Rupafin

Rupatadinum

Roztwór doustny 1 mg/ml | Rupatadini fumaras 1.28 mg/ml
Italfarmaco S.A. Recipharm Parets S.L.U.., Hiszpania Hiszpania

Ulotka


Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika Rupafin, 1 mg/ml, roztwór doustny Rupatadinum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zażyciem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy

Spis treści ulotki

1. Co to jest lek Rupafin i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed przyjęciem leku Rupafin

3. Jak przyjmować lek Rupafin

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać lek Rupafin

6. Zawartość opakowania i inne informacje



1. Co to jest lek Rupafin i w jakim celu się go stosuje


Rupafin zawiera substancję czynną rupatadynę, która jest lekiem przeciwhistaminowym.
Lek Rupafin roztwór doustny łagodzi objawy alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa, takie jak kichanie, wydzielina z nosa, uczucie zatkanego nosa, swędzenie oczu i nosa u dzieci w wieku od 2 do 11 lat.
Lek Rupafin jest również stosowany w łagodzeniu objawów związanych z pokrzywką (alergiczna wysypka skórna), takich jak swędzenie i bąble pokrzywkowe (miejscowe zaczerwienienie skóry i obrzęk) u dzieci w wieku od 2 do 11 lat.

2. Informacje ważne przed przyjęciem leku Rupafin



Kiedy nie przyjmować leku Rupafin - Jeśli pacjent ma uczulenie na rupatadynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Rupafin należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą. Jeśli u pacjenta występuje niewydolność nerek lub wątroby, należy poradzić się lekarza. Obecnie nie zaleca się stosowania leku Rupafin u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Jeśli pacjent ma małe stężenie potasu we krwi i (lub) ma nieprawidłowy zapis pracy serca (znany jako wydłużenie odstępu QTc w zapisie EKG), który może występować w niektórych chorobach serca, powinien skonsultować się z lekarzem.
Dzieci Ten lek nie jest przeznaczony do stosowania u dzieci w wieku poniżej 2 lat lub o masie ciała mniejszej niż 10 kg.

Lek Rupafin a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Jeśli pacjent zażywa lek Rupafin, nie powinien zażywać leków zawierających ketokonazol (l ek stosowany w zakażeniach grzybiczych) lub erytromycynę (l ek stosowany w zakażeniach bakteryjnych). Jeśli pacjent zażywa leki hamujące ośrodkowy układ nerwowy, statyny (leki stosowane w leczeniu wysokiego stężenia cholesterolu) lub midazolam (krótko działający lek o działaniu nasennym i uspokajającym), powinien skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem leku Rupafin.
Rupafin z jedzeniem, piciem i alkoholem Rupafin można przyjmować z jedzeniem lub bez jedzenia. Leku Rupafin nie należy przyjmować jednocześnie z sokiem grejpfrutowym, ponieważ może to spowodować zwiększenie stężenia leku Rupafin w organizmie. Rupafin w dawce 10 mg nie zwiększa senności wywołanej przez alkohol.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Nie przypuszcza się, aby lek Rupafin stosowany w zalecanych dawkach wpływał na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Jednak, jeśli pacjent po raz pierwszy zażywa lek Rupafin, przed prowadzeniem pojazdu lub obsługiwaniem maszyn powinien zachować ostrożność i obserwować swoją reakcję na lek.
Lek Rupafin zawiera sacharozę, metylu parahydroksybenzoesan i glikol propylenowy Ten lek zawiera sacharozę, co może mieć szkodliwy wpływ na zęby. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem tego leku.
Ten lek zawiera metylu parahydroksybenzoesan, który może powodować reakcje alergiczne (możliwe reakcje typu późnego).
Lek zawiera 200 mg glikolu propylenowego w każdym ml.
Przed podaniem tego leku dziecku w wieku poniżej 5 lat, należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą, w szczególności gdy dziecko przyjmuje inne leki zawierające glikol propylenowy lub alkohol.
Kobiety w ciąży lub karmiące piersią nie powinny przyjmować tego leku bez zalecenia lekarza. Lekarz może zdecydować o przeprowadzaniu dodatkowych badań u takich pacjentek.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek nie powinni przyjmować tego leku bez zalecenia lekarza. Lekarz może zdecydować o przeprowadzeniu dodatkowych badań u takich pacjentów.
Produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na 1 ml, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

3. Jak przyjmować lek Rupafin


Lek Rupafin należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.
Rupafin roztwór doustny przeznaczony jest do stosowania doustnego.

Dawkowanie u dzieci o masie ciała 25 kg lub więcej:
Dawkowanie u dzieci o masie ciała 10 kg lub więcej, ale mniej niż 25 kg: 2,5 ml (2,5 mg rupatadyny) roztworu doustnego raz na dobę, z jedzeniem lub bez jedzenia.
Lekarz poinformuje pacjenta, jak długo będzie trwało leczenie lekiem Rupafin.
Sposób podawania:
- Aby otworzyć butelkę, należy nacisnąć nakrętkę i przekręcić ją w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. - Wziąć strzykawkę i umieścić ją w perforowanym korku, odwrócić butelkę do góry dnem. - Napełnić strzykawkę zaleconą dawką. - Podać roztwór bezpośrednio ze strzykawki dozującej. - Po użyciu umyć strzykawkę.
Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Rupafin Jeśli pacjent przypadkowo zażył dużą dawkę leku, powinien natychmiast skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.
Pominięcie przyjęcia leku Rupafin Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

4. Możliwe działania niepożądane


Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Często występujące objawy niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 pacjentów) to: ból głowy i senność. Niezbyt często występujące objawy niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów) to: grypa, zapalenie części nosowej gardła, zakażenie górnych dróg oddechowych, eozynofilia, neutropenia, zawroty głowy, nudności, wyprysk, nocne pocenie się i zmęczenie.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie, lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu lub przedstawicielowi podmiotu odpowiedzialnego w Polsce. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Rupafin


Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na butelce i pudełku po oznaczeniu EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca. Okres ważności po pierwszym otwarciu jest taki sam jak termin ważności umieszczony na pudełku i butelce.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje


Co zawiera lek Rupafin - Substancją czynną leku jest rupatadyna. Każdy ml zawiera 1 mg rupatadyny (w postaci rupatadyny fumaranu). - Inne składniki leku to: glikol propylenowy (E 1520), kwas cytrynowy bezwodny, disodu fosforan bezwodny, sacharyna sodowa, sacharoza, metylu parahydroksybenzoesan (E 218), żółcień chinolinowa (E 104), aromat bananowy, woda oczyszczona. Patrz punkt 2 „Lek Rupafin zawiera sacharozę, metylu parahydroksybenzoesan i glikol propylenowy”.
Jak wygląda lek Rupafin i co zawiera opakowanie Lek Rupafin to klarowny, żółty roztwór doustny. Rupafin pakowany jest w butelki z PET z łącznikiem z LDPE i zamknięciem z HDPE zabezpieczającym przed dostępem dzieci w tekturowym pudełku. Każda butelka zawiera 120 ml roztworu Rupafin. Do opakowania dołączona jest doustna strzykawka dozująca z PP/PE o pojemności
Podmiot odpowiedzialny NOUCOR HEALTH, S.A. Av. Camí Reial, 51-57 Barcelona, Hiszpania
Wytwórca Italfarmaco S.A. San Rafael, 3 Pol. Ind. Alcobendas Hiszpania
Recipharm Parets S.L. Ramón y Cajal, 2 Hiszpania
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego: Zentiva Polska Sp. z o. o. ul. Bonifraters ka 17 00-203 Warszawa Tel. (22) 375 92 00
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
Rupatall Belgia, Luksemburg Rinialer Malta, Portugalia Rupafin Austr ia, Bułgaria, Chorwacja, Cypr, Dania, Estonia, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Islandia, Lichtenstein, Litwa, Łotwa, Niemcy, Norwegia, Polska, Słowacja, Słowenia,Włochy Rupatadine Wielka Brytania
Wystamm Francja Tamalis Republika Czeska, Rumunia, Węgry Pafinur Finlandia, Szwecja

Data ostatniej aktualizacji ulotki: lipiec 2022

Charakterystyka


CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO


Rupafin, 1 mg/ml, roztwór doustny

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY


Każdy ml roztworu doustnego zawiera:
Substancje pomocnicze o znanym działaniu: Sacharoza 300 mg/ml Metylu parahydroksybenzoesan (E218) 1,00 mg/ml Glikol propylenowy (E 1520) 200 mg/ml
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA


Roztwór doustny.
Klarowny, żółty roztwór.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE


4.1 Wskazania do stosowania


Rupafin 1 mg/ml roztwór doustny jest wskazany w objawowym leczeniu: − alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa (w tym przewlekłego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa) u dzieci w wieku od 2 do 11 lat (patrz punkt 5.1); − pokrzywki u dzieci w wieku od 2 do 11 lat (patrz punkt 5.1).

4.2 Dawkowanie i sposób podawania


Dawkowanie
- Dzieci w wieku od 2 do 11 lat Dawkowanie u dzieci o masie ciała równej lub większej niż 25 kg: 5 ml (5 mg rupatadyny) roztworu doustnego raz na dobę, z jedzeniem lub niezależnie od posiłku.
Dawkowanie u dzieci o masie ciała równej lub większej niż 10 kg, ale mniejszej niż 25 kg: 2,5 ml (2,5 mg rupatadyny) roztworu doustnego raz na dobę, z jedzeniem lub niezależnie od posiłku.
- Dzieci w wieku poniżej 2 lat Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego u dzieci w wieku poniżej 2 lat ze względu na brak danych dotyczących tej populacji (patrz punkt 4.4).
- Dorośli i młodzieży (w wieku powyżej 12 lat) U dorosłych i młodzieży (w wieku powyżej 12 lat) bardziej odpowiednie jest stosowanie rupatadyny


Pacjenci z niewydolnością nerek lub wątroby: ze względu na brak doświadczenia klinicznego u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby, obecnie nie zaleca się stosowania rupatadyny u tych pacjentów.
Sposób podawania
Podanie doustne.
Instrukcja stosowania: - Aby otworzyć butelkę, należy nacisnąć nakrętkę i przekręcić ją w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. - Wziąć strzykawkę i umieścić ją w perforowanym korku, odwrócić butelkę do góry dnem. - Napełnić strzykawkę zaleconą dawką. - Podać roztwór bezpośrednio ze strzykawki dozującej. - Po użyciu umyć strzykawkę.

4.3 Przeciwwskazania


Nadwrażliwość na rupatadynę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania


Nie określono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności rupatadyny roztwór doustny u dzieci w wieku poniżej 2 lat.
Należy unikać jednoczesnego stosowania rupatadyny z silnymi inhibitorami izoenzymu CYP3A4, a podczas równoczesnego stosowania z umiarkowanymi inhibitorami izoenzymu CYP3A4 należy zachować ostrożność (patrz punkt 4.5).
Konieczne może być dostosowanie dawki substancji wrażliwych na izoenzym CYP3A4 (np. symwastatyna, lowastatyna) oraz substancji o wąskim indeksie terapeutycznym będących substratami dla izoenzymu CYP3A4 (np. cyklosporyna, takrolimus, syrolimus, ewerolimus, cyzapryd), ponieważ rupatadyna może zwiększać stężenie tych leków w osoczu (patrz punkt 4.5).
Nie zaleca się podawania rupatadyny z sokiem grejpfrutowym (patrz punkt 4.5).
Bezpieczeństwo kardiologiczne stosowania rupatadyny 10 mg w postaci tabletek było oceniane w badaniu „Thorough QT/QTc” u dorosłych. Rupatadyna w dawce do 10 razy większej niż dawka terapeutyczna nie wywierała wpływu na zapis EKG, i w związku z tym, nie budzi ona zastrzeżeń dotyczących bezpieczeństwa kardiologicznego. Jednak rupatadynę należy stosować z ostrożnością u pacjentów ze stwierdzonym wydłużeniem odstępu QT, u pacjentów z niewyrównaną hipokaliemią, u pacjentów ze schorzeniami predysponującymi do wystąpienia arytmii, takimi jak: klinicznie istotna bradykardia, ostre niedokrwienie mięśnia sercowego.
Działaniami niepożądanymi zgłaszanymi niezbyt często po zastosowaniu rupatadyny 10 mg w postaci tabletek u dorosłych są: zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatynowej we krwi, aminotransferazy alaninowej i aminotransferazy asparaginianowej, jak również nieprawidłowe wyniki testów czynności wątroby.
Produkt leczniczy zawiera sacharozę, co może mieć szkodliwy wpływ na zęby. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy nie powinni przyjmować tego produktu.
Produkt leczniczy zawiera metylu parahydroksybenzoesan, który może powodować reakcje alergiczne (możliwe reakcje typu późnego).

Produkt leczniczy zawiera 200 mg glikolu propylenowego w każdym ml.
Jednoczesne podawanie z innymi substratami dehydrogenazy alkoholowej, takimi jak etanol może powodować działania niepożądane u dzieci w wieku poniżej 5 lat.
Chociaż nie wykazano toksycznego wpływu glikolu propylenowego na rozród i rozwój potomstwa, może on przenikać do płodu i do mleka matki. Dlatego też podanie glikolu propylenowego pacjentce w ciąży należy rozważyć w każdym przypadku indywidualnie.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby powinni pozostawać pod kontrolą lekarza z powodu różnych działań niepożądanych przypisywanych glikolowi propylenowemu, takich jak zaburzenia czynności nerek (ostra martwica kanalików nerkowych), ostra niewydolność nerek i zaburzenia czynności wątroby.
Produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na 1 ml, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji


Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji z rupatadyną w postaci roztworu doustnego u dzieci.
Badania dotyczące interakcji z rupatadyną 10 mg w postaci tabletek przeprowadzono wyłącznie u dorosłych i młodzieży (w wieku powyżej 12 lat).

Wpływ innych leków na rupatadynę
Należy unikać jednoczesnego stosowania rupatadyny z silnymi inhibitorami izoenzymu CYP3A4 (np. itrakonazol, ketokonazol, worykonazol, pozakonazol, inhibitory proteazy HIV, klarytromycyna, nefazodon), a podczas równoczesnego stosowania z umiarkowanymi inhibitorami izoenzymu CYP3A4 (erytromycyna, flukonazol, diltiazem) należy zachować ostrożność.
Stosowanie rupatadyny w dawce 20 mg jednocześnie z ketokonazolem lub erytromycyną zwiększa ogólnoustrojową ekspozycję na rupatadynę, odpowiednio 10-krot nie i 2-3-krotnie. Zmiany te nie są związane z wpływem na odstęp QT lub zwiększeniem działań niepożądanych, w porównaniu do sytuacji, gdy te leki były podawane oddzielnie.
Interakcja z sokiem grejpfrutowym: Jednoczesne podawanie soku grejpfrutowego zwiększa 3,5-krotnie ogólnoustrojową ekspozycję na rupatadynę 10 mg w postaci tabletek. Jest to spowodowane obecnością w grejpfrucie jednego lub więcej związków, które hamują CYP3A4, co może zwiększać stężenie w osoczu leków, takich jak rupatadyna, metabolizowanych przez CYP3A4. Dodatkowo, sugeruje się, że grejpfrut może wpływać na jelitowy system transportu leków, taki jak glikoproteina P. Nie należy przyjmować rupatadyny jednocześnie z sokiem grejpfrutowym.
Wpływ rupatadyny na inne leki
Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego podawania rupatadyny z innymi metabolizowanymi lekami o wąskim indeksie terapeutycznym, gdyż wiedza dotycząca wpływu rupatadyny na inne leki jest ograniczona.
Interakcja z alkoholem: Po podaniu z alkoholem rupatadyna w postaci tabletek w dawce 10 mg miała minimalny wpływ na wyniki niektórych testów sprawności psychoruchowej, ale nie różniły się one istotnie od obserwowanych po podaniu samego alkoholu. Dawka 20 mg nasilała zaburzenia spowodowane przyjęciem alkoholu.

Interakcje z lekami hamującymi czynność OUN (ośrodkowy układ nerwowy): Tak jak w przypadku innych leków przeciwhistaminowych, nie można wykluczyć interakcji z lekami hamującymi czynność OUN.
Interakcje ze statynami: Podczas badań klinicznych z rupatadyną niezbyt często zgłaszano bezobjawowe zwiększenie aktywności CPK (fosfokinazy kreatynowej). Nie jest znane ryzyko interakcji ze statynami; niektóre z nich są również metabolizowane przez izoenzym CYP3A4 układu cytochromu P450. Z tego powodu rupatadynę należy stosować z ostrożnością, jeśli jest podawana jednocześnie ze statynami.
Interakcja z midazolamem: Po podaniu 10 mg rupatadyny w skojarzeniu z 7,5 mg midazolamu obserwowano nieznaczne wyższy wzrost ekspozycji midazolamu (C max i AUC). Dlatego też rupatadyna działa jako łagodny inhibitor CYP3A4.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację


Ciąża Z danych otrzymanych z ograniczonej liczby (2) zastosowań produktu w okresie ciąży nie wynika szkodliwy wpływ rupatadyny na ciążę lub stan zdrowia płodu i (lub) noworodka. Do chwili obecnej nie ma innych istotnych danych epidemiologicznych. Badania na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka / płodu, przebieg porodu i rozwój pourodzeniowy (patrz punkt 5.3). W celu zachowania ostrożności zaleca się unikanie stosowania rupatadyny w okresie ciąży.
Karmienie piersią Rupatadyna przenika do mleka u zwierząt. Nie wiadomo, czy rupatadyna przenika do mleka kobiecego. Należy podjąć decyzję, czy przerwać karmienie piersią lub przerwać leczenie rupatadyną biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla kobiety.
Płodność Brak danych klinicznych dotyczących płodności. Badania na zwierzętach wykazały znaczące zmniejszenie płodności po narażeniu większym niż obserwowane u ludzi po podaniu maksymalnej dawki leczniczej (patrz punkt 5.3).

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn


W przeprowadzonych badaniach klinicznych rupatadyna w dawce 10 mg nie wpływała na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednak przed prowadzeniem pojazdów lub obsługiwaniem maszyn należy zachować ostrożność, dopóki nie zostanie ustalona indywidualna reakcja pacjenta na rupatadynę.

4.8 Działania niepożądane


W badaniach klinicznych rupatadyny w postaci roztworu doustnego u dzieci w wieku 2 do 11 lat uczestniczyło 626 pacjentów. Spośród nich, 147 pacjentów było leczonych rupatadyną w dawce 2,5 mg, 159 pacjentów było leczonych rupatadyną w dawce 5 mg, 249 otrzymywało placebo, a 71 otrzymywało desloratadynę.
Częstość występowania działań niepożądanych określono następująco: • Często (≥ 1/100 do < 1/10) • Niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100)
Częstość występowania działań niepożądanych u pacjentów leczonych rupatadyną w postaci roztworu doustnego podczas badań klinicznych była następująca:

Klasyfikacja układów i narządów Rupatadyna 2,5 mg Rupatadyna
Placebo Częstość występowania Zalecany termin (n=147) (n=159) (n=249)
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
Niezbyt często Grypa 0 1 (0,63%) 0 Zapalenie jamy nosowo- gardłowej Zakażenia górnych dróg oddechowych
Niezbyt często Eozynofilia 0 1 (0,63%) 0 Neutropenia 0 1 (0,63%) 0
Często Ból głowy 2 (1,36%) 4 (2,52%) 4 (1,61%) Senność 0 2 (1,26%) 0 Niezbyt często Zawroty głowy 0 1 (0,63%) 1 (0,40%)
Niezbyt często Nudności 0 1 (0,63%) 2 (0,80%)
Niezbyt często Wyprysk 0 1 (0,63%) 1 (0,40%) Nocne pocenie się 0 1 (0,63%) 0
Niezbyt często Zmęczenie 0 1 (0,63%) 0
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

4.9 Przedawkowanie


Nie zgłoszono żadnego przypadku przedawkowania u dorosłych i dzieci. Podczas badania klinicznego dotyczącego bezpieczeństwa stosowania u dorosłych, rupatadyna podawana w dawce 100 mg na dobę przez 6 dni była dobrze tolerowana. Najczęściej występującym działaniem niepożądanym była senność. W razie przypadkowego zażycia bardzo dużych dawek należy zastosować leczenie objawowe równocześnie z odpowiednimi środkami podtrzymującymi.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE


5.1 Właściwości farmakodynamiczne


Grupa farmakoterapeutyczna: inne leki przeciwhistaminowe do stosowania ogólnego; kod ATC: R06A X28.
Rupatadyna jest lekiem przeciwhistaminowym drugiej generacji, długo działającym antagonistą histaminy o selektywnym działaniu antagonistycznym na obwodowe receptory H 1.
metabolity (desloratadyna i jej hydroksylowany metabolit) zachowują działanie przeciwhistaminowe i mogą częściowo przyczyniać się do ogólnej skuteczności produktu leczniczego.
W badaniach in vitro wykazano, że rupatadyna w dużym stężeniu hamuje degranulację komórek tucznych, indukowaną przez bodźce immunologiczne i nieimmunologiczne, jak również hamuje uwalnianie cytokin, zwłaszcza TNF α (czynnika martwicy guza), przez ludzkie komórki tuczne i monocyty. Kliniczne znaczenie tych obserwacji wymaga dalszego potwierdzenia.
Profil farmakokinetyczny rupatadyny w postaci roztworu doustnego u dzieci w wieku od 6 do 11 lat jest podobny do profilu u dorosłych (w wieku > 12 lat): działanie farmakodynamiczne (hamowanie powstawania bąbla pokrzywkowego, działanie przeciwhistaminowe) było również obserwowane po 4 tygodniach leczenia. Randomizowane, podwójnie zaślepione i kontrolowane placebo badanie potwierdzające u dzieci w wieku od 6 do 11 lat z przewlekłym alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa wykazało, że rupatadyna w postaci roztworu doustnego w większym stopniu zmniejsza objawy ze strony nosa (wodnisty wyciek z nosa i swędzenie nosa, jamy ustnej, gardła i (lub) uszu) niż placebo u dzieci z przewlekłym alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa po 4 i 6 tygodniach leczenia. Ponadto przez cały czas badania obserwowano również znaczącą poprawę jakości życia w porównaniu do placebo. Badaniu oceniającemu skuteczność leków blokujących receptory H 1
pokrzywką idiopatyczną, która stanowiła kliniczny model pokrzywek, ze względu na podobną patofizjologię leżącą u podłoża tych stanów, niezależnie od ich etiologii, a także ze względu na łatwiejszą kwalifikację do badania klinicznego chorych z przewlekłą pokrzywką. Pokrzywka jest chorobą związaną z aktywnością komórek tucznych, a rozwój wszystkich zmian pokrzywkowych zależy głównie od histaminy i innych mediatorów [czynnik aktywujący płytki krwi (ang. Platelet Activating Factor, PAF) i cytokiny]. Rupatadyna ma zdolność blokowania uwalniania histaminy i innych mediatorów reakcji zapalnej, dlatego oczekuje się, że będzie ona skuteczna w łagodzeniu objawów innych rodzajów pokrzywek, nie tylko przewlekłej pokrzywki idiopatycznej, zgodnie z klinicznymi zaleceniami.
W wieloośrodkowym, randomizowanym badaniu z aktywną kontrolą i placebo wykazano skuteczność rupatadyny w postaci roztworu doustnego w przewlekłej pokrzywce idiopatycznej u dzieci w wieku od 2 do 11 lat. Do badania włączono w sumie 206 dzieci: 113 wieku 2 do 5 lat i 93 w wieku 6 do masie ciała do 25 kg podawano rupatadynę w dawce 2,5 mg, a dzieciom o masie ciała większej niż w dawce 1,25 mg, a dzieciom o masie ciała większej niż 25 kg podawano 2,5 mg desloratadyny. Statystycznie istotną poprawę w porównaniu do placebo wykazano w ocenianym po 6 tygodniach leczenia głównym punkcie końcowym, jaki stanowiła średnia zmiana w skali aktywności pokrzywki (ang. Urticaria Activity Score, UAS7; obejmująca bąble pokrzywkowe i świąd) porównując tydzień do tygodnia (rupatadyna –11,77 w porównaniu z placebo –5,55; p<0,001). Średni odsetek zmniejszenia liczby bąbli pokrzywkowych w punkcie końcowym badania w porównaniu do wartości początkowej wynosił 56,7% dla rupatadyny, 49,4% dla desloratadyny i 22,7% dla placebo. Średni odsetek zmniejszenia świądu w punkcie końcowym badania w porównaniu do wartości początkowej wynosił 56,8% dla rupatadyny, 46,7% dla desloratadyny i 33,4% dla placebo. Po zastosowaniu substancji czynnych (rupatadyny i desloratadyny) uzyskano statystycznie istotnie większą poprawę niż po placebo w zakresie zmniejszenia liczby bąbli pokrzywkowych i świądu, podczas gdy nie wykazano statystycznie istotnych różnic między substancjami czynnymi w tym zakresie. Poprawę większą niż 50% w skali aktywności pokrzywki (skala UAS7; pokrzywka i świąd) porównując tydzień do
tygodnia obserwowano u 61% dzieci leczonych rupatadyną, w porównaniu do 36% dzieci otrzymujących placebo i 54% dzieci leczonych desloratadyną.
Badania kliniczne z udziałem ochotników (n=393) i pacjentów (n=2650) z alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa i przewlekłą pokrzywką idiopatyczną nie wykazały znaczącego wpływu rupatadyny w postaci tabletek podawanej w dawkach od 2 mg do 100 mg na zapis elektrokardiograficzny.
Europejska Agencja Leków uchyliła obowiązek dołączania wyników badań produktu leczniczego Rupafin roztwór doustny, we wszystkich podgrupach populacji dzieci i młodzieży w alergicznym zapaleniu błony śluzowej nosa i przewlekłej pokrzywce (patrz punkt 4.2).

5.2 Właściwości farmakokinetyczne


Dzieci i młodzież
W podgrupie dzieci w wieku 2 do 5 i 6 do 11 lat, rupadatyna była szybko wchłaniana, a średnie C max wynosiło odpowiednio 1,9 i 2,5 ng/ml po wielokrotnym, doustnym podaniu. Ekspozycja na lek wyrażona jako średnia wartość całkowitej powierzchni pod krzywą (ang. AUC) wynosiła 10,4 ng∙h/ml u dzieci w wieku 2 do 5 lat oraz 10,7 ng∙h/ml u dzieci w wieku 6 do 11 lat. Wszystkie te wartości są zbliżone do wartości otrzymanych u osób dorosłych i młodzieży.
Średni okres półtrwania w fazie eliminacji rupatadyny u dzieci w wieku 2 do 5 lat wynosił 15,9 godziny, a u dzieci w wieku 6 do 11 lat wynosił 12,3 godziny. Jest on dłuższy niż obserwowany po podaniu leku w postaci tabletek u osób dorosłych i młodzieży.
Wpływ spożywania pokarmu Nie przeprowadzono badania interakcji rupatadyny w postaci roztworu doustnego z pokarmem. Wpływ spożycia pokarmu na rupatadynę 10 mg w postaci tabletek był badany u osób dorosłych i młodzieży. Spożywanie pokarmu zwiększało ekspozycję ogólnoustrojową (AUC) na rupatadynę o około 23%. Spożywanie pokarmu nie miało wpływu na maksymalne stężenie w osoczu (C max ). Te różnice nie miały znaczenia klinicznego.
Metabolizm i eliminacja W badaniu dotyczącym wydalania leku u dorosłych 34,6% podanej dawki rupatadyny wykryto w moczu, a 60,9% w kale w ciągu 7 dni. Rupatadyna podawana doustnie podlega w znaczącym stopniu metabolizmowi pierwszego przejścia. W moczu i w kale stwierdzano nieznaczne ilości niezmienionej substancji czynnej. Oznacza to, że rupatadyna jest niemal całkowicie metabolizowana. Aktywny metabolit desloratadyna i inne hydroksylowane pochodne stanowiły odpowiednio około 27% i 48% całkowitej ekspozycji ogólnoustrojowej na substancje czynne. Badania metabolizmu in vitro z zastosowaniem mikrosomów ludzkiej wątroby wskazują, że rupatadyna jest metabolizowana głównie przez cytochrom P450 (CYP 3A4).
Na podstawie badań in vitro działanie hamujące rupatadyny na CYP1A2, CYP2B6, CYP2C8, CYP2C19, UGT1A1 i UGT2B7 jest mało prawdopodobne. Nie należy spodziewać się, że rupatadyna będzie hamowała następujące transportery w krążeniu ogólnym: OATP1B1, OATP1B3 i BCRP (ang. breast cancer resistance protein) w wątrobie i jelitach. Ponadto wykryto słabe hamowanie glikoproteiny P (P-gp) występującej w jelicie cienkim.
W badaniach indukcji enzymu CYP in vitro ryzyko indukcji przez rupatadynę enzymów CYP1A2, CYP2B6 i CYP3A4 w wątrobie in vivo uważa się za mało prawdopodobne. W oparciu o wyniki badań in vivo rupatadyna działa jako słaby inhibitor CYP3A4.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie


Dane niekliniczne wynikające z konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwa, badań toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności i potencjalnego działania rakotwórczego nie ujawniają szczególnego zagrożenia dla człowieka.
U różnych gatunków zwierząt, takich jak szczury, świnki morskie i psy, rupatadyna w dawce ponad odstępu QTc ani zespołu QRS i nie powodowała zaburzeń rytmu serca. Rupatadyna i jeden z jej głównych, aktywnych metabolitów u człowieka, 3-hydroksydesloratadyna, w stężeniach co najmniej max
potencjały czynnościowe we włóknach Purkiniego izolowanych z serca psa. W badaniu oceniającym wpływ na sklonowany ludzki kanał potasowy kodowany przez gen HERG stwierdzono, że rupatadyna w stężeniu 1685 razy większym niż C max
Badania dotyczące dystrybucji tkankowej u szczurów, przeprowadzone z zastosowaniem rupatadyny znakowanej radioaktywnie wykazały, że rupatadyna nie kumuluje się w tkance serca.
U szczurów po podaniu dużej dawki wynoszącej 120 mg/kg mc. na dobę, po której C max było 268 razy większe niż oznaczane u ludzi po podaniu dawki leczniczej (10 mg/dobę) występowało znaczące zmniejszenie płodności samców i samic. Toksyczność dla płodu (opóźnienie wzrostu, niecałkowite kostnienie, niewielkie wady kośćca) była zgłaszana u szczurów tylko po podaniu dawek toksycznych dla matek (25 i 120 mg/kg mc. na dobę). U królików, po podaniu dawek do 100 mg/kg mc., nie obserwowano dowodów na toksyczny wpływ na rozwój potomstwa. Dawka niepowodująca szkodliwego wpływu na rozwój potomstwa wynosiła 5 mg/kg mc. na dobę u szczurów oraz max
razy większe niż oznaczane u ludzi po podaniu dawki leczniczej (10 mg/dobę).

6. DANE FARMACEUTYCZNE


6.1 Wykaz substancji pomocniczych


Glikol propylenowy (E 1520) Kwas cytrynowy bezwodny Disodu fosforan bezwodny Sacharyna sodowa Sacharoza Metylu parahydroksybenzoesan (E 218) Żółcień chinolinowa (E 104) Aromat bananowy (mieszanina aromatów identycznych z naturalnymi, aromatów naturalnych i glikolu propylenowego) Woda oczyszczona

6.2 Niezgodności farmaceutyczne


Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności


Okres ważności po pierwszym otwarciu jest taki sam jak okres ważności podany na pudełku i butelce.

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania


Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania


Butelka z PET o pojemności 120 ml z łącznikiem wykonanym z polietylenu o niskiej gęstości (ang. LDPE), z zamknięciem z polietylenu o wysokiej gęstości (ang. HDPE) zabezpieczającym przed dostępem dzieci w tekturowym pudełku. W pudełku znajduje się również doustna strzykawka dozująca (wykonana z polipropylenu i polietylenu) o pojemności 5 ml, z podziałką o dokładności 0,25 ml.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego



Bez szczególnych wymagań. Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU
NOUCOR HEALTH, S.A. Av. Camí Reial, 51-57 Barcelona, Hiszpania

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU



9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO

OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 26.06.2012 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 07.06.2017

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
07/2022