Uromaste

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Uromaste, 2 g, granulat do sporządzania roztworu doustnego
Fosfomycinum trometamolum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zażyciem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.  Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.  W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.  Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.  Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.

Spis treści ulotki

1. Co to jest lek Uromaste i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed przyjęciem leku Uromaste

3. Jak przyjmować lek Uromaste

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać lek Uromaste

6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Uromaste i w jakim celu się go stosuje

Uromaste zawiera substancję czynną – fosfomycynę. Fosfomycyna jest antybiotykiem do stosowania ogólnego.
Uromaste jest stosowany do leczenia ostrego niepowikłanego zapalenia pęcherza moczowego u dziewcząt w wieku od 6 do 11 lat.

2. Informacje ważne przed przyjęciem leku Uromaste

Kiedy nie stosować leku Uromaste:  jeśli pacjent ma uczulenie na fosfomycynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6);  jeśli występuje zaburzenie czynności nerek znacznego stopnia (klirens kreatyniny poniżej  u pacjentów poddawanych zabiegom hemodializy;  u dzieci poniżej 6 lat.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Uromaste należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Podczas stosowania fosfomycyny mogą wystąpić reakcje uczuleniowe (nadwrażliwości) na substancję czynną, w tym reakcja anafilaktyczna i wstrząs anafilaktyczny, mogące zagrażać życiu. Jeśli wystąpi taka reakcja, konieczne jest zastosowanie odpowiedniego leczenia, a fosfomycyny nie należy nigdy przyjmować ponownie.
Rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego Jeśli wystąpi ciężka, uporczywa biegunka w trakcie leczenia lub w pierwszych tygodniach po zakończeniu leczenia fosfomycyną, należy podejrzewać ciężkie zapalenie jelit (rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego) – patrz punkt 4. Możliwe działania niepożądane. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Dzieci i młodzież Ostre niepowikłane zapalenie pęcherza moczowego: ten lek zalecany jest dla dziewcząt w wieku od 6 do 11 lat (patrz punkt 3. Jak przyjmować lek Uromaste). Ten lek jest przeciwwskazany do stosowania u dzieci poniżej 6 lat.
Uromaste a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować, w tym również o lekach dostępnych bez recepty.
Wykazano zmniejszenie niezbędnego wysokiego stężenia fosfomycyny z trometamolem w moczu podczas jednoczesnego podawania z metoklopramidem. W związku z tym lek Uromaste należy przyjmować co najmniej 2 – 3 godziny po przyjęciu metoklopramidu. Należy zwrócić uwagę, że powyższe zalecenia odnoszą się również do innych, ostatnio podawanych leków.
U pacjentów przyjmujących jednocześnie leki przeciwzakrzepowe (tzw. antagonistów witaminy K) i niektóre antybiotyki mogą wystąpić zmiany czasu krzepnięcia krwi. W związku z tym lekarz może zadecydować o kontrolowaniu wskaźników krzepnięcia krwi podczas przyjmowania leku Uromaste.
Uromaste z jedzeniem i piciem Ten lek należy przyjmować na czczo, 1 godzinę przed posiłkiem lub co najmniej 2 godziny po posiłku.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Tak jak w przypadku wszystkich leków, lek Uromaste powinien być stosowany podczas ciąży i w okresie karmienia piersią po dokładnej ocenie ryzyka i korzyści przez lekarza.
Po stosowaniu fosfomycyny z trometamolem u kobiet w ciąży nie obserwowano dotychczas negatywnego wpływu leku na zdrowie nienarodzonego dziecka lub noworodka. Badania na zwierzętach również nie wykazały jakichkolwiek, indukowanych lekiem działań niepożądanych wobec nienarodzonego potomstwa.
Lek przenika do krwioobiegu nienarodzonego dziecka oraz w małych ilościach do mleka matki.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Uromaste może powodować zawroty głowy i dlatego może wywierać wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn aż do ustalenia, czy lek ten ma wpływ na zdolność wykonywania tych czynności.
Uromaste zawiera sacharozę. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem tego leku.

3. Jak przyjmować lek Uromaste

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Zalecana dawka to: Dziewczęta (w wieku od 6 do 11 lat) W leczeniu ostrego niepowikłanego zapalenia pęcherza moczowego: 1 saszetka (2 g) jako jednorazowa dawka.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek U pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek dostosowanie dawki nie jest konieczne. Ten lek jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 10 ml/min) oraz u pacjentów poddawanych zabiegom hemodializy.
Sposób i droga podania Podanie doustne Uromaste należy przyjmować około 1 godzinę przed posiłkiem lub 2 godziny po posiłku. Lek ten należy przyjmować na czczo, najlepiej przed snem, po opróżnieniu pęcherza moczowego.
Zawartość saszetki należy rozpuścić w szklance wody (ok. 150 – 200 ml) i natychmiast wypić. Otrzymany roztwór jest lekko mętnym, białawym płynem o owocowym smaku (pomarańczowo- mandarynkowym).
Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Uromaste Po przedawkowaniu obserwowano u pacjentów następujące objawy: uszkodzenie narządu przedsionkowego, zaburzenia słuchu, metaliczny posmak w ustach i ogólne zaburzenia odczuwania smaku.
W razie przypadkowego przyjęcia dawki większej niż przepisana, należy skontaktować się z lekarzem lub najbliższym szpitalem.
Informacja dla fachowego personelu medycznego Nie ma specyficznej odtrutki. W razie potrzeby należy zastosować leczenie objawowe. W przypadku doustnego przedawkowania należy zwiększyć wydalanie leku z moczem podając doustnie odpowiednią ilości płynów.
Pominięcie przyjęcia leku Uromaste Jeśli pacjent zapomni o przyjęciu dawki, powinien ją przyjąć, gdy tylko sobie o niej przypomni. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie przyjmowania leku Uromaste Nie należy przerywać przyjmowania leku Uromaste, nawet jeśli pacjent poczuje się lepiej. Ważne jest jego stosowanie przez cały okres zalecony przez lekarza, ponieważ w innym wypadku leczone schorzenie może powrócić.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Możliwe działania niepożądane
Częste działania niepożądane (mogą występować u mniej niż 1 na 10 osób):  zapalenie sromu i pochwy  ból głowy  zawroty głowy  biegunka (rozwolnienie)  nudności (mdłości)
Niezbyt częste działania niepożądane (mogą występować u mniej niż 1 na 100 osób):  wymioty  ból brzucha  wysypka (podrażnienie skóry)  pokrzywka (rodzaj wysypki skórnej)  świąd (swędzenie skóry)  parestezje (uczucie mrowienia skóry)
Rzadkie działania niepożądane (mogą występować u mniej niż 1 na 1 000 osób):  nadkażenie bakteryjne  niedokrwistość aplastyczna (mała ilość krwinek)
Działania niepożądane o częstości nieznanej (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):  zwiększenie liczby eozynofilii  wybroczyny  reakcje alergiczne, wstrząs anafilaktyczny  nadwrażliwość  zmniejszenie apetytu  pogorszenie widzenia  duszność  skurcz oskrzeli  zapalenie jelita grubego wywołane przez bakterie Clostridium difficile  zwiększone stężenie fosfatazy alkalicznej we krwi  obrzęk naczynioruchowy (nagły obrzęk skóry)  zapalenie żył w miejscu podania leku
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa tel. + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: [email protected]
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Uromaste

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30ºC. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i saszetce po: „Termin ważności (EXP):”. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Uromaste  Substancją czynną leku jest fosfomycyna (w postaci fosfomycyny z trometamolem). Każda saszetka jednodawkowa zawiera 2 g fosfomycyny (w postaci fosfomycyny z trometamolem).
 Pozostałe składniki to: sacharoza, sacharyna sodowa, aromat mandarynkowy [maltodekstryna (kukurydziana), guma arabska, kwas askorbowy, butylohydroksyanizol (E320) i preparaty smakowe] i aromat pomarańczowy [maltodekstryna (kukurydziana), guma arabska i preparaty smakowe].
Jak wygląda lek Uromaste i co zawiera opakowanie Granulat do sporządzania roztworu doustnego, w saszetce. Biały lub prawie biały granulat bez grudek lub cząstek stałych, w saszetce jednodawkowej. Każde opakowanie zawiera 1 lub 2 saszetki. Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny Labiana Pharmaceuticals, S.L.U. C/ Casanova 27-31 Hiszpania
Wytwórca Labiana Pharmaceuticals, S.L.U. C/ Casanova 27-31 Hiszpania
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
Polska: Uromaste Portugalia: Fosfomicina Pharmakern Rumunia: Fosfomicina Labiana 2 g granule pentru soluţie orală în plic Hiszpania: Fosfomicina Labiana 2 g granulado para solución oral en sobre EFG
Data ostatniej aktualizacji ulotki:

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Uromaste, 2 g, granulat do sporządzania roztworu doustnego

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda saszetka jednodawkowa zawiera 2 g fosfomycyny (w postaci fosfomycyny z trometamolem).
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: Każda saszetka jednodawkowa zawiera 1,477 g sacharozy.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Granulat do sporządzania roztworu doustnego Biały lub prawie biały granulat bez grudek lub cząstek stałych, w saszetce jednodawkowej.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Uromaste jest wskazany do leczenia ostrego niepowikłanego zapalenia pęcherza moczowego spowodowanego przez bakterie wrażliwe na fosfomycynę (patrz punkt 5.1) u dziewcząt w wieku od 6 do 11 lat.
Należy wziąć pod uwagę oficjalne wytyczne dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie
Dziewczęta (w wieku od 6 do 11 lat) W leczeniu ostrego niepowikłanego zapalenia pęcherza moczowego – stosować 1 saszetkę (2 g) jako jednorazową dawkę.
Ten produkt leczniczy jest przeciwwskazany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 6 lat (patrz punkt 4.3).
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek U pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek dostosowanie dawki nie jest konieczne (patrz punkt 5.2). Ten produkt leczniczy jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 10 ml/min) oraz u pacjentów poddawanych zabiegom hemodializy (patrz punkt 4.3).
Sposób podawania
Podanie doustne Produkt Uromaste należy przyjmować około 1 godzinę przed posiłkiem lub 2 godziny po posiłku; patrz punkt 4.5.
Produkt należy przyjmować na pusty żołądek, najlepiej przed snem, po opróżnieniu pęcherza moczowego.
Instrukcja dotycząca rekonstytucji produktu leczniczego przed podaniem, patrz punkt 6.6. Otrzymany roztwór jest lekko mętnym, białawym płynem o owocowym smaku (pomarańczowo- mandarynkowym). Gotowy roztwór należy natychmiast wypić.

4.3 Przeciwwskazania

 Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.  Ciężkie zaburzenia czynności nerek (klirens kreatyniny < 10 ml/min).  Pacjenci poddawani zabiegom hemodializy.  Dzieci poniżej 6 lat.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Podczas leczenia fosfomycyną mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości, w tym anafilaksja i wstrząs anafilaktyczny, mogące zagrażać życiu (patrz punkt 4.8). W razie wystąpienia takiej reakcji nigdy nie należy ponownie podawać fosfomycyny oraz należy zastosować odpowiednie leczenie.
Wystąpienie ostrej i uporczywej biegunki podczas lub po antybiotykoterapii może być objawem zapalenia jelita grubego związanego ze stosowaniem antybiotyków. Najpoważniejszą postacią tej choroby jest rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego (patrz punkt 4.8). W przypadku rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego należy niezwłocznie wdrożyć odpowiednie leczenie. W takiej sytuacji przeciwwskazane są leki hamujące perystaltykę jelit.
Ważne informacje o substancjach pomocniczych Ten Produkt leczniczy zawiera 1,477 g sacharozy w każdej saszetce. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować tego produktu leczniczego.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Wykazano zmniejszenie niezbędnego wysokiego stężenia fosfomycyny w moczu podczas jednoczesnego stosowania metoklopramidu i fosfomycyny z trometamolem. W związku z tym zaleca się przyjmowanie tych dwóch leków w odstępie wynoszącym 2 – 3 godziny.
Pokarm może opóźniać wchłanianie fosfomycyny, powodując nieznaczne zmniejszenie jej maksymalnego stężenia we krwi oraz w moczu; w związku z tym ten produkt leczniczy należy przyjmować na czczo 1 godzinę przed posiłkiem lub 2 godziny po posiłku.
Szczególne problemy związane ze zmianami wartości międzynarodowego współczynnika znormalizowanego (ang. international normalized ratio – INR). U pacjentów poddawanych antybiotykoterapii opisywano wiele przypadków zwiększonej aktywności antagonistów witaminy K. Czynniki ryzyka obejmują ciężkie zakażenie lub zapalenie, wiek i zły ogólny stan zdrowia. W tych okolicznościach trudno ustalić, czy zmiana wartości wskaźnika INR wywołana została chorobą zakaźną czy jej leczeniem. Jednakże niektóre grupy antybiotyków częściej mają z tym związek i są to w szczególności: fluorochinolony, makrolidy, cykliny, ko-trymoksazol i niektóre cefalosporyny.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża Brak odpowiednich i dobrze kontrolowanych badań klinicznych dotyczących stosowania fosfomycyny u kobiet w okresie ciąży. Fosfomycyna przenika przez łożysko. Badania na zwierzętach nie wykazały szkodliwego wpływu na reprodukcję. Podczas ciąży fosfomycynę należy stosować tylko w przypadku zdecydowanej konieczności.
Karmienie piersią Fosfomycyna przenika do mleka kobiecego w niewielkiej ilości. U dziecka karmionego piersią mogą wystąpić biegunka i zakażenia grzybicze błony śluzowej, a także uczulenie. Kobiety karmiące piersią powinny być leczone fosfomycyną tylko w przypadku zdecydowanej konieczności.
Płodność U szczurów nie stwierdzono wpływu na płodność po zastosowaniu dawek do 1000 mg/kg mc. na dobę.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Produkt Uromaste może powodować zawroty głowy i dlatego może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Pacjentom nie zaleca się prowadzenia pojazdów ani obsługiwania maszyn, dopóki nie mają pewności, czy ten produkt leczniczy nie ma wpływu na ich zdolność wykonywania tych czynności.

4.8 Działania niepożądane

Działania niepożądane wymieniono poniżej według klasyfikacji układów i narządów oraz częstości występowania, zgodnie z konwencją MedDRA: Bardzo często (≥1/10); Często (≥1/100 do <1/10); Niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100); Rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000); Bardzo rzadko (<1/10 000); Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Klasyfikacja układów i narządów Działania niepożądane Często (≥1/100 do <1/10) Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100) Rzadko (≥1/10 000 do <1/1000) Częstość nieznana Zakażenia i zarażenia pasożytnicze Zapalenie sromu i pochwy
Nadkażenie bakteryjne
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Niedokrwistość aplastyczna Zwiększenie liczby eozynofilii, Wybroczyny Zaburzenia układu immunologicznego
Reakcje anafilaktyczne, w tym wstrząs anafilaktyczny, nadwrażliwość Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Zmniejszenie apetytu Zaburzenia układu nerwowego Ból głowy, Zawroty głowy Parestezje Zaburzenia oka Pogorszenie widzenia Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Duszność, Skurcz oskrzeli Zaburzenia żołądka i jelit Biegunka, Nudności Wymioty, Ból brzucha
Zapalenie jelita grubego wywołane przez Clostridium difficile (patrz punkt 4.4) Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Zwiększone stężenie fosfatazy alkalicznej we krwi Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Wysypka, Pokrzywka, Świąd
Obrzęk naczynioruchowy Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Zapalenie żył w miejscu podania leku
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa tel. + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: [email protected]
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Po przedawkowaniu obserwowano u pacjentów następujące objawy: uszkodzenie narządu przedsionkowego, zaburzenia słuchu, metaliczny posmak w ustach i ogólne zaburzenia odczuwania smaku. Nie ma specyficznej odtrutki. W razie potrzeby należy zastosować leczenie objawowe. W przypadku doustnego przedawkowania należy zwiększyć wydalanie leku z moczem podając doustnie odpowiednią ilości płynów.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwbakteryjne do stosowania ogólnego; inne leki przeciwbakteryjne; kod ATC: J01XX01.
Mechanizm działania Fosfomycyna jest strukturalnym analogiem fosfoenolopirogronianu. Hamuje aktywność transferazy fosfoenolopirogronianowej, która katalizuje tworzenie kwasu N-acetylomuraminowego z N-acetyloglukozaminy i fosfoenolopirogronianu. Kwas N-acetylomuraminowy jest potrzebny do syntezy peptydoglikanu – podstawowego składnika ściany komórkowej bakterii. Głównym mechanizmem działania fosfomycyny jest działanie bakteriobójcze.
Zależności farmakokinetyczno-farmakodynamiczne Skuteczność działania zależy przede wszystkim od długości czasu, podczas którego stężenie substancji czynnej jest powyżej minimalnego stężenia hamującego (ang. minimum inhibitory concentration – MIC) dla danego drobnoustroju.
Mechanizm oporności Oporność na fosfomycynę może opierać się na poniższych mechanizmach:  Fosfomycyna jest dopuszczana do komórki bakteryjnej za pośrednictwem dwóch różnych układów aktywnego transportu (układu glicerolo-3-fosforanu i heksozy-6). U Enterobacteriaceae układ transportowy glicerolo-3-fosforanu może być tak zmieniony, że fosfomycyna nie jest już transportowana do komórki.  Inny, kodowany plazmidem mechanizm występujący u Enterobacteriaceae, Pseudomonas spp. oraz Acinetobacter spp. oparty jest na obecności swoistego białka, pod wpływem którego fosfomycyna jest metabolizowana i wiązana z glutationem (GSH).  Kodowana plazmidem oporność na fosfomycynę występuje również u gronkowców. Dokładny mechanizm tej oporności nie został dotychas wyjaśniony.
Oporność krzyżowa fosfomycyny z innymi grupami antybiotyków nie jest znana.
Stężenia graniczne (ang. breakpoints) Badanie fosfomycyny jest wykonywane za pomocą standardowych rozcieńczeń seryjnych. Wyniki ocenia się na podstawie wartości stężeń granicznych dla fosfomycyny. Poniższe minimalne stężenia hamujące (MIC) określono dla wrażliwych i opornych drobnoustrojów:
Stężenia graniczne ustalone przez Europejski Komitet ds. Oznaczania Lekowrażliwości Drobnoustrojów (ang. European Committee on Antimicrobial Susceptibility Testing – EUCAST) (wersja 5.0 01.01.2015):
Drobnoustrój Stężenie graniczne MIC (mg/L)
W (wrażliwy) O (oporny) Enterobacteriacae ≤ 32 > 32
Wrażliwość mikrobiologiczna Występowanie nabytej oporności wybranych gatunków może zmieniać się w zależności od położenia geograficznego i czasu. Wymagane jest zatem uzyskiwanie lokalnej informacji dotyczącej oporności – szczególnie na potrzeby właściwego leczenia ciężkich zakażeń. Jeżeli istnieją wątpliwości co do skuteczności fosfomycyny z powodu lokalnej oporności, należy skonsultować leczenie ze specjalistami. Szczególnie w przypadku ciężkiego zakażenia lub nieskutecznego leczenia zaleca się przeprowadzenie diagnostyki mikrobiologicznej, mającej na celu określenie drobnoustroju i jego wrażliwości na fosfomycynę. Poniższe informacje przedstawiają jedynie przybliżone dane na temat prawdopodobieństwa wrażliwości lub jej braku na fosfomycynę u drobnoustrojów.
Gatunki zwykle wrażliwe: Bakterie tlenowe Gram-dodatnie Enterococcus faecalis Bakterie tlenowe Gram-ujemne Escherichia coli Gatunki, wśród których może wystąpić problem oporności nabytej: Bakterie tlenowe Gram-ujemne Klebsiella pneumoniae Proteus mirabilis Drobnoustroje o oporności wrodzonej: Bakterie tlenowe Gram-dodatnie Staphylococcus saprophyticus

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie Fosfomycyna z trometamolem wchłania się umiarkowanie po podaniu doustnym. Maksymalne stężenie fosfomycyny w surowicy wynosi około 30 mg/l i występuje po 2 – 3 godzinach od podania.
Dystrybucja Maksymalne stężenia w moczu powyżej 2000 mg/l są mierzone po 2 – 4 godzinach od podania. Stężenia powyżej hipotetycznego minimalnego stężenia hamującego dla drobnoustrojów odpowiedzialnych za zakażenia układu moczowego są utrzymywane przez co najmniej 36 godzin. Biodostępność fosfomycyny z trometamolem, wyrażona jako ilość fosfomycyny wykrywanej w moczu po podaniu doustnym, waha się w zakresie 32% – 54%. Biodostępność fosfomycyny z trometamolem (p.o.) w porównaniu z fosfomycyną sodową (iv.) pod względem stosunku AUC p.o./AUC iv. dla 50 mg/kg fosfomycyny wynosi 40,6%.
Metabolizm Fosfomycyna jest wydalana głównie w postaci niezmienionej z moczem, co skutkuje bardzo wysokimi jej stężeniami w moczu w ciągu 2 – 4 godzin po podaniu. Stężenia terapeutyczne w moczu są zwykle utrzymywane przez co najmniej 36 godzin
Eliminacja Okres półtrwania w fazie eliminacji waha się w zakresie 3 – 4 godziny. Fosfomycyna jest wydalana w prawie niezmienionej postaci poprzez filtrację kłębuszkową z moczem. W przypadku zaburzeń czynności nerek wydzielanie nerkowe substancji czynnej jest opóźnione zgodnie ze stopniem zaburzenia czynności nerek.
Specjalne grupy pacjentów
Osoby w podeszłym wieku: Badania kliniczne fosfomycyny z trometamolem nie obejmowały dostatecznej liczby pacjentów w wieku 65 lat i starszych, aby ustalić, czy odpowiedź na leczenie w tej grupie wiekowej jest odmienna niż u młodszych pacjentów. W innych zgłaszanych doświadczeniach klinicznych nie stwierdzono różnic w odpowiedzi między pacjentami w podeszłym wieku a młodszymi pacjentami. Np. w oparciu o ograniczone dane dotyczące 24-godzinnych stężeń leku w moczu nie zaobserwowano różnic w wydalaniu fosfomycyny z moczem u osób w podeszłym wieku.
Płeć: Brak jest różnic we właściwościach farmakokinetycznych fosfomycyny u obu płci.
Zaburzenia czynności nerek: U 5 pacjentów z bezmoczem poddawanych hemodializie, t ½
wynosił 40 godzin. U pacjentów z różnymi stopniami zaburzeń czynności nerek (klirens kreatyniny w zakresie od 54 ml/min do 7 ml/min), t ½
Odsetek fosfomycyny wykrywanej w moczu zmniejszył się z 32% do 11%, co wskazuje, że zaburzenia czynności nerek istotnie zmniejszają wydalanie fosfomycyny.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

W badaniach toksyczności dawki doustnej do 5 g/kg mc. fosfomycyna była dobrze tolerowana u myszy i szczurów. U królików takie same dawki rzadko powodowały wodnisty stolec. U psów zaobserwowano biegunkę i anoreksję po 2 – 3 dniach od podania pojedynczej dawki. Dawki te są
Dane przedkliniczne wynikające z konwencjonalnych badań toksyczności po podaniu wielokrotnym i genotoksyczności nie ujawniają szczególnego zagrożenia dla człowieka. Nie przeprowadzono badań dotyczących potencjalnego działania rakotwórczego fosfomycyny.
Badania działania toksycznego na płód u szczurów i królików nie wykazały toksycznego wpływu na płód ani wpływu teratogennego do dawek maksymalnych 1000 mg/kg mc. na dobę. Dawki do 1000 mg/kg mc. na dobę nie miały wpływu na płodność ani na rozwój okołoporodowy i pourodzeniowy szczurów.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Sacharoza Sacharyna sodowa Aromat mandarynkowy [maltodekstryna (kukurydziana), guma arabska, kwas askorbowy, butylohydroksyanizol (E320) i preparaty smakowe] Aromat pomarańczowy [maltodekstryna (kukurydziana), guma arabska i preparaty smakowe]

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

Nieotwarte saszetki: 3 lata Po rozpuszczeniu: Gotowy roztwór należy natychmiast wypić.

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30ºC. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Saszetka jednodawkowa z folii Surlyn/PE/Aluminium/Papier. Pudełko tekturowe zawierające 1 lub 2 saszetki. Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do

stosowania
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
Instrukcja dotycząca rozpuszczania Zawartość jednej saszetki należy wsypać do szklanki wody, tak aby uzyskać jednorodny, opalizujący roztwór. W razie potrzeby roztwór można zamieszać. Roztwór należy wypić natychmiast po przygotowaniu.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Labiana Pharmaceuticals, S.L.U. C/ Casanova 27-31 Hiszpania

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr: 23362

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 05 sierpnia 2016 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO