Decilosal

Cilostazolum

Tabletki 100 mg | Cilostazolum 100 mg
Galenicum Health, S.L. Lek Pharmaceuticals d.d. NOUCOR HEALTH, S.A. Salutas Pharma GmbH, Hiszpania Słowenia Hiszpania Niemcy

Ulotka

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Decilosal, 100 mg, tabletki Cilostazolum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.  Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.  W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.  Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.  Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o nich lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.

Spis treści ulotki:

1. Co to jest Decilosal i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Decilosal

3. Jak stosować Decilosal

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak p rzechowywać Decilosal

6. Zawartość opakowania i inne informacje



1. Co to jest Decilosal i w jakim celu się go stosuje


Decilosal zawiera substancję czynną cylostazol, który należy do grupy leków o nazwie inhibitory fosfodiesterazy typu 3. Do jego różnych działań należy rozszerzenie niektórych naczyń krwionośnych i osłabienie procesu krzepnięcia (zlepiania się) niektórych krwinek zwanych płytk ami krwi wewnątrz naczyń krwionośnych.
Decilosal przepisywany jest w celu leczenia chromania przestankowego. Chromanie przestankowe charakteryzuje się bólem typu skurczowego w kończynach dolnych, występującym podczas chodzenia i spowodowanym niedostatecznym dopływem krwi do nóg. Dzięki poprawie krążenia krwi w nogach Decilosal może zwiększyć odległość, jaką pacjent jest w stanie przejść bez bólu. Stosowanie leku Decilosal zaleca się wyłącznie pacjentom, u których modyfikacja stylu życia (np. zaprzestanie palenia tytoniu i zwiększenie intensywności ćwiczeń) i inne odpowiednie metody leczenia nie złagodziły objawów choroby w wystarczającym stopniu. Ważne, aby w trakcie stosowania leku Decilosal pacjent nadal stosował wprowadzone modyfikacje stylu życia.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Decilosal


Kiedy nie stoso wać leku Decilosal  jeśli pacjent ma uczulenie na cylostazol lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6);  jeśli u pacjenta występuje niewydolność serca;  jeśli pacjent odczuwa podczas spoczynku utrzymujący się ból w klatce piersiowej lub w poprzednich 6 miesiącach przebył zawał mięśnia sercowego albo operację serca;  jeśli u pacjenta występują lub występowały epizody utraty przytomności z powodu choroby serca lub jakiekolwiek ciężkie zaburzenia czynności serca;  jeśli u pacjenta stwierdzono zaburzenia, które zwiększają ryzyko krwawienia lub powstawania siniaków, takie jak: - czynna choroba wrzodowa żołądka - udar przebyty w ciągu ostatnich 6 miesięcy - choroba oczu w przebiegu cukrzycy - niedostatecznie kontrolowane ciśnienie tętnicze krwi • jeśli u pacjenta stwierdzono ciężką chorobę nerek albo chorobę wątroby o nasileniu umiarkowanym lub ciężkim; • jeśli pacjent przyjmuje kwas acetylosalicylowy z klopidogrelem lub jakiekolwiek połączenie dwóch lub więcej leków, które mogą zwiększyć ryzyko krwawienia (w razie wątpliwości należy zapytać o to lekarza lub farmaceutę); • jeśli pacjentka jest w ciąży.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Decilosal należy omówić to z lekarzem. Pacjent powinien być pewny, że lekarz wie o występowaniu u pacjenta: • ciężki ch chor ób serca lub jakichkolwiek zaburzeń rytmu serca; • zaburzeń ciśnienia krwi.
W trakcie stosowania leku Decilosal należy: • powiedzieć lekarzowi lub dentyście o przyjmowaniu leku Decilosal, jeśli pacjent musi poddać się zabiegowi chirurgicznemu, również zabiegowi usunięcia zęba; • odstawić Decilosal i powiadomić o tym lekarza, jeśli u pacjenta łatwo powstają siniaki lub występuje krwawienie.
Dzieci i młodzież Decilosal nie jest odpowiednim lekiem do stosowania u dzieci.
Decilosal a inne lek i Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obec nie lub ostatnio, a także lekach, które pacjent planuje stosować.
Należy zwłaszcza powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent przyjmuje niektóre leki stosowane zazwyczaj w leczeniu bólu i (lub) zapalenia mięśni i stawów lub leki zmniejszające proces krzepnięcia krwi. Dotyczy to następujących leków: • kwas acetylosalicylowy • klopidogrel • leki przeciwzakrzepowe (np. warfaryna, dabigatran, rywaroksaban, apiksaban lub heparyny niskocząteczkowe).
Jeśli pacjent stosuje którykolwiek z tych leków jednocześnie z cylostazolem, lekarz może zalecić wykonanie pewnych rutynowych badań krwi.
Niektóre jednocześnie stosowane leki i Decilosal mogą wzajemnie zaburzać swoje dział anie. Mogą np. nasilać działania niepożądane lub zmniejszać skuteczność. Przed rozpoczęciem stosowania leku Decilosal nal eży poinformować lekarza o przyjmowaniu następujących leków:  erytromycyna, klarytromycyna lub ryfampicina (antybiotyki)  ketokonazol (lek stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych);  inhibitory proteazy (leki przeciwwirusowe);  omeprazol (lek zmniejszający nad mierną ilość kwasu solnego w żołądku);  diltiazem (lek stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi lub bólu w klatce piersiowej);  cyzapryd (lek stosowany w zaburzeniach żołądkowych);  lowastatyna, symwastatyna lub atorwastatyna (lek i stosowane w leczeniu dużego stężenia cholesterolu we krwi);  halofantryna (lek stosowany w leczeniu malarii);  pimozyd (lek stosowany w leczeniu chorób psychicznych);  alkaloidy sporyszu (tj. ergotamina, dihydroergotamina, stosowane w leczeniu migreny);  karbamazepina lub fenytoina (leki przeciwpadaczkowe);  ziele dziurawca (lek roślinny).
W razie wątpliwości dotyczących stosowania wymienionych lek ów, należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.
Przed rozpoczęciem stosowania leku Decilosal należy poinformować lekarza, jeśli pacjent przyjmuje leki w celu leczenia wysokiego ciśnienia tętniczego, gdyż Decilosal może spowodować dodatkowe obniżenie ciśnienia krwi. Nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego krwi może wywołać przyspieszoną czynność serca. Do leków tych należą:  leki moczopędne (tj. hydrochlorotiazyd, furosemid);  antagoniści kanałów wapniowych (tj. werapamil, amlodypina);  inhibitory konwertazy angiotensyny (tj. kaptopryl, lizynopryl);  antagoniści receptora angiotensyny II (tj. walsartan, kandesartan);  leki beta-adrenolityczne (tj. labetalol, karwedilol).
Możliwe jest przyjmowanie wymienionych leków razem z lekiem Decilosal, ale decyzja o tym, czy leczenie takie jest dla pacjenta wskazane, należy do lekarza.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje ciążę, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Leku Decilosal NIE WOLNO stosować w okresie ciąży. NIE ZALECA SIĘ stosowania leku Decilosal w okresie karmienia piersią.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Decilosal może spowodować zawroty głowy. Jeśli po zastosowaniu leku pacjent odczuwa zawroty głowy, powinien poinformować o tym lekarza lub farmaceutę. NIE NALEŻY w takim wypadku prowadzić pojazdów ani obsługiwać narzędzi lub maszyn.

3. Jak stosować Decilosal


 Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwróci ć się do lekarza lub farmaceuty.  Zalecana dawka wynosi 100 mg dwa razy na dobę (rano i wieczorem). Dawki tej nie trzeba zmieniać dla pacjentów w podeszłym wieku. Jednak lekarz może zalecić przyjmowanie mniejszej dawki, jeśli pacjent stosuje inne leki, które mogą wpływać na działanie leku Decilosal.  Tabletkę można podzielić na równe dawki.  Tabletki leku Decilosal należy przyjmować 30 minut przed śniadaniem i kolacją. Tabletki należy zawsze popijać wodą.
Korzy stne działanie leku Decilosal może być odczuwalne w ciągu 4-12 tygodni leczenia. Po może zalecić przerwanie przyjmowania leku Decilosal.
Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Decilosal Jeśli z jakiejkolwiek przyczyny pacjent przyjął więcej tabletek leku Decilosal niż powinien, mogą wystąpić następujące objawy: silny ból głowy, biegunka, zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi i zaburzenia rytmu serca.
Jeśli pacjent przyjął więcej tabletek niż wynosi przepisana dawka, należy natychmiast zwrócić się do lekarza lub udać się do najbliższego szpitala. Należy pamiętać o zabraniu ze sobą opakowania, aby wiadomo było, jaki lek został przyjęty.
Pominięcie przyjęcia leku Decilosal Jeśli pacjent pominął dawkę leku, należy przyjąć następną dawkę o zwykłej porze. NIE WOLNO przyjmować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej tabletki.
Przerwanie stosowania leku Decilosal Przerwanie stosowania leku Decilosal może spowodować nawrót lub nasilenie bólu nóg. Dlatego Decilosal można odstawić tylko w razie wystąpienia działań niepożądanych, które wymagają pilnej pomocy lekarskiej (patrz punkt 4) lub na polecenie lekarza.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane


Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Jeśli u pacjenta wystąpi którekolwiek z wymienionych działań niepożądanych, może być konieczna pilna pomoc lekarska. Należy natychmiast przerwać stosowanie leku Decilosal i zwrócić się do lekarza lub udać się do najbliższego szpitala.
 reakcje alergiczne  udar  zawał mięśnia sercowego  zaburzenia czynności serca, które powodują duszność lub obrzęk kostek  nieregularna czynność serca (występująca po raz pierwszy lub nasilenie istniejących zaburzeń)  zauważalne krwawienie  łatwe powstawanie siniaków  ciężka choroba z powstawaniem pęcherzy na skórze, w obrębie jamy ustnej, oczu i narządów płciowych  zażółcenie skóry i białk ówek oczu na skutek zaburzeń wątroby lub krwi (żółtaczka).
Należy również niezwłocznie powiedzieć lekarzowi o wystąpieniu gorączki lub bólu gardła. Może być konieczne wykonanie pewnych badań krwi przed wznowieniem leczenia.
Podczas stosowania leku Decilosal zgłaszano następujące działania niepożądane. Ich wystąpienie należy zgłosić lekarzowi tak szybko, jak to możliwe:
Bardzo często (mogą występować częściej niż u 1 na 10 osób)  ból głowy  nieprawidłowe stolce  biegunka
Często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób)  szybka czynność serca  kołatanie serca (palpitacje)  ból w klatce piersiowej  zawroty głowy  ból gardła  katar (nieżyt nosa)  ból brzucha  odczucie dyskomfortu w jamie brzusznej (niestrawność)  nudności lub wymioty  utrata apetytu (jadłowstręt)  nadmierne odbijanie się lub gazy (wzdęcia)  obrzęk okolic kostek, stóp lub twarzy  wysypka lub zmiana wyglądu skóry  świąd skóry  plamiste krwawienie w obrębie skóry  ogólne osłabienie
Niezbyt często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób)  zawał mięśnia sercowego  nieregularna czynność serca (występująca po raz pierwszy lub nasilenie istniejących zaburzeń)  zaburzenia czynności serca, które powodują duszność lub obrzęk kostek  zapalenie płuc  kaszel  dreszcze  niespodziewane krwawienie  skłonność do krwawień (np. w żołądku, oku lub mięśniach, krwawienie z nosa i obecność krwi w plwocinie lub moczu)  zmniejszenie liczby krwinek czerwonych  zawroty głowy podczas wstawania  omdlenie  niepokój  zaburzenia snu  koszmary senne  reakcja alergiczna  bóle, również uporczywe  cukrzyca i zwiększenie stężenia cukru we krwi  ból żołądka (zapalenie błony śluzowej żołądka)  złe samopoczucie
U pacjentów z cukrzycą może być większe ryzyko krwawienia do gałki ocznej .
Rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1000 osób) • skłonność do krwawień trwających dłużej niż zwykle • zwiększenie liczby płytek krwi • zaburzenia czynności nerek
Częst ość nieznana (częstości nie można określić na podstawie dostępnych danych) • zmiany ciśnienia tętniczego krwi • zmniejszenie liczby krwinek czerwonych, krwinek białych i płytek krwi • trudności w oddychaniu • trudności w poruszaniu się • gorączka • uderzenia gorąca • wyprysk i inne wykwity na skórze • zmniejszona wrażliwość skóry na dotyk • rzadka lub lepka wydzielina z oczu (zapalenie spojówek) • dzwonienie w uszach (szumy uszne) • zaburzenia czynności wątroby, w tym zapalenie wątroby • zmiany w moczu
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać Decilosal


 Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.  Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na tekturowym pudełku i blistrze po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.  Brak specjalnych zaleceń dotyczących warunków przechowywania.  Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje


Co zawiera Decilosal  Substancją czynną jest cylostazol. Każda tabletka zawiera 100 mg cylostazolu.  Pozostałe składniki to: skrobia kukurydziana, celuloza mikrokrystaliczna, karmeloza wapniowa, hypromeloza 5/6 cP i magnezu stearynian.
Jak wygląda Decilosal i co zawiera opakowanie Tabletki Decilosal są białe, okrągłe, z linią podziału po jednej stronie, o średnicy około 8 mm.
Lek dostępny jest w blistrach z folii PVC/Aluminium w tekturowym pudełku, zawierających 28, 30, 56, 60 i 84 tabletek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdowac się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca Podmiot odpowiedzialny Sandoz GmbH Biochemiestrasse 10
Wytwórca/importer Noucor Health, S.A. Av. Camí Reial 51-57 Barcelona, Hiszpania
Galenicum Health S.L.U. San t Gabriel, 50, Esplugues de Llobregat, 08950, Barcelona, Hiszpania
Salutas Pharma GmbH Otto-von-Guericke-Allee 1
Lek Pharmaceuticals d.d. Verovškova 57
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji na temat leku oraz jego nazw w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego należy zwrócić się do: Sandoz Polska Sp. z o.o. ul. Domaniewska 50 C 02-672 Warszawa tel . 22 209 70 00
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 09/2023
Logo Sandoz

Charakterystyka

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO


Decilosal, 100 mg, tabletki

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY


Jedna tabletka zawiera 100 mg cylostazolu (Cilostazolum).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA


Tabletka
Biał e, okrągłe tabletki o średnicy około 8 mm, z linią podziału po jednej stronie. Tabletki można podzielić na równe dawki.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE


4.1 Wskazania do stosowania


Decilosal jest wskazany do stosowania w celu uzyskania poprawy w zakresie maksymalnego dystansu marszu bez wystąpienia bólu u pacjentów z chromaniem przestankowym, u których nie stwierdza się bólu spoczynkowego ani nie ma objawów martwicy tkanek obwodowych (II stopień choroby tętnic obwodowych wg Fontaine’a).
Decilosal jest lekiem drugiego rzutu dla pacjentów, u których modyfikacje stylu życia (w tym zaprzestanie palenia tytoniu i [nadzorowane] programy ćwiczeń) oraz inne odpowiednie interwencje nie złagodziły w wystarczającym stopniu objawów chromania przestankowego.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania


Dawkowanie
Zalecana dawka cylostazolu wynosi 100 mg dwa razy na dobę.
Leczenie cylostazolem powinien rozpoczynać lekarz z doświadczeniem w leczeniu chromania przestankowego (patrz też punkt 4.4).
Lekarz powinien ponownie ocenić stan pacjenta po 3 miesiącach leczenia, aby w razie niedostatecznej skuteczności terapii lub braku złagodzenia objawów przerwać stosowanie cylostazolu. Pacjenci otrzymujący c ylostazol powinni kontynuować modyfikację stylu życia (przerwanie palenia tytoniu i ćwiczenia) oraz leczenie farmakologiczne (tj. leczenie zmniejszające stężenie lipidów i przeciwpłytkowe) w celu zmniejszenia ryzyka incydentów sercowo-naczyniowych. Cylostazol nie zastępuje takich metod terapeutycznych.
U pacjentów otrzymujących leki silnie hamujące CYP3A4, na przykład niektóre antybiotyki makrolidowe, leki przeciwgrzybicze z grupy azoli, inhibitory proteazy lub leki silnie hamujące aktywność CYP2C19 (np. omeprazol) zaleca się zmniejszenie dawki do 50 mg dwa razy na dobę (patrz punkty 4.4 i 4.5).
Osoby w podeszłym wieku Nie ma szczególnych wymagań dotyczących dawkowania u osób w podeszłym wieku.
Dzieci i młodzież Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności cylostazolu u dzieci.
Zaburzenia czynności nerek U pacjentów z klirensem kreatyniny >25 ml/min modyfikacja dawki nie jest konieczna. Stosowanie cylostazolu u pacjentów z klirensem kreatyniny ≤25 ml/min jest przeciwwskazane.
Zaburzenia czynności wątroby U pacjentów z lekką chorobą wątroby modyfikacja dawki nie jest konieczna. Brak danych dotyczących stosowania cylostazolu u pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Cylostazol podlega w znacznym stopniu metabolizmowi przez enzymy wątrobowe, dlatego jego stosowanie u tych pacjentów jest przeciwwskazane.
Sposób stosowania Decilosal należy przyjmować 30 minut przed śniadaniem i kolacją. Wykazano, że przyjmowanie cylostazolu z posiłkiem zwiększa maksymalne stężenie cylostazolu w osoczu (C max ), co może powodować większą częstość działań niepożądanych.

4.3 Przeciwwskazania


 Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.  Ciężkie zaburzenia czynności nerek: klirens kreatyniny ≤25 ml/min.  Umiarkowane lub ciężkie zaburzenia czynności wątroby.  Zastoinowa niewydolność serca.  Ciąża.  Stwierdzona skłonność do krwawień (np. czynne wrzody trawienne, niedawno przebyty [w ciągu nadciśnienie tętnicze).  Częstoskurcz komorowy, migotanie komór lub wieloogniskowa ekstrasystolia komorowa w wywiadzie (bez względu na to, czy są/były odpowiednio leczone) oraz wydłużony odstęp QTc.  Ciężka tachyarytmia w wywiadzie.  Jednoczesne stosowanie 2 lub więcej dodatkowych leków przeciwpłytkowych lub przeciwzakrzepowych (tj. kwas acetylosalicylowy, klopidogrel, heparyna, warfaryna, acenokumarol, dabigatran, rywaroksaban lub apiksaban).  Niestabilna dławica piersiowa, zawał mięśnia sercowego przebyty w ostatnich 6 miesiącach lub interwencja w obrębie naczyń wieńcowych w ostatnich 6 miesiącach.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania


Należy starannie rozważyć zasadność leczenia cylostazolem w porównaniu z innymi metodami leczenia, takimi jak rewaskularyzacja.
Ze względu na mechanizm działania, cylostazol może wywołać tachykardię, kołatania serca, tachyarytmię i (lub) niedociśnienie tętnicze. Przyspieszenie rytmu serca podczas leczenia cylostazolem wynosi około 5 do 7 uderzeń/min, co u pacjentów z grupy ryzyka może wywołać dławicę piersiową.
Podczas leczenia cylostazolem należy ściśle kontrolować stan pacjentów z grupy zwiększonego ryzyka ciężkich sercowych działań niepożądanych spowodowanych przyspieszeniem rytmu serca, np. ze stabilną chorobą niedokrwienną serca. Stosowanie cylostazolu u pacjentów z niestabilną dławicą piersiową lub zawałem serca i (lub) interwencją na naczyniach wieńcowych w ostatnich
Należy zachować ostrożność podczas przepisywania cylostazolu pacjentom z dodatkowymi skurczami pochodzenia przedsionkowego lub komorowego i pacjentom z migotaniem lub trzepotaniem przedsionków.
Pacjentów należy poinformować o konieczności zgłaszania każdego epizodu krwawienia lub łatwego powstawania siniaków podczas leczenia. Jeśli wystąpi krwawienie do siatkówki, stosowanie cylostazolu należy przerwać. Dalsze informacje dotyczące ryzyka krwawień znajdują się w punktach

4.3 oraz 4.5.


Ponieważ c ylostazol hamuje agregację płytek, możliwe jest zwiększenie ryzyka krwawienia podczas zabiegu chirurgicznego (w tym niewielkich zabiegów inwazyjnych, takich jak ekstrakcja zęba). Jeśli pacjent ma zostać poddany planowanemu zabiegowi chirurgicznemu, a działanie przeciwpłytkowe nie jest konieczne, cylostazol należy odstawić 5 dni przed zabiegiem.
Istnieją rzadkie lub bardzo rzadkie doniesienia o występowaniu nieprawidłowości hematologicznych, w tym małopłytkowości, leukopenii, agranulocytozy, pancytopenii i niedokrwistości aplastycznej (patrz punkt 4.8). U większości pacjentów zmiany ustępowały po odstawieniu cylostazolu. W niektórych jednak przypadkach pancytopenia i niedokrwistość aplastyczna były przyczyną zgonu.
Poza zgłaszaniem epizodów krwawień i skłonności do powstawania siniaków, pacjentów należy poinformować o konieczności bezzwłocznego zgłaszania wszelkich innych objawów, które mogłyby również wskazywać na wczesny etap nieprawidłowości krwi, takich jak gorączka i ból gardła. W razie podejrzenia zakażenia lub obecności jakiegokolwiek innego dowodu klinicznego nieprawidłowości krwi, należy wykonać pełną morfologię krwi. W wypadku stwierdzenia klinicznych lub laboratoryjnych dowodów nieprawidłowości hematologicznych, stosowanie c ylostazolu należy niezwłocznie przerwać.
Wykazano, że stężenie cylostazolu w osoczu u pacjentów otrzymujących silne inhibitory izoenzymów CYP3A4 i CYP2C19 zwiększa się. W takich przypadkach zaleca się podawanie cylostazolu w dawce
Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania cylostazolu z jakimkolwiek produktem leczniczym, który może zmniejszać ciśnienie tętnicze krwi ze względu na możliwość addycyjnego działania hipotensyjnego z odruchowym częstoskurczem. Patrz również punkt 4.8.
Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania cylostazolu z innymi produktami leczniczymi hamującymi agregację płytek. Patrz punkty 4.3 i 4.5.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji


Inhibitory agregacji płytek Cylostazol jest inhibitorem fosfodiesterazy III o działaniu przeciwpłytkowym. W badaniu klinicznym z udziałem zdrowych osób cylostazol podawany w dawce 150 mg dwa razy na dobę przez pięć dni nie wydłuż ał czasu krwawienia.
Kwas acetylosalicylowy (ASA) Krótkotrwałe (≤4 dni) jednoczesne podawanie ASA i cylostazolu wskazywało na zwiększenie o 23-25% hamowania wywołanej przez ADP agregacji płytek ex vivo w porównaniu z samym ASA.
Nie stwierdzono wyraźnych trendów w kierunku większej częstości krwotocznych zdarzeń niepożądanych u pacjentów otrzymujących cylostazol i ASA w porównaniu z pacjentami otrzymującymi placebo i równoważne dawki ASA.
Klopidogrel i inne przeciwpłytkowe produkty lecznicze Jednoczesne stosowanie cylostazolu i klopidogrelu nie miało żadnego wpływu na liczbę płytek krwi, czas protrombinowy (PT) ani czas częściowej tromboplastyny po aktywacji (aPTT). U wszystkich zdrowych uczestników badania stwierdzono wydłużenie czasu krwawienia podczas monoterapii klopidogrelem, a jednoczesne podawanie z cylostazolem nie wpływało znacząco dodatkowo na czas krwawienia. Zaleca się ostrożność podczas jednoczesnego stosowania cylostazolu z jakąkolwiek substancją czynną hamującą agregację płytek. Należy rozważyć okresowe kontrolowanie czasu krwawienia. Stosowanie cylostazolu jest przeciwwskazane u pacjentów otrzymujących co najmniej dwa dodatkowe leki przeciwpłytkowe lub przeciwzakrzepowe (patrz punkt 4.3).
W badaniu CASTLE (Cilostazol: A Study in Long-term Effects) obserwowano częstsze występowanie krwotoków podczas jednoczesnego stosowania klopidogrelu, ASA i cylostazolu.
Doustne leki przeciwzakrzepowe, takie jak warfaryna W badaniu klinicznym z podaniem pojedynczej dawki nie obserwowano hamowania metabolizmu warfaryny ani wpływu na wskaźniki krzepliwości (PT, aPTT, czas krwawienia). Jednak zaleca się ostrożność u pacjentów otrzymujących zarówno c ylostazol, jak i dowolny lek przeciwzakrzepowy, a w celu ograniczenia możliwości krwawienia konieczne jest częste kontrolowanie. Leczenie cylostazolem jest przeciwwskazane u pacjentów, którzy otrzymują co najmniej dwa dodatkowe leki przeciwpłytkowe lub przeciwzakrzepowe (patrz punkt 4.3).
Inhibitory enzymów cytochromu P-450 (CYP) Cylostazol jest w znacznym stopniu metabolizowany przez enzymy CYP, zwłaszcza CYP3A4 i CYP2C19 oraz w mniejszym stopniu przez CYP1A2. Wydaje się, że dehydrometabolit, który hamuje agregację płytek od 4 do 7 razy silniej niż cylostazol, powstaje głównie w wyniku działania izoenzymu CYP3A4. Wydaje się, że 4’-trans-hydroksymetabolit o sile działania stanowiącej jedną piątą siły działania cylostazolu, powstaje głównie z udziałem izoenzymu CYP2C19. Z tego względu produkty lecznicze hamujące aktywność izoenzymów CYP3A4 (np. niektóre makrolidy, azolowe leki przeciwgrzybicze, inhibitory proteaz) lub CYP2C19 (tj. inhibitory pompy protonowej) zwiększają całkowitą aktywność farmakologiczną i mogą nasilać niepożądane działania cylostazolu. Dlatego u pacjentów otrzymujących jednocześnie silne inhibitory CYP3A4 lub CYP2C19 zalecana dawka wynosi 50 mg dwa razy na dobę (patrz punkt 4.2).
Podanie cylostazolu z erytromycyną (inhibitor CYP3A4) powodowało zwiększenie wartości AUC cylostazolu o 72% ze zwiększeniem wartości AUC dehydrometabolitu o 6% i 4’-trans- hydroksymetabolitu o 119%. Wartość AUC wskazuje, że całkowita aktywność farmakologiczna cylostazolu podawanego razem z erytromycyną zwiększa się o 34%. Na podstawie tych danych zalecana dawka cylostazolu podczas jednoczesnego leczenia z erytromycyną i podobnymi lekami (np. klarytromycyną) wynosi 50 mg dwa razy na dobę.
Jednoczesne podawanie ketokonazolu (inhibitor CYP3A4) i cylostazolu powodowało zwiększenie wartości AUC c ylostazolu o 117% ze zmniejszeniem wartości AUC dehydrometabolitu o 15% oraz zwiększeniem AUC 4’-trans-hydroksymetabolitu o 87%. Wartość AUC wskazuje, że całkowita aktywność farmakologiczna cylostazolu podawanego razem z ketokonazolem zwiększa się o 35%. Na podstawie tych danych zalecana dawka cylostazolu podczas jednoczesnego leczenia z ketokonazolem i podobnymi lekami (np. itrakonazolem) wynosi 50 mg dwa razy na dobę.
Podawanie cylostazolu z diltiazemem (słaby inhibitor CYP3A4) powodowało zwiększenie wartości AUC cylostazolu o 44%, ze zwiększeniem wartości AUC dehydrometabolitu o 4% i zwiększeniem AUC 4’- trans-hydroksymetabolitu o 43%. Wartość AUC wskazuje, że całkowita aktywność farmakologiczna cylostazolu podawanego razem z diltiazemem zwiększa się o 19%. Zgodnie z tymi danymi modyfikacja dawki nie jest konieczna.
Podanie pojedynczej dawki 100 mg cylostazolu z 240 ml soku grejpfrutowego (inhibitor izoenzymu jelitowego CYP3A4) nie miało znaczącego wpływu na farmakokinetykę cylostazolu. Zgodnie z tymi danymi modyfikacja dawki nie jest konieczna. Jednak istnieje możliwość klinicznie istotnego wpływu większych ilości soku grejpfrutowego na cylostazol.
Podanie cylostazolu z omeprazolem (inhibitor CYP2C19) zwiększyło wartość AUC cylostazolu o 22%, ze zwiększeniem wartości AUC dehydrometabolitu o 68% i zmniejszeniem AUC 4’-trans- hydroksymetabolitu o 36%. Wartość AUC wskazuje, że całkowita aktywność farmakologiczna cylostazolu podawanego razem z omeprazolem zwiększa się o 47%. Na podstawie tych danych zalecana dawka cylostazolu podczas jednoczesnego leczenia z omeprazolem wynosi 50 mg dwa razy na dobę.
Substraty enzymów cytochromu P-450 Wykazano, że cylostazol zwiększa wartość AUC lowastatyny (czuły substrat dla CYP3A4) i jej beta-hydroksykwasu o 70%. Zaleca się ostrożność podczas jednoczesnego podawania cylostazolu z substratami dla CYP3A4 o wąskim indeksie terapeutycznym (tj. cyzapryd, halofantryna, pimozyd, pochodne alkaloidów sporyszu). Zaleca się ostrożność podczas jednoczesnego stosowania statyn metabolizowanych przez CYP3A4, np. symwastatyny, atorwastatyny i lowastatyny.
Induktory enzymów cytochromu P-450 Nie oceniano wpływu induktorów izoenzymów CYP3A4 i CYP2C19 (tj. karbamazepina, fenytoina, ryfampicyna i ziele dziurawca) na farmakokinetykę cylostazolu. Teoretycznie jednoczesne stosowanie cylostazolu i induktorów CYP3A4 i CYP2C19 może zmienić działanie przeciwpłytkowe, dlatego podczas skojarzonego leczenia należy je uważnie monitorować. W badaniach klinicznych palenie tytoniu (co indukuje CYP1A2) zmniejszało o 18% stężenie cylostazolu w osoczu krwi.
Inne możliwe interakcje Konieczna jest ostrożność podczas stosowania cylostazolu z jakimkolwiek innym produktem leczniczym, który może zmniejszyć ciśnienie tętnicze ze względu na ryzyko addycyjnego działania hipotensyjnego z odruchową tachykardią.

4.6 Wpływ na płodność, ciąż ę i laktację


Ciąża Brak wystarczających danych dotyczących stosowania cylostazolu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję (patrz punkt 5.3). Potencjalne zagrożenie dla człowieka nie jest znane. Cylostazolu nie wolno stosować w okresie ciąży (patrz punkt 4.3).
Karmienie piersią W badaniach na zwierzętach notowano przenikanie cylostazolu do mleka. Nie wiadomo, czy cylostazol przenika do mleka kobiecego. Ze względu na możliwość szkodliwego działania na noworodka, nie zaleca się stosowania cylostazolu w okresie karmienia piersią.
Płodność Cylostazol odwracalnie zaburzał płodność samic myszy, ale nie innych gatunków zwierząt (patrz punkt 5.3). Znaczenie kliniczne tej obserwacji nie jest znane.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn


Cylostazol może wywoływać zawroty głowy, dlatego pacjentów należy ostrzec, aby zachowali ostrożność przed podjęciem prowadzeniu pojazdu lub obsługiwania maszyn.

4.8 Działania niepożądane


Najczęściej zgłaszanymi w badaniach klinicznych działaniami niepożądanymi były bóle głowy (u >30% pacjentów), biegunka i nieprawidłowe stolce (każdy z objawów u >15% pacjentów). Działania te były zazwyczaj lekkie do umiarkowanych i niekiedy zmniejszały się po redukcji dawki.
Działania niepożądane notowane w badaniach klinicznych i w okresie po wprowadzeniu cylostazolu do obrotu przedstawia poniższa tabela.
Częstości działań niepożądanych określono następująco: bardzo często (≥1/10) często (≥1/100 do <1/10) niezbyt często (≥1/1000 do <1/100) rzadko (≥1/10 000 do <1/1000) bardzo rzadko (<1/10 000) częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
Częstość reakcji obserwowanych w okresie po wprowadzeniu cylostazolu do obrotu uznaje się za nieznaną (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Klasyfikacja układów i narządów Bardzo często Często Niezbyt często Rzadko Częstość nieznana Zaburzenia krwi i układu chłonnego
czas krwawienia, trombocytoza Skłonność do krwawień, małopłytkowość, granulocytopenia, agranulocytoza, leukopenia, pancytopenia, niedokrwistość aplastyczna Zaburzenia układu immunologicznego
alergiczna
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
(obwodowy, twarzy), jadłowstręt Hiperglikemia, cukrzyca
Zaburzenia psychiczne
Zaburzenia układu nerwowego Ból głowy Zawroty głowy Bezsenność, koszmary senne
niedoczulica Zaburzenia oka Zapalenie spojówek Zaburzenia ucha i błędnika
Zaburzenia serca Kołatanie serca, tachykardia, dławica piersiowa, zaburzenia rytmu serca, dodatkowe skurcze komorowe Zawał mięśnia sercowego, migotanie przedsionków, zastoinowa niewydolność serca, tachykardia nadkomorowa, tachykardia komorowa, omdlenie
Zaburzenia naczyniowe
oka, krwawienie z nosa, krwotok z przewodu pokarmowego, krwotok nieokreślony,
gorąca, nadciśnienie tętnicze, niedociśnienie tętnicze, krwotok mózgowy, krwotok płucny, krwotok do niedociśnienie ortostatyczne mięśni, krwotok w układzie oddechowym, krwotok podskórny Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
błony śluzowej nosa, zapalenie gardła Duszność, zapalenie płuc, kaszel
zapalenie płuc Zaburzenia żołądka i jelit Biegunka, nieprawidłowe stolce Nudności i wymioty, niestrawność, wzdęcia, ból brzucha Zapalenie błony śluzowej żołądka
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
wątroby, zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
świąd
wykwity skórne, zespół Stevensa- Johnsona toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, pokrzywka Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
nerek, zaburzenia czynności nerek Obecność krwi w moczu, częstomocz Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
piersiowej, astenia Dreszcze, złe samopoczucie
ból Badania diagnostyczne
stężenie kwasu moczowego, zwiększone stężenie mocznika we krwi, zwiększone stężenie kreatyniny we krwi
Zwiększoną częstość kołatania serca i obrzęków obwodowych obserwowano podczas jednoczesnego stosowania cylostazolu i innych leków rozszerzających naczynia krwionośne, które wywołują częst oskurcz odruchowy, np. antagoniści kanału wapniowego tj. pochodne dihydropirydyny.
Jedynym działaniem niepożądanym prowadzącym do przerwania leczenia u co najmniej 3% pacjentów leczonych cylostazolem był ból głowy. Innymi częstymi przyczynami odstawienia leku były kołatanie serca i biegunka (oba objawy występowały z częstością 1,1%).
Sam cylostazol może zwiększać ryzyko krwawienia, a ryzyko to może zwiększać się podczas jednoczesnego stosowania z innym lekiem o takim działaniu.
Ryzyko krwawienia śródgałkowego może być większe u pacjentów z cukrzycą.
U pacjentów w wieku powyżej 70 lat stwierdzono zwiększenie częstości biegunki i kołatania serca.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e -mail: [email protected] Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie


Dane dotyczące ostrego przedawkowania u ludzi są ograniczone. Można spodziewać się takich objawów przedmiotowych i podmiotowych, jak silne bóle głowy, biegunka, tachykardia i zaburzenia rytmu serca.
Należy obserwować stan pacjentów i zastosować leczenie podtrzymujące. Należy opróżnić żołądek, wywołując wymioty lub wykonując płukanie żołądka, odpowiednio do sytuacji.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE


5.1 Właściwości farmakodynamiczne


Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwzakrzepowe, inhibitory agregacji płytek krwi (bez heparyny). Kod ATC: B01AC23
Na podstawie danych uzyskanych z dziewięciu kontrolowanych placebo badań (w których zdolność wysiłkową ocenianą na podstawie zmiany bezwzględnego dystansu chromania (ang. Absolute Claudication Distance [ADC] lub maksymalny odcinek marszu) oraz początkowego dystansu chromania (ang. Initial Claudication Distance [ ICD] lub odległość, którą pacjent jest w stanie przejść bez wystąpienia bólu). Po 24 tygodniach leczenia cylostazol w dawce 100 mg dwa razy na dobę zwiększał średnią wartość ACD w zakresie od 60,4 do 129,1 metra, podczas gdy średnia wartość ICD zwiększała się od 47,3 do 93,6 metra.
Metaanaliza w oparciu o ważoną różnicę średnich z dziewięciu badań wskazała, że nastąpiła znacząca bezwzględna ogólna poprawa od początku badania o 42 m w odniesieniu do maksymalnego odcinka marszu (ACD) dla cylostazolu w dawce 100 mg dwa razy na dobę w porównaniu z poprawą obserwowaną po zastosowaniu placebo. Odpowiada to względnej poprawie o 100% w stosunku do placebo. Wydaje się, że działanie to jest mniejsze u pacjentów z cukrzycą niż u pacjentów bez cukrzycy.
Badania na zwierzętach wykazały, że cylostazol rozszerza naczynia krwionośne, co stwierdzono w niewielkich badaniach na ludziach, w których mierzono przepływ krwi w obrębie stawów skokowych metodą pletyzmografii tensometrycznej (typu strain gauge). Cylostazol hamuje również in vitro proliferację komórek mięśni gładkich u szczurów i komórek mięśni gładkich u ludzi oraz hamuje reakcję uwalniania z płytek krwi czynnika wzrostu pochodzenia płytkowego i PF-4 w płytkach krwi ludzkiej.
Badania na zwierzętach i u ludzi (in vivo oraz ex vivo) wykazały, że cylostazol powoduje odwracalne zahamowanie agregacji płytek krwi. Działanie hamujące jest skuteczne w odniesieniu do szeregu czynników wywołujących agregację (w tym naprężenie ścinające, kwas arachidonowy, kolagen, ADP i adrenalina). U ludzi zahamowanie utrzymuje się do 12 godzin, a po przerwaniu podawania cylostazolu przywrócenie agregacji następowało w ciągu 48-96 godzin, bez nadmiernej skłonności do agregacji „z odbicia”. Badano wpływ cylostazolu na lipidy w krążącym osoczu. Po 12 tygodniach cylostazol w dawce 100 mg dwa razy na dobę powodował w porównaniu z placebo zmniejszenie stężenia triglicerydów o 0,33 mmol/l (15%) i zwiększenie stężenia cholesterolu HDL o 0,10 mmol/l (10%).
Przeprowadzono randomizowane, kontrolowane placebo badanie fazy IV z podwójnie ślepą próbą w celu oceny długotrwałego wpływu cylostazolu, ze szczególnym uwzględnieniem śmiertelności i bezpieczeństwa stosowania. Łącznie 1439 pacjentów z chromaniem przestankowym i bez niewydolności serca otrzymywało cylostazol lub placebo przez okres do trzech lat. W odniesieniu do śmiertelności obserwowany 36-miesięczny wskaźnik zdarzeń Kaplana-Meiera dla zgonów podczas stosowania badanego produktu leczniczego, przy medianie czasu stosowania wynoszącej 18 miesięcy, miał wartość 5,6% (95% CI 2,8% do 8,4%) dla cylostazolu i 6,8% (95% CI 1,9% do 11,5%) dla placebo. Długotrwałe leczenie cylostazolem nie budziło wątpliwości dotyczących bezpieczeństwa stosowania.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne


Po wielokrotnym podawaniu cylostazolu w dawce 100 mg dwa razy na dobę pacjentom z chorobą naczyń obwodowych stan stacjonarny osiągano w ciągu 4 dni.
Dystrybucja Cylostazol wiąże się w 95-98% z białkami, głównie z albuminami. Wiązanie dehydrometabolitu i 4’-trans-hydroksymetabolitu wynosi odpowiednio 97,4% i 66%.
Metabolizm i wydalanie Pozorny okres półtrwania w fazie eliminacji cylostazolu wynosi 10,5 godziny. Lek ma dwa istotne metabolity: dehydrocylostazol i 4’-trans-hydroksycylostazol, i oba mają podobne pozorne okresy półtrwania. Działanie przeciwagregacyjne dehydrometabolitu jest od 4 do 7 razy większe niż związku macierzystego, a 4’-trans-hydroksymetabolit ma jedną piątą aktywności cylostazolu. Stężenia dehydrometabolitu i 4’-trans-hydroksymetabolitu w osoczu (mierzone na podstawie AUC) wynoszą odpowiednio około 41% i około 12% stężeń cylostazolu.
Cylostazol jest eliminowany głównie poprzez metabolizm i późniejsze wydalanie metabolitów w moczu. Główne izoenzymy uczestniczące w jego metabolizmie to izoenzymy układu cytochromu P450: CYP3A4, w mniejszym stopniu CYP2C19 i w jeszcze mniejszym stopniu CYP1A2.
Cylostazol jest wydalany głównie w moczu (74%), a pozostała część z kałem. Niezmieniony cylostazol wydalany jest w moczu w nieoznaczalnej ilości, a mniej niż 2% dawki jest wydalane w postaci metabolitu – dehydrocylostazolu. Około 30% dawki jest wydalane w moczu w postaci 4’-trans-hydroksymetabolitu. Pozostała część jest wydalana w postaci metabolitów, z których żaden nie przekracza 5% całkowitej wydalanej ilości.
Nie dowiedziono, aby c ylostazol indukował wątrobowe enzymy mikrosomalne.
Liniowość lub nieliniowość Wraz ze zwiększaniem dawek wartość C max
zwiększała się mniej niż proporcjonalnie. Jednak wartość AUC dla cylostazolu i jego metabolitów zwiększa się w przybliżeniu proporcjonalnie do dawki.
Farmakokinetyka w szczególnych grupach pacjentów Wiek lub płeć nie wpływają znacząco na farmakokinetykę cylostazolu i jego metabolitów u zdrowych osób w wieku od 50 do 80 lat.
U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek wolna frakcja cylostazolu była o 27% większa, a wartości C max
i AUC odpowiednio o 29% i 39% mniejsze niż u osób z prawidłową czynnością nerek. Wartości C max
ciężkimi zaburzeniami czynności nerek w porównaniu z osobami z prawidłową czynnością nerek. Wartości C max
i AUC 4’-trans-hydroksycylostazolu były odpowiednio o 173% i 209% większe u pacjentów ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Produktu leczniczego nie wolno podawać pacjentom z klirensem kreatyniny <25 ml/min (patrz punkt 4.3).
Brak danych dotyczących pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Ponieważ c ylostazol jest w znacznym stopniu metabolizowany przez enzymy wątrobowe, nie wolno go stosować w tej grupie pacjentów (patrz punkt 4.3).

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie


Cylostazol i niektóre z jego metabolitów są inhibitorami f osfodiesterazy III, które hamują rozkład cyklicznego AMP, prowadząc do zwiększenia stężenia cAMP w różnych tkankach, w tym płytkach krwi i naczyniach krwionośnych. Tak jak inne leki o dodatnim działaniu inotropowym i rozszerzające naczynia, cylostazol powodował powstawanie sercowo-naczyniowych zmian chorobowych u psów. Zmian takich nie obserwowano u szczurów lub małp i uważa się je za gatunkowo swoiste. Badania na psach i małpach nie wykazały wydłużenia odstępu QTc po podaniu cylostazolu lub jego metabolitów. Badania genotoksyczności były ujemne w zakresie mutacji genów bakterii, naprawy DNA bakterii, mutacji genów w komórkach ssaków i aberracji chromosomalnych w szpiku kostnym myszy w warunkach in vivo. W badaniach in vitro komórek jajników chomików chińskich cylostazol powodował słaby, ale znaczący wzrost częstości aberracji chromosomalnych. Nie zaobserwowano żadnych nietypowych wyników w zakresie nowotworów w dwuletnich badaniach dotyczących rakotwórczości u szczurów przy doustnych (w diecie) dawkach do 500 mg/kg mc./dobę i u myszy w dawkach do 1000 mg/kg mc./dobę.
U szczurów otrzymujących cylostazol w trakcie ciąży występowało zmniejszenie masy płodu. Ponadto po podaniu dużych dawek notowano zwiększenie liczby płodów z nieprawidłowościami zewnętrznymi, trzewnymi i szkieletowymi. Przy mniejszych dawkach obserwowano opóźnienie kostnienia. Ekspozycja w późnym okresie ciąży powodowała zwiększoną częstość obumarcia płodu i mniejszej masy potomstwa. U królików obserwowano zwiększoną częstość opóźnienia kostnienia mostka.
W warunkach in vitro cylostazol hamował dojrzewanie oocytów u samic myszy, powodując u nich odwracalne zaburzenia płodności. Wpływu na płodność nie obserwowano ani u szczurów, ani u zwierząt z rzędu naczelnych. Znaczenie tej obserwacji dla ludzi nie jest znane.

6. DANE FARMACEUTYCZNE


6.1 Wykaz substancji pomocniczych


Skrobia kukurydziana Celuloza mikrokrystaliczna Karmeloza wapniowa Hypromeloza 5/6 cP Magnezu stearynian

6.2 Niezgodności farmaceutyczne


Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności



6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania


Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania


Blistry z folii PVC/Aluminium w tekturowym pudełku. Opakowania zawierają 14, 20, 28, 30, 50, 56, 60, 84, 98 i 100 tabletek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do

stosowania
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE

DO OBROTU
Sandoz GmbH Biochemiestrasse 10

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU


Pozwolenie nr 21544

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 24.10.2013 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO