Ramipril Genoptim

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Ramipril Genoptim, 2,5 mg, tabletki Ramipril Genoptim, 5 mg, tabletki Ramipril Genoptim, 10 mg, tabletki
Ramiprilum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. − Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. − W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. − Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. − Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki

1. Co to jest lek Ramipril Genoptim i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Ramipril Genoptim

3. Jak stosować lek Ramipril Genoptim

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać lek Ramipril Genoptim

6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Ramipril Genoptim i w jakim celu się go stosuje

Ramipril Genoptim zawiera substancję czynną ramipryl. Należy on do grupy leków nazywanych inhibitorami ACE (inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę).
Lek Ramipril Genoptim działa poprzez:  zmniejszanie wytwarzania przez organizm substancji mogących podwyższać
 zmniejszanie napięcia i rozszerzanie naczyń krwionośnych,  ułatwianie sercu pompowania krwi w organizmie.
Lek Ramipril Genoptim może być stosowany:  w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi (nadciśnienia tętniczego),  w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia zawału serca lub udaru mózgu,  w celu zmniejszenia ryzyka lub opóźnienia pogorszenia czynności nerek (u pacjentów
 w leczeniu serca, jeśli nie pompuje krwi w ilości wystarczającej na potrzeby
 w leczeniu po zawale serca powikłanym niewydolnością serca.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Ramipril Genoptim

Kiedy nie stosować leku Ramipril Genoptim  Jeśli pacjent ma uczulenie na ramipryl, inne inhibitory ACE lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6). Objawami reakcji uczuleniowej (alergicznej) mogą być: wysypka, trudności w połykaniu lub oddychaniu, obrzęk warg, twarzy, gardła lub języka.  Jeśli u pacjenta wystąpiła kiedykolwiek ciężka reakcja alergiczna nazywana obrzękiem naczynioruchowym. Do jej objawów należą: świąd, pokrzywka, czerwone plamy na rękach, stopach i gardle, obrzęk gardła i języka, obrzęk wokół oczu i warg, trudności w oddychaniu i połykaniu.  Jeśli pacjent poddawany jest dializoterapii lub filtracji krwi innego typu. W zależności od zastosowanego urządzenia lek Ramipril Genoptim może nie być odpowiedni dla pacjenta.  Jeśli u pacjenta stwierdzono chorobę nerki, w której dopływ krwi do nerki jest zmniejszony (zwężenie tętnicy nerkowej).  Po trzecim miesiącu ciąży (również nie zaleca się stosowania leku Ramipril Genoptim w pierwszych trzech miesiącach (trymestrze) − patrz poniżej punkt „Ciąża i karmienie piersią”).  Jeśli ciśnienie tętnicze jest bardzo niskie lub niestabilne - lekarz oceni stan pacjenta.  Jeśli pacjent ma cukrzycę lub zaburzenia czynności nerek i jest leczony lekiem obniżającym ciśnienie krwi zawierającym aliskiren. Jeśli którykolwiek z powyższych stanów dotyczy pacjenta, nie wolno stosować leku Ramipril Genoptim. W razie wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem przed rozpoczęciem przyjmowania leku Ramipril Genoptim.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Ramipril Genoptim należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:  Jeśli u pacjenta występują choroby serca, wątroby lub nerek.  Jeśli u pacjenta niedawno nastąpiła utrata znacznej ilości elektrolitów lub płynów (na skutek wymiotów, biegunki, nadmiernego pocenia, stosowania diety z małą ilością sodu, długotrwałego przyjmowania leków moczopędnych (diuretyków) lub dializoterapii).  Jeśli planowane jest leczenie zmniejszające uczulenie na jad pszczół lub os (odczulanie).  Jeśli planowane jest podanie znieczulenia w przypadku zabiegu operacyjnego lub stomatologicznego. Konieczne może być zaprzestanie leczenia lekiem Ramipril Genoptim na dzień przed zabiegiem - należy skonsultować się z lekarzem.  Jeśli pacjent ma duże stężenie potasu we krwi (stwierdzane na podstawie badań krwi).  Jeśli pacjent przyjmuje leki lub ma zaburzenia, które mogą powodować zmniejszenie stężenia sodu we krwi - lekarz może zalecić regularne badania krwi, zwłaszcza w celu oznaczania stężenia sodu we krwi, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku.  Jeśli pacjent przyjmuje leki nazywane inhibitorami mTOR (np. temsyrolimus, ewerolimus, syrolimus) lub wildagliptynę, ponieważ istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia obrzęku naczynioruchowego (ciężka reakcja alergiczna).  Jeśli u pacjenta stwierdzono kolagenozę (choroba tkanki łącznej), taką jak twardzina lub toczeń rumieniowaty układowy.  Należy poinformować lekarza o ciąży, podejrzeniu lub planowaniu ciąży. Nie zaleca się stosowania leku Ramipril Genoptim w pierwszych 3 miesiącach ciąży i nie wolno go stosować po 3. miesiącu ciąży, ponieważ stosowany w tym okresie może poważnie zaszkodzić dziecku (patrz punkt „Ciąża i karmienie piersią”).



 Jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego:
na przykład walsartan, telmisartan, irbesartan, zwłaszcza jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek związane z cukrzycą, - aliskiren.
Lekarz może zalecić regularną kontrolę czynności nerek, ciśnienia tętniczego oraz stężenia elektrolitów (np. potasu) we krwi. Patrz także podpunkt „Kiedy nie stosować leku Ramipril Genoptim”. Dzieci i młodzież Nie zaleca się stosowania leku Ramipril Genoptim u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat, ponieważ nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania ramiprylu w tej grupie wiekowej.
Jeżeli którykolwiek z powyższych stanów dotyczy pacjenta (lub istnieją co do tego wątpliwości), przed rozpoczęciem przyjmowania leku Ramipril Genoptim należy skontaktować się z lekarzem.
Ramipril Genoptim a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
działanie leku Ramipril Genoptim.
Lekarz może zalecić zmianę dawki i (lub) zastosować inne środki ostrożności:  Jeśli pacjent przyjmuje antagonistę receptora angiotensyny II (AIIRA) lub aliskiren (patrz także podpunkty „Kiedy nie stosować leku Ramipril Genoptim” oraz „Ostrzeżenia i środki ostrożności”).
Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu któregokolwiek z poniższych leków. Mogą one osłabiać działanie leku Ramipril Genoptim:  Leki stosowane przeciwbólowo i przeciwzapalnie (np. niesteroidowe leki przeciwzapalne - NLPZ, takie jak ibuprofen, indometacyna lub aspiryna).  Leki stosowane w leczeniu niskiego ciśnienia tętniczego, wstrząsu, niewydolności serca, astmy lub alergii, takie jak efedryna, noradrenalina lub adrenalina - lekarz zaleci monitorowanie ciśnienia tętniczego.
Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu któregokolwiek z poniższych leków. Mogą one zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych w przypadku stosowania razem z lekiem Ramipril Genoptim:  Leki przeciwbólowe i przeciwzapalne (np. niesteroidowe leki przeciwzapalne - NLPZ, takie jak ibuprofen, indometacyna lub aspiryna).  Leki stosowane w leczeniu nowotworów (chemioterapia).  Leki zapobiegające odrzuceniu narządów po przeszczepieniu, takie jak cyklosporyna.  Leki moczopędne (diuretyki), takie jak furosemid.  Leki zwiększające stężenie potasu we krwi, takie jak spironolakton, triamteren, amiloryd, sole potasu, trimetoprim oraz trimetoprim w skojarzeniu z sulfametoksazolem (stosowane w leczeniu zakażeń) i heparyna (lek zmniejszający krzepnięcie krwi).  Steroidowe leki przeciwzapalne, takie jak prednizolon.  Allopurynol (stosowany w celu zmniejszenia stężenia kwasu moczowego we krwi).  Prokainamid (stosowany w zaburzeniach rytmu serca).



 Temsyrolimus (stosowany w leczeniu nowotworów złośliwych).  Syrolimus, ewerolimus (stosowane, aby zapobiec odrzuceniu przeszczepionego narządu).  Wildagliptyna (stosowana w leczeniu cukrzycy typu 2).  Racekadotryl (stosowany w leczeniu ostrej biegunki).
Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu któregokolwiek z poniższych leków. Ich działanie może być zmienione podczas stosowania leku Ramipril Genoptim:  Leki przeciwcukrzycowe, takie jak doustne leki zmniejszające stężenie glukozy i insulina.
leku Ramipril Genoptim należy regularnie kontrolować stężenie glukozy we krwi.  Lit (stosowany w chorobach psychicznych). Lek Ramipril Genoptim może zwiększać stężenie litu we krwi – lekarz zaleci ścisłe kontrolowanie stężenia litu we krwi.
Jeżeli którykolwiek z powyższych stanów dotyczy pacjenta (lub istnieją co do tego wątpliwości), przed rozpoczęciem przyjmowania leku Ramipril Genoptim należy skontaktować się z lekarzem.
Ramipril Genoptim z jedzeniem, piciem lub alkoholem  Spożywanie alkoholu w czasie przyjmowania leku Ramipril Genoptim może wywoływać zawroty głowy i uczucie oszołomienia. W razie wątpliwości dotyczących ilości alkoholu dozwolonych podczas przyjmowania leku Ramipril Genoptim należy omówić to z lekarzem, ponieważ leki obniżające ciśnienie i alkohol mogą wzajemnie nasilać swoje działanie.  Lek Ramipril Genoptim może być przyjmowany podczas posiłku lub niezależnie od posiłków.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Ciąża Nie zaleca się stosowania leku Ramipril Genoptim w pierwszych 12. tygodniach ciąży i nie wolno go przyjmować od 13. tygodnia ciąży, ponieważ stosowany podczas ciąży może poważnie zaszkodzić dziecku. Jeśli kobieta przyjmująca lek Ramipril Genoptim zajdzie w ciążę, powinna natychmiast powiedzieć o tym lekarzowi. Jeśli pacjentka planuje ciążę, lekarz zaleci stosowanie innego leku.
Karmienie piersią Nie należy stosować leku Ramipril Genoptim w okresie karmienia piersią.
Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Podczas stosowania leku Ramipril Genoptim mogą wystąpić zawroty głowy. Ryzyko wystąpienia zawrotów głowy jest większe na początku przyjmowania leku Ramipril Genoptim oraz po zwiększeniu dawki. Jeżeli wystąpią zawroty głowy, nie należy prowadzić pojazdów, używać narzędzi ani obsługiwać maszyn. Lek Ramipril Genoptim zawiera laktozę jednowodną Jeśli u pacjenta stwierdzono nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed zastosowaniem tego leku.
Lek Ramipril Genoptim zawiera sód Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

3. Jak stosować lek Ramipril Genoptim

Lek t e n należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Dawkowanie Leczenie nadciśnienia tętniczego  Zazwyczaj stosowana dawka początkowa to 1,25 mg lub 2,5 mg raz na dobę.  Lekarz będzie dostosowywać dawkę, aż do uzyskania pożądanych wartości ciśnienia tętniczego.  Dawka maksymalna wynosi 10 mg raz na dobę.  Jeśli pacjent stosuje leki moczopędne (diuretyki), lekarz może zalecić ich odstawienie lub zmniejszenie dawki przed rozpoczęciem przyjmowania leku Ramipril Genoptim.
Zmniejszenie ryzyka wystąpienia zawału serca lub udaru mózgu  Zazwyczaj stosowana dawka początkowa to 2,5 mg raz na dobę.  Lekarz może następnie zadecydować o zwiększeniu dawki.  Zazwyczaj stosowana dawka podtrzymująca to 10 mg raz na dobę.
Zmniejszenie ryzyka lub opóźnienie pogorszenia czynności nerek  Zazwyczaj stosowana dawka początkowa to 1,25 mg lub 2,5 mg raz na dobę.  Lekarz może zmodyfikować dawkowanie leku.  Zazwyczaj stosowana dawka podtrzymująca to 5 mg lub 10 mg raz na dobę.
Leczenie niewydolności serca  Zazwyczaj stosowana dawka początkowa to 1,25 mg raz na dobę.  Lekarz może zmodyfikować dawkowanie leku.  Dawka maksymalna wynosi 10 mg na dobę. Zaleca się przyjmowanie leku w dwóch dawkach

Leczenie po zawale serca  Zazwyczaj stosowana dawka początkowa to 1,25 mg do 2,5 mg dwa razy na dobę.  Lekarz może zmodyfikować dawkowanie leku.  Zazwyczaj stosowana dawka podtrzymująca to 10 mg na dobę. Zaleca się przyjmowanie

Pacjenci w podeszłym wieku Lekarz zastosuje mniejszą dawkę początkową, którą będzie powoli zwiększać.
Sposób podawania  Lek należy przyjmować doustnie, codziennie o tej samej porze.  Tabletkę należy połknąć w całości, popijając ją wodą.  Tabletek nie należy rozkruszać ani żuć.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Ramipril Genoptim Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do oddziału ratunkowego najbliższego szpitala. Nie wolno samemu prowadzić pojazdu, należy poprosić kogoś o zawiezienie do szpitala lub wezwać karetkę. Należy zabrać ze sobą opakowanie po leku, aby lekarz wiedział, jaki lek został przyjęty.
Pominięcie zastosowania leku Ramipril Genoptim



W razie pominięcia dawki należy przyjąć kolejną dawkę o zwykłej porze. Nie należy przyjmować podwójnej dawki leku w celu uzupełnienia pominiętej dawki. W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Jeśli wystąpi którekolwiek z następujących ciężkich działań niepożądanych, należy odstawić lek Ramipril Genoptim i natychmiast skontaktować się z lekarzem – może być konieczna pilna pomoc medyczna:  Obrzęk twarzy, warg lub gardła utrudniający połykanie lub oddychanie oraz świąd i wysypka. Mogą to być objawy ciężkiej reakcji uczuleniowej (alergicznej) na lek Ramipril Genoptim.  Ciężkie reakcje skórne, w tym wysypka, owrzodzenia jamy ustnej, nasilenie istniejących chorób skóry, zaczerwienienie, powstawanie pęcherzy lub odwarstwienie skóry (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka lub rumień wielopostaciowy).
Jeśli wystąpią poniższe objawy, należy niezwłocznie poinformować lekarza:  Przyspieszona czynność serca, nierówne lub silniejsze bicie serca (kołatanie serca), ból w klatce piersiowej, ucisk w klatce piersiowej lub cięższe choroby, w tym zawał serca lub udar mózgu.  Duszność lub kaszel. Mogą to być objawy chorób płuc.  Łatwe powstawanie siniaków, dłuższy niż zwykle czas krwawienia, jakiekolwiek objawy krwawienia (np. krwawienie z dziąseł), purpurowe plamki na skórze lub częstsze zakażenia, ból gardła i gorączka, zmęczenie, omdlenie, zawroty głowy lub bladość skóry. Mogą to być objawy zaburzeń krwi lub szpiku kostnego.  Silny ból w nadbrzuszu, który może promieniować do pleców. Może to być objaw zapalenia trzustki.  Gorączka, dreszcze, zmęczenie, utrata apetytu, ból żołądka, nudności, zażółcenie skóry lub oczu (żółtaczka). Mogą to być objawy chorób wątroby takich jak zapalenie lub uszkodzenie wątroby.
Inne działania niepożądane Należy poinformować lekarza, jeśli którykolwiek z poniższych objawów się nasili lub utrzymuje się dłużej niż kilka dni.
Często (występują u mniej niż 1 na 10 pacjentów):  ból głowy lub uczucie zmęczenia,  zawroty głowy − ryzyko wystąpienia jest większe na początku stosowania leku Ramipril Genoptim oraz po zwiększeniu dawki,  omdlenie, niedociśnienie (nieprawidłowo niskie ciśnienie tętnicze), zwłaszcza podczas szybkiego wstawania lub siadania z pozycji leżącej,  suchy, drażniący kaszel, zapalenie zatok lub oskrzeli, duszność,  ból żołądka lub jelit, biegunka, niestrawność, nudności lub wymioty,  wysypki skórne, w tym z uniesionymi wykwitami,  ból w klatce piersiowej,  kurcze lub ból mięśni,  zwiększenie stężenia potasu we krwi, stwierdzane w badaniach laboratoryjnych.
Niezbyt często (występują u mniej niż 1 na 100 pacjentów):  zaburzenia równowagi (zawroty głowy pochodzenia błędnikowego),



 świąd skóry i nietypowe odczucia na skórze, takie jak drętwienie, mrowienie, kłucie, pieczenie lub cierpnięcie (parestezja),  utrata lub zaburzenia smaku,  zaburzenia snu,  depresja, lęk, nerwowość lub niepokój,  niedrożność nosa, trudności w oddychaniu lub nasilenie astmy,  obrzęk jelit nazywany obrzękiem naczynioruchowym jelit, którego objawami są bóle brzucha, wymioty i biegunka,  zgaga, zaparcie lub suchość błony śluzowej jamy ustnej,  zwiększone wydalanie moczu,  nasilone pocenie się,  utrata lub zmniejszenie apetytu (anoreksja),  przyspieszona lub nieregularna czynność serca,  obrzęki rąk i nóg − mogą być objawem zatrzymania wody w organizmie,  nagłe zaczerwienienie, zwłaszcza twarzy,  niewyraźne widzenie,  ból stawów,  gorączka,  impotencja, zmniejszenie popędu płciowego u mężczyzn i kobiet,  zwiększenie liczby pewnych krwinek białych (eozynofilia), stwierdzane w badaniach krwi,  zaburzenia czynności wątroby, trzustki lub nerek, stwierdzane w badaniach krwi.
Rzadko (występują u mniej niż 1 na 1000 pacjentów):  uczucie „rozedrgania” lub dezorientacja,  zaczerwienienie i obrzęk języka,  ciężkie, płatowe złuszczanie się skóry, swędząca grudkowa wysypka,  choroby paznokci (np. poluźnienie lub oddzielenie paznokcia od łożyska),  wysypka skórna lub siniaczenie,  plamy na skórze i ziębnięcie kończyn,  zaczerwienienie, świąd, obrzęk i łzawienie oczu,  zaburzenia słuchu i szum uszny,  osłabienie,  zmniejszenie liczby krwinek czerwonych, krwinek białych, płytek krwi lub stężenia hemoglobiny, stwierdzane w badaniach krwi.
Bardzo rzadko (występują u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów):  nadwrażliwość na światło słoneczne.
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):  zaburzenia koncentracji,  obrzęk błony śluzowej jamy ustnej,  zmniejszenie liczby krwinek, stwierdzane w badaniach krwi,  zmniejszenie stężenia sodu, stwierdzane w badaniach krwi,  stężony mocz (o ciemnym zabarwieniu), nudności lub wymioty, kurcze mięśni, uczucie splątania i napady drgawkowe, które mogą być wynikiem nieprawidłowego wydzielania ADH (wazopresyna, hormon antydiuretyczny) - jeśli wystąpią takie objawy, należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza,  zmiana koloru palców rąk i stóp po wychłodzeniu oraz uczucie mrowienia i ból pod wpływem ciepła (objaw Raynauda),  powiększenie piersi u mężczyzn,  spowolnienie lub zaburzenia reakcji,  uczucie pieczenia,



 zaburzenia węchu,  wypadanie włosów.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel. + 48 22 49 21 301, faks + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl.
Działania niepożądane można również zgłaszać podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Ramipril Genoptim

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25 ̊C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią. Pojemnik z HDPE powinien być szczelnie zamknięty w celu ochrony przed wilgocią.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie, pudełku, blistrze po: EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Ramipril Genoptim Substancją czynną leku jest ramipryl. Jedna tabletka zawiera 2,5 mg, 5 mg lub 10 mg ramiprylu.
Pozostałe składniki (substancje pomocnicze) to: Ramipril Genoptim, 2,5 mg: skrobia żelowana kukurydziana, laktoza jednowodna, sodu wodorowęglan, kroskarmeloza sodowa, żelaza tlenek żółty (E172), sodu stearylofumaran.
Ramipril Genoptim, 5 mg: skrobia żelowana kukurydziana, laktoza jednowodna, sodu wodorowęglan, kroskarmeloza sodowa, żelaza tlenek czerwony (E172), sodu stearylofumaran.
Ramipril Genoptim, 10 mg: skrobia żelowana kukurydziana, laktoza jednowodna, sodu wodorowęglan, kroskarmeloza sodowa, sodu stearylofumaran.
Jak wygląda lek Ramipril Genoptim i co zawiera opakowanie
Tabletka Ramipril Genoptim, 2,5 mg Żółtawe do żółtych, płaskie, okrągłe, niepowlekane tabletki o ściętych krawędziach, z symbolami „H” i „18” wytłoczonymi po obu stronach linii podziału po jednej stronie tabletki oraz gładkie po drugiej stronie. Tabletkę można podzielić na równe dawki.




Ramipril Genoptim, 5 mg Bladoróżowe, nakrapiane, płaskie, okrągłe, niepowlekane tabletki o ściętych krawędziach, z symbolami „H” i „19” wytłoczonymi po obu stronach linii podziału po jednej stronie tabletki oraz gładkie po drugiej stronie. Tabletkę można podzielić na równe dawki.
Ramipril Genoptim, 10 mg Białe do prawie białych, płaskie, okrągłe, niepowlekane tabletki o ściętych krawędziach, z symbolami „H” i „20” wytłoczonymi po obu stronach linii podziału po jednej stronie tabletki oraz gładkie po drugiej stronie. Tabletkę można podzielić na równe dawki.
Blister PVC-Aluminium w tekturowym pudełku. Pojemnik z HDPE z zakrętką z PP w tekturowym pudełku.
Opakowania: Ramipril Genoptim, 2,5 mg Blister: 20, 28, 30, 50, 60, 90, 98, 100 i 500 tabletek Pojemnik z HDPE: 30 i 1000 (opakowanie szpitalne) tabletek
Ramipril Genoptim, 5 mg Blister: 7, 10, 14, 20, 28, 30, 42, 50, 56, 60, 90, 98, 100 i 500 tabletek Pojemnik z HDPE: 30 i 1000 (opakowanie szpitalne) tabletek
Ramipril Genoptim, 10 mg Blister: 20, 28, 30, 50, 56, 60, 90, 98, 100 i 500 tabletek Pojemnik z HDPE: 30 i 1000 (opakowanie szpitalne) tabletek
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny Synoptis Pharma Sp. z o.o. ul. Krakowiaków 65 02-255 Warszawa
Importer APL Swift Services (Malta) Limited HF26 Hal Far Industrial Estate Hal Far Birzebbugia BBG 3000, Malta
Data ostatniej aktualizacji ulotki: marzec 2021

Strona 1 z 19
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Ramipril Genoptim, 2,5 mg, tabletki Ramipril Genoptim, 5 mg, tabletki Ramipril Genoptim, 10 mg, tabletki

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Jedna tabletka zawiera 2,5 mg ramiprylu. Jedna tabletka zawiera 5 mg ramiprylu. Jedna tabletka zawiera 10 mg ramiprylu.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: Jedna tabletka zawiera 10,34 mg laktozy jednowodnej. Jedna tabletka zawiera 20,69 mg laktozy jednowodnej. Jedna tabletka zawiera 41,37 mg laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka Tabletki 2,5mg Żółtawe do żółtych, płaskie, okrągłe, niepowlekane tabletki o ściętych krawędziach, z symbolami „H” i „18” wytłoczonymi po obu stronach linii podziału po jednej stronie tabletki oraz gładkie po drugiej stronie. Tabletkę można podzielić na równe dawki. Tabletki 5mg Bladoróżowe, nakrapiane, płaskie, okrągłe, niepowlekane tabletki o ściętych krawędziach, z symbolami „H” i „19” wytłoczonymi po obu stronach linii podziału po jednej stronie tabletki oraz gładkie po drugiej stronie. Tabletkę można podzielić na równe dawki.
Tabletki 10mg Białe do prawie białych, płaskie, okrągłe, niepowlekane tabletki o ściętych krawędziach, z symbolami „H” i „20” wytłoczonymi po obu stronach linii podziału po jednej stronie tabletki oraz gładkie po drugiej stronie. Tabletkę można podzielić na równe dawki.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1. Wskazania do stosowania
- Leczenie nadciśnienia tętniczego. - Profilaktyka chorób układu sercowo-naczyniowego: zmniejszenie chorobowości i śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych u pacjentów z: o jawną chorobą układu sercowo-naczyniowego o etiologii miażdżycowej (choroba wieńcowa, udar lub choroba naczyń obwodowych w wywiadzie); o cukrzycą i przynajmniej jednym sercowo-naczyniowym czynnikiem ryzyka (patrz punkt 5.1). - Leczenie chorób nerek: Strona 2 z 19
o Początkowy okres cukrzycowej nefropatii kłębuszkowej rozpoznany na podstawie mikroalbuminurii. o Jawna cukrzycowa nefropatia kłębuszkowa rozpoznana na podstawie białkomoczu u pacjentów z przynajmniej jednym czynnikiem ryzyka sercowo-naczyniowego (patrz punkt 5.1). o Jawna nefropatia kłębuszkowa o etiologii innej niż cukrzycowa rozpoznana na podstawie białkomoczu ≥ 3 g/dobę (patrz punkt 5.1). - Leczenie objawowej niewydolności serca. - Prewencja wtórna u pacjentów po ostrym zawale serca: zmniejszenie śmiertelności w ostrej fazie zawału u pacjentów z objawami klinicznymi niewydolności serca - produkt należy włączyć do leczenia w okresie > 48 godzin od wystąpienia ostrego zawału serca.
4.2. Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie – tylko pacjenci dorośli
Pacjenci leczeni lekami moczopędnymi Po rozpoczęciu stosowania leku Ramipril Genoptim może wystąpić niedociśnienie tętnicze, którego prawdopodobieństwo jest większe u pacjentów, u których stosowane są leki moczopędne. Należy zachować ostrożność, ponieważ w tej grupie pacjentów może występować odwodnienie i (lub) hiponatremia.
Jeśli jest to możliwe, leki moczopędne należy odstawić 2 do 3 dni przed rozpoczęciem leczenia produktem leczniczym Ramipril Genoptim (patrz punkt 4.4).
U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, u których nie można odstawić diuretyku, leczenie produktem Ramipril Genoptim należy rozpocząć od dawki 1,25 mg. Należy kontrolować czynność nerek i stężenie potasu w surowicy. Dalsze dawkowanie produktu Ramipril Genoptim należy ustalać w zależności od docelowych wartości ciśnienia tętniczego.
Nadciśnienie tętnicze Dawkę należy określić indywidualnie zgodnie z profilem pacjenta (patrz punkt 4.4) i uzyskaną kontrolą ciśnienia tętniczego. Produkt leczniczy Ramipril Genoptim może być stosowany w monoterapii lub w skojarzeniu z lekami przeciwnadciśnieniowymi z innych grup (patrz punkty 4.3, 4.4, 4.5 i 5.1).
Dawka początkowa: Leczenie należy rozpoczynać stopniowo, od zalecanej dawki początkowej 2,5 mg ramiprylu na dobę. W grupie pacjentów z silną aktywacją układu renina–angiotensyna–aldosteron może dojść do nadmiernego obniżenia ciśnienia tętniczego po podaniu dawki początkowej. U tych pacjentów zaleca się rozpoczynanie leczenia od dawki 1,25 mg, pod nadzorem lekarza (patrz punkt 4.4).
Modyfikacja dawkowania i dawka podtrzymująca: Dawkę można podwajać w odstępie od dwóch do czterech tygodni w celu osiągnięcia docelowych wartości ciśnienia tętniczego. Maksymalna dawka podtrzymująca to 10 mg ramiprylu na dobę. Zazwyczaj produkt leczniczy podawany jest w pojedynczej dawce dobowej.
Profilaktyka chorób układu sercowo-naczyniowego Dawka początkowa: Zalecana dawka początkowa wynosi 2,5 mg ramiprylu raz na dobę. Modyfikacja dawkowania i dawka podtrzymująca: Dawkę należy stopniowo zwiększać, w zależności od tolerancji leku przez pacjenta. Zaleca się podwojenie dawki po jednym do dwóch tygodni leczenia oraz zwiększenie dawki do docelowej dawki podtrzymującej wynoszącej 10 mg raz na dobę po kolejnych dwóch do trzech tygodniach leczenia.
Strona 3 z 19
Patrz także wyżej – dawkowanie u pacjentów leczonych lekami moczopędnymi.
Leczenie choroby nerek
Pacjenci z cukrzycą i mikroalbuminurią Dawka początkowa: Zalecana dawka początkowa wynosi 1,25 mg ramiprylu raz na dobę.
Modyfikacja dawkowania i dawka podtrzymująca: Dawkę należy stopniowo zwiększać, w zależności od tolerancji leku przez pacjenta. Zaleca się podwojenie dawki do 2,5 mg raz na dobę po dwóch tygodniach leczenia, a następnie do 5 mg po kolejnych dwóch tygodniach.
Pacjenci z cukrzycą i co najmniej jednym czynnikiem ryzyka sercowo-naczyniowego Dawka początkowa: Zalecana dawka początkowa wynosi 2,5 mg ramiprylu raz na dobę.
Modyfikacja dawkowania i dawka podtrzymująca: Dawkę należy stopniowo zwiększać, w zależności od tolerancji leku przez pacjenta. Zaleca się podwojenie dawki do 5 mg raz na dobę po jednym do dwóch tygodni leczenia, a następnie do 10 mg po kolejnych dwóch lub trzech tygodniach. Dawka docelowa wynosi 10 mg na dobę.
Pacjenci z nefropatią niecukrzycową rozpoznaną na podstawie makroproteinurii ≥ 3 g/dobę Dawka początkowa: Zalecana dawka początkowa wynosi 1,25 mg ramiprylu raz na dobę.
Modyfikacja dawkowania i dawka podtrzymująca: Dawkę należy stopniowo zwiększać, w zależności od tolerancji leku przez pacjenta. Zaleca się podwojenie dawki do 2,5 mg raz na dobę po dwóch tygodniach leczenia, a następnie do 5 mg po kolejnych dwóch tygodniach.
Objawowa niewydolność serca Dawka początkowa: U pacjentów, których stan ustabilizowano podczas podawania diuretyków, zalecana dawka początkowa wynosi 1,25 mg raz na dobę.
Modyfikacja dawkowania i dawka podtrzymująca: Dawkę leku należy zwiększać, podwajając ją, co jeden do dwóch tygodni do maksymalnej dawki dobowej 10 mg. Zaleca się podawanie produktu w dwóch dawkach podzielonych.
Profilaktyka wtórna po ostrym zawale mięśnia sercowego z niewydolnością serca Dawka początkowa: Dawkę początkową należy podać po 48 godzinach od zawału mięśnia sercowego pacjentom w stabilnym stanie klinicznym i hemodynamicznym. Dawka ta wynosi 2,5 mg dwa razy na dobę przez trzy doby. Jeśli początkowa dawka 2,5 mg nie jest tolerowana, należy podawać 1,25 mg dwa razy na dobę przez dwie doby, a następnie zwiększyć dawkę do 2,5 mg, a następnie 5 mg dwa razy na dobę. Jeżeli nie można zwiększyć dawki do 2,5 mg dwa razy na dobę, należy zaprzestać leczenia. Patrz także wyżej – dawkowanie u pacjentów leczonych lekami moczopędnymi.
Modyfikacja dawkowania i dawka podtrzymująca: Dawkę dobową należy stopniowo zwiększać, podwajając ją w odstępach od jednej do trzech dób, aż do osiągnięcia dawki podtrzymującej 5 mg dwa razy na dobę. Jeśli jest to możliwe, dawkę podtrzymującą należy podawać w dwóch dawkach podzielonych. Jeżeli nie można zwiększyć dawki do 2,5 mg dwa razy na dobę, należy zaprzestać leczenia. Nadal brakuje wystarczających danych dotyczących leczenia pacjentów z ciężką (klasy IV wg NYHA) Strona 4 z 19
niewydolnością serca bezpośrednio po zawale serca. W przypadku podjęcia decyzji dotyczącej leczenia pacjentów z tej grupy, zalecane jest stosowanie dawki początkowej wynoszącej 1,25 mg raz na dobę. Podczas zwiększania dawki należy zachować szczególną ostrożność.
Szczególne grupy pacjentów
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek Dawkę dobową u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek należy ustalić na podstawie klirensu kreatyniny (patrz punkt 5.2): - klirens kreatyniny ≥ 60 ml/min - nie ma konieczności dostosowania dawki początkowej (2,5 mg na dobę), maksymalna dawka dobowa wynosi 10 mg; - klirens kreatyniny 30–60 ml/min - nie ma konieczności dostosowania dawki początkowej (2,5 mg na dobę), maksymalna dawka dobowa wynosi 5 mg; - klirens kreatyniny 10–30 ml/min - dawka początkowa wynosi 1,25 mg na dobę, a maksymalna dawka dobowa wynosi 5 mg; - pacjenci z nadciśnieniem tętniczym poddawani hemodializoterapii: ramipryl jest dializowany w niewielkim stopniu. Dawka początkowa wynosi 1,25 mg na dobę, a maksymalna dawka dobowa wynosi 5 mg. Produkt leczniczy należy podać kilka godzin po zakończeniu hemodializy.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 5.2) U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby leczenie produktem Ramipril Genoptim należy rozpoczynać tylko pod ścisłym nadzorem lekarza. Maksymalna dawka dobowa wynosi 2,5 mg.
Pacjenci w podeszłym wieku Należy zastosować mniejszą dawkę początkową i bardziej powoli ją zwiększać z powodu ryzyka wystąpienia działań niepożądanych, zwłaszcza w grupie pacjentów w bardzo podeszłym wieku lub wyniszczonych. Należy rozważyć zastosowanie dawki początkowej wynoszącej 1,25 mg ramiprylu.
Dzieci i młodzież Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności ramiprylu u dzieci. Aktualne dane przedstawiono w punktach 4.8, 5.1, 5.2 i 5.3, ale brak zaleceń dotyczących dawkowania.
Sposób podawania Podanie doustne. Zaleca się przyjmowanie produktu leczniczego Ramipril Genoptim codziennie o tej samej porze. Produkt leczniczy Ramipril Genoptim może być przyjmowany przed, w trakcie lub po posiłku, gdyż przyjmowanie pokarmów nie wpływa na jego biodostępność (patrz punkt 5.2) Produkt leczniczy Ramipril Genoptim należy przyjmować popijając płynem. Tabletek nie należy kruszyć ani żuć.

4.3. Przeciwwskazania
- Nadwrażliwość na ramipryl, inne inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. - Obrzęk naczynioruchowy w wywiadzie (dziedziczny, idiopatyczny lub wywołany uprzednim stosowaniem inhibitorów ACE lub AIIRA). - Pozaustrojowe procedury lecznicze, w których krew narażona jest na kontakt z powierzchniami o ujemnym ładunku elektrycznym (patrz punkt 4.5). - Znaczne obustronne zwężenie tętnic nerkowych lub zwężenie tętnicy nerkowej jedynej czynnej nerki. - Drugi i trzeci trymestr ciąży (patrz punkty 4.4 i 4.6). - Nie wolno stosować ramiprylu u pacjentów z niedociśnieniem lub w stanie niestabilnym hemodynamicznie. Strona 5 z 19
- Jednoczesne stosowanie produktu leczniczego Ramipril Genoptim z produktami zawierającymi aliskiren jest przeciwwskazane u pacjentów z cukrzycą lub zaburzeniem czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego, GFR<60 ml/min/1,73 m 2 ) (patrz punkty 4.5 i 5.1)
4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Szczególne grupy pacjentów
Ciąża Nie należy rozpoczynać leczenia inhibitorami ACE (takimi jak ramipryl) lub AIIRA w czasie ciąży. Jeżeli kontynuacja leczenia inhibitorami ACE/AIIRA nie jest konieczna, u pacjentek planujących ciążę należy zastosować inne leczenie przeciwnadciśnieniowe, o ustalonym profilu bezpieczeństwa stosowania podczas ciąży. W przypadku stwierdzenia ciąży, stosowanie inhibitorów ACE/AIIRA należy natychmiast przerwać i, w razie potrzeby, rozpocząć inne leczenie (patrz części 4.3 i 4.6).
Pacjenci szczególnie zagrożeni niedociśnieniem • Pacjenci ze znacznym pobudzeniem układu renina–angiotensyna–aldosteron: Pacjenci ze znacznym pobudzeniem układu renina-angiotensyna-aldosteron są w grupie ryzyka wystąpienia ostrego, znaczącego obniżenia ciśnienia tętniczego i pogorszenia czynności nerek na skutek hamowania ACE. Ryzyko to jest szczególnie duże, jeśli inhibitor ACE lub towarzyszący diuretyk podaje się po raz pierwszy, lub po pierwszym zwiększeniu dawki. Należy spodziewać się znacznego pobudzenia układu renina–angiotensyna–aldosteron, wymagającego nadzoru medycznego, w tym monitorowania ciśnienia tętniczego, w przypadku:

Na ogół przed rozpoczęciem leczenia zaleca się wyrównanie zaburzeń wodno – elektrolitowych (u pacjentów z niewydolnością serca należy rozważyć takie postępowanie z powodu ryzyka przeciążenia objętościowego). • Przemijająca bądź stała niewydolność serca po zawale mięśnia sercowego. • Pacjenci z grupy ryzyka niedokrwienia mięśnia sercowego lub mózgu w przypadku ostrego niedociśnienia. Początkowa faza leczenia wymaga specjalnego nadzoru medycznego. • Pacjenci w podeszłym wieku: Patrz punkt 4.2. • Podwójna blokada układu renina-angiotensyna-aldosteron (RAA): Istnieja dowody, iż jednoczesne stosowanie inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE), antagonistów receptora angiotensyny II (AIIRA) lub aliskirenu zwiększa ryzyko niedociśnienia, hiperkaliemii oraz zaburzenia czynności nerek (w tym ostrej niewydolności nerek). W związku z tym, nie zaleca się podwójnego blokowania układu RAA poprzez jednoczesne zastosowanie inhibitorów ACE, antagonistów receptora angiotensyny II lub aliskirenu (patrz punkty 4.5 i 5.1). Jeśli zastosowanie podwójnej blokady układu RAA jest absolutnie konieczne, powinno być prowadzone wyłącznie pod nadzorem specjalisty, a parametry życiowe pacjenta, takie jak: czynność nerek, stężenie elektrolitów oraz ciśnienie krwi powinny być ściśle monitorowane. U pacjentów z nefropatią cukrzycową nie należy stosować jednocześnie inhibitorów ACE oraz antagonistów receptora angiotensyny II.
Strona 6 z 19
Zabiegi chirurgiczne Zaleca się zaprzestanie leczenia inhibitorami ACE, takimi jak ramipryl, o ile jest to możliwe, na dzień przed zabiegiem chirurgicznym.
Monitorowanie czynności nerek Należy kontrolować czynność nerek przed i w trakcie leczenia, a także podczas dostosowywania dawki, zwłaszcza w początkowych tygodniach leczenia. Szczególnie ścisłej kontroli wymagają pacjenci z zaburzeniami czynności nerek (patrz punkt 4.2). Istnieje ryzyko zaburzenia czynności nerek, zwłaszcza u pacjentów z zastoinową niewydolnością serca lub po przeszczepieniu nerki.
Obrzęk naczynioruchowy U pacjentów leczonych inhibitorami ACE, w tym ramiprylem zgłaszano przypadki obrzęku naczynioruchowego (patrz punkt 4.8). Ryzyko jego wystąpienia jest większe u pacjentów przyjmujących jednocześnie leki, takie jak inhibitory mTOR (temsyrolimus, ewerolimus, syrolimus), wildagliptyna lub racekadotryl. W przypadku wystąpienia obrzęku naczynioruchowego należy odstawić produkt leczniczy Ramipril Genoptim. Należy bezzwłocznie zastosować leczenie ratunkowe. Pacjenta należy obserwować przez przynajmniej 12 do 24 godzin, aż do całkowitego i trwałego ustąpienia objawów. U pacjentów leczonych inhibitorami ACE, w tym produktem leczniczym Ramipril Genoptim, opisywano obrzęk naczynioruchowy jelit (patrz punkt 4.8). U tych pacjentów występował ból brzucha (z nudnościami lub wymiotami, lub bez takich objawów).
Reakcje anafilaktycznie podczas odczulania W przypadku zahamowania ACE zwiększa się prawdopodobieństwo i nasilenie reakcji anafilaktycznych i rzekomoanafilaktycznych na jad owadów i inne alergeny. Należy rozważyć czasowe zaprzestanie stosowania produktu leczniczego Ramipril Genoptim przed odczulaniem.
Hiperkaliemia U niektórych pacjentów leczonych inhibitorami ACE, w tym produktem Ramipril Genoptim opisywana była hiperkaliemia. Czynniki ryzyka wystąpienia hiperkaliemii to: niewydolność nerek, podeszły wiek ( > 70 lat), źle kontrolowana cukrzyca, przyjmowanie soli potasu, leków moczopędnych oszczędzających potas i innych substancji czynnych, które zwiększają stężenie potasu w osoczu oraz zaburzenia, takie jak odwodnienie, ostre niewyrównanie niewydolności serca lub kwasica metaboliczna. Jeśli wskazane jest stosowanie wyżej wymienionych substancji z inhibitorem ACE, należy regularnie monitorować stężenie potasu w surowicy (patrz punkt 4.5).
Hiponatremia U niektórych pacjentów otrzymujących ramipryl obserwowano zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH) z następczą hiponatremią. Zaleca się regularne oznaczanie stężenia sodu w osoczu u pacjentów w podeszłym wieku i u innych pacjentów z ryzykiem wystąpienia hiponatremii.
Neutropenia/agranulocytoza Rzadko obserwowano neutropenię/ agranulocytozę oraz małopłytkowość i niedokrwistość. Opisywano również zahamowanie czynności szpiku kostnego. Należy monitorować liczbę leukocytów w celu wykrycia ewentualnej leukopenii. Częstsze kontrole zalecane są w początkowej fazie leczenia oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, pacjentów ze współistniejącą kolagenozą (np. toczniem rumieniowatym lub twardziną) oraz u wszystkich leczonych innymi lekami mogącymi wywoływać zmiany w obrazie krwi (patrz punkt 4.5 i 4.8).
Różnice etniczne Obrzęk naczynioruchowy wywołany inhibitorami ACE występuje częściej w grupie pacjentów rasy czarnej niż w pozostałych grupach etnicznych. Tak jak pozostałe inhibitory ACE, ramipryl może być mniej skuteczny w obniżaniu ciśnienia tętniczego u pacjentów rasy czarnej niż w pozostałych grupach Strona 7 z 19
etnicznych, prawdopodobnie ze względu na większą częstość występowania nadciśnienia tętniczego z małą aktywnością reniny w osoczu w populacji osób rasy czarnej z nadciśnieniem tętniczym.
Kaszel W trakcie stosowania inhibitorów ACE opisywano występowanie kaszlu. Kaszel jest zazwyczaj suchy, uporczywy i ustępuje po zaprzestaniu leczenia. Kaszel wywołany inhibitorami ACE należy uwzględnić w diagnostyce różnicowej kaszlu.
Ten produkt leczniczy zawiera laktozę jednowodną. Pacjenci z rzadką dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zaburzeniami wchłaniania glukozy- galaktozy nie powinni przyjmować tego leku.
4.5. Interakcje z innymi produktami leczniczym i inne rodzaje interakcji
Dane z badania klinicznego wykazały, że podwójna blokada układu renina-angiotensyna-aldosteron (RAA) w wyniku jednoczesnego zastosowania inhibitorów ACE, antagonistów receptora angiotensyny II lub aliskirenu jest związana z większą częstością występowania zdarzeń niepożądanych, takich jak: niedociśnienie, hiperkaliemia oraz zaburzenia czynności nerek (w tym ostra niewydolność nerek) w porównaniu z zastosowaniem leku z grupy antagonistów układu RAA w monoterapii (patrz punkty 4.3, 4.4 i 5.1).
Jednoczesne stosowanie przeciwwskazane Pozaustrojowe zabiegi prowadzące do kontaktu krwi z ujemnie naładowanymi powierzchniami, takie jak hemodializa lub hemofiltracja, z zastosowaniem niektórych błon o dużej przepuszczalności (np. błony poliakrylonitrylowe) oraz afereza lipoprotein o małej gęstości z użyciem siarczanu dekstranu ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia ciężkich reakcji rzekomoanafilaktycznych (patrz punkt 4.3). Jeśli przeprowadzenie powyższych zabiegów jest konieczne, należy rozważyć zastosowanie innego rodzaju błony dializacyjnej lub leku przeciwnadciśnieniowego z innej grupy.
Jednoczesne stosowanie wymagające zachowania ostrożności Sole potasu, heparyna, leki moczopędne oszczędzające potas i inne substancje czynne zwiększające stężenie potasu w osoczu (w tym antagoniści angiotensyny II, trimetoprim lub trimetoprim w skojarzeniu z sulfametoksazolem, takrolimus, cyklosporyna): może wystąpić hiperkaliemia, dlatego konieczna jest ścisła kontrola stężenia potasu w surowicy.
Leki przeciwnadciśnieniowe (np. diuretyki) i inne substancje mogące obniżać ciśnienie krwi (np.azotany, trójpierścieniowee leki przeciwdepresyjne, leki znieczulające, ostre zatrucie alkoholem, baklofen, alfuzosyna, doksazosyna, prazosyna, tamsulozyna, terazosyna): należy brać pod uwagę możliwość zwiększenia ryzyka wystąpienia niedociśnienia (patrz punkt 4.2 Pacjenci leczeni lekami moczopędnymi).
Sympatykomimetyki zwężające naczynia krwionośne i inne substancje (np. izoproterenol, dobutamina, dopamina, epinefryna), które mogą osłabiać przeciwnadciśnieniowe działanie produktu Ramipril Genoptim: należy kontrolować ciśnienie tętnicze.
Allopurynol, leki immunosupresyjne, kortykosteroidy, prokainamid, cytostatyki i inne substancje mogące wpływać na liczbę krwinek: zwiększone ryzyko reakcji hematologicznych (patrz punkt 4.4).
Sole litu: inhibitory ACE mogą zmniejszać wydalanie litu, co może zwiększyć działanie toksyczne litu. Należy kontrolować stężenie litu w osoczu.
Leki przeciwcukrzycowe, w tym insulina: Strona 8 z 19
mogą występować reakcje hipoglikemiczne. Należy kontrolować stężenie glukozy we krwi.
Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) i kwas acetylosalicylowy: należy uwzględnić możliwość osłabienia działania rzeciwnadciśnieniowego produktu Ramipril Genoptim. Ponadto, jednoczesne leczenie inhibitorami ACE i NLPZ może zwiększać ryzyko pogorszenia czynności nerek i hiperkaliemii.
Inhibitory mTOR lub inhibitory DPP-4: U pacjentów przyjmujących jednocześnie inhibitory mTOR (np. temsyrolimus, ewerolimus, syrolimus) lub wildagliptynę istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia obrzęku naczynioruchowego.
Racekadotryl: Podczas jednoczesnego stosowania inhibitorów ACE oraz inhibitorów endopeptydazy obojętnej (NEP), takich jak racekadotryl może wystąpić zwiększone ryzyko obrzęku naczynioruchowego.
4.6. Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Ramipril Genoptim w pierwszym trymestrze ciąży (patrz punkt 4.4). Ramipril Genoptim jest przeciwwskazany w drugim i trzecim trymestrze ciąży (patrz punkt 4.3).
Ciąża Dane epidemiologiczne dotyczące ryzyka działania teratogennego w przypadku narażenia na inhibitory ACE w pierwszym trymestrze ciąży nie są rozstrzygające, jednak nie można wykluczyć nieznacznego zwiększenia ryzyka. Jeśli kontynuacja leczenia inhibitorem ACE nie jest konieczna, u pacjentek planujących ciążę należy zastosować inne leki przeciwnadciśnieniowe, o ustalonym profilu bezpieczeństwa stosowania podczas ciąży. W momencie potwierdzenia ciąży należy natychmiast odstawić inhibitor ACE i, jeśli jest to konieczne, należy rozpocząć inne leczenie. Narażenie na inhibitory ACE/ AIIRA w czasie drugiego i trzeciego trymestru ciąży prowadzi do toksycznego działania na płód ludzki (pogorszenie czynności nerek, małowodzie, opóźnienie kostnienia czaszki) i noworodka (niewydolność nerek, niedociśnienie, hiperkaliemia) (patrz także punkt 5.3). Jeśli narażenie na inhibitory ACE wystąpi od drugiego trymestru ciąży, zalecana jest ultrasonograficzna kontrola czynności nerek i czaszki. Należy uważnie obserwować noworodki, których matki przyjmowały inhibitory ACE, z powodu możliwości wystąpienia niedociśnienia, skąpomoczu i hiperkaliemii (patrz także punkty 4.3 i 4.4).
Karmienie piersią Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Ramipril Genoptim podczas karmienia piersią, ponieważ brak wystarczających danych dotyczących stosowania ramiprylu w tym okresie. Zaleca się inne leki, z lepiej ustalonym profilem bezpieczeństwa stosowania podczas karmienia piersią, szczególnie gdy karmione dziecko jest noworodkiem lub wcześniakiem.
4.7. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Niektóre działania niepożądane (np. objawy obniżenia ciśnienia tętniczego, takie jak zawroty głowy) mogą zaburzać zdolność do koncentracji i reagowania, co stanowi zagrożenie w sytuacjach, gdy te zdolności są szczególnie istotne (np. prowadzenie pojazdów lub obsługiwanie maszyn). Ich wystąpienie jest najbardziej prawdopodobne na początku leczenia oraz po zamianie dotychczas stosowanych leków na ramipryl. Przez kilka godzin po przyjęciu pierwszej dawki lub po zwiększeniu dawki nie zaleca się prowadzenia pojazdów ani obsługiwania maszym.
4.8. Działania niepożądane
Do profilu bezpieczeństwa ramiprylu należy uporczywy suchy kaszel i reakcje wywołane niedociśnieniem. Do ciężkich działań niepożądanych należą: obrzęk naczynioruchowy, hiperkaliemia, Strona 9 z 19
zaburzenia czynności nerek lub wątroby, zapalenie trzustki, ciężkie reakcje skórne oraz neutropenia/ agranulocytoza.
Częstość występowania działań niepożądanych jest określona następująco: Bardzo często (≥ 1/10); często (≥ 1/100 do < 1/10); niezbyt często (≥ 1/1000 do < 1/100); rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1000); bardzo rzadko (< 1/10 000); częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych). W każdej kategorii częstości działania niepożądane uszeregowano według zmniejszającego się nasilenia.
Często Niezbyt często Rzadko Bardzo rzadko Częstość nieznana Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Eozynofilia Zmniejszenie liczby leukocytów (w tym neutropenia lub agranulocytoza), zmniejszenie liczby erytrocytów, zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zmniejszenie liczby płytek
Niewydolność szpiku kostnego, pancytopenia, niedokrwistość hemolityczna Zaburzenia układu immunologicznego
Reakcje anafilaktyczne lub rzekomoanafilaktyczne, zwiększenie miana przeciwciał przeciwjądrowych Zaburzenia endokrynologiczne

wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH) Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Zwiększenie stężenia potasu we krwi Jadłowstręt, zmniejszenie łaknienia
Zmniejszenie stężenia sodu we krwi Zaburzenia psychiczne
Obniżony nastrój, lęk, nerwowość, niepokój ruchowy, zaburzenia snu, w tym senność Splątanie
Zaburzenia uwagi Strona 10 z 19
Zaburzenia układu nerwowego Ból głowy, zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego Zawroty głowy (pocho- dzenia błędniko- wego), parestezja, brak smaku, zaburzenia smaku Drżenie, zaburzenia równowagi
Niedokrwienie mózgu, w tym udar niedokrwienny i przemijający napad niedokrwienny, zaburzenia sprawności psychoruchowej, uczucie pieczenia, zaburzenia węchu Zaburzenia oka
Zaburzenia widzenia, w tym niewyraźne widzenie Zapalenie spojówek

Zaburzenia ucha i błędnika
Zaburzenia słuchu, szum uszny
Zaburzenia serca
Niedokrwienie mięśnia sercowego, w tym dławica piersiowa lub zawał mięśnia sercowego, tachykardia, zaburzenia rytmu serca, kołatanie serca, obrzęki obwodowe
Zaburzenia naczyniowe Niedociśnie- nie, niedociśnienie ortostatyczne, omdlenie Nagłe zaczerwienie- nie, zwłaszcza twarzy Zwężenie naczyń, hipoperfuzja tkanek, zapalenie naczyń
Objaw Raynauda Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Suchy, drażniący kaszel, zapalenie oskrzeli, zapalenie zatok przynosowych, duszność Skurcz oskrzeli, w tym zaostrzenie astmy, przekrwienie błony śluzowej nosa
Strona 11 z 19
Zaburzenia żołądka
Zapalenie żołądka i jelit, zaburzenia trawienia, uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej, niestrawność, biegunka, nudności, wymioty Zapalenie trzustki (wyjątkowo donoszono o przypadkach zgonów u pacjentów leczonych inhibitorami ACE), zwiększenie aktywności enzymów trzustkowych, obrzęk naczyniorucho- wy jelita cienkiego, ból w nadbrzuszu, w tym nieżyt żołądka, zaparcie, suchość błony śluzowej jamy ustnej Zapalenie języka
Aftowe zapalenie jamy ustnej Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych i (lub) zwiększenie stężenia bilirubiny sprzężonej Żółtaczka cholestatyczna, uszkodzenie hepatocytów
Ostra niewydolność wątroby, zapalenie wątroby cholestatyczne lub cytolityczne (w bardzo rzadkich przypadkach prowadzące do zgonu) Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Wysypka, zwłaszcza plamkowo- grudkowa Obrzęk naczyniorucho- wy: niedrożność dróg oddechowych w wyniku obrzęku naczyniorucho- wego może wyjątkowo doprowadzić do zgonu; świąd, nadmierna potliwość Złuszczające zapalenie skóry, pokrzywka, oddzielanie się płytki paznokciowej od łożyska Reakcje nadwraż- liwości na światło Toksyczne martwicze oddzielania się naskórka, zespół Stevensa- Johnsona, rumień wielopostaciowy, pęcherzyca, zaostrzenie łuszczycy, zapalenie skóry o typie łuszczycy, wysypka na skórze lub na błonach śluzowych o typie pęcherzycy lub liszaja, łysienie Strona 12 z 19
Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej Kurcze mięśni, ból mięśni Ból stawów
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Zaburzenia czynności nerek, w tym ostra niewydolność nerek, zwiększenie diurezy, nasilenie białkomoczu, zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
Przemijające zaburzenia wzwodu, zmniejszenie libido
Ginekomastia Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Ból w klatce piersiowej, zmęczenie Gorączka Osłabienie

Dzieci i młodzież Profil bezpieczeństwa stosowania ramiprylu był oceniany w dwóch badaniach klinicznych z udziałem niepożądanych są podobne do obserwowanych u pacjentów dorosłych, jednak następujące działania niepożądane występowały częściej u dzieci i młodzieży: o Tachykardia, przekrwienie błony śluzowej nosa i nieżyt błony śluzowej nosa występowały często (≥ 1/100 do < 1/10) u dzieci i młodzieży i niezbyt często (≥ 1/1000 do < 1/100) u pacjentów dorosłych. o Zapalenie spojówek występowało często (≥ 1/100 do < 1/10) u dzieci i młodzieży, natomiast rzadko (≥ 1/10000 do < 1/1000) u pacjentów dorosłych. o Drżenie i pokrzywka występowały niezbyt często (≥ 1/1000 do < 1/100) u dzieci i młodzieży, natomiast rzadko (≥ 1/10000 do < 1/1000) u pacjentów dorosłych. Całkowity profil bezpieczeństwa stosowania ramiprylu u dzieci i młodzieży jest porównywalny do profilu bezpieczeństwa u dorosłych. Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem: Strona 13 z 19
Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa Tel: + 48 22 49 21 301 Fax: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected] Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9. Przedawkowanie
Objawy Do objawów przedawkowania inhibitorów ACE należą: nadmierne rozszerzenie naczyń obwodowych (ze znacznym obniżeniem ciśnienia tętniczego, wstrząsem), bradykardia, zaburzenia elektrolitowe oraz niewydolność nerek.
Leczenie Należy monitorować stan pacjenta oraz stosować leczenie objawowe i podtrzymujące. Zalecane postępowanie to przede wszystkim usunięcie substancji czynnej z organizmu (płukanie żołądka, podanie adsorbentów) oraz przywrócenie stanu stabilnego hemodynamicznie, w tym podawanie agonistów receptorów alfa-1 adrenergicznych lub angiotensyny II (angiotensynamid). Ramiprylat, czynny metabolit ramiprylu, jest w niewielkim stopniu usuwany z krążenia ogólnego podczas hemodializy.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1. Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: inhibitory ACE, preparaty proste, kod ATC C09AA05
Mechanizm działania Ramiprylat, czynny metabolit proleku ramiprylu, hamuje enzym karboksypeptydazę dipeptydylową I (synonimy: konwertaza angiotensyny, kininaza II). Enzym ten katalizuje w osoczu i tkankach konwersję angiotensyny I do czynnej substancji zwężającej naczynia – angiotensyny II, jak również katalizuje rozpad bradykininy, aktywnego związku rozszerzającego naczynia krwionośne. Zmniejszone tworzenie angiotensyny II i zahamowanie rozpadu bradykininy prowadzi do rozkurczu naczyń. Angiotensyna II pobudza również uwalnianie aldosteronu, dlatego ramiprylat wywołuje zmniejszenie wydzielania aldosteronu. Zazwyczaj reakcja na monoterapię inhibitorem ACE jest słabsza u osób rasy czarnej z nadciśnieniem tętniczym (zwykle populacja z nadciśnieniem tętniczym i małą aktywnością reniny w osoczu) niż u pacjentów pozostałych ras.
Działanie farmakodynamiczne Właściwości przeciwnadciśnieniowe: Podawanie ramiprylu prowadzi do znacznego zmniejszenia oporu w tętnicach obwodowych. Zasadniczo nie występują większe zmiany w przepływie osocza przez nerki ani we współczynniku przesączania kłębuszkowego. Podawanie ramiprylu pacjentom z nadciśnieniem tętniczym prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego w pozycji leżącej jak i stojącej bez kompensacyjnego zwiększenia częstości pracy serca. U większości pacjentów działanie przeciwnaciśnieniowe po doustnym podaniu dawki pojedynczej jest zauważalne po 1 - 2 godzinach od przyjęcia, a maksymalne staje się zazwyczaj w ciągu 3 do 6 godzin od przyjęcia. Przeciwnaciśnieniowe działanie pojedynczej dawki utrzymuje się zwykle przez 24 godziny. Maksymalne działanie przeciwnadciśnieniowe podczas stałego stosowania ramiprylu uzyskuje się Strona 14 z 19
zazwyczaj po 3 - 4 tygodniach. Wykazano, że działanie przeciwnadciśnieniowe utrzymuje się podczas długotrwałego leczenia, trwającego 2 lata. Nagłe zaprzestanie przyjmowania ramiprylu nie wywołuje nagłego i znacznego zwiększenia ciśnienia tętniczego (działanie „z odbicia”).
Niewydolność serca: Wykazano skuteczność ramiprylu u pacjentów z niewydolnościa serca klasy II–IV wg NYHA, podawanego w uzupełnieniu standardowego leczonych diuretykami i ewentualnie glikozydami nasercowymi. Stwierdzono korzystny wpływ leku na hemodynamikę (obniżenie ciśnienie napełniania prawej i lewej komory, zmniejszenie całkowitego obwodowego oporu naczyniowego, zwiększenie pojemności minutowej oraz poprawa współczynnika sercowego). Ramipryl zmniejsza również aktywację neuroendokrynną.
Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania Profilaktyka sercowo-naczyniowa/ Działanie ochronne na nerki: Przeprowadzono badanie kontrolowane placebo (badanie HOPE), w którym dołączano ramipryl do standardowej terapii u ponad 9200 pacjentów. Do badania włączano pacjentów ze zwiększonym ryzykiem sercowo-naczyniowym z powodu choroby sercowo-naczyniowej o etiologii miażdżycowej (choroba wieńcowa, udar lub choroba naczyń obwodowych w wywiadzie) albo cukrzycy z przynajmniej jednym dodatkowym czynnikiem ryzyka (udokumentowana mikroalbuminuria, nadciśnienie tętnicze, zwiększenie stężenia cholesterolu całkowitego, zmniejszenie stężenia cholesterolu o małej gęstości (HDL) lub palenie papierosów). W badaniu wykazano, że ramipryl istotnie statystycznie zmniejsza częstość występowania zawału mięśnia sercowego, zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych i udaru, zarówno oddzielnie, jak i łącznie (pierwszorzędowy złożony punkt końcowy).
Badanie HOPE: Główne wyniki
Ramipryl Placebo Ryzyko względne (95% przedział ufności) Wartość P % % Wszyscy pacjenci N = 4645 N = 4652
Pierwszorzędowy złożony punkt końcowy końcowe 14,0 17,8 0,78 (0,70-0,86) < 0,001 Zawał mięśnia sercowego 9,9 12,3 0,80 (0,70-0,90) < 0,001 Zgon z przyczyn sercowo- naczyniowych 6,1 8,1 0,74 (0,64-0,87) < 0,001 Udar 3,4 4,9 0,68 (0,56-0,84) < 0,001 Drugorzędowe punkty końcowe
Zgon ze wszystkich przyczyn 10,4 12,2 0,84 (0,75-0,95) 0,005 Konieczność rewaskularyzacji 16,0 18,3 0,85 (0,77-0,94) 0,002 Hospitalizacja z powodu niestabilnej dławicy piersiowej 12,1 12,3 0,98 (0,87-1,10) NS Hospitalizacja z powodu niewydolności serca 3,2 3,5 0,88 (0,70-1,10) 0,25

6,4 7,6 0,84 (0,72-0,98) 0,03

W badaniu MICRO-HOPE, stanowiącym uprzednio zdefiniowaną podgrupę badania HOPE, oceniano wpływ dołączenia ramiprylu w dawce 10 mg do stosowanego schematu leczenia wobec placebo u 3577 pacjentów w wieku ≥ 55 lat (bez górnego limitu wieku), w większości z cukrzycą typu 2 (i przynajmniej jednym dodatkowym czynnikiem ryzyka sercowo- naczyniowego), z prawidłowym lub podwyższonym ciśnieniem tętniczym. W pierwotnej analizie stwierdzono, że u 117 (6,5%) uczestników przyjmujących ramipryl i 149 Strona 15 z 19
(8,4%) przyjmujących placebo wystąpiła jawna nefropatia, co odpowiada zmniejszeniu ryzyka względnego (RRR) o 24%; 95%CI [3-40], p = 0,027.
W badaniu REIN, wieloośrodkowym, randomizowanym badaniu kontrolowanym placebo z podwójnie ślepą próbą w grupach równoległych oceniano wpływ leczenia ramiprylem na zmniejszanie się współczynnika przesączania kłębuszkowego (GFR) u 352 pacjentów (w wieku 18– białka z moczem > 1 i < 3 g/24 godz.) lub ciężkim białkomoczem (≥ 3 g/24 godz.) wywołanym przewlekłą nefropatią o etiologii innej niż cukrzycowa. Obie grupy pacjentów prospektywnie stratyfikowano.
Główna analiza w grupie pacjentów z ciężkim białkomoczem (badanie w tej grupie przerwano wskutek stwierdzonej korzyści grupie pacjentów otrzymujących ramipryl) wykazała, że średnia szybkość zmniejszania GFR na miesiąc była niższa w przypadku ramiprylu niż placebo: – 0,54 (0,66) wobec –0.88 (1,03) ml/min/miesiąc, p = 0,038. Różnica między grupami wynosiła 0,34 [0,03–0,65] na miesiąc i około 4 ml/min/rok; 23,1% pacjentów w grupie leczonej ramiprylem osiągnęło punkt końcowy w postaci podwojenia początkowego stężenia kreatyniny w surowicy i (lub) schyłkowej niewydolności nerek (ESRD) (konieczność hemodializy lub przeszczepienia nerki) wobec 45,5% w grupie leczonej placebo (p = 0,02).
W dwóch dużych, randomizowanych, kontrolowanych badaniach klinicznych ONTARGET (ang. ONgoing Telmisartan Alone and in combination with Ramipril Global Endpoint Trial) i VA NEPHRON-D (ang. The Veterans Affairs Nefropathy in Diabetes) oceniano jednoczesne zastosowanie inhibitora ACE z antagonistą receptora angiotensyny II. Badanie ONTARGET było przeprowadzone z udziałem pacjentów z chorobami układu sercowo- naczyniowego, chorobami naczyń mózgowych w wywiadzie lub cukrzycą typu 2 z towarzyszącymi udowodnionymi uszkodzeniami narządów docelowych. Badanie VA NEPHRON-D było przeprowadzone z udziałem pacjentów z cukrzycą typu 2 oraz z nefropatią cukrzycową. Badania te wykazały brak istotnego korzystnego wpływu na parametry nerkowe i (lub) wyniki w zakresie chorobowości oraz śmiertelności sercowo-naczyniowej, podczas gdy zaobserwowano zwiększone ryzyko hiperkaliemii, ostrego uszkodzenia nerek i (lub) niedociśnienia w porównaniu z monoterapią. Ze względu na podobieństwa w zakresie właściwości farmakodynamicznych tych leków, przytoczone wyniki również mają znaczenie w przypadku innych inhibitorów ACE oraz antagonistów receptora angiotensyny II. Dlatego też u pacjentów z nefropatią cukrzycową nie należy jednocześnie stosować inhibitorów ACE oraz antagonistów receptora angiotensyny II. Badanie ALTITUDE (ang. Aliskiren Trial in Type 2 Diabetes Using Cardiovascular and Renal Disease Endpoints) było zaprojektowane w celu zbadania korzyści z dodania aliskirenu do standardowego leczenia inhibitorem ACE lub antagonistą receptora angiotensyny II u pacjentów z cukrzycą typu 2 i przewlekłą chorobą nerek oraz (lub) z chorobą układu sercowo-naczyniowego. Badanie zostało przedwcześnie przerwane z powodu zwiększonego ryzyka działań niepożądanych. Zgony sercowo-naczyniowe i udary mózgu występowały częściej w grupie otrzymującej aliskiren w odniesieniu do grupy placebo. W grupie otrzymującej aliskiren odnotowano również częstsze występowanie zdarzeń niepożądanych, w tym ciężkich zdarzeń niepożądanych (hiperkaliemia, niedociśnienie i niewydolność nerek) względem grupy placebo.
Prewencja wtórna po ostrym zawale mięśnia sercowego W badaniu AIRE uczestniczyło ponad 2000 pacjentów z przemijającymi/stałymi objawami klinicznymi niewydolności serca po udokumentowanym zawale mięśnia sercowego. Leczenie ramiprylem było włączane w ciągu 3 do 10 dni po wystąpieniu ostrego zawału mięśnia sercowego. W badaniu wykazano, że po średnim okresie obserwacji wynoszącym 15 miesięcy smiertelność w grupie pacjentów leczonych ramiprylem wynosiła 16,9%, a w grupie pacjentów leczonych placebo – 22,6%. Oznacza to bezwzględne zmniejszenie śmiertelności o 5,7% oraz zmniejszenie ryzyka względnego o 27% (95% CI, 11% - 40%).

Strona 16 z 19
Dzieci i młodzież W randomizowanym badaniu klinicznym z zastosowaniem podwójnie ślepej próby z udziałem 244 pacjentów pediatrycznych w wieku od 6 do 16 lat z nadciśnieniem tętniczym (w 73% z pierwotnym nadciśnieniem tętniczym), pacjenci otrzymywali małe, średnie lub duże dawki ramiprylu do osiągnięcia stężenia ramiprylatu odpowiadającego stężeniu osiąganemu u dorosłych w zakresie dawek: 1,25 mg, nieskuteczny w zmniejszaniu ciśnienia skurczowego w punkcie końcowym, ale w największej dawce skutecznie zmniejszał ciśnienie rozkurczowe. Ramipryl stosowany w średniej i dużej dawce znacząco zmniejszał skurczowe i rozkurczowe ciśnienie tętnicze u dzieci z potwierdzonym nadciśnieniem.
Nie obserwowano takiego działania w ciągu 4 tygodni stosowania coraz większych dawek w randomizowanym badaniu odstawiania ramiprylu z zastosowaniem podwójnie ślepej próby z udziałem 218 pacjentów pediatrycznych w wieku od 6 do 16 lat (w 75% z pierwotnym nadciśnieniem tętniczym), gdzie wartości zarówno rozkurczowego jak i skurczowego ciśnienia tętniczego krwi uległy niewielkiemu zmniejszeniu, ale nie powróciły do wartości wyjściowych w sposób istotny statystycznie, w przypadku wszystkich trzech przebadanych dawek: małej (0,625 mg - 2,5 mg), średniej (2,5 mg - 10 mg) lub dużej (5 mg - 20 mg) ramiprylu stosowanych w zależności od masy ciała. W przypadku ramiprylu nie zaobserwowano liniowej zależności reakcji od dawki u pacjentów pediatrycznych.
5.2. Właściwości farmakokinetyczne
Farmakokinetyka i metabolizm
Wchłanianie Po podaniu doustnym ramipryl jest szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego; stężenie maksymalne ramiprylu w osoczu osiągane są w ciągu jednej godziny. Na podstawie odzysku z moczu wyznaczono stopień wchłaniania na co najmniej 56%; spożycie pokarmu nie miało istotnego wpływu na wchłanianie. Biodostępność czynnego metabolitu ramiprylatu po doustnym podaniu 2,5 mg i 5 mg ramiprylu wynosi 45%.
Stężenie maksymalne ramiprylatu, jedynego czynnego metabolitu ramiprylu jest osiągane po 2–4 godzinach od przyjęcia ramiprylu. Stan stacjonarny w osoczu podczas podawania raz na dobę przeciętnie stosowanych dawek ramiprylu jest osiągany około 4. dnia leczenia.
Dystrybucja Wiązanie ramiprylu z białkami osocza wynosi 73%, a ramiprylatu około 56%.
Metabolizm Ramipryl jest niemal całkowicie metabolizowany do ramiprylatu, a następnie do estru diektopiperazynowego, kwasu diektopiperazynowego i glukuronidów ramiprylu i ramiprylatu.
Eliminacja Metabolity są wydalane głównie przez nerki. Stężenie ramiprylatu w osoczu zmniejsza się w sposób wielofazowy. Ramiprylat, ze względu na silne, ulegające wysyceniu wiązanie z ACE oraz powolną dysocjację od enzymu, cechuje się przedłużoną fazą końcowej eliminacji z bardzo małymi stężeniami w osoczu. Po wielokrotnych dawkach ramiprylu przyjmowanych raz na dobę efektywny okres półtrwania ramiprylatu wynosi 13–17 godzin dla dawek 5–10 mg i jest dłuższy w przypadku mniejszych dawek 1,25–2,5 mg. Różnica jest związana ze zdolnością enzymu do wiązania ramiprylatu. Po podaniu pojedynczej dawki doustnej ramiprylu nie wykrywa się ramiprylu i jego metabolitu w mleku kobiecym. Tym niemniej wpływ wielokrotnego podawania nie jest znany.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek (patrz punkt 4.2) Nerkowe wydzielanie ramiprylatu jest zmniejszone u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, a klirens nerkowy ramiprylatu jest proporcjonalny do klirensu kreatyniny. Prowadzi to do zwiększenia Strona 17 z 19
stężenia ramiprylatu w osoczu, zmniejszającego się wolniej niż u osób z prawidłową czynnością nerek.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 4.2) U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby metabolizm ramiprylu do ramiprylatu jest opóźniony, z powodu zmniejszonej aktywności esteraz wątrobowych. Stężenie ramiprylu w osoczu w tej grupie pacjentów jest zwiększone. Stężenie maksymalne ramiprylatu w tej grupie pacjentów nie różni się od stężenia stwierdzanego u osób z prawidłową czynnością wątroby.
Dzieci i młodzież Profil farmakokinetyczny ramiprylu oceniano u 30 pacjentów pediatrycznych w wieku od 2 do 16 lat, o masie ciała > 10 kg z nadciśnieniem tętniczym. Po zastosowaniu dawki od 0,05 do 0,2 mg/kg mc., ramipryl było szybko i intensywnie metabolizowany do ramiprylatu. Ramiprylat osiągnął maksymalne stężenie w osoczu w ciągu 2-3 godzin. Klirens ramiprylatu jest silnie skorelowany z masą ciała (p <0,01), jak również z dawką (p <0,001). Klirens i objętość dystrybucji zwiększa się wraz z wiekiem dzieci w całym zakresie stosowanych dawek.
Dawka 0,05 mg/kg mc. u dzieci osiągnęła stopień narażenia porównywalny do stwierdzanego u dorosłych leczonych ramiprylem w dawce 5 mg. Dawka 0,2 mg/kg mc. u dzieci spowodowała narażenie większe niż u dorosłych dla maksymalnej zalecanej dawki 10 mg na dobę.
5.3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Nie stwierdzono ostrej toksyczności doustnie podawanego ramiprylu u gryzoni i psów. Przeprowadzono badania przewlekłego doustnego podawania ramiprylu u szczurów, psów i małp. U trzech gatunków stwierdzano zaburzenia równowagi elektrolitowej i zmiany w morfologii krwi. U psów i małp zaobserwowano znaczne powiększenie aparatu przykłębuszkowego, w przypadku stosowania dawek dobowych wynoszących 250 mg/kg/dobę, będące wyrazem aktywności farmakodynamicznej ramiprylu. Szczury, psy i małpy dobrze (bez szkodliwego wpływu) tolerowały dobowe dawki ramiprylu odpowiednio 2,0, 2,5 i 8 mg/kg/dobę.
W badaniach toksyczności reprodukcyjnej u szczurów, królików i małp nie stwierdzono żadnych właściwości teratogennych.
U szczurów obu płci nie doszło do zaburzenia płodności.
Podawanie ramiprylu szczurom płci żeńskiej w czasie ciąży i laktacji prowadziło do nieodwracalnego uszkodzenia nerek (poszerzenie miedniczek nerkowych) u potomstwa w przypadku dawek dobowych większych bądź równych 50 mg/kg mc. Rozszerzone badania mutagenności z zastosowaniem szeregu układów testowych nie wykazały właściwości mutagennych ani genotoksycznych ramiprylu. Nieodwracalne uszkodzenie nerek zaobserwowano u bardzo młodych szczurów, którym podano pojedynczą dawkę ramiprylu.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1. Wykaz substancji pomocniczych
2,5 mg: Skrobia żelowana, kukurydziana Laktoza jednowodna Sodu wodorowęglan Kroskarmeloza sodowa Żelaza tlenek żółty (E172) Strona 18 z 19
Sodu stearylofumaran
Skrobia żelowana, kukurydziana Laktoza jednowodna Sodu wodorowęglan Kroskarmeloza sodowa Żelaza tlenek czerwony (E172) Sodu stearylofumaran
Skrobia żelowana, kukurydziana Laktoza jednowodna Sodu wodorowęglan Kroskarmeloza sodowa Sodu stearylofumaran
6.2. Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3. Okres ważności

Ramipril Genoptim, 2,5 mg, tabletki: Pojemnik z HDPE zawierający 1000 tabletek (opakowanie szpitalne): okres ważności po otwarciu:
6.4. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Przechowywać w temperaturze poniżej 25 ̊C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią. Pojemnik z HDPE powinien być szczelnie zamknięty w celu ochrony przed wilgocią.
6.5. Rodzaj i zawartość opakowania
Blister PVC-Aluminium w tekturowym pudełku. Pojemnik z HDPE z zakrętką z PP w tekturowym pudełku.
Wielkość opakowań: 2,5mg: Blister: 20, 28, 30, 50, 60, 90, 98, 100 i 500 tabletek Pojemnik z HDPE: 30 i 1000 (opakowanie szpitalne) tabletek
Blister: 7, 10, 14, 20, 28, 30, 42, 50, 56, 60, 90, 98, 100 i 500 tabletek Pojemnik z HDPE: 30 i 1000 (opakowanie szpitalne) tabletek
Blister: 20, 28, 30, 50, 56, 60, 90, 98, 100 i 500 tabletek Pojemnik z HDPE: 30 i 1000 (opakowanie szpitalne) tabletek
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Strona 19 z 19
6.6. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania
Wszelkie resztki niewykorzystanego produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć w sposób zgodny z lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO

OBROTU
Synoptis Pharma Sp. z o.o. ul. Krakowiaków 65 02-255 Warszawa

8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI

PRODUKTU LECZNICZEGO