Flutiform
Fluticasoni propionas + Formoteroli fumaras dihydricus
Aerozol inhalacyjny, zawiesina (125 mcg + 5 mcg)/dawkę inhalacyjną | Fluticasoni propionas 125 mcg + Formoteroli fumaras 5 mcg
BARD Pharmaceuticals Ltd. Mundipharma DC B.V., Wielka Brytania Holandia
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Flutiform, ( 50 mikrogramów + 5 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina
Flutiform, ( 250 mikrogramów + 10 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina
Fluticasoni propionas + Formoteroli fumaras dihydricus
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki:
Uwaga: Flutiform, areozol inhalacyjny, zawiesina jest nazwą leku, ale w dalszej części ulotki nazwa została skrócona do Flutiform inhalator. Czasami może to dotyczyć konkretnej mocy leku.
Flutiform jest inhalatorem (zawiesiną w aerozolu inhalacyjnym), który zawiera dwie substancje czynne: • flutykazonu propionian, który należy do grupy leków zwanych kortykosteroidami. Kortykosteroidy pomagają w zmniejszeniu obrzęku i stanu zapalnego w płucach. • formoterolu fumaran dwuwodny, który należy do grupy leków zwanych długo działającymi beta 2 -agonistami. Długo działający beta 2 -agoniści rozszerzając oskrzela pomagają utrzymać drożne drogi oddechowe w płucach, co ułatwia pacjentowi oddychanie.
W połączeniu, obie substancje czynne ułatwiają oddychanie. Lek należy stosować codziennie, zgodnie z zaleceniami lekarza.
Lek ten pomaga zapobiegać trudnościom w oddychaniu, takim jak napady astmy oraz pomaga zapobiegać wystąpieniu duszności oraz świszczącego oddechu. Jednakże, lek nie działa podczas napadu astmy, tzn. gdy pacjent ma duszność lub świszczący oddech. W tej sytuacji pacjent powinien zastosować szybko działający lek doraźny, taki jak salbutamol.
Kiedy nie stosować leku Flutiform: • jeśli pacjent ma uczulenie na flutykazonu propionian, formoterolu fumaran lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania inhalatora, należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli u pacjenta występuje: • gruźlica płuc, obecnie lub w przeszłości. Objawy obejmują utrzymujący się kaszel, często z odkrztuszaniem plwociny podbarwionej krwią, gorączkę, zmęczenie, utratę apetytu, zmniejszenie masy ciała i nocne poty; • zakażenia w obrębie płuc i klatki piersiowej; • problemy z sercem, takie jak zaburzenia dopływu krwi do serca lub zwężenie jednej z zastawek (zastawki aorty), niewydolność serca, które mogą spowodować spłycenie oddechu lub obrzęk wokół kostek, stan, w którym mięsień sercowy jest powiększony (kardiomiopatia przerostowa ze zwężeniem drogi odpływu z lewej komory), lub zaburzenia rytmu serca lub jeśli u pacjenta stwierdzono nieprawidłową pracę serca (wydłużony odstęp QTc); • nieprawidłowe rozszerzenie ściany naczynia krwionośnego (tętniak); • cukrzyca; • wysokie ciśnienie tętnicze krwi; • nadczynność tarczycy, co może powodować zwiększone łaknienie, zmniejszenie masy ciała lub nadmierne pocenie; • małe stężenie potasu we krwi (hipokaliemia), co może powodować osłabienie mięśni, skurcze lub nieprawidłowy rytm serca; • zmniejszona czynność nadnerczy (jeśli gruczoł nadnerczowy nie funkcjonuje prawidłowo, mogą występować objawy, takie jak bóle głowy, osłabienie, uczucie zmęczenia, bóle brzucha, zmniejszenie apetytu, zmniejszenie masy ciała, zawroty głowy, bardzo niskie ciśnienie krwi, biegunka, nudności lub wymioty, drgawki) lub guz nadnerczy (guz chromochłonny nadnerczy); • zaburzenia czynności wątroby.
Należy poinformować lekarza o planowanym zabiegu operacyjnym lub odczuwaniu silnego stresu, gdyż konieczne może być podanie dodatkowego leku kortykosteroidowego w celu kontrolowania objawów astmy.
Flutiform a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. W przypadku stosowania inhalatora z innymi lekami, działanie tego inhalatora lub innych leków może ulec zmianie.
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o przyjmowaniu: • leków zwanych beta-adrenolitykami (takich jak atenolol, stosowany w leczeniu zwiększonego ciśnienia krwi, sotalol, stosowany w leczeniu nieregularnego rytmu serca, metoprolol, stosowany w leczeniu szybkiego rytmu serca lub tymolol w postaci kropli do oczu, stosowany w leczeniu jaskry); • niektórych innych leków stosowanych w leczeniu astmy lub zaburzeń oddychania (takich jak teofilina lub aminofilina); • leków zawierających adrenalinę lub podobne substancje (w tym inni beta-agoniści, np. salbutamol lub beta-antagoniści, w tym atenolol, metoprolol, propranolol, tymolol). Podczas stosowania inhalatora, nie należy przyjmować dodatkowych długo działających beta 2 - agonistów. Jeśli objawy astmy ulegają pogorszeniu w okresie między przyjęciem dawek leku Flutiform, należy stosować krótko działający inhalator łagodzący objawy, przeznaczony do stosowania „doraźnego”; • leków stosowanych w lecznieu reakcji alergicznych (leki przeciwhistaminowe); • leków stosowanych w leczeniu zwiększonego ciśnienia krwi lub nagromadzenia płynów działających poprzez zwiększenie wytwarzania moczu (leki moczopędne); • leków stosowanych w leczeniu niewydolności serca (takich jak digoksyna); • leków stosowanych w leczeniu nieprawidłowego rytmu serca (jak chinidyna, dizopyramid, prokainamid); • leków stosowanych w leczeniu objawów depresji lub zaburzeń psychicznych, takich jak inhibitory monoaminooksydazy (np. fenelzyna i izokarboksazyd), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (np. amitryptylina i imipramina) lub innych leków z tej grupy stosowanych w ciągu ostatnich dwóch tygodni; • leków stosowanych w leczeniu chorób i zaburzeń psychicznych (pochodne fenotiazyny lub leki przeciwpsychotyczne); • innych leków zawierających kortykosteroidy; • leków przeciwgrzybiczych (jak ketokonazol lub itrakonazol); • leków stosowanych w leczeniu zakażeń wirusowych, w tym zakażenia wirusem HIV (np. rytonawir, atazanawir, indynawir, nelfinawir lub sakwinawir); • antybiotyków (np. klarytromycyna, telitromycyna lub furazolidon); • leku stosowanego w chorobie Parkinsona (lewodopa); • leku stosowanego w leczeniu niedoczynności tarczycy (lewotyroksyna); • leku stosowanego w leczeniu choroby Hodgkina ( prokarbazyna); • leku stosowanego w celu wywołania porodu (oksytocyna).
Przed planowanym zabiegiem operacyjnym z zastosowaniem znieczulenia ogólnego należy poinformować lekarza w szpitalu o stosowaniu inhalatora.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Jest mało prawdopodobne, aby lek ten wpływał na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwanie maszyn.
Flutiform zawiera etanol (alkohol) i sodu kromoglikan Ten lek zawiera bardzo małe ilości etanolu (alkoholu) , mniej niż 1,00 mg na dawkę. Lek zawiera również bardzo małą ilość sodu kromoglikanu, jednak pacjenci przyjmujący aktualnie kromoglikan (stosowany w leczeniu astmy, alergicznego nieżytu nosa i alergicznego zapalenia spojówek) powinni przyjmować go nadal, zgodnie z ustalonym wcześniej schematem dawkowania.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
W celu uzyskania największych korzyści ze stosowania inhalatora, pacjent powinien stosować inhalator regularnie, np. dwie dawki inhalacyjne rano i dwie dawki inhalacyjne wieczorem każdego dnia, o ile lekarz nie zaleci inaczej, lub nie poinformuje pacjenta o zaprzestaniu stosowania. Nie stosować większej dawki niż zalecona. Lekarz może przepisać inhalator w innym wskazaniu niż astma lub w innej dawce niż zwykle stosowana i jak opisano w tej ulotce. Pacjent powinien zawsze stosować inhalator zgodnie z zaleceniem lekarza. W razie wątpliwości, dotyczących wielkości dawki lub częstości stosowania należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Stosowanie u dorosłych oraz u młodzieży w wieku powyżej 12 lat Zwykle zalecana dawka leku to dwie dawki inhalacyjne rano i dwie dawki inhalacyjne wieczorem. Lekarz przepisze dawkę wymaganą do leczenia astmy. Inhalatora o największej mocy: Flutiformu
Flutiformu nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat.
Instrukcja użycia Należy zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku i postępować zgodnie z opisem sposobu użycia i zgodnie z poniższymi rysunkami. Lekarz lub farmaceuta zaprezentuje prawidłowy sposób użycia inhalatora. Lek znajduje się w pojemniku z aerozolem (patrz Rysunek 1), umieszczonym wewnątrz plastikowego dozownika (zwanego również inhalatorem). Inhalator wyposażony jest również w licznik dawek, dzięki któremu możliwe jest stwierdzenie ile dawek (inhalacji) pozostało do użycia. Licznik ten również zmienia swój kolor w zależności od liczby pozostałych do wykorzystania dawek leku. Początkowo licznik jest barwy zielonej. Jeżeli pozostało mniej niż 50 dawek ( wziewów) zmienia kolor na żółty, a gdy pozostało mniej niż 30 dawek ( wziewów) licznikw zmienia k olor na czerwony. Jeżeli licznik wskazuje liczbę bliską zeru, należy skontaktować się z lekarzem w celu wymiany inhalatora. Nie należy używać inhalatora, jeśli licznik wskazuje zero.
Przed pierwszym użyciem inhalatora, lub jeśli nie był on stosowany przez okres dłuższy niż 3 dni, lub inhalator był narażony na zamarznięcie Jeśli inhalator jest nowy lub nie był używany przez ponad 3 dni, należy go „przygotować”, aby upewnić się, że działa on prawidłowo i wskazuje właściwą dawkę leku.
Jeśli inhalator był narażony na zamarznięcie, należy pozostawić inhalator w temperaturze pokojowej przez 30 minut, w celu ogrzania, następnie „przygotować” inhalator jak przed pierwszym użyciem, aby upewnić się, że działa on prawidłowo i podaje właściwą dawkę leku.
Przygotowanie inhalatora • Zdjąć osłonę ustnika i dobrze wstrząsnąć inhalatorem. • Uwolnić dawkę inhalacyjną z dala od twarzy, naciskając na pojemnik z aerozolem. Czynność należy wykonać 4-krotnie. Energicznie wstrząsnąć inhalatorem bezpośrednio przed każdym użyciem.
Używanie inhalatora Jeśli podczas stosowania leku Flutiform, pacjent odczuwa duszność lub ma świszczący oddech, powinien kontynuować stosowanie leku Flutiform i jak najszybciej skontaktować się z lekarzem, ponieważ może być konieczne zastosowanie dodatkowego leczenia. Kiedy zostanie osiągnięta właściwa kontrola objawów astmy, lekarz może rozważyć stopniowe zmniejszanie dawki leku Flutiform.
Należy powoli wykonać kroki opisane w punktach 2 do 5. Rysunek 1 Pojemnik z aerozolem Dozownik Licznik dawek Ustnik Osłona ustnika
Pacjent może ćwiczyć używanie inhalatora przed lustrem. Jeśli podczas stosowania w górnej części inhalatora lub wokół ust pacjenta widoczna jest “mgiełka”, lek mógł zostać podany w nieprawidłowy sposób. Należy przyjąć kolejną dawkę leku, powtarzając kroki opisane powyżej, począwszy od punktu 2.
Po użyciu inhalatora należy zawsze przepłukać jamę ustną wodą lub umyć zęby, w celu usunięcia pozostałości leku. Może to zapobiec zapaleniu jamy ustnej i gardła oraz chrypce.
W przypadku osłabienia mięśni dłoni, łatwiejsze może się okazać trzymanie inhalatora obiema rękami oraz umieszczenie obu palców wskazujących na pojemniku z aerozolem i obu kciuków na podstawie urządzenia.
W przypadku trudności z używaniem inhalatora, lekarz może dać pacjentowi urządzenie nazywane komorą inhalacyjną AeroChamber Plus, aby pomóc w prawidłowym podawaniu leku do płuc. Lekarz lub farmaceuta udzielą instrukcji jak używać komory inhalacyjnej AeroChamber Plus, razem z inhalatorem. Należy uważnie przeczytać instrukcje dotyczące stosowania, postępowania i czyszczenia, dołączone do AeroChamber Plus.
Czyszczenie inhalatora Ważne jest, aby pacjent postępował zgodnie z niniejszymi instrukcjami i czyści ł inhalator raz w tygodniu. W celu oczyszczenia inhalatora, należy: • Zdjąć osłonę z ustnika. • Nie należy wyjmować pojemnika z aerozolem z inhalatora. • Przetrzeć ustnik oraz dozownik, wewnątrz i na zewnątrz, czystą i suchą ściereczką lub chusteczką higieniczną. • Założyć osłonę na ustnik. • Nie zanurzać metalowego pojemnika w wodzie.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Flutiform Ważne jest, aby pacjent przyjmował lek zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie należy zwiększać ani zmniejszać dawki bez porozumienia z lekarzem.
W przypadku przyjęcia większej dawki leku niż zalecana, należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą, w celu uzyskania porady. U pacjenta mogą wystąpić następujące objawy: silny ból w klatce piersiowej (dławica piersiowa), zwiększone lub zmniejszone ciśnienie krwi, bóle głowy, skurcze mięśni, zaburzenia snu, nerwowość, suchość w jamie ustnej, zmniejszenie apetytu, napady padaczkowe, drgawki. Może wystąpić uczucie roztrzęsienia, zawroty głowy, omdlenie, uczucie zmęczenia, nudności lub ogólne złe samopoczucie. Pacjent może również zauważyć zmiany częstości rytmu serca oraz może zmniejszyć się stężenie potasu we krwi lub zwiększyć stężenie cukru we krwi. U pacjenta mogą także wystąpić objawy, takie jak bóle brzucha, nudności, zmniejszenie masy ciała, zaburzenia świadomości (uczucie senności lub dezorientacji) lub zmniejszenie stężenia cukru we krwi.
W przypadku przyjmowania przez długi okres, dawki większej niż zalecana, należy poradzić się lekarza lub farmaceuty, ponieważ duże dawki leku mogą zmniejszyć ilość hormonów steroidowych, wytwarzanych przez nadnercza (patrz punkt 4).
Pominięcie zastosowania leku Flutiform W przypadku pominięcia zastosowania dawki leku, należy ją przyjąć najszybciej jak to możliwe. Jeśli jednak zbliża się pora przyjęcia kolejnej dawki, należy opuścić pominiętą dawkę. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie stosowania leku Flutiform Ważne jest, aby stosować inhalator każdego dnia, zgodnie z zaleceniami lekarza, nawet jeśli pacjent czuje się dobrze, ponieważ lek pomaga kontrolować objawy astmy. Jeśli pacjent chce przerwać stosowanie inhalatora należy najpierw porozmawiać z lekarzem. Lekarz udzieli informacji, w jaki sposób należy to zrobić. Zazwyczaj należy stopniowo zmniejszać dawkę, aby nie wywołać napadu astmy.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Lekarz przepisze najmniejszą dawkę konieczną do uzyskania kontroli objawów astmy, która może zmniejszyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.
Wszystkie leki mogą wywoływać reakcje alergiczne, chociaż ciężkie reakcje zgłaszano rzadko. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem w przypadku wystąpienia nagłego obrzęku powiek, twarzy, gardła, języka, lub warg, wysypki lub świądu, zwłaszcza obejmujących całe ciało lub nagłych zmian oddychania np. nasilenia świszczącego lub spłyconego oddechu.
Jak w przypadku stosowania innych inhalatorów, bezpośrednio po użyciu inhalatora może nastąpić pogorszenie czynności oddechowej. U pacjenta może wystąpić nasilenie świszczącego lub spłyconego oddechu. W takiej sytuacji należy przerwać stosowanie inhalatora Flutiform i zastosować szybko działający wziewny lek „doraźny”. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Lekarz prowadzący dokona oceny stanu pacjenta i może wdrożyć inny sposób leczenia. Pacjent powinien zawsze nosić przy sobie wziewny lek „doraźny”.
Niezbyt często (może wystąpić umniej niż 1 na 100 osób) • nasilenie objawów astmy; • bóle głowy; • drżenie; • nieregularny rytm lub kołatanie serca; • zawroty głowy; • zaburzenia snu; • zmiany głosu, chrypka; • suchości w ustach, ból lub podrażnienie gardła; • wysypka.
Rzadko (może wystąpić u mniej niż 1 na 1000 osób) • zwiększenie stężenia cukru we krwi. W przypadku pacjentów z cukrzycą konieczne może być częstsze sprawdzanie stężenia cukru we krwi i dostosowanie dotychc zasowego leczenia cukrzycy. Pacjent powinien zostawać pod opieką lekarza; • pleśniawki lub inne zakażenie grzybicze w obrębie jamy ustnej i gardła; • zapalenie zatok; • szybkie bicie serca; • bóle w klatce piersiowej związany z chorobą serca; • skurcze mięśni; • kaszel i płytki oddech; • biegunka; • niestrawność; • zmiany smaku; • uczucie zawrotów głowy lub „wirowania”; • nietypowe sny; • pobudzenie; • swędzenie skóry • zwiększone ciśnienie krwi; • uczucie nietypowego osłabienia; • obrzęk rąk, kostek lub stóp.
Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): • Zaburzenia s nu, depresja lub uczucie lęku, agresja, lęk, niepokój, nerwowość, nadmierne pobudzenie lub rozdrażnienie. Wystąpienie tych działań jest najbardziej prawdopodobne u dzieci.
Poniższe działania niepożądane są związane ze stosowaniem formoterolu fumaranu, ale nie zgłaszano ich w badaniach klinicznych z użyciem tego inhalatora: • zmniejszone stężenie potasu we krwi, co może powodować osłabienie mięśni, skurcze lub nieprawidłowy rytm serca; • nieprawidłowa praca serca, prawdopodobnie prowadząca do wystąpienia nieprawidłowego rytmu serca (wydłużenie odstępu QTc); • zwiększone stężenie kwasu mlekowego we krwi; • nudności; • bóle mięśni.
Kortykosteroidy wziewne mogą wpływać na prawidłowe wytwarzanie hormonów steroidowych w organizmie, zwłaszcza w przypadku przyjmowania dużych dawek leku przez długi czas. Działania obejmują: • zmiany gęstości mineralnej kości (kości stają się cieńsze); • zaćmę (zmętnienie soczewki oka); • jaskrę (zwiększone ciśnienie w oku); • powstawanie siniaków i ścieńczenie skóry; • zwiększona podatność na zakażenia; • spowolnienie tempa wzrostu dzieci i młodzieży; • zaokrąglenie twarzy (twarz - księżyc w pełni); • wpływ na nadnercza (mały gruczoł położony w pobliżu nerki), co oznacza, że u pacjenta mogą wystąpić objawy, takie jak osłabienie, uczucie zmęczenia, trudności w pokonywaniu stresu, bóle brzucha, zmniejszenie apetytu, zmniejszenie masy ciała, bóle głowy, zawroty głowy, znacznie zmniejszone ciśnienie krwi, biegunka, nudności lub drgawki.
W przypadku przyjmowania kortykosteroidów wziewnych, prawdopodobieństwo wystąpienia tych działań jest dużo mniejsze niż w przypadku przyjmowania tabletek.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do: Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301 faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected] .
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie należy stosować inhalatora po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie, foliowej saszetce i pudełku po: EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień danego miesiąca. EXP: 08-2020 oznacza, że pacjent nie powinien stosować inhalatora po upływie ostatniego dnia miesiąca, tj. sierpnia
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25ºC. Nie przechowywać w lodówce ani nie zamrażać. Jeśli inhalator był narażony na zamarznięcie, należy pozostawić inhalator w temperaturze pokojowej przez 30 minut, w celu ogrzania, następnie „przygotować” inhalator jak przed pierwszym użyciem (patrz punkt 3). Nie należy używać inhalatora, jeśli upłynęły 3 miesiące od wyjęcia z foliowej saszetki, lub jeśli licznik dawek wskazuje „0”.
Nie wystawiać na działanie temperatur powyżej 50 °C. Pojemnik z aerozolem zawiera ciecz pod ciśnieniem, dlatego nie należy go przebijać, uszkadzać ani wrzucać do ognia, nawet gdy wydaje się pusty. Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Co zawiera lek Flutiform
Substancjami czynnymi leku są flutykonazonu propionian oraz formoterolu fumaran dwuwodny. Inhalator występuje w trzech różnych mocach.
(50 mikrogramów+ 5 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina –dane dotyczące wyłącznie tego połączenia dawek Każda dawka inhalacyjna zawiera 50 mikrogramów flutykazonu propionianu oraz 5 mikrogramów formoterolu fumaranu dwuwodnego
(125 mikrogramów+ 5 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina –dane dotyczące wyłącznie tego połączenia dawek Każda dawka inhalacyjna zawiera 125 mikrogramów flutykonazonu propionianu i 5 mikrogramów formoterolu fumaranu dwuwodnego
(250 mikrogramów+ 10 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina –dane dotyczące wyłącznie tego połączenia dawek Każda dawka inhalacyjna zawiera 250 mikrogramów flutykonazonu propionianu i 10 mikrogramów formoterolu fumaranu dwuwodnego
Pozostałe składniki leku to: • sodu kromoglikan • etanol bezwodny • hydrofluoroalkan HFA 227
Jak wygląda lek Flutiform i co zawiera opakowanie
Inhalatory są niewielkimi pojemnikami pod ciśnieniem, zawierającymi biał ą do białawej zawiesinę z zaworem dozującym. Pojemniki są umieszczone w plastikowych biało-szarych dozownikach z jasnoszarą osłonką ustnika. Każdy inhalator zawiera 120 pojedynczych dawek (tzw. „wziewów”). W opakowaniu jest jeden inhalator.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny Mundipharma A/S Frydenlundsvej 30 Dania
Wytwórca Bard Pharmaceuticals Limited Cambridge Science Park Milton Road, Cambridge CB4 0GW Wielka Brytania
Mundipharma DC B.V. Leusderend 16 Holandia
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
Flutiform: Austria Belgia Bułgaria Cypr Czechy Dania Finlandia Francja Holandia Irlandia Islandia Luxemburg Niemcy Norwegia Polska Portugalia Rumunia Słowacja Szwecja Wielka Brytania
Flutiformo: Włochy
Dane przedstawiciela na terytorium Polski: Mundipharma Polska Sp. z o.o., tel. +48 22 866 87 12.
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 15.05.2017
Flutiform, ( 50 mikrogramów + 5 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina
Flutiform, ( 250 mikrogramów + 10 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina
Fluticasoni propionas + Formoteroli fumaras dihydricus
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki:
1. Co to jest lek Flutiform i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Flutiform
3. Jak stosować lek Flutiform
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Flutiform
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Flutiform i w jakim celu się go stosuje
Uwaga: Flutiform, areozol inhalacyjny, zawiesina jest nazwą leku, ale w dalszej części ulotki nazwa została skrócona do Flutiform inhalator. Czasami może to dotyczyć konkretnej mocy leku.
Flutiform jest inhalatorem (zawiesiną w aerozolu inhalacyjnym), który zawiera dwie substancje czynne: • flutykazonu propionian, który należy do grupy leków zwanych kortykosteroidami. Kortykosteroidy pomagają w zmniejszeniu obrzęku i stanu zapalnego w płucach. • formoterolu fumaran dwuwodny, który należy do grupy leków zwanych długo działającymi beta 2 -agonistami. Długo działający beta 2 -agoniści rozszerzając oskrzela pomagają utrzymać drożne drogi oddechowe w płucach, co ułatwia pacjentowi oddychanie.
W połączeniu, obie substancje czynne ułatwiają oddychanie. Lek należy stosować codziennie, zgodnie z zaleceniami lekarza.
Lek ten pomaga zapobiegać trudnościom w oddychaniu, takim jak napady astmy oraz pomaga zapobiegać wystąpieniu duszności oraz świszczącego oddechu. Jednakże, lek nie działa podczas napadu astmy, tzn. gdy pacjent ma duszność lub świszczący oddech. W tej sytuacji pacjent powinien zastosować szybko działający lek doraźny, taki jak salbutamol.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Flutiform
Kiedy nie stosować leku Flutiform: • jeśli pacjent ma uczulenie na flutykazonu propionian, formoterolu fumaran lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania inhalatora, należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli u pacjenta występuje: • gruźlica płuc, obecnie lub w przeszłości. Objawy obejmują utrzymujący się kaszel, często z odkrztuszaniem plwociny podbarwionej krwią, gorączkę, zmęczenie, utratę apetytu, zmniejszenie masy ciała i nocne poty; • zakażenia w obrębie płuc i klatki piersiowej; • problemy z sercem, takie jak zaburzenia dopływu krwi do serca lub zwężenie jednej z zastawek (zastawki aorty), niewydolność serca, które mogą spowodować spłycenie oddechu lub obrzęk wokół kostek, stan, w którym mięsień sercowy jest powiększony (kardiomiopatia przerostowa ze zwężeniem drogi odpływu z lewej komory), lub zaburzenia rytmu serca lub jeśli u pacjenta stwierdzono nieprawidłową pracę serca (wydłużony odstęp QTc); • nieprawidłowe rozszerzenie ściany naczynia krwionośnego (tętniak); • cukrzyca; • wysokie ciśnienie tętnicze krwi; • nadczynność tarczycy, co może powodować zwiększone łaknienie, zmniejszenie masy ciała lub nadmierne pocenie; • małe stężenie potasu we krwi (hipokaliemia), co może powodować osłabienie mięśni, skurcze lub nieprawidłowy rytm serca; • zmniejszona czynność nadnerczy (jeśli gruczoł nadnerczowy nie funkcjonuje prawidłowo, mogą występować objawy, takie jak bóle głowy, osłabienie, uczucie zmęczenia, bóle brzucha, zmniejszenie apetytu, zmniejszenie masy ciała, zawroty głowy, bardzo niskie ciśnienie krwi, biegunka, nudności lub wymioty, drgawki) lub guz nadnerczy (guz chromochłonny nadnerczy); • zaburzenia czynności wątroby.
Należy poinformować lekarza o planowanym zabiegu operacyjnym lub odczuwaniu silnego stresu, gdyż konieczne może być podanie dodatkowego leku kortykosteroidowego w celu kontrolowania objawów astmy.
Flutiform a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. W przypadku stosowania inhalatora z innymi lekami, działanie tego inhalatora lub innych leków może ulec zmianie.
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o przyjmowaniu: • leków zwanych beta-adrenolitykami (takich jak atenolol, stosowany w leczeniu zwiększonego ciśnienia krwi, sotalol, stosowany w leczeniu nieregularnego rytmu serca, metoprolol, stosowany w leczeniu szybkiego rytmu serca lub tymolol w postaci kropli do oczu, stosowany w leczeniu jaskry); • niektórych innych leków stosowanych w leczeniu astmy lub zaburzeń oddychania (takich jak teofilina lub aminofilina); • leków zawierających adrenalinę lub podobne substancje (w tym inni beta-agoniści, np. salbutamol lub beta-antagoniści, w tym atenolol, metoprolol, propranolol, tymolol). Podczas stosowania inhalatora, nie należy przyjmować dodatkowych długo działających beta 2 - agonistów. Jeśli objawy astmy ulegają pogorszeniu w okresie między przyjęciem dawek leku Flutiform, należy stosować krótko działający inhalator łagodzący objawy, przeznaczony do stosowania „doraźnego”; • leków stosowanych w lecznieu reakcji alergicznych (leki przeciwhistaminowe); • leków stosowanych w leczeniu zwiększonego ciśnienia krwi lub nagromadzenia płynów działających poprzez zwiększenie wytwarzania moczu (leki moczopędne); • leków stosowanych w leczeniu niewydolności serca (takich jak digoksyna); • leków stosowanych w leczeniu nieprawidłowego rytmu serca (jak chinidyna, dizopyramid, prokainamid); • leków stosowanych w leczeniu objawów depresji lub zaburzeń psychicznych, takich jak inhibitory monoaminooksydazy (np. fenelzyna i izokarboksazyd), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (np. amitryptylina i imipramina) lub innych leków z tej grupy stosowanych w ciągu ostatnich dwóch tygodni; • leków stosowanych w leczeniu chorób i zaburzeń psychicznych (pochodne fenotiazyny lub leki przeciwpsychotyczne); • innych leków zawierających kortykosteroidy; • leków przeciwgrzybiczych (jak ketokonazol lub itrakonazol); • leków stosowanych w leczeniu zakażeń wirusowych, w tym zakażenia wirusem HIV (np. rytonawir, atazanawir, indynawir, nelfinawir lub sakwinawir); • antybiotyków (np. klarytromycyna, telitromycyna lub furazolidon); • leku stosowanego w chorobie Parkinsona (lewodopa); • leku stosowanego w leczeniu niedoczynności tarczycy (lewotyroksyna); • leku stosowanego w leczeniu choroby Hodgkina ( prokarbazyna); • leku stosowanego w celu wywołania porodu (oksytocyna).
Przed planowanym zabiegiem operacyjnym z zastosowaniem znieczulenia ogólnego należy poinformować lekarza w szpitalu o stosowaniu inhalatora.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Jest mało prawdopodobne, aby lek ten wpływał na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwanie maszyn.
Flutiform zawiera etanol (alkohol) i sodu kromoglikan Ten lek zawiera bardzo małe ilości etanolu (alkoholu) , mniej niż 1,00 mg na dawkę. Lek zawiera również bardzo małą ilość sodu kromoglikanu, jednak pacjenci przyjmujący aktualnie kromoglikan (stosowany w leczeniu astmy, alergicznego nieżytu nosa i alergicznego zapalenia spojówek) powinni przyjmować go nadal, zgodnie z ustalonym wcześniej schematem dawkowania.
3. Jak stosować lek Flutiform
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
W celu uzyskania największych korzyści ze stosowania inhalatora, pacjent powinien stosować inhalator regularnie, np. dwie dawki inhalacyjne rano i dwie dawki inhalacyjne wieczorem każdego dnia, o ile lekarz nie zaleci inaczej, lub nie poinformuje pacjenta o zaprzestaniu stosowania. Nie stosować większej dawki niż zalecona. Lekarz może przepisać inhalator w innym wskazaniu niż astma lub w innej dawce niż zwykle stosowana i jak opisano w tej ulotce. Pacjent powinien zawsze stosować inhalator zgodnie z zaleceniem lekarza. W razie wątpliwości, dotyczących wielkości dawki lub częstości stosowania należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Stosowanie u dorosłych oraz u młodzieży w wieku powyżej 12 lat Zwykle zalecana dawka leku to dwie dawki inhalacyjne rano i dwie dawki inhalacyjne wieczorem. Lekarz przepisze dawkę wymaganą do leczenia astmy. Inhalatora o największej mocy: Flutiformu
Flutiformu nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat.
Instrukcja użycia Należy zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku i postępować zgodnie z opisem sposobu użycia i zgodnie z poniższymi rysunkami. Lekarz lub farmaceuta zaprezentuje prawidłowy sposób użycia inhalatora. Lek znajduje się w pojemniku z aerozolem (patrz Rysunek 1), umieszczonym wewnątrz plastikowego dozownika (zwanego również inhalatorem). Inhalator wyposażony jest również w licznik dawek, dzięki któremu możliwe jest stwierdzenie ile dawek (inhalacji) pozostało do użycia. Licznik ten również zmienia swój kolor w zależności od liczby pozostałych do wykorzystania dawek leku. Początkowo licznik jest barwy zielonej. Jeżeli pozostało mniej niż 50 dawek ( wziewów) zmienia kolor na żółty, a gdy pozostało mniej niż 30 dawek ( wziewów) licznikw zmienia k olor na czerwony. Jeżeli licznik wskazuje liczbę bliską zeru, należy skontaktować się z lekarzem w celu wymiany inhalatora. Nie należy używać inhalatora, jeśli licznik wskazuje zero.
Przed pierwszym użyciem inhalatora, lub jeśli nie był on stosowany przez okres dłuższy niż 3 dni, lub inhalator był narażony na zamarznięcie Jeśli inhalator jest nowy lub nie był używany przez ponad 3 dni, należy go „przygotować”, aby upewnić się, że działa on prawidłowo i wskazuje właściwą dawkę leku.
Jeśli inhalator był narażony na zamarznięcie, należy pozostawić inhalator w temperaturze pokojowej przez 30 minut, w celu ogrzania, następnie „przygotować” inhalator jak przed pierwszym użyciem, aby upewnić się, że działa on prawidłowo i podaje właściwą dawkę leku.
Przygotowanie inhalatora • Zdjąć osłonę ustnika i dobrze wstrząsnąć inhalatorem. • Uwolnić dawkę inhalacyjną z dala od twarzy, naciskając na pojemnik z aerozolem. Czynność należy wykonać 4-krotnie. Energicznie wstrząsnąć inhalatorem bezpośrednio przed każdym użyciem.
Używanie inhalatora Jeśli podczas stosowania leku Flutiform, pacjent odczuwa duszność lub ma świszczący oddech, powinien kontynuować stosowanie leku Flutiform i jak najszybciej skontaktować się z lekarzem, ponieważ może być konieczne zastosowanie dodatkowego leczenia. Kiedy zostanie osiągnięta właściwa kontrola objawów astmy, lekarz może rozważyć stopniowe zmniejszanie dawki leku Flutiform.
Należy powoli wykonać kroki opisane w punktach 2 do 5. Rysunek 1 Pojemnik z aerozolem Dozownik Licznik dawek Ustnik Osłona ustnika
1. Zdjąć osłonę z ustnika (patrz Rysunek 2) i upewnić się, że inhalator jest czysty i pozbawiony
kurzu.2. Wstrząsnąć inhalatorem bezpośrednio przed uwolnieniem każdej dawki inhalacyjnej, aby
upewnić się, że zawartość inhalatora jest równomiernie wymieszana.3. Usiąść w pozycji wyprostowanej lub stanąć. Wykonać wydech w sposób wygodny oraz możliwie
powoli i głęboko.4. Trzymać inhalator pionowo (jak pokazano na Rysunku 3) i włożyć ustnik do ust obejmując go
wargami. Trzymać pojemnik prosto za pomocą kciuka(ów) umieszczonego(ych) na podstawie ustnika i palca(ów) wskazującego(ych) na górnej części inhalatora. Nie gryźć ustnika.5. Wykonać powolny i głęboki wdech przez usta, naciskając jednocześnie pojemnik z aerozolem w
celu uwolnienia jednej dawki inhalacyjnej. Oddychać równomierne i głęboko (najlepiej na około 4- 5 sekund)6. Wstrzymując oddech, należy wyjąć inhalator z ust. Wstrzymać oddech tyle czasu, ile jest to
możliwe. Nie należy wydychać powietrza do inhalatora.7. Rysunek 2 Rysunek 3 Rysunek 47. W przypadku uwolnienia drugiej dawki ( wziewu) należy trzymać inhalator w pozycji pionowej i
następnie powtórzyć kroki od 2 do 6.8. Założyć osłonę na ustnik.
Pacjent może ćwiczyć używanie inhalatora przed lustrem. Jeśli podczas stosowania w górnej części inhalatora lub wokół ust pacjenta widoczna jest “mgiełka”, lek mógł zostać podany w nieprawidłowy sposób. Należy przyjąć kolejną dawkę leku, powtarzając kroki opisane powyżej, począwszy od punktu 2.
Po użyciu inhalatora należy zawsze przepłukać jamę ustną wodą lub umyć zęby, w celu usunięcia pozostałości leku. Może to zapobiec zapaleniu jamy ustnej i gardła oraz chrypce.
W przypadku osłabienia mięśni dłoni, łatwiejsze może się okazać trzymanie inhalatora obiema rękami oraz umieszczenie obu palców wskazujących na pojemniku z aerozolem i obu kciuków na podstawie urządzenia.
W przypadku trudności z używaniem inhalatora, lekarz może dać pacjentowi urządzenie nazywane komorą inhalacyjną AeroChamber Plus, aby pomóc w prawidłowym podawaniu leku do płuc. Lekarz lub farmaceuta udzielą instrukcji jak używać komory inhalacyjnej AeroChamber Plus, razem z inhalatorem. Należy uważnie przeczytać instrukcje dotyczące stosowania, postępowania i czyszczenia, dołączone do AeroChamber Plus.
Czyszczenie inhalatora Ważne jest, aby pacjent postępował zgodnie z niniejszymi instrukcjami i czyści ł inhalator raz w tygodniu. W celu oczyszczenia inhalatora, należy: • Zdjąć osłonę z ustnika. • Nie należy wyjmować pojemnika z aerozolem z inhalatora. • Przetrzeć ustnik oraz dozownik, wewnątrz i na zewnątrz, czystą i suchą ściereczką lub chusteczką higieniczną. • Założyć osłonę na ustnik. • Nie zanurzać metalowego pojemnika w wodzie.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Flutiform Ważne jest, aby pacjent przyjmował lek zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie należy zwiększać ani zmniejszać dawki bez porozumienia z lekarzem.
W przypadku przyjęcia większej dawki leku niż zalecana, należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą, w celu uzyskania porady. U pacjenta mogą wystąpić następujące objawy: silny ból w klatce piersiowej (dławica piersiowa), zwiększone lub zmniejszone ciśnienie krwi, bóle głowy, skurcze mięśni, zaburzenia snu, nerwowość, suchość w jamie ustnej, zmniejszenie apetytu, napady padaczkowe, drgawki. Może wystąpić uczucie roztrzęsienia, zawroty głowy, omdlenie, uczucie zmęczenia, nudności lub ogólne złe samopoczucie. Pacjent może również zauważyć zmiany częstości rytmu serca oraz może zmniejszyć się stężenie potasu we krwi lub zwiększyć stężenie cukru we krwi. U pacjenta mogą także wystąpić objawy, takie jak bóle brzucha, nudności, zmniejszenie masy ciała, zaburzenia świadomości (uczucie senności lub dezorientacji) lub zmniejszenie stężenia cukru we krwi.
W przypadku przyjmowania przez długi okres, dawki większej niż zalecana, należy poradzić się lekarza lub farmaceuty, ponieważ duże dawki leku mogą zmniejszyć ilość hormonów steroidowych, wytwarzanych przez nadnercza (patrz punkt 4).
Pominięcie zastosowania leku Flutiform W przypadku pominięcia zastosowania dawki leku, należy ją przyjąć najszybciej jak to możliwe. Jeśli jednak zbliża się pora przyjęcia kolejnej dawki, należy opuścić pominiętą dawkę. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie stosowania leku Flutiform Ważne jest, aby stosować inhalator każdego dnia, zgodnie z zaleceniami lekarza, nawet jeśli pacjent czuje się dobrze, ponieważ lek pomaga kontrolować objawy astmy. Jeśli pacjent chce przerwać stosowanie inhalatora należy najpierw porozmawiać z lekarzem. Lekarz udzieli informacji, w jaki sposób należy to zrobić. Zazwyczaj należy stopniowo zmniejszać dawkę, aby nie wywołać napadu astmy.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Lekarz przepisze najmniejszą dawkę konieczną do uzyskania kontroli objawów astmy, która może zmniejszyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.
Wszystkie leki mogą wywoływać reakcje alergiczne, chociaż ciężkie reakcje zgłaszano rzadko. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem w przypadku wystąpienia nagłego obrzęku powiek, twarzy, gardła, języka, lub warg, wysypki lub świądu, zwłaszcza obejmujących całe ciało lub nagłych zmian oddychania np. nasilenia świszczącego lub spłyconego oddechu.
Jak w przypadku stosowania innych inhalatorów, bezpośrednio po użyciu inhalatora może nastąpić pogorszenie czynności oddechowej. U pacjenta może wystąpić nasilenie świszczącego lub spłyconego oddechu. W takiej sytuacji należy przerwać stosowanie inhalatora Flutiform i zastosować szybko działający wziewny lek „doraźny”. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Lekarz prowadzący dokona oceny stanu pacjenta i może wdrożyć inny sposób leczenia. Pacjent powinien zawsze nosić przy sobie wziewny lek „doraźny”.
Niezbyt często (może wystąpić umniej niż 1 na 100 osób) • nasilenie objawów astmy; • bóle głowy; • drżenie; • nieregularny rytm lub kołatanie serca; • zawroty głowy; • zaburzenia snu; • zmiany głosu, chrypka; • suchości w ustach, ból lub podrażnienie gardła; • wysypka.
Rzadko (może wystąpić u mniej niż 1 na 1000 osób) • zwiększenie stężenia cukru we krwi. W przypadku pacjentów z cukrzycą konieczne może być częstsze sprawdzanie stężenia cukru we krwi i dostosowanie dotychc zasowego leczenia cukrzycy. Pacjent powinien zostawać pod opieką lekarza; • pleśniawki lub inne zakażenie grzybicze w obrębie jamy ustnej i gardła; • zapalenie zatok; • szybkie bicie serca; • bóle w klatce piersiowej związany z chorobą serca; • skurcze mięśni; • kaszel i płytki oddech; • biegunka; • niestrawność; • zmiany smaku; • uczucie zawrotów głowy lub „wirowania”; • nietypowe sny; • pobudzenie; • swędzenie skóry • zwiększone ciśnienie krwi; • uczucie nietypowego osłabienia; • obrzęk rąk, kostek lub stóp.
Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): • Zaburzenia s nu, depresja lub uczucie lęku, agresja, lęk, niepokój, nerwowość, nadmierne pobudzenie lub rozdrażnienie. Wystąpienie tych działań jest najbardziej prawdopodobne u dzieci.
Poniższe działania niepożądane są związane ze stosowaniem formoterolu fumaranu, ale nie zgłaszano ich w badaniach klinicznych z użyciem tego inhalatora: • zmniejszone stężenie potasu we krwi, co może powodować osłabienie mięśni, skurcze lub nieprawidłowy rytm serca; • nieprawidłowa praca serca, prawdopodobnie prowadząca do wystąpienia nieprawidłowego rytmu serca (wydłużenie odstępu QTc); • zwiększone stężenie kwasu mlekowego we krwi; • nudności; • bóle mięśni.
Kortykosteroidy wziewne mogą wpływać na prawidłowe wytwarzanie hormonów steroidowych w organizmie, zwłaszcza w przypadku przyjmowania dużych dawek leku przez długi czas. Działania obejmują: • zmiany gęstości mineralnej kości (kości stają się cieńsze); • zaćmę (zmętnienie soczewki oka); • jaskrę (zwiększone ciśnienie w oku); • powstawanie siniaków i ścieńczenie skóry; • zwiększona podatność na zakażenia; • spowolnienie tempa wzrostu dzieci i młodzieży; • zaokrąglenie twarzy (twarz - księżyc w pełni); • wpływ na nadnercza (mały gruczoł położony w pobliżu nerki), co oznacza, że u pacjenta mogą wystąpić objawy, takie jak osłabienie, uczucie zmęczenia, trudności w pokonywaniu stresu, bóle brzucha, zmniejszenie apetytu, zmniejszenie masy ciała, bóle głowy, zawroty głowy, znacznie zmniejszone ciśnienie krwi, biegunka, nudności lub drgawki.
W przypadku przyjmowania kortykosteroidów wziewnych, prawdopodobieństwo wystąpienia tych działań jest dużo mniejsze niż w przypadku przyjmowania tabletek.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do: Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301 faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected] .
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Flutiform
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie należy stosować inhalatora po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie, foliowej saszetce i pudełku po: EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień danego miesiąca. EXP: 08-2020 oznacza, że pacjent nie powinien stosować inhalatora po upływie ostatniego dnia miesiąca, tj. sierpnia
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25ºC. Nie przechowywać w lodówce ani nie zamrażać. Jeśli inhalator był narażony na zamarznięcie, należy pozostawić inhalator w temperaturze pokojowej przez 30 minut, w celu ogrzania, następnie „przygotować” inhalator jak przed pierwszym użyciem (patrz punkt 3). Nie należy używać inhalatora, jeśli upłynęły 3 miesiące od wyjęcia z foliowej saszetki, lub jeśli licznik dawek wskazuje „0”.
Nie wystawiać na działanie temperatur powyżej 50 °C. Pojemnik z aerozolem zawiera ciecz pod ciśnieniem, dlatego nie należy go przebijać, uszkadzać ani wrzucać do ognia, nawet gdy wydaje się pusty. Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Flutiform
Substancjami czynnymi leku są flutykonazonu propionian oraz formoterolu fumaran dwuwodny. Inhalator występuje w trzech różnych mocach.
(50 mikrogramów+ 5 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina –dane dotyczące wyłącznie tego połączenia dawek Każda dawka inhalacyjna zawiera 50 mikrogramów flutykazonu propionianu oraz 5 mikrogramów formoterolu fumaranu dwuwodnego
(125 mikrogramów+ 5 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina –dane dotyczące wyłącznie tego połączenia dawek Każda dawka inhalacyjna zawiera 125 mikrogramów flutykonazonu propionianu i 5 mikrogramów formoterolu fumaranu dwuwodnego
(250 mikrogramów+ 10 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina –dane dotyczące wyłącznie tego połączenia dawek Każda dawka inhalacyjna zawiera 250 mikrogramów flutykonazonu propionianu i 10 mikrogramów formoterolu fumaranu dwuwodnego
Pozostałe składniki leku to: • sodu kromoglikan • etanol bezwodny • hydrofluoroalkan HFA 227
Jak wygląda lek Flutiform i co zawiera opakowanie
Inhalatory są niewielkimi pojemnikami pod ciśnieniem, zawierającymi biał ą do białawej zawiesinę z zaworem dozującym. Pojemniki są umieszczone w plastikowych biało-szarych dozownikach z jasnoszarą osłonką ustnika. Każdy inhalator zawiera 120 pojedynczych dawek (tzw. „wziewów”). W opakowaniu jest jeden inhalator.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny Mundipharma A/S Frydenlundsvej 30 Dania
Wytwórca Bard Pharmaceuticals Limited Cambridge Science Park Milton Road, Cambridge CB4 0GW Wielka Brytania
Mundipharma DC B.V. Leusderend 16 Holandia
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
Flutiform: Austria Belgia Bułgaria Cypr Czechy Dania Finlandia Francja Holandia Irlandia Islandia Luxemburg Niemcy Norwegia Polska Portugalia Rumunia Słowacja Szwecja Wielka Brytania
Flutiformo: Włochy
Dane przedstawiciela na terytorium Polski: Mundipharma Polska Sp. z o.o., tel. +48 22 866 87 12.
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 15.05.2017
Charakterystyka
Strona 1 z 18
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
Flutiform, (50 mikrogramów + 5 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina Flutiform, (125 mikrogramów + 5 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina Flutiform, (250 mikrogramów + 10 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina
Jedna odmierzona dawka (ex-valve) zawiera:
• 50 mikrogramów flutykazonu propionianu oraz 5 mikrogramów formoterolu fumaranu dwuwodnego. Odpowiada to dostarczonej (z dozownika) dawce około 46 mikrogramów flutykazonu propionianu oraz 4,5 mikrograma formoterolu fumaranu dwuwodnego. • 125 mikrogramów flutykazonu propionianu oraz 5 mikrogramów formoterolu fumaranu dwuwodnego. Odpowiada to dostarczonej (z dozownika) dawce około 115 mikrogramów flutykazonu propionianu oraz 4,5 mikrograma formoterolu fumaranu dwuwodnego. • 250 mikrogramów flutykazonu propionianu oraz 10 mikrogramów formoterolu fumaranu dwuwodnego. Odpowiada to dostarczonej (z dozownika) dawce około 230 mikrogramów flutykazonu propionianu oraz 9,0 mikrogramów formoterolu fumaranu dwuwodnego.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Aerozol inhalacyjny, zawiesina
Pojemnik zawiera zawiesinę o barwie białej do białawej. Pojemnik znajduje się w białym dozowniku ze zintegrowanym szarym licznikiem dawki oraz jasnoszarą osłonką ustnika.
Połączenie ustalonych dawek flutykazonu propionianu i formoterolu fumaranu jest wskazane w regularnym leczeniu astmy, gdy zastosowanie produktu złożonego (wziewnego korytkosteroidu oraz długo działającego agonisty receptorów β 2 ) jest właściwe:
• u pacjentów, u których nie uzyskano odpowiedniej kontroli objawów choroby za pomocą kortykosteroidów wziewnych oraz podawanego wziewnie, doraźnie krótko działającego β 2 -agonisty lub • u pacjentów, u których uzyskano odpowiednią kontrolę objawów choroby za pomocą zarówno kortykosteroidu wziewnego, jak i długo działającego β 2- agonisty.
Produkt leczniczy Flutiform (50 mikrogramów + 5 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną jest wskazany do stosowania u dorosłych i młodzieży w wieku 12 lat i starszej.
Produkt leczniczy Flutiform (125 mikrogramów + 5 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną jest wskazany do stosowania u dorosłych i młodzieży w wieku 12 lat i starszej.
Produkt leczniczy Flutiform (250 mikrogramów + 10 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną jest wskazany do stosowania wyłącznie u dorosłych. Strona 2 z 18
Dawkowanie Produkt leczniczy jest przeznaczony wyłącznie do stosowania wziewnego.
Należy przeszkolić pacjentów w zakresie stosowania inhalatora. Lekarz powinien regularnie oceniać nasilenie objawów astmy u pacjenta, aby otrzymywana dawka produktu leczniczego Flutiform pozostała optymalna, a zmiana wynikała wyłącznie z zaleceń medycznych. Dawkę należy miareczkować do uzyskania jak najmniejszej dawki produktu leczniczego Flutiform, zapewniającej utrzymanie skutecznej
kontroli objawów, podawanej dwa razy na dobę. Kiedy uzyska się kontrolę objawów astmy za pomocą najmniejszej dawki produktu leczniczego Flutiform podawanej wziewnie, dwa razy na dobę, należy ocenić leczenie i rozważyć czy pacjent nie powinien stosować tylko wziewnego kortykosteroidu. Zgodnie z ogólną regułą, dawka powinna być stopniowo zmniejszana do uzyskania najmniejszej dawki
zapewniającej skuteczną kontrolę objawów astmy. Regularna ocena stanu pacjenta podczas zmiany leczenia jest niezmiernie istotna.
Brak danych dotyczących stosowania produktu leczniczego u pacjentów z POChP. Produktu leczniczego Flutiform nie należy stosować u pacjentów z POChP.
Pacjenci powinni otrzymywać dawkę produktu leczniczego Flutiform, zawierającą ilość flutykazonu propionianu właściwą dla stopnia ciężkości choroby. Uwaga: Dawka produktu leczniczego Flutiform 50 mikrogramów + 5 mikrogramów nie jest odpowiednią dawką dla osób dorosłych i młodzieży z ciężką astmą. Należy pamiętać, że dawka flutykazonu propionianu w astmie jest tak samo skuteczna, jak dwie dawki innego kortykosteroidu stosowanego wziewnie. Jeśli dany pacjent wymaga podania dawek spoza zaleconego schematu dawkowania produktu leczniczego Flutiform, należy przepisać odpowiednie dawki β 2 -agonistów i (lub) wziewnego kortykosteroidu w osobnych inhalatorach, lub zastosować monoterapię odpowiednimi dawkami
wziewnego kortykosteroidu.
Produkt leczniczy Flutiform jest podawany za pomocą ciśnieniowego inhalatora typu „naciśnij i wdychaj” z dozownikiem (pMDI), który zawiera również zintegrowany licznik dawek. Każdy inhalator dostarcza co najmniej 120 pojedynczych dawek inhalacyjnych (60 dawek).
Flutiform (50 mikrogramów + 5 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina – dane dotyczące wyłącznie tego połączenia dawek
Dawka zalecana u dorosłych i młodzieży w wieku 12 lat i starszej Flutiform (50 mikrogramów + 5 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina - dwie dawki inhalacyjne (dwa wziewy) dwa razy na dobę, zazwyczaj przyjmowane rano i wieczorem.
U pacjentów z niekontrolowaną astmą, całkowitą dawkę dobową wziewnego kortykosteroidu można zwiększyć przez podanie złożonego produktu leczniczego o większej mocy – np. Flutiform (125 mikrogramów + 5 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina – dwie dawki
inhalacyjne, dwa razy na dobę.
Do stosowania wyłącznie u dorosłych Jeśli nie uzyskuje się kontroli objawów astmy, można zwiększyć całkowitą dawkę dobową, porzez podanie złożonego produktu leczniczego o największej mocy, tj. Flutiform (250 mikrogramów + razy na dobę. Ta największa dawka może być stosowana wyłącznie u dorosłych i nie należy jej podawać młodzieży w wieku 12 lat i starszej.
Dzieci w wieku poniżej 12 lat Doświadczenie związane ze stosowaniem produktu leczniczego u dzieci w wieku poniżej 12 lat jest ograniczone (patrz punkt 4.4, 4.8, 5.1 i 5.3). Produkt leczniczy Flutiform aerozol inhalacyjny, zawiesina Strona 3 z 18
nie jest zalecany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Produktu leczniczego Flutiform nie należy stosować w tej grupie wiekowej.
Flutiform (125 mikrogramów+ 5 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina – dane dotyczące wyłącznie tego połączenia dawek
Dawka zalecana u dorosłych i młodzieży w wieku 12 lat i starszej Flutiform (125 mikrogramów + 5 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina - dwie dawki inhalacyjne (dwa wziewy) dwa razy na dobę, zazwyczaj przyjmowane rano i wieczorem.
Jeśli objawy astmy są odpowiednio kontrolowane, można zmienić sposób leczenia pacjenta przez podanie złożonego produktu leczniczego, ale o mniejszej mocy – np. Flutiform (50 mikrogramów + 5 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną. Dawka powinna być stopniowo zmniejszana do uzyskania najmniejszej dawki zapewniającej skuteczną kontrolę objawów astmy.
Do stosowania wyłącznie u dorosłych Jeśli nie uzyskuje się kontroli objawów astmy można zwiększyć całkowitą dawkę dobową, poprzez podanie złożonego produktu leczniczego o największej mocy, tj. Flutiform (250 mikrogramów + razy na dobę. Ta największa dawka może być stosowana wyłącznie u dorosłych i nie należy jej podawać młodzieży w wieku 12 lat i starszej.
Dzieci w wieku poniżej 12 lat Brak danych dotyczących stosowania produktu o tej mocy u dzieci i młodzieży. Doświadczenie związane ze stosowaniem produktu u dzieci w wieku poniżej 12 lat jest ograniczone (patrz punkt 4.4, 4.8, 5.1 i 5.3). Produkt leczniczy Flutiform aerozol inhalacyjny, zawiesina, o każdej mocy nie jest zalecany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Produktu leczniczego Flutiform nie należy stosować w tej grupie wiekowej.
Flutiform (250 mikrogramów+ 10 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina – dane dotyczące wyłącznie tego połączenia dawek
Dawka zalecana u dorosłych Flutiform (250 mikrogramów + 10 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina - dwie dawki inhalacyjne (dwa wziewy) dwa razy na dobę, standardowo przyjmowane rano i wieczorem.
Jeśli objawy astmy są odpowiednio kontrolowane, można zmienić sposób leczenia pacjenta przez podanie złożonego produktu leczniczego o mniejszej mocy, np. Flutiform (125 mikrogramów + 5 mikrogramów)/
dawkę inhalacyjną lub ostatecznie Flutiform (50 mikrogramów + 5 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną. Dawka powinna być stopniowo zmniejszana do uzyskania najmniejszej dawki zapewniającej skuteczną kontrolę objawów astmy.
Młodzież w wieku poniżej 18 lat i dzieci Brak danych dotyczących stosowania produktu o tej mocy u dzieci i młodzieży. Doświadczenie związane ze stosowaniem produktu u dzieci jest ograniczone (patrz punkt 4.4, 4.8, 5.1 i 5.3). Produkt leczniczy Flutiform aerozol inhalacyjny, zawiesina nie jest zalecany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Produktu leczniczego Flutiform nie należy stosować w tej grupie wiekowej.
Produkt leczniczy Flutiform (250 mikrogramów + 10 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną należy stosować wyłącznie u dorosłych. Dostępne są dawki produktu leczniczego Flutiform o mniejszej mocy tzn. (50 mikrogramów + 5 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną lub (125 mikrogramów + 5 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, które mogą być stosowane u dzieci i młodzieży.
Szczególne grupy pacjentów Nie ma konieczności dostosowania dawki produktu leczniczego u pacjentów w podeszłym wieku. Strona 4 z 18
Brak danych dotyczących stosowania produktu leczniczego Flutiform u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek (patrz punkt 5.2). Lekarz powinien regularnie kontrolować stan pacjentów, aby ustalić najmniejszą dawkę zapewniającą skuteczną kontrolę objawów astmy. Ponieważ frakcje flutykazonu i formoterolu przenikające do krążenia ogólnego, eliminowane są przede wszystkim na drodze metabolizmu wątrobowego, dlatego można oczekiwać zwiększonej ekspozycji u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby.
Informacje ogólne Wziewne kortykosteroidy stosowane w monoterapii są lekami „pierwszego rzutu” u większości pacjentów. Produkt leczniczy Flutiform nie jest przeznaczony do stosowania w początkowym leczeniu łagodnej astmy. U pacjentów z ciężką postacią astmy terapia wziewnymi kortykosteroidami powinna zostać ustalona przez lekarza przed przepisaniem produktu złożonego.
Pacjentów należy poinformować, że w celu zapewnienia optymalnych korzyści terapeutycznych, produkt
leczniczy Flutiform musi być stosowany codziennie, nawet gdy nie występują objawy choroby.
Pacjenci stosujący produkt leczniczy Flutiform nie powinni dodatkowo stosować długo działających β 2 -agonistów z jakiegokolwiek powodu. Jeśli w okresie pomiędzy dawkami objawy astmy ulegają nasileniu, w celu zapewnienia natychmiastowej ulgi należy przyjąć wziewny preparat krótko działającego β 2 -agonisty.
W przypadku pacjentów leczonych obecnie kortykosteroidami wziewnymi w dawkach średnich do dużych, u których stopień ciężkości choroby daje wyraźne podstawy do leczenia z zastosowaniem dwóch terapii podtrzymujących, zalecana dawka początkowa wynosi dwie inhalacje produktu leczniczego Flutiform (125 mikrogramów + 5 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, dwa razy na dobę.
W przypadku pacjentów mających trudności z synchronizacją ruchów prowadzących do uwolnienia dawki
z aerozolu i wykonaniem wdechu, zaleca się użycie komory inhalacyjnej z produktem leczniczym Flutiform. Zaleca się zastosowanie produktu leczniczego Flutiform jedynie z komorą inhalacyjną AeroChamber Plus.
Pacjentów należy przeszkolić jak właściwie stosować i dbać o inhalator i komorę. Należy również sprawdzać technikę stosowaną przez pacjenta w celu zapewnienia optymalnego dostarczenia leku wziewnego do płuc.
Po wprowadzeniu do stosowania komory inhalacyjnej należy zawsze przeprowadzić ponowne miareczkowanie do uzyskania najmniejszej skutecznej dawki produktu leczniczego.
Sposób podawania Aby zapewnić właściwe podanie produktu leczniczego, lekarz lub inny personel medyczny powinien przeszkolić pacjenta, w jaki sposób prawidłowo używać inhalatora. Prawidłowe użycie inhalatora ciśnieniowego z dozownikiem (pMDI) ma istotne znaczenie dla skutecznego leczenia. Pacjentom należy zalecić uważne przeczytanie ulotki dla pacjenta i postępowanie zgodnie z instrukcją użycia oraz piktogramami zawartymi w ulotce.
Dozownik posiada zintegrowany licznik dawek, który wskazuje ile dawek (wziewów) leku pozostało. Kiedy ilość pozostałych dawek zbliża się do liczby zero należy skontaktować się z lekarzem, w celu przepisania kolejnego inhalatora. Inhalatora nie wolno używać jeśli licznik dawek wskazuje zero.
Przygotowanie inhalatora Przed pierwszym użyciem inhalatora, lub jeśli inhalator nie był używany przez 3 dni lub dłużej, lub był narażony na zamarznięcie lub niskie temperatury (patrz punkt 6.4) należy przygotować inhalator do użycia: • Zdjąć osłonę z ustnika i mocno wstrząsnąć inhalatorem. • Uwolnić dawkę z dala od twarzy. Ten krok należy wykonać 4- krotnie. • Bezpośrednio przed użyciem należy zawsze wstrząsnąć inhalatorem. Strona 5 z 18
O ile to możliwe, podczas wdychania dawki leku z inhalatora, pacjenci powinni stać lub siedzieć w pozycji wyprostowanej.
Kroki, jakie należy wykonać w celu użycia inhalatora:
powtórzyć kroki od 2 do 5.
WAŻNE: Nie należy wykonywać kroków od 2 do 5 w szybkim tempie.
Pacjentom można zalecić ćwiczenie z inhalatorem przed lustrem. Jeśli po inhalacji widoczna jest mgiełka wydobywająca się z inhalatora lub obok ust, procedurę należy powtórzyć od kroku 2.
W przypadku pacjentów z osłabionymi mięśniami dłoni, łatwiejsze może się okazać trzymanie inhalatora obiema rękami. Palce wskazujące powinny być umieszczone na górze pojemnika z aerozolem, a oba kciuki na podstawie inhalatora.
Po inhalacji pacjenci powinni przepłukać wodą usta i gardło lub umyć zęby, aby usunąć pozostałości leku, w celu zminimalizowania ryzyka wystąpienia kandydozy jamy ustnej oraz chrypki.
Czyszczenie Pacjentom należy zalecić uważne przeczytanie ulotki dla pacjenta pod kątem instrukcji dotyczących czyszczenia: Inhalator należy czyścić raz w tygodniu. • Zdjąć osłonę z ustnika. • Nie wyjmować pojemnika z plastikowej obudowy. • Przetrzeć ustnik wewnątrz i z zewnątrz oraz plastikową obudowę suchą ściereczką lub chusteczką higieniczną. • Założyć osłonkę na ustnik we właściwym położeniu. • Nie zanurzać metalowego pojemnika w wodzie.
Jeśli pacjent wymaga zastosowania komory inhalacyjnej AeroChamber Plus, należy zalecić pacjentom przeczytanie instrukcji dołączonej przez wytwórcę, aby upewnić się, że pacjenci używają, czyszczą oraz przechowują ją prawidłowo.
Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Podczas leczenia astmy oskrzelowej należy uwzględniać zasady leczenia stopniowanego, a odpowiedź pacjenta na leczenie należy monitorować poprzez kliniczną ocenę objawów choroby, jak i badania czynności płuc.
Produktu leczniczego Flutiform nie należy stosować do leczenia ostrych objawów astmy, w przypadku których konieczne jest podanie szybko i krótko działającego leku rozszerzającego oskrzela. Pacjentom należy zalecać, aby zawsze mieli przy sobie lek stosowany w łagodzeniu ostrego napadu astmy.
Profilaktyczne zastosowanie produktu leczniczego Flutiform w astmie wysiłkowej nie było badane. W takim przypadku, należy rozważyć zastosowanie monoterapii szybko działającym lekiem rozszerzającym oskrzela.
Należy przypominać pacjentom, że dawkę podtrzymującą produktu leczniczego Flutiform należy stosować zgodnie z zaleceniami nawet w okresie bez objawów choroby.
Nie należy rozpoczynać stosowania produktu leczniczego Flutiform u pacjentów podczas zaostrzenia lub znaczącego, bądź ostrego nasilenia astmy.
Podczas leczenia produktem leczniczym Flutiform mogą wystąpić ciężkie działania niepożądane związane z astmą i zaostrzenia choroby. Jeśli po rozpoczęciu leczenia produktem leczniczym Flutiform, objawy astmy pozostaną niekontrolowane lub nasilą się, pacjentów należy poinformować, aby kontynuowali
leczenie i skontaktowali się z lekarzem.
Produktu leczniczego Flutiform nie należy stosować jako leku pierwszego rzutu w leczeniu astmy.
W przypadku zwiększenia częstości stosowania krótko działających leków rozszerzających oskrzela w celu złagodzenia objawów astmy, jeśli krótko działające leki rozszerzające oskrzela stają się mniej skuteczne lub nieskuteczne, lub jeśli objawy astmy utrzymują się, lekarz powinien zweryfikować leczenie pacjenta najszybciej jak to możliwe, ponieważ powyższe objawy mogą wskazywać na pogorszenie kontroli astmy i konieczność zmiany leczenia.
Nagłe i postępujące pogorszenie kontroli astmy jest stanem potencjalnie zagrażającym życiu. Pacjenta wówczas należy w trybie pilnym poddać ocenie lekarskiej i należy rozważyć zwiększenie dawki
kortykosteroidów. Pacjenta należy poddać badaniu lekarskiemu również w sytuacji, gdy aktualna dawka produktu leczniczego Flutiform nie zapewnia odpowiedniej kontroli astmy. Należy rozważyć zastosowanie dodatkowego leczenia kortykosteroidami.
W momencie uzyskania kontroli objawów astmy, należy rozważyć stopniowe zmniejszanie dawki
produktu leczniczego Flutiform. Podczas zmniejszania dawki produktu leczniczego istotna jest regularna ocena stanu zdrowia pacjentów. Należy zastosować najmniejszą skuteczną dawkę produktu leczniczego Flutiform (patrz punkt 4.2).
Z uwagi na ryzyko wystąpienia zaostrzenia choroby, u pacjentów z astmą nie należy nagle przerywać leczenia produktem leczniczym Flutiform. Dawkę leku należy stopniowo zmniejszać pod kontrolą lekarza, który przepisał produkt leczniczy.
Zaostrzenie klinicznych objawów astmy może być spowodowane bakteryjnymi zakażeniami dróg oddechowych. W takim przypadku, konieczne może być zastosowanie odpowiednich antybiotyków, zwiększenie częstości stosowania kortykosteroidów wziewnych oraz krótkotrwałe podawanie doustnych kortykosteroidów. Szybko działający wziewny lek rozszerzający oskrzela powinien być stosowany doraźnie. Jak w przypadku wszystkich leków wziewnych zawierających kortykosteroidy, u pacjentów z czynną lub przebytą gruźlicą płuc lub u pacjentów z grzybiczym, wirusowym lub innym zakażeniem dróg oddechowych, produkt leczniczy Flutiform należy stosować ostrożnie. Każde takie zakażenie, podczas stosowania produktu leczniczego Flutiform musi być zawsze odpowiednio leczone.
Produkt leczniczy Flutiform należy stosować ostrożnie u pacjentów z nadczynnością tarczycy, guzem chromochłonnym nadnerczy, niewyrównaną cukrzycą, niewyrównaną hipokaliemią lub u pacjentów z Strona 7 z 18
predyspozycją do hipokaliemii, z kardiomiopatią przerostową ze zwężeniem drogi odpływu z lewej komory, podzastawkowym zwężeniem aorty nieznanego pochodzenia, ciężkim nadciśnieniem tętniczym, tętniakiem lub innymi ciężkimi chorobami układu sercowo-naczyniowego, takimi jak choroba niedokrwienna serca, tachyarytmie czy ciężka niewydolność serca.
Podczas stosowania dużych dawek β 2 -agonistów istnieje ryzyko wystąpienia ciężkiej hipokaliemii. Jednoczesne stosowanie β 2 -agonistów i innych leków zmniejszających stężenie potasu lub leków nasilających działanie hipokaliemiczne, np. pochodne ksantynowe, glikokortykosteroidy lub leki
moczopędne, może powodować sumowanie się potencjalnego działania zmniejszającego stężenie potasu. Szczególną ostrożność zaleca się u pacjentów z niestabilną postacią astmy, którzy stosują zmienne dawki
doraźnych leków rozszerzających oskrzela, u pacjentów z ostrą, ciężką astmą, u których ryzyko wystąpienia objawów związanych z hipokaliemią może być zwiększone przez niedotlenienie oraz w innych sytuacjach, w których występuje zwiększone prawdopodobieństwo hipokaliemii. W tych przypadkach, zaleca się monitorowanie stężenia potasu w surowicy.
Należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów z wydłużeniem odstępu QTc, ponieważ formoterol może powodować wydłużenie odstępu QTc.
U pacjentów z cukrzycą należy rozważyć dodatkowe kontrolowanie stężenia glukozy we krwi, podobnie jak w przypadku leczenia innymi agonistami receptorów β-adrenergicznych.
Należy zachować ostrożność u pacjentów podczas zmiany terapii na produkt leczniczy Flutiform, szczególnie jeśli istnieje jakaś przyczyna sugerująca, że można oczekiwać wystąpienia zaburzeń czynności kory nadnerczy wynikających z wcześniej stosowanej ogólnoustrojowej terapii steroidowej.
Podobnie jak w przypadku innych leków podawanych wziewnie, może wystąpić paradoksalny skurcz oskrzeli objawiający się świszczącym i płytkim oddechem po przyjęciu leku. Paradoksalny skurcz oskrzeli wymaga natychmiastowego podania szybko działającego leku rozszerzającego oskrzela. Należy natychmiast przerwać podawanie produktu leczniczego Flutiform, ocenić stan pacjenta oraz w razie konieczności, zastosować inne leczenie.
Działania ogólnoustrojowe mogą wystąpić podczas stosowania kortykosteroidów wziewnych, szczególnie, jeśli zalecane są duże dawki przez długi okres. Wystąpienie tych działań jest znacznie mniej prawdopodobne niż podczas doustnego stosowania kortykosteroidów. Możliwe działania ogólnoustrojowe obejmują: zespół Cushinga, wygląd twarzy jak w zespole Cushinga, zahamowanie czynności kory nadnerczy, spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży, zmniejszenie gęstości mineralnej kości, zaćma i
jaskra oraz rzadziej występujący szereg objawów psychicznych lub zmiany zachowania, w tym nadmierną aktywność psychoruchową, zaburzenia snu, niepokój, depresję lub agresję (szczególnie u dzieci). Dlatego ważne jest, aby regularnie oceniać stan pacjenta, a dawkę kortykosteroidu wziewnego zredukować do najmniejszej dawki zapewniającej skuteczną kontrolę objawów astmy.
Długotrwałe leczenie dużymi dawkami kortykosteroidów wziewnych może powodować zahamowanie czynności kory nadnerczy i ostry przełom nadnerczowy. Dzieci i młodzież w wieku poniżej 16 lat, przyjmująca duże dawki flutykazonu propionianu (zwykle ≥ 1000 μg na dobę) stanowią grupę szczególnego ryzyka. Bardzo rzadkie przypadki zahamowania czynności kory nadnerczy i ostrego przełomu nadnerczowego były również opisywane podczas stosowania dawek od 500 μg do 1000 μg flutykazonu propionianu. Sytuacje, które mogą wywołać ostry przełom nadnerczowy obejmują: uraz, zabieg chirurgiczny, zakażenie lub szybkie zmniejszenie dawki produktu leczniczego. Objawy nie są zwykle charakterystyczne i mogą obejmować: jadłowstrtęt, bóle brzucha, zmniejszenie masy ciała, uczucie zmęczenia, bóle głowy, nudności, wymioty, niedociśnienie, zaburzenia świadomości, hipoglikemię i drgawki. W okresie narażenia na stres lub przed planowanym zabiegiem chirurgicznym należy rozważyć dodatkowe doustne podanie kortykosteroidów.
Korzyści wynikające z wziewnego stosowania flutykazonu propionianu obejmują ograniczenie zapotrzebowania na kortykosteroidy doustne. Jednakże, u pacjentów, u których zmieniono leczenie korykosteroidami doustnymi na leczenie wziewnym flutykazonu propionianem należy liczyć się z ryzykiem wystąpienia zaburzenia rezerwy nadnerczowej przez dłuższy okres. Dotyczy to również Strona 8 z 18
pacjentów, którzy w przeszłości wymagali doraźnego stosowania dużych dawek kortykosteroidów. Możliwość zaburzenia czynności kory nadnerczy należy zawsze uwzględnić w stanach nagłych i
sytuacjach związanych ze stresem oraz należy rozważyć zastosowanie odpowiedniego leczenia kortykosteroidami. Przed planowanymi zabiegami chirurgicznymi może być konieczna konsultacja specjalistyczna w celu oceny stopnia niewydolności kory nadnerczy. W przypadkach, gdy istnieje możliwość zaburzenia czynności osi podwzgórzowo-przysadkowo-nadnerczowej (PPN), należy regularnie monitorować stan pacjentów.
Istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych podczas skojarzonego stosowania flutykazonu propionianu z silnymi inhibitorami CYP3A4 (patrz punkt 4.5).
Pacjent powinien być poinformowany, że stosowanie wziewnego, złożonego produktu leczniczego o ustalonej dawce stanowi terapię profilaktyczną i należy go stosowanć regularnie w celu uzyskania optymalnych korzyści nawet, jeśli nie występują objawy choroby.
Stosowanie komory inhalacyjnej może prowadzić do zwiększenia ilości leku dostarczanej do płuc i potencjalnego zwiększenia wchłaniania oraz wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych.
Ponieważ frakcje flutykazonu i formoterolu przenikające do krążenia ogólnego elimowane są przede wszystkim na drodze metabolizmu wątrobowego, dlatego można oczekiwać zwiększonej ekpozycji u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby.
Należy poinformować pacjentów o zawartości niewielkiej ilości etanolu (około 1,00 mg na dawkę inhalacyjną) w produkcie leczniczym Flutiform. Jednak, ta ilość etanolu jest nieistotna i nie stanowi
ryzyka dla pacjentów.
Dzieci i młodzież Zaleca się regularne pomiary wzrostu dzieci leczonych długotrwale wziewnymi kortykosteroidami. Jeżeli wystąpiło spowolnienie wzrostu, należy zweryfikować terapię i zmniejszyć dawkę wziewnego kortykosteroidu, jeśli to możliwe, do najmniejszej dawki, zapewniającej skuteczną kontrolę objawów astmy. Ponadto, należy rozważyć skierowanie pacjenta do lekarza pediatry, specjalisty chorób układu oddechowego.
Dostępne są jedynie ograniczone dane dotyczące stosowania produktu leczniczego Flutiform u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Produkt leczniczy Flutiform nie jest zalecany u dzieci w wieku poniżej
Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji produktu leczniczego Flutiform.
Produkt leczniczy Flutiform zawiera sodu kromoglikan w ilości niewykazującej działania farmakologicznego. Pacjenci nie powinni przerywać przyjmowania produktu leczniczego zawierającego kromoglikan.
Flutykazonu propionian, jeden ze składników produktu leczniczego Flutiform, jest substratem cytochromu CYP 3A4. Skutki krótkotrwałego podania silnych inhibitorów CYP 3A4 (np. rytonawiru, atazanawiru, klarytromycyny, indynawiru, itrakonazolu, nelfinawiru, sakwinawiru, ketokonazolu, telitromycyny) w skojarzeniu z produktem leczniczym Flutiform mają mniejsze znaczenie kliniczne, ale podczas długotrwałego leczenia i jednoczesnego podawania takich leków należy zachować ostrożność, jeśli to możliwe. W szczególności należy unikać jednoczesnego podawania z rytonawirem chyba, że korzyści
przewyższają zwiększone ryzyko wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych, wynikające ze stosowania glikokortykosteroidów. Brak informacji dotyczących tego typu interakcji dla wziewnego flutykazonu propionianu, ale oczekuje się wyraźnego zwiększenia stężenia flutykazonu propionianu w osoczu. Zgłaszano przypadki wystąpienia zespołu Cushinga i zahamowania czynności kory nadnerczy. Strona 9 z 18
Zmiany w zapisie EKG i (lub) hipokaliemia, które mogą wystąpić w wyniku podania leków moczopędnych nieoszczędzających potas (takich jak diuretyki pętlowe lub tiazydowe leki moczopędne) mogą ulec nasileniu po podaniu β-agonistów, zwłaszcza w przypadku przekroczenia zalecanej dawki β-agonistów. Chociaż znaczenie kliniczne tych działań nie jest znane, podczas skojarzonego podawania β agonistów i diuretyków nieoszczędzających potas zaleca się zachowanie ostrożności. Pochodne ksantyny i glikokortykosteroidy mogą nasilać potencjalne działanie hipokaliemiczne β-agonistów.
Dodatkowo lewodopa, lewotyroksyna, oksytocyna oraz alkohol mogą zaburzać tolerancję mięśnia sercowego na β 2 -symaptykomimentyki.
Jednoczesne podawanie z inhibiorami monoaminooksydazy oraz z lekami o podobnych właściwościach, takimi jak furazolidon i prokarbazyna, może wywołać nadciśnienie tętnicze.
Zwiększone ryzyko arytmii występuje u pacjentów otrzymujących jednocześnie znieczulenie ogólne z użyciem chlorowcowanych węglowodorów.
Jednoczesne stosowanie innych leków β-adrenergicznych potencjalnie może powodować działanie addycyjne.
Hipokaliemia, u pacjentów leczonych glikozydami naparstnicy, może zwiększać ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu serca.
Formoterolu fumaran, podobnie jak w przypadku innych β 2 -agonistów, należy podawać z zachowaniem nadzwyczajnej ostrożności u pacjentów leczonych trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi lub inhibitorami monoaminooksydazy oraz w okresie dwóch tygodni po ich odstawieniu lub innymi lekami
wydłużającymi odstęp QT c , takimi jak leki przeciwpsychotyczne (w tym pochodne fenotiazyny), chinidyna, dizopiramid, prokainamid, i leki przeciwhistaminowe. Leki, o których wiadomo, że wydłużają odstęp QT c , mogą zwiększać ryzyko wystąpienia komorowych zaburzeń rytmu serca (patrz punkt 4.4).
Jeśli istnieje konieczność podania dodatkowych leków adrenergicznych dowolną drogą, należy zachować ostrożność, ponieważ przewidywalne działanie farmakologiczne na układ współczulny może nasilić się.
Antagoniści receptorów beta-adrenergicznych (β-adrenolityki) i formoterolu fumaran podane jednocześnie mogą wzajemnie hamować swoje działanie. β-adrenolityki mogą również powodować silny skurcz oskrzeli u pacjentów z astmą. Z tego względu, pacjenci z astmą nie powinni być leczeni β- adrenolitykami, włącznie z kroplami do oczu stosowanymi w leczeniu jaskry. Jednakże w pewnych warunkach, np. w ramach profilaktyki po zawale mięśnia sercowego, może nie istnieć żadna akceptowalna alternatywa dla zastosowania β-adrenolityków u pacjentów z astmą. W takiej sytuacji
można rozważyć podanie β-adrenolityków kardioselektywnych, choć należy je stosować z zachowaniem ostrożności.
Ciąża Istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania u kobiet w okresie ciąży flutykazonu propionianu i formoterolu fumaranu, zarówno podawanych w monoterapii jak i w skojarzeniu, ale podawanych z oddzielnych inhalatorów lub wchodzących w skład leków złożonych o ustalonej dawce, tak jak w przypadku produktu leczniczego Flutiform. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na rozrodczość (patrz punkt 5.3).
Produkt leczniczy Flutiform nie jest zalecany do stosowania w okresie ciąży i jego zastosowanie należy rozważyć jedynie w przypadku, gdy oczekiwana korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu. W takiej sytuacji, w celu utrzymania odpowiedniej kontroli objawów astmy należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę produktu leczniczego. Strona 10 z 18
Z powodu potencjalnego wpływu β-agonistów na akcję skurczową macicy, stosowanie produktu leczniczego Flutiform do leczenia astmy podczas porodu powinno być ograniczone do tych pacjentek, u których korzyści przewyższają ryzyko.
Karmienie piersią Nie wiadomo, czy flutykazonu propionian lub formoterolu fumaran przenikają do mleka ludzkiego. Nie można wykluczyć zagrożenia dla dziecka. Z tego względu należy podjąć decyzję czy przerwać karmienie piersią czy przerwać podawanie produktu leczniczego Flutiform, biorąc pod uwagę korzyści dla dziecka wynikające z karmienia piersią i korzyści dla matki wynikające z leczenia.
Płodność Brak danych dotyczących wpływu na płodność po podaniu produktu leczniczego Flutiform. W czasie badań przeprowadzonych na zwierzętach, po podaniu substancji czynnych w monoterapii, w dawkach istotnych klinicznie, nie stwierdzono wpływu na płodność (patrz punkt 5.3).
Produkt leczniczy Flutiform wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwanie maszyn.
Działania niepożądane związane ze stosowaniem produktu leczniczego Flutiform zgłaszane podczas badań klinicznych są podane w tabeli, wymienione według klasyfikacji układów i narządów. Podstawę klasyfikacji działań niepożądanych stanowią następ ujące kategorie częstości występowania: bardzo często (≥ 1/10), często (≥ 1/100 i <1/10), niezbyt często (≥ 1/1000 i < 1/100), rzadko (≥ 1/10 000 i < 1/1000), bardzo rzadko (< 1/10 000) i nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych). W obrębie każdej grupy o określonej częstości, działania niepożądane wymienione są zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem. Klasyfikacja układów i narządów Działanie niepożądane Częstość występowania Zakażenia i zarażenia pasożytnicze Kandydoza jamy ustnej, ostre zapalenie zatok Rzadko Zaburzenia metabolizmu i odżywania Hiperglikemia Niezbyt często Zaburzenia psychiczne Nietypowe sny, pobudzenie, bezsenność Rzadko Nadmierna aktywność psychomotoryczna, lęk, depresja, agresywne zachowania, zmiany w zachowaniu (szczególnie u dzieci) Nieznana Zaburzenia układu nerwowego Bóle głowy, drżenie, zawroty głowy, zaburzenia smaku Niezbyt często Zaburzenia ucha i błędnika Zawroty głowy Rzadko Zaburzenia serca Kołatanie serca, dodatkowe skurcze komorowe Niezbyt często Dławica piersiowa, tachykardia Rzadko Zaburzenia naczyniowe Nadciśnienie tętnicze Rzadko Zaburzenia układu Zaostrzenie astmy, Niezbyt często Strona 11 z 18
oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia chrypka, podrażnienie gardła
Duszność, kaszel Rzadko Zaburzenia żołądka i jelit Suchość w jamie ustnej Niezbyt często Biegunka, niestrawność Rzadko Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Wysypka Rzadko Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej Skurcze mięśni Rzadko Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Obrzęki obwodowe Niezbyt często Osłabienie Rzadko
Jak w przypadku innych terapii wziewnych, po podaniu produktu leczniczego, może wystąpić paradoksalny skurcz oskrzeli z jednoczesnym nasileniem się świszczącego i płytkiego oddechu. Paradoksalny skurcz oskrzeli wymaga natychmiastowego podania szybko działającego leku rozszerzającego oskrzela. Należy natychmiast przerwać podawanie produktu leczniczego Flutiform, ocenić stan pacjenta oraz w razie konieczności, zastosować inne leczenie.
Ponieważ produkt leczniczy Flutiform zawiera zarówno flutykazonu propionian, jak i formoterolu fumaran, możliwe jest wystąpienie takich samych działań niepożądanych, jak te zgłaszane podczas stosowania tych substancji w monoterapii. Następujące działania niepożądane związane są z flutykazonu propnionianem oraz formeterolu fumaranem, ale nie zostały zaobserwowane podczas badań klinicznych z zastosowaniem produktu leczniczego Flutiform:
Flutykazonu propionian: reakcje nadwrażliwości, w tym pokrzywka, świąd, obrzęk naczynioruchowy (głównie twarzy i części ustno-gardłowej), reakcje anafilaktyczne. Mogą wystąpić ogólnoustrojowe objawy związane ze stosowaniem wziewnych kortykosteroidów, szczególnie w przypadku dłogotrwałego stosowania dużych dawek. Do możliwych objawów ogólnoustrojowych zalicza się: zespół Cushinga, wygląd twarzy jak w zespole Cushinga, zahamowanie czynności nadnerczy, spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży, zmniejszenie gęstości mineralnej kości, zaćmę i jaskrę, zaburzenia snu, siniaki, zaniki
skóry, podatność na zakażenia. Może wystąpić także zaburzenie zdolności przystosowania się do sytuacji stresowych. Jednak, prawdopodobieństwo wystąpienia tych opisanych objawów ogólnoustrojowych po zastosowaniu wziewnych glikokortykosteroidów jest znacznie mniejsze niż po zastosowaniu glikokortykosteroidów doustnych. Długotrwałe leczenie dużymi dawkami wziewnych kortykosteroidów może prowadzić do istotnego klinicznie zahamowania czynności nadnerczy i ostrego przełomu nadnerczowego. W okresie narażenia na stres (uraz, zabieg chirurgiczny, zakażenie) należy rozważyć dodatkowe doustne podanie kortykosteroidów.
Formoterolu fumaran: reakcje nadwrażliwości, (w tym niedociśnienie, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, świąd, wysypka) wydłużenie odcinka QTc, hipokaliemia, nudności, bóle mięśni, zwiększenie stężenia mleczanów we krwi. Leczenie β 2 -agonistami, takimi jak formoterol może powodować zwiększenie stężenia insuliny, wolnych kwasów tłuszczowych, glicerolu i związków ketonowych we krwi.
Reakcje nadwrażliwości zgłaszano u pacjentów stosujących wziewnie produkty lecznicze zawierające, jako substancję czynną sodu kromoglikan. Ponieważ produkt leczniczy Flutiform zawiera małe stężenie sodu kromoglikanu, jako substancji pomocniczej, nie stwierdzono czy wystąpienie reakcji nadwrażliwości
zależy od dawki.
W przypadku, wystąpienia u pacjenta reakcji nadwrażliwości na produkt leczniczy Flutiform, należy rozpocząć leczenie zgodnie ze schematem leczenia typowej reakcji nadwrażliwości, w tym zastosowanie leków przeciwhistaminowych oraz inne leczenie w razie konieczności. Może okazać się niezbędne Strona 12 z 18
natychmiastowe przerwanie podawania produktu leczniczego Flutiform i wdrożenie innego leczenia astmy.
Chrypkę i kandydozę można łagodzić poprzez płukanie gardła lub jamy ustnej wodą bądź mycie zębów po użyciu produktu leczniczego. Objawową kandydozę można leczyć za pomocą stosowanych miejscowo leków przeciwgrzybiczych, kontynuując jednocześnie terapię produktem leczniczym Flutiform.
Nie ma danych z badań klinicznych dotyczących przedawkowania leku Flutiform. Poniżej podano dane dotyczące przedawkowaniu obu substancji stosowanych w monoterapii:
Formoterolu fumaran: Przedawkowanie formoterolu prawdopodobnie prowadzi do wystąpienia nasilonych działań, które są typowe dla β 2 -agonistów. W takim przypadku mogą wystąpić następujące działania niepożądane: dławica piersiowa, nadciśnienie lub niedociśnienie, kołatanie serca, tachykardia, zaburzenia rytmu serca, wydłużenie odstępu QT c , bóle głowy, dreszcze, nerwowość, bolesne skurcze mięśni, suchość błon śluzowych jamy ustnej, bezsenność, uczucie zmęczenia, złe samopoczucie, drgawki, kwasica metaboliczna, hipokaliemia, hiperglikemia, nudności i wymioty.
Leczenie przedawkowania formoterolu polega na przerwaniu stosowania leku i wdrożeniu odpowiedniego leczenia objawowego i(lub) podtrzymującego. Można rozważyć zastosowanie kardioselektywnych antagonistów β-receptorów, mając na uwadze, że taki lek może wywołać skurcz oskrzeli. Nie ma wystarczających danych, aby stwierdzić, czy w przypadkach przedawkowania formoterolu korzystna jest
hemodializa. W przypadkach przedawkowania zaleca się monitorowanie czynności serca.
Jeśli konieczne jest przerwanie terapii produktem leczniczym Flutiform z powodu przedawkowania składnika produktu leczniczego, jakim jest β-agonista, należy rozważyć wprowadzenie odpowiedniej
steroidowej terapii zastępczej. Należy monitorować stężenie postasu w surowicy, ponieważ może wystąpić hipokaliemia. Należy rozważyć uzupełnienie niedoboru potasu.
Flutykazonu propionian: Ostre przedawkowanie flutykazonu propionianu zwykle nie stanowi problemu klinicznego. Jedynym szkodliwym działaniem po wziewnym zastosowaniu dużych dawek w krótkim okresie czasu jest
zahamowanie czynności osi podwzgórzowo-przysadkowo-nadnerczowej (PPN). Czynność osi PPN zwykle powraca do normy po kilku dniach, co można zweryfikować przez oznaczenie stężenia kortyzolu w osoczu. Należy kontynuować leczenie wziewnymi kortykosteroidami w dawce zalecanej do kontroli
objawów astmy.
Zgłaszano rzadkie przypadki wystąpienia ostrego przełomu nadnerczowego. Dzieci i młodzież w wieku poniżej 16 lat, przyjmujący duże dawki flutykazonu propionianu: (zwykle ≥ 1000 mikrogramów/dobę), mogą być narażeni na szczególne ryzyko. Występujące objawy mogą być niejednoznaczne (jadłowstręt, bóle brzucha, zmniejszenie masy ciała, uczucie zmęczenia, bóle głowy, nudności, wymioty i
niedociśnienie). Typowe objawy przełomu nadnerczowego to: zmniejszony poziom świadomości, hipoglikemia i(lub) drgawki.
Długotrwałe stosowanie wziewnego flutykazonu propionianu w dużych dawkach może prowadzić do wystąpienia pewnego stopnia zaniku kory nadnerczy oraz zahamowania czynności osi podwzgórzowo- przysadkowo-nadnerczowej. Może się okazać, że konieczne jest monitorowanie rezerwy nadnerczowej. Możliwe ogólnoustrojowe objawy obejmują: zespół Cushinga, wygląd twarzy jak w zespole Cushinga, zahamowanie czynności kory nadnerczy, spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży, zmniejszenie gęstości mineralnej kości, zaćmę i jaskrę (patrz punkt 4.4.).
Podczas leczenia długotrwałego przedawkowania, podanie kortykosteroidów doustnych lub o działaniu ogólnym może okazać się konieczne w przypadku stresu. Wszyscy pacjenci, u których uważa się, że wystąpiło długotrwałe przedawkowanie, powinni być leczeni jak uzależnieni od steroidów za pomocą odpowiedniej dawki podtrzymującej kortykosteroidu o działaniu ogólnym. W stanie stabilnym, leczenie Strona 13 z 18
należy kontynuować stosując wziewny kortykosteroid w zalecanej dawce, zapewniającej kontrolę objawów.
Grupa farmakoterapeutyczna: Formoterol i inne leki stosowane w chorobach obturacyjnych dróg oddechowych
Kod ATC: R03AK07
Mechanizm działania i właściwości farmakodynamiczne Produkt leczniczy Flutiform zawiera flutykazonu propionian i formoterolu fumaran. Mechanizmy działania pojedynczych składników opisano poniżej. Te substancje reprezentują dwa rodzaje leków (syntetyczny kortykosteroid i selektywny, długo działający agonista receptorów β 2 -adrenergicznych) i jak w przypadku skojarzonego stosowania wziewnego kortykosteroidu i długo działającego agonisty receptorów β 2 -adrenergicznych, obserwuje się efekty addytywne pod względem zmniejszenia zaostrzeń astmy.
Flutykazonu propionian Flutykazonu propionian jest syntetycznym glikokortykosteroidem trójfluorowanym o silnym działaniu przeciwzapalnym w obrębie płuc, w przypadku podania drogą wziewną. Flutykazonu propionian zmniejsza objawy i stany zaostrzenia astmy przy mniejszej ilości działań niepożądanych niż w przypadku ogólnego podawania kortykosteroidów.
Formoterolu fumaran Formoterolu fumaran jest długodziałającym selektywnym agonistą receptorów β -adrenergicznych. Fumaran formoterolu podawany wziewnie działa miejscowo w płucach, jako lek rozszerzający oskrzela. Początek działania rozszerzającego oskrzela występuje szybko, w ciągu 1 - 3 minut, a czas trwania działania wynosi przynajmniej 12 godzin po pojedynczej dawce.
Flutiform W 12-tygodniowych badaniach klinicznych z udziałem dorosłych i młodzieży, dodanie formoterolu do flutykazonu propionianu złagodziło objawy astmy, poprawiło czynność płuc i zmniejszyło zaostrzenia choroby. Działanie terapeutyczne produktu leczniczego Flutiform przewyższyło działanie terapeutyczne flutykazonu propionianu stosowanego w monoterapii. Brak danych porównawczych produktu leczniczego Flutiform z flutykazonem propionianu, pochodzących z długoterminowych badań.
W badaniu klinicznym trwającym 8 tygodni wpływ produktu leczniczego Flutoform na czynność płuc był co najmniej taki sam, jak w przypadku jednoczesnego podawania flutykazonu propionianu i formoterolu fumaranu z oddzielnych inhalatorów. W badaniach z udziałem dorosłych i młodzieży, trwających do 12 miesięcy, nie stwierdzono żadnych oznak osłabienia działania terapeutycznego.
Trend zależności odpowiedzi klinicznej od zastosowanej dawki produktu leczniczego Flutiform był jednoznaczny dla punktów końcowych korelujących z objawami choroby, dlatego dodatkowa korzyść stosowania dużych dawek - zamiast małych - może być bardziej dostrzegalna u pacjentów z cięższą postacią astmy.
Dzieci i młodzież W trwającym 12 tygodni badaniu z udziałem pacjentów pediatrycznych, obejmującym 6-miesięczną fazę przedłużoną pod kątem bezpieczeństwa w długim okresie, 210 dzieci w wieku 4 - 12 lat leczono dawką podtrzymującą produktu leczniczego Flutiform (2 dawki inhalacyjne 50 mikrogramów + 5 mikrogramów dwa razy na dobę) lub złożonym lekiem porównawczym. Podczas badania trwającego 12 tygodni czynność płuc była co najmniej taka sama, jak w przypadku leku porównawczego. Po 12. tygodniu fazy Strona 14 z 18
głównej, pacjenci mogli wejść w 6-miesięczną fazę rozszerzoną. Trwającą 6 miesięcy fazę rozszerzoną, podczas której produkt leczniczy Flutiform był bezpieczny i dobrze tolerowany, ukończyło 205 pacjentów leczonych produktem leczniczym Flutiform.
Flutykazonu propionian
Wchłanianie Wchłanianie ogólnoustrojowe flutykazonu propionianu po podaniu wziewnym odbywa się głównie w płucach i wykazuje liniową zależność od dawki w zakresie od 500 do 2000 mikrogramów. Początkowo wchłanianie jest szybkie, a następnie wydłużone.
Opublikowane badania przeprowadzone z zastosowaniem doustnego leku oznakowanego i nieoznakowanego, wykazały, że całkowita biodostępność ogólnoustrojowa flutykazonu propionianu po podaniu doustnym jest minimalna (<1%) wynikająca zarówno z niepełnego wchłaniania z układu pokarmowego jak i znaczącego metabolizmu pierwszego przejścia.
Dystrybucja Flutykazonu propionian po podaniu dożylnym jest szeroko dystrybuowany po całym organizmie. Początkowa faza dystrybucji flutykazonu propionianu jest szybka i spójna z dużą rozpuszczalnością w tłuszczach i wiązaniem z tkankami. Objętość dystrybucji wynosi średnio 4,2 l/kg mc. Flutykazonu propionian wiąże się z białkami osocza ludzkiego w około 91%. Flutykazonu propionian słabo i w sposób odwracalny wiąże się z erytrocytami i nie wiąże się w znaczącym stopniu z transkortyną u ludzi.
Metabolizm Całkowity klirens flutykazonu propionianu jest duży (przeciętnie 1093 ml/min), a klirens nerkowy stanowi mniej niż 0,02% klirensu całkowitego. Bardzo wysoki wskaźnik klirensu wskazuje na znaczny klirens wątrobowy. Jedynym krążącym metabolitem wykrywanym u człowieka jest kwas 17β-karboksylowy będący pochodną flutykazonu propionianu, którego powstanie odbywa się z udziałem izoenzymu 3A4 cytochromu P450 (CYP 3A4). Ten metabolit ma mniejsze powinowactwo (około 1/2000) do receptora glikokortykosteroidowego cytozolu komórek płuc u ludzi w warunkach in vitro, niż lek macierzysty. U ludzi nie wykryto innych metabolitów wykrytych w warunkach in vitro przy użyciu hodowli ludzkich komórek raka wątroby.
Eliminacja Z kałem wydalane jest 87 - 100% dawki podanej drogą doustną, głównie - do 75% - jako cząsteczka macierzysta. Występuje również w postaci nieczynnego głównego metabolitu.
Flutykazonu propionian podany drogą dożylną wykazuje kinetykę wielowykładniczą, a końcowy okres półtrwania w fazie eliminacji wynosi około 7,8 godziny. Mniej niż 5% dawki znakowanej radioizotopem ulega wydaleniu z moczem w postaci metabolitów, a reszta jest wydalana z kałem jako związek macierzysty i metabolity.
Formoterolu fumaran Dane dotyczące farmakokinetyki formoterolu pochodzą od zdrowych ochotników po podaniu drogą wziewną dawek większych niż zalecany zakres i od pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP) po podaniu drogą wziewną dawek terapeutycznych.
Wchłanianie Po inhalacji pojedynczej dawki formoterolu fumaranu 120 mikrogramów przez zdrowych ochotników, formoterol ulegał szybkiemu wchłanianiu do osocza, osiągając maksymalne stężenie na poziomie 91,6 pg/ml w ciągu 5 minut od przyjęcia dawki drogą wziewną. U pacjentów z POChP leczonych formoterolu fumaranem w dawce 12 mikrogramów lub 24 mikrogramy, podawanej dwa razy na dobę, Strona 15 z 18
przez okres 12 tygodni, stężenia formoterolu w osoczu wahały się od 4,0 do 8,9 pg/ml i od 8,0 do 17,3 pg/ml odpowiednio po 10 minutach, 2 godzinach i 6 godzinach po inhalacji.
Badania dotyczące łącznego wydalania z moczem formoterolu i(lub) jego (RR)- i (SS)-enancjomerów, po wziewnym podaniu w postaci suchego proszku (12 - 96 mikrogramów) lub aerozolu (12-96 mikrogramów), wykazały, że wchłanianie zwiększało się liniowo wraz z dawką.
Po 12 tygodniach podawania 12 mikrogramów lub 24 mikrogramów formoterolu w postaci proszku dwa razy na dobę, wydalanie z moczem formoterolu w postaci niezmienionej wzrosło o 63 - 73% u dorosłych pacjentów z astmą, o 19 - 38% u dorosłych pacjentów z POChP i o 18 - 84% u dzieci, co sugeruje mniejsze i samoograniczające się gromadzenie formoterolu w osoczu po wielokrotnym podaniu dawek.
Dystrybucja Wiązanie formoterolu z białkami w osoczu wynosi 61 - 64% (34% głównie z albuminami).
W zakresie stężeń uzyskanych po podaniu dawek terapeutycznych, nie występuje wysycenie miejsc wiązania. Stężenia formoterolu użyte do oceny wiązania z białkami w osoczu były większe niż stężenia uzyskane w osoczu po podaniu drogą wziewną jednej dawki 120 mikrogramów.
Metabolizm Eliminacja formoterolu następuje głównie poprzez metabolizm. Biotransformacja odbywa się przede wszystkim na drodze bezpośredniej glukuronidacji, a także O-demetylacji, po której następuje dalszy proces glukuronidacji. Mniejsze szlaki obejmują koniugację formoterolu do siarczanów i deformylację, po której następuje koniugacja do siarczanów. Wiele izoenzymów katalizuje proces glukuronidacji
(UGT1A1, 1A3, 1A6, 1A7, 1A8, 1A9, 1A10, 2B7 i 2B15) i O-demetylacji (CYP 2D6, 2C19, 2C9 i 2A6) formoterolu, w efekcie możliwość interakcji metabolicznej leków jest niewielka. Formoterol nie hamował
izoenzymów cytochromu P450 w stężeniach istotnych terapeutycznie. Kinetyka formoterolu jest podobna po podaniu pojedynczej dawki i wielokrotnym podaniu dawek, co wskazuje na brak auto-indukcji lub zahamowania metabolizmu.
Eliminacja U pacjentów z astmą i pacjentów z POChP leczonych przez 12 tygodni formoterolu fumaranem w dawce postaci niezmienionego formoterolu. U dzieci z astmą, w moczu odzyskano około 6% dawki w postaci
niezmienionego formoterolu po wielokrotnym podaniu dawek 12 i 24 mikrogramy. (R,R) i (S,S)- enancjomery stanowiły odpowiednio około 40% i 60% odzysku w moczu niezmienionego formoterolu, po pojedynczych dawkach (12 do 120 mikrogramów) u zdrowych ochotników oraz po pojedynczej dawce i
wielokrotnych dawkach u pacjentów z astmą. Po podaniu drogą doustną pojedynczej dawki formoterolu znakowanego trytem 3 H, w moczu odzyskano
Dane dotyczące kinetyki formoterolu w osoczu i stopień wydalania z moczem po wziewnym podaniu u zdrowych ochotników, wskazują na eliminację dwufazową, z okresami półtrwania w fazie eliminacji (R, R) - i (S, S)-enancjomerów wynoszącymi odpowiednio 13,9 i 12,3 godzin. Szczyt wydalania występuje szybko, w ciągu 1,5 godziny. Około 6,4 - 8% dawki odzyskano w moczu w postaci niezmienionego formoterolu, z (R, R) - i (S, S)- enancjomerami stanowiącymi odpowiednio 40% i 60%.
Flutiform (skojarzenie flutykazonu propionianu + formoterolu fumaranu)
W kilku badaniach oceniono właściwości farmakokinetyczne flutykazonu propionianu i formoterolu fumaranu w produkcie leczniczym Flutiform w porównaniu z poszczególnymi składnikami, podawanymi
razem lub oddzielnie. Strona 16 z 18
Istnieje duża zmienność zarówno w ramach badań farmakokinetycznych, jak i pomiędzy nimi, jednakże ogólnie występuje tendencja, że ekspozycja ogólnoustrojowa na flutykazon i formoterol jest mniejsza w przypadku produktu leczniczego Flutiform w porównaniu z poszczególnymi składnikami podanymi
razem.
Wchłanianie Flutiform – flutykazonu propionian Po wziewnym podaniu pojedynczej dawki 250 mikrogramów flutykazonu propionianu w postaci 2 dawek inhalacyjnych produktu leczniczego Flutiform 125 mikrogramów + 5 mikrogramów zdrowym ochotnikom, flutykazonu propionian był szybko wchłaniany do osocza, osiągając średnie maksymalne stężenie w osoczu na poziomie 32,8 pg/ml po 45 minutach od przyjęcia dawki. U pacjentów z astmą, którzy otrzymali pojedyncze dawki flutykazonu propionianu w postaci produktu leczniczego Flutiform, średnie maksymalne stężenia w osoczu na poziomie 15,4 pg/ml i 27,4 pg/ml osiągnięto w ciągu 20 minut i 30 minut odpowiednio dla dawek 100 mikrogramów + 10 mikrogramów (2 dawki inhalacyjne produktu leczniczego Flutiform 50 mikrogramów + 5 mikrogramów) i 250 mikrogramów + 10 mikrogramów (2 dawki inhalacyjne produktu leczniczego Flutiform 125 mikrogramów + 5 mikrogramów).
W badaniach polegających na wielokrotnym podaniu dawek zdrowym ochotnikom, produkt leczniczy Flutiform 100 mikrogramów + 10 mikrogramów, 250 mikrogramów + 10 mikrogramów i poziomie odpowiednio 21,4 pg/ml, od 25,9 pg/ml do 34,2 pg/ml i 178 pg/ml. Dane dotyczące dawek urządzenia bez komory inhalacyjnej, a dane dotyczące dawki 500 mikrogramów + 20 mikrogramów uzyskano przy użyciu urządzenia z komorą. Zastosowanie komory AeroChamber Plus® zwiększa średnie stężenie ogólnoustrojowe (zgodne z wchłanianiem płucnym) flutykazonu o 35% u zdrowych ochotników w porównaniu z podawaniem produktu leczniczego Flutiform przy użyciu inhalatora pMDI.
Zastosowanie komory AeroChamber Plus® zmniejsza ogolnoustrojową biodostępność formoterolu o 25% u zdrowych ochotników w porównaniu do podawania produktu leczniczego Flutiform za pomocą inhalatora pMDI. Jest to prawdopodobnie spowodowane zmniejszeniem wchłaniania z przewodu pokarmowego, równoważonego jednak przez spodziwane zwiększenie absorpcji w płucach.
Flutiform – formoterolu fumaran Po podaniu pojedynczej dawki produktu leczniczego Flutiform zdrowym ochotnikom - dawka Flutiform 250 mikrogramów + 10 mikrogramów - uzyskano średnie maksymalne stężenie formoterolu w osoczu na poziomie 9,92 pg/ml w ciągu 6 minut od przyjęcia dawki. Po wielokrotnym podaniu dawki 34,4 pg/ml.
Dystrybucja Brak obecnie danych dotyczących wiązania z białkami osocza flutykazonu propionianu lub formoterolu fumaranu po zastosowaniu produktu leczniczego Flutiform.
Metabolizm Brak obecnie danych dotyczących metabolizmu flutykazonu propionianu lub formoterolu fumaranu po zastosowaniu produktu leczniczego Flutiform.
Eliminacja Flutykazonu propionian Po wziewnym podaniu flutykazonu propionianu w postaci 2 dawek inhalacyjnych produktu leczniczego Flutiform 250 mikrogramów + 10 mikrogramów, okres półtrwania w fazie eliminacji flutykazonu propionianu wynosi około 14,2 godziny.
Formoterolu fumaran Strona 17 z 18
Po wziewnym podaniu formoterolu fumaranu w postaci 2 dawek inhalacyjnych produktu leczniczego Flutiform 250 mikrogramów + 10 mikrogramów, końcowy okres półtrwania eliminacji formoterolu fumaranu wynosi około 6,5 godziny. Wydalaniu z moczem ulega mniej niż 2% pojedynczej dawki
fumaranu formoterolu, przyjętego w postaci produktu leczniczego Flutiform.
Toksyczność obserwowana w badaniach przeprowadzonych na zwierzętach po podaniu formoterolu fumaranu i flutykazonu propionianu w postaci produktu złożonego lub oddzielnie, była związana głównie z nasileniem ich aktywności farmakologicznej. Wpływ na układ sercowo-naczyniowy związany z podaniem formoterolu obejmował: przekrwienie, tachykardię, zaburzenia rytmu i zmiany w mięśniu sercowym. Podczas podawania produktu złożonego, nie zaobserwowano ani działania toksycznego ani wystąpienia nieoczekiwanych reakcji.
Badania wpływu na rozrodczość przeprowadzone na szczurach i królikach z zastosowaniem produktu leczniczego Flutiform potwierdziły znane działanie obu składników na rozwój zarodka i płodu zwierząt, w tym spowolniony wzrost płodu, niecałkowite kostnienie, śmiertelność zarodków, rozszczep podniebienia, obrzęk i zmiany szkieletowe, włączając opóźnione kostnienie. Działania te obserwowano po ekspozycji na dawki mniejsze niż maksymalne zalecane dawki kliniczne. Obserwowano nieco zmniejszoną płodność u samców szczurów po bardzo dużym narażeniu ogólnoustrojowym na formoterol.
W standardowych badaniach in vitro i in vivo, po oddzielnym podawaniu zarówno formoterolu fumaranu, jaki i flutykazonu propionianu, nie stwierdzono działania genotoksycznego. Nie przeprowadzono badań rakotwórczości z zastosowaniem produktu złożonego. Nie stwierdzono potencjalnego działania rakotwórczego w przypadku stosowania flutykazonu propionianu. Obserwowano niewielkie zwiększenie występowania łagodnych guzów w drogach rodnych samic myszy i szczurów po podaniu formoterolu. Działanie to uważa się jako zależne od klasy gryzoni i występujące po długotrwałej ekspozycji na duże dawki β 2 -agonistów, co nie wskazuje na jakiekolwiek potencjalne zagrożenia dla człowieka.
Badania niekliniczne z zastosowaniem HFA 227, dotyczące toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności, działania rakotwórczego oraz toksycznego wpływu na rozrodczość nie ujawniają żadnego szczególnego zagrożenia dla człowieka.
Sodu kromoglikan Etanol bezwodny Hydrofluoroalkan HFA 227
Nie dotyczy.
Podczas stosowania: 3 miesiące po pierwszym otwarciu foliowej szaszetki.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C. Nie przechowywać w lodówce ani nie zamrażać. Jeśli inhalator był narażony na zamarznięcie, pacjent powinien zostać pouczony, aby pozostawić inhalator Strona 18 z 18
w temperaturze pokojowej przez 30 minut, w celu ogrzania, następnie „przygotować” inhalator jak przed pierwszym użyciem (patrz punkt 4.2). Pojemnik zawiera płyn pod ciśnieniem. Nie wystawiać na działanie temperatur powyżej 50 °C. Nie przebijać, nie uszkadzać ani nie wrzucać do ognia, nawet, gdy pojemnik wydaje się być pusty.
Aluminiowy pojemnik pod ciśnieniem (umieszczony w dozowniku typu „naciśnij-i-wdychaj” ) z zaworem dozującym z inhalatorem z PP ze zintegrowanym wskaźnikiem ilości dawek i ustnikiem z PP , w saszetce z laminowanej folii aluminiowej, w tekturowym pudełku.
Brak szczególnych wymagań dotyczących usuwania.
Szczegółowe instrukcje dotyczące stosowania produktu leczniczego, patrz punkt 4.2.
Mundipharma A/S Frydenlundsvej 30 Dania
Flutiform, 50 mikrogramów + 5 mikrogramów: Pozwolenie nr 20712 Flutiform, 125 mikrogramów + 5 mikrogramów: Pozwolenie nr 20713 Flutiform, 250 mikrogramów + 10 mikrogramów: Pozwolenie nr 20714
06.11.2012r.
15.05.2017r.
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Flutiform, (50 mikrogramów + 5 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina Flutiform, (125 mikrogramów + 5 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina Flutiform, (250 mikrogramów + 10 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Jedna odmierzona dawka (ex-valve) zawiera:
• 50 mikrogramów flutykazonu propionianu oraz 5 mikrogramów formoterolu fumaranu dwuwodnego. Odpowiada to dostarczonej (z dozownika) dawce około 46 mikrogramów flutykazonu propionianu oraz 4,5 mikrograma formoterolu fumaranu dwuwodnego. • 125 mikrogramów flutykazonu propionianu oraz 5 mikrogramów formoterolu fumaranu dwuwodnego. Odpowiada to dostarczonej (z dozownika) dawce około 115 mikrogramów flutykazonu propionianu oraz 4,5 mikrograma formoterolu fumaranu dwuwodnego. • 250 mikrogramów flutykazonu propionianu oraz 10 mikrogramów formoterolu fumaranu dwuwodnego. Odpowiada to dostarczonej (z dozownika) dawce około 230 mikrogramów flutykazonu propionianu oraz 9,0 mikrogramów formoterolu fumaranu dwuwodnego.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Aerozol inhalacyjny, zawiesina
Pojemnik zawiera zawiesinę o barwie białej do białawej. Pojemnik znajduje się w białym dozowniku ze zintegrowanym szarym licznikiem dawki oraz jasnoszarą osłonką ustnika.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Połączenie ustalonych dawek flutykazonu propionianu i formoterolu fumaranu jest wskazane w regularnym leczeniu astmy, gdy zastosowanie produktu złożonego (wziewnego korytkosteroidu oraz długo działającego agonisty receptorów β 2 ) jest właściwe:
• u pacjentów, u których nie uzyskano odpowiedniej kontroli objawów choroby za pomocą kortykosteroidów wziewnych oraz podawanego wziewnie, doraźnie krótko działającego β 2 -agonisty lub • u pacjentów, u których uzyskano odpowiednią kontrolę objawów choroby za pomocą zarówno kortykosteroidu wziewnego, jak i długo działającego β 2- agonisty.
Produkt leczniczy Flutiform (50 mikrogramów + 5 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną jest wskazany do stosowania u dorosłych i młodzieży w wieku 12 lat i starszej.
Produkt leczniczy Flutiform (125 mikrogramów + 5 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną jest wskazany do stosowania u dorosłych i młodzieży w wieku 12 lat i starszej.
Produkt leczniczy Flutiform (250 mikrogramów + 10 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną jest wskazany do stosowania wyłącznie u dorosłych. Strona 2 z 18
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie Produkt leczniczy jest przeznaczony wyłącznie do stosowania wziewnego.
Należy przeszkolić pacjentów w zakresie stosowania inhalatora. Lekarz powinien regularnie oceniać nasilenie objawów astmy u pacjenta, aby otrzymywana dawka produktu leczniczego Flutiform pozostała optymalna, a zmiana wynikała wyłącznie z zaleceń medycznych. Dawkę należy miareczkować do uzyskania jak najmniejszej dawki produktu leczniczego Flutiform, zapewniającej utrzymanie skutecznej
kontroli objawów, podawanej dwa razy na dobę. Kiedy uzyska się kontrolę objawów astmy za pomocą najmniejszej dawki produktu leczniczego Flutiform podawanej wziewnie, dwa razy na dobę, należy ocenić leczenie i rozważyć czy pacjent nie powinien stosować tylko wziewnego kortykosteroidu. Zgodnie z ogólną regułą, dawka powinna być stopniowo zmniejszana do uzyskania najmniejszej dawki
zapewniającej skuteczną kontrolę objawów astmy. Regularna ocena stanu pacjenta podczas zmiany leczenia jest niezmiernie istotna.
Brak danych dotyczących stosowania produktu leczniczego u pacjentów z POChP. Produktu leczniczego Flutiform nie należy stosować u pacjentów z POChP.
Pacjenci powinni otrzymywać dawkę produktu leczniczego Flutiform, zawierającą ilość flutykazonu propionianu właściwą dla stopnia ciężkości choroby. Uwaga: Dawka produktu leczniczego Flutiform 50 mikrogramów + 5 mikrogramów nie jest odpowiednią dawką dla osób dorosłych i młodzieży z ciężką astmą. Należy pamiętać, że dawka flutykazonu propionianu w astmie jest tak samo skuteczna, jak dwie dawki innego kortykosteroidu stosowanego wziewnie. Jeśli dany pacjent wymaga podania dawek spoza zaleconego schematu dawkowania produktu leczniczego Flutiform, należy przepisać odpowiednie dawki β 2 -agonistów i (lub) wziewnego kortykosteroidu w osobnych inhalatorach, lub zastosować monoterapię odpowiednimi dawkami
wziewnego kortykosteroidu.
Produkt leczniczy Flutiform jest podawany za pomocą ciśnieniowego inhalatora typu „naciśnij i wdychaj” z dozownikiem (pMDI), który zawiera również zintegrowany licznik dawek. Każdy inhalator dostarcza co najmniej 120 pojedynczych dawek inhalacyjnych (60 dawek).
Flutiform (50 mikrogramów + 5 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina – dane dotyczące wyłącznie tego połączenia dawek
Dawka zalecana u dorosłych i młodzieży w wieku 12 lat i starszej Flutiform (50 mikrogramów + 5 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina - dwie dawki inhalacyjne (dwa wziewy) dwa razy na dobę, zazwyczaj przyjmowane rano i wieczorem.
U pacjentów z niekontrolowaną astmą, całkowitą dawkę dobową wziewnego kortykosteroidu można zwiększyć przez podanie złożonego produktu leczniczego o większej mocy – np. Flutiform (125 mikrogramów + 5 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina – dwie dawki
inhalacyjne, dwa razy na dobę.
Do stosowania wyłącznie u dorosłych Jeśli nie uzyskuje się kontroli objawów astmy, można zwiększyć całkowitą dawkę dobową, porzez podanie złożonego produktu leczniczego o największej mocy, tj. Flutiform (250 mikrogramów + razy na dobę. Ta największa dawka może być stosowana wyłącznie u dorosłych i nie należy jej podawać młodzieży w wieku 12 lat i starszej.
Dzieci w wieku poniżej 12 lat Doświadczenie związane ze stosowaniem produktu leczniczego u dzieci w wieku poniżej 12 lat jest ograniczone (patrz punkt 4.4, 4.8, 5.1 i 5.3). Produkt leczniczy Flutiform aerozol inhalacyjny, zawiesina Strona 3 z 18
nie jest zalecany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Produktu leczniczego Flutiform nie należy stosować w tej grupie wiekowej.
Flutiform (125 mikrogramów+ 5 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina – dane dotyczące wyłącznie tego połączenia dawek
Dawka zalecana u dorosłych i młodzieży w wieku 12 lat i starszej Flutiform (125 mikrogramów + 5 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina - dwie dawki inhalacyjne (dwa wziewy) dwa razy na dobę, zazwyczaj przyjmowane rano i wieczorem.
Jeśli objawy astmy są odpowiednio kontrolowane, można zmienić sposób leczenia pacjenta przez podanie złożonego produktu leczniczego, ale o mniejszej mocy – np. Flutiform (50 mikrogramów + 5 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną. Dawka powinna być stopniowo zmniejszana do uzyskania najmniejszej dawki zapewniającej skuteczną kontrolę objawów astmy.
Do stosowania wyłącznie u dorosłych Jeśli nie uzyskuje się kontroli objawów astmy można zwiększyć całkowitą dawkę dobową, poprzez podanie złożonego produktu leczniczego o największej mocy, tj. Flutiform (250 mikrogramów + razy na dobę. Ta największa dawka może być stosowana wyłącznie u dorosłych i nie należy jej podawać młodzieży w wieku 12 lat i starszej.
Dzieci w wieku poniżej 12 lat Brak danych dotyczących stosowania produktu o tej mocy u dzieci i młodzieży. Doświadczenie związane ze stosowaniem produktu u dzieci w wieku poniżej 12 lat jest ograniczone (patrz punkt 4.4, 4.8, 5.1 i 5.3). Produkt leczniczy Flutiform aerozol inhalacyjny, zawiesina, o każdej mocy nie jest zalecany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Produktu leczniczego Flutiform nie należy stosować w tej grupie wiekowej.
Flutiform (250 mikrogramów+ 10 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina – dane dotyczące wyłącznie tego połączenia dawek
Dawka zalecana u dorosłych Flutiform (250 mikrogramów + 10 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, aerozol inhalacyjny, zawiesina - dwie dawki inhalacyjne (dwa wziewy) dwa razy na dobę, standardowo przyjmowane rano i wieczorem.
Jeśli objawy astmy są odpowiednio kontrolowane, można zmienić sposób leczenia pacjenta przez podanie złożonego produktu leczniczego o mniejszej mocy, np. Flutiform (125 mikrogramów + 5 mikrogramów)/
dawkę inhalacyjną lub ostatecznie Flutiform (50 mikrogramów + 5 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną. Dawka powinna być stopniowo zmniejszana do uzyskania najmniejszej dawki zapewniającej skuteczną kontrolę objawów astmy.
Młodzież w wieku poniżej 18 lat i dzieci Brak danych dotyczących stosowania produktu o tej mocy u dzieci i młodzieży. Doświadczenie związane ze stosowaniem produktu u dzieci jest ograniczone (patrz punkt 4.4, 4.8, 5.1 i 5.3). Produkt leczniczy Flutiform aerozol inhalacyjny, zawiesina nie jest zalecany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Produktu leczniczego Flutiform nie należy stosować w tej grupie wiekowej.
Produkt leczniczy Flutiform (250 mikrogramów + 10 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną należy stosować wyłącznie u dorosłych. Dostępne są dawki produktu leczniczego Flutiform o mniejszej mocy tzn. (50 mikrogramów + 5 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną lub (125 mikrogramów + 5 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, które mogą być stosowane u dzieci i młodzieży.
Szczególne grupy pacjentów Nie ma konieczności dostosowania dawki produktu leczniczego u pacjentów w podeszłym wieku. Strona 4 z 18
Brak danych dotyczących stosowania produktu leczniczego Flutiform u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek (patrz punkt 5.2). Lekarz powinien regularnie kontrolować stan pacjentów, aby ustalić najmniejszą dawkę zapewniającą skuteczną kontrolę objawów astmy. Ponieważ frakcje flutykazonu i formoterolu przenikające do krążenia ogólnego, eliminowane są przede wszystkim na drodze metabolizmu wątrobowego, dlatego można oczekiwać zwiększonej ekspozycji u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby.
Informacje ogólne Wziewne kortykosteroidy stosowane w monoterapii są lekami „pierwszego rzutu” u większości pacjentów. Produkt leczniczy Flutiform nie jest przeznaczony do stosowania w początkowym leczeniu łagodnej astmy. U pacjentów z ciężką postacią astmy terapia wziewnymi kortykosteroidami powinna zostać ustalona przez lekarza przed przepisaniem produktu złożonego.
Pacjentów należy poinformować, że w celu zapewnienia optymalnych korzyści terapeutycznych, produkt
leczniczy Flutiform musi być stosowany codziennie, nawet gdy nie występują objawy choroby.
Pacjenci stosujący produkt leczniczy Flutiform nie powinni dodatkowo stosować długo działających β 2 -agonistów z jakiegokolwiek powodu. Jeśli w okresie pomiędzy dawkami objawy astmy ulegają nasileniu, w celu zapewnienia natychmiastowej ulgi należy przyjąć wziewny preparat krótko działającego β 2 -agonisty.
W przypadku pacjentów leczonych obecnie kortykosteroidami wziewnymi w dawkach średnich do dużych, u których stopień ciężkości choroby daje wyraźne podstawy do leczenia z zastosowaniem dwóch terapii podtrzymujących, zalecana dawka początkowa wynosi dwie inhalacje produktu leczniczego Flutiform (125 mikrogramów + 5 mikrogramów)/dawkę inhalacyjną, dwa razy na dobę.
W przypadku pacjentów mających trudności z synchronizacją ruchów prowadzących do uwolnienia dawki
z aerozolu i wykonaniem wdechu, zaleca się użycie komory inhalacyjnej z produktem leczniczym Flutiform. Zaleca się zastosowanie produktu leczniczego Flutiform jedynie z komorą inhalacyjną AeroChamber Plus.
Pacjentów należy przeszkolić jak właściwie stosować i dbać o inhalator i komorę. Należy również sprawdzać technikę stosowaną przez pacjenta w celu zapewnienia optymalnego dostarczenia leku wziewnego do płuc.
Po wprowadzeniu do stosowania komory inhalacyjnej należy zawsze przeprowadzić ponowne miareczkowanie do uzyskania najmniejszej skutecznej dawki produktu leczniczego.
Sposób podawania Aby zapewnić właściwe podanie produktu leczniczego, lekarz lub inny personel medyczny powinien przeszkolić pacjenta, w jaki sposób prawidłowo używać inhalatora. Prawidłowe użycie inhalatora ciśnieniowego z dozownikiem (pMDI) ma istotne znaczenie dla skutecznego leczenia. Pacjentom należy zalecić uważne przeczytanie ulotki dla pacjenta i postępowanie zgodnie z instrukcją użycia oraz piktogramami zawartymi w ulotce.
Dozownik posiada zintegrowany licznik dawek, który wskazuje ile dawek (wziewów) leku pozostało. Kiedy ilość pozostałych dawek zbliża się do liczby zero należy skontaktować się z lekarzem, w celu przepisania kolejnego inhalatora. Inhalatora nie wolno używać jeśli licznik dawek wskazuje zero.
Przygotowanie inhalatora Przed pierwszym użyciem inhalatora, lub jeśli inhalator nie był używany przez 3 dni lub dłużej, lub był narażony na zamarznięcie lub niskie temperatury (patrz punkt 6.4) należy przygotować inhalator do użycia: • Zdjąć osłonę z ustnika i mocno wstrząsnąć inhalatorem. • Uwolnić dawkę z dala od twarzy. Ten krok należy wykonać 4- krotnie. • Bezpośrednio przed użyciem należy zawsze wstrząsnąć inhalatorem. Strona 5 z 18
O ile to możliwe, podczas wdychania dawki leku z inhalatora, pacjenci powinni stać lub siedzieć w pozycji wyprostowanej.
Kroki, jakie należy wykonać w celu użycia inhalatora:
1. Zdjąć osłonę z ustnika i upewnić się, że inhalator jest czysty i pozbawiony kurzu i brudu.
Bezpośrednio przed uwolnieniem każdej dawki inhalacyjnej, inhalatorem należy wstrząsnąć.2. Wykonać wydech, w sposób wygodny oraz możliwie powoli i głęboko.
3. Trzymać pojemnik pionowo, wyprostować ciało i objąć ustnik wargami. Trzymać pojemnik prosto za
pomocą kciuka(ów) umieszczonego(ych) na podstawie ustnika oraz palca(ów) wskazującego(ych) na górnej części inhalatora. Nie gryźć ustnika.4. Jednocześnie należy wykonać powolny i głęboki wdech przez usta. Po rozpoczęciu wdechu nacisnąć
górną część inhalatora, aby uwolnić dawkę leku i oddychać nadal równomiernie i głęboko.5. Wstrzymać oddech na tyle czasu, ile jest to możliwe (najlepiej na około 10 sekund), a potem zrobić
powolny wydech. Nie należy wydychać powietrza do inhalatora.6. Trzymać inhalator w pozycji pionowej przez około pół minuty, następnie wstrząsnąć inhalatorem i
powtórzyć kroki od 2 do 5.
7. Po użyciu, założyć osłonę na ustnik.
WAŻNE: Nie należy wykonywać kroków od 2 do 5 w szybkim tempie.
Pacjentom można zalecić ćwiczenie z inhalatorem przed lustrem. Jeśli po inhalacji widoczna jest mgiełka wydobywająca się z inhalatora lub obok ust, procedurę należy powtórzyć od kroku 2.
W przypadku pacjentów z osłabionymi mięśniami dłoni, łatwiejsze może się okazać trzymanie inhalatora obiema rękami. Palce wskazujące powinny być umieszczone na górze pojemnika z aerozolem, a oba kciuki na podstawie inhalatora.
Po inhalacji pacjenci powinni przepłukać wodą usta i gardło lub umyć zęby, aby usunąć pozostałości leku, w celu zminimalizowania ryzyka wystąpienia kandydozy jamy ustnej oraz chrypki.
Czyszczenie Pacjentom należy zalecić uważne przeczytanie ulotki dla pacjenta pod kątem instrukcji dotyczących czyszczenia: Inhalator należy czyścić raz w tygodniu. • Zdjąć osłonę z ustnika. • Nie wyjmować pojemnika z plastikowej obudowy. • Przetrzeć ustnik wewnątrz i z zewnątrz oraz plastikową obudowę suchą ściereczką lub chusteczką higieniczną. • Założyć osłonkę na ustnik we właściwym położeniu. • Nie zanurzać metalowego pojemnika w wodzie.
Jeśli pacjent wymaga zastosowania komory inhalacyjnej AeroChamber Plus, należy zalecić pacjentom przeczytanie instrukcji dołączonej przez wytwórcę, aby upewnić się, że pacjenci używają, czyszczą oraz przechowują ją prawidłowo.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Strona 6 z 18Podczas leczenia astmy oskrzelowej należy uwzględniać zasady leczenia stopniowanego, a odpowiedź pacjenta na leczenie należy monitorować poprzez kliniczną ocenę objawów choroby, jak i badania czynności płuc.
Produktu leczniczego Flutiform nie należy stosować do leczenia ostrych objawów astmy, w przypadku których konieczne jest podanie szybko i krótko działającego leku rozszerzającego oskrzela. Pacjentom należy zalecać, aby zawsze mieli przy sobie lek stosowany w łagodzeniu ostrego napadu astmy.
Profilaktyczne zastosowanie produktu leczniczego Flutiform w astmie wysiłkowej nie było badane. W takim przypadku, należy rozważyć zastosowanie monoterapii szybko działającym lekiem rozszerzającym oskrzela.
Należy przypominać pacjentom, że dawkę podtrzymującą produktu leczniczego Flutiform należy stosować zgodnie z zaleceniami nawet w okresie bez objawów choroby.
Nie należy rozpoczynać stosowania produktu leczniczego Flutiform u pacjentów podczas zaostrzenia lub znaczącego, bądź ostrego nasilenia astmy.
Podczas leczenia produktem leczniczym Flutiform mogą wystąpić ciężkie działania niepożądane związane z astmą i zaostrzenia choroby. Jeśli po rozpoczęciu leczenia produktem leczniczym Flutiform, objawy astmy pozostaną niekontrolowane lub nasilą się, pacjentów należy poinformować, aby kontynuowali
leczenie i skontaktowali się z lekarzem.
Produktu leczniczego Flutiform nie należy stosować jako leku pierwszego rzutu w leczeniu astmy.
W przypadku zwiększenia częstości stosowania krótko działających leków rozszerzających oskrzela w celu złagodzenia objawów astmy, jeśli krótko działające leki rozszerzające oskrzela stają się mniej skuteczne lub nieskuteczne, lub jeśli objawy astmy utrzymują się, lekarz powinien zweryfikować leczenie pacjenta najszybciej jak to możliwe, ponieważ powyższe objawy mogą wskazywać na pogorszenie kontroli astmy i konieczność zmiany leczenia.
Nagłe i postępujące pogorszenie kontroli astmy jest stanem potencjalnie zagrażającym życiu. Pacjenta wówczas należy w trybie pilnym poddać ocenie lekarskiej i należy rozważyć zwiększenie dawki
kortykosteroidów. Pacjenta należy poddać badaniu lekarskiemu również w sytuacji, gdy aktualna dawka produktu leczniczego Flutiform nie zapewnia odpowiedniej kontroli astmy. Należy rozważyć zastosowanie dodatkowego leczenia kortykosteroidami.
W momencie uzyskania kontroli objawów astmy, należy rozważyć stopniowe zmniejszanie dawki
produktu leczniczego Flutiform. Podczas zmniejszania dawki produktu leczniczego istotna jest regularna ocena stanu zdrowia pacjentów. Należy zastosować najmniejszą skuteczną dawkę produktu leczniczego Flutiform (patrz punkt 4.2).
Z uwagi na ryzyko wystąpienia zaostrzenia choroby, u pacjentów z astmą nie należy nagle przerywać leczenia produktem leczniczym Flutiform. Dawkę leku należy stopniowo zmniejszać pod kontrolą lekarza, który przepisał produkt leczniczy.
Zaostrzenie klinicznych objawów astmy może być spowodowane bakteryjnymi zakażeniami dróg oddechowych. W takim przypadku, konieczne może być zastosowanie odpowiednich antybiotyków, zwiększenie częstości stosowania kortykosteroidów wziewnych oraz krótkotrwałe podawanie doustnych kortykosteroidów. Szybko działający wziewny lek rozszerzający oskrzela powinien być stosowany doraźnie. Jak w przypadku wszystkich leków wziewnych zawierających kortykosteroidy, u pacjentów z czynną lub przebytą gruźlicą płuc lub u pacjentów z grzybiczym, wirusowym lub innym zakażeniem dróg oddechowych, produkt leczniczy Flutiform należy stosować ostrożnie. Każde takie zakażenie, podczas stosowania produktu leczniczego Flutiform musi być zawsze odpowiednio leczone.
