Asolfena

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta Asolfena, 5 mg, tabletki powlekane Asolfena, 10 mg, tabletki powlekane solifenacini succinas
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.

Spis treści ulotki

1. Co to jest lek Asolfena i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Asolfena

3. Jak stosować lek Asolfena

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać lek Asolfena

6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Asolfenai w jakim celu się go stosuje

Substancja czynna leku Asolfena należy do grupy leków antycholinergicznych. Leki te stosuje się w celu ograniczenia aktywności pęcherza nadreaktywnego. Umożliwia to dłuższe przerwy między kolejnymi potrzebami skorzystania z łazienki i zwiększa ilość moczu, jaką można utrzymać w pęcherzu.
Asolfena służy do leczenia objawów schorzenia zwanego „pęcherzem nadreaktywnym”. Do objawów tych należą: silna nagła potrzeba oddania moczu bez wcześniejszych objawów ostrzegawczych, konieczność częstego oddawania moczu lub popuszczanie moczu z powodu nieskorzystania z łazienki na czas.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Asolfena

Kiedy nie stosować leku Asolfena: - jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie na solifenacynę lub którykolwiek z pozostałych składników leku (wymienionych w punkcie 6), - jeżeli pacjent nie może oddać moczu lub całkowicie opróżnić pęcherza moczowego (zastój moczu), - w przypadku ciężkich schorzeń żołądka lub jelit (w tym toksycznego rozdęcia okrężnicy, powikłania związanego z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego), - jeżeli pacjent cierpi na miastenię - chorobę mięśni, która może powodować znaczne osłabienie niektórych mięśni, - jeśli u pacjenta występuje zwiększone ciśnienie w gałkach ocznych, któremu towarzyszy stopniowa utratą wzroku (jaskra), - jeśli pacjent jest poddawany dializom, - jeśli u pacjenta występują ciężkie zaburzenia wątroby, - jeżeli pacjent cierpi na ciężką chorobę nerek lub chorobę wątroby o umiarkowanym nasileniu

i jednocześnie przyjmuje leki, które mogą ograniczać usuwanie leku Asolfena z organizmu (na przykład ketokonazol). Informacje na ten temat przekaże lekarz lub farmaceuta.
Przed rozpoczęciem leczenia lekiem Asolfena należy poinformować lekarza o wszystkich wyżej wymienionych schorzeniach.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed zastosowaniem leku Asolfena należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. - Jeżeli u pacjenta występują problemy z opróżnianiem pęcherza moczowego (niedrożność pęcherza moczowego) lub trudności w oddawaniu moczu (np. cienki strumień moczu). Ryzyko nadmiernego gromadzenia moczu w pęcherzu moczowym (zatrzymania moczu) jest znacznie wyższe. - Jeżeli u pacjenta występują przeszkody w układzie trawiennym (zaparcia). - Jeśli istnieje ryzyko spowolnienia pracy przewodu pokarmowego (perystaltyki). Lekarz poinformuje o tym pacjenta. - Jeśli u pacjenta występuje ciężka choroba nerek. - Jeśli u pacjenta występuje choroba wątroby o umiarkowanym nasileniu. - Jeśli u pacjenta występuje rwący ból żołądka (przepuklina rozworu przełykowego) lub zgaga. - Jeśli u pacjenta występują zaburzenia układu nerwowego (neuropatia autonomiczna).
Przed rozpoczęciem leczenia lekiem Asolfena należy poinformować lekarza o wszystkich wyżej wymienionych schorzeniach.
Przed rozpoczęciem leczenia lekiem Asolfena lekarz oceni, czy u pacjenta nie występują inne przyczyny konieczności częstego oddawania moczu, na przykład niewydolność serca (niewystarczająca siła pompowania krwi przez serce) lub choroba nerek. Jeżeli u pacjenta występuje zakażenie układu moczowego, lekarz przepisze antybiotyk (leczenie skierowane przeciwko konkretnym zakażeniom bakteryjnym). Dzieci i młodzież Leku Asolfena nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Lek Asolfena a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Szczególnie ważne jest, aby poinformować lekarza o przyjmowaniu leków: - inne leki antycholinergiczne, ponieważ działanie i skutki uboczne obu leków mogą się nasilić, - leki cholinergiczne, ponieważ mogą one osłabiać działanie leku Asolfena, - leki, takie jak metoklopramid i cisapryd, które zwiększają szybkość pracy układy pokarmowego. Asolfena może osłabiać ich działanie, - leki, takie jak ketokonazol, rytonawir, nelfinawir, werapamil, diltiazem, ponieważ mogą zmniejszać szybkość rozpadu leku Asolfena w organizmie, - leki, takie jak ryfampicyna, fenytoina i karbamazepina, ponieważ mogą zwiększać szybkość rozpadu leku Asolfena w organizmie, - leki, takie jak bisfosfoniany, które mogą powodować lub zaostrzać zapalenie przełyku.
Stosowanie leku Asolfena z jedzeniem i piciem Ten lek można przyjmować z posiłkami lub niezależnie od posiłków, w zależności od preferencji pacjenta. Ciąża i karmienie piersią

Nie należy stosować leku Asolfena, chyba że lekarz uzna, że jest to konieczne. Nie należy stosować tego leku w okresie karmienia piersią, ponieważ solifenacyna może przechodzić do mleka matki. Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży, lub gdy planuje mieć dziecko, powinna skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem tego leku.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Asolfena może powodować nieostre widzenie, a czasami senność lub uczucie zmęczenia. W przypadku wystąpienia powyższych działań niepożądanych nie wolno prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.
Lek Asolfena zawiera laktozę Jeśli lekarz poinformował pacjenta, że występuje u niego nietolerancja niektórych cukrów, przed przyjęciem tego leku należy skontaktować się z lekarzem.

3. Jak stosować lek Asolfena

Instrukcje dotyczące właściwego stosowania Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Należy połknąć tabletkę w całości i popić ją. Można ją przyjąć z posiłkiem lub niezależnie od posiłków. Tabletek nie wolno kruszyć ani rozgryzać.
Zalecana dawka to 5 mg na dobę, chyba że lekarz zalecił przyjmowanie 10 mg na dobę.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Asolfena W przypadku przyjęcia przez pacjenta zbyt dużej dawki leku Asolfena lub przypadkowego połknięcia tego leku Asolfena przez dziecko należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.
Objawy przedawkowania mogą obejmować: ból głowy, suchość w jamie ustnej, zawroty głowy, senność i nieostre widzenie, nadpobudliwość, napady drgawkowe (drgawki), trudności w oddychaniu, podwyższone tętno (częstoskurcz), nadmierne nagromadzenie moczu w pęcherzu moczowym (zatrzymanie moczu) i rozszerzenie źrenic (mydrasis).
Pominięcie zastosowania dawki leku Asolfena W przypadku pominięcia przyjęcia dawki leku Asolfena o zwykłej porze pacjent powinien ją przyjąć niezwłocznie, gdy sobie o tym przypomni, o ile nie nadeszła pora przyjęcia kolejnej dawki leku. Nigdy nie należy przyjmować więcej niż jednej dawki. W razie wątpliwości zawsze należy się skonsultować z lekarzem lub farmaceutą.
Przerwanie stosowania leku Asolfena Jeżeli pacjent przerwie przyjmowanie leku Asolfena, objawy pęcherza nadreaktywnego mogą nawrócić lub nasilić się. Zawsze należy skonsultować się z lekarzem w przypadku zamiaru przerwania leczenia. W razie jakichkolwiek dalszych pytań związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działanie niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Należy przerwać przyjmowanie leku Asolfena i natychmiast zwrócić się po pomoc medyczną w przypadku zauważenia któregokolwiek z następujących objawów niepożądanych:

- reakcji anafilaktycznej lub ciężkiej reakcji skórnej (np. tworzenia się pęcherzy i złuszczania skóry); - u niektórych pacjentów przyjmujących bursztynian solifenacyny opisywano obrzęk naczyniowy (skórna postać uczulenia, która powoduje obrzęk tkanek tuż pod powierzchnią skóry) z obturacją dróg oddechowych (trudnościami w oddychaniu).
Lek Asolfena może powodować następujące inne skutki uboczne:
Bardzo często (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentów) - suchość w jamie ustnej
Często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 pacjentów) - niewyraźne widzenie - zaparcie, nudności, niestrawność z takimi objawami, jak uczucie pełności w jamie brzusznej, bóle brzucha, odbijanie się, nudności i zgaga (dyspepsja), uczucie dyskomfortu w żołądku.
Niezbyt często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów) - zakażenie układu moczowego, zakażenie pęcherza moczowego, - uczucie senności, - zaburzenia smaku (dysgeusia), - suchość (podrażnienie) oczu, - suchość przewodów nosowych, - zarzucanie kwaśnej treści z żołądka do przełyku (refluks żołądkowo-przełykowy), suchość w gardle, - suchość skóry, - trudności w oddawaniu moczu, - zmęczenie, gromadzenie płynów w obrębie podudzi (obrzęk).
Rzadko (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 1 000 pacjentów): - zaleganie dużych ilości twardego stolca w jelicie grubym (zaparcia), - nadmierne nagromadzenie moczu w pęcherzu moczowym z powodu niemożności opróżnienia pęcherza (zatrzymanie moczu), - zawroty głowy, bóle głowy, - wymioty, - świąd, wysypka.
Bardzo rzadko (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów): - omamy, splątanie, - wysypka alergiczna.
Częstość nieznana (nie można oszacować częstości na podstawie dostępnych danych): - zmniejszony apetyt, wysokie stężenie potasu we krwi, które może powodować zaburzenia rytmu serca, - wzrost ciśnienia w gałkach ocznych- zmiany czynności elektrycznej serca (EKG), nieregularne bicie serca, odczuwanie bicia serca, szybsze bicie serca, - zaburzenia głosu, - zaburzenia wątroby, - osłabienie mięśni, - zaburzenia nerek.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać

bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181 C, 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Asolfena

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po skrócie: Termin ważności (EXP). Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Ten lek nie wymaga specjalnych warunków przechowywania.
Pojemnik na tabletki po pierwszym otwarciu Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25 ° C. Okres ważności po pierwszym otwarciu wynosi 12 miesięcy.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Asolfena - Substancją czynną leku solifenacyny bursztynian. Asolfena 5 mg, tabletki powlekane: Każda tabletka powlekana zawiera5 mg solifenacyny bursztynianu, co odpowiada 3,8 mg solifenacyny. Asolfena 10 mg, tabletki powlekane: Każda tabletka powlekana zawiera 10 mg solifenacyny bursztynianu, co odpowiada 7,5 mg solifenacyny.
- Pozostałe składniki to: rdzeń tabletki: laktoza jednowodna, powidon K25, magnezu stearynian. Patrz punkt 2 „Asolfena zawiera laktozę”. otoczka tabletki: hypromeloza 6 mPa s, talk, tytanu dwutlenek (E 171), triacetyna, żelaza tlenek czerwony (E 172) (tylko w tabletkach 10 mg).
Jak wygląda lek Asolfena i co zawiera opakowanie
Asolfena 5 mg, tabletki powlekane Białe do brązowo-białej, okrągłe, lekko wypukłe tabletki powlekane ze ściętymi brzegami. Średnica tabletki: 7,5 mm.
Asolfena 10 mg, tabletki powlekane Biało-róźowawe, okrągłe, lekko wypukłe tabletki powlekane o nierównych brzegach. Średnica tabletki: 7,5 mm.

Dostępne są pudełka tekturowe zawierające 10, 30, 50, 60, 90 i 100 tabletek powlekanych w blistrach. Dostępne są pudełka tekturowe zawierające 250 tabletek powlekanych w pojemnikach na tabletki. Nie wszystkie rozmiary opakowań mogą być wprowadzone na rynek.
Podmiot odpowiedzialny KRKA, d.d., Novo mesto, Šmarješka cesta 6, 8501 Novo mesto, Słowenia Wytwórca KRKA, d.d., Novo mesto, Šmarješka cesta 6, 8501 Novo mesto, Słowenia TAD Pharma GmbH, Heinz-Lohmann-Straße 5, 27472 Cuxhaven, Niemcy
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących nazw leku w innych krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego należy zwrócić się do lokalnego przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego: KRKA-POLSKA Sp. z o.o. ul. Równoległa 5 02-235 Warszawa Tel. 22 57 37 500
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 27.10.2020

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Asolfena, 5 mg, tabletki powlekane Asolfena, 10 mg, tabletki powlekane

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Asolfena, 5 mg, tabletki powlekane Każda tabletka powlekana zawiera 5 mg solifenacyny bursztynianu, co odpowiada 3,8 mg solifenacyny.
Asolfena, 10 mg, tabletki powlekane Każda tabletka powlekana zawiera 10 mg solifenacyny bursztynianu, co odpowiada 7,5 mg solifenacyny.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu:
Asolfena, 5 mg, tabletki powlekane Każda tabletka powlekana zawiera 137,5 mg laktozy jednowodnej.
Asolfena, 10 mg, tabletki powlekane Każda tabletka powlekana zawiera 132,5 mg laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletki powlekane.
Asolfena, 5 mg, tabletki powlekane Białe do brązowobiałej, okrągłe, lekko wypukłe tabletki powlekane ze ściętymi brzegami. Średnica tabletki: 7,5 mm.
Asolfena, 10 mg, tabletki powlekane Białoróżowawe, okrągłe, lekko wypukłe tabletki powlekane o nierównych brzegach. Średnica tabletki: 7,5 mm.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Objawowe leczenie nietrzymania moczu i (lub) zwiększonej częstotliwości oddawania moczu oraz parcia naglącego, jak w przypadku pacjentów z zespołem pęcherza nadreaktywnego.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie
Dorośli, w tym osoby w podeszłym wieku

Zalecana dawka wynosi 5 mg solifenacyny bursztynianu raz na dobę. W razie potrzeby dawkę tę można zwiększyć do 10 mg solifenacyny bursztynianu raz na dobę.
Populacje specjalne
Populacja dzieci i młodzieży
Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności produktu leczniczego Asolfena u dzieci. Dlatego nie należy stosować leku Asolfena u dzieci.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
U osób z niewydolnością nerek o nasileniu łagodnym do umiarkowanego (klirens kreatyniny > 30 ml/min) nie jest konieczne dostosowanie dawki leku. Należy zachować ostrożność w przypadku leczenia pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny ≤ 30 ml/min) i nie przekraczać dawki 5 mg raz na dobę (patrz punkt 5.2).
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby
U pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby nie jest konieczne dostosowywanie dawki leku. Należy zachować ostrożność w przypadku leczenia pacjentów z umiarkowaną niewydolnością wątroby (punktacja w skali Childa-Pugha od 7 do 9) i nie przekraczać dawki 5 mg raz na dobę (patrz punkt 5.2).
Silne inhibitory cytochromu P450 3A4
Maksymalna dawka produktu leczniczego Asolfena powinna być ograniczona do 5 mg w przypadku jednoczesnego leczenia ketokonazolem lub przyjmowania terapeutycznych dawek innych silnych inhibitorów cytochromu CYP3A4, np. rytonawiru, nelfinawiru, itrakonazolu (patrz punkt 4.5).
Sposób podawania
Produkt leczniczy Asolfena należy podawać doustnie, połykając w całości i popijając wodą. Produkt leczniczy Asolfena może być przyjmowany z posiłkiem lub bez posiłku.

4.3 Przeciwwskazania

- Solifenacyna jest przeciwwskazana u pacjentów z zatrzymaniem moczu, ciężkimi schorzeniami przewodu pokarmowego (w tym toksycznym rozdęciem okrężnicy), zwłóknieniem mięśnia sercowego, jaskrą z wąskim kątem przesączania oraz u pacjentów zagrożonych ryzykiem wystąpienia tych schorzeń. - Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną
- Pacjenci poddawani hemodializie (patrz punkt 5.2). - Pacjenci z ciężką niewydolnością wątroby (patrz punkt 5.2). - Pacjenci z ciężką niewydolnością nerek lub umiarkowaną niewydolnością wątroby w trakcie leczenia silnym inhibitorem cytochromu CYP3A4, np. ketokonazolem (patrz punkt 4.5).

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Przed rozpoczęciem leczenia produktem leczniczym Asolfena należy wykluczyć inne przyczyny częstego oddawania moczu (niewydolność serca lub chorobę nerek). W przypadku zakażenia układu moczowego należy w rozpocząć odpowiednią antybiotykoterapię.


Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu leczniczego Asolfena: - u pacjentów z klinicznie istotnym zwężeniem ujścia pęcherza moczowego, zagrażającym zatrzymaniem moczu; - u pacjentów z przewlekłymi zaburzeniami przewodu pokarmowego; - u pacjentów, u których występuje ryzyko spowolnienia perystaltyki; - u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny ≤ 30 ml/min; patrz punkty 4.2
- u pacjentów z umiarkowaną niewydolnością wątroby (punktacja w skali Childa-Pughaod 7 do 9; patrz punkty 4.2 i 5.2), przy czym dawki nie powinny przekraczać 5 mg u tych pacjentów; - u pacjentów jednocześnie stosujących silne inhibitory cytochromu CYP3A4, np. ketokonazol (patrz punkty 4.2 i 4.5); - u pacjentów z przepukliną roztworu przełykowego, refluksem żołądkowo-przełykowym i (lub) jednocześnie przyjmujących produkty lecznicze (takie jak bisfosfoniany), które mogą powodować lub nasilać zapalenie przełyku; - u pacjentów z neuropatią autonomicznego układu nerwowego.
U pacjentów z czynnikami ryzyka, takimi jak wcześniej występujące wydłużenie odstępu QT i hipokaliemia stwierdzano przypadki wydłużenia odstępu QT i zaburzenia rytmu serca typu torsade de pointes.
Nie ustalono dotychczas bezpieczeństwa i skuteczności leczenia u pacjentów z neurogenną przyczyną nadreaktywności mięśnia wypieracza pęcherza moczowego.
Obrzęk naczynioruchowy z niedrożnością dróg oddechowych odnotowano u niektórych pacjentów leczonych solifenacyny bursztynianem. Jeśli u pacjenta wystąpi obrzęk naczynioruchowy, należy przerwać przyjmowania solifenacyny bursztynianu i zastosować odpowiednią terapię i (lub) działania.
U niektórych pacjentów leczonych solifenacyny bursztynianem opisywano reakcje anafilaktyczne. U pacjentów, u których wystąpią reakcje anafilaktyczne należy odstawić solifenacyny bursztynian i podjąć odpowiednie leczenie i (lub) działania.
Maksymalny efekt stosowania leku Asolfen można ustalić najwcześniej po 4 tygodniach jego stosowania.
Laktoza Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Interakcje farmakodynamiczne
Jednoczesne leczenie innymi produktami leczniczymi o właściwościach antycholinergicznych może spowodować silniejszy skutek terapeutyczny i nasilać działania niepożądane. Przed rozpoczęciem terapii innym lekiem antycholinergicznym należy zachować odstęp około jednego tygodnia po zakończeniu leczenia produktem leczniczym Asolfena. Działanie terapeutyczne solifenacyny może być ograniczone w przypadku jednoczesnego stosowania agonistów receptorów cholinergicznych. Solifenacyna może obniżać skuteczność produktów leczniczych, które pobudzają perystaltykę przewodu pokarmowego, takich jak metoklopramid i cisapryd.
Interakcje farmakokinetyczne
Badania in vitro wykazały, iż w stężeniach terapeutycznych solifenacyna nie hamuje cytochromów

CYP1A1/2, 2C9, 2C19, 2D6 ani 3A4 pochodzących z mikrosomów komórek ludzkiej wątroby. Z tego względu zmiana klirensu produktów leczniczych metabolizowanych przez enzymy CYP pod wpływem solifenacyny jest mało prawdopodobna.
Wpływ innych produktów leczniczych na farmakokinetykę solifenacyny
Solifenacyna metabolizowana jest przez cytochrom CYP3A4. Jednoczesne podawanie ketokonazolu (200 mg na dobę), silnego inhibitora cytochromu CYP3A4, powodowało dwukrotny wzrost wartości AUC solifenacyny, podczas gdy ketokonazol w dawce 400 mg na dobę powodował trzykrotny wzrost tej wartości. Maksymalna dawka produktu leczniczego Asolfena powinna być ograniczona do 5 mg w przypadku jednoczesnego stosowania ketokonazolu lub terapeutycznych dawek innych silnych inhibitorów cytochromu CYP3A4 (np. rytonawiru, nelfinawiru, itrakonazolu) (patrz punkt 4.2). Jednoczesne leczenie solifenacyną i silnym inhibitorem cytochromu CYP3A4 jest przeciwwskazane u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek lub umiarkowaną niewydolnością wątroby.
Wpływ indukcji enzymów na farmakokinetykę solifenacyny i jej metabolitów ani wpływ substratów cytochromu CYP3A4 o wyższym powinowactwie na ekspozycję na solifenacynę nie był badany. Ponieważ solifenacyna metabolizowana jest przez cytochrom CYP3A4, możliwe są interakcje farmakokinetyczne z innymi substratami cytochromu CYP3A4 o wyższym powinowactwie (np. werapamilem, diltiazemem) i induktorami cytochrom CYP3A4 (np. ryfampicyną, fenytoiną, karbamazepiną).
Wpływ solifenacyny na farmakokinetykę innych produktów leczniczych
Doustne leki antykoncepcyjne Przyjęcie Asolfeny nie spowodowało wystąpienia interakcji farmakokinetycznych solifenacyny ze złożonymi doustnymi środkami antykoncepcyjnymi (etynyloestradiol + lewonorgestrel).
Warfaryna Przyjmowanie Asolfeny nie powodowało zmian farmakokinetyki R-warfaryny ani S-warfaryny, ani ich wpływu na czas protrombinowy.
Digoksyna Nie wykazano wpływu przyjmowania leku Asolfena na farmakokinetykę digoksyny.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża
Brak danych klinicznych dotyczących kobiet, które zaszły w ciążę w okresie przyjmowania solifenacyny. Badania na zwierzętach nie wskazują na bezpośredni szkodliwy wpływ tego produktu leczniczego na płodność, rozwój zarodka/płodu czy poród (patrz punkt 5.3). Potencjalne zagrożenie dla ludzi nie jest znane. Należy zachować ostrożność podczas przepisywania tego leku kobietom ciężarnym.
Karmienie piersią
Brak danych dotyczących wydzielania solifenacyny do mleka kobiecego. U myszy stwierdzono, że solifenacyna i (lub) jej metabolity przenikają do mleka matek karmiących i niekorzystnie, w zależności od dawki, hamują rozwój mysich noworodków (patrz punkt 5.3). Dlatego należy unikać stosowania leku Asolfena w okresie karmienia piersią.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Ponieważ solifenacyna, podobnie jak inne leki antycholinergiczne, może powodować nieostre widzenie oraz, niezbyt często, senność i uczucie zmęczenia (patrz punkt 4.8 „Działania niepożądane”), może ona mieć negatywny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.

4.8 Działania niepożądane

Podsumowanie profilu bezpieczeństwa Ze względu na działanie farmakologiczne solifenacyny, Asolfena może powodować działania niepożądane antycholinergiczne, (zwykle) o łagodnym lub umiarkowanym nasileniu. Częstość występowania działań niepożądanych antycholinergicznych jest zależna od dawki.
Najczęściej zgłaszanym działaniem niepożądanym podczas leczenia solifenacyną była suchość w jamie ustnej. Występowała ona u 11% pacjentów przyjmujących dawkę 5 mg raz dziennie, u 22% pacjentów przyjmujących dawkę 10 mg na dobę i u 4% pacjentów przyjmujących placebo. Suchość w jamie ustnej zwykle charakteryzowała się nasileniem łagodnym i tylko w nielicznych przypadkach prowadziła do przerywania leczenia. Ogólnie poziom przestrzegania zasad przyjmowania tego produktu leczniczego był bardzo wysoki (około 99%), przy czym około 90% pacjentów leczonych solifenacyną ukończyło pełen 12-tygodniowy okres leczenia w ramach badania.
Tabelaryczne przedstawienie działań niepożądanych Częstotliwości są określone jako: - Bardzo często (≥1/10) - Często (1/100 do <1/10) - Niezbyt często ( 1/1000 do <1/100) - Rzadko (1/10 000 do <1/1 000) - Bardzo rzadko (<1/10 000) - Częstość nieznana (nie można oszacować na podstawie dostępnych danych)
W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania, objawy niepożądane wymieniono zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.
Klasyfikacja MedDRA dotycząca układów narządowych Bardzo często Często Niezbyt często Rzadko Bardzo rzadko Częstość nieznana Zakażenia i zakażenia pasożytnicze
dróg moczowych, zapalenie pęcherza moczowego
Zaburzenia układu immunologicz nego
anafilaktyczna* Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
apetyt Hiperkaliemia* Zaburzenia psychiczne
Stan splątania* Majaczenie* Zaburzenia ukłądu nerwowego
zaburzenia smaku Zawroty głowy*, Ból głowy*


Zaburzenia oka
ne widzenie Suchość oczu Jaskra* Zaburzenia serca
komorowy (torsades de pointes)*, Wydłużenie odstępu QT w elektrokardiogra mie* Migotanie przedsionków* Kołatanie serca* Tachykardia* Zaburzenia układu oddechowego klatki piersiowej i śródpiersia
Zaburzenia żołądka i jelit Suchość w jamie ustnej Zaparcia, nudności, niestrawn ość, bóle brzucha Choroba refluksowa żołądkowo- przełykowa, suchość gardła Niedrożn- ość okrężnicy, kamienie kałowe, wymioty*
jelit* Dyskomfort w jamie brzusznej* Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
czynnosci wątroby* Nieprawidłowe wyniki badań czynnościowych wątroby* Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
wysypka*, Rumień wielopostaci- owy*, pokrzywka*, obrzęk naczynioru- chowy* Złuszczające zapalenie skóry* Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej
mięśni* Zaburzenia nerek i dróg moczowych
oddawaniu moczu Zatrzyma- nie moczu
czynności nerek* Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
obrzęk obwodowy
*obserwowano po wprowadzeniu do obrotu
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania

Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel: + 48 22 49 21 301 Fax: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Objawy Przedawkowanie solifenacyny bursztynianu może potencjalnie skutkować ciężkimi działaniami antycholinergicznymi. Najwyższa dawka solifenacyny bursztynianu przypadkowo podana jednemu pacjentowi wyniosła 280 mg w okresie 5 godzin. Spowodowała ona zmiany stanu psychicznego, które nie wymagały hospitalizacji.
Leczenie W przypadku przedawkowania solifenacyny bursztynianu pacjent powinien być leczony węglem aktywowanym. Przydatne jest płukanie żołądka, pod warunkiem, że zostanie przeprowadzone w ciągu
Jak w przypadku innych leków antycholinergicznych, objawy można leczyć w następujący sposób: - Ciężkie skutki działania antycholinergiczne, takie jak halucynacje lub wyraźne pobudzenie: leczenie fizostygminą lub karbacholem. - Drgawki lub wyraźne pobudzenie: leczenie benzodiazepinami. - Niewydolność oddechowa: leczenie sztuczną wentylacją. - Tachykardia: leczenie beta-blokerami. - Zatrzymanie moczu: leczenie cewnikowaniem. - Rozszerzenie źrenic: należy leczyć kroplami do oczu z pilokarpiną i (lub) należy umieścić pacjenta w ciemnym pomieszczeniu.
Podobnie jak w przypadku innych produktów leczniczych przeciwmuskarynowych, w przypadku przedawkowania szczególną uwagę należy poświęcić pacjentom z rozpoznanym ryzykiem wydłużenia odstępu QT (tj. pacjentom z hipokaliemią, bradykardią i pacjentom, którzy jednocześnie przyjmują produkty lecznicze o znanym działaniu wydłużającym odstęp QT) i niektórymi schorzeniami serca (tj. niedokrwieniem mięśnia sercowego, zaburzeniami rytmu serca, zastoinową niewydolnością serca).

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: leki urologiczne, spazmolityki, kod ATC: G04BD08
Mechanizm działania
Solifenacyna jest kompetycyjnym swoistym antagonistą receptora cholinergicznego.
Pęcherz moczowy jest unerwiony przez parasympatyczne nerwy cholinergiczne. Acetylocholina powoduje skurcz mięśni gładkich wypieracza za pośrednictwem receptorów muskarynowych, głównie podtypu M3. Badania farmakologiczne in vitro i in vivo wykazały, że solifenacyna jest kompetycyjnym inhibitorem podtypu M3 receptorów muskarynowych. Ponadto wykazano, że

solifenacyna jest swoistym antagonistą receptorów muskarynowych, charakteryzując się jednocześnie niskim powinowactwem lub brakiem powinowactwa do różnych innych badanych receptorów i kanałów jonowych.
Działanie farmakodynamiczne
Leczenie solifenacyną w dawkach 5 mg i 10 mg na dobę badano w szeregu randomizowanych kontrolowanych badań klinicznych prowadzonych metodą podwójnie ślepej próby, z udziałem mężczyzn i kobiet z nadreaktywnym pęcherzem moczowym.
Jak widać w poniższej tabeli, solifenacyna zarówno w dawce 5 mg jak i 10 mg powodowała statystycznie znamienną poprawę zarówno pierwszorzędowych jak i drugorzędowych punktów końcowych w porównaniu z placebo. Skuteczność działania produktu leczniczego obserwowano w ciągu jednego tygodnia od rozpoczęcia leczenia, a ulegała ona stabilizacji w okresie 12 tygodni. Długoterminowe badanie prowadzone metodą próby otwartej wykazało, że skuteczność leczenia utrzymywała się przez co najmniej 12 miesięcy. U około 50% pacjentów cierpiących na nietrzymanie moczu przed leczeniem po 12 tygodniach leczenia epizody nietrzymania moczu nie występowały, a ponadto 35% pacjentów osiągnęło częstość mikcji niższą niż 8 dziennie. Leczenie objawów pęcherza nadreaktywnego wywarło także korzystny wpływ na szereg parametrów oceny jakości życia, takich jak postrzeganie ogólnego stanu zdrowia, wpływ nietrzymania moczu, ograniczenia pełnionych ról, ograniczenia towarzyskie, emocje, nasilenie objawów, miary nasilenia objawów oraz jakości snu i witalności.
Wyniki (dane łączne) czterech kontrolowanych badań fazy III oceniających leczenie trwające w okresie 12 tygodni

Placebo Solifenacyny bursztynian Solifenacyny bursztynian dobę Tolterodyna razy na dobę Liczbamikcji/24 h Średnia wartość wyjściowa Średnia redukcja w stosunku do wartości wyjściowej % zmiany względem wartości n Wartość p* 11,9 1,4
12% 12,1 2,3
19% <0,001 11,9 2,7
23% <0,001 12,1 1,9
16% 0,004 Liczba epizodów naglącego parcia na mocz/24 h
Średnia wartość wyjściowa Średnia redukcja w stosunku do wartości wyjściowej % zmiany względem wartości n Wartość p* 6,3
2,0 32% 5,9
2,9 49% <0,001 6,2
3,4 55% <0,001 5,4
2,1 39% 0,031 Liczba epizodów nietrzymania moczu/24 h Średnia wartość wyjściowa Średnia redukcja w stosunku do wartości wyjściowej % zmiany względem wartości n Wartość p* 2,9
1,1 38% 2,6
1,5 58% <0,001 2,9
1,8 62% <0,001 2,3
1,1 48% 0,009 Liczba epizodów nykturii/24 h Średnia wartość wyjściowa 1,8 2,0 1,8 1,9

Średnia redukcja w stosunku do wartości wyjściowej % zmiany względem wartości n Wartość p*
0,4 22%
0,6 30% 0,025
0,6 33% <0,001
0,5 26% 0,199 Objętość moczu/mikcja Średnia wartość wyjściowa Średnia redukcja w stosunku do wartości wyjściowej % zmiany względem wartości n Wartość p*
5%
21% <0,001
26% <0,001
16% <0,001 Liczba wkładek/24 h Średnia wartość wyjściowa Średnia redukcja w stosunku do wartości wyjściowej % zmiany względem wartości n Wartość p*

3.0

0,8 27%

2.8

1,3 46% <0,001

2.7

1,3 48% <0,001

2.7

1,0 37% 0,010
Uwaga: W 4 kluczowych badaniach stosowano solifenacyny bursztynian w postaci tabletek powlekanych o mocy 10 mg i placebo. W dwóch spośród tych 4 badań stosowano także solifenacyny bursztynian w postaci tabletek powlekanych o mocy 5 mg, a jedno z badań obejmowało także tolterodynę w dawce 2 mg dwa razy na dobę.
Nie wszystkie parametry i grupy lecznicze oceniano w każdym poszczególnym badaniu. Dlatego podane liczby pacjentów mogą się różnić w zależności od parametru i grupy leczniczej.
* Wartość p dla porównania parami z placebo

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie
Po przyjęciu tabletek solifenacyny bursztynian osiąga maksymalne stężenie w osoczu (C max ) po 3 do 8 godzin. Czas t max
max
się proporcjonalnie do dawki w przedziale od 5 do 40 mg. Całkowita biodostępność wynosi około 90%. Spożycie posiłku nie wpływa na wartości C max i AUC dla solifenacyny.
Dystrybucja
Pozorna objętość dystrybucji solifenacyny po podaniu dożylnym wynosi około 600 L. Solifenacyna jest w dużym stopniu (w około 98%) związana z białkami osocza, głównie z kwaśną α1-glikoproteiną.
Metabolizm
Solifenacyna jest w znacznym stopniu metabolizowana przez wątrobę, głównie przez cytochrom P450 3A4 (CYP3A4). Jednak istnieją alternatywne szlaki metaboliczne, które mogą się przyczyniać do metabolizmu solifenacyny. Klirens ogólnoustrojowy solifenacyny wynosi około 9,5 l/h, a końcowy okres półtrwania solifenacyny wynosi około 45-68 godzin. Po doustnym podaniu, oprócz solifenacyny, w osoczu zidentyfikowano jeden metabolit aktywny farmakologicznie (4R- hydroksysolifenacyna) i 3 metabolity nieaktywne (N-glukuronid, N-tlenek i 4R- hydroksy-N-tlenek solifenacyny).


Eliminacja
Po jednorazowym podaniu 10 mg solifenacyny znakowanej węglem 14 C około 70% radioaktywności wykryto w moczu, a 23% radioaktywności - w kale, w ciągu 26 dni. Około 11% radioaktywności w moczu jest odzyskiwane w postaci niezmienionej substancji czynnej; około 18% jako N-tlenek, 9% jako 4R-hydroksy- N-tlenek i 8% jako 4R-hydroksysolifenacyna (aktywny metabolit).
Liniowość/nieliniowość
W zakresie dawek terapeutycznych farmakokinetyka produktu leczniczego ma charakter liniowy.
Szczególne grupy pacjentów
Pacjenci w podeszłym wieku Nie jest wymagane dostosowanie dawki produktu leczniczego w zależności od wieku pacjenta. Badania przeprowadzone w grupie osób w podeszłym wieku wykazały, że ekspozycja na solifenacynę po podaniu solifenacyny bursztynianu (5 mg i 10 mg raz na dobę), wyrażona w postaci AUC, u zdrowych osób w podeszłym wieku (65 - 80 lat) i u zdrowych osób młodych (poniżej 55 roku życia) była podobna. Średnia szybkość wchłaniania wyrażona jako t max
w podeszłym wieku, a końcowy okres półtrwania w tej grupie pacjentów był o około 20% dłuższy. Te niewielkie różnice uznano za nieistotne klinicznie.
Nie ustalono parametrów farmakokinetycznych solifenacyny u dzieci i młodzieży.
Płeć Płeć pacjenta nie ma wpływu na farmakokinetykę solifenacyny.
Rasa Rasa pacjenta nie ma wpływu na farmakokinetykę solifenacyny.
Zaburzenia czynności nerek Wartości AUC i C max
różniły się znacząco od wartości stwierdzanych u zdrowych ochotników. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min) ekspozycja na solifenacynę była znamiennie większa niż w grupie kontrolnej, przy czym wartość C max
a t½ o ponad 60%. Zaobserwowano statystycznie istotny związek między klirensem kreatyniny, a solifenacyny. Nie badano farmakokinetyki produktu leczniczego u pacjentów poddawanych hemodializom.
Zaburzenia czynności wątroby U pacjentów z umiarkowaną niewydolnością wątroby (punktacja w skali Childa-Pughaod 7 do 9), wartość C max
farmakokinetyki solifenacyny u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Dane przedkliniczne uzyskane w oparciu o konwencjonalne badania farmakologiczne dotyczące bezpieczeństwa stosowania, toksycznoścć dawek wielokrotnych, płodność, rozwój zarodka i płodu, genotoksyczność i potencjał rakotwórczy nie wykazały szczególnego ryzyka dla ludzi. W badaniu dotyczącym rozwoju w okresie prenatalnym i postnatalnym, przeprowadzonym na myszach, leczenie solifenacyną prowadzone u samicy podczas laktacji spowodowało zależne od dawki obniżenie odsetka przeżywających młodych, obniżenie ich masy ciała i wolniejszy rozwój fizyczny, na poziomie istotnym klinicznie. Zależną od dawki zwiększoną śmiertelność bez wcześniejszych objawów klinicznych obserwowano u młodych myszy leczonych od 10. lub 21. dnia po urodzeniu, po podaniu

dawek wywierających działanie farmakologiczne, przy czym w obu grupach umieralność była wyższa niż u osobników dorosłych. U młodych myszy leczonych od 10. dnia po urodzeniu ekspozycja w osoczu była wyższa niż u myszy dorosłych. Od dnia 21. systemowa ekspozycja na produkt leczniczy była porównywalna do ekspozycji stwierdzanej u myszy dorosłych. Znaczenie kliniczne podwyższonej umieralności młodych myszy nie jest znane.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Rdzeń tabletki: Laktoza jednowodna Powidon K25 Magnezu stearynian
Otoczka tabletki: Hypromeloza 6 mPa s Talk Tytanu dwutlenek (E 171) Triacetyna Żelaza tlenek czerwony (E 172) (tylko w tabletkach 10 mg)

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

Pojemnik HDPE po pierwszym otwarciu Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C. Okres ważności po pierwszym otwarciu: 12 miesięcy.

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Produkt nie wymaga specjalnych warunków przechowywania.
Warunki przechowywania po pierwszym otwarciu produktu leczniczego, patrz punkt 6.3.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blistry z folii PVC/PVDC/Aluminium w tekturowym opakowaniu: 10, 30, 50, 60, 90 lub 100 tabletek powlekanych w opakowaniu
Pojemnik z HDPE, z zamknięciem z PP:
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do

stosowania
Brak szczególnych wymagań.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU
KRKA, d.d., Novo mesto, Šmarješka cesta 6, 8501 Novo mesto, Słowenia

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
27.10.2020