburzenia mowy Omdlenie Drżenie Letarg
Uspokojenie Zaburzenia oka Zaburzenia widzenia
Zaburzenia ucha i błędnika Zawroty głowy pochodzenia obwodowego
Zaburzenia serca Dławica piersiowa Kołatanie serca Tachykardia Zaburzenia naczyniowe Uderzenia gorąca Zmniejszenie ciśnienia tętniczego Zwiększenie ciśnienia tętniczego
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Katar Kaszel Ziewanie Depresja oddechowa Zaburzenia żołądka i jelit Ból brzucha Zaparcie Biegunka Suchość w jamie ustnej Niestrawność Wymioty Nudności Wzdęcia Wzdęcie brzucha Zaburzenia dotyczące zębów Odbijanie się ze zwracaniem treści żołądkowej Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
aktywności enzymów wątrobowych Kolka żółciowa
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Świąd Reakcje skórne Nadmierne pocenie się
Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej
Drgania mięśni Ból mięśni
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
oddania moczu
moczu Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
wzwodu Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Osłabienie Zmęczenie Zespół z odstawienia Ból w klatce
piersiowej Dreszcze Złe samopoczucie Ból Obrzęki obwodowe Pragnienie Badania diagnostyczne
masy ciała Zwiększenie masy ciała
Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach
wypadków
1
2
Dodatkowe działania niepożądane substancji czynnej oksykodonu chlorowodorku Ze względu na właściwości farmakologiczne, oksykodonu chlorowodorek może spowodować depresję oddechową, zwężenie źrenic, skurcz oskrzeli, skurcz mięśni gładkich i zahamowanie odruchu kaszlowego.
Klasyfikacja układów i narządów wg MedDRA Często Niezbyt często Rzadko Częstość nieznana Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
Zaburzenia układu immunologicznego
anafilaktyczne Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
apetytu
Zaburzenia psychiczne Zmiany nastroju i osobowości Zmniejszona aktywność Nadmierna aktywność psychoruchowa Pobudzenie Zaburzenia postrzegania (np. derealizacja)
Zaburzenia układu nerwowego
koncentracji Migrena Nadmierne napięcie mięśni Mimowolne skurcze mięśni Niedoczulica Zaburzenia koordynacji
wrażliwość na ból Zaburzenia ucha i błędnika
Zaburzenia naczyniowe
naczyń krwionośnych
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej
i śródpiersia Zaburzenia żołądka i jelit Czkawka Zaburzenia połykania Ileus Owrzodzenie błony śluzowej jamy ustnej Zapalenie jamy ustnej Smoliste stolce Krwawienie z dziąseł Próchnica zębów Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Zaburzenia nerek i dróg moczowych Dyzuria Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Tolerancja leku
odstawienia u noworodka
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: [email protected] Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Objawy zatrucia Zależnie od wywiadu danego pacjenta, przedawkowanie oksykodonu z naloksonem może manifestować się objawami wywoływanymi przez oksykodon (agonistę receptorów opioidowych) lub przez nalokson (antagonistę receptorów opioidowych).
Do objawów przedawkowania oksykodonu należą: zwężenie źrenic, depresję oddechową, senność postępująca do otępienia, hipotonia, bradykardia i niedociśnienie tętnicze. W cięższych przypadkach może wystąpić śpiączka, niekardiogenny obrzęk płuc i niewydolność krążenia, co może prowadzić do zgonu.
Wystąpienie objawów przedawkowania samego naloksonu jest mało prawdopodobne.
Leczenie zatrucia Objawy z odstawienia spowodowane przedawkowaniem naloksonu należy leczyć objawowo w bardzo dokładnie nadzorowanych warunkach.
Objawy kliniczne wskazujące na przedawkowanie oksykodonu można leczyć podaniem antagonisty opioidów (np. dożylnie 0,4–2 mg naloksonu chlorowodorku). W zależności od stanu klinicznego podawanie powtarza się w odstępach 2–3 minut. Możliwe jest także dożylne podanie w infuzji 2 mg naloksonu chlorowodorku w 500 ml 0,9% roztworu sodu chlorku lub 5% roztworu glukozy (co odpowiada stężeniu naloksonu 0,004 mg/ml). Szybkość infuzji należy dostosować do poprzedniej dawki podanej we wstrzyknięciu (bolus) i reakcji pacjenta.
Można rozważyć zastosowanie płukania żołądka.
Jeśli to konieczne, w celu leczenia wstrząsu krążeniowego towarzyszącego przedawkowaniu należy zastosować działania podtrzymujące (wentylację mechaniczną, podawanie tlenu, podanie leków zwężających naczynia krwionośne i dożylne podanie płynów). W razie zatrzymania akcji serca lub zaburzeń rytmu serca wskazany może być masaż serca lub defibrylacja. W razie konieczności należy zastosować wentylację wspomaganą oraz utrzymanie równowagi wodnej i elektrolitowej.
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwbólowe; opioidy; naturalne alkaloidy opium Kod ATC: N02AA55
Mechanizm działania Oksykodon i nalokson wykazują powinowactwo do receptorów opioidowych kappa, mi i delta w mózgu, rdzeniu kręgowym i narządach obwodowych (np. jelitach). Oksykodon działa wobec tych receptorów jak agonista receptorów opioidowych i wiąże się z endogennymi receptorami opioidowymi w ośrodkowym układzie nerwowym. W przeciwieństwie do tego, nalokson jest czystym antagonistą, oddziaływującym na wszystkie rodzaje receptorów opioidowych.
Działania farmakodynamiczne Ze względu na znaczący metabolizm pierwszego przejścia, biodostępność naloksonu po podaniu doustnym wynosi <3%, stąd istotne klinicznie działanie układowe jest mało prawdopodobne. Ze względu na miejscowy antagonizm kompetycyjny naloksonu w jelitach względem działania oksykodonu, w którym uczestniczą receptory opioidowe, nalokson zmniejsza zaburzenia czynności jelit typowe dla leczenia opioidami.
Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania Wpływ opioidów na układ wewnątrzwydzielniczy, patrz punkt 4.4.
Badania niekliniczne wykazują różne działania naturalnych opioidów na elementy układu odpornościowego. Ich znaczenie kliniczne nie jest znane. Nie wiadomo, czy wpływ oksykodonu, półsyntetycznego opioidu, na ten układ jest podobny do działania naturalnych opioidów.
W trwającym 12 tygodni badaniu z podwójnie ślepą próbą w grupach równoległych u 322 pacjentów z zaparciem wywołanym opioidami, u osób przyjmujących oksykodonu chlorowodorek z naloksonu chlorowodorkiem wystąpiło w ostatnim tygodniu leczenia średnio jedno dodatkowe, pełne, spontaniczne wypróżnienie (bez zastosowania leków przeczyszczających) w porównaniu z osobami, które kontynuowały przyjmowanie podobnych dawek oksykodonu chlorowodorku w tabletkach o przedłużonym uwalnianiu (p<0,0001). Zastosowanie leków przeczyszczających w pierwszych w porównaniu z grupą otrzymującą monoterapię oksykodonem (odpowiednio 31% vs. 55%, p<0,0001). Podobne wyniki uzyskano w badaniu z udziałem 265 pacjentów z bólem nienowotworowym, porównującym dawki dobowe oksykodonu chlorowodorku z naloksonu chlorowodorkiem od 60 mg + 30 mg do 80 mg + 40 mg z dawkami oksykodonu chlorowodorku w monoterapii w tym samym zakresie dawek.
Oksykodonu chlorowodorek
Wchłanianie Biodostępność całkowita oksykodonu po podaniu doustnym wynosi do 87%.
Dystrybucja Po wchłonięciu oksykodon jest rozmieszczany w całym organizmie. W około 45% wiąże się z białkami osocza. Oksykodon przenika przez łożysko i może być wykrywany w mleku kobiecym.
Metabolizm Oksykodon jest metabolizowany w jelicie i wątrobie do noroksykodonu i oksymorfonu oraz różnych glukuronidów. W powstaniu noroksykodonu, oksymorfonu i noroksymorfonu uczestniczą enzymy układu cytochromu P450. Chinidyna zmniejsza wytwarzanie oksymorfonu u ludzi bez istotnego wpływu na farmakodynamikę oksykodonu. Udział metabolitów w całkowitym działaniu farmakodynamicznym jest nieznaczny.
Wydalanie Oksykodon i jego metabolity są wydalane zarówno w moczem, jak i z kałem.
Naloksonu chlorowodorek
Wchłanianie Po podaniu doustnym nalokson ma bardzo małą dostępność ogólnoustrojową (<3%).
Dystrybucja Nalokson przenika przez łożysko. Nie wiadomo, czy przenika również do mleka kobiecego.
Metabolizm i wydalanie Po podaniu pozajelitowym okres półtrwania w osoczu wynosi około jednej godziny. Czas trwania działania zależy od dawki i drogi podania - podanie domięśniowe powoduje dłuższe działanie niż podanie dożylnie. Nalokson jest metabolizowany w wątrobie i wydalany w moczu. Głównymi metabolitami naloksonu są glukuronid naloksonu, 6β-naloksol i jego glukuronid.
Połączenie oksykodonu chlorowodorku z naloksonu chlorowodorkiem (Xanconalon)
Zależności farmakokinetyczno- farmakodynamiczne Charakterystyka farmakokinetyczna oksykodonu zawartego w produkcie Xanconalon jest równoważna z charakterystyką oksykodonu chlorowodorku w tabletkach o przedłużonym uwalnianiu podawanych razem z tabletkami o przedłużonym uwalnianiu zawierającymi naloksonu chlorowodorek.
Wszystkie dawki produktu leczniczego Xanconalon można stosować wymienne.
Po podaniu doustnym maksymalnej dawki oksykodonu chlorowodorku z naloksonu chlorowodorkiem zdrowym osobom stężenie naloksonu w osoczu jest tak małe, że niemożliwe jest przeprowadzenie analizy farmakokinetycznej. W celu przeprowadzenia takiej analizy stosuje się jako znacznik zastępczy naloksono-3-glukoronid, gdyż osiąga on stężenie w osoczu wystarczające do oznaczenia.
Ogólnie, biodostępność i maksymalne stężenie oksykodonu w osoczu (C max ) zwiększają się po spożyciu śniadania z dużą zawartością tłuszczów odpowiednio średnio o 16% i 30% w porównaniu z podaniem na czczo. Dane te uznano za nieistotne klinicznie, dlatego produkt leczniczy Xanconalon można przyjmować z pokarmem lub bez (patrz punkt 4.2).
Badania metabolizmu in vitro wykazały, że istotne klinicznie interakcje z udziałem oksykodonu chlorowodorku i naloksonu chlorowodorku są mało prawdopodobne.
Pacjenci w podeszłym wieku
Oksykodon W porównaniu z młodymi ochotnikami, wartość AUC τ
zwiększyła się średnio do 118% (90% CI: 103, 135). Wartość C max
do 114% (90% CI: 102, 127), a C min
Nalokson W porównaniu z młodymi ochotnikami, wartość AUC τ
zwiększyła się średnio do 182% (90% CI: 123, 270). Wartość C max
do 173% (90% CI: 107, 280), a C min
Naloksono-3-glukuronid W porównaniu z młodymi ochotnikami, wartość AUC τ
wieku zwiększyła się średnio do 128% (90% CI: 113, 147). Wartość C max
zwiększyła się średnio do 127% (90% CI: 112, 144), a C min
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby
Oksykodon W porównaniu z młodymi ochotnikami, średnie zwiększenie wartości AUC INF
u pacjentów z lekkimi, umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby wyniosło, odpowiednio, do 143% (90% CI: 111, 184), 319% (90% CI: 248, 411) i 310% (90% CI: 241, 398). Wartość C max
do 120% (90% CI: 99, 144), 201% (90% CI: 166, 242) i 191% (90% CI: 158, 231), a wartość t 1/2Z
zwiększyła się do 108% (90% CI: 70, 146), 176% (90% CI: 138, 215) i 183% (90% CI: 145, 221).
Nalokson W porównaniu z młodymi ochotnikami, średnie zwiększenie wartości AUC t
z lekkimi, umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby wyniosło, odpowiednio, do 411% (90% CI: 152, 1112), 11518% (90% CI: 4259, 31149) i 10666% (90% CI: 3944, 28847). Wartość C max
193% (90% CI: 115, 324), 5292% (90% CI: 3148, 8896) i 5252% (90% CI: 3124, 8830). Ze względu na niedostateczną liczbę danych, nie obliczono wartości t 1/2Z
INF
naloksonu. Dlatego porównanie biodostępności naloksonu bazuje na wartościach AUC t .
Naloksono-3-glukuronid W porównaniu z młodymi ochotnikami, średnie zwiększenie wartości AUC INF
glukuronidu u pacjentów z lekkimi, umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby wyniosło, odpowiednio, do 157% (90% CI: 89, 279), 128% (90% CI: 72, 227) i 125% (90% CI: 71, 222). Wartość C max
osobami, odpowiednio, do 141% (90% CI: 100, 197), 118% (90% CI: 84, 166) i zmniejszyła do 98% (90% CI: 70, 137), a wartość t 1/2Z
(90% CI: 32, 121) i zmniejszyła do 94% (90% CI: 49, 139).
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
Oksykodon W porównaniu z młodymi ochotnikami, średnie zwiększenie wartości AUC INF
u pacjentów z lekkimi, umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami czynności nerek wyniosło, odpowiednio, do 153% (90% CI: 130, 182), 166% (90% CI: 140, 196) i 224% (90% CI: 190, 266). Wartość C max
do 110% (90% CI: 94, 129), 135% (90% CI: 115, 159) i 167% (90% CI: 142, 196), a wartość t 1/2Z
zwiększyła się w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami średnio do 149%, 123% i 142%.
Nalokson W porównaniu z młodymi ochotnikami, średnie zwiększenie wartości AUC t
z lekkimi, umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami czynności nerek wyniosło, odpowiednio, do 2850% (90% CI: 369, 22042), 3910% (90% CI: 506, 30243) i 7612% (90% CI: 984, 58871). Wartość C max
(90% CI: 154, 7502), 858% (90% CI: 123, 5981) i 1675% (90% CI: 240, 11676). Ze względu na niedostateczną liczbę danych, nie obliczono wartości t 1/2Z
INF
naloksonu. Dlatego porównanie biodostępności naloksonu bazuje na wartościach AUC t . Na wskaźniki mogła wpływać niemożność pełnego scharakteryzowania profili naloksonu w osoczu zdrowych osób.
Naloksono-3-glukuronid W porównaniu z młodymi ochotnikami, średnie zwiększenie wartości AUC INF
glukuronidu u pacjentów z lekkimi, umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami czynności nerek wyniosło, odpowiednio, do 220% (90% CI: 148, 327), 370% (90% CI: 149, 550) i 525% (90% CI: 354, 781). Wartość C max
osobami, odpowiednio, do 148% (90% CI: 110, 197), 202% (90% CI: 151, 271) i 239% (90% CI: 179, 320). W odniesieniu do średniej wartości t 1/2Z
pacjentami z zaburzeniami czynności nerek a osobami zdrowymi.
Nadużywanie W celu uniknięcia zniszczenia właściwości tabletek o przedłużonym uwalnianiu, tabletek produktu Xanconalon nie należy przełamywać, kruszyć ani żuć, gdyż prowadzi to do szybkiego uwalniania substancji czynnych. Należy jednak mieć na uwadze, że tabletki 30 mg/15 mg można podzielić na równe dawki.
Ponadto, szybkość eliminacji naloksonu podawanego donosowo jest mniejsza. Obie cechy oznaczają, że nadużywanie produktu Xanconalon nie wywoła zamierzonych skutków. U szczurów uzależnionych od oksykodonu dożylne podawanie oksykodonu chlorowodorku z naloksonu chlorowodorkiem w stosunku 2:1 wywoływało objawy z odstawienia.
Brak danych dotyczących toksycznego wpływu połączenia oksykodonu z naloksonem na reprodukcję. Badania z zastosowaniem pojedynczego składnika wykazały, że oksykodon w dawkach do 8 mg/kg masy ciała nie wpływał na płodność i wczesny rozwój zarodków samców i samic szczura ani nie indukował wad rozwojowych u szczurów w dawkach do 8 mg/kg mc. i u królików w dawkach do celów statystycznych zaobserwowano zależną od dawki różnicę w rozwoju (zwiększona częstość występowania 27. kręgu podkrzyżowego, dodatkowej pary żeber). Statystyczna ocena pełnego miotu wykazała tylko większą częstość występowania 27. kręgu podkrzyżowego i tylko w grupie otrzymującej dawkę 125 mg/kg mc. - dawkę o ciężkim toksycznym działaniu u ciężarnych samic. W badaniu dotyczącym rozwoju przed- i pourodzeniowego u szczurów stwierdzono mniejszą masę ciała u pokolenia F1 po podaniu dawki 6 mg/kg mc. na dobę w porównaniu z grupą kontrolną po podaniu dawek, które powodowały zmniejszenie masy ciała matek oraz ilości przyjmowanego przez nie pokarmu (NOAEL 2 mg/kg mc.). Nie odnotowano wpływu na parametry rozwoju fizycznego, odruchowego i czuciowego ani na zachowanie i wskaźniki rozrodczości. Standardowe badania toksycznego wpływu na reprodukcję z zastosowaniem naloksonu wykazały, że duże jego dawki doustne nie mają działania teratogennego ani toksycznego na zarodek i (lub) płód, nie wpływały też na rozwój przed- i pourodzeniowy. Nalokson w bardzo dużych dawkach (800 mg/kg mc. na dobę), które wywoływały znaczące działanie toksyczne na matki (np. zmniejszenie masy ciała, drgawki), powodował zwiększoną śmiertelność noworodków szczura w okresie wczesno-pourodzeniowym. Jednak u noworodków, które przeżyły, nie zaobserwowano wpływu na rozwój lub zachowanie.
Nie przeprowadzano długotrwałych badań działania rakotwórczego połączenia oksykodonu z naloksonem ani oksykodonu jako oddzielnego związku. Przeprowadzono 24-miesięczne badanie rakotwórczości u szczurów po podaniu doustnym naloksonu w dawkach do 100 mg/kg mc. na dobę. Wyniki wskazują, że w tych warunkach nalokson nie działa rakotwórczo.
Oksykodon i nalokson, jako pojedyncze związki, wykazują potencjał klastogenny w badaniach in vitro. Podobnego działania nie obserwowano jednak w warunkach in vivo, nawet w dawkach toksycznych. Wyniki wskazują, że ryzyko mutagenności oksykodonu z naloksonem w dawkach leczniczych u ludzi można z odpowiednim stopniem pewności wykluczyć.
Rdzeń tabletki Poliwinylooctan Powidon Sodu laurylosiarczan Krzemionka koloidalna bezwodna Celuloza mikrokrystaliczna Magnezu stearynian
Otoczka Alkohol poliwinylowy Tytanu dwutlenek (E171) Makrogol 3350 Talk Żelaza tlenek żółty (E172)
Nie dotyczy.
Blister: 3 lata
Butelki: 3 lata Okres ważności po pierwszym otwarciu: 3 miesiące
Blister: Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.
Butelki: Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30°C.
Blistry Zabezpieczone przed dostępem dzieci, perforowane, podzielne na pojedyncze dawki blistry z folii Aluminium/PVC/PE/PVDC typu „push-through” w tekturowym pudełku. Zabezpieczone przed dostępem dzieci, perforowane, podzielne na pojedyncze dawki blistry z folii Aluminium/PVC/PE/PVDC typu „peel-off” w tekturowym pudełku. Zabezpieczone przed dostępem dzieci blistry z folii Aluminium/PVC/PE/PVDC w tekturowym pudełku.
Butelka Butelki z HDPE z zakrętką z PP zabezpieczoną przed dostępem dzieci i z zabezpieczeniem gwarancyjnym.
Wielkość opakowań Blistry: 10x1 (opakowania szpitalne), 14x1, 20x1, 28x1, 30x1, 50x1, 56x1, 60x1, 98x1, 100x1 tabletek o przedłużonym uwalnianiu
Blistry: 28, 56 i 84 tabletki o przedłużonym uwalnianiu
Butelki: 50 i 100 tabletek o przedłużonym uwalnianiu
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Bez szczególnych wymagań dotyczących usuwania.
Sandoz GmbH Biochemiestrasse 10
Pozwolenie nr 24260
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 15.09.2017 r.
24.09.2019
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Xanconalon, 30 mg + 15 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 30 mg oksykodonu chlorowodorku (Oxycodoni hydrochloridum), co odpowiada 27 mg oksykodonu oraz 15 mg naloksonu chlorowodorku (Naloxoni hydrochloridum) w postaci 16,35 mg naloksonu chlorowodorku dwuwodnego, co odpowiada 13,5 mg naloksonu.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka o przedłużonym uwalnianiu
Żółta, podłużna, obustronnie wypukła tabletka o przedłużonym uwalnianiu z liniami podziału na obu stronach, długości 12,2 mm, szerokości 5,7 mm i wysokości 3,3 - 4,3 mm. Tabletkę można podzielić na równe dawki.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Silny ból, do którego opanowania konieczne jest stosowanie opioidowych leków przeciwbólowych.
Dodanie naloksonu, antagonisty receptora opioidowego, ma na celu przeciwdziałanie zaparciom wywołanym przez opioidy poprzez hamowanie odziaływania oksykodonu na receptory opioidowe zlokalizowane w ścianie jelita.
Xanconalon jest wskazany do stosowania u dorosłych.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Skuteczność działania przeciwbólowego produktu Xanconalon jest równoważna działaniu produktów leczniczych o przedłużonym uwalnianiu zawierających oksykodonu chlorowodorek.
Dawkę należy dostosować do nasilenia bólu oraz indywidualnej wrażliwości pacjenta na leczenie. Jeśli nie zalecono inaczej, produkt leczniczy Xanconalon należy stosować następująco:
Dorośli U pacjentów, którzy nie otrzymywali wcześniej opioidów, zwykle stosowana dawka początkowa wynosi 10 mg oksykodonu chlorowodorku + 5 mg naloksonu chlorowodorku, co 12 godzin.
U pacjentów otrzymujących już opioidowe leki przeciwbólowe leczenie można rozpocząć od większych dawek, uwzględniając ich wcześniejsze doświadczenie z leczeniem opioidami.
Produkt leczniczy Xanconalon, 5 mg + 2,5 mg przeznaczony jest do zwiększania dawki na początku leczenia opioidami i do indywidualnego dostosowania dawki u danego pacjenta.
Maksymalną dawką dobową produktu Xanconalon jest 160 mg oksykodonu chlorowodorku z 80 mg naloksonu chlorowodorku. Maksymalna dawka dobowa jest przeznaczona dla pacjentów, którzy wcześniej otrzymywali ustaloną dawkę dobową produktu leczniczego i u których konieczne stało się jej zwiększenie. Jeśli rozważane jest zwiększenie dawki, szczególną uwagę należy zwrócić na pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i pacjentów z lekkimi zaburzeniami czynności wątroby. Jeśli konieczne jest zastosowanie większych dawek, należy rozważyć podawanie dodatkowo w takich samych odstępach czasu oksykodonu chlorowodorku w tabletkach o przedłużonym uwalnianiu, biorąc pod uwagę jego maksymalną dawkę dobową wynoszącą 400 mg. W przypadku podawania dodatkowych dawek oksykodonu chlorowodorku, korzystne działanie naloksonu chlorowodorku na czynność jelit może być słabsze.
Po całkowitym zakończeniu stosowania oksykodonu z naloksonem i zmianie leczenia na inny opioid, można spodziewać się pogorszenia czynności jelit.
Niektórzy pacjenci przyjmujący te tabletki o przedłużonym uwalnianiu zgodnie z ustalonym schematem potrzebują leków przeciwbólowych w postaci o natychmiastowym uwalnianiu, jako leków „ratunkowych” w celu zniesienia bólu przebijającego. Produkt leczniczy Xanconalon ma postać tabletek o przedłużonym uwalnianiu, dlatego nie jest przeznaczony do łagodzenia bólu przebijającego. Pojedyncza dawka leku stosowanego doraźnie powinna wynosić 1/6 dobowej dawki oksykodonu chlorowodorku. Konieczność stosowania leku szybko łagodzącego ból częściej niż dwa razy na dobę wskazuje, że należy zwiększyć dawkę produktu leczniczego Xanconalon. Dawki oksykodonu chlorowodorku z naloksonu chlorowodorkiem należy zwiększać co 1-2 dni o 5 mg + 2,5 mg dwa razy na dobę lub, w razie konieczności, o 10 mg + 5 mg, aż do ustalenia stałej dawki. Celem jest ustalenie indywidualnego dawkowania dla danego pacjenta, które stosowane dwa razy na dobę zapewni odpowiednie działanie przeciwbólowe i możliwie niewielką ilością leku stosowanego doraźnie przez cały czas trwania leczenia przeciwbólowego.
Xanconalon podaje się w ustalonej dawce dwa razy na dobę, według stałego schematu czasowego. U większości pacjentów skuteczne jest podawanie takiej samej dawki o ustalonej porze (rano i wieczorem), co 12 godzin. U niektórych pacjentów korzystny może być nierówny podział dawek, zależnie od odczuwanego bólu. Zasadą jest stosowanie najmniejszej skutecznej dawki.
W leczeniu bólu nienowotworowego zazwyczaj wystarczająca jest dobowa dawka oksykodonu chlorowodorku z naloksonu chlorowodorkiem 40 mg + 20 mg, ale może być konieczne zastosowanie większych dawek.
W przypadku dawek, których nie można podać stosując produkt leczniczy o tej mocy, dostępny jest produkt Xanconalon w innych mocach.
Pacjenci w podeszłym wieku Tak jak u młodszych dorosłych, dawkę należy dostosować do natężenia bólu oraz indywidualnej wrażliwości pacjenta.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby Badanie kliniczne wykazało, że u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby zwiększone jest stężenie w osoczu zarówno oksykodonu, jak i naloksonu. Wpływ na stężenie naloksonu jest większy niż na stężenie oksykodonu (patrz punkt 5.2). Kliniczne znaczenie względnie dużej ekspozycji na nalokson u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby nie jest jeszcze znane. Należy zachować ostrożność stosując oksykodon z naloksonem u pacjentów z lekkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 4.4). U pacjentów z umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby stosowanie produktu Xanconalon jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.3).
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek Badanie kliniczne wykazało, że u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek zwiększone jest stężenie w osoczu zarówno oksykodonu, jak i naloksonu (patrz punkt 5.2). Wpływ na stężenie naloksonu jest większy niż na stężenie oksykodonu. Kliniczne znaczenie względnie dużej ekspozycji na nalokson u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie jest jeszcze znane. Należy zachować ostrożność stosując oksykodon z naloksonem u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (patrz punkt 4.4).
Dzieci i młodzież Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu Xanconalon u dzieci w wieku poniżej 18 lat. Brak dostępnych danych.
Czas trwania leczenia Produktu Xanconalon nie należy stosować dłużej niż jest to bezwzględnie konieczne. Jeśli ze względu na rodzaj i nasilenie choroby konieczne jest długotrwałe leczenie, zaleca się uważne i systematyczne kontrolowanie stanu pacjenta w celu określenia, czy i w jakim zakresie leczenie powinno być kontynuowane.
Jeśli leczenie opioidami nie jest już dłużej konieczne, zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki (patrz punkt 4.4).
Sposób podawania Podanie doustne.
Produkt leczniczy Xanconalon należy przyjmować dwa razy na dobę, zgodnie z ustalonym schematem dawkowania.
Tabletki o przedłużonym uwalnianiu można przyjmować niezależnie od posiłków
Tabletki można podzielić na równe dawki. Tabletki połykać, popijając wystarczającą ilością płynu. Tabletek nie wolno żuć ani rozkruszać (patrz punkt 4.4).
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. Ciężka niewydolność oddechowa z hipoksją i (lub) hiperkapnią. Ciężka przewlekła obturacyjna choroba płuc. Zespół sercowo-płucny. Ciężka astma oskrzelowa. Niespowodowana stosowaniem opioidów porażenna niedrożność jelit. Umiarkowane lub ciężkie zaburzenia czynności wątroby.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Depresja oddechowa Głównym zagrożeniem związanym z nadmiarem opioidów jest depresja oddechowa. Należy zachować ostrożność stosując oksykodon z naloksonem u pacjentów w podeszłym wieku lub osłabionych, z wywołaną przez opioidy niedrożnością porażenną jelit, ciężkimi zaburzeniami czynności płuc, bezdechem sennym, obrzękiem śluzowatym, niedoczynnością tarczycy, chorobą Addisona (niewydolnością kory nadnerczy), psychozą organiczną po ostrym zatruciu, kamicą żółciową, rozrostem gruczołu krokowego, alkoholizmem, majaczeniem alkoholowym, zapaleniem trzustki, niedociśnieniem tętniczym, nadciśnieniem tętniczym, istniejącymi chorobami sercowo-naczyniowymi, urazem głowy (ze względu na ryzyko zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego), zaburzeniami padaczkowymi lub skłonnością do drgawek. Zaleca się ostrożność u pacjentów otrzymujących inhibitory MAO lub produkty lecznicze o działaniu hamującym ośrodkowy układ nerwowy (OUN).
Ryzyko związane z jednoczesnym stosowaniem leków uspokajających, np. benzodiazepin lub leków pochodnych Jednoczesne stosowanie oksykodonu z naloksonem i leków uspokajających, np. benzodiazepin lub leków pochodnych może prowadzić do wystąpienia nadmiernego uspokojenia, depresji oddechowej, śpiączki i śmierci. Z tego względu leczenie skojarzone z takimi lekami uspokajającymi należy stosować wyłącznie u pacjentów, u których nie są dostępne alternatywne metody leczenia. Jeśli zostanie podjęta decyzja o stosowaniu oksykodonu z naloksonem w skojarzeniu z lekami uspokajającymi, należy podawać najmniejszą skuteczną dawkę, a czas leczenia powinien być możliwie jak najkrótszy. Należy uważnie obserwować, czy u pacjenta nie występują przedmiotowe i podmiotowe objawy związane z depresją oddechową i nadmierne uspokojenie. W tym kontekście zdecydowanie zaleca się poinformowanie pacjentów i ich opiekunów o możliwości wystąpienia takich objawów (patrz punkt 4.5).
Zaburzenia czynności wątroby lub nerek Należy zachować ostrożność stosując oksykodon z naloksonem u pacjentów z lekkimi zaburzeniami czynności wątroby lub nerek. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek konieczne jest bardzo dokładne kontrolowanie stanu pacjentów.
Biegunka Można brać pod uwagę wystąpienie biegunki, jako ewentualny skutek działania naloksonu.
Długotrwałe leczenie U pacjentów długotrwale otrzymujących opioidy zmiana na oksykodon z naloksonem może początkowo wywołać objawy odstawienia. Tacy pacjenci mogą wymagać szczególnej uwagi.
Produkt Xanconalon nie jest odpowiedni do leczenia objawów z odstawienia.
Podczas długotrwałego stosowania u pacjenta może się rozwinąć tolerancja na produkt leczniczy i może być konieczne stosowanie większych dawek w celu utrzymania pożądanego działania. Długotrwałe stosowanie oksykodonu z naloksonem może prowadzić do uzależnienia fizycznego. Po nagłym przerwaniu leczenia mogą wystąpić objawy z odstawienia. Jeśli leczenie oksykodonem z naloksonem nie jest już konieczne, wskazane może być stopniowe zmniejszanie dawki dobowej w celu uniknięcia objawów z odstawienia (patrz punkt 4.2).
Uzależnienie psychiczne Przeciwbólowe leki opioidowe, w tym oksykodon z naloksonem, mogą powodować rozwój uzależnienia psychicznego. Oksykodon z naloksonem należy stosować ze szczególną ostrożnością u pacjentów z nadużywaniem alkoholu lub narkotyków w wywiadzie. Profil nadużywania samego oksykodonu i innych silnych agonistów receptorów opioidowych jest podobny.
Tabletki można podzielić na równe dawki. Jednak tabletek nie wolno później przełamywać, żuć ani rozkruszać, aby nie zniszczyć ich właściwości tabletek o przedłużonym uwalnianiu. Przełamywanie, żucie lub kruszenie tabletek o przedłużonym uwalnianiu w celu połknięcia powoduje szybsze uwolnienie substancji czynnych i wchłonięcie potencjalnie śmiertelnej dawki oksykodonu (patrz punkt 4.9).
W kale można zauważyć obecność pustej matrycy tabletki.
Pacjenci, u których wystąpiła senność i (lub) epizod nagłego zasypiania nie powinni prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn. Ponadto można rozważyć zmniejszenie dawki lub zakończenie leczenia. Ze względu na możliwe działanie addytywne, należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania oksykodonu z naloksonem i innych produktów leczniczych o działaniu sedatywnym (patrz punkty 4.5 i 4.7).
Alkohol Picie alkoholu podczas stosowania produktu leczniczego Xanconalon może nasilić działania niepożądane leku, dlatego należy unikać ich jednoczesnego przyjmowania.
Dzieci i młodzież Nie przeprowadzono badań bezpieczeństwa stosowania i skuteczności oksykodonu z naloksonem u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Dlatego nie zaleca się stosowania w tej grupie wiekowej.
Nowotwór Nie ma doświadczenia klinicznego u pacjentów z nowotworami umiejscowionymi w otrzewnej ani pacjentami w zaawansowanych stadiach nowotworów układu pokarmowego i miednicy. Z tego względu nie zaleca się stosowania oksykodonu z naloksonem u takich pacjentów.
Operacja Nie zaleca się stosowania oksykodonu z naloksonem przed operacjami ani w ciągu pierwszych 12-24 godzin po operacji. Dokładny czas, w którym rozpoczyna się stosowanie oksykodonu z naloksonem w okresie pooperacyjnym, zależy od rodzaju i zakresu operacji, wybranej procedury anestezjologicznej, stosowania innych leków i ogólnego stanu pacjenta oraz od wnikliwej oceny stosunku korzyści do ryzyka u każdego pacjenta.
Nadużywanie Zdecydowanie odradza się nadużywania produktu Xanconalon przez osoby uzależnione od narkotyków.
Przewiduje się, że oksykodon z naloksonem, jeśli nadużywany będzie drogą pozajelitową, donosową lub doustną przez osoby uzależnione od agonistów receptorów opioidów, takich jak heroina, morfina lub metadon, wywoła silne objawy z odstawienia (ze względu na charakter naloksonu jako antagonisty receptorów opioidowych) lub nasili już obecne objawy z odstawienia (patrz punkt 4.9).
Tabletki przeznaczone są wyłącznie do stosowania doustnego. W razie niedozwolonego wstrzyknięcia pozajelitowego, substancje pomocnicze tabletki (zwłaszcza talk) mogą spowodować martwicę tkanek w miejscu wstrzyknięcia, ziarniniaki płuc lub inne ciężkie, potencjalnie zagrażające życiu zdarzenia.
Układ wewnątrzwydzielniczy Opioidy, takie jak oksykodon, mogą wywierać wpływ na oś podwzgórze-przysadka-nadnercza lub podwzgórze-przysadka-gonady. Niektóre zmiany, które można obserwować, to zwiększenie stężenia prolaktyny w surowicy oraz zmniejszenie stężenia kortyzolu i testosteronu w osoczu. Takie zmiany hormonalne mogą wywołać objawy kliniczne.
Ostrzeżenie antydopingowe Xanconalon może powodować uzyskanie pozytywnego wyniku w testach antydopingowych. Stosowanie produktu Xanconalon jako środka dopingującego może stanowić zagrożenie dla zdrowia.
Xanconalon zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę o przedłużonym uwalnianiu, to znaczy produkt leczniczy uznaje się za „wolny od sodu”.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Leki uspokajające, np. benzodiazepiny lub leki pochodne Jednoczesne stosowanie leków opioidowych i leków uspokajających (np. benzodiazepin lub leków pochodnych) zwiększa ryzyko wystąpienia nadmiernego uspokojenia, depresji oddechowej, śpiączki lub śmierci na skutek addytywnego działania depresyjnego na OUN. Należy ograniczyć dawkę leku i czas trwania leczenia skojarzonego (patrz punkt 4.4). Substancjami o działaniu hamującym na OUN są na przykład inne leki opioidowe, leki przeciwlękowe, nasenne, uspokajające (w tym benzodiazepiny), przeciwdepresyjne, przeciwpsychotyczne, przeciwhistaminowe i przeciwwymiotne.
Alkohol może wzmacniać działanie farmakodynamiczne produktu Xanconalon. Należy unikać jednoczesnego przyjmowania.
Równoczesne stosowanie oksykodonu ze środkami o działaniu serotoninowym, takimi jak selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) lub inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI) może prowadzić do toksyczności serotoninowej. Objawy toksyczności serotoninowej mogą obejmować zmiany stanu psychicznego (np. pobudzenie, omamy, śpiączka), chwiejność układu autonomicznego (np. tachykardia, labilne ciśnienie krwi, hipertermia), zaburzenia nerwowo-mięśniowe (np. hiperrefleksja, zaburzenia koordynacji, sztywność) i (lub) objawy żołądkowo-jelitowe (np. nudności, wymioty, biegunka). Oksykodon należy stosować ostrożnie, a u pacjentów przyjmujących wymienione leki może być konieczne zmniejszenie dawki.
Podczas jednoczesnego stosowania oksykodonu i przeciwzakrzepowych produktów leczniczych pochodnych kumaryny obserwowano istotne klinicznie zmiany wartości międzynarodowego współczynnika znormalizowanego (INR) w obu kierunkach.
Oksykodon jest metabolizowany głównie przy udziale izoenzymu CYP3A4 i częściowo przez CYP2D6 (patrz punkt 5.2). Różne jednocześnie przyjmowane produkty lecznicze lub składniki diety mogą hamować albo pobudzać aktywność obu szlaków metabolicznych. Może być konieczne dostosowanie dawki produktu Xanconalon.
Inhibitory CYP3A4, takie jak antybiotyki makrolidowe (np. klarytromycyna, erytromycyna, telitromycyna), azolowe leki przeciwgrzybiczne (np. ketokonazol, worykonazol, itrakonazol, pozakonazol), inhibitory proteazy (np. rytonawir, indynawir, nelfinawir, sakwinawir), cymetydyna oraz sok grejpfrutowy mogą zmniejszyć klirens oksykodonu, co może prowadzić do zwiększenia stężenia oksykodonu w osoczu. Może być konieczne zmniejszenie dawki produktu leczniczego Xanconalon i następnie ponowne zwiększenie jego dawki.
Leki pobudzające aktywność CYP3A4, takie jak ryfampicyna, karbamazepina, fenytoina i ziele dziurawca zwyczajnego, mogą indukować metabolizm oksykodonu i powodować zwiększenie jego klirensu, co może doprowadzić do zmniejszenia stężenia oksykodonu w osoczu. Zaleca się zachowanie ostrożności, a w celu utrzymania odpowiedniej kontroli objawów choroby może być konieczne dostosowanie dawkowania.
Teoretycznie, produkty lecznicze hamujące aktywność CYP2D6, takie jak paroksetyna, fluoksetyna i chinidyna, mogą powodować zmniejszenie klirensu oksykodonu, co może prowadzić do zwiększenia jego stężenia w osoczu. Jednoczesne stosowanie z inhibitorami CYP2D6 nie ma znaczącego wpływu na eliminację oksykodonu i na jego działanie farmakodynamiczne.
Badania metabolizmu in vitro wskazują, że nie są spodziewane znaczące klinicznie interakcje między oksykodonem i naloksonem Prawdopodobieństwo klinicznie istotnych interakcji między paracetamolem, kwasem acetylosalicylowym lub naltreksonem a połączeniem oksykodonu z naloksonem w stężeniach leczniczych jest minimalne.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża Brak danych dotyczących stosowania oksykodonu z naloksonem u kobiet w ciąży i podczas porodu. Ograniczone dane dotyczące stosowania oksykodonu w czasie ciąży u ludzi nie wskazują na zwiększone ryzyko wad wrodzonych. W odniesieniu do naloksonu istnieją niewystarczające dane dotyczące narażenia w okresie ciąży. Jednak ekspozycja ogólnoustrojowa na nalokson u kobiet w ciąży po zastosowaniu produktu leczniczego Xanconalon jest względnie mała (patrz punkt 5.2). Zarówno oksykodon, jak i nalokson przenikają przez łożysko. Nie przeprowadzono badań na zwierzętach z zastosowaniem połączenia oksykodonu i naloksonu (patrz punkt 5.3). Badania na zwierzętach z zastosowaniem oksykodonu lub naloksonu podawanych osobno nie wykazały działania teratogennego ani toksycznego na zarodek.
Długotrwałe stosowanie oksykodonu w okresie ciąży może prowadzić do wystąpienia objawów z odstawienia u noworodka. Oksykodon podawany podczas porodu może spowodować depresję oddechową u noworodka.
Xanconalon można stosować w czasie ciąży jedynie wtedy, gdy korzyści przewyższają możliwe ryzyko dla płodu lub noworodka.
Karmienie piersią Oksykodon przenika do mleka kobiecego. Stosunek stężenia w mleku i osoczu wynosił 3,4:1, dlatego należy założyć możliwość oddziaływania oksykodonu u karmionego piersią niemowlęcia. Nie wiadomo, czy nalokson również przenika do mleka kobiecego, ale po zastosowaniu produktu Xanconalon ogólnoustrojowe stężenie naloksonu jest bardzo małe (patrz punkt 5.2). Nie można wykluczyć ryzyka dla karmionego piersią niemowlęcia, zwłaszcza w przypadku stosowania przez karmiącą matkę wielokrotnych dawek produktu leczniczego. Na czas stosowania produktu Xanconalon należy zaprzestać karmienia piersią.
Płodność Brak danych dotyczących wpływu na płodność.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Oksykodon z naloksonem ma umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jest to szczególnie prawdopodobne na początku leczenia produktem Xanconalon, po zwiększeniu jego dawki lub zmianie godzin przyjmowania (rotacja leku) oraz podczas przyjmowania z innymi produktami leczniczymi hamującymi czynność ośrodkowego układu nerwowego. Może to nie dotyczyć pacjentów w stanie ustabilizowanym podczas stosowania stałych dawek. Dlatego należy skonsultować z lekarzem możliwość prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn.
Pacjentom, u których wystąpiła senność i (lub) epizod nagłego zasypiania, trzeba odradzić prowadzenie pojazdów lub angażowanie się w działania, w których zaburzenia uwagi mogą narażać ich samych lub inne osoby na ryzyko poważnych obrażeń lub śmierci (np. w trakcie obsługiwania maszyn), aż do czasu ustąpienia takich epizodów i senności (patrz także punkty 4.4 i 4.5).
4.8 Działania niepożądane
Do oceny działań niepożądanych zastosowano następujące częstości: bardzo często ≥1/10 często ≥1/100 do <1/10 niezbyt często ≥1/1000 do <1/100 rzadko ≥1/10 000 do <1/1000 bardzo rzadko <1/10 000 częstość nieznana nie może być określona na podstawie dostępnych danych
W obrębie każdej z grup częstości działania niepożądane wymieniono od najcięższych do najmniej ciężkich.
Klasyfikacja układów i narządów wg MedDRA Często Niezbyt często Rzadko Częstość nieznana Zaburzenia układu immunologicznego
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Zmniejszenie apetytu aż do jego utraty
Zaburzenia psychiczne Bezsenność Zaburzenia myślenia Lęk Splątanie Depresja Zmniejszony popęd płciowy Nerwowość Uzależnienie od leku Nastrój euforyczny Omamy Koszmary senne Agresja Niepokój, głównie ruchowy Zaburzenia układu nerwowego Zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego Ból głowy Senność Drgawki Zaburzenia uwagi Zaburzenia smaku Zaburzenia mowy Omdlenie Drżenie Letarg
Uspokojenie Zaburzenia oka Zaburzenia widzenia
Zaburzenia ucha i błędnika Zawroty głowy pochodzenia obwodowego
Zaburzenia serca Dławica piersiowa Kołatanie serca Tachykardia Zaburzenia naczyniowe Uderzenia gorąca Zmniejszenie ciśnienia tętniczego Zwiększenie ciśnienia tętniczego
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Katar Kaszel Ziewanie Depresja oddechowa Zaburzenia żołądka i jelit Ból brzucha Zaparcie Biegunka Suchość w jamie ustnej Niestrawność Wymioty Nudności Wzdęcia Wzdęcie brzucha Zaburzenia dotyczące zębów Odbijanie się ze zwracaniem treści żołądkowej Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
aktywności enzymów wątrobowych Kolka żółciowa
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Świąd Reakcje skórne Nadmierne pocenie się
Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej
Drgania mięśni Ból mięśni
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
oddania moczu
moczu Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
wzwodu Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Osłabienie Zmęczenie Zespół z odstawienia Ból w klatce
piersiowej Dreszcze Złe samopoczucie Ból Obrzęki obwodowe Pragnienie Badania diagnostyczne
masy ciała Zwiększenie masy ciała
Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach
wypadków
1
2
Dodatkowe działania niepożądane substancji czynnej oksykodonu chlorowodorku Ze względu na właściwości farmakologiczne, oksykodonu chlorowodorek może spowodować depresję oddechową, zwężenie źrenic, skurcz oskrzeli, skurcz mięśni gładkich i zahamowanie odruchu kaszlowego.
Klasyfikacja układów i narządów wg MedDRA Często Niezbyt często Rzadko Częstość nieznana Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
Zaburzenia układu immunologicznego
anafilaktyczne Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
apetytu
Zaburzenia psychiczne Zmiany nastroju i osobowości Zmniejszona aktywność Nadmierna aktywność psychoruchowa Pobudzenie Zaburzenia postrzegania (np. derealizacja)
Zaburzenia układu nerwowego
koncentracji Migrena Nadmierne napięcie mięśni Mimowolne skurcze mięśni Niedoczulica Zaburzenia koordynacji
wrażliwość na ból Zaburzenia ucha i błędnika
Zaburzenia naczyniowe
naczyń krwionośnych
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej
i śródpiersia Zaburzenia żołądka i jelit Czkawka Zaburzenia połykania Ileus Owrzodzenie błony śluzowej jamy ustnej Zapalenie jamy ustnej Smoliste stolce Krwawienie z dziąseł Próchnica zębów Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Zaburzenia nerek i dróg moczowych Dyzuria Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Tolerancja leku
odstawienia u noworodka
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: [email protected] Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Objawy zatrucia Zależnie od wywiadu danego pacjenta, przedawkowanie oksykodonu z naloksonem może manifestować się objawami wywoływanymi przez oksykodon (agonistę receptorów opioidowych) lub przez nalokson (antagonistę receptorów opioidowych).
Do objawów przedawkowania oksykodonu należą: zwężenie źrenic, depresję oddechową, senność postępująca do otępienia, hipotonia, bradykardia i niedociśnienie tętnicze. W cięższych przypadkach może wystąpić śpiączka, niekardiogenny obrzęk płuc i niewydolność krążenia, co może prowadzić do zgonu.
Wystąpienie objawów przedawkowania samego naloksonu jest mało prawdopodobne.
Leczenie zatrucia Objawy z odstawienia spowodowane przedawkowaniem naloksonu należy leczyć objawowo w bardzo dokładnie nadzorowanych warunkach.
Objawy kliniczne wskazujące na przedawkowanie oksykodonu można leczyć podaniem antagonisty opioidów (np. dożylnie 0,4–2 mg naloksonu chlorowodorku). W zależności od stanu klinicznego podawanie powtarza się w odstępach 2–3 minut. Możliwe jest także dożylne podanie w infuzji 2 mg naloksonu chlorowodorku w 500 ml 0,9% roztworu sodu chlorku lub 5% roztworu glukozy (co odpowiada stężeniu naloksonu 0,004 mg/ml). Szybkość infuzji należy dostosować do poprzedniej dawki podanej we wstrzyknięciu (bolus) i reakcji pacjenta.
Można rozważyć zastosowanie płukania żołądka.
Jeśli to konieczne, w celu leczenia wstrząsu krążeniowego towarzyszącego przedawkowaniu należy zastosować działania podtrzymujące (wentylację mechaniczną, podawanie tlenu, podanie leków zwężających naczynia krwionośne i dożylne podanie płynów). W razie zatrzymania akcji serca lub zaburzeń rytmu serca wskazany może być masaż serca lub defibrylacja. W razie konieczności należy zastosować wentylację wspomaganą oraz utrzymanie równowagi wodnej i elektrolitowej.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwbólowe; opioidy; naturalne alkaloidy opium Kod ATC: N02AA55
Mechanizm działania Oksykodon i nalokson wykazują powinowactwo do receptorów opioidowych kappa, mi i delta w mózgu, rdzeniu kręgowym i narządach obwodowych (np. jelitach). Oksykodon działa wobec tych receptorów jak agonista receptorów opioidowych i wiąże się z endogennymi receptorami opioidowymi w ośrodkowym układzie nerwowym. W przeciwieństwie do tego, nalokson jest czystym antagonistą, oddziaływującym na wszystkie rodzaje receptorów opioidowych.
Działania farmakodynamiczne Ze względu na znaczący metabolizm pierwszego przejścia, biodostępność naloksonu po podaniu doustnym wynosi <3%, stąd istotne klinicznie działanie układowe jest mało prawdopodobne. Ze względu na miejscowy antagonizm kompetycyjny naloksonu w jelitach względem działania oksykodonu, w którym uczestniczą receptory opioidowe, nalokson zmniejsza zaburzenia czynności jelit typowe dla leczenia opioidami.
Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania Wpływ opioidów na układ wewnątrzwydzielniczy, patrz punkt 4.4.
Badania niekliniczne wykazują różne działania naturalnych opioidów na elementy układu odpornościowego. Ich znaczenie kliniczne nie jest znane. Nie wiadomo, czy wpływ oksykodonu, półsyntetycznego opioidu, na ten układ jest podobny do działania naturalnych opioidów.
W trwającym 12 tygodni badaniu z podwójnie ślepą próbą w grupach równoległych u 322 pacjentów z zaparciem wywołanym opioidami, u osób przyjmujących oksykodonu chlorowodorek z naloksonu chlorowodorkiem wystąpiło w ostatnim tygodniu leczenia średnio jedno dodatkowe, pełne, spontaniczne wypróżnienie (bez zastosowania leków przeczyszczających) w porównaniu z osobami, które kontynuowały przyjmowanie podobnych dawek oksykodonu chlorowodorku w tabletkach o przedłużonym uwalnianiu (p<0,0001). Zastosowanie leków przeczyszczających w pierwszych w porównaniu z grupą otrzymującą monoterapię oksykodonem (odpowiednio 31% vs. 55%, p<0,0001). Podobne wyniki uzyskano w badaniu z udziałem 265 pacjentów z bólem nienowotworowym, porównującym dawki dobowe oksykodonu chlorowodorku z naloksonu chlorowodorkiem od 60 mg + 30 mg do 80 mg + 40 mg z dawkami oksykodonu chlorowodorku w monoterapii w tym samym zakresie dawek.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Oksykodonu chlorowodorek
Wchłanianie Biodostępność całkowita oksykodonu po podaniu doustnym wynosi do 87%.
Dystrybucja Po wchłonięciu oksykodon jest rozmieszczany w całym organizmie. W około 45% wiąże się z białkami osocza. Oksykodon przenika przez łożysko i może być wykrywany w mleku kobiecym.
Metabolizm Oksykodon jest metabolizowany w jelicie i wątrobie do noroksykodonu i oksymorfonu oraz różnych glukuronidów. W powstaniu noroksykodonu, oksymorfonu i noroksymorfonu uczestniczą enzymy układu cytochromu P450. Chinidyna zmniejsza wytwarzanie oksymorfonu u ludzi bez istotnego wpływu na farmakodynamikę oksykodonu. Udział metabolitów w całkowitym działaniu farmakodynamicznym jest nieznaczny.
Wydalanie Oksykodon i jego metabolity są wydalane zarówno w moczem, jak i z kałem.
Naloksonu chlorowodorek
Wchłanianie Po podaniu doustnym nalokson ma bardzo małą dostępność ogólnoustrojową (<3%).
Dystrybucja Nalokson przenika przez łożysko. Nie wiadomo, czy przenika również do mleka kobiecego.
Metabolizm i wydalanie Po podaniu pozajelitowym okres półtrwania w osoczu wynosi około jednej godziny. Czas trwania działania zależy od dawki i drogi podania - podanie domięśniowe powoduje dłuższe działanie niż podanie dożylnie. Nalokson jest metabolizowany w wątrobie i wydalany w moczu. Głównymi metabolitami naloksonu są glukuronid naloksonu, 6β-naloksol i jego glukuronid.
Połączenie oksykodonu chlorowodorku z naloksonu chlorowodorkiem (Xanconalon)
Zależności farmakokinetyczno- farmakodynamiczne Charakterystyka farmakokinetyczna oksykodonu zawartego w produkcie Xanconalon jest równoważna z charakterystyką oksykodonu chlorowodorku w tabletkach o przedłużonym uwalnianiu podawanych razem z tabletkami o przedłużonym uwalnianiu zawierającymi naloksonu chlorowodorek.
Wszystkie dawki produktu leczniczego Xanconalon można stosować wymienne.
Po podaniu doustnym maksymalnej dawki oksykodonu chlorowodorku z naloksonu chlorowodorkiem zdrowym osobom stężenie naloksonu w osoczu jest tak małe, że niemożliwe jest przeprowadzenie analizy farmakokinetycznej. W celu przeprowadzenia takiej analizy stosuje się jako znacznik zastępczy naloksono-3-glukoronid, gdyż osiąga on stężenie w osoczu wystarczające do oznaczenia.
Ogólnie, biodostępność i maksymalne stężenie oksykodonu w osoczu (C max ) zwiększają się po spożyciu śniadania z dużą zawartością tłuszczów odpowiednio średnio o 16% i 30% w porównaniu z podaniem na czczo. Dane te uznano za nieistotne klinicznie, dlatego produkt leczniczy Xanconalon można przyjmować z pokarmem lub bez (patrz punkt 4.2).
Badania metabolizmu in vitro wykazały, że istotne klinicznie interakcje z udziałem oksykodonu chlorowodorku i naloksonu chlorowodorku są mało prawdopodobne.
Pacjenci w podeszłym wieku
Oksykodon W porównaniu z młodymi ochotnikami, wartość AUC τ
zwiększyła się średnio do 118% (90% CI: 103, 135). Wartość C max
do 114% (90% CI: 102, 127), a C min
Nalokson W porównaniu z młodymi ochotnikami, wartość AUC τ
zwiększyła się średnio do 182% (90% CI: 123, 270). Wartość C max
do 173% (90% CI: 107, 280), a C min
Naloksono-3-glukuronid W porównaniu z młodymi ochotnikami, wartość AUC τ
wieku zwiększyła się średnio do 128% (90% CI: 113, 147). Wartość C max
zwiększyła się średnio do 127% (90% CI: 112, 144), a C min
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby
Oksykodon W porównaniu z młodymi ochotnikami, średnie zwiększenie wartości AUC INF
u pacjentów z lekkimi, umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby wyniosło, odpowiednio, do 143% (90% CI: 111, 184), 319% (90% CI: 248, 411) i 310% (90% CI: 241, 398). Wartość C max
do 120% (90% CI: 99, 144), 201% (90% CI: 166, 242) i 191% (90% CI: 158, 231), a wartość t 1/2Z
zwiększyła się do 108% (90% CI: 70, 146), 176% (90% CI: 138, 215) i 183% (90% CI: 145, 221).
Nalokson W porównaniu z młodymi ochotnikami, średnie zwiększenie wartości AUC t
z lekkimi, umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby wyniosło, odpowiednio, do 411% (90% CI: 152, 1112), 11518% (90% CI: 4259, 31149) i 10666% (90% CI: 3944, 28847). Wartość C max
193% (90% CI: 115, 324), 5292% (90% CI: 3148, 8896) i 5252% (90% CI: 3124, 8830). Ze względu na niedostateczną liczbę danych, nie obliczono wartości t 1/2Z
INF
naloksonu. Dlatego porównanie biodostępności naloksonu bazuje na wartościach AUC t .
Naloksono-3-glukuronid W porównaniu z młodymi ochotnikami, średnie zwiększenie wartości AUC INF
glukuronidu u pacjentów z lekkimi, umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby wyniosło, odpowiednio, do 157% (90% CI: 89, 279), 128% (90% CI: 72, 227) i 125% (90% CI: 71, 222). Wartość C max
osobami, odpowiednio, do 141% (90% CI: 100, 197), 118% (90% CI: 84, 166) i zmniejszyła do 98% (90% CI: 70, 137), a wartość t 1/2Z
(90% CI: 32, 121) i zmniejszyła do 94% (90% CI: 49, 139).
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
Oksykodon W porównaniu z młodymi ochotnikami, średnie zwiększenie wartości AUC INF
u pacjentów z lekkimi, umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami czynności nerek wyniosło, odpowiednio, do 153% (90% CI: 130, 182), 166% (90% CI: 140, 196) i 224% (90% CI: 190, 266). Wartość C max
do 110% (90% CI: 94, 129), 135% (90% CI: 115, 159) i 167% (90% CI: 142, 196), a wartość t 1/2Z
zwiększyła się w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami średnio do 149%, 123% i 142%.
Nalokson W porównaniu z młodymi ochotnikami, średnie zwiększenie wartości AUC t
z lekkimi, umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami czynności nerek wyniosło, odpowiednio, do 2850% (90% CI: 369, 22042), 3910% (90% CI: 506, 30243) i 7612% (90% CI: 984, 58871). Wartość C max
(90% CI: 154, 7502), 858% (90% CI: 123, 5981) i 1675% (90% CI: 240, 11676). Ze względu na niedostateczną liczbę danych, nie obliczono wartości t 1/2Z
INF
naloksonu. Dlatego porównanie biodostępności naloksonu bazuje na wartościach AUC t . Na wskaźniki mogła wpływać niemożność pełnego scharakteryzowania profili naloksonu w osoczu zdrowych osób.
Naloksono-3-glukuronid W porównaniu z młodymi ochotnikami, średnie zwiększenie wartości AUC INF
glukuronidu u pacjentów z lekkimi, umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami czynności nerek wyniosło, odpowiednio, do 220% (90% CI: 148, 327), 370% (90% CI: 149, 550) i 525% (90% CI: 354, 781). Wartość C max
osobami, odpowiednio, do 148% (90% CI: 110, 197), 202% (90% CI: 151, 271) i 239% (90% CI: 179, 320). W odniesieniu do średniej wartości t 1/2Z
pacjentami z zaburzeniami czynności nerek a osobami zdrowymi.
Nadużywanie W celu uniknięcia zniszczenia właściwości tabletek o przedłużonym uwalnianiu, tabletek produktu Xanconalon nie należy przełamywać, kruszyć ani żuć, gdyż prowadzi to do szybkiego uwalniania substancji czynnych. Należy jednak mieć na uwadze, że tabletki 30 mg/15 mg można podzielić na równe dawki.
Ponadto, szybkość eliminacji naloksonu podawanego donosowo jest mniejsza. Obie cechy oznaczają, że nadużywanie produktu Xanconalon nie wywoła zamierzonych skutków. U szczurów uzależnionych od oksykodonu dożylne podawanie oksykodonu chlorowodorku z naloksonu chlorowodorkiem w stosunku 2:1 wywoływało objawy z odstawienia.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Brak danych dotyczących toksycznego wpływu połączenia oksykodonu z naloksonem na reprodukcję. Badania z zastosowaniem pojedynczego składnika wykazały, że oksykodon w dawkach do 8 mg/kg masy ciała nie wpływał na płodność i wczesny rozwój zarodków samców i samic szczura ani nie indukował wad rozwojowych u szczurów w dawkach do 8 mg/kg mc. i u królików w dawkach do celów statystycznych zaobserwowano zależną od dawki różnicę w rozwoju (zwiększona częstość występowania 27. kręgu podkrzyżowego, dodatkowej pary żeber). Statystyczna ocena pełnego miotu wykazała tylko większą częstość występowania 27. kręgu podkrzyżowego i tylko w grupie otrzymującej dawkę 125 mg/kg mc. - dawkę o ciężkim toksycznym działaniu u ciężarnych samic. W badaniu dotyczącym rozwoju przed- i pourodzeniowego u szczurów stwierdzono mniejszą masę ciała u pokolenia F1 po podaniu dawki 6 mg/kg mc. na dobę w porównaniu z grupą kontrolną po podaniu dawek, które powodowały zmniejszenie masy ciała matek oraz ilości przyjmowanego przez nie pokarmu (NOAEL 2 mg/kg mc.). Nie odnotowano wpływu na parametry rozwoju fizycznego, odruchowego i czuciowego ani na zachowanie i wskaźniki rozrodczości. Standardowe badania toksycznego wpływu na reprodukcję z zastosowaniem naloksonu wykazały, że duże jego dawki doustne nie mają działania teratogennego ani toksycznego na zarodek i (lub) płód, nie wpływały też na rozwój przed- i pourodzeniowy. Nalokson w bardzo dużych dawkach (800 mg/kg mc. na dobę), które wywoływały znaczące działanie toksyczne na matki (np. zmniejszenie masy ciała, drgawki), powodował zwiększoną śmiertelność noworodków szczura w okresie wczesno-pourodzeniowym. Jednak u noworodków, które przeżyły, nie zaobserwowano wpływu na rozwój lub zachowanie.
Nie przeprowadzano długotrwałych badań działania rakotwórczego połączenia oksykodonu z naloksonem ani oksykodonu jako oddzielnego związku. Przeprowadzono 24-miesięczne badanie rakotwórczości u szczurów po podaniu doustnym naloksonu w dawkach do 100 mg/kg mc. na dobę. Wyniki wskazują, że w tych warunkach nalokson nie działa rakotwórczo.
Oksykodon i nalokson, jako pojedyncze związki, wykazują potencjał klastogenny w badaniach in vitro. Podobnego działania nie obserwowano jednak w warunkach in vivo, nawet w dawkach toksycznych. Wyniki wskazują, że ryzyko mutagenności oksykodonu z naloksonem w dawkach leczniczych u ludzi można z odpowiednim stopniem pewności wykluczyć.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Rdzeń tabletki Poliwinylooctan Powidon Sodu laurylosiarczan Krzemionka koloidalna bezwodna Celuloza mikrokrystaliczna Magnezu stearynian
Otoczka Alkohol poliwinylowy Tytanu dwutlenek (E171) Makrogol 3350 Talk Żelaza tlenek żółty (E172)
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
Blister: 3 lata
Butelki: 3 lata Okres ważności po pierwszym otwarciu: 3 miesiące
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Blister: Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.
Butelki: Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30°C.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Blistry Zabezpieczone przed dostępem dzieci, perforowane, podzielne na pojedyncze dawki blistry z folii Aluminium/PVC/PE/PVDC typu „push-through” w tekturowym pudełku. Zabezpieczone przed dostępem dzieci, perforowane, podzielne na pojedyncze dawki blistry z folii Aluminium/PVC/PE/PVDC typu „peel-off” w tekturowym pudełku. Zabezpieczone przed dostępem dzieci blistry z folii Aluminium/PVC/PE/PVDC w tekturowym pudełku.
Butelka Butelki z HDPE z zakrętką z PP zabezpieczoną przed dostępem dzieci i z zabezpieczeniem gwarancyjnym.
Wielkość opakowań Blistry: 10x1 (opakowania szpitalne), 14x1, 20x1, 28x1, 30x1, 50x1, 56x1, 60x1, 98x1, 100x1 tabletek o przedłużonym uwalnianiu
Blistry: 28, 56 i 84 tabletki o przedłużonym uwalnianiu
Butelki: 50 i 100 tabletek o przedłużonym uwalnianiu
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do
stosowaniaBez szczególnych wymagań dotyczących usuwania.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE
DO OBROTUSandoz GmbH Biochemiestrasse 10
8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Pozwolenie nr 24260
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 15.09.2017 r.
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO24.09.2019