Dysport

ULOTKA DLA PACJENTA: INFORMACJA DLA UŻYTKOWNIKA
Dysport proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. – W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. – Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. – Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki:

1. Co to jest lek Dysport i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Dysport

3. Jak stosować lek Dysport

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać lek Dysport

6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Dysport i w jakim celu się go stosuje

Lek Dysport zawiera kompleks neurotoksyny Clostridium botulinum typu A (popularnie zwany jadem kiełbasianym) wytwarzany przez bakterię Clostridium botulinum (laseczka jadu kiełbasianego). Jego działanie polega na hamowaniu skurczu mięśni poprzez zapobieganie uwalniania w mięśniach substancji chemicznej wywołującej fizjologiczny skurcz mięśni. Pomaga to zmniejszyć nieprawidłowe napięcie mięśniowe zwane kurczem mięśni.
Wskazania do stosowania  leczenie objawowe spastyczności ogniskowej kończyn dolnych u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym w wieku 2 lat lub starszych  leczenie objawowe spastyczności ogniskowej kończyn górnych u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym w wieku 2 lat lub starszych  wyciek moczu (nietrzymanie moczu) ze względu na problemy z pęcherzem moczowym związane z uszkodzeniem rdzenia kręgowego lub stwardnieniem rozsianym u pacjentów, u których regularnie wykonywane jest czyste cewnikowanie przerywane  kurczowy kręcz szyi u dorosłych  kurcz powiek u dorosłych  połowiczy kurcz twarzy u dorosłych  spastyczność kończyn górnych u dorosłych  spastyczność kończyn dolnych u dorosłych  nadmierna potliwość pach

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Dysport

Kiedy nie stosować leku Dysport  jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na toksynę botulinową lub którykolwiek z pozostałych składników leku Dysport (wymienionych w punkcie 6)
 jeśli u pacjenta występuje zakażenie układu moczowego w czasie leczenia nietrzymania moczu.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Dysport należy omówić to z lekarzem:  jeśli występują dolegliwości lub choroby dotyczące mięśni, np. miastenia (przewlekła choroba charakteryzująca się szybkim zmęczeniem i osłabieniem mięśni szkieletowych)  jeśli mięśnie w proponowanym miejscu wstrzyknięcia wykazują oznaki zaniku  jeśli wcześniej stwierdzono zaburzenia przełykania lub oddychania  jeśli występuje znaczne osłabienie siły mięśniowej  jeśli występują przewlekłe zaburzenia układu oddechowego  jeśli występują skłonności do krwawień  jeśli obecny jest stan zapalny lub zakażenie w proponowanym miejscu wstrzyknięcia
Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania tego leku w leczeniu spastyczności kończyny dolnej ze względu na zwiększone ryzyko upadku u dorosłych, a szczególnie starszych pacjentów.
W przypadku stosowania leku Dysport w mięśniach w okolicach oczu, może wystąpić suchość oczu co może spowodować uszkodzenie powierzchni oka (patrz punkt 4). Aby temu zapobiec, może być konieczne zastosowanie ochronnych kropli, maści lub osłony ochronnej, która zasłania oko. Lekarz poinformuje pacjenta, czy jest to wymagane.
W czasie wykonywania iniekcji do pęcherza moczowego związanych z leczeniem nietrzymania moczu, ze względu na charakter iniekcji może wystąpić niekontrolowana odruchowa reakcja organizmu (autonomiczna dysrefleksja, np. obfite pocenie się, pulsujący ból głowy, wzrost ciśnienia krwi lub zwiększone tętno).
Specjalne ostrzeżenia – Bardzo rzadko działanie toksyny botulinowej może powodować osłabienie mięśni oddalonych od miejsca wstrzyknięcia. – U niewielkiej liczby pacjentów leczonych lekiem Dysport stwierdzono tworzenie się przeciwciał przeciwko toksynie botulinowej. Przejawiało się to znacznym pogorszeniem odpowiedzi na terapię i potrzebą stałego zwiększania dawek.
Lek Dysport a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Niektóre leki wpływające na czynność nerwowo-mięśniową mogą wzmacniać działanie leku Dysport.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Lek Dysport nie jest zalecany do stosowania w okresie ciąży, chyba że jest to wyraźnie konieczne. Lek Dysport nie jest zalecany do stosowania u kobiet karmiących piersią.
Dzieci i młodzież W leczeniu spastyczności związanej z mózgowym porażeniem dziecięcym, lek Dysport należy stosować u dzieci w wieku 2 lat lub starszych.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Po wstrzyknięciu leku Dysport może wystąpić przemijające osłabienie mięśni i zaburzenie widzenia. W takich przypadkach nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn.

Ten lek zawiera albuminę (rodzaj białka) pochodzącą z ludzkiej krwi. Możliwość przeniesienia czynników zakaźnych jest bardzo mało prawdopodobna, ale nie można jej całkowicie wykluczyć.

3. Jak stosować lek Dysport

Zastrzyk wykona lekarz, który zadecyduje jak często należy podawać lek. Będzie to zależało od rodzaju dolegliwości stwierdzonych u pacjenta.
Lek Dysport powinien być użyty tylko dla jednego pacjenta i tylko podczas jednej sesji terapeutycznej.
W leczeniu objawowym spastyczności ogniskowej kończyn dolnych u dzieci: Dzieci w wieku 2 lat lub starsze: dawkę ustala lekarz. Lek Dysport wstrzykuje się w dotknięte spastycznością mięśnie kończyn dolnych. Całkowita dawka leku Dysport na jedną sesję terapeutyczną nie może przekraczać 1000 jednostek lub jednak nie częściej niż co 12 tygodni.
W leczeniu objawowym spastyczności ogniskowej kończyn górnych u dzieci: Dzieci w wieku 2 lat lub starsze: dawkę ustala lekarz. Lek Dysport wstrzykuje się w dotknięte spastycznością mięśnie kończyny górnej. W przypadku podania leku do jednej kończyny górnej dawka podczas jednej sesji terapeutycznej nie może przekraczać 640 jednostek lub 16 jednostek/kg, przy czym należy wybrać mniejszą z tych dawek. W przypadku podania leku do dwóch kończyn górnych podczas jednej sesji terapeutycznej dawka nie może przekraczać 840 jednostek lub zakończeniu leczenia skurcze mięśni powinny ulec złagodzeniu, przy czym efekt leczenia utrzymuje się zwykle do 34 tygodni. Lekarz będzie powtarzać zabiegi co mniej więcej 16–28 tygodni lub w miarę potrzeb, ale nie częściej niż co 16 tygodni.
W jednoczesnym leczeniu spastyczności ogniskowej kończyn górnych i dolnych u dzieci: Jeżeli podczas tej samej sesji terapeutycznej konieczne jest leczenie zarówno kończyn górnych jak i kończyn dolnych, lekarz powinien ustalić dawkę leku Dysport wstrzykiwaną w każdą kończynę, nie przekraczając całkowitej dawki podawanej podczas jednej sesji terapeutycznej wynoszącej jednoczesne leczenie kończyn górnych i kończyn dolnych należy rozważyć nie wcześniej niż po upływie 12–16 tygodni od poprzedniej sesji terapeutycznej.
W leczeniu nietrzymania moczu Pierwsza dawka podawana w mięsień pęcherza moczowego wynosi 600 jednostek, jednak przy kolejnej iniekcji lekarz może zadecydować o zwiększeniu dawki do 800 jednostek. Lek Dysport będzie podawany podczas cystoskopii. Wziernik, wyposażony w źródło światła na końcu, zostanie wprowadzony do pęcherza moczowego przez otwór, przez który oddawany jest mocz (nazywany ujściem cewki moczowej). Dzięki temu lekarz wykonujący zabieg będzie miał wgląd we wnętrze pęcherza moczowego, co umożliwi wykonanie iniekcji leku Dysport w ścianę pęcherza moczowego. Lek Dysport będzie podawany tylko w przypadku pacjentów, u których wykonywane jest czyste cewnikowanie przerywane (ang. clean intermittent catheterisation, CIC). CIC to zabieg, podczas którego tymczasowo do pęcherza moczowego wprowadzany jest cewnik (miękka, pusta w środku rurka wprowadzona do cewki moczowej w celu ułatwienia usunięcia moczu z pęcherza moczowego), który następnie, po opróżnieniu pęcherza, zostaje usunięty. W celu uzyskania dalszych szczegółów dotyczących zabiegu, należy zwrócić się do lekarza. W ramach profilaktyki wystąpienia zakażenia dróg moczowych konieczne będzie przyjmowanie antybiotyków. W przypadku przyjmowania leku rozrzedzającego krew, lekarz odpowiednio zmodyfikuje leczenie przed i po przeprowadzeniu iniekcji z zastosowaniem leku Dysport. Przed
wykonaniem iniekcji pacjent może otrzymać znieczulenie miejscowe lub ogólne, lub środek uspokajający. Pacjent będzie obserwowany przez co najmniej 30 minut po iniekcji. Na ogół objawy powinny ustąpić w ciągu 2 tygodni, a poprawa może utrzymywać się do 48 tygodni. Lekarz zdecyduje o powtórzeniu leczenie w razie potrzeby, ale nie częściej niż co 12 tygodni.
W leczeniu kurczowego kręczu szyi: Zazwyczaj pierwsza dawka leku Dysport wynosi 500 jednostek. Lekarz może podzielić tę dawkę, wstrzykując ją w kilku miejscach na szyi, przypuszczalnie w 2 lub 3 najaktywniejsze mięśnie. Pacjentom ze znaczną niedowagą lub osobom w podeszłym wieku można podać mniejszą dawkę. Złagodzenie skurczu mięśni powinno zwykle nastąpić w ciągu 1 tygodnia. W zależności od tego, jak długo utrzyma się skutek leczenia, dodatkowe dawki (250-1000 jednostek) można podawać mniej więcej co 12 - 16 tygodni.
W leczeniu kurczu powiek i połowiczego kurczu twarzy: Lekarz będzie wykonywał iniekcje w okolicy twarzy zajęte procesem chorobowym. Pierwsza dawka wynosi 40 jednostek na jedno oko. W zależności od tego, jak długo utrzyma się skutek leczenia, iniekcje można wykonywać mniej więcej co 12 tygodni. Gdy będzie potrzebne dłuższe utrzymywanie się efektu leczenia, dawkę leku Dysport będzie można zwiększyć do 80 jednostek na jedno oko. Maksymalna stosowana dawka nie może przekraczać całkowitej dawki 120 jednostek na jedno oko.
W leczeniu spastyczności kończyn górnych u dorosłych: W zależności od decyzji lekarza, lek Dysport zostanie wstrzyknięty w dawce wynoszącej od 500 do ramienia. Złagodzenie skurczu mięśni powinno zwykle nastąpić w ciągu tygodnia. Iniekcje będą wykonywane mniej więcej co 12 – 16 tygodni.
W leczeniu spastyczności kończyn dolnych u dorosłych: Dysport zazwyczaj podaje się w dawce wynoszącej 1500 jednostek. Lekarz może podzielić tę dawkę, wstrzykując ją w poszczególne mięśnie kończyny dolnej. Wstrzyknięcia będą wykonywane mniej więcej co 12–16 tygodni.
W leczeniu spastyczności kończyn górnych i dolnych u dorosłych: Jeśli w trakcie jednej sesji leczenia istnieje potrzeba podania leku zarówno w mięśnie kończyny górnej jak i dolnej, lekarz może podzielić dawkę leku między mięśnie tych dwóch części ciała. W tym przypadku dawka całkowita leku nie może być wyższa niż 1500 jednostek.
W leczeniu nadmiernej potliwości pach: Dysport zazwyczaj podaje się w dawce wynoszącej 100 jednostek na jeden dół pachowy. Lekarz podzieli tę dawkę wstrzykując ją w 10 miejsc dołu pachowego. Maksymalny skutek powinien być widoczny w około drugim tygodniu po podaniu. Maksymalna podawana dawka nie może przekraczać
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Dysport W przypadku podania większej niż zalecana dawki leku Dysport, pacjent może odczuwać osłabienie mięśni innych niż te, do których wstrzyknięto lek. Objawy przedawkowania mogą nie wystąpić bezpośrednio po wstrzyknięciu. W przypadku ich wystąpienia należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. W przypadku wystąpienia trudności w oddychaniu, połykaniu lub mówieniu, należy zgłosić się do najbliższego punktu medycznego.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.


Należy niezwłocznie powiadomić lekarza, jeśli:  u pacjenta wystąpią problemy z przełykaniem, oddychaniem lub mową  u pacjenta wystąpią trudności w oddychaniu z lub bez obrzęku twarzy, ust, języka i (lub) gardła, zaczerwienienie skóry lub swędząca, guzkowata wysypka (pokrzywka). Pojawienie się takich objawów może oznaczać, że pacjent jest uczulony na lek Dysport.
Prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych określono według następującej klasyfikacji:

Częstość występowania Bardzo często mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób Często mogą wystąpić u maksymalnie 1 na 10 osób Niezbyt często mogą wystąpić u maksymalnie 1 na 100 osób Rzadko mogą wystąpić u maksymalnie 1 na 1000 osób Częstość nieznana Częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych
Niektóre działania niepożądane mogą występować u wszystkich pacjentów leczonych lekiem Dysport, natomiast występowanie innych działań niepożądanych może zależeć od rodzaju dolegliwości, z powodu których jest podawany. Należy przeczytać informacje odnoszące się do odpowiedniej dolegliwości.
Zgłaszano występowanie następujących działań niepożądanych (niezależnie od wskazania): Często:  siniaki i (lub) ból w miejscu wstrzyknięcia  ogólne osłabienie  zmęczenie  objawy grypopodobne Niezbyt często:  świąd Rzadko:  wysypka, nerwoból z zanikiem mięśni Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):  drętwienie  zanik mięśni
Zgłaszano również inne działania niepożądane związane z rozprzestrzenianiem się leku poza miejsce wstrzyknięcia (wzmożone osłabienie mięśniowe, zaburzenia przełykania czy zachłyśnięcie się ze skutkiem śmiertelnym w bardzo rzadkich przypadkach).
Leczenie objawowe spastyczności ogniskowej kończyn dolnych u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym Zgłaszano występowanie następujących działań niepożądanych: Często:  ból mięśni  osłabienie siły mięśni kończyny dolnej  nietrzymanie moczu  objawy grypopodobne  ból, zaczerwienienie, zasinienie w miejscu wstrzyknięcia  zaburzenie chodu  zmęczenie  upadek Niezbyt często:  spadek siły i osłabienie
Leczenie objawowe spastyczności ogniskowej kończyn górnych u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym Zgłaszano występowanie następujących działań niepożądanych: Często:  osłabienie mięśni  ból mięśni  objawy grypopodobne  zmęczenie  swędzenie skóry, zasinienie, ból, obrzęk i wysypka w miejscu wstrzyknięcia  wysypka Niezbyt często:  spadek siły i osłabienie
Jednoczesne leczenie spastyczności ogniskowej kończyn górnych i kończyn dolnych u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym Nie odnotowano dodatkowych działań niepożądanych podczas jednoczesnego leczenia kończyny górnej oraz kończyny dolnej podczas tej samej sesji terapeutycznej w porównaniu do podawania leku osobno do kończyny górnej lub kończyny dolnej.
Leczenie nietrzymania moczu spowodowanego niekontrolowanymi skurczami mięśni pęcherza moczowego Zgłaszano występowanie następujących działań niepożądanych: Często:  krwiomocz*  zaparcie  bakterie w moczu*  zaburzenia erekcji, czasami określane mianem impotencji  zakażenie dróg moczowych*  ból głowy  gorączka Niezbyt często:  drętwienie  osłabienie mięśni  ból pęcherza moczowego*  niekontrolowana reakcja odruchowa organizmu (autonomiczna dysrefleksja)*  niemożność opróżnienia pęcherza moczowego (zatrzymanie moczu)  krwawienie z pęcherza moczowego lub z przewodu, który wyprowadza mocz z pęcherza moczowego na zewnątrz ciała (cewka moczowa) * To działanie niepożądane może być związane z zabiegiem
Leczenie kurczowego kręczu szyi Zgłaszano występowanie następujących działań niepożądanych: Bardzo często:  problemy z przełykaniem (dysfagia)  suchość w ustach  osłabienie mięśniowe Często:  ból głowy  osłabienie mięśni twarzy  zawroty głowy  niewyraźne widzenie  pogorszenie ostrości widzenia  duszność
 ból szyi  ból kostno-mięśniowy  ból mięśni  ból w rękach i palcach  sztywność mięśni  zmiana barwy głosu (dysfonia) Niezbyt często:  podwójne widzenie  opadanie dolnej lub górnej powieki  utrata tkanki mięśniowej  osłabienie mięśni żuchwy  nudności Rzadko:  aspiracja (zachłyśnięcie)
Leczenie kurczu powiek i połowiczego kurczu twarzy Zgłaszano występowanie następujących działań niepożądanych: Bardzo często:  opadanie dolnej lub górnej powieki Często:  suchość oczu  podwójne widzenie  zwiększone łzawienie  obrzęk powieki  niedowład (osłabienie mięśni) twarzy Niezbyt często:  porażenie nerwu twarzowego Rzadko:  porażenie mięśni oka (ograniczenie możliwości poruszania gałką oczną)  podwinięcie powieki
Leczenie spastyczności kończyn górnych u dorosłych Zgłaszano występowanie następujących działań niepożądanych: Często:  osłabienie mięśni  ból mięśniowo-szkieletowy  ból dłoni i palców dłoni  ból, rumień, obrzęk w miejscu podania  zmęczenie, osłabienie  objawy grypopodobne Niezbyt często:  problemy z przełykaniem
Leczenie spastyczności kończyn dolnych u dorosłych Zgłaszano występowanie następujących działań niepożądanych: Często:  upadek  osłabienie mięśni  ból mięśni  problemy z przełykaniem (dysfagia)  osłabienie  zmęczenie
 objawy grypopodobne  zasinienie, ból, wysypka, swędzenie skóry w miejscu wstrzyknięcia
Leczenie nadmiernej potliwości pach Zgłaszano występowanie następujących działań niepożądanych: Często:  duszność  wyrównawcze pocenie się (wzmożone pocenie się w innych miejscach niż pachy)  ból pleców, ramion i szyi  ból mięśni pleców i łydek Niezbyt często:  zawroty głowy  ból głowy  mrowienie lub drętwienie rąk lub stóp  mimowolne skurcze mięśni powiek  zaczerwienienie twarzy  krwawienie z nosa
Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiadomić lekarza lub farmaceutę.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu lub przedstawicielowi podmiotu odpowiedzialnego.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Dysport

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku, po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu.
Lek Dysport należy przechowywać w lodówce (2 ̊C - 8 ̊C). Nie zamrażać.
Roztwór należy zużyć bezpośrednio po rekonstytucji. Po rekonstytucji roztwór można przechowywać do 24 godzin w lodówce (2°C – 8°C).
Termin ważności (EXP) Numer serii (Lot)

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Dysport - Substancją czynną leku jest toksyna botulinowa typ A * , 300 lub 500 jednostek/fiolkę - Pozostałe składniki to albumina ludzka i laktoza jednowodna. * Kompleks neurotoksyny Clostridium botulinum typ A
Jak wygląda lek Dysport i co zawiera opakowanie
Lek Dysport jest białym proszkiem do sporządzania roztworu do wstrzykiwań. Dostępne są opakowania zawierające 1 lub 2 fiolki.
Podmiot odpowiedzialny Ipsen Pharma, 65 Quai Georges Gorse, 92100 Boulogne-Billancourt, Francja
Importer Ipsen Manufacturing Ireland Limited, Blanchardstown Industrial Park Blanchardstown, Dublin 15, Irlandia
Data ostatniej aktualizacji ulotki: czerwiec 2022 r.
Dodatkowe informacje lub ulotkę w formacie odpowiednim dla osób niewidomych lub słabo widzących można uzyskać kontaktując się z: Ipsen Poland Sp. z o.o. ul. Chmielna 73 00-801 Warszawa tel.:22 653 68 00 fax: 22 653 68 22
Logo podmiotu odpowiedzialnego
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:
W celu poprawienia identyfikowalności biologicznych produktów leczniczych należy czytelnie zapisać nazwę i numer serii podawanego produktu.
Jednostki produktu leczniczego Dysport są swoiste dla tego produktu i nie są tożsame z jednostkami innych produktów zawierających toksynę botulinową.
Dysport powinien być stosowany przez odpowiednio przeszkolonych lekarzy.
Nieosłonięty środek korka gumowego należy przetrzeć alkoholem bezpośrednio przed przekłuciem igłą. Stosować sterylne igły o rozmiarze 23 lub 25.
Poniższa instrukcja przedstawia sposób przygotowania produktu Dysport do wstrzyknięcia. Podane objętości rozpuszczalnika pozwalają na uzyskanie stężeń przeznaczonych do stosowania w określonym wskazaniu, z wyjątkiem wskazania dotyczącego nietrzymania moczu z powodu neurogennej nadreaktywności wypieracza, dla których istnieją szczegółowe instrukcje (patrz poniżej).
Uzyskana dawka w jednostkach w ml Objętość rozpuszczalnika* dodawana do fiolki 300 j Objętość rozpuszczalnika* dodawana do fiolki 500 j * 0,9% roztwór chlorku sodu do wstrzykiwań bez konserwantów
U dzieci, gdzie dawkę ustala się na podstawie liczby jednostek na kg masy ciała, może być konieczne dalsze rozcieńczenie w celu uzyskania właściwej objętości roztworu do iniekcji.
Spastyczność ogniskowa u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym w wieku 2 lat lub starszych Spastyczność ogniskowa kończyn dolnych u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym Maksymalna całkowita dawka produktu leczniczego Dysport podawana podczas jednej sesji terapeutycznej nie może przekraczać 15 j./kg mc. w przypadku podania w jedną kończynę dolną lub trakcie jednej sesji terapeutycznej nie może przekraczać 1000 jednostek lub 30 j./kg mc., przy czym należy wybrać mniejszą z tych dawek. Całkowitą dawkę leku należy podzielić między mięśnie kończyn dolnych objęte spastycznością. Jeśli to możliwe dawka leku na mięsień powinna zostać podzielona na więcej niż jedno miejsce podania. Maksymalna objętość leku w iniekcji domięśniowej podana w jedno miejsce nie może przekraczać 0,5 ml. Zalecane dawkowanie przedstawiono w poniższej tabeli.
Mięsień Zalecany zakres dawki na mięsień na nogę (jednostki/kg masy ciała) Liczba miejsc iniekcji na mięsień Dystalne Brzuchaty łydki 5 do 15 j. /kg Do 4 Płaszczkowaty 4 do 6 j./kg Do 2 Piszczelowy tylny 3 do 5 j./kg Do 2 Proksymalne
Mięśnie kulszowo - goleniowe Mięśnie przywodziciele stawu biodrowego Dawka całkowita na jedną kończynę Do 15 j./kg/kończynę jeśli wstrzykuje się tylko w mięśnie dystalne, tylko w mięśnie proksymalne lub na kilku poziomach (w mięśnie dystalne oraz w proksymalne).
Spastyczność ogniskowa kończyn górnych u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym w wieku Maksymalna dawka produktu leczniczego Dysport podawana podczas jednej sesji terapeutycznej przy jednostronnej iniekcji nie może przekraczać 16 j./kg mc. lub 640 j., przy czym należy wybrać mniejszą z tych dawek. Przy obustronnej iniekcji maksymalna dawka produktu leczniczego Dysport podawana podczas jednej sesji terapeutycznej nie może przekraczać Całkowitą podawaną dawkę należy podzielić między mięśnie objęte spastycznością kończyny górnej (kończyn górnych). W jedno miejsce nie należy podawać więcej niż 0,5 ml produktu leczniczego Dysport. Zalecane dawkowanie przedstawiono w tabeli poniżej:
Dawkowanie Dysport według mięśnia u dzieci ze spastycznością kończyny górnej Mięsień Zalecany zakres dawki na mięsień na kończynę górną (jednostki/kg masy ciała) Liczba miejsc iniekcji na mięsień Mięsień ramienny 3 do 6 j./kg Do 2 Mięsień ramienno-promieniowy 1,5 do 3 j./kg 1 Mięsień dwugłowy ramienia 3 do 6 j./kg Do 2 Mięsień nawrotny obły 1 do 2 j./kg 1 Mięsień nawrotny czworoboczny 0,5 do 1 j./kg 1 Mięsień zginacz promieniowy nadgarstka 2 do 4 j./kg Do 2 Mięsień zginacz łokciowy nadgarstka 1,5 do 3 j./kg 1 Mięsień zginacz głęboki palców 1 do 2 j./kg 1 Mięsień zginacz powierzchowny palców 1,5 do 3 j./kg Do 4 Mięsień zginacz krótki kciuka/ Mięsień odwodziciel krótki kciuka 0,5 do 1 j./kg 1 Mięsień przywodziciel kciuka 0,5 do 1 j./kg 1 Dawka całkowita Do 16 j./kg/jedną górną kończynę (nie przekraczać 21 j./kg w przypadku iniekcji w obydwie górne kończyny)
Spastyczność ogniskowa kończyn dolnych i kończyn górnych u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym w wieku 2 lat lub starszych Dawkowanie W przypadku jednoczesnego leczenia spastyczności kończyny górnej i dolnej u dzieci należy zapoznać się z punktem dotyczącym dawkowania dla danego wskazania, tj. leczenia ogniskowej spastyczności kończyn górnych lub leczenia ogniskowej spastyczności kończyn dolnych u dzieci. W przypadku jednoczesnego leczenia dawka produktu Dysport nie powinna przekraczać całkowitej dawki podawanej podczas jednej sesji terapeutycznej wynoszącej 30 j./kg mc. lub 1000 j., przy czym należy wybrać mniejszą z tych dawek.
Należy rozważyć ponowne leczenie kończyn górnych i dolnych, gdy efekt uzyskany dzięki poprzedniej iniekcji ulegnie zmniejszeniu, przy czym zabiegu nie można powtórzyć wcześniej niż 12– zostać dobrany na podstawie progresji choroby i odpowiedzi na leczenie.
Sposób podawania W leczeniu spastyczności kończyn dolnych lub kończyn górnych związanych z mózgowym porażeniem dziecięcym lub w przypadku obydwu wskazań stosuje się roztwór produktu leczniczego Dysport, który uzyskuje się po rekonstytucji produktu leczniczego w 0,9% (w/v) roztworze chlorku sodu i podaje się domięśniowo w sposób opisany powyżej.
Nietrzymanie moczu z powodu neurogennej nadreaktywności wypieracza Dawkowanie Zalecana dawka to 600 jednostek. W przypadku niedostatecznej odpowiedzi na leczenie lub u pacjentów z ciężką postacią choroby (np. w zależności od nasilenia objawów przedmiotowych i podmiotowych i/lub parametrów urodynamicznych) można zastosować dawkę 800 jednostek. Produkt lecznicy Dysport należy podawać pacjentom, u których regularnie wykonywane jest czyste cewnikowanie przerywane. Dawkę całkowitą należy podzielić na 30 iniekcji do mięśnia wypieracza równomiernie rozmieszczonych w jego obrębie, z ominięciem trójkąta pęcherza. Produkt leczniczy Dysport jest wstrzykiwany za pomocą elastycznego lub sztywnego cystoskopu, przy czym każda iniekcja powinna odbywać się na głębokości około 2 mm, podając 0,5 ml do każdego miejsca. W celu upewnienia się, że podano całą dawkę, do ostatniej iniekcji należy wstrzyknąć około 0,5 ml jałowego roztworu soli fizjologicznej.
Sposób podawania Produkt leczniczy Dysport jest podawany w postaci iniekcji do mięśnia wypieracza, jak opisano powyżej. W leczeniu nietrzymania moczu z powodu neurogennej nadreaktywności wypieracza stosuje się roztwór produktu leczniczego Dysport zawierający 600 lub 800 jednostek w 15 ml, który uzyskuje się po rekonstytucji produktu leczniczego w 0,9% (9mg/ml) roztworze chlorku sodu.
Instrukcja przygotowania roztworu we wskazaniu nietrzymanie moczu z powodu neurogennej nadreaktywności wypieracza: Celem jest uzyskanie wymaganej objętości 15 ml produktu leczniczego Dysport do wstrzykiwań po rekonstytucji, równo rozdzielonej na dwie strzykawki o objętości 10 ml zawierające po 7,5 ml produktu po rekonstytucji, w każdej w tym samym stężeniu. Po rekonstytucji w strzykawce, produkt należy zużyć natychmiast.
Instrukcja przygotowania roztworu z użyciem fiolek 500 j.  Dla dawki 600 j.: każdą z 2 fiolek zawierających po 500 jednostek należy poddać rekonstytucji, używając 2,5 ml 9 mg/ml roztworu chlorku sodu do wstrzykiwań bez konserwantów na każdą fiolkę. Do pierwszej strzykawki o objętości 10 ml pobrać 1,5 ml z pierwszej fiolki i do drugiej strzykawki o objętości 10 ml pobrać 1,5 ml z drugiej fiolki. Zakończyć rekonstytucję, pobierając do każdej strzykawki po 6 ml roztworu chlorku sodu (9 mg/ml) bez konserwantów i delikatnie wymieszać. W ten sposób uzyskuje się ogółem 600 j. produktu leczniczego Dysport po rekonstytucji, w dwóch strzykawkach o objętości 10 ml, zawierających po 7,5 ml roztworu.  Dla dawki 800 j.: każdą z 2 fiolek zawierających po 500 jednostek należy poddać rekonstytucji, używając 2,5 ml roztworu chlorku sodu (9 mg/ml) do wstrzykiwań bez konserwantów na każdą fiolkę. Do pierwszej strzykawki o objętości 10 ml pobrać 2 ml z pierwszej fiolki i do drugiej strzykawki o objętości 10 ml pobrać 2 ml z drugiej fiolki. Zakończyć rekonstytucję, pobierając do każdej strzykawki po 5,5 ml roztworu chlorku sodu (9 mg/ml) bez konserwantów i delikatnie wymieszać. W ten sposób uzyskuje się ogółem 800 j. produktu leczniczego Dysport po rekonstytucji w dwóch strzykawkach o objętości 10 ml zawierających po 7,5 ml roztworu.

Instrukcja przygotowania roztworu z użyciem fiolek 300 j.  Dla dawki 600 j.: każdą z 2 fiolek zawierających po 300 jednostek należy poddać rekonstytucji, używając 1,5 ml roztworu chlorku sodu (9 mg/ml) do wstrzykiwań bez konserwantów na każdą fiolkę. Do pierwszej strzykawki o objętości 10 ml pobrać pełne 1,5 ml z pierwszej fiolki i do drugiej strzykawki o objętości 10 ml pobrać pełne 1,5 ml z drugiej fiolki. Zakończyć rekonstytucję, pobierając do każdej strzykawki po 6,0 ml roztworu chlorku sodu (9 mg/ml) bez konserwantów i delikatnie wymieszać. W ten sposób uzyskuje się ogółem 600 j. produktu leczniczego Dysport po rekonstytucji w dwóch strzykawkach o objętości 10 ml zawierających po 7,5 ml roztworu.  Dla dawki 800 j.: każdą z 3 fiolek zawierających po 300 jednostek należy poddać rekonstytucji, używając 1,5 ml roztworu chlorku sodu (9 mg/ml) do wstrzykiwań bez konserwantów na każdą fiolkę. Do pierwszej strzykawki o objętości 10 ml pobrać pełne 1,5 ml z pierwszej fiolki i 0,5 ml z drugiej fiolki. Do drugiej strzykawki o objętości 10 ml pobrać 0,5 ml z drugiej fiolki i pełne 1,5 ml z trzeciej fiolki. Zakończyć rekonstytucję, pobierając do każdej strzykawki po 5,5 ml roztworu chlorku sodu (9 mg/ml) bez konserwantów i delikatnie wymieszać. W ten sposób uzyskuje się ogółem 800 j. produktu leczniczego Dysport po rekonstytucji w dwóch strzykawkach o objętości 10 ml zawierających po 7,5 ml roztworu.
Instrukcja przygotowania roztworu przy stosowaniu kombinacji fiolek 500 j. i 300 j. (dotyczy wyłącznie dawki 800 j.)  Dla dawki 800 j.: fiolkę zawierającą 500 jednostek należy poddać rekonstytucji, używając 2,5 ml roztworu chlorku sodu (9 mg/ml) do wstrzykiwań bez konserwantów; fiolkę zawierającą 300 jednostek należy poddać rekonstytucji, używając 1,5 ml roztworu chlorku sodu (9 mg/ml) do wstrzykiwań bez konserwantów. Do pierwszej strzykawki o objętości 10 ml pobrać 2 ml z fiolki zawierającej 500 jednostek. Do drugiej strzykawki o objętości 10 ml pobrać pozostałe 0,5 ml z fiolki zawierającej 500 jednostek i pełne 1,5 ml z fiolki zawierającej 300 jednostek. Zakończyć rekonstytucję, pobierając do każdej strzykawki po 5,5 ml roztworu chlorku sodu (9 mg/ml) bez konserwantów i delikatnie wymieszać. W ten sposób uzyskuje się ogółem 800 j. produktu leczniczego Dysport po rekonstytucji w dwóch strzykawkach o objętości 10 ml zawierających po 7,5 ml roztworu.
Kurczowy kręcz szyi Dawkowanie Dawki zalecane w leczeniu kręczu szyi dotyczą dorosłych w każdym wieku, o prawidłowej masie ciała, u których nie stwierdza się obniżonej masy mięśniowej mięśni szyi. U osób ze zmniejszoną masą mięśni szyi, np. na skutek znacznej niedowagi, lub u osób starszych można zmniejszyć dawkę. Dawką początkową zalecaną w leczeniu kurczowego kręczu szyi jest 500 jednostek, podane w dawkach podzielonych, do dwóch lub trzech najaktywniejszych mięśni szyi. W przypadku kontynuacji leczenia dawki mogą być odpowiednio dostosowywane do efektów leczenia i zaobserwowanych działań niepożądanych. Zaleca się podawanie od 250 do 1000 jednostek, chociaż stosowaniu większych dawek z tego zakresu może towarzyszyć wzrost częstości i nasilenia działań niepożądanych, w szczególności utrudnienia połykania. Maksymalna podawana dawka nie może przekraczać 1000 jednostek. Złagodzenie objawów kręczu szyi powinno być odczuwalne w ciągu tygodnia od pierwszego wstrzyknięcia. Wstrzyknięcia należy powtarzać mniej więcej co 16 tygodni lub zależnie od potrzeby podtrzymania leczenia, lecz nie częściej niż co 12 tygodni. W przypadku kręczu szyi z rotacją należy stosować łączną dawkę 500 jednostek, podając 350 jednostek do mięśnia płatowatego głowy po stronie, w którą skręcony jest podbródek/ głowa, oraz 150 jednostek do mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego po stronie przeciwnej do skręcenia. W przypadku kręczu szyi z przechyleniem głowy na bok zaleca się łączną dawkę 500 jednostek, podając 350 jednostek do mięśnia płatowatego głowy po stronie, w którą głowa jest pochylona, oraz W przypadkach, gdy dodatkowo występuje uniesienie ramion, może być także wymagane leczenie mięśnia czworobocznego i dźwigacza łopatki po tej stronie, jeśli w badaniu EMG występują zauważalne oznaki przerostu tych mięśni. Gdy potrzebne jest wstrzyknięcie do trzech mięśni, 500 jednostek produktu należy rozdzielić w następujący sposób: 300 jednostek podać do mięśnia
płatowatego głowy, 100 jednostek do mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego i 100 jednostek do trzeciego mięśnia. W przypadku kręczu szyi z pochyleniem głowy w tył stosować łącznie 500 jednostek, podając 250 jednostek do każdego z mięśni płatowatych głowy. Wstrzyknięcia w oba mięśnie płatowate głowy mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia osłabienia mięśni szyi. We wszystkich innych postaciach kręczu szyi, identyfikacja i leczenie najbardziej aktywnych mięśni zależy od wiedzy specjalistycznej lekarzy i wyników badania EMG. EMG należy stosować w diagnostyce wszystkich złożonych postaciach kręczu szyi, w celu ponownej oceny po nieskutecznych iniekcjach w nieskomplikowanych przypadkach oraz w celu ukierunkowania iniekcji do głęboko położonych mięśni lub u pacjentów z nadwagą, u których palpacyjne badanie mięśni szyi jest trudne.
Sposób podawania W leczeniu kurczowego kręczu szyi stosuje się roztwór zawierający 500 jednostek w 1 ml, który uzyskuje się po rekonstytucji produktu leczniczego Dysport 300 j. w 0,6 ml lub produktu leczniczego Dysport 500 j. w 1 ml 0,9% (w/v) roztworu chlorku sodu do wstrzykiwań. Dysport podaje się domięśniowo w sposób opisany powyżej.
Obustronny kurcz powiek i połowiczy kurcz twarzy Dawkowanie Należy wstrzyknąć 10 jednostek (0,05 ml) produktu leczniczego przyśrodkowo i 10 jednostek (0,05 ml) produktu bocznie w stosunku do połączenia części powiekowej i oczodołowej zarówno w górną (3 i 4) jak i dolną część mięśnia okrężnego (5 i 6) każdego oka. Aby ograniczyć ryzyko wystąpienia opadania powieki, należy unikać wstrzyknięć w pobliżu dźwigacza powieki górnej.
W przypadku wstrzykiwania produktu w górną powiekę, igłę należy odsunąć od środka powieki, żeby uniknąć podania produktu w mięsień dźwigacz powieki górnej. Umieszczony powyżej schemat ma pomóc w odpowiednim rozmieszczeniu podania produktu. Początku ustępowania objawów chorobowych można się spodziewać w ciągu dwóch do czterech dni od wstrzyknięcia produktu, ale maksymalny efekt występuje zazwyczaj po dwóch tygodniach. Iniekcje należy powtarzać co około 12 tygodni lub z taką częstością, jaka będzie niezbędna do zapobiegania nawrotom objawów, ale nie częściej niż co 12 tygodni. Jeżeli odpowiedź na leczenie początkowe zostanie uznana za niewystarczającą, to podczas kolejnych wizyt może być konieczne zwiększenie dawki do 60 jednostek w następujący sposób: 10 jednostek (0,05 ml) przyśrodkowo i 20 jednostek (0,1 ml) bocznie, 80 jednostek: 20 jednostek (0,1 ml) przyśrodkowo i 20 jednostek (0,1 ml) bocznie lub aż do 120 jednostek: 20 jednostek (0,1 ml) przyśrodkowo i 40 jednostek (0,2 ml) bocznie powyżej i poniżej każdego oka, stosując opisaną wyżej technikę wstrzyknięć. Można także dodatkowo wstrzyknąć Dysport w mięsień czołowy powyżej brwi (1 i 2), jeżeli kurcz w tej okolicy powoduje zaburzenia wzroku. W przypadkach jednostronnego kurczu powiek wstrzyknięcia powinny być ograniczone do oka chorego. Pacjentów z połowiczym kurczem mięśni twarzy powinno się leczyć w taki sam sposób, jak w przypadku jednostronnego kurczu powiek. Zalecane dawki stosuje się u osób dorosłych w każdym wieku, także w wieku podeszłym. Dzieci: Nie wykazano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania tego produktu leczniczego w leczeniu kurczu powiek i połowiczego kurczu mięśni twarzy u dzieci.

Sposób podawania W leczeniu kurczu powiek i połowiczego kurczu twarzy stosuje się roztwór zawierający 200 jednostek w 1 ml, który uzyskuje się po rekonstytucji produktu leczniczego Dysport 300 j. w 1,5 ml lub produktu leczniczego Dysport 500 j. w 2,5 ml 0,9% (w/v) roztworu chlorku sodu do wstrzykiwań. Dysport podaje się w podskórnych wstrzyknięciach przyśrodkowo i bocznie, w stosunku do połączenia części powiekowej i oczodołowej zarówno w górną jak i dolną część mięśnia okrężnego każdego oka.
Spastyczność ogniskowa kończyn górnych i dolnych u dorosłych Kończyna górna Dawkowanie W badaniach klinicznych dawki po 500 i 1000 jednostek podzielono pomiędzy wybrane mięśnie, w określonych sesjach leczenia zgodnie ze schematem przedstawionym poniżej. W jedno miejsce nie należy wstrzykiwać więcej niż 1 ml roztworu.
Mięśnie, w które wykonano wstrzyknięcie Zalecana dawka produktu Dysport (j.) Mięsień zginacz promieniowy nadgarstka (FCR) 100–200 j. Mięsień zginacz łokciowy nadgarstka (FCU) 100–200 j. Mięsień zginacz głęboki palców (FDP) 100–200 j. Mięsień zginacz powierzchowny palców (FDS) 100–200 j. Mięsień zginacz długi kciuka 100–200 j. Mięsień przywodziciel kciuka 25–50 j. Mięsień ramienny 200–400 j. Mięsień ramienno – promieniowy 100–200 j. Mięsień dwugłowy ramienia (BB) 200–400 j. Mięsień nawrotny obły 100–200 j. Mięsień trójgłowy ramienia (głowa długa) 150–300 j. Mięsień piersiowy większy 150–300 j. Mięsień podłopatkowy 150–300 j. Mięsień najszerszy grzbietu 150–300 j.
Kończyna dolna Dawkowanie Dawka całkowita produktu leczniczego nie może jednak przekraczać 1500 jednostek. W jedno miejsce nie należy wstrzykiwać więcej niż 1 ml roztworu.
Mięśnie, w które wykonano wstrzykniecie Zalecana dawka produktu Dysport (j.) Liczba wstrzyknięć w przeliczeniu na mięsień Dystalne Mięsień płaszczkowaty 300–550 j. 2–4 Mięsień brzuchaty łydki głowa przyśrodkowa 100–450 j. 1–3 głowa boczna 100–450 j. 1–3 Mięsień piszczelowy tylny 100–250 j. 1–3 Mięsień zginacz długi palców 50–200 j. 1–2 Mięsień zginacz krótki palców 50–200 j. 1–2 Mięsień zginacz długi palucha 50–200 j. 1–2 Mięsień zginacz krótki palucha 50–100 j. 1–2 Proksymalne Mięsień prosty uda 100–400 j. 1–3
Mięśnie kulszowo-goleniowe 100–400 j. 1–3 Mięsień przywodziciel wielki 100–300 j. 1–3 Mięsień przywodziciel długi 50–150 j. 1–2 Mięsień przywodziciel krótki 50–150 j. 1–2 Mięsień smukły 100–200 j. 1–3 Mięsień pośladkowy wielki 100–400 j. 1–2
Stopień i forma spastyczności mięśni w momencie wykonywania ponownego wstrzyknięcia mogą wymagać zmiany dawki produktu Dysport oraz miejsca wstrzyknięcia.
Kończyna górna i dolna Jeśli w trakcie jednej sesji terapeutycznej istnieje potrzeba podania produktu zarówno w mięśnie kończyny górnej jak i dolnej, dawkę produktu Dysport należy odpowiednio dostosować do potrzeb pacjenta, pamiętając o tym, że dawka całkowita nie powinna przekraczać 1500 jednostek.
Sposób podawania W leczeniu spastyczności ogniskowej kończyn górnych i dolnych stosuje się roztwór zawierający 100, roztworze chlorku sodu do wstrzykiwań, Dysport podaje się we wstrzyknięciach domięśniowych do określonych wyżej mięśni.
Nadmierna potliwość pach Dawkowanie Zalecana dawka początkowa w leczeniu nadmiernej potliwości pach wynosi 100 jednostek na jeden dół pachowy. Jeśli żądany skutek nie jest osiągnięty, dawkę tą można powiększyć do 200 jednostek na dół pachowy w kolejnym podaniu. Maksymalna podawana dawka nie może przekraczać 200 jednostek na jeden dół pachowy. Obszar, na którym mają być wykonane wstrzyknięcia musi być uprzednio przebadany testem jodowo- skrobiowym. Oba doły pachowe muszą być dokładnie oczyszczone i zdezynfekowane. Śródskórnie należy wykonać wstrzyknięcia w dziesięć miejsc. W każde miejsce należy podać po 10 jednostek, czyli 100 jednostek na każdą pachę. Maksymalny skutek powinien być widoczny w około drugim tygodniu po wykonaniu iniekcji.
Sposób podawania W leczeniu nadmiernej potliwości pach stosuje się roztwór zawierający 200 jednostek w 1 ml, który otrzymuje się po rekonstytucji produktu leczniczego Dysport 300 j. w 1,5 ml lub produktu leczniczego Dysport 500 j. w 2,5 ml 0,9% (w/v) chlorku sodu do wstrzykiwań, Dysport podaje się we wstrzyknięciach śródskórnych w sposób opisany powyżej.
Szczegółowe informacje dotyczące dawkowania i sposobu podawania znajdują się w Charakterystyce Produktu Leczniczego.

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Dysport, 300 j. kompleksu neurotoksyny Clostridium botulinum typu A/fiolkę proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań

Dysport, 500 j. kompleksu neurotoksyny Clostridium botulinum typu A/fiolkę proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Kompleks neurotoksyny Clostridium botulinum typ A 300 j.
Kompleks neurotoksyny Clostridium botulinum typ A 500 j.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań
Fiolka zawiera biały proszek.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Wskazaniami do stosowania produktu Dysport są:  leczenie objawowe spastyczności ogniskowej kończyn dolnych u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym w wieku 2 lat lub starszych  leczenie objawowe spastyczności ogniskowej kończyn górnych u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym w wieku 2 lat lub starszych  leczenie nietrzymania moczu u osób dorosłych z neurogenną nadreaktywnością wypieracza spowodowaną uszkodzeniem rdzenia kręgowego (urazowym lub nieurazowym) lub stwardnieniem rozsianym, u których regularnie wykonywane jest czyste cewnikowanie przerywane  kurczowy kręcz szyi u dorosłych  kurcz powiek u dorosłych  połowiczy kurcz twarzy u dorosłych  spastyczność ogniskowa kończyn u dorosłych: - spastyczność ogniskowa kończyn górnych - spastyczność ogniskowa kończyn dolnych  nadmierna potliwość pach

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Jednostki produktu leczniczego Dysport są swoiste dla tego produktu i nie są tożsame z jednostkami innych produktów zawierających toksynę botulinową.
Dysport powinien być stosowany przez odpowiednio przeszkolonych lekarzy.
Nieosłonięty środek korka gumowego należy przetrzeć alkoholem bezpośrednio przed przekłuciem igłą. Stosować sterylne igły o rozmiarze 23 lub 25.
Poniższa instrukcja przedstawia sposób przygotowania produktu Dysport do wstrzyknięcia. Podane objętości rozpuszczalnika pozwalają na uzyskanie stężeń przeznaczonych do stosowania w określonym wskazaniu, z wyjątkiem wskazania dotyczącego nietrzymania moczu z powodu neurogennej nadreaktywności wypieracza, dla których istnieją szczegółowe instrukcje (patrz poniżej).
Uzyskana dawka w jednostkach w ml Objętość rozpuszczalnika* dodawana do fiolki Objętość rozpuszczalnika* dodawana do fiolki * 0,9% roztwór chlorku sodu do wstrzykiwań bez konserwantów
U dzieci, gdzie dawkę ustala się na podstawie liczby jednostek na kg masy ciała, może być konieczne dalsze rozcieńczenie w celu uzyskania właściwej objętości roztworu do iniekcji.
Spastyczność ogniskowa u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym w wieku 2 lat lub starszych Spastyczność ogniskowa kończyn dolnych u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym w wieku
Dawkowanie Dawkowanie na pierwszej i każdej kolejnej sesji terapeutycznej powinno być dostosowane indywidualnie na podstawie wielkości, liczby i położenia mięśni objętych spastycznością, nasilenia spastyczności, obecności lokalnego osłabienia siły mięśniowej w zakresie poszczególnych mięśni, odpowiedzi pacjenta na wcześniejsze leczenie i (lub) historii wystąpienia działań niepożądanych związanych z leczeniem toksyną botulinową. Maksymalna całkowita dawka produktu leczniczego Dysport podawana podczas jednej sesji terapeutycznej nie może przekraczać 15 j./kg mc. w przypadku podania w jedną kończynę dolną lub w trakcie jednej sesji terapeutycznej nie może przekraczać 1000 jednostek lub 30 j./kg mc., przy czym należy wybrać mniejszą z tych dawek. Całkowitą dawkę leku należy podzielić między mięśnie objęte spastycznością kończyn dolnych. Jeśli to możliwe dawka leku na mięsień powinna zostać podzielona na więcej niż jedno miejsce podania. Maksymalna objętość leku w iniekcji domięśniowej podana w jedno miejsce nie może przekraczać 0,5 ml. Zalecane dawkowanie przedstawiono w poniższej tabeli.
Mięsień Zalecany zakres dawki na mięsień na kończynę (jednostki/kg masy ciała) Liczba miejsc iniekcji na mięsień Dystalne Brzuchaty łydki 5 do 15 j. /kg Do 4 Płaszczkowaty 4 do 6 j./kg Do 2 Piszczelowy tylny 3 do 5 j./kg Do 2 Proksymalne Mięśnie kulszowo - goleniowe Mięśnie przywodziciele stawu biodrowego Dawka całkowita na jedną kończynę Do 15 j./kg/kończynę jeśli wstrzykuje się tylko w mięśnie dystalne, tylko w mięśnie proksymalne lub na kilku poziomach (w mięśnie dystalne oraz w proksymalne).

Chociaż miejsca iniekcji można określić palpacyjnie, zaleca się stosowanie jednej z technik wspomagających lokalizację mięśni: np. elektromiografii, elektrostymulacji lub technik ultrasonograficznych, w celu precyzyjnego określenia miejsca iniekcji.
Powtórne podanie produktu leczniczego Dysport powinno nastąpić gdy efekt osiągnięty po poprzednim podaniu leku osłabnie, jednak nie wcześniej niż 12 tygodni od poprzedniej iniekcji. U większości pacjentów w badaniach klinicznych powtórne iniekcje wykonywano po 16-22 tygodniach; jednak u części pacjentów odpowiedź na leczenie trwała 28 tygodni. Stopnień i wzorzec spastyczności w czasie kolejnej iniekcji może wymagać zmiany dawki produktu leczniczego Dysport a także miejsca jego podania (inny mięsień).
Spastyczność ogniskowa kończyn górnych u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym w wieku
Dawkowanie Dawkowanie na pierwszej i każdej kolejnej sesji terapeutycznej powinno być dostosowane indywidualnie na podstawie wielkości, liczby i położenia mięśni objętych spastycznością, nasilenia spastyczności, obecności lokalnego osłabienia siły mięśniowej w zakresie poszczególnych mięśni, odpowiedzi pacjenta na wcześniejsze leczenie i (lub) historii wystąpienia działań niepożądanych związanych z leczeniem toksyną botulinową.
Maksymalna dawka produktu leczniczego Dysport podawana podczas jednej sesji terapeutycznej przy jednostronnej iniekcji nie może przekraczać 16 j./kg mc. lub 640 j., przy czym należy wybrać mniejszą z tych dawek. Przy obustronnej iniekcji maksymalna dawka produktu leczniczego Dysport podawana podczas jednej sesji terapeutycznej nie może przekraczać 21 j./kg mc. lub 840 j., przy czym należy wybrać mniejszą z tych dawek. Całkowitą podawaną dawkę należy podzielić między mięśnie objęte spastycznością kończyny górnej (kończyn górnych). W jedno miejsce nie należy podawać więcej niż 0,5 ml produktu leczniczego Dysport. Zalecane dawkowanie przedstawiono w tabeli poniżej:
Dawkowanie Dysport według mięśnia u dzieci ze spastycznością kończyny górnej Mięsień Zalecany zakres dawki na mięsień na kończynę górną (jednostki/kg masy ciała) Liczba miejsc iniekcji na mięsień Mięsień ramienny 3 do 6 j./kg Do 2 Mięsień ramienno-promieniowy 1,5 do 3 j./kg 1 Mięsień dwugłowy ramienia 3 do 6 j./kg Do 2 Mięsień nawrotny obły 1 do 2 j./kg 1 Mięsień nawrotny czworoboczny 0,5 do 1 j./kg 1 Mięsień zginacz promieniowy nadgarstka 2 do 4 j./kg Do 2 Mięsień zginacz łokciowy nadgarstka 1,5 do 3 j./kg 1 Mięsień zginacz głęboki palców 1 do 2 j./kg 1 Mięsień zginacz powierzchowny palców 1,5 do 3 j./kg Do 4 Mięsień zginacz krótki kciuka/ Mięsień odwodziciel krótki kciuka 0,5 do 1 j./kg 1 Mięsień przywodziciel kciuka 0,5 do 1 j./kg 1 Dawka całkowita Do 16 j./kg/jedną górną kończynę (nie przekraczać 21 j./kg w przypadku iniekcji w obydwie górne kończyny)

Chociaż miejsca iniekcji można określić palpacyjnie zaleca się stosowanie jednej z technik wspomagających lokalizację mięśni: np. elektromiografii, elektrostymulacji lub technik ultrasonograficznych, w celu precyzyjnego określenia miejsca iniekcji.
Zabieg z użyciem produktu leczniczego Dysport należy powtórzyć, gdy działanie leku ulegnie osłabieniu; jednak nie wcześniej niż 16 tygodni po poprzedniej iniekcji. U większości pacjentów w badaniach klinicznych powtórne iniekcje wykonywano po 16–28 tygodniach; jednak u części pacjentów czas trwania odpowiedzi był dłuższy, tj. 34 tygodnie lub dłużej. Stopnień i wzorzec spastyczności w czasie kolejnej iniekcji może wymagać zmiany dawki produktu leczniczego Dysport, a także miejsca jego podania (inny mięsień).
Spastyczność ogniskowa kończyn dolnych i kończyn górnych u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym w wieku 2 lat lub starszych
Dawkowanie W przypadku jednoczesnego leczenia spastyczności kończyny górnej i dolnej u dzieci należy zapoznać się z punktem dotyczącym dawkowania dla danego wskazania, tj. leczenia ogniskowej spastyczności kończyn górnych lub leczenia ogniskowej spastyczności kończyn dolnych u dzieci. W przypadku jednoczesnego leczenia dawka produktu Dysport nie powinna przekraczać całkowitej dawki podawanej podczas jednej sesji terapeutycznej wynoszącej 30 j./kg mc. lub 1000 j. przy czym należy wybrać mniejszą z tych dawek. Należy rozważyć ponowne leczenie kończyn górnych i dolnych, gdy efekt uzyskany dzięki poprzedniej iniekcji ulegnie zmniejszeniu, przy czym zabiegu nie można powtórzyć wcześniej niż 12– zostać dobrany na podstawie progresji choroby i odpowiedzi na leczenie.
Sposób podawania W leczeniu spastyczności kończyn dolnych lub kończyn górnych związanych z mózgowym porażeniem dziecięcym lub w przypadku obydwu wskazań stosuje się roztwór produktu leczniczego Dysport, który uzyskuje się po rekonstytucji produktu leczniczego w 0,9% (w/v) roztworze chlorku sodu (patrz również punkt 6.6.) i podaje się domięśniowo w sposób opisany powyżej.
Nietrzymanie moczu z powodu neurogennej nadreaktywności wypieracza
Dawkowanie Zalecana dawka to 600 jednostek. W przypadku niedostatecznej odpowiedzi na leczenie lub u pacjentów z ciężką postacią choroby (np. w zależności od nasilenia objawów przedmiotowych i podmiotowych i/lub parametrów urodynamicznych) można zastosować dawkę 800 jednostek. Produkt lecznicy Dysport należy podawać pacjentom, u których regularnie wykonywane jest czyste cewnikowanie przerywane. Dawkę całkowitą należy podzielić na 30 iniekcji do mięśnia wypieracza równomiernie rozmieszczonych w jego obrębie, z ominięciem trójkąta pęcherza. Produkt leczniczy Dysport jest wstrzykiwany za pomocą elastycznego lub sztywnego cystoskopu, przy czym każda iniekcja powinna odbywać się na głębokości około 2 mm, podając 0,5 ml do każdego miejsca. W celu upewnienia się, że podano całą dawkę, do ostatniej iniekcji należy wstrzyknąć około 0,5 ml jałowego roztworu soli fizjologicznej.

Profilaktyczne stosowanie antybiotyków należy prowadzić zgodnie z lokalnymi wytycznymi i protokołami lub postępowaniem w badaniach klinicznych (patrz punkt 5.1). Leki o działaniu przeciwzakrzepowym należy odstawić na co najmniej 3 dni przed podaniem produktu leczniczego Dysport i wznowić ich stosowanie dopiero następnego dnia po jego podaniu. Jeśli jest to wskazane z medycznego punktu widzenia, na 24 godziny przed podaniem produktu leczniczego Dysport można podać heparynę drobnocząsteczkową. Przed iniekcją można zastosować znieczulenie miejscowe lub żel nawilżający do cewki moczowej w celu ułatwienia wygodnego wprowadzenia cystoskopu. W razie potrzeby można również zastosować dopęcherzowe wkroplenie rozcieńczonych środków znieczulających (z sedacją lub bez) lub znieczulenie ogólne. W przypadku miejscowego wkraplania środków znieczulających, przed kolejnymi etapami procedury należy odsączyć zastosowany środek znieczulający, wypłukać pęcherz jałowym 0,9 % roztworem chlorku sodu (9 mg/ml), a następnie ponownie odsączyć. Przed iniekcją należy wkropić do pęcherza moczowego wystarczającą ilość 0,9 % roztworu chlorku sodu (9 mg/ml), aby uzyskać odpowiednią wizualizację iniekcji. Po podaniu wszystkich 30 iniekcji do mięśnia wypieracza 0,9 % roztwór chlorku sodu (9 mg/ml) służący do zwizualizowania ściany pęcherza moczowego należy odsączyć. Pacjenta należy monitorować przez co najmniej 30 minut po iniekcji. Początek działania produktu leczniczego zwykle obserwuje się w ciągu 2 tygodni leczenia. Leczenie produktem leczniczym Dysport należy powtórzyć po ustąpieniu efektu terapeutycznego, jednak nie wcześniej niż 12 tygodni po poprzedniej iniekcji. Mediana czasu do ponownego leczenia u pacjentów leczonych produktem leczniczym Dysport obserwowana w badaniach klinicznych (patrz punkt 5.1) wynosiła od 39 do 47 tygodni, jednakże może wystąpić dłuższy czas trwania odpowiedzi, ponieważ ponad 40% pacjentów nie było ponownie leczonych w ciągu 48 tygodni.
Dzieci i młodzież: Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania produktu leczniczego Dysport w leczeniu nietrzymania moczu z powodu neurogennej nadreaktywności wypieracza u dzieci i młodzieży (w wieku poniżej 18 lat).
Sposób podawania Produkt leczniczy Dysport jest podawany w postaci iniekcji do mięśnia wypieracza, jak opisano powyżej. W leczeniu nietrzymania moczu z powodu neurogennej nadreaktywności wypieracza stosuje się roztwór produktu leczniczego Dysport zawierający 600 lub 800 jednostek w 15 ml, który uzyskuje się po rekonstytucji produktu leczniczego w 0,9 % roztworze chlorku sodu (9 mg/ml). Dodatkowe instrukcje dotyczące rekonstytucji produktu leczniczego znajdują się w punkcie 6.6.
Kurczowy kręcz szyi
Dawkowanie Dawki zalecane w leczeniu kręczu szyi dotyczą dorosłych w każdym wieku, o prawidłowej masie ciała, u których nie stwierdza się obniżonej masy mięśniowej mięśni szyi. U osób ze zmniejszoną masą mięśni szyi, np. na skutek znacznej niedowagi lub u osób starszych można zmniejszyć dawkę.
Dawką początkową zalecaną w leczeniu kurczowego kręczu szyi jest 500 jednostek, podane w dawkach podzielonych, do dwóch lub trzech najaktywniejszych mięśni szyi. W przypadku kontynuacji leczenia dawki mogą być odpowiednio dostosowywane do efektów leczenia i zaobserwowanych działań niepożądanych. Zaleca się podawanie od 250 do 1000 jednostek, chociaż stosowaniu większych dawek z tego zakresu może towarzyszyć wzrost częstości i nasilenia działań niepożądanych, w szczególności utrudnienia połykania. Maksymalna podawana dawka nie może przekraczać 1000 jednostek. Złagodzenie objawów kręczu szyi powinno być odczuwalne w ciągu tygodnia od pierwszego wstrzyknięcia. Wstrzyknięcia należy powtarzać mniej więcej co 16 tygodni lub zależnie od potrzeby podtrzymania leczenia, lecz nie częściej niż co 12 tygodni.
W przypadku kręczu szyi z rotacją należy stosować łączną dawkę 500 jednostek, podając 350 jednostek do mięśnia płatowatego głowy po stronie, w którą skręcony jest podbródek/ głowa, oraz 150 jednostek do mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego po stronie przeciwnej do skręcenia.

W przypadku kręczu szyi z przechyleniem głowy na bok zaleca się łączną dawkę 500 jednostek, podając 350 jednostek do mięśnia płatowatego głowy po stronie, w którą głowa jest pochylona, oraz
W przypadkach, gdy dodatkowo występuje uniesienie ramion, może być także wymagane leczenie mięśnia czworobocznego i dźwigacza łopatki po tej stronie, jeśli w badaniu elektromiograficznym (EMG) występują zauważalne oznaki przerostu tych mięśni. Gdy potrzebne jest wstrzyknięcie do trzech mięśni, 500 jednostek produktu należy rozdzielić w następujący sposób: 300 jednostek podać do mięśnia płatowatego głowy, 100 jednostek do mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego i 100 jednostek do trzeciego mięśnia. W przypadku kręczu szyi z pochyleniem głowy w tył stosować łącznie 500 jednostek, podając 250 jednostek do każdego z mięśni płatowatych głowy. Wstrzyknięcia w oba mięśnie płatowate głowy mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia osłabienia mięśni szyi.
We wszystkich innych postaciach kręczu szyi identyfikacja i leczenie najbardziej aktywnych mięśni zależy od wiedzy specjalistycznej lekarzy i wyników badania EMG. EMG należy stosować w diagnostyce wszystkich złożonych postaciach kręczu szyi, w celu ponownej oceny po nieskutecznych iniekcjach w nieskomplikowanych przypadkach oraz w celu ukierunkowania iniekcji do głęboko położonych mięśni lub u pacjentów z nadwagą, u których palpacyjne badanie mięśni szyi jest trudne.
Dzieci: Nie wykazano bezpieczeństwa i skuteczności stosowania tego produktu leczniczego w leczeniu kurczowego kręczu szyi u dzieci.
Sposób podawania W leczeniu kurczowego kręczu szyi stosuje się roztwór zawierający 500 jednostek w 1 ml, który uzyskuje się po rekonstytucji produktu leczniczego Dysport 300 j. w 0,6 ml lub produktu leczniczego Dysport 500 j. w 1 ml 0,9% (w/v) roztworu chlorku sodu do wstrzykiwań. Dysport podaje się domięśniowo w sposób opisany powyżej.
Obustronny kurcz powiek i połowiczy kurcz twarzy
Dawkowanie W badaniu klinicznym ustalającym zakres dawek produktu leczniczego Dysport w leczeniu samoistnego łagodnego kurczu powiek (BEB, benign essential blepharospasm) wykazano znaczącą skuteczność dawki wynoszącej 40 jednostek na jedno oko. Po podaniu dawki 80 jednostek na jedno oko, działanie produktu utrzymywało się dłużej. Jednakże występowanie miejscowych działań niepożądanych, szczególnie opadania powiek, było związane z dawką leku. W leczeniu obustronnego kurczu powiek i połowiczego kurczu twarzy maksymalna stosowana dawka nie może przekraczać całkowitej dawki 120 jednostek na oko. Należy wstrzyknąć 10 jednostek (0,05 ml) produktu leczniczego przyśrodkowo i 10 jednostek (0,05 ml) produktu bocznie w stosunku do połączenia części powiekowej i oczodołowej zarówno w górną (3 i 4) jak i dolną część mięśnia okrężnego (5 i 6) każdego oka. Aby ograniczyć ryzyko wystąpienia opadania powieki, należy unikać wstrzyknięć w pobliżu dźwigacza powieki górnej.

W przypadku wstrzykiwania produktu w górną powiekę, igłę należy odsunąć od środka powieki, żeby uniknąć podania produktu w mięsień dźwigacz powieki górnej. Umieszczony powyżej schemat ma
pomóc w odpowiednim rozmieszczeniu podania produktu. Początku ustępowania objawów chorobowych można się spodziewać w ciągu dwóch do czterech dni od wstrzyknięcia produktu, ale maksymalny efekt występuje zazwyczaj po dwóch tygodniach. Iniekcje należy powtarzać co około 12 tygodni lub z taką częstością, jaka będzie niezbędna do zapobiegania nawrotom objawów, ale nie częściej niż co 12 tygodni. Jeżeli odpowiedź na leczenie początkowe zostanie uznana za niewystarczającą, to podczas kolejnych wizyt może być konieczne zwiększenie dawki do 60 jednostek w następujący sposób: 10 jednostek (0,05 ml) przyśrodkowo i 20 jednostek (0,1 ml) bocznie, 80 jednostek: 20 jednostek (0,1 ml) przyśrodkowo i 20 jednostek (0,1 ml) bocznie lub aż do 120 jednostek: 20 jednostek (0,1 ml) przyśrodkowo i 40 jednostek (0,2 ml) bocznie powyżej i poniżej każdego oka, stosując opisaną wyżej technikę wstrzyknięć. Można także dodatkowo wstrzyknąć Dysport w mięsień czołowy powyżej brwi (1 i 2), jeżeli kurcz w tej okolicy powoduje zaburzenia wzroku. W przypadkach jednostronnego kurczu powiek wstrzyknięcia powinny być ograniczone do oka chorego. Pacjentów z połowiczym kurczem mięśni twarzy powinno się leczyć w taki sam sposób, jak w przypadku jednostronnego kurczu powiek. Zalecane dawki stosuje się u osób dorosłych w każdym wieku, także w wieku podeszłym. Dzieci: Nie wykazano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania tego produktu leczniczego w leczeniu kurczu powiek i połowiczego kurczu mięśni twarzy u dzieci.
Sposób podawania W leczeniu kurczu powiek i połowiczego kurczu twarzy stosuje się roztwór zawierający 200 jednostek w 1 ml, który uzyskuje się po rekonstytucji produktu leczniczego Dysport 300 j. w 1,5 ml lub produktu leczniczego Dysport 500 j. w 2,5 ml 0,9% (w/v) roztworu chlorku sodu do wstrzykiwań. Dysport podaje się w podskórnych wstrzyknięciach przyśrodkowo i bocznie, w stosunku do połączenia części powiekowej i oczodołowej zarówno w górną jak i dolną część mięśnia okrężnego każdego oka.
Spastyczność ogniskowa kończyn górnych i dolnych u dorosłych
Kończyna górna
Dawkowanie Dawkowanie na pierwszej i każdej kolejnej sesji terapeutycznej powinno być dostosowane indywidualnie na podstawie wielkości, liczby i położenia mięśni objętych spastycznością, nasilenia spastyczności, obecności lokalnego osłabienia siły mięśniowej w zakresie poszczególnych mięśni, odpowiedzi pacjenta na wcześniejsze leczenie i (lub) historii wystąpienia działań niepożądanych związanych z leczeniem toksyną botulinową.
W badaniach klinicznych dawki 500 i 1000 jednostek podzielono pomiędzy wybrane mięśnie, w określonych sesjach terapeutycznych zgodnie ze schematem przedstawionym poniżej. W jedno miejsce nie należy wstrzykiwać więcej niż 1 ml roztworu.

Mięśnie, w które wykonano wstrzyknięcie Zalecana dawka produktu Dysport (j.) Mięsień zginacz promieniowy nadgarstka (FCR) 100–200 j. Mięsień zginacz łokciowy nadgarstka (FCU) 100–200 j. Mięsień zginacz głęboki palców (FDP) 100–200 j. Mięsień zginacz powierzchowny palców (FDS) 100–200 j. Mięsień zginacz długi kciuka 100–200 j. Mięsień przywodziciel kciuka 25–50 j. Mięsień ramienny 200–400 j. Mięsień ramienno – promieniowy 100–200 j. Mięsień dwugłowy ramienia (BB) 200–400 j. Mięsień nawrotny obły 100–200 j. Mięsień trójgłowy ramienia (głowa długa) 150–300 j. Mięsień piersiowy większy 150–300 j. Mięsień podłopatkowy 150–300 j. Mięsień najszerszy grzbietu 150–300 j.
Chociaż miejsca iniekcji można określić palpacyjnie, zaleca się stosowanie jednej z technik wspomagających lokalizację mięśni np. elektromiografii, elektrostymulacji lub technik ultrasonograficznych, w celu precyzyjnego określenia miejsca iniekcji. Leczenie produktem Dysport należy powtórzyć, gdy dochodzi do zmniejszenia działania poprzedniego wstrzyknięcia, ale nie wcześniej niż po upływie 12 tygodni. U większości pacjentów uczestniczących w badaniach klinicznych powtórzono leczenie pomiędzy 12 a 16 tygodniem, jednak u niektórych pacjentów odpowiedź na leczenie utrzymywała się dłużej, tj. 20 tygodni. Stopień i forma spastyczności mięśni w momencie wykonywania ponownego wstrzyknięcia mogą wymagać zmiany dawki produktu Dysport oraz miejsca wstrzyknięcia. Poprawy klinicznej należy spodziewać się tydzień po podaniu produktu.
Kończyna dolna
Dawkowanie W trakcie jednej sesji terapeutycznej można podawać lek domięśniowo w dawkach do 1500 jednostek. Dawkowanie na pierwszej i każdej kolejnej sesji terapeutycznej powinno być dostosowane indywidualnie na podstawie wielkości, liczby i położenia mięśni objętych spastycznością, nasilenia spastyczności, obecności lokalnego osłabienia siły mięśniowej w zakresie poszczególnych mięśni, odpowiedzi pacjenta na wcześniejsze leczenie i (lub) historii wystąpienia działań niepożądanych związanych z leczeniem toksyną botulinową. Dawka całkowita produktu leczniczego nie może przekraczać 1500 jednostek. W jedno miejsce nie należy wstrzykiwać więcej niż 1 ml roztworu.
Mięśnie, w które wykonano wstrzykniecie Zalecana dawka produktu Dysport (j.) Liczba wstrzyknięć w przeliczeniu na mięsień Dystalne Mięsień płaszczkowaty 300–550 j. 2–4 Mięsień brzuchaty łydki głowa przyśrodkowa 100–450 j. 1–3 głowa boczna 100–450 j. 1–3 Mięsień piszczelowy tylny 100–250 j. 1–3 Mięsień zginacz długi palców
Mięsień zginacz krótki palców
Mięsień zginacz długi palucha
Mięsień zginacz krótki palucha
Proksymalne Mięsień prosty uda 100–400 j. 1–3 Mięśnie kulszowo-goleniowe 100–400 j. 1–3 Mięsień przywodziciel wielki 100–300 j. 1–3 Mięsień przywodziciel długi 50–150 j. 1–2 Mięsień przywodziciel krótki 50–150 j. 1–2 Mięsień smukły 100–200 j. 1–3 Mięsień pośladkowy wielki 100–400 j. 1–2
Stopień i forma spastyczności mięśni w momencie wykonywania ponownego wstrzyknięcia mogą wymagać zmiany dawki produktu Dysport oraz miejsca wstrzyknięcia. Chociaż miejsca iniekcji można określić palpacyjnie, zaleca się stosowanie jednej z technik wspomagających lokalizację mięśni np. elektromiografii, elektrostymulacji lub technik ultrasonograficznych, w celu precyzyjnego określenia miejsca iniekcji. Leczenie produktem Dysport należy powtarzać co 12 – 16 tygodni lub rzadziej, zależnie od czasu, gdy dochodzi do zmniejszenia działania poprzedniego wstrzyknięcia, jednak nie wcześniej niż po upływie
Kończyna górna i dolna
Jeśli w trakcie jednej sesji terapeutycznej istnieje potrzeba podania produktu zarówno w mięśnie kończyny górnej jak i dolnej, dawkę produktu Dysport należy odpowiednio dostosować do potrzeb pacjenta, pamiętając o tym, że dawka całkowita nie powinna przekraczać 1500 jednostek.
Osoby w podeszłym wieku (≥ 65 lat): Doświadczenie kliniczne nie wykazało różnic pomiędzy odpowiedzią na leczenie pacjentów w podeszłym wieku, a dorosłymi pacjentami w młodszym wieku. Ze względu na większą częstość występowania chorób współistniejących i przyjmowania innych leków, tolerancja produktu Dysport przez osoby w podeszłym wieku powinna być obserwowana.
Sposób podawania W leczeniu spastyczności ogniskowej kończyn górnych i dolnych stosuje się roztwór zawierający 100, 0,9% (w/v) roztworze chlorku sodu do wstrzykiwań. Dysport podaje się we wstrzyknięciach domięśniowych do określonych wyżej mięśni.
Nadmierna potliwość pach
Dawkowanie Zalecana dawka początkowa w leczeniu nadmiernej potliwości pach wynosi 100 jednostek na jeden dół pachowy. Jeśli żądany skutek nie jest osiągnięty, dawkę tą można powiększyć do 200 jednostek na dół pachowy w kolejnym podaniu. Maksymalna podawana dawka nie może przekraczać 200 jednostek na jeden dół pachowy. Obszar, na którym mają być wykonane wstrzyknięcia musi być uprzednio przebadany testem jodowo- skrobiowym. Oba doły pachowe muszą być dokładnie oczyszczone i zdezynfekowane. Śródskórnie należy wykonać wstrzyknięcia w dziesięć miejsc. W każde miejsce należy podać po 10 jednostek, czyli 100 jednostek na każdą pachę. Maksymalny skutek powinien być widoczny w około drugim tygodniu po wykonaniu iniekcji. W większości przypadków zalecana dawka powoduje supresję wydzielania potu na 48 tygodni. Następne podanie produktu musi być ustalone indywidualnie, po normalizacji czynności wydzielania potu, jednak nie częściej niż co 12 tygodni. Istnieją pewne dowody na kumulacyjne działanie produktu w przypadku powtarzanych wstrzyknięć u niektórych pacjentów, stąd leczenie powinno być indywidualnie dostosowane do reakcji każdego pacjenta. Dzieci: Nie wykazano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania tego produktu leczniczego w leczeniu nadmiernej potliwości pach u dzieci.
Sposób podawania W leczeniu nadmiernej potliwości pach stosuje się roztwór zawierający 200 jednostek w 1 ml, który otrzymuje się po rekonstytucji produktu leczniczego Dysport 300 j. w 1,5 ml lub produktu leczniczego Dysport 500 j. w 2,5 ml w 0,9% (w/v) roztworze chlorku sodu do wstrzykiwań. Dysport podaje się we wstrzyknięciach śródskórnych w sposób opisany powyżej.

4.3 Przeciwwskazania

Produkt leczniczy jest przeciwwskazany u osób ze znaną nadwrażliwością na którykolwiek ze składników tego produktu. Zakażenie dróg moczowych w czasie leczenia nietrzymania moczu z powodu neurogennej nadreaktywności wypieracza.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Donoszono o występowaniu objawów niepożądanych związanych z działaniem toksyny w miejscach odległych od miejsca jej podania (patrz punkt 4.8). U pacjentów leczonych dawkami terapeutycznymi może wystąpić nadmierne osłabienie mięśniowe. Ryzyko wystąpienia takich objawów niepożądanych może zostać zredukowane poprzez używanie możliwie najmniejszej skutecznej dawki oraz nieprzekraczanie maksymalnej zalecanej dawki.
Po leczeniu toksyną botulinową typu A lub B odnotowano bardzo rzadkie przypadki śmierci, sporadycznie w przebiegu zaburzenia przełykania, zaburzenia czynności płuc (w tym, lecz nie wyłącznie z towarzyszącą dusznością, niewydolnością oddechową, zatrzymaniem oddechu) i (lub) u pacjentów z istotnym osłabieniem mięśniowym. Na większe ryzyko wystąpienia objawów niepożądanych narażeni są pacjenci z zaburzeniami przekaźnictwa nerwowo-mięśniowego, problemami z przełykaniem oraz zaburzeniami oddychania. W tej grupie pacjentów leczenie musi być prowadzone pod nadzorem specjalisty i tylko w przypadku, kiedy korzyści z leczenia przewyższają ryzyko.
Dysport należy stosować ostrożnie u pacjentów z wcześniej stwierdzonymi zaburzeniami przełykania lub oddychania, ponieważ zaburzenia te mogą nasilać się po zadziałaniu toksyny na istotne grupy mięśni. W rzadkich przypadkach występuje zachłyśnięcie, a jego ryzyko wzrasta u pacjentów cierpiących na przewlekłe zaburzenia układu oddechowego.
Dysport może być stosowany jedynie z zachowaniem ostrożności i pod ścisłą kontrolą lekarską u pacjentów z pełnoobjawowymi lub subklinicznymi zaburzeniami transmisji nerwowo-mięśniowej (np. u pacjentów z miastenią). U takich pacjentów może wystąpić zwiększona wrażliwość na substancje takie jak Dysport, która może prowadzić do nadmiernego osłabienia mięśni.
Zalecane dawkowanie produktu leczniczego Dysport i częstość podawania nie mogą zostać przekroczone.
Pacjenci oraz osoby opiekujące się nimi muszą zostać poinformowani o konieczności szukania natychmiastowego specjalistycznego medycznego leczenia w przypadku wystąpienia problemów z przełykaniem, mową lub w przypadku zaburzeń oddychania.
Produktu leczniczego Dysport nie należy stosować w leczeniu spastyczności u pacjentów z utrwalonym przykurczem.
Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania tego produktu leczniczego u dorosłych, a szczególnie starszych pacjentów ze spastycznością kończyny dolnej z powodu zwiększonego ryzyka upadku. W badaniach klinicznych, po zastosowaniu produktu leczniczego Dysport lub placebo, odpowiednio 6,3% i 3,7% pacjentów ze spastycznością kończyn dolnych doznało upadku.
Podczas stosowania produktu leczniczego Dysport w okolicach oczu zgłaszano przypadki suchości oczu (patrz punkt 4.8). Należy zwrócić uwagę na to działanie niepożądane, ponieważ suchość oczu może powodować wystąpienie zaburzeń rogówki. Zastosowanie ochronnych kropli, maści, zasłonięcie oka za pomocą opatrunku lub użycie innych środków może być konieczne w celu zapobiegania chorobom rogówki.
Tak jak w przypadku każdego wstrzyknięcia domięśniowego, w przypadku pacjentów z wydłużonym czasem krwawienia, zakażeniem lub stanem zapalnym w proponowanym miejscu wstrzyknięcia, produkt leczniczy Dysport należy stosować jedynie w przypadku ścisłej konieczności.
Podczas leczenia neurogennej nadreaktywności wypieracza może wystąpić autonomiczna dysrefleksja. Konieczna może być szybka pomoc medyczna.
Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu leczniczego Dysport, gdy docelowy mięsień wykazuje atrofię. Zgłaszano przypadki atrofii mięśni po zastosowaniu toksyny botulinowej (patrz punkt 4.8).
Produkt leczniczy Dysport powinien być stosowany wyłącznie do leczenia jednego pacjenta podczas jednej sesji. Pozostały i niewykorzystany produkt powinien być usunięty zgodnie z zasadami opisanymi w punkcie „Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania”. Należy podjąć szczególne środki ostrożności podczas przygotowywania i podawania produktu leczniczego oraz podczas inaktywacji oraz usuwania niewykorzystanego przygotowanego roztworu.
Produkt ten zawiera niewielką ilość ludzkiej albuminy. Po zastosowaniu ludzkiej krwi lub produktów krwi nie można całkowicie wykluczyć ryzyka przeniesienia infekcji wirusowej.
U niewielkiej liczby pacjentów leczonych produktem leczniczym Dysport stwierdzono tworzenie się przeciwciał przeciwko toksynie botulinowej. Klinicznie, obecność przeciwciał neutralizujących podejrzewa się w oparciu o istotne osłabienie odpowiedzi na leczenie i (lub) konieczność stałego stosowania zwiększonych dawek.
Dzieci i młodzież W leczeniu spastyczności związanej z porażeniem mózgowym u dzieci Dysport powinien być stosowany wyłącznie u dzieci w wieku 2 lat i starszych. Po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu bardzo rzadko donoszono o możliwym odległym rozprzestrzenianiu się toksyny botulinowej u dzieci i młodzieży z chorobami współistniejącymi z porażeniem mózgowym. Stosowana dawka w tych przypadkach zwykle była większa niż zalecana (patrz punkt 4.8). Rzadko zdarzają się spontaniczne doniesienia o zgonie po leczeniu toksyną botulinową, związanym z zachłystowym zapaleniem płuc u dzieci z ciężkim porażeniem mózgowym, w tym po zastosowaniu niezgodnie z zatwierdzonymi wskazaniami (np. w okolice karku). Należy zachować największą ostrożność podczas leczenia pacjentów pediatrycznych, u których stwierdzono znaczące zaburzenia neurologiczne, dysfagię lub u których w przeszłości stwierdzono zachłystowe zapalenie płuc lub chorobę płuc. Leczenie pacjentów o słabym ogólnym stanie zdrowia powinno odbywać się wyłącznie wtedy, gdy korzyści wynikające z zastosowanego leczenia przewyższają ryzyko z nim związane.
Identyfikowalność W celu poprawienia identyfikowalności biologicznych produktów leczniczych należy czytelnie zapisać nazwę i numer serii podawanego produktu.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Skutki działania toksyny botulinowej mogą być wzmocnione przez leki wpływające bezpośrednio bądź pośrednio na funkcjonowanie złącza nerwowo-mięśniowego. Leki tego typu należy stosować ostrożnie u pacjentów leczonych toksyną botulinową.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża Istnieją ograniczone dane dotyczące stosowania kompleksu neurotoksyny Clostridium botulinum typu A u kobiet w okresie ciąży. Badania na zwierzętach nie wykazały bezpośredniego bądź pośredniego wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka/płodu, poród lub rozwój po urodzeniu, z wyjątkiem zatrucia organizmu matki wywołanego podaniem dużych dawek (patrz punkt 5.3). Dysport może być stosowany w okresie ciąży, jeśli korzyść dla matki przewyższa ryzyko dla płodu. Należy zachować środki ostrożności w przypadku stosowania u kobiet w okresie ciąży.
Karmienie piersią Nie wiadomo czy kompleks neurotoksyny Clostridium botulinum typu A przenika do mleka matki. Nie prowadzono badań przenikania kompleksu neurotoksyny Clostridium botulinum typu A do mleka matki na zwierzętach. Nie zaleca się stosowania kompleksu neurotoksyny Clostridium botulinum typu A w okresie karmienia piersią.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Istnieje potencjalne ryzyko miejscowego osłabienia mięśni lub zaburzenia widzenia związane ze stosowaniem tego produktu, które może czasowo ograniczyć zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn.

4.8 Działania niepożądane

Bardzo często >1/10; Często >1/100, <1/10; Niezbyt często > 1/1 000, <1/100;
Rzadko >1/10 000, <1/1 000; Bardzo rzadko <1/10 000
W badaniach klinicznych, u około 25% pacjentów leczonych produktem Dysport z powodu wskazań takich jak kurcz powiek, połowiczy kurcz twarzy, kurczowy kręcz szyi, spastyczność związana z porażeniem mózgowym lub udarem oraz nadmierna potliwość pach wystąpiło zdarzenie niepożądane.
Ogólne
Klasyfikacja układów i narządów Częstość Działania niepożądane Zaburzenia układu nerwowego Rzadko Nerwoból z zanikiem mięśni Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Niezbyt często Świąd Rzadko Wysypka Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Często Astenia, zmęczenie, objawy grypopodobne, ból/siniak w miejscu wstrzyknięcia
Dodatkowo zgłaszano następujące, swoiste dla poszczególnych wskazań, działania niepożądane:
Spastyczność ogniskowa u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym w wieku 2 lat lub starszych Spastyczność ogniskowa kończyn dolnych u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym Następujące działania niepożądane obserwowano u pacjentów leczonych produktem Dysport w spastyczności kończyn dolnych w przebiegu mózgowego porażenia dziecięcego.
Klasyfikacja układów i narządów Częstość Działania niepożądane Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej Często Ból mięśni, osłabienie mięśni Zaburzenia nerek i dróg moczowych Często
Nietrzymanie moczu Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Często
Objawy grypopodobne, reakcje w miejscu wstrzyknięcia (np. ból, rumień, zasinienie, itp.), zaburzenia chodu, zmęczenie Niezbyt często Astenia Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach Często
Upadek
Spastyczność ogniskowa kończyn górnych u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym Następujące działania niepożądane obserwowano u pacjentów leczonych produktem Dysport w spastyczności kończyn górnych w przebiegu mózgowego porażenia dziecięcego.
Klasyfikacja układów i narządów Częstość Działania niepożądane Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej Często
Osłabienie mięśni, ból mięśni Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Często
Objawy grypopodobne, zmęczenie, reakcje w miejscu wstrzyknięcia (np. wyprysk, zasinienie, ból, obrzęk, wysypka) Niezbyt często Astenia Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Często
Wysypka

Jednoczesne leczenie spastyczności ogniskowej kończyn dolnych i kończyn górnych u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym Brak danych pochodzących z badań klinicznych kontrolowanych placebo. Zgodnie z istniejącymi danymi liczba działań niepożądanych związanych z jednoczesnym leczeniem mięśni kończyn dolnych i kończyn górnych nie jest większa w przypadku dawek do 30 j./kg mc. lub 1000 j. w porównaniu z leczeniem wyłącznie mięśni kończyn górnych lub dolnych.
Nietrzymanie moczu z powodu neurogennej nadreaktywności wypieracza Następujące działania niepożądane obserwowano u pacjentów leczonych produktem Dysport w nietrzymaniu moczu z powodu neurogennej nadreaktywności wypieracza.
Klasyfikacja układów i narządów Częstość Działania niepożądane Zakażenia i zarażenia pasożytnicze Często Zakażenie dróg moczowych a,b , bakteriomocz a
Zaburzenia układu nerwowego Często Ból głowy
często Niedoczulica Zaburzenia żołądka i jelit Często
Zaparcia Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej Niezbyt często Osłabienie mięśni Zaburzenia nerek i dróg moczowych Często Krwiomocz a
Niezbyt często Zatrzymanie moczu c , krwotok z cewki moczowej, krwotok z pęcherza moczowego Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Często Zaburzenia erekcji Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Często Gorączka
Niezbyt często Ból pęcherza moczowego a
Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach Niezbyt często Autonomiczna dysrefleksja a
a
b
ślepej próby, w ciągu pierwszych 2 tygodni po leczeniu zakażenia dróg moczowych zgłaszano u 4,0% pacjentów leczonych produktem Dysport i u 6,2% pacjentów otrzymujących placebo. Infekcje dróg moczowych mogą prowadzić do odmiedniczkowego zapalenia nerek. c

Kurczowy kręcz szyi Następujące działania niepożądane obserwowano u pacjentów leczonych produktem Dysport w kurczowym kręczu szyi.
Klasyfikacja układów i narządów Częstość Działania niepożądane Zaburzenia układu nerwowego Często Ból głowy, zawroty głowy, niedowład mięśni twarzy Zaburzenia oka Często Niewyraźne widzenie, pogorszenie ostrości widzenia Niezbyt często Podwójne widzenie, opadanie powiek Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Często Dysfonia, duszność
Rzadko Aspiracja
Zaburzenia żołądka i jelit Bardzo często Dysfagia, suchość w ustach Niezbyt często Nudności Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej Bardzo często Osłabienie mięśni Często Ból szyi, ból kostno-mięśniowy, ból mięśni, ból w kończynie, sztywność układu kostno-mięśniowego Niezbyt często Atrofia mięśni, osłabienie mięśni żuchwy
Dysfagia wydaje się być zależna od podanej dawki i dochodzi do niej najczęściej po wstrzyknięciu produktu leczniczego do mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego. Do czasu ustąpienia objawów może być wymagane podawanie pacjentowi tylko miękkich (łatwych w przełykaniu) pokarmów.
Kurcz powiek i połowiczy kurcz twarzy Następujące działania niepożądane obserwowano u pacjentów leczonych produktem Dysport w kurczu powiek i połowiczym kurczu twarzy.
Klasyfikacja układów i narządów Częstość Działania niepożądane Zaburzenia układu nerwowego Często Niedowład mięśni twarzy Niezbyt często Porażenie nerwu VII Zaburzenia oka Bardzo często Opadanie powiek Często Podwójne widzenie, suchość oczu, zwiększone łzawienie Rzadko Porażenie mięśni oka Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Często Obrzęk powieki Rzadko Podwinięcie powieki
Produkt leczniczy może wykazywać działania niepożądane, gdy zostanie podany zbyt głęboko lub w niewłaściwe miejsce, powodując czasowe porażenie grup mięśniowych znajdujących się w pobliżu miejsc wstrzyknięcia.
Spastyczność ogniskowa kończyn u dorosłych Kończyna górna Następujące działania niepożądane obserwowano u pacjentów leczonych produktem Dysport w czasie leczenia spastyczności ogniskowej kończyn górnych.
Klasyfikacja układów i narządów Częstość Działania niepożądane Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Często
Reakcje w miejscu podania (w tym ból, rumień oraz obrzęk), astenia, zmęczenie, objawy grypopodobne Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej Często
Osłabienie mięśni, ból mięśniowo-szkieletowy, ból kończyny Zaburzenia żołądka i jelit Niezbyt często Dysfagia*
*Częstość występowania dysfagii na podstawie zbiorczych danych z otwartych badań klinicznych. Dysfagii nie obserwowano w badaniach klinicznych z podwójnie ślepą próbą, we wskazaniu spastyczności kończyn górnych.

Kończyna dolna Następujące działania niepożądane obserwowano u pacjentów dorosłych leczonych produktem Dysport z powodu spastyczności ogniskowej kończyny dolnej.
Klasyfikacja układów i narządów Częstość Działania niepożądane Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Często
Osłabienie, zmęczenie, choroby grypopodobne, reakcje w miejscu podania (ból, zasinienie, wysypka, świąd) Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach Często Upadek Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej Często Osłabienie mięśni, ból mięśni Zaburzenia układu pokarmowego Często Dysfagia
Nadmierna potliwość pach Następujące działania niepożądane obserwowano u pacjentów leczonych produktem Dysport w nadmiernej potliwości pach.
Klasyfikacja układów i narządów Częstość Działania niepożądane Zaburzenia układu nerwowego Niezbyt często Zawroty głowy, ból głowy, parestezje, mimowolne skurcze mięśni powiek Zaburzenia naczyniowe Niezbyt często Zaczerwienienie twarzy Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Często Duszność Niezbyt często Krwawienie z nosa Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Często Wyrównawcze pocenie się Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej Często
Ból pleców, ramion i szyi, ból mięśni pleców i łydek
Działania niepożądane po wprowadzeniu do obrotu Profil działań niepożądanych zgłaszanych podmiotowi odpowiedzialnemu po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu stanowi odzwierciedlenie farmakologii produktu i działań niepożądanych obserwowanych w czasie badań klinicznych.
Klasyfikacja układów i narządów Częstość Działania niepożądane Zaburzenia układu immunologicznego Częstość nieznana Reakcje nadwrażliwości Zaburzenia układu nerwowego Częstość nieznana Niedoczulica Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej Częstość nieznana Atrofia mięśni
Bardzo rzadko donoszono o występowaniu objawów niepożądanych związanych z działaniem toksyny w miejscach odległych od miejsca jej podania (wzmożone osłabienie mięśni, zaburzenia przełykania, zachłystowe zapalenie płuc, które może prowadzić do śmierci) (patrz punkt 4.4).
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania
produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu lub przedstawicielowi podmiotu odpowiedzialnego.

4.9 Przedawkowanie

Podanie zbyt dużych dawek może spowodować wystąpienie głębokiego porażenia nerwowo- mięśniowego odległych grup mięśniowych. Przedawkowanie może prowadzić do zwiększenia ryzyka przeniknięcia neurotoksyny do krwiobiegu i może spowodować powikłania takie jak doustne zatrucie (np. zaburzenie połykania i dysfonia). W przypadku podania nadmiernych dawek powodujących wystąpienie zaburzeń mięśni oddechowych, może być wymagane zastosowanie oddechu wspomaganego. Zalecane jest zastosowanie ogólnego leczenia podtrzymującego. W przypadku przedawkowania pacjent powinien pozostawać pod obserwacją lekarza w zakresie wszelkich objawów nadmiernego osłabienia mięśni i (lub) paraliżu mięśni. W razie potrzeby należy włączyć leczenie objawowe.
Objawy przedawkowania mogą wystąpić z opóźnieniem. W sytuacji przypadkowego zakłucia lub połknięcia, pacjent powinien pozostawać pod kilkutygodniową obserwacją lekarza pod kątem wystąpienia wszelkich objawów przedmiotowych i (lub) podmiotowych osłabienia lub porażenia mięśni.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: toksyna botulinowa, kod ATC: M03AX01
Kompleks toksyny Clostridium botulinum typu A z hemaglutyniną blokuje obwodową transmisję cholinergiczną przez płytkę nerwowo-mięśniową działając presynaptycznie na miejsce położone proksymalnie w stosunku do uwalniania acetylocholiny. Toksyna działa w obrębie zakończenia nerwowego, antagonizując reakcje wyzwalane przez jony wapnia prowadzące w efekcie do uwolnienia acetylocholiny. Toksyna nie wpływa na cholinergiczne, zazwojowe przewodzenie impulsów ani na zazwojowe przewodzenie impulsów w układzie współczulnym.
Wczesnym etapem działania toksyny jest szybkie i mocne jej związanie się z presynaptyczną błoną komórki nerwowej. Drugi etap to internalizacja, podczas której toksyna przechodzi przez błonę presynaptyczną nie powodując porażenia mięśni. W ostatnim etapie toksyna hamuje uwalnianie acetylocholiny, przez przerwanie mechanizmu jej uwalniania, którego mediatorem są jony wapnia, zmniejszając w ten sposób potencjał na płytce ruchowej i powodując porażenie mięśni. Do powrotu przekazywania impulsów dochodzi stopniowo, wraz z tworzeniem się nowych zakończeń nerwowych i nawiązaniem przez nie kontaktu z postsynaptyczną płytką ruchową, przy czym u zwierząt doświadczalnych proces ten trwa 6-8 tygodni.
Po iniekcji do mięśnia wypieracza w ramach leczenia neurogennej nadreaktywności wypieracza, toksyna wpływa na drogi eferentne odpowiedzialne za czynność mięśnia wypieracza poprzez zahamowanie uwalniania acetylocholiny. Ponadto toksyna może hamować czynność neurotransmiterów aferentnych i dróg czuciowych.

Spastyczność ogniskowa kończyn u dorosłych Kończyna górna Skuteczność i bezpieczeństwo produktu leczniczego Dysport w leczeniu spastyczności kończyny górnej poddano ocenie w randomizowanym, wieloośrodkowym badaniu z podwójnie ślepą próbą i grupą kontrolną placebo, w którym uczestniczyło 238 pacjentów (159 Dysport i 79 placebo) ze spastycznością kończyny górnej występującą po co najmniej 6 miesiącach od udaru mózgu lub pourazowego uszkodzenia mózgu. Pierwszorzędową zmienną oceny skuteczności było napięcie mięśniowe w podstawowej docelowej grupie mięśni (ang. PTMG, primary targeted muscle group) w 4 tygodniu, mierzone według zmodyfikowanej skali Ashwortha (ang. MAS, Modified Ashworth Scale), a pierwszym drugorzędowym punktem końcowym była odpowiedź na leczenie w łącznej ocenie lekarzy (ang. PGA, Physician Global Assessment). Poniżej przedstawiono podstawowe wyniki uzyskane w 4 i 12 tygodniu:

Placebo (N = 79) Dysport (500 jednostek) (N = 80) Dysport (1000 jednostek) (N = 79) Placebo (N = 79) Dysport (500 jednostek) (N = 80) Dysport (1000 jednostek) (N = 79) Zmiana średniej najmniejszych kwadratów względem wartości wyjściowej napięcia mięśni w skali MAS -0,3 -1,2** -1,4** -0,1 n = 75 -0,7** n = 76 -0,8** n = 76 Zmiana średniej najmniejszych kwadratów reakcji odpowiedzi na leczenie według PGA 0,7 1,4* 1,8** 0,4 n = 75 0,5 n = 76 1,0* n = 76 Zmiana średniej najmniejszych kwadratów względem wartości wyjściowej napięcia mięśniowego zginacza nadgarstka w skali MAS -0,3 n = 54 -1,4** n = 57 -1,6** n = 58 -0,3 n = 52 -0,7* n = 54 -0,9* n = 56 Zmiana średniej najmniejszych kwadratów względem wartości wyjściowej napięcia mięśniowego zginaczy palca w skali MAS -0,3 n = 70 -0,9* n = 66 -1,2** n = 73 -0,1 n = 67 -0,4* n = 62 -0,6* n = 70 Zmiana średniej najmniejszych kwadratów względem wartości wyjściowej napięcia mięśniowego zginaczy stawu łokciowego w skali MAS -0,3 n = 56 -1,0* n = 61 -1,2** n = 48 -0,3 n = 53 -0,7* n = 58 -0,8* n = 46 Zmiana średniej najmniejszych kwadratów względem wartości wyjściowej napięcia mięśniowego prostowników stawu ramiennego w skali MAS (1) -0,4 n = 12 -0,6 n = 7 -0,7 n = 6 0,0 n = 12 -0,9 n = 7 0,0 n = 6 *p < 0,05; ** p < 0,0001; (1) Nie wykonano żadnych badań statystycznych ze względu na niską częstość w grupie badanej i grupie placebo.


W celu zbadania wpływu leczenia na zaburzenia wykonywania czynności, dokonano ocen w skali DAS (Disability Assessment Scale). Oceny respondentów w skali DAS w zakresie głównego celu leczenia (populacja ITT) przedstawiono poniżej:

Grupa badana Tydzień 4 % Respondentów Tydzień 12 % Respondentów Dysport 500 j. 50,0 n = 80 p = 0,13 41,3 n = 76 p = 0,11 Dysport 1 000 j. 62,0 n = 78 p = 0,0018 55,7 n = 76 p = 0,0004 Placebo 39,2 n = 79 32,9 n = 75 *W skali DAS oceniano następujące domeny: higiena, ułożenie kończyn, ubieranie się i ból.
Obie dawki: 500 j. i 1000 j. doprowadziły do statystycznie istotnej poprawy w zakresie kąta i stopnia spastyczności, ocenianych w skali Tardieu, w 4. tygodniu we wszystkich grupach mięśni (palca, nadgarstka lub zginaczy stawu łokciowego), w porównaniu z grupą placebo. W 12 tygodniu zaobserwowano istotne zmniejszenie stopnia spastyczności we wszystkich grupach mięśni po zastosowaniu dawki 1000 j. w porównaniu z grupą placebo. Produkt Dysport w dawce 1000 j. znacząco poprawił zakres ruchów aktywnych (ang. AROM, active range of motion) w stopniu o znaczeniu klinicznym w łokciu (+18,3 stopnia), nadgarstku (+35,2 stopnia) oraz mięśniach palców (+11,8 stopnia) w 4 tygodniu, podczas gdy w grupie placebo nie zaobserwowano poprawy. Po zastosowaniu produktu Dysport w dawce 500 j. uzyskano podobne korzystne działanie w zakresie ruchów aktywnych (AROM) mięśni palców. W grupach badanych otrzymujących produkt Dysport w dawkach 1000 j. i 500 j. zaobserwowano większą, statystycznie istotną poprawę w porównaniu z grupą placebo w 4 i 12 tygodniu. Badanie kontynuowano metodą otwartej próby. Ponowne leczenie było określane na podstawie oceny stanu klinicznego pacjenta po okresie minimum 12 tygodni. Oprócz dawki 1000 jednostek podawanej w mięśnie kończyny górnej chorzy ze współistniejącą spastycznością ogniskową kończyny dolnej mogli otrzymać dodatkową dawkę 500 jednostek produktu Dysport w mięśnie kończyny dolnej, co stanowi dawkę całkowitą 1500 jednostek w przeliczeniu na jedną sesję terapeutyczną.
Kończyna dolna Skuteczność i bezpieczeństwo produktu leczniczego Dysport w leczeniu spastyczności kończyny dolnej poddano ocenie w randomizowanym, wieloośrodkowym badaniu z podwójnie ślepą próbą i grupą kontrolną placebo, w którym uczestniczyło 385 pacjentów (255 Dysport i 130 placebo) ze spastycznością kończyny dolnej po udarze lub pourazowym uszkodzeniu mózgu. Pierwszorzędowym punktem końcowym badania była ocena napięcia mięśniowego w stawie skokowym mierzona z użyciem zmodyfikowanej skali Ashwortha (MAS).
Objętość całkowitą 7,5 ml produktu Dysport 1000 jednostek (n = 125), 1500 jednostek (n = 128) lub placebo (n = 128) rozdzielono między mięsień brzuchaty łydki, mięsień płaszczkowaty oraz co najmniej jeden dodatkowy mięsień kończyny dolnej w zależności od stanu klinicznego pacjenta.
Dawka 1500 jednostek przyczyniła się do statystycznie istotnej poprawy napięcia mięśniowego w stawie skokowym ocenianego wg skali MAS, z kończyną dolną wyprostowaną w stawie kolanowym (ruch angażujący wszystkie zginacze podeszwowe). Obie dawki: 1000 j. i 1500 j. doprowadziły do statystycznie istotnej poprawy w zakresie napięcia mięśniowego w stawie skokowym ocenianego wg skali MAS, z kończyną dolną zgiętą w stawie kolanowym (ruch angażujący wszystkie zginacze podeszwowe z wyjątkiem mięśnia brzuchatego łydki).
Obie dawki: 1000 j. i 1500 j. doprowadziły do statystycznie istotnej poprawy stopnia nasilenia spastyczności w stawie skokowym ocenianego wg skali Tardieu (TS). Leczenie produktem Dysport
przyczyniło się również do statystycznie istotnej poprawy stanu klinicznego ocenianego w skali PGA (ang. PGA, Physician Global Assessment).
Po ukończeniu badania z podwójnie ślepą próbą 345 chorych kontynuowało leczenie dawką 1000 j. lub 1500 j. produktu Dysport w przedłużeniu badania, prowadzonym metodą otwartej próby. W badania tym konieczność podania produktu określano na podstawie stanu klinicznego pacjentów. Oprócz dawki 1000 jednostek podawanej w mięśnie kończyny dolnej chorzy ze współistniejącą spastycznością ogniskową kończyny górnej mogli otrzymać dodatkową dawkę 500 jednostek produktu Dysport w mięśnie kończyny górnej, co stanowi dawkę całkowitą 1500 jednostek w przeliczeniu na jedną sesję leczenia. Po kolejnych podaniach produktu obserwowano dalszą poprawę parametrów skuteczności (MAS, PGA i TS), osiągniętą po 4 tygodniach leczenia kończyny dolnej produktem Dysport w badaniu prowadzonym metodą podwójnie ślepej próby. Po pojedynczym podaniu produktu w badaniu prowadzonym metodą podwójnie ślepej próby nie zaobserwowano poprawy szybkości chodu. Parametr ten uległ poprawie po kolejnych podaniach produktu.
Stosowanie produktu leczniczego Dysport w leczeniu spastyczności mięśni przywodzicieli stawu biodrowego oceniono w innym badaniu z podwójnie ślepą próbą i grupą kontrolną placebo, w którym uczestniczyło 74 chorych na stwardnienie rozsiane. W tym badaniu chorym podawano placebo lub produkt Dysport w dawce 500 j., 1000 j. lub 1500 j. Dawkę substancji czynnej lub placebo rozdzielono między mięśnie przywodziciele wielkie, mięśnie przywodziciele krótkie i przywodziciele długie obu kończyn dolnych. Dawka 1500 j. produktu Dysport doprowadziła do statystycznie istotnej poprawy odległości między kolanami w porównaniu z placebo.
Spastyczność ogniskowa kończyn dolnych u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym w wieku Przeprowadzono wieloośrodkowe badanie z podwójnie ślepą próbą z kontrolowanym placebo (Badanie Y-55-52120-141), z udziałem dzieci ze spastycznością spowodowaną porażeniem mózgowym. Do badania włączono 235 pacjentów z dynamiczną stopą końską. Do badania kwalifikowali się pacjenci, którzy otrzymywali już leczenie toksyną botulinową jak i pacjenci wcześniej nie leczeni. Warunkiem włączenia do badania było uzyskanie wyniku 2 lub powyżej w zmodyfikowanej skali Ashwortha (Modified Ashworth Scale, MAS). Pacjentom podawano Dysport w dawce 10 j./kg/kończynę, Dysport w dawce 15 j./kg/kończynę lub placebo. 41% pacjentów otrzymywało produkt leczniczy Dysport w obie kończyny, co dawało całkowitą dawkę produktu Dysport 20 j./kg lub 30 j./kg. Podstawowym kryterium oceny skuteczności była średnia zmiana punktacji w skali MAS dla mięśnia zginacza podeszwowego w 4. tygodniu w stosunku do punktu początkowego. Drugorzędowe kryterium oceny skuteczności była ocena odpowiedzi na leczenie w skali PGA (Physicians Global Assessment) oraz ocena w skali GAS (Mean Goal Attainment Scaling) w 4. tygodniu. Obserwacja pacjentów była prowadzona co najmniej do 12. tygodnia po zakończeniu leczenia, maksymalnie do 28. tygodnia. Po zakończeniu badania pacjentom zaproponowano kontynuację leczenia w badaniu prowadzonym metodą otwartej próby (Study Y-55-52120-147).
Zmiana punktacji w skali MAS od punktu początkowego w tygodniu 4 i 12, PGA i GAS w tygodniu 4 i 12 (populacja ITT) Wskaźnik Placebo (N=77) Dysport j./kg/kończynę (N=79) (N=79) Średnia zmiana LS punktacji w skali MAS dla zginacza podeszwowego stosunku do punktu początkowego
Tydzień 4 -0,5 -0,9 ** -1,0 ** Tydzień 12 -0,5 -0,8 ** -1,0 ** Średnia zmiana LS punktacji dla odpowiedzi na leczenie w skali PGA [b] Tydzień 4 0,7 1,5 *** 1,5 *** Tydzień 12 0,4 0,8 * 1,0 **
Średnia LS punktacji w skali GAS [a] Tydzień 4 46,2 51,5 *** 50,9 ** Tydzień 12 45,9 52,5 *** 50,5 * * p≤ 0,05; **p≤ 0,003; *** p≤ 0,0006 w porównaniu z placebo; LS=metoda najmniejszych kwadratów [a] Punktacja w skali GAS mierzy postęp w kierunku osiągnięcia celów, które zostały określone w punkcie początkowym z listy 12 kategorii. Pięć najczęściej wybieranych celów to: sposób chodzenia (70,2%), poprawa równowagi (32,3%), mniejsza częstotliwość upadania (31,1%), mniejsza częstotliwość potykania się (19,6%) i lepsza wytrzymałość (17,0%)
Zaobserwowano poprawę w zakresie spastyczności mięśnia zginacza podeszwowego, ocenionej w skali Tardieu. Stopień spastyczności (Y) poprawił się istotnie w porównaniu z placebo zarówno w grupie otrzymującej Dysport w dawce 10 j./kg/kończynę, jak i 15 j./kg/kończynę w 4. tygodniu i w 12.tygodniu, a kąt zatrzymania ruchu (Xv3) miał wartość istotną w grupie otrzymującej Dysport w dawce 10 j./kg/kończynę w 12. tygodniu oraz zarówno w 4. tygodniu i 12. tygodniu w grupie otrzymującej produkt leczniczy Dysport w dawce 15 j./kg/kończynę.
W obu grupach otrzymujących produkt leczniczy Dysport, w dawce 10 j./kg/kończynę i 15 j./kg/kończynę zaobserwowano istotną poprawę w porównaniu z punktem początkowym w zakresie łącznej punktacji w skali OGS (Observational Gait Scale) w 4. tygodniu w porównaniu z placebo oraz istotnie wyższy odsetek pacjentów, u których wystąpiła odpowiedź na lek w zakresie wstępnego kontaktu stopy z podłożem w skali OGS w 4. i 12 tygodniu.
Rodzice wypełniali kwestionariusz jakości życia, moduł mózgowego porażenia dziecięcego Pediatric Quality of Life Inventory. W 12. tygodniu, w grupach otrzymujących Dysport w dawce 10 j./kg/kończynę i 15 j./kg/kończynę zaobserwowano istotną poprawę w ocenie zmęczenia w stosunku do punktu początkowego w porównaniu z placebo. Nie zaobserwowano innej statystycznie istotnej poprawy w innych skalach.
Po zakończeniu badania 216 pacjentów kontynuowało leczenie w badaniu prowadzonym metodą otwartej próby (Study Y-55-52120-147). Pacjenci mogli otrzymać leczenie na podstawie oceny stanu klinicznego. Iniekcje można było wykonywać w mięśnie dystalne (brzuchaty łydki, płaszczkowaty i piszczelowy tylny) oraz proksymalne (mięśnie kulszowo - goleniowe i mięśnie przywodziciele stawu biodrowego). Dodatkowo dopuszczono iniekcje wielopoziomowe. Skuteczność terapii oceniano na podstawie punktacji w skalach MAS, PGA i GAS przez okres do 1 roku.
Spastyczność ogniskowa kończyn górnych u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym w wieku
Skuteczność i bezpieczeństwo produktu leczniczego Dysport w leczeniu spastyczności kończyny górnej u dzieci oceniano w randomizowanym, wieloośrodkowym, podwójnie zaślepionym, kontrolowanym badaniu, w którym grupy badane otrzymujące dawki 8 j./kg i 16 j./kg w obrębie wybranej kończyny górnej porównywano z grupą kontrolną otrzymującą niską dawkę wynoszącą porażeniem mózgowym. Do badania kwalifikowali się pacjenci, którzy otrzymywali już leczenie toksyną botulinową jak i pacjenci wcześniej nie leczeni. Warunkiem włączenia do badania było uzyskanie wyniku 2 lub powyżej w zmodyfikowanej skali Ashwortha (Modified Ashworth Scale, MAS) w podstawowej docelowej grupie mięśni (PTMG).
Po leczeniu początkowym można było zastosować produkt leczniczy Dysport ponownie maksymalnie zwiększeniu lub zmniejszeniu dawki (ale nie przekraczając dawki 16 j./kg).
Całkowita dawka produktu leczniczego Dysport została podana domięśniowo do objętych spastycznością mięśni kończyn górnych, w tym do podstawowej docelowej grupy mięśni obejmującej zginacze stawu łokciowego lub zginacze nadgarstka, oraz innych mięśni kończyn górnych zgodnie z lokalizacją objawów chorobowych. Objętość przygotowanego roztworu produktu Dysport nie mogła
przekraczać 0,5 ml w jednym miejscu podania. Jednakże dozwolona była iniekcja produktu leczniczego w więcej niż jednym miejscu w mięśniu. Podstawowym kryterium oceny skuteczności była średnia zmiana punktacji w skali MAS dla podstawowej docelowej grupy mięśni (PTMG) w tygodniu 6. od wizyty początkowej. Drugorzędowymi kryteriami oceny skuteczności były średnia punktacja w ramach ogólnej oceny lekarza (PGA) i średnia punktacja w skali osiągnięcia wyniku (GAS) w tygodniu 6.
Średnia zmiana punktacji w skali MAS dla podstawowej docelowej grupy mięśni (PTMG) w tygodniu 6. i 16. w stosunku do wizyty początkowej PGA i GAS w tygodniu 6. i 16. – 1 cykl leczenia (populacja randomizowana)

j./kg (N=71) Dysport 8 j./kg (N=70) Dysport 16 j./kg (N=71) MAS dla podstawowej docelowej grupy mięśni (PTMG) Tydzień 6

Średnia zmiana LS (95% CI)
1,2) -1,9 (-2,1; -1,6) -2,2 (-2,4; -2,0) Różnica vs 2 j./kg (95% CI) -0,4 (-0,8; -0,1) -0,8 (-1,1; -0,5) wartość p 0,0093 <0,0001 Tydzień 16 Średnia zmiana LS (95% CI))
0,7) -1,3 (-1,5; -1,0) -1,5 (-1,7; -1,2) Różnica vs 2 j./kg (95% CI) -0,3 (-0,7; 0,0) -0,8 (-1,1; -0,5) wartość p 0,0573 0,0008 Odpowiedzi w skali MAS, Tydzień

≥ 1 stopień poprawy

≥ 2 stopnie poprawy, n (%)

≥ 3-stopnie poprawy, n (%)

Skala PGA Tydzień 6

Średnia zmiana LS (95% CI) 1,6 (1,4; 1,9) 2,0 (1,7; 2,2) 2,0 (1,7; 2,2) Różnica vs 2 j./kg (95% CI) 0,3 (0,0; 0,7) 0,3 (0,0; 0,7) wartość p 0,0445 0,0447 Tydzień 16 Średnia zmiana LS (95% CI) 1,6 (1,3; 1,8) 1,5 (1,3; 1,8) 1,7 (1,5; 2,0) Różnica vs 2 j./kg (95% CI) -0,1 (-0,4; 0,3) 0,2 (-0,2; 0,5)
Skala GAS [a] Tydzień 6

Średnia zmiana LS (95% CI) 51,2 (48,8; 53,6) 51,4 (48,9; 53,8) 52,3 (49,8; 54,7) Różnica vs 2 j./kg (95% CI) 0,2 (-3,2; 3,5) 1,1 (-2,2; 4,4) Średnia zmiana LS (95% CI) 0,9255 0,5150 Tydzień 16 Średnia zmiana LS (95% CI) 53,3 (50,6; 56,1) 52,8 (50,1; 55,6) 54,6 (51,8; 57,4) Różnica vs 2 j./kg (95% CI) -0,5 (-4,3; 3,3) 1,3 (-2,5; 5,0) wartość p 0,7862 0,5039

nadgarstka) LS=metoda najmniejszych kwadratów, MAS - zmodyfikowana skala Ashwortha (ang. Modified Ashworth Scale, MAS), skala osiągnięcia wyniku (GAS - Mean Goal Attainment Scaling)
kończyny w celu stabilizacji i zaangażowanie dotkniętego spastycznością ramienia w codzienne czynności
Zaobserwowano poprawę w spastyczności w podstawowej docelowej grupie mięśni zginaczy stawu łokciowego i zginaczy nadgarstka z podstawowej docelowej grupy mięśni, ocenianej w skali Tardieu. W przypadku zginaczy stawu łokciowego kąt zatrzymania ruchu (Xv3) uległ istotnej poprawie po zastosowaniu produktu leczniczego Dysport w dawce 8 j./kg i 16 j./kg w 6. i 16. tygodniu w porównaniu z zastosowaniem produktu leczniczego Dysport w dawce 2 j./kg. Stopień spastyczności (Y) był statystycznie istotny w przypadku zastosowania produktu leczniczego Dysport w dawce dawce 8 j./kg. W przypadku zginaczy nadgarstka produkt leczniczy Dysport w dawce 16 j./kg istotnie poprawił kąt zatrzymania ruchu (Xv3) i stopień spastyczności (Y) w 6. tygodniu, ale nie w tygodniu 16. Produkt leczniczy Dysport w dawce 8 j./kg nie wykazywał statystycznie istotnego działania w porównaniu z produktem leczniczym Dysport w dawce 2 j./kg.
Wyniki związane z podstawowymi i drugorzędowymi kryteriami oceny skuteczności były dodatkowo poparte pozytywnymi wynikami uzyskanymi w kwestionariuszu dotyczącym jakości życia, moduł mózgowego porażenia dziecięcego Paediatric Quality of Life Inventory.
W pierwszym cyklu leczenia większość pacjentów leczonych produktem leczniczym Dysport była ponownie leczona do tygodnia 28. (62,3% w grupie otrzymującej Dysport w dawce 8 j./kg i 61,4% w grupie otrzymującej Dysport w dawce 16 j./kg), chociaż ponad 24% pacjentów nie wymagało ponownego zabiegu do tygodnia 34.
Przeprowadzono też inne wieloośrodkowe badanie z podwójną ślepą próbą, pod kontrolą placebo (A- 94-52120-094), w którym poddano leczeniu 61 dzieci w wieku od 2 do 10 lat z porażeniem mózgowym, ze spastycznością mięśni przywodzicieli stawu biodrowego. Dysport w dawce 30 j./kg (15 j./kg/kończynę) lub placebo podawano w mięśnie przywodziciele stawu biodrowego oraz mięsień półbłoniasty, mięsień półścięgnisty obu kończyn dolnych.
Istotną poprawę w porównaniu z placebo zaobserwowano w 4. tygodniu dla pierwszorzędowych punktów końcowych biernego zakresu ruchu w stawie biodrowym (średnia zmiana w stosunku do punktu początkowego o 4,8 stopni wobec 0,5 stopnia; p=0,04) oraz dystans między kłykciami przyśrodkowymi kończyn dolnych przy szybkim rozciąganiu (średnia zmiana w stosunku do wartości początkowej 6,4 stopni wobec 1,9 stopni, p<0,001). Istotną statystycznie poprawę w ocenie napięcia mięśniowego wyrażoną w skali MAS zaobserwowano dla mięśni przywodzicieli stawu biodrowego oraz mięśni półścięgnistego i półbłoniastego.
Nietrzymanie moczu z powodu neurogennej nadreaktywności wypieracza
Przeprowadzono dwa główne, wieloośrodkowe, randomizowane badania kliniczne z zastosowaniem metody podwójnie ślepej próby oraz grupy kontrolnej otrzymującej placebo z udziałem pacjentów z nietrzymaniem moczu z powodu neurogennej nadreaktywności wypieracza. U wszystkich pacjentów stosowane było cewnikowanie w celu regularnego opróżnienia pęcherza moczowego oraz niewłaściwe leczenie terapiami doustnymi; pacjenci nie byli wcześniej leczeni toksyną botulinową lub nie otrzymywali wcześniej leczenia do mięśnia wypieracza. W obu badaniach łącznie 485 pacjentów z uszkodzeniem rdzenia kręgowego (N = 341) lub pacjentów ze stwardnieniem rozsianym (N = 144) przydzielono losowo do grupy otrzymującej produkt leczniczy Dysport w dawce 600 j. (N = 162), Dysport w dawce 800 j. (N = 161) lub placebo (N = 162). Leczenie podawano przy zastosowaniu cystoskopu w postaci 30 równomiernie rozmieszczonych iniekcji do mięśnia wypieracza, z ominięciem trójkąta pęcherza. Profilaktyczne podawanie antybiotyków rozpoczynano co najmniej 3 dni przed podaniem produktu leczniczego Dysport i kontynuowano przez co najmniej 3 dni po
podaniu produktu leczniczego Dysport. Po początkowym leczeniu pacjenci mogli otrzymywać dalsze leczenie produktem leczniczym Dysport w dawce 600 j. lub produktem leczniczym Dysport w dawce
Pierwszorzędowym punktem końcowym w ocenie skuteczności była zmiana tygodniowej liczby epizodów nietrzymania moczu w okresie od początku badania do 6. tygodnia badania. Do drugorzędowych punktów końcowych należały: odsetek pacjentów w 6. tygodniu bez epizodów nietrzymania moczu (zmniejszenie o 100%), zmiana od punktu początkowego do 6. tygodnia w zakresie objętości w przeliczeniu na opróżniony pęcherz, zakres parametrów urodynamicznych (cystometria wypełniająca), kwestionariusz jakości życia nietrzymania moczu (I-QOL; obejmuje zachowania ograniczające unikanie, wpływ psychospołeczny i zakłopotanie społeczne) oraz ogólne wrażenie odpowiedzi na leczenie. Wyniki zbiorczych badań o zasadniczym znaczeniu przedstawiono w poniższej tabeli:
Pierwszorzędowe i drugorzędowe punkty końcowe w badaniach o zasadniczym znaczeniu (populacja randomizowana)

(N = 162) Dysport 600 j. (N = 162) Dysport 800 j. (N = 161) Epizody nietrzymania moczu w tygodniu
Tydzień 2.

Tydzień 6.

Tydzień 12.

Brak epizodów nietrzymania moczu, tydzień 6. [a]

Maksymalna pojemność cystometryczna (ml), tydzień 6. [b]

Brak mimowolnych skurczów wypieracza, tydzień 6. [b]

Objętość podczas pierwszego mimowolnego skurczu wypieracza (ml), tydzień 6. [b]


Maksymalne ciśnienie wypieracza przy wypełnionym pęcherzu (cmH 2 O), tydzień 6. [b]

Całkowity wynik I-QOL [c], tydzień 6.

I-QOL = jakość życia pacjenta z nietrzymaniem moczu; MNK = metoda najmniejszych kwadratów; SE = błąd standardowy (ang. standard error) [a] Odsetek pacjentów, u których uzyskano zmniejszenie liczby epizodów nietrzymania moczu o co najmniej 75% względem punktu początkowego w 6. tygodniu badania, wynosił odpowiednio 62,5% i 57,6% w grupach otrzymujących produkt leczniczy Dysport w dawce 600 j. i produkt leczniczy Dysport w dawce redukcję o co najmniej 50%, wynosiły odpowiednio 73,6% i 67,6% w porównaniu z 34,3%. [b] Na podstawie danych z populacji pacjentów poddanych badaniu urodynamicznemu (N = 447), ponieważ w ramach badania nie przeprowadzono badań urodynamicznych u wszystkich pacjentów: N = 148 (placebo), N = 153 (Dysport w dawce 600 jednostek), N = 146 (Dysport w dawce 800) [c] Skala całkowitego wyniku I-QOL mieści się w zakresie od 0 (maksymalne nasilenie problemów) do 100 (brak problemów). Minimalna istotna różnica w całkowitym wyniku I-QOL zgłaszana w populacji pacjentów z neurogenną nadreaktywnością wypieracza wynosi 11 punktów. Istotną poprawę w porównaniu z placebo zaobserwowano również dla każdego wyniku w poszczególnych domenach (zachowanie ograniczające unikanie, wpływ psychospołeczny i zakłopotanie społeczne).
Istotną poprawę w porównaniu z placebo w zakresie zmiany względem punktu początkowego zaobserwowano również w dwóch grupach otrzymujących produkt leczniczy Dysport pod względem objętości w przeliczeniu na opróżniony pęcherz oraz parametru urodynamicznego podatności ścian pęcherza. Oprócz jakości życia związanej z nietrzymaniem moczu, ocenianej za pomocą kwestionariusza I-QOL, ogólne wrażenie odpowiedzi na leczenie, mierzone z zastosowaniem 7- punktowej skali oceny (od „znacznie lepiej” do „znacznie gorzej”) wykazało istotnie lepszą odpowiedź po leczeniu produktem leczniczym Dysport w porównaniu z placebo.
W przypadku wszystkich punktów końcowych w ocenie skuteczności u pacjentów wystąpiła spójna odpowiedź podczas ponownego leczenia produktem leczniczym Dysport; 426, 217 i 76 pacjentów otrzymało odpowiednio 1, 2 oraz 3 podania produktu leczniczego Dysport. Średnie zmniejszenie tygodniowej liczby epizodów nietrzymania moczu w tygodniu 6. w trakcie cykli podawania produktu leczniczego Dysport wynosiło od -21,2 do -22,3 w przypadku otrzymywania produktu leczniczego Dysport w dawce 600 jednostek oraz od -21,3 do -23,7 w przypadku otrzymywania produktu leczniczego Dysport w dawce 800 jednostek.
Mediana czasu do ponownego leczenia wynosiła 39–47 tygodni po pierwszym podaniu produktu leczniczego Dysport, chociaż ponad 40% pacjentów nie było ponownie leczonych w ciągu 48 tygodni.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Przeprowadzenie badań farmakokinetycznych toksyny botulinowej na zwierzętach sprawia pewne trudności ze względu na silne działanie bardzo małej dawki, dużą masę cząsteczkową związku oraz trudności wyznakowania toksyny tak aby otrzymana radioaktywność wykazywała jej swoiste działanie. W badaniach z użyciem toksyny znakowanej I wykazano, że jej wiązanie się z receptorami jest wysoce swoiste, ulega wysyceniu a duże zagęszczenie receptorów dla toksyny jest czynnikiem decydującym o jej dużej sile działania.

W badaniach przeprowadzonych na małpach, w których oceniano dawkę i czas działania toksyny stwierdzono, że przy niskich dawkach toksyny początek działania był opóźniony i występował po 2-3 dniach, a najsilniejszy wynik działania obserwowano po 5-6 dniach po wstrzyknięciu.
Czas działania toksyny, mierzony zaburzeniami w równym ustawieniu oczu oraz występowaniem porażenia mięśni, wynosił od 2 tygodni do 8 miesięcy. To samo stwierdza się u człowieka i łączy się z procesami wiązania się toksyny z miejscem jej działania, internalizacją i zmianami w płytce nerwowo- mięśniowej.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Podanie domięśniowe (mięśnie prążkowane) W badaniach toksyczności przewlekłej, przeprowadzonych na szczurach przy dawce do 12 j./zwierzę, nie zaobserwowano toksyczności ogólnoustrojowej. Badania toksycznego wpływu na reprodukcję na ciężarnych samicach szczurów i królików otrzymujących codzienne iniekcje domięśniowe kompleksu neurotoksyny Clostridium botulinum typu A, w dawce wynoszącej odpowiednio 79 jednostek/kg szczura oraz 42 jednostki/kg królika nie wykazały toksycznego wpływu na zarodek/płód. Po zastosowaniu większych dawek u samic obu gatunków zwierząt, obserwowano występowanie silnych działań toksycznych w postaci poronienia. Po zastosowaniu kompleksu neurotoksyny Clostridium botulinum typu A u szczurów i królików nie wykazano działania teratogennego i nie obserwowano wpływu na rozwój przed- i pourodzeniowy u miotu F1 szczurów. Obniżona płodność samców i samic szczurów, wynikała z utrudnionego łączenia się w pary, spowodowanego porażeniem mięśni po podaniu dużych dawek. W badaniach toksyczności u młodocianych, przeprowadzonych na szczurach, którym podawano produkt co tydzień, począwszy od wieku odstawienia w 21. dniu po urodzeniu do wieku 13 tygodni, czyli porównywalnego z wiekiem 2 lat u dzieci, do stanu młodej dorosłości (11 podań w ciągu 10 tygodni, do łącznej dawki 33 j./kg), nie wykazano niepożądanego działania na wzrost po urodzeniu (łącznie z oceną kręgosłupa) oraz na rozwój reprodukcyjny, neurologiczny i neurobehawioralny. W badaniach przedklinicznych oceniających wpływ produktu na młodzieńczą zdolność rozrodczą i po podaniu wielokrotnym ograniczono się do oceny zmian w mięśniach zależnych od mechanizmu działania kompleksu neurotoksyny Clostridium botulinum typu A. Nie zaobserwowano podrażnienia oczu po podaniu kompleksu neurotoksyny Clostridium botulinum typu A do worka spojówkowego oka królików.
Podanie do mięśnia wypieracza W badaniach toksyczności po podaniu pojedynczej dawki u szczurów i małp nie stwierdzono żadnych działań związanych z toksyną Clostridium botulinum typu A w pęcherzu moczowym w przypadku żadnej z badanych dawek. Przy dawkach większych niż NOAEL na poziomie 67 j./kg mc. u szczurów i 40 j./kg mc. u małp odnotowano zmniejszenie masy ciała, zmniejszoną aktywność i objawy niewydolności oddechowej u obu gatunków. Objawy te wskazują na toksyczność ogólnoustrojową, którą obserwowano również w badaniach nieklinicznych przeprowadzonych w celu oceny bezpieczeństwa stosowania toksyny Clostridium botulinum typu A w mięśniach prążkowanych.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Laktoza jednowodna Albumina ludzka

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Produktu leczniczego Dysport nie wolno mieszać z innymi produktami leczniczymi, z wyjątkiem wymienionych w punkcie 4.2. Nie przeprowadzono badań niezgodności z innymi produktami leczniczymi oprócz wymienionych w punkcie 4.2.

6.3 Okres ważności

Produkt po rekonstytucji wykazuje stabilność chemiczną i fizyczną przez 24 godziny w lodówce (2°C – 8°C). Z mikrobiologicznego punktu widzenia produkt należy zużyć bezpośrednio po rekonstytucji. Jeśli nie zostanie zużyty natychmiast, osoba podająca produkt odpowiada za czas oraz warunki przechowywania, które nie powinny przekraczać 24 godzin w lodówce (2°C – 8°C).

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w lodówce (2°C - 8°C). Nie zamrażać.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Fiolka ze szkła typu I z korkiem z gumy bromobutylowej w tekturowym pudełku. Opakowanie zawiera 1 lub 2 fiolki.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do

stosowania
Dysport powinien być stosowany przez odpowiednio przeszkolonych lekarzy. Nieosłonięty środek korka gumowego należy przetrzeć alkoholem bezpośrednio przed przekłuciem igłą. Stosować sterylne igły o rozmiarze 23 lub 25. Poniższa instrukcja przedstawia sposób przygotowania produktu Dysport do wstrzyknięcia. Podane objętości rozpuszczalnika pozwalają na uzyskanie stężeń przeznaczonych do stosowania w określonym wskazaniu, z wyjątkiem wskazania dotyczącego nietrzymania moczu z powodu neurogennej nadreaktywności wypieracza, dla których istnieją szczegółowe instrukcje (patrz poniżej).

Uzyskana dawka w jednostkach w ml Objętość rozpuszczalnika* dodawana do fiolki 300 j.
Objętość rozpuszczalnika* dodawana do fiolki 500 j.
* 0,9% roztwór chlorku sodu do wstrzykiwań bez konserwantów
U dzieci, gdzie dawkę ustala się na podstawie liczby jednostek na kilogram masy ciała, może być konieczne dalsze rozcieńczenie w celu uzyskania właściwej objętości roztworu do iniekcji.
Instrukcja przygotowania roztworu we wskazaniu nietrzymanie moczu z powodu neurogennej nadreaktywności wypieracza: Celem jest uzyskanie wymaganej objętości 15 ml produktu leczniczego Dysport do wstrzykiwań po rekonstytucji, równo rozdzielonej na dwie strzykawki o objętości 10 ml zawierające po 7,5 ml produktu po rekonstytucji, w każdej w tym samym stężeniu. Po rekonstytucji w strzykawce, produkt należy zużyć natychmiast.
Instrukcja przygotowania roztworu z użyciem fiolek 500 j.  Dla dawki 600 j.: każdą z 2 fiolek zawierających po 500 jednostek należy poddać rekonstytucji, używając 2,5 ml roztworu chlorku sodu (9 mg/ml) do wstrzykiwań bez konserwantów na każdą fiolkę. Do pierwszej strzykawki o objętości 10 ml pobrać 1,5 ml z pierwszej fiolki i do
drugiej strzykawki o objętości 10 ml pobrać 1,5 ml z drugiej fiolki. Zakończyć rekonstytucję, pobierając do każdej strzykawki po 6 ml 9 mg/ml roztworu chlorku sodu (9 mg/ml) bez konserwantów i delikatnie wymieszać. W ten sposób uzyskuje się ogółem 600 j. produktu leczniczego Dysport po rekonstytucji, w dwóch strzykawkach o objętości 10 ml, zawierających po 7,5 ml roztworu.  Dla dawki 800 j.: każdą z 2 fiolek zawierających po 500 jednostek należy poddać rekonstytucji, używając 2,5 ml roztworu chlorku sodu (9 mg/ml) do wstrzykiwań bez konserwantów na każdą fiolkę. Do pierwszej strzykawki o objętości 10 ml pobrać 2 ml z pierwszej fiolki i do drugiej strzykawki o objętości 10 ml pobrać 2 ml z drugiej fiolki. Zakończyć rekonstytucję, pobierając do każdej strzykawki po 5,5 ml roztworu chlorku sodu (9 mg/ml) bez konserwantów i delikatnie wymieszać. W ten sposób uzyskuje się ogółem 800 j. produktu leczniczego Dysport po rekonstytucji w dwóch strzykawkach o objętości 10 ml zawierających po 7,5 ml roztworu.
Instrukcja przygotowania roztworu z użyciem fiolek 300 j.  Dla dawki 600 j.: każdą z 2 fiolek zawierających po 300 jednostek należy poddać rekonstytucji, używając 1,5 ml roztworu chlorku sodu (9 mg/ml) do wstrzykiwań bez konserwantów na każdą fiolkę. Do pierwszej strzykawki o objętości 10 ml pobrać pełne 1,5 ml z pierwszej fiolki i do drugiej strzykawki o objętości 10 ml pobrać pełne 1,5 ml z drugiej fiolki. Zakończyć rekonstytucję, pobierając do każdej strzykawki po 6,0 ml roztworu chlorku sodu (9 mg/ml) bez konserwantów i delikatnie wymieszać. W ten sposób uzyskuje się ogółem 600 j. produktu leczniczego Dysport po rekonstytucji w dwóch strzykawkach o objętości 10 ml zawierających po 7,5 ml roztworu.  Dla dawki 800 j.: każdą z 3 fiolek zawierających po 300 jednostek należy poddać rekonstytucji, używając 1,5 ml roztworu chlorku sodu (9 mg/ml) do wstrzykiwań bez konserwantów na każdą fiolkę. Do pierwszej strzykawki o objętości 10 ml pobrać pełne 1,5 ml z pierwszej fiolki i 0,5 ml z drugiej fiolki. Do drugiej strzykawki o objętości 10 ml pobrać 0,5 ml z drugiej fiolki i pełne 1,5 ml z trzeciej fiolki. Zakończyć rekonstytucję, pobierając do każdej strzykawki po 5,5 ml roztworu chlorku sodu (9 mg/ml) bez konserwantów i delikatnie wymieszać. W ten sposób uzyskuje się ogółem 800 j. produktu leczniczego Dysport po rekonstytucji w dwóch strzykawkach o objętości 10 ml zawierających po 7,5 ml roztworu.
Instrukcja przygotowania roztworu przy stosowaniu kombinacji fiolek 500 j. i 300 j. (dotyczy wyłącznie dawki 800 j.)  Dla dawki 800 j.: fiolkę zawierającą 500 jednostek należy poddać rekonstytucji, używając 2,5 ml roztworu chlorku sodu (9 mg/ml) do wstrzykiwań bez konserwantów; fiolkę zawierającą 300 jednostek należy poddać rekonstytucji, używając 1,5 ml roztworu chlorku sodu (9 mg/ml) do wstrzykiwań bez konserwantów. Do pierwszej strzykawki o objętości 10 ml pobrać 2 ml z fiolki zawierającej 500 jednostek. Do drugiej strzykawki o objętości 10 ml pobrać pozostałe 0,5 ml z fiolki zawierającej 500 jednostek i pełne 1,5 ml z fiolki zawierającej 300 jednostek. Zakończyć rekonstytucję, pobierając do każdej strzykawki po 5,5 ml roztworu chlorku sodu (9 mg/ml) bez konserwantów i delikatnie wymieszać. W ten sposób uzyskuje się ogółem 800 j. produktu leczniczego Dysport po rekonstytucji w dwóch strzykawkach o objętości 10 ml zawierających po 7,5 ml roztworu.
Toksyna botulinowa jest bardzo wrażliwa na ciepło i niektóre substancje chemiczne. Rozsypany produkt liofilizowany należy zebrać:  za pomocą materiału chłonnego nasączonego roztworem podchlorynu sodu (wybielacza). Rozpuszczony produkt należy wytrzeć:  za pomocą suchego chłonnego materiału. Zanieczyszczone powierzchnie należy wyczyścić za pomocą materiału chłonnego nasączonego roztworem podchlorynu sodu (wybielacza), a następnie osuszyć. W przypadku stłuczenia fiolki postępować zgodnie z zaleceniami powyżej. Ostrożnie zebrać kawałki szkła i zetrzeć produkt, uważając przy tym, aby nie skaleczyć skóry. Jeśli dojdzie do zetknięcia produktu ze skórą, należy przemyć skażone miejsce roztworem
podchlorynu sodu (wybielacza), a następnie spłukać dużą ilością wody. Jeśli dojdzie do zetknięcia produktu z oczami, należy przepłukać je dużą ilością wody lub odpowiedniego roztworu do przemywania oczu. Jeśli dojdzie do urazu osoby pracującej z produktem (skaleczenie lub wstrzyknięcie sobie produktu), należy postępować zgodnie z zaleceniami powyżej i zastosować odpowiednie postępowanie lecznicze w zależności od wstrzykniętej dawki.
Zalecenia dotyczące usuwania materiałów skażonych Igły, strzykawki i fiolki bez ich opróżniania należy umieścić w odpowiednich pojemnikach przeznaczonych do spalenia. Materiały skażone (tkanina chłonna, rękawice, pozostałości ampułek) należy umieścić w worku odpornym na przebicie do utylizacji przez spalenie.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Ipsen Pharma Francja

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Dysport 300 j. – 21303 Dysport 500 j. – R/7292

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO

OBROTU/ DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Dysport 300 j. Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 02.07.2013 Data przedłużenia pozwolenia: 31.07.2018
Dysport 500j. Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 18.09.1997 Data przedłużenia pozwolenia: 20.03.2014

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO:
01.06.2022 r.