Uroflow 2

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
UROFLOW 1, 1 mg, tabletki powlekane UROFLOW 2, 2 mg, tabletki powlekane Tolterodini hydrogenotartras
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki

1. Co to jest lek Uroflow i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Uroflow

3. Jak stosować lek Uroflow

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać lek Uroflow

6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Uroflow i w jakim celu się go stosuje

Lek Uroflow należy do grupy leków zmniejszających napięcie mięśni pęcherza moczowego. Lek Uroflow stosuje się w leczeniu objawów nadreaktywnego pęcherza moczowego, takich jak: nagłe, częste oddawanie moczu lub nietrzymanie moczu z parcia naglącego. Lek jest przeznaczony do stosowania u dorosłych.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Uroflow

Kiedy nie stosować leku Uroflow: - jeśli pacjent ma uczulenie na tolterodynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6), - jeśli pacjent ma zmniejszoną zdolność do opróżniania pęcherza moczowego, - jeśli u pacjenta występuje jaskra (wysokie ciśnienie w gałce ocznej i ból oka), która jest trudna do leczenia, - jeśli pacjent ma miastenię (zaburzenia funkcji nerwowo-mięśniowych z osłabieniem mięśni), - jeśli pacjent ma ciężką postać wrzodziejącego zapalenia okrężnicy (zapalenie jelita z wrzodami i krwawymi biegunkami) lub toksycznego rozszerzenia okrężnicy (zagrażające życiu powikłanie wrzodziejącego zapalenia okrężnicy lub innych chorób jelit).
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Uroflow należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą: - jeśli pacjent ma trudności z oddawaniem moczu lub słaby strumień moczu, - jeśli pacjent ma ostrą postać bolesnego rozdęcia brzucha mającą wpływ na trawienie i przemieszczanie się treści pokarmowej czy też miał lub ma ciężką postać zaparcia, - jeśli pacjent ma problemy z nerkami lub wątrobą. W takim przypadku lekarz zmniejszy zwykle stosowaną dawkę leku, - jeśli u pacjenta stwierdzono neuropatię autonomiczną (zaburzenie o podłożu nerwowym, niekiedy z cukrzycą, które może prowadzić do biegunki, zaburzeń erekcji lub niskiego ciśnienia krwi),
- jeśli pacjent ma przepuklinę rozworu przełykowego (przemieszczenie fragmentu żołądka z jamy brzusznej do klatki piersiowej poprzez naturalny otwór w przeponie), - jeśli pacjent ma zaburzenia czynności serca, takie jak:  nieprawidłowy zapis EKG,  wolny rytm serca (bradykardia) lub jeśli pacjent przyjmuje jakiekolwiek leki, o których wiadomo, że wpływają na rytm serca,  istotne, uprzednio istniejące choroby serca, takie jak:  kardiomiopatia (osłabienie mięśnia sercowego);  niedokrwienie mięśnia sercowego (zmniejszony dopływ krwi do serca);  zaburzenia rytmu serca (nieregularny rytm serca);  niewydolność serca. - jeśli pacjent ma zbyt małe stężenie potasu (hipokaliemia), wapnia (hipokalcemia) lub magnezu (hipomagnezemia) we krwi.
Lek Uroflow a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach które pacjent planuje stosować. Niektóre leki mogą wchodzić w interakcje z lekiem Uroflow i nasilać jego działanie: - antybiotyki zawierające erytromycynę i klarytromycynę, - leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych, - leki stosowane w leczeniu zakażeń wywołanych wirusem HIV, - leki stosowane w leczeniu nieregularnego rytmu serca (zawierające np. amiodaron, sotalol, chinidynę, prokainamid), - inne leki o działaniu podobnym do leku Uroflow (właściwości przeciwmuskarynowe) lub leki o działaniu przeciwnym do leku Uroflow (właściwości cholinergiczne).
Lek Uroflow może zmniejszać działanie leków stymulujących ruchy przewodu pokarmowego (leki zawierające metoklopramid lub cyzapryd). Jeśli pacjent nie jest pewny, czy powyższa informacja go dotyczy, powinien skonsultować się z lekarzem.
Lek Uroflow z jedzeniem i piciem Lek można stosować niezależnie od posiłków, popijając wodą.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Nie zaleca się stosowania leku Uroflow w okresie ciąży. Kobiety karmiące piersią powinny unikać stosowania tego leku.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Lek Uroflow może powodować niewyraźne widzenie i zmniejszać zdolność reakcji. Należy zawsze skonsultować się z lekarzem, jeśli pacjent planuje prowadzić pojazd lub obsługiwać maszyny.
Lek Uroflow zawiera sód Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w jednej tabletce, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

3. Jak stosować lek Uroflow

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku) Zalecana dawka to 2 mg (1 tabletka leku Uroflow 2) dwa razy na dobę. Tabletkę należy połykać w całości.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby Zalecana dawka to 1 mg (1 tabletka leku Uroflow 1) dwa razy na dobę.
Po 2 lub 3 miesiącach należy ponownie ocenić skuteczność leczenia.
Stosowanie u dzieci i młodzieży Nie zaleca się stosowania leku Uroflow u dzieci i młodzieży.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Uroflow Nie należy przyjmować większej ilości tabletek niż zalecił lekarz. W razie przypadkowego zażycia większej niż zalecana ilości tabletek, należy natychmiast zgłosić się po pomoc do lekarza lub najbliższego szpitala. W razie przypadkowego przyjęcia leku przez dziecko, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Pominięcie zastosowania leku Uroflow Jeśli pacjent zapomni przyjąć tabletkę o zwykłej porze, powinien zażyć ją jak najszybciej po przypomnieniu sobie o tym, chyba że jest to pora przyjęcia kolejnej dawki leku. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie stosowania leku Uroflow Nie należy przerywać leczenia. Lekarz poinformuje pacjenta o długości leczenia lekiem Uroflow.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Należy natychmiast przerwać stosowanie leku i skontaktować się z lekarzem, jeśli u pacjenta wystąpi którekolwiek z poniższych działań niepożądanych o nieznanej częstości występowania: - reakcja alergiczna z wysypką na skórze, obrzękiem twarzy lub trudnościami w oddychaniu (obrzęk naczynioruchowy); - pokrzywka, występujący nagle obrzęk w okolicy oczu, uczucie ucisku na klatkę piersiową z trudnościami w oddychaniu lub połykaniu, niebieski kolor skóry, obniżenie ciśnienia krwi (reakcja anafilaktoidalna).
Podczas stosowania tolterodyny (substancji czynnej leku Uroflow) mogą wystąpić następujące działania niepożądane (podzielone zgodnie z częstością ich występowania); jeśli którekolwiek z tych działań niepożądanych będzie dokuczliwe, należy skontaktować się z lekarzem, który może zmniejszyć dawkę leku.
Bardzo często (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentów): - suchość w jamie ustnej, - ból głowy.
Często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 pacjentów): - zapalenie oskrzeli, - zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego, senność, zaburzenia czucia – uczucie mrowienia w palcach rąk i nóg (parestezje), - suchość oczu, nieprawidłowe widzenie (niewyraźne widzenie), - zawroty głowy pochodzenia obwodowego (błędnikowego), - kołatanie serca, - uczucie dyskomfortu żołądka po posiłkach (niestrawność), zaparcia, bóle brzucha, wzdęcia, wymioty, biegunka,
- bolesne lub utrudnione oddawanie moczu, zatrzymanie moczu, - suchość skóry, - zmęczenie, ból w klatce piersiowej, zatrzymanie wody w organizmie powodujące obrzęki (np. kostek), - zwiększenie masy ciała.
Niezbyt często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów): - reakcje nadwrażliwości (alergiczne), - nerwowość, - przyspieszenie rytmu serca, niewydolność serca, nieregularny rytm serca, - zgaga, - zaburzenia pamięci.
Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): - splątanie, halucynacje i dezorientacja, - zaczerwienie skóry, - u pacjentów leczonych z powodu demencji odnotowano także przypadki nasilenia objawów tej choroby.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych. Al. Jerozolimskie 181 C Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu lub przedstawicielowi podmiotu odpowiedzialnego w Polsce.

5. Jak przechowywać lek Uroflow

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i blistrze po „EXP”. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią. Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa . Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Uroflow Substancją czynną jest tolterodyny wodorowinian. Każda tabletka powlekana zawiera 1 mg lub 2 mg tolterodyny wodorowinianu.
Ponadto lek zawiera: Rdzeń tabletki: celuloza mikrokrystaliczna, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), krzemionka koloidalna bezwodna, sodu stearylofumaran.

Otoczka tabletki: Uroflow 1: hypromeloza 2910/5, makrogol 6000, tytanu dwutlenek (E171), żelaza tlenek żółty (E172), talk. Uroflow 2: hypromeloza 2910/5, makrogol 6000, tytanu dwutlenek (E171), talk.
Jak wygląda lek Uroflow i co zawiera opakowanie Uroflow 1: żółte, okrągłe, dwuwypukłe tabletki powlekane. Uroflow 2: białe, okrągłe, dwuwypukłe tabletki powlekane.
Wielkość opakowania: 28 lub 56 tabletek powlekanych. Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny Zentiva, k.s., U kabelovny 130, Dolni Měcholupy, 10237 Praha 10, Republika Czeska
Wytwórca Zentiva, k.s., U kabelovny 130, Dolni Měcholupy, 10237 Praha 10, Republika Czeska
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji na temat leku oraz jego nazw w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego należy zwrócić się do:
Zentiva Polska Sp. z o.o. ul. Bonifraterska 17 00-203 Warszawa tel.: +48 22 375 92 00
Data ostatniej aktualizacji ulotki: styczeń 2021

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

UROFLOW 1, 1 mg, tabletki powlekane UROFLOW 2, 2 mg, tabletki powlekane

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Uroflow 1: Każda tabletka powlekana zawiera 1 mg tolterodyny wodorowinianu. Uroflow 2: Każda tabletka powlekana zawiera 2 mg tolterodyny wodorowinianu.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka powlekana.
Uroflow 1: żółte, okrągłe, dwuwypukłe tabletki powlekane. Uroflow 2: białe, okrągłe, dwuwypukłe tabletki powlekane.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Leczenie objawowe nadreaktywnego pęcherza moczowego z objawami parcia naglącego, częstego oddawania moczu lub nietrzymania moczu z parcia naglącego.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku) Zalecana dawka to 2 mg dwa razy na dobę z wyjątkiem pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (GFR ≤ 30ml/min), u których zalecana dawka wynosi 1 mg dwa razy na dobę (patrz punkt 4.4). W przypadku wystąpienia dokuczliwych działań niepożądanych dawkę można zmniejszyć z 2 mg do 1 mg dwa razy na dobę.
Po 2-3 miesiącach należy ocenić efekt leczenia (patrz punkt 5.1).
Dzieci i młodzież Skuteczność tolterodyny u dzieci i młodzieży nie została określona (patrz punkt 5.1). Z tego względu nie zaleca się stosowania tolterodyny u dzieci i młodzieży.

4.3 Przeciwwskazania

Tolterodyna jest przeciwwskazana u pacjentów z:  stwierdzoną nadwrażliwością na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1,  zatrzymaniem moczu,  niekontrolowaną jaskrą z wąskim kątem przesączania,  myasthenia gravis,  ciężką postacią wrzodziejącego zapalenia jelita grubego,  toksycznym rozszerzeniem okrężnicy.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Należy zachować ostrożność podczas stosowania tolterodyny u pacjentów:  ze znaczną niedrożnością dróg moczowych i ryzykiem zatrzymania moczu,  z zaburzeniami powodującymi zmniejszenie drożności przewodu pokarmowego, np. zwężeniem odźwiernika,  z zaburzeniem czynności nerek (patrz punkt 4.2),  z chorobą wątroby (patrz punkt 4.2 i 5.2),  z neuropatią autonomiczną,  z przepukliną rozworu przełykowego,  z ryzykiem zmniejszonej motoryki przewodu pokarmowego.
Wykazano, że wielokrotne doustne stosowanie tolterodyny w postaci o natychmiastowym uwalnianiu w całkowitych dawkach dobowych wynoszących 4 mg (dawka terapeutyczna) i 8 mg (dawka supraterapeutyczna) prowadzi do wydłużenia odstępu QT (patrz punkt 5.1) Znaczenie kliniczne tych obserwacji nie jest jasne i zależy od indywidualnych czynników ryzyka oraz wrażliwości pacjentów. Należy zachować ostrożność stosując tolterodynę u pacjentów z czynnikami ryzyka wydłużenia odstępu QT, w tym:  z wrodzonym lub udokumentowanym nabytym wydłużeniem odstępu QT,  z zaburzeniami elektrolitowymi, takimi jak: hipokaliemia, hipomagnezemia i hipokalcemia,  z bradykardią,  z istotnymi, wcześniej zdiagnozowanymi chorobami serca (tzn. kardiomiopatią, niedokrwieniem mięśnia sercowego, zaburzeniami rytmu serca, zastoinową niewydolnością serca),  u pacjentów stosujących jednocześnie produkty lecznicze, które wydłużają odstęp QT, w tym leki przeciwarytmiczne klasy IA (np. chinidyna, prokainamid) i klasy III (np. amiodaron, sotalol). Ma to szczególne znaczenie w przypadku stosowania silnych inhibitorów CYP3A4 (patrz punkt 5.1). Należy unikać jednoczesnego leczenia silnymi inhibitorami CYP3A4 (patrz punkt 4.5).
Podobnie jak w przypadku każdego leczenia objawów parcia naglącego i nietrzymania moczu z parcia naglącego, przed rozpoczęciem leczenia należy rozważyć przyczyny organiczne parcia naglącego i częstości oddawania moczu.
Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w jednej tabletce, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sou”.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Jednoczesne stosowanie ogólnoustrojowych silnych inhibitorów CYP3A4, takich jak: antybiotyki makrolidowe (np. erytromycyna i klarytromycyna), leki przeciwgrzybicze (np. ketokonazol i itrakonazol) oraz inhibitory proteazy nie jest zalecane, ponieważ u osób z powolnym metabolizmem CYP2D6 dochodzi do zwiększenia stężenia tolterodyny w surowicy krwi z (następczym) ryzykiem przedawkowania (patrz punkt 4.4). Jednoczesne stosowanie innych produktów leczniczych o silnych właściwościach przeciwmuskarynowych może powodować nasilenie działania leczniczego i działań niepożądanych tolterodyny. Z drugiej strony, działanie lecznicze tolterodyny może zostać osłabione w przypadku jednoczesnego stosowania agonistów cholinergicznego receptora muskarynowego.
Tolterodyna może zmniejszać działanie prokinetyków, takich jak metoklopramid i cyzapryd.
Jednoczesne leczenie fluoksetyną (silny inhibitor cytochromu CYP2D6) nie powoduje klinicznie istotnych interakcji, ponieważ tolterodyna i jej zależny od CYP2D6 metabolit- 5-hydroksymetylotolterodyna, mają równoważną siłę działania.
Badania interakcji z innymi produktami leczniczymi nie wykazały interakcji z warfaryną ani złożonymi doustnymi produktami antykoncepcyjnymi (etynyloestradiol/lewonorgestrel).
Badanie kliniczne wykazało, że tolterodyna nie jest inhibitorem metabolitów CYP2D6, 2C19, 2C9, 3A4 czy 1A2. Z tego powodu nie należy oczekiwać zwiększenia stężenia w osoczu produktów leczniczych metabolizowanych przez te izoenzymy podczas jednoczesnego podawania z tolterodyną.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża Brak wystarczających danych dotyczących stosowania tolterodyny u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały toksyczny wpływ na reprodukcję (patrz punkt 5.3). Potencjalne ryzyko dla ludzi nie jest znane. Z tego względu nie zaleca się stosowania tolterodyny w okresie ciąży.
Karmienie piersią Brak danych dotyczących przenikania tolterodyny do mleka ludzkiego. Należy unikać stosowania tolterodyny w okresie karmienia piersią.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Produkt leczniczy może powodować zaburzenia akomodacji i wpływać na czas reakcji, dlatego może niekorzystnie wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

4.8 Działania niepożądane

Ze względu na swoje działanie farmakologiczne, tolterodyna może powodować łagodne do umiarkowanych działania przeciwmuskarynowe, takie jak suchość w jamie ustnej, niestrawność i suchość spojówek.
Poniższa tabela przedstawia dane uzyskane w badaniach klinicznych oraz po wprowadzeniu tolterodyny do obrotu. Najczęściej zgłaszanym działaniem niepożądanym była suchość w jamie ustnej, która występowała u 35% pacjentów leczonych tolterodyną w postaci tabletek i u 10% pacjentów otrzymujących placebo. Bardzo często obserwowano także bóle głowy, które wystąpiły u 10,1% pacjentów leczonych tolterodyną i u 7,4% pacjentów otrzymujących placebo. Działania niepożądane przedstawiono zgodnie z klasyfikacją układów i narządów: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1000), bardzo rzadko (<1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Klasyfikacja układów i narządów MedDRA Bardzo często
Często
Niezbyt często
Nieznana
zakażenia i zarażenia pasożytnicze
zapalenie oskrzeli
zaburzenia układu immunologicznego

bliżej nieokreślona nadwrażliwość reakcje anafilaktoidalne zaburzenia psychiczne
nerwowość splątanie, omamy, dezorientacja zaburzenia układu nerwowego bóle głowy zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego, senność, parestezje zaburzenia pamięci
zaburzenia oka
suchość spojówek, zaburzenia

Klasyfikacja układów i narządów MedDRA Bardzo często
Często
Niezbyt często
Nieznana
widzenia, w tym zaburzenia akomodacji zaburzenia ucha i błędnika
zawroty głowy pochodzenia obwodowego (błędnikowego)
zaburzenia serca
kołatanie serca tachykardia, niewydolność serca, zaburzenia rytmu serca
zaburzenia naczyniowe

zaczerwienienie zaburzenia żołądka i jelit suchość w jamie ustnej niestrawność, zaparcia, bóle brzucha, wzdęcia, wymioty, biegunka refluks żołądkowo- jelitowy
zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
suchość skóry
obrzęk naczynioruchowy zaburzenia nerek i dróg moczowych
bolesne lub utrudnione oddawanie moczu, zatrzymanie moczu
zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
zmęczenie, ból w klatce piersiowej, obrzęk obwodowy
badania diagnostyczne
zwiększenie masy ciała

Zgłaszano przypadki nasilenia objawów demencji (np. splątanie, dezorientacja, urojenia) po rozpoczęciu leczenia tolterodyną u pacjentów otrzymujących inhibitory cholinoesterazy w leczeniu demencji.
Dzieci i młodzież W dwóch randomizowanych, kontrolowanych placebo badaniach III fazy, z podwójnie ślepą próbą prowadzonych przez ponad 12 tygodni, z udziałem 710 dzieci i młodzieży, odsetek pacjentów z zakażeniami układu moczowego, biegunką i zaburzeniami zachowania był większy w przypadku pacjentów leczonych tolterodyną w porównaniu do otrzymujących placebo (zakażenia układu moczowego: tolterodyna 6,8%, placebo 3,6%; biegunka: tolterodyna 3,3%, placebo 0,9%; zaburzenia zachowania: tolterodyna 1,6%, placebo 0,4%) (patrz punkt 5.1).
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych. Al. Jerozolimskie 181 C Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych będzie można zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu lub przedstawicielowi podmiotu odpowiedzialnego w Polsce.

4.9 Przedawkowanie

Największa dawka tolterodyny wodorowinianu podana ochotnikom wynosiła 12,8 mg (w dawce pojedynczej). Najcięższymi obserwowanymi działaniami niepożądanymi były zaburzenia akomodacji i trudności w oddawaniu moczu.
W przypadku przedawkowania tolterodyny należy zastosować płukanie żołądka i podać węgiel aktywowany. Objawy przedawkowania należy leczyć w następujący sposób:  ciężkie ośrodkowe działania antycholinergiczne (np. omamy, znaczne pobudzenie): stosować fizostygminę,  drgawki lub znaczne pobudzenie: stosować benzodiazepiny,  niewydolność oddechowa: stosować sztuczne oddychanie,  tachykardia: stosować beta-adrenolityki,  zatrzymanie moczu: cewnikować pęcherz moczowy,  rozszerzenie źrenic: stosować krople do oczu zawierające pilokarpinę i (lub) umieścić pacjenta w zaciemnionym pomieszczeniu.
Po podawaniu przez 4 dni tolterodyny w postaci o natychmiastowym uwalnianiu w całkowitej dawce dobowej 8 mg (dwukrotność zalecanej dawki dobowej w postaci o natychmiastowym uwalnianiu, odpowiadająca trzykrotności największej ekspozycji w przypadku stosowania kapsułek o przedłużonym uwalnianiu) obserwowano wydłużenie odstępu QT. W przypadku przedawkowania tolterodyny, należy wdrożyć standardowe postępowanie w leczeniu wydłużonego odstępu QT.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Inne leki urologiczne, w tym leki spazmolityczne Kod ATC: G04B D07
Mechanizm działania Tolterodyna jest kompetycyjnym, swoistym antagonistą receptora muskarynowego, wykazującym większą selektywność działania wobec pęcherza moczowego niż na ślinianki w warunkach in vivo. Profil farmakologiczny jednego z metabolitów tolterodyny (pochodnej 5-hydroksymetylowej) jest zbliżony do związku macierzystego. U osób ze zwiększonym metabolizmem metabolit ten ma znaczący udział w działaniu leczniczym (patrz punkt 5.2).
Efektów leczenia można się spodziewać w ciągu 4 tygodni.
Wyniki leczenia tolterodyną w dawce 2 mg 2 razy na dobę po 4 i 12 tygodniach w porównaniu z placebo (dane sumaryczne). Zmiana bezwzględna i względna zmiana procentowa w odniesieniu do wartości wyjściowych. zmienna badanie 4-tygodniowe badanie 12-tygodniowe
tolterodyna na dobę placebo znamienność statystyczna względem placebo tolterodyna na dobę placebo znamienność statystyczna względem placebo liczba mikcji w ciągu 24 godzin -1,6 (-14%) N=392 -0,9 (-8%) N=189 * -2,2 (-20%) N=354 -1,4 (-12%) N=176 ** liczba epizodów -1,3 -1,0 nie określona -1,6 -1,1 *
nietrzymania moczu w ciągu (-38%) N=288 (-26%) N=151 (-47%) N=299 (-32%) N=145 średnia objętość moczu podczas +25 (+17%) N=385 +12 (+8%) N=185 *** +35 (+22%) N=354 +10 (+6%) N=176 *** liczba pacjentów bez problemów lub z minimalnymi problemami dotyczącymi pęcherza moczowego po leczeniu (%) 16% N=394 7% N=190 ** 19% N=356 15% N=177 nieistotne * = p0,05; ** = p0,01; *** = p0,001
Wyniki leczenia tolterodyną oceniano u pacjentów, którzy byli badani metodą urodynamiczną przy rozpoczęciu badania i, w zależności od wyniku, byli przydzielani do grupy urodynamicznie dodatniej (postać ruchowa parcia naglącego) lub urodynamicznie ujemnej (postać czuciowa parcia naglącego). W każdej grupie pacjenci byli przydzielani losowo do grupy otrzymującej tolterodynę lub placebo. Badanie nie dostarczyło przekonujących dowodów na to, że tolterodyna ma przewagę nad placebo u pacjentów z postacią czuciową parcia naglącego na mocz.
Kliniczny wpływ tolterodyny na odstęp QT oceniano na podstawie badań EKG uzyskanych od ponad chorobami sercowo-naczyniowymi. Zmiany odstępu QT nie różniły się w znaczący sposób w grupie otrzymującej placebo i grupie otrzymującej tolterodynę. Wpływ tolterodyny na wydłużenie odstępu QT był dodatkowo oceniany u 48 zdrowych ochotników płci męskiej i żeńskiej w wieku od 18 do 55 lat. Osoby te otrzymywały tolderodynę w postaci o natychmiastowym uwalnianiu w dawkach 2 mg dwa razy na dobę i 4 mg dwa razy na dobę. Wyniki (skorygowane metodą Fridericia) uzyskane przy maksymalnym stężeniu tolterodyny (po 1 godzinie) wykazały wydłużenie odstępu QT średnio o 5,0 i 11,8 ms odpowiednio dla tolterodyny w dawce 2 mg dwa razy na dobę i w dawce 4 mg dwa razy na dobę oraz 19,3 ms dla moksyfloksacyny (w dawce 400 mg), którą zastosowano w celu aktywnej kontroli wewnętrznej. Na modelu farmakokinetycznym/farmakodynamicznym oszacowano, że wydłużenie odstępu QT u osób z wolnym metabolizmem (pozbawionych CYP2D6) otrzymujących tolterodynę w dawce 2 mg dwa razy na dobę jest porównywalne do obserwowanego u osób z nasilonym metabolizmem, które otrzymują tolterodynę w dawce 4 mg dwa razy na dobę. Tolterodyna w obydwu dawkach nie wydłużyła odstępu QTcF powyżej 500 msec czy o ponad 60 msec względem wartości wyjściowej (na te wartości należy zwrócić szczególną uwagę) u żadnego z uczestników badania, bez względu na jego profil metaboliczny. Tolterodyna w dawce 4 mg dwa razy na dobę odpowiada trzykrotnie większemu stężeniu maksymalnemu (C max ) niż to, które osiągane jest podczas stosowania najwyższej dawki terapeutycznej tolterodyny w postaci tabletek.
Dzieci i młodzież Nie wykazano skuteczności stosowania u dzieci i młodzieży. Przeprowadzono dwa trwające 12 tygodni badania III fazy, randomizowane, kontrolowane placebo, z podwójnie ślepą próbą, z udziałem dzieci i młodzieży, z zastosowaniem tolterodyny w postaci kapsułek o przedłużonym uwalnianiu. W badaniach uczestniczyło łącznie 710 dzieci i młodzieży w wieku 5-10 lat (486 otrzymywało tolterodynę, 224 placebo), z częstym oddawaniem moczu i nietrzymaniem moczu z parcia naglącego. W żadnym z powyższych badań nie zaobserwowano istotnej różnicy pomiędzy obiema grupami pacjentów w odniesieniu do zmiany wartości wyjściowej ogólnej liczby epizodów nietrzymania moczu na tydzień (patrz punkt 4.8).

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Właściwości farmakokinetyczne swoiste dla tej postaci farmaceutycznej Tolterodyna jest szybko wchłaniania. Zarówno tolterodyna, jak i jej 5-hydroksymetylowy metabolit osiągają maksymalne stężenie w surowicy krwi w czasie 1-3 godzin po podaniu. Okres półtrwania tolterodyny podanej w postaci tabletek wynosi 2-3 godziny u osób z nasilonym metabolizmem i około w ciągu 2 dni po podaniu tabletek.
U osób z nasilonym metabolizmem pokarm nie wpływa na całkowitą ekspozycję niezwiązanej tolterodyny i jej aktywnego 5-hydroksymetylowego metabolitu, jednakże stężenie tolterodyny zwiększa się, gdy jest przyjmowana z pokarmem. Nie należy także oczekiwać klinicznie istotnych zmian u osób z wolnym metabolizmem.
Wchłanianie Po podaniu doustnym tolterodyna podlega efektowi pierwszego przejścia w wątrobie. Efekt pierwszego przejścia jest katalizowany przez CYP2D6, co prowadzi do powstania pochodnej 5-hydroksymetylowej, głównego metabolitu o równoważnej sile działania farmakologicznego. Bezwzględna dostępność biologiczna tolterodyny wynosi 17% u osób z nasilonym metabolizmem (większość pacjentów) oraz 65% u osób ze słabym metabolizmem (pozbawionych CYP2D6).
Dystrybucja Tolterodyna i jej metabolit 5-hydroksymetylowy wiążą się głównie z orosomukoidem. Frakcje niezwiązane tolterodyny stanowią odpowiednio 3,7% i 36%. Objętość dystrybucji tolterodyny wynosi
Metabolizm Po podaniu doustnym tolterodyna jest w znacznym stopniu metabolizowana w wątrobie. Główny szlak metaboliczny jest zależny od enzymu polimorficznego CYP2D6 i prowadzi do utworzenia metabolitu 5-hydroksymetylowego. Dalszy metabolizm prowadzi do powstania kwasu 5-karboksylowego i N-dealkilowanych metabolitów kwasu 5-karboksylowego, które stanowią odpowiednio 51% i 29% metabolitów wydalanych w moczu. Podgrupa populacji (około 7%) pozbawiona jest aktywności CYP2D6. Zidentyfikowanym szlakiem metabolicznym u tych osób (ze słabym metabolizmem) jest dealkilacja przez CYP3A4 do tolterodyny N-dealkilowanej, która nie wykazuje działania klinicznego. Pozostałą część populacji określa się jako osoby z nasilonym metabolizmem. Klirens ogólnoustrojowy tolterodyny u osób z nasilonym metabolizmem wynosi około 30 l/h. U osób ze słabym metabolizmem zredukowany klirens prowadzi do znacznego zwiększenia stężenia tolterodyny w surowicy krwi (około 7-krotnie), jak również obserwuje się nieistotne stężenia metabolitu 5-hydroksylmetylowego.
Metabolit 5-hydroksymetylowy jest farmakologicznie aktywny i ma taką samą siłę działania jak tolterodyna. Z uwagi na różnice we właściwościach wiązania się z białkami osocza pomiędzy tolterodyną a jej metabolitem 5-hydroksymetylowym, całkowity wpływ (AUC) niezwiązanej tolterodyny na organizm u osób ze słabym metabolizmem jest podobny do całkowitego wpływu na organizm niezwiązanej tolterodyny i jej metabolitu 5-hydroksymetylowego u pacjentów z aktywnym CYP2D6 z takim samym schematem dawkowania. Bezpieczeństwo stosowania, tolerancja i odpowiedź kliniczna są podobne, niezależnie od fenotypu.
Eliminacja Badania po podaniu [ 14 C]-tolterodyny, wskazują że w około 77% jest ona wydalana w moczu i 17% w kale. Mniej niż 1% dawki jest wydalane w postaci niezmienionej, a około 4% jako metabolit 5-hydroksymetylowy. Metabolit karboksylowany i jego dealkilowany metabolit stanowią odpowiednio 51% i 29% ilości leku wydalanego w moczu.
Liniowość lub nieliniowość Farmakokinetyka w zakresie dawek leczniczych ma przebieg liniowy.

Szczególne grupy pacjentów
Zaburzenia czynności wątroby: U osób z marskością wątroby całkowity wpływ niezwiązanej tolterodyny i metabolitu 5- hydroksymetylowego na organizm jest około 2-krotnie większy (patrz punkty 4.2 i 4.4).
Zaburzenia czynności nerek U osób z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny GFR ≤30 ml/min), średni całkowity wpływ niezwiązanej tolterodyny i jej metabolitu 5-hydroksymetylowego na organizm jest 2-krotnie większy. U tych pacjentów stężenia innych metabolitów w osoczu były znacznie (do 12- krotnie) większe. Znaczenie kliniczne zwiększonego całkowitego wpływu tych metabolitów na organizm nie jest znane. Brak jest danych dotyczących łagodnych do umiarkowanych zaburzeń czynności nerek (patrz punkty 4.2 i 4.4).
Dzieci i młodzież Całkowity wpływ cząsteczki czynnej na organizm na mg dawki jest podobny u dorosłych i młodzieży. Średni całkowity wpływ cząsteczki czynnej na organizm na mg dawki jest około 2-krotnie większy u dzieci w wieku 5-10 lat niż u dorosłych (patrz punkty 4.2 i 5.1).

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

W badaniach farmakologicznych dotyczących toksyczności, genotoksyczności, działania rakotwórczego i bezpieczeństwa stosowania, nie stwierdzono klinicznie istotnych działań, z wyjątkiem tych związanych z działaniem farmakologicznym produktu.
Badania wpływu na rozród i rozwój potomstwa przeprowadzono na myszach i królikach. Nie zaobserwowano wpływu tolterodyny na płodność ani na czynność układu rozrodczego u myszy. Tolterodyna powodowała zgony zarodków i wady wrodzone przy 20 lub 7 razy większym stężeniu w osoczu (C max

Tolterodyna, jak również jej metabolity aktywne u człowieka, wydłużają czas trwania potencjału czynnościowego (90% repolaryzacja) we włóknach Purkiniego u psów (stężenia 14 – 75 razy większe od stężenia terapeutycznego) i blokują prąd K+ w klonowanych ludzkich kanałach genu (stężenia 0,5-26,1 razy większe od stężenia terapeutycznego). U psów po podaniu tolterodyny i jej metabolitów aktywnych u człowieka, zaobserwowano wydłużenie odstępu QT (stężenia 3,1–61,0 razy większe od stężenia terapeutycznego). Znaczenie kliniczne tych wyników jest nieznane (patrz punkt 5.1).

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Rdzeń Celuloza mikrokrystaliczna Karboksymetyloskrobia sodowa (typ A) Krzemionka koloidalna bezwodna Sodu stearylofumaran
Otoczka UROFLOW 1: hypromeloza 2910/5 makrogol 6000 tytanu dwutlenek (E171) żelaza tlenek żółty (E172) talk

UROFLOW 2: hypromeloza 2910/5 makrogol 6000 tytanu dwutlenek (E171) talk

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blistry z przezroczystej folii PVC/PVdC/Aluminium.
Wielkości opakowań: 28, 56 tabletek powlekanych.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego

do stosowania
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Zentiva, k.s., U kabelovny 130, Dolni Měcholupy, 10237 Praha 10, Republika Czeska

8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr: 14628 (Uroflow 1), 14627 (Uroflow 2)

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO

OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 21.05.2008 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 19.06.2012

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
01/2021