Abiazyt
Azithromycinum
Tabletki powlekane 500 mg | Azithromycinum 500 mg
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
ABIAZYT , 500mg, tabletki powlekane Azithromycinum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zażyciem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
Substancją czynną leku Abiazyt jest azytromycyna. Abiazyt należy do grupy antybiotyków makrolidowych. Azytromycyna jest wskazana do leczenia następujących jednostek chorobowych: - ostre zapalenie zatok; - ostre zapalenie ucha środkowego; - paciorkowcowe zakażenie gardła, zakażenie migdałków w przypadkach kiedy terapia lekami pierwszego rzutu z grupy beta-laktamów jest niemożliwa i paciorkowiec ropny jest wrażliwy na leczenie azytromycyną; - w stanach zaostrzenia przewlekłego zapalenia oskrzeli o podłożu bakteryjnym; - lekkie do umiarkowanie ciężkiego zapalenie płuc, - zakażenia skóry i tkanek miękkich łagodne do umiarkowanych; - niepowikłane zakażenia wywołane przez Chlamydia trachomatis
Kiedy nie przyjmować leku Abiazyt - Jeśli pacjent ma uczulenie na azytromycyn ę lub inne antybiotyki makrolidowe lub ketolidowe lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Abiazyt należy omówić to z lekarzem, jeśli: - u pacjenta zdiagnozowano zaburzenia serca, określane jako „zespół wydłużonego odstępu QT” lub pacjent przyjmuje np. leki przeciwarytmiczne (leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca, tj. chinidyna, prokainami, dofetylid, amiodaron, sotalol ); cyzapryd (lek stosowany w leczeniu zaburzeń żołądkowych) i terfenadyna (lek przeciwuczuleniowy); leki przeciwpsychotyczne, takie jak pimozyd; leki przeciwdepresyjne, takie jak cytalopram; fluorochinolony (chemioterapeutyki przeciwbakteryjne), takie jak moksyfloksacyna i lewofloksacyna - u pacjenta rozpoznano spowolnienie lub zaburzenia rytmu serca - jeśli stwierdzono zaburzone stężenia elektrolitów, zwłaszcza stężenia potasu lub magnezu we krwi; - u pacjenta występują choroby wątroby - u pacjenta występują choroby nerek - pacjent ma zaburzenia nerwowe (neurologiczne) lub psychiczne (psychiatryczne).
- wystąpią objawy nowego zakażenia bakteriami lub grzybami niewrażliwymi na azytromycynę
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Abiazyt należy omówić to z lekarzem: - jeśli występują u pacjenta zaburzenia czynności wątroby: może być konieczne monitorowanie czynności wątroby lub przerwanie leczenia;
Ciężkie reakcje alergiczne, powodujące obrzęk twarzy i gardła, z mogącymi jednocześnie występować trudnościami w oddychaniu notowano podczas terapii azytromycyną. Jeśli takie objawy wystąpią należy przerwać stosowanie leku Abiazyt i natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Antybiotyki mogą wywołać biegunki, mogące być objawem zapalenia jelit (związanej z zakażeniem drobnoustrojami z gatunku Clostridium difficile). Skontaktuj się z lekarzem, jeśli w trakcie lub po antybiotykoterapii występuje przedłużająca się biegunka, z zawartości ą krwi lub śluzu w kale. Notowano przypadki biegunki występującej ponad dwa miesiące po podaniu leków przeciwbakteryjnych. Nie stosuj żadnych leków na powstrzymanie beigunki do czasu zalecenia lekarskiego.
Zaostrzenie objawów miastenii (choroba mięśni) oraz występowanie zespołu miastenicznego (osłabienie mięśni utrudniając echodzenie i podnoszenie ramion) obserwowano u pacjentów podczas terapii azytromycyną.
Dzieci i młodzież Abiazyt nie jest wskazany u dzieci i młodzieży o masie ciała poniżej 45kg. Informacje o dawkowaniu dla dzieci i młodzieży powyżej 45kg masy ciała można znaleźć w punkcie 3.
Abiazyt a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Jeśli pacjent stosuje którykolwiek z niżej wymienionych leków, powinien koniecznie o tym powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie przed rozpoczęciem stosowania leku:
- leki wpływające na odstęp QT, takie jak chinidyna, prokainamid, dofetylid, amiodaron, sotalol (stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca), cyzapryd (stosowany w zaburzeniach żołądka), terfenadyna (stosowana w leczeniu uczulenia), leki przeciwpsychotyczne, np. pimozyd, leki przeciwdepresyjne, np. cytalopram, fluorochinolony (stosowane w zakażeniach), np. moksyfloksacyna, lewofloksacyna; - leki znane jako pochodne sporyszu, np. ergotamina lub dihydroergotamina (leki stosowane w migrenie lub zmniejszające przepływ krwi); leków tych nie należy stosować jednocześnie z lekiem Abiazyt ; - atorwastatyna i statyny (stosowana w leczeniu wysokiego poziomu cholesterolu we krwi) - cyklosporyna (stosowana w chorobach skóry, reumatoidalnym zapaleniu stawów lub po przeszczepieniu narządów), - teofilina (stosowana w leczeniu zaburzeń oddychania), - warfaryna lub inne leki przeciwzakrzepowe, - digoksyna (stosowana w leczeniu zaburzeń czynności serca), - zydowudyna (stosowana w leczeniu zakażeń HIV), Abiazyt może obniżać stężenie zydowuduny we krwi i powinien być stosowany 1-2 godziny przed lub po zażyciu zydowudyny, - efawirenz, indynawir, nelfinawir, dydanozyna (stosowane w leczeniu zakażeń HIV), - ryfabutyna (stosowana w leczeniu zakażeń HIV lub w leczeniu gruźlicy), - leki zobojętniające (leki neutralizujące sok żołądkowy), Abiazyt należy przyjmować co najmniej 1 godzinę przed zażyciem leków zobojętniających lub 2 godziny po ich zażyciu; - astemizol (w leczeniu alergii), triazolam i midazolam (leki uspokajające), alfentanil (lek przeciwbólowy);
Stosowanie leku Abiazyt z jedzeniem i piciem Lek można przyjmować niezależnie od posiłków.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Leku nie należy stosować w czasie ciąży ani karmienia piersią, chyba że lekarz specjalnie to zaleci.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Lek może powodować wystąpienie takich działań niepożądanych, jak zawroty głowy lub drgawki. Działania te mogą zaburzać zdolność wykonywania określonych czynności, takich jak prowadzenie pojazdów lub obsługiwanie maszyn
Abiazyt zawiera sód Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy lek uznaje się
Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Zalecane dawkowanie przedstawia tabela: U dzieci i młodzieży powyżej 45kg masy ciała, Dorośli i osoby w podeszłym wieku Wskazanie
- zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych - zakażenia ucha środkowego - zakażenia skóry i tkanek miękkich - 500 mg (1 tabletka) 1x dziennie przez 3 dni lub - 500 mg pierwszego dnia, następnie po 250 mg (pół tabletki) drugiego aż do piątego dnia dziennie - niepowikłane zakażenia spowodowane przez drobnoustroje z gatunku Chlamydia trachomatis
Pacjenci w podeszłym wieku Ze względu na zwiększone ryzyko zaburzeń rytmu serca oraz ciężkiego typu częstoskurczu u pacjentów w podeszłym wieku, lekarz zachowa szczególną ostrożność.
Stosowanie u dzieci i młodzieży Abiazyt nie jest wskazany u dzieci i młodzieży o masie ciała poniżej 45kg.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby Jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek lub wątroby, należy poinformować o tym lekarza. Lekarz może zadecydować o zmianie dawki leku.
Tabletki należy połykać popijając wodą. Tabletki można przyjmować niezależnie od posiłków. Tabletkę można dzielić na 2 równe części.
Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Abiazyt W przypadku zastosowania większej niż zalecana dawki leku Abiazyt należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do najbliższego oddziału ratunkowego w szpitalu. Należy zabrać ze sobą lek w oryginalnym pudełku tak, aby personel mógł dokł adnie sprawdzić, jaki lek został zastosowany. Zażycie większej dawki leku Abiazyt niż zalecana przez lekarza może spowodować takie objawy jak: przemijająca utrata słuchu, silne nudności, wymioty, biegunka.
Pominięcie przyjęcia zastosowania leku Abiazyt W razie pominięcia dawki leku, należy przyjąć ją tak szybko, jak to jest możliwe, a następnie przyjmować lek zgodnie z zaleconym dawkowaniem. Nie należy przyjmować więcej niż jednej dawki leku w jednym dniu.
Przerwanie stosowania leku Abiazyt Lek należy przyjmować do końca zaleconego cyklu leczenia, nawet jeśli pacjent czuje się lepiej. Zbyt wczesne przerwanie leczenia może spowodować nawrót zakażenia. Również bakterie mogą stać się oporne na lek, co może spowodować późniejsze trudności w leczeniu.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych niżej objawów ciężkiej reakcji alergicznej, należy przerwać stosowanie leku i niezwocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego szpitala: - obrzęk warg, języka, twarzy i szyi; - nagłe trudności w oddychaniu, mówieniu lub połykaniu; - ciężka lub swędząca wysypka skórna, zwłaszcza w postaci pęcherzy, z jednoczesnym bólem oczu, jamy ustnej lub narządów płciowych; - częsta, długotrwała biegunka zwł aszcza gdy zawiera śluz i krew (może wskazywać na rzekomobłoniaste zapalenie jelit lub zapalenie jelit;
Działania niepożądane
Bardzo często (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentów): - biegunka.
Często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów): - ból głowy; - wymioty, ból brzucha, nudności; - zmiana liczby krwinek białych; - zmniejszenie stężenia wodorowęglanów we krwi.
Niezbyt często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów): - zakażenia drożdżakowe (kandydoza), zakażenie pochwy, zapalenie płuc, zakażenie grzybicze, zakażenie bakteryjne, zapalenie gardła, nieżyt żołądka i jelit, zaburzenia oddechowe, nieżyt nosa, zakażenie drożdżakowe jamy ustnej; - zmiana liczby krwinek białych (leukopenia, neutropenia, eozynofilia); - obrzęk naczynioruchowy (obrzęk w obrębie twarzy i gardła, mogący powodować trudności w oddychaniu), nadwrażliwość; - utrata apetytu (jadłowstręt); - nerwowość, bezsenność, zawroty głowy, senność, zaburzenia smaku, nietypowe odczucia skórne, np. mrowienie i drętwienie kończyn (parestezje); - zaburzenia widzenia; - zaburzenia ucha, zaburzenia równowagi; - kołatanie serca; - uderzenia gorąca; - duszność, krwawienie z nosa; - zaparcia, wzdęcia z oddawaniem wiatrów, niestrawność, zapalenie błony śluzowej żołądka, zaburzenia połykania (dysfagia), wzdęty brzuch, suchość w ustach, odbijanie się ze zwracaniem treści żołądkowej, owrzodzenia jamy ustnej, nadmierne wydzielanie śliny; - wysypka, świąd, pokrzywka, zapalenie skóry, suchość skóry, nadmierne pocenie się; - choroba zwyrodnieniowa stawów, bóle mięśni, ból pleców, ból karku; - zaburzenia oddawania moczu (dyzuria), ból nerek; - krwotok maciczny, zaburzenia jąder; - obrzęk, osłabienie (astenia), złe samopoczucie (apatia), uczucie zmęczenia, obrzęk twarzy, ból w klatce piersiowej, gorączka, ból, obrzęk obwodowy; - nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych (np. dotyczących krwi, parametrów czynności wątroby, glukozy, elektrolitów); - powikłania po zabiegach.
Rzadko (mogą wystąpić rzadziej ni ż u 1 na 1000 pacjentów): - pobudzenie; - zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka z zastojem żółci (żółtaczka cholestatyczna); - nadwrażliwość na światło; - osutka skórna charakteryzująca się szybkim pojawianiem się obszarów zaczerwienienia skóry usianych niewielkimi krostkami (pęcherzykami wypełnionymi białym lub żółtym płynem);
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych) - rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego; - małopłytkowość (zmniejszenie liczby płytek krwi), zmniejszona liczba czerwonych krwinek (niedokrwistość hemolityczna); - reakcja anafilaktyczna (uogólniona reakcja alergiczna rzadko prowadząca do zgonu; może przebiegać z takimi objawami, jak: obrzęk warg, twarzy lub szyi, prowadzący do ciężkich trudności w oddychaniu, wysypka na skórze lub pokrzywka); - zachowanie agresywne, lęk, majaczenie, omamy; - utrata przytomności (omdlenie), drgawki, zaburzenia czucia (niedoczulica), nadmierna aktywność psychoruchowa, brak węchu, brak smaku, zaburzenia węchu, szybkie męczenie się mięśni (miastenia); - zaburzenia słuchu w tym głuchota i (lub) szumy uszne; - zaburzenia rytmu serca (w tym zaburzenia typu torsade de pointes i częstoskurcz komorowy), wydłużenie odstępu QT w zapisie elektrokardiogramu; - obniżenie ciśnienia tętniczego; - zapalenie trzustki, przebarwienie języka; - niewydolność wątroby (rzadko prowadząca do zgonu), piorunujące zapalenie wątroby, martwica wątroby; - ciężkie reakcje skórne: zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, rumień wielopostaciowy, polekowa reakcja z eozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS, ang. Drug reaction with eosinophilia and systemic symptoms); - ból stawów; - ostra niewydolność nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek.
Działania niepożądane prawdopodobnie lub przypuszczalnie związane ze stosowaniem azytromycyny w leczeniu zakażeń kompleksem Mycobacterium avium lub zapobieganiu im, na podstawie badań klinicznych i obserwacji po wprowadzeniu leku do obrotu Bardzo często (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentów): - biegunka; - ból brzucha; - nudności; - wzdęcia; - uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej; - luźne stolce.
Często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów): - jadłowstręt; - zawroty głowy; - bóle głowy; - nietypowe odczucia skórne, np. mrowienie i drętwienie kończyn (parestezje); - zaburzenia smaku; - zaburzenia widzenia; - głuchota; - wysypka, świ ąd; - ból stawów; - uczucie zmęczenia.
Niezbyt często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów): - zaburzenia czucia (niedoczulica); - zaburzenia słuchu, szumy uszne; - kołatanie serca; - zapalenie wątroby; - zespół Stevensa-Johnsona (ciężka reakcja skórna), nadwrażliwość na światło; - osłabienie (astenia), złe samopoczucie.
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301 faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected] Dział ania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i blistrze. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Lek nie wymaga specjalnych warunków przechowywania.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Co zawiera lek Abiazyt - Substancją czynną leku jest azytromycyna. Każda tabletka powlekana zawiera 524,1 mg azytromycyny dwuwodnej , co odpowiada 500 mg azytromycyny - Pozostałe składniki to: celuloza mikrokrystaliczna, skrobia żelowana ziemniaczana, sodu laurylosiarczan, hypromeloza 4.0-6.0 mPa·s., Kroskarmeloza sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian Otoczka Opadry White Y- 1-7000[3] o składzie: hypromeloza 4.0-6.0 mPa·s., tytanu dwutlenek (E171), makrogol 400.
Jak wygląda lek Abiazyt i co zawiera opakowanie
Tabetki powlekane, biał e lub białawe, kształtu kapsułki, oznaczone „S5” na jednej stronie oraz z linią dzielącą na drugiej stronie. Tabletki są pakowane w blistry, w pudełach tekturowych. Opakowanie zawiera 3 tabletki.
Podmiot odpowiedzialny Artespharm Sp. z o.o. Solec 81 B, lok. A-51, 00-382 Warszawa, Polska
Nazwa i adres importera, u którego następuje zwolnienie serii: Mako Pharma Sp z o.o. ul. Wiśniowa 9 05-092 Kiełpin Polska W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do podmiotu odpowiedzialnego.
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
ABIAZYT , 500mg, tabletki powlekane Azithromycinum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zażyciem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
1. Co to jest Abiazyt i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Abiazyt
3. Jak przyjmować lek Abiazyt
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Abiazyt
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest Abiazyt i w jakim celu się go stosuje
Substancją czynną leku Abiazyt jest azytromycyna. Abiazyt należy do grupy antybiotyków makrolidowych. Azytromycyna jest wskazana do leczenia następujących jednostek chorobowych: - ostre zapalenie zatok; - ostre zapalenie ucha środkowego; - paciorkowcowe zakażenie gardła, zakażenie migdałków w przypadkach kiedy terapia lekami pierwszego rzutu z grupy beta-laktamów jest niemożliwa i paciorkowiec ropny jest wrażliwy na leczenie azytromycyną; - w stanach zaostrzenia przewlekłego zapalenia oskrzeli o podłożu bakteryjnym; - lekkie do umiarkowanie ciężkiego zapalenie płuc, - zakażenia skóry i tkanek miękkich łagodne do umiarkowanych; - niepowikłane zakażenia wywołane przez Chlamydia trachomatis
2. Informacje ważne przed zastosowaniem Abiazyt
Kiedy nie przyjmować leku Abiazyt - Jeśli pacjent ma uczulenie na azytromycyn ę lub inne antybiotyki makrolidowe lub ketolidowe lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Abiazyt należy omówić to z lekarzem, jeśli: - u pacjenta zdiagnozowano zaburzenia serca, określane jako „zespół wydłużonego odstępu QT” lub pacjent przyjmuje np. leki przeciwarytmiczne (leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca, tj. chinidyna, prokainami, dofetylid, amiodaron, sotalol ); cyzapryd (lek stosowany w leczeniu zaburzeń żołądkowych) i terfenadyna (lek przeciwuczuleniowy); leki przeciwpsychotyczne, takie jak pimozyd; leki przeciwdepresyjne, takie jak cytalopram; fluorochinolony (chemioterapeutyki przeciwbakteryjne), takie jak moksyfloksacyna i lewofloksacyna - u pacjenta rozpoznano spowolnienie lub zaburzenia rytmu serca - jeśli stwierdzono zaburzone stężenia elektrolitów, zwłaszcza stężenia potasu lub magnezu we krwi; - u pacjenta występują choroby wątroby - u pacjenta występują choroby nerek - pacjent ma zaburzenia nerwowe (neurologiczne) lub psychiczne (psychiatryczne).
- wystąpią objawy nowego zakażenia bakteriami lub grzybami niewrażliwymi na azytromycynę
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Abiazyt należy omówić to z lekarzem: - jeśli występują u pacjenta zaburzenia czynności wątroby: może być konieczne monitorowanie czynności wątroby lub przerwanie leczenia;
Ciężkie reakcje alergiczne, powodujące obrzęk twarzy i gardła, z mogącymi jednocześnie występować trudnościami w oddychaniu notowano podczas terapii azytromycyną. Jeśli takie objawy wystąpią należy przerwać stosowanie leku Abiazyt i natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Antybiotyki mogą wywołać biegunki, mogące być objawem zapalenia jelit (związanej z zakażeniem drobnoustrojami z gatunku Clostridium difficile). Skontaktuj się z lekarzem, jeśli w trakcie lub po antybiotykoterapii występuje przedłużająca się biegunka, z zawartości ą krwi lub śluzu w kale. Notowano przypadki biegunki występującej ponad dwa miesiące po podaniu leków przeciwbakteryjnych. Nie stosuj żadnych leków na powstrzymanie beigunki do czasu zalecenia lekarskiego.
Zaostrzenie objawów miastenii (choroba mięśni) oraz występowanie zespołu miastenicznego (osłabienie mięśni utrudniając echodzenie i podnoszenie ramion) obserwowano u pacjentów podczas terapii azytromycyną.
Dzieci i młodzież Abiazyt nie jest wskazany u dzieci i młodzieży o masie ciała poniżej 45kg. Informacje o dawkowaniu dla dzieci i młodzieży powyżej 45kg masy ciała można znaleźć w punkcie 3.
Abiazyt a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Jeśli pacjent stosuje którykolwiek z niżej wymienionych leków, powinien koniecznie o tym powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie przed rozpoczęciem stosowania leku:
- leki wpływające na odstęp QT, takie jak chinidyna, prokainamid, dofetylid, amiodaron, sotalol (stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca), cyzapryd (stosowany w zaburzeniach żołądka), terfenadyna (stosowana w leczeniu uczulenia), leki przeciwpsychotyczne, np. pimozyd, leki przeciwdepresyjne, np. cytalopram, fluorochinolony (stosowane w zakażeniach), np. moksyfloksacyna, lewofloksacyna; - leki znane jako pochodne sporyszu, np. ergotamina lub dihydroergotamina (leki stosowane w migrenie lub zmniejszające przepływ krwi); leków tych nie należy stosować jednocześnie z lekiem Abiazyt ; - atorwastatyna i statyny (stosowana w leczeniu wysokiego poziomu cholesterolu we krwi) - cyklosporyna (stosowana w chorobach skóry, reumatoidalnym zapaleniu stawów lub po przeszczepieniu narządów), - teofilina (stosowana w leczeniu zaburzeń oddychania), - warfaryna lub inne leki przeciwzakrzepowe, - digoksyna (stosowana w leczeniu zaburzeń czynności serca), - zydowudyna (stosowana w leczeniu zakażeń HIV), Abiazyt może obniżać stężenie zydowuduny we krwi i powinien być stosowany 1-2 godziny przed lub po zażyciu zydowudyny, - efawirenz, indynawir, nelfinawir, dydanozyna (stosowane w leczeniu zakażeń HIV), - ryfabutyna (stosowana w leczeniu zakażeń HIV lub w leczeniu gruźlicy), - leki zobojętniające (leki neutralizujące sok żołądkowy), Abiazyt należy przyjmować co najmniej 1 godzinę przed zażyciem leków zobojętniających lub 2 godziny po ich zażyciu; - astemizol (w leczeniu alergii), triazolam i midazolam (leki uspokajające), alfentanil (lek przeciwbólowy);
Stosowanie leku Abiazyt z jedzeniem i piciem Lek można przyjmować niezależnie od posiłków.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Leku nie należy stosować w czasie ciąży ani karmienia piersią, chyba że lekarz specjalnie to zaleci.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Lek może powodować wystąpienie takich działań niepożądanych, jak zawroty głowy lub drgawki. Działania te mogą zaburzać zdolność wykonywania określonych czynności, takich jak prowadzenie pojazdów lub obsługiwanie maszyn
Abiazyt zawiera sód Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy lek uznaje się
3. Jak przyjmować Abiazyt
Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Zalecane dawkowanie przedstawia tabela: U dzieci i młodzieży powyżej 45kg masy ciała, Dorośli i osoby w podeszłym wieku Wskazanie
- zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych - zakażenia ucha środkowego - zakażenia skóry i tkanek miękkich - 500 mg (1 tabletka) 1x dziennie przez 3 dni lub - 500 mg pierwszego dnia, następnie po 250 mg (pół tabletki) drugiego aż do piątego dnia dziennie - niepowikłane zakażenia spowodowane przez drobnoustroje z gatunku Chlamydia trachomatis
Pacjenci w podeszłym wieku Ze względu na zwiększone ryzyko zaburzeń rytmu serca oraz ciężkiego typu częstoskurczu u pacjentów w podeszłym wieku, lekarz zachowa szczególną ostrożność.
Stosowanie u dzieci i młodzieży Abiazyt nie jest wskazany u dzieci i młodzieży o masie ciała poniżej 45kg.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby Jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek lub wątroby, należy poinformować o tym lekarza. Lekarz może zadecydować o zmianie dawki leku.
Tabletki należy połykać popijając wodą. Tabletki można przyjmować niezależnie od posiłków. Tabletkę można dzielić na 2 równe części.
Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Abiazyt W przypadku zastosowania większej niż zalecana dawki leku Abiazyt należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do najbliższego oddziału ratunkowego w szpitalu. Należy zabrać ze sobą lek w oryginalnym pudełku tak, aby personel mógł dokł adnie sprawdzić, jaki lek został zastosowany. Zażycie większej dawki leku Abiazyt niż zalecana przez lekarza może spowodować takie objawy jak: przemijająca utrata słuchu, silne nudności, wymioty, biegunka.
Pominięcie przyjęcia zastosowania leku Abiazyt W razie pominięcia dawki leku, należy przyjąć ją tak szybko, jak to jest możliwe, a następnie przyjmować lek zgodnie z zaleconym dawkowaniem. Nie należy przyjmować więcej niż jednej dawki leku w jednym dniu.
Przerwanie stosowania leku Abiazyt Lek należy przyjmować do końca zaleconego cyklu leczenia, nawet jeśli pacjent czuje się lepiej. Zbyt wczesne przerwanie leczenia może spowodować nawrót zakażenia. Również bakterie mogą stać się oporne na lek, co może spowodować późniejsze trudności w leczeniu.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych niżej objawów ciężkiej reakcji alergicznej, należy przerwać stosowanie leku i niezwocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego szpitala: - obrzęk warg, języka, twarzy i szyi; - nagłe trudności w oddychaniu, mówieniu lub połykaniu; - ciężka lub swędząca wysypka skórna, zwłaszcza w postaci pęcherzy, z jednoczesnym bólem oczu, jamy ustnej lub narządów płciowych; - częsta, długotrwała biegunka zwł aszcza gdy zawiera śluz i krew (może wskazywać na rzekomobłoniaste zapalenie jelit lub zapalenie jelit;
Działania niepożądane
Bardzo często (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentów): - biegunka.
Często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów): - ból głowy; - wymioty, ból brzucha, nudności; - zmiana liczby krwinek białych; - zmniejszenie stężenia wodorowęglanów we krwi.
Niezbyt często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów): - zakażenia drożdżakowe (kandydoza), zakażenie pochwy, zapalenie płuc, zakażenie grzybicze, zakażenie bakteryjne, zapalenie gardła, nieżyt żołądka i jelit, zaburzenia oddechowe, nieżyt nosa, zakażenie drożdżakowe jamy ustnej; - zmiana liczby krwinek białych (leukopenia, neutropenia, eozynofilia); - obrzęk naczynioruchowy (obrzęk w obrębie twarzy i gardła, mogący powodować trudności w oddychaniu), nadwrażliwość; - utrata apetytu (jadłowstręt); - nerwowość, bezsenność, zawroty głowy, senność, zaburzenia smaku, nietypowe odczucia skórne, np. mrowienie i drętwienie kończyn (parestezje); - zaburzenia widzenia; - zaburzenia ucha, zaburzenia równowagi; - kołatanie serca; - uderzenia gorąca; - duszność, krwawienie z nosa; - zaparcia, wzdęcia z oddawaniem wiatrów, niestrawność, zapalenie błony śluzowej żołądka, zaburzenia połykania (dysfagia), wzdęty brzuch, suchość w ustach, odbijanie się ze zwracaniem treści żołądkowej, owrzodzenia jamy ustnej, nadmierne wydzielanie śliny; - wysypka, świąd, pokrzywka, zapalenie skóry, suchość skóry, nadmierne pocenie się; - choroba zwyrodnieniowa stawów, bóle mięśni, ból pleców, ból karku; - zaburzenia oddawania moczu (dyzuria), ból nerek; - krwotok maciczny, zaburzenia jąder; - obrzęk, osłabienie (astenia), złe samopoczucie (apatia), uczucie zmęczenia, obrzęk twarzy, ból w klatce piersiowej, gorączka, ból, obrzęk obwodowy; - nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych (np. dotyczących krwi, parametrów czynności wątroby, glukozy, elektrolitów); - powikłania po zabiegach.
Rzadko (mogą wystąpić rzadziej ni ż u 1 na 1000 pacjentów): - pobudzenie; - zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka z zastojem żółci (żółtaczka cholestatyczna); - nadwrażliwość na światło; - osutka skórna charakteryzująca się szybkim pojawianiem się obszarów zaczerwienienia skóry usianych niewielkimi krostkami (pęcherzykami wypełnionymi białym lub żółtym płynem);
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych) - rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego; - małopłytkowość (zmniejszenie liczby płytek krwi), zmniejszona liczba czerwonych krwinek (niedokrwistość hemolityczna); - reakcja anafilaktyczna (uogólniona reakcja alergiczna rzadko prowadząca do zgonu; może przebiegać z takimi objawami, jak: obrzęk warg, twarzy lub szyi, prowadzący do ciężkich trudności w oddychaniu, wysypka na skórze lub pokrzywka); - zachowanie agresywne, lęk, majaczenie, omamy; - utrata przytomności (omdlenie), drgawki, zaburzenia czucia (niedoczulica), nadmierna aktywność psychoruchowa, brak węchu, brak smaku, zaburzenia węchu, szybkie męczenie się mięśni (miastenia); - zaburzenia słuchu w tym głuchota i (lub) szumy uszne; - zaburzenia rytmu serca (w tym zaburzenia typu torsade de pointes i częstoskurcz komorowy), wydłużenie odstępu QT w zapisie elektrokardiogramu; - obniżenie ciśnienia tętniczego; - zapalenie trzustki, przebarwienie języka; - niewydolność wątroby (rzadko prowadząca do zgonu), piorunujące zapalenie wątroby, martwica wątroby; - ciężkie reakcje skórne: zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, rumień wielopostaciowy, polekowa reakcja z eozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS, ang. Drug reaction with eosinophilia and systemic symptoms); - ból stawów; - ostra niewydolność nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek.
Działania niepożądane prawdopodobnie lub przypuszczalnie związane ze stosowaniem azytromycyny w leczeniu zakażeń kompleksem Mycobacterium avium lub zapobieganiu im, na podstawie badań klinicznych i obserwacji po wprowadzeniu leku do obrotu Bardzo często (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentów): - biegunka; - ból brzucha; - nudności; - wzdęcia; - uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej; - luźne stolce.
Często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów): - jadłowstręt; - zawroty głowy; - bóle głowy; - nietypowe odczucia skórne, np. mrowienie i drętwienie kończyn (parestezje); - zaburzenia smaku; - zaburzenia widzenia; - głuchota; - wysypka, świ ąd; - ból stawów; - uczucie zmęczenia.
Niezbyt często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów): - zaburzenia czucia (niedoczulica); - zaburzenia słuchu, szumy uszne; - kołatanie serca; - zapalenie wątroby; - zespół Stevensa-Johnsona (ciężka reakcja skórna), nadwrażliwość na światło; - osłabienie (astenia), złe samopoczucie.
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301 faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected] Dział ania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Abiazyt
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i blistrze. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Lek nie wymaga specjalnych warunków przechowywania.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Abiazyt - Substancją czynną leku jest azytromycyna. Każda tabletka powlekana zawiera 524,1 mg azytromycyny dwuwodnej , co odpowiada 500 mg azytromycyny - Pozostałe składniki to: celuloza mikrokrystaliczna, skrobia żelowana ziemniaczana, sodu laurylosiarczan, hypromeloza 4.0-6.0 mPa·s., Kroskarmeloza sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian Otoczka Opadry White Y- 1-7000[3] o składzie: hypromeloza 4.0-6.0 mPa·s., tytanu dwutlenek (E171), makrogol 400.
Jak wygląda lek Abiazyt i co zawiera opakowanie
Tabetki powlekane, biał e lub białawe, kształtu kapsułki, oznaczone „S5” na jednej stronie oraz z linią dzielącą na drugiej stronie. Tabletki są pakowane w blistry, w pudełach tekturowych. Opakowanie zawiera 3 tabletki.
Podmiot odpowiedzialny Artespharm Sp. z o.o. Solec 81 B, lok. A-51, 00-382 Warszawa, Polska
Nazwa i adres importera, u którego następuje zwolnienie serii: Mako Pharma Sp z o.o. ul. Wiśniowa 9 05-092 Kiełpin Polska W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do podmiotu odpowiedzialnego.
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
ABIAZYT, 500 mg, tabletki powlekane
Każda tabletka powlekana zawiera 524,1 mg azytromycyny dwuwodnej, co odpowiada 500 mg azytromycyny (Azithromycinum).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Tabetki powlekane, białe lub białawe, kształtu kapsułki, oznaczone „S5” na jednej stronie oraz z linią dzielącą na drugiej stronie o długości około17 mm, szerokości około 8,5 mm i wysokości około 6,4 mm. Tabletkę można podzielić na równe dawki.
Azytromycyna jest wskazana do leczenia następujących zakażeń wywołanych przez drobnoustoje wrażliwe na azytromycynę - ostre zapalenie zatok; - ostre zapalenie ucha środkowego; - paciorkowcowe zakażenie gardła, zakażenie migdałków w przypadkach kiedy terapia lekami pierwszego rzutu z grupy beta-laktamów jest niemożliwa i paciorkowiec ropny jest wrażliwy na leczenie azytromycyną; - w stanach zaostrzenia przewlekłego zapalenia oskrzeli o podłożu bakteryjnym; - lekkie do umiarkowanie ciężkiego zapalenie płuc, - zakażenia skóry i tkanek miękkich łagodne do umiarkowanych - niepowikłane zakażenia wywołane przez Chlamydia trachomatis Należy wziąć pod uwagę oficjalne zalecenia dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.
Dawkowanie Azytromycyna powinna być podawana w jednorazowej dawce dobowej, wedug opisanych niżej zaleceń:
Dzieci i młodzież omasie ciała powyżej 45kg, oraz dorośli pacjenci
Infekcje górnych i dolnych dróg oddechowych, ostre zapalenia ucha oraz infekcje skóry i tkanek miękkich: Dawka łączna 1500 mg podana przez 3 dni w jednorazowej dawce dziennej po 500 mg. Alternatywnie dawka łączna 1500 mg może być podana przez 5 dni, w dawce jednorazowej 500 mg w pierwszym dniu oraz w jednorazowej dawce dobowej 250 mg od drugiego do piątego dnia terapii.
Niepowikłane zakażenia wywołane przez Chlamydia trachomatis: W terapii niepowikłanych zakażeń wywołanych przez Chlamydia trachomatis dawka 1000 mg podana jednorazowo.
Dzieci i młodzież o masie ciała poniżej 45kg Produktu leczniczego Abiazyt nie należy stosować u pacjentów pediatrycznych o masie ciała poniżej Zaleca się stosowanie innej postaci farmaceutycznej zawierajacej azytromycynę np. w postaci zawiesiny;
Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku: U pacjentów w podeszłym wieku stosuje się tę samą dawkę jak u pozostałych dorosłych pacjentów. Ponieważ u pacjentów w podeszłym wieku ryzyko arytmii jest zwiększone, zaleca się szczególną ostrożność ze względu na możliwość wystąpienia zaburzenia rytmu serca oraz częstoskurczu typu torsade de pointes (patrz punkt 4.4).
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek: U pacjentów z zaburzeniem czynności nerek w stopniu lekkim do umiarkowanego (klirens kreatyniny >40 ml/min) modyfikacja dawki nie jest konieczna (patrz sekcja 4.4.) Brak danych dotyczących stosowania produktu leczniczego u pacjentów z klirensem kreatyniny <40 ml/min, dlatego w takich przypadkach zaleca się zachowanie ostrożności.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby: U pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby w stopniu lekkim do umiarkowanego, nie jest konieczna modyfikacja dawkowania Jednak z uwagi na fakt, iż azytromycyna jest metabolizowana w wątrobie i wydalana z żółcią, produktu leczniczego nie należy stosować u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Nie przeprowadzono badań dotyczących stosowania azytromycyny u tych pacjentów (patrz sekcja 4.4.).
Sposób podawania: Azytromycynę należy podawać doustnie, raz na dobę. Abiazyt w postaci tabletek powlekanych 500 mg można podawać niezależnie od posiłków. Tabletki można podzielić na równe dawki.
Nadwrażliwość na substancję czynną, inne antybiotyki z grupy makrolidów i ketolidów lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Ciężkie reakcje alergiczne Rzadko opisywano wystąpienie ciężkich reakcji alergicznych, takich jak obrzęk naczynioruchowy i reakcje anafilaktyczne (w sporadycznych przypadkach zakończonych zgonem). Niektóre z nich występowały w postaci nawracających objawów - konieczne było odpowiednie leczenie i dłuższa obserwacja pacjenta.
Nadwrażliwość Podobnie jak w przypadku erytromycyny i innych makrolidów, notowano występowanie rzadkich ciężkich reakcji alergicznych, w tym obrzęku naczynioruchowego i anafilaksji (rzadko zakończonych zgonem), reakcji skórnych, w tym ostrej uogólnionej osutki krostkowej (ang. AGEP), zespołu Stevensa-Johnsona (ang. SJS), toksycznego martwiczego oddzielania się naskórka (ang. TEN) (rzadko prowadzących do zgonu) i wysypki polekowej z eozynofilią i objawami ogólnymi (ang. DRESS). W przebiegu niektórych z tych reakcji na lek występowały nawroty objawów i konieczny był dłuższy okres obserwacji i leczenia. Jeśli wystąpi reakcja alergiczna, należy odstawić lek i wdrożyć odpowiednie leczenie. Lekarz powinien mieć świadomość, że po przerwaniu leczenia objawowego może dojść do nawrotu objawów alergicznych.
Zapalenie gardła i migdałków podniebiennych Azytromycyna nie jest lekiem pierwszego wyboru w leczeniu zapalenia gardła i zapalenia migdałków, spowodowanych przez Streptococcus pyogenes. W leczeniu tych zakażeń oraz w zapobieganiu ostrej gorączki reumatycznej należy, jako leczenie pierwszego wyboru, stosować penicyliny.
Zapalenie zatok Azytromycyna nie jest lekiem pierwszego wyboru w leczeniu zapalenia zatok.
Zapalenie ucha środkowego Azytromycyna nie jest lekiem pierwszego wyboru w leczeniu zapalenia ucha środkowego.
Oporność krzyżowa W związku z występującą opornością krzyżową w grupie antybiotyków makrolidowych, w przypadku stwierdzonej oporności na erytromycynę, należy rozważyć przeprowadzenie testu wrażliwości na azytromycynę oraz inne antybiotyki (patrz sekcja 5.1).
Wydłużenie repolaryzacji serca i odstępu QT Podczas leczenia innymi antybiotykami makrolidowymi obserwowano wydłużenie sercowej repolaryzacji i odstępu QT, wiążące się z ryzykiem wystąpienia zaburzeń rytmu i częstoskurczu komorowego typu torsades de pointes (patrz pkt 4.8). Nie można wykluczyć podobnego działania azytromycyny u pacjentów, u których ryzyko przedłużenia sercowej repolaryzacji jest zwiększone. Dlatego należy zachować ostrożność stosując azytromycynę u pacjentów: - z wrodzonym lub potwierdzonym nabytym wydłużeniem odstępu QT; - przyjmujących inne produkty, które wydłużają odstęp QT, np. leki przeciwarytmiczne należące do klasy I A (chinidyna, prokainamid) i III (dofetylid, amiodaron, sotalol); cyzapryd i terfenadyna; leki przeciwpsychotyczne, takie jak pimozyd; leki przeciwdepresyjne, takie jak cytalopram; fluorochinolony, takie jak moksyfloksacyna i lewofloksacyna; - z zaburzeniami elektrolitowymi, zwłaszcza hipokaliemią i hipomagnezemią; - z istotną klinicznie bradykardią, zaburzeniami rytmu serca lub ciężką niewydolnością krążenia.
Zakażenia Clostridium difficile Po zastosowaniu niemal każdej substancji przeciwbakteryjnej, w tym azytromycyny, zgłaszano występowanie biegunki związanej z zakażeniem Clostridium difficile (ang. CDAD), o różnym nasileniu, od łagodnej biegunki po zapalenie okrężnicy zakończone zgonem. Stosowanie leków przeciwbakteryjnych zmienia prawidłową florę bakteryjną okrężnicy, co może prowadzić do nadmiernego rozwoju Clostridum difficile. Clostridum difficile wytwarza toksyny A i B, które przyczyniają się do rozwoju biegunki związanej z CDAD. Szczepy Clostridium difficile wytwarzające hipertoksyny wywołują zwiększenie zachorowalności i śmiertelności, ponieważ zakażenia te mogą być oporne na leczenie antybiotykami i mogą powodować konieczność usunięcia okrężnicy (kolektomia). Dlatego należy zawsze uwzględnić możliwość zakażenia Clostridum difficile u pacjentów, u których biegunka wystąpiła w trakcie lub po antybiotykoterapii. Należy wówczas bardzo dokładnie zebrać wywiad, gdyż w przebiegu CDAD notowano przypadki biegunki występującej ponad dwa miesiące po podaniu leków przeciwbakteryjnych.
Nadkażenia Podczas terapii należy zwrócić uwagę na możliwość nadkażenia innymi niewrażliwymi drobnoustrojami, w tym grzybami.
Zaburzenia czynności nerek Nie ma konieczności dostosowania dawki u pacjentów z lekką do umiarkowanej niewydolnością nerek (GFR >40 ml/min). U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (GFR < 10 ml/min ekspozycja organizmu na azytromycynę jest zwiększona (patrz punkt 5.2).
Zaburzenia czynności wątroby Ponieważ azytromycyna jest metabolizowana w wątrobie i wydalana z żółcią, dlatego produkt leczniczy należy stosować z ostrożnością u pacjentów z chorobami wątroby. Stwierdzono przypadki ostrej niewydolności wątroby zagrażającej życiu po zastosowaniu azytromycyny (zobacz sekcja 4.8). Azytromycynę należy ostrożnie stosować u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub otrzymujących jednocześnie leki mogące działać hepatotoksycznie. W przypadku wystąpienia objawów zaburzeń czynności wątroby, takich jak szybko postępujące osłabienie związane z żółtaczką, ciemne zabarwienie moczu, skłonność do krwawień lub encefalopatia wątrobowa należy niezwłocznie zdiagnozować czynność wątroby.
W przypadku wystąpienia zaburzeń czynności wątroby należy przerwać podawanie azytromycyny. Jeśli jest konieczne podawanie azytromycyny, należy monitorować czynność wątroby.
Alkaloidy sporyszu i azytromycyna Azytromycyny nie należy stosować razem z pochodnymi sporyszu z uwagi na możli wość zatrucia alkaloidami sporyszu (ergotyzm). Jak dotąd nie ma danych potwierdzających występowanie tego typu reakcji po jednoczesnym podaniu z azytromycyną. Jednak z uwagi na teoretycznie możliwe zatrucie sporyszem, nie należy stosować tych leków jednocześnie. (patrz sekcja 4.5)
Miastenia Zaostrzenie objawów miastenii oraz występowanie zespołu miastenicznego obserwowano u pacjentów podczas terapii azytromycyną.
Choroby przenoszone drogą płciową W przypadku chorób przenoszonych drogą płciową należy upewnić się, że nie ma jednocześnie zakażenia drobnoustrojami T. pallidum.
Zaburzenia neurologiczne i psychiczne Należy zachować ostrożność podczas stosowania azytromycyny u pacjentów z zaburzeniami neurologicznymi lub chorobami psychicznymi.
Zakażone rany oparzeniowe Azytromycyna nie jest wskazana do leczenia zakażonych ran pooparzeniowych.
Leczenie ciężkich zakażeń Azytromycyna nie jest właściwa w leczeniu ciężkich zakażeń, gdzie konieczne jest duże stężenie antybiotyku, osiągane w krótkim czasie.
Brak doświadczeń dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności długotrwałego stosowania azytromycyny w wyżej wymienionych wskazaniach. W przypadku szybko nawracających zakażeń, należy rozważyć terapię innym antybiotykiem.
Produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
Interakcje wpływające na właściwości lecznicze azytromycyny
Flukonazol Równoczesne podanie pojedyńczej dawki 1200mg azytromycny nie wpłynęło znacząco na parametry farmakokinetyczne pojedyńczej dawki 800mg flukonazolu. Wchłonięta dawka oraz czas połowicznego rozpadu azytromycny nie zmieniły się znacząco po podaniu flukonazolu. O 18% obniżył się C max azytromycyny – zmiana ta jest nieistotna klinicznie.
Nelfinawir Badania na 12 zdrowych ochotnikach otzrymujacych równocześnie azytromycynę w dawce 1200mg oraz nelfinavir w stanie wysycenia (750 mg trzy razy dziennie) wykazały 100% wzrost wchłaniania i biodostępności azytromycyny. Nie obserwowano istotnych klinicznie działań niepożądanych i nie jest konieczna modyfikacja dawki. Zaleca się szczegóną uwagę przy podawaniu azytromycyny pacjentom leczonym nelfinavirem.
Interakcje wpływające na właściwości lecznicze innych leków
Pochodne sporyszu Teoretycznie, jednoczesne stosowanie sporyszu i azytromycyny może powodować objawy zatrucia sporyszem. W związku z powyższym nie zaleca się jednoczesnego stosowania (patrz sekcja 4.4).
Midazolam U zdrowych ochotników jednoczesne podawanie azytromycyny w dawce 500 mg/dobę przez 3 dni nie wywarło istotnego wpływu na parametry farmakokinetyczne i farmakodynamiczne midazolamu podawanego w pojedynczej dawce 15 mg.
Triazolam W badaniu z udziałem 14 zdrowych ochotników jednoczesne podawanie azytromycyny w dawce istotnego wpływu na którykolwiek z parametrów farmakokinetycznych triazolamu, w porównaniu do triazolamu podawanego z placebo.
Cyzapryd Cyzapryd jest metabolizowany w wątrobie przez enzym CYP3A4. Ponieważ makroiidy hamują ten enzym, jednoczesne stosowanie cyzaprydu może powodować wydłużenie odstępu QT, komorowe zaburzenia rytmu i torsade de pointes.
Doustne leki przeciwzakrzepowe z grupy kumaryny W badaniach interakcji w fazie farmakodynamicznej na zdrowych ochotnikach, azytromycyna nie wzmagała działania przeciwzakrzepowego warfaryny po podaniu pojedynczym dawki 15mg. W doniesieniach post-marketingowych opisywano zwiększoną skłonność do krwawień, jeśli azytromycyna była stosowana jednocześnie z warfaryną lub doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi z grupy kumaryny, jednakże nie wykazano zależności przyczynowej. Należy pamiętać o konieczności częstszej kontroli czasu protrombinowego u pacjentów stosujących antykoagulanty doustne kiedy zalecone jest podanie azytromycyny.
Cyklosporyna Niektóre makrolidy wpływają na metabolizm cyklosporyny. W badaniach farmakokinetycznych na zdrowych ochotnikach, którzy otrzymywali 500mg/dobę doustnie azytromycyny przez 3 dni, następnie jednorazowo 10mg/kg doustnie cyklosporyny, wykazano że C max
0-5
jednoczesnego podawania obu preparatów. Jeżeli jest to konieczne, należy monitorować poziom cyklosporyny w organizmie i odpowiednio dopasować dawkowanie.
Digoksyna Opisywano, że u niektórych pacjentów pewne antybiotyki makrolidowe zaburzają metabolizm digoksyny w jelitach. W związku z powyższym, u pacjentów leczonych jednocześnie azytromycyną i digoksyną należy brać pod uwagę możliwość zwiększenia stężenia digoksyny.
Teofilina Nie ma dowodów na występowanie klinicznie istotnych interakcji farmakokinetycznych podczas jednoczesnego podawania azytromycyny i teofiliny zdrowym ochotnikom.
Zydowudyna Podanie jednorazowej dawki azytromycyny wynoszącej l 000 mg oraz podawanie dawek wielokrotnych, wynoszących 1200 mg lub 600 mg, miało niewielki wpływ na farmakokinetykę zydowudyny lub jej glukuronidowego metabolitu w osoczu lub na wydzielanie nerkowe. Jednakże podawanie azytromycyny powodowało zwiększenie stężenia fosforylowanej zydowudyny, klinicznie czynnego metabolitu, w komórkach jednojądrzastych krwi obwodowej. Znaczenie kliniczne tego zjawiska nie jest jasne, niemniej jednak może być korzystne dla pacjentów.
Pozostałe
Leki zobojętniające W badaniach farmakokinetycznych, podczas jednoczesnego stosowania leków zobojętniających i azytromycyny, nie zaobserwowano wpływu na całkowitą biodostępność azytromycyny, chociaż maksymalne stężenie w surowicy było zmniejszone o 30%. Azytromycynę należy stosować co najmniej l godzinę przed przyjęciem leków zobojętniających lub 2 godziny po ich zastosowaniu.
Karbamazepina W badaniach interakcji farmakokinetycznych u zdrowych ochotników nie stwierdzono istotnego wpływu azytromycyny na stężenie w surowicy krwi karbamazepiny lub jej aktywnego metabolitu.
Cetyryzyna Równoczesne podanie azytromycyny i cetyryzyny w stanie wysycenia u zdrowych ochotników przez
Cymetydyna Cymetydyna podana 2 godziny przed azytromycyną nie miała wpływu na jej farmakokinetykę.
System cytochromu P450 Azytromycyna nie wchodzi w istotne interakcje z układem wątrobowego cytochromu P450. Uważa się, że nie wchodzi ona w interakcje farmakokinetyczne, obserwowane dla erytromycyny i innych antybiotyków makrolidowych. W przypadku azytromycyny nie występuje indukcja ani inaktywacja wątrobowego cytochromu P450 poprzez kompleks metabolit-cytochrom.
Dydanozyna Dobowa dawka 1200 mg azytromycyny podawana jednocześnie z dydanozyną 6 ochotnikom, w porównaniu z placebo nie wywierała wpływu na farmakokinetykę dydanozyny.
Metylprednizon W badaniach farmakokinetycznych na zdrowych ochotnikach azytromycyna nie wpłynęła statystycznie znacząco na farmakokinetykę metyloprednisonu.
Inhibitory proteazy Równoczesne podanie pojedynczej dawki 1200 mg azytromycyny nie wywołało znaczącego statystycznie efektu na farmakokinetykę indinawiru podawanego w dawce 800mg dobę przez 5 dni.
Ryfabutyna Jednoczesne stosowanie azytromycyny i ryfabutyny nie wpływa na stężenie obu substancji czynnych w surowicy. U pacjentów otrzymujących azytromycynę i ryfabutynę zaobserwowano neutropenię. Chociaż neutropenia jest powiązana z podaniem ryfabutyny, nie udowodniono przyczynowego związku z jednoczesnym leczeniem azytromycyną (patrz sekcja 4.8)
Terfenadyna W badaniach farmakokinetycznych nie uzyskano dowodów na występowanie interakcji pomiędzy azytromycyną a terfenadyną. Notowano rzadkie przypadki, w których możliwość takich interakcji nie mogła być całkowicie wykluczona. Jednakże nie były one dowodem na wystąpienie interakcji. Jak wszystkie pozostałe makrolidy, również azytromycynę należy stosować z terfenadyną z zachowaniem ostrożności.
Trimetoprim/sulfametoksazol Równoczesne podanie trimetoprimu/sulfametoksazolu (160 mg/800 mg) przez 7 dni z azytromycyną (1200 mg w 7 dniu) nie miało wpływu na stężenie maksymalne, wchłanianie czy wydalanie nerkowe, zarówno trimetoprimu jak i sulfametoksazolu. Stężenia azytromycyny w osoczu były na poziomie podobnym do obserwowanych w innych badaniach.
Atorwastatyna Jednoczesne podawanie atorwastatyny (w dawce 10 mg na dobę) i azytromycyny (w dawce 500 mg na dobę) nie prowadziło do zmian stężenia atorwastatyny w osoczu (na podstawie testu hamowania reduktazy HMG-CoA). Niemniej jednak po wprowadzeniu do obrotu odnotowano przypadki rabdomiolizy u pacjentów przyjmujących jednocześnie azytromycynę i statyny.
Efawirenz Jednoczesne podawanie azytromycyny w pojedynczej dawce 600 mg i efawirenzu w dawce 400 mg na dobę przez 7 dni nie spowodowało istotnych klinicznie interakcji farmakokinetycznych.
Syldenafil U zdrowych ochotników płci męskiej nie stwierdzono wpływu aztromycyny (stosowanej w dawce max
Brak wystarczających i dobrze kontrolowanych badań u kobiet w ciąży. Podczas badań nad rozrodem u zwierząt wykazano, że azytromycyna przenika przez łożysko. Nie obserwowano właściwości teratogennych podczas badań nad reprodukcją u szczurów (patrz dalej w punkcie 5.3). Bezpieczeństwo stosowania tej substancji czynnej, azytromycyny, podczas ciąży nie zostało potwierdzone. W związku z powyższym, azytromycynę można stosować w ciąży tylko w sytuacjach gdy korzyści przewyższają ryzyko.
Azytromycyna przenika do mleka matek karmiących. Ponieważ me wiadomo, czy azytromycyna może wywierać działania niepożądane na niemowlę karmione piersią, należy przerwać karmienie piersią na czas stosowania azytromycyny. Poza innymi biegunka, nadkażenia grzybicze błon śluzowych jak i reakcje uczuleniowe mogą wystąpić u karmionych dzieci. Zleca się przerwanie karmienia na czas terapii azytromycyną i przez 2 dni po zakończeniu przyjmowania leku. Następnie można powrócić do karmienia piersią.
Płodność W badaniach płodności na szczurach zaobserwowano zmniejszony wskaźnik poczęć po podaniu azytromycyny. Znaczenie wyników tych badań dla ludzi nie jest znane.
Azytromycyna nie ma wpływu lub ma nieistotny statystycznie na zdolność prowadzenia pojazdów i pracy z urzadzeniami mechanicznymi. Należy jednak brać pod uwagę możliwość wystąpienia takich działań niepożądanych jak zawroty głowy i drgawki.
Poniżej pr zedstawiono działania niepożądane odnotowane podczas badań kliniczny ch i po wpr owadzeniu produktu leczni czego do obrot u, uporządkowane w edług klasyfikacji układów i narządów oraz częstości w ystępowania. Działania niepożądane po wpr owadzeniu produktu do obrot u podano kursywą.
Częstoś ć w ystępowania działań niepoż ądanych została ustalona w następujący sposób: bardz o często (≥ 1/10), często (≥1/ 100 do <1/10), niezby t c zęsto (≥1/ 1000 do <1/100), r zadko (≥1/ 10 000 do <1/1000), bardz o rzadko (<1/10 000), częstoś ć nieznana ( ni e m oże b yć o kreślona na podstawie dostępnych danych). W obrębie k ażdej grupy o określonej częstości w ystępowania, objawy niepoż ądane są w ymienione zgodnie ze zmni ejszającą się c iężkością.
Zakażenia i z ar ażenia pasożytni cze Niezby t c zęsto: dr ożdżyca, zakażenie pochwy, z apalenie płuc, zakażenie g rzybi cze,
Częstość nieznana: rzekomobłoniaste z apalenie j elita grubego (patrz punkt 4.4)
Zaburzenia krwi i układu chłonnego Niezby t c zęsto: leukopenia, neutropenia, eozynofilia Częstość nieznana: małopłytkowoś ć, niedokrwistość hemolityczna
Zaburzenia układu immunologicznego Niezby t c zęsto: obrzęk naczyni or uchowy, nadwrażliwoś ć Częstość nieznana: reakcja anafilaktyczna ( patrz punkt 4.4)
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Niezby t c zęsto: jadłowstręt
Zaburzenia psychiczne Niezby t c zęsto: nerwowoś ć, bezsennoś ć Rzadko: pobudzenie Częstość nieznana: agresja, lęk, majaczenie, omamy
Zaburzenia układu nerwowego Często: ból głowy Niezby t c zęsto: zawrot y głowy, s ennoś ć, zaburzenia s maku, parestezje Częstość nieznana: omdl enie, drgawki, z aburzenia c zucia ( ni edoczulica), nadmierna aktywność
Zaburzenia oka Niezbyt c zęsto: zaburzenia w idz enia
Zaburzenia ucha i bł ędnika Niezby t c zęsto: zaburzenia ucha, zawrot y głowy pochodzenia bł ędnikowego Częstość nieznana: zaburzenia słuchu w t ym głuchota i (l ub) s zumy us zne
Zaburzenia serca Niezby t c zęsto: kołatanie serca Częstość nieznana: torsade de point es i zaburzenia rytmu serca (patrz punkt 4.4), w t ym
Zaburzenia naczyniowe Niezby t c zęsto: uderzenia g orąca Częstość nieznana: ni edociśnienie tętni cze
Zaburzenia układu oddechowego, klat ki piersiowej i śródpiersia Niezby t c zęsto: dusznoś ć, krwawienie z nosa
Zaburzenia żoł ądka i j elit Bardz o często: bi egunka Często: wymiot y, ból brzucha, nudności Niezby t c zęsto: zaparcia, wzdęcia, niestr awnoś ć, zapalenie błony śluz owej żoł ądka,
Częstość nieznana: zapalenie t rzustki, przebarwienie języka
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Rzadko: zaburzenia c zynności wątroby, żółtaczka cholestatyczna Częstość nieznana: ni ewydolność wątroby (rzadko prowadząca do zgonu) (patrz punkt 4.4),
Zaburzenia skóry i t kanki podskórnej Niezby t c zęsto: wysypka, świąd, pokrzywka, zapalenie s kór y, s uchoś ć s kór y,
Rzadko: nadwrażliwoś ć na światło,
Częstość nieznana: zespół S tevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, rumień wielopostaciowy, polekowa wysypka z eozynofilią i objawami ogólnymi (ang. Drug reaction with eosinophilia and systemic symptoms, DRESS)
Zaburzenia mięśni owo- szkieletowe i t kanki ł ącznej Niezby t c zęsto: choroba z wyrodnieniowa st awów, ból m ięśni , ból pleców, ból k arku Częstość nieznana: ból st awów
Zaburzenia nerek i dróg moczowych Niezby t c zęsto: zaburzenia oddawania m oczu (dyzuria), ból nerek Częstość nieznana: ostra niewydolność nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Niezby t c zęsto: krwot ok m aciczny, z aburzen ia jąder
Zaburzenia ogólne i st any w m iejscu podania Niezby t c zęsto: obrzęk, osłabienie ( astenia), złe s amopoczucie ( apatia), uczucie
Badania diagnostyczne Często: zmni ejszenie liczby limfocytów, z większenie liczby g ranulocytów
Niezby t c zęsto: zwiększenie a ktywności a minotransferazy asparagini anowej, z większenie
stężenia w odorowęglanów we k rwi, nieprawidłowe
Uraz y, zatrucia i powikłania po zabiegach Niezby t c zęsto: powikłania po zabiegach
Działania niepożądane prawdopodobnie l ub przypuszczal nie związ ane z e st os owaniem az yt romycyny w leczeniu zakażeń kompleksem Mycobacterium avium lub zapobieganiu im, na podstawie badań klinicznych i obserwacji po wprowadzeniu do obrotu.
Te działania niepoż ądane r óżnią s ię r odzajem lub częstością w ystępowania od zgłaszanych podczas stosowania a zytromycyny w postaciach o natychmiastowym lub o przedłużonym uwalni aniu.
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Często: jadłowstręt
Zaburzenia układu nerwowego Często: zawrot y głowy, bóle głowy, parestezje, zaburzenia smaku Niezby t c zęsto: zaburzenia c zucia ( ni edoczulica)
Zaburzenia oka Często: zaburzenia w idz enia
Zaburzenia ucha i bł ędnika Często: głuchota Niezby t c zęsto: zaburzenia słuchu, szumy uszne
Zaburzenia serca Niezby t c zęsto: kołatanie serca
Zaburzenia żoł ądka i j elit Bardz o często: bi egunka, ból brzucha, nudności, wzdęcia, uczucie dyskomfortu w j amie
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Niezby t c zęsto: zapalenie wątroby
Zaburzenia skóry i t kanki podskórnej Często: wysypka, świąd Niezby t c zęsto: zespół S tevensa-Johnsona, nadwrażliwoś ć na światło
Zaburzenia mięśni owo- szkieletowe i t kanki ł ącznej Często: ból st awów
Zaburzenia ogólne i st any w m iejscu podania Często: uczucie z męczenia Niezby t c zęsto: osłabienie (astenia), złe s amopoczucie
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49-21-301, fax: +48 22 49-21-309, e-mail: [email protected]. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Objawy: Działania niepożądane , które występowały po przyjęciu produktu w dawkach większych niż zalecane, były podobne do tych, które opisywano po podaniu zwykle stosowanych dawek. Charakterystyczne objawy po przedawkowaniu antybiotyków makrolidowych to: przemijająca utrata słuchu, silne nudności, wymioty i biegunka. Działanie: W przypadku przedawkowania zaleca się podanie węgla leczniczego oraz zastosowanie leczenia objawowego, a jeżeli konieczne, leczenie podtrzymujące czynności życiowe.
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwbakteryjne do stosowania ogólnego, makrolidy, kod ATC: J01FA10
Mechanizm działania Azytromycyna jest antybiotykiem makrolidowym, należącym do grupy azalidów. Cząsteczka jest utworzona przez włączenie atomu azotu do pierścienia laktonowego erytromycyny A. Mechanizm działania azytromycyny polega na zahamowaniu syntezy białka bakteryjnego, przez wiązanie z podjednostką 50S rybosomu i w ten sposób zahamowanie translokacji łańcucha peptydowego.
Zależność PK/PD: Dla azytromycyny zależność AUC/MIC jest opisana głównym parametrem PK/PD skorelowanym najlepiej z jej skutecznością działania.
Mechanizm powstawania oporności Oporność gram-dodatnich mikroorganizmów na makrolidy zwykle polega na modulacji przeciwbakteryjnego miejsca wiązania. Typ MLS B
występujący w gatunkach rodzaju Staphylococcus lub indukowany poprzez kontakt z makrolidami w gatunkach Staphylococcus i Streptococcus, jest zależny przez złożony gen (rodziny erm) kodujący punkt uchwytu metylaz na peptydowym końcu transferazy 23S rybosomalnego RNA. Metylacja blokuje wiązanie antybiotyku do rybosomu i powoduje narastanie krzyżowej oporności na makrolidy (wszystkie, gdy konstytutywna), linkosamidy oraz streptograminy B, ale nie streptograminy A. Rzadziej mechanizm oporności polega na degradacji antybiotyku poprzez blokadę enzymów, takich jak esterazy oraz nasileniem reakcji wydalenia antybiotyku poza komórkę drobnoustroju.
Mikroorganizmy gram-ujemne mogą wykazywać naturalną oporność na makrolidy ze względu na niezdolność makrolidów do penetracji błony komórkowej. Makrolidy wykazujące większą zdolność penetracyjną mogą wykazywać działanie przeciwko gram-ujemnym mikroorganizmom. Mikroorganizmy gram-ujemne mogą również wytwarzać metylazy rybosomalne lub enzymy inaktywujące antybiotyki makrolidowe.
Wartości graniczne Wartości graniczne MIC typowych patogenów bakteryjnych na azytromycynę zgodnie z Europejskim Komitetem ds. Oznaczania Lekowrażliwości (ang. The European Committee on Antimicrobial Susceptibility Testing - EUCAST wartości graniczne v 6.0, 2016-01-01):
Drobnoustroje Wrażliwy Oporny Enterobacteriacae Azithromycin jest stosowana w leczeniu zakażeń Salmonella typhi (MIC ≤16 mg/l izolat typu dzikiego) oraz Shigella spp. Staphylococcus spp. 1
Haemophilus influenzae 1, 2
Streptococcus pneumoniae i Streptococcus spp. grupy A, B, C i G 1
≤ 0,25 mg/l > 0,5 mg/l Pozostałe Streptococcus spp. Nie ustalone Nie ustalone Moraxella catarrhalis 1
Neisseria gonorrhoeae ≤ 0,25 mg/l > 0,5 mg/l Progi nie opisane gatunkiem Nie ustalone Nie ustalone Erytromycynę można stosować do oznaczenia wrażliwości na azytromycynę, klarytromycynę oraz roksytromycynę. Obserwuje się słabą zależność między wartościami MIC makrolidów, a efektem terapeutycznym w l eczeniu zakażeń wywoływanych przez H. influenzae. Dlatego też wartości graniczne makrolidów i podobnych antybiotyków ustalono na poziomie wartości klasyfikujących dzikie szczepy H. i nfluenzae do kategorii średniowrażliwy. Nie ustalone - brak dowodów naukowych na skuteczną terapię lekiem zakażeń wywołanych przez wskazane drobnoustroje.
Wrażliwość Przewaga oporności pewnych gatunków może różnić się zależnie od położenia geograficznego i czasu, dlatego, zwłaszcza podczas leczenia ciężkich zakażeń, należy opierać się na lokalnych informacjach. Niniejsza informacja zawiera tylko ogólne wytyczne dotyczące wrażliwości drobnoustrojów na azytromycynę.
Tabela: spektrum działania przeciwbakteryjnego:
Drobnoustroje zwykle wrażliwe Bakterie tlenowe Gram-dodatnie Staphylococcus aureus (wrażliwy na penicylinę) Streptococcus pneumoniae (wrażliwy na penicylinę) Streptococcus pyogenes (grupa A) Bakterie tlenowe Gram-ujemne Haemophilus influenzae
Haemophilus parainfluenzae Legionella pneumophila Moraxella catarrhalis Pasteurella multocida Neisseria gonorrhoeae Bakterie beztlenowe Cliostridium perfringens Fusobacterium spp. Prevotella spp. Porphyromonas spp. Inne drobnoustroje Chlamydophila pneumoniae Chlamydia trachomatis Legionella spp. Mycoplasma pneumoniae Borrelia burgdorferi Drobnoustroje, w przypadku których problemem może być nabyta oporność Bakterie tlenowe Gram-dodatnie Streptococcus pneumoniae średniowrażliwy i oporny na penicylinę Streptococcus agalactiae Drobnoustroje z naturalną opornością Bakterie tlenowe Gram dodatnie Enterococcus faecalis Staphylococcus spp MRSA, MRSE Bakterie tlenowe Gram-ujemne Escherichia coli. Klebsiella spp. Pseudomonas aeruginosa Bakterie beztlenowe Grupa Bacteroides fragilis
Wchłanianie Po podaniu doustnym biodostępność azytromycyny wynosi około 37%. Maksymalne stężenie w osoczu jest osiągalne po 2-3 godzinach.
Dystrybucja Azytromycyna podawana doustnie rozmieszcza się w całym organizmie. Badania fannakokinetyczne wykazały znacząco wyższe stężenie azytromycyny w tkankach niż w osoczu (do 50-krotnie większego od maksymalnego stężenia obserwowanego w osoczu). Wskazuje to, że substancja jest w znacznym stopniu wiązana w tkankach Wiązania z białakmi krwi zależy od stężenia i zawiera się od 12 % przy 0.5mcg/ml do 52% przy 0,05mcg/ml. Objętość dystrybucji w stanie stacjonarnym wynosi około 31 l/kg.
Eliminacja Końcowy okres półtrwania w fazie eliminacji w osoczu następuje po 2 do 4-dniowym okresie półtrwania w tkankach. Około 12% dawki podanej dożylnie jest wydalane w postaci niezmienionej z moczem przez okres 3 dni. Azytromycyna jest głównie wydalana z żółcią w postaci niezmienionej oraz w postaci metabolitów. W żółci zidentyfikowano dziesięć metabolitów azytromycyny, powstałych w procesie N- i 0-demetylacj i, hydroksylacj i pierścieni deoksyaminowych i aglikonowych oraz połączenia z koniugatem kladynozy. Porównanie wyników metodą chromatografii cieczowej oraz testów mikrobiologicznych wskazują na to, że metabolity nie odgrywają roli w aktywności mikrobiologicznej azytromycyny. W badaniach prowadzonych na zwierzętach stwierdzono, że aztromycyna gromadzi się w fagocytach i jest uwalniana w procesie aktywnej fagocytozy. W badaniach u zwierząt stężenia azytromycyny w ogniskach zapalnych były duże.
Farmakokinetyka w szczególnych grupach pacjentów
Niewydolność nerek Po podaniu azytromycyny w jednorazowej dawce doustnej l g, wartości C max
0- 120
odpowiednio o 5, l% oraz 4,2% u pacjentów z lekkim do umiarkowanego zaburzeniem czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego >40 ml/min) w porównaniu z grupą pacjentów z prawidłową czynnością nerek (współczynnik przesączania >90 ml/min). U pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek, średnie wartości C max
0- 120
odpowiednio o 61% i 35% w porównaniu z wartościami prawidłowymi.
Niewydolność wątroby Brak danych dotyczących istotnych zmian parametrów fannakokinetycznych azytromycyny w surowicy u pacjentów z lekkim do umiarkowanego zaburzeniem czynności wątroby, w porównaniu z grupą pacjentów z prawidłową czynnością wątroby. U tych pacjentów wydalanie azytromycyny z moczem wydaje się być większe prawdopodobnie w celu kompensacji zmniejszonego klirensu wątrobowego.
Pacjenci w podeszłym wieku Farmakokinetyka azytromycyny u pacjentów w podeszłym wieku jest zbliżona do opisywanej u młodych dorosłych, jednakże u kobiet w podeszłym wieku, u których maksymalne stężenia były większe o 30-50%, nie dochodziło do kumulacji leku. Wśród ochotników w podeszłym wieku (>65 lat) wyższe wartości AUC (29%) były obserwowane po 5 dniowej kuracji niż u młodych ochotników (<40lat). Jednakże te fakty nie są uważane za klinicznie znaczące. Nie zaleca się redukcji dawek.
Niemowlęta, dzieci młodsze i starsze oraz młodzież Fannakokinetykę azytromycyny badano u dzieci w wieku od 4 miesięcy do 15 lat, którym podawano lek w postaci kapsułek, granulatu lub zawiesiny. Azytromycynę podawano w dawce 10 mg/kg mc. w pierwszym dniu badania, następnie w dawce 5 mg/kg me. od 2. do 5. dnia badania. Stężenia maksymalne, 224 μg/1 u dzieci w wieku od 7,5 miesiąca do 5 lat oraz 383 ug/lu dzieci w wieku od 6 do 15 lat, były nieznacznie mniejsze niż stężenia u osób dorosłych. Wartość T 1/2 , (36 godzin) u starszych dzieci mieściła się w zakresie wartości występujących u dorosłych.
W badaniach na zwierzętach , w których azytromycynę podawano w dawkach 40-krotnie przekraczających kliniczne dawki terapeutyczne, stwierdzono, iż powodowala ona przemijającą fosfolipidozę , w zasadzie bez zauważalnych w następstwie objawów toksyczności. Nie stwierdzono objawów toksyczności u pacjentów, u których azytromycyna jest stosowana zgodnie z zaleceniami.
Działanie rakotwórcze Nie przeprowadzono długoterminowych badań u zwierząt w celu oceny działania rakotwórczego,szczególnie że produkt leczniczy jest wskazany do stosowania jedynie w leczeniu krótkotrwałym.
Działanie mutagenne Nie wykazano mutagennego działania azytromycyny w standardowych badaniach mutacji genowych i chromosomowych w warunkach in vivo oraz in vitro.
Działanie teratogenne W badaniach embriotoksyczności u myszy i szczurów nie stwierdzono działania teratogennego. U szczurów, którym podano azytromycynę w dawce l 00 do 200 mg/kg mc. na dobę, stwierdzano niewielkie opóźnienie kostnienia u płodów oraz przybieranie masy ciała u matek. W badaniach na szczurach, dotyczących okresu okołoporodowego i pourodzeniowego, obserwowano opóźnieniekostnienia po podaniu azytromycyny w dawce 50 mg/kg mc. na dobę.
Celuloza mikrokrystaliczna Skrobia żelowana ziemniaczana Sodu laurylosiarczan Hypromeloza 4.0-6.0 mPa·s. Kroskarmeloza sodowa Krzemionka koloidalna bezwodna Magnezu stearynian
Otoczka tabletki: Opadry White Y- 1 -7000[3] o składzie: Hypromeloza 4.0-6.0 mPa·s. Tytanu dwutlenek (E171) Makrogol 400
Nie dotyczy.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.
Blister PVC/PVDC/Aluminium zawierajacy 3 tabletki powlekane.
Wielkość opakowania:
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
Artespharm Sp. z o.o. Solec 81 B, lok. A-51, 00-382 Warszawa, Polska
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu:
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
ABIAZYT, 500 mg, tabletki powlekane
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda tabletka powlekana zawiera 524,1 mg azytromycyny dwuwodnej, co odpowiada 500 mg azytromycyny (Azithromycinum).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabetki powlekane, białe lub białawe, kształtu kapsułki, oznaczone „S5” na jednej stronie oraz z linią dzielącą na drugiej stronie o długości około17 mm, szerokości około 8,5 mm i wysokości około 6,4 mm. Tabletkę można podzielić na równe dawki.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Azytromycyna jest wskazana do leczenia następujących zakażeń wywołanych przez drobnoustoje wrażliwe na azytromycynę - ostre zapalenie zatok; - ostre zapalenie ucha środkowego; - paciorkowcowe zakażenie gardła, zakażenie migdałków w przypadkach kiedy terapia lekami pierwszego rzutu z grupy beta-laktamów jest niemożliwa i paciorkowiec ropny jest wrażliwy na leczenie azytromycyną; - w stanach zaostrzenia przewlekłego zapalenia oskrzeli o podłożu bakteryjnym; - lekkie do umiarkowanie ciężkiego zapalenie płuc, - zakażenia skóry i tkanek miękkich łagodne do umiarkowanych - niepowikłane zakażenia wywołane przez Chlamydia trachomatis Należy wziąć pod uwagę oficjalne zalecenia dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie Azytromycyna powinna być podawana w jednorazowej dawce dobowej, wedug opisanych niżej zaleceń:
Dzieci i młodzież omasie ciała powyżej 45kg, oraz dorośli pacjenci
Infekcje górnych i dolnych dróg oddechowych, ostre zapalenia ucha oraz infekcje skóry i tkanek miękkich: Dawka łączna 1500 mg podana przez 3 dni w jednorazowej dawce dziennej po 500 mg. Alternatywnie dawka łączna 1500 mg może być podana przez 5 dni, w dawce jednorazowej 500 mg w pierwszym dniu oraz w jednorazowej dawce dobowej 250 mg od drugiego do piątego dnia terapii.
Niepowikłane zakażenia wywołane przez Chlamydia trachomatis: W terapii niepowikłanych zakażeń wywołanych przez Chlamydia trachomatis dawka 1000 mg podana jednorazowo.
Dzieci i młodzież o masie ciała poniżej 45kg Produktu leczniczego Abiazyt nie należy stosować u pacjentów pediatrycznych o masie ciała poniżej Zaleca się stosowanie innej postaci farmaceutycznej zawierajacej azytromycynę np. w postaci zawiesiny;
Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku: U pacjentów w podeszłym wieku stosuje się tę samą dawkę jak u pozostałych dorosłych pacjentów. Ponieważ u pacjentów w podeszłym wieku ryzyko arytmii jest zwiększone, zaleca się szczególną ostrożność ze względu na możliwość wystąpienia zaburzenia rytmu serca oraz częstoskurczu typu torsade de pointes (patrz punkt 4.4).
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek: U pacjentów z zaburzeniem czynności nerek w stopniu lekkim do umiarkowanego (klirens kreatyniny >40 ml/min) modyfikacja dawki nie jest konieczna (patrz sekcja 4.4.) Brak danych dotyczących stosowania produktu leczniczego u pacjentów z klirensem kreatyniny <40 ml/min, dlatego w takich przypadkach zaleca się zachowanie ostrożności.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby: U pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby w stopniu lekkim do umiarkowanego, nie jest konieczna modyfikacja dawkowania Jednak z uwagi na fakt, iż azytromycyna jest metabolizowana w wątrobie i wydalana z żółcią, produktu leczniczego nie należy stosować u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Nie przeprowadzono badań dotyczących stosowania azytromycyny u tych pacjentów (patrz sekcja 4.4.).
Sposób podawania: Azytromycynę należy podawać doustnie, raz na dobę. Abiazyt w postaci tabletek powlekanych 500 mg można podawać niezależnie od posiłków. Tabletki można podzielić na równe dawki.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną, inne antybiotyki z grupy makrolidów i ketolidów lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Ciężkie reakcje alergiczne Rzadko opisywano wystąpienie ciężkich reakcji alergicznych, takich jak obrzęk naczynioruchowy i reakcje anafilaktyczne (w sporadycznych przypadkach zakończonych zgonem). Niektóre z nich występowały w postaci nawracających objawów - konieczne było odpowiednie leczenie i dłuższa obserwacja pacjenta.
Nadwrażliwość Podobnie jak w przypadku erytromycyny i innych makrolidów, notowano występowanie rzadkich ciężkich reakcji alergicznych, w tym obrzęku naczynioruchowego i anafilaksji (rzadko zakończonych zgonem), reakcji skórnych, w tym ostrej uogólnionej osutki krostkowej (ang. AGEP), zespołu Stevensa-Johnsona (ang. SJS), toksycznego martwiczego oddzielania się naskórka (ang. TEN) (rzadko prowadzących do zgonu) i wysypki polekowej z eozynofilią i objawami ogólnymi (ang. DRESS). W przebiegu niektórych z tych reakcji na lek występowały nawroty objawów i konieczny był dłuższy okres obserwacji i leczenia. Jeśli wystąpi reakcja alergiczna, należy odstawić lek i wdrożyć odpowiednie leczenie. Lekarz powinien mieć świadomość, że po przerwaniu leczenia objawowego może dojść do nawrotu objawów alergicznych.
Zapalenie gardła i migdałków podniebiennych Azytromycyna nie jest lekiem pierwszego wyboru w leczeniu zapalenia gardła i zapalenia migdałków, spowodowanych przez Streptococcus pyogenes. W leczeniu tych zakażeń oraz w zapobieganiu ostrej gorączki reumatycznej należy, jako leczenie pierwszego wyboru, stosować penicyliny.
Zapalenie zatok Azytromycyna nie jest lekiem pierwszego wyboru w leczeniu zapalenia zatok.
Zapalenie ucha środkowego Azytromycyna nie jest lekiem pierwszego wyboru w leczeniu zapalenia ucha środkowego.
Oporność krzyżowa W związku z występującą opornością krzyżową w grupie antybiotyków makrolidowych, w przypadku stwierdzonej oporności na erytromycynę, należy rozważyć przeprowadzenie testu wrażliwości na azytromycynę oraz inne antybiotyki (patrz sekcja 5.1).
Wydłużenie repolaryzacji serca i odstępu QT Podczas leczenia innymi antybiotykami makrolidowymi obserwowano wydłużenie sercowej repolaryzacji i odstępu QT, wiążące się z ryzykiem wystąpienia zaburzeń rytmu i częstoskurczu komorowego typu torsades de pointes (patrz pkt 4.8). Nie można wykluczyć podobnego działania azytromycyny u pacjentów, u których ryzyko przedłużenia sercowej repolaryzacji jest zwiększone. Dlatego należy zachować ostrożność stosując azytromycynę u pacjentów: - z wrodzonym lub potwierdzonym nabytym wydłużeniem odstępu QT; - przyjmujących inne produkty, które wydłużają odstęp QT, np. leki przeciwarytmiczne należące do klasy I A (chinidyna, prokainamid) i III (dofetylid, amiodaron, sotalol); cyzapryd i terfenadyna; leki przeciwpsychotyczne, takie jak pimozyd; leki przeciwdepresyjne, takie jak cytalopram; fluorochinolony, takie jak moksyfloksacyna i lewofloksacyna; - z zaburzeniami elektrolitowymi, zwłaszcza hipokaliemią i hipomagnezemią; - z istotną klinicznie bradykardią, zaburzeniami rytmu serca lub ciężką niewydolnością krążenia.
Zakażenia Clostridium difficile Po zastosowaniu niemal każdej substancji przeciwbakteryjnej, w tym azytromycyny, zgłaszano występowanie biegunki związanej z zakażeniem Clostridium difficile (ang. CDAD), o różnym nasileniu, od łagodnej biegunki po zapalenie okrężnicy zakończone zgonem. Stosowanie leków przeciwbakteryjnych zmienia prawidłową florę bakteryjną okrężnicy, co może prowadzić do nadmiernego rozwoju Clostridum difficile. Clostridum difficile wytwarza toksyny A i B, które przyczyniają się do rozwoju biegunki związanej z CDAD. Szczepy Clostridium difficile wytwarzające hipertoksyny wywołują zwiększenie zachorowalności i śmiertelności, ponieważ zakażenia te mogą być oporne na leczenie antybiotykami i mogą powodować konieczność usunięcia okrężnicy (kolektomia). Dlatego należy zawsze uwzględnić możliwość zakażenia Clostridum difficile u pacjentów, u których biegunka wystąpiła w trakcie lub po antybiotykoterapii. Należy wówczas bardzo dokładnie zebrać wywiad, gdyż w przebiegu CDAD notowano przypadki biegunki występującej ponad dwa miesiące po podaniu leków przeciwbakteryjnych.
Nadkażenia Podczas terapii należy zwrócić uwagę na możliwość nadkażenia innymi niewrażliwymi drobnoustrojami, w tym grzybami.
Zaburzenia czynności nerek Nie ma konieczności dostosowania dawki u pacjentów z lekką do umiarkowanej niewydolnością nerek (GFR >40 ml/min). U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (GFR < 10 ml/min ekspozycja organizmu na azytromycynę jest zwiększona (patrz punkt 5.2).
Zaburzenia czynności wątroby Ponieważ azytromycyna jest metabolizowana w wątrobie i wydalana z żółcią, dlatego produkt leczniczy należy stosować z ostrożnością u pacjentów z chorobami wątroby. Stwierdzono przypadki ostrej niewydolności wątroby zagrażającej życiu po zastosowaniu azytromycyny (zobacz sekcja 4.8). Azytromycynę należy ostrożnie stosować u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub otrzymujących jednocześnie leki mogące działać hepatotoksycznie. W przypadku wystąpienia objawów zaburzeń czynności wątroby, takich jak szybko postępujące osłabienie związane z żółtaczką, ciemne zabarwienie moczu, skłonność do krwawień lub encefalopatia wątrobowa należy niezwłocznie zdiagnozować czynność wątroby.
W przypadku wystąpienia zaburzeń czynności wątroby należy przerwać podawanie azytromycyny. Jeśli jest konieczne podawanie azytromycyny, należy monitorować czynność wątroby.
Alkaloidy sporyszu i azytromycyna Azytromycyny nie należy stosować razem z pochodnymi sporyszu z uwagi na możli wość zatrucia alkaloidami sporyszu (ergotyzm). Jak dotąd nie ma danych potwierdzających występowanie tego typu reakcji po jednoczesnym podaniu z azytromycyną. Jednak z uwagi na teoretycznie możliwe zatrucie sporyszem, nie należy stosować tych leków jednocześnie. (patrz sekcja 4.5)
Miastenia Zaostrzenie objawów miastenii oraz występowanie zespołu miastenicznego obserwowano u pacjentów podczas terapii azytromycyną.
Choroby przenoszone drogą płciową W przypadku chorób przenoszonych drogą płciową należy upewnić się, że nie ma jednocześnie zakażenia drobnoustrojami T. pallidum.
Zaburzenia neurologiczne i psychiczne Należy zachować ostrożność podczas stosowania azytromycyny u pacjentów z zaburzeniami neurologicznymi lub chorobami psychicznymi.
Zakażone rany oparzeniowe Azytromycyna nie jest wskazana do leczenia zakażonych ran pooparzeniowych.
Leczenie ciężkich zakażeń Azytromycyna nie jest właściwa w leczeniu ciężkich zakażeń, gdzie konieczne jest duże stężenie antybiotyku, osiągane w krótkim czasie.
Brak doświadczeń dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności długotrwałego stosowania azytromycyny w wyżej wymienionych wskazaniach. W przypadku szybko nawracających zakażeń, należy rozważyć terapię innym antybiotykiem.
Produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Interakcje wpływające na właściwości lecznicze azytromycyny
Flukonazol Równoczesne podanie pojedyńczej dawki 1200mg azytromycny nie wpłynęło znacząco na parametry farmakokinetyczne pojedyńczej dawki 800mg flukonazolu. Wchłonięta dawka oraz czas połowicznego rozpadu azytromycny nie zmieniły się znacząco po podaniu flukonazolu. O 18% obniżył się C max azytromycyny – zmiana ta jest nieistotna klinicznie.
Nelfinawir Badania na 12 zdrowych ochotnikach otzrymujacych równocześnie azytromycynę w dawce 1200mg oraz nelfinavir w stanie wysycenia (750 mg trzy razy dziennie) wykazały 100% wzrost wchłaniania i biodostępności azytromycyny. Nie obserwowano istotnych klinicznie działań niepożądanych i nie jest konieczna modyfikacja dawki. Zaleca się szczegóną uwagę przy podawaniu azytromycyny pacjentom leczonym nelfinavirem.
Interakcje wpływające na właściwości lecznicze innych leków
Pochodne sporyszu Teoretycznie, jednoczesne stosowanie sporyszu i azytromycyny może powodować objawy zatrucia sporyszem. W związku z powyższym nie zaleca się jednoczesnego stosowania (patrz sekcja 4.4).
Midazolam U zdrowych ochotników jednoczesne podawanie azytromycyny w dawce 500 mg/dobę przez 3 dni nie wywarło istotnego wpływu na parametry farmakokinetyczne i farmakodynamiczne midazolamu podawanego w pojedynczej dawce 15 mg.
Triazolam W badaniu z udziałem 14 zdrowych ochotników jednoczesne podawanie azytromycyny w dawce istotnego wpływu na którykolwiek z parametrów farmakokinetycznych triazolamu, w porównaniu do triazolamu podawanego z placebo.
Cyzapryd Cyzapryd jest metabolizowany w wątrobie przez enzym CYP3A4. Ponieważ makroiidy hamują ten enzym, jednoczesne stosowanie cyzaprydu może powodować wydłużenie odstępu QT, komorowe zaburzenia rytmu i torsade de pointes.
Doustne leki przeciwzakrzepowe z grupy kumaryny W badaniach interakcji w fazie farmakodynamicznej na zdrowych ochotnikach, azytromycyna nie wzmagała działania przeciwzakrzepowego warfaryny po podaniu pojedynczym dawki 15mg. W doniesieniach post-marketingowych opisywano zwiększoną skłonność do krwawień, jeśli azytromycyna była stosowana jednocześnie z warfaryną lub doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi z grupy kumaryny, jednakże nie wykazano zależności przyczynowej. Należy pamiętać o konieczności częstszej kontroli czasu protrombinowego u pacjentów stosujących antykoagulanty doustne kiedy zalecone jest podanie azytromycyny.
Cyklosporyna Niektóre makrolidy wpływają na metabolizm cyklosporyny. W badaniach farmakokinetycznych na zdrowych ochotnikach, którzy otrzymywali 500mg/dobę doustnie azytromycyny przez 3 dni, następnie jednorazowo 10mg/kg doustnie cyklosporyny, wykazano że C max
0-5
jednoczesnego podawania obu preparatów. Jeżeli jest to konieczne, należy monitorować poziom cyklosporyny w organizmie i odpowiednio dopasować dawkowanie.
Digoksyna Opisywano, że u niektórych pacjentów pewne antybiotyki makrolidowe zaburzają metabolizm digoksyny w jelitach. W związku z powyższym, u pacjentów leczonych jednocześnie azytromycyną i digoksyną należy brać pod uwagę możliwość zwiększenia stężenia digoksyny.
Teofilina Nie ma dowodów na występowanie klinicznie istotnych interakcji farmakokinetycznych podczas jednoczesnego podawania azytromycyny i teofiliny zdrowym ochotnikom.
Zydowudyna Podanie jednorazowej dawki azytromycyny wynoszącej l 000 mg oraz podawanie dawek wielokrotnych, wynoszących 1200 mg lub 600 mg, miało niewielki wpływ na farmakokinetykę zydowudyny lub jej glukuronidowego metabolitu w osoczu lub na wydzielanie nerkowe. Jednakże podawanie azytromycyny powodowało zwiększenie stężenia fosforylowanej zydowudyny, klinicznie czynnego metabolitu, w komórkach jednojądrzastych krwi obwodowej. Znaczenie kliniczne tego zjawiska nie jest jasne, niemniej jednak może być korzystne dla pacjentów.
Pozostałe
Leki zobojętniające W badaniach farmakokinetycznych, podczas jednoczesnego stosowania leków zobojętniających i azytromycyny, nie zaobserwowano wpływu na całkowitą biodostępność azytromycyny, chociaż maksymalne stężenie w surowicy było zmniejszone o 30%. Azytromycynę należy stosować co najmniej l godzinę przed przyjęciem leków zobojętniających lub 2 godziny po ich zastosowaniu.
Karbamazepina W badaniach interakcji farmakokinetycznych u zdrowych ochotników nie stwierdzono istotnego wpływu azytromycyny na stężenie w surowicy krwi karbamazepiny lub jej aktywnego metabolitu.
Cetyryzyna Równoczesne podanie azytromycyny i cetyryzyny w stanie wysycenia u zdrowych ochotników przez
Cymetydyna Cymetydyna podana 2 godziny przed azytromycyną nie miała wpływu na jej farmakokinetykę.
System cytochromu P450 Azytromycyna nie wchodzi w istotne interakcje z układem wątrobowego cytochromu P450. Uważa się, że nie wchodzi ona w interakcje farmakokinetyczne, obserwowane dla erytromycyny i innych antybiotyków makrolidowych. W przypadku azytromycyny nie występuje indukcja ani inaktywacja wątrobowego cytochromu P450 poprzez kompleks metabolit-cytochrom.
Dydanozyna Dobowa dawka 1200 mg azytromycyny podawana jednocześnie z dydanozyną 6 ochotnikom, w porównaniu z placebo nie wywierała wpływu na farmakokinetykę dydanozyny.
Metylprednizon W badaniach farmakokinetycznych na zdrowych ochotnikach azytromycyna nie wpłynęła statystycznie znacząco na farmakokinetykę metyloprednisonu.
Inhibitory proteazy Równoczesne podanie pojedynczej dawki 1200 mg azytromycyny nie wywołało znaczącego statystycznie efektu na farmakokinetykę indinawiru podawanego w dawce 800mg dobę przez 5 dni.
Ryfabutyna Jednoczesne stosowanie azytromycyny i ryfabutyny nie wpływa na stężenie obu substancji czynnych w surowicy. U pacjentów otrzymujących azytromycynę i ryfabutynę zaobserwowano neutropenię. Chociaż neutropenia jest powiązana z podaniem ryfabutyny, nie udowodniono przyczynowego związku z jednoczesnym leczeniem azytromycyną (patrz sekcja 4.8)
Terfenadyna W badaniach farmakokinetycznych nie uzyskano dowodów na występowanie interakcji pomiędzy azytromycyną a terfenadyną. Notowano rzadkie przypadki, w których możliwość takich interakcji nie mogła być całkowicie wykluczona. Jednakże nie były one dowodem na wystąpienie interakcji. Jak wszystkie pozostałe makrolidy, również azytromycynę należy stosować z terfenadyną z zachowaniem ostrożności.
Trimetoprim/sulfametoksazol Równoczesne podanie trimetoprimu/sulfametoksazolu (160 mg/800 mg) przez 7 dni z azytromycyną (1200 mg w 7 dniu) nie miało wpływu na stężenie maksymalne, wchłanianie czy wydalanie nerkowe, zarówno trimetoprimu jak i sulfametoksazolu. Stężenia azytromycyny w osoczu były na poziomie podobnym do obserwowanych w innych badaniach.
Atorwastatyna Jednoczesne podawanie atorwastatyny (w dawce 10 mg na dobę) i azytromycyny (w dawce 500 mg na dobę) nie prowadziło do zmian stężenia atorwastatyny w osoczu (na podstawie testu hamowania reduktazy HMG-CoA). Niemniej jednak po wprowadzeniu do obrotu odnotowano przypadki rabdomiolizy u pacjentów przyjmujących jednocześnie azytromycynę i statyny.
Efawirenz Jednoczesne podawanie azytromycyny w pojedynczej dawce 600 mg i efawirenzu w dawce 400 mg na dobę przez 7 dni nie spowodowało istotnych klinicznie interakcji farmakokinetycznych.
Syldenafil U zdrowych ochotników płci męskiej nie stwierdzono wpływu aztromycyny (stosowanej w dawce max
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Brak wystarczających i dobrze kontrolowanych badań u kobiet w ciąży. Podczas badań nad rozrodem u zwierząt wykazano, że azytromycyna przenika przez łożysko. Nie obserwowano właściwości teratogennych podczas badań nad reprodukcją u szczurów (patrz dalej w punkcie 5.3). Bezpieczeństwo stosowania tej substancji czynnej, azytromycyny, podczas ciąży nie zostało potwierdzone. W związku z powyższym, azytromycynę można stosować w ciąży tylko w sytuacjach gdy korzyści przewyższają ryzyko.
Azytromycyna przenika do mleka matek karmiących. Ponieważ me wiadomo, czy azytromycyna może wywierać działania niepożądane na niemowlę karmione piersią, należy przerwać karmienie piersią na czas stosowania azytromycyny. Poza innymi biegunka, nadkażenia grzybicze błon śluzowych jak i reakcje uczuleniowe mogą wystąpić u karmionych dzieci. Zleca się przerwanie karmienia na czas terapii azytromycyną i przez 2 dni po zakończeniu przyjmowania leku. Następnie można powrócić do karmienia piersią.
Płodność W badaniach płodności na szczurach zaobserwowano zmniejszony wskaźnik poczęć po podaniu azytromycyny. Znaczenie wyników tych badań dla ludzi nie jest znane.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Azytromycyna nie ma wpływu lub ma nieistotny statystycznie na zdolność prowadzenia pojazdów i pracy z urzadzeniami mechanicznymi. Należy jednak brać pod uwagę możliwość wystąpienia takich działań niepożądanych jak zawroty głowy i drgawki.
4.8 Działania niepożądane
Poniżej pr zedstawiono działania niepożądane odnotowane podczas badań kliniczny ch i po wpr owadzeniu produktu leczni czego do obrot u, uporządkowane w edług klasyfikacji układów i narządów oraz częstości w ystępowania. Działania niepożądane po wpr owadzeniu produktu do obrot u podano kursywą.
Częstoś ć w ystępowania działań niepoż ądanych została ustalona w następujący sposób: bardz o często (≥ 1/10), często (≥1/ 100 do <1/10), niezby t c zęsto (≥1/ 1000 do <1/100), r zadko (≥1/ 10 000 do <1/1000), bardz o rzadko (<1/10 000), częstoś ć nieznana ( ni e m oże b yć o kreślona na podstawie dostępnych danych). W obrębie k ażdej grupy o określonej częstości w ystępowania, objawy niepoż ądane są w ymienione zgodnie ze zmni ejszającą się c iężkością.
Zakażenia i z ar ażenia pasożytni cze Niezby t c zęsto: dr ożdżyca, zakażenie pochwy, z apalenie płuc, zakażenie g rzybi cze,
Częstość nieznana: rzekomobłoniaste z apalenie j elita grubego (patrz punkt 4.4)
Zaburzenia krwi i układu chłonnego Niezby t c zęsto: leukopenia, neutropenia, eozynofilia Częstość nieznana: małopłytkowoś ć, niedokrwistość hemolityczna
Zaburzenia układu immunologicznego Niezby t c zęsto: obrzęk naczyni or uchowy, nadwrażliwoś ć Częstość nieznana: reakcja anafilaktyczna ( patrz punkt 4.4)
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Niezby t c zęsto: jadłowstręt
Zaburzenia psychiczne Niezby t c zęsto: nerwowoś ć, bezsennoś ć Rzadko: pobudzenie Częstość nieznana: agresja, lęk, majaczenie, omamy
Zaburzenia układu nerwowego Często: ból głowy Niezby t c zęsto: zawrot y głowy, s ennoś ć, zaburzenia s maku, parestezje Częstość nieznana: omdl enie, drgawki, z aburzenia c zucia ( ni edoczulica), nadmierna aktywność
Zaburzenia oka Niezbyt c zęsto: zaburzenia w idz enia
Zaburzenia ucha i bł ędnika Niezby t c zęsto: zaburzenia ucha, zawrot y głowy pochodzenia bł ędnikowego Częstość nieznana: zaburzenia słuchu w t ym głuchota i (l ub) s zumy us zne
Zaburzenia serca Niezby t c zęsto: kołatanie serca Częstość nieznana: torsade de point es i zaburzenia rytmu serca (patrz punkt 4.4), w t ym
Zaburzenia naczyniowe Niezby t c zęsto: uderzenia g orąca Częstość nieznana: ni edociśnienie tętni cze
Zaburzenia układu oddechowego, klat ki piersiowej i śródpiersia Niezby t c zęsto: dusznoś ć, krwawienie z nosa
Zaburzenia żoł ądka i j elit Bardz o często: bi egunka Często: wymiot y, ból brzucha, nudności Niezby t c zęsto: zaparcia, wzdęcia, niestr awnoś ć, zapalenie błony śluz owej żoł ądka,
Częstość nieznana: zapalenie t rzustki, przebarwienie języka
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Rzadko: zaburzenia c zynności wątroby, żółtaczka cholestatyczna Częstość nieznana: ni ewydolność wątroby (rzadko prowadząca do zgonu) (patrz punkt 4.4),
Zaburzenia skóry i t kanki podskórnej Niezby t c zęsto: wysypka, świąd, pokrzywka, zapalenie s kór y, s uchoś ć s kór y,
Rzadko: nadwrażliwoś ć na światło,
Częstość nieznana: zespół S tevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, rumień wielopostaciowy, polekowa wysypka z eozynofilią i objawami ogólnymi (ang. Drug reaction with eosinophilia and systemic symptoms, DRESS)
Zaburzenia mięśni owo- szkieletowe i t kanki ł ącznej Niezby t c zęsto: choroba z wyrodnieniowa st awów, ból m ięśni , ból pleców, ból k arku Częstość nieznana: ból st awów
Zaburzenia nerek i dróg moczowych Niezby t c zęsto: zaburzenia oddawania m oczu (dyzuria), ból nerek Częstość nieznana: ostra niewydolność nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Niezby t c zęsto: krwot ok m aciczny, z aburzen ia jąder
Zaburzenia ogólne i st any w m iejscu podania Niezby t c zęsto: obrzęk, osłabienie ( astenia), złe s amopoczucie ( apatia), uczucie
Badania diagnostyczne Często: zmni ejszenie liczby limfocytów, z większenie liczby g ranulocytów
Niezby t c zęsto: zwiększenie a ktywności a minotransferazy asparagini anowej, z większenie
stężenia w odorowęglanów we k rwi, nieprawidłowe
Uraz y, zatrucia i powikłania po zabiegach Niezby t c zęsto: powikłania po zabiegach
Działania niepożądane prawdopodobnie l ub przypuszczal nie związ ane z e st os owaniem az yt romycyny w leczeniu zakażeń kompleksem Mycobacterium avium lub zapobieganiu im, na podstawie badań klinicznych i obserwacji po wprowadzeniu do obrotu.
Te działania niepoż ądane r óżnią s ię r odzajem lub częstością w ystępowania od zgłaszanych podczas stosowania a zytromycyny w postaciach o natychmiastowym lub o przedłużonym uwalni aniu.
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Często: jadłowstręt
Zaburzenia układu nerwowego Często: zawrot y głowy, bóle głowy, parestezje, zaburzenia smaku Niezby t c zęsto: zaburzenia c zucia ( ni edoczulica)
Zaburzenia oka Często: zaburzenia w idz enia
Zaburzenia ucha i bł ędnika Często: głuchota Niezby t c zęsto: zaburzenia słuchu, szumy uszne
Zaburzenia serca Niezby t c zęsto: kołatanie serca
Zaburzenia żoł ądka i j elit Bardz o często: bi egunka, ból brzucha, nudności, wzdęcia, uczucie dyskomfortu w j amie
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Niezby t c zęsto: zapalenie wątroby
Zaburzenia skóry i t kanki podskórnej Często: wysypka, świąd Niezby t c zęsto: zespół S tevensa-Johnsona, nadwrażliwoś ć na światło
Zaburzenia mięśni owo- szkieletowe i t kanki ł ącznej Często: ból st awów
Zaburzenia ogólne i st any w m iejscu podania Często: uczucie z męczenia Niezby t c zęsto: osłabienie (astenia), złe s amopoczucie
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49-21-301, fax: +48 22 49-21-309, e-mail: [email protected]. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Objawy: Działania niepożądane , które występowały po przyjęciu produktu w dawkach większych niż zalecane, były podobne do tych, które opisywano po podaniu zwykle stosowanych dawek. Charakterystyczne objawy po przedawkowaniu antybiotyków makrolidowych to: przemijająca utrata słuchu, silne nudności, wymioty i biegunka. Działanie: W przypadku przedawkowania zaleca się podanie węgla leczniczego oraz zastosowanie leczenia objawowego, a jeżeli konieczne, leczenie podtrzymujące czynności życiowe.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwbakteryjne do stosowania ogólnego, makrolidy, kod ATC: J01FA10
Mechanizm działania Azytromycyna jest antybiotykiem makrolidowym, należącym do grupy azalidów. Cząsteczka jest utworzona przez włączenie atomu azotu do pierścienia laktonowego erytromycyny A. Mechanizm działania azytromycyny polega na zahamowaniu syntezy białka bakteryjnego, przez wiązanie z podjednostką 50S rybosomu i w ten sposób zahamowanie translokacji łańcucha peptydowego.
Zależność PK/PD: Dla azytromycyny zależność AUC/MIC jest opisana głównym parametrem PK/PD skorelowanym najlepiej z jej skutecznością działania.
Mechanizm powstawania oporności Oporność gram-dodatnich mikroorganizmów na makrolidy zwykle polega na modulacji przeciwbakteryjnego miejsca wiązania. Typ MLS B
występujący w gatunkach rodzaju Staphylococcus lub indukowany poprzez kontakt z makrolidami w gatunkach Staphylococcus i Streptococcus, jest zależny przez złożony gen (rodziny erm) kodujący punkt uchwytu metylaz na peptydowym końcu transferazy 23S rybosomalnego RNA. Metylacja blokuje wiązanie antybiotyku do rybosomu i powoduje narastanie krzyżowej oporności na makrolidy (wszystkie, gdy konstytutywna), linkosamidy oraz streptograminy B, ale nie streptograminy A. Rzadziej mechanizm oporności polega na degradacji antybiotyku poprzez blokadę enzymów, takich jak esterazy oraz nasileniem reakcji wydalenia antybiotyku poza komórkę drobnoustroju.
Mikroorganizmy gram-ujemne mogą wykazywać naturalną oporność na makrolidy ze względu na niezdolność makrolidów do penetracji błony komórkowej. Makrolidy wykazujące większą zdolność penetracyjną mogą wykazywać działanie przeciwko gram-ujemnym mikroorganizmom. Mikroorganizmy gram-ujemne mogą również wytwarzać metylazy rybosomalne lub enzymy inaktywujące antybiotyki makrolidowe.
Wartości graniczne Wartości graniczne MIC typowych patogenów bakteryjnych na azytromycynę zgodnie z Europejskim Komitetem ds. Oznaczania Lekowrażliwości (ang. The European Committee on Antimicrobial Susceptibility Testing - EUCAST wartości graniczne v 6.0, 2016-01-01):
Drobnoustroje Wrażliwy Oporny Enterobacteriacae Azithromycin jest stosowana w leczeniu zakażeń Salmonella typhi (MIC ≤16 mg/l izolat typu dzikiego) oraz Shigella spp. Staphylococcus spp. 1
Haemophilus influenzae 1, 2
Streptococcus pneumoniae i Streptococcus spp. grupy A, B, C i G 1
≤ 0,25 mg/l > 0,5 mg/l Pozostałe Streptococcus spp. Nie ustalone Nie ustalone Moraxella catarrhalis 1
Neisseria gonorrhoeae ≤ 0,25 mg/l > 0,5 mg/l Progi nie opisane gatunkiem Nie ustalone Nie ustalone Erytromycynę można stosować do oznaczenia wrażliwości na azytromycynę, klarytromycynę oraz roksytromycynę. Obserwuje się słabą zależność między wartościami MIC makrolidów, a efektem terapeutycznym w l eczeniu zakażeń wywoływanych przez H. influenzae. Dlatego też wartości graniczne makrolidów i podobnych antybiotyków ustalono na poziomie wartości klasyfikujących dzikie szczepy H. i nfluenzae do kategorii średniowrażliwy. Nie ustalone - brak dowodów naukowych na skuteczną terapię lekiem zakażeń wywołanych przez wskazane drobnoustroje.
Wrażliwość Przewaga oporności pewnych gatunków może różnić się zależnie od położenia geograficznego i czasu, dlatego, zwłaszcza podczas leczenia ciężkich zakażeń, należy opierać się na lokalnych informacjach. Niniejsza informacja zawiera tylko ogólne wytyczne dotyczące wrażliwości drobnoustrojów na azytromycynę.
Tabela: spektrum działania przeciwbakteryjnego:
Drobnoustroje zwykle wrażliwe Bakterie tlenowe Gram-dodatnie Staphylococcus aureus (wrażliwy na penicylinę) Streptococcus pneumoniae (wrażliwy na penicylinę) Streptococcus pyogenes (grupa A) Bakterie tlenowe Gram-ujemne Haemophilus influenzae
Haemophilus parainfluenzae Legionella pneumophila Moraxella catarrhalis Pasteurella multocida Neisseria gonorrhoeae Bakterie beztlenowe Cliostridium perfringens Fusobacterium spp. Prevotella spp. Porphyromonas spp. Inne drobnoustroje Chlamydophila pneumoniae Chlamydia trachomatis Legionella spp. Mycoplasma pneumoniae Borrelia burgdorferi Drobnoustroje, w przypadku których problemem może być nabyta oporność Bakterie tlenowe Gram-dodatnie Streptococcus pneumoniae średniowrażliwy i oporny na penicylinę Streptococcus agalactiae Drobnoustroje z naturalną opornością Bakterie tlenowe Gram dodatnie Enterococcus faecalis Staphylococcus spp MRSA, MRSE Bakterie tlenowe Gram-ujemne Escherichia coli. Klebsiella spp. Pseudomonas aeruginosa Bakterie beztlenowe Grupa Bacteroides fragilis
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie Po podaniu doustnym biodostępność azytromycyny wynosi około 37%. Maksymalne stężenie w osoczu jest osiągalne po 2-3 godzinach.
Dystrybucja Azytromycyna podawana doustnie rozmieszcza się w całym organizmie. Badania fannakokinetyczne wykazały znacząco wyższe stężenie azytromycyny w tkankach niż w osoczu (do 50-krotnie większego od maksymalnego stężenia obserwowanego w osoczu). Wskazuje to, że substancja jest w znacznym stopniu wiązana w tkankach Wiązania z białakmi krwi zależy od stężenia i zawiera się od 12 % przy 0.5mcg/ml do 52% przy 0,05mcg/ml. Objętość dystrybucji w stanie stacjonarnym wynosi około 31 l/kg.
Eliminacja Końcowy okres półtrwania w fazie eliminacji w osoczu następuje po 2 do 4-dniowym okresie półtrwania w tkankach. Około 12% dawki podanej dożylnie jest wydalane w postaci niezmienionej z moczem przez okres 3 dni. Azytromycyna jest głównie wydalana z żółcią w postaci niezmienionej oraz w postaci metabolitów. W żółci zidentyfikowano dziesięć metabolitów azytromycyny, powstałych w procesie N- i 0-demetylacj i, hydroksylacj i pierścieni deoksyaminowych i aglikonowych oraz połączenia z koniugatem kladynozy. Porównanie wyników metodą chromatografii cieczowej oraz testów mikrobiologicznych wskazują na to, że metabolity nie odgrywają roli w aktywności mikrobiologicznej azytromycyny. W badaniach prowadzonych na zwierzętach stwierdzono, że aztromycyna gromadzi się w fagocytach i jest uwalniana w procesie aktywnej fagocytozy. W badaniach u zwierząt stężenia azytromycyny w ogniskach zapalnych były duże.
Farmakokinetyka w szczególnych grupach pacjentów
Niewydolność nerek Po podaniu azytromycyny w jednorazowej dawce doustnej l g, wartości C max
0- 120
odpowiednio o 5, l% oraz 4,2% u pacjentów z lekkim do umiarkowanego zaburzeniem czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego >40 ml/min) w porównaniu z grupą pacjentów z prawidłową czynnością nerek (współczynnik przesączania >90 ml/min). U pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek, średnie wartości C max
0- 120
odpowiednio o 61% i 35% w porównaniu z wartościami prawidłowymi.
Niewydolność wątroby Brak danych dotyczących istotnych zmian parametrów fannakokinetycznych azytromycyny w surowicy u pacjentów z lekkim do umiarkowanego zaburzeniem czynności wątroby, w porównaniu z grupą pacjentów z prawidłową czynnością wątroby. U tych pacjentów wydalanie azytromycyny z moczem wydaje się być większe prawdopodobnie w celu kompensacji zmniejszonego klirensu wątrobowego.
Pacjenci w podeszłym wieku Farmakokinetyka azytromycyny u pacjentów w podeszłym wieku jest zbliżona do opisywanej u młodych dorosłych, jednakże u kobiet w podeszłym wieku, u których maksymalne stężenia były większe o 30-50%, nie dochodziło do kumulacji leku. Wśród ochotników w podeszłym wieku (>65 lat) wyższe wartości AUC (29%) były obserwowane po 5 dniowej kuracji niż u młodych ochotników (<40lat). Jednakże te fakty nie są uważane za klinicznie znaczące. Nie zaleca się redukcji dawek.
Niemowlęta, dzieci młodsze i starsze oraz młodzież Fannakokinetykę azytromycyny badano u dzieci w wieku od 4 miesięcy do 15 lat, którym podawano lek w postaci kapsułek, granulatu lub zawiesiny. Azytromycynę podawano w dawce 10 mg/kg mc. w pierwszym dniu badania, następnie w dawce 5 mg/kg me. od 2. do 5. dnia badania. Stężenia maksymalne, 224 μg/1 u dzieci w wieku od 7,5 miesiąca do 5 lat oraz 383 ug/lu dzieci w wieku od 6 do 15 lat, były nieznacznie mniejsze niż stężenia u osób dorosłych. Wartość T 1/2 , (36 godzin) u starszych dzieci mieściła się w zakresie wartości występujących u dorosłych.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
W badaniach na zwierzętach , w których azytromycynę podawano w dawkach 40-krotnie przekraczających kliniczne dawki terapeutyczne, stwierdzono, iż powodowala ona przemijającą fosfolipidozę , w zasadzie bez zauważalnych w następstwie objawów toksyczności. Nie stwierdzono objawów toksyczności u pacjentów, u których azytromycyna jest stosowana zgodnie z zaleceniami.
Działanie rakotwórcze Nie przeprowadzono długoterminowych badań u zwierząt w celu oceny działania rakotwórczego,szczególnie że produkt leczniczy jest wskazany do stosowania jedynie w leczeniu krótkotrwałym.
Działanie mutagenne Nie wykazano mutagennego działania azytromycyny w standardowych badaniach mutacji genowych i chromosomowych w warunkach in vivo oraz in vitro.
Działanie teratogenne W badaniach embriotoksyczności u myszy i szczurów nie stwierdzono działania teratogennego. U szczurów, którym podano azytromycynę w dawce l 00 do 200 mg/kg mc. na dobę, stwierdzano niewielkie opóźnienie kostnienia u płodów oraz przybieranie masy ciała u matek. W badaniach na szczurach, dotyczących okresu okołoporodowego i pourodzeniowego, obserwowano opóźnieniekostnienia po podaniu azytromycyny w dawce 50 mg/kg mc. na dobę.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Celuloza mikrokrystaliczna Skrobia żelowana ziemniaczana Sodu laurylosiarczan Hypromeloza 4.0-6.0 mPa·s. Kroskarmeloza sodowa Krzemionka koloidalna bezwodna Magnezu stearynian
Otoczka tabletki: Opadry White Y- 1 -7000[3] o składzie: Hypromeloza 4.0-6.0 mPa·s. Tytanu dwutlenek (E171) Makrogol 400
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Blister PVC/PVDC/Aluminium zawierajacy 3 tabletki powlekane.
Wielkość opakowania:
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTUArtespharm Sp. z o.o. Solec 81 B, lok. A-51, 00-382 Warszawa, Polska
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: