Fenta MX 75
Fentanylum
System transdermalny 75 mcg/h | Fentanylum 17.34 mg
Hexal AG, Niemcy
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Fenta MX 25, 25 mikrogramów/godzinę, system transdermalny, plaster Fenta MX 50, 50 mikrogramów/godzinę, system transdermalny, plaster Fenta MX 75, 75 mikrogramów/godzinę, system transdermalny, plaster Fenta MX 100, 100 mikrogramów/godzinę, system transdermalny, plaster Fentanylum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki:
Lek nosi nazwę Fenta MX.
Plastry Fenta MX pomagają złagodzić bardzo silny, przewlekły ból: • u dorosłych wymagających ciągłego podawania leków przeciwbólowych; • u dzieci w wieku powyżej 2 lat, które już otrzymywały leki opioidowe i które wymagają ciągłego podawania leków przeciwbólowych.
Plastry Fenta MX zawierają substancję czynną o nazwie fentanyl. Fentanyl należy do grupy silnych leków przeciwbólowych, tzw. opioidów.
Kiedy nie stosować leku Fenta MX ⬧ jeśli pacjent ma uczulenie na fentanyl, kalafonię uwodornioną, soję, orzeszki ziemne lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6); ⬧ jeśli pacjent odczuwa krótkotrwały ból (np. nagły ból lub ból po zabiegu chirurgicznym); ⬧ jeśli pacjent ma zaburzenia oddychania (zwolniony lub płytki oddech); Nie stosować tego leku jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta. W razie wątpliwości przed zastosowaniem leku Fenta MX należy porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
⬧ Lek Fenta MX może wywołać zagrażające życiu działania niepożądane u osób, które nie stosują jeszcze regularnie przepisanych leków opioidowych. ⬧ Fenta MX jest lekiem, który może zagrażać życiu dzieci. Dotyczy to również zużytych plastrów. Należy pamiętać, że wygląd plastra (nowego lub zużytego) może przyciągać uwagę dzieci, a przyklejony do skóry lub włożony do ust może w niektórych przypadkach stanowić zagrożenie ich życia. Ten lek należy przechowywać w bezpiecznym miejscu, do którego inne osoby nie mają dostępu - więcej informacji na ten temat znajduje się w punkcie 5.
Przyklejenie się plastra do innej osoby Plastry należy stosować wyłącznie na skórę osoby, której je przepisano. Opisywano przypadki niezamierzonego przyklejenia się systemu transdermalnego z fentanylem do skóry członka rodziny pacjenta podczas bliskiego kontaktu fizycznego lub korzystania z tego samego łóżka. Przeniesienie systemu transdermalnego z fentanylem na skórę innej osoby (zwłaszcza dziecka) może spowodować przeniknięcie fentanylu z plastra przez skórę innej osoby i wywołanie u niej ciężkich działań niepożądanych, takich jak trudności w oddychaniu (ze spowolnionym lub spłyconym oddechem), które mogą zakończyć się zgonem. W razie przyklejenia się plastra do skóry innej osoby należy natychmiast usunąć plaster ze skóry i zwrócić się o pomoc medyczną.
Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania leku Fenta MX
Przed zastosowaniem tego leku należy porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą, jeśli u pacjenta występuje którekolwiek z wymienionych zaburzeń, gdyż może być konieczna ścisła kontrola stanu pacjenta: pacjent miał kiedykolwiek choroby płuc lub trudności w oddychaniu, pacjent miał kiedykolwiek zaburzenia czynności serca, wątroby, nerek lub niskie ciśnienie krwi, pacjent miał kiedykolwiek guz mózgu, pacjent miał kiedykolwiek uporczywe bóle głowy lub uraz głowy, pacjent jest w podeszłym wieku – może być bardziej wrażliwy na działanie tego leku, pacjent choruje na miastenię („myasthenia gravis”), chorobę powodującą zmęczenie i osłabienie mięśni, pacjent lub ktokolwiek z rodziny kiedykolwiek nadużywał lub był uzależniony od alkoholu, leków lub narkotyków („uzależnienie”), pacjent jest palaczem tytoniu, pacjent miał kiedykolwiek zaburzenia nastroju (depresja, lęk lub zaburzenie osobowości) lub był leczony przez psychiatrę z powodu innych chorób psychicznych.
Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta (lub pacjent nie jest tego pewien), należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem leku Fenta MX.
Podczas stosowania plastrów należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta występują problemy z oddychaniem podczas snu. Opioidy, takie jak Fenta MX, mogą powodować zaburzenia oddychania podczas snu, takie jak bezdech senny (przerwy w oddychaniu podczas snu) i niedotlenienie podczas snu (małe stężenie tlenu we krwi). Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent, jego partner lub opiekun zauważy, że u pacjenta występuje którykolwiek z następujących objawów:
• nocne przebudzenia z powodu duszności • trudności z utrzymaniem snu • nadmierna senność w ciągu dnia. Lekarz może zdecydować o zmianie dawki leku.
Podczas stosowania plastrów, należy poinformować lekarza, jeśli pacjent zauważy zmianę w odczuwaniu bólu. Jeśli pacjent odczuwa, że: • ból już nie ustępuje po zastosowaniu plastra • ból się nasila • następuje zmiana w sposobie odczuwania bólu (na przykład, pacjent odczuwa ból w innej części ciała) • dotyk ciała wywołuje ból, którego nie powinno być. Nie wolno samodzielnie zmieniać dawki. Lekarz może podjąć decyzję o zmianie dawki lub leczenia.
Działania niepożądane a Fenta MX Lek Fenta MX może powodować nietypową ospałość oraz zwolnienie i spłycenie oddechu. Bardzo rzadko te zaburzenia oddychania mogą zagrażać życiu lub nawet spowodować zgon, zwłaszcza u osób, które wcześniej nie stosowały silnych opioidowych leków przeciwbólowych (takich jak Fenta MX lub morfina). Jeśli pacjent lub osoba z otoczenia zauważy, że osoba stosująca plastry jest nadmiernie senna i ma powolny lub płytki oddech, należy: - odkleić plaster - wezwać lekarza lub niezwłocznie udać się do najbliższego szpitala - zachęcać pacjenta do poruszania się i mówienia. Jeśli w czasie stosowania leku Fenta MX wystąpi u pacjenta gorączka, należy powiedzieć o tym lekarzowi - podwyższenie temperatury ciała może zwiększyć wchłanianie leku przez skórę. Lek Fenta MX może powodować zaparcie; należy poradzić się lekarza lub farmaceuty, jak zapobiegać zaparciu lub je złagodzić. • Powtarzane, długotrwałe stosowanie leku Fenta MX może spowodować zmniejszenie skuteczności leku (tolerancja na lek) lub uzależnienie. Zwiększenie dawki plastrów może przyczynić się do zmniejszenia bólu na jakiś czas, ale może być również szkodliwe. Jeśli pacjent zauważy, że jego lek staje się mniej skuteczny, powinien skonsultować się z lekarzem. Lekarz zdecyduje, czy lepiej jest zwiększyć dawkę czy stopniowo zmniejszać stosowanie leku Fenta MX. Również jeśli pacjent ma obawy, że może być uzależniony, może skonsultować się z lekarzem w tej sprawie. W punkcie 4 ulotki znajduje się pełna lista możliwych działań niepożądanych.
Należy unikać ekspozycji miejsca przylepienia plastra na bezpośrednie działanie zewnętrznych źródeł ciepła, takich jak: poduszki rozgrzewające, koce elektryczne, butelki z gorącą wodą (termofory), ogrzewane łóżka wodne, lampy rozgrzewające lub opalające. Nie należy także opalać się i korzystać z długotrwałych kąpieli rozgrzewających, sauny lub gorących źródeł uzdrowiskowych. W tych sytuacjach istnieje możliwość zwiększonego uwalniania fentanylu z plastra.
Objawy z odstawienia po zaprzestaniu stosowania leku Fenta MX Nie należy nagle przerywać stosowania tego leku. Mogą wystąpić objawy z odstawienia, takie jak niepokój, trudności z zasypianiem, drażliwość, pobudzenie, lęk, uczucie bicia serca (palpitacje), wzrost ciśnienia krwi, nudności lub wymioty, biegunka, utrata apetytu, drżenie, dreszcze lub pocenie się. Jeśli pacjent chce przerwać stosowanie tego leku, powinien najpierw porozmawiać z lekarzem. Lekarz poinformuje jak to zrobić; zazwyczaj odbywa się to poprzez stopniowe zmniejszanie dawki, tak aby wszelkie nieprzyjemne objawy z odstawienia były ograniczone do minimum.
Fenta MX a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Dotyczy to również leków dostępnych bez recepty lub leków ziołowych. Również podczas zakupu innych leków w aptece należy powiedzieć farmaceucie o stosowaniu leku Fenta MX.
Lekarz prowadzący będzie wiedział, które leki można bezpiecznie stosować z lekiem Fenta MX. Pacjent będzie wymagał dokładnej obserwacji w razie stosowania niektórych leków wymienionych niżej lub w razie odstawienia niektórych leków wymienionych niżej, gdyż może to wpłynąć na siłę niezbędnego działania leku Fenta MX.
W szczególności należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie, jeśli pacjent przyjmuje: inne leki przeciwbólowe, takie jak opioidy (np. buprenorfina, nalbufina lub pentazocyna) oraz niektóre leki przeciwbólowe stosowane w bólach neuropatycznych (gabapentyna i pregabalina); leki nasenne (takie jak temazepam, zaleplon lub zolpidem); leki uspokajające (trankwilizery, takie jak alprazolam, klonazepam, diazepam, hydroksyzyna lub lorazepam) i leki przeciwpsychotyczne (takie jak arypiprazol, haloperydol, olanzapina, rysperydon lub fenotiazyny); leki zmniejszające napięcie mięśniowe (takie jak cyklobenzapryna lub diazepam); niektóre leki przeciwdepresyjne zwane SSRI lub SNRI (takie jak cytalopram, duloksetyna, escytalopram, fluoksetyna, fluwoksamina, paroksetyna, sertralina lub wenlafaksyna) – dalsze informacje są niżej; niektóre leki stosowane w leczeniu depresji lub choroby Parkinsona, tzw. IMAO (takie jak izokarboksazyd, fenelzyna, selegilina lub tranylcypromina). Nie należy stosować leku Fenta MX przez 14 dni od zakończenia przyjmowania tych leków – patrz niżej; niektóre leki przeciwhistaminowe, zwłaszcza powodujące senność (takie jak chlorfeniramina, klemastyna, cyproheptadyna, difenhydramina lub hydroksyzyna); niektóre antybiotyki (takie jak erytromycyna lub klarytromycyna); leki przeciwgrzybicze (takie jak itrakonazol, ketokonazol, flukonazol lub worykonazol); leki stosowane w zakażeniu HIV (takie jak rytonawir); leki przeciwarytmiczne (takie jak amiodaron, diltiazem lub werapamil); leki przeciwgruźlicze (takie jak ryfampicyna); niektóre leki przeciwpadaczkowe (takie jak karbamazepina, fenobarbital lub fenytoina); niektóre leki stosowane w leczeniu nudności i choroby lokomocyjnej (takie jak fenotiazyny); niektóre leki stosowane w leczeniu zgagi lub choroby wrzodowej (takie jak cymetydyna); niektóre leki stosowane w leczeniu dławicy piersiowej lub wysokiego ciśnienia krwi (takie jak nikardypina); niektóre leki stosowane w leczeniu nowotworów krwi (takie jak idelalisyb).
Stosowanie leku Fenta MX z lekami przeciwdepresyjnymi Ryzyko działań niepożądanych zwiększa się podczas jednoczesnego stosowania z niektórymi lekami przeciwdepresyjnymi. Lek Fenta MX może oddziaływać z tymi lekami i u pacjenta mogą wystąpić zmiany stanu psychicznego, np. pobudzenie, omamy (widzenie, czucie, słyszenie nieistniejących rzeczy) i inne działania, takie jak wahania ciśnienia krwi, szybka czynność serca, wysoka temperatura, nadmierne odruchy, brak koordynacji, sztywność mięśni, nudności, wymioty i biegunka.
Stosowanie leku Fenta MX z substancjami hamującymi czynność ośrodkowego układu nerwowego (OUN), w tym z benzodiazepinami, alkoholem i niektórymi lekami narkotycznymi Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent przyjmuje jakiekolwiek inne leki, które spowalniają czynność OUN. Są to takie leki, jak na przykład leki nasenne, łagodzące lęk lub zmniejszające świadomość (patrz także wyżej „Fenta MX a inne leki”), ale także alkohol i niektóre leki narkotyczne. Przyjmowanie takich leków z lekiem Fenta MX może spowodować znaczną senność, zmniejszenie świadomości, trudności w oddychaniu ze zwolnieniem lub spłyceniem oddechu, śpiączkę i zgon. Z tego względu jednoczesne stosowanie można rozważać tylko wtedy, gdy inne sposoby leczenia nie są możliwe. Jeśli jednak lekarz przepisze lek Fenta MX do stosowania razem z lekami uspokajającymi, zaleci ograniczoną dawkę i czas leczenia skojarzonego. Należy bardzo dokładnie przestrzegać jego zaleceń dotyczących dawkowania. Pomocne może być poinformowanie przyjaciół lub rodziny o możliwości wystąpienia powyższych objawów. Jeśli u pacjenta wystąpią takie objawy, należy skontaktować się z lekarzem.
Podczas stosowania leku Fenta MX nie należy pić alkoholu bez uzgodnienia tego z lekarzem prowadzącym.
Operacje Jeśli pacjent ma się poddać znieczuleniu, powinien powiedzieć lekarzowi lub dentyście o stosowaniu leku Fenta MX.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Leku Fenta MX nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że pacjentka omówiła to z lekarzem.
Nie zaleca się stosowania leku Fenta MX podczas porodu, gdyż może on wywołać zaburzenia oddechowe u noworodka. Długotrwałe stosowanie leku Fenta MX podczas ciąży może powodować u noworodka objawy z odstawienia (takie jak głośny płacz, drżenie, drgawki, niewystarczające przyjmowanie pokarmu i biegunka), które mogą zagrażać życiu, jeśli nie zostaną rozpoznane i leczone. Jeśli podejrzewa się, że u dziecka mogą wystąpić objawy z odstawienia, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Nie stosować leku Fenta MX w czasie karmienia piersią. Nie należy karmić piersią przez 3 dni od usunięcia plastra Fenta MX. Lek przenika do mleka kobiecego.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Fenta MX ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn lub narzędzi, gdyż może wywołać senność lub zawroty głowy. W takim wypadku nie należy prowadzić pojazdów, posługiwać się narzędziami ani obsługiwać maszyn. Nie należy prowadzić pojazdów do czasu poznania reakcji organizmu na lek. Należy porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą, jeśli pacjent nie jest pewien, czy może bezpiecznie prowadzić pojazdy podczas stosowania tego leku.
Fenta MX zawiera olej sojowy Pacjenci uczuleni na orzeszki ziemne lub soję nie powinni stosować tego leku.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Lekarz określi najbardziej odpowiednią dla pacjenta dawkę leku Fenta MX biorąc pod uwagę nasilenie bólu, stan ogólny pacjenta i dotychczasowy sposób leczenia przeciwbólowego.
Stosowanie i zmiana plastrów Każdy plaster zawiera ilość leku wystarczającą na 3 dni (72 godziny). Plaster należy zmieniać co trzeci dzień, chyba że lekarz zaleci inaczej. Zawsze należy najpierw usunąć stary plaster przed przyklejeniem nowego. Plaster należy zawsze zmieniać o tej samej porze co 3 dni (72 godziny). Jeśli pacjent stosuje więcej niż 1 plaster, należy zmieniać wszystkie plastry jednocześnie. Należy zapisać sobie dzień, datę i czas przyklejenia plastra, by pamiętać, kiedy należy zmienić plaster. Poniższa tabela pokazuje, kiedy zmieniać plaster:
Plaster przyklejony w: Zmiana plastra w: poniedziałek czwartek wtorek piątek środa sobota czwartek niedziela piątek poniedziałek sobota wtorek niedziela środa
Gdzie przyklejać plaster
Dorośli Plastry należy nakleić na płaskiej powierzchni górnej części ciała lub ramieniu (pomijając okolice stawów).
Dzieci Plaster należy zawsze naklejać na górną część pleców, aby zminimalizować możliwość usunięcia plastra przez dziecko. Należy zawsze często sprawdzać, czy plaster jest prawidłowo przyklejony do skóry. Istotne jest, by dziecko nie odkleiło plastra i nie włożyło go do ust, gdyż może to zagrażać jego życiu, a nawet spowodować zgon. Należy uważnie obserwować dziecko przez 48 godzin od: - przyklejenia pierwszego plastra - przyklejenia plastra o większej mocy. Osiągnięcie maksymalnego działania plastra może zająć pewien czas. Dlatego może być konieczne podawanie dziecku dodatkowo innych leków przeciwbólowych, zanim ujawni się pełne działanie leku. Lekarz prowadzący poinformuje o tym.
Dorośli i dzieci Nie należy przyklejać plastra: w to samo miejsce dwa razy z rzędu, w miejscach ruchomych (w okolicach stawów), na podrażnioną lub uszkodzoną skórę, na bardzo owłosioną skórę. Jeśli w miejscu przylepienia plastra skóra jest owłosiona, włosów nie należy golić (golenie podrażnia skórę), ale przed przylepieniem plastra dokładnie obciąć możliwie blisko skóry.
Przylepianie plastra
Krok 1: przygotowanie skóry Przed przyklejeniem plastra należy upewnić się, że skóra jest całkowicie osuszona, czysta i chłodna. Jeżeli skóra wymaga oczyszczenia, należy użyć chłodnej wody. Przed przyklejeniem plastra nie wolno używać mydła ani innych środków czyszczących, kremów, balsamów lub talku. Nie przyklejać plastra bezpośrednio po gorącej kąpieli w wannie lub pod prysznicem.
