Ipozumax
Itraconazolum
Kapsułki twarde 100 mg | Itraconazolum 100 mg
Heumann Pharma GmbH & Co. Generica KG Laboratorios Liconsa, S.A., Niemcy Hiszpania
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Ipozumax, 100 mg, kapsułki twarde Itraconazolum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
1. Co to jest lek Ipozumax i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed przyjęciem leku Ipozumax
3. Jak przyjmować lek Ipozumax
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Ipozumax
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Ipozumax i w jakim celu się go stosuje
Ipozumax 100 mg kapsułki jest lekiem, który zawiera jako substancję czynną itrakonazol. Ta substancja należy do grupy leków przeciwgrzybiczych.
Ipozumax 100 mg kapsułki jest stosowany do leczenia zakażeń spowodowanych przez grzyby i drożdżaki u dorosłych. Lek jest stosowany do leczenia: - Zakażeń jamy ustnej lub pochwy, powodujących „pleśniawki”; - Zakażeń skóry; - Zakażeń występujących w innych częściach ciała.
Zmiany na skórze mogą ustąpić całkowicie dopiero po kilku tygodniach po zakończeniu leczenia itrakonazolem w kapsułkach. Zmiany na paznokciach rąk i stóp mogą ustąpić całkowicie dopiero po kilku miesiącach. Dzieje się tak, ponieważ skóra i paznokcie pacjen ta będą wyglądały normalnie dopiero wtedy, gdy wytworzy się nowa skóra i nowe paznokcie, nawet jeśli lek zniszczył całkowicie grzyby, które spowodowały zakażenie.
2. Informacje ważne przed przyjęciem leku Ipozumax
Kiedy nie przyjmować leku Ipozumax - Jeśli pacjent ma uczulenie na itrakonazol lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych punkcie 6). - U kobiet w ciąży lub planujących ciążę, chyba że lekarz zaleci inaczej (patrz „Ciąża i karmienie piersią”).
Nie można stosować tego leku , jeśli którykolwiek z powyższych punktów dotyczy pacjenta. W razie wątpliwości, należy porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem itrakonazolu w kapsułkach. Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Ipozumax należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli: - kiedykolwiek u pacjenta występowały zaburzenia czynności nerek – może być konieczna zmiana dawki itrakonazolu w kapsułkach; - kiedykolwiek u pacjenta występowały zaburzenia czynności wątroby, takie jak zażółcenie skóry (żółtaczka). M oże być konieczna zmiana dawki itrakonazolu w kapsułkach. Należy przerwać przyjmowanie kapsułek itrakonazolu i bezzwłocznie skonsultować się z lekarzem, jeżeli w trakcie przyjmowania tego leku wystąpi znaczne zmniejszenie apetytu, nudności (mdłości), wymioty, nietypowe uczucie zmęczenia, bóle brzucha, osłabienie mięśni, zażółcenie skóry lub białek oczu lub nietypowo ciemny mocz, jasny stolec lub wypadanie włosów; - kiedykolwiek u pacjenta występowały zaburzenia krążenia, w tym niewydolność serca (zwana również zastoinową niewydolnością serca lub CHF), itrakonazol w kapsułkach może je nasilić. Jeśli po jego zastosowaniu pojawią się: - trudności z oddychaniem; - niespodziewany przyrost masy ciała; - obrzęki nóg lub brzucha; - uczucie nietypowego zmęczenia; - nocne napady duszności; należy zaprzestać przyjmowania itrakonazolu w kapsułkach i od razu powiedzieć o tym lekarzowi – mogą to być objawy niewydolności serca . - pacjent ma zespół nabytego niedoboru odporności (AIDS) i jego układ odpornościowy nie działa właściwie; - u pacjenta wystąpiła w przeszłości reakcja alergiczna na inny lek przeciwgrzybiczy; - itrakonazolu w kapsułkach zazwyczaj nie podaje się pacje ntom w podeszłym wieku. Niemniej jednak, w szczególnych przypadkach, lekarz może przepisać ten lek pacjentowi w podeszłym wieku.
Dzieci i młodzież Itrakonazolu w kapsułkach zazwyczaj nie podaje się dzieciom w wieku poniżej 12 lat. Jednakże, w szczególnych przypadkach lekarz może przepisać ten lek tej grupie pacjentów.
Badanie krwi Jeżeli itrakonazol w kapsułkach stosuje się bez przerwy dłużej niż przez miesiąc, lekarz może zlecić badanie krwi w celu sprawdzenia czynności wątroby.
Ipozumax a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Dotyczy to również leków dostępnych bez recepty i ziołowych.
W szczególności, nie należy przyjmować tego leku i poinformować lekarza, jeśli pacjent stosuje którykolwiek z poniższych leków : - leki stosowane w alergiach: terfenadyna, astemizol i mizolastyna; - leki obniżające poziom cholesterolu: atorwastatyna, lowastatyna lub symwastatyna; - leki stosowane w arytmii serca: chinidyna, d yzopiramid, dronedaron lub dofetylid; - leki stosowane w leczeniu dusznicy bolesnej (przeszywający ból w klatce piersiowej) i wysokiego ciśnienia krwi: beprydyl, felodypina, lerkanidypina, iwabradyna, ranolazyna i nizoldypina; - leki stosowane w migrenowych bólach głowy: dihydroergotamina i ergotamina; - leki stosowane w leczeniu nadużywania leków: lewacetylmetadol i metadon; - cyzapryd – stosowany w zaburzeniach trawienia; - kolchicyna (u pacjentów z chorobami nerek i wątroby) – lek stosowany w leczeniu dny moczanowej; - eplerenon – lek moczopędny;
- ergometryna (ergonowina) i metyloergometryna (metyloergonowina) – stosowane po porodzie; - halofantryna – lek stosowany przeciwko malarii; - irynotekan – lek przeciwnowotworowy; - dabigatran - lek rozrzedzający krew - tikagrelor - lek rozrzedzający krew - kwetiapina – lek stosowany w stanach wpływających na myśli, uczucia i zachowanie - aliskiren – lek stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi - darifenacyna – lek stosowany w leczeniu nagłego nietrzymania moczu i ( lub ) zwiększonej częstotliwości oddawania moczu - midazolam (przyjmowany doustnie) lub triazolam – stosowane w celu uspokojenia lub ułatwienia zasypiania; - pimozyd, lurazydon i sertyndol – leki stosowane w chorobach, w których występują zaburzenia myśli, uczuć i zachowania.
Jeśli pacjent stosuje którykolwiek z wyżej wymienionych leków, nie powinien rozpoczynać przyjmowania itrakonazolu w kapsułkach, tylko powiedzieć o tym lekarzowi.
Także leków wymienionych powyżej nie należy przyjmować przez 2 tygodnie po zakończeniu leczenia itrakonazolem w kapsułkach.
Jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków, powinien powiedzieć o tym lekarzowi, ponieważ jednoczesne przyjmowanie tych leków i itrakonazolu w kapsułkach nie jest zalecane, chyba że lekarz uzna to za konieczne. - leki przeciwnowotworowe: aksytynib, dabrafenib, dasatynib, ibrutynib, lapatynib, nilotynib, sunitynib lub trabektedyna; - kolchicyna, lek stosowany w dnie moczanowej; - ebastyna – lek na alergię - eletryptan – lek stosowany w przypadku migrenowych bólów głowy - ewerolimus, lek podawany po przeszczepieniu narządów; - fentanyl, silny lek przeciwbólowy; - rywaroksaban, lek rozrzedzający krew; - salmeterol, lek stosowany w astmie oskrzelowej; - tamsulozyna, lek stosowany w leczeniu nietrzymania moczu u mężczyzn; - wardenafil, lek stosowany w leczeniu zaburzeń erekcji; - cyklezonid – lek zwykle podawany po przeszczepie narządu; - temsyrolimus – lek zwykle podawany po przeszczepie narządu.
Także leków wymienionych powyżej nie należy przyjmować przez 2 tygodnie po zakończeniu leczenia itrakonazolem w kapsułkach .
Leków podanych poniżej nie należy przyjmować przez 2 tygodnie przed rozpoczęciem przyjmowania oraz podczas leczenia itrakonazolem w kapsułkach, chyba że lekarz zaleci inaczej: - leki stosowane w leczeniu gruźlicy: ryfampicyna, ryfabutyna i izoniazyd; - leki stosowane w leczeniu padaczki: fenytoina, karbamazepina i fenobarbital; - leki stosowane w leczeniu zakażeń wirusowych, jak efawirenz i newirapina; - lek roślinn y ( ziele dziurawca, Hypericum perforatum).
Jeśli pacjent stosuje lub zamierza stosować którykolwiek z wyżej wymienionych leków, powinien powiedzieć o tym lekarzowi. Mogą one spowodować, że itrakonazol w kapsułkach nie będzie działał właściwie: Może być konieczna zmiana dawkowania itrakonazolu w kapsułkach lub innego przyjmowanego jednocześnie leku: - silne leki przeciwbólowe: alfentanyl, buprenorfina (podawana we wstrzyknięciu lub podjęzykowo) i oksykodon;
- leki stosowane w przypadku niestrawności, owrzodzenia żołądka lub zgagi mogą wpływać na wydzielanie soku żołądkowego. W żołądku musi być odpowiednia ilość kwaśnej treści, aby ten lek mógł się wchłaniać do organizmu. Z tego powodu należy odczekać dwie godziny po zażyciu itrakonazolu w kapsułkach, zanim pacjent przyjmie te leki. Jeśli pacjent przyjmuje leki hamujące wydzielanie kwasu w żołądku, kapsułki itrakonazolu należy popić napojem typu „cola” (niedietetyczna); - leki uspokajające i nasenne, takie jak buspiron, alprazolam lub brotyzolam; - leki przeciwnowotworowe, takie jak: bortezomib, busulfan, docetaksel, erlotynib, iksabepilon, trimetreksat i alkaloidy barwinka; - leki stosowane w leczeniu stanów zaburzeń myśli, uczuć i zachowań: arypiprazol, haloperydol, perospiron, ramelteon i rysperydon; - lek i rozrzedzające krew, takie jak: warfaryna; - leki stosowane w zakażeniu HIV, takie jak: rytonawir, darunawir, indynawir, fozamprenawir i sakwinawir (zwane „przeciwwirusowymi inhibitorami proteazy”). Także marowirok; - leki stosowane w zakażeniach bakteryjnych: cyprofloksacyna, klarytromycyna lub erytromycyna; - leki działające na serce i naczynia krwionośne: nadolol, digoksyna i cylostazol i „antagoniści wapnia”, takie jak pochodne dihydropirydyny i werapamil; - leki stosowane w stanach zapalnych, astmie lub alergiach (doustnie lub w zastrzykach): metyloprednizolon, flutykazon, budezonid i deksametazon; - leki stosowane zwykle po przeszczepieniu narządów, takie jak: cyklosporyna, takrolimus lub rapamycyna (znana także jako syrolimus); - leki stosowane w leczeniu pęcherza nadreaktywnego - fezoterodyna, imidafenacyna, solifenacyna, lub tolterodyna; - alitretynoina (podawana doustnie) – lek stosowany w leczeniu egzemy; - aprepitant i domperydon – leki hamujące nudności i wymioty; - atorwastatyna – lek zmniejszający stężenie cholesterolu; - cynakalcet – lek stosowany w leczeniu nadczynności przytarczyc; - mozawaptan lub tolwaptan – leki stosowane w leczeniu małego stężenia sodu w krwi; - praz ykwantel – lek przeciwpasożytniczy; - reboksetyna - lek stosowany w leczeniu depresji; - repaglinid lub saksagliptyna lek i stosowane w leczeniu cukrzycy; - meloksykam – lek zmniejszający zapalenie i ból; - midazolam (podawany dożylnie): lek uspokajający i nasenny; - syldenafil i tadalafil – leki stosowane w leczeniu zaburzeń erekcji.
Jeśli pacjent stosuje lub zamierza stosować którykolwiek z wyżej wymienionych leków, powinien powiedzieć o tym lekarzowi. Może być konieczna zmiana dawkowania itrakonazolu w kapsułkach lub innego przyjmowanego jednocześnie leku.
Ipozumax z jedzeniem i piciem Itrakonazol w kapsułkach należy zawsze przyjmować bezpośrednio po posiłku, aby uzyskać najlepsze wchłanianie leku.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność - Jeśli pacjentka jest w ciąży, nie powinna przyjmować itrakonazolu w kapsułkach, chyba że lekarz zaleci inaczej. Pacjentka powinna stosować antykoncepcję, aby mieć pewność, że nie zajdzie w ciążę w okresie stosowania itrakonazolu. - Itrakonazol podawany w postaci kapsułek pozostaje w organizmie przez jakiś czas po zaprzestaniu ich przyjmowania. Po zakończeniu leczenia, należy stosować antykoncepcję aż do następnej miesiączki. Należy poradzić się lekarza, jaki rodzaj antykoncepcji będzie odpowiedni. - Jeśli pacjentka zajdzie w ciążę po rozpoczęciu leczenia, należy natychmiast przer wać przyjmowanie itrakonazolu w kapsułkach i powiedzieć o tym lekarzowi.
- Podczas przyjmowania itrakonazolu w kapsułkach nie należy karmić piersią, ponieważ niewielka ilość tego leku może przenikać do mleka ludzkiego. Należy skonsultować się z lekarzem.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Itrakonazolu w postaci kapsułek może czasami powodować zawroty głowy, niewyraźne lub podwójne widzenie lub utratę słuchu. Jeśli u pacjenta wystąpią takie objawy, nie powinien on prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.
Ipozumax zawiera sacharozę Ten lek zawiera cukier sacharozę. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, należy skonsultować się z lekarzem przed przyjęciem tego leku.
3. Jak stosować lek Ipozumax
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Sposób i droga podania - Itrakonazol w postaci kapsułek należy zawsze przyjmować bezpośrednio po posiłku, ponieważ pomaga to działaniu leku na organizm. - Kapsułki należy połykać w całości, popijając je płynem. - Aby lek mógł działać na organizm konieczne jest zapewnienie odpowiedniej kwasowości w żołądku. Leki stosowane w niestrawności, chorobie wrzodowej żołądka lub nadkwaśności mogą zaburzyć wytwarzanie kwasu w żołądku. Dlatego, po zażyciu kapsułek itrakonazolu należy odczekać dwie godziny, zanim zastosuje się któryś z tych leków. Jeśli pacjent przyjmuje leki, które zmniejszające produkcję kwasu żołądkowego, należy kapsułki itrakonazolu popijać napojem typu „cola” (niedietetyczna).
Częstość podawania i czas leczenia Lekarz powie pacjentowi, ile kapsułek itrakonazolu należy przyjmować i jak długo należy stosować lek. Zalecana dawka leku to:
Zakażenie drożdżakowe pochwy (pleśniawki) - 2 kapsułki rano i 2 kapsułki po 12 godzinach, tylko przez jeden dzień.
Zakażenie drożdżakowe jamy ustnej (pleśniawki jamy ustnej) - 1 kapsułka każdego dnia przez 15 dni.
Grzybicze zakażenia skóry Dawka zależy od rodzaju zakażenia. Lekarz może zalecić: - 2 kapsułki każdego dnia przez 7 dni, lub - 1 kapsułkę każdego dnia przez 15 dni, lub - 1 kapsułkę każdego dnia przez 30 dni.
Grzybicze zakażenia innych części ciała W zależności od rodzaju zakażenia lekarz powie pacjentowi, ile kapsułek itrakonazolu należy przy jmować i jak długo należy stosować lek.
Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Ipozumax W razie zażycia większej niż zalecana dawki leku Ipozumax, należy bezzwłocznie skontaktować
się z lekarzem lub farmaceutą.
Pominięcie przyjęcia leku Ipozumax Należy przyjąć pominiętą dawkę tak szybko, jak to możliwe. Jeśli jednak zbliża się pora zażycia następnej dawki, nie należy przyjmować pominiętej dawki i postępować według zwykłego schematu dawkowania. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie przyjmowania leku Ipozumax Należy stosować lek Ipozumax tak długo jak zaleci lekarz. Nie należy przerywać leczenia z powodu poprawy.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych niżej objawów, należy zaprzestać przyjmowania kapsułek itrakonazolu i natychmiast skontaktować się z lekarzem. Może być konieczne pilne uzyskanie pomocy medycznej.
- Pojawiające się nagle objawy alergii, takie jak wysypka, pokrzywka, silne podrażnienie skóry, obrzęk twarzy, warg, języka lub innych części ciała. Mogą to być objawy ciężkiej reakcji alergicznej. Dotyczy to tylko niewielkiej grupy pacjentów. - Ciężkie zaburzenia skórne z tworzeniem się małych krost (z gorączką) lub pęcherzy na skórze, w okolicach ust, oczu i narządów płciowych, z gorączką, dreszczami, bólami mięśni i ogólnym złym samopoczuciem (dokładna częstość występowania tych objawów nie jest znana). - Odczucie mrowienia, drętwienia lub osłabienia kończyn (dokładna częstość występowania tych objawów nie jest znana). - Znaczna utrata apetytu, nudności, wymioty, nietypowe zmęczenie, bóle brzucha, osłabienie siły mięśni, zażółcenie skóry lub białkówek oczu (żółtaczka), nietypowo ciemny mocz, jasne stolce lub wypadanie włosów. Mogą to być objawy zaburzeń czynności wątroby. Dotyczy to tylko niewielkiej grupy pacjentów. - Trudności z oddychaniem, nietypowy przyrost masy ciała, obrzęki nóg i brzucha, uczucie nietypowego zmęczenia, nocne napady duszności. Mogą to być objawy niewydolności serca. Trudności z oddychaniem mogą być objawem obecności płynu w płucach (te objawy występują rzadko).
Należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeśli wystąpi którykolwiek z podanych poniżej objawów niepożądanych
Często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 osób) - ból brzucha, mdłości (nudności); - ból głowy.
Niezbyt często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 osób) - zaburzenia miesiączkowania; - zapalenie zatok, katar, kaszel i przeziębienie; - zaparcie, biegunka, wzdęcia, wymioty, niestrawność.
Rzadko (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 1000 osób):
- zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (widoczne w badaniach krwi); - nieoczekiwane oddawanie moczu lub zwiększona częstość oddawania moczu; - zaburzenia widzenia, w tym niewyraźne lub podwójne widzenie; - zmiana odczuwania smaku; - szczególne zaburzenia krwi, które mogą zwiększać ryzyko krwawienia, powstawania siniaków lub zakażeń; - dzwonienie w uszach; - utrata słuchu (może być trwała); - ostry ból brzucha, często z nudnościami i wymiotami (zapalenie trzustki); - obrzęk spowodowany gromadzeniem się płynu pod skórą; - nietypowe wypadanie włosów lub ich przerzedzenie (łysienie); - zaczerwienienie, swędzenie, łuszczenie się skóry lub powstawanie pęcherzy; - zwiększone stężenie trójglicerydów we krwi (widoczne w badaniach krwi) - nadwrażliwość skóry na światło; - zaburzenia erekcji.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, Tel.: + 48 22 49 21 30 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl . Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Ipozumax
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Nie stosować tego leku, jeśli zauważy się widoczne oznaki uszkodzenia.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Ipozumax
- Substancją czynną leku jest itrakonazol; każda kapsułka zawiera 100 mg itrakonazolu. - Pozostałe składniki to: - zawartość kapsułki: kulki cukrowe (skrobia kukurydziana i sacharoza), poloksamer 188, hypromeloza.;
- otoczka kapsułki: indygotyna (E 132), żółcień chinolinowa (E 104), tytanu dwutlenek (E 171) i żelatyna.
Jak wygląda lek Ipozumax i co zawiera opakowanie Lek Ipozumax ma postać kapsułek twardych. Opakowania zawierają 4 lub 28 kapsułek.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny
+pharma arzneimittel gmbh Hafnerstraße 211 Austria
Wytwórca Laboratorios LICONSA, S.A. Avda. Miralcampo, Nr 7 Poligono Industrial Miralcampo Hiszpania
Heumann Pharma GmbH & Co. Generica KG Südwestpark 50 Niemcy
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami: Bułgaria: Itraconazol Fungizol 100 mg Капсула, твърда Republika Czeska: CONISOR 100 MG TVRDE TOBOLKY Niemcy: Itraconazol Heumann 100 mg Hartkapseln Hiszpania: Itracon azol Normon 100 mg cápsulas duras Węgry: Itraconazol Medico Uno 100 mg kemény kapszula Polska: Ipozumax Portugalia: Itraconazol Fungizol 100 mg capsulas Republika Słowacka: Prokanazol 100 mg Wielka Brytania: Itraconazole 100 mg Capsules
Data ostatniej aktualizacji ulotki: marzec 2023
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Ipozumax, 100 mg, kapsułki twarde
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda kapsułka twarda zawiera 100 mg itrakonazolu (Itraconazolum). Substancje pomocnicze o znanym działaniu: każda kapsułka twarda zawiera 224,31 mg sacharozy.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Kapsułka twarda. Twarde kapsułki żelatynowe nr 0, nieprzezroczyste zielone wieczko i korpus zawierający żółtawobeżowe kuliste mikrogranulki.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
- Kandydoza pochwy i sromu. - Kandydoza jamy ustnej i gardła. - Grzybice skórne wywołane przez organizmy wrażliwe na itrakonazol (Trichophyton spp., Microsporum spp., Epidermophyton floccosum), np. grzybica stóp, grzybica goleni, grzybica skóry gładkiej, grzybica rąk. - Łupież pstry. - Grzybice paznokci spowodowane przez dermatofity i (lub) drożdżaki. - Leczenie histoplazmozy. - Itrakonazol w postaci kapsułek jest wskazany do stosowania w następujących zakażeniach układowych, w przypadkach, gdy leczenie ogólnoustrojowymi lekami przeciwgrzybiczymi pierwszego rzutu jest nieodpowiednie lub nieskuteczne. Może to wynikać z choroby podstawowej, niewrażliwości patogenu lub toksyczności leku. - Leczenie kryptokokozy (w tym kryptokokowego zapalenia opon mózgowych). Leczenie pacjentów z osłabioną odpornością chorych na kryptokokozę i wszystkich pacjentów z kryptokokozą ośrodkowego układu nerwowego. - Leczenie aspergilozy i kandydozy. - Leczenie podtrzymujące u pacjentów z AIDS (ang. Acquired Immunodeficiency Syndrome) w celu zapobiegania nawrotowi istniejącego zakażenia grzybiczego.
Itrakonazol w postaci kapsułek jest także wskazany do stosowania w zapobieganiu zakażeniom grzybiczym podczas długotrwałej neutropenii, jeśli standardowe leczenie jest uznane za nieodpowiednie,
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie Schematy leczenia dla poszczególnych wskazań u dorosłych są następujące:
WSKAZANIA DAWKA CZAS LECZENIA UWAGI - Kandydoza pochwy i sromu dobę 1
- Łupież pstry 200 mg raz na dobę 7 dni - Grzybica skóry gładkiej, grzybica goleni lub 200 mg raz na dobę lub 1
- Grzybica stóp, grzybica rąk - Kandydoza jamy ustnej i gardła 2
z AIDS lub neutropenią, dawkę należy zwiększyć do dobę przez 15 dni, ze względu na zaburzenia wchłaniania występujące u tych grup pacjentów - Grzybica paznokci (paznokci stóp z lub bez zajęcia paznokci dłoni)
W przypadku zakażeń skóry, pochwy i sromu lub jamy ustnej i gardła, optymalne działania kliniczne i mykologiczne są osiągane po 1. do 4. tygodni od zakończenia leczenia, a w przypadku grzybicy paznokci, po 6. do 9. miesięcy od zakończenia leczenia, ponieważ eliminacja itrakonazolu ze skóry, paznokci i błon śluzowych jest wolniejsza niż z osocza.
Długość leczenia układowych zakażeń grzybiczych należy uzależnić od mikologicznej i klinicznej odpowiedzi na leczenie:
WSKAZANIA DAWKA 1
LECZENIA UWAGI Grzybica kropidlakowa jeżeli zmiany chorobowe są inwazyjne lub rozsiane Kandydoza 100 do 200 mg raz na dobę Kryptokokoza nie obejmująca opon mózgowo- rdzeniowych Kryptokokoza opon mózgowo- rdzeniowych dobę Patrz punkt 4.4 Histoplazmoza 200 mg raz na dobę dobę Leczenie podtrzymujące wchłaniania poniżej
u pacjentów z AIDS Leczenie profilaktyczne u pacjentów z neutropenią 1
u pacjentów z AIDS oraz u pacjentów z neutropenią może powodować zmniejszone stężenia itrakonazolu we krwi i brak skuteczności. W takich przypadkach wskazane jest monitorowanie stężenia itrakonazolu we krwi, i jeśli to konieczne zwiększenie dawki itrakonazolu do 200 mg dwa razy na dobę.
Specjalna grupa pacjentów
Pacjenci z zaburzeniami motoryki przewodu pokarmowego Podczas stosowania produktu leczniczego w leczeniu ciężkich zakażeń grzybiczych lub w profilaktyce zakażeń grzybiczych u pacjentów z zaburzeniami motoryki przewodu pokarmowego, należy dokł adnie kontrolować stan pacjenta, a, w miarę możliwości, rozważyć monitorowanie stężeń terapeutycznych leku.
Dzieci i młodzież Dane kliniczne dotyczące stosowania itrakonazolu w postaci kapsułek u dzieci i młodzieży są ograniczone. Nie zaleca się stosowania itrakonazolu w postaci kapsułek u dzieci i młodzieży, chyba, że stwierdzono, że spodziewane korzyści przewyższają potencjalne ryzyko (patrz punkt 4.4).
Stosowanie u osób w podeszłym wieku Dane kliniczne dotyczące stosowania itrakonazolu w postaci kapsułek u osób w podeszłym wieku są ograniczone. Zaleca się stosowanie itrakonazolu w postaci kapsułek u tych pacjentów tylko, jeśli stwierdzono, że spodziewane korzyści przewyższają potencjalne ryzyko. Ogólnie, zaleca się, by podczas wyboru dawki u osób w podeszłym wieku wziąć pod uwagę większą częstość występowania zaburzeń czynności wątroby, nerek lub serca oraz jednoczesne występowanie innych chorób lub stosowanie innych leków. Patrz punkt 4.4.
Pacjenci z zaburzeniem czynności wątroby Dane na temat stosowania itrakonazolu w postaci doustnej u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby są ograniczone. Należy zachować ostrożność, gdy lek ten jest podawany tej populacji pacjentów (patrz punkt 5.2).
Pacjenci z zaburzeniem czynności nerek Dostępne dane na temat stosowania itrakonazolu w postaci doustnej u pacje ntów z zaburzeniem czynności nerek są ograniczone. U niektórych pacjentów z niewydolnością nerek narażenie organizmu na itrakonazol może być mniejsze. Jeśli produkt jest stosowany w tej grupie pacjentów, należy zachować ostrożność i rozważyć modyfikację da wki.
Sposób podawania Itrakonazol jest przeznaczony do podawania doustnego i w celu uzyskania maksymalnego wchłaniania musi być przyjmowany bezpośrednio po posiłku.
Kapsułki należy połykać w całości popijając małą ilością wody.
4.3 Przeciwwskazania
• Ipozumax, 100 mg, kapsułki twarde jest przeciwwskazany u pacjentów z potwierdzoną nadwrażliwością na itrakonazol lub którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
• Przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie wielu substratów cytochromu CYP3A4 z itrakonazolem w postaci kapsułek. Zwiększone stężenie w osoczu tych leków, spowodowane jednoczesnym ich podawaniem z itrakonazolem może nasilać lub wydłużać zarówno ich działanie lecznicze, jak niepożądane, do takiego stopnia, że mogą wystąpić potencjalnie ciężkie zagrożenia. Na przykład, zwiększone stężenia niektórych leków w osoczu mogą spowodować wydłużenie odstępu QT i wystąpienie tachyarytmii komorowych, w tym zaburzeń rytmu serca typu torsade de pointes - arytmii mogącej zagrażać życiu. Przykłady wyszczególniono w punkcie 4.5. • Itrakonazolu nie należy podawać pacjentom z objawami zaburzenia czynności komór, takimi jak zastoinowa niewydolność serca (ang. Congestive Heart Failure, CHF) lub z CHF stwierdzonym w wywiadzie, z wyjątkiem leczenia zagrażających życiu lub ciężkich zakażeń. (Patrz punkt 4.4). • Stosowanie itrakonazolu jest przeciwwskazane w ciąży (z wyjątkiem przypadków zagrożenia życia), patrz punkt 4.6. • Jeśli leczona itrakonazolem kobieta jest w wieku rozrodczym, powinna stosować skuteczną metodę antykoncepcji, którą należy ją kontynuować aż do wystąpienia krwawienia miesiączkowego po zakończeniu stosowania itrakonazolu.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Nadwrażliwość krzyżowa Nie ma danych dotyczących występowania nadwrażliwości krzyżowej na itrakonazol i inne leki przeciwgrzybiczne z grupy azoli. Należy zachować ostrożność przepisując itrakonazol w postaci kapsułek pacjentom wykazującym nadwrażliwość na inne związki z grupy azoli.
Wpływ na serce W badaniu z udziałem zdrowych ochotników, którzy otrzymywali dożylnie itrakonazol, obserwowano przemijające bezobjawowe zmniejszenie frakcji wyrzutowej lewej komory. Ustępowało ono przed kolejną infuzją. Kliniczne znaczenie tych wyników w odniesieniu do podawania doustnego jest nieznane.
Wykazano, że itrakonazol ma ujemne działanie inotropowe, a w związku z podawaniem 100 mg itrakonazolu notowano zastoinową niewydolność serca. Niewydolność serca w raportach spontanicznych częściej zgłaszano podczas podawania całkowitej dawki dobowej 400 mg niż mniejszych dawek dobowych, co sugeruje, że ryzyko niewydolności serca może się zwiększać wraz ze wzrostem całkowitej dawki dobowej itrakonazolu.
Itrakonazolu nie należy stosować u pacjentów z zastoinową niewydolnością serca lub zastoinową niewydolnością serca w wywiadzie, chyba że spodziewane korzyści wyraźnie przeważają ryzyko. Oceniając, indywidualnie dla każdego pacjenta, stosunek korzyści do ryzyka, należy wziąć pod uwagę takie czynniki, jak: stopień ciężkości choroby stanowiącej wskazanie do stosowania leku, schemat dawkowania (np. całkowita dawka dobowa) oraz występowanie poszczególnych czynników ryzyka zastoinowej niewydolności serca. Do tych czynników ryzyka należą choroby serca, takie jak choroba niedokrwienna serca, choroba zastawek serca, znacząca choroba płuc, taka jak przewlekła obturacyjna choroba płuc, a także niewydolność nerek i inne choroby mogące powodować obrzęki. Pacjenta należy wówczas poinformować o podmiotowych i przedmiotowych objawach zastoinowej niewydolności serca. Leczenie tych pacjentów należy prowadzić ostrożnie. Podczas leczenia należy obserwować szczególnie wnikliwie, czy nie występują u pacjentów objawy podmiotowe i przedmiotowe zastoinowej niewydolności serca. W razie wystąpienia takich objawów należy przerwać stosowanie itrakonazolu.
Antagoniści wapnia mogą działać inotropowo ujemnie; działanie to może się sumować z inotropowo-ujemnym działaniem itrakonazolu. Ponadto itrakonazol może hamować metabolizm tych leków. Z tych powodów należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania itrakonazolu i antagonistów wapnia, gdyż zwiększa się ryzyko zastoinowej niewydolności serca (patrz punkt 4.5).
Wpływ na wątrobę Podczas leczenia itrakonazolem bardzo rzadko występowała ciężka hepatotoksyczność, w tym przypadki ostrej niewydolności wątroby zakończonej zgonem. W większości przypadków dotyczyło to pacjentów z występującą wcześniej chorobą wątroby, leczonych z powodu grzybic układowych, mających inne poważne obciążenia zdrowotne i (lub) przyjmujących inne leki hepatotoksyczne. U niektórych z tych pacjentów nie występowały oczywiste czynniki ryzyka choroby wątroby. Niektóre z tych przypadków wystąpiły w ciągu pierwszego miesiąca leczenia, w tym kilka w ciągu pierwszego tygodnia. U pacjentów leczonych itrakonazolem należy rozważyć monitorowanie czynności wątroby. Lekarz powinien poinstruować pacjenta, że należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza, jeśli wystąpią objawy świadczące o zapaleniu wątroby, takie jak: brak łaknienia, nudności, wymioty, uczucie zmęczenia, ból brzucha lub ciemna barwa moczu. Jeśli u pacjenta wystąpią takie objawy, należy natychmiast przerwać stosowanie itrakonazolu oraz przeprowadzić ocenę czynności wątroby.
Dostępne dane dotyczące doustnego stosowania itrakonazolu u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby są ograniczone. Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu w tej grupie pacjentów. Zaleca się, by pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby uważnie kontrolować podczas leczenia itrakonazolem. Decydując się na rozpoczęcie leczenia itrakonazolem jednocześnie z innymi produktami leczniczymi, metabolizowanymi przy udziale CYP3A4, należy wziąć pod uwagę wydłużony okresu półtrwania eliminacji obserwowany w badaniach klinicznych po jednokrotnym podaniu itrakonazolu w postaci kapsułek u pacjentów z marskością wątroby.
U pacjentów ze zwiększoną lub nieprawidłową aktywnością enzymów wątrobowych, czynną chorobą wątroby, a także u pacjentów, u których po zastosowaniu innych leków występowały objawy toksycznego działania na wątrobę, nie należy stosować itrakonazolu w postaci kapsułek, chyba że występuje ciężki lub zagrażający życiu stan, a spodziewane korzyści z leczenia przewyższają ryzyko. Zal eca się monitorowanie czynności wątroby u pacjentów, u których wystąpiły wcześniej zaburzenia czynności wątroby lub u których wystąpiło toksyczne działanie innych leków na wątrobę (patrz punkt 5.2).
Zmniejszona kwasowość soku żołądkowego Wchłanianie itrakonazolu po podaniu doustnym jest słabsze, jeśli kwasowość soku żołądkowego jest zmniejszona. U pacjentów ze zmniejszoną kwasowością soku żołądkowego wynikającą z choroby (np. pacjenci z achlorhydrią) lub ze stosowania leków (np. pacjenci przyjmujący leki zmniejszające kwasowość soku żołądkowego), zaleca się podawanie itrakonazolu z kwaśnymi napojami (typu „cola” niedietetyczna). Działanie przeciwgrzybicze należy kontrolować i w razie konieczności zwiększyć dawkę. Patrz punkt 4.5
Stosowanie u dzieci i młodzieży Dane kliniczne dotyczące stosowania itrakonazolu w postaci kapsułek u dzieci i młodzieży są ograniczone. Nie zaleca się stosowania itrakonazolu w postaci kapsułek u dzieci i młodzieży, chyba że możliwe korzyści przeważają ryzyko.
Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku Dane kliniczne dotyczące stosowania itrakonazolu w kapsułkach u pacjentów w podeszłym wieku są ograniczone. U tych pacjentów itrakonazol można podawać tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści przewyższają ryzyko. Ogólnie, podczas wyboru dawki u pacjenta w podeszłym wieku należy wziąć pod uwagę zwiększoną częstość występowania zmniejszonej czynności wątroby, nerek oraz serca, jak również choroby współistniejące oraz leczenie innymi lekami.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek Dostępne dane dotyczące doustnego stosowania itrakonazolu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek są ograniczone. U niektórych pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, ekspozycja na itrakonazol może być mniejsza. Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu w tej grupie pacjentów i należy rozważyć konieczność dostosowania dawki.
Utrata słuchu U pacjentów leczonych itrakonazolem notowano przemijające lub trwałe uszkodzenie słuchu. Kilku z tych pacjentów otrzymywało jednocześnie chinidynę, co jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.5). Utrata słuchu zazwyczaj ustępuje po zaprzestaniu leczenia, ale może utrzymywać się u niektórych pacjentów.
Pacjenci z osłabioną odpornością U niektórych pacjentów z osłabioną odpornością (np. pacjenci z neutropenią, AIDS, po przeszczepieniu narządów) może zmniejszyć się biodostępność itrakonazolu podawanego doustnie.
Pacjenci z grzybicą układową stanowiącą bezpośrednie zagrożenie życia Z uwagi na właściwości farmakokinetyczne (patrz punkt 5.2), itrakonazolu w postaci kapsułek nie zaleca się w początkowym leczeniu zagrażających życiu grzybic układowych.
Pacjenci chorzy na AIDS Jeśli u pacjenta z AIDS, leczonego z powodu grzybicy układowej (jak sporotrychoza, blastomykoza, histoplazmoza lub kryptokokoza - postać z zajęciem opon mózgowo-rdzeniowych lub bez), istnieje ryzyko nawrotu grzybicy, należy brać pod uwagę konieczność zastosowania leczenia podtrzymującego.
Neuropatia Leczenie itrakonazolem postaci kapsułek należy przerwać, jeśli wystąpią objawy neuropatii, którą można wiązać z przyjmowaniem leku.
Zaburzenia metabolizmu węglowodanów Ten produkt leczniczy zawiera sacharozę. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami, związanymi z nietolerancją fruktozy, niedoborem sacharazy-izomaltazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy, nie powinni przyjmować tego produktu leczniczego.
Oporność krzyżowa Jeśli układowa kandydoza jest przypuszczalnie wywołana szczepem Candida opornym na flukonazol, nie można zakładać, że szczep ten będzie wrażliwy na itrakonazol, a jego wrażliwość należy określić przed rozpoczęciem leczenia itrakonazolem.
Wymienność Nie zaleca się wymiennego stosowania itrakonazolu w kapsułkach i doustnego roztworu itrakonazolu. Ekspozycja na itrakonazol w postaci roztworu doustnego jest większa niż w przypadku kapsułek, nawet jeśli podawana dawka leku jest taka sama.
Możliwe interakcje Jednoczesne stosowanie niektórych leków z itrakonazolem może skutkować zmianą skuteczności itrakonazolu i (lub) jednocześnie podawanego leku, działaniami zagrażającymi życiu i (lub) nagłym zgonem. Leki przeciwwskazane, są niezalecane lub zalecane do stosowania z ostrożnością z itrakonazolem wymieniono w punkcie 4.5.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Itrakonazol jest metabolizowany głównie z udziałem cytochromu CYP3A4. Inne związki, które albo są metabolizowane tym samym szlakiem, albo zmieniają aktywność C YP3A4, mogą wpływać na farmakokinetykę itrakonazolu. Podobnie, itrakonazol może zmieniać farmakokinetykę innych związków metabolizowanych tym samym szlakiem. Itrakonazol jest silnym inhibitorem CYP3A4 i glikoproteiny P. Należy zapoznać się z Charakterystyką produktu leczniczego stosowanego jednocześnie, w celu sprawdzenia sposobu jego metabolizmu oraz ewentualnej konieczności modyfikacji dawki.
Leki, które mogą zmniejszać stężenie itrakonazolu w osoczu Leki zmniejszające kwasowość soku żołądkowego (np. leki zobojętniające, takie jak wodorotlenek glinu lub zmniejszające wydzielanie kwasu, takie jak antagoniści receptora H 2
protonowej) zaburzają wchłanianie itrakonazolu uwalnianego z kapsułek (patrz punkt 4.4). Zaleca się zachowanie ostrożności podczas jednoczesnego stosowania tych leków z itrakonazolem w postaci kapsułek: - Podczas jednoczesnego stosowania z lekami zmniejszającymi kwasowość soku żołądkowego zaleca się podawanie itrakonazolu z kwaśnymi napojami (typu „cola” niedietetyczna); - Zaleca się, by przyjmować leki zobojętniające (np. wodorotlenek glinu) co najmniej 1 godzinę przed lub 2 godziny po zażyciu itrakonazolu w kapsułkach; - Podczas leczenia skojarzonego zaleca się kontrolowanie działania przeciwgrzybiczego itrakonazolu i w razie konieczności zwiększenie dawki.
Jednoczesne podawanie itrakonazolu z silnymi induktorami CYP3A4 może prowadzić do zmniejszenia biodostępności itrakonazolu i hydroksyitrakonazolu w stopniu mogącym zmniejszyć skuteczność itrakonazolu, np.: - Leki przeciwbakteryjne: izoniazyd, ryfabutyna (patrz także „Leki, których stężenie w osoczu może być zwiększane przez itrakonazol”), ryfampicyna; - Leki przeciwpadaczkowe: karbamazepina (patrz także „Leki, których stężenie w osoczu może być zwiększane przez itrakonazol”), fenobarbital, fenytoina; - Leki przeciwwirusowe: efawirenz, newirapina; - Leki roślinne: Hypericum perforatum (dziurawiec zwyczajny).
Dlatego nie zaleca się jednoczesnego podawania silnych induktorów CYP3A4 z itrakonazolem. Zaleca się, aby nie stosować tych leków 2 tygodnie przed rozpoczęciem i w trakcie terapii itrakonazolem, chyba że spodziewane korzyści przewyższają ryzyko zmniejszonej skuteczności itrakonazolu. Podczas jednoczesnego stosowania zaleca się kontrolowanie działania przeciwgrzybiczego itrakonazolu i w razie konieczności zwiększenie dawki.
Leki, które mogą zwiększać stężenie itrakonazolu w osoczu Silne inhibitory CYP3A4 mogą zwiększać biodostępność itrakonazolu, np. - Leki przeciwbakteryjne: cyprofloksacyna, klarytromycyna, erytromycyna; - Leki przeciwwirusowe: darunawir wzmocniony rytonawirem, fosamprenawir wzmocniony rytonawirem, indynawir (patrz także „Leki, których stężenie w osoczu może być zwiększane przez itrakonazol”), rytonawir (patrz także „Leki, których stężenie w osoczu może być zwiększane przez itrakonazol") i telaprewir. Zaleca się zachowanie ostrożności podczas jednoczesnego stosowania tych leków z itrakonazolem.
Zaleca się, by dokładnie obserwować, czy u pacjentów, którzy muszą przyjmować itrakonazol jednocześnie z silnymi inhibitorami CYP3A4, nie występują objawy przedmiotowe i podmiotowe nasilonego lub wydłużonego działania itrakonazolu. W razie konieczności zaleca się zmniejszenie dawki i (lub) pomiary stężeń itrakonazolu w osoczu.
Leki, których stężenie w osoczu może być zwiększane przez itrakonazol Itrakonazol i jego główny metabolit- hydroksyitrakonazol mogą hamować metabolizm leków przez CYP3A4 oraz hamować białko transportowe glikoproteinę P, co może skutkować zwiększeniem w osoczu stężeń tych leków i (lub) ich czynnych metabolitów, gdy są podawane jednocześnie z itrakonazolem. To zwiększone stężenie może nasilać lub wydłużać zarówno działania terapeutyczne, jak i niepożądane tych leków. Stosowanie razem z itrakonazolem leków metabolizowanych przez CYP3A4, powodujących wydłużenie odstępu QT, może być przeciwwskazane, gdyż to połączenie może prowadzić do tachyarytmii komorowych, w tym do wystąpienia zaburzeń rytmu serca typu torsade de pointes - arytmii mogącej zagrażać życiu.
Po zaprzestaniu leczenia stężenie itrakonazolu zmniejsza się do prawie nieoznaczalnego w ciągu 7 do otrzymujących inhibitory CYP3A4 zmniejszanie się stężeń w osoczu może nawet przebiegać wolniej. Jest to szczególnie ważne, gdy rozpoczyna się stosowanie leków, których metabolizm jest zaburzany przez itrakonazol.
Leki, które wchodzą w interakcje z itrakonazolem, sklasyfikowano następująco: • „Przeciwwskazane”: w żadnych okolicznościach nie stosować leku razem z itrakonazolem ani przez dwa tygodnie po zaprzestaniu podawania itrakonazolu; • „Nie zalecane”: unikać stosowania leku zarówno w trakcie, jak i przez dwa tygodnie po zaprzestaniu podawania itrakonazolu, chyba że spodziewane korzyści przewyższają ryzyko działań niepożądanych; jeśli nie można uniknąć jednoczesnego stosowania, zaleca się obserwację kliniczną, czy u pacjenta nie występują objawy przedmiotowe lub podmiotowe nasilonego lub przedłużonego działania lub działań niepożądanych leku stosowanego w skojarzeniu oraz w razie konieczności zmniejszenie dawki lub przerwanie jego podawania; • „Stosować z ostrożnością”: zaleca się dokładną obserwację pacjenta, gdy lek jest stosowany razem z itrakonazolem;
W razie skojarzonego leczenia zaleca się obserwację kliniczną, czy u pacjenta nie występują objawy przedmiotowe lub podmiotowe nasilonego lub przedłużonego działania lub działań niepożądanych leku stosowanego w skojarzeniu oraz w razie konieczności zmniejszenie dawki lub przerwanie jego podawania; w razie potrzeby zaleca się pomiary stężeń w osoczu.
Przykłady produktów leczniczych, których stężenia w osoczu mogą zwiększać się pod wpływem itrakonazolu, uszeregowane według grup leków, z zaleceniem dotyczącym skojarzonego stosowania z itrakonazolem.
Grupa leków Przeciwwskazane Niezalecane Stosować z ostrożnością Alfa-adrenolityki tamulozyna Leki przeciwbólowe lewacetylmetadol (lewometadyl), metadon fentanyl alfentanyl, buprenorfina iv. i podjęzykowo, oksykodon, sufentanyl Leki przeciwarytmiczne dyzopiramid, dofetylid, dronedaron, chinidyna
Leki przeciwbakteryjne telitromycyna u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami nerek lub wątroby ryfabutyna a
Leki przeciwzakrzepowe i przeciwpłytkowe dabigatran, tikagrelor apiksaban, rywaroksaban kumaryny, cylostazol Leki przeciwpadaczkowe
a
Leki przeciwcukrzycowe
saksagliptyna Leki przeciwrobacze i przeciwpierwotniakowe halofantryna prazykwantel Leki przeciwhistaminowe astemizol, mizolastyna, terfenadyna ebastyna bilastyna
Leki przeciwmigrenowe alkaloidy sporyszu, takie jak dihydroergotamina, ergometryna (ergonowina), ergotamina, metyloergometryna (metyloergonowina) eletryptan Leki przeciwnowotworowe irynotekan aksytynib, dabrafenib, dasatynib, ibrutynib, lapatynib, nilotynib, sunitynib, trabektedyna bortezomib, busulfan, docetaksel, erlotynib, gefitynib, imatynib, iksabepilon, lapatynib, ponatynib, trymetreksat, alkaloidy barwinka Leki przeciwpsychotyczne, przeciwlękowe i nasenne lurazydon, midazolam podawany doustnie, pimozyd, kwetiapina, sertyndol, triazolam
arypiprazol, brotyzolam, buspiron, haloperydol, midazolam iv., perospiron, ramelteon, rysperydon Leki przeciwwirusowe symeprewir marawirok, indynawir b , rytonawir b , sakwinawir Beta-adrenolityki nadolol Antagoniści wapnia beprydyl, felodypina, lerkanidypina, nizoldypina
w tym werapamil Leki działające na układ krążenia, różne aliskiren, iwabradyna, ranolazyna syldenafil w leczeniu nadciśnienia płucnego bozentan, riocyguat Diuretyki eplerenon Leki żołądkowo- jelitowe cyzapryd, domperydon
Leki immunosupresyjne
ewerolimus, temsyrolimus budezonid, cyklosporyna, deksametazon, flutykazon, metyloprednizolon, syrolimus (czyli rapamycyna), takrolimus Leki zmniejszające stężenie lipidów atorwastatyna, lowastatyna, symwastatyna
Leki działające na układ oddechowy
Selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (ang. Selective Serotonin Reuptake Inhibitor, SSRI), trójpierścieniowe i inne odpowiednie leki przeciwdepresyjne
Leki urologiczne daryfenacyna, fezoterodyna - u pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub wątroby, solifenacyna u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby
imidafenacyna, oksybutynina, syldenafil w leczeniu zaburzeń erekcji, solifenacyna, tadalafil, tolterodyna Inne leki kolchicyna u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby kolchicyna, koniwapta alitretynoina (postać doustna), cynakalcet, mozawaptan, tolwaptan a
b
Leki, których stężenie w osoczu może zmniejszać itrakonazol Jednoczesne podawanie itrakonazolu z niesteroidowym lekiem przeciwzapalnym, meloksykamem, może zmniejszać jego stężenie w osoczu. Zaleca się ostrożne stosowanie meloksykamu w skojarzeniu z itrakonazolem oraz monitorowanie działania tych leków i działań niepożądanych. Gdy meloksykam jest podawany razem z itrakonazolem, zaleca się zmodyfikowanie jego dawki w razie konieczności.
Dzieci i młodzież Badania interakcji przeprowadzano tylko o osób dorosłych.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża Itrakonazolu nie należy stosować w czasie ciąży, z wyjątkiem stanów zagrażających życiu, w których możliwa korzyść dla matki przewyższa ryzyko uszkodzenia płodu (patrz punkt 4.3).
Badania na zwierzętach nie wykazały toksycznego wpływu itrakonazolu na reprodukcję (patrz punkt 5.3).
Dostępne są jedynie ograniczone dane dotyczące stosowania itrakonazolu w czasie ciąży. Po wprowadzeniu leku do obrotu odnotowano przypadki wystąpienia wad wrodzonych. Obejmowały one deformacje w obrębie szkieletu, dróg moczowo-płciowych, układu sercowo-nacz yniowego i narządu wzroku, a także aberracje chromosomalne i wielorakie wady rozwojowe. Związek przyczynowy pomiędzy wystąpieniem wad a stosowaniem itrakonazolu nie został ustalony.
Dane epidemiologiczne dotyczące stosowania itrakonazolu w pierwszym trymestrze ciąży – głównie u pacjentek leczonych krótkotrwale z powodu kandydozy pochwy i sromu – nie wykazały zwiększonego ryzyka wad rozwojowych w porównaniu z osobami z grupy kontrolnej nienarażonymi na działanie znanych substancji teratogennych.
Kobiety w wieku rozrodczym Jeśli kobieta wieku rozrodczym przyjmuje itrakonazol, powinna stosować antykoncepcję. Skuteczną antykoncepcję należy stosować do czasu wystąpienia miesiączki po zakończeniu leczenia itrakonazolem.
Karmienie piersią Bardzo mała ilości itrakonazolu przenika do mleka kobiecego . Podczas karmienia piersią należy rozważyć oczekiwane korzyści ze stosowania kapsułek itrakonazolu w stosunku do ryzyka. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości, pacjentka nie powinna karmić piersią.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia takich działań niepożądanych, jak zawroty głowy, zaburzenia widzenia i utrata słuchu (patrz punkt 4.8).
4.8 Działania niepożądane
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa Najczęściej zgłaszane działania niepożądane po podaniu itrakonazolu w postaci kapsułek, zidentyfikowane podczas badań klinicznych i (lub) zgłoszeń spontanicznych były to ból głowy, ból brzucha oraz nudności. Najpoważniejszymi działaniami niepożądanymi były ciężkie reakcje alergiczne, niewydolność serca i (lub) zastoinowa niewydolność serca i (lub) obrzęk płuc, zapalenie trzustki, ciężka hepatotoksyczność (w tym kilka przypadków ostrej niewydolności wątroby zakończonej zgonem) i ciężkie reakcje skórne. Częstość występowania oraz inne zaobserwowane działania niepożądane – patrz tabelaryczne zestawienie poniżej. Dodatkowe informacje dotyczące innych ciężkich działań niepożądanych – patrz punkt 4.4.
Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych Działania niepożądane podane w tabeli poniżej odnoszą się do otwartych badań klinicznych i badań z podwójnie ślepą próbą, w których stosowano itrakonazol w postaci kapsułek u 8499 pacjentów leczonych z powodu grzybicy skóry lub grzybicy paznokci. W tabeli podano także działania niepożądane zgłaszane spontanicznie.
W tabeli poniżej zamieszczono działania niepożądane leku według klasyfikacji układów i narządów. W obrębie każdego układu i narządu objawy niepożądane leku są przedstawione według częstości, zgodnie z następującą konwencją: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000) bardzo rzadko (<1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Działania niepożądane Zakażenia i zarażenia pasożytnicze Niezbyt często Zapalenie zatok, zakażenia górnych dróg oddechowych, zapalenie błony śluzowej nosa
Zaburzenia krwi i układu chłonnego Rzadko Leukopenia
Zaburzenia układu immunologicznego Niezbyt często Nadwrażliwość* Rzadko Reakcja anafilaktyczna, obrzęk naczynioruchowy, objawy choroby posurowiczej
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Rzadko Hipertriglycerydemia
Zaburzenia układu nerwowego Często Ból głowy Rzadko Niedoczulica, parestezje, zaburzenia smaku
Zaburzenia oka Rzadko Zaburzenia widzenia (w tym podwójne widzenie i zamazane widzenie)
Zaburzenia ucha i błędnika Rzadko Szumy uszne, przemijająca lub całkowita utrata słuchu*
Zaburzenia serca Rzadko Zastoinowa niewydolność serca*
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Rzadko Duszność
Zaburzenia żołądka i jelit Często Ból brzucha, nudności Niezbyt często Wymioty, biegunka, zaparcie, niestrawność, wzdęcia Rzadko Zapalenie trzustki
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Niezbyt często Zaburzenia czynności wątroby Rzadko Ciężka hepatotoksyczność (w tym przypadki ostrej niewydolności wątroby zakończone zgonem)*, hiperbilirubinemia
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Niezbyt często Świąd, wysypka, pokrzywka
Rzadko Toksyczna nekroliza naskórka (ang. Toxic Epidermal Necrolysis, TEN), zespół Stevensa-Johnsona, ostra uogólniona osutka krostkowa (ang. Acute Generalised Exhanthematous Pustulosis, AGEP), rumień wielopostaciowy, złuszczające zapalenie skóry, leukocytoklastyczne zapalenie naczyń, łysienie, nadwrażliwość na światło
Zaburzenia nerek i dróg moczowych Rzadko Częstomocz
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Niezbyt często Zaburzenia miesiączkowania Rzadko Zaburzenia erekcji
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Rzadko Obrzęk
Badania laboratoryjne Rzadko Zwiększone stężenie fosfokinazy kreatynowej *patrz punkt 4.4
Opis wybranych działań niepożądanych Poniżej podana lista działań niepożądanych związanych z itrakonazolem obejmuje przypadki zgłoszone podczas badań klinicznych itrakonazolu w postaci roztworu doustnego i itrakonazolu podawanego dożylnie, poza działaniem „Zakażenie w miejscu podania leku”, które jest swoiste dla drogi podania w iniekcji. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: granulocytopenia, małopłytkowość; Zaburzenia układu immunologicznego: reakcja rzekomoanafilaktyczna; Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: hiperglikemia, hiperkaliemia, hipokaliemia, hipomagnezemia; Zaburzenia psychiczne: dezorientacja; Zaburzenia układu nerwowego: neuropatia obwodowa (patrz punkt 4.4.), zawroty głowy, senność, drżenie; Zaburzenia serca: niewydolność serca, niewydolność lewokomorowa, tachykardia; Zaburzenia naczyniowe: nadciśnienie tętnicze, niedociśnienie tętnicze; Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: obrzęk płuc, bezgłos, kaszel; Zaburzenia żołądka i jelit: zaburzenia żołądkowo-jelitowe; Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: niewydolność wątroby (patrz punkt 4.4.), zapalenie wątroby, żółtaczka; Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: wysypka rumieniowa, nadmierne pocenie się; Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: ból mięśni, ból stawów; Zaburzenia nerek i dróg moczowych: zaburzenie czynności nerek, nietrzymanie moczu; Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: obrzęk uogólniony, obrzęk twarzy, ból w klatce piersiowej, gorączka, ból, uczucie zmęczenia, dreszcze; Badania laboratoryjne: zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej, zwiększenie aktywności aminotransferazy asparginowej, zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej we krwi, zwiększenie stężenia dehydrogenazy mleczanowej we krwi, zwiększenie stężenia mocznika we krwi, zwiększenia Gamma-glutamylotransferazy, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, nieprawidłowe wyniki badania moczu.
Dzieci i młodzież Bezpieczeństwo stosowania itrakonazolu w postaci kapsułek oceniono u 165 pacjentów w wieku 1 do 17 lat, biorących udział w 14 badaniach klinicznych (4 badania z kontrolą placebo i z podwójnie ślepą próbą,
próby). Pacjenci z tej grupy otrzymali co najmniej jedną dawkę itrakonazolu w postaci kapsułek w leczeniu zakażeń grzybiczych i dostarczyli danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania.
Na podstawie uzyskanych z tych badań klinicznych łącznych danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania, najczęściej odnotowanymi działaniami niepożądanymi u dzieci i młodzieży były: ból głowy (3,0%), wymioty (3,0%), ból brzucha (2,4%), biegunka (2,4%), zaburzenia czynności wątroby (1,2%), niedociśnienie tętnicze (1,2%), nudności (1,2%) oraz pokrzywka (1,2%). Charakter działań niepożądanych jest zasadniczo podobny u dzieci i młodzieży oraz u pacjentów dorosłych, jednak częstość występowania u dzieci i młodzieży jest większa.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych. Al. Jerozolimskie 181 C, 02-222 Warszawa Tel.: +48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl.
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Objawy przedmiotowe i podmiotowe Zasadniczo działania niepożądane stwierdzane po przedawkowaniu są zbieżne z działaniami niepożądanymi podczas stosowania itrakonazolu (patrz punkt 4.8).
Leczenie W razie przedawkowania należy zastosować środki podtrzymujące czynności życiowe. Można podać węgiel aktywowany, jeśli metoda ta zostanie uznana za odpowiednią.
Usunięcie itrakonazolu metodą hemodializy jest niemożliwe. Nie ma swoistego antidotum.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwgrzybicze do stosowania ogólnego, pochodne triazolu. Kod ATC: J02A C02
Mechanizm działania Itrakonazol hamuje 14α-demetylazę grzyba, co wywołuje niedobór ergosterolu i zaburzenia syntezy ściany komórkowej grzyba.
Zależności farmakokinetyczno-farmakodynamiczne Związek między farmakokinetyką i farmakodynamiką itrakonazolu, a także ogólnie − triazoli, jest słabo poznany i złożony z powodu niedostatecznego poznania farmakokinetyki leków przeciwgrzybiczych.
Mechanizmy oporności
Wydaje się, że oporność grzybów na azole rozwija się powoli i często jest wynikiem kilku mutacji genetycznych. Do opisanych mechanizmów należą: • nadmierna ekspresja ERG11, genu, który koduje 14-alfa-demetylazę (enzym docelowy) • mutacje punktowe w ERG11, które prowadzą do zwiększonego powinowactwa 14-alfa- demetylazy do itrakonazolu • nadmierna ekspresja nośnika leku, powodująca zwiększony wypływ itrakonazolu z komórek grzyba (tj. usunięcie itrakonazolu z docelowego miejsca jego działania) • oporność krzyżowa. Oporność krzyżowa wśród substancji azolowych obserwowano w obrębie rodzaju Candida, lecz oporność jednej substancji z tej grupy niekoniecznie oznacza oporność na inne azole.
Wartości graniczne Stężenia graniczne, określające wrażliwość grzybów na itrakonazol, nie zostały jeszcze ustalone metodami EUCAST.
Metodami CLSI ustalono jedynie stężenia graniczne określające wrażliwość gatunków Candida wywołujących powierzchowne zakażenia grzybicze. Stężenia graniczne wg CLSI są następujące: wraż liwe ≤0,125 μg/mL, wrażliwe zależne od dawki 0,25-0,5 μg/mL i oporne ≥1 μg/mL. Nie ustalono jeszcze punktów granicznych dla grzybów nitkowatych.
Częstość występowanie nabytej oporności niektórych gatunków może być różna w zależności od rejonu geograficznego i czasu, dlatego pożądane są lokalne informacje na temat oporności, szczególnie podczas leczenia ciężkich zakażeń. Jeżeli to konieczne, należy poradzić się eksperta, szczególnie wtedy, gdy ze względu na lokalne rozpowszechnienie oporności przydatność leku co najmniej w niektórych zakażeniach może budzić wątpliwość.
Wrażliwość in vitro grzybów na itrakonazol zależy od wielkości inokulum, temperatury inkubacji, fazy wzrostu grzybów i rodzaju użytej pożywki. Z tych względów minimalne stężenie hamujące itr akonazolu może być znacznie zróżnicowane. Wrażliwość przedstawiona w tabeli poniżej jest oparta na wartości MIC 90
a skutecznością kliniczną.
Gatunki zwykle wrażliwe Aspergillus spp. 2
Blastomyces dermatitidis 1
Candida albicans Candida parapsilosis Cladosporium spp.
Coccidioides immitis 1
Cryptococcus neoformans Epidermophyton floccosum Fonsecaea spp.
Geotrichum spp. Histoplasma spp.
Malassezia (dawniej Pityrosporum) spp. Microsporum spp. Paracoccidioides brasiliensis 1
Penicillium marneffei 1
Pseudallescheria boydii Sporothrix schenckii Trichophyton spp. Trichosporon spp. Gatunki, w których może wystąpić problemem oporności nabytej Candida glabrata 3
Candida krusei Candida tropicalis 3
Gatunki o oporności naturalnej Absidia spp. Fusarium spp. Mucor spp. Rhizomucor spp. Rhizopus spp. Scedosporium proliferans Scopulariopsis spp. Te organizmy mogą występować u pacjentów, którzy powrócili z podróży poza Europę. Opisywano oporne na itrakonazol szczepy Aspergillus fumigatus. 3
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Ogólna charakterystyka farmakokinetyczna Maksymalne stężenie w osoczu występuje w ciągu 2 do 5 godzin po podaniu doustnym. Farmakokinetyka itrakonazolu ma przebieg nieliniowy i w konsekwencji kumuluje się w osoczu po wielokrotnym podaniu. Stan stacjonarny jest osiągany zwykle w ciągu około15 dni, z wartościami C max
itrakonazolu zasadniczo mieści się w przedziale od 16 do 28 godzin po podaniu pojedynczej dawki i zwiększa się do 34-42 godzin po podaniu dawek wielokrotnych. Po przerwaniu stosowania leku, w ciągu 7 do 14 dni, stężenie itrakonazolu w osoczu zmniejsza się do wartości prawie niewykrywalnych, w zależności od dawki i czasu trwania leczenia. Średni całkowity klirens osoczowy itrakonazolu po podaniu dożylnym wynosi 278 mL/min. Podczas podawania dużych dawek klirens itrakonazolu zmniejsza się z powodu mechanizmu wysycenia metabolizmu wątrobowego.
Wchłanianie Itrakonazol szybko się wchłania po podaniu doustnym. Maksymalne stężenie w osoczu niezmienionego leku występuje w ciągu 2 do 5 godzin po podaniu dawki doustnej. Obserwowana bezwzględna biodostępność itrakonazolu wynosi około 55%. Biodostępność po podaniu doustnym jest maksymalna, gdy kapsułki podaje się bezpośrednio po pełnym posiłku. Wchłanianie itrakonazolu w kapsułkach jest zmniejszone u pacjentów ze zmniejszoną kwaśnością soku żołądkowego, tj. u pacjentów przyjmujących produkty lecznicze zmniejszające wydzielanie kwasu żołądkowego (np. antagoniści receptora H2, inhibitory pompy protonowej) oraz u pacjentów z achlorhydrią wywołaną przez niektóre choroby (patrz punkt 4.4 i 4.5). U tych pacjentów obserwuje się zwiększone wchłanianie itrakonazolu po podaniu na czczo, jeśli itrakonazol podawany jest z kwaśnym napojem (np. typu „cola” niedietetyczna). W przypadku, gdy itrakonazol podawano w pojedynczej dawce 200 mg, na czczo, z napojem typu „cola” niedietetyczna, po wcześniejszym leczeniu ranitydyną, antagonistą receptora H2, wchłanianie itrakonazolu było porównywalne z wchłanianiem itrakonazolu po podaniu samego itrakonazolu. (patrz punkt 4.5). Ekspozycja na itrakonazol w postaci kapsułki jest mniejsza niż ekspozycja na itrakonazol w postaci roztworu doustnego po podaniu takiej samej dawki (patrz punkt 4.4).
Dystrybucja Większość (99,8%) itrakonazolu w osoczu jest związana z białkami, głównie z albuminą jako główny składnik wiążący (99,6% hydroksymetabolitu). Wykazuje również znaczące powinowactwo do lipidów. Tylko 0,2% itrakonazolu w osoczu występuje w postaci niezwiązanej. Pozorna objętość dystrybucji itrakonazolu w organizmie jest wysoka (>700 L), co świadczy o intensywnym przenikaniu do tkanek: stężenia w płucach, nerkach, wątrobie, kościach, śledzionie i mięśniach były dwa do trzech razy większe niż stężenie w osoczu, a wychwyt itrakonazolu przez tkanki zrogowaciałe, szczególnie
przez skórę, jest do 4-krotnie większy niż przez osocze. Stężenia w płynie mózgowo-rdzeniowym są mniejsze, ale wykazano skuteczność itrakonazolu w przypadku zakażeń płynu mózgowo-rdzeniowego.
Metabolizm Itrakonazol jest intensywnie metabolizowany w wątrobie do wielu metabolitów. Badania in vitro wykazały, że cytochrom CYP3A4 jest głównym układem enzymatycznym biorącym udział w metabolizmie itrakonazolu. Głównym metabolitem jest hydroksyitrakonazol, wykazujący porównywalne do itrakonazolu działanie przeciwgrzybicze in vitro. Stężenie tego metabolitu w osoczu jest około dwukrotnie większe niż stężenie itrakonazolu.
Eliminacja Itrakonazol jest wydalany w postaci nieczynnych metabolitów: z moczem (35%) i z kałem (54%) w ciągu tygodnia po podaniu roztworu doustnego. Wydalanie itrakonazolu i jego czynnego metabolitu - hydroksyitrakonazolu przez nerki stanowi mniej niż 1% dawki dożylnej. Po doustnym podaniu dawki z substancją czynną znakowaną promieniotwórczo stwierdzono, że wydalanie leku z kałem w postaci niezmienionej wynosi od 3 do 18% dawki.
Szczególne grupy pacjentów
Niewydolność wątroby: Itrakonazol metabolizowany jest głównie w wątrobie. Przeprowadzono badanie farmakokinetyki po podaniu pojedynczej dawki 100 mg itrakonazolu (jedna kapsułka 100 mg) przeprowadzono u 6 zdrowych osób i 12 osób z marskością wątroby. Statystycznie istotne zmniejszenie średniej wartości C max
godzin) itrakonazolu obserwowano u osób z marskością wątroby w porównaniu ze zdrowymi osobami. Jednakże całkowite narażenie na działanie itrakonazolu, obliczone na podstawie wartości AUC, było podobne u pacjentów z marskością wątroby i u osób zdrowych. Brak danych na temat długotrwałego stosowania itrakonazolu u pacjentów z marskością wątroby. (Patrz punkty 4.2 „Dawkowanie i sposób podawania” oraz 4.4 „Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania”).
Niewydolność nerek: Dostępne dane dotyczące doustnego stosowania itrakonazolu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek są ograniczone. Badanie farmakokinetyczne z zastosowaniem pojedynczej dawki 200 mg itrakonazolu (4 kapsułki po 50 mg) zostało przeprowadzone z udziałem 3 grup pacjentów z niewydolnością nerek (mocznica: n=7; hemodializa: n=7 i ciągła ambulatoryjna dializa otrzewnowa: n=5). U pacjentów z mocznicą ze średnią wartością klirensu kreatyniny wynoszącą 2 , ogólny wpływ na organizm określony na podstawie AUC, był nieznacznie zmniejszony w porównaniu z prawidłowymi parametrami populacyjnymi. Badanie to nie wykazało żadnego znamiennego wpływu hemodializy lub ciągłej ambulatoryjnej dializy otrzewnowej na farmakokinetykę itrakonazolu (T max , C max
wykazały duże zróżnicowanie międzyosobnicze we wszystkich trzech grupach.
Po podaniu pojedynczej dawki dożylnej, średnie końcowe okresy półtrwania itrakonazolu u pacjentów z lekkimi (określonymi w tym badaniu jako CrCl 50-79 ml /min), umiarkowanymi (określonymi w tym badaniu jako CrCl 20-49 ml/min) i ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (określonymi w tym badaniu jako CrCl <20ml/min) były podobne do średnich końcowych okresów półtrwania itrakonazolu u zdrowych osób (zakres średnich 42-49 godzin vs 48 godzin, odpowiednio u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i u zdrowych osób). Całkowite narażenie organizmu na itrakonazol, określone na podstawie AUC, było mniejsze u pacjentów z umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, odpowiednio o około 30% i 40%, w porównaniu z osobami z prawidłową czynnością nerek.
Brak dostępnych danych dotyczących długotrwałego stosowania itrakonazolu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Dializa nie wykazała żadnego wpływu na okres półtrwania ani na
klirens itrakonazolu lub hydroksyitrakonazolu. (Patrz punkty 4.2 „Dawkowanie i sposób podawania” i 4.4 „Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania”).
Dzieci i młodzież Dostępne dane farmakokinetyczne dotyczące stosowania itrakonazolu w populacji dzieci i młodzieży są ograniczone. Badania kliniczne farmakokinetyki, z udziałem dzieci i młodzieży w wieku od i w postaci do podawania dożylnego. Poszczególne dawki itrakonazolu w postaci kapsułek i roztworu doustnego wynosiły od 1,5 do 12,6 mg/kg mc./dobę, podawano raz lub dwa razy na dobę. Itrakonazol w postaci dożylnej w dawce 2,5 mg/kg mc. podawanej w jednorazowej infuzji dożylnej lub w dawce 2,5 mg/kg mc. podawanej w infuzji raz lub dwa razy na dobę. Jeśli taką samą dawkę dobową, podawano dwa razy na dobę lub raz na dobę, skoki stężeń były porównywalne do występujących po podaniu pojedynczej dawki dobowej u dorosłych. Wartość AUC itrakonazolu i całkowity klirens w odniesieniu do masy ciała nie zależały od wieku. Odnotowano natomiast słaby związek pomiędzy wiekiem a objętością dystrybucji itrakonazolu, C max
itrakonazolu i objętość dystrybucji wydawały się być zależne od masy ciała.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Niekliniczne dane na temat itrakonazolu nie ujawniły toksyczności genowej, pierwotnej karcinogenności ani zaburzeń płodności. Podczas podawania w dużych dawkach obserwowano wpływ na korę nadnerczy, wątrobę i jednojądrowy układ fagocytarny, lecz wydaje się, że ma to mały związek z proponowanym zastosowaniem klinicznym. Stwierdzono, że itrakonazol wykazuje zależne od dawki zwiększanie się toksyczności dla matek, embriotoksyczność i teratogenność u szczurów i myszy po podaniu w dużych dawkach. Ogólną mniejszą gęstość mineralna kości obserwowano u młodych psów po długotrwałym podawaniu itrakonazolu, a u szczurów obserwowano zmniejszoną aktywność płytki kostnej, zmniejszenie grubości strefy spoistej dużych kości i zwiększoną łamliwość kości.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Zawartość kapsułki Kulki cukrowe (skrobia kukurydziana i sacharoza) Poloksamer 188 Hypromeloza 6 cP Otoczka kapsułki Żelatyna Indygotyna (E 132) Żółcień chinolinowa (E 104) Tytanu dwutlenek (E 171)
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy
6.3 Okres ważności
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Blistry Aluminium/Aluminium, w tekturowym pudełku.
Opakowania po 4, 6, 7, 14, 15 16, 18, 28, 30, 32, 60 i 100 kapsułek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego
do stosowaniaBez specjalnych wymagań dotyczących usuwania.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTU+pharma arzneimittel gmbh Hafnerstraße 211 Austria
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO
OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 25.06.2014 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 03.12.2014
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO06.10.2023 r.