Intratect

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Intratect, 100 g/l, roztwór do infuzji Immunoglobulina ludzka normalna (IVIg)

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.  Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.  W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki .  Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki:

1. Co to jest lek Intratect 100 g/l i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Intratect 100 g/l

3. Jak stosować lek Intratect 100 g/l

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać lek Intratect 100 g/l

6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Intratect 100 g/l i w jakim celu się go stosuje

Intratect 100 g/l to wyciąg z ludzkiej krwi, który zawiera przeciwciała (własne substancje obronne organizmu) przeciwko chorobom, dostępny w postaci roztworu do infuzji. Roztwór jest gotowy do infuzji dożylnej (kroplówki).
Intratect 100 g/l zawiera immunoglobulinę ludzką normalną (przeciwciała) z krwi dawców z szerokiego spektrum populacji, która może zawierać przeciwciała przeciwko większości najczęściej występujących chorób zakaźnych. W przypadku gdy poziom immunoglobuliny G (IgG) w krwi jest niski, odpowiednia dawka leku Intratect 100 g/l może przywrócić prawidłowe wartości.
Intratect 100 g/l jest stosowany u dorosłych, dzieci i młodzieży (0-18 lat), u których przeciwciała nie występują w dostatecznej ilości (leczenie zastępcze) w następujących przypadkach:  Pacjenci z wrodzonym brakiem przeciwciał (zespół pierwotnego niedoboru odporności (ang. primary immunodeficiency syndromes, PID)  Nabyty brak przeciwciał (zespół wtórnego niedoboru odporności, (ang. secondary immunodeficiency syndrome, SID) u pacjentów, u których występują ciężkie lub nawracające zakażenia i nieskuteczne leczenie przeciwdrobnoustrojowe z udowodnionym niepowodzeniem swoistych przeciwciał lub niskim poziomem IgG (< 4 g/l)
Intratect 100 g/l jest również stosowany u dorosłych, dzieci i młodzieży (0-18 lat) w leczeniu chorób zapalnych (immunomodulacja), np.:  Pierwotna małopłytkowość immunologiczna (ITP, w której u pacjenta występuje zmniejszona liczba płytek krwi), jeśli u pacjenta planowana jest operacja chirurgiczna w najbliższej przyszłości lub pacjentowi zagraża ryzyko krwawienia.  Zespół Guillain-Barré (choroba uszkadzająca nerwy i mogąca prowadzić do uogólnionego porażenia).  Choroba Kawasaki (choroba występująca u dzieci wywołująca stan zapalny wielu narządów ciała oraz powodująca powiększenie tętnic serca) razem z kwasem acetylosalicylowym  Przewlekła zapalna polineuropatia demielinizacyjna (CIDP) Jest to przewlekła choroba, charakteryzująca się stanem zapalnym nerwów obwodowych i powodująca osłabienie mięśni i (lub) drętwienie, głównie nóg i kończyn górnych.

 Wieloogniskowa neuropatia ruchowa (MMN). Jest to rzadka choroba, charakteryzująca się wolnym, postępującym, asymetrycznym osłabieniem kończyn bez utraty czucia.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Intratect 100 g/l

Kiedy nie stosować leku Intratect 100 g/l:  jeśli pacjent ma uczulenie na immunoglobulinę ludzką lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).  jeśli pacjent ma niedobór immunoglobuliny A, szczególnie w przypadku występowania we krwi przeciwciał przeciwko immunoglobulinie A, ponieważ może to prowadzić do anafilaksji.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Intratect 100 g/l należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, jeśli  pacjent nie otrzymywał tego leku wcześniej lub wystąpiła długa przerwa (np. kilka tygodni) od ostatniego stosowania leku (pacjent musi być uważnie monitorowany podczas infuzji oraz godzinę po zakończeniu infuzji)  pacjent otrzymał niedawno lek Intratect 100 g/l (pacjent musi być obserwowany podczas infuzji oraz co najmniej przez 20 minut po infuzji)  u pacjenta z aktywnym zakażeniem lub współistniejącym przewlekłym stanem zapalnym  u pacjenta wystąpiła reakcja na inne przeciwciała (w rzadkich przypadkach istnieje ryzyko reakcji alergicznych)  pacjent cierpi lub cierpiał na schorzenie nerek  pacjent otrzymywał leki, które mogą uszkodzić nerki (w przypadku pogorszenia się funkcjonowania nerek konieczne może okazać się przerwanie leczenia lekiem Intratect 100 g/l) Lekarz podejmie specjalne środki ostrożności w przypadku pacjentów z nadwagą, osób starszych, cierpiących na cukrzycę lub podwyższone ciśnienie krwi, z małą objętością krwi (hipowolemią), gdy gęstość krwi jest wyższa od normalnej (wysoka lepkość krwi), w przypadku osób unieruchomionych, cierpiących na problemy dotyczące naczyń krwionośnych (choroby naczyniowe) lub w przypadku innych zagrożeń wystąpienia stanów zakrzepowych (zakrzepy krwi).
Uwaga - reakcje Pacjent będzie uważnie obserwowany podczas infuzji leku Intratect 100 g/l, aby mieć pewność, że nie wystąpiła reakcja (np. anafilaksja). Lekarz zapewni, by prędkość infuzji Intratect 100 g/l była odpowiednia dla konkretnego pacjenta.
W przypadku wystąpienia następujących reakcji, takich jak ból głowy, nagłe uderzenie gorąca, dreszcze, ból mięśni, świszczący oddech, szybkie bicie serca, ból krzyża, nudności, niskie ciśnienie tętnicze krwi, podczas infuzji leku Intratect 100 g/l, należy o tym natychmiast poinformować lekarza. Prędkość infuzji można zmniejszyć lub całkowicie zatrzymać.
Po infuzji leku Intratect 100 g/l u pacjenta może występować niskie stężenie białych krwinek (neutropenia), które ustępuje samoistnie w ciągu 7-14 dni. W razie wątpliwości dotyczących objawów należy skontaktować się z lekarzem.
Po otrzymaniu immunoglobulin w bardzo rzadkich przypadkach może wystąpić ostre potransfuzyjne uszkodzenie płuc (TRALI). Będzie to prowadzić do niezwiązanego z sercem nagromadzenia się płynu w przestrzeniach powietrznych w płucach (niekardiogenny obrzęk płuc). Pacjent doświadcza poważnych trudności z oddychaniem (zespół zaburzeń oddechowych), przyspieszenia oddechu (tachypnoe), nieprawidłowo niskiego poziomu tlenu we krwi (hipoksja) i podwyższonej temperatury ciała (gorączka). Objawy występują zazwyczaj w ciągu 1-6 godzin od otrzymania leczenia. Należy natychmiast powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent zauważy takie reakcje podczas infuzji leku Intratect 100 g/l. Lekarz natychmiast przerwie infuzję.


Informacje na temat przenoszenia czynników zakaźnych Intratect 100 g/l jest wytwarzany z ludzkiego osocza (płynnej części krwi). Kiedy leki są wytwarzane z ludzkiej krwi lub osocza, ważne jest, aby zapobiegać przenoszeniu zakażeń na pacjentów. Dawcy krwi są badani pod kątem występowania wirusów. Wytwórcy tych produktów dodatkowo przetwarzają krew lub osocze w celu inaktywacji lub usunięcia wirusów. Pomimo tych środków, w przypadku podawania leków przygotowywanych z ludzkiej krwi lub osocza nie można całkowicie wykluczyć możliwości przeniesienia zakażenia.
Podejmowane kroki uważa się za skuteczne wobec wirusów otoczkowych, takich jak ludzki wirus niedoboru odporności (HIV), wirusy zapalenia wątroby typu B i C. Skuteczność tych środków może być ograniczona w przypadku wirusów bezotoczkowych, takich jak wirus zapalenia wątroby typu A oraz parwowirus B19.
Powodem, dla którego immunoglobuliny nie są łączone z zapaleniem wątroby typu A czy z infekcjami parwowirusem B19 może być to, że znajdujące się w produkcie przeciwciała przeciw tym czynnikom zakaźnym mają charakter ochronny.
Zdecydowanie zaleca się, aby w każdym przypadku otrzymywania przez pacjenta dawki leku Intratect zastosowanych w leku. W razie potrzeby można w ten sposób powiązać pacjenta ze stosowanym materiałem wyjściowym.
Lek Intratect 100 g/l a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Intratect 100 g/l może osłabić skuteczność niektórych szczepionek, np. przeciwko:  odrze  różyczce  śwince  ospie wietrznej Konieczne może być odczekanie do 3 miesięcy przed przyjęciem niektórych szczepionek oraz do 1 roku przed przyjęciem szczepionki przeciwko odrze.
Należy unikać jednoczesnego stosowania diuretyków pętlowych z lekiem Intratect 100 g/l.
Wpływ na badania krwi Intratect 100 g/l może mieć wpływ na badania krwi. W przypadku poddawania się badaniom krwi po przyjęciu leku Intratect 100 g/l należy poinformować osobę pobierającą krew lub lekarza o fakcie przyjmowania Intratect 100 g/l.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku. Lekarz podejmie decyzję, czy Intratect 100 g/l może być stosowany w czasie ciąży i karmienia piersią.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Lek Intratect 100 g/l wywiera niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Pacjenci, u których wystąpiły działania niepożądane podczas leczenia, powinni poczekać na ich ustąpienie przed rozpoczęciem prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

3. Jak stosować lek Intratect 100 g/l

Intratect 100 g/l jest przeznaczony do podawania dożylnego (w infuzji dożylnej). Jest podawany

pacjentowi przez lekarza lub pielęgniarkę. Dawkowanie zależy od stanu zdrowia i masy ciała pacjenta. Lekarz zdecyduje, jaką ilość należy podać.
Na początku infuzji pacjent będzie otrzymywać Intratect 100 g/l z małą prędkością. Następnie lekarz może stopniowo zwiększyć prędkość infuzji. Szybkość infuzji oraz częstotliwość podawania zależą od powodu, dla którego podaje się pacjentowi Intratect 100 g/l.
Produkt leczniczy należy doprowadzić do temperatury pokojowej lub temperatury ciała przed użyciem.
Stosowanie u dzieci i młodzieży Dawkowanie u dzieci i młodzieży (w wieku 0-18 lat) nie różni się od dawkowania u dorosłych, ponieważ dawkowanie w każdym wskazaniu jest określane na podstawie masy ciała i dostosowane do wyników klinicznych w powyższych chorobach.
W przypadku terapii zastępczej u pacjentów z osłabionym układem odpornościowym (pierwotny lub wtórny niedobór odporności) infuzja dokonywana jest co 3-4 tygodnie.
W przypadku leczenia stanów zapalnych (immunomodulacja) infuzja może być dokonywana w następujący sposób:
 Pierwotna małopłytkowość immunologiczna: w przypadku leczenia ostrego przypadku, infuzja podawana jest w pierwszym dniu, po czym ta dawka może zostać powtórzona raz w ciągu 3 dni. Alternatywnie można podawać zmniejszoną dawkę przez 2 do 5 dni.  Zespół Guillain- Barré: infuzja podawana jest przez 5 dni.  Choroba Kawasaki: infuzję należy podawać jako pojedynczą dawkę razem z kwasem acetylosalicylowym.  Przewlekła zapalna polineuropatia demielinizacyjna i wieloogniskowa neuropatia ruchowa: efekt leczenia należy oceniać po każdym cyklu podawania.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki Intratect 100 g/l Przedawkowanie może doprowadzić do przeładowania płynami i nadmiernej gęstości krwi, zwłaszcza w przypadku dzieci, pacjentów starszych lub pacjentów z niewydolnością serca lub osłabioną pracą nerek. Pacjent powinien pić wystarczającą ilość płynów, aby się nie odwodnić oraz poinformować lekarza o wszelkich problemach zdrowotnych. Jeśli pacjent uważa, że otrzymał zbyt dużą ilość leku Intratect 100 g/l , należy zgłosić to lekarzowi, który zdecyduje, czy przerwać podawanie leku, czy też wymagane jest inne leczenie.
Pominięcie przyjęcia infuzji Intratect 100 g/l jest podawany pacjentowi w szpitalu przez lekarza lub pielęgniarkę, więc prawdopodobieństwo pominięcia dawki leku jest mało prawdopodobne. Jednak pacjent powinien zgłosić lekarzowi, jeśli uważa, że infuzja została pominięta. W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Podane poniżej częstości występowania były przeważnie obliczane na podstawie liczby leczonych pacjentów, jeśli nie jest podane inaczej, np. według liczby infuzji. W przypadku zauważenia któregokolwiek z poniższych objawów, należy niezwłocznie - poinformować o tym lekarza:  wysypki

 swędzenia  świszczącego oddechu  trudności w oddychaniu  obrzęku powiek, twarzy, warg, gardła lub języka  bardzo niskiego ciśnienia krwi z takimi objawami jak zawroty głowy, splątanie, omdlenie, przyspieszone tętno Może to być reakcja alergiczna lub ostra reakcja alergiczna (wstrząs anafilaktyczny) lub nadwrażliwość.
Podczas badań klinicznych leku Intratect 100 g/l (100 g/l) zgłaszano następujące działania niepożądane: Często (mogą wystąpić nie częściej niż podczas 1 na 10 infuzji):  nieprawidłowa praca serca (kołatanie serca)  dyskomfort  reakcja związana z infuzją  ból głowy  ból stawów  ból pleców  ból kości
Niezbyt często (mogą wystąpić nie częściej niż podczas 1 na 100 infuzji):  nadwrażliwość  zmęczenie  dreszcze  hipotermia  zaburzenia czucia  ból mięśni  ból skóry  wysypka  nadmierny przepływ krwi w narządach i tkankach  wysokie ciśnienie krwi  biegunka  ból brzucha
Następujące działania niepożądane zgłaszano spontanicznie dla leku Intratect 100 g/l: Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)  silny ból w klatce piersiowej lub ucisk na klatkę piersiową (dusznica bolesna)  dreszcze lub drżenie  wstrząs (anafilaktyczny), reakcja uczuleniowa  trudności z oddychaniem (duszność)  niskie ciśnienie krwi  ból pleców  zmniejszenie liczby białych krwinek (leukopenia)
Preparaty ludzkiej immunoglobuliny mogą ogólnie powodować następujące działania niepożądane (o malejącej częstości występowania):  dreszcze, ból głowy, zawroty głowy, gorączka, wymioty, reakcje alergiczne, nudności, ból stawów, niskie ciśnienie tętnicze krwi i umiarkowany ból krzyża  zmniejszenie liczby krwinek czerwonych spowodowane rozkładem tych komórek w naczyniach krwionośnych ((odwracalne) reakcje hemolityczne) i (rzadko) niedokrwistość hemolityczna wymagająca infuzji  (rzadko) nagły spadek ciśnienia krwi i w sporadycznych przypadkach wstrząs anafilaktyczny  (rzadko) przejściowe reakcje skórne (w tym tocznia rumieniowatego skórnego - częstość nieznana)

 (bardzo rzadko) reakcje zakrzepowo-zatorowe, takie jak zawał serca, udar, zakrzepy krwi w naczyniach krwionośnych w płucach (zatorowość płucna), zakrzepy krwi w żyle (zakrzepica żył głębokich)  przypadki przejściowego ostrego zapalenia błon ochronnych pokrywających mózg i rdzeń kręgowy (odwracalne aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych)  przypadki wyników badań krwi wskazujących na zaburzenia czynności nerek i (lub) nagłą niewydolność nerek  przypadki ostrego potransfuzyjnego uszkodzenia płuc (ang. Transfusion Related Acute Lung Injury, TRALI), patrz również punkt „Ostrzeżenia i środki ostrożności”
W przypadku wystąpienia działań niepożądanych prędkość infuzji zostanie zmniejszona lub infuzja zostanie zatrzymana.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Intratect 100 g/l

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie i pudełku po „Termin ważności“. Po pierwszym otwarciu zaleca się niezwłoczne zużycie.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25 °C. Nie zamrażać. Przechowywać fiolkę w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem. Nie stosować tego leku, jeśli roztwór jest mętny lub zawiera osad. Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Intratect 100 g/l  Substancją czynną leku Intratect 100 g/l jest immunoglobulina ludzka do stosowania dożylnego.
Intratect 100 g/l zawiera 100 g/l normalnej ludzkiej immunoglobuliny, której nie mniej niż 96% stanowi immunoglobulina G (IgG). Rozkład poszczególnych podklas IgG, w przybliżeniu: 57% IgG1, 37% IgG2, 3% IgG3 i 3% IgG4. Maksymalna zawartość immmunoglobuliny A (IgA) wynosi

 Pozostałe składniki to: glicyna i woda do wstrzykiwań.
Jak wygląda lek Intratect 100 g/l i co zawiera opakowanie Intratect 100 g/l jest roztworem do infuzji. Jest to roztwór przejrzysty lub lekko opalizujący (kolory mleczne, przypominające opal), bezbarwny lub jasnożółty.
(bromobutylowym) i wieczkiem (aluminiowym).
Wielkość opakowań: 1 fiolka zawierająca 10 ml, 25 ml, 50 ml, 100 ml lub 200 ml roztworu. Wielkość opakowań: 3 fiolki zawierające 100 ml lub 200 ml roztworu. Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca Biotest Pharma GmbH Landsteinerstrasse 5 Niemcy Tel.: + 49 6103 801-0 Faks: + 49 6103 801-150 Email: [email protected]
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 28.05.2023

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:
Specjalne środki ostrożności Reakcja związana z infuzją Niektóre działania niepożądane (np. ból głowy, nagłe zaczerwienienie twarzy, dreszcze, ból mięśni, świszczący oddech, tachykardia, ból krzyża, nudności i niedociśnienie tętnicze) mogą być związane z szybkością infuzji. Należy dokładnie przestrzegać zalecanej szybkości infuzji. W czasie trwania infuzji należy uważnie kontrolować i dokładnie obserwować pacjentów w kierunku występowania jakichkolwiek objawów.
U wszystkich pacjentów podawanie IVIg wymaga:  odpowiedniego nawodnienia pacjenta przed rozpoczęciem infuzji IVIg  monitorowania diurezy  monitorowania poziomu kreatyniny w surowicy,  unikania równoczesnego stosowania diuretyków pętlowych.
Zdecydowanie zaleca się, aby w przypadku każdego podania pacjentowi produktu leczniczego Intratect produktu leczniczego.
W przypadku wstrząsu należy zastosować powszechnie przyjęte postępowanie dla terapii wstrząsu.
Zespół aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych (AMS) Zgłaszano występowanie AMS w związku z leczeniem IVIg. Zespół zwykle pojawia się w ciągu kilku godzin do 2 dni po leczeniu IVIg. W badaniach płynu mózgowo-rdzeniowego (PMR) często stwierdzano obecność pleocytozy w liczbie do kilku tysięcy komórek/mm 3 , głównie granulocytów oraz stężenia białka podwyższone do kilkuset mg/dl. AMS może występować częściej w związku z leczeniem dużymi dawkami IVIg (2 g/kg).
Pacjenci wykazujący takie objawy przedmiotowe i podmiotowe powinni być poddani dokładnemu badaniu neurologicznemu, w tym badaniom płynu mózgowo-rdzeniowego, aby wykluczyć inne przyczyny zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych.
Przerwanie leczenia IVIg powodowało remisję AMS w ciągu kilku dni bez następstw.
Niedokrwistość hemolityczna Produkty IVIg mogą zawierać przeciwciała grup krwi, które mogą działać jako hemolizyny i powodować in vivo opłaszczanie krwinek czerwonych (RBC) immunoglobulinami, dając pozytywną bezpośrednią reakcję antyglobulinową (test Coombsa), a rzadko – hemolizę. Niedokrwistość hemolityczna może pojawić się po leczeniu IVIg w związku z nasiloną sekwestracją RBC. Pacjentów leczonych IVIg należy monitorować w kierunku klinicznych objawów i symptomów hemolizy.
Dawkowanie Dawkowanie i schemat dawkowania zależą od wskazań. Dawkowanie należy dostosować indywidualnie, w zależności od odpowiedzi klinicznej. Dawka oparta na masie ciała może wymagać dostosowania u pacjentów z niedowagą lub nadwagą.
Zaleca się poniższe dawkowanie:
Leczenie substytucyjne zespołów pierwotnych niedoborów odporności: Schemat dawkowania należy ustalić tak, aby uzyskać w osoczu poziom IgG wynoszący co najmniej 6 g/l lub w normalnym zakresie referencyjnym dla wieku populacji (należy oznaczać poziom IgG przed kolejną infuzją). Od momentu rozpoczęcia leczenia do uzyskania wyrównania stężenia IgG (poziomy IgG w stanie stacjonarnym) potrzeba 3–6 miesięcy. Zalecana dawka początkowa wynosi 0,4–0,8 g/kg masy ciała podana jednorazowo, a następnie co najmniej 0,2 g/kg masy ciała podawana co 3–4 tygodnie.

Dawka potrzebna do osiągnięcia w osoczu poziomu IgG 6 g/l wynosi 0,2–0,8 g/kg masy ciała w odstępach miesięcznych. Po uzyskaniu wyrównanego poziomu IgG, przerwy między infuzjami mogą wynosić od 3 do 4 tygodni. Należy kontrolować najniższe stężenie IgG w osoczu i oceniać łącznie z częstością zakażeń. W celu zmniejszenia częstości zakażeń bakteryjnych, konieczne może być zwiększenie dawki i docelowe zwiększenie najniższego stężenia we krwi.
Leczenie substytucyjne we wtórnych niedoborach odporności Zalecana dawka to 0,2–0,4 g/kg co 3–4 tygodnie.
Należy kontrolować najniższe stężenie IgG w osoczu i oceniać łącznie z częstością zakażeń. Dawkę należy odpowiednio dostosować w celu uzyskania optymalnej ochrony przed zakażeniami. Zwiększenie dawki może być konieczne u pacjentów z utrzymującym się zakażeniem, a zmniejszenie dawki może być rozważane, jeśli u pacjent nie występuje infekcja.
Immunomodulacja w następujących chorobach:
Pierwotna małopłytkowość immunologiczna: Istnieją dwa alternatywne schematy leczenia: - 0,8–1 g/kg podane dnia 1; dawkę można powtórzyć raz w ciągu 3 dni. - 0,4 g/kg podawane codziennie przez 2–5 dni. W przypadku nawrotu leczenie można powtórzyć.
Zespół Guillain-Barré: 0,4 g/kg/dobę przez 5 dni (możliwe powtórzenie dawkowania w przypadku nawrotu).
Choroba Kawasaki: 2,0 g/kg należy podawać jako pojedyncza dawka. Pacjenci powinni otrzymywać jednoczesne leczenie kwasem acetylosalicylowym.
Przewlekła zapalna polineuropatia demielinizacyjna (CIDP) Dawka początkowa: 2 g/kg podzielone na 2–5 kolejnych dni Dawki podtrzymujące: 1 g/kg podzielone na 1–2 kolejne dni co 3 tygodnie. Efekt leczenia należy oceniać po każdym cyklu. Jeśli po 6 miesiącach nie jest obserwowany efekt leczenia, należy przerwać leczenie.
Jeśli leczenie jest skuteczne, decyzję o leczeniu długoterminowym podejmuje lekarz na podstawie reakcji pacjenta i reakcji na leczenie podtrzymujące. Może być konieczne dostosowanie dawkowania i przerw między dawkowaniem zgodnie z indywidualnym przebiegiem choroby.
Wieloogniskowa neuropatia ruchowa (MMN) Dawka początkowa: 2 g/kg podzielone na 2–5 kolejnych dni. Dawka podtrzymująca: 1 g/kg co 2 do 4 tygodni lub 2 g/kg co 4 do 8 tygodni. Efekt leczenia należy oceniać po każdym cyklu. Jeśli po 6 miesiącach nie jest obserwowany efekt leczenia, należy przerwać leczenie.
Jeśli leczenie jest skuteczne, decyzję o leczeniu długoterminowym podejmuje lekarz na podstawie reakcji pacjenta i reakcji na leczenie podtrzymujące. Może być konieczne dostosowanie dawkowania i przerw między dawkowaniem zgodnie z indywidualnym przebiegiem choroby.
Zalecane dawkowanie przedstawiono w poniższej tabeli:

Wskazania Dawka Częstotliwość infuzji Leczenie substytucyjne: Zespoły pierwotnych niedoborów odporności Dawka początkowa: 0,4–0,8 g/kg

Dawka podtrzymująca: 0,2–0,8 g/kg co 3–4 tygodnie Wtórne niedobory odporności 0,2–0,4 g/kg co 3–4 tygodnie Immunomodulacja: Pierwotna małopłytkowość immunologiczna 0,8–1g/kg masy ciała

pierwszego dnia; w razie potrzeby powtórzyć dawkę raz w ciągu 3 dni.
lub 0,4 g/kg masy ciała/dobę przez okres 2–5 dni Zespół Guillain-Barré 0,4 g/kg/dobę przez okres 5 dni Choroba Kawasaki

w jednej dawce, leczenie skojarzone z kwasem acetylosalicylowym Przewlekła zapalna poliradikuloneuropatia demielinizacyjna (CIDP) Dawka początkowa:

w dawkach podzielonych przez 2–

Dawka podtrzymująca: co 3 tygodnie w dawkach podzielonych przez 1–2 dni Wieloogniskowa neuropatia ruchowa (MMN) Dawka początkowa:
w dawkach podzielonych przez 2-5 kolejnych dni

Dawka podtrzymująca:
co 2–4 tygodnie
lub lub co 4–8 tygodni w dawkach podzielonych przez 2-5 dni
Dzieci i młodzież Dawkowanie u dzieci i młodzieży (w wieku 0–18 lat) nie różni się od dawkowania u dorosłych, ponieważ dawkowanie w każdym wskazaniu jest określane na podstawie masy ciała i musi być dostosowane do wyników klinicznych w powyższych chorobach.
Sposób podawania Podanie dożylne Intratect 100 g/l należy podawać jako infuzję dożylną z początkową szybkością 0,3 ml/kg m.c./godz. przez 30 minut. Patrz „Ostrzeżenia i środki ostrożności”. W przypadku wystąpienia działania niepożądanego należy zmniejszyć szybkość podawania lub przerwać infuzję. Jeśli preparat jest dobrze tolerowany, prędkość infuzji można stopniowo zwiększyć do maksymalnie 1,9 ml/kg masy ciała/godz.
Terapia zastępcza: U pacjentów, którzy dobrze tolerowali prędkość infuzji 1,9 ml/kg/godz., można stopniowo zwiększać prędkość do 6 ml/kg/godz. i jeśli nadal jest dobrze tolerowana, można ją stopniowo zwiększać maksymalnie do 8 ml/kg/godz.
Generalnie dawki i prędkość infuzji należy indywidualnie dostosowywać do potrzeb pacjentów.

Niezgodności farmaceutyczne Nie mieszać produktu leczniczego z innymi produktami leczniczymi ani innymi produktami IVIg, ponieważ nie wykonano badań dotyczących zgodności.

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Intratect, 100 g/l, roztwór do infuzji

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

2.1 Opis ogólny

Immunoglobulina ludzka normalna (IVIg)

2.2 Skład jakościowy i ilościowy

Jeden ml zawiera: Immunoglobulina ludzka normalna 100 mg (o czystości nie mniejszej niż 96% IgG)
Każda fiolka po 10 ml zawiera 1 g immunoglobuliny ludzkiej normalnej Każda fiolka po 25 ml zawiera 2,5 g immunoglobuliny ludzkiej normalnej Każda fiolka po 50 ml zawiera 5 g immunoglobuliny ludzkiej normalnej Każda fiolka po 100 ml zawiera 10 g immunoglobuliny ludzkiej normalnej Każda fiolka po 200 ml zawiera 20 g immunoglobuliny ludzkiej normalnej
Rozkład podklas IgG (wartości przybliżone): IgG1 57% IgG2 37% IgG3 3% IgG4 3%
Maksymalna zawartość IgA wynosi 1800 mikrogramów/ml.
Wytworzono z ludzkiego osocza pochodzącego od dawców.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Roztwór do infuzji. Roztwór jest przezroczysty lub lekko opalizujący, bezbarwny lub jasnożółty. Produkt leczniczy Intratect 100 g/l ma wartość pH 5,0–5,6 i osmolalność 280–380 mOsmol/kg.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Leczenie substytucyjne u dorosłych, dzieci i młodzieży (0-18 lat) w:  Zespołach pierwotnych niedoborów odporności (ang. primary immunodeficiency syndromes, PID) z upośledzeniem wytwarzania przeciwciał  Wtórnych niedoborach odporności (ang. secondary immunodeficiencies, SID) u pacjentów z ciężkimi lub nawracającymi zakażeniami, nieskutecznym leczeniem przeciwdrobnoustrojowym oraz udowodnionym niepowodzeniem przeciwciał swoistych (ang. proven specific antibody failure, PSAF)* lub poziomem IgG w surowicy <4 g/l * PSAF= niepowodzenie w zakresie osiągnięcia co najmniej 2-krotnego wzrostu miana przeciwciał IgG przeciwko antygenowym szczepionkom polisacharydowym przeciwko pneumokokom i szczepionkom polipeptydowym

Immunomodulacja u dorosłych, dzieci i młodzieży (0-18 lat) z:  Pierwotną małopłytkowością immunologiczną (ITP) u pacjentów z dużym ryzykiem krwawienia lub przed zabiegiem chirurgicznym w celu podwyższenia liczby płytek krwi.  zespołem Guillain-Barré.  chorobą Kawasaki (w połączeniu z kwasem acetylosalicylowym, patrz punkt 4.2).  przewlekłą zapalną poliradikuloneuropatią demielinizacyjną (ang. chronic inflammatory demyelinating polyradiculoneuropathy, CIDP)  wieloogniskową neuropatią ruchową (ang. multifocal motor neuropathy, MMN)

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Leczenie IVIg należy rozpoczynać i monitorować wyłącznie pod nadzorem wykwalifikowanego lekarza posiadającego doświadczenie w leczeniu zaburzeń układu odpornościowego.
Dawkowanie
Dawkowanie i schemat dawkowania zależą od wskazań. Dawkowanie należy dostosować indywidualnie, w zależności od odpowiedzi klinicznej. Dawka oparta na masie ciała może wymagać dostosowania u pacjentów z niedowagą lub nadwagą.
Zaleca się poniższe dawkowanie:
Leczenie substytucyjne zespołów pierwotnych niedoborów odporności Schemat dawkowania należy ustalić tak, aby uzyskać w osoczu poziom IgG wynoszący co najmniej 6 g/l lub w normalnym zakresie referencyjnym dla wieku populacji (należy oznaczać poziom IgG przed kolejną infuzją). Od momentu rozpoczęcia leczenia do uzyskania wyrównania stężenia IgG (poziomy IgG w stanie stacjonarnym) potrzeba 3–6 miesięcy. Zalecana dawka początkowa wynosi 0,4–0,8 g/kg masy ciała podana jednorazowo, a następnie co najmniej 0,2 g/kg masy ciała podawana co 3–4 tygodnie.
Dawka potrzebna do osiągnięcia w osoczu poziomu IgG 6 g/l wynosi 0,2–0,8 g/kg masy ciała w odstępach miesięcznych. Po uzyskaniu wyrównanego poziomu IgG, przerwy między infuzjami mogą wynosić od 3 do 4 tygodni. Należy kontrolować najniższe stężenie IgG w osoczu i oceniać łącznie z częstością zakażeń. W celu zmniejszenia częstości zakażeń bakteryjnych, konieczne może być zwiększenie dawki i docelowe zwiększenie najniższego stężenia we krwi.
Leczenie substytucyjne we wtórnych niedoborach odporności (zgodnie z definicją w punkcie 4.1) Zalecana dawka wynosi 0,2–0,4 g/kg masy ciała co trzy lub cztery tygodnie.
Należy kontrolować najniższe stężenie IgG w osoczu i oceniać łącznie z częstością zakażeń. Dawkę należy odpowiednio dostosować w celu uzyskania optymalnej ochrony przed zakażeniami. Zwiększenie dawki może być konieczne u pacjentów z utrzymującym się zakażeniem, a zmniejszenie dawki może być rozważane, jeśli u pacjent nie występuje infekcja.
Immunomodulacja w następujących chorobach:
Pierwotna małopłytkowość immunologiczna: Istnieją dwa alternatywne schematy leczenia: - dawka 0,8–1 g/kg masy ciała podana dnia 1; dawkę można powtórzyć raz w ciągu 3 dni - dawka 0,4 g/kg masy ciała dziennie podawana przez 2–5 dni. W przypadku nawrotu leczenie można powtórzyć.

Zespół Guillain-Barré 0,4 g/kg masy ciała dziennie przez 5 dni (możliwe powtórzenie dawkowania w przypadku nawrotu).
Choroba Kawasaki Zaleca się podawanie 2,0 g/kg masy ciała w jednorazowej dawce. Leczenie powinno być skojarzone z kwasem acetylosalicylowym.
Przewlekła zapalna polineuropatia demielinizacyjna (CIDP) Dawka początkowa: 2 g/kg podzielone na 2–5 kolejnych dni Dawki podtrzymujące: 1 g/kg podzielone na 1–2 kolejne dni co 3 tygodnie. Efekt leczenia należy oceniać po każdym cyklu. Jeśli po 6 miesiącach nie jest obserwowany efekt leczenia, należy przerwać leczenie.
Jeśli leczenie jest skuteczne, decyzję o leczeniu długoterminowym podejmuje lekarz na podstawie reakcji pacjenta i reakcji na leczenie podtrzymujące. Może być konieczne dostosowanie dawkowania i przerw między dawkowaniem zgodnie z indywidualnym przebiegiem choroby.
Wieloogniskowa neuropatia ruchowa (MMN) Dawka początkowa: 2 g/kg podzielone na 2–5 kolejnych dni. Dawka podtrzymująca: 1 g/kg co 2 do 4 tygodni lub 2 g/kg co 4 do 8 tygodni. Efekt leczenia należy oceniać po każdym cyklu. Jeśli po 6 miesiącach nie jest obserwowany efekt leczenia, należy przerwać leczenie.
Jeśli leczenie jest skuteczne, decyzję o leczeniu długoterminowym podejmuje lekarz na podstawie reakcji pacjenta i reakcji na leczenie podtrzymujące. Może być konieczne dostosowanie dawkowania i przerw między dawkowaniem zgodnie z indywidualnym przebiegiem choroby.

Zalecane dawkowanie przedstawiono w poniższej tabeli:
Wskazania Dawka Częstotliwość infuzji Leczenie substytucyjne: Zespoły pierwotnych niedoborów odporności Dawka początkowa: 0,4–0,8 g/kg

Dawka podtrzymująca: 0,2–0,8 g/kg co 3–4 tygodnie Wtórne niedobory odporności 0,2–0,4 g/kg co 3–4 tygodnie Immunomodulacja: Pierwotna małopłytkowość immunologiczna 0,8–1 g/kg masy ciała

pierwszego dnia; w razie potrzeby powtórzyć dawkę raz w ciągu 3 dni.
lub 0,4 g/kg masy ciała/dobę przez okres 2–5 dni Zespół Guillain-Barré 0,4 g/kg/dobę przez okres 5 dni Choroba Kawasaki

w jednej dawce, leczenie skojarzone z kwasem acetylosalicylowym Przewlekła zapalna poliradikuloneuropatia demielinizacyjna (CIDP) Dawka początkowa:

w dawkach podzielonych przez 2-5 dni

Dawka podtrzymująca: co 3 tygodnie w dawkach podzielonych przez 1–2 dni Wieloogniskowa neuropatia ruchowa (MMN) Dawka początkowa:
w dawkach podzielonych przez 2-5 kolejnych dni

Dawka podtrzymująca:
co 2-4 tygodnie
lub lub podzielonych przez 2–5 dni
Dzieci i młodzież Dawkowanie u dzieci i młodzieży (w wieku 0-18 lat) nie różni się od dawkowania u dorosłych, ponieważ dawkowanie w każdym wskazaniu jest określane na podstawie masy ciała i musi być dostosowane do wyników klinicznych w powyższych chorobach.
Zaburzenia czynności wątroby Nie ma dostępnych dowodów potwierdzających konieczność dostosowania dawki.
Zaburzenia czynności nerek Nie jest wymagane dostosowanie dawki, chyba że istnieją ku temu wskazania kliniczne, patrz punkt 4.4.
Pacjenci w podeszłym wieku Nie jest wymagane dostosowanie dawki, chyba że istnieją ku temu wskazania kliniczne, patrz punkt 4.4.

Sposób podawania: Podanie dożylne. Intratect powinien być podawany dożylnie z początkową prędkością infuzji nie większą niż 0,3 ml na kg masy ciała na godzinę przez 30 minut. Patrz punkt 4.4. W przypadku wystąpienia działania niepożądanego należy zmniejszyć szybkość podawania lub przerwać infuzję.
Jeśli preparat jest dobrze tolerowany, prędkość infuzji można stopniowo zwiększyć do maksymalnie 1,9 ml/kg masy ciała/godz.
Terapia zastępcza: U pacjentów, którzy dobrze tolerowali prędkość infuzji 1,9 ml/kg/godz., można stopniowo zwiększać prędkość do 6 ml/kg/godz. i jeśli nadal jest dobrze tolerowana, można ją stopniowo zwiększać maksymalnie do 8 ml/kg/godz.
Generalnie dawki i prędkość infuzji należy indywidualnie dostosowywać do potrzeb pacjentów (patrz również punkt 4.4).

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną (ludzka immunoglobulina) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą (patrz punkt 4.4 i 6.1). Pacjenci z selektywnym niedoborem IgA, u których wytworzyły się przeciwciała przeciwko IgA, ponieważ podanie produktu zawierającego IgA może spowodować anafilaksję.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Identyfikowalność W celu poprawienia identyfikowalności biologicznych produktów leczniczych należy czytelnie zapisać nazwę i numer serii podawanego produktu.
Środki ostrożności dotyczące stosowania W celu uniknięcia potencjalnych reakcji niepożądanych należy u pacjenta:  wykluczyć nadwrażliwość na ludzką immunoglobulinę początkowo podając lek powoli (z prędkością 0,3 ml/kg/godzinę odpowiadającą 0,005 ml/kg/min.),  uważnie obserwować pacjenta w trakcie infuzji, z powodu ryzyka wystąpienia reakcji niepożądanych. Szczególnej uwagi wymagają pacjenci, którym ludzką immunoglobulinę podaje się po raz pierwszy, którym zmieniono podawany wcześniej preparat immunoglobuliny na inny oraz pacjenci, którym immunoglobulina podawana jest po długiej przerwie. Tę grupę pacjentów należy obserwować podczas pierwszej infuzji i przez pierwszą godzinę po infuzji w kontrolowanej placówce opieki zdrowotnej w celu zauważenia objawów potencjalnych reakcji niepożądanych i zapewnienia możliwości natychmiastowego zastosowania leczenia ratunkowego w przypadku wystąpienia problemów. Pozostali pacjenci powinni być obserwowani przez co najmniej 20 minut po podaniu leku.
U wszystkich pacjentów podawanie IVIg wymaga:  odpowiedniego nawodnienia organizmu przed rozpoczęciem infuzji IVIg  monitorowania wydalania moczu  monitorowania stężenia kreatyniny w surowicy  unikania równoczesnego stosowania diuretyków pętlowych (patrz punkt 4.5)
W przypadku wystąpienia działania niepożądanego należy zmniejszyć szybkość infuzji lub przerwać infuzję. Wymagane leczenie zależy od rodzaju i ciężkości działania niepożądanego.

Reakcja związana z infuzją Niektóre działania niepożądane (np. ból głowy, nagłe zaczerwienienie twarzy, dreszcze, ból mięśni, świszczący oddech, tachykardia, ból krzyża, nudności i niedociśnienie tętnicze) mogą być związane z szybkością infuzji. Należy ściśle przestrzegać zalecanej szybkości infuzji podanej w punkcie 4.2. W czasie trwania infuzji należy uważnie kontrolować i dokładnie obserwować pacjentów w kierunku występowania jakichkolwiek objawów.
Działania niepożądane mogą występować częściej  u pacjentów, którzy otrzymują immunoglobulinę ludzką normalną po raz pierwszy lub w rzadkich przypadkach u pacjentów, którym zmieniono podawany wcześniej produkt leczniczy zawierający normalną immunoglobulinę na inny lub u pacjentów, u których występuje długa przerwa od poprzedniej infuzji  u pacjentów z aktywnym zakażeniem lub współistniejącym przewlekłym stanem zapalnym
Nadwrażliwość Reakcje nadwrażliwości występują rzadko.
Anafilaksja może rozwinąć się u pacjentów:  z niewykrywalnym IgA, u których występują przeciwciała przeciwko IgA  którzy dobrze tolerowali wcześniejsze leczenie normalną immunoglobuliną ludzką
W przypadku wstrząsu należy zastosować standardowe postępowanie medyczne do leczenia wstrząsu.
Powikłanie zakrzepowo-zatorowe Istnieje kliniczne potwierdzenie związku pomiędzy podawaniem IVIg a zdarzeniami zakrzepowo- zatorowymi, takimi jak zawał serca, incydent mózgowo-naczyniowy (w tym udar), zator płucny i zakrzepica żył głębokich, które uważa się za związane ze względnym wzrostem lepkości krwi w związku z dużym napływem immunoglobuliny u pacjentów z grup ryzyka. Należy zachować ostrożność zlecając i podając infuzję IVIg pacjentom otyłym i pacjentom z istniejącymi wcześniej czynnikami ryzyka zdarzeń zakrzepowych (takimi jak podeszły wiek, nadciśnienie, cukrzyca i choroba naczyniowa lub zdarzenia zakrzepowe w wywiadzie, pacjentom z nabytymi lub dziedzicznymi skłonnościami do zakrzepicy, pacjentom długotrwale unieruchomionym, pacjentom z ciężką hipowolemią oraz pacjentom z chorobami wpływającymi na zwiększenie lepkości krwi).
U pacjentów z grupy ryzyka niepożądanych działań zakrzepowo-zatorowych, produkty IVIg należy podawać w najmniejszej stosowanej dawce i z minimalną szybkością infuzji.
Ostra niewydolność nerek Przypadki ostrej niewydolności nerek zgłaszano u pacjentów otrzymujących leczenie IVIg. W większości przypadków określono czynniki ryzyka, takie jak istniejąca wcześniej niewydolność nerek, cukrzyca, hipowolemia, nadwaga, równoczesne stosowanie produktów leczniczych o działaniu nefrotoksycznym lub wiek powyżej 65.
Przed infuzją IVIg oraz następnie w odpowiednich odstępach czasu należy oceniać parametry nerek, zwłaszcza u pacjentów, u których istnieje potencjalne zwiększone ryzyko wystąpienia ostrej niewydolności nerek. U pacjentów z istniejącym ryzykiem wystąpienia ostrej niewydolności nerek produkty IVIg należy podawać z najmniejszą możliwą szybkością infuzji i w możliwie najmniejszej dawce. W przypadku wystąpienia niewydolności nerek należy rozważyć przerwanie dożylnego podawania IVIg.

Przypadki dysfunkcji i ostrej niewydolności nerek obserwowano po podaniu wielu zarejestrowanych produktów IVIg zawierających różne substancje pomocnicze, takie jak sacharoza, glukoza i maltoza, a produkty zawierające sacharozę jako stabilizator stanowiły największą część takich przypadków. U pacjentów z grup ryzyka można rozważyć stosowanie produktów IVIg nie zawierających tych substancji pomocniczych. Intratect nie zawiera sacharozy, maltozy ani glukozy.
Zespół aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych (AMS) Zgłaszano występowanie AMS w związku z leczeniem IVIg. Zespół zwykle pojawia się w ciągu kilku godzin do 2 dni po leczeniu IVIg. W badaniach płynu mózgowo-rdzeniowego (PMR) często stwierdzano obecność pleocytozy w liczbie do kilku tysięcy komórek/mm 3 , głównie granulocytów oraz stężenia białka podwyższone do kilkuset mg/dl. AMS może występować częściej w związku z leczeniem dużymi dawkami IVIg (2 g/kg).
Pacjenci wykazujący takie objawy przedmiotowe i podmiotowe powinni być poddani dokładnemu badaniu neurologicznemu, w tym badaniom płynu mózgowo-rdzeniowego, aby wykluczyć inne przyczyny zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych.
Przerwanie leczenia IVIg powodowało remisję AMS w ciągu kilku dni bez następstw.
Niedokrwistość hemolityczna Produkty IVIg mogą zawierać przeciwciała grup krwi, które mogą działać jako hemolizyny i powodować in vivo opłaszczanie krwinek czerwonych (RBC) immunoglobulinami, dając pozytywną bezpośrednią reakcję antyglobulinową (test Coombsa), a rzadko – hemolizę. Niedokrwistość hemolityczna może pojawić się po leczeniu IVIg w związku z nasiloną sekwestracją RBC. Pacjentów leczonych IVIg należy monitorować w kierunku klinicznych objawów i symptomów hemolizy. (Patrz punkt 4.8)
Neutropenia/leukopenia Po leczeniu produktami IVIg zgłaszano przejściowe zmniejszenie liczby neutrofili i (lub) epizody neutropenii, czasami poważne. Zazwyczaj występuje to w ciągu godzin lub dni po podaniu produktu IVIg i ustępuje samoistnie w ciągu 7–14 dni.
Ostre potransfuzyjne uszkodzenie płuc (ang. Transfusion Related Acute Lung Injury, TRALI) U pacjentów otrzymujących IVIg zgłaszano występowanie ostrego niekardiogennego obrzęku płuc [ostrego potransfuzyjnego uszkodzenia płuc (TRALI)]. TRALI charakteryzuje się ciężką hipoksją, dusznością, szybkim oddychaniem, sinicą, gorączką i niedociśnieniem tętniczym. Objawy TRALI zazwyczaj występują w czasie lub w ciągu 6 godzin od transfuzji, często w ciągu 1–2 godzin. Z tego powodu należy monitorować pacjentów otrzymujących IVIg w kierunku działań niepożądanych ze strony płuc i należy natychmiast przerwać infuzję w przypadku ich wystąpienia. TRALI jest stanem potencjalnie zagrażającym życiu wymagającym natychmiastowego leczenia w oddziale intensywnej opieki medycznej.
Wpływ na wyniki testów serologicznych Po podaniu immunoglobulin przemijające zwiększenie stężenia we krwi różnorodnych biernie przeniesionych przeciwciał może powodować fałszywie dodatnie wyniki testów serologicznych. Bierne przeniesienie przeciwciał przeciwko antygenom erytrocytów np. A, B, D może zakłócać wyniki niektórych testów serologicznych w kierunku przeciwciał przeciwko krwinkom czerwonym np. testu antyglobulinowego bezpośredniego (DAT, bezpośredni test Coombsa).
Czynniki zakaźne Standardowe środki ostrożności stosowane w celu uniknięcia potencjalnych zakażeń wynikających z podawania produktów krwiopochodnych obejmują selekcję dawców, badania przesiewowe
indywidualnych donacji krwi i puli osocza w kierunku markerów chorób zakaźnych oraz stosowanie efektywnych procedur inaktywacji/usuwania wirusów w procesie produkcji. Pomimo zastosowania powyższych środków ostrożności, kiedy podawane są produkty krwiopochodne nie można całkowicie wykluczyć ryzyka przeniesienia czynników zakaźnych, w tym nieznanych dotychczas wirusów lub innych patogenów.
Podejmowane środki ostrożności uważane są za skuteczne w stosunku do osłonkowych wirusów, takich jak wirus ludzkiego zespołu nabytego niedoboru odporności (HIV), wirus zapalenia wątroby typu B (HBV) i wirus zapalenia wątroby typu C (HCV). Powyższe procedury mogą mieć ograniczoną wartość w przypadku wirusów bezosłonkowych, takich jak wirus zapalenia wątroby typu A (HAV) i parwowirus B19.
Istnieją wystarczające doświadczenia kliniczne potwierdzające brak przenoszenia HAV i parvowirusa B19 wraz z immunoglobulinami, a dodatkowo uważa się, że zawartość przeciwciał w preparatach immunoglobulin znacząco podnosi bezpieczeństwo wirusologiczne preparatów.
Dzieci i młodzież Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania wymienione dla dorosłych należy uwzględnić również dla dzieci i młodzieży.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Szczepionki zawierające żywe atenuowane wirusy Podanie immunoglobuliny może osłabić w okresie od 6 tygodni do 3 miesięcy skuteczność szczepionek zawierających żywe atenuowane wirusy takie jak wirus odry, różyczki, świnki i ospy wietrznej. Po podaniu niniejszego produktu leczniczego należy zachować 3 miesięczną przerwę przed szczepieniem szczepionką zawierającą żywe atenuowane wirusy. W przypadku szczepienia przeciwko odrze zmniejszenie skuteczności szczepionki może utrzymywać się do roku, dlatego zaleca się oznaczenie miana przeciwciał przeciwko wirusowi odry.
Diuretyki pętlowe Unikanie jednoczesnego stosowania diuretyków pętlowych.
Dzieci i młodzież Spodziewane jest, że interakcje wymienione dla dorosłych mogą wystąpić również u dzieci młodzieży.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża Bezpieczeństwo stosowania preparatu Intratect u kobiet w ciąży nie było oceniane w kontrolowanych badaniach klinicznych. W związku z tym kobietom w ciąży lek należy podawać z zachowaniem ostrożności. Wykazano, że produkty IVIg przenikają przez łożysko, co nasila się w czasie trzeciego trymestru. Obserwacje kliniczne związane z podawaniem immunoglobulin wskazują, że podawanie tej grupy leków w czasie ciąży nie wywołuje szkodliwego wpływu na przebieg ciąży, płód i noworodka.
Karmienie piersią Bezpieczeństwa stosowania tego produktu leczniczego u kobiet w okresie ciąży nie określono w kontrolowanych badaniach klinicznych. W związku z tym należy go stosować u kobiet w okresie karmienia piersią z zachowaniem ostrożności. Immunoglobuliny są wydzielane do mleka ludzkiego. Nie przewiduje się negatywnego wpływu na karmione piersią noworodki/niemowlęta.

Płodność Obserwacje kliniczne związane z podawaniem immunoglobulin wskazują, że nie należy się spodziewać szkodliwego wpływu na płodność.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Produkt Intratect 100 g/l wywiera niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Pacjenci, u których wystąpiły reakcje niepożądane podczas leczenia, powinni poczekać na ich ustąpienie przed rozpoczęciem prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

4.8 Działania niepożądane

Podsumowanie profilu bezpieczeństwa Do działań niepożądanych spowodowanych ludzkimi normalnymi immunoglobulinami (o malejącej częstości występowania) należą (patrz również punkt 4.4.):  dreszcze, ból głowy, zawroty głowy, gorączka, wymioty, reakcje alergiczne, nudności, ból stawów, niskie ciśnienie tętnicze krwi i umiarkowany ból krzyża  odwracalne reakcje hemolityczne; zwłaszcza u pacjentów z grupą krwi A, B i AB oraz (rzadko) niedokrwistość hemolityczna wymagająca infuzji  (rzadko) nagłe obniżenie ciśnienia tętniczego krwi oraz w odosobnionych przypadkach wstrząs anafilaktyczny, nawet jeśli po poprzednim podaniu produktu pacjent nie wykazywał nadwrażliwości  (rzadko) przejściowe reakcje skórne (w tym tocznia rumieniowatego skórnego - częstość nieznana)  (bardzo rzadko) reakcje zakrzepowo-zatorowe, takie jak zawał mięśnia sercowego, udar, zatorowość płucna, zakrzepica żył głębokich.  przypadki odwracalnego aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych  przypadki zwiększenia stężenia kreatyniny w surowicy i (lub) występowanie ostrej niewydolności nerek  przypadki ostrego potransfuzyjnego uszkodzenia płuc (ang. Transfusion Related Acute Lung Injury, TRALI)
Informacje dotyczące bezpieczeństwa stosowania w odniesieniu do czynników zakaźnych, patrz punkt 4.4.
Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych Podejrzewane działania niepożądane produktu leczniczego zgłaszane w zakończonych badaniach klinicznych: Przeprowadzono trzy badania kliniczne z wykorzystaniem produktu leczniczego Intratect (50 g/l): dwa z nich dotyczyły pacjentów z pierwotnymi niedoborami odporności (primary immunodeficiency - PID), a jedno – pacjentów z pierwotną małopłytkowością immunologiczną (immune thrombocytopenic purpura - ITP). Bezpieczeństwo stosowania produktu Intratect (50 g/l) oceniono na podstawie dwóch badań PID przeprowadzonych na grupie 68 pacjentów leczonych tym produktem. Okres leczenia trwał odpowiednio 6 i 12 miesięcy. Badanie dotyczące leczenia ITP przeprowadzono na 24 pacjentach. łącznie 51 przypadków działań niepożądanych produktu leczniczego (ADRs).
Przeprowadzono jedno badanie kliniczne produktu leczniczego Intratect (100 g/l) z udziałem pacjentów z PID. 30 pacjentom podawano produkt Intratect (100 g/l) przez okres od 3 do
łącznie 165 wlewów produktu Intratect (100 g/l), z czego łącznie 19 wlewów (11,5%) było powiązanych z działaniami niepożądanymi produktu leczniczego (ADRs).
Odnotowane objawy w większości charakteryzowały się łagodnym natężeniem do umiarkowanego i ustępowały samoistnie. W trakcie badań nie odnotowano żadnych przypadków ciężkich działań niepożądanych produktu leczniczego.
Poniższa tabela została przygotowana zgodnie z klasyfikacją układów i narządów MedDRA (klasyfikacja układów i narządów i preferowanych terminów). Częstość występowania oceniano zgodnie z poniższą konwencją: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do <1/10); niezbyt często (≥1/1000 do <1/100); rzadko (≥1/10 000 do <1/1000); bardzo rzadko (<1/10 000); częstotliwość nieznana (niemożliwa do oszacowania na podstawie dostępnych danych).
Częstość występowania działań niepożądanych produktu leczniczego (ADRs) w badaniach klinicznych z zastosowaniem preparatu Intratect (50 g/l), wskazania PID i ITP (częstości występowania są obliczone odpowiednio na podane infuzje (n=830) i leczonych pacjentów (n=92)) Klasyfikacja układów i narządów w systemie MedDRA Działanie niepożądane (preferowana terminologia (PT) MedDRA) Częstość na podstawie podanych infuzji (n=830) Częstość na podstawie leczonych pacjentów (n=92) Zaburzenia krwi i układu chłonnego Hemoliza (łagodna) Niezbyt często Często Zaburzenia układu nerwowego Ból głowy Często Bardzo często Zaburzenie smaku Niezbyt często Często Zaburzenia naczyniowe Nadciśnienie, powierzchniowe zakrzepowe zapalenie żył Niezbyt często Często Zaburzenia żołądka i jelit Nudności, wymioty, ból żołądka Niezbyt często Często Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Wysypka grudkowata Niezbyt często Często Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Gorączka Często Bardzo często Dreszcze, uczucie gorąca Niezbyt często Często Badania diagnostyczne Podwyższona temperatura ciała, pozytywny wynik testu Coombsa (bezpośredniego i pośredniego) Niezbyt często Często
Częstość występowania działań niepożądanych produktu leczniczego (ADRs) w badaniu klinicznym z zastosowaniem preparatu Intratect (100 g/l), wskazanie PID
(częstości występowania są obliczone odpowiednio na podane infuzje (n=165) i leczonych pacjentów (n=30)) Klasyfikacja układów i narządów w systemie MedDRA Działanie niepożądane (preferowana terminologia (PT) MedDRA) Częstość na podstawie podanych infuzji (n=165) Częstość na podstawie leczonych pacjentów (n=30) Zaburzenia układu immunologicznego Reakcja związana z infuzją Często Często Nadwrażliwość Niezbyt często Często Zaburzenia układu nerwowego Ból głowy Często Często Zaburzenia czucia Niezbyt często Często Zaburzenia serca Kołatanie serca Często Często Zaburzenia naczyniowe Przekrwienie, nadciśnienie Niezbyt często Często Zaburzenia żołądka i jelit Biegunka, ból brzucha Niezbyt często Często Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Ból skóry, wysypka Niezbyt często Często Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej Ból stawów, ból pleców, ból kości Często Często Ból mięśni Niezbyt często Często Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Dyskomfort Często Bardzo często Zmęczenie, dreszcze, hipotermia Niezbyt często Niezbyt często
Odnotowano poza tym następujące działania niepożądane zgłaszane spontanicznie: Częstość: nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) Zaburzenia serca: dusznica bolesna Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: dreszcze Zaburzenia układu immunologicznego: wstrząs anafilaktyczny, reakcja alergiczna Badania diagnostyczne: spadek ciśnienia krwi Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: ból pleców Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: duszność Zaburzenia naczyniowe: wstrząs Zaburzenia krwi i układu chłonnego: leukopenia
Opis wybranych działań niepożądanych Zgłaszane działania niepożądane produktu leczniczego Intratect mieszczą się w przewidywanej charakterystyce normalnych immunoglobulin ludzkich.
Dzieci i młodzież Przewiduje się, że częstość, typ i nasilenie działań niepożądanych w populacji dzieci i młodzieży będą podobne jak u dorosłych.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem
Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Przedawkowanie może prowadzić do przeciążenia płynem i wzrostu lepkości krwi, szczególnie u pacjentów z grup ryzyka, łącznie z niemowlętami, pacjentami w starszym wieku lub pacjentami z zaburzeniami kardiologicznymi lub czynności nerek (patrz punkt 4.4).

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: surowice odpornościowe i immunoglobuliny: normalna immunoglobulina ludzka do stosowania dożylnego, kod ATC: J06BA02.
Normalna immunoglobulina ludzka zawiera głównie immunoglobulinę G (IgG) o szerokim spektrum przeciwciał przeciwko różnym czynnikom zakaźnym.
Normalna immunoglobulina ludzka zawiera przeciwciała IgG obecne w normalnej ludzkiej populacji. Zazwyczaj jest produkowana z puli osocza co najmniej 1000 dawców. Podział na podklasy immunoglobuliny G jest zbliżony do podziału w naturalnym osoczu ludzkim. Odpowiednie dawki leku mogą w przypadku niskiego poziomu immunoglobuliny G w osoczu przywrócić jej normalną wartość. Mechanizm działania w innych przypadkach niż leczenie substytucyjne nie został jeszcze w całości zbadany, obejmuje on jednak modulację immunologiczną.
Dzieci i młodzież Spodziewane jest, że właściwości farmakodynamiczne u dzieci i młodzieży są takie same jak u dorosłych.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie Normalna ludzka immunoglobulina jest aktywna w krążeniu biorcy natychmiast po podaniu dożylnym.
Dystrybucja Zostaje rozdzielona względnie szybko pomiędzy osocze i płyn zewnątrznaczyniowy. Po ok. 3-5 dniach zostaje osiągnięta równowaga pomiędzy przestrzenią wewnątrz- i zewnątrznaczyniową.
Eliminacja Okres półtrwania preparatu Intratect wynosi ok. 34 dni. Okres półtrwania może być inny u różnych pacjentów, zwłaszcza u tych z pierwotnym niedoborem odporności. IgG oraz kompleksy IgG ulegają rozpadowi w komórkach systemu siateczkowo-śródbłonkowego.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Immunoglobuliny są naturalnymi składnikami organizmu ludzkiego. Badania toksyczności wielokrotnej dawki oraz badania toksyczności na embrionach są w praktyce niewykonalne z powodu indukcji przeciwciał i interferencji między przeciwciałami. Nie badano wpływu preparatu na system immunologiczny noworodków. Ponieważ obserwacje kliniczne nie dostarczają danych o działaniu onkogennym i mutagennym immunoglobulin, dlatego nie ma potrzeby prowadzenia badań eksperymentalnych na zwierzętach.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Glicyna, woda do wstrzykiwań.

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie mieszać produktu leczniczego z innymi produktami leczniczymi ani z innymi produktami IVIg, ponieważ nie wykonano badań dotyczących zgodności.

6.3 Okres ważności

Po otwarciu należy zużyć natychmiast.

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25C. Nie zamrażać. Przechowywać fiolkę w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

(bromobutylowym) i wieczkiem (aluminiowym).
Wielkość opakowań: 1 fiolka zawierająca 10 ml, 25 ml, 50 ml, 100 ml lub 200 ml roztworu. Wielkość opakowań: 3 fiolki zawierające 100 ml lub 200 ml roztworu.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu

leczniczego do stosowania
Przed podaniem preparat należy podgrzać do temperatury pokojowej lub temperatury ciała.
Roztwór powinien być przezroczysty lub lekko opalizujący i bezbarwny do jasnożółtego. Nie wolno używać roztworów mętnych lub z osadem na dnie. Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Biotest Pharma GmbH Landsteinerstrasse 5 Niemcy Tel.: (49) 6103 801 0 Faks: (49) 6103 801 150 Email: [email protected]

8. NUMER(-Y) POZWOLENIA(Ń) NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO

OBROTU / DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
19.09.2013

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
28.05.2023