Zulbex

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Zulbex, 10 mg, tabletki dojelitowe Zulbex, 20 mg, tabletki dojelitowe rabeprazolum natricum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy
Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki

1. Co to jest lek Zulbex i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Zulbex

3. Jak stosować lek Zulbex

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać lek Zulbex

6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Zulbex i w jakim celu się go stosuje

Zulbex zawiera substancję czynną - rabeprazol. Należy on do grupy leków zwanych inhibitorami pompy protonowej. Działanie leku polega na zmniejszaniu wydzielania kwasu wytwarzanego przez żołądek.
Zulbex wskazany jest do stosowania w: - Czynnym owrzodzeniu dwunastnicy lub czynnym, łagodnym owrzodzeniu żołądka (wrzody trawienne) - Leczeniu objawowym choroby refluksowej przełyku (ang. gastro-oesophageal reflux disease, GORD) z nadżerkami lub wrzodami, często nazywanej zapaleniem przełyku wywołanym przez kwas, któremu towarzyszy zgaga, lub w długotrwałym leczeniu choroby refluksowej przełyku - Leczeniu objawowym umiarkowanej do bardzo ciężkiej choroby refluksowej przełyku (objawowy GORD), któremu również towarzyszy zgaga - Zespole Zollingera-Ellisona, który jest rzadką chorobą polegającą na wytwarzaniu przez żołądek zbyt dużej ilości kwasu - W leczeniu zakażenia H. pylori u pacjentów z chorobą wrzodową, w skojarzeniu z dwoma antybiotykami (klarytromycyną i amoksycyliną)

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Zulbex

Kiedy nie stosować leku Zulbex - jeśli pacjent ma uczulenie na rabeprazol sodowy lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6), - w ciąży, podejrzeniu ciąży lub w czasie karmienia piersią (patrz punkt „Ciąża i karmienie piersią”).
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Zulbex należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.

Należy poinformować lekarza lub farmaceutę: - jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie na inne leki z grupy inhibitorów pompy protonowej; - jeśli u pacjenta stwierdzono nowotwór żołądka; - jeśli u pacjenta występuje choroba wątroby w wywiadzie; - jeśli u pacjenta jednocześnie stosowany jest atazanawir (lek stosowany w leczeniu zakażenia HIV); - jeżeli u pacjenta występuje niedobór witaminy B 12
witaminy B 12 , a pacjent leczony jest długotrwale rabeprazolem sodowym; podobnie jak w przypadku wszystkich leków zmniejszających (hamujących) wydzielanie kwasu solnego w żołądku, rabeprazol sodowy może prowadzić do zmniejszonego wchłaniania witaminy B 12 ; - jeśli u pacjenta kiedykolwiek występowała reakcja skórna w wyniku stosowania leku podobnego do leku Zulbex, który zmniejsza wydzielanie kwasu żołądkowego; - o planowanym specyficznym badaniu krwi (stężenie chromograniny A).
Jeśli u pacjenta wystąpiła wysypka skórna, zwłaszcza w miejscach narażonych na działanie promieni słonecznych, należy jak najszybciej powiedzieć o tym lekarzowi, ponieważ konieczne może być przerwanie stosowania leku Zulbex. Należy również powiedzieć o wszelkich innych występujących działaniach niepożądanych takich, jak ból stawów.
W przypadku długotrwałego przyjmowania leku może być konieczna obserwacja lekarska.
U niektórych pacjentów obserwowano problemy dotyczące krwi lub wątroby, które często ustępowały po zaprzestaniu leczenia rabeprazolem.
Jeżeli podczas leczenia lekiem Zulbex wystąpi biegunka (krwawa lub wodnista) z wysoką gorączką i bólem lub tkliwością brzucha, należy przerwać stosowanie leku i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Przyjmując inhibitory pompy protonowej jak lek Zulbex, zwłaszcza w okresie dłuższym niż jeden rok, może zwiększyć się nieznacznie ryzyko wystąpienia złamań kości biodrowej, kości nadgarstka lub kręgosłupa. Należy poinformować lekarza w przypadku rozpoznanej osteoporozy lub przyjmowania leków z grupy kortykosteroidów (mogących zwiększać ryzyko wystąpienia osteoporozy).
Podczas stosowania rabeprazolu może wystąpić zapalenie nerek. Oznaki i objawy mogą obejmować zmniejszenie objętości moczu lub krew w moczu i (lub) reakcje nadwrażliwości, takie jak gorączka, wysypka i sztywność stawów. Objawy takie należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.
Dzieci i młodzież Leku Zulbex nie należy stosować u dzieci.
Zulbex a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Należy poinformować lekarza lub farmaceutę: - jeśli u pacjenta jednocześnie stosowany jest ketokonazol lub itrakonazol (leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych); Zulbex może zmniejszać stężenie tych leków we krwi; lekarz może dostosować dawkę; - jeśli u pacjenta jednocześnie stosowany jest atazanawir (lek stosowany w leczeniu zakażenia HIV); Zulbex może zmniejszać stężenie tego leku we krwi, dlatego też nie należy go stosować jednocześnie z lekiem Zulbex; - jeśli u pacjenta jednocześnie stosowany jest metotreksat (chemioterapeutyk stosowany w dużych dawkach w leczeniu raka); jeśli pacjent przyjmuje duże dawki metotreksatu, lekarz może okresowo przerwać leczenie lekiem Zulbex.
W razie wątpliwości czy powyższe sytuacje dotyczą pacjenta, należy skontaktować się z lekarzem lub
farmaceutą przed przyjęciem leku Zulbex.
Ciąża i karmienie piersią Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Nie należy stosować leku Zulbex w ciąży lub jeśli pacjentka uważa, że może być w ciąży. Nie należy stosować leku Zulbex w czasie karmienia piersią lub w przypadku planowania karmienia piersią.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Przyjmowanie leku Zulbex może powodować senność. W takim przypadku nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.
Zulbex zawiera sód Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

3. Jak stosować lek Zulbex

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
TABLETKI LEKU ZULBEX NALEŻY POŁYKAĆ W CAŁOŚCI. TABLETEK NIE NALEŻY KRUSZYĆ ANI ŻUĆ.
Podane poniżej dawkowanie zazwyczaj stosuje się u dorosłych i osób w podeszłym wieku. Nie należy samodzielnie zmieniać dawkowania ani czasu trwania leczenia.
Dzieci i młodzież Leku Zulbex nie należy stosować u dzieci.
Czynne owrzodzenie dwunastnicy i czynne, łagodne owrzodzenie żołądka Zazwyczaj stosowana dawka to 1 tabletka leku Zulbex 20 mg raz na dobę. W przypadku czynnego owrzodzenia dwunastnicy leczenie należy kontynuować przez 4 tygodnie. Po upływie tego czasu lekarz może zdecydować o przedłużeniu leczenia o kolejne 4 tygodnie. W przypadku czynnego, łagodnego owrzodzenia żołądka leczenie należy kontynuować przez 6 tygodni. Po upływie tego czasu lekarz może zdecydować o przedłużeniu leczenia o kolejne 6 tygodni.
Choroba refluksowa przełyku z nadżerkami lub wrzodami Zazwyczaj stosowana dawka to 1 tabletka leku Zulbex 20 mg raz na dobę. Leczenie należy kontynuować przez 4 tygodnie. Po upływie tego czasu lekarz może zdecydować o przedłużeniu leczenia o kolejne 4 tygodnie.
Długotrwałe leczenie GORD Zazwyczaj stosowana dawka to 1 tabletka leku Zulbex 10 mg lub 20 mg raz na dobę. Lekarz zdecyduje jak długo powinien być przyjmowany lek Zulbex. Należy regularnie konsultować się z lekarzem w celu kontroli objawów oraz dawkowania.
Leczenie objawowe GORD Zazwyczaj stosowana dawka to 1 tabletka leku Zulbex 10 mg raz na dobę. Zaleca się stosowanie ustalonego dawkowania przez 4 tygodnie. Jeśli po tym czasie objawy nie ustąpią, należy skonsultować się z lekarzem. Po upływie pierwszych 4 tygodni leczenia, w przypadku nawrotu objawów, lekarz może zalecić przyjmowanie 1 tabletki leku Zulbex 10 mg doraźnie w celu kontroli objawów.
Zespół Zollingera-Ellisona
Zazwyczaj zalecana dawka początkowa to 3 tabletki leku Zulbex 20 mg raz na dobę. Dawka może być zmieniona przez lekarza w trakcie leczenia, w zależności od reakcji pacjenta na leczenie. O liczbie przyjmowanych tabletek i czasie leczenia decyduje lekarz. Należy regularnie konsultować się z lekarzem w celu kontroli objawów oraz dawkowania.
Leczenie zakażenia H. pylori Zazwyczaj zalecana dawka to Zulbex 20 mg (w połączeniu z dwoma antybiotykami - klarytromycyną objawów występuje zazwyczaj przed całkowitym wyleczeniem wrzodu. Dlatego istotne jest, aby nie przerywać leczenia dopóki tego nie zaleci lekarz. W celu uzyskania dalszych informacji dotyczących innych leków stosowanych w eradykacji H. pylori należy zapoznać się z ulotką danego leku.
Zastosowanie większej dawki leku Zulbex niż zalecana Nie należy przyjmować więcej tabletek na dobę niż przepisał lekarz. W razie przypadkowego zażycia większej liczby tabletek, należy skonsultować się z lekarzem lub zgłosić się do szpitala. Do szpitala należy zabrać tabletki oraz opakowanie, aby lekarz mógł uzyskać informacje na temat zażytego leku.
Pominięcie zastosowania leku Zulbex W przypadku pominięcia dawki leku należy zażyć ją tak szybko jak to możliwe, a następnie kontynuować normalne dawkowanie. W przypadku nieprzyjmowania leku przez ponad 5 dni przed ponownym zastosowaniem leku należy skontaktować się z lekarzem. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie stosowania leku Zulbex Nie należy zmieniać dawkowania ani przerywać leczenia bez konsultacji z lekarzem.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Działania niepożądane są zwykle łagodne i ustępują bez konieczności przerwania leczenia lekiem Zulbex.
Należy przerwać leczenie lekiem Zulbex i niezwłocznie skontaktować się lekarzem, jeśli wystąpią następujące działania niepożądane, ponieważ może być konieczna pomoc medyczna: - reakcja alergiczna, której objawy mogą obejmować nagły obrzęk twarzy, problemy z oddychaniem, obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, które może powodować omdlenia lub zapaść, - częste zakażenia takie jak ból gardła lub wysoka temperatura (gorączka) lub owrzodzenie jamy ustnej, lub gardła, - łatwiejsze krwawienie lub tworzenie się siniaków; Te działania niepożądane są rzadkie (mogą wystąpić u nie więcej niż u 1 na 1000 pacjentów). - ciężkie złuszczanie skóry lub ból i owrzodzenie jamy ustnej i gardła; Te działania niepożądane są bardzo rzadkie (mogą wystąpić u nie więcej niż u 1 na 10 000 pacjentów).
Inne możliwe działania niepożądane:
Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż u 1 na 10 pacjentów): - Zakażenie - Bezsenność (trudności z zasypianiem) - Bóle głowy, zawroty głowy - Kaszel, zapalenie gardła (ból gardła), zapalenie błony śluzowej nosa (katar)
- Biegunka, wymioty, nudności, bóle brzucha, zaparcia (zatwardzenie), wzdęcia (wiatry), łagodne polipy żołądka - Ból bez wyraźnej przyczyny, ból pleców - Astenia (osłabienie), objawy jak w grypie
Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż u 1 na 100 pacjentów): - Nerwowość lub senność - Zapalenie oskrzeli, zapalenie zatok - Dyspepsja (niestrawność), suchość w jamie ustnej, odbijanie się ze zwracaniem treści żołądkowej lub gazu - Wysypka, zaczerwienienie skóry - Bóle mięśni i stawów, skurcze nóg, złamania kości biodrowej, kości nadgarstka lub kręgosłupa - Zakażenia dróg moczowych - Bóle w klatce piersiowej - Dreszcze, gorączka - Zmiany w wynikach badań krwi obrazujących czynność wątroby
Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż u 1 na 1000 pacjentów): - Anoreksja (utrata apetytu) - Depresja - Nadwrażliwość (w tym reakcje alergiczne) - Zaburzenia widzenia - Zapalenie błony śluzowej żołądka (rozstrój lub ból żołądka), zapalenie błony śluzowej jamy ustnej (ból w jamie ustnej), zaburzenia smaku - Problemy z wątrobą, takie jak zapalenie wątroby i żółtaczka (żółty kolor skóry i białkówek oczu), encefalopatia wątrobowa (uszkodzenie mózgu spowodowane chorobą wątroby) - Świąd, pocenie się, pęcherze skórne (reakcje te zazwyczaj ustępowały po przerwaniu leczenia) - Nadmierna potliwość - Problemy z nerkami, takie jak śródmiąższowe zapalenie nerek (choroba tkanki łącznej nerek) - Zwiększenie masy ciała - Zmiany dotyczące krwinek białych (widoczne w badaniach krwi), które mogą powodować częste zakażenia - Małopłytkowość (zmniejszenie liczby płytek krwi) - może to powodować osłabienie, łatwiejsze krwawienie lub tworzenie się siniaków
Działania niepożądane o nieznanej częstości (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): - Splątanie - Obrzęk stóp lub kostek - Powiększenie piersi u mężczyzn - Hiponatremia (małe stężenie sodu we krwi) - objawia się nudnościami, osłabieniem mięśni lub uczuciem zagubienia - Wysypka mogąca przebiegać z bólem stawów - Zapalenie jelit (prowadzące do biegunki) Jeżeli przyjmowano lek Zulbex przez okres dłuższy niż trzy miesiące, istnieje możliwość, zmniejszenia stężenia magnezu we krwi. Małe stężenie magnezu może objawiać się jako zmęczenie, mimowolne skurcze mięśni, dezorientacja, drgawki, zawroty głowy, przyspieszona akcja serca. W razie zaobserwowania któregoś z powyższych objawów, należy o tym niezwłocznie poinformować lekarza. Małe stężenie magnezu może prowadzić do zmniejszenia stężenia potasu lub wapnia we krwi. Lekarz może zalecić regularne przeprowadzanie badań krwi w celu kontrolowania stężenia magnezu.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Zulbex

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po skrócie ,,EXP’’. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca. Numer serii podany jest na opakowaniu po skrócie ,,Lot’’.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią i światłem. Przechowywać w temperaturze poniżej 30°C.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Zulbex - Substancją czynną leku jest rabeprazol sodowy. Każda tabletka dojelitowa zawiera 10 mg rabeprazolu sodowego, co odpowiada 9,42 mg rabeprazolu. Każda tabletka dojelitowa zawiera - Pozostałe składniki to: mannitol (E 421), magnezu tlenek, lekki, hydroksypropyloceluloza, hydroksypropyloceluloza niskopodstawiona, magnezu stearynian w rdzeniu tabletki oraz etyloceluloza, magnezu tlenek, lekki, hypromelozy ftalan, diacetylowany monogliceryd, talk, tytanu dwutlenek (E 171), żelaza tlenek czerwony (E 172) - tylko tabletkach 10 mg i żelaza tlenek żółty (E 172) - tylko w tabletkach 20 mg, w otoczce tabletki.

Jak wygląda lek Zulbex i co zawiera opakowanie Tabletki dojelitowe 10 mg: pomarańczowo-różowe, okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki ze ściętymi krawędziami, średnica tabletki około 5,7 mm Tabletki dojelitowe 20 mg: jasnobrązowawożółte, okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki, średnica tabletki około 7,2 mm
Opakowania: 7, 14, 28 lub 56 tabletek dojelitowych w blistrach, w pudełku tekturowym
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca KRKA, d.d., Novo mesto, Šmarješka cesta 6, 8501 Novo mesto, Słowenia
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
Austria Rabeprazol Krka Cypr Rabeprazole Krka Niemcy, Hiszpania Rabeprazol TAD
Holandia Rabeprazolnatrium Krka Włochy Rabeprazolo Krka Bułgaria, Czechy, Estonia, Łotwa, Litwa, Polska, Rumunia, Słowacja, Słowenia
Zulbex
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 07.04.2023 r.

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Zulbex, 10 mg, tabletki dojelitowe Zulbex, 20 mg, tabletki dojelitowe

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Zulbex, 10 mg, tabletki dojelitowe Każda tabletka dojelitowa zawiera 10 mg rabeprazolu sodowego, co odpowiada 9,42 mg rabeprazolu.
Zulbex, 20 mg, tabletki dojelitowe Każda tabletka dojelitowa zawiera 20 mg rabeprazolu sodowego, co odpowiada 18,85 mg rabeprazolu.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka dojelitowa
krawędziami, średnica tabletki około 5,7 mm około 7,2 mm

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Produkt leczniczy Zulbex jest wskazany w: - leczeniu czynnego owrzodzenia dwunastnicy, - leczeniu czynnego łagodnego owrzodzenia żołądka, - leczeniu objawowym choroby refluksowej przełyku (ang. gastro-oesophageal reflux disease, GORD) z nadżerkami lub wrzodami, - długotrwałym leczeniu choroby refluksowej przełyku, - leczeniu objawowym umiarkowanej do bardzo ciężkiej choroby refluksowej przełyku (objawowy GORD), - zespole Zollingera-Ellisona, - eradykacji Helicobacter pylori u pacjentów z chorobą wrzodową w skojarzeniu z odpowiednimi schematami leczenia przeciwbakteryjnego (patrz punkt 4.2).

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie
Dorośli / osoby w podeszłym wieku:
Czynne owrzodzenie dwunastnicy i czynne, łagodne owrzodzenie żołądka: Zalecana dawka doustna zarówno dla czynnego owrzodzenia dwunastnicy jak i czynnego, łagodnego owrzodzenia żołądka wynosi 20 mg raz na dobę przyjmowana w godzinach porannych.

U większości pacjentów z czynnym owrzodzeniem dwunastnicy, wyleczenie następuje w ciągu czterech tygodni. Jednakże niektórzy pacjenci mogą wymagać dodatkowych czterech tygodni leczenia. U większości pacjentów z czynnym, łagodnym owrzodzeniem żołądka, wyleczenie następuje w ciągu sześciu tygodni. Jednakże niektórzy pacjenci mogą wymagać kolejnych sześciu tygodni leczenia.
Choroba refluksowa przełyku (GORD) z nadżerkami lub wrzodami: Zalecana dawka doustna to 20 mg raz na dobę przez 4 do 8 tygodni.
Długotrwałe leczenie choroby refluksowej przełyku: W przypadku długotrwałego leczenia można stosować dawkę podtrzymującą produktu leczniczego Zulbex 20 mg lub 10 mg raz na dobę, w zależności od reakcji pacjenta na leczenie.
Leczenie objawowe choroby refluksowej o nasileniu umiarkowanym do bardzo ciężkiego (objawowy GORD): 10 mg raz na dobę u pacjentów, u których wykluczono zapalenie przełyku. Jeśli objawy nie ustępują w ciągu czterech tygodni, pacjent powinien być poddany dalszym badaniom. Po ustąpieniu objawów można nadal kontrolować ich nawrót, stosując doraźnie dawkę 10 mg raz na dobę, według konieczności.
Zespół Zollingera-Ellisona: Zalecana dawka początkowa u dorosłych wynosi 60 mg raz na dobę. Dawkę można zwiększyć do 120 mg na dobę, w zależności od indywidualnych potrzeb pacjenta. Jednorazowa dobowa dawka wynosi do 100 mg. Dawka 120 mg może wymagać podawania w dwóch dawkach podzielonych po 60 mg. Leczenie należy kontynuować zgodnie ze wskazaniami klinicznymi.
Eradykacja H. pylori: Pacjenci powinni być poddani leczeniu eradykacyjnemu. Zaleca się stosowanie poniższego schematu przez 7 dni.
Zulbex 20 mg dwa razy na dobę + klarytromycyna 500 mg dwa razy na dobę oraz amoksycylina
Zaburzenia czynności nerek lub wątroby: U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby nie ma konieczności zmiany dawki.
Stosowanie produktu leczniczego Zulbex u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, patrz punkt 4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania.
Dzieci i młodzież: Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Zulbex u dzieci ze względu na brak doświadczenia dotyczącego stosowania w tej grupie wiekowej.
Sposób podawania W przypadku wskazań wymagających przyjmowania leku raz na dobę, produkt leczniczy Zulbex powinien być przyjmowany rano, przed posiłkiem. Mimo że nie wykazano, by pora dnia lub przyjmowanie pokarmu miały wpływ na aktywność rabeprazolu sodowego, takie stosowanie ułatwia prowadzenie terapii.
Należy poinformować pacjenta, że nie należy żuć ani kruszyć tabletek produktu leczniczego Zulbex. Tabletki należy połykać w całości.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną, podstawione benzimidazole lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Ciąża i karmienie piersią.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Złagodzenie objawów po leczeniu rabeprazolem sodowym nie wyklucza obecności zmian nowotworowych w żołądku lub przełyku, dlatego przed rozpoczęciem leczenia produktem leczniczym Zulbex należy wykluczyć tego typu zmiany. Pacjenci przyjmujący produkt leczniczy długotrwale (szczególnie leczeni dłużej niż rok), powinni pozostawać pod regularną kontrolą lekarską.
Nie można wykluczyć ryzyka reakcji nadwrażliwości krzyżowej w przypadku podstawionych benzimidazoli. Należy poinformować pacjenta, że nie należy żuć ani kruszyć tabletek produktu leczniczego Zulbex. Tabletki należy połykać w całości.
Dzieci i młodzież Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Zulbex u dzieci ze względu na brak doświadczeń dotyczących stosowania w tej grupie wiekowej.
Po wprowadzeniu do obrotu donoszono o występowaniu nieprawidłowego składu krwi (małopłytkowości oraz neutropenii). W większości przypadków, w których nie można było ustalić innej etiologii, dolegliwości były nieskomplikowane i ustępowały po przerwaniu leczenia rabeprazolem.
Podczas badań klinicznych oraz po wprowadzeniu do obrotu, zgłaszano również przypadki nieprawidłowych wartości enzymów wątrobowych. W większości przypadków, w których nie można było ustalić innej etiologii, przebiegały one bez powikłań i ustępowały po przerwaniu leczenia rabeprazolem.
Nie odnotowano istotnych problemów związanych z bezpieczeństwem stosowania rabeprazolu w badaniu pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby w odniesieniu do pacjentów z grupy kontrolnej tej samej płci i w tym samym wieku. Jednakże, z powodu braku danych klinicznych dotyczących stosowania rabeprazolu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, zaleca się dużą ostrożność w przypadku przepisywania po raz pierwszy produktu leczniczego Zulbex tym pacjentom.
Nie zaleca się jednoczesnego podawania atazanawiru z produktem leczniczym Zulbex (patrz punkt 4.5).
Leczenie inhibitorami pompy protonowej, w tym produktem leczniczym Zulbex, może zwiększać ryzyko zakażeń pokarmowych, takimi bakteriami jak Salmonella, Campylobacter oraz Clostridium difficile (patrz punkt 5.1).
U pacjentów leczonych inhibitorami pompy protonowej (ang. proton pump inhibitors, PPI), jak rabeprazol, przez co najmniej trzy miesiące oraz u większości pacjentów przyjmujących PPI przez rok, odnotowano przypadki występowania ciężkiej hipomagnezemii. Mogą występować ciężkie objawy hipomagnezemii, takie jak zmęczenie, tężyczka, majaczenie, zawroty głowy oraz arytmie komorowe, jednakże mogą one rozpocząć się niepostrzeżenie i pozostać niezauważone. U pacjentów najbardziej dotkniętych chorobą, hipomagnezemia zmniejszyła się po uzupełnieniu niedoborów magnezu i odstawieniu inhibitorów pompy protonowej. U pacjentów, u których przypuszcza się, że leczenie będzie długotrwałe lub przyjmujących inhibitory pompy protonowej łącznie z digoksyną lub innymi lekami mogącymi wywołać hipomagnezemię (np. diuretyki), należy rozważyć pomiar stężenia magnezu we krwi przed rozpoczęciem leczenia inhibitorami pompy protonowej oraz okresowe pomiary w trakcie leczenia.
Inhibitory pompy protonowej, szczególnie stosowane w dużych dawkach oraz w długotrwałej terapii (powyżej 1 roku), mogą nieznacznie zwiększać ryzyko występowania złamań kości biodrowej, kości nadgarstka i kręgosłupa, szczególnie u osób w podeszłym wieku lub u pacjentów z innymi
rozpoznanymi czynnikami ryzyka. Wyniki przeprowadzonych badań wskazują, że inhibitory pompy protonowej mogą zwiększać ogólne ryzyko złamań na poziomie 10-40%. Może być to również spowodowane innymi czynnikami ryzyka. Pacjenci z ryzykiem wystąpienia osteoporozy powinni otrzymać opiekę zgodnie z obecnymi wytycznymi klinicznymi oraz powinni przyjmować odpowiednią dawkę witaminy D oraz wapnia.
Jednoczesne stosowanie z metotreksatem Dane literaturowe wskazują, że jednoczenie stosowanie PPIs z metotreksatem (zwłaszcza podawanym w dużych dawkach; patrz informacje związane ze stosowaniem metotreksatu), może zwiększać stężenie w surowicy i wydłużać działanie metotreksatu i (lub) jego metabolitu, co może prowadzić do zatrucia metotreksatem. Dlatego też u niektórych pacjentów można rozważyć okresowe odstawienie PPI podczas stosowania dużych dawek metorteksatu.
Wpływ na wchłanianie witaminy B 12
Rabeprazol sodowy, podobnie jak wszystkie leki hamujące wytwarzanie kwasu, może zmniejszać wchłanianie witaminy B 12
pod uwagę u pacjentów ze zmniejszonymi zapasami organizmu lub czynnikami ryzyka zmniejszenia wchłaniania witaminy B 12
kliniczne.
Podostra postać skórna tocznia rumieniowatego (SCLE) Stosowanie inhibitorów pompy protonowej jest związane ze sporadycznym występowaniem SCLE. Jeśli pojawią się zmiany skórne, zwłaszcza w miejscach narażonych na działanie promieni słonecznych, z jednoczesnym bólem stawów, pacjent powinien niezwłocznie poszukać pomocy medycznej, a lekarz powinien rozważyć możliwość przerwania stosowania produktu leczniczego Zulbex. Wystąpienie SCLE w wyniku wcześniejszego leczenia inhibitorem pompy protonowej może zwiększyć ryzyko SCLE w wyniku leczenia innymi inhibitorami pompy protonowej.
Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych Zwiększenie stężenia chromograniny A (CgA) może zakłócać badania wykrywające obecność guzów neuroendokrynnych. Aby tego uniknąć, należy przerwać leczenie produktem leczniczym Zulbex na co najmniej 5 dni przed pomiarem stężenia CgA (patrz punkt 5.1). Jeżeli po pomiarze wstępnym wartości stężenia CgA i gastryny nadal wykraczają poza zakres referencyjny, pomiary należy powtórzyć po 14 dniach od zaprzestania leczenia inhibitorami pompy protonowej.
Zaburzenia czynności nerek U pacjentów przyjmujących rabeprazol, obserwowano ostre cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek (CŚZN), które może wystąpić w dowolnym momencie leczenia rabeprazolem (patrz punkt 4.8). Ostre cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek może prowadzić do niewydolności nerek. W przypadku podejrzenia CŚZN należy przerwać stosowanie rabeprazolu i niezwłocznie rozpocząć odpowiednie leczenie.
Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy produkt uznaje się za „wolny od sodu”.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Rabeprazol sodowy powoduje znaczące i długotrwałe zahamowanie wydzielania kwasu solnego w żołądku. Może też wchodzić w interakcje z substancjami, których wchłanianie jest zależne od pH. Jednoczesne podawanie rabeprazolu sodowego z ketokonazolem lub itrakonazolem może znacznie zmniejszać stężenia tych leków przeciwgrzybiczych w osoczu. Dlatego może być konieczne kontrolowanie pacjentów przyjmujących ketokonazol lub itrakonazol jednocześnie z produktem leczniczym Zulbex w celu ustalenia, czy należy dostosować dawkowanie.
W badaniach klinicznych interakcji z innymi lekami, rabeprazol był podawany jednocześnie z lekami zobojętniającymi kwas solny w żołądku. Badania nie wykazały interakcji z płynnymi lekami
zobojętniającymi kwas solny w żołądku.
U zdrowych ochotników jednoczesne podawanie 300 mg atazanawiru i 10 mg rytonawiru z omeprazolem (w dawce 40 mg raz na dobę) lub atazanawiru (400 mg) z lansoprazolem (60 mg raz na dobę), powodowało znaczące zmniejszenie ekspozycji na atazanawir. Wchłanianie atazanawiru jest zależne od pH. Pomimo braku badań można przypuszczać, że podobne wyniki będą uzyskane w odniesieniu do innych inhibitorów pompy protonowej. Z tego powodu inhibitorów pompy protonowej, w tym rabeprazolu, nie należy podawać jednocześnie z atazanawirem (patrz punkt 4.4).
Metotreksat Opisy przypadków, opublikowane badania farmakokinetyki w populacji pacjentów oraz badania retrospektywne wskazują, że jednoczenie stosowanie PPIs z metotreksatem (zwłaszcza podawanym w dużych dawkach; patrz informacje związane ze stosowaniem metotreksatu), może zwiększać stężenie w surowicy i wydłużać działanie metotreksatu i (lub) jego metabolitu - hydroksymetotreksatu. Jednakże nie prowadzono udokumentowanych badań interakcji metotreksatu z PPIs.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża Brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania rabeprazolu u kobiet w ciąży. Badania rozrodczości prowadzone na szczurach i królikach nie wykazały negatywnego wpływu rabeprazolu sodowego na płodność ani na płód, mimo niewielkiego przechodzenia przez barierę łożyska zaobserwowanego u szczurów. Produkt leczniczy Zulbex jest przeciwwskazany w okresie ciąży.
Karmienie piersią Brak danych dotyczących przenikania rabeprazolu sodowego do mleka kobiet karmiących piersią. Nie prowadzono badań u kobiet w okresie laktacji. Wiadomo jednak, że rabeprazol sodowy przenika do mleka samicy szczura. Z tego powodu nie należy stosować produktu leczniczego Zulbex w okresie karmienia piersią.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

W oparciu o właściwości farmakodynamiczne oraz profil zdarzeń niepożądanych można stwierdzić, że jest mało prawdopodobne, aby produkt leczniczy Zulbex zaburzał zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych lub obsługę maszyn. Jeśli jednak wystąpi obniżenie koncentracji wywołane sennością, zaleca się powstrzymanie się od prowadzenia pojazdów oraz obsługi skomplikowanych urządzeń.

4.8 Działania niepożądane

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane podczas kontrolowanych badań klinicznych rabeprazolu to: ból głowy, biegunka, ból brzucha, astenia, wzdęcia z oddawaniem wiatrów, wysypka i suchość błony śluzowej jamy ustnej. Większość działań niepożądanych obserwowanych podczas badań klinicznych miała łagodny lub umiarkowany charakter oraz była przemijająca.
Poniższe działania niepożądane były zgłaszane w trakcie badań klinicznych oraz po wprowadzeniu leku do obrotu. Częstość występowania działań niepożądanych określono następująco: - Często (≥1/100 do <1/10) - Niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100) - Rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000) - Bardzo rzadko (<1/10 000) - Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania, objawy niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.

Klasyfikacja układów /narządów Często Niezbyt często Rzadko Bardzo rzadko Częstość nieznana Zakażenia i zarażenia pasożytnicze zakażenie Zaburzenia krwi i układu chłonnego
leukopenia, trombocytopenia, leukocytoza
Zaburzenia układu immunologicznego
1, 2
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
hipomagneze- mia (patrz punkt 4.4) Zaburzenia psychiczne bezsenność nerwowość depresja splątanie Zaburzenia układu nerwowego bóle głowy, zawroty głowy senność Zaburzenia oka zaburzenia widzenia
Zaburzenia naczyniowe
obwodowy Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia kaszel, zapalenie gardła, zapalenie błony śluzowej nosa zapalenie oskrzeli, zapalenie zatok
Zaburzenia żołądka i jelit biegunka, wymioty, nudności, bóle brzucha, zaparcia, wzdęcia z oddawa- niem wiatrów, polipy dna żołądka (łagodne) dyspepsja, suchość błony śluzowej jamy ustnej, odbijanie się ze zwracaniem treści żołądkowej lub gazu zapalenie błony śluzowej żołądka, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zaburzenia smaku
zapalenie jelita grubego Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
wątroby, żółtaczka, encefalopatia wątrobowa 3

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
rumień 2
świąd, nadmierna potliwość, reakcje pęcherzowe 2
rumień wielopostacio- wy, martwica toksyczno- rozpływna podostra postać skórna tocznia rumieniowate- go (patrz
naskórka, zespół Stevensa- Johnsona punkt 4.4) Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej bóle nieswoiste, bóle pleców bóle mięśni, skurcze nóg, bóle stawów; złamania kości biodrowej, kości nadgarstka lub kręgosłupa (patrz punkt 4.4)
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
moczowych Cewkowo- śródmiąższowe zapalenie nerek (z możliwością progresji do niewydolności nerek)
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania astenia, objawy grypo- podobne ból w klatce piersiowej, dreszcze, gorączka
Badania diagnostyczne
aktywności enzymów wątrobowych 3
zwiększenie masy ciała
Obejmuje obrzęk twarzy, niedociśnienie tętnicze oraz duszność. Rumień, reakcje pęcherzowe oraz reakcje nadwrażliwości zazwyczaj ustępowały po przerwaniu leczenia. U pacjentów z marskością wątroby odnotowano rzadkie przypadki encefalopatii wątrobowej. W przypadku leczenia pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby zaleca się dużą ostrożność przy przepisywaniu produktu leczniczego Zulbex po raz pierwszy (patrz punkt 4.4).
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Doświadczenie związane z celowym lub przypadkowym przedawkowaniem jest niewielkie. Maksymalna odnotowana ekspozycja nie była większa niż 60 mg dwa razy na dobę lub 160 mg raz na dobę. Skutki są zazwyczaj minimalne i odpowiadają znanemu profilowi zdarzeń niepożądanych. Zazwyczaj ustępują one bez konieczności interwencji medycznej. Specyficzne antidotum nie jest
znane. Rabeprazol sodowy bardzo silnie wiąże się z białkami i dlatego nie jest usuwany za pomocą dializy. Tak jak w każdym przypadku przedawkowania, konieczne jest zastosowanie leczenia objawowego i podtrzymującego.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: leki stosowane w zaburzeniach wydzielania kwasu solnego, inhibitory pompy protonowej; kod ATC: A02BC04
Mechanizm działania Rabeprazol sodowy należy do leków hamujących wydzielanie soku żołądkowego, z grupy podstawionych benzimidazoli. Rabeprazol sodowy nie wykazuje działania cholinolitycznego ani antagonistycznego wobec receptora H 2 . Hamuje wydzielanie kwasu solnego poprzez swoiste hamowanie aktywności H+/K+-ATP-azy (kwasu lub pompy protonowej). Stopień hamowania jest zależny od dawki i dotyczy zarówno podstawowego, jak i stymulowanego wydzielania kwasu solnego w żołądku, niezależnie od bodźca. Badania na zwierzętach wykazały, że po podaniu rabeprazolu sodowego następuje jego szybka eliminacja zarówno z osocza jak i błony śluzowej żołądka. Jako słaba zasada, rabeprazol jest szybko wchłaniany niezależnie od podanej dawki i gromadzi się w kwaśnym środowisku komórek okładzinowych. Rabeprazol jest przekształcany do czynnej postaci sulfenamidu poprzez protonowanie, a następnie reaguje z dostępnymi resztami cysteinowymi pompy protonowej.
Działanie farmakodynamiczne Hamowanie wydzielania kwasu solnego: Po podaniu doustnym rabeprazolu sodowego w dawce maksymalne działanie następuje w ciągu od dwóch do czterech godzin. Hamowanie podstawowego oraz stymulowanego pokarmem wydzielania kwasu w ciągu 23 godzin od podania pierwszej dawki rabeprazolu sodowego wynosi odpowiednio 69% i 82%. Działanie hamujące wydzielanie kwasu utrzymuje się do 48 godzin. Hamowanie wydzielania kwasu zwiększa się nieco przy przyjmowaniu leku raz na dobę aż do uzyskania stanu równowagi hamowania po trzech dniach. Po odstawieniu leku aktywność wydzielnicza ulega normalizacji w ciągu 2 do 3 dni.
Zmniejszona kwaśność soku żołądkowego spowodowana różnymi czynnikami, w tym stosowaniem inhibitorów pompy protonowej, takich jak rabeprazol, powoduje zwiększenie liczby bakterii w żołądku, które normalnie występują w przewodzie pokarmowym. Stosowanie inhibitorów pompy protonowej może zwiększać ryzyko zakażeń pokarmowych wywołanych bakteriami, takimi jak Salmonella, Campylobacter oraz Clostridium difficile.
Stężenie gastryny w surowicy: Podczas badań klinicznych, pacjentom podawano 10 mg lub 20 mg rabeprazolu sodowego raz na dobę przez okres do 43 miesięcy. Stężenie gastryny w surowicy zwiększało się w ciągu pierwszych 2 do 8 tygodni, odzwierciedlając działanie ograniczające wydzielanie kwasu solnego w żołądku i utrzymało się na stałym poziomie w trakcie trwania leczenia. Stężenia gastryny wracały do stężenia sprzed rozpoczęcia leczenia zazwyczaj w ciągu 1 do 2 tygodni od przerwania leczenia.
Próbki pobrane w biopsji z okolicy antrum i dna żołądka od ponad 500 pacjentów przyjmujących rabeprazol lub lek porównywalny przez okres do 8 tygodni nie wykazały zmian histologicznych w komórkach ECL, w stopniu zapalenia błony śluzowej żołądka, występowaniu zanikowego zapalenia żołądka, metaplazji jelitowej oraz rozprzestrzenienia się zakażenia H. pylori. Po 36 miesiącach ciągłego leczenia u około 250 pacjentów nie zaobserwowano żadnych istotnych zmian w odniesieniu do wartości początkowych.
Podczas leczenia przeciwwydzielniczymi produktami leczniczymi, stężenie gastryny w surowicy ulega zwiększeniu w odpowiedzi na zmniejszenie wydzielania kwasu solnego. Stężenie CgA również
zwiększa się z powodu zmniejszenia kwaśności wewnątrzżołądkowej. Zwiększenie stężenia CgA może zakłócać badania wykrywające obecność guzów neuroendokrynnych. Dostępne opublikowane dowody wskazują, że leczenie inhibitorami pompy protonowej należy przerwać w okresie od 5 dni do 2 tygodni przed pomiarem stężenia CgA. Ma to na celu umożliwienie powrotu stężenia CgA, mylnie zwiększonego w wyniku leczenia inhibitorami pompy protonowej, do zakresu referencyjnego.
Inne działanie: Jak dotąd nie zaobserwowano ogólnoustrojowego działania rabeprazolu sodowego na ośrodkowy układ nerwowy, układ krążenia i układ oddechowy. Rabeprazol sodowy podawany doustnie w dawce 20 mg przez 2 tygodnie nie miał wpływu na czynność tarczycy, metabolizm węglowodanów ani na stężenie krążącego hormonu: przytarczyc, kortyzolu, estrogenu, testosteronu, prolaktyny, cholecystokininy, sekretyny, glukagonu, hormonu folikulotropowego (FSH), hormonu luteinizującego (LH), reniny, aldosteronu lub somatotropiny.
Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania Badania na zdrowych ochotnikach wykazały, że interakcje rabeprazolu sodowego z amoksycyliną nie są klinicznie istotne. Rabeprazol nie ma ujemnego wpływu na stężenie amoksycyliny czy klarytromycyny w przypadku jednoczesnego podawania w zakażeniu górnego przewodu pokarmowego przez H. pylori.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie Produkt leczniczy Zulbex występuje w postaci tabletek dojelitowych (z otoczką odporną na działanie kwasu solnego w żołądku) zawierających rabeprazol sodowy. Taka postać leku wynika z faktu, że rabeprazol jest wrażliwy na działanie kwasu. Zatem wchłanianie rabeprazolu rozpoczyna się dopiero po przejściu tabletek przez żołądek. Rabeprazol jest szybko wchłaniany, a jego maksymalne stężenie w osoczu występuje po około 3,5 h od podania dawki wynoszącej 20 mg. Maksymalne stężenie rabeprazolu w osoczu (C max ) oraz pole pod krzywą (AUC) mają przebieg liniowy w zakresie dawek od wynosi ok. 52%, co w dużej mierze jest spowodowane przedukładowym metabolizmem leku. Ponadto wielokrotne podanie leku nie zwiększa jego biodostępności. U osób zdrowych okres półtrwania w osoczu wynosi średnio 1 h (zakres 0,7 do 1,5 h), a całkowity klirens w organizmie wynosi ok. Wchłanianie rabeprazolu sodowego nie jest uzależnione ani od przyjmowania pokarmu, ani od pory podawania leku.
Dystrybucja Rabeprazol wiąże się z białkami osocza w około 97%.
Metabolizm i wydalanie Tak jak w przypadku innych inhibitorów pompy protonowej (ang. PPI), rabeprazol sodowy jest metabolizowany przez układ izoenzymów cytochromu P450 w wątrobie (CYP450). Badania in vitro z użyciem mikrosomów wątroby ludzkiej wykazały, że rabeprazol sodowy jest metabolizowany przez izoenzymy CYP450 (CYP2C19 i CYP3A4). W badaniach tych normalne stężenie rabeprazolu w osoczu nie stymuluje ani też nie hamuje CYP3A4. Wyniki te pokazują, mimo że badania in vitro nie zawsze są w zgodzie z wynikami in vivo, że nie należy spodziewać się interakcji rabeprazolu z cyklosporyną. Głównymi metabolitami w ludzkim osoczu są tioeter (M1) i kwas karboksylowy (M6), natomiast sulfon (M2), demetylo-tioeter (M4) oraz sprzężony z kwasem merkaptomoczowym (M5) są metabolitami o mniejszym znaczeniu obserwowane w mniejszym stężeniu. Jedynie metabolit demetylowy (M3) charakteryzuje się niewielkim działaniem hamującym wydzielanie kwasu, ale nie występuje on w osoczu.
Po podaniu pojedynczej doustnej dawki rabeprazolu sodowego znakowanego 14 C wynoszącej 20 mg, w wydalanym moczu nie wykryto leku w niezmienionej postaci. Około 90% dawki było wydalane z moczem głównie w postaci dwóch metabolitów: sprzężonego z kwasem merkaptomoczowym (M5)
oraz kwasu karboksylowego (M6), oraz dwa nieznane metabolity. Pozostała część dawki została wydalona z kałem.
Płeć Po uwzględnieniu masy ciała i wzrostu nie ma istotnych różnic w parametrach farmakokinetycznych u obu płci po podaniu pojedynczej dawki rabeprazolu 20 mg.
Zaburzenia czynności nerek U pacjentów ze stabilną schyłkową niewydolnością nerek wymagającą hemodializy podtrzymującej (klirens kreatyniny 5 ml/min / 1,73 m 2 ), rozmieszczenie rabeprazolu było podobne jak u zdrowych ochotników. Wartości AUC i C max
parametry u zdrowych ochotników. Średni okres półtrwania rabeprazolu wynosił 0,82 h u zdrowych ochotników, 0,95 h u pacjentów podczas dializy oraz 3,6 h po dializie. Klirens leku w organizmie pacjentów z chorobą nerek wymagających hemodializy podtrzymującej był około dwukrotnie większy niż u zdrowych ochotników.
Zaburzenia czynności wątroby Po podaniu pojedynczej dawki 20 mg rabeprazolu pacjentom z przewlekłą łagodną do umiarkowanej niewydolnością wątroby, wartość AUC podwoiła się, a okres półtrwania rabeprazolu był 2 do 3 razy dłuższy niż u zdrowych ochotników. Jednakże po podawaniu dawki 20 mg raz na dobę przez 7 dni, wartość AUC wzrosła tylko 1,5 raza, a wartość C max.
u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby wynosił 12,3 h, w porównaniu do 2,1 h u zdrowych ochotników. Odpowiedź farmakodynamiczna (kontrola pH w żołądku) była podobna pod względem klinicznym.
Osoby w wieku podeszłym Usuwanie rabeprazolu u osób w podeszłym wieku było nieznacznie mniejsze. Po 7 dniach podawania max
a t½ o około 30% w porównaniu do zdrowych młodych ochotników. Nie stwierdzono jednak kumulacji rabeprazolu.
Polimorfizm CYP2C19 Po 7 dniach podawania 20 mg rabeprazolu sodowego raz na dobę, wartości AUC oraz t½ u osób wolno metabolizujących CYP2C19 wynosiły około 1,9 i 1,6 wartości odpowiadających im parametrów u osób szybko metabolizujących, podczas gdy C max

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Badania niekliniczne, dotyczące bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego przeprowadzone na zwierzętach, wykazały zaburzenia jedynie w przypadku podawania dawek wielokrotnie większych od maksymalnej dawki stosowanej u ludzi, co oznacza, że biorąc pod uwagę wyniki badań na zwierzętach, zagrożenie dla ludzi jest minimalne.
Wyniki badań dotyczących działania mutagennego były niejednoznaczne. Wyniki testów na komórkach chłoniaka u myszy były dodatnie, ale wyniki testów in vivo na jąderkach oraz testów in vivo i in vitro dotyczących naprawy DNA były ujemne. Badania na temat działania rakotwórczego nie wykazały szczególnego zagrożenia dla ludzi.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Rdzeń tabletki Mannitol (E 421) Magnezu tlenek lekki
Hydroksypropyloceluloza Hydroksypropyloceluloza, niskopodstawiona Magnezu stearynian
Otoczka tabletki Etyloceluloza Magnezu tlenek lekki Hypromelozy ftalan Diacetylowany monogliceryd Talk Tytanu dwutlenek (E 171) Żelaza tlenek czerwony (E 172) - tylko w 10 mg Żelaza tlenek żółty (E 172) - tylko w 20 mg

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią i światłem. Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30°C.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blistry z folii OPA/Aluminium/PVC/Aluminium, w pudełku tekturowym
Opakowania: 7, 10, 14, 15, 28, 30, 56, 60, 90, 98 lub 100 tabletek dojelitowych
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowywania produktu leczniczego

do stosowania
Bez specjalnych wymagań dotyczących usuwania.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU
KRKA, d.d., Novo mesto, Šmarješka cesta 6, 8501 Novo mesto, Słowenia

8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 21.10.2010 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 30.09.2015 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
08.05.2024