Krok 2: otwieranie torebki Każdy plaster jest umieszczony w indywidualnej torebce. Naderwać torebkę w miejscu nacięcia. Delikatnie oderwać całkowicie z torebki jeden brzeg. Chwycić za oba brzegi otwartej torebki i rozciągnąć. Wyciągnąć plaster i niezwłocznie przykleić. Pustą torebkę należy zachować, aby móc wykorzystać ją później do usunięcia zużytego plastra. Każdy plaster może być użyty tylko raz. Nie wyjmować plastra z torebki do czasu gotowości do przyklejenia go. Sprawdzić, czy plaster nie jest uszkodzony. Nie należy używać plastrów, które są nadcięte, przerwane lub w jakikolwiek inny sposób uszkodzone. Nigdy nie dzielić ani nie przecinać plastrów.
Krok 3: rozklejanie plastra i przyklejanie go na skórę Należy upewnić się, że odzież w miejscu plastra będzie luźna; nie należy zakładać ciasnej lub elastycznej odzieży, która mogłaby uciskać plaster. Ostrożnie odkleić od środka plastra jedną połowę przezroczystej warstwy ochronnej. Należy unikać dotykania warstwy przylepnej plastra. Przyłożyć warstwę przylepną plastra do skóry. Usunąć drugą część warstwy ochronnej i docisnąć dłonią cały plaster do skóry. Przytrzymać przez co najmniej 30 sekund. Należy upewnić się, czy plaster przylega całkowicie, zwłaszcza na brzegach.
Krok 4: usuwanie plastra Zaraz po odklejeniu plastra należy zgiąć go na pół, aby warstwa przylepna skleiła się. Włożyć do oryginalnej torebki i wyrzucić zgodnie z zaleceniami. Należy przechowywać zużyte plastry w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nawet zużyte plastry zawierają jeszcze lek, który może być szkodliwy dla dzieci i zagrażać ich życiu.
Krok 5: mycie rąk Po naklejeniu i usuwaniu plastra zawsze należy umyć ręce tylko czystą wodą.
Dodatkowe informacje dotyczące stosowania leku Fenta MX
Codzienne aktywności podczas stosowania plastrów Plastry są wodoodporne. Można brać prysznic lub kąpiel, lecz nie należy pocierać plastra. Za zgodą lekarza można w trakcie stosowania plastra wykonywać ćwiczenia fizyczne lub uprawiać sport. Można także pływać w trakcie noszenia plastra, lecz: - nie należy stosować długotrwałych kąpieli rozgrzewających lub sauny, - nie zakładać ciasnej lub elastycznej odzieży, która mogłaby uciskać plaster. Podczas stosowania plastra należy unikać nadmiernej ekspozycji miejsca przylepienia plastra na zewnętrzne źródła ciepła, takie jak: podgrzewane poduszki, elektryczne koce, butelki z gorącą wodą (termofory), podgrzewane łóżka, lampy nagrzewające lub opalające. Nie należy także opalać się i stosować długotrwałych kąpieli rozgrzewających lub sauny. Istnieje możliwość zwiększonego uwalniania fentanylu z plastra pod wpływem podwyższonej temperatury.
Jak szybko będzie działać plaster? Działanie plastra po zastosowaniu pierwszej dawki może wystąpić z pewnym opóźnieniem. Lekarz może zalecić dodatkowo inne leki przeciwbólowe w pierwszym dniu. Po tym plaster powinien zapewniać ciągłą kontrolę bólu, więc będzie można przestać przyjmować inne leki przeciwbólowe. Jednak lekarz prowadzący może zalecać od czasu do czasu stosowanie dodatkowych leków przeciwbólowych.
Jak długo pacjent będzie stosował plastry? Plastry Fenta MX stosuje się w leczeniu bólu przewlekłego. Lekarz prowadzący będzie przekazywał pacjentowi informacje o oczekiwanym czasie terapii.
W razie nasilenia bólu
Jeśli ból nagle się nasili po przyklejeniu ostatniego plastra, należy sprawdzić plaster. Jeśli nie przylega on już dobrze lub odpadł, należy go wymienić (patrz również punkt „W przypadku odklejenia plastra”). Jeśli z czasem ból nasili się podczas stosowania plastrów, lekarz prowadzący może zalecić plaster o większej mocy i (lub) podać dodatkowe leki przeciwbólowe. Jeśli zwiększenie mocy plastrów nie daje poprawy, lekarz może zdecydować o przerwaniu stosowania plastrów.
W przypadku zastosowania większej niż zalecana dawki leku Fenta MX (zbyt duża liczba plastrów lub plaster zawierający dawkę większą niż zalecona przez lekarza) W przypadku zastosowania zbyt dużej liczby plastrów lub plastra zawierającego za dużą dawkę leku Fenta MX, należy natychmiast usunąć plaster (lub plastry) i jak najszybciej skontaktować się z lekarzem.
Objawy przedawkowania obejmują zaburzenia oddychania lub płytki oddech, zmęczenie, nadmierną senność, niemożność jasnego myślenia, chodzenia lub normalnej rozmowy oraz uczucie omdlewania, zawrotów głowy lub splątania.
Jeśli pacjent zapomni zmienić plaster Należy zmienić plaster natychmiast po przypomnieniu sobie i zanotować dzień i czas. Następny plaster należy zmienić standardowo po 3 dniach (72 godziny). Jeśli minie dłuższy czas od zmiany plastra, należy porozmawiać z lekarzem, gdyż może być konieczne zastosowanie dodatkowych leków przeciwbólowych, lecz nie należy przyklejać dodatkowego plastra.
W przypadku odklejenia plastra Jeżeli plaster Fenta MX odklei się przed upływem wymaganego czasu jego zmiany, należy przykleić w jego miejsce nowy i zanotować dzień i czas. Plaster przykleić w innym miejscu: - w górnej części ciała lub ramienia, - w górnej części pleców – u dzieci. Należy poinformować o tym lekarza i pozostawić plaster przez 3 dni (72 godziny) lub według zaleceń lekarza, do następnej standardowej zmiany plastra. Jeżeli sytuacja wcześniejszego odklejania plastra powtarza się, należy skontaktować się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką.
Przerwanie stosowania plastrów Nie należy nagle przerywać stosowania tego leku. Jeśli pacjent chce zaprzestać stosowania tego leku, powinien najpierw porozmawiać z lekarzem. Lekarz poinformuje, jak to zrobić; zazwyczaj odbywa się to poprzez stopniowe zmniejszanie dawki, tak aby wszelkie nieprzyjemne objawy z odstawienia były ograniczone do minimum. Patrz także punkt 2 „Objawy z odstawienia po zaprzestaniu stosowania leku Fenta MX". Jeżeli pacjent stosował plastry przez dłuższy czas, organizm mógł przyzwyczaić się do leku. W przypadku nagłego zaprzestania stosowania plastrów może wystąpić złe samopoczucie. W przypadku przerwania stosowania plastrów, nie należy ponownie rozpoczynać terapii bez konsultacji z lekarzem. W takiej sytuacji może być wymagana inna niż dotychczasowa dawka leku.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
W razie zauważenia u osoby stosującej plastry któregokolwiek z poniższych objawów, należy natychmiast usunąć plaster i skontaktować się z lekarzem lub udać się niezwłocznie do najbliższego szpitala. Może być konieczna intensywna opieka medyczna. Uczucie nadmiernej ospałości, spowolnienia lub spłycenia oddechu. Należy postępować zgodnie z powyższą radą i zachęcać pacjenta do poruszania się i mówienia. Bardzo rzadko te zaburzenia oddychania mogą zagrażać życiu, zwłaszcza u osób, które nie stosowały wcześniej silnych opioidowych leków przeciwbólowych (takich jak lek Fenta MX lub morfina). (Niezbyt częste: mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób) Nagły obrzęk twarzy lub gardła, silne podrażnienie, zaczerwienienie lub powstawanie pęcherzy na skórze. Mogą być to objawy ciężkiej reakcji alergicznej. (Częstości nie można określić na podstawie dostępnych danych.) Drgawki. (Niezbyt częste: mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób) Zaburzenia świadomości lub utrata przytomności. (Niezbyt częste: mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób)
Zgłaszano również następujące działania niepożądane
Bardzo często (mogą występować częściej niż u 1 na 10 osób) ⬧ nudności, wymioty, zaparcie ⬧ senność ⬧ zawroty głowy ⬧ bóle głowy
Często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób) ⬧ reakcja alergiczna ⬧ utrata apetytu ⬧ niemożność zaśnięcia ⬧ depresja ⬧ niepokój lub splątanie ⬧ widzenie, czucie, słyszenie lub odczuwanie zapachu rzeczy nieistniejących (omamy) ⬧ drżenie lub skurcze mięśni ⬧ nietypowe odczucie skóry, np. mrowienie (parestezje) ⬧ odczucie wirowania ⬧ odczucie szybkiego lub nierównego bicia serca (kołatanie serca, tachykardia) ⬧ wysokie ciśnienie tętnicze ⬧ brak tchu (duszność) ⬧ biegunka ⬧ suchość w jamie ustnej ⬧ ból brzucha, niestrawność ⬧ nadmierne pocenie się ⬧ świąd skóry, wysypka lub zaczerwienienie skóry ⬧ trudności w oddawaniu moczu lub całkowitym opróżnieniu pęcherza ⬧ ogólne odczucie silnego zmęczenia, osłabienia lub złe samopoczucie ⬧ odczucie chłodu ⬧ obrzęk rąk, okolic kostek lub stóp (obrzęki obwodowe)
Niezbyt często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób) ⬧ odczucie pobudzenia lub dezorientacja ⬧ odczucie nadmiernej beztroski (euforia) ⬧ zmniejszone czucie, zwłaszcza na skórze (niedoczulica) ⬧ utrata pamięci ⬧ niewyraźne widzenie ⬧ powolna czynność serca (bradykardia) lub niskie ciśnienie krwi ⬧ sinawe zabarwienie skóry na skutek niedotlenienia krwi (sinica) ⬧ brak skurczów jelit (ileus) ⬧ swędząca wysypka (wyprysk), reakcja alergiczna lub inne zaburzenia skóry w miejscu naklejenia plastra ⬧ objawy przypominające grypę ⬧ odczucie zmian ciepłoty ciała ⬧ gorączka ⬧ drżenia mięśni ⬧ trudności w uzyskaniu i utrzymaniu wzwodu (impotencja) lub zaburzenia funkcji seksualnych
Rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1000 osób) ⬧ zwężenie źrenic ⬧ czasowe zatrzymanie oddechu (bezdech)
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych) ⬧ brak męskich hormonów płciowych (niedobór androgenów) majaczenie (objawy mogą stanowić połączenie pobudzenia, niepokoju, dezorientacji, splątania, lęku, widzenia lub słyszenia nieistniejących rzeczy, zaburzeń snu, koszmarów sennych) W miejscu przyklejenia plastra na skórze może wystąpić wysypka, zaczerwienienie lub lekki świąd. Reakcje te są zwykle lekkie i ustępują po zdjęciu plastra. Jeśli nie ustępują lub plaster wywołuje znaczne podrażnienie skóry, należy powiedzieć o tym lekarzowi.
Powtarzane stosowanie plastrów może spowodować zmniejszenie skuteczności leku (może rozwinąć się tolerancja na lek) lub pacjent może uzależnić się od niego.
Po zmianie dotychczas stosowanych leków przeciwbólowych na lek Fenta MX lub po nagłym odstawieniu leku Fenta MX mogą wystąpić u niektórych pacjentów objawy z odstawienia (takie jak nudności, wymioty, biegunka, niepokój lub dreszcze). O wystąpieniu takich objawów należy natychmiast powiadomić lekarza.
U noworodków matek, które stosowały lek Fenta MX przez długi czas w trakcie ciąży, obserwowano objawy z odstawienia.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Wszystkie plastry (nowe i zużyte) należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Lek ten należy przechowywać w bezpiecznym miejscu, w którym inne osoby nie mają do niego dostępu. Może on wyrządzić poważne szkody i być śmiertelny dla osób, które przyjmą ten lek przypadkowo lub celowo, gdy nie został im przepisany.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku tekturowym i saszetce po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Przypadkowe narażenie na zużyty lub nieużywany plaster, zwłaszcza dziecka, może grozić śmiercią.
Zużyty plaster należy szczelnie złożyć na pół, lepiącymi częściami do wewnątrz, umieścić w oryginalnej torebce i przechowywać do czasu wyrzucenia w bezpieczny sposób w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla innych osób, zwłaszcza dla dzieci.
Co zawiera Fenta MX Substancją czynną jest fentanyl. Każdy system transdermalny, plaster o powierzchni uwalniania 10,5 cm 2
(co odpowiada szybkości uwalniania 25 mikrogramów fentanylu na godzinę). Każdy system transdermalny, plaster o powierzchni uwalniania 21 cm 2
(co odpowiada szybkości uwalniania 50 mikrogramów fentanylu na godzinę). Każdy system transdermalny, plaster o powierzchni uwalniania 31,5 cm 2
(co odpowiada szybkości uwalniania 75 mikrogramów fentanylu na godzinę). Każdy system transdermalny, plaster o powierzchni uwalniania 42 cm 2
(co odpowiada szybkości uwalniania 100 mikrogramów fentanylu na godzinę).
Pozostałe składniki to: olej sojowy oczyszczony, kalafonia, żywica uwodorniona. Warstwa przylegająca: poli (2-etyloheksyloakrylan, octan winylu) 1:1 Warstwa zewnętrzna zabezpieczająca: polietylenu tereftalan Warstwa ochronna (usuwana): sylikonowany polietylenu tereftalan Tusz do nadruku
Jak wygląda Fenta MX i co zawiera opakowanie Fenta MX to przezroczysty, zaokrąglony, podłużny plaster z warstwą samoprzylepną, pokrytą folią zabezpieczającą (którą należy usunąć przed użyciem), który można nakleić na skórę. Opakowania zawierają 5, 10, 16 i 20 systemów transdermalnych, plastrów.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca Podmiot odpowiedzialny Sandoz GmbH Biochemiestrasse 10 A-6250 Kundl, Austria
Wytwórca HEXAL AG Industriestrasse 25
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji o leku oraz jego nazwach w innych krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego należy zwrócić się do: Sandoz Polska Sp. z o.o. ul. Domaniewska 50 C 02-672 Warszawa tel. 22 209 70 00
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 09/2022
{Logo Sandoz}
Fenta MX 25, 25 mikrogramów/godzinę, system transdermalny, plaster Fenta MX 50, 50 mikrogramów/godzinę, system transdermalny, plaster Fenta MX 75, 75 mikrogramów/godzinę, system transdermalny, plaster Fenta MX 100, 100 mikrogramów/godzinę, system transdermalny, plaster Fentanylum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki:
1. Co to jest Fenta MX i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Fenta MX
3. Jak stosować Fenta MX
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać Fenta MX
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest Fenta MX i w jakim celu się go stosuje
Lek nosi nazwę Fenta MX.
Plastry Fenta MX pomagają złagodzić bardzo silny, przewlekły ból: • u dorosłych wymagających ciągłego podawania leków przeciwbólowych; • u dzieci w wieku powyżej 2 lat, które już otrzymywały leki opioidowe i które wymagają ciągłego podawania leków przeciwbólowych.
Plastry Fenta MX zawierają substancję czynną o nazwie fentanyl. Fentanyl należy do grupy silnych leków przeciwbólowych, tzw. opioidów.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Fenta MX
Kiedy nie stosować leku Fenta MX ⬧ jeśli pacjent ma uczulenie na fentanyl, kalafonię uwodornioną, soję, orzeszki ziemne lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6); ⬧ jeśli pacjent odczuwa krótkotrwały ból (np. nagły ból lub ból po zabiegu chirurgicznym); ⬧ jeśli pacjent ma zaburzenia oddychania (zwolniony lub płytki oddech); Nie stosować tego leku jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta. W razie wątpliwości przed zastosowaniem leku Fenta MX należy porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
⬧ Lek Fenta MX może wywołać zagrażające życiu działania niepożądane u osób, które nie stosują jeszcze regularnie przepisanych leków opioidowych. ⬧ Fenta MX jest lekiem, który może zagrażać życiu dzieci. Dotyczy to również zużytych plastrów. Należy pamiętać, że wygląd plastra (nowego lub zużytego) może przyciągać uwagę dzieci, a przyklejony do skóry lub włożony do ust może w niektórych przypadkach stanowić zagrożenie ich życia. Ten lek należy przechowywać w bezpiecznym miejscu, do którego inne osoby nie mają dostępu - więcej informacji na ten temat znajduje się w punkcie 5.
Przyklejenie się plastra do innej osoby Plastry należy stosować wyłącznie na skórę osoby, której je przepisano. Opisywano przypadki niezamierzonego przyklejenia się systemu transdermalnego z fentanylem do skóry członka rodziny pacjenta podczas bliskiego kontaktu fizycznego lub korzystania z tego samego łóżka. Przeniesienie systemu transdermalnego z fentanylem na skórę innej osoby (zwłaszcza dziecka) może spowodować przeniknięcie fentanylu z plastra przez skórę innej osoby i wywołanie u niej ciężkich działań niepożądanych, takich jak trudności w oddychaniu (ze spowolnionym lub spłyconym oddechem), które mogą zakończyć się zgonem. W razie przyklejenia się plastra do skóry innej osoby należy natychmiast usunąć plaster ze skóry i zwrócić się o pomoc medyczną.
Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania leku Fenta MX
Przed zastosowaniem tego leku należy porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą, jeśli u pacjenta występuje którekolwiek z wymienionych zaburzeń, gdyż może być konieczna ścisła kontrola stanu pacjenta: pacjent miał kiedykolwiek choroby płuc lub trudności w oddychaniu, pacjent miał kiedykolwiek zaburzenia czynności serca, wątroby, nerek lub niskie ciśnienie krwi, pacjent miał kiedykolwiek guz mózgu, pacjent miał kiedykolwiek uporczywe bóle głowy lub uraz głowy, pacjent jest w podeszłym wieku – może być bardziej wrażliwy na działanie tego leku, pacjent choruje na miastenię („myasthenia gravis”), chorobę powodującą zmęczenie i osłabienie mięśni, pacjent lub ktokolwiek z rodziny kiedykolwiek nadużywał lub był uzależniony od alkoholu, leków lub narkotyków („uzależnienie”), pacjent jest palaczem tytoniu, pacjent miał kiedykolwiek zaburzenia nastroju (depresja, lęk lub zaburzenie osobowości) lub był leczony przez psychiatrę z powodu innych chorób psychicznych.
Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta (lub pacjent nie jest tego pewien), należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem leku Fenta MX.
Podczas stosowania plastrów należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta występują problemy z oddychaniem podczas snu. Opioidy, takie jak Fenta MX, mogą powodować zaburzenia oddychania podczas snu, takie jak bezdech senny (przerwy w oddychaniu podczas snu) i niedotlenienie podczas snu (małe stężenie tlenu we krwi). Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent, jego partner lub opiekun zauważy, że u pacjenta występuje którykolwiek z następujących objawów:
• nocne przebudzenia z powodu duszności • trudności z utrzymaniem snu • nadmierna senność w ciągu dnia. Lekarz może zdecydować o zmianie dawki leku.
Podczas stosowania plastrów, należy poinformować lekarza, jeśli pacjent zauważy zmianę w odczuwaniu bólu. Jeśli pacjent odczuwa, że: • ból już nie ustępuje po zastosowaniu plastra • ból się nasila • następuje zmiana w sposobie odczuwania bólu (na przykład, pacjent odczuwa ból w innej części ciała) • dotyk ciała wywołuje ból, którego nie powinno być. Nie wolno samodzielnie zmieniać dawki. Lekarz może podjąć decyzję o zmianie dawki lub leczenia.
Działania niepożądane a Fenta MX Lek Fenta MX może powodować nietypową ospałość oraz zwolnienie i spłycenie oddechu. Bardzo rzadko te zaburzenia oddychania mogą zagrażać życiu lub nawet spowodować zgon, zwłaszcza u osób, które wcześniej nie stosowały silnych opioidowych leków przeciwbólowych (takich jak Fenta MX lub morfina). Jeśli pacjent lub osoba z otoczenia zauważy, że osoba stosująca plastry jest nadmiernie senna i ma powolny lub płytki oddech, należy: - odkleić plaster - wezwać lekarza lub niezwłocznie udać się do najbliższego szpitala - zachęcać pacjenta do poruszania się i mówienia. Jeśli w czasie stosowania leku Fenta MX wystąpi u pacjenta gorączka, należy powiedzieć o tym lekarzowi - podwyższenie temperatury ciała może zwiększyć wchłanianie leku przez skórę. Lek Fenta MX może powodować zaparcie; należy poradzić się lekarza lub farmaceuty, jak zapobiegać zaparciu lub je złagodzić. • Powtarzane, długotrwałe stosowanie leku Fenta MX może spowodować zmniejszenie skuteczności leku (tolerancja na lek) lub uzależnienie. Zwiększenie dawki plastrów może przyczynić się do zmniejszenia bólu na jakiś czas, ale może być również szkodliwe. Jeśli pacjent zauważy, że jego lek staje się mniej skuteczny, powinien skonsultować się z lekarzem. Lekarz zdecyduje, czy lepiej jest zwiększyć dawkę czy stopniowo zmniejszać stosowanie leku Fenta MX. Również jeśli pacjent ma obawy, że może być uzależniony, może skonsultować się z lekarzem w tej sprawie. W punkcie 4 ulotki znajduje się pełna lista możliwych działań niepożądanych.
Należy unikać ekspozycji miejsca przylepienia plastra na bezpośrednie działanie zewnętrznych źródeł ciepła, takich jak: poduszki rozgrzewające, koce elektryczne, butelki z gorącą wodą (termofory), ogrzewane łóżka wodne, lampy rozgrzewające lub opalające. Nie należy także opalać się i korzystać z długotrwałych kąpieli rozgrzewających, sauny lub gorących źródeł uzdrowiskowych. W tych sytuacjach istnieje możliwość zwiększonego uwalniania fentanylu z plastra.
Objawy z odstawienia po zaprzestaniu stosowania leku Fenta MX Nie należy nagle przerywać stosowania tego leku. Mogą wystąpić objawy z odstawienia, takie jak niepokój, trudności z zasypianiem, drażliwość, pobudzenie, lęk, uczucie bicia serca (palpitacje), wzrost ciśnienia krwi, nudności lub wymioty, biegunka, utrata apetytu, drżenie, dreszcze lub pocenie się. Jeśli pacjent chce przerwać stosowanie tego leku, powinien najpierw porozmawiać z lekarzem. Lekarz poinformuje jak to zrobić; zazwyczaj odbywa się to poprzez stopniowe zmniejszanie dawki, tak aby wszelkie nieprzyjemne objawy z odstawienia były ograniczone do minimum.
Fenta MX a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Dotyczy to również leków dostępnych bez recepty lub leków ziołowych. Również podczas zakupu innych leków w aptece należy powiedzieć farmaceucie o stosowaniu leku Fenta MX.
Lekarz prowadzący będzie wiedział, które leki można bezpiecznie stosować z lekiem Fenta MX. Pacjent będzie wymagał dokładnej obserwacji w razie stosowania niektórych leków wymienionych niżej lub w razie odstawienia niektórych leków wymienionych niżej, gdyż może to wpłynąć na siłę niezbędnego działania leku Fenta MX.
W szczególności należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie, jeśli pacjent przyjmuje: inne leki przeciwbólowe, takie jak opioidy (np. buprenorfina, nalbufina lub pentazocyna) oraz niektóre leki przeciwbólowe stosowane w bólach neuropatycznych (gabapentyna i pregabalina); leki nasenne (takie jak temazepam, zaleplon lub zolpidem); leki uspokajające (trankwilizery, takie jak alprazolam, klonazepam, diazepam, hydroksyzyna lub lorazepam) i leki przeciwpsychotyczne (takie jak arypiprazol, haloperydol, olanzapina, rysperydon lub fenotiazyny); leki zmniejszające napięcie mięśniowe (takie jak cyklobenzapryna lub diazepam); niektóre leki przeciwdepresyjne zwane SSRI lub SNRI (takie jak cytalopram, duloksetyna, escytalopram, fluoksetyna, fluwoksamina, paroksetyna, sertralina lub wenlafaksyna) – dalsze informacje są niżej; niektóre leki stosowane w leczeniu depresji lub choroby Parkinsona, tzw. IMAO (takie jak izokarboksazyd, fenelzyna, selegilina lub tranylcypromina). Nie należy stosować leku Fenta MX przez 14 dni od zakończenia przyjmowania tych leków – patrz niżej; niektóre leki przeciwhistaminowe, zwłaszcza powodujące senność (takie jak chlorfeniramina, klemastyna, cyproheptadyna, difenhydramina lub hydroksyzyna); niektóre antybiotyki (takie jak erytromycyna lub klarytromycyna); leki przeciwgrzybicze (takie jak itrakonazol, ketokonazol, flukonazol lub worykonazol); leki stosowane w zakażeniu HIV (takie jak rytonawir); leki przeciwarytmiczne (takie jak amiodaron, diltiazem lub werapamil); leki przeciwgruźlicze (takie jak ryfampicyna); niektóre leki przeciwpadaczkowe (takie jak karbamazepina, fenobarbital lub fenytoina); niektóre leki stosowane w leczeniu nudności i choroby lokomocyjnej (takie jak fenotiazyny); niektóre leki stosowane w leczeniu zgagi lub choroby wrzodowej (takie jak cymetydyna); niektóre leki stosowane w leczeniu dławicy piersiowej lub wysokiego ciśnienia krwi (takie jak nikardypina); niektóre leki stosowane w leczeniu nowotworów krwi (takie jak idelalisyb).
Stosowanie leku Fenta MX z lekami przeciwdepresyjnymi Ryzyko działań niepożądanych zwiększa się podczas jednoczesnego stosowania z niektórymi lekami przeciwdepresyjnymi. Lek Fenta MX może oddziaływać z tymi lekami i u pacjenta mogą wystąpić zmiany stanu psychicznego, np. pobudzenie, omamy (widzenie, czucie, słyszenie nieistniejących rzeczy) i inne działania, takie jak wahania ciśnienia krwi, szybka czynność serca, wysoka temperatura, nadmierne odruchy, brak koordynacji, sztywność mięśni, nudności, wymioty i biegunka.
Stosowanie leku Fenta MX z substancjami hamującymi czynność ośrodkowego układu nerwowego (OUN), w tym z benzodiazepinami, alkoholem i niektórymi lekami narkotycznymi Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent przyjmuje jakiekolwiek inne leki, które spowalniają czynność OUN. Są to takie leki, jak na przykład leki nasenne, łagodzące lęk lub zmniejszające świadomość (patrz także wyżej „Fenta MX a inne leki”), ale także alkohol i niektóre leki narkotyczne. Przyjmowanie takich leków z lekiem Fenta MX może spowodować znaczną senność, zmniejszenie świadomości, trudności w oddychaniu ze zwolnieniem lub spłyceniem oddechu, śpiączkę i zgon. Z tego względu jednoczesne stosowanie można rozważać tylko wtedy, gdy inne sposoby leczenia nie są możliwe. Jeśli jednak lekarz przepisze lek Fenta MX do stosowania razem z lekami uspokajającymi, zaleci ograniczoną dawkę i czas leczenia skojarzonego. Należy bardzo dokładnie przestrzegać jego zaleceń dotyczących dawkowania. Pomocne może być poinformowanie przyjaciół lub rodziny o możliwości wystąpienia powyższych objawów. Jeśli u pacjenta wystąpią takie objawy, należy skontaktować się z lekarzem.
Podczas stosowania leku Fenta MX nie należy pić alkoholu bez uzgodnienia tego z lekarzem prowadzącym.
Operacje Jeśli pacjent ma się poddać znieczuleniu, powinien powiedzieć lekarzowi lub dentyście o stosowaniu leku Fenta MX.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Leku Fenta MX nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że pacjentka omówiła to z lekarzem.
Nie zaleca się stosowania leku Fenta MX podczas porodu, gdyż może on wywołać zaburzenia oddechowe u noworodka. Długotrwałe stosowanie leku Fenta MX podczas ciąży może powodować u noworodka objawy z odstawienia (takie jak głośny płacz, drżenie, drgawki, niewystarczające przyjmowanie pokarmu i biegunka), które mogą zagrażać życiu, jeśli nie zostaną rozpoznane i leczone. Jeśli podejrzewa się, że u dziecka mogą wystąpić objawy z odstawienia, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Nie stosować leku Fenta MX w czasie karmienia piersią. Nie należy karmić piersią przez 3 dni od usunięcia plastra Fenta MX. Lek przenika do mleka kobiecego.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Fenta MX ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn lub narzędzi, gdyż może wywołać senność lub zawroty głowy. W takim wypadku nie należy prowadzić pojazdów, posługiwać się narzędziami ani obsługiwać maszyn. Nie należy prowadzić pojazdów do czasu poznania reakcji organizmu na lek. Należy porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą, jeśli pacjent nie jest pewien, czy może bezpiecznie prowadzić pojazdy podczas stosowania tego leku.
Fenta MX zawiera olej sojowy Pacjenci uczuleni na orzeszki ziemne lub soję nie powinni stosować tego leku.
3. Jak stosować Fenta MX
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Lekarz określi najbardziej odpowiednią dla pacjenta dawkę leku Fenta MX biorąc pod uwagę nasilenie bólu, stan ogólny pacjenta i dotychczasowy sposób leczenia przeciwbólowego.
Stosowanie i zmiana plastrów Każdy plaster zawiera ilość leku wystarczającą na 3 dni (72 godziny). Plaster należy zmieniać co trzeci dzień, chyba że lekarz zaleci inaczej. Zawsze należy najpierw usunąć stary plaster przed przyklejeniem nowego. Plaster należy zawsze zmieniać o tej samej porze co 3 dni (72 godziny). Jeśli pacjent stosuje więcej niż 1 plaster, należy zmieniać wszystkie plastry jednocześnie. Należy zapisać sobie dzień, datę i czas przyklejenia plastra, by pamiętać, kiedy należy zmienić plaster. Poniższa tabela pokazuje, kiedy zmieniać plaster:
Plaster przyklejony w: Zmiana plastra w: poniedziałek czwartek wtorek piątek środa sobota czwartek niedziela piątek poniedziałek sobota wtorek niedziela środa
Gdzie przyklejać plaster
Dorośli Plastry należy nakleić na płaskiej powierzchni górnej części ciała lub ramieniu (pomijając okolice stawów).
Dzieci Plaster należy zawsze naklejać na górną część pleców, aby zminimalizować możliwość usunięcia plastra przez dziecko. Należy zawsