Nurofen Ultima
Ibuprofenum + Paracetamolum
Tabletki powlekane 200 mg + 500 mg | Ibuprofenum 200 mg + Paracetamolum 500 mg
Ulotka
Nurofen Ultima
Ibuprofenum/Paracetamolum
Należy przeczytać uważnie całą ulotkę, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta Lek ten należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty Nurofen Ultima będzie określany jako „ten lek" w całej ulotce. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - Jeśli potrzebna jest rada lub dodatkowa informacja, należy zwrócić się do farmaceuty. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4. Należy skontaktować się z lekarzem, jeśli objawy nasilą się lub nie ustąpią po 3 dniach.
Spis treści ulotki
1. Co to jest lek Nurofen Ultima i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Nurofen Ultima
3. Jak stosować lek Nurofen Ultima
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Nurofen Ultima
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Nurofen Ultima i w jakim celu się go stosuje
Ten lek zawiera dwie substancje czynne (dzięki którym lek działa). Są to ibuprofen i paracetamol.
Ibuprofen należy do grupy leków znanych jako niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ). Leki z grupy NLPZ działają poprzez zmniejszenie bólu, zmniejszenie obrzęku i obniżenie wysokiej temperatury. Paracetamol jest lekiem przeciwbólowym, który działa w inny sposób niż ibuprofen, łagodząc ból i gorączkę. Ten lek jest stosowany do czasowego łagodzenia łagodnego do umiarkowanego bólu migrenowego, bólu głowy, bólu pleców, bólu miesiączkowego, bólu zębów, bólu reumatycznego, bólu mięśni, bólu spowodowanego przez nieciężkie zapalenie stawów, objawów przeziębienia i grypy, bólu gardła i gorączki.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Nurofen Ultima
Kiedy nie stosować leku Nurofen Ultima - jeśli pacjent przyjmuje inne leki zawierające paracetamol. - jeśli pacjent przyjmuje jakiekolwiek inne leki przeciwbólowe, takie jak ibuprofen, kwas acetylosalicylowy w dużych dawkach (powyżej 75 mg na dobę) lub inne leki z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), w tym inhibitory cyklo-oksygenazy-2 (COX-2) - jeśli pacjent ma uczulenie na ibuprofen, paracetamol lub którykolwiek z pozostałych składników leku Ibuprofen i Paracetamol w tabletkach 200 mg/500 mg - jeśli pacjent ma uczulenie na kwas acetylosalicylowy lub inne leki przeciwbólowe z grupy NLPZ - jeśli obecnie występuje lub występowało owrzodzenia lub krwawienie w obrębie żołądka lub
dwunastnicy (jelito cienkie) - jeśli występują zaburzenia krzepnięcia krwi - jeśli występuje niewydolność serca, wątroby lub nerek - jeśli pacjentka jest w ostatnim trymestrze ciąży - u osób poniżej 18 roku życia
Kiedy zachować szczególną ostrzożność i skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem leku Nurofen Ultima: - w przypadku infekcji - patrz punkt "Zakażenia" poniżej. - u osób w podeszłym wieku - jeśli pacjent ma astmę lub astma występowała w przeszłości - jeśli występuje zaburzenie czynności nerek, serca, wątroby lub zaburzenia pracy jelit - jeśli występuje toczeń rumieniowaty układowy (SLE) – choroba autoimmunologiczna oddziaływująca na tkankę łączną, powodująca bóle stawów, zmiany skórne oraz zaburzenia czynności niektórych organów; lub inne mieszane choroby tkanki łącznej - jeśli występują zaburzenia jelitowo-żołądkowe lub przewlekłe, zapalne choroby jelit
- w pierwszych 6 miesiącach ciąży lub w okresie karmienia piersią - jeśli pacjentka planuje zajście w ciążę
Zakażenia Ten lek może ukryć objawy zakażenia, takie jak gorączka i ból. W związku z tym, ten lek może opóźnić zastosowanie odpowiedniego leczenia zakażenia, a w konsekwencji prowadzić do zwiększonego ryzyka powikłań. Zaobserwowano to w przebiegu wywołanego przez bakterie zapalenia płuc i bakteryjnych zakażeń skóry związanych z ospą wietrzną. Jeśli pacjent przyjmuje ten lek podczas występującego zakażenia, a objawy zakażenia utrzymują się lub nasilają, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.
Reakcje skórne Notowano występowanie ciężkich reakcji skórnych związanych ze stosowaniem tego leku. Jeśli pojawią się: jakakolwiek wysypka na skórze, zmiany na błonach śluzowych, pęcherze lub inne objawy uczulenia, należy przerwać przyjmowanie tego leku i niezwłocznie zwrócić się o pomoc medyczną, ponieważ mogą to być pierwsze objawy bardzo ciężkiej reakcji skórnej. Patrz punkt 4.
Przyjmowanie leków przeciwzapalnych/przeciwbólowych, takich jak ibuprofen, może wiązać się z niewielkim wzrostem ryzyka zawału serca lub udaru, w szczególności gdy są stosowane w dużych dawkach. Nie należy przekraczać zalecanej dawki i czasu trwania leczenia.
Przed zastosowaniem tego leku pacjent powinien omówić leczenie z lekarzem lub farmaceutą, jeśli:
- u pacjenta występują choroby serca, takie jak niewydolność serca, dławica piersiowa (ból w klatce piersiowej), pacjent miał atak serca, operację pomostowania, występuje u pacjenta choroba tętnic obwodowych (słabe krążenie krwi w nogach z powodu zwężenia lub zablokowania tętnic) lub jeśli pacjent przeszedł jakikolwiek udar (w tym mini-udar lub przemijający atak niedokrwienny – TIA). - pacjent choruje na nadciśnienie tętnicze, cukrzycę, występuje u niego zwiększone stężenie cholesterolu, w rodzinie pacjenta występowała choroba serca lub udar, lub jeśli pacjent pali tytoń.
Dzieci i młodzież Ten lek nie jest przeznaczony do stosowania u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.
Przyjmowanie leku Nurofen Ultima z innymi lekami: Nie należy przyjmować Nurofen Ultima z: - innymi lekami zawierającymi paracetamol
- innymi lekami z grupy NLPZ, takimi jak kwas acetylosalicylowy, ibuprofen. Należy zachować szczególną ostrożność, ponieważ niektóre leki mogą oddziaływać z tym lekiem, np.: - kortykosteroidy w tabletkach - antybiotyki (np. chloramfenikol lub chinolony) - leki przeciwwymiotne (np. metoklopramid, domperydon) - leki o działaniu przeciwzakrzepowym (tj. rozrzedzające krew/ zapobiegające powstawaniu zakrzepów (np. warfaryna, kwas acetylosalicylowy, tyklopidyna) - leki pobudzające pracę serca (np. glikozydy) - leki stosowane u pacjentów z wysokim stężeniem cholesterolu (np. cholestyramina) - leki moczopędne (ułatwiające wydalanie nadmiaru wody) - leki obniżające ciśnienie krwi (np. inhibitory ACE, takie jak captopryl, leki beta-adrenolityczne, takie jak leki zawierające atenolol, leki będące antagonistami receptora angiotensyny II, takie jak losartan). - leki hamujące reakcję odpornościową (np. metotreksat, cyklosporyna, takrolimus) - leki stosowane w fobii lub depresji (np. lit lub SSRI) - mifepriston (lek powodujący przerwanie ciąży) - leki stosowane w leczeniu HIV (np. zydowudyna) - flukloksacylina (antybiotyk), ze względu na poważne ryzyko zaburzeń krwi i płynów (kwasica metaboliczna ze zwiększoną luką anionową), które muszą być pilnie leczone i które mogą wystąpić szczególnie w przypadku ciężkiej niewydolności nerek, sepsy (gdy bakterie i ich toksyny krążą we krwi prowadząc do uszkodzenia narządów), niedożywienia, przewlekłego alkoholizmu oraz w przypadku stosowania maksymalnych dobowych dawek paracetamolu.
Przed zastosowaniem Nurofen Ultima z innymi lekami należy zawsze zasięgnąć porady lekarza lub farmaceuty.
Także niektóre inne leki mogą ulegać wpływowi lub mieć wpływ na leczenie tym lekiem. Dlatego przed zastosowaniem tego leku z innymi lekami należy zawsze zasięgnąć porady lekarza lub farmaceuty. Nurofen Ultima z jedzeniem i piciem W celu zmniejszenia prawdopodobieństwa wystąpienia działań niepożądanych, ten lek należy przyjmować w trakcie jedzenia.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub planuje zajść w ciążę, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku
Ciąża Nie przyjmować leku Nurofen Ultima w ostatnich 3 miesiącach ciąży, ponieważ może to zaszkodzić nienarodzonemu dziecku lub spowodować komplikacje w trakcie porodu. Stosowanie leku Nurofen Ultima może spowodować zaburzenia czynności nerek i serca u nienarodzonego dziecka. Może także wpłynąć na skłonność do krwawienia pacjentki i jej dziecka oraz opóźnić lub wydłużyć poród. Nie należy przyjmować leku Nurofen Ultima w trakcie pierwszych 6 miesięcy ciąży, jeśli nie jest to jednoznacznie koniecznie i zalecane przez lekarza. Jeśli konieczne jest leczenie w tym okresie lub w trakcie próby zajścia w ciążę, należy stosować najmniejszą dawkę przez jak najkrótszy czas. Przyjmowanie leku Nurofen Ultima przez okres dłuższy niż kilka dni po rozpoczęciu 20. tygodnia ciąży może wywołać zaburzenia czynności nerek u nienarodzonego dziecka i prowadzić do obniżonego poziomu płynu owodniowego otaczającego dziecko (małowodzie) lub zwężeniea naczynia krwionośnego (przewodu tętniczego) w sercu dziecka. W razie konieczności leczenia dłuższego niż kilka dni lekarz może zalecić dodatkowe badania kontrolne.
Karmienie piersią Ibuprofen i jego metabolity mogą w niewielkich ilościach przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.
Lek można przyjmować w okresie karmienia piersią, jeśli jest stosowany w zalecanej dawce i przez możliwie najkrótszy czas.
Płodność u kobiet Ten lek może może powodować trudności w zajściu w ciążę. Ibuprofen należy do grupy leków, które mogą wpływać niekorzystnie na płodność u kobiet. Działanie to jest odwracalne po zaprzestaniu stosowania leku. Należy poinformować lekarza, jeśli pacjentka planuje zajść w ciążę lub gdy występują problemy z zajściem w ciążę.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Lek ten może powodować zawroty głowy, zaburzenia koncentracji i senność. Jeśli wystąpią takie działania niepożądane, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.
Nurofen Ultima zawiera sód Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na dawkę (2 tabletki), znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”
3. Jak stosować lek Nurofen Ultima
Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w tej ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Nie należy stosować tego leku dłużej niż przez 3 dni. Lek do stosowania doustnego, przeznaczony wyłącznie do krótkotrwałego stosowania (nie dłużej niż 3 dni).
Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę w najkrótrzym czasie koniecznym do złagodzenia objawów. W przypadku zakażenia należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, jeśli objawy (takie jak gorączka i ból) utrzymują się lub nasilają (patrz punkt 2).
Aby zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych, należy przyjmować ten lek z jedzeniem.
Nie należy przyjmować tego leku dłużej niż przez 3 dni. Jeśli objawy nasilą się lub nie ustąpią, lub jeśli stosowanie leku będzie konieczne przez ponad 3 dni, należy skonsultować się z lekarzem. Zalecana dawka: Dorośli: przyjąć 1 tabletkę z jedzeniem lub piciem, do 3 razy na dobę. Należy zachować co najmniej 6 godzinną przerwę pomiędzy kolejnymi dawkami. W przypadku braku złagodzenia objawów po przyjęciu jednej tabletki można zastosować maksymalnie dwie tabletki do trzech razy na dobę. Nie należy przyjmować więcej niż sześć tabletek w ciągu 24 godzin (co odpowiada 1200 mg ibuprofenu i 3000 mg paracetamolu na dobę).
Stosowanie u dzieci i młodzieży Nie stosować u dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Nurofen Ultima Jeśli pacjent zastosował większą niż zalecana dawkę leku Nurofen Ultima lub jeśli dziecko przypadkowo przyjęło lek, należy zawsze zwrócić się do lekarza lub zgłosić do najbliższego szpitala, aby uzyskać opinię o możliwym zagrożeniu dla zdrowia i poradę na temat działań, jakie należy w takim przypadku podjąć. Objawy mogą obejmować nudności, bóle żołądka, wymioty (mogą występować ślady krwi), bóle głowy, dzwonienie w uszach, dezorientacja i oczopląs. Po przyjęciu dużej dawki występowała senność, ból w klatce piersiowej, kołatanie serca, utrata przytomności, drgawki (głównie u dzieci), osłabienie i zawroty głowy, krew w moczu, uczucie zimna i problemy z oddychaniem.
W przypadku przedawkowania należy niezwłocznie zasięgnąć porady lekarskiej, nawet jeśli pacjent czuje się dobrze, ze względu na ryzyko opóźnionego, poważnego uszkodzenia wątroby.
Pominięcie zastosowania leku Nurofen Ultima Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Jeśli pacjent zapomni przyjąć dawkę, należy ją przyjąć po przypomnieniu, a następnie przyjąć kolejną dawkę, nie wcześniej niż po 6 godzinach.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. PRZERWAĆ STOSOWANIE leku oraz skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpią: - zgaga, niestrawność - objawy krwawienia z przewodu pokarmowego (ostry ból brzucha, krwawe wymioty
- objawy zapalenia opon mózgowych takie jak sztywność karku, bóle głowy, złe samopoczucie, gorączka lub uczucie zdezorientowania - objawy ciężkiej reakcji alergicznej (obrzęk twarzy, języka lub gardła, trudności w oddychaniu, nasilenie astmy) - ciężkie reakcje skórne znane jako zespół DRESS (częstość nieznana). Do objawów zespołu DRESS należą: wysypka skórna, gorączka, obrzęk węzłów chłonnych oraz zwiększenie liczby eozynofilów (rodzaj białych krwinek). - Ciężkie reakcje skórne, takie jak wysypki obejmujące całe ciało, łuszczenie się skóry, powstawanie pęcherzy lub łuszczenie się skóry.
Inne możliwe działania niepożądane Często (występują u mniej niż 1 na 10 osób): - bóle brzucha lub złe samopoczucie, nudności lub wymioty, biegunka - zwiększona aktywność enzymów wątrobowych (w badaniach krwi) - nadmierna potliwość - obrzęk - podwyższona aminotransferaza alaninowa, podwyższona gamma-glutamylotransferaza i nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby z paracetamolem. Zwiększenie stężenia kreatyniny i mocznika we krwi.
Niezbyt często (występują u mniej niż 1 na 100 osób): - ból głowy i zawroty głowy, gazy i zaparcia, wysypka, obrzęk twarzy i świąd. - choroba wrzodowa, zaostrzenie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i choroby Leśniowskiego- Crohna, perforacja lub krwawienie z przewodu pokarmowego, krwawe wymioty, smoliste stolce, zapalenie żołądka oraz zapalenie trzustki. - zmniejszenie liczby czerwonych krwinek lub zwiększenie liczby płytek krwi (odpowiedzialnych za krzepnięcie krwi). - podwyższenie poziomu aminotransferazy asparaginianowej, podwyższenie poziomu fosfatazy alkalicznej we krwi, podwyższenie poziomu fosfokinezy kreatynowej we krwi, zmniejszenie stężenia hemoglobiny i zwiększenie liczby płytek krwi.
Rzadkie (występują u mniej niż 1 na 1000 osób) - Mrowienie, drętwienie lub świąd (wrażenie wbijania igieł w skórę)
Bardzo rzadko (występują u mniej niż 1 na 10 000 osób): - zaburzenia hematopoezy, takie jak zmniejszenie liczby krwinek (objawiająe się bólem gardła, owrzodzeniem jamy ustnej, objawami grypopodobnymi, silnym zmęczeniem, niewyjaśnionymi krwawieniami, siniakami oraz i krwawieniem z nosa) - ciężkie reakcje nadwrażliwości - zaburzenia widzenia, dzwonienie w uszach, splątanie, - dezorientacja, depresja, omamy - zapalenie opon mózgowych, nerwu wzrokowego i senność - reaktywność układu oddechowego, w tym astma, zaostrzenie astmy, skurcz oskrzeli, duszność - zmęczenie, ogólne złe samopoczucie - ciężkie reakcje skórne, takie jak powstawanie pęcherzy - wysokie ciśnienie krwi, zatrzymanie wody w organizmie - problemy z wątrobą (objawiające się zażółceniem skóry i białkówek oczu) - problemy z nerkami (objawiające się zwiększonym lub zmniejszonym oddawaniem moczu, puchnięciem nóg) - zaburzenia pracy serca (objawiające się dusznością, obrzękiem)
Częstość nieznana (brak możliwości oszacowania na podstawie dostępnych danych) - Mogą wystąpić ciężkie reakcje skórne znane jako zespół DRESS. Do objawów zespołu DRESS należą: wysypka skórna, gorączka, obrzęk węzłów chłonnych oraz zwiększenie liczby eozynofilów (rodzaj białych krwinek). - Czerwona łuskowata wysypka ze zgrubieniami pod skórą i pęcherzami, umiejscowiona przeważnie w fałdach skórnych, na tułowiu i kończynach górnych, z gorączką występującą na początku leczenia (ostra uogólniona osutka krostkowa). Jeśli takie objawy wystąpią, należy przerwać przyjmowanie leku Nurofen Ultima i niezwłocznie zwrócić się o pomoc medyczną. Patrz także punkt 2. - Skóra staje się wrażliwa na światło.
Leki, takie jak ten lek mogą być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka wystąpienia ataku („zawał serca") lub udaru. (Patrz punkt 2).
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie, lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: 22 49-21-301, fax: 22 49-21-309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Nurofen Ultima
Przechowywać ten lek w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności, zamieszczonego na blistrze i opakowaniu. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Nurofen Ultima - Substancjami czynnymi są ibuprofen i paracetamol. Każda tabletka powlekana zawiera 200 mg ibuprofenu i 500 mg paracetamolu. - Ponadto lek zawiera: kroskarmelozę sodową, celulozę mikrokrystaliczną, krzemionkę koloidalną bezwodną, magnezu stearynian, kwas stearynowy. Otoczka tabletki zawiera: alkohol poliwinylowy, tytanu dwutlenek (E171), talk, makrogol, potasu glinokrzemian, polisorbat.
Jak wygląda lek Nurofen Ultima i co zawiera opakowanie
Tabletki leku Nurofen Ultima mają kolor biały do prawie białego, są owalne i pokryte powłoką perłową z wytłoczonym znakiem identyfikacyjnym helisy. Tabletki dostępne są w opakowaniach (blistrach) po 6, 8, 10, 12, 16, 20, 24, 32 tabletki. Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i importer
Podmiot odpowiedzialny Reckitt Benckiser (Poland) S.A. ul. Okunin 1 05-100 Nowy Dwór Mazowiecki
Importer RB NL Brands B.V. WTC Schiphol Airport, Schiphol Boulevard 207, Holandia
Numer infolinii: 801 88 88 07
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 01/2023
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
Nurofen Ultima, 200 mg + 500 mg, tabletki powlekane
Każda tabletka zawiera 200 mg ibuprofenu i 500 mg paracetamolu.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Tabletki powlekane (tabletki). Białe do prawie białego, owalne tabletki pokryte perłową powłoką z wytłoczonym znakiem identyfikacyjnym helisy.
Produkt leczniczy stosowany jest w doraźnym leczeniu łagodnego do umiarkowanego bólu związanego z migreną, bólu głowy, bólu pleców, bólów menstruacyjnych, bólu zęba, bólów reumatycznych, bólu mięśni, bólu związanego z łagodnymi postaciami zapalenia stawów, przeziębieniem oraz grypą, bólu gardła lub gorączki. Produkt leczniczy jest szczególnie odpowiedni do leczenia bólu wymagającego silniejszych środków przeciwbólowych niż ibuprofen lub paracetamol stosowanych oddzielnie.
Dawkowanie Stosowanie doustne i krótkotrwałe ( nie dłużej niż 3 dni).
Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów (patrz punkt 4.4).Pacjent powinien skontaktować się z lekarzem jeśli objawy utrzymują się lub nasilają się lub gdy konieczne jest stosowanie leku przez okres dłuższy niż 3 dni. Ten lek jest przeznaczony do krótkotrwałego stosowania i nie jest zalecany do stosowania dłużej niż 3 dni.
Dorośli: jedna tabletka przyjmowana do 3 razy na dobę popijana wodą. Należy zachować co najmniej
Jeśli po przyjęciu jednej tabletki objawy nie ustępują można przyjąć maksymalnie dwie tabletki do trzech razy na dobę. Należy zachować co najmniej 6 godzinną przerwę między kolejnymi dawkami.
Nie należy przyjmować więcej niż sześć tabletek (3000 mg paracetamolu, 1200 mg ibuprofenu) w ciągu 24 godzin.
W celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia działań niepożądanych ten produkt leczniczy należy przyjmować w trakcie posiłku.
Osoby w podeszłym wieku: Nie jest wymagane dostosowanie dawki (patrz punkt 4.4).
Osób w podeszłym wieku są narażone na poważne konsekwencje działań niepożądanych. Jeśli istnieje konieczność podania leku z grupy NLPZ, należy zastosować najmniejszą skuteczną dawkę w najkrótszym czasie koniecznym do złagodzenia objawów. W trakcie leczenia lekami z grupy NLPZ należy regularnie monitorować stan pacjenta ze względu na możliwość wystąpienia krwawień z przewodu pokarmowego.
Nie stosować u dzieci poniżej 18 lat.
Dzieci i młodzież Nie stosować u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat.
Sposób podawania Podanie doustnne. W celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia działań niepożądanych ten produkt leczniczy należy przyjmować w trakcie posiłku.
• u pacjentów ze stwierdzoną nadwrażliwością na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą (patrz punkt 6.1) • przy jednoczesnym stosowaniu z innymi produktami zawierającymi paracetamol ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych (patrz punkt 4.5). • u pacjentów z reakacjami nadwrażliwości w wywiadzie (np. skurcz oskrzeli, obrzęk naczynioruchowy, astma, zapalenie błony śluzowej nosa lub pokrzywka) związanymi z przyjęciem kwasu acetylosalicylowego lub innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) • u pacjentów, z czynnym lub w wywiadzie owrzodzeniem, perforacją lub krwawieniemz przewodu pokarmowego włączając w to przypadki związane z przyjęciem leków z grupy NLPZ (patrz punkt 4.4) • u pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia • u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby, ciężką niewydolnością nerek lub ciężką niewydolnością serca (klasa IV wg NYHA) (patrz punkt 4.4) • w przypadku jednoczesnego stosowania z innymi lekami z grupy NLPZ, w tym z selektywnymi inhibitorami cyklooksygenazy-2 (COX-2) oraz kwasem acetylosalicylowym w dawkach większych niż 75 mg na dobę - zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych (patrz punkt 4.5) • w ostatnim trymestrze ciąży w związku z ryzykiem przedwczesnego zamknięcia przewodu tętniczego płodu i wystąpienia nadciśnienia płucnego (patrz punkt 4.6)
Ten lek jest przeznaczony do krótkotrwałego stosowania i nie jest zalecany do stosowania dłużej niż 3 dni. Nie należy przekraczać zalecanej dawki. Jeśli objawy nie ustępują, należy skonsultować się z lekarzem. Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Paracetamol: Należy zachować ostrożność podczas stosowania Paracetamolu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Ryzyko związane z przedawkowaniem paracetamolu jest większe u pacjentów z alkoholową niewydolnością wątroby bez objawów marskości. W przypadku przedawkowania należy natychmiast skontaktować się z lekarzem nawet, jeśli pacjent czuje się dobrze, ponieważ istnieje ryzyko wystąpienia opóźnionego poważnego uszkodzenia wątroby (patrz punkt 4.9). Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania paracetamolu i flukloksacyliny ze względu na zwiększone ryzyko rozwoju kwasicy metabolicznej ze zwiększoną luką anionową (HAGMA, ang. high anion gap metabolic acidosis), szczególnie u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, posocznicą, niedożywieniem i innymi przyczynami niedoboru glutationu (np. przewlekły alkoholizm), a także u pacjentów stosujących maksymalne dawki dobowe paracetamolu. Zaleca się ścisłą obserwację pacjenta, w tym wykonywanie badań wykrywających 5-oksoprolinę w moczu.
Ibuprofen
W celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia działań niepożądanych należy zastosować najmniejszą skuteczną dawkę w najkrótszym czasie koniecznym do zwalczenia objawów (patrz punkt 4.2 oraz zaburzenia dotyczące układu pokarmowego oraz zaburzenia układu krążenia, patrz dalej) oraz przyjmować produkt leczniczy w trakcie jedzenia (patrz punkt 4.2).
Osoby w podeszłym wieku: U osób w podeszłym wieku, po zastosowaniu leków z grupy NLPZ, częściej występują działania niepożądane, szczególnie krwawienia i perforacje przewodu pokarmowego, które mogą zakończyć się zgonem (patrz punkt 4.2). Zaburzenia oddychania
U pacjentów z czynną lub w wywiadzie astmą oskrzelową odnotowano przypadki nagłego skurczu oskrzeli po podaniu leków z grupy NLPZ. SLE i mieszane zaburzenia tkanki łącznej U pacjentów z toczniem rumieniowatym układowym (SLE) lub mieszanymi chorobami tkanki łącznej istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia jałowego zapalenia opon mózgowych (patrz punkt 4.8). Maskowanie objawów zakażenia podstawowego: Nurofen Ultima może maskować objawy zakażenia, co może prowadzić do opóźnionego rozpoczęcia stosowania właściwego leczenia, a przez to pogarszać skutki zakażenia. Zjawisko to zaobserwowano w przypadku pozaszpitalnego bakteryjnego zapalenia płuc i powikłań bakteryjnych ospy wietrznej. Jeśli lek Nurofen Ultima stosowany jest z powodu gorączki lub bólu związanych z zakażeniem, zaleca się kontrolowanie przebiegu zakażenia. W warunkach pozaszpitalnych pacjent powinien skonsultować się z lekarzem, jeśli objawy utrzymują się lub nasilają. Wpływ na układ krążenia i naczyniowo-mózgowy Pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie lub łagodną do umiarkowanej zastoinową niewydolnością serca, tak jak z zatrzymaniem płynów i z obrzękami, należy odpowiednio kontrolować i wydawać właściwe zalecenia. Zatrzymanie płynów i obrzęków były zgłaszane w związku z leczeniem NLPZ. Badania kliniczne wskazują, że stosowanie ibuprofenu, zwłaszcza w dużej dawce (2400 mg/dobę), może być związane z niewielkim wzrostem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo- zakrzepowych (na przykład zawału mięśnia sercowego lub udaru). W ujęciu ogólnym badania epidemiologiczne nie wskazują, że przyjmowanie ibuprofenu w małych dawkach (np. 1200 mg/dobę) jest związane ze zwiększeniem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo- zakrzepowych. W przypadku pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca (NYHA II-III), rozpoznaną chorobą niedokrwienną serca, chorobą naczyń obwodowych i (lub) chorobą naczyń mózgowych leczenie ibuprofenem należy stosować po jego starannym rozważeniu, przy czym należy unikać stosowania w dużych dawkach (2400 mg/dobę). Należy także starannie rozważyć włączenie długotrwałego leczenia pacjentów, u których występują czynniki ryzyka incydentów sercowo-naczyniowych (nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu), zwłaszcza jeśli wymagane są duże dawki ibuprofenu (2400 mg/dobę). Zaburzenia czynności układu krążenia, nerek i wątroby: Podanie leków z grupy NLPZ może prowadzić do zależnego od dawki hamowania syntezy prostaglandyn oraz przyspieszać wystąpienie zaburzeń czynności nerek. Ryzyko wystąpienia powyższych reakcji jest największe u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, serca, wątroby, u osób przyjmujących leki moczopędne oraz u osób w podeszłym wieku. U tych pacjentów należy monitorować czynność nerek. Leczenie należy przerwać u tych pacjentów, u których rozwinie się ciężka niewydolność nerek (patrz punkt 4.3). Zmniejszenie dawki jest zalecane u pacjentów wykazujących objawy pogorszenia czynności wątroby. Leczenie należy przerwać u tych pacjentów, u których rozwinie się ciężka niewydolność wątroby (patrz punkt 4.3). Wpływ na układ pokarmowy: Leki z grupy NLPZ należy stosować ostrożnie u pacjentów z chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego - Crohna), ponieważ stany te mogą ulec zaostrzeniu (patrz punkt 4.8).
Krwawienie, owrzodzenie lub perforacja przewodu pokarmowego mogące zakończyć się zgonem opisywano po zastosowaniu wszystkich leków z grupy NLPZ w każdym momencie leczenia, z lub bez objawów ostrzegawczych lub z ciężkimi zdarzeniami dotyczącymi przewodu pokarmowego Ryzyko wystąpienia krwawienia, owrzodzenia lub perforacji przewodu pokarmowego zwiększa się wraz ze zwiększeniem dawki leku z grupy NLPZ, u pacjentów z chorobą wrzodową w wywiadzie, szczególnie jeśli było ono powikłane krwotokiem lub perforacją (patrz punkt 4.3) oraz u osób w podeszłym wieku. U pacjentów tych leczenie należy rozpocząć od najmniejszej możliwej dawki. U tych pacjentów oraz u pacjentów wymagających jednoczesnego leczenia małymi dawkami kwasu acetylosalicylowego lub innymi lekami zwiększającymi ryzyko dotyczące układu pokarmowego należy rozważyć leczenie skojarzone z lekami osłonowymi (np. mizoprostolem lub inhibitorami pompy protonowej) (patrz poniżej i punkt 4.5). Pacjentom, u których wystąpiło działanie toksyczne w obrębie przewodu pokarmowego w wywiadzie, zwłaszcza osobom w podeszłym wieku, zaleca się zgłaszanie wszelkich niepokojących objawów brzusznych (szczególnie krwawienia z przewodu pokarmowego), szczególnie w początkowych etapach leczenia. Ostrożność jest zalecana u pacjentów otrzymujących jednocześnie leki zwiększające ryzyko owrzodzeń lub krwawień, takie jak: kortykosteroidy, antykoagulanty, tj. warfaryna lub heparyna, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny lub inhibitory agregacji płytek krwi, takie jak kwas acetylosalicylowy (patrz punkt 4.5). U pacjentów przyjmujących ibuprofen, u których wystąpiło krwawienie z przewodu pokarmowego lub owrzodzenie, należy zaprzestać leczenia.
Ciężkie reakcje skórne:
W związku ze stosowaniem NLPZ bardzo rzadko zgłaszano występowanie ciężkich reakcji skórnych, także śmiertelnych, w tym złuszczającego zapalenia skóry, zespołu Stevensa-Johnsona i toksycznego martwiczego oddzielania się naskórka (patrz punkt 4.8). Wydaje się, że ryzyko związane z wystąpieniem tych reakcji u pacjentów jest największe na wczesnym etapie terapii, przy czym w większości przypadków początek reakcji miał miejsce w pierwszym miesiącu leczenia. Zgłaszano przypadki ostrej uogólnionej osutki krostkowej (AGEP) związane ze stosowaniem produktów zawierających ibuprofen. Należy zakończyć stosowanie leku Nurofen Ultima w chwili pojawienia się pierwszych przedmiotowych i podmiotowych objawów ciężkich reakcji skórnych, takich jak wysypka, zmiany na błonach śluzowych lub jakiekolwiek inne oznaki nadwrażliwości. Zaburzona płodność u kobiet: Istnieją ograniczone dowody na to, że produkty lecznicze, które hamują syntezę cyklooksygenazy / prostaglandyn mogą powodować zaburzenie płodności kobiet poprzez wpływ na owulację więc nie zaleca się ich stosowania ich u kobiet starających się o zajście w ciążę. Jest to odwracalne po odstawieniu leczenia. U kobiet mających trudności z zajściem w ciążę lub będących w trakcie badania niepłodności należy rozważyć odstawienie produktu. Substancje pomocnicze o znanym działaniu: Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na tabletkę, to znaczy uznaje się za „wolny sodu".
Ten produkt leczniczy (podobnie jak wszystkie pozostałe leki zawierające paracetamol) jest przeciwwskazany do stosowania w połączeniu z innymi produktami zawierającymi paracetamol ze względu zwiększone ryzyko ciężkich działań niepożądanych (patrz punkt 4.3). Należy zachować ostrożność podczas stosowania paracetamolu jednocześnie z flukloksacyliną, ponieważ jednoczesne przyjmowanie tych leków było związane z występowaniem kwasicy metabolicznej ze zwiększoną luką anionową, zwłaszcza u pacjentów z czynnikami ryzyka (patrz punkt 4.4).
Ten produkt leczniczy (podobnie jak wszystkie pozostałe leki zawierające ibuprofen oraz leki z grupy NLPZ) jest przeciwwskazany do jednoczesnego stosowania z:
kwasem acetylosalicylowym, chyba że lekarz zalecił stosowanie małej dawki kwasu acetylosalicylowego (nie większej niż 75 mg na dobę), gdyż może to zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych (patrz punkt 4.4). Dane kliniczne wskazują, że ibuprofen może kompetencyjnie hamować działanie małych dawekkwasu acetylosalicylowego polegające na hamowaniu agregacji płytek krwi, jeśli leki podawane są jednocześnie. Pomimo braku pewności, czy dane te można ekstrapolować do danych klinicznych, nie można wykluczyć, że regularne, długotrwałe stosowanie ibuprofenu może ograniczać działanie kardioprotekcyjne małych dawek kwasu acetylosalicylowego. Uważa się, że sporadyczne przyjmowanie ibuprofenu nie ma istotnego znaczenia klinicznego (patrz punkt 5.1).innymi lekami z grupy NLPZ w tym selektywnymi inhibitorami cykolooksygenazy-2 (COX-2), bo zwiększa się ryzyko działań niepożądanych (patrz punkt 4.3).
Ten produkt leczniczy (podobnie jak wszystkie pozostałe leki z grupy NLPZ) powinien być stosowany z ostrożnością gdy jednocześnie stosowane są: • cholestyramina: cholestyramina zmniejsza szybkość wchłaniania paracetamolu. W związku z tym, jeśli konieczne jest maksymalne zniesienie bólu nie należy przyjmować cholestyraminy w ciągu godziny od przyjęcia produktu leczniczego. • metoklopramid i domperydon: metoklopramid i domperydon zwiększają szybkość wchłaniania paracetamolu. Jednakże nie trzeba unikać jednoczesnego zastosowania tych leków. • warfaryna: po długotrwałym, regularnym przyjmowaniu paracetamol może zwiększać działanie przeciwzakrzepowe warfaryny i innych leków z grupy kumaryn, co może prowadzić do zwiększonego ryzyka krwawień; dawki przyjmowanie sporadycznie nie mają na to istotnego wpływu.
Ten produkt leczniczy (podobnie jak wszystkie pozostałe leki z grupy NLPZ) powinien być stosowany z ostrożnością gdy jednocześnie stosowane są:leki przeciwzakrzepowe: leki z grupy NLPZ mogą zwiększać działanie leków przeciwzakrzepowych, np. warfaryny
lekami przeciw nadciśnieniowymi (inhibitory ACE i antagoniści angiotensyny II) oraz lekami moczopędnymi: Leki z grupy NLPZ mogą osłabiać działanie tych leków. U niektórych pacjentów z upośledzoną czynnością nerek (np. u pacjentów odwodnionych lub pacjentów w podeszłym wieku z upośledzoną czynnością nerek) jednoczesne podawanie inhibitora ACE lub antagonisty angiotensyny II i środków hamujących cyklooksygenazę może spowodować dalsze pogorszenie czynności nerek, w tym ewentualną ostrą niewydolność nerek, która jest zwykle odwracalna. Interakcje te należy rozważyć u pacjentów przyjmujących coxib jednocześnie z inhibitorami ACE lub antagonistami angiotensyny II. Dlatego takie połączenie leków należy podawać z ostrożnością, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku. Pacjenci powinni być odpowiednio nawodnieni oraz należy rozważyć monitorowanie czynności nerek po rozpoczęciu jednoczesnego leczenia, a następnie prowadzić monitorowanie okresowe. Leki moczopędne mogą zwiększać ryzyko nefrotoksyczności leków z grupy NLPZ.
leki przeciwpłytkowe i selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI): zwiększone ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego (patrz punkt 4.4)
glikozydy nasercowe: leki z grupy NLPZ mogą zwiększać ryzyko niewydolności serca, zmniejszać wartość współczynnika GFR oraz zwiększać stężenie glikozydów w osoczu
cyklosporyna: zwiększone ryzyko działania nefrotoksycznego
kortykosteroidy: zwiększone ryzyko owrzodzenia lub krwawienia z przewodu pokarmowego (patrz punkt 4.4).
lit: zmniejszone wydalanie litu
metotreksat: zmniejszone wydalanie metotreksatu
mifepryston: nie należy stosować leków z grupy NLPZ przez 8-12 dni po podaniu mifeprystonu, gdyż działanie mifeprystonu może ulec zmniejszeniu
antybiotyki z grupy chinolonów: dane uzyskane w badaniach na zwierzętach wskazują, że leki z grupy NLPZ mogą zwiększać ryzyko wystąpienia drgawek związanych ze stosowaniem antybiotyków z grupy chinolonów. Pacjenci przyjmujący NLPZ i chinolony mogą być narażeni na zwiększone ryzyko wystąpienia drgawek.
takrolimus: prawdopodobnie zwiększone ryzyko działania nefrotoksycznego w przypadku jednoczesnego stosowania leków z grupy NLPZ i takrolimusu
zydowudyna: zwiększone ryzyko toksyczności hematologicznej w przypadku jednoczesnego podania zydowudyny i leków z grupy NLPZ. Istnieją dane dotyczące zwiększonego ryzyka krwawienia do stawu i powstawania krwiaków u chorych z HIV (+) z hemofilią leczonych jednocześnie zydowudyną i ibuprofenem.
Ciąża Brak danych dotyczących stosowania tego produktu leczniczego u kobiet w okresie ciąży. Paracetamol Duża liczba danych dotyczących kobiet w ciąży wskazuje na to, że lek nie wywołuje wad rozwojowych ani nie jest toksyczny dla płodów lub noworodków. Wnioski z badań epidemiologicznych dotyczących rozwoju układu nerwowego u dzieci narażonych na działanie paracetamolu in utero, są niejednoznaczne. Paracetamol można stosować w okresie ciąży, jeżeli jest to klinicznie uzasadnione. Jednak należy wówczas podawać najmniejszą skuteczną dawkę przez jak najkrótszy czas i możliwie najrzadziej.
Ibuprofen Hamowanie syntezy prostaglandyn może wpływać niekorzystnie na przebieg ciąży i (lub) rozwój zarodka lub płodu. Dane z badań epidemiologicznych wskazują na zwiększone ryzyko poronienia, wystąpienia wad rozwojowych serca i przewodu pokarmowego u płodu, podczas stosowania terapii inhibitorami syntezy prostaglandyn, we wczesnym okresie ciąży. Bezwzględne ryzyko wystąpienia wad układu sercowo-naczyniowego było zwiększone z mniej niż 1%, do około 1,5%. Wydaje się, że ryzyko to zwiększa się wraz z dawką i czasem trwania leczenia. U zwierząt, podawanie inhibitorów syntezy prostaglandyn powoduje utratę ciąży w trakcie fazy przedimplantacyjnej oraz poimplantacyjnej zarodka oraz śmiertelność zarodkowo-płodową. Ponadto podawanie inhibitorów syntezy prostaglandyn w okresie organogenezy płodu wiązało się ze zwiększoną częstością występowania różnych wad rozwojowych, z wadami układu krążenia włącznie.
Od 20. tygodnia ciąży stosowanie ibuprofenu może powodować małowodzie wynikające z zaburzenia czynności nerek płodu. Stan ten może wystąpić wkrótce po rozpoczęciu leczenia i jest zwykle odwracalny po odstawieniu leku. Ponadto stwierdzano zwężenie przewodu tętniczego po leczeniu w drugim trymestrze. W większości przypadków objawy ustąpiły po zaprzestaniu leczenia. Z tego względu w pierwszym i drugim trymestrze ciąży nie stosować ibuprofenu, jeśli nie jest to jednoznacznie konieczne. Jeśli ibuprofen jest stosowany przez kobietę starającą się zajść w ciążę lub w trakcie pierwszego lub drugiego trymestru ciąży, czas trwania leczenia powinien być jak najkrótszy, a dawka jak najmniejsza. W przypadku stosowania ibuprofenu przez kilka dni po rozpoczęciu
W trzecim trymestrze ciąży wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyn mogą wpływać na płód wywołując: • toksyczność sercowo-płucną (przedwczesne zwężenie/zamknięcie przewodu tętniczego i nadciśnienie płucne); • zaburzenia czynności nerek, które mogą prowadzić do niewydolności nerek z małowodziem (patrz powyżej)
w przypadku matki i noworodka, pod koniec ciąży:
• możliwe jest wydłużenie czasu krwawienia, działanie przeciwagregacyjne, mogące wystąpić nawet podczas stosowania bardzo małych dawek. • hamowanie skurczów macicy skutkujące opóźnionym lub wydłużonym porodem.
W związku z tym, ibuprofen jest przeciwwskazany w trzecim trymestrze ciąży (patrz punkt 4.3).
W związku z powyższym, jeśli to możliwe, należy unikać stosowania tego produktu leczniczego w pierwszych 6 miesiącach ciąży a także ten produkt leczniczy jest przeciwwskazany w ostatnich 3 miesiącach ciąży (patrz punkt 4.3).
Ibuprofen i jego metabolity mogą przenikać w bardzo małych ilościach (0,0008% dawki stosowanej u matki) do mleka matki. Nie są znane żadne szkodliwe skutki dla niemowląt. Paracetamol jest wydzielany do mleka matki, ale nie w ilości istotnej klinicznie. Dostępne opublikowane dane nie stanowią przeciwwskazania do karmienia piersią. Dlatego nie jest konieczne przerwanie karmienia piersią w przypadku krótkotrwałego leczenia zalecaną dawką tego produktu.
Płodność: Patrz punkt 4.4 dotyczący płodności kobiet.
Po przyjęciu leków z grupy NLPZ mogą wystąpić działania niepożądane, takie jak zawroty głowy, senność, zmęczenie i zaburzenia widzenia. W takich przypadkach pacjent nie powinien prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.
Badania kliniczne przeprowadzone z użyciem tego produktu leczniczego nie wykazały żadnych działań niepożądanych innych niż te obserwowane w przypadku ibuprofenu lub paracetamolu stosowanych oddzielnie. W poniższej tabeli przedstawione zostały dane dotyczące działań niepożądanych, które zgromadzono w związku z monitorowaniem bezpieczeństwa farmakoterapii u pacjentów stosujących osobno ibuprofen lub osobno paracetamol krótko- i długotrwale. Działania niepożądane, które były związane ze stosowaniem samego Ibuprofenu lub samego Paracetamolu podano poniżej, w tabeli według klasy narządów układu i częstotliwości występowania. Częstotliwość występowania sklasyfikowano zgodnie z poniższą konwencją: bardzo często (1/10), często (1/100 and <1/10), niezbyt często (1/1000 and <1/100), rzadko (1/10,000 i <1/1000), bardzo rzadko (<1/10 000), oraz częstotliwość nieznana (nie można określić na podstawie dostępnych danych). W ramach każdej grupy częstotliwości zdarzenia niepożądane są przedstawione w kolejności malejącej wagi.
Klasyfikacja układów i narządów Częstotliwość Działanie niepożądane Zaburzenia krwi i układu chłonnego Bardzo rzadko
Zaburzenia krwi i układu chłonnego 1
Klasyfikacja układów i narządów Częstotliwość Działanie niepożądane Zaburzenia układu immunologicznego Niezbyt często Nadwrażliwość z pokrzywką i świądem 2
Bardzo rzadko
Ciężkie reakcje nadwrażliwości. Objawy mogą obejmować obrzęk twarzy, języka i gardła, duszność, tachykardię, niedociśnienie (anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy lub ciężki wstrząs) 2
Zaburzenia psychiczne Bardzo rzadko
Splątanie, depresja i halucynacje. Zaburzenia układu nerwowego Niezbyt często Ból głowy, zawroty głowy Rzadko Parestezja Bardzo rzadko
Aseptyczne zapalenie opon mózgowych 3 , zapalenie nerwu wzrokowego i senność Zaburzenia oka Bardzo rzadko
Zaburzenia widzenia. Zaburzenia ucha i błędnika Bardzo rzadko
Szumy uszne i zawroty głowy. Zaburzenia serca Często
Obrzęk
Niewydolność serca Bardzo rzadko Zaburzenia naczyniowe Bardzo rzadko Nadciśnienie 4
Zaburzenia układu oddechowego oraz klatki piersiowej i śródpiersia Bardzo rzadko
Reaktywność układu oddechowego, w tym: astma, zaostrzenie astmy, skurcz oskrzeli i duszność Zaburzenia żołądkowo jelitowe Często Ból brzucha, wymioty, biegunka, dyspepsja, nudności i dyskomfort w jamie brzusznej 5
Choroba wrzodowa, perforacja przewodu pokarmowego lub krwotok z przewodu pokarmowego, wymioty krwią, stolec smolisty 6 , owrzodzenie jamy ustnej, zaostrzenie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i choroby Leśniowskiego- Crohna 7 , zapalenie żołądka, zapalenie trzustki, wzdęcia i zaparcia. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Bardzo rzadko
Zaburzenia czynności wątroby, zapalenie wątroby i żółtaczka 8
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Często Nadmierna potliwość Niezbyt często
Różnego rodzaju wysypki 2
Bardzo rzadko
Ciężkie reakcje skórne, takie jak reakcje pęcherzowe, w tym zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy i toksyczne martwicze oddzielania się naskórka, łysienie
Częstotliwość nieznana Reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (zespół DRESS). Ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP) Reakcje nadwrażliwości na światło. Zaburzenia nerek i układu moczowego Bardzo rzadko
Nefrotoksyczność w różnych postaciach, w tym śródmiąższowe zapalenie nerek, zespół Klasyfikacja układów i narządów Częstotliwość Działanie niepożądane nerczycowy oraz ostra i przewlekła niewydolność nerek 9.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Bardzo rzadko
Zmęczenie i złe samopoczucie. Badania Często Zwiększona aminotransferaza alaninowa, zwiększona gamma-glutamylotransferaza i nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby z paracetamolem. Zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, zwiększenie stężenia mocznika we krwi. Niezbyt często
Zwiększenie poziomu aminotransferazy asparaginianowej, zwiększenie poziomu fosfatazy alkalicznej we krwi, zwiększenie fosfokinezy kreatynowej we krwi, zmniejszenie stężenia hemoglobiny i zwiększenie liczby płytek krwi.
Opis wybranych działań niepożądanych
1 Przykłady obejmują agranulocytozę, anemię, anemię aplastyczną, anemię hemolityczną leukopenię, neutropenię, pancytopenię i trombocytopenię. Pierwsze objawy to gorączka, ból gardła, powierzchowne owrzodzenia jamy ustnej, objawy grypopodobne, silne wyczerpanie, niewyjaśnione krwawienie i zasinienie oraz krwawienie z nosa. 2
obejmować: (a) nieswoiste reakcje alergiczne i anafilaksję, (b) zaburzenia dróg oddechowych, włączając astmę, zaostrzenie astmy, skurcz oskrzeli i duszność lub (c) rozmaite zaburzenia skóry, włączając wysypkę różnego typu, świąd, pokrzywkę, plamicę, obrzęk naczynioruchowy oraz rzadziej, złuszczające i pęcherzowe dermatozy (w tym toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, zespół Stevensa-Johnsona i rumień wielopostaciowy).
3
poznana. Jednakże dostępne dane dotyczące zależnego od NLPZ aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych wskazują na reakcję immunologiczną (ze względu na czasowy związek z przyjmowaniem produktu oraz ustępowanie objawów po odstawieniu produktu). U pacjentów z istniejącymi chorobami autoimmunologicznymi (np. toczeń rumieniowaty układowy, mieszana choroba tkanki łącznej) podczas leczenia ibuprofenem odnotowano pojedyncze przypadki objawów występujących w aseptycznym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych takich jak sztywność karku, ból głowy, nudności, wymioty, gorączka, zaburzenie świadomości lub dezorientacja (patrz punkt 4.4). 4 Badania kliniczne wskazują, że stosowanie ibuprofenu, zwłaszcza w dużej dawce (2400 mg/dobę) może być związane z niewielkim wzrostem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo- zakrzepowych (na przykład zawału serca lub udaru) (patrz punkt 4.4). 5 Obserwowane działania niepożądane mają najczęściej charakter żołądkowo-jelitowy. 6 Niekiedy śmiertelne, szczególnie u osób starszych. Patrz punkt 4.4. 8 W przypadku przedawkowania Paracetamol może powodować ostrą niewydolność wątroby, martwicę wątroby i uszkodzenie wątroby (patrz punkt 4.9). 9
surowicy i obrzękami. Także martwicę brodawek.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49-21-301, fax: +48 22 49-21-309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Paracetamol Istnieje ryzyko uszkodzenia wątroby u osób dorosłych po przyjęciu 10 g (co odpowiada 20 tabletkom) lub więcej paracetamolu. U pacjentów, u których występuje jeden lub kilka z niżej wymienionych czynników istnieje ryzyko uszkodzenia wątroby po przyjęciu 5 g (co odpowiada 10 tabletkom) lub więcej paracetamolu: a) W trakcie długotrwałego leczenia karbamazepiną, fenobarbitalem, fenytoiną, prymidonem, rifampicyną, dziurawcem zwyczajnym lub innymi lekami indukującymi enzymy wątrobowe. b) U osób regularnie spożywających alkohol w ilościach przekraczających dopuszczalne normy. c) U osób z możliwym niedoborem glutationu w związku z np. zaburzeniem jedzenia, mukowiscydozą, infekcjami związanymi z HIV, głodzeniem się, kacheksją.
Objawy przedawkowania
Objawami przedawkowania paracetamolu w pierwszych 24 godzinach są bladość, nudności, wymioty, jadłowstręt oraz ból brzucha. Objawy uszkodzenia wątroby mogą wystąpić po 12 do 48 godzinach od przedawkowania - w badaniach obserwuje się nieprawidłową czynność wątroby. Mogą wystąpić nieprawidłowości w metabolizmie glukozy oraz kwasica metaboliczna. W przypadku ciężkiego zatrucia niewydolność wątroby może doprowadzić do encefalopatii, krwawienia, hiperglikemii, obrzęku mózgu oraz zgonu. Nawet w przypadku braku oznak ciężkiego uszkodzenia nerek może wystąpić ostra niewydolność nerek z martwicą kanalikową nerek, objawiająca się bólem w okolicy lędźwiowej, hematurią i proteinurią. Odnotowywano przypadki arytmii serca oraz zapalenia trzustki.
Lecznie przedawkowania
W przypadku przedawkowania paracetamolu należy podjąć natychmiastowe działania. Pomimo braku istotnych wczesnych objawów pacjent powinien zostać pilnie skierowany do szpitalnego oddziału ratunkowego. Objawy mogą ograniczać się do nudności lub wymiotów i mogą nie oddawać stopnia przedawkowania oraz ryzyka uszkodzenia organów wewnętrznych. Należy postępować zgodnie z ustalonymi standardami postępowania.
W przypadku, gdy przedawkowanie nastąpiło do godziny należy rozważyć podanie węgla aktywowanego. Oznaczenie stężenia paracetamolu w osoczu należy wykonać po 4 lub więcej godzinach od przedawkowania (wcześniejsze pomiary nie są wiarygodne).
W okresie do 24 godzin od przedawkowania paracetamolu można zastosować leczenie N-acetylocysteiną, jednakże jej najlepsza skuteczność jest osiągana do 8 godzin od przedawkowania. Skuteczność tego antidotum gwałtownie maleje po tym czasie.
W razie potrzeby można N-acetylocysteinę podać dożylnie zgodnie z ustalonym schematem dawkowania. Jeśli u pacjenta nie występują wymioty oraz pacjent znajduje się w znacznej odległości od szpitala można podać doustnie metioninę. Pacjenci, u których po 24 godzinach od przedawkowania paracetamolu wystąpią objawy ciężkiej niewydolności nerek powinni być leczeni zgodnie z ustalonymi standardami postępowania.
Ibuprofen
U dzieci Ibuprofen w dawkach przekraczających 400 mg/kg mc. może powodować symptomy toksyczności, jednak ryzyko toksyczności. U dorosłych odpowiedź na dawkę jest mniej wyraźna.
Okres półtrwania w przedawkowaniu wynosi 1,5-3 godziny.
Objawy przedawkowania
U większości pacjentów po przyjęciu znacznych ilości leków z grupy NLPZ wystąpią objawy ograniczone do nudności, wymiotów, bólów nadbrzusza lub znacznie rzadziej biegunki. Ponadto mogą wystąpić szumy uszne, ból głowy oraz krwawienia z przewodu pokarmowego. W przypadku cięższego przedawkowania objawy zatrucia obejmują ośrodkowy układ nerwowy i objawiają się sennością, sporadycznie pobudzeniem oraz dezorientacją lub śpiączką. W rzadkich przypadkach mogą wystąpić drgawki. W przypadku ciężkiego przedawkowania może wystąpić kwasica metaboliczna oraz wydłużony czas protrombinowy (ang. INR – International Normalized Ratio), co prawdopodobnie wynika z wpływu na aktywność czynników krzepnięcia krwi. U pacjentów odwodnionych może wystąpić ostra niewydolność nerek oraz uszkodzene wątroby. U chorych na astmę możliwe jest zaostrzenie objawów.
Leczenie przedawkowania
Należy zastosować leczenie objawowe i wspomagające, zapewnić drożność dróg oddechowych oraz monitorować pracę serca i czynności życiowe pacjenta do czasu ich ustabilizowania. W przypadku, gdy przedawkowanie nastąpiło do godziny należy rozważyć podanie węgla aktywowanego. W przypadku wystąpienia częstych lub przedłużających się drgawek należy podać dożylnie diazepam lub lorazepam. W przypadku astmy podać lek rozszerzający oskrzela.
Kod ATC: M01AE51 - Układ mięśniowo-szkieletowy, niesteroidowe leki przeciwzapalne i przeciwreumatyczne, pochodne kwasu propionowego, ibuprofen w połączeniach.
Farmakologiczne działanie ibuprofenu i paracetamolu różni się pod względem miejsca i sposobu działania. Te komplementarne sposoby działania mają także charakter synergiczny co powoduje, że produkt ma silniejsze właściwości przeciwbólowe i przeciwgorączkowe niż jego substancje czynne stosowane samodzielnie.
Ibuprofen jest niesteroidowym lekiem przeciwzapalnym (NLPZ), którego skuteczność hamowania syntezy prostaglandyn została potwierdzona w konwencjonalnych modelach zwierzęcych stanu zapalnego. Prostaglandyny uwrażliwiają zakończenia czuciowych nerwów bólowych na działanie przekaźników takich jak bradykinina. Działanie przeciwbólowe ibuprofenu wywoływane jest przez obwodowe hamowanie izoenzymu cyklooksygenazy-2 (COX-2) a następnie zmniejszenie wrażliwości zakończeń nerwów nocyceptywnych. Ibuprofen ponadto hamuje migrację indukowanych limfocytów do miejsc stanu zapalnego. Ibuprofen wykazuje znaczące działanie w obrębie rdzenia kręgowego, częściowo w związku ze zdolnością hamowania aktywności COX. Działanie przeciwgorączkowe ibuprofenu polega na ośrodkowym hamowaniu syntezy prostaglandyn w podwzgórzu. Ibuprofen w odwracalny sposób hamuje agregację płytek krwi. U ludzi ibuprofen zmniejsza ból spowodowany stanem zapalnym, obrzęk oraz gorączkę. Dane kliniczne wskazują, że ibuprofen może kompetycyjnie hamować działanie małych dawek kwasu acetylosalicylowego polegające na hamowaniu agregacji płytek krwi, gdy leki te są podawane jednocześnie. Niektóre badania farmakodynamiczne wykazały, że po podaniu pojedynczej dawki ibuprofenu (400 mg) w ciągu 8 godzin przed podaniem dawki kwasu acetylosalicylowego o natychmiastowym uwalnianiu (81 mg), lub 30 minut po jej podaniu, występuje osłabienie wpływu kwasu acetylosalicylowego na powstawanie tromboksanu lub agregację płytek. Pomimo braku pewności, czy dane te można ekstrapolować do sytuacji klinicznych, nie można wykluczyć, że regularne, długotrwałe stosowanie ibuprofenu może ograniczać działanie kardioprotekcyjne małych dawek kwasu acetylosalicylowego. Uważa się, że sporadyczne przyjmowanie ibuprofenu nie ma istotnego znaczenia klinicznego (patrz punkt 4.5).
Dokładny mechanizm działania paracetamolu w dalszym ciągu nie został ostatecznie wyjaśniony, jednakże istnieje wiele dowodów wskazujących na poparcie tezy o jego ośrodkowym działaniu przeciwbólowym. Wyniki różnorodnych badań biochemicznych wykazują ośrodkowe hamowanie aktywności enzymu COX-2. Paracetamol ponadto może pobudzać aktywność 5-hydroksytryptaminy (serotoniny) w drodze zstępującej, co blokuje przekazywanie bodźców bólowych w rdzeniu kręgowym. Badania wykazały bardzo słabe zdolności paracetamolu do hamowania obwodowej aktywności izoenzymów COX-1 i COX-2.
Skuteczność kliniczna ibuprofenu i paracetamolu została wykazana w leczeniu bólu głowy, bólu zębów i bólu menstruacyjnego oraz gorączki; ponadto wykazano skuteczność u pacjentów w leczeniu bólu i gorączki związanych z przeziębieniem oraz grypą oraz bólem związanym z bólem gardła, bólami mięśniowymi, urazami tkanek miękkich oraz bólami pleców.
Ten produkt leczniczy jest szczególnie pomocny w leczeniu bólu wymagającego podania silniejszych leków przeciwbólowych niż 400 mg ibuprofenu lub 1000 mg paracetamolu stosowanych osobno lub jako produkt przeciwbólowy zwalczający ból szybciej niż ibuprofen.
Posumowanie badań klinicznych po podaniu 2 tabletek
Badania randomizowane, z podwójnie ślepą próbą z zastosowaniem produktu złożonego w modelu ostrego, pooperacyjnego bólu zęba. Badanie wykazało, że: • Produkt leczniczy ma większą skuteczność przeciwbólową niż 1000 mg paracetamolu (p<0,0001) i • Produkt leczniczy zaczyna działać szybko z „potwierdzonym odczuwalnym działaniem przeciwwbólowym” – osiąganym przy medianie 18,3 minut. Początek działania był znacząco szybszy niż w przypadku ibuprofenu 400 mg (23,8 minuty, p=0,0015). „Silniejsze działanie przeciwbólowe” w przypadku produktu leczniczego zostało osiągnięte przy medianie 44,6 minut, co jest znacznie szybsze niż w przypadku 400 mg ibuprofenu (70,5 minuty, p<0,0001). • Czas trwania działania przeciwbólowego był znacząco dłuższy w przypadku tego produktu (9,1 godziny) niż w przypadku 500 mg paracetamolu (4 godziny) lub 1000 mg paracetamolu (5 godzin). • Ogólna ocena testowanego produktu leczniczego przez badanych wykazała wysoki poziom zadowolenia - 93,2 % badanych oceniło produkt jako „dobry”, „bardzo dobry” lub „doskonały” w łagodzeniu bólu. Ten produkt złożony uzyskał znacząco lepsze rezultaty niż 1000 mg paracetamolu (p<0,001). Jedna tabletka tego produktu zapewnia skuteczniejsze uśmierzanie bólu niż połączenie paracetamolu ibuprofenu 400 mg / fosforanu kodeiny 25,6 mg. Przeprowadzono inne randomizowane badania, z wykorzystaniem podwójnie ślepej próby, kontrolowane za pomocą placebo z zastosowaniem kombinacji z wykorzystaniem modelu ostrego bólu pooperacyjnego w stomatologii. Badania wykazały, że: • Produkt ten zapewnia skuteczniejsze uśmierzanie bólu niż paracetamol 1000 mg (p<0,0001) i ibuprofen 400 mg (p<0,05). • Czas trwania działania przeciwbólowegoi był znacząco dłuższy dla tego produktu (9,1 godziny) w porównaniu z paracetamolem 500 mg (4 godziny) lub 1000 mg (5,2 godziny). • Ogólna ocena produktu przez badanych wykazała wysoki poziom zadowolenia, przy czym 93,2% oceniło produkt jako „dobry", „bardzo dobry" lub „doskonały" w osiąganiu ulgi w bólu. Produkt o stałej kombinacji działał istotnie lepiej niż paracetamol 1000 mg (p<0,0001).
Badania randomizowane, z podwójnie ślepą próbą z użyciem produktu leczniczego w leczeniu przewlekłego bólu kolana. Badanie wykazało: • Produkt leczniczy ma większą skuteczność przeciwbólową niż 1000 mg paracetamolu (p<0,0001) stosowanego w leczeniu krótkotrwałym (p<0,01) oraz w leczeniu długotrwałym (p<0,01). • Ogólna ocena produktu przez badanych wykazała wysoki poziom zadowolenia, w długotrwałym leczeniu bólu kolana 60,2 % badanych oceniło produkt jako „dobry” lub „doskonały”. Produkt uzyskał znacząco lepsze rezultaty niż 1000 mg paracetamolu (p<0,001).
Produkt ten zapewnia skuteczniejsze uśmierzanie bólu niż połączenie paracetamol 1000 mg / fosforan kodeiny 30 mg (p<0,0001), oraz połączenie ibuprofen 400 mg / fosforan kodeiny 25,6 mg (p=0,0001).
Wchłanianie
Ibuprofen wchłania się dobrze z przewodu pokarmowego i silnie wiąże z białkami osocza. Ibuprofen przenika do płynu maziowego. Ibuprofen będący składnikiem tego produktu leczniczego jest wykrywany w osoczu po upływie 5 minut oraz osiąga maksymalne stężenie w osoczu po 1-2 godzin po podaniu na pusty żołądek. Jeśli produkt leczniczy podany był w trakcie jedzenia stężenie ibuprofenu w osoczu było mniejsze i opóźnione o medianę 25 minut, przy czym stopień wchłaniania był podobny.
Biotransformacja Ibuprofen jest metabolizowany w wątrobie do dwóch głównych metabolitów, które w tej postaci lub w postaci sprzężonej wydalane są głównie przez nerki razem z nieznacznymi ilościami ibuprofenu w postaci niezmienionej. Wydalanie przez nerki przebiega szybko i całkowicie. Okres półtrwania w fazie eliminacji wynosi około 2 godzin W oparciu o ograniczone dane można stwierdzić, że ibuprofen przenika do mleka kobiecego w bardzo małych dawkach.
Nie obserwowano istotnych różnic we właściwościach farmakokinetycznych ibuprofenu u osób w podeszłym wieku.
Paracetamol jest dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego. Zdolność do wiązania z białkami osocza wydaje się nieistotna w przypadku stosowania w dawkach terapeutycznych, chociaż jest to zjawisko zależne od wielkości dawki. Paracetamol będący składnikiem tego produktu leczniczego jest wykrywany w osoczu po upływie 5 minut oraz osiąga maksymalne stężenie w osoczu po 0,5-0,67 godziny po podaniu na pusty żołądek. Jeśli produkt leczniczy podany był w trakcie jedzenia stężenie paracetamolu w osoczu było mniejsze i opóźnione o medianę 55 minut, przy czym stopień wchłaniania był podobny. Paracetamol jest metabolizowany w wątrobie i wydalany z moczem głównie w postaci sprzężonej - glukuronianów i siarczanów, w około 10% w postaci sprzężonej z glutationem. Mniej niż 5% paracetamolu wydalane jest w postaci niezmienionej. Okres półtrwania w fazie eliminacji wynosi około 3 godzin. Mniej ważny metabolit powstały na drodze hydroksylacji, który wytwarzany jest zwykle w bardzo małych ilościach przez wielofunkcyjne oksydazy wątrobowe i ulega detoksykacji poprzez reakcję sprzęgania z glutationem wątrobowym, w przypadku przedawkowania paracetamolu może gromadzić się w wątrobie i powodować jej uszkodzenie. Brak istotnych różnic we właściwościach farmakokinetycznych paracetamolu u osób w podeszłym wieku.
Dostępność biologiczna oraz właściwości farmakokinetyczne ibuprofenu i paracetamolu przyjętych w postaci tego produktu leczniczego nie różnią się kiedy substancje są przyjmowane w połączeniu w postaci dawki pojedynczej lub wielokrotnej.
Ten produkt leczniczy został opracowany przy użyciu technologii uwalniającej ibuprofen i paracetamol jednocześnie tak, że osiągane jest skojarzone działanie obu substancji czynnych.
Dane dotyczące profilu bezpieczeństwa toksykologicznego ibuprofenu i paracetamolu potwierdzono w badaniach doświadczalnych na zwierzętach i rozległych doświadczeniach klinicznych z udziałem ludzi. Brak jest nowych danych nieklinicznych istotnych dla osoby przepisującej produkt leczniczy, innych niż dane, które zostały przedstawione w tej Charakterystyce Produktu Leczniczego. Paracetamol Konwencjonalne badania kliniczne zgodnie z aktualnie obowiązującymi standardami dotyczącymi oceny toksycznego wpływu na rozród i rozwój potomstwa nie są dostępne.
Rdzeń tabletki: Kroskarmeloza sodowa Celuloza mikrokrystaliczna Krzemionka koloidalna bezwodna Magnezu stearynian Kwas stearynowy
Otoczka: Alkohol poliwinylowy Tytanu dwutlenek (E171) Talk Makrogol Potasu glinokrzemian Polisorbat
Nie dotyczy
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania
Blistry z białego, matowego laminatu PVC/PVDC (polichlorek winylidenu), szczelnie zgrzane folią aluminiową zawierające: 4, 6, 8, 10, 12, 16, 20, 24, 32 tabletki powlekane.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Brak specjalnych wymagań.
DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Reckitt Benckiser (Poland) S.A. ul. Okunin 1
OBROTU/DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
01.12.2010
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Nurofen Ultima, 200 mg + 500 mg, tabletki powlekane
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda tabletka zawiera 200 mg ibuprofenu i 500 mg paracetamolu.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletki powlekane (tabletki). Białe do prawie białego, owalne tabletki pokryte perłową powłoką z wytłoczonym znakiem identyfikacyjnym helisy.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Produkt leczniczy stosowany jest w doraźnym leczeniu łagodnego do umiarkowanego bólu związanego z migreną, bólu głowy, bólu pleców, bólów menstruacyjnych, bólu zęba, bólów reumatycznych, bólu mięśni, bólu związanego z łagodnymi postaciami zapalenia stawów, przeziębieniem oraz grypą, bólu gardła lub gorączki. Produkt leczniczy jest szczególnie odpowiedni do leczenia bólu wymagającego silniejszych środków przeciwbólowych niż ibuprofen lub paracetamol stosowanych oddzielnie.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie Stosowanie doustne i krótkotrwałe ( nie dłużej niż 3 dni).
Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów (patrz punkt 4.4).Pacjent powinien skontaktować się z lekarzem jeśli objawy utrzymują się lub nasilają się lub gdy konieczne jest stosowanie leku przez okres dłuższy niż 3 dni. Ten lek jest przeznaczony do krótkotrwałego stosowania i nie jest zalecany do stosowania dłużej niż 3 dni.
Dorośli: jedna tabletka przyjmowana do 3 razy na dobę popijana wodą. Należy zachować co najmniej
Jeśli po przyjęciu jednej tabletki objawy nie ustępują można przyjąć maksymalnie dwie tabletki do trzech razy na dobę. Należy zachować co najmniej 6 godzinną przerwę między kolejnymi dawkami.
Nie należy przyjmować więcej niż sześć tabletek (3000 mg paracetamolu, 1200 mg ibuprofenu) w ciągu 24 godzin.
W celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia działań niepożądanych ten produkt leczniczy należy przyjmować w trakcie posiłku.
Osoby w podeszłym wieku: Nie jest wymagane dostosowanie dawki (patrz punkt 4.4).
Osób w podeszłym wieku są narażone na poważne konsekwencje działań niepożądanych. Jeśli istnieje konieczność podania leku z grupy NLPZ, należy zastosować najmniejszą skuteczną dawkę w najkrótszym czasie koniecznym do złagodzenia objawów. W trakcie leczenia lekami z grupy NLPZ należy regularnie monitorować stan pacjenta ze względu na możliwość wystąpienia krwawień z przewodu pokarmowego.
Nie stosować u dzieci poniżej 18 lat.
Dzieci i młodzież Nie stosować u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat.
Sposób podawania Podanie doustnne. W celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia działań niepożądanych ten produkt leczniczy należy przyjmować w trakcie posiłku.
4.3 Przeciwwskazania
• u pacjentów ze stwierdzoną nadwrażliwością na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą (patrz punkt 6.1) • przy jednoczesnym stosowaniu z innymi produktami zawierającymi paracetamol ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych (patrz punkt 4.5). • u pacjentów z reakacjami nadwrażliwości w wywiadzie (np. skurcz oskrzeli, obrzęk naczynioruchowy, astma, zapalenie błony śluzowej nosa lub pokrzywka) związanymi z przyjęciem kwasu acetylosalicylowego lub innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) • u pacjentów, z czynnym lub w wywiadzie owrzodzeniem, perforacją lub krwawieniemz przewodu pokarmowego włączając w to przypadki związane z przyjęciem leków z grupy NLPZ (patrz punkt 4.4) • u pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia • u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby, ciężką niewydolnością nerek lub ciężką niewydolnością serca (klasa IV wg NYHA) (patrz punkt 4.4) • w przypadku jednoczesnego stosowania z innymi lekami z grupy NLPZ, w tym z selektywnymi inhibitorami cyklooksygenazy-2 (COX-2) oraz kwasem acetylosalicylowym w dawkach większych niż 75 mg na dobę - zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych (patrz punkt 4.5) • w ostatnim trymestrze ciąży w związku z ryzykiem przedwczesnego zamknięcia przewodu tętniczego płodu i wystąpienia nadciśnienia płucnego (patrz punkt 4.6)
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Ten lek jest przeznaczony do krótkotrwałego stosowania i nie jest zalecany do stosowania dłużej niż 3 dni. Nie należy przekraczać zalecanej dawki. Jeśli objawy nie ustępują, należy skonsultować się z lekarzem. Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Paracetamol: Należy zachować ostrożność podczas stosowania Paracetamolu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Ryzyko związane z przedawkowaniem paracetamolu jest większe u pacjentów z alkoholową niewydolnością wątroby bez objawów marskości. W przypadku przedawkowania należy natychmiast skontaktować się z lekarzem nawet, jeśli pacjent czuje się dobrze, ponieważ istnieje ryzyko wystąpienia opóźnionego poważnego uszkodzenia wątroby (patrz punkt 4.9). Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania paracetamolu i flukloksacyliny ze względu na zwiększone ryzyko rozwoju kwasicy metabolicznej ze zwiększoną luką anionową (HAGMA, ang. high anion gap metabolic acidosis), szczególnie u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, posocznicą, niedożywieniem i innymi przyczynami niedoboru glutationu (np. przewlekły alkoholizm), a także u pacjentów stosujących maksymalne dawki dobowe paracetamolu. Zaleca się ścisłą obserwację pacjenta, w tym wykonywanie badań wykrywających 5-oksoprolinę w moczu.
Ibuprofen
W celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia działań niepożądanych należy zastosować najmniejszą skuteczną dawkę w najkrótszym czasie koniecznym do zwalczenia objawów (patrz punkt 4.2 oraz zaburzenia dotyczące układu pokarmowego oraz zaburzenia układu krążenia, patrz dalej) oraz przyjmować produkt leczniczy w trakcie jedzenia (patrz punkt 4.2).
Osoby w podeszłym wieku: U osób w podeszłym wieku, po zastosowaniu leków z grupy NLPZ, częściej występują działania niepożądane, szczególnie krwawienia i perforacje przewodu pokarmowego, które mogą zakończyć się zgonem (patrz punkt 4.2). Zaburzenia oddychania
U pacjentów z czynną lub w wywiadzie astmą oskrzelową odnotowano przypadki nagłego skurczu oskrzeli po podaniu leków z grupy NLPZ. SLE i mieszane zaburzenia tkanki łącznej U pacjentów z toczniem rumieniowatym układowym (SLE) lub mieszanymi chorobami tkanki łącznej istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia jałowego zapalenia opon mózgowych (patrz punkt 4.8). Maskowanie objawów zakażenia podstawowego: Nurofen Ultima może maskować objawy zakażenia, co może prowadzić do opóźnionego rozpoczęcia stosowania właściwego leczenia, a przez to pogarszać skutki zakażenia. Zjawisko to zaobserwowano w przypadku pozaszpitalnego bakteryjnego zapalenia płuc i powikłań bakteryjnych ospy wietrznej. Jeśli lek Nurofen Ultima stosowany jest z powodu gorączki lub bólu związanych z zakażeniem, zaleca się kontrolowanie przebiegu zakażenia. W warunkach pozaszpitalnych pacjent powinien skonsultować się z lekarzem, jeśli objawy utrzymują się lub nasilają. Wpływ na układ krążenia i naczyniowo-mózgowy Pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie lub łagodną do umiarkowanej zastoinową niewydolnością serca, tak jak z zatrzymaniem płynów i z obrzękami, należy odpowiednio kontrolować i wydawać właściwe zalecenia. Zatrzymanie płynów i obrzęków były zgłaszane w związku z leczeniem NLPZ. Badania kliniczne wskazują, że stosowanie ibuprofenu, zwłaszcza w dużej dawce (2400 mg/dobę), może być związane z niewielkim wzrostem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo- zakrzepowych (na przykład zawału mięśnia sercowego lub udaru). W ujęciu ogólnym badania epidemiologiczne nie wskazują, że przyjmowanie ibuprofenu w małych dawkach (np. 1200 mg/dobę) jest związane ze zwiększeniem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo- zakrzepowych. W przypadku pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca (NYHA II-III), rozpoznaną chorobą niedokrwienną serca, chorobą naczyń obwodowych i (lub) chorobą naczyń mózgowych leczenie ibuprofenem należy stosować po jego starannym rozważeniu, przy czym należy unikać stosowania w dużych dawkach (2400 mg/dobę). Należy także starannie rozważyć włączenie długotrwałego leczenia pacjentów, u których występują czynniki ryzyka incydentów sercowo-naczyniowych (nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu), zwłaszcza jeśli wymagane są duże dawki ibuprofenu (2400 mg/dobę). Zaburzenia czynności układu krążenia, nerek i wątroby: Podanie leków z grupy NLPZ może prowadzić do zależnego od dawki hamowania syntezy prostaglandyn oraz przyspieszać wystąpienie zaburzeń czynności nerek. Ryzyko wystąpienia powyższych reakcji jest największe u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, serca, wątroby, u osób przyjmujących leki moczopędne oraz u osób w podeszłym wieku. U tych pacjentów należy monitorować czynność nerek. Leczenie należy przerwać u tych pacjentów, u których rozwinie się ciężka niewydolność nerek (patrz punkt 4.3). Zmniejszenie dawki jest zalecane u pacjentów wykazujących objawy pogorszenia czynności wątroby. Leczenie należy przerwać u tych pacjentów, u których rozwinie się ciężka niewydolność wątroby (patrz punkt 4.3). Wpływ na układ pokarmowy: Leki z grupy NLPZ należy stosować ostrożnie u pacjentów z chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego - Crohna), ponieważ stany te mogą ulec zaostrzeniu (patrz punkt 4.8).
Krwawienie, owrzodzenie lub perforacja przewodu pokarmowego mogące zakończyć się zgonem opisywano po zastosowaniu wszystkich leków z grupy NLPZ w każdym momencie leczenia, z lub bez objawów ostrzegawczych lub z ciężkimi zdarzeniami dotyczącymi przewodu pokarmowego Ryzyko wystąpienia krwawienia, owrzodzenia lub perforacji przewodu pokarmowego zwiększa się wraz ze zwiększeniem dawki leku z grupy NLPZ, u pacjentów z chorobą wrzodową w wywiadzie, szczególnie jeśli było ono powikłane krwotokiem lub perforacją (patrz punkt 4.3) oraz u osób w podeszłym wieku. U pacjentów tych leczenie należy rozpocząć od najmniejszej możliwej dawki. U tych pacjentów oraz u pacjentów wymagających jednoczesnego leczenia małymi dawkami kwasu acetylosalicylowego lub innymi lekami zwiększającymi ryzyko dotyczące układu pokarmowego należy rozważyć leczenie skojarzone z lekami osłonowymi (np. mizoprostolem lub inhibitorami pompy protonowej) (patrz poniżej i punkt 4.5). Pacjentom, u których wystąpiło działanie toksyczne w obrębie przewodu pokarmowego w wywiadzie, zwłaszcza osobom w podeszłym wieku, zaleca się zgłaszanie wszelkich niepokojących objawów brzusznych (szczególnie krwawienia z przewodu pokarmowego), szczególnie w początkowych etapach leczenia. Ostrożność jest zalecana u pacjentów otrzymujących jednocześnie leki zwiększające ryzyko owrzodzeń lub krwawień, takie jak: kortykosteroidy, antykoagulanty, tj. warfaryna lub heparyna, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny lub inhibitory agregacji płytek krwi, takie jak kwas acetylosalicylowy (patrz punkt 4.5). U pacjentów przyjmujących ibuprofen, u których wystąpiło krwawienie z przewodu pokarmowego lub owrzodzenie, należy zaprzestać leczenia.
Ciężkie reakcje skórne:
W związku ze stosowaniem NLPZ bardzo rzadko zgłaszano występowanie ciężkich reakcji skórnych, także śmiertelnych, w tym złuszczającego zapalenia skóry, zespołu Stevensa-Johnsona i toksycznego martwiczego oddzielania się naskórka (patrz punkt 4.8). Wydaje się, że ryzyko związane z wystąpieniem tych reakcji u pacjentów jest największe na wczesnym etapie terapii, przy czym w większości przypadków początek reakcji miał miejsce w pierwszym miesiącu leczenia. Zgłaszano przypadki ostrej uogólnionej osutki krostkowej (AGEP) związane ze stosowaniem produktów zawierających ibuprofen. Należy zakończyć stosowanie leku Nurofen Ultima w chwili pojawienia się pierwszych przedmiotowych i podmiotowych objawów ciężkich reakcji skórnych, takich jak wysypka, zmiany na błonach śluzowych lub jakiekolwiek inne oznaki nadwrażliwości. Zaburzona płodność u kobiet: Istnieją ograniczone dowody na to, że produkty lecznicze, które hamują syntezę cyklooksygenazy / prostaglandyn mogą powodować zaburzenie płodności kobiet poprzez wpływ na owulację więc nie zaleca się ich stosowania ich u kobiet starających się o zajście w ciążę. Jest to odwracalne po odstawieniu leczenia. U kobiet mających trudności z zajściem w ciążę lub będących w trakcie badania niepłodności należy rozważyć odstawienie produktu. Substancje pomocnicze o znanym działaniu: Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na tabletkę, to znaczy uznaje się za „wolny sodu".
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Ten produkt leczniczy jest przeciwwskazany do stosowania jednocześnie z innymi lekami zawierającymi paracetamol, ibuprofen, kwas acetylosalicylowy, salicylany lub z jakimikolwiek innymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ), chyba że lekarz zaleci inaczej.Ten produkt leczniczy (podobnie jak wszystkie pozostałe leki zawierające paracetamol) jest przeciwwskazany do stosowania w połączeniu z innymi produktami zawierającymi paracetamol ze względu zwiększone ryzyko ciężkich działań niepożądanych (patrz punkt 4.3). Należy zachować ostrożność podczas stosowania paracetamolu jednocześnie z flukloksacyliną, ponieważ jednoczesne przyjmowanie tych leków było związane z występowaniem kwasicy metabolicznej ze zwiększoną luką anionową, zwłaszcza u pacjentów z czynnikami ryzyka (patrz punkt 4.4).
Ten produkt leczniczy (podobnie jak wszystkie pozostałe leki zawierające ibuprofen oraz leki z grupy NLPZ) jest przeciwwskazany do jednoczesnego stosowania z:
kwasem acetylosalicylowym, chyba że lekarz zalecił stosowanie małej dawki kwasu acetylosalicylowego (nie większej niż 75 mg na dobę), gdyż może to zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych (patrz punkt 4.4). Dane kliniczne wskazują, że ibuprofen może kompetencyjnie hamować działanie małych dawekkwasu acetylosalicylowego polegające na hamowaniu agregacji płytek krwi, jeśli leki podawane są jednocześnie. Pomimo braku pewności, czy dane te można ekstrapolować do danych klinicznych, nie można wykluczyć, że regularne, długotrwałe stosowanie ibuprofenu może ograniczać działanie kardioprotekcyjne małych dawek kwasu acetylosalicylowego. Uważa się, że sporadyczne przyjmowanie ibuprofenu nie ma istotnego znaczenia klinicznego (patrz punkt 5.1).innymi lekami z grupy NLPZ w tym selektywnymi inhibitorami cykolooksygenazy-2 (COX-2), bo zwiększa się ryzyko działań niepożądanych (patrz punkt 4.3).
Ten produkt leczniczy (podobnie jak wszystkie pozostałe leki z grupy NLPZ) powinien być stosowany z ostrożnością gdy jednocześnie stosowane są: • cholestyramina: cholestyramina zmniejsza szybkość wchłaniania paracetamolu. W związku z tym, jeśli konieczne jest maksymalne zniesienie bólu nie należy przyjmować cholestyraminy w ciągu godziny od przyjęcia produktu leczniczego. • metoklopramid i domperydon: metoklopramid i domperydon zwiększają szybkość wchłaniania paracetamolu. Jednakże nie trzeba unikać jednoczesnego zastosowania tych leków. • warfaryna: po długotrwałym, regularnym przyjmowaniu paracetamol może zwiększać działanie przeciwzakrzepowe warfaryny i innych leków z grupy kumaryn, co może prowadzić do zwiększonego ryzyka krwawień; dawki przyjmowanie sporadycznie nie mają na to istotnego wpływu.
Ten produkt leczniczy (podobnie jak wszystkie pozostałe leki z grupy NLPZ) powinien być stosowany z ostrożnością gdy jednocześnie stosowane są:leki przeciwzakrzepowe: leki z grupy NLPZ mogą zwiększać działanie leków przeciwzakrzepowych, np. warfaryny
lekami przeciw nadciśnieniowymi (inhibitory ACE i antagoniści angiotensyny II) oraz lekami moczopędnymi: Leki z grupy NLPZ mogą osłabiać działanie tych leków. U niektórych pacjentów z upośledzoną czynnością nerek (np. u pacjentów odwodnionych lub pacjentów w podeszłym wieku z upośledzoną czynnością nerek) jednoczesne podawanie inhibitora ACE lub antagonisty angiotensyny II i środków hamujących cyklooksygenazę może spowodować dalsze pogorszenie czynności nerek, w tym ewentualną ostrą niewydolność nerek, która jest zwykle odwracalna. Interakcje te należy rozważyć u pacjentów przyjmujących coxib jednocześnie z inhibitorami ACE lub antagonistami angiotensyny II. Dlatego takie połączenie leków należy podawać z ostrożnością, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku. Pacjenci powinni być odpowiednio nawodnieni oraz należy rozważyć monitorowanie czynności nerek po rozpoczęciu jednoczesnego leczenia, a następnie prowadzić monitorowanie okresowe. Leki moczopędne mogą zwiększać ryzyko nefrotoksyczności leków z grupy NLPZ.
leki przeciwpłytkowe i selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI): zwiększone ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego (patrz punkt 4.4)
glikozydy nasercowe: leki z grupy NLPZ mogą zwiększać ryzyko niewydolności serca, zmniejszać wartość współczynnika GFR oraz zwiększać stężenie glikozydów w osoczu
cyklosporyna: zwiększone ryzyko działania nefrotoksycznego
kortykosteroidy: zwiększone ryzyko owrzodzenia lub krwawienia z przewodu pokarmowego (patrz punkt 4.4).
lit: zmniejszone wydalanie litu
metotreksat: zmniejszone wydalanie metotreksatu
mifepryston: nie należy stosować leków z grupy NLPZ przez 8-12 dni po podaniu mifeprystonu, gdyż działanie mifeprystonu może ulec zmniejszeniu
antybiotyki z grupy chinolonów: dane uzyskane w badaniach na zwierzętach wskazują, że leki z grupy NLPZ mogą zwiększać ryzyko wystąpienia drgawek związanych ze stosowaniem antybiotyków z grupy chinolonów. Pacjenci przyjmujący NLPZ i chinolony mogą być narażeni na zwiększone ryzyko wystąpienia drgawek.
takrolimus: prawdopodobnie zwiększone ryzyko działania nefrotoksycznego w przypadku jednoczesnego stosowania leków z grupy NLPZ i takrolimusu
zydowudyna: zwiększone ryzyko toksyczności hematologicznej w przypadku jednoczesnego podania zydowudyny i leków z grupy NLPZ. Istnieją dane dotyczące zwiększonego ryzyka krwawienia do stawu i powstawania krwiaków u chorych z HIV (+) z hemofilią leczonych jednocześnie zydowudyną i ibuprofenem.
4.6 Wływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża Brak danych dotyczących stosowania tego produktu leczniczego u kobiet w okresie ciąży. Paracetamol Duża liczba danych dotyczących kobiet w ciąży wskazuje na to, że lek nie wywołuje wad rozwojowych ani nie jest toksyczny dla płodów lub noworodków. Wnioski z badań epidemiologicznych dotyczących rozwoju układu nerwowego u dzieci narażonych na działanie paracetamolu in utero, są niejednoznaczne. Paracetamol można stosować w okresie ciąży, jeżeli jest to klinicznie uzasadnione. Jednak należy wówczas podawać najmniejszą skuteczną dawkę przez jak najkrótszy czas i możliwie najrzadziej.
Ibuprofen Hamowanie syntezy prostaglandyn może wpływać niekorzystnie na przebieg ciąży i (lub) rozwój zarodka lub płodu. Dane z badań epidemiologicznych wskazują na zwiększone ryzyko poronienia, wystąpienia wad rozwojowych serca i przewodu pokarmowego u płodu, podczas stosowania terapii inhibitorami syntezy prostaglandyn, we wczesnym okresie ciąży. Bezwzględne ryzyko wystąpienia wad układu sercowo-naczyniowego było zwiększone z mniej niż 1%, do około 1,5%. Wydaje się, że ryzyko to zwiększa się wraz z dawką i czasem trwania leczenia. U zwierząt, podawanie inhibitorów syntezy prostaglandyn powoduje utratę ciąży w trakcie fazy przedimplantacyjnej oraz poimplantacyjnej zarodka oraz śmiertelność zarodkowo-płodową. Ponadto podawanie inhibitorów syntezy prostaglandyn w okresie organogenezy płodu wiązało się ze zwiększoną częstością występowania różnych wad rozwojowych, z wadami układu krążenia włącznie.
Od 20. tygodnia ciąży stosowanie ibuprofenu może powodować małowodzie wynikające z zaburzenia czynności nerek płodu. Stan ten może wystąpić wkrótce po rozpoczęciu leczenia i jest zwykle odwracalny po odstawieniu leku. Ponadto stwierdzano zwężenie przewodu tętniczego po leczeniu w drugim trymestrze. W większości przypadków objawy ustąpiły po zaprzestaniu leczenia. Z tego względu w pierwszym i drugim trymestrze ciąży nie stosować ibuprofenu, jeśli nie jest to jednoznacznie konieczne. Jeśli ibuprofen jest stosowany przez kobietę starającą się zajść w ciążę lub w trakcie pierwszego lub drugiego trymestru ciąży, czas trwania leczenia powinien być jak najkrótszy, a dawka jak najmniejsza. W przypadku stosowania ibuprofenu przez kilka dni po rozpoczęciu
20. tygodnia ciąży należy rozważyć monitorowanie pacjentki przed porodem pod kątem małowodzia i
zwężenia przewodu tętniczego. W przypadku stwierdzenia małowodzia lub zwężenia przewodu tętniczego należy przerwać stosowanie ibuprofenu.W trzecim trymestrze ciąży wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyn mogą wpływać na płód wywołując: • toksyczność sercowo-płucną (przedwczesne zwężenie/zamknięcie przewodu tętniczego i nadciśnienie płucne); • zaburzenia czynności nerek, które mogą prowadzić do niewydolności nerek z małowodziem (patrz powyżej)
w przypadku matki i noworodka, pod koniec ciąży:
• możliwe jest wydłużenie czasu krwawienia, działanie przeciwagregacyjne, mogące wystąpić nawet podczas stosowania bardzo małych dawek. • hamowanie skurczów macicy skutkujące opóźnionym lub wydłużonym porodem.
W związku z tym, ibuprofen jest przeciwwskazany w trzecim trymestrze ciąży (patrz punkt 4.3).
W związku z powyższym, jeśli to możliwe, należy unikać stosowania tego produktu leczniczego w pierwszych 6 miesiącach ciąży a także ten produkt leczniczy jest przeciwwskazany w ostatnich 3 miesiącach ciąży (patrz punkt 4.3).
Ibuprofen i jego metabolity mogą przenikać w bardzo małych ilościach (0,0008% dawki stosowanej u matki) do mleka matki. Nie są znane żadne szkodliwe skutki dla niemowląt. Paracetamol jest wydzielany do mleka matki, ale nie w ilości istotnej klinicznie. Dostępne opublikowane dane nie stanowią przeciwwskazania do karmienia piersią. Dlatego nie jest konieczne przerwanie karmienia piersią w przypadku krótkotrwałego leczenia zalecaną dawką tego produktu.
Płodność: Patrz punkt 4.4 dotyczący płodności kobiet.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Po przyjęciu leków z grupy NLPZ mogą wystąpić działania niepożądane, takie jak zawroty głowy, senność, zmęczenie i zaburzenia widzenia. W takich przypadkach pacjent nie powinien prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.
4.8 Działania niepożądane
Badania kliniczne przeprowadzone z użyciem tego produktu leczniczego nie wykazały żadnych działań niepożądanych innych niż te obserwowane w przypadku ibuprofenu lub paracetamolu stosowanych oddzielnie. W poniższej tabeli przedstawione zostały dane dotyczące działań niepożądanych, które zgromadzono w związku z monitorowaniem bezpieczeństwa farmakoterapii u pacjentów stosujących osobno ibuprofen lub osobno paracetamol krótko- i długotrwale. Działania niepożądane, które były związane ze stosowaniem samego Ibuprofenu lub samego Paracetamolu podano poniżej, w tabeli według klasy narządów układu i częstotliwości występowania. Częstotliwość występowania sklasyfikowano zgodnie z poniższą konwencją: bardzo często (1/10), często (1/100 and <1/10), niezbyt często (1/1000 and <1/100), rzadko (1/10,000 i <1/1000), bardzo rzadko (<1/10 000), oraz częstotliwość nieznana (nie można określić na podstawie dostępnych danych). W ramach każdej grupy częstotliwości zdarzenia niepożądane są przedstawione w kolejności malejącej wagi.
Klasyfikacja układów i narządów Częstotliwość Działanie niepożądane Zaburzenia krwi i układu chłonnego Bardzo rzadko
Zaburzenia krwi i układu chłonnego 1
Klasyfikacja układów i narządów Częstotliwość Działanie niepożądane Zaburzenia układu immunologicznego Niezbyt często Nadwrażliwość z pokrzywką i świądem 2
Bardzo rzadko
Ciężkie reakcje nadwrażliwości. Objawy mogą obejmować obrzęk twarzy, języka i gardła, duszność, tachykardię, niedociśnienie (anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy lub ciężki wstrząs) 2
Zaburzenia psychiczne Bardzo rzadko
Splątanie, depresja i halucynacje. Zaburzenia układu nerwowego Niezbyt często Ból głowy, zawroty głowy Rzadko Parestezja Bardzo rzadko
Aseptyczne zapalenie opon mózgowych 3 , zapalenie nerwu wzrokowego i senność Zaburzenia oka Bardzo rzadko
Zaburzenia widzenia. Zaburzenia ucha i błędnika Bardzo rzadko
Szumy uszne i zawroty głowy. Zaburzenia serca Często
Obrzęk
Niewydolność serca Bardzo rzadko Zaburzenia naczyniowe Bardzo rzadko Nadciśnienie 4
Zaburzenia układu oddechowego oraz klatki piersiowej i śródpiersia Bardzo rzadko
Reaktywność układu oddechowego, w tym: astma, zaostrzenie astmy, skurcz oskrzeli i duszność Zaburzenia żołądkowo jelitowe Często Ból brzucha, wymioty, biegunka, dyspepsja, nudności i dyskomfort w jamie brzusznej 5
Choroba wrzodowa, perforacja przewodu pokarmowego lub krwotok z przewodu pokarmowego, wymioty krwią, stolec smolisty 6 , owrzodzenie jamy ustnej, zaostrzenie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i choroby Leśniowskiego- Crohna 7 , zapalenie żołądka, zapalenie trzustki, wzdęcia i zaparcia. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Bardzo rzadko
Zaburzenia czynności wątroby, zapalenie wątroby i żółtaczka 8
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Często Nadmierna potliwość Niezbyt często
Różnego rodzaju wysypki 2
Bardzo rzadko
Ciężkie reakcje skórne, takie jak reakcje pęcherzowe, w tym zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy i toksyczne martwicze oddzielania się naskórka, łysienie
Częstotliwość nieznana Reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (zespół DRESS). Ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP) Reakcje nadwrażliwości na światło. Zaburzenia nerek i układu moczowego Bardzo rzadko
Nefrotoksyczność w różnych postaciach, w tym śródmiąższowe zapalenie nerek, zespół Klasyfikacja układów i narządów Częstotliwość Działanie niepożądane nerczycowy oraz ostra i przewlekła niewydolność nerek 9.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Bardzo rzadko
Zmęczenie i złe samopoczucie. Badania Często Zwiększona aminotransferaza alaninowa, zwiększona gamma-glutamylotransferaza i nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby z paracetamolem. Zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, zwiększenie stężenia mocznika we krwi. Niezbyt często
Zwiększenie poziomu aminotransferazy asparaginianowej, zwiększenie poziomu fosfatazy alkalicznej we krwi, zwiększenie fosfokinezy kreatynowej we krwi, zmniejszenie stężenia hemoglobiny i zwiększenie liczby płytek krwi.
Opis wybranych działań niepożądanych
1 Przykłady obejmują agranulocytozę, anemię, anemię aplastyczną, anemię hemolityczną leukopenię, neutropenię, pancytopenię i trombocytopenię. Pierwsze objawy to gorączka, ból gardła, powierzchowne owrzodzenia jamy ustnej, objawy grypopodobne, silne wyczerpanie, niewyjaśnione krwawienie i zasinienie oraz krwawienie z nosa. 2
obejmować: (a) nieswoiste reakcje alergiczne i anafilaksję, (b) zaburzenia dróg oddechowych, włączając astmę, zaostrzenie astmy, skurcz oskrzeli i duszność lub (c) rozmaite zaburzenia skóry, włączając wysypkę różnego typu, świąd, pokrzywkę, plamicę, obrzęk naczynioruchowy oraz rzadziej, złuszczające i pęcherzowe dermatozy (w tym toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, zespół Stevensa-Johnsona i rumień wielopostaciowy).
3
poznana. Jednakże dostępne dane dotyczące zależnego od NLPZ aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych wskazują na reakcję immunologiczną (ze względu na czasowy związek z przyjmowaniem produktu oraz ustępowanie objawów po odstawieniu produktu). U pacjentów z istniejącymi chorobami autoimmunologicznymi (np. toczeń rumieniowaty układowy, mieszana choroba tkanki łącznej) podczas leczenia ibuprofenem odnotowano pojedyncze przypadki objawów występujących w aseptycznym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych takich jak sztywność karku, ból głowy, nudności, wymioty, gorączka, zaburzenie świadomości lub dezorientacja (patrz punkt 4.4). 4 Badania kliniczne wskazują, że stosowanie ibuprofenu, zwłaszcza w dużej dawce (2400 mg/dobę) może być związane z niewielkim wzrostem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo- zakrzepowych (na przykład zawału serca lub udaru) (patrz punkt 4.4). 5 Obserwowane działania niepożądane mają najczęściej charakter żołądkowo-jelitowy. 6 Niekiedy śmiertelne, szczególnie u osób starszych. Patrz punkt 4.4. 8 W przypadku przedawkowania Paracetamol może powodować ostrą niewydolność wątroby, martwicę wątroby i uszkodzenie wątroby (patrz punkt 4.9). 9
surowicy i obrzękami. Także martwicę brodawek.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49-21-301, fax: +48 22 49-21-309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Paracetamol Istnieje ryzyko uszkodzenia wątroby u osób dorosłych po przyjęciu 10 g (co odpowiada 20 tabletkom) lub więcej paracetamolu. U pacjentów, u których występuje jeden lub kilka z niżej wymienionych czynników istnieje ryzyko uszkodzenia wątroby po przyjęciu 5 g (co odpowiada 10 tabletkom) lub więcej paracetamolu: a) W trakcie długotrwałego leczenia karbamazepiną, fenobarbitalem, fenytoiną, prymidonem, rifampicyną, dziurawcem zwyczajnym lub innymi lekami indukującymi enzymy wątrobowe. b) U osób regularnie spożywających alkohol w ilościach przekraczających dopuszczalne normy. c) U osób z możliwym niedoborem glutationu w związku z np. zaburzeniem jedzenia, mukowiscydozą, infekcjami związanymi z HIV, głodzeniem się, kacheksją.
Objawy przedawkowania
Objawami przedawkowania paracetamolu w pierwszych 24 godzinach są bladość, nudności, wymioty, jadłowstręt oraz ból brzucha. Objawy uszkodzenia wątroby mogą wystąpić po 12 do 48 godzinach od przedawkowania - w badaniach obserwuje się nieprawidłową czynność wątroby. Mogą wystąpić nieprawidłowości w metabolizmie glukozy oraz kwasica metaboliczna. W przypadku ciężkiego zatrucia niewydolność wątroby może doprowadzić do encefalopatii, krwawienia, hiperglikemii, obrzęku mózgu oraz zgonu. Nawet w przypadku braku oznak ciężkiego uszkodzenia nerek może wystąpić ostra niewydolność nerek z martwicą kanalikową nerek, objawiająca się bólem w okolicy lędźwiowej, hematurią i proteinurią. Odnotowywano przypadki arytmii serca oraz zapalenia trzustki.
Lecznie przedawkowania
W przypadku przedawkowania paracetamolu należy podjąć natychmiastowe działania. Pomimo braku istotnych wczesnych objawów pacjent powinien zostać pilnie skierowany do szpitalnego oddziału ratunkowego. Objawy mogą ograniczać się do nudności lub wymiotów i mogą nie oddawać stopnia przedawkowania oraz ryzyka uszkodzenia organów wewnętrznych. Należy postępować zgodnie z ustalonymi standardami postępowania.
W przypadku, gdy przedawkowanie nastąpiło do godziny należy rozważyć podanie węgla aktywowanego. Oznaczenie stężenia paracetamolu w osoczu należy wykonać po 4 lub więcej godzinach od przedawkowania (wcześniejsze pomiary nie są wiarygodne).
W okresie do 24 godzin od przedawkowania paracetamolu można zastosować leczenie N-acetylocysteiną, jednakże jej najlepsza skuteczność jest osiągana do 8 godzin od przedawkowania. Skuteczność tego antidotum gwałtownie maleje po tym czasie.
W razie potrzeby można N-acetylocysteinę podać dożylnie zgodnie z ustalonym schematem dawkowania. Jeśli u pacjenta nie występują wymioty oraz pacjent znajduje się w znacznej odległości od szpitala można podać doustnie metioninę. Pacjenci, u których po 24 godzinach od przedawkowania paracetamolu wystąpią objawy ciężkiej niewydolności nerek powinni być leczeni zgodnie z ustalonymi standardami postępowania.
Ibuprofen
U dzieci Ibuprofen w dawkach przekraczających 400 mg/kg mc. może powodować symptomy toksyczności, jednak ryzyko toksyczności. U dorosłych odpowiedź na dawkę jest mniej wyraźna.
Okres półtrwania w przedawkowaniu wynosi 1,5-3 godziny.
Objawy przedawkowania
U większości pacjentów po przyjęciu znacznych ilości leków z grupy NLPZ wystąpią objawy ograniczone do nudności, wymiotów, bólów nadbrzusza lub znacznie rzadziej biegunki. Ponadto mogą wystąpić szumy uszne, ból głowy oraz krwawienia z przewodu pokarmowego. W przypadku cięższego przedawkowania objawy zatrucia obejmują ośrodkowy układ nerwowy i objawiają się sennością, sporadycznie pobudzeniem oraz dezorientacją lub śpiączką. W rzadkich przypadkach mogą wystąpić drgawki. W przypadku ciężkiego przedawkowania może wystąpić kwasica metaboliczna oraz wydłużony czas protrombinowy (ang. INR – International Normalized Ratio), co prawdopodobnie wynika z wpływu na aktywność czynników krzepnięcia krwi. U pacjentów odwodnionych może wystąpić ostra niewydolność nerek oraz uszkodzene wątroby. U chorych na astmę możliwe jest zaostrzenie objawów.
Leczenie przedawkowania
Należy zastosować leczenie objawowe i wspomagające, zapewnić drożność dróg oddechowych oraz monitorować pracę serca i czynności życiowe pacjenta do czasu ich ustabilizowania. W przypadku, gdy przedawkowanie nastąpiło do godziny należy rozważyć podanie węgla aktywowanego. W przypadku wystąpienia częstych lub przedłużających się drgawek należy podać dożylnie diazepam lub lorazepam. W przypadku astmy podać lek rozszerzający oskrzela.
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Kod ATC: M01AE51 - Układ mięśniowo-szkieletowy, niesteroidowe leki przeciwzapalne i przeciwreumatyczne, pochodne kwasu propionowego, ibuprofen w połączeniach.
Farmakologiczne działanie ibuprofenu i paracetamolu różni się pod względem miejsca i sposobu działania. Te komplementarne sposoby działania mają także charakter synergiczny co powoduje, że produkt ma silniejsze właściwości przeciwbólowe i przeciwgorączkowe niż jego substancje czynne stosowane samodzielnie.
Ibuprofen jest niesteroidowym lekiem przeciwzapalnym (NLPZ), którego skuteczność hamowania syntezy prostaglandyn została potwierdzona w konwencjonalnych modelach zwierzęcych stanu zapalnego. Prostaglandyny uwrażliwiają zakończenia czuciowych nerwów bólowych na działanie przekaźników takich jak bradykinina. Działanie przeciwbólowe ibuprofenu wywoływane jest przez obwodowe hamowanie izoenzymu cyklooksygenazy-2 (COX-2) a następnie zmniejszenie wrażliwości zakończeń nerwów nocyceptywnych. Ibuprofen ponadto hamuje migrację indukowanych limfocytów do miejsc stanu zapalnego. Ibuprofen wykazuje znaczące działanie w obrębie rdzenia kręgowego, częściowo w związku ze zdolnością hamowania aktywności COX. Działanie przeciwgorączkowe ibuprofenu polega na ośrodkowym hamowaniu syntezy prostaglandyn w podwzgórzu. Ibuprofen w odwracalny sposób hamuje agregację płytek krwi. U ludzi ibuprofen zmniejsza ból spowodowany stanem zapalnym, obrzęk oraz gorączkę. Dane kliniczne wskazują, że ibuprofen może kompetycyjnie hamować działanie małych dawek kwasu acetylosalicylowego polegające na hamowaniu agregacji płytek krwi, gdy leki te są podawane jednocześnie. Niektóre badania farmakodynamiczne wykazały, że po podaniu pojedynczej dawki ibuprofenu (400 mg) w ciągu 8 godzin przed podaniem dawki kwasu acetylosalicylowego o natychmiastowym uwalnianiu (81 mg), lub 30 minut po jej podaniu, występuje osłabienie wpływu kwasu acetylosalicylowego na powstawanie tromboksanu lub agregację płytek. Pomimo braku pewności, czy dane te można ekstrapolować do sytuacji klinicznych, nie można wykluczyć, że regularne, długotrwałe stosowanie ibuprofenu może ograniczać działanie kardioprotekcyjne małych dawek kwasu acetylosalicylowego. Uważa się, że sporadyczne przyjmowanie ibuprofenu nie ma istotnego znaczenia klinicznego (patrz punkt 4.5).
Dokładny mechanizm działania paracetamolu w dalszym ciągu nie został ostatecznie wyjaśniony, jednakże istnieje wiele dowodów wskazujących na poparcie tezy o jego ośrodkowym działaniu przeciwbólowym. Wyniki różnorodnych badań biochemicznych wykazują ośrodkowe hamowanie aktywności enzymu COX-2. Paracetamol ponadto może pobudzać aktywność 5-hydroksytryptaminy (serotoniny) w drodze zstępującej, co blokuje przekazywanie bodźców bólowych w rdzeniu kręgowym. Badania wykazały bardzo słabe zdolności paracetamolu do hamowania obwodowej aktywności izoenzymów COX-1 i COX-2.
Skuteczność kliniczna ibuprofenu i paracetamolu została wykazana w leczeniu bólu głowy, bólu zębów i bólu menstruacyjnego oraz gorączki; ponadto wykazano skuteczność u pacjentów w leczeniu bólu i gorączki związanych z przeziębieniem oraz grypą oraz bólem związanym z bólem gardła, bólami mięśniowymi, urazami tkanek miękkich oraz bólami pleców.
Ten produkt leczniczy jest szczególnie pomocny w leczeniu bólu wymagającego podania silniejszych leków przeciwbólowych niż 400 mg ibuprofenu lub 1000 mg paracetamolu stosowanych osobno lub jako produkt przeciwbólowy zwalczający ból szybciej niż ibuprofen.
Posumowanie badań klinicznych po podaniu 2 tabletek
Badania randomizowane, z podwójnie ślepą próbą z zastosowaniem produktu złożonego w modelu ostrego, pooperacyjnego bólu zęba. Badanie wykazało, że: • Produkt leczniczy ma większą skuteczność przeciwbólową niż 1000 mg paracetamolu (p<0,0001) i • Produkt leczniczy zaczyna działać szybko z „potwierdzonym odczuwalnym działaniem przeciwwbólowym” – osiąganym przy medianie 18,3 minut. Początek działania był znacząco szybszy niż w przypadku ibuprofenu 400 mg (23,8 minuty, p=0,0015). „Silniejsze działanie przeciwbólowe” w przypadku produktu leczniczego zostało osiągnięte przy medianie 44,6 minut, co jest znacznie szybsze niż w przypadku 400 mg ibuprofenu (70,5 minuty, p<0,0001). • Czas trwania działania przeciwbólowego był znacząco dłuższy w przypadku tego produktu (9,1 godziny) niż w przypadku 500 mg paracetamolu (4 godziny) lub 1000 mg paracetamolu (5 godzin). • Ogólna ocena testowanego produktu leczniczego przez badanych wykazała wysoki poziom zadowolenia - 93,2 % badanych oceniło produkt jako „dobry”, „bardzo dobry” lub „doskonały” w łagodzeniu bólu. Ten produkt złożony uzyskał znacząco lepsze rezultaty niż 1000 mg paracetamolu (p<0,001). Jedna tabletka tego produktu zapewnia skuteczniejsze uśmierzanie bólu niż połączenie paracetamolu ibuprofenu 400 mg / fosforanu kodeiny 25,6 mg. Przeprowadzono inne randomizowane badania, z wykorzystaniem podwójnie ślepej próby, kontrolowane za pomocą placebo z zastosowaniem kombinacji z wykorzystaniem modelu ostrego bólu pooperacyjnego w stomatologii. Badania wykazały, że: • Produkt ten zapewnia skuteczniejsze uśmierzanie bólu niż paracetamol 1000 mg (p<0,0001) i ibuprofen 400 mg (p<0,05). • Czas trwania działania przeciwbólowegoi był znacząco dłuższy dla tego produktu (9,1 godziny) w porównaniu z paracetamolem 500 mg (4 godziny) lub 1000 mg (5,2 godziny). • Ogólna ocena produktu przez badanych wykazała wysoki poziom zadowolenia, przy czym 93,2% oceniło produkt jako „dobry", „bardzo dobry" lub „doskonały" w osiąganiu ulgi w bólu. Produkt o stałej kombinacji działał istotnie lepiej niż paracetamol 1000 mg (p<0,0001).
Badania randomizowane, z podwójnie ślepą próbą z użyciem produktu leczniczego w leczeniu przewlekłego bólu kolana. Badanie wykazało: • Produkt leczniczy ma większą skuteczność przeciwbólową niż 1000 mg paracetamolu (p<0,0001) stosowanego w leczeniu krótkotrwałym (p<0,01) oraz w leczeniu długotrwałym (p<0,01). • Ogólna ocena produktu przez badanych wykazała wysoki poziom zadowolenia, w długotrwałym leczeniu bólu kolana 60,2 % badanych oceniło produkt jako „dobry” lub „doskonały”. Produkt uzyskał znacząco lepsze rezultaty niż 1000 mg paracetamolu (p<0,001).
Produkt ten zapewnia skuteczniejsze uśmierzanie bólu niż połączenie paracetamol 1000 mg / fosforan kodeiny 30 mg (p<0,0001), oraz połączenie ibuprofen 400 mg / fosforan kodeiny 25,6 mg (p=0,0001).
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie
Ibuprofen wchłania się dobrze z przewodu pokarmowego i silnie wiąże z białkami osocza. Ibuprofen przenika do płynu maziowego. Ibuprofen będący składnikiem tego produktu leczniczego jest wykrywany w osoczu po upływie 5 minut oraz osiąga maksymalne stężenie w osoczu po 1-2 godzin po podaniu na pusty żołądek. Jeśli produkt leczniczy podany był w trakcie jedzenia stężenie ibuprofenu w osoczu było mniejsze i opóźnione o medianę 25 minut, przy czym stopień wchłaniania był podobny.
Biotransformacja Ibuprofen jest metabolizowany w wątrobie do dwóch głównych metabolitów, które w tej postaci lub w postaci sprzężonej wydalane są głównie przez nerki razem z nieznacznymi ilościami ibuprofenu w postaci niezmienionej. Wydalanie przez nerki przebiega szybko i całkowicie. Okres półtrwania w fazie eliminacji wynosi około 2 godzin W oparciu o ograniczone dane można stwierdzić, że ibuprofen przenika do mleka kobiecego w bardzo małych dawkach.
Nie obserwowano istotnych różnic we właściwościach farmakokinetycznych ibuprofenu u osób w podeszłym wieku.
Paracetamol jest dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego. Zdolność do wiązania z białkami osocza wydaje się nieistotna w przypadku stosowania w dawkach terapeutycznych, chociaż jest to zjawisko zależne od wielkości dawki. Paracetamol będący składnikiem tego produktu leczniczego jest wykrywany w osoczu po upływie 5 minut oraz osiąga maksymalne stężenie w osoczu po 0,5-0,67 godziny po podaniu na pusty żołądek. Jeśli produkt leczniczy podany był w trakcie jedzenia stężenie paracetamolu w osoczu było mniejsze i opóźnione o medianę 55 minut, przy czym stopień wchłaniania był podobny. Paracetamol jest metabolizowany w wątrobie i wydalany z moczem głównie w postaci sprzężonej - glukuronianów i siarczanów, w około 10% w postaci sprzężonej z glutationem. Mniej niż 5% paracetamolu wydalane jest w postaci niezmienionej. Okres półtrwania w fazie eliminacji wynosi około 3 godzin. Mniej ważny metabolit powstały na drodze hydroksylacji, który wytwarzany jest zwykle w bardzo małych ilościach przez wielofunkcyjne oksydazy wątrobowe i ulega detoksykacji poprzez reakcję sprzęgania z glutationem wątrobowym, w przypadku przedawkowania paracetamolu może gromadzić się w wątrobie i powodować jej uszkodzenie. Brak istotnych różnic we właściwościach farmakokinetycznych paracetamolu u osób w podeszłym wieku.
Dostępność biologiczna oraz właściwości farmakokinetyczne ibuprofenu i paracetamolu przyjętych w postaci tego produktu leczniczego nie różnią się kiedy substancje są przyjmowane w połączeniu w postaci dawki pojedynczej lub wielokrotnej.
Ten produkt leczniczy został opracowany przy użyciu technologii uwalniającej ibuprofen i paracetamol jednocześnie tak, że osiągane jest skojarzone działanie obu substancji czynnych.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Dane dotyczące profilu bezpieczeństwa toksykologicznego ibuprofenu i paracetamolu potwierdzono w badaniach doświadczalnych na zwierzętach i rozległych doświadczeniach klinicznych z udziałem ludzi. Brak jest nowych danych nieklinicznych istotnych dla osoby przepisującej produkt leczniczy, innych niż dane, które zostały przedstawione w tej Charakterystyce Produktu Leczniczego. Paracetamol Konwencjonalne badania kliniczne zgodnie z aktualnie obowiązującymi standardami dotyczącymi oceny toksycznego wpływu na rozród i rozwój potomstwa nie są dostępne.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Rdzeń tabletki: Kroskarmeloza sodowa Celuloza mikrokrystaliczna Krzemionka koloidalna bezwodna Magnezu stearynian Kwas stearynowy
Otoczka: Alkohol poliwinylowy Tytanu dwutlenek (E171) Talk Makrogol Potasu glinokrzemian Polisorbat
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy
6.3 Okres ważności
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Blistry z białego, matowego laminatu PVC/PVDC (polichlorek winylidenu), szczelnie zgrzane folią aluminiową zawierające: 4, 6, 8, 10, 12, 16, 20, 24, 32 tabletki powlekane.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania
Brak specjalnych wymagań.
DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Reckitt Benckiser (Poland) S.A. ul. Okunin 1
OBROTU/DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
01.12.2010