Maxalt
Rizatriptanum
Tabletki 10 mg | Rizatriptani benzoas 14.53 mg
Merck Sharp & Dohme B.V., Holandia
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
MAXALT, 5 mg, tabletki ryzatryptan MAXALT, 10 mg, tabletki ryzatryptan
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zażyciem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
MAXALT należy do klasy leków zwanych selektywnymi agonistami receptora serotoninowego 5-HT 1B/1D .
Lek MAXALT jest stosowany w celu złagodzenia bólu głowy podczas napadu migreny u dorosłych.
Stosowanie leku MAXALT: Powoduje zmniejszenie obrzęku naczyń krwionośnych otaczających mózg. To właśnie obrzęk naczyń krwionośnych mózgu wywołuje ból głowy podczas napadu migreny.
Kiedy nie przyjmować leku MAXALT: - jeśli pacjent ma uczulenie na ryzatryptanu benzoesan lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6) - jeśli u pacjenta rozpoznano umiarkowanie ciężkie lub ciężkie nadciśnienie albo łagodne nadciśnienie niedostatecznie kontrolowane farmakologicznie - jeśli u pacjenta kiedykolwiek stwierdzono dolegliwości ze strony serca, w tym zawał serca lub bóle w klatce piersiowej (dławica piersiowa), albo objawy choroby serca - jeśli u pacjenta stwierdza się ciężkie zaburzenia czynności wątroby lub nerek - jeśli u pacjenta w przeszłości wystąpił udar mózgu (incydent naczyniowo-mózgowy) albo mini-udar (przemijający napad niedokrwienny) - jeśli u pacjenta stwierdza się niedrożność naczyń tętniczych (choroba naczyń obwodowych) - jeśli pacjent przyjmuje inhibitory monoaminooksydazy (MAO) takie jak moklobemid, fenelzyna, tranylcypromina czy pargylina (leki przeciwdepresyjne) lub linezolid (antybiotyk) albo jeśli nie upłynęły dwa tygodnie od momentu odstawienia inhibitorów MAO - jeśli pacjent obecnie przyjmuje alkaloidy sporyszu, takie jak ergotamina lub dihydroergotamina z powodu migrenowych bólów głowy albo metysergid w profilaktyce napadów migrenowych bólów głowy - jeśli pacjent przyjmuje jakikolwiek inny lek należący do tej samej grupy terapeutycznej, taki jak sumatryptan, naratryptan czy zolmitryptan z powodu migrenowych bólów głowy. (patrz „MAXALT a inne leki” poniżej).
W razie wątpliwości, czy pacjenta dotyczy którakolwiek z wymienionych powyżej sytuacji, przed przyjęciem leku MAXALT należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem przyjmowania leku MAXALT należy omówić z lekarzem lub farmaceutą, jeśli: - u pacjenta stwierdza się którykolwiek z następujących czynników ryzyka choroby serca: nadciśnienie, cukrzycę, palenie tytoniu lub stosowanie substytutów nikotyny, występowanie chorób serca w rodzinie, wiek powyżej 40 lat w przypadku mężczyzn lub okres pomenopauzalny w przypadku kobiet - u pacjenta stwierdza się zaburzenia czynności nerek lub wątroby - u pacjenta rozpoznano określone zaburzenia serca (blok odnogi pęczka Hisa) - u pacjenta stwierdza się jakiekolwiek uczulenie - bólom głowy towarzyszą zawroty głowy, problemy z chodzeniem, brak koordynacji ruchów albo osłabienie siły kończyn (nóg i rąk) - pacjent stosuje preparaty ziołowe zawierające ziele dziurawca - u pacjenta wystąpiła w przeszłości reakcja uczuleniowa w postaci obrzęku twarzy, warg, języka i (lub) gardła, która może spowodować problemy z oddychaniem i (lub) przełykaniem (obrzęk naczynioruchowy) - pacjent, z powodu depresji, przyjmuje selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) takie jak sertralina, szczawian escitalopramu i fluoksetyna lub inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI) takie jak wenlafaksyna i duloksetyna - u pacjenta wystąpiły w przeszłości krótkotrwałe objawy w postaci bólu i ucisku w klatce piersiowej.
Zbyt częste przyjmowanie leku MAXALT może wywołać przewlekłe bóle głowy. W takich przypadkach należy zwrócić się do lekarza, gdyż może być konieczne odstawienie leku MAXALT. O objawach należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie. Rozpoznanie migreny musi być postawione przez lekarza. Lek MAXALT należy przyjmować tylko w przypadku napadów migrenowych bólów głowy. Lek MAXALT nie powinien być stosowany w leczeniu bólów głowy, które mogą być spowodowane przez inne, poważniejsze schorzenia.
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, również tych, które wydawane są bez recepty. Dotyczy to także preparatów ziołowych i leków przyjmowanych zwykle z powodu migreny. Lek MAXALT może bowiem wpływać na sposób działania niektórych innych leków. Także inne leki mogą wpływać na działanie leku MAXALT.
MAXALT a inne leki
Nie należy przyjmować leku MAXALT - jeśli pacjent stosuje obecnie lek należący do klasy agonistów receptora 5-HT 1B/1D (zwanych czasami „tryptanami”), taki jak sumatryptan, naratryptan lub zolmitryptan - jeśli pacjent stosuje inhibitor monoaminooksydazy (MAO) taki jak moklobemid, fenelzyna, tranylcypromina, linezolid czy pargylina albo jeśli nie upłynęły jeszcze dwa tygodnie od momentu odstawienia inhibitora MAO - jeśli pacjent przyjmuje pochodne sporyszu takie jak ergotamina lub dihydroergotamina stosowane w leczeniu migreny - jeśli pacjent przyjmuje metysergid w profilaktyce napadów migrenowych bólów głowy.
Stosowanie wymienionych wyżej leków jednocześnie z lekiem MAXALT może spowodować zwiększenie ryzyka wystąpienia działań niepożądanych.
Po zastosowaniu leku MAXALT należy odczekać przynajmniej 6 godzin przed przyjęciem pochodnych sporyszu takich jak ergotamina czy dihydroergotamina lub metysergid. Po zastosowaniu pochodnych sporyszu należy odczekać co najmniej 24 godziny przed przyjęciem leku MAXALT.
Należy zwrócić się do lekarza z prośbą o informacje dotyczące ryzyka związanego z przyjmowaniem leku MAXALT. jeśli pacjent przyjmuje propranolol (patrz punkt 3: Jak stosować lek MAXALT). jeśli pacjent przyjmuje SSRI takie jak sertralina, szczawian escitalopramu i fluoksetyna lub SNRI takie jak wenlafaksyna i duloksetyna stosowane w leczeniu depresji.
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, również tych, które wydawane są bez recepty.
MAXALT z jedzeniem i piciem
Lek MAXALT może zacząć działać później, jeśli zostanie przyjęty po posiłku. Lepiej zażywać lek na pusty żołądek, lecz można przyjmować go także po posiłku.
Ciąża i karmienie piersią
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Nie wiadomo, czy lek MAXALT przyjmowany przez kobietę w okresie ciąży może zaszkodzić nienarodzonemu dziecku. Należy powstrzymać się od karmienia piersią przez 24 godziny po zażyciu leku.
Dzieci i młodzież
Leku MAXALT w postaci tabletek nie zaleca się stosować u dzieci w wieku poniżej 18 lat.
Stosowanie u pacjentów w wieku powyżej 65 lat
Nie przeprowadzono pełnych badań dotyczących oceny bezpieczeństwa stosowania i skuteczności leku MAXALT u pacjentów w wieku powyżej 65 lat.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Podczas stosowania leku MAXALT możliwe jest pojawienie się uczucia senności lub zawrotów głowy. W takim przypadku nie prowadzić pojazdów, nie posługiwać się żadnymi narzędziami ani nie obsługiwać żadnych maszyn.
Lek MAXALT zawiera laktozę jednowodną
Maxalt, 5 mg, tabletki Tabletka MAXALT, 5 mg zawiera 30,25 mg laktozy jednowodnej. Pacjenci, u których stwierdzono nietolerancję pewnych cukrów, powinni skontaktować się z lekarzem przed rozpoczęciem przyjmowania leku.
Maxalt, 10 mg, tabletki Tabletka MAXALT, 10 mg zawiera 60,50 mg laktozy jednowodnej. Pacjenci, u których stwierdzono nietolerancję pewnych cukrów, powinni skontaktować się z lekarzem przed rozpoczęciem przyjmowania leku.
MAXALT stosowany jest w leczeniu napadów migrenowych bólów głowy. Lek MAXALT należy przyjąć możliwie najwcześniej po wystąpieniu migrenowego bólu głowy. Nie należy stosować leku w zapobieganiu napadom migreny.
Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Zazwyczaj stosowana dawka to 10 mg.
Osoby przyjmujące aktualnie propranolol albo cierpiące na schorzenia wątroby lub nerek powinny stosować lek MAXALT w dawce wynoszącej 5 mg. Między przyjęciem dawki propranololu a zastosowaniem leku MAXALT należy zachować odstęp wynoszący co najmniej 2 godziny. W okresie
MAXALT (ryzatryptanu benzoesan) w tabletkach należy przyjmować doustnie w całości, popijając płynem.
MAXALT dostępny jest także w postaci liofilizatu doustnego o mocy 5 mg i 10 mg rozpuszczającego się w ustach. Lek w postaci liofilizatu doustnego można stosować w sytuacjach, gdy płyn do popicia nie jest dostępny, bądź w celu uniknięcia nudności i wymiotów, które mogą wystąpić po przyjęciu tabletki z płynem.
Jeśli migrena powróci w ciągu 24 godzin U niektórych pacjentów objawy migreny mogą powrócić w okresie 24 godzin. W przypadku nawrotu migreny można przyjąć dodatkową dawkę leku MAXALT. Pomiędzy kolejnymi dawkami zawsze należy odczekać 2 godziny.
Jeśli po upływie 2 godzin migrena nie ustępuje W przypadku braku odpowiedzi na pierwszą dawkę leku MAXALT nie należy przyjmować drugiej dawki podczas tego samego napadu migreny. Możliwe jest jednak uzyskanie odpowiedzi na lek MAXALT podczas następnego napadu migrenowego bólu głowy.
Nie należy przyjmować więcej niż 2 dawek leku MAXALT w okresie 24 godzin (na przykład w ciągu 24 godzin nie należy przyjmować więcej niż dwie tabletki lub dwa liofilizaty doustne o mocy 10 mg lub 5 mg). Pomiędzy kolejnymi dawkami zawsze należy odczekać 2 godziny.
W razie nasilenia objawów choroby należy zwrócić się do lekarza.
Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku MAXALT
W przypadku przyjęcia większej niż zalecana dawki leku MAXALT należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza lub farmaceuty. Należy zabrać ze sobą opakowanie leku.
Po przedawkowaniu leku mogą wystąpić takie objawy jak zawroty głowy, senność, wymioty, omdlenia i spowolnienie akcji serca.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Lek może wywołać wymienione niżej działania niepożądane.
Działania niepożądane najczęściej zgłaszane w badaniach leku z udziałem osób dorosłych to zawroty głowy, senność i zmęczenie.
Często (występujące u 1 do 10 osób na 100 pacjentów) - mrowienie (parestezje), bóle głowy, zmniejszenie wrażliwości skóry na dotyk (niedoczulica), pogorszenie sprawności umysłowej, bezsenność. - przyspieszony lub nieregularny rytm serca (kołatanie). - krótkotrwałe zaczerwienienie twarzy. - nieprzyjemne uczucie w gardle. - nudności, suchość jamy ustnej, wymioty, biegunka, niestrawność (dyspepsja). - uczucie ciężkości niektórych części ciała, ból szyi, sztywność. - ból brzucha lub w klatce piersiowej.
Niezbyt często (występujące u 1 do 10 osób na 1000 pacjentów) - nieprzyjemny smak w ustach. - chwiejność chodu (ataksja), zawroty głowy, niewyraźne widzenie, drżenie, omdlenie. - splątanie, nerwowość. - wysokie ciśnienie krwi (nadciśnienie), uczucie pragnienia, uderzenia gorąca, potliwość. - wysypka, świąd i grudkowata wysypka (pokrzywka), obrzęk twarzy, warg, języka i (lub) gardła, który może spowodować problemy z oddychaniem i (lub) przełykaniem (obrzęk naczynioruchowy), problemy z oddychaniem (duszność). - uczucie ucisku w niektórych częściach ciała, osłabienie siły mięśni. - zmiany rytmu lub częstości pracy serca (arytmia), nieprawidłowości w elektrokardiogramie (badanie, które służy do zapisu elektrycznej aktywności serca), bardzo szybka akcja serca (tachykardia). - ból twarzy, ból mięśni.
Rzadko (występujące u 1 do 10 osób na 10 000 pacjentów) - świszczący oddech. - reakcja alergiczna (nadwrażliwość), gwałtownie przebiegająca zagrażająca życiu reakcja alergiczna (anafilaksja). - udar mózgu (objawy te na ogół występują u pacjentów, u których stwierdza się czynniki ryzyka choroby serca i naczyń krwionośnych (nadciśnienie, cukrzyca, palenie tytoniu, stosowanie substytutów nikotyny, występowanie chorób serca lub udaru mózgu w rodzinie, wiek powyżej rytmu serca (blok odnogi pęczka Hisa)). - wolne bicie serca (bradykardia).
Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): - zawał serca, skurcz naczyń krwionośnych zaopatrujących serce (objawy te na ogół występują u pacjentów, u których stwierdza się czynniki ryzyka choroby serca i naczyń krwionośnych (nadciśnienie, cukrzyca, palenie tytoniu, stosowanie substytutów nikotyny, występowanie chorób serca lub udaru mózgu w rodzinie, wiek powyżej 40 lat w przypadku mężczyzn, okres pomenopauzalny w przypadku kobiet, określone zaburzenia rytmu serca (blok odnogi pęczka Hisa)). - zespół serotoninowy, w którym mogą wystąpić takie niepożądane objawy jak: śpiączka, chwiejne ciśnienie tętnicze, wyjątkowo wysoka temperatura ciała, brak koordynacji mięśni, pobudzenie i omamy (halucynacje). - masywne złuszczanie skóry z towarzyszącą gorączką lub bez (martwica toksyczno-rozpływna naskórka). - drgawki (napady drgawkowe). - skurcz naczyń krwionośnych kończyn, w tym ziębnięcie i drętwienie dłoni albo stóp. - skurcz naczyń krwionośnych okrężnicy (jelita grubego), który może powodować ból brzucha.
W przypadku wystąpienia objawów reakcji alergicznej, zespołu serotoninowego, zawału serca lub udaru mózgu należy natychmiast zgłosić się do lekarza.
Należy również powiadomić lekarza, jeżeli po przyjęciu leku MAXALT pojawią się jakiekolwiek objawy wskazujące na uczulenie (takie jak wysypka lub świąd).
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: [email protected]. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i blistrze po skrócie „EXP”. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Nie przechowywać leku MAXALT w temperaturze powyżej 30C.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Co zawiera lek MAXALT
MAXALT, 5 mg, tabletki Substancją czynną leku MAXALT jest ryzatryptan. Jedna tabletka zawiera 5 mg ryzatryptanu w postaci 7,265 mg ryzatryptanu benzoesanu.
MAXALT, 10 mg, tabletki Substancją czynną leku MAXALT jest ryzatryptan. Jedna tabletka zawiera 10 mg ryzatryptanu w postaci 14,53 mg ryzatryptanu benzoesanu.
Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna (E460a), skrobia żelowana kukurydziana, żelaza tlenek czerwony (E172) i magnezu stearynian (E572).
Jak wygląda lek MAXALT i co zawiera opakowanie
MAXALT, 5 mg, tabletki Tabletki 5 mg mają barwę bladoróżową i kształt kapsułek; po jednej stronie znajduje się na nich napis MSD, a po drugiej kod 266.
MAXALT, 10 mg, tabletki Tabletki 10 mg mają barwę bladoróżową i kształt kapsułek; po jednej stronie znajduje się na nich napis MAXALT, a po drugiej kod MSD 267.
Wielkości opakowań: Opakowania zawierające po 2 lub 6 tabletek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny
MSD Polska Sp. z o.o. ul. Chłodna 51 00-867 Warszawa tel. (+48) 22 549 51 00 faks (+48) 22 549 51 01 [email protected]
Wytwórca
MERCK SHARP & DOHME B.V. Waarderweg 39 Holandia
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
MAXALT, 5 mg, tabletki
Austria, Finlandia, Francja, Grecja, Islandia, Holandia, Norwegia, Polska, Szwecja, Wielka Brytania MAXALT Belgia i Luksemburg MAXALT 5 mg Republika Czeska MAXALT 5mg, tablety Dania MAXALT, tabletter Niemcy MAXALT 5 mg Tabletten Irlandia Rizatriptan MSD 5 mg Tablets Włochy MAXALT 5 mg compresse Rumunia MAXALT 5 mg comprimate
MAXALT, 10 mg, tabletki
Austria, Finlandia, Francja, Grecja, Islandia, Holandia, Norwegia, Polska, Portugalia, Szwecja, Wielka Brytania MAXALT Belgia, Luksemburg i Hiszpania MAXALT 10 mg Republika Czeska MAXALT 10 mg, tablety Dania MAXALT, tabletter Niemcy MAXALT 10 mg Tabletten Irlandia Rizatriptan MSD 10 mg Tablets Włochy MAXALT 10 mg compresse Rumunia MAXALT 10 mg comprimate
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 07/2018
MAXALT, 5 mg, tabletki ryzatryptan MAXALT, 10 mg, tabletki ryzatryptan
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zażyciem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
1. Co to jest lek MAXALT i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed przyjęciem leku MAXALT
3. Jak przyjmować lek MAXALT
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek MAXALT
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek MAXALT i w jakim celu się go stosuje
MAXALT należy do klasy leków zwanych selektywnymi agonistami receptora serotoninowego 5-HT 1B/1D .
Lek MAXALT jest stosowany w celu złagodzenia bólu głowy podczas napadu migreny u dorosłych.
Stosowanie leku MAXALT: Powoduje zmniejszenie obrzęku naczyń krwionośnych otaczających mózg. To właśnie obrzęk naczyń krwionośnych mózgu wywołuje ból głowy podczas napadu migreny.
2. Informacje ważne przed przyjęciem leku MAXALT
Kiedy nie przyjmować leku MAXALT: - jeśli pacjent ma uczulenie na ryzatryptanu benzoesan lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6) - jeśli u pacjenta rozpoznano umiarkowanie ciężkie lub ciężkie nadciśnienie albo łagodne nadciśnienie niedostatecznie kontrolowane farmakologicznie - jeśli u pacjenta kiedykolwiek stwierdzono dolegliwości ze strony serca, w tym zawał serca lub bóle w klatce piersiowej (dławica piersiowa), albo objawy choroby serca - jeśli u pacjenta stwierdza się ciężkie zaburzenia czynności wątroby lub nerek - jeśli u pacjenta w przeszłości wystąpił udar mózgu (incydent naczyniowo-mózgowy) albo mini-udar (przemijający napad niedokrwienny) - jeśli u pacjenta stwierdza się niedrożność naczyń tętniczych (choroba naczyń obwodowych) - jeśli pacjent przyjmuje inhibitory monoaminooksydazy (MAO) takie jak moklobemid, fenelzyna, tranylcypromina czy pargylina (leki przeciwdepresyjne) lub linezolid (antybiotyk) albo jeśli nie upłynęły dwa tygodnie od momentu odstawienia inhibitorów MAO - jeśli pacjent obecnie przyjmuje alkaloidy sporyszu, takie jak ergotamina lub dihydroergotamina z powodu migrenowych bólów głowy albo metysergid w profilaktyce napadów migrenowych bólów głowy - jeśli pacjent przyjmuje jakikolwiek inny lek należący do tej samej grupy terapeutycznej, taki jak sumatryptan, naratryptan czy zolmitryptan z powodu migrenowych bólów głowy. (patrz „MAXALT a inne leki” poniżej).
W razie wątpliwości, czy pacjenta dotyczy którakolwiek z wymienionych powyżej sytuacji, przed przyjęciem leku MAXALT należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem przyjmowania leku MAXALT należy omówić z lekarzem lub farmaceutą, jeśli: - u pacjenta stwierdza się którykolwiek z następujących czynników ryzyka choroby serca: nadciśnienie, cukrzycę, palenie tytoniu lub stosowanie substytutów nikotyny, występowanie chorób serca w rodzinie, wiek powyżej 40 lat w przypadku mężczyzn lub okres pomenopauzalny w przypadku kobiet - u pacjenta stwierdza się zaburzenia czynności nerek lub wątroby - u pacjenta rozpoznano określone zaburzenia serca (blok odnogi pęczka Hisa) - u pacjenta stwierdza się jakiekolwiek uczulenie - bólom głowy towarzyszą zawroty głowy, problemy z chodzeniem, brak koordynacji ruchów albo osłabienie siły kończyn (nóg i rąk) - pacjent stosuje preparaty ziołowe zawierające ziele dziurawca - u pacjenta wystąpiła w przeszłości reakcja uczuleniowa w postaci obrzęku twarzy, warg, języka i (lub) gardła, która może spowodować problemy z oddychaniem i (lub) przełykaniem (obrzęk naczynioruchowy) - pacjent, z powodu depresji, przyjmuje selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) takie jak sertralina, szczawian escitalopramu i fluoksetyna lub inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI) takie jak wenlafaksyna i duloksetyna - u pacjenta wystąpiły w przeszłości krótkotrwałe objawy w postaci bólu i ucisku w klatce piersiowej.
Zbyt częste przyjmowanie leku MAXALT może wywołać przewlekłe bóle głowy. W takich przypadkach należy zwrócić się do lekarza, gdyż może być konieczne odstawienie leku MAXALT. O objawach należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie. Rozpoznanie migreny musi być postawione przez lekarza. Lek MAXALT należy przyjmować tylko w przypadku napadów migrenowych bólów głowy. Lek MAXALT nie powinien być stosowany w leczeniu bólów głowy, które mogą być spowodowane przez inne, poważniejsze schorzenia.
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, również tych, które wydawane są bez recepty. Dotyczy to także preparatów ziołowych i leków przyjmowanych zwykle z powodu migreny. Lek MAXALT może bowiem wpływać na sposób działania niektórych innych leków. Także inne leki mogą wpływać na działanie leku MAXALT.
MAXALT a inne leki
Nie należy przyjmować leku MAXALT - jeśli pacjent stosuje obecnie lek należący do klasy agonistów receptora 5-HT 1B/1D (zwanych czasami „tryptanami”), taki jak sumatryptan, naratryptan lub zolmitryptan - jeśli pacjent stosuje inhibitor monoaminooksydazy (MAO) taki jak moklobemid, fenelzyna, tranylcypromina, linezolid czy pargylina albo jeśli nie upłynęły jeszcze dwa tygodnie od momentu odstawienia inhibitora MAO - jeśli pacjent przyjmuje pochodne sporyszu takie jak ergotamina lub dihydroergotamina stosowane w leczeniu migreny - jeśli pacjent przyjmuje metysergid w profilaktyce napadów migrenowych bólów głowy.
Stosowanie wymienionych wyżej leków jednocześnie z lekiem MAXALT może spowodować zwiększenie ryzyka wystąpienia działań niepożądanych.
Po zastosowaniu leku MAXALT należy odczekać przynajmniej 6 godzin przed przyjęciem pochodnych sporyszu takich jak ergotamina czy dihydroergotamina lub metysergid. Po zastosowaniu pochodnych sporyszu należy odczekać co najmniej 24 godziny przed przyjęciem leku MAXALT.
Należy zwrócić się do lekarza z prośbą o informacje dotyczące ryzyka związanego z przyjmowaniem leku MAXALT. jeśli pacjent przyjmuje propranolol (patrz punkt 3: Jak stosować lek MAXALT). jeśli pacjent przyjmuje SSRI takie jak sertralina, szczawian escitalopramu i fluoksetyna lub SNRI takie jak wenlafaksyna i duloksetyna stosowane w leczeniu depresji.
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, również tych, które wydawane są bez recepty.
MAXALT z jedzeniem i piciem
Lek MAXALT może zacząć działać później, jeśli zostanie przyjęty po posiłku. Lepiej zażywać lek na pusty żołądek, lecz można przyjmować go także po posiłku.
Ciąża i karmienie piersią
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Nie wiadomo, czy lek MAXALT przyjmowany przez kobietę w okresie ciąży może zaszkodzić nienarodzonemu dziecku. Należy powstrzymać się od karmienia piersią przez 24 godziny po zażyciu leku.
Dzieci i młodzież
Leku MAXALT w postaci tabletek nie zaleca się stosować u dzieci w wieku poniżej 18 lat.
Stosowanie u pacjentów w wieku powyżej 65 lat
Nie przeprowadzono pełnych badań dotyczących oceny bezpieczeństwa stosowania i skuteczności leku MAXALT u pacjentów w wieku powyżej 65 lat.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Podczas stosowania leku MAXALT możliwe jest pojawienie się uczucia senności lub zawrotów głowy. W takim przypadku nie prowadzić pojazdów, nie posługiwać się żadnymi narzędziami ani nie obsługiwać żadnych maszyn.
Lek MAXALT zawiera laktozę jednowodną
Maxalt, 5 mg, tabletki Tabletka MAXALT, 5 mg zawiera 30,25 mg laktozy jednowodnej. Pacjenci, u których stwierdzono nietolerancję pewnych cukrów, powinni skontaktować się z lekarzem przed rozpoczęciem przyjmowania leku.
Maxalt, 10 mg, tabletki Tabletka MAXALT, 10 mg zawiera 60,50 mg laktozy jednowodnej. Pacjenci, u których stwierdzono nietolerancję pewnych cukrów, powinni skontaktować się z lekarzem przed rozpoczęciem przyjmowania leku.
3. Jak przyjmować lek MAXALT
MAXALT stosowany jest w leczeniu napadów migrenowych bólów głowy. Lek MAXALT należy przyjąć możliwie najwcześniej po wystąpieniu migrenowego bólu głowy. Nie należy stosować leku w zapobieganiu napadom migreny.
Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Zazwyczaj stosowana dawka to 10 mg.
Osoby przyjmujące aktualnie propranolol albo cierpiące na schorzenia wątroby lub nerek powinny stosować lek MAXALT w dawce wynoszącej 5 mg. Między przyjęciem dawki propranololu a zastosowaniem leku MAXALT należy zachować odstęp wynoszący co najmniej 2 godziny. W okresie
MAXALT (ryzatryptanu benzoesan) w tabletkach należy przyjmować doustnie w całości, popijając płynem.
MAXALT dostępny jest także w postaci liofilizatu doustnego o mocy 5 mg i 10 mg rozpuszczającego się w ustach. Lek w postaci liofilizatu doustnego można stosować w sytuacjach, gdy płyn do popicia nie jest dostępny, bądź w celu uniknięcia nudności i wymiotów, które mogą wystąpić po przyjęciu tabletki z płynem.
Jeśli migrena powróci w ciągu 24 godzin U niektórych pacjentów objawy migreny mogą powrócić w okresie 24 godzin. W przypadku nawrotu migreny można przyjąć dodatkową dawkę leku MAXALT. Pomiędzy kolejnymi dawkami zawsze należy odczekać 2 godziny.
Jeśli po upływie 2 godzin migrena nie ustępuje W przypadku braku odpowiedzi na pierwszą dawkę leku MAXALT nie należy przyjmować drugiej dawki podczas tego samego napadu migreny. Możliwe jest jednak uzyskanie odpowiedzi na lek MAXALT podczas następnego napadu migrenowego bólu głowy.
Nie należy przyjmować więcej niż 2 dawek leku MAXALT w okresie 24 godzin (na przykład w ciągu 24 godzin nie należy przyjmować więcej niż dwie tabletki lub dwa liofilizaty doustne o mocy 10 mg lub 5 mg). Pomiędzy kolejnymi dawkami zawsze należy odczekać 2 godziny.
W razie nasilenia objawów choroby należy zwrócić się do lekarza.
Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku MAXALT
W przypadku przyjęcia większej niż zalecana dawki leku MAXALT należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza lub farmaceuty. Należy zabrać ze sobą opakowanie leku.
Po przedawkowaniu leku mogą wystąpić takie objawy jak zawroty głowy, senność, wymioty, omdlenia i spowolnienie akcji serca.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Lek może wywołać wymienione niżej działania niepożądane.
Działania niepożądane najczęściej zgłaszane w badaniach leku z udziałem osób dorosłych to zawroty głowy, senność i zmęczenie.
Często (występujące u 1 do 10 osób na 100 pacjentów) - mrowienie (parestezje), bóle głowy, zmniejszenie wrażliwości skóry na dotyk (niedoczulica), pogorszenie sprawności umysłowej, bezsenność. - przyspieszony lub nieregularny rytm serca (kołatanie). - krótkotrwałe zaczerwienienie twarzy. - nieprzyjemne uczucie w gardle. - nudności, suchość jamy ustnej, wymioty, biegunka, niestrawność (dyspepsja). - uczucie ciężkości niektórych części ciała, ból szyi, sztywność. - ból brzucha lub w klatce piersiowej.
Niezbyt często (występujące u 1 do 10 osób na 1000 pacjentów) - nieprzyjemny smak w ustach. - chwiejność chodu (ataksja), zawroty głowy, niewyraźne widzenie, drżenie, omdlenie. - splątanie, nerwowość. - wysokie ciśnienie krwi (nadciśnienie), uczucie pragnienia, uderzenia gorąca, potliwość. - wysypka, świąd i grudkowata wysypka (pokrzywka), obrzęk twarzy, warg, języka i (lub) gardła, który może spowodować problemy z oddychaniem i (lub) przełykaniem (obrzęk naczynioruchowy), problemy z oddychaniem (duszność). - uczucie ucisku w niektórych częściach ciała, osłabienie siły mięśni. - zmiany rytmu lub częstości pracy serca (arytmia), nieprawidłowości w elektrokardiogramie (badanie, które służy do zapisu elektrycznej aktywności serca), bardzo szybka akcja serca (tachykardia). - ból twarzy, ból mięśni.
Rzadko (występujące u 1 do 10 osób na 10 000 pacjentów) - świszczący oddech. - reakcja alergiczna (nadwrażliwość), gwałtownie przebiegająca zagrażająca życiu reakcja alergiczna (anafilaksja). - udar mózgu (objawy te na ogół występują u pacjentów, u których stwierdza się czynniki ryzyka choroby serca i naczyń krwionośnych (nadciśnienie, cukrzyca, palenie tytoniu, stosowanie substytutów nikotyny, występowanie chorób serca lub udaru mózgu w rodzinie, wiek powyżej rytmu serca (blok odnogi pęczka Hisa)). - wolne bicie serca (bradykardia).
Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): - zawał serca, skurcz naczyń krwionośnych zaopatrujących serce (objawy te na ogół występują u pacjentów, u których stwierdza się czynniki ryzyka choroby serca i naczyń krwionośnych (nadciśnienie, cukrzyca, palenie tytoniu, stosowanie substytutów nikotyny, występowanie chorób serca lub udaru mózgu w rodzinie, wiek powyżej 40 lat w przypadku mężczyzn, okres pomenopauzalny w przypadku kobiet, określone zaburzenia rytmu serca (blok odnogi pęczka Hisa)). - zespół serotoninowy, w którym mogą wystąpić takie niepożądane objawy jak: śpiączka, chwiejne ciśnienie tętnicze, wyjątkowo wysoka temperatura ciała, brak koordynacji mięśni, pobudzenie i omamy (halucynacje). - masywne złuszczanie skóry z towarzyszącą gorączką lub bez (martwica toksyczno-rozpływna naskórka). - drgawki (napady drgawkowe). - skurcz naczyń krwionośnych kończyn, w tym ziębnięcie i drętwienie dłoni albo stóp. - skurcz naczyń krwionośnych okrężnicy (jelita grubego), który może powodować ból brzucha.
W przypadku wystąpienia objawów reakcji alergicznej, zespołu serotoninowego, zawału serca lub udaru mózgu należy natychmiast zgłosić się do lekarza.
Należy również powiadomić lekarza, jeżeli po przyjęciu leku MAXALT pojawią się jakiekolwiek objawy wskazujące na uczulenie (takie jak wysypka lub świąd).
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: [email protected]. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek MAXALT
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i blistrze po skrócie „EXP”. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Nie przechowywać leku MAXALT w temperaturze powyżej 30C.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek MAXALT
MAXALT, 5 mg, tabletki Substancją czynną leku MAXALT jest ryzatryptan. Jedna tabletka zawiera 5 mg ryzatryptanu w postaci 7,265 mg ryzatryptanu benzoesanu.
MAXALT, 10 mg, tabletki Substancją czynną leku MAXALT jest ryzatryptan. Jedna tabletka zawiera 10 mg ryzatryptanu w postaci 14,53 mg ryzatryptanu benzoesanu.
Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna (E460a), skrobia żelowana kukurydziana, żelaza tlenek czerwony (E172) i magnezu stearynian (E572).
Jak wygląda lek MAXALT i co zawiera opakowanie
MAXALT, 5 mg, tabletki Tabletki 5 mg mają barwę bladoróżową i kształt kapsułek; po jednej stronie znajduje się na nich napis MSD, a po drugiej kod 266.
MAXALT, 10 mg, tabletki Tabletki 10 mg mają barwę bladoróżową i kształt kapsułek; po jednej stronie znajduje się na nich napis MAXALT, a po drugiej kod MSD 267.
Wielkości opakowań: Opakowania zawierające po 2 lub 6 tabletek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny
MSD Polska Sp. z o.o. ul. Chłodna 51 00-867 Warszawa tel. (+48) 22 549 51 00 faks (+48) 22 549 51 01 [email protected]
Wytwórca
MERCK SHARP & DOHME B.V. Waarderweg 39 Holandia
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
MAXALT, 5 mg, tabletki
Austria, Finlandia, Francja, Grecja, Islandia, Holandia, Norwegia, Polska, Szwecja, Wielka Brytania MAXALT Belgia i Luksemburg MAXALT 5 mg Republika Czeska MAXALT 5mg, tablety Dania MAXALT, tabletter Niemcy MAXALT 5 mg Tabletten Irlandia Rizatriptan MSD 5 mg Tablets Włochy MAXALT 5 mg compresse Rumunia MAXALT 5 mg comprimate
MAXALT, 10 mg, tabletki
Austria, Finlandia, Francja, Grecja, Islandia, Holandia, Norwegia, Polska, Portugalia, Szwecja, Wielka Brytania MAXALT Belgia, Luksemburg i Hiszpania MAXALT 10 mg Republika Czeska MAXALT 10 mg, tablety Dania MAXALT, tabletter Niemcy MAXALT 10 mg Tabletten Irlandia Rizatriptan MSD 10 mg Tablets Włochy MAXALT 10 mg compresse Rumunia MAXALT 10 mg comprimate
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 07/2018
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
MAXALT, 5 mg, tabletki MAXALT, 10 mg, tabletki
MAXALT, 5 mg, tabletki Każda tabletka zawiera 7,265 mg ryzatryptanu benzoesanu (co odpowiada 5 mg ryzatryptanu).
Substancja pomocnicza o znanym działaniu Laktoza jednowodna 30,25 mg w tabletce 5 mg.
MAXALT, 10 mg, tabletki Każda tabletka zawiera 14,53 mg ryzatryptanu benzoesanu (co odpowiada 10 mg ryzatryptanu).
Substancja pomocnicza o znanym działaniu Laktoza jednowodna 60,5 mg w tabletce 10 mg.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Tabletka
MAXALT, 5 mg, tabletki Tabletki 5 mg mają barwę bladoróżową i kształt kapsułek; po jednej stronie znajduje się na nich napis MSD, a po drugiej kod 266. MAXALT, 10 mg, tabletki Tabletki 10 mg mają barwę bladoróżową i kształt kapsułek; po jednej stronie znajduje się na nich napis MAXALT, a po drugiej kod MSD 267.
Leczenie ostrej fazy napadu migrenowego bólu głowy z towarzyszącą aurą lub bez niej u dorosłych.
Sposób podawania
Produktu leczniczego MAXALT nie należy stosować zapobiegawczo.
Tabletki do stosowania doustnego należy połykać w całości, popijając płynem.
Wpływ pokarmu: W przypadku jednoczesnego spożycia pokarmu czas wchłaniania ryzatryptanu wydłuża się o około 1 godzinę. Z tego względu działanie ryzatryptanu podanego po posiłku może być opóźnione (patrz także Właściwości farmakokinetyczne, Wchłanianie.)
MAXALT jest również dostępny w postaci liofilizatu doustnego.
Dawkowanie
Dorośli w wieku od 18 lat
Zalecana dawka wynosi 10 mg.
Powtórne przyjęcie dawki leku: przerwa między kolejnymi dawkami powinna wynosić co najmniej
w przypadku ponownego napadu bólu głowy w ciągu 24 godzin: jeżeli po ustąpieniu objawów po pierwszym ataku wystąpi ponowny napad bólu głowy, można przyjąć następną dawkę. Należy przestrzegać opisanych wyżej ograniczeń w dawkowaniu.
nieskuteczność po podaniu pierwszej dawki: podczas kontrolowanych badań nie oceniano skuteczności podania drugiej dawki podczas tego samego napadu, jeśli pierwsza dawka była nieskuteczna. Nie należy zatem przyjmować drugiej dawki podczas tego samego napadu, jeżeli pierwsza dawka była nieskuteczna.
W badaniach klinicznych wykazano, że u pacjentów, u których nie uzyskano poprawy po podaniu leku w czasie napadu migreny, nadal możliwe jest uzyskanie poprawy podczas następnych napadów.
Niektórzy pacjenci powinni stosować mniejszą dawkę (5 mg) produktu leczniczego MAXALT, zwłaszcza, jeżeli należą do jednej z poniższych grup:
pacjenci przyjmujący propranolol. Ryzatryptan należy podawać co najmniej na 2 godziny przed lub po podaniu propranololu (patrz punkt 4.5). pacjenci z łagodną lub umiarkowaną niewydolnością nerek. pacjenci z łagodną lub umiarkowaną niewydolnością wątroby.
Przerwa między kolejnymi dawkami powinna wynosić co najmniej 2 godziny. W ciągu 24 godzin nie należy przyjmować więcej niż 2 dawki leku.
Dzieci i młodzież
Dzieci i młodzież (w wieku poniżej 18 lat) Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego MAXALT u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.
Aktualne dane przedstawiono w punktach 5.1 i 5.2, ale brak zaleceń dotyczących dawkowania.
Pacjenci w podeszłym wieku
Nie przeprowadzono systematycznej oceny bezpieczeństwa stosowania i skuteczności ryzatryptanu u pacjentów w wieku powyżej 65 lat.
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Równoczesne stosowanie z inhibitorami oksydazy monoaminowej (MAO) oraz przed upływem dwóch tygodni od zakończenia leczenia inhibitorem oksydazy monoaminowej (patrz punkt 4.5).
Produkt leczniczy MAXALT jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby lub nerek.
Produkt leczniczy MAXALT jest przeciwwskazany u pacjentów po przebytym incydencie naczyniowo- mózgowym lub przemijającym napadzie niedokrwiennym (ang. transient ischemic attack, TIA).
Umiarkowanie ciężkie i ciężkie nadciśnienie lub nieleczone nadciśnienie łagodne.
Rozpoznana choroba wieńcowa, w tym choroba niedokrwienna serca (dławica piersiowa, przebyty zawał mięśnia sercowego lub udokumentowane bezobjawowe niedokrwienie mięśnia sercowego), objawy podmiotowe i przedmiotowe choroby niedokrwiennej serca lub dławica Prinzmetala.
Choroba naczyń obwodowych.
Jednoczesne stosowanie ryzatryptanu i ergotaminy, pochodnych sporyszu (w tym metysergidu) lub innych agonistów receptora 5-HT 1B/1D
Produkt leczniczy MAXALT może być stosowany tylko w razie jednoznacznego rozpoznania migreny. Leku nie należy stosować u pacjentów z migreną podstawną lub porażenną.
Nie należy stosować produktu leczniczego MAXALT u pacjentów z „nietypowymi” bólami głowy, które mogą być związane z innymi potencjalnie ciężkimi schorzeniami (np. incydent naczyniowo-mózgowy, pęknięty tętniak mózgu). U tych pacjentów zwężenie naczyń krążenia mózgowego może być szkodliwe.
Ryzatryptan może wywoływać przemijające objawy, w postaci bólu i ucisku w klatce piersiowej. Ból ten może być silny i może obejmować również gardło (patrz punkt 4.8). Jeśli istnieje podejrzenie, że objawy te mogą wynikać z choroby niedokrwiennej serca, nie należy przyjmować kolejnych dawek do czasu wykonania odpowiednich badań.
Tak jak inne leki należące do klasy terapeutycznej agonistów receptora 5-HT 1B/1D ,
ryzatryptan nie powinien być podawany bez wcześniejszej oceny pacjentom, u których istnieje prawdopodobieństwo nierozpoznanej choroby serca ani pacjentom z grupy ryzyka choroby niedokrwiennej serca (np. pacjentom z nadciśnieniem, cukrzycą, palącym tytoń lub stosującym farmakologiczne substytuty nikotyny, mężczyznom w wieku powyżej 40 lat, kobietom po menopauzie, pacjentom z blokiem odnogi pęczka Hisa, czy osobom z istotnym dodatnim wywiadem rodzinnym w kierunku choroby niedokrwiennej serca). Incydenty sercowo-naczyniowe występowały w bardzo rzadkich przypadkach u osób bez jawnej choroby układu sercowo-naczyniowego, którym podano leki z grupy agonistów 5-HT 1 . U pacjentów z chorobą niedokrwienną serca nie należy stosować produktu leczniczego MAXALT (patrz punkt 4.3).
Stosowanie leków z grupy agonistów receptora 5-HT 1B/1D było związane z występowaniem skurczu naczyń wieńcowych. W rzadkich przypadkach zgłaszano niedokrwienie mięśnia sercowego lub zawał serca podczas stosowania agonistów receptora 5-HT 1B/1D , w tym produktu leczniczego MAXALT (patrz punkt 4.8).
Nie należy stosować innych agonistów 5-HT 1B/1D (np. sumatryptanu) jednocześnie z produktem leczniczym MAXALT (patrz punkt 4.5).
Zaleca się, aby czas pomiędzy zastosowaniem ryzatryptanu i leków z grupy pochodnych sporyszu (np. ergotaminy, dihydroergotaminy lub metysergidu) wynosił co najmniej 6 godzin. Po zastosowaniu preparatu zawierającego ergotaminę należy zachować 24-godzinną przerwę przed podaniem ryzatryptanu. Pomimo, że w klinicznym badaniu farmakologicznym, w ramach którego 16 zdrowym mężczyznom podano doustnie ryzatryptan i parenteralnie ergotaminę, nie obserwowano działania naczynioskurczowego, takie działanie jest teoretycznie możliwe (patrz punkt 4.3).
Po jednoczesnym leczeniu tryptanami i selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) lub inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI) zgłaszano występowanie zespołu serotoninowego (w tym zmieniony stan psychiczny, niestabilność układu autonomicznego i zaburzenia nerwowo-mięśniowe). Tego rodzaju reakcje mogą mieć ciężki przebieg. Jeśli jednoczesne leczenie ryzatryptanem i SSRI lub SNRI jest klinicznie uzasadnione, zaleca się dokładną obserwację pacjenta, szczególnie podczas rozpoczynania leczenia, zwiększania dawki lub dołączania innego leku serotoninergicznego (patrz punkt 4.5).
Występowanie działań niepożądanych może nasilić się podczas jednoczesnego podawania tryptanów (agonistów 5-HT 1B/1D ) i preparatów ziołowych zawierających ziele dziurawca (Hypericum perforatum).
U pacjentów przyjmujących tryptany, w tym ryzatryptan, może wystąpić obrzęk naczynioruchowy (np. obrzęk twarzy, języka i gardła). Jeśli wystąpi obrzęk języka lub gardła, pacjenta należy otoczyć opieką medyczną aż do ustąpienia objawów. Leczenie ryzatryptanem należy niezwłocznie przerwać i zastąpić lekiem z innej grupy terapeutycznej.
Zawartość laktozy jednowodnej w tabletce o danej mocy jest następująca: 30,25 mg w tabletce o mocy dziedzicznymi zaburzeniami nietolerancji galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Należy rozważyć możliwość wystąpienia interakcji, jeżeli ryzatryptan jest podawany z substratami cytochromu CYP 2D6 (patrz punkt 4.5).
Polekowy ból głowy (ang. medication overuse headache, MOH)
Długotrwałe stosowanie jakichkolwiek leków przeciwbólowych może spowodować nasilenie bólu głowy. Jeśli u pacjenta występuje lub jest podejrzewana taka przyczyna bólu głowy, powinien on przerwać leczenie i zasięgnąć porady lekarza. Polekowy ból głowy należy podejrzewać u pacjentów, u których codzienne lub częste bóle głowy występują pomimo (albo z powodu) regularnego przyjmowania leków stosowanych w celu złagodzenia bólów głowy.
Ergotamina, pochodne sporyszu (w tym metysergid), inni agoniści receptora 5-HT 1B/1D ; ze względu na działanie addytywne jednoczesne stosowanie ryzatryptanu i ergotaminy, pochodnych sporyszu (w tym metysergidu) lub innych agonistów receptora 5-HT 1B/1D (np. sumatryptanu, zolmitryptanu, naratryptanu) wiąże się ze zwiększeniem ryzyka wywołania skurczu tętnic wieńcowych i wzrostu ciśnienia krwi. Takie skojarzenie leków jest przeciwwskazane. (Patrz punkt 4.3).
Inhibitory oksydazy monoaminowej: ryzatryptan metabolizowany jest głównie przez oksydazę monoaminową typu A (MAO-A). Podczas jednoczesnego stosowania selektywnego i odwracalnego inhibitora MAO-A stwierdzono podwyższenie stężenia osoczowego ryzatryptanu i jego aktywnego N-monodemetylowego metabolitu. Podobnego lub silniejszego działania można spodziewać się w przypadku zastosowania nieselektywnych, odwracalnych (np. linezolid) i nieodwracalnych inhibitorów MAO. Ze względu na ryzyko wywołania skurczu tętnic wieńcowych i nadciśnienia tętniczego stosowanie produktu leczniczego MAXALT u pacjentów przyjmujących inhibitory MAO jest przeciwwskazane. (Patrz punkt 4.3).
Leki blokujące receptory beta-adrenergiczne: Jednoczesne stosowanie propranololu może powodować podwyższenie stężenia osoczowego ryzatryptanu. Najbardziej prawdopodobną przyczyną tego zjawiska jest interakcja między tymi lekami na poziomie pierwszego przejścia przez wątrobę, bowiem MAO-A pełni ważną rolę w metabolizmie zarówno ryzatryptanu jak i propranololu. Tego rodzaju interakcja prowadzi do wzrostu wartości pola pod krzywą (AUC) oraz C max średnio o 70–80%. U pacjentów przyjmujących propranolol produkt leczniczy MAXALT należy stosować w dawce wynoszącej 5 mg. (Patrz punkt 4.2).
W badaniu dotyczącym interakcji leków wykazano, że nadolol i metoprolol nie wpływają na stężenie ryzatryptanu w osoczu.
Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI) i zespół serotoninowy: po zastosowaniu selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) lub inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI) i tryptanów zgłaszano przypadki wystąpienia objawów odpowiadających zespołowi serotoninowemu (zmiana stanu psychicznego, niestabilność układu autonomicznego i zaburzenia nerwowo-mięśniowe). (Patrz punkt 4.4).
Wyniki badań in vitro wskazują, że ryzatryptan hamuje aktywność cytochromu P450 2D6 (CYP 2D6). Dane kliniczne dotyczące interakcji nie są dostępne. Należy rozważyć możliwość wystąpienia interakcji, jeżeli ryzatryptan jest stosowany z substratami cytochromu CYP 2D6.
Płodność
Nie badano wpływu na płodność człowieka. Badania na zwierzętach wykazały tylko minimalny wpływ na płodność przy stężeniach znacznie przewyższających stężenia terapeutyczne stosowane u ludzi (więcej niż 500-krotnie).
Ciąża
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania ryzatryptanu w czasie ciąży u ludzi. Badania na zwierzętach nie wykazały szkodliwego wpływu w przypadku stosowania leku w dawkach przekraczających wysokość dawki terapeutycznej w odniesieniu do rozwoju zarodka lub płodu, czy też przebiegu ciąży, porodu i rozwoju pourodzeniowego.
Ponieważ wyniki prowadzonych na zwierzętach badań toksyczności reprodukcyjnej i rozwojowej nie zawsze pozwalają przewidzieć reakcję u ludzi, MAXALT powinien być stosowany w okresie ciąży tylko wówczas, gdy zaistnieje wyraźna potrzeba.
Karmienie piersią
Badania na szczurach wykazały, że ryzatryptan w znacznym stopniu przenika do mleka matki. Przejściowe i nieznaczne zmniejszenie masy ciała młodych szczurów można było zauważyć tylko wtedy, gdy ich matkom podawano ryzatryptan w dawkach znacznie większych niż maksymalna dawka dla ludzi. Brak danych dotyczących tego zagadnienia u ludzi.
Należy zachować ostrożność podczas stosowania ryzatryptanu przez kobiety karmiące piersią. W celu zmniejszenia stopnia narażenia niemowlęcia na działanie leku, należy unikać karmienia piersią przez
Migrena lub leczenie produktem leczniczym MAXALT mogą, u niektórych pacjentów wywoływać senność. Ponadto u niektórych pacjentów przyjmujących MAXALT zgłaszano występowanie zawrotów głowy. Z tego względu pacjenci powinni dokonać samooceny możliwości wykonywania skomplikowanych czynności podczas napadów migreny i po podaniu produktu leczniczego MAXALT.
W ramach kontrolowanych badań klinicznych trwających do 1 roku, przeprowadzono ocenę produktu leczniczego MAXALT (w postaci tabletek i liofilizatu doustnego) u 8630 dorosłych pacjentów. Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi w badaniach klinicznych były: zawroty głowy, senność, osłabienie lub zmęczenie. W badaniach klinicznych i (lub) w okresie po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłaszano następujące działania niepożądane:
[Bardzo często (≥1/10); Często (≥1/100 do <1/10); Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100); Rzadko (≥1/10 000 do <1/1000); Bardzo rzadko (<1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)]
Zaburzenia układu immunologicznego: Rzadko: reakcje nadwrażliwości, reakcje anafilaktyczne lub rzekomoanafilaktyczne.
Zaburzenia psychiczne: Często: bezsenność. Niezbyt często: dezorientacja, nerwowość.
Zaburzenia układu nerwowego: Często: zawroty głowy, senność, parestezje, bóle głowy, niedoczulica, osłabienie sprawności umysłowej. Niezbyt często: ataksja, zawroty głowy, zaburzenia smaku lub nieprzyjemny smak, drżenie, omdlenia. Częstość nieznana: napad drgawek, zespół serotoninowy.
Zaburzenia oka: Niezbyt często: niewyraźne widzenie.
Zaburzenia serca: Często: kołatanie serca. Niezbyt często: arytmia, nieprawidłowości w EKG, tachykardia. Rzadko: incydenty naczyniowo-mózgowe (większość z tych działań niepożądanych dotyczyła pacjentów, u których istniały czynniki ryzyka choroby niedokrwiennej serca), bradykardia. Częstość nieznana: niedokrwienie lub zawał mięśnia sercowego (większość z tych działań niepożądanych dotyczyła pacjentów, u których istniały czynniki ryzyka choroby niedokrwiennej serca).
Zaburzenia naczyniowe: Niezbyt często: nadciśnienie, uderzenia gorąca, zaczerwienienie twarzy. Częstość nieznana: niedokrwienie kończyn.
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: Często: nieprzyjemne uczucie w gardle. Niezbyt często: duszność. Rzadko: świszczący oddech.
Zaburzenia żołądka i jelit: Często: nudności, suchość jamy ustnej, wymioty, biegunka, niestrawność. Niezbyt często: uczucie pragnienia. Częstość nieznana: niedokrwienne zapalenie okrężnicy.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: Często: zaczerwienienie twarzy. Niezbyt często: świąd, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy (np. obrzęk twarzy, języka, gardła) (informacje dotyczące obrzęku naczynioruchowego podano również w punkcie 4.4), wysypka, potliwość. Częstość nieznana: martwica toksyczno-rozpływna naskórka.
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: Często: miejscowe uczucie ciężkości, bóle szyi, sztywność. Niezbyt często: uczucie miejscowego ucisku, osłabienie siły mięśni, ból twarzy, ból mięśni.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: Często: osłabienie, zmęczenie, ból brzucha lub klatki piersiowej.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: [email protected]. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Ryzatryptan w dawce 40 mg (podawany jednorazowo lub w dwóch dawkach podzielonych w odstępie 2-godzinnym) był zazwyczaj dobrze tolerowany przez ponad 300 dorosłych pacjentów; do najczęściej występujących działań niepożądanych związanych z lekiem należały zawroty głowy i senność.
W klinicznym badaniu farmakologicznym, w którym 12 dorosłym pacjentom podano ryzatryptan w całkowitej łącznej dawce wynoszącej 80 mg (w czasie czterech godzin), u dwóch osób stwierdzono omdlenie i (lub) bradykardię. U jednego uczestnika badania (kobieta w wieku 29 lat) po trzech godzinach od podania ryzatryptanu w łącznej dawce wynoszącej 80 mg (w czasie dwóch godzin) wystąpiły wymioty, bradykardia i zawroty głowy. Po upływie godziny od momentu wystąpienia tych objawów stwierdzono blok przedsionkowo-komorowy III stopnia reagujący na podanie atropiny. U innego uczestnika badania, mężczyzny w wieku 25 lat, odnotowano przemijające zawroty głowy, omdlenie, utratę kontroli czynności zwieraczy i trwającą 5 sekund asystolię (na monitorze EKG) zaraz po bolesnym wkłuciu dożylnym. Wkłucie dożylne wykonano po upływie dwóch godzin od podania ryzatryptanu w całkowitej dawce wynoszącej 80 mg (w okresie czterech godzin).
Ponadto z właściwości farmakologicznych ryzatryptanu wynika, że po przedawkowaniu może wystąpić wzrost ciśnienia lub inne, cięższe zaburzenie czynności układu sercowo-naczyniowego. U pacjentów, u których istnieje podejrzenie przedawkowania produktu leczniczego MAXALT, należy rozważyć usunięcie leku z przewodu pokarmowego (np. płukanie żołądka, a następnie podanie węgla aktywnego). Stan kliniczny pacjenta i zapis EKG należy monitorować nieprzerwanie, przez co najmniej 12 godzin, nawet, jeśli nie stwierdza się objawów klinicznych.
Nie wiadomo, czy hemodializa lub dializa otrzewnowa mogą wpływać na stężenie ryzatryptanu w surowicy.
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwmigrenowe, selektywni agoniści receptora serotoninowego (5HT1), kod ATC: N02C C04
Mechanizm działania: selektywni agoniści receptora serotoninowego (5HT 1B/1D)
Ryzatryptan jest selektywnym agonistą o wysokim powinowactwie do ludzkich receptorów 5-HT 1B
i 5-HT 1D , Jednocześnie, nie wykazuje wpływu lub wpływa nieznacznie na aktywność farmakologiczną receptorów 5-HT 2 , 5-HT 3 ; alfa 1 , alfa 2
1 , D 2 , dopaminergicznych, histaminowych H 1 ; muskarynowych; lub benzodiazepinowych.
Działanie lecznicze ryzatryptanu w migrenowych bólach głowy można przypisać agonistycznemu wpływowi na receptory 5-HT 1B
1D
krwionośnych i unerwiających je włóknach czuciowych nerwu trójdzielnego. Uważa się, że podczas napadu migreny naczynia te ulegają rozszerzeniu. Aktywacja receptorów 5-HT 1B
1D może spowodować skurcz wewnątrzczaszkowych naczyń krwionośnych będących źródłem bólu migrenowego oraz zahamowanie uwalniania neuropeptydu, co prowadzi do zmniejszenia odczynu zapalnego we wrażliwych tkankach i osłabienia ośrodkowej transmisji sygnałów bólowych przez włókna nerwu trójdzielnego.
Działanie farmakodynamiczne
Dorośli
Skuteczność działania produktu leczniczego MAXALT tabletki w leczeniu ostrej fazy napadu bólu migrenowego głowy ustalono w czterech wieloośrodkowych badaniach z grupą kontrolowaną placebo, w których uczestniczyło ponad 2000 pacjentów przyjmujących MAXALT w dawce wynoszącej 5 lub dawki leku, a odsetek pacjentów, którzy odpowiedzieli na leczenie (tj. całkowite zniesienie lub umiarkowane złagodzenie silnego lub bardzo silnego bólu głowy do poziomu bólu łagodnego) po upływie zastosowania tabletek w dawce 5 mg i 23-40% po podaniu placebo. Mimo że pacjentom, u których nie uzyskano poprawy po pierwszej dawce produktu leczniczego MAXALT, w czasie tego samego napadu nie podawano drugiej dawki leku, nadal istniała możliwość uzyskania poprawy podczas kolejnego napadu migreny. Leczenie produktem leczniczym MAXALT wiązało się ze zmniejszeniem stopnia zaburzeń funkcjonalnych, złagodzeniem nudności, światłowstrętu oraz dźwiękowstrętu towarzyszących napadom migrenowego bólu głowy.
MAXALT skutecznie leczy migrenę menstruacyjną, tj. migrenę pojawiającą się w okresie 3 dni poprzedzających krwawienie miesięczne lub po jego wystąpieniu.
Dzieci i młodzież
Europejska Agencja Leków uchyliła obowiązek dołączania wyników badań produktu leczniczego MAXALT w postaci tabletek we wszystkich podgrupach populacji dzieci i młodzieży w leczeniu migrenowego bólu głowy (stosowanie u dzieci i młodzieży, patrz punkt 4.2).
Młodzież (w wieku 12–17 lat)
Skuteczność produktu leczniczego MAXALT (w postaci liofilizatu doustnego) oceniano u młodzieży (w wieku 12–17 lat) w wieloośrodkowym badaniu klinicznym prowadzonym metodą podwójnie ślepej próby z randomizacją, grupą kontrolną placebo i grupą równoległą (n=570). Wymogiem dla grupy pacjentów był brak odpowiedzi na działanie NLPZ i paracetamolu (acetaminofenu) w wywiadzie. Pacjentom, u których wystąpił migrenowy ból głowy początkowo podano placebo lub ryzatryptan w ciągu placebo nie uzyskano poprawy, pojedynczy napad migrenowych bólów głowy leczono placebo lub ryzatryptanem. Na podstawie strategii dawkowania dostosowanego do masy ciała pacjenci o masie ciała od 20 kg do <40 kg otrzymywali ryzatryptan w dawce 5 mg, natomiast pacjenci o masie ciała ≥40 kg przyjmowali ryzatryptan w dawce 10 mg.
W tym badaniu z rozszerzoną populacją obserwowano 9% różnicę pomiędzy grupą leczoną a grupą placebo [31% w grupie ryzatryptanu w porównaniu z 22% w grupie placebo (p=0,025)] w odniesieniu do pierwszorzędowego punktu końcowego skuteczności w postaci uwolnienia od bólu głowy (całkowite zniesienie umiarkowanego lub silnego bólu głowy) po 2 godzinach od zastosowania leczenia. Nie wykryto istotnej różnicy między grupami w odniesieniu do drugorzędowego punktu końcowego w postaci złagodzenia bólu głowy (całkowite zniesienie lub złagodzenie umiarkowanego lub silnego bólu głowy do poziomu bólu łagodnego).
Dzieci (w wieku 6–11 lat)
Skuteczność produktu leczniczego MAXALT (w postaci liofilizatu doustnego) oceniano rówież u dzieci w wieku 6-11 lat w tym samym badaniu klinicznym z grupą kontrolną placebo (n=200). Procent pacjentów, u których doszło do całkowitego zniesienia bólu głowy po 2 godzinach od zastosowania leczenia, nie różnił się w sposób istotny statystycznie w grupach pacjentów otrzymujących produkt leczniczy MAXALT liofilizat doustny w dawkach 5 mg i 10 mg w porównaniu z pacjentami, którym podano placebo (39,8% w porównaniu z 30,4%, p=0,269).
Wchłanianie
Ryzatryptan jest wchłaniany szybko i całkowicie po podaniu doustnym. Dostępność biologiczna po doustnym podaniu tabletki wynosi średnio około 40-45%, a maksymalne stężenie osoczowe leku (C max ) osiągane jest średnio w ciągu około 1-1,5 godziny (T max ). Podanie tabletki doustnie podczas śniadania z wysoką zawartości tłuszczu nie ma wpływu na stopień wchłaniania ryzatryptanu, ale czas wchłaniania wydłuża się o około godzinę.
Wpływ pokarmu: nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu spożycia pokarmu na wchłanianie ryzatryptanu w postaci liofilizatu doustnego. W przypadku ryzatryptanu w tabletkach T max wydłuża się o około 1 godzinę, jeśli tabletki przyjmowane są na pełny żołądek. Czas wchłaniania leku może się dodatkowo wydłużyć, kiedy liofilizat doustny podawany jest po posiłku (patrz punkt 4.2).
Dystrybucja
Ryzatryptan w niewielkim stopniu wiąże się z białkami osocza (14%). Objętość dystrybucji wynosi około
Metabolizm
Ryzatryptan jest metabolizowany głównie poprzez oksydacyjną deaminację przy udziale oksydazy monoaminowej typu A (MAO-A) do kwasu indolilooctowego, który jest farmakologicznie nieaktywny. W mniejszym zakresie wytwarzany jest metabolit N-monodemetylowy ryzatryptanu o zbliżonej do związku macierzystego aktywności wobec receptorów 5-HT 1B/1D , który nie wpływa jednak w sposób istotny na farmakodynamiczne działanie ryzatryptanu. Stężenie osoczowe N-monodemetyloryzatryptanu stanowi około 14% stężenia osoczowego związku macierzystego, a szybkość eliminacji tego metabolitu jest podobna jak związku macierzystego. Inne metabolity o mniejszym znaczeniu to N-tlenek, 6-hydroksypochodna oraz 6-hydroksypochodna (sprzężona z siarczanami). Żaden z tych mniej znaczących metabolitów nie jest aktywny farmakologicznie. Po podaniu doustnym ryzatryptanu znakowanego izotopem 14 C, ryzatryptan odpowiada za około 17% radioaktywności osocza.
Eliminacja
Po podaniu leku dożylnie, wartość AUC u mężczyzn wzrasta proporcjonalnie, a u kobiet prawie proporcjonalnie do wysokości dawek w zakresie 10–60 μg/kg. Po podaniu doustnym wartość AUC wzrasta prawie proporcjonalnie do wysokości dawek w zakresie 2,5-10 mg. Okres półtrwania ryzatryptanu w osoczu u mężczyzn i kobiet wynosi około 2-3 godziny. Klirens osoczowy ryzatryptanu wynosi około 1000-1500 ml/min u mężczyzn i około 900–1100 ml/min u kobiet, z czego około 20–30% stanowi klirens nerkowy. Po podaniu doustnym ryzatryptanu znakowanego izotopem 14 C około 80% podanej dawki odzyskiwano w moczu, a około 10% w kale, co wskazuje na to, że metabolity wydalane są głównie przez nerki.
Zgodnie z wynikami badania metabolizmu pierwszego przejścia, około 14% podanej doustnie dawki ryzatryptanu wydalane jest z moczem w postaci niezmienionej, natomiast 51% w postaci zmetabolizowanej do kwasu indolilooctowego. Nie więcej jak 1% wydalane jest z moczem jako aktywny metabolit N-monodemetylowy.
W przypadku podawania ryzatryptanu w maksymalnych dawkach dobowych, nie obserwuje się akumulacji leku w osoczu podczas kolejnych dni.
Szczególne grupy pacjentów
Pacjenci z napadem migrenowego bólu głowy: napad migrenowego bólu głowy nie wpływa na farmakokinetykę ryzatryptanu.
Płeć: wartość AUC ryzatryptanu (dawka doustna w wysokości 10 mg) była o około 25% mniejsza u mężczyzn niż u kobiet, wartość C max
max osiągane było w przybliżeniu w tym samym czasie. Te wyraźne różnice farmakokinetyki produktu nie miały znaczenia klinicznego.
Pacjenci w podeszłym wieku: u osób w podeszłym wieku (od 65 do 77 lat) stężenie osoczowe ryzatryptanu było zbliżone do stężeń obserwowanych u młodych osób dorosłych.
Dzieci i młodzież: u dzieci i młodzieży w wieku 6–17 lat cierpiących na migrenowe bóle głowy przeprowadzono badanie farmakokinetyczne dotyczące ryzatryptanu (w postaci liofilizatu doustnego). Średnia ekspozycja u dzieci i młodzieży o masie ciała 20–39 kg po podaniu pojedynczej dawki 5 mg ryzatryptanu w postaci liofilizatu doustnego lub po podaniu ryzatryptanu w postaci liofilizatu doustnego w dawce 10 mg dzieciom i młodzieży o masie ciała ≥40 kg wyniosła odpowiednio: o 15% mniej i o 17% więcej w porównaniu z ekspozycją po podaniu pojedynczej dawki 10 mg ryzatryptanu w postaci liofilizatu doustnego pacjentom dorosłym. Znaczenie kliniczne tych różnic nie zostało wyjaśnione.
Zaburzenia czynności wątroby (5-6 punktów w skali Child-Pugh): po podaniu doustnym u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby spowodowanymi łagodną marskością alkoholową stężenie osoczowe ryzatryptanu było podobne jak u młodych osób płci męskiej i żeńskiej. U pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (7 punktów w skali Child-Pugh) obserwowano istotne zwiększenie wartości AUC (o 50%) i C max
z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (>7 punktów w skali Child-Pugh).
Zaburzenia czynności nerek: u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny 10-60 ml/min/1,73 m 2 ) wartość AUC ryzatryptanu nie różniła się istotnie od obserwowanej u zdrowych osób. U pacjentów hemodializowanych (klirens kreatyniny <10 ml/min/1,73 m 2 ) wartość AUC ryzatryptanu była o około 44% większa niż u pacjentów z prawidłową funkcją nerek. Maksymalne stężenie osoczowe ryzatryptanu u pacjentów z łagodną, umiarkowaną lub ciężką niewydolnością nerek było podobne jak u osób zdrowych.
Dane przedkliniczne oparte na konwencjonalnych badaniach toksyczności dawki wielokrotnej, genotoksyczności, potencjalnego działania rakotwórczego, toksycznego wpływu na reprodukcję i rozwój płodu, farmakologicznych badaniach dotyczących bezpieczeństwa, farmakokinetyki i metabolizmu nie wskazują na zagrożenie u ludzi.
Laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna (E460a), skrobia żelowana kukurydziana, żelaza tlenek czerwony (E172) i magnezu stearynian (E572).
Nie dotyczy.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30ºC.
Blistry wykonane z folii Aluminium/Aluminium z możliwością wypychania tabletek, w tekturowym pudełku. Opakowania zawierają po 2, 3, 6, 12 lub 18 tabletek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
MSD Polska Sp. z o.o. ul. Chłodna 51 00-867 Warszawa
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu:12 sierpnia 2011 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 14 lutego 2014 r.
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
MAXALT, 5 mg, tabletki MAXALT, 10 mg, tabletki
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
MAXALT, 5 mg, tabletki Każda tabletka zawiera 7,265 mg ryzatryptanu benzoesanu (co odpowiada 5 mg ryzatryptanu).
Substancja pomocnicza o znanym działaniu Laktoza jednowodna 30,25 mg w tabletce 5 mg.
MAXALT, 10 mg, tabletki Każda tabletka zawiera 14,53 mg ryzatryptanu benzoesanu (co odpowiada 10 mg ryzatryptanu).
Substancja pomocnicza o znanym działaniu Laktoza jednowodna 60,5 mg w tabletce 10 mg.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka
MAXALT, 5 mg, tabletki Tabletki 5 mg mają barwę bladoróżową i kształt kapsułek; po jednej stronie znajduje się na nich napis MSD, a po drugiej kod 266. MAXALT, 10 mg, tabletki Tabletki 10 mg mają barwę bladoróżową i kształt kapsułek; po jednej stronie znajduje się na nich napis MAXALT, a po drugiej kod MSD 267.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Leczenie ostrej fazy napadu migrenowego bólu głowy z towarzyszącą aurą lub bez niej u dorosłych.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Sposób podawania
Produktu leczniczego MAXALT nie należy stosować zapobiegawczo.
Tabletki do stosowania doustnego należy połykać w całości, popijając płynem.
Wpływ pokarmu: W przypadku jednoczesnego spożycia pokarmu czas wchłaniania ryzatryptanu wydłuża się o około 1 godzinę. Z tego względu działanie ryzatryptanu podanego po posiłku może być opóźnione (patrz także Właściwości farmakokinetyczne, Wchłanianie.)
MAXALT jest również dostępny w postaci liofilizatu doustnego.
Dawkowanie
Dorośli w wieku od 18 lat
Zalecana dawka wynosi 10 mg.
Powtórne przyjęcie dawki leku: przerwa między kolejnymi dawkami powinna wynosić co najmniej
w przypadku ponownego napadu bólu głowy w ciągu 24 godzin: jeżeli po ustąpieniu objawów po pierwszym ataku wystąpi ponowny napad bólu głowy, można przyjąć następną dawkę. Należy przestrzegać opisanych wyżej ograniczeń w dawkowaniu.
nieskuteczność po podaniu pierwszej dawki: podczas kontrolowanych badań nie oceniano skuteczności podania drugiej dawki podczas tego samego napadu, jeśli pierwsza dawka była nieskuteczna. Nie należy zatem przyjmować drugiej dawki podczas tego samego napadu, jeżeli pierwsza dawka była nieskuteczna.
W badaniach klinicznych wykazano, że u pacjentów, u których nie uzyskano poprawy po podaniu leku w czasie napadu migreny, nadal możliwe jest uzyskanie poprawy podczas następnych napadów.
Niektórzy pacjenci powinni stosować mniejszą dawkę (5 mg) produktu leczniczego MAXALT, zwłaszcza, jeżeli należą do jednej z poniższych grup:
pacjenci przyjmujący propranolol. Ryzatryptan należy podawać co najmniej na 2 godziny przed lub po podaniu propranololu (patrz punkt 4.5). pacjenci z łagodną lub umiarkowaną niewydolnością nerek. pacjenci z łagodną lub umiarkowaną niewydolnością wątroby.
Przerwa między kolejnymi dawkami powinna wynosić co najmniej 2 godziny. W ciągu 24 godzin nie należy przyjmować więcej niż 2 dawki leku.
Dzieci i młodzież
Dzieci i młodzież (w wieku poniżej 18 lat) Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego MAXALT u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.
Aktualne dane przedstawiono w punktach 5.1 i 5.2, ale brak zaleceń dotyczących dawkowania.
Pacjenci w podeszłym wieku
Nie przeprowadzono systematycznej oceny bezpieczeństwa stosowania i skuteczności ryzatryptanu u pacjentów w wieku powyżej 65 lat.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Równoczesne stosowanie z inhibitorami oksydazy monoaminowej (MAO) oraz przed upływem dwóch tygodni od zakończenia leczenia inhibitorem oksydazy monoaminowej (patrz punkt 4.5).
Produkt leczniczy MAXALT jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby lub nerek.
Produkt leczniczy MAXALT jest przeciwwskazany u pacjentów po przebytym incydencie naczyniowo- mózgowym lub przemijającym napadzie niedokrwiennym (ang. transient ischemic attack, TIA).
Umiarkowanie ciężkie i ciężkie nadciśnienie lub nieleczone nadciśnienie łagodne.
Rozpoznana choroba wieńcowa, w tym choroba niedokrwienna serca (dławica piersiowa, przebyty zawał mięśnia sercowego lub udokumentowane bezobjawowe niedokrwienie mięśnia sercowego), objawy podmiotowe i przedmiotowe choroby niedokrwiennej serca lub dławica Prinzmetala.
Choroba naczyń obwodowych.
Jednoczesne stosowanie ryzatryptanu i ergotaminy, pochodnych sporyszu (w tym metysergidu) lub innych agonistów receptora 5-HT 1B/1D
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Produkt leczniczy MAXALT może być stosowany tylko w razie jednoznacznego rozpoznania migreny. Leku nie należy stosować u pacjentów z migreną podstawną lub porażenną.
Nie należy stosować produktu leczniczego MAXALT u pacjentów z „nietypowymi” bólami głowy, które mogą być związane z innymi potencjalnie ciężkimi schorzeniami (np. incydent naczyniowo-mózgowy, pęknięty tętniak mózgu). U tych pacjentów zwężenie naczyń krążenia mózgowego może być szkodliwe.
Ryzatryptan może wywoływać przemijające objawy, w postaci bólu i ucisku w klatce piersiowej. Ból ten może być silny i może obejmować również gardło (patrz punkt 4.8). Jeśli istnieje podejrzenie, że objawy te mogą wynikać z choroby niedokrwiennej serca, nie należy przyjmować kolejnych dawek do czasu wykonania odpowiednich badań.
Tak jak inne leki należące do klasy terapeutycznej agonistów receptora 5-HT 1B/1D ,
ryzatryptan nie powinien być podawany bez wcześniejszej oceny pacjentom, u których istnieje prawdopodobieństwo nierozpoznanej choroby serca ani pacjentom z grupy ryzyka choroby niedokrwiennej serca (np. pacjentom z nadciśnieniem, cukrzycą, palącym tytoń lub stosującym farmakologiczne substytuty nikotyny, mężczyznom w wieku powyżej 40 lat, kobietom po menopauzie, pacjentom z blokiem odnogi pęczka Hisa, czy osobom z istotnym dodatnim wywiadem rodzinnym w kierunku choroby niedokrwiennej serca). Incydenty sercowo-naczyniowe występowały w bardzo rzadkich przypadkach u osób bez jawnej choroby układu sercowo-naczyniowego, którym podano leki z grupy agonistów 5-HT 1 . U pacjentów z chorobą niedokrwienną serca nie należy stosować produktu leczniczego MAXALT (patrz punkt 4.3).
Stosowanie leków z grupy agonistów receptora 5-HT 1B/1D było związane z występowaniem skurczu naczyń wieńcowych. W rzadkich przypadkach zgłaszano niedokrwienie mięśnia sercowego lub zawał serca podczas stosowania agonistów receptora 5-HT 1B/1D , w tym produktu leczniczego MAXALT (patrz punkt 4.8).
Nie należy stosować innych agonistów 5-HT 1B/1D (np. sumatryptanu) jednocześnie z produktem leczniczym MAXALT (patrz punkt 4.5).
Zaleca się, aby czas pomiędzy zastosowaniem ryzatryptanu i leków z grupy pochodnych sporyszu (np. ergotaminy, dihydroergotaminy lub metysergidu) wynosił co najmniej 6 godzin. Po zastosowaniu preparatu zawierającego ergotaminę należy zachować 24-godzinną przerwę przed podaniem ryzatryptanu. Pomimo, że w klinicznym badaniu farmakologicznym, w ramach którego 16 zdrowym mężczyznom podano doustnie ryzatryptan i parenteralnie ergotaminę, nie obserwowano działania naczynioskurczowego, takie działanie jest teoretycznie możliwe (patrz punkt 4.3).
Po jednoczesnym leczeniu tryptanami i selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) lub inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI) zgłaszano występowanie zespołu serotoninowego (w tym zmieniony stan psychiczny, niestabilność układu autonomicznego i zaburzenia nerwowo-mięśniowe). Tego rodzaju reakcje mogą mieć ciężki przebieg. Jeśli jednoczesne leczenie ryzatryptanem i SSRI lub SNRI jest klinicznie uzasadnione, zaleca się dokładną obserwację pacjenta, szczególnie podczas rozpoczynania leczenia, zwiększania dawki lub dołączania innego leku serotoninergicznego (patrz punkt 4.5).
Występowanie działań niepożądanych może nasilić się podczas jednoczesnego podawania tryptanów (agonistów 5-HT 1B/1D ) i preparatów ziołowych zawierających ziele dziurawca (Hypericum perforatum).
U pacjentów przyjmujących tryptany, w tym ryzatryptan, może wystąpić obrzęk naczynioruchowy (np. obrzęk twarzy, języka i gardła). Jeśli wystąpi obrzęk języka lub gardła, pacjenta należy otoczyć opieką medyczną aż do ustąpienia objawów. Leczenie ryzatryptanem należy niezwłocznie przerwać i zastąpić lekiem z innej grupy terapeutycznej.
Zawartość laktozy jednowodnej w tabletce o danej mocy jest następująca: 30,25 mg w tabletce o mocy dziedzicznymi zaburzeniami nietolerancji galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Należy rozważyć możliwość wystąpienia interakcji, jeżeli ryzatryptan jest podawany z substratami cytochromu CYP 2D6 (patrz punkt 4.5).
Polekowy ból głowy (ang. medication overuse headache, MOH)
Długotrwałe stosowanie jakichkolwiek leków przeciwbólowych może spowodować nasilenie bólu głowy. Jeśli u pacjenta występuje lub jest podejrzewana taka przyczyna bólu głowy, powinien on przerwać leczenie i zasięgnąć porady lekarza. Polekowy ból głowy należy podejrzewać u pacjentów, u których codzienne lub częste bóle głowy występują pomimo (albo z powodu) regularnego przyjmowania leków stosowanych w celu złagodzenia bólów głowy.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Ergotamina, pochodne sporyszu (w tym metysergid), inni agoniści receptora 5-HT 1B/1D ; ze względu na działanie addytywne jednoczesne stosowanie ryzatryptanu i ergotaminy, pochodnych sporyszu (w tym metysergidu) lub innych agonistów receptora 5-HT 1B/1D (np. sumatryptanu, zolmitryptanu, naratryptanu) wiąże się ze zwiększeniem ryzyka wywołania skurczu tętnic wieńcowych i wzrostu ciśnienia krwi. Takie skojarzenie leków jest przeciwwskazane. (Patrz punkt 4.3).
Inhibitory oksydazy monoaminowej: ryzatryptan metabolizowany jest głównie przez oksydazę monoaminową typu A (MAO-A). Podczas jednoczesnego stosowania selektywnego i odwracalnego inhibitora MAO-A stwierdzono podwyższenie stężenia osoczowego ryzatryptanu i jego aktywnego N-monodemetylowego metabolitu. Podobnego lub silniejszego działania można spodziewać się w przypadku zastosowania nieselektywnych, odwracalnych (np. linezolid) i nieodwracalnych inhibitorów MAO. Ze względu na ryzyko wywołania skurczu tętnic wieńcowych i nadciśnienia tętniczego stosowanie produktu leczniczego MAXALT u pacjentów przyjmujących inhibitory MAO jest przeciwwskazane. (Patrz punkt 4.3).
Leki blokujące receptory beta-adrenergiczne: Jednoczesne stosowanie propranololu może powodować podwyższenie stężenia osoczowego ryzatryptanu. Najbardziej prawdopodobną przyczyną tego zjawiska jest interakcja między tymi lekami na poziomie pierwszego przejścia przez wątrobę, bowiem MAO-A pełni ważną rolę w metabolizmie zarówno ryzatryptanu jak i propranololu. Tego rodzaju interakcja prowadzi do wzrostu wartości pola pod krzywą (AUC) oraz C max średnio o 70–80%. U pacjentów przyjmujących propranolol produkt leczniczy MAXALT należy stosować w dawce wynoszącej 5 mg. (Patrz punkt 4.2).
W badaniu dotyczącym interakcji leków wykazano, że nadolol i metoprolol nie wpływają na stężenie ryzatryptanu w osoczu.
Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI) i zespół serotoninowy: po zastosowaniu selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) lub inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI) i tryptanów zgłaszano przypadki wystąpienia objawów odpowiadających zespołowi serotoninowemu (zmiana stanu psychicznego, niestabilność układu autonomicznego i zaburzenia nerwowo-mięśniowe). (Patrz punkt 4.4).
Wyniki badań in vitro wskazują, że ryzatryptan hamuje aktywność cytochromu P450 2D6 (CYP 2D6). Dane kliniczne dotyczące interakcji nie są dostępne. Należy rozważyć możliwość wystąpienia interakcji, jeżeli ryzatryptan jest stosowany z substratami cytochromu CYP 2D6.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Płodność
Nie badano wpływu na płodność człowieka. Badania na zwierzętach wykazały tylko minimalny wpływ na płodność przy stężeniach znacznie przewyższających stężenia terapeutyczne stosowane u ludzi (więcej niż 500-krotnie).
Ciąża
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania ryzatryptanu w czasie ciąży u ludzi. Badania na zwierzętach nie wykazały szkodliwego wpływu w przypadku stosowania leku w dawkach przekraczających wysokość dawki terapeutycznej w odniesieniu do rozwoju zarodka lub płodu, czy też przebiegu ciąży, porodu i rozwoju pourodzeniowego.
Ponieważ wyniki prowadzonych na zwierzętach badań toksyczności reprodukcyjnej i rozwojowej nie zawsze pozwalają przewidzieć reakcję u ludzi, MAXALT powinien być stosowany w okresie ciąży tylko wówczas, gdy zaistnieje wyraźna potrzeba.
Karmienie piersią
Badania na szczurach wykazały, że ryzatryptan w znacznym stopniu przenika do mleka matki. Przejściowe i nieznaczne zmniejszenie masy ciała młodych szczurów można było zauważyć tylko wtedy, gdy ich matkom podawano ryzatryptan w dawkach znacznie większych niż maksymalna dawka dla ludzi. Brak danych dotyczących tego zagadnienia u ludzi.
Należy zachować ostrożność podczas stosowania ryzatryptanu przez kobiety karmiące piersią. W celu zmniejszenia stopnia narażenia niemowlęcia na działanie leku, należy unikać karmienia piersią przez
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Migrena lub leczenie produktem leczniczym MAXALT mogą, u niektórych pacjentów wywoływać senność. Ponadto u niektórych pacjentów przyjmujących MAXALT zgłaszano występowanie zawrotów głowy. Z tego względu pacjenci powinni dokonać samooceny możliwości wykonywania skomplikowanych czynności podczas napadów migreny i po podaniu produktu leczniczego MAXALT.
4.8 Działania niepożądane
W ramach kontrolowanych badań klinicznych trwających do 1 roku, przeprowadzono ocenę produktu leczniczego MAXALT (w postaci tabletek i liofilizatu doustnego) u 8630 dorosłych pacjentów. Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi w badaniach klinicznych były: zawroty głowy, senność, osłabienie lub zmęczenie. W badaniach klinicznych i (lub) w okresie po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłaszano następujące działania niepożądane:
[Bardzo często (≥1/10); Często (≥1/100 do <1/10); Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100); Rzadko (≥1/10 000 do <1/1000); Bardzo rzadko (<1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)]
Zaburzenia układu immunologicznego: Rzadko: reakcje nadwrażliwości, reakcje anafilaktyczne lub rzekomoanafilaktyczne.
Zaburzenia psychiczne: Często: bezsenność. Niezbyt często: dezorientacja, nerwowość.
Zaburzenia układu nerwowego: Często: zawroty głowy, senność, parestezje, bóle głowy, niedoczulica, osłabienie sprawności umysłowej. Niezbyt często: ataksja, zawroty głowy, zaburzenia smaku lub nieprzyjemny smak, drżenie, omdlenia. Częstość nieznana: napad drgawek, zespół serotoninowy.
Zaburzenia oka: Niezbyt często: niewyraźne widzenie.
Zaburzenia serca: Często: kołatanie serca. Niezbyt często: arytmia, nieprawidłowości w EKG, tachykardia. Rzadko: incydenty naczyniowo-mózgowe (większość z tych działań niepożądanych dotyczyła pacjentów, u których istniały czynniki ryzyka choroby niedokrwiennej serca), bradykardia. Częstość nieznana: niedokrwienie lub zawał mięśnia sercowego (większość z tych działań niepożądanych dotyczyła pacjentów, u których istniały czynniki ryzyka choroby niedokrwiennej serca).
Zaburzenia naczyniowe: Niezbyt często: nadciśnienie, uderzenia gorąca, zaczerwienienie twarzy. Częstość nieznana: niedokrwienie kończyn.
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: Często: nieprzyjemne uczucie w gardle. Niezbyt często: duszność. Rzadko: świszczący oddech.
Zaburzenia żołądka i jelit: Często: nudności, suchość jamy ustnej, wymioty, biegunka, niestrawność. Niezbyt często: uczucie pragnienia. Częstość nieznana: niedokrwienne zapalenie okrężnicy.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: Często: zaczerwienienie twarzy. Niezbyt często: świąd, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy (np. obrzęk twarzy, języka, gardła) (informacje dotyczące obrzęku naczynioruchowego podano również w punkcie 4.4), wysypka, potliwość. Częstość nieznana: martwica toksyczno-rozpływna naskórka.
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: Często: miejscowe uczucie ciężkości, bóle szyi, sztywność. Niezbyt często: uczucie miejscowego ucisku, osłabienie siły mięśni, ból twarzy, ból mięśni.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: Często: osłabienie, zmęczenie, ból brzucha lub klatki piersiowej.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: [email protected]. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Ryzatryptan w dawce 40 mg (podawany jednorazowo lub w dwóch dawkach podzielonych w odstępie 2-godzinnym) był zazwyczaj dobrze tolerowany przez ponad 300 dorosłych pacjentów; do najczęściej występujących działań niepożądanych związanych z lekiem należały zawroty głowy i senność.
W klinicznym badaniu farmakologicznym, w którym 12 dorosłym pacjentom podano ryzatryptan w całkowitej łącznej dawce wynoszącej 80 mg (w czasie czterech godzin), u dwóch osób stwierdzono omdlenie i (lub) bradykardię. U jednego uczestnika badania (kobieta w wieku 29 lat) po trzech godzinach od podania ryzatryptanu w łącznej dawce wynoszącej 80 mg (w czasie dwóch godzin) wystąpiły wymioty, bradykardia i zawroty głowy. Po upływie godziny od momentu wystąpienia tych objawów stwierdzono blok przedsionkowo-komorowy III stopnia reagujący na podanie atropiny. U innego uczestnika badania, mężczyzny w wieku 25 lat, odnotowano przemijające zawroty głowy, omdlenie, utratę kontroli czynności zwieraczy i trwającą 5 sekund asystolię (na monitorze EKG) zaraz po bolesnym wkłuciu dożylnym. Wkłucie dożylne wykonano po upływie dwóch godzin od podania ryzatryptanu w całkowitej dawce wynoszącej 80 mg (w okresie czterech godzin).
Ponadto z właściwości farmakologicznych ryzatryptanu wynika, że po przedawkowaniu może wystąpić wzrost ciśnienia lub inne, cięższe zaburzenie czynności układu sercowo-naczyniowego. U pacjentów, u których istnieje podejrzenie przedawkowania produktu leczniczego MAXALT, należy rozważyć usunięcie leku z przewodu pokarmowego (np. płukanie żołądka, a następnie podanie węgla aktywnego). Stan kliniczny pacjenta i zapis EKG należy monitorować nieprzerwanie, przez co najmniej 12 godzin, nawet, jeśli nie stwierdza się objawów klinicznych.
Nie wiadomo, czy hemodializa lub dializa otrzewnowa mogą wpływać na stężenie ryzatryptanu w surowicy.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwmigrenowe, selektywni agoniści receptora serotoninowego (5HT1), kod ATC: N02C C04
Mechanizm działania: selektywni agoniści receptora serotoninowego (5HT 1B/1D)
Ryzatryptan jest selektywnym agonistą o wysokim powinowactwie do ludzkich receptorów 5-HT 1B
i 5-HT 1D , Jednocześnie, nie wykazuje wpływu lub wpływa nieznacznie na aktywność farmakologiczną receptorów 5-HT 2 , 5-HT 3 ; alfa 1 , alfa 2
1 , D 2 , dopaminergicznych, histaminowych H 1 ; muskarynowych; lub benzodiazepinowych.
Działanie lecznicze ryzatryptanu w migrenowych bólach głowy można przypisać agonistycznemu wpływowi na receptory 5-HT 1B
1D
krwionośnych i unerwiających je włóknach czuciowych nerwu trójdzielnego. Uważa się, że podczas napadu migreny naczynia te ulegają rozszerzeniu. Aktywacja receptorów 5-HT 1B
1D może spowodować skurcz wewnątrzczaszkowych naczyń krwionośnych będących źródłem bólu migrenowego oraz zahamowanie uwalniania neuropeptydu, co prowadzi do zmniejszenia odczynu zapalnego we wrażliwych tkankach i osłabienia ośrodkowej transmisji sygnałów bólowych przez włókna nerwu trójdzielnego.
Działanie farmakodynamiczne
Dorośli
Skuteczność działania produktu leczniczego MAXALT tabletki w leczeniu ostrej fazy napadu bólu migrenowego głowy ustalono w czterech wieloośrodkowych badaniach z grupą kontrolowaną placebo, w których uczestniczyło ponad 2000 pacjentów przyjmujących MAXALT w dawce wynoszącej 5 lub dawki leku, a odsetek pacjentów, którzy odpowiedzieli na leczenie (tj. całkowite zniesienie lub umiarkowane złagodzenie silnego lub bardzo silnego bólu głowy do poziomu bólu łagodnego) po upływie zastosowania tabletek w dawce 5 mg i 23-40% po podaniu placebo. Mimo że pacjentom, u których nie uzyskano poprawy po pierwszej dawce produktu leczniczego MAXALT, w czasie tego samego napadu nie podawano drugiej dawki leku, nadal istniała możliwość uzyskania poprawy podczas kolejnego napadu migreny. Leczenie produktem leczniczym MAXALT wiązało się ze zmniejszeniem stopnia zaburzeń funkcjonalnych, złagodzeniem nudności, światłowstrętu oraz dźwiękowstrętu towarzyszących napadom migrenowego bólu głowy.
MAXALT skutecznie leczy migrenę menstruacyjną, tj. migrenę pojawiającą się w okresie 3 dni poprzedzających krwawienie miesięczne lub po jego wystąpieniu.
Dzieci i młodzież
Europejska Agencja Leków uchyliła obowiązek dołączania wyników badań produktu leczniczego MAXALT w postaci tabletek we wszystkich podgrupach populacji dzieci i młodzieży w leczeniu migrenowego bólu głowy (stosowanie u dzieci i młodzieży, patrz punkt 4.2).
Młodzież (w wieku 12–17 lat)
Skuteczność produktu leczniczego MAXALT (w postaci liofilizatu doustnego) oceniano u młodzieży (w wieku 12–17 lat) w wieloośrodkowym badaniu klinicznym prowadzonym metodą podwójnie ślepej próby z randomizacją, grupą kontrolną placebo i grupą równoległą (n=570). Wymogiem dla grupy pacjentów był brak odpowiedzi na działanie NLPZ i paracetamolu (acetaminofenu) w wywiadzie. Pacjentom, u których wystąpił migrenowy ból głowy początkowo podano placebo lub ryzatryptan w ciągu placebo nie uzyskano poprawy, pojedynczy napad migrenowych bólów głowy leczono placebo lub ryzatryptanem. Na podstawie strategii dawkowania dostosowanego do masy ciała pacjenci o masie ciała od 20 kg do <40 kg otrzymywali ryzatryptan w dawce 5 mg, natomiast pacjenci o masie ciała ≥40 kg przyjmowali ryzatryptan w dawce 10 mg.
W tym badaniu z rozszerzoną populacją obserwowano 9% różnicę pomiędzy grupą leczoną a grupą placebo [31% w grupie ryzatryptanu w porównaniu z 22% w grupie placebo (p=0,025)] w odniesieniu do pierwszorzędowego punktu końcowego skuteczności w postaci uwolnienia od bólu głowy (całkowite zniesienie umiarkowanego lub silnego bólu głowy) po 2 godzinach od zastosowania leczenia. Nie wykryto istotnej różnicy między grupami w odniesieniu do drugorzędowego punktu końcowego w postaci złagodzenia bólu głowy (całkowite zniesienie lub złagodzenie umiarkowanego lub silnego bólu głowy do poziomu bólu łagodnego).
Dzieci (w wieku 6–11 lat)
Skuteczność produktu leczniczego MAXALT (w postaci liofilizatu doustnego) oceniano rówież u dzieci w wieku 6-11 lat w tym samym badaniu klinicznym z grupą kontrolną placebo (n=200). Procent pacjentów, u których doszło do całkowitego zniesienia bólu głowy po 2 godzinach od zastosowania leczenia, nie różnił się w sposób istotny statystycznie w grupach pacjentów otrzymujących produkt leczniczy MAXALT liofilizat doustny w dawkach 5 mg i 10 mg w porównaniu z pacjentami, którym podano placebo (39,8% w porównaniu z 30,4%, p=0,269).
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie
Ryzatryptan jest wchłaniany szybko i całkowicie po podaniu doustnym. Dostępność biologiczna po doustnym podaniu tabletki wynosi średnio około 40-45%, a maksymalne stężenie osoczowe leku (C max ) osiągane jest średnio w ciągu około 1-1,5 godziny (T max ). Podanie tabletki doustnie podczas śniadania z wysoką zawartości tłuszczu nie ma wpływu na stopień wchłaniania ryzatryptanu, ale czas wchłaniania wydłuża się o około godzinę.
Wpływ pokarmu: nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu spożycia pokarmu na wchłanianie ryzatryptanu w postaci liofilizatu doustnego. W przypadku ryzatryptanu w tabletkach T max wydłuża się o około 1 godzinę, jeśli tabletki przyjmowane są na pełny żołądek. Czas wchłaniania leku może się dodatkowo wydłużyć, kiedy liofilizat doustny podawany jest po posiłku (patrz punkt 4.2).
Dystrybucja
Ryzatryptan w niewielkim stopniu wiąże się z białkami osocza (14%). Objętość dystrybucji wynosi około
Metabolizm
Ryzatryptan jest metabolizowany głównie poprzez oksydacyjną deaminację przy udziale oksydazy monoaminowej typu A (MAO-A) do kwasu indolilooctowego, który jest farmakologicznie nieaktywny. W mniejszym zakresie wytwarzany jest metabolit N-monodemetylowy ryzatryptanu o zbliżonej do związku macierzystego aktywności wobec receptorów 5-HT 1B/1D , który nie wpływa jednak w sposób istotny na farmakodynamiczne działanie ryzatryptanu. Stężenie osoczowe N-monodemetyloryzatryptanu stanowi około 14% stężenia osoczowego związku macierzystego, a szybkość eliminacji tego metabolitu jest podobna jak związku macierzystego. Inne metabolity o mniejszym znaczeniu to N-tlenek, 6-hydroksypochodna oraz 6-hydroksypochodna (sprzężona z siarczanami). Żaden z tych mniej znaczących metabolitów nie jest aktywny farmakologicznie. Po podaniu doustnym ryzatryptanu znakowanego izotopem 14 C, ryzatryptan odpowiada za około 17% radioaktywności osocza.
Eliminacja
Po podaniu leku dożylnie, wartość AUC u mężczyzn wzrasta proporcjonalnie, a u kobiet prawie proporcjonalnie do wysokości dawek w zakresie 10–60 μg/kg. Po podaniu doustnym wartość AUC wzrasta prawie proporcjonalnie do wysokości dawek w zakresie 2,5-10 mg. Okres półtrwania ryzatryptanu w osoczu u mężczyzn i kobiet wynosi około 2-3 godziny. Klirens osoczowy ryzatryptanu wynosi około 1000-1500 ml/min u mężczyzn i około 900–1100 ml/min u kobiet, z czego około 20–30% stanowi klirens nerkowy. Po podaniu doustnym ryzatryptanu znakowanego izotopem 14 C około 80% podanej dawki odzyskiwano w moczu, a około 10% w kale, co wskazuje na to, że metabolity wydalane są głównie przez nerki.
Zgodnie z wynikami badania metabolizmu pierwszego przejścia, około 14% podanej doustnie dawki ryzatryptanu wydalane jest z moczem w postaci niezmienionej, natomiast 51% w postaci zmetabolizowanej do kwasu indolilooctowego. Nie więcej jak 1% wydalane jest z moczem jako aktywny metabolit N-monodemetylowy.
W przypadku podawania ryzatryptanu w maksymalnych dawkach dobowych, nie obserwuje się akumulacji leku w osoczu podczas kolejnych dni.
Szczególne grupy pacjentów
Pacjenci z napadem migrenowego bólu głowy: napad migrenowego bólu głowy nie wpływa na farmakokinetykę ryzatryptanu.
Płeć: wartość AUC ryzatryptanu (dawka doustna w wysokości 10 mg) była o około 25% mniejsza u mężczyzn niż u kobiet, wartość C max
max osiągane było w przybliżeniu w tym samym czasie. Te wyraźne różnice farmakokinetyki produktu nie miały znaczenia klinicznego.
Pacjenci w podeszłym wieku: u osób w podeszłym wieku (od 65 do 77 lat) stężenie osoczowe ryzatryptanu było zbliżone do stężeń obserwowanych u młodych osób dorosłych.
Dzieci i młodzież: u dzieci i młodzieży w wieku 6–17 lat cierpiących na migrenowe bóle głowy przeprowadzono badanie farmakokinetyczne dotyczące ryzatryptanu (w postaci liofilizatu doustnego). Średnia ekspozycja u dzieci i młodzieży o masie ciała 20–39 kg po podaniu pojedynczej dawki 5 mg ryzatryptanu w postaci liofilizatu doustnego lub po podaniu ryzatryptanu w postaci liofilizatu doustnego w dawce 10 mg dzieciom i młodzieży o masie ciała ≥40 kg wyniosła odpowiednio: o 15% mniej i o 17% więcej w porównaniu z ekspozycją po podaniu pojedynczej dawki 10 mg ryzatryptanu w postaci liofilizatu doustnego pacjentom dorosłym. Znaczenie kliniczne tych różnic nie zostało wyjaśnione.
Zaburzenia czynności wątroby (5-6 punktów w skali Child-Pugh): po podaniu doustnym u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby spowodowanymi łagodną marskością alkoholową stężenie osoczowe ryzatryptanu było podobne jak u młodych osób płci męskiej i żeńskiej. U pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (7 punktów w skali Child-Pugh) obserwowano istotne zwiększenie wartości AUC (o 50%) i C max
z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (>7 punktów w skali Child-Pugh).
Zaburzenia czynności nerek: u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny 10-60 ml/min/1,73 m 2 ) wartość AUC ryzatryptanu nie różniła się istotnie od obserwowanej u zdrowych osób. U pacjentów hemodializowanych (klirens kreatyniny <10 ml/min/1,73 m 2 ) wartość AUC ryzatryptanu była o około 44% większa niż u pacjentów z prawidłową funkcją nerek. Maksymalne stężenie osoczowe ryzatryptanu u pacjentów z łagodną, umiarkowaną lub ciężką niewydolnością nerek było podobne jak u osób zdrowych.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Dane przedkliniczne oparte na konwencjonalnych badaniach toksyczności dawki wielokrotnej, genotoksyczności, potencjalnego działania rakotwórczego, toksycznego wpływu na reprodukcję i rozwój płodu, farmakologicznych badaniach dotyczących bezpieczeństwa, farmakokinetyki i metabolizmu nie wskazują na zagrożenie u ludzi.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna (E460a), skrobia żelowana kukurydziana, żelaza tlenek czerwony (E172) i magnezu stearynian (E572).
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30ºC.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Blistry wykonane z folii Aluminium/Aluminium z możliwością wypychania tabletek, w tekturowym pudełku. Opakowania zawierają po 2, 3, 6, 12 lub 18 tabletek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE
DO OBROTUMSD Polska Sp. z o.o. ul. Chłodna 51 00-867 Warszawa
8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu:12 sierpnia 2011 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 14 lutego 2014 r.