Diazepam Genoptim
Diazepamum
Tabletki 5 mg | Diazepamum 5 mg
Santa S.A., Rumunia
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Diazepam Genoptim, 2 mg, tabletki Diazepam Genoptim, 5 mg, tabletki
Diazepamum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zażyciem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
1. Co to jest lek Diazepam Genoptim i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed przyjęciem leku Diazepam Genoptim
3. Jak przyjmować lek Diazepam Genoptim
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Diazepam Genoptim
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Diazepam Genoptim i w jakim celu się go stosuje
Lek Diazepam Genoptim zawiera substancję czynną diazepam, która należy do grupy leków nazywanych benzodiazepinami.
Lek Diazepam Genoptim jest wskazany do stosowania w leczeniu następujących chorób: U dorosłych: - leczenie objawów zaburzeń lękowych. - leczenie objawów występujących po odstawieniu alkoholu.
U dorosłych i dzieci w wieku powyżej 6 lat: - skurczów mięśni lub bólu wywołanego stanem zapalnym mięśni i stawów, urazem, w tym skurczów wywołanych takimi chorobami, jak: porażenie mózgowe (grupa zaburzeń wpływająca na zdolność do poruszania się, utrzymania równowagi i prawidłowej postawy) oraz paraplegia (paraliż dolnej połowy ciała obejmujący obie nogi), a także atetoza (ciągłe, mimowolne, powolne i nietypowe ruchy palców i dłoni) oraz zespół uogólnionej sztywności.
Benzodiazepiny są wskazane tylko wtedy, gdy choroba ma ciężką postać, powoduje niesprawność lub jest dla chorego przyczyną skrajnego dyskomfortu.
2. Informacje ważne przed przyjęciem leku Diazepam Genoptim
Kiedy nie stosować leku Diazepam Genoptim - jeśli pacjent ma uczulenie na diazepam lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6); - jeśli pacjent ma miastenię powodującą osłabienie i szybkie męczenie się mięśni; - jeśli pacjent ma ostre zaburzenia oddechowe (wolne i/lub płytkie oddechy); - jeśli pacjent ma bezdech senny (zaburzenie snu charakteryzujące się nieprawidłowymi przerwami w oddychaniu w trakcie snu); - jeśli pacjent ma ciężkie zaburzenie czynności wątroby.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Diazepam Genoptim należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą. - jeśli pacjent ma choroby wątroby, serca lub nerek; - jeśli u pacjenta występuje alkoholizm lub uzależnienie od leków w wywiadzie; - jeśli u pacjenta występuje osłabienie mięśni; - jeśli u pacjenta występują zaburzenia oddychania; - jeśli u pacjenta występują zaburzenia psychiczne. Nie zaleca się rozpoczynania leczenia psychoz (chorób psychicznych) od stosowania benzodiazepin. Leków tych nie należy stosować w leczeniu depresji ani lęku związanego z depresją, ponieważ może dojść do nasilenia objawów; - jeśli pacjent ma padaczkę lub napady drgawkowe w wywiadzie.
Należy porozmawiać z lekarzem: - jeśli po kilku tygodniach pacjent zauważy, że tabletki nie działają tak samo dobrze, jak krótko po rozpoczęciu leczenia. Mogło dojść do rozwoju tolerancji na benzodiazepiny; - jeśli u pacjenta wystąpią działania niepożądane lub zmiany zachowania (patrz punkt 4).
Istnieje ryzyko uzależnienia się w trakcie stosowania tego leku.
Dzieci i młodzież Leku nie należy podawać dzieciom w wieku poniżej 6 lat, o ile nie odbywa się to na podstawie decyzji lekarza i w warunkach ścisłego nadzoru specjalisty (pediatry, neurologa, psychiatry, anestezjologa oraz specjalisty intensywnej terapii), który ustali dawkę. Dzieci są bardziej wrażliwe na wpływ benzodiazepin na ośrodkowy układ nerwowy. W tej grupie pacjentów nie w pełni wykształcony mechanizm przemian metabolicznych może uniemożliwić lub zahamować wytwarzanie nieaktywnych produktów przemiany materii.
Lek Diazepam Genoptim a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Niektóre leki mogą także zmieniać sposób działania leku Diazepam Genoptim. W szczególności będą to:
- leki przeciwdepresyjne (np. fluwoksamina, fluoksetyna); - leki przeciwpsychotyczne, np. klozapina (stosowana w leczeniu chorób psychicznych); - leki zwiotczające mięśnie (np. suksametonium, tubokuraryna); - barbiturany, np. fenobarbital (stosowany w leczeniu padaczki i chorób psychicznych); - inne leki powodujące depresję ośrodkowego układu nerwowego (buprenorfina, opioidowe leki znieczulające, opioidy i ich pochodne stosowane w leczeniu kaszlu, baklofen, talidomid, pizotifen, leki przeciwnadciśnieniowe oddziałujące na ośrodkowy układ nerwowy).
senność i zmniejszyć częstość oddechów oraz ciśnienie tętnicze krwi. - disulfiram (stosowany w leczeniu uzależnienia od alkoholu). Stosowanie tego leku z diazepamem może wywołać silną senność i może spowolnić tempo usuwania diazepamu z organizmu; - leki przeciwpadaczkowe np. fenytoina i karbamazepina, ponieważ mogą one osłabiać działanie diazepamu. Diazepam może ponadto wpływać na sposób działania fenytoiny; - teofilina (stosowana w leczeniu astmy i innych zaburzeń oddychania), ponieważ może osłabiać działanie diazepamu; - cymetydyna, omeprazol lub esomeprazol (leki zobojętniające sok żołądkowy), ponieważ mogą one spowolnić tempo usuwania diazepamu z organizmu; - ryfampicyna (antybiotyk), ponieważ może ona przyspieszyć tempo usuwania diazepamu z organizmu. Działanie diazepamu może ulec osłabieniu; - atazanawir, rytonawir, delawirdyna, efawirenz, indynawir, nelfinawir lub sakwinawir (leki przeciwwirusowe), flukonazol, itrakonazol, ketokonazol lub worykonazol (leki
przeciwgrzybicze), ponieważ mogą one spowolnić tempo usuwania diazepamu z organizmu i doprowadzić do wzrostu ryzyka działań niepożądanych; - izoniazyd (stosowany w leczeniu gruźlicy), ponieważ może on spowolnić tempo usuwania diazepamu z organizmu; - doustne środki antykoncepcyjne, ponieważ mogą one spowolnić tempo usuwania diazepamu z organizmu i nasilić jego działanie. Krwawienie międzymiesiączkowe może wystąpić w trakcie stosowania diazepamu jednocześnie z doustnymi środkami antykoncepcyjnymi; nie dochodzi jednak do osłabienia skuteczności antykoncepcyjnej; - cyzapryd (stosowany w leczeniu chorób żołądka), ponieważ może on spowolnić tempo usuwania diazepamu z organizmu; - kortykosteroidy (leki stosowane w leczeniu stanu zapalnego w organizmie), ponieważ mogą one osłabiać działanie diazepamu; - lewodopa (stosowana w leczeniu choroby Parkinsona). Diazepam może osłabiać wpływ lewodopy; - kwas walproinowy (stosowany w leczeniu padaczki i chorób psychicznych), ponieważ może on spowolnić tempo usuwania diazepamu z organizmu i nasilić jego działanie. Kwas walproinowy stosowany z diazepamem nasila ryzyko psychoz (chorób psychicznych); - ketamina (lek znieczulający), ponieważ diazepam nasila działanie ketaminy.
Jednoczesne stosowanie leku Diazepam Genoptim i opioidów (silne leki przeciwbólowe, leki w terapii substytucyjnej uzależnień i niektóre leki na kaszel) zwiększa ryzyko wystąpienia senności, trudności w oddychaniu (depresja oddechowa), śpiączki i może zagrażać życiu. Z tego powodu jednoczesne stosowanie tych leków można brać pod uwagę tylko wtedy, gdy inne metody leczenia nie są możliwe.
Jeśli jednak lekarz przepisał Diazepam Genoptim jednocześnie z lekami opioidowymi, lekarz prowadzący powinien zmniejszyć dawkę i zalecić możliwie krótki czas leczenia.
Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach opioidowych i ściśle przestrzegać zaleceń dotyczących dawkowania. Pomocne może być poinformowanie znajomych lub krewnych o zagrożeniu, aby byli świadomi wyżej wymienionych objawów. W razie wystąpienia takich objawów, należy skontaktować się z lekarzem.
Diazepam Genoptim z jedzeniem, piciem i alkoholem W trakcie stosowania diazepamu nie wolno pić alkoholu. Alkohol może nasilać uspokajające działanie Diazepam Genoptim. Sok grejpfrutowy może nasilać działanie diazepamu.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed przyjęciem tego leku. Leku Diazepam Genoptim nie wolno stosować w okresie ciąży, jeśli pacjentka planuje ciążę lub karmi piersią, o ile lekarz nie zaleci inaczej. Lek może wpłynąć na dziecko.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Przed przystąpieniem do prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn należy poradzić się lekarza, ponieważ lek Diazepam Genoptim może spowalniać reakcje. Działania te ulegają nasileniu po spożyciu alkoholu i w przypadku braku snu.
Lek Diazepam Genoptim zawiera laktozę jednowodną. Jeżeli u pacjenta stwierdzono wcześniej nietolerancję niektórych cukrów, należy skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem tego leku.
3. Jak przyjmować lek Diazepam Genoptim
Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Leku nie należy podawać dzieciom w wieku poniżej 6 lat, o ile nie odbywa się to na podstawie decyzji lekarza i w warunkach ścisłego nadzoru specjalisty (pediatry, neurologa, psychiatry, anestezjologa oraz specjalisty intensywnej terapii), który ustali dawkę.
- Lekarz zaleci małą dawkę, a następnie będzie ją stopniowo zwiększał do momentu osiągnięcia odpowiedniej dawki. - Dawka będzie zależała od stanu pacjenta i jego reakcji na leczenie. - Czas trwania leczenia powinien być jak najkrótszy. Zasadniczo leczenie nie powinno trwać dłużej niż 8 do 12 tygodni, wliczając w to czas stopniowego odstawiania leku.
Stosowanie u dorosłych Dawka zalecana: - Objawy zaburzeń lękowych: 10 mg na dobę (2,5 mg rano i 2,5 mg w południe oraz 5 mg wieczorem). - Alkoholowy zespół abstynencyjny: 10 mg, 3 do 4 razy przez pierwsze 24 godziny, a następnie - Leczenie skurczów mięśni: 2 mg do 10 mg, 3 do 4 razy na dobę.
Stosowanie u dzieci i młodzieży - Leczenie skurczów mięśni u dzieci w wieku powyżej 6 lat i młodzieży Dawka zalecana: Dzieci w wieku 6–12 lat: 5 mg, 2 razy na dobę. Dzieci w wieku 12–18 lat: 10 mg, 2 razy na dobę. Nie zaleca się stosowania długookresowego.
Z powodu potencjalnych problemów z połykaniem tabletek nie zaleca się stosowania leku u dzieci poniżej 6. roku życia. Dla młodszych dzieci dostępne mogą być bardziej odpowiednie postacie farmaceutyczne tego leku.
Stosowanie u osób w podeszłym wieku Lekarz podejmie decyzję, w jakiej dawce i jak często należy stosować lek Diazepam Genoptim. Dawka będzie niższa niż zalecana zwykle u dorosłych. Leczenie należy rozpocząć od jak najniższej dawki (2 do 2,5 mg raz lub dwa razy na dobę) i stopniowo ją zwiększać, jeśli będzie to niezbędne i dobrze tolerowane.
Stosowanie u pacjentów z niewydolnością nerek Modyfikacja dawki nie jest zwykle konieczna. Jednakże pacjenci z niewydolnością nerek powinni zachować ostrożność w trakcie stosowania diazepamu. Należy unikać podawania benzodiazepin, których czynnymi metabolitami jest np. diazepam, u pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek.
Stosowanie u pacjentów z niewydolnością wątroby Lekarz podejmie decyzję, w jakiej dawce i jak często należy stosować lek Diazepam Genoptim. Dawka będzie niższa niż zalecana zwykle u dorosłych.
Stosowanie u pacjentów otyłych U pacjentów otyłych czas do wystąpienia działania leku może być dłuższy. Ponadto działanie leku Diazepam Genoptim, w tym działania niepożądane, mogą utrzymywać się dłużej.
Lek ten najlepiej przyjmować po południu lub wieczorem.
Tabletkę można podzielić na równe dawki.
Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Diazepam Genoptim
- Jeśli pacjent przyjmie zbyt wiele tabletek (więcej niż zalecono) lub w razie podejrzenia, że tabletki połknęło dziecko, należy natychmiast skontaktować się z najbliższym szpitalnym oddziałem ratunkowym lub zasięgnąć porady lekarza lub farmaceuty. - Do objawów przedawkowania należą: utrata koordynacji ruchów mięśni, bezdech (znaczne problemy z oddychaniem), niskie ciśnienie tętnicze krwi (niedociśnienie), problemy z sercem i płucami (depresja krążeniowo-oddechowa) i śpiączka (utrata świadomości bez możliwości wybudzenia).
Pominięcie przyjęcia leku Diazepam Genoptim Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. W razie pominięcia przyjęcia dawki należy przyjąć ją jak najszybciej. Jeśli jednak zbliża się czas przyjęcia kolejnej dawki, należy zrezygnować z przyjęcia dawki pominiętej.
Przerwanie przyjmowania leku Diazepam Genoptim - Nie należy przerywać przyjmowania tego leku bez konsultacji z lekarzem. Nagłe przerwanie przyjmowania leku Diazepam Genoptim może doprowadzić do wystąpienia objawów odstawienia, w tym: zaburzeń snu, bólu głowy, bólu mięśni, skrajnego lęku, napięcia, niepokoju, stanu splątania, drażliwości lub agresji, zmian nastroju i nadwrażliwości na światło, hałas i kontakt fizyczny. Mniej częste objawy odstawienia to: omamy wzrokowe lub słuchowe, utrata poczucia rzeczywistości (odrealnienie), poczucie odłączenia lub oderwania od siebie (depersonalizacja), wrażliwość na hałas (hiperakuzja), mrowienie i drętwienie rąk i nóg, i drgawki. - Przed całkowitym odstawieniem leku należy stopniowo zmniejszać liczbę lub moc tabletek. Lekarz prowadzący przekaże pacjentowi odpowiednie zalecenia.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Niektóre działania niepożądane mogą być ciężkie i wymagać natychmiastowej pomocy lekarskiej: Reakcje alergiczne Jeśli u pacjenta wystąpi reakcja alergiczna, należy natychmiast zasięgnąć porady lekarza. Do działań niepożądanych należą: - nagły obrzęk gardła, twarzy i ust, który może prowadzić do trudności w oddychaniu i przełykaniu; - nagły obrzęk dłoni, stóp, kostek, wysypka lub świąd.
Zmiany behawioralne (częstość nieznana) Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli u pacjenta wystąpi jakiekolwiek z niżej wymienionych działań niepożądanych. Lekarz może zalecić odstawienie leku: - Reakcje psychiatryczne i paradoksalne, takie jak niepokój, drażliwość, agresja, majaczenie, zaburzenia myślenia i percepcji sprzeczne z rzeczywistością (urojenia), wściekłość, koszmary senne, omamy, psychozy, niewłaściwe zachowanie i inne niepożądane skutki behawioralne.
W przypadku wystąpienia takich objawów należy odstawić diazepam. Częściej występują u dzieci i osób starszych.
Objawy odstawienia Długotrwałe stosowanie (nawet w dawkach terapeutycznych) może prowadzić do rozwoju uzależnienia. Gdy uzależnienie się rozwinie, nagłemu przerwaniu leczenia będą towarzyszyć objawy odstawienia. Możliwe objawy odstawienia patrz „Przerwanie przyjmowania leku Diazepam Genoptim w punkcie 3. Zgłaszano przypadki nadużywania benzodiazepin.
Pacjenci przyjmujący leki uspokajające i pacjenci w podeszłym wieku U pacjentów przyjmujących jednocześnie środki uspokajające (w tym spożywających alkohol) oraz u pacjentów w podeszłym wieku stosujących benzodiazepiny istnieje zwiększone ryzyko upadków i powiązanych z nimi złamań.
Inne działania niepożądane: Na początku stosowania leku Diazepam Genoptim mogą wystąpić następujące działania niepożądane: - senność, uczucie zmęczenia, zawroty głowy i uczucie oszołomienia; - osłabienie lub hipotonia mięśni, utrata koordynacji ruchów mięśni (ataksja) i uczucie niestabilności podczas chodzenia. W przypadku wystąpienia któregokolwiek z powyższych objawów, należy zwrócić się do lekarza o poradę. Lekarz może zaproponować niższą dawkę leku Diazepam Genoptim, a następnie stopniowo ją zwiększać.
W trakcie leczenia mogą wystąpić następujące działania niepożądane, których częstość można zdefiniować jako bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób), często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 osób), niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 osób), rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 osób), bardzo rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 osób) i częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
Zaburzenia psychiczne i układu nerwowego (częstość nieznana) - Zaburzenia koncentracji, spadek czujności, splątanie i dezorientacja, niepokój. - Utrata pamięci (niepamięć następcza), ból głowy, depresja. Niepamięć następcza może wystąpić przy stosowaniu dawek terapeutycznych, a ryzyko wzrasta przy wyższych dawkach. Skutki niepamięci mogą być związane z niewłaściwym zachowaniem. - Niewyraźna mowa (dyzartria), utrata koordynacji (ataksja), w tym brak stabilności w trakcie chodzenia. - Zmiany popędu seksualnego (libido). - Drżenie, zawroty głowy, ubóstwo emocjonalne. - Senność. Senność jest zwykle związana z dawką. Występuje głównie na początku leczenia, ale
Zaburzenia wątroby i krwi (częstość nieznana) - Zmiany aktywności niektórych enzymów wątrobowych we krwi obserwowane w badaniach laboratoryjnych. - Zażółcenie skóry lub oczu (żółtaczka). - Zaburzenia składu krwi (dyskrazja krwi i agranulocytoza). Do objawów przedmiotowych mogą należeć: zmęczenie, skłonność do powstawania siniaków, duszność i krwawienia z nosa. Lekarz może zlecić regularne wykonywanie badań krwi.
Serce, krążenie i naczynia krwionośne (częstość nieznana) - Nieregularny rytm pracy serca, , niewydolność serca, w tym zatrzymanie akcji serca. - Niskie ciśnienie tętnicze krwi (niedociśnienie). Zawroty głowy lub uczucie oszołomienia w pozycji stojącej. - Problemy z krążeniem (depresja krążeniowa).
Żołądek i jelita (częstość nieznana) - Nudności, zaparcia i inne zaburzenia żołądkowo-jelitowe, takie jak ból brzucha. - Suchość w ustach lub nasilone (nadmierne) wydzielanie śliny.
Płuca i nerki (częstość nieznana) - Problemy z oddychaniem (depresja oddechowa), w tym zatrzymanie oddechu. - Niemożność oddania moczu (zatrzymanie moczu), utrata kontroli nad pęcherzem (nietrzymanie moczu).
Oczy, uszy, skóra i włosy (częstość nieznana) - Podwójne widzenie, niewyraźne widzenie, zawroty głowy, których objawem może być uczucie wirowania. - Reakcje skórne. Najczęstsze reakcje to wysypka skórna, pokrzywka, świąd i wysypka rumieniowa. Zgłoszono również przypadki ciężkich reakcji skórnych (zespół Stevensa- Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka i rumień wielopostaciowy).
Urazy i mięśnie (częstość nieznana) - Upadki i związane z nimi złamania. Patrz „Pacjenci przyjmujący leki uspokajające i pacjenci w
- Słabość mięśni.
Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C PL-02 222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Diazepam Genoptim
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie po „EXP”. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Diazepam Genoptim
- Substancją czynną jest diazepam. Każda tabletka zawiera 2 mg lub 5 mg diazepamu. - Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna, skrobia żelowana kukurydziana oraz magnezu stearynian.
Jak wygląda lek Diazepam Genoptim i co zawiera opakowanie Diazepam Genoptim, 2 mg, tabletki: biała lub prawie biała, okrągła, płaska tabletka o średnicy 8 mm
z cyfrą „2” po jednej stronie i linią podziału po drugiej.
Diazepam Genoptim, 5 mg, tabletki: biała lub prawie biała, okrągła, płaska tabletka o średnicy 8 mm z cyfrą „5” po jednej stronie i linią podziału po drugiej.
Lek Diazepam Genoptim pakowany jest w blistry Aluminium/PVC. Blistry wraz z ulotką dołączoną do opakowania znajdują się w tekturowym pudełku z nadrukowanym oznakowaniem.
Opakowanie zawiera 10, 20, 25, 28, 30, 40, 50, 56, 60 i 100 tabletek w blistrach.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny Synoptis Pharma Sp. z o.o. ul. Krakowiaków 65 02-255 Warszawa Tel. 607 696 231 e-mail: [email protected]
Wytwórca SANTA SA Str. Panselelor nr. 25, nr. 27, nr. 29 Brasov jud. Brasov, cod 500419 Rumunia
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami: Belgia – Diazetop Luksemburg – Diazetop Hiszpania – Diazepam Aurovitas Wielka Brytania – Diazepam GSP Polska – Diazepam Genoptim
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 04.2023
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Diazepam Genoptim 2 mg, tabletki Diazepam Genoptim 5 mg, tabletki
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda tabletka zawiera 2 mg diazepamu (Diazepamum). Każda tabletka zawiera 5 mg diazepamu (Diazepamum).
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: Każda tabletka produktu leczniczego Diazepam Genoptim 2 mg tabletki zawiera 168,1 mg laktozy jednowodnej. Każda tabletka produktu leczniczego Diazepam Genoptim 5 mg tabletki zawiera 165,1 mg laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka. Diazepam Genoptim 2 mg: biała lub prawie biała, okrągła, płaska tabletka o średnicy 8 mm z cyfrą „2” po jednej stronie i linią podziału po drugiej. Diazepam Genoptim 5 mg: biała lub prawie biała, okrągła, płaska tabletka o średnicy 8 mm z cyfrą „5” po jednej stronie i linią podziału po drugiej.
Tabletkę można podzielić na równe dawki.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Dorośli: - Leczenie objawowe zaburzeń lękowych. Benzodiazepiny są wskazane wyłącznie, jeśli zaburzenie ma ciężką postać, powoduje niesprawność lub jest dla chorego przyczyną skrajnego dyskomfortu. - Leczenie objawowe alkoholowego zespołu abstynencyjnego.
Dorośli i dzieci w wieku powyżej 6 lat: - Leczenie objawowe skurczów mięśni szkieletowych (wywołanych stanem zapalnym mięśni i stawów, urazem), w tym skurczów wywołanych zaburzeniami górnego neuronu ruchowego (np. porażenie mózgowe, paraplegia, a także atetoza oraz zespół uogólnionej sztywności).
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Dawkę należy dostosować indywidualnie do choroby. Leczenie należy rozpocząć od najniższej skutecznej dawki, a następnie stopniowo zwiększać dawkę do uzyskania optymalnego efektu.
Czas trwania leczenia zaburzeń lękowych powinien być jak najkrótszy (patrz punkt 4.4). Pacjenta należy regularnie badać, aby ocenić potrzebę dalszego leczenia, zwłaszcza w przypadku ustąpienia
objawów. Zasadniczo leczenie nie może trwać dłużej niż 8 do 12 tygodni (łącznie z okresem zmniejszania dawki). W niektórych przypadkach konieczne może być przedłużenie leczenia poza okres maksymalny; w takiej sytuacji nie należy tego robić bez ponownej oceny stanu pacjenta przez specjalistę. Skuteczność długotrwałego leczenia (> 6 miesięcy) nie była oceniana w systematycznych badaniach klinicznych.
Produkt leczniczy należy zwykle przyjmować po południu lub wieczorem.
Dorośli - Zaburzenia lękowe: 10 mg na dobę (2,5 mg rano i 2,5 mg w południe oraz 5 mg wieczorem). - Alkoholowy zespół abstynencyjny: 10 mg, 3 do 4 razy przez pierwsze 24 godziny, a następnie - Leczenie spastyczności: 2 mg do 10 mg, 3 do 4 razy na dobę.
Dzieci i młodzież Z powodu potencjalnych problemów z połykaniem nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Diazepam Genoptim u dzieci w wieku poniżej 6 lat. Dla młodszych dzieci dostępne mogą być bardziej odpowiednie postacie farmaceutyczne leku. Produkt leczniczy wolno podawać dzieciom w wieku poniżej 6 lat wyłącznie na podstawie decyzji lekarza i w warunkach ścisłego nadzoru specjalisty (pediatry, neurologa, psychiatry, anestezjologa lub specjalisty intensywnej terapii), który ustali dawkę.
- Leczenie spastyczności u dzieci w wieku powyżej 6 lat i młodzieży: Zazwyczaj stosowana dawka u: Dzieci w wieku 6–12 lat: 5 mg, 2 razy na dobę. Dzieci w wieku 12–18 lat: 10 mg, 2 razy na dobę. Nie zaleca się stosowania długookresowego.
Szczególne grupy pacjentów
Pacjenci w podeszłym wieku Leczenie należy rozpocząć od jak najniższej dawki (2 do 2,5 mg raz lub dwa razy na dobę) i stopniowo ją zwiększać, jeśli będzie to niezbędne i dobrze tolerowane. Na początku leczenia pacjentów tych należy regularnie badać, aby zminimalizować dawkę i(lub) częstość podawania, w celu uniknięcia przedawkowania w wyniku kumulacji leku.
Zaburzenia czynności nerek Modyfikacja dawki nie jest zwykle konieczna. Podczas stosowania diazepamu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek należy jednak zachować ostrożność. Benzodiazepin, których czynnymi metabolitami jest np. diazepam, należy unikać u pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek.
Zaburzenia czynności wątroby U tych pacjentów należy zmniejszyć dawkę i regularnie badać na początku leczenia, aby dostosować dawkę i(lub) częstość podawania, w celu uniknięcia przedawkowania w wyniku kumulacji leku.
Pacjenci z otyłością W różnych badaniach wykazano, że u pacjentów otyłych, w porównaniu do osób o prawidłowej masie ciała, parametry kinetyczne ulegają zmianie. Pacjenci z otyłością wymagają znacznie dłuższego leczenia niż pacjenci o prawidłowej masie ciała, zanim wystąpi maksymalny efekt działania produktu leczniczego w trakcie terapii długookresowej. Podobnie efekt terapeutyczny i działania niepożądane, w tym objawy odstawienia, u pacjentów otyłych mogą trwać dłużej po przerwaniu dłuższego leczenia (patrz punkt 5.2).
Sposób podawania Podanie doustne.
4.3 Przeciwwskazania
Stosowanie produktu leczniczego Diazepam Genoptim jest przeciwwskazane u pacjentów z: - nadwrażliwością na diazepam lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1; - miastenią; - ciężką niewydolnością oddechową; - bezdechem sennym; - ciężką niewydolnością wątroby (ryzyko encefalopatii).
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Benzodiazepiny nie są wskazane jako leki pierwszego wyboru w leczeniu chorób psychotycznych.
Benzodiazepin nie należy stosować w monoterapii w leczeniu depresji ani lęku związanego z depresją (ponieważ może dojść do nasilenia tendencji samobójczych).
Amnezja Może wystąpić niepamięć następcza (patrz także punkt 4.8), nawet jeśli benzodiazepiny stosowane są w terapeutycznym zakresie dawki, chociaż efekt ten obserwuje się przede wszystkim po podaniu dużych dawek. Objawom niepamięci może towarzyszyć niewłaściwe zachowanie.
Czas trwania leczenia Czas trwania leczenia zaburzeń lękowych powinien być jak najkrótszy (patrz punkt 4.2) i nie może przekraczać 8–12 tygodni (włączając okres zmniejszania dawki). Okresu tego nie wolno przedłużać bez ponownej oceny stanu pacjenta.
Przydatne może być poinformowanie pacjenta w momencie rozpoczynania leczenia, że będzie ono ograniczone czasowo oraz szczegółowe wyjaśnienie, w jaki sposób stopniowo zmniejszana będzie dawka. Ponadto pacjent powinien wiedzieć o możliwości wystąpienia efektu z odbicia, aby zmniejszyć niepokój związany z pojawieniem się takich objawów podczas odstawiania leczenia. W przypadku stosowania benzodiazepin długo działających ważne jest ostrzeżenie pacjenta przed zmianą na benzodiazepinę krótko działającą, ponieważ mogą wystąpić objawy odstawienia.
Reakcje psychiczne i „paradoksalne” W związku ze stosowaniem benzodiazepin donoszono o reakcjach paradoksalnych (takich jak niepokój ruchowy, pobudzenie, drażliwość, agresja, urojenia, wściekłość, koszmary senne, omamy, psychozy, niewłaściwe zachowanie i inne behawioralne działania niepożądane). Reakcje takie częściej występują u dzieci i pacjentów w podeszłym wieku. W razie ich wystąpienia, leczenie należy przerwać.
Jednoczesne stosowanie z alkoholem/produktami leczniczymi wywołującymi depresję OUN Należy unikać jednoczesnego stosowania diazepamu z alkoholem i(lub) produktami leczniczymi wywołującymi depresję OUN. Jednoczesne stosowanie tych substancji może nasilać kliniczne efekty diazepamu, w tym ciężką sedację, klinicznie istotną depresję oddechową i(lub) krążeniową (patrz punkt 4.5 i 4.9).
Alkoholizm lub uzależnienie od leków w wywiadzie Diazepam należy stosować wyjątkowo ostrożnie u pacjentów z alkoholizmem lub uzależnieniem od leków w wywiadzie. Stosowania diazepamu należy unikać u pacjentów z uzależnieniem od substancji powodujących depresję OUN, w tym alkoholu, z wyjątkiem leczenia ostrych reakcji odstawiennych. Monitorowanie pacjenta w trakcie leczenia ma zasadnicze znaczenie dla zminimalizowania dawki i(lub) częstości podawania, w celu uniknięcia przedawkowania w wyniku kumulacji leku.
W przypadku stosowania benzodiazepin długo działających ważne jest ostrzeżenie pacjenta o konieczności powstrzymania się przed zmianą na benzodiazepinę krótko działającą, ponieważ mogą wystąpić objawy odstawienia.
Ryzyko związane z jednoczesnym stosowaniem z opioidami: Jednoczesne stosowanie produktu Diazepam Genoptim z opioidami może prowadzić do sedacji, depresji oddechowej, śpiączki i zgonu. Z powodu tych zagrożeń przepisywanie leków uspokajających, np. benzodiazepin lub leków pochodnych, takich jak Diazepam Genoptim, z opioidami powinno ograniczać się tylko do pacjentów, u których zastosowanie alternatywnego leczenia nie jest możliwe. Jeśli zostanie podjęta decyzja o przepisaniu produktu Diazepam Genoptim równocześnie z opioidami, należy stosować możliwie najmniejszą skuteczną dawkę, a czas leczenia powinien być jak najkrótszy (patrz również ogólne zalecenia dotyczące dawkowania w punkcie 4.2).
Pacjentów należy ściśle obserwować w celu wykrycia przedmiotowych i podmiotowych objawów depresji oddechowej oraz sedacji. W związku z tym zdecydowanie zaleca się informowanie pacjentów i ich opiekunów (jeżeli dotyczy) o możliwości wystąpienia tych objawów (patrz punkt 4.5).
