Itromyx

Itraconazolum

Kapsułki twarde 100 mg | Itraconazolum 100 mg

Adamed Pharma S.A. Laboratorios Liconsa, S.A., Polska Hiszpania

Ulotka

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Itromyx, 100 mg, kapsułki, twarde Itraconazolum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki

1. Co to jest lek Itromyx i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Itromyx

3. Jak stosować lek Itromyx

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać lek Itromyx

6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Itromyx i w jakim celu się go stosuje

Itromyx zawiera jako substancję czynną itrakonazol, należący do grupy pochodnych tiazolu, który jest środkiem przeciwgrzybiczym o szerokim zakresie działania.
Itromyx jest wskazany w leczeniu: • zakażeń narządów płciowych: grzybica pochwy i sromu; • zakażeń skóry, błony śluzowej lub oczu: grzybica skóry, łupież pstry, kandydoza jamy ustnej, grzybicze zakażenie rogówki; • grzybic paznokci, wywołanych przez dermatofity i (lub) drożdżaki; • grzybic układowych (grzybice różnych narządów i tkanek): aspergiloza układowa i kandydoza układowa, kryptokokoza, w tym kryptokokowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, u pacjentów z kryptokokozą i osłabioną odpornością oraz u wszystkich pacjentów z kryptokokozą ośrodkowego układu nerwowego (Itromyx jest wskazany tylko wtedy gdy leczenie pierwszego rzutu jest nieskuteczne), histoplazmoza, blastomikoza, sporotrychoza, (w tym limfatyczno-skórna/skórna i pozaskórna), parakokcydioidomikoza oraz chromomikoza.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Itromyx

Kiedy nie stosować leku Itromyx
• Jeśli pacjent ma uczulenie na substancję czynną lub którykolwiek z pozostałych składników tego l eku (wymienionych w punkcie 6).
• Jeśli u pacjenta występują lub występowały w przeszłości zaburzenia czynności komór serca, takie jak zastoinowa niewydolność serca, z wyjątkiem leczenia zakażeń zagrażających życiu lub innych ciężkich zakażeń. Objawy zastoinowej niewydolności serca to m.in.: spłycenie oddechu, nieoczekiwane zwiększenie masy ciała, obrzęk kończyn lub brzucha, silne uczucie zmęczenia lub budzenie się w nocy z brakiem tchu.
• Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub może zajść w ciążę (Patrz punkt 2 „Ciąża i karmienie piersią”).
Przed rozpoczęciem stosowania leku Itromyx należy poinformować lekarza o przyjmowaniu jakichkolwiek innych leków.
• Nie należy stosować leku Itromyx jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków, a także nie przyjmować żadnego z poniższych leków w ciągu 2 tygodni od zaprzestania stosowania leku Itromyx:
Leki stosowane w leczeniu problemów z sercem, krwią lub krążeniem − aliskiren, eplerenon, lerkanidypina lub nizoldypina (stosowane w nadciśnieniu) − beprydyl, iwabradyna lub ranolazyna - (stosowane w dławicy piersiowej) − dabigatran lub tikagrelor (stosowane w przypadku zakrzepów krwi) − dysopyramid, dofetilid, dronedaron lub chinidyna (stosowane w arytmii serca) − lomitapid, lowastatyna lub symwastatyna (stosowane w celu obniżenia poziomu cholesterolu) − syldenafil (stosowany w tętniczym nadciśnieniu płucnym)
Leki stosowane w leczeniu problemów żołądkowych lub zaparć − cyzapryd (stosowany w zaburzeniach żołądka) − domperydon (stosowany na nudności i wymioty) − naloksegol (stosowany w zaparciach spowodowanych przyjmowaniem opioidowych leków przeciwbólowych)
Leki stosowane w leczeniu bólów głowy, zaburzeń snu lub problemów psychicznych − dihydroergotamina lub ergotamina (alkaloidy sporyszu stosowane w migrenowych bólach głowy) − midazolam (przyjmowany doustnie) lub triazolam (stosowany w celu uspokojenia lub w celu ułatw ienia zasypiania) − lurazydon, pimozyd, kwetiapina lub sertyndol (stosowane w schizofrenii, zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym lub innych problemach psychicznych)
Leki stosowane w leczeniu problemów z układem moczowym − darifenacyna (stosowana w nietrzymaniu moczu) − fezoterodyna lub solifenacyna (stosowane w przypadku zapalenia pęcherza moczowego) - u pacjentów z pewnymi zaburzeniami czynności nerek lub wątroby
Leki stosowane w alergiach - astemizol, mizolastyna lub terfenadyna (stosowane w alergiach)
Leki stosowane w leczeniu problemów z erekcją i wytryskiem − avanafil (stosowany w zaburzeniach erekcji) − dapoksetyna (stosowana w przedwczesnym wytrysku) − wardenafil (stosowany w zaburzeniach erekcji), u mężczyzn w wieku powyżej 75 lat
Inne leki, zawierające: − kolchicynę (stosowana w leczeniu dny moczanowej) - u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby − ergometrynę (ergonowinę) lub metyloergometrynę (metyloergonowinę) - alkaloidy sporyszu stosowane po porodzie − eliglustat (stosowany w chorobie Gauchera), gdy stosuje się u pacjentów, którzy nie mogą rozkładać niektórych leków w organizmie − halofantrynę (stosowana w malarii) − irynotekan (stosowany w leczeniu raka) − izawukonazol (stosowany w zakażeniach grzybiczych) − omb itaswir, parytaprewir, rytonawir z lub bez dazabuwiru (stosowane w leczeniu zapalenia wątroby typu C) Należy pamiętać, aby nie przyjmować żadnego z powyższych leków przez 2 tygodnie od zakończenia przyjmowania leku Itromyx.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Jeśli pacjenta dotyczą opisane niżej okoliczności, należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem przyjmowania leku Itromyx.
• Pacjent ma chore nerki. Może być konieczna modyfikacja dawki tego leku. • Pacjent ma chorą wątrobę. Może być konieczna modyfikacja dawki tego leku. Lekarz może zalecić kontrolowanie czynności wątroby u pacjentów otrzymujących Itromyx, gdyż lek ten bardzo rzadko może powodować ciężkie uszkodzenie wątroby. • Pacjent ma chore serce. • Pacjent miał w przeszłości reakcję alergiczną na inny lek przeciwgrzybiczy. • Pacjent ma osłabioną odporność, np. z powodu neutropenii, AIDS lub przeszczepienia narządu. Może być konieczna modyfikacja dawki tego leku. • Pacjent przyjmuje inne leki.
Jeśli u pacjenta w czasie stosowania leku Itromyx wystąpią niżej opisane objawy, należy powiedzieć o tym lekarzowi.
• Objawy świadczące o zapaleniu wątroby: brak łaknienia, nudności, wymioty, uczucie zmęczenia, ból brzucha, zażółcenie skóry lub oczu, odbarwienie kału lub ciemna barwa moczu – należy przerwać przyjmowanie leku i natychmiast zgłosić się do lekarza. • Objawy zastoinowej niewydolności serca: duszność, niewyjaśniony przyrost masy ciała, obrzęk nóg, nietypowe uczucie zmęczenia, budzenie się w nocy z powodu duszności – należy przerwać przyjmowanie leku i natychmiast zgłosić się do lekarza. • Objawy ciężkiej reakcji alergicznej: wysypka, świąd, pokrzywka, trudności z oddychaniem i lub obrzęk twarzy – należy przerwać przyjmowanie leku i natychmiast zgłosić się do lekarza. • Nadwrażliwość na światło. • Ciężkie reakcje skórne, takie jak uogólniona wysypka ze złuszczaniem skóry i pęcherzami w jamie ustnej, oczach i narządach płciowych lub wysypką z małymi krostami lub pęcherzami – należy przerwać przyjmowanie leku i natychmiast zgłosić się do lekarza. • Objawy neuropatii (uszkodzenia nerwów), takie jak: mrowienie, zaburzenia czucia, osłabienie czucia, osłabienie siły w kończynach ból głowy, zawroty głowy – należy przerwać przyjmowanie leku i natychmiast zgłosić się do lekarza. • Objawy utraty słuchu. • Niewyraźne lub podwójne widzenie, dzwonienie w uszach, nietrzymanie moczu lub zbyt częste oddawanie moczu.
Lek Itromyx a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Leki, z którymi nie należy stosować leku Itromyx zostały wymienione powyżej w punkcie 2 „Kiedy nie stosować leku Itromyx”
Niektóre leki nie są zalecane do stosowania z lekiem Itromyx. Lekarz może zadecydować, których leków pacjent nie powinien przyjmować w tym samym czasie lub w ciągu 2 tygodni od zaprzestania przyjmowania leku Itromyx.
Przykładami tych leków są: Leki stosowane w leczeniu problemów z sercem, krwią lub krążeniem − apiksaban, rywaroksaban lub worapaksar (stosowane w przypadku zakrzepów krwi) − atorwastatyna (stosowana w celu obniżenia poziomu cholesterolu) − felodypina (stosowana przy wysokim ciśnieniu krwi) − riocyguat lub tadalafil (stosowane w nadciśnieniu płucnym) Leki stosowane w leczeniu padaczki, bólów głowy lub problemów psychicznych − fenytoina, karbamazepina lub fenobarbital (leki przeciwpadaczkowe) − eletryptan (stosowany w migrenowych bólach głowy) − ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum) (lek roślinny stosowany w leczeniu problemów psychicznych) Leki stosowane w leczeniu problemów z układem moczowym − tamsulosyna (stosowana w nietrzymaniu moczu u mężczyzn) − tolterodyna (stosowana w zapaleniu pęcherza moczowego) Leki stosowane w leczeniu raka − aksytynib, bosutynib, kabazytaksel, kabozantynib, cerytynib, kobimetynib, krizotynib, dabrafenib, dasatynib, docetaksel, ibrutynib, lapatynib, nilotynib, olaparib pazopanib, regorafenib, sunitynib, trabektedyna, trastuzumab, emtanzyna lub alkaloidy z barwinka (np. winflunina, winorelbina) Leki stosowane w leczeniu gruźlicy − bedakilina, izoniazyd, ryfabutyna lub ryfampicyna (leki przeciwgruźlicze) Leki stosowane w leczeniu zakażenia ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV) lub zapalenia wątroby − efawirenz lub newirapina (stosowane w HIV/AIDS) elbaswir/grazoprewir, symeprewir, fumaran alafenamidu tenofowiru (TAF), fumaran tenofowiru dyzoproksylu (TDF) (stosowane w zakażeniu HIV lub zapaleniu wątroby) Leki stosowane po przeszczepie narządu − ewerolimus, rapamycyna (znana również jako syrolimus), temsyrolimus Leki stosowane w łagodnym powiększeniu prostaty − alfuzosyna, sylodosyna Leki stosowane w chorobach płuc lub alergiach − cyklezonid (stosowany w stanach zapalnych, astmie i alergiach) − ebastyna (stosowana w alergiach) − salm eterol (stosowany w leczeniu astmy lub przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc - POChP) Leki stosowane w leczeniu problemów z erekcją i wytryskiem − tadalafil lub wardenafil (stosowane w zaburzeniach erekcji u mężczyzn w wieku 75 lat i młodszych ) Inne l eki zawierające: − kolchicynę (stosowana w dnie moczanowej) − fentanyl (lek przeciwbólowy) − lumakaftor/iwakaftor (stosowane w mukowiscydozie)
Należy pamiętać, aby nie przyjmować żadnego z powyższych leków przez 2 tygodnie od zakończenia przyjmowania leku Itromyx.
Nie jest to pełna lista, dlatego należy poinformować lekarza, jeśli pacjent przyjmuje lub planuje przyjmować którykolwiek z tych leków lub jakiekolwiek inne leki.
Należy zachować ostrożność podczas stosowania leku Itromyx z niektórymi innymi lekami. Prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych może być większe, a także dawka leku Itromyx lub innego leku może wymagać zmiany. Przykładowe leki: Leki stosowane w leczeniu problemów z sercem, krwią lub krążeniem − bozentan (stosowany w nadciśnieniu płucnym) − blokery kanałów wapniowych, takie jak dihydropirydyny: amlodypina, izradypina, nifedypina, nimodypina lub diltiazem (stosowane w nadciśnieniu tętniczym) − lub werapamil (stosowany w nadciśnieniu tętniczym) − cylostazol (stosowany w przypadku problemów z krążeniem) − „kumaryny”, takie jak warfaryna (stosowane w przypadku zakrzepów krwi) − digoksyna (stosowana w migotaniu przedsionków) − nadolol (stosowany w nadciśnieniu płucnym lub dławicy piersiowej) Leki stosowane w leczeniu problemów żołądkowych lub biegunki − aprepitant lub netupitant (na nudności i wymioty w trakcie leczenia raka) 5
− loperamid (stosowany w biegunce) − leki zobojętniające sok żołądkowy, takie jak wodorowęglan glinu, wapnia, magnezu lub sodu; anatagoniści receptora H lansoprazol, omeprazol, rabeprazol (stosowane w leczeniu objawów nadkwaśności żołądkowej) Leki stosowane w leczeniu problemów ze snem lub problemów psychicznych − alprazolam, brotizolam, buspiron lub midazolam (podawany dożylnie) (stosowane w stanach lękowych lub w celu ułatwienia zasypiania) − zopiklon (lek nasenny) − reboksetyna lub wenlafaksyna (stosowane w leczeniu depresji i lęku) − arypiprazol, kariprazyna, haloperydol lub rysperydon (stosowane w schizofrenii, zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym lub innych problemach psychicznych) − galantamina (stosowana w chorobie Alzheimera) − guanfacyna (stosowana w ADHD) Leki stosowane w leczeniu problemów z układem moczowym − imidafenacyna, fezoterodyna, oksybutynina, solifenacyna (stosowane w zapaleniu pęcherza moczowego) Leki stosowane w leczeniu raka − bortezomib, brentuksymab, wedotin, busulfan, erlotynib, gefitynib, idelalisyb, imatynib, nintedanib, panobinostat, ponatynib, ruksolitynib lub sonidegib Leki stosowane w leczeniu zakażeń − cyprofloksacyna, klarytromycyna lub erytromycyna (stosowane w zakażeniach bakteryjnych) − delamanid (stosowany w gruźlicy) − artemeter-lumefantryna lub chinina (stosowane w malarii) − prazikwantel (stosowane w zwalczaniu robaków - przywr i tasiemców) Leki stosowane w leczeniu zakażenia ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV) lub zapalenia wątroby − kobicystat, wzmocniony elwitegrawir, marawirok, rytonawir, darunawir wzmocniony rytonawirem, fosamprenawir wzmocniony rytonawirem, indynawir lub sakwinawir (stosowane w leczeniu zakażenia HIV) − glekaprewir/pibrentaswir (stosowane w zapaleniu wątroby) Leki stosowane po przeszczepieniu narządów − cyklosporyna lub takrolimus Leki stosowane w łagodnym powiększeniu prostaty − dutasteryd Leki stosowane w chorobach płuc, alergiach lub stanach zapalnych − bilastyna lub rupatadyna (stosowane w alergii) − metyloprednizolon lub deksametazon (leki podawane doustnie lub w zastrzykach, na astmę, alergie lub stany zapalne) − budezonid lub flutykazon (stosowane w leczeniu astmy, alergii) Leki stosowane w leczeniu problemów z erekcją i wytryskiem − syldenafil (stosowany w zaburzeniach erekcji) Leki stosowane w leczeniu bólu − alfentanyl, buprenorfina, oksykodon lub sufentanyl (stosowane w leczeniu bólu) − meloksykam (stosowany w stanach zapalnych stawów i bólu) Inne leki zawierające: − alitretynoinę (podawaną doustnie) (stosowana w leczeniu wyprysku) − kabergolinę (stosowana w chorobie Parkinsona) − produkty na bazie konopii, w tym leki (stosowane na przykład w leczeniu nudności i wymiotów lub skurczów mięśni u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym) − cynakalcet (stosowany w nadczynności przytarczyc) − dienogest lub uliprystal (środki antykoncepcyjne) − eliglustat (stosowany w chorobie Gauchera, gdy jest stosowany u pacjentów, którzy nie mogą rozkładać niektórych leków w organizmie) 6
− iwakaftor (stosowany w mukowiscydozie) − metadon (stosowany w uzależnieniu od narkotyków) − repaglinid lub saksagliptyna (stosowane w cukrzycy)
Nie jest to pełna lista, dlatego należy poinformować lekarza, jeśli pacjent przyjmuje lub planuje przyjmować którykolwiek z tych leków lub jakiekolwiek inne leki.
Leki wpływające na wchłanianie itrakonazolu Leki zmniejszające kwaśność soku żołądkowego zaburzają wchłanianie itrakonazolu uwalnianego z kapsułek leku Itromyx. Dlatego leki zobojętniające można przyjmować co najmniej 1 godzinę przed przyjęciem lub co najmniej 2 godziny po zastosowaniu leku Itromyx. Z tego samego powodu, jeśli pacjent przyjmuje leki zmniejszające wydzielanie kwasu solnego w żołądku, powinien popijać lek Itromyx napojem typu ‘cola’ (niedietetyczna).
W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Leku Itromyx nie należy stosować w czasie ciąży, z wyjątkiem przypadków zagrożenia życia, w których w opinii lekarza spodziewane korzyści ze stosowania leku przewyższają możliwe niebezpieczeństwo dla płodu.
Jeśli kobieta jest w wieku rozrodczym i może zajść w ciążę, powinna porozmawiać z lekarzem, aby zasto sować skuteczne metody antykoncepcji, by mieć pewność, że nie zajdzie w ciążę w trakcie stosowania tego leku.
Itrakonazol przenika w bardzo niewielkich ilościach do mleka ludzkiego. Lekarz zdecyduje, czy oczekiwane korzyści ze stosowania leku Itromyx podczas karmienia piersią przeważają ryzyko dla dziecka. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości pacjentka nie powinna karmić piersią.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Lek Itromyx może czasem powodować zawroty głowy, niewyraźne lub podwójne widzenie lub utratę słuchu. Jeśli u pacjenta wystąpią te objawy, nie powinien on prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.
Lek Itromyx zawiera sacharozę Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
Lek Itromyx zawiera żółcień chinolinową Żółcień chinolinowa (barwnik) u osób wrażliwych może powodować reakcje alergiczne.

3. Jak stosować lek Itromyx

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Lek Itromyx należy podawać bezpośrednio po pełnym posiłku. Kapsułki należy połykać w całości.
Dawkowanie u dorosłych
Zakażenia narządów płciowych Wskazanie Dawkowanie Okres stosowania Grzybica sromu i pochwy 200 mg dwa razy na dobę lub lub
Zakażenia skóry, błony śluzowej lub oczu Wskazanie Dawkowanie Okres stosowania Grzybica skóry 200 mg raz na dobę lub lub Zakażenia okolic o zwięk szon ym rogowaceniu naskórka, takie jak grzybica podeszwy stóp i dłoni lub lub Łupież pstry 200 mg raz na dobę 7 dni Kandydoza jamy ustnej 100 mg raz na dobę 15 dni U niektórych pacjentów z osłabieniem odporności (np. u pacjentów z neutropenią, AIDS lub po przeszczepieniu narządów) lekarz może zalecić podwojenie dawki. Grzybicze zakażenie rogówki 200 mg raz na dobę 21 dni Długość leczenia zależy od reakcji pacjenta na leczenie
Grzybica paznokci, wywołana przez dermatofity i (lub) drożdżaki Leczenie cykliczne Polega na przyjmowaniu dwóch kapsułek dwa razy na dobę (200 mg dwa razy na dobę) przez jeden tydzień. W leczeniu grzybicy paznokci rąk stosuje się dwa cykle. W leczeniu grzybicy paznokci stóp stosuje się trzy cykle. Okresy przyjmowania leku (cykle) są oddzielone trzytygodniową przerwą, w czasie której lek nie jest przyjmowany. Reakcja na leczenie staje się widoczna po zakończeniu leczenia i odrośnięciu paznokci. Lokalizacja grzybicy paznokci Tydzień

1.

Tydzień

2.

Tydzień

3.

Tydzień

4.

Tydzień

5.

Tydzień

6.

Tydzień

7.

Tydzień

8.

Tydzień

9.

Paznokcie stóp lub wraz z paznokciami rąk Cykl

1.

Przerwa w przyjmowaniu itrakonazolu Cykl

2.

Przerwa w przyjmowaniu itrakonazolu Cykl

3.

Wyłącznie paznok cie rąk Cykl

1.

Przerwa w przyjmowaniu itrakonazolu Cykl

2. 4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
W badaniach klinicznych, przeprowadzonych z udziałem 8499 pacjentów otrzymujących lek Itromyx, u co najmniej 1 na 100 pacjentów występowały działania niepożądane, takie jak: ból głowy, nudności i ból brzucha. W trakcie tych badań klinicznych rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów otrzymujących lek Itromyx wystąpiły następujące działania niepożądane: zapalenie błony śluzowej nosa, zapalenie zatok, zakażenia górnych dróg oddechowych, mała liczba białych krwinek, nadwrażliwość, zaburzenia smaku, niedoczulica, parestezje (zaburzenia czucia, mrowienie, drętwienie, pieczenie na skórze), szum w uszach, zaparcia, biegunka, niestrawność, wzdęcia, wymioty, nieprawidłowa czynność wątroby, duże stężenie bilirubiny we krwi, świąd, wysypka, pokrzywka, wielomocz, zaburzenia erekcji, zaburzenia miesiączkowania i obrzęk.
Działania niepożądane stwierdzone po raz pierwszy po wprowadzeniu leku do obrotu w odniesieniu do wszystkich postaci farmaceutycznych leku Itromyx przedstawiono poniżej.
Bardzo rzadko występujące działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 pacjenta na • zespół choroby posurowiczej (rodzaj ogólnoustrojowej reakcji alergicznej), obrzęk naczynioruchowy (obrzęk występujący najczęściej w obrębie twarzy lub gardła, mogący utrudniać oddychanie), reakcja anafilaktyczna (reakcja uczuleniowa); • hipertriglicerydemia (duże stężenie tłuszczy we krwi); • drżenie; • zaburzenia widzenia (w tym podwójne i niewyraźne widzenie); • przemijająca lub trwała utrata słuchu; • zastoinowa niewydolność serca (obejmująca następujące objawy: spłycenie oddechu, nieoczekiwane zwiększenie masy ciała, obrzęk kończyn lub brzucha, silne uczucie zmęczenia lub budzenie się w nocy z brakiem tchu); • duszność; • zapalenie trzustki; • ciężka hepatotoksyczność (ciężkie uszkodzenie wątroby, w tym kilka przypadków zgonów z powodu ostrej niewydolności wątroby); • ciężkie, złuszczające reakcje skórne (toksyczna nekroliza naskórka [zespół Lyella], zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy, złuszczające zapalenie skóry), ostra uogólniona osutka krostkowa, leukoklastyczne zapalenie naczyń (zapalenie małych naczyń skórnych), łysienie, nadwrażliwość na światło; • zwiększone stężenie enzymu fosfokinazy kreatynowej we krwi.
Dodatkowe działania niepożądane u dzieci i młodzieży W badaniach klinicznych leku Itromyx u dzieci i młodzieży (w wieku od 1 do 17 lat) stwierdzano następujące działania niepożądane częściej niż u 1 na 100 pacjentów: ból głowy, wymioty, ból brzucha, biegunka, zaburzenia czynności wątroby, niedociśnienie tętnicze, nudności oraz pokrzywka.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do: Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C PL-02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Itromyx

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Przechowywać w temperaturze poniżej 30°C.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu zewnętrznym oraz blistrze po: „EXP”. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Itromyx - Substancją czynną leku jest itrakonazol. Jedna kapsułka, twarda zawiera 100 mg itrakonazolu.
- Pozostałe składniki to: sacharoza, ziarenka, polokasmer 188, hypromeloza (6cP), poloksamer 188 mikronizowany; skład kapsułki: i ndygokarmin (E 132), żółcień chinolinowa (E 104), tytanu dwutlenek (E171), woda oczyszczona, żelatyna
Jak wygląda lek Itromyx i co zawiera opakowanie Itromyx ma postać kapsułek barwy zielonej, zawierających żółtobeżowe wypełnienie. Lek Itromyx jest dostępny w opakowaniach zawierających 4 lub 28 kapsułek, twardych.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny: Adamed Pharma S.A. Pieńków, ul. M. Adamkiewicza 6A 05-152 Czosnów tel.: +48 22 732 77 00
Wytwórca: Laboratorios Liconsa, S.A. Avda. Miralcampo, 7 Pol. Ind. Miralcampo Guadalajara, Hiszpania
Adamed Pharma S.A. Pieńków, ul. M. Adamkiewicza 6A 05-152 Czosnów

Data ostatniej aktualizacji ulotki:

Charakterystyka

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Itromyx, 100 mg, kapsułki, twarde

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda kapsułka, twarda zawiera 100 mg itrakonazolu (Itraconazolum). Substancje pomocnicze o znanym działaniu: - sacharoza ( 1 kapsułka zawiera 212-243 mg sacharozy); - żółcień chinolinowa.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Kapsułka twarda. Kapsułki barwy zielonej, zawierające żółtobeżowe wypełnienie.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Itromyx w postaci kapsułek, twardych jest wskazany w leczeniu następujących zakażeń:
• zakażenia narządów płciowych: - grzybica pochwy i sromu;
• zakażenia skóry, błony śluzowej lub oczu: - grzybica skóry, - łupież pstry, - kandydoza jamy ustnej, - grzybicze zakażenie rogówki;
• grzybice paznokci, wywołane przez dermatofity i (lub) drożdżaki;
• grzybice układowe: - aspergiloza układowa i kandydoza układowa, - kryptokokoza (w tym kryptokokowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych): u pacjentów z kryptokokozą i osłabioną odpornością oraz u wszystkich pacjentów z kryptokokozą ośrodkowego układu nerwowego; Itromyx jest wskazany tylko wtedy, gdy leczenie pierwszego rzutu jest nieskuteczne, - histoplazmoza, - blastomikoza, - sporotrychoza, w tym limfatyczno-skórna/skórna i pozaskórna - parakokcydioidomikoza, - chromomikoza.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Zakażenia narządów płciowych Wskazanie Dawkowanie Okres stosowania Kandydoza sromu i pochwy lub lub
Zakażenia skóry, błony śluzowej lub oczu Wskazanie Dawkowanie Okres stosowania Grzybica skóry lub lub Zakażenia okolic o zwiększonej keratynizacji, takie jak grzybica podeszwy stóp i dłoni lub 100 mg raz na dobę lub Łupież pstry 200 mg raz na dobę 7 dni Kandydoza jamy ustnej 100 mg raz na dobę 15 dni U niektórych pacjentów z osłabieniem odporności (np. u pacjentów z neutropenią, AIDS lub po przeszczepieniu narządów) może wystąpić zmniejszenie biodostępności itrakonazolu po doustnym podaniu produktu Itromyx, kapsułki, twarde. Z tego powodu może być konieczne podwojenie dawki. Grzybicze zakażenie rogówki 200 mg raz na dobę Długość leczenia należy dostosować do odpowiedzi klinicznej
Grzybica paznokci, wywołana przez dermatofity i (lub) drożdżaki Leczenie cykliczne Polega na przyjmowaniu dwóch kapsułek dwa razy na dobę (200 mg dwa razy na dobę) przez jeden tydzień. W leczeniu grzybicy paznokci rąk stosuje się dwa cykle. W leczeniu grzybicy paznokci stóp stosuje się trzy cykle. Okresy przyjmowania leku (cykle) są oddzielone trzytygodniową przerwą, w czasie której lek nie jest przyjmowany. Reakcja na leczenie staje się widoczna po zakończeniu leczenia i odrośnięciu paznokci. Lokalizacja grzybicy paznokci Tydzień

1.

Tydzień

2.

Tydzień

3.

Tydzień

4.

Tydzień

5.

Tydzień

6.

Tydzień

7.

Tydzień

8.

Tydzień

9.

Paznokcie stóp lub wraz z paznokciami rąk Cykl 1. Przerwa w przyjmowaniu itrakonazolu Cykl

2.

Przerwa w przyjmowaniu itrakonazolu Cykl 3. Wyłącznie paznokcie rąk Cykl 1. Przerwa w przyjmowaniu itrakonazolu Cykl

2.

Leczenie ciągłe Lokalizacja grzybicy paznokci Dawkowanie Okres stosowania Wyłącznie paznokcie stóp lub wraz z paznokciami rąk
Eliminacja itrakonazolu ze skóry i paznokci zachodzi wolniej niż z osocza. Optymalne wyniki leczenia pod względem objawów klinicznych i rezultatów badań mikologicznych uzyskuje się w ciągu zakażeń paznokci.
Grzybice układowe Wskazanie Dawkowanie Średni okres stosowania 1
Uwagi Aspergiloza 200 mg raz na dobę 2 do 5 miesięcy Zwiększyć dawkę do 200 mg dwa razy na dobę, jeżeli zmiany są głębokie lub rozsiane Kandydoza na dobę miesięcy Zwiększyć dawkę do 200 mg dwa razy na dobę, jeżeli zmiany są głębokie lub rozsiane Kryptokokoza (bez zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych) roku
Kryptokokowe zapalenie opon mózgowo- rdzeniowych dobę roku
Histoplazmoza od 200 mg raz na dobę do 200 mg dwa razy na dobę Blastomikoza od 100 mg raz na dobę do 200 mg dwa razy na dobę Sporotrychoza limfatyczno-skórna i skórna raz na dobę (pojedyncze zmiany) lub na dobę (rozległe zmiany) miesięcy
Sporotrychoza poza- skórna na dobę Parakokcydioidomikoza 100 mg raz na dobę 6 miesięcy Brak danych dotyczących skuteczności stosowania kapsułek Itromyx w leczeniu parakokcydioidomikozy u pacjentów z AIDS Chromomikoza 200 mg raz na dobę 6 miesięcy 1

Stosowanie u dzieci Dostępne dane dotyczące stosowania produktu Itromyx w postaci kapsułek, twardych u dzieci są ograniczone. Nie zaleca się stosowania tego produktu u dzieci, chyba że stwierdzi się, że spodziewane korzyści przewyższają ryzyko. Patrz punkt 4.4.
Stosowanie u osób w podeszłym wieku Dostępne dane dotyczące stosowania produktu Itromyx w postaci kapsułek, twardych u osób w podeszłym wieku są ograniczone. Zaleca się stosowanie produktu Itromyx w postaci kapsułek, twardych u tych osób tylko, jeśli stwierdzi się, że spodziewane korzyści przewyższają ryzyko. Zasadniczo zaleca się, by podczas wyboru dawki u osób w podeszłym wieku wziąć pod uwagę większą częstość występowania zaburzeń czynności wątroby, nerek lub serca oraz jednoczesne występowanie innych chorób lub stosowanie innych leków. Patrz punkt 4.4.
Stosowanie u pacjentów z niewydolnością wątroby Dostępne dane dotyczące stosowania itrakonazolu po podaniu doustnym u pacjentów z niewydolnością wątroby są ograniczone. Należy zachować ostrożność, jeśli produkt jest stosowany w tej grupie pacjentów (patrz punkt 5.2 Szczególne grupy pacjentów, Pacjenci z niewydolnością wątroby).
Stosowanie u pacjentów z niewydolnością nerek Dostępne dane dotyczące stosowania itrakonazolu u pacjentów z niewydolnością nerek są ograniczone. U niektórych pacjentów z niewydolnością nerek całkowite narażenie organizmu na itrakonazol może być mniejsze. Jeśli produkt jest stosowany w tej grupie pacjentów, należy zachować ostrożność i rozważyć możliwość modyfikacji dawki.
Sposób podawania
W celu uzyskania najlepszego wchłaniania Itromyx należy podawać bezpośrednio po pełnym posiłku. Kapsułki należy połykać w całości.

4.3 Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. • Przeciwwskazane jest jednoczesne podawanie z produktem Itromyx niektórych leków metabolizowanych przez CYP3A4. Zwiększone stężenia tych leków w osoczu, wynikające z jed noczesnego ich stosowania z itrakonazolem, mogą nasilić lub wydłużyć zarówno ich działanie lecznicze, jak i niepożądane, do takiego stopnia, że mogą wystąpić potencjalnie ciężkie zagrożenia. Na przykład zwiększone stężenia niektórych leków w osoczu mogą spowodować wydłużenie odstępu QT i wystąpienie tachyarytmii komorowych, w tym zaburzeń rytmu serca typu torsade de pointes - arytmii mogącej zagrażać życiu. Patrz punkty 4.4 i 4.5.
Przeciwwskazane są leki: Leki przeciwbólowe; Leki znieczulające alkaloidy sporyszu (np. dihydroergotamina, ergometryna, ergotamina, metyloergometryna)
Leki przeciwbakteryjne do stosowania ogólnoustrojowego; Leki przeciwmykobakteryjne; Leki przeciwgrzybicze do stosowania ogólnego izawukonazol Leki przeciwpasożytnicze; Leki przeciwpierwotniakowe halofantryna Leki przeciwhistaminowe do stosowania ogólnoustrojowego astemizol mizolastyna terfenadyna Leki przeciwnowotworowe irynotekan Leki przeciwzakrzepowe dabigatran tikagrelor Leki przeciwwirusowe do stosowania ogólnoustrojowego ombitaswir / paritaprewir / rytonawir (z dazabuwirem lub bez)
Układ sercowo-naczyniowy (leki działające na układ renina-angiotensyna; leki przeciwnadciśnieniowe; beta-adrenolityki; blokery kanału wapniowego; leki kardiologiczne; leki moczopędne) aliskiren dronedaron nizoldypina beprydyl eplerenon chinidyna dyzopiramid iwabradyna ranolazyna dofetilid lerkanidypina syldenafil (nadciśnienie płucne) Leki żołądkowo-jelitowe, w tym leki przeciwbiegunkowe, dojelitowe leki przeciwzapalne / przeciwinfekcyjne; Leki przeciwwymiotne i przeciw nudnościom; Leki na zaparcia; Leki stosowane w zaburzeniach czynnościowych przewodu pokarmowego cyzapryd domperydon naloksegol Leki modyfikujące stężenie lipidów lowastatyna lomitapid symwastatyna Psychoanaleptyki; Psycholeptyki (np. leki przeciwpsychotyczne, przeciwlękowe i nasenne) lurazydon pimozyd sertindol midazolam (doustny) kwetiapina triazolam Leki urologiczne awanafil daryfenacyna solifenacyna (u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub umiarkowanymi do ciężkich zaburzeniami czynności wątroby) dapoksetyna
fezoterodyna (u pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub wątroby). wardenafil (u pacjentów w wieku powyżej 75 lat).
Różne leki i inne substancje kolchicyna (u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby) eliglustat (u pacjentów ze słabym metabolizmem [PMs, poor metabolizers] CYP2D6, umiarkowanym metabolizmem [IMs, intermediate metabolizers] CYP2D6 lub intensywnym metabolizmem [EMs, extensive metabolizers], którzy przyjmują silny lub umiarkowany inhibitor CYP2D6).

• Produktu Itromyx kapsułki, twarde nie należy stosować u pacjentów z rozpoznanymi zaburzeniami czynności komór serca, takimi jak zastoinowa niewydolność serca (CHF, ang. congestive heart failure) lub zastoinowa niewydolność serca w wywiadzie, z wyjątkiem leczenia zakażeń zagrażających życiu lub innych ciężkich zakażeń, patrz punkt 4.4. • Stosowanie produktu Itromyx jest przeciwwskazane w ciąży (z wyjątkiem przypadków zagrożenia życia), patrz punkt 4.6. Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczną metodę antykoncepcji w okresie leczenia produktem Itromyx. Stosowanie takiej metody należy kontynuować aż do momentu wystąpienia krwawienia miesiączkowego po zakończeniu stosowania produktu Itromyx.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Wpływ na serce W badaniu z udziałem zdrowych ochotników, którzy przyjmowali itrakonazol w postaci dożylnej, obserwowano przemijające, bezobjawowe zmniejszenie frakcji wyrzutowej lewej komory. Zaburzenia te ustępowały przed podaniem następnej infuzji dożylnej. Nie wiadomo, czy opisywane zjawisko ma znaczenie kliniczne w odniesieniu do postaci doustnych leku.
Wykazano, że itrakonazol ma działanie inotropowe ujemne. Opisywano przypadki zastoinowej niewydolności serca w związku ze stosowaniem produktu Itromyx. W doniesieniach spontanicznych niewydolność serca częściej notowano po podaniu dawki dobowej 400 mg niż po zastosowaniu innych, mniejszych dawek dobowych, co świadczy o tym, że ryzyko niewydolności serca może zwiększać się wraz z dawką dobową itrakonazolu.
Produktu Itromyx nie należy stosować u pacjentów z zastoinową niewydolnością serca lub zastoinową niewydolnością serca w wywiadzie, o ile spodziewane korzyści wyraźnie nie przewyższają ryzyka. Określając indywidualnie dla każdego pacjenta stosunek korzyści do ryzyka, należy wziąć pod uwagę takie czynniki, jak: nasilenie choroby stanowiącej wskazanie do stosowania leku, schemat dawkowania (tj. całkowita dawka dobowa) oraz wystąpienie poszczególnych czynników ryzyka rozwoju zastoinowej niewydolności serca. Do tych czynników ryzyka należą choroby serca, takie jak choroba niedokrwienna serca, wady zastawkowe, poważne choroby płuc, takie jak przewlekła obturacyjna choroba płuc, a także niewydolność nerek i inne choroby, w przebiegu których występują obrzęki. Jeśli u pacjenta występuje ryzyko rozwoju zastoinowej niewydolności serca, należy go poinformować o możliwych objawach podmiotowych i przedmiotowych. Leczenie należy prowadzić ostrożnie, obserwując szczególnie wnikliwie, czy nie występują objawy podmiotowe i przedmiotowe zastoinowej niewydolności serca. W razie wystąpienia takich objawów należy przerwać stosowanie produktu Itromyx.
Leki z grupy antagonistów wapnia mogą mieć działanie inotropowe ujemne, które może się sumować z inotropowym ujemnym działaniem itrakonazolu. Ponadto itrakonazol może hamować metabolizm tych leków. Z tych powodów należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania itrakonazolu i antagonistów wapnia, gdyż zwiększa się ryzyko zastoinowej niewydolności serca.
Możliwe interakcje z innymi lekami Jednoczesne stosowanie niektórych leków z itrakonazolem może skutkować zmianą skuteczności itrakonazolu i (lub) jednocześnie podawanego leku, działaniami zagrażającymi życiu i (lub) nagłym zgonem. Leki przeciwwskazane, niezalecane lub zalecane do stosowania z ostrożnością z itrakonazolem, wymieniono w punkcie 4.3 Przeciwwskazania i 4.5
leczniczymi i inne rodzaje interakcji.
Nadwrażliwość krzyżowa Dostępne dane dotyczące występowania nadwrażliwości krzyżowej na itrakonazol i inne leki przeciwgrzybicze z grupy azoli są ograniczone. Należy zachować ostrożność przepisując produkt Itromyx kapsułki pacjentom wykazującym nadwrażliwość na inne związki z grupy azoli.
Neuropatia Leczenie produktem Itromyx w postaci kapsułek należy przerwać, jeśli wystąpią objawy neuropatii, którą można wiązać z przyjmowaniem leku.
Utrata słuchu Notowano przypadki przemijającej lub trwałej utraty słuchu u pacjentów otrzymujących itrakonazol. W kilku przypadkach pacjent jednocześnie przyjmował chinidynę, której stosowanie z itrakonazolem jest przeciwwskazane (patrz punkty 4.3 Przeciwwskazania i 4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji). Utrata słuchu zwykle ustępuje po przerwaniu terapii, lecz u niektórych pacjentów może się utrzymywać.
Oporność krzyżowa Jeśli podejrzewa się, że drożdżyca układowa jest wywołana szczepami Candida opornymi na flukonazol, nie można zakładać, że będą one wrażliwe na itrakonazol. Dlatego przed rozpoczęciem leczenia itrakonazolem należy wykonać test wrażliwości.
Wpływ produktu na czynność wątroby Podczas leczenia produktem Itromyx bardzo rzadko zaobserwowano występowanie ciężkiej hepatotoksyczności, w tym ostrej niewydolności wątroby zakończonej zgonem. Większość z tych zaburzeń występowała u pacjentów z istniejącą wcześniej chorobą wątroby, leczonych z powodu grzybic układowych, mających inne poważne obciążenia zdrowotne i (lub) przyjmujących inne leki hepatotoksyczne. U niektórych z tych pacjentów nie występowały oczywiste czynniki ryzyka choroby wątroby. W niektórych przypadkach zaburzenia te wystąpiły w ciągu pierwszego miesiąca leczenia, w tym kilka w ciągu pierwszego tygodnia. U pacjentów leczonych produktem Itromyx należy rozważyć monitorowanie czynności wątroby. Należy poinformować pacjenta o konieczności niezwłocznego powiadomienia lekarza, jeśli wystąpią objawy świadczące o zapaleniu wątroby, takie jak: brak łaknienia, nudności, wymioty, uczucie zmęczenia, ból brzucha lub ciemna barwa moczu. Jeśli pacjent zgłasza takie objawy, należy natychmiast przerwać stosowanie produktu Itromyx oraz przeprowadzić ocenę czynności wątroby.
Dostępne dane dotyczące doustnego stosowania itrakonazolu u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby są ograniczone. Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu w tej grupie pacjentów. Zaleca się, by pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby uważnie kontrolować podczas leczenia itrakonazolem. Decydując się na rozpoczęcie leczenia itrakonazolem jednocześnie z innymi produktami leczniczymi metabolizowanymi przy udziale CYP3A4, należy wziąć pod uwagę wydłużony czas połowicznej eliminacji obserwowany w badaniach klinicznych po jednokrotnym podaniu itrakonazolu w postaci kapsułek u pacjentów z marskością wątroby.
U pacjentów ze zwiększoną lub nieprawidłową aktywnością enzymów wątrobowych, czynną chorobą wątroby, a także u pacjentów, u których po zastosowaniu innych leków występowały objawy toksycznego działania na wątrobę, nie należy stosować produktu Itromyx, chyba że występuje ciężki lub zagrażający życiu stan, a spodziewane korzyści z leczenia przewyższają ryzyko. Zaleca się monitorowanie czynności wątroby u pacjentów z wcześniejszymi zaburzeniami czynności wątroby lub u których wystąpiło toksyczne działanie innych leków na wątrobę (patrz punkt 5.2 Szczególne grupy pacjentów, Pacjenci z niewydolnością wątroby).
Zmniejszona kwaśność soku żołądkowego Wchłanianie itrakonazolu po podaniu doustnym jest słabsze, jeśli kwaśność soku żołądkowego jest zmniejszona. U pacjentów ze zmniejszoną kwaśnością soku żołądkowego wynikającą z choroby (np. pacjenci z achlorhydrią) lub ze stosowania leków (np. pacjenci przyjmujący leki zmniejszające kwaśność soku żołądkowego), zaleca się podawanie produktu Itromyx z kwaśnymi napojami (typu „cola” niedietetyczna). Działanie przeciwgrzybicze należy kontrolować i w razie konieczności zwiększyć dawkę. Patrz punkt 4.5 i 5.2.
Pacjenci z osłabioną odpornością U niektórych pacjentów z osłabioną odpornością (np. pacjenci z neutropenią, AIDS, po przeszczepieniu narządów), biodostępność itrakonazolu podawanego doustnie może być zmniejszona.
Pacjenci z grzybicą układową stanowiącą bezpośrednie zagrożenie życia Z powodu swoich właściwości farmakokinetycznych (patrz punkt 5.2), produktu Itromyx w postaci kapsułek, twardych nie zaleca się do rozpoczynania leczenia grzybic układowych bezpośrednio zagrażających życiu.
Pacjenci z AIDS Jeśli u pacjenta z AIDS, leczonego z powodu grzybicy układowej, takiej jak sporotrychoza, blastomikoza, histoplazmoza lub kryptokokoza (postać z zajęciem opon mózgowo-rdzeniowych lub bez), istnieje ryzyko nawrotu zakażenia, należy rozważyć pozostawienie leczenia podtrzymującego.
Mukowiscydoza U pacjentów z mukowiscydozą, stwierdzono zmienność stężeń terapeutycznych itrakonazolu w stanie stacjonarnym podczas podawania roztworu doustnego itrakonazolu w dawce 2,5 mg/kg dwa razy na dobę. Stężenia >250 ng/ml w stanie stacjonarnym uzyskiwało około 50% osób w wieku ponad 16 lat, lecz żaden z pacjentów w wieku poniżej 16 lat. Jeśli pacjent nie reaguje na leczenie produktem Itromyx, należy rozważyć zastosowanie alternatywnego leczenia.
Substancje pomocnicze Produkt leczniczy Itromyx zawiera sacharozę. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować tego produktu leczniczego.
Produkt leczniczy Itromyx zawiera żółcień chinolinową (barwnik), która u osób wrażliwych może powodować reakcje alergiczne.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Itrakonazol jest metabolizowany głównie z udziałem cytochromu CYP3A4. Inne związki, które albo są metabolizowane tym samym szlakiem, albo zmieniają czynność CYP3A4, mogą wpływać na farmakokinetykę itrakonazolu. Itrakonazol jest silnym inhibitorem CYP3A4, inhibitorem glikoproteiny P i inhibitorem białka oporności raka piersi (BCRP, ang. breast cancer resistance protein).
Itrakonazol może modyfikować właściwości farmakokinetyczne innych substancji, które dzielą ten szlak metaboliczny lub szlaki transportu białka.
Leki zmniejszające kwaśność soku żołądkowego (np. leki zobojętniające, takie jak wodorotlenek glinu, lub zmniejszające wydzielanie kwasu, takie jak antagoniści receptora H 2
protonowej), zaburzają wchłanianie itrakonazolu uwalnianego z kapsułek Itromyx. Zaleca się zachowanie ostrożności podczas jednoczesnego stosowania tych leków z itrakonazolem w kapsułkach: - podczas jednoczesnego stosowania z lekami zmniejszającymi kwaśność soku żołądkowego zaleca się podawanie itrakonazolu z kwaśnymi napojami (typu „cola” niedietetyczna); - zaleca się, by przyjmować leki zobojętniające (np. wodorotlenek glinu) co najmniej 1 godzinę przed lub 2 godziny po zażyciu produktu Itromyx; - podczas leczenia skojarzonego zaleca się kontrolowanie działania przeciwgrzybiczego itrakonazolu i w razie konieczności - zwiększenie dawki.
Przykłady leków, które mogą wpływać na stężenie itrakonazolu w osoczu, przedstawiono w tabeli 1 poniżej z podziałem na klasy leków. Przykłady leków, na których stężenie w osoczu może wpływać itrakonazol, przedstawiono w tabeli 2 poniżej. Ze względu na liczbę interakcji nie uwzględniono potencjalnych zmian bezpieczeństwa lub skuteczności jednocześnie podawanych leków. W celu uzyskania dalszych informacji należy zapoznać się z Charakterystyką Produktu Leczniczego mogącego wchodzić w interakcje.
Interakcje opisane w tych tabelach zostały sklasyfikowane jako przeciwwskazane, niezalecane lub do stosowania z ostrożnością z itrakonazolem, biorąc pod uwagę zakres zwiększenia stężenia i profil bezpieczeństwa leku wchodzącego w interakcje (dodatkowe informacje - patrz także punkty 4.3 i 4.4). Potencjał interakcji wymienionych leków został oceniony na podstawie badań farmakokinetyki u ludzi z itrakonazolem i (lub) badań farmakokinetyki u ludzi z innymi silnymi inhibitorami CYP3A4 (np. ketokonazolem) i (lub) danych in vitro: • „przeciwwskazane”: w żadnych okolicznościach nie stosować leku razem z itrakonazolem ani przez 2 tygodnie po zaprzestaniu podawania itrakonazolu; • „niezalecane”: unikać stosowania leku zarówno w trakcie, jak i przez 2 tygodnie po zaprzestaniu podawania itrakonazolu, chyba że spodziewane korzyści przewyższają ryzyko działań niepożądanych; jeśli nie można uniknąć jednoczesnego stosowania, zaleca się obserwację kliniczną, czy u pacjenta nie występują objawy przedmiotowe lub podmiotowe nasilonego lub przedłużonego działania lub działań niepożądanych leku stosowanego w skojarzeniu oraz w razie konieczności zmniejszenie dawki lub przerwanie jego podawania; w razie potrzeby zaleca się pomiary stężeń w osoczu jednocześnie podawanego leku. • „stosować ostrożnie”: zaleca się dokładną obserwację pacjenta, gdy lek jest stosowany razem z itrakonazolem; w razie skojarzonego leczenia zaleca się obserwację kliniczną; czy u pacjenta nie występują objawy przedmiotowe lub podmiotowe nasilonego lub przedłużonego działania lub działań niepożądanych leku stosowanego w skojarzeniu oraz w razie konieczności zmniejszenie dawki lub przerwanie jego podawania; w razie potrzeby zaleca się pomiary stężeń w osoczu jednocześnie podawanego leku.
Interakcje wymienione w tych tabelach zostały określone w badaniach, które przeprowadzono przy zalecanych dawkach itrakonazolu. Jednak zakres interakcji może zależeć od podanej dawki itrakonazolu. Silniejsza interakcja może wystąpić przy większej dawce lub przy krótszym odstępie między kolejnymi dawkami. Ekstrapolację wyników z innymi schematami dawkowania lub różnymi lekami należy wykonywać ostrożnie.
Po zakończeniu leczenia stężenie itrakonazolu w osoczu zmniejsza się do prawie niewykrywalnego stężenia w ciągu 7 do 14 dni, w zależności od dawki i czasu trwania leczenia. U pacjentów z marskością wątroby lub u pacjentów otrzymujących inhibitory CYP3A4, spadek stężenia w osoczu może być jeszcze bardziej stopniowy. Jest to szczególnie ważne na początku terapii lekami, na których metabolizm wpływa itrakonazol (patrz punkt 5.2).
Tabela 1. Przykłady leków, które mogą wpływać na stężenie itrakonazolu w osoczu, przedstawione według klasy leków
Produkty lecznicze (pojedyncza dawka doustna, chyba że zaznaczono inaczej) w obrębie klasy Oczekiwany/potencjalny wpływ na stężenie itrakonazolu (↑ = wzrost; ↔ = bez zmian; ↓ = spadek) Komentarz kliniczny (patrz powyżej, aby uzyskać dodatkowe informacje, a także punkty 4.3 i 4.4) Leki przeciwbakteryjne do stosowania ogólnoustrojowego; Leki przeciwmykobakteryjne izoniazyd Chociaż nie badano bezpośrednio, izoniazyd może zmniejszać stężenie itrakonazolu
Niezalecane ryfampicyna 600 mg podawana doustnie raz na dobę itrakonazol AUC ↓ Niezalecane ryfabutyna 300 mg podawana doustnie raz na dobę itrakonazol Cmax ↓ 71%, AUC ↓ 74% Niez alecane cyprofloksacyna 500 mg podawana doustnie dwa razy na dobę itrakonazol Cmax ↑ 53%, AUC ↑ 82% Stosować ostrożnie
erytromycyna 1 g itrakonazol Cmax ↑ 44%, AUC ↑ 36% Stosować ostrożnie klarytromycyna 500 mg podawana doustnie dwa razy na dobę itrakonazol Cmax ↑ 90%, AUC ↑ 92% Stosować ostrożnie
Leki przeciwpadaczkowe karbamazepina, fenobarbital Chociaż nie badano bezpośrednio, leki te mogą zmniejszać stężenie itrakonazolu Niezalecane fenytoina 300 mg podawana doustnie raz na dobę itrakonazol Cmax↓ 83%, AUC ↓ 93% hydroksyitrakonazol Cmax ↓ 84%, AUC ↓ 95% Niezalecane Leki przeciwnowotworowe idelalizyb Chociaż nie badano bezpośrednio, idelalizyb może zwiększać stężenie itrakonazolu Stosować ostrożnie Leki przeciwwirusowe do stosowania ogólnego ombitaswir/paritaprewir/rytona wir (z dazabuwirem lub bez) Chociaż nie badano ich bezpośrednio, oczekuje się, że leki te zwiększą stężenie itrakonazolu Przeciwwskazane efawirenz 600 mg itrakonazol Cmax ↓ 37%, AUC ↓ 39%; hydroksyitrakonazol Cmax ↓ 35%, AUC ↓ 37% Niezalecane newirapina 200 mg podawana doustnie raz na dobę itrakonazol Cmax ↓ 38%, AUC ↓ 62% Niezalecane kobicystat, darunawir (wzmocniony), elwitegrawir (wzmocniony rytonawirem), fosamprenawir (wzmocniony rytonawirem), rytonawir, sakwinawir (wzmocniony Chociaż nie badano ich bezpośrednio, oczekuje się, że leki te zwiększą stężenie itrakonazolu Stosować ostrożnie rytonawirem) indynawir 800 mg podawany doustnie trzy razy na dobę Stężenie itrakonazolu ↑ Stosować ostrożnie Blokery kanału wapniowego diltiazem Chociaż nie badano bezpośrednio, diltiazem może zwiększać stężenie itrakonazolu Stosować ostrożnie Leki hamujące wytwarzanie kwasu solnego i leki alkalizujące leki zobojętniające sok żołądkowy (glinu, wapnia, magnezu lub sodu wodorowęglan), anatagoniści receptora H ranitydyna), inhibitory pompy protonowej (np. lansoprazol, omeprazol, rabeprazol) itrakonazol Cmax ↓, AUC ↓ Stosować ostrożnie Układ oddechowy: Inne produkty lecznicze dla układu oddechowego lumacaftor/iwacaftor 200/250 mg podawane doustnie dwa razy na dobę Stężenie itrakonazolu ↓ Niezalecane Różne Dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum) Chociaż nie badano bezpośrednio, ziele dziurawca zwyczajnego może zmniejszać stężenie itrakonazolu Niezalecane
Tabela 2. Przykłady leków, na których stężenie w osoczu może wpływać itrakonazol, przedstawione według klasy leków Produkty lecznicze (pojedyncza dawka doustna, chyba że zaznaczono inaczej) w obrębie klasy Oczekiwany/potencjalny wpływ na stężenie itrakonazolu (↑ = wzrost; ↔ = bez zmian; ↓ = spadek) Komentarz kliniczny (patrz powyżej, aby uzyskać dodatkowe informacje, a także punkty 4.3 i 4.4) Leki przeciwbólowe; Leki znieczulające alkaloidy sporyszu (np. dihydroergotamina, ergometryna, ergotamina, metyloergometryna) Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie tych leków Przeciwwskazane eletryptan, fentanyl Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie tych leków Niezalecane alfentanyl, buprenorfina (dożylnie i podjęzykowo), kanabinoidy, metadon, sufentanyl Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie tych leków Stosować ostrożnie oksykodon 10 mg podawany doustnie oksykodon podawany doustnie: Cmax ↑ 45%, AUC ↑ 2,4-krotny Stosować ostrożnie oksykodon podawany dożylnie 0,1 mg/kg oksykodon podany dożylnie: AUC ↑ 51% Stosować ostrożnie Leki przeciwbakteryjne do stosowania ogólnoustrojowego; Leki przeciwmykobakteryjne; Leki przeciwgrzybicze do stosowania ogólnoustrojowego izawukonazol Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie izawukonazolu Przeciwwskazane bedakilina Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie bedakiliny Niezalecane ryfabutyna 300 mg podawana doustnie raz na dobę Stężenie ryfabutyny ↑ (zakres nieznany) Niezalecane klarytromycyna 500 mg podawana doustnie dwa razy na dobę Stężenie klarytromycyny ↑ Stosować ostrożnie delamanid Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie delaminidu Stosować ostrożnie Leki przeciwpadaczkowe karbamazepina Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie karbamazepiny Niezalecane Leki przeciwzapalne i przeciwreumatyczne meloksykam 15 mg meloksykam Cmax ↓ 64%, AUC ↓ 37% Stosować ostrożnie Leki przeciwpasożytnicze; Leki przeciwpierwotniakowe halofantryna Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie halofantryny Przeciwwskazane artemeter-lumefantryna, prazykwantel Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie tych leków Stosować ostrożnie chinina 300 mg chinina Cmax ↔, AUC ↑ 96% Stosować ostrożnie Leki przeciwhistaminowe do stosowania ogólnego astemizol, mizolastyna, terfanadyna Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie tych leków Przeciwwskazane ebastyna 20 mg ebastyna Cmax ↑ 2,5-krotny, AUC ↑ 6,2- krotny karabastyna Cmax ↔, AUC ↑ 3,1-krotny Niezalecane bilastyna, rupatydyna Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie tych leków Stosować ostrożnie Leki przeciwnowotworowe irynotekan Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie irynotekanu i jego aktywnego metabolitu Przeciwwskazane aksytinib, bosutynib, kabazytaksel, kabozantynib, ceritynib, crizotynib, dabrafenib, dasatinib, docetaksel, ewerolimus, ibrutynib, lapatynib, nilotynib, pazopanib, regorafenib, sunitynib, temsyrolimus, trabektedyna, trastuzumab, emtanzyna, alkaloidy barwinka (np. winflunina, winorelbina) Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie tych leków, z wyjątkiem kabazytakselu i regorafenibu. Nie stwierdzono statystycznie istotnej zmiany ekspozycji na kabazytaksel, ale zaobserwowano dużą zmienność wyników. Oczekuje się, że AUC regorafenibu spadnie (poprzez oszacowanie grupy aktywnej) Niezalecane kobimetynib 10 mg kobimetynib Cmax ↑ 3,2-krotne, AUC ↑ 6,7-krotny Niezalecane olaparyb 100 mg olaparyb Cmax ↑ 40%, AUC ↑ 2,7- krotny Niezalecane alitretynoina (doustna), bortezomib, brentuksymab, wedotyna, erlotynib, Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie tych leków Stosować ostrożnie idelalizyb, imatynib, nintedanib, panobinostat, ponatynib, ruksolitynib, sonidegib busulfan 1 mg/kg podawany co 6h busulfan Cmax ↑, AUC ↑ Stosować ostrożnie gefitynib 250 mg gefitynib 250 mg Cmax ↑, AUC ↑ 78% Stosować ostrożnie Leki przeciwzakrzepowe dabigatran, tykagrelor Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie tych leków Przeciwwskazane apiksaban, rywaroksan, worapaksar Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie tych leków Niezalecane cylostazol, kumaryny (np. warfaryna) Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie tych leków Stosować ostrożnie Leki przeciwwirusowe do stosowania ogólnego ombitaswir/parytaprewir/ryton awir (z dazabuwirem lub bez) itrakonazol może zwiększać stężenie parytaprewiru Przeciwwskazane elbaswir/grazoprewir, symeprewir, fumaran alafenamidu tenofowiru (TAF), fumaran dyzoproksylu tenofowiru (TDF) Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie tych leków Niezalecane kobicystat, elwitegrawir (wzmocniony rytonawirem), glekaprewir/pibrentaswir, marawirok, rytonawir, sakwinawir Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie tych leków Stosować ostrożnie indynawir 800 mg podawany doustnie trzy razy na dobę indynawir Cmax ↔, AUC ↑ Stosować ostrożnie Układ sercowo-naczyniowy (leki działające na układ renina-angiotensyna; Leki przeciwnadciśnieniowe; Beta-adrenolityki; Blokery kanału wapniowego; Terapia kardiologiczna; leki moczopędne) beprydyl, dyzopiramid, dofetylid, dronedaron, eplerenon, iwabradyna lerkanidypina, nizoldypina, ranolazyna, syldenafil (nadciśnienie płucne) Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie tych leków Przeciwwskazane aliskiren 150 mg aliskiren Cmax ↑ 5,8-krotnie, AUC ↑ 6,5-krotnie Przeciwwskazane chinidyna 100 mg chinidyna Cmax ↑ 59%, AUC ↑ 2,4- krotne Przeciwwskazane felodypina 5 mg felodypina Cmax ↑ 7,8-krotne, AUC ↑ 6,3-krotne Niezalecane riociguat, tadalafil (nadciśnienie płucne) Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie tych leków Niezalecane bozentan, diltiazem, guanafacyna, inne pochodne dihydropirydyny (np. amlodypina, isradypina, nefidypina, nimodypina), werapamil Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie bozentanu Stosować ostrożnie digoksyna 0,5 mg digoksyna Cmax. ↑ 34%, AUC ↑ 68% Stosować ostrożnie nadolol 30 mg nadolol Cmax ↑ 4,7-krotne, AUC ↑ 2,2- krotne Stosować ostrożnie Kortykosteroidy do stosowania ogólnoustrojowego; Leki stosowane w chorobach obturacyjnych dróg oddechowych cyklezonid, salmeterol Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie salmeterolu i aktywnego metabolitu cyklezonidu Niezalecane budezonid podawany wziewnie 1 mg w dawce pojedynczej budezonid podawany wziewnie Cmax ↑ 65%, AUC ↑ 4,2-krotny; budezonid (inne postacie) Stężenie ↑ Stosować ostrożnie deksametazon podawany dożylnie 5 mg deksametazon 4,5 mg podawany doustnie deksametazon podawany dożylnie: Cmax ↔, AUC ↑ 3,3-krotne deksametazon podawany doustnie: Cmax ↑ 69%, AUC ↑ 3,7-krotne Stosować ostrożnie flutykazon podawany wziewnie 1 mg podawany dwa razy na dobę Stężenie flutykazonu INH ↑ Stosować ostrożnie metyloprednizolon 16 mg metyloprednizolon podawany doustnie Cmax ↑ 92%, AUC ↑ 3,9- krotne metyloprednizolon podawany dożylnie AUC ↑ 2,6-krotne Stosować ostrożnie flutykazon donosowy Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie flutykazonu podawanego donosowo Stosować ostrożnie Leki stosowane w cukrzycy repaglinid 0,25 mg repaglinid Cmax ↑ 47%, AUC ↑ 41% Stosować ostrożnie saksagliptyna Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie saksagliptyny Stosować ostrożnie Leki żołądkowo-jelitowe, w tym leki przeciwbiegunkowe, jelitowe Leki przeciwzapalne/przeciwinfekcyjne; Leki przeciwwymiotne i przeciw nudnościom; Leki na zaparcia; Leki stosowane w zaburzeniach czynnościowych przewodu pokarmowego cyzapryd, Naloksegol Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie tych leków Przeciwwskazane domperydon 20 mg domperydon Cmax ↑ 2,7-krotne, AUC ↑ 3,2-krotny Przeciwwskazane aprepitant, loperamid, netupitant Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie aprepitantu Stosować ostrożnie Leki immunosupresyjne syrolimus (rapamycyna) Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie syrolimusa Niezalecane cyklosporyna, takrolimus Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie cyklosporyny Stosować ostrożnie takrolimus podawany dożylnie 0,03 mg/kg podawany raz na dobę Stężenie takrolimusu po podaniu dożylnym ↑ Stosować ostrożnie Leki modyfikujące stężenie lipidów lomitapid Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie lomitapidu Przeciwwskazane lowastatyna 40 mg lowastatyna Cmax ↑ 14,5-> 20-krotne, AUC ↑> 14,8 -> 20-krotne kwas lowastatynowy C max ↑ 11.5-13-krotnie, AUC ↑ 15.4-20-krotnie Przeciwwskazane symwastatyna 40 mg kwas symwastatynowy Cmax ↑ 17- krotny, AUC ↑ 19-krotny Przeciwwskazane atorwastatyna kwas atorwastatynowy: Cmax ↔ -↑ do 2,5 razy, AUC ↑ 40% do 3 razy Niezalecane Psychoanaleptyki; Psycholeptyki (np. leki przeciwpsychotyczne, przeciwlękowe i nasenne) lurazydon, pimozyd, kwetiapina, sertindol Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie tych leków Przeciwwskazane midazolam (doustny) 7,5 mg midazolam (doustny) Cmax ↑ 2,5 do 3,4-krotnie, AUC ↑ 6,6 do 10,8-krotnie Przeciwwskazane triazolam 0,25 mg triazolam Cmax ↑, AUC ↑ Przeciwwskazane alprazolam 0,8 mg alprazolam Cmax ↔, AUC ↑ 2,8-krotny Stosować ostrożnie arypiprazol 3 mg arypiprazol Cmax ↑ 19%, AUC ↑ 48% Stosować ostrożnie brotyzolam 0,5 mg brotyzolam Cmax ↔ AUC ↑ 2,6-krotnie Stosować ostrożnie buspiron 10 mg buspiron Cmax ↑ 13,4-krotny, AUC ↑ 19,2-krotny Stosować ostrożnie midazolam (dożylnie) 7,5 mg midazolam (dożylnie) 7,5 mg: stężenie ↑; Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie midazolamu po podaniu na błonę śluzową jamy ustnej Stosować ostrożnie rysperydon 2-8 mg/dzień Stężenie rysperydonu i aktywnego metabolitu ↑ Stosować ostrożnie zopiklon 7,5 mg zopiklone Cmax ↑ 30%, AUC ↑ 70% Stosować ostrożnie kariprazyna, galantamina, haloperydol, reboksetyna, wenlafaksyna Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie tych leków Stosować ostrożnie Układ oddechowy: Inne produkty lecznicze dla układu oddechowego lumakaftor/iwakaftor 200/250 mg podawane doustnie dwa razy na dobę iwakaftor Cmax ↑ 3,6-krotne, AUC ↑ 4,3-krotne lumakaftor Cmax ↔, AUC ↔ Niezalecane iwakaftor Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie iwakaftoru Stosować ostrożnie Hormony płciowe i modulatory układu płciowego; Inne leki ginekologiczne kabergolina, dienogest, ulipristal Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie tych leków Stosować ostrożnie Leki urologiczne awanafil, dapoksetyna, daryfenacyna Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie tych leków Przeciwwskazane fezoterodyna Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie aktywnych metabolitów, 5- hydroksymetylotolterodyny Umiarkowane lub ciężkie zaburzenia czynności nerek lub wątroby: przeciwwskazane Łagodne zaburzenia czynności nerek lub wątroby: należy unikać jednoczesnego stosowania Pacjenci z prawidłową czynnością nerek lub wątroby: należy zachować ostrożność, stosując maksymalną dawkę fezoterodyny 4 mg. solifenacyna Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie solifenacyny Ciężkie zaburzenia czynności nerek: Przeciwwskazane Umiarkowane lub ciężkie zaburzenia czynności wątroby: Przeciwwskazane Należy zachować ostrożność u wszystkich pozostałych pacjentów, u których maksymalna dawka solifenacyny wynosi 5 mg. wardenafil Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie wardenafilu Przeciwwskazane u pacjentów w wieku powyżej 75 lat; w innych przypadkach: niezalecane. alfuzosyna, sylodosyna, adalafil (zaburzenia erekcji i łagodny przerost prostaty), tamsulosyna, tolterodyna Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie tych leków Niezalecane dutasteryd, imidafenacyna, syldenafil (zaburzenia erekcji) Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie tych leków Stosować ostrożnie oksybutynina 5 mg oksybutynina Cmax ↑ 2-krotnie, AUC ↑ 2-krotnie N- dietylooksybutynina Cmax ↔ AUC ↔ Po podaniu przezskórnym: Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie oksybutyniny po podaniu przezskórnym Stosować ostrożnie Różne leki i inne substancje kolchicyna Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie kolchicyny Przeciwwskazane u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Niezalecane u innych pacjentów. eliglustat Chociaż nie badano bezpośrednio, oczekuje się, że itrakonazol zwiększy stężenie eliglustatu Przeciwwskazane u pacjentów ze słabym metabolizmem CYP2D6. Przeciwwskazane u pacjentów z umiarkowanym metabolizmem CYP2D6 lub pacjentów z intensywnym metabolizmem CYP2D6 przyjmujących silny lub umiarkowany inhibitor CYP2D6. Stosować ostrożnie u pacjentów z umiarkowanym i intensywnym metabolizmem CYP2D6. W przypadku pacjentów z intensywnym metabolizmem CYP2D6 i z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby należy rozważyć podanie dawki eliglustatu 84 mg/dobę. cinakalcet Chociaż nie badano bezpośrednio, itrakonazol może zwiększać stężenie cynakalcetu Stosować ostrożnie

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża Produktu Itromyx nie należy stosować w czasie ciąży, z wyjątkiem przypadków zagrożenia życia, w których spodziewana korzyść dla matki przewyższa ryzyko uszkodzenia płodu (patrz punkt 4.3).
Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ itrakonazolu na reprodukcję (patrz punkt 5.3).
Dostępne dane dotyczące stosowania produktu Itromyx w czasie ciąży są ograniczone. Po wprowadzeniu leku do obrotu odnotowano przypadki wystąpienia wad wrodzonych. Obejmowały one deformacje w obrębie szkieletu, dróg moczowo-płciowych, układu sercowo-naczyniowego i narządu wzroku, a także aberracje chromosomowe i wielorakie wady rozwojowe. Związek przyczynowy pomiędzy wystąpieniem wad a stosowaniem itrakonazolu nie został ustalony.
Dane epidemiologiczne, dotyczące stosowania produktu Itromyx w trakcie pierwszego trymestru ciąży, głównie u pacjentek leczonych krótkotrwale z powodu kandydozy pochwy i sromu, nie wykazały zwiększonego ryzyka wad rozwojowych w porównaniu z osobami z grupy kontrolnej, nienarażonymi na działanie znanych substancji teratogennych. W modelu u szczurów wykazano przenikanie itrakonazolu przez łożysko.
Kobiety w wieku rozrodczym Kobiety w wieku rozrodczym, leczone produktem Itromyx, powinny stosować skuteczne metody antykoncepcji, do czasu wystąpienia pierwszej miesiączki po zakończeniu stosowania produktu Itromyx.
Karmienie piersią Bardzo niewielka ilość itrakonazolu przenika do mleka ludzkiego. Podczas karmienia piersią należy rozważyć oczekiwane korzyści ze stosowania produktu Itromyx kapsułki, w stosunku do ryzyka. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości, pacjentka nie powinna karmić piersią.
Płodność Patrz punkt 5.3.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nie przeprowadzano badań wpływu itrakonazolu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia takich działań niepożądanych, jak: zawroty głowy, zaburzenia widzenia i utrata słuchu (patrz punkt 4.8).

4.8 Działania niepożądane

Działania niepożądane są zdarzeniami niepożądanymi, które powiązano ze stosowaniem itrakonazolu, w oparciu o kompleksową ocenę dostępnych danych dotyczących działań niepożądanych. Nie można wiarygodnie ustalić związku przyczynowego ze stosowaniem itrakonazolu, w odniesieniu do poszczególnych przypadków. Ze względu na to, że badania kliniczne przeprowadzane są w bardzo zmiennych warunkach, częstość występowania działań niepożądanych, obserwowanych w badaniach klinicznych produktu leczniczego, nie powinna być bezpośrednio porównana do częstości występowania działań niepożądanych wykazanych w badaniach klinicznych innego produktu leczniczego oraz nie musi odpowiadać częstości występowania takich działań obserwowanych w praktyce klinicznej.
Dane uzyskane podczas badań klinicznych
Bezpieczeństwo stosowania itrakonazolu w postaci kapsułek, oceniano u 8499 pacjentów biorących udział w 107 otwartych badaniach klinicznych i badań z podwójnie ślepą próbą. Z 8499 pacjentów przyjmujących itrakonazol w postaci kapsułek, 2104 pacjentów przyjmowało itrakonazol w trakcie badań z podwójnie ślepą próbą. Każdy z 8499 pacjentów otrzymał co najmniej jedną dawkę itrakonazolu w leczeniu grzybicy skóry lub grzybicy paznokci i dostarczył danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania. Tabela 3 przedstawia działania niepożądane stwierdzone u ≥1% pacjentów leczonych itrakonazolem w trakcie badań klinicznych.
Tabela 3. Działania niepożądane stwierdzone u ≥1% pacjentów leczonych itrakonazolem w trakcie Klasyfikacja układów i narządów Działanie niepożądane Itrakonazol, kapsułki % (n=8499) Zaburzenia układu nerwowego Ból głowy 1,6 Zaburzenia żołądka i jelit Nudności 1,6 Ból brzucha 1,3
Tabela 4 przedstawia działania niepożądane stwierdzone u <1% pacjentów leczonych itrakonazolem w postaci kapsułek, w trakcie badań klinicznych.
Tabela 4. Działania niepożądane stwierdzone u <1% pacjentów leczonych itrakonazolem w trakcie Klasyfikacja układów i narządów Działanie niepożądane Zakażenia i zarażenia pasożytnicze Zapalenie błony śluzowej nosa Zapalenie zatok Zakażenia górnych dróg oddechowych Zaburzenia krwi i układu chłonnego Leukopenia Zaburzenia układu immunologicznego Nadwrażliwość Zaburzenia układu nerwowego Zaburzenia smaku Niedoczulica Parestezje Zaburzenia ucha i błędnika Szumy uszne Zaburzenia żołądka i jelit Zaparcie Biegunka Niestrawność Wzdęcia Wymioty Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Zaburzenia czynności wątroby Hiperbilirubinemia Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Świąd Wysypka Pokrzywka Zaburzenia nerek i dróg moczowych Wielomocz Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Zaburzenia erekcji Zaburzenia miesiączkowania Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Obrzęk
Dzie ci i młodzież Bezpieczeństwo stosowania itra konazolu w postaci kapsułek, oceniono u 165 pacjentów w wieku 1 do próbą, 9 badań otwartych oraz 1 badanie obejmujące fazę otwartą z następującą po niej fazą podwójnie ślepej próby). Pacjenci z tej grupy otrzymali co najmniej jedną dawkę itrakonazolu w leczeniu zakażeń grzybiczych i dostarczyli danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania.
Na podstawie uzyskanych z tych badań klinicznych łącznych danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania, najczęściej odnotowanymi działaniami niepożądanymi u dzieci i młodzieży były: ból głowy (3,0%), wymioty (3,0%), ból brzucha (2,4%), biegunka (2,4%), zaburzenia czynności wątroby (1,2%), niedociśnienie tętnicze (1,2%), nudności (1,2%) oraz pokrzywka (1,2%). Charakter działań niepożądanych jest zasadniczo podobny u dzieci i młodzieży oraz u pacjentów dorosłych, jednak częstość występowania u dzieci i młodzieży jest większa.
Działania niepożądane obserwowane po wprowadzeniu produktu do obrotu
Działania niepożądane stwierdzone po raz pierwszy po wprowadzeniu leku do obrotu w odniesieniu do wszystkich postaci farmaceutycznych itrakonazolu przedstawiono w Tabeli 3.
Częstość i uporządkowanie według klasyfikacji układów i narządów, zgodnie z terminologią MedDRA: • bardzo często (≥1/10), • często (≥1/100 do <1/10), • niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100), • rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000), • bardzo rzadko (<1/10 000) lub częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Przedstawione poniżej częstości występowania działań niepożądanych uzyskano na podstawie doniesień spontanicznych.
Tabela 3: Działania niepożądane stwierdzone po wprowadzeniu itrakonazolu do obrotu, wg kategorii częstości na podstawie doniesień spontanicznych Zaburzenia układu immunologicznego Bardzo rzadko zespół choroby posurowiczej, obrzęk naczynioruchowy, reakcja anafilaktyczna Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Bardzo rzadko hipertriglicerydemia Zaburzenia układu nerwowego Bardzo rzadko drżenie Zaburzenia oka Bardzo rzadko zaburzenia widzenia (w tym podwójne i niewyraźne widzenie) Zaburzenia ucha i błędnika Bardzo rzadko przemijająca lub trwała utrata słuchu Zaburzenia serca Bardzo rzadko zastoinowa niewydolność serca Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Bardzo rzadko duszność Zaburzenia żołądka i jelit Bardzo rzadko zapalenie trzustki Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Bardzo rzadko ciężka hepatotoksyczność (w tym kilka przypadków zgonów z powodu ostrej niewydolności wątroby) Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Bardzo rzadko toksyczna nekroliza naskórka [zespół Lyella], zespół Stevensa- Johnsona, ostra uogólniona osutka krostkowa, rumień wielopostaciowy, złuszczające zapalenie skóry, leukoklastyczne zapalenie naczyń, łysienie, nadwrażliwość na światło Badania laboratoryjne Bardzo rzadko zwiększone stężenie fosfokinazy kreatynowej
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem: Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Aleje Jerozolimskie 181C PL-02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Leczenie
Zasadniczo zdarzenia niepożądane stwierdzane po przedawkowaniu są zbieżne z działaniami niepożądanymi podczas stosowania itrakonazolu (patrz punkt 4.8).
W razie przedawkowania należy zastosować środki podtrzymujące czynności życiowe. Usunięcie itrakonazolu metodą hemodializy jest niemożliwe. Nie ma swoistego antidotum.
Wskazane jest skontaktowanie się z centrum kontroli zatruć w celu ustalenia najnowszych zaleceń dotyczących postępowania w przypadku przedawkowania.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwgrzybicze do stosowania ogólnego, pochodne triazolu, kod ATC: J02A C02.
Mechanizm działania Badania in vitro wykazały, że itrakonazol zaburza syntezę ergosterolu w komórkach grzybów. Ergosterol jest składnikiem błony komórkowej grzybów, o podstawowym znaczeniu dla ich życia. Zaburzenie syntezy ergosterolu wywołuje ostatecznie działanie przeciwgrzybicze.
Zależności farmakokinetyczno - farmakodynamiczne Zależności farmakokinetyczno - farmakodynamiczne itrakonazolu i triazoli nie zostały dobrze zbadane.
Działanie farmakodynamiczne Itrakonazol, pochodna triazolu, ma szeroki zakres działania. Punkty graniczne dla itrakonazolu ustalono tylko wg CLSI dla Candida spp. z powierzchniowych zakażeń grzybiczych (CLSI M27-A2). Punkty graniczne CLSI wynoszą: wrażliwość ≤0,125; wrażliwość zależna od dawki 0,25-0,5 i oporność ≥1 μg/ml. Nie ustalono interpretacyjnych punktów granicznych wg CLSI dla grzybów filamentowych. Punkty graniczne EUCAST dla itrakonazolu ustalone dla: Aspergillus flavus, A. fumigatus, A. nidulans i A. terreus wynoszą: wrażliwość ≤1 mg/l, oporność >2 mg/l. Nie ustalono jeszcze punktów granicznych EUCAST dla itrakonazolu i Candida spp.
Badania in vitro wykazały, że itrakonazol zastosowany w stężeniach zwykle ≤1 μg/ml hamuje wzrost wielu grzybów patogennych dla człowieka, w tym:
Candida spp. (w tym Candida albicans, Candida tropicalis, Candida parapsilosis i Candida dubliniensis), Aspergillus spp., Blastomyces dermatitidis, Cladosporium spp., Coccidioides immitis, Cryptococcus neoformans, Geotrichum spp., Histoplasma spp., w tym H. capsulatum, Paracoccidioides brasiliensis, Penicillium marneffei, Sporothrix schenckii i Trichosporon spp. Itrakonazol wykazywał także działanie in vitro przeciw Epidermophyton floccosum, Fonsecaea spp., Malassezia spp., Microsporum spp., Pseudallescheria boydii, Trichophyton spp. oraz różnym innym drożdżakom i grzybom.
Spośród drożdżaków Candida spp. najmniej wrażliwe na działanie itrakonazolu są Candida krusei, Candida glabrata i Candida tropicalis, przy czym niektóre z wyodrębnionych szczepów wykazują całkowitą oporność na działanie leku in vitro.
Podstawowe grzyby, których wzrostu nie hamuje itrakonazol, należą do następujących gatunków: Zygomycetes (np. Rhizopus spp., Rhizomucor spp., Mucor spp. oraz Absidia spp.), Fusarium spp., Scedosporium spp. i Scopulariopsis spp.
Oporność na azole rozwija się powoli i jest często wynikiem kilku mutacji genetycznych. Obserwowanymi mechanizmami są wzmożona ekspresja genu ERG11, który koduje enzym docelowy 14α-demetylazę, punktowe mutacje w ERG11 prowadzące do zmniejszenia docelowego powinowactwa i (lub) wzmożona ekspresja białka transportowego, co skutkuje zwiększeniem aktywnego wypływu z komórki. Oporność krzyżową pomiędzy azolami obserwowano w Candida spp., chociaż oporność na jeden lek z grupy niekoniecznie świadczy o oporności na pozostałe azole. Stwierdzano oporne na itrakonazol szczepy Aspergillus fumigatus.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Ogólna charakterystyka farmakokinetyczna Maksymalne stężenie itrakonazolu w osoczu występuje od 2 do 5 godzin po podaniu doustnym. Farmakokinetyka itrakonazolu ma przebieg nieliniowy i w konsekwencji lek kumuluje się w osoczu po wielokrotnym podaniu. Stan stacjonarny jest osiągany zwykle w ciągu około 15 dni, z wartościami C max
itrakonazolu zasadniczo mieści się w przedziale od 16 do 28 godzin po podaniu pojedynczej dawki i zwiększa się do 34-42 godzin po podaniu dawek wielokrotnych. Po przerwaniu stosowania leku, w ciągu 7 do 14 dni, stężenie itrakonazolu w osoczu zmniejsza się do wartości prawie niewykrywalnych, w zależności od dawki i czasu trwania leczenia. Średni całkowity klirens osoczowy itrakonazolu po podaniu dożylnym wynosi 278 ml/min. Podczas podawania dużych dawek klirens itrakonazolu zmniejsza się z powodu mechanizmu wysycenia metabolizmu wątrobowego.
Wchłanianie Itrakonazol po podaniu doustnym szybko się wchłania. Maksymalne stężenie niezmienionego leku w osoczu występuje po upływie 2 do 5 godzin po podaniu doustnym itrakonazolu w kapsułkach. Bezwzględna biodostępność itrakonazolu po podaniu doustnym wynosi około 55%. Jest ona największa, jeśli kapsułki przyjmuje się bezpośrednio po obfitym posiłku.
Wchłanianie itrakonazolu w kapsułkach jest zmniejszone u pacjentów ze zmniejszoną kwaśnością soku żołądkowego, tj. u pacjentów przyjmujących produkty lecznicze zmniejszające wydzielanie kwasu żołądkowego (np. antagoniści receptora H2, inhibitory pompy protonowej) oraz u pacjentów z achlorhydrią wywołaną przez niektóre choroby (patrz punkty 4.4 i 4.5). U tych pacjentów obserwuje się zwiększone wchłanianie itrakonazolu po podaniu na czczo, jeśli jest on podawany jest z kwaśnym napojem (np. typu „cola” niedietetyczna). W przypadku, gdy itrakonazol podawano w pojedynczej dawce 200 mg, na czczo, z niedietetyczną colą, po wcześniejszym leczeniu ranitydyną, antagonistą receptora H2, wchłanianie itrakonazolu było porównywalne z wchłanianiem tej substancji czynnej po podaniu samych kapsułek itrakonazolu. (Patrz punkt 4.5).
Dystrybucja Itrakonazol w większości wiąże się z białkami osocza (99,8%), szczególnie z albuminami (metabolit hydroksylowany - w 99,6%). Wykazuje on także powinowactwo do lipidów. Tylko 0,2% itrakonazolu w osoczu występuje w postaci wolnego leku. Itrakonazol jest rozmieszczany w organizmie z dużą pozorną objętością dystrybucji (>700 l), co świadczy o znacznym stopniu rozmieszczenia w tkankach. Stwierdzono, że jego stężenie w płucach, nerkach, wątrobie, kościach, żołądku, śledzionie i mięśniach jest od 2- do 3-krotnie większe niż w osoczu, a wychwyt itrakonazolu przez tkanki zrogowaciałe, szczególnie przez skórę, jest do 4-krotnie większy. Stężenia w płynie mózgowo-rdzeniowym są mniejsze.
Metabolizm Itrakonazol jest w znacznym stopniu metabolizowany w wątrobie. Badania in vitro wykazały, że cytochrom CYP3A4 jest głównym układem enzymatycznym biorącym udział w metabolizmie itrakonazolu. Głównym metabolitem jest hydroksyitrakonazol, wykazujący porównywalne do itrakonazolu działanie przeciwgrzybicze in vitro. Stężenie tego metabolitu w osoczu jest około dwukrotnie większe niż stężenie itrakonazolu.
Eliminacja Itrakonazol jest wydalany głównie w postaci nieczynnych metabolitów z moczem (35%) i z kałem (54%) w ciągu tygodnia po podaniu roztworu doustnego. Wydalanie itrakonazolu i jego czynnego metabolitu - hydroksyitrakonazolu przez nerki stanowi mniej niż 1% dawki dożylnej. Po doustnym podaniu dawki z substancją czynną znakowaną promieniotwórczo stwierdzono, że wydalanie leku z kałem w postaci niezmienionej wynosi od 3 do 18% dawki.
Ponieważ wydaje się, że redystrybucja itrakonazolu z tkanek zrogowaciałych jest pomijalna, eliminacja leku z tych tkanek zależy od regeneracji naskórka. W przeciwieństwie do stężenia w osoczu, terapeutyczne stężenie itrakonazolu w skórze utrzymuje się przez 2 do 4 tygodni po zakończeniu czterotygodniowej kuracji. Już po tygodniu leczenia wykrywa się itrakonazol w keratynie paznokci, a stężenie leku utrzymuje się w niej przez przynajmniej 6 miesięcy od zakończeniu trzymiesięcznej kuracji.
Szczególne grupy pacjentów
Pacjenci z niewydolnością wątroby Itrakonazol metabolizowany jest głównie w wątrobie. Przeprowadzono badanie farmakokinetyki u 6 zdrowych pacjentów i 12 pacjentów z marskością wątroby, którym podano pojedynczą dawkę 100 mg itrakonazolu w kapsułkach. Stwierdzono znaczące zmniejszenie średniego C max
zwiększenie okresu półtrwania w fazie eliminacji (37 ± 17 godzin vs. 16 ± 5 godzin) itrakonazolu u pacjentów z marskością wątroby w porównaniu ze zdrowymi osobami. Jednakże całkowite narażenie na działanie itrakonazolu, obliczone na podstawie wartości AUC, było podobne u pacjentów z marskością wątroby i u osób zdrowych. Brak danych dotyczących długotrwałego leczenia itrakonazolem pacjentów z marskością wątroby (patrz punkty 4.2 i 4.4).
Pacjenci z niewydolnością nerek Dostępne dane dotyczące doustnego stosowania itrakonazolu u pacjentów z niewydolnością nerek są ograniczone. Badanie farmakokinetyczne z zastosowaniem pojedynczej dawki 200 mg itrakonazolu (4 tabletki po 50 mg) zostało przeprowadzone z udziałem 3 grup pacjentów z niewydolnością nerek (mocznica: n=7; hemodializa: n=7 i ciągła ambulatoryjna dializa otrzewnowa: n=5). U pacjentów z mocznicą ze średnią wartością klirensu kreatyniny wynoszącą 13 ml/min × 1,73 m 2 , ogólny wpływ na organizm określony na podstawie AUC, był nieznacznie zmniejszony w porównaniu z prawidłowymi parametrami populacyjnymi. Badanie to nie wykazało żadnego znamiennego wpływu hemodializy lub ciągłej ambulatoryjnej dializy otrzewnowej na farmakokinetykę itrakonazolu (T max , C max
0-8 h ). Profile zależności stężenia w osoczu od czasu wykazały duże zróżnicowanie międzyosobnicze we wszystkich trzech grupach.
Po podaniu pojedynczej dawki dożylnej, średnie końcowe okresy półtrwania itrakonazolu u pacjentów z lekkimi (określonymi w tym badaniu jako CrCl 50-79 ml/min), umiarkowanymi (określonymi w tym badaniu jako CrCl 20-49 ml/min) i ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (określonymi w tym badaniu jako CrCl <20ml/min) były podobne do średnich końcowych okresów półtrwania itrakonazolu u zdrowych osób (zakres średnich 42-49 godzin vs 48 godzin, odpowiednio u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i u zdrowych osób). Całkowite narażenie organizmu na itrakonazol, określone na podstawie AUC, było mniejsze u pacjentów z umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, odpowiednio o około 30% i 40%, w porównaniu z osobami z prawidłową czynnością nerek.
Brak dostępnych danych dotyczących długotrwałego stosowania itrakonazolu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Dializa nie wykazała żadnego wpływu na okres półtrwania ani na klirens itrakonazolu lub hydroksyitrakonazolu. (Patrz punkty 4.2 i 4.4).
Dzieci i młodzież Dostępne dane farmakokinetyczne dotyczące stosowania itrakonazolu w populacji dzieci i młodzieży są ograniczone. Badania kliniczne farmakokinetyki, z udziałem dzieci i młodzieży w wieku od 5 miesięcy do 17 lat, przeprowadzono z użyciem itrakonazolu w postaci kapsułek, roztworu doustnego i w postaci do podawania dożylnego. Poszczególne dawki itrakonazolu w postaci kapsułek i roztworu doustnego wynosiły od 1,5 do 12,6 mg/kg mc./dobę, podawano raz lub dwa razy na dobę. Itrakonazol w postaci dożylnej w dawce 2,5 mg/kg mc. podawanej w jednorazowej infuzji dożylnej lub w dawce 2,5 mg/kg mc. podawanej w infuzji raz lub dwa razy na dobę. Jeśli taką samą dawkę dobową, podawano dwa razy na dobę lub raz na dobę, skoki stężeń były porównywalne do występujących po podaniu pojedynczej dawki dobowej u dorosłych. Wartość AUC itrakonazolu i całkowity klirens w odniesieniu do masy ciała nie zależały od wieku. Odnotowano natomiast słaby związek pomiędzy wiekiem a objętością dystrybucji itrakonazolu, C max
itrakonazolu i objętość dystrybucji wydawały się być zależne od masy ciała.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Itrakonazol badano z zastosowaniem standardowego zestawu badań nieklinicznych dotyczących bezpieczeństwa.
Badania dotyczące ostrej toksyczności itrakonazolu, prowadzone u myszy, szczurów, świnek morskich i psów, wskazują na szeroki margines bezpieczeństwa (przy 3 do 16 razy większej dawce od maksymalnej zalecanej dawki dla ludzi [MRHD, ang. Maximum Recommended Human Dose] w mg/m 2 ).
Itrakonazol nie jest pierwotnym czynnikiem rakotwórczym u szczurów i myszy w dawkach, odpowiednio, do 20 i do 80 mg/kg.
Przedkliniczne dane dotyczące itrakonazolu nie wykazały genotoksyczności, pierwotnego działania rakotwórczego ani upośledzenia płodności. W dużych dawkach (40 i 80 mg/kg/dobę) u szczurów (1- krotność i 2-krotność MRHD w mg/m 2) wykazały zmiany w niektórych narządach i tkankach: korze nadnerczy, wątrobie i układzie fagocytów jednojądrzastych, ale wydają się mieć niewielkie znaczenie dla proponowanego zastosowania klinicznego. Stwierdzono także zaburzenia metabolizmu lipidów w różnych narządach w postaci komórek piankowych. Stwierdzono, że itrakonazol w dużych dawkach powoduje, zależne od dawki, zwiększenie toksyczności matczynej, embriotoksyczności i teratogenności u szczurów i myszy.
Podczas stosowania dużych dawek, w badaniach oceniających histologiczną strukturę kory nadnerczy, stwierdzono odwracalny obrzęk z przerostem komórek warstwy siatkowatej i pasmowatej, co niekiedy wiązało się ze zmniejszeniem grubości warstwy kłębkowatej. Podczas stosowania dużych dawek wykazano odwracalne zmiany w wątrobie. Obserwowano niewielkie zmiany w komórkach zatokowych oraz zjawisko wakuolizacji hepatocytów, co wskazuje na zaburzenia czynności komórkowych, ale bez widocznych cech zapalenia lub martwicy komórek wątrobowych. Zmiany hist ologiczne systemu fagocytarnego komórek jednojądrzastych charakteryzowały się głównie zwiększeniem ilości składników białkowych w różnych tkankach narządów miąższowych.
U młodych psów, w wyniku przewlekłego podawania itrakonazolu, obserwowano zmniejszenie gęstości mineralnej kości (nie zaobserwowano toksyczności do 20 mg/kg [2-krotność MRHD w mg/m 2 ]).
W trzech badaniach toksykologicznych przeprowadzonych na szczurach, itrakonazol powodował rozwój wad układu kostnego: zmniejszenie aktywności w obrębie płytek wzrostu kości, zmniejszenie grubości warstwy zbitej kości długich oraz zwiększenie łamliwości kości.
Rakotwórczość i mutagenność Itrakonazol nie wykazywał pierwotnej rakotwórczości u myszy i szczurów. U samców myszy stwierdzano jednak większą zapadalność na mięsaki tkanek miękkich, co wiązano z nasilonym występowaniem przewlekłych, nienowotworowych reakcji zapalnych w obrębie tkanki łącznej w następstwie zwiększenia się stężenia cholesterolu i odkładania się cholesterolu w tkance łącznej.
Brak danych świadczących o mutagennym działaniu itrakonazolu.
Toksyczny wpływ na reprodukcję i rozwój potomstwa Po podaniu w dużych dawkach [40, 80 i 160 mg/kg (0,5, 1 i 4 razy MRHD w mg/m 2 )] u szczurów i myszy itrakonazol wywoływał zależny od dawki wzrost działania toksycznego u samic, embriotoksyczność i teratogenność. Działanie teratogenne u szczurów objawiało się powstawaniem dużych wad układu kostnego, natomiast u myszy prowadziło do powstawania przepuklin mózgowych i makroglosji (przerost masy języka). Nie stwierdzono działania teratogennego u królików w dawce do 2 ).
Nie stwierdzono bezpośredniego wpływu itrakonazolu na płodność.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Sacharoza, ziarenka Poloksamer 188 Hypromeloza (6 cP) Poloksamer 188 mikronizowany
Skład kapsułki Indygokarmin (E 132) Żółcień chinolinowa (E 104) Tytanu dwutlenek (E 171) Woda oczyszczona Żelatyna

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w temperaturze poniżej 30°C

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blister OPA/Aluminium/PVC//PVC/PVDC/Aluminium. Opakowania zawierają 4 lub 28 kapsułek, twardych. Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do

stosowania
Bez specjalnych wymagań.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Adamed Pharma S.A. Pieńków, ul. M. Adamkiewicza 6A 05-152 Czosnów

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 14.10.2016 r.
Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 06.07.2021 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO