Ralago
Rasagilinum
Tabletki 1 mg | Rasagilini tartras 1,44 mg
Krka, d.d., Novo mesto TAD Pharma GmbH, Słowenia Niemcy
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Ralago, 1 mg, tabletki
rasagilinum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
1. Co to jest lek Ralago i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Ralago
3. Jak stosować lek Ralago
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Ralago
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Ralago i w jakim celu się go stosuje
Lek Ralago zawiera substancję czynną rasagilinę i stosowany jest u dorosłych w leczeniu choroby Parkinsona. Lek ten można podawać jednocześnie z lewodopą (innym lekiem stosowanym w leczeniu choroby Parkinsona) lub bez lewodopy.
W chorobie Parkinsona dochodzi do utraty komórek, które produkują dopaminę w mózgu. Dopamina pełni w mózgu rolę neuroprzekaźnika mającego wpływ na kontrolę ruchu. Lek Ralago powoduje zwiększenie i utrzymanie stężenia dopaminy w tych obszarach.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Ralago
Kiedy nie stosować leku Ralago - jeśli pacjent ma uczulenie na rasagilinę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6), - jeśli u pacjenta występują poważne zaburzenia czynności wątroby.
Podczas stosowania leku Ralago nie wolno
- inhibitorów monoaminooksydazy (ang. Monoamine oxidase inhibitors, MAO) (stosowanych np. w leczeniu depresji występującej w przebiegu choroby Parkinsona lub w jakichkolwiek innych wskazaniach), w tym leków i ziół wydawanych bez recepty, np. ziele dziurawca zwyczajnego – Hypericum perforatum, - petydyny (silnego leku przeciwbólowego). Musi upłynąć co najmniej 14 dni między zaprzestaniem stosowania leku Ralago a rozpoczęciem stosowania leków z grupy inhibitorów monoaminooksydazy (ang. Monoamine oxidase inhibitors, MAO) lub petydyny.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Ralago należy omówić to z lekarzem:
- jeśli u pacjenta występują jakiekolwiek zaburzenia czynności wątroby, - pacjent powinien poinformować swojego lekarza o wszelkich niepokojących zmianach na skórze. Leczenie lekiem Ralago może zwiększać ryzyko raka skóry.
Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent lub jego bliscy zauważą u chorego nietypowe zachowania będące wynikiem nieodpartego impulsu, przymusu czy pragnienia wykonywania pewnych czynności, szkodliwych dla pacjenta lub innych osób. Takie zachowania zwane są zaburzeniami kontroli impulsów. U pacjentów przyjmujących lek Ralago i (lub) inne leki stosowane w leczeniu choroby Parkinsona obserwowano takie zachowania jak natręctwa, obsesyjne myśli, patologiczne uzależnienie od hazardu, niepohamowane wydawanie pieniędzy, impulsywne zachowania, nadmierny popęd seksualny lub nasilone myśli i odczucia seksualne. Lekarz może zdecydować o dostosowaniu dawki lub odstawieniu leku (patrz punkt 4).
Lek Ralago może wywo ływa ć senno ść oraz nagłe zasypianie podczas wykonywania codziennych czynności, szczególnie w przypadku jednoczesnego przyjmowania innych leków dopaminergicznych (stosowanych w leczeniu choroby Parkinsona). Szczegółowe informacje znajdują si ę w punkcie: Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn.
Dzieci i młodzież Stosowanie leku Ralago u dzieci i młodzie ży nie jest zasadne. W związku z tym, nie zaleca się stosowania leku Ralago u pacjentów w wieku poniżej 18 lat.
Ralago a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
W szczególności należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent przyjmuje któryś z następujących leków : - niektóre lek i przeciwdepresyjne (selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny, trójpierścieniowe lub czteropierścieniowe lek i przeciwdepresyjne), - cyprofloksacyna ( antybiotyk stosowany w zakażeniach), - dekstrometorfan (lek przeciwkaszlowy), - sympatykomimetyki takie, jak wchodzące w skład kropli do oczu, leków zmniejszających przekrwienie błony śluzowej podawanych do nosa i doustnie oraz leków przeciw przeziębieniu, zawierających efedrynę lub pseudoefedrynę.
Należy unikać jednoczesnego stosowania leku Ralago z lekami przeciwdepresyjnymi zawierającymi fluoksetynę lub fluwoksaminę. Stosowanie leku Ralago można rozpocząć po upływie co najmniej 5 tygodni od zaprzestania podawania fluoksetyny. Stosowanie fluoksetyny lub fluwoksaminy można rozpocząć po upływie co najmniej 14 dni od zaprzestania przyjmowania leku Ralago .
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o paleniu tytoniu lub zamiarze zaprzestania palenia tytoniu . Palenie tytoniu może zmniejszać ilość leku Ralago we krwi.
Ralago z jedzeniem, piciem i alkoholem Ralago można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłków.
Ciąża, karmienie piersią i płodność Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Jeś li pacjentka jest w ciąży, powinna unikać przyjmowania leku Ralago, ponieważ nie jest znane dzia łanie leku Ralago na przebieg ciąży i nienarodzone dziecko.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Należy zasięgnąć porady lekarza przed przystąpieniem do prowadzenia pojazdu i obsługi maszyn, ponieważ choroba Parkinsona i stosowanie leku Ralago mogą wpływać na zdolność wy konywania tych czynności. Lek Ralago może powodować zawroty głowy lub senność; może również wywoływa ć epizody nagłego zasypiania. Dzia łania te bywają bardziej nasilone w przypadku przyjmowania innych leków stosowanych w leczeniu objawów choroby Parkinsona lub innych leków wywołujących senność, lub jeśli pacjent spoż ywa alkohol w trakcie stosowania leku Ralago. Pacjenci, u których wystąpiła senność i (lub) epizody nagłego zasypiania, przed stosowaniem lub w trakcie przyjmowania leku Ralago , nie powinni prowadzić pojazdów ani obsługiwa ć maszyn (patrz punkt 2).
3. Jak stosować lek Ralago
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Zalecana dawka leku Ralago to 1 tabletka (1 mg) przyjmowana doustnie raz na dobę. Lek Ralago można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłków.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Ralago Jeśli pacjentowi wydaje się, że przyjął więcej tabletek leku Ralago niż zalecono, powinien natychmiast zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Należy zabrać ze sobą opakowanie/blister leku Ralago , aby pokazać je lekarzowi lub farmaceucie.
Objawy zgłaszane po przedawkowaniu leku Ralago obejmowały nieznacznie euforyczny nastrój (lekka postać manii), skrajnie wysokie ciśnienie krwi i zespół serotoninowy (patrz punkt 4).
Pominięcie zastosowania dawki leku Ralago Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Należy przyjąć następną dawkę leku Ralago o zwykłej porze.
Przerwanie stosowania leku Ralago Nie należy przerywać stosowania leku Ralago bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
W przypadku wystąpienia któregokolwiek z poniższych objawów nale ży natychmiast skontaktować się z lekarzem. Pacjent może wymagać pilnej porady medycznej lub leczenia: - jeśli u pacjenta wystąpią nie typowe zachowania, takie jak natr ęctwa, obsesyjne myśli, uzale żnienie od hazardu, niepohamowane robienie zakupów lub wydawanie pieniędzy, impulsywne zachowania, nadmierny popęd seksualny lub nasilone myśli o seksie (zaburzenia kontroli impulsów, patrz punkt 2) - jeśli pacjent widzi lub słyszy rzeczy, których nie ma (omamy) - jeśli jednocześnie wystąpią które ś z nast ępuj ących objawów: omamy, gorączka, niepokój ruchowy, drżenie i pocenie się (zesp ół serotoninowy)
Należy skontaktować się z lekarzem, jeśli pacjent zauważy podejrzane zmiany skórne, ponieważ podczas stosowania tego leku może występować zwiększone ryzyko raka skóry (czerniaka) (patrz punkt 2).
Inne działania niepożądane
Bardzo częste działania niepożądane (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentów) - mimo wolne ruchy ciała (dyskinezy) - bóle głowy
Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów) - bóle brzucha - upadek - reakcja alergiczna - gorączka - grypa - złe samopoczucie (osłabienie) - ból szyi - ból w klatce piersiowej (dławica piersiowa) - obniżenie ciśnienia tętniczego podczas wstawania z objawami przypominającymi zawroty głowy (niedociśnienie ortostatyczne) - zmniejszone łaknienie (zmniejszony apetyt) - zaparcia - suchość w jamie ustnej - nudności i wymioty - wzdęcia z oddawaniem gazów - nieprawidłowe wyniki badania krwi (leukopenia) - bóle stawów - bóle mięśniowo-szkieletowe (bóle mięśniowo-kostne) - zapalenie stawów - drętwienie i osłabienie mięśni ręki (zespół cieśni nadgarstka) - zmniejszenie masy ciała - koszmary senne - utrudniona koordynacja grup mięśni (zaburzenia równowagi) - depresja - zawroty głowy - przedłużające się napięcie mięśni (dystonia) - wyciek z nosa (katar) - podrażnienie skóry (zapalenie skóry) - wysypka - przekrwienie oczu (zapalenie spojówek) - nagłe parcie na mocz
Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów) - udar mózgu - zawał mięśnia sercowego - wysypka w postaci pęcherzyków (wysypka pęcherzykowo-pęcherzowa)
Nieznana: częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych - podwyższone ciśnienie krwi - nadmierna senność - nagłe zasypianie
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Ralago
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po „Termin ważności (EXP) ”. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30 o C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Ralago - Substancją czynną leku jest rasagilina. Każda tabletka zawiera 1 mg rasagiliny (w postaci rasagiliny półwinianu). - Pozostałe składniki to celuloza mikrokrystaliczna, skrobia żelowana, kukurydziana, krzemionka koloidalna, bezwodna, talk i kwas stearynowy .
Jak wygląda lek Ralago i co zawiera opakowanie Białe do prawie białych z możliwymi ciemniejszymi plamkami, okrągłe, lekko obustronnie wypukłe tabletki ze ściętymi krawędziami; średnica tabletki: 7 mm
Opakowania: 10, 14, 28, 30, 56, 60, 84 i 90 tabletek, w tekturowym pudełku Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny KRKA, d. d., Novo mesto, Šmarješka cesta 6, 8501 Novo mesto, Słowenia
Wytwórca KRKA, d. d., Novo mesto, Šmarješka cesta 6, 8501 Novo mesto, Słowenia TAD Pharma GmbH, Heinz-Lohmann-Straße 5, 27472 Cuxhaven, Niemcy
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących tego leku należy zwrócić się do miejscowego przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego: KRKA-POLSKA Sp. z o.o. ul. Równoległa 5 02-235 Warszawa Tel. 22 57 37 500
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Ralago, 1 mg, tabletki
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda tabletka zawiera 1 mg rasagiliny (rasagilinum) (w postaci rasagiliny półwinianu).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka
Białe do prawie białych z możliwymi ciemniejszymi plamkami, okrągłe, lekko obustronnie wypukłe tabletki ze ściętymi krawędziami; średnica tabletki: 7 mm
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Produkt leczniczy Ralago wskazany jest u dorosłych w leczeniu idiopatycznej choroby Parkinsona w monoterapii (bez lewodopy) lub w leczeniu wspomagającym (z lewodopą) u pacjentów z wahaniami skuteczności lewodopy w wyniku efektu wyczerpania dawki.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Zalecana dawka rasagiliny wynosi 1 mg (jedna tabletka produktu leczniczego Ralago) raz na dobę, przyjmowana z lub bez lewodopy.
Pacjenci w podeszłym wieku Nie ma potrzeby zmiany dawki u pacjentów w podeszłym wieku (patrz punkt 5.2).
Zaburzenia czynności wątroby Rasagilina jest przeciwwskazana u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 4.3). Należy unikać stosowania rasagiliny u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wąt roby. Należy zachować ostrożność rozpoczynając stosowanie rasagiliny u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby. W razie rozwinięcia się łagodnych zaburzeń czynności wątroby w postać o umiarkowanym nasileniu należy przerwać podawanie rasagiliny (patrz punkt 4.4 i 5.2).
Zaburzenia czynności nerek Nie ma potrzeby stosowania specjalnych środków ostrożności u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.
Dzieci i młodzież
Nie określono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania produktu leczniczego Ralago u dzieci i młodzieży. Stosowanie produktu leczniczego Ralago u dzieci i młodzieży w leczeniu choroby Parkinsona nie jest właściwe.
Sposób podawania
Podanie doustne. Produkt leczniczy Ralago można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłków.
4.3 Przeciwwskazania
• Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą (patrz punkt 6.1).
• Jednoczesne leczenie innymi inhibitorami monoaminooksydazy (ang. Monoamine oxidase inhibitors,
bez recepty - na przykład ziele dziurawca zwyczajnego - Hypericum perforatum) lub petydyną (patrz punkt 4.5). Musi upłynąć co najmniej 14 dni między odstawieniem rasagiliny, a rozpoczęciem leczenia inhibitorami MAO lub petydyną.
• Ciężkie zaburzenia czynności wątroby.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Jednoczesne stosowanie rasagiliny z innymi produktami leczniczymi
Należy unikać jednoczesnego stosowania rasagiliny i fluoksetyny lub fluwoksaminy (patrz punkt 4.5). Musi upłynąć co najmniej pięć tygodni między odstawieniem fluoksetyny a rozpoczęciem leczenia rasagiliną. Musi upłynąć co najmniej 14 dni między odstawieniem rasagiliny a rozpoczęciem leczenia fluoksetyną lub fluwoksaminą.
Nie zaleca się równoczesnego stosowania rasagiliny i dekstrometorfanu lub sympatykomimetyków, takich jak wchodzące w skład produktów zmniejszających przekrwienie błony śluzowej podawanych do nosa i doustnie albo produktów leczniczych przeciw przeziębieniu zawierających efedrynę lub pseudoefedrynę (patrz punkt 4.5).
Jednoczesne stosowanie rasagiliny i lewodopy Rasagilina wzmaga działanie lewodopy, dlatego może dojść do nasilenia działań niepożądanych lewodopy i zaostrzenia występującej wcześniej dyskinezy. Zmniejszenie dawki lewodopy może złagodzić te działania niepożądane.
Zgłaszano występowanie efektu hipotensyjnego podczas jednoczesnego stosowania rasagiliny i lewodopy. Pacjenci z chorobą Parkinsona są szczególnie podatni na działania niepożądane związane z obniżeniem ciśnienia z powodu występujących zaburzeń chodu.
Działanie dopaminergiczne
Nadmierna senność w ciągu dnia i epizody nagłego zasypiania Rasagilina może powodować senność i ospałość w ciągu dnia oraz czasem zasypianie podczas wykonywania codziennych czynności, szczególnie w przypadku stosowania z innymi dopaminergicznymi produktami leczniczymi. Trzeba o tym poinformować pacjentów oraz zalecić im zachowanie ostrożności podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn w trakcie leczenia rasagiliną. Pacjenci, u których wystąpiła senność i (lub) epizod nagłego zaśnięcia, nie mogą prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn (patrz punkt 4.7).
Zaburzenia kontroli impulsów (ICDs) U pacjentów leczonych agonistami dopaminy i (lub) innymi lekami dopaminergicznymi mogą wystąpić zaburzenia kontroli impulsów (ICDs). Podobne zgłoszenia zaburzeń kontroli impulsów odnotowano również po wprowadzeniu rasagiliny do obrotu. Należy regularnie monitorować pacjentów pod kątem rozwoju zaburzeń kontroli impulsów. Należy poinformować pacjentów i ich opiekunów o behawioralnych objawach zaburzeń kontroli impulsów, jakie obserwowano u osób leczonych rasagiliną, w tym o przypadkach kompulsji, natrętnych myśli, patologicznym uzależnieniu od hazardu, zwiększonym libido, hiperseksualności, impulsywnych zachowaniach, kompulsywnym wydawaniu pieniędzy lub niepohamowanych zakupach.
Czerniak
Retrospektywne badanie kohortowe wskazało na możliwe zwiększone ryzyko czerniaka podczas stosowania rasagiliny, zwłaszcza u pacjentów narażonych na rasagilinę przez dłuższy czas i (lub) otrzymujących większą skumulowaną dawkę rasagiliny. Każda budząca podejrzenie zmiana skórna powinna być zbadana przez specjalistę. Dlatego należy zalecić pacjentom, aby w razie stwierdzenia nowej lub zmieniającej się zmiany skórnej zgłosili się do lekarza.
Zaburzenia czynności wątroby
Należy zachować ostrożność rozpoczynając stosowanie rasagiliny u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby. Należy unikać stosowania rasagiliny u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby. W razie rozwinięcia się łagodnych zaburzeń czynności wątroby w postać o umiarkowanym nasileniu, należy przerwać podawanie rasagiliny (patrz punkt 5.2).
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Inhibitory MAO
Rasagilina jest przeciwskazana do stosowania z innymi inhibitorami MAO (włączając w to produkty lecznicze i produkty lecznicze roślinne wydawane bez przepisu lekarza - na przykład ziele dziurawca zwyczajnego – Hypericum perforatum) ze względu na zagrożenie nieselektywnym hamowaniem aktywności MAO, które może prowadzić do przełomu nadciśnieniowego (patrz punkt 4.3).
Petydyna
Zgłaszano ciężkie działania niepożądane podczas jednoczesnego stosowania petydyny i inhibitorów MAO, w tym innym selektywnym inhibitorem MAO-B. Jednoczesne podawanie rasagiliny i petydyny jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.3).
Sympatykomimetyki
Zgłaszano interakcje inhibitorów MAO z jednocześnie stosowanymi produktami leczniczymi o działaniu sympatykomimetycznym. Zatem, zważywszy na hamujące aktywność MAO działanie rasagiliny, nie zaleca się jednoczesnego podawania rasagiliny i sympatykomimetyków, takich jak wchodzące w skład produktów leczniczych zmniejszających przekrwienie błony śluzowej podawanych do nosa i doustnie albo produktów leczniczych przeciw przeziębieniu zawierających efedrynę lub pseudoefedrynę (patrz punkt 4.4).
Dekstrometorfan
Zgłaszano interakcje podczas jednoczesnego stosowania dekstrometorfanu i nieselektywnych inhibitorów MAO. Zatem, zważywszy na hamujące aktywność MAO działanie rasagiliny, nie zaleca się jednoczesnego podawania rasagiliny i dekstrometorfanu (patrz punkt 4.4).
SNRI/SSRI/trój- i czteropierścieniowe leki przeciwdepresyjne
Należy unikać jednoczesnego stosowania rasagiliny i fluoksetyny lub fluwoksaminy (patrz punkt 4.4).
W celu uzyskania informacji na temat jednoczesnego stosowania rasagiliny z selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (ang. Selective serotonin reuptake inhibitors,SSRI)/ selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (ang. Selective serotonin-norepinephrine reuptake inhibitors, SNRI) w badaniach klinicznych - patrz punkt 4.8.
Ciężkie działania niepożądane zgłaszano podczas jednoczesnego podawania leków z grupy SSRI, SNRI, trójpierścieniowych i czteropierścieniowych leków przeciwdepresyjnych oraz inhibitorów MAO. Z tego względu, zważywszy na hamujące aktywność MAO działanie rasagiliny, należy zachować ostrożność podając leki przeciwdepresyjne.
Produkty lecznicze wpływające na aktywność CYP1A2
Badania metabolizmu prowadzone in vitro wykazały, że cytochrom P450 1A2 (CYP1A2) jest głównym enzymem odpowiedzialnym za metabolizm rasagiliny.
Inhibitory CYP1A2 Jednoczesne podawanie rasagiliny i cyprofloksacyny (inhibitora CYP1A2) zwiększyło wartość AUC rasagiliny o 83%. Podawanie w skojarzeniu rasagiliny i teofiliny (substratu CYP1A2) nie wpłynęło na właściwości farmakokinetyczne żadnego z tych produktów leczniczych. Zatem, silne inhibitory CYP1A2 mogą zmieniać stężenie rasagiliny w osoczu i należy zachować ostrożność podczas ich podawania.
Induktory CYP1A2 Istnieje ryzyko zmniejszenia stężenia rasagiliny w osoczu u pacjentów palących papierosy, w wyniku indukcji metabolizującego enzymu CYP1A2.
Inne izoenzymy cytochromu P450
Badania in vitro wykazały, że rasagilina w stężeniu 1 μg/ml (co odpowiada stężeniu 160 razy przekraczającemu średnią wartość C max
wielokrotnym podaniu dawki 1 mg rasagiliny) nie hamowała aktywności izoenzymów cytochromu P450: CYP1A2, CYP2A6, CYP2C9, CYP2C19, CYP2D6, CYP2E1, CYP3A4 i CYP4A. Wyniki te wskazują, że nie jest prawdopodobne, aby rasagilina w stężeniach leczniczych wywierała istotne klinicznie działanie na substraty tych enzymów (patrz punkt 5.3).
Lewodopa i inne produkty lecznicze stosowane w leczeniu choroby Parkinsona
U pacjentów z chorobą Parkinsona, otrzymujących rasagilinę w leczeniu wspomagającym do przewlekłego leczenia lewodopą, nie stwierdzono istotnego klinicznie wpływu lewodopy na klirens rasagiliny.
Jednoczesne podawanie rasagiliny i entakaponu zwiększyło o 28% klirens podawanej doustnie rasagiliny.
Interakcja tyramina/rasagilina
Wyniki pięciu badań prowokacyjnych z użyciem tyraminy (u ochotników i pacjentów z chorobą Parkinsona) oraz wyniki monitorowania w warunkach domowych ciśnienia tętniczego krwi po posiłkach (u 464 pacjentów otrzymujących rasagilinę w dawce 0,5 lub 1 mg na dobę albo placebo w leczeniu wspomagającym z lewodopą przez 6 miesięcy bez ograniczeń w podaży tyraminy) oraz fakt, że nie zgłaszano interakcji tyraminy i rasagiliny w badaniach klinicznych nie ograniczających podaży tyraminy, wskazują, że rasagilinę można bezpiecznie stosować bez ograniczania zawartości tyraminy w diecie.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża
Brak danych dotyczących stosowania rasagiliny u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach nie wskazują bezpośredniego lub pośredniego szkodliwego działania na reprodukcję (patrz punkt 5.3). Dla bezpieczeństwa, zaleca się unikanie stosowania rasagiliny w okresie ciąży.
Karmienie piersią
Dane niekliniczne wskazują, że rasagilina hamuje wydzielanie prolaktyny i może wobec tego hamować laktację. Nie wiadomo, czy rasagilina przenika do mleka kobiet karmiących piersią. Należy zachować ostrożność podając rasagilinę kobietom karmiącym piersią.
Płodność
Nie ma dostępnych danych dotyczących wpływu rasagiliny na płodność u ludzi. Dane niekliniczne wskazują, że rasagilina nie wpływa na płodność.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
U pacjentów wykazujących senność/epizody nagłego zasypiania, rasagilina może wywierać znaczny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Pacjentów należy ostrzec przed ryzykiem związanym z prowadzeniem pojazdów i obsługiwaniem maszyn, istniejącym dopóki nie upewnią się, że rasagilina nie powoduje u nich działań niepożądanych.
Pacjentów leczonych rasagiliną, u których występuje senność i (lub) epizody nagłego zasypiania, należy poinformować, aby nie prowadzili pojazdów ani nie wykonywali czynności podczas których zmniejszona uwaga może narazić ich lub inne osoby na ryzyko ciężkiego urazu lub śmierci (np. obsługiwanie maszyn), dopóki nie upewnią się, w jaki sposób rasagilina i inne dopaminergiczne produkty lecznicze wpływają na ich sprawność umysłową i (lub) motoryczną.
Jeśli w jakimkolwiek momencie w trakcie leczenia u pacjenta wystąpi zwiększona senność lub nowy epizod nagłego zaśnięcia podczas wykonywania codziennych czynności (np. oglądania telewizji, jazdy samochodem jako pasażer itp.), pacjent nie powinien prowadzić pojazdów ani podejmować potencjalnie niebezpiecznych aktywności. Pacjenci, u których wcześniej, przed stosowaniem rasagiliny, wystąpiła senność i (lub) epizod nagłego niespodziewanego zaśnięcia, nie powinni prowadzić pojazdów, obsługiwać maszyn ani pracować na wysokościach w trakcie leczenia.
Pacjentów należy ostrzec o możliwości wystąpienia działania addycyjnego uspakajających produktów leczniczych, alkoholu i innych produktów leczniczych działających depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy (np. benzodiazepiny, przeciwpsychotyczne i przeciwdepresyjne produkty lecznicze) stosowanych w skojarzeniu z rasagiliną lub podczas jednoczesnego przyjmowania produktów leczniczych, które zwiększają stężenie rasagiliny w osoczu (np. cyprofloksacyna) (patrz punkt 4.4).
4.8 Działania niepożądane
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa
W badaniach klinicznych z udziałem pacjentów z chorobą Parkinsona do najczęściej zgłaszanych działań niepożądanych należały: bóle głowy, depresja, zawroty głowy i grypa (nieżyt nosa) w przypadku monoterapii; dyskinezy, niedociśnienie ortostatyczne, upadek, ból brzucha, nudności i wymioty oraz suchość w jamie ustnej w przypadku leczenia wspomagającego do lewodopy; bóle mięśniowo-szkieletowe tj. ból pleców i szyi oraz bóle stawów w przypadku obu schematów leczenia. Powyższe działania niepożądane nie były związane z podwyższonym odsetkiem przerwania stosowania produktu leczniczego.
Tabelaryczny wykaz działań niepożądanych
Działania niepożądane wymieniono w tabeli 1 i 2 według klasyfikacji układów i narządów oraz częstości występowania, którą zdefiniowano w następujący sposób: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko (<1/10 000), częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Monoterapia W poniższym tabelarycznym wykazie wymieniono działania niepożądane, które zgłaszano z większą częstością w badaniach kontrolowanych placebo u pacjentów otrzymujących rasagilinę w dawce 1 mg/dobę.
Klasyfikacja układów i narządów Bardzo często Często Niezbyt często Częstość nieznana Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
Grypa
Nowotwory łagodne, złośliwe i nieokreślone (w tym torbiele i polipy)
Rak skóry
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Leukopenia
Zaburzenia układu immunologicznego
Alergia
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
łaknienia
Zaburzenia psychiczne
Depresja, Omamy*
Zaburzenia kontroli impulsów* Zaburzenia układu nerwowego
Ból głowy Udar naczyniowy mózgu Zespół serotoninowy* Nadmierna senność w ciągu dnia (EDS) i epizody nagłego zasypiania (SOS)*
Zaburzenia oka
Zapalenie spojówek
Zaburzenia ucha i błędnika
głowy
Zaburzenia serca
Dławica piersiowa Zawał mięśnia sercowego
Zaburzenia naczyniowe
Nadciśnienie* Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Nieżyt nosa
Zaburzenia żołądka i jelit
Wzdęcia
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Zapalenie skóry Wysypka pęcherzykowo- pęcherzowa
Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej
Bóle mięśniowo- szkieletowe, ból szyi, zapalenie stawów
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Nagłe parcie na mocz
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Gorączka, Złe samopoczucie
* Patrz opis wybranych działań niepożądanych
Leczenie wspomagające W poniższym tabelarycznym wykazie wymieniono działania niepożądane, które zgłaszano z większą częstością w badaniach kontrolowanych placebo u pacjentów otrzymujących rasagilinę w dawce 1 mg/dobę.
Klasyfikacja układów i narządów Bardzo często Często Niezbyt często Częstość nieznana Nowotwory łagodne, złośliwe i nieokreślone
Czerniak skóry*
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Zmniejszenie łaknienia
Zaburzenia psychiczne
Omamy*, Nietypowe sny Splątanie Zaburzenia kontroli impulsów* Zaburzenia układu Dyskinezy Dystonia, Udar naczyniowy Zespół
nerwowego
Zespół cieśni nadgarstka, Zaburzenia równowagi mózgu serotoninowy*, Nadmierna senność w ciągu dnia (EDS) i epizody nagłego zasypiania* (SOS) Zaburzenia serca
Dławica piersiowa
Zaburzenia naczyń
ortostatyczne*
Nadciśnienie* Zaburzenia żołądka i jelit
Ból brzucha, Zaparcia, Nudności i wymioty, Suc hość w jamie ustnej
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Wysypka
Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej
Bóle stawów, Ból szyi
Badania diagnostyczne
Zmniejszenie masy ciała
Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach
Upadek
* Patrz opis wybranych działań niepożądanych
Opis wybranych działań niepożądanych
Niedociśnienie ortostatyczne W badaniach kontrolowanych placebo prowadzonych metodą ślepej próby niedociśnienie ortostatyczne wystąpiło u jednego pacjenta (0,3%) w grupie otrzymującej rasagilinę (w badaniu leczenia wspomagającego). W grupie otrzymującej placebo nie odnotowano żadnych przypadków. Ponadto, z danych uzyskanych w badaniach klinicznych wynika, że niedociśnienie ortostatyczne najczęściej występuje podczas pierwszych dwóch miesięcy leczenia rasagiliną i zwykle ustępuje z czasem.
Nadciśnienie Rasagilina w zalecanej dawce (1 mg/dobę) selektywnie hamuje aktywność inhibitora MAO-B i nie jest związana z podwyższoną wrażliwością na tyraminę. W badaniach kontrolowanych placebo prowadzonych metodą ślepej próby (monoterapia i leczenie wspomagające) w grupie otrzymującej rasagilinę nie odnotowano żadnego przypadku ciężkiego nadciśnienia. Po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu u pacjentów leczonych rasagiliną zgłaszano przypadki podwyższonego ciśnienia krwi, w tym rzadkie ciężkie przypadki przełomu nadciśnieniowego po spożyciu nieznanej ilości żywności o dużej zawartości tyraminy.
Po wprowadzeniu leku do obrotu zanotowano jeden przypadek podwyższonego ciśnienia krwi u pacjenta stosującego jednocześnie rasagilinę i chlorowodorek tetrahydrozoliny - okulistyczny lek zwężający naczynia krwionośne.
Zaburzenia kontroli impulsów W badaniu kontrolowanym placebo, w którym stosowano monoterapię, odnotowano jeden przypadek hiper seksualności. Po wprowadzaniu produktu leczniczego do obrotu odnotowano poniższe działania niepożądane z nieznaną częstością występowania: natręctwa, kompulsywne zakupy, patologiczne skubanie skóry, zespół dysregulacji dopaminowej, zaburzenia kontroli impulsów, impulsywne zachowania, kleptomania, kradzież, obsesyjne myśli, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, stereotypie, hazard, uzależnienie od hazardu, zwiększone libido, hiperseksualność, zaburzenia psychoseksualne, niewłaściwe zachowania seksualne. Połowę przypadków zaburzeń kontroli impulsów oceniono jako ciężkie. Tylko pojedyncze z odnotowanych przypadków nie ustąpiły do czasu ich zgłoszenia.
Nadmierna senność w ciągu dnia (EDS) i epizody nagłego zasypiania (SOS) U pacjentów leczonych agonistami dopaminy i (lub) innymi produktami dopaminergicznymi może wystąpić nadmierna senność w ciągu dnia (hipersomnia, letarg, uspokojenie, napady snu, ospałość, nagłe zasypianie). Po wprowadzeniu rasagiliny do obrotu zgłaszano podobny wzór nadmiernej senności w ciągu dnia. U pacjentów leczonych rasagiliną i innymi dopaminergicznymi produktami leczniczymi zgłaszano przypadki zasypiania podczas wykonywania codziennych czynności. Chociaż wielu z tych pacjentów zgłaszało ospałość w trakcie leczenia rasagiliną z innymi dopaminergicznymi produktami leczniczymi, niektórzy twierdzili, że nie wystąpiły u nich żadne oznaki ostrzegawcze przed zaśnięciem, takie jak nadmierna senność, oraz byli przekonani, że byli w pełni przytomni tuż przed wystąpieniem epizodu. Niektóre z tych zdarzeń zgłaszano po upływie ponad 1 roku od rozpoczęcia leczenia.
Omamy W chorobie Parkinsona występują takie objawy jak omamy i splątanie. W doświadczeniach uzyskanych po wprowadzeniu leku do obrotu objawy te także obserwowano u pacjentów z chorobą Parkinsona leczonych rasagiliną.
Zespół serotoninowy W badaniach klinicznych nie zezwala się na jednoczesne podawanie rasagiliny z fluoksetyną czy fluwoksaminą, ale dopuszcza się podawanie rasagiliny z wymienionymi poniżej lekami przeciwdepresyjnymi w następujących dawkach: amitryptylina ≤50 mg/dobę, trazodon ≤100 mg/dobę, citalopram ≤20 mg/dobę, sertralina ≤100 mg/dobę i paroksetyna ≤30 mg/dobę (patrz punkt 4.5).
Po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu, u pacjentów stosujących leki przeciwdepresyjne, mepe rydynę, tramadol, metadon lub propoksyfen w połączeniu z rasagiliną odnotowano przypadki zagrażającego życiu zespołu serotoninowego z towarzyszącym pobudzeniem, splątaniem, sztywnością, gorączką i drgawkami klonicznymi mięśni.
Czerniak złośliwy Częstość występowania czerniaka skóry w badaniach klinicznych kontrolowanych placebo wynosiła 2/380 (0,5%) w grupie otrzymującej 1 mg rasagiliny jako leczenie wspomagające do lewodopy w porównaniu z 1/338 (0,3%) w grupie placebo. Po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu zgłaszano dalsze przypadki czerniaka złośliwego. We wszystkich zgłoszeniach przypadki te określono jako ciężkie.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Objawy
Zgłaszano objawy występujące po przedawkowaniu rasagiliny w zakresie dawek od 3 mg do 100 mg, takie jak hipomania, przełom nadciśnieniowy i zespół serotoninowy.
Przedawkowanie może być związane z istotnym zahamowaniem aktywności zarówno MAO-A jak i MAO-B. W badaniu pojedynczej dawki zdrowi ochotnicy otrzymali 20 mg/dobę, a w trwającym 10 dni badaniu zdrowi ochotnicy otrzymali 10 mg/dobę. Działania niepożądane miały łagodne lub umiarkowane nasilenie i nie były związane z leczeniem rasagiliną. W badaniu zwiększanej dawki u pacjentów długotrwale leczonych lewodopą, którzy otrzymywali rasagilinę w dawce 10 mg/dobę zgłaszano reakcje niepożądane ze strony układu krążenia (w tym nadciśnienie i niedociśnienie ortostatyczne), które ustąpiły po przerwaniu leczenia. Objawy te mogą przypominać objawy obserwowane podczas stosowania innych nieselektywnych inhibitorów MAO.
Postępowanie
Brak swoistego antidotum. W razie przedawkowania, pacjentów należy monitorować oraz stosować odpowiednie leczenie objawowe i podtrzymujące czynności organizmu.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki stosowane w chorobie Parkinsona, inhibitory monoaminooksydazy typu B; kod ATC: N04BD02
Mechanizm działania
Wykazano, że rasagilina jest silnym, nieodwracalnym, selektywnym inhibitorem MAO-B, co może powodować zwiększenie zewnątrzkomórkowego stężenia dopaminy w prążkowiu. Zwiększone stężenie dopaminy, a następnie zwiększona aktywność dopaminergiczna prawdopodobnie mają udział w korzystnym działaniu rasagiliny obserwowanym w modelach dysfunkcji motorycznych neuronów dopaminergicznych.
1-aminoindan, aktywny, główny metabolit, nie jest inhibitorem MAO-B.
Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania
Skuteczność rasagiliny potwierdzono w trzech badaniach: w monoterapii w badaniu I i w leczeniu wspomagającym z lewodopą w badaniach II i III.
Monoterapia W badaniu I, 404 pacjentów losowo przydzielono do grup otrzymujących placebo (138 pacjentów), rasagilinę w dawce 1 mg/dobę (134 pacjentów) lub rasagilinę w dawce 2 mg/dobę (132 pacjentów) i
leczono przez 26 tygodni. Nie zastosowano porównawczo innej substancji czynnej. W badaniu tym główną miarą skuteczności była zmiana w stosunku do wartości wyjściowych całkowitej punktacji w „ujednoliconej skali oceny choroby Parkinsona” (Unified Parkinson’s Disease Rating Scale - UPDRS, części I-III). Różnica między średnią zmianą w stosunku do wartości wyjściowych stwierdzoną do 26. tygodnia/zakończenia badania (LOCF - Last Observation Carried Forward, ostatnia przeprowadzona obserwacja) była statystycznie istotna (UPDRS, części I-III: w grupie otrzymującej rasagilinę w dawce w dawce 2 mg w porównaniu do placebo -3,6, 95% p.u. [-5,0, -2,1]; p<0,0001, UPDRS czynność motoryczna, część II: w grupie otrzymującej rasagilinę w dawce 1 mg w porównaniu do placebo -2,7, 95% p.u. [-3,87, -1,55], p<0,0001; w grupie otrzymującej rasagilinę w dawce 2 mg w porównaniu do placebo -1,68, 95% p.u. [-2,85, -0,51], p=0,0050). Działanie było widoczne, choć jego nasilenie niewielkie w tej populacji pacjentów z łagodną postacią choroby. Wystąpiło istotne i korzystne działanie na jakość życia (oceniane w skali PD-QUALIF).
Leczenie wspomagające W badaniu II, pacjentów przydzielono losowo do grup otrzymujących placebo (229 pacjentów) lub rasagilinę w dawce 1 mg/dobę (231 pacjentów) lub entakapon - inhibitor katecholo- O -metylo- transferazy (COMT) w dawce 200 mg, podawany jednocześnie z zaplanowanymi dawkami lewodopy (LD)/inhibitora dekarboksylazy (227 pacjentów) i leczono przez 18 tygodni. W badaniu III pacjentów losowo przydzielono do grup otrzymujących placebo (159 pacjentów), rasagilinę w dawce 0,5 mg na dobę (164 pacjentów) lub rasagilinę w dawce 1 mg na dobę (149 pacjentów) i leczono przez 26 tygodni. W obu badaniach pierwotną miarą sku teczności była zmiana wartości wyjściowych w porównaniu do okresu leczenia w średniej liczbie godzin, gdy w ciągu dnia pacjent pozostawał w stanie „OFF” (faza hipokinetyczna) (ustalane na podstawie dobowych dzienniczków domowych wypełnianych przez 3 dni przed każdą wizytą, podczas której oceniano stan pacjenta).
W badaniu II, średnia różnica w liczbie godzin w stanie „OFF” w porównaniu do placebo wynosiła - 0,78 h, 95% p.u. [-1,18, -0,39 h], p=0,0001. Średnie całkowite zmniejszenie czasu w stanie „OFF” był o podobne w grupie otrzymującej entakapon (-0,80 h, 95% p.u. [-1,20, -0,41], p<0,0001) do obserwowanego w grupie otrzymującej 1 mg rasagiliny. W badaniu III, średnia różnica w porównaniu do placebo wynosiła -0,94 h, 95% p.u. [-1,36, -0,51], p<0,0001. W grupie otrzymującej 0,5 mg rasagiliny również wystąpiła statystycznie istotna poprawa w porównaniu do placebo, ale stopień poprawy był mniejszy. Pewność tych wyników dla pierwotnego punktu końcowego oceny skuteczności potwierdzono w baterii dodatkowych modeli statystycznych i wykazano w trzech przedziałach populacji (ITT, wg protokołu badania i pacjentów, którzy uczestniczyli w całym badaniu). Do wtórnych miar skuteczności zaliczano całkowitą ocenę poprawy przez badającego, punktację w podskali „Codziennych czynności” (Activities of Daily Living, ADL) w stanie „OFF” i oceny czynności motorycznych w skali UPDRS w stanie „ON” (faza hiperkinetyczna). Rasagilina dawała statystycznie istotne korzyści w porównaniu do placebo.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchł anianie
Rasagilina jest szybko wchłaniana, a maksymalne stężenie w osoczu (C max ) obserwuje się po około 0,5 godzinie. Bezwzględna dostępność biologiczna pojedynczej dawki rasagiliny wynosi około 36%. Pokarm nie wpływa na wartość T max
max
zmniejszeniu o odpowiednio około 60% i 20%, gdy produkt leczniczy jest przyjmowany z posiłkiem o dużej zawartości tłuszczu. Ponieważ wartość AUC nie ulega znaczącej zmianie, rasagilinę można podawać z posiłkiem lub niezależnie od posiłków.
Dystrybucja
Średnia objętość dystrybucji po podaniu dożylnym pojedynczej dawki rasagiliny wynosi 243 l. Po podaniu doustnym pojedynczej dawki rasagiliny znakowanej 14 C wiązanie z białkami osocza wynosi około 60 do 70%.
Metabolizm
Rasagilina ulega nieomal całkowitej biotransformacji w wątrobie przed wydaleniem. Metabolizm rasagiliny przebiega dwoma głównymi szlakami: N-dealkilacji i (lub) hydroksylacji, w wyniku czego powstają: 1-aminoindan, 3-hydroksy-N-propargylo-1-aminoindan i 3-hydroksy-1-aminoindan. Badania in vitro wykazują, że obydwa szlaki metaboliczne rasagiliny zależą od układu cytochromu P450, a CYP1A2 jest głównym izoenzymem biorącym udział w metabolizmie rasagiliny. Wykazano również, że sprzęganie rasagiliny i jej metabolitów, w wyniku czego powstają glukuroniany, jest główną drogą eliminacji. Badania ex vivo i in vitro wykazały, że rasagilina nie jest ani inhibitorem ani induktorem głównych enzymów CYP450 (patrz punkt 4.5).
Eliminacja
Po podaniu doustnym rasagiliny znakowanej 14 C eliminacja następowała głównie z moczem (62,6 %) i w mniejszym stopniu z kałem (21,8%), z całkowitym odzyskiem 84,4% dawki w ciągu 38 dni. Mniej niż 1% rasagiliny wydalane jest z moczem w postaci niezmienionej.
Liniowość lub nieliniowość
Farmakokinetyka rasagiliny ma charakter liniowy w zakresie dawki 0,5-2 mg u pacjentów z chorobą Parkinsona. Okres półtrwania w fazie końcowej wynosi 0,6-2 godzin.
Zaburzenia czynności wątroby
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby: u osób z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby wartości AUC i C max
zaburzeniami czynności wątroby wartości AUC i C max
(patrz punkt 4.4).
Zaburzenia czynności nerek Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek: charakterystyka właściwości farmakokinetycznych rasagiliny u osób z łagodnymi (CL kr
kr
zaburzeniami czynności nerek była podobna jak u zdrowych osób.
Osoby w podeszłym wieku
U osób w podeszłym wieku (>65 lat) wiek ma niewielki wpływ na farmakokinetykę rasagiliny (patrz punkt 4.2).
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Dane niekliniczne, wynikające ze standardowych badań farmakologicznych, dotyczących bezpieczeństwa stosowania, badań toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności, rakotwórczości, wpływu na rozród i rozwój, nie ujawniają występowania szczególnego zagrożenia dla człowieka.
Rasagilina nie wykazała potencjalnego działania genotoksycznego in vivo ora z w kilku układach in vitro z użyciem bakterii lub hepatocytów. W obecności aktywacji metabolicznej rasagilina w
stężeniach o silnej cytotoksyczności nieosiągalnej w warunkach stosowania klinicznego, spowodowała zwiększenie aberracji chromosomalnych.
Ras agilina nie wykazała działania rakotwórczego u szczurów, gdy stężenie w ustroju było 84-339 razy większe od oczekiwanego stężenia w osoczu u ludzi przyjmujących dawkę 1 mg/dobę. U myszy zaobserwowano większą częstość występowania łącznie gruczolaka oskrzelikowego/pęcherzykowego oraz (lub) raka, gdy stężenie w ustroju było 144-213 razy większe od oczekiwanego stężenia w osoczu u ludzi przyjmujących dawkę 1 mg/dobę.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Celuloza mikrokrystaliczna Skrobia żelowana, kukurydziana Krzemionka koloidalna, bezwodna Talk Kwas stearynowy
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30 o C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Blister OPA/Aluminium/PCV/Aluminium, w tekturowym pudełku. Opakowania: 10, 14, 28, 30, 56, 60, 84 i 90 tabletek
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do
stosowaniaBez specjalnych wymagań dotyczących usuwania. Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTUKRKA, d.d., Novo mesto, Šmarješka cesta 6, 8501 Novo mesto, Słowenia
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Pozwolenie nr 22913
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO
OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 28.12.2015 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: