Nidrazid
Isoniazidum
Tabletki 100 mg | Isoniazidum 100 mg
Zentiva, k.s., Czechy
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Nidrazid, 100 mg, tabletki Isoniazidum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. − Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. − W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. − Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. − Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
Izoniazyd (substancja czynna leku Nidrazid) działa na prątki gruźlicy.
Nidrazid jest wskazany do stosowania w leczeniu wszystkich płucnych i pozapłucnych postaci gruźlicy oraz w zapobieganiu rozwojowi postaci płucnych.
Podczas leczenia gruźlicy lek Nidrazid stosuje się jednocześnie z innymi lekami przeciwprątkowymi tak, aby zapobiec rozwojowi oporności prątków na ten lek (utracie skuteczności leku). Zapobiegawczo Nidrazid zazwyczaj stosowany jest jako jedyny lek.
Lek jest wskazany do stosowania u dorosłych i u dzieci w wieku powyżej 3 lat, które są w stanie połknąć tabletkę (w razie trudności z połknięciem, tabletkę można rozkruszyć).
Kiedy nie stosować leku Nidrazid − jeśli pacjent ma uczulenie na izoniazyd lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6). − jeśli pacjent ma ciężką niewydolność wątroby lub polekową niewydolność wątroby.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Nidrazid należy omówić to z lekarzem, jeśli u pacjenta występują następujące choroby: − padaczka, − psychoza, − skłonność do krwawień, − zapalenie nerwu, − zaburzenia czynności wątroby (stwierdzone aktualnie lub w przeszłości); lekarz może odstawić lek lub zmodyfikować dawkowanie, − zaburzenia czynności nerek; lekarz może zmodyfikować dawkowanie; u osób z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek należy dokladnie kontrolować stosowanie leku; − AIDS; − cukrzyca.
Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów: − w podeszłym wieku; − codziennie spożywających napoje alkoholowe; − przyjmujących leki w postaci dożylnej; − niedożywionych; − u których konieczne jest stosowanie dużych dawek leku Nidrazid; może wówczas wystąpić niedobór witaminy B 6 , co może prowadzić do zwiększenia częstości występowania niektórych działań niepożądanych. Jeśli wystąpi zapalenie nerwu, lekarz zaleci zwiększenie dawki witaminy B 6 .
Podczas stosowania leku (nawet wiele miesięcy od rozpoczęcia leczenia) może rozwinąć się ciężkie zapalenie wątroby, czasami prowadzące do zgonu. U pacjentów powyżej 35 roku życia zaobserwowano częstsze występowanie zapalenia wątroby i należy ich monitorować czy występują objawy zwiastunowe zapalenia wątroby, takie jak: zmęczenie, osłabienie, złe samopoczucie, jadłowstręt, nudności lub wymioty. W przypadku ich wystąpienia należy niezwłocznie odstawić lek ; U każdego dorosłego pacjenta przed rozpoczęciem stosowania leku Nidrazid lekarz zleci badania czynności wątroby i badania krwi. Podczas stosowania leku pacjent powinien pozostawać pod kontrolą lekarza i przynajmniej raz w miesiącu zgłaszać się na wizyty kontrolne. U pacjentów po 35 roku życia badania czynności wątroby należy wykonywać regularnie, co najmniej raz na miesiąc. Pacjent , u którego wykryto nieprawidłowe parametry zostanie poddany ponownej ocenie i lekarz w razie konieczności zaleci powtórzenie badań laborat oryjnych. Jeśli u pacjenta nie występowały w przeszłości choroby wątroby badania czynności wątroby wykonuje się, jeśli wystąpią: gorączka, wymioty, żółtaczka lub inne dolegliwości świadczące o pogarszającym się stanie pacjenta. Jeśli u pacjenta wystąpią powyższe objawy podczas stosowania leku Nidrazid, należy poinformować o tym lekarza. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby leczenie stosuje się tylko w razie konieczności, ze szczególną ostrożnością i pod ścisłym nadzorem lekarza; lekarz zleci wykonanie badań czynności wątroby przed rozpoczęciem leczenia, następnie co dwa do czterech tygodni przez cały okres leczenia. Lek należy odstawić jeśli podczas leczenia wystąpią objawy świadczące o niewydolności wątroby. Lekarz rozważy inną metodę leczenia gruźlicy. Gdy wyniki testów wątrobowych powrócą do normy, lekarz może rozważyć ponowne podawanie leku Nidra zid, zlecając codzienne badania laboratoryjne (kontrolowanie parametrów czynności wątroby). Lek należy ostrożnie stosować u kobiet rasy czarnej i lub pochodzenia latynoskiego. U dzieci (z wyjątkiem dzieci ze stwierdzonym ryzykiem wystąpienia hepatoksyczności) wykonywanie rutynowych badań czynności wątroby nie jest konieczne. Jeśli u pacjenta wystąpi postępująca wysypka (często z pęcherzami lub zmianami na błonach śluzowych) należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, ponieważ mogą to być objawy ciężkich reakcji skórnych zwanych zespołem Stevensa-Johnsona oraz toksycznej nekrolizy naskórka, zespół Lyella (patrz punkt 4). Jeśli u pacjenta nagle wystąpi gorączka lub powiększenie węzłów chłonnych, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem, ponieważ mogą to być objawy wielonarządowych zaburzeń o typie nadwrażliwości znane jako reakcja polekowa z eozynofilią i objawami układowymi, ang. DRESS - Drug Reaction with Eosinophilia and Systemic Symptoms (patrz punkt 4). Nidrazid a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Jeśli lekarz będzie zalecał rozpoczęcie stosowania jakiegokolwiek innego leku, należy go poinformować, że pacjent przyjmuje lek Nidrazid. Podczas stosowania leku Nidrazid nie należy bez konsultacji z lekarzem stosować żadnych leków wydawanych bez recepty.
Izoniazyd może wpływać na działanie niektórych leków, a także niektóre leki mogą wywierać wpływ na działanie leku Nidrazid. Jeśli pacjent stosuje którykolwiek z niżej wymienionych leków, należy o tym powiedzieć lekarzowi przed rozpoczęciem stosowania leku Nidrazid, gdyż może być konieczna modyfikacja dawkowania: − doustne leki przeciwzakrzepowe, − leki przeciwpadaczkowe (fenytoina, karbamazepina, kwas walproinowy, etosuksymid, prymidon, barbiturany), − benzodiazepiny (leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych), − stawudyna, zalcytabina (leki stosowane w leczeniu zakażeń HIV) − ryfampicyna (antybiotyk), − cykloseryna (antybiotyk), − disulfiram (lek stosowany w leczeniu choroby alkoholowej), − ketokonazol, itrakonazol (lek i przeciwgrzybicze), − alfentanyl (lek stosowany w znieczulaniu przed operacjami), − leki zobojętniające sok żołądkowy (stosowane w nadkwaśności) zawierające glin – leki te zmniejszają wchłanianie izoniazydu, z tego względu zalecane jest podawanie leku Nidrazid na godzinę przed przyjęciem leków zobojętniających, − kwas p-aminosalicylowy (lek przeciwgruźliczy).
Nidrazid z jedzeniem, piciem i alkoholem Pacjent stosujący izoniazyd powinien unikać spożywania pokarmów i napojów zawierających tyraminę (takich jak ser, czerwone wino) i histaminę (takich jak bonito, tuńczyk, inne ryby tropikalne). Nie należy spożywać napojów alkoholowych podczas stosowania leku Nidrazid.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. O stosowaniu leku w okresie ciąży lub karmienia piersią zdecyduje lekarz. Izoniazyd przenika do mleka kobiet karmiących piersią. Jego stężenie w mleku jest jednak niewielkie. Kobiety nie powinny karmić piersią podczas przyjmowania izoniazydu, chyba, że w ocenie lekarza potencjalna korzyść dla pacjentki przewyższa ryzyko dla niemowlęcia.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Podczas stosowania w zalecanych dawkach Nidrazid nie ma wpływu na zdolność koncentracji. W razie przedawkowania może jednak zmniejszyć się sprawność psychofizyczna z powodu wystąpienia takich działań niepożądanych, jak bóle lub zawroty głowy, zaburzenia psychiczne czy psychozy.
Nidrazid zawiera sód Lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) w tabletce, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Leczenie gruźlicy powinno być rozpoczęte i nadzorowane przez lekarzy specjalistów doświadczonych w rozpoznawaniu i leczeniu gruźlicy, według obowiązujących standardów.
Dawkę leku ustali lekarz. Należy zawsze stosować się do zaleceń lekarza, gdyż możliwe są różne schematy dawkowania leku. Leczenie jest długotrwałe.
Dorośli − Podawanie raz na dobę: dawka terapeutyczna wynosi zwykle 5 mg/kg mc. na dobę; nie należy stosować więcej niż 3 tabletki (300 mg) na dobę. − Podawanie dwa razy w tygodniu: jednorazowa dawka wynosi 15 mg/kg mc., nie więcej niż 9 tabletek (900 mg). − Zapobieganie gruźlicy płucnej: należy stosować 3 tabletki (300 mg) na dobę.
Dzieci w wieku powyżej 3 lat Dawkę leku ustali lekarz w zależności od masy ciała dziecka. − Podawanie raz na dobę: dawka u dzieci wynosi zwykle 5 do 10 mg/kg mc. na dobę, maksymalnie 3 tabletki (300 mg) na dobę. − Podawanie dwa razy w tygodniu: jednorazowa dawka wynosi 15 mg/kg mc., nie więcej niż 9 tabletek (900 mg). − Zapobieganie gruźlicy płucnej: należy stosować 5 do l0 mg/kg mc. na dobę, nie więcej niż 3 tabletki (300 mg) na dobę.
Zapobieganie neuropatii Aby zapobiec wystąpieniu działania niepożądanego - neuropatii, należy codziennie przyjmować witaminę B 6
6
zwiększyć do 50 mg na dobę.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek Lekarz może podjąć decyzję o zastosowaniu mniejszej dawki leku Nidrazid.
Sposób podawania Zaleca się przyjmowanie leku Nidrazid raz na dobę, na czczo, co najmniej 30 minut przed posiłkiem lub 2 godziny po posiłku.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Nidrazid W razie przedawkowania lub przypadkowego przyjęcia leku przez dziecko, należy skontaktować się z lekarzem. Do objawów przedawkowania izoniazydu należą: nudności, wymioty, zawroty głowy, niewyraźne mówienie i widzenie, ataksja, omamy wzrokowe (w tym widzenie w jasnych kolorach oraz dziwnych wzorów), wysypka skórna; w cięższych przypadkach mogą wystąpić niewydolność oddechowa, depresja OUN, przechodząca szybko z osłupienia w głęboką śpiączkę, a także ciężkie napady padaczkowe oporne na leczenie. W badaniach laboratoryjnych stwierdza się kwasicę metaboliczną, obecność ciał ketonowych (acetonurię) i hiperglikemię.
Pominięcie zastosowania leku Nidrazid Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Należy przyjąć pominiętą dawkę jak najszybciej. Jeśli zbliża się czas przyjęcia kolejnej dawki, nie należy stosować pominiętej dawki, tylko przyjąć kolejną dawkę i stosować lek zgodnie z przyjętym schematem.
Przerwanie stosowania leku Nidrazid Nie należy przerywać stosowania leku Nidrazid bez konsultacji z lekarzem, nawet jeżeli w ocenie pacjenta stan zdrowia poprawił się.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Jeśli wystąpią objawy zaburzenia czynności wątroby, takie jak zmęczenie, jadłowstręt, nudności, wymioty, świąd lub zażółócenie skóry lub białkówki oka, należy odstawić lek i natychmiast skonsultować się z lekarzem.
W przypadku wystąpienia któregokolwiek z poniższych działań niepożądanych należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem. • Stan zapalny trzustki powodujący silny ból brzucha i pleców (zapalenie trzustki), częstość nieznana. • Poważne, rozległe uszkodzenia skóry (oddzielanie się naskórka i powierzchniowych błon śluzowych) – toksyczna nekroliza naskórka (zespół Lyella, ang. toxic epidermal necrolysis TEN), może wystąpić u 1 na 1000 osób. • Reakcja na lek powodująca wysypkę, gorączkę, stan zapalny narządów wewnętrznych, nieprawidłowości hematologiczne i chorobę układową (zespół DRESS, ang. drug rash with eosinophilia and systemic syndrome), może wystąpić u 1 na 1000 osób. • Ciężka choroba objawiająca się powstawaniem pęcherzy na skórze, w jamie ustnej, w okolicy ocz u i na narządach płciowych (zespół Stevensa-Johnsona, częstość nieznana). • Żółknięcie skóry lub białek oczu bądź występowanie ciemniejszego moczu i jaśniejszego stolca, zmęczenie, osłabienie, złe samopoczucie, utrata apetytu, nudności lub wymioty spowodowane przez schorzenie wątroby (zapalenie wątroby), może wystąpić u 1 na 100 osób
Podczas stosowania leku Nidrazid mogą wystąpić poniższe działania niepożądane, przedstawione zgodnie z częstością występowania.
Bardzo często (mogą występować częściej niż u 1 na 10 osób): zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych.
Często (mogą występować nie częściej niż u 1 na 10 osób): niedobór witaminy B 6 , zaburzenia psychiczne (drażliwość, niepokój), psychoza (mania, katatonia, paranoja), ból głowy, zawroty głowy, uczucie mrowienia, swędzenia (neuropatia obwodowa), nudności, wymioty, niestrawność.
Niezbyt często (mogą występować nie częściej niż u 1 na 100 osób): żółtaczka, zapalenie wątroby (występują zwykle 4-8 tygodni lub nawet kilka miesięcy od rozpoczęcia leczenia), zmęczenie, osłabienie, gorączka.
Rzadko (mogą występować nie częściej niż u 1 na 1000 osób): jadłowstręt, pelagra (niedobór niacyny czyli witaminy B 3 ), skurcze mięśni, zapalenie nerwu wzrokowego (np. niewyraźne widzenie), skórne reakcje alergiczne, pokrzywka, świąd, wyprysk, wysypka, rumień, zmiany skórne pelagryczne, toksyczna nekroliza naskórka (zespół Lyella), zespół DRESS (objawy układowe eozynofilii), zaburzenia oddawnia moczu.
Bardzo rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 000 osób): zmiany w morfologii krwi (zmniejszenie liczby krwinek czerwonych, zmniejszenie liczby płytek krwi, zmiany liczby krwinek białych), powiększenie węzłów chłonnych, zaburzenia układu immunologicznego (zespół toczniopodobny), ginekomastia (powiększenie piersi u mężczyzn i kobiet), zwiększenie stężenia bilirubiny lub glukozy we krwi, kwasica metaboliczna.
Częstość nieznana (częst ość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): reakcje anafilaktyczne, zwiększenie stężenia glukozy we krwi, kwasica metaboliczna, zaburzenia psychotyczne (odnotowano szczególnie u pacjentów: w złym stanie ogólnym; z zaburzeniami metabolicznymi: cukrzycą, nadczynnością tarczycy; z chorobą alkoholową, padaczką), toksyczna encefalopatia, zaburzenia pamięci, utrata odruchów ścięgnistych, bóle stawów, osłabienie mięśni, bóle mięśni, rozpad mięśni, zanik nerwu wzrokowego, stan zapalny naczyń krwionośnych, zapalenie trzustki, dyskomfort w nadbrzuszu, zaparcia lub biegunka, suchość w jamie ustnej, ciężkie zapalenie wątroby (w skrajnych przypadkach prowadzące do zgonu), zespół Stevensa-Johnsona, pęcherzyca, kłębuszkowe zapalenie nerek (zwykle odwracalne).
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C: 02-222 Warszawa, Tel: + 48 22 49 21 301 Fax: + 48 22 49 21 309 strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu lub przedstawicielowi podmiotu odpowiedzialnego w Polsce.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25 o C, w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem i wilgocią.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Co zawiera lek Nidrazid Substancją czynną leku jest izoniazyd. Każda tabletka leku Nidrazid zawiera 100 mg izoniazydu. Pozostałe składniki to: skrobia kukurydziana, glinu stearynian, karboksymetyloskrobia sodowa, żelatyna, talk.
Jak wygląda lek Nidrazid i co zawiera opakowanie Płaskie tabletki o średnicy 7 mm, barwy białej lub lekko żółtawej, z linią podziału po jednej stronie. Opakowania zawierają po 250 tabletek w szklanych butelkach.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca Zentiva k.s., U Kabelovny 130, Dolni Mecholupy, 102 37 Praga, Republika Czeska.
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących tego leku należy zwrócić się do miejscowego przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego w Polsce: Zentiva Polska Sp. z o.o. ul. Bonifraterska 17 00-203 Warszawa tel. +48 22 375 92 00
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
Nidrazid, 100 mg, tabletki Isoniazidum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. − Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. − W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. − Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. − Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
1. Co to jest lek Nidrazid i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Nidrazid
3. Jak stosować lek Nidrazid
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Nidrazid
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Nidrazid i w jakim celu się go stosuje
Izoniazyd (substancja czynna leku Nidrazid) działa na prątki gruźlicy.
Nidrazid jest wskazany do stosowania w leczeniu wszystkich płucnych i pozapłucnych postaci gruźlicy oraz w zapobieganiu rozwojowi postaci płucnych.
Podczas leczenia gruźlicy lek Nidrazid stosuje się jednocześnie z innymi lekami przeciwprątkowymi tak, aby zapobiec rozwojowi oporności prątków na ten lek (utracie skuteczności leku). Zapobiegawczo Nidrazid zazwyczaj stosowany jest jako jedyny lek.
Lek jest wskazany do stosowania u dorosłych i u dzieci w wieku powyżej 3 lat, które są w stanie połknąć tabletkę (w razie trudności z połknięciem, tabletkę można rozkruszyć).
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Nidrazid
Kiedy nie stosować leku Nidrazid − jeśli pacjent ma uczulenie na izoniazyd lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6). − jeśli pacjent ma ciężką niewydolność wątroby lub polekową niewydolność wątroby.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Nidrazid należy omówić to z lekarzem, jeśli u pacjenta występują następujące choroby: − padaczka, − psychoza, − skłonność do krwawień, − zapalenie nerwu, − zaburzenia czynności wątroby (stwierdzone aktualnie lub w przeszłości); lekarz może odstawić lek lub zmodyfikować dawkowanie, − zaburzenia czynności nerek; lekarz może zmodyfikować dawkowanie; u osób z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek należy dokladnie kontrolować stosowanie leku; − AIDS; − cukrzyca.
Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów: − w podeszłym wieku; − codziennie spożywających napoje alkoholowe; − przyjmujących leki w postaci dożylnej; − niedożywionych; − u których konieczne jest stosowanie dużych dawek leku Nidrazid; może wówczas wystąpić niedobór witaminy B 6 , co może prowadzić do zwiększenia częstości występowania niektórych działań niepożądanych. Jeśli wystąpi zapalenie nerwu, lekarz zaleci zwiększenie dawki witaminy B 6 .
Podczas stosowania leku (nawet wiele miesięcy od rozpoczęcia leczenia) może rozwinąć się ciężkie zapalenie wątroby, czasami prowadzące do zgonu. U pacjentów powyżej 35 roku życia zaobserwowano częstsze występowanie zapalenia wątroby i należy ich monitorować czy występują objawy zwiastunowe zapalenia wątroby, takie jak: zmęczenie, osłabienie, złe samopoczucie, jadłowstręt, nudności lub wymioty. W przypadku ich wystąpienia należy niezwłocznie odstawić lek ; U każdego dorosłego pacjenta przed rozpoczęciem stosowania leku Nidrazid lekarz zleci badania czynności wątroby i badania krwi. Podczas stosowania leku pacjent powinien pozostawać pod kontrolą lekarza i przynajmniej raz w miesiącu zgłaszać się na wizyty kontrolne. U pacjentów po 35 roku życia badania czynności wątroby należy wykonywać regularnie, co najmniej raz na miesiąc. Pacjent , u którego wykryto nieprawidłowe parametry zostanie poddany ponownej ocenie i lekarz w razie konieczności zaleci powtórzenie badań laborat oryjnych. Jeśli u pacjenta nie występowały w przeszłości choroby wątroby badania czynności wątroby wykonuje się, jeśli wystąpią: gorączka, wymioty, żółtaczka lub inne dolegliwości świadczące o pogarszającym się stanie pacjenta. Jeśli u pacjenta wystąpią powyższe objawy podczas stosowania leku Nidrazid, należy poinformować o tym lekarza. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby leczenie stosuje się tylko w razie konieczności, ze szczególną ostrożnością i pod ścisłym nadzorem lekarza; lekarz zleci wykonanie badań czynności wątroby przed rozpoczęciem leczenia, następnie co dwa do czterech tygodni przez cały okres leczenia. Lek należy odstawić jeśli podczas leczenia wystąpią objawy świadczące o niewydolności wątroby. Lekarz rozważy inną metodę leczenia gruźlicy. Gdy wyniki testów wątrobowych powrócą do normy, lekarz może rozważyć ponowne podawanie leku Nidra zid, zlecając codzienne badania laboratoryjne (kontrolowanie parametrów czynności wątroby). Lek należy ostrożnie stosować u kobiet rasy czarnej i lub pochodzenia latynoskiego. U dzieci (z wyjątkiem dzieci ze stwierdzonym ryzykiem wystąpienia hepatoksyczności) wykonywanie rutynowych badań czynności wątroby nie jest konieczne. Jeśli u pacjenta wystąpi postępująca wysypka (często z pęcherzami lub zmianami na błonach śluzowych) należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, ponieważ mogą to być objawy ciężkich reakcji skórnych zwanych zespołem Stevensa-Johnsona oraz toksycznej nekrolizy naskórka, zespół Lyella (patrz punkt 4). Jeśli u pacjenta nagle wystąpi gorączka lub powiększenie węzłów chłonnych, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem, ponieważ mogą to być objawy wielonarządowych zaburzeń o typie nadwrażliwości znane jako reakcja polekowa z eozynofilią i objawami układowymi, ang. DRESS - Drug Reaction with Eosinophilia and Systemic Symptoms (patrz punkt 4). Nidrazid a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Jeśli lekarz będzie zalecał rozpoczęcie stosowania jakiegokolwiek innego leku, należy go poinformować, że pacjent przyjmuje lek Nidrazid. Podczas stosowania leku Nidrazid nie należy bez konsultacji z lekarzem stosować żadnych leków wydawanych bez recepty.
Izoniazyd może wpływać na działanie niektórych leków, a także niektóre leki mogą wywierać wpływ na działanie leku Nidrazid. Jeśli pacjent stosuje którykolwiek z niżej wymienionych leków, należy o tym powiedzieć lekarzowi przed rozpoczęciem stosowania leku Nidrazid, gdyż może być konieczna modyfikacja dawkowania: − doustne leki przeciwzakrzepowe, − leki przeciwpadaczkowe (fenytoina, karbamazepina, kwas walproinowy, etosuksymid, prymidon, barbiturany), − benzodiazepiny (leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych), − stawudyna, zalcytabina (leki stosowane w leczeniu zakażeń HIV) − ryfampicyna (antybiotyk), − cykloseryna (antybiotyk), − disulfiram (lek stosowany w leczeniu choroby alkoholowej), − ketokonazol, itrakonazol (lek i przeciwgrzybicze), − alfentanyl (lek stosowany w znieczulaniu przed operacjami), − leki zobojętniające sok żołądkowy (stosowane w nadkwaśności) zawierające glin – leki te zmniejszają wchłanianie izoniazydu, z tego względu zalecane jest podawanie leku Nidrazid na godzinę przed przyjęciem leków zobojętniających, − kwas p-aminosalicylowy (lek przeciwgruźliczy).
Nidrazid z jedzeniem, piciem i alkoholem Pacjent stosujący izoniazyd powinien unikać spożywania pokarmów i napojów zawierających tyraminę (takich jak ser, czerwone wino) i histaminę (takich jak bonito, tuńczyk, inne ryby tropikalne). Nie należy spożywać napojów alkoholowych podczas stosowania leku Nidrazid.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. O stosowaniu leku w okresie ciąży lub karmienia piersią zdecyduje lekarz. Izoniazyd przenika do mleka kobiet karmiących piersią. Jego stężenie w mleku jest jednak niewielkie. Kobiety nie powinny karmić piersią podczas przyjmowania izoniazydu, chyba, że w ocenie lekarza potencjalna korzyść dla pacjentki przewyższa ryzyko dla niemowlęcia.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Podczas stosowania w zalecanych dawkach Nidrazid nie ma wpływu na zdolność koncentracji. W razie przedawkowania może jednak zmniejszyć się sprawność psychofizyczna z powodu wystąpienia takich działań niepożądanych, jak bóle lub zawroty głowy, zaburzenia psychiczne czy psychozy.
Nidrazid zawiera sód Lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) w tabletce, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
3. Jak stosować lek Nidrazid
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Leczenie gruźlicy powinno być rozpoczęte i nadzorowane przez lekarzy specjalistów doświadczonych w rozpoznawaniu i leczeniu gruźlicy, według obowiązujących standardów.
Dawkę leku ustali lekarz. Należy zawsze stosować się do zaleceń lekarza, gdyż możliwe są różne schematy dawkowania leku. Leczenie jest długotrwałe.
Dorośli − Podawanie raz na dobę: dawka terapeutyczna wynosi zwykle 5 mg/kg mc. na dobę; nie należy stosować więcej niż 3 tabletki (300 mg) na dobę. − Podawanie dwa razy w tygodniu: jednorazowa dawka wynosi 15 mg/kg mc., nie więcej niż 9 tabletek (900 mg). − Zapobieganie gruźlicy płucnej: należy stosować 3 tabletki (300 mg) na dobę.
Dzieci w wieku powyżej 3 lat Dawkę leku ustali lekarz w zależności od masy ciała dziecka. − Podawanie raz na dobę: dawka u dzieci wynosi zwykle 5 do 10 mg/kg mc. na dobę, maksymalnie 3 tabletki (300 mg) na dobę. − Podawanie dwa razy w tygodniu: jednorazowa dawka wynosi 15 mg/kg mc., nie więcej niż 9 tabletek (900 mg). − Zapobieganie gruźlicy płucnej: należy stosować 5 do l0 mg/kg mc. na dobę, nie więcej niż 3 tabletki (300 mg) na dobę.
Zapobieganie neuropatii Aby zapobiec wystąpieniu działania niepożądanego - neuropatii, należy codziennie przyjmować witaminę B 6
6
zwiększyć do 50 mg na dobę.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek Lekarz może podjąć decyzję o zastosowaniu mniejszej dawki leku Nidrazid.
Sposób podawania Zaleca się przyjmowanie leku Nidrazid raz na dobę, na czczo, co najmniej 30 minut przed posiłkiem lub 2 godziny po posiłku.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Nidrazid W razie przedawkowania lub przypadkowego przyjęcia leku przez dziecko, należy skontaktować się z lekarzem. Do objawów przedawkowania izoniazydu należą: nudności, wymioty, zawroty głowy, niewyraźne mówienie i widzenie, ataksja, omamy wzrokowe (w tym widzenie w jasnych kolorach oraz dziwnych wzorów), wysypka skórna; w cięższych przypadkach mogą wystąpić niewydolność oddechowa, depresja OUN, przechodząca szybko z osłupienia w głęboką śpiączkę, a także ciężkie napady padaczkowe oporne na leczenie. W badaniach laboratoryjnych stwierdza się kwasicę metaboliczną, obecność ciał ketonowych (acetonurię) i hiperglikemię.
Pominięcie zastosowania leku Nidrazid Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Należy przyjąć pominiętą dawkę jak najszybciej. Jeśli zbliża się czas przyjęcia kolejnej dawki, nie należy stosować pominiętej dawki, tylko przyjąć kolejną dawkę i stosować lek zgodnie z przyjętym schematem.
Przerwanie stosowania leku Nidrazid Nie należy przerywać stosowania leku Nidrazid bez konsultacji z lekarzem, nawet jeżeli w ocenie pacjenta stan zdrowia poprawił się.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Jeśli wystąpią objawy zaburzenia czynności wątroby, takie jak zmęczenie, jadłowstręt, nudności, wymioty, świąd lub zażółócenie skóry lub białkówki oka, należy odstawić lek i natychmiast skonsultować się z lekarzem.
W przypadku wystąpienia któregokolwiek z poniższych działań niepożądanych należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem. • Stan zapalny trzustki powodujący silny ból brzucha i pleców (zapalenie trzustki), częstość nieznana. • Poważne, rozległe uszkodzenia skóry (oddzielanie się naskórka i powierzchniowych błon śluzowych) – toksyczna nekroliza naskórka (zespół Lyella, ang. toxic epidermal necrolysis TEN), może wystąpić u 1 na 1000 osób. • Reakcja na lek powodująca wysypkę, gorączkę, stan zapalny narządów wewnętrznych, nieprawidłowości hematologiczne i chorobę układową (zespół DRESS, ang. drug rash with eosinophilia and systemic syndrome), może wystąpić u 1 na 1000 osób. • Ciężka choroba objawiająca się powstawaniem pęcherzy na skórze, w jamie ustnej, w okolicy ocz u i na narządach płciowych (zespół Stevensa-Johnsona, częstość nieznana). • Żółknięcie skóry lub białek oczu bądź występowanie ciemniejszego moczu i jaśniejszego stolca, zmęczenie, osłabienie, złe samopoczucie, utrata apetytu, nudności lub wymioty spowodowane przez schorzenie wątroby (zapalenie wątroby), może wystąpić u 1 na 100 osób
Podczas stosowania leku Nidrazid mogą wystąpić poniższe działania niepożądane, przedstawione zgodnie z częstością występowania.
Bardzo często (mogą występować częściej niż u 1 na 10 osób): zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych.
Często (mogą występować nie częściej niż u 1 na 10 osób): niedobór witaminy B 6 , zaburzenia psychiczne (drażliwość, niepokój), psychoza (mania, katatonia, paranoja), ból głowy, zawroty głowy, uczucie mrowienia, swędzenia (neuropatia obwodowa), nudności, wymioty, niestrawność.
Niezbyt często (mogą występować nie częściej niż u 1 na 100 osób): żółtaczka, zapalenie wątroby (występują zwykle 4-8 tygodni lub nawet kilka miesięcy od rozpoczęcia leczenia), zmęczenie, osłabienie, gorączka.
Rzadko (mogą występować nie częściej niż u 1 na 1000 osób): jadłowstręt, pelagra (niedobór niacyny czyli witaminy B 3 ), skurcze mięśni, zapalenie nerwu wzrokowego (np. niewyraźne widzenie), skórne reakcje alergiczne, pokrzywka, świąd, wyprysk, wysypka, rumień, zmiany skórne pelagryczne, toksyczna nekroliza naskórka (zespół Lyella), zespół DRESS (objawy układowe eozynofilii), zaburzenia oddawnia moczu.
Bardzo rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 000 osób): zmiany w morfologii krwi (zmniejszenie liczby krwinek czerwonych, zmniejszenie liczby płytek krwi, zmiany liczby krwinek białych), powiększenie węzłów chłonnych, zaburzenia układu immunologicznego (zespół toczniopodobny), ginekomastia (powiększenie piersi u mężczyzn i kobiet), zwiększenie stężenia bilirubiny lub glukozy we krwi, kwasica metaboliczna.
Częstość nieznana (częst ość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): reakcje anafilaktyczne, zwiększenie stężenia glukozy we krwi, kwasica metaboliczna, zaburzenia psychotyczne (odnotowano szczególnie u pacjentów: w złym stanie ogólnym; z zaburzeniami metabolicznymi: cukrzycą, nadczynnością tarczycy; z chorobą alkoholową, padaczką), toksyczna encefalopatia, zaburzenia pamięci, utrata odruchów ścięgnistych, bóle stawów, osłabienie mięśni, bóle mięśni, rozpad mięśni, zanik nerwu wzrokowego, stan zapalny naczyń krwionośnych, zapalenie trzustki, dyskomfort w nadbrzuszu, zaparcia lub biegunka, suchość w jamie ustnej, ciężkie zapalenie wątroby (w skrajnych przypadkach prowadzące do zgonu), zespół Stevensa-Johnsona, pęcherzyca, kłębuszkowe zapalenie nerek (zwykle odwracalne).
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C: 02-222 Warszawa, Tel: + 48 22 49 21 301 Fax: + 48 22 49 21 309 strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu lub przedstawicielowi podmiotu odpowiedzialnego w Polsce.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Nidrazid
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25 o C, w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem i wilgocią.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Nidrazid Substancją czynną leku jest izoniazyd. Każda tabletka leku Nidrazid zawiera 100 mg izoniazydu. Pozostałe składniki to: skrobia kukurydziana, glinu stearynian, karboksymetyloskrobia sodowa, żelatyna, talk.
Jak wygląda lek Nidrazid i co zawiera opakowanie Płaskie tabletki o średnicy 7 mm, barwy białej lub lekko żółtawej, z linią podziału po jednej stronie. Opakowania zawierają po 250 tabletek w szklanych butelkach.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca Zentiva k.s., U Kabelovny 130, Dolni Mecholupy, 102 37 Praga, Republika Czeska.
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących tego leku należy zwrócić się do miejscowego przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego w Polsce: Zentiva Polska Sp. z o.o. ul. Bonifraterska 17 00-203 Warszawa tel. +48 22 375 92 00
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Nidrazid, 100 mg, tabletki
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka. Opis produktu: płaskie tabletki o średnicy 7 mm, barwy biał ej lub lekko żółtawej, z linią podziału po jednej stronie. Linia podziału na tabletce ułatwia tylko jej rozkruszenie, w celu łatwiejszego połknięcia, a nie podział na równe dawki.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Leczenie wszystkich płucnych i pozapłucnych postaci gruźlicy oraz zapobieganie rozwojowi postaci płucnych.
Przed rozpoczęciem leczenia zalecne jest przeprowadzenie testu wrażliwości.
Produkt leczniczy jest wskazany do stosowania u dorosłych i u dzieci w wieku powyżej 3 lat, które są w stanie połknąć tabletkę (w razie trudności z połknięciem, tabletkę można rozkruszyć).
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Zaleca się podawanie raz na dobę na czczo (co najmniej 30 minut przed posiłkiem lub 2 godziny po posiłku).
Dawki terapeutyczne u dorosłych wynoszą 5 mg/kg mc. na dobę, maksymalnie 300 mg na dobę, u dzieci 5 do 10 mg/kg mc. na dobę, maksymalnie 300 mg na dobę.
Jeśli lek stosuje się dwa razy w tygodniu, dawkę dobową u dorosłych i u dzieci należy zwiększyć do
W zapobieganiu gruźlicy płucnej u pacjentów dorosłych należy stosować dawkę 300 mg na dobę, u dzieci 5 do l0 mg/kg mc. na dobę, do całkowitej dawki 300 mg.
Aby zapobiec wystąpieniu neuropatii, należy codziennie stosować jednocześnie pirydoksynę w dawce
Nie jest konieczne zmniejszenie dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, jeśli stężenie kreatyniny nie przekracza 530,5 μmol/l. U pacjentów z klirensem kreatyniny poniżej 10 ml/min lub z bezmoczem podaje się połowę dawki.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na izoniazyd lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. Ciężka niewydolność wątroby, polekowa niewydolność wątroby.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Stosowanie izoniazydu należy dokładnie kontrolować u osób z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub obecną przewlekłą chorobą wątroby.
Przed rozpoczęciem leczenia, należy dokonać uważnej oceny stosunku korzyści do ryzyka związanego z leczeniem izoniazydem pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.
Podczas stosowania izoniazydu może rozwinąć się ciężkie zapalenie wątroby, czasami prowadzące do zgonu. Choroba ta może pojawić się nawet wiele miesięcy od rozpoczęcia leczenia. Ryzyko wystąpienia zapalenia wątroby jest związane z wiekiem pacjenta, u pacjentów powyżej 35 roku życia zaobserwowano częstsze występowanie zapalenia wątroby związanego z przyjmowaniem izoniazydu. W związku z tym, pacjentów należy monitorować czy występują u nich objawy zwiastunowe zapalenia wątroby, takie jak : zmęczenie, osłabienie, złe samopoczucie, jadłowstręt, nudności lub wymioty. W przypadku wystąpienia powyższych objawów podmiotowych lub stwierdzenia objawów przedmiotowych wskazujących na uszkodzenie wątroby należy niezwłocznie odstawić izoniazyd, gdyż wykazano, że dalsze przyjmowanie leku może powodować cięższe uszkodzenie wątroby.
U dorosłych pacjentów, leczonych produktem Nidrazid z powodu gruźlicy, należy podczas oceny wyjściowej oznaczyć aktywność enzymów wątrobowych, stężnie bilirubiny i kreatyniny w surowicy, wykonać morfologię krwi i określić liczbę płytek krwi (lub ich szacunkową liczbę). Podczas leczenia pacjenci powinni zgłaszać się na wizyty przynajmniej raz w miesiącu i należy zadawać im pytania dotyczące konkretnych objawów związanych z działaniami niepożądanymi. Wszyscy pacjenci, u których wykryto nieprawidłowości, powinni zostać poddani ocenie kontrolnej, w razie konieczności obejmującej badania laboratoryjne. Jednak u pacjentów po 35 roku życia, ze względu na wysoką częstość występowania zapalenia wątroby zależnego od izoniazydu, badania czynności wątroby należy wykonywać regularnie, nie tylko przed rozpoczęciem leczenia, ale również co najmniej raz na miesiąc podczas terapii. Izoniazyd należy odstawić, jeśli aktywność enzymów wątrobowych ponad pięciokrotnie przekracza górną granicę normy.
W przypadku gdy nie ma dowodów na wcześniejsze występowanie chorób wątroby, badania czynności wątroby należy wykonywać jeśli wystąpi gorączka, wymioty, żółtaczka lub inne objawy świadczące o pogorszenia się stanu pacjenta.
Pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby należy leczyć izoniazydem tylko w razie konieczności, ze szczególną ostroż nością i pod ścisłym nadzorem lekarza. U tych pacjentów należy dokładnie monitorować czynność wątroby przed rozpoczęciem leczenia i następnie co dwa do czterech tygodni przez cały okres leczenia.
W przypadku wystąpienia uszkodzenia wątroby lub znaczących klinicznych zmian w czynności wątroby, lek należy odstawić i rozważyć inny schemat leczenia w porozumieniu z lekarzem doświadczonym w leczeniu gruźlicy. Jeśli zaistnieje konieczność, można rozważyć ponowne włączenie leku po przywróceniu prawidłowej czynności watroby, jednak w takim przypadku zaleca się codziennie kontrolowanie parametrów czynności wątroby.
Do innych czynników związanych z podwyższonym ryzykiem zapalenia wątroby należy codzienne picie alkoholu, przewlekła choroba wątroby i przyjmowanie leków w postaci dożylnej. W grupie ryzyka są także kobiety rasy czarnej lub pochodzenia latynoskiego. Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z padaczką.
Rutynowa kontrola aktywności enzymów wątrobowych nie jest konieczna u dzieci, chyba że u dziecka stwierdzono czynniki ryzyka wystąpienia hepatotoksyczności.
Podczas stosowania izoniazydu odnotowano przypadki ciężkich reakcji skórnych, w tym zespół Stevensa-Johnsona (ang. Stevens-Johnson syndrome, SJS) oraz zespół Lyella - toks yczna nekroliza naskórka (ang. toxic epidermal necrolysis, TEN), niektóre z nich zakończone zgonem (patrz punkt 4.8). Pacjenci powinni zostać poinformowani o objawach przedmiotowych i podmiotowych oraz dokładnie sprawdzani pod kątem pojawienia się reakcji skórnych. Jeśli występują objawy przedmiotowe lub podmiotowe SJS lub TEN (np. postępująca wysypka skórna często z pęcherzami lub zmianami na błonach śluzowych), pacjenci powinni natychmiast skonsultować się z lekarzem. Należy na stałe przerwać leczenie izoniazydem, jeżeli nie można ustalić innej etiologii tych objawów.
Podczas leczenia lekami przeciwgruźliczymi obserwowano ciężkie, uogólnione reakcje nadwrażliwości, w tym przypadki zakończone zgonem, znane jako reakcja polekowa z eozynofilią i objawami układowymi (ang. Drug Reaction with Eosinophilia and Systemic Symptom, DRESS) (patrz punkt 4.8). Należy zaznaczyć, że wczesne objawy nadwrażliwości, takie jak gorączka, powiększenie węzłów chłonnych
wystąpić bez wyraźnej wysypki. Jeśli takie objawy są obecne, pacjent powinien natychmiast skonsultować się z lekarzem. Należy przerwać leczenie lekiem Nidrazid, jeżeli nie można ustalić innej etiologii tych objawów.
Szczególny nadzór podczas leczenia, zalecany jest u pacjentów o fenotypie wolnej acetylacji, z padaczką, psychozą (patrz punkt 4.8), wyraźną skłonnością do krwawień, zapaleniem nerwów obwodowych, zaburzeniami czynności wątroby w wywiadzie, cukrzycą, uzależnieniem od alkoholu, AIDS. Należy zachować ostrożność w trakcie leczenia pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów niedożywionych, którzy mogą wymagać suplementacji pirydoksyny (witamina B 6 ) w trakcie stosowania izoniazydu.
Substancje pomocnicze Produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) w tabletce, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Izoniazyd hamuje niektóre enzymy cytochromu P450. W związku z tym zaleca się ostrożność przy przepisywaniu produktu Nidrazid z innymi lekami metabolizowanymi przez cytochrom P450. W celu utrzymania optymalnego stężenia terapeutycznego we krwi może być konieczne dostosowanie dawek leków metabolizowanych przez te enzymy podczas rozpoczęcia lub zakończenia leczenia.
Stosowanie ryfampicyny jednocześnie z izoniazydem zwiększa częstość występowania działania hepatotoksycznego (ryfampicyna jako silny induktor enzymów wątrobowych wpływa na metabolizm izoniazydu).
Silne induktory enzymów wątrobowych (np. barbiturany) mogą zwiększać szybkość metabolizmu izoniazydu i tym samym zmniejszać jego stężenie w osoczu. Z tego względu nie jest zalecane stosowanie tych leków w trakcie leczenia izoniazydem.
Izoniazyd hamuje metabolizm leków w wątrobie, nasilając tym samym działanie i toksyczność, np. leków przeciwpadaczkowych (fenytoiny, prymidonu, kwasu walproinowego, karbamazepiny, etosuksymidu), doustnych leków przeciwzakrzepowych i niektórych pochodnych benzodiazepin.
Może występować zwiększone ryzyko dystalnej neuropatii czuciowej u pacjentów przyjmujących równoczesnie stawudynę.
Wykazano, że jednoczesne przyjmowanie zalcytabiny z izoniazydem podwójnie zwiększa klirens nerkowy u osób zakażonych HIV. Jednoczesne podawanie prednizolonu może spowodować obniżenie stężenia izoniazydu w osoczu.
Alkohol nasila toksyczność (włączając hepatotoksyczność) produktu leczniczego Nidrazid. Wpływ nadmiernego picia alkoholu (stężenie w osoczu w dawce 1 g/l utrzymujace się 12 godzin) na metabolizm izoniazydu (300 mg/dzień przez 2 dni) badano u 10 zdrowych ochotników w kontrolowanym badaniu w układzie naprzemiennym. Metabolizm izoniazydu i jego metabolitu, acetylo izoniazydu nie uległy modyfikacji po przyjęciu alkoholu. Metabolizm izoniazydu może być zwiększony u osoób długotrwale pijących alkohol, jednak działanie to nie zostało dokładnie określone. W trakcie stosowania produktu leczniczego Nidrazid nie należy spożywać napojów alkoholowych.
Kwas p-aminosalicylowy może zwiększyć stężenie izoniazydu w osoczu i wydłużać jego okres półtrwania w fazie eliminacji poprzez konkurowanie o enzymy acetylujące.
Środki znieczulenia ogólnego mogą zwiększać hepatotoksycznosć izoniazydu.
Leki zobojętniające kwas solny w żołądku, zawierające glin, zmniejszają wchłanianie izoniazydu, z tego względu zaleca się przyjmowanie izoniazydu co najmniej 1 godzinę przed przyjęciem leków zobojętniających.
Jednoczesne stosowanie cykloseryny i disulfiramu może zwiększyć toksyczność w obrębie OUN.
Izoniazyd może zmniejszać stężenie ketokonazolu i itrakonazolu w osoczu i zwiększać stężenie teofiliny w osoczu.
Pirydoksyna zmniejsza działanie toksyczne produktu leczniczego Nidrazid.
Podczas przyjmowania Nidrazidu, zaleca się jednoczesne stosowanie pirydoksyny (witamina B 6 ), gdyż w trakcie leczenia większymi dawkami izoniazydu może wystąpić niedobór witaminy B 6
organizmie, co może prowadzić do zwiększenia częstości występowania niektórych działań niepożądanych.
Jednoczesne podawanie innych leków przeciwgruźliczych ogranicza występowanie oporności prątków na leczenie.
Nie stwierdzono występowania krzyżowej oporności między izoniazydem i innymi lekami przeciwgruźliczymi (ryfampicyną, etambutolem).
Długotrwałe stosowanie izoniazydu przed zabiegiem chirurgicznym może przedłużać działanie alfentanylu poprzez hamowanie enzymów wątrobowych.
Ponieważ izoniazyd wykazuje pewne działanie hamujące monoaminooksydazę, możliwa jest interakcja z pokarmem zawierającym tyraminę (ser, czerwone wino). Może także nastąpić hamowanie oksydazy diaminowej, skutkujące nadmierną odpowiedzią (np. w postaci bólu głowy, pocenia się, kołatania serca, uderzeń krwi do głowy, niedociśnienia) na pokarmy zawierające histaminę (np. bonito, tuńczyk, inne ryby tropikalne). Pacjenci leczeni produktem Nidrazid powinni unikać spożywania pokarmów zawierających tyraminę i histaminę.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża Badania na szczur ach i królikach wykazały, że izoniazyd podawany doustnie podczas ciąży może mieć wpływ na rytm serca płodu. Jednakże badania nad reprodukcją ssaków (myszy, szczurów, królików) nie wykazały wad wrodzonych związanych z podawaniem izoniazydu.
Nidrazyd powinien być stosowany u kobiet w ciąży lub u kobiet w wieku rozrodczym wyłącznie w przypadku, jeśli potencjalne korzyści z leczenia przewyższają ryzyko dla płodu.
Karmienie piersią Izoniazyd przenika do mleka kobiet karmiących piersią. Jego stężenie w mleku jest jednak niewielkie. Kobiety nie powinny karmić piersią podczas przyjmowania izoniazydu, chyba, że w ocenie lekarza potencjalna korzyść dla pacjentki przewyższa ryzyko dla niemowlęcia.
U niemowląt karmionych piersią, których matki przyjmują izoniazyd istnieje teoretyczne ryzyko drgawek i neuropatii (związanej z niedoborem witaminy B 6 ), dlatego wskazana jest obserwacja wczesnych objawów niedoborów witaminy B 6
matki i niemowlęcia.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Podczas stosowania w zalecanych dawkach Nidrazid nie ma wpływu na zdolność koncentracji. W razie przedawkowania może jednak zmniejszyć się sprawność psychofizyczna z powodu wystąpienia takich działań niepożądanych, jak bóle lub zawroty głowy, zaburzenia psychiczne czy psychozy.
4.8 Działania niepożądane
Najczęściej występują działania niepożądane dotyczące układu nerwowego i czynności wątroby. Częstość występowania oraz nasilenie działań niepożądanych zwiększa się wraz z dawką, przy czym działania niepożądane występują częściej u pacjentów w złym stanie ogólnym (np. niedożywionych), z chorobami metabolicznymi (np. cukrzycą), z nadczynnością tarczycy, niewydolnością nerek itp. Większa częstość występowania obserwowana jest u pacjentów tzw. „wolno acetylujących”.
W poniższej tabeli podano działania niepożądane odnotowane dla izoniazydu, podzielone na grupy zgodnie z klasyfikacją układów i narządów MedDRA oraz częstością występowania: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100; <1/10); niezbyt często (≥1/1 000; <1/100); rzadko (≥1/10 000; < 1/1 000); bardzo rzadko (<1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Klasyfikacja układów i narządów MedDRA Częstość występowania Działanie niepożądane Zaburzenia krwi i układu chłonnego
bardzo rzadko agranulocytoza niedokrwistość hemolityczna niedokrwistość syderoblastyczna niedokrwistość aplastyczna małopłytkowość eozynofilia limfadenopatia Zaburzenia układu immunologicznego
bardzo rzadko zespół toczniopodobny częstość nieznana reakcje anafilaktyczne Zaburzenia endokrynologiczne bardzo rzadko ginekomastia Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
często niedobór pirydoksyny rzadko jadłowstręt
częstość nieznana hiperglikemia kwasica metaboliczna
Klasyfikacja układów i narządów MedDRA Częstość występowania Działanie niepożądane Zaburzenia psychiczne często zaburzenia psychiczne (drażliwość, niepokój) psychoza (mania, katatonia, paranoja) częstoś ć nieznana zaburzenia psychotyczne wywołane przyjmowaną substancją (psychoza toksyczna
) Zaburzenia układu nerwowego 2
często neuropatia obwodowa (z parestezjami) ból głowy zawroty głowy rzadko skurcze mięśni rzadko zapalenie nerwu wzrokowego częstość nieznana toksyczna encefalopatia zaburzenia pamięci utrata odruchów ścięgnistych osłabienie mięśni Zaburzenia oka częstość nieznana zanik nerwu wzrokowego Zaburzenia naczyniowe częstość nieznana zapalenie naczyń krwionośnych Zaburzenia żołądka i jelit często
niestrawność nudności wymioty częstość nieznana zapalenie trzustki dyskomfort w nadbrzuszu zaparcia lub biegunka suchość w jamie ustnej Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych niezbyt często
żółtaczka zapalenie wątroby 3
częstość nieznana ciężkie zapalenie wątroby (patrz punkt 4.4) 4
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej rzadko
skórne reakcje alergiczne pokrzywka świąd wyprysk wysypka rumień zmiany pelagryczne toksyczna nekroliza naskórka (zespół Lyella) zespół DRESS (objawy układowe eozynofilii) częstość nieznana zespół Stevensa-Johnsona (patrz punkt 4.5) pęcherzyca Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej częstość nieznana
bóle mięśni bóle stawów rabdomioliza
Klasyfikacja układów i narządów MedDRA Częstość występowania Działanie niepożądane Zaburzenia nerek i dróg moczowych rzadko
zaburzenia mikcji częstość nieznana kłębuszkowe zapalenie nerek (najczęściej odwracalne) Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania niezbyt często
zmęczenie osłabienie gorączka Badania diagnostyczne bardzo często zwiększenie aktywności aminotransferaz bardzo rzadko hiperbilirubinemia hiperglikemia kwasica metaboliczna 1 Odnotowywano przypadki występowania psychoz po podaniu izoniazydu, szczególnie u pacjentów w złym stanie ogólnym oraz z zaburzeniami metabolicznymi (cukrzyca, nadczynność tarczycy), osób z chorobą alkoholową i padaczką.
2 Częstość występowania jest większa w przypadku osób o wolnej acetylacji. Duże dawki izoniazydu mogą powodować wystąpienie drgawek. Należy pamiętać, że u pacjentów z padaczką izoniazyd może zwiększać częstość napadów padaczkowych.
3 Przypadki żóltaczki i zapalenia wątroby występują zwykle 4 - 8 tygodni lub nawet kilka miesięcy po rozpoczęciu leczenia. 4 Zgłaszano przypadki ciężkiego zapalenia wątroby, w skrajnych przypadkach prowadzące do śmierci.
Inne działania niepożądane związane z terapią izoniazydem to występowanie przeciwciał przeciwjądrowych w badaniach diagnostycznych.
Niewydolność wątroby objawia się zwiększeniem aktywności aminotransferaz w surowicy, hiperbilirubinemią, rozwojem żółtaczki, rzadko zapaleniem wątroby o różnym nasileniu. Do najczęściej występujących objawów należą: jadłowstręt, nudności, zmęczenie i osłabienie. Umiarkowane zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy występuje u 10-20% pacjentów przyjmujących izoniazyd. Zwiększenie to występuje najczęściej w 4.-6. miesiącu leczenia, może jednak wystąpić w dowolnym momencie w trakcie leczenia. Jest przemijające i ustępuje bez konieczności przerywania leczenia. Rzadko występuje postępująca niewydolność wątroby wraz z odpowiadającymi objawami, czasami ze skutkiem śmiertelnym. W przypadkach jawnego klinicznie zapalenia wątroby, przebiegającego z takimi objawami, jak nudności, wymioty i zmęczenie, konieczne jest natychmiastowe przerwanie stosowania produktu leczniczego. Częstość występowania działania hepatotoksycznego zwiększa się z wiekiem. Jest ono rzadkie u pacjentów w wieku poniżej 20 lat i wzrasta do 2,3% u pacjentów w wieku powyżej 50 lat.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, Tel: + 48 22 49 21 301 Fax: + 48 22 49 21 309 strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu lub przedstawicielowi podmiotu odpowiedzialnego w Polsce.
4.9 Przedawkowanie
Przedawkowanie izoniazydu daje objawy podmiotowe i przedmiotowe w ciągu 30 minut do 3 godzin od zażycia leku. Do wczesnych objawów należą: nudności, wymioty, zawroty głowy, niewyraźne mówienie, niewyraźne widzenie, ataksja, omamy wzrokowe (w tym widzenie w jasnych kolorach oraz dziwnych wzorów) i wysypka skórna. W przypadku znacznego przedawkowania do typowych objawów należy niewydolność oddechowa, depresja OUN, przechodząca szybko z osłupienia depresyjnego w głęboką śpiączkę, a także ciężkie napady padaczkowe oporne na leczenie. Izoniazyd zmniejsza stężenie pirydoksyny, a następnie również kwasu gamma-aminomasłowego, co prowadzi do skurczów mięśni. W badaniach laboratoryjnych stwierdza się ciężką kwasicę metaboliczną, acetonurię i hiperglikemię.
W razie przedawkowania należy jak najszybciej usunąć z organizmu niewchłonięty jeszcze lek i zmniejszyć wchłanianie z przewodu pokarmowego (płukanie żołądka, podanie węgla aktywowanego), leczenie podtrzymujące oraz dożylne podawanie pirydoksyny w dawce odpowiadającej dawce przyjętego izoniazydu. W celu kontroli skurczów mięśni można dożylnie podawać diazepam; kwasicę metaboliczną koryguje się za pomocą wodorowęglanu sodu. W ciężkich przypadkach wskazana jest hemodializa (jeśli metoda ta jest niedostępna, można zastosować dializę otrzewnową i diurezę wymuszoną). Nie jest znana swoista odtrutka.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwzakaźne do stosowania ogólnego; leki przeciwgruźlicze; hydrazydy. Kod ATC: J 04 AC 01
Izoniazyd (hydrazyd kwasu izonikotynowego) ma wybiórcze bakteriobójcze działanie na zewnątrzkomórkowe i wewnątrzkomórkowe aktywnie rosnące prątki Mycobacterium tuberculosis; jego działanie na postaci nieaktywne jest bakteriostatyczne. W związku ze stosunkowo szybkim występowaniem oporności prątków, izoniazyd stosuje się w skojarzeniu z innymi lekami przeciwgruźliczymi (jedynie w przypadku stosowania profilaktycznego, wystarczające jest stosowanie samego izoniazydu).
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Stęż enie terapeutyczne izoniazydu w surowicy wynosi 0,5-12 mg/l.
Wchłanianie Po podaniu doustnym izoniazyd wchłania się szybko i prawie całkowicie. Maksymalne stężenie we krwi występuje 1 do 2 godzin po podaniu. Biodostępność podanego doustnie leku wynosi 90%. Wchłanianie zmniejsza się, jeśli lek jest podawany jednocześnie z pokarmem. Izoniazyd łatwo przenika do tkanek i płynów ustrojowych, płynu mózgowo-rdzeniowego (20% stężenia w osoczu), mleka kobiet karmiących piersią, wysięków, plwociny i kału. Łatwo przenika również przez barierę łożyska. W niewielkim stopniu wiąże się z białkami osocza.
Dystrybucja Objętość dystrybucji wynosi 0,6-0,75 l/kg, stężenie w osoczu wynosi 3-5 μg/ml.
Metabolizm i wydalanie Izoniazyd metabolizowany jest prawie całkowicie w wątrobie, głównie w procesie acetylacji. Nie wpływa to jednak znacząco na jego skuteczność. Metabolity są nieaktywne i usuwane są w moczu. Biologiczny okres półtrwania jest indywidualny; w zależności od tempa acetylacji wynosi 1,5 - 4 godzin. Tempo acetylacji jest uwarunkowane genetycznie i nie wpływa znacząco na skuteczność izoniazydu. Wolna acetylacja może prowadzić do zwiększenia stężenia izoniazydu w osoczu oraz większej częstości występowania działań niepożądanych. W ciągu 24 godzin 70% podanej doustnie dawki wydalane jest w moczu (w wyniku przesączania kłębuszkowego). 4-14% podanej doustnie dawki wydalane jest w postaci niezmienionej, reszta wydalana jest w postaci metabolitów, a niewielka część przedostaje się do jelita.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Badano toksyczność po podaniu jednorazowym. Wartość LD 50
wynosi 650 mg/kg mc., u myszy po podaniu dootrzewnowym 151 mg/kg mc., a po dożylnym
Izoniazyd powoduje guzy płuca u myszy, jednak działanie rakotwórcze u ludzi nie zostało udowodnione.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Skrobia kukurydziana Glinu stearynian Karboksymetyloskrobia sodowa Żelatyna Talk
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Przechowywać w temperaturze poniżej 25 o C, w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem i wilgocią.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Butelka z oranżowego szkła typu III z białą zakrętką z HDPE z zabezpieczeniem gwarancyjnym z LDPE, w tekturowym pudełku. Opakowanie zawiera 250 tabletek.
6.6. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania
Bez specjalnych wymagań.
należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTUZentiva, k.s., U Kabelovny 130, Dolní Měcholupy, 102 37 Praga 10, Republika Czeska.
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Pozwolenie nr: 15783
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 30 czerwca 2009 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 27 października 2014 r.