Symbicort
Budesonidum + Formoteroli fumaras dihydricus
Aerozol inhalacyjny, zawiesina (160 mcg + 4,5 mcg)/dawkę inh. | Budesonidum 160 mcg/dawkę inh. + Formoteroli fumaras dihydricus 4,5 mcg/dawkę inh.
AstraZeneca Dunkerque Production, Francja
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Symbicort, (160 mikrogramów + 4,5 mikrograma)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina Budesonidum + Formoteroli fumaras dihydricus
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. • Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. • W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. • Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. • Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki:
Lek Symbicort jest lekiem w inhalatorze, który jest stosowany w leczeniu objawów przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) u dorosłych w wieku 18 lat i powyżej. POChP jest przewlekłą chorobą dróg oddechowych w płucach, która często jest spowodowana paleniem papierosów. Symbicort zawiera dwie różne substancje lecznicze: budezonid oraz formoterolu fumaran dwuwodny.
• Budezonid należy do grupy leków nazywanych kortykosteroidami. Lek działa przez zmniejszanie i zapobieganie obrzękowi i stanowi zapalnemu w płucach. • Formoterolu fumaran dwuwodny należy do grupy leków nazywanych długo działającymi agonistami receptorów beta 2 -adrenergicznych lub lekami rozszerzającymi oskrzela. Jego działanie polega na rozkurczeniu mięśni w drogach oddechowych, co umożliwia łatwiejsze oddychanie.
Leku nie należy stosować jako inhalatora do doraźnego leczenia objawów.
Kiedy nie stosować leku Symbicort: • jeśli pacjent ma uczulenie na budezonid, formoterol lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Symbicort należy porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą, jeśli u pacjenta występuje: • cukrzyca • zakażenie płuc • wysokie ciśnienie tętnicze lub kiedykolwiek w przeszłości występowały choroby serca (w tym zaburzenia rytmu serca, bardzo szybka akcja serca, zwężenie tętnic lub niewydolność serca) • zaburzenia czynności tarczycy lub nadnerczy • małe stężenie potasu we krwi • ciężkie choroby wątroby. Jeśli u pacjenta wystąpi nieostre widzenie lub inne zaburzenia widzenia, należy skontaktować się z lekarzem.
Dzieci i młodzież Nie zaleca się stosowania leku Symbicort u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.
Symbicort a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Szczególnie należy poinformować lekarza lub farmaceutę o stosowaniu któregokolwiek z następujących leków: • Leki blokujące receptory β-adrenergiczne (takie jak atenolol lub propranolol, stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego), również w postaci kropli do oczu (takie jak tymolol stosowany w leczeniu jaskry). • Leki stosowane w przypadku przyspieszonej lub niemiarowej czynności serca (takie jak chinidyna). • Leki takie jak digoksyna, często stosowane w leczeniu niewydolności serca. • Leki moczopędne (takie jak furosemid), stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego. • Steroidy stosowane doustnie (takie jak prednizolon). • Pochodne ksantyny (np. teofilina lub aminofilina). Są to leki często stosowane w leczeniu POChP lub astmy. • Inne leki rozszerzające oskrzela (takie jak salbutamol). • Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (takie jak amitryptylina) oraz lek przeciwdepresyjny nefazodon. • Leki z grupy fenotiazyny (takie jak chloropromazyna i prochlorperazyna). • Leki nazywane inhibitorami proteazy HIV (takie jak rytonawir) stosowane w leczeniu zakażenia HIV. • Leki stosowane w zakażeniach (takie jak ketokonazol, itrakonazol, worykonazol, pozakonazol, klarytromycyna i telitromycyna). • Leki stosowane w chorobie Parkinsona (takie jak lewodopa). • Leki stosowane w chorobach tarczycy (takie jak lewotyroksyna).
Osoba przyjmująca którykolwiek z wymienionych leków lub mająca wątpliwości co do stosowania innych leków, powinna skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem leku Symbicort.
Należy także poinformować lekarza lub farmaceutę o planowanym poddaniu się znieczuleniu ogólnemu w związku z zabiegiem chirurgicznym lub stomatologicznym.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność • Jeżeli pacjentka jest w ciąży lub planuje ciążę, powinna powiedzieć o tym lekarzowi przed zastosowaniem leku Symbicort - nie należy stosować leku Symbicort bez zalecenia lekarza. • Jeżeli pacjentka leczona lekiem Symbicort zajdzie w ciążę, nie powinna przerywać przyjmowania leku Symbicort, lecz powinna niezwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym. • Pacjentka karmiąca piersią powinna porozmawiać z lekarzem prowadzącym przed zastosowaniem leku Symbicort.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Lek Symbicort nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów, posługiwania się narzędziami i obsługiwania maszyn.
• Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. • Ważne jest, aby stosować lek Symbicort codziennie, nawet jeśli w danym czasie nie występują u pacjenta objawy POChP.
Zazwyczaj stosowana dawka leku to 2 inhalacje dwa razy na dobę. Nie zaleca się stosowania leku Symbicort u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.
Jeśli pacjent stosuje steroidy w postaci tabletek na POChP, wprowadzając lek Symbicort lekarz może zmniejszyć liczbę przyjmowanych tabletek doustnych steroidów. Jeśli pacjent stosuje doustne steroidy w postaci tabletek przez dłuższy czas, lekarz może od czasu do czasu zalecić wykonanie badań krwi. Po zmniejszeniu dawki doustnych steroidów pacjent może poczuć się gorzej, a nawet mogą nasilić się u niego objawy ze strony układu oddechowego. Mogą wystąpić objawy, takie jak zatkany nos, katar, osłabienie lub bóle mięśni lub stawów i wysypka (wyprysk). Jeśli którekolwiek z wymienionych objawów niepokoją pacjenta lub wystąpią objawy, takie jak ból głowy, zmęczenie, nudności lub wymioty, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Konieczne może być zastosowanie innych leków, jeśli wystąpią objawy alergii lub zapalenia stawów. Jeśli pacjent ma wątpliwości dotyczące dalszego stosowania leku Symbicort, powinien skonsultować się z lekarzem.
Lekarz może rozważyć dodanie steroidów w postaci tabletek do zwykle stosowanego leczenia w okresach stresu (np. zakażenie w obrębie klatki piersiowej lub przed zabiegiem chirurgicznym).
Ważne informacje dotyczące objawów POChP Jeżeli podczas stosowania leku Symbicort u pacjenta wystąpi duszność lub świsty, należy kontynuować stosowanie leku Symbicort, ale należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem, ponieważ może być konieczne zastosowanie dodatkowego leczenia.
Należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, jeżeli: • U pacjenta wystąpiły trudności w oddychaniu lub często budzi się w nocy z powodu uczucia braku tchu. • Pacjent ma uczucie ucisku w klatce piersiowej rano po wstaniu lub uczucie ucisku w klatce piersiowej utrzymuje się dłużej niż zwykle. • Wymienione objawy mogą oznaczać niedostateczną kontrolę POChP i może być konieczne natychmiastowe zastosowanie innego lub dodatkowego leczenia.
Pacjentom chorym na POChP, lekarz prowadzący może przepisać również inne leki rozszerzające oskrzela, na przykład leki przeciwcholinergiczne (takie jak bromek tiotropiowy oraz bromek ipratropiowy).
Informacje na temat leku Symbicort • Przed rozpoczęciem stosowania leku Symbicort należy go wyjąć z opakowania foliowego. Wyrzucić opakowanie foliowe oraz znajdujący się wewnątrz środek osuszający. Jeżeli środek osuszający wydostał się na zewnątrz woreczka, w którym się znajduje, nie używać inhalatora. • Po wyjęciu inhalatora z folii można go używać przez 3 miesiące. Wpisać termin ważności (3 miesiące po otwarciu opakowania foliowego) na etykiecie inhalatora, co pomoże zapamiętać, kiedy konieczne będzie zaprzestanie używania inhalatora. • Części inhalatora są pokazane na rysunku. Inhalator jest już zmontowany w opakowaniu. Nie należy go rozkładać na części. Jeżeli pojemnik się poluzuje, zamocować go z powrotem w inhalatorze i dalej używać inhalatora.
Przygotowywanie inhalatora Symbicort do użycia Inhalator należy przygotować do użycia w następujących sytuacjach: • W przypadku używania nowego inhalatora Symbicort po raz pierwszy. • Jeżeli inhalator nie był używany przez więcej niż 7 dni. • Jeżeli inhalator został upuszczony.
W celu przygotowania inhalatora do użycia należy postępować według poniższej instrukcji:
Używanie inhalatora W celu wykonania inhalacji należy za każdym razem postępować zgodnie z poniższymi poleceniami.
Używanie komory inhalacyjnej
Lekarz, pielęgniarka lub farmaceuta może zasugerować użycie komory inhalacyjnej (np. AeroChamber Plus Flow Vu lub AeroChamber Plus). Należy postęp ować zgodnie z instrukcjami zawartymi w ulotce dołączonej do opakowania komory inhalacyjnej.
Czyszczenie inhalatora Symbicort • Należy przecierać wewnętrzną i zewnętrzną powierzchnię ustnika suchą ściereczką co najmniej raz na tydzień. • Nie należy stosować wody lub innych płynów i nie należy odłączać pojemnika z lekiem od inhalatora.
Skąd można wiedzieć, kiedy należy wymienić lek Symbicort na nowy? • Licznik u góry inhalatora pokazuje, ile rozpyleń zostało w inhalatorze Symbicort. Na początku pokazuje
• Za każdym razem, gdy pacjent przyjmuje dawkę lub wykonuje rozpylenie w powietrze, strzałka przesuwa się, odliczając do zera („0”). • Gdy strzałka znajdzie się w części zaznaczonej na żółto, oznacza to, że pozostało około 20 rozpyleń.
• Gdy strzałka dojdzie do „0”, należy zaprzestać stosowania inhalatora Symbicort. Może się wydawać, że inhalator nie jest pusty i że dalej działa. Jednak w przypadku kontynuacji jego stosowania pacjent nie otrzyma prawidłowej dawki leku.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Symbicort W przypadku zastosowania większej niż zalecana dawki leku Symbicort należy zwrócić się o poradę do lekarza lub farmaceuty. Mogą się pojawić następujące objawy: drżenia, bóle głowy i przyspieszenie akcji serca.
Pominięcie zastosowania leku Symbicort • W przypadku pominięcia dawki leku należy przyjąć ją natychmiast po przypomnieniu sobie o niej. Jeżeli jednak zbliża się czas przyjęcia kolejnej dawki, należy pominąć opuszczoną dawkę. • Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie stosowania leku Symbicort Przed przerwaniem stosowania leku Symbicort należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Przerwanie stosowania leku Symbicort może spowodować pogorszenie objawów POChP.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Jak każdy lek, ten lek może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Należy natychmiast przerwać stosowanie leku Symbicort i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, jeśli u pacjenta wystąpią następujące objawy: • Obrzęk twarzy, zwłaszcza wokół ust (języka i (lub) gardła i (lub) trudności w przełykaniu), wysypka lub pokrzywka występująca jednocześnie z trudnościami w oddychaniu (obrzęk naczynioruchowy) i (lub) nagle występujące uczucie osłabienia (zasłabnięcie). Może to wskazywać na wystąpienie reakcji uczuleniowej. Występuje ona rzadko, u mniej niż 1 na 1000 pacjentów.
• Nagłe nasilenie świstów oskrzelowych i duszności występujące natychmiast po inhalacji leku. Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy natychmiast przerwać stosowanie leku Symbicort i zastosować inhalator doraźny. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, ponieważ może być konieczna zmiana leczenia. Objawy takie występują bardzo rzadko, u mniej niż 1 pacjenta na 10 000.
Inne możliwe działania niepożądane: Często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 pacjentów) • Kołatanie serca (uczucie odczuwania bicia serca), drżenia. Jeżeli wystąpią takie objawy, są one zazwyczaj łagodne i zwykle ustępują w czasie dalszego stosowania leku Symbicort. • Pleśniawki (zakażenie grzybicze) w jamie ustnej. Wystąpienie pleśniawek jest mniej prawdopodobne, jeśli pacjent po zastosowaniu leku Symbicort wypłucze jamę ustną wodą. • Lekkie podrażnienie gardła, kaszel i chrypka. • Bóle głowy. • Zapalenie płuc (zakażenie płuc) u pacjentów z POChP. Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli którykolwiek z poniższych objawów wystąpi podczas stosowania leku Symbicort; mogą to być objawy zakażenia płuc: • Gorączka lub dreszcze. • Zwiększenie wytwarzania śluzu, zmiana barwy śluzu. • Nasilenie kaszlu lub zwiększone trudności w oddychaniu.
Niezbyt często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów) • Niepokój, nerwowość lub pobudzenie. • Zaburzenia snu. • Uczucie zawrotów głowy. • Nudności (mdłości). • Przyspieszone bicie serca. • Siniaki na skórze. • Kurcze mięśni. • Nieostre widzenie.
Rzadko (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 1000 pacjentów) • Wysypka, świąd. • Skurcz oskrzeli (skurcz mięśni dróg oddechowych objawiający się świstami). Jeśli świsty wystąpią bezpośrednio po zastosowaniu leku, należy przerwać stosowanie leku Symbicort i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. • Małe stężenie potasu we krwi. • Nierówne bicie serca.
Bardzo rzadko (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów) • Depresja. • Zmiany zachowania, szczególnie u dzieci. • Ból lub uczucie ucisku w klatce piersiowej (objawy dławicy piersiowej). • Zwiększone stężenie cukru (glukozy) we krwi. • Zaburzenia smaku, takie jak nieprzyjemny smak w ustach. • Zmiany ciśnienia krwi.
Wziewne glikokortykosteroidy mogą wpływać na wytwarzanie hormonów steroidowych w organizmie, szczególnie jeśli są stosowane długotrwale w dużych dawkach. Do objawów należą: • zmiany gęstości mineralnej kości (rozrzedzenie kości) • zaćma (zmętnienie soczewki w oku) • jaskra (podwyższenie ciśnienia w oku) • spowolnienie tempa wzrostu u dzieci i młodzieży • działanie na nadnercza (małe gruczoły położone w pobliżu nerek).
Prawdopodobieństwo wystąpienia tych objawów jest znacznie mniejsze podczas stosowania glikokortykosteroidów wziewnych niż podczas zażywania glikokortykosteroidów w tabletkach.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, lub farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
• Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. • Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie, tekturowym pudełku i na folii po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca. • Podobnie jak w przypadku większości leków wziewnych w pojemnikach pod ciśnieniem, efekt tego leku może zmniejszyć się, gdy pojemnik jest zimny. Aby uzyskać najlepsze rezultaty, lek ten powinien być przechowywany przed użyciem w temperaturze pokojowej. Nie przechowywać w lodówce ani nie zamrażać. Chronić przed mrozem i bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. • Po wyjęciu inhalatora z folii można go używać przez 3 miesiące. Wpisać termin ważności (3 miesiące po otwarciu opakowania foliowego) na etykiecie inhalatora, co pomoże zapamiętać, kiedy konieczne będzie zaprzestanie używania urządzenia. • Po użyciu inhalatora należy zawsze ponownie założyć mocno wieczko ochronne na ustnik i zatrzasnąć we właściwej pozycji. • Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko. Ostrzeżenie: Pojemnik zawiera płyn pod ciśnieniem. Nie wystawiać na działanie temperatury przekraczającej 50°C. Nie przedziurawiać pojemnika. Nawet jeśli pojemnik wydaje się pusty, nie należy go zgniatać, dziurawić czy palić.
Co zawiera lek Symbicort Substancjami czynnymi leku są budezonid i formoterolu fumaran dwuwodny. Każde rozpylenie (dawka inhalacyjna) leku Symbicort zawiera 160 mikrogramów budezonidu i 4,5 mikrograma formoterolu fumaranu dwuwodnego. Pozostałe składniki leku to: apafluran (HFA 227), powidon i makrogol. Inhalator nie zawiera chlorofluorowęglanów.
Jak wygląda lek Symbicort i co zawiera opakowanie Symbicort to lek w inhalatorze. Pojemnik ciśnieniowy, z dołączonym wskaźnikiem dawki, zawiera białą zawiesinę do inhalacji. Pojemnik jest wyposażony w czerwony plastikowy dozownik z białym plastikowym ustnikiem i zintegrowanym szarym plastikowym wieczkiem ochronnym. Każdy inhalator zawiera 120 rozpyleń (dawek inhalacyjnych) po przygotowaniu go do użycia. Każdy inhalator jest pojedynczo zapakowany w opakowanie foliowe zawierające środek pochłaniający wilgoć.
Symbicort, (160 mikrogramów + 4,5 mikrograma)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina (Budesonidum + Formoteroli fumaras dihydricus) jest dostępny w opakowaniach zawierających jeden inhalator.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny: AstraZeneca AB Szwecja
Wytwórca: AstraZeneca Dunkerque Production Francja
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
Kraj Nazwa własna i moc produktu Austria Symbicort 160 Mikrogramm /4,5 Mikrogramm/Inhalation Druckgasinhalation, Suspension Belgia Symbicort 160 microgram /4,5 microgram/inhalatie, aërosol, suspensie Symbicort 160 microgrammes /4,5 microgrammes/inhalation, suspension pour inhalation en flacon pressurisé Symbicort 160 Mikrogramm /4,5 Mikrogramm/Inhalation, Druckgasinhalation, Suspension Bułgaria Симбикорт 160 микрограма /4,5 микрограма/впръскване Суспензия под налягане за инхалация Chorwacja Symbicort 160 mikrograma /4,5 mikrograma po potisku, stlačeni inhalat, suspenzija Cypr Symbicort 160 μικρογραμμάρια /4,5 μικρογραμμάρια/ψεκασμό Czechy Symbicort 160 mikrogramů /4,5 mikrogramů Dania Symbicort 160 mikrogram /4.5 mikrogram/inhalation Estonia Symbicort Finlandia Symbicort 160 mikrog /4.5 mikrog/inhalaatio Francja Symbicort 200 micro grammes /6 micro grammes par inhalation Niemcy Symbicort 160 Mikrogramm /4,5 Mikrogramm pro Inhalation Druckgasinhalation, Suspension Grecja Symbicort 160 μικρογραμμάρια /4,5 μικρογραμμάρια/ψεκασμό Węgry Symbicort 4,5 mikrogramm /160 mikrogramm túlnyomásos inhalációs szuszpenzió Islandia Symbicort 160 míkrógrömm /4,5 míkrógrömm/ inhalation Irlandia Symbicort 200 micrograms /6 micrograms/inhalation Włochy Symbicort 160 microgrammi /4,5 microgrammi/erogazione, sospensione pressurizzata per inalazione Łotwa Symbicort 160 mikrogrami /4.5 mikrogrami/ inhalācijā, izsmidzinājumā, aerosols inhalācijām zem spiediena Litwa Symbicort 160 mikrogramų/4,5 mikrogramo/išpurškime suslėgtoji įkvepiamoji suspensija Luksemburg Symbicort 160 microgrammes /4,5 microgrammes/inhalation, suspension pour inhalation en flacon pressurisé Malta Symbicort 200 micrograms /6 micrograms/inhalation Holandia Symbicort 200/6, 200 microgram /6 microgram/inhalatie Norwegia Symbicort 160 mikrogram /4.5 mikrogram/ inhalasjon Polska Symbicort Portugalia Symbicort 160 microgramas /4,5 microgramas/inalação Suspensão pressurizada para inalação Rumunia Symbicort 160 micrograme /4.5 micrograme/inhalaţie, suspensie de inhalat presurizată Słowacja Symbicort 160 mikrogamov /4,5 mikrogamov/inhalačná dávka Słowenia Symbicort 160 mikrogramov /4,5 mikrograma na vdih, inhalacijska suspenzija pod tlakom Hiszpania Symbicort 160 microgramos /4,5 microgramos/inhalación suspensión para inhalación en envase a presión Szwecja Symbicort 160 mikrogram /4.5 mikrogram/inhalation Wielka Brytania Symbicort 200 micrograms/6 micrograms per actuation pressurised inhalation, suspension
Data ostatniej aktualizacji ulotki: sierpień 2020
Symbicort, (160 mikrogramów + 4,5 mikrograma)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina Budesonidum + Formoteroli fumaras dihydricus
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. • Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. • W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. • Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. • Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki:
1. Co to jest lek Symbicort i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Symbicort
3. Jak stosować lek Symbicort
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Symbicort
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Symbicort i w jakim celu się go stosuje
Lek Symbicort jest lekiem w inhalatorze, który jest stosowany w leczeniu objawów przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) u dorosłych w wieku 18 lat i powyżej. POChP jest przewlekłą chorobą dróg oddechowych w płucach, która często jest spowodowana paleniem papierosów. Symbicort zawiera dwie różne substancje lecznicze: budezonid oraz formoterolu fumaran dwuwodny.
• Budezonid należy do grupy leków nazywanych kortykosteroidami. Lek działa przez zmniejszanie i zapobieganie obrzękowi i stanowi zapalnemu w płucach. • Formoterolu fumaran dwuwodny należy do grupy leków nazywanych długo działającymi agonistami receptorów beta 2 -adrenergicznych lub lekami rozszerzającymi oskrzela. Jego działanie polega na rozkurczeniu mięśni w drogach oddechowych, co umożliwia łatwiejsze oddychanie.
Leku nie należy stosować jako inhalatora do doraźnego leczenia objawów.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Symbicort
Kiedy nie stosować leku Symbicort: • jeśli pacjent ma uczulenie na budezonid, formoterol lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Symbicort należy porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą, jeśli u pacjenta występuje: • cukrzyca • zakażenie płuc • wysokie ciśnienie tętnicze lub kiedykolwiek w przeszłości występowały choroby serca (w tym zaburzenia rytmu serca, bardzo szybka akcja serca, zwężenie tętnic lub niewydolność serca) • zaburzenia czynności tarczycy lub nadnerczy • małe stężenie potasu we krwi • ciężkie choroby wątroby. Jeśli u pacjenta wystąpi nieostre widzenie lub inne zaburzenia widzenia, należy skontaktować się z lekarzem.
Dzieci i młodzież Nie zaleca się stosowania leku Symbicort u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.
Symbicort a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Szczególnie należy poinformować lekarza lub farmaceutę o stosowaniu któregokolwiek z następujących leków: • Leki blokujące receptory β-adrenergiczne (takie jak atenolol lub propranolol, stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego), również w postaci kropli do oczu (takie jak tymolol stosowany w leczeniu jaskry). • Leki stosowane w przypadku przyspieszonej lub niemiarowej czynności serca (takie jak chinidyna). • Leki takie jak digoksyna, często stosowane w leczeniu niewydolności serca. • Leki moczopędne (takie jak furosemid), stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego. • Steroidy stosowane doustnie (takie jak prednizolon). • Pochodne ksantyny (np. teofilina lub aminofilina). Są to leki często stosowane w leczeniu POChP lub astmy. • Inne leki rozszerzające oskrzela (takie jak salbutamol). • Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (takie jak amitryptylina) oraz lek przeciwdepresyjny nefazodon. • Leki z grupy fenotiazyny (takie jak chloropromazyna i prochlorperazyna). • Leki nazywane inhibitorami proteazy HIV (takie jak rytonawir) stosowane w leczeniu zakażenia HIV. • Leki stosowane w zakażeniach (takie jak ketokonazol, itrakonazol, worykonazol, pozakonazol, klarytromycyna i telitromycyna). • Leki stosowane w chorobie Parkinsona (takie jak lewodopa). • Leki stosowane w chorobach tarczycy (takie jak lewotyroksyna).
Osoba przyjmująca którykolwiek z wymienionych leków lub mająca wątpliwości co do stosowania innych leków, powinna skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem leku Symbicort.
Należy także poinformować lekarza lub farmaceutę o planowanym poddaniu się znieczuleniu ogólnemu w związku z zabiegiem chirurgicznym lub stomatologicznym.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność • Jeżeli pacjentka jest w ciąży lub planuje ciążę, powinna powiedzieć o tym lekarzowi przed zastosowaniem leku Symbicort - nie należy stosować leku Symbicort bez zalecenia lekarza. • Jeżeli pacjentka leczona lekiem Symbicort zajdzie w ciążę, nie powinna przerywać przyjmowania leku Symbicort, lecz powinna niezwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym. • Pacjentka karmiąca piersią powinna porozmawiać z lekarzem prowadzącym przed zastosowaniem leku Symbicort.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Lek Symbicort nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów, posługiwania się narzędziami i obsługiwania maszyn.
3. Jak stosować lek Symbicort
• Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. • Ważne jest, aby stosować lek Symbicort codziennie, nawet jeśli w danym czasie nie występują u pacjenta objawy POChP.
Zazwyczaj stosowana dawka leku to 2 inhalacje dwa razy na dobę. Nie zaleca się stosowania leku Symbicort u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.
Jeśli pacjent stosuje steroidy w postaci tabletek na POChP, wprowadzając lek Symbicort lekarz może zmniejszyć liczbę przyjmowanych tabletek doustnych steroidów. Jeśli pacjent stosuje doustne steroidy w postaci tabletek przez dłuższy czas, lekarz może od czasu do czasu zalecić wykonanie badań krwi. Po zmniejszeniu dawki doustnych steroidów pacjent może poczuć się gorzej, a nawet mogą nasilić się u niego objawy ze strony układu oddechowego. Mogą wystąpić objawy, takie jak zatkany nos, katar, osłabienie lub bóle mięśni lub stawów i wysypka (wyprysk). Jeśli którekolwiek z wymienionych objawów niepokoją pacjenta lub wystąpią objawy, takie jak ból głowy, zmęczenie, nudności lub wymioty, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Konieczne może być zastosowanie innych leków, jeśli wystąpią objawy alergii lub zapalenia stawów. Jeśli pacjent ma wątpliwości dotyczące dalszego stosowania leku Symbicort, powinien skonsultować się z lekarzem.
Lekarz może rozważyć dodanie steroidów w postaci tabletek do zwykle stosowanego leczenia w okresach stresu (np. zakażenie w obrębie klatki piersiowej lub przed zabiegiem chirurgicznym).
Ważne informacje dotyczące objawów POChP Jeżeli podczas stosowania leku Symbicort u pacjenta wystąpi duszność lub świsty, należy kontynuować stosowanie leku Symbicort, ale należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem, ponieważ może być konieczne zastosowanie dodatkowego leczenia.
Należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, jeżeli: • U pacjenta wystąpiły trudności w oddychaniu lub często budzi się w nocy z powodu uczucia braku tchu. • Pacjent ma uczucie ucisku w klatce piersiowej rano po wstaniu lub uczucie ucisku w klatce piersiowej utrzymuje się dłużej niż zwykle. • Wymienione objawy mogą oznaczać niedostateczną kontrolę POChP i może być konieczne natychmiastowe zastosowanie innego lub dodatkowego leczenia.
Pacjentom chorym na POChP, lekarz prowadzący może przepisać również inne leki rozszerzające oskrzela, na przykład leki przeciwcholinergiczne (takie jak bromek tiotropiowy oraz bromek ipratropiowy).
Informacje na temat leku Symbicort • Przed rozpoczęciem stosowania leku Symbicort należy go wyjąć z opakowania foliowego. Wyrzucić opakowanie foliowe oraz znajdujący się wewnątrz środek osuszający. Jeżeli środek osuszający wydostał się na zewnątrz woreczka, w którym się znajduje, nie używać inhalatora. • Po wyjęciu inhalatora z folii można go używać przez 3 miesiące. Wpisać termin ważności (3 miesiące po otwarciu opakowania foliowego) na etykiecie inhalatora, co pomoże zapamiętać, kiedy konieczne będzie zaprzestanie używania inhalatora. • Części inhalatora są pokazane na rysunku. Inhalator jest już zmontowany w opakowaniu. Nie należy go rozkładać na części. Jeżeli pojemnik się poluzuje, zamocować go z powrotem w inhalatorze i dalej używać inhalatora.
Przygotowywanie inhalatora Symbicort do użycia Inhalator należy przygotować do użycia w następujących sytuacjach: • W przypadku używania nowego inhalatora Symbicort po raz pierwszy. • Jeżeli inhalator nie był używany przez więcej niż 7 dni. • Jeżeli inhalator został upuszczony.
W celu przygotowania inhalatora do użycia należy postępować według poniższej instrukcji:
1. Energicznie wstrząsnąć inhalatorem przez co najmniej 5 sekund, aby wymieszać zawartość pojemnika
z aerozolem.2. Zdjąć wieczko ochronne z ustnika, lekko naciskając na wypustki z boku. Pasek na wieczku pozostanie
połączony z inhalatorem.3. Trzymać inhalator pionowo. Następnie wcisnąć licznik (u góry inhalatora), aby wykonać jedno
rozpylenie w powietrze. Można używać jednej lub obu rąk, jak pokazano na rysunkach.4. Zwolnić nacisk palca lub palców na licznik.
5. Odczekać 10 sekund, energicznie wstrząsnąć urządzeniem i powtórzyć czynności 3 i 4.
6. Inhalator jest teraz gotowy do użycia.
Używanie inhalatora W celu wykonania inhalacji należy za każdym razem postępować zgodnie z poniższymi poleceniami.
1. Energicznie wstrząsnąć inhalatorem przez co najmniej 5 sekund, aby wymieszać zawartość pojemnika
z aerozolem.2. Zdjąć wieczko ochronne z ustnika, lekko naciskając na wypustki z boku. Sprawdzić, czy ustnik nie jest
zatkany.3. Trzymać inhalator pionowo (jedną lub obiema rękami). Wykonać spokojny
wydech.4. Umieścić ustnik inhalatora delikatnie między zębami. Zamknąć usta (objąć
ustnik wargami).5. Zacząć powoli i głęboko oddychać przez usta. Mocno wcisnąć licznik (u góry
inhalatora), aby wykonać rozpylenie. Oddychać jeszcze przez jakiś czas po wciśnięciu licznika. Oddychanie w tym samym czasie, co wciskanie licznika zapewnia, że lek dociera do płuc.6. Wstrzymać oddech przez 10 sekund lub tak długo, jak długo można to robić bez odczucia dyskomfortu.
7. Przed wykonaniem wydechu zwolnić nacisk palca na licznik i wyjąć inhalator z ust. Trzymać inhalator
pionowo.8. Następnie wykonać powolny wydech. Aby wykonać kolejną inhalację, energicznie wstrząsnąć
inhalatorem przez co najmniej 5 sekund, a następnie powtórzyć czynności od 3 do 7.9. Nałożyć wieczko ochronne na ustnik.
10. Wypłukać usta wodą po przyjęciu dawki leku rano i wieczorem. Nie połykać wody.
Używanie komory inhalacyjnej
Lekarz, pielęgniarka lub farmaceuta może zasugerować użycie komory inhalacyjnej (np. AeroChamber Plus Flow Vu lub AeroChamber Plus). Należy postęp ować zgodnie z instrukcjami zawartymi w ulotce dołączonej do opakowania komory inhalacyjnej.
Czyszczenie inhalatora Symbicort • Należy przecierać wewnętrzną i zewnętrzną powierzchnię ustnika suchą ściereczką co najmniej raz na tydzień. • Nie należy stosować wody lub innych płynów i nie należy odłączać pojemnika z lekiem od inhalatora.
Skąd można wiedzieć, kiedy należy wymienić lek Symbicort na nowy? • Licznik u góry inhalatora pokazuje, ile rozpyleń zostało w inhalatorze Symbicort. Na początku pokazuje
• Za każdym razem, gdy pacjent przyjmuje dawkę lub wykonuje rozpylenie w powietrze, strzałka przesuwa się, odliczając do zera („0”). • Gdy strzałka znajdzie się w części zaznaczonej na żółto, oznacza to, że pozostało około 20 rozpyleń.
• Gdy strzałka dojdzie do „0”, należy zaprzestać stosowania inhalatora Symbicort. Może się wydawać, że inhalator nie jest pusty i że dalej działa. Jednak w przypadku kontynuacji jego stosowania pacjent nie otrzyma prawidłowej dawki leku.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Symbicort W przypadku zastosowania większej niż zalecana dawki leku Symbicort należy zwrócić się o poradę do lekarza lub farmaceuty. Mogą się pojawić następujące objawy: drżenia, bóle głowy i przyspieszenie akcji serca.
Pominięcie zastosowania leku Symbicort • W przypadku pominięcia dawki leku należy przyjąć ją natychmiast po przypomnieniu sobie o niej. Jeżeli jednak zbliża się czas przyjęcia kolejnej dawki, należy pominąć opuszczoną dawkę. • Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie stosowania leku Symbicort Przed przerwaniem stosowania leku Symbicort należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Przerwanie stosowania leku Symbicort może spowodować pogorszenie objawów POChP.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, ten lek może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Należy natychmiast przerwać stosowanie leku Symbicort i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, jeśli u pacjenta wystąpią następujące objawy: • Obrzęk twarzy, zwłaszcza wokół ust (języka i (lub) gardła i (lub) trudności w przełykaniu), wysypka lub pokrzywka występująca jednocześnie z trudnościami w oddychaniu (obrzęk naczynioruchowy) i (lub) nagle występujące uczucie osłabienia (zasłabnięcie). Może to wskazywać na wystąpienie reakcji uczuleniowej. Występuje ona rzadko, u mniej niż 1 na 1000 pacjentów.
• Nagłe nasilenie świstów oskrzelowych i duszności występujące natychmiast po inhalacji leku. Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy natychmiast przerwać stosowanie leku Symbicort i zastosować inhalator doraźny. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, ponieważ może być konieczna zmiana leczenia. Objawy takie występują bardzo rzadko, u mniej niż 1 pacjenta na 10 000.
Inne możliwe działania niepożądane: Często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 pacjentów) • Kołatanie serca (uczucie odczuwania bicia serca), drżenia. Jeżeli wystąpią takie objawy, są one zazwyczaj łagodne i zwykle ustępują w czasie dalszego stosowania leku Symbicort. • Pleśniawki (zakażenie grzybicze) w jamie ustnej. Wystąpienie pleśniawek jest mniej prawdopodobne, jeśli pacjent po zastosowaniu leku Symbicort wypłucze jamę ustną wodą. • Lekkie podrażnienie gardła, kaszel i chrypka. • Bóle głowy. • Zapalenie płuc (zakażenie płuc) u pacjentów z POChP. Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli którykolwiek z poniższych objawów wystąpi podczas stosowania leku Symbicort; mogą to być objawy zakażenia płuc: • Gorączka lub dreszcze. • Zwiększenie wytwarzania śluzu, zmiana barwy śluzu. • Nasilenie kaszlu lub zwiększone trudności w oddychaniu.
Niezbyt często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów) • Niepokój, nerwowość lub pobudzenie. • Zaburzenia snu. • Uczucie zawrotów głowy. • Nudności (mdłości). • Przyspieszone bicie serca. • Siniaki na skórze. • Kurcze mięśni. • Nieostre widzenie.
Rzadko (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 1000 pacjentów) • Wysypka, świąd. • Skurcz oskrzeli (skurcz mięśni dróg oddechowych objawiający się świstami). Jeśli świsty wystąpią bezpośrednio po zastosowaniu leku, należy przerwać stosowanie leku Symbicort i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. • Małe stężenie potasu we krwi. • Nierówne bicie serca.
Bardzo rzadko (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów) • Depresja. • Zmiany zachowania, szczególnie u dzieci. • Ból lub uczucie ucisku w klatce piersiowej (objawy dławicy piersiowej). • Zwiększone stężenie cukru (glukozy) we krwi. • Zaburzenia smaku, takie jak nieprzyjemny smak w ustach. • Zmiany ciśnienia krwi.
Wziewne glikokortykosteroidy mogą wpływać na wytwarzanie hormonów steroidowych w organizmie, szczególnie jeśli są stosowane długotrwale w dużych dawkach. Do objawów należą: • zmiany gęstości mineralnej kości (rozrzedzenie kości) • zaćma (zmętnienie soczewki w oku) • jaskra (podwyższenie ciśnienia w oku) • spowolnienie tempa wzrostu u dzieci i młodzieży • działanie na nadnercza (małe gruczoły położone w pobliżu nerek).
Prawdopodobieństwo wystąpienia tych objawów jest znacznie mniejsze podczas stosowania glikokortykosteroidów wziewnych niż podczas zażywania glikokortykosteroidów w tabletkach.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, lub farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Symbicort
• Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. • Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie, tekturowym pudełku i na folii po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca. • Podobnie jak w przypadku większości leków wziewnych w pojemnikach pod ciśnieniem, efekt tego leku może zmniejszyć się, gdy pojemnik jest zimny. Aby uzyskać najlepsze rezultaty, lek ten powinien być przechowywany przed użyciem w temperaturze pokojowej. Nie przechowywać w lodówce ani nie zamrażać. Chronić przed mrozem i bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. • Po wyjęciu inhalatora z folii można go używać przez 3 miesiące. Wpisać termin ważności (3 miesiące po otwarciu opakowania foliowego) na etykiecie inhalatora, co pomoże zapamiętać, kiedy konieczne będzie zaprzestanie używania urządzenia. • Po użyciu inhalatora należy zawsze ponownie założyć mocno wieczko ochronne na ustnik i zatrzasnąć we właściwej pozycji. • Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko. Ostrzeżenie: Pojemnik zawiera płyn pod ciśnieniem. Nie wystawiać na działanie temperatury przekraczającej 50°C. Nie przedziurawiać pojemnika. Nawet jeśli pojemnik wydaje się pusty, nie należy go zgniatać, dziurawić czy palić.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Symbicort Substancjami czynnymi leku są budezonid i formoterolu fumaran dwuwodny. Każde rozpylenie (dawka inhalacyjna) leku Symbicort zawiera 160 mikrogramów budezonidu i 4,5 mikrograma formoterolu fumaranu dwuwodnego. Pozostałe składniki leku to: apafluran (HFA 227), powidon i makrogol. Inhalator nie zawiera chlorofluorowęglanów.
Jak wygląda lek Symbicort i co zawiera opakowanie Symbicort to lek w inhalatorze. Pojemnik ciśnieniowy, z dołączonym wskaźnikiem dawki, zawiera białą zawiesinę do inhalacji. Pojemnik jest wyposażony w czerwony plastikowy dozownik z białym plastikowym ustnikiem i zintegrowanym szarym plastikowym wieczkiem ochronnym. Każdy inhalator zawiera 120 rozpyleń (dawek inhalacyjnych) po przygotowaniu go do użycia. Każdy inhalator jest pojedynczo zapakowany w opakowanie foliowe zawierające środek pochłaniający wilgoć.
Symbicort, (160 mikrogramów + 4,5 mikrograma)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina (Budesonidum + Formoteroli fumaras dihydricus) jest dostępny w opakowaniach zawierających jeden inhalator.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny: AstraZeneca AB Szwecja
Wytwórca: AstraZeneca Dunkerque Production Francja
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
Kraj Nazwa własna i moc produktu Austria Symbicort 160 Mikrogramm /4,5 Mikrogramm/Inhalation Druckgasinhalation, Suspension Belgia Symbicort 160 microgram /4,5 microgram/inhalatie, aërosol, suspensie Symbicort 160 microgrammes /4,5 microgrammes/inhalation, suspension pour inhalation en flacon pressurisé Symbicort 160 Mikrogramm /4,5 Mikrogramm/Inhalation, Druckgasinhalation, Suspension Bułgaria Симбикорт 160 микрограма /4,5 микрограма/впръскване Суспензия под налягане за инхалация Chorwacja Symbicort 160 mikrograma /4,5 mikrograma po potisku, stlačeni inhalat, suspenzija Cypr Symbicort 160 μικρογραμμάρια /4,5 μικρογραμμάρια/ψεκασμό Czechy Symbicort 160 mikrogramů /4,5 mikrogramů Dania Symbicort 160 mikrogram /4.5 mikrogram/inhalation Estonia Symbicort Finlandia Symbicort 160 mikrog /4.5 mikrog/inhalaatio Francja Symbicort 200 micro grammes /6 micro grammes par inhalation Niemcy Symbicort 160 Mikrogramm /4,5 Mikrogramm pro Inhalation Druckgasinhalation, Suspension Grecja Symbicort 160 μικρογραμμάρια /4,5 μικρογραμμάρια/ψεκασμό Węgry Symbicort 4,5 mikrogramm /160 mikrogramm túlnyomásos inhalációs szuszpenzió Islandia Symbicort 160 míkrógrömm /4,5 míkrógrömm/ inhalation Irlandia Symbicort 200 micrograms /6 micrograms/inhalation Włochy Symbicort 160 microgrammi /4,5 microgrammi/erogazione, sospensione pressurizzata per inalazione Łotwa Symbicort 160 mikrogrami /4.5 mikrogrami/ inhalācijā, izsmidzinājumā, aerosols inhalācijām zem spiediena Litwa Symbicort 160 mikrogramų/4,5 mikrogramo/išpurškime suslėgtoji įkvepiamoji suspensija Luksemburg Symbicort 160 microgrammes /4,5 microgrammes/inhalation, suspension pour inhalation en flacon pressurisé Malta Symbicort 200 micrograms /6 micrograms/inhalation Holandia Symbicort 200/6, 200 microgram /6 microgram/inhalatie Norwegia Symbicort 160 mikrogram /4.5 mikrogram/ inhalasjon Polska Symbicort Portugalia Symbicort 160 microgramas /4,5 microgramas/inalação Suspensão pressurizada para inalação Rumunia Symbicort 160 micrograme /4.5 micrograme/inhalaţie, suspensie de inhalat presurizată Słowacja Symbicort 160 mikrogamov /4,5 mikrogamov/inhalačná dávka Słowenia Symbicort 160 mikrogramov /4,5 mikrograma na vdih, inhalacijska suspenzija pod tlakom Hiszpania Symbicort 160 microgramos /4,5 microgramos/inhalación suspensión para inhalación en envase a presión Szwecja Symbicort 160 mikrogram /4.5 mikrogram/inhalation Wielka Brytania Symbicort 200 micrograms/6 micrograms per actuation pressurised inhalation, suspension
Data ostatniej aktualizacji ulotki: sierpień 2020
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Symbicort, (160 mikrogramów + 4,5 mikrograma)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda dawka dostarczona (opuszczająca ustnik inhalatora) zawiera: 160 mikrogramów/dawkę inhalacyjną budezonidu i 4,5 mikrograma/dawkę inhalacyjną formoterolu fumaranu dwuwodnego.
Jest to równoważne odmierzonej dawce zawierającej 200 mikrogramów/dawkę inhalacyjną budezonidu i 6 mikrogramów/dawkę inhalacyjną formoterolu fumaranu dwuwodnego.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Aerozol inhalacyjny, zawiesina. Biała zawiesina w aluminiowym pojemniku połączonym z czerwonym dozownikiem z szarym wieczkiem ochronnym.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc (POCHP) Produkt leczniczy Symbicort jest wskazany do stosowania u dorosłych pacjentów w wieku 18 lat i starszych w objawowym leczeniu przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) z natężoną objętością wydechową pierwszosekundową (FEV 1 ) <70% wartości należnej (po podaniu leku rozszerzającego oskrzela) i zaostrzeniem choroby w wywiadzie pomimo systematycznej terapii lekami rozszerzającym oskrzela (patrz również punkt 4.4).
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Droga podania: podanie wziewne.
POCHP Zalecane dawkowanie: Dorośli: 2 inhalacje dwa razy na dobę.
Informacje ogólne Szczególne grupy pacjentów: Nie ma specjalnych zaleceń dotyczących dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku. Nie ma danych dotyczących stosowania produktu leczniczego Symbicort u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek. U pacjentów z ciężką marskością wątroby może dojść do zwiększenia ekspozycji na formoterol i budezonid, ponieważ obie substancje są metabolizowane głównie w wątrobie.
Dzieci i młodzież Produkt leczniczy Symbicort 160 mikrogramów + 4,5 mikrogramów nie ma istotnego zastosowania u dzieci w wieku 11 lat i młodszych, ani u młodzieży w wieku 12 do 17 lat w leczeniu objawowym POChP.
Instrukcja prawidłowego stosowania produktu leczniczego Symbicort W momencie wyzwolenia dawki z pojemnika produktu leczniczego Symbicort uwalniany jest z dużą prędkością lek w postaci zawiesiny. Gdy pacjent wykona wdech przez ustnik równocześnie z uruchomieniem inhalatora, substancja lecznicza jest przenoszona z wdychanym powietrzem do dróg oddechowych.
Zwykle zaleca się stosowanie komory inhalacyjnej (np. AeroChamber Plus Flow Vu lub AeroChamber Plus) z produktem leczniczym Symbicort (aerozol inhalacyjny, zawiesina) szczególnie u pacjentów, którzy mają lub mogą mieć trudności z koordynacją uruchomienia inhalatora i wdychania (patrz punkt 5.2).
Uwaga: Pacjentów należy poinstruować, jak prawidłowo używać i dbać o inhalator i komorę inhalacyjną, a technikę inhalacji należy sprawdzić w celu zapewnienia optymalnego dostarczania leków wziewnych do płuc.. Ważne jest, aby poinformować pacjenta aby:
Uważnie przeczytał instrukcję użycia inhalatora zawartą w ulotce dołączonej do każdego inhalatora. Jeśli pacjent chce zastosować komorę inhalacyjną, powinien przeczytać uważnie instrukcję użycia znajdującą się w ulotce dołączonej do każdego opakowania komory inhalacyjnej. Nie używał inhalatora jeżeli pochłaniacz wilgoci znajdujący się wewnątrz opakowania foliowego wysunął się na zewnątrz woreczka, w którym się znajdował. Energicznie wstrząsał inhalatorem przez co najmniej 5 sekund przed każdym użyciem, aby dobrze wymieszać jego zawartość. Przygotował inhalator do użycia poprzez wykonanie dwóch rozpyleń w powietrze, gdy inhalator jest nowy, albo nie był używany przez więcej niż tydzień lub został upuszczony. Zdjął pokrywę ustnika. Trzymał inhalator pionowo. Włożył ustnik do ust. Wykonując powolny, głęboki wdech, mocno nacisnął inhalator, aby uwolnić dawkę leku. Pacjent powinien kontynuować wdech i wstrzymać go na około 10 sekund lub przynajmniej tak długo, jak to możliwe. Wykonanie wdechu w tym samym czasie, kiedy wyzwalana jest dawka leku zapewnia dotarcie substancji czynnej do płuc. Ponownie wstrząsnął inhalatorem i powtórzył wykonywane czynności. Nałożył pokrywę na ustnik po zakończonej inhalacji. Wypłukał jamę ustną wodą po wykonaniu inhalacji zaleconej dawki, aby ograniczyć ryzyko rozwoju pleśniawek w jamie ustnej i gardle. Czyścić regularnie ustnik inhalatora, co najmniej raz na tydzień, przy użyciu czystej, suchej ściereczki. Nie wkładać inhalatora do wody.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Porady dotyczące dawkowania Pacjentom należy zalecić, aby zawsze mieli przy sobie inhalator z lekiem do stosowania doraźnego.
Pacjentom należy przypomnieć, że dawkę podtrzymującą produktu leczniczego Symbicort należy stosować zgodnie z zaleceniami, nawet w okresie bez objawów choroby.
W celu ograniczenia ryzyka wystąpienia zakażeń drożdżakowych w obrębie jamy ustnej i gardła (patrz punkt 4.8) należy polecić pacjentowi, aby płukał usta wodą po wykonaniu inhalacji dawki.
Zaleca się, aby leczenia produktem Symbicort nie przerywać bez nadzoru lekarza.
Nasilenie choroby Jeżeli pacjent nie zauważa poprawy, powinien skontaktować się z lekarzem. Nagłe i postępujące pogorszenie kontroli POChP jest stanem potencjalnie zagrażającym życiu i u pacjenta w trybie pilnym należy przeprowadzić badanie lekarskie. W takim przypadku należy rozważyć konieczność zwiększenia dawki kortykosteroidów, np. podanie doustnych kortykosteroidów, lub zastosowanie antybiotykoterapii, jeśli wystąpiła infekcja.
Zmiana z leczenia doustnego Należy zachować szczególną ostrożność podczas zmiany leczenia steroidami podawanymi ogólnie na leczenie produktem Symbicort w przypadku jakichkolwiek podstaw do podejrzeń, że wskutek wcześniejszego leczenia steroidami o działaniu ogólnym mogło dojść do zaburzenia czynności nadnerczy.
Zastosowanie leczenia budezonidem stosowanym wziewnie zwykle zmniejsza zapotrzebowanie pacjenta na steroidy podawane doustnie, jednak u pacjentów, u których dokonywana jest zmiana leczenia ze steroidów stosowanych doustnie na stosowane wziewnie, istnieje ryzyko utrzymywania się przez dość długi czas zmniejszonej rezerwy nadnerczowej. Powrót do właściwego stanu może nastąpić po znacznym upływie czasu po przerwaniu terapii doustnymi steroidami i dlatego zmiana terapii z doustnych steroidów na wziewny budezonid może być związana z ryzykiem wynikającym z zaburzeń czynności nadnerczy przez dłuższy czas. W związku z tym należy regularnie kontrolować czynność osi podwzgórzowo-przysadkowo-nadnerczowej.
Podczas zmiany terapii z doustnej na produkt leczniczy Symbicort zazwyczaj występuje zmniejszenie działania ogólnoustrojowego steroidów, co może skutkować wystąpieniem objawów alergii i zapalenia stawów, takich jak nieżyt nosa, wyprysk i ból mięśni i stawów. Należy wówczas rozpocząć leczenie objawowe. Należy podejrzewać możliwość niewystarczającego działania glikokortykosteroidów, jeśli w rzadkich przypadkach wystąpią objawy, takie jak: zmęczenie, ból głowy, nudności i wymioty. W takich przypadkach niekiedy konieczne jest tymczasowe zwiększenie dawki doustnych glikokortykosteroidów.
Interakcje z innymi produktami leczniczymi Należy unikać jednoczesnego stosowania produktu leczniczego Symbicort z itrakonazolem, rytonawirem, jak również z innymi lekami, które są silnymi inhibitorami izoenzymu CYP3A4 (patrz punkt 4.5). Jeżeli nie można uniknąć jednoczesnego stosowania tych leków, przerwa między zastosowaniem leków wchodzących w interakcje a przyjęciem produktu leczniczego Symbicort powinna być jak najdłuższa.
Ostrożność u pacjentów ze szczególnymi chorobami Produkt leczniczy Symbicort należy stosować ostrożnie u pacjentów z nadczynnością tarczycy, guzem chromochłonnym nadnerczy, cukrzycą, niewyrównaną hipokaliemią, kardiomiopatią przerostową ze zwężeniem drogi odpływu z lewej komory, podzastawkowym zwężeniem aorty nieznanego pochodzenia, ciężkim nadciśnieniem tętniczym, tętniakiem i innymi ciężkimi chorobami układu sercowo-naczyniowego, takimi jak choroba niedokrwienna serca, tachyarytmie czy ciężka niewydolność serca.
Należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów z wydłużeniem odstępu QTc. Sam formoterol może powodować wydłużenie odstępu QTc.
Podczas stosowania dużych dawek agonistów receptorów beta 2
ciężka hipokaliemia. Jednoczesne stosowanie agonistów receptorów β 2
zmniejszających stężenie potasu w surowicy lub zwiększających ich działanie hipokaliemiczne, np. pochodnych ksantynowych, steroidów lub leków moczopędnych, może powodować sumowanie się tych działań. W tych okolicznościach zaleca się kontrolowanie stężenia potasu w surowicy.
U pacjentów z cukrzycą należy rozważyć dodatkowe kontrole stężenia glukozy we krwi, podobnie jak w przypadku leczenia innymi agonistami receptorów β adrenergicznych.
U pacjentów z czynną lub utajoną gruźlicą płuc bądź też grzybiczym lub wirusowym zakażeniem dróg oddechowych, należy ponownie rozważyć potrzebę stosowania glikokortykosteroidów wziewnych.
Objawy ogólnoustrojowe Objawy ogólnoustrojowe mogą wystąpić podczas stosowania jakichkolwiek wziewnych kortykosteroidów, szczególnie, gdy są one stosowane długotrwale w dużych dawkach. Prawdopodobieństwo wystąpienia tych objawów po zastosowaniu wziewnych kortykosteroidów jest znacznie mniejsze niż po zastosowaniu kortykosteroidów doustnych. Do możliwych objawów ogólnoustrojowych zalicza się: zespół Cushinga, objawy zbliżone do zespołu Cushinga, zahamowanie czynności nadnerczy, zahamowanie wzrostu u dzieci i młodzieży, zmniejszenie gęstości mineralnej kości, zaćmę i jaskrę oraz rzadziej szereg zaburzeń psychicznych lub zmian zachowania, w tym nadpobudliwość psychoruchową, zaburzenia snu, niepokój, depresję lub agresję (szczególnie u dzieci) (patrz punkt 4.8).
Potencjalne oddziaływanie na gęstość mineralną kości należy brać pod uwagę szczególnie u pacjentów przyjmujących długotrwale duże dawki leku, u których współistnieją czynniki ryzyka rozwoju osteoporozy. Długotrwałe badania z wziewnym budezonidem u dzieci stosujących średnio 400 mikrogramów na dobę (dawki odmierzonej) lub z udziałem dorosłych stosujących wziewnie budezonid w dawce dobowej Nie ma danych dotyczących skutków stosowania produktu leczniczego Symbicort w większych dawkach.
Zaburzenie widzenia może wystąpić w wyniku ogólnoustrojowego i miejscowego stosowania kortykosteroidów. Jeżeli u pacjenta wystąpią takie objawy, jak nieostre widzenie lub inne zaburzenia widzenia, należy rozważyć skierowanie go do okulisty w celu ustalenia możliwych przyczyn, do których może należeć zaćma, jaskra lub rzadkie choroby, takie jak centralna chorioretinopatia surowicza (CSCR), którą notowano po ogólnoustrojowym i miejscowym stosowaniu kortykosteroidów.
Czynność nadnerczy Leczenia uzupełniającego steroidami ogólnoustrojowymi nie należy nagle przerywać.
Długotrwałe leczenie dużymi dawkami wziewnych glikokortykosteroidów, szczególnie dawkami większymi niż zalecane, może również powodować klinicznie znaczące zahamowanie czynności nadnerczy. Dlatego należy rozważyć dodatkowe zastosowanie kortykosteroidów podawanych ogólnie w okresach stresu, takich jak ostre infekcje lub zabiegi chirurgiczne. Nagłe zmniejszenie dawki steroidów może spowodować ostry przełom nadnerczowy. Objawy przedmiotowe i podmiotowe świadczące o wystąpieniu ostrego przełomu nadnerczowego mogą być w pewnym stopniu maskowane, ale mogą to być: jadłowstręt, ból brzucha, utrata masy ciała, zmęczenie, ból głowy, nudności, wymioty, obniżony poziom świadomości, drgawki, niedociśnienie tętnicze i hipoglikemia.
Paradoksalny skurcz oskrzeli Tak jak w przypadku innych leków podawanych wziewnie, może wystąpić paradoksalny skurcz oskrzeli, co objawia się nasileniem świstów oskrzelowych i duszności bezpośrednio po przyjęciu dawki produktu leczniczego. Jeśli u pacjenta wystąpi paradoksalny skurcz oskrzeli, należy natychmiast przerwać stosowanie produktu leczniczego Symbicort, ocenić stan pacjenta i wdrożyć leczenie alternatywne, jeśli jest to konieczne. Paradoksalny skurcz oskrzeli reaguje na szybko działające wziewne leki rozszerzające oskrzela i należy go leczyć natychmiast (patrz punkt 4.8).
Populacja pacjentów z POChP Nie ma danych z badań klinicznych dotyczących stosowania produktu Symbicort u pacjentów z POChP, u których przed podaniem leku rozszerzającego oskrzela wartość FEV 1
podaniu leku rozszerzającego oskrzela <70% wartości należnej (patrz punkt 5.1).
U pacjentów z POChP otrzymujących wziewne kortykosteroidy zaobserwowano zwiększenie częstości występowania zapalenia płuc, w tym zapalenia płuc wymagającego hospitalizacji. Istnieją pewne dowody na zwiększone ryzyko wystąpienia zapalenia płuc wraz ze zwiększeniem dawki steroidów, ale nie zostało to jednoznacznie wykazane we wszystkich badaniach.
Nie ma jednoznacznych dowodów klinicznych na różnice między produktami zawierającymi wziewne kortykosteroidy, dotyczące stopnia ryzyka występowania zapalenia płuc.
Lekarze powinni szczególnie wnikliwie obserwować pacjentów z POChP, czy nie rozwija się u nich zapalenie płuc, ponieważ kliniczne objawy takich zakażeń oraz zaostrzenia POChP często się nakładają.
Do czynników ryzyka zapalenia płuc u pacjentów z POChP należą aktualne palenie tytoniu, starszy wiek, niski wskaźnik masy ciała (BMI) i ciężka postać POChP.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Interakcje farmakokinetyczne Silne inhibitory izoenzymu CYP3A4 (np. ketokonazol, itrakonazol, worykonazol, pozakonazol, klarytromycyna, telitromycyna, nefazodon i inhibitory proteazy HIV) mogą w znacznym stopniu zwiększać stężenie budezonidu w osoczu i należy unikać jednoczesnego stosowania tych leków. Jeśli nie jest to możliwe, przerwa między podaniem inhibitora i budezonidu powinna być tak długa, jak to możliwe (patrz punkt 4.4).
Ketokonazol, silny inhibitor izoenzymu CYP3A4, w dawce 200 mg raz na dobę spowodował w przybliżeniu sześciokrotne zwiększenie stężenia w osoczu przyjętego jednocześnie, doustnie budezonidu (pojedyncza dawka 3 mg). Kiedy ketokonazol podano po 12 godzinach od zastosowania budezonidu, stężenie w osoczu zwiększyło się średnio tylko trzykrotnie, co wskazuje, że przerwa między zastosowaniem leków może zmniejszyć wzrost stężenia w osoczu. Ograniczone dane na temat tej interakcji dla dużych dawek budezonidu podawanego wziewnie wskazują, że znaczące zwiększenie stężenia w osoczu (przeciętnie 4-krotne) może wystąpić, jeśli itrakonazol w dawce 200 mg raz na dobę zostanie przyjęty jednocześnie z wziewnym budezonidem (pojedyncza dawka 1000 μg).
Interakcje farmakodynamiczne Działanie formoterolu może być osłabione lub zahamowane prze beta-adrenolityki. Dlatego produktu leczniczego Symbicort nie należy stosować jednocześnie z beta-adrenolitykami (również w postaci kropli do oczu), chyba że istnieją bezwzględne wskazania.
Jednoczesne leczenie chinidyną, dizopiramidem, prokainamidem, pochodnymi fenotiazyny i trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi może spowodować wydłużenie odstępu QTc oraz zwiększać ryzyko wystąpienia komorowych zaburzeń rytmu.
Dodatkowo lewodopa, lewotyroksyna, oksytocyna i alkohol mogą zmniejszyć tolerancję mięśnia sercowego na β 2 -sympatykomimetyki.
Jednoczesne leczenie inhibitorami oksydazy monoaminowej lub lekami wykazującymi podobne właściwości, np. furazolidonem i prokarbazyną, może powodować wzrost ciśnienia tętniczego.
Zwiększone ryzyko zaburzeń rytmu serca występuje u pacjentów poddawanych jednocześnie znieczuleniu ogólnemu z użyciem halogenowanych węglowodorów.
Jednoczesne stosowanie innych leków beta-adrenergicznych lub leków przeciwcholinergicznych może mieć potencjalnie addytywne działanie rozszerzające oskrzela.
Hipokaliemia może zwiększać skłonność do występowania zaburzeń rytmu serca u pacjentów leczonych glikozydami naparstnicy.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Stosowanie w ciąży Nie ma danych klinicznych dotyczących stosowania u kobiet w ciąży produktu leczniczego Symbicort lub jednocześnie formoterolu i budezonidu. Dane pochodzące z badania nad rozwojem zarodka i płodu przeprowadzonego na szczurach nie wykazały dodatkowego wpływu skojarzenia tych leków.
Nie ma odpowiednich danych dotyczących stosowania formoterolu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały, że formoterol powodował działania niepożądane w badaniach nad rozrodczością przy bardzo dużej ekspozycji ogólnoustrojowej (patrz punkt 5.3).
Dane dotyczące przebiegu ciąży u około 2000 kobiet stosujących wziewnie budezonid wskazują na brak zwiększonego ryzyko działania teratogennego. W badaniach na zwierzętach wykazano, że glikokortykosteroidy powodują wady rozwojowe (patrz punkt 5.3). Wydaje się, że dane te nie mają znaczenia u ludzi, jeżeli budezonid podaje się w zalecanych dawkach.
Badania na zwierzętach wykazały również związek pomiędzy ekspozycją na zbyt wysokie, choć jeszcze nie teratogenne, dawki glikokortykosteroidów w okresie prenatalnym a zwiększonym ryzykiem opóźnienia rozwoju wewnątrzmacicznego, chorób układu krążenia w wieku dorosłym, trwałych zmian wysycenia receptora glikokortykosteroidowego oraz zmian w metabolizmie i działaniu neuroprzekaźników.
Produkt leczniczy Symbicort można stosować w ciąży tylko wtedy, gdy korzyści przewyższają potencjalne ryzyko.
Karmienie piersią Budezonid przenika do mleka kobiecego, jednak stosowany w dawkach terapeutycznych nie powinien mieć wpływu na dziecko karmione piersią. Nie wiadomo, czy formoterol przenika do mleka kobiecego. U szczurów wykazano małe stężenie formoterolu w mleku karmiących samic. Zastosowanie produktu leczniczego Symbicort u kobiet karmiących piersią można rozważyć tylko wtedy, gdy spodziewane korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla dziecka.
Płodność Nie ma dostępnych danych dotyczących potencjalnego wpływu budezonidu na płodność. Badania na zwierzętach dotyczące wpływu na reprodukcję wykazały zmniejszenie płodności u samców szczurów podczas ekspozycji ogólnoustrojowej na duże dawki formoterolu (patrz punkt 5.3).
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Produkt leczniczy Symbicort nie wpływa lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
4.8 Działania niepożądane
Ze względu na to, że produkt leczniczy Symbicort zawiera zarówno budezonid i formoterol, po jego zastosowaniu możliwe jest wystąpienie tego samego rodzaju działań niepożądanych, jakie były obserwowane po zastosowaniu budezonidu i formoterolu. Jednoczesne podanie tych dwóch substancji nie powoduje zwiększenia częstości występowania działań niepożądanych. Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi leku są farmakologicznie przewidywalne działania niepożądane typowe dla agonistów receptorów β 2
ustępują po kilku dniach od rozpoczęcia leczenia.
Wymienione poniżej działania niepożądane związane ze stosowaniem budezonidu i formoterolu pogrupowano zgodnie z klasyfikacją układów i narządów oraz częstością występowania. Częstość występowania określono następująco: bardzo często (1/10), często (1/100 do < 1/10), niezbyt często (1/1 000 do <1/100), rzadko (1/10 000 do <1/1000) i bardzo rzadko (<1/10 000).
Tabela 1 Klasyfikacja układów i narządów Częstość występowania Działanie niepożądane Zakażenia i zarażenia pasożytnicze Często Zakażenia drożdżakowe (kandydoza) jamy ustnej i gardła Zapalenie płuc (u pacjentów z POChP) Zaburzenia układu immunologicznego Rzadko Natychmiastowe i opóźnione reakcje nadwrażliwości, np. wyprysk, pokrzywka, świąd, zapalenie skóry, obrzęk naczynioruchowy i reakcja anafilaktyczna Zaburzenia endokrynologiczne Bardzo rzadko Zespół Cushinga, zahamowanie czynności nadnerczy, spowolnienie wzrostu, zmniejszenie gęstości mineralnej kości Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Rzadko Hipokaliemia Bardzo rzadko Hiperglikemia Zaburzenia psychiczne Niezbyt często Agresja, nadpobudliwość psychoruchowa, niepokój, zaburzenia snu Bardzo rzadko Depresja, zmiany zachowania (głównie u dzieci) Zaburzenia układu nerwowego Często Bóle głowy, drżenia mięśni Niezbyt często Zawroty głowy Bardzo rzadko Zaburzenia smaku Zaburzenia oka Niezbyt często Nieostre widzenie (patrz także punkt 4.4) Bardzo rzadko Zaćma i jaskra Zaburzenia serca Często Kołatanie serca Niezbyt często Tachykardia Rzadko Zaburzenia rytmu serca, np. migotanie przedsionków, tachykardia nadkomorowa, skurcze dodatkowe Bardzo rzadko Dławica piersiowa, wydłużenie odstępu QTc Zaburzenia naczyniowe Bardzo rzadko Zmiany ciśnienia tętniczego Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Często Łagodne podrażnienie gardła, kaszel, dysfonia w tym chrypka Rzadko Skurcz oskrzeli Zaburzenia żołądka i jelit Niezbyt często Nudności Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Niezbyt często Łatwe siniaczenie Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej Niezbyt często Kurcze mięśni
Zakażenia drożdżakowe (kandydoza) jamy ustnej i gardła spowodowane są osadzaniem się leku. W celu zminimalizowania ryzyka takich zakażeń należy poradzić pacjentom przepłukanie jamy ustnej wodą po każdym zastosowaniu leku. Zakażenia drożdżakowe jamy ustnej i gardła reagują zwykle na miejscowe leczenie przeciwgrzybicze bez potrzeby przerywania stosowania wziewnego steroidu.
Podobnie jak w przypadku innych terapii wziewnych, bardzo rzadko, u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów, może wystąpić paradoksalny skurcz oskrzeli, co objawia się nasileniem świstów oskrzelowych i duszności bezpośrednio po przyjęciu dawki produktu leczniczego. Paradoksalny skurcz oskrzeli reaguje na krótko działające wziewne leki rozszerzające oskrzela i należy leczyć go od razu po wystąpieniu. Należy wówczas natychmiast przerwać stosowanie produktu leczniczego Symbicort, ocenić stan pacjenta i wprowadzić leczenie alternatywne, jeśli konieczne (patrz punkt 4.4).
Mogą wystąpić objawy związane z ogólnoustrojowym działaniem wziewnych kortykosteroidów, szczególnie, gdy leki te są stosowane długotrwale i w dużych dawkach. Prawdopodobieństwo wystąpienia tych objawów po zastosowaniu wziewnych kortykosteroidów jest znacznie mniejsze niż po zastosowaniu kortykosteroidów doustnych. Do możliwych objawów ogólnoustrojowych zalicza się: zespół Cushinga, objawy zbliżone do zespołu Cushinga, zahamowanie czynności nadnerczy, zahamowanie wzrostu u dzieci i młodzieży, zmniejszenie gęstości mineralnej kości, zaćmę i jaskrę. Może wystąpić także zwiększona wrażliwość na infekcje oraz zaburzenie zdolności przystosowania się do sytuacji stresowych. Działania takie prawdopodobnie zależne są od dawki, czasu ekspozycji, jednoczesnej i wcześniejszej ekspozycji na działanie steroidów oraz od indywidualnej wrażliwości.
Leczenie agonistami receptorów β 2 -adrenergicznych może powodować zwiększenie stężenia insuliny, wolnych kwasów tłuszczowych, glicerolu i związków ketonowych.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Przedawkowanie formoterolu może prowadzić do objawów typowych dla agonistów receptorów
2 -adrenergicznych, takich jak: drżenia mięśni, bóle głowy, uczucie kołatania serca. Zgłaszano pojedyncze przypadki tachykardii, hiperglikemii, hipokaliemii, wydłużenia odstępu QTc, arytmii, nudności oraz wymiotów. Może być wskazane leczenie objawowe i podtrzymujące. Po podaniu dawki 90 mikrogramów formoterolu w ciągu 3 godzin u pacjentów z ostrym skurczem oskrzeli nie obserwowano problemów świadczących o zagrożeniu bezpieczeństwa.
Ostre przedawkowanie budezonidu, nawet przy zastosowaniu nadmiernych dawek, nie powinno stanowić problemu klinicznego. Budezonid stosowany długotrwale w zbyt dużych dawkach może powodować występowanie ogólnoustrojowych działań glikokortykosteroidów, takich jak podwyższone stężenie tych hormonów we krwi i zahamowanie czynności nadnerczy.
W razie konieczności przerwania leczenia produktem Symbicort z powodu przedawkowania jego składnika, formoterolu, należy rozważyć zapewnienie odpowiedniego leczenia tylko kortykosteroidem wziewnym.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki stosowane w chorobach obturacyjnych dróg oddechowych: adrenomimetyki, środki wziewne.
Kod ATC: R03AK07
Mechanizm działania i właściwości farmakodynamiczne Produkt leczniczy Symbicort zawiera formoterol i budezonid, które wykazują różne mechanizmy działania i w sposób addycyjny powodują redukcję zaostrzeń POChP.
Budezonid Budezonid jest glikokortykosteroidem, który po podaniu wziewnym wykazuje zależne od dawki działanie przeciwzapalne w drogach oddechowych, co skutkuje zmniejszeniem nasilenia objawów i zmniejszeniem liczby zaostrzeń POChP. Po podaniu budezonidu wziewnie obserwuje się mniejsze nasilenie działań niepożądanych w porównaniu z ogólnoustrojowym podawaniem kortykosteroidów. Dokładny mechanizm działania przeciwzapalnego glikokortykosteroidów nie został poznany.
Formoterol Formoterol jest selektywnym agonistą receptora β 2 -adrenergicznego, który po podaniu wziewnym powoduje u pacjentów szybki i długo utrzymujący się rozkurcz mięśni gładkich oskrzeli u pacjentów z obturacją dróg oddechowych. Działanie rozszerzające oskrzela jest zależne od dawki, występuje w ciągu 1 minuty do 3 minut po inhalacji i utrzymuje się co najmniej 12 godzin po inhalacji pojedynczej dawki.
Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania produktu Symbicort (aerozol inhalacyjny, zawiesina) w dawce badaniach trwających po 12 miesięcy (badania 001 i 003) i w jednym badaniu trwającym 6 miesięcy (badanie 002). Produkt leczniczy Symbicort160 mikrogramów + 4,5 mikrograma, w 2 inhalacjach dwa razy na dobę, był porównywany z odpowiednią dawką formoterolu fumaranu dwuwodnego (4,5 mikrograma, w 2 inhalacjach dwa razy na dobę) w badaniach 001, 002 i 003 oraz z odpowiednio dopasowaną dawką budezonidu (160 mikrogramów, w 2 inhalacjach dwa razy na dobę) w badaniu 002.
Pierwszorzędowymi punktami końcowymi były FEV 1
1
leku (badanie 001 i 002) oraz zaostrzenia POChP (badanie 003). Łącznie w ramach 3 badań klinicznych randomizowano 4887 pacjentów z umiarkowaną do ciężkiej postacią POChP, w tym 1178 przydzielono do grup otrzymujących produkt leczniczy Symbicort w dawce 160 mikrogramów + 4,5 mikrograma. Kryterium włączenia do wszystkich trzech badań był wskaźnik FEV 1
oskrzela <50% wartości należnej. Mediana FEV1 po podaniu leku rozszerzającego oskrzela w ramach badań przesiewowych w trakcie badań wynosiła 39% wartości należnej.
W badaniach 001 oraz 002 produkt leczniczy Symbicort w dawce 160 mikrogramów + 4,5 mikrograma przewyższał placebo w zakresie zwiększenia wartości FEV 1
oraz 170 ml) i przed podaniem leku (throuhg) FEV 1
W badaniach 001 i 002 produkt leczniczy Symbicort w dawce 160 mikrogramów + 4,5 mikrograma wykazywał również przewagę nad formoterolem pod względem FEV 1
odpowiednio o 30 ml i 40 ml) i FEV 1
o 40 ml i 40 ml).
W badaniu trwającym 12 miesięcy (001) produkt leczniczy Symbicort w dawce zmniejszenia ciężkich zaostrzeń (określanych jako pogorszenie POChP wymagające stosowania doustnych steroidów i (lub) hospitalizacji), ze zmniejszeniem o 37% częstości występowania zaostrzeń (p<0,001) w porównaniu z placebo i ze zmniejszeniem o 25% częstości występowania zaostrzeń (P=0,004) w porównaniu z formoterolem. Produkt leczniczy Symbicort powodował istotne zmniejszenie ryzyka wystąpienia pierwszego ciężkiego zaostrzenia o 34% w porównaniu z placebo (P<0,001) i o 23% w porównaniu z formoterolem (p=0,015).
Produkt leczniczy Symbicort w dawce 160 mikrogramów + 4,5 mikrograma powodował również istotne zmniejszenie duszności, codziennego stosowania leku doraźnego, przebudzeń w nocy i poprawiał jakość życia związaną ze stanem zdrowia (mierzoną na podstawie kwestionariusza oddechowego Szpitala Św. Jerzego) w porównaniu z placebo w obu badaniach.
W podgrupach pacjentów w obu badaniach – 001 i 002 wykonywano seryjne pomiary FEV 1
1
u pacjentów otrzymujących produkt leczniczy Symbicort w dawce 160 mikrogramów + 4,5 mikrograma. Maksymalna poprawa FEV 1
oskrzela po dawce leku utrzymywało się zasadniczo przez ponad 12 godzin.
W drugim badaniu trwającym 12 miesięcy (003) produkt leczniczy Symbicort w dawce zaostrzeń w porównaniu z formoterolem, ze zmniejszeniem o 35% liczby zaostrzeń (p<0,001) i ze zmniejszeniem o 21% ryzyka pierwszego zaostrzenia (p=0,026)
Leczenie było dobrze tolerowane. Ocena danych dotyczących bezpieczeństwa z tych 3 badań wykazała, że profil bezpieczeństwa produktu leczniczego Symbicort jest zgodny z ustalonymi profilami bezpieczeństwa produktu leczniczego Symbicort Turbuhaler oraz budezonidu i formoterolu podawanych oddzielnie drogą wziewną.
Dzieci i młodzież Produkt leczniczy Symbicort w dawce 160 mikrogramów + 4,5 mikrograma nie ma istotnego zastosowania u dzieci lub młodzieży w leczeniu objawowym POChP.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie Po podawaniu produktu leczniczego Symbicort (aerozol inhalacyjny, zawiesina) w dawce uczestnikom badania stężenie budezonidu w osoczu zasadniczo zwiększało się proporcjonalnie do dawki. Wskaźnik kumulacji w grupie, w której stosowano dwie inhalacje dwa razy na dobę, wynosił 1,32 dla budezonidu i 1,77 dla formoterolu.
W badaniu oceniającym pojedynczą dawkę u pacjentów z POChP stosowano 12 inhalacji produktu leczniczego Symbicort (aerozol inhalacyjny, zawiesina) 80 mikrogramów + 4,5 mikrograma (całkowita dawka 960 mikrogramów + 54 mikrograma). Średnie maksymalne stężenie w osoczu budezonidu, wynoszące 3,3 nmol/l, wystąpiło 30 minut po jego podaniu, natomiast średnie maksymalne stężenie w osoczu formoterolu, wynoszące 167 pmol/l, zostało szybko uzyskane w ciągu 15 minut od podania leku.
W badaniu oceniającym pojedynczą dawkę 8 inhalacji produkt leczniczy Symbicort (aerozol inhalacyjny, zawiesina) 160 mikrogramów + 4,5 mikrograma (całkowita dawka 1280 mikrogramów + 36 mikrogramów) i Symbicort Turbuhaler 160 mikrogramów + 4,5 mikrograma (całkowita dawka (aerozol inhalacyjny, zawiesina) dostarczał porównywalną ilość aktywnego leku do krążenia ogólnoustrojowego, co produkt leczniczy Symbicort Turbuhaler. Wielkość AUC dla budezonidu zawartego w produkcie leczniczym Symbicort (aerozol inhalacyjny, zawiesina) wynosiła 90% wartości AUC leku porównawczego – produktu leczniczego Symbicort Turbuhaler. Wielkość AUC formoterolu zawartego w produkcie leczniczym Symbicort (aerozol inhalacyjny, zawiesina) wynosiła 116% wartości AUC leku porównawczego – produktu leczniczego Symbicort Turbuhaler.
Ekspozycję ogólnoustrojową na budezonid i formoterol z produktu leczniczego Symbicort (aerozol inhalacyjny, zawiesina) 160 mikrogramów + 4,5 mikrograma, z komorą inhalacyjną lub bez komory inhalacyjnej AeroChamber Plus Flow Vu, oceniono w badaniu przeprowadzonym u zdrowych ochotników.
Całkowita ogólnoustrojowa ekspozycja na produkt leczniczy Symbicort (aerozol inhalacyjny, zawiesina) podawany przez komorę inhalacyjną AeroChamber Plus Flow Vu była zwiększona w porównaniu do podania bez użycia komory, ze średnią wartością AUC o 68% i 77% większą, odpowiednio dla budezonidu i formoterolu. Jednak największe zwiększenie ekspozycji po podaniu z zastosowaniem komory inhalacyjnej obserwowano u osób z małą ekspozycją po podaniu bez zastosowania komory (najprawdopodobniej z powodu niewłaściwej techniki inhalacji).
Nie stwierdzono, aby istniały interakcje farmakokinetyczne pomiędzy budezonidem a formoterolem.
Dystrybucja i biotransformacja Formoterol wiąże się z białkami osocza w około 50%, a budezonid w około 90%. Objętość dystrybucji wynosi około 4 l/kg w przypadku formoterolu i 3 l/kg w przypadku budezonidu. Formoterol jest unieczynniany w procesie sprzęgania (powstają czynne O-demetylowane i deformylowane metabolity, które są obserwowane głównie w nieczynnej postaci sprzężonej). Budezonid w znacznym stopniu (około 90%) podlega biotransformacji podczas pierwszego przejścia przez wątrobę, do metabolitów o małej aktywności glikokortykosteroidowej. Aktywność glikokortykosteroidowa głównych metabolitów (6-beta-hydroksybudezonidu i 16-alfa-hydroksyprednizolonu) wynosi mniej niż 1% aktywności budezonidu. Nie obserwowano jakichkolwiek reakcji metabolicznych, ani jakichkolwiek reakcji wypierania pomiędzy formoterolem a budezonidem.
Eliminacja Większa część dawki formoterolu jest metabolizowana w wątrobie, a następnie wydalana przez nerki. Po inhalacji od 8 do 13% dostarczonej dawki formoterolu jest wydalane w postaci niezmienionej z moczem. Formoterol ma duży klirens ogólnoustrojowy wynoszący około 1,4 l/min, a okres półtrwania końcowej fazy eliminacji wynosi średnio 17 godzin.
Budezonid jest metabolizowany głównie przez izoenzym CYP3A4. Metabolity budezonidu są wydalane z moczem w postaci niezmienionej lub sprzężonej. Tylko nieistotna ilość budezonidu wykrywana jest w postaci niezmienionej w moczu. Budezonid charakteryzuje się dużym klirensem ogólnoustrojowym, (wynoszącym około 1,2 l/min), a jego okres półtrwania w osoczu po podaniu dożylnym wynosi średnio
Farmakokinetyka budezonidu i formoterolu u pacjentów z niewydolnością nerek jest nieznana. U pacjentów z chorobami wątroby możliwe jest zwiększenie ekspozycji na budezonid i formoterol.
Liniowość/nieliniowość Ekspozycja ogólnoustrojowa na budezonid i formoterol wykazuje liniową zależność od zastosowanej dawki.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Obserwowane w badaniach na zwierzętach objawy toksyczności budezonidu i formoterolu, podawanych w skojarzeniu lub oddzielnie, były związane ze zwiększeniem aktywności farmakologicznej.
Badania wpływu na rozrodczość zwierząt wykazały, że kortykosteroidy, takie jak budezonid, mogą powodować wady rozwojowe (rozszczep podniebienia, zniekształcenia układu kostnego). Jednakże nie wydaje się, aby wyniki tych doświadczeń na zwierzętach miały znaczenie dla ludzi, gdy lek jest stosowany w zalecanych dawkach. Badania wpływu formoterolu na rozrodczość zwierząt wykazują nieznaczne zmniejszenie płodności u samców szczurów przy większej ekspozycji ogólnoustrojowej oraz mniejszą liczbę implantacji zarodków, jak również zmniejszenie przeżywalności okołoporodowej płodów i zmniejszenie masy urodzeniowej przy znacznie większych ekspozycjach ogólnoustrojowych niż te osiągane podczas stosowania klinicznego. Jednakże nie wydaje się, aby wyniki tych doświadczeń na zwierzętach miały znaczenie dla ludzi.
Dane przedkliniczne dotyczące propelentu HFA 227 niezawierającego chlorofluorowęglanów, wynikające z konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwa, badań toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności, potencjalnego działania rakotwórczego oraz toksycznego wpływu na rozród i rozwój potomstwa, nie ujawniają żadnego szczególnego zagrożenia dla człowieka.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Apafluran (HFA 227) Powidon Makrogol 1000
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
Okres ważności produktu leczniczego Symbicort zapakowanego do sprzedaży wynosi 2 lata. Okres ważności po pierwszym otwarciu wynosi 3 miesiące.
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
W celu osiągnięcia najlepszych wyników, ten lek powinien być przechowywany przed użyciem w temperaturze pokojowej. Nie przechowywać w lodówce ani nie zamrażać. Chronić przed mrozem oraz bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.
Nałożyć mocno pokrywę na ustnik i zatrzasnąć we właściwej pozycji po użyciu.
Podobnie jak w przypadku większości produktów wziewnych w pojemnikach pod ciśnieniem, działanie terapeutyczne tego produktu leczniczego zmniejsza się, gdy pojemnik jest zimny. Przed użyciem produkt powinien znajdować się w temperaturze pokojowej. Pojemnik zawiera płyn pod ciśnieniem. Nie wystawiać na działanie temperatury przekraczającej 50°C. Nie przedziurawiać pojemnika. Nawet jeśli pojemnik wydaje się pusty nie należy go zgniatać, dziurawić czy palić.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Aluminiowy pojemnik ciśnieniowy z zaworem dozującym oraz ustnikiem i z zamknięciem z PP wraz z dołączonym licznikiem dawek. Pojemnik jest ściśle połączony z czerwonym plastikowym dozownikiem, białym plastikowym ustnikiem i szarym plastikowym wieczkiem ochronnym. Każdy inhalator dostarcza pojedynczo zapakowany w laminowaną torebkę foliową zawierającą środek pochłaniający wilgoć.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania
Brak szczególnych wymagań.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO
OBROTUAstraZeneca AB Szwecja
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Pozwolenie nr: 23260
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 10 czerwca 2016 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 20 stycznia 2021