Produkt leczniczy Flutiform należy stosować ostrożnie u pacjentów z nadczynnością tarczycy, guzem chromochłonnym nadnerczy, niewyrównaną cukrzycą, niewyrównaną hipokaliemią lub u pacjentów z Strona 7 z 18
predyspozycją do hipokaliemii, z kardiomiopatią przerostową ze zwężeniem drogi odpływu z lewej komory, podzastawkowym zwężeniem aorty nieznanego pochodzenia, ciężkim nadciśnieniem tętniczym, tętniakiem lub innymi ciężkimi chorobami układu sercowo-naczyniowego, takimi jak choroba niedokrwienna serca, tachyarytmie czy ciężka niewydolność serca.
Podczas stosowania dużych dawek β 2 -agonistów istnieje ryzyko wystąpienia ciężkiej hipokaliemii. Jednoczesne stosowanie β 2 -agonistów i innych leków zmniejszających stężenie potasu lub leków nasilających działanie hipokaliemiczne, np. pochodne ksantynowe, glikokortykosteroidy lub leki
moczopędne, może powodować sumowanie się potencjalnego działania zmniejszającego stężenie potasu. Szczególną ostrożność zaleca się u pacjentów z niestabilną postacią astmy, którzy stosują zmienne dawki
doraźnych leków rozszerzających oskrzela, u pacjentów z ostrą, ciężką astmą, u których ryzyko wystąpienia objawów związanych z hipokaliemią może być zwiększone przez niedotlenienie oraz w innych sytuacjach, w których występuje zwiększone prawdopodobieństwo hipokaliemii. W tych przypadkach, zaleca się monitorowanie stężenia potasu w surowicy.
Należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów z wydłużeniem odstępu QTc, ponieważ formoterol może powodować wydłużenie odstępu QTc.
U pacjentów z cukrzycą należy rozważyć dodatkowe kontrolowanie stężenia glukozy we krwi, podobnie jak w przypadku leczenia innymi agonistami receptorów β-adrenergicznych.
Należy zachować ostrożność u pacjentów podczas zmiany terapii na produkt leczniczy Flutiform, szczególnie jeśli istnieje jakaś przyczyna sugerująca, że można oczekiwać wystąpienia zaburzeń czynności kory nadnerczy wynikających z wcześniej stosowanej ogólnoustrojowej terapii steroidowej.
Podobnie jak w przypadku innych leków podawanych wziewnie, może wystąpić paradoksalny skurcz oskrzeli objawiający się świszczącym i płytkim oddechem po przyjęciu leku. Paradoksalny skurcz oskrzeli wymaga natychmiastowego podania szybko działającego leku rozszerzającego oskrzela. Należy natychmiast przerwać podawanie produktu leczniczego Flutiform, ocenić stan pacjenta oraz w razie konieczności, zastosować inne leczenie.
Działania ogólnoustrojowe mogą wystąpić podczas stosowania kortykosteroidów wziewnych, szczególnie, jeśli zalecane są duże dawki przez długi okres. Wystąpienie tych działań jest znacznie mniej prawdopodobne niż podczas doustnego stosowania kortykosteroidów. Możliwe działania ogólnoustrojowe obejmują: zespół Cushinga, wygląd twarzy jak w zespole Cushinga, zahamowanie czynności kory nadnerczy, spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży, zmniejszenie gęstości mineralnej kości, zaćma i
jaskra oraz rzadziej występujący szereg objawów psychicznych lub zmiany zachowania, w tym nadmierną aktywność psychoruchową, zaburzenia snu, niepokój, depresję lub agresję (szczególnie u dzieci). Dlatego ważne jest, aby regularnie oceniać stan pacjenta, a dawkę kortykosteroidu wziewnego zredukować do najmniejszej dawki zapewniającej skuteczną kontrolę objawów astmy.
Długotrwałe leczenie dużymi dawkami kortykosteroidów wziewnych może powodować zahamowanie czynności kory nadnerczy i ostry przełom nadnerczowy. Dzieci i młodzież w wieku poniżej 16 lat, przyjmująca duże dawki flutykazonu propionianu (zwykle ≥ 1000 μg na dobę) stanowią grupę szczególnego ryzyka. Bardzo rzadkie przypadki zahamowania czynności kory nadnerczy i ostrego przełomu nadnerczowego były również opisywane podczas stosowania dawek od 500 μg do 1000 μg flutykazonu propionianu. Sytuacje, które mogą wywołać ostry przełom nadnerczowy obejmują: uraz, zabieg chirurgiczny, zakażenie lub szybkie zmniejszenie dawki produktu leczniczego. Objawy nie są zwykle charakterystyczne i mogą obejmować: jadłowstrtęt, bóle brzucha, zmniejszenie masy ciała, uczucie zmęczenia, bóle głowy, nudności, wymioty, niedociśnienie, zaburzenia świadomości, hipoglikemię i drgawki. W okresie narażenia na stres lub przed planowanym zabiegiem chirurgicznym należy rozważyć dodatkowe doustne podanie kortykosteroidów.
Korzyści wynikające z wziewnego stosowania flutykazonu propionianu obejmują ograniczenie zapotrzebowania na kortykosteroidy doustne. Jednakże, u pacjentów, u których zmieniono leczenie korykosteroidami doustnymi na leczenie wziewnym flutykazonu propionianem należy liczyć się z ryzykiem wystąpienia zaburzenia rezerwy nadnerczowej przez dłuższy okres. Dotyczy to również Strona 8 z 18
pacjentów, którzy w przeszłości wymagali doraźnego stosowania dużych dawek kortykosteroidów. Możliwość zaburzenia czynności kory nadnerczy należy zawsze uwzględnić w stanach nagłych i
sytuacjach związanych ze stresem oraz należy rozważyć zastosowanie odpowiedniego leczenia kortykosteroidami. Przed planowanymi zabiegami chirurgicznymi może być konieczna konsultacja specjalistyczna w celu oceny stopnia niewydolności kory nadnerczy. W przypadkach, gdy istnieje możliwość zaburzenia czynności osi podwzgórzowo-przysadkowo-nadnerczowej (PPN), należy regularnie monitorować stan pacjentów.
Istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych podczas skojarzonego stosowania flutykazonu propionianu z silnymi inhibitorami CYP3A4 (patrz punkt 4.5).
Pacjent powinien być poinformowany, że stosowanie wziewnego, złożonego produktu leczniczego o ustalonej dawce stanowi terapię profilaktyczną i należy go stosowanć regularnie w celu uzyskania optymalnych korzyści nawet, jeśli nie występują objawy choroby.
Stosowanie komory inhalacyjnej może prowadzić do zwiększenia ilości leku dostarczanej do płuc i potencjalnego zwiększenia wchłaniania oraz wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych.
Ponieważ frakcje flutykazonu i formoterolu przenikające do krążenia ogólnego elimowane są przede wszystkim na drodze metabolizmu wątrobowego, dlatego można oczekiwać zwiększonej ekpozycji u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby.
Należy poinformować pacjentów o zawartości niewielkiej ilości etanolu (około 1,00 mg na dawkę inhalacyjną) w produkcie leczniczym Flutiform. Jednak, ta ilość etanolu jest nieistotna i nie stanowi
ryzyka dla pacjentów.
Dzieci i młodzież Zaleca się regularne pomiary wzrostu dzieci leczonych długotrwale wziewnymi kortykosteroidami. Jeżeli wystąpiło spowolnienie wzrostu, należy zweryfikować terapię i zmniejszyć dawkę wziewnego kortykosteroidu, jeśli to możliwe, do najmniejszej dawki, zapewniającej skuteczną kontrolę objawów astmy. Ponadto, należy rozważyć skierowanie pacjenta do lekarza pediatry, specjalisty chorób układu oddechowego.
Dostępne są jedynie ograniczone dane dotyczące stosowania produktu leczniczego Flutiform u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Produkt leczniczy Flutiform nie jest zalecany u dzieci w wieku poniżej
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji produktu leczniczego Flutiform.
Produkt leczniczy Flutiform zawiera sodu kromoglikan w ilości niewykazującej działania farmakologicznego. Pacjenci nie powinni przerywać przyjmowania produktu leczniczego zawierającego kromoglikan.
Flutykazonu propionian, jeden ze składników produktu leczniczego Flutiform, jest substratem cytochromu CYP 3A4. Skutki krótkotrwałego podania silnych inhibitorów CYP 3A4 (np. rytonawiru, atazanawiru, klarytromycyny, indynawiru, itrakonazolu, nelfinawiru, sakwinawiru, ketokonazolu, telitromycyny) w skojarzeniu z produktem leczniczym Flutiform mają mniejsze znaczenie kliniczne, ale podczas długotrwałego leczenia i jednoczesnego podawania takich leków należy zachować ostrożność, jeśli to możliwe. W szczególności należy unikać jednoczesnego podawania z rytonawirem chyba, że korzyści
przewyższają zwiększone ryzyko wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych, wynikające ze stosowania glikokortykosteroidów. Brak informacji dotyczących tego typu interakcji dla wziewnego flutykazonu propionianu, ale oczekuje się wyraźnego zwiększenia stężenia flutykazonu propionianu w osoczu. Zgłaszano przypadki wystąpienia zespołu Cushinga i zahamowania czynności kory nadnerczy. Strona 9 z 18
Zmiany w zapisie EKG i (lub) hipokaliemia, które mogą wystąpić w wyniku podania leków moczopędnych nieoszczędzających potas (takich jak diuretyki pętlowe lub tiazydowe leki moczopędne) mogą ulec nasileniu po podaniu β-agonistów, zwłaszcza w przypadku przekroczenia zalecanej dawki β-agonistów. Chociaż znaczenie kliniczne tych działań nie jest znane, podczas skojarzonego podawania β agonistów i diuretyków nieoszczędzających potas zaleca się zachowanie ostrożności. Pochodne ksantyny i glikokortykosteroidy mogą nasilać potencjalne działanie hipokaliemiczne β-agonistów.
Dodatkowo lewodopa, lewotyroksyna, oksytocyna oraz alkohol mogą zaburzać tolerancję mięśnia sercowego na β 2 -symaptykomimentyki.
Jednoczesne podawanie z inhibiorami monoaminooksydazy oraz z lekami o podobnych właściwościach, takimi jak furazolidon i prokarbazyna, może wywołać nadciśnienie tętnicze.
Zwiększone ryzyko arytmii występuje u pacjentów otrzymujących jednocześnie znieczulenie ogólne z użyciem chlorowcowanych węglowodorów.
Jednoczesne stosowanie innych leków β-adrenergicznych potencjalnie może powodować działanie addycyjne.
Hipokaliemia, u pacjentów leczonych glikozydami naparstnicy, może zwiększać ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu serca.
Formoterolu fumaran, podobnie jak w przypadku innych β 2 -agonistów, należy podawać z zachowaniem nadzwyczajnej ostrożności u pacjentów leczonych trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi lub inhibitorami monoaminooksydazy oraz w okresie dwóch tygodni po ich odstawieniu lub innymi lekami
wydłużającymi odstęp QT c , takimi jak leki przeciwpsychotyczne (w tym pochodne fenotiazyny), chinidyna, dizopiramid, prokainamid, i leki przeciwhistaminowe. Leki, o których wiadomo, że wydłużają odstęp QT c , mogą zwiększać ryzyko wystąpienia komorowych zaburzeń rytmu serca (patrz punkt 4.4).
Jeśli istnieje konieczność podania dodatkowych leków adrenergicznych dowolną drogą, należy zachować ostrożność, ponieważ przewidywalne działanie farmakologiczne na układ współczulny może nasilić się.
Antagoniści receptorów beta-adrenergicznych (β-adrenolityki) i formoterolu fumaran podane jednocześnie mogą wzajemnie hamować swoje działanie. β-adrenolityki mogą również powodować silny skurcz oskrzeli u pacjentów z astmą. Z tego względu, pacjenci z astmą nie powinni być leczeni β- adrenolitykami, włącznie z kroplami do oczu stosowanymi w leczeniu jaskry. Jednakże w pewnych warunkach, np. w ramach profilaktyki po zawale mięśnia sercowego, może nie istnieć żadna akceptowalna alternatywa dla zastosowania β-adrenolityków u pacjentów z astmą. W takiej sytuacji
można rozważyć podanie β-adrenolityków kardioselektywnych, choć należy je stosować z zachowaniem ostrożności.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża Istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania u kobiet w okresie ciąży flutykazonu propionianu i formoterolu fumaranu, zarówno podawanych w monoterapii jak i w skojarzeniu, ale podawanych z oddzielnych inhalatorów lub wchodzących w skład leków złożonych o ustalonej dawce, tak jak w przypadku produktu leczniczego Flutiform. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na rozrodczość (patrz punkt 5.3).
Produkt leczniczy Flutiform nie jest zalecany do stosowania w okresie ciąży i jego zastosowanie należy rozważyć jedynie w przypadku, gdy oczekiwana korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu. W takiej sytuacji, w celu utrzymania odpowiedniej kontroli objawów astmy należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę produktu leczniczego. Strona 10 z 18
Z powodu potencjalnego wpływu β-agonistów na akcję skurczową macicy, stosowanie produktu leczniczego Flutiform do leczenia astmy podczas porodu powinno być ograniczone do tych pacjentek, u których korzyści przewyższają ryzyko.
Karmienie piersią Nie wiadomo, czy flutykazonu propionian lub formoterolu fumaran przenikają do mleka ludzkiego. Nie można wykluczyć zagrożenia dla dziecka. Z tego względu należy podjąć decyzję czy przerwać karmienie piersią czy przerwać podawanie produktu leczniczego Flutiform, biorąc pod uwagę korzyści dla dziecka wynikające z karmienia piersią i korzyści dla matki wynikające z leczenia.
Płodność Brak danych dotyczących wpływu na płodność po podaniu produktu leczniczego Flutiform. W czasie badań przeprowadzonych na zwierzętach, po podaniu substancji czynnych w monoterapii, w dawkach istotnych klinicznie, nie stwierdzono wpływu na płodność (patrz punkt 5.3).
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Produkt leczniczy Flutiform wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwanie maszyn.
4.8 Działania niepożądane
Działania niepożądane związane ze stosowaniem produktu leczniczego Flutiform zgłaszane podczas badań klinicznych są podane w tabeli, wymienione według klasyfikacji układów i narządów. Podstawę klasyfikacji działań niepożądanych stanowią następ ujące kategorie częstości występowania: bardzo często (≥ 1/10), często (≥ 1/100 i <1/10), niezbyt często (≥ 1/1000 i < 1/100), rzadko (≥ 1/10 000 i < 1/1000), bardzo rzadko (< 1/10 000) i nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych). W obrębie każdej grupy o określonej częstości, działania niepożądane wymienione są zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem. Klasyfikacja układów i narządów Działanie niepożądane Częstość występowania Zakażenia i zarażenia pasożytnicze Kandydoza jamy ustnej, ostre zapalenie zatok Rzadko Zaburzenia metabolizmu i odżywania Hiperglikemia Niezbyt często Zaburzenia psychiczne Nietypowe sny, pobudzenie, bezsenność Rzadko Nadmierna aktywność psychomotoryczna, lęk, depresja, agresywne zachowania, zmiany w zachowaniu (szczególnie u dzieci) Nieznana Zaburzenia układu nerwowego Bóle głowy, drżenie, zawroty głowy, zaburzenia smaku Niezbyt często Zaburzenia ucha i błędnika Zawroty głowy Rzadko Zaburzenia serca Kołatanie serca, dodatkowe skurcze komorowe Niezbyt często Dławica piersiowa, tachykardia Rzadko Zaburzenia naczyniowe Nadciśnienie tętnicze Rzadko Zaburzenia układu Zaostrzenie astmy, Niezbyt często Strona 11 z 18
oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia chrypka, podrażnienie gardła
Duszność, kaszel Rzadko Zaburzenia żołądka i jelit Suchość w jamie ustnej Niezbyt często Biegunka, niestrawność Rzadko Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Wysypka Rzadko Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej Skurcze mięśni Rzadko Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Obrzęki obwodowe Niezbyt często Osłabienie Rzadko
Jak w przypadku innych terapii wziewnych, po podaniu produktu leczniczego, może wystąpić paradoksalny skurcz oskrzeli z jednoczesnym nasileniem się świszczącego i płytkiego oddechu. Paradoksalny skurcz oskrzeli wymaga natychmiastowego podania szybko działającego leku rozszerzającego oskrzela. Należy natychmiast przerwać podawanie produktu leczniczego Flutiform, ocenić stan pacjenta oraz w razie konieczności, zastosować inne leczenie.
Ponieważ produkt leczniczy Flutiform zawiera zarówno flutykazonu propionian, jak i formoterolu fumaran, możliwe jest wystąpienie takich samych działań niepożądanych, jak te zgłaszane podczas stosowania tych substancji w monoterapii. Następujące działania niepożądane związane są z flutykazonu propnionianem oraz formeterolu fumaranem, ale nie zostały zaobserwowane podczas badań klinicznych z zastosowaniem produktu leczniczego Flutiform:
Flutykazonu propionian: reakcje nadwrażliwości, w tym pokrzywka, świąd, obrzęk naczynioruchowy (głównie twarzy i części ustno-gardłowej), reakcje anafilaktyczne. Mogą wystąpić ogólnoustrojowe objawy związane ze stosowaniem wziewnych kortykosteroidów, szczególnie w przypadku dłogotrwałego stosowania dużych dawek. Do możliwych objawów ogólnoustrojowych zalicza się: zespół Cushinga, wygląd twarzy jak w zespole Cushinga, zahamowanie czynności nadnerczy, spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży, zmniejszenie gęstości mineralnej kości, zaćmę i jaskrę, zaburzenia snu, siniaki, zaniki
skóry, podatność na zakażenia. Może wystąpić także zaburzenie zdolności przystosowania się do sytuacji stresowych. Jednak, prawdopodobieństwo wystąpienia tych opisanych objawów ogólnoustrojowych po zastosowaniu wziewnych glikokortykosteroidów jest znacznie mniejsze niż po zastosowaniu glikokortykosteroidów doustnych. Długotrwałe leczenie dużymi dawkami wziewnych kortykosteroidów może prowadzić do istotnego klinicznie zahamowania czynności nadnerczy i ostrego przełomu nadnerczowego. W okresie narażenia na stres (uraz, zabieg chirurgiczny, zakażenie) należy rozważyć dodatkowe doustne podanie kortykosteroidów.
Formoterolu fumaran: reakcje nadwrażliwości, (w tym niedociśnienie, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, świąd, wysypka) wydłużenie odcinka QTc, hipokaliemia, nudności, bóle mięśni, zwiększenie stężenia mleczanów we krwi. Leczenie β 2 -agonistami, takimi jak formoterol może powodować zwiększenie stężenia insuliny, wolnych kwasów tłuszczowych, glicerolu i związków ketonowych we krwi.
Reakcje nadwrażliwości zgłaszano u pacjentów stosujących wziewnie produkty lecznicze zawierające, jako substancję czynną sodu kromoglikan. Ponieważ produkt leczniczy Flutiform zawiera małe stężenie sodu kromoglikanu, jako substancji pomocniczej, nie stwierdzono czy wystąpienie reakcji nadwrażliwości
zależy od dawki.
W przypadku, wystąpienia u pacjenta reakcji nadwrażliwości na produkt leczniczy Flutiform, należy rozpocząć leczenie zgodnie ze schematem leczenia typowej reakcji nadwrażliwości, w tym zastosowanie leków przeciwhistaminowych oraz inne leczenie w razie konieczności. Może okazać się niezbędne Strona 12 z 18
natychmiastowe przerwanie podawania produktu leczniczego Flutiform i wdrożenie innego leczenia astmy.
Chrypkę i kandydozę można łagodzić poprzez płukanie gardła lub jamy ustnej wodą bądź mycie zębów po użyciu produktu leczniczego. Objawową kandydozę można leczyć za pomocą stosowanych miejscowo leków przeciwgrzybiczych, kontynuując jednocześnie terapię produktem leczniczym Flutiform.
4.9 Przedawkowanie
Nie ma danych z badań klinicznych dotyczących przedawkowania leku Flutiform. Poniżej podano dane dotyczące przedawkowaniu obu substancji stosowanych w monoterapii:
Formoterolu fumaran: Przedawkowanie formoterolu prawdopodobnie prowadzi do wystąpienia nasilonych działań, które są typowe dla β 2 -agonistów. W takim przypadku mogą wystąpić następujące działania niepożądane: dławica piersiowa, nadciśnienie lub niedociśnienie, kołatanie serca, tachykardia, zaburzenia rytmu serca, wydłużenie odstępu QT c , bóle głowy, dreszcze, nerwowość, bolesne skurcze mięśni, suchość błon śluzowych jamy ustnej, bezsenność, uczucie zmęczenia, złe samopoczucie, drgawki, kwasica metaboliczna, hipokaliemia, hiperglikemia, nudności i wymioty.
Leczenie przedawkowania formoterolu polega na przerwaniu stosowania leku i wdrożeniu odpowiedniego leczenia objawowego i(lub) podtrzymującego. Można rozważyć zastosowanie kardioselektywnych antagonistów β-receptorów, mając na uwadze, że taki lek może wywołać skurcz oskrzeli. Nie ma wystarczających danych, aby stwierdzić, czy w przypadkach przedawkowania formoterolu korzystna jest
hemodializa. W przypadkach przedawkowania zaleca się monitorowanie czynności serca.
Jeśli konieczne jest przerwanie terapii produktem leczniczym Flutiform z powodu przedawkowania składnika produktu leczniczego, jakim jest β-agonista, należy rozważyć wprowadzenie odpowiedniej
steroidowej terapii zastępczej. Należy monitorować stężenie postasu w surowicy, ponieważ może wystąpić hipokaliemia. Należy rozważyć uzupełnienie niedoboru potasu.
Flutykazonu propionian: Ostre przedawkowanie flutykazonu propionianu zwykle nie stanowi problemu klinicznego. Jedynym szkodliwym działaniem po wziewnym zastosowaniu dużych dawek w krótkim okresie czasu jest
zahamowanie czynności osi podwzgórzowo-przysadkowo-nadnerczowej (PPN). Czynność osi PPN zwykle powraca do normy po kilku dniach, co można zweryfikować przez oznaczenie stężenia kortyzolu w osoczu. Należy kontynuować leczenie wziewnymi kortykosteroidami w dawce zalecanej do kontroli
objawów astmy.
Zgłaszano rzadkie przypadki wystąpienia ostrego przełomu nadnerczowego. Dzieci i młodzież w wieku poniżej 16 lat, przyjmujący duże dawki flutykazonu propionianu: (zwykle ≥ 1000 mikrogramów/dobę), mogą być narażeni na szczególne ryzyko. Występujące objawy mogą być niejednoznaczne (jadłowstręt, bóle brzucha, zmniejszenie masy ciała, uczucie zmęczenia, bóle głowy, nudności, wymioty i
niedociśnienie). Typowe objawy przełomu nadnerczowego to: zmniejszony poziom świadomości, hipoglikemia i(lub) drgawki.
Długotrwałe stosowanie wziewnego flutykazonu propionianu w dużych dawkach może prowadzić do wystąpienia pewnego stopnia zaniku kory nadnerczy oraz zahamowania czynności osi podwzgórzowo- przysadkowo-nadnerczowej. Może się okazać, że konieczne jest monitorowanie rezerwy nadnerczowej. Możliwe ogólnoustrojowe objawy obejmują: zespół Cushinga, wygląd twarzy jak w zespole Cushinga, zahamowanie czynności kory nadnerczy, spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży, zmniejszenie gęstości mineralnej kości, zaćmę i jaskrę (patrz punkt 4.4.).
Podczas leczenia długotrwałego przedawkowania, podanie kortykosteroidów doustnych lub o działaniu ogólnym może okazać się konieczne w przypadku stresu. Wszyscy pacjenci, u których uważa się, że wystąpiło długotrwałe przedawkowanie, powinni być leczeni jak uzależnieni od steroidów za pomocą odpowiedniej dawki podtrzymującej kortykosteroidu o działaniu ogólnym. W stanie stabilnym, leczenie Strona 13 z 18
należy kontynuować stosując wziewny kortykosteroid w zalecanej dawce, zapewniającej kontrolę objawów.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: Formoterol i inne leki stosowane w chorobach obturacyjnych dróg oddechowych
Kod ATC: R03AK07
Mechanizm działania i właściwości farmakodynamiczne Produkt leczniczy Flutiform zawiera flutykazonu propionian i formoterolu fumaran. Mechanizmy działania pojedynczych składników opisano poniżej. Te substancje reprezentują dwa rodzaje leków (syntetyczny kortykosteroid i selektywny, długo działający agonista receptorów β 2 -adrenergicznych) i jak w przypadku skojarzonego stosowania wziewnego kortykosteroidu i długo działającego agonisty receptorów β 2 -adrenergicznych, obserwuje się efekty addytywne pod względem zmniejszenia zaostrzeń astmy.
Flutykazonu propionian Flutykazonu propionian jest syntetycznym glikokortykosteroidem trójfluorowanym o silnym działaniu przeciwzapalnym w obrębie płuc, w przypadku podania drogą wziewną. Flutykazonu propionian zmniejsza objawy i stany zaostrzenia astmy przy mniejszej ilości działań niepożądanych niż w przypadku ogólnego podawania kortykosteroidów.
Formoterolu fumaran Formoterolu fumaran jest długodziałającym selektywnym agonistą receptorów β -adrenergicznych. Fumaran formoterolu podawany wziewnie działa miejscowo w płucach, jako lek rozszerzający oskrzela. Początek działania rozszerzającego oskrzela występuje szybko, w ciągu 1 - 3 minut, a czas trwania działania wynosi przynajmniej 12 godzin po pojedynczej dawce.
Flutiform W 12-tygodniowych badaniach klinicznych z udziałem dorosłych i młodzieży, dodanie formoterolu do flutykazonu propionianu złagodziło objawy astmy, poprawiło czynność płuc i zmniejszyło zaostrzenia choroby. Działanie terapeutyczne produktu leczniczego Flutiform przewyższyło działanie terapeutyczne flutykazonu propionianu stosowanego w monoterapii. Brak danych porównawczych produktu leczniczego Flutiform z flutykazonem propionianu, pochodzących z długoterminowych badań.
W badaniu klinicznym trwającym 8 tygodni wpływ produktu leczniczego Flutoform na czynność płuc był co najmniej taki sam, jak w przypadku jednoczesnego podawania flutykazonu propionianu i formoterolu fumaranu z oddzielnych inhalatorów. W badaniach z udziałem dorosłych i młodzieży, trwających do 12 miesięcy, nie stwierdzono żadnych oznak osłabienia działania terapeutycznego.
Trend zależności odpowiedzi klinicznej od zastosowanej dawki produktu leczniczego Flutiform był jednoznaczny dla punktów końcowych korelujących z objawami choroby, dlatego dodatkowa korzyść stosowania dużych dawek - zamiast małych - może być bardziej dostrzegalna u pacjentów z cięższą postacią astmy.
Dzieci i młodzież W trwającym 12 tygodni badaniu z udziałem pacjentów pediatrycznych, obejmującym 6-miesięczną fazę przedłużoną pod kątem bezpieczeństwa w długim okresie, 210 dzieci w wieku 4 - 12 lat leczono dawką podtrzymującą produktu leczniczego Flutiform (2 dawki inhalacyjne 50 mikrogramów + 5 mikrogramów dwa razy na dobę) lub złożonym lekiem porównawczym. Podczas badania trwającego 12 tygodni czynność płuc była co najmniej taka sama, jak w przypadku leku porównawczego. Po 12. tygodniu fazy Strona 14 z 18
głównej, pacjenci mogli wejść w 6-miesięczną fazę rozszerzoną. Trwającą 6 miesięcy fazę rozszerzoną, podczas której produkt leczniczy Flutiform był bezpieczny i dobrze tolerowany, ukończyło 205 pacjentów leczonych produktem leczniczym Flutiform.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Flutykazonu propionian
Wchłanianie Wchłanianie ogólnoustrojowe flutykazonu propionianu po podaniu wziewnym odbywa się głównie w płucach i wykazuje liniową zależność od dawki w zakresie od 500 do 2000 mikrogramów. Początkowo wchłanianie jest szybkie, a następnie wydłużone.
Opublikowane badania przeprowadzone z zastosowaniem doustnego leku oznakowanego i nieoznakowanego, wykazały, że całkowita biodostępność ogólnoustrojowa flutykazonu propionianu po podaniu doustnym jest minimalna (<1%) wynikająca zarówno z niepełnego wchłaniania z układu pokarmowego jak i znaczącego metabolizmu pierwszego przejścia.
Dystrybucja Flutykazonu propionian po podaniu dożylnym jest szeroko dystrybuowany po całym organizmie. Początkowa faza dystrybucji flutykazonu propionianu jest szybka i spójna z dużą rozpuszczalnością w tłuszczach i wiązaniem z tkankami. Objętość dystrybucji wynosi średnio 4,2 l/kg mc. Flutykazonu propionian wiąże się z białkami osocza ludzkiego w około 91%. Flutykazonu propionian słabo i w sposób odwracalny wiąże się z erytrocytami i nie wiąże się w znaczącym stopniu z transkortyną u ludzi.
Metabolizm Całkowity klirens flutykazonu propionianu jest duży (przeciętnie 1093 ml/min), a klirens nerkowy stanowi mniej niż 0,02% klirensu całkowitego. Bardzo wysoki wskaźnik klirensu wskazuje na znaczny klirens wątrobowy. Jedynym krążącym metabolitem wykrywanym u człowieka jest kwas 17β-karboksylowy będący pochodną flutykazonu propionianu, którego powstanie odbywa się z udziałem izoenzymu 3A4 cytochromu P450 (CYP 3A4). Ten metabolit ma mniejsze powinowactwo (około 1/2000) do receptora glikokortykosteroidowego cytozolu komórek płuc u ludzi w warunkach in vitro, niż lek macierzysty. U ludzi nie wykryto innych metabolitów wykrytych w warunkach in vitro przy użyciu hodowli ludzkich komórek raka wątroby.
Eliminacja Z kałem wydalane jest 87 - 100% dawki podanej drogą doustną, głównie - do 75% - jako cząsteczka macierzysta. Występuje również w postaci nieczynnego głównego metabolitu.
Flutykazonu propionian podany drogą dożylną wykazuje kinetykę wielowykładniczą, a końcowy okres półtrwania w fazie eliminacji wynosi około 7,8 godziny. Mniej niż 5% dawki znakowanej radioizotopem ulega wydaleniu z moczem w postaci metabolitów, a reszta jest wydalana z kałem jako związek macierzysty i metabolity.
Formoterolu fumaran Dane dotyczące farmakokinetyki formoterolu pochodzą od zdrowych ochotników po podaniu drogą wziewną dawek większych niż zalecany zakres i od pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP) po podaniu drogą wziewną dawek terapeutycznych.
Wchłanianie Po inhalacji pojedynczej dawki formoterolu fumaranu 120 mikrogramów przez zdrowych ochotników, formoterol ulegał szybkiemu wchłanianiu do osocza, osiągając maksymalne stężenie na poziomie 91,6 pg/ml w ciągu 5 minut od przyjęcia dawki drogą wziewną. U pacjentów z POChP leczonych formoterolu fumaranem w dawce 12 mikrogramów lub 24 mikrogramy, podawanej dwa razy na dobę, Strona 15 z 18
przez okres 12 tygodni, stężenia formoterolu w osoczu wahały się od 4,0 do 8,9 pg/ml i od 8,0 do 17,3 pg/ml odpowiednio po 10 minutach, 2 godzinach i 6 godzinach po inhalacji.
Badania dotyczące łącznego wydalania z moczem formoterolu i(lub) jego (RR)- i (SS)-enancjomerów, po wziewnym podaniu w postaci suchego proszku (12 - 96 mikrogramów) lub aerozolu (12-96 mikrogramów), wykazały, że wchłanianie zwiększało się liniowo wraz z dawką.
Po 12 tygodniach podawania 12 mikrogramów lub 24 mikrogramów formoterolu w postaci proszku dwa razy na dobę, wydalanie z moczem formoterolu w postaci niezmienionej wzrosło o 63 - 73% u dorosłych pacjentów z astmą, o 19 - 38% u dorosłych pacjentów z POChP i o 18 - 84% u dzieci, co sugeruje mniejsze i samoograniczające się gromadzenie formoterolu w osoczu po wielokrotnym podaniu dawek.
Dystrybucja Wiązanie formoterolu z białkami w osoczu wynosi 61 - 64% (34% głównie z albuminami).
W zakresie stężeń uzyskanych po podaniu dawek terapeutycznych, nie występuje wysycenie miejsc wiązania. Stężenia formoterolu użyte do oceny wiązania z białkami w osoczu były większe niż stężenia uzyskane w osoczu po podaniu drogą wziewną jednej dawki 120 mikrogramów.
Metabolizm Eliminacja formoterolu następuje głównie poprzez metabolizm. Biotransformacja odbywa się przede wszystkim na drodze bezpośredniej glukuronidacji, a także O-demetylacji, po której następuje dalszy proces glukuronidacji. Mniejsze szlaki obejmują koniugację formoterolu do siarczanów i deformylację, po której następuje koniugacja do siarczanów. Wiele izoenzymów katalizuje proces glukuronidacji
(UGT1A1, 1A3, 1A6, 1A7, 1A8, 1A9, 1A10, 2B7 i 2B15) i O-demetylacji (CYP 2D6, 2C19, 2C9 i 2A6) formoterolu, w efekcie możliwość interakcji metabolicznej leków jest niewielka. Formoterol nie hamował
izoenzymów cytochromu P450 w stężeniach istotnych terapeutycznie. Kinetyka formoterolu jest podobna po podaniu pojedynczej dawki i wielokrotnym podaniu dawek, co wskazuje na brak auto-indukcji lub zahamowania metabolizmu.
Eliminacja U pacjentów z astmą i pacjentów z POChP leczonych przez 12 tygodni formoterolu fumaranem w dawce postaci niezmienionego formoterolu. U dzieci z astmą, w moczu odzyskano około 6% dawki w postaci
niezmienionego formoterolu po wielokrotnym podaniu dawek 12 i 24 mikrogramy. (R,R) i (S,S)- enancjomery stanowiły odpowiednio około 40% i 60% odzysku w moczu niezmienionego formoterolu, po pojedynczych dawkach (12 do 120 mikrogramów) u zdrowych ochotników oraz po pojedynczej dawce i
wielokrotnych dawkach u pacjentów z astmą. Po podaniu drogą doustną pojedynczej dawki formoterolu znakowanego trytem 3 H, w moczu odzyskano
Dane dotyczące kinetyki formoterolu w osoczu i stopień wydalania z moczem po wziewnym podaniu u zdrowych ochotników, wskazują na eliminację dwufazową, z okresami półtrwania w fazie eliminacji (R, R) - i (S, S)-enancjomerów wynoszącymi odpowiednio 13,9 i 12,3 godzin. Szczyt wydalania występuje szybko, w ciągu 1,5 godziny. Około 6,4 - 8% dawki odzyskano w moczu w postaci niezmienionego formoterolu, z (R, R) - i (S, S)- enancjomerami stanowiącymi odpowiednio 40% i 60%.
Flutiform (skojarzenie flutykazonu propionianu + formoterolu fumaranu)
W kilku badaniach oceniono właściwości farmakokinetyczne flutykazonu propionianu i formoterolu fumaranu w produkcie leczniczym Flutiform w porównaniu z poszczególnymi składnikami, podawanymi
razem lub oddzielnie. Strona 16 z 18
Istnieje duża zmienność zarówno w ramach badań farmakokinetycznych, jak i pomiędzy nimi, jednakże ogólnie występuje tendencja, że ekspozycja ogólnoustrojowa na flutykazon i formoterol jest mniejsza w przypadku produktu leczniczego Flutiform w porównaniu z poszczególnymi składnikami podanymi
razem.
Wchłanianie Flutiform – flutykazonu propionian Po wziewnym podaniu pojedynczej dawki 250 mikrogramów flutykazonu propionianu w postaci 2 dawek inhalacyjnych produktu leczniczego Flutiform 125 mikrogramów + 5 mikrogramów zdrowym ochotnikom, flutykazonu propionian był szybko wchłaniany do osocza, osiągając średnie maksymalne stężenie w osoczu na poziomie 32,8 pg/ml po 45 minutach od przyjęcia dawki. U pacjentów z astmą, którzy otrzymali pojedyncze dawki flutykazonu propionianu w postaci produktu leczniczego Flutiform, średnie maksymalne stężenia w osoczu na poziomie 15,4 pg/ml i 27,4 pg/ml osiągnięto w ciągu 20 minut i 30 minut odpowiednio dla dawek 100 mikrogramów + 10 mikrogramów (2 dawki inhalacyjne produktu leczniczego Flutiform 50 mikrogramów + 5 mikrogramów) i 250 mikrogramów + 10 mikrogramów (2 dawki inhalacyjne produktu leczniczego Flutiform 125 mikrogramów + 5 mikrogramów).
W badaniach polegających na wielokrotnym podaniu dawek zdrowym ochotnikom, produkt leczniczy Flutiform 100 mikrogramów + 10 mikrogramów, 250 mikrogramów + 10 mikrogramów i poziomie odpowiednio 21,4 pg/ml, od 25,9 pg/ml do 34,2 pg/ml i 178 pg/ml. Dane dotyczące dawek urządzenia bez komory inhalacyjnej, a dane dotyczące dawki 500 mikrogramów + 20 mikrogramów uzyskano przy użyciu urządzenia z komorą. Zastosowanie komory AeroChamber Plus® zwiększa średnie stężenie ogólnoustrojowe (zgodne z wchłanianiem płucnym) flutykazonu o 35% u zdrowych ochotników w porównaniu z podawaniem produktu leczniczego Flutiform przy użyciu inhalatora pMDI.
Zastosowanie komory AeroChamber Plus® zmniejsza ogolnoustrojową biodostępność formoterolu o 25% u zdrowych ochotników w porównaniu do podawania produktu leczniczego Flutiform za pomocą inhalatora pMDI. Jest to prawdopodobnie spowodowane zmniejszeniem wchłaniania z przewodu pokarmowego, równoważonego jednak przez spodziwane zwiększenie absorpcji w płucach.
Flutiform – formoterolu fumaran Po podaniu pojedynczej dawki produktu leczniczego Flutiform zdrowym ochotnikom - dawka Flutiform 250 mikrogramów + 10 mikrogramów - uzyskano średnie maksymalne stężenie formoterolu w osoczu na poziomie 9,92 pg/ml w ciągu 6 minut od przyjęcia dawki. Po wielokrotnym podaniu dawki 34,4 pg/ml.
Dystrybucja Brak obecnie danych dotyczących wiązania z białkami osocza flutykazonu propionianu lub formoterolu fumaranu po zastosowaniu produktu leczniczego Flutiform.
Metabolizm Brak obecnie danych dotyczących metabolizmu flutykazonu propionianu lub formoterolu fumaranu po zastosowaniu produktu leczniczego Flutiform.
Eliminacja Flutykazonu propionian Po wziewnym podaniu flutykazonu propionianu w postaci 2 dawek inhalacyjnych produktu leczniczego Flutiform 250 mikrogramów + 10 mikrogramów, okres półtrwania w fazie eliminacji flutykazonu propionianu wynosi około 14,2 godziny.
Formoterolu fumaran Strona 17 z 18
Po wziewnym podaniu formoterolu fumaranu w postaci 2 dawek inhalacyjnych produktu leczniczego Flutiform 250 mikrogramów + 10 mikrogramów, końcowy okres półtrwania eliminacji formoterolu fumaranu wynosi około 6,5 godziny. Wydalaniu z moczem ulega mniej niż 2% pojedynczej dawki
fumaranu formoterolu, przyjętego w postaci produktu leczniczego Flutiform.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Toksyczność obserwowana w badaniach przeprowadzonych na zwierzętach po podaniu formoterolu fumaranu i flutykazonu propionianu w postaci produktu złożonego lub oddzielnie, była związana głównie z nasileniem ich aktywności farmakologicznej. Wpływ na układ sercowo-naczyniowy związany z podaniem formoterolu obejmował: przekrwienie, tachykardię, zaburzenia rytmu i zmiany w mięśniu sercowym. Podczas podawania produktu złożonego, nie zaobserwowano ani działania toksycznego ani wystąpienia nieoczekiwanych reakcji.
Badania wpływu na rozrodczość przeprowadzone na szczurach i królikach z zastosowaniem produktu leczniczego Flutiform potwierdziły znane działanie obu składników na rozwój zarodka i płodu zwierząt, w tym spowolniony wzrost płodu, niecałkowite kostnienie, śmiertelność zarodków, rozszczep podniebienia, obrzęk i zmiany szkieletowe, włączając opóźnione kostnienie. Działania te obserwowano po ekspozycji na dawki mniejsze niż maksymalne zalecane dawki kliniczne. Obserwowano nieco zmniejszoną płodność u samców szczurów po bardzo dużym narażeniu ogólnoustrojowym na formoterol.
W standardowych badaniach in vitro i in vivo, po oddzielnym podawaniu zarówno formoterolu fumaranu, jaki i flutykazonu propionianu, nie stwierdzono działania genotoksycznego. Nie przeprowadzono badań rakotwórczości z zastosowaniem produktu złożonego. Nie stwierdzono potencjalnego działania rakotwórczego w przypadku stosowania flutykazonu propionianu. Obserwowano niewielkie zwiększenie występowania łagodnych guzów w drogach rodnych samic myszy i szczurów po podaniu formoterolu. Działanie to uważa się jako zależne od klasy gryzoni i występujące po długotrwałej ekspozycji na duże dawki β 2 -agonistów, co nie wskazuje na jakiekolwiek potencjalne zagrożenia dla człowieka.
Badania niekliniczne z zastosowaniem HFA 227, dotyczące toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności, działania rakotwórczego oraz toksycznego wpływu na rozrodczość nie ujawniają żadnego szczególnego zagrożenia dla człowieka.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Sodu kromoglikan Etanol bezwodny Hydrofluoroalkan HFA 227
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
Podczas stosowania: 3 miesiące po pierwszym otwarciu foliowej szaszetki.
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C. Nie przechowywać w lodówce ani nie zamrażać. Jeśli inhalator był narażony na zamarznięcie, pacjent powinien zostać pouczony, aby pozostawić inhalator Strona 18 z 18
w temperaturze pokojowej przez 30 minut, w celu ogrzania, następnie „przygotować” inhalator jak przed pierwszym użyciem (patrz punkt 4.2). Pojemnik zawiera płyn pod ciśnieniem. Nie wystawiać na działanie temperatur powyżej 50 °C. Nie przebijać, nie uszkadzać ani nie wrzucać do ognia, nawet, gdy pojemnik wydaje się być pusty.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Aluminiowy pojemnik pod ciśnieniem (umieszczony w dozowniku typu „naciśnij-i-wdychaj” ) z zaworem dozującym z inhalatorem z PP ze zintegrowanym wskaźnikiem ilości dawek i ustnikiem z PP , w saszetce z laminowanej folii aluminiowej, w tekturowym pudełku.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do
stosowaniaBrak szczególnych wymagań dotyczących usuwania.
Szczegółowe instrukcje dotyczące stosowania produktu leczniczego, patrz punkt 4.2.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE
DO OBROTUMundipharma A/S Frydenlundsvej 30 Dania
8. NUMER(-Y) POZWOLENIA(Ń) NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Flutiform, 50 mikrogramów + 5 mikrogramów: Pozwolenie nr 20712 Flutiform, 125 mikrogramów + 5 mikrogramów: Pozwolenie nr 20713 Flutiform, 250 mikrogramów + 10 mikrogramów: Pozwolenie nr 20714
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU /
DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA06.11.2012r.
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO15.05.2017r.