Diphereline SR 22,5 mg

Triptorelinum

Proszek i rozpuszczalnik do sporządzania zawiesiny do wstrzykiwań o przedłużonym uwalnianiu 22,5 mg | Triptorelini embonas 31 mg
Ipsen Pharma Biotech SAS, Francja

Ulotka


Ulotka dla pacjenta: informacja dla użytkownika
Diphereline SR 22,5 mg 22,5 mg, proszek i rozpuszczalnik do sporządzenia zawiesiny do wstrzykiwań o przedłużonym uwalnianiu
Triptorelinum
Należy zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.  Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.  W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.  Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.  Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki:

1. Co to jest lek Diphereline SR 22,5 mg i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Diphereline SR 22,5 mg

3. Jak stosować lek Diphereline SR 22,5 mg

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać lek Diphereline SR 22,5 mg

6. Zawartość opakowania i inne informacje



1. Co to jest lek Diphereline SR 22,5 mg i w jakim celu się go stosuje


Produkt Diphereline SR 22,5 mg zawiera tryptorelinę, która jest substancją podobną do hormonu uwalniającego gonadotropinę (analog GnRH). Jest to produkt o przedłużonym uwalnianiu, opracowany tak, aby dostarczał 22,5 mg tryptoreliny przez okres 6 miesięcy (dwadzieścia cztery tygodnie). U mężczyzn tryptorelina obniża stężenie testosteronu. U kobiet obniża stężenie estrogenu. U dorosłych mężczyzn produkt Diphereline SR 22,5 mg jest stosowany w leczeniu ograniczonego do narządu lub miejscowo zaawansowanego hormonozależnego raka gruczołu krokowego, który uległ rozsianiu w obrębie organizmu (rak z przerzutami). Produkt w skojarzeniu z radioterapią stosowany jest również w leczeniu raka gruczołu krokowego o wysokim ryzyku nawrotu.
U dzieci w wieku 2 lat oraz starszych produkt Diphereline SR 22,5 mg jest stosowany w leczeniu przedwczesnej dojrzałości płciowej, występującej u dzieci w bardzo młodym wieku, tj. u dziewcząt w wieku poniżej 8 lat oraz u chłopców w wieku poniżej 10 lat. W dalszej części niniejszej ulotki określana jako “wczesne pokwitanie”.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Diphereline SR 22,5 mg



Kiedy nie stosować leku Diphereline SR 22,5 mg - Jeśli pacjent ma uczulenie na tryptorelinę, hormon uwalniający gonadotropinę (GnRH), inne analogi GnRH lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6). - Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Diphereline SR 22,5 mg należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:
 jeśli u pacjenta pojawi się nastrój depresyjny. Istnieją doniesienia o występowaniu depresji u pacjentów przyjmujących lek Diphereline SR 22,5 mg, w tym przypadków ciężkiej depresji. Lekarz może zalecić monitorowanie depresji podczas leczenia.
 jeśli pacjent stosuje jednocześnie leki zapobiegające krzepnięciu krwi. Podczas stosowania iniekcji domięśniowych istnieje potencjalne ryzyko krwiaka w miejscu wstrzyknięcia.
Produkt należy podawać wyłącznie we wstrzyknięciu domięśniowym.
Mężczyźni:  U dorosłych, lek Diphereline SR 22,5 mg może powodować osłabienie kości (osteoporozę) związane ze zwiększonym ryzykiem złamań kości. Należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta występuje którykolwiek z poniższych czynników ryzyka, ponieważ lekarz może zalecić przyjmowanie bisfosfonianów (leków stosowanych w leczeniu osteoporozy) w celu leczenia utraty masy kostnej. Czynniki ryzyka mogą obejmować: - wystąpienie osteoporozy u pacjenta lub w najbliższej rodzinie pacjenta; - nadużywanie alkoholu i (lub) palenie papierosów, i (lub) źle zbilansowaną dietę; - przyjmowanie przez długi czas leków, które mogą powodować utratę masy kostnej, na przykład leków stosowanych w leczeniu padaczki lub kortykosteroidów (takich jak hydrokortyzon, prednizolon).  Jeśli u pacjenta występuje choroba serca lub naczyń krwionośnych, włączając zaburzenia rytmu serca (arytmia) lub stosowane są leki do leczenia zaburzeń rytmu serca. Ryzyko zaburzeń rytmu serca może być zwiększone podczas stosowania leku Diphereline SR 22,5 mg.  Jeśli u pacjenta występuje cukrzyca, choroby serca lub naczyń krwionośnych.  Na początku leczenia poziom testosteronu w organizmie ulegnie przejściowemu zwiększeniu. Może to spowodować, że objawy choroby nowotworowej ulegną nasileniu. Jeśli objawy ulegną nasileniu, należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym. Lekarz może podać dodatkowy lek (antyandrogen) w celu uniknięcia dalszego nasilenia objawów choroby.  Podobnie jak w przypadku innych analogów GnRH, w pierwszych tygodniach leczenia u pacjenta mogą występować objawy wywołane uciskiem rdzenia kręgowego (np. ból, drętwienie lub osłabienie kończyn dolnych) lub niedrożność cewki moczowej (podczas oddawania moczu). W razie wystąpienia któregokolwiek z tych objawów należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, który zbada pacjenta i wdroży odpowiednie leczenie. Po kastracji chirurgicznej, tryptorelina nie powoduje dalszego spadku poziomu testosteronu i dlatego nie powinna być stosowana po tym zabiegu.  Badania diagnostyczne gonadalnej czynności przysadki i narządów rozrodczych prowadzone w trakcie leczenia lub po zakończeniu leczenia produktem Diphereline SR 22,5 mg mogą dawać błędne wyniki.  Jeśli u pacjenta występuje powiększenie (łagodny guz) przysadki, o którym pacjent nie wiedział, może zostać on wykryty podczas leczenia produktem Diphereline SR 22,5 mg. Objawy obejmują nagły ból głowy, wymioty, problemy z widzeniem oraz porażenie mięśni oczu.  Leki obniżające poziom testosteronu mogą powodować zmiany w EKG związane z zaburzeniami rytmu serca (wydłużenie odstępu QT).
Dzieci:  W przypadku postępującego guza mózgu należy poinformować o tym lekarza. Może to mieć wpływ na decyzję lekarza o podjęciu leczenia.  U dziewcząt z wczesnym pokwitaniem w ciągu pierwszego miesiąca leczenia może dochodzić do krwawienia z pochwy.  Jeśli u dziecka występują silne lub nawracające bóle głowy, problemy ze wzrokiem oraz dzwonienie lub brzęczenie w uszach, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem (patrz punkt 4).  Po zaprzestaniu leczenia u pacjenta pojawią się objawy dojrzewania. U dziewcząt wystąpienie miesiączki następowało zwykle po roku od zaprzestania leczenia.
Lekarz powinien wykluczyć możliwość, że przedwczesne dojrzewanie płciowe spowodowane jest przez inne choroby. Ilość składników mineralnych w kościach zmniejsza się w czasie leczenia, ale powraca do wartości prawidłowych po jego przerwaniu.  Po przerwaniu leczenia może wystąpić schorzenie stawu biodrowego (młodzieńcze złuszczenie głowy kości udowej), powodujące sztywność biodra, wiotkość i (lub) silny ból w pachwinie promieniujący do uda. W takim przypadku należy skonsultować się z lekarzem.
Należy skontaktować się z lekarzem w przypadku wątpliwości co do powyższych informacji.
Lek Diphereline SR 22,5 mg a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich przyjmowanych aktualnie lub ostatnio lekach, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Lek Diphreline SR 22,5 mg może wpływać na działanie innych leków stosowanych w leczeniu zaburzeń rytmu serca (np. chinidyna, prokainamid, amiodaron, sotalol) lub może zwiększać ryzyko zaburzeń rytmu serca w przypadku jednoczesnego przyjmowania innych leków np. metadon (stosowany w leczeniu bólu oraz jako element detoksykacji w przypadku uzależnienia lekowego), moksyfloksacyna (antybiotyk), leki przeciwpsychotyczne (stosowane w leczeniu ciężkich chorób psychicznych).
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Leku Diphereline SR 22,5 mg nie wolno stosować u kobiet w ciąży.
Leku Diphereline SR 22,5 mg nie wolno stosować u kobiet karmiących piersią.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Nawet w przypadku stosowania zgodnie z zaleceniami, produkt Diphereline SR 22,5 mg może zmieniać reakcje w stopniu upośledzającym zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługi maszyn. W szczególności ma to miejsce w przypadku łączenia leku z alkoholem. Mogą wystąpić zawroty głowy, uczucie zmęczenia lub problemy z widzeniem, np. zamazane widzenie. Są to możliwe działania niepożądane związane z leczeniem lub objawy wynikające z choroby podstawowej. Jeśli wystąpi którekolwiek z wymienionych działań niepożądanych, nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn.
Lek Diphereline SR 22,5 mg zawiera sód, jednak w ilości mniejszej niż 1 mmol (23 mg) sodu w fiolce. Lek ten uznaje się za "wolny od sodu" i może być przyjmowany przez osoby kontrolujące zawartość sodu w diecie.

3. Jak stosować lek Diphereline SR 22,5 mg


Produkt Diphereline SR 22,5 mg będzie podawany pod nadzorem lekarza.
Mężczyźni Leczenie raka prostaty produktem Diphereline SR 22,5 mg wymaga długoterminowego leczenia.
W przypadku ograniczonego do narządu lub miejscowo zaawansowanego hormono zależnego raka gruczołu krokowego o wysokim ryzyku nawrotu w skojarzeniu z radioterapią zalecana długość terapii wynosi 2-3 lata.

Typowa dawka to 1 fiolka produktu Diphereline SR 22,5 mg podawana w postaci wstrzyknięcia domięśniowego co 6 miesięcy (co 24 tygodnie). Lek Diphereline SR 22,5 mg jest przeznaczony wyłącznie do wstrzyknięć domięśniowych.
Badania krwi mogą być zlecane przez lekarza w celu oceny skuteczności leczenia.
Dzieci Zazwyczaj podawana dawka to jedno wstrzyknięcie domięśniowe co 6 miesięcy (co 24 tygodnie). Lek Diphereline SR 22,5 mg jest przeznaczony wyłącznie do wstrzyknięć domięśniowych. Lekarz podejmie decyzję o tym, kiedy należy przerwać leczenie (zazwyczaj u dziewcząt w wieku około 12-13 lat oraz w wieku około 13-14 lat u chłopców).
W przypadku wrażenia, że działanie produktu Diphereline SR 22,5 mg jest zbyt mocne lub za słabe, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.
W razie dalszych pytań dotyczących stosowania tego produktu, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane


Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza jeśli pacjent doświadczy któregokolwiek z wymienionych działań niepożądanych: trudności w przełykaniu lub problemy z oddychaniem, opuchnięcie warg, twarzy, gardła lub języka lub pokrzywka. Mogą to być objawy rzadko zgłaszanej, ale poważnej reakcji alergicznej lub obrzęku naczynioruchowego (może wystąpić u 1 osoby na 1000).
Mogą pojawić się inne działania niepożądane:
Mężczyźni: Podobnie jak w przypadku leczenia z udziałem innych agonistów GnRH lub po kastracji chirurgicznej, najczęściej obserwowane reakcje niepożądane związane z leczeniem tryptoreliną spowodowane były przewidywanym działaniem farmakologicznym. Działania te obejmowały uderzenia gorąca i spadek libido. U pacjentów leczonych za pomocą analogu GnRH zgłaszano zwiększenie liczby limfocytów. Wszystkie reakcje niepożądane z wyjątkiem reakcji immuno-alergicznych oraz odczynów w miejscu wstrzyknięcia, są związane ze zmianą stężenia testosteronu.
Bardzo często (≥1/10):  Uderzenia gorąca  Osłabienie  Intensywne pocenie się  Ból pleców  Uczucie kłucia w kończynach dolnych  Zmniejszenie libido  Impotencja
Często (≥1/100 do <1/10):  Nudności, suchość w jamie ustnej  Ból, zasinienie, zaczerwienienie i obrzęk w miejscu wstrzyknięcia, ból mięśni i kości, ból ramion i nóg, obrzęk (gromadzenie płynu w tkankach), ból w podbrzuszu, wysokie ciśnienie krwi.  Reakcja alergiczna  Zwiększenie masy ciała  Zawroty głowy, ból głowy
 Utrata libido, depresja, zmiany nastroju
Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100):  Zwiększenie liczby płytek krwi  Uczucie bicia serca  Szum w uszach, zawroty głowy, niewyraźne widzenie  Ból brzucha, zaparcie, biegunka, wymioty  Ospałość, intensywne dreszcze z poceniem się oraz gorączką, senność, ból  Zmiany wyników niektórych badań (w tym wzrost wartości parametrów określających czynność wątroby), podwyższone ciśnienie krwi  Utrata masy ciała  Utrata apetytu, wzrost apetytu, dna moczanowa (silny ból i obrzęk stawów, najczęściej dotyczący palucha), cukrzyca, wysokie stężenie tłuszczów we krwi  Ból stawów, skurcz mięśni, osłabienie mięśni, ból mięśni, obrzęk i bolesność, ból kości  Mrowienie i drętwienie  Problemy ze snem, drażliwość  Powiększenie gruczołów sutkowych u mężczyzn, ból sutków (piersi), zmniejszenie wielkości jąder, ból jąder  Duszność  Trądzik, wypadanie włosów, świąd, wysypka, zaczerwienienie skóry, pokrzywka  Częste oddawanie moczu w nocy, zaburzenia w oddawaniu moczu  Krwawienie z nosa
Rzadko (≥1/10000 do <1/1000):  Czerwone lub purpurowe przebarwienia skóry  Nietypowe odczucia w oku, zamazane lub zaburzone widzenie  Uczucie pełności w jamie brzusznej, wzdęcie, zaburzenia smaku  Ból w klatce piersiowej  Trudność w utrzymaniu pozycji stojącej  Objawy grypopodobne, gorączka, zapalenie błony śluzowej nosa/zapalenie gardła  Wzrost temperatury ciała  Sztywność stawów, obrzęk stawów, sztywność szkieletowo-mięśniowa, zwyrodnieniowe zapalenie stawów  Utrata pamięci  Uczucie splątania, zmniejszenie aktywności, podniecenie  Duszność w pozycji leżącej  Pęcherze na skórze  Niskie ciśnienie krwi
Częstość występowania nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):  Zmiany w obrazie EKG (wydłużenie odcinka QT)  Ogólny dyskomfort  Niepokój  Nietrzymanie moczu  W przypadku istniejącego guza przysadki, zwiększone ryzyko krwawienia do przysadki
Dzieci: Bardzo często (≥1/10):  Krwawienie z pochwy może wystąpić u dziewcząt w pierwszym miesiącu leczenia
Często (≥1/100 do <1/10):  Ból brzucha  Ból, zaczerwienienie i obrzęk w miejscu wstrzyknięcia  Ból głowy
 Uderzenia gorąca  Zwiększenie masy ciała  Trądzik  Reakcje nadwrażliwości
Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100):  Niewyraźne widzenie  Wymioty  Zaparcia  Nudności  Ogólny dyskomfort  Nadwaga  Ból szyi  Zmiany nastroju  Ból piersi  Krwawienie z nosa  Swędzenie  Wysypka lub pokrzywka skórna
Częstość występowania nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)  Nadciśnienie tętnicze  Zaburzone widzenie  Ciężka reakcja alergiczna powodująca trudności w przełykaniu, problemy z oddychaniem, obrzęk ust, twarzy, gardła lub języka lub pokrzywka,  Nieprawidłowe wyniki niektórych badań laboratoryjnych, w tym stężenia hormonów  Gwałtowne powstawanie bąbli z powodu obrzęku skóry lub błon śluzowych  Ból mięśni  Zaburzenia nastroju  Depresja  Nerwowość  Idiopatyczne nadciśnienie śródczaszkowe (zwiększone ciśnienie wewnątrz czaszki wokół mózgu, charakteryzujące się bólem głowy, podwójnym widzeniem i innymi zaburzeniami widzenia oraz dzwonieniem lub brzęczeniem w uszach)
Lekarz zadecyduje o postępowaniu jakie należy podjąć.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu lub przedstawicielowi podmiotu odpowiedzialnego. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.


5. Jak przechowywać lek Diphereline SR 22,5 mg


Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować leku Diphereline SR 22,5 mg po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku. Termin ważności oznacza ostatni dzień danego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Przygotowaną zawiesinę należy wykorzystać bezpośrednio po przygotowaniu.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25 °C.

6. Zawartość opakowania i inne informacje


Co zawiera lek Diphereline SR 22,5 mg
Substancją czynną leku jest tryptorelina. Jedna fiolka zawiera 22,5 mg tryptoreliny w postaci tryptoreliny embonianu. Po rozpuszczeniu w 2 ml rozpuszczalnika, 1 ml przygotowanej zawiesiny zawiera 11,25 mg tryptoreliny. Pozostałe substancje pomocnicze to: Proszek: kopolimer kwasu mlekowego i glikolowego (PLG 75/25 COOH), kopolimer kwasu mlekowego i glikolowego (PLG 85/15 Lauryl ester), mannitol, karmeloza sodowa, polisorbat 80 Rozpuszczalnik: woda do wstrzykiwań
Jak wygląda lek Diphereline SR 22,5 mg i co zawiera opakowanie
Lek ten ma postać proszku i rozpuszczalnika do sporządzania zawiesiny do wstrzykiwań o przedłużonym uwalnianiu. Proszek ma barwę białą do złamanej bieli, a rozpuszczalnik to klarowny roztwór.
Opakowanie zawiera 1 fiolkę z proszkiem i 1 ampułkę z rozpuszczalnikiem oraz zestaw z 1 blistrem zawierającym 1 strzykawkę oraz 2 igły do wstrzykiwań.
Podmiot odpowiedzialny Ipsen Pharma Francja
Wytwórca Ipsen Pharma Biotech Parc d'Activités du Plateau de Signes Chemin départemental nr 402 F - 83870 Signes Francja
Ten lek jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
AT, DE: Pamorelin LA 22.5 mg
BE, LU: Decapeptyl Sustained Release 22.5 mg CZ, PL, SK: Diphereline SR 22.5 mg DK, FI, NL, NO, SE: Pamorelin 22.5 mg EL: Arvekap 22.5 mg ES: Decapeptyl Semestral 22.5 mg FR: Decapeptyl LP 22.5 mg LV: Diphereline 22.5 mg SI: Pamorelin 22.5 mg prašek in vehikel za suspenzijo za injiciranje s podaljšanim sproščanjem HU: Diphereline SR 22,5 mg por és oldószer retard szuszpenziós injekcióhoz
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego:
Ipsen Poland Sp. z o.o. ul. Chmielna 73 00- 801 Warszawa tel.: 22 653 68 00 fax: 22 653 68 22
Data ostatniej aktualizacji ulotki: sierpień 2023 r.

<------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------>
INSTRUKCJA REKONSTYTUCJI LEKU LEKU
Przygotowanie pacjenta polega na zdezynfekowaniu miejsca planowanej iniekcji na pośladku. Pacjent powinien być przygotowany do iniekcji przed rekonstytucją leku, ponieważ lek należy podać natychmiast po jego rekonstytucji.
W opakowaniu znajdują się 2 igły: o Igła 1: igła 20 G (o długości 38 mm) bez urządzenia zabezpieczającego do rekonstytucji o Igła 2: igła 20 G (o długości 38 mm) wyposażona w urządzenie zabezpieczające do iniekcji
Igła 1: 38 mm Igła 2: 38 mm

Obecność pęcherzyków na powierzchni liofilizatu jest normalnym wyglądem produktu.
2a o Wyjąć ampułkę z rozpuszczalnikiem. Płyn znajdujący się w górnej części ampułki należy przemieścić do głównej części ampułki lekko uderzając w nią palcem. o Igłę 1 (bez urządzenia zabezpieczającego) założyć na strzykawkę. Nie należy jeszcze zdejmować osłonki igły. o Otworzyć ampułkę odłamując górną część (kropka zwrócona ku górze). o Zdjąć osłonkę z Igły 1. Włożyć igłę do ampułki i nabrać całą objętość rozpuszczalnika do strzykawki. o Odłożyć na bok strzykawkę z rozpuszczalnikiem.
2b o Wyjąć fiolkę z proszkiem. Proszek znajdujący się w górnej części fiolki należy przemieścić do głównej części fiolki lekko uderzając w nią palcem. o Zdjąć plastikową osłonkę z fiolki. o Wziąć ponownie strzykawkę z rozpuszczalnikiem i wbić pionowo igłę w gumowy korek w fiolce. Powoli wstrzyknąć do niej rozpuszczalnik, tak aby, jeśli to możliwe, spłukać całą górną część fiolki.

2c o Wyciągnąć Igłę 1 ponad poziom płynu. Nie należy wyjmować igły z fiolki. Przygotować zawiesinę do iniekcji poprzez poruszanie fiolką z boku na bok. Nie należy odwracać fiolki. Należy mieć pewność, że poruszanie trwało wystarczająco długo, aby otrzymać jednorodną, mleczną zawiesinę do iniekcji. o Ważne: Należy sprawdzić czy w fiolce nie pozostały resztki nieodtworzonego proszku (jeśli grudki proszku są obecne, należy kontynuować mieszanie do momentu ich zniknięcia).
2d o Po uzyskaniu jednorodnej zawiesiny do iniekcji, należy wbić igłę do końca i bez odwracania fiolki pobrać całą objętość zawiesiny do strzykawki. Niewielka ilość zawiesiny pozostanie w fiolce, należy ją pominąć. Zamierzony nadmiar zawiesiny w fiolce pokrywa tą pozostałość.

o Trzymając za kolorowe przyłącze należy odkręcić igłę. Usunąć Igłę 1 zużytą do rekonstytucji. Założyć – dokręcić Igłę 2 na koniec strzykawki. o Należy odsunąć osłonę zabezpieczającą od igły i skierować w stronę cylindra strzykawki. Osłona zabezpieczająca pozostanie w tej pozycji. o Zdjąć osłonkę z igły. o Należy przytrzymać strzykawkę z igłą pionowo, aby usunąć z niej powietrze a następnie natychmiast wykonać wstrzyknięcie.

o W celu uniknięcia tworzenia grudek, należy natychmiast dokonać iniekcji w uprzednio zdezynfekowany mięsień pośladkowy.
o Jedną ręką należy aktywować osłonę zabezpieczającą. o Uwaga: cały czas należy trzymać palec za osłoną.

Możliwe są dwie alternatywne metody aktywacji osłonki zabezpieczającej. o Sposób A: należy pchnąć osłonę w kierunku igły lub o Sposób B: należy pchnąć osłonę opierając ją o płaskie podłoże. o W obu przypadkach należy wcisnąć w dół osłonę szybkim zdecydowanym ruchem do momentu usłyszenia wyraźnego kliknięcia. o Należy obejrzeć czy cała igła została zablokowana pod osłoną. o Zużyte igły, niewykorzystaną zawiesinę lub wszelkie odpady należy usunąć zgodnie z obowiązującymi przepisami.
lub

Charakterystyka



CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO


Diphereline SR 22,5 mg, 22,5 mg, proszek i rozpuszczalnik do sporządzenia zawiesiny do wstrzykiwań, o przedłużonym uwalnianiu

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY


Jedna fiolka zawiera 22,5 mg tryptoreliny (Triptorelinum) w postaci tryptoreliny embonianu. Po rekonstytucji w 2 ml rozpuszczalnika, 1 ml przygotowanej zawiesiny zawiera 11,25 mg tryptoreliny. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA


Proszek i rozpuszczalnik do sporządzania zawiesiny do wstrzykiwań o przedłużonym uwalnianiu.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE


4.1 Wskazania do stosowania


Produkt leczniczy Diphereline SR 22,5 mg jest wskazany w leczeniu miejscowo zaawansowanego hormonozależnego raka gruczołu krokowego lub z przerzutami.
Produkt leczniczy Diphereline SR 22,5 mg w skojarzeniu z radioterapią jest wskazany w leczeniu ograniczonego do narządu lub miejscowo zaawansowanego hormonozależnego raka gruczołu krokowego o wysokim ryzyku nawrotu (patrz punkt 5.1).
Produkt leczniczy Diphereline SR 22,5 mg jest wskazany w leczeniu przedwczesnego dojrzewania płciowego pochodzenia ośrodkowego (CPP) u dzieci w wieku 2 lat oraz starszych, u których przedwczesne dojrzewanie płciowe rozpoczęło się u dziewcząt w wieku poniżej 8 lat i u chłopców w wieku poniżej 10 lat.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania


Dawkowanie Zalecana dawka produktu leczniczego Diphereline SR 22,5 mg wynosi 22,5 mg tryptoreliny (1 fiolka) podawana co sześć miesięcy (co dwadzieścia cztery tygodnie) w jednym zastrzyku domięśniowym.
W przypadku zastosowania w leczeniu ograniczonego do narządu lub miejscowo zaawansowanego hormonozależnego raka gruczołu krokowego o wysokim ryzyku nawrotu w skojarzeniu z radioterapią lub po radioterapii, dane kliniczne wykazały, że radioterapia z następującą po niej długotrwałą deprywacją androgenową jest korzystniejsza w stosunku do radioterapii z następującą po niej krótkotrwałą deprywacją androgenową. Patrz punkt 5.1.
Zalecana przez medyczne wytyczne długość deprywacji androgenowej u pacjentów z ograniczonym do narządu lub miejscowo zaawansowanym hormonozależnego raka gruczołu krokowego o wysokim ryzyku nawrotu otrzymujących radioterapię wynosi 2-3 lata.
U pacjentów z przerzutowym, opornym na kastrację rakiem gruczołu krokowego, których nie poddano kastracji chirurgicznej, przyjmujących lek z grupy agonistów GnRH np. tryptorelinę oraz

kwalifikujących się do leczenia octanem abirateronu, inhibitorem biosyntezy androgenów lub enzalutamidem, inhibitorem receptora androgenowego, należy kontynuować leczenie agonistą GnRH.
Pacjenci z niewydolnością nerek lub wątroby U pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby nie ma konieczności modyfikowania dawki.
Dzieci i młodzież Przedwczesne dojrzewanie (dziewczęta w wieku poniżej 8 lat, chłopcy w wieku poniżej 10 lat) Leczenie dzieci produktem leczniczym Diphereline SR 22,5 mg powinno odbywać się pod ogólnym nadzorem pediatry endokrynologa albo pediatry lub endokrynologa z doświadczeniem w leczeniu przedwczesnego dojrzewania płciowego pochodzenia ośrodkowego. Leczenie należy przerwać w okolicy fizjologicznego wieku dojrzewania płciowego u chłopców i dziewcząt. U dziewcząt nie należy kontynuować leczenia, jeśli wiek kostny przekracza 12-13 lat. U chłopców istnieją ograniczone dane dotyczące optymalnego wieku odstawienia leczenia w oparciu o wiek kostny, jednakże zaleca się przerwanie leczenie u chłopców, u których wiek kostny wynosi 13-14 lat.
Sposób podawania Domięśniowo Podobnie jak w przypadku innych produktów leczniczych podawanych w postaci do wstrzykiwań, miejsce wstrzyknięcia należy okresowo zmieniać. Po rekonstytucji produktu leczniczego, zawiesinę Diphereline SR 22,5 mg należy wstrzyknąć domięśniowo w sposób szybki i ciągły w celu uniknięcia potencjalnego zatkania igły.
Środki ostrożności, które należy podjąć przed użyciem lub podaniem produktu Produkt leczniczy Diphereline SR 22,5 mg jest przeznaczony wyłącznie do podawania domięśniowego.
Ponieważ produkt leczniczy Diphereline SR 22,5 mg jest zawiesiną mikrogranulek, należy unikać przypadkowego podania produktu do naczynia żylnego.
Produkt leczniczy Diphereline SR 22,5 mg musi być podawany pod nadzorem lekarza.
Instrukcja dotycząca rekonstytucji produktu leczniczego przed podaniem, patrz punkt 6.6.

4.3 Przeciwwskazania


Nadwrażliwość na GnRH, jej analogi lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1 (patrz punkt 4.8).
Stosowanie tryptoreliny jest przeciwwskazane w okresie ciąży i karmienia piersią (patrz punkt 4.6).

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania


Stosowanie agonistów GnRH może zmniejszać gęstość mineralną kości. U mężczyzn wstępne dane sugerują, że stosowanie bisfosfonianu w kombinacji z agonistą GnRH może zmniejszyć utratę gęstości mineralnej kości. Zachowanie szczególnej ostrożności jest konieczne u pacjentów z dodatkowymi czynnikami ryzyka osteoporozy (np. przewlekłe nadużywanie alkoholu, palenie papierosów, długoterminowa terapia lekami zmniejszającymi gęstość mineralną kości, np. leki przeciwdrgawkowe lub kortykosteroidy, dodatni wywiad rodzinny w kierunku osteoporozy, niedożywienie).
W rzadkich przypadkach leczenie agonistami GnRH może ujawniać obecność wcześniej niewykrytego gruczolaka wywodzącego się z komórek gonadotropowych przysadki. U pacjentów tych może wystąpić udar przysadki, objawiający się nagłym bólem głowy, wymiotami, zaburzeniami widzenia i oftalmoplegią.


Istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia epizodu depresyjnego (z możliwymi przypadkami ciężkiej depresji) u pacjentów będących w trakcie leczenia agonistami hormonu uwalniającego gonadotropinę, takich jak tryptorelina. Pacjentów należy odpowiednio poinformować i leczyć w zależności od występujących objawów. Pacjenci z depresją powinni być ściśle kontrolowani podczas terapii.
U pacjentów przyjmujących jednocześnie antykoagulanty należy zachować ostrożność podczas wykonywania iniekcji domięśniowej ze względu na ryzyko wystąpienia krwiaka w miejscu podania.
Bezpieczeństwo i skuteczność produktu leczniczego Diphereline SR 22,5 mg określono wyłącznie dla podawania drogą domięśniową. Nie zaleca się podawania produktu leczniczego drogą podskórną. Ten produkt leczniczy zawiera poniżej 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy produkt leczniczy uznaje się za „wolny od sodu”.
Rak gruczołu krokowego W pierwszej fazie leczenia tryptoreliną, podobnie jak w przypadku innych analogów GnRH, może dojść do przemijającego zwiększenia stężenia testosteronu w surowicy krwi. Wskutek tego w ciągu pierwszych tygodni leczenia u niektórych pacjentów może czasem dochodzić do nasilenia objawów i dolegliwości związanych z rakiem gruczołu krokowego. W trakcie początkowej fazy leczenia należy rozważyć dodatkowe podawanie odpowiedniego leku antyandrogennego w celu przeciwdziałania początkowemu wzrostowi poziomu testosteronu w surowicy oraz nasilenia się objawów klinicznych.
U niedużej liczby pacjentów może wystąpić przejściowe nasilenie przedmiotowych i podmiotowych objawów raka prostaty (gwałtowne zaostrzenie choroby nowotworowej) oraz przemijające nasilenie bólów związanych z chorobą nowotworową (bóle wywołane przez przerzuty nowotworowe), które mogą być leczone objawowo.
Podobnie jak w przypadku innych analogów GnRH, obserwowano izolowane przypadki kompresji rdzenia kręgowego lub niedrożności cewki moczowej. W przypadku wystąpienia ucisku rdzenia kręgowego lub rozwoju niewydolności nerek należy wdrożyć standardowe leczenie tych powikłań, a w skrajnych przypadkach należy rozważyć wykonanie pilnej orchidektomii (kastracji chirurgicznej). Staranne monitorowanie pacjenta jest wskazane w trakcie pierwszych tygodni leczenia, w szczególności u pacjentów z przerzutami do kręgosłupa, zagrożonych kompresją rdzenia kręgowego oraz u pacjentów z zaburzeniami drożności dróg moczowych.
Po kastracji chirurgicznej tryptorelina nie powoduje dalszego obniżenia poziomu testosteronu w surowicy krwi. Po uzyskaniu pod koniec pierwszego miesiąca leczenia kastracyjnego poziomu testosteronu, stężenie testosteronu w surowicy utrzymuje się tak długo, jak długo pacjenci otrzymują wstrzyknięcia co 6 miesięcy (24 tygodnie). Skuteczność leczenia można monitorować poprzez pomiary poziomów testosteronu i antygenu specyficznego dla prostaty w surowicy.
Długotrwałe pozbawienie androgenów poprzez obustronną orchiektomię lub podawanie analogów GnRH jest związane ze zwiększonym ryzykiem utraty masy kostnej i może prowadzić do osteoporozy i zwiększonego ryzyka złamań kości.
Deprywacja androgenowa może wydłużać odstęp QT. U pacjentów z występującym w wywiadzie wydłużeniem odstępu QT lub z czynnikami ryzyka jego wystąpienia, jak również u pacjentów otrzymujących leczenie towarzyszące, które może powodować wydłużenie odstępu QT (patrz punk 4.5), lekarz powinien oszacować stosunek korzyści do ryzyka, w tym możliwość wystąpienia zaburzeń rytmu serca typu torsades de pointes, przed włączeniem produktu leczniczego Diphereline SR 22,5 mg.
Ponadto, na podstawie danych epidemiologicznych zauważono, że pacjenci mogą doświadczać zmian metabolicznych (np. nietolerancja glukozy, stłuszczenie wątroby) lub zwiększonego ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego w trakcie terapii pozbawiającej androgenów. Jednakże, dane

prospektywne nie potwierdzają związku pomiędzy leczeniem analogami GnRH i wzrostem umieralności z przyczyn sercowo-naczyniowych. Pacjenci ze zwiększonym ryzykiem zaburzeń metabolicznych lub chorobami układu sercowo-naczyniowego powinni być dokładnie oceniani przed rozpoczęciem leczenia i odpowiednio monitorowani w trakcie terapii pozbawiającej androgenów.
Podawanie tryptoreliny w dawkach terapeutycznych powoduje supresję osi podwzgórzowo- przysadkowo-gonadalnej. Prawidłowa czynność zwykle powraca po zakończeniu leczenia. Badania diagnostyczne gonadalnej czynności przysadki prowadzone w trakcie leczenia lub po zakończeniu leczenia analogami GnRH mogą dawać błędne wyniki.
Przedwczesne dojrzewanie płciowe Leczenie dzieci z postępującymi guzami mózgu powinno w każdym przypadku być poprzedzone staranną analizą ryzyka i korzyści. Należy wykluczyć pseudo-przedwczesne dojrzewanie płciowe (guz lub przerost gonad lub nadnerczy) oraz niezależne od gonadotropin przedwczesne dojrzewanie płciowe (toksykoza jądrowa, rodzinny przerost komórek Leydiga). U dziewcząt początkowa stymulacja jajników po rozpoczęciu leczenia, w wyniku którego dochodzi do zmniejszenia stężenia estrogenów, może prowadzić w pierwszym miesiącu leczenia do krwawień z dróg rodnych o łagodnym lub umiarkowanym nasileniu. Leczenie jest długotrwałe i dostosowane indywidualnie do pacjenta. Produkt leczniczy Diphereline SR 22,5 mg należy podawać możliwie jak najdokładniej w regularnych odstępach co 6 miesięcy. W wyjątkowych przypadkach opóźnienie daty wstrzyknięcia produktu leczniczego o kilka dni (169 ± Po zaprzestaniu leczenia pojawią się charakterystyczne objawy dojrzewania. Informacje dotyczące płodności w przyszłości są nadal ograniczone, jednak wydaje się, że leczenie za pomocą analogów GnRH nie ma wpływu na przyszłe funkcje rozrodcze i płodność. U większości dziewcząt regularne miesiączki występują przeciętnie po roku od zakończenia terapii. W czasie terapii za pomocą agonistów GnRH z powodu przedwczesnego dojrzewania płciowego pochodzenia ośrodkowego może dojść do zmniejszenia gęstości mineralnej kości ze względu na oczekiwane działanie supresji estrogenu. Jednakże po przerwaniu leczenia gromadzenie masy kostnej jest zachowane, a leczenie nie wydaje się wpływać na szczytową masę kostną w późnym okresie dojrzewania. Po odstawieniu leczenia agonistami GnRH można zaobserwować złuszczanie głowy kości udowej. Według sugerowanej teorii małe stężenia estrogenów w czasie leczenia agonistami GnRH osłabiają chrząstkę nasadową. Zwiększenie szybkości wzrostu po zaprzestaniu leczenia powoduje w rezultacie zmniejszenie siły koniecznej do przemieszczenia chrząstki nasadowej.
Idiopatyczne nadciśnienie śródczaszkowe U dzieci i młodzieży otrzymujących tryptorelinę notowano występowanie idiopatycznego nadciśnienia śródczaszkowego (rzekomy guz mózgu). Pacjentów należy ostrzec o możliwości wystąpienia objawów przedmiotowych i podmiotowych idiopatycznego nadciśnienia śródczaszkowego, w tym ciężkiego lub nawracającego bólu głowy, zaburzeń widzenia i szumów usznych. Jeśli u pacjenta wystąpi idiopatyczne nadciśnienie śródczaszkowe, należy rozważyć odstawienie tryptoreliny.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji


Należy zachować ostrożność w przypadku jednoczesnego przyjmowania tryptoreliny z lekami wpływającymi na wydzielanie gonadotropin w przysadce mózgowej. Zaleca się monitorowanie stanu hormonalnego pacjenta.
Ponieważ deprywacja androgenowa może wydłużać odstęp QT, należy starannie rozważyć jednoczesne stosowanie produktu leczniczego Diphereline SR 22,5 mg z innymi produktami wydłużającymi odstęp QT lub produktami leczniczymi powodującymi zaburzenia rytmu serca typu torsades de pointes takimi, jak leki przeciwarytmiczne z grupy IA (np. chinidyna, dizopiramid) lub z grupy III (np. amiodaron, sotalol, dofetylid, ibutylid), metadon, moksyfloksacyna, leki przeciwpsychotyczne itp. (patrz punkt 4.4).

Dzieci i młodzież Badania dotyczące interakcji przeprowadzono wyłącznie u dorosłych.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację


Ciąża Produkt leczniczy Diphereline SR 22,5 mg jest wskazany do stosowania u dorosłych mężczyzn oraz u dzieci. Istnieją bardzo ograniczone dane dotyczące stosowania tryptoreliny u kobiet w ciąży. Produkt leczniczy Diphereline SR 22,5 mg nie jest wskazany do stosowania u kobiet. Należy upewnić się, że pacjentka nie jest w ciąży przed przepisaniem produktu leczniczego Diphereline SR 22,5 mg Nie wolno stosować tryptoreliny w okresie ciąży, ponieważ skojarzone stosowanie agonistów GnRH jest związane z teoretycznym ryzykiem poronienia lub nieprawidłowości płodu. U kobiet w wieku rozrodczym przed rozpoczęciem leczenia należy przeprowadzić dokładne badania w celu wykluczenia ciąży. Podczas leczenia należy stosować niehormonalne metody antykoncepcji do czasu przywrócenia miesiączki. Badania na zwierzętach wykazały wpływ na parametry reprodukcyjne (patrz punkt 5.3).
Karmienie piersią Produkt leczniczy Diphereline SR 22,5 mg nie jest wskazany do stosowania u kobiet karmiących piersią.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn


Nie badano wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednakże, zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn może być upośledzona, jeśli u pacjenta wystąpią zawroty głowy, senność i zaburzenia widzenia, będące działaniami niepożądanymi leczenia lub wynikające z choroby podstawowej.

4.8 Działania niepożądane


Ogólna tolerancja u mężczyzn Ponieważ pacjenci z miejscowo zaawansowanym lub przerzutowym zależnym od hormonów rakiem gruczołu krokowego są zazwyczaj osobami w starszym wieku i występują u nich inne choroby typowe dla wieku podeszłego, działania niepożądane leku zgłosiło ponad 90% pacjentów uczestniczących w badaniach klinicznych, ocena istnienia związku przyczynowego między stosowanym lekiem a występującym objawem jest trudna. Podobnie jak w przypadku leczenia z udziałem innych agonistów GnRH lub po kastracji chirurgicznej, najczęściej obserwowane działania niepożądane związane z leczeniem tryptoreliną spowodowane były przewidywanym działaniem farmakologicznym. Działania te obejmowały uderzenia gorąca i spadek libido. Wszystkie zdarzenia niepożądane z wyjątkiem reakcji immuno-alergicznych (rzadko) oraz odczynów w miejscu podania wstrzyknięcia (<5%), są związane ze zmianą stężenia testosteronu. Uznano, że zgłoszone następujące działania niepożądane były prawdopodobnie związane ze stosowaniem tryptoreliny. O większości z nich wiadomo, że są związane z biochemiczną lub chirurgiczną kastracją.
Częstość występowania działań niepożądanych została sklasyfikowana w następujący sposób: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do <1/10); niezbyt często (≥1/1000 do <1/100.); rzadko (≥1/10 000 do <1/1000).



Klasyfikacja układów i narządów Bardzo często Często Niezbyt często Rzadko
Dodatkowe działania niepożądane stwierdzone w okresie po wprowadzeniu do obrotu Częstość występowania nieznana Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Zaburzenia serca Kołatanie serca Wydłużenie odstępu QT* (patrz punkt 4.4 i 4.5) Zaburzenia ucha i błędnika
Zawroty głowy
Zaburzenia endokrynologicz ne
przysadki** Zaburzenia oka Upośledzenie widzenia Nieprawidłowe uczucie w obrębie oczu Zaburzenia widzenia
Zaburzenia żołądka i jelit
suchości w jamie ustnej Nudności
Ból brzucha Zaparcie Biegunka Wymioty
Wzdęcia Zaburzenia smaku Wzdęcia z oddawaniem gazów
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Osłabienie Odczyn w miejscu wstrzyknięcia (w tym rumień, zapalenie i ból) Obrzęk Letarg Obrzęki obwodowe Ból Dreszcze Senność Ból w klatce piersiowej Trudność w utrzymaniu pozycji stojącej Objawy grypopodobne Gorączka Złe samopoczucie Zaburzenia układu immunologiczne go
anafilaktyczna
Wstrząs anafilaktyczny
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
nosowej i gardła
Badania diagnostyczne
masy ciała Zwiększona aktywność aminotransfe razy alaninowej Zwiększona aktywność aminotransfera Zwiększona aktywność fosfatazy alkalicznej we krwi



Klasyfikacja układów i narządów Bardzo często Często Niezbyt często Rzadko
Dodatkowe działania niepożądane stwierdzone w okresie po wprowadzeniu do obrotu Częstość występowania nieznana zy asparginowej Zwiększone stężenie kreatyniny we krwi Wzrost ciśnienia tętniczego krwi Zwiększone stężenie mocznika we krwi Zwiększona aktywność gamma- glutamylotrans ferazy Spadek masy ciała Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Cukrzyca Dna Hiperlipidemia Zwiększenie apetytu
Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej Ból pleców Ból mięśniowo- szkieletowy Ból kończyn Ból stawów Ból kości Skurcze mięśni Osłabienie mięśniowe Ból mięśniowy Sztywność stawów Obrzęk stawów Sztywność układu mięśniowo- szkieletowego Zapalenie kości i stawów
Zaburzenia układu nerwowego Parestezje w kończynach dolnych Zawroty głowy Ból głowy Parestezje Zaburzenia pamięci
Zaburzenia psychiczne Zmniejszenie libido Utrata libido Depresja* Zaburzenia nastroju* Bezsenność Drażliwość Stan splątania Zmniejszenie aktywności Euforyczny nastrój Niepokój Zaburzenia nerek i dróg moczowych
nocne Zatrzymanie moczu
moczu

Klasyfikacja układów i narządów Bardzo często Często Niezbyt często Rzadko
Dodatkowe działania niepożądane stwierdzone w okresie po wprowadzeniu do obrotu Częstość występowania nieznana
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Zaburzenia erekcji (w tym brak wytrysku, zaburzenia wytrysku) Ból miednicy
Ginekomastia Ból sutków (gruczołów piersiowych) Atrofia jąder Ból jąder
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Krwawienie z nosa Duszność w pozycji leżącej
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Nadmierna potliwość
Łysienie Rumień Świąd Wysypka Pokrzywka Powstawanie pęcherzy Plamica Obrzęk naczyniorucho wy
Zaburzenia naczyniowe Uderzenia gorąca Nadciśnienie tętnicze
ciśnienia
*Częstość podano na podstawie wspólnej częstości dla całej klasy agonistów GnRH ** Działanie niepożądane zgłaszane po pierwszym podaniu u pacjentów z gruczolakiem przysadki
Tryptorelina powoduje przemijający wzrost stężenia krążącego testosteronu w ciągu pierwszego tygodnia po pierwszej iniekcji postaci o przedłużonym uwalnianiu. Przy takim początkowym wzroście stężenia krążącego testosteronu u niewielkiego odsetka pacjentów (≤ 5%) może dojść do przemijającego nasilenia podmiotowych i przedmiotowych objawów raka gruczołu krokowego (przejściowe zaostrzenie objawów nowotworu), które zwykle objawia się nasileniem objawów ze strony układu moczowego (< 2%) oraz bólu związanego z obecnością przerzutów (5%), które można leczyć objawowo. Objawy te są przemijające i zwykle ustępują w ciągu jednego-dwóch tygodni.
W pojedynczych przypadkach wystąpiło zaostrzenie objawów choroby, objawiające się niedrożnością cewki moczowej lub uciskiem (kompresją) rdzenia kręgowego, związaną z obecnością przerzutów. Dlatego pacjentów z przerzutami do kręgosłupa i (lub) niedrożnością górnego lub dolnego odcinka dróg moczowych należy ściśle obserwować w pierwszych tygodniach terapii (patrz punkt 4.4).
Stosowanie analogów GnRH w terapii raka gruczołu krokowego może wiązać się ze zwiększoną utratą masy kostnej i może prowadzić do osteoporozy oraz wzrostu ryzyka złamań kości. Może to również prowadzić do niewłaściwej diagnozy przerzutów do kości.
U pacjentów, poddanych długotrwałemu leczeniu analogami GnRH w połączeniu z radioterapią, może występować zwiększona liczba działań niepożądanych, głównie ze strony układu żołądkowo- jelitowego i związanych z zastosowaniem radioterapii.
Ogólna tolerancja u dzieci (patrz punkt 4.4)

Częstość występowania działań niepożądanych zdefiniowano w następujący sposób: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do <1/10); niezbyt często (≥1/1000, < 1/100).
Klasyfikacja układów i narządów Bardzo często Często Niezbyt często Dodatkowe działania niepożądane stwierdzone w okresie po wprowadzeniu do obrotu Częstość występowania nieznana Zaburzenia oka Upośledzenie widzenia Zaburzone widzenie Zaburzenia żołądka i jelit
Zaparcia Nudności

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
miejscu wstrzyknięcia (w tym ból, rumień oraz stan zapalny w miejscu wstrzyknięcia) Złe samopoczucie Zaburzenia układu immunologicznego
nadwrażliwości
anafilaktyczny
Badania diagnostyczne
masy ciała
tętniczego Wzrost stężenia prolaktyny we krwi Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej
Zaburzenia układu nerwowego
nadciśnienie śródczaszkowe (rzekomy guz mózgu) (patrz punkt 4.4) Zaburzenia psychiczne
emocjonalna Depresja Nerwowość

Klasyfikacja układów i narządów Bardzo często Często Niezbyt często Dodatkowe działania niepożądane stwierdzone w okresie po wprowadzeniu do obrotu Częstość występowania nieznana Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Krwawienie z pochwy (w tym krwotok z pochwy, krwawienie z odstawienia, krwotok z macicy, upławy, krwawienie z pochwy, w tym plamienie)
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Wysypka Pokrzywka Obrzęk naczynioruchowy Zaburzenia naczyniowe
gorąca
tętnicze
Informacje ogólne U pacjentów leczonych za pomocą analogu GnRH zgłaszano zwiększenie liczby limfocytów. Ta wtórna limfocytoza jest najwyraźniej związana z kastracją indukowaną przez GnRH i wydaje się wskazywać, że hormony płciowe są włączone w proces inwolucji grasicy.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie


Właściwości farmakologiczne produktu leczniczego Diphereline SR 22,5 mg i jego droga podawania sprawiają, że przypadkowe lub zamierzone przedawkowanie jest mało prawdopodobne. Brak danych na temat przedawkowania u ludzi. Badania na zwierzętach wskazują, że w przypadku podania

wyższych dawek produktu leczniczego Diphereline SR 22,5 mg nie obserwuje się innych skutków poza zamierzonym terapeutycznym wpływem na stężenie hormonu płciowego oraz na układ rozrodczy. W przypadku przedawkowania wskazane jest leczenie objawowe.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE


5.1 Właściwości farmakodynamiczne


Grupa farmakoterapeutyczna: hormony i ich pochodne, analogi hormonu uwalniającego gonadotropinę. Kod ATC: L02AE04
Mechanizm działania i efekty farmakodynamiczne Tryptorelina, analog GnRH podawana w sposób ciągły i w dawkach terapeutycznych, działa jak silny inhibitor sekrecji gonadotropin. Badania na zwierzętach i z udziałem ludzi wykazały, że po podaniu tryptoreliny występuje początkowy i przemijający wzrost stężenia krążącego hormonu luteinizującego (LH), hormonu folikulotropowego (FSH), testosteronu u mężczyzn oraz estradiolu u kobiet.
Jednakże, długotrwałe i ciągłe podawanie tryptoreliny powoduje spadek sekrecji LH i FSH oraz supresję syntezy steroidów w jądrach i jajnikach.
U mężczyzn z rakiem gruczołu krokowego: Redukcja stężenia testosteronu w surowicy krwi do poziomu normalnie obserwowanego u mężczyzn poddanych kastracji chirurgicznej występuje po mniej więcej 2 do 4 tygodniach od rozpoczęcia terapii. Produkt leczniczy Diphereline SR 22,5 mg został opracowany tak, aby dostarczać 22,5 mg tryptoreliny w ciągu 6 miesięcy. Po osiągnięciu pod koniec pierwszego miesiąca leczenia poziomu testosteronu takiego jak po kastracji, poziom testosteronu utrzymuje się tak długo, jak długo pacjent otrzymuje kolejne iniekcje co dwadzieścia cztery tygodnie.
Prowadzi to do atrofii gruczołów płciowych dodatkowych. Efekty te są zwykle odwracalne po przerwaniu podawania tego produktu leczniczego. Skuteczność leczenia można monitorować określając stężenie testosteronu w surowicy krwi oraz poziom antygenu swoistego dla gruczołu krokowego (PSA). W trakcie programu badań klinicznych wykazano obecność 97% mediany względnej redukcji poziomu PSA w miesiącu 6. dla produktu leczniczego Diphereline SR 22,5 mg.
W eksperymentalnych modelach zwierzęcych podawanie tryptoreliny powoduje zahamowanie wzrostu niektórych wrażliwych na hormony guzów gruczołu krokowego.
Skuteczność i bezpieczeństwo kliniczne w leczeniu raka gruczołu krokowego Podawanie produktu leczniczego Diphereline SR 22,5 mg u pacjentów z zaawansowanych rakiem gruczołu krokowego w postaci iniekcji domięśniowych 2 dawek (12 miesięcy) spowodowało uzyskanie poziomu testosteronu jak po zabiegu kastracji u 97,5% pacjentów po czterech tygodniach oraz utrzymanie stężenia testosteronu jak po zabiegu kastracji u 93,0% pacjentów w okresie od miesiąca

2. do miesiąca 12. leczenia.


U pacjentów z miejscowo zaawansowanym rakiem gruczołu krokowego wyniki kilku randomizowanych, długoterminowych badań klinicznych wykazały większe korzyści z terapii antyandrogenowej (ADT) w połączeniu z radioterapią (RT) w porównaniu do samej radioterapii (RT) (RTOG 85-31, RTOG 86-10, EORTC 22863, D’Amico et al., JAMA, 2008).
W randomizowanym badaniu klinicznym III fazy (EORTC 22961) z udziałem 970 pacjentów z miejscowo zaawansowanym rakiem gruczołu krokowego (głównie z T2c – T4 i kilku pacjentów z T1C do T2B z miejscową chorobą węzłów chłonnych), z których 483 przydzielono do grupy z krótkoterminową supresją androgenową (6 miesięcy) w połączeniu z radioterapią oraz 487 do grupy z długoterminową terapią, porównywano z pomocą analizy równoważności (non-inferiority)

krótkoterminową versus długoterminową terapię hormonalną agonistą LHRH, głównie tryptoreliną (62,2%) lub gosereliną (30,1%), w trakcie lub po radioterapii.
Ogólnie, całkowita śmiertelność po 5 latach w grupie z „krótkoterminową terapią hormonalną” i „długoterminową terapią hormonalną” wyniosła odpowiednio 19,0% i 15,2%, a względne ryzyko 1,42 (górny jednostronny przedział ufności (CI) wyniósł 1,79 dla poziomu ufności równego 95,71%, a dwustronny przedział ufności (CI) [1,09; 1,85] dla poziomu ufności równego 95,71% Graniczne poziomy istotności (p-wartość) przy testowaniu różnic pomiędzy grupami, w których stosowano różne terapie wynoszą: 0.65 przy testowaniu równoważności oraz 0.0082 przy teście post-hoc). Pięcioletnia śmiertelność wyraźnie związana z rakiem prostaty w grupie z „krótkoterminową terapią hormonalną” i „długoterminową terapią hormonalną” wyniosła odpowiednio 4,78% i 3,2%, a ryzyko względne 1,71 (95% CI [1,14 do 2,57], p = 0,002).
Ogólna jakość życia oceniana zgodnie z QLQ-C30 nie różniła się znacząco w obu grupach (P=0,37) Wskazanie dla stosowania w zlokalizowanym raku gruczołu krokowego wysokiego ryzyka opiera się na badaniach rezultatów stosowania połączenia radioterapii z analogami GnRH. Przeanalizowano wyniki z pięciu opublikowanych badań klinicznych (EORTC 22863, RTOG 85-31, RTOG 92-02, RTOG 86-10 i D’Amico et al., JAMA, 2008), które wykazały korzyści ze stosowania połączenia analogów GnRH z radioterapią. Wśród uczestników powyższych badań rozróżnienie pacjentów ze wskazaniem z powodu miejscowo zaawansowanego raka gruczołu krokowego, a zlokalizowanym rakiem gruczołu krokowego wysokiego ryzyka nie było możliwe.
U pacjentów z rakiem gruczołu krokowego z przerzutami opornym na kastrację badania kliniczne wykazały korzyść z włączenia do leczenia analogami GnRH takimi jak tryptorelina octanu abirateronu, inhibitora biosyntezy androgenów lub enzalutamidu, inhibitora receptora androgenowego.
Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania u dzieci z przedwczesną dojrzałością płciową W nieporównawczym badaniu klinicznym 44 dzieci z przedwczesną dojrzałością płciową (39 dziewcząt i 5 chłopców) było leczonych za pomocą łącznie dwóch wstrzyknięć domięśniowych produktu leczniczego Diphereline SR 22,5 mg podawanych w okresie ponad 12 miesięcy (48 tygodni). Zahamowanie stymulowanych stężeń LH do poziomów sprzed okresu dojrzewania uzyskano u 95,5% pacjentów po 3 miesiącach oraz odpowiednio u 93,2 % i 97,7% pacjentów po 6 i 12 miesiącach. W następstwie leczenia obserwowano regresję lub stabilizację wtórnych cech płciowych oraz spowolnienie przyspieszonego wieku kostnego oraz wzrostu. U dziewcząt, początkowa stymulacja jajników po rozpoczęciu leczenia, w wyniku którego dochodzi do zaniku stężenia estrogenów, może prowadzić w pierwszym miesiącu leczenia do krwawień z pochwy o łagodnym lub umiarkowanym nasileniu.
5.2. Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie: Po podaniu pojedynczej iniekcji domięśniowej produktu leczniczego Diphereline SR 22,5 mg u pacjentów z rakiem gruczołu krokowego wartość t max
max
wynosiło 40,0 (22,2-76,8) ng/ml.
U dzieci z przedwczesnym dojrzewaniem płciowym wartość t max wynosiła 4 (2-8) godziny, a wartość C max

Tryptorelina nie ulegała kumulacji przez okres 12 miesięcy leczenia.
Dystrybucja: Wyniki badań farmakokinetycznych przeprowadzonych u zdrowych mężczyzn wskazują, że po podaniu dożylnym w bolusie tryptorelina ulega dystrybucji i jest eliminowana zgodnie z modelem 3-kompartmentowym, a poszczególne okresy półtrwania wynoszą w przybliżeniu 6 minut, 45 minut i 3 godziny.


Objętość dystrybucji w stanie stacjonarnym tryptoreliny po podaniu dożylnym 0,5 mg octanu tryptoreliny wynosi w przybliżeniu 30 l u zdrowych ochotników płci męskiej. Ponieważ nie ma dowodów, że tryptorelina w klinicznie istotnych stężeniach wiąże się z białkami osocza, interakcje produktu leczniczego związane z mechanizmem wypierania z miejsca wiązania są mało prawdopodobne.
Metabolizm: Nie wykryto metabolitów tryptoreliny u ludzi. Jednakże, dane z badań farmakokinetycznych prowadzonych z udziałem ludzi wskazują, że fragmenty C-końcowe powstające wskutek degradacji tkankowej są albo całkowicie rozkładane w obrębie tkanek, albo szybko rozkładane w osoczu lub usuwane przez nerki.
Eliminacja: Tryptorelina jest eliminowana przez nerki i wątrobę. Po podaniu drogą dożylną tryptoreliny w dawce 0,5 mg u zdrowych ochotników płci męskiej, 42% dawki było wydalane z moczem w postaci niezmienionej tryptoreliny, wartość ta uległa zwiększeniu do 62% u osób z niewydolnością wątroby.
Ponieważ klirens kreatyniny (Cl creat ) u zdrowych ochotników wynosił 150 ml/min i jedynie 90 ml/min u osób z niewydolnością wątroby, wskazuje to, że wątroba jest głównym miejscem eliminacji tryptoreliny. U tych zdrowych ochotników rzeczywisty okres półtrwania tryptoreliny wynosił 2,8 godzin, a całkowity klirens tryptoreliny wynosił 212 ml/min, ta druga wartość zależała od łącznej eliminacji wątrobowej i nerkowej.
Populacje szczególne: Po podaniu dożylnym tryptoreliny w dawce 0,5 mg u osób z umiarkowaną niewydolnością nerek (Cl creat
niewydolnością nerek (Cl creat
wątroby (Cl creat

Wpływ wieku i rasy na farmakokinetykę tryptoreliny nie był przedmiotem systematycznych badań. Jednakże, dane farmakokinetyczne otrzymane u zdrowych ochotników płci męskiej w wieku 20 do 22 lat z podwyższonym klirensem kreatyniny (w przybliżeniu 150 ml/min) wskazują, że tryptorelina była eliminowana dwukrotnie szybciej w populacji osób młodszych. Jest to związane z faktem, że klirens tryptoreliny jest skorelowany z całkowitym klirensem kreatyniny, który jak wiadomo maleje wraz z wiekiem.
Ze względu na szeroki margines bezpieczeństwa tryptoreliny i ponieważ preparat Diphereline SR 22,5 mg jest w postaci o przedłużonym uwalnianiu, nie zaleca się dostosowania dawki u pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby.
Oddziaływanie farmakokinetyki na farmakodynamikę Wzajemne oddziaływanie farmakokinetyki i farmakodynamiki tryptoreliny nie jest proste do oceny ze względu na to, że jest nieliniowy i zależny od czasu. Dlatego też po doraźnym podaniu u pacjentów dotychczas nieleczonych, tryptorelina wywołuje zależny od dawki wzrost odpowiedzi LH i FSH. Po podaniu postaci o przedłużonym uwalnianiu, tryptorelina stymuluje sekrecję LH i FSH w ciągu pierwszych dni od podania dawki, a w rezultacie - również sekrecję testosteronu. Zgodnie z wynikami różnych badań biorównoważności, maksymalne zwiększenie stężenia testosteronu jest osiągane po około 4 dniach przy zrównoważonym C max , którego wartość jest niezależna od szybkości uwalniania tryptoreliny. Ta początkowa odpowiedź zanika pomimo utrzymującej się ekspozycji na tryptorelinę, a jej miejsce zajmuje postępujące i zrównoważone obniżanie się stężenia testosteronu. Również w tym przypadku wielkość ekspozycji na tryptorelinę może się istotnie zmieniać przy braku wpływu na zmiany stężenia testosteronu.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie


Toksyczność tryptoreliny wobec narządów poza układem rozrodczym jest mała.


Obserwowane działania były głównie związane z zaostrzeniem efektów farmakologicznych tryptoreliny.
W badaniach nad przewlekłą toksycznością w dawkach istotnych klinicznie, tryptorelina indukowała makro- i mikroskopowe zmiany w narządach rozrodczych samców szczurów, psów i małp. Uważa się, że były one reakcją na supresję czynności gonadalnej wywołanej aktywnością farmakologiczną substancji czynnej. Zmiany te częściowo ustępowały po jej odstawieniu. Po podaniu podskórnym tryptoreliny w dawce 10 mikrogramów/kg mc. szczurom w 6 do 15 dniu ciąży, tryptorelina nie wywierała działania embriotoksycznego, teratogennego ani żadnego innego wpływu na rozwój potomstwa (pokolenie F1) lub ich sprawność rozrodczą. W dawce 100 mikrogramów/kg mc. obserwowano redukcję przyrostu masy ciała matki i zwiększoną liczbę resorpcji.
Tryptorelina nie jest mutagenna w warunkach in vitro lub in vivo. U myszy nie wykazano działania onkogennego tryptoreliny w dawkach do 6000 mikrogramów/kg mc. przez okres do 18 miesięcy leczenia. W trwającym 23 miesiące badaniu działania rakotwórczego u szczurów wykazano niemal 100% częstość występowania łagodnych guzów przysadki dla każdej wielkości dawek, które prowadziły do przedwczesnej śmierci zwierząt. Zwiększenie częstości występowania guzów przysadki u szczurów jest powszechnie związane z leczeniem agonistami GnRH. Klinicznie znaczenie tej obserwacji nie jest znane.

6. DANE FARMACEUTYCZNE


6.1 Wykaz substancji pomocniczych


Proszek: Kopolimer kwasu mlekowego i glikolowego (PLG 75/25 COOH) Kopolimer kwasu mlekowego i glikolowego (PLG 85/15 Lauryl ester) Mannitol Karmeloza sodowa Polisorbat 80
Rozpuszczalnik: Woda do wstrzykiwań

6.2 Niezgodności farmaceutyczne


Nie mieszać produktu leczniczego z innymi produktami leczniczymi, ponieważ nie wykonano badań dotyczących zgodności.

6.3 Okres ważności



Zużyć bezpośrednio po rekonstytucji.
Z mikrobiologicznego punktu widzenia, gotową do użycia zawiesinę do wstrzykiwań należy zużyć bezpośrednio po odtworzeniu. Jeśli zawiesina do wstrzykiwań nie jest wykorzystana bezpośrednio po odtworzeniu, użytkownik jest odpowiedzialny za zapewnienie odpowiedniego czasu i warunków przechowywania do momentu podania, zwykle nie powinny one przekraczać 24 godzin w temperaturze 2 do 8ºC.

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania


Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25ºC. W celu uzyskania informacji na temat warunków przechowywania produktu leczniczego po rekonstytucji, patrz punkt 6.3

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania


Fiolka z proszkiem: fiolka z przezroczystego, jasnobrązowego szkła typu I o pojemności 6 ml, z korkiem z gumy bromobutylowej, z aluminiowym zamknięciem i ciemnozieloną nakładką typu flip-off. Ampułka z rozpuszczalnikiem: ampułka z przezroczystego, bezbarwnego szkła typu I zawierająca 2 ml jałowego rozpuszczalnika do sporządzania zawiesiny i zestaw z blistrem zawierającym strzykawkę oraz 2 igły do wstrzykiwań, całość w tekturowym pudełku.
6.6. Szczególne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania leku do stosowania
Zawiesina do iniekcji musi być rekonstytuowana w warunkach aseptycznych, przy użyciu tylko i wyłącznie rozpuszczalnika dołączonego do opakowania. Należy dokładnie przestrzegać instrukcji rekonstytuowania podanej poniżej oraz w ulotce informacyjnej.
Za pomocą igły do rekonstytucji (20 G, bez urządzenia zabezpieczającego) należy pobrać rozpuszczalnik z ampułki do załączonej strzykawki i przenieść go do fiolki zawierającej proszek. Zawiesinę należy rekonstytuować poprzez delikatne poruszanie fiolką na boki wystarczająco długo, tak aby uzyskać jednorodną zawiesinę o mlecznej konsystencji. Nie należy odwracać fiolki. Należy sprawdzić czy w fiolce nie pozostały resztki nieodtworzonego proszku. Otrzymaną zawiesinę należy pobrać do strzykawki bez odwracania fiolki. Następnie należy wymienić igłę i za pomocą igły do wstrzykiwań (20 G, wyposażonej w urządzenie zabezpieczające) podać produkt pacjentowi. Jako że, produkt występuje w postaci zawiesiny, należy podać go jak najszybciej, aby zapobiec wytrąceniu osadu. Wyłącznie do jednorazowego użycia. Zużyte igły, niewykorzystaną zawiesinę lub wszelkie odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami. Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z krajowymi przepisami.

6. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Ipsen Pharma Francja

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU




9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO

OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 02.03.2011 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 14.02.2020 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
24.08.2023 r.