Tolerancja Po wielokrotnym stosowaniu przez kilka tygodni może dojść do częściowej utraty skuteczności nasennego uspokajającego działania benzodiazepin.
Dzieci i młodzież Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania diazepamu u dzieci poniżej 6. miesiąca życia nie zostały ustalone. Diazepam można stosować u dzieci z zachowaniem maksymalnej ostrożności oraz wyłącznie, jeśli inne leczenie jest niedostępne. Dzieci są bardziej wrażliwe na wpływ benzodiazepin na ośrodkowy układ nerwowy. W tej grupie pacjentów nie w pełni wykształcony szlak metaboliczny może uniemożliwić lub zahamować wytwarzanie nieaktywnych metabolitów. Czas trwania leczenia u dzieci powinien być jak najkrótszy.
Szczególne grupy pacjentów Pacjentów z miastenią, którym przepisano produkt leczniczy Diazepam Genoptim, należy uważnie obserwować z powodu istniejącego osłabienia mięśni. W związku z ryzykiem depresji oddechowej u pacjentów z przewlekłą niewydolnością oddechową zaleca się zastosowanie niższej dawki. U pacjentów w podeszłym wieku i osłabionych należy zastosować zmniejszoną dawkę (patrz punkt 4.2). W przypadku zaburzeń czynności nerek i(lub) wątroby konieczne jest zmniejszenie dawki. W trakcie leczenia długookresowego zaleca się kontrolowanie liczby krwinek i parametrów czynności wątroby. Nagłe przerwanie leczenia diazepamem u pacjentów z padaczką może doprowadzić do wystąpienia stanu padaczkowego. Diazepam należy stosować ostrożnie u pacjentów z niewydolnością serca lub niewydolnością oddechową w wywiadzie.
Uzależnienie Leczenie benzodiazepinami może doprowadzić do uzależnienia psychicznego lub fizycznego (patrz punkt 4.8). Ryzyko to wzrasta ze wzrostem dawki i wydłużeniem czasu leczenia. Jest także wyższe u pacjentów z alkoholizmem lub uzależnieniem od leków w wywiadzie lub u chorych z ciężkimi zaburzeniami osobowości.
Okres odstawienia Kiedy rozwinie się uzależnienie fizyczne, nagłe przerwanie leczenia spowoduje wystąpienie objawów odstawienia. Mogą do nich należeć: ból głowy, ból mięśni, silny lęk, napięcie, niepokój, splątanie i drażliwość lub agresja. W ciężkich przypadkach mogą wystąpić następujące objawy: odrealnienie, depersonalizacja, nadwrażliwość słuchowa, drętwienie i mrowienie kończyn, nadwrażliwość na światło, hałas i kontakt fizyczny, omamy lub drgawki padaczkowe.
Lęk z odbicia
Po odstawianiu leczenia może wystąpić przemijający zespół, w którym objawy, które spowodowały konieczność leczenia benzodiazepiną, wracają w nasilonej postaci. Mogą temu towarzyszyć inne reakcje, w tym zmiany nastroju, lęk lub zaburzenia snu i niepokój. Ponieważ ryzyko zespołu odstawiennego/efektu z odbicia jest wyższe po nagłym przerwaniu leczenia, zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki.
Diazepam Genoptim zawiera laktozę. Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować tego produktu leczniczego.
4.5 Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji
Interakcje farmakodynamiczne Jeśli diazepam stosowany jest razem z innymi substancjami o działaniu ośrodkowym, należy uwzględnić farmakologię tych substancji, zwłaszcza związków mogących nasilać działanie diazepamu lub których działanie może zostać nasilone przez diazepam, np. neuroleptyków, leków przeciwlękowych/uspokajających, nasennych, przeciwdepresyjnych, przeciwdrgawkowych, przeciwhistaminowych o działaniu uspokajającym, przeciwpsychotycznych, znieczulających stosowanych w znieczuleniu ogólnym oraz opioidowych leków przeciwbólowych. Jednoczesne stosowanie z tymi substancjami może nasilać działanie uspokajające i powodować depresję oddechową i krążeniową.
Jednoczesne stosowanie niezalecane
Alkohol Z powodu addycyjnego hamowania OUN i nasilenia działania uspokajającego nie należy spożywać alkoholu w trakcie leczenia diazepamem (patrz punkt 4.4).
Skojarzenie z substancjami wywołującymi depresję OUN Buprenorfina Leczenie skojarzone buprenorfiną z benzodiazepinami może doprowadzić do zgonu z powodu depresji oddechowej. Należy unikać takiego połączenia na wypadek niewłaściwego stosowania. Jeśli jednoczesne stosowanie jest niezbędne, należy rozważyć zmniejszenie dawki jednego lub obu produktów leczniczych.
Opioidy: Jednoczesne stosowanie leków uspokajających, np. benzodiazepin lub leków pochodnych, takich jak Diazepam Genoptim, z opioidami, zwiększa ryzyko wystąpienia sedacji, depresji oddechowej, śpiączki i zgonu ze względu na addytywne działanie depresyjne na ośrodkowy układ nerwowy. Należy ograniczyć dawkę leku i czas trwania leczenia skojarzonego (patrz punkt 4.4).
Klozapina Mechanizm: synergia farmakodynamiczna. Efekt: ciężkie niedociśnienie tętnicze, depresja oddechowa, utrata świadomości i potencjalnie prowadzące do zgonu zatrzymanie oddechu i/lub akcji serca. W związku z tym jednoczesne stosowanie nie jest zalecane i należy go unikać.
Opioidowe leki przeciwbólowe Jednoczesne stosowanie z opioidowymi lekami przeciwbólowymi może zwiększać skłonność do uzależnienia psychicznego z powodu nasilenia działania euforiogennego.
Fenobarbital Mechanizm: addycyjna inhibicja OUN. Efekt: zwiększone ryzyko działania uspokajającego i depresji oddechowej.
Inne produkty lecznicze o działaniu ośrodkowym, np. alkaloidy opium i ich pochodne stosowane jako leki przeciwkaszlowe, barbiturany, baklofen, talidomid, pizotifen i ośrodkowo działające leki hipotensyjne mogą nasilać działanie diazepamu lub też diazepam może nasilać ich działanie.
Szczególna ostrożność w trakcie jednoczesnego stosowania Leki miorelaksacyjne (suksametonium, tubokuraryna) Mechanizm: możliwy antagonizm farmakodynamiczny. Efekt: zmodyfikowane nasilenie blokady nerwowo-mięśniowej.
Teofilina Mechanizm: mechanizmem proponowanym jest kompetycyjne wiązanie teofiliny z receptorami adenozyny w mózgu. Efekt: przeciwdziałanie farmakodynamicznym efektom diazepamu, np. zmniejszenie działania uspokajającego i wpływu na funkcje psychomotoryczne.
Interakcje farmakokinetyczne Diazepam jest metabolizowany głównie do farmakologicznie czynnych metabolitów N- desmetylodiazepamu, 3-hydroksydiazepamu (temazepamu) i oksazepamu. W oksydacyjnych przemianach diazepamu uczestniczą izoenzymy CYP2C19 i CYP3A. Wyniki badań in vivo przeprowadzonych z udziałem ochotników potwierdziły wyniki badań in vitro. Oksazepam i temazepam są dalej sprzęgane do kwasu glukuronowego. Leki wpływające na aktywność CYP3A4 i/lub CYP2C19 mogą potencjalnie doprowadzić do zmiany farmakokinetyki diazepamu. Leki takie jak atazanawir, cymetydyna, ketokonazol, fluwoksamina, fluoksetyna, omeprazol, disulfiram, izoniazyd, propranolol, tiklopidyna i ryfampicyna hamują aktywność CYP3A i CYP2C19 i mogą nasilać działanie diazepamu, nasilając i wydłużając działanie uspokajające. Leki indukujące działanie enzymów, np. ryfampicyna, ziele dziurawca i niektóre leki przeciwpadaczkowe, mogą doprowadzić do istotnego spadku stężeń diazepamu w osoczu.
Wpływ innych produktów leczniczych na farmakokinetykę diazepamu
Jednoczesne stosowanie niezalecane
Induktory
Karbamazepina Mechanizm: karbamazepina jest znanym induktorem CYP3A4 i nasila metabolizm diazepamu w wątrobie. Może to doprowadzić do nawet trzykrotnego wzrostu klirensu w osoczu i skrócenia okresu półtrwania diazepamu. Efekt: ograniczenie działania diazepamu.
Fenobarbital Mechanizm: fenobarbital jest znanym induktorem CYP3A4 i nasila metabolizm diazepamu w wątrobie. Efekt: ograniczenie działania diazepamu.
Fenytoina Mechanizm: fenytoina jest znanym induktorem CYP3A4 i nasila metabolizm diazepamu w wątrobie. Efekt: ograniczenie działania diazepamu.
Rifamycyny (ryfampicyna) Mechanizm: ryfampicyna jest silnym induktorem CYP3A4 i istotnie nasila metabolizm diazepamu w wątrobie i klirens tej substancji. W badaniu, w którym zdrowym uczestnikom podawano ryfampicynę w dawce 600 mg lub 1,2 g na dobę przez 7 dni klirens diazepamu wzrósł około czterokrotnie. Podawanie jednocześnie z ryfampicyną odpowiada za istotny spadek stężeń diazepamu. Efekt: ograniczenie działania diazepamu. Należy unikać jednoczesnego stosowania ryfampicyny z diazepamem.
Inhibitory
Leki przeciwwirusowe (atanazawir, rytonawir, delawirdyna, efawirenz, indynawir, nelfinawir, sakwinawir) Mechanizm: leki przeciwwirusowe mogą hamować szlak metaboliczny CYP3A4 diazepamu. Efekt: zwiększone ryzyko działania uspokajającego i depresji oddechowej. W związku z powyższym należy unikać jednoczesnego stosowania lub zmniejszyć dawkę diazepamu.
Azole (flukonazol, ketokonazol, worykonazol) Mechanizm: wzrost stężenia benzodiazepin w osoczu w wyniku inhibicji szlaku metabolicznego CYP3A4 i(lub) CYP2C19. Flukonazol: jednoczesne podanie z flukonazolem w dawce 400 mg pierwszego dnia i 200 mg drugiego dnia doprowadziło do 2,5-krotnego wzrostu AUC pojedynczej, doustnej dawki diazepamu wynoszącej Ketokonazol: ketokonazol może nasilać działanie diazepamu i zwiększać ryzyko senności. Worykonazol: w badaniu prowadzonym z udziałem zdrowych uczestników wykazano, że podanie worykonazolu w dawce 400 mg dwa razy na dobę pierwszego dnia i 200 mg dwa razy na dobę drugiego dnia doprowadziło do 2,2-krotnego wzrostu AUC pojedynczej, doustnej dawki diazepamu wynoszącej 5 mg oraz do wydłużenia okresu półtrwania z 31 do 61 godzin. Efekt: wzrost ryzyka działań niepożądanych i toksyczności benzodiazepiny. Należy unikać jednoczesnego stosowania lub zmniejszyć dawkę diazepamu.
Fluwoksamina Mechanizm: fluwoksamina hamuje aktywność CYP3A4 i CYP2C19, co prowadzi do zahamowania oksydacyjnego metabolizmu diazepamu. Podawanie jednocześnie z fluwoksaminą prowadzi do wydłużenia okresu półtrwania oraz do wzrostu stężeń diazepamu w osoczu (AUC) o około 190%. Efekt: senność, spadek sprawności psychoruchowej i zaburzenia pamięci. Najlepiej jest zastosować benzodiazepiny metabolizowane na szlaku innym niż oksydacyjny.
Szczególna ostrożność w trakcie jednoczesnego stosowania
Induktory
Kortykosteroidy Mechanizm: przewlekłe stosowanie kortykosteroidów może nasilać metabolizm diazepamu z powodu indukcji izoenzymu CYP3A4 cytochromu P450 lub enzymów odpowiedzialnych za glukuronidację. Efekt: ograniczenie działania diazepamu.
Inhibitory
Cymetydyna Mechanizm: cymetydyna hamuje metabolizm diazepamu w wątrobie, ograniczając jego klirens i wydłużając okres półtrwania. W badaniu, w którym cymetydynę w dawce 300 mg podawano cztery razy na dobę przez 2 tygodnie, łączne stężenie diazepamu i jego czynnego metabolitu, desmetylodiazepamu, w osoczu wzrosło o 57%, jednakże nie zaobserwowano wpływu na czas reakcji ani wyniki innych badań ruchowych i intelektualnych. Efekty: nasilone działanie diazepamu i zwiększone ryzyko senności. Konieczne może być zmniejszenie dawki diazepamu.
Disulfiram Mechanizm: ograniczenie metabolizmu diazepamu prowadzące do wydłużenia okresu półtrwania i wzrostu stężenia diazepamu w osoczu. Eliminacja N-desmetylometabolitów diazepamu ulega spowolnieniu, co może odpowiadać za wystąpienie wyraźnego działania uspokajającego. Efekt: podwyższone ryzyko działania hamującego OUN, np. uspokojenie.
Esomeprazol
Mechanizm: esomeprazol hamuje szlak metaboliczny CYP2C19 diazepamu. Jednoczesne podawanie z esomeprazolem prowadzi do wydłużenia okresu półtrwania oraz do wzrostu stężeń diazepamu w osoczu (AUC) o około 80%. Efekt: nasilenie działania diazepamu. Konieczne może być zmniejszenie dawki diazepamu.
Fluoksetyna Mechanizm: fluoksetyna hamuje metabolizm diazepamu przy udziale CYP2C19 i innych szlaków, co prowadzi do wzrostu stężeń w osoczu i spadku klirensu diazepamu. Efekt: nasilenie działania diazepamu. W razie jednoczesnego podawania należy prowadzić ścisłą obserwację.
Sok grejpfrutowy Mechanizm: uważa się, że sok grejpfrutowy hamuje CYP3A4 i zwiększa stężenia diazepamu w osoczu. C max
Efekt: możliwe nasilenie działania diazepamu.
Izoniazyd Mechanizm: izoniazyd hamuje szlak metaboliczny CYP2C19 i CYP3A4 diazepamu. Podawanie jednocześnie z izoniazydem w dawce 90 mg dwa razy na dobę przez 3 dni doprowadziło do wydłużenia okresu półtrwania diazepamu w fazie eliminacji oraz do wzrostu stężenia diazepamu w osoczu (AUC) o 35%. Efekt: nasilenie działania diazepamu.
Itrakonazol Mechanizm: wzrost stężenia diazepamu w osoczu w wyniku inhibicji szlaku metabolicznego CYP3A4. W badaniu z udziałem zdrowych uczestników, którym przez 4 dni podawano itrakonazol w dawce 200 mg na dobę zaobserwowano około 15% wzrost AUC pojedynczej doustnej dawki diazepamu wynoszącej 5 mg, jednakże nie odnotowano klinicznie istotnych interakcji, co potwierdzono w testach sprawności psychoruchowej. Efekt: możliwe nasilenie działania diazepamu.
Omeprazol Mechanizm: omeprazol hamuje szlak metaboliczny CYP2C19 diazepamu. Omeprazol wydłuża okres półtrwania diazepamu w fazie eliminacji i podwyższa stężenia diazepamu w osoczu (AUC). Efekt ten występuje u osób z wydajnie metabolizującym izoenzymem CYP2C19, ale nie u osób z jego wolno metabolizującą odmianą, przy czym klirens diazepamu był niski. Efekty: nasilone działanie diazepamu. Konieczne może być zmniejszenie dawki diazepamu.
Doustne środki antykoncepcyjne Mechanizm: hamowanie oksydacyjnego metabolizmu diazepamu. Efekt: nasilenie działania diazepamu.
Inne
Cyzapryd Mechanizm: przyspieszenie wchłaniania diazepamu. Efekt: tymczasowe nasilenie działania uspokajającego diazepamu podawanego drogą doustną.
Ketamina Mechanizm: ze względu na podobieństwo procesów oksydacyjnych diazepam w sposób kompetencyjny hamuje metabolizm ketaminy. Premedykacja diazepamem prowadzi do wydłużenia okresu półtrwania ketaminy i, w następstwie, do nasilenia działania. Efekt: nasilona sedacja.
Lewodopa Mechanizm: nieznany.
Efekt: w niewielkiej liczbie badań kazuistycznych jednoczesne stosowanie z diazepamem prowadziło do ograniczenia działania lewodopy.
Kwas walproinowy Mechanizm: walproinian wypiera diazepam z miejsc wiązania z albuminami osocza i hamuje jego metabolizm. Efekt: wzrost stężeń diazepamu w surowicy. Stosowanie diazepamu jednocześnie z kwasem walproinowym nasila ryzyko psychoz.
Wpływ diazepamu na farmakokinetykę innych produktów leczniczych
Fenytoina Mechanizm: metabolizm fenytoiny może ulec nasileniu lub osłabieniu bądź też może pozostać niezmieniony przez diazepam – wpływu nie można przewidzieć. Efekt: wzrost lub spadek stężenia fenytoiny w surowicy. Po dodaniu lub odstawieniu diazepamu stężenia fenytoiny należy ściśle monitorować.
Doustne środki antykoncepcyjne Mechanizm – wpływ na doustne środki antykoncepcyjne: wiadomo, że podawanie diazepamu jednocześnie z doustnymi, złożonymi środkami antykoncepcyjnymi wywołuje krwawienia międzymiesiączkowe. Mechanizm tej reakcji jest nieznany. Wpływ na doustne środki antykoncepcyjne: krwawienia międzymiesiączkowe, nie donoszono o pogorszeniu skuteczności antykoncepcji.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję (patrz punkt 5.3). Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania diazepamu w okresie ciąży u ludzi. Sugeruje się zwiększenie ryzyka wad wrodzonych związanych ze stosowaniem benzodiazepin w pierwszym trymestrze ciąży. Przegląd zgłoszonych spontanicznych zdarzeń niepożądanych nie wykazał większej częstości występowania niż ta, której można by oczekiwać w populacji nieleczonej. Benzodiazepin nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że nie ma bezpieczniejszego alternatywnego leczenia. Przed podaniem diazepamu w okresie ciąży, zwłaszcza w pierwszym trymestrze ciąży, podobnie jak w przypadku każdego innego leku, ryzyko dla płodu zostanie ocenione w stosunku do oczekiwanych korzyści terapeutycznych dla matki.
Ciągłe podawanie benzodiazepin podczas ciąży może powodować niedociśnienie tętnicze, niewydolność oddechową i hipotermię u niemowlęcia. Pojawienie się objawów odstawienia u niemowląt było sporadycznie zgłaszane w przypadku tej klasy leków.
Należy zachować ostrożność, jeśli diazepam jest stosowany podczas porodu, ponieważ pojedyncza duża dawka może powodować zaburzenia rytmu serca płodu, hipotonię, słabe ssanie, hipotermię i umiarkowaną depresję oddechową u noworodka. Ponadto należy pamiętać, że u noworodków układ enzymatyczny uczestniczący w procesie rozkładu substancji czynnej nie jest jeszcze całkowicie wykształcony (zwłaszcza u wcześniaków).
Karmienie piersią Diazepamu nie należy stosować w okresie karmienia piersią, ponieważ przenika on do mleka ludzkiego.
Płodność Badania na zwierzętach wykazały zmniejszenie wskaźnika ciąż i zmniejszenie liczby przeżywającego potomstwa u szczurów po podaniu dużych dawek (patrz punkt 5.3). Brak danych dotyczących stosowania u ludzi.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Sedacja, amnezja oraz zaburzona sprawność ruchowa mogą wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Okresy niewystarczającej ilości snu mogą nasilać zaburzenia czujności (patrz punkt 4.5).
4.8 Działania niepożądane
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa
Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi są zmęczenie, senność i osłabienie mięśni. Te działania niepożądane są zwykle związane z dawką. Występują na ogół na początku leczenia i ustępują po podaniu kolejnych dawek.
Tabelaryczny wykaz działań niepożądanych
Mogą także wystąpić następujące działania niepożądane. Poniższa tabela oparta jest na doświadczeniach po wprowadzeniu produktu do obrotu, a działania niepożądane zostały sklasyfikowane zgodnie z klasyfikacją układów i narządów MedDRA. Pogrupowanie częstości określono zgodnie z następującą konwencją: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do < 1/1000), bardzo rzadko (< 1/10 000) i częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
MedDRA System, Klasyfikacja układów i narządów Bardzo często (≥ 1/10) Często (≥ 1/100 do
Niezbyt często (≥ 1/1000 do < 1/100) Rzadko (≥ 1/10000 do < 1/1000) Bardzo rzadko (<1/10 000) Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych) Zaburzenia krwi i układu chłonnego
agranulocytoza Zaburzenia psychiczne
dezorientacja, spłycenie emocjonalne, depresja, zwiększone lub zmniejszone libido. Reakcje psychiatryczne i paradoksalne a , takie jak niepokój, drażliwość, agresywność, majaczenie, urojenia, wściekłość, koszmary senne, omamy, psychozy, niewłaściwe zachowanie i inne niepożądane skutki behawioralne
Zaburzenia układu nerwowego
niestabilność podczas chodzenia, dyzartria, ból głowy, drżenie, zawroty głowy, zmniejszona czujność, trudności z koncentracją, amnezja następcza b , senność c
Zaburzenia oka
niewyraźne widzenie Zaburzenia ucha i błędnika
układowe Zaburzenia serca
tym zatrzymanie akcji serca, depresja krążeniowa, nieregularna częstość akcji serca Zaburzenia naczyniowe
tętnicze Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
w tym zatrzymanie oddechu Zaburzenia żołądka i jelit
jamie ustnej, zwiększone ślinienie, zaparcia i inne zaburzenia żołądkowo- jelitowe Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
aktywność aminotransferaz, zwiększona aktywność fosfatazy zasadowej we krwi Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
(wysypka skórna, pokrzywka, świąd, wysypka rumieniowa, zespół Stevensa- Johnsona d , toksyczna nekroliza naskórka d
rumień wielopostaciowy d ) Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej
c
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
nietrzymanie moczu Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach
nimi złamania e
a
starszych. b
dawkach. Objawy amnezji mogą być związane z niewłaściwym zachowaniem. c
wielokrotnym podaniu. d
upośledzonym stanem ogólnym uznano za ważne czynniki zakłócające. e
środki uspokajające (w tym spożywających alkohol) oraz u pacjentów w podeszłym wieku stosujących benzodiazepiny.
Stosowanie długotrwałe (nawet w dawkach terapeutycznych) może doprowadzić do rozwoju uzależnienia fizycznego. Po wystąpieniu uzależnienia fizycznego nagłe przerwanie leczenia spowoduje wystąpienie objawów odstawienia (patrz punkt 4.4). Może wystąpić uzależnienie psychiczne. Opisywano także przypadki uzależnienia od benzodiazepin.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C PL-02 222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
W każdym przypadku przedawkowania należy ocenić, czy nie dotyczy to wielu substancji czynnych, np. czy nie była to próba samobójcza. Objawy przedawkowania są bardziej wyraźne w obecności alkoholu lub leków wywołujących depresję ośrodkowego układu nerwowego.
Objawy Benzodiazepiny mogą wywołać senność, ataksję, zaburzenia mowy, oczopląs. Przedawkowanie produktu leczniczego Diazepam Genoptim jest mało prawdopodobne, jeśli produkt stosowany jest w monoterapii, ale może prowadzić do arefleksji, bezdechu, niedociśnienia tętniczego, depresji oddechowo-krążeniowej i śpiączki. Jeśli wystąpi śpiączka, utrzymuje się zwykle przez kilka godzin, ale może też przedłużać się lub występować cyklicznie, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku. Depresyjny wpływ benzodiazepin na układ oddechowy jest silniejszy u pacjentów z chorobami układu oddechowego. Benzodiazepiny nasilają działanie innych substancji o działaniu depresyjnym na OUN, w tym alkoholu.
Postępowanie W zależności od stanu klinicznego pacjenta należy monitorować jego parametry życiowe i wdrożyć leczenie podtrzymujące. Pacjenci mogą wymagać objawowego leczenia skutków sercowo- naczyniowych, oddechowych oraz wpływu na ośrodkowy układ nerwowy. W ciągu 1–2 godzin można podać węgiel aktywny, aby ograniczyć wchłanianie we wczesnych stadiach zatrucia. Jeśli pacjent jest nieprzytomny, węgiel aktywny należy podawać po zabezpieczeniu dróg oddechowych. W razie zatrucia mieszanego można rozważyć płukanie żołądka, chociaż nie jest to postępowanie rutynowe.
Zastosowanie flumazenilu, swoistego antagonisty receptora benzodiazepinowego, można rozważyć w przypadku ciężkiej depresji ośrodkowego układu nerwowego. Flumazenil można podawać wyłącznie w warunkach ścisłego nadzoru. Z powodu krótkiego okresu półtrwania flumazenilu (około 1 godziny) zasadnicze znaczenie ma monitorowanie stanu klinicznego pacjenta. Flumazenil należy stosować z zachowaniem wyjątkowej ostrożności w przypadku zatrucia mieszanego wywołanego substancjami, które obniżają próg wystąpienia drgawek (np. trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi).
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: Anksjolityki, pochodne benzodiazepiny, kod ATC: N05BA01.
Benzodiazepiny mają działanie przeciwlękowe, nasenno-uspokajające, miorelaksacyjne i przeciwdrgawkowe. Benzodiazepiny zwiększają właściwości hamujące neurony neuroprzekaźnika, kwasu gamma-aminomasłowego (GABA).
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie Diazepam ulega szybkiemu i całkowitemu wchłanianiu z układu pokarmowego. Maksymalne stężenia w osoczu są osiągane w ciągu 30–90 minut po podaniu doustnym. Wchłanianie jest opóźnione i ograniczone po podaniu w trakcie posiłku o umiarkowanej zawartości tłuszczu. W obecności pokarmu średnie opóźnienie wynosi ok. 45 minut w porównaniu do 15 minut na czczo. Dochodzi także do wydłużenia średniego czasu niezbędnego do osiągnięcia stężeń maksymalnych do około 2,5 godziny w obecności pokarmu w porównaniu do 1,25 godziny na czczo. Prowadzi to do średniego spadku wartości C max
posiłku.
Dystrybucja Po podaniu doustnym dawki 5 mg diazepamu maksymalne stężenie w surowicy na poziomie około spadkiem stężenia w osoczu utrzymującym się przez 2–4 godziny. Diazepam i jego metabolity są w znacznym stopniu wiązane z białkami osocza (diazepam 98%). Diazepam i jego metabolity przenikają
barierę krew-mózg i barierę łożyskową oraz występują w mleku ludzkim w stężeniach wynoszących około jedną dziesiątą wartości obserwowanych w osoczu matki (patrz punkt 4.6). Objętość dystrybucji w fazie stacjonarnej wynosi 0,8–1,0 l/kg mc. Okres półtrwania w fazie dystrybucji wynosi 3 godziny.
Metabolizm Diazepam jest metabolizowany głównie do farmakologicznie czynnych metabolitów N -desmetylodiazepamu, temazepamu i oksazepamu. W oksydacyjnych przemianach diazepamu uczestniczą izoenzymy CYP3A4 i CYP2C19. Oksazepam i temazepam są dalej sprzęgane do kwasu glukuronowego. Okres półtrwania biologicznie czynnego metabolitu, N-desmetylodiazepamu, wynosi 2–4 dni.
Eliminacja Spadek parametrów stężenia w osoczu do czasu po podaniu doustnym jest dwufazowy – po wstępnej i intensywnej fazie dystrybucji następuje długotrwała faza eliminacji końcowej (okres półtrwania wynosi do 48 godzin). Okres półtrwania czynnego metabolitu, N-desmetylodiazepamu, w końcowej fazie eliminacji wynosi do 100 godzin. Diazepam i jego metabolity są wydalane przede wszystkim drogą nerkową, głównie w postaci sprzężonej, a około 10% substancji wydalanej jest z kałem. Klirens diazepamu wynosi 20–30 ml/min.
Szczególne grupy pacjentów Okres półtrwania w fazie eliminacji może być wydłużony u noworodków, pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z chorobami wątroby. W przypadku niewydolności nerek okres półtrwania diazepamu nie zostaje znacząco zmieniony. Okres półtrwania: pacjenci w podeszłym wieku: 70–100 godzin. Dzieci: wcześniaki: 40–110 godzin; noworodki urodzone w terminie: ok. 30 godzin, niemowlęta do ukończenia 1. roku życia: ok. 10 godzin, dzieci powyżej 1. roku życia: ok. 20 godzin.
Pacjenci z otyłością W różnych badaniach wykazano, że u pacjentów otyłych, w porównaniu do osób o prawidłowej masie ciała, parametry kinetyczne ulegają zmianie. W badaniu, w którym uczestnicy otrzymywali na noc diazepam w dawce 2 mg przez 30 dni kumulacja była opóźniona, a okres półtrwania skumulowanej substancji czynnej u uczestników z nadwagą uległ wydłużeniu w porównaniu do pacjentów o prawidłowej masie ciała (7,8 dnia w porównaniu do 3,1 dnia). Podobnie skumulowana ilość czynnego metabolitu, desmetylodiazepamu, uległa znaczącemu wydłużeniu. Okres półtrwania diazepamu w fazie eliminacji z osocza uległ wydłużeniu do 82 godzin u uczestników otyłych. Zmieniona farmakokinetyka w przypadku długotrwałego leczenia u pacjentów otyłych wynika prawdopodobnie z objętości dystrybucji. Dane te wskazują, że pacjenci z otyłością wymagają znacznie dłuższego leczenia niż pacjenci o prawidłowej masie ciała zanim wystąpi maksymalny efekt działania produktu leczniczego w trakcie terapii długookresowej. Podobnie efekt terapeutyczny i działania niepożądane, w tym objawy odstawienia, mogą występować przez dłuższy czas po przerwaniu dłuższego leczenia u pacjentów otyłych.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Dane niekliniczne z rutynowych badań farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwa, toksykologii po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności i karcynogenezy nie wskazują na szczególne ryzyko dla ludzi.
W badaniach rozrodczości na szczurach po podaniu diazepamu, zarówno przed, jak i podczas krycia, w czasie ciąży i w okresie ssania wykazano zmniejszenie liczby ciąż oraz zmniejszenie liczby przeżywającego potomstwa.
Teratogeneza Narażenie na diazepam zwiększało ryzyko rozszczepu wargi i podniebienia u myszy, chociaż nie zaobserwowano tego u szczurów ani królików. U szczurów zaobserwowano nieprawidłowości ośrodkowego układu nerwowego i trwałe upośledzenie potomstwa.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Laktoza jednowodna Skrobia żelowana kukurydziana Magnezu stearynian
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Diazepam Genoptim pakowany jest w blistry Aluminium/PVC. Blistry wraz z ulotką dołączoną do opakowania znajdują się w tekturowym pudełku z nadrukowanym oznakowaniem.
Opakowanie zawiera 10, 20, 25, 28, 30, 40, 50, 56, 60 i 100 tabletek w blistrach.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTUSynoptis Pharma Sp. z o.o. ul. Krakowiaków 65 02-255 Warszawa
8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Diazepam Genoptim, 2 mg - pozwolenie nr 23876 Diazepam Genoptim, 5 mg - pozwolenie nr 23877
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 24.03.2017 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: