Mirtagen
Mirtazapinum
Tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej 30 mg | Mirtazapinum 30 mg
McDermott Laboratories t/a Gerard Laboratories Mylan Hungary Kft., Irlandia Węgry
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Mirtagen, 15 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej Mirtagen, 30 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej Mirtagen, 45 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej Mirtazapinum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki:
Mirtagen należy do grupy leków zwanych lekami przeciwdepresyjnymi. Mirtagen jest stosowany w leczeniu depresji u osób dorosłych.
Kiedy nie stosować leku Mirtagen: - jeśli pacjent ma uczulenie na mirtazapinę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6), - jeśli pacjent przyjmuje obecnie lub niedawno (przez ostatnie 2 tygodnie) przyjmował leki z grupy inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO).
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Kiedy nie stosować leku Mirtagen lub skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem jego stosowania: Jeśli kiedykolwiek po stosowaniu leku Mirtagen lub innych leków u pacjenta wystąpiły takie objawy, jak ciężka wysypka skórna bądź łuszczenie skóry, pęcherze skórne i (lub) nadżerki błony śluzowej jamy ustnej. Podczas stosowania leku Mirtagen zgłaszano występowanie ciężkich reakcji skórnych, takich jak zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka oraz reakcja polekowa z towarzyszącą eozynofilią i objawami ogólnymi. W przypadku stwierdzenia któregokolwiek z objawów opisanych w punkcie 4 w odniesieniu do ciężkich reakcji skórnych należy przerwać stosowanie leku i niezwłocznie zgłosić się do lekarza. Jeśli u pacjenta kiedykolwiek wystąpiły ciężkie reakcje skórne, nie należy powtórnie rozpoczynać leczenia lekiem Mirtagen.
Dzieci i młodzież
Lek Mirtagen nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat, ponieważ nie ustalono jego skuteczności. Należy również podkreślić, że w przypadku przyjmowania leków z tej grupy pacjenci w wieku poniżej 18 lat są narażeni na zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak próby samobójcze, myśli samobójcze i wrogość (szczególnie agresja, zachowania buntownicze i gniew). Mimo tego, lekarz może przepisać lek Mirtagen pacjentom w wieku poniżej 18 lat, jeżeli uzna, że leży to w ich najlepiej pojętym interesie. Jeśli lekarz przepisał lek Mirtagen pacjentowi w wieku poniżej 18 lat, a pacjent chciałby to przedyskutować, należy ponownie zgłosić się do lekarza. W przypadku rozwoju lub nasilenia wyżej wymienionych objawów u pacjentów w wieku poniżej 18 lat, przyjmujących lek Mirtagen, należy poinformować o tym lekarza prowadzącego. Ponadto długoterminowy wpływ leku Mirtagen na bezpieczeństwo dotyczące wzrostu, dojrzewania oraz rozwoju poznawczego i rozwoju zachowania w tej grupie wiekowej nie został dotychczas wykazany. Dodatkowo częściej obserwowano znaczące zwiększenie masy ciała u pacjentów leczonych mirtazapiną w tej grupie wiekowej w porównaniu z dorosłymi.
Myśli samobójcze i pogorszenie się depresji Pacjenci z depresją czasami mogą mieć myśli o samookaleczeniu lub myśli samobójcze. Myśli takie mogą się nasilić, kiedy po raz pierwszy zostaną zastosowane leki przeciwdepresyjne, ponieważ leki te wymagają czasu do zadziałania zazwyczaj około 2 tygodni, a czasem dłużej. Pacjent może być szczególnie narażony: • Jeżeli u pacjenta wcześniej pojawiały się myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie. • Jeżeli pacjent jest młodym dorosłym. Informacje z badań klinicznych wykazały podwyższone ryzyko zachowań samobójczych u dorosłych w wieku poniżej 25 lat z chorobami psychicznymi, leczonych lekami przeciwdepresyjnymi. W przypadku wystąpienia myśli o samookaleczeniu lub myśli samobójczych, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się natychmiast do szpitala.
Pomocna może być rozmowa z kimś bliskim z rodziny lub przyjacielem. Pacjent może poinformować te osoby o depresji i zwrócić się z prośbą o zapoznanie się z tą ulotką aby mogły powiedzieć pacjentowi, jeśli zauważą pogorszenie stanu zdrowia czy nietypowe zmiany w zachowaniu.
Przed rozpoczęciem stosowania leku Mirtagen należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli występują lub kiedykolwiek występowały poniższe choroby:
• drgawki (padaczka) • choroby wątroby, w tym żółtaczka • choroby nerek • choroby serca lub choroby serca w wywiadzie rodzinnym w tym pewnego rodzaju zaburzenia serca, które mogą powodować zmianę rytmu serca, niedawny zawał serca, niewydolność serca lub stosowanie określonych leków mogących powodować zaburzenia rytmu serca • niskie ciśnienie tętnicze • schizofrenia • zaburzenia afektywne dwubiegunowe (naprzemienne okresy podwyższonego nastroju i podniecenia oraz depresji) • cukrzyca (może być konieczna zmiana dawki insuliny lub innych leków hipoglikemizujących) • choroby oka, takie jak podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe (jaskra) • trudności w oddawaniu moczu, które mogą być spowodowane powiększeniem prostaty.
Pacjenci w podeszłym wieku • jeśli pacjent jest w podeszłym wieku. Pacjent może być bardziej wrażliwy na działania niepożądane leków przeciwdepresyjnych.
Podczas leczenia Należy poinformować lekarza: • w przypadku wystąpienia objawów zakażenia, takich jak wysoka gorączka, ból gardła i owrzodzenie jamy ustnej. W rzadko występujących przypadkach objawy te mogą być oznaką zaburzeń wytwarzania krwinek przez szpik kostny. Chociaż występują rzadko, objawy te pojawiają się najczęściej po 4-6 tygodniach leczenia.
Lek Mirtagen a inne leki
Nie należy stosować leku Mirtagen jednocześnie z: • inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO) ani przed upływem dwóch tygodni od zakończenia ich przyjmowania. Nie należy również rozpoczynać stosowania leku Mirtagen przed upływem dwóch tygodni od zakończenia przyjmowania inhibitorów MAO. Przykładami inhibitorów MAO są: moklobemid, tranylcypromina (leki przeciwdepresyjne) i selegilina (stosowana w leczeniu choroby Parkinsona).
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować, w tym lekach dostępnych bez recepty, a w szczególności o: • innych lekach przeciwdepresyjnych jak SSRI (np. cytalopram), wenlafaksyna, L- tryptofan lub tryptany (stosowane w leczeniu migreny), tramadol (lek przeciwbólowy), linezolid (antybiotyk), sole litu (stosowane w leczeniu niektórych zaburzeń psychiatrycznych), błękit metylenowy ( stosowany w leczeniu wysokiego poziomu methemoglobiny we krwi) i preparaty zawierające ziele dziurawca zwyczajnego Hypericum perforatum (preparaty ziołowe stosowane w leczeniu depresji). W bardzo rzadkich przypadkach u pacjentów przyjmujących tylko Mirtagen lub w terapii skojarzonej z tymi lekami, może wystąpić zespół serotoninowy. Niektóre z jego objawów to gorączka, pocenie się, zwiększona częstość akcji serca, biegunka, (niekontrolowane) skurcze mięśni, dreszcze, wzmożenie odruchów, niepokój, zmiany nastroju, utrata przytomności. Należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem w przypadku wystąpienia jednocześnie kilku z wymienionych objawów. • lekach stosowanych w leczeniu lęku i bezsenności, takich jak benzodiazepiny, np. diazepam, chlordiazepoksyd. • lekach stosowanych w leczeniu schizofrenii, takich jak olanzapina. • lekach stosowanych w leczeniu alergii, takich jak cetyryzyna. • lekach stosowanych w leczeniu silnego bólu, takich jak morfina. Mirtagen w skojarzeniu z tymi lekami może nasilać senność wywoływaną przez te leki.
Leki zwiększające stężenie mirtazapiny we krwi: • leki stosowanymi w leczeniu zakażeń; leki przeciwbakteryjne (jak erytromycyna), leki przeciwgrzybicze (takie jak ketokonazol), leki stosowane w leczeniu zakażenia HIV i AIDS (takie jak inhibitory proteazy HIV np. rytonawir, nelfinawir); leki na depresję (takie jak nefazodon) i leki stosowane w leczeniu wrzodów żołądka (takie jak cymetydyna). W połączeniu z lekiem Mirtagen, leki te mogą zwiększać stężenie mirtazapiny we krwi. Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu tych leków. Może być konieczne zmniejszenie dawki leku Mirtagen, a po zakończeniu leczenia tymi lekami zwiększenie dawki leku Mirtagen.
Leki zmniejszające stężenie mirtazapiny we krwi: • karbamazepina i fenytoina, leki stosowane w leczeniu padaczki; ryfampicyna, lek stosowany w leczeniu gruźlicy. W skojarzeniu z lekiem Mirtagen, leki te mogą zmniejszać stężenie leku Mirtagen we krwi. Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu tych leków. Może być konieczne zwiększenie dawki leku Mirtagen, a po zakończeniu leczenia tymi lekami-zmniejszenie dawki leku Mirtagen. • warfaryna, lek zapobiegający powstawaniu zakrzepów. Mirtagen może nasilać działanie warfaryny. Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu tych leków. W przypadku leczenia skojarzonego z lekiem Mirtagen doradza się monitorowanie obrazu krwi.
Mirtagen z alkoholem W przypadku picia alkoholu w czasie stosowania tego leku może wystąpić senność. Najlepiej unikać picia alkoholu w czasie stosowania leku Mirtagen.
Ciąża i karmienie piersią
Ograniczone doświadczenia dotyczące stosowania leku Mirtagen u kobiet w ciąży nie wykazują zwiększonego ryzyka. Jednakże należy zachować ostrożność podczas stosowania w czasie ciąży.
W razie zajścia w ciążę lub planowania ciąży podczas przyjmowania leku Mirtagen, należy zapytać lekarza czy można kontynuować przyjmowanie leku. Jeżeli lek Mirtagen jest przyjmowany w czasie ciąży lub krótko przed porodem, zaleca się obserwację noworodka ze względu na możliwość wystąpienia działań niepożądanych.
Należy upewnić się, że położna i (lub) lekarz wiedzą o stosowaniu przez pacjentkę leku Mirtagen.
Stosowanie podobnych leków (SSRI) w czasie ciąży może podwyższać ryzyko wystąpienia ciężkiego stanu u dzieci, tak zwanego przewlekłego nadciśnienia płucnego noworodków (PPHN), powodującego przyspieszone oddychanie i pojawiające się zasinienie. Objawy zwykle zaczynają się w ciągu 24 godzin po narodzinach dziecka. W przypadku wystąpienia opisanych objawów u dziecka, należy natychmiast skontaktować się z położną lub lekarzem.
Należy zapytać lekarza czy można karmić piersią podczas przyjmowania leku Mirtagen.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Mirtagen może zmniejszać czujność i zdolność koncentracji. Przed prowadzeniem pojazdów i obsługiwaniem maszyn, należy upewnić się, że zdolność koncentracji i czujność nie uległy osłabieniu.
Lek Mirtagen zawiera aspartam Ten lek zawiera odpowiednio 3 mg, 6 mg lub 9 mg aspartamu odpowiednio w każdej tabletce ulegającej rozpadowi w jamie ustnej 15 mg, 30 mg i 45 mg. Aspartam jest źródłem fenyloalaniny. Może być szkodliwy dla pacjentów z fenyloketonurią. Jest to rzadka choroba genetyczna, w której fenyloalanina gromadzi się w organizmie, z powodu jej nieprawidłowego wydalania.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Dawkowanie Zalecana dawka początkowa wynosi 15 lub 30 mg na dobę. Po kilku dniach leczenia lekarz może zalecić zwiększenie dawki do najbardziej odpowiedniej dla pacjenta (od 15 do 45 mg na dobę). Zalecana dawka jest zwykle taka sama dla wszystkich grup wiekowych. Jednak u osób w podeszłym wielu lub z chorobami nerek i wątroby, lekarz może zalecić inną dawkę.
Kiedy stosować lek Mirtagen Mirtagen należy przyjmować codziennie o tej samej porze. Mirtagen najlepiej przyjmować w pojedynczej dawce, przed udaniem się na spoczynek. Lekarz może jednak zalecić przyjmowanie leku w dwóch dawkach podzielonych – jedną dawkę rano, a drugą wieczorem przed udaniem się na spoczynek. Większą dawkę należy stosować przed udaniem się na spoczynek.
Informacje dotyczące przyjmowania tabletek ulegających rozpadowi w jamie ustnej: Tabletki należy przyjmować doustnie.
Rysunek A.
Rysunek 1.
Rysunek 2.
Rysunek 3.
Kiedy można się spodziewać poprawy samopoczucia Mirtagen zazwyczaj zaczyna działać po 1 do 2 tygodni, a po 2 do 4 tygodni samopoczucie zacznie się poprawiać. Ważne jest, aby podczas pierwszych tygodni leczenia omówić z lekarzem skutki działania leku Mirtagen. Po 2 do 4 tygodni od rozpoczęcia przyjmowania leku Mirtagen należy omówić z lekarzem dotychczasowe postępy leczenia. W przypadku braku odpowiedniej reakcji klinicznej lekarz może zwiększyć dawkę. Po kolejnych 2-4 tygodniach należy ponownie omówić z lekarzem osiągnięte postępy leczenia. Leczenie powinno być kontynuowane aż do całkowitego ustąpienia objawów, co trwa zazwyczaj przez 4 do 6 miesięcy.
Stosowanie u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat Leku Mirtagen nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat (patrz punkt 2 „Dzieci i młodzież”).
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Mirtagen Jeśli pacjent lub ktokolwiek inny przyjmie większą dawkę leku Mirtagen niż zalecana, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Najczęstsze objawy przedawkowania leku Mirtagen (bez innych leków czy alkoholu) to: senność, dezorientacja, zmiany rytmu serca (przyspieszenie akcji serca, nieregularny rytm serca) i (lub) omdlenia. Mogą to być objawy zagrażających życiu komorowych zaburzeń rytmu serca, znanych pod nazwą „torsade de pointes”.
Pominięcie zastosowania leku Mirtagen W przypadku zapomnienia przyjęcia leku, który ma być stosowany raz na dobę Nie należy przyjmować opuszczonej dawki leku Mirtagen, należy ją pominąć. Kolejną dawkę należy przyjąć następnego dnia o zwykłej porze.
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej tabletki.
W przypadku zapomnienia przyjęcia leku, który ma być stosowany dwa razy na dobę W przypadku zapomnienia przyjęcia dawki porannej, należy ją po prostu przyjąć razem z dawką wieczorną. W przypadku zapomnienia przyjęcia dawki wieczornej, nie należy jej przyjmować razem z dawką poranną, należy ją pominąć i kontynuować leczenie przyjmując zwykłe dawki poranne i wieczorne. W przypadku zapomnienia przyjęcia obu dawek, nie należy próbować ich uzupełnić, należy je pominąć. Następnego dnia należy kontynuować leczenie przyjmując zwykłe dawki poranne i wieczorne.
Przerwanie stosowania leku Mirtagen Należy zakończyć przyjmowanie leku Mirtagen wyłącznie po konsultacji z lekarzem. Nie należy zbyt wcześnie zaprzestawać przyjmowania leku, gdyż może to spowodować nawrót choroby. Jeśli nastąpi poprawa, należy to omówić z lekarzem. Lekarz poinformuje, kiedy można zaprzestać leczenia. Nagłe przerwanie stosowania leku Mirtagen może powodować nudności, zawroty głowy, pobudzenie lub lęk, ból głowy. Objawów tych można uniknąć stopniowo odstawiając lek. Lekarz poinformuje jak stopniowo zmniejszać dawki leku.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Jeśli wystąpi którykolwiek z poniżej wymienionych objawów, należy przerwać stosowanie leku Mirtagen i natychmiast powiadomić lekarza lub udać się na izbę przyjęć najbliższego szpitala:
Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów): • Zapalenie trzustki, powodujące umiarkowany do silnego ból żołądka promieniujący do pleców.
Częstość nieznana (częstość występowania nie może być określona na podstawie dostępnych danych): • napady padaczkowe (drgawki) • żółte zabarwienie skóry lub oczu, może to sugerować zaburzenia czynności wątroby (żółtaczka) • połączenie objawów, takich jak gorączka o niejasnej przyczynie, pocenie się, zwiększona częstość akcji serca, biegunka, (niekontrolowane) skurcze mięśni, dreszcze, wzmożenie odruchów, niepokój, zmiany nastroju, utrata przytomności. W bardzo rzadkich przypadkach mogą one być oznaką zespołu serotoninowego • myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie lub próby samobójcze • czerwonawe zmiany skórne na tułowiu w postaci tarczowatych plamek lub okrągłych plam, często z pęcherzami w centralnej części; łuszczenie skóry; owrzodzenie błony śluzowej jamy ustnej, gardła, nosa, oczu i narządów płciowych. Tego typu ciężkie wysypki skórne mogą być poprzedzone gorączką oraz objawami grypopodobnymi (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka) • rozległa wysypka, wysoka gorączka i powiększenie węzłów chłonnych (zespół DRESS lub zespół nadwrażliwości na lek) • objawy zakażenia, takie jak nagła wysoka gorączka, ból gardła, owrzodzenia jamy ustnej (agranulocytoza). Mirtazapina może powodować zaburzenia wytwarzania krwinek (zahamowanie czynności szpiku kostnego). Niektórzy ludzie stają się mniej odporni na zakażenia, ponieważ mirtazapina może powodować przemijające zmniejszenie liczby białych krwinek (granulocytopenia). W rzadkich przypadkach mirtazapina może również powodować zmniejszenie liczby czerwonych i białych krwinek, a także płytek krwi (niedokrwistość aplastyczna), zmniejszenie liczby płytek krwi (małopłytkowość) lub zwiększenie liczby białych krwinek (eozynofilia), • rozpad tkanki mięśniowej, powodujący bóle mięśni, tkliwość, sztywność i (lub) osłabienie oraz ciemne zabarwienie moczu (rabdomioliza) • trudności w oddawaniu moczu lub opróżnianiu pęcherza • mniejsze niż normalnie stężenie sodu we krwi, co może powodować uczucie osłabienia i dezorientacji z bólem mięśni. Może być to wynikiem niewłaściwego wydzielania hormonu antydiuretycznego, które powoduje zatrzymywanie wody w organizmie i rozcieńczenie krwi, zmniejszając ilość sodu.
Inne działania niepożądane:
Bardzo częste (mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 pacjentów): • zwiększony apetyt lub zwię kszenie masy ciała • senność • ból głowy • suchość w jamie ustnej
Częste (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 10 pacjentów): • letarg • zawroty głowy • drgawki lub drżenie • nudności • biegunka • wymioty • zaparcia • wysypka lub wykwity skórne • bóle stawów, bóle mięśni • bóle pleców • zawroty głowy lub omdlenia podczas nagłej zmiany pozycji ciała, np. podczas wstawania
• opuchlizna (zwykle kostek lub stóp) spowodowana gromadzeniem się płynów (obrzęki) • zmęczenie • intensywne sny • dezorientacja • uczucie lęku • problemy ze snem • problemy z pamięcią, które w większości przypadków ustępowały po zaprzestaniu leczenia
Niezbyt częste (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 100 pacjentów): • uczucie pobudzenia lub podniecenia (mania) • nietypowe odczucia skórne, np. palenie, pieczenie czy mrowienie (parestezja) • zespół niespokojnych nóg • omdlenia • nienaturalne odczucia w jamie ustnej (niedoczulica jamy ustnej) • niskie ciśnienie krwi • koszmary senne • pobudzenie • widzenie, odczuwanie lub słyszenie rzeczy, które nie istnieją (omamy) • nagląca potrzeba ruchu
Rzadkie (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 1000 pacjentów): • drganie mięśni lub skurcze (drgawki kloniczne mięśni) • agresywne zachowanie • zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych widoczne w badaniach krwi
Częstość nieznana (częstość występowania nie może być określona na podstawie dostępnych danych): • nienaturalne odczucia w jamie ustnej, np. palenie, pieczenie czy mrowienie (parestezja jamy ustnej) • obrzęk jamy ustnej • małe stężenie sodu we krwi (hiponatremia) widoczne w badaniach krwi • zwiększona aktywność kinazy kreatynowej we krwi, widoczna w badaniach krwi • zwiększone wydzielanie śliny • lunatykowanie • trudności w mówieniu • zwiększone stężenie hormonu prolaktyny we krwi (hiperprolaktynemia, w tym takie objawy jak powiększenie piersi i (lub) mleczna wydzielina z brodawki sutkowej) • przedłużony, bolesny wzwód prącia
Dodatkowe działania niepożądane u dzieci i młodzieży Następujące działania niepożądane były często obserwowane w badaniach klinicznych z udziałem dzieci w wieku poniżej 18 lat: pokrzywka oraz zwiększenie stężenia triglicerydów we krwi.
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa tel.: 22 49 21 301 faks: 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i na blistrze po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Co zawiera lek Mirtagen
- Substancją czynną leku jest mirtazapina. Każda tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej Mirtagen, 15 mg zawiera 15 mg mirtazapiny. Każda tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej Mirtagen, 30 mg zawiera 30 mg mirtazapiny. Każda tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej Mirtagen, 45 mg zawiera 45 mg mirtazapiny.
- Pozostałe składniki to: krospowidon, mannitol (E421), celuloza mikrokrystaliczna, aspartam (E951) (patrz punkt 2 „Lek Mirtagen zawiera aspartam”), aromat truskawkowo-guaranowy, aromat mięty pieprzowej, krzemionka koloidalna bezwodna i magnezu stearynian.
Jak wygląda lek Mirtagen i co zawiera opakowanie Mirtagen to tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej. Mirtagen, 15 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej są okrągłe, białe, oznaczone z jednej strony literą ‘A’ i ‘36’ po drugiej stronie. Mirtagen, 30 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej są okrągłe, białe, oznaczone z jednej strony literą ‘A’ i ‘37’ po drugiej stronie. Mirtagen, 45 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej są okrągłe, białe, oznaczone z jednej strony literą ‘A’ i ‘38’ po drugiej stronie.
Mirtagen jest dostępny w opakowaniach blistrowych zawierających: 6, 12, 18, 30, 48, 60, 90, 96 lub
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny: Viatris Limited Damastown Industrial Park Mulhuddart Dublin 15 DUBLIN Irlandia
Wytwórca: McDermott Laboratories t/a Gerard Laboratories 35/36 Baldoyle Industrial Estate Grange Road Dublin 13 Irlandia
Mylan Hungary Kft H-2900 Komárom Mylan utca 1 Węgry
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji na temat tego leku należy zwrócić się do przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego:
Viatris Healthcare Sp. z o.o. Tel: +48 22 546 64 00
Ten lek jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
Republika Czeska Mirtazapin Viatris Dania Mirtazapin Viatris 15 mg, 30 mg & 45 mg smeltetabletter Włochy Mirtazapina Mylan Generics Italia 30 mg & 45 mg compresse orodispersibili Polaska Mirtagen 15 mg, 30 mg, 45 mg Portugalia Mirtazapina Mylan 15 mg, 30 mg & 45 mg comprimindo orodispersive Hiszpania Mirtazapina FLAS MYLAN 15 mg & 30 mg comprimidos bucodispersables EFG Holandia Mirtazapine SmeltTab Viatris 15 mg, 30 mg & 45 mg orodispergeerbare tablet Wielka Brytania Mirtazapine 15 mg, 30 mg & 45 mg orodispersible tablets (Irlandia Północna)
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 03/2024
Mirtagen, 15 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej Mirtagen, 30 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej Mirtagen, 45 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej Mirtazapinum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki:
1. Co to jest lek Mirtagen i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Mirtagen
3. Jak stosować lek Mirtagen
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Mirtagen
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Mirtagen i w jakim celu się go stosuje
Mirtagen należy do grupy leków zwanych lekami przeciwdepresyjnymi. Mirtagen jest stosowany w leczeniu depresji u osób dorosłych.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Mirtagen
Kiedy nie stosować leku Mirtagen: - jeśli pacjent ma uczulenie na mirtazapinę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6), - jeśli pacjent przyjmuje obecnie lub niedawno (przez ostatnie 2 tygodnie) przyjmował leki z grupy inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO).
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Kiedy nie stosować leku Mirtagen lub skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem jego stosowania: Jeśli kiedykolwiek po stosowaniu leku Mirtagen lub innych leków u pacjenta wystąpiły takie objawy, jak ciężka wysypka skórna bądź łuszczenie skóry, pęcherze skórne i (lub) nadżerki błony śluzowej jamy ustnej. Podczas stosowania leku Mirtagen zgłaszano występowanie ciężkich reakcji skórnych, takich jak zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka oraz reakcja polekowa z towarzyszącą eozynofilią i objawami ogólnymi. W przypadku stwierdzenia któregokolwiek z objawów opisanych w punkcie 4 w odniesieniu do ciężkich reakcji skórnych należy przerwać stosowanie leku i niezwłocznie zgłosić się do lekarza. Jeśli u pacjenta kiedykolwiek wystąpiły ciężkie reakcje skórne, nie należy powtórnie rozpoczynać leczenia lekiem Mirtagen.
Dzieci i młodzież
Lek Mirtagen nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat, ponieważ nie ustalono jego skuteczności. Należy również podkreślić, że w przypadku przyjmowania leków z tej grupy pacjenci w wieku poniżej 18 lat są narażeni na zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak próby samobójcze, myśli samobójcze i wrogość (szczególnie agresja, zachowania buntownicze i gniew). Mimo tego, lekarz może przepisać lek Mirtagen pacjentom w wieku poniżej 18 lat, jeżeli uzna, że leży to w ich najlepiej pojętym interesie. Jeśli lekarz przepisał lek Mirtagen pacjentowi w wieku poniżej 18 lat, a pacjent chciałby to przedyskutować, należy ponownie zgłosić się do lekarza. W przypadku rozwoju lub nasilenia wyżej wymienionych objawów u pacjentów w wieku poniżej 18 lat, przyjmujących lek Mirtagen, należy poinformować o tym lekarza prowadzącego. Ponadto długoterminowy wpływ leku Mirtagen na bezpieczeństwo dotyczące wzrostu, dojrzewania oraz rozwoju poznawczego i rozwoju zachowania w tej grupie wiekowej nie został dotychczas wykazany. Dodatkowo częściej obserwowano znaczące zwiększenie masy ciała u pacjentów leczonych mirtazapiną w tej grupie wiekowej w porównaniu z dorosłymi.
Myśli samobójcze i pogorszenie się depresji Pacjenci z depresją czasami mogą mieć myśli o samookaleczeniu lub myśli samobójcze. Myśli takie mogą się nasilić, kiedy po raz pierwszy zostaną zastosowane leki przeciwdepresyjne, ponieważ leki te wymagają czasu do zadziałania zazwyczaj około 2 tygodni, a czasem dłużej. Pacjent może być szczególnie narażony: • Jeżeli u pacjenta wcześniej pojawiały się myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie. • Jeżeli pacjent jest młodym dorosłym. Informacje z badań klinicznych wykazały podwyższone ryzyko zachowań samobójczych u dorosłych w wieku poniżej 25 lat z chorobami psychicznymi, leczonych lekami przeciwdepresyjnymi. W przypadku wystąpienia myśli o samookaleczeniu lub myśli samobójczych, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się natychmiast do szpitala.
Pomocna może być rozmowa z kimś bliskim z rodziny lub przyjacielem. Pacjent może poinformować te osoby o depresji i zwrócić się z prośbą o zapoznanie się z tą ulotką aby mogły powiedzieć pacjentowi, jeśli zauważą pogorszenie stanu zdrowia czy nietypowe zmiany w zachowaniu.
Przed rozpoczęciem stosowania leku Mirtagen należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli występują lub kiedykolwiek występowały poniższe choroby:
• drgawki (padaczka) • choroby wątroby, w tym żółtaczka • choroby nerek • choroby serca lub choroby serca w wywiadzie rodzinnym w tym pewnego rodzaju zaburzenia serca, które mogą powodować zmianę rytmu serca, niedawny zawał serca, niewydolność serca lub stosowanie określonych leków mogących powodować zaburzenia rytmu serca • niskie ciśnienie tętnicze • schizofrenia • zaburzenia afektywne dwubiegunowe (naprzemienne okresy podwyższonego nastroju i podniecenia oraz depresji) • cukrzyca (może być konieczna zmiana dawki insuliny lub innych leków hipoglikemizujących) • choroby oka, takie jak podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe (jaskra) • trudności w oddawaniu moczu, które mogą być spowodowane powiększeniem prostaty.
Pacjenci w podeszłym wieku • jeśli pacjent jest w podeszłym wieku. Pacjent może być bardziej wrażliwy na działania niepożądane leków przeciwdepresyjnych.
Podczas leczenia Należy poinformować lekarza: • w przypadku wystąpienia objawów zakażenia, takich jak wysoka gorączka, ból gardła i owrzodzenie jamy ustnej. W rzadko występujących przypadkach objawy te mogą być oznaką zaburzeń wytwarzania krwinek przez szpik kostny. Chociaż występują rzadko, objawy te pojawiają się najczęściej po 4-6 tygodniach leczenia.
Lek Mirtagen a inne leki
Nie należy stosować leku Mirtagen jednocześnie z: • inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO) ani przed upływem dwóch tygodni od zakończenia ich przyjmowania. Nie należy również rozpoczynać stosowania leku Mirtagen przed upływem dwóch tygodni od zakończenia przyjmowania inhibitorów MAO. Przykładami inhibitorów MAO są: moklobemid, tranylcypromina (leki przeciwdepresyjne) i selegilina (stosowana w leczeniu choroby Parkinsona).
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować, w tym lekach dostępnych bez recepty, a w szczególności o: • innych lekach przeciwdepresyjnych jak SSRI (np. cytalopram), wenlafaksyna, L- tryptofan lub tryptany (stosowane w leczeniu migreny), tramadol (lek przeciwbólowy), linezolid (antybiotyk), sole litu (stosowane w leczeniu niektórych zaburzeń psychiatrycznych), błękit metylenowy ( stosowany w leczeniu wysokiego poziomu methemoglobiny we krwi) i preparaty zawierające ziele dziurawca zwyczajnego Hypericum perforatum (preparaty ziołowe stosowane w leczeniu depresji). W bardzo rzadkich przypadkach u pacjentów przyjmujących tylko Mirtagen lub w terapii skojarzonej z tymi lekami, może wystąpić zespół serotoninowy. Niektóre z jego objawów to gorączka, pocenie się, zwiększona częstość akcji serca, biegunka, (niekontrolowane) skurcze mięśni, dreszcze, wzmożenie odruchów, niepokój, zmiany nastroju, utrata przytomności. Należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem w przypadku wystąpienia jednocześnie kilku z wymienionych objawów. • lekach stosowanych w leczeniu lęku i bezsenności, takich jak benzodiazepiny, np. diazepam, chlordiazepoksyd. • lekach stosowanych w leczeniu schizofrenii, takich jak olanzapina. • lekach stosowanych w leczeniu alergii, takich jak cetyryzyna. • lekach stosowanych w leczeniu silnego bólu, takich jak morfina. Mirtagen w skojarzeniu z tymi lekami może nasilać senność wywoływaną przez te leki.
Leki zwiększające stężenie mirtazapiny we krwi: • leki stosowanymi w leczeniu zakażeń; leki przeciwbakteryjne (jak erytromycyna), leki przeciwgrzybicze (takie jak ketokonazol), leki stosowane w leczeniu zakażenia HIV i AIDS (takie jak inhibitory proteazy HIV np. rytonawir, nelfinawir); leki na depresję (takie jak nefazodon) i leki stosowane w leczeniu wrzodów żołądka (takie jak cymetydyna). W połączeniu z lekiem Mirtagen, leki te mogą zwiększać stężenie mirtazapiny we krwi. Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu tych leków. Może być konieczne zmniejszenie dawki leku Mirtagen, a po zakończeniu leczenia tymi lekami zwiększenie dawki leku Mirtagen.
Leki zmniejszające stężenie mirtazapiny we krwi: • karbamazepina i fenytoina, leki stosowane w leczeniu padaczki; ryfampicyna, lek stosowany w leczeniu gruźlicy. W skojarzeniu z lekiem Mirtagen, leki te mogą zmniejszać stężenie leku Mirtagen we krwi. Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu tych leków. Może być konieczne zwiększenie dawki leku Mirtagen, a po zakończeniu leczenia tymi lekami-zmniejszenie dawki leku Mirtagen. • warfaryna, lek zapobiegający powstawaniu zakrzepów. Mirtagen może nasilać działanie warfaryny. Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu tych leków. W przypadku leczenia skojarzonego z lekiem Mirtagen doradza się monitorowanie obrazu krwi.
Mirtagen z alkoholem W przypadku picia alkoholu w czasie stosowania tego leku może wystąpić senność. Najlepiej unikać picia alkoholu w czasie stosowania leku Mirtagen.
Ciąża i karmienie piersią
Ograniczone doświadczenia dotyczące stosowania leku Mirtagen u kobiet w ciąży nie wykazują zwiększonego ryzyka. Jednakże należy zachować ostrożność podczas stosowania w czasie ciąży.
W razie zajścia w ciążę lub planowania ciąży podczas przyjmowania leku Mirtagen, należy zapytać lekarza czy można kontynuować przyjmowanie leku. Jeżeli lek Mirtagen jest przyjmowany w czasie ciąży lub krótko przed porodem, zaleca się obserwację noworodka ze względu na możliwość wystąpienia działań niepożądanych.
Należy upewnić się, że położna i (lub) lekarz wiedzą o stosowaniu przez pacjentkę leku Mirtagen.
Stosowanie podobnych leków (SSRI) w czasie ciąży może podwyższać ryzyko wystąpienia ciężkiego stanu u dzieci, tak zwanego przewlekłego nadciśnienia płucnego noworodków (PPHN), powodującego przyspieszone oddychanie i pojawiające się zasinienie. Objawy zwykle zaczynają się w ciągu 24 godzin po narodzinach dziecka. W przypadku wystąpienia opisanych objawów u dziecka, należy natychmiast skontaktować się z położną lub lekarzem.
Należy zapytać lekarza czy można karmić piersią podczas przyjmowania leku Mirtagen.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Mirtagen może zmniejszać czujność i zdolność koncentracji. Przed prowadzeniem pojazdów i obsługiwaniem maszyn, należy upewnić się, że zdolność koncentracji i czujność nie uległy osłabieniu.
Lek Mirtagen zawiera aspartam Ten lek zawiera odpowiednio 3 mg, 6 mg lub 9 mg aspartamu odpowiednio w każdej tabletce ulegającej rozpadowi w jamie ustnej 15 mg, 30 mg i 45 mg. Aspartam jest źródłem fenyloalaniny. Może być szkodliwy dla pacjentów z fenyloketonurią. Jest to rzadka choroba genetyczna, w której fenyloalanina gromadzi się w organizmie, z powodu jej nieprawidłowego wydalania.
3. Jak stosować lek Mirtagen
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Dawkowanie Zalecana dawka początkowa wynosi 15 lub 30 mg na dobę. Po kilku dniach leczenia lekarz może zalecić zwiększenie dawki do najbardziej odpowiedniej dla pacjenta (od 15 do 45 mg na dobę). Zalecana dawka jest zwykle taka sama dla wszystkich grup wiekowych. Jednak u osób w podeszłym wielu lub z chorobami nerek i wątroby, lekarz może zalecić inną dawkę.
Kiedy stosować lek Mirtagen Mirtagen należy przyjmować codziennie o tej samej porze. Mirtagen najlepiej przyjmować w pojedynczej dawce, przed udaniem się na spoczynek. Lekarz może jednak zalecić przyjmowanie leku w dwóch dawkach podzielonych – jedną dawkę rano, a drugą wieczorem przed udaniem się na spoczynek. Większą dawkę należy stosować przed udaniem się na spoczynek.
Informacje dotyczące przyjmowania tabletek ulegających rozpadowi w jamie ustnej: Tabletki należy przyjmować doustnie.
1. Nie należy rozkruszać tabletki ulegającej rozpadowi w jamie ustnej
Aby uniknąć rozkruszenia tabletki ulegającej rozpadowi w jamie ustnej, nie należy naciskać na kieszonkę, w której znajduje się tabletka (Rysunek A).Rysunek A.
2. Należy oderwać kieszonkę z tabletką
Każdy blister zawiera kieszonki z tabletkami, oddzielonymi od siebie perforowaną linią. Należy oderwać jedną kieszonkę wzdłuż linii perforowanej (Rysunek 1).Rysunek 1.
3. Oderwać folię
Starannie oderwać pokrywającą folię, rozpoczynając od rogu (Rysunek 2).Rysunek 2.
4. Wyjąć tabletkę ulegającą rozpadowi w jamie ustnej
Wyjąć tabletkę ulegającą rozpadowi w jamie ustnej suchą dłonią i umieścić na języku.Rysunek 3.
Kiedy można się spodziewać poprawy samopoczucia Mirtagen zazwyczaj zaczyna działać po 1 do 2 tygodni, a po 2 do 4 tygodni samopoczucie zacznie się poprawiać. Ważne jest, aby podczas pierwszych tygodni leczenia omówić z lekarzem skutki działania leku Mirtagen. Po 2 do 4 tygodni od rozpoczęcia przyjmowania leku Mirtagen należy omówić z lekarzem dotychczasowe postępy leczenia. W przypadku braku odpowiedniej reakcji klinicznej lekarz może zwiększyć dawkę. Po kolejnych 2-4 tygodniach należy ponownie omówić z lekarzem osiągnięte postępy leczenia. Leczenie powinno być kontynuowane aż do całkowitego ustąpienia objawów, co trwa zazwyczaj przez 4 do 6 miesięcy.
Stosowanie u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat Leku Mirtagen nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat (patrz punkt 2 „Dzieci i młodzież”).
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Mirtagen Jeśli pacjent lub ktokolwiek inny przyjmie większą dawkę leku Mirtagen niż zalecana, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Najczęstsze objawy przedawkowania leku Mirtagen (bez innych leków czy alkoholu) to: senność, dezorientacja, zmiany rytmu serca (przyspieszenie akcji serca, nieregularny rytm serca) i (lub) omdlenia. Mogą to być objawy zagrażających życiu komorowych zaburzeń rytmu serca, znanych pod nazwą „torsade de pointes”.
Pominięcie zastosowania leku Mirtagen W przypadku zapomnienia przyjęcia leku, który ma być stosowany raz na dobę Nie należy przyjmować opuszczonej dawki leku Mirtagen, należy ją pominąć. Kolejną dawkę należy przyjąć następnego dnia o zwykłej porze.
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej tabletki.
W przypadku zapomnienia przyjęcia leku, który ma być stosowany dwa razy na dobę W przypadku zapomnienia przyjęcia dawki porannej, należy ją po prostu przyjąć razem z dawką wieczorną. W przypadku zapomnienia przyjęcia dawki wieczornej, nie należy jej przyjmować razem z dawką poranną, należy ją pominąć i kontynuować leczenie przyjmując zwykłe dawki poranne i wieczorne. W przypadku zapomnienia przyjęcia obu dawek, nie należy próbować ich uzupełnić, należy je pominąć. Następnego dnia należy kontynuować leczenie przyjmując zwykłe dawki poranne i wieczorne.
Przerwanie stosowania leku Mirtagen Należy zakończyć przyjmowanie leku Mirtagen wyłącznie po konsultacji z lekarzem. Nie należy zbyt wcześnie zaprzestawać przyjmowania leku, gdyż może to spowodować nawrót choroby. Jeśli nastąpi poprawa, należy to omówić z lekarzem. Lekarz poinformuje, kiedy można zaprzestać leczenia. Nagłe przerwanie stosowania leku Mirtagen może powodować nudności, zawroty głowy, pobudzenie lub lęk, ból głowy. Objawów tych można uniknąć stopniowo odstawiając lek. Lekarz poinformuje jak stopniowo zmniejszać dawki leku.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Jeśli wystąpi którykolwiek z poniżej wymienionych objawów, należy przerwać stosowanie leku Mirtagen i natychmiast powiadomić lekarza lub udać się na izbę przyjęć najbliższego szpitala:
Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów): • Zapalenie trzustki, powodujące umiarkowany do silnego ból żołądka promieniujący do pleców.
Częstość nieznana (częstość występowania nie może być określona na podstawie dostępnych danych): • napady padaczkowe (drgawki) • żółte zabarwienie skóry lub oczu, może to sugerować zaburzenia czynności wątroby (żółtaczka) • połączenie objawów, takich jak gorączka o niejasnej przyczynie, pocenie się, zwiększona częstość akcji serca, biegunka, (niekontrolowane) skurcze mięśni, dreszcze, wzmożenie odruchów, niepokój, zmiany nastroju, utrata przytomności. W bardzo rzadkich przypadkach mogą one być oznaką zespołu serotoninowego • myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie lub próby samobójcze • czerwonawe zmiany skórne na tułowiu w postaci tarczowatych plamek lub okrągłych plam, często z pęcherzami w centralnej części; łuszczenie skóry; owrzodzenie błony śluzowej jamy ustnej, gardła, nosa, oczu i narządów płciowych. Tego typu ciężkie wysypki skórne mogą być poprzedzone gorączką oraz objawami grypopodobnymi (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka) • rozległa wysypka, wysoka gorączka i powiększenie węzłów chłonnych (zespół DRESS lub zespół nadwrażliwości na lek) • objawy zakażenia, takie jak nagła wysoka gorączka, ból gardła, owrzodzenia jamy ustnej (agranulocytoza). Mirtazapina może powodować zaburzenia wytwarzania krwinek (zahamowanie czynności szpiku kostnego). Niektórzy ludzie stają się mniej odporni na zakażenia, ponieważ mirtazapina może powodować przemijające zmniejszenie liczby białych krwinek (granulocytopenia). W rzadkich przypadkach mirtazapina może również powodować zmniejszenie liczby czerwonych i białych krwinek, a także płytek krwi (niedokrwistość aplastyczna), zmniejszenie liczby płytek krwi (małopłytkowość) lub zwiększenie liczby białych krwinek (eozynofilia), • rozpad tkanki mięśniowej, powodujący bóle mięśni, tkliwość, sztywność i (lub) osłabienie oraz ciemne zabarwienie moczu (rabdomioliza) • trudności w oddawaniu moczu lub opróżnianiu pęcherza • mniejsze niż normalnie stężenie sodu we krwi, co może powodować uczucie osłabienia i dezorientacji z bólem mięśni. Może być to wynikiem niewłaściwego wydzielania hormonu antydiuretycznego, które powoduje zatrzymywanie wody w organizmie i rozcieńczenie krwi, zmniejszając ilość sodu.
Inne działania niepożądane:
Bardzo częste (mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 pacjentów): • zwiększony apetyt lub zwię kszenie masy ciała • senność • ból głowy • suchość w jamie ustnej
Częste (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 10 pacjentów): • letarg • zawroty głowy • drgawki lub drżenie • nudności • biegunka • wymioty • zaparcia • wysypka lub wykwity skórne • bóle stawów, bóle mięśni • bóle pleców • zawroty głowy lub omdlenia podczas nagłej zmiany pozycji ciała, np. podczas wstawania
• opuchlizna (zwykle kostek lub stóp) spowodowana gromadzeniem się płynów (obrzęki) • zmęczenie • intensywne sny • dezorientacja • uczucie lęku • problemy ze snem • problemy z pamięcią, które w większości przypadków ustępowały po zaprzestaniu leczenia
Niezbyt częste (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 100 pacjentów): • uczucie pobudzenia lub podniecenia (mania) • nietypowe odczucia skórne, np. palenie, pieczenie czy mrowienie (parestezja) • zespół niespokojnych nóg • omdlenia • nienaturalne odczucia w jamie ustnej (niedoczulica jamy ustnej) • niskie ciśnienie krwi • koszmary senne • pobudzenie • widzenie, odczuwanie lub słyszenie rzeczy, które nie istnieją (omamy) • nagląca potrzeba ruchu
Rzadkie (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 1000 pacjentów): • drganie mięśni lub skurcze (drgawki kloniczne mięśni) • agresywne zachowanie • zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych widoczne w badaniach krwi
Częstość nieznana (częstość występowania nie może być określona na podstawie dostępnych danych): • nienaturalne odczucia w jamie ustnej, np. palenie, pieczenie czy mrowienie (parestezja jamy ustnej) • obrzęk jamy ustnej • małe stężenie sodu we krwi (hiponatremia) widoczne w badaniach krwi • zwiększona aktywność kinazy kreatynowej we krwi, widoczna w badaniach krwi • zwiększone wydzielanie śliny • lunatykowanie • trudności w mówieniu • zwiększone stężenie hormonu prolaktyny we krwi (hiperprolaktynemia, w tym takie objawy jak powiększenie piersi i (lub) mleczna wydzielina z brodawki sutkowej) • przedłużony, bolesny wzwód prącia
Dodatkowe działania niepożądane u dzieci i młodzieży Następujące działania niepożądane były często obserwowane w badaniach klinicznych z udziałem dzieci w wieku poniżej 18 lat: pokrzywka oraz zwiększenie stężenia triglicerydów we krwi.
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa tel.: 22 49 21 301 faks: 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Mirtagen
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i na blistrze po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Mirtagen
- Substancją czynną leku jest mirtazapina. Każda tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej Mirtagen, 15 mg zawiera 15 mg mirtazapiny. Każda tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej Mirtagen, 30 mg zawiera 30 mg mirtazapiny. Każda tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej Mirtagen, 45 mg zawiera 45 mg mirtazapiny.
- Pozostałe składniki to: krospowidon, mannitol (E421), celuloza mikrokrystaliczna, aspartam (E951) (patrz punkt 2 „Lek Mirtagen zawiera aspartam”), aromat truskawkowo-guaranowy, aromat mięty pieprzowej, krzemionka koloidalna bezwodna i magnezu stearynian.
Jak wygląda lek Mirtagen i co zawiera opakowanie Mirtagen to tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej. Mirtagen, 15 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej są okrągłe, białe, oznaczone z jednej strony literą ‘A’ i ‘36’ po drugiej stronie. Mirtagen, 30 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej są okrągłe, białe, oznaczone z jednej strony literą ‘A’ i ‘37’ po drugiej stronie. Mirtagen, 45 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej są okrągłe, białe, oznaczone z jednej strony literą ‘A’ i ‘38’ po drugiej stronie.
Mirtagen jest dostępny w opakowaniach blistrowych zawierających: 6, 12, 18, 30, 48, 60, 90, 96 lub
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny: Viatris Limited Damastown Industrial Park Mulhuddart Dublin 15 DUBLIN Irlandia
Wytwórca: McDermott Laboratories t/a Gerard Laboratories 35/36 Baldoyle Industrial Estate Grange Road Dublin 13 Irlandia
Mylan Hungary Kft H-2900 Komárom Mylan utca 1 Węgry
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji na temat tego leku należy zwrócić się do przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego:
Viatris Healthcare Sp. z o.o. Tel: +48 22 546 64 00
Ten lek jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
Republika Czeska Mirtazapin Viatris Dania Mirtazapin Viatris 15 mg, 30 mg & 45 mg smeltetabletter Włochy Mirtazapina Mylan Generics Italia 30 mg & 45 mg compresse orodispersibili Polaska Mirtagen 15 mg, 30 mg, 45 mg Portugalia Mirtazapina Mylan 15 mg, 30 mg & 45 mg comprimindo orodispersive Hiszpania Mirtazapina FLAS MYLAN 15 mg & 30 mg comprimidos bucodispersables EFG Holandia Mirtazapine SmeltTab Viatris 15 mg, 30 mg & 45 mg orodispergeerbare tablet Wielka Brytania Mirtazapine 15 mg, 30 mg & 45 mg orodispersible tablets (Irlandia Północna)
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 03/2024
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Mirtagen, 15 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej Mirtagen, 30 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej Mirtagen, 45 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda 15 mg tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej zawiera 15 mg mirtazapiny Każda 30 mg tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej zawiera 30 mg mirtazapiny. Każda 45 mg tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej zawiera 45 mg mirtazapiny.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: Każda tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej Mirtagen 15 mg zawiera 3 mg aspartamu. Każda tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej Mirtagen 30 mg zawiera 6 mg aspartamu. Każda tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej Mirtagen 45 mg zawiera 9 mg aspartamu.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej.
Tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej 15 mg: Biała, okrągła tabletka oznakowana po jednej stronie kodem „36”, a po drugiej stronie literą „A”. Tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej 30 mg: Biała, okrągła tabletka oznakowana po jednej stronie kodem „37”, a po drugiej stronie literą „A”. Tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej 45 mg: Biała, okrągła tabletka oznakowana po jednej stronie kodem „38”, a po drugiej stronie literą „A”.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Leczenie epizodów dużej depresji u dorosłych.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Dorośli Skuteczna dawka dobowa wynosi zazwyczaj od 15 do 45 mg. Leczenie należy rozpocząć od dawki początkowej wynoszącej 15 mg lub 30 mg. Działanie mirtazapiny zwykle zaczyna być widoczne po 1-2 tygodniach stosowania. Leczenie właściwą dawką powinno dawać dobre wyniki po 2-4 tygodniach. W przypadku braku odpowiedniej reakcji na lek dawkę można zwiększyć do dawki maksymalnej. Jeśli w ciągu następnych 2-4 tygodni nie nastąpi poprawa kliniczna, leczenie należy przerwać.
W przypadku pacjentów chorujących na depresję właściwy okres leczenia powinien trwać co najmniej
Zaleca się stopniowe zakończenie leczenia mirtazapiną, aby uniknąć wystąpienia objawów odstawienia (patrz punkt 4.4).
Pacjenci w podeszłym wieku Zaleca się taką samą dawkę, jak u osób dorosłych. U pacjentów w podeszłym wieku zwiększanie dawki należy prowadzić pod ścisłą kontrolą, aby uzyskać zadowalającą i bezpieczną odpowiedź kliniczną.
Zaburzenia czynności nerek U pacjentów z umiarkowanymi do ciężkich zaburzeniami czynności nerek klirens mirtazapiny może być zmniejszony (klirens kreatyniny < 40 ml/min). Należy to uwzględnić w przypadku przepisywania produktu Mirtagen tej grupie pacjentów (patrz punkt 4.4).
Zaburzenia czynności wątroby U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby klirens mirtazapiny może być zmniejszony. Należy to uwzględnić w przypadku przepisywania mirtazapiny pacjentom z takimi zaburzeniami, zwłaszcza z ciężkimi zaburzeniami wątroby, gdyż nie badano pacjentów z ciężkimi zaburzeniami wątroby (patrz punkt 4.4).
Dzieci i młodzież Nie należy stosować produktu Mirtagen u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat, ponieważ nie wykazano skuteczności leku w dwóch krótkoterminowych badaniach klinicznych ( patrz punkt 5.1), a także z powodów bezpieczeństwa jego stosowania (patrz punkty 4.4, 4.8 i 5.1).
Sposób podawania Mirtazapina ma okres półtrwania w fazie eliminacji wynoszący 20-40 godzin i w związku z tym mirtazapinę można stosować raz na dobę. Lek najlepiej przyjmować w pojedynczej dawce dobowej, wieczorem, przed pójściem spać.
Mirtazapinę można również podawać w dwóch dawkach podzielonych równomiernie w ciągu doby (jedna dawka rano i druga wieczorem, większą dawkę należy przyjmować wieczorem).
Tabletki należy przyjmować doustnie. Tabletka szybko się rozpadnie i można ją połknąć bez popijania wodą.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na mirtazapinę lub którąkolwiek substancję pomocniczą produktu wymienioną w punkcie 6.1. Jednoczesne stosowanie mirtazapiny z inhibitorami monoaminooksydazy (MAO) (patrz punkt 4.5).
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Dzieci i młodzież Mirtazapiny nie stosować w leczeniu dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.
W toku prób klinicznych obserwowano zachowania samobójcze (próby samobójstwa i myśli samobójcze) i wrogość (szczególnie agresję, zachowania buntownicze oraz przejawy gniewu) częściej u dzieci i młodzieży leczonych lekami przeciwdepresyjnymi niż u grupy, której podawano placebo. Jeśli, ze względu na stan pacjenta zostanie jednak podjęta decyzja o podaniu leku, pacjent powinien być uważnie obserwowany, czy nie wystąpią u niego objawy samobójcze. Ponadto, brak długoterminowych danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania u dzieci i młodzieży, dotyczących wzrostu, dojrzewania oraz rozwoju poznawczego i rozwoju zachowania.
Samobójstwo, myśli samobójcze lub pogorszenie stanu klinicznego Depresja wiąże się ze zwiększonym ryzykiem myśli samobójczych, samookaleczenia się i samobójstwa (zdarzenia związane z samobójstwem). Ryzyko to utrzymuje się aż do momentu uzyskania istotnej remisji. W związku z tym, że w ciągu pierwszych kilku tygodni leczenia lub dłuższego okresu może nie być poprawy, pacjentów należy starannie obserwować aż do czasu wystąpienia poprawy. Ogólne doświadczenie kliniczne wskazuje, że ryzyko samobójstwa może zwiększać się we wczesnym etapie powrotu do zdrowia.
Pacjenci z zachowaniami samobójczymi w wywiadzie lub pacjenci przejawiający w istotnym stopniu skłonności samobójcze jeszcze przed rozpoczęciem leczenia, należą do grupy zwiększonego ryzyka wystąpienia myśli samobójczych lub prób samobójczych i w czasie leczenia należy ich poddać ścisłej obserwacji. Metaanaliza kontrolowanych placebo badań klinicznych nad lekami przeciwdepresyjnymi, stosowanymi u dorosłych pacjentów z zaburzeniami psychicznymi wykazała zwiększone (w porównaniu z placebo) ryzyko zachowań samobójczych u pacjentów w wieku poniżej 25 lat, stosujących leki przeciwdepresyjne.
W trakcie leczenia, zwłaszcza na początku i w przypadku zmiany dawki, należy dokładnie obserwować pacjentów, szczególnie z grupy podwyższonego ryzyka. Pacjentów (oraz ich opiekunów) należy uprzedzić o konieczności zwrócenia uwagi na każdy objaw klinicznego nasilenia choroby, wystąpienie zachowań lub myśli samobójczych oraz nietypowych zmian w zachowaniu a w razie ich wystąpienia, o konieczności niezwłocznego zwrócenia się do lekarza.
Ze względu na możliwość samobójstwa, szczególnie na początku leczenia, pacjent powinien otrzymać najmniejszą liczbę tabletek mirtazapiny umożliwiającą odpowiednie leczenie, co pozwoli zminimalizować ryzyko przedawkowania.
Zahamowanie czynności szpiku kostnego Podczas leczenia mirtazapiną opisywano przypadki zahamowania czynności szpiku, występujące zwykle w postaci granulocytopenii lub agranulocytozy. Odwracalna agranulocytoza była opisywana jako rzadko występująca w badaniach klinicznych z mirtazapiną. W okresie po wprowadzeniu mirtazapiny do obrotu, opisano rzadkie przypadki agranulocytozy, najczęściej odwracalne, ale w niektórych przypadkach śmiertelne. Śmiertelne przypadki najczęściej dotyczyły pacjentów w wieku powyżej 65 lat. Lekarz powinien być wyczulony na takie objawy jak gorączka, ból gardła, zapalenie jamy ustnej lub inne objawy infekcji. W razie wystąpienia tych objawów należy zaprzestać leczenia i wykonać badanie krwi.
Żółtaczka Leczenie należy przerwać w przypadku wystąpienia żółtaczki.
Stany wymagające nadzoru Ostrożne dawkowanie oraz systematyczna i ścisła kontrola są konieczne w przypadku pacjentów z: - padaczką i organicznym uszkodzeniem mózgu: chociaż doświadczenia kliniczne wskazują, że podobnie jak w przypadku innych leków przeciwdepresyjnych, w czasie leczenia miratzapiną napady padaczkowe występują rzadko. Mirtazapinę należy ostrożnie stosować u pacjentów, u których występowały w przeszłości napady padaczkowe. W przypadku pojawienia się napadów padaczkowych lub zwiększenia częstości ich występowania w trakcie leczenia, lek należy odstawić. - zaburzeniami czynności wątroby: po doustnym podaniu 15 mg mirtazapiny w pojedynczej dawce u pacjentów z lekkimi do umiarkowanych zaburzeniami wątroby, klirens mirtazapiny może być w przybliżeniu 35 % zmniejszony w porównaniu do pacjentów z prawidłową czynnością wątroby. Średnie stężenie mirtazapiny w osoczu było zwiększone o około 55%. - zaburzeniami czynności nerek: po podaniu doustnym 15 mg mirtazapiny w dawce pojedynczej u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 40 ml/min) i ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny ≤ 10 ml/min) klirens mirtazapiny był zmniejszony odpowiednio o 30 % i 50 % w porównaniu do pacjentów z prawidłową czynnością nerek. Średnie stężenie mirtazapiny w osoczu było zwiększone odpowiednio o około 55 % i 115 %. Nie było znaczących różnic u pacjentów z lekkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 80 ml/min) w porównaniu do grupy kontrolnej. - chorobami serca, takimi jak zaburzenia przewodzenia, dławica piersiowa czy przebyty ostatnio zawał mięśnia sercowego, należy podjąć zwykłe środki ostrożności i starannie dobrać dawki stosowanych jednocześnie leków. - niskim ciśnieniem tętniczym. - cukrzycą: u pacjentów z cukrzycą leki przeciwdepresyjne mogą zmieniać kontrolę glikemiczną. Może być konieczna zmiana dawki insuliny i (lub) doustnych leków hipoglikemizujących. Doradza się stały nadzór lekarza.
Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwdepresyjnych, należy zwrócić uwagę na: - Stosowanie leków przeciwdepresyjnych u pacjentów ze schizofrenią lub innymi zaburzeniami psychotycznymi może pogorszyć ich stan. Mogą ulec nasileniu objawy paranoidalne. - Podczas leczenia fazy depresji w przypadku zaburzeń afektywnych dwubiegunowych, może nastąpić przejście w fazę maniakalną. Pacjenci z historią manii i (lub) hipomanii powinni być starannie obserwowani. Należy zaprzestać podawania mirtazapiny u pacjenta wchodzącego w fazę maniakalną. - Chociaż mirtazapina nie powoduje uzależnienia, doświadczenia po wprowadzeniu produktu do obrotu wskazują, że nagłe zakończenie podawania leku po dłuższym okresie jego stosowania może czasem powodować objawy odstawienne. W większości objawy odstawienie są łagodne i samoistnie ustępują. Wśród różnych opisywanych objawów abstynencji po odstawieniu leku najczęściej opisywano zawroty głowy, pobudzenie, niepokój, bole głowy i nudności. Chociaż były one opisywane jako objawy abstynencji po odstawieniu leku, mogą być związane również z samą chorobą. Jak zalecono w punkcie 4.2, wskazane jest stopniowe zakończenie leczenia mirtazapiną. - Należy zachować ostrożność u pacjentów z zaburzeniami oddawania moczu, jak w przypadku rozrostu gruczołu krokowego oraz u pacjentów z ostrą jaskrą z wąskim kątem przesączania oraz podwyższonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym, (chociaż w tym przypadku lek Mirtagen nie będzie miał większego wpływu ze względu na słabe działanie przeciwcholinergiczne). - Akatyzja (niepokój psychoruchowy): stosowanie leków przeciwdepresyjnych związane jest z występowaniem akatyzji, charakteryzującej się nieprzyjemnym lub wyczerpującym niepokojem oraz potrzebą ruchu, często związaną z niemożnością utrzymania jednej pozycji- siedzącej lub stojącej. W większości przypadków występuje ona w pierwszych tygodniach leczenia. U pacjentów, u których występują takie objawy, zwiększenie dawki może być szkodliwe. - Wydłużenie odstępu QT: W okresie stosowania mirtazapiny po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu zgłaszano przypadki wydłużenia odstępu QT, częstoskurczu komorowego typu „torsade de pointes”, tachykardii komorowej i nagłych zgonów. Większość tych doniesień dotyczyła przedawkowania produktu leczniczego lub pacjentów z innymi czynnikami ryzyka wydłużenia odstępu QT, w tym osób stosujących jednocześnie produkty lecznicze powodujące wydłużenie odstępu QTc (patrz punkty 4.5 i 4.9). Należy zachować ostrożność, przepisując mirtazapinę pacjentom z rozpoznaną chorobą układu sercowo- naczyniowego albo osobom, w których rodzinie występowały przypadki wydłużenia odstępu QT, a także podczas jednoczesnego stosowania innych produktów leczniczych powodujących wydłużenie odstępu QTc.
Hiponatraemia Bardzo rzadko podczas stosowania mirtazapiny zgłaszano występowanie hiponatremii wywołanej prawdopodobnie niewłaściwym wydzielaniem hormonu antydiuretycznego (zespół nieadekwatnego wydzielania ADH, ang. syndrome of inappropriate ADH secretion, SIADH). Należy zachować ostrożność u pacjentów z grupy ryzyka, takich jak w podeszłym wieku lub u pacjentów stosujących równocześnie leki, o których wiadomo, że wywołują hiponatremię.
Zespół serotoninowy Interakcje z lekami serotoninergicznymi: zespół serotoninowy może wystąpić podczas skojarzonego podawania leków selektywnie hamujących wychwyt zwrotny serotoniny i innych leków serotoninergicznych (patrz punkt 4.5). Objawy zespołu serotoninowego to: hipertermia, sztywność mięśni, mioklonie, zaburzenia funkcji wegetatywnych z możliwymi szybkimi zmianami czynności życiowych, zaburzenia świadomości w tym splątanie, pobudliwość i narastająca agitacja prowadząca do majaczenia i śpiączki. W przypadku pojawienia się takich objawów należy przerwać leczenie mirtazapiną i zastosować leczenie objawowe. Z doświadczeń po wprowadzeniu produktu do obrotu wynika, że u pacjentów przyjmujących tylko mirtazapinę zespół serotoninowy występuje bardzo rzadko (patrz punkt 4.8).
Ciężkie niepożądane reakcje skórne
W związku z leczeniem mirtazapiną zgłaszano występowanie ciężkich niepożądanych reakcji skórnych, takich jak zespół Stevensa-Johnsona (ang. Stevens-J ohnson syndrome, SJS), toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (ang. toxic epidermal necrolysis, TEN), reakcja polekowa z towarzyszącą eozynofilią i objawami uogólnionymi (ang. drug reaction with eosinophilia and systemic symptoms, DRESS), pęcherzowe zapalenie skóry oraz rumień wielopostaciowy, które mogą zagrażać życiu lub powodować zgon.
W przypadku wystąpienia objawów przedmiotowych i podmiotowych wskazujących na tego typu reakcje należy niezwłocznie zaprzestać stosowania mirtazapiny.
Jeśli podczas przyjmowania mirtazapiny u pacjenta wystąpi jedna z takich reakcji, w żadnym przypadku nie wolno powtórnie rozpoczynać leczenia mirtazapiną u tego pacjenta.
Pacjenci w podeszłym wieku Pacjenci w podeszłym wieku są często bardziej wrażliwi, szczególnie na działania niepożądane leków przeciwdepresyjnych. Z badań klinicznych mirtazapiny wynika, że u pacjentów w podeszłym wieku działania niepożądane nie występują częściej niż w innych grupach wiekowych.
Aspartam Produkt leczniczy Mirtagen, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej, zawiera aspartam, pochodną fenyloalaniny. Każda tabletka zawierająca 15 mg, 30 mg i 45 mg mirtazapiny zawiera odpowiednio 1,68 mg, 3,36 mg i 5,04 mg fenyloalaniny. Aspartam przyjmowany doustnie jest hydrolizowany w przewodzie pokarmowym. Jednym z głównych produktów hydrolizy jest fenyloalanina. Może być szkodliwy dla pacjentów z fenyloketonurią.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Interakcje farmakodynamiczne - Nie należy stosować mirtazapiny jednocześnie z inhibitorami monoaminooksydazy (MAO) lub w ciągu 2 tygodni po zaprzestaniu terapii inhibitorami MAO. W odwrotnej sytuacji powinno również upłynąć około dwa tygodnie zanim pacjenci leczeni mirtazapiną będą mogli rozpocząć terapię inhibitorami MAO (patrz punkt 4.3). Dodatkowo, tak jak w przypadku leków selektywnie hamujących wychwyt zwrotny serotoniny (ang. selective serotonin reuptake inhibitors, SSRI), skojarzone podawanie mirtazapiny z innymi substancjami czynnymi leków serotoninergicznych (L- tryptofan, tryptany, tramadol, linezolid, błękit metylenowy, SSRI, wenlafaksyna, sole litu i preparaty zawierające ziele dziurawca zwyczajnego -Hypericum perforatum) może prowadzić do wystąpienia objawów związanych z serotoniną (zespół serotoninowy: patrz punkt 4.4). Należy zachować ostrożność i starannie obserwować pacjenta jeżeli podaje się mirtazapinę w skojarzeniu z tymi substancjami. - Mirtazapina może nasilać sedatywne właściwości benzodiazepin i innych leków uspokajających (najbardziej leków przeciwpsychotycznych, antagonistów H1 przeciwhistaminowych, opioidów). Należy zachować ostrożność zapisując takie leki jednocześnie z mirtazapiną. - Mirtazapina może nasilać hamujące działanie alkoholu na ośrodkowy układ nerwowy. Pacjentom należy doradzać, aby unikali spożywania alkoholu podczas terapii mirtazapiną. - Mirtazapina w dawce 30 mg raz na dobę powodowała niewielkie, ale istotne statystycznie
- W przypadku jednoczesnego stosowania produktów leczniczych, które wydłużają odstęp QTc (np. niektórych leków przeciwpsychotycznych lub antybiotyków), może być zwiększone ryzyko wydłużenia odstępu QT i (lub) wystąpienia komorowych zaburzeń rytmu serca (np. częstoskurczu komorowego typu „torsade de pointes”).
Interakcje farmakokinetyczne - Karbamazepina i fenytoina, leki indukujące CYP3A4, zwiększały klirens mirtazapiny około dwukrotnie, powodując zmniejszenie stężenia mirtazapiny w osoczu o 45% do 60%. W razie dołączania karbamazepiny lub innego leku indukującego metabolizm wątrobowy (takiego jak ryfampicyna) do terapii mirtazapiną, może zaistnieć konieczność zwiększenia dawki mirtazapiny. W przypadku odstawiania takiego leku, konieczne może być zmniejszenie dawki mirtazapiny. - Jednoczesne podawanie ketokonazolu, silnego inhibitora CYP3A4, zwiększa stężenie w osoczu i AUC mirtazapiny odpowiednio o około 40 % i 50 %. - Równoczesne podawanie cymetydyny (słaby inhibitor CYP1A2, CYP2D6 i CYP3A4) z mirtazapiną, może zwiększyć średnie stężenie mirtazapiny w osoczu o więcej niż 50%. Należy zachować ostrożność i zmniejszyć dawkę w sytuacji równoczesnego podawania mirtazapiny z silnymi inhibitorami CYP3A4, inhibitorami proteazy HIV, azolowymi środkami przeciwgrzybicznymi, erytromycyną, cymetydyną lub nefazodonem. - Badania interakcji nie wykazały żadnych istotnych zmian farmakokinetycznych w przypadku równoczesnego podawania pacjentom mirtazapiny z paroksetyną, amitryptyliną, rysperydonem czy litem.
Dzieci i młodzież Badania dotyczące interakcji przeprowadzono wyłącznie u dorosłych.
4.6 Wpływ na płodność, ciąż ę i laktację
Ciąża Ograniczone dane dotyczące stosowania mirtazapiny u kobiet w ciąży nie wykazują zwiększonego ryzyka wad wrodzonych. Badania na zwierzętach nie wykazały działania teratogennego o znaczeniu klinicznym, jakkolwiek zaobserwowano zwiększenie toksyczności rozwojowej (patrz punkt 5.3).
Wyniki badań epidemiologicznych wskazują, że stosowanie inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (ang. selective serotonin reuptake inhibitors, SSRIs) u kobiet w ciąży, zwłaszcza zaawansowanej, może podwyższać ryzyko przewlekłego nadciśnienia płucnego noworodków (PPHN, ang. persistent pulmonary hypertension in the newborn). Chociaż nie przeprowadzono badań dotyczących związku PPHN z leczeniem mirtazapiną, nie można wykluczyć takiego ryzyka, biorąc pod uwagę powiązany mechanizm działania (zwiększenie stężenia serotoniny).
Należy zachować ostrożność w przypadku przepisywania mirtazapiny kobietom w ciąży. Jeżeli mirtazapina jest przyjmowana w czasie ciąży lub krótko przed porodem zaleca się obserwację noworodka ze względu na możliwość wystąpienia objawów odstawienia.
Karmienie piersią Badania na zwierzętach oraz ograniczone badania u ludzi wykazują, że mirtazapina jest wydzielana w bardzo niewielkich ilościach z mlekiem. Należy podjąć decyzję czy należy kontynuować lub zaprzestać karmienia piersią czy kontynuować lub zaprzestać terapii mirtazapiną biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z terapii mirtazapiną dla kobiety.
Płodność Niekliniczne badania toksyczności przeprowadzone u zwierząt nie wykazały żadnego wpływu na płodność.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Mirtazapina ma niewielki lub umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Mirtazapina może zaburzać koncentrację i czujność (szczególnie w początkowym okresie terapii). Pacjenci powinni unikać wykonywania potencjalnie niebezpiecznych czynności, które wymagają czujności i dobrej koncentracji, takich jak prowadzenie pojazdów lub obsługiwanie maszyn, w dowolnym momencie, gdy lek ma na to wpływ.
4.8 Działania niepożądane
U pacjentów z depresją występuje szereg objawów, które są związane z samą chorobą. Czasami więc trudno ocenić, które objawy są wynikiem samej choroby, a które są spowodowane leczeniem mirtazapiną.
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa Najczęściej zgłaszane działania niepożądane występujące u więcej niż 5% pacjentów leczonych mirtazapiną w randomizowanych kontrolowanych placebo badaniach (patrz poniżej) to: senność, uspokojenie, suchość w jamie ustnej, zwiększenie masy ciała, zwiększenie apetytu, zawroty głowy i zmęczenie.
W związku z leczeniem mirtazapiną zgłaszano występowanie ciężkich niepożądanych reakcji skórnych, takich jak zespół Stevensa-Johnsona (ang. Stevens-Johnson syndrome, SJS), toksyczna martwica naskórka (ang. toxic epidermal necrolysis, TEN), reakcja polekowa z towarzyszącą eozynofilią i objawami ogólnymi (ang. drug reaction with eosinophilia and systemic symptoms, DRESS), pęcherzowe zapalenie skóry oraz rumień wielopostaciowy (patrz punkt 4.4).
Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych Wszystkie randomizowane kontrolowane placebo badania u pacjentów (w tym wskazania inne niż ciężkie zaburzenie depresyjne były oceniane pod względem działań niepożądanych mirtazapiny. Metaanaliza dotyczyła 20 badań, w których planowany czas leczenia wynosił do 12 tygodni, z udziałem 1501 pacjentów (134 osobolat) przyjmujących mirtazapinę w dawce do 60 mg i 850 pacjentów (79 osobolat) przyjmujących placebo. Fazy przedłużenia tych badań zostały wyłączone, w celu zachowania porównania z placebo.
Tabela 1 pokazuje dane dotyczące kategorii częstości występowania działań niepożądanych, które wystąpiły statystycznie znamiennie częściej podczas leczenia mirtazapiną w porównaniu do placebo. Dodano również działania niepożądane ze zgłoszeń spontanicznych. Częstość występowania działań niepożądanych zgłaszanych spontanicznie wyznaczono na podstawie częstości ich występowania w badaniach klinicznych. Częstość występowania działań niepożądanych raportowanych spontanicznie, których nie obserwowano u pacjentów w randomizowanych kontrolowanych placebo badaniach z mirtazapiną, sklasyfikowano jako częstość „nieznana”.
Tabela 1. Działania niepożądane produktu Mirtagen Klasyfikacja układów i narządów
Bardzo często (≥1/10) Często (≥1/100 do <1/10) Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100) Rzadko (≥1/10 000 do <1/1000) Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych) Zaburzenia krwi i układu chłonnego
• Zahamowanie czynności szpiku kostnego (granulocytopenia, agranulocytoza, anemia plastyczna,tromboc ytopenia) • Eoozynofilia Zaburzenia endokrynologicz ne
• Niewłaściwe wydzielanie hormonu antydiuretycznego
• Hiperprolaktynemi a (oraz związane z nią objawy mlekotoku i przerostu gruczołów sutkowych)
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
• Zwiększenie masy ciała 1
• Zwiększony apetyt 1
• Hiponatremia
Zaburzenia psychiczne
• Nietypowe sny • Dezorientacja • Lęk 2,5
• Bezsenność 3,5
• Koszmary senne 2
• Mania • Pobudzenie 2
• Omamy • Niepokój psychoruchowy (w tym akatyzja, hiperkinezja) • Agresja • Myśli samobójcze 6
• Zachowania samobójcze 6
• Somnambulizm (lunatyzm) Zaburzenia układu nerwowego • Senność 1, 4
• Uspokojenie 1, 4
• Ból głowy 2
• Letarg 1
• Zawroty głowy • Drżenie • Amnezja 7
• Paraestezja 2
• Zespół niespokojnych nóg • Omdlenie • Mioklonie • Drgawki (napady padaczki) • Zespół serotoninowy • Parestezja jamy ustnej • Dyzartria – mowa bezgłośna Zaburzenia naczyniowe
• Hipotonia ortostatyczna • Niedociśnienie 2
Zaburzenia żołądka i jelit • Suchość w jamie ustnej • Nudności 3
• Biegunka 2
• Wymioty 2
• Zaparcia 1
• Niedoczulica jamy ustnej • Zapalenie trzustki • Obrzęk jamy ustnej • Zwiększone wydzielanie śliny Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
• Zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
• Wysypka 2
• Zespół Stevensa- Johnsona • Pęcherzowe zapalenie skóry • Rumień wielopostaciowy • Toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka • Reakcja polekowa z towarzyszącą eozynofilią i objawami ogólnymi (ang. drug reaction with eosinophilia and systemic symptoms, DRESS) Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej
• Ból stawów • Ból mięśni • Ból pleców 1
• Rabdomioliza Zaburzenia nerek i dróg moczowych
• Zatrzymanie moczu Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
• Priapizm Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
• Obrzęki obwodowe 1
Zmęczenie
• Obrzęk uogólniony • Obrzęk miejscowy Badania laboratoryjne
• Zwiększenie aktywności kinazy kreatyniny 1
placebo. 2
było to częściej znamiennie statystycznie. W badaniach klinicznych te działania występowały znamiennie statystycznie częściej podczas stosowania placebo niż mirtazapiny. 4
skuteczność działania przeciwdepresyjnego. 5
się rozwinąć lub pogorszyć. W czasie leczenia mirtazapiną raportowano pojawienie się po raz pierwszy lub pogorszenie niepokoju i bezsenności. 6
zakończeniu leczenia (patrz punkt 4.4) 7
W ocenie laboratoryjnej badań klinicznych obserwowano przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz i gamma-glutamyltransferazy (jakkolwiek związanych z tym działań niepożądanych nie zgłaszano znamiennie statystycznie częściej w grupie stosującej mirtazpinę niż w grupie placebo).
Dzieci i młodzież: W badaniach klinicznych z udziałem dzieci często obserwowano następujące działania niepożądane: zwiększenie masy ciała, pokrzywkę i hipertriglicerydemię (patrz również punkt 5.1).
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Dotychczasowe doświadczenie dotyczące przedawkowania samej mirtazapiny wskazuje, że objawy przedawkowania są zwykle łagodne. Opisywano hamowanie ośrodkowego układu nerwowego z dezorientacją i przedłużonym działaniem sedatywnym oraz tachykardię i łagodne nadciśnienie tętnicze lub niedociśnienie tętnicze. Istnieje jednak możliwość wystąpienia ciężkich zdarzeń (w tym powodujących zgon) w dawkach dużo większych niż terapeutyczne, szczególnie w mieszanych przedawkowaniach. W tych przypadkach zgłaszano również występowanie wydłużenia odstępu QT i częstoskurczu komorowego typu „torsade de pointes”.
W przypadku przedawkowania należy zastosować odpowiednie leczenie objawowe i podtrzymujące czynności życiowe, należy monitorować zapis EKG oraz rozważyć podanie węgla aktywnego lub zastosować płukanie żołądka.
Dzieci i młodzież W przypadku przedawkowania u dzieci i młodzieży należy podjąć odpowiednie działania opisane dla postępowania w przypadku dorosłych.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: inne leki przeciwdepresyjne
Kod ATC: N06AX11
Mechanizm działania lub działanie farmakodynamiczne Mirtazapina jest działającym ośrodkowo antagonistą presynaptycznych receptorów α 2 , zwiększającym ośrodkowe neuroprzekaźnictwo noradrenergiczne i serotoninergiczne. Nasilenie neurotransmisji serotoninergicznej odbywa się przez specyficzne receptory 5-HT 1 , gdyż receptory 5-HT 2
3
blokowane przez mirtazapinę. Przypuszcza się, że za działanie przeciwdepresyjne odpowiedzialne są oba enancjomery mirtazapiny, enancjomer S(+) poprzez blokowanie receptorów α i 5-HT 2
enancjomer R(-) poprzez blokowanie receptorów 5-HT 3 .
Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania Antagonistyczne działanie mirtazapiny na receptory histaminowe H odpowiada za jej właściwości sedatywne. Mirtazapina nie ma praktycznie żadnego działania przeciwcholinergicznego, a w dawkach terapeutycznych ma jedynie ograniczony wpływ (np. niedociśnienie ortostatyczne) na układ sercowo- naczyniowy.
Wpływ mirtazapiny na odstęp QTs był oceniany w randomizowanym badaniu klinicznym kontrolowanym placebo i moksyfloksacyną u 54 zdrowych wolontariuszy, przy zastosowaniu regularnej dawki 45 mg i supraterapeutycznej dawki 75 mg. Liniowe modelowanie e-max sugerowało, że wydłużenie odstępów QTc pozostawało poniżej progu dla klinicznie znaczącego wydłużenia (patrz punkt 4.4).
Dzieci i młodzież Przeprowadzono dwa, randomizowane badania z podwójnie ślepą próbą kontrolowane placebo z udziałem dzieci i młodzieży w wieku 7-18 lat z dużym zaburzeniem depresyjnym (n=259 przy zastosowaniu zmiennej dawki przez pierwsze 4 tygodnie (15-45 mg mirtazapiny), a następnie zmiennej dawki (15, 30 lub 45 mg mirtazapiny) przez kolejne 4 tygodnie. Nie wykazano znamiennej różnicy pomiędzy mirtazapiną i placebo w punkcie pierwszorzędowym i drugorzędowym. Zaobserwowano znaczące zwiększenie masy ciała (>7%) u 48,8% pacjentów leczonych mirtazapiną w porównaniu do 5,7% otrzymujących placebo. Często obserwowano również pokrzywkę (11,8% vs 6,8%) oraz hipertriglicerydemię (2,9% vs 0%).
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie Po podaniu doustnym mirtazpiny, substancja czynna - mirtazapina jest dobrze i szybko wchłaniana (biodostępność ≈ 50 %), osiągając maksymalne stężenie w osoczu po około 2 godzinach.
Przyjmowanie pokarmu nie ma wpływu na farmakokinetykę mirtazapiny.
Dystrybucja Stopień wiązania mirtazapiny z białkami osocza wynosi około 85%.
Metabolizm Główne drogi przemian metabolicznych to demetylacja i utlenianie, a następnie sprzęganie. Wyniki badań in vitro mikrosomów wątroby człowieka wskazują, że enzymy CYP2D6 i CYP1A2 cytochromu P450 uczestniczą w tworzeniu się 8-hydroksymetabolitu mirtazapiny, natomiast enzym CYP3A4 uważa się za odpowiedzialny za tworzenie metabolitów N-demetylowych i N-oksydowych. Metabolit demetylowy jest aktywny farmakologicznie i wydaje się mieć taki sam profil farmakokinetyczny jak substancja czynna.
Eliminacja Mirtazapina ulega szybkiej przemianie i jest wydalana z moczem i kałem w ciągu kilku dni.
Okres półtrwania eliminacji wynosi 20-40 godzin; sporadycznie obserwowano dłuższe okresy półtrwania do 65godzin, a także krótsze - u młodych mężczyzn. Okres półtrwania mirtazapiny jest dostatecznie długi, aby uzasadnić podawanie produktu leczniczego w jednorazowej dawce dobowej. Stan stacjonarny osiągany jest po 3-4 dniach, po czym nie następuje już dalsza kumulacja leku.
Liniowość lub nieliniowość Mirtazapina stosowana w zalecanej dawce wykazuje farmakokinetykę liniową.
Szczególne grupy pacjentów W wyniku zaburzeń czynności nerek lub wątroby klirens mirtazapiny może być zmniejszony.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Dane niekliniczne wynikające z konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwa, badań toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności, potencjalnego działania rakotwórczego oraz toksycznego wpływu na rozród i rozwój potomstwa nie ujawniają żadnego szczególnego zagrożenia dla człowieka.
W badaniach toksycznego wpływu na rozród u szczurów i królików nie obserwowano działania teratogennego. Po dwukrotnie większej ekspozycji ogólnoustrojowej w porównaniu do maksymalnej ekspozycji terapeutycznej u ludzi wystąpił wzrost strat poimplantacyjnych, zmniejszenie mas ciała miotów i zmniejszenie przeżycia młodych w czasie pierwszych trzech dni laktacji u szczurów.
Nie stwierdzono genotoksyczności mirtazapiny w szeregu badań na mutacje genowe i chromosomalne oraz uszkodzenia DNA. Guzy tarczycy zaobserwowane w trakcie badania rakotwórczości na szczurach, jak również nowotwór wątrobowo-komórkowy zaobserwowany w trakcie badania rakotwórczości na myszach, uważa się za specyficzne dla gatunku, a nie genotoksyczne reakcje związane z długotrwałym leczeniem dużymi dawkami substancji indukujących enzymy wątrobowe.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Krospowidon Mannitol Celuloza mikrokrystaliczna Aspartam (E951) Aromat truskawkowo-guaranowy Aromat mięty pieprzowej Krzemionka koloidalna bezwodna Magnezu stearynian
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Blistry PVC/Poliamid/Aluminium /Poliester
Dostępne są następujące opakowania:
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Szczególne środki ostrożności dotyczące usuwania leku
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTUViatris Limited Damastown Industrial Park Mulhuddart Dublin 15 DUBLIN Irlandia
8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Mirtagen 15 mg: 14136 Mirtagen 30 mg: 14137 Mirtagen 45 mg: 14138
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO
OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 03/10/2007 Data przedłużenia pozwolenia: 31/05/2012
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO11/2022