Neocitec
Vinorelbinum
Koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji 10 mg/ml | vinorelbinum 10 mg
Ebewe Pharma Ges.m.b.H Nfg. KG Fareva Unterach GmbH Lek Pharmaceuticals d.d. Salutas Pharma GmbH, Austria Austria Słowenia Niemcy
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Neocitec Vinorelbinum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki:
Neocitec jest lekiem przeciwnowotworowym. Należy do grupy leków nazywanych alkaloidami barwinka różowatego.
Neocitec jest stosowany w leczeniu niektórych rodzaj ów zaawansowanego raka płuc i raka piersi .
Kiedy nie stosować leku Neocitec jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na winorelbinę lub inne alkaloidy barwinka lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6); jeśli pacjent ma obecnie lub przebył niedawno ciężkie zakażenie lub stwierdzono u niego znaczne zmniejszenie liczby białych krwinek (neutropenię); jeśli pacjent ma znaczn ie zmniejszoną liczb ę płytek krwi; jeśli pacjentka karmi piersią; jeśli pacjent został niedawno zaszczepiony lub będzie wkrótce zaszczepiony przeciwko żółtej gorączce (febrze).
Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta, nie należy stosować leku i należy porozmawiać o tym z lekarzem.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta stwierdzono chorobę zwaną „chorobą niedokrwienną serca”. Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent ma zaburzenia czynności wątroby. Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent zaczyna odczuwać duszność. Podczas stosowania tego leku pacjent nie powinien otrzymywać radioterapii obejmującej okolicę wątroby. Jeśli u pacjenta wystąpią objaw y zakażenia (takie jak gorączka, dreszcze lub ból gardła), należy niezwłocznie poinformować o tym lekarza, aby mógł wykonać konieczne bada nia . Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent był niedawno poddawany szczepieniu. Należy zachować szczególną ostrożność w razie stosowania szczepionek żywych osłabionych, takich jak szczepionka przeciwko odrze, śwince, różyczce, polio, ospie wietrznej i gruźlicy (BCG). Należy bezwzględnie unikać kontaktu leku z oczami, gdy ż istnieje ryzyko ciężkiego podrażnienia, a nawet owrzodzenia powierzchni gałki ocznej (wrzody rogówki). Jeśli lek dostanie się do oka, należy natychmiast przemyć oko roztworem soli fizjologicznej i skontaktować się z lekarzem. Należy zachować szczególną ostrożność, jeśli pacjent otrzym uje fenytoinę, itrakonazol lub jakikolwiek inny lek wymieniony w punkcie „Neocitec a inne leki”.
Przed każdym podaniem leku Neocitec zostanie pobrana próbka krwi pacjenta w celu zbadania jej składników. Jeśli wyniki badania nie będą zadowalające, leczenie może zostać odłożone, a lekarz zaleci kolejne badania do czasu uzyskania prawidłowych wartości.
Dzieci i młodzież Neocitec stosuje się u pacjentów w wieku powyżej 18 lat. Nie zaleca się jego stosowania u dzieci w wieku poniżej 18 lat.
Neocitec a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio. Dotyczy to w szczególności: jakichkolwiek leków, które mogą wpływać na czynność szpiku kostnego, takich jak leki przeciwnowotworowe, karbamazepiny, fenytoiny i fenobarbitalu (stosowanych w leczeniu padaczki), antybiotyków, takich jak ryfampicyna, erytromycyna, klarytromycyna, telitromycyna, ziela dziurawca (Hypericum perforatum), ketokonazolu i itrakonazolu (leków stosowanych w zakażeniach grzybiczych), leków przeciwwirusowych stosowanych w leczeniu AIDS (zakażenia HIV), takich jak rytonawir (inhibitor proteazy HIV ), nefazodonu (leku przeciwdepresyjnego), cyklosporyny, takrolimusu (leków osłabiających czynność układu odpornościowego), werapamilu, chinidyny (stosowanych w chorobach serca), leku przeciwnowotworowego o nazwie lapatynib, leków przeciwnowotworowych, takich jak mitomycyna C i cisplatyna; jednoczesne stosowanie leku Neocitec z mitomycyną C zwiększa ryzyko trudności w oddychaniu (patrz punkt 4), leków zapobiegających powstawaniu zakrzepów, takich jak warfaryna, szczepionek (patrz ,,Ostrzeżenia i środki ostrożności”).
Ciąża , karmienie piersią i wpływ na płodność Jeśli kobieta jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Ciąża Nie należy stosować leku Neocitec podczas ciąży, chyba że korzyść z leczenia dla matki jest większa niż ryzyko dla dziecka. Lekarz omówi to z pacjentką. W razie stwierdzenia lub podejrzenia ciąży należy poinformować lekarza prowadzącego leczenie.
Pacjentki w wieku rozrodczym Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczną metodę antykoncepcji (zapobiegania ciąży) podczas leczenia i do 7 miesięcy po jego zakończeniu.
Karmienie piersią Nie wiadomo, czy lek przenika do mleka ludzkiego, dlatego przed rozpoczęciem leczenia należy przerwać karmienie piersią.
Płodność mężczyzn Mężczyźni otrzymujący Neocitec powinni unikać płodzenia dzieci podczas leczenia i przez minimum Przed rozpoczęciem leczenia należy zasięgnąć porady dotyczącej przechowania nasienia ze względu na możliwość nieodwracalnej niepłodności spowodowanej leczeniem winorelbiną.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Nie przeprowadzono badań wpływu leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, jeśli wyst ąpią zawrot y głowy lub inne objawy, które mogą zabur zać zdolność wykonywania tych czynności.
Lekarz decyduje, jaką dawkę leku Neocitec należy podać pacjentowi. Dawka, jaką pacjent otrzyma, będzie zależała od ogólnego stanu zdrowia oraz od innego leczenia przeciwnowotworowego, jakie pacjent może otrzymać.
Neocitec stosuje się u pacjentów w wieku powyżej 18 lat. Nie zaleca się jego stosowania u pacjentów w wieku poniżej 18 lat.
Leku nie podaje się w postaci wstrzyknięć do kręgosłupa.
Zwykle stosowana dawka wynosi od 25 do 30 m iligramów na tydzień w przeliczeniu na metr kwadratowy powierzchni ciała pacjenta. Przed rozpoczęciem stosowania leku Neocitec i w trakcie leczenia lekarz skontroluje liczbę krwinek w próbce krwi pacjenta. Na podstawie wyniku określi, kiedy lek może być podany. Pielęgniarka sprawdzi wzrost i masę ciała pacjenta, a na podstawie tych pomiarów obliczy pole powierzchni jego ciała. Uwzględniając pole powierzchni ciała lekarz ustali odpowiednią dawkę leku.
Przed podaniem lek jest rozcieńczany 0,9% roztworem chlorku sodu lub 5% roztworem glukozy.
Lek Neocitec jest zawsze podawany dożylnie. Może być podany we wstrzyknięciu dożylnym trwającym 6 do 10 minut. Po zakończeniu wstrzyknięcia lub infuzji żyła zostanie przepłukana roztworem soli fizjologicznej.
Ponieważ lek jest podawany pacjentowi podczas jego pobytu w szpitalu, je st mał o prawdopodobne, aby pacjent otrzymał za małą lub za dużą dawkę. Jednak w razie podejrzenia, że podana została za duża ilość leku, należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki. Mogą wystąpić niektóre objawy przedawkowania (np. gorączka, dreszcze, ból stawów), możliwe jest też ciężkie zaparcie.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Ciężkie działania niepożądane Wszystkie wymienione niżej działania niepożądane są uznawane za ciężkie. Jeśli wystąpi którekolwiek z nich, pacjent może potrzebować pilnej pomocy lekarskiej.
Rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1000 osób): ból w klatce piersiowej, zawał mięśnia sercowego, który może czasami prowadzić do zgonu, silny ból brzucha i pleców spowodowany zapaleniem trzustki, skrócenie oddechu spowodowane chorobą płuc (śródmiąższowa choroba płuc), która może czasami prowadzić do zgonu. Jeśli pacjent jest Japończykiem, lekarz może szczególnie dokładnie kontrolować, czy nie występuje u niego to działanie niepożądane, gdyż wykazano, że stwierdza się je częściej w tej grupie pacjentów.
Bardzo rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 000 osób): zagrażające życiu zakażenia przebiegające z wysoką gorączką, np. zakażenia w obrębie klatki piersiowej i zakażenia zlokalizowane w innych częściach organizmu (posocznica).
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych): uogólnione reakcje alergiczne. Są to ciężkie reakcje, które mogą powodować znaczne trudności w oddychaniu, zawroty głowy, wysypkę na całym ciele, obrzęk powiek, twarzy, warg, gardła (wstrząs anafilaktyczny, anafilaksja, reakcje rzekomoanafilaktyczne) trudności z oddychaniem, które mogą być objawem stanu zwanego zespołem ostrej niewydolności oddechowej i mogą być ciężkie i zagrażające życiu. bóle głowy, zmieniony stan psychiczny, co może prowadzić do splątania i śpiączki, drgawki, niewyraźne widzenie oraz wysokie ciśnienie tętnicze krwi, co może być objawem przedmiotowym zaburzenia neurologicznego, takiego jak zespół tylnej odwracalnej encefalopatii ból w klatce piersiowej, duszność i omdlenia, co może być objawem zakrzepu w naczyniu krwionośnym w płucach (zatorowość płucna)
Jeśli którekolwiek z tych działań niepożądanych wystąpi u pacjenta, należy przerw ać stosowanie leku Neocitec i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do oddziału ratunkowego najbliższego szpitala.
Inne możliwe działania niepożądane Należy poinformować lekarza, jeśli którekolwiek z wymienionych działań niepożądanych stanie się uciążliwe.
Bardzo często (mogą występ ować częściej niż u 1 na 10 osób): niedobór krwinek białych, który zwiększa prawdopodobieństwo zakażenia niedobór krwinek czerwonych, który może powodować bladość skóry i osłabienie lub duszność zapalenie jamy ustnej lub gardła, nudności i wymioty, zaparcie wypadanie włosów, ból i (lub ) zaczerwienienie w miejscu wstrzyknięcia osłabienie głębokich odruchów ścięgnistych, osłabienie nóg zaburzenia czynności wątroby widoczne w badaniach krwi
Często (mogą występ ować rzadziej niż u 1 na 10 osób): niedobór płytek krwi, który zwiększa ryzyko powstawania siniaków i krwawienia zakażenia biegunka ból stawów, ból mięśni , ból w żuchwie osłabienie, zmęczenie, gorączka i ból
Niezbyt często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób): silne objawy ciężkiego zakażenia, takie jak kaszel, gorączka, dreszcze i zakażenie krwi znaczne trudności w poruszaniu się z nieprawidłowym odczuciem dotyku zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi (niedociśnienie tętnicze) z takimi objawami, jak zawroty głowy lub odczucie omdlewania zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi (nadciśnienie tętnicze) z takimi objawami, jak ból głowy nagłe uczucie gorąca i zaczerwienienie skóry twarzy i szyi (uderzenia gorąca) odczucie ziębnięcia rąk i stóp trudności w oddychaniu lub świszczący oddech
Rzadko (mogą występ ować rzadziej niż u 1 na 1000 osób ): znaczne zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi, powodujące zawroty głowy, omdlenie (silne niedociśnienie tętnicze, zapaść) niedrożność jelit wysypki skórne na ciele (uogólnione reakcje skórne) reakcje skórne w miejscu wstrzyknięcia (ropień, martwica) zmniejszenie stężenia sodu we krwi (hiponatremia)
Bardzo rzadko (mogą występ ować rzadziej niż u 1 na 10 000 osób): nieregularne bicie serca (częstoskurcz, kołatanie serca i zaburzenia rytmu serca)
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych): zmniejszenie liczby krwinek białych z gorączką (gorączka neutropeniczna), uogólnione zakażenie połączone ze zmniejszeniem liczby krwinek białych (posocznica neutropeniczna, zakażenie neutropeniczne), zmniejszenie liczby krwinek białych (leukopenia) lub zmniejszenie liczby krwinek białych i czerwonych oraz płytek krwi (pancytopenia) małe stężenie sodu (na skutek nadmiernego wytwarzania hormonu powodującego zatrzymanie płynów), co powoduje osłabienie, zmęczenie lub dezorientację (zespół nieadekwatnego wydzielania hormonu antydiuretycznego) utrata apetytu (jadłowstręt) ból głowy, zawroty głowy, utrata kontroli nad mięśniami, której mogą towarzyszyć zaburzenia chodu, zmiana mowy i zaburzenia ruchu gałek ocznych (ataksja) niewydolność serca kaszel krwawienie z przewodu pokarmowego, ciężka biegunka, ból brzucha zaburzenia czynności wątroby zaczerwienienie skóry (rumień) rąk i stóp (zespół dłoniowo-podeszwowy) dreszcze utrata masy ciała. ciemniejszy kolor skóry rozciągający się wzdłuż żył
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301 faks: + 48 22 49 21 309 strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie należy stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i fiolce po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Przechowywać w lodówce (w temperaturze 2°C-8°C ). Nie zamrażać. Przechowywać fiolkę w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem.
Gotowy roztwór Po otwarciu zawartość fiolki należy roz cieńczyć i zuży ć natychmiast. Jeśli roztwór nie zostanie zużyty natychmiast, za czas i warunki jego przechowywania przed podaniem ponosi użytkownik. Jeśli roztwór przygotowany był w warunkach aseptycznych, zachowuje stabilność po rozcieńczeniu roztworem chlorku sodu lub glukozy przez 48 godzin przechowywany w lodówce (w temperaturze 2°C-8°C ).
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić śro dowisko.
Co zawiera Neocitec Substancją czynną leku jest winorelbina. Każda fiolka 1 ml zawiera winorelbiny winian w ilości odpowiadającej 10 mg winorelbiny. Każda fiolka 5 ml zawiera winorelbiny winian w ilości odpowiadającej 50 mg winorelbiny. Substancja pomocnicza to: woda do wstrzykiwań.
Jak wygląda Neocitec i co zawiera opakowanie Neocitec jest przezroczystym, bezbarwnym lub bladożółtym roztworem. Neocitec pakowany jest w fiolki z bezbarwnego szkła (typu I) zamknięte korkiem z gumy pokrytej fluoropolimerem i aluminiowym uszczelnieniem, w tekturowym pudełku.
Wielkości opakowań:
Podmiot odpowiedzialny Sandoz GmbH Biochemiestrasse 10 A-6250 Kundl, Austria
Wytwórca Lek Pharmaceuticals d.d. Verovškova 57
Salutas Pharma GmbH Otto von Guericke Allee 1
EBEWE Pharma Ges.m.b.H. Nfg.KG Mondseestrasse 11
Fareva Unterach GmbH Mondseestraße 11
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami: Holandia VINORELBINE SANDOZ 10 MG/ML, concentraat voor infusie Polska: NEOCITEC Hiszpania Vinorelbina Sandoz 10 mg/ml concentrado para solución para perfusión EFG Irlandia Północna: Vino relbine 10mg/ml Concentrate for Solution for Infusion
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących tego leku należy zwrócić się do: Sandoz Polska Sp. z o.o. ul. Domaniewska 50 C 02-672 Warszawa tel. 22 209 70 00
Logo Sandoz
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 08/2024
Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego.
Szczególne środki ostrożności Neocitec może być przygotowywany i podawany tylko przez odpowiednio przeszkolony personel. Jak w przypadku wszystkich leków cytotoksycznych, należy podjąć wszelkie środki ostrożności, aby uniknąć kontaktu personelu w ciąży z lekiem. Należy stosować odpowiednią odzież ochronną (okulary ochronne, rękawice jednorazowe, maseczkę na twarz i jednorazowe fartuchy). W razie rozlania lub wycieku należy dokładnie wytrzeć powierzchnię. Należy bezwzględnie unikać kontaktu roztworu z oczami. W razie dostania się leku do oczu należy natychmiast przemyć oczy roztworem soli fizjologicznej. Po zakończeniu przygotowania leku do użycia należy dokładnie oczyścić wszystkie powierzchnie narażone na kontakt z lekiem oraz umyć ręce i twarz.
Lek przeznaczony wyłącznie do podania dożyln ego. Wymaga rozcieńczenia przed użyciem, natychmiast po otwarciu fiolki.
Niezgodności Lek u Neocitec nie należy rozcieńczać roztworami o odczynie zasadowym (ryzyko wytrącania osadu). Nie mieszać leku N eocitec z innymi produktami leczniczymi, oprócz 0,9% roztworu chlorku sodu lub 5% roztworu glukozy. Nie stwierdzono niezgodności między lekiem Neocitec a fiolkami z przezroczystego szkła, workami poliwinylowymi (PCW) lub wykonanymi z octanu winylu oraz zestawami infuzyjnymi z drenem poliwinylowym.
Sposób podawania Neocitec może być podawany w powolnym bolusie (w ciągu 6 do 10 minut) po rozcieńczeniu w 20 do zastosować infuzję z co najmniej 250 ml soli fizjologicznej w celu przepłukania żyły.
Neocitec należy podawać wyłącznie dożylnie. Bardzo ważne jest, aby przed rozpoczęciem infuzji sprawdzić, czy kaniula jest prawidłowo umieszczona w żyle. W przypadku wycieku leku do okolicznych tkanek, może wystąpić znaczne podrażnienie. Należy wówczas przerwać infuzję , przepłukać żyłę roztworem soli fizjologicznej, a pozostałą część dawki podać do innej żyły. W razie wynaczynienia należy podać dożylnie glikokortykoidy w celu zmniejszenia ryzyka zapalenia żył.
Przechowywanie i okres ważności Przechowywać w lodówce (2ºC-8ºC ). Nie zamrażać. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem. Nie stosować po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i fiolce po „EXP”.
Stabilność roztw oru po rozcieńczeniu: Z mikrobiologicznego punktu widzenia produkt należy zużyć natychmiast. Jeśli nie zostanie natychmiast zużyty, za czas i warunki jego przechowywania przed podaniem odpowiada użytkownik. Czas ten nie powinien być dłuższy niż 24 godziny w temperaturze 2 ̊C do 8 ̊C, chyba że rozcieńczenie miało miejsce w kontrolowanych i zwalidowanych warunkach aseptycznych.
W celu uzyskania dalszych informacji należy zapoznać się z treścią Charakterystyki Produktu Leczniczego.
Neocitec Vinorelbinum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki:
1. Co to jest Neocitec i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Neocitec
3. Jak stosować Neocitec
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać Neocitec
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest Neocitec i w jakim celu się go stosuje
Neocitec jest lekiem przeciwnowotworowym. Należy do grupy leków nazywanych alkaloidami barwinka różowatego.
Neocitec jest stosowany w leczeniu niektórych rodzaj ów zaawansowanego raka płuc i raka piersi .
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Neocitec
Kiedy nie stosować leku Neocitec jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na winorelbinę lub inne alkaloidy barwinka lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6); jeśli pacjent ma obecnie lub przebył niedawno ciężkie zakażenie lub stwierdzono u niego znaczne zmniejszenie liczby białych krwinek (neutropenię); jeśli pacjent ma znaczn ie zmniejszoną liczb ę płytek krwi; jeśli pacjentka karmi piersią; jeśli pacjent został niedawno zaszczepiony lub będzie wkrótce zaszczepiony przeciwko żółtej gorączce (febrze).
Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta, nie należy stosować leku i należy porozmawiać o tym z lekarzem.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta stwierdzono chorobę zwaną „chorobą niedokrwienną serca”. Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent ma zaburzenia czynności wątroby. Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent zaczyna odczuwać duszność. Podczas stosowania tego leku pacjent nie powinien otrzymywać radioterapii obejmującej okolicę wątroby. Jeśli u pacjenta wystąpią objaw y zakażenia (takie jak gorączka, dreszcze lub ból gardła), należy niezwłocznie poinformować o tym lekarza, aby mógł wykonać konieczne bada nia . Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent był niedawno poddawany szczepieniu. Należy zachować szczególną ostrożność w razie stosowania szczepionek żywych osłabionych, takich jak szczepionka przeciwko odrze, śwince, różyczce, polio, ospie wietrznej i gruźlicy (BCG). Należy bezwzględnie unikać kontaktu leku z oczami, gdy ż istnieje ryzyko ciężkiego podrażnienia, a nawet owrzodzenia powierzchni gałki ocznej (wrzody rogówki). Jeśli lek dostanie się do oka, należy natychmiast przemyć oko roztworem soli fizjologicznej i skontaktować się z lekarzem. Należy zachować szczególną ostrożność, jeśli pacjent otrzym uje fenytoinę, itrakonazol lub jakikolwiek inny lek wymieniony w punkcie „Neocitec a inne leki”.
Przed każdym podaniem leku Neocitec zostanie pobrana próbka krwi pacjenta w celu zbadania jej składników. Jeśli wyniki badania nie będą zadowalające, leczenie może zostać odłożone, a lekarz zaleci kolejne badania do czasu uzyskania prawidłowych wartości.
Dzieci i młodzież Neocitec stosuje się u pacjentów w wieku powyżej 18 lat. Nie zaleca się jego stosowania u dzieci w wieku poniżej 18 lat.
Neocitec a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio. Dotyczy to w szczególności: jakichkolwiek leków, które mogą wpływać na czynność szpiku kostnego, takich jak leki przeciwnowotworowe, karbamazepiny, fenytoiny i fenobarbitalu (stosowanych w leczeniu padaczki), antybiotyków, takich jak ryfampicyna, erytromycyna, klarytromycyna, telitromycyna, ziela dziurawca (Hypericum perforatum), ketokonazolu i itrakonazolu (leków stosowanych w zakażeniach grzybiczych), leków przeciwwirusowych stosowanych w leczeniu AIDS (zakażenia HIV), takich jak rytonawir (inhibitor proteazy HIV ), nefazodonu (leku przeciwdepresyjnego), cyklosporyny, takrolimusu (leków osłabiających czynność układu odpornościowego), werapamilu, chinidyny (stosowanych w chorobach serca), leku przeciwnowotworowego o nazwie lapatynib, leków przeciwnowotworowych, takich jak mitomycyna C i cisplatyna; jednoczesne stosowanie leku Neocitec z mitomycyną C zwiększa ryzyko trudności w oddychaniu (patrz punkt 4), leków zapobiegających powstawaniu zakrzepów, takich jak warfaryna, szczepionek (patrz ,,Ostrzeżenia i środki ostrożności”).
Ciąża , karmienie piersią i wpływ na płodność Jeśli kobieta jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Ciąża Nie należy stosować leku Neocitec podczas ciąży, chyba że korzyść z leczenia dla matki jest większa niż ryzyko dla dziecka. Lekarz omówi to z pacjentką. W razie stwierdzenia lub podejrzenia ciąży należy poinformować lekarza prowadzącego leczenie.
Pacjentki w wieku rozrodczym Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczną metodę antykoncepcji (zapobiegania ciąży) podczas leczenia i do 7 miesięcy po jego zakończeniu.
Karmienie piersią Nie wiadomo, czy lek przenika do mleka ludzkiego, dlatego przed rozpoczęciem leczenia należy przerwać karmienie piersią.
Płodność mężczyzn Mężczyźni otrzymujący Neocitec powinni unikać płodzenia dzieci podczas leczenia i przez minimum Przed rozpoczęciem leczenia należy zasięgnąć porady dotyczącej przechowania nasienia ze względu na możliwość nieodwracalnej niepłodności spowodowanej leczeniem winorelbiną.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Nie przeprowadzono badań wpływu leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, jeśli wyst ąpią zawrot y głowy lub inne objawy, które mogą zabur zać zdolność wykonywania tych czynności.
3. Jak stosować Neocitec
Lekarz decyduje, jaką dawkę leku Neocitec należy podać pacjentowi. Dawka, jaką pacjent otrzyma, będzie zależała od ogólnego stanu zdrowia oraz od innego leczenia przeciwnowotworowego, jakie pacjent może otrzymać.
Neocitec stosuje się u pacjentów w wieku powyżej 18 lat. Nie zaleca się jego stosowania u pacjentów w wieku poniżej 18 lat.
Leku nie podaje się w postaci wstrzyknięć do kręgosłupa.
Zwykle stosowana dawka wynosi od 25 do 30 m iligramów na tydzień w przeliczeniu na metr kwadratowy powierzchni ciała pacjenta. Przed rozpoczęciem stosowania leku Neocitec i w trakcie leczenia lekarz skontroluje liczbę krwinek w próbce krwi pacjenta. Na podstawie wyniku określi, kiedy lek może być podany. Pielęgniarka sprawdzi wzrost i masę ciała pacjenta, a na podstawie tych pomiarów obliczy pole powierzchni jego ciała. Uwzględniając pole powierzchni ciała lekarz ustali odpowiednią dawkę leku.
Przed podaniem lek jest rozcieńczany 0,9% roztworem chlorku sodu lub 5% roztworem glukozy.
Lek Neocitec jest zawsze podawany dożylnie. Może być podany we wstrzyknięciu dożylnym trwającym 6 do 10 minut. Po zakończeniu wstrzyknięcia lub infuzji żyła zostanie przepłukana roztworem soli fizjologicznej.
Ponieważ lek jest podawany pacjentowi podczas jego pobytu w szpitalu, je st mał o prawdopodobne, aby pacjent otrzymał za małą lub za dużą dawkę. Jednak w razie podejrzenia, że podana została za duża ilość leku, należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki. Mogą wystąpić niektóre objawy przedawkowania (np. gorączka, dreszcze, ból stawów), możliwe jest też ciężkie zaparcie.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Ciężkie działania niepożądane Wszystkie wymienione niżej działania niepożądane są uznawane za ciężkie. Jeśli wystąpi którekolwiek z nich, pacjent może potrzebować pilnej pomocy lekarskiej.
Rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1000 osób): ból w klatce piersiowej, zawał mięśnia sercowego, który może czasami prowadzić do zgonu, silny ból brzucha i pleców spowodowany zapaleniem trzustki, skrócenie oddechu spowodowane chorobą płuc (śródmiąższowa choroba płuc), która może czasami prowadzić do zgonu. Jeśli pacjent jest Japończykiem, lekarz może szczególnie dokładnie kontrolować, czy nie występuje u niego to działanie niepożądane, gdyż wykazano, że stwierdza się je częściej w tej grupie pacjentów.
Bardzo rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 000 osób): zagrażające życiu zakażenia przebiegające z wysoką gorączką, np. zakażenia w obrębie klatki piersiowej i zakażenia zlokalizowane w innych częściach organizmu (posocznica).
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych): uogólnione reakcje alergiczne. Są to ciężkie reakcje, które mogą powodować znaczne trudności w oddychaniu, zawroty głowy, wysypkę na całym ciele, obrzęk powiek, twarzy, warg, gardła (wstrząs anafilaktyczny, anafilaksja, reakcje rzekomoanafilaktyczne) trudności z oddychaniem, które mogą być objawem stanu zwanego zespołem ostrej niewydolności oddechowej i mogą być ciężkie i zagrażające życiu. bóle głowy, zmieniony stan psychiczny, co może prowadzić do splątania i śpiączki, drgawki, niewyraźne widzenie oraz wysokie ciśnienie tętnicze krwi, co może być objawem przedmiotowym zaburzenia neurologicznego, takiego jak zespół tylnej odwracalnej encefalopatii ból w klatce piersiowej, duszność i omdlenia, co może być objawem zakrzepu w naczyniu krwionośnym w płucach (zatorowość płucna)
Jeśli którekolwiek z tych działań niepożądanych wystąpi u pacjenta, należy przerw ać stosowanie leku Neocitec i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do oddziału ratunkowego najbliższego szpitala.
Inne możliwe działania niepożądane Należy poinformować lekarza, jeśli którekolwiek z wymienionych działań niepożądanych stanie się uciążliwe.
Bardzo często (mogą występ ować częściej niż u 1 na 10 osób): niedobór krwinek białych, który zwiększa prawdopodobieństwo zakażenia niedobór krwinek czerwonych, który może powodować bladość skóry i osłabienie lub duszność zapalenie jamy ustnej lub gardła, nudności i wymioty, zaparcie wypadanie włosów, ból i (lub ) zaczerwienienie w miejscu wstrzyknięcia osłabienie głębokich odruchów ścięgnistych, osłabienie nóg zaburzenia czynności wątroby widoczne w badaniach krwi
Często (mogą występ ować rzadziej niż u 1 na 10 osób): niedobór płytek krwi, który zwiększa ryzyko powstawania siniaków i krwawienia zakażenia biegunka ból stawów, ból mięśni , ból w żuchwie osłabienie, zmęczenie, gorączka i ból
Niezbyt często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób): silne objawy ciężkiego zakażenia, takie jak kaszel, gorączka, dreszcze i zakażenie krwi znaczne trudności w poruszaniu się z nieprawidłowym odczuciem dotyku zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi (niedociśnienie tętnicze) z takimi objawami, jak zawroty głowy lub odczucie omdlewania zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi (nadciśnienie tętnicze) z takimi objawami, jak ból głowy nagłe uczucie gorąca i zaczerwienienie skóry twarzy i szyi (uderzenia gorąca) odczucie ziębnięcia rąk i stóp trudności w oddychaniu lub świszczący oddech
Rzadko (mogą występ ować rzadziej niż u 1 na 1000 osób ): znaczne zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi, powodujące zawroty głowy, omdlenie (silne niedociśnienie tętnicze, zapaść) niedrożność jelit wysypki skórne na ciele (uogólnione reakcje skórne) reakcje skórne w miejscu wstrzyknięcia (ropień, martwica) zmniejszenie stężenia sodu we krwi (hiponatremia)
Bardzo rzadko (mogą występ ować rzadziej niż u 1 na 10 000 osób): nieregularne bicie serca (częstoskurcz, kołatanie serca i zaburzenia rytmu serca)
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych): zmniejszenie liczby krwinek białych z gorączką (gorączka neutropeniczna), uogólnione zakażenie połączone ze zmniejszeniem liczby krwinek białych (posocznica neutropeniczna, zakażenie neutropeniczne), zmniejszenie liczby krwinek białych (leukopenia) lub zmniejszenie liczby krwinek białych i czerwonych oraz płytek krwi (pancytopenia) małe stężenie sodu (na skutek nadmiernego wytwarzania hormonu powodującego zatrzymanie płynów), co powoduje osłabienie, zmęczenie lub dezorientację (zespół nieadekwatnego wydzielania hormonu antydiuretycznego) utrata apetytu (jadłowstręt) ból głowy, zawroty głowy, utrata kontroli nad mięśniami, której mogą towarzyszyć zaburzenia chodu, zmiana mowy i zaburzenia ruchu gałek ocznych (ataksja) niewydolność serca kaszel krwawienie z przewodu pokarmowego, ciężka biegunka, ból brzucha zaburzenia czynności wątroby zaczerwienienie skóry (rumień) rąk i stóp (zespół dłoniowo-podeszwowy) dreszcze utrata masy ciała. ciemniejszy kolor skóry rozciągający się wzdłuż żył
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301 faks: + 48 22 49 21 309 strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać Neocitec
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie należy stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i fiolce po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Przechowywać w lodówce (w temperaturze 2°C-8°C ). Nie zamrażać. Przechowywać fiolkę w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem.
Gotowy roztwór Po otwarciu zawartość fiolki należy roz cieńczyć i zuży ć natychmiast. Jeśli roztwór nie zostanie zużyty natychmiast, za czas i warunki jego przechowywania przed podaniem ponosi użytkownik. Jeśli roztwór przygotowany był w warunkach aseptycznych, zachowuje stabilność po rozcieńczeniu roztworem chlorku sodu lub glukozy przez 48 godzin przechowywany w lodówce (w temperaturze 2°C-8°C ).
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić śro dowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera Neocitec Substancją czynną leku jest winorelbina. Każda fiolka 1 ml zawiera winorelbiny winian w ilości odpowiadającej 10 mg winorelbiny. Każda fiolka 5 ml zawiera winorelbiny winian w ilości odpowiadającej 50 mg winorelbiny. Substancja pomocnicza to: woda do wstrzykiwań.
Jak wygląda Neocitec i co zawiera opakowanie Neocitec jest przezroczystym, bezbarwnym lub bladożółtym roztworem. Neocitec pakowany jest w fiolki z bezbarwnego szkła (typu I) zamknięte korkiem z gumy pokrytej fluoropolimerem i aluminiowym uszczelnieniem, w tekturowym pudełku.
Wielkości opakowań:
Podmiot odpowiedzialny Sandoz GmbH Biochemiestrasse 10 A-6250 Kundl, Austria
Wytwórca Lek Pharmaceuticals d.d. Verovškova 57
Salutas Pharma GmbH Otto von Guericke Allee 1
EBEWE Pharma Ges.m.b.H. Nfg.KG Mondseestrasse 11
Fareva Unterach GmbH Mondseestraße 11
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami: Holandia VINORELBINE SANDOZ 10 MG/ML, concentraat voor infusie Polska: NEOCITEC Hiszpania Vinorelbina Sandoz 10 mg/ml concentrado para solución para perfusión EFG Irlandia Północna: Vino relbine 10mg/ml Concentrate for Solution for Infusion
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących tego leku należy zwrócić się do: Sandoz Polska Sp. z o.o. ul. Domaniewska 50 C 02-672 Warszawa tel. 22 209 70 00
Logo Sandoz
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 08/2024
Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego.
Szczególne środki ostrożności Neocitec może być przygotowywany i podawany tylko przez odpowiednio przeszkolony personel. Jak w przypadku wszystkich leków cytotoksycznych, należy podjąć wszelkie środki ostrożności, aby uniknąć kontaktu personelu w ciąży z lekiem. Należy stosować odpowiednią odzież ochronną (okulary ochronne, rękawice jednorazowe, maseczkę na twarz i jednorazowe fartuchy). W razie rozlania lub wycieku należy dokładnie wytrzeć powierzchnię. Należy bezwzględnie unikać kontaktu roztworu z oczami. W razie dostania się leku do oczu należy natychmiast przemyć oczy roztworem soli fizjologicznej. Po zakończeniu przygotowania leku do użycia należy dokładnie oczyścić wszystkie powierzchnie narażone na kontakt z lekiem oraz umyć ręce i twarz.
Lek przeznaczony wyłącznie do podania dożyln ego. Wymaga rozcieńczenia przed użyciem, natychmiast po otwarciu fiolki.
Niezgodności Lek u Neocitec nie należy rozcieńczać roztworami o odczynie zasadowym (ryzyko wytrącania osadu). Nie mieszać leku N eocitec z innymi produktami leczniczymi, oprócz 0,9% roztworu chlorku sodu lub 5% roztworu glukozy. Nie stwierdzono niezgodności między lekiem Neocitec a fiolkami z przezroczystego szkła, workami poliwinylowymi (PCW) lub wykonanymi z octanu winylu oraz zestawami infuzyjnymi z drenem poliwinylowym.
Sposób podawania Neocitec może być podawany w powolnym bolusie (w ciągu 6 do 10 minut) po rozcieńczeniu w 20 do zastosować infuzję z co najmniej 250 ml soli fizjologicznej w celu przepłukania żyły.
Neocitec należy podawać wyłącznie dożylnie. Bardzo ważne jest, aby przed rozpoczęciem infuzji sprawdzić, czy kaniula jest prawidłowo umieszczona w żyle. W przypadku wycieku leku do okolicznych tkanek, może wystąpić znaczne podrażnienie. Należy wówczas przerwać infuzję , przepłukać żyłę roztworem soli fizjologicznej, a pozostałą część dawki podać do innej żyły. W razie wynaczynienia należy podać dożylnie glikokortykoidy w celu zmniejszenia ryzyka zapalenia żył.
Przechowywanie i okres ważności Przechowywać w lodówce (2ºC-8ºC ). Nie zamrażać. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem. Nie stosować po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i fiolce po „EXP”.
Stabilność roztw oru po rozcieńczeniu: Z mikrobiologicznego punktu widzenia produkt należy zużyć natychmiast. Jeśli nie zostanie natychmiast zużyty, za czas i warunki jego przechowywania przed podaniem odpowiada użytkownik. Czas ten nie powinien być dłuższy niż 24 godziny w temperaturze 2 ̊C do 8 ̊C, chyba że rozcieńczenie miało miejsce w kontrolowanych i zwalidowanych warunkach aseptycznych.
W celu uzyskania dalszych informacji należy zapoznać się z treścią Charakterystyki Produktu Leczniczego.
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
Neocitec, 10 mg/ml, koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji
Każda fiolka z 1 ml koncentratu do sporządzania roztworu do infuzji zawiera winorelbiny winian w ilości odpowiadającej 10 mg winorelbiny (Vinorelbinum). Każda fiolka z 5 ml koncentratu do sporządzania roztworu do infuzji zawiera winorelbiny winian w ilości odpowiadającej 50 mg winorelbiny (Vinorelbinum).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji
Przezroczysty, bezbarwny lub bladożółty roztwór (pH 3 do 4).
Osmolarność roztworu wynosi od 32 do 38 mOsm.
Winorelbina jest wskazana w leczeniu: niedrobnokomórkowego raka płuc (stadium 3 lub 4); w monoterapii u pacjentów z przerzutowym rakiem piersi (stadium 4), gdy chemioterapia oparta na schematach zawierających antracykliny lub taksany okazała się nieskuteczna lub nie może być zastosowana.
- Tylko do podawania dożylnego po odpowiednim rozcieńczeniu.
- Podanie dooponowe produktu Neocitec może prowadzić do zgonu pacjenta.
- Neocitec należy podawać we współpracy z lekarzem z dużym doświadczeniem w leczeniu cytostatykami.
- Wskazówki dotyczące rozcieńczenia produktu leczniczego przed podaniem, patrz punkt 6.6.
Sposób podania - Neocitec może być podawany w powolnym bolusie (w ciągu 6 do 10 minut) po rozcieńczeniu w 20 do 50 ml roztworu soli fizjologicznej lub w 50 mg/ml (5%) roztworze glukozy.
- Po podaniu produktu leczniczego należy zawsze zastosować infuzję z co najmniej 250 ml soli fizjologicznej w celu przepłukania żyły.
- Niedrobnokomórkowy rak płuc W monoterapii zazwyczaj stosowana dawka wynosi 25-30 mg/m 2
W chemioterapii wielolekowej schemat dawkowania zależy od protokołu chemioterapii. Produkt leczniczy może być stosowany w zwykłej dawce (25-30 mg/m 2
zmniejszyć, np. do podawania co trzy tygodnie w 1. i 5. dniu lub w 1. i 8. dniu, w zależności od schematu chemioterapii.
- Rak piersi z przerzutami Zazwyczaj stosowana dawka wynosi 25-30 mg/m 2
- Maksymalna dawka tolerowana na jedno podanie: 35,4 mg/m 2
Dzieci i młodzież Nie zaleca się podawania produktu leczniczego dzieciom, gdyż nie ustalono u nich skuteczności i bezpieczeństwa stosowania.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby U pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby farmakokinetyka produktu Neocitec nie zmienia się. Mimo to dla ostrożności zaleca się stosowanie u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby zmniejszonej dawki 20 mg/m 2
kontrolowanie parametrów hematologicznych (patrz punkty 4.4 i 5.2).
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek Ze względu na niewielkie wydalanie nerkowe winorelbiny, nie ma farmakokinetycznych podstaw do zmniejszenia jej dawki u pacjentów z niewydolnością nerek.
Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku Doświadczenie klinicznie nie wskazuje na istotne różnice wśród pacjentów w podeszłym wieku w odniesieniu do współczynnika odpowiedzi na leczenie, chociaż nie można wykluczyć większej wrażliwości niektórych z nich na winorelbinę. Wiek pacjenta nie ma wpływu na farmakokinetykę winorelbiny.
Nadwrażliwość na substancję czynną lub inne alkaloidy barwinka lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. Liczba granulocytów obojętnochłonnych <1500/mm 3
lub przebyte niedawno (w ciągu ostatnich 2 tygodni). Liczba płytek krwi poniżej 100 000/mm 3 . Karmienie piersią należy przerwać w czasie leczenia winorelbiną (patrz punkt 4.6). W połączeniu ze szczepionką przeciwko żółtej gorączce (żółtej febrze), patrz punkt 4.5.
Szczególne ostrzeżenia
Neocitec należy podawać pod nadzorem lekarza z doświadczeniem w stosowaniu chemioterapii.
Wyłącznie podanie dożylne.
W trakcie leczenia należy dokładnie monitorować parametry hematologiczne (stężenie hemoglobiny oraz liczbę leukocytów, neutrofilów i płytek krwi przed każdą kolejną infuzją), gdyż głównym zagrożeniem podczas leczenia winorelbiną jest zahamowanie czynności układu krwiotwórczego.
Neutropenia, która nie nasila się i osiąga najniższą wartość (nadir) między 7. a 14. dniem po podaniu produktu leczniczego oraz szybko ustępuje (w ciągu 5-7 dni), jest główną reakcją niepożądaną ograniczającą możliwość zwiększania dawki. Jeśli liczba granulocytów obojętnochłonnych jest mniejsza niż 1500/mm 3
3 , leczenie należy przerwać do czasu normalizacji tych wartości.
Jeśli u pacjenta występują przedmiotowe lub podmiotowe objawy sugerujące zakażenie, należy niezwłocznie przeprowadzić badania.
Zgłaszano toksyczność płucną, w tym ciężki ostry skurcz oskrzeli, śródmiąższowe zapalenie płuc, zespół ostrej niewydolności oddechowej (ang. acute respiratory distress syndrome, ARDS) występujący po podaniu winorelbiny w dożylnej postaci farmaceutycznej. Średni czas do wystąpienia ARDS po podaniu winorelbiny wynosił jeden tydzień (zakres od 3 do 8 dni). Wlew należy natychmiast przerwać u pacjentów, u których wystąpiła niewyjaśniona duszność lub u których występują oznaki toksyczności płucnej.
Przypadki śródmiąższowej choroby płuc notowano częściej u pacjentów populacji japońskiej. Należy u nich zachować szczególną ostrożność.
Szczególne środki ostrożności
U pacjentów z chorobą niedokrwienną serca w wywiadzie zalecana jest szczególna ostrożność (patrz punkt 4.8).
U pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby farmakokinetyka produktu Neocitec nie zmienia się. Dostosowanie dawki dla pacjentów tej szczególnej grupy, patrz punkt 4.2.
Produktu Neocitec nie należy podawać łącznie z radioterapią, jeśli zakres leczenia napromienianiem obejmuje obszar wątroby.
Nie wolno dopuścić, aby produkt Neocitec dostał się do oka; istnieje ryzyko ciężkiego podrażnienia, a nawet owrzodzenia rogówki w przypadku kontaktu z lekiem rozproszonym pod ciśnieniem. W takiej sytuacji należy natychmiast przemyć oko roztworem soli fizjologicznej.
Silne inhibitory lub induktory CYP3A4 mogą wpływać na stężenie winorelbiny, dlatego należy zachować ostrożność (patrz punkt 4.5). Nie zaleca się jej jednoczesnego stosowania z fenytoiną (tak jak innych leków cytotoksycznych) i z itrakonazolem (tak jak innych alkaloidów barwinka).
Ten produkt leczniczy jest szczególnie przeciwwskazany do stosowania razem ze szczepionką przeciw żółtej febrze i zasadniczo nie jest zalecany w połączeniu ze szczepionkami zawierającymi żywe, atenuowane drobnoustroje.
Ponieważ wydalanie leku przez nerki jest niewielkie, nie ma podstaw farmakokinetycznych do zmniejszenia dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Patrz punkt 4.2.
Interakcje specyficzne dla winorelbiny
Połączenie winorelbiny z innymi lekami o znanym działaniu toksycznym na szpik kostny prawdopodobnie nasila działania niepożądane związane z mielosupresją.
CYP3A4 jest głównym enzymem biorącym udział w metabolizmie winorelbiny, a jednoczesne stosowanie z lekiem, który indukuje jego aktywność (t akim jak fenytoina, fenobarbital, ryfampicyna, karbamazepina, dziele dziurawca) lub ją hamuje (takim jak itrakonazol, ketokonazol, inhibitor proteazy HIV, erytromycyna, klarytromycyna, telitromycyna, nefazodon) może wpływać na stężenie winorelbiny (patrz punkt 4.4).
Nie wykazano interakcji farmakokinetycznej podczas jednoczesnego stosowania winorelbiny i cisplatyny w kilku cyklach leczenia. Jednak u pacjentów otrzymujących leczenie skojarzone winorelbiną z cisplatyną częściej notowano występowanie granulocytopenii niż u pacjentów otrzymujących samą winorelbinę.
Dane z jednego badania klinicznego I fazy z jednoczesnym zastosowaniem dożylnej winorelbiny i lapatynibu wskazują na zwiększoną częstość neutropenii stopnia 3/4. W badaniu tym stosowano lapatynib w dawce dobowej 1000 mg i winorelbinę w postaci dożylnej w zalecanej dawce 22,5 mg m 2
stosować ostrożnie.
Interakcje specyficzne dla alkaloidów barwinka
Itrakonazol Jednoczesne stosowanie z winorelbiną nie jest zalecane ze względu na możliwość zwiększonej neurotoksyczności w wyniku nasilenia metabolizmu alkaloidów barwinka w wątrobie.
Jednoczesne stosowanie do rozważenia Jed noczesne podawanie alkaloidów barwinka i mitomycyny C może zwiększać ryzyko skurczu oskrzeli i duszności, a w rzadkich przypadkach obserwowano śródmiąższowe zapalenie płuc. Alkaloidy barwinka są znanymi substratami dla P-glikoproteiny, a wobec braku specyficznego badania należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania winorelbiny z silnymi modulatorami tego transportera błonowego.
Interakcje wspólne dla wszystkich leków cytotoksycznych
Ze względu na zwiększone ryzyko zakrzepicy u pacjentów z chorobami nowotworowymi, często stosowane są leki przeciwzakrzepowe. Ponieważ parametry krzepnięcia krwi w przebiegu różnych chorób wykazują dużą zmienność wewnątrzosobniczą oraz z uwagi na możliwość interakcji doustnych leków przeciwzakrzepowych z lekami przeciwnowotworowymi, w przypadku podjęcia decyzji o włączeniu leczenia przeciwzakrzepowego należy zwiększyć częstość monitorowania wskaźnika INR (ang. International Normalised Ratio - międzynarodowy współczynnik znormalizowany).
Skojarzone leczenie przeciwwskazane: szczepionka przeciw żółtej febrze: ryzyko śmiertelnej uogólnionej choroby szczepiennej (patrz punkt 4.3).
Skojarzone leczenie niezalecane: żywe atenuowane szczepionki (z wyjątkiem szczepionki przeciwko żółtej febrze): ryzyko ogólnoustrojowej, potencjalnie śmiertelnej choroby. Ryzyko jest większe u osób z odpornością osłabioną przez chorobę podstawową. Jeśli jest to możliwe, należy użyć szczepionki inaktywowanej (np. szczepionka przeciwko poliomyelitis), patrz punkt 4.4.
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania fenytoiny i winorelbiny. W związku ze zmniejszonym wchłanianiem żołądkowo-jelitowym fenytoiny, spowodowanym przez winorelbinę, istnieje zwiększone ryzyko nasilenia drgawek. Ponadto możliwa jest zwiększona toksyczność spowodowana powstawaniem metabolitów i (lub) zmniejszoną skutecznością winorelbiny na skutek zwiększonego metabolizmu wątrobowego winorelbiny wywołanego przez fenytoinę.
Skojarzone leczenie do rozważenia: cyklosporyna, takrolimus: należy rozważyć możliwość nasilenia działania immunosupresyjnego z ryzykiem limfoproliferacji.
Ciąża Dane dotyczące stosowania winorelbiny u kobiet w ciąży są niewystarczające. Badania na zwierzętach wykazały działanie embriotoksyczne i teratogenne (patrz punkt 5.3). Wyniki badań na zwierzętach oraz farmakologiczne działanie winorelbiny wskazują, że istnieje ryzyko rozwoju wrodzonych wad u zarodka i płodu. Produktu leczniczego nie należy stosować w czasie ciąży, chyba że indywidualnie oceniana korzyść z leczenia wyraźnie przeważa nad ryzykiem. Jeśli pacjentka zajdzie w ciążę podczas leczenia, powinna zostać poinformowana o zagrożeniach dla płodu oraz być uważnie monitorowana. Należy również rozważyć możliwość poradnictwa genetycznego.
Kobiety w wieku rozrodczym Kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczną antykoncepcję w trakcie leczenia i do
Karmienie piersią Nie wiadomo, czy winorelbina przenika do mleka ludzkiego. Nie badano przenikania produktu Neocitec do mleka zwierząt w okresie laktacji. Ponieważ nie można wykluczyć ryzyka dla karmionego piersią niemowlęcia, karmienie piersią należy przerwać przed rozpoczęciem leczenia produktem Neocitec (patrz punkt 4.3).
Płodność Zaleca się , aby mężczyźni leczeni winorelbiną nie płodzili dzieci podczas leczenia i przez minimum przechowania nasienia ze względu na możliwość nieodwracalnej niepłodności spowodowanej leczeniem winorelbiną.
Nie przeprowadzono badań wpływu produktu leczniczego na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, ale profil farmakodynamiczny winorelbiny nie wskazuje, aby zaburzała ona wykonywanie tych czynności. Jednak ze względu na możliwość wystąpienia niektórych działań niepożądanych pacjenci leczeni winorelbiną muszą zachować ostrożność.
Niżej wymieniono działania niepożądane, które notowano częściej niż sporadycznie. Uszeregowane zostały według klasyfikacji układów i narządów oraz częstości. Częstości określono następująco: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do <1/10); niezbyt często (≥1/1000 do <1/100); rzadko (≥1/10 000 do <1/1000); bardzo rzadko (<1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi związanymi z działaniem leku są: zahamowanie czynności szpiku kostnego z neutropenią, niedokrwistość, zaburzenia neurologiczne, toksyczne działanie na przewód pokarmowy z nudnościami, wymiotami, zapaleniem błony śluzowej jamy ustnej i zaparciem, przemijające zwiększenie wartości wyników badań czynności wątroby, łysienie i miejscowe zapalenie żyły.
Dodatkowe działania niepożądane występujące z nieznaną częstością, zebrane poprzez zgłoszenia w okresie po wprowadzeniu produktu do obrotu i z badań klinicznych, wymieniono zgodnie z klasyfikacją MedDRA.
Szczegółowe informacje o działaniach niepożądanych Działania opisano stosując klasyfikację WHO (stopień 1=G1; stopień 2=G2; stopień 3=G3; stopień 4=G4; stopień 1-4=G1-4; stopień 1-2=G1-2; stopień 3-4=G3-4).
Klasyfikacja układów i narządów Bardzo często (≥1/10) Często (≥1/100 do <1/10) Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100) Rzadko (≥1/10 000 do <1/1000) Bardzo rzadko (<1/10 000) Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych) Zakażenia i zarażenia
bakteryjne, Ciężka posocznica
posocznica, Posocznica neutropeniczna pasożytnicze wirusowe lub grzybicze o różnej lokalizacji (w układzie oddechowym, moczowym, pokarmowym) o nasileniu lekkim do umiarkowane- go, zwykle przemijające w wyniku właściwego leczenia czasami z niewydolnoś- cią narządów wewnętrznych, posocznica niekiedy zakończona zgonem Zakażenie w przebiegu neutropenii G3-4 Zaburzenia krwi i układu chłonnego Zahamowa- nie czynności szpiku kostnego, powodujące głównie neutropenię (G3:24,3%; G4:27,8%), ustępującą w ciągu 5 do 7 dni i nienasilającą się w czasie trwania. Niedokrwis- tość (G3- 4:7,4%) Małopłytko- wość (G3-4:2,5%), rzadko ciężka
neutropeniczna, pancytopenia, Leukopenia G1- 4) Zaburzenia układu immunologic znego
reakcje alergiczne, takie jak anafilaksja, wstrząs anafilaktyczny lub reakcja rzekomoanafi- laktyczna Zaburzenia endokrynolo giczne
nieadekwatnego wydzielania hormonu antydiuretyczne- go (SIADH) Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
hiponatremia
Zaburzenia układu nerwowego
Zaburzenia neurologicz- ne (G3-4: 2,7%), w tym osłabienie głębokich odruchów ścięgnistych.
parestezje z objawami czuciowymi i ruchowymi*
zawroty głowy, ataksja, zespół tylnej odwracalnej encefalopatii Po długotrwałej chemiotera- pii notowano osłabienie kończyn dolnych* Zaburzenia serca
niedokrwienna serca (dławica piersiowa, zawał mięśnia sercowego, czasami zakończony zgonem) Tachykardia, kołatanie serca i zaburzenia rytmu serca Niewydolność serca Zaburzenia naczyniowe
tętnicze, nadciśnienie tętnicze, uderzenia gorąca i ziębnięcie kończyn Ciężkie niedociśnienie tętnicze, zapaść
Zaburzenia układu oddechowego , klatki piersiowej i śródpiersia
skurcz oskrzeli tak jak w przypadku innych alkaloidów barwinka Śródmiąższo- wa choroba płuc, czasami zakończona zgonem
zespół ostrej niewydolności oddechowej, czasami prowadzący do zgonu, zatorowość płucna Zaburzenia żołądka i jelit
Zapalenie jamy ustnej (G1-4: 15%) podczas stosowania produktu Neocitec w monotera- pii). Nudności i wymioty (G 1- 2:30,4% i G 3- 4:2,2%). Leczenie przeciw- wymiotne może zmniejszyć ich częstość. Zaparcie jest głównym objawem (G3- 4:2,7%); rzadko postępuje do niedrożności Biegunka, zwykle lekka do umiarkowanej
porażenna jelit; leczenie można podjąć ponownie po uzyskaniu prawidłowej czynności przewodu pokarmowego, zapalenie trzustki
przewodu pokarmowego, ciężka biegunka, ból brzucha porażennej jelit po zastosowa- niu produktu Neocitec w monotera- pii i w skojarzeni u z innymi lekami stosowany- mi w chemiotera- pii (G3-4: 4,1%) Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Przemijające zwiększenie wartości wyników badań czynności wątroby (G1-2) bez objawów klinicznych (AlAT w 27,6% przypadków, AspAT w 29,3% przypadków
czynności wątroby Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Łysienie, zwykle lekkie (G3- 4: 4,1%), po zastosowa- niu produktu Neocitec w monotera- pii
reakcje skórne
zaburzenia czucia dłoni i podeszew stóp, przebarwienia skóry (serpentynowa hiperpigmentacja nadżylna) Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej
tym ból szczęki), ból mięśni
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Reakcje w miejscu wstrzyknię- cia, w tym rumień, piekący ból, przebarwie- nie i miejscowe zapalenie żyły (G 3-4:3,7% po zastosowa- niu produktu Neocitec w monotera- pii) Osłabienie, uczucie zmęczenia, bóle o różnej lokalizacji, w tym ból w klatce piersiowej i ból w okolicy guza
miejscu wstrzyknięcia. Reakcję tę można ograniczyć przez właściwe umieszczenie igły lub cewnika dożylnego oraz podanie produktu w krótkim wstrzyknięciu, a następnie obfite
przepłukanie żyły Badania diagnostycz- ne
* zwykle przemijające
W przypadku zawierających winorelbinę produktów leczniczych w postaci doustnej zgłaszano następujące dodatkowe działania niepożądane: zaburzenia neuromotoryczne, zaburzenia smaku, zaburzenia widzenia, bezsenność, zaburzenia połykania, zapalenie przełyku, zwiększenie masy ciała, bolesne oddawanie moczu, inne objawy ze strony układu moczowo-płciowego.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301 faks: + 48 22 49 21 309 strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Objawy Przedawkowanie winorelbiny może powodować hipoplazję szpiku kostnego, często związaną z zakażeniem, gorączką i niedrożnością porażenną jelit.
Postępowanie Jeśli lekarz uzna to za konieczne, należy zastosować ogólne leczenie wspomagające z zastosowaniem przetoczenia krwi, czynników wzrostu i antybiotyków o szerokim spektrum działania.
Odtrutka Nie jest znana swoista odtrutka.
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwnowotworowe i immunomodulujące (alkaloidy Vinca). Kod ATC: L01CA04
Winorelbina jest lekiem cytostatycznym z rodziny alkaloidów barwinka różowatego. Winorelbina hamuje polimeryzację tubuliny i wiąże się głównie z mikrotubulami mitotycznymi. Wpływ na mikrotubule aksonalne zaznacza się tylko przy dużych stężeniach. Indukcja spiralizacji tubuliny jest mniejsza niż po zastosowaniu winkrystyny. Winorelbina hamuje podziały mitotyczne w fazie G2-M, powodując śmierć komórki w interfazie lub podczas następnej mitozy.
Dzieci i młodzież Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności winorelbiny u dzieci i młodzieży. Dane kliniczne z dwóch jednoramiennych badań II fazy, w których dożylną winorelbinę (w dawkach od 2
z mięsakiem prążkowanokomórkowym, innymi mięsakami tkanek miękkich, mięsakiem Ewinga, tłuszczakomięsakiem, mięsakiem maziówkowym, włókniakomięsakiem, guzami OUN, mięsakiem kościopochodnym, nerwiakiem zarodkowym, nie wykazały znaczącej klinicznie aktywności. Profil działań toksycznych był podobny do notowanego u pacjentów dorosłych (patrz punkt 4.2).
Po podaniu dożylnym profil zależności stężenia we krwi od czasu ma postać trójfazowej krzywej wykładniczej eliminacji. Końcowy okres półtrwania wynosił średnio około 40 godzin. Klirens we krwi jest wysoki, zbliżony do wielkości przepływu krwi przez wątrobę i wynosił średnio 0,72 l/h/kg (przedział: 0,32-1,26 l/h/kg), podczas gdy objętość dystrybucji w stanie stacjonarnym była duża, średnio 21,2 l/kg mc., co wskazuje na znaczne rozmieszczenie w tkankach. Wiązanie z białkami osocza jest słabe (13,5%), ale silne z krwinkami, zwłaszcza z płytkami krwi (78%).
Właściwości farmakokinetyczne winorelbiny podawanej dożylnie mają przebieg liniowy do dawki 2
Winorelbina jest metabolizowana głównie przez enzym CYP3A4, a głównym metabolitem jest 4- O-deacetylowinorelbina. Wydalanie nerkowe jest małe (<20% dawki) i dotyczy głównie postaci macierzystej leku. Wydalanie z żółcią jest najważniejszą drogą eliminacji zarówno metabolitów, jak i niezmienionej winorelbiny. Nie oceniano wpływu zmniejszonej wydolności nerek na rozmieszczenie winorelbiny, ale zmniejszenie dawki nie jest konieczne ze względu na niewielkie wydalanie nerkowe.
U pacjentów z przerzutami do wątroby zmiany dotyczyły jedynie średniego klirensu winorelbiny w przypadku, gdy ponad 75% wątroby było zajęte przez przerzuty. Średni całkowity klirens winorelbiny u 6 pacjentów z nowotworem i umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (stężenie bilirubiny ≤2 x wartości górnej granicy normy [GGN], aktywność aminotransferaz ≤5 x GGN), leczonych dawkami do 25 mg/m 2
zaburzeniami czynności wątroby (stężenie bilirubiny >2 x GGN, aktywność aminotranferaz >5 x GGN), leczonych dawkami do 20 mg/m 2
z prawidłową czynnością wątroby. Dane te mogą nie być reprezentatywne dla pacjentów ze zmniejszoną zdolnością eliminacji leków przez wątrobę, dlatego u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby zaleca się ostrożność i uważne monitorowanie parametrów hematologicznych (patrz punkty 4.2 i 4.4).
Wykazano dużą zależność między stężeniem winorelbiny we krwi a zmniejszeniem liczby leukocytów lub leukocytów wielojądrzastych.
Genotoksyczność i rakotwórczość W badaniach na zwierzętach winorelbina powodowała aneuploidię i poliploidię. Można założyć, że również u ludzi winorelbina może wykazywać działanie genotoksyczne (w postaci aneuploidii i poliploidii). Wyniki badań działania rakotwórczego u myszy i szczurów były negatywne, ale badano tylko małe dawki.
Badania toksycznego wpływu na reprodukcję W badaniach wpływu na reprodukcję u zwierząt działania niepożądane obserwowano przy dawkach mniejszych niż lecznicze. Obserwowano toksyczne działanie na rozwój zarodka i płodu, w postaci opóźnienia wzrostu wewnątrzmacicznego i kostnienia. Działanie teratogenne (zrastanie się kręgów, brakujące żebra) obserwowano po zastosowaniu dawek toksycznych dla matek. Ponadto notowano zaburzenia spermatogenezy i zmniejszenie wydzielania gruczołu krokowego oraz pęcherzyków nasiennych, jednak bez wpływu na płodność u szczurów.
Badania farmakologii bezpieczeństwa Badania farmakologii bezpieczeństwa przeprowadzone na psach i małpach nie wykazały szkodliwego wpływu na układ krążenia.
Woda do wstrzykiwań.
Produktu Neocitec nie należy rozcieńczać roztworami o odczynie zasadowym (ryzyko wytrącania osadu). Nie mieszać produktu Neocitec z innymi produktami leczniczymi, oprócz wymienionych w punkcie 6.6.
Nieotwarte opakowania:
Okres ważności po rozcieńczeniu Po rozcieńczeniu 0,9% roztworem chlorku sodu lub 5% roztworem glukozy wykazano stabilność chemiczną i fizyczną gotowego do podania roztworu w stężeniach 0,43 mg/ml i 2,68 mg/ml przez mikrobiologicznych roztwór należy wykorzystać natychmiast, w przeciwnym razie odpowiedzialność za czas i warunki przechowywania przejmuje użytkownik. Zazwyczaj czas przechowywania nie powinien być dłuższy niż 24 godziny w temperaturze od 2 do 8º C, chyba że rozcieńczenie wykonano w kontrolowanych i zwalidowanych warunkach aseptycznych.
Przechowywać w lodówce (2ºC-8ºC). Nie zamrażać. Przechowywać fiolkę w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem.
W celu zapoznania się z warunkami przechowywania produktu leczniczego po rozcieńczeniu, patrz punkt 6.3.
Fiolki z bezbarwnego szkła (typu I) zamknięte korkiem z gumy pokrytej fluoropolimerem i aluminiowym uszczelnieniem
Fiolki z 1 ml koncentratu. Fiolki z 5 ml koncentratu.
Wielkość opakowań:
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Tylko odpowiednio przeszkolony personel może przygotowywać i podawać produkt Neocitec. W celu uniknięcia narażenia personelu w ciąży należy zastosować odpowiednie środki ostrożności. Należy stosować odpowiednią odzież ochronną (okulary ochronne, rękawice jednorazowe, maseczkę na twarz i jednorazowe fartuchy). W celu uniknięcia wycieku roztworu należy ostrożnie montować zestawy do infuzji ze strzykawkami (zaleca się stosowanie systemów połączeń Luer-lock). Należy ostrożnie obchodzić się z wydalinami i wymiocinami. W przypadku rozlania lub wycieku należy dokładnie wytrzeć powierzchnię. Należy bezwzględnie unikać kontaktu roztworu z oczami. W razie dostania się leku do oczu należy natychmiast przemyć oczy roztworem soli fizjologicznej. Po zakończeniu przygotowania produktu leczniczego do użycia należy dokładnie oczyścić wszystkie powierzchnie narażone na kontakt z lekiem oraz umyć ręce i twarz. Nie stwierdzono niezgodności między produktem Neocitec a fiolkami z przezroczystego szkła, workami poliwinylowymi (PCW) lub wykonanymi z octanu winylu oraz zestawami infuzyjnymi z drenem z PCW. Neocitec może być podawany w powolnym bolusie (w ciągu 6 do glukozy. Po podaniu należy zawsze zastosować infuzję z co najmniej 250 ml soli fizjologicznej w celu przepłukania żyły.
Neocitec należy podawać wyłącznie dożylnie. Bardzo ważne jest, aby przed rozpoczęciem infuzji sprawdzić, czy kaniula jest prawidłowo umieszczona w żyle. W przypadku wycieku produktu Neocitec do okolicznych tkanek może wystąpić znaczne podrażnienie. Należy wówczas przerwać infuzję, przepłukać żyłę roztworem soli fizjologicznej, a pozostałą część dawki podać do innej żyły. W razie wynaczynienia, w celu zmniejszenia ryzyka zapalenia żył, należy podać dożylnie glikokortykoidy.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
Sandoz GmbH Biochemiestrasse 10 A-6250 Kundl, Austria
Pozwolenie nr 14960
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 5.11.2008 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 11.06.2012 r.
13.08.2024 r.
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Neocitec, 10 mg/ml, koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda fiolka z 1 ml koncentratu do sporządzania roztworu do infuzji zawiera winorelbiny winian w ilości odpowiadającej 10 mg winorelbiny (Vinorelbinum). Każda fiolka z 5 ml koncentratu do sporządzania roztworu do infuzji zawiera winorelbiny winian w ilości odpowiadającej 50 mg winorelbiny (Vinorelbinum).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji
Przezroczysty, bezbarwny lub bladożółty roztwór (pH 3 do 4).
Osmolarność roztworu wynosi od 32 do 38 mOsm.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Winorelbina jest wskazana w leczeniu: niedrobnokomórkowego raka płuc (stadium 3 lub 4); w monoterapii u pacjentów z przerzutowym rakiem piersi (stadium 4), gdy chemioterapia oparta na schematach zawierających antracykliny lub taksany okazała się nieskuteczna lub nie może być zastosowana.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
- Tylko do podawania dożylnego po odpowiednim rozcieńczeniu.
- Podanie dooponowe produktu Neocitec może prowadzić do zgonu pacjenta.
- Neocitec należy podawać we współpracy z lekarzem z dużym doświadczeniem w leczeniu cytostatykami.
- Wskazówki dotyczące rozcieńczenia produktu leczniczego przed podaniem, patrz punkt 6.6.
Sposób podania - Neocitec może być podawany w powolnym bolusie (w ciągu 6 do 10 minut) po rozcieńczeniu w 20 do 50 ml roztworu soli fizjologicznej lub w 50 mg/ml (5%) roztworze glukozy.
- Po podaniu produktu leczniczego należy zawsze zastosować infuzję z co najmniej 250 ml soli fizjologicznej w celu przepłukania żyły.
- Niedrobnokomórkowy rak płuc W monoterapii zazwyczaj stosowana dawka wynosi 25-30 mg/m 2
W chemioterapii wielolekowej schemat dawkowania zależy od protokołu chemioterapii. Produkt leczniczy może być stosowany w zwykłej dawce (25-30 mg/m 2
zmniejszyć, np. do podawania co trzy tygodnie w 1. i 5. dniu lub w 1. i 8. dniu, w zależności od schematu chemioterapii.
- Rak piersi z przerzutami Zazwyczaj stosowana dawka wynosi 25-30 mg/m 2
- Maksymalna dawka tolerowana na jedno podanie: 35,4 mg/m 2
Dzieci i młodzież Nie zaleca się podawania produktu leczniczego dzieciom, gdyż nie ustalono u nich skuteczności i bezpieczeństwa stosowania.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby U pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby farmakokinetyka produktu Neocitec nie zmienia się. Mimo to dla ostrożności zaleca się stosowanie u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby zmniejszonej dawki 20 mg/m 2
kontrolowanie parametrów hematologicznych (patrz punkty 4.4 i 5.2).
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek Ze względu na niewielkie wydalanie nerkowe winorelbiny, nie ma farmakokinetycznych podstaw do zmniejszenia jej dawki u pacjentów z niewydolnością nerek.
Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku Doświadczenie klinicznie nie wskazuje na istotne różnice wśród pacjentów w podeszłym wieku w odniesieniu do współczynnika odpowiedzi na leczenie, chociaż nie można wykluczyć większej wrażliwości niektórych z nich na winorelbinę. Wiek pacjenta nie ma wpływu na farmakokinetykę winorelbiny.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub inne alkaloidy barwinka lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. Liczba granulocytów obojętnochłonnych <1500/mm 3
lub przebyte niedawno (w ciągu ostatnich 2 tygodni). Liczba płytek krwi poniżej 100 000/mm 3 . Karmienie piersią należy przerwać w czasie leczenia winorelbiną (patrz punkt 4.6). W połączeniu ze szczepionką przeciwko żółtej gorączce (żółtej febrze), patrz punkt 4.5.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Szczególne ostrzeżenia
Neocitec należy podawać pod nadzorem lekarza z doświadczeniem w stosowaniu chemioterapii.
Wyłącznie podanie dożylne.
W trakcie leczenia należy dokładnie monitorować parametry hematologiczne (stężenie hemoglobiny oraz liczbę leukocytów, neutrofilów i płytek krwi przed każdą kolejną infuzją), gdyż głównym zagrożeniem podczas leczenia winorelbiną jest zahamowanie czynności układu krwiotwórczego.
Neutropenia, która nie nasila się i osiąga najniższą wartość (nadir) między 7. a 14. dniem po podaniu produktu leczniczego oraz szybko ustępuje (w ciągu 5-7 dni), jest główną reakcją niepożądaną ograniczającą możliwość zwiększania dawki. Jeśli liczba granulocytów obojętnochłonnych jest mniejsza niż 1500/mm 3
3 , leczenie należy przerwać do czasu normalizacji tych wartości.
Jeśli u pacjenta występują przedmiotowe lub podmiotowe objawy sugerujące zakażenie, należy niezwłocznie przeprowadzić badania.
Zgłaszano toksyczność płucną, w tym ciężki ostry skurcz oskrzeli, śródmiąższowe zapalenie płuc, zespół ostrej niewydolności oddechowej (ang. acute respiratory distress syndrome, ARDS) występujący po podaniu winorelbiny w dożylnej postaci farmaceutycznej. Średni czas do wystąpienia ARDS po podaniu winorelbiny wynosił jeden tydzień (zakres od 3 do 8 dni). Wlew należy natychmiast przerwać u pacjentów, u których wystąpiła niewyjaśniona duszność lub u których występują oznaki toksyczności płucnej.
Przypadki śródmiąższowej choroby płuc notowano częściej u pacjentów populacji japońskiej. Należy u nich zachować szczególną ostrożność.
Szczególne środki ostrożności
U pacjentów z chorobą niedokrwienną serca w wywiadzie zalecana jest szczególna ostrożność (patrz punkt 4.8).
U pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby farmakokinetyka produktu Neocitec nie zmienia się. Dostosowanie dawki dla pacjentów tej szczególnej grupy, patrz punkt 4.2.
Produktu Neocitec nie należy podawać łącznie z radioterapią, jeśli zakres leczenia napromienianiem obejmuje obszar wątroby.
Nie wolno dopuścić, aby produkt Neocitec dostał się do oka; istnieje ryzyko ciężkiego podrażnienia, a nawet owrzodzenia rogówki w przypadku kontaktu z lekiem rozproszonym pod ciśnieniem. W takiej sytuacji należy natychmiast przemyć oko roztworem soli fizjologicznej.
Silne inhibitory lub induktory CYP3A4 mogą wpływać na stężenie winorelbiny, dlatego należy zachować ostrożność (patrz punkt 4.5). Nie zaleca się jej jednoczesnego stosowania z fenytoiną (tak jak innych leków cytotoksycznych) i z itrakonazolem (tak jak innych alkaloidów barwinka).
Ten produkt leczniczy jest szczególnie przeciwwskazany do stosowania razem ze szczepionką przeciw żółtej febrze i zasadniczo nie jest zalecany w połączeniu ze szczepionkami zawierającymi żywe, atenuowane drobnoustroje.
Ponieważ wydalanie leku przez nerki jest niewielkie, nie ma podstaw farmakokinetycznych do zmniejszenia dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Patrz punkt 4.2.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Interakcje specyficzne dla winorelbiny
Połączenie winorelbiny z innymi lekami o znanym działaniu toksycznym na szpik kostny prawdopodobnie nasila działania niepożądane związane z mielosupresją.
CYP3A4 jest głównym enzymem biorącym udział w metabolizmie winorelbiny, a jednoczesne stosowanie z lekiem, który indukuje jego aktywność (t akim jak fenytoina, fenobarbital, ryfampicyna, karbamazepina, dziele dziurawca) lub ją hamuje (takim jak itrakonazol, ketokonazol, inhibitor proteazy HIV, erytromycyna, klarytromycyna, telitromycyna, nefazodon) może wpływać na stężenie winorelbiny (patrz punkt 4.4).
Nie wykazano interakcji farmakokinetycznej podczas jednoczesnego stosowania winorelbiny i cisplatyny w kilku cyklach leczenia. Jednak u pacjentów otrzymujących leczenie skojarzone winorelbiną z cisplatyną częściej notowano występowanie granulocytopenii niż u pacjentów otrzymujących samą winorelbinę.
Dane z jednego badania klinicznego I fazy z jednoczesnym zastosowaniem dożylnej winorelbiny i lapatynibu wskazują na zwiększoną częstość neutropenii stopnia 3/4. W badaniu tym stosowano lapatynib w dawce dobowej 1000 mg i winorelbinę w postaci dożylnej w zalecanej dawce 22,5 mg m 2
stosować ostrożnie.
Interakcje specyficzne dla alkaloidów barwinka
Itrakonazol Jednoczesne stosowanie z winorelbiną nie jest zalecane ze względu na możliwość zwiększonej neurotoksyczności w wyniku nasilenia metabolizmu alkaloidów barwinka w wątrobie.
Jednoczesne stosowanie do rozważenia Jed noczesne podawanie alkaloidów barwinka i mitomycyny C może zwiększać ryzyko skurczu oskrzeli i duszności, a w rzadkich przypadkach obserwowano śródmiąższowe zapalenie płuc. Alkaloidy barwinka są znanymi substratami dla P-glikoproteiny, a wobec braku specyficznego badania należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania winorelbiny z silnymi modulatorami tego transportera błonowego.
Interakcje wspólne dla wszystkich leków cytotoksycznych
Ze względu na zwiększone ryzyko zakrzepicy u pacjentów z chorobami nowotworowymi, często stosowane są leki przeciwzakrzepowe. Ponieważ parametry krzepnięcia krwi w przebiegu różnych chorób wykazują dużą zmienność wewnątrzosobniczą oraz z uwagi na możliwość interakcji doustnych leków przeciwzakrzepowych z lekami przeciwnowotworowymi, w przypadku podjęcia decyzji o włączeniu leczenia przeciwzakrzepowego należy zwiększyć częstość monitorowania wskaźnika INR (ang. International Normalised Ratio - międzynarodowy współczynnik znormalizowany).
Skojarzone leczenie przeciwwskazane: szczepionka przeciw żółtej febrze: ryzyko śmiertelnej uogólnionej choroby szczepiennej (patrz punkt 4.3).
Skojarzone leczenie niezalecane: żywe atenuowane szczepionki (z wyjątkiem szczepionki przeciwko żółtej febrze): ryzyko ogólnoustrojowej, potencjalnie śmiertelnej choroby. Ryzyko jest większe u osób z odpornością osłabioną przez chorobę podstawową. Jeśli jest to możliwe, należy użyć szczepionki inaktywowanej (np. szczepionka przeciwko poliomyelitis), patrz punkt 4.4.
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania fenytoiny i winorelbiny. W związku ze zmniejszonym wchłanianiem żołądkowo-jelitowym fenytoiny, spowodowanym przez winorelbinę, istnieje zwiększone ryzyko nasilenia drgawek. Ponadto możliwa jest zwiększona toksyczność spowodowana powstawaniem metabolitów i (lub) zmniejszoną skutecznością winorelbiny na skutek zwiększonego metabolizmu wątrobowego winorelbiny wywołanego przez fenytoinę.
Skojarzone leczenie do rozważenia: cyklosporyna, takrolimus: należy rozważyć możliwość nasilenia działania immunosupresyjnego z ryzykiem limfoproliferacji.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża Dane dotyczące stosowania winorelbiny u kobiet w ciąży są niewystarczające. Badania na zwierzętach wykazały działanie embriotoksyczne i teratogenne (patrz punkt 5.3). Wyniki badań na zwierzętach oraz farmakologiczne działanie winorelbiny wskazują, że istnieje ryzyko rozwoju wrodzonych wad u zarodka i płodu. Produktu leczniczego nie należy stosować w czasie ciąży, chyba że indywidualnie oceniana korzyść z leczenia wyraźnie przeważa nad ryzykiem. Jeśli pacjentka zajdzie w ciążę podczas leczenia, powinna zostać poinformowana o zagrożeniach dla płodu oraz być uważnie monitorowana. Należy również rozważyć możliwość poradnictwa genetycznego.
Kobiety w wieku rozrodczym Kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczną antykoncepcję w trakcie leczenia i do
Karmienie piersią Nie wiadomo, czy winorelbina przenika do mleka ludzkiego. Nie badano przenikania produktu Neocitec do mleka zwierząt w okresie laktacji. Ponieważ nie można wykluczyć ryzyka dla karmionego piersią niemowlęcia, karmienie piersią należy przerwać przed rozpoczęciem leczenia produktem Neocitec (patrz punkt 4.3).
Płodność Zaleca się , aby mężczyźni leczeni winorelbiną nie płodzili dzieci podczas leczenia i przez minimum przechowania nasienia ze względu na możliwość nieodwracalnej niepłodności spowodowanej leczeniem winorelbiną.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Nie przeprowadzono badań wpływu produktu leczniczego na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, ale profil farmakodynamiczny winorelbiny nie wskazuje, aby zaburzała ona wykonywanie tych czynności. Jednak ze względu na możliwość wystąpienia niektórych działań niepożądanych pacjenci leczeni winorelbiną muszą zachować ostrożność.
4.8 Działania niepożądane
Niżej wymieniono działania niepożądane, które notowano częściej niż sporadycznie. Uszeregowane zostały według klasyfikacji układów i narządów oraz częstości. Częstości określono następująco: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do <1/10); niezbyt często (≥1/1000 do <1/100); rzadko (≥1/10 000 do <1/1000); bardzo rzadko (<1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi związanymi z działaniem leku są: zahamowanie czynności szpiku kostnego z neutropenią, niedokrwistość, zaburzenia neurologiczne, toksyczne działanie na przewód pokarmowy z nudnościami, wymiotami, zapaleniem błony śluzowej jamy ustnej i zaparciem, przemijające zwiększenie wartości wyników badań czynności wątroby, łysienie i miejscowe zapalenie żyły.
Dodatkowe działania niepożądane występujące z nieznaną częstością, zebrane poprzez zgłoszenia w okresie po wprowadzeniu produktu do obrotu i z badań klinicznych, wymieniono zgodnie z klasyfikacją MedDRA.
Szczegółowe informacje o działaniach niepożądanych Działania opisano stosując klasyfikację WHO (stopień 1=G1; stopień 2=G2; stopień 3=G3; stopień 4=G4; stopień 1-4=G1-4; stopień 1-2=G1-2; stopień 3-4=G3-4).
Klasyfikacja układów i narządów Bardzo często (≥1/10) Często (≥1/100 do <1/10) Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100) Rzadko (≥1/10 000 do <1/1000) Bardzo rzadko (<1/10 000) Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych) Zakażenia i zarażenia
bakteryjne, Ciężka posocznica
posocznica, Posocznica neutropeniczna pasożytnicze wirusowe lub grzybicze o różnej lokalizacji (w układzie oddechowym, moczowym, pokarmowym) o nasileniu lekkim do umiarkowane- go, zwykle przemijające w wyniku właściwego leczenia czasami z niewydolnoś- cią narządów wewnętrznych, posocznica niekiedy zakończona zgonem Zakażenie w przebiegu neutropenii G3-4 Zaburzenia krwi i układu chłonnego Zahamowa- nie czynności szpiku kostnego, powodujące głównie neutropenię (G3:24,3%; G4:27,8%), ustępującą w ciągu 5 do 7 dni i nienasilającą się w czasie trwania. Niedokrwis- tość (G3- 4:7,4%) Małopłytko- wość (G3-4:2,5%), rzadko ciężka
neutropeniczna, pancytopenia, Leukopenia G1- 4) Zaburzenia układu immunologic znego
reakcje alergiczne, takie jak anafilaksja, wstrząs anafilaktyczny lub reakcja rzekomoanafi- laktyczna Zaburzenia endokrynolo giczne
nieadekwatnego wydzielania hormonu antydiuretyczne- go (SIADH) Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
hiponatremia
Zaburzenia układu nerwowego
Zaburzenia neurologicz- ne (G3-4: 2,7%), w tym osłabienie głębokich odruchów ścięgnistych.
parestezje z objawami czuciowymi i ruchowymi*
zawroty głowy, ataksja, zespół tylnej odwracalnej encefalopatii Po długotrwałej chemiotera- pii notowano osłabienie kończyn dolnych* Zaburzenia serca
niedokrwienna serca (dławica piersiowa, zawał mięśnia sercowego, czasami zakończony zgonem) Tachykardia, kołatanie serca i zaburzenia rytmu serca Niewydolność serca Zaburzenia naczyniowe
tętnicze, nadciśnienie tętnicze, uderzenia gorąca i ziębnięcie kończyn Ciężkie niedociśnienie tętnicze, zapaść
Zaburzenia układu oddechowego , klatki piersiowej i śródpiersia
skurcz oskrzeli tak jak w przypadku innych alkaloidów barwinka Śródmiąższo- wa choroba płuc, czasami zakończona zgonem
zespół ostrej niewydolności oddechowej, czasami prowadzący do zgonu, zatorowość płucna Zaburzenia żołądka i jelit
Zapalenie jamy ustnej (G1-4: 15%) podczas stosowania produktu Neocitec w monotera- pii). Nudności i wymioty (G 1- 2:30,4% i G 3- 4:2,2%). Leczenie przeciw- wymiotne może zmniejszyć ich częstość. Zaparcie jest głównym objawem (G3- 4:2,7%); rzadko postępuje do niedrożności Biegunka, zwykle lekka do umiarkowanej
porażenna jelit; leczenie można podjąć ponownie po uzyskaniu prawidłowej czynności przewodu pokarmowego, zapalenie trzustki
przewodu pokarmowego, ciężka biegunka, ból brzucha porażennej jelit po zastosowa- niu produktu Neocitec w monotera- pii i w skojarzeni u z innymi lekami stosowany- mi w chemiotera- pii (G3-4: 4,1%) Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Przemijające zwiększenie wartości wyników badań czynności wątroby (G1-2) bez objawów klinicznych (AlAT w 27,6% przypadków, AspAT w 29,3% przypadków
czynności wątroby Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Łysienie, zwykle lekkie (G3- 4: 4,1%), po zastosowa- niu produktu Neocitec w monotera- pii
reakcje skórne
zaburzenia czucia dłoni i podeszew stóp, przebarwienia skóry (serpentynowa hiperpigmentacja nadżylna) Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej
tym ból szczęki), ból mięśni
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Reakcje w miejscu wstrzyknię- cia, w tym rumień, piekący ból, przebarwie- nie i miejscowe zapalenie żyły (G 3-4:3,7% po zastosowa- niu produktu Neocitec w monotera- pii) Osłabienie, uczucie zmęczenia, bóle o różnej lokalizacji, w tym ból w klatce piersiowej i ból w okolicy guza
miejscu wstrzyknięcia. Reakcję tę można ograniczyć przez właściwe umieszczenie igły lub cewnika dożylnego oraz podanie produktu w krótkim wstrzyknięciu, a następnie obfite
przepłukanie żyły Badania diagnostycz- ne
* zwykle przemijające
W przypadku zawierających winorelbinę produktów leczniczych w postaci doustnej zgłaszano następujące dodatkowe działania niepożądane: zaburzenia neuromotoryczne, zaburzenia smaku, zaburzenia widzenia, bezsenność, zaburzenia połykania, zapalenie przełyku, zwiększenie masy ciała, bolesne oddawanie moczu, inne objawy ze strony układu moczowo-płciowego.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301 faks: + 48 22 49 21 309 strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Objawy Przedawkowanie winorelbiny może powodować hipoplazję szpiku kostnego, często związaną z zakażeniem, gorączką i niedrożnością porażenną jelit.
Postępowanie Jeśli lekarz uzna to za konieczne, należy zastosować ogólne leczenie wspomagające z zastosowaniem przetoczenia krwi, czynników wzrostu i antybiotyków o szerokim spektrum działania.
Odtrutka Nie jest znana swoista odtrutka.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwnowotworowe i immunomodulujące (alkaloidy Vinca). Kod ATC: L01CA04
Winorelbina jest lekiem cytostatycznym z rodziny alkaloidów barwinka różowatego. Winorelbina hamuje polimeryzację tubuliny i wiąże się głównie z mikrotubulami mitotycznymi. Wpływ na mikrotubule aksonalne zaznacza się tylko przy dużych stężeniach. Indukcja spiralizacji tubuliny jest mniejsza niż po zastosowaniu winkrystyny. Winorelbina hamuje podziały mitotyczne w fazie G2-M, powodując śmierć komórki w interfazie lub podczas następnej mitozy.
Dzieci i młodzież Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności winorelbiny u dzieci i młodzieży. Dane kliniczne z dwóch jednoramiennych badań II fazy, w których dożylną winorelbinę (w dawkach od 2
z mięsakiem prążkowanokomórkowym, innymi mięsakami tkanek miękkich, mięsakiem Ewinga, tłuszczakomięsakiem, mięsakiem maziówkowym, włókniakomięsakiem, guzami OUN, mięsakiem kościopochodnym, nerwiakiem zarodkowym, nie wykazały znaczącej klinicznie aktywności. Profil działań toksycznych był podobny do notowanego u pacjentów dorosłych (patrz punkt 4.2).
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Po podaniu dożylnym profil zależności stężenia we krwi od czasu ma postać trójfazowej krzywej wykładniczej eliminacji. Końcowy okres półtrwania wynosił średnio około 40 godzin. Klirens we krwi jest wysoki, zbliżony do wielkości przepływu krwi przez wątrobę i wynosił średnio 0,72 l/h/kg (przedział: 0,32-1,26 l/h/kg), podczas gdy objętość dystrybucji w stanie stacjonarnym była duża, średnio 21,2 l/kg mc., co wskazuje na znaczne rozmieszczenie w tkankach. Wiązanie z białkami osocza jest słabe (13,5%), ale silne z krwinkami, zwłaszcza z płytkami krwi (78%).
Właściwości farmakokinetyczne winorelbiny podawanej dożylnie mają przebieg liniowy do dawki 2
Winorelbina jest metabolizowana głównie przez enzym CYP3A4, a głównym metabolitem jest 4- O-deacetylowinorelbina. Wydalanie nerkowe jest małe (<20% dawki) i dotyczy głównie postaci macierzystej leku. Wydalanie z żółcią jest najważniejszą drogą eliminacji zarówno metabolitów, jak i niezmienionej winorelbiny. Nie oceniano wpływu zmniejszonej wydolności nerek na rozmieszczenie winorelbiny, ale zmniejszenie dawki nie jest konieczne ze względu na niewielkie wydalanie nerkowe.
U pacjentów z przerzutami do wątroby zmiany dotyczyły jedynie średniego klirensu winorelbiny w przypadku, gdy ponad 75% wątroby było zajęte przez przerzuty. Średni całkowity klirens winorelbiny u 6 pacjentów z nowotworem i umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (stężenie bilirubiny ≤2 x wartości górnej granicy normy [GGN], aktywność aminotransferaz ≤5 x GGN), leczonych dawkami do 25 mg/m 2
zaburzeniami czynności wątroby (stężenie bilirubiny >2 x GGN, aktywność aminotranferaz >5 x GGN), leczonych dawkami do 20 mg/m 2
z prawidłową czynnością wątroby. Dane te mogą nie być reprezentatywne dla pacjentów ze zmniejszoną zdolnością eliminacji leków przez wątrobę, dlatego u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby zaleca się ostrożność i uważne monitorowanie parametrów hematologicznych (patrz punkty 4.2 i 4.4).
Wykazano dużą zależność między stężeniem winorelbiny we krwi a zmniejszeniem liczby leukocytów lub leukocytów wielojądrzastych.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Genotoksyczność i rakotwórczość W badaniach na zwierzętach winorelbina powodowała aneuploidię i poliploidię. Można założyć, że również u ludzi winorelbina może wykazywać działanie genotoksyczne (w postaci aneuploidii i poliploidii). Wyniki badań działania rakotwórczego u myszy i szczurów były negatywne, ale badano tylko małe dawki.
Badania toksycznego wpływu na reprodukcję W badaniach wpływu na reprodukcję u zwierząt działania niepożądane obserwowano przy dawkach mniejszych niż lecznicze. Obserwowano toksyczne działanie na rozwój zarodka i płodu, w postaci opóźnienia wzrostu wewnątrzmacicznego i kostnienia. Działanie teratogenne (zrastanie się kręgów, brakujące żebra) obserwowano po zastosowaniu dawek toksycznych dla matek. Ponadto notowano zaburzenia spermatogenezy i zmniejszenie wydzielania gruczołu krokowego oraz pęcherzyków nasiennych, jednak bez wpływu na płodność u szczurów.
Badania farmakologii bezpieczeństwa Badania farmakologii bezpieczeństwa przeprowadzone na psach i małpach nie wykazały szkodliwego wpływu na układ krążenia.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Woda do wstrzykiwań.
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Produktu Neocitec nie należy rozcieńczać roztworami o odczynie zasadowym (ryzyko wytrącania osadu). Nie mieszać produktu Neocitec z innymi produktami leczniczymi, oprócz wymienionych w punkcie 6.6.
6.3 Okres ważności
Nieotwarte opakowania:
Okres ważności po rozcieńczeniu Po rozcieńczeniu 0,9% roztworem chlorku sodu lub 5% roztworem glukozy wykazano stabilność chemiczną i fizyczną gotowego do podania roztworu w stężeniach 0,43 mg/ml i 2,68 mg/ml przez mikrobiologicznych roztwór należy wykorzystać natychmiast, w przeciwnym razie odpowiedzialność za czas i warunki przechowywania przejmuje użytkownik. Zazwyczaj czas przechowywania nie powinien być dłuższy niż 24 godziny w temperaturze od 2 do 8º C, chyba że rozcieńczenie wykonano w kontrolowanych i zwalidowanych warunkach aseptycznych.
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Przechowywać w lodówce (2ºC-8ºC). Nie zamrażać. Przechowywać fiolkę w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem.
W celu zapoznania się z warunkami przechowywania produktu leczniczego po rozcieńczeniu, patrz punkt 6.3.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Fiolki z bezbarwnego szkła (typu I) zamknięte korkiem z gumy pokrytej fluoropolimerem i aluminiowym uszczelnieniem
Fiolki z 1 ml koncentratu. Fiolki z 5 ml koncentratu.
Wielkość opakowań:
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do
stosowaniaTylko odpowiednio przeszkolony personel może przygotowywać i podawać produkt Neocitec. W celu uniknięcia narażenia personelu w ciąży należy zastosować odpowiednie środki ostrożności. Należy stosować odpowiednią odzież ochronną (okulary ochronne, rękawice jednorazowe, maseczkę na twarz i jednorazowe fartuchy). W celu uniknięcia wycieku roztworu należy ostrożnie montować zestawy do infuzji ze strzykawkami (zaleca się stosowanie systemów połączeń Luer-lock). Należy ostrożnie obchodzić się z wydalinami i wymiocinami. W przypadku rozlania lub wycieku należy dokładnie wytrzeć powierzchnię. Należy bezwzględnie unikać kontaktu roztworu z oczami. W razie dostania się leku do oczu należy natychmiast przemyć oczy roztworem soli fizjologicznej. Po zakończeniu przygotowania produktu leczniczego do użycia należy dokładnie oczyścić wszystkie powierzchnie narażone na kontakt z lekiem oraz umyć ręce i twarz. Nie stwierdzono niezgodności między produktem Neocitec a fiolkami z przezroczystego szkła, workami poliwinylowymi (PCW) lub wykonanymi z octanu winylu oraz zestawami infuzyjnymi z drenem z PCW. Neocitec może być podawany w powolnym bolusie (w ciągu 6 do glukozy. Po podaniu należy zawsze zastosować infuzję z co najmniej 250 ml soli fizjologicznej w celu przepłukania żyły.
Neocitec należy podawać wyłącznie dożylnie. Bardzo ważne jest, aby przed rozpoczęciem infuzji sprawdzić, czy kaniula jest prawidłowo umieszczona w żyle. W przypadku wycieku produktu Neocitec do okolicznych tkanek może wystąpić znaczne podrażnienie. Należy wówczas przerwać infuzję, przepłukać żyłę roztworem soli fizjologicznej, a pozostałą część dawki podać do innej żyły. W razie wynaczynienia, w celu zmniejszenia ryzyka zapalenia żył, należy podać dożylnie glikokortykoidy.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE
DO OBROTUSandoz GmbH Biochemiestrasse 10 A-6250 Kundl, Austria
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Pozwolenie nr 14960
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 5.11.2008 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 11.06.2012 r.
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO13.08.2024 r.