Oxyduo

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Oxyduo, 40 mg + 20 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu
Oxycodoni hydrochloridum + Naloxoni hydrochloridum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki:

1. Co to jest lek Oxyduo i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Oxyduo

3. Jak stosować lek Oxyduo

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać lek Oxyduo

6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Oxyduo i w jakim celu się go stosuje

Lek Oxyduo ma postać tabletek o przedłużonym uwalnianiu, co oznacza, że substancje czynne są uwalniane przez wydłużony czas. Ich działanie utrzymuje się przez 12 godzin. Tabletki te mogą być stosowane jedynie u osób dorosłych.
Zmniejszenie nasilenia bólu Lek Oxyduo jest wskazany w leczeniu silnego bólu, który może być odpowiednio kontrolowany wyłącznie opioidowymi lekami przeciwbólowymi.
Jak działa Oxyduo w zmniejszaniu nasilenia bólu Oxyduo zawiera dwie substancje czynne: oksykodonu chlorowodorek oraz naloksonu chlorowodorek. Oksykodonu chlorowodorek odpowiedzialny jest za działanie przeciwbólowe leku Oxyduo i jest silnym lekiem przeciwbólowym z grupy opioidów.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Oxyduo

Kiedy nie stosować leku Oxyduo
- jeśli pacjent ma uczulenie na oksykodonu chlorowodorek, naloksonu chlorowodorek lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6), - jeśli u pacjenta występują problemy z oddychaniem, uniemożliwiające dostarczenie wystarczającej ilości tlenu do krwi i usunięcie dwutlenku węgla wytwarzanego w organizmie (depresja oddechowa), - jeżeli u pacjenta występuje ciężka choroba płuc związana ze zwężeniem dróg oddechowych (przewlekła obturacyjna choroba płuc, POChP), - jeżeli u pacjenta stwierdzono stan zwany sercem płucnym. W tym przypadku prawa strona serca jest powiększona z powodu zwiększenia ciśnienia w naczyniach krwionośnych w płucach (np. jako skutek POChP – patrz wyżej), - jeżeli u pacjenta stwierdzono ciężką astmę oskrzelową,
- jeżeli u pacjenta występuje porażenna niedrożność jelita (rodzaj niedrożności jelita) niespowodowana przez opioidy, - jeżeli u pacjenta występują umiarkowane do ciężkich zaburzenia czynności wątroby.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Oxyduo należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty: - w przypadku pacjentów w podeszłym wieku i pacjentów wyniszczonych, - jeżeli u pacjenta występuje porażenna niedrożność jelita (rodzaj niedrożności jelita) spowodowana przez opioidy, - jeżeli u pacjenta stwierdzono zaburzenia czynności nerek, - jeżeli u pacjenta stwierdzono łagodne zaburzenia czynności wątroby, - jeżeli u pacjenta stwierdzono ciężkie zaburzenia czynności płuc (tj. zmniejszoną pojemność życiową), - jeżeli u pacjenta występuje stan charakteryzujący się częstymi zatrzymaniami oddechu w ciągu nocy, które mogą powodować uczucie senności w ciągu dnia (bezdech senny), - jeżeli u pacjenta występuje obrzęk śluzowaty (zaburzenie czynności tarczycy przebiegające z uczuciem suchości, zmniejszoną temperaturą i obrzękiem skory [„nalana twarz”], obejmujące twarz i kończyny), - jeżeli gruczoł tarczycy nie wytwarza wystarczającej ilości hormonów (tarczyca nieaktywna lub niedoczynność tarczycy), - jeżeli gruczoły nadnerczy nie wytwarzają wystarczającej ilości hormonów (niewydolność nadnerczy lub choroba Addisona), - jeżeli u pacjenta stwierdzono chorobę psychiczną z towarzyszącą (częściową) utratą poczucia rzeczywistości (psychoza) spowodowaną zatruciem alkoholem lub innymi substancjami (substancje powodujące psychozy), - jeżeli u pacjenta występują dolegliwości związane z kamicą żó łciow ą lub jakiekolwiek inne zaburzenia dróg żółciowych (choroba dróg żółciowych, pęcherzyka żół ciowego itp.) - jeżeli u pacjenta stwierdzono nieprawidłowe powiększenie gruczołu krokowego (rozrost gruczołu krokowego), - jeśli pacjent cierpi na alkoholizm lub delirium tremens, - jeżeli u pacjenta występuje zapalenie trzustki, - jeżeli pacjent ma niskie ciśnienie krwi (niedociśnienie), - jeżeli pacjent ma wysokie ciśnienie krwi (nadciśnienie), - jeżeli u pacjenta występuje choroba sercowo-naczyniowa wcześniej zdiagnozowana, - jeżeli pacjent ma uraz głowy (ze względu na ryzyko podwyższenia ciśnienia w czaszce), - jeżeli u pacjenta występuje padaczka lub tendencje do drgawek, - jeżeli pacjent jednocześnie przyjmuje lub przyjmował przez ostatnie dwa tygodnie inhibitory MAO (stosowane w leczeniu depresji lub choroby Parkinsona), np. leki zawierające tranylcyprominę, fenelzynę, izokarboksazyd, moklobemid i linezolid, - jeśli u pacjenta występuje senność lub epizody nagłego zasypiania.
Zaburzenia oddychania w czasie snu Lek Oxyduo może powodować zaburzenia oddychania podczas snu, takie jak bezdech senny (przerwy w oddychaniu podczas snu) oraz hipoksemię w czasie snu (małe stężenie tlenu we krwi). Objawami mogą być przerwy w oddychaniu podczas snu, nocne budzenie z powodu duszności, trudności w utrzymaniu snu lub nadmierna senność w ciągu dnia. Jeśli pacjent lub inna osoba zauważy takie objawy, należy skontaktować się z lekarzem. Lekarz może rozważyć zmniejszenie dawki.
Należy skonsultować się z lekarzem, jeśli powyższe informacje dotyczyły pacjenta w przeszłości. Z lekarzem należy się skonsultować również w przypadku, gdy podczas leczenia lekiem Oxyduo rozwinie się którekolwiek z powyższych zaburzeń. Najpoważniejszym skutkiem przedawkowania opioidowych leków przeciwbólowych jest depresja oddechowa (wolne i płytkie oddychanie). Może to spowodować m.in. zmniejszenie stężenia tlenu we krwi prowadzące do omdlenia.
Biegunka
Jeśli na początku leczenia u pacjenta pojawi się nasilona biegunka może to być spowodowane działaniem naloksonu. Może to oznaczać, że czynność jelit wraca do normy. Taka biegunka może wystąpić w ciągu pierwszych 3-5 dni leczenia. Jeśli biegunka utrzymuje się po upływie 3-5 dni lub niepokoi pacjenta, powinien on skontaktować się z lekarzem.
Zamiana na lek Oxyduo W przypadku zamiany na lek Oxyduo po wcześniejszym długotrwałym stosowaniu innego leku opioidowego mogą początkowo wystąpić tzw. objawy z odstawienia, np. niepokój, zwłaszcza ruchowy, nasilone pocenie się i ból mięśni. Jeśli pacjent odczuwa takie objawy, może być konieczna specjalna kontrola lekarska.
Tolerancja, zależność od leku i uzależnienie Ten lek zawiera oksykodon, który jest lekiem opioidowym. Wielokrotne stosowanie opioidowych leków przeciwbólowych może spowodować zmniejszenie skuteczności leku (pacjent przyzwyczaja się, co nazywa się tolerancją). Wielokrotne stosowanie leku Oxyduo może prowadzić do uzależnienia i nadużywania, co może prowadzić do zagrażającego życiu przedawkowania. Ryzyko wyst ąpienia tych działań niepożądanych może zwiększa ć si ę wraz ze zwiększaniem dawki i dłuższym czasem stosowania.
Uzależnienie lub nadużywanie może sprawić, że pacjent poczuje, że nie ma już kontroli nad tym, jaką dawkę leku przyjmie lub jak często będzie go przyjmował. Pacjent może odczuwać, ż e musi kontynuować przyjmowanie leku, nawet jeśli nie pomaga to złagodzić bólu.
Ryzyko zależności od leku lub uzależnienia jest różne w zależności od pacjenta. Ryzyko uzależnienia od leku Oxyduo może być większe jeśli: - pacjent lub ktokolwiek z rodziny kiedykolwiek nadużywał lub był uzależniony od alkoholu, leków na receptę lub narkotyków; - pacjent pali papierosy; - pacjent miał problemy z nastrojem (depresja, lek lub zaburzenia osobowości) lub był leczony przez psychiatrę z powodu innych chorób psychicznych.
Jeśli podczas przyjmowania leku Oxyduo pacjent zauważy którykolwiek z poniższych objawów, może to oznaczać, że u pacjenta może rozwijać si ę tolerancja na lek lub pacjent uzależnił si ę. - pacjent potrzebuje przyjmować lek dłużej niż zalecił lekarz; - pacjent musi wziąć dawkę większą niż zalecana; - pacjent stosuje lek z powodów innych niż lekarz zalecił, na przykład „aby zachować spok ój” lub „pomóc w zasypianiu”; - pacjent podejmował powtarzające si ę, nieudane próby odstawienia lub kontrolowania stosowania leku; - pacjent czuje się źle po przerwaniu przyjmowania leku i po ponownym przyjęciu leku nast ępuje poprawa samopoczucia („efekty odstawienia”).
W
w celu omówienia najlepszej dla pacjenta ścieżki leczenia, w tym, kiedy należy przerwać przyjmowanie leku i jak bezpiecznie przerwać leczenie (patrz punkt 3 „Przerwanie stosowania leku Oxyduo”).
Zaawansowany rak przewodu pokarmowego lub miednicy Należy powiadomić lekarza, jeżeli pacjent ma zaawansowany rak przewodu pokarmowego lub miednicy, gdzie niedrożność jelit może stanowić problem.
Zabieg chirurgiczny Jeżeli pacjent ma być poddany operacji, powinien poinformować lekarzy o przyjmowaniu leku Oxyduo.
Wpływ na produkcję hormonów
Podobnie jak w przypadku innych opioidów, oksykodon może wpływać na prawidłową produkcję hormonów w organizmie, takich jak kortyzol lub hormony płciowe, szczególnie jeśli pacjent przyjmował duże dawki przez dłuższy czas. Jeśli u pacjenta wystąpią objawy, które utrzymują się, takie jak nudności lub wymioty, utrata apetytu, zmęczenie, osłabienie, zawroty głowy, zmiany w cyklu miesiączkowym, impotencja, niepłodność lub zmniejszenie popędu płciowego, należy porozmawiać z lekarzem, który może zlecić monitorowanie poziomu hormonów.
Przeczulica Ten lek może zwiększać wrażliwość na ból, szczególnie w dużych dawkach. Należy poinformować lekarza, jeśli tak się stanie. Może być konieczne zmniejszenie dawki lub zmiana leku.
Pozostałości w kale Pacjent może zauważyć pozostałość tabletki o przedłużonym uwalnianiu w kale. Nie należy się niepokoić, ponieważ substancje czynne (oksykodonu chlorowodorek i naloksonu chlorowodorek) zostały już uwolnione w żołądku i jelitach i wchłonięte przez organizm.
Nieprawidłowe stosowanie leku Oxyduo Lek Oxyduo nie jest odpowiedni do leczenia objawów z odstawienia.
Tabletki o przedłużonym uwalnianiu można dzielić na równe dawki ale nie wolno ich żuć ani rozkruszać. Przyjęcie przeżutej lub rozkruszonej tabletki może prowadzić do wchłonięcia potencjalnie śmiertelnej dawki oksykodonu chlorowodorku (patrz punkt 3 „Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Oxyduo“).
Nadużywanie Nigdy nie należy nadużywać leku Oxyduo, szczególnie w przypadku uzależnienia od leków. U osób uzależnionych od substancji, takich jak heroina, morfina czy metadon nadużywanie leku Oxyduo może spowodować wystąpienie ciężkich objawów odstawienia, ponieważ lek Oxyduo zawiera jako składnik nalokson. Występujące wcześniej objawy z odstawienia mogą ulec nasileniu.
Nieprawidłowe użycie Nie wolno niewłaściwie stosować leku Oxyduo w postaci tabletek o przedłużonym uwalnianiu rozpuszczając i wstrzykując zawartości tabletki (np. do naczyń krwionośnych). Tabletki zawierają w szczególności talk, który może powodować miejscowy rozpad tkanek (martwicę) oraz zmiany w tkance płucnej (ziarniniaki płuc). Takie nadużycie może też spowodować inne poważne konsekwencje, a nawet prowadzić do zgonu.
Doping Stosowanie leku Oxyduo może dać pozytywny wynik w teście na obecność środków pobudzających (dopingowych). Stosowanie leku Oxyduo jako środka pobudzającego może stanowić zagrożenie dla zdrowia.
Oxyduo a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Ryzyko wystąpienia działań niepożądanych zwiększa się, jeśli pacjent przyjmuje leki przeciwdepresyjne (takie jak citalopram, duloksetyna, escitalopram, fluoksetyna, fluwoksamina, paroksetyna, sertralina, wenlafaksyna). Leki te mogą wchodzić w interakcje z oksykodonem, co może wywoływać u pacjenta następujące objawy: mimowolne, rytmiczne skurcze mięśni, w tym mięśni, które kontrolują ruchy oka, pobudzenie, nadmierną potliwość, drżenie, wzmożenie odruchów, zwiększenie napięcia mięśni, podwyższenie temperatury ciała do ponad 38°C. W przypadku wystąpienia powyższych objawów należy skontaktować się z lekarzem.
Jednoczesne stosowanie opioidów, w tym chlorowodorku oksykodonu i leków uspokajających, takich jak benzodiazepiny lub inne leki podobne, zwiększa ryzyko senności, trudności z oddychaniem
(depresji oddechowej), śpiączki i może zagrażać życiu. Z tego powodu jednoczesne stosowanie powinno być brane pod uwagę tylko wtedy, gdy inne opcje leczenia nie są możliwe.
Jeśli lekarz przepisał lek Oxyduo wraz z lekami uspokajającymi, powinien ograniczyć dawkę i czas trwania skojarzonego leczenia.
Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach uspokajających oraz ściśle przestrzegać zaleceń lekarza dotyczących dawkowania. Pomocne może być poinformowanie znajomych lub krewnych, aby byli świadomi wyżej wymienionych objawów. W przypadku wystąpienia takich objawów należy skontaktować się z lekarzem. Przykłady tych środków uspokajających lub leków podobnych to: - inne silne leki przeciwbólowe (opioidowe leki przeciwbólowe), - leki stosowane w leczeniu padaczki, bólu i lęku, takie jak gabapentyna i pregabalina, - leki nasenne i uspokajające (w tym benzodiazepiny, leki przeciwlękowe), - leki przeciwdepresyjne, - leki stosowane w leczeniu alergii, chorobie lokomocyjnej lub nudnościach (leki przeciwhistaminowe lub przeciwwymiotne), - leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychiatrycznych lub psychicznych (leki przeciwpsychotyczne, które obejmują fenotiazyny i neuroleptyki).
W przypadku przyjmowania tych tabletek w tym samym czasie, co inne leki, wpływ tych tabletek lub innego leku, jak opisano poniżej, może ulec zmianie. Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent przyjmuje: - leki, które zmniejszają krzepliwość krwi (pochodne kumaryny), czas krzepnięcia krwi może być wydłużony lub skrócony, - antybiotyki makrolidowe (np. klarytromycynę, erytromycynę lub telitromycynę), - azolowe leki przeciwgrzybicze (np. ketokonazol, worykonazol, itrakonazol i posakonazol), - specyficzne leki zwane inhibitorami proteazy, stosowane w leczeniu HIV (np. rytonawir, indinawir, nelfinawir, sakwinawir), - cymetydynę (stosowaną w leczeniu wrzodów żołądka, niestrawności lub zgagi), - ryfampicynę (stosowaną w leczeniu gruźlicy), - karbamazepinę (stosowaną w leczeniu padaczki, napadów lub drgawek i pewnych rodzajów bólu), - fenytoinę (stosowaną w leczeniu padaczki, napadów lub drgawek), - preparaty ziołowe zawierające ziele dziurawca (również znane jako hypericum perforatum), - chinidynę (stosowaną w leczeniu zaburzeń rytmu serca).
Nie przewiduje się wystąpienia interakcji leku Oxyduo z paracetamolem, kwasem acetylosalicylowym (aspiryną) lub naltreksonem.
Oxyduo z jedzeniem, piciem i alkoholem Picie alkoholu w czasie stosowania leku Oxyduo może spowodować senność lub zwiększać ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych, takich jak płytki oddech z ryzykiem bezdechu i utraty przytomności. Picie alkoholu w czasie stosowania leku Oxyduo jest przeciwwskazane.
Należy unikać picia soku grejpfrutowego w czasie stosowania leku Oxyduo.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku
Ciąża Należy unikać stosowania leku Oxyduo u kobiet w ciąży o ile to możliwe, chyba że lekarz uzna, że leczenie tym lekiem jest konieczne. Stosowanie leku Oxyduo przez dłuższy czas w czasie ciąży może spowodować wystąpienie objawów z odstawienia u noworodka. Jeśli oksykodonu
chlorowodorek stosowany jest podczas porodu u noworodka może wystąpić depresja oddechowa (wolny i płytki oddech).
Karmienie piersią Należy zaprzestać karmienia piersią w trakcie przyjmowania leku Oxyduo. Oksykodonu chlorowodorek przenika do mleka matki. Nie wiadomo, czy naloksonu chlorowodorek przenika również do mleka matki. Dlatego nie można wykluczyć ryzyka dla karmionego piersią niemowlęcia, zwłaszcza w przypadku wielokrotnego stosowania leku Oxyduo.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Lek Oxyduo może zaburzać zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn ponieważ może wywoływać senność i zawroty głowy. W szczególności takiego działania można się spodziewać na początku leczenia lekiem Oxyduo, po każdorazowym zwiększeniu dawki lub po zamianie na inny lek. Jednak gdy pacjent przyjmuje przez dłuższy czas ustaloną dawkę leku Oxyduo, zaburzenia te mogą ustąpić.
Stosowanie tego leku wiązano z sennością i przypadkami gwałtownego zasypiania. Jeśli u pacjenta występuje to działanie niepożądane, nie powinien on prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn. Należy porozmawiać z lekarzem, jeśli wystąpią takie objawy niepożądane.
Pacjent powinien zapytać lekarza, czy może prowadzić pojazdy lub obsługiwać maszyny.
Lek Oxyduo zawiera sód Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) w jednej tabletce, tzn. jest zasadniczo wolny od sodu.

3. Jak stosować lek Oxyduo

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Przed rozpoczęciem leczenia i regularnie podczas trwania leczenia lekarz będzie omawiać z pacjentem, czego można oczekiwać w związku ze stosowaniem leku Oxyduo, kiedy i jak długo pacjent ma go przyjmować, kiedy skontaktować się z lekarzem, oraz kiedy należy zakończyć jego przyjmowanie (patrz także „Przerwanie stosowania leku Oxyduo”).
Lek Oxyduo ma postać tabletek o przedłużonym uwalnianiu, co oznacza, że substancje czynne są uwalniane przez wydłużony czas. Ich działanie utrzymuje się przez 12 godzin.
Tabletki o przedłużonym uwalnianiu można dzielić na równe dawki, ale nie wolno ich żuć ani rozkruszać. Przyjęcie przeżutej lub rozkruszonej tabletki może prowadzić do wchłonięcia potencjalnie śmiertelnej dawki oksykodonu chlorowodorku (patrz punkt 3 „Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Oxyduo“).
Jeżeli lekarz nie przepisał inaczej zazwyczaj stosowana dawka leku Oxyduo to:
Leczenie bólu
Dorośli Zwykle dawka początkowa to 1 tabletka o przedłużonym uwalnianiu leku Oxyduo 10 mg oksykodonu chlorowodorku + 5 mg naloksonu chlorowodorku w odstępach co 12 godzin.
Lekarz zadecyduje jaką dawkę leku Oxyduo powinien przyjmować pacjent codziennie i jak podzielić dawkę dobową na dawki poranne i wieczorne. Lekarz zadecyduje też o każdym koniecznym dostosowaniu dawki podczas leczenia. Lekarz dostosuje dawkę do nasilenia bólu i do indywidualnej wrażliwości pacjenta. Pacjent powinien otrzymywać najmniejszą dawkę skuteczną do opanowania
bólu. W przypadku wcześniejszego stosowania opioidowych leków przeciwbólowych leczenie lekiem Oxyduo można rozpocząć od większych dawek.
Maksymalna dawka dobowa wynosi 160 mg oksykodonu chlorowodorku i 80 mg naloksonu chlorowodorku. Jeśli pacjent wymaga większej dawki, lekarz może zalecić dodatkowe dawki oksykodonu chlorowodorku bez naloksonu chlorowodorku. Jednak nie należy stosować maksymalnej dawki dobowej większej niż 400 mg oksykodonu chlorowodorku. W przypadku podawania dodatkowych dawek oksykodonu chlorowodorku korzystny wpływ naloksonu chlorowodorku na czynność jelit może być zaburzony.
Jeśli lekarz zaleci pacjentowi zmianę leku Oxyduo na inny opioidowy lek przeciwbólowy czynność jelit może się pogorszyć.
Jeśli pacjent odczuwa ból przed upływem terminu przyjęcia kolejnej dawki leku Oxyduo, może być konieczne doraźne zastosowanie szybkodziałającego leku przeciwbólowego. Oxyduo nie jest przeznaczony do tego celu. W takim przypadku należy skonsultować się z lekarzem.
W przypadku wrażenia, że działanie leku Oxyduo jest za mocne lub za słabe, należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Leczenie bólu
Pacjenci w podeszłym wieku Zwykle nie jest konieczne dostosowywanie dawki u pacjentów w podeszłym wieku z prawidłową czynnością wątroby i (lub) nerek.
Zaburzenia czynności wątroby lub nerek Jeżeli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek lub łagodna niewydolność wątroby, lekarz może przepisać lek Oxyduo z zachowaniem szczególnej ostrożności. Jeśli u pacjenta występuje niewydolność wątroby o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego, nie wolno stosować leku Oxyduo (patrz też punkt 2 „Kiedy nie stosować leku Oxyduo” i „Ostrzeżenia i środki ostrożności”).
Dzieci i młodzież w wieku poniżej 18 lat Lek Oxyduo nie został przebadany u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Nie udowodniono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności leku u dzieci i młodzieży. Z tego powodu nie zaleca się stosowania leku Oxyduo u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.
Sposób podawania Tabletki do stosowania doustnego. Lek Oxyduo należy połykać popijając odpowiednią ilością płynu (pół szklanki wody). Tabletkę można podzielić na równe dawki ale nie można jej żuć ani kruszyć. Tabletkę można przyjmować z pokarmem lub bez pokarmu.
Lek Oxyduo należy przyjmować co 12 godzin, według ustalonego planu leczenia (np. rano o godz. 8.00, wieczorem o godz. 20.00).
Czas trwania leczenia Zasadniczo nie należy przyjmować leku Oxyduo dłużej niż to konieczne. Jeśli pacjent jest leczony długotrwale lekiem Oxyduo, lekarz prowadzący powinien regularnie sprawdzać, czy pacjent nadal potrzebuje leku Oxyduo.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Oxyduo Jeśli pacjent przyjął większą niż zalecana dawkę leku Oxyduo należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Przedawkowanie leku może objawiać się: - zwężeniem źrenic - powolnym i płytkim oddechem (depresja oddechowa)
- sennością aż do utraty świadomości - zmniejszonym napięciem mięśni (hipotonia) - spowolnieniem tętna - spadkiem ciśnienia krwi - zaburzeniem mózgu (określanym jako toksyczna leukoencefalopatia). W ciężkich przypadkach może wystąpić utrata świadomości (śpiączka), zatrzymanie wody w płucach i zapaść krąż eniowa, które mogą prowadzić do zgonu w niektórych przypadkach.
Należy unikać czynności wymagających zwiększonej uwagi, np. kierowanie pojazdami.
Pominięcie zastosowania leku Oxyduo W przypadku pominięcia dawki leku Oxyduo lub w razie przyjęcia dawki leku mniejszej niż przepisana, można nie odczuć żadnego działania leku.
Jeśli pacjent zapomniał przyjąć dawkę leku należy postępować zgodnie z poniższą instrukcją: - Jeżeli do przyjęcia kolejnej dawki pozostało 8 godzin lub więcej: należy przyjąć zapomnianą
- Jeżeli do przyjęcia kolejnej dawki pozostało mniej niż 8 godzin: należy przyjąć zapomnianą dawkę . Następnie należy odczekać 8 godzin przed przyjęciem następnej dawki. Należy starać się powrócić do początkowego schematu dawkowania (np. rano o godz. 8.00, wieczorem o godz. 20.00).
Nie należy przyjmować więcej niż jednej dawki w ciągu 8 godzin.
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie stosowania leku Oxyduo Nie należy przerywać stosowania leku Oxyduo bez konsultacji z lekarzem. Jeżeli leczenie nie jest już potrzebne, należy stopniowo zmniejszać dawkę dobową po konsultacji z lekarzem. Tym sposobem można uniknąć wystąpienia objawów z odstawienia, takich jak niepokój ruchowy, pocenie się i ból mięśni.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Ważna informacja o działaniach niepożądanych lub ich objawach oraz postępowaniu w przypadku ich wystąpienia: Jeśli wystąpi którekolwiek z następujących istotnych działań niepożądanych, należy natychmiast skontaktować się z najbliższym lekarzem.
Wolne i płytkie oddychanie (depresja oddechowa), jest głównym zagrożeniem związanym z przedawkowaniem opioidów. Występuje ona przeważnie u pacjentów w podeszłym wieku oraz wyniszczonych. Opioidy mogą również spowodować istotny spadek ciśnienia krwi u wrażliwych pacjentów.
Następujące działania niepożądane obserwowano u pacjentów leczonych z powodu bólu:
Często (mogą wystąpić u 1 na 10 osób) - ból brzucha - zaparcia - biegunka
- suchość w jamie ustnej - niestrawność - wymioty - nudności - wiatry - zmniejszenie apetytu aż do utraty apetytu - uczucie zawrotów głowy lub “wirowania” - ból głowy - uderzenia gorąca - uczucie nietypowego osłabienia - zmęczenie lub wyczerpanie - świąd skóry - reakcje skórne/ wysypka - pocenie się - zawroty głowy pochodzenia błędnikowego - trudności z zasypianiem - senność
Niezbyt często (mogą wystąpić u 1 na 100 osób) - wzdęcia - nietypowe myśli - niepokój - splątanie - depresja - nerwowość - ucisk w klatce piersiowej, szczególnie przy obecnej chorobie niedokrwiennej serca - spadek ciśnienia krwi - objawy z odstawienia, takie jak pobudzenie - omdlenia - brak energii - pragnienie - zmiany odczuwania smaku - kołatanie serca - kolka wątrobowa - ból w klatce piersiowej - złe samopoczucie - ból - obrzęk rąk, kostek lub stóp - trudności w koncentracji - zaburzenia mowy - drżenie - trudności w oddychaniu - niepokój ruchowy - dreszcze - zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych - wzrost ciśnienia krwi - osłabienie popędu płciowego - katar - kaszel - nadwrażliwość/ reakcje alergiczne - utrata masy ciała - urazy na skutek wypadków - częste parcie na mocz - skurcze mięśni - drżenie mięśni - ból mięśni
- zaburzenia widzenia - napady padaczkowe (zwłaszcza u osób z zaburzeniami padaczkowymi lub predyspozycjami do napadów)
Rzadko (mogą wystąpić u 1 na 1 000 osób) - przyspieszone tętno - uzależnienie od leku - zaburzenia dotyczące zębów - zwiększenie masy ciała - ziewanie
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) - euforia - silne uczucie senności - zaburzenia erekcji - koszmary senne - omamy - płytki oddech - trudności w oddawaniu moczu - agresja - uczucie mrowienia - odbijanie się - bezdech senny (przerwy w oddychaniu podczas snu)
Substancja czynna, oksykodonu chlorowodorek, jeśli jest podawany bez naloksonu chlorowodorku, wywołuje następujące działania niepożądane:
Oksykodon może powodować problemy z oddychaniem (depresję oddechową), zmniejszenie wielkości źrenicy oka, skurcze mięśni oskrzel owych i skurcze mięśni gładkich a także zmniejszenie odruchu kaszlu .
Często (mogą wystąpić u 1 na 10 osób) - zmienność nastrojów i zmiany osobowości (na przykład depresja, uczucie skrajnego szczęścia) - zmniejszenie aktywności - zwiększenie aktywności - trudności w oddawaniu moczu - czkawka
Niezbyt często (mogą wystąpić u 1 na 100 osób) - zaburzenia koncentracji - migreny - zwiększone napięcie mięśni - mimowolne skurcze mięśni - uzależnienie od leku - zaburzenia pracy jelit (niedrożność jelit) - suchość skóry - tolerancja na lek - zmniejszenie wrażliwości na ból i dotyk - zaburzenia koordynacji - zmiany głosu (chrypka) - obrzęki spowodowane zatrzymaniem wody - zaburzenia słuchu - owrzodzenie jamy ustnej - trudności w połykaniu - podrażnione dziąsła - zaburzenia percepcji (np. omamy, derealizacja)
- zaczerwienienie skóry - odwodnienie - pobudzenie - zmniejszenie stężenia hormonów płciowych, co może mieć wpływ na produkcję spermy u mężczyzn lub cykl menstruacyjny u kobiet
Rzadko (mogą wystąpić u 1 na 1 000 osób) - swędząca wysypka (pokrzywka) - zakażenia, takie jak opryszczka (co może powodować powstawanie pęcherzy w okolicy ust lub organów płciowych) - zwiększenie apetytu - czarne (smoliste) stolce - krwawienie z dziąseł
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) - ostre uogólnione reakcje alergiczne (reakcje anafilaktyczne) - zwiększona wrażliwość na ból - brak miesiączki - objawy z odstawienia u noworodka - dysfunkcja zwieracza Oddiego (zaburzenie wpływające na prawidłowe funkcjonowanie dróg żółciowych) - problemy z przepływem żółci - próchnica zębów
Następujące działania niepożądane były obserwowane u pacjentów leczonych z powodu innej dolegliwości:
Bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób) - ból głowy - senność - zaparcie - nudności - poty - zmęczenie lub wyczerpanie
Często (mogą wystąpić u 1 na 10 osób) - zmniejszenie apetytu do utraty apetytu - trudności w zasypianiu - depresja - uczucie zawrotów głowy lub „wirowania” - trudności z koncentracją - drżenia - mrowienie dłoni lub stóp - zaburzenia widzenia - zawroty głowy pochodzenia błędnikowego - uderzenia gorąca - spadek ciśnienia krwi - podwyższenie ciśnienia krwi - ból brzucha - suchość w jamie ustnej - wymioty - zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej, gamma glutamylotransferazy ) - świąd skóry - reakcje skórne/wysypka - ból w klatce piersiowej
- dreszcze - ból - pragnienie
Niezbyt często (mogą wystąpić u 1 na 100 osób) - zmniejszenie popędu płciowego - epizody nagłego zasypiania - zmiany odczuwania smaku - trudności z oddychaniem - wiatry - zaburzenia erekcji - objawy z odstawienia, takie jak pobudzenie - obrzęk rąk, kostek lub stóp - urazy na skutek wypadków
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) - nadwrażliwość/reakcje alergiczne - nietypowe myśli - lęk - splątanie - nerwowość - niepokój, zwł aszcza ruchowy - euforia - omamy - koszmary senne - napady padaczkowe (zwłaszcza u osób z zaburzeniami padaczkowymi lub predyspozycjami do napadów) - silne uczucie senności - zaburzenia mowy - omdlenia - ucisk w klatce piersiowej, szczególnie przy obecnej chorobie niedokrwiennej serca - kołatanie serca - przyspieszone tętno - płytki oddech - kaszel - katar - ziewanie - wzdęcia - biegunka - agresja - niestrawność - odbijanie się - zaburzenia dotyczące zębów - kolka wątrobowa - skurcze mięśni - drżenie mięśni - ból mięśni - trudności w oddawaniu moczu - częste parcie na mocz - ogólne złe samopoczucie - utrata masy ciała - zwiększenie masy ciała - uczucie nietypowego zmęczenia - brak energii.
Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielegniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Oxyduo

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Lek ten należy przechowywać w zamkniętym oraz zabezpieczonym miejscu, do którego inne osoby nie mogą mieć dostępu. Może on być bardzo szkodliwy i może spowodować zgon osoby, której nie został przepisany.
Nie stosować tego leku, po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku, etykiecie i blistrze po: Termin ważności (EXP). Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Blister: Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Butelki: Przechowywać w temperaturze poniżej 30°C .
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Oxyduo Substancjami czynnymi leku są oksykodonu chlorowodorek i naloksonu chlorowodorek.
Każda tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 40 mg oksykodonu chlorowodorku (co odpowiada dwuwodnego, co odpowiada 18 mg naloksonu).
Pozostałe składniki to: Rdzeń tabletki Poliwinylu octan, powidon, sodu laurylosiarczan, krzemionka koloidalna bezwodna, celuloza mikrokrystaliczna oraz magnezu stearynian.
Otoczka tabletki Alkohol poliwinylowy, tytanu dwutlenek (E171), makrogol, talk oraz żelaza tlenek czerwony (E172).
Jak wygląda lek Oxyduo i co zawiera opakowanie
Różowa, podłużna, dwustronnie wypukła tabletka o przedłużonym uwalnianiu, z linią podziału po obu stronach tabletki, o długości 14,2 mm, szerokości 6,7 mm oraz wysokości 3,6 – 4,6 mm. Tabletkę można podzielić na równe dawki.

Lek Oxyduo jest dostępny w: Blistrach z zabezpieczeniem przed dostępem dzieci zawierających 10, 14, 20, 28, 30, 50, 56, 60, 90, zabezpieczeniem przed dostępem dzieci zawierających 56 x 1 lub 60 x 1 tabletek o przedłużonym uwalnianiu lub butelkach z zabezpieczeniem przed otwarciem przez dzieci zawierających 50, 100, 200 lub 250 tabletek o przedłużonym uwalnianiu.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny Teva Pharmaceuticals Polska Sp. z o.o. ul. Emilii Plater 53 00-113 Warszawa tel.: (22) 345 93 00
Wytwórca 1/ Develco Pharma GmbH Grienmatt 27, Schopfheim 79650, Niemcy 2/ Teva Operations Poland Sp. z o.o., ul. Mogilska 80, 31-546 Kraków 3/ PLIVA Hrvatska d.o.o. (Pliva Croatia Ltd.), Prilaz baruna Filipovića 25
Data ostatniej aktualizacji ulotki: czerwiec 2024 r.

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Oxyduo, 40 mg + 20 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 40 mg oksykodonu chlorowodorku (co odpowiada dwuwodnego, co odpowiada 18 mg naloksonu).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka o przedłużonym uwalnianiu.
Różowa, podłużna, dwustronnie wypukła tabletka o przedłużonym uwalnianiu, z linią podziału po obu stronach tabletki, o długości 14,2 mm, szerokości 6,7 mm oraz wysokości 3,6 – 4,6 mm. Tabletkę można podzielić na równe dawki.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Silny ból, który może być właściwie leczony jedynie przy zastosowaniu opioidowych leków przeciwbólowych.
Oxyduo jest wskazany do stosowania u dorosłych.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie
Działanie przeciwbólowe Skuteczność działania przeciwbólowego produktu Oxyduo jest równoważna działaniu produktów o przedłużonym uwalnianiu zawierających oksykodonu chlorowodorek.
Dawkowanie należy dostosować do nasilenia bólu oraz indywidualnej wrażliwości pacjenta. O ile nie wskazano inaczej, zalecane są następujące dawki produktu Oxyduo:
Dorośli Zazwyczaj stosowana dawka początkowa u pacjenta, który nie przyjmował wcześniej opioidów wynosi 10 mg oksykodonu chlorowodorku + 5 mg naloksonu chlorowodorku co 12 godzin.
Niższe moce leku są dostępne w celu ułatwienia dawkowania na początku leczenia opioidami i do indywidualnego dostosowania dawki.

U pacjentów, którzy przyjmowali wcześniej opioidy leczenie można rozpocząć od większej dawki produktu Oxyduo, w zależności od ich wcześniejszych doświadczeń w stosowaniu leków opioidowych.
Maksymalna dawka dobowa produktu Oxyduo wynosi 160 mg oksykodonu chlorowodorku i 80 mg naloksonu chlorowodorku . Maksymalna dawka dobowa jest przeznaczona dla pacjentów, którzy przyjmowali wcześniej stałą dawkę dobową produktu Oxyduo i u których konieczne stało się zwiększenie dawki. Rozważając możliwość zwiększenia dawki należy zwrócić szczególną uwagę na pacjentów z zaburzeniami czynności nerek oraz pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby. W przypadku pacjentów wymagających większych dawek produktu Oxyduo, należy rozważyć podawanie dodatkowego produktu oksykodonu chlorowodorku o przedłużonym uwalnianiu, w tych samych odstępach czasu, przy uwzględnieniu maksymalnej dawki dobowej 400 mg oksykodonu chlorowodorku o przedłużonym uwalnianiu.

Po zaprzestaniu terapii produktem Oxyduo i włączeniu terapii innym opioidem należy oczekiwać pogorszenia czynności jelit.
U niektórych pacjentów przyjmujących Oxyduo regularnie według schematu dawkowania, w przypadku bólu przebijającego może zajść konieczność zastosowania leku przeciwbólowego o natychmiastowym uwalnianiu, jako leku pomocniczego. Produkt Oxyduo jest postacią o przedłużonym uwalnianiu i dlatego nie jest przeznaczony do leczenia bólu przebijającego. W leczeniu bólu przebijającego pojedyncza dawka leku pomocniczego powinna wynosić jedną szóstą równoważnej dawki dobowej oksykodonu chlorowodorku. Konieczność zastosowania ponad dwóch dawek leku pomocniczego na dobę jest zwykle wskazaniem do stopniowego zwiększania dawki produktu Oxyduo. Zwiększania dawki należy dokonywać co 1-2 dni, stopniowo, o dawkę 5 mg oksykodonu chlorowodorku + 2,5 mg naloksonu chlorowodorku dwa razy na dobę lub, jeśli to konieczne, 10 mg oksykodonu chlorowodorku + 5 mg naloksonu chlorowodorku dwa razy na dobę, aż do osiągnięcia stabilnej dawki. Ma to na celu ustalenie indywidualnej dla danego pacjenta, podawanej dwa razy na dobę dawki, która zapewni odpowiednie działanie przeciwbólowe i stosowanie możliwie najmniejszej dawki leku pomocniczego przez cały okres, w którym konieczne jest leczenie bólu.
Produkt Oxyduo jest przyjmowany w określonej dawce dwa razy na dobę, zgodnie z ustalonym schematem dawkowania. Dla większości pacjentów odpowiednie jest podawanie symetryczne (jednakowe dawki rano i wieczorem), w równych odstępach czasu (co 12 godzin), jednak u niektórych pacjentów, w zależności od ich indywidualnych uwarunkowań bólu, korzystne może być dawkowanie asymetryczne, dostosowane do modelu bólu. Na ogół należy wybierać najniższą skuteczną dawkę leku przeciwbólowego.
W leczeniu bólu nienowotworowego wystarczająca jest zwykle dawka dobowa 40 mg oksykodonu chlorowodorku + 20 mg naloksonu chlorowodorku, jednak może być konieczne zwiększenie dawki.
Jeśli do przyjęcia wymaganej dawki zastosowanie danej mocy leku jest trudne do realizacji lub niepraktyczne można podać inne moce tego samego produktu leczniczego.
Działanie przeciwbólowe
Pacjenci w podeszłym wieku Podobnie jak u młodszych dorosłych, dawka powinna być dostosowana do natężenia bólu oraz indywidualnej wrażliwości pacjenta.
Pacjenci z zaburzeniem czynności w ątroby Badanie kliniczne wykazało, że u pacjentów z niewydolnością wątroby występuje większe stężenie oksykodonu i naloksonu w osoczu. Dotyczy to w większym stopniu stężenia naloksonu niż oksykodonu (patrz punkt 5.2). Konsekwencje kliniczne podwyższonego stężenia naloksonu
u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby nie są na razie znane. Należy zachować ostrożność podając produkt Oxyduo pacjentom z łagodną niewydolnością wątroby (patrz punkt 4.4). Produkt Oxyduo jest przeciwwskazany u pacjentów z niewydolnością wątroby o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego (patrz punkt 4.3).
Pacjenci z zaburzeniem czynności nerek Badanie kliniczne wykazało, że u pacjentów z niewydolnością nerek występuje większe stężenie oksykodonu i naloksonu w osoczu (patrz punkt 5.2). Dotyczy to w większym stopniu stężenia naloksonu niż oksykodonu. Konsekwencje kliniczne podwyższonego stężenia naloksonu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie są na razie znane. Należy zachować ostrożność podając produkt Oxyduo pacjentom z niewydolnością nerek (patrz punkt 4.4).
Dzieci i młodzież Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego Oxyduo u dzieci w wieku poniżej 18 lat. Brak dostępnych danych.
Sposób podawania Do stosowania doustnego.
Produkt Oxyduo należy przyjmować w określonej dawce dwa razy na dobę, zgodnie z ustalonym schematem dawkowania.
Tabletki o przedłużonym uwalnianiu można przyjmować z pokarmem lub bez pokarmu, popijając odpowiednią ilością płynu.
Tabletki o przedłużonym uwalnianiu można dzielić na połowy ale nie należy ich żuć ani rozkruszać (patrz punkt 4.4).
Cele leczenia i przerwanie leczenia (Analgezja) Przed rozpoczęciem leczenia lekiem Oxyduo należy wspólnie z pacjentem uzgodnić strategię leczenia, obejmującą czas trwania leczenia i cele leczenia oraz plan zakończenia leczenia, zgodnie z wytycznymi dotyczącymi leczenia bólu. W trakcie leczenia lekarz i pacjent powinni często kontaktować się celem oceny konieczności kontynuacji leczenia, rozważenia jego przerwania i, jeśli
konieczne, dostosowania dawki. Jeżeli pacjent nie wymaga już leczenia oksykodonem, wskazane może być stopniowe zmniejszanie dawki, aby zapobiec objawom odstawienia. W przypadku braku odpowiedniej kontroli bólu należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia przeczulicy bólowej, tolerancji i progresji choroby podstawowej (patrz punkt 4.4).
Czas stosowania Produktu Oxyduo nie należy podawać przez czas dłuższy niż jest to absolutnie konieczne.

Działanie przeciwbólowe Gdy pacjent nie wymaga już leczenia opioidami, wskazane może być stopniowe zmniejszanie dawki (patrz punkt 4.4).

4.3 Przeciwwskazania

- nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną
- ciężka depresja oddechowa z niedotlenieniem narządów i tkanek i (lub) hiperkapnia, - ciężka przewlekła obturacyjna choroba płuc, - serce płucne, - ciężka astma oskrzelowa, - niedrożność porażenna jelit niespowodowana przez opioidy, - umiarkowana do ciężkiej niewydolność wątroby.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Należy zachować ostrożność podczas podawania produktu Oxyduo pacjentom: • z ciężkimi zaburzeniami czynności układu oddechowego • z bezdechem sennym • przyjmującym leki o działaniu hamującym na ośrodkowy układ nerwowy (patrz poniżej i punkt 4.5) • przyjmującym inhibitory monoaminooksydazy (IMAO, patrz poniżej i punkt 4.5) • z objawami zaburzeń związanych ze stosowaniem opioidów (patrz poniżej) • w podeszłym wieku lub osłabionych • z urazem głowy, zmianami wewnątrzczaszkowymi lub zwiększonym ciśnieniem śródczaszkowym, z obniżonym poziomem świadomości o nieznanym pochodzeniu • z padaczką lub predyspozycją do drgawek • z niedociśnieniem • z nadciśnieniem • z zapaleniem trzustki • z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby • z zaburzeniami czynności nerek • z niedrożnością porażenną jelit wywołaną przez opioidy • z obrzękiem śluzowatym • z niedoczynnością tarczycy • z chorobą Addisona (niewydolnością kory nadnerczy) • z rozrostem gruczołu krokowego • z psychozą toksyczną • z chorobą alkoholową • z delirium tremens • z kamicą żółciową • ze zdiagnozowanymi wcześniej chorobami układu sercowo-naczyniowego
Depresja oddechowa Głównym zagrożeniem związanym ze stosowaniem opioidów w nadmiarze jest depresja oddechowa.
Zaburzenia oddychania związane ze snem Opioidy mogą powodować zaburzenia oddychania związane ze snem, w tym centralnie indukowany bezdech senny (CSA) i hipoksemię związaną ze snem. Stosowanie opioidów zwiększa ryzyko CSA w sposób zależny od dawki. U pacjentów z CSA należy rozważyć zmniejszenie całkowitej dawki opioidów.
Ryzyko jednoczesnego stosowania z lekami uspokajającymi, takimi jak benzodiazepiny lub lekami podobnymi Jednoczesne stosowanie opioidów, w tym oksykodonu chlorowodorku oraz leków uspokajających, takich jak benzodiazepiny lub leków podobnych może prowadzić do sedacji, depresji oddechowej, śpiączki lub zgonu. W związku z występowaniem takiego ryzyka jednoczesne przepisywanie leków uspokajających powinno zostać ograniczone do pacjentów, u których nie ma możliwości zastosowania alternatywnych metod leczenia. W przypadku podjęcia decyzji o przepisaniu leku Oxyduo jednocześnie z lekami uspokajającymi należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę a czas leczenia powinien być możliwie najkrótszy.
Pacjenci powinni być uważnie obserwowani pod kątem wystąpienia objawów podmiotowych i przedmiotowych depresji oddechowej i sedacji. W związku z tym zdecydowanie zaleca się, aby informować pacjentów i ich opiekunów o możliwości wystąpienia takich objawów (patrz punkt 4.5).
Inhibitory monoaminooksydazy (IMAO)
Należy zachować ostrożność u pacjentów przyjmujących lek Oxyduo z inhibitora MAO lub u pacjentów, którzy stosowali IMAO prze ostatnie dwa tygodnie.
Zaburzenia czynności wątroby lub nerek Należy zachować ostrożność u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby lub nerek stosujących produkt Oxyduo. Szczególnie dokładnie należy obserwować pacjentów z ciężką niewydolnością nerek.
Biegunka Należy rozważyć występowanie biegunki jako możliwy skutek stosowania naloksonu.
Zaburzenia związane ze stosowaniem opioidów (nadużywanie i uzależnienie)
Podczas wielokrotnego podawania opioidów, takich jak oksykodon, może rozwinąć się tolerancja na produkt i uzależnienie fizyczne i (lub) psychiczne.
Wielokrotne stosowanie produktu Oxyduo może prowadzić do wystąpienia zaburzenia związanego ze stosowaniem opioidów (ang. Opioid Use Disorder; OUD). Większa dawka i dłuższy czas trwania leczenia opioidami może zwiększać ryzyko rozwoju OUD. Nadużywanie lub celowe niewłaściwe użycie produktu Oxyduo może spowodować przedawkowanie i (lub) zgon. Ryzyko OUD jest zwiększone u pacjentów, u których w wywiadzie lub w rodzinie (rodzice lub rodzeństwo) stwierdzono zaburzenia związane z używaniem substancji psychoaktywnych (w tym nadużywanie alkoholu), u pacjentów aktualnie używających tytoniu lub u pacjentów z innymi zaburzeniami psychicznymi w wywiadzie (np. ciężkie zaburzenie depresyjne, zaburzenia lękowe i zaburzenia osobowości).
Przed rozpoczęciem leczenia lekiem Oxyduo i w trakcie leczenia należy uzgodnić z pacjentem cele leczenia i plan przerwania leczenia (patrz punkt 4.2). Przed i w trakcie leczenia należy również poinformować pacjenta o ryzyku i objawach OUD. W przypadku wystąpienia takich objawów należy zalecić pacjentom skontaktowanie się z lekarzem.
Konieczna będzie obserwacja, czy u pacjenta nie występują objawy zachowań związanych z poszukiwaniem produktu leczniczego (np. zbyt wczesne zgłaszanie się po nowy zapas leku). Obejmuje to przegląd stosowanych równocześnie opioidów i leków psychoaktywnych (takich jak pochodne benzodiazepiny). U pacjentów z objawami przedmiotowymi i podmiotowymi OUD należy rozważyć konsultację ze specjalistą ds. uzależnień.
Przerwanie leczenia i zespół odstawienny Wielokrotne podawanie produktu Oxyduo może prowadzić do uzależnienia fizycznego, a po nagłym przerwaniu leczenia może wystąpić zespół odstawienny. W przypadku, gdy leczenie produktem Oxyduo nie jest już konieczne, może być zalecane stopniowe zmniejszanie dawki w celu uniknięcia objawów z odstawienia (patrz punkt 4.2).
Produkt Oxyduo nie jest odpowiedni do leczenia objawów z odstawienia.
Potencjalnie śmiertelna dawka oksykodonu Aby nie zaburzać właściwości przedłużonego uwalniania substancji z tabletek, tabletki należy przyjmować w całości, nie wolno ich żuć ani kruszyć. Żucie lub kruszenie tabletek w celu połknięcia powoduje szybsze uwolnienie substancji czynnych i wchłonięcie potencjalnie śmiertelnej dawki oksykodonu (patrz punkt 4.9).
Senność i (lub) przypadek nagłego zaśnięcia Pacjenci, u których zaobserwowano senność i (lub) przypadek nagłego zaśnięcia muszą powstrzymać się od kierowania pojazdami lub obsługiwania maszyn. Ponadto, można rozważyć zmniejszenie dawki lub zakończenie terapii. Ze względu na możliwe działanie addytywne pacjentom stosującym inne leki
o działaniu uspokajającym w połączeniu z produktem Oxyduo należy zalecić ostrożność (patrz punkty

4.5 i 4.7).

Alkohol Jednoczesne picie alkoholu i stosowanie produktu Oxyduo może nasilać działania niepożądane leku Oxyduo; należy unikać równoczesnego przyjmowania.
Nowotwór Nie ma doświadczenia klinicznego z badań z udziałem pacjentów z nowotworami umiejscowionymi w otrzewnej ani pacjentami z zespołem ciasnoty wewnątrzbrzusznej w zaawansowanych stadiach nowotworów układu pokarmowego i miednicy. Z tego powodu stosowanie produktu Oxyduo u takich pacjentów nie jest zalecane.
Zabieg chirurgiczny Produkt Oxyduo nie jest zalecany do stosowania przed operacjami ani w ciągu pierwszych 12-24 godzin po operacji. Czas, w którym rozpoczyna się stosowanie produktu Oxyduo w okresie pooperacyjnym zależy od rodzaju i zakresu operacji, procedury anestezjologicznej, stosowania innych leków i ogólnego stanu pacjenta oraz od wnikliwej oceny współczynnika korzyści do ryzyka indywidualnie dla każdego pacjenta.
Nadużywanie Zdecydowanie odradza się nadużywania produktu Oxyduo przez osoby uzależnione od leków.
Przewiduje się, że produkt Oxyduo w przypadku nadużywania drogą pozajelitową, donosową lub doustną u osób uzależnionych od agonistów opioidów, takich jak heroina, morfina lub metadon, wywoła wyraźne objawy z odstawienia - ze względu na charakterystykę naloksonu jako antagonisty receptorów opioidowych – lub nasilenie już obecnych objawów z odstawienia (patrz punkt 4.9).
Niewłaściwe użycie produktu Oxyduo poprzez parenteralne podanie składników tabletki (zwłaszcza talku) może spowodować miejscową martwicę tkanek oraz ziarniniaki płuc lub może prowadzić do innych, ciężkich, potencjalnie śmiertelnych działań niepożądanych.
Pozostałości w kale W kale może być widoczna pusta matryca tabletki o przedłużonym uwalnianiu.
Wpływ na układ hormonalny Opioidy, takie jak oksykodon, mogą wpływać na osie podwzgórze-przysadka-nadnercza lub gonady. Niektóre zmiany, które można zaobserwować, to wzrost poziomu prolaktyny w surowicy oraz spadek poziomu kortyzolu i testosteronu w osoczu. Objawy kliniczne mogą manifestować się objawami klinicznymi.
Leczenie długoterminowe U pacjentów długotrwale leczonych opioidami zmiana na produkt Oxyduo może początkowo wywołać objawy odstawienia lub biegunkę. Tacy pacjenci mogą wymagać szczególnej uwagi.
Hiperalgezja Hiperalgezja, która nie reaguje na dalsze zwiększanie dawki oksykodonu, może wystąpić zwłaszcza w przypadku dużych dawek. Może być konieczne zmniejszenie dawki oksykodonu lub zmiana opioidu.
Zaburzenia dróg żółciowych Oksykodon może powodować zwiększenie ciśnienia w drogach żółciowych i skurcz w wyniku działania na zwieracz Oddiego, dlatego należy monitorować pacjentów z chorobami dróg żółciowych pod kątem nasilenia objawów podczas podawania oksykodonu.
Doping
Sportowcy powinni być świadomi, że stosowanie tego produktu może powodować dodatnie wyniki kontroli antydopingowej. Stosowanie produktu Oxyduo jako środka dopingującego może stanowić niebezpieczeństwo dla zdrowia.
Dzieci i młodzież Nie przeprowadzono badań dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności produktu Oxyduo u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Z tego względu nie zaleca się jego stosowania u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.
Substancje pomocnicze Ten produkt zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Jednoczesne stosowanie opioidów z lekami uspokajającymi, takimi jak benzodiazepiny lub lekami podobnymi zwiększa ryzyko wystąpienia sedacji, depresji oddechowej, śpiączki lub zgonu, w związku z dodatkowym działaniem hamującym na ośrodkowy układ nerwowy. Dawka oraz czas jednoczesnego podawania powinny być ograniczone (patrz punkt 4.4).
Leki hamujące OUN obejmują między innymi: inne opioidy, gabapentynoidy takie jak pregabalina, leki przeciwlękowe, nasenne i uspokajające (w tym benzodiazepiny), leki przeciwdepresyjne, leki przeciwpsychotyczne, leki przeciwhistaminowe i leki przeciwwymiotne.
Produkt Oxyduo należy stosować ostrożnie u pacjentów przyjmujących MAOI lub którzy otrzymali MAOI w ciągu ostatnich dwóch tygodni.
Równoczesne stosowanie oksykodonu ze środkami o działaniu serotoninowym, takimi jak selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) lub inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI), może prowadzić do toksyczności serotoninowej. Objawy toksyczności serotoninowej mogą obejmować zmiany stanu psychicznego (np. pobudzenie, omamy, śpiączka), chwiejność układu autonomicznego (np. tachykardia, labilne ciśnienie krwi, hipertermia), zaburzenia nerwowo-mięśniowe (np. hiperrefleksja, zaburzenia koordynacji, sztywność) i (lub) objawy żołądkowo-jelitowe (np. nudności, wymioty, biegunka). Oksykodon należy stosować ostrożnie, a w przypadku pacjentów przyjmujących wymienione leki może być konieczne zmniejszenie dawki.
Alkohol może nasilać działanie farmakodynamiczne leku Oxyduo; należy unikać równoczesnego przyjmowania.
Obserwowano istotne klinicznie zmiany międzynarodowego współczynnika znormalizowanego (INR) w obu kierunkach u osób, którym równocześnie podawano oksykodon i leki przeciwzakrzepowe pochodne kumaryny.
Oksykodon jest metabolizowany głownie przy udziale izoenzymow CYP3A4 również częściowo – przez CYP2D6 (patrz punkt 5.2). Aktywność obu szlaków metabolicznych może być hamowana lub indukowana przez rożne, jednocześnie podawane produkty lecznicze lub składniki diety. Konieczne może być dostosowanie dawki leku Oxyduo.
Inhibitory CYP3A4, takie jak antybiotyki makrolidowe (np. klarytromycyna, erytromycyna, telitromycyna), azolowe leki przeciwgrzybicze (np. ketokonazol, worykonazol, itrakonazol, pozakonazol), inhibitory proteazy (np. rytonawir, indynawir, nelfinawir, sakwinawir), cymetydyna, a także sok grejfrutowy mogą powodować zmniejszenie klirensu oksykodonu, co może prowadzić do zwiększenia stężenia oksykodonu w osoczu. Konieczne mogą być zmniejszenie dawki produktu Oxyduo i następnie ponowne dostosowanie dawki.

Leki pobudzające CYP3A4, takie jak ryfampicyna, karbamazepina, fenytoina i ziele dziurawca zwyczajnego, mogą indukować metabolizm oksykodonu i spowodować zwiększenie jego klirensu, co w rezultacie może doprowadzić do zmniejszenia stężenia oksykodonu w osoczu. Konieczne jest zachowanie szczególnej ostrożności, a następnie dostosowanie dawkowania w celu utrzymania odpowiedniej kontroli objawów.
Teoretycznie, leki hamujące aktywność CYP2D6, takie jak paroksetyna, fluoksetyna i chinidyna, mogą powodować zmniejszenie klirensu oksykodonu, co może prowadzić do wzrostu stężenia oksykodonu w osoczu. Jednoczesne stosowanie z inhibitorami CYP2D6 nie ma znaczącego wpływu na eliminację i farmakodynamikę oksykodonu.
Badania metabolizmu in vitro wskazują, że nie należy oczekiwać istotnych klinicznie interakcji między oksykodonem i naloksonem Prawdopodobieństwo wystąpienia klinicznie istotnych interakcji między paracetamolem, kwasem acetylosalicylowym lub naltreksonem i połączeniem oksykodonu z naloksonem w stężeniach terapeutycznych jest minimalne.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża Brak danych dotyczących stosowania produktu Oxyduo u kobiet w ciąży lub podczas porodu. Ograniczone dane dotyczące stosowania oksykodonu w czasie ciąży u ludzi nie wskazują na istnienie zwiększonego ryzyka powstania wad wrodzonych. Dla naloksonu istnieją niewystarczające dane o przypadkach ekspozycji ciężarnych kobiet. Jednakże ekspozycja ogólnoustrojowa na nalokson u kobiet w ciąży po zastosowaniu produktu Oxyduo jest relatywnie mała (patrz punkt 5.2).
Zarówno oksykodon jak i nalokson przenikają przez łożysko. Nie przeprowadzono badań na zwierzętach z zastosowaniem połączenia oksykodonu i naloksonu (patrz punkt 5.3). Badania na zwierzętach z zastosowaniem oksykodonu lub naloksonu podawanych pojedynczo nie ujawniły działania toksycznego ani teratogennego na płód.
Długotrwałe stosowanie oksykodonu podczas ciąży może prowadzić do wystąpienia objawów z odstawienia u noworodka. Oksykodon podawany podczas porodu może spowodować depresję oddechową u noworodka.
Produkt Oxyduo może być stosowany w czasie ciąży jedynie wówczas, gdy korzyści przewyższają potencjalne zagrożenie dla płodu i noworodka.
Karmienie piersią Oksykodon przenika do mleka ludzkiego. Stosunek stężeń w mleku i osoczu wynosił 3,4:1 dlatego należy założyć możliwość oddziaływania oksykodonu u karmionego piersią niemowlęcia. Nie wiadomo, czy nalokson przenika również do mleka ludzkiego jednakże po zastosowaniu produktu Oxyduo ogólnoustrojowe stężenie naloksonu jest bardzo małe (patrz punkt 5.2).
Nie można wykluczyć ryzyka dla karmionego piersią niemowlęcia w przypadku wielokrotnego stosowania przez kobietę karmiącą dawek produktu Oxyduo.
Na czas leczenia produktem Oxyduo należy zaprzestać karmienia piersią.
Płodność Brak dostępnych danych dotyczących wpływu stosowania oksykodonu i naloksonu na płodność. Nie stwierdzono wpływu na krycie ani na płodność u szczurów (patrz punkt 5.3).

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Produkt Oxyduo może mieć umiarkowany wpływ
obsługiwania maszyn. Jest to szczególnie prawdopodobne na początku leczenia produktem Oxyduo, po zwiększeniu dawki lub zmianie godzin przyjmowania leku (rotacji leku) oraz gdy produkt Oxyduo jest łączony z lekami, które hamują czynność ośrodkowego układu nerwowego. U pacjentów ustabilizowanych, otrzymujących stałe dawki leku wpływ taki może nie występować. Z tego względu pacjenci powinni skonsultować z lekarzem, czy nie ma przeciwwskazań do prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn.
Pacjentów leczonych lekiem Oxyduo, u których występuje senność i (lub) nagłe napady snu należy poinformować o konieczności powstrzymania się od prowadzenia pojazdów i wykonywania czynności, przy których upośledzona czujność może narazić pacjentów lub inne osoby na ryzyko poważnego zranienia lub śmierci (np. obsługiwanie maszyn) do momentu ustąpienia takich nawracających epizodów i senności (patrz również punkty 4.4 i 4.5).

4.8 Działania niepożądane

Działania niepożądane przedstawiono poniżej w trzech grupach: działania niepożądane w leczeniu bólu, dodatkowe działania niepożądane znane dla substancji czynnej: oksykodonu chlorowodorku oraz działania niepożądane w leczeniu innego wskazania.
Ocena działań niepożądanych jest oparta na następującej skali częstości występowania: Bardzo często ≥ 1/10 Często ≥ 1/100 do < 1/10 Niezbyt często ≥ 1/1000 do < 1/100 Rzadko ≥ 1/10 000 do < 1/1000 Bardzo rzadko < 1/10 000 Nieznana częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych
W każdej grupie łączącej działania niepożądane o danej częstości uszeregowano je od najcięższych do najmniej ciężkich.
Działania niepożądane w leczeniu bólu
Klasyfikacja układów i narządów MedDRA–baza danych Często
Niezbyt często
Rzadko Nieznana
Zaburzenia układu immunologicznego

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
zmniejszenie apetytu do utraty apetytu

Zaburzenia psychiczne
bezsenność
nieprawidłowe myślenie, lęk, stan splątania, depresja, zmniejszenie libido, nerwowość, niepokój ruchowy uzależnienie od leku (patrz punkt 4.4) stan euforii, omamy, koszmary senne, agresja

Klasyfikacja układów i narządów MedDRA–baza danych Często
Niezbyt często
Rzadko Nieznana
Zaburzenia układu nerwowego zawroty głowy, ból głowy, senność drgawki 1
zaburzenia koncentracji uwagi, zaburzenia smaku, zaburzenia mowy, omdlenia, drżenie, letarg
uspokojenie
Zaburzenia oka zaburzenia widzenia
Zaburzenia ucha i błędnika zawroty głowy pochodzenia błędnikowego

Zaburzenia serca dławica piersiowa , kołatanie serca
tachykardia

Zaburzenia naczyniowe uderzenia gorąca zmniejszenie ciśnienia krwi, zwiększenie ciśnienia krwi

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
wyciek wodnisty z nosa, kaszel ziewanie depresja oddechowa, zespół ośrodkowego bezdechu sennego
Zaburzenia żołądka i jelit ból brzucha, zaparcia, biegunka, suchość w jamie ustnej, niestrawność, wymioty, nudności, wzdęcia z oddawaniem wiatrów wzdęcie brzucha
zaburzenia dotyczące zębów odbijanie się ze zwracaniem treści żołądkowej Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
aktywności enzymów wątrobowych, kolka żółciowa
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej świąd, reakcje skórne, nadmierne pocenie się

Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej
drgania mięśni, bóle mięśniowe
Zaburzenia nerek parcie na pęcherz
zatrzymanie
Klasyfikacja układów i narządów MedDRA–baza danych Często
Niezbyt często
Rzadko Nieznana
i dróg moczowych moczu Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
osłabienie, zmęczenie
bóle w klatce piersiowej, dreszcze, zespół z odstawienia leku, złe samopoczucie, ból, obrzęk obwodowy, pragnienie
Badania diagnostyczne
zmniejszenie masy ciała zwiększenie masy ciała
Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach
urazy powypadkowe

szczególnie u osób z zaburzeniami drgawkowymi lub predyspozycjami do drgawek w szczególności u pacjentów z chorobą wieńcową w wywiadzie
Dla substancji czynnej oksykodonu chlorowodorku znane są dodatkowo następujące działania niepożądane
Ze względu na swoje właściwości farmakologiczne oksykodonu chlorowodorku może powodować depresję oddechową, zwężenie źrenic, skurcz oskrzeli i skurcze mięśni gładkich, a także hamować odruch kaszlu.
Klasyfikacja układów i narządów MedDRA–baza danych Często
Niezbyt często
Rzadko Nieznana
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
zwykła
Zaburzenia układu immunologicznego
anafilaktyczna Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
apetytu

Zaburzenia psychiczne
zmiany nastroju i zmiany osobowości, zmniejszenie aktywności, nadmierna aktywność psychomotoryczna pobudzenie, zaburzenia percepcji (np. derealizacja)
Zaburzenia układu nerwowego
koncentracji
odczuwanie bólu
uwagi, migrena, hipertonia, mimowolne skurcze mięśni, niedoczulica, nieprawidłowa koordynacja (hiperalgezja) Zaburzenia ucha i błędnika
Zaburzenia naczyniowe
naczyń
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Zaburzenia żołądka i jelit czkawka
utrudnione połykanie, niedrożność jelita, owrzodzenie jamy ustnej, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej
smoliste stolce, krwawienie z dziąseł próchnica zębów Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
dysfunkcja w obrębie zwieracza Oddiego
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

pokrzywka Zaburzenia nerek i dróg moczowych bolesne lub utrudnione oddawanie moczu
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
tolerancja na lek
zespół odstawienny

Działania niepożądane w leczeniu innego wskazania
Poniższa lista przedstawia działania niepożądane obserwowane przy stosowaniu oksykodonu chlorowodorku + naloksonu chlorowodorku w 12-tygodniowym, randomizowanym, kontrolowanym placebo badaniu klinicznym, obejmującym ogółem 150 pacjentów przyjmujących oksykodon chlorowodorku + nalokson chlorowodorku i 154 pacjentów przyjmujących placebo, w dawkach dobowych pomiędzy 10 mg + 5 mg i 80 mg + 40 mg oksykodonu chlorowodorku + naloksonu chlorowodorku. Działania niepożądane związane z przyjmowaniem oksykodonu chlorowodorku + naloksonu chlorowodorku w leczeniu bólu, a nie obserwowane w populacji badanej w leczeniu innej dolegliwości podano z częstością określaną jako nieznana.


Klasyfikacja układów i narządów MedDRA–baza danych Bardzo często Często Niezbyt często Nieznana
Zaburzenia układu immunologicznego
Zaburzenia metabolizmu i odżywania
apetytu do utraty apetytu
Zaburzenia psychiczne
depresja zmniejszony popęd płciowy, napadowy sen zaburzenia myślenia lęk, stan splątania, nerwowość, niepokój, zwł. ruchowy, stan euforii, omamy, koszmary senne uzależnienie od leku, agresja Zaburzenia układu nerwowego: bóle głowy, senność zawroty głowy, zaburzenia uwagi, drżenie, parestezje
zaburzenie smaku drgawki 1 , sedacja, zaburzenia mowy, omdlenia, letarg Zaburzenia oka zaburzenia widzenia
Zaburzenia ucha i błędnika
pochodzenia błędnikowego
Zaburzenia serca dławica piersiowa 2 , kołatanie serca, tachykardia Zaburzenia naczyniowe
uderzenia gorąca, zmniejszenie ciśnienia krwi,
zwiększenie ciśnienia krwi
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
wodnisty z nosa, depresja oddechowa, ziewanie Zaburzenia żołądka i jelit zaparcia, nudności bóle brzucha, suchość w ustach, wymioty
wzdęcia z oddawaniem wiatrów
wzdęcia, biegunka, niestrawność, odbijanie się ze zawracaniem treści żołądkowej,
zaburzenia dotyczące zębów Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

aktywności enzymów wątrobowych 3

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej nadmierne pocenie się świąd, reakcje skórne
Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej
drgania mięśni, bóle mięśniowe
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
pęcherz, zatrzymanie moczu Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania zmęczenie bóle w klatce piersiowej, dreszcze, pragnienie, ból zespół odstawienny, obrzęk obwodowy
złe samopoczucie, astenia (osłabienie)
Badania diagnostyczne
masy ciała, zwiększenie masy ciała Urazy, zatrucie i powikłania związane z zabiegiem
powypadkowe
1
2
zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej, gamma glutamylotransferazy
Uzależnienie od leku Wielokrotne stosowanie produktu Oxyduo może prowadzić do uzależnienia od leku, nawet przy stosowaniu dawek terapeutycznych. Ryzyko uzależnienia może być różne w zależności od czynników ryzyka, dawkowania i czasu trwania leczenia opioidami u danego pacjenta (patrz punkt 4.4).
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Objawy przedawkowania W zależności od wywiadu danego pacjenta, przedawkowanie produktu Oxyduo może się ujawniać
w postaci objawów wywoływanych przez oksykodon (agonistę receptorów opioidowych) lub nalokson (antagonistę receptorów opioidowych).
Objawy przedawkowania oksykodonu obejmują zwężenie źrenic, depresję oddechową, senność przechodzącą w osłupienie, hipotonię, bradykardię, jak również niedociśnienie. W cięższych przypadkach może wystąpić śpiączka, niekardiogenny obrzęk płuc oraz niewydolność krążenia, co może prowadzić do zgonu.
Po przedawkowaniu oksykodonu obserwowano toksyczną leukoencefalopatię.
Wystąpienie objawów przedawkowania samego naloksonu jest mało prawdopodobne.
Leczenie przedawkowania Objawy z odstawienia wywołane przedawkowaniem naloksonu należy leczyć objawowo, pod ścisłą kontrolą.
Objawy kliniczne wskazujące na przedawkowanie oksykodonu można leczyć przez podawanie antagonistow opioidów (np. nalokson w dawce 0,4 – 2 mg, dożylnie). Podawanie należy powtarzać w odstępach 2-3 minutowych, w zależności od zapotrzebowania klinicznego. Można również zastosować wlew 2 mg naloksonu w 500 ml 0,9% chlorku sodu lub 5% dekstrozy (0,004 mg/ml naloksonu). Wlew należy prowadzić z szybkością dostosowaną do dawek podawanych poprzednio w bolusie i do reakcji pacjenta.
Można rozważyć wykonanie płukania żołądka. W razie potrzeby należy zastosować leczenie podtrzymujące
wazopresyjne lub podanie płynów), w celu zwalczenia zapaści krążeniowej towarzyszącej
przedawkowaniu. W przypadku zatrzymania akcji serca lub arytmii może być konieczny masaż serca lub defibrylacja. W razie potrzeby należy zastosować sztuczną wentylację. Należy utrzymywać równowagę wodno-elektrolitową.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: układ nerwowy; leki przeciwbólowe, opioidy, naturalne alkaloidy opium, kod ATC: N02AA55
Mechanizm działania Oksykodon i nalokson wykazują powinowactwo do receptorów opioidowych kappa, mu i delta w mózgu, rdzeniu kręgowym i narządach obwodowych (np. jelitach). Oksykodon działa jak agonista receptorów opioidowych w tych receptorach i wywiera wpływ na łagodzenie bólu, wiążąc się z endogennymi receptorami opioidowymi w ośrodkowym układzie nerwowym. W przeciwieństwie do tego nalokson jest czystym antagonistą, oddziaływującym na wszystkie rodzaje receptorów opioidowych.
Działanie farmakodynamiczne Ze względu na wyraźny metabolizm pierwszego przejścia, dostępność biologiczna naloksonu po podaniu doustnym wynosi < 3%, dlatego jest mało prawdopodobne istotne klinicznie oddziaływanie ogólnoustrojowe.
Działanie kliniczne i bezpieczeństwo stosowania Wpływ opioidów na układ hormonalny, patrz punkt 4.4.
Badania przedkliniczne wskazują zróżnicowane działania naturalnych opioidów na składniki układu odpornościowego. Znaczenie kliniczne tych obserwacji nie jest znane. Nie wiadomo, czy oksykodon, półsyntetyczny opioid, ma podobne działanie na układ odpornościowy jak naturalne opioidy.

Działanie przeciwbólowe W podwójnie zaślepionym 12 tygodniowym badaniu z grupami równoległymi u 322 pacjentów z zaparciem wywołanym opioidami, leczonych produktem złożonym zawierającym oksykodonu chlorowodorek+naloksonu chlorowodorek wystąpiło średnio jedno dodatkowe spontaniczne wypróżnienie (bez zastosowania leków przeczyszczających) w ostatnim tygodniu badania w porównaniu do pacjentów przyjmujących podobne dawki oksykodonu w tabletkach o przedłużonym uwalnianiu (p<0,0001). Zużycie leków przeczyszczających w pierwszych 4 tygodniach było znacząco mniejsze w grupie pacjentów stosujących oksykodon + nalokson w porównaniu do grupy stosującej monoterapię oksykodonem (odpowiednio 31% wobec 55% , p<0,0001). Podobne wyniki uzyskano w badaniu z udziałem 265 pacjentów z bólem nienowotworowym zestawiając dawkę dobową produktu złożonego zawierającego oksykodonu chlorowodorek + naloksonu chlorowodorek od 60 mg + 30 mg do 80 mg + 40 mg z takimi samymi dawkami oksykodonu chlorowodorku w monoterapii.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Oksykodonu chlorowodorek Wchłanianie Biodostępność całkowita oksykodonu po podaniu doustnym wynosi do 87%.
Dystrybucja Po wchłonięciu oksykodon jest dystrybuowany równomiernie po całym organizmie. Około 45% wiąże się z białkami osocza. Oksykodon przenika także przez łożysko i może być wykrywany w mleku ludzkim.
Biotransformacja Oksykodon jest metabolizowany w jelicie i wątrobie do noroksykodonu i oksymorfonu oraz rożnych koniugatow glukuronidu. Noroksykodon, oksymorfon i noroksymorfon powstają przy udziale systemu enzymów zależnych od cytochromu P450. Chinidyna zmniejsza powstawanie oksymorfonu u ludzi bez istotnego wpływu na farmakodynamikę oksykodonu. Udział metabolitów w całkowitym wpływie na farmakodynamikę jest nieznaczny.
Eliminacja Oksykodon i jego metabolity są wydalane zarówno z moczem, jak i z kałem.
Naloksonu chlorowodorek: Wchłanianie Po podaniu doustnym nalokson ma bardzo małą dostępność ogólnoustrojową poniżej 3%.
Dystrybucja Nalokson przenika przez łożysko. Nie wiadomo, czy nalokson przenika również do mleka ludzkiego.
Biotransformacja i eliminacja Po podaniu pozajelitowym okres półtrwania w osoczu wynosi około jedną godzinę. Długość działania zależy od dawki i drogi podania; dawki podane domięśniowo przynoszą dłuższe działanie niż dawki podawane dożylnie. Jest metabolizowany w wątrobie i wydalany z moczem. Głównymi metabolitami są glukuronid naloksonu, 6 β -naloksol oraz jego glukuronid.
Produkt złożony zawierający

Zależności farmakokinetyka/farmakodynamika
Charakterystyka farmakokinetyczna oksykodonu pochodzącego z produktu Oxyduo jest równoważna z charakterystyką tabletek o przedłużonym uwalnianiu zawierających oksykodonu chlorowodorek podawanych jednocześnie z tabletkami o przedłużonym uwalnianiu zawierającymi naloksonu chlorowodorek.
Wszystkie dawki produktu Oxyduo można stosować wymiennie.
Po podaniu doustnym maksymalnej dawki produktu Oxyduo osobom zdrowym stężenie naloksonu w osoczu jest tak małe, że analiza farmakokinetyczna jest niewykonalna. Można jednak przeprowadzić analizę farmakokinetyczną nalokson-3-glukuronidu jako znacznika zastępczego, ponieważ jego stężenie w osoczu jest wystarczające do wykonania pomiarów.
Ogólnie, po śniadaniu z wysoką zawartością tłuszczów, biodostępność i maksymalne stężenie oksykodonu w osoczu (C max ) były większe średnio o 16% i 30%, odpowiednio, w porównaniu do podania leku na czczo. Stwierdzono, że nie ma to znaczenia klinicznego, dlatego produkt Oxyduo może być przyjmowany z pokarmem lub bez (patrz punkt 4.2).
Badania in vitro metabolizmu produktu wykazały, że występowanie istotnych klinicznie interakcji produktu Oxyduo jest mało prawdopodobne.
Pacjenci w podeszłym wieku Oksykodon Wartość AUC τ
w porównaniu z młodymi ochotnikami. Dla C max oksykodonu średnie zwiększenie wynosiło 114% (90% C.I.: 102, 127). Dla C min

Nalokson Wartość AUC τ
w porównaniu z młodymi ochotnikami. Dla C max
C.I.:107, 280). Dla C min

Naloksonu-3-glukuronid Wartość AUC τ
w podeszłym wieku w porównaniu z młodymi ochotnikami. Dla C max
wzrost wynosił 127% (90% C.I.: 112, 144). Dla C min naloksonu-3-glukuronidu średnie zwiększenie wynosiło 125% (90% C.I.: 105, 148).
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby
Oksykodon Wartość AUC INF
411) i 310% (90% C.I.: 241, 398), odpowiednio u pacjentów z łagodną, umiarkowaną i ciężką niewydolnością wątroby, w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami. Dla C max
zwiększenie wynosiło 120% (90% C.I.: 99, 144), 201% (90% C.I.: 166, 242) i 191% (90% C.I.: 158, 231), odpowiednio u pacjentów z łagodną, umiarkowaną i ciężką niewydolnością wątroby, w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami. Wartość t 1/2Z oksykodonu wzrosła średnio do 108% (90% C.I.: 70, 146), 176% (90% C.I.:138, 215) i 183% (90% C.I.: 145, 221) odpowiednio u pacjentów z łagodną, umiarkowaną i ciężką niewydolnością wątroby, w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami.
Nalo kson Wartość AUC t
31149) i 10666% (90% C.I.: 3944, 28847), odpowiednio u pacjentów z łagodną, umiarkowaną i ciężką niewydolnością wątroby, w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami. Dla C max
zwiększenie wynosiło 193% (90% C.I.: 115, 324), 5292% (90% C.I: 3148, 8896) i 5252% (90% C.I.: 3124, 8830), odpowiednio u pacjentów z łagodną, umiarkowaną i ciężką niewydolnością wątroby,
w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami. Z powodu niewystarczającej ilości dostępnych danych t 1/2Z i odpowiadający wskaźnik AUC INF
naloksonu została więc oparta na wartościach AUC t .
Nalo ksonu-3-glukuronid Wartość AUC INF
C.I.: 72, 227) i 125% (90% C.I.: 71, 222), odpowiednio u pacjentów z łagodną, umiarkowaną i ciężką niewydolnością wątroby, w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami. Dla C max
średnie zwiększenie wynosiło 141% (90% C.I.: 100, 197), 118% (90% C.I.: 84, 166) odpowiednio u pacjentów z łagodną i umiarkowaną niewydolnością wątroby, natomiast u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby zaobserwowano spadek do 98% (90% C.I.: 70, 137), w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami. Wartość t 1/2Z naloksonu-3-glukuronidu wzrosła średnio do 117% (90% C.I.: 72, 161), oraz spadła do 77% (90% C.I.: 32, 121) i 94% (90% C.I.: 49, 139), odpowiednio u pacjentów z łagodną, umiarkowaną i ciężką niewydolnością wątroby, w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
Oksykodon Wartość AUC INF
196) i 224% (90% C.I.: 190, 266), odpowiednio u pacjentów z łagodną, umiarkowaną i ciężką niewydolnością nerek, w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami. Wartość C max
średnio do 110% (90% C.I.: 94, 129), 135% (90% C.I.: 115, 159) i 167% (90% C.I.: 142, 196), odpowiednio u pacjentów z łagodną, umiarkowaną i ciężką niewydolnością nerek, w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami. Dla t 1/2Z oksykodonu wzrost wynosił średnio 149%, 123% i 142%, odpowiednio u pacjentów z łagodną, umiarkowaną i ciężką niewydolnością nerek, w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami.
Nalokson Wartość AUC t
30243) i 7612% (90% C.I.: 984, 58871), odpowiednio u pacjentów z łagodną, umiarkowaną i ciężką niewydolnością nerek, w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami. Dla C max
zwiększenie wynosiło 1076% (90% C.l.: 154, 7502), 858% (90% C.I.: 123, 5981) i 1675% (90% C.I.: 240, 11676), odpowiednio u pacjentów z łagodną, umiarkowaną i ciężką niewydolnością nerek, w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami. Z powodu niewystarczającej ilości dostępnych danych t 1/2Z i odpowiadający wskaźnik AUC INF
naloksonu została więc oparta na wartościach AUC t . Na wskaźniki mogła wpływać niemożność pełnego scharakteryzowania profili osoczowych naloksonu u zdrowych osób.
Naloksonu-3-glukuronid Wartość AUC INF
(90% C.I.: 249, 550) oraz do 525% (90% C.I.: 354, 781), odpowiednio u pacjentów z łagodną, umiarkowaną i ciężką niewydolnością nerek, w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami. Dla C max
naloksonu-3-glukuronidu średnie zwiększenie wynosiło 148% (90% C.I.: 110, 197), 202% (90% C.I.: 151, 271) i 239% (90% C.I.: 179, 320) odpowiednio u pacjentów z łagodną, umiarkowaną i ciężką niewydolnością nerek, w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami. Dla t 1/2Z naloksonu-3-glukuronidu, średnio nie było istotnej zmiany pomiędzy osobami z niewydolnością nerek a osobami zdrowymi.
Nadużywanie Aby uniknąć zaburzenia właściwości przedłużonego uwalniania substancji czynnych, tabletek produktu Oxyduo nie należy łamać, żuć ani kruszyć, ponieważ prowadzi to do szybkiego uwalniania substancji czynnych. Dodatkowo, nalokson wykazuje małą szybkość eliminacji po podaniu donosowym. Wymienione właściwości oznaczają, że nadużycie produktu Oxyduo nie wywoła zamierzonych skutków. U szczurów uzależnionych od oksykodonu dożylne podawanie oksykodonu chlorowodorku + naloksonu chlorowodorku w stosunku 2:1 spowodowało wystąpienie objawów z odstawienia.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Dla produktu złożonego zawierającego oksykodon i nalokson brak danych z badań nad toksycznym wpływem na rozrodczość. Badania nad oksykodonem jako indywidualnym związkiem nie wykazały, by wpływał on niekorzystnie na płodność i wczesny rozwój zarodkowy samców i samic szczurów w dawkach do 8 mg/kg masy ciała i nie indukował wad rozwojowych u szczurów w dawkach do 8 mg/kg mc. i u królików w dawkach do 125 mg/kg mc. Jednakże, kiedy dokonywano indywidualnej oceny poszczególnych płodów króliczych dla celów statystycznych zaobserwowano zależną od dawki różnicę w rozwoju (zwiększona częstość występowania 27-go kręgu podkrzyżowego, dodatkowej pary żeber). Statystyczna ocena pełnego miotu wykazała tylko większą częstość występowania 27-go kręgu podkrzyżowego i jedynie w grupie otrzymującej dawkę 125 mg/kg mc. czyli dawkę powodującą farmakologicznie wysoce toksyczny wpływ na ciężarne zwierzęta. W badaniu nad rozwojem przed- i pourodzeniowym u szczurów stwierdzono mniejszą masę ciała u pokolenia F1 przy dawce ciężarnych samic oraz ilość przyjmowanego przez nie pokarmu (NOAEL 2 mg/kg mc.). Nie odnotowano wpływu na parametry fizyczne, odruchowe i czuciowe rozwoju ani na zachowanie i wskaźniki rozrodczości. Standardowe badania nad toksycznym wpływem na rozrodczość po doustnym podaniu naloksonu w dużych dawkach nie wykazały wpływu teratogennego ani toksycznego na zarodek ani płód, nie zakłóciły również rozwoju przed- i pourodzeniowego. Nalokson w dużych dawkach (800 mg/kg na dobę) powodował zwiększoną śmiertelność noworodków szczurzych w okresie wczesno-pourodzeniowym, odnosiło się to jednak do dawek, przy których stwierdzono wysoce toksyczny wpływ na ciężarne samice (np. zmniejszenie masy ciała, drgawki). Jednakże u noworodków szczurzych, które przeżyły nie zaobserwowano nieprawidłowości w rozwoju lub zachowaniu.
Nie przeprowadzano długoterminowych badań nad rakotwórczością połączenia oksykodonu i naloksonu. Rakotwórczość oceniano w 2-letnim badaniu przeprowadzonym na szczurach szczepu Sprague-Dawley. Oksykodon nie zwiększał częstości występowania nowotworów u samców i samic szczurów po podaniu przy pomocy sondy drogą doustną dawek do 6 mg/kg mc./dobę. Dawki były ograniczone przez związane z opioidami efekty farmakologiczne oksykodonu. Dla naloksonu przeprowadzono 24-miesięczne badanie rakotwórczości u szczurów po podaniu doustnym przy dawkach 100 mg/kg/dobę i 6-miesięczne badanie rakotwórczości przeprowadzone na myszach szczepu Tg-rasH2 przy dawkach 200 mg/kg/dobę. Wyniki tych dwóch badań wskazują, że w tych warunkach nalokson nie ma działania rakotwórczego.
Oksykodon i nalokson, podawane osobno, wykazują w badaniach in vitro potencjał klastogenny. Podobnego działania nie obserwowano jednak w warunkach in vivo, nawet w dawkach toksycznych. Wyniki wskazują, że ryzyko mutagenności oksykodonu i naloksonu u ludzi w dawkach leczniczych jest uważane za mało prawdopodobne i może być wykluczone.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Rdzeń: Poliwinylu octan Powidon Sodu laurylosiarczan Krzemionka koloidalna bezwodna Celuloza mikrokrystaliczna Magnezu stearynian
Otoczka:
Alkohol poliwinylowy Tytanu dwutlenek (E171) Makrogol Talk Żelaza tlenek czerwony (E172)

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Butelki: nie przechowywać w temperaturze powyżej 30°C.
Blister: nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blister Blistry z folii Aluminium/PVC/PE/PVDC, z zabezpieczeniem przed dostępem dzieci, w tekturowym pudełku. Blistry z folii Aluminium/PVC/PE/PVDC, perforowane jednodawkowe, z zabezpieczeniem przed dostępem dzieci, w tekturowym pudełku.
Butelki Butelki z białego polietylenu o wysokiej gęstości (HDPE) z białym systemem zabezpieczającym przed otwarciem przez dzieci, z zamknięciem wykonanym z polipropylenu (PP), w tekturowym pudełku.
Wielkości opakowań Blister: 10, 14, 20, 28, 30, 50, 56, 60, 90, 98, 100 tabletek o przedłużonym uwalnianiu. Blister jednodawkowy: 10 x 1, 14 x 1, 20 x 1, 28 x 1, 30 x 1, 50 x 1, 56 x 1, 60 x 1, 90 x 1, 98 x 1, Butelka: 50, 100, 200, 250 tabletek o przedłużonym uwalnianiu.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE

DO OBROTU
Teva Pharmaceuticals Polska Sp. z o.o. ul. Emilii Plater 53 00-113 Warszawa

8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr 23234

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I

DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 25 maj 2016 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 25 maj 2020 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
Czerwiec 2024 r.