Flumazenil Kabi 0,1 mg/ml roztwór do wstrzykiwań

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Flumazenil Kabi 0,1 mg/ml roztwór do wstrzykiwań, koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji
Flumazenilum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.

Spis treści ulotki

1. Co to jest Flumazenil Kabi i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Flumazenil Kabi

3. Jak stosować Flumazenil Kabi

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać Flumazenil Kabi

6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest Flumazenil Kabi i w jakim celu się go stosuje

Flumazenil Kabi to odtrutka (antidotum) służąca do całkowitego lub częściowego zniesienia skutków ośrodkowego działania sedatywnego (uspokajającego) benzodiazepin (szczególna grupa leków o właściwościach uspokajających, nasennych, zwiotczających mięśnie i działających przeciwlękowo). Z tego względu, Flumazenil Kabi stosuje się do wybudzania po przeprowadzeniu pewnych badań diagnostycznych lub w intensywnej terapii u pacjentów, u których należy podać środki uspokajające. Flumazenil stosuje się również w diagnostyce i leczeniu zatruć benzodiazepinami lub po ich przedawkowaniu. Flumazenil Kabi stosuje się również u dzieci (w wieku powyżej 1 roku życia) w celu wybudzenia ze snu, w który zostały wprowadzone na czas trwania zabiegu medycznego, poprzez podanie benzodiazepiny.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Flumazenil Kabi

Kiedy nie stosować leku Flumazenil Kabi - Jeśli pacjent ma uczulenie na flumazenil lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6). - W przypadku podania benzodiazepin w sytuacji potencjalnie zagrażającej życiu (np. regulacja ciśnienia w mózgu lub ciężki napad padaczkowy). - W przypadku mieszanych zatruć benzodiazepinami i niektórymi rodzajami innych leków przeciwdepresyjnych (tak zwane trójpierścieniowe i czteropierścieniowe leki przeciwdepresyjne, jak imipramina, klomipramina, mirtazepina czy mianseryna). Toksyczność tych leków może zostać zamaskowana przez ochronne działanie benzodiazepin. W przypadku wystąpienia oznak znacznego przedawkowania leków przeciwdepresyjnych, nie stosować leku Flumazenil Kabi w celu zniesienia skutków działania benzodiazepin.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku, należy omówić to z lekarzem lub pielęgniarką. NL/H/0639/001/IB/016 2 - W przypadku niewybudzenia po podaniu leku Flumazenil Kabi, należy rozważyć inne powody, ponieważ Flumazenil Kabi w szczególny sposób znosi skutki działania benzodiazepin. - W przypadku stosowania leku Flumazenil Kabi pod koniec operacji w celu wybudzenia pacjenta, nie należy go podawać zanim nie ustąpi działanie leków zwiotczających mięśnie. - Ze względu na to, że czas działania flumazenilu jest zazwyczaj krótszy od czasu działania benzodiazepin, może powrócić uspokojenie polekowe. Pacjenta należy poddać ścisłej obserwacji, ewentualnie na oddziale intensywnej terapii, do momentu ustąpienia skutków działania flumazenilu. - W przypadku leczenia dużymi dawkami benzodiazepin i (lub) w przypadku długotrwałego (przewlekłego) leczenia benzodiazepinami w ciągu kilku tygodni poprzedzających podanie flumazenilu, należy unikać szybkiego wstrzykiwania dużych dawek flumazenilu (większych niż 1 mg), ponieważ może to doprowadzić do wystąpienia objawów odstawienia (patrz punkt

4. Możliwe działania niepożądane).

- W przypadku długotrwałego leczenia dużymi dawkami benzodiazepin, należy starannie porównać korzyści wynikające z zastosowania leku Flumazenil Kabi z ryzykiem wystąpienia objawów odstawienia. - Dzieci, u których wcześniej zastosowano midazolam w celu uspokojenia, należy poddać ścisłej obserwacji na oddziałach intensywnej terapii przez co najmniej 2 godziny od podania leku Flumazenil Kabi, ponieważ działanie uspokajające lub trudności w oddychaniu mogą powrócić. W przypadku stosowania innych benzodiazepin w celu uspokojenia, należy dostosować czas trwania obserwacji odpowiednio do przewidywanego czasu ich działania. - W przypadku pacjentów z padaczką leczonych przez długi czas benzodiazepinami, nie zaleca się podawania flumazenilu, ponieważ może on wywołać drgawki. - Napady padaczki lub inne toksyczne działania niepożądane mogą być bardziej nasilone w przypadku zatruć mieszanych (np. zatrucie benzodiazepinami i pierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi). - W przypadku ciężkiego urazu mózgu (i (lub) niestabilnego ciśnienia w mózgu), należy zachować ostrożność, ponieważ Flumazenil Kabi może doprowadzić do podwyższenia ciśnienia w mózgu. - Nie zaleca się stosowania leku Flumazenil Kabi w leczeniu uzależnienia od benzodiazepin ani w leczeniu objawów odstawienia po zaprzestaniu stosowania benzodiazepin. - W przypadku występowania napadów lęku panicznego w przeszłości, Flumazenil Kabi może wywołać nowe napady. - W przypadku uzależnienia od alkoholu lub leków ryzyko rozwoju tolerancji na benzodiazepiny i uzależnienia od nich może być większe. - W przypadku zaburzeń czynności wątroby wydalanie leku może następować z opóźnieniem.
Dzieci - Flumazenil Kabi stosuje się u dzieci wyłącznie w celu zniesienia działania uspokojenia. Brak wystarczających danych dotyczących innych wskazań. Dotyczy to także dzieci w wieku poniżej 1 roku życia.
Flumazenil Kabi a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Podczas stosowania leku Flumazenil Kabi w przypadkowym przedawkowaniu, należy wziąć pod uwagę, że toksyczne działanie innych leków psychotropowych (w szczególności trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, jak imipramina) stosowanych równocześnie, może ulec zwiększeniu w miarę ustępowania działania benzodiazepin. Nie zaobserwowano oddziaływania flumazenilu z innymi lekami działającymi hamująco na ośrodkowy układ nerwowy.
Flumazenil Kabi z alkoholem Nie zaobserwowano odziaływania między flumazenilem i etanolem.
NL/H/0639/001/IB/016 3 Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Z powodu braku wystarczającego doświadczenia, Flumazenil Kabi należy stosować w okresie ciąży wyłącznie wtedy, gdy korzyść dla pacjentki jest większa od potencjalnego ryzyka dla nienarodzonego dziecka. Nie ma przeciwwskazań do podania leku Flumazenil Kabi w okresie ciąży w nagłych przypadkach.
Brak danych dotyczących przenikania flumazenilu do mleka ludzkiego. Dlatego zaleca się zaprzestanie karmienia piersią przez 24 godziny po podaniu leku Flumazenil Kabi.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Po otrzymaniu leku Flumazenil Kabi w celu zniesienia skutków działania uspokajającego benzodiazepin nie wolno prowadzić pojazdów, obsługiwać maszyn ani zajmować się innymi czynnościami wymagającymi fizycznego lub psychicznego wysiłku przez co najmniej 24 godziny, gdyż działanie uspokajające benzodiazepin może powrócić.
Flumazenil Kabi zawiera sód Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) w ampułce 5 ml, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”. Ten lek zawiera 37 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) w każdej ampułce 10 ml. Odpowiada to 1,9% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.

3. Jak stosować Flumazenil Kabi

Flumazenil Kabi podaje się w dożylnym wstrzyknięciu (do żyły) lub rozcieńczony w infuzji dożylnej (przez dłuższy okres czasu). Flumazenil podaje anestezjolog lub doświadczony lekarz. Flumazenil można stosować jednocześnie z innym postępowaniem reanimacyjnym. Lek ten jest przeznaczony wyłącznie do jednorazowego użycia. Niezużyty roztwór należy usunąć. Przed użyciem roztwór należy obejrzeć. Można go stosować tylko wtedy, gdy jest przejrzysty, bezbarwny i nie ma zanieczyszczeń.
Zaleca się następującą dawkę:
Dorośli pacjenci Znieczulanie Intensywna terapia Sposób dawkowania: Dawka początkowa: 0,2 mg podawane dożylnie przez 15 sekund. Dawka początkowa: 0,3 mg podawane dożylnie przez 15 sekund. Kolejną dawkę 0,1 mg można wstrzykiwać i powtarzać co 60 sekund; jeżeli nie uzyska się odpowiedniego stanu świadomości w ciągu Kolejną dawkę 0,1 mg można wstrzykiwać i powtarzać co 60 sekund; jeżeli nie uzyska się odpowiedniego stanu świadomości w ciągu
Zwykła dawka wynosi od 0,3 mg do 0,6 mg, ale może różnić się w zależności od indywidualnych cech pacjenta i zażytych benzodiazepin. W przypadku nawrotu senności można podać drugie wstrzyknięcie (bolus). Skuteczna może okazać się infuzja dożylna dawki 0,1 mg do 0,4 mg na godzinę. Wielkość dawki oraz szybkość infuzji należy dostosować indywidualnie w celu uzyskania żądanego poziomu świadomości. NL/H/0639/001/IB/016 4 Infuzję dożylną można zastosować dodatkowo do maksymalnej dawki 2 mg podanej we wstrzyknięciu.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, wydalanie flumazenilu może następować z opóźnieniem i dlatego zaleca się dokładne odmierzanie dawek.
Nie ma potrzeby dostosowywania dawek u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.
Dzieci
Dzieci w wieku powyżej 1 roku życia Zniesienie działania uspokojenia Sposób dawkowania: Wstrzykiwanie dawki 0,01 mg/kg mc. (do 0,2 mg) podawanej dożylnie przez można ponownie wstrzyknąć dawkę 0,01 mg/kg mc. (do 0,2 mg). W razie konieczności należy powtarzać wstrzyknięcia co 60 sekund (maksymalnie do 4 razy), przy czym maksymalna dawka wynosi 0,05 mg/kg mc. lub 1 mg, w zależności od tego, która dawka jest mniejsza.
Dzieci w wieku poniżej 1 roku życia Brak wystarczających danych dotyczących stosowania leku Flumazenil Kabi u dzieci w wieku poniżej gdy potencjalne korzyści dla pacjenta przewyższają ewentualne ryzyko.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Informacje przeznaczone dla personelu medycznego znajdują się w jednym z punktów poniżej.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Bardzo często (występują częściej niż u 1 na 10 pacjentów): nudności.
Często (występują nie częściej niż u 1 na 10 pacjentów): reakcje nadwrażliwości (reakcje alergiczne), niepokój (po szybkim wstrzyknięciu, nie wymaga leczenia), chwiejność emocjonalna, problemy z zasypianiem i spaniem (bezsenność), uczucie senności (senność), zawroty głowy, ból głowy, pobudzenie (po szybkim wstrzyknięciu, nie wymaga leczenia), mimowolne drgawki lub drżenie, suchość w ustach, nieprawidłowy szybki i głęboki oddech (hiperwentylacja), zaburzenia mowy, subiektywne odczucia skórne (np. zimna, ciepła, mrowienia, ucisku, itd.) przy braku pobudzenia (parestezje), podwójne widzenie, zez (zezowanie), większe łzawienie (wytwarzanie płynu łzowego), kołatanie serca (po szybkim wstrzyknięciu, nie wymaga leczenia), zaczerwienienie skóry, niskie ciśnienie krwi przy zmianie pozycji z leżącej na stojącą, przemijające podwyższone ciśnienie krwi (po przebudzeniu), wymioty, czkawka, pocenie się, zmęczenie, ból w miejscu wstrzyknięcia.
Niezbyt często (występują nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów): strach (po szybkim wstrzyknięciu, nie wymaga leczenia), drgawki (u pacjentów chorych na padaczkę lub poważną niewydolność wątroby, głównie po długotrwałym leczeniu benzodiazepinami lub w przypadku zatruć mieszanych – patrz punkt 2. Ostrzeżenia i środki ostrożności), nieprawidłowe NL/H/0639/001/IB/016 5 słyszenie, wolne lub szybkie tętno, skurcz komorowy przedwczesny (skurcz dodatkowy), trudności w oddychaniu (duszność), kaszel, niedrożność nosa, ból w klatce piersiowej, dreszcze (po szybkim wstrzyknięciu, nie wymagają leczenia).
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych): objawy odstawienia (patrz poniżej), napady paniki (u pacjentów z wywiadem w tym kierunku), nietypowy płacz, pobudzenie, zachowania agresywne, ciężkie reakcje alergiczne (reakcje anafilaktyczne).
W przypadku długotrwałego leczenia benzodiazepinami, flumazenil może wywołać objawy odstawienia, takie jak napięcie, pobudzenie, niepokój, chwiejność emocjonalna, omamy, mimowolne drgawki lub drżenie oraz drgawki. Zwykle działania niepożądane u dzieci nie różnią się znacznie od działań niepożądanych występujących u dorosłych pacjentów. W przypadku zastosowania leku Flumazenil Kabi do wybudzenia dziecka z sedacji, zgłaszano przypadki nadmiernego płaczu, pobudzenia i reakcji agresywnych.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301 faks: + 48 22 49 21 309 strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać Flumazenil Kabi

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie i pudełku tekturowym po: EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.
Lek jest przeznaczony wyłącznie do jednorazowego użycia. Okres przechowywania po pierwszym otwarciu opakowania: lek należy zużyć natychmiast. Okres przechowywania po rozcieńczeniu: 24 godziny.
Wykazano chemiczną i fizyczną stabilność po rozcieńczeniu przez 24 godziny w temperaturze 25°C. Z mikrobiologicznego punktu widzenia, lek należy użyć natychmiast. Jeżeli lek nie zostanie użyty natychmiast, za okres przechowywania podczas użytkowania i za warunki przed użyciem odpowiada użytkownik. Okres ten nie powinien zasadniczo przekraczać 24 godzin w temperaturze 2-8°C chyba, że rozcieńczenie wykonano w kontrolowanych i zwalidowanych warunkach aseptycznych.
Nie stosować tego leku, jeśli roztwór nie jest przejrzysty i wolny od zanieczyszczeń. Wszelkie niewykorzystane resztki roztworu należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
NL/H/0639/001/IB/016 6 Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera Flumazenil Kabi
Substancją czynną leku jest flumazenil.
Każdy mililitr zawiera 0,1 mg flumazenilu. Każda ampułka 5 ml zawiera 0,5 mg flumazenilu. Każda ampułka 10 ml zawiera 1,0 mg flumazenilu.
Pozostałe składniki to: kwas octowy lodowaty, sodu chlorek, disodu edetynian, sodu wodorotlenek, roztwór 1N, woda do wstrzykiwań.
Jak wygląda Flumazenil Kabi i co zawiera opakowanie Flumazenil Kabi to przejrzysty i bezbarwny roztwór do wstrzykiwań oraz koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji w ampułkach z bezbarwnego szkła.
Dostępne wielkości opakowań: pudełku. pudełku.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny Fresenius Kabi Deutschland GmbH D-61346 Bad Homburg v.d.H. Niemcy
Wytwórca Fresenius Kabi Austria GmbH Hafnerstraße 36 A-8055 Graz Austria
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego: Fresenius Kabi Polska Sp. z o.o. Al. Jerozolimskie 134 02-305 Warszawa tel.: + 48 22 345 67 89
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
Austria Flumazenil Kabi 0,1 mg/ml Injektionslösung und Konzentrat zur Herstellung einer Infusionslösung Dania Flumazenil Fresenius Kabi NL/H/0639/001/IB/016 7 Finlandia Flumazenil Fresenius Kabi 0,1 mg/ml injektioneste, liuos Hiszpania Flumazenilo Fresenius Kabi 0,1 mg/ml inyectable Holandia Flumazenil Kabi 0,1 mg/ml oplossing voor injectie Irlandia Flumazenil 0.1 mg/ml Solution for Injection Niemcy Flumazenil Kabi 0,1 mg/ml Injektionslösung und Konzentrat zur Herstellung einer Infusionslösung Norwegia Flumazenil Fresenius Kabi 0,1 mg/ml injeksjonsvæske, oppløsning Polska Flumazenil Kabi 0,1 mg/ml roztwór do wstrzykiwań Portugalia Flumazenilo Fresenius Kabi 0,1 mg/ml solução injectável Szwecja Flumazenil Fresenius Kabi 0,1 mg/ml injektionsvätska, lösning Węgry Flumazenil Kabi 0,1 mg/ml oldatos injekció Wielka Brytania Flumazenil 0.1 mg/ml Solution for Injection Włochy Flumazenil Kabi 0,1 mg/ml, soluzione iniettabile
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 22.03.2021 r. NL/H/0639/001/IB/016 8 ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:
Szczegółowe warunki przechowywania leku opisano w punkcie 5. Jak przechowywać Flumazenil Kabi. Jeżeli flumazenil ma być podany w infuzji, musi być uprzednio rozcieńczony. Flumazenil należy rozcieńczać wyłącznie następującymi roztworami: chlorku sodu 9 mg/ml (0,9%), glukozy 50 mg/ml (5%) lub chlorku sodu 4,5 mg/ml (0,45%) + glukozy 25 mg/ml (2,5%). Zgodność flumazenilu z innymi roztworami do wstrzykiwań nie została ustalona. Leku nie wolno mieszać z innymi lekami z wyjątkiem tych wymienionych w niniejszym punkcie. Więcej informacji na temat dawkowania znajduje się w punkcie 3. tej ulotki.

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Flumazenil Kabi 0,1 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań, koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każdy ml zawiera 0,1 mg flumazenilu.
Substancje pomocnicze o znanym działaniu: Każda ampułka 10 ml zawiera 37 mg sodu.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Roztwór do wstrzykiwań Koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji Klarowny, przejrzysty, bezbarwny roztwór

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Flumazenil jest wskazany do całkowitego lub częściowego znoszenia sedatywnego działania benzodiazepin. Może być stosowany w anestezjologii i intensywnej terapii w następujących sytuacjach klinicznych.
W anestezjologii - Wyprowadzanie hospitalizowanych pacjentów ze znieczulenia ogólnego wywołanego i (lub) podtrzymywanego benzodiazepinami. - Znoszenie sedatywnego działania benzodiazepin stosowanych w związku z krótkotrwałymi zabiegami diagnostycznymi i terapeutycznymi u pacjentów leczonych w warunkach ambulatoryjnych i szpitalnych. - U dzieci w wieku powyżej 1 roku życia w celu odwrócenia sedacji wywołanej benzodiazepinami.
W intensywnej terapii - Wybiórcze znoszenie ośrodkowego działania benzodiazepin w celu przywrócenia spontanicznej czynności oddechowej. - W diagnostyce i leczeniu zatruć lub przedawkowań wywołanych tylko lub głównie benzodiazepinami.


NL/H/0639/001/IB/016 2

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie
Dorośli pacjenci
W anestezjologii Zalecana dawka początkowa wynosi 0,2 mg, podawana dożylnie w ciągu 15 sekund. Jeśli nie uzyskano pożądanego stanu świadomości pacjenta w ciągu 60 sekund, może być podana kolejna dawka 0,1 mg i powtarzana w odstępach co 60 sekund, do całkowitej maksymalnej dawki 1 mg. Zwykle wymagana dawka flumazenilu wynosi od 0,3 mg do 0,6 mg, ale może się różnić w zależności od indywidualnych cech pacjenta oraz rodzaju zastosowanych benzodiazepin.
Intensywna terapia Zalecana dawka początkowa wynosi 0,3 mg, podawana dożylnie w ciągu 15 sekund. Jeśli nie uzyskano pożądanego stanu świadomości pacjenta w ciągu 60 sekund, może być podana kolejna dawka 0,1 mg i powtarzana w odstępach co 60 sekund, do całkowitej dawki 2 mg lub do momentu wybudzenia się pacjenta. W przypadku nawracającej senności można zastosować kolejne wstrzyknięcie (bolus). Wykazano również skuteczność infuzji dożylnej w dawce 0,1-0,4 mg na godzinę. Wielkość dawki oraz szybkość infuzji należy ustalić indywidualnie w celu osiągnięcia pożądanego stanu wybudzenia pacjenta.
Jeżeli po zastosowaniu powtarzanych dawek flumazenilu nie następuje istotna poprawa świadomości lub czynności oddechowej pacjenta, należy rozważyć, że przyczyną zatrucia nie jest działanie benzodiazepin.
Infuzję należy przerywać co 6 godzin w celu sprawdzenia czy nastąpił nawrót sedacji.
Aby uniknąć wystąpienia objawów odstawienia, u pacjentów długo leczonych dużymi dawkami benzodiazepin na oddziałach intensywnej terapii, dawkowanie flumazenilu należy dostosować indywidualnie i podawać go w powolnym wstrzyknięciu (patrz punkt 4.4).
Pacjenci w podeszłym wieku Brak danych dotyczących stosowania flumazenilu u pacjentów w podeszłym wieku, jednak należy wziąć pod uwagę, że jest to zazwyczaj populacja bardziej wrażliwa na działanie produktów leczniczych i powinna być traktowana z ostrożnością.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby zaleca się ostrożne dostosowywanie dawki produktu leczniczego, ponieważ flumazenil jest metabolizowany głównie w wątrobie.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie ma konieczności dostosowania dawki produktu leczniczego.
Dzieci
Dzieci w wieku powyżej 1 roku życia W celu odwrócenia sedacji z zachowaniem świadomości wywołanej benzodiazepinami u dzieci w wieku powyżej 1 roku życia, zalecana dawka początkowa, podawana dożylnie w ciągu 15 sekund, wynosi 0,01 mg/kg mc. (do 0,2 mg). Jeżeli po 45-sekundowym okresie oczekiwania nie uzyskano pożądanego stanu świadomości pacjenta, można wówczas podać we wstrzyknięciu kolejną dawkę 0,01 mg/kg mc. (do 0,2 mg) i, jeśli potrzeba, powtarzać ją w odstępach co 60 sekund (maksymalnie dawka jest mniejsza. Dawkę należy dostosowywać w zależności od odpowiedzi pacjenta na leczenie.
NL/H/0639/001/IB/016 3 Brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności powtarzanego podawania flumazenilu dzieciom w celu zniesienia sedacji.
Dzieci w wieku poniżej 1 roku życia Brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania flumazenilu u dzieci w wieku poniżej 1 roku. Dlatego też, w tej grupie pacjentów produkt leczniczy należy podawać jedynie wówczas, gdy potencjalna korzyść z jego stosowania jest większa niż potencjalne ryzyko.
Sposób podawania
Flumazenil powinien być podawany dożylnie przez anestezjologa lub innego lekarza doświadczonego w anestezjologii. Flumazenil może być podawany w infuzji (patrz punkt 6.6). Flumazenil może być stosowany jednocześnie z innym postępowaniem reanimacyjnym.
Instrukcja dotycząca rozcieńczania produktu leczniczego przed podaniem, patrz punkt 6.6.

4.3 Przeciwwskazania

- Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. - Stosowanie u pacjentów otrzymujących benzodiazepiny w celu kontroli stanu potencjalnie zagrażającego życiu (np. kontroli ciśnienia wewnątrzczaszkowego lub w stanie padaczkowym). - Mieszane zatrucie benzodiazepinami i trójpierścieniowymi i (lub) czteropierścieniowymi przeciwdepresyjnymi produktami leczniczymi; działanie toksyczne przeciwdepresyjnych produktów leczniczych może być maskowane przez wpływ benzodiazepin. - Nie należy stosować flumazenilu w celu zniesienia działania benzodiazepin, jeśli występują objawy ciężkiego zatrucia ze strony układu autonomicznego (antycholinergiczne), objawy neurologiczne (zaburzenia motoryczne) lub objawy ze strony układu sercowo-naczyniowego spowodowane ciężkim zatruciem trójpierścieniowymi i (lub) czteropierścieniowymi przeciwdepresyjnymi produktami leczniczymi.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Stosowanie u dzieci w innych wskazaniach niż odwrócenie sedacji z zachowaniem świadomości nie jest wskazane z uwagi na brak badań kontrolowanych.
- Pacjent powinien pozostawać pod ścisłą obserwacją przez odpowiedni czas (EKG, tętno, oksymetria, reakcja na bodźce oraz inne oznaki życia takie jak: akcja serca, liczba oddechów na minutę, ciśnienie krwi). - Flumazenil wybiórczo odwraca działanie benzodiazepin. Jeżeli pacjent nie budzi się, trzeba wziąć pod uwagę inną przyczynę. - Podczas stosowania w anestezjologii pod koniec operacji, nie należy podawać flumazenilu do czasu pełnego zniesienia obwodowego działania zwiotczającego mięśnie. - Ponieważ czas działania flumazenilu jest zwykle krótszy niż benzodiazepin i sedacja może wystąpić ponownie, pacjent powinien pozostawać pod stałą obserwacją, najlepiej na oddziale intensywnej terapii, do momentu ustąpienia działania flumazenilu. - U pacjentów ze zwiększonym ryzykiem, należy wziąć pod uwagę korzyści wywołania sedacji za pomocą benzodiazepin i ryzyko związane z raptownym wybudzeniem. U pacjentów (np. z zaburzeniami pracy serca) zaleca się utrzymywanie stałego poziomu sedacji, a nie całkowite wybudzenie. - Należy unikać wykonywania szybkich wstrzyknięć dużych dawek flumazenilu (większych niż benzodiazepiny długotrwale, a zakończenie leczenia nastąpiło w ciągu kilku tygodni poprzedzających podanie flumazenilu, szybkie podanie dawki 1 mg lub większej prowadziło do wystąpienia objawów odstawienia, takich jak: kołatanie serca, pobudzenie, lęk, chwiejność emocjonalna, jak również umiarkowane splątanie i zaburzenia zmysłów.
NL/H/0639/001/IB/016 4 - U pacjentów z dużym nasileniem lęku w okresie przedoperacyjnym oraz u pacjentów z przewlekłymi lub sporadycznymi stanami lękowymi w wywiadzie, dawki flumazenilu muszą być dostosowywane indywidualnie. - Należy brać pod uwagę odczuwanie bólu w okresie pooperacyjnym. Zalecane jest utrzymywanie umiarkowanego poziomu sedacji. - U pacjentów leczonych długotrwale dużymi dawkami benzodiazepin, korzyści płynące z zastosowania flumazenilu powinny przeważać nad ryzykiem wystąpienia objawów odstawiennych. Jeżeli pomimo zastosowania odpowiednich dawek produktu leczniczego wystąpią objawy odstawienia, należy podać w powolnym dożylnym wstrzyknięciu indywidualnie dobraną dawkę 5 mg diazepamu lub 5 mg midazolamu. - Pacjentów, którzy otrzymywali flumazenil w celu zniesienia działania sedacyjnego benzodiazepin, należy obserwować w kierunku nawrotu sedacji, zaburzeń oddychania oraz pozostałych objawów działania benzodiazepin tak długo, jak utrzymuje się działanie zastosowanej benzodiazepiny. U pacjentów ze współistniejącymi zaburzeniami czynności wątroby efekty działania benzodiazepin (opisane powyżej) mogą utrzymywać się dłużej, dlatego może być konieczne wydłużenie okresu obserwacji tych pacjentów po podaniu flumazenilu. - Z powodu ryzyka nawrotu sedacji oraz zapaści oddechowej, dzieci, u których stosowano do sedacji midazolam, muszą być obserwowane przez co najmniej 2 godziny od podania flumazenilu. W przypadku zastosowania innych benzodiazepin, czas obserwacji pacjenta musi być dostosowany do czasu ich oczekiwanego działania. - Do czasu uzyskania wystarczających danych, flumazenilu nie należy stosować u dzieci w wieku w przypadku niezamierzonego przedawkowania) związanym ze stosowaniem produktu leczniczego. - U pacjentów z padaczką, leczonych długotrwale benzodiazepinami nie zaleca się podawania antagonisty. Chociaż flumazenil wywiera słabe wewnętrzne działanie przeciwdrgawkowe, to jednak przerwanie antagonizującego działania u pacjentów z padaczką może spowodować wystąpienie drgawek. - U pacjentów z poważnym urazem mózgu (i (lub) nieustabilizowanym ciśnieniem wewnątrzczaszkowym) otrzymujących flumazenil – w celu odwrócenia działania benzodiazepin – może rozwinąć się podwyższone ciśnienie wewnątrzczaszkowe. - Nie zaleca się stosowania flumazenilu w leczeniu uzależnienia od benzodiazepin, jak również w leczeniu utrzymujących się objawów zespołu z odstawienia benzodiazepin. - Donoszono o przypadkach napadów paniki wywołanych działaniem flumazenilu u pacjentów, u których takie zaburzenia występowały w przeszłości. - Z powodu zwiększonej częstości występowania uzależnienia i tolerancji na benzodiazepiny wśród pacjentów uzależnionych od innych produktów leczniczych lub alkoholu, flumazenil należy stosować ostrożnie w tej grupie pacjentów. - Flumazenil należy stosować ze szczególną ostrożnością w zatruciach mieszanych. W szczególności, gdy są to zatrucia benzodiazepinami i trójcyklicznymi przeciwdepresyjnymi produktami leczniczymi. W takich sytuacjach działania toksyczne trójcyklicznych przeciwdepresyjnych produktów leczniczych, takie jak drgawki, zaburzenia rytmu serca, łagodzone przez benzodiazepiny, mogą nasilać się po podaniu flumazenilu. - Wydalanie flumazenilu może być spowolnione u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. - Każda ampułka 5 ml zawiera mniej niż 1 mmol sodu (lub 23 mg), to znaczy produkt leczniczy uznaje się za „wolny od sodu”. - Każda ampułka 10 ml zawiera 1,61 mmol sodu (lub 37 mg), co odpowiada 1,9%zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Flumazenil odwraca ośrodkowe działanie benzodiazepin w mechanizmie kompetycyjnej interakcji na poziomie receptora oraz działanie produktów leczniczych nie będących antagonistami benzodiazepiny, takich jak zopiklon, triazolopyridazyna i innych również działających poprzez receptor benzodiazepinowy. Flumazenil nie blokuje jednak tych produktów leczniczych, które nie działają w wyżej wymieniony sposób. Nie obserwowano interakcji z innymi produktami leczniczymi,
NL/H/0639/001/IB/016 5 działającymi hamująco na ośrodkowy układ nerwowy. Konieczne jest jednak zachowanie szczególnej ostrożności podczas stosowania flumazenilu w przypadkach niezamierzonego przedawkowania, ponieważ działanie toksyczne innych psychotropowych produktów leczniczych (zwłaszcza trójpierścieniowych przeciwdepresyjnych produktów leczniczych), przyjętych w tym samym czasie, może zwiększać się wraz ze zmniejszaniem się działania benzodiazepin.
Właściwości farmakokinetyczne flumazenilu nie zmieniają się pod wpływem benzodiazepin, takich jak midazolam, flunitrazepam oraz lormetazepam. Flumazenil nie wpływa na właściwości farmakokinetyczne tych benzodiazepin. Nie stwierdzono interakcji farmakokinetycznych między flumazenilem i etanolem.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża Pomimo, że badania na zwierzętach nie wykazały działania toksycznego ani teratogennego na płód, możliwe ryzyko u ludzi związane ze stosowaniem flumazenilu w okresie ciąży nie zostało ustalone (patrz punkt 5.3). Dlatego flumazenil należy stosować w okresie ciąży wyłącznie w przypadku, gdy spodziewane korzyści przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu.
Karmienie piersią Brak danych dotyczących przenikania flumazenilu do mleka ludzkiego. Należy przerwać karmienie piersią na 24 godziny po podaniu flumazenilu. Stosowanie flumazenilu w okresie ciąży i podczas karmienia piersią nie jest przeciwwskazane w nagłych przypadkach.
Płodność Badania na zwierzętach nie wykazały działania embriotoksycznego ani teratogennego (patrz punkt 5.3).

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Pacjenci, którzy otrzymali flumazenil w celu zniesienia sedacyjnego działania benzodiazepin powinni być ostrzeżeni, aby przez co najmniej 24 godziny po podaniu flumazenilu nie prowadzili pojazdów, nie obsługiwali maszyn, ani nie wykonywali jakichkolwiek innych czynności wymagających sprawności fizycznej i umysłowej, ze względu na ryzyko powrotu działania benzodiazepin.

4.8 Działania niepożądane

Częstość występowania działań niepożądanych określono następująco: Bardzo często (1/10), Często (1/100 do <1/10), Niezbyt często (1/1000 do <1/100), Rzadko (1/10 000 do <1/1000), Bardzo rzadko (<1/10 000), Nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Zaburzenia układu immunologicznego Często Reakcje alergiczne. Nieznana Reakcje nadwrażliwości, w tym reakcje anafilaktyczne. Zaburzenia psychiczne Często Niepokój*, chwiejność emocjonalna, bezsenność, senność. Niezbyt często Strach*. Nieznana Objawy odstawienia (patrz poniżej): napady paniki (u pacjentów z wywiadem w tym kierunku), nietypowy płacz, pobudzenie, zachowania agresywne. Zaburzenia układu nerwowego
NL/H/0639/001/IB/016 6 Często Zawroty głowy, bóle głowy, wzburzenie*, drżenie, suchość w ustach, hiperwentylacja, zaburzenia mowy, parestezja. Niezbyt często Drgawki (u pacjentów z padaczką lub poważną niewydolnością wątroby, głównie pod wpływem długotrwałego leczenia benzodiazepinami lub w przypadku zatruć mieszanych - patrz punkt 4.4). Zaburzenia ucha i błędnika Niezbyt często Nieprawidłowe słyszenie. Zaburzenia oka Często Diplopia (podwójne widzenie), zez (strabizm), wzmożone łzawienie. Zaburzenia serca Często Palpitacje*. Niezbyt często Tachykardia lub bradykardia, ekstrasystolia. Zaburzenia naczyniowe Często Zaczerwienienie skóry, niedociśnienie tętnicze, niedociśnienie ortostatyczne, przemijające zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi (podczas budzenia się). Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej i śródpiersia Niezbyt często Duszność, kaszel, niedrożność nosa, ból w klatce piersiowej. Zaburzenia żołądka i jelit Bardzo często Nudności (w okresie pooperacyjnym). Często Wymioty (w okresie pooperacyjnym), czkawka. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Często Pocenie się. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Często Uczucie zmęczenia, ból w miejscu wstrzyknięcia. Niezbyt często Dreszcze*. *po szybkim wstrzyknięciu, nie wymaga leczenia.
Po szybkim wstrzyknięciu flumazenilu w dawce 1 mg lub większej lub w przypadku stosowania dużych dawek benzodiazepin i (lub) w przypadku długotrwałego (przewlekłego) ich stosowania, flumazenil może powodować wystąpienie objawów odstawienia. Objawami tymi są: napięcie, pobudzenie, niepokój, chwiejność emocjonalna, jak również dezorientacja, zaburzenia zmysłów, omamy, drżenie i drgawki.
Ogólnie, profil działań niepożądanych u dzieci jest podobny do działań niepożądanych obserwowanych u dorosłych pacjentów. Po zastosowaniu flumazenilu w celu zniesienia sedacji z zachowaniem świadomości odnotowywano: napady płaczu, pobudzenie oraz reakcje agresywne.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa tel.: +48 22 49 21 301 faks: +48 22 49 21 309 strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.


NL/H/0639/001/IB/016 7

4.9 Przedawkowanie

Doświadczenia dotyczące ostrego przedawkowania flumazenilu u ludzi są ograniczone. Nawet przy dawce 100 mg podanej dożylnie nie obserwowano objawów przedawkowania.
Nie jest znana specyficzna odtrutka. W sytuacji przedawkowania flumazenilu należy zastosować ogólne leczenie podtrzymujące, w tym obserwację stanu klinicznego pacjenta i monitorowanie czynności życiowych.
W przypadku zatruć mieszanych, szczególnie z użyciem trójcyklicznych przeciwdepresyjnych produktów leczniczych, objawy toksycznego działania tych produktów leczniczych (takie jak drgawki, zaburzenia rytmu serca) mogą nasilić się w przypadku odwrócenia działania benzodiazepin przez flumazenil.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: odtrutki (antidota), kod ATC: V03A B25.
Flumazenil jest imidazobenzodiazepiną, wybiórczym, kompetycyjnym inhibitorem substancji działających poprzez receptor benzodiazepinowy. Odnotowano, że flumazenil powoduje odwrócenie reakcji paradoksalnych wywołanych przez benzodiazepiny.
Badania na zwierzętach potwierdzają, że działanie substancji nie działających poprzez receptor benzodiazepinowy (barbiturany, GABA-mimetyki oraz agoniści receptora adenozynowego) nie jest blokowane przez flumazenil. Nie–benzodiazepinowi agoniści, tacy jak cyklopirrolony (zopiklon) oraz triazolopyridazyna, są blokowani przez flumazenil. Działanie nasenno-uspokajające benzodiazepin jest natychmiast blokowane przez flumazenil (w ciągu 1-2 minut) po podaniu dożylnym. W zależności od różnicy czasu wydalania produktu leczniczego działającego agonistycznie i antagonistycznie skutki działania mogą powrócić po kilku godzinach. Flumazenil wywiera słabe, agonistyczne działanie przeciwdrgawkowe. U zwierząt długotrwale otrzymujących flumazenil obserwowano występowanie objawów zespołu z odstawienia, w tym drgawki.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Dystrybucja Flumazenil wykazuje słabe właściwości lipofilne. Flumazenil wiąże się z białkami surowicy w około 50%; dwie trzecie białek wiążących stanowią albuminy. Flumazenil jest gromadzony przede wszystkim w przestrzeni pozanaczyniowej. Stężenie flumazenilu w surowicy zmniejsza się stosownie do okresu półtrwania, wynoszącego 4-15 minut w czasie fazy dystrybucji. Objętość dystrybucji w stanie równowagi dynamicznej wynosi od 0,9 l/kg do 1,1 l/kg.
Metabolizm Flumazenil jest metabolizowany przede wszystkim w wątrobie. Pochodna kwasu karboksylowego stanowi główny metabolit obecny w surowicy krwi (w formie wolnej) oraz w moczu (w formie wolnej i w formie glukuronidu). W czasie testów farmakologicznych metabolit ten nie wykazywał ani agonistycznej, ani antagonistycznej aktywności wobec receptora benzodiazepinowego.
Eliminacja Flumazenil w niezmienionej postaci jest wydalany z moczem w znikomych ilościach. Sugeruje to, że substancja czynna jest całkowicie metabolizowana. Eliminacja flumazenilu oznakowanego radioaktywnie jest całkowita po upływie 72 godzin, przy czym 90-95% znacznika stwierdza się w moczu, a 5-10% w kale. Eliminacja jest szybka, na co wskazuje jego okres półtrwania:
NL/H/0639/001/IB/016 8 niemal w całości przypisany metabolizmowi wątrobowemu.
Farmakokinetyka flumazenilu zależy od dawki zarówno w zakresie terapeutycznym, jak i w większych dawkach, do 100 mg.
Spożycie posiłku podczas infuzji dożylnej flumazenilu powoduje zwiększenie klirensu o 50% najprawdopodobniej wskutek zwiększenia się przepływu krwi przez wątrobę, związanego z przyjęciem pokarmu.
Zależności farmakokinetyczne/farmakodynamiczne
Pacjenci w podeszłym wieku Farmakokinetyka flumazenilu u pacjentów w podeszłym wieku jest taka sama jak u młodych dorosłych pacjentów.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby U pacjentów z umiarkowanymi do ciężkich zaburzeniami czynności wątroby okres półtrwania flumazenilu jest wydłużony (wydłużenie o 70-210%), a całkowity klirens niższy (57-74%) w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek Farmakokinetyka flumazenilu nie zmienia się istotnie u pacjentów poddawanych hemodializom oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami.
Dzieci i młodzież Okres półtrwania flumazenilu u dzieci w wieku powyżej 1 roku życia jest trochę krótszy, waha się w większym stopniu niż u dorosłych pacjentów i przeciętnie wynosi 40 minut (najczęściej od 20 do pacjentów.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Późna prenatalna jak również przed- i pourodzeniowa ekspozycja na działanie flumazenilu wywołała zmiany w zachowaniu oraz zwiększenie gęstości występowania w hipokampie receptorów benzodiazepinowych u potomstwa szczurów. Wyniki tych badań nie są uznawane za istotne, jeżeli flumazenil jest stosowany przez krótki czas i zgodnie z zaleceniami.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Kwas octowy lodowaty Sodu chlorek Disodu edetynian Sodu wodorotlenek, roztwór 1N Woda do wstrzykiwań

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie mieszać produktu leczniczego z innymi produktami leczniczymi, oprócz wymienionych w punkcie 6.6.

6.3 Okres ważności

NL/H/0639/001/IB/016 9
Okres ważności po otwarciu: Po otwarciu opakowania, produkt leczniczy należy zużyć natychmiast.
Okres ważności po rozcieńczeniu: Wykazano chemiczną i fizyczną stabilność po rozcieńczeniu przez 24 godziny w temperaturze 25°C.
Z mikrobiologicznego punktu widzenia, produkt leczniczy należy użyć natychmiast. Jeżeli produkt leczniczy nie zostanie użyty natychmiast, za okres przechowywania podczas użytkowania i za warunki przed użyciem odpowiada użytkownik. Okres ten nie powinien zasadniczo przekraczać 24 godzin w temperaturze 2-8°C chyba, że rozcieńczenie wykonano w kontrolowanych i zwalidowanych warunkach aseptycznych.

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

umieszczonych w tekturowym pudełku. umieszczonych w tekturowym pudełku.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego

do stosowania
Ten produkt leczniczy jest przeznaczony tylko do jednorazowego użycia. Wszelkie niewykorzystane resztki roztworu należy usunąć. Produkt leczniczy należy obejrzeć przed użyciem. Roztwór można stosować tylko wtedy, gdy jest przejrzysty i nie ma zanieczyszczeń.
Jeżeli flumazenil ma być podany w infuzji, musi być uprzednio rozcieńczony. Flumazenil należy rozcieńczać wyłącznie następującymi roztworami: chlorku sodu 9 mg/ml (0,9%), dekstrozy 50 mg/ml (5%) lub chlorku sodu 4,5 mg/ml (0,45%) + dekstrozy 25 mg/ml (2,5%) (10, 20, Zgodność flumazenilu z innymi roztworami do wstrzykiwań nie została ustalona.
Roztwory do infuzji dożylnej należy usunąć po 24 godzinach.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Fresenius Kabi Deutschland GmbH D-61346 Bad Homburg v.d.H. Niemcy

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr 14682
NL/H/0639/001/IB/016 10

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 04.06.2008 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 17.11.2010 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

22.03.2021 r.