Octagam 10%

Ulotka dla pacjenta: informacja dla użytkownika
Octagam 10%, roztwór do infuzji
Immunoglobulina ludzka normalna (IVIg)
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.  Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.  W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.  Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.  Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.

Spis treści ulotki

1. Co to jest lek Octagam 10% i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Octagam 10%

3. Jak stosować Octagam 10%

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać lek Octagam 10%

6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Octagam 10% i w jakim celu się go stosuje

Co to jest lek Octagam 10% Octagam 10% jest roztworem normalnej ludzkiej immunoglobuliny (IgG) (tj. roztworem ludzkich przeciwciał) do podania dożylnego (tj. wlewu do żyły). Immunoglobuliny są normalnymi składnikami ciała ludzkiego i wspierają jego odporność. Octagam 10% zawiera wszystkie przeciwciała IgG, które występują w normalnej populacji ludzkiej. Odpowiednie dawki tego produktu leczniczego mogą przywrócić nieprawidłowo niskie poziomy immunoglobuliny do normy. Octagam 10% obejmuje szerokie spektrum przeciwciał przeciwko różnym czynnikom zakaźnym.
W jakim celu stosuje się lek Octagam 10%
Lek Octagam 10% stosuje się w leczeniu substytucyjnym dzieci, młodzieży (0–18 lat) i dorosłych w różnych grupach pacjentów: - Pacjenci z wrodzonym niedoborem przeciwciał (pierwotne niedobory odporności, takie jak: wrodzona agammaglobulinemia i hipogammaglobulinemia, pospolity zmienny niedobór odporności, ciężkie złożone niedobory odporności) - Pacjenci z nabytym niedoborem przeciwciał (wtórny niedobór odporności) spowodowany pewnymi chorobami i/lub metodami leczenia i u których występują ciężkie lub i nawracające zakażenia Lek Octagam 10% może być ponadto stosowany w leczeniu następujących chorób autoimmunologicznych (immunomodulacja): - u pacjentów z małopłytkowością immunologiczną (ITP) – zaburzeniem, w wyniku którego niszczone są płytki krwi i zmniejsza się ich liczba – u których występuje wysokie ryzyko
krwawienia lub zachodzi potrzeba skorygowania liczby płytek krwi przed zabiegiem chirurgicznym; - u pacjentów z chorobą Kawasakiego – schorzeniem prowadzącym do zapalenia różnych organów; - u pacjentów z zespołem Guillaina-Barrégo – schorzeniem prowadzącym do zapalenia pewnych części układu nerwowego; - u pacjentów z przewlekłą zapalną polineuropatią demielinizacyjną (CIDP) – chorobą prowadzącą do przewlekłego zapalenia w obwodowym układzie nerwowym, które powoduje drętwienie lub osłabienie mięśni głównie w rękach i nogach; - u pacjentów z wieloogniskową neuropatią ruchową (MMN) – stanem, który charakteryzuje się powoli postępującym asymetrycznym osłabieniem kończyn bez utraty czucia; - u dorosłych pacjentów z czynnym zapaleniem skórno-mięśniowym (DM), które jest chorobą powodującą zapalenie mięśni i powstawanie zmian skórnych. Typowe objawy to postępujące, symetryczne osłabienie mięśni i typowe zmiany skórne, takie jak wysypka występująca na różnych częściach ciała (np. na powiekach, policzkach, nosie, plecach, łokciach, kłykciach) oraz łuszcząca się i sucha skóra. Lek Octagam 10% można stosować u pacjentów leczonych lekami hamującymi czynność układu immunologicznego, takimi jak kortykosteroidy, lub jeśli leki te są przeciwwskazane, albo niezbyt dobrze tolerowane.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Octagam 10%

Kiedy nie stosować leku Octagam 10%: - jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie na ludzką immunoglobulinę lub którykolwiek z pozostałych składników leku Octagam 10% (wymienionych w punkcie 6), - jeśli u pacjenta występuje niedobór immunoglobuliny A (niedobór IgA) i jeśli u pacjenta wystąpiły przeciwciała przeciwko immunoglobulinom typu IgA. Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Octagam 10% należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą. Zaleca się usilnie, aby w każdym przypadku podawania pacjentowi leku Octagam 10% odnotować nazwę i numer serii leku w celu zachowania związku danego pacjenta z serią zastosowanego leku.
Pewnie działania niepożądane mogą występować częściej:  w razie dużej szybkości infuzji,  u pacjentów otrzymujących lek Octagam 10% po raz pierwszy lub, w rzadkich przypadkach, w razie dużego odstępu czasowego od poprzedniej infuzji.  jeśli pacjent ma nieleczone zakażenie lub przewlekły stan zapalny.
W przypadku wystąpienia działań niepożądanych należy zmniejszyć szybkość podawania leku lub przerwać infuzję. Wymagane postępowanie w przypadku niepożądanego zdarzenia będzie zależało od natury i nasilenia działania niepożądanego. Okoliczności i warunki zwiększające ryzyko wystąpienia działań niepożądanych • W bardzo rzadkich przypadkach po podaniu leku Octagam 10% mogą wystąpić zdarzenia zakrzepowo-zatorowe, takie jak zawał serca, udar i niedrożność żyły głębokiej, na przykład w łydce lub naczyń krwionośnych w płucach. Tego typu zdarzenia występują częściej, chociaż nadal bardzo rzadko, u pacjentów z czynnikami ryzyka, takimi jak otyłość, zaawansowany wiek, wysokie ciśnienie krwi, cukrzyca, zapalenie skórno-mięśniowe występowanie takich zdarzeń w przeszłości, długie okresy unieruchomienia i przyjmowanie pewnych hormonów (np. tabletek antykoncepcyjnych). W takiej sytuacji należy zapewnić zrównoważoną podaż
płynów, ponadto lek Octagam 10% powinien być podawany z możliwie najmniejszą szybkością. • Jeśli pacjent miał w przeszłości problemy z nerkami lub jeśli ma pewne czynniki ryzyka, takie jak cukrzyca, nadwaga lub wiek ponad 65 lat, lek Octagam 10% będzie podawany z możliwie najmniejszą szybkością, ponieważ informowano o przypadkach ostrej niewydolności nerek występujących, chociaż bardzo rzadko, u pacjentów z takimi czynnikami ryzyka. Jeżeli którakolwiek z powyższych okoliczności odnosi się do pacjenta, nawet jeśli miała miejsce w przeszłości, należy powiedzieć o tym lekarzowi. • Pacjenci z grupą krwi A, B lub AB, jak również pacjenci z pewnymi stanami zapalnymi są w większym stopniu zagrożeni niszczeniem czerwonych krwinek przez podane immunoglobuliny (zjawisko to nazywa się hemolizą).
W jakich przypadkach konieczne może być zmniejszenie szybkości lub przerwanie infuzji? • Rzadko w przeciągu od kilku godzin do 2 dni po przyjęciu leku Octagam 10% mogą wystąpić silne bóle głowy oraz sztywność karku. • Reakcje alergiczne występują rzadko, jednakże lek ten może wywołać wstrząs anafilaktyczny, nawet u pacjentów, którzy dobrze go tolerowali przy poprzednich okazjach. • W bardzo rzadkich przypadkach po podaniu immunoglobulin, w tym leku Octagam 10%, może wystąpić ostre poprzetoczeniowe uszkodzenie płuc (TRALI). Prowadzi ono do niezwiązanego z chorobami serca nagromadzenia płynu w przestrzeniach powietrznych płuc. W przypadku TRALI występują silne duszności i podwyższona temperatura ciała (gorączka), a czynność serca pozostaje w normie. Objawy występują zazwyczaj w ciągu 1 do 6 godzin po podaniu leku.
Jeśli pacjent w trakcie lub po zakończeniu infuzji leku Octagam 10% zaobserwuje u siebie którąś z powyższych reakcji, powinien natychmiast powiadomić o tym lekarza lub pracownika służby zdrowia. Lekarz lub pracownik służby zdrowia zdecyduje, czy zmniejszyć szybkość infuzji lub całkowicie ją przerwać oraz czy konieczne jest podjęcie dalszych działań.
• Czasami roztwory immunoglobuliny, takie jak lek Octagam 10%, mogą spowodować spadek liczby białych krwinek. Zazwyczaj stan ten ustępuje samoczynnie w ciągu 1–2 tygodni.
Bezpieczeństwo wirusologiczne W przypadku leków otrzymywanych z preparatów krwi lub osocza ludzkiego należy podjąć środki ostrożności zapobiegające przenoszeniu chorób zakaźnych. Do takich środków należy:  staranna selekcja dawców krwi oraz osocza w celu wykluczenia nosicielstwa chorób zakaźnych,  badanie indywidualnych donacji oraz puli osocza na obecność wirusa/zakażenia,  procedury inaktywacji lub usunięcia wirusów stosowane przez producentów w procesie obróbki krwi lub plazmy. Pomimo tych środków w przypadku podawania leków wytwarzanych z ludzkiej krwi lub osocza nie można całkowicie wykluczyć ryzyka przeniesienia czynników zakaźnych. Dotyczy to także nieznanych lub powstających wirusów lub innych patogenów. Zachowanie środków ostrożności zapobiega przenoszeniu wirusów otoczkowych, takich jak wirus niedoboru odporności (HIV), wirus zapalenia wątroby typu B i C. Podejmowane środki ostrożności mogą mieć ograniczone zastosowanie w przypadku wirusów bezotoczkowych, takich jak wirus zapalenia wątroby typu A (HAV) oraz parwowirus B19. Immunoglobuliny nie mają związku z zakażeniami wirusem zapalenia wątroby typu A lub parwowirusem B19, prawdopodobnie dzięki ochronie obecnych w tym produkcie przeciwciał przeciw tym zakażeniom.

Dzieci i młodzież Odnośnie dzieci i młodzieży nie występują specjalne ani dodatkowe ostrzeżenia czy środki ostrożności.
Octagam 10% a inne leki Linię infuzyjną można przepłukać przed i po podaniu leku Octagam 10% solą fizjologiczną lub 5% wodnym roztworem dekstrozy.
Należy unikać jednoczesnego podawania diuretyków pętlowych.
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również tych, które wydawane są bez recepty lub o szczepieniu, jeśli zostało wykonane w przeciągu ostatnich trzech miesięcy. Lek Octagam 10% może obniżać skuteczność szczepionek zawierających żywe atenuowane wirusy, takich jak szczepionki przeciwko odrze, różyczce, śwince i ospie wietrznej. Szczepienie szczepionkami zawierającymi żywe atenuowane wirusy powinno być wykonane w odstępie trzech miesięcy od podania immunoglobuliny. W przypadku szczepionki przeciwko odrze skuteczność ta może być obniżona do 1 roku.
Wpływ na wyniki badania krwi Pacjenci wykonujący badania krwi po przyjęciu leku Octagam 10% powinni poinformować osobę pobierającą krew lub lekarza, że otrzymali roztwór immunoglobuliny ludzkiej normalnej, gdyż może mieć to wpływ na wyniki badania.
Badanie stężenia glukozy we krwi Niektóre typy systemów stosowanych do oznaczania stężenia glukozy we krwi (tak zwane glukometry) błędnie rozpoznają maltozę zawartą w leku Octagam 10% jako glukozę. To może prowadzić do błędnego zawyżania odczytów stężenia glukozy podczas infuzji oraz przez okres około 15 godzin po zakończeniu infuzji, a w konsekwencji do niewłaściwego zastosowania insuliny skutkującego zagrażającą życiu hipoglikemią (tj. obniżonym poziomem cukru we krwi). Także w przypadkach prawdziwej hipoglikemii może nie nastąpić leczenie z uwagi na fałszywie zmienione odczyty podwyższonego stężenia glukozy. Zatem podczas podawania leku Octagam 10% lub innych produktów zawierających maltozę należy oznaczyć stężenie glukozy we krwi za pomocą systemu badania wykorzystującego metodę swoistą dla glukozy. Nie powinno się stosować systemów opartych na metodach wykorzystujących dehydrogenazę glukozową pirolochinolinochinonu (GDH-PQQ) lub oksydoreduktazę glukozową. Należy uważnie przeczytać informacje dotyczące systemu oznaczania stężenia glukozy, w tym pasków testowych, aby stwierdzić czy dany system jest odpowiedni do badania podczas jednoczesnego stosowania leków podawanych pozajelitowo, zawierających maltozę. W przypadku pojawienia się wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym leczenie w celu ustalenia, czy dany system oznaczania stężenia glukozy nadaje się do badania podczas jednoczesnego stosowania leków podawanych pozajelitowo, zawierających maltozę.
Octagam 10% z jedzeniem, piciem i alkoholem Nie zaobserwowano żadnych oddziaływań. W przypadku stosowania produktu Octagam 10% przed infuzją należy zapewnić odpowiednie nawodnienie.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Bezpieczeństwo stosowania tego leku u kobiet w ciąży nie zostało ustalone w kontrolowanych badaniach klinicznych i dlatego powinien być on podawany kobietom w ciąży i matkom karmiącym piersią ze szczególną ostrożnością. Wykazano, że produkty lecznicze IVIg przenikają przez łożysko, co nasila się podczas trzeciego trymestru. Kliniczne doświadczenia dotyczące stosowania immunoglobulin wskazują, że nie mają one szkodliwego wpływu na przebieg ciąży, rozwój płodu czy noworodka. Immunoglobuliny są wydzielane do mleka ludzkiego. Nie przewiduje się żadnego niekorzystnego wpływu na noworodki/dzieci karmione piersią. Kliniczne doświadczenie dotyczące stosowania immunoglobulin sugeruje, że nie należy oczekiwać ich szkodliwego wpływu na płodność.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Octagam 10% nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednakże pacjenci, u których w trakcie leczenia wystąpiły działania niepożądane, nie powinni prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn do czasu ustąpienia tych działań.
Lek Octagam 10% zawiera sód zalecanego przez WHO maksymalnego dziennego spożycia sodu przez dorosłych, które wynosi 2 g. Należy wziąć to pod uwagę u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie.

3. Jak stosować lek Octagam 10%

O konieczności stosowania oraz dawce leku Octagam 10% decyduje lekarz. Lek Octagam 10% podawany jest w postaci infuzji dożylnej (wlewu do żyły) przez personel medyczny. Dawka i sposób dawkowania są zależne od wskazania i wymagają indywidualnego określenia dla każdego pacjenta.  W razie wątpliwości związanych ze stosowaniem leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Stosowanie u dzieci i młodzieży Podawanie (dożylnie) leku Octagam 10% dzieciom i młodzieży (0–18 lat) nie różni się od podawania go osobom dorosłym.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, tego typu lek może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. W przypadku wystąpienia któregokolwiek z poniższych działań niepożądanych należy bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem (działania niepożądane pojawiają się bardzo rzadko i mogą wystąpić rzadziej niż 1 na 10 000 infuzji).

W niektórych przypadkach lekarz będzie musiał przerwać podawanie leku i zmniejszyć dawkę lub zaprzestać leczenia:
 Obrzęk twarzy, języka i tchawicy mogący sprawiać znaczne trudności w oddychaniu;  Nagła reakcja alergiczna wraz z dusznościami, wysypką, świszczącym oddechem i spadkiem ciśnienia krwi;  Udar mózgu mogący spowodować osłabienie i(lub) utratę czucia po jednej stronie ciała;  Zawał serca powodujący ból w klatce piersiowej;  Skrzep krwi powodujący ból i obrzęk kończyn;  Skrzep krwi w płucach powodujący ból w klatce piersiowej i duszności;  Niedokrwistość powodująca duszności lub bladość;  Ciężkie zaburzenia pracy nerek prowadzące do niemożności oddania moczu;  Choroba płuc określana jako ostre poprzetoczeniowe uszkodzenie płuc (TRALI) powodująca trudności z oddychaniem, sine zabarwienie skóry, gorączkę i spadek ciśnienia krwi;  Silny ból głowy w połączeniu z jakimkolwiek z następujących objawów: sztywność karku, senność, gorączka, wrażliwość na światło, nudności, wymioty (mogą to być objawy zapalenia opon mózgowych). W przypadku wystąpienia któregokolwiek z powyższych działań niepożądanych należy bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Ponadto zgłoszono następujące działania niepożądane podczas stosowania tego leku:
Częste działania niepożądane (mogą występować do 1 infuzji na 10):  Nadwrażliwość (reakcja alergiczna);  Ból głowy;  Nudności;  Zmiany ciśnienia krwi;  Gorączka.
Niezbyt częste działania niepożądane (mogą występować do 1 infuzji na 100):  Niedobór różnych krwinek;  Zmiany rytmu serca;  Wymioty;  Udar;  Zawroty głowy;  Uczucie mrowienia, kłucia skóry;  Drżenie;  Niewyraźne widzenie;  Zakrzepy w naczyniach krwionośnych;  Zator żyły głębokiej;  Zator tętnicy płucnej;  Ból pleców;  Ból w klatce piersiowej;  Bóle stawów lub mięśni;  Mimowolne skurcze mięśni;  Ból nóg lub rąk;
 Zaburzenia oddechowe;  Dreszcze;  Uczucie zmęczenia, ogólne złe samopoczucie lub osłabienie;  Płyn w tkankach kończyn;  Reakcje skórne w miejscu wstrzyknięcia;  Nieprawidłowe wyniki badań krwi (dotyczących czynności wątroby lub krwinek czerwonych).
Inne działania niepożądane, które nie wystąpiły w badaniach klinicznych, ale które również zgłaszano, są następujące:  Przeciążenie płynami;  Za mało sodu we krwi;  Uczucie pobudzenia, lęku, splątania lub nerwowości;  Migrena;  Zaburzenia mowy;  Utrata przytomności;  Zmniejszone czucie lub odczuwanie dotyku;  Wrażliwość na światło;  Upośledzenie wzroku;  Dusznica bolesna;  Palpitacje;  Przejściowe niebieskawe zabarwienie warg lub innych części skóry;  Zapaść oddechowa lub wstrząs;  Zapalenie żył;  Blady kolor skóry;  Kaszel;  Obrzęk płucny (nagromadzenie płynu w płucach);  Skurcz oskrzeli (trudności w oddychaniu lub świszczący oddech);  Niewydolność oddechowa;  Brak tlenu we krwi;  Biegunka, ból brzucha;  Pokrzywka, swędzenie skóry;  Zaczerwienienie skóry;  Wysypka skórna;  Złuszczanie się skóry;  Zapalenie skóry;  Utrata włosów;  Osłabienie mięśni lub sztywność mięśni;  Silne i bolesne skurcze mięśni;  Ból szyi;  Ból nerek;  Obrzęk skóry (obrzęk);  Uderzenia gorąca, nasilone pocenie się;  Uczucie dyskomfortu w klatce piersiowej;  Objawy grypopodobne;  Uczucie zimna lub gorąca;  Senność;  Uczucie pieczenia;  Fałszywe odczyty poziomu cukru we krwi.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, lub farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Octagam 10%

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie stosować leku Octagam 10% po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie i kartoniku. Przechowywać w lodówce (2°C – 8°C). Przechowywać pojemnik w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem. Nie zamrażać. Lek może zostać wyjęty z lodówki jednorazowo na okres do 9 miesięcy (nie przekraczając okresu ważności) i może być przechowywany w temperaturze ≤ 25°C. Pod koniec tego okresu leku nie należy ponownie umieszczać w lodówce, lecz należy go wyrzucić. Datę wyjęcia leku z lodówki należy zapisać na opakowaniu zewnętrznym. Produkt należy zużyć natychmiast po pierwszym otwarciu. Nie stosować leku Octagam 10%, jeśli widoczne jest zmętnienie roztworu, osad lub silne zabarwienie. Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie potrzebuje. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Octagam 10%:  Substancją czynną leku jest normalna ludzka immunoglobulina (ludzkie przeciwciała), roztwór 10% (w tym co najmniej 95% immunoglobuliny G).  Pozostałe składniki leku to maltoza i woda do wstrzykiwań.
Jak wygląda lek Octagam 10% i co zawiera opakowanie: Lek Octagam 10% jest roztworem do infuzji i jest dostępny w fiolce (2 g/20 ml) lub butelkach (5 g/50 ml, 6 g/60 ml, 10 g/100 ml, 20 g/200 ml, 30 g/300ml).
Wielkości opakowań:




Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Roztwór jest klarowny lub lekko opalizujący, bezbarwny lub lekko żółty.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca Octapharma (IP) SPRL Allée de la Recherche 65 Belgia

Wytwórca Octapharma Pharmazeutika Produktionsges.m.b.H. Oberlaaer Strasse 235, A-1100 Vienna, Austria
Octapharma AB Lars Forssells gata 23 SE-112 75 Stockholm, Szwecja
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami: Austria, Belgia, Bułgaria, Cypr, Czechy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Holandia, Islandia, Łotwa, Litwa, Luksemburg, Malta, Niemcy, Norwegia, Polska, Portugalia, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Szwecja, Węgry oraz Wielka Brytania. Octagam Włochy: Gamten Hiszpania Octagamocta
Data zatwierdzenia ulotki: 07/2023
Poniższe informacje przeznaczone są wyłącznie dla personelu medycznego lub pracowników służby zdrowia:  Przed użyciem produkt należy ogrzać do temperatury pokojowej lub temperatury ciała.  Roztwór powinien być klarowny do lekko opalizującego oraz bezbarwny do jasnożółtego.  Nie stosować roztworu mętnego lub zawierającego osad.  Wszelkie resztki niewykorzystanego produktu lub jego odpady należy usunąć w sposób zgodny z lokalnymi przepisami.  Ten produkt leczniczy nie powinien być mieszany z innymi produktami leczniczymi.  W celu podania leku pozostałego pod koniec wlewu w rurce infuzyjnej można ją przepłukać 0,9% roztworem soli fizjologicznej lub 5% roztworem dekstrozy.

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
Octagam 10%, roztwór do infuzji Immunoglobulina ludzka normalna (IVIg)
Immunoglobulina ludzka normalna (IVIg) 100 mg (o czystości co najmniej 95% IgG)
Każda fiolka po 20 ml zawiera 2 g immunoglobuliny ludzkiej normalnej. Każda butelka po 50 ml zawiera 5 g immunoglobuliny ludzkiej normalnej. Każda butelka po 60 ml zawiera 6 g immunoglobuliny ludzkiej normalnej. Każda butelka po 100 ml zawiera 10 g immunoglobuliny ludzkiej normalnej. Każda butelka po 200 ml zawiera 20 g immunoglobuliny ludzkiej normalnej. Każda butelka po 300 ml zawiera 30 g immunoglobuliny ludzkiej normalnej.
Rozkład podklas IgG (wartości przybliżone): IgG 1
IgG 2
IgG 3
IgG 4
Maksymalna zawartość IgA wynosi 400 mikrogramów/ml.

Wytwarzany z osocza ludzkiego pochodzącego od dawców.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: Ten produkt leczniczy zawiera 69 mg sodu na 100 ml, co odpowiada 3,45% zalecanego przez WHO maksymalnego dziennego spożycia sodu przez dorosłych, które wynosi 2 g.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1. Roztwór do infuzji Przezroczysty lub lekko opalizujący roztwór, bezbarwny lub lekko żółty. Wartość pH roztworu wynosi 4,5 – 5,0; jego osmolalność wynosi ≥ 240 mOsmol/kg.

4.1 Wskazania do stosowania

Leczenie substytucyjne u dorosłych oraz dzieci i młodzieży (0-18 lat) w przypadku:  Zespołów pierwotnych niedoborów odporności (PID) z upośledzonym wytwarzaniem przeciwciał

 Zespołów wtórnych niedoborów odporności (SID) u pacjentów z ciężkimi lub nawracającymi zakażeniami, nieskutecznym leczeniem przeciwdrobnoustrojowym lub potwierdzoną swoistą nieskutecznością przeciwciał (PSAF)* lub stężeniem IgG < 4 g/l. *PSAF=niezdolność do osiągnięcia co najmniej 2-krotnego zwiększenia miana IgG w reakcji na szczepionki przeciwko pneumokokom zawierające antygen polisacharydowy i polipeptydowy. Immunomodulacja u dorosłych oraz dzieci i młodzieży (0-18 lat) w następujących przypadkach:  Pierwotna małopłytkowość immunologiczna (ITP) u pacjentów z wysokim ryzykiem krwawienia lub przed zabiegiem chirurgicznym w celu zwiększenia ilości płytek krwi.  Zespół Guillaina-Barrégo  Choroba Kawasakiego (w skojarzeniu z kwasem acetylosalicylowym, patrz punkt 4.2)  Przewlekła zapalna poliradikuloneuropatia demielinizacyjna (CIDP). Dostępne jest tylko ograniczone doświadczenie w stosowaniu dożylnych immunoglobulin u dzieci z CIDP.  Wieloogniskowa neuropatia ruchowa (MMN) Immunomodulacja u dorosłych z:  Czynnym zapaleniem skórno-mięśniowym leczonym lekami immunosupresyjnymi, w tym kortykosteroidami, lub z nietolerancją na tego typu leki, albo przeciwskazaniami do ich stosowania.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Leczenie substytucyjne należy rozpocząć i monitorować pod nadzorem lekarza doświadczonego w leczeniu niedoborów odporności. Dawkowanie Dawka i sposoby dawkowania są zależne od wskazania. Może być konieczne indywidualne ustalenie dawki dla pacjenta w zależności od odpowiedzi klinicznej. Dawka ustalana na podstawie masy ciała może wymagać modyfikacji w przypadku pacjentów z niedowagą lub nadwagą. U pacjentów z nadwagą dawka powinna być oparta na standardowej fizjologicznej masie ciała. Poniższe schematy dawkowania są wskazówkami: Leczenie substytucyjne w pierwotnych niedoborach odporności  Schemat dawkowania powinien doprowadzić do osiągnięcia stężenia minimalnego IgG (oznaczony przed kolejną infuzją) wynoszącego co najmniej 6 g/l lub w normalnym zakresie referencyjnym dla wieku danej populacji. Leczenie wymaga prowadzenia przez okres trzech do sześciu miesięcy od momentu rozpoczęcia do uzyskania stanu wyrównania niedoborów (stężenie IgG stanu stacjonarnego). Zalecaną dawką początkową jest 0,4 - 0,8 g/kg mc. podawaną jednorazowo, a następnie stosuje się 0,2g/kg mc. podawane co trzy - cztery tygodnie.  Wymaganą dawką do osiągnięcia poziomu IgG 6 g/l jest 0,2-0,8 g/kg mc. na miesiąc. Odstępy pomiędzy dawkami, kiedy został osiągnięty stan stabilny, powinny wynosić od 3 do 4 tygodni.  Oznaczenia i oceny stężeń minimalnych IgG należy dokonywać w odniesieniu do częstości występowania infekcji. W celu zmniejszenia częstości występowania infekcji bakteryjnych, konieczne może być zwiększenie dawki i dążenie do wyższego stężenia minimalnego.

Wtórne niedobory odporności (zdefiniowane w punkcie 4.1) Zalecana dawka wynosi 0,2-0,4 g/kg mc. co trzy do czterech tygodni. Stężenie minimalne IgG powinno być oznaczane i analizowane w odniesieniu do częstości występowania zakażeń. Dawkę należy zmodyfikować w razie potrzeby w celu osiągnięcia optymalnej ochrony przed zakażeniami; u pacjentów z uporczywymi zakażeniami konieczne może być zwiększenie dawki, natomiast u pacjentów bez zakażeń można rozważyć zmniejszenie dawki.
Pierwotna małopłytkowość immunologiczna Istnieją dwa alternatywne schematy leczenia:  0,8 - 1 g/kg mc. w pierwszym dniu leczenia; dawkę tę można powtórzyć jednorazowo w ciągu 3 dni.  0,4 g/kg mc. na dobę przez okres od dwóch do pięciu dni.  W przypadku nawrotu choroby leczenie można powtórzyć.
Zespół Guillaina-Barrégo:  0,4 g/kg mc. dziennie przez okres 5 dni (można powtórzyć dawkę w razie nawrotu).
Choroba Kawasakiego:  Podawać pojedynczą dawkę 2,0 g/kg mc. Pacjentom należy równocześnie podawać kwas acetylosalicylowy.
Przewlekła zapalna polineuropatia demielinizacyjna (CIDP): Dawka początkowa: 2 g/kg podzielone na 2-5 kolejnych dni Dawki podtrzymujące: Efekt leczenia należy oceniać po każdym cyklu; jeśli po 6 miesiącach nie można zaobserwować żadnego efektu leczenia, leczenie należy przerwać. Jeżeli leczenie jest skuteczne, decyzję o zastosowaniu leczenia długoterminowego podejmuje lekarz w zależności od odpowiedzi pacjenta i utrzymywania się odpowiedzi. Dawkowanie i odstępy między kolejnymi dawkami należy dostosować do przebiegu choroby w każdym przypadku.
Wieloogniskowa neuropatia ruchowa (MMN) Dawka początkowa: 2 g/kg podane w ciągu 2-5 kolejnych dni Dawka podtrzymująca: 1 g/kg co 2 do 4 tygodni lub 2 g/kg co 4 do 8 tygodni. Efekt leczenia należy oceniać po każdym cyklu; jeśli po 6 miesiącach nie można zaobserwować żadnego efektu leczenia, leczenie należy przerwać.

Jeżeli leczenie jest skuteczne, decyzję o zastosowaniu leczenia długoterminowego podejmuje lekarz w zależności od odpowiedzi pacjenta i utrzymywania się odpowiedzi. Dawkowanie i odstępy między kolejnymi dawkami należy dostosować do przebiegu choroby w każdym przypadku.
Zapalenie skórno-mięśniowe (DM) Efekt leczenia należy oceniać po każdym cyklu; jeśli po 6 miesiącach nie można zaobserwować żadnego efektu leczenia, leczenie należy przerwać. Jeżeli leczenie jest skuteczne, decyzję o zastosowaniu leczenia długoterminowego podejmuje lekarz w zależności od odpowiedzi pacjenta i utrzymywania się odpowiedzi (patrz punkt 5.1). Dawkowanie i odstępy między kolejnymi dawkami należy dostosować do przebiegu choroby w każdym przypadku. Poniższa tabela zawiera podsumowanie odnośnie wskazówek dotyczących dawek leku: Wskazanie Dawka Częstotliwość wstrzyknięć Leczenie substytucyjne Pierwotne niedobory odporności Dawka początkowa: 0,4-0,8 g/kg
Dawka podtrzymująca: 0,2-0,8 g/kg
co 3 - 4 tygodnie Wtórne niedobory odporności (zdefiniowane w punkcie 4.1) 0,2-0,4 g/kg co 3 - 4 tygodnie Immunomodulacja: Pierwotna małopłytkowość immunologiczna 0,8 – 1,0 g/kg
albo
0,4 g/kg mc./dobę w 1. dniu, z możliwością powtórzenia w ciągu 3 dni

przez 2-5 dni
Zespół Guillaina-Barrégo 0,4 g/kg mc./dobę przez 5 dni Choroba Kawasakiego 2 g/kg mc. w dawce jednorazowej w skojarzeniu z kwasem acetylosalicylowym Przewlekła zapalna poliradiokuloneuropatia demielinizacyjna (CIDP) Dawka początkowa:
Dawka podtrzymująca:
W dawkach podzielonych w ciągu 2-

co 3 tygodnie w ciągu 1-2 dni Wieloogniskowa neuropatia ruchowa (MMN)
Dawka początkowa:

w ciągu 2-5 kolejnych dni


Wskazanie Dawka Częstotliwość wstrzyknięć Dawka podtrzymująca: 1g/kg mc.
albo

co 2-4 tygodnie
albo
co 4-8 tygodni w ciągu 2-5 dni Zapalenie skórno-mięśniowe (DM) u dorosłych jednakowe dawki podawane w ciągu 2-5 kolejnych dni
Dzieci i młodzież Dawkowanie u dzieci i młodzieży (0-18 lat) nie różni się od dawkowania u dorosłych, ponieważ dla każdego ze wskazań jest ono określone na podstawie masy ciała i dostosowane do odpowiedzi klinicznych w stanach wymienionych powyżej.
Upośledzenie czynności wątroby Nie ma dostępnych dowodów uzasadniających modyfikację dawki.
Upośledzenie czynności nerek Nie ma konieczności modyfikacji dawki, chyba że jest to wymagane ze względów klinicznych, patrz punkt 4.4.
Pacjenci w podeszłym wieku Nie ma konieczności modyfikacji dawki, chyba że jest to wymagane ze względów klinicznych, patrz punkt 4.4. Sposób podawania Do podania dożylnego. Produkt leczniczy Octagam 10% powinien być podawany dożylnie w postaci infuzji z szybkością początkową 0,01 ml/kg mc. na minutę przez 30 minut. Patrz punkt 4.4. W razie wystąpienia działania niepożądanego należy zmniejszyć szybkość infuzji lub przerwać podawanie produktu. W przypadku dobrej tolerancji szybkość podawania może być stopniowo zwiększona, maksymalnie do 0,12 ml/kg mc. na minutę. U pacjentów narażonych na ryzyko wystąpienia niepożądanych działań zakrzepowo-zatorowych produkty IVIg należy podawać z minimalną szybkością infuzji i w możliwie najmniejszej dawce. Uważa się, że pacjenci z zapaleniem skórno-mięśniowym są narażeni na większe ryzyko wystąpienia zdarzeń zakrzepowo-zatorowych (patrz punkt 4.4) i w związku z tym należy ich ściśle monitorować, a szybkość infuzji nie powinna przekraczać 0,04 ml/kg mc./min. Linię do infuzji można przepłukać przed i po podaniu produktu Octagam 10% solą fizjologiczną lub 5% roztworem glukozy w wodzie.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną (ludzkie immunoglobuliny) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą (patrz punkty 4.4 i 6.1). Pacjenci z selektywnym niedoborem IgA, u których powstaną przeciwciała przeciwko IgA, bowiem podanie produktu zawierającego IgA może spowodować reakcję anafilaktyczną.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Niniejszy produkt leczniczy zawiera 90 mg/ml maltozy jako substancję pomocniczą. Interakcja maltozy w oznaczeniach stężenia glukozy we krwi może prowadzić do fałszywie zawyżonych odczytów stężenia glukozy, a w konsekwencji do niewłaściwego podania insuliny prowadzącego do zagrażającej życiu hipoglikemii i zgonu. Ukrycie stanu hipoglikemicznego przez fałszywie zawyżone odczyty stężenia glukozy może również doprowadzić do nieleczenia prawdziwej hipoglikemii (patrz punkt 4.5). Informacje dotyczące ostrej niewydolności nerek zostały podane poniżej. Możliwość identyfikacji Należy wyraźnie zarejestrować nazwę i numer serii podanego produktu, aby poprawić możliwość identyfikacji biologicznych produktów leczniczych.
Środki ostrożności podczas stosowania Można uniknąć potencjalnych powikłań, upewniając się, że pacjent:  nie jest uczulony na normalną ludzką immunoglobulinę podając początkowo produkt z niewielką szybkością (1 ml/kg mc./godz.).  jest starannie monitorowany pod kątem jakichkolwiek objawów przez cały czas infuzji. W szczególności przez cały czas pierwszej infuzji i przez jedną godzinę od jej zakończenia należy monitorować pacjentów nieleczonych uprzednio normalną ludzką immunoglobuliną, pacjentów, u których zmieniono produkt IVIg lub razie dużego odstępu czasowego od poprzedniej infuzji, w celu wykrycia objawów możliwych działań niepożądanych. Wszyscy inni pacjenci powinni być obserwowani przez co najmniej 20 minut po podaniu produktu. U wszystkich pacjentów podawanie IVIg wymaga:  odpowiedniego nawodnienia przed rozpoczęciem infuzji IVIg;  monitorowania produkcji moczu;  monitorowania stężenia kreatyniny w surowicy;  unikania jednoczesnego podawania diuretyków pętlowych (patrz punkt 4.5).
W razie wystąpienia działania niepożądanego należy zmniejszyć szybkość infuzji lub przerwać podawanie produktu. Niezbędne leczenie zależy od charakteru i ciężkości działania niepożądanego.
Reakcje związane z infuzją Niektóre działania niepożądane (np. ból głowy, uderzenia gorąca, dreszcze, ból mięśni, świszczący oddech, częstoskurcz, ból okolicy lędźwiowej, nudności i niedociśnienie) mogą być związane z szybkością infuzji. Należy ściśle przestrzegać zaleceń dotyczących szybkości podawania zawartych w punkcie 4.2. Pacjent musi być poddany ścisłej kontroli i obserwacji przez cały czas trwania infuzji. Ddziałania niepożądane mogą występować z większą częstotliwością w przypadku:  pacjentów, którzy po raz pierwszy otrzymali normalną ludzką immunoglobulinę lub rzadziej w przypadku zastosowania innego produktu normalnej ludzkiej immunoglobuliny lub w przypadku, gdy od ostatniego podania upłynął długi czas.

 pacjentów z nieleczonym zakażeniem lub przewlekłym stanem zapalnym Nadwrażliwość Reakcje nadwrażliwości występują rzadko. Reakcja anafilaktyczna może wystąpić u pacjentów • z niewykrywalną zawartością IgA, u których występują przeciwciała przeciwko IgA • którzy uprzednio tolerowali leczenie normalną ludzką immunoglobuliną W przypadku wstrząsu należy zastosować standardową procedurę medyczną dotyczącą wstrząsu. Zdarzenia zakrzepowo-zatorowe Istnieją kliniczne dowody odnośnie związku między podawaniem IVIg a incydentami zakrzepowo- zatorowymi (TEE), takimi jak: zawał mięśnia sercowego, epizod naczyniowo-mózgowy (w tym udar), zator tętnicy płucnej oraz zakrzepica żył głębokich, które są uważane za związane ze względnym wzrostem lepkości krwi na skutek wysokiej podaży immunoglobuliny u pacjentów z grupy ryzyka. Należy zachować ostrożność podczas przepisywania i podawania IVIg pacjentom z nadwagą oraz pacjentom z istniejącymi czynnikami ryzyka incydentów zakrzepowych (takich jak: podeszły wiek, nadciśnienie, cukrzyca, zapalenie skórno-mięśniowe i występowanie w przeszłości choroby naczyniowej lub epizodów zakrzepowych, pacjenci z nabytymi lub odziedziczonymi zaburzeniami zakrzepowymi, pacjenci unieruchomieni przez długi okres, pacjenci z ciężką hipowolemią, pacjenci z chorobami zwiększającymi lepkość krwi). U pacjentów narażonych na niepożądane działania zakrzepowo-zatorowe produkty IVIg należy podawać z minimalną szybkością infuzji i w możliwie najmniejszej dawce. Ostra niewydolność nerek U pacjentów poddawanych leczeniu IVIg odnotowano przypadki ostrej niewydolności nerek. U większości z nich występowały czynniki podwyższonego ryzyka, takie jak: istniejąca wcześniej niewydolność nerek, cukrzyca, hipowolemia, nadwaga, jednoczesne przyjmowania nefrotoksycznych produktów leczniczych lub wiek powyżej 65 lat. Parametry czynności nerek należy ocenić przed infuzją IVIg, zwłaszcza u pacjentów z podejrzeniem zwiększonego ryzyka ostrej niewydolności nerek, a następnie w odpowiednich odstępach czasu. U pacjentów z ryzykiem ostrej niewydolności nerek produkty IVIg powinny być podawane z możliwie najmniejszą szybkością infuzji i w możliwie najmniejszej dawce.W przypadku wystąpienia niewydolności nerek należy rozważyć przerwanie stosowania IVIg. Podczas gdy odnotowane przypadki zaburzenia czynności nerek oraz ostrej niewydolności nerek związane były ze stosowaniem wielu licencjonowanych produktów IVIg, które zawierają różne substancje pomocnicze, jak sacharoza, glukoza i maltoza, produkty zawierające sacharozę jako stabilizator były za nie odpowiedzialne nieproporcjonalnie częściej. U pacjentów z grupy ryzyka należy rozważyć zastosowanie produktów IVIg, które nie zawierają tych substancji pomocniczych. Produkt leczniczy Octagam 10% zawiera maltozę (patrz substancje pomocnicze powyżej).

Zespół aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych (AMS) W związku z terapią IVIg zgłaszano zespół aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. Zespół z reguły rozpoczynał się w ciągu od kilku godzin do 2 dni po terapii IVIg. W badaniach płynu mózgowo-rdzeniowego często stwierdza się pleocytozę do kilku tysięcy komórek na mm 3 , głównie granulocytów, oraz stężenia białka podwyższone do kilkuset mg/dl. AMS może występować częściej w związku z leczeniem dużymi dawkami IVIg (2 g/kg mc.).


Pacjenci z takimi objawami podmiotowymi i przedmiotowymi powinni przejść dokładną ocenę neurologiczną, włącznie z badaniem PMR, w celu wykluczenia innych przyczyn zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych.
Przerwanie leczenia IVIg powodowało remisję AMS w ciągu kilku dni bez żadnych następstw.
Niedokrwistość hemolityczna Produkty IVIg mogą zawierać przeciwciała grup krwi, które mogą działać jak hemolizyny i indukować w warunkach in vivo opłaszczenie krwinek czerwonych immunoglobuliną, powodując dodatnią bezpośrednią reakcję antyglobulinową (test Coombsa), a w rzadkich przypadkach hemolizę. W wyniku terapii IVIg może rozwinąć się niedokrwistość hemolityczna spowodowana zwiększoną sekwestracją krwinek czerwonych. Pacjenci przyjmujący IVIg powinni być monitorowani pod kątem objawów klinicznych i symptomów hemolizy (patrz punkt 4.8.).
Neutropenia/leukopenia Zgłoszono przypadki przejściowego zmniejszenia liczby neutrofili i/lub neutropenii, niekiedy ciężkie. Zwykle dochodzi do tego w ciągu godzin lyb dni po podaniu IVIg i ustępuje samoistnie w ciągu 7 do 14 dni.
Ostre poprzetoczeniowe uszkodzenie płuc (TRALI) Istnieją doniesienia o ostrym, niekardiogennym obrzęku płuc [ostre poprzetoczeniowe uszkodzenie płuc (TRALI)] u pacjentów otrzymujących IVIg, w związku z tym nie można całkowicie wykluczyć tego działania niepożądanego w przypadku stosowania produktu leczniczego Octagam. TRALI charakteryzuje się ciężką hipoksją, dusznością, przyspieszonym oddechem, sinicą, gorączką i niedociśnieniem. Objawy TRALI zwykle występują w ciągu 6 godzin po infuzji, często w ciągu 1-2 godzin. W związku z tym pacjenci otrzymujący IVIg muszą być monitorowani, a w razie wystąpienia działań niepożądanych ze strony płuc, infuzja musi być natychmiast przerwana. TRALI jest stanem potencjalnie zagrażającym życiu i wymaga natychmiastowego leczenie w warunkach oddziału intensywnej opieki. Wpływ na wyniki testów serologicznych Po podaniu immunoglobuliny, przejściowy wzrost we krwi pacjentów biernie przeniesionych różnych przeciwciał może dawać fałszywie dodatnie wyniki testów serologicznych. Biernie przeniesione przeciwciała przeciwko antygenom erytrocytów (np. A, B lub D) mogą zaburzać wyniki niektórych testów serologicznych, na przykład bezpośredniego testu antyglobulinowego (DAT, bezpośredni test Coombsa). Czynniki zakaźne Standardowe czynności zapobiegające zakażeniom związanym ze stosowaniem produktów leczniczych otrzymywanych z ludzkiej krwi lub osocza obejmują selekcję dawców, badanie indywidualnych donacji i puli osocza na obecność specyficznych markerów zakażeń oraz stosowanie skutecznych procedur inaktywacji/usuwania wirusów w procesie wytwarzania. Mimo to, przy podawaniu leków wytwarzanych z ludzkiej krwi lub osocza nie można całkowicie wykluczyć ryzyka przeniesienia czynników zakaźnych. Dotyczy to także nieznanych lub powstających wirusów i innych patogenów. Uważa się, że podjęte czynności w stosunku do wirusów otoczkowych, takich jak HIV, HBV i HCV, są skuteczne. Podejmowane środki ostrożności mogą mieć ograniczone zastosowanie w przypadku wirusów bezotoczkowych, takich jak wirus zapalenia wątroby typu A (HAV) oraz parwowirus B19. Pocieszający jest fakt, że z dotychczasowego doświadczenia klinicznego wynika, iż za pośrednictwem immunoglobulin nie dochodzi do przenoszenia wirusa zapalenia wątroby typu A lub parwowirusa B19 oraz że przypuszcza się, iż skład przeciwciał stanowi ważny czynnik w ochronie przeciwko zakażeniom wirusowym.

Ważne informacje o niektórych składnikach leku Octagam 10% Ten produkt leczniczy zawiera 69 mg sodu na 100 ml, co odpowiada 3,45% zalecanego przez WHO maksymalnego dziennego spożycia sodu przez dorosłych, które wynosi 2g.
(Fałszywie) podwyższony wskaźnik sedymentacji erytrocytów U pacjentów leczonych produktami IVIg wskaźnik sedymentacji erytrocytów (ESR) może być fałszywie podwyższony (wzrost niezapalny).
Przeciążenie układu krążenia (objętościowe) Przeciążenie układu krążenia (objętościowe) może występować, gdy objętość podawanego produktu leczniczego IVIg (lub dowolnego innego produktu krwio- lub osoczopochodnego) oraz innych zbieżnych wlewów powoduje ostrą hiperwolemię i ostry obrzęk płuc.
Odczyny miejscowe w miejscu wstrzyknięcia: Zidentyfikowano odczyny miejscowe w miejscu wstrzyknięcia, które mogą obejmować wynaczynienie, rumień w miejscu infuzji, świąd w miejscu infuzji i inne podobne objawy.
Dzieci i młodzież Wymienione ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczą zarówno dorosłych, jak i dzieci i młodzieży.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Szczepionki zawierające żywe atenuowane wirusy Podanie immunoglobulin może osłabić przez okres od przynajmniej 6 tygodni do 3 miesięcy skuteczność szczepionek zawierających żywe atenuowane wirusy, takich jak szczepionki przeciwko odrze, różyczce, śwince i ospie wietrznej. Szczepienie szczepionkami zawierającymi żywe atenuowane wirusy powinno być wykonane w odstępie trzech miesięcy od podania tego produktu leczniczego. W przypadku szczepionki przeciwko odrze skuteczność ta może być obniżona do 1 roku. Dlatego przed podaniem szczepionki przeciwko odrze zaleca się oznaczenie u pacjenta poziomu przeciwciał.
Diuretyki pętlowe Unikanie jednoczesnego podawania diuretyków pętlowych.
Badanie stężenia glukozy we krwi Niektóre testy stosowane do oznaczenia stężenia glukozy we krwi (na przykład za pomocą dehydrogenazy glukozowej pirolochinolinochinonu (GDH-PQQ) lub oksydoreduktazy glukozowej) błędnie rozpoznają maltozę (90 mg/ml) zawartą w leku Octagam 10% jako glukozę. To może prowadzić do błędnego zawyżania odczytów stężenia glukozy podczas infuzji oraz przez okres około 15 godzin po zakończeniu infuzji, a w konsekwencji do niewłaściwego zastosowania insuliny skutkującego zagrażającą życiu hipoglikemią. Także w przypadkach prawdziwej hipoglikemii może nie nastąpić leczenie, jeśli dojdzie do zamaskowania stanu hipoglikemicznego z powodu błędnie zawyżonych odczytów stężenia. Dlatego też podczas podawania leku Octagam 10% lub innych podawanych pozajelitowo produktów zawierających maltozę oznaczanie stężenia glukozy musi być przeprowadzane z użyciem metod specyficznych dla glukozy.
Należy uważnie przeczytać informacje dotyczące systemu oznaczania stężenia glukozy, w tym pasków testowych, aby stwierdzić, czy dany system jest odpowiedni do badania podczas jednoczesnego stosowania produktów pozajelitowych zawierających maltozę. W przypadku pojawienia się wątpliwości należy skontaktować się z wytwórcą systemu w celu ustalenia, czy dany produkt jest odpowiedni do badania podczas jednoczesnego stosowania produktów pozajelitowych zawierających maltozę.


Dzieci i młodzież Wymienione interakcje dotyczą zarówno dorosłych, jak i dzieci i młodzieży.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża Bezpieczeństwo stosowania tego produktu leczniczego u kobiet w ciąży nie zostało ustalone w kontrolowanych badaniach klinicznych i dlatego powinien być on podawany kobietom w ciąży i matkom karmiącym piersią ze szczególną ostrożnością. Wykazano, że produkty lecznicze IVIg przenikają przez łożysko, co nasila się podczas trzeciego trymestru. Kliniczne doświadczenia dotyczące stosowania immunoglobulin wskazują, że nie mają one szkodliwego wpływu na przebieg ciąży, rozwój płodu czy noworodka. Karmienie piersią Immunoglobuliny są wydzielane do mleka matki. Nie przewiduje się żadnego niekorzystnego wpływu na noworodki/dzieci karmione piersią. Płodność Kliniczne doświadczenie dotyczące stosowania immunoglobulin sugeruje, że nie należy oczekiwać ich szkodliwego wpływu na płodność.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania maszyn

Produkt Octagam 10% nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednakże pacjenci, u których w trakcie leczenia wystąpiły działania niepożądane, nie powinni prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn do czasu ustąpienia tych działań.

4.8 Działania niepożądane

Podsumowanie profilu bezpieczeństwa Działania niepożądane powodowane przez normalne ludzkie immunoglobuliny (w malejącej częstości) obejmują (patrz także punkt 4.4):  dreszcze, ból głowy, zawroty głowy, gorączka, wymioty, reakcje alergiczne, nudności, ból stawów, niskie ciśnienie krwi oraz umiarkowany ból w dolnej części pleców.  odwracalne reakcje hemolityczne, zwłaszcza u pacjentów z grupą krwi A, B lub AB, oraz (rzadko) niedokrwistość hemolityczną wymagającą przetoczenia produktów krwiopochodnych.  (rzadko) nagły spadek ciśnienia krwi i wstrząs anafilaktyczny, nawet w przypadku, gdy pacjent nie wykazywał nadwrażliwości na lek po poprzednim podaniu.  (rzadko) przemijające reakcje skórne (włącznie z toczniem rumieniowatym skórnym - częstość nieznana)  (bardzo rzadko) zdarzenia zakrzepowo-zatorowe, takie jak zawał mięśnia sercowego, udar mózgu, zatorowość płucna i zakrzepica żył głębokich.  przypadki przemijającego jałowego zapalenia opon mózgowych.  przypadki wzrostu poziomu kreatyniny w surowicy i(lub) ostrej niewydolności nerek.  przypadki ostrego poprzetoczeniowego uszkodzenia płuc (TRALI). Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych

Poniższa tabela została przygotowana zgodnie z klasyfikacją układów i narządów MedDRA (klasyfikacja układów i narządów - SOC i zalecane terminy [ang. Preferred Term Level]). Częstość występowania oceniono według następującej konwencji: bardzo często (≥ 1/10); często (≥ 1/100 do < 1/10); niezbyt często (≥ 1/1000 do < 1/100); rzadko (≥ 1/10000 do < 1/1000); bardzo rzadko (< 1/10000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych). W obrębie każdej kategorii z klasyfikacji układów i narządów działania niepożądane są przedstawione od najpoważniejszych do najmniej poważnych. Częstość występowania działań niepożądanych w badaniach klinicznych z produktem Octagam: Klasyfikacja układów i narządów MedDRA (SOC) zgodnie z przyjętą kolejnością: Działanie niepożądane Częstość na pacjenta Częstość na infuzję Zaburzenia krwi i układu chłonnego niedokrwistość, leukopenia, limfopenia niezbyt często
niezbyt często
Zaburzenia układu immunologicznego (patrz punkt 4.4) nadwrażliwość często często Zaburzenia oka niewyraźne widzenie niezbyt często niezbyt często Zaburzenia układu nerwowego ból głowy bardzo często często zawroty głowy często niezbyt często parestezja, drżenie niezbyt często niezbyt często zdarzenie mózgowo-naczyniowe (patrz punkt 4.4), niedoczulica, zawał mózgu niezbyt często rzadko Zaburzenia serca tachykardia często niezbyt często Zaburzenia naczyniowe nadciśnienie tętnicze często często zakrzepica (patrz punkt 4.4) niezbyt często rzadko Zaburzenia żołądka i jelit nudności często często wymioty często niezbyt często Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i zaburzenia tkanki łącznej ból mięśni, ból kończyny często niezbyt często ból pleców, ból stawów, skurcze mięśni niezbyt często niezbyt często Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia duszność niezbyt często niezbyt często zator tętnicy płucnej (patrz punkt 4.4) niezbyt często rzadko Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania gorączka często często uczucie zmęczenia, reakcja w miejscu podania, dreszcze często niezbyt często ból w klatce piersiowej, astenia, obrzęk obwodowy, złe samopoczucie niezbyt często niezbyt często Badania diagnostyczne wzrost aktywności enzymów wątrobowych dodatni wynik testu Coombsa często niezbyt często zmniejszenie stężenia hemoglobiny niezbyt często niezbyt często Poniższe działania niepożądane zostały zgłoszone po wprowadzeniu leku Octagam do obrotu. Określenie częstości występowania działań niepożądanych zgłoszonych po wprowadzeniu leku do obrotu na podstawie dostępnych danych jest niemożliwe. Klasyfikacja układów i narządów MedDRA (SOC) zgodnie z przyjętą kolejnością: Działanie niepożądane (preferowane terminy) Częstość Zaburzenia krwi i układu chłonnego niedokrwistość hemolityczna; nieznana Zaburzenia układu immunologicznego (patrz punkt 4.4) wstrząs anafilaktyczny; reakcja anafilaktyczna; nieznana nieznana

Klasyfikacja układów i narządów MedDRA (SOC) zgodnie z przyjętą kolejnością: Działanie niepożądane (preferowane terminy) Częstość reakcja rzekomoanafilaktyczna; obrzęk naczynioruchowy; obrzęk twarzy nieznana nieznana nieznana Zaburzenia metabolizmu i odżywiania przewodnienie; (pseudo)hiponatremia nieznana nieznana Zaburzenia psychiczne stan splątania; niepokój; lęk; nerwowość nieznana nieznana nieznana nieznana Zaburzenia układu nerwowego aseptyczne zapalenie opon mózgowych; utrata przytomności; zaburzenie mowy; migrena; światłowstręt; nieznana nieznana nieznana nieznana nieznana Zaburzenia oka upośledzenie widzenia nieznana Zaburzenia serca zawał mięśnia sercowego (patrz 4.4); dusznica bolesna; bradykardia; kołatanie serca; sinica nieznana nieznana nieznana nieznana nieznana Zaburzenia naczyniowe zapaść krążeniowa; obwodowa niewydolność krążenia; zapalenie żył; niedociśnienie; bladość nieznana nieznana nieznana nieznana nieznana Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia niewydolność oddechowa; obrzęk płucny; skurcz oskrzeli; hipoksja; kaszel nieznana nieznana nieznana nieznana nieznana Zaburzenia żołądka i jelit biegunka; ból brzucha nieznana nieznana Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej łuszczenie się skóry; pokrzywka; wysypka; wysypka rumieniowa; zapalenie skóry; świąd; łysienie; rumień nieznana nieznana nieznana nieznana nieznana nieznana nieznana nieznana Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i zaburzenia tkanki łącznej ból szyi; osłabienie mięśni; sztywność mięśniowo-szkieletowa nieznana nieznana nieznana Zaburzenia nerek i dróg moczowych ostra niewydolność nerek (patrz 4.4); ból nerek nieznana nieznana Zaburzenia ogólne i reakcje w miejscu podania obrzęk; objawy grypopodobne; uderzenia gorąca; zaczerwienienie; uczucie zimna; uczucie ciepła; nadmierne pocenie się; dyskomfort w klatce piersiowej; ospałość; uczucie pieczenia nieznana nieznana nieznana nieznana nieznana nieznana nieznana nieznana nieznana nieznana Badania diagnostyczne fałszywie zwiększone oznaczenie stężenia glukozy krwi (patrz 4.4) nieznana

Opis wybranych działań niepożądanych Opisy wybranych działań niepożądanych, w tym reakcji nadwrażliwości, zdarzeń zakrzepowo- zatorowych, ostrej niewydolności nerek, zespołu aseptycznego zapalenia opon mózgowo- rdzeniowych oraz niedokrwistości hemolitycznej, zostały podane w punkcie 4.4.
Dzieci i młodzież W badaniach klinicznych z produktem Octagam większość działań niepożądanych zaobserwowanych u dzieci była łagodna, a wiele z nich ustąpiło po zastosowaniu prostych środków, takich jak zmniejszenie szybkości infuzji lub jej tymczasowe przerwanie. Wszystkie zaobserwowane działania niepożądane dotyczyły preparatów IVIg. U populacji pediatrycznej najczęściej obserwowanym działaniem niepożądanym był ból głowy.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Przedawkowanie może prowadzić do nadmiernego przeciążenia ustroju płynami i wzrostu lepkości krwi, w szczególności u pacjentów z grup ryzyka, łącznie z pacjentami starszymi i z zaburzeniami pracy serca lub nerek (patrz punkt 4.4).

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: surowice odpornościowe i immunoglobuliny: immunoglobuliny, normalne ludzkie, przeznaczone do podawania donaczyniowego. kod ATC: J06BA02 Normalna ludzka immunoglobulina zawiera głównie immunoglobulinę G (IgG) o szerokim zakresie działania przeciwciał przeciwko czynnikom zakaźnym. Normalna ludzka immunoglobulina zawiera przeciwciała klasy IgG występujące w normalnej populacji. Produkt wytwarzany jest zwykle z pulowanego osocza pochodzącego od ponad 1000 dawców. Zawiera podklasy immunoglobuliny G ściśle proporcjonalne do podklas zawartych w naturalnym

ludzkim osoczu. Odpowiednie dawki tego produktu leczniczego mogą przywrócić nieprawidłowo niskie stężenia immunoglobulin G do prawidłowych wartości. Mechanizm działania przy stosowaniu z innych wskazań niż leczenie substytucyjne nie jest w pełni wyjaśniony.
Badania kliniczne W prospektywnym, otwartym, wieloośrodkowym badaniu III fazy badano skuteczność i bezpieczeństwo stosowania produktu leczniczego Octagam 10% u pacjentów cierpiących na samoistną (immunologiczną) plamicę małopłytkową (ITP). Octagam 10% [100 mg/ml] podawano w postaci infuzji przez dwa kolejne dni w dawce 1 g/kg mc./dzień, a pacjenci byli obserwowani przez okres 21 dni oraz w trakcie wizyty kontrolnej w 63 dniu po infuzji. Przeprowadzono ocenę parametrów hematologicznych w 2, 7, 14 i 21 dniu. W analizie wzięło udział 116 pacjentów; w tym 66 pacjentów z przewlekłym ITP, 49 nowo zdiagnozowanych pacjentów oraz 1 pacjent błędnie zakwalifikowany do badania (nie cierpiał na ITP), którego wykluczono z analizy skuteczności. Ogólny odsetek odpowiedzi w całej populacji objętej analizą wynosił 80% (95% przedział ufności: 73% do 87%). Odsetki odpowiedzi klinicznej były zbliżone w 2 kohortach: 82% w kohorcie pacjentów z przewlekłym ITP i 78% w kohorcie nowo zdiagnozowanych pacjentów. W przypadku pacjentów, u których zaobserwowano odpowiedź kliniczną, mediana czasu do wystąpienia reakcji płytek krwi wynosiła 2 dni (zakres od 1 do 6 dni). Ogólna maksymalna szybkość infuzji wynosiła 0,12 ml/kg mc./min. W grupie pacjentów z maksymalną dopuszczalną szybkością infuzji 0,12 ml/kg mc./min (n=90) osiągnięto medianę maksymalnej szybkości infuzji wynoszącą 0,12 ml/kg mc./min (średnia 0,10 ml/kg mc./min). Ogółem u 55% pacjentów wystąpiło zdarzenie niepożądane (AE) związane z produktem leczniczym. Częstość występowania zdarzeń niepożądanych (AE) była podobna w kohorcie pacjentów z przewlekłym ITP i nowo zdiagnozowanych pacjentów. Wszystkie zdarzenia niepożądane (AE) związane z produktem leczniczym miały nasilenie łagodne lub umiarkowane oraz wszystkie ustąpiły. Najczęściej występującymi zdarzenia niepożądanymi () były ból głowy, zwiększenie częstości akcji serca (konieczne było zgłaszanie zmian częstości tętna nawet tak niewielkich, jak zmiana o > 10 uderzeń/min) i gorączka. U 32 z 116 pacjentów (28%) wystąpiły zdarzenia niepożądane (AE) związane z infuzją produktu leczniczego podczas lub w ciągu 0,12 ml/kg mc./min (jeśli zdarzenia niepożądane wystąpiło po zakończeniu infuzji, przydzielano mu ostatnią zastosowaną szybkość podawania). Nie odnotowano żadnego przypadku wystąpienia hemolizy w związku z badanym produktem leczniczym. Z wyjątkiem 1 pacjenta, nie stosowano poprzedzającej leczenie terapii mającej na celu złagodzenie nietolerancji związanej z infuzją. Przewlekła zapalna polineuropatia demielinizacyjna (CIDP) Badanie retrospektywne obejmowało dane od 46 pacjentów z przewlekłą zapalną polineuropatią demielinizacyjną (CIDP), których leczono produktem leczniczym Octagam 5%. Analiza skuteczności obejmowała 24 pacjentów, w tym 11 pacjentów nieleczonych (grupa 1) oraz 13 pacjentów, którzy nie otrzymywali immunoglobulin przez 12 tygodni przed rozpoczęciem terapii produktem leczniczym Octagam 5% (grupa 2). Grupa 3 obejmowała 13 innych pacjentów, którzy byli wstępnie leczeni immunoglobulinami (immunoglobuliny podawane w ciągu 12 tygodni przed rozpoczęciem podawania produktu leczniczego Octagam 5%). Leczenie uznawano za skuteczne, jeżeli skala ONLS (ang. Overall Neuropathy Limitations Scale – ogólna skala zaawansowania neuropatii) była zmniejszona o przynajmniej jeden punkt w ciągu 4 miesięcy od rozpoczęcia leczenia. W grupach 1 i 2 punktacja była znacząco zmniejszona u 41,7% pacjentów (p=0,02). Tylko 3 z 13 pacjentów (23,08%) w grupie 3 (wstępnie leczeni IVIg) wykazywało poprawę pod względem ONLS; 10 pacjentów pozostało stabilnych. U pacjentów wstępnie leczonych IVIg nie spodziewano się obserwować wyraźnej poprawy pod względem ONLS.

Średnia wieku badanych pacjentów wynosiła 65 lat, co było wartością wyższą niż w innych badaniach CIDP. U pacjentów starszych niż 65 lat wskaźnik odpowiedzi był niższy niż u młodszych. Jest to zgodne z opublikowanymi danymi. Zapalenie skórno-mieśniowe (DM) Do prospektywnego, randomizowanego, wieloośrodkowego, kontrolowanego placebo badania prowadzonego metodą podwójnie ślepej próby włączono łącznie 95 dorosłych pacjentów (średnia wieku 53 lata, zakres od 22 do 79 lat; 75% stanowiły kobiety) z zapaleniem skórno-mięśniowym. W pierwszym okresie (16 tygodni) uczestnicy otrzymywali 2 g/kg mc. produktu leczniczego Octagam 10% lub placebo co 4 tygodnie przez 4 cykle infuzji. Uczestnicy mogli kontynuować stosowanie poprzednio przyjmowanych leków na DM (maksymalne dawkowanie np. dla kortykosteroidów wynosiło 20 mg na dobę równowartości prednizonu), jeśli otrzymywali je w stabilnej dawce przed włączeniem do badania. Podczas pierwszego okresu badania, dawkowanie jednocześnie stosowanych leków na DM musiało być utrzymane na stabilnym poziomie. Około 93% uczestników otrzymywało kortykosteroidy (gdzie około 50% otrzymywało ≤10 mg na dobę równowartości prednizonu). Odsetek uczestników wykazujących odpowiedź (poprawa o ≥20 punktów w oparciu o TIS) w 16. tygodniu w całej populacji objętej analizą (ang. Full Analysis Set, FAS) był znacznie większy w grupie produktu leczniczego Octagam 10% niż w grupie placebo (78,72% vs. 43,75%; Różnica: 34,97% [95% CI: 16,70; 53,24; p=0,0008], patrz tabela 1).
Tabela 1. Wynik całkowitej poprawy – Odsetek pacjentów wykazujących odpowiedź w 16. tygodniu Analiza Odpowiedź w oparciu o TIS Octagam 10% N=47 Placebo N=48 Różnica Octagam 10% – placebo Pierwotna (co najmniej minimalna poprawa) Liczba (%) pacjentów wykazujących odpowiedź

odpowiedzi

[95% CI] wartość p a
[16,70; 53,24] 0,0008 Wtórna Co najmniej umiarkowana poprawa Liczba (%) pacjentów wykazujących odpowiedź Różnica w odsetku odpowiedzi
[95% CI] wartość p a
[27,31; 63,03] <0,0001 Wtórna Co najmniej duża poprawa Liczba (%) pacjentów wykazujących odpowiedź Różnica w odsetku odpowiedzi
23,58 [95% CI] wartość p a

0,0062 a Test
Cochrana-Mantela-Haenszela „Co najmniej umiarkowaną poprawę” zdefiniowano jako poprawę o 40 punktów w oparciu o TIS, a „co najmniej dużą poprawę” zdefiniowano jako poprawę o 60 punktów w oparciu o TIS, biorąc pod uwagę sześć, głównych ocen (ang. Core Set Measures, CSM): ręczne badanie mięśni (ang. Manual Muscle Testing) MMT-8, globalną aktywność choroby (ang. Physician Global Disease

Activity, GDA) w ocenie lekarza, pozamięśniową aktywność choroby, GDA w ocenie pacjenta, kwestionariusz oceny stanu zdrowia (ang. Health Assessment Questionnaire, HAQ), stężenie enzymów mięśniowych. CI=przedział ufności; N=liczba pacjentów; TIS=wynik całkowitej poprawy
W 24-tygodniowym otwartym przedłużeniu badania 91 uczestników otrzymało kolejne 6 cykli infuzji produktu leczeniczego Ocatagam 10% co 4 tygodnie. W tym okresie dopuszczalne było zmniejszenie dawki jednocześnie przyjmowanego leczenia immunosupresyjnego, a u 15% uczestników można było stopniowo zmniejszać dawkę kortykosteroidów.
Odpowiedź w grupie produktu leczniczego Octagam 10% z pierwszego okresu utrzymywała się do

40. tygodnia dla wszystkich punktów końcowych w ocenie skuteczności. U pacjentów w grupie

placebo obserwowano podobną odpowiedź po przejściu do stosowania produktu leczniczego Octagam 10% w ramach przedłużenia badania (patrz tabela 2).
Tabela 2. Wynik całkowitej poprawy – Odsetek pacjentów wykazujących odpowiedź w 40. tygodniu
Odpowiedź w oparciu o TIS w 40. tygodniu Octagam 10% Placebo/Octagam 10% Łącznie Liczba (%) pacjentów wykazujących odpowiedź
Co najmniej minimalna poprawa 32/45 (71,11%) 32/46 (69,57%) 64/91 (70,33%) 95% CI 57,87; 84,35 56,27; 82,86 60,94; 79,72
Podczas całego badania podano łącznie 664 cykli infuzji produktu leczniczego Octagam 10%. Ogółem u 62 uczestników (65,3%) wystąpiły 282 zdarzenia niepożądane pojawiające się w trakcie leczenia, które uznano za związane z badanym lekiem. Większość z nich miało łagodne nasilenie (207/282).
W trakcie badania żaden pacjent nie spełnił kryteriów hemolizy wewnątrznaczyniowej.
W trakcie badania zmniejszono maksymalną dopuszczalną szybkość infuzji z 0,12 ml/kg mc./min do 0,04 ml/kg mc./min. W okresie z grupą kontrolną otrzymującą placebo i w całym badaniu, skorygowana pod względem ekspozycji częstość występowania zdarzeń zakrzepowo-zatorowych była konsekwentnie mniejsza w analizach „po zmniejszeniu szybkości” (1,54 na badania). W związku z tym zaleca się stosowanie możliwie jak najmniejszej szybkości infuzji u pacjentów z DM z czynnikami ryzyka (patrz również punkt 4.4).
Dzieci i młodzież Wśród dzieci i młodzieży nie przeprowadzono żadnych specjalnych badań z produktem Octagam 10%. Jednakże otwarte badanie prospektywne III fazy zostało przeprowadzone z produktem Octagam 5% u 17 dzieci/nastolatków (mediana wieku wynosiła 14 lat, zakres od 10,5 do 16,8) cierpiących na pierwotne niedobory odporności. Leczenie pacjentów trwało 6 miesięcy. Skuteczność kliniczna była zadowalająca, gdyż ilość dni infekcji lub gorączki oraz ilość dni nieobecności w szkole były niskie, a rodzaj i dotkliwość infekcji były porównywalne do przypadków zaobserwowanych w zdrowej populacji. Nie zaobserwowano ostrych infekcji prowadzących do hospitalizacji. Warto również zauważyć, że liczba epizodów infekcji była niższa, gdy stężenie IgG w osoczu było utrzymywane na poziomie około 6 g/l, niż gdy stężenie IgG w osoczu wynosiło około 4 g/l.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Normalna ludzka immunoglobulina natychmiast po podaniu dożylnym osiąga pełną biodostępność w układzie krążenia biorcy. Stosunkowo szybko dochodzi do jej dystrybucji między osoczem a płynem zewnątrznaczyniowym; stan równowagi między przestrzenią wewnątrznaczyniową a zewnątrznaczyniową następuje po około 3 -5 dniach. Na podstawie pomiarów dokonanych u pacjentów z niedoborem odporności okres półtrwania normalnej ludzkiej immunoglobuliny waha się od 26 do 41 dni. Okres półtrwania może się różnić u poszczególnych pacjentów, szczególnie z pierwotnym niedoborem odporności. Brak jest oficjalnych danych na temat właściwości farmakokinetycznych dla Octagam 10% u pacjentów z niedoborami odporności. Immunoglobulina G (IgG) i jej kompleksy ulegają degradacji w komórkach układu siateczkowo- śródnabłonkowego.
Dzieci i młodzież Wśród dzieci i młodzieży nie przeprowadzono żadnych specjalnych badań z produktem Octagam 10%. Jednakże otwarte badanie prospektywne III fazy zostało przeprowadzone z produktem Octagam na pierwotne niedobory odporności. Leczenie pacjentów trwało 6 miesięcy. W trakcie leczenia średnia C max
stężenie wynosiło 6,2 ± 1,8 g/l. Maksymalny okres półtrwania całkowitej IgG wynosił 36 ± 11 dni z medianą 34 dni. Objętość rozkładu całkowitej IgG wynosiła 3,7 ± 1,4 l a klirens całkowity wynosił 0,07 ± 0,02 l/dzień.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Immunoglobuliny są naturalnymi składnikami ludzkiego organizmu. Badania toksyczności przewlekłej, genotoksyczności i badania nad wpływem na rozrodczość u zwierząt są niewykonalne za względu na powstawanie i interferencje przeciwciał przeciwko białkom heterologicznym. Od kiedy w obserwacji klinicznej nie wykazano żadnego wpływu immunoglobulin na powstawanie nowotworów i wpływu mutagennego, nie przeprowadzono badań eksperymentalnych w grupach heterologicznych.

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Maltoza Woda do wstrzykiwań

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Ze względu na brak badań zgodności produktu leczniczego nie wolno mieszać z innymi produktami leczniczymi ani z innymi produktami IVIg.

6.3 Okres ważności

Produkt należy zużyć natychmiast po pierwszym otwarciu.

6.4 Specjalne środki ostrożności przy przechowywaniu

Przechowywać w lodówce (2°C – 8°C). Nie zamrażać. Przechowywać pojemnik w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem. Produkt leczniczy może zostać wyjęty z lodówki jednorazowo na okres do 9 miesięcy (nie przekraczając okresu ważności) i może być przechowywany w temperaturze ≤ 25°C. Pod koniec tego okresu nie należy produktu ponownie umieszczać w lodówce, lecz należy go wyrzucić. Datę wyjęcia produktu leczniczego z lodówki należy zapisać na opakowaniu zewnętrznym. Warunki przechowywania produktu leczniczego po pierwszym otwarciu — patrz punkt 6.3.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Wielkości opakowań:



Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Fiolki/butelki wykonane ze szkła typu II oraz korki wykonane z gumy bromobutylowej.

6.6 Szczególne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu

leczniczego do stosowania Przed użyciem produkt należy ogrzać do temperatury pokojowej lub temperatury ciała. Roztwór powinien być klarowny do lekko opalizującego, bezbarwny lub bladożółty. Nie należy używać roztworów, które są mętne lub zawierają osad. Wszelkie resztki niewykorzystanego produktu lub jego odpady należy usunąć w sposób zgodny z lokalnymi przepisami. Ze względu na ryzyko skażenia bakteryjnego jakiekolwiek pozostałości produktu należy wyrzucić.

DOPUSZCZENIE DO OBROTU Octapharma (IP) SPRL Allée de la Recherche 65 Belgia Pozwolenie nr 16423 OBROTU/DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 09.02.2010 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 25.05.2018 CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO 07/2023