Fosrenol

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
FOSRENOL 750 mg proszek doustny FOSRENOL 1000 mg proszek doustny
Lanthanum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zażyciem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.
• Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. • W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. • Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. • Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki:

1. Co to jest Fosrenol i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed przyjęciem leku Fosrenol

3. Jak przyjmować Fosrenol

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać Fosrenol

6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to j est F osrenol i w jakim celu się go stosuje

Fosrenol jest stosowany do zmniejszenia stężenia fosforanów we krwi pacjentów dorosłych z przewlekłą chorobą nerek.
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nerki nie mogą prawidłowo kontrolować stężenia fosf oranów we krwi. Prowadzi to do zwiększenia ilości fosforanów we krwi (taki stan jest określany mianem hiperfosfatemii).
Fosrenol zmniejsza wchłanianie przez organizm fosforanów z żywności poprzez wiązanie z nimi w przewodzie pokarmowym. Fosforany związane z lekiem Fosrenol nie mogą być wchłaniane przez ścianę jelit.

2. Informacje ważne przed przyjęciem leku Fosrenol

Kiedy nie przyjmować leku Fosrenol
• Jeśli pacjent ma uczulenie na lantanu węglan uwodniony lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6) • Jeśli u pacjenta występuje zbyt małe stężenie fosforanów we krwi (hipofosfatemia).
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Fosrenol należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli u pacjenta występuje obecnie lub występował w przeszłości którykolwiek z poniższych stanów:
• nowotwór żołądka lub jelit; • choroba zapalna jelit, w tym wrzodziejące zapalenie okrężnicy oraz choroba Leśniowskiego - Crohna; • operacja jamy brzusznej lub zakażenie, albo stan zapalny jamy brzusznej / jelit (zapalenie otrzewnej); • wrzody żołądka lub jelit; • niedrożność jelit lub spowolniona perystaltyka jelit (np. zaparcie oraz powikłania dotyczące żołądka w przebiegu cukrzycy); • zaburzenia czynności wątroby lub nerek.
Jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek, lekarz może co jakiś czas kontrolować stężenie wapnia we krwi pacjenta. W przypadku zbyt małego stężenia wapnia, pacjent może otrzymywać preparaty uzupełniające wapń.
W przypadku badania rtg należy poinformować lekarza o przyjmowaniu leku Fosrenol, ponieważ może on wpływać na wynik badania.
Fosrenol a inne lek i
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Fosrenol może wpływać na wchłanianie innych leków z przewodu pokarmowego. Jeśli pacjent przyjmuje chlorochinę (w związku z reumatyzmem i malarią), ketokonazol (w związku z zakażeniami grzybiczymi), antybiotyki tetracyklinę lub doksycyklinę, nie należy stosować tych leków w ciągu
Nie zaleca się przyjmowania doustnych postaci floksacyny (w tym cyprofloksacyny) w ciągu 2 godzin przed lub 4 godzin po przyjęciu leku Fosrenol.
Jeśli pacjent przyjmuje lewotyroksynę (w związku z niedoczynnością tarczycy), leku nie należy stosować w ciągu 2 godzin przed lub po zastosowaniu leku Fosrenol. W związku z tym lekarz może ściślej monitorować stężenie hormonu tyreotropowego (TSH) we krwi pacjenta.
Fosrenol z jedzeniem i piciem
Fosrenol należy przyjmować wraz z posiłkiem lub bezpośrednio po posiłku. Instrukcje, jak przyjmować Fosrenol podano w punkcie 3.
Ciąża i karmienie piersią
Leku Fosrenol nie należy stosować w okresie ciąży. Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Ponieważ nie wiadomo, czy lek może przenikać do organizmu dziecka z mlek iem ludzki m, podczas stosowania leku Fosrenol nie należy karmić piersią. W przypadku karmienia piersią, przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Zawroty głowy pochodzenia błędnikowego i pozabłędnikowego (uczucie braku równowagi lub wirowania) to zgłaszane niezbyt często działania niepożądane występujące u pacjentów przyjmujących Fosrenol. Jeśli u pacjenta występują takie działania niepożądane, mogą one wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Fosrenol zawiera glukozę
Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

3. Jak przyjmować Fosrenol

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Fosrenol należy przyjmować wraz z posiłkiem lub bezpośrednio po posiłku. Działania niepożądane, takie jak nudności i wymioty występują częściej, gdy Fosrenol jest przyjmowany przed posiłkiem.
Fosrenol w postaci proszku doustnego jest przeznaczony do zmieszania z półpłynnym produktem spożywczym (np. mus z jabłek lub podobny produkt spożywczy) i natychmiastowego spożycia. Nie jest konieczne dodawanie dodatkowego płynu.
Nie otwierać saszetki wcześniej niż tuż przed przyjęciem leku. Wymieszać zawartość saszetki z 1- wymieszana z produktem spożywczym. Upewnić się, że mieszanina proszku doustnego i produktu spożywczego jest spożyta niezwłocznie (w ciągu 15 minut). Nigdy nie przechowywać mieszaniny proszku doustnego i produktu spożywczego do późniejszego spożycia.
Lekarz poinformuje pacjenta, ile saszetek proszku doustnego należy przyjmować z każdym posiłkiem (dawka dobowa leku zostanie podzielona na posiłki). Liczba saszetek przyjmowanych przez pacjenta zależy od:
• diety (ilość fosforanów w spożywanej diecie) • stężenia fosforanów we krwi.
Przed rozpoczęciem stosowania leku Fosrenol w postaci proszku doustnego, lekarz może wykorzystać Fosrenol w postaci tabletek do rozgryzania i żucia w celu określenia właściwej dawki leku. Fosrenol w postaci tabletek do rozgryzania i żucia jest dostępny w różnych dawkach umożliwiających ostrożne zwiększanie dawki leku. Dawka początkowa w przypadku tabletek do rozgryzania i o żucia wynosi zwykle 250 mg, trzy razy na dobę wraz z posiłkami. Dawka proszku doustnego wynosi zwykle 750 lub 1000 mg, trzy razy na dobę wraz z posiłkami. Co 2-3 tygodnie lekarz będzie kontrolować stężenie fosforanów we krwi pacjenta i może zwiększać dawkę aż do osiągnięcia dopuszczalnego stężenia fosforanów we krwi, a następnie będzie regularnie kontrolować ich stężenie.
Fosrenol działa poprzez wiązanie w jelitach fosforanów z przyjmowanego pokarmu. Przyjmowanie leku Fosrenol z każdym posiłkiem jest ważne. Jeśli pacjent zmieni dietę, należy skontaktować się z lekarzem, ponieważ pacjent może potrzebować dodatkowej dawki leku Fosrenol. Lekarz poinformuje pacjenta, co robić w takim przypadku.
Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Fosrenol
W przypadku przyjęcia zbyt dużej dawki leku Fosrenol należy skontaktować się z lekarzem w celu oceny ryzyka i uzyskania porady. Objawy przedawkowania mogą obejmować nudności i ból głowy.
Pominięcie przyjęcia leku Fosrenol
Przyjmowanie leku Fosrenol z każdym posiłkiem jest ważne.
W przypadku pominięcia przyjęcia dawki leku Fosrenol należy przyjąć następną dawkę leku wraz z następnym posiłkiem. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Niektóre działania niepożądane mogą być ciężkie. Jeśli u pacjenta wystąpi którekolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych, powinien on natychmiast zgłosić się do lekarza:
• Przerwanie ściany jelita (objawy obejmują silny ból żołądka, dreszcze, gorączkę, nudności, wymioty lub tkliwość brzucha). Jest to rzadkie działanie niepożądane (może wystąpić u nie więcej niż 1 pacjenta na 1000).
• Niedrożność jelit (objawy obejmują silne wzdęcia, ból brzucha, obrzęk lub skurcze, ciężkie zaparcie). Jest to niezbyt częste działanie niepożądane (może wystąpić u nie więcej niż
• Pacjent powinien skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi u niego nowe lub ciężkie zaparcie, gdyż może to być wczesny objaw niedrożności jelit. Zaparcie jest częstym działaniem niepożądanym (może wystąpić u 1 pacjenta na 10)
Inne, lże jsze działania niepożądane obejmują:
Bardzo często występujące działania niepożądane (mogą wystąpić częściej niż u 1 pacjenta na 10):
• Nudności, wymioty, biegunka, ból brzucha, ból głowy, świąd, wysypka.
Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pa cjentów):
• Zgaga, wzdęcia.
• Częstym działaniem niepożądanym jest również hipokalcemia (niedobór wapnia we krwi), której objawy są następujące: mrowienie w dłoniach i stopach, kurcze mięśni brzucha lub kurcze mięśni twarzy i stóp.
Niezbyt często występujące działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 do 10 pacjentów na 1000):
• Zmęczenie; uczucie dyskomfortu; ból w klatce piersiowej, osłabienie; obrzęk stóp i dłoni; ból ciała; zawroty głowy; zawroty głowy pochodzenia błędnikowego; odbijanie się; zapalenie żołądka i jelit; niestrawność; zespół jelita nadpobudliwego; suchość w jamie ustnej; zaburzenia dotyczące zębów; zapalenie przełyku lub jamy ustnej, luźne stolce; zwiększone stężenie określonych enzymów wątrobowych, hormonu przytarczyc, glinu, wapnia i glukozy we krwi; zwiększenie lub zmniejszenie stężenia fosforanów we krwi; pragnienie; zmniejszenie masy ciała; ból stawów; ból mięśni; osłabienie i ścieńczenie kości (osteoporoza); brak apetytu i zwiększony apetyt; zapalenie krtani; wypadanie włosów; zwiększona potliwość; zaburzenia smaku i zwiększona liczba białych krwinek.
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected]
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać Fosrenol

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i saszetkach po: EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera Fosrenol
Substancją czynną leku jest lantan (w postaci lantanu węglanu uwodnionego). Jedna saszetka zawiera 750 mg lub 1000 mg lantanu
Pozostałe składniki leku to dekstra ty*, k rzemionka koloidalna bezwodna i magnezu stearynian. * mieszanina cukrów otrzymywana z kontrolowanej enzymatycznej hydrolizy skrobi
Jak wygląda lek Fosrenol i co zawiera opakowanie
Ten lek ma postać proszku doustnego barwy białe j lub białawej.
Opakowania
Saszetki znajdują się w pudełku tekturowym. zawierającym 90 saszetek. (Pudełko tekturowe zawierające 9 pudełek tekturowych po 10 saszetek).
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny: Shire Pharmaceuticals Ireland Limited, Block 2 & 3 Miesian Plaza, 50 – 58 Baggot Street Lower, Dublin 2, Irlandia Tel: +44(0)1256 894 959 E-mail: [email protected]
Wytwórca: Catalent Germany Schorndorf GmbH , Steinbeisstr. 1 und 2, Schorndorf, Baden-Wuerttemberg, 73614, Niemcy.
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:

Austria, Belgia, Bułgaria, Cypr, Czechy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Islandia, Litwa, Łotwa, Luksemburg, Niemcy, Norwegia, Polska, Portugalia, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Szwecja, Węgry, Wielka Brytania
Fosrenol
Irlandia, Włochy, Malta
Foznol
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 04/2019.

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Fosrenol 1000 mg, proszek doustny.

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda saszetka zawiera 1000 mg lantanu (w postaci lantanu węglanu uwodnionego).
Substancje pomocnicze o znanym działaniu Każda saszetka zawiera 855,6 mg dekstratów, zawierających glukozę.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Proszek doustny.
Biały lub prawie biały proszek.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Fosrenol jest wskazany u pacjentów dorosłych, jako środek wiążący fosforany stosowany w kontroli hiperfosfatemii u pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek hemodializowanych lub dializowanych otrzewnowo w ramach ciągłej ambulatoryjnej dializy otrzewnowej (ang. continuous ambulatory peritoneal dialysis, CAPD). Ponadto Fosrenol jest wskazany u dorosłych pacjentów z przewlekłą chorobą nerek niedializowanych ze stężeniem fosforanów w surowicy 1,78 mmol/l, u których dieta uboga w fosforany jest niewystarczająca do obniżenia stężenia fosforanów we krwi.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Fosrenol jest przeznaczony do podawania doustnego.
Fosrenol w postaci proszku doustnego jest przeznaczony do zmieszania z niewielką ilością półpłynnego produktu spożywczego (np. mus z jabłek lub podobny produkt spożywczy) i natychmiastowego spożycia (w ciągu 15 minut). Do czasu planowanego spożycia nie należy otwierać saszetki. Po zmieszaniu z produktem spożywczym nie należy przechowywać produktu Fosrenol do późniejszego spożycia. Fosrenol proszek doustny jest nierozpuszczalny. Do podawania nie rozpuszczać go w płynach.
Dorośli, w tym osoby w podeszłym wieku (>65 lat) Fosrenol należy przyjmować wraz z posiłkiem lub bezpośrednio po posiłku, dzieląc dawkę dobową zgodnie z liczbą dziennych posiłków. Pacjenci powinni przestrzegać zalecanej diety w celu kontrolowania przyjmowanego fosforanu i płynów. Fosrenol ma postać proszku doustnego przeznaczonego do mieszania z półpłynnym produktem spożywczym, umożliwiając w ten sposób uniknięcie przyjmowania dodatkowego płynu. Należy monitorować stężenie fosforanów w surowicy i indywidualnie dostosować dawkę produktu Fosrenol co 2-3 tygodnie, aż do uzyskania akceptowanego stężenia fosforanów w surowicy oraz kontynuować regularne monitorowanie. Dobieranie dawki
można przeprowadzić przy użyciu tabletek do rozgryzania i żucia, ponieważ są one dostępne w kilku dawkach, umożliwiając bardziej stopniowe zwiększanie dawki.
Wykazano osiągnięcie obniżenia stężenia fosforanu w surowicy poczynając od dawki 750 mg na dobę. Maksymalna dawka badana w badaniach klinicznych u ograniczonej liczby pacjentów wynosi osiągane są zazwyczaj po podaniu 1500 – 3000 mg lantanu na dobę.
Dzieci i młodzież Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego Fosrenol u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat (patrz punkty 4.4 i 5.1).
Zaburzenia czynności wątroby Nie oceniano wpływu zaburzeń czynności wątroby na farmakokinetykę produktu Fosrenol. W związku z jego mechanizmem działania i brakiem metabolizmu w wątrobie nie należy zmieniać dawek produktu w przypadku zaburzeń czynności wątroby, ale należy prowadzić ścisłą obserwację pacjentów (patrz punkty 4.4 i 5.2).

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Hipofosfatemia.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

W przeprowadzonych na zwierzętach badaniach produktu Fosrenol wykazano gromadzenie się lantanu w tkankach. W 105 biopsjach kości, wykonanych u pacjentów leczonych produktem Fosrenol, niektórych przez okres 4,5 lat, stwierdzano zwiększanie się w czasie stężenia lantanu (patrz punkt 5.1). Notowano przypadki odkładania się lantanu w błonie śluzowej przewodu pokarmowego, głównie po długotrwałym stosowaniu. Znaczenie kliniczne tego odkrycia jest jeszcze niepoznane.
Stosowanie produktu Fosrenol w badaniach klinicznych trwających ponad 2 lata jest obecnie ograniczone. Niemniej jednak leczenie pacjentów produktem Fosrenol przez okres do 6 lat nie wykazało zmiany stosunku korzyści do ryzyka.
Notowano przypadki niedrożności obturacyjnej jelit, ostrej lub przewlekłej oraz perforacji przewodu pokarmowego związane ze stosowaniem lantanu. W niektórych przypadkach konieczna była interwencja chirurgiczna lub hospitalizacja (patrz punkt 4.8).
Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu leczniczego u pacjentów ze skłonnością do występowania niedrożności obturacyjnej jelit, ostrej lub przewlekłej oraz perforacji przewodu pokarmowego, na przykład u pacjentów ze zmianami anatomicznymi w obrębie przewodu pokarmowego (np. chorobą uchyłkową, zapaleniem otrzewnej, operacjami w obrębie przewodu pokarmowego w wywiadzie, chorobą nowotworową lub wrzodową układu pokarmowego), osłabioną motoryką jelit (np. zaparcia, gastropareza cukrzycowa) oraz podczas stosowania z lekami, o których wiadomo, że nasilają te działania.
W czasie leczenia węglanem lantanu lekarze i pacjenci powinni zwracać uwagę na przedmiotowe i podmiotowe objawy dotyczące układu pokarmowego, zwłaszcza na zaparcia i ból lub wzdęcia brzucha, gdyż mogą one wskazywać na występowanie niedrożności obturacyjnej jelit, ostrej lub przewlekłej.
Należy poddać ponownej ocenie celowość leczenia węglanem lantanu u pacjentów, u których wystąpiły ciężkie zaparcia lub inne ciężkie przedmiotowe i podmiotowe objawy dotyczące układu pokarmowego.

Do badań klinicznych produktu Fosrenol nie włączono pacjentów z ostrym wrzodem żołądka, wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, chorobą Leśniowskiego-Crohna lub niedrożnością jelit.
U pacjentów z niewydolnością nerek może rozwinąć się hipokalcemia. Fosrenol nie zawiera wapnia. Dlatego też w przypadku tej populacji pacjentów należy w regularnych odstępach czasu monitorować poziom wapnia w surowicy i ewentualnie podawać odpowiednie preparaty uzupełniające.
Lantan nie jest metabolizowany przez enzymy wątrobowe, ale jego wydalanie z żółcią jest bardzo prawdopodobne. Choroby związane ze znacznym ograniczeniem przepływu żółci mogą wiązać się ze stopniowo zmniejszającym się wydalaniem lantanu, które może powodować zwiększone stężenie lantanu w osoczu i gromadzenie w tkankach (patrz punkty 5.2 i 5.3). Ponieważ wątroba jest głównym narządem eliminacji wchłoniętego lantanu, zaleca się monitorowanie czynności wątroby.
Dzieci i młodzież Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego Fosrenol u dzieci i młodzieży. Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego u dzieci i młodzieży (patrz punkt 4.2).
W przypadku wystąpienia hipofosfatemii należy przerwać podawanie produktu Fosrenol.
Badania rtg jamy brzusznej u pacjentów przyjmujących węglan lantanu mogą wykazywać obecność radiocieniujących miejsc typowych dla środka stosowanego w obrazowaniu.
Pacjenci zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować produktu leczniczego.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Uwodniony węglan lantanu może zwiększać pH żołądka. Zaleca się, aby substancje, o których wiadomo, że powodują interakcje ze środkami zobojętniającymi kwas, nie były przyjmowane w ciągu dwóch godzin przed i po przyjęciu produktu leczniczego Fosrenol (np. chlorochina, hydroksychlorochina i ketokonazol).
U zdrowych ochotników jednoczesne podawanie cytrynianu pozostawało bez wypływu na wchłanianie i farmakokinetykę lantanu.
Stężenia witamin rozpuszczalnych w tłuszczach (A, D, E i K) w surowicy pozostały niezmienione po podaniu produktu Fosrenol podczas badań klinicznych.
Badania prowadzone z udziałem ochotników nie wykazały, aby jednoczesne podanie produktu Fosrenol i digoksyny, warfaryny lub metoprololu powodowało istotne klinicznie zmiany w charakterystyce farmakokinetycznej tych leków.
W symulacji soków żołądkowych uwodniony węglan lantanu nie tworzył nierozpuszczalnych związków z warfaryną, digoksyną, furosemidem, fenytoiną, metoprololem czy enalaprylem wskazując na niewielką możliwość powodowania zmiany wchłaniania tych leków.
Niemniej jednak interakcje z lekami, takimi jak tetracyklina i doksycyklina, są teoretycznie możliwe i jeśli te związki mają być podawane jednocześnie, zaleca się, aby nie przyjmować ich w ciągu dwóch godzin przed i po przyjęciu produktu Fosrenol.
Biodostępność doustnej cyprofloksacyny była obniżona o około 50% w przypadku przyjmowania wraz z produktem Fosrenol w badaniu po podaniu jednej dawki u zdrowych ochotników. Zaleca się przyjmowanie doustnych postaci floksacyny co najmniej na 2 godziny przed lub 4 godziny po przyjęciu produktu Fosrenol.

Wykazano, że produkty lecznicze wiążące fosforany (w tym Fosrenol) zmniejszają wchłanianie lewotyroksyny. W związku z tym lek stosowany w ramach terapii zastępczej hormonu tarczycowego nie powinien być przyjmowany w ciągu 2 godzin przed i po przyjęciu produktu Fosrenol oraz zaleca się ściślejszą obserwację stężeń TSH u pacjentów otrzymujących obydwa produkty lecznicze.
Uwodniony węglan lantanu nie jest substratem dla cytochromu P450 i nie hamuje znacząco aktywności głównych ludzkich izoenzymów cytochromu P450, CYP1A2, CYP2D6, CYP3A4, CYP2C9 lub CYP2C19 in vitro.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża Brak wystarczających danych dotyczących stosowania produktu Fosrenol u kobiet w okresie ciąży.
Jedno badanie przeprowadzone na szczurach wykazało toksyczne działanie na płód (opóźnienie otwierania oczu i osiągania dojrzałości płciowej) oraz zmniejszenie masy urodzeniowej młodych po podaniu dużych dawek (patrz punkt 5.3). Potencjalne ryzyko dla człowieka nie jest znane. Fosrenol nie jest zalecany do stosowania w okresie ciąży.
Karmienie piersią Nie wiadomo, czy lantan przenika do mleka ludzkiego. Wydzielania lantanu do mleka nie badano na zwierzętach. Należy ostrożnie podejmować decyzję o kontynuacji lub przerwaniu karmienia piersią oraz kontynuacji lub przerwaniu leczenia produktem Fosrenol biorąc pod uwagę potencjalną korzyść wynikającą z karmienia piersią dla dziecka oraz potencjalną korzyść wynikającą z leczenia produktem Fosrenol dla matki.
Płodność Brak dostępnych danych dotyczących wpływu węglanu lantanu na płodność u ludzi. W badaniach toksyczności na szczurach węglan lantanu nie wykazywał żadnego niekorzystnego wpływu na płodność.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Fosrenol może powodować zawroty głowy i zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, co może mieć wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

4.8 Działania niepożądane

Bezpieczeństwo stosowania węglanu lantanu u pacjentów badano podczas kilku badań klinicznych. Do najczęściej zgłaszanych działań niepożądanych produktu leczniczego, oprócz bólu głowy i uczuleniowych reakcji skórnych, należą działania ze strony przewodu pokarmowego. Przyjmowanie produktu Fosrenol z pokarmem zmniejsza nasilenie takich działań, które generalnie ustępują wraz z kontynuacją leczenia (patrz punkt 4.2).
Częstość występowania działań niepożądanych produktu leczniczego podano za pomocą następujących terminów: bardzo często (≥ 1/10), często (≥ 1/100 do < 1/10); niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100), rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1 000); bardzo rzadko (< 1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
Niezbyt często Zapalenie żołądka i jelit, zapalenie krtani Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Niezbyt często Eozynofilia Zaburzenia endokrynologiczne
Niezbyt często Nadczynność przytarczyc Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Często Hipokalcemia
Niezbyt często Hiperkalcemia, hiperglikemia, hiperfosfatemia, hipofosfatemia, jadłowstręt, zwiększony apetyt Zaburzenia układu nerwowego
Bardzo często Ból głowy Niezbyt często Zawroty głowy (pochodzenia ośrodkowego), zmiana smaku Zaburzenia ucha i błędnika
Niezbyt często Zawroty głowy (pochodzenia błędnikowego) Zaburzenia żołądka i jelit*
Bardzo często Ból brzucha, biegunka, nudności, wymioty Często Zaparcie, niestrawność, wzdęcia, Niezbyt często Niedrożność jelit, niedrożność przepuszczająca jelit, zespół jelita drażliwego, zapalenie przełyku, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, luźne stolce, niestrawność, zaburzenia żołądkowo-jelitowe (niesklasyfikowane inaczej), suchość w ustach, zaburzenia dotyczące zębów, odbijanie się ze zwracaniem treści żołądkowej Rzadko Perforacja jelit Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Niezbyt często Łysienie, zwiększona potliwość Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
Niezbyt często Ból stawów, ból mięśni, osteoporoza Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Niezbyt często Astenia, ból w klatce piersiowej, zmęczenie, złe samopoczucie, obrzęk obwodowy, ból, pragnienie. Badania diagnostyczne
Niezbyt często Zwiększone stężenie aluminium we krwi, zwiększona aktywność GGT (gamma-glutamylotransferazy), zwiększona aktywność transaminaz wątrobowych, zwiększona aktywność fosfatazy zasadowej, zmniejszenie masy ciała
*W badaniach klinicznych u zdrowych ochotników częstość działań niepożądanych dotyczących żołądka i jelit była większa po podaniu produktu Fosrenol w postaci proszku doustnego (13 ochotników, 18,3%) niż po podaniu tabletek do rozgryzania i żucia (4 ochotników, 6,6%).
Doświadczenia po wprowadzeniu produktu do obrotu Podczas stosowania produktu Fosrenol po jego dopuszczeniu do obrotu obserwowano przypadki uczuleniowych reakcji skórnych (w tym wysypki skórne, pokrzywki i świąd), które wykazywały ścisły związek czasowy z leczeniem węglanem lantanu. Podczas badań klinicznych uczuleniowe reakcje skórne obserwowano zarówno u pacjentów leczonych produktem Fosrenol, jak i u pacjentów otrzymujących placebo lub lek porównawczy z substancją czynną. Takie reakcje występowały bardzo często (≥ 1/10).
Pomimo, że zgłoszono szereg dodatkowych odosobnionych reakcji, żadnej z nich nie uznano za nieoczekiwaną w tej populacji pacjentów.
Obserwowano przemijające zmiany QT, lecz nie wiązały się one ze zwiększeniem kardiologicznych zdarzeń niepożądanych.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania
produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02 - 222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: [email protected]. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Nie zgłoszono żadnego przypadku przedawkowania. Największa dawka dobowa lantanu podana zdrowym ochotnikom podczas badań I fazy wynosiła 4718 mg i była podawana przez 3 dni. Obserwowane zdarzenia niepożądane miały nasilenie od łagodnego do umiarkowanego i obejmowały nudności i ból głowy.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: leki stosowane w leczeniu hiperkaliemii i hiperfosfatemii. Kod ATC: V03A E03.

czynnika wiążącego fosforan zależy od dużego powinowactwa jonów lantanu, które są uwalniane z soli węglanu w kwaśnym środowisku żołądka, wiążąc fosforany z pożywienia. Powstaje nierozpuszczalny fosforan lantanu, który zmniejsza wchłanianie fosforanów z przewodu pokarmowego.
U zdrowych ochotników, którym podawano Fosrenol 3 razy na dobę przez 3 dni w postaci proszku doustnego lub tabletek do rozgryzania i żucia, na podstawie wydalania fosforanu w moczu stwierdzono, że Fosrenol proszek doustny jest farmakodynamicznym odpowiednikiem produktu Fosrenol tabletki do rozgryzania i żucia.
Informacje z badań oceniających tabletki do rozgryzania i żucia Łącznie przebadano 1130 pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek leczonych za pomocą hemodializy podtrzymującej lub CAPD podczas dwóch badań II fazy i dwóch badań III fazy. W trzech badaniach stosowano grupy kontrolne otrzymujące placebo (w schemacie badania: 1 ze stałą dawką i 2 z dobieraniem dawki) a w pozostałym badaniu stosowano węglan wapnia jako lek porównawczy z substancją czynną. W trakcie tych badań 1016 pacjentów otrzymywało węglan lantanu, 267 pacjentów – węglan wapnia, a 176 pacjentów – placebo.
Do dwóch randomizowanych badań z grupą kontrolną otrzymującą placebo włączano dializowanych pacjentów po okresie eliminacji wcześniej stosowanych leków wiążących fosforany. Po dobraniu dawki węglanu lantanu w celu uzyskania stężenia fosforanu w surowicy od 1,3 do 1,8 mmol/l w jednym badaniu (dawki do 2250 mg/dobę), lub ≤1,8 mmol/l w drugim badaniu (dawki do ramach leczenia podtrzymującego. Po zakończeniu trwającej 4 tygodnie randomizowanej fazy z grupą kontrolną otrzymującą placebo, w obu badaniach stężenie fosforanów w surowicy wzrosło od 0,5 do 0,6 mmol/l w grupie otrzymującej placebo, w porównaniu do pacjentów, którzy nadal otrzymywali węglan lantanu. Odpowiedź na leczenie utrzymywała się u 61% pacjentów leczonych węglanem lantanu w porównaniu do 23% pacjentów otrzymujących placebo.
Badanie z lekiem porównawczym z substancją czynną wykazało, że stężenia fosforanów w surowicy zostały obniżone do stężeń docelowych wynoszących 1,8 mmol/l po zakończeniu 5-tygodniowego okresu dobierania dawki u 51% pacjentów z grupy otrzymującej lantan w porównaniu do 57% z grupy
otrzymującej węglan wapnia. Po 25 tygodniu odsetek zrandomizowanych pacjentów z zmniejszonym stężeniem fosforanów w surowicy był podobny w obu grupach leczenia i wynosił 29% w grupie otrzymującej lantan oraz 30% w grupie otrzymującej węglan wapnia (przy zastosowaniu podejścia brak=niepowodzenie). W obu grupach leczenia obserwowano zmniejszenie średnich stężeń fosforanów w surowicy o podobną wielkość.
Dalsze długotrwałe badania dodatkowe wykazały utrzymanie zmniejszenia stężenia fosforanów u niektórych pacjentów po kontynuacji podawania węglanu lantanu przez co najmniej 2 lata.
W badaniach porównawczych obserwowano częstość występowania hiperkalcemii, która wynosiła 0,4% w przypadku stosowania produktu Fosrenol w porównaniu do 20,2% w przypadku preparatów wiążących na bazie wapnia. Stężenia PTH (parathormonu) w surowicy mogą ulegać wahaniom zależnie od stężenia wapnia, fosforanu i witaminy D w surowicy pacjenta. Nie wykazano bezpośredniego wpływu produktu Fosrenol na stężenia PTH w surowicy.
W długotrwałych badaniach kości na podstawie średnich danych w populacji kontrolnej obserwowano trend w kierunku zwiększania wraz z upływem czasu stężeń lantanu w kościach, przy trzykrotnym zwiększeniu mediany w porównaniu do wartości początkowej wynoszącej 53 g/kg po 24 miesiącach. U pacjentów leczonych węglanem lantanu stężenia lantanu w kościach ulegały zwiększeniu podczas pierwszych 12 miesięcy leczenia węglanem lantanu aż do mediany wynoszącej 1328 g/kg (zakres 122-5513 g/kg). Mediana i zakres stężeń po 18 i po 24 miesiącach były podobne do wartości po
Pary biopsji kości (na początku badania i po jednym lub dwóch latach) u pacjentów zrandomizowanych do grupy otrzymującej Fosrenol lub węglan wapnia w jednym badaniu i u pacjentów zrandomizowanych do grupy otrzymującej Fosrenol lub alternatywny lek w drugim badaniu, nie wykazywały różnic w zakresie powstawania wad mineralizacji pomiędzy grupami.
Dzieci i młodzież Europejska Agencja Leków wstrzymała obowiązek dołączania wyników badań produktu leczniczego Fosrenol w jednej lub kilku podgrupach populacji dzieci i młodzieży w leczeniu hiperfosfatemii. Stosowanie u dzieci i młodzieży, patrz punkt 4.2.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

W związku z tym, że lantan wiąże fosforan z pokarmu w żołądku i górnym odcinku jelita cienkiego, skuteczność terapeutyczna produktu Fosrenol nie zależy od stężenia lantanu w osoczu.
Lantan jest obecny w środowisku. Pomiar poziomu tła u pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek leczonych lekiem, który nie zawierał uwodnionego węglanu lantanu, podczas badań klinicznych III fazy wykazał stężenia od <0,05 do 0,90 ng/ml w osoczu i od <0,006 do 1,0 g/g w próbkach biopsji kości.
Wchłanianie U zdrowych ochotników Fosrenol podawany 3 razy na dobę przez 3 dni w postaci proszku doustnego lub tabletek do rozgryzania i żucia, narażenie ogólnoustrojowe na lantan (na podstawie wartości AUC 0--48 i C max ) było o około 30% większe i bardziej zmienne po podaniu produktu Fosrenol w postaci proszku doustnego, niż po podaniu produktu Fosrenol w postaci tabletek do rozgryzania i żucia. W porównaniu z danymi dotyczącymi tabletek do rozgryzania i żucia (patrz poniżej), narażenie ogólnoustrojowe po podaniu proszku doustnego jest nadal zgodne z całkowitą biodostępnością < 0,002%.
Informacje z badań oceniających tabletki do rozgryzania i żucia Uwodniony węglan lantanu jest słabo rozpuszczalny w wodzie (<0,01 mg/ml przy pH 7,5) i jest minimalnie wchłaniany po podaniu doustnym. Całkowitą biodostępność po podaniu doustnym u ludzi ocenia się jako 0,002%.

U zdrowych ochotników po podaniu pojedynczej dawki doustnej od 250 mg do 1000 mg lantanu wartości AUC i C max
proporcjonalny zgodnie z wchłanianiem ograniczonym rozpuszczaniem. Pozorny okres półtrwania w fazie eliminacji z osocza u zdrowych ochotników wynosił 36 godzin.
U pacjentów, u których wykonywano dializę nerek, którym podawano przez 10 dni 1000 mg lantanu wartość AUC last
obserwacja stężeń we krwi u 1707 dializowanych pacjentów przyjmujących uwodniony węglan lantanu nie wykazała zwiększenia stężenia lantanu w osoczu w tym okresie czasu.
Dystrybucja Lantan nie kumuluje się w osoczu pacjentów ani zwierząt po wielokrotnym podaniu doustnej dawki uwodnionego węglanu lantanu. Niewielka część wchłoniętego lantanu po podaniu doustnym wiąże się w dużym zakresie z białkami osocza (>99,7%) i w badaniach na zwierzętach ulegała dużej dystrybucji do tkanek układowych, głównie kości, wątroby i przewodu pokarmowego, w tym węzłów chłonnych krezki. W długoterminowych badaniach na zwierzętach stężenia lantanu w kilku tkankach, w tym w przewodzie pokarmowym, kościach i wątrobie zwiększały się wraz z upływem czasu do stężeń większych o kilka rzędów wielkości w stosunku do stężeń w osoczu. Stężenie lantanu w stanie stacjonarnym osiągnięto w kilku tkankach np. w wątrobie, natomiast stężenia w przewodzie pokarmowym zwiększały się wraz z upływem czasu. Zmiany stężeń lantanu w tkankach po przerwaniu leczenia różniły się w zależności od tkanki. Względnie duża część lantanu pozostawała w tkankach przez ponad 6 miesięcy po przerwaniu podawania leku (mediana % kumulacji w kości  100% (szczur) i  87% (pies), oraz w wątrobie  6% (szczur) i  82% (pies). Żadne niepożądane działania nie wiązały się z gromadzeniem lantanu w tkankach w długoterminowych badaniach na zwierzętach po podaniu doustnych dawek węglanu lantanu (patrz punkt 5.3) (Informacje o zmianach stężeń lantanu w biopsjach kości pobranych od pacjentów poddawanych dializie nerkowej po roku leczenia preparatami wiążącymi fosforan zawierającymi lantan w porównaniu do preparatów zawierających wapń podano w punkcie 5.1.)
Metabolizm Lantan nie podlega metabolizmowi.
Nie prowadzono badań z udziałem pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek z zaburzeniami czynności wątroby. U pacjentów ze współistniejącymi zaburzeniami czynności wątroby w czasie włączenia do badań klinicznych III fazy brak dowodów na zwiększenie narażenia osocza na lantan lub na pogorszenie czynności wątroby po leczeniu produktem Fosrenol przez okres do 2 lat.
Eliminacja Lantan jest głównie wydalany z kałem, a jedynie około 0,000031% dawki doustnej jest wydalane z moczem u zdrowych ochotników (klirens nerkowy około 1 ml/min stanowiący < 2% łącznego klirensu osoczowego).
Po podaniu dożylnym u zwierząt lantan jest wydalany głównie z kałem (74% dawki), zarówno za pośrednictwem żółci, jak i bezpośrednio przez ścianę jelit. Wydalanie z moczem stanowiło niewielki procent.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Dane niekliniczne wynikające z konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwa, badań toksyczności po podaniu wielokrotnym, toksycznego wpływu na płodność i genotoksyczności nie ujawniają żadnego szczególnego zagrożenia dla człowieka.
Uwodniony węglan lantanu zmniejszał kwaśność soków żołądkowych u szczurów w badaniu bezpieczeństwa farmakologicznego.

U samic szczura, którym podawano duże dawki uwodnionego węglanu lantanu począwszy od 6. dnia po zapłodnieniu do 20. dnia po porodzie, nie zauważono wpływu leku na matkę, natomiast obserwowano zmniejszenie urodzeniowej masy ciała i opóźnienie w zakresie wskaźników rozwoju (otwarcie oczu i pochwy). U samic królików, którym podawano duże dawki dobowe uwodnionego węglanu lantanu, podczas ciąży obserwowano toksyczność u matki przy zmniejszeniu przyjmowanego pokarmu i przyrostu masy ciała, zwiększenie strat przed i po implantacji jaja oraz zmniejszoną masę urodzeniową.
Uwodniony węglan lantanu nie powodował działania rakotwórczego u myszy i szczurów. U myszy w grupie otrzymującej dużą dawkę (1500 mg/kg/dobę) obserwowano zwiększenie częstości występowania gruczolaków żołądka. Uważa się, że reakcja nowotworowa u myszy wiąże się z zaostrzeniem spontanicznych zmian patologicznych w żołądku i że ma ona niewielkie znaczenie kliniczne.
Badania prowadzone na zwierzętach wykazały tworzenie się złogów lantanu w tkankach, głównie w przewodzie pokarmowym, węzłach chłonnych krezki, wątrobie i kościach (patrz punkt 5.2). Niemniej jednak badania obejmujące cały okres życia zdrowych zwierząt nie wskazują na istnienie zagrożenia dla człowieka w związku ze stosowaniem produktu Fosrenol. Nie prowadzono specjalnych badań działania immunotoksycznego.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Dekstraty* Krzemionka koloidalna bezwodna Magnezu stearynian.
* mieszanina cukrów otrzymywana z kontrolowanej enzymatycznej hydrolizy skrobi

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Saszetki z polietylenu tereftalanu/Aluminium/PE zawierające 2,8 g proszku doustnego, w tekturowym pudełku.
Wielkość opakowania: 90 saszetek (opakowanie zewnętrzne zawierające 9 pudełek tekturowych po

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Bez specjalnych wymagań.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Shire Pharmaceuticals Ireland Limited Block 2 & 3 Miesian Plaza Dublin 2 Irlandia

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr 20968

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 18.02.2013 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 19.03.2014

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO