AirFluSal
Salmeterolum + Fluticasoni propionas
Aerozol inhalacyjny, zawiesina 25 mcg + 125 mcg | Salmeterolu ksynafonian 25 mcg + Fluticasoni propionas
Salutas Pharma GmbH, Niemcy
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
AirFluSal, (25 mikrogramów + 125 mikrogramów)/dawkę odmierzoną, aerozol inhalacyjny, zawiesina AirFluSal, (25 mikrogramów + 250 mikrogramów)/dawkę odmierzoną, aerozol inhalacyjny, zawiesina
Salmeterolum+ Fluticasoni propionas
Należy zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. • Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. • W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. • Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym.
• Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki:
AirFluSal zawiera dwie substancje czynne, salmeterol i flutykazonu propionian. Salmeterol jest długo działającą substancją rozszerzającą oskrzela. Pomaga utrzymać rozszerzenie dróg oddechowych, co ułatwia przepływ powietrza do płuc i z płuc. Działanie takie utrzymuje się co najmniej 12 godzin. Flutykazonu propionian jest kortykosteroidem, który zmniejsza obrzęk i podrażnienie płuc.
Nie zaleca się stosowania leku AirFluSal u dzieci.
Lekarz przepisał ten lek w celu zapobiegania trudnościom w oddychaniu, których przyczyną może być astma. W celu zapewnienia prawidłowej kontroli astmy lek AirFluSal należy stosować codziennie, zgodnie z zaleceniem lekarza.
AirFluSal pomaga zapobiec wystąpieniu duszności i świszczącego oddechu, ale nie należy go stosować w celu złagodzenia nagłych napadów duszności lub świstów w drogach oddechowych. W takich przypadkach konieczne jest zastosowanie szybko działającego, „ratunkowego” leku wziewnego, takiego jak salbutamol. Należy zawsze mieć przy sobie inhalator z szybko działającym lekiem „ratunkowym”.
Kiedy nie stosować leku AirFluSal • jeśli pacjent ma uczulenie na salmeterol, flutykazonu propionian lub na substancję pomocniczą leku (wymienioną w punkcie 6).
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed zastosowaniem leku AirFluSal należy omówić to z lekarzem, jeśli pacjent ma: chorobę serca, w tym nieregularną lub przyspieszoną czynność serca nadczynność tarczycy wysokie ciśnienie krwi cukrzycę (AirFluSal może zwiększyć stężenie cukru we krwi) małe stężenie potasu we krwi gruźlicę (obecnie lub w przeszłości) lub inne zakażenie płuc
Jeśli pacjent zaczyna niewyraźnie widzieć lub ma inne zaburzenia widzenia, należy powiedzieć o tym lekarzowi.
AirFluSal a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Dotyczy to również leków stosowanych w celu leczenia astmy lub jakichkolwiek leków dostępnych bez recepty. Stosowanie leku AirFluSal z innymi lekami może nie być właściwe.
Przed zastosowaniem leku AirFluSal należy powiedzieć lekarzowi o stosowaniu wymienionych leków. Leki beta-adrenolityczne (takie jak atenolol, propranolol lub sotalol). Beta-adrenolityki stosowane są głównie w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego lub chorób serca. Leki stosowane w leczeniu zakażeń, w tym niektóre leki stosowane w leczeniu zakażenia HIV (takie jak rytonawir, kobicystat, ketokonazol, itrakonazol i erytromycyna). Niektóre z tych leków mogą zwiększać ilość flutykazonu propionianu lub salmeterolu w organizmie, a w związku z tym zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych leku AirFluSal (w tym zaburzeń rytmu serca) lub ich nasilenia. Lekarz może uważnie kontrolować przebieg leczenia u pacjentów, którzy przyjmują wymienione leki.` Kortykosteroidy podawane doustnie lub we wstrzyknięciu. U pacjentów, którzy otrzymywali je ostatnio, może zwiększyć się ryzyko zaburzeń czynności nadnerczy. Leki moczopędne stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego. Inne leki rozszerzające oskrzela (takie jak salbutamol). Leki zawierające pochodne ksantyny (stosowane często w leczeniu astmy).
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Jest mało prawdopodobne, aby AirFluSal wpływał na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Lek AirFluSal należy stosować codziennie do czasu, aż lekarz zaleci przerwanie leczenia. Nie należy przekraczać zaleconej dawki. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Nie należy przerywać stosowania leku AirFluSal lub zmniejszać jego dawki bez uprzedniego omówienia tego z lekarzem. Lek AirFluSal należy wdychać przez usta do płuc.
Zalecana dawka:
Dorośli
AirFluSal, (25 μg + 125 μg): 2 inhalacje dwa razy na dobę AirFluSal, (25 μg + 250 μg): 2 inhalacje dwa razy na dobę
Jeśli objawy astmy udało się opanować lekiem AirFluSal stosowaym dwa razy na dobę, lekarz może zmniejszyć jego dawkę do jednej dawki na dobę: ▪ jeden raz wieczorem, jeśli objawy występują u pajenta w nocy ▪ jeden raz rano, jeśli objawy występują u pajenta w ciągu dnia.
Bardzo ważne, aby stosować zgodną z zaleceniami lekarza liczbę i częstość inhalacji.
Jeśli pacjent stosuje lek AirFluSal z powodu astmy, lekarz będzie regularnie kontrolował występujące u niego objawy.
W razie nasilenia się objawów astmy lub pogorszenia oddychania, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza. Możliwe jest nasilenie świszczącego oddechu, częstsze odczucie ucisku w klatce piersiowej lub konieczność zastosowania większej dawki szybko działającego, wziewnego leku „ratunkowego”. W takiej sytuacji należy kontynuować stosowanie leku, ale nie zwiększać liczby inhalacji. Objawy choroby mogą nasilić się i stan pacjenta może się pogorszyć. Należy skontaktować się z lekarzem, gdyż pacjent może potrzebować dodatkowego leczenia.
Stosowanie u dzieci Nie zaleca się stosowania leku AirFluSal u dzieci.
Sposób stosowania Lekarz lub farmaceuta powinni zademonstrować pacjentowi, jak stosować inhalator. Powinni też sprawdzać co jakiś czas, jak pacjent go użytkuje. Nieprawidłowe użytkowanie lub stosowanie w inny niż opisany w tej ulotce sposób może sprawić, że lek nie spowoduje oczekiwanej poprawy objawów astmy. Lek zawarty jest w pojemniku ciśnieniowym, umieszczonym w plastikowej obudowie z ustnikiem. W przedniej części inhalatora znajduje się wskaźnik, który informuje ile dawek leku pozostało. Podczas użytkowania inhalatora wskaźnik dawki przesuwa się co 5 do 7 inhalacji do następnej, mniejszej liczby dawek. Wskaźnik pokazuje przybliżoną liczbę dawek pozostałych w inhalatorze. Należy uważać, aby nie upuścić inhalatora, gdyż może to spowodować zmniejszenie liczby wskazywanych dawek.
Sprawdzanie inhalatora
Stosowanie inhalatora Ważne, aby rozpocząć możliwie powolne oddychanie bezpośrednio przed użyciem inhalatora.
Rycina A Rycina B Rycina C Rycina D Rycina E
Nie należy przyspieszać czynności opisanych w punktach 4, 5, 6 i 7. Ważne, aby rozpocząć możliwie powolny wdech bezpośrednio przed naciśnięciem inhalatora. Kilka pierwszych inhalacji można przećwiczyć przed lustrem. Jeśli pacjent zauważy „mgiełkę” wydobywającą się z końcówki inhalatora lub kącików ust, należy ponownie rozpocząć procedurę od punktu 3.
Jeśli pacjent ma trudności z zastosowaniem inhalatora lub zostanie to zarekomendowane przez lekarza albo innego pracownika służby zdrowia, można zastosować komorę inhalacyjną (tzw. spejser), taką jak Volumatic lub AeroChamber Plus (zgodnie z krajowymi wytycznymi). Lekarz, farmaceuta lub inny pracownik służby zdrowia powinien pokazać pacjentowi, jak stosować inhalator razem ze spejserem i jak czyścić te urządzenia oraz odpowie na ewentualne pytania. Ważne, aby po rozpoczęciu stosowania inhalatora razem z komorą inhalacyjną nie rezygnować z komory bez uprzedniego omówienia tego z lekarzem. Ważne jest również, aby nie zmieniać stosowanego rodzaju komory bez konsultacji z lekarzem. Jeśli pacjent rezygnuje ze stosowania komory inhalacyjnej lub zmienia jej rodzaj, konieczna może być zmiana przez lekarza dawki leku niezbędnej do kontroli objawów astmy. Każdą zmianę leczenia astmy trzeba zawsze uzgadniać z lekarzem.
Jeśli pacjent ma trudność w obsłudze inhalatora jedną ręką, może go trzymać w obu dłoniach. Oba palce wskazujące należy wówczas umieścić na końcówce inhalatora, a oba kciuki na jego podstawie poniżej ustnika.
Należy pomyśleć o wymianie inhalatora, jeżeli na wskaźniku widoczna jest liczba 40 i zmienia on kolor z zielonego na czerwony. Stosowanie danego inhalatora należy zakończyć, gdy na wskaźniku widoczne jest 0, gdyż obecna jeszcze w inhalatorze resztka zawiesiny może nie wystarczyć do podania pełnej dawki. Nigdy nie wolno podejmować prób zmiany numeru na wskaźniku ani odłączania wskaźnika od metalowego pojemnika. Wskaźnik nie może być zresetowany i jest na stałe przyłączony do pojemnika.
Czyszczenie inhalatora Aby zapobiec zatykaniu się inhalatora, należy czyścić go przynajmniej raz w tygodniu.
W celu oczyszczenia inhalatora należy: zdjąć nasadkę ustnika; nie wyjmować metalowego pojemnika inhalatora z plastikowej obudowy; wytrzeć wnętrze i część zewnętrzną ustnika oraz plastikową obudowę suchą szmatką lub chusteczką; nałożyć z powrotem nasadkę ustnika. Właściwe nałożenie nasadki sygnalizowane jest kliknięciem. Jeśli nie ma słyszalnego kliknięcia, nasadkę należy obrócić wokół osi i spróbować ponownie ją nałożyć na ustnik. Nie używać do tego zbyt dużo siły.
Nie wkładać metalowego pojemnika do wody.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku AirFluSal Ważne, aby stosować inhalator zgodnie z instrukcją. Jeśli pacjent przypadkowo zastosuje większą dawkę niż zalecana, powinien zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Pacjent może odczuwać szybsze niż zwykle bicie serca i roztrzęsienie. Ponadto mogą wystąpić zawroty głowy, osłabienie mięśni i bóle stawów.
W razie stosowania większych dawek przez długi czas, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty po poradę, ponieważ większe dawki leku AirFluSal mogą spowodować zmniejszenie wytwarzania hormonów steroidowych przez nadnercza.
Pominięcie zastosowania dawki leku AirFluSal Nie należy stosować podwójnej dawki leku w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Następną dawkę leku należy zastosować o zwykłej porze.
Przerwanie stosowania leku AirFluSal Ważne, aby stosować lek AirFluSal codziennie, zgodnie z zaleceniem. Lek należy stosować do czasu, aż lekarz zaleci jego odstawienie. Nie należy ani przerywać stosowania leku AirFluSal, ani nagle zmniejszać jego dawki bez zgody lekarza, gdyż może to nasilić zaburzenia oddychania.
Ponadto nagłe przerwanie stosowania leku AirFluSal lub zmniejszenie jego dawki może bardzo rzadko spowodować zaburzenia czynności nadnerczy (niewydolność nadnerczy), co czasami wywołuje takie działania niepożądane, jak: ból brzucha uczucie zmęczenia i utrata apetytu, nudności wymioty i biegunka zmniejszenie masy ciała ból głowy lub senność małe stężenie cukru we krwi niskie ciśnienie krwi i napad drgawek.
W sytuacji stresu, np. wskutek gorączki, urazu (np. wypadek samochodowy), zakażenia lub zabiegu chirurgicznego, możliwe jest nasilenie objawów niewydolności nadnerczy i wystąpienie któregokolwiek z wymienionych wyżej działań niepożądanych. Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek działania niepożądane, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. W celu zapobieżenia tym objawom lekarz może przepisać pacjentowi dodatkowo tabletki zawierające kortykosteroidy (np. prednizolon).
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. W celu ograniczenia ryzyka wystąpienia u pacjenta działań niepożądanych, lekarz przepisze najmniejszą dawkę leku AirFluSal zapewniającą kontrolę astmy.
Reakcje alergiczne: u pacjenta mogą wystąpić nagłe trudności w oddychaniu bezpośrednio po zastosowaniu leku AirFluSal. Może wystąpić świszczący oddech i kaszel lub duszność, a także świąd, wysypka (pokrzywka) i obrzęk (zwykle twarzy, warg, języka lub gardła), również nagłe odczucie bardzo szybkiego bicia serca lub omdlewania i oszołomienia (co może prowadzić do upadku lub utraty przytomności). W razie wystąpienia któregokolwiek z wymienionych objawów lub jeśli wystąpią one nagle po zastosowaniu leku AirFluSal, należy przerwać stosowanie leku i niezwłocznie poinformować o tym lekarza. Reakcje alergiczne na lek AirFluSal występują niezbyt często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób).
Inne działania niepożądane:
Bardzo częste (mogą występować częściej niż u 1 na 10 osób) • ból głowy (ustępujący zwykle w trakcie leczenia) • zwiększona liczba przeziębień u pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP)
Częste (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób) • pleśniawki (bolesne, kremowożółte wykwity) w jamie ustnej i gardle, a także ból języka, chrypka i podrażnienie gardła. Pomocne może być płukanie jamy ustnej wodą i natychmiastowe wyplucie jej i (lub) mycie zębów bezpośrednio po każdej inhalacji. Lekarz może przepisać lek przeciwgrzybiczy do leczenia pleśniawek. • ból, obrzęk stawów i ból mięśni • kurcze mięśni
U pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP) notowano również następujące działania niepożądane: zapalenie płuc i zapalenie oskrzeli Należy powiedzieć lekarzowi o wystąpieniu któregokolwiek z następujących objawów: zwiększenie wytwarzania plwociny, zmiana koloru plwociny, gorączka, dreszcze, nasilenie kaszlu, nasilone trudności w oddychaniu. powstawanie siniaków i złamania pourazowe zapalenie zatok (odczucie ucisku lub pełności w nosie, okolicy policzków i oczu, czasami z pulsującym bólem) zmniejszenie stężenia potasu we krwi (które może powodować nierówne bicie serca, osłabienie i kurcze mięśni)
Niezbyt częste (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób) • zwiększone stężenie cukru (glukozy) we krwi (hiperglikemia) U pacjentów z cukrzycą może być konieczne częstsze kontrolowanie stężenia cukru we krwi i ewentualne dostosowanie dawki leku przeciwcukrzycowego. • zaćma (zmętnienie soczewki w oku) • bardzo szybka czynność serca (tachykardia) • uczucie roztrzęsienia (drżenie) i szybkiej lub nierównej czynności serca (kołatanie serca) Są to zwykle niegroźne objawy, ustępujące w trakcie leczenia. • ból w klatce piersiowej • uczucie smutku (występuje głównie u dzieci) • zaburzenia snu • wysypka alergiczna
Rzadkie (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1000 osób) • trudności w oddychaniu lub świszczący oddech, który nasila się bezpośrednio po zastosowaniu leku AirFluSal W takim przypadku należy przerwać stosowanie leku AirFluSal. W celu ułatwienia oddychania należy zastosować szybko działający „ratunkowy” lek rozszerzający oskrzela w inhalacji i natychmiast zwrócić się do lekarza. ▪ zaburzenia wytwarzania w organizmie hormonów steroidowych, zwłaszcza jeśli lek stosowany jest w dużych dawkach przez długi czas Objawami są: - spowolnienie wzrastania dzieci i młodzieży - rozrzedzenie tkanki kostnej - jaskra - zwiększenie masy ciała - zaokrąglona (“księżycowata”) twarz (zespół Cushinga). Lekarz będzie systematycznie sprawdzał, czy u pacjenta nie występuje którekolwiek z opisanych działań niepożądanych i upewni się, że pacjent stosuje najmniejszą możliwą dawkę leku AirFluSal. • zmiany zachowania, takie jak niezwykłe pobudzenie i drażliwość Takie objawy występują głównie u dzieci. • nieregularne bicie serca lub dodatkowe skurcze serca (arytmia)
• zakażenie grzybicze przełyku, które może być przyczyną trudności w połykaniu
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych), ale również mogą wystąpić: • depresja lub agresja. Takie objawy występują głównie u dzieci. • niewyraźne widzenie
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie i pudełku tekturowym po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Numer serii na opakowaniu oznakowany jest „Lot”.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25ºC.
Przechowywać pojemnik w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem. Pojemnik zawiera zawiesinę pod ciśnieniem. Nie wystawiać pojemnika na działanie temperatur powyżej 50°C. Pojemnika nie nakłuwać.
Pojemnika nie należy dziurawić, uszkadzać lub palić, nawet jeśli jest pusty.
Nie przechowywać w lodówce ani nie zamrażać.
Tak jak w przypadku większości stosowanych wziewnie leków w pojemnikach pod ciśnieniem, skuteczność tego produktu leczniczego może być mniejsza, jeśli inhalator jest zimny.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Co zawiera lek AirFluSal Substancjami czynnymi leku są salmeterol (w postaci salmeterolu ksynafonianu) i flutykazonu propionian. AirFluSal 25 μg + 125 μg: Każda dawka odmierzona zawiera 25 mikrogramów salmeterolu (w postaci salmeterolu ksynafonianu) i 125 mikrogramów flutykazonu propionianu. AirFluSal 25 μg + 250 μg: Każda dawka odmierzona zawiera 25 mikrogramów salmeterolu (w postaci salmeterolu ksynafonianu) i 250 mikrogramów flutykazonu propionianu. Pozostały składnik to norfluran (HFA 134a) – gaz nośny.
Jak wygląda AirFluSal i co zawiera opakowanie Inhalator składa się z aluminiowego pojemnika (pojemnik na aerozol pokryty plazmą FCP) z odpowiednim zaworem dozującym, dozownikiem z polipropylenu (PP) i oraz wieczkiem z PP, z licznikiem dawek, całość w tekturowym pudełku. Pojemnik zawiera białą jednorodną zawiesinę. Każdy pojemnik zawiera 120 dawek odmierzonych.
Wielkość opakowań
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca Podmiot odpowiedzialny Sandoz GmbH Biochemiestrasse 10
Wytwórca/Importer Salutas Pharma GmbH Otto-von-Guericke-Allee 1
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji na temat leku oraz jego nazw w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego należy zwrócić się do: Sandoz Polska Sp. z o.o. ul. Domaniewska 50C 02-672 Warszawa tel. +48 22 209 70 00
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 08/2024
Logo Sandoz
AirFluSal, (25 mikrogramów + 125 mikrogramów)/dawkę odmierzoną, aerozol inhalacyjny, zawiesina AirFluSal, (25 mikrogramów + 250 mikrogramów)/dawkę odmierzoną, aerozol inhalacyjny, zawiesina
Salmeterolum+ Fluticasoni propionas
Należy zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. • Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. • W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. • Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym.
• Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki:
1. Co to jest AirFluSal i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku AirFluSal
3. Jak stosować AirFluSal
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać AirFluSal
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest AirFluSal i w jakim celu się go stosuje
AirFluSal zawiera dwie substancje czynne, salmeterol i flutykazonu propionian. Salmeterol jest długo działającą substancją rozszerzającą oskrzela. Pomaga utrzymać rozszerzenie dróg oddechowych, co ułatwia przepływ powietrza do płuc i z płuc. Działanie takie utrzymuje się co najmniej 12 godzin. Flutykazonu propionian jest kortykosteroidem, który zmniejsza obrzęk i podrażnienie płuc.
Nie zaleca się stosowania leku AirFluSal u dzieci.
Lekarz przepisał ten lek w celu zapobiegania trudnościom w oddychaniu, których przyczyną może być astma. W celu zapewnienia prawidłowej kontroli astmy lek AirFluSal należy stosować codziennie, zgodnie z zaleceniem lekarza.
AirFluSal pomaga zapobiec wystąpieniu duszności i świszczącego oddechu, ale nie należy go stosować w celu złagodzenia nagłych napadów duszności lub świstów w drogach oddechowych. W takich przypadkach konieczne jest zastosowanie szybko działającego, „ratunkowego” leku wziewnego, takiego jak salbutamol. Należy zawsze mieć przy sobie inhalator z szybko działającym lekiem „ratunkowym”.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku AirFluSal
Kiedy nie stosować leku AirFluSal • jeśli pacjent ma uczulenie na salmeterol, flutykazonu propionian lub na substancję pomocniczą leku (wymienioną w punkcie 6).
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed zastosowaniem leku AirFluSal należy omówić to z lekarzem, jeśli pacjent ma: chorobę serca, w tym nieregularną lub przyspieszoną czynność serca nadczynność tarczycy wysokie ciśnienie krwi cukrzycę (AirFluSal może zwiększyć stężenie cukru we krwi) małe stężenie potasu we krwi gruźlicę (obecnie lub w przeszłości) lub inne zakażenie płuc
Jeśli pacjent zaczyna niewyraźnie widzieć lub ma inne zaburzenia widzenia, należy powiedzieć o tym lekarzowi.
AirFluSal a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Dotyczy to również leków stosowanych w celu leczenia astmy lub jakichkolwiek leków dostępnych bez recepty. Stosowanie leku AirFluSal z innymi lekami może nie być właściwe.
Przed zastosowaniem leku AirFluSal należy powiedzieć lekarzowi o stosowaniu wymienionych leków. Leki beta-adrenolityczne (takie jak atenolol, propranolol lub sotalol). Beta-adrenolityki stosowane są głównie w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego lub chorób serca. Leki stosowane w leczeniu zakażeń, w tym niektóre leki stosowane w leczeniu zakażenia HIV (takie jak rytonawir, kobicystat, ketokonazol, itrakonazol i erytromycyna). Niektóre z tych leków mogą zwiększać ilość flutykazonu propionianu lub salmeterolu w organizmie, a w związku z tym zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych leku AirFluSal (w tym zaburzeń rytmu serca) lub ich nasilenia. Lekarz może uważnie kontrolować przebieg leczenia u pacjentów, którzy przyjmują wymienione leki.` Kortykosteroidy podawane doustnie lub we wstrzyknięciu. U pacjentów, którzy otrzymywali je ostatnio, może zwiększyć się ryzyko zaburzeń czynności nadnerczy. Leki moczopędne stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego. Inne leki rozszerzające oskrzela (takie jak salbutamol). Leki zawierające pochodne ksantyny (stosowane często w leczeniu astmy).
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Jest mało prawdopodobne, aby AirFluSal wpływał na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn.
3. Jak stosować AirFluSal
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Lek AirFluSal należy stosować codziennie do czasu, aż lekarz zaleci przerwanie leczenia. Nie należy przekraczać zaleconej dawki. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Nie należy przerywać stosowania leku AirFluSal lub zmniejszać jego dawki bez uprzedniego omówienia tego z lekarzem. Lek AirFluSal należy wdychać przez usta do płuc.
Zalecana dawka:
Dorośli
AirFluSal, (25 μg + 125 μg): 2 inhalacje dwa razy na dobę AirFluSal, (25 μg + 250 μg): 2 inhalacje dwa razy na dobę
Jeśli objawy astmy udało się opanować lekiem AirFluSal stosowaym dwa razy na dobę, lekarz może zmniejszyć jego dawkę do jednej dawki na dobę: ▪ jeden raz wieczorem, jeśli objawy występują u pajenta w nocy ▪ jeden raz rano, jeśli objawy występują u pajenta w ciągu dnia.
Bardzo ważne, aby stosować zgodną z zaleceniami lekarza liczbę i częstość inhalacji.
Jeśli pacjent stosuje lek AirFluSal z powodu astmy, lekarz będzie regularnie kontrolował występujące u niego objawy.
W razie nasilenia się objawów astmy lub pogorszenia oddychania, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza. Możliwe jest nasilenie świszczącego oddechu, częstsze odczucie ucisku w klatce piersiowej lub konieczność zastosowania większej dawki szybko działającego, wziewnego leku „ratunkowego”. W takiej sytuacji należy kontynuować stosowanie leku, ale nie zwiększać liczby inhalacji. Objawy choroby mogą nasilić się i stan pacjenta może się pogorszyć. Należy skontaktować się z lekarzem, gdyż pacjent może potrzebować dodatkowego leczenia.
Stosowanie u dzieci Nie zaleca się stosowania leku AirFluSal u dzieci.
Sposób stosowania Lekarz lub farmaceuta powinni zademonstrować pacjentowi, jak stosować inhalator. Powinni też sprawdzać co jakiś czas, jak pacjent go użytkuje. Nieprawidłowe użytkowanie lub stosowanie w inny niż opisany w tej ulotce sposób może sprawić, że lek nie spowoduje oczekiwanej poprawy objawów astmy. Lek zawarty jest w pojemniku ciśnieniowym, umieszczonym w plastikowej obudowie z ustnikiem. W przedniej części inhalatora znajduje się wskaźnik, który informuje ile dawek leku pozostało. Podczas użytkowania inhalatora wskaźnik dawki przesuwa się co 5 do 7 inhalacji do następnej, mniejszej liczby dawek. Wskaźnik pokazuje przybliżoną liczbę dawek pozostałych w inhalatorze. Należy uważać, aby nie upuścić inhalatora, gdyż może to spowodować zmniejszenie liczby wskazywanych dawek.
Sprawdzanie inhalatora
1. Przed pierwszym użyciem inhalatora należy sprawdzić, czy działa on prawidłowo. Zdjąć nasadkę
z ustnika, ściskając delikatne jej boki kciukiem i palcem wskazującym.2. W celu upewnienia się, że właściwie działa, dobrze wstrząsnąć inhalatorem z ustnikiem
skierowanym od siebie, a następnie nacisnąć pojemnik rozpylając czterokrotnie lek w powietrze. Wskaźnik wyświetla liczbę 120 – jest to liczba dawek leku znajdujących się w inhalatorze. Jeśli inhalator nie był używany przez co najmniej tydzień, należy dwukrotnie rozpylić lek w powietrze.Stosowanie inhalatora Ważne, aby rozpocząć możliwie powolne oddychanie bezpośrednio przed użyciem inhalatora.
1. Inhalację należy wykonywać na stojąco lub siedząco.
2. Zdjąć nasadkę z ustnika (jak opisano wyżej w punkcie 1 podrozdziału „Sprawdzanie inhalatora”).
Sprawdzić, czy wewnętrzna i zewnętrzna część ustnika jest czysta i nie zawiera jakichkolwiek ciał obcych (rycina A).3. Wstrząsnąć inhalatorem 4 lub 5 razy, aby upewnić się, że jakiekolwiek ciała obce zostaną
usunięte i że zawartość pojemnika została równomiernie wymieszana (rycina B).4. Ująć pionowo inhalator z kciukiem umieszczonym na podstawie, poniżej ustnika. Wykonać
możliwie głęboki wydech (rycina C).5. Umieścić ustnik w jamie ustnej między zębami i objąć go wargami bez nagryzania (rycina D).
6. Rozpocząć powolny i głęboki wdech i natychmiast nacisnąć końcówkę inhalatora w celu
uwolnienia dawki leku, następnie kontynuować spokojny, głęboki wdech (rycina D).7. Wstrzymując oddech należy wyjąć inhalator z ust i zdjąć palec z końcówki urządzenia. Należy
wstrzymać oddech na kilka sekund lub na tak długo, jak to jest możliwe (rycina E).Rycina A Rycina B Rycina C Rycina D Rycina E
8. W celu wykonania drugiej inhalacji, należy odczekać około pół minuty, a następnie powtórzyć
czynności opisane w punktach od 3 do 7.9. W celu zapobieżenia wystąpieniu pleśniawek i chrypki, po przyjęciu każdej dawki leku należy
wypłukać jamę ustną wodą, wypluć ją i (lub) umyć zęby.10. Po użyciu należy niezwłocznie założyć nasadkę ochronną na ustnik w celu ochrony przed
kurzem. Właściwe nałożenie nasadki sygnalizowane jest kliknięciem. Jeśli nie ma słyszalnego kliknięcia, nasadkę należy obrócić wokół osi i spróbować ponownie ją nałożyć na ustnik. Nie używać do tego zbyt dużo siły.Nie należy przyspieszać czynności opisanych w punktach 4, 5, 6 i 7. Ważne, aby rozpocząć możliwie powolny wdech bezpośrednio przed naciśnięciem inhalatora. Kilka pierwszych inhalacji można przećwiczyć przed lustrem. Jeśli pacjent zauważy „mgiełkę” wydobywającą się z końcówki inhalatora lub kącików ust, należy ponownie rozpocząć procedurę od punktu 3.
Jeśli pacjent ma trudności z zastosowaniem inhalatora lub zostanie to zarekomendowane przez lekarza albo innego pracownika służby zdrowia, można zastosować komorę inhalacyjną (tzw. spejser), taką jak Volumatic lub AeroChamber Plus (zgodnie z krajowymi wytycznymi). Lekarz, farmaceuta lub inny pracownik służby zdrowia powinien pokazać pacjentowi, jak stosować inhalator razem ze spejserem i jak czyścić te urządzenia oraz odpowie na ewentualne pytania. Ważne, aby po rozpoczęciu stosowania inhalatora razem z komorą inhalacyjną nie rezygnować z komory bez uprzedniego omówienia tego z lekarzem. Ważne jest również, aby nie zmieniać stosowanego rodzaju komory bez konsultacji z lekarzem. Jeśli pacjent rezygnuje ze stosowania komory inhalacyjnej lub zmienia jej rodzaj, konieczna może być zmiana przez lekarza dawki leku niezbędnej do kontroli objawów astmy. Każdą zmianę leczenia astmy trzeba zawsze uzgadniać z lekarzem.
Jeśli pacjent ma trudność w obsłudze inhalatora jedną ręką, może go trzymać w obu dłoniach. Oba palce wskazujące należy wówczas umieścić na końcówce inhalatora, a oba kciuki na jego podstawie poniżej ustnika.
Należy pomyśleć o wymianie inhalatora, jeżeli na wskaźniku widoczna jest liczba 40 i zmienia on kolor z zielonego na czerwony. Stosowanie danego inhalatora należy zakończyć, gdy na wskaźniku widoczne jest 0, gdyż obecna jeszcze w inhalatorze resztka zawiesiny może nie wystarczyć do podania pełnej dawki. Nigdy nie wolno podejmować prób zmiany numeru na wskaźniku ani odłączania wskaźnika od metalowego pojemnika. Wskaźnik nie może być zresetowany i jest na stałe przyłączony do pojemnika.
Czyszczenie inhalatora Aby zapobiec zatykaniu się inhalatora, należy czyścić go przynajmniej raz w tygodniu.
W celu oczyszczenia inhalatora należy: zdjąć nasadkę ustnika; nie wyjmować metalowego pojemnika inhalatora z plastikowej obudowy; wytrzeć wnętrze i część zewnętrzną ustnika oraz plastikową obudowę suchą szmatką lub chusteczką; nałożyć z powrotem nasadkę ustnika. Właściwe nałożenie nasadki sygnalizowane jest kliknięciem. Jeśli nie ma słyszalnego kliknięcia, nasadkę należy obrócić wokół osi i spróbować ponownie ją nałożyć na ustnik. Nie używać do tego zbyt dużo siły.
Nie wkładać metalowego pojemnika do wody.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku AirFluSal Ważne, aby stosować inhalator zgodnie z instrukcją. Jeśli pacjent przypadkowo zastosuje większą dawkę niż zalecana, powinien zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Pacjent może odczuwać szybsze niż zwykle bicie serca i roztrzęsienie. Ponadto mogą wystąpić zawroty głowy, osłabienie mięśni i bóle stawów.
W razie stosowania większych dawek przez długi czas, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty po poradę, ponieważ większe dawki leku AirFluSal mogą spowodować zmniejszenie wytwarzania hormonów steroidowych przez nadnercza.
Pominięcie zastosowania dawki leku AirFluSal Nie należy stosować podwójnej dawki leku w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Następną dawkę leku należy zastosować o zwykłej porze.
Przerwanie stosowania leku AirFluSal Ważne, aby stosować lek AirFluSal codziennie, zgodnie z zaleceniem. Lek należy stosować do czasu, aż lekarz zaleci jego odstawienie. Nie należy ani przerywać stosowania leku AirFluSal, ani nagle zmniejszać jego dawki bez zgody lekarza, gdyż może to nasilić zaburzenia oddychania.
Ponadto nagłe przerwanie stosowania leku AirFluSal lub zmniejszenie jego dawki może bardzo rzadko spowodować zaburzenia czynności nadnerczy (niewydolność nadnerczy), co czasami wywołuje takie działania niepożądane, jak: ból brzucha uczucie zmęczenia i utrata apetytu, nudności wymioty i biegunka zmniejszenie masy ciała ból głowy lub senność małe stężenie cukru we krwi niskie ciśnienie krwi i napad drgawek.
W sytuacji stresu, np. wskutek gorączki, urazu (np. wypadek samochodowy), zakażenia lub zabiegu chirurgicznego, możliwe jest nasilenie objawów niewydolności nadnerczy i wystąpienie któregokolwiek z wymienionych wyżej działań niepożądanych. Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek działania niepożądane, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. W celu zapobieżenia tym objawom lekarz może przepisać pacjentowi dodatkowo tabletki zawierające kortykosteroidy (np. prednizolon).
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. W celu ograniczenia ryzyka wystąpienia u pacjenta działań niepożądanych, lekarz przepisze najmniejszą dawkę leku AirFluSal zapewniającą kontrolę astmy.
Reakcje alergiczne: u pacjenta mogą wystąpić nagłe trudności w oddychaniu bezpośrednio po zastosowaniu leku AirFluSal. Może wystąpić świszczący oddech i kaszel lub duszność, a także świąd, wysypka (pokrzywka) i obrzęk (zwykle twarzy, warg, języka lub gardła), również nagłe odczucie bardzo szybkiego bicia serca lub omdlewania i oszołomienia (co może prowadzić do upadku lub utraty przytomności). W razie wystąpienia któregokolwiek z wymienionych objawów lub jeśli wystąpią one nagle po zastosowaniu leku AirFluSal, należy przerwać stosowanie leku i niezwłocznie poinformować o tym lekarza. Reakcje alergiczne na lek AirFluSal występują niezbyt często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób).
Inne działania niepożądane:
Bardzo częste (mogą występować częściej niż u 1 na 10 osób) • ból głowy (ustępujący zwykle w trakcie leczenia) • zwiększona liczba przeziębień u pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP)
Częste (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób) • pleśniawki (bolesne, kremowożółte wykwity) w jamie ustnej i gardle, a także ból języka, chrypka i podrażnienie gardła. Pomocne może być płukanie jamy ustnej wodą i natychmiastowe wyplucie jej i (lub) mycie zębów bezpośrednio po każdej inhalacji. Lekarz może przepisać lek przeciwgrzybiczy do leczenia pleśniawek. • ból, obrzęk stawów i ból mięśni • kurcze mięśni
U pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP) notowano również następujące działania niepożądane: zapalenie płuc i zapalenie oskrzeli Należy powiedzieć lekarzowi o wystąpieniu któregokolwiek z następujących objawów: zwiększenie wytwarzania plwociny, zmiana koloru plwociny, gorączka, dreszcze, nasilenie kaszlu, nasilone trudności w oddychaniu. powstawanie siniaków i złamania pourazowe zapalenie zatok (odczucie ucisku lub pełności w nosie, okolicy policzków i oczu, czasami z pulsującym bólem) zmniejszenie stężenia potasu we krwi (które może powodować nierówne bicie serca, osłabienie i kurcze mięśni)
Niezbyt częste (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób) • zwiększone stężenie cukru (glukozy) we krwi (hiperglikemia) U pacjentów z cukrzycą może być konieczne częstsze kontrolowanie stężenia cukru we krwi i ewentualne dostosowanie dawki leku przeciwcukrzycowego. • zaćma (zmętnienie soczewki w oku) • bardzo szybka czynność serca (tachykardia) • uczucie roztrzęsienia (drżenie) i szybkiej lub nierównej czynności serca (kołatanie serca) Są to zwykle niegroźne objawy, ustępujące w trakcie leczenia. • ból w klatce piersiowej • uczucie smutku (występuje głównie u dzieci) • zaburzenia snu • wysypka alergiczna
Rzadkie (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1000 osób) • trudności w oddychaniu lub świszczący oddech, który nasila się bezpośrednio po zastosowaniu leku AirFluSal W takim przypadku należy przerwać stosowanie leku AirFluSal. W celu ułatwienia oddychania należy zastosować szybko działający „ratunkowy” lek rozszerzający oskrzela w inhalacji i natychmiast zwrócić się do lekarza. ▪ zaburzenia wytwarzania w organizmie hormonów steroidowych, zwłaszcza jeśli lek stosowany jest w dużych dawkach przez długi czas Objawami są: - spowolnienie wzrastania dzieci i młodzieży - rozrzedzenie tkanki kostnej - jaskra - zwiększenie masy ciała - zaokrąglona (“księżycowata”) twarz (zespół Cushinga). Lekarz będzie systematycznie sprawdzał, czy u pacjenta nie występuje którekolwiek z opisanych działań niepożądanych i upewni się, że pacjent stosuje najmniejszą możliwą dawkę leku AirFluSal. • zmiany zachowania, takie jak niezwykłe pobudzenie i drażliwość Takie objawy występują głównie u dzieci. • nieregularne bicie serca lub dodatkowe skurcze serca (arytmia)
• zakażenie grzybicze przełyku, które może być przyczyną trudności w połykaniu
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych), ale również mogą wystąpić: • depresja lub agresja. Takie objawy występują głównie u dzieci. • niewyraźne widzenie
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać AirFluSal
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie i pudełku tekturowym po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Numer serii na opakowaniu oznakowany jest „Lot”.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25ºC.
Przechowywać pojemnik w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem. Pojemnik zawiera zawiesinę pod ciśnieniem. Nie wystawiać pojemnika na działanie temperatur powyżej 50°C. Pojemnika nie nakłuwać.
Pojemnika nie należy dziurawić, uszkadzać lub palić, nawet jeśli jest pusty.
Nie przechowywać w lodówce ani nie zamrażać.
Tak jak w przypadku większości stosowanych wziewnie leków w pojemnikach pod ciśnieniem, skuteczność tego produktu leczniczego może być mniejsza, jeśli inhalator jest zimny.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek AirFluSal Substancjami czynnymi leku są salmeterol (w postaci salmeterolu ksynafonianu) i flutykazonu propionian. AirFluSal 25 μg + 125 μg: Każda dawka odmierzona zawiera 25 mikrogramów salmeterolu (w postaci salmeterolu ksynafonianu) i 125 mikrogramów flutykazonu propionianu. AirFluSal 25 μg + 250 μg: Każda dawka odmierzona zawiera 25 mikrogramów salmeterolu (w postaci salmeterolu ksynafonianu) i 250 mikrogramów flutykazonu propionianu. Pozostały składnik to norfluran (HFA 134a) – gaz nośny.
Jak wygląda AirFluSal i co zawiera opakowanie Inhalator składa się z aluminiowego pojemnika (pojemnik na aerozol pokryty plazmą FCP) z odpowiednim zaworem dozującym, dozownikiem z polipropylenu (PP) i oraz wieczkiem z PP, z licznikiem dawek, całość w tekturowym pudełku. Pojemnik zawiera białą jednorodną zawiesinę. Każdy pojemnik zawiera 120 dawek odmierzonych.
Wielkość opakowań
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca Podmiot odpowiedzialny Sandoz GmbH Biochemiestrasse 10
Wytwórca/Importer Salutas Pharma GmbH Otto-von-Guericke-Allee 1
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji na temat leku oraz jego nazw w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego należy zwrócić się do: Sandoz Polska Sp. z o.o. ul. Domaniewska 50C 02-672 Warszawa tel. +48 22 209 70 00
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 08/2024
Logo Sandoz
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
AirFluSal, (25 mikrogramów + 125 mikrogramów)/dawkę odmierzoną, aerozol inhalacyjny, zawiesina AirFluSal, (25 mikrogramów + 250 mikrogramów)/dawkę odmierzoną, aerozol inhalacyjny, zawiesina
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
AirFluSal, (25 mikrogramów + 125 mikrogramów)/dawkę odmierzoną Każda dawka odmierzona zawiera 25 mikrogramów salmeterolu (Salmeterolum) w postaci salmeterolu ksynafonianu oraz 125 mikrogramów flutykazonu propionianu (Fluticasoni propionas). Odpowiada to dostarczonej przez ustnik dawce 21 mikrogramów salmeterolu i 110 mikrogramów flutykazonu propionianu.
AirFluSal, (25 mikrogramów + 250 mikrogramów)/dawkę odmierzoną Każda dawka odmierzona zawiera 25 mikrogramów salmeterolu (Salmeterolum) w postaci salmeterolu ksynafonianu oraz 250 mikrogramów flutykazonu propionianu (Fluticasoni propionas). Odpowiada to dostarczonej przez ustnik dawce 21 mikrogramów salmeterolu i 220 mikrogramów flutykazonu propionianu.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Aerozol inhalacyjny, zawiesina
Pojemnik zawiera białą jednorodną zawiesinę.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Produkt leczniczy AirFluSal wskazany jest do systematycznego leczenia astmy oskrzelowej, gdy zalecane jest leczenie skojarzone długo działającym beta-2-mimetykiem i wziewnym kortykosteroidem u: ▪ pacjentów, u których nie uzyskano wystarczającej kontroli objawów astmy stosując kortykosteroid wziewny i stosowany doraźnie wziewny krótko działający beta-2-mimetyk lub ▪ pacjentów, u których uzyskano kontrolę objawów astmy stosując zarówno kortykosteroid wziewny, jak i długo działający beta-2-mimetyk.
Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego AirFluSal u dzieci.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Sposób podawania: podanie wziewne
Pacjenta należy poinformować, że w celu uzyskania optymalnej skuteczności produkt leczniczy AirFluSal należy stosować codziennie, nawet gdy objawy nie występują.
Stan pacjenta należy kontrolować regularnie, aby stosowana dawka produktu leczniczego AirFluSal była dawką optymalną. Można ją zmienić tylko na zalecenie lekarza.
Należy stosować najmniejszą dawkę zapewniającą skuteczną kontrolę objawów astmy. Jeśli kontrolę objawów uzyskano po zastosowaniu dwa razy na dobę produktu leczniczego AirFluSal o najmniejszej mocy (25 mikrogramów + 125 mikrogramów), należy podjąć próbę dalszego leczenia innym produktem leczniczym do podawania wziewnego, zawierającym salmeterol z flutykazonem o mniejszej mocy (25 mikrogramów + 50 mikrogramów).
Jeśli kontrolę objawów uzyskano stosując dwa razy na dobę złożony produkt leczniczy o najmniejszej mocy, następnym etapem powinna być próba zastosowania samego wziewnego kortykosteroidu.
Jako postępowanie alternatywne, u pacjentów wymagających leczenia długo działającym beta-2- mimetykiem można zastosować produkt leczniczy AirFluSal raz na dobę, jeśli w opinii lekarza pozwoli to na utrzymanie odpowiedniej kontroli objawów choroby. Jeśli produkt leczniczy stosowany jest raz na dobę, a u pacjenta występowały w wywiadzie dolegliwości nocne - dawkę produktu leczniczego należy podawać wieczorem, zaś w przypadku dolegliwości występujących głównie w ciągu dnia - dawkę należy podawać rano.
Pacjenci powinni otrzymywać produkt leczniczy AirFluSal o takiej mocy, która zapewnia dawkę flutykazonu propionianu odpowiednią do ciężkości choroby. Jeśli u danego pacjenta konieczne jest stosowanie dawek spoza zaleconego schematu dawkowania, należy mu przepisać odpowiednie dawki beta-2-agonisty i (lub) kortykosteroidu.
Dawkowanie
Dorośli Dwie dawki inhalacyjne zawierające 25 mikrogramów salmeterolu i 125 mikrogramów flutykazonu propionianu dwa razy na dobę lub dwie dawki inhalacyjne zawierające 25 mikrogramów salmeterolu i 250 mikrogramów flutykazonu propionianu dwa razy na dobę.
U dorosłych z przewlekłą, umiarkowaną astmą (określanych jako pacjenci z objawami występującymi w ciągu dnia, stosujący lek w razie potrzeby, z umiarkowanym do dużego ograniczeniem przepływu w drogach oddechowych), u których szybka kontrola astmy ma duże znaczenie, można rozważyć krótkotrwałe stosowanie złożonego produktu leczniczego zawierającego salmeterol i flutykazonu propionian, jako początkowe leczenie podtrzymujące. W takich przypadkach zalecaną dawką początkową są dwie inhalacje zawierające 25 mikrogramów salmeterolu i 50 mikrogramów flutykazonu propionianu dwa razy na dobę. Po uzyskaniu kontroli objawów astmy leczenie należy zweryfikować i rozważyć, czy pacjent może stosować tylko wziewny kortykosteroid. Po ograniczeniu leczenia do samego wziewnego kortykosteroidu ważna jest systematyczna ocena stanu pacjenta.
W przypadku braku jednego lub dwóch kryteriów określających ciężkość choroby, nie wykazano wyraźnych korzyści w porównaniu ze stosowaniem samego wziewnego flutykazonu propionianu w początkowym leczeniu podtrzymującym. U większości pacjentów wziewne kortykosteroidy pozostają zazwyczaj lekami pierwszej linii. Produkt leczniczy AirFluSal nie jest przeznaczony do początkowego leczenia łagodnej astmy. U pacjentów z ciężką astmą zaleca się ustalenie odpowiedniej dawki wziewnego kortykosteroidu przed zastosowaniem złożonego produktu leczniczego.
Zależnie od krajowych wytycznych, można stosować komorę inhalacyjną, np. Volumatic lub AeroChamber Plus. Dane dotyczące farmakokinetyki po podaniu pojedynczej dawki wykazały, że zastosowanie różnych inhalatorów może zmienić ogólnoustrojową ekspozycję na salmeterol i flutykazonu propionian (patrz punkt 4.4).
Pacjenta należy poinstruować na temat prawidłowego użycia i czyszczenia inhalatora i spejsera oraz sprawdzać technikę podania leku w celu zapewnienia optymalnego dostarczenia leku wziewnego do płuc. Pacjent powinien stosować to samo urządzenie do inhalacji, gdyż zmiana na inne może spowodować zmianę dawki leku docierającej do płuc (patrz punkt 4.4).
Po rozpoczęciu stosowania lub zmianie urządzenia do inhalacji należy zawsze zmniejszyć dawkę do najmniejszej dawki skutecznej (patrz punkt 5.2).
Dzieci i młodzież Produktu leczniczego AirFluSal nie należy stosować u dzieci.
Szczególne grupy pacjentów U pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek dostosowanie dawki leku nie jest konieczne. Brak dostępnych danych dotyczących stosowania produktu AirFluSal u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.
Instrukcja stosowania Pacjenta należy poinstruować na temat prawidłowego użycia inhalatora (patrz ulotka dla pacjenta).
Podczas inhalacji pacjent powinien siedzieć lub stać. Inhalator jest przeznaczony do stosowania w pozycji pionowej.
Testowanie inhalatora: Przed pierwszym użyciem pacjent powinien zdjąć nasadkę z ustnika inhalatora przez delikatne naciśnięcie boków nasadki, mocno nim wstrząsnąć i trzymając inhalator między palcami a kciukiem (z kciukiem na podstawie inhalatora, poniżej ustnika), uwolnić 4 dawki w powietrze, aby upewnić się, że inhalator działa. Inhalatorem należy wstrząsnąć bezpośrednio przed każdym uwolnieniem dawki. Jeżeli inhalator nie był używany przez tydzień lub dłużej, należy zdjąć nasadkę ustnika, wstrząsnąć dobrze inhalator i uwolnić dwie dawki w powietrze.
Użycie inhalatora:
1. Zdjąć nasadkę z ustnika inhalatora przez delikatne naciśnięcie boków nasadki.
2. Sprawdzić, czy wewnątrz lub na zewnątrz inhalatora, w tym w ustniku, nie znajdują się
jakiekolwiek ciała obce.3. Dokładnie wstrząsać inhalatorem w celu upewnienia się, że jakiekolwiek ciała obce zostaną
usunięte i że zawartość pojemnika została równomiernie wymieszana.4. Ująć pionowo inhalator z kciukiem umieszczonym na podstawie, poniżej ustnika.
5. Wykonać spokojnie głęboki wydech, umieścić ustnik w jamie ustnej między zębami i objąć go
szczelnie wargami. Pacjenta należy poinstruować, aby nie nagryzał ustnika.6. Natychmiast po rozpoczęciu wdechu (przez usta) nacisnąć końcówkę inhalatora w celu uwolnienia
dawki leku AirFluSal, a następnie kontynuować spokojny, głęboki wdech.7. Wstrzymując oddech wyjąć inhalator z ust i zdjąć palce z końcówki urządzenia. Wstrzymać oddech
na tak długo, jak to jest możliwe.8. W celu wykonania drugiej inhalacji odczekać około pół minuty i powtórzyć czynności opisane
w punktach 3 do 7.9. Po użyciu nałożyć nasadkę ochronną na ustnik i mocno docisnąć do właściwej pozycji. Zabieg ten
nie wymaga zastosowania siły – nasadka powinna wejść na miejsce z kliknięciem.WAŻNE Nie należy przyspieszać czynności opisanych w punktach 5, 6 i 7. Ważne, aby rozpocząć możliwie powolny wdech bezpośrednio przed naciśnięciem inhalatora. Kilka pierwszych inhalacji można przećwiczyć przed lustrem. Jeśli pacjent zauważy „mgiełkę” wydobywającą się z końcówki inhalatora lub kącików ust, należy ponownie rozpocząć procedurę od punktu 3.
W celu zminimalizowania ryzyka rozwoju kandydozy jamy ustnej i gardła oraz wystąpienia chrypki, po przyjęciu każdej dawki produktu leczniczego należy jamę ustną wypłukać wodą, wypluć ją i (lub) umyć zęby.
Należy pomyśleć o wymianie inhalatora, jeżeli na wskaźniku widoczna jest liczba 40 i zmienia on kolor z zielonego na czerwony. Stosowanie danego inhalatora należy zakończyć, gdy na wskaźniku widoczne jest 0, gdyż obecna jeszcze w inhalatorze resztka zawiesiny może nie wystarczyć do podania pełnej dawki.
Nigdy nie wolno podejmować prób zmiany numeru na wskaźniku ani odłączania wskaźnika od metalowego pojemnika. Wskaźnik nie może być zresetowany i jest na stałe przyłączony do pojemnika.
Czyszczenie (opisane również szczegółowo w ulotce dla pacjenta) Inhalator należy czyścić przynajmniej raz na tydzień.
1. Zdjąć nasadkę z ustnika.
2. Nie wyjmować pojemnika inhalatora z plastikowej obudowy.
3. Wytrzeć wnętrze i część zewnętrzną ustnika oraz plastikową obudowę suchą szmatką lub
chusteczką.4. Założyć w odpowiednim kierunku nasadkę na ustnik. Nie wymaga to zastosowania siły – nasadka
powinna wejść na miejsce z kliknięciem.NIE WKŁADAĆ METALOWEGO POJEMNIKA DO WODY.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Produktu leczniczego AirFluSal nie należy stosować w leczeniu ostrych objawów astmy, w których konieczne jest zastosowanie szybko i krótko działającego leku rozszerzającego oskrzela. Pacjentom należy poradzić, aby zawsze mieli przy sobie swój lek stosowany w celu złagodzenia ostrych objawów astmy.
Nie należy rozpoczynać stosowania produktu leczniczego AirFluSal u pacjentów w czasie zaostrzenia astmy lub gdy nastąpiło znaczące lub nagłe pogorszenie przebiegu choroby.
W trakcie stosowania produktu leczniczego AirFluSal mogą wystąpić działania niepożądane związane z astmą oraz zaostrzenie przebiegu choroby. Pacjentom należy zalecić, aby w razie nieuzyskania kontroli objawów lub pogorszenia objawów astmy po rozpoczęciu stosowania produktu AirFluSal, kontynuowali leczenie i zasięgnęli porady lekarskiej.
Zwiększenie zapotrzebowania na stosowanie doraźnego krótko działającego leku rozszerzającego oskrzela lub zmniejszenie odpowiedzi na zastosowanie takiego leku wskazuje na pogorszenie kontroli objawów astmy. Należy ocenić stan pacjenta.
Nagłe i postępujące pogorszenie kontroli objawów astmy jest stanem potencjalnie zagrażającym życiu, dlatego pacjenta należy pilnie zbadać. Należy rozważyć zwiększenie dawki kortykosteroidów.
Po uzyskaniu kontroli objawów astmy należy rozważyć stopniowe zmniejszanie dawki produktu leczniczego AirFluSal. Podczas zmniejszania dawki ważne jest regularnie kontrolowanie stanu pacjenta. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę salmeterolu z flutykazonem (patrz punkt 4.2).
Stosowania produktu leczniczego AirFluSal nie należy przerywać nagle ze względu na ryzyko zaostrzenia choroby. Dawkę produktu leczniczego należy zmniejszać stopniowo pod kontrolą lekarza.
Tak jak inne stosowane wziewnie produkty lecznicze zawierające kortykosteroidy, AirFluSal należy stosować ostrożnie u pacjentów z czynną lub przebytą gruźlicą płuc oraz grzybiczymi, wirusowymi lub innymi zakażeniami dróg oddechowych. Jeśli to wskazane, należy niezwłocznie wdrożyć odpowiednie leczenie.
AirFluSal stosowany w dużych dawkach leczniczych może rzadko powodować zaburzenia rytmu serca, np. częstoskurcz nadkomorowy, skurcze dodatkowe i migotanie przedsionków oraz niewielkie
i przemijające zmniejszenie stężenia potasu w surowicy. AirFluSal należy stosować ostrożnie u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami sercowo-naczyniowymi lub z zaburzeniami rytmu serca i u pacjentów z cukrzycą, z nadczynnością tarczycy, niewyrównaną hipokaliemią lub u pacjentów ze skłonnością do występowania małych stężeń potasu w surowicy.
Istnieją doniesienia o bardzo rzadkich przypadkach zwiększenia stężenia glukozy we krwi (patrz punkt 4.8). Należy wziąć to pod uwagę przepisując produkt leczniczy pacjentom z cukrzycą w wywiadzie.
Tak jak w przypadku innych leków wziewnych, bezpośrednio po podaniu produktu leczniczego może wystąpić paradoksalny skurcz oskrzeli z nagłym nasileniem świszczącego oddechu i dusznością. Paradoksalny skurcz oskrzeli reaguje na szybko działający lek rozszerzający oskrzela i należy go leczyć natychmiast. Należy natychmiast przerwać stosowanie produktu leczniczego AirFluSal, ocenić stan pacjenta i, w razie konieczności, wdrożyć inne leczenie.
Notowano działania niepożądane związane z leczeniem beta-2-mimetykiem, takie jak drżenie, kołatanie serca i ból głowy, ale były one przemijające i zmniejszały się w czasie regularnego stosowania.
Działania ogólnoustrojowe mogą wystąpić podczas stosowania wszystkich kortykosteroidów wziewnych, zwłaszcza jeśli stosowane są w dużych dawkach przez długi czas. Ich wystąpienie jest znacznie mniej prawdopodobne niż w przypadku doustnych kortykosteroidów. Do możliwych działań ogólnoustrojowych należą: zespół Cushinga, cechy cushingoidalne, zahamowanie czynności kory nadnerczy, zmniejszenie gęstości mineralnej kości, zaćma, jaskra i rzadziej szereg objawów psychicznych lub behawioralnych, w tym nadmierna aktywność psychoruchowa, zaburzenia snu, lęk, depresja lub agresja (zwłaszcza u dzieci). Dlatego ważne, aby regularnie oceniać stan pacjenta i zmniejszyć dawkę wziewnego kortykosteroidu do najmniejszej dawki zapewniającej skuteczną kontrolę objawów astmy.
Długotrwałe leczenie dużymi dawkami kortykosteroidów wziewnych może spowodować zahamowanie czynności kory nadnerczy i ostry przełom nadnerczowy. Bardzo rzadkie przypadki zahamowania czynności kory nadnerczy i ostrego przełomu nadnerczowego opisywano również po zastosowaniu flutykazonu propionianu w dawkach między 500 do poniżej 1000 mikrogramów. Do sytuacji, które mogłyby wywołać ostry przełom nadnerczowy, należą: uraz, zabieg chirurgiczny, zakażenie lub szybkie zmniejszenie dawki leku. Objawy nie są zazwyczaj charakterystyczne i mogą to być: jadłowstręt, ból brzucha, zmniejszenie masy ciała, zmęczenie, ból głowy, nudności, wymioty, niedociśnienie tętnicze, zaburzenia świadomości, hipoglikemia i napady drgawek. W okresie stresu lub przed planowaną operacją należy rozważyć dodatkowe doustne podanie kortykosteroidów.
Zaburzenia widzenia Zaburzenia widzenia mogą wystąpić w wyniku ogólnoustrojowego i miejscowego stosowania kortykosteroidów. Jeśli u pacjenta wystąpią takie objawy, jak nieostre widzenie lub inne zaburzenia widzenia, należy rozważyć skierowanie go do okulisty w celu ustalenia możliwych przyczyn. Mogą to być: zaćma, jaskra lub rzadkie choroby, takie jak centralna chorioretinopatia surowicza (ang. central serous chorioretinopathy, CSCR), którą notowano po ogólnym i miejscowym zastosowaniu kortykosteroidów.
Ponieważ wchłanianie ogólnoustrojowe propionianu flutykazonu odbywa się głównie z płuc, używanie aerozolu wziewnego z komorą inhalacyjną może zwiększać ilość leku dostarczaną do płuc. Należy wziąć to pod uwagę, gdyż może to doprowadzić do zwiększenia ryzyka ogólnoustrojowych działań niepożądanych. Dane farmakokinetyczne po podaniu pojedynczej dawki (komory inhalacyjne wypłukane w roztworze detergentu i pozostawione do obcieknięcia przed zastosowaniem) wykazały, że ogólnoustrojowa ekspozycja na salmeterol i flutykazonu propionian może zwiększyć się nawet dwukrotnie po zastosowaniu produktu AirFluSal ze spejserem Volumatic w porównaniu z zastosowaniem z urządzeniem AeroChamber Plus (patrz punkt 5.2).
Korzyści z podawania drogą wziewną flutykazonu propionianu obejmują zminimalizowanie zapotrzebowania na steroidy doustne, ale u pacjentów, u których steroidy doustne zamieniono na
leczenie wziewne, należy liczyć się z ryzykiem zmniejszenia rezerwy nadnerczowej przez dłuższy czas. Dlatego pacjentów tych należy leczyć z zachowaniem szczególnej ostrożności i z regularną kontrolą czynności kory nadnerczy. Ryzyko to może także dotyczyć pacjentów, u których w przeszłości konieczne było ratunkowe stosowanie dużych dawek kortykosteroidów. Możliwość zaburzeń czynności kory nadnerczy należy zawsze brać pod uwagę w stanach nagłych oraz w planowych sytuacjach stresogennych i rozważyć podanie odpowiedniej dawki uzupełniającej kortykosteroidów. Przed planowanymi zabiegami może być konieczna konsultacja specjalistyczna w celu oceny stopnia niewydolności kory nadnerczy.
Rytonawir może znacznie zwiększać stężenie flutykazonu propionianu w osoczu. Dlatego należy unikać ich jednoczesnego stosowania, chyba że możliwa korzyść dla pacjenta przewyższa ryzyko ogólnoustrojowych działań niepożądanych kortykosteroidów. Należy wówczas kontrolować, czy nie występują one u pacjenta. Zwiększone ryzyko działań ogólnoustrojowych istnieje również w przypadku stosowania flutykazonu propionianu z innymi silnymi inhibitorami CYP3A, w tym z produktami leczniczymi zawierającymi kobicystat (patrz punkt 4.5).
W trwającym 3 lata badaniu z udziałem pacjentów z POChP otrzymujących salmeterol i flutykazonu propionian w złożonym produkcie leczniczym o ustalonej dawce zaobserwowano zwiększenie w porównaniu z placebo częstości zakażeń dolnych dróg oddechowych (zwłaszcza zapalenia płuc i zapalenia oskrzeli), patrz punkt 4.8. W 3-letnim badaniu dotyczącym POChP pacjenci w podeszłym wieku, pacjenci z niskim wskaźnikiem masy ciała (<25 kg/m 2 ) oraz pacjenci z zaawansowaną chorobą (FEV 1
obarczeni byli większym ryzykiem rozwoju zapalenia płuc, niezależnie od leczenia. Lekarze powinni szczególnie wnikliwie obserwować pacjentów z POChP, czy nie rozwija się u nich zapalenie płuc i inne zakażenia dolnych dróg oddechowych, gdyż kliniczne objawy takich zakażeń oraz zaostrzenia POChP często się nakładają. Jeśli u pacjenta z POChP o dużym nasileniu wystąpi zapalenie płuc, należy zweryfikować zasadność dalszego stosowania u niego salmeterolu z flutykazonu propionianem. Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu AirFluSal u pacjentów z POChP, dlatego nie jest on wskazany do stosowania u tych pacjentów.
Dane z dużego, wieloośrodkowego badania klinicznego dotyczącego stosowania salmeterolu w astmie (Salmeterol Multi-Center Asthma Research Trial, SMART) sugerują istnienie u Afroamerykanów zwiększonego ryzyka ciężkich zdarzeń związanych z układem oddechowym lub zgonu po zastosowaniu salmeterolu w porównaniu z placebo (patrz punkt 5.1). Nie wiadomo, czy przyczyną są czynniki farmakogenetyczne, czy inne czynniki. Dlatego pacjentom pochodzenia afrykańskiego lub afrokaraibskiego należy zalecić kontynuowanie leczenia i zasięgnięcie porady lekarza, gdyby na początku stosowania salmeterolu nie uzyskali kontroli objawów astmy lub odczuli pogorszenie jej przebiegu.
Jednoczesne stosowanie ketokonazolu o działaniu ogólnym znacząco zwiększa ekspozycję ogólnoustrojową na salmeterol. Może to prowadzić do zwiększenia częstości działań ogólnych (tj. wydłużenie odstępu QTc i kołatanie serca). Należy więc unikać jednoczesnego stosowania ketokonazolu lub innych silnych inhibitorów CYP3A4, chyba że korzyści z leczenia salmeterolem przeważają nad potencjalnym zwiększeniem ryzyka ogólnoustrojowych działań niepożądanych (patrz punkt 4.5).
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Leki beta-adrenolityczne mogą osłabiać lub antagonizować działanie salmeterolu. U pacjentów z astmą należy unikać podawania zarówno niewybiórczych, jak i wybiórczych beta-adrenolityków, chyba że istnieją uzasadnione podstawy do ich zastosowania. Stosowanie beta-2-agonisty może wywołać potencjalnie ciężką hipokaliemię. Szczególną ostrożność zaleca się u pacjentów z ostrą, ciężką astmą, gdyż to działanie może być nasilone przez jednoczesne leczenie pochodnymi ksantyny, steroidami i lekami moczopędnymi.
Jednoczesne stosowanie innych beta-adrenolityków może powodować działanie addycyjne.
Flutykazonu propionian
W normalnych warunkach flutykazonu propionian podany wziewnie osiąga w osoczu małe stężenie na skutek nasilonego metabolizmu pierwszego przejścia oraz dużego klirensu osoczowego, w którym uczestniczy izoenzym 3A4 cytochromu P450 w jelicie i wątrobie. Dlatego znaczące klinicznie interakcje flutykazonu propionianu są mało prawdopodobne.
W badaniu interakcji flutykazonu propionianu podawanego donosowo zdrowym ochotnikom wykazano, że rytonawir (bardzo silny inhibitor izoenzymu 3A4 cytochromu P450) w dawce 100 mg dwa razy na dobę zwiększa kilkaset razy stężenie flutykazonu propionianu w osoczu, w wyniku czego następuje znaczące zmniejszenie stężenia kortyzolu w surowicy. Brak informacji o tej interakcji w odniesieniu do flutykazonu propionianu podawanego wziewnie, ale można spodziewać się znacznego zwiększenia jego stężenia w osoczu. Należy unikać stosowania takiego skojarzenia leków, chyba że korzyść przewyższa ryzyko ogólnoustrojowych działań niepożądanych glikokortykosteroidów.
W małym badaniu z udziałem zdrowych ochotników nieco słabszy od rytonawiru inhibitor CYP3A, ketokonazol, zwiększył o 150% ekspozycję na flutykazonu propionian po podaniu wziewnym pojedynczej dawki. Spowodowało to większe zmniejszenie stężenia kortyzolu w osoczu niż podanie samego flutykazonu propionianu. Jednoczesne stosowanie z innymi silnymi inhibitorami CYP3A (takimi jak produkty lecznicze zawierające itrakonazol i kobicystat) i umiarkowanymi inhibitorami CYP3A (takimi jak erytromycyna) może także spowodować zwiększenie ekspozycji ogólnoustrojowej na flutykazonu propionian z ryzykiem wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych. Należy unikać jednoczesnego stosowania, chyba że korzyść przeważa nad zwiększonym ryzykiem ogólnoustrojowych działań niepożądanych kortykosteroidów. Należy wówczas kontrolować, czy nie występują one u pacjenta.
Salmeterol
Silne inhibitory CYP3A4 Jednoczesne stosowanie ketokonazolu (doustnie 400 mg raz na dobę) i salmeterolu (wziewnie zwiększenie stężenia salmeterolu w surowicy (1,4-krotne zwiększenie C max
AUC). Może to prowadzić do zwiększenia częstości innych objawów ogólnoustrojowych salmeterolu (np. wydłużenia odstępu QTc i kołatania serca) w porównaniu z monoterapią salmeterolem lub ketokonazolem (patrz punkt 4.4).
Nie obserwowano znaczącego klinicznie wpływu na ciśnienie tętnicze krwi, częstość akcji serca, glikemię i stężenie potasu we krwi. Jednoczesne stosowanie ketokonazolu nie wydłużało okresu półtrwania salmeterolu w fazie eliminacji ani nie zwiększało kumulacji salmeterolu po wielokrotnym dawkowaniu.
Należy unikać jednoczesnego stosowania ketokonazolu, chyba że korzyści przeważają nad potencjalnym zwiększonym ryzykiem ogólnoustrojowych działań niepożądanych salmeterolu. Prawdopodobne jest zbliżone ryzyko interakcji z innymi silnymi inhibitorami CYP3A4 (np. itrakonazolem, telitromycyną, rytonawirem).
Umiarkowane inhibitory CYP3A4 Jednoczesne stosowanie erytromycyny (doustnie 500 mg trzy razy na dobę) i salmeterolu (wziewnie nieistotne statystycznie zwiększenie ekspozycji na salmeterol (C max
Jednoczesne stosowanie z erytromycyną nie wiązało się z żadnymi ciężkimi działaniami niepożądanymi.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża Umiarkowana liczba danych dotyczących stosowania u kobiet w ciąży (300-1000 przypadków) nie wskazuje, aby salmeterol i flutykazonu propionian wywoływały wady rozwojowe lub miały działanie szkodliwie na płód i (lub) noworodka. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na rozrodczość po podaniu agonistów receptorów beta-2-adrenergicznych i glikokortykosteroidów (patrz punkt 5.3).
Stosowanie produktu leczniczego AirFluSal u kobiet w ciąży należy rozważać tylko wtedy, gdy oczekiwana korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu.
U kobiet w ciąży należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę flutykazonu propionianu zapewniającą odpowiednią kontrolę objawów astmy.
Karmienie piersią Nie wiadomo, czy salmeterol i flutykazonu propionian lub ich metabolity przenikają do mleka kobiecego.
Badania wykazały, że salmeterol i flutykazonu propionian oraz ich metabolity przenikają do mleka samic szczurów w okresie laktacji.
Nie można wykluczyć ryzyka dla karmionych piersią noworodków i niemowląt. Decyzję o tym, czy przerwać karmienie piersią, czy przerwać stosowanie produktu leczniczego AirFluSal, należy podjąć na podstawie oceny korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla matki.
Płodność Brak danych dotyczących wpływu na płodność u ludzi, jednak badania na zwierzętach nie wykazały wpływu salmeterolu lub flutykazonu propionianu na płodność.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
AirFluSal nie wpływa lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
4.8 Działania niepożądane
Ponieważ produkt leczniczy AirFluSal zawiera salmeterol i flutykazonu propionian, można oczekiwać, że działania niepożądane będą tego samego rodzaju i nasilenia, co typowe działania niepożądane każdego ze składników produktu leczniczego. Nie stwierdzono występowania dodatkowych działań niepożądanych wynikających z jednoczesnego stosowania obu substancji czynnych.
Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych
Przedstawione niżej działania niepożądane związane ze stosowaniem salmeterolu z flutykazonu propionianem wymieniono zgodnie z klasyfikacją układów i narządów oraz częstością. Częstości określono następująco: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do <1/10); niezbyt często (≥1/1000 do <1/100); rzadko (≥1/10 000 do <1/1000); bardzo rzadko (<1/10 000); częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych). Częstości ustalono na podstawie danych z badania klinicznego. Nie uwzględniono częstości działań po zastosowaniu placebo.
Klasyfikacja układów i narządów Działanie niepożądane Częstość Zakażenia i zarażenia pasożytnicze Kandydoza jamy ustnej i gardła
Często
Zapalenie płuc
Zapalenie oskrzeli
Kandydoza przełyku Często 1,3
Często 1,3
Rzadko Zaburzenia układu immunologicznego Reakcje nadwrażliwości z następującymi objawami:
reakcje skórne
obrzęk naczynioruchowy (głównie obrzęk twarzy, jamy ustnej i gardła)
objawy oddechowe (duszność)
objawy oddechowe (skurcz oskrzeli)
reakcje anafilaktyczne, w tym wstrząs anafilaktyczny
Niezbyt często
Rzadko
Niezbyt często
Rzadko
Rzadko Zaburzenia endokrynologiczne Zespół Cushinga, cechy cushingoidalne, zahamowanie czynności kory nadnerczy, spowolnienie wzrastania u dzieci i młodzieży, zmniejszenie gęstości mineralnej kości Rzadko 4
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Hipokaliemia
Hiperglikemia Często 3
Niezbyt często 4
Zaburzenia psychiczne Lęk
Zaburzenia snu
Zmiany zachowania, w tym nadpobudliwość psychoruchowa i drażliwość (głównie u dzieci)
Depresja, agresja (głównie u dzieci) Niezbyt często
Niezbyt często
Rzadko
Nieznana Zaburzenia układu nerwowego Bóle głowy
Drżenia Bardzo często 1
Niezbyt często Zaburzenia oka Zaćma
Jaskra
Niewyraźne widzenie (patrz także punkt 4.4) Niezbyt często
Rzadko 4
Nieznana Zaburzenia serca Kołatanie serca
Tachykardia
Zaburzenia rytmu serca (w tym częstoskurcz nadkomorowy i skurcze dodatkowe)
Migotanie przedsionków
Dławica piersiowa Niezbyt często
Niezbyt często
Rzadko
Niezbyt często
Niezbyt często Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Zapalenie części nosowej gardła
Podrażnienie gardła
Chrypka, bezgłos Bardzo często 2,3
Często
Często
Zapalenie zatok
Paradoksalny skurcz oskrzeli
Często 1,3
Rzadko 4
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Kontuzje
Często 1,3
Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej Kurcze mięśni
Złamania pourazowe
Bóle stawów
Bóle mięśni Często
Często 1,3
Często
Często 1
2
3
4
Opis wybranych działań niepożądanych
Notowano działania niepożądane związane z leczeniem beta-2-mimetykiem, takie jak drżenie, kołatanie serca i ból głowy, ale były one przemijające i zmniejszały się w czasie regularnego stosowania.
Tak jak w przypadku innych leków podawanych wziewnie, bezpośrednio po zastosowaniu może wystąpić paradoksalny skurcz oskrzeli z nagłym nasileniem świstów i dusznością. Paradoksalny skurcz oskrzeli reaguje na szybko działający lek rozszerzający oskrzela i należy go leczyć natychmiast. Należy natychmiast przerwać stosowanie produktu leczniczego AirFluSal, ocenić stan pacjenta i, w razie konieczności, wdrożyć inne leczenie.
Ze względu na obecność flutykazonu propionianu, u niektórych pacjentów może wystąpić chrypka i kandydoza (pleśniawki) jamy ustnej i gardła oraz rzadko kandydoza przełyku. Zarówno chrypkę, jak i częstość występowania kandydozy jamy ustnej i gardła można zmniejszyć przez płukanie po zastosowaniu produktu leczniczego jamy ustnej wodą i (lub) mycie zębów. Objawową kandydozę jamy ustnej i gardła można leczyć miejscowymi lekami przeciwgrzybiczymi, kontynuując stosowanie produktu leczniczego AirFluSal.
Dzieci i młodzież Do możliwych działań należą; zespół Cushinga, cechy cushingoidalne, zahamowanie czynności nadnerczy i opóźnienie wzrastania u dzieci i młodzieży (patrz punkt 4.4). U dzieci mogą również wystąpić: lęk, zaburzenia snu oraz zmiany zachowania, w tym nadmierna aktywność i drażliwość.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel: + 48 22 49 21 301, fax: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Brak dostępnych danych z badań klinicznych dotyczących przedawkowania produktu leczniczego AirFluSal, ale niżej przedstawiono dane dotyczące przedawkowania obu substancji czynnych produktu leczniczego.
Przedmiotowymi i podmiotowymi objawami przedawkowania salmeterolu są zawroty głowy, zwiększenie ciśnienia skurczowego krwi, drżenie, ból głowy i tachykardia. Jeśli stosowanie produktu leczniczego AirFluSal trzeba przerwać z powodu objawów przedawkowania beta-2-mimetyku zawartego w produkcie leczniczym, należy rozważyć zabezpieczenie odpowiednią dawką steroidu. Ze względu na możliwość wystąpienia hipokaliemii należy kontrolować stężenie potasu w surowicy i rozważyć podanie potasu.
Ostre przedawkowanie: wziewne zastosowanie flutykazonu propionianu w dawkach znacznie większych niż zalecane może spowodować przemijające zahamowanie czynności kory nadnerczy. Stan ten nie wymaga pilnego leczenia, gdyż czynność kory nadnerczy powraca do normy w ciągu kilku dni, co można zweryfikować przez oznaczenie stężenia kortyzolu w osoczu.
Przewlekłe przedawkowanie wziewnego flutykazonu propionianu: należy monitorować rezerwę nadnerczową i może być konieczne leczenie kortykosteroidami do stosowania ogólnego. Po ustabilizowaniu się stanu pacjenta należy kontynuować leczenie kortykosteroidem wziewnym w zalecanej dawce (patrz ryzyko zahamowania czynności kory nadnerczy w punkcie 4.4).
W przypadku zarówno ostrego, jak i długotrwałego przedawkowania flutykazonu propionianu należy kontynuować leczenie produktem leczniczym AirFluSal w dawce zapewniającej kontrolę objawów.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki stosowane w chorobach obturacyjnych dróg oddechowych; leki adrenergiczne w połączeniu z kortykosteroidami lub inne, z wyjątkiem leków przeciwcholinergicznych Kod ATC: R03AK06
Mechanizm działania i działanie farmakodynamiczne AirFluSal zawiera salmeterol i flutykazonu propionian, substancje działające w różny sposób.
Odpowiednie mechanizmy działania obu substancji omówiono niżej.
Salmeterol Salmeterol jest wybiórczym, długo działającym (12 godzin) agonistą receptorów beta-2- adrenergicznych, o długim łańcuchu bocznym, który wiąże się z miejscem pozareceptorowym.
Salmeterol powoduje rozszerzenie oskrzeli, które trwa dłużej (przynajmniej 12 godzin) niż po zastosowaniu zalecanych dawek zwykle stosowanych krótko działających beta-2-agonistów.
Flutykazonu propionian Flutykazonu propionian podawany wziewnie w zalecanych dawkach ma przeciwzapalne działanie glikokortykoidów w obrębie płuc, którego wynikiem jest zmniejszenie nasilenia objawów i częstości zaostrzeń astmy oskrzelowej z mniejszą ilością działań niepożądanych niż kortykosteroidy podawane ogólnie.
Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania
Badania kliniczne w astmie oskrzelowej
W trwającym 12 miesięcy badaniu GOAL (Gaining Optimal Asthma ControL) z udziałem bezpieczeństwo stosowania i skuteczność salmeterolu z flutykazonu propionianem (FP) oraz monoterapii wziewnym kortykosteroidem (flutykazonu propionianem) w celu ustalenia, czy cele
leczenia astmy są osiągalne. Dawki leków zwiększano co 12 tygodni aż do osiągnięcia pełnej kontroli** objawów lub osiągnięcia największej dopuszczalnej dawki badanego leku. Badanie GOAL wykazało, że kontrolę objawów astmy uzyskano u większej liczby pacjentów leczonych salmeterolem z flutykazonu propionianem niż u pacjentów otrzymujących sam wziewny kortykosteroid i kontrolę tę uzyskano stosując mniejszą dawkę kortykosteroidu.
** Dobrą kontrolę astmy uzyskano szybciej stosując salmeterol z flutykazonu propionianem niż sam wziewny kortykosteroid. U 50% pacjentów czas leczenia do osiągnięcia pierwszego tygodnia dobrze kontrolowanej astmy wynosił 16 dni w grupie stosującej salmeterol z flutykazonu propionianem w porównaniu z 37 dniami w grupie stosującej wziewny kortykosteroid. W podgrupie pacjentów z astmą, którzy nie stosowali wcześniej steroidów, czas ten wynosił, odpowiednio, 16 i 23 dni.
Łączne wyniki badania przedstawiono w tabeli:
Odsetek pacjentów, którzy uzyskali dobrą kontrolę* (Well-Controlled, WC) i pełną kontrolę** (Totally Controlled, TC) astmy w ciągu 12 miesięcy Rodzaj leczenia przed badaniem Salmeterol+flutykazonu propionian Flutykazonu propionian WC TC WC TC Bez wziewnego kortykosteroidu (tylko krótko działający beta-2-mimetyk) 78% 50% 70% 40% Mała dawka wziewnego kortykosteroidu (≤500 μg beklometazonu lub równoważna dawka innego wziewnego kortykosteroidu na dobę) 75% 44% 60% 28% Średnia dawka wziewnego kortykosteroidu (500-1000 μg beklometazonu lub równoważna dawka innego wziewnego kortykosteroidu na dobę) 62% 29% 47% 16% Zebrane wyniki ze wszystkich 3 rodzajów leczenia 71% 41% 59% 28%
* Dobra kontrola astmy: 2 lub mniej dni w tygodniu z objawami o wyniku większym niż 1 wg punktacji objawów (wynik 1 określa się tu jako „objawy występujące przez jeden krótki okres w ciągu dnia”), stosowanie SABA w ciągu 2 dni lub mniej i nie częściej niż 4 razy w tygodniu, co najmniej 80% wartości należnej porannego szczytowego przepływu wydechowego, bez nocnych przebudzeń, bez zaostrzeń i bez działań niepożądanych zmuszających do zmiany leczenia. ** Pełna kontrola astmy: bez objawów, bez stosowania krótko działającego beta-2-mimetyku, co najmniej 80% wartości należnej porannego szczytowego przepływu wydechowego, bez nocnych przebudzeń, bez zaostrzeń i bez działań niepożądanych zmuszających do zmiany leczenia.
Wyniki tego badania sugerują, że salmeterol z flutykazonu propionianem w dawce 50 mikrogramów + u pacjentów z umiarkowaną przewlekłą astmą, u których szybka kontrola astmy uznana jest za niezbędną (patrz punkt 4.2).
W randomizowanym badaniu z podwójnie ślepą próbą w grupach równoległych, z udziałem i tolerancję dwóch inhalacji salmeterolu z flutykazonu propionianem wykonywanych dwa razy na dobę (podwójna dawka) przez dwa tygodnie. Badanie wykazało, że podwojenie inhalacji produktu leczniczego o każdej z mocy przez okres do 14 dni powoduje niewielkie zwiększenie działań niepożądanych związanych ze stosowaniem beta-mimetyku (drżenie: 1 pacjent [1%] vs. 0; kołatanie serca: 6 pacjentów [3%] vs. 1 [<1%]; kurcze mięśni: 6 pacjentów [3%] vs. 1 [<1%]) i podobna częstość działań niepożądanych związanych ze stosowaniem wziewnego kortykosteroidu (tj. kandydoza jamy ustnej: 6 pacjentów [6%] vs. 16 [8%], chrypka: 2 pacjentów [2%] vs. 4 [2%]) w porównaniu z jedną inhalacją wykonywaną dwa razy na dobę. Jeśli lekarz rozważa podwojenie
dawki salmeterolu z flutykazonu propionianem u dorosłych pacjentów wymagających dodatkowego, krótkotrwałego (do 14 dni) leczenia wziewnym kortykosteroidem, powinien wziąć pod uwagę niewielkie nasilenie działań niepożądanych wywołanych przez beta-mimetyk.
Badanie SMART (The Salmeterol Multi-center Asthma Research Trial)
Badanie SMART było wieloośrodkowym, randomizowanym, kontrolowanym placebo, trwającym w Stanach Zjednoczonych. W badaniu w jednej grupie pacjentów z astmą oskrzelową, do której przydzielono losowo 13 176 osób, do typowego leczenia astmy dodano salmeterol (w dawce do typowego leczenia astmy dodano placebo. Do badania kwalifikowano pacjentów z astmą, w wieku co najmniej 12 lat, jeśli przed badaniem stosowali leki przeciwastmatyczne (z wyjątkiem długo działających β 2 -mimetyków - LABA). Stosowanie wziewnych glikokortykosteroidów było określane na początku, ale nie było konieczne w trakcie całego badania. Pierwszorzędowy punkt końcowy obejmował sumę liczby zgonów związanych z układem oddechowym wraz z liczbą stanów zagrożenia życia związanych z układem oddechowym.
Kluczowe wnioski z badania SMART: główny punkt końcowy
Grupy pacjentów Liczba zdarzeń w ramach głównego punktu końcowego /liczba pacjentów Względne ryzyko (95% przedział ufności)
Wszyscy pacjenci 50/13 176 36/13 179 1,40 (0,91, 2,14) Pacjenci stosujący wziewne steroidy 23/6127 19/6138 1,21 (0,66, 2,23) Pacjenci niestosujący wziewnych steroidów 27/7049 17/7041 1,60 (0,87, 2,93) Afroamerykanie 20/2366 5/2319 4,10 (1,54, 10,90)
(Wartości ryzyka wyróżnione wytłuszczeniem są statystycznie istotne przy 95% przedziale ufności.)
Kluczowe wnioski z badania SMART dotyczące wyjściowego stosowania wziewnego steroidu: drugorzędowe punkty końcowe
drugorzędowego punktu końcowego /liczba pacjentów Względne ryzyko (95% przedział ufności) salmeterol placebo Zgony związane z zaburzeniami układu oddechowego Pacjenci stosujący wziewne steroidy 10/6127 5/6138 2,01 (0,69, 5,86) Pacjenci niestosujący wziewnych steroidów 14/7049 6/7041 2,28 (0,88, 5,94) Łącznie zgony związane z astmą lub zagrażające życiu zdarzenie Pacjenci stosujący wziewne steroidy 16/6127 13/6138 1,24 (0,60, 2,58) Pacjenci niestosujący wziewnych steroidów 21/7049 9/7041 2,39 (1,10, 5,22) Suma zgonów związanych z astmą oraz zdarzeń zagrażających życiu Pacjenci stosujący wziewne steroidy 4/6127 3/6138 1,35 (0,30, 6,04) Pacjenci niestosujący wziewnych steroidów 9/7049 0/7041 *
(* nie ma możliwości obliczenia ze względu na brak zdarzeń w grupie placebo. Ryzyko znamienne statystycznie na poziomie 95% zaznaczone jest pogrubioną czcionką. Drugorzędowe punkty końcowe wymienione w powyższej tabeli osiągnęły znamienność statystyczną w odniesieniu do całej populacji). Drugorzędowe punkty końcowe obejmujące: sumę zgonów ze wszystkich przyczyn wraz ze zdarzeniami zagrażającymi życiu, całkowitą liczbę zgonów lub liczbę hospitalizacji z dowolnego powodu, nie osiągnęły istotności statystycznej dla całej populacji.
Dzieci i młodzież W badaniu SAM101667 u 158 dzieci w wieku od 6 do 16 lat z objawami astmy, zastosowanie złożonego produktu leczniczego zawierającego salmeterol z flutykazonu propionianem jest równie skuteczne w odniesieniu do kontroli objawów i czynności płuc, jak podwojenie dawki propionianu flutykazonu. Badanie to nie miało na celu zbadania ich wpływu na częstość zaostrzeń.
Przeprowadzono 8-tygodniowe, wieloośrodkowe badanie z podwójnie ślepą próbą w celu oceny bezpieczeństwa stosowania i skuteczności podawanego wziewnie salmeterolu z flutykazonu propionianem (50/25 mikrogramów, 1 lub 2 inhalacje dwa razy na dobę) w porównaniu z samym flutykazonu propionianem (50 mikrogramów, 1 lub 2 inhalacje dwa razy na dobę) u japońskich dzieci (w wieku od 6 miesiecy do 4 lat) z astmą oskrzelową. Bezpieczeńśtwo długotrwałego stosowania salmeterolu z flutykazonu propionianem (50/25 mikrogramów, 1 lub 2 inhalacje dwa razy na dobę) oceniano w trwającej 16 tygodni, otwartej fazie będącej przedłużeniem badania. Badanie ukończyło 91% (136/150) oraz 88% (132/150) pacjentów przypisanych losowo odpowiednio do grupy otrzymującej salmeterol z flutykazonu propionianem lub sam flutykazonu propionian. W badaniu nie osiągnięto pierwszorzędowego punktu końcowego w postaci średniej zmiany sumy objawów astmy (faza z podwójnie ślepą próbą). Nie wykazano istotnej statystycznie przewagi salmeterolu z flutykazonu propionianem nad samym flutykazonu propionianem (95% Cl [-2,47; 0,54], p=0,206), nie stwierdzono też znaczących klinicznie różnic w profilu bezpieczeństwa obu terapii (8-tygodniowa faza z podwójnie ślepą próbą), ponadto w 16-tygodniowej fazie otwartej nie odnotowano żadnych nowych sygnałów dotyczących bezpieczeństwa stosowania salmeterolu z flutykazonu propionianem. Nie było przypadków zgonu. Trudno dokonać pewnego rozpoznania astmy u dzieci w wieku 4 lat i młodszych, dlatego trudne jest uzyskanie jednoznacznych danych. Salmeterol z flutykazonu propionianem nie jest zatwierdzony do stosowania u dzieci w wieku poniżej 4 lat.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
W czasie jednoczesnego podawania wziewnego flutykazonu propionianu i salmeterolu właściwości farmakokinetyczne każdej substancji czynnej są podobne do właściwości farmakokinetycznych obserwowanych podczas podawania tych substancji oddzielnie. Właściwości farmakokinetyczne można więc rozpatrywać na podstawie właściwości farmakokinetycznych obu substancji oddzielnie.
Salmeterol Salmeterol działa miejscowo w płucach i dlatego stężenia w osoczu nie są wskaźnikiem jego działania leczniczego. Z powodu technicznych trudności w oznaczeniu bardzo małych stężeń salmeterolu w osoczu podczas jego stosowania wziewnego w dawkach leczniczych (około 200 pikogramów/ml lub mniej), istnieje niewiele danych dotyczących właściwości farmakokinetycznych salmeterolu.
Flutykazonu propionian Całkowita biodostępność flutykazonu propionianu u zdrowych osób po jednorazowym podaniu wziewnym wynosi około 5 do 11% dawki nominalnej, w zależności od rodzaju użytego inhalatora. U pacjentów z astmą obserwowano mniejszą ekspozycję ogólnoustrojową na stosowany wziewnie flutykazonu propionian.
Wchłanianie ogólnoustrojowe odbywa się głównie z płuc i początkowo jest szybkie, a następnie powolne. Pozostała część wziewnej dawki może być połknięta, ale ma minimalny udział w ekspozycji ogólnoustrojowej (1%) ze względu na słabą rozpuszczalność leku w wodzie i metabolizm pierwszego przejścia. Istnieje liniowa zależność między dawką leku a ekspozycją ogólnoustrojową.
Losy flutykazonu propionianu w organizmie są określane przez duży klirens osoczowy (1150 ml/min), dużą objętość dystrybucji w stanie stacjonarnym (około 300 l) i końcowy okres półtrwania wynoszący około 8 godzin.
Lek wiąże się z białkami osocza w 91%.
Flutykazonu propionian jest bardzo szybko usuwany z krążenia ogólnego. Główną drogą jest metabolizm do nieaktywnej pochodnej kwasu karboksylowego z udziałem izoenzymu 3A4 cytochromu P450. Inne niezidentyfikowane metabolity znaleziono również w kale.
Klirens nerkowy flutykazonu jest nieznaczny. Mniej niż 5% dawki wydalane jest w moczu, głównie w postaci metabolitów. Zasadnicza część dawki jest wydalana z kałem w postaci metabolitów i niezmienionego leku. Dostępne są tylko ograniczone dane z badań oceniających zwiększenie ilości leku dostarczanego do płuc podczas stosowania produktu AirFluSal z komorą inhalacyjną Volumatic lub AeroChamber Plus. Jednak wyniki badania farmakokinetyki po podaniu pojedynczej dawki (PRC/CRD/13/11), w którym spejsery przepłukano roztworem detergentu i pozostawiono do wyschnięcia przed zastosowaniem, wykazały możliwość nawet dwukrotnego zwiększenia ogólnoustrojowej ekspozycji na salmeterol i flutykazonu propionian po zastosowaniu produktu AirFluSal z komorą inhalacyjną Volumatic w porównaniu z komorą AeroChamber Plus (patrz punkt 4.4).
Na podstawie danych z badań można wywnioskować, że w porównaniu ze stosowaniem produktu AirFluSal bez spejsera, ogólnoustrojowa ekspozycja może zwiększyć się około 3-krotnie po podaniu z użyciem komory inhalacyjnej AeroChamber Plus lub 4-7-krotnie po podaniu z użyciem komory Volumatic.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Jedyne dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego u ludzi pochodziły z badań na zwierzętach otrzymujących oddzielnie salmeterol i flutykazonu propionian, i były to skutki nasilonego działania farmakologicznego obu leków.
W badaniach wpływu na rozrodczość przeprowadzonych na zwierzętach wykazano, że glikokortykosteroidy powodują powstawanie wad rozwojowych (rozszczep podniebienia, zniekształcenia szkieletu). Jednak nie wydaje się, aby te wyniki badań na zwierzętach odnosiły się do ludzi stosujących zalecane dawki produktu leczniczego. Badania na zwierzętach z zastosowaniem salmeterolu wykazywały toksyczny wpływ na zarodek i płód tylko po ekspozycji na duże dawki. W następstwie jednoczesnego podawania salmeterolu i flutykazonu propionianu u szczurów stwierdzono przemieszczenie tętnicy pępkowej i niecałkowite kostnienie kości potylicznej po zastosowaniu takich dawek glikokortykosteroidów, które powodują nieprawidłowości.
Niezawierający freonów gaz nośny (norfluran) nie miał działania toksycznego w bardzo dużych stężeniach, znacznie większych niż stężenia, na które może być narażony pacjent, co wykazano w próbach uwzględniających różne gatunki zwierząt, poddawane codziennej ekspozycji przez dwa lata.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Norfluran (HFA 134a)
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Przechowywać w temperaturze poniżej 25C.
Przechowywać pojemnik w opakowaniu zewnętrznym – tekturowym pudełku w celu ochrony przed światłem.
Pojemnik zawiera zawiesinę pod ciśnieniem. Nie wystawiać pojemnika na działanie temperatur powyżej 50°C. Pojemnika nie nakłuwać. Pojemnika nie należy dziurawić, uszkadzać lub palić, nawet jeśli jest pusty.
Nie przechowywać w lodówce ani nie zamrażać. Tak jak w przypadku większości stosowanych wziewnie leków w pojemnikach pod ciśnieniem, skuteczność tego produktu leczniczego może być mniejsza, jeśli inhalator jest zimny.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Inhalator składa się z aluminiowego pojemnika (pojemnik na aerozol pokryty plazmą FCP) z odpowiednim zaworem dozującym, dozownikiem z polopropylenu (PP) oraz wieczkiem z PP, z licznikiem dawek, całość w tekturowym pudełku.
Każdy pojemnik zawiera 120 dawek odmierzonych.
Wielkość opakowań:
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania produktu leczniczego
Brak specjalnych zaleceń dotyczących usuwania.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi zaleceniami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE
DO OBROTUSandoz GmbH Biochemiestrasse 10
8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
AirFluSal, (25 μg + 125 μg) Pozwolenie nr 24115 AirFluSal, (25 μg + 250 μg) Pozwolenie nr 24116
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 14.07.2017 r.
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO14.08.2024 r.