Symflusal
Salmeterolum + Fluticasoni propionas
Proszek do inhalacji (50 mcg + 250 mcg)/dawkę | Fluticasoni propionas 0.25 mg/1 dawka + Salmeterolu ksynafonian 0.0725 mg/1 dawka
ELPEN Pharmaceutical Co.Inc., Grecja
Ulotka
1 SE/H/1191/02-03/IB/06/G Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Symflusal, (50 mikrogramów + 250 mikrogramów)/dawkę, proszek do inhalacji, podzielony Symflusal, (50 mikrogramów + 500 mikrogramów)/dawkę, proszek do inhalacji, podzielony
Salmeterolum + Fluticasoni propionas
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
Lek Symflusal zawiera dwie substancje lecznicze, salmeterol i flutykazonu propionian: Salmeterol jest długo działającym lekiem rozszerzającym oskrzela. Leki rozszerzające oskrzela pomagają w utrzymaniu drożności dróg oddechowych. Umożliwia on łatwiejszy przepływ powietrza do płuc. Działanie leku utrzymuje się przez co najmniej 12 godzin. Flutykazonu propionian jest kortykosteroidem, który zmniejsza obrzęk i podrażnienie płuc.
Lekarz przepisał ten lek
Astmie. Przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc (POChP).
zaostrzeń POChP.
W celu zapewnienia prawidłowej kontroli astmy lub POChP, lek Symflusal musi być stosowany każdego dnia, zgodnie z zaleceniem lekarza.
Lek Symflusal pomaga zapobiegać występowaniu duszności i świszczącego oddechu, ale nie należy go stosować do łagodzenia nagłych napadów duszności lub świszczącego oddechu. W takich przypadkach konieczne jest zastosowanie szybko działającego leku wziewnego stosowanego doraźnie, takiego jak salbutamol. Pacjent powinien zawsze mieć przy sobie szybko działający lek wziewny do stosowania doraźnego.
Kiedy nie stosować leku Symflusal: Jeśli pacjent ma uczulenie na salmeterol i (lub) flutykazonu propionian, lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
2 SE/H/1191/02-03/IB/06/G Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli u pacjenta występuje: choroba serca, w tym nieregularne lub szybkie bicie serca, nadczynność tarczycy, wysokie ciśnienie krwi, cukrzyca (lek Symflusal może zwiększać stężenie glukozy we krwi), małe stężenie potasu we krwi, gruźlica występująca obecnie lub w przeszłości, albo inne zakażenia płuc.
Jeśli u pacjenta wystąpi nieostre widzenie lub inne zaburzenia widzenia, należy skontaktować się z lekarzem.
Lek Symflusal a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować, w tym również o lekach stosowanych w leczeniu astmy i jakichkolwiek lekach, które wydawane są bez recepty.
Przed rozpoczęciem stosowania leku Symflusal należy poinformować lekarza o przyjmowaniu następujących leków: Leków blokujących receptory beta-adrenergiczne - β-blokerów (np. atenolol, propranolol, sotalol). Leki blokujące receptory beta-adrenergiczne są najczęściej stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi lub innych chorób serca. Leków stosowanych w leczeniu zakażeń (np. ketokonazol, itrakonazol i erytromycyna), włączając niektóre leki stosowane w leczeniu HIV (np.: rytonawir, leki zawierające kobicystat). Niektóre z tych leków mogą zwiększać stężenie flutykazonu propionianu lub salmeterolu w organizmie. Może to zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych powodowanych użyciem leku Symflusal, w tym nieregularnego bicia serca, lub może nasilać działania niepożądane. Lekarz może chcieć uważnie monitorować stan pacjenta przyjmującego takie leki. Kortykosteroidów (podawanych doustnie lub we wstrzyknięciu). Jeśli pacjent niedawno stosował te leki, może to zwiększyć ryzyko zaburzenia czynności nadnerczy. Diuretyków, znanych także jako leki moczopędne stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi. Innych leków rozszerzających oskrzela (takich jak salbutamol). Leków zawierających pochodne ksantyny, często stosowanych w leczeniu astmy.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Jest mało prawdopodobne, aby lek Symflusal wpływał na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn.
Lek Symflusal zawiera laktozę jednowodną Ilość laktozy zawarta w leku, zwykle nie powoduje żadnych problemów u osób z nietolerancją laktozy. Laktoza zawiera niewielkie ilości białek mleka, które mogą powodować reakcje alergiczne.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Lek Symflusal należy stosować codziennie do momentu, aż lekarz nie zaleci inaczej. Nie należy przyjmować dawki większej niż zalecana. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. 3 SE/H/1191/02-03/IB/06/G Nie należy przerywać stosowania leku Symflusal ani zmniejszać stosowanej dawki bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem. Lek Symflusal należy zainhalować do płuc przez usta. Po użyciu leku, usta należy przepłukać wodą, po czym wypluć tę wodę.
Dorośli z astmą Lek Symflusal 50 mikrogramów + 250 mikrogramów/dawkę: jedna inhalacja dwa razy na dobę. Lek Symflusal 50 mikrogramów + 500 mikrogramów/dawkę: jedna inhalacja dwa razy na dobę.
Dorośli z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP) Lek Symflusal 50 mikrogramów + 500 mikrogramów/dawkę: jedna inhalacja dwa razy na dobę.
Stosowanie u dzieci i młodzieży Nie należy stosować leku Symflusal u dzieci i młodzieży.
Jeśli objawy astmy są dobrze kontrolowane podczas stosowania leku Symflusal dwa razy na dobę, lekarz może zalecić zmniejszenie częstości stosowania leku Symflusal do podania raz na dobę. Dawka może być podawana: • raz na dobę, wieczorem – jeżeli u pacjenta dolegliwości występują w nocy, • raz na dobę, rano – jeżeli u pacjenta dolegliwości występują w ciągu dnia. Bardzo ważne jest, aby przestrzegać zaleceń lekarza odnośnie liczby inhalacji i częstości stosowania leku.
Jeśli pacjent stosuje lek Symflusal w leczeniu astmy, lekarz będzie regularnie kontrolował objawy choroby.
W przypadku nasilenia objawów astmy lub trudności z oddychaniem należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Może wystąpić nasilenie świszczącego oddechu, częstsze występowanie uczucia ucisku w klatce piersiowej lub konieczność zastosowania większej dawki szybko działającego, wziewnego leku ułatwiającego oddychanie. W takiej sytuacji należy kontynuować stosowanie leku Symflusal, ale nie należy zwiększać liczby inhalacji. Objawy choroby mogą się nasilić i stan pacjenta może się pogorszyć. Należy skontaktować się z lekarzem, ponieważ pacjent może potrzebować dodatkowego leczenia.
Instrukcja użycia urządzenia do inhalacji Lekarz, pielęgniarka lub farmaceuta powinni poinstruować pacjenta, jak właściwie stosować urządzenie do inhalacji (Elpenhaler ® ). Powinni oni okresowo sprawdzać, czy pacjent używa urządzenia do inhalacji w sposób prawidłowy. Niezgodne z zaleceniem lekarza stosowanie leku Symflusal lub nieprawidłowe użycie urządzenia do inhalacji może prowadzić do tego, że lek nie spowoduje oczekiwanej poprawy astmy lub POChP.
INSTRUKCJA UŻYCIA I POSTĘPOWANIA Z INHALATOREM ELPENHALER ®
Poniżej przedstawiono instrukcję dla pacjenta dotyczącą właściwego użycia pojedynczej dawki wziewnej w postaci dwóch substancji leczniczych pakowanych w dwóch blistrach na pasku (paski z dwukomorowymi blistrami), które są przechowywane w inhalatorze Elpenhaler ® .
OPIS
Elpenhaler ®
proszku. Obie substancje tworzą jedną dawkę leczniczą. Każda z substancji czynnych pakowana jest oddzielnie w jednej z dwóch komór specjalnie zaprojektowanego paska z dwukomorowym blistrem. Pasek z dwukomorowym blistrem zawiera jedną (1) dawkę leczniczą.
4 SE/H/1191/02-03/IB/06/G
Użycie inhalatora Elpenhaler ®
Α. Przygotowanie urządzenia
Inhalator Elpenhaler ®
- Ustnika i jego osłony (1). - Powierzchni (2) na której umieszczany jest pasek
- Schowka (3) do przechowywania pasków.
Powyższe trzy części są ze sobą połączone, ale można je otwierać osobno.
Powierzchnia nośna składa się z: - Punktu zamocowania (2A) do umieszczenia paska z blistrami. - Dwóch wgłębień (2B) do dopasowania dwóch komór blistra. - Dwóch pasków prowadzących (2C), które powodują, że pasek z dwukomorowym blistrem zostaje umieszczony we właściwej pozycji na powierzchni nośnej.
Pasek z dwukomorowym blistrem zawiera: - Dwa aluminiowe arkusze (4). - Dwie komory blistra (5), jedną zawierającą salmeterol,
- Otwór (6). Otwórz schowek poprzez naciśnięcie, zgodnie z rysunkiem, wyjmij pasek i ponownie zamknij schowek.
5 SE/H/1191/02-03/IB/06/G
Β. Wykonanie inhalacji
C. Czyszczenie inhalatora Po każdym użyciu wytrzyj ustnik urządzenia i powierzchnię nośną suchą ściereczką lub suchą papierową chusteczką. Do czyszczenia urządzenia nie należy używać wody. Zamknij ustnik i umieść pokrywę ochronną wokół niego.
Odsłoń całkowicie powłokę ochronną chroniącą ustnik poprzez łagodny nacisk na powierzchnię w paski. Odblokuj i naciśnij ustnik do tyłu, w celu odsłonięcia powierzchni nośnej. Pasek z dwukomorowym blistrem utrzymuj błyszczącą powierzchnią do góry, tak, aby widoczna była niebieska linia, jak zaznaczono strzałką na rysunku. Nadrukowana powierzchnia paska powinna być skierowana do dołu. Umieść otwór paska wokół punktu zamocowania na powierzchni nośnej stosując lekki nacisk i upewnij się, że pasek jest dobrze dopasowany do punktu zamocowania.
w powierzchni nośnej, a paski prowadzące zapewnią utrzymanie paska w odpowiedniej pozycji. Zamknij ustnik i odciągnij w poziomie, wytłoczony, wystający koniec paska. Dawka leku jest gotowa do użycia.
Otwórz ustnik. Zauważysz, że cały proszek został zużyty oraz, że komory blistra są puste. Wyjmij pusty pasek i przejdź do etapu C. Trzymaj urządzenie z dala od ust. Wykonaj pełen wydech. Uważaj, aby nie wydychać powietrza na ustnik urządzenia. Włóż inhalator Elpenhaler ®
dokładnie ustami ustnik urządzenia. Powoli wykonaj głęboki wdech ustami (a nie nosem), aż płuca będą pełne. Wstrzymaj oddech przez około 5 sekund lub tak długo jak będziesz w stanie i jednocześnie wyjmij urządzenie z ust. Wykonaj wydech i dalej oddychaj normalnie.
6 SE/H/1191/02-03/IB/06/G Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Symflusal Ważne jest, aby stosować inhalator zgodnie z instrukcją. W razie przypadkowego zastosowania dawki większej niż zalecana, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. U pacjenta mogą wystąpić: przyspieszona czynność serca i drżenia. Mogą również wystąpić: zawroty głowy, ból głowy, osłabienie mięśni i bóle stawów.
W przypadku przyjmowania większych dawek przez długi czas, należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą w celu uzyskania porady, ponieważ większe dawki leku Symflusal mogą powodować zmniejszenie wytwarzania hormonów steroidowych przez nadnercza.
Pominięcie zastosowania leku Symflusal Nie należy przyjmować podwójnej dawki leku w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Następną dawkę leku należy zastosować o zwykłej porze.
Przerwanie stosowania leku Symflusal Bardzo ważne jest, aby przyjmować lek Symflusal codziennie zgodnie z zaleceniami lekarza.
Należy kontynuować przyjmowanie leku, dopóki lekarz nie zaleci przerwania stosowania. Nie należy nagle przerywać przyjmowania leku Symflusal ani samodzielnie zmniejszać jego dawki, ponieważ problemy z oddychaniem mogą się nasilić.
Ponadto, nagłe przerwanie stosowania lub zmniejszenie dawki leku Symflusal może (bardzo rzadko) powodować zaburzenia czynności nadnerczy (niewydolność nadnerczy), które czasami powodują wystąpienie działań niepożądanych.
Działania niepożądane mogą obejmować wymienione poniżej: ból brzucha, zmęczenie i utrata apetytu, nudności, wymioty i biegunka, utrata masy ciała, ból głowy lub senność, niskie stężenie cukru we krwi, niskie ciśnienie krwi i drgawki (napady drgawkowe).
Gdy organizm jest narażony na stres, na przykład w wyniku gorączki, urazu (np. wypadek samochodowy), zakażenia lub zabiegu chirurgicznego, niewydolność nadnerczy może się nasilić i mogą wystąpić którekolwiek z działań niepożądanych, wymienionych powyżej.
Jeśli u pacjenta wystąpi którekolwiek z działań niepożądanych należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Aby zapobiec wystąpieniu tych objawów, lekarz może przepisać dodatkowe kortykosteroidy w postaci tabletek (np. prednizolon).
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
W celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia działań niepożądanych, lekarz zaleci najmniejszą dawkę leku Symflusal zapewniającą kontrolę astmy lub POChP.
Reakcje alergiczne: u pacjenta mogą wystąpić nagłe trudności w oddychaniu bezpośrednio po przyjęciu leku Symflusal. Może wystąpić świszczący oddech i kaszel lub duszność. Ponadto, może wystąpić świąd, wysypka (pokrzywka) i obrzęki (zwykle twarzy, warg, języka lub gardła) lub uczucie bardzo szybkiego bicia serca, osłabienia, pustki w głowie (co może prowadzić do upadku lub utraty 7 SE/H/1191/02-03/IB/06/G przytomności). W przypadku wystąpienia któregokolwiek z powyższych objawów lub gdy wystąpią one nagle po użyciu leku Symflusal, należy przerwać stosowanie leku Symflusal i natychmiast skontaktować się z lekarzem. Reakcje alergiczne po zastosowaniu leku Symflusal występują niezbyt często (mogą wystąpić u mniej niż 1 pacjenta na 100).
Zapalenie płuc (zakażenie płuc) u pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP) (częste działanie niepożądane) Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli którykolwiek z poniższych objawów wystąpi podczas stosowania leku Symflusal - mogą to być objawy zakażenia płuc: gorączka lub dreszcze, zwiększenie wytwarzania śluzu, zmiana barwy śluzu, nasilenie kaszlu lub zwiększone trudności w oddychaniu.
Inne działania niepożądane opisane są poniżej:
Bardzo często (mogą wystąpić częściej niż u 1 pacjenta na 10): ból głowy - zmniejsza się on zazwyczaj w czasie kontynuowania leczenia; donoszono o zwiększonej częstości występowania przeziębień u pacjentów z POChP.
Często (mogą wystąpić u mniej niż 1 pacjenta na 10): pleśniawki (bolesne, kremowo-żółte wypukłe wykwity) w jamie ustnej i gardle, a także ból języka, chrypka i podrażnienie gardła. Pomocne może być płukanie jamy ustnej wodą i wyplucie jej oraz (lub) szczotkowanie zębów bezpośrednio po każdej inhalacji. Lekarz może zalecić lek przeciwgrzybiczy do leczenia pleśniawek; bóle, obrzęk stawów i bóle mięśni; skurcze mięśni.
U pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP) obserwowano również następujące działania niepożądane: powstawanie siniaków i złamania; zapalenie zatok (uczucie napięcia i pełności w nosie, policzkach i za oczami, czasami z pulsującym bólem); zmniejszenie stężenia potasu we krwi (u pacjenta może wystąpić nierównomierne bicie serca, osłabienie mięśni, skurcze).
Niezbyt często (mogą wystąpić u mniej niż 1 pacjenta na 100): zwiększenie stężenia cukru (glukozy) we krwi (hiperglikemia). U pacjentów z cukrzycą może być konieczne częstsze kontrolowanie stężenia cukru we krwi oraz dostosowanie dawki leków przeciwcukrzycowych przyjmowanych dotychczas; zaćma (zmętnienie soczewki oka); bardzo szybkie bicie serca (tachykardia); uczucie roztrzęsienia (drżenie) i szybkie lub nieregularne bicie serca (kołatanie serca) – objawy te są zazwyczaj niegroźne i ustępują w trakcie leczenia; ból w klatce piersiowej; uczucie niepokoju (efekt ten występuje głównie u dzieci); zaburzenia snu; wysypka alergiczna na skórze.
Rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 pacjenta na 1000): trudności w oddychaniu lub świszczący oddech, nasilające się bezpośrednio po przyjęciu leku Symflusal. W takim przypadku należy przerwać stosowanie leku Symflusal, zastosować szybko działający, wziewny lek ułatwiający oddychanie i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem; lek Symflusal może wpływać na prawidłowe wytwarzanie hormonów steroidowych przez organizm, w szczególności w przypadku przyjmowania dużych dawek leku przez dłuższy czas, powodując: • spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży; 8 SE/H/1191/02-03/IB/06/G • zmniejszenie masy kostnej; • jaskrę; • przyrost masy ciała; • zaokrąglenie (kształt księżycowaty) twarzy (zespół Cushinga). Lekarz będzie regularne sprawdzał, czy u pacjenta nie występuje którekolwiek z powyższych działań niepożądanych oraz upewni się, że pacjent stosuje najmniejszą dawkę leku Symflusal zapewniającą kontrolę astmy; zmiany w zachowaniu, takie jak nadmierne pobudzenie i drażliwość (te objawy występują głównie u dzieci); nierówne bicie serca lub występowanie skurczów dodatkowych (zaburzenia rytmu serca - arytmia); Należy poinformować o tym lekarza, lecz nie należy przerywać stosowania leku Symflusal, chyba że tak zaleci lekarz; zakażenie grzybicze przełyku, które może powodować trudności w połykaniu.
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): depresja lub agresja. Wystąpienie tych działań jest bardziej prawdopodobne u dzieci; nieostre widzenie.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: [email protected]. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie i na opakowaniu po: EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Co zawiera lek Symflusal
Substancjami czynnymi leku są salmeterol i flutykazonu propionian. Każda, gotowa do użycia dawka leku Symflusal zawiera:
flutykazonu propionianu lub flutykazonu propionianu.
Pozostały składnik to laktoza jednowodna. 9 SE/H/1191/02-03/IB/06/G Jak wygląda lek Symflusal i co zawiera opakowanie
Substancjami leczniczymi leku Symflusal są salmeterol i flutykazonu propionian umieszczone oddzielnie w dwóch komorach blistra. Blister umieszczony jest na pasku foliowym i zawiera jedną dawkę leczniczą. Paski przechowywane są w urządzeniu do inhalacji Elpenhaler ® , umieszczonym w
Folia chroni proszek do inhalacji przed wpływem czynników atmosferycznych. Każda dawka w postaci paska z dwukomorowym blistrem jest gotowa do użycia.
Wielkości opakowań: - Każde opakowanie tekturowe zawiera jedno urządzenie do inhalacji Elpenhaler ®
paskami z dwukomorowymi blistrami. Opakowanie: 60 dawek. - Każde opakowanie tekturowe zawiera jedno urządzenie do inhalacji Elpenhaler ®
paskami z dwukomorowymi blistrami typu Aluminium/Aluminium oraz jeden schowek z 30 dodatkowymi paskami z dwukomorowymi blistrami typu Aluminium/Aluminium. Opakowanie: - Każde opakowanie tekturowe zawiera jedno urządzenie do inhalacji Elpenhaler ®
z dwukomorowymi blistrami typu Aluminium/Aluminium. Opakowanie: 30 dawek (pojedyncze opakowanie). - Każde opakowanie zawiera trzy urządzenia do inhalacji Elpenhaler ®
z dwukomorowymi blistrami typu Aluminium/Aluminium. Opakowanie: 180 dawek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny
Symphar Sp. z o.o. ul. Koszykowa 65 00-667 Warszawa
Wytwórca ELPEN Pharmaceutical Co. Inc. 95, Marathonos Ave. GR-19009 Pikermi, Attica Grecja
Ten lek jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
Finlandia Salmeson esiannosteltu 50 mikrogramman/250 mikrogramman/annos inhalaatiojauhe Salmeson esiannosteltu 50 mikrogramman/500 mikrogramman/annos inhalaatiojauhe
Francja Salmeson 50 microgram/250 microgram/dose poudre pour inhalation en récipient unidose. Salmeson 50 microgram/500 microgram/dose poudre pour inhalation en récipient unidose.
Norwegia Salmeson 50 mikrogram/250 mikrogram/doseinhaleringspudder forhåndsdispensert. Salmeson 50 mikrogram/500 mikrogram/doseinhaleringspudder forhåndsdispensert.
Polska Symflusal
10 SE/H/1191/02-03/IB/06/G Szwecja Salmeson 50 mikrogram/250 mikrogram/dos inhalationspulver, avdelad dos Salmeson 50 mikrogram/500 mikrogram/dos inhalationspulver, avdelad dos
Data ostatniej aktualizacji ulotki: marzec 2019
Symflusal, (50 mikrogramów + 250 mikrogramów)/dawkę, proszek do inhalacji, podzielony Symflusal, (50 mikrogramów + 500 mikrogramów)/dawkę, proszek do inhalacji, podzielony
Salmeterolum + Fluticasoni propionas
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
1. Co to jest lek Symflusal i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Symflusal
3. Jak stosować lek Symflusal
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Symflusal
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Symflusal i w jakim celu się go stosuje
Lek Symflusal zawiera dwie substancje lecznicze, salmeterol i flutykazonu propionian: Salmeterol jest długo działającym lekiem rozszerzającym oskrzela. Leki rozszerzające oskrzela pomagają w utrzymaniu drożności dróg oddechowych. Umożliwia on łatwiejszy przepływ powietrza do płuc. Działanie leku utrzymuje się przez co najmniej 12 godzin. Flutykazonu propionian jest kortykosteroidem, który zmniejsza obrzęk i podrażnienie płuc.
Lekarz przepisał ten lek
Astmie. Przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc (POChP).
zaostrzeń POChP.
W celu zapewnienia prawidłowej kontroli astmy lub POChP, lek Symflusal musi być stosowany każdego dnia, zgodnie z zaleceniem lekarza.
Lek Symflusal pomaga zapobiegać występowaniu duszności i świszczącego oddechu, ale nie należy go stosować do łagodzenia nagłych napadów duszności lub świszczącego oddechu. W takich przypadkach konieczne jest zastosowanie szybko działającego leku wziewnego stosowanego doraźnie, takiego jak salbutamol. Pacjent powinien zawsze mieć przy sobie szybko działający lek wziewny do stosowania doraźnego.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Symflusal
Kiedy nie stosować leku Symflusal: Jeśli pacjent ma uczulenie na salmeterol i (lub) flutykazonu propionian, lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
2 SE/H/1191/02-03/IB/06/G Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli u pacjenta występuje: choroba serca, w tym nieregularne lub szybkie bicie serca, nadczynność tarczycy, wysokie ciśnienie krwi, cukrzyca (lek Symflusal może zwiększać stężenie glukozy we krwi), małe stężenie potasu we krwi, gruźlica występująca obecnie lub w przeszłości, albo inne zakażenia płuc.
Jeśli u pacjenta wystąpi nieostre widzenie lub inne zaburzenia widzenia, należy skontaktować się z lekarzem.
Lek Symflusal a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować, w tym również o lekach stosowanych w leczeniu astmy i jakichkolwiek lekach, które wydawane są bez recepty.
Przed rozpoczęciem stosowania leku Symflusal należy poinformować lekarza o przyjmowaniu następujących leków: Leków blokujących receptory beta-adrenergiczne - β-blokerów (np. atenolol, propranolol, sotalol). Leki blokujące receptory beta-adrenergiczne są najczęściej stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi lub innych chorób serca. Leków stosowanych w leczeniu zakażeń (np. ketokonazol, itrakonazol i erytromycyna), włączając niektóre leki stosowane w leczeniu HIV (np.: rytonawir, leki zawierające kobicystat). Niektóre z tych leków mogą zwiększać stężenie flutykazonu propionianu lub salmeterolu w organizmie. Może to zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych powodowanych użyciem leku Symflusal, w tym nieregularnego bicia serca, lub może nasilać działania niepożądane. Lekarz może chcieć uważnie monitorować stan pacjenta przyjmującego takie leki. Kortykosteroidów (podawanych doustnie lub we wstrzyknięciu). Jeśli pacjent niedawno stosował te leki, może to zwiększyć ryzyko zaburzenia czynności nadnerczy. Diuretyków, znanych także jako leki moczopędne stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi. Innych leków rozszerzających oskrzela (takich jak salbutamol). Leków zawierających pochodne ksantyny, często stosowanych w leczeniu astmy.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Jest mało prawdopodobne, aby lek Symflusal wpływał na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn.
Lek Symflusal zawiera laktozę jednowodną Ilość laktozy zawarta w leku, zwykle nie powoduje żadnych problemów u osób z nietolerancją laktozy. Laktoza zawiera niewielkie ilości białek mleka, które mogą powodować reakcje alergiczne.
3. Jak stosować lek Symflusal
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Lek Symflusal należy stosować codziennie do momentu, aż lekarz nie zaleci inaczej. Nie należy przyjmować dawki większej niż zalecana. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. 3 SE/H/1191/02-03/IB/06/G Nie należy przerywać stosowania leku Symflusal ani zmniejszać stosowanej dawki bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem. Lek Symflusal należy zainhalować do płuc przez usta. Po użyciu leku, usta należy przepłukać wodą, po czym wypluć tę wodę.
Dorośli z astmą Lek Symflusal 50 mikrogramów + 250 mikrogramów/dawkę: jedna inhalacja dwa razy na dobę. Lek Symflusal 50 mikrogramów + 500 mikrogramów/dawkę: jedna inhalacja dwa razy na dobę.
Dorośli z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP) Lek Symflusal 50 mikrogramów + 500 mikrogramów/dawkę: jedna inhalacja dwa razy na dobę.
Stosowanie u dzieci i młodzieży Nie należy stosować leku Symflusal u dzieci i młodzieży.
Jeśli objawy astmy są dobrze kontrolowane podczas stosowania leku Symflusal dwa razy na dobę, lekarz może zalecić zmniejszenie częstości stosowania leku Symflusal do podania raz na dobę. Dawka może być podawana: • raz na dobę, wieczorem – jeżeli u pacjenta dolegliwości występują w nocy, • raz na dobę, rano – jeżeli u pacjenta dolegliwości występują w ciągu dnia. Bardzo ważne jest, aby przestrzegać zaleceń lekarza odnośnie liczby inhalacji i częstości stosowania leku.
Jeśli pacjent stosuje lek Symflusal w leczeniu astmy, lekarz będzie regularnie kontrolował objawy choroby.
W przypadku nasilenia objawów astmy lub trudności z oddychaniem należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Może wystąpić nasilenie świszczącego oddechu, częstsze występowanie uczucia ucisku w klatce piersiowej lub konieczność zastosowania większej dawki szybko działającego, wziewnego leku ułatwiającego oddychanie. W takiej sytuacji należy kontynuować stosowanie leku Symflusal, ale nie należy zwiększać liczby inhalacji. Objawy choroby mogą się nasilić i stan pacjenta może się pogorszyć. Należy skontaktować się z lekarzem, ponieważ pacjent może potrzebować dodatkowego leczenia.
Instrukcja użycia urządzenia do inhalacji Lekarz, pielęgniarka lub farmaceuta powinni poinstruować pacjenta, jak właściwie stosować urządzenie do inhalacji (Elpenhaler ® ). Powinni oni okresowo sprawdzać, czy pacjent używa urządzenia do inhalacji w sposób prawidłowy. Niezgodne z zaleceniem lekarza stosowanie leku Symflusal lub nieprawidłowe użycie urządzenia do inhalacji może prowadzić do tego, że lek nie spowoduje oczekiwanej poprawy astmy lub POChP.
INSTRUKCJA UŻYCIA I POSTĘPOWANIA Z INHALATOREM ELPENHALER ®
Poniżej przedstawiono instrukcję dla pacjenta dotyczącą właściwego użycia pojedynczej dawki wziewnej w postaci dwóch substancji leczniczych pakowanych w dwóch blistrach na pasku (paski z dwukomorowymi blistrami), które są przechowywane w inhalatorze Elpenhaler ® .
OPIS
Elpenhaler ®
proszku. Obie substancje tworzą jedną dawkę leczniczą. Każda z substancji czynnych pakowana jest oddzielnie w jednej z dwóch komór specjalnie zaprojektowanego paska z dwukomorowym blistrem. Pasek z dwukomorowym blistrem zawiera jedną (1) dawkę leczniczą.
4 SE/H/1191/02-03/IB/06/G
Użycie inhalatora Elpenhaler ®
Α. Przygotowanie urządzenia
Inhalator Elpenhaler ®
- Ustnika i jego osłony (1). - Powierzchni (2) na której umieszczany jest pasek
- Schowka (3) do przechowywania pasków.
Powyższe trzy części są ze sobą połączone, ale można je otwierać osobno.
Powierzchnia nośna składa się z: - Punktu zamocowania (2A) do umieszczenia paska z blistrami. - Dwóch wgłębień (2B) do dopasowania dwóch komór blistra. - Dwóch pasków prowadzących (2C), które powodują, że pasek z dwukomorowym blistrem zostaje umieszczony we właściwej pozycji na powierzchni nośnej.
Pasek z dwukomorowym blistrem zawiera: - Dwa aluminiowe arkusze (4). - Dwie komory blistra (5), jedną zawierającą salmeterol,
- Otwór (6). Otwórz schowek poprzez naciśnięcie, zgodnie z rysunkiem, wyjmij pasek i ponownie zamknij schowek.
5 SE/H/1191/02-03/IB/06/G
Β. Wykonanie inhalacji
C. Czyszczenie inhalatora Po każdym użyciu wytrzyj ustnik urządzenia i powierzchnię nośną suchą ściereczką lub suchą papierową chusteczką. Do czyszczenia urządzenia nie należy używać wody. Zamknij ustnik i umieść pokrywę ochronną wokół niego.
Odsłoń całkowicie powłokę ochronną chroniącą ustnik poprzez łagodny nacisk na powierzchnię w paski. Odblokuj i naciśnij ustnik do tyłu, w celu odsłonięcia powierzchni nośnej. Pasek z dwukomorowym blistrem utrzymuj błyszczącą powierzchnią do góry, tak, aby widoczna była niebieska linia, jak zaznaczono strzałką na rysunku. Nadrukowana powierzchnia paska powinna być skierowana do dołu. Umieść otwór paska wokół punktu zamocowania na powierzchni nośnej stosując lekki nacisk i upewnij się, że pasek jest dobrze dopasowany do punktu zamocowania.
w powierzchni nośnej, a paski prowadzące zapewnią utrzymanie paska w odpowiedniej pozycji. Zamknij ustnik i odciągnij w poziomie, wytłoczony, wystający koniec paska. Dawka leku jest gotowa do użycia.
Otwórz ustnik. Zauważysz, że cały proszek został zużyty oraz, że komory blistra są puste. Wyjmij pusty pasek i przejdź do etapu C. Trzymaj urządzenie z dala od ust. Wykonaj pełen wydech. Uważaj, aby nie wydychać powietrza na ustnik urządzenia. Włóż inhalator Elpenhaler ®
dokładnie ustami ustnik urządzenia. Powoli wykonaj głęboki wdech ustami (a nie nosem), aż płuca będą pełne. Wstrzymaj oddech przez około 5 sekund lub tak długo jak będziesz w stanie i jednocześnie wyjmij urządzenie z ust. Wykonaj wydech i dalej oddychaj normalnie.
6 SE/H/1191/02-03/IB/06/G Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Symflusal Ważne jest, aby stosować inhalator zgodnie z instrukcją. W razie przypadkowego zastosowania dawki większej niż zalecana, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. U pacjenta mogą wystąpić: przyspieszona czynność serca i drżenia. Mogą również wystąpić: zawroty głowy, ból głowy, osłabienie mięśni i bóle stawów.
W przypadku przyjmowania większych dawek przez długi czas, należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą w celu uzyskania porady, ponieważ większe dawki leku Symflusal mogą powodować zmniejszenie wytwarzania hormonów steroidowych przez nadnercza.
Pominięcie zastosowania leku Symflusal Nie należy przyjmować podwójnej dawki leku w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Następną dawkę leku należy zastosować o zwykłej porze.
Przerwanie stosowania leku Symflusal Bardzo ważne jest, aby przyjmować lek Symflusal codziennie zgodnie z zaleceniami lekarza.
Należy kontynuować przyjmowanie leku, dopóki lekarz nie zaleci przerwania stosowania. Nie należy nagle przerywać przyjmowania leku Symflusal ani samodzielnie zmniejszać jego dawki, ponieważ problemy z oddychaniem mogą się nasilić.
Ponadto, nagłe przerwanie stosowania lub zmniejszenie dawki leku Symflusal może (bardzo rzadko) powodować zaburzenia czynności nadnerczy (niewydolność nadnerczy), które czasami powodują wystąpienie działań niepożądanych.
Działania niepożądane mogą obejmować wymienione poniżej: ból brzucha, zmęczenie i utrata apetytu, nudności, wymioty i biegunka, utrata masy ciała, ból głowy lub senność, niskie stężenie cukru we krwi, niskie ciśnienie krwi i drgawki (napady drgawkowe).
Gdy organizm jest narażony na stres, na przykład w wyniku gorączki, urazu (np. wypadek samochodowy), zakażenia lub zabiegu chirurgicznego, niewydolność nadnerczy może się nasilić i mogą wystąpić którekolwiek z działań niepożądanych, wymienionych powyżej.
Jeśli u pacjenta wystąpi którekolwiek z działań niepożądanych należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Aby zapobiec wystąpieniu tych objawów, lekarz może przepisać dodatkowe kortykosteroidy w postaci tabletek (np. prednizolon).
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
W celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia działań niepożądanych, lekarz zaleci najmniejszą dawkę leku Symflusal zapewniającą kontrolę astmy lub POChP.
Reakcje alergiczne: u pacjenta mogą wystąpić nagłe trudności w oddychaniu bezpośrednio po przyjęciu leku Symflusal. Może wystąpić świszczący oddech i kaszel lub duszność. Ponadto, może wystąpić świąd, wysypka (pokrzywka) i obrzęki (zwykle twarzy, warg, języka lub gardła) lub uczucie bardzo szybkiego bicia serca, osłabienia, pustki w głowie (co może prowadzić do upadku lub utraty 7 SE/H/1191/02-03/IB/06/G przytomności). W przypadku wystąpienia któregokolwiek z powyższych objawów lub gdy wystąpią one nagle po użyciu leku Symflusal, należy przerwać stosowanie leku Symflusal i natychmiast skontaktować się z lekarzem. Reakcje alergiczne po zastosowaniu leku Symflusal występują niezbyt często (mogą wystąpić u mniej niż 1 pacjenta na 100).
Zapalenie płuc (zakażenie płuc) u pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP) (częste działanie niepożądane) Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli którykolwiek z poniższych objawów wystąpi podczas stosowania leku Symflusal - mogą to być objawy zakażenia płuc: gorączka lub dreszcze, zwiększenie wytwarzania śluzu, zmiana barwy śluzu, nasilenie kaszlu lub zwiększone trudności w oddychaniu.
Inne działania niepożądane opisane są poniżej:
Bardzo często (mogą wystąpić częściej niż u 1 pacjenta na 10): ból głowy - zmniejsza się on zazwyczaj w czasie kontynuowania leczenia; donoszono o zwiększonej częstości występowania przeziębień u pacjentów z POChP.
Często (mogą wystąpić u mniej niż 1 pacjenta na 10): pleśniawki (bolesne, kremowo-żółte wypukłe wykwity) w jamie ustnej i gardle, a także ból języka, chrypka i podrażnienie gardła. Pomocne może być płukanie jamy ustnej wodą i wyplucie jej oraz (lub) szczotkowanie zębów bezpośrednio po każdej inhalacji. Lekarz może zalecić lek przeciwgrzybiczy do leczenia pleśniawek; bóle, obrzęk stawów i bóle mięśni; skurcze mięśni.
U pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP) obserwowano również następujące działania niepożądane: powstawanie siniaków i złamania; zapalenie zatok (uczucie napięcia i pełności w nosie, policzkach i za oczami, czasami z pulsującym bólem); zmniejszenie stężenia potasu we krwi (u pacjenta może wystąpić nierównomierne bicie serca, osłabienie mięśni, skurcze).
Niezbyt często (mogą wystąpić u mniej niż 1 pacjenta na 100): zwiększenie stężenia cukru (glukozy) we krwi (hiperglikemia). U pacjentów z cukrzycą może być konieczne częstsze kontrolowanie stężenia cukru we krwi oraz dostosowanie dawki leków przeciwcukrzycowych przyjmowanych dotychczas; zaćma (zmętnienie soczewki oka); bardzo szybkie bicie serca (tachykardia); uczucie roztrzęsienia (drżenie) i szybkie lub nieregularne bicie serca (kołatanie serca) – objawy te są zazwyczaj niegroźne i ustępują w trakcie leczenia; ból w klatce piersiowej; uczucie niepokoju (efekt ten występuje głównie u dzieci); zaburzenia snu; wysypka alergiczna na skórze.
Rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 pacjenta na 1000): trudności w oddychaniu lub świszczący oddech, nasilające się bezpośrednio po przyjęciu leku Symflusal. W takim przypadku należy przerwać stosowanie leku Symflusal, zastosować szybko działający, wziewny lek ułatwiający oddychanie i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem; lek Symflusal może wpływać na prawidłowe wytwarzanie hormonów steroidowych przez organizm, w szczególności w przypadku przyjmowania dużych dawek leku przez dłuższy czas, powodując: • spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży; 8 SE/H/1191/02-03/IB/06/G • zmniejszenie masy kostnej; • jaskrę; • przyrost masy ciała; • zaokrąglenie (kształt księżycowaty) twarzy (zespół Cushinga). Lekarz będzie regularne sprawdzał, czy u pacjenta nie występuje którekolwiek z powyższych działań niepożądanych oraz upewni się, że pacjent stosuje najmniejszą dawkę leku Symflusal zapewniającą kontrolę astmy; zmiany w zachowaniu, takie jak nadmierne pobudzenie i drażliwość (te objawy występują głównie u dzieci); nierówne bicie serca lub występowanie skurczów dodatkowych (zaburzenia rytmu serca - arytmia); Należy poinformować o tym lekarza, lecz nie należy przerywać stosowania leku Symflusal, chyba że tak zaleci lekarz; zakażenie grzybicze przełyku, które może powodować trudności w połykaniu.
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): depresja lub agresja. Wystąpienie tych działań jest bardziej prawdopodobne u dzieci; nieostre widzenie.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: [email protected]. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Symflusal
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie i na opakowaniu po: EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Symflusal
Substancjami czynnymi leku są salmeterol i flutykazonu propionian. Każda, gotowa do użycia dawka leku Symflusal zawiera:
flutykazonu propionianu lub flutykazonu propionianu.
Pozostały składnik to laktoza jednowodna. 9 SE/H/1191/02-03/IB/06/G Jak wygląda lek Symflusal i co zawiera opakowanie
Substancjami leczniczymi leku Symflusal są salmeterol i flutykazonu propionian umieszczone oddzielnie w dwóch komorach blistra. Blister umieszczony jest na pasku foliowym i zawiera jedną dawkę leczniczą. Paski przechowywane są w urządzeniu do inhalacji Elpenhaler ® , umieszczonym w
Folia chroni proszek do inhalacji przed wpływem czynników atmosferycznych. Każda dawka w postaci paska z dwukomorowym blistrem jest gotowa do użycia.
Wielkości opakowań: - Każde opakowanie tekturowe zawiera jedno urządzenie do inhalacji Elpenhaler ®
paskami z dwukomorowymi blistrami. Opakowanie: 60 dawek. - Każde opakowanie tekturowe zawiera jedno urządzenie do inhalacji Elpenhaler ®
paskami z dwukomorowymi blistrami typu Aluminium/Aluminium oraz jeden schowek z 30 dodatkowymi paskami z dwukomorowymi blistrami typu Aluminium/Aluminium. Opakowanie: - Każde opakowanie tekturowe zawiera jedno urządzenie do inhalacji Elpenhaler ®
z dwukomorowymi blistrami typu Aluminium/Aluminium. Opakowanie: 30 dawek (pojedyncze opakowanie). - Każde opakowanie zawiera trzy urządzenia do inhalacji Elpenhaler ®
z dwukomorowymi blistrami typu Aluminium/Aluminium. Opakowanie: 180 dawek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny
Symphar Sp. z o.o. ul. Koszykowa 65 00-667 Warszawa
Wytwórca ELPEN Pharmaceutical Co. Inc. 95, Marathonos Ave. GR-19009 Pikermi, Attica Grecja
Ten lek jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
Finlandia Salmeson esiannosteltu 50 mikrogramman/250 mikrogramman/annos inhalaatiojauhe Salmeson esiannosteltu 50 mikrogramman/500 mikrogramman/annos inhalaatiojauhe
Francja Salmeson 50 microgram/250 microgram/dose poudre pour inhalation en récipient unidose. Salmeson 50 microgram/500 microgram/dose poudre pour inhalation en récipient unidose.
Norwegia Salmeson 50 mikrogram/250 mikrogram/doseinhaleringspudder forhåndsdispensert. Salmeson 50 mikrogram/500 mikrogram/doseinhaleringspudder forhåndsdispensert.
Polska Symflusal
10 SE/H/1191/02-03/IB/06/G Szwecja Salmeson 50 mikrogram/250 mikrogram/dos inhalationspulver, avdelad dos Salmeson 50 mikrogram/500 mikrogram/dos inhalationspulver, avdelad dos
Data ostatniej aktualizacji ulotki: marzec 2019
Charakterystyka
1 SE/H/1191/02-03/IB/06G CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
Symflusal, (50 mikrogramów + 250 mikrogramów)/dawkę, proszek do inhalacji, podzielony Symflusal, (50 mikrogramów + 500 mikrogramów)/dawkę, proszek do inhalacji, podzielony
Każda dawka produktu leczniczego Symflusal gotowa do użytku zawiera odpowiednio:
propionianu. propionianu.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu, odpowiednio: - 24,677 mg laktozy jednowodnej na dawkę; - 24,427 mg laktozy jednowodnej na dawkę.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Proszek do inhalacji, podzielony. Biały proszek.
Produkt leczniczy Symflusal zawiera dwie substancje czynne umieszczone w pasku z dwukomorowym blistrem. Paski te przechowywane są w urządzeniu do inhalacji Elpenhaler ® . Każdy pasek z dwukomorowym blistrem stanowi pojedynczą dawkę leczniczą.
Produkt leczniczy Symflusal jest wskazany do stosowania wyłącznie u dorosłych.
Astma oskrzelowa
Produkt leczniczy Symflusal jest wskazany do systematycznego leczenia astmy oskrzelowej, gdy zalecane jest jednoczesne stosowanie długo działającego β 2 -mimetyku i wziewnego kortykosteroidu:
- u pacjentów, u których objawów astmy nie można opanować mimo stosowania kortykosteroidu wziewnego oraz stosowania doraźnie krótko działającego β 2 -mimetyku;
lub
- u pacjentów, u których uzyskano już kontrolę objawów astmy stosując łącznie kortykosteroid wziewny i długo działający β 2 –mimetyk. 2 SE/H/1191/02-03/IB/06G
Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP)
Produkt leczniczy Symflusal jest wskazany do stosowania w objawowym leczeniu pacjentów z POChP, z FEV 1
z powtarzającymi się zaostrzeniami choroby w wywiadzie, u których występują istotne objawy choroby pomimo regularnego leczenia lekami rozszerzającymi oskrzela.
Dawkowanie
Sposób podawania: do stosowania wziewnego.
Należy poinformować pacjentów, że w celu uzyskania pożądanej skuteczności, produkt leczniczy Symflusal powinien być stosowany codziennie, nawet gdy objawy nie występują.
Pacjentów należy poddawać regularnej kontroli lekarskiej po to, aby dawka produktu leczniczego Symflusal, którą otrzymuje pacjent, była dawką optymalną, przy czym zmiana może być dokonana tylko na zlecenie lekarza. Należy ustalić najmniejszą dawkę zapewniającą skuteczną kontrolę objawów. Po uzyskaniu poprawy stanu pacjenta, u którego stosowano najmniejszą dawkę produktu leczniczego, złożonego z dwóch substancji, podawanego dwa razy na dobę, należy podjąć próbę dalszego leczenia produktem leczniczym zawierającym tylko kortykosteroid wziewny. Jako postępowanie alternatywne, u pacjentów wymagających leczenia długo działającymi β 2 -mimetykami, produkt leczniczy Symflusal może być stosowany jeden raz na dobę, jeżeli w opinii lekarza pozwoli to na zachowanie odpowiedniej kontroli objawów choroby. W przypadku danych z wywiadu wskazujących na to, że u pacjenta występują dolegliwości nocne, dawkę produktu leczniczego należy podawać wieczorem, a w przypadku dolegliwości występujących głównie w ciągu dnia, dawkę produktu leczniczego należy podawać rano.
Dawkę produktu leczniczego Symflusal ustala się indywidualnie dla każdego pacjenta w zależności od stopnia ciężkości choroby, uwzględniając zawartą w produkcie dawkę flutykazonu propionianu. Jeżeli u pacjenta konieczne jest stosowanie leku w dawkach, których podanie nie jest możliwe z zastosowaniem produktu leczniczego Symflusal, należy mu przepisać odpowiednie dawki β 2 -agonisty i (lub) kortykosteroidu.
Zalecane dawkowanie:
Astma oskrzelowa
Dorośli:
Jedna dawka wziewna zawierająca 50 mikrogramów salmeterolu i 250 mikrogramów flutykazonu propionianu dwa razy na dobę;
lub
jedna dawka wziewna zawierająca 50 mikrogramów salmeterolu i 500 mikrogramów flutykazonu propionianu dwa razy na dobę.
Krótkotrwałe stosowanie produktu leczniczego Symflusal może być rozważane jako początkowe leczenie podtrzymujące u dorosłych z przewlekłą, umiarkowaną astmą (pacjenci określani jako pacjenci z objawami występującymi w dzień, stosujący produkt leczniczy w ciągu dnia w razie potrzeby, z umiarkowanym do dużego ograniczeniem przepływu w drogach oddechowych), u których 3 SE/H/1191/02-03/IB/06G szybka kontrola astmy jest niezbędna. W takich przypadkach, zalecaną dawką początkową jest jedna inhalacja zawierająca 50 mikrogramów salmeterolu i 100 mikrogramów flutykazonu propionianu dwa razy na dobę. Po uzyskaniu kontroli objawów, leczenie powinno zostać zweryfikowane oraz należy rozważyć, czy u pacjenta można zredukować leczenie do stosowania wyłącznie wziewnego kortykosteroidu. Ważna jest regularna ocena stanu pacjenta po ograniczeniu leczenia do samego wziewnego kortykosteroidu.
Nie wykazano jednoznacznej korzyści w porównaniu do stosowania wyłącznie wziewnego propionianu flutykazonu jako początkowego leczenia podtrzymującego, jeśli jeden lub dwa objawy z kryteriów określających ciężkość nie występują. Zazwyczaj u większości pacjentów wziewne kortykosteroidy są lekami „pierwszego rzutu”. Produkt leczniczy Symflusal nie jest przeznaczony do stosowania w początkowym leczeniu łagodnej astmy. Salmeterol + propionian flutykazonu o mocy 50 mikrogramów + 100 mikrogramów nie są odpowiednie do stosowania u dorosłych pacjentów z ciężką astmą. U pacjentów z ciężką astmą zalecane jest ustalenie odpowiedniej dawki wziewnego kortykosteroidu przed zastosowaniem leczenia skojarzonego.
W przypadku dawek, które nie mogą być osiągnięte przy zastosowaniu produktu leczniczego Symflusal, dostępne są inne moce produktów leczniczych zawierających salmeterol + propionian flutykazonu.
POChP
Dorośli:
Jedna inhalacja zawierająca 50 mikrogramów salmeterolu i 500 mikrogramów flutykazonu propionianu dwa razy na dobę.
Specjalne grupy pacjentów Nie ma konieczności dostosowania dawki leku u pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Nie ma dostępnych danych dotyczących stosowania salmeterolu + flutykazonu propionianu u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.
Dzieci i młodzież Nie należy stosować produktu leczniczego Symflusal u dzieci i młodzieży.
Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Pogorszenie przebiegu choroby Produktu leczniczego Symflusal nie należy stosować do leczenia ostrych objawów astmy. W tym celu konieczne jest zastosowanie szybko i krótko działającego leku rozszerzającego oskrzela. Należy poinstruować pacjentów, aby zawsze mieli przy sobie inhalator stosowany do łagodzenia objawów ostrych napadów astmy. Nie należy rozpoczynać leczenia produktem leczniczym Symflusal u pacjentów w czasie zaostrzenia astmy lub gdy nastąpiło znaczące lub ostre pogorszenie przebiegu choroby.
W trakcie leczenia produktem leczniczym Symflusal może wystąpić zaostrzenie choroby podstawowej lub mogą wystąpić poważne objawy niepożądane związane z astmą. Pacjentów należy poinformować, że jeśli po rozpoczęciu stosowania produktu leczniczego Symflusal nastąpi pogorszenie objawów astmy lub nie będą one prawidłowo kontrolowane, to należy kontynuować leczenie oraz zasięgnąć porady lekarskiej. 4 SE/H/1191/02-03/IB/06G
Konieczność zwiększenia częstości stosowania leków łagodzących objawy (krótko działający lek rozszerzający oskrzela) lub zmniejszenie odpowiedzi na zastosowanie takiego leku świadczy o pogorszeniu kontroli choroby; lekarz powinien zweryfikować leczenie takiego pacjenta.
Nagłe i postępujące pogorszenie kontroli objawów astmy oskrzelowej jest stanem potencjalne zagrażającym życiu. Pacjenta należy poddać pilnej konsultacji lekarskiej. Należy rozważyć zwiększenie dawki kortykosteroidu.
Po uzyskaniu kontroli objawów astmy, można rozważyć stopniowe zmniejszanie dawki produktu leczniczego Symflusal. Należy regularnie oceniać stan zdrowia pacjentów, u których zmniejszono dawkę produktu leczniczego Symflusal. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę produktu leczniczego Symflusal (patrz punkt 4.2).
U pacjentów z POChP, u których wystąpiło zaostrzenie choroby, zaleca się zazwyczaj leczenie ogólnoustrojowymi kortykosteroidami. W związku z tym, jeśli objawy choroby nasilą się w trakcie leczenie produktem leczniczym Symflusal, pacjent powinien zasięgnąć porady lekarza.
Nie należy nagle przerywać leczenia produktem leczniczym Symflusal u pacjentów chorujących na astmę, ze względu na ryzyko wystąpienia zaostrzenia choroby. Dawkę produktu leczniczego należy zmniejszać stopniowo pod kontrolą lekarza. Przerwanie leczenia u pacjentów chorych na POChP może także powodować nasilenie objawów choroby i powinno odbywać się pod nadzorem lekarza.
Podobnie jak w przypadku innych stosowanych wziewnie produktów leczniczych zawierających kortykosteroidy, produkt leczniczy Symflusal należy stosować z ostrożnością u pacjentów z przebytą lub czynną gruźlicą płuc oraz grzybiczymi, wirusowymi lub innego rodzaju infekcjami dróg oddechowych. Jeżeli jest to wskazane, należy niezwłocznie wdrożyć odpowiednie leczenie.
Działanie sercowo-naczyniowe Produkt leczniczy Symflusal może rzadko powodować zaburzenia rytmu serca, np. częstoskurcz nadkomorowy, skurcze dodatkowe i migotanie przedsionków, oraz niewielkie i przemijające zmniejszenie stężenia potasu w surowicy krwi, jeśli stosowany jest w dużych dawkach terapeutycznych. Należy zachować ostrożność stosując produkt leczniczy Symflusal u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności układu krążenia lub z zaburzeniami rytmu serca i u pacjentów z cukrzycą, z nadczynnością tarczycy, z nieleczoną hipokaliemią lub u pacjentów ze skłonnością do występowania małych stężeń jonów potasowych w surowicy. Hiperglikemia Odnotowano bardzo rzadkie przypadki zwiększenia stężenia glukozy we krwi (patrz punkt 4.8). Należy wziąć to pod uwagę przepisując produkt leczniczy pacjentom z cukrzycą w wywiadzie.
Paradoksalny skurcz oskrzeli Podobnie jak w przypadku innych leków podawanych wziewnie, po przyjęciu dawki może wystąpić paradoksalny skurcz oskrzeli z nagłym nasileniem świszczącego oddechu i dusznością bezpośrednio po przyjęciu leku. Paradoksalny skurcz oskrzeli reaguje na szybko działający lek rozszerzający oskrzela. Leczenie należy rozpocząć natychmiast. Należy natychmiast przerwać podawanie produktu leczniczego Symflusal, ocenić stan pacjenta i w razie konieczności zastosować inne leczenie.
Do odnotowanych działań farmakologicznych leczenia β 2 -mimetykami należą drżenia, kołatanie serca i bóle głowy. Działania te zwykle są przemijające i ulegają złagodzeniu w czasie regularnego stosowania.
Substancje pomocnicze 5 SE/H/1191/02-03/IB/06G Produkt leczniczy Symflusal zawiera laktozę jednowodną. Ilość ta zwykle nie powoduje problemów u osób z nietolerancją laktozy. Laktoza zawiera niewielkie ilości białek mleka, które mogą powodować reakcje alergiczne.
Działania ogólnoustrojowe kortykosteroidów Działania ogólnoustrojowe mogą wystąpić podczas stosowania jakiegokolwiek z kortykosteroidów wziewnych, szczególnie jeśli zalecono przyjmowanie wysokich dawek przez długi czas. Wystąpienie tych działań jest znacznie mniej prawdopodobne niż podczas doustnego stosowania kortykosteroidów. Do możliwych działań ogólnoustrojowych należą: zespół Cushinga, cechy wyglądu zewnętrznego charakterystyczne dla zespołu Cushinga, zahamowanie czynności kory nadnerczy, zmniejszenie gęstości mineralnej kości, zaćma i jaskra oraz, znacznie rzadziej, szereg objawów psychicznych lub zmian zachowania, w tym pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia snu, lęk, depresję lub agresję (szczególnie u dzieci). W związku z powyższym ważna jest regularna kontrola stanu pacjenta oraz zmniejszenie dawki wziewnego kortykosteroidu do najmniejszej dawki zapewniającej skuteczną kontrolę objawów astmy.
Długotrwałe leczenie dużymi dawkami kortykosteroidów wziewnych może prowadzić do zahamowania czynności kory nadnerczy i ostrego przełomu nadnerczowego. Bardzo rzadko zgłaszano przypadki zahamowania czynności kory nadnerczy i ostrego przełomu nadnerczowego w przypadku stosowania dawek od 500 mikrogramów do 1000 mikrogramów flutykazonu propionianu. Do sytuacji, które potencjalnie mogą wywołać przełom nadnerczowy należą uraz, zabieg chirurgiczny, infekcja lub szybkie zmniejszanie dawki. Objawy są zazwyczaj niejednoznaczne i mogą obejmować utratę łaknienia, ból brzucha, zmniejszenie masy ciała, zmęczenie, ból głowy, nudności, wymioty, niedociśnienie tętnicze, splątanie, hipoglikemię i drgawki. W okresach narażenia na stres lub przed planowanym zabiegiem chirurgicznym należy rozważyć dodatkowe doustne podanie kortykosteroidów.
Korzyści z wziewnego leczenia flutykazonu propionianem obejmują zminimalizowanie zapotrzebowania na steroidy doustne. U pacjentów, u których wcześniej stosowane leczenie steroidami doustnymi zamieniono na leczenie wziewne flutykazonu propionianem, należy liczyć się z ryzykiem wystąpienia objawów niewydolności kory nadnerczy przez dłuższy okres. Należy zachować szczególną ostrożność u tych pacjentów i regularnie kontrolować czynność kory nadnerczy. Ryzyko to może także dotyczyć pacjentów, u których w przeszłości stosowano duże dawki kortykosteroidów. Możliwość zaburzenia czynności kory nadnerczy należy zawsze uwzględnić w stanach nagłych oraz w sytuacjach związanych ze stresem, i rozważyć podanie odpowiedniej dawki uzupełniającej kortykosteroidów. Przed planowanymi zabiegami chirurgicznymi, konieczna może być konsultacja specjalistyczna w celu oceny stopnia niewydolności kory nadnerczy.
Rytonawir może znacznie zwiększyć stężenie flutykazonu propionianu w osoczu. Dlatego należy unikać jednoczesnego stosowania tych produktów, chyba że potencjalna korzyść dla pacjenta przewyższa ryzyko związane z wystąpieniem ogólnoustrojowych działań niepożądanych kortykosteroidów. Zwiększone ryzyko ogólnoustrojowych działań niepożądanych istnieje również podczas jednoczesnego stosowania flutykazonu propionianu z innymi silnymi inhibitorami CYP3A (patrz punkt 4.5).
Zapalenie płuc u pacjentów z POChP U pacjentów z POChP otrzymujących wziewne kortykosteroidy zaobserwowano zwiększenie częstości występowania zapalenia płuc, w tym zapalenia płuc wymagającego hospitalizacji. Istnieją pewne dowody na zwiększone ryzyko wystąpienia zapalenia płuc wraz ze zwiększeniem dawki steroidów, ale nie zostało to jednoznacznie wykazane we wszystkich badaniach.
Nie ma jednoznacznych dowodów klinicznych potwierdzających różnice w obrębie grupy produktów zawierających wziewny kortykosteroid w odniesieniu do stopnia ryzyka występowania zapalenia płuc. 6 SE/H/1191/02-03/IB/06G Lekarze powinni szczególnie wnikliwie obserwować pacjentów z POChP, oraz oceniać czy nie rozwija się u nich zapalenie płuc, ponieważ kliniczne objawy tych infekcji oraz zaostrzenia POChP często się nakładają.
Do czynników ryzyka zapalenia płuc u pacjentów z POChP należą: aktualne palenie tytoniu, starszy wiek, niski wskaźnik masy ciała (BMI) i ciężka postać POChP.
Interakcje z silnymi inhibitorami CYP3A4 Jednoczesne ogólne stosowanie ketokonazolu znacząco zwiększa narażenie ogólnoustrojowe na salmeterol. Może to prowadzić do zwiększenia częstości występowania objawów
ogólnoustrojowych (np. wydłużenie odstępu QTc i kołatania serca). W związku z tym należy unikać jednoczesnego leczenia ketokonazolem lub innymi silnymi inhibitorami CYP3A4, chyba że korzyści przewyższają potencjalnie zwiększone ryzyko wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych salmeterolu (patrz punkt 4.5).
Zaburzenia widzenia Zaburzenia widzenia mogą wystąpić w wyniku ogólnoustrojowego i miejscowego stosowania kortykosteroidów. Jeżeli u pacjenta wystąpią takie objawy, jak nieostre widzenie lub inne zaburzenia widzenia, należy rozważyć skierowanie go do lekarza okulisty w celu ustalenia możliwych przyczyn, do których może należeć zaćma, jaskra lub rzadkie choroby, takie jak centralna chorioretinopatia surowicza (z ang. Central Serous Choriretinopathy - CSCR), którą notowano po ogólnoustrojowym i miejscowym stosowaniu kortykosteroidów.
Dzieci i młodzież Produkt leczniczy Symflusal nie jest wskazany do stosowania u dzieci i młodzieży w wieku poniżej
Produkty lecznicze blokujące receptory β-adrenergiczne (β-adrenolityki) mogą osłabiać lub hamować działanie salmeterolu. Zarówno leki wybiórczo, jak i niewybiórczo blokujące receptory β-adrenergiczne nie powinny być stosowane u pacjentów z astmą, chyba że istnieją inne przyczyny uzasadniające ich zastosowanie.
2 -agonistą może powodować potencjalnie ciężką hipokaliemię. Szczególną ostrożność zaleca się w ostrych, ciężkich przypadkach astmy, ponieważ to działanie może być nasilone przez jednoczesne leczenie pochodnymi ksantyny, steroidami i lekami moczopędnymi.
Jednoczesne stosowanie innych leków działających na receptory β-adrenergiczne może potencjalnie spowodować działanie addycyjne.
Flutykazonu propionian
W normalnych warunkach, po podaniu wziewnym, w osoczu krwi występują niskie stężenia flutykazonu propionianu w wyniku nasilonego metabolizmu pierwszego przejścia oraz dużego klirensu osoczowego, zależnego od aktywności cytochromu CYP3A4 w przewodzie pokarmowym i wątrobie. Dlatego znaczące klinicznie interakcje flutykazonu propionianu są mało prawdopodobne.
Badania interakcji flutykazonu propionianu podawanego donosowo zdrowym ochotnikom wykazały, że rytonawir (bardzo silny inhibitor cytochromu CYP3A4) podawany w dawce 100 mg dwa razy na dobę zwiększa kilkaset razy stężenie flutykazonu propionianu w osoczu, w wyniku czego dochodzi do znaczącego zmniejszenia stężenia kortyzolu w surowicy. Informacja o tej interakcji nie ma znaczenia w odniesieniu do podawanego wziewnie flutykazonu propionianu, ale można spodziewać się znacznego zwiększenia stężenia flutykazonu propionianu w osoczu. Odnotowano przypadki zespołu Cushinga i zahamowania czynności kory nadnerczy. Dlatego należy unikać stosowania takiego skojarzenia, chyba że korzyść przewyższa ryzyko związane z wystąpieniem ogólnoustrojowych działań niepożądanych wywołanych stosowaniem glikokortykosteroidów. 7 SE/H/1191/02-03/IB/06G
W małym badaniu przeprowadzonym u zdrowych ochotników, ketokonazol (niewiele słabszy od rytonawiru inhibitor CYP3A) spowodował zwiększenie ekspozycji na flutykazonu propionian o 150% po podaniu wziewnym pojedynczej dawki. To spowodowało większe zmniejszenie stężenia kortyzolu w osoczu, w porównaniu do podania samego flutykazonu propionianu. Jednoczesne stosowanie z innymi silnymi inhibitorami CYP3A, takimi jak itrakonazol lub produktami zawierającymi kobicystat oraz umiarkowanymi inhibitorami CYP3A, takimi jak erytromycyna, może także spowodować zwiększenie ekspozycji ogólnoustrojowej na flutykazonu propionian oraz zwiększenie ryzyka wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych. Należy unikać łączenia leków, chyba że korzyść przewyższa zwiększone ryzyko ogólnoustrojowych działań niepożądanych związanych ze stosowaniem kortykosteroidów; w takim przypadku pacjenta należy obserwować w celu wykrycia ogólnoustrojowych działań kortykosteroidów.
Salmeterol
Silne inhibitory CYP3A4
Jednoczesne podawanie ketokonazolu (400 mg raz na dobę, doustnie) i salmeterolu (50 mikrogramów dwa razy na dobę, wziewnie) przez 7 dni u 15 zdrowych osób powodowało znaczne zwiększenie stężenia salmeterolu w osoczu (1,4-krotne zwiększenie C max
prowadzić do zwiększenia częstości występowania innych objawów ogólnoustrojowych podczas leczenia salmeterolem (np. wydłużenia odstępu QTc i kołatania serca) w porównaniu do leczenia salmeterolem lub ketokonazolem oddzielnie (patrz punkt 4.4).
Nie zaobserwowano klinicznie znaczących zmian ciśnienia tętniczego krwi, częstości bicia serca, stężenia glukozy i stężenia potasu we krwi. Jednoczesne podawanie z ketokonazolem nie powodowało wydłużenia okresu półtrwania salmeterolu w fazie eliminacji ani nie zwiększyło kumulacji salmeterolu po podaniu wielokrotnym.
Należy unikać jednoczesnego stosowania z ketokonazolem, chyba że korzyści przeważają nad potencjalnym zwiększeniem ryzyka wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych salmeterolu. Wydaje się prawdopodobne, że takie ryzyko interakcji dotyczy również innych silnych inhibitorów CYP3A4 (np. itrakonazolu, telitromycyny, rytonawiru).
Umiarkowane inhibitory CYP3A4
Jednoczesne podawanie erytromycyny (500 mg trzy razy na dobę, doustnie) i salmeterolu (50 mikrogramów dwa razy na dobę, wziewnie) przez 6 dni u 15 zdrowych osób powodowało małe, nieistotne statystycznie zwiększenie ekspozycji na salmeterol (1,4-krotne zwiększenie C max i 1,2- krotne zwiększenie AUC). Jednoczesne podawanie z erytromycyną nie wiązało się z wystąpieniem ciężkich działań niepożądanych.
Płodność Brak danych dotyczących wpływu na płodność u ludzi. Jednakże badania przeprowadzone na zwierzętach nie wykazały wpływu salmeterolu lub flutykazonu propionianu na płodność.
Ciąża Dane otrzymane z dużej liczby zastosowań produktu w okresie ciąży (więcej niż 1000 kobiet w ciąży) nie wskazują na to, aby salmeterol i flutykazonu propionian powodowały wady rozwojowe lub działały szkodliwie na płód lub noworodka. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na rozrodczość po podaniu agonistów receptorów β 2 -adrenergicznych i glikokortykosteroidów (patrz punkt 5.3).
8 SE/H/1191/02-03/IB/06G Stosowanie produktu leczniczego Symflusal u kobiet w ciąży należy ograniczyć do przypadków, gdy w opinii lekarza oczekiwana korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu.
W leczeniu kobiet w ciąży należy zastosować najmniejszą skuteczną dawkę flutykazonu propionianu zapewniającą odpowiednią kontrolę objawów astmy.
Karmienie piersią Nie wiadomo, czy salmeterol i flutykazonu propionian lub ich metabolity przenikają do mleka ludzkiego.
Badania wykazały, że salmeterol i flutykazonu propionian oraz ich metabolity przenikają do mleka samic szczurów w okresie laktacji.
Nie można wykluczyć ryzyka dla noworodków lub niemowląt karmionych piersią. Należy podjąć decyzję, czy przerwać karmienie piersią, czy przerwać leczenie produktem leczniczym Symflusal, biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści dla matki wynikające z leczenia produktem Symflusal.
Produkt leczniczy Symflusal nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Ponieważ produkt leczniczy Symflusal zawiera salmeterol oraz flutykazonu propionian, można oczekiwać rodzaju i nasilenia działań niepożądanych typowych dla każdej substancji produktu leczniczego. Nie stwierdzono występowania dodatkowych działań niepożądanych wynikających z jednoczesnego stosowania obu substancji czynnych.
Działania niepożądane związane ze stosowaniem salmeterolu i flutykazonu propionianu zostały wymienione zgodnie z klasyfikacją układów i narządów oraz częstością występowania. Częstość występowania określono jako: bardzo często (≥ 1/10), często (≥ 1/100 do < 1/10), niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100), rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych). Częstość występowania ustalono na podstawie danych z badania klinicznego. Nie uwzględniono częstości działań po zastosowaniu placebo.
Klasyfikacja układów i narządów Działanie niepożądane Częstość występowania Zakażenia i zarażenia pasożytnicze Kandydoza jamy ustnej i gardłaCzęsto Zapalenie płuc (u pacjentów z POChP) Często 1,3,5
Zapalenie oskrzeliCzęsto 1,3
Kandydoza przełykuRzadko Zaburzenia układu immunologicznego Reakcje nadwrażliwości objawiające się: skórnymi reakcjami nadwrażliwości
Niezbyt często Obrzęk naczynioruchowy (głównie obrzęk twarzy i gardła) Rzadko Objawy ze strony układu oddechowego (duszność) Niezbyt często Objawy ze strony układu oddechowego (skurcz oskrzeli) Rzadko Reakcje anafilaktyczne, w tym Rzadko 9 SE/H/1191/02-03/IB/06G wstrząs anafilaktyczny Zaburzenia endokrynologiczne Zespół Cushinga, cushingoidalne rysy twarzy, zahamowanie czynności kory nadnerczy, spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży, zmniejszenie gęstości mineralnej kości Rzadko
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania HipokaliemiaCzęsto 3 HiperglikemiaNiezbyt często 4
Zaburzenia psychiczne Niepokój Niezbyt często Zaburzenia snu Niezbyt często Zmiany w zachowaniu, w tym nadpobudliwość psychoruchowa i drażliwość (głównie u dzieci) Rzadko Depresja, agresja (głównie u dzieci) Nieznana Zaburzenia układu nerwowego Ból głowyBardzo często 1
Drżenie Niezbyt często Zaburzenia oka Zaćma Niezbyt często
Jaskra Rzadko Nieostre widzenieNieznana 4
Zaburzenia serca Kołatanie sercaNiezbyt często TachykardiaNiezbytczęsto Zaburzenia rytmu serca (w tym częstoskurcz nadkomorowy i dodatkowe skurcze) Rzadko Migotanie przedsionkówNiezbyt często Dławica piersiowaNiezbyt często Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Zapalenie nosogardzieliBardzo często 2, 3
Podrażnienie gardłaCzęsto Chrypka i (lub) dysfoniaCzęsto Zapalenie zatokCzęsto 1, 3
Paradoksalny skurcz oskrzeliRzadko 4
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Stłuczenia Często 1,3
Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej Skurcze mięśniCzęsto Pourazowe złamaniaCzęsto 1, 3
Bóle stawówCzęsto Bóle mięśniCzęsto 1
2
Zgłaszane w trakcie 3-letniej obserwacji pacjentów z POChP Patrz punkt 4.4 Patrz punkt 5.1
Opis wybranych działań niepożądanych
Do odnotowanych działań farmakologicznych podczas leczenia β 2 -mimetykami należą: drżenia, kołatanie serca i ból głowy. Działania te zwykle były przemijające i ulegały złagodzeniu w czasie regularnego stosowania leku.
Podobnie jak w przypadku innych leków podawanych wziewnie, po przyjęciu dawki może wystąpić paradoksalny skurcz oskrzeli z nagłym nasileniem świszczącego oddechu i dusznością bezpośrednio 10 SE/H/1191/02-03/IB/06G po przyjęciu leku. Paradoksalny skurcz oskrzeli reaguje na szybko działający lek rozszerzający oskrzela. Leczenie należy rozpocząć natychmiast. Należy natychmiast przerwać podawania produktu leczniczego Symflusal, ocenić stan pacjenta i, w razie konieczności, zastosować inne leczenie.
Ze względu na zawartość flutykazonu propionianu, u niektórych pacjentów może wystąpić chrypka i kandydoza (drożdżyca) jamy ustnej i gardła oraz, w rzadkich przypadkach, kandydoza przełyku. W celu zmniejszenia możliwości wystąpienia zarówno chrypki, jak i kandydozy jamy ustnej i gardła, po zastosowaniu produktu leczniczego należy wypłukać jamę ustną wodą, następnie wypluć wodę i (lub) umyć zęby. Objawową kandydozę jamy ustnej i gardła należy leczyć stosując miejscowe leczenie przeciwgrzybicze, równocześnie kontynuując terapię produktem leczniczym Symflusal.
Dzieci i młodzież Możliwe objawy ogólnoustrojowe to: zespół Cushinga, cechy wyglądu zewnętrznego charakterystyczne dla zespołu Cushinga, zahamowanie czynności kory nadnerczy i spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży (patrz punkt 4.4). U dzieci mogą również wystąpić objawy takie jak niepokój, zaburzenia snu i zmiany zachowania, w tym pobudzenie i drażliwość.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: [email protected]. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Salmeterol Do objawów podmiotowych i przedmiotowych przedawkowania salmeterolu należą: zawroty głowy, wzrost ciśnienia skurczowego krwi, drżenia, ból głowy i tachykardia. W przypadku konieczności przerwania stosowania produktu leczniczego Symflusal ze względu na przedawkowanie β-agonisty zawartego w produkcie leczniczym, należy rozważyć odpowiednie leczenie kortykosteroidem zastępczym. Ponadto może wystąpić hipokaliemia, dlatego należy monitorować stężenie jonów potasowych we krwi. Należy rozważyć podanie potasu.
Flutykazonu propionian Ostre: Zastosowanie wziewne większych niż zalecane dawek flutykazonu propionianu może powodować przemijające zahamowanie czynności kory nadnerczy. Sytuacja ta nie wymaga podjęcia działań ratunkowych, ponieważ czynność kory nadnerczy powraca do normy w ciągu kilku dni. Może to być zweryfikowane przez oznaczenie stężenia kortyzolu w osoczu. Długotrwałe stosowanie wziewne większych niż zalecane dawek flutykazonu propionianu: Należy monitorować rezerwę nadnerczową. Konieczne może być leczenie kortykosteroidami do stosowania ogólnego. Po ustabilizowaniu się stanu pacjenta, należy kontynuować leczenie z zastosowaniem kortykosteroidu wziewnego w zalecanej dawce. Należy odnieść się do punktu 4.4.
W przypadku zarówno ostrego, jak i długotrwałego przedawkowania flutykazonu propionianu, należy kontynuować leczenie produktem leczniczym Symflusal w dawce zapewniającej kontrolę objawów.
11 SE/H/1191/02-03/IB/06G
Grupa farmakoterapeutyczna: Leki adrenergiczne w połączeniu z kortykosteroidami lub innymi lekami, z wyjątkiem leków przeciwcholinergicznych, kod ATC: R03AK06.
Mechanizm działania i działanie farmakodynamiczne
Produkt leczniczy Symflusal zawiera salmeterol i flutykazonu propionian, które mają różne mechanizmy działania. Mechanizmy działania obu substancji czynnych są przedstawione poniżej:
Salmeterol: Salmeterol jest wybiórczym, długo działającym (12 godzin) agonistą receptora β 2 -adrenergicznego, o długim łańcuchu bocznym, który wiąże się z miejscem pozareceptorowym.
Salmeterol powoduje rozszerzenie oskrzeli
zalecanych dawek zwykle stosowanych krótko działających β 2 -agonistów.
Flutykazonu propionian: Flutykazonu propionian,
przeciwzapalne
zaostrzeń astmy; wywołuje mniej działań niepożądanych niż kortykosteroidy podawane ogólnoustrojowo.
Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania
Badania kliniczne w astmie oskrzelowej
Trwające 12 miesięcy badanie GOAL (Uzyskanie optymalnej kontroli choroby – ang. Gaining Optimal Asthma ControL), przeprowadzono u 3416 pacjentów dorosłych i młodzieży chorujących na przewlekłą astmę oskrzelową. Celem badania było porównanie bezpieczeństwa stosowania i skuteczności salmeterolu + flutykazonu propionianu z monoterapią wziewnym kortykosteroidem (propionianem flutykazonu) oraz odpowiedź na pytanie, czy cele leczenia astmy są osiągalne. Leczenie prowadzono według zasady zwiększania dawek leków (ang. stepped-up), co 12 tygodni, aż do osiągnięcia pełnej kontroli** (ang. total control) lub osiągnięcia największej dopuszczalnej dawki leku. Badanie GOAL wykazało, że kontrolę astmy uzyskano u większej liczby pacjentów stosujących salmeterol + flutykazonu propionian w porównaniu z monoterapią kortykosteroidem wziewnym i ta kontrola choroby została osiągnięta podczas stosowania mniejszej dawki kortykosteroidu.
W przypadku stosowania salmeterolu + flutykazonu propionianu dobra kontrola* astmy została osiągnięta szybciej niż w przypadku stosowania wziewnego kortykosteroidu w monoterapii. Czas leczenia do osiągnięcia pierwszego tygodnia dobrze kontrolowanej astmy u 50% pacjentów wynosił stosującej wziewny kortykosteroid. W porównaniu do pacjentów chorych na astmę, nie stosujących steroidów, czas do uzyskania tygodnia dobrej kontroli astmy wynosił 16 dni w przypadku leczenia salmeterolem + flutykazonu propionianem, w porównaniu do 23 dni w przypadku leczenia wziewnym kortykosteroidem. Zebrane wyniki badania przedstawiono w tabeli: Odsetek pacjentów, którzy uzyskali dobrą kontrolę (*WC - Well Controlled) lub pełną kontrolę (**TC - Totally Controlled) astmy w ciągu 12 miesięcy 12 SE/H/1191/02-03/IB/06G
WKS - wziewny kortykosteroid; SABA - krótkodziałający β 2 -mimetyk; BDP – beklometazon
* dobra kontrola astmy (*WC - Well Controlled): 2 lub mniej dni w tygodniu z wynikiem objawów większym niż 1 (gdzie 1 definiowany jako "objawy przez jeden krótki okres w ciągu dnia"), stosowanie SABA w ciagu 2 dni lub mniej i nie więcej niż 4 razy w tygodniu, 80% lub więcej wartości należnej porannego szczytowego przepływu wydechowego, bez nocnych przebudzeń, bez zaostrzeń, bez działań niepożądanych zmuszających do zmiany leczenia.
** pełna kontrola astmy (**TC - Totally Controlled): bez objawów, bez stosowania SABA, 80% lub więcej wartości należnej porannego szczytowego przepływu wydechowego, bez nocnych przebudzeń, bez zaostrzeń, bez działań niepożądanych zmuszających do zmiany leczenia.
Wyniki tego badania sugerują, że salmeterol z flutykazonu
początkowe leczenie podtrzymujące u pacjentów z umiarkowaną, przewlekłą astmą, u których szybka kontrola astmy wydaje się istotna (patrz punkt 4.2).
W podwójnie zaślepionym, randomizowanym badaniu
grupach, z udziałem 318 pacjentów w wieku 18 lat i starszych, z przewlekłą astmą oceniano bezpieczeństwo stosowania i tolerancję dwóch inhalacji salmeterolu z flutykazonu propionianem dwa razy na dobę (podwójna dawka) przez 2 tygodnie. Badanie wykazało, że stosowanie podwójnej dawki inhalacji (każdej z dostępnych mocy) przez 14 dni powodowało nieznaczne zwiększenie częstości występowania działań niepożądanych związanych ze stosowaniem β- agonisty (drżenia: 1 pacjent [1%] vs 0, kołatanie serca: 6 [3%] vs 1 [<1%], skurcze mięśni: 6 [3%] vs 1 [<1%]) oraz podobną częstość występowania działań niepożądanych związanych ze stosowaniem wziewnych kortykosteroidów (np. kandydoza jamy ustnej: 6 [6%] vs 16 [8%], chrypka: 2 [2%] vs 4 [2%]) w porównaniu do stosowania jednej inhalacji dwa razy na dobę. Należy wziąć pod uwagę nieznaczne zwiększenie częstości działań niepożądanych związanych ze stosowaniem β-agonisty, jeśli rozważane jest przez lekarza podwojenie dawki salmeterolu z flutykazonu propionianem u dorosłych pacjentów, wymagających dodatkowego, krótkotrwałego (do 14 dni) leczenia kortykosteroidami wziewnymi.
Salmeterol i flutykazonu propionian w badaniach klinicznych POChP
Badanie TORCH
przeprowadzonym w celu oceny wpływu leczenia salmeterolem z flutykazonu propionianem w dawce 50 mikrogramów + 500 mikrogramów przyjmowanych dwa razy na dobę, salmeterolem w dawce 50 mikrogramów dwa razy na dobę, flutykazonu
mikrogramów
Rodzaj leczenia (przed włączeniem do badania) Salmeterol + flutykazonu propionian Flutykazonu propionian
WC TC WC TC Bez WKS (tylko SABA) 78% 50% 70% 40% Mała dawka WKS (≤500 mikrogramów BDP lub równoważna dawka innego WKS/dobę) 75% 44% 60% 28% Średnia dawka WKS (500 do1000 mikrogramów BDP równoważna dawka innego WKS/dobę) 62% 29% 47% 16% Zebrane wyniki ze wszystkich 3 rodzajów leczenia 71% 41% 59% 28% 13 SE/H/1191/02-03/IB/06G chorych na POChP. Chorzy na POChP z wyjściowym (przed podaniem leku rozszerzającego oskrzela) FEV 1
podwójnie ślepej próby. Podczas badania u pacjentów dozwolone było przeprowadzenie rutynowej terapii POChP, z wyjątkiem innych wziewnych kortykosteroidów, długo działających leków rozszerzających oskrzela oraz przewlekle stosowanych kortykosteroidów działających ogólnoustrojowo. Po 3 latach oceniano przeżywalność wszystkich pacjentów, bez względu na to, czy brali oni udział w badaniu aż do jego zakończenia. Pierwszorzędowym punktem końcowym było zmniejszenie całkowitej śmiertelności
propionianu w porównaniu do placebo.
N=1524 Salmeterol 50 N=1521 FP 500 N=1534 Salmeterol + FP N=1533 Całkowita śmiertelność w ciągu 3 lat Liczba zgonów (%) 231 (15,2%) 205 (13,5%) 246 (16,0%) 193 (12,6%) Współczynnik ryzyka vs. placebo (przedziały ufności - CIs)
Wartość p ND 0,879 (0,73, 1,06)
0,180 1,060 (0,89, 1,27)
0,525 0,825 (0,68, 1,00)
0,052 1
Współczynnik ryzyka dla salmeterolu z flutykazonu propionianem 50 + 500 vs. salmeterol lub flutykazonu propionian (CIs) Wartość p ND 0,932 (0,77, 1,13)
0,481 0,774 (0,64, 0,93)
0,007 ND 1 wartość p skorygowana przez dwie przejściowe analizy porównujące pierwotną skuteczność w oparciu o analizę log-rangową po rozdzieleniu na grupy według palenia papierosów.
U pacjentów leczonych salmeterolem + flutykazonu propionianem zaobserwowano zwiększenie przeżywalności w porównaniu do placebo w 3-letniej obserwacji, jednakże nie osiągnęła ona wartości istotnej statystycznie, określonej na poziomie p≤0,05.
Odsetek pacjentów, u których zgon z przyczyn związanych z POChP nastąpił w ciągu 3 lat obserwacji, wynosił 6% w grupie otrzymującej placebo, 6,1% w grupie otrzymującej salmeterol, 6,9% w grupie otrzymującej flutykazonu propionian oraz 4,7% w grupie otrzymującej salmeterol + flutykazonu propionian.
Salmeterol + flutykazonu propionian istotnie zmniejszał liczbę umiarkowanych i ciężkich zaostrzeń występujących w ciągu roku w porównaniu do salmeterolu, flutykazonu propionianu i placebo (średnia liczba w grupie otrzymującej salmeterol + flutykazonu propionian 0,85 w porównaniu do 0,97 w grupie otrzymującej salmeterol, 0,93 w grupie otrzymującej flutykazonu propionian i 1,13 w grupie otrzymującej placebo). Przekłada się to na zmniejszenie częstości występowania umiarkowanych i ciężkich zaostrzeń o 25% (95% przedział ufności (PU): 19% do 31%; p<0,001) w porównaniu do placebo, o 12% w porównaniu do salmeterolu (95% PU: 5% do 19%, p=0,002) i o 9% w porównaniu do flutykazonu propionianu (95% PU: 1% do 16%, p=0,024). Podobnie salmeterol zmniejszał istotnie częstość występowania zaostrzeń o 15% (95% PU: 7% do 22%; p<0,001) w porównaniu do placebo, a flutykazonu propionian znamiennie zmniejszał częstość zaostrzeń o 18% (95% PU: 11% do 24%; p<0,001) w porównaniu do placebo.
14 SE/H/1191/02-03/IB/06G Jakość życia oceniana za pomocą kwestionariusza Szpitala Św. Jerzego (SGRQ z ang. St George’s Respiratory Questionnaire) poprawiła się u każdego pacjenta stosującego aktywne leczenie w porównaniu do placebo. Średnia poprawa jakości życia w ciągu trzech lat leczenia salmeterolem i flutykazonu
p<0,001), w porównaniu z salmeterolem wynosiła -2,2 jednostki (p<0,001), w porównaniu z flutykazonu
uważane jest
Oszacowane prawdopodobieństwo wystąpienia w ciągu 3 lat zapalenia płuc zgłaszanego jako działanie niepożądane wynosiło w przypadku placebo 12,3%, w przypadku salmeterolu 13,3%, w przypadku flutykazonu propionianu 18,3% oraz w przypadku flutykazonu propionianu i salmeterolu 19,6% (współczynnik ryzyka dla salmeterolu i flutykazonu propionianu vs. placebo wynosił: 1,64, 95% CI: 1,33 do 2,01, p <0,001). Nie stwierdzono zwiększenia liczby zgonów spowodowanych zapaleniem płuc. Liczba zgonów w trakcie leczenia, które zostały zakwalifikowane jako spowodowane przez zapalenie płuc wynosiła 7 dla placebo, 9 dla salmeterolu, 13 dla flutykazonu propionianu i 8 dla salmeterolu i flutykazonu propionianu. Nie stwierdzono istotnych różnic w prawdopodobieństwie złamań kości (5,1% w przypadku placebo, 5,1% w przypadku salmeterolu, 5,4% w przypadku flutykazonu propionianu i 6,3% w przypadku salmeterolu z flutykazonu propionianem; współczynnik ryzyka dla salmeterolu i flutykazonu propionianu w porównaniu do placebo wynosił: 1,22, 95% CI: 0,87 do 1,72, p = 0,248).
Badania kliniczne kontrolowane placebo trwające 6 i 12 miesięcy wykazały, że regularne stosowanie salmeterolu + flutykazonu propionianu w dawce 50 mikrogramów + 500 mikrogramów poprawia czynność płuc, zmniejsza duszności i zapotrzebowanie na leki stosowane do przerywania napadów duszności.
Badania SCO40043 i SCO100250 były randomizowanymi, podwójnie zaślepionymi, następującymi po sobie badaniami w układzie grup równoległych, porównującymi wpływ salmeterolu + flutykazonu propionianu w dawce 50 mikrogramów + 250 mikrogramów dwa razy na dobę (dawka niezarejestrowana w leczeniu POChP na terenie Unii Europejskiej) i salmeterolu w dawce 50 mikrogramów dwa razy na dobę na liczbę umiarkowanych lub ciężkich zaostrzeń w ciągu roku u pacjentów chorych na POChP z FEV 1 <50% należnego i zaostrzeniami w wywiadzie. Umiarkowane i ciężkie zaostrzenia były definiowane jako pogorszenie objawów choroby, wymagające leczenia doustnymi kortykosteroidami i (lub) antybiotykami lub hospitalizacji.
Badania rozpoczynały się od 4. tygodniowej fazy run-in, podczas której wszyscy badani otrzymali niezaślepione leczenie z wykorzystaniem salmeterolu z flutykazonu propionianem w dawce 50 mikrogramów + 250 mikrogramów w celu wystandaryzowania terapii POChP i ustabilizowania choroby przed randomizacją do fazy zaślepionej badania, trwającej 52 tygodnie. Badanych przydzielono losowo w stosunku 1:1 do leczenia salmeterolem z flutykazonu propionianem w dawce 50 mikrogramów + 250 mikrogramów (całkowita populacja ITT n=776) lub salmeterolem (całkowita populacja ITT n=778). Przed fazą run-in pacjenci odstawili inne, dotychczas stosowane leki, z wyjątkiem krótko działających leków rozszerzających oskrzela. Jednoczesne stosowanie w czasie trwania badania wziewnych długo działających leków rozszerzających oskrzela (β 2 -agonistów lub leków przeciwcholinergicznych), produktów złożonych zawierających ipratropium i salbutamol, doustnych β 2 -agonistów i leków zawierających teofilinę było zabronione. Stosowanie doustnych kortykosteroidów i antybiotyków było dozwolone w celu leczenia zaostrzeń POChP według ściśle określonych zaleceń. Pacjenci stosowali salbutamol jako lek na żądanie podczas całego badania.
Wyniki obu badań wykazały, że leczenie salmeterolem z flutykazonu propionianem w dawce 50 mikrogramów + 250 mikrogramów związane było ze znacznie mniejszą liczbą umiarkowanych lub ciężkich zaostrzeń POChP w ciągu roku, w porównaniu do salmeterolu (SCO40043: odpowiednio 15 SE/H/1191/02-03/IB/06G 1,06 i 1,53 /pacjenta/rok, stosunek częstości 0,70, 95% CI: 0,58 do 0,83, p<0,001; SCO100250: odpowiednio 1,10 i 1,59 /pacjenta/rok, stosunek częstości 0,70, 95% CI: 0,58 do 0,83, p<0,001). Wyniki dla drugorzędowych punktów końcowych (czas do pierwszego umiarkowanego lub ciężkiego zaostrzenia choroby, liczba zaostrzeń w ciągu roku wymagających użycia doustnych kortykosteroidów, poranne FEV 1
salmeterolem z flutykazonu propionianem w dawce 50 mikrogramów + 250 mikrogramów dwa razy na dobę w porównaniu z salmeterolem. Profil działań niepożądanych był podobny, za wyjątkiem częstości zakażeń dolnych dróg oddechowych oraz miejscowych, znanych objawów niepożądanych (kandydoza i dysfonia) w grupie leczonej salmeterolem + flutykazonu propionianem w dawce salmeterolem. Zdarzenia związane z zakażeniami dolnych dróg oddechowych były stwierdzane w przypadku 55 (7%) pacjentów leczonych salmeterolem + flutykazonu propionianem w dawce salmeterolem. Zwiększona częstość zgłaszania zakażeń dolnych dróg oddechowych w przypadku leczenia salmeterolem + flutykazonu propionianem w dawce 50 mikrogramów + 250 mikrogramów dwa razy na dobę wydaje się być porównywalna do częstości zgłaszanej w przypadku leczenia salmeterolem + flutykazonu propionianem w dawce 50 mikrogramów + 500 mikrogramów dwa razy na dobę w badaniu TORCH.
Astma Wieloośrodkowe badanie kliniczne dotyczące stosowania salmeterolu w astmie (z ang. Salmeterol Multi-center Asthma Research Trial, SMART)
Badanie SMART było 28-tygodniowym badaniem przeprowadzonym w Stanach Zjednoczonych, w którym oceniano bezpieczeństwo stosowania salmeterolu w porównaniu do placebo dodawanych do typowego leczenia u osób dorosłych i młodzieży. Chociaż nie było znaczących różnic w pierwszorzędowym punkcie końcowym łącznej liczby zgonów związanych z układem oddechowym wraz z liczbą stanów zagrożenia życia związanych z układem oddechowym, to badanie wykazało znaczące zwiększenie liczby zgonów z powodu astmy u pacjentów otrzymujących salmeterol (13 zgonów na 13176 pacjentów leczonych salmeterolem w porównaniu do 3 zgonów z 13179 pacjentów otrzymujących placebo). Badanie nie zostało zaprojektowane w celu oceny wpływu jednoczesnego stosowania kortykosteroidów wziewnych, a jedynie 47% pacjentów zgłaszało stosowanie wziewnych kortykosteroidów przed badaniem.
Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania połączenia salmeterolu z flutykazonu propionianem w porównaniu z flutykazonu propionianem w monoterapii w astmie
W dwóch wieloośrodkowych badaniach trwających 26 tygodni przeprowadzono porównanie skuteczności i bezpieczeństwa stosowania salmeterolu w połączeniu z flutykazonu propionianem oraz z flutykazonu propionianem w monoterapii. W pierwszym z nich u dorosłych i młodzieży (badanie AUSTRI), a w drugim u dzieci w wieku 4 do 11 lat (badanie VESTRI). Do obu badań włączono pacjentów z umiarkowaną lub ciężką przewlekłą astmą, których w przeszłości hospitalizowano z powodu astmy albo u których występowały zaostrzenia astmy w poprzednim roku. Podstawowym celem każdego badania było ustalenie, czy dodanie długo działającego beta-adrenolityku (LABA) do WKS (leczenie salmeterolem z flutykazonu propionianem (salmeterol-FP)) było nie gorsze niż stosowanie samego wziewnego kortykosteroidu (FP) w odniesieniu do ryzyka wystąpienia ciężkich zdarzeń związanych z astmą (hospitalizacja związana z astmą, intubacja i zgon). Drugim celem tych badań była ocena, czy leczenie wziewnym kortykosteroidem z długo działającym beta-adrenolitykiem (salmeterol-FP) było lepsze od leczenia samym wziewnym kortykosteroidem (FP) w odniesieniu do ciężkiego zaostrzenia astmy (definiowanego jako pogorszenie astmy wymagające stosowania ogólnoustrojowych kortykosteroidów przez co najmniej 3 dni, hospitalizacji lub wizyty w ambulatoryjnym oddziale ratunkowym z powodu astmy wymagającej podania kortykosteroidów ogólnoustrojowych).
16 SE/H/1191/02-03/IB/06G W sumie 11 679 i 6 208 pacjentów zostało losowo przydzielonych i otrzymało leczenie odpowiednio w badaniach AUSTRI i VESTRI. W obu badaniach osiągnięto pierwszorzędowy punkt końcowy dotyczący bezpieczeństwa – potwierdzono, że stosowanie salmeterol-FP było nie gorsze niż stosowanie FP (z ang. non-inferiority, równoważność) (patrz tabela poniżej).
Ciężkie działania niepożądane związane z astmą w 26-tygodniowych badaniach AUSTRI i VESTRI
Salmeterol-FP (n=5834) FP (n=5845) Salmeterol-FP (n=3107) FP (n=3101) Złożony punkt końcowy (związane z astmą hospitalizacja, intubacja dotchawicza lub zgon) Salmeterol-FP/FP ryzyko względne (95% przedział ufności) 1,029 (0,638-1,662) a
(0,726-2,272) b
Zgon 0000 Hospitalizacja związana z astmą 34332721 Intubacja dotchawicza 0200 a
to równoważność została potwierdzona. b jeśli uzyskany 95% przedział ufności dla oszacownego ryzyka względnego wynosił mniej niż 2,675, to równoważność została potwierdzona.
W obu badaniach osiągnięto drugorzędowy punkt końcowy dotyczący skuteczności - skrócenie czasu do pierwszego zaostrzenia astmy w odniesieniu do stosowania salmeterolu w połączeniu z flutykazonu propionianem w porównaniu do stosowania flutykazonu propionianu w monoterapii. Jednak tylko w badaniu AUSTRI był on istotny statystycznie:
Salmeterol-FP (n=5834) FP (n=5845) Salmeterol-FP (n=3107) FP (n=3101) Liczba pacjentów z zaostrzeniem astmy Salmeterol-FP/FP ryzyko względne (95% przedział ufności) 0,787 (0,698; 0,888) 0,859 (0,729; 1,012)
Produkty lecznicze zawierające flutykazonu propionian w leczeniu astmy w czasie ciąży
Obserwacyjne, epidemiologiczne, retrospektywne badanie kohortowe z wykorzystaniem elektronicznej dokumentacji medycznej z Wielkiej Brytanii zostało przeprowadzone w celu oceny ryzyka wystąpienia dużych wrodzonych wad rozwojowych (z ang. major congenital malformations (MCMs)) po wziewnej ekspozycji na flutykazonu propionian (FP) w monoterapii lub salmeterol-FP w pierwszym trymestrze w porównaniu do wziewnych kortykosteroidów niezawierających FP. W badaniu tym nie stosowano porównania do placebo. W kohorcie astmy 5 362 ciąż narażonych na wziewne kortykosteroidy w pierwszym trymestrze - zdiagnozowano 131 MCMs; 1 612 (30%) było narażone na FP lub salmeterol-FP, z których u 42 zdiagnozowano MCMs. Skorygowany iloraz szans dla zdiagnozowania MCMs przez 1 rok wynosił 1,1 (95% CI: 0,5 - 2,3) dla kobiet z astmą umiarkowaną narażonych na FP, w porównaniu do narażonych na wziewny kortykosteroid bez FP i 1,2 (95% CI: 0,7 - 2,0) dla kobiet z ciężką astmą. Nie stwierdzono różnic w ryzyku MCMs po narażeniu w pierwszym trymestrze na FP w monoterapii w porównaniu do salmeterolu-FP. Bezwzględne ryzyko MCM dla całego przekroju ciężkości astmy wynosiło od 2,0 do 2,9 na 100 ciąż narażonych na FP, co jest porównywalne z wynikami badań 15840 17 SE/H/1191/02-03/IB/06G ciąż, w czasie których nie stosowano leczenia jak w astmie, w Naukowej Bazie Danych Medycyny Ogólnej (z ang. General Practice Research Database – GPRD) (2,8 zdarzeń MCM na 100 ciąż).
Właściwości farmakokinetyczne mogą być rozpatrywane na podstawie prześledzenia właściwości farmakokinetycznych obu substancji oddzielnie.
Salmeterol
Salmeterol działa miejscowo w płucach i dlatego stężenia w osoczu nie są wskaźnikiem jego działania terapeutycznego. Z powodu technicznych trudności w oznaczeniu stężenia salmeterolu w osoczu, wynikających z bardzo małych stężeń leku w osoczu (około 200 pg/ml lub mniej) po jego wziewnym zastosowaniu w dawkach terapeutycznych, istnieje niewiele danych dotyczących właściwości farmakokinetycznych salmeterolu.
Flutykazonu propionian
Całkowita biodostępność flutykazonu propionianu po podaniu wziewnym pojedynczej dawki u zdrowych osób wynosi około 5 do 11% dawki nominalnej, w zależności od typu użytego inhalatora. U pacjentów z astmą lub POChP obserwowano mniejszą ekspozycję ogólnoustrojową na stosowany wziewnie flutykazonu propionian.
Wchłanianie ogólnoustrojowe odbywa się głównie poprzez płuca, początkowo jest szybkie, a następnie ulega wydłużeniu. Pozostała część wziewnej dawki może zostać połknięta, jednak ma minimalny wpływ na ekspozycję ogólnoustrojową ze względu na słabą rozpuszczalność leku w wodzie i metabolizm pierwszego przejścia, w rezultacie dostępność w jamie ustnej wynosi poniżej 1%. Istnieje liniowa zależność pomiędzy dawką leku a ekspozycją ogólnoustrojową. Rozmieszczenie flutykazonu propionianu w organizmie określane jest poprzez duży klirens osoczowy (1150 ml/min), dużą objętość dystrybucji w stanie stacjonarnym (około 300 l) i końcowy okres półtrwania wynoszący około 8 godzin. Substancja wiąże się z białkami osocza w 91%.
Flutykazonu propionian jest szybko usuwany z krążenia ogólnoustrojowego. Głównym szlakiem metabolizmu jest wytworzenie nieaktywnej pochodnej kwasu karboksylowego z udziałem izoenzymu CYP3A4 cytochromu P450. Inne niezidentyfikowane metabolity wykryto również w kale.
Klirens nerkowy flutykazonu propionianu jest znikomy. Mniej niż 5% dawki wydalane jest z moczem, głównie w postaci metabolitów. Większa część dawki jest wydalana z kałem w postaci metabolitów i niezmienionego leku.
Jedyne dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego u ludzi pochodzą z badań przeprowadzonych na zwierzętach, oparte są na działaniu farmakologicznym salmeterolu i flutykazonu propionianu podawanych oddzielnie i dotyczą skutków nadmiernego działania farmakologicznego.
W badaniach reprodukcji u zwierząt wykazano, że glikokortykosteroidy wywołują wady rozwojowe (rozszczep podniebienia, zniekształcenia szkieletu). Jednak nie wydaje się, aby wyniki badań na zwierzętach odnosiły się do ludzi otrzymujących produkt leczniczy w zalecanych dawkach. Badania na zwierzętach z zastosowaniem salmeterolu wykazały szkodliwy wpływ na zarodek i płód tylko po ekspozycji na duże dawki. 18 SE/H/1191/02-03/IB/06G
W następstwie jednoczesnego podawania salmeterolu i flutykazonu propionianu u szczurów, stwierdzono zwiększenie częstości występowania przemieszczenia tętnicy pępkowej i niepełnego kostnienia kości potylicznej po zastosowaniu dawek glikokortykosteroidów, które powodują nieprawidłowości. Zarówno salmeterol jak i flutykazonu propionian nie wykazywały toksyczności genetycznej.
Laktoza jednowodna.
Nie dotyczy.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.
Produkt leczniczy Symflusal zawiera dwie substancje czynne umieszczone w dwóch komorach blistra typu Aluminium/Aluminium. Blister umieszczony jest na pasku foliowym i zawiera jedną dawkę leczniczą. Paski przechowywane są w urządzeniu do inhalacji Elpenhaler ® , umieszczonym w tekturowym pudełku. Folia chroni proszek do inhalacji przed wpływem czynników atmosferycznych. Każda dawka w postaci paska z dwukomorowym blistrem jest gotowa do użycia.
Wielkości opakowań: - Każde opakowanie tekturowe zawiera jedno urządzenie do inhalacji Elpenhaler ®
z dwukomorowymi blistrami. Opakowanie: 60 dawek.
- Każde opakowanie tekturowe zawiera jedno urządzenie do inhalacji Elpenhaler ® z 30 paskami z dwukomorowymi blistrami typu Aluminium/Aluminium oraz jeden schowek z 30 dodatkowymi paskami z dwukomorowymi blistrami typu Aluminium/Aluminium. Opakowanie: 60 dawek.
- Każde opakowanie tekturowe zawiera jedno urządzenie do inhalacji Elpenhaler ®
z dwukomorowymi blistrami typu Aluminium/Aluminium. Opakowanie: 30 dawek (opakowanie pojedyncze).
- Każde opakowanie tekturowe zawiera trzy urządzenia do inhalacji Elpenhaler ®
z dwukomorowymi blistrami typu Aluminium/Aluminium. Opakowanie: 180 dawek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
19 SE/H/1191/02-03/IB/06G
W celu zapewnienia prawidłowego stosowania leku, lekarz lub inny pracownik służby zdrowia powinien poinstruować pacjenta, w jaki sposób należy używać inhalatora.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
INSTRUKCJA UŻYCIA I POSTĘPOWANIA Z INHALATOREM ELPENHALER ®
Poniżej przedstawiono instrukcję dla pacjenta dotyczącą właściwego użycia pojedynczej dawki wziewnej w postaci dwóch substancji leczniczych pakowanych w dwóch blistrach na pasku (paski z dwukomorowymi blistrami), które są przechowywane w inhalatorze Elpenhaler ® .
OPIS
Elpenhaler ®
proszku. Obie substancje tworzą jedną dawkę leczniczą. Każda z substancji czynnych pakowana jest oddzielnie w jednej z dwóch komór specjalnie zaprojektowanego paska z dwukomorowym blistrem. Pasek z dwukomorowym blistrem zawiera jedną (1) dawkę leczniczą.
Inhalator Elpenhaler ®
- Ustnika i jego osłony (1). - Powierzchni (2), na której umieszczany jest pasek
- Schowka (3) do przechowywania pasków.
Powyższe trzy części są ze sobą połączone, ale można je otwierać osobno.
Powierzchnia nośna składa się z: - Punktu zamocowania (2A) do umieszczenia paska z blistrami. - Dwóch wgłębień (2B) do dopasowania dwóch komór blistra. - Dwóch pasków prowadzących (2C), które powodują, że pasek z dwukomorowym blistrem zostaje umieszczony we właściwej pozycji na powierzchni nośnej.
20 SE/H/1191/02-03/IB/06G
Użycie inhalatora Elpenhaler ®
Α. Przygotowanie urządzenia
Odsłoń całkowicie powłokę ochronną chroniącą ustnik poprzez łagodny nacisk na powierzchnię w paski. Odblokuj i naciśnij ustnik do tyłu, w celu odsłonięcia powierzchni nośnej. Pasek z dwukomorowym blistrem utrzymuj błyszczącą powierzchnią do góry, tak, aby widoczna była niebieska linia, jak zaznaczono strzałką na rysunku. Nadrukowana powierzchnia paska powinna być skierowana do dołu. Umieść otwór paska wokół punktu zamocowania na powierzchni nośnej stosując lekki nacisk i upewnij się, że pasek jest dobrze dopasowany do punktu zamocowania. Pasek z dwukomorowym blistrem dopasuje się do zagłębień w powierzchni nośnej, a paski prowadzące zapewnią utrzymanie paska w odpowiedniej pozycji. Pasek z dwukomorowym blistrem zawiera: - Dwa aluminiowe arkusze (4). - Dwie komory blistra (5), jedną zawierającą salmeterol,
- Otwór (6). Otwórz schowek poprzez naciśnięcie, zgodnie z rysunkiem, wyjmij pasek i ponownie zamknij schowek. 21 SE/H/1191/02-03/IB/06G
Β. Wykonanie inhalacji
C. Czyszczenie inhalatora Po każdym użyciu wytrzyj ustnik urządzenia i powierzchnię nośną suchą ściereczką lub suchą papierową chusteczką. Do czyszczenia urządzenia nie należy używać wody. Zamknij ustnik i umieść pokrywę ochronną wokół niego.
Symphar Sp. z o.o. ul. Koszykowa 65 00-667 Warszawa
Zamknij ustnik i odciągnij w poziomie, wytłoczony, wystający koniec paska. Dawka leku jest gotowa do użycia.
Otwórz ustnik. Zauważysz, że cały proszek został zużyty oraz że komory blistra są puste. Wyjmij pusty pasek i przejdź do etapu C. Trzymaj urządzenie z dala od ust. Wykonaj pełen wydech. Uważaj, aby nie wydychać powietrza na ustnik urządzenia. Włóż inhalator Elpenhaler ®
dokładnie wargami ustnik urządzenia. Powoli wykonaj głęboki wdech ustami (a nie nosem), aż płuca będą pełne. Wstrzymaj oddech przez około 5 sekund lub tak długo jak będziesz w stanie i jednocześnie wyjmij urządzenie z ust. Wykonaj wydech i dalej oddychaj normalnie.
22 SE/H/1191/02-03/IB/06G Pozwolenie 50 mikrogramów + 250 mikrogramów: 21380 Pozwolenie 50 mikrogramów + 500 mikrogramów: 21381
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 9.08.2013 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia:19.07.2018
29.03.2019
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Symflusal, (50 mikrogramów + 250 mikrogramów)/dawkę, proszek do inhalacji, podzielony Symflusal, (50 mikrogramów + 500 mikrogramów)/dawkę, proszek do inhalacji, podzielony
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda dawka produktu leczniczego Symflusal gotowa do użytku zawiera odpowiednio:
propionianu. propionianu.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu, odpowiednio: - 24,677 mg laktozy jednowodnej na dawkę; - 24,427 mg laktozy jednowodnej na dawkę.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Proszek do inhalacji, podzielony. Biały proszek.
Produkt leczniczy Symflusal zawiera dwie substancje czynne umieszczone w pasku z dwukomorowym blistrem. Paski te przechowywane są w urządzeniu do inhalacji Elpenhaler ® . Każdy pasek z dwukomorowym blistrem stanowi pojedynczą dawkę leczniczą.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Produkt leczniczy Symflusal jest wskazany do stosowania wyłącznie u dorosłych.
Astma oskrzelowa
Produkt leczniczy Symflusal jest wskazany do systematycznego leczenia astmy oskrzelowej, gdy zalecane jest jednoczesne stosowanie długo działającego β 2 -mimetyku i wziewnego kortykosteroidu:
- u pacjentów, u których objawów astmy nie można opanować mimo stosowania kortykosteroidu wziewnego oraz stosowania doraźnie krótko działającego β 2 -mimetyku;
lub
- u pacjentów, u których uzyskano już kontrolę objawów astmy stosując łącznie kortykosteroid wziewny i długo działający β 2 –mimetyk. 2 SE/H/1191/02-03/IB/06G
Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP)
Produkt leczniczy Symflusal jest wskazany do stosowania w objawowym leczeniu pacjentów z POChP, z FEV 1
z powtarzającymi się zaostrzeniami choroby w wywiadzie, u których występują istotne objawy choroby pomimo regularnego leczenia lekami rozszerzającymi oskrzela.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Sposób podawania: do stosowania wziewnego.
Należy poinformować pacjentów, że w celu uzyskania pożądanej skuteczności, produkt leczniczy Symflusal powinien być stosowany codziennie, nawet gdy objawy nie występują.
Pacjentów należy poddawać regularnej kontroli lekarskiej po to, aby dawka produktu leczniczego Symflusal, którą otrzymuje pacjent, była dawką optymalną, przy czym zmiana może być dokonana tylko na zlecenie lekarza. Należy ustalić najmniejszą dawkę zapewniającą skuteczną kontrolę objawów. Po uzyskaniu poprawy stanu pacjenta, u którego stosowano najmniejszą dawkę produktu leczniczego, złożonego z dwóch substancji, podawanego dwa razy na dobę, należy podjąć próbę dalszego leczenia produktem leczniczym zawierającym tylko kortykosteroid wziewny. Jako postępowanie alternatywne, u pacjentów wymagających leczenia długo działającymi β 2 -mimetykami, produkt leczniczy Symflusal może być stosowany jeden raz na dobę, jeżeli w opinii lekarza pozwoli to na zachowanie odpowiedniej kontroli objawów choroby. W przypadku danych z wywiadu wskazujących na to, że u pacjenta występują dolegliwości nocne, dawkę produktu leczniczego należy podawać wieczorem, a w przypadku dolegliwości występujących głównie w ciągu dnia, dawkę produktu leczniczego należy podawać rano.
Dawkę produktu leczniczego Symflusal ustala się indywidualnie dla każdego pacjenta w zależności od stopnia ciężkości choroby, uwzględniając zawartą w produkcie dawkę flutykazonu propionianu. Jeżeli u pacjenta konieczne jest stosowanie leku w dawkach, których podanie nie jest możliwe z zastosowaniem produktu leczniczego Symflusal, należy mu przepisać odpowiednie dawki β 2 -agonisty i (lub) kortykosteroidu.
Zalecane dawkowanie:
Astma oskrzelowa
Dorośli:
Jedna dawka wziewna zawierająca 50 mikrogramów salmeterolu i 250 mikrogramów flutykazonu propionianu dwa razy na dobę;
lub
jedna dawka wziewna zawierająca 50 mikrogramów salmeterolu i 500 mikrogramów flutykazonu propionianu dwa razy na dobę.
Krótkotrwałe stosowanie produktu leczniczego Symflusal może być rozważane jako początkowe leczenie podtrzymujące u dorosłych z przewlekłą, umiarkowaną astmą (pacjenci określani jako pacjenci z objawami występującymi w dzień, stosujący produkt leczniczy w ciągu dnia w razie potrzeby, z umiarkowanym do dużego ograniczeniem przepływu w drogach oddechowych), u których 3 SE/H/1191/02-03/IB/06G szybka kontrola astmy jest niezbędna. W takich przypadkach, zalecaną dawką początkową jest jedna inhalacja zawierająca 50 mikrogramów salmeterolu i 100 mikrogramów flutykazonu propionianu dwa razy na dobę. Po uzyskaniu kontroli objawów, leczenie powinno zostać zweryfikowane oraz należy rozważyć, czy u pacjenta można zredukować leczenie do stosowania wyłącznie wziewnego kortykosteroidu. Ważna jest regularna ocena stanu pacjenta po ograniczeniu leczenia do samego wziewnego kortykosteroidu.
Nie wykazano jednoznacznej korzyści w porównaniu do stosowania wyłącznie wziewnego propionianu flutykazonu jako początkowego leczenia podtrzymującego, jeśli jeden lub dwa objawy z kryteriów określających ciężkość nie występują. Zazwyczaj u większości pacjentów wziewne kortykosteroidy są lekami „pierwszego rzutu”. Produkt leczniczy Symflusal nie jest przeznaczony do stosowania w początkowym leczeniu łagodnej astmy. Salmeterol + propionian flutykazonu o mocy 50 mikrogramów + 100 mikrogramów nie są odpowiednie do stosowania u dorosłych pacjentów z ciężką astmą. U pacjentów z ciężką astmą zalecane jest ustalenie odpowiedniej dawki wziewnego kortykosteroidu przed zastosowaniem leczenia skojarzonego.
W przypadku dawek, które nie mogą być osiągnięte przy zastosowaniu produktu leczniczego Symflusal, dostępne są inne moce produktów leczniczych zawierających salmeterol + propionian flutykazonu.
POChP
Dorośli:
Jedna inhalacja zawierająca 50 mikrogramów salmeterolu i 500 mikrogramów flutykazonu propionianu dwa razy na dobę.
Specjalne grupy pacjentów Nie ma konieczności dostosowania dawki leku u pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Nie ma dostępnych danych dotyczących stosowania salmeterolu + flutykazonu propionianu u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.
Dzieci i młodzież Nie należy stosować produktu leczniczego Symflusal u dzieci i młodzieży.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Pogorszenie przebiegu choroby Produktu leczniczego Symflusal nie należy stosować do leczenia ostrych objawów astmy. W tym celu konieczne jest zastosowanie szybko i krótko działającego leku rozszerzającego oskrzela. Należy poinstruować pacjentów, aby zawsze mieli przy sobie inhalator stosowany do łagodzenia objawów ostrych napadów astmy. Nie należy rozpoczynać leczenia produktem leczniczym Symflusal u pacjentów w czasie zaostrzenia astmy lub gdy nastąpiło znaczące lub ostre pogorszenie przebiegu choroby.
W trakcie leczenia produktem leczniczym Symflusal może wystąpić zaostrzenie choroby podstawowej lub mogą wystąpić poważne objawy niepożądane związane z astmą. Pacjentów należy poinformować, że jeśli po rozpoczęciu stosowania produktu leczniczego Symflusal nastąpi pogorszenie objawów astmy lub nie będą one prawidłowo kontrolowane, to należy kontynuować leczenie oraz zasięgnąć porady lekarskiej. 4 SE/H/1191/02-03/IB/06G
Konieczność zwiększenia częstości stosowania leków łagodzących objawy (krótko działający lek rozszerzający oskrzela) lub zmniejszenie odpowiedzi na zastosowanie takiego leku świadczy o pogorszeniu kontroli choroby; lekarz powinien zweryfikować leczenie takiego pacjenta.
Nagłe i postępujące pogorszenie kontroli objawów astmy oskrzelowej jest stanem potencjalne zagrażającym życiu. Pacjenta należy poddać pilnej konsultacji lekarskiej. Należy rozważyć zwiększenie dawki kortykosteroidu.
Po uzyskaniu kontroli objawów astmy, można rozważyć stopniowe zmniejszanie dawki produktu leczniczego Symflusal. Należy regularnie oceniać stan zdrowia pacjentów, u których zmniejszono dawkę produktu leczniczego Symflusal. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę produktu leczniczego Symflusal (patrz punkt 4.2).
U pacjentów z POChP, u których wystąpiło zaostrzenie choroby, zaleca się zazwyczaj leczenie ogólnoustrojowymi kortykosteroidami. W związku z tym, jeśli objawy choroby nasilą się w trakcie leczenie produktem leczniczym Symflusal, pacjent powinien zasięgnąć porady lekarza.
Nie należy nagle przerywać leczenia produktem leczniczym Symflusal u pacjentów chorujących na astmę, ze względu na ryzyko wystąpienia zaostrzenia choroby. Dawkę produktu leczniczego należy zmniejszać stopniowo pod kontrolą lekarza. Przerwanie leczenia u pacjentów chorych na POChP może także powodować nasilenie objawów choroby i powinno odbywać się pod nadzorem lekarza.
Podobnie jak w przypadku innych stosowanych wziewnie produktów leczniczych zawierających kortykosteroidy, produkt leczniczy Symflusal należy stosować z ostrożnością u pacjentów z przebytą lub czynną gruźlicą płuc oraz grzybiczymi, wirusowymi lub innego rodzaju infekcjami dróg oddechowych. Jeżeli jest to wskazane, należy niezwłocznie wdrożyć odpowiednie leczenie.
Działanie sercowo-naczyniowe Produkt leczniczy Symflusal może rzadko powodować zaburzenia rytmu serca, np. częstoskurcz nadkomorowy, skurcze dodatkowe i migotanie przedsionków, oraz niewielkie i przemijające zmniejszenie stężenia potasu w surowicy krwi, jeśli stosowany jest w dużych dawkach terapeutycznych. Należy zachować ostrożność stosując produkt leczniczy Symflusal u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności układu krążenia lub z zaburzeniami rytmu serca i u pacjentów z cukrzycą, z nadczynnością tarczycy, z nieleczoną hipokaliemią lub u pacjentów ze skłonnością do występowania małych stężeń jonów potasowych w surowicy. Hiperglikemia Odnotowano bardzo rzadkie przypadki zwiększenia stężenia glukozy we krwi (patrz punkt 4.8). Należy wziąć to pod uwagę przepisując produkt leczniczy pacjentom z cukrzycą w wywiadzie.
Paradoksalny skurcz oskrzeli Podobnie jak w przypadku innych leków podawanych wziewnie, po przyjęciu dawki może wystąpić paradoksalny skurcz oskrzeli z nagłym nasileniem świszczącego oddechu i dusznością bezpośrednio po przyjęciu leku. Paradoksalny skurcz oskrzeli reaguje na szybko działający lek rozszerzający oskrzela. Leczenie należy rozpocząć natychmiast. Należy natychmiast przerwać podawanie produktu leczniczego Symflusal, ocenić stan pacjenta i w razie konieczności zastosować inne leczenie.
Do odnotowanych działań farmakologicznych leczenia β 2 -mimetykami należą drżenia, kołatanie serca i bóle głowy. Działania te zwykle są przemijające i ulegają złagodzeniu w czasie regularnego stosowania.
Substancje pomocnicze 5 SE/H/1191/02-03/IB/06G Produkt leczniczy Symflusal zawiera laktozę jednowodną. Ilość ta zwykle nie powoduje problemów u osób z nietolerancją laktozy. Laktoza zawiera niewielkie ilości białek mleka, które mogą powodować reakcje alergiczne.
Działania ogólnoustrojowe kortykosteroidów Działania ogólnoustrojowe mogą wystąpić podczas stosowania jakiegokolwiek z kortykosteroidów wziewnych, szczególnie jeśli zalecono przyjmowanie wysokich dawek przez długi czas. Wystąpienie tych działań jest znacznie mniej prawdopodobne niż podczas doustnego stosowania kortykosteroidów. Do możliwych działań ogólnoustrojowych należą: zespół Cushinga, cechy wyglądu zewnętrznego charakterystyczne dla zespołu Cushinga, zahamowanie czynności kory nadnerczy, zmniejszenie gęstości mineralnej kości, zaćma i jaskra oraz, znacznie rzadziej, szereg objawów psychicznych lub zmian zachowania, w tym pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia snu, lęk, depresję lub agresję (szczególnie u dzieci). W związku z powyższym ważna jest regularna kontrola stanu pacjenta oraz zmniejszenie dawki wziewnego kortykosteroidu do najmniejszej dawki zapewniającej skuteczną kontrolę objawów astmy.
Długotrwałe leczenie dużymi dawkami kortykosteroidów wziewnych może prowadzić do zahamowania czynności kory nadnerczy i ostrego przełomu nadnerczowego. Bardzo rzadko zgłaszano przypadki zahamowania czynności kory nadnerczy i ostrego przełomu nadnerczowego w przypadku stosowania dawek od 500 mikrogramów do 1000 mikrogramów flutykazonu propionianu. Do sytuacji, które potencjalnie mogą wywołać przełom nadnerczowy należą uraz, zabieg chirurgiczny, infekcja lub szybkie zmniejszanie dawki. Objawy są zazwyczaj niejednoznaczne i mogą obejmować utratę łaknienia, ból brzucha, zmniejszenie masy ciała, zmęczenie, ból głowy, nudności, wymioty, niedociśnienie tętnicze, splątanie, hipoglikemię i drgawki. W okresach narażenia na stres lub przed planowanym zabiegiem chirurgicznym należy rozważyć dodatkowe doustne podanie kortykosteroidów.
Korzyści z wziewnego leczenia flutykazonu propionianem obejmują zminimalizowanie zapotrzebowania na steroidy doustne. U pacjentów, u których wcześniej stosowane leczenie steroidami doustnymi zamieniono na leczenie wziewne flutykazonu propionianem, należy liczyć się z ryzykiem wystąpienia objawów niewydolności kory nadnerczy przez dłuższy okres. Należy zachować szczególną ostrożność u tych pacjentów i regularnie kontrolować czynność kory nadnerczy. Ryzyko to może także dotyczyć pacjentów, u których w przeszłości stosowano duże dawki kortykosteroidów. Możliwość zaburzenia czynności kory nadnerczy należy zawsze uwzględnić w stanach nagłych oraz w sytuacjach związanych ze stresem, i rozważyć podanie odpowiedniej dawki uzupełniającej kortykosteroidów. Przed planowanymi zabiegami chirurgicznymi, konieczna może być konsultacja specjalistyczna w celu oceny stopnia niewydolności kory nadnerczy.
Rytonawir może znacznie zwiększyć stężenie flutykazonu propionianu w osoczu. Dlatego należy unikać jednoczesnego stosowania tych produktów, chyba że potencjalna korzyść dla pacjenta przewyższa ryzyko związane z wystąpieniem ogólnoustrojowych działań niepożądanych kortykosteroidów. Zwiększone ryzyko ogólnoustrojowych działań niepożądanych istnieje również podczas jednoczesnego stosowania flutykazonu propionianu z innymi silnymi inhibitorami CYP3A (patrz punkt 4.5).
Zapalenie płuc u pacjentów z POChP U pacjentów z POChP otrzymujących wziewne kortykosteroidy zaobserwowano zwiększenie częstości występowania zapalenia płuc, w tym zapalenia płuc wymagającego hospitalizacji. Istnieją pewne dowody na zwiększone ryzyko wystąpienia zapalenia płuc wraz ze zwiększeniem dawki steroidów, ale nie zostało to jednoznacznie wykazane we wszystkich badaniach.
Nie ma jednoznacznych dowodów klinicznych potwierdzających różnice w obrębie grupy produktów zawierających wziewny kortykosteroid w odniesieniu do stopnia ryzyka występowania zapalenia płuc. 6 SE/H/1191/02-03/IB/06G Lekarze powinni szczególnie wnikliwie obserwować pacjentów z POChP, oraz oceniać czy nie rozwija się u nich zapalenie płuc, ponieważ kliniczne objawy tych infekcji oraz zaostrzenia POChP często się nakładają.
Do czynników ryzyka zapalenia płuc u pacjentów z POChP należą: aktualne palenie tytoniu, starszy wiek, niski wskaźnik masy ciała (BMI) i ciężka postać POChP.
Interakcje z silnymi inhibitorami CYP3A4 Jednoczesne ogólne stosowanie ketokonazolu znacząco zwiększa narażenie ogólnoustrojowe na salmeterol. Może to prowadzić do zwiększenia częstości występowania objawów
ogólnoustrojowych (np. wydłużenie odstępu QTc i kołatania serca). W związku z tym należy unikać jednoczesnego leczenia ketokonazolem lub innymi silnymi inhibitorami CYP3A4, chyba że korzyści przewyższają potencjalnie zwiększone ryzyko wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych salmeterolu (patrz punkt 4.5).
Zaburzenia widzenia Zaburzenia widzenia mogą wystąpić w wyniku ogólnoustrojowego i miejscowego stosowania kortykosteroidów. Jeżeli u pacjenta wystąpią takie objawy, jak nieostre widzenie lub inne zaburzenia widzenia, należy rozważyć skierowanie go do lekarza okulisty w celu ustalenia możliwych przyczyn, do których może należeć zaćma, jaskra lub rzadkie choroby, takie jak centralna chorioretinopatia surowicza (z ang. Central Serous Choriretinopathy - CSCR), którą notowano po ogólnoustrojowym i miejscowym stosowaniu kortykosteroidów.
Dzieci i młodzież Produkt leczniczy Symflusal nie jest wskazany do stosowania u dzieci i młodzieży w wieku poniżej
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Produkty lecznicze blokujące receptory β-adrenergiczne (β-adrenolityki) mogą osłabiać lub hamować działanie salmeterolu. Zarówno leki wybiórczo, jak i niewybiórczo blokujące receptory β-adrenergiczne nie powinny być stosowane u pacjentów z astmą, chyba że istnieją inne przyczyny uzasadniające ich zastosowanie.
2 -agonistą może powodować potencjalnie ciężką hipokaliemię. Szczególną ostrożność zaleca się w ostrych, ciężkich przypadkach astmy, ponieważ to działanie może być nasilone przez jednoczesne leczenie pochodnymi ksantyny, steroidami i lekami moczopędnymi.
Jednoczesne stosowanie innych leków działających na receptory β-adrenergiczne może potencjalnie spowodować działanie addycyjne.
Flutykazonu propionian
W normalnych warunkach, po podaniu wziewnym, w osoczu krwi występują niskie stężenia flutykazonu propionianu w wyniku nasilonego metabolizmu pierwszego przejścia oraz dużego klirensu osoczowego, zależnego od aktywności cytochromu CYP3A4 w przewodzie pokarmowym i wątrobie. Dlatego znaczące klinicznie interakcje flutykazonu propionianu są mało prawdopodobne.
Badania interakcji flutykazonu propionianu podawanego donosowo zdrowym ochotnikom wykazały, że rytonawir (bardzo silny inhibitor cytochromu CYP3A4) podawany w dawce 100 mg dwa razy na dobę zwiększa kilkaset razy stężenie flutykazonu propionianu w osoczu, w wyniku czego dochodzi do znaczącego zmniejszenia stężenia kortyzolu w surowicy. Informacja o tej interakcji nie ma znaczenia w odniesieniu do podawanego wziewnie flutykazonu propionianu, ale można spodziewać się znacznego zwiększenia stężenia flutykazonu propionianu w osoczu. Odnotowano przypadki zespołu Cushinga i zahamowania czynności kory nadnerczy. Dlatego należy unikać stosowania takiego skojarzenia, chyba że korzyść przewyższa ryzyko związane z wystąpieniem ogólnoustrojowych działań niepożądanych wywołanych stosowaniem glikokortykosteroidów. 7 SE/H/1191/02-03/IB/06G
W małym badaniu przeprowadzonym u zdrowych ochotników, ketokonazol (niewiele słabszy od rytonawiru inhibitor CYP3A) spowodował zwiększenie ekspozycji na flutykazonu propionian o 150% po podaniu wziewnym pojedynczej dawki. To spowodowało większe zmniejszenie stężenia kortyzolu w osoczu, w porównaniu do podania samego flutykazonu propionianu. Jednoczesne stosowanie z innymi silnymi inhibitorami CYP3A, takimi jak itrakonazol lub produktami zawierającymi kobicystat oraz umiarkowanymi inhibitorami CYP3A, takimi jak erytromycyna, może także spowodować zwiększenie ekspozycji ogólnoustrojowej na flutykazonu propionian oraz zwiększenie ryzyka wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych. Należy unikać łączenia leków, chyba że korzyść przewyższa zwiększone ryzyko ogólnoustrojowych działań niepożądanych związanych ze stosowaniem kortykosteroidów; w takim przypadku pacjenta należy obserwować w celu wykrycia ogólnoustrojowych działań kortykosteroidów.
Salmeterol
Silne inhibitory CYP3A4
Jednoczesne podawanie ketokonazolu (400 mg raz na dobę, doustnie) i salmeterolu (50 mikrogramów dwa razy na dobę, wziewnie) przez 7 dni u 15 zdrowych osób powodowało znaczne zwiększenie stężenia salmeterolu w osoczu (1,4-krotne zwiększenie C max
prowadzić do zwiększenia częstości występowania innych objawów ogólnoustrojowych podczas leczenia salmeterolem (np. wydłużenia odstępu QTc i kołatania serca) w porównaniu do leczenia salmeterolem lub ketokonazolem oddzielnie (patrz punkt 4.4).
Nie zaobserwowano klinicznie znaczących zmian ciśnienia tętniczego krwi, częstości bicia serca, stężenia glukozy i stężenia potasu we krwi. Jednoczesne podawanie z ketokonazolem nie powodowało wydłużenia okresu półtrwania salmeterolu w fazie eliminacji ani nie zwiększyło kumulacji salmeterolu po podaniu wielokrotnym.
Należy unikać jednoczesnego stosowania z ketokonazolem, chyba że korzyści przeważają nad potencjalnym zwiększeniem ryzyka wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych salmeterolu. Wydaje się prawdopodobne, że takie ryzyko interakcji dotyczy również innych silnych inhibitorów CYP3A4 (np. itrakonazolu, telitromycyny, rytonawiru).
Umiarkowane inhibitory CYP3A4
Jednoczesne podawanie erytromycyny (500 mg trzy razy na dobę, doustnie) i salmeterolu (50 mikrogramów dwa razy na dobę, wziewnie) przez 6 dni u 15 zdrowych osób powodowało małe, nieistotne statystycznie zwiększenie ekspozycji na salmeterol (1,4-krotne zwiększenie C max i 1,2- krotne zwiększenie AUC). Jednoczesne podawanie z erytromycyną nie wiązało się z wystąpieniem ciężkich działań niepożądanych.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Płodność Brak danych dotyczących wpływu na płodność u ludzi. Jednakże badania przeprowadzone na zwierzętach nie wykazały wpływu salmeterolu lub flutykazonu propionianu na płodność.
Ciąża Dane otrzymane z dużej liczby zastosowań produktu w okresie ciąży (więcej niż 1000 kobiet w ciąży) nie wskazują na to, aby salmeterol i flutykazonu propionian powodowały wady rozwojowe lub działały szkodliwie na płód lub noworodka. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na rozrodczość po podaniu agonistów receptorów β 2 -adrenergicznych i glikokortykosteroidów (patrz punkt 5.3).
8 SE/H/1191/02-03/IB/06G Stosowanie produktu leczniczego Symflusal u kobiet w ciąży należy ograniczyć do przypadków, gdy w opinii lekarza oczekiwana korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu.
W leczeniu kobiet w ciąży należy zastosować najmniejszą skuteczną dawkę flutykazonu propionianu zapewniającą odpowiednią kontrolę objawów astmy.
Karmienie piersią Nie wiadomo, czy salmeterol i flutykazonu propionian lub ich metabolity przenikają do mleka ludzkiego.
Badania wykazały, że salmeterol i flutykazonu propionian oraz ich metabolity przenikają do mleka samic szczurów w okresie laktacji.
Nie można wykluczyć ryzyka dla noworodków lub niemowląt karmionych piersią. Należy podjąć decyzję, czy przerwać karmienie piersią, czy przerwać leczenie produktem leczniczym Symflusal, biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści dla matki wynikające z leczenia produktem Symflusal.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Produkt leczniczy Symflusal nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
4.8 Działania niepożądane
Ponieważ produkt leczniczy Symflusal zawiera salmeterol oraz flutykazonu propionian, można oczekiwać rodzaju i nasilenia działań niepożądanych typowych dla każdej substancji produktu leczniczego. Nie stwierdzono występowania dodatkowych działań niepożądanych wynikających z jednoczesnego stosowania obu substancji czynnych.
Działania niepożądane związane ze stosowaniem salmeterolu i flutykazonu propionianu zostały wymienione zgodnie z klasyfikacją układów i narządów oraz częstością występowania. Częstość występowania określono jako: bardzo często (≥ 1/10), często (≥ 1/100 do < 1/10), niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100), rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych). Częstość występowania ustalono na podstawie danych z badania klinicznego. Nie uwzględniono częstości działań po zastosowaniu placebo.
Klasyfikacja układów i narządów Działanie niepożądane Częstość występowania Zakażenia i zarażenia pasożytnicze Kandydoza jamy ustnej i gardłaCzęsto Zapalenie płuc (u pacjentów z POChP) Często 1,3,5
Zapalenie oskrzeliCzęsto 1,3
Kandydoza przełykuRzadko Zaburzenia układu immunologicznego Reakcje nadwrażliwości objawiające się: skórnymi reakcjami nadwrażliwości
Niezbyt często Obrzęk naczynioruchowy (głównie obrzęk twarzy i gardła) Rzadko Objawy ze strony układu oddechowego (duszność) Niezbyt często Objawy ze strony układu oddechowego (skurcz oskrzeli) Rzadko Reakcje anafilaktyczne, w tym Rzadko 9 SE/H/1191/02-03/IB/06G wstrząs anafilaktyczny Zaburzenia endokrynologiczne Zespół Cushinga, cushingoidalne rysy twarzy, zahamowanie czynności kory nadnerczy, spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży, zmniejszenie gęstości mineralnej kości Rzadko
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania HipokaliemiaCzęsto 3 HiperglikemiaNiezbyt często 4
Zaburzenia psychiczne Niepokój Niezbyt często Zaburzenia snu Niezbyt często Zmiany w zachowaniu, w tym nadpobudliwość psychoruchowa i drażliwość (głównie u dzieci) Rzadko Depresja, agresja (głównie u dzieci) Nieznana Zaburzenia układu nerwowego Ból głowyBardzo często 1
Drżenie Niezbyt często Zaburzenia oka Zaćma Niezbyt często
Jaskra Rzadko Nieostre widzenieNieznana 4
Zaburzenia serca Kołatanie sercaNiezbyt często TachykardiaNiezbytczęsto Zaburzenia rytmu serca (w tym częstoskurcz nadkomorowy i dodatkowe skurcze) Rzadko Migotanie przedsionkówNiezbyt często Dławica piersiowaNiezbyt często Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Zapalenie nosogardzieliBardzo często 2, 3
Podrażnienie gardłaCzęsto Chrypka i (lub) dysfoniaCzęsto Zapalenie zatokCzęsto 1, 3
Paradoksalny skurcz oskrzeliRzadko 4
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Stłuczenia Często 1,3
Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej Skurcze mięśniCzęsto Pourazowe złamaniaCzęsto 1, 3
Bóle stawówCzęsto Bóle mięśniCzęsto 1
2
Zgłaszane w trakcie 3-letniej obserwacji pacjentów z POChP Patrz punkt 4.4 Patrz punkt 5.1
Opis wybranych działań niepożądanych
Do odnotowanych działań farmakologicznych podczas leczenia β 2 -mimetykami należą: drżenia, kołatanie serca i ból głowy. Działania te zwykle były przemijające i ulegały złagodzeniu w czasie regularnego stosowania leku.
Podobnie jak w przypadku innych leków podawanych wziewnie, po przyjęciu dawki może wystąpić paradoksalny skurcz oskrzeli z nagłym nasileniem świszczącego oddechu i dusznością bezpośrednio 10 SE/H/1191/02-03/IB/06G po przyjęciu leku. Paradoksalny skurcz oskrzeli reaguje na szybko działający lek rozszerzający oskrzela. Leczenie należy rozpocząć natychmiast. Należy natychmiast przerwać podawania produktu leczniczego Symflusal, ocenić stan pacjenta i, w razie konieczności, zastosować inne leczenie.
Ze względu na zawartość flutykazonu propionianu, u niektórych pacjentów może wystąpić chrypka i kandydoza (drożdżyca) jamy ustnej i gardła oraz, w rzadkich przypadkach, kandydoza przełyku. W celu zmniejszenia możliwości wystąpienia zarówno chrypki, jak i kandydozy jamy ustnej i gardła, po zastosowaniu produktu leczniczego należy wypłukać jamę ustną wodą, następnie wypluć wodę i (lub) umyć zęby. Objawową kandydozę jamy ustnej i gardła należy leczyć stosując miejscowe leczenie przeciwgrzybicze, równocześnie kontynuując terapię produktem leczniczym Symflusal.
Dzieci i młodzież Możliwe objawy ogólnoustrojowe to: zespół Cushinga, cechy wyglądu zewnętrznego charakterystyczne dla zespołu Cushinga, zahamowanie czynności kory nadnerczy i spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży (patrz punkt 4.4). U dzieci mogą również wystąpić objawy takie jak niepokój, zaburzenia snu i zmiany zachowania, w tym pobudzenie i drażliwość.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: [email protected]. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Brak danych z badań klinicznych dotyczących przedawkowania produktu leczniczego Symflusal, jednak dane dotyczące przedawkowania obu substancji czynnych produktu leczniczego podane są poniżej:Salmeterol Do objawów podmiotowych i przedmiotowych przedawkowania salmeterolu należą: zawroty głowy, wzrost ciśnienia skurczowego krwi, drżenia, ból głowy i tachykardia. W przypadku konieczności przerwania stosowania produktu leczniczego Symflusal ze względu na przedawkowanie β-agonisty zawartego w produkcie leczniczym, należy rozważyć odpowiednie leczenie kortykosteroidem zastępczym. Ponadto może wystąpić hipokaliemia, dlatego należy monitorować stężenie jonów potasowych we krwi. Należy rozważyć podanie potasu.
Flutykazonu propionian Ostre: Zastosowanie wziewne większych niż zalecane dawek flutykazonu propionianu może powodować przemijające zahamowanie czynności kory nadnerczy. Sytuacja ta nie wymaga podjęcia działań ratunkowych, ponieważ czynność kory nadnerczy powraca do normy w ciągu kilku dni. Może to być zweryfikowane przez oznaczenie stężenia kortyzolu w osoczu. Długotrwałe stosowanie wziewne większych niż zalecane dawek flutykazonu propionianu: Należy monitorować rezerwę nadnerczową. Konieczne może być leczenie kortykosteroidami do stosowania ogólnego. Po ustabilizowaniu się stanu pacjenta, należy kontynuować leczenie z zastosowaniem kortykosteroidu wziewnego w zalecanej dawce. Należy odnieść się do punktu 4.4.
W przypadku zarówno ostrego, jak i długotrwałego przedawkowania flutykazonu propionianu, należy kontynuować leczenie produktem leczniczym Symflusal w dawce zapewniającej kontrolę objawów.
11 SE/H/1191/02-03/IB/06G
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: Leki adrenergiczne w połączeniu z kortykosteroidami lub innymi lekami, z wyjątkiem leków przeciwcholinergicznych, kod ATC: R03AK06.
Mechanizm działania i działanie farmakodynamiczne
Produkt leczniczy Symflusal zawiera salmeterol i flutykazonu propionian, które mają różne mechanizmy działania. Mechanizmy działania obu substancji czynnych są przedstawione poniżej:
Salmeterol: Salmeterol jest wybiórczym, długo działającym (12 godzin) agonistą receptora β 2 -adrenergicznego, o długim łańcuchu bocznym, który wiąże się z miejscem pozareceptorowym.
Salmeterol powoduje rozszerzenie oskrzeli
zalecanych dawek zwykle stosowanych krótko działających β 2 -agonistów.
Flutykazonu propionian: Flutykazonu propionian,
przeciwzapalne
zaostrzeń astmy; wywołuje mniej działań niepożądanych niż kortykosteroidy podawane ogólnoustrojowo.
Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania
Badania kliniczne w astmie oskrzelowej
Trwające 12 miesięcy badanie GOAL (Uzyskanie optymalnej kontroli choroby – ang. Gaining Optimal Asthma ControL), przeprowadzono u 3416 pacjentów dorosłych i młodzieży chorujących na przewlekłą astmę oskrzelową. Celem badania było porównanie bezpieczeństwa stosowania i skuteczności salmeterolu + flutykazonu propionianu z monoterapią wziewnym kortykosteroidem (propionianem flutykazonu) oraz odpowiedź na pytanie, czy cele leczenia astmy są osiągalne. Leczenie prowadzono według zasady zwiększania dawek leków (ang. stepped-up), co 12 tygodni, aż do osiągnięcia pełnej kontroli** (ang. total control) lub osiągnięcia największej dopuszczalnej dawki leku. Badanie GOAL wykazało, że kontrolę astmy uzyskano u większej liczby pacjentów stosujących salmeterol + flutykazonu propionian w porównaniu z monoterapią kortykosteroidem wziewnym i ta kontrola choroby została osiągnięta podczas stosowania mniejszej dawki kortykosteroidu.
W przypadku stosowania salmeterolu + flutykazonu propionianu dobra kontrola* astmy została osiągnięta szybciej niż w przypadku stosowania wziewnego kortykosteroidu w monoterapii. Czas leczenia do osiągnięcia pierwszego tygodnia dobrze kontrolowanej astmy u 50% pacjentów wynosił stosującej wziewny kortykosteroid. W porównaniu do pacjentów chorych na astmę, nie stosujących steroidów, czas do uzyskania tygodnia dobrej kontroli astmy wynosił 16 dni w przypadku leczenia salmeterolem + flutykazonu propionianem, w porównaniu do 23 dni w przypadku leczenia wziewnym kortykosteroidem. Zebrane wyniki badania przedstawiono w tabeli: Odsetek pacjentów, którzy uzyskali dobrą kontrolę (*WC - Well Controlled) lub pełną kontrolę (**TC - Totally Controlled) astmy w ciągu 12 miesięcy 12 SE/H/1191/02-03/IB/06G
WKS - wziewny kortykosteroid; SABA - krótkodziałający β 2 -mimetyk; BDP – beklometazon
* dobra kontrola astmy (*WC - Well Controlled): 2 lub mniej dni w tygodniu z wynikiem objawów większym niż 1 (gdzie 1 definiowany jako "objawy przez jeden krótki okres w ciągu dnia"), stosowanie SABA w ciagu 2 dni lub mniej i nie więcej niż 4 razy w tygodniu, 80% lub więcej wartości należnej porannego szczytowego przepływu wydechowego, bez nocnych przebudzeń, bez zaostrzeń, bez działań niepożądanych zmuszających do zmiany leczenia.
** pełna kontrola astmy (**TC - Totally Controlled): bez objawów, bez stosowania SABA, 80% lub więcej wartości należnej porannego szczytowego przepływu wydechowego, bez nocnych przebudzeń, bez zaostrzeń, bez działań niepożądanych zmuszających do zmiany leczenia.
Wyniki tego badania sugerują, że salmeterol z flutykazonu
początkowe leczenie podtrzymujące u pacjentów z umiarkowaną, przewlekłą astmą, u których szybka kontrola astmy wydaje się istotna (patrz punkt 4.2).
W podwójnie zaślepionym, randomizowanym badaniu
grupach, z udziałem 318 pacjentów w wieku 18 lat i starszych, z przewlekłą astmą oceniano bezpieczeństwo stosowania i tolerancję dwóch inhalacji salmeterolu z flutykazonu propionianem dwa razy na dobę (podwójna dawka) przez 2 tygodnie. Badanie wykazało, że stosowanie podwójnej dawki inhalacji (każdej z dostępnych mocy) przez 14 dni powodowało nieznaczne zwiększenie częstości występowania działań niepożądanych związanych ze stosowaniem β- agonisty (drżenia: 1 pacjent [1%] vs 0, kołatanie serca: 6 [3%] vs 1 [<1%], skurcze mięśni: 6 [3%] vs 1 [<1%]) oraz podobną częstość występowania działań niepożądanych związanych ze stosowaniem wziewnych kortykosteroidów (np. kandydoza jamy ustnej: 6 [6%] vs 16 [8%], chrypka: 2 [2%] vs 4 [2%]) w porównaniu do stosowania jednej inhalacji dwa razy na dobę. Należy wziąć pod uwagę nieznaczne zwiększenie częstości działań niepożądanych związanych ze stosowaniem β-agonisty, jeśli rozważane jest przez lekarza podwojenie dawki salmeterolu z flutykazonu propionianem u dorosłych pacjentów, wymagających dodatkowego, krótkotrwałego (do 14 dni) leczenia kortykosteroidami wziewnymi.
Salmeterol i flutykazonu propionian w badaniach klinicznych POChP
Badanie TORCH
przeprowadzonym w celu oceny wpływu leczenia salmeterolem z flutykazonu propionianem w dawce 50 mikrogramów + 500 mikrogramów przyjmowanych dwa razy na dobę, salmeterolem w dawce 50 mikrogramów dwa razy na dobę, flutykazonu
mikrogramów
Rodzaj leczenia (przed włączeniem do badania) Salmeterol + flutykazonu propionian Flutykazonu propionian
WC TC WC TC Bez WKS (tylko SABA) 78% 50% 70% 40% Mała dawka WKS (≤500 mikrogramów BDP lub równoważna dawka innego WKS/dobę) 75% 44% 60% 28% Średnia dawka WKS (500 do1000 mikrogramów BDP równoważna dawka innego WKS/dobę) 62% 29% 47% 16% Zebrane wyniki ze wszystkich 3 rodzajów leczenia 71% 41% 59% 28% 13 SE/H/1191/02-03/IB/06G chorych na POChP. Chorzy na POChP z wyjściowym (przed podaniem leku rozszerzającego oskrzela) FEV 1
podwójnie ślepej próby. Podczas badania u pacjentów dozwolone było przeprowadzenie rutynowej terapii POChP, z wyjątkiem innych wziewnych kortykosteroidów, długo działających leków rozszerzających oskrzela oraz przewlekle stosowanych kortykosteroidów działających ogólnoustrojowo. Po 3 latach oceniano przeżywalność wszystkich pacjentów, bez względu na to, czy brali oni udział w badaniu aż do jego zakończenia. Pierwszorzędowym punktem końcowym było zmniejszenie całkowitej śmiertelności
propionianu w porównaniu do placebo.
N=1524 Salmeterol 50 N=1521 FP 500 N=1534 Salmeterol + FP N=1533 Całkowita śmiertelność w ciągu 3 lat Liczba zgonów (%) 231 (15,2%) 205 (13,5%) 246 (16,0%) 193 (12,6%) Współczynnik ryzyka vs. placebo (przedziały ufności - CIs)
Wartość p ND 0,879 (0,73, 1,06)
0,180 1,060 (0,89, 1,27)
0,525 0,825 (0,68, 1,00)
0,052 1
Współczynnik ryzyka dla salmeterolu z flutykazonu propionianem 50 + 500 vs. salmeterol lub flutykazonu propionian (CIs) Wartość p ND 0,932 (0,77, 1,13)
0,481 0,774 (0,64, 0,93)
0,007 ND 1 wartość p skorygowana przez dwie przejściowe analizy porównujące pierwotną skuteczność w oparciu o analizę log-rangową po rozdzieleniu na grupy według palenia papierosów.
U pacjentów leczonych salmeterolem + flutykazonu propionianem zaobserwowano zwiększenie przeżywalności w porównaniu do placebo w 3-letniej obserwacji, jednakże nie osiągnęła ona wartości istotnej statystycznie, określonej na poziomie p≤0,05.
Odsetek pacjentów, u których zgon z przyczyn związanych z POChP nastąpił w ciągu 3 lat obserwacji, wynosił 6% w grupie otrzymującej placebo, 6,1% w grupie otrzymującej salmeterol, 6,9% w grupie otrzymującej flutykazonu propionian oraz 4,7% w grupie otrzymującej salmeterol + flutykazonu propionian.
Salmeterol + flutykazonu propionian istotnie zmniejszał liczbę umiarkowanych i ciężkich zaostrzeń występujących w ciągu roku w porównaniu do salmeterolu, flutykazonu propionianu i placebo (średnia liczba w grupie otrzymującej salmeterol + flutykazonu propionian 0,85 w porównaniu do 0,97 w grupie otrzymującej salmeterol, 0,93 w grupie otrzymującej flutykazonu propionian i 1,13 w grupie otrzymującej placebo). Przekłada się to na zmniejszenie częstości występowania umiarkowanych i ciężkich zaostrzeń o 25% (95% przedział ufności (PU): 19% do 31%; p<0,001) w porównaniu do placebo, o 12% w porównaniu do salmeterolu (95% PU: 5% do 19%, p=0,002) i o 9% w porównaniu do flutykazonu propionianu (95% PU: 1% do 16%, p=0,024). Podobnie salmeterol zmniejszał istotnie częstość występowania zaostrzeń o 15% (95% PU: 7% do 22%; p<0,001) w porównaniu do placebo, a flutykazonu propionian znamiennie zmniejszał częstość zaostrzeń o 18% (95% PU: 11% do 24%; p<0,001) w porównaniu do placebo.
14 SE/H/1191/02-03/IB/06G Jakość życia oceniana za pomocą kwestionariusza Szpitala Św. Jerzego (SGRQ z ang. St George’s Respiratory Questionnaire) poprawiła się u każdego pacjenta stosującego aktywne leczenie w porównaniu do placebo. Średnia poprawa jakości życia w ciągu trzech lat leczenia salmeterolem i flutykazonu
p<0,001), w porównaniu z salmeterolem wynosiła -2,2 jednostki (p<0,001), w porównaniu z flutykazonu
uważane jest
Oszacowane prawdopodobieństwo wystąpienia w ciągu 3 lat zapalenia płuc zgłaszanego jako działanie niepożądane wynosiło w przypadku placebo 12,3%, w przypadku salmeterolu 13,3%, w przypadku flutykazonu propionianu 18,3% oraz w przypadku flutykazonu propionianu i salmeterolu 19,6% (współczynnik ryzyka dla salmeterolu i flutykazonu propionianu vs. placebo wynosił: 1,64, 95% CI: 1,33 do 2,01, p <0,001). Nie stwierdzono zwiększenia liczby zgonów spowodowanych zapaleniem płuc. Liczba zgonów w trakcie leczenia, które zostały zakwalifikowane jako spowodowane przez zapalenie płuc wynosiła 7 dla placebo, 9 dla salmeterolu, 13 dla flutykazonu propionianu i 8 dla salmeterolu i flutykazonu propionianu. Nie stwierdzono istotnych różnic w prawdopodobieństwie złamań kości (5,1% w przypadku placebo, 5,1% w przypadku salmeterolu, 5,4% w przypadku flutykazonu propionianu i 6,3% w przypadku salmeterolu z flutykazonu propionianem; współczynnik ryzyka dla salmeterolu i flutykazonu propionianu w porównaniu do placebo wynosił: 1,22, 95% CI: 0,87 do 1,72, p = 0,248).
Badania kliniczne kontrolowane placebo trwające 6 i 12 miesięcy wykazały, że regularne stosowanie salmeterolu + flutykazonu propionianu w dawce 50 mikrogramów + 500 mikrogramów poprawia czynność płuc, zmniejsza duszności i zapotrzebowanie na leki stosowane do przerywania napadów duszności.
Badania SCO40043 i SCO100250 były randomizowanymi, podwójnie zaślepionymi, następującymi po sobie badaniami w układzie grup równoległych, porównującymi wpływ salmeterolu + flutykazonu propionianu w dawce 50 mikrogramów + 250 mikrogramów dwa razy na dobę (dawka niezarejestrowana w leczeniu POChP na terenie Unii Europejskiej) i salmeterolu w dawce 50 mikrogramów dwa razy na dobę na liczbę umiarkowanych lub ciężkich zaostrzeń w ciągu roku u pacjentów chorych na POChP z FEV 1 <50% należnego i zaostrzeniami w wywiadzie. Umiarkowane i ciężkie zaostrzenia były definiowane jako pogorszenie objawów choroby, wymagające leczenia doustnymi kortykosteroidami i (lub) antybiotykami lub hospitalizacji.
Badania rozpoczynały się od 4. tygodniowej fazy run-in, podczas której wszyscy badani otrzymali niezaślepione leczenie z wykorzystaniem salmeterolu z flutykazonu propionianem w dawce 50 mikrogramów + 250 mikrogramów w celu wystandaryzowania terapii POChP i ustabilizowania choroby przed randomizacją do fazy zaślepionej badania, trwającej 52 tygodnie. Badanych przydzielono losowo w stosunku 1:1 do leczenia salmeterolem z flutykazonu propionianem w dawce 50 mikrogramów + 250 mikrogramów (całkowita populacja ITT n=776) lub salmeterolem (całkowita populacja ITT n=778). Przed fazą run-in pacjenci odstawili inne, dotychczas stosowane leki, z wyjątkiem krótko działających leków rozszerzających oskrzela. Jednoczesne stosowanie w czasie trwania badania wziewnych długo działających leków rozszerzających oskrzela (β 2 -agonistów lub leków przeciwcholinergicznych), produktów złożonych zawierających ipratropium i salbutamol, doustnych β 2 -agonistów i leków zawierających teofilinę było zabronione. Stosowanie doustnych kortykosteroidów i antybiotyków było dozwolone w celu leczenia zaostrzeń POChP według ściśle określonych zaleceń. Pacjenci stosowali salbutamol jako lek na żądanie podczas całego badania.
Wyniki obu badań wykazały, że leczenie salmeterolem z flutykazonu propionianem w dawce 50 mikrogramów + 250 mikrogramów związane było ze znacznie mniejszą liczbą umiarkowanych lub ciężkich zaostrzeń POChP w ciągu roku, w porównaniu do salmeterolu (SCO40043: odpowiednio 15 SE/H/1191/02-03/IB/06G 1,06 i 1,53 /pacjenta/rok, stosunek częstości 0,70, 95% CI: 0,58 do 0,83, p<0,001; SCO100250: odpowiednio 1,10 i 1,59 /pacjenta/rok, stosunek częstości 0,70, 95% CI: 0,58 do 0,83, p<0,001). Wyniki dla drugorzędowych punktów końcowych (czas do pierwszego umiarkowanego lub ciężkiego zaostrzenia choroby, liczba zaostrzeń w ciągu roku wymagających użycia doustnych kortykosteroidów, poranne FEV 1
salmeterolem z flutykazonu propionianem w dawce 50 mikrogramów + 250 mikrogramów dwa razy na dobę w porównaniu z salmeterolem. Profil działań niepożądanych był podobny, za wyjątkiem częstości zakażeń dolnych dróg oddechowych oraz miejscowych, znanych objawów niepożądanych (kandydoza i dysfonia) w grupie leczonej salmeterolem + flutykazonu propionianem w dawce salmeterolem. Zdarzenia związane z zakażeniami dolnych dróg oddechowych były stwierdzane w przypadku 55 (7%) pacjentów leczonych salmeterolem + flutykazonu propionianem w dawce salmeterolem. Zwiększona częstość zgłaszania zakażeń dolnych dróg oddechowych w przypadku leczenia salmeterolem + flutykazonu propionianem w dawce 50 mikrogramów + 250 mikrogramów dwa razy na dobę wydaje się być porównywalna do częstości zgłaszanej w przypadku leczenia salmeterolem + flutykazonu propionianem w dawce 50 mikrogramów + 500 mikrogramów dwa razy na dobę w badaniu TORCH.
Astma Wieloośrodkowe badanie kliniczne dotyczące stosowania salmeterolu w astmie (z ang. Salmeterol Multi-center Asthma Research Trial, SMART)
Badanie SMART było 28-tygodniowym badaniem przeprowadzonym w Stanach Zjednoczonych, w którym oceniano bezpieczeństwo stosowania salmeterolu w porównaniu do placebo dodawanych do typowego leczenia u osób dorosłych i młodzieży. Chociaż nie było znaczących różnic w pierwszorzędowym punkcie końcowym łącznej liczby zgonów związanych z układem oddechowym wraz z liczbą stanów zagrożenia życia związanych z układem oddechowym, to badanie wykazało znaczące zwiększenie liczby zgonów z powodu astmy u pacjentów otrzymujących salmeterol (13 zgonów na 13176 pacjentów leczonych salmeterolem w porównaniu do 3 zgonów z 13179 pacjentów otrzymujących placebo). Badanie nie zostało zaprojektowane w celu oceny wpływu jednoczesnego stosowania kortykosteroidów wziewnych, a jedynie 47% pacjentów zgłaszało stosowanie wziewnych kortykosteroidów przed badaniem.
Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania połączenia salmeterolu z flutykazonu propionianem w porównaniu z flutykazonu propionianem w monoterapii w astmie
W dwóch wieloośrodkowych badaniach trwających 26 tygodni przeprowadzono porównanie skuteczności i bezpieczeństwa stosowania salmeterolu w połączeniu z flutykazonu propionianem oraz z flutykazonu propionianem w monoterapii. W pierwszym z nich u dorosłych i młodzieży (badanie AUSTRI), a w drugim u dzieci w wieku 4 do 11 lat (badanie VESTRI). Do obu badań włączono pacjentów z umiarkowaną lub ciężką przewlekłą astmą, których w przeszłości hospitalizowano z powodu astmy albo u których występowały zaostrzenia astmy w poprzednim roku. Podstawowym celem każdego badania było ustalenie, czy dodanie długo działającego beta-adrenolityku (LABA) do WKS (leczenie salmeterolem z flutykazonu propionianem (salmeterol-FP)) było nie gorsze niż stosowanie samego wziewnego kortykosteroidu (FP) w odniesieniu do ryzyka wystąpienia ciężkich zdarzeń związanych z astmą (hospitalizacja związana z astmą, intubacja i zgon). Drugim celem tych badań była ocena, czy leczenie wziewnym kortykosteroidem z długo działającym beta-adrenolitykiem (salmeterol-FP) było lepsze od leczenia samym wziewnym kortykosteroidem (FP) w odniesieniu do ciężkiego zaostrzenia astmy (definiowanego jako pogorszenie astmy wymagające stosowania ogólnoustrojowych kortykosteroidów przez co najmniej 3 dni, hospitalizacji lub wizyty w ambulatoryjnym oddziale ratunkowym z powodu astmy wymagającej podania kortykosteroidów ogólnoustrojowych).
16 SE/H/1191/02-03/IB/06G W sumie 11 679 i 6 208 pacjentów zostało losowo przydzielonych i otrzymało leczenie odpowiednio w badaniach AUSTRI i VESTRI. W obu badaniach osiągnięto pierwszorzędowy punkt końcowy dotyczący bezpieczeństwa – potwierdzono, że stosowanie salmeterol-FP było nie gorsze niż stosowanie FP (z ang. non-inferiority, równoważność) (patrz tabela poniżej).
Ciężkie działania niepożądane związane z astmą w 26-tygodniowych badaniach AUSTRI i VESTRI
Salmeterol-FP (n=5834) FP (n=5845) Salmeterol-FP (n=3107) FP (n=3101) Złożony punkt końcowy (związane z astmą hospitalizacja, intubacja dotchawicza lub zgon) Salmeterol-FP/FP ryzyko względne (95% przedział ufności) 1,029 (0,638-1,662) a
(0,726-2,272) b
Zgon 0000 Hospitalizacja związana z astmą 34332721 Intubacja dotchawicza 0200 a
to równoważność została potwierdzona. b jeśli uzyskany 95% przedział ufności dla oszacownego ryzyka względnego wynosił mniej niż 2,675, to równoważność została potwierdzona.
W obu badaniach osiągnięto drugorzędowy punkt końcowy dotyczący skuteczności - skrócenie czasu do pierwszego zaostrzenia astmy w odniesieniu do stosowania salmeterolu w połączeniu z flutykazonu propionianem w porównaniu do stosowania flutykazonu propionianu w monoterapii. Jednak tylko w badaniu AUSTRI był on istotny statystycznie:
Salmeterol-FP (n=5834) FP (n=5845) Salmeterol-FP (n=3107) FP (n=3101) Liczba pacjentów z zaostrzeniem astmy Salmeterol-FP/FP ryzyko względne (95% przedział ufności) 0,787 (0,698; 0,888) 0,859 (0,729; 1,012)
Produkty lecznicze zawierające flutykazonu propionian w leczeniu astmy w czasie ciąży
Obserwacyjne, epidemiologiczne, retrospektywne badanie kohortowe z wykorzystaniem elektronicznej dokumentacji medycznej z Wielkiej Brytanii zostało przeprowadzone w celu oceny ryzyka wystąpienia dużych wrodzonych wad rozwojowych (z ang. major congenital malformations (MCMs)) po wziewnej ekspozycji na flutykazonu propionian (FP) w monoterapii lub salmeterol-FP w pierwszym trymestrze w porównaniu do wziewnych kortykosteroidów niezawierających FP. W badaniu tym nie stosowano porównania do placebo. W kohorcie astmy 5 362 ciąż narażonych na wziewne kortykosteroidy w pierwszym trymestrze - zdiagnozowano 131 MCMs; 1 612 (30%) było narażone na FP lub salmeterol-FP, z których u 42 zdiagnozowano MCMs. Skorygowany iloraz szans dla zdiagnozowania MCMs przez 1 rok wynosił 1,1 (95% CI: 0,5 - 2,3) dla kobiet z astmą umiarkowaną narażonych na FP, w porównaniu do narażonych na wziewny kortykosteroid bez FP i 1,2 (95% CI: 0,7 - 2,0) dla kobiet z ciężką astmą. Nie stwierdzono różnic w ryzyku MCMs po narażeniu w pierwszym trymestrze na FP w monoterapii w porównaniu do salmeterolu-FP. Bezwzględne ryzyko MCM dla całego przekroju ciężkości astmy wynosiło od 2,0 do 2,9 na 100 ciąż narażonych na FP, co jest porównywalne z wynikami badań 15840 17 SE/H/1191/02-03/IB/06G ciąż, w czasie których nie stosowano leczenia jak w astmie, w Naukowej Bazie Danych Medycyny Ogólnej (z ang. General Practice Research Database – GPRD) (2,8 zdarzeń MCM na 100 ciąż).
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Właściwości farmakokinetyczne mogą być rozpatrywane na podstawie prześledzenia właściwości farmakokinetycznych obu substancji oddzielnie.
Salmeterol
Salmeterol działa miejscowo w płucach i dlatego stężenia w osoczu nie są wskaźnikiem jego działania terapeutycznego. Z powodu technicznych trudności w oznaczeniu stężenia salmeterolu w osoczu, wynikających z bardzo małych stężeń leku w osoczu (około 200 pg/ml lub mniej) po jego wziewnym zastosowaniu w dawkach terapeutycznych, istnieje niewiele danych dotyczących właściwości farmakokinetycznych salmeterolu.
Flutykazonu propionian
Całkowita biodostępność flutykazonu propionianu po podaniu wziewnym pojedynczej dawki u zdrowych osób wynosi około 5 do 11% dawki nominalnej, w zależności od typu użytego inhalatora. U pacjentów z astmą lub POChP obserwowano mniejszą ekspozycję ogólnoustrojową na stosowany wziewnie flutykazonu propionian.
Wchłanianie ogólnoustrojowe odbywa się głównie poprzez płuca, początkowo jest szybkie, a następnie ulega wydłużeniu. Pozostała część wziewnej dawki może zostać połknięta, jednak ma minimalny wpływ na ekspozycję ogólnoustrojową ze względu na słabą rozpuszczalność leku w wodzie i metabolizm pierwszego przejścia, w rezultacie dostępność w jamie ustnej wynosi poniżej 1%. Istnieje liniowa zależność pomiędzy dawką leku a ekspozycją ogólnoustrojową. Rozmieszczenie flutykazonu propionianu w organizmie określane jest poprzez duży klirens osoczowy (1150 ml/min), dużą objętość dystrybucji w stanie stacjonarnym (około 300 l) i końcowy okres półtrwania wynoszący około 8 godzin. Substancja wiąże się z białkami osocza w 91%.
Flutykazonu propionian jest szybko usuwany z krążenia ogólnoustrojowego. Głównym szlakiem metabolizmu jest wytworzenie nieaktywnej pochodnej kwasu karboksylowego z udziałem izoenzymu CYP3A4 cytochromu P450. Inne niezidentyfikowane metabolity wykryto również w kale.
Klirens nerkowy flutykazonu propionianu jest znikomy. Mniej niż 5% dawki wydalane jest z moczem, głównie w postaci metabolitów. Większa część dawki jest wydalana z kałem w postaci metabolitów i niezmienionego leku.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Jedyne dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego u ludzi pochodzą z badań przeprowadzonych na zwierzętach, oparte są na działaniu farmakologicznym salmeterolu i flutykazonu propionianu podawanych oddzielnie i dotyczą skutków nadmiernego działania farmakologicznego.
W badaniach reprodukcji u zwierząt wykazano, że glikokortykosteroidy wywołują wady rozwojowe (rozszczep podniebienia, zniekształcenia szkieletu). Jednak nie wydaje się, aby wyniki badań na zwierzętach odnosiły się do ludzi otrzymujących produkt leczniczy w zalecanych dawkach. Badania na zwierzętach z zastosowaniem salmeterolu wykazały szkodliwy wpływ na zarodek i płód tylko po ekspozycji na duże dawki. 18 SE/H/1191/02-03/IB/06G
W następstwie jednoczesnego podawania salmeterolu i flutykazonu propionianu u szczurów, stwierdzono zwiększenie częstości występowania przemieszczenia tętnicy pępkowej i niepełnego kostnienia kości potylicznej po zastosowaniu dawek glikokortykosteroidów, które powodują nieprawidłowości. Zarówno salmeterol jak i flutykazonu propionian nie wykazywały toksyczności genetycznej.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Laktoza jednowodna.
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Produkt leczniczy Symflusal zawiera dwie substancje czynne umieszczone w dwóch komorach blistra typu Aluminium/Aluminium. Blister umieszczony jest na pasku foliowym i zawiera jedną dawkę leczniczą. Paski przechowywane są w urządzeniu do inhalacji Elpenhaler ® , umieszczonym w tekturowym pudełku. Folia chroni proszek do inhalacji przed wpływem czynników atmosferycznych. Każda dawka w postaci paska z dwukomorowym blistrem jest gotowa do użycia.
Wielkości opakowań: - Każde opakowanie tekturowe zawiera jedno urządzenie do inhalacji Elpenhaler ®
z dwukomorowymi blistrami. Opakowanie: 60 dawek.
- Każde opakowanie tekturowe zawiera jedno urządzenie do inhalacji Elpenhaler ® z 30 paskami z dwukomorowymi blistrami typu Aluminium/Aluminium oraz jeden schowek z 30 dodatkowymi paskami z dwukomorowymi blistrami typu Aluminium/Aluminium. Opakowanie: 60 dawek.
- Każde opakowanie tekturowe zawiera jedno urządzenie do inhalacji Elpenhaler ®
z dwukomorowymi blistrami typu Aluminium/Aluminium. Opakowanie: 30 dawek (opakowanie pojedyncze).
- Każde opakowanie tekturowe zawiera trzy urządzenia do inhalacji Elpenhaler ®
z dwukomorowymi blistrami typu Aluminium/Aluminium. Opakowanie: 180 dawek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
19 SE/H/1191/02-03/IB/06G
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do
stosowaniaW celu zapewnienia prawidłowego stosowania leku, lekarz lub inny pracownik służby zdrowia powinien poinstruować pacjenta, w jaki sposób należy używać inhalatora.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
INSTRUKCJA UŻYCIA I POSTĘPOWANIA Z INHALATOREM ELPENHALER ®
Poniżej przedstawiono instrukcję dla pacjenta dotyczącą właściwego użycia pojedynczej dawki wziewnej w postaci dwóch substancji leczniczych pakowanych w dwóch blistrach na pasku (paski z dwukomorowymi blistrami), które są przechowywane w inhalatorze Elpenhaler ® .
OPIS
Elpenhaler ®
proszku. Obie substancje tworzą jedną dawkę leczniczą. Każda z substancji czynnych pakowana jest oddzielnie w jednej z dwóch komór specjalnie zaprojektowanego paska z dwukomorowym blistrem. Pasek z dwukomorowym blistrem zawiera jedną (1) dawkę leczniczą.
Inhalator Elpenhaler ®
- Ustnika i jego osłony (1). - Powierzchni (2), na której umieszczany jest pasek
- Schowka (3) do przechowywania pasków.
Powyższe trzy części są ze sobą połączone, ale można je otwierać osobno.
Powierzchnia nośna składa się z: - Punktu zamocowania (2A) do umieszczenia paska z blistrami. - Dwóch wgłębień (2B) do dopasowania dwóch komór blistra. - Dwóch pasków prowadzących (2C), które powodują, że pasek z dwukomorowym blistrem zostaje umieszczony we właściwej pozycji na powierzchni nośnej.
20 SE/H/1191/02-03/IB/06G
Użycie inhalatora Elpenhaler ®
Α. Przygotowanie urządzenia
Odsłoń całkowicie powłokę ochronną chroniącą ustnik poprzez łagodny nacisk na powierzchnię w paski. Odblokuj i naciśnij ustnik do tyłu, w celu odsłonięcia powierzchni nośnej. Pasek z dwukomorowym blistrem utrzymuj błyszczącą powierzchnią do góry, tak, aby widoczna była niebieska linia, jak zaznaczono strzałką na rysunku. Nadrukowana powierzchnia paska powinna być skierowana do dołu. Umieść otwór paska wokół punktu zamocowania na powierzchni nośnej stosując lekki nacisk i upewnij się, że pasek jest dobrze dopasowany do punktu zamocowania. Pasek z dwukomorowym blistrem dopasuje się do zagłębień w powierzchni nośnej, a paski prowadzące zapewnią utrzymanie paska w odpowiedniej pozycji. Pasek z dwukomorowym blistrem zawiera: - Dwa aluminiowe arkusze (4). - Dwie komory blistra (5), jedną zawierającą salmeterol,
- Otwór (6). Otwórz schowek poprzez naciśnięcie, zgodnie z rysunkiem, wyjmij pasek i ponownie zamknij schowek. 21 SE/H/1191/02-03/IB/06G
Β. Wykonanie inhalacji
C. Czyszczenie inhalatora Po każdym użyciu wytrzyj ustnik urządzenia i powierzchnię nośną suchą ściereczką lub suchą papierową chusteczką. Do czyszczenia urządzenia nie należy używać wody. Zamknij ustnik i umieść pokrywę ochronną wokół niego.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE
DO OBROTUSymphar Sp. z o.o. ul. Koszykowa 65 00-667 Warszawa
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Zamknij ustnik i odciągnij w poziomie, wytłoczony, wystający koniec paska. Dawka leku jest gotowa do użycia.
Otwórz ustnik. Zauważysz, że cały proszek został zużyty oraz że komory blistra są puste. Wyjmij pusty pasek i przejdź do etapu C. Trzymaj urządzenie z dala od ust. Wykonaj pełen wydech. Uważaj, aby nie wydychać powietrza na ustnik urządzenia. Włóż inhalator Elpenhaler ®
dokładnie wargami ustnik urządzenia. Powoli wykonaj głęboki wdech ustami (a nie nosem), aż płuca będą pełne. Wstrzymaj oddech przez około 5 sekund lub tak długo jak będziesz w stanie i jednocześnie wyjmij urządzenie z ust. Wykonaj wydech i dalej oddychaj normalnie.
22 SE/H/1191/02-03/IB/06G Pozwolenie 50 mikrogramów + 250 mikrogramów: 21380 Pozwolenie 50 mikrogramów + 500 mikrogramów: 21381
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 9.08.2013 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia:19.07.2018
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI
PRODUKTU LECZNICZEGO29.03.2019