Riastap

Fibrinogenum humanum

Proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań lub infuzji 1 g | Fibrinogenum humanum 1 g
CSL Behring GmbH, Niemcy

Ulotka


ULOTKA INFORMACYJNA: INFORMACJE DLA PACJENTA
Riastap, 1 g Proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań / do infuzji. Fibrynogen ludzki
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. − Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. − W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. − Lek ten został przepisany ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. − Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.

Spis treści ulotki:

1. Co to jest Riastap i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastos owaniem Riastap

3. Jak stosować Riastap

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać Riastap

6. Zawartość opakowania i inne informacje


1. Co to jest Riastap i w jakim celu się go stosuje


Co to jest Riastap? Riastap zawiera ludzki fibrynogen, który jest ważnym białkiem dla krzepnięcia krwi (koagulacji). Brak fibrynogenu oznacza, że krew nie krzepnie tak szybko, jak powinna, co powoduje zwiększoną skłonność do krwawienia. Zastąpienie ludzkiego fibrynogenu lekiem Riastap powoduje naprawę mechanizmów krzepnięcia.
W jakim celu stosuje się Riastap? Riastap jest stosowany w terapii krwawienia u pacjentów z wrodzonym brakiem fibrynogenu (hypo- lub afibrynogenemią) ze skłonnością do krwawienia.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem Riastap


Informacje podane w tej części powinny zostać uwzględnione przez lekarza przed podaniem leku Riastap.
Kiedy nie stosować leku Riastap: − jeżeli u pacjenta występuje alergia na ludzki fibrynogen lub na którykolwiek z innych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6.) . W przypadku alergii na jakikolwiek lek lub żywność należy poinformować lekarza.

Ostrzeżenia i środki ostrożności: − jeśli w przeszłości wystąpiły reakcje alergiczne na Riastap. Należy wówczas profilaktycznie przyjąć leki przeciwhistaminowe i kortykosteroidy, jeśli zostaną zalecone przez lekarza. − gdy wystąpią reakcje alergiczne lub reakcje typu anafilaktycznego (poważna reakcja alergiczna, która powoduje ciężkie zaburzenia oddychania lub zawroty głowy). Podawanie Riastap należy natychmiast przerwać (np. zaprzestając wykonywania wstrzyknięcia). − z powodu zwiększonego ryzyka tworzenia skrzepów krwi w naczyniu krwionośnym (zakrzepica), w szczególności: - w przypadku podania dużej dawki lub powtórnego dawkowania - gdy wystąpiła choroba serca (choroba wieńcowa serca lub zawał mięśnia sercowego w wywiadzie) - w przypadku choroby wątroby - bezpośrednio po zabiegu chirurgicznym (pacjenci pooperacyjni) - wkrótce przed zabiegiem chirurgicznym (pacjenci przedoperacyjni) - u nowonarodzonych dzieci (noworodków) - jeśli istnieje większa niż normalna skłonność do tworzenia skrzepów krwi (pacjenci z ryzykiem zaburzeń zakrzepowo-zatorowych lub rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego)
Lekarz rozważy stosunek korzyś ci z terapii lekiem Riastap do ryzyka związanego z powyższymi powikłaniami.
Bezpieczeństwo wirusowe W przypadku produktów leczniczych otrzymywanych z ludzkiej krwi lub osocza, podejmowane są środki mające na celu zapobieganie zakażeniom przenoszonym na pacjentów. Należy do nich: − dokładna selekcja dawców krwi i osocza w celu wykluczenia osób zakażonych oraz − badania poszczególnych donacji i pul osocza w kierunku obecności wirusów / zakażeń.
Wytwórcy tych produktów również włączają do procesu obróbki krwi lub osocza etapy mogące inaktywować lub eliminować wirusy. Pomimo tego, nie można całkowicie wykluczyć możliwości przeniesienia czynników zakaźnych podczas podawania produktów leczniczych otrzymanych z ludzkiej krwi lub osocza. Dotyczy to także wirusów nieznanych i nowoodkrytych oraz innych rodzajów zakażeń.
Procedury te są uważane za skuteczne wobec wirusów otoczkowych, takich jak ludzki wirus niedoboru odporności (HIV, wirus powodujący AIDS), wirus zapalenia wątroby typu B i C oraz wobec bezotoczkowego wirusa zapalenia wątroby typu A.
Procedury te mogą mieć ograniczoną skuteczność wobec wirusów bezotoczkowych, takich jak parwowirus B19.
Zakażenia parwowirusem B19 mogą być groźne: − dla kobiet w ciąży (zakażenie nienarodzonego dziecka) oraz − dla osób z upośledzonym układem odpornościowym lub z niektórymi rodzajami anemii (np. anemia sierpowata lub hemolityczna).
Lekarz może zalecić rozważenie szczepienia przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B w przypadku regularnego/powtarzanego przyjmowania produktów pochodzących z ludzkiego osocza.
Zaleca się odnotowanie przez lekarza daty podania preparatu, numeru serii i wstrzykniętą objętość.

− Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach które pacjent planuje przyjmować. − Leku Riastap nie wolno mieszać z innymi produktami leczniczymi, z wyjątkami opisanymi w części „Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego / Rekonstytucja”.
Ciąża i karmienie piersią − Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. − Podczas ciąży lub karmienia piersią, preparat Riastap powinien być podany jedynie w wyraźnej potrzebie.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Riastap nie wywiera wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania maszyn.
Ważne informacje o niektórych składnikach Riastap Riastap zawiera do 164 mg (7,1 mmol) sodu na fiolkę. Odpowiada to 11,5 mg (0,5 mmol) sodu na kg masy ciała pacjenta, jeśli została podana zalecana początkowa dawka 70 mg/kg masy ciała. Należy wziąć to pod uwagę podczas stosowania u pacjentów na diecie z kontrolowaną zawartością sodu.

3. Jak stosować Riastap


Terapia powinna być rozpoczęta i nadzorowana przez lekarza doświadczonego w leczeniu tego typu schorzenia.
Dawkowanie Potrzebna ilość ludzkiego fibrynogenu oraz czas trwania terapii zależy od: − zaawansowania choroby − umiejscowienia i intensywności krwawienia − stanu klinicznego pacjenta. Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Riastap Lekarz powinien regularnie sprawdzać status krzepnięcia krwi podczas terapii. W przypadku przedawkowania, ryzyko wystąpienia powikłań zakrzepowo-zatorowych jest zwiększone.
Sposób podawania W przypadku pytań dotyczących stosowania tego produktu, należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą (patrz część „Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego ”).

4. Możliwe działania niepożądane


Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem: − w przypadku wystąpienia jakichkolwiek działań niepożądanych − w przypadku wystąpienia działań niepożądanych niewymienionych w tej ulotce.
Następujące reakcje niepożądane obserwowano bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób): − Podwyższenie temperatury ciała
Następujące reakcje niepożądane obserwowano niezbyt często (u mniej niż 1 na 100 osób): − Nagła reakcja alergiczna (taka jak zaczerwienienie skóry, wysypka skórna na całej powierzchni ciała, spadek ciśnienia krwi, trudności w oddychaniu).
Następujące reakcje niepożądane obserwowano często (u mniej niż 1 na 10 osób, jakkolwiek incydenty te występują częściej u pacjentów nie otrzymujących fibrynogenu): − Ryzyko zwiększonego powsta wania skrzepów krwi (patrz część 2. ”Ostrzeżenia i środki ostrożności”).
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie . Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa tel.: +48 22 49 21 301 fax.: +48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić wię cej i nformacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać Riastap


− Lek przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. − Nie stoso wać leku Riastap po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie i kartonie. − Przechowywać w lodówce (2°C - 8°C). − Nie zamrażać. − W celu ochrony przed światłem fiolkę należy przechowywać w opakowaniu zewnętrznym. − Rekonstytuowany roztwór najlepiej zużyć natychmiast. − Jeśli przygotowany roztwór nie jest podany natychmiast, okres jego przechowywania nie powinien przekraczać 8 godzin w temperaturze pokojowej (maks. 25 ºC). − Rekonstytuowanego roztworu nie należy przechowywać w lodówce.


6. Zawartość opakowania i inne informacje


Co zawiera Riastap Substancją czynną jest: Fibrynogen ludzki (1 g/fiolkę; po rekonstytucji w 50 ml wody do wstrzykiwań około W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji, patrz część „Informacje przeznaczone wyłącznie dla personelu medycznego”.
Inne składniki to: Albumina ludzka, sodu chlorek, L-argininy chlorowodorek, sodu cytrynian, sodu wodorotlenek (do ustalenia pH), Patrz ostatni rozdział części 2. „Ważne informacje o niektórych składnikach Riastap”.
Jak wygląda Riastap i co zawiera opakowanie Riastap ma postać biał ego proszku. Po rekonstytucji w wod zie do wstrzykiwań uzyskany roztwór powinien być przezroczysty lub lekko opalizujący, tj. może się mienić oglądany pod światło lecz nie może zawierać żadnych widocznych cząsteczek.
Opakowania Opakowanie zawierające 1 g (Ryc. 1) Jedna fiolka po 1 g fibrynogenu ludzkiego Filtr: filtr strzykawkowy Pall ®
Nakłuwacz dozujący: nakłuwacz dozujący Mini-Spike ®

Ryc.1

Podmiot Odpowiedzialny i Wytwórca: CSL Behring GmbH Emil-von-Behring-Str. 76 Niemcy
Ten produkt leczniczy jest zarejestrowany w Państwach Członkowskich EEA pod następującymi naz wami:
Riastap 1g, powder for solution for injection/infusion Wielka Brytania Riastap 1g, poudre pour solution injectable/perfusion Francja Riastap 1g, prašek za raztopino za injiciranje ali infundiranje Słowenia Riastap 1g Niemcy, Irlandia Riastap Belgia, Cypr, Dania, Finlandia, Grecja, Islandia, Włochy, Luksemburg, Malta, Norwegia, Polska, Słowacja, Hiszpania, Szwecja Data zatwierdzenia ulotki: Maj 2023 Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego Dawkowanie: Poziom fibrynogenu (funkcjonalny) powinien być oznaczany w celu wyliczenia indywidualnego dawkowania oraz ilości i częstości podawanych dawek u każdego pacjenta poprzez regularne pomiary poziomu fibrynogenu w osoczu i ciągły monitoring stanu klinicznego pacjenta przy uwzględnieniu innych zastosowanych terapii zastępczych. Normalny poziom fibrynogenu w osoczu mieści się w zakresie 1,5
fibrynogenu w osoczu, poniżej którego może dochodzić do krwotoków wynosi około 0,5 - 1 g/l. W przypadku poważnych zabiegów chirurgicznych konieczne jest dokładne monitorowanie terapii zastępczej badaniami krzepnięcia. Dawka początkowa Jeśli poziom fibrynogenu u pacjenta nie jest znany, zalecana dawka podawana dożylnie wynosi
Kolejna dawka Poziom docelowy (1 g/l) w przypadkach nieznacznych krwawień (np. krwawienie z nosa, krwawienie śródmięśniowe lub menstruacyjne) powinien być utrzymywany przez co najmniej trz y dni. Poziom docelowy (1,5 g/l) w przypadkach znacznych krwawień (np. uraz głowy lub krwawienie wewnątrzczaszkowe) należy utrzymywać przez siedem dni. Dawka fibrynogenu = [Poziom docelowy (g/l) – poziom zmierzony (g/l)] (mg/kg masy ciała) 0,017 (g/l na mg/kg masy ciała) Dawkowanie u noworodków, niemowląt i dzieci Dostępne są ograniczone dane z badań klinicznych dotyczących dawkowania Riastap u dzieci. Zalecenia względem dawkowania w terapii dzieci są takie same jak u dorosłych, co wynika zarówno z tych badań, jak i z długotrwałego doświadczenia klinicznego stosowania preparatów fibrynogenu. Spos ób podawania Informacje ogólne −Proces rekonstytucji oraz pobierania produktu powinien odbywać się w warunkach aseptycznych. −Rekonstytuowane produkty przed podaniem powinny zostać ocenione wzrokowo w celu wykluczenia obecności cząstek i przebarwień. −Roztwór powinien być niemal bezbarwny do żółtawego, przeźroczysty do lekko opalizującego z obojętnym pH. Nie stosować roztworów, które są mętne lub zawierają osad. Rekonstytucja −Ogrzać zarówno rozpuszczalnik, jak i proszek do temperatury pokojowej lub temperatury ciała (nie wyższej niż 37 o C), nie otwierając fiolek . −Preparat Riastap należy rekonstytuować wodą do wstrzykiwań (50 ml, nie załączona). −Przed rekonstytucją produktu należy umyć ręce lub założyć rękawiczki. −Usunąć wieczko z fiolki zawierającej Riastap, tak aby odsłonić centralną część korków infuzyjnych. −Przetrzeć powierzchnię korka infuzyjnego antyseptycznym roztworem i zostawić do wyschnięcia. −Wprowadzić rozcieńczalnik do fiolki używając odpowiedniego sprzętu. Upewnić się, że proszek został całkowicie zwilżony. −Po delikatnym zmieszaniu ruchem obrotowym zawartości fiolki aż do rekonstytucji proszku, roztwór jest gotowy do podania. Unikać silnego wstrząsania, które powoduje powstawanie piany. Ogólnie przyjmuje się, że proszek rozpuszcza się w ciągu około 5 minut. Całkowite rozpuszczenie nie powinno trwać dłużej niż 15 minut. −Otworzyć plastikowy blister zawierający nakłuwacz dozujący (Mini-Spike ® ) dostarczony z produktem leczniczym Riastap (Ryc. 2). R yc. 2 −Należy wprowadzić załączony nakłuwacz dozujący do korka fiolki z produktem po rekonstytuacji (Ryc. 3) R yc. 3 −P o wprowadzeniu nakłuwacza dozującego, usunąć wieczko. Po usunięciu wieczka nie wolno dotykać odkrytej powierzchni. −Należy otworzyć blister z filtrem (filtr strzykawkowy Pall ® ) dostarczony z produktem leczniczym Riastap (Ryc.4) R yc. 4 Nakręcić strzykawkę na filtr (Ryc.5) Ryc. 5 −Nakręcić strzykawkę zamocowanym filtr em na końcówkę dozującą (Ryc. 6) Ryc. 6 −Pobrać produkt po rekonstytucji do strzykawki (Ryc.7)
Ryc.7 −Po zakończeniu, należy odłączyć filtr, nakłuwacz dozujący i pustą fiolkę od strzykawki i usunąć zgodnie z obowiązującymi zasadami następnie rozpocząć podawanie leku zgodnie z zaleceniami. Zrekonstytuowany roztwór powinien być podany natychmiast przy użyciu osobnego zestawu do wstrzyknięcia / infuzji. −Należy uważać, aby nie spowodować aspiracji krwi do strzykawek wypełnionych produktem. W szelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami. Sposób podawania Do podawania dożylnego roztworu po rekonstytucji w temperaturze pokojowej zalecane jest stosowanie standardowego zestawu do infuzji. Zrekonstytuowany roztwór powinien być wstrzyknięty lub podany w infuzji powoli, z szybkością odpowiednią dla komfortu pacjenta. Szybkość wstrzyknięcia lub infuzji nie powinna przekraczać ok. 5 ml na minutę.

Charakterystyka


CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO


Riastap, 1 g Proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań / do infuzji

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY


Riastap jest dostarczany jako proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań lub infuzji zawierający 1 g fibrynogenu ludzkiego na fiolkę.
Produkt po rekonstytucji w 50 ml wody do wstrzykiwań zawiera w przybliżeniu 20 mg/ml fibrynogenu ludzkiego.
Zawartość krzepnącego fibrynogenu jest oznaczana zgodnie z monografią Farmakopei Europejskiej dotyczącą fibrynogenu ludzkiego.
Substancje pomocnicze o znanym sposobie działania: Sód do 164 mg (7,1 mmol) na fiolkę. Pełn y wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA


Proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań / do infuzji. Biały proszek.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE


4.1. Wskazania do stosowania
Leczenie krwawień u pacjentów z wrodzonym niedoborem fibrynogenu lub afibrynogenemią ze skłonnością do krwawień.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania


Leczenie powinno być rozpoczęte pod nadzorem lekarza doświadczonego w leczeniu zaburzeń krzepnięcia.
Dawkowanie:
Dawkowanie i czas trwania terapii zastępczej zależą od stopnia ciężkości zaburzenia, umiejscowienia i intensywności krwawienia oraz od stanu klinicznego pacjenta.
Poziom fibrynogenu (funkcjonalny) powinien być oznaczany w celu wyliczenia indywidualnego dawkowania oraz ilości i częstości podawanych dawek u każdego pacjenta
poprzez regularne pomiary poziomu fibrynogenu w osoczu i ciągły monitoring stanu klinicznego pacjenta przy uwzględnieniu innych zastosowanych terapii zastępczych.
Normalny poziom fibrynogenu w osoczu mieści się w zakresie 1,5 – 4,5 g/l. Krytyczny poziom fibrynogenu w osoczu, poniżej którego może dochodzić do krwotoków wynosi około 0,5 - 1 g/l. W przypadku poważnych zabiegów chirurgicznych konieczne jest dokładne monitorowanie terapii zastępczej badaniami krzepnięcia.
Dawka początkowa Jeśli poziom fibrynogenu u pacjenta nie jest znany, zalecana dawka podawana dożylnie wynosi 70 mg na kg masy ciała (MC).
Kolejna dawka Poziom docelowy (1 g/l) w przypadkach nieznacznych krwawień (np. krwawienie z nosa, krwawienie śródmięśniowe lub menstruacyjne) powinien być utrzymywany przez co najmniej trzy dni. Poziom docelowy (1,5 g/l) w przypadkach znacznych krwawień (np. uraz głowy lub krwawienie wewnątrzczaszkowe) należy utrzymywać przez siedem dni.
Dawka fibrynogenu = [Poziom docelowy (g/l) – poziom zmierzony (g/l)] (mg/kg masy ciała) 0,017 (g/l na mg/kg masy ciała)
Dawkowanie u noworodków, niemowląt i dzieci Dostępne są ograniczone dane z badań klinicznych dotyczących dawkowania Riastap u dzieci. Zalecenia względem dawkowania w terapii dzieci są takie same jak u dorosłych, co wynika zarówno z tych badań, jak i z długotrwałego doświadczenia klinicznego stosowania preparatów fibrynogenu.
Sposób podawania
Dożylna infuzja lub wstrzyknięcie. Riastap należy rekonstytuować zgodnie z punktem 6.6. Rekonstytuowany roztwór przed podaniem należy ogrzać do temperatury pokojowej lub temperatury ciała, a następnie podawać powoli we wstrzyknięciu lub infuzji z szybkością odpowiednią dla komfortu pacjenta. Szybkość wstrzyknięcia lub infuzji nie powinna przekraczać około 5 ml na minutę .

4.3 Przeciwwskazania


Nadwrażliwość na substancje aktywne lub którąkolwiek z substancji pomocniczych wymienionych w punkcie 6.1.
4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
U pacjentów z wrodzonym niedoborem, którzy są poddawani terapii koncentratem fibrynogenu ludzkiego, w szczególności w dużej dawce lub gdy jest ona powtarzana, istnieje ryzyko wystąpienia zakrzepicy. Pacjenci lecz eni koncentratem fibrynogenu ludzkiego powinni być poddawani ścisłej obserwacji pod względem oznak lub objawów zakrzepicy.
Należy rozważyć potencjalne korzyści terapii koncentratem fib rynogenu ludzkiego wobec ryzyka powikłań zakrzepowo-zatorowych u pacjentów z chorobą wieńcową serca lub zawałem mięśnia sercowego w wywiadzie, u pacjentów z chorobą wątroby, pacjentów około- lub po-operacyjnych oraz u noworodków lub u pacjentów z ryzykiem wystąpienia zaburzeń
zakrzepowo-zatorowych lub rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego. Należy również zachować ostrożność i prowadzić ścisły monitoring.
W razie wystąpienia reakcji alergicznych lub reakcji typu anafilaktycznego, wstrzyknięcie / infu zja powinna być natychmiast wstrzymana. W przypadku wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego, należy zastosować standardowe metody terapii wstrząsu.
Gdy terapia zastępcza czynnikami krzepnięcia była stosowana w przypadku innych wrodzonych niedoborów, obserwowano reakcje z udziałem przeciwciał, brak jednak obecnie danych dotyczących użycia fibrynogenu.
Riastap zawiera do 164 mg (7,1 mmol) sodu na fiolkę. Odpowiada to 11,5 mg (0,5 mmol) sodu na kg masy ciała pacjenta jeśli została podana zalecana dawka 70 mg/kg masy ciała. Należy wziąć to pod uwagę podczas stosowania u pacjentów na diecie z kontrolowaną zawartością sodu.
Bezpieczeństwo wirusowe
Standardowe procedury zapobiegania zakażeniom związanym z zastosowaniem produktów leczniczych otrzymywanych z ludzkiej krwi lub osocza obejmują selekcję dawców, badania przesiewowe poszczególnych donacji i całych pul osocza w kierunku swoistych markerów zakażenia i włączenie do procesu produkcji etapów skutecznej inaktywacji/usuwania wirusów. Pomimo tego, nie można całkowicie wykluczyć możliwości przeniesienia czynników zakaźnych podczas podawania produktów leczniczych otrzymanych z ludzkiej krwi lub osocza. Dotyczy to także wirusów nieznanych i nowo odkrytych oraz innych patogenów.
Procedury te są uważane za skuteczne wobec wirusów otoczkowych, takich jak HIV, HBV i HCV oraz wobec wirusa bezotoczkowego HAV.
Procedury te mogą mieć ograniczoną skuteczność wobec wirusów bezotoczkowych, takich jak parwowirus B19.
Zakażenia parwowirusem B19 mogą być groźne dla kobiet w ciąży (zakażenie płodu) oraz dla osób z obniżoną odpornością lub zwiększoną erytropoezą (np. anemię hemolityczną).
Należy rozważyć odpowiednie szczepienie (szczepionką przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B) u pacjentów w czasie regularnego/powtarzanego przyjmowania produktów pochodzących z ludzkiego osocza.
Przy każdorazowym podaniu preparatu Riastap pacjentowi, zaleca się zapisanie nazwy i numeru serii produktu, aby stworzyć możliwość powiązania użytej serii z konkretnym pacjentem.
4.5. Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji
Nie są znane interakcje koncentratu fibrynogenu ludzkiego osocza z innymi produktami leczniczymi.
4.6. Wpływ na płodność, ciąż ę i laktację

Ciąża Nie prowadzono badań dotyczących płodności zwierząt przy stosowaniu Riastap (patrz punkt 5.3). Ponieważ substancja czynna jest pochodzenia ludzkiego, jest ona katabolizowana w ten sam sposób, jak własne białka pacjenta. Te fizjologiczne składniki krwi ludzkiej nie powinny wywoływać niepożądanych skutków dla reprodukcji lub na płód.
Nie prowadzono kontrolowanych badań klinicznych nad bezpieczeństwem stosowania Riastap w czasie ciąży u kobiet.
Doświadczenie kliniczne odnośnie stosowania koncentratu fibrynogenu w terapii powikłań położniczych wskazuje jednak, że preparat ten nie ma szkodliwego wpływu ani na przebieg ciąży, ani na zdrowie płodu i noworodka.
Laktacja Nie znany jest stopień przenikania Riastap do ludzkiego mleka. Nie prowadzono badań klinicznych dotyczących stosowania Riastap u kobiet karmiących piersią.
Ryzyko przeniknięcia preparatu do karmionego dziecka nie może być wykluczone. Biorąc pod uwagę zalety karmienia piersią dla dziecka oraz korzyści wynikające z terapii dla matki należy podjąć decyzję czy zaprzestać karmienia piersią, czy zaprzestać/wstrzymać terapii przy użyciu Riastap.
Płodność Brak danych dotyczących wpływu na płodność.
4.7. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu
Riastap nie wywiera wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.
4.8. Działania niepożądane

Tabelaryczna lista działań niepożądanych (ang. adverse drug reactions, ADRs)
Działania niepożądane opisane w tej tabeli pochodzą z badań klinicznych oraz z danych uzyskanych po wprowadzeniu preparatu na rynek. Częstość ich występowania podana w tabeli jest oparta o sumaryczne analizy dotyczące dwóch z kontrolą placebo, sponsorowanych przez firmę badań klinicznych wykonanych podczas zabiegów chirurgicznych aorty, którym towarzyszyły, bądź nie inne zabiegi chirurgiczne ((BI3023_2002 (N=61) i BI3023_3002) (N=152)). Częstość ta została sklasyfikowana w następujący sposób: bardzo często (≥ 1/10); często (≥ 1/100 do < 1/10); niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100) ; rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1 000); bardzo rzadko (< 1/10 000). W przypadku spontanicznych działań niepożądanych po wprowadzeniu produktu na rynek ich częstość jest określana jako nieznana. Ze względu na fakt, że badania te prowadzono jedynie na wąskiej populacji pacjentów poddawanych zabiegom chirurgicznym aorty, częstość występowania działań niepożądanych występująca w tych badaniach może nie odzwierciedlać częstości ich występowania w praktyce klinicznej. Nie wiadomo też, z jaką częstością występowałyby w innych niż badane warunkach klinicznych.

Klasyfikacja układów i narządów MedDRA Działanie niepożądane Częstość występowania (podczas zabiegów chirurgicznych aorty z - lub bez innych zabiegów chirurgicznych) Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Gorączka Bardzo często Zaburzenia układu immunologicznego Reakcje anafilaktyczne (ze wstrząsem włącznie) Niezbyt często Reakcje alergiczne (takie jak uogólniona pokrzywka, wysypka, duszność, tachykardia, nudności, wymioty, dreszcze, gorączka, ból w klatce piersiowej, kaszel, spadek ciśnienia krwi,) Nieznana Zaburzenia naczyniowe Epizody zakrzepowo- zatorowe*(patrz punkt 4.4) Często** * Pojedyncze przypadki kończyły się śmiercią ** Na podstawie wyników dwóch badań klinicznych (wykonanych podczas zabiegów chirurgicznych aorty, którym towarzyszyły, bądź nie inne zabiegi chirurgiczne) sumaryczna częstość występowania incydentów zakrzepowo-zatorowych była niższa w grupie leczonej fibrynogenem (N=8, 7,4%) w porównaniu do grupy placebo (N=11, 10,4%).
Informacje dotyczące bezpieczeństwa względem czynników zakaźnych, patrz punkt 4.4.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa tel.: +48 22 49 21 301 fax.: +48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9. Przedawkowanie
Aby uniknąć przedawkowania, podczas terapii wskazany jest regularny monitoring osoczowego poziomu fibrynogenu (patrz punkt 4.2.). W przypadku przedawkowania istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia powikłań zakrzepowo-zatorowych.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE


5.1. Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Środki powstrzymujące krwawienie, fibrynogen ludzki, Kod ATC: B02BB01
Fibrynogen ludzki (czynnik krzepnięcia I), w obecności trombiny, aktywowanego czynnika krzepnięcia XIII (F XIIIa) oraz jonów wapnia jest przekształcany w stabilny i elastyczny, trójwymiarowy, hemostatyczny skrzep fibryny.
Podanie koncentratu fibrynogenu ludzkiego zapewnia wzrost poziomu fibrynogenu w osoczu i może czasowo spowodować poprawę zaburzeń krzepnięcia u pacjentów z niedoborem fibrynogenu.
Kluczowe badanie II fazy oceniało farmakokinetykę pojedynczej dawki (patrz 5.2 Właściwości farmakokinetyczne) oraz dostarczyło dane o skuteczności w dodatkowym punkcie końcowym dotyczącym maksymalnej twardości skrzepu (MCF ) oraz dane dotyczące bezpieczeństwa. Dla każdego badanego MCF został określony przed (podstawa) i jedną godzinę po podaniu pojedynczej dawki 70mg/kg mc Riastapu. Riastap okazał się skuteczny w podnoszeniu twardości skrzepu u pacjentów z wrodzonym niedoborem fibrynogenu. (afibrynogenemia) przy wykorzystaniu tromboelastometrii. Skuteczność hemostatyczna w ostrych epizodach krwawienia i jej zależność z MCF, są weryfikowane w badaniach po wprowadzeniu preparatu do obrotu.
5.2. Właściwości farmakokinetyczne
Fibrynogen ludzki jest normalnym składnikiem ludzkiego osocza i działa jak fibrynogen endogenny. Biologiczny okres półtrwania fibrynogenu w osoczu wynosi 3 do 4 dni. Rozpad fibrynogenu w Riastap odbywa się tak jak w przypadku fibrynogenu endogennego.
Produkt jest podawany dożylnie i jest natychmiast dostępny w osoczu w stężeniu odpowiadającym podanej dawce.
W badaniach farmakokinetycznych poddano ocenie farmakokinetykę pojedynczej dawki przed i po podaniu koncentratu fibrynogenu ludzkiego u osób z afibrynogenemią. To prospektywne, otwarte, niekontrolowane, wieloośrodkowe badanie obejmowało 5 osób płci żeńskiej i 10 osób płci męskiej, w zakresie wiekowym od 8 do 61 lat (2 dzieci, 3 nastolatków,
W celu oznaczenia wyjściowej aktywności fibrynogenu, oraz aktywności do 14 dni od zakończenia infuzji pobrano próbki krwi od 15 osób (14 prób było mierzalnych). Dodatkowo oznaczano narastający odzysk in vivo (ang. incremental in vivo recovery, IVR), zdefiniowany jako maksymalny wzrost poziomów osoczowego fibrynogenu na mg/kg masy ciała dawki którą podano i który był oznaczany na podstawie poziomów uzyskanych do 4 godzin od infuzji. Mediana narastającego odzysku IVR wynosiła 1,7 (zakres 1,30 – 2,73) mg/dl na mg/kg masy ciała. W poniższej tabeli przedstawiono wyniki badań farmakokinetyki.
Farmakokinetyczne wyniki badania aktywności fibrynogenu
Parametr (n = 14) Średnia ± SD Mediana (zakres) t 1/2 [h] 78,7 ± 18,13 77,1 (55,73-117,26) C max

AUC dla dawki 70 mg/kg [h·mg/ml] 124,3 ± 24,16 126,8 (81,73-156,40) Ekstrapolowana część AUC [%] 8,4 ± 1,72 7,8 (6,13-12,14) Cl [ml/h/kg] 0,59 ± 0,13 0,55 (0,45-0,86) MRT [h] 92,8 ± 20,11 85,9 (66,14-126,44) V ss
IVR [mg/dl na mg/kg masy ciała] 1,8 ±0,35 1,7 (1,30-2,73) t 1/2 =
okres półtrwania fazy końcowej
eliminacji h = godzina C max = maksymalne stężenie w ciągu 4 godzin AUC = obszar pod krzywą Cl = klirens MRT = średni czas przebywania V ss
SD = odchylenie standardowe IVR = narastający odzysk in vivo
5.3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Niekliniczne dane uzyskane na podstawie konwencjonalnych badań toksyczności pojedynczej dawki i bezpieczeństwa farmakologicznego nie wykazują specjalnego zagrożenia dla ludzi.
Przedkliniczne badania zastosowań dawki wielokrotnej (toksyczności przewlekłej, rakotwórczości i mutagenności) na konwencjonalnych modelach zwierzęcych nie ma zastosowania, ze względu na wytwarzanie przeciwciał po podaniu heterologicznych białek ludzkich.

6. DANE FARMACEUTYCZNE


6.1. Wykaz substancji pomocniczych
Albumina ludzka L-argininy chlorowodorek sodu wodorotlenek (do ustalenia pH) sodu chlorek sodu cytrynian
6.2. Niezgodności farmaceutyczne
Tego produktu nie wolno mieszać z innymi produktami leczniczymi, rozcieńczalnikami i rozpuszczalnikami, z wyjątkiem tych wymienionych w punkcie 6.6. Zalecane jest zastosowanie standardowego zestawu do infuzji do podawania dożylnego rekonstytuowanego roztworu w temperaturze pokojowej.
6.3. Okres ważności


Stabilność fizykochemiczna rekonstytuowanego produktu utrzymywała się przez 8 godzin w temperaturze pokojowej (maks. 25ºC). Z mikrobiologicznego punktu widzenia produkt powinien być zużyty natychmiast po rekonstytucji. Jeżeli nie został podany natychmiast, okres jego przechowywania nie powinien przekraczać 8 godzin w temperaturze pokojowej (maks. 25ºC). Rekonstytuowanego roztworu nie należy przechowywać w lodówce.
6.4. Specjalne środki ostrożności przy przechowywaniu
Przechowywać w lodówce (2 ºC – 8 ºC). Nie zamrażać. Przechowywać fiolkę w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem.
6.5. Rodzaj i zawartość opakowania
Fiolka ze szkła Typu II Ph. Eur., bezbarwnego, z bezlateksowym korkiem (z bromobutylowej gumy), z aluminiowym wieczkiem i plastikowym krążkiem.
Opakowanie zawierające 1 g (Ryc. 1)

1. Jedna fiolka po 1 g fibrynogenu ludzkiego

2. Filtr: Filtr strzykawkowy Pall

®

3. Nakłuwacz dozujący: nakłuwacz dozujący Mini-Spike

®

6.6. Szczególne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania leku do stosowania Informacje ogólne − Proces rekonstytucji oraz pobierania produktu powinien odbywać się w warunkach aseptycznych. − Rekonstytuowane produkty przed podaniem powinny zostać ocenione wzrokowo w celu wykluczenia obecności cząstek i przebarwień. − Roztwór powinien być niemal bezbarwny do żółtawego, przeźroczysty do lekko opalizującego z obojętnym pH. Nie stosować roztworów, które są mętne lub zawierają osad.
Rekonstytucja − Ogrzać zarówno rozpuszczalnik, jak i proszek do temperatury pokojowej lub temperatury ciała (nie wyższej niż 37 o C), nie otwierając fiolek. − Preparat Riastap należy rekonstytuować wodą do wstrzykiwań (50 ml, nie załączona). − Przed rekonstytucją produktu należy umyć ręce lub założyć rękawiczki. − Usunąć wieczko z fiolki zawierającej Riastap, tak aby odsłonić centralną część korków infuzyjnych.
− Przetrzeć powierzchnię korka infuzyjnego antyseptycznym roztworem i zostawić do wyschnięcia. − Wprowadzić rozcieńczalnik do fiolki używając odpowiedniego sprzętu. Upewnić się, że proszek został całkowicie zwilżony. − Po delikatnym zmieszaniu ruchem obrotowym zawartości fiolki aż do rekonstytucji proszku, roztwór jest gotowy do podania. Unikać sil nego wstrząsania, które powoduje powstawanie piany. Ogólnie przyjmuje się, że proszek rozpuszcza się w ciągu około 5 minut. Całkowite rozpuszczenie nie powinno trwać dłużej niż 15 minut. − Otworzyć plastikowy blister zawierający nakłuwacz dozujący (Mini-Spike ® ) dostarczony z produktem leczniczym Riastap (Ryc.2) −
− Należy wprowadzić załączony nakłuwacz dozujacy do korka fiolki z produktem po rekonstytucji (Ryc. 3)

− Po wprowadzeniu nakłuwacza dozującego, usunąć wieczko. Po usunięciu wieczka nie wolno dotykać odkrytej powierzchni. − Należy otworzyć blister z filtrem (filtr strzykawkowy Pall ® ) dostarczony z produktem leczniczym Riastap (Ryc.4)
Ryc. 4
Nakręcić strzykawkę na filtr (Ryc.5)

Ryc. 5 − Nakręcić strzykawkę z zamocowanym filtrem na nakłuwacz dozujący (Ryc. 6)
Ryc. 6
− Pobrać produkt po rekonstytucji do strzykawki (Ryc.7)
− Po zakończeniu, należy odłączyć filtr, nakłuwacz dozujacy i pustą fiolkę od strzykawki i usunąć zgodnie z obowiązującymi zasadami następnie rozpocząć podawanie leku zgodnie z zaleceniami. − Rekonstytuowany roztwór powinien być podany natychmiast przy użyciu osobnego zestawu do wstrzyknięcia / infuzji. − Należy uważać aby nie spowodować aspiracji krwi do strzykawek wypełnionych produktem.
Wszelkie resztki niewykorzystanego produktu lub jego odpady należy usunąć w sposób zgodny z lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU
CSL Behring GmbH Emil-von-Behring-Str. 76 Niemcy

8. NUMER (-Y) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU


Pozwolenie nr: 18352

9. DATA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU /

DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 14.06.2011 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO