Velbienne mini

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Velbienne mini, 1 mg + 2 mg, tabletki powlekane
Estradiolu walerianian i dienogest
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.
Spis treści ulotki

1. Co to jest lek Velbienne mini i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Velbienne mini

3. Jak stosować lek Velbienne mini

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać lek Velbienne mini

6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Velbienne mini i w jakim celu się go stosuje

Velbienne mini jest lekiem przeznaczonym do stosowania w hormonalnej terapii zastępczej (HTZ). Zawiera on dwa rodzaje żeńskich hormonów, estrogen i progestagen. Lek Velbienne mini jest wskazany do stosowania u kobiet po menopauzie, u których upłynęło co najmniej 12 miesięcy od wystąpienia ostatniej naturalnej miesiączki.
Lek Velbienne mini jest stosowany w celu:
Łagodzenia objawów występujących po menopauzie
Podczas menopauzy ilość estrogenu produkowanego przez organizm kobiety ulega zmniejszeniu. Może to skutkować objawami takimi jak: uczucie gorąca na twarzy, szyi i klatce piersiowej (tzw. uderzenia gorąca). Lek Velbienne mini łagodzi te objawy (występujące po menopauzie). Lek Velbienne mini jest przepisywany tylko w przypadkach, gdy objawy w znacznym stopniu wpływają niekorzystnie na życie codzienne pacjentki.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Velbienne mini

Historia choroby oraz regularne badania kontrolne
Stosowanie HTZ wiąże się z ryzykiem, które należy uwzględnić, podejmując decyzję o rozpoczęciu lub kontynuowaniu terapii. Doświadczenie ze stosowania terapii u kobiet z przedwczesną menopauzą (spowodowaną niewydolnością jajników lub zabiegami chirurgicznymi) jest ograniczone. W przypadku kobiet z przedwczesną menopauzą ryzyko stosowania HTZ może być inne. Należy skonsultować się z lekarzem.
Przed rozpoczęciem (lub ponownym zastosowaniem) HTZ lekarz przeprowadzi wywiad lekarski dotyczący pacjentki i jej rodziny. Lekarz może przeprowadzić badanie fizykalne, w tym badanie piersi i (lub) narządów wewnętrznych, jeżeli zajdzie taka konieczność.

• Po rozpoczęciu stosowania leku Velbienne mini należy regularnie zgłaszać się na wizyty kontrolne (co najmniej raz w roku). Podczas tych wizyt należy omówić z lekarzem korzyści i ryzyko dalszego stosowania leku Velbienne mini. • Zgodnie z zaleceniami lekarza należy poddawać się regularnym badaniom piersi.
Kiedy nie stosować leku Velbienne mini
Jeżeli którykolwiek z poniższych punktów dotyczy pacjentki lub jeżeli pacjentka ma wątpliwości odnośnie któregokolwiek z poniższych punktów, powinna skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem leku Velbienne mini.
Nie należy stosować leku Velbienne mini:
• jeżeli pacjentka choruje obecnie lub chorowała na nowotwór piersi lub jeśli występuje jego podejrzenie; • jeżeli pacjentka choruje na nowotwór złośliwy wrażliwy na działanie estrogenów, jak na przykład nowotwór błony śluzowej macicy (endometrium) lub jeśli występuje jego podejrzenie; • jeśli występuje krwawienie z pochwy o nieznanej przyczynie; • jeżeli występuje nieleczone nadmierne pogrubienie błony śluzowej macicy (hiperplazja endometrium); • jeżeli pacjentka choruje lub chorowała na żylną chorobę zakrzepowo-zatorową (zakrzepica żył głębokich, np. kończyn dolnych lub płuc, np. zator tętnicy płucnej); • jeżeli pacjentka ma zaburzenia krzepnięcia krwi (takie, jak niedobór białka C, białka S lub antytrombiny); • jeżeli pacjentka choruje lub w niedalekiej przeszłości chorowała na chorobę spowodowaną zakrzepami tętnic, na przykład zawał mięśnia sercowego, udar mózgu lub dusznicę bolesną; • jeżeli pacjentka ma lub miała w przeszłości chorobę wątroby i wyniki testów wątrobowych nie wróciły do normy, • jeżeli pacjentka choruje na rzadko występujące, dziedziczne schorzenie krwi, zwane porfirią, • jeśli pacjentka ma uczulenie na estradiolu walerianian, dienogest lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
➢ Jeżeli którykolwiek z powyższych czynników wystąpi po raz pierwszy podczas stosowania leku Velbienne mini, należy natychmiast zaprzestać stosowania leku i bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Należy poinformować lekarza, jeżeli u pacjentki występuje obecnie lub występował w przeszłości którykolwiek z następujących stanów, ponieważ mogą one nawracać lub nasilać się podczas leczenia lekiem Velbienne mini. W takich przypadkach należy częściej monitorować pacjentkę:
• mięśniaki macicy, • rozrost błony śluzowej macicy poza jamą macicy (endometrioza) lub wcześniejsze przypadki nadmiernego rozrostu błony śluzowej macicy (hiperplazja endometrialna), • zwiększone ryzyko zaburzeń zakrzepowo-zatorowych lub w wywiadzie (patrz „Zakrzepy w żyłach (zakrzepica)”), • zwiększone ryzyko nowotworu wrażliwego na estrogen (na przykład, gdy matka, siostra lub babka pacjentki chorowała na nowotwór piersi), • wysokie ciśnienie krwi, • zaburzenia czynności wątroby, na przykład łagodny guz wątroby, • cukrzyca, • kamienie żółciowe, • migrena lub silne bóle głowy, • choroba układu odpornościowego, które wpływa na wiele narządów w organizmie (toczeń
rumieniowaty układowy, SLE), • padaczka, • astma, • choroba wpływająca na błonę bębenkową i słyszenie (otoskleroza), • bardzo duże stężenie tłuszczów (trójglicerydów) w organizmie, • zatrzymanie płynów z powodu zaburzeń czynności serca lub nerek, • dziedziczny i nabyty obrzęk naczynioruchowy.
Należy przerwać stosowanie leku Velbienne mini i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem
Jeśli pacjentka podczas stosowania HTZ zauważy którykolwiek z poniższych objawów:
• którykolwiek ze stanów wymienionych w punkcie Kiedy nie stosować leku Velbienne mini; • zażółcenie skóry lub białek oczu (żółtaczka). Mogą to być objawy choroby wątroby; • obrzęk twarzy, języka i (lub) gardła i (lub) trudności w połykaniu lub pokrzywka wraz z trudnościami w oddychaniu, które sugerują wystąpienie obrzęku naczynioruchowego; • znaczne zwiększenie ciśnienia krwi (możliwe objawy to bóle głowy, zmęczenie, zawroty głowy); • bóle głowy typu migrenowego, które występują po raz pierwszy; • ciąża; • oznaki powstawania zakrzepu, takie jak: - bolesna opuchlizna i zaczerwienienie nóg - gwałtowny ból w klatce piersiowej
Więcej informacji dostępnych jest w punkcie „Zakrzepy w żyłach (zakrzepica)”.
Uwaga: Velbienne mini nie jest lekiem antykoncepcyjnym. Jeżeli od ostatniej miesiączki minęło mniej niż 12 miesięcy lub gdy pacjentka ma mniej niż 50 lat, mogą być konieczne dodatkowe środki antykoncepcyjne. Należy poradzić się lekarza.
HTZ i nowotwory złośliwe
Nadmierne pogrubienie śluzówki macicy (hiperplazja endometrium) oraz nowotwór złośliwy błony śluzowej macicy (nowotwór endometrium) Stosowanie wyłącznie estrogenowej HTZ zwiększa ryzyko nadmiernego pogrubienia błony śluzowej macicy (hiperplazji endometrium) oraz nowotworu złośliwego śluzówki macicy (nowotworu endometrium). Obecność progesteronu w leku Velbienne mini chroni przed tym dodatkowym ryzykiem.
Nieregularne krwawienia
Mogą wystąpić nieregularne krwawienia lub plamienia w czasie pierwszych 3 do 6 miesięcy stosowania leku Velbienne mini. Jeżeli jednak nieregularne krwawienie:
• utrzymuje się dłużej niż przez pierwsze 6 miesięcy; • pojawia się, gdy pacjentka stosuje Velbienne mini przez ponad 6 miesięcy; • utrzymuje się po odstawieniu leku Velbienne mini;
należy niezwłocznie udać się do lekarza.
Nowotwór piersi
Dowody wskazują, że przyjmowanie hormonalnej terapii zastępczej (HTZ) w postaci skojarzenia estrogenu i progestagenu lub samego estrogenu zwiększa ryzyko wystąpienia raka piersi. To dodatkowe ryzyko zależy od tego, jak długo pacjentka stosuje HTZ. Dodatkowe ryzyko ujawnia się po 3 latach stosowania HTZ. Po zakończeniu HTZ dodatkowe ryzyko będzie się z czasem zmniejszać, ale ryzyko może się utrzymywać przez 10 lat lub dłużej, jeśli HTZ trwała ponad 5 lat.

Porównanie
W przypadku kobiet w wieku od 50 do 54 lat, które nie stosują HTZ, rak piersi zostanie rozpoznany średnio u 13 do 17 na 1000 kobiet w okresie 5 lat.
W przypadku kobiet w wieku 50 lat, które rozpoczną pięcioletnią estrogenową HTZ, liczba zachorowań wyniesie 16–17 na 1000 pacjentek (tj. dodatkowe 0 do 3 przypadków).
W przypadku kobiet w wieku od 50 lat, które rozpoczną pięcioletnią estrogenowo-progestagenową HTZ liczba zachorowań wyniesie 21 na 1000 pacjentek (tj. dodatkowe 4 do 8 przypadków).
W przypadku kobiet w wieku od 50 do 59 lat, które nie stosują HTZ, rak piersi zostanie rozpoznany średnio u 27 na 1000 kobiet w okresie 10 lat.
W przypadku kobiet w wieku 50 lat, które rozpoczną 10-letnią estrogenową HTZ, liczba zachorowań wyniesie 34 na 1000 pacjentek (tj. dodatkowe 7 przypadków).
W przypadku kobiet w wieku 50 lat, które rozpoczną 10-letnią estrogenowo-progestagenową HTZ, liczba zachorowań wyniesie 48 na 1000 pacjentek (tj. dodatkowe 21 przypadków).
➢ Należy regularnie badać piersi. Należy skontaktować się z lekarzem, jeżeli pojawią się zmiany takie, jak: • wgłębienia w skórze; • zmiany w obrębie sutka; • wszelkie widoczne lub wyczuwalne zgrubienia.
Zaleca się wykonywanie regularnych badań mammograficznych. Przed wykonaniem badania, należy poinformować personel opieki zdrowotnej lub pielęgniarkę, o stosowaniu leku, ponieważ leki hormonalnej terapii zastępczej mogą zwiększać gęstość piersi, co może mieć wpływ na wynik mammografii. W miejscach, których gęstość piersi jest zwiększona, badanie mammograficzne może nie wykryć wszystkich zmian.
Nowotwór jajników
Nowotwór jajników występuje rzadko - znacznie rzadziej, niż nowotwór piersi. Stosowanie HTZ obejmującej tylko estrogeny lub skojarzenie estrogenów i progestagenów wiąże się z nieznacznie zwiększonym ryzykiem nowotworu jajnika.

Ryzyko nowotworu jajnika zależy od wieku. Na przykład, u kobiet w wieku 50 do 54 lat, które nie stosują HTZ, nowotwór jajnika zostanie rozpoznany w okresie 5 lat u około 2 na 2000 kobiet. U kobiet, które przyjmowały HTZ przez 5 lat, wystąpi u około 3 kobiet na przypadek).

Wpływ HTZ na serce i krążenie
Zakrzepy w żyłach (zakrzepica)
Ryzyko rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej jest ok. 1,3- do 3-krotnie większe w przypadku kobiet stosujących HTZ, zwłaszcza w pierwszym roku leczenia, niż u kobiet, które jej nie stosują.
Zakrzepy mogą być niebezpieczne. Jeśli zakrzep dostanie się do płuc, może spowodować ból w klatce piersiowej, duszności, omdlenie lub nawet śmierć.
Prawdopodobieństwo zakrzepów w żyłach zwiększa się z wiekiem i w zależności od występowania następujących czynników. Należy poinformować lekarza, jeżeli którykolwiek z poniższych stanów dotyczy pacjentki:

• pacjentka nie może chodzić przez dłuższy czas z powodu rozległego zabiegu chirurgicznego, urazu lub choroby (patrz również punkt 3 Jeżeli konieczna jest operacja); • pacjentka jest otyła (wskaźnik masy ciała BMI > 30 kg/m 2 ); • pacjentka ma zaburzenia krzepnięcia krwi i wymaga długotrwałego leczenia z wykorzystaniem leku przeciwzakrzepowego; • którykolwiek z bliskich krewnych miał zakrzep w kończynie dolnej, płucu lub innym narządzie; • pacjentka choruje na toczeń rumieniowaty układowy (SLE); • pacjentka choruje na nowotwór.
Informacje dotyczące objawów zakrzepu znajdują się w punkcie „Należy przerwać stosowanie leku Velbienne mini i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem”.
Porównanie
W przypadku kobiet w wieku od 50 do 59 lat, które nie stosują HTZ, w ciągu 5 lat średnio u 4 do 7 na
U kobiet w wieku od 50 do 59 lat, które stosowały złożoną estrogenowo-progestagenową HTZ przez ponad 5 lat, w 9 do 12 przypadkach na 1 000 wystąpi zakrzep żylny (tzn. o 5 przypadków więcej).
Choroba serca (zawał mięśnia sercowego)
Brak dowodów naukowych potwierdzających, że HTZ może zapobiegać zawałom mięśnia sercowego.
Kobiety w wieku powyżej 60 lat, które stosują złożoną estrogenowo-progestagenową HTZ, są nieco bardziej narażone na choroby serca niż kobiety, które nie korzystają z HTZ.
Udar
Ryzyko udaru mózgu jest ok. 1,5-krotnie większe u osób stosujących HTZ niż u tych, które z niej nie korzystają. Liczba dodatkowych przypadków udaru mózgu spowodowanego stosowaniem HTZ zwiększa się z wiekiem.
Porównanie
W przypadku kobiet w wieku od 50 do 59 lat, które nie stosują HTZ, w ciągu 5 lat średnio u 8 na 1 000 prawdopodobnie wystąpi udar mózgu. U kobiet w wieku 50 – 59 lat, które stosują HTZ, wystąpi
Inne stany
• HTZ nie zapobiega utracie pamięci. Istnieją dowody na zwiększone ryzyko utraty pamięci u kobiet, które rozpoczęły HTZ w wieku powyżej 65 lat. Należy poradzić się lekarza.
Lek Velbienne mini a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjentkę obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjentka planuje przyjmować, w tym o lekach dostępnych bez recepty, lekach ziołowych lub innych produktach pochodzenia naturalnego. Lekarz zaleci odpowiednie postępowanie.
Niektóre leki mogą wpływać na działanie leku Velbienne mini. Może to prowadzić do nieregularnych krwawień. Odnosi się to do następujących leków: • Leków stosowanych w leczeniu padaczki (takich, jak barbiturany, fenytoina, primidon, karbamazepina oraz prawdopodobnie okskarbazepina, topiramat i felbamat);
• Leków stosowanych w leczeniu gruźlicy (takich, jak ryfampicyna i ryfabutyna); • Leków stosowanych w leczeniu zakażenia HIV i wirusem zapalenia wątroby typu C (tzw. inhibitory proteazy i nienukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy, takich jak newirapina, efawirenz, rytonawir i nelfinawir); • Preparatów ziołowych zawierających ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum); • Leków stosowanych do leczenia zakażeń grzybiczych (takich, jak gryzeofulwina, itrakonazol, ketokonazol, worykonazol, flukonazol); • Leków stosowanych do leczenia zakażeń bakteryjnych (takich, jak klarytromycyna i erytromycyna); • Leków stosowanych do leczenia niektórych chorób serca, wysokiego ciśnienia krwi (takich, jak werapamil i diltiazem); • Soku grejpfrutowego.
HTZ może wpływać na działanie innych leków: • Leku stosowanego w leczeniu padaczki (lamotrygina), gdyż może to zwiększyć częstość występowania drgawek; • Leków stosowanych w leczeniu wirusowego zapalenia wątroby typu C (leki zawierające ombitaswir/ parytaprewir/ rytonawir z dasabuwir lub bez niego oraz glekaprewir/pibrentaswir), ponieważ może to spowodować nieprawidłowości w wynikach prób oceniających funkcjonowanie wątroby (zwiększenie aktywności enzymu wątrobowego AlAT). Lek Velbienne mini zawiera estradiol zamiast etynyloestradiolu. Nie wiadomo czy podczas jednoczesnego stosowania leku Velbienne mini z wymienionym lekami stosowanymi w leczeniu wirusowego zapalenia wątroby typu C, może również wystąpić zwiększenie aktywności enzymu wątrobowego AlAT.
Badania laboratoryjne
Jeżeli konieczne jest wykonanie badania krwi, należy poinformować personel laboratorium o stosowaniu leku Velbienne mini, ponieważ może on wpłynąć na wyniki niektórych badań.
Ciąża i karmienie piersią
Lek Velbienne mini jest przeznaczony do stosowania wyłącznie przez kobiety po menopauzie. W przypadku zajścia w ciążę należy przerwać stosowanie leku i skontaktować się z lekarzem.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Nie zaobserwowano wpływu leku Velbienne mini na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Ważne informacje o niektórych składnikach Velbienne mini
Velbienne mini zawiera laktozę. Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjentki nietolerancję niektórych cukrów, pacjentka powinna skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

3. Jak stosować lek Velbienne mini

Lekarz przepisze najmniejszą możliwą dawkę potrzebną do leczenia objawów, przez możliwie najkrótszy okres. Jeżeli zdaniem pacjentki działanie leku jest za słabe lub zbyt silne, należy poinformować o tym lekarza.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Lekarz zadecyduje jak długo należy przyjmować lek Velbienne mini.
Zalecana dawka to jedna tabletka na dobę, którą należy przyjmować najlepiej o tej samej porze dnia. Tabletkę należy połykać w całości popijając wodą. Lek Velbienne mini można przyjmować z posiłkami
lub niezależnie od nich. Kolejne kalendarzowe opakowanie leku należy rozpocząć dzień po zakończeniu bieżącego.
Nie należy robić przerw między opakowaniami.
W przypadku dotychczasowego stosowania innych preparatów do HTZ: należy kontynuować leczenie aż do czasu przyjęcia wszystkich tabletek z bieżącego opakowania leku. Pierwszą tabletkę leku Velbienne mini należy przyjąć następnego dnia. Nie należy robić przerwy między dotychczas stosowanym lekiem a lekiem Velbienne mini.
W przypadku dotychczasowego stosowania HTZ z tygodniową przerwą: opakowanie należy rozpocząć dzień po zakończeniu przerwy.
W przypadku rozpoczynania HTZ po raz pierwszy: stosowanie leku Velbienne mini można rozpocząć w dowolnym momencie.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Velbienne mini
Po przyjęciu zbyt dużej dawki leku Velbienne mini mogą wystąpić nudności, wymioty lub krwawienie z dróg rodnych. Nie ma konieczności wdrożenia żadnego leczenia, lecz w razie wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.
Pominięcie zastosowania dawki leku Velbienne mini
Jeśli pacjentka zapomniała przyjąć tabletkę, a od pory jej przyjęcia upłynęło mniej niż 24 godziny, należy ją zażyć jak najszybciej. Kolejną tabletkę należy przyjąć o zwykłej porze.
W przypadku gdy od czasu, gdy tabletka powinna zostać przyjęta upłynęło więcej niż 24 godziny, nieprzyjętą tabletkę należy pozostawić w opakowaniu. Kolejne tabletki należy przyjmować codziennie o zwykłej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Nieprzyjęcie tabletki przez kilka dni może spowodować krwawienie.
Przerwanie stosowania leku Velbienne mini
Mogą ponownie wystąpić objawy menopauzy, w tym uderzenia gorąca, trudności z zasypianiem, nerwowość, zawroty głowy lub suchość pochwy. Po przerwaniu stosowania leku Velbienne mini wznowi się proces utraty masy kostnej. W razie chęci przerwania terapii lekiem Velbienne mini należy zasięgnąć porady lekarza lub farmaceuty.
Jeżeli konieczna jest operacja
Przed operacją należy poinformować chirurga o stosowaniu leku Velbienne mini. Możliwe, że konieczne będzie zaprzestanie stosowania leku Velbienne mini około 4 do 6 tygodni przed operacją w celu zmniejszenia ryzyka zakrzepu (patrz punkt 2 Zakrzepy żylne). Należy poradzić się lekarza odnośnie momentu, od którego można ponownie stosować lek Velbienne mini.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Niżej wymienione choroby występują częściej u kobiet stosujących HTZ niż u tych, które z niej nie korzystają:
• nowotwór piersi; • nieprawidłowy rozrost lub nowotwór błony śluzowej macicy (hiperplazja endometrium lub nowotwór endometrium); • nowotwór jajników; • zakrzepy w żyłach kończyn dolnych lub płucach (zaburzenia zakrzepowo-zatorowe żył); • choroby serca; • udar mózgu; • ryzyko utraty pamięci, jeżeli HTZ rozpoczęto w wieku powyżej 65 lat.
Więcej informacji dotyczących powyższych działań niepożądanych znajduje się w punkcie 2.
Poniżej wymieniono działania niepożądane związane ze stosowaniem leku Velbienne mini:
W pierwszych miesiącach terapii lekiem Velbienne mini może występować nieprawidłowe krwawienie. Ma ono na ogół charakter tymczasowy i ustępuje w miarę trwania leczenia. Jeśli krwawienie nie ustępuje, należy skontaktować się z lekarzem.
Często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 osób):
- ból głowy, - nudności, - bolesność piersi, krwawienie z pochwy, uderzenia gorąca.
Niezbyt często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 osób):
- zwiększenie masy ciała, - senność, nerwowość, utrata apetytu prowadząca do zmniejszenia masy ciała, agresja, depresja, bezsenność, zmniejszenie popędu płciowego, niezdolność do osiągnięcia orgazmu, - zawroty głowy, migrena, nadaktywność, uczucie mrowienia, - wysokie ciśnienie krwi, zakrzepica żylna (ból nogi) (patrz również punkt 2 „Zakrzepy żylne (zakrzepica)”), zapalenie żył, krwawienie z nosa, - wzdęcia, ból brzucha, zaparcia, biegunka, suchość w ustach, wymioty, - ból pęcherzyka żółciowego, - nasilone pocenie się, trądzik, świąd skóry, sucha skóra z czerwonymi, łuszczącymi się obszarami (łuszczyca), - ból mięśni, skurcze nóg, - zaburzenia w obrębie błony śluzowej macicy, bolesne miesiączki, świąd narządów płciowych, drożdżyca pochwy, - zmęczenie, uogólnione zatrzymanie płynów, obrzęk twarzy, - obrzęk.
W przypadku innych HTZ zgłaszano następujące działania niepożądane:
• choroba pęcherzyka żółciowego • zaburzenia skóry: - przebarwienie skóry, zwłaszcza na twarzy lub szyi (tzw. ostuda); - bolesne czerwonawe guzki na skórze (rumień guzowaty); - wysypka z wykwitami lub zaczerwienieniami przypominającymi tarczę strzelniczą (rumień wielopostaciowy).
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie
181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, fax.: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl.
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Velbienne mini

Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i blistrze po „Termin ważności”. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Lek Velbienne mini należy przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem. Lek Velbienne mini nie wymaga specjalnej temperatury przechowywania.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji lub domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Velbienne mini
Substancjami czynnymi leku jest estradiolu walerianian i dienogest. Jedna tabletka zawiera 1,0 mg estradiolu walerianianu (co odpowiada 0,764 mg estradiolu) i 2,0 mg dienogestu.
Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, skrobia żelowana kukurydziana, Powidon K30, magnezu stearynian, alkohol poliwinylowy, dwutlenek tytanu (E171), Makrogol 3350, talk, tlenek żelaza czerwony (E172), tlenek żelaza czarny (E172).
Jak wygląda lek Velbienne mini i co zawiera opakowanie
Velbienne mini ma postać okrągłych różowych tabletek powlekanych.
Velbienne mini jest dostępny w opakowaniach zawierających 28, 3x28 i 6x28 tabletek powlekanych.
Nie wszystkie rodzaje opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny Exeltis Poland Sp. z o.o. ul. Szamocka 8 01-748 Warszawa e-mail: [email protected]
Wytwórca Laboratorios León Farma S.A. La Vallina s/n, Pol. Ind. Navatejera, Villaquilambre-24193 León Hiszpania

Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
Holandia: Estradiol Valeraat 1 mg / Dienogest 2 mg Laboratorios León Farma filmomhulde tabletten Niemcy: Velbienne 1 mg / 2 mg Filmtabletten Austria: Velbienne 1 mg / 2 mg Filmtabletten Słowacja: VELBIENNE 2 mg/1 mg filmom obalené tablety Estonia: VELBIENNE 2 mg + 1 mg ohukese polümeerikattega tablett Litwa: VELBIENNE 2 mg/1 mg plėvele dengtos tabletės Polska: Velbienne mini Łotwa: Velbienne 2 mg/1 mg apvalkotās tabletes Francja: CLIFEMME 1mg / 2mg, comprimé pelliculé, Portugalia: Clifemme 2 mg + 1 mg, comprimidos revestidos por película
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 29.04.2024 r.

Charakterystyka Produktu Leczniczego

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Velbienne mini, 1 mg + 2 mg, tabletki powlekane

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda tabletka powlekana zawiera: 1,0 mg estradiolu walerianianu (co odpowiada 0,764 mg estradiolu) i 2,0 mg dienogestu. Substancje pomocnicze o znanym działaniu: każda tabletka zawiera 58,22 mg laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka powlekana Jasnoróżowe okrągłe tabletki o średnicy ok. 6 mm.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Hormonalna terapia zastępcza (HTZ) w leczeniu objawów wywołanych niedoborem estrogenu u kobiet będących ponad 1 rok po menopauzie.
Doświadczenie dotyczące leczenia kobiet w wieku powyżej 65 lat jest ograniczone.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie
Jak rozpocząć stosowanie produktu Velbienne mini 1 mg/2 mg Kobiety, które dotąd nie stosowały hormonalnej terapii zastępczej (HTZ) oraz kobiety, które dotychczas stosowały ciągłą, złożoną HTZ, mogą rozpocząć leczenie w dowolnym momencie. Kobiety, które dotychczas stosowały ciągłą, sekwencyjną HTZ powinny rozpocząć leczenie w następnym dniu po zakończeniu poprzedniego cyklu. Kobiety, które dotychczas stosowały cykliczną HTZ powinny rozpocząć leczenie w następnym dniu po zakończeniu cyklu bez leczenia.
Jedna tabletka na dobę. Liczba tabletek w każdym blistrze wystarcza na 28 dni leczenia.
Sposób podawania Podanie doustne.
Tabletki należy połykać w całości i popijać płynem. Leczenie jest ciągłe, co oznacza, że nie stosuje się przerwy przed rozpoczęciem następnego opakowania. Zaleca się, by tabletki przyjmować codziennie o tej samej porze. Jeżeli pacjentka zapomni przyjąć tabletkę, powinna ją zażyć tak szybko, jak to możliwe. Jeżeli jednak od ustalonej pory przyjmowania tabletki upłynęło więcej niż 24 godziny, nie ma potrzeby

przyjmowania zapomnianej tabletki. W przypadku pominięcia kilku tabletek może wystąpić krwawienie z dróg rodnych. W celu rozpoczęcia i kontynuacji leczenia objawów pomenopauzalnych, należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez jak najkrótszy czas (patrz także punkt 4.4).
Dodatkowe informacje dotyczące szczególnych grup pacjentów
Dzieci i młodzież Produkt leczniczy Velbienne mini nie jest wskazany do stosowania u dzieci i młodzieży.
Pacjenci w podeszłym wieku Nie ma danych sugerujących konieczność dostosowania dawki u pacjentów w podeszłym wieku. Stosowanie u kobiet w wieku 65 lat i starszych, patrz punkt 4.4.
Zaburzenia czynności wątroby Nie przeprowadzono specyficznych badań dotyczących stosowania produktu leczniczego Velbienne mini u pacjentek z zaburzeniami czynności wątroby. Produkt leczniczy Velbienne mini jest przeciwwskazany u kobiet z ciężkimi chorobami wątroby (patrz punkt 4.3).
Zaburzenia czynności nerek Nie przeprowadzono specyficznych badań dotyczących stosowania produktu leczniczego Velbienne mini u pacjentek z zaburzeniami czynności nerek. Dostępne dane nie wskazują na konieczność dostosowania dawkowania w tej grupie pacjentek.

4.3 Przeciwwskazania

• Rak piersi w wywiadzie, rozpoznany lub podejrzewany; • Rozpoznane lub podejrzewane złośliwe nowotwory estrogenozależne (np. rak błony śluzowej trzonu macicy); • Krwawienie z dróg rodnych o nieustalonej przyczynie; • Nieleczona hiperplazja błony śluzowej trzonu macicy; • Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (zakrzepica żył głębokich, zatorowość płucna) występująca aktualnie lub w przeszłości; • Rozpoznana trombofilia (np. niedobór białka C, białka S lub antytrombiny (patrz punkt 4.4); • Czynne lub niedawno przebyte zaburzenia zakrzepowo-zatorowe tętnic (np. dławica piersiowa, zawał mięśnia sercowego); • Ostra choroba wątroby lub choroba wątroby w wywiadzie, do czasu aż wyniki testów czynnościowych wątroby powrócą do normy; • Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1; • Porfiria.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

W leczeniu objawów pomenopauzalnych, HTZ należy stosować tylko w przypadku tych objawów, które niekorzystnie wpływają na jakość życia. We wszystkich przypadkach należy co najmniej raz w roku dokonywać starannej oceny ryzyka i korzyści, a HTZ można kontynuować dopóki korzyści przeważają nad ryzykiem.
Dane dotyczące ryzyka związanego ze stosowaniem HTZ w przypadku przedwczesnej menopauzy są ograniczone, jednakże ze względu na mniejsze ryzyko bezwzględne, stosunek korzyści do ryzyka związanego ze stosowaniem HTZ u młodszych kobiet może wypaść korzystniej niż u kobiet starszych.



Badanie lekarskie i obserwacja Przed rozpoczęciem lub ponownym wprowadzeniem HTZ należy zebrać pełen wywiad lekarski, w tym rodzinny. Badanie lekarskie (także narządów miednicy mniejszej i piersi) powinno być ukierunkowane na dane z wywiadu oraz przeciwwskazania i ostrzeżenia dotyczące stosowania produktu. W czasie leczenia zalecane są okresowe badania kontrolne. Częstość i charakter tych badań powinny być ustalone indywidualnie dla każdej kobiety. Kobiety należy pouczyć jakie zmiany w piersiach powinny zgłaszać swojemu lekarzowi lub pielęgniarce (patrz podpunkt „Rak piersi” poniżej). Badania dodatkowe, w tym odpowiednie badania obrazowe np. mammografia, należy zlecać zgodnie z aktualnie przyjętymi regułami badań przesiewowych, modyfikując je zależnie od indywidualnych potrzeb medycznych.
Stany wymagające nadzoru Jeśli którykolwiek z poniższych stanów występuje obecnie, występował w przeszłości i (lub) uległ pogorszeniu podczas ciąży albo uprzedniej terapii hormonalnej, należy ściśle nadzorować pacjentkę. Należy wziąć pod uwagę, że podczas leczenia produktem Velbienne mini może dojść do nawrotów lub zaostrzenia stanów klinicznych, szczególnie takich jak:
• Mięśniaki macicy lub endometrioza • Czynniki ryzyka zaburzeń zakrzepowo-zatorowych (patrz dalej) • Czynniki ryzyka nowotworów estrogenozależnych, np. rak piersi u krewnych 1. stopnia • Nadciśnienie tętnicze • Choroby wątroby (np. gruczolak wątroby) • Cukrzyca z powikłaniami naczyniowymi lub bez powikłań naczyniowych • Kamica żółciowa • Migrena lub (nasilone) bóle głowy • Toczeń rumieniowaty układowy • Hiperplazja błony śluzowej trzonu macicy w wywiadzie (patrz dalej) • Padaczka • Astma • Otoskleroza.
Wskazania do natychmiastowego przerwania leczenia: Leczenie należy natychmiast przerwać w przypadku wystąpienia któregokolwiek przeciwwskazania oraz w przypadku wystąpienia: • Żółtaczki lub pogorszenia czynności wątroby, • Znacznego wzrostu ciśnienia tętniczego, • Pojawienia się bólów głowy typu migrenowego, • Ciąży.
Hiperplazja i rak błony śluzowej trzonu macicy • U kobiet z zachowaną macicą długotrwałe przyjmowanie samych estrogenów zwiększa ryzyko hiperplazji i raka błony śluzowej trzonu macicy. Powyższy wzrost ryzyka raka błony śluzowej trzonu macicy jest od 2- do 12-krotnie większy w porównaniu z kobietami niestosującymi HTZ i zależny od czasu trwania leczenia oraz dawki estrogenów (patrz punkt 4.8). Po zakończeniu leczenia podwyższone ryzyko może utrzymywać się jeszcze przez co najmniej 10 lat. • Dodanie progestagenu cyklicznie przez co najmniej 12 dni w miesiącu, cykl 28-dniowy lub stosowanie ciągłej złożonej terapii estrogenowo-progestagenowej zapobiega podwyższeniu ryzyka związanego ze stosowaniem samych estrogenów w HTZ u kobiet z zachowaną macicą. • W pierwszych miesiącach leczenia mogą wystąpić krwawienia międzymiesiączkowe lub plamienia. Jeżeli objawy te wystąpią po pewnym czasie trwania terapii lub po jej przerwaniu, należy zbadać przyczynę tego zaburzenia, przeprowadzając na przykład biopsję endometrium, celem wykluczenia nowotworu złośliwego błony śluzowej trzonu macicy.
Rak piersi Wszystkie dane wskazują na zwiększone ryzyko wystąpienia raka piersi u kobiet przyjmujących HTZ

zawierające skojarzenie estrogenu i progestagenu lub samego estrogenu, co zależy od czasu trwania HTZ.
Leczenie skojarzone estrogen-progestagen Randomizowane, kontrolowane placebo badanie Women’s Health Initiative (WHI) oraz metaanaliza prospektywnych badań epidemiologicznych zgodnie potwierdzają zwiększone ryzyko raka piersi u kobiet przyjmujących skojarzoną estrogenowo-progestagenową HTZ, co uwidacznia się po około
Estrogenowa HTZ W badaniu WHI nie stwierdzono wzrostu ryzyka wystąpienia raka piersi u kobiet po histerektomii stosujących estrogenową HTZ. W badaniach obserwacyjnych zgłaszano niewielkie zwiększenie ryzyka raka piersi, które jest mniejsze od obserwowanego u kobiet stosujących produkty złożone estrogenowo-progestagenowe (patrz punkt 4.8).
Wyniki szeroko zakrojonej metaanalizy wykazały, że po zaprzestaniu terapii dodatkowe ryzyko z czasem maleje, a czas powrotu do poziomu początkowego zależy od czasu trwania HTZ. Jeśli HTZ trwała ponad 5 lat, ryzyko może się utrzymywać przez 10 lat lub dłużej.
HTZ, a zwłaszcza złożone produkty estrogenowo-progestagenowe, zwiększa gęstość obrazów mammograficznych, co może mieć negatywny wpływ na wykrycie raka piersi.
Rak jajnika Rak jajnika występuje znacznie rzadziej niż rak piersi. Z danych epidemiologicznych z dużej metaanalizy wynika nieznacznie zwiększone ryzyko, które uwidacznia się w ciągu 5 lat stosowania i zmniejsza się w czasie po odstawieniu tych
przyjmujących HTZ w postaci samych estrogenów lub skojarzenia estrogenów i progestagenów. Z niektórych innych badań, w tym badania WHI, wynika, że stosowanie skojarzonej HTZ może wiązać się z podobnym lub nieznacznie mniejszym ryzykiem (patrz punkt 4.8).

Żylna Choroba Zakrzepowo-Zatorowa • HTZ jest związana z 1,3- do 3-krotnie większym ryzykiem wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ŻChZZ), tj. zakrzepicy żył głębokich lub zatorowości płucnej. Wystąpienie ŻChZZ jest bardziej prawdopodobne w pierwszym roku stosowania HTZ niż później (patrz punkt 4.8). • Pacjentki z potwierdzonymi skłonnościami do trombofilii są w grupie zwiększonego ryzyka wystąpienia ŻChZZ, przy czym HTZ może dodatkowo zwiększyć to ryzyko. HTZ u tych pacjentek jest przeciwwskazana (patrz punkt 4.3). • Do ogólnie znanych czynników ryzyka wystąpienia ŻChZZ należą: stosowanie estrogenów, zaawansowany wiek, rozległe operacje, długotrwałe unieruchomienie, otyłość (BMI > 30 kg/m 2 ), ciąża i okres po urodzeniu dziecka, toczeń rumieniowaty układowy i rak. Nie ma zgodności co do ewentualnej roli żylakowatości w ŻChZZ. Podobnie jak w przypadku wszystkich pacjentów po przebytej operacji, należy zwrócić szczególną uwagę na zapobieganie ŻChZZ. W przypadku dłuższego unieruchomienia przewidywanego po planowanej operacji, należy rozważyć czasowe przerwanie HTZ 4 do sprawności ruchowej przez pacjentkę. • Kobietom, które dotychczas same nie chorowały na ŻChZZ, lecz choroba ta wystąpiła u ich bliskich krewnych w młodym wieku, można zaproponować badanie przesiewowe, mając na uwadze ograniczenia takiego badania (w badaniu przesiewowym wykrywane są tylko niektóre zaburzenia prowadzące do zakrzepicy). W przypadku wykrycia zaburzeń wskazujących na skłonność do zakrzepicy powiązanych z występowaniem zakrzepów u bliskich krewnych lub gdy zaburzenia te są ciężkie (np. niedobór białka C, białka S, antytrombiny lub kombinacja tych zaburzeń) HTZ jest przeciwwskazana.

• W przypadku kobiet stale przyjmujących leki przeciwzakrzepowe należy starannie rozważyć korzyści i ryzyko związane ze stosowaniem HTZ. • Jeśli po rozpoczęciu leczenia rozwinie się ŻChZZ, produkt należy odstawić. Pacjentki należy pouczyć, by w razie wystąpienia objawów choroby zakrzepowo-zatorowej (np. bolesnego obrzęku podudzia, nagłego bólu w klatce piersiowej, duszności) natychmiast skontaktowały się z lekarzem.
Choroba wieńcowa Randomizowane kontrolowane badania kliniczne nie dowiodły, że stosowanie estrogenowo-progestagenowej lub estrogenowej HTZ u kobiet z chorobą wieńcową lub kobiet, u których ona nie występuje, chroni przed zawałem serca.
Złożona estrogenowo-progestagenowa HTZ Względne ryzyko wystąpienia choroby wieńcowej podczas stosowania złożonej estrogenowo-progestagenowej HTZ jest nieznacznie podwyższone. Jako że wyjściowe bezwzględne ryzyko wystąpienia choroby wieńcowej jest w dużym stopniu związane z wiekiem, liczba dodatkowych przypadków jej wystąpienia spowodowanych stosowaniem estrogenowo-progestagenowej HTZ u zdrowych kobiet w wieku okołomenopauzalnym jest bardzo mała, lecz będzie się zwiększać wraz z wiekiem.
Estrogenowa HTZ Dane z randomizowanych kontrolowanych badań klinicznych nie wskazują na istnienie podwyższonego ryzyka wystąpienia choroby wieńcowej u kobiet po przebytej histerektomii stosujących estrogenową HTZ.
Niedokrwienny udar mózgu Stosowanie złożonej terapii estrogenowo-progestagenowej lub wyłącznie estrogenowej wiąże się z 1,5-krotnym wzrostem ryzyka wystąpienia niedokrwiennego udaru mózgu. Względne ryzyko nie zmienia się wraz z wiekiem ani z czasem, jaki upłynął od menopauzy. Wyjściowe ryzyko udaru jest jednak w znacznym stopniu uzależnione od wieku, zatem całkowite ryzyko udaru u kobiet stosujących HTZ wzrasta wraz z wiekiem (patrz punkt 4.8).
Inne stany • Estrogeny mogą powodować zatrzymanie płynów, stąd też pacjentki z niewydolnością serca lub nerek wymagają uważnej obserwacji. Pacjentki ze schyłkową niewydolnością nerek powinny znajdować się pod ścisłą obserwacją ze względu na ryzyko wystąpienia zwiększenia stężenia składników czynnych walerianianu estradiolu i dienogestu. • Kobiety z występującą wcześniej hipertrójglicerydemią powinny być uważnie obserwowane w trakcie terapii zastępczej estrogenami lub innej hormonalnej terapii zastępczej, ponieważ zgłaszano rzadko przypadki, w których znaczne zwiększenie stężenia trójglicerydów w osoczu prowadziło do zapalenia trzustki po zastosowaniu terapii estrogenami. • Egzogenne estrogeny mogą wywoływać lub nasilać objawy dziedzicznego lub nabytego obrzęku naczynioruchowego. • Estrogeny zwiększają stężenie globuliny wiążącej tyroksynę (TBG), co prowadzi do zwiększenia całkowitej ilości tyroksyny w krwiobiegu, które można stwierdzić za pomocą pomiaru stężenia jodu związanego z białkiem (PBI), stężenia T4 (za pomocą metody kolumnowej lub radioimmunologicznej) i stężenia T3 (za pomocą metody radioimmunologicznej). Wychwyt wolnego T3 zostaje zmniejszony, wskazując na zwiększenie stężenia TBG. Stężenia wolnego T4 i wolnego T3 pozostają bez zmian. Może nastąpić zwiększenie stężenia innych białek wiążących osocza, np. globuliny wiążącej kortyzol (CBG), globuliny wiążącej hormony płciowe (SHBG), prowadząc odpowiednio do zwiększonego stężenia kortykosteroidów i steroidów płciowych. Stężenia wolnych i biologicznie czynnych hormonów pozostają bez zmian. Stężenia innych białek osocza mogą zwiększyć się (angiotensynogen, substrat reniny, alfa-I-antytrypsyna, ceruloplazmina).

• Stosowanie HTZ nie wpływa na poprawę funkcji poznawczych. Istnieją dane wskazujące na zwiększone ryzyko otępienia u kobiet rozpoczynających terapię ciągłą złożoną lub estrogenową HTZ w wieku powyżej 65 lat.
Zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej (AlAT) W trakcie badań klinicznych u pacjentów leczonych z powodu zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu C (HCV) produktami leczniczymi zawierającymi ombitaswir/ parytaprewir/ rytonawir w monoterapii lub w połączeniu z dasabuwirem, większe niż 5-krotne zwiększenie aktywności transaminazy (AlAT) powyżej górnej granicy normy (ang. upper limit of normal, ULN), występowało istotnie statystycznie częściej u kobiet stosujących produkty lecznicze zawierające etynyloestradiol takie, jak złożone hormonalne środki antykoncepcyjne. Dodatkowo, również u pacjentek leczonych produktem leczniczym zawierającym glekaprewir/pibrentaswir, obserwowano zwiększenie aktywności AlAT u kobiet stosujących produkty lecznicze zawierające etynyloestradiol takie, jak złożone hormonalne leki antykoncepcyjne. U kobiet stosujących produkty lecznicze zawierające estrogeny inne niż etynyloestradiol, takie jak estradiol, częstość występowania zwiększania aktywności AlAT była podobna do częstości u kobiet nieotrzymujących estrogenów; jednak ze względu na ograniczoną liczbę danych dotyczących kobiet przyjmujących inne estrogeny niż etynyloestardiol, należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania z produktami leczniczymi zawierającymi ombitaswir/parytaprewir/rytonawir z dasabuwirem lub bez niego, a także z produktami leczniczymi zawierającymi glecaprewir/pibrentaswir. Patrz punkt 4.5.
Ostrzeżenia dotyczące substancji pomocniczych Tabletki zawierają laktozę. Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy- galaktozy.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Uwaga: Należy zapoznać z informacjami dotyczącymi jednocześnie stosowanych produktów leczniczych w celu zidentyfikowania możliwych interakcji:
Wpływ innych produktów leczniczych na działanie produktu leczniczego Velbienne mini
Substancje zwiększające klirens hormonów płciowych (zmniejszona skuteczność w wyniku indukcji aktywności enzymów), np.: Metabolizm estrogenu i dienogestu może ulec nasileniu pod wpływem jednoczesnego stosowania substancji nasilających aktywność enzymów metabolizujących leki, w szczególności enzymów cytochromu P-450. Do takich substancji należą leki przeciwdrgawkowe (np. barbiturany, fenytoina, prymidon, karbamazepina) i leki stosowane w leczeniu zakażeń (np. ryfampicyna, ryfabutyna, newirapina, efawirenz) oraz prawdopodobnie także felbamat, gryzeofulwina, okskarbazepina, topiramat i produkty ziołowe zawierające ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum).
Pod względem klinicznym, wzmożony metabolizm estrogenu i dienogestu może doprowadzić do osłabienia działania tych hormonów i zmian charakteru krwawień z dróg rodnych.
Indukcja aktywności enzymów może być obserwowana już po kilku dniach leczenia. Maksymalna indukcja enzymów występuje zazwyczaj w ciągu kilku tygodni. Indukcja enzymów może utrzymywać się przez ok. 4 tygodnie od zakończenia leczenia.
Substancje o zmiennym wpływie na klirens hormonów płciowych: Wiele skojarzeń inhibitorów proteazy HIV oraz nienukleozydowych inhibitorów odwrotnej transkryptazy, w tym skojarzeń z inhibitorami HCV, może zwiększać lub zmniejszać stężenia estrogenu lub dienogestu, lub obu hormonów w osoczu, jeśli stosowane są jednocześnie z hormonami płciowymi. W niektórych przypadkach, rezultat tych zmian może być istotny klinicznie.

W związku z tym, należy zapoznać się z informacjami dotyczącymi jednocześnie stosowanych produktów leczniczych przeciw HIV/HCV w celu zidentyfikowania możliwych interakcji oraz ewentualnych zaleceń z nimi związanych.
Substancje zmniejszające klirens hormonów płciowych (inhibitory enzymatyczne): Silne i umiarkowanie silne inhibitory CYP3A4, takie jak produkty lecznicze przeciwgrzybicze należące do grupy azoli (np. flukonazol, itrakonazol, ketokonazol, worykonazol), werapamil, makrolidy (np. klarytromycyna, erytromycyna), diltiazem i sok grejpfrutowy mogą zwiększać stężenia estrogenu lub dienogestu, lub obu tych hormonów w osoczu.
Wpływ estrogenowej HTZ na inne produkty lecznicze Wykazano, że stosowanie hormonalnych leków antykoncepcyjnych, zawierających estrogeny jednocześnie z lamotryginą prowadzi do istotnego zmniejszenia stężenia lamotryginy w osoczu, w wyniku indukcji glukuronidacji lamotryginy. Może to prowadzić do zmniejszenia kontroli napadów drgawkowych. Nie badano interakcji między hormonalną terapią zastępczą a lamotryginą, jednak oczekuje się istnienia podobnej interakcji, która może prowadzić do pogorszenia kontroli napadów drgawkowych u kobiet przyjmujących jednocześnie oba produkty lecznicze.
Interakcje farmakodynamiczne W trakcie badań klinicznych u pacjentów leczonych z powodu zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu C (HCV) produktami leczniczymi zawierającymi ombitaswir/ parytaprewir/ rytonawir z dasabuwirem lub bez niego, większe niż 5-krotne zwiększenie aktywności transaminazy (AlAT) powyżej górnej granicy normy (ang. upper limit of normal, ULN), występowało istotnie statystycznie częściej u kobiet stosujących produkty lecznicze zawierające etynyloestradiol takie, jak złożone hormonalne środki antykoncepcyjne. U kobiet stosujących produkty lecznicze zawierające estrogeny inne niż etynyloestradiol, takie jak estradiol, częstość występowania zwiększania aktywności AlAT była podobna do częstości u kobiet nieotrzymujących estrogenów; jednak ze względu na ograniczoną liczbę danych dotyczących kobiet przyjmujących inne estrogeny niż etynyloestardiol, należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania z produktami leczniczymi zawierającymi ombitaswir/ parytaprewir/ rytonawir z dasabuwirem lub bez niego, a także z produktami leczniczymi zawierającymi glecaprewir/pibrentaswir (patrz punkt 4.4).
Inne rodzaje interakcji
Badania laboratoryjne Stosowanie steroidów płciowych może wpływać na wyniki niektórych badań laboratoryjnych, w tym na parametry biochemiczne czynności wątroby, tarczycy, nadnerczy i nerek, stężenia białek (nośników) w osoczu, np. globuliny wiążącej kortykosteroidy i frakcji lipidowych/lipoproteinowych, parametry metabolizmu węglowodanów oraz parametry krzepnięcia i fibrynolizy. Zmiany zazwyczaj pozostają w zakresie norm laboratoryjnych. Więcej informacji, patrz punkt 4.4 „Inne stany”.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża Produkt Velbienne mini nie jest wskazany do stosowania podczas ciąży. Jeśli w trakcie leczenia produktem Velbienne mini pacjentka zajdzie w ciążę, należy natychmiast odstawić produkt.
Brak danych klinicznych dotyczących wpływu stosowania dienogestu na ciążę. Badania na zwierzętach nie wykazały toksycznego wpływu na rozmnażanie, co może być związane z progestagenowym działaniem dienogestu (patrz punkt 5.3). Potencjalne zagrożenie dla człowieka nie jest znane. Wyniki większości dotychczas przeprowadzonych badań epidemiologicznych nad przypadkową ekspozycją płodu na połączenie estrogenów i progestagenów innych niż dienogest nie wykazują działania teratogennego lub fetotoksycznego.


Karmienie piersią Produkt Velbienne mini nie jest wskazany w czasie laktacji.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Nie zaobserwowano wpływu produktu leczniczego Velbienne mini na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

4.8 Działania niepożądane

Tabela poniżej przedstawia działania niepożądane produktu Velbienne mini uporządkowane według układów i narządów zgodnie z nomenklaturą MedDRA (System Organ Class MedDRA v. 8.0). Częstość występowania działań niepożądanych została określona na podstawie danych z czterech badań klinicznych fazy III (n = 538 kobiet); ich związek z leczeniem produktem Velbienne mini uznano za co najmniej możliwy.
Klasyfikacja wg układów i narządów zgodnie z terminologią MedDRA v. 8.0 Często ≥ 1/100, < 1/10 Niezbyt często ≥ 1/1,000, < 1/100 Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Zaburzenia psychiczne
Jadłowstręt Agresja Senność Bezsenność Nerwowość Anorgazmia Zmniejszone libido Zaburzenia układu nerwowego Ból głowy Migrena Zawroty głowy Parestezje Hiperkinezje Zaburzenia naczyń Zakrzepica żylna (ból kończyn dolnych) Zakrzepowe zapalenie żył Nadciśnienie Krwawienie z nosa Zaburzenia żołądka i jelit Nudności Ból brzucha Biegunka Wymioty Zaparcia Wzdęcia Suchość w jamie ustnej Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Trądzik Świąd Nasilone pocenie się Suchość skóry Zaburzenia mięśniowo- szkieletowei tkanki łącznej
Skurcze w kończynach dolnych

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Krwawienie z macicy, pochwy, w tym plamienie (nieregularne krwawienia na ogół ustępują podczas stałej terapii) Ból piersi Uderzenia gorąca Nieprawidłowości w obrębie bony śluzowej trzonu macicy Kandydoza pochwy Bolesne miesiączkowanie Świąd narządów płciowych Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
twarzy, obrzęki. zmęczenie
Ryzyko raka piersi Wykazano, że u kobiet stosujących złożoną terapię estrogenowo-progestagenową przez ponad 5 lat, ryzyko zdiagnozowania raka piersi wzrasta 2-krotnie.
Zwiększenie ryzyka u kobiet stosujących same estrogeny jest mniejsze niż w przypadku pacjentek stosujących leczenie skojarzone estrogen-progestagen.
Poziom ryzyka zależy od czasu stosowania HTZ (patrz punkt 4.4).
Ryzyko całkowite oszacowane na podstawie wyników największego badania randomizowanego, z grupą kontrolną przyjmującą placebo (badanie WHI) i największej metaanalizy prospektywnych badań epidemiologicznych przedstawiono poniżej.
Największa metaanaliza prospektywnych badań epidemiologicznych – oszacowane dodatkowe ryzyko raka piersi po 5 latach leczenia u kobiet z BMI równym 27 (kg/m 2 ) Wiek na początku HTZ (lata) Zapadalność na 1000 kobiet, które nigdy nie stosowały HTZ w ciągu 5 lat (50-54 lata)* Współczynnik ryzyka Dodatkowe przypadki na 1000 kobiet, stosujących HTZ po HTZ estrogenowa Skojarzenie estrogen-progestagen * Na podstawie przeciętnej zapadalności w Anglii w latach 2015 r. u kobiet z BMI równym 2 ) Uwaga: W związku z różnicami w zapadalności w poszczególnych krajach Unii Europejskiej, liczba dodatkowych przypadków wystąpienia raka piersi będzie się proporcjonalnie zmieniać.
Oszacowane dodatkowe ryzyko raka piersi po 10 latach leczenia u kobiet z BMI równym 2 ) Wiek na początku HTZ (lata) Zapadalność na 1000 kobiet, które nigdy nie stosowały HTZ w okresie 10 lat (50-59 lat) * Współczynnik ryzyka Dodatkowe przypadki na 1000 kobiet, stosujących HTZ po HTZ estrogenowa Skojarzenie estrogen-progestagen * Na podstawie wyjściowej zapadalności w Anglii w latach 2015 r. u kobiet z BMI równym 2 ) Uwaga: Ponieważ częstość występowania raka piersi różni się w poszczególnych państwach UE, liczba dodatkowych przypadków raka piersi również będzie się proporcjonalnie zmieniać.


Badania US WHI - dodatkowe ryzyko wystąpienia raka piersi po 5 latach stosowania Wiek (lata) Liczba przypadków na 1000 kobiet przyjmujących placebo w ciągu 5 lat Stosunek ryzyka i 95% CI Liczba dodatkowych przypadków na 1000 kobiet stosujących HTZ w ciągu 5 lat (95% CI) Estrogenowa HTZ (CEE) 0,8 (0,7 – 1,) -4 (-6 – 0) * Złożona estrogenowo-progestagenowa HTZ (CEE+MPA)¹ +4 (0 – 9) CEE: skoniugowane estrogeny końskie. MPA: octan medroksyprogesteronu * Badanie WHI przeprowadzone u kobiet po histerektomii, które nie wykazało zwiększonego ryzyka zachorowania na raka piersi. ¹ Po zawężeniu analizy do danych pochodzących od kobiet, które nie stosowały HTZ przed badaniem, nie wykazano istotnie zwiększonego ryzyka zachorowania w ciągu pierwszych 5-ciu lat leczenia. Po 5-ciu latach stosowania HTZ ryzyko zachorowania było większe niż u kobiet nie stosujących HTZ.
Ryzyko raka błony śluzowej trzonu macicy
Kobiety po menopauzie z zachowaną macicą
U kobiet z zachowaną macicą, które nie stosują HTZ, ryzyko wystąpienia raka błony śluzowej trzonu macicy wynosi około 5 na każde 1000 kobiet.
U kobiet z zachowaną macicą, stosowanie wyłącznie estrogenowej HTZ nie jest zalecane, ponieważ zwiększa to ryzyko wystąpienia raka błony śluzowej trzonu macicy (patrz punkt 4.4).
W zależności od czasu trwania terapii estrogenowej oraz dawki estrogenu, wzrost ryzyka wystąpienia raka błony śluzowej trzonu macicy w badaniach epidemiologicznych to pomiędzy 5 a 55 dodatkowych przypadków na każde 1000 kobiet w wieku od 50 do 65 lat.
Włączenie progestagenu do terapii estrogenowej przez przynajmniej 12 dni cyklu może zapobiec wzrostowi ryzyka. Według badania MWS, pięcioletnie stosowanie złożonej (sekwencyjnej lub ciągłej) HTZ nie zwiększyło ryzyka rozwoju raka błony śluzowej trzonu macicy (RR 1,0 (0,8 – 1,2)).
Rak jajnika Stosowanie HTZ obejmującej jedynie estrogeny i lub skojarzenie estrogenów z progestagenami wiąże się z nieznacznie zwiększonym ryzykiem rozpoznania nowotworu jajnika (patrz punkt 4.4).
Metaanaliza 52 badań epidemiologicznych wykazała zwiększone ryzyko nowotworu jajnika u kobiet aktualnie stosujących HTZ w porównaniu do kobiet, które nigdy nie stosowały HTZ (RW 1,43%, 95% PU 1,31-1,56). U kobiet w wieku od 50 do 54 lat stosowanie HTZ przez 5 lat może spowodować HTZ, nowotwór jajnika zostanie rozpoznany w okresie 5 lat u 2 na

Ryzyko wystąpienia zakrzepicy żylnej Stosowanie HTZ jest związane z 1,3 – 3 krotnym wzrostem względnego ryzyka wystąpienia zakrzepicy żylnej (VTE), tj. zakrzepicy żył głębokich lub zatorowości płucnej. Wystąpienie przypadków zakrzepicy jest bardziej prawdopodobne w pierwszym roku stosowania terapii hormonalnej (patrz punkt 4.4). Poniżej przedstawiono wyniki badań WHI.



Badania WHI – dodatkowe ryzyko wystąpienia VTE przy ponad 5-letnim stosowaniu HTZ Wiek (lata) Liczba przypadków na 1000 kobiet przyjmujących placebo w ciągu 5 lat Stosunek ryzyka i 95% CI Dodatkowe przypadki na 1000 kobiet stosujących HTZ (95% CI) Doustna estrogenowa HTZ* 1,2 (0,6 – 2,4) 1 (-3 – 10) Złożona, doustna estrogenowo-progestagenowa HTZ * Badanie przeprowadzone u kobiet po histerektomii
Ryzyko wystąpienia choroby wieńcowej U pacjentek po 60-tym roku życia stosujących złożoną estrogenowo-progestagenową HTZ ryzyko wystąpienia choroby wieńcowej jest nieznacznie podwyższone (patrz punkt 4.4).
Ryzyko wystąpienia udaru niedokrwiennego Stosowanie estrogenowej lub złożonej estrogenowo-progestagenowej HTZ wiąże się z maksymalnie 1,5-krotnym wzrostem względnego ryzyka wystąpienia udaru niedokrwiennego. Podczas stosowania HTZ nie obserwuje się wzrostu ryzyka udaru krwotocznego.
Ryzyko względne nie jest uzależnione od wieku ani od czasu trwania terapii, jednak ryzyko wyjściowe jest w znacznym stopniu uzależnione od wieku, zatem całkowite ryzyko udaru u kobiet stosujących HTZ wzrasta wraz z wiekiem, patrz punkt 4.4.
Badania WHI – dodatkowe ryzyko wystąpienia udaru niedokrwiennego* w ciągu 5 lat stosowania HTZ Wiek (lata) Liczba przypadków na 1000 kobiet przyjmujących placebo w ciągu 5 lat Stosunek ryzyka i 95% CI Dodatkowe przypadki na 1000 kobiet stosujących HTZ (95% CI) 1,3 (1,1 – 1,6) 3 (1 – 5) * Nie rozróżniano udaru niedokrwiennego od udaru krwotocznego
Inne działania niepożądane, zgłaszane w związku z leczeniem estrogenowo-progestagenowym: - Choroby pęcherzyka żółciowego - Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: ostuda, rumień wielopostaciowy, rumień guzowaty, plamica naczyniowa. - Przypuszczalne otępienie u kobiet powyżej 65 roku życia (patrz punkt 4.4).
U kobiet z dziedzicznym obrzękiem naczynioruchowym, egzogenne estrogeny mogą powodować wystąpienie lub nasilenie objawów obrzęku naczynioruchowego (patrz punkt 4.4).
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222, Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, fax: + 48 Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Badania toksyczności ostrej wskazują, że nawet w przypadku przypadkowego przyjęcia wielokrotności dawki leczniczej, nie należy spodziewać się ryzyka wystąpienia ostrej toksyczności. Na skutek przedawkowania mogą wystąpić nudności i wymioty, a u niektórych kobiet krwawienie z odstawienia. Nie ma specyficznej odtrutki.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: progestageny i estrogeny, produkty złożone; kod ATC: G03F A15
Estradiolu walerianian Substancja czynna, syntetyczny 17β-estradiol, jest chemicznie i biologicznie identyczna z endogennym estradiolem ludzkim. Zastępuje on braki w wytwarzaniu estrogenu w okresie menopauzy i łagodzi objawy w jej przebiegu.
Dienogest Substancją czynną jest pochodna nortestosteronu, wykazująca in vitro powinowactwo do receptora progesteronu 10-30 razy mniejsze w porównaniu z innymi syntetycznymi progestagenami. Dane z badań in vivo na zwierzętach wykazały silną aktywność progestagennej. W badaniach in vivo, dienogest nie wykazuje znaczącej aktywności androgennej, mineralokortykosteroidowej ani glukokortykoidowej.
Estrogeny wzmagają rozrost endometrium, dlatego stosowanie ich bez dodatku progestagenów zwiększa ryzyko hiperplazji i raka endometrium. Dodatkowe zastosowanie progestagenów znacznie zmniejsza powodowane przez estrogen ryzyko hiperplazji endometrium u kobiet z zachowaną macicą.
Wyniki badań klinicznych
- Złagodzenie objawów menopauzalnych osiągano podczas kilku pierwszych tygodni leczenia. - Brak cyklicznych krwawień obserwowano u 89% kobiet w 10 – 12 miesiącu leczenia. Krwawienia śródcykliczne i (lub) plamienia pojawiały się u 27,1% kobiet w pierwszych trzech miesiącach leczenia oraz u 11% w 10 – 12 miesiącu terapii.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

• Estradiolu walerianian
Wchłanianie Estradiolu walerianian wchłania się całkowicie po podaniu doustnym. Jego rozpad na estradiol i kwas walerianowy zachodzi podczas wchłaniania w błonie śluzowej jelit lub podczas pierwszego przejścia przez wątrobę. Po podaniu pojedynczej dawki maksymalne stężenie w surowicy, wynoszące około walerianianu z 2 mg dienogestu.
Dystrybucja Estradiol wiąże się nieswoiście z albuminami surowicy oraz swoiście z SHBG. Jedynie około 1 do 2% krążącego estradiolu ma postać wolnego steroidu, natomiast 40 do 45% jest związane z SHBG. Pozorna objętość dystrybucji estradiolu po jednorazowym podaniu dożylnym wynosi około 1 l/kg.



Metabolizm Po rozkładzie do estradiolu i kwasu walerianowego powstaje naturalny estradiol i jego metabolity estron i estriol. Kwas walerianowy jest metabolizowany bardzo szybko. Po podaniu doustnym około
Eliminacja Okres półtrwania estradiolu w osoczu wynosi około 90 minut. Jednak po podaniu doustnym, sytuacja jest inna. Ze względu na dużą krążącą pulę siarczanów i glukuronidów estrogenu oraz krążenie jelitowo-wątrobowe, końcowy okres półtrwania estradiolu po podaniu doustnym jest parametrem złożonym, zależnym od wszystkich tych procesów i mieści się w zakresie około 13-20 godzin. Jego metabolity są wydalane głównie z moczem, a tylko około 10% jest wydalane z kałem.
Stan stacjonarny Przy codziennym przyjmowaniu leku, jego stężenie w surowicy krwi zwiększa się około 2,2-krotnie, osiągając stan stacjonarny po 4 do 7 dniach leczenia. Najniższe, najwyższe i średnie stężenie estradiolu w surowicy w stanie stacjonarnym wynosi odpowiednio 21 pg/ml, 43 pg/ml i 33 pg/ml. Farmakokinetyka estradiolu jest uzależniona od stężenia SHBG.
• Dienogest
Wchłanianie Dienogest wchłania się szybko i niemal całkowicie po podaniu doustnym. Maksymalne stężenie tej substancji czynnej w surowicy wynoszące 49 ng/ml osiąga się po około 1,5 godzinie od przyjęcia jednej dawki estradiolu walerainianu 1 mg i dienogestu 2 mg. Biodostępność wynosi około 91%. Farmakokinetyka dienogestu jest proporcjonalna do dawki w zakresie dawek od 1 do 8 mg.
Dystrybucja Dienogest wiąże się z albuminami surowicy. Dienogest nie wiąże się z globuliną wiążącą hormony płciowe (ang. Sex Hormone Binding Globulin, SHBG) ani z globuliną wiążącą kortykosteroidy (ang. Corticoid Binding Globulin, CBG). 10% występuje w osoczu w postaci niezwiązanej, a około 90% jest związane nieswoiście z albuminami. Pozorna objętość dystrybucji w stanie stacjonarnym (Vd/F) dienogestu wynosi 51 l u kobiet w wieku pomenopauzalnym.
Metabolizm Dienogest jest niemal całkowicie metabolizowany w znanych szlakach metabolizmu steroidów (hydroksylacja, sprzęganie), głównie przy udziale cytrochromu CYP3A4. Farmakologicznie nieaktywne metabolity są szybko wydalane i w związku z tym dienogest jest główną frakcją w osoczu, stanowiącą około 50% krążących pochodnych dienogestu. Wyliczono, że całkowity klirens po dożylnym podaniu 3H-dienogestu wynosi 5,1 l/godz.
Eliminacja U kobiet w wieku pomenopauzalnym, okres półtrwania dienogestu w osoczu po podaniu estradiolu walerianianu 1 mg i dienogestu 2 mg wynosi około 10,5 godziny. Dienogest jest wydalany w postaci metabolitów. Po podaniu doustnym dawki 0,1 mg/kg dienogest wydalony z moczem pozostaje w stosunku 3:1 do części wydalonej ze stolcem. Okres półtrwania wydalania metabolitów w moczu wynosi 14 godzin. Po podaniu doustnym większość dawki wydala się w ciągu pierwszych 24 godzin głównie z moczem; około 86% dawki zostaje wydalone w ciągu 6 dni.
Stan stacjonarny Przy codziennym przyjmowaniu leku, jego stężenie w surowicy krwi zwiększa się około 1,3-krotnie osiągając stan stacjonarny po 3 do 4 dniach leczenia. Farmakokinetykę dienogestu po wielokrotnym podaniu estradiolu walerianianu 1 mg i dienogestu 2 mg można przewidzieć na podstawie farmakokinetyki po podaniu jednokrotnym. Minimalne, maksymalne i średnie stężenie dienogestu w surowicy w stanie stacjonarnym wynosi odpowiednio 10 ng/ml, 63 ng/ml i 25 ng/ml.

Farmakokinetyka dienogestu nie jest uzależniona od stężenia SHBG.
Brak danych dotyczących farmakokinetyki produktu Velbienne mini u pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Estradiolu walerianian Profil toksyczności estradiolu został dobrze poznany. Nie ma danych nieklinicznych posiadających znaczenie dla lekarza przepisującego produkt, które uzupełniają dane podane w innych punktach Charakterystyki Produktu Leczniczego.
Dienogest Dane niekliniczne wynikające z konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwa, badań toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności, potencjalnego działania rakotwórczego oraz toksycznego wpływu na rozród i rozwój potomstwa nie ujawniają żadnego szczególnego zagrożenia dla człowieka.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Rdzeń tabletki: Laktoza jednowodna Skrobia kukurydziana Skrobia żelowana kukurydziana Powidon K30 Magnezu stearynian Otoczka: Alkohol poliwinylowy Tytanu dwutlenek (E171) Makrogol 3350 Talk Żelaza tlenek czerwony (E172) Żelaza tlenek czarny (E172)

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy

6.3 Okres ważności

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Ten produkt leczniczy nie wymaga szczególnej temperatury podczas przechowywania. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blister z folii PVC/PVDC/Aluminium Pudełka tekturowe zawierające 28, 3 x 28 lub 6 x 28 tabletek powlekanych.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do

stosowania
Brak specjalnych wymagań. Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE

DO OBROTU
Exeltis Poland Sp. z o.o. ul. Szamocka 8 01-748 Warszawa

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr 22204

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 03.12.2014 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 03.08.2020

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
09.11.2023 r.