Delparan Max
Tramadoli hydrochloridum + Paracetamolum
Tabletki 75 mg + 650 mg | Tramadoli hydrochloridum 75 mg + Paracetamolum 650 mg
Ferrer Internacional, S.A. Salutas Pharma GmbH, Hiszpania Niemcy
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Delparan MAX, 75 mg + 650 mg, tabletki Tramadoli hydrochloridum + Paracetamolum
Należy uważnie przeczytać całą ulotkę przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym.
- Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
Delparan MAX jest skojarzeniem dwóch leków przeciwbólowych, tramadolu i paracetamolu, które działają łącznie w celu złagodzenia bólu.
Lek Delparan MAX jest wskazany w leczeniu umiarkowanego lub silnego bólu, gdy lekarz stwierdzi, że konieczne jest stosowanie skojarzenia tramadolu i paracetamolu.
Delparan MAX należy stosować wyłącznie u osób dorosłych i młodzieży w wieku od 12 lat.
Kiedy nie stosować leku Delparan MAX - jeśli pacjent ma uczulenie na tramadol, paracetamol lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6); - w przypadku ostrego zatrucia alkoholem, tabletkami nasennymi, lekami przeciwbólowymi lub innymi lekami psychotropowymi (leki, które wpływają na nastrój i emocje); - jeśli pacjent przyjmuje leki o nazwie inhibitory monoaminooksydazy (MAO) (stosowane w leczeniu depresji lub choroby Parkinsona) lub przyjmował je w ciągu ostatnich 14 dni przed rozpoczęciem stosowania leku Delparan MAX; - jeśli pacjent ma ciężką chorobę wątroby; - jeśli pacjent ma padaczkę, która nie jest odpowiednio kontrolowana przez aktualnie stosowany lek.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed zastosowaniem leku Delparan MAX należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli pacjent: - przyjmuje jednocześnie inne leki zawierające paracetamol lub tramadol; - ma zaburzenia albo chorobę wątroby lub gdy ma zażółcenie oczu lub skóry. Objawy te mogą wskazywać na żółtaczkę lub zaburzenia dróg żółciowych. - ma zaburzenia czynności nerek; - ma ciężkie zaburzenia oddychania, np. astmę lub ciężkie choroby płuc; - ma padaczkę lub miał już w przeszłości napady padaczki lub drgawki; - miał niedawno uraz głowy, wstrząs lub silne bóle głowy, którym towarzyszyły wymioty; - ma zaburzenia świadomości z nieznanej przyczyny (odczucie omdlewania); - jest uzależniony od jakichkolwiek leków, w tym leków przeciwbólowych, np. morfiny; - stosuje inne leki przeciwbólowe, zawierające buprenorfinę, nalbufinę lub pentazocynę; - ma się poddać znieczuleniu. Należy powiedzieć lekarzowi lub dentyście o stosowaniu leku Delparan MAX.
Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczyła pacjenta w przeszłości lub wystąpi podczas stosowania leku Delparan MAX, należy poinformować o tym lekarza. Lekarz zdecyduje, czy pacjent powinien kontynuować przyjmowanie tego leku.
Tramadol przekształcany jest w wątrobie przez enzym. U pewnych osób zmiana dotycząca tego enzymu może wpłynąć w różny sposób na organizm. U niektórych lek może niedostatecznie łagodzić ból, zaś u innych zwiększa się prawdopodobieństwo wystąpienia ciężkich działań niepożądanych. Jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z następujących objawów, należy przerwać przyjmowanie leku i niezwłocznie zwrócić się o pomoc medyczną: zwolniony lub płytki oddech, splątanie, senność, zwężenie źrenic, nudności lub wymioty, zaparcie, brak apetytu.
Dzieci i młodzież Nie zaleca się podawania leku Delparan MAX dzieciom w wieku poniżej 12 lat ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności w tej grupie wiekowej.
Stosowanie u dzieci z zaburzeniami oddychania Nie zaleca się stosowania tramadolu u dzieci z zaburzeniami oddychania, gdyż jego działanie toksyczne może być silniejsze u tych pacjentów.
Delparan MAX a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Ważne: ten lek zawiera paracetamol i tramadol. Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent przyjmuje inne leki zawierające również paracetamol lub tramadol, aby nie przekroczyć maksymalnych dawek dobowych.
Nie wolno stosować leku Delparan MAX jednocześnie z inhibitorami monoaminooksydazy (MAO) (patrz punkt „Kiedy nie stosować leku Delparan MAX”).
Nie zaleca się stosowania leku Delparan MAX z następującymi lekami: - karbamazepina, fenytoina lub fenobarbital (leki często stosowane w leczeniu padaczki lub pewnego rodzaju bólu; - izoniazyd lub ryfampicyna (leki stosowane w leczeniu gruźlicy); - ziele dziurawca (Hypericum perforatum); - buprenorfina, nalbufina lub pentazocyna (opioidowe leki przeciwbólowe). Działanie przeciwbólowe może być osłabione.
Ryzyko działań niepożądanych jest większe, jeśli pacjent przyjmuje także: - tryptany (leki stosowane w leczeniu migreny) lub wybiórcze inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, SSRI ( leki przeciwdepresyjne). Jeśli u pacjenta wystąpi splątanie, niepokój ruchowy, gorączka, pocenie się, nieskoordynowane ruchy kończyn lub oczu, niekontrolowane drżenia mięśni lub biegunka, należy skontaktować się z lekarzem. - leki uspokajające, nasenne, inne leki przeciwbólowe, takie jak morfina i kodeina (również w postaci leku przeciwkaszlowego), baklofen (lek zwiotczający mięśnie), leki stosowane w celu zmniejszenia ciśnienia krwi lub stosowane w leczeniu alergii. Pacjent może odczuwać senność lub omdlewanie. W takim wypadku należy skontaktować się z lekarzem. - leki, które mogą wywoływać drgawki, takie jak niektóre - leki przeciwdepresyjne lub przeciwpsychotyczne. Ryzyko drgawek może być większe, jeśli pacjent przyjmuje w tym samym czasie lek Delparan MAX. Lekarz zdecyduje, czy Delparan MAX jest odpowiedni dla pacjenta. - niektóre leki przeciwdepresyjne. Możliwa jest interakcja leku Delparan MAX z tymi lekami, a u pacjenta mogą wystąpić takie objawy, jak mimowolne, rytmiczne skurcze mięśni (w tym mięśni kontrolujących ruchy gałek ocznych), pobudzenie, nadmierne pocenie się, drżenie, wzmożenie odruchów, zwiększone napięcie mięśni, temperatura ciała powyżej 38ºC. - warfarynę lub fenprokumon (leki stosowane w celu zapobiegania powstaniu zakrzepów krwi). Skuteczność tych leków może się zmienić i może wystąpić krwawienie. W razie wystąpienia długotrwałego lub niespodziewanego krwawienia należy niezwłocznie powiadomić o tym lekarza. - chloramfenikol (lek stosowany w leczeniu zakażeń) podawany we wstrzyknięciu. Lekarz może kontrolować stężenie chloramfenikolu we krwi.
Skuteczność leku Delparan MAX może być zmieniona, jeśli pacjent przyjmuje jednocześnie: - metoklopramid, domperydon lub ondansetron (leki stosowane w leczeniu nudności i wymiotów); - kolestyraminę (lek stosowany w celu zmniejszenia stężenia cholesterolu we krwi). Kolestyraminę należy przyjmować po co najmniej 1 godzinie od przyjęcia leku Delparan MAX; - probenecyd (lek stosowany głównie w leczeniu dny moczanowej i hiperurykemii). Lekarz może zmniejszyć dawkę leku Delparan MAX.
Lekarz powie pacjentowi, które leki można bezpiecznie stosować z lekiem Delparan MAX.
Delparan MAX z alkoholem Delparan MAX może wywołać senność. Ponieważ alkohol może nasilać senność, najlepiej unikać spożywania alkoholu w trakcie stosowania leku Delparan MAX.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli kobieta jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna przed zastosowaniem tego leku poradzić się lekarza lub farmaceuty.
Nie należy stosować leku Delparan MAX podczas ciąży.. Jeśli pacjentka zajdzie w ciążę w trakcie stosowania leku Delparan MAX, powinna powiadomić o tym lekarza.
Tramadol przenika do mleka kobiecego. Z tego względu w okresie karmienia piersią nie należy przyjmować leku Delparan MAX więcej niż jeden raz, a jeśli pacjentka przyjmuje lek częściej niż raz, nie powinna karmić piersią.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Delparan MAX może wywołać senność, a to może wpłynąć na zdolność bezpiecznego prowadzenia pojazdów lub obsługiwania narzędzi lub maszyn.
Lek Delparan MAX zawiera sód Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Delparan MAX należy stosować możliwie jak najkrócej.
Lekarz dostosuje dawkę leku do nasilenia bólu i wrażliwości pacjenta na odczuwany ból. Z zasady należy stosować najmniejszą dawkę, która powoduje złagodzenie bólu.
Stosowanie u dorosłych i młodzieży (w wieku od 12 lat) Jeżeli lekarz nie zalecił inaczej, zwykle zalecaną dawką początkową jest 1 tabletka. W razie potrzeby można przyjąć kolejne dawki, zgodnie z zaleceniami lekarza. Najkrótszy odstęp między dawkami musi wynosić co najmniej 6 godzin.
Nie wolno przyjmować więcej niż 4 tabletki leku Delparan MAX na dobę. Nie wolno przyjmować tego leku częściej, niż zalecił lekarz.
Jeśli pacjent ma wrażenie, że działanie leku Delparan MAX jest zbyt silne (np. odczuwa znaczną senność lub ma trudności w oddychaniu) lub za słabe (tzn. nadal odczuwa ból), powinien zwrócić się do lekarza.
Osoby w podeszłym wieku U osób w podeszłym wieku (powyżej 75 lat) wydalanie tramadolu z organizmu może być opóźnione. Lekarz może zalecić t ym pacjentom wydłużenie przerw między kolejnymi dawkami leku.
Ciężka choroba (niewydolność) wątroby lub nerek/pacjenci poddawani dializie Pacjenci z ciężką niewydolnością wątroby i (lub) nerek nie powinni stosować leku Delparan MAX. Jeśli niewydolność jest lekka lub umiarkowana, lekarz może zalecić wydłużenie przerw między kolejnymi dawkami leku.
Sposób podawania Tabletki należy przyjmować doustnie. Tabletki należy połykać popijając odpowiednią ilością płynu. Tabletek nie należy żuć ani rozkruszać. Tabletki można podzielić na równe dawki.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Delparan MAX W takim wypadku należy natychmiast zwrócić się do lekarza, nawet jeśli pacjent czuje się dobrze, gdyż istnieje ryzyko poważnego uszkodzenia wątroby, które może ujawnić się w późniejszym czasie.
Pominięcie zastosowania leku Delparan MAX W razie pominięcia dawki leku, istnieje prawdopodobieństwo nawrotu bólu. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki; należy kontynuować przyjmowanie tabletek jak poprzednio.
Przerwanie stosowania leku Delparan MAX Nie należy nagle przerywać stosowania leku Delparan MAX, chyba że zaleci to lekarz. Jeśli pacjent chce przerwać leczenie, powinien najpierw omówić to z lekarzem, zwłaszcza jeśli przyjmował ten lek przez długi czas. Lekarz poinformuje kiedy i w jaki sposób odstawiać lek; może zalecić stopniowe zmniejszanie dawki w celu uniknięcia wystąpienia działań niepożądanych (objawów z odstawienia) (patrz punkt 4 „Możliwe działania niepożądane”).
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Niektóre działania niepożądane mogą mieć ciężki przebieg. W razie wystąpienia któregokolwiek z wymienionych objawów należy natychmiast zwrócić się do lekarza: - rzadkie przypadki wysypki (wskazującej na reakcję alergiczną) z nagłym obrzękiem twarzy, języka lub gardła, trudnościami w oddychaniu lub nagłym zmniejszeniem ciśnienia tętniczego i omdleniem. Jeśli u pacjenta wystąpią takie objawy, należy przerwać leczenie i nigdy już nie przyjmować tego leku. - przedłużające się lub niespodziewane krwawienie spowodowane stosowaniem leku Delparan MAX z lekami przeciwzakrzepowymi (np. warfaryną, fenprokumonem).
Ponadto, jeśli nasili się którykolwiek z następujących objawów, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty:
Bardzo często: mogą występ ować częściej niż u 1 na 10 osób: - nudności - zawroty głowy, senność
Często: mogą występ ować rzadziej niż u 1 na 10 osób: - wymioty, zaburzenia trawienia (zaparcie, wzdęcia, biegunka), ból brzucha, suchość w jamie ustnej - świąd, pocenie się - ból głowy, drżenie - splątanie, zaburzenia snu, zmiany nastroju (niepokój, nerwowość, euforia)
Niezbyt często: mogą występ ować rzadziej niż u 1 na 100 osób: - przyspieszenie tętna lub zwiększenie ciśnienia tętniczego, przyspieszenie akcji serca lub zaburzenia rytmu serca - utrudnione lub bolesne oddawanie moczu - reakcje skórne (np. wysypka, pokrzywka) - mrowienie, drętwienie lub odczucie kłucia w kończynach, dzwonienie w uszach, mimowolne skurcze mięśni - depresja, koszmary senne, omamy (słyszenie, widzenie lub odczuwanie rzeczy, których nie ma), chwilowe kłopoty z pamięcią - trudności w połykaniu, obecność krwi w stolcu - dreszcze, uderzenia gorąca, ból w klatce piersiowej - trudności w oddychaniu - zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (aminotransferaz wątrobowych), wydalanie pewnych białek w moczu (albuminuria)
Rzadko: mogą występ ować rzadziej niż u 1 na 1000 osób: - napady drgawek, zaburzenia koordynacji ruchów - uzależnienie od leku, majaczenie - nieostre widzenie, zwężenie źrenic, nadmierne rozszerzenie źrenic - zaburzenia mowy - przemijająca utrata przytomności (omdlenie).
Częstość nieznana: - zmniejszenie stężenia cukru we krwi
Ponadto następujące działania niepożądane zostały zgłoszone przez osoby stosujące leki zawierające tylko tramadol lub tylko paracetamol. Jednak w razie wystąpienia któregokolwiek z tych objawów podczas stosowania leku Delparan MAX, należy zgłosić to lekarzowi: - uczucie omdlewania podczas podnoszenia się z pozycji leżącej lub siedzącej, wolne bicie serca, omdlenie - zmiany apetytu - osłabienie mięśni, wolniejszy lub płytszy oddech - zmiany nastroju, zmiany aktywności (zwykle zmniejszenie, sporadycznie zwiększenie), zmiany w postrzeganiu - nasilenie się astmy - krwawienie z nosa lub dziąseł (co może być spowodowane małą liczbą płytek krwi)
- znaczne zmniejszenie liczby krwinek białych, co zwiększa prawdopodobieństwo rozwoju zakażeń i wystąpienia takich objawów, jak gorączka i ból gardła (agranulocytoza)
Stosowanie takich leków, jak tramadol, może prowadzić do uzależnienia od leku, co utrudnia odstawienie leku. Osoby stosujące tramadol przez pewien czas mogą czuć się źle po nagłym zaprzestaniu leczenia. Mogą odczuwać pobudzenie, niepokój, nerwowość lub roztrzęsienie. Mogą być nadmiernie aktywne, mieć trudności w zasypianiu i mieć zaburzenia żołądkowo- jelitowe. U bardzo niewielu osób mogą wystąpić napady lęku, omamy, nietypowe odczucia, takie jak świąd, mrowienie i drętwienie, hałas w uszach (szumy uszne). Jeśli którykolwiek z tych objawów wystąpi po przerwaniu stosowania leku Delparan MAX, należy skonsultować się z lekarzem.
Stosowanie leku Delparan MAX razem z lekami przeciwzakrzepowymi (np. fenprokumonem, warfaryną) może zwiększyć ryzyko krwawienia. Należy zgłosić lekarzowi każdy przypadek przedłużonego lub niespodziewanego krwawienia.
Bardzo rzadko zgłaszano poważne reakcje skórne.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e -mail: [email protected] Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku.
Nie należy stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na tekturowym pudełku oraz blistrze po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Co zawiera Delparan MAX - Substancjami czynnymi są: tramadolu chlorowodorek i paracetamol. Każda tabletka zawiera 75 mg tramadolu chlorowodorku i 650 mg paracetamolu. - Pozostałe składniki to: powidon, magnezu stearynian, krzemionka koloidalna bezwodna, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), skrobia żelowana kukurydziana.
Jak wygląda Delparan MAX i co zawiera opakowanie Tabletki leku Delparan MAX są białe, podłużne, z linią dzielącą. Linia podziału służy ułatwieniu przełamywania tabletki w celu łatwiejszego połknięcia lub ułatwieniu podziału tabletki na połowy, jeśli jest to konieczne. Opakowania zawierają 1, 10, 15, 20, 30 i 50 tabletek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca Podmiot odpowiedzialny Sandoz GmbH Biochemiestrasse 10
Wytwórca Ferrer Internacional, S.A. Joan Buscallà, 1-9, Sant Cugat del Vallès
Salutas Pharma GmbH Otto-von-Guericke-Allee 1
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji na temat leku oraz jego nazw w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego należy zwrócić się do: Sandoz Polska Sp. z o.o. ul. Domaniewska 50 C 02-672 Warszawa tel. 22 209 70 00
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 01/2019
Logo Sandoz
Delparan MAX, 75 mg + 650 mg, tabletki Tramadoli hydrochloridum + Paracetamolum
Należy uważnie przeczytać całą ulotkę przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym.
- Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
1. Co to jest Delparan MAX i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Delparan MAX
3. Jak stosować Delparan MAX
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać Delparan MAX
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest Delparan MAX i w jakim celu się go stosuje
Delparan MAX jest skojarzeniem dwóch leków przeciwbólowych, tramadolu i paracetamolu, które działają łącznie w celu złagodzenia bólu.
Lek Delparan MAX jest wskazany w leczeniu umiarkowanego lub silnego bólu, gdy lekarz stwierdzi, że konieczne jest stosowanie skojarzenia tramadolu i paracetamolu.
Delparan MAX należy stosować wyłącznie u osób dorosłych i młodzieży w wieku od 12 lat.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Delparan MAX
Kiedy nie stosować leku Delparan MAX - jeśli pacjent ma uczulenie na tramadol, paracetamol lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6); - w przypadku ostrego zatrucia alkoholem, tabletkami nasennymi, lekami przeciwbólowymi lub innymi lekami psychotropowymi (leki, które wpływają na nastrój i emocje); - jeśli pacjent przyjmuje leki o nazwie inhibitory monoaminooksydazy (MAO) (stosowane w leczeniu depresji lub choroby Parkinsona) lub przyjmował je w ciągu ostatnich 14 dni przed rozpoczęciem stosowania leku Delparan MAX; - jeśli pacjent ma ciężką chorobę wątroby; - jeśli pacjent ma padaczkę, która nie jest odpowiednio kontrolowana przez aktualnie stosowany lek.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed zastosowaniem leku Delparan MAX należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli pacjent: - przyjmuje jednocześnie inne leki zawierające paracetamol lub tramadol; - ma zaburzenia albo chorobę wątroby lub gdy ma zażółcenie oczu lub skóry. Objawy te mogą wskazywać na żółtaczkę lub zaburzenia dróg żółciowych. - ma zaburzenia czynności nerek; - ma ciężkie zaburzenia oddychania, np. astmę lub ciężkie choroby płuc; - ma padaczkę lub miał już w przeszłości napady padaczki lub drgawki; - miał niedawno uraz głowy, wstrząs lub silne bóle głowy, którym towarzyszyły wymioty; - ma zaburzenia świadomości z nieznanej przyczyny (odczucie omdlewania); - jest uzależniony od jakichkolwiek leków, w tym leków przeciwbólowych, np. morfiny; - stosuje inne leki przeciwbólowe, zawierające buprenorfinę, nalbufinę lub pentazocynę; - ma się poddać znieczuleniu. Należy powiedzieć lekarzowi lub dentyście o stosowaniu leku Delparan MAX.
Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczyła pacjenta w przeszłości lub wystąpi podczas stosowania leku Delparan MAX, należy poinformować o tym lekarza. Lekarz zdecyduje, czy pacjent powinien kontynuować przyjmowanie tego leku.
Tramadol przekształcany jest w wątrobie przez enzym. U pewnych osób zmiana dotycząca tego enzymu może wpłynąć w różny sposób na organizm. U niektórych lek może niedostatecznie łagodzić ból, zaś u innych zwiększa się prawdopodobieństwo wystąpienia ciężkich działań niepożądanych. Jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z następujących objawów, należy przerwać przyjmowanie leku i niezwłocznie zwrócić się o pomoc medyczną: zwolniony lub płytki oddech, splątanie, senność, zwężenie źrenic, nudności lub wymioty, zaparcie, brak apetytu.
Dzieci i młodzież Nie zaleca się podawania leku Delparan MAX dzieciom w wieku poniżej 12 lat ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności w tej grupie wiekowej.
Stosowanie u dzieci z zaburzeniami oddychania Nie zaleca się stosowania tramadolu u dzieci z zaburzeniami oddychania, gdyż jego działanie toksyczne może być silniejsze u tych pacjentów.
Delparan MAX a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Ważne: ten lek zawiera paracetamol i tramadol. Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent przyjmuje inne leki zawierające również paracetamol lub tramadol, aby nie przekroczyć maksymalnych dawek dobowych.
Nie wolno stosować leku Delparan MAX jednocześnie z inhibitorami monoaminooksydazy (MAO) (patrz punkt „Kiedy nie stosować leku Delparan MAX”).
Nie zaleca się stosowania leku Delparan MAX z następującymi lekami: - karbamazepina, fenytoina lub fenobarbital (leki często stosowane w leczeniu padaczki lub pewnego rodzaju bólu; - izoniazyd lub ryfampicyna (leki stosowane w leczeniu gruźlicy); - ziele dziurawca (Hypericum perforatum); - buprenorfina, nalbufina lub pentazocyna (opioidowe leki przeciwbólowe). Działanie przeciwbólowe może być osłabione.
Ryzyko działań niepożądanych jest większe, jeśli pacjent przyjmuje także: - tryptany (leki stosowane w leczeniu migreny) lub wybiórcze inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, SSRI ( leki przeciwdepresyjne). Jeśli u pacjenta wystąpi splątanie, niepokój ruchowy, gorączka, pocenie się, nieskoordynowane ruchy kończyn lub oczu, niekontrolowane drżenia mięśni lub biegunka, należy skontaktować się z lekarzem. - leki uspokajające, nasenne, inne leki przeciwbólowe, takie jak morfina i kodeina (również w postaci leku przeciwkaszlowego), baklofen (lek zwiotczający mięśnie), leki stosowane w celu zmniejszenia ciśnienia krwi lub stosowane w leczeniu alergii. Pacjent może odczuwać senność lub omdlewanie. W takim wypadku należy skontaktować się z lekarzem. - leki, które mogą wywoływać drgawki, takie jak niektóre - leki przeciwdepresyjne lub przeciwpsychotyczne. Ryzyko drgawek może być większe, jeśli pacjent przyjmuje w tym samym czasie lek Delparan MAX. Lekarz zdecyduje, czy Delparan MAX jest odpowiedni dla pacjenta. - niektóre leki przeciwdepresyjne. Możliwa jest interakcja leku Delparan MAX z tymi lekami, a u pacjenta mogą wystąpić takie objawy, jak mimowolne, rytmiczne skurcze mięśni (w tym mięśni kontrolujących ruchy gałek ocznych), pobudzenie, nadmierne pocenie się, drżenie, wzmożenie odruchów, zwiększone napięcie mięśni, temperatura ciała powyżej 38ºC. - warfarynę lub fenprokumon (leki stosowane w celu zapobiegania powstaniu zakrzepów krwi). Skuteczność tych leków może się zmienić i może wystąpić krwawienie. W razie wystąpienia długotrwałego lub niespodziewanego krwawienia należy niezwłocznie powiadomić o tym lekarza. - chloramfenikol (lek stosowany w leczeniu zakażeń) podawany we wstrzyknięciu. Lekarz może kontrolować stężenie chloramfenikolu we krwi.
Skuteczność leku Delparan MAX może być zmieniona, jeśli pacjent przyjmuje jednocześnie: - metoklopramid, domperydon lub ondansetron (leki stosowane w leczeniu nudności i wymiotów); - kolestyraminę (lek stosowany w celu zmniejszenia stężenia cholesterolu we krwi). Kolestyraminę należy przyjmować po co najmniej 1 godzinie od przyjęcia leku Delparan MAX; - probenecyd (lek stosowany głównie w leczeniu dny moczanowej i hiperurykemii). Lekarz może zmniejszyć dawkę leku Delparan MAX.
Lekarz powie pacjentowi, które leki można bezpiecznie stosować z lekiem Delparan MAX.
Delparan MAX z alkoholem Delparan MAX może wywołać senność. Ponieważ alkohol może nasilać senność, najlepiej unikać spożywania alkoholu w trakcie stosowania leku Delparan MAX.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli kobieta jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna przed zastosowaniem tego leku poradzić się lekarza lub farmaceuty.
Nie należy stosować leku Delparan MAX podczas ciąży.. Jeśli pacjentka zajdzie w ciążę w trakcie stosowania leku Delparan MAX, powinna powiadomić o tym lekarza.
Tramadol przenika do mleka kobiecego. Z tego względu w okresie karmienia piersią nie należy przyjmować leku Delparan MAX więcej niż jeden raz, a jeśli pacjentka przyjmuje lek częściej niż raz, nie powinna karmić piersią.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Delparan MAX może wywołać senność, a to może wpłynąć na zdolność bezpiecznego prowadzenia pojazdów lub obsługiwania narzędzi lub maszyn.
Lek Delparan MAX zawiera sód Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”.
3. Jak stosować Delparan MAX
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Delparan MAX należy stosować możliwie jak najkrócej.
Lekarz dostosuje dawkę leku do nasilenia bólu i wrażliwości pacjenta na odczuwany ból. Z zasady należy stosować najmniejszą dawkę, która powoduje złagodzenie bólu.
Stosowanie u dorosłych i młodzieży (w wieku od 12 lat) Jeżeli lekarz nie zalecił inaczej, zwykle zalecaną dawką początkową jest 1 tabletka. W razie potrzeby można przyjąć kolejne dawki, zgodnie z zaleceniami lekarza. Najkrótszy odstęp między dawkami musi wynosić co najmniej 6 godzin.
Nie wolno przyjmować więcej niż 4 tabletki leku Delparan MAX na dobę. Nie wolno przyjmować tego leku częściej, niż zalecił lekarz.
Jeśli pacjent ma wrażenie, że działanie leku Delparan MAX jest zbyt silne (np. odczuwa znaczną senność lub ma trudności w oddychaniu) lub za słabe (tzn. nadal odczuwa ból), powinien zwrócić się do lekarza.
Osoby w podeszłym wieku U osób w podeszłym wieku (powyżej 75 lat) wydalanie tramadolu z organizmu może być opóźnione. Lekarz może zalecić t ym pacjentom wydłużenie przerw między kolejnymi dawkami leku.
Ciężka choroba (niewydolność) wątroby lub nerek/pacjenci poddawani dializie Pacjenci z ciężką niewydolnością wątroby i (lub) nerek nie powinni stosować leku Delparan MAX. Jeśli niewydolność jest lekka lub umiarkowana, lekarz może zalecić wydłużenie przerw między kolejnymi dawkami leku.
Sposób podawania Tabletki należy przyjmować doustnie. Tabletki należy połykać popijając odpowiednią ilością płynu. Tabletek nie należy żuć ani rozkruszać. Tabletki można podzielić na równe dawki.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Delparan MAX W takim wypadku należy natychmiast zwrócić się do lekarza, nawet jeśli pacjent czuje się dobrze, gdyż istnieje ryzyko poważnego uszkodzenia wątroby, które może ujawnić się w późniejszym czasie.
Pominięcie zastosowania leku Delparan MAX W razie pominięcia dawki leku, istnieje prawdopodobieństwo nawrotu bólu. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki; należy kontynuować przyjmowanie tabletek jak poprzednio.
Przerwanie stosowania leku Delparan MAX Nie należy nagle przerywać stosowania leku Delparan MAX, chyba że zaleci to lekarz. Jeśli pacjent chce przerwać leczenie, powinien najpierw omówić to z lekarzem, zwłaszcza jeśli przyjmował ten lek przez długi czas. Lekarz poinformuje kiedy i w jaki sposób odstawiać lek; może zalecić stopniowe zmniejszanie dawki w celu uniknięcia wystąpienia działań niepożądanych (objawów z odstawienia) (patrz punkt 4 „Możliwe działania niepożądane”).
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Niektóre działania niepożądane mogą mieć ciężki przebieg. W razie wystąpienia któregokolwiek z wymienionych objawów należy natychmiast zwrócić się do lekarza: - rzadkie przypadki wysypki (wskazującej na reakcję alergiczną) z nagłym obrzękiem twarzy, języka lub gardła, trudnościami w oddychaniu lub nagłym zmniejszeniem ciśnienia tętniczego i omdleniem. Jeśli u pacjenta wystąpią takie objawy, należy przerwać leczenie i nigdy już nie przyjmować tego leku. - przedłużające się lub niespodziewane krwawienie spowodowane stosowaniem leku Delparan MAX z lekami przeciwzakrzepowymi (np. warfaryną, fenprokumonem).
Ponadto, jeśli nasili się którykolwiek z następujących objawów, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty:
Bardzo często: mogą występ ować częściej niż u 1 na 10 osób: - nudności - zawroty głowy, senność
Często: mogą występ ować rzadziej niż u 1 na 10 osób: - wymioty, zaburzenia trawienia (zaparcie, wzdęcia, biegunka), ból brzucha, suchość w jamie ustnej - świąd, pocenie się - ból głowy, drżenie - splątanie, zaburzenia snu, zmiany nastroju (niepokój, nerwowość, euforia)
Niezbyt często: mogą występ ować rzadziej niż u 1 na 100 osób: - przyspieszenie tętna lub zwiększenie ciśnienia tętniczego, przyspieszenie akcji serca lub zaburzenia rytmu serca - utrudnione lub bolesne oddawanie moczu - reakcje skórne (np. wysypka, pokrzywka) - mrowienie, drętwienie lub odczucie kłucia w kończynach, dzwonienie w uszach, mimowolne skurcze mięśni - depresja, koszmary senne, omamy (słyszenie, widzenie lub odczuwanie rzeczy, których nie ma), chwilowe kłopoty z pamięcią - trudności w połykaniu, obecność krwi w stolcu - dreszcze, uderzenia gorąca, ból w klatce piersiowej - trudności w oddychaniu - zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (aminotransferaz wątrobowych), wydalanie pewnych białek w moczu (albuminuria)
Rzadko: mogą występ ować rzadziej niż u 1 na 1000 osób: - napady drgawek, zaburzenia koordynacji ruchów - uzależnienie od leku, majaczenie - nieostre widzenie, zwężenie źrenic, nadmierne rozszerzenie źrenic - zaburzenia mowy - przemijająca utrata przytomności (omdlenie).
Częstość nieznana: - zmniejszenie stężenia cukru we krwi
Ponadto następujące działania niepożądane zostały zgłoszone przez osoby stosujące leki zawierające tylko tramadol lub tylko paracetamol. Jednak w razie wystąpienia któregokolwiek z tych objawów podczas stosowania leku Delparan MAX, należy zgłosić to lekarzowi: - uczucie omdlewania podczas podnoszenia się z pozycji leżącej lub siedzącej, wolne bicie serca, omdlenie - zmiany apetytu - osłabienie mięśni, wolniejszy lub płytszy oddech - zmiany nastroju, zmiany aktywności (zwykle zmniejszenie, sporadycznie zwiększenie), zmiany w postrzeganiu - nasilenie się astmy - krwawienie z nosa lub dziąseł (co może być spowodowane małą liczbą płytek krwi)
- znaczne zmniejszenie liczby krwinek białych, co zwiększa prawdopodobieństwo rozwoju zakażeń i wystąpienia takich objawów, jak gorączka i ból gardła (agranulocytoza)
Stosowanie takich leków, jak tramadol, może prowadzić do uzależnienia od leku, co utrudnia odstawienie leku. Osoby stosujące tramadol przez pewien czas mogą czuć się źle po nagłym zaprzestaniu leczenia. Mogą odczuwać pobudzenie, niepokój, nerwowość lub roztrzęsienie. Mogą być nadmiernie aktywne, mieć trudności w zasypianiu i mieć zaburzenia żołądkowo- jelitowe. U bardzo niewielu osób mogą wystąpić napady lęku, omamy, nietypowe odczucia, takie jak świąd, mrowienie i drętwienie, hałas w uszach (szumy uszne). Jeśli którykolwiek z tych objawów wystąpi po przerwaniu stosowania leku Delparan MAX, należy skonsultować się z lekarzem.
Stosowanie leku Delparan MAX razem z lekami przeciwzakrzepowymi (np. fenprokumonem, warfaryną) może zwiększyć ryzyko krwawienia. Należy zgłosić lekarzowi każdy przypadek przedłużonego lub niespodziewanego krwawienia.
Bardzo rzadko zgłaszano poważne reakcje skórne.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e -mail: [email protected] Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać Delparan MAX
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku.
Nie należy stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na tekturowym pudełku oraz blistrze po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera Delparan MAX - Substancjami czynnymi są: tramadolu chlorowodorek i paracetamol. Każda tabletka zawiera 75 mg tramadolu chlorowodorku i 650 mg paracetamolu. - Pozostałe składniki to: powidon, magnezu stearynian, krzemionka koloidalna bezwodna, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), skrobia żelowana kukurydziana.
Jak wygląda Delparan MAX i co zawiera opakowanie Tabletki leku Delparan MAX są białe, podłużne, z linią dzielącą. Linia podziału służy ułatwieniu przełamywania tabletki w celu łatwiejszego połknięcia lub ułatwieniu podziału tabletki na połowy, jeśli jest to konieczne. Opakowania zawierają 1, 10, 15, 20, 30 i 50 tabletek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca Podmiot odpowiedzialny Sandoz GmbH Biochemiestrasse 10
Wytwórca Ferrer Internacional, S.A. Joan Buscallà, 1-9, Sant Cugat del Vallès
Salutas Pharma GmbH Otto-von-Guericke-Allee 1
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji na temat leku oraz jego nazw w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego należy zwrócić się do: Sandoz Polska Sp. z o.o. ul. Domaniewska 50 C 02-672 Warszawa tel. 22 209 70 00
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 01/2019
Logo Sandoz
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
Delparan MAX, 75 mg + 650 mg, tabletki
Każda tabletka zawiera 75 mg tramadolu chlorowodorku (Tramadoli hydrochloridum) i 650 mg paracetamolu (Paracetamolum). Każda tabletka zawiera 0,42 mg sodu.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Tabletka
Białe, podłużne tabletki z linią podziału. Tabletki można podzielić na równe dawki.
Tabletki produktu leczniczego Delparan MAX są wskazane w objawowym leczeniu bólu o umiarkowanym i dużym nasileniu.
Stosowanie produktu leczniczego Delparan MAX należy ograniczyć do pacjentów, u których leczenie umiarkowanego do silnego bólu wymaga zastosowania tramadolu w skojarzeniu z paracetamolem (patrz również punkt 5.1).
Dawkowanie Nie wolno przekraczać maksymalnej dawki produktu Delparan MAX wynoszącej 4 tabletki na dobę (patrz niżej).
Stosowanie produktu leczniczego Delparan MAX należy ograniczyć do pacjentów, u których leczenie umiarkowanego do silnego bólu wymaga zastosowania tramadolu w skojarzeniu z paracetamolem.
Dawkę należy dostosować do nasilenia bólu oraz wrażliwości pacjenta na odczuwany ból. Z zasady należy dobierać najmniejszą skuteczną dawkę zapewniającą działanie przeciwbólowe.
Dorośli i młodzież (w wieku od 12 lat) Zalecaną dawką początkową jest jedna tabletka produktu leczniczego Delparan MAX. W razie konieczności można zastosować dodatkowe dawki, nie przekraczając 4 tabletek (co odpowiada Odstęp między dawkami nie powinien być krótszy niż 6 godzin.
Produktu leczniczego Delparan MAX w żadnym przypadku nie należy stosować dłużej niż jest to bezwzględnie konieczne (patrz także punkt 4.4). Jeśli ze względu na rodzaj i ciężkość choroby niezbędne jest wielokrotne lub długotrwałe stosowanie produktu leczniczego Delparan MAX, należy uważnie i regularnie obserwować pacjenta (z przerwami w leczeniu, jeśli to możliwe), w celu oceny konieczności dalszego leczenia.
Dzieci Nie określono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego Delparan MAX u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Dlatego nie zaleca się stosowania produktu leczniczego w tej populacji.
Osoby w podeszłym wieku U pacjentów w wieku do 75 lat bez klinicznych objawów niewydolności wątroby lub nerek modyfikacja dawki nie jest zazwyczaj konieczna. U osób w podeszłym wieku (powyżej 75 lat) eliminacja leku może być przedłużona, dlatego w razie konieczności należy wydłużyć odstęp między kolejnymi dawkami, zależnie od potrzeb pacjenta.
Niewydolność nerek/dializa Eliminacja tramadolu u pacjentów z niewydolnością nerek jest opóźniona. U tych pacjentów należy wnikliwie rozważyć wydłużenie odstępów między kolejnymi dawkami, zgodnie z potrzebami pacjenta. U pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek (współczynnik filtracji kłębuszkowej od 10 do
Zaburzenia czynności wątroby Eliminacja tramadolu u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby jest opóźniona. U tych pacjentów należy wnikliwie rozważyć wydłużenie odstępów między kolejnymi dawkami, zgodnie z potrzebami pacjenta (patrz punkt 4.4). Ze względu na zawartość paracetamolu produktu leczniczego Delparan MAX nie należy stosować u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 4.3). U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub zespołem Gilberta dawkę paracetamolu należy zmniejszyć lub wydłużyć odstępy między dawkami.
Sposób podawania Podanie doustne.
Tabletki należy połykać popijając odpowiednią ilością płynu. Nie wolno ich żuć ani rozgryzać.
Linia podziału służy ułatwieniu przełamywania tabletki w celu łatwiejszego połknięcia. Służy ona również ułatwieniu podziału tabletki na połowy, jeśli jest to konieczne.
- Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. - Ostre zatrucie alkoholem, lekami nasennymi, ośrodkowo działającymi lekami przeciwbólowymi, opioidami lub lekami psychotropowymi. - Produktu leczniczego Delparan MAX nie wolno podawać pacjentom, którzy przyjmują inhibitory monoaminooksydazy (MAO) lub przed upływem dwóch tygodni od ich odstawienia (patrz punkt 4.5). - Ciężkie zaburzenia czynności wątroby. - Niepoddająca się leczeniu padaczka (patrz punkt 4.4).
Ostrzeżenia - U dorosłych i młodzieży w wieku od 12 lat nie należy przekraczać maksymalnej dawki dobowej paracetamolu). W celu uniknięcia przypadkowego przedawkowania należy ostrzec pacjentów, aby nie przekraczali zalecanej dawki i nie stosowali jednocześnie żadnego innego produktu leczniczego zawierającego paracetamol (w tym produktów leczniczych dostępnych bez recepty) lub tramadolu chlorowodorku bez zgody lekarza. - Nie zaleca się stosowania tramadolu z paracetamolem u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny <10 ml/min). - Produktu leczniczego Delparan MAX nie wolno stosować u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 4.3). Niebezpieczeństwo przedawkowania paracetamolu jest większe u pacjentów z alkoholowym uszkodzeniem wątroby bez marskości. U osób z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby należy dokładnie rozważyć wydłużenie odstępu między dawkami. - Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Delparan MAX u osób z ciężk ą niewydolnością oddechową. - Tramadol nie jest odpowiedni do leczenia zastępczego u pacjentów uzależnionych od opioidów. Mimo że jest agonistą receptorów opioidowych, nie znosi objawów odstawienia morfiny. - Zgłaszano występowanie drgawek u pacjentów leczonych tramadolem, podatnych na wystąpienie drgawek lub przyjmujących inne leki obniżające próg drgawkowy, zwłaszcza selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciwpsychotyczne, ośrodkowo działające leki przeciwbólowe lub miejscowe leki znieczulające. U pacjentów z padaczką lub pacjentów podatnych na występowanie drgawek należy stosować tramadol z paracetamolem wyłącznie wtedy, gdy jest to bezwzględnie konieczne. - Odnotowano występowanie drgawek u pacjentów otrzymujących tramadol w zalecanych dawkach. Ryzyko może zwiększać się, gdy dawki tramadolu przekraczają zalecaną górną granicę dawki. - Jednoczesne stosowanie opioidów o działaniu agonistyczno-antagonistycznym (nalbufina, buprenorfina, pentazocyna) nie jest wskazane (patrz punkt 4.5).
Metabolizm z udziałem CYP2D6 Tramadol jest metabolizowany z udziałem enzymu wątrobowego CYP2D6. Jeśli u pacjenta występuje niedobór lub całkowity brak tego enzymu, może nie być uzyskane odpowiednie działanie przeciwbólowe. Szacuje się , że niedobór ten może występować nawet u 7% populacji pochodzenia kaukaskiego. Jeśli jednak pacjent ma wyjątkowo szybki metabolizm, występuje ryzyko rozwoju objawów niepożądanych związanych z toksycznością opioidów, nawet po zastosowaniu zwykle zalecanych dawek. Ogólne objawy toksyczności opioidów obejmują splątanie, senność, płytki oddech, zwężenie źrenic, nudności, wymioty, zaparcie i brak łaknienia. W ciężkich przypadkach mogą wystąpić objawy depresji krążeniowo- oddechowej, która może zagrażać życiu i bardzo rzadko zakończyć się zgonem.
Niżej podsumowano szacunkową częstość występowania osób z wyjątkowo szybkim metabolizmem w różnych populacjach:
Populacja Częstość występowania % afrykańska/etiopska 29% afroamerykańska 3,4% do 6,5% azjatycka 1,2% do 2% kaukaska 3,6% do 6,5% grecka 6,0% węgierska 1,9% północnoeuropejska 1% do 2%
Stosowanie po zabiegach chirurgicznych u dzieci W opublikowanej literaturze pojawiły się doniesienia, że tramadol podawany po zabiegach chirurgicznych u dzieci [po usunięciu migdałków gardłowych i (lub) migdałka podniebiennego w leczeniu obturacyjnego bezdechu sennego] wykazywał rzadkie, ale zagrażające życiu działania niepożądane. Należy zachować najwyższą ostrożność podczas podawania tramadolu dzieciom w celu uśmierzenia bólu po zabiegu chirurgicznym; należy jednocześnie uważnie obserwować czy nie występują objawy toksyczności opioidów, w tym depresja oddechowa.
Dzieci z zaburzeniami oddychania Nie zaleca się stosowania tramadolu u dzieci, u których czynność oddechowa może być osłabiona, w tym u dzieci z zaburzeniami nerwowo-mięśniowymi, ciężkimi chorobami serca lub układu oddechowego, zakażeniami górnych dróg oddechowych lub płuc, wielokrotnymi urazami lub po rozległych zabiegach chirurgicznych. Czynniki te mogą powodować nasilenie objawów toksyczności opioidów.
Środki ostrożności dotyczące stosowania Może rozwinąć się tolerancja, uzależnienie psychiczne i fizyczne, zwłaszcza po długotrwałym stosowaniu. Należy regularnie oceniać kliniczne wskazania do leczenia przeciwbólowego (patrz punkt 4.2). U pacjentów uzależnionych do opioidów i pacjentów z nadużywaniem lub uzależnieniem od leków w wywiadzie leczenie powinno być krótkotrwałe i pod nadzorem lekarza.
Tramadol z paracetamolem należy stosować ostrożnie u pacjentów po urazach głowy, pacjentów podatnych na wystąpienie drgawek, z zaburzeniami dotyczącymi dróg żółciowych, we wstrząsie, z zaburzeniami świadomości o niewyjaśnionej etiologii, zaburzeniami czynności ośrodka oddechowego lub zaburzeniami oddychania oraz ze zwiększonym ciśnieniem śródczaszkowym.
U niektórych pacjentów przedawkowanie paracetamolu może prowadzić do toksycznego uszkodzenia wątroby.
Możliwe jest wystąpienie objawów z odstawienia, podobnych do objawów obserwowanych podczas odstawiania opioidów, nawet w wypadku stosowania dawek leczniczych i krótkotrwałego leczenia (patrz punkt 4.8). Kiedy u pacjenta nie jest już konieczne leczenie tramadolem, może być wskazane stopniowe zmniejszanie dawki w celu uniknięcia objawów z odstawienia. Odnotowano rzadkie przypadki uzależnienia i nadużywania (patrz punkt 4.8).
W jednym badaniu odnotowano, że tramadol stosowany podczas znieczulenia ogólnego enfluranem i podtlenkiem azotu nasilił śródoperacyjny powrót świadomości. Do czasu uzyskania dalszych informacji należy unikać stosowania tramadolu podczas płytkiej narkozy.
Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę o przedłużonym uwalnianiu, to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”.
Tramadol
Jednoczesne stosowanie przeciwwskazane
Nieselektywne inhibitory MAO Ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego: biegunka, tachykardia, nadmierne pocenie się, drżenie, stan splątania, a nawet śpiączka.
Selektywne inhibitory MAO typu A Ekstrapolacja z nieselektywnych inhibitorów MAO Ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego: biegunka, tachykardia, nadmierne pocenie się, drżenie, stan splątania, a nawet śpiączka.
Selektywne inhibitory MAO typu B Objawy pobudzenia ośrodkowego podobne do zespołu serotoninowego: biegunka, tachykardia nadmierne pocenie się, drżenie, stan splątania, a nawet śpiączka.
W przypadku wcześniejszego przyjmowania inhibitorów MAO konieczna jest dwutygodniowa przerwa przed rozpoczęciem leczenia tramadolem.
Jednoczesne stosowanie niezalecane
Alkohol Alkohol nasila działanie uspokajające opioidowych leków przeciwbólowych. Wpływ na szybkość reakcji może stanowić zagrożenie podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Należy unikać spożywania alkoholu i produktów leczniczych zawierających alkohol.
Karbamazepina i inne induktory enzymów Ryzyko osłabienia siły i czasu działania spowodowane zmniejszeniem stężenia tramadolu w osoczu.
Opioidy o działaniu agonistyczno-antagonistycznym (buprenorfina, nalbufina, pentazocyna) Osłabienie działania przeciwbólowego poprzez kompetycyjne blokowanie receptorów oraz ryzyko wystąpienia objawów z odstawienia.
Jednoczesne stosowanie wymagające rozważenia
Tramadol może wywoływać drgawki i zwiększać możliwość wywołania drgawek przez selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciwpsychotyczne oraz produkty lecznicze obniżające próg drgawkowy (takie jak bupropion, mirtazapina, tetrahydrokannabinol).
Jednoczesne stosowanie terapeutyczne tramadolu i produktów leczniczych o działaniu serotoninergicznym, takich jak selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI), inhibitory MAO (patrz punkt 4.3), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne i mirtazapina, może być przyczyną toksyczności serotoninowej. Rozpoznanie zespołu serotoninowego jest prawdopodobne, jeśli u pacjenta występuje jeden z następujących zespołów objawów: - spontaniczny klonus, - indukowany lub oczny klonus z pobudzeniem lub obfitym poceniem się; - drżenie i wzmożenie odruchów; - wzmożone napięcie mięśniowe i temperatura ciała >38°C oraz indukowany lub oczny klonus. Odstawienie serotoninergicznych produktów leczniczych zazwyczaj przynosi szybką poprawę. Leczenie zależy od rodzaju i nasilenia objawów.
Inne pochodne opioidów (w tym produkty lecznicze przeciwkaszlowe i stosowane w leczeniu uzależnienia), barbiturany i benzodiazepiny. Zwiększone ryzyko zahamowania ośrodka oddechowego, które może prowadzić do zgonu w przypadku przedawkowania.
Inne produkty lecznicze działające hamująco na ośrodkowy układ nerwowy, takie jak inne pochodne opioidów (w tym produkty lecznicze przeciwkaszlowe i stosowane w leczeniu uzależnienia), barbiturany, benzodiazepiny, inne produkty lecznicze przeciwlękowe, nasenne, przeciwdepresyjne, przeciwhistaminowe o działaniu sedatywnym, neuroleptyki, produkty lecznicze przeciwnadciśnieniowe działające ośrodkowo, talidomid i baklofen. Te produkty lecznicze mogą spowodować nasilone hamowanie czynności ośrodkowego układu nerwowego. Wpływ na szybkość reakcji może stanowić zagrożenie podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn.
Jeśli to wskazane medycznie, podczas jednoczesnego stosowania tramadolu z paracetamolem i leków typu warfaryny należy okresowo kontrolować czas protrombinowy ze względu na doniesienia o zwiększeniu u niektórych pacjentów wartości międzynarodowego współczynnika znormalizowanego (INR).
W ograniczonej liczbie badań przedoperacyjne lub pooperacyjne stosowanie przeciwwymiotnego antagonisty receptora 5-HT3, ondansetronu, zwiększało zapotrzebowanie na tramadol u pacjentów z bólem pooperacyjnym.
Paracetamol
Jeśli to wskazane medycznie, podczas jednoczesnego stosowania tramadolu z paracetamolem i leków typu warfaryny należy okresowo kontrolować czas protrombinowy ze względu na doniesienia o zwiększeniu wartości międzynarodowego współczynnika znormalizowanego (INR).
Metoklopramid lub domperydon może przyspieszać, a kolestyramina może opóźniać wchłanianie paracetamolu. W celu uzyskania największego działania przeciwbólowego, kolestyraminy nie należy podawać w ciągu 1 godziny od podania paracetamolu.
Izoniazyd wpływa na farmakokinetykę paracetamolu z możliwością zwiększenia toksycznego działania na wątrobę.
Probenecyd hamuje wiązanie paracetamolu z kwasem glukuronowym, co prowadzi do około dwukrotnego zmniejszenia klirensu paracetamolu. U pacjentów otrzymujących probenecyd należy zmniejszyć dawkę paracetamolu.
Stosowanie substancji pobudzających aktywność enzymów, takich jak karbamazepina, fenytoina, fenobarbital, ryfampicyna i ziele dziurawca (Hypericum perforatum) mogą zwiększyć hepatotoksyczność paracetamolu w wyniku nasilonego i szybszego powstawania toksycznych metabolitów. Z tego względu należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania z substancjami pobudzających aktywność enzymów.
Paracetamol może wpływać na farmakokinetykę chloramfenikolu. Podczas jednoczesnego stosowania paracetamolu i chloramfenikolu podawanego we wstrzyknięciu zaleca się kontrolowanie stężenia chloramfenikolu w osoczu.
Ciąża Ponieważ Delparan MAX jest złożonym produktem leczniczym zawierającym tramadol, nie należy stosować go w okresie ciąży.
Dane dotyczące paracetamolu Duża liczba danych dotyczących kobiet w ciąży nie wykazała, aby paracetamol wywoływał wady wrodzone lub działał szkodliwie na płód i (lub) noworodka. Wnioski z badań epidemiologicznych dotyczących rozwoju układu nerwowego u dzieci narażonych na działanie paracetamolu in utero są niejednoznaczne. Paracetamol można stosować w okresie ciąży, jeśli jest to klinicznie uzasadnione, ale należy wówczas stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez możliwie najkrótszy czas i z możliwie najmniejszą częstością.
Dane dotyczące tramadolu Ze względu na brak wystarczających danych umożliwiających ocenę bezpieczeństwa stosowania tramadolu u kobiet w ciąży, nie powinien być on stosowany w okresie ciąży. Tramadol stosowany w okresie przedporodowym i w czasie porodu nie wpływa na kurczliwość mięśnia macicy. Może powodować zmiany częstości oddechów u noworodka, zwykle nieistotne klinicznie. Długotrwałe leczenie w okresie ciąży może spowodować wystąpienie u noworodka objawów z odstawienia.
Karmienie piersią Ponieważ Delparan MAX jest złożonym produktem leczniczym zawierającym tramadol, nie należy stosować go w okresie karmienia piersią.
Dane dotyczące paracetamolu Paracetamol przenika do mleka kobiecego, ale w ilościach nieistotnych klinicznie. Zgodnie z dostępnymi danymi, karmienie piersią nie jest przeciwwskazane u kobiet przyjmujących jednoskładnikowe produkty lecznicze zawierające tylko paracetamol.
Dane dotyczące tramadolu U kobiet karmiących piersią około 0,1% dawki tramadolu przyjętej przez matkę przenika do mleka. W okresie bezpośrednio po porodzie przyjęte przez matkę doustne dawki dobowe wynoszące do równe 3% dawki skorygowanej względem masy ciała matki. Z tego względu tramadolu nie należy stosować w okresie karmienia piersią albo przerwać karmienie piersią podczas leczenia tramadolem. W przypadku podania pojedynczej dawki tramadolu przerywanie karmienia piersią nie jest na ogół konieczne.
Płodność Wyniki badań po wprowadzeniu tramadolu do obrotu nie wykazały jego wpływu na płodność. Również badania na zwierzętach nie wykazały wpływu tramadolu na płodność. Nie przeprowadzono badań dotyczących płodności z zastosowaniem skojarzenia tramadolu z paracetamolem.
Tramadol może powodować senność lub zawroty głowy, które mogą się nasilać po spożyciu alkoholu lub stosowaniu leków hamujących ośrodkowy układ nerwowy. Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, jeżeli wystąpią takie objawy.
W trakcie badań klinicznych z zastosowaniem skojarzenia tramadolu z paracetamolem najczęstszymi działaniami niepożądanymi, obserwowanymi u ponad 10% pacjentów, były: nudności, zawroty głowy i senność.
Częstości określono następująco: bardzo często (≥1/10) często (≥1/100 do <1/10) niezbyt często (≥1/1000 do <1/100) rzadko (≥1/10 000 do <1/1000) bardzo rzadko (<1/10 000) częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
W obrębie każdej grupy o określonej częstości działania niepożądane zostały wymienione zgodnie z malejącą ciężkością.
Klasyfikacja układów i narządów Bardzo często Często Niezbyt często Rzadko Bardzo rzadko Częstość nieznana Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Zaburzenia psychiczne
splątania, zmiany nastroju (lęk, nerwowość, nastrój euforyczny), zaburzenia snu Depresja, omamy, koszmary senne Majaczenie, uzależnienie od leku Nadużywa nie leku
Zaburzenie układu nerwowego Zawroty głowy, senność Ból głowy, drżenie Mimowolne skurcze mięśni, parestezje, niepamięć Ataksja, drgawki, omdlenie, zaburzenia mowy
Zaburzenia oka
widzenie, zwężenie
źrenic, rozszerzenie źrenic Zaburzenia ucha i błędnika
Zaburzenia serca
tachykardia, zaburzenia rytmu serca
Zaburzenia naczyniowe
tętnicze, uderzenia gorąca
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Zaburzenia żołądka i jelit Nudności Wymioty, zaparcie, suchość w jamie ustnej, biegunka, ból brzucha, niestrawność, wzdęcia Zaburzenia połykania, smoliste stolce
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
pocenie się, świąd Reakcje skórne (np. wysypka, pokrzywka)
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
zaburzenia mikcji (dyzuria i zatrzymanie moczu)
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
ból w klatce piersiowej
Badania diagnostyczne
aktywności aminotransferaz
Mimo że w czasie badań klinicznych nie obserwowano niżej wymienionych działań niepożądanych związanych ze stosowaniem tramadolu lub paracetamolu, nie można wykluczyć ich wystąpienia:
Tramadol - Niedociśnienie ortostatyczne, bradykardia, zapaść. - Doświadczenia po wprowadzeniu tramadolu do obrotu wykazały rzadkie zmiany działania warfaryny, w tym wydłużenie czasu protrombinowego. - Rzadko: reakcje alergiczne ze strony układu oddechowego (np. duszność, skurcz oskrzeli, świsty wydechowe, obrzęk naczynioruchowy) i anafilaksja. - Rzadko: zmiany apetytu, osłabienie mięśni i zaburzenia oddychania.
Po podaniu tramadolu mogą wystąpić niepożądane zmiany psychiczne, różniące się osobniczo co do nasilenia i rodzaju (w zależności od osobowości pacjenta i czasu trwania leczenia), takie jak zmiany nastroju (zwykle nastrój euforyczny, sporadycznie dysforia), zmiany aktywności fizycznej (zwykle zmniejszenie, sporadycznie zwiększenie) oraz zmiany zdolności poznawczych i sensorycznych (np. trudności w podejmowaniu decyzji i zaburzenia postrzegania).
Obserwowano nasilenie astmy, chociaż nie ustalono związku przyczynowego.
Mogą wystąpić objawy zespołu odstawienia, podobne do występujących po odstawieniu opioidów, jak pobudzenie, niepokój, nerwowość, bezsenność, pobudzenie ruchowe, drżenie i dolegliwości żołądkowo-jelitowe.
Inne objawy rzadko obserwowane po nagłym odstawieniu chlorowodorku tramadolu obejmowały: napady paniki, silny lęk, omamy, parestezje, szumy uszne i nietypowe objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego.
Paracetamol Działania niepożądane paracetamolu są rzadkie, ale mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości, w tym wysypka skórna.
Istnieją doniesienia o występowaniu zaburzeń składu krwi, w tym małopłytkowości i agranulocytozy, ale nie były one koniecznie związane ze stosowaniem paracetamolu.
Dane z kilku doniesień wskazywały na możliwość wystąpienia hipoprotrombinemii podczas jednoczesnego stosowania z lekami podobnymi do warfaryny. W innych badaniach nie obserwowano zmian czasu protrombinowego.
Zgłaszano bardzo rzadkie przypadki ciężkich reakcji skórnych.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301/faks: + 48 22 49 21 309/e-mail: [email protected] Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Delparan MAX jest lekiem zawierającym 2 substancje czynne. W przypadku przedawkowania mogą wystąpić objawy przedmiotowe i podmiotowe zatrucia tramadolem lub paracetamolem, lub dwiema substancjami czynnymi jednocześnie.
Objawy przedawkowania tramadolu
Po przedawkowaniu tramadolu zasadniczo należy spodziewać się objawów podobnych do tych, które obserwowane są w przypadku innych ośrodkowo działających leków przeciwbólowych (opioidy). Obejmują one w szczególności: zwężenie źrenic, wymioty, zapaść sercowo-naczyniową, zaburzenia świadomości, prowadzące nawet do śpiączki, drgawki i zahamowanie ośrodka oddechowego, mogące prowadzić do zatrzymania oddechu.
Objawy przedawkowania paracetamolu
Przedawkowanie jest szczególnie groźne u małych dzieci. Objawami przedawkowania paracetamolu w ciągu pierwszych 24 godzin są: bladość, nudności, wymioty, jadłowstręt i ból brzucha. Uszkodzenie wątroby może ujawnić się w ciągu 12 do 48 godzin po przyjęciu produktu leczniczego. Mogą wystąpić zaburzenia metabolizmu glukozy i kwasica metaboliczna. W przypadku ostrego zatrucia niewydolność wątroby może prowadzić do encefalopatii, śpiączki i zgonu. Ostra niewydolność nerek z ostrą martwicą nabłonka kanalików nerkowych może rozwinąć się nawet wtedy, jeśli nie występuje ciężkie uszkodzenie wątroby. Zgłaszano występowanie zaburzeń rytmu serca i zapalenia trzustki.
Istnieje możliwość uszkodzenia wątroby u osób dorosłych, które przyjęły 7,5-10 g lub więcej paracetamolu. Uważa się, że nadmierne ilości toksycznego metabolitu (zwykle dostatecznie detoksyfikowanego w organizmie przez glutation po zażyciu leczniczych dawek paracetamolu) wiążą się nieodwracalnie z tkanką wątrobową, powodując jej uszkodzenie.
Postępowanie w nagłych wypadkach
- Pacjenta należy natychmiast umieścić na oddziale specjalistycznym. - Podtrzymywać czynność układu oddechowego i krążenia. - Przed rozpoczęciem leczenia należy pobrać krew możliwie jak najszybciej po przedawkowaniu w celu oznaczenia stężenia paracetamolu i tramadolu w osoczu i wykonania prób wątrobowych. - Próby wątrobowe należy wykonać na początku (przedawkowania) i powtarzać co 24 godziny. Zazwyczaj obserwuje się zwiększoną aktywność enzymów wątrobowych (AspAT, AlAT), która normalizuje się po jednym lub dwóch tygodniach. - Opróżnić żołądek przez wywołanie wymiotów (jeśli pacjent jest przytomny) lub płukanie żołądka. - Wprowadzić działania podtrzymujące, takie jak zachowanie drożności dróg oddechowych, czynności układu krążenia; w celu odwrócenia depresji ośrodka oddechowego należy stosować nalokson; napady drgawek można kontrolować stosując diazepam. - Tramadol jest usuwany z osocza w znikomym stopniu poprzez hemodializę lub hemofiltrację. W związku z tym leczenie ostrego przedawkowania tramadolu/paracetamolu za pomocą samej hemodializy lub hemofiltracji nie jest celowe.
Natychmiastowe leczenie ma istotne znaczenie w postępowaniu po przedawkowaniu paracetamolu. Mimo braku znaczących wczesnych objawów, pacjentów należy natychmiast skierować do szpitala w celu podjęcia odpowiedniego leczenia. U osób dorosłych lub młodzieży, którzy przyjęli około 7,5 g lub więcej paracetamolu oraz u dzieci, które przyjęły ≥150 mg/kg mc. paracetamolu, należy wykonać płukanie żołądka, jeśli od zażycia nie upłynęło więcej niż 4 godziny. Stężenie paracetamolu we krwi należy zmierzyć po 4 godzinach od przedawkowania w celu oceny ryzyka uszkodzenia wątroby (z użyciem nomogramu przedawkowania paracetamolu). Konieczne może być doustne podanie metioniny lub dożylne podanie N-acetylocysteiny do 48 godzin po przedawkowaniu. Podanie dożylnie N-acetylocysteiny jest najbardziej skuteczne w ciągu 8 godzin od przedawkowania. Jednak N-acetylocysteinę należy podać również po 8 godzinach od przedawkowania i kontynuować w całym cyklu leczenia. Leczenie N-acetylocysteiną należy rozpocząć natychmiast, jeśli podejrzewa się ostre zatrucie. Muszą być dostępne ogólne środki podtrzymujące czynności życiowe.
Bez względu na ilość przyjętego paracetamolu, odtrutkę w postaci N-acetylocysteiny należy podać doustnie lub dożylnie, możliwie jak najszybciej (jeśli to możliwe, w ciągu 8 godzin od przedawkowania).
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwbólowe, opioidy w połączeniach z nieopioidowymi lekami przeciwbólowymi Kod ATC: N02AJ13
Tramadol należy do opioidowych leków przeciwbólowych o działaniu ośrodkowym. Jest to czysty, niewybiórczy agonista receptorów opioidowych μ, δ, i κ, z większym powinowactwem do receptorów μ. Inne mechanizmy działania przeciwbólowego obejmują hamowanie neuronalnego wychwytu noradrenaliny oraz ułatwianie uwalniania serotoniny. Tramadol ma działanie przeciwkaszlowe. W przeciwieństwie do morfiny, tramadol stosowany w szerokim zakresie dawek nie hamuje czynności układu oddechowego. Nie zaburza również motoryki przewodu pokarmowego. Wpływ tramadolu na układ krążenia jest zazwyczaj niewielki. Uważa się, że siła działania tramadolu równa jest 1/10 do 1/6 siły działania morfiny. Dokładny mechanizm działania przeciwbólowego paracetamolu jest nieznany i może obejmować działanie ośrodkowe i obwodowe.
Według drabiny analgetycznej opracowanej przez WHO, tramadol z paracetamolem należy do leków przeciwbólowych II stopnia i powinien być właściwie stosowany przez lekarzy.
Tramadol stosuje się w postaci racemicznej, a postacie [-] i [+] tramadolu oraz jego metabolit M1 są wykrywane we krwi. Mimo że tramadol jest wchłaniany szybko po przyjęciu, jego wchłanianie jest wolniejsze (a okres półtrwania dłuższy) niż paracetamolu.
Po jednorazowym doustnym przyjęciu jednej tabletki zawierającej tramadol z paracetamolem (37,5 mg + 325 mg), maksymalne stężenia w surowicy krwi wynoszą 64,3/55,5 ng/ml [(+)-tramadol/(-)-tramadol] i 4,2 μg/ml (paracetamol) i są osiągane odpowiednio po 1,8 godziny [(+)-tramadol/(-)-tramadol] i 0,9 godziny ( paracetamol). Średnie okresy półtrwania w fazie eliminacji (t 1/2 ) wynoszą 5,1/4,7 godziny [(+)-tramadol/(-)-tramadol] i 2,5 godziny ( paracetamol).
Podczas badań farmakokinetycznych u zdrowych ochotników, którym podano tramadol z paracetamolem w dawkach jednorazowych i wielokrotnych, nie zaobserwowano istotnych klinicznie zmian parametrów kinetycznych żadnej z substancji czynnych w porównaniu z parametrami dla każdej z tych substancji osobno.
Wchłanianie Po podaniu doustnym tramadol w postaci racemicznej jest wchłaniany szybko i prawie całkowicie. Średnia bezwzględna biodostępność pojedynczej dawki doustnej 100 mg wynosi około 75%. Podczas dawkowania wielokrotnego biodostępność zwiększa się i osiąga około 90%.
Po podaniu doustnym tramadolu z paracetamolem, paracetamol wchłania się szybko i prawie całkowicie, głównie w jelicie cienkim. Osiąga maksymalne stężenie w surowicy w ciągu jednej godziny i nie zmienia się ono podczas jednoczesnego stosowania z tramadolem.
Doustne stosowanie produktu leczniczego Delparan MAX z pokarmem nie ma istotnego wpływu na maksymalne stężenie w osoczu ani na szybkość wchłaniania tramadolu lub paracetamolu, dlatego złożony produkt leczniczy można podawać niezależnie od posiłków.
Dystrybucja Tramadol ma duże powinowactwo do tkanek (V d,β =203 ± 40 l). Wiąże się z białkami osocza w około 20%.
Wydaje się, że paracetamol podlega szerokiej dystrybucji do większości tkanek, z wyjątkiem tkanki tłuszczowej. Jego pozorna objętość dystrybucji wynosi około 0,9 l/kg. Względnie mała część (~20%) paracetamolu wiąże się z białkami osocza.
Metabolizm Tramadol jest w znacznym stopniu metabolizowany po podaniu doustnym. Około 30% dawki jest wydalane w moczu w postaci niezmienionej, zaś 60% jest wydalane w postaci metabolitów.
Tramadol jest przekształcany do metabolitu M1 w procesie O-demetylacji (katalizatorem jest enzym CYP2D6) i do metabolitu M2 w procesie N-demetylacji (katalizatorem jest enzym CYP3A). Metabolit M1 podlega dalszemu metabolizmowi poprzez N-demetylację i sprzęganie z kwasem glukuronowym. Okres półtrwania metabolitu M1 w fazie eliminacji wynosi 7 godzin. Metabolit M1 ma właściwości przeciwbólowe i działa silniej niż związek macierzysty. Stężenie M1 w osoczu jest kilkakrotnie mniejsze niż tramadolu i jest mało prawdopodobne, aby wpływ na działanie kliniczne zmienił się po wielokrotnym podaniu.
Paracetamol jest metabolizowany głównie w wątrobie w dwóch szlakach metabolicznych: sprzęgania z kwasem glukuronowym i siarkowym. Drugi z tych mechanizmów może ulec szybkiemu wysyceniu po zastosowaniu dawek przekraczających dawki lecznicze. Niewielka część (mniej niż 4%) jest metabolizowana przez cytochrom P450 do czynnego metabolitu pośredniego (N-acetylo- benzochinoiminy), który w normalnych warunkach jest szybko sprzęgany ze zredukowanym glutationem i wydalany w moczu po procesie sprzęgania z cysteiną i kwasem merkapturowym. Jednak ostre przedawkowanie powoduje zwiększenie ilości tego metabolitu.
Wydalanie Tramadol i jego metabolity są wydalane głównie przez nerki. Okres półtrwania paracetamolu u dorosłych wynosi około 2 do 3 godzin. Jest on krótszy u dzieci i nieznacznie dłuższy u noworodków i pacjentów z marskością wątroby. Paracetamol jest eliminowany głównie w wyniku zależnego od dawki wytwarzania glukuronidów i siarczanów. Mniej niż 9% paracetamolu jest wydalane w moczu w postaci niezmienionej. U osób z niewydolnością nerek okres półtrwania obu związków jest wydłużony.
Tramadol/paracetamol Nie przeprowadzono badań nieklinicznych dotyczących produktu złożonego (tramadol i paracetamol) w celu określenia jego działania rakotwórczego, mutagennego lub wpływu na płodność. U szczurów, którym podano doustnie produkt złożony tramadol/paracetamol, nie obserwowano związanego z tym działania teratogennego.
Wykazano, że skojarzenie tramadolu/paracetamolu działa toksycznie na zarodki i płody szczurów po podaniu dawek toksycznych dla matek [ tramadolu chlorowodorek/paracetamol (50 mg+434 mg)/kg], czyli 8,3-krotnie większych niż maksymalna dawka terapeutyczna u ludzi. Po podaniu tej dawki nie zaobserwowano działania teratogennego. Działanie toksyczne na zarodki i płody objawiało się zmniejszeniem masy ciała płodów i zwiększeniem ilości nadliczbowych żeber. Mniejsze dawki, o słabszym działaniu toksycznym u ciężarnych samic (tramadolu chlorowodorek/paracetamol [(10 mg+87 mg)/kg i (25 mg+217 mg)/kg], nie wpłynęły szkodliwie na zarodek ani płód.
Tramadol
Wyniki standardowych badań mutagenności nie wykazały potencjalnego działania genotoksycznego tramadolu u ludzi.
Wyniki badań działania rakotwórczego nie ujawniają żadnego szczególnego zagrożenia dla człowieka.
Badania na zwierzętach wykazały, że tramadol podawany w bardzo dużych dawkach wpływa na rozwój narządów, proces kostnienia i śmiertelność noworodków, spowodowane działaniem toksycznym u matek. Płodność i rozwój potomstwa pozostawały niezaburzone. Tramadol przenika przez łożysko. Nie zaobserwowano wpływu na płodność samic i samców szczura.
Paracetamol
Szeroko zakrojone badania nie wykazały istotnego ryzyka działania genotoksycznego paracetamolu podawanego w dawkach terapeutycznych (tzn. nietoksycznych).
Długotrwałe badania na szczurach i myszach, którym podawano paracetamol w dawkach nietoksycznych dla wątroby, nie wykazały znaczącego potencjału onkogennego paracetamolu.
Konwencjonalne badania kliniczne zgodnie z aktualnie obowiązującymi standardami dotyczącymi oceny toksycznego wpływu na rozród i rozwój potomstwa nie są dostępne.
Powidon K 29/32 Magnezu stearynian Krzemionka koloidalna bezwodna Sodu karboksymetyloskrobia (typ A) Skrobia kukurydziana żelowana
Nie dotyczy.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.
Blister miękki z folii Aluminium/PE lub blistry z folii Aluminium/PVC/PVDC w tekturowym pudełku zawierające 1, 10, 15, 20, 30 i 50 tabletek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
Sandoz GmbH Biochemiestrasse 10
Pozwolenie nr 23272
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 17.06.2016 r.
12.06.2019
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Delparan MAX, 75 mg + 650 mg, tabletki
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda tabletka zawiera 75 mg tramadolu chlorowodorku (Tramadoli hydrochloridum) i 650 mg paracetamolu (Paracetamolum). Każda tabletka zawiera 0,42 mg sodu.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka
Białe, podłużne tabletki z linią podziału. Tabletki można podzielić na równe dawki.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Tabletki produktu leczniczego Delparan MAX są wskazane w objawowym leczeniu bólu o umiarkowanym i dużym nasileniu.
Stosowanie produktu leczniczego Delparan MAX należy ograniczyć do pacjentów, u których leczenie umiarkowanego do silnego bólu wymaga zastosowania tramadolu w skojarzeniu z paracetamolem (patrz również punkt 5.1).
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie Nie wolno przekraczać maksymalnej dawki produktu Delparan MAX wynoszącej 4 tabletki na dobę (patrz niżej).
Stosowanie produktu leczniczego Delparan MAX należy ograniczyć do pacjentów, u których leczenie umiarkowanego do silnego bólu wymaga zastosowania tramadolu w skojarzeniu z paracetamolem.
Dawkę należy dostosować do nasilenia bólu oraz wrażliwości pacjenta na odczuwany ból. Z zasady należy dobierać najmniejszą skuteczną dawkę zapewniającą działanie przeciwbólowe.
Dorośli i młodzież (w wieku od 12 lat) Zalecaną dawką początkową jest jedna tabletka produktu leczniczego Delparan MAX. W razie konieczności można zastosować dodatkowe dawki, nie przekraczając 4 tabletek (co odpowiada Odstęp między dawkami nie powinien być krótszy niż 6 godzin.
Produktu leczniczego Delparan MAX w żadnym przypadku nie należy stosować dłużej niż jest to bezwzględnie konieczne (patrz także punkt 4.4). Jeśli ze względu na rodzaj i ciężkość choroby niezbędne jest wielokrotne lub długotrwałe stosowanie produktu leczniczego Delparan MAX, należy uważnie i regularnie obserwować pacjenta (z przerwami w leczeniu, jeśli to możliwe), w celu oceny konieczności dalszego leczenia.
Dzieci Nie określono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego Delparan MAX u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Dlatego nie zaleca się stosowania produktu leczniczego w tej populacji.
Osoby w podeszłym wieku U pacjentów w wieku do 75 lat bez klinicznych objawów niewydolności wątroby lub nerek modyfikacja dawki nie jest zazwyczaj konieczna. U osób w podeszłym wieku (powyżej 75 lat) eliminacja leku może być przedłużona, dlatego w razie konieczności należy wydłużyć odstęp między kolejnymi dawkami, zależnie od potrzeb pacjenta.
Niewydolność nerek/dializa Eliminacja tramadolu u pacjentów z niewydolnością nerek jest opóźniona. U tych pacjentów należy wnikliwie rozważyć wydłużenie odstępów między kolejnymi dawkami, zgodnie z potrzebami pacjenta. U pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek (współczynnik filtracji kłębuszkowej od 10 do
Zaburzenia czynności wątroby Eliminacja tramadolu u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby jest opóźniona. U tych pacjentów należy wnikliwie rozważyć wydłużenie odstępów między kolejnymi dawkami, zgodnie z potrzebami pacjenta (patrz punkt 4.4). Ze względu na zawartość paracetamolu produktu leczniczego Delparan MAX nie należy stosować u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 4.3). U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub zespołem Gilberta dawkę paracetamolu należy zmniejszyć lub wydłużyć odstępy między dawkami.
Sposób podawania Podanie doustne.
Tabletki należy połykać popijając odpowiednią ilością płynu. Nie wolno ich żuć ani rozgryzać.
Linia podziału służy ułatwieniu przełamywania tabletki w celu łatwiejszego połknięcia. Służy ona również ułatwieniu podziału tabletki na połowy, jeśli jest to konieczne.
4.3 Przeciwwskazania
- Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. - Ostre zatrucie alkoholem, lekami nasennymi, ośrodkowo działającymi lekami przeciwbólowymi, opioidami lub lekami psychotropowymi. - Produktu leczniczego Delparan MAX nie wolno podawać pacjentom, którzy przyjmują inhibitory monoaminooksydazy (MAO) lub przed upływem dwóch tygodni od ich odstawienia (patrz punkt 4.5). - Ciężkie zaburzenia czynności wątroby. - Niepoddająca się leczeniu padaczka (patrz punkt 4.4).
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Ostrzeżenia - U dorosłych i młodzieży w wieku od 12 lat nie należy przekraczać maksymalnej dawki dobowej paracetamolu). W celu uniknięcia przypadkowego przedawkowania należy ostrzec pacjentów, aby nie przekraczali zalecanej dawki i nie stosowali jednocześnie żadnego innego produktu leczniczego zawierającego paracetamol (w tym produktów leczniczych dostępnych bez recepty) lub tramadolu chlorowodorku bez zgody lekarza. - Nie zaleca się stosowania tramadolu z paracetamolem u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny <10 ml/min). - Produktu leczniczego Delparan MAX nie wolno stosować u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 4.3). Niebezpieczeństwo przedawkowania paracetamolu jest większe u pacjentów z alkoholowym uszkodzeniem wątroby bez marskości. U osób z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby należy dokładnie rozważyć wydłużenie odstępu między dawkami. - Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Delparan MAX u osób z ciężk ą niewydolnością oddechową. - Tramadol nie jest odpowiedni do leczenia zastępczego u pacjentów uzależnionych od opioidów. Mimo że jest agonistą receptorów opioidowych, nie znosi objawów odstawienia morfiny. - Zgłaszano występowanie drgawek u pacjentów leczonych tramadolem, podatnych na wystąpienie drgawek lub przyjmujących inne leki obniżające próg drgawkowy, zwłaszcza selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciwpsychotyczne, ośrodkowo działające leki przeciwbólowe lub miejscowe leki znieczulające. U pacjentów z padaczką lub pacjentów podatnych na występowanie drgawek należy stosować tramadol z paracetamolem wyłącznie wtedy, gdy jest to bezwzględnie konieczne. - Odnotowano występowanie drgawek u pacjentów otrzymujących tramadol w zalecanych dawkach. Ryzyko może zwiększać się, gdy dawki tramadolu przekraczają zalecaną górną granicę dawki. - Jednoczesne stosowanie opioidów o działaniu agonistyczno-antagonistycznym (nalbufina, buprenorfina, pentazocyna) nie jest wskazane (patrz punkt 4.5).
Metabolizm z udziałem CYP2D6 Tramadol jest metabolizowany z udziałem enzymu wątrobowego CYP2D6. Jeśli u pacjenta występuje niedobór lub całkowity brak tego enzymu, może nie być uzyskane odpowiednie działanie przeciwbólowe. Szacuje się , że niedobór ten może występować nawet u 7% populacji pochodzenia kaukaskiego. Jeśli jednak pacjent ma wyjątkowo szybki metabolizm, występuje ryzyko rozwoju objawów niepożądanych związanych z toksycznością opioidów, nawet po zastosowaniu zwykle zalecanych dawek. Ogólne objawy toksyczności opioidów obejmują splątanie, senność, płytki oddech, zwężenie źrenic, nudności, wymioty, zaparcie i brak łaknienia. W ciężkich przypadkach mogą wystąpić objawy depresji krążeniowo- oddechowej, która może zagrażać życiu i bardzo rzadko zakończyć się zgonem.
Niżej podsumowano szacunkową częstość występowania osób z wyjątkowo szybkim metabolizmem w różnych populacjach:
Populacja Częstość występowania % afrykańska/etiopska 29% afroamerykańska 3,4% do 6,5% azjatycka 1,2% do 2% kaukaska 3,6% do 6,5% grecka 6,0% węgierska 1,9% północnoeuropejska 1% do 2%
Stosowanie po zabiegach chirurgicznych u dzieci W opublikowanej literaturze pojawiły się doniesienia, że tramadol podawany po zabiegach chirurgicznych u dzieci [po usunięciu migdałków gardłowych i (lub) migdałka podniebiennego w leczeniu obturacyjnego bezdechu sennego] wykazywał rzadkie, ale zagrażające życiu działania niepożądane. Należy zachować najwyższą ostrożność podczas podawania tramadolu dzieciom w celu uśmierzenia bólu po zabiegu chirurgicznym; należy jednocześnie uważnie obserwować czy nie występują objawy toksyczności opioidów, w tym depresja oddechowa.
Dzieci z zaburzeniami oddychania Nie zaleca się stosowania tramadolu u dzieci, u których czynność oddechowa może być osłabiona, w tym u dzieci z zaburzeniami nerwowo-mięśniowymi, ciężkimi chorobami serca lub układu oddechowego, zakażeniami górnych dróg oddechowych lub płuc, wielokrotnymi urazami lub po rozległych zabiegach chirurgicznych. Czynniki te mogą powodować nasilenie objawów toksyczności opioidów.
Środki ostrożności dotyczące stosowania Może rozwinąć się tolerancja, uzależnienie psychiczne i fizyczne, zwłaszcza po długotrwałym stosowaniu. Należy regularnie oceniać kliniczne wskazania do leczenia przeciwbólowego (patrz punkt 4.2). U pacjentów uzależnionych do opioidów i pacjentów z nadużywaniem lub uzależnieniem od leków w wywiadzie leczenie powinno być krótkotrwałe i pod nadzorem lekarza.
Tramadol z paracetamolem należy stosować ostrożnie u pacjentów po urazach głowy, pacjentów podatnych na wystąpienie drgawek, z zaburzeniami dotyczącymi dróg żółciowych, we wstrząsie, z zaburzeniami świadomości o niewyjaśnionej etiologii, zaburzeniami czynności ośrodka oddechowego lub zaburzeniami oddychania oraz ze zwiększonym ciśnieniem śródczaszkowym.
U niektórych pacjentów przedawkowanie paracetamolu może prowadzić do toksycznego uszkodzenia wątroby.
Możliwe jest wystąpienie objawów z odstawienia, podobnych do objawów obserwowanych podczas odstawiania opioidów, nawet w wypadku stosowania dawek leczniczych i krótkotrwałego leczenia (patrz punkt 4.8). Kiedy u pacjenta nie jest już konieczne leczenie tramadolem, może być wskazane stopniowe zmniejszanie dawki w celu uniknięcia objawów z odstawienia. Odnotowano rzadkie przypadki uzależnienia i nadużywania (patrz punkt 4.8).
W jednym badaniu odnotowano, że tramadol stosowany podczas znieczulenia ogólnego enfluranem i podtlenkiem azotu nasilił śródoperacyjny powrót świadomości. Do czasu uzyskania dalszych informacji należy unikać stosowania tramadolu podczas płytkiej narkozy.
Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę o przedłużonym uwalnianiu, to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Tramadol
Jednoczesne stosowanie przeciwwskazane
Nieselektywne inhibitory MAO Ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego: biegunka, tachykardia, nadmierne pocenie się, drżenie, stan splątania, a nawet śpiączka.
Selektywne inhibitory MAO typu A Ekstrapolacja z nieselektywnych inhibitorów MAO Ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego: biegunka, tachykardia, nadmierne pocenie się, drżenie, stan splątania, a nawet śpiączka.
Selektywne inhibitory MAO typu B Objawy pobudzenia ośrodkowego podobne do zespołu serotoninowego: biegunka, tachykardia nadmierne pocenie się, drżenie, stan splątania, a nawet śpiączka.
W przypadku wcześniejszego przyjmowania inhibitorów MAO konieczna jest dwutygodniowa przerwa przed rozpoczęciem leczenia tramadolem.
Jednoczesne stosowanie niezalecane
Alkohol Alkohol nasila działanie uspokajające opioidowych leków przeciwbólowych. Wpływ na szybkość reakcji może stanowić zagrożenie podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Należy unikać spożywania alkoholu i produktów leczniczych zawierających alkohol.
Karbamazepina i inne induktory enzymów Ryzyko osłabienia siły i czasu działania spowodowane zmniejszeniem stężenia tramadolu w osoczu.
Opioidy o działaniu agonistyczno-antagonistycznym (buprenorfina, nalbufina, pentazocyna) Osłabienie działania przeciwbólowego poprzez kompetycyjne blokowanie receptorów oraz ryzyko wystąpienia objawów z odstawienia.
Jednoczesne stosowanie wymagające rozważenia
Tramadol może wywoływać drgawki i zwiększać możliwość wywołania drgawek przez selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciwpsychotyczne oraz produkty lecznicze obniżające próg drgawkowy (takie jak bupropion, mirtazapina, tetrahydrokannabinol).
Jednoczesne stosowanie terapeutyczne tramadolu i produktów leczniczych o działaniu serotoninergicznym, takich jak selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI), inhibitory MAO (patrz punkt 4.3), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne i mirtazapina, może być przyczyną toksyczności serotoninowej. Rozpoznanie zespołu serotoninowego jest prawdopodobne, jeśli u pacjenta występuje jeden z następujących zespołów objawów: - spontaniczny klonus, - indukowany lub oczny klonus z pobudzeniem lub obfitym poceniem się; - drżenie i wzmożenie odruchów; - wzmożone napięcie mięśniowe i temperatura ciała >38°C oraz indukowany lub oczny klonus. Odstawienie serotoninergicznych produktów leczniczych zazwyczaj przynosi szybką poprawę. Leczenie zależy od rodzaju i nasilenia objawów.
Inne pochodne opioidów (w tym produkty lecznicze przeciwkaszlowe i stosowane w leczeniu uzależnienia), barbiturany i benzodiazepiny. Zwiększone ryzyko zahamowania ośrodka oddechowego, które może prowadzić do zgonu w przypadku przedawkowania.
Inne produkty lecznicze działające hamująco na ośrodkowy układ nerwowy, takie jak inne pochodne opioidów (w tym produkty lecznicze przeciwkaszlowe i stosowane w leczeniu uzależnienia), barbiturany, benzodiazepiny, inne produkty lecznicze przeciwlękowe, nasenne, przeciwdepresyjne, przeciwhistaminowe o działaniu sedatywnym, neuroleptyki, produkty lecznicze przeciwnadciśnieniowe działające ośrodkowo, talidomid i baklofen. Te produkty lecznicze mogą spowodować nasilone hamowanie czynności ośrodkowego układu nerwowego. Wpływ na szybkość reakcji może stanowić zagrożenie podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn.
Jeśli to wskazane medycznie, podczas jednoczesnego stosowania tramadolu z paracetamolem i leków typu warfaryny należy okresowo kontrolować czas protrombinowy ze względu na doniesienia o zwiększeniu u niektórych pacjentów wartości międzynarodowego współczynnika znormalizowanego (INR).
W ograniczonej liczbie badań przedoperacyjne lub pooperacyjne stosowanie przeciwwymiotnego antagonisty receptora 5-HT3, ondansetronu, zwiększało zapotrzebowanie na tramadol u pacjentów z bólem pooperacyjnym.
Paracetamol
Jeśli to wskazane medycznie, podczas jednoczesnego stosowania tramadolu z paracetamolem i leków typu warfaryny należy okresowo kontrolować czas protrombinowy ze względu na doniesienia o zwiększeniu wartości międzynarodowego współczynnika znormalizowanego (INR).
Metoklopramid lub domperydon może przyspieszać, a kolestyramina może opóźniać wchłanianie paracetamolu. W celu uzyskania największego działania przeciwbólowego, kolestyraminy nie należy podawać w ciągu 1 godziny od podania paracetamolu.
Izoniazyd wpływa na farmakokinetykę paracetamolu z możliwością zwiększenia toksycznego działania na wątrobę.
Probenecyd hamuje wiązanie paracetamolu z kwasem glukuronowym, co prowadzi do około dwukrotnego zmniejszenia klirensu paracetamolu. U pacjentów otrzymujących probenecyd należy zmniejszyć dawkę paracetamolu.
Stosowanie substancji pobudzających aktywność enzymów, takich jak karbamazepina, fenytoina, fenobarbital, ryfampicyna i ziele dziurawca (Hypericum perforatum) mogą zwiększyć hepatotoksyczność paracetamolu w wyniku nasilonego i szybszego powstawania toksycznych metabolitów. Z tego względu należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania z substancjami pobudzających aktywność enzymów.
Paracetamol może wpływać na farmakokinetykę chloramfenikolu. Podczas jednoczesnego stosowania paracetamolu i chloramfenikolu podawanego we wstrzyknięciu zaleca się kontrolowanie stężenia chloramfenikolu w osoczu.
4.6 Wpływ na płodność, ciąż ę i laktację
Ciąża Ponieważ Delparan MAX jest złożonym produktem leczniczym zawierającym tramadol, nie należy stosować go w okresie ciąży.
Dane dotyczące paracetamolu Duża liczba danych dotyczących kobiet w ciąży nie wykazała, aby paracetamol wywoływał wady wrodzone lub działał szkodliwie na płód i (lub) noworodka. Wnioski z badań epidemiologicznych dotyczących rozwoju układu nerwowego u dzieci narażonych na działanie paracetamolu in utero są niejednoznaczne. Paracetamol można stosować w okresie ciąży, jeśli jest to klinicznie uzasadnione, ale należy wówczas stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez możliwie najkrótszy czas i z możliwie najmniejszą częstością.
Dane dotyczące tramadolu Ze względu na brak wystarczających danych umożliwiających ocenę bezpieczeństwa stosowania tramadolu u kobiet w ciąży, nie powinien być on stosowany w okresie ciąży. Tramadol stosowany w okresie przedporodowym i w czasie porodu nie wpływa na kurczliwość mięśnia macicy. Może powodować zmiany częstości oddechów u noworodka, zwykle nieistotne klinicznie. Długotrwałe leczenie w okresie ciąży może spowodować wystąpienie u noworodka objawów z odstawienia.
Karmienie piersią Ponieważ Delparan MAX jest złożonym produktem leczniczym zawierającym tramadol, nie należy stosować go w okresie karmienia piersią.
Dane dotyczące paracetamolu Paracetamol przenika do mleka kobiecego, ale w ilościach nieistotnych klinicznie. Zgodnie z dostępnymi danymi, karmienie piersią nie jest przeciwwskazane u kobiet przyjmujących jednoskładnikowe produkty lecznicze zawierające tylko paracetamol.
Dane dotyczące tramadolu U kobiet karmiących piersią około 0,1% dawki tramadolu przyjętej przez matkę przenika do mleka. W okresie bezpośrednio po porodzie przyjęte przez matkę doustne dawki dobowe wynoszące do równe 3% dawki skorygowanej względem masy ciała matki. Z tego względu tramadolu nie należy stosować w okresie karmienia piersią albo przerwać karmienie piersią podczas leczenia tramadolem. W przypadku podania pojedynczej dawki tramadolu przerywanie karmienia piersią nie jest na ogół konieczne.
Płodność Wyniki badań po wprowadzeniu tramadolu do obrotu nie wykazały jego wpływu na płodność. Również badania na zwierzętach nie wykazały wpływu tramadolu na płodność. Nie przeprowadzono badań dotyczących płodności z zastosowaniem skojarzenia tramadolu z paracetamolem.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Tramadol może powodować senność lub zawroty głowy, które mogą się nasilać po spożyciu alkoholu lub stosowaniu leków hamujących ośrodkowy układ nerwowy. Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, jeżeli wystąpią takie objawy.
4.8 Działania niepożądane
W trakcie badań klinicznych z zastosowaniem skojarzenia tramadolu z paracetamolem najczęstszymi działaniami niepożądanymi, obserwowanymi u ponad 10% pacjentów, były: nudności, zawroty głowy i senność.
Częstości określono następująco: bardzo często (≥1/10) często (≥1/100 do <1/10) niezbyt często (≥1/1000 do <1/100) rzadko (≥1/10 000 do <1/1000) bardzo rzadko (<1/10 000) częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
W obrębie każdej grupy o określonej częstości działania niepożądane zostały wymienione zgodnie z malejącą ciężkością.
Klasyfikacja układów i narządów Bardzo często Często Niezbyt często Rzadko Bardzo rzadko Częstość nieznana Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Zaburzenia psychiczne
splątania, zmiany nastroju (lęk, nerwowość, nastrój euforyczny), zaburzenia snu Depresja, omamy, koszmary senne Majaczenie, uzależnienie od leku Nadużywa nie leku
Zaburzenie układu nerwowego Zawroty głowy, senność Ból głowy, drżenie Mimowolne skurcze mięśni, parestezje, niepamięć Ataksja, drgawki, omdlenie, zaburzenia mowy
Zaburzenia oka
widzenie, zwężenie
źrenic, rozszerzenie źrenic Zaburzenia ucha i błędnika
Zaburzenia serca
tachykardia, zaburzenia rytmu serca
Zaburzenia naczyniowe
tętnicze, uderzenia gorąca
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Zaburzenia żołądka i jelit Nudności Wymioty, zaparcie, suchość w jamie ustnej, biegunka, ból brzucha, niestrawność, wzdęcia Zaburzenia połykania, smoliste stolce
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
pocenie się, świąd Reakcje skórne (np. wysypka, pokrzywka)
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
zaburzenia mikcji (dyzuria i zatrzymanie moczu)
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
ból w klatce piersiowej
Badania diagnostyczne
aktywności aminotransferaz
Mimo że w czasie badań klinicznych nie obserwowano niżej wymienionych działań niepożądanych związanych ze stosowaniem tramadolu lub paracetamolu, nie można wykluczyć ich wystąpienia:
Tramadol - Niedociśnienie ortostatyczne, bradykardia, zapaść. - Doświadczenia po wprowadzeniu tramadolu do obrotu wykazały rzadkie zmiany działania warfaryny, w tym wydłużenie czasu protrombinowego. - Rzadko: reakcje alergiczne ze strony układu oddechowego (np. duszność, skurcz oskrzeli, świsty wydechowe, obrzęk naczynioruchowy) i anafilaksja. - Rzadko: zmiany apetytu, osłabienie mięśni i zaburzenia oddychania.
Po podaniu tramadolu mogą wystąpić niepożądane zmiany psychiczne, różniące się osobniczo co do nasilenia i rodzaju (w zależności od osobowości pacjenta i czasu trwania leczenia), takie jak zmiany nastroju (zwykle nastrój euforyczny, sporadycznie dysforia), zmiany aktywności fizycznej (zwykle zmniejszenie, sporadycznie zwiększenie) oraz zmiany zdolności poznawczych i sensorycznych (np. trudności w podejmowaniu decyzji i zaburzenia postrzegania).
Obserwowano nasilenie astmy, chociaż nie ustalono związku przyczynowego.
Mogą wystąpić objawy zespołu odstawienia, podobne do występujących po odstawieniu opioidów, jak pobudzenie, niepokój, nerwowość, bezsenność, pobudzenie ruchowe, drżenie i dolegliwości żołądkowo-jelitowe.
Inne objawy rzadko obserwowane po nagłym odstawieniu chlorowodorku tramadolu obejmowały: napady paniki, silny lęk, omamy, parestezje, szumy uszne i nietypowe objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego.
Paracetamol Działania niepożądane paracetamolu są rzadkie, ale mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości, w tym wysypka skórna.
Istnieją doniesienia o występowaniu zaburzeń składu krwi, w tym małopłytkowości i agranulocytozy, ale nie były one koniecznie związane ze stosowaniem paracetamolu.
Dane z kilku doniesień wskazywały na możliwość wystąpienia hipoprotrombinemii podczas jednoczesnego stosowania z lekami podobnymi do warfaryny. W innych badaniach nie obserwowano zmian czasu protrombinowego.
Zgłaszano bardzo rzadkie przypadki ciężkich reakcji skórnych.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301/faks: + 48 22 49 21 309/e-mail: [email protected] Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Delparan MAX jest lekiem zawierającym 2 substancje czynne. W przypadku przedawkowania mogą wystąpić objawy przedmiotowe i podmiotowe zatrucia tramadolem lub paracetamolem, lub dwiema substancjami czynnymi jednocześnie.
Objawy przedawkowania tramadolu
Po przedawkowaniu tramadolu zasadniczo należy spodziewać się objawów podobnych do tych, które obserwowane są w przypadku innych ośrodkowo działających leków przeciwbólowych (opioidy). Obejmują one w szczególności: zwężenie źrenic, wymioty, zapaść sercowo-naczyniową, zaburzenia świadomości, prowadzące nawet do śpiączki, drgawki i zahamowanie ośrodka oddechowego, mogące prowadzić do zatrzymania oddechu.
Objawy przedawkowania paracetamolu
Przedawkowanie jest szczególnie groźne u małych dzieci. Objawami przedawkowania paracetamolu w ciągu pierwszych 24 godzin są: bladość, nudności, wymioty, jadłowstręt i ból brzucha. Uszkodzenie wątroby może ujawnić się w ciągu 12 do 48 godzin po przyjęciu produktu leczniczego. Mogą wystąpić zaburzenia metabolizmu glukozy i kwasica metaboliczna. W przypadku ostrego zatrucia niewydolność wątroby może prowadzić do encefalopatii, śpiączki i zgonu. Ostra niewydolność nerek z ostrą martwicą nabłonka kanalików nerkowych może rozwinąć się nawet wtedy, jeśli nie występuje ciężkie uszkodzenie wątroby. Zgłaszano występowanie zaburzeń rytmu serca i zapalenia trzustki.
Istnieje możliwość uszkodzenia wątroby u osób dorosłych, które przyjęły 7,5-10 g lub więcej paracetamolu. Uważa się, że nadmierne ilości toksycznego metabolitu (zwykle dostatecznie detoksyfikowanego w organizmie przez glutation po zażyciu leczniczych dawek paracetamolu) wiążą się nieodwracalnie z tkanką wątrobową, powodując jej uszkodzenie.
Postępowanie w nagłych wypadkach
- Pacjenta należy natychmiast umieścić na oddziale specjalistycznym. - Podtrzymywać czynność układu oddechowego i krążenia. - Przed rozpoczęciem leczenia należy pobrać krew możliwie jak najszybciej po przedawkowaniu w celu oznaczenia stężenia paracetamolu i tramadolu w osoczu i wykonania prób wątrobowych. - Próby wątrobowe należy wykonać na początku (przedawkowania) i powtarzać co 24 godziny. Zazwyczaj obserwuje się zwiększoną aktywność enzymów wątrobowych (AspAT, AlAT), która normalizuje się po jednym lub dwóch tygodniach. - Opróżnić żołądek przez wywołanie wymiotów (jeśli pacjent jest przytomny) lub płukanie żołądka. - Wprowadzić działania podtrzymujące, takie jak zachowanie drożności dróg oddechowych, czynności układu krążenia; w celu odwrócenia depresji ośrodka oddechowego należy stosować nalokson; napady drgawek można kontrolować stosując diazepam. - Tramadol jest usuwany z osocza w znikomym stopniu poprzez hemodializę lub hemofiltrację. W związku z tym leczenie ostrego przedawkowania tramadolu/paracetamolu za pomocą samej hemodializy lub hemofiltracji nie jest celowe.
Natychmiastowe leczenie ma istotne znaczenie w postępowaniu po przedawkowaniu paracetamolu. Mimo braku znaczących wczesnych objawów, pacjentów należy natychmiast skierować do szpitala w celu podjęcia odpowiedniego leczenia. U osób dorosłych lub młodzieży, którzy przyjęli około 7,5 g lub więcej paracetamolu oraz u dzieci, które przyjęły ≥150 mg/kg mc. paracetamolu, należy wykonać płukanie żołądka, jeśli od zażycia nie upłynęło więcej niż 4 godziny. Stężenie paracetamolu we krwi należy zmierzyć po 4 godzinach od przedawkowania w celu oceny ryzyka uszkodzenia wątroby (z użyciem nomogramu przedawkowania paracetamolu). Konieczne może być doustne podanie metioniny lub dożylne podanie N-acetylocysteiny do 48 godzin po przedawkowaniu. Podanie dożylnie N-acetylocysteiny jest najbardziej skuteczne w ciągu 8 godzin od przedawkowania. Jednak N-acetylocysteinę należy podać również po 8 godzinach od przedawkowania i kontynuować w całym cyklu leczenia. Leczenie N-acetylocysteiną należy rozpocząć natychmiast, jeśli podejrzewa się ostre zatrucie. Muszą być dostępne ogólne środki podtrzymujące czynności życiowe.
Bez względu na ilość przyjętego paracetamolu, odtrutkę w postaci N-acetylocysteiny należy podać doustnie lub dożylnie, możliwie jak najszybciej (jeśli to możliwe, w ciągu 8 godzin od przedawkowania).
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwbólowe, opioidy w połączeniach z nieopioidowymi lekami przeciwbólowymi Kod ATC: N02AJ13
Tramadol należy do opioidowych leków przeciwbólowych o działaniu ośrodkowym. Jest to czysty, niewybiórczy agonista receptorów opioidowych μ, δ, i κ, z większym powinowactwem do receptorów μ. Inne mechanizmy działania przeciwbólowego obejmują hamowanie neuronalnego wychwytu noradrenaliny oraz ułatwianie uwalniania serotoniny. Tramadol ma działanie przeciwkaszlowe. W przeciwieństwie do morfiny, tramadol stosowany w szerokim zakresie dawek nie hamuje czynności układu oddechowego. Nie zaburza również motoryki przewodu pokarmowego. Wpływ tramadolu na układ krążenia jest zazwyczaj niewielki. Uważa się, że siła działania tramadolu równa jest 1/10 do 1/6 siły działania morfiny. Dokładny mechanizm działania przeciwbólowego paracetamolu jest nieznany i może obejmować działanie ośrodkowe i obwodowe.
Według drabiny analgetycznej opracowanej przez WHO, tramadol z paracetamolem należy do leków przeciwbólowych II stopnia i powinien być właściwie stosowany przez lekarzy.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Tramadol stosuje się w postaci racemicznej, a postacie [-] i [+] tramadolu oraz jego metabolit M1 są wykrywane we krwi. Mimo że tramadol jest wchłaniany szybko po przyjęciu, jego wchłanianie jest wolniejsze (a okres półtrwania dłuższy) niż paracetamolu.
Po jednorazowym doustnym przyjęciu jednej tabletki zawierającej tramadol z paracetamolem (37,5 mg + 325 mg), maksymalne stężenia w surowicy krwi wynoszą 64,3/55,5 ng/ml [(+)-tramadol/(-)-tramadol] i 4,2 μg/ml (paracetamol) i są osiągane odpowiednio po 1,8 godziny [(+)-tramadol/(-)-tramadol] i 0,9 godziny ( paracetamol). Średnie okresy półtrwania w fazie eliminacji (t 1/2 ) wynoszą 5,1/4,7 godziny [(+)-tramadol/(-)-tramadol] i 2,5 godziny ( paracetamol).
Podczas badań farmakokinetycznych u zdrowych ochotników, którym podano tramadol z paracetamolem w dawkach jednorazowych i wielokrotnych, nie zaobserwowano istotnych klinicznie zmian parametrów kinetycznych żadnej z substancji czynnych w porównaniu z parametrami dla każdej z tych substancji osobno.
Wchłanianie Po podaniu doustnym tramadol w postaci racemicznej jest wchłaniany szybko i prawie całkowicie. Średnia bezwzględna biodostępność pojedynczej dawki doustnej 100 mg wynosi około 75%. Podczas dawkowania wielokrotnego biodostępność zwiększa się i osiąga około 90%.
Po podaniu doustnym tramadolu z paracetamolem, paracetamol wchłania się szybko i prawie całkowicie, głównie w jelicie cienkim. Osiąga maksymalne stężenie w surowicy w ciągu jednej godziny i nie zmienia się ono podczas jednoczesnego stosowania z tramadolem.
Doustne stosowanie produktu leczniczego Delparan MAX z pokarmem nie ma istotnego wpływu na maksymalne stężenie w osoczu ani na szybkość wchłaniania tramadolu lub paracetamolu, dlatego złożony produkt leczniczy można podawać niezależnie od posiłków.
Dystrybucja Tramadol ma duże powinowactwo do tkanek (V d,β =203 ± 40 l). Wiąże się z białkami osocza w około 20%.
Wydaje się, że paracetamol podlega szerokiej dystrybucji do większości tkanek, z wyjątkiem tkanki tłuszczowej. Jego pozorna objętość dystrybucji wynosi około 0,9 l/kg. Względnie mała część (~20%) paracetamolu wiąże się z białkami osocza.
Metabolizm Tramadol jest w znacznym stopniu metabolizowany po podaniu doustnym. Około 30% dawki jest wydalane w moczu w postaci niezmienionej, zaś 60% jest wydalane w postaci metabolitów.
Tramadol jest przekształcany do metabolitu M1 w procesie O-demetylacji (katalizatorem jest enzym CYP2D6) i do metabolitu M2 w procesie N-demetylacji (katalizatorem jest enzym CYP3A). Metabolit M1 podlega dalszemu metabolizmowi poprzez N-demetylację i sprzęganie z kwasem glukuronowym. Okres półtrwania metabolitu M1 w fazie eliminacji wynosi 7 godzin. Metabolit M1 ma właściwości przeciwbólowe i działa silniej niż związek macierzysty. Stężenie M1 w osoczu jest kilkakrotnie mniejsze niż tramadolu i jest mało prawdopodobne, aby wpływ na działanie kliniczne zmienił się po wielokrotnym podaniu.
Paracetamol jest metabolizowany głównie w wątrobie w dwóch szlakach metabolicznych: sprzęgania z kwasem glukuronowym i siarkowym. Drugi z tych mechanizmów może ulec szybkiemu wysyceniu po zastosowaniu dawek przekraczających dawki lecznicze. Niewielka część (mniej niż 4%) jest metabolizowana przez cytochrom P450 do czynnego metabolitu pośredniego (N-acetylo- benzochinoiminy), który w normalnych warunkach jest szybko sprzęgany ze zredukowanym glutationem i wydalany w moczu po procesie sprzęgania z cysteiną i kwasem merkapturowym. Jednak ostre przedawkowanie powoduje zwiększenie ilości tego metabolitu.
Wydalanie Tramadol i jego metabolity są wydalane głównie przez nerki. Okres półtrwania paracetamolu u dorosłych wynosi około 2 do 3 godzin. Jest on krótszy u dzieci i nieznacznie dłuższy u noworodków i pacjentów z marskością wątroby. Paracetamol jest eliminowany głównie w wyniku zależnego od dawki wytwarzania glukuronidów i siarczanów. Mniej niż 9% paracetamolu jest wydalane w moczu w postaci niezmienionej. U osób z niewydolnością nerek okres półtrwania obu związków jest wydłużony.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Tramadol/paracetamol Nie przeprowadzono badań nieklinicznych dotyczących produktu złożonego (tramadol i paracetamol) w celu określenia jego działania rakotwórczego, mutagennego lub wpływu na płodność. U szczurów, którym podano doustnie produkt złożony tramadol/paracetamol, nie obserwowano związanego z tym działania teratogennego.
Wykazano, że skojarzenie tramadolu/paracetamolu działa toksycznie na zarodki i płody szczurów po podaniu dawek toksycznych dla matek [ tramadolu chlorowodorek/paracetamol (50 mg+434 mg)/kg], czyli 8,3-krotnie większych niż maksymalna dawka terapeutyczna u ludzi. Po podaniu tej dawki nie zaobserwowano działania teratogennego. Działanie toksyczne na zarodki i płody objawiało się zmniejszeniem masy ciała płodów i zwiększeniem ilości nadliczbowych żeber. Mniejsze dawki, o słabszym działaniu toksycznym u ciężarnych samic (tramadolu chlorowodorek/paracetamol [(10 mg+87 mg)/kg i (25 mg+217 mg)/kg], nie wpłynęły szkodliwie na zarodek ani płód.
Tramadol
Wyniki standardowych badań mutagenności nie wykazały potencjalnego działania genotoksycznego tramadolu u ludzi.
Wyniki badań działania rakotwórczego nie ujawniają żadnego szczególnego zagrożenia dla człowieka.
Badania na zwierzętach wykazały, że tramadol podawany w bardzo dużych dawkach wpływa na rozwój narządów, proces kostnienia i śmiertelność noworodków, spowodowane działaniem toksycznym u matek. Płodność i rozwój potomstwa pozostawały niezaburzone. Tramadol przenika przez łożysko. Nie zaobserwowano wpływu na płodność samic i samców szczura.
Paracetamol
Szeroko zakrojone badania nie wykazały istotnego ryzyka działania genotoksycznego paracetamolu podawanego w dawkach terapeutycznych (tzn. nietoksycznych).
Długotrwałe badania na szczurach i myszach, którym podawano paracetamol w dawkach nietoksycznych dla wątroby, nie wykazały znaczącego potencjału onkogennego paracetamolu.
Konwencjonalne badania kliniczne zgodnie z aktualnie obowiązującymi standardami dotyczącymi oceny toksycznego wpływu na rozród i rozwój potomstwa nie są dostępne.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Powidon K 29/32 Magnezu stearynian Krzemionka koloidalna bezwodna Sodu karboksymetyloskrobia (typ A) Skrobia kukurydziana żelowana
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Blister miękki z folii Aluminium/PE lub blistry z folii Aluminium/PVC/PVDC w tekturowym pudełku zawierające 1, 10, 15, 20, 30 i 50 tabletek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania produktu leczniczego
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE
DO OBROTUSandoz GmbH Biochemiestrasse 10
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Pozwolenie nr 23272
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 17.06.2016 r.
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO12.06.2019