Azypronal

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Azypronal, 500 mg, tabletki powlekane
Azithromycinum

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zażyciem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. – Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. – W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. – Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. – Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.

Spis treści ulotki

1. Co to jest lek Azypronal i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Azypronal

3. Jak stosować lek Azypronal

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać lek Azypronal

6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Azypronal i w jakim celu się go stosuje

Azypronal należy do grupy antybiotyków zwanych makrolidami. Antybiotyki stosuje się w leczeniu zakażeń wywołanych przez drobnoustroje, takie jak bakterie.
Azypronal stosuje się w leczeniu niektórych zakażeń wywołanych przez bakterie wrażliwe na azytromycynę, takie jak: - zakażenia w klatce piersiowej, zakażenia gardła i nosa [takie jak zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, migdałków, ból gardła (zapalenie gardła) i zapalenie zatok]; - zakażenia ucha; - zakażenia skóry i tkanek miękkich; - zakażenie cewki moczowej (przewodu odprowadzającego mocz z pęcherza moczowego) lub szyjki macicy, wywołane przez bakterie zwane Chlamydia trachomatis.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Azypronal

Kiedy nie stosować leku Azypronal – jeśli pacjent ma uczulenie na azytromycynę dwuwodną, erytromycynę lub którykolwiek antybiotyk makrolidowy lub ketolidowy; – jeśli pacjent ma uczulenie na którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Azypronal należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty, jeśli pacjent: – ma ciężkie zaburzenia czynności wątroby lub nerek; – ma ciężkie zaburzenia czynności serca lub zaburzenia rytmu serca, takie jak zespół wydłużonego odstępu QT (widoczne w elektrokardiogramie lub na monitorze aparatu do EKG);
– ma za małe stężenia potasu lub magnezu we krwi; – ma objawy wskazujące na dodatkowe zakażenie; – przyjmuje jakiekolwiek alkaloidy sporyszu, takie jak ergotamina (stosowana w leczeniu migreny), ponieważ leków tych nie należy stosować jednocześnie z azytromycyną (patrz „Azypronal a inne leki”); – ma szczególny rodzaj osłabienia mięśni, zwany miastenią; ma zaburzenia czynności nerwów (zaburzenia neurologiczne) lub psychiki (zaburzenia psychiczne). Inne leki i Azypronal Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeśli pacjent stosuje którykolwiek z następujących leków: – leki zobojętniające – stosowane w leczeniu zgagi lub niestrawności; lek Azypronal należy przyjmować, co najmniej 1 godzinę przed zażyciem leków zobojętniających lub 2 godziny po ich zażyciu; – ergotamina – (stosowana w migrenie); nie należy jej przyjmować w tym samym czasie, ponieważ mogą się rozwinąć ciężkie działania niepożądane (drętwienie lub mrowienie w kończynach, skurcze mięśni, bóle głowy, drgawki, bóle brzucha lub w klatce piersiowej); – leki zmniejszające stężenie cholesterolu (statyny); – warfaryna lub podobne leki – stosowane w celu zmniejszenia krzepliwości krwi; lek Azypronal może nasilić ich działanie; – cyzapryd (stosowany w zaburzeniach żołądka) – nie należy stosować jednocześnie, ponieważ może spowodować ciężkie zaburzenia serca (widoczne w elektrokardiogramie lub na monitorze aparatu do EKG); – terfenadyna (stosowana w katarze siennym) – nie należy stosować jednocześnie, ponieważ może spowodować ciężkie zaburzenia serca (widoczne w elektrokardiogramie lub na monitorze aparatu do EKG); – zydowudyna lub nelfinawir – stosowane w leczeniu zakażeń wywołanych przez HIV; jednoczesne stosowanie nelfinawiru z lekiem Azypronal może spowodować nasilenie działań niepożądanych wymienionych w niniejszej ulotce; – ryfabutyna – stosowana w leczeniu gruźlicy; – chinidyna – stosowana w zaburzeniach rytmu serca; – cyklosporyna – stosowana w celu hamowania odrzucania przeszczepu przez organizm; lekarz będzie regularnie kontrolował stężenie cyklosporyny we krwi i może zmienić dawkę.
Należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeśli pacjent stosuje którykolwiek z następujących leków. Jednoczesne stosowanie leku Azypronal może nasilać ich działanie. Lekarz może zalecić zmianę dawki: – teofiliny – stosowanej w zaburzeniach oddychania, takich jak astma lub przewlekła obturacyjna choroba płuc; – digoksyny – stosowanej w zaburzeniach serca; – pimozydu – stosowanego w zaburzeniach psychicznych.
Azypronal z jedzeniem i piciem Ten lek można przyjmować z jedzeniem lub bez jedzenia.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Brak wystarczających dostępnych danych o stosowaniu azytromycyny podczas ciąży. Dlatego też nie należy stosować azytromycyny podczas ciąży, chyba że na wyraźne zalecenie lekarza prowadzącego.
Azytromycyna częściowo przenika do mleka ludzkiego, dlatego też azytromycyny nie należy przyjmować podczas karmienia piersią.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Brak dostępnych danych dotyczących wpływu azytromycyny na zdolność powadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednak azytromycyna może powodować zawroty głowy i drgawki, dlatego przed rozpoczęciem prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn należy upewnić się, że pacjent czuje się dobrze.
Lek Azypronal zawiera laktozę jednowodną Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

3. Jak stosować lek Azypronal

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Zalecana dawka:
Dorośli i młodzi dorośli o masie ciała 45 kg i większej całkowitej dawki 1500 mg w ciągu 5 dni: 500 mg pierwszego dnia i po jednej tabletce 250 mg od 2. do

5. dnia.

W zakażeniach cewki moczowej i szyjki macicy wywołanych przez Chlamydia trachomatis Jedna dawka 1000 mg przyjęta jeden raz.
Dzieci i młodzież o masie ciała mniejszej niż 45 kg Stosowanie tabletek nie jest zalecane. U dzieci i młodzieży o masie ciała mniejszej niż 45 kg należy zastosować inną postać farmaceutyczną tego leku.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby Jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek lub wątroby, należy powiedzieć o tym lekarzowi, ponieważ może być konieczna zmiana dawki leku.
Dawkowanie u pacjentów w podeszłym wieku U pacjentów w podeszłym wieku dawkowanie jest takie samo jak u pozostałych pacjentów dorosłych.
Tabletkę można podzielić na równe dawki.
Sposób podawania leku Tabletki należy przyjmować, popijając połową szklanki wody. Tabletki można przyjmować z jedzeniem lub bez jedzenia.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Azypronal Jeśli pacjent przyjął większą niż zalecana dawkę leku, powinien niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą lub udać się prosto do szpitala.
Objawy przedawkowania to przemijająca utrata słuchu, nudności lub wymioty i biegunka. W razie przedawkowania może być konieczne przyjęcie do szpitala.
Pominięcie zastosowania leku Azypronal Jeśli pacjent zapomni przyjąć dawkę leku Azypronal, powinien zażyć lek, gdy tylko sobie o tym przypomni. Jeśli jednak wkrótce będzie pora zażycia następnej dawki, należy pominąć zapomnianą dawkę i przyjąć następną dawkę o zwykłej porze. W przypadku wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Jeśli pacjent pominął dawkę, powinien nadal przyjąć wszystkie zalecone tabletki. Znaczy to, że pacjent zakończy leczenie dzień później.
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Azypronal Nigdy nie należy samemu przerywać stosowania leku Azypronal, najpierw trzeba porozmawiać z lekarzem. Jeśli przepisane leczenie nie jest całkowicie zakończone, zakażenie może powrócić.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Jeżeli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej objawów ciężkiej reakcji alergicznej, lek należy odstawić i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub oddziałem ratunkowym najbliższego szpitala. Częstość tych reakcji jest nieznana (częstości nie można ustalić na podstawie dostępnych danych) – nagłe trudności w oddychaniu, mówieniu lub połykaniu; – obrzęk warg, języka, twarzy i szyi; – silne zawroty głowy lub zapaść; – ciężka lub swędząca wysypka na skórze, zwłaszcza przebiegająca z pęcherzami i jeśli występuje bolesność oczu, jamy ustnej lub narządów płciowych – Ciężkie reakcje skórne: - osutka skórna charakteryzująca się szybkim pojawianiem się obszarów zaczerwienienia skóry usianych niewielkimi krostkami (pęcherzykami wypełnionymi białym lub żółtym płynem). (ostra uogólniona osutka krostkowa (ang. AGEP)).Jeśli wystąpi którykolwiek z następujących objawów niepożądanych, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem: - ciężka biegunka, trwająca dłuższy czas lub biegunka z krwią, bólem brzucha i gorączką; mogą to być objawy ciężkiego zapalenia jelit, które czasami występuje po zastosowaniu antybiotyków; - zażółcenie skóry lub białkówek oczu, spowodowane zaburzeniami czynności wątroby; - zapalenie trzustki, powodujące silny ból brzucha i pleców; - zwiększone lub zmniejszone oddawanie moczu lub ślady krwi w moczu; - wysypka skórna spowodowana przez nadwrażliwość na światło słoneczne; - nietypowe siniaki lub krwawienie; - nieregularny rytm serca.
Te wszystkie objawy niepożądane są ciężkie. Pacjent może potrzebować pilnej pomocy lekarskiej. Ciężkie działania niepożądane są niezbyt częste (mogą wystąpić u 1 na 100 pacjentów) lub częstość nie może być ustalona na podstawie dostępnych danych.
Inne działania niepożądane
Bardzo często (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentów) - biegunka
Często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów) - ból głowy - nudności (wymioty), ból lub skurcze żołądka, utrata apetytu - zmiana liczby białych krwinek oraz stężenia wodorowęglanów we krwi
Niezbyt często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów) - pleśniawki (kandydoza) – zakażenia grzybicze - zakażenia grzybicze - zakażenia bakteryjne - zapalenie gardła - duszność, ból w klatce piersiowej, świszczący oddech i kaszel (zaburzenia oddychania) - zapalenie błony śluzowej nosa - grypa żołądkowa (zapalenie żołądka i jelit) - zapalenie pochwy - zapalenie płuc
- zmniejszenie liczby białych krwinek - obrzęk naczynioruchowy - nadwrażliwość - utrata apetytu (jadłowstręt) - nerwowość - uczucie senności (senność) - zmiany w odczuwaniu smaku - uczucie mrowienia lub drętwienie (parestezje) - niedowidzenie - trudności z zasypianiem (bezsenność) - zaburzenia ucha - uczucie wirowania (zawroty głowy pochodzenia błędnikowego) - palpitacje - uderzenia gorąca - skrócenie oddechu - krwawienie z nosa - zapalenie błony śluzowej żołądka (zapalenie żołądka) - zaparcie - oddawanie gazów (wzdęcie żołądka) - trudności w połykaniu - obrzęk brzucha - suchość w jamie ustnej - odbijanie - owrzodzenie jamy ustnej - zwiększone wydzielanie śliny - ciężka postać rumienia wielopostaciowego - zapalenie skóry - sucha skóra - nasilone pocenie się - ból, obrzęk i zmniejszona ruchliwość stawów (zapalenie kości i stawów) - ból mięśni - ból pleców - ból szyi - zwiększone stężenie mocznika we krwi - bolesne lub utrudnione oddawanie moczu - ból w dolnej części pleców (ból nerek) - plamienie - ból jąder - pokrzywka - ból w klatce piersiowej - obrzęk twarzy - gorączka - ból, drętwienie, osłabienie mięśni, uczucie pieczenia lub mrowienia (ból obwodowy) - obrzęk - ogólne uczucie złego samopoczucia - zmęczenie - osłabienie (astenia) - zmiany w aktywności enzymów wątrobowych i wartości innych parametrów mierzonych we krwi - powikłania po zabiegu
Rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 1 000 pacjentów) - pobudzenie - nieprawidłowa czynność wątroby - alergiczne reakcje skórne, takie jak nadwrażliwość na światło słoneczne
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych) - zakażenie jelita (rzekomobłoniaste zapalenie jelit)
- zmniejszona liczba czerwonych krwinek spowodowana rozpadem (niedokrwistość hemolityczna); zmniejszona liczba płytek krwi (trombocytopenia) - reakcje anafilaktyczne - uczucie złości, agresja - niepokój - dezorientacja - omamy - osłabienie (omdlenie) - drgawki (napady padaczkowe) - osłabiony zmysł dotyku (niedoczulica) - nadpobudliwość - zaburzenia węchu (całkowita utrata węchu, odczuwanie dziwnych zapachów) - zaburzenia smaku (utrata smaku) - zaostrzenie lub nasilenie osłabienia mięśni (miastenia) - utrata słuchu lub szumy uszne - szybkie (częstoskurcz komorowy) lub nieregularne bicie serca, czasami zagrażające życiu, zmiany rytmu serca stwierdzone w elektrokardiogramie (wydłużenie odstępu QT i torsade de pointes) - niskie ciśnienie tętnicze krwi - zapalenie trzustki - przebarwienie języka - niewydolność wątroby - alergiczne reakcje skórne - ból stawów - problem z nerkami.
Poniższe objawy niepożądane obserwowano podczas stosowania w zapobieganiu zakażeniom kompleksem Mycobacterium avium (MAC).
Bardzo często (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentów) - biegunka - ból brzucha - nudności - oddawanie gazów (wzdęcie) - dyskomfort w jamie brzusznej - luźne stolce
Często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów) - utrata apetytu (jadłowstręt) - uczucie zawrotów głowy - ból głowy - uczucie kłucia i mrowienia lub drętwienia (parestezje) - zaburzenia smaku - zaburzenia widzenia - głuchota - wymioty, ból lub kurcze żołądka, utrata apetytu, problemy z trawieniem pokarmu - wysypka skórna i swędzenie - ból stawów (zapalenie stawów) - zmęczenie
Niezbyt często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów) - osłabienie w odczuwaniu dotyku (niedoczulica) - utrata słuchu lub szumy uszne - kołatanie serca - zaburzenia czynności wątroby, takie jak zapalenie wątroby - ciężka postać rumienia wielopostaciowego - alergiczne reakcje skórne, takie jak nadwrażliwość na światło słoneczne, czerwona, łuszcząca się i obrzęknięta skóra
- ogólne złe samopoczucie - osłabienie (astenia)
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: [email protected] Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Azypronal

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku po „EXP”. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Azypronal - Substancją czynną leku jest azytromycyna dwuwodna. Każda tabletka powlekana zawiera 500 mg azytromycyny (w postaci azytromycyny dwuwodnej).
- Pozostałe składniki to: rdzeń tabletki: wapnia wodorofosforan bezwodny, skrobia żelowana, kukurydziana, kroskarmeloza sodowa, sodu laurylosiarczan, magnezu stearynian;

Jak wygląda lek Azypronal i co zawiera opakowanie Tabletki powlekane.
Azypronal, 500 mg, tabletki powlekane Białe lub prawie białe, owalne, obustronnie wypukłe, tabletki powlekane, z wytłoczonym „6” oraz „7” po każdej stronie linii podziału na jednej stronie tabletki oraz „D” po drugiej stronie. Wymiary tabletki: 17,1 mm × 8,5 mm.
Lek Azypronal, tabletki powlekane, jest dostępny w przezroczystych blistrach PVC- Aluminium, zawierających 3 tabletki powlekane.
Podmiot odpowiedzialny Vitama S.A. ul. Bonifraterska 17 00-203 Warszawa
Wytwórca/Importer APL Swift Services (Malta) Limited
HF26, Hal Far Industrial Estate, Hal Far, Birzebbugia, BBG 3000 Malta
Milpharm Limited Ares Block, Odyssey Business Park West End Road, Ruislip HA4 6QD Wielka Brytania

Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
Włochy: Azitromicina Aurobindo Polska: Azypronal Portugalia: Azitromicina Aurobindo Hiszpania: AZITROMICINA AUROBINDO 500 mg comprimidos recubiertos con película EFG
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 04/2018

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Azypronal, 500 mg, tabletki powlekane

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Tabletki powlekane zawierają 500 mg azytromycyny (Azithromycinum) w postaci azytromycyny dwuwodnej).
Substancje pomocnicze o znanym działaniu Każda tabletka powlekana zawiera 10,80 mg laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka powlekana.
Azypronal, 500 mg, tabletki powlekane: Białe lub prawie białe, owalne, obustronnie wypukłe, tabletki powlekane, z wytłoczonym „6” oraz „7” po każdej stronie linii podziału na jednej stronie tabletki oraz „D” po drugiej stronie. Tabletkę można podzielić na równe dawki. Wymiary tabletki: 17,1 mm × 8,5 mm.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1. Wskazania do stosowania
Azytromycyna jest wskazana w leczeniu następujących zakażeń bakteryjnych, wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na azytromycynę (patrz punkty 4.4 i 5.1): • ostre bakteryjne zapalenie zatok (właściwie rozpoznane) • ostre bakteryjne zapalenie ucha środkowego (właściwie rozpoznane) • zapalenie gardła, zapalenie migdałków • zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli (właściwie rozpoznane) • lekkie lub umiarkowanie ciężkie pozaszpitalne zapalenie płuc • lekkie lub umiarkowanie ciężkie zakażenia skóry i tkanek miękkich, np. zapalenie mieszków włosowych, zapalenie tkanki łącznej, róża • niepowikłane zakażenia cewki moczowej i szyjki macicy wywołane przez Chlamydia trachomatis.
Należy uwzględnić oficjalne miejscowe wytyczne dotyczące prawidłowego stosowania leków przeciwbakteryjnych.

4.2. Dawkowanie i sposób podawania
Produkt Azypronal należy podawać w pojedynczej dawce dobowej. Czas trwania leczenia poszczególnych chorób zakaźnych podano poniżej.

Dzieci i młodzież o masie ciała powyżej 45 kg, dorośli, w tym pacjenci w podeszłym wieku Całkowita dawka wynosi 1500 mg, podawana jako 500 mg na dobę przez 3 dni. Alternatywnie tę samą dawkę całkowitą (1500 mg) można podawać przez okres 5 dni: 500 mg pierwszego dnia i 250 mg od 2. do 5. dnia.
W leczeniu niepowikłanego zakażenia cewki moczowej i szyjki macicy wywołanego przez Chlamydia trachomatis podaje się 1000 mg w pojedynczej dawce doustnej.
Dzieci i młodzież o masie ciała poniżej 45 kg Produkt Azypronal w postaci tabletek powlekanych nie jest odpowiedni do stosowania u pacjentów o masie ciała poniżej 45 kg. Dla tej grupy pacjentów dostępne są inne postacie farmaceutyczne.
Pacjenci w podeszłym wieku Pacjentom w podeszłym wieku można podawać takie same dawki, jak innym pacjentom dorosłym. Ponieważ u pacjentów w podeszłym wieku ryzyko arytmii jest zwiększone, zaleca się szczególną ostrożność ze względu na możliwość wystąpienia zaburzeń rytmu serca i częstoskurczu typu torsade de pointes (patrz punkt 4.4).
Pacjenci z zaburzeniem czynności nerek Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u pacjentów z lekkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (GFR 10-80 ml/min) (patrz punkt 4.4).
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u pacjentów z lekkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 4.4).
Sposób podawania Tabletki powlekane można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłku. Tabletki należy przyjmować, popijając połową szklanki wody.
4.3. Przeciwwskazania
Stosowanie produktu jest przeciwwskazane u pacjentów z nadwrażliwością na azytromycynę, erytromycynę, na którykolwiek antybiotyk z grupy makrolidów lub ketolidów lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Nadwrażliwość Podobnie, jak podczas stosowania erytromycyny i innych makrolidów, rzadko notowano ciężkie reakcje alergiczne, w tym obrzęk naczynioruchowy i reakcje anafilaktyczne (rzadko zakończone zgonem), ostrej uogólnionej osutki krostkowej (ang. AGEP). Niektóre z tych reakcji na azytromycynę powodowały nawracające objawy i konieczność dłuższego okresu obserwacji i leczenia.
Zaburzenia czynności wątroby Ponieważ wątroba jest głównym narządem uczestniczącym w eliminacji azytromycyny, lek należy stosować z ostrożnością u pacjentów z ciężkimi chorobami wątroby. Podczas stosowania azytromycyny opisywano przypadki piorunującego zapalenia wątroby, które może prowadzić do zagrażającej życiu niewydolności wątroby (patrz punkt 4.8). U niektórych pacjentów mogły wcześniej występować choroby wątroby lub mogli oni przyjmować inne produkty lecznicze o działaniu hepatotoksycznym.
W przypadku objawów przedmiotowych i podmiotowych zaburzeń czynności wątroby, takich jak szybki rozwój astenii z występującą żółtaczką, ciemnym zabarwieniem moczu, skłonnością do krwawień lub
encefalopatią wątrobową, należy niezwłocznie wykonać badania czynności wątroby. Jeśli pojawią się objawy zaburzenia czynności wątroby, należy przerwać podawanie azytromycyny.
Azytromycyna a alkaloidy sporyszu U pacjentów przyjmujących pochodne alkaloidów sporyszu, jednoczesne stosowanie niektórych antybiotyków makrolidowych może powodować przyspieszenie rozwoju zatrucia sporyszem. Brak danych dotyczących możliwych interakcji pomiędzy pochodnymi ergotaminy i azytromycyny. Niemniej jednak nie należy jednocześnie stosować azytromycyny i alkaloidów sporyszu, ze względu na teoretyczną możliwość wystąpienia zatrucia sporyszem.
Nadkażenia Jak w przypadku każdego antybiotyku, zaleca się, aby zwrócić uwagę na objawy nadkażenia niewrażliwymi drobnoustrojami, takimi jak grzyby. W razie nadkażenia może być konieczne przerwanie leczenia azytromycyną i wdrożenie odpowiedniego postępowania.
Podczas stosowania prawie każdego z leków przeciwbakteryjnych, w tym azytromycyny, obserwowano biegunkę związaną z zakażeniem Clostridium difficile (CDAD, ang. Clostridium difficile associated diarrhoea). Może ona przebiegać w postaci od lekkiej biegunki aż do zapalenia okrężnicy zakończonego zgonem. Stosowanie produktów przeciwbakteryjnych zaburza prawidłową florę jelita i prowadzi do nadmiernego wzrostu Clostridium difficile.
Bakterie te wytwarzają toksyny A i B, które przyczyniają się do rozwoju CDAD. Szczepy C. difficile wytwarzające hipertoksynę powodują zwiększenie chorobowości i umieralności, ponieważ zakażenia te mogą być oporne na leczenie przeciwbakteryjne i może być konieczne wycięcie okrężnicy. Możliwość CDAD należy rozważyć u każdego pacjenta, u którego po zastosowaniu antybiotyku wystąpiła biegunka. Konieczne jest dokładne zebranie wywiadu chorobowego, ponieważ notowano występowanie CDAD po upływie ponad dwóch miesięcy od podania produktów przeciwbakteryjnych.
Zaburzenia czynności nerek U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (GFR <10 ml/min) obserwowano zwiększenie o 33% ogólnoustrojowego narażenia na azytromycynę (patrz punkt 5.2).
Wydłużenie odstępu QT W trakcie leczenia antybiotykami makrolidowymi, w tym azytromycyną, obserwowano wydłużenie czasu repolaryzacji serca i odstępu QT, zwiększające ryzyko zaburzeń rytmu serca i częstoskurczu typu torsades de pointes (patrz punkt 4.8). Ponieważ następujące sytuacje mogą prowadzić do zwiększonego ryzyka komorowych zaburzeń rytmu serca (w tym typu torsade de pointes), co z kolei może spowodować zatrzymanie akcji serca, azytromycynę należy stosować ostrożnie u pacjentów, u których występują stany sprzyjające arytmii (zwłaszcza u kobiet i pacjentów w podeszłym wieku): • z wrodzonym lub potwierdzonym wydłużeniem odstępu QT; • przyjmujących aktualnie leki zawierające inne substancje czynne wydłużające odstęp QT, takie jak leki przeciwarytmiczne klasy IA (chinidyna i prokainamid) i klasy III (dofetylid, amiodaron i sotalol), cyzapryd i terfenadyna; leki przeciwpsychotyczne takie jak pimozyd; leki przeciwdepresyjne takie jak cytalopram; fluorochinolony takie jak moksyfloksacyna i lewofloksacyna; • z zaburzeniami elektrolitowymi, szczególnie z hipokaliemią lub hipomagnezemią; • z istotną klinicznie bradykardią, arytmią lub ciężką niewydolnością serca.
Miastenia U pacjentów leczonych azytromycyną notowano zaostrzenia objawów miastenii oraz wystąpienie nowego zespołu miastenicznego (patrz punkt 4.8).
Dzieci i młodzież Bezpieczeństwo i skuteczność w zapobieganiu lub leczeniu zakażenia kompleksem Mycobacterium avium (MAC) u dzieci nie zostały ustalone.Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami,
związanymi z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować tego produktu.
4.5. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Leki zobojętniające W badaniu farmakokinetycznym, w którym oceniano działanie stosowanych jednocześnie leków zobojętniających z azytromycyną, nie stwierdzono wpływu na ogólną biodostępność, chociaż najwyższe stężenia w surowicy były zmniejszone o 25%. Azytromycynę należy podawać co najmniej godzinę przed lub 2 godziny po przyjęciu leków zobojętniających sok żołądkowy.
Cetyryzyna U zdrowych ochotników jednoczesne podawanie przez 5 dni azytromycyny z cetyryzyną w dawce 20 mg nie doprowadziło w stanie równowagi do interakcji farmakokinetycznej ani do istotnych zmian odstępu QT.
Dydanozyna (dideokoksyinozyna) Jednoczesne podawanie azytromycyny w dawce 1200 mg na dobę i dydanozyny w dawce 400 mg na dobę u 6 osób z rozpoznanym zakażeniem HIV nie wpłynęło na farmakokinetykę dydanozyny w stanie równowagi, w porównaniu do placebo.
Digoksyna (substraty glikoproteiny P) Jednoczesne podawanie antybiotyków makrolidowych, w tym azytromycyny, z substratami glikoproteiny P takimi jak digoksyna, powoduje zwiększenie stężeń substratu glikoproteiny P w surowicy. Dlatego też, jeżeli azytromycynę stosuje się jednocześnie z substratami glikoproteiny P takimi jak digoksyna, należy rozważyć możliwość zwiększenia się stężeń substratu w surowicy.
Zydowudyna Pojedyncze dawki 1000 mg oraz wielokrotne dawki 600 mg lub 1200 mg azytromycyny wywierają niewielki wpływ na farmakokinetykę zydowudyny lub jej glukuronidowego metabolitu bądź też na ich wydalanie z moczem. Jednakże podawanie azytromycyny zwiększyło stężenia fosforylowanej zydowudyny – klinicznie czynnego metabolitu, w jednojądrzastych komórkach krwi obwodowej. Znaczenie kliniczne tej obserwacji jest niejasne, jednak może ona być korzystna dla pacjentów.
Azytromycyna nie wchodzi w istotne interakcje poprzez układ wątrobowego cytochromu P450. Uważa się, że nie wchodzi ona w interakcje farmakokinetyczne, obserwowane dla erytromycyny i innych antybiotyków makrolidowych. Indukcja lub inaktywacja wątrobowego cytochromu P450 poprzez kompleks metabolitów cytochromu nie zachodzi w przypadku azytromycyny.
Alkaloidy sporyszu Ze względu na teoretyczną możliwość zatrucia sporyszem nie zaleca się jednoczesnego stosowania azytromycyny i alkaloidów sporyszu (patrz punkt 4.4).
Przeprowadzono badania farmakokinetyczne pomiędzy azytromycyną a wymienionymi poniżej lekami, które są w istotnym stopniu metabolizowane za pośrednictwem cytochromu P450.
Atorwastatyna Jednoczesne podawanie atorwastatyny (w dawce 10 mg na dobę) i azytromycyny (w dawce 500 mg na dobę) nie prowadziło do zmiany stężenia atorwastatyny w osoczu (na podstawie próby zahamowania reduktazy HMG-CoA). Po wprowadzeniu produktu do obrotu notowano jednak przypadki rabdomiolizy u pacjentów otrzymujących jednocześnie azytromycynę i statyny.
Karbamazepina W badaniu interakcji farmakokinetycznej u zdrowych ochotników nie obserwowano żadnego istotnego wpływu na stężenia karbamazepiny lub jej aktywnego metabolitu w osoczu podczas jednoczesnego stosowania azytromycyny.

Cyzapryd Cyzapryd jest metabolizowany w wątrobie przez enzym CYP3A4. Antybiotyki makrolidowe hamują działanie tego enzymu, dlatego jednoczesne stosowanie azytromycyny z cyzaprydem może powodować wydłużenie odstępu QT, komorowe zaburzenia rytmu i torsades de pointes.
Cymetydyna W badaniu farmakokinetycznym oceniano wpływ na farmakokinetykę azytromycyny pojedynczej dawki cymetydyny podawanej 2 godziny przed podaniem azytromycyny i nie obserwowano żadnych odchyleń parametrów farmakokinetycznych azytromycyny.
Doustne leki przeciwzakrzepowe z grupy pochodnych kumaryny W badaniu interakcji farmakokinetycznych, podawanie azytromycyny nie powodowało zmiany działania przeciwzakrzepowego warfaryny zastosowanej w pojedynczej dawce 15 mg u zdrowych ochotników. Po wprowadzeniu leku do obrotu opisywano przypadki nasilenia działania przeciwzakrzepowego po jednoczesnym podaniu azytromycyny i doustnych leków przeciwzakrzepowych z grupy pochodnych kumaryny. Chociaż nie ustalono związku przyczynowego tego zjawiska, należy zwrócić uwagę na właściwą częstość kontrolnych oznaczeń czasu protrombinowego podczas stosowania azytromycyny u pacjentów otrzymujących doustne leki przeciwzakrzepowe z grupy pochodnych kumaryny.
Cyklosporyna W badaniu farmakokinetycznym zdrowych ochotników, którym podawano doustnie azytromycynę w dawce stwierdzono istotne zwiększenie C max
0-5
podczas jednoczesnego stosowania tych produktów. Jeśli konieczne jest jednoczesne stosowanie azytromycyny i cyklosporyny, należy monitorować stężenia cyklosporyny i odpowiednio modyfikować jej dawkowanie.
Efawirenz Jednoczesne podawanie azytromycyny w pojedynczej dawce 600 mg i efawirenzu w dawce 400 mg na dobę przez 7 dni nie spowodowało żadnych istotnych klinicznie interakcji farmakokinetycznych.
Flukonazol Jednoczesne podanie pojedynczej dawki 1200 mg azytromycyny nie wpłynęło na parametry farmakokinetyczne pojedynczej dawki 800 mg flukonazolu. Całkowite narażenie na działanie azytromycyny i jej okres półtrwania nie zmieniały się podczas jednoczesnego podawania flukonazolu, jednakże obserwowano niemające znaczenia klinicznego zmniejszenie wartości C max

Indynawir Jednoczesne podawanie pojedynczej dawki 1200 mg azytromycyny nie wywierało istotnego statystycznie wpływu na parametry farmakokinetyczne indynawiru podawanego w dawce 800 mg trzy razy na dobę przez 5 dni.
Metyloprednizolon W badaniach interakcji farmakokinetycznych u zdrowych ochotników, azytromycyna nie wykazała istotnego wpływu na parametry farmakokinetyczne metyloprednizolonu.
Midazolam U zdrowych ochotników jednoczesne podawanie azytromycyny w dawce 500 mg na dobę przez 3 dni nie wywarło istotnego wpływu na parametry farmakokinetyczne i farmakodynamiczne midazolamu podawanego w pojedynczej dawce 15 mg.
Nelfinawir
Podawanie azytromycyny (1200 mg) jednocześnie z nelfinawirem w stanie stacjonarnym (750 mg trzy razy na dobę) prowadziło do zwiększenia stężenia azytromycyny. Nie zaobserwowano klinicznie istotnych działań niepożądanych i nie była konieczna modyfikacja dawkowania.
Ryfabutyna Jednoczesne stosowanie azytromycyny i ryfabutyny nie miało wpływu na stężenia w osoczu żadnej z tych substancji czynnych. U pacjentów, u których zastosowano jednoczesne leczenie azytromycyną i ryfabutyną obserwowano neutropenię. Chociaż występowanie neutropenii związano ze stosowaniem ryfabutyny, nie potwierdzono związku przyczynowego z jednoczesnym stosowaniem obu produktów (patrz punkt 4.8).
Syldenafil U zdrowych ochotników płci męskiej nie stwierdzono wpływu azytromycyny (stosowanej w dawce 500 mg na dobę przez 3 dni) na AUC i C max

Terfenadyna W badaniach farmakokinetycznych nie uzyskano dowodów występowania interakcji pomiędzy azytromycyną a terfenadyną. Opisywano rzadkie przypadki, w których nie można było całkowicie wykluczyć możliwości interakcji obu produktów; jednakże brak jednoznacznych dowodów na występowanie takich interakcji.
Teofilina Nie ma dowodów występowania klinicznie istotnych interakcji farmakokinetycznych podczas jednoczesnego podawania azytromycyny i teofiliny zdrowym ochotnikom. Ponieważ obserwowano interakcje podczas jednoczesnego stosowania teofiliny z innymi antybiotykami makrolidowymi, zaleca się obserwację objawów, w związku ze zwiększeniem stężenia teofiliny we krwi.
Triazolam W badaniu z udziałem 14 zdrowych ochotników jednoczesne podawanie azytromycyny w dawce 500 mg w 1. dniu i 250 mg w 2. dniu oraz triazolamu w dawce 0,125 mg w 2. dniu nie wywarło istotnego wpływu na którykolwiek z parametrów farmakokinetycznych triazolamu, w porównaniu do triazolamu podawanego z placebo.
Trimetoprim i sulfametoksazol Jednoczesne stosowanie trimetoprimu i sulfametoksazolu (w dawce 160 mg i 800 mg) przez 7 dni jednocześnie z azytromycyną w dawce 1200 mg w 7. dniu nie miało wpływu na jej maksymalne stężenia, całkowite narażenie na działanie leku i wydalanie nerkowe trimetoprimu ani sulfametoksazolu. Stężenia azytromycyny w surowicy były porównywalne z obserwowanymi w innych badaniach.
4.6. Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża Brak odpowiednich danych dotyczących stosowania azytromycyny u kobiet w ciąży. W badaniach dotyczących toksycznego wpływu na reprodukcję u zwierząt wykazano, że azytromycyna przenika przez łożysko, ale nie obserwowano działania teratogennego (patrz punkt 5.3). Bezpieczeństwo stosowania azytromycyny w odniesieniu do stosowania substancji czynnej u kobiet w ciąży nie zostało określone. Dlatego też azytromycynę podczas ciąży można stosować tylko wtedy, gdy korzyści z leczenia przewyższają ryzyko.
Karmienie piersią Odnotowano informację, że azytromycyna przenika do mleka ludzkiego, ale brak jest odpowiednich i dobrze kontrolowanych badań klinicznych prowadzonych z udziałem matek karmiących, opisujących farmakokinetykę wydzielania azytromycyny do mleka kobiecego.
Ponieważ nie wiadomo, czy azytromycyna może mieć negatywny wpływ na dziecko karmione piersią, należy przerwać karmienie piersią podczas leczenia azytromycyną. U karmionych piersią niemowląt, oprócz
innych dolegliwości, może wystąpić biegunka, grzybicze zapalenie błony śluzowej a także uczulenie. Zaleca się, aby podczas oraz do dwóch dni po zakończeniu leczenia azytromycyną odciągać i wyrzucać mleko. Po tym czasie karmienie piersią można kontynuować.
Płodność W badaniach płodności prowadzonych na szczurach, po podaniu azytromycyny odnotowano zmniejszenie częstości ciąż u szczurów. Znaczenie tej obserwacji u ludzi nie jest znane.
4.7. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Nie przeprowadzono badań nad wpływem azytromycyny na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednakże podczas wykonywania powyższych czynności należy brać pod uwagę możliwość wystąpienia takich działań niepożądanych, jak zawroty głowy i drgawki.
4.8. Działania niepożądane
W poniższej tabeli wymieniono działania niepożądane stwierdzone w trakcie badań klinicznych i obserwacji po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu, według klasyfikacji układów i narządów oraz częstości występowania. Działania niepożądane zaobserwowane po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu zaznaczono kursywą.
Częstość występowania pogrupowano według następującej klasyfikacji: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko (<1/10 000) i częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych). W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania działania niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.
Działania niepożądane prawdopodobnie lub przypuszczalnie związane ze stosowaniem azytromycyny, określone na podstawie badań klinicznych i obserwacji po wprowadzeniu leku do obrotu
Bardzo często ≥1/10 Często ≥1/100 do <1/10 Niezbyt często ≥1/1 000 do <1/100 Rzadko ≥1/10 000 do <1/1 Bardzo rzadko <10 000 Częstość nieznana nie może być określona na podstawie dostępnych danych Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
zakażenia pochwy, zapalenie płuc, zakażenie grzybicze, zakażenie bakteryjne, zapalenie gardła, zapalenie błony śluzowej żołądka i jelit, zaburzenie oddychania, zapalenie błony śluzowej nosa, kandydoza jamy ustnej
zapalenie jelita grubego (patrz punkt 4.4) Zaburzenia krwi i układu chłonnego

neutropenia, eozynofilia niedokrwistość hemolityczna Zaburzenia układu immunologicznego
naczynioruchowy, nadwrażliwość
anafilaktyczna (patrz punkt 4.4) Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Zaburzenia psychiczne
bezsenność Pobudzenie Agresja, lęk, majaczenie, omamy Zaburzenia układu nerwowego
senność, zaburzenia smaku, parestezje
drgawki, niedoczulica, pobudzenie psychoruchowe, brak węchu, brak smaku, zaburzenia węchu, miastenia (patrz punkt 4.4) Zaburzenia oka
widzenia
Zaburzenia ucha i błędnika
słuchu, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego
w tym głuchota i (lub) szumy uszne Zaburzenia serca
(patrz punkt 4.4), zaburzenia rytmu serca (patrz punkt 4.4), w tym tachykardia komorowa, wydłużony odstęp QT w badaniu EKG (patrz punkt 4.4) Zaburzenia naczyniowe
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
krwawienie z nosa
Zaburzenia żołądka i jelit Biegunka Wymioty, ból brzucha, nudności Zaparcie, wzdęcia, dysfagia, dysfagia żołądka, wzdęcia brzucha, suchość w jamie
przebarwienia języka
ustnej, odbijanie, owrzodzenie w jamie ustnej, nadmierne wydzielanie śliny Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
czynności wątroby, żółtaczka cholestatyczna
wątroby (która rzadko może powodować zgon) (patrz punkt 4.4), piorunujące zapalenie wątroby, martwica wątroby Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
pokrzywka, zapalenie skóry, suchość skóry, nadmierne pocenie się Reakcje nadwrażliwości na światło, ostra uogólniona osutka krostkowa (ang. AGEP)
Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, rumień wielopostaciowy Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
i stawów, ból mięśni, ból pleców, ból szyi
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
w oddawaniu moczu, ból nerki

nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
maciczny, zaburzenia jąder
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
ogólne złe samopoczucie, zmęczenie, obrzęk twarzy, ból w klatce piersiowej, gorączka, ból, obrzęk obwodowy
Badania diagnostyczne
liczby limfocytów, zwiększenie liczby granulocytów Zwiększenie aktywności aminotransferazy asparaginianowej i alaninowej, zwiększenie

kwasochłonnych, zmniejszenie stężenia wodorowęglanów we krwi, zwiększenie liczby bazofili, zwiększenie liczby monocytów, zwiększenie liczby neutrofili stężenia bilirubiny we krwi, zwiększenie stężenia mocznika we krwi, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, zaburzenia stężenia potasu we krwi, zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej we krwi, zwiększenie stężenia chlorków, zwiększenie stężenia glukozy, zwiększenie liczby płytek krwi, zmniejszenie wartości hematokrytu zwiększenie stężenia wodorowęglanów, nieprawidłowe stężenie sodu Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach
po zabiegach

Działania niepożądane, prawdopodobnie lub przypuszczalnie związane ze stosowaniem azytromycyny w leczeniu zakażeń kompleksem Mycobacterium avium lub zapobieganiu im, oparte na danych z badań klinicznych i doświadczeniach po wprowadzeniu do obrotu. Te działania niepożądane różnią się rodzajem lub częstością występowania od zgłaszanych podczas stosowania azytromycyny w postaciach o natychmiastowym lub przedłużonym uwalnianiu.
Klasyfikacja organów i narządów Działanie niepożądane Częstość występowania Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Jadłowstręt Często Zaburzenia układu nerwowego Zawroty głowy, ból głowy, parestezje, zaburzenia smaku Często Niedoczulica Niezbyt często Zaburzenia oka Zaburzenia widzenia Często Zaburzenia ucha i błędnika Głuchota Często Zaburzenie słuchu, szumy uszne Niezbyt często Zaburzenia serca Palpitacje Niezbyt często
Zaburzenia żołądka i jelit Biegunka, ból brzucha, nudności, wzdęcia, dyskomfort w jamie brzusznej, luźne stolce Bardzo często Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Zapalenie wątroby Niezbyt często Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Wysypka, świąd Często Zespół Stevensa-Johnsona, reakcje nadwrażliwości na światło Niezbyt często Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej Bóle stawów Często Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Zmęczenie Często Osłabienie, złe samopoczucie Niezbyt często
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: [email protected] Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9. Przedawkowanie
Działania niepożądane, które występowały po przyjęciu produktu w dawkach większych niż zalecane, były podobne do tych, które opisywano po podaniu zwykle stosowanych dawek.
Objawy Charakterystyczne objawy po przedawkowaniu antybiotyków makrolidowych to: przemijająca utrata słuchu, silne nudności, wymioty i biegunka.
Leczenie W razie przedawkowania zaleca się zastosowanie leczenia objawowego i podtrzymującego czynności życiowe, jeśli to konieczne.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1. Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwbakteryjne do stosowania ogólnego, makrolidy. Kod ATC: J 01 FA 10
Azytromycyna jest antybiotykiem makrolidowym, należącym do grupy azalidów. Jej cząsteczka jest skonstruowana poprzez dodanie atomu azotu do pierścienia laktonowego erytromycyny A. Chemiczna nazwa azytromycyny to 9-deoksy-9a-aza-9a-metylo-9a-homoerytromycyna A. Masa cząsteczkowa wynosi 749,0.
Mechanizm działania Azytromycyna należy do azalidów  podgrupy antybiotyków makrolidowych.
Wiążąc się z podjednostką rybosomu 50S, azytromycyna blokuje translokację łańcuchów peptydowych z jednej strony rybosomu na drugą. W konsekwencji zapobiega syntezie białek zależnych od RNA u wrażliwych drobnoustrojów.
Zależności farmakokinetyczno-farmakodynamiczne (PK/PD) Dla azytromycyny głównym parametrem zależności farmakokinetyczno-farmakodynamicznych najlepiej korelującym ze skutecznością azytromycyny jest stosunek AUC/MIC.
Mechanizm oporności Oporność na azytromycynę może być naturalna lub nabyta. U bakterii występują trzy główne mechanizmy oporności: zmiana miejsca docelowego, zmiana w transporcie antybiotyku oraz modyfikacja antybiotyku.
Całkowita oporność krzyżowa na erytromycynę, azytromycynę, inne makrolidy oraz linkozamidy występuje pomiędzy Streptococcus pneumoniae, paciorkowcami beta-hemolizującymi z grupy A, Enterococcus faecalis i Staphylococcus aureus, w tym S. aureus metycylinooporny (MRSA).
Wartości graniczne
Ustalone przez Europejski Komitet ds. Oznaczania Wrażliwości Drobnoustrojów (EUCAST, ang. European Commitee on Antimicrobial Susceptibility Testing).
Drobnoustroje Graniczne wartości MIC [mg/l] Wrażliwe [mg/l] Oporne [mg/l] Staphylococcus spp. ≤1 >2 Streptococcus spp. (grupa A, B, C, G) ≤0,25 >0,5 Streptococcus pneumoniae ≤0,25 >0,5 Haemophilus influenzae ≤0,125 >4 Moraxella catarrhalis ≤0,25 >0,5 Neisseria gonorrhoeae ≤0,25 >0,5 Tabela przedstawia graniczne wartości kliniczne wg EUCAST, wersja 2.0, z 01.01.2012 r.
Wrażliwość
Rozpowszechnienie występowania oporności nabytej poszczególnych gatunków może różnić się w zależności od obszaru geograficznego oraz zmieniać wraz z upływem czasu, w związku z tym zaleca się korzystanie z lokalnych informacji na temat oporności, zwłaszcza podczas leczenia ciężkich zakażeń. W razie konieczności należy zasięgnąć porady ekspertów, gdy rozpowszechnienie oporności w danym regionie jest na tyle duże, że przydatność produktu w leczeniu co najmniej niektórych rodzajów zakażeń jest wątpliwa. Drobnoustroje, w przypadku których oporność może być problemem: występowanie oporności jest równe lub wyższe niż 10% w co najmniej jednym kraju Unii Europejskiej.
Tabela wrażliwości
Gatunki zwykle wrażliwe Bakterie tlenowe Gram-ujemne Haemophilus influenzae* Moraxella catarrhalis* Inne drobnoustroje Chlamydophila pneumoniae Chlamydia trachomatis Legionella pneumophila Mycobacterium avium Mycoplasma pneumoniae*
Gatunki, wśród których może wystąpić problemem oporności nabytej Bakterie tlenowe Gram-dodatnie Staphylococcus aureus* Streptococcus agalactiae Streptococcus pneumoniae* Streptococcus pyogenes* Inne drobnoustroje Ureaplasma urealyticum Bakterie oporne Bakterie tlenowe Gram-dodatnie Staphylococcus aureus – szczepy oporne na metycylinę i erytromycynę Streptococcus pneumoniae – szczepy oporne na penicylinę Bakterie tlenowe Gram-ujemne Escherichia coli Pseudomonas aeruginosa Klebsiella spp. Bakterie beztlenowe Gram-ujemne Grupa Bacteroides fragilis * Skuteczność kliniczna została wykazana na gatunkach wrażliwych w zatwierdzonych wskazaniach klinicznych.
5.2. Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie Biodostępność azytromycyny po podaniu doustnym wynosi około 37%. Największe stężenie w osoczu osiągane jest po 2-3 godzinach. Stężenie maksymalne (C max ) po podaniu doustnym jednorazowej dawki
Dystrybucja Doustnie przyjmowana azytromycyna jest rozmieszczana w całym organizmie. W badaniach farmakokinetycznych wykazano znacząco większe stężenia azytromycyny w tkankach niż w osoczu (do 50-krotnie większe niż maksymalne stężenie występujące w osoczu). Świadczy to o tym, że azytromycyna jest w znacznym stopniu wiązana w tkankach (objętość dystrybucji w stanie równowagi wynosi około 31 l/kg).
Stosowanie zalecanych dawek nie powoduje kumulowania się azytromycyny w surowicy. Kumulacja występuje w tkankach, w których stężenia azytromycyny są dużo większe niż w surowicy. Po podaniu migdałkach podniebiennych, gruczole krokowym i surowicy i wynosiły one odpowiednio 1,3-4,8 μg/g, 0,6-2,3 μg/g, 2,0-2,8 μg/g i 0-0,3 μg/ml.
W badaniach przeprowadzonych in vitro oraz in vivo wykazano, że azytromycyna gromadzi się w fagocytach. Uwalnianie azytromycyny jest stymulowane przez proces aktywnej fagocytozy. W modelach zwierzęcych proces ten przyczynia się do kumulowania się azytromycyny w tkankach.
Wiązanie się azytromycyny z białkami osocza jest zmienne, zależnie od stężenia w surowicy i waha się od 52% przy stężeniu 0,05 μg/ml do 18% przy stężeniu 0,5 μg/ml.
Eliminacja Okres półtrwania w fazie eliminacji z osocza jest ściśle związany z okresem półtrwania w tkankach, wynoszącym od 2 do 4 dni.
Około 12% podanej dożylnie dawki azytromycyny jest wydalanej z moczem w postaci niezmienionej w ciągu 3 dni; większość przez pierwsze 24 godziny. Po 2 dniach od zakończenia 5-dniowego leczenia
azytromycyną jej stężenie w żółci pacjentów wynosiło do 237 μg/ml. W żółci wykryto dziesięć metabolitów (powstałych przez N- i O-demetylację, hydroksylację deozaminy i pierścieni aglikonowych oraz poprzez rozszczepianie koniugatów kladynozowych). Wyniki badań świadczą o tym, że metabolity te nie mają znaczenia dla przeciwbakteryjnego działania azytromycyny.Farmakokinetyka w szczególnych grupach pacjentów Niewydolność nerek Po podaniu azytromycyny w jednorazowej dawce doustnej 1 g, wartości C max
0-120
odpowiednio o 5,1% oraz 4,2% u pacjentów z lekkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek [współczynnik przesączania kłębuszkowego (GFR) w granicach 10-80 ml/min] w porównaniu z grupą pacjentów z prawidłową czynnością nerek (współczynnik przesączania >80 ml/min). U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek średnie wartości C max
0-120
o 61% i 35% w porównaniu z wartościami prawidłowymi.
Niewydolność wątroby Nie ma dowodów na to, że występują istotne zmiany parametrów farmakokinetycznych azytromycyny w surowicy u pacjentów z lekkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby, w porównaniu z grupą pacjentów z prawidłową czynnością wątroby. Wydaje się, że u tych pacjentów wydalanie azytromycyny z moczem jest większe, prawdopodobnie w celu kompensacji zmniejszonego klirensu wątrobowego.
Pacjenci w podeszłym wieku Farmakokinetyka azytromycyny u mężczyzn w podeszłym wieku była podobna do opisywanej u młodych dorosłych, jednak u kobiet w podeszłym wieku, mimo że maksymalne stężenia były większe (zwiększone o 30-50%), nie dochodziło do kumulacji leku.
Po 5-dniowym leczeniu azytromycyną u ochotników w podeszłym wieku (>65 lat), zawsze występowały większe wartości AUC (29%), niż u młodych ochotników (<45 lat). Różnice te nie są jednak klinicznie istotne, w związku z czym nie jest konieczna modyfikacja dawkowania.
Niemowlęta, dzieci młodsze i starsze oraz młodzież Farmakokinetykę azytromycyny badano u dzieci w wieku od 4 miesięcy do 15 lat, podając lek w postaci kapsułek, granulatu lub zawiesiny. Azytromycynę podawano w dawce 10 mg/kg mc. w pierwszym dniu badania, następnie w dawce 5 mg/kg mc. w 25. dniu badania, stężenia maksymalne C max , 224 μg/l u dzieci w wieku od 7,5 miesięcy do 5 lat oraz 383 μg/l u dzieci w wieku od 6 do 15 lat, były nieznacznie mniejsze niż stężenia u osób dorosłych. Wartość t ½
występujących u dorosłych.
5.3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
W badaniach na zwierzętach, w których azytromycyna stosowana była w dawkach 40-krotnie przekraczających kliniczne dawki terapeutyczne, stwierdzono, iż powodowała ona przemijającą fosfolipidozę, jednak bez związanych z nią objawów toksyczności. Nie jest znane znaczenie tych obserwacji dla ludzi otrzymujących azytromycynę zgodnie z zaleceniami.
W badaniach elektrofizjologicznych wykazano, że azytromycyna wydłuża odstęp QT.
Rakotwórczość Nie przeprowadzono długoterminowych badań u zwierząt w celu oceny rakotwórczości.
Genotoksyczność Nie wykazano mutagennego działania azytromycyny w standardowych badaniach mutacji genowych i chromosomowych w warunkach in vivo oraz in vitro.
Teratogenność
W badaniach embriotoksyczności u myszy i szczurów nie stwierdzono działania teratogennego. U szczurów, którym podano azytromycynę w dawce 100 do 200 mg/kg mc. na dobę, stwierdzano niewielkie opóźnienie kostnienia u płodu oraz przybieranie masy ciała u matek. W badaniach na szczurach, dotyczących okresu okołoporodowego i pourodzeniowego, obserwowano lekkie opóźnienie w rozwoju fizycznym i ruchowym po podaniu azytromycyny w dawce 50 mg/kg mc. na dobę.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Rdzeń tabletki Wapnia wodorofosforan bezwodny Skrobia żelowana, kukurydziana Kroskarmeloza sodowa Sodu laurylosiarczan Magnezu stearynian
Otoczka Laktoza jednowodna Hypromeloza Tytanu dwutlenek (E171) Triacetyna

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Ten produkt leczniczy nie wymaga specjalnych warunków przechowywania.
6.5. Rodzaj i zawartość opakowania
Produkt Azypronal, tabletki powlekane, jest dostępny w przezroczystych blistrach PVC/Aluminium, zawierających 3 tabletki powlekane.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego

do stosowania
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Vitama S.A. ul. Bonifraterska 17 00-203 Warszawa

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 30.11.2016 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
23.04.2018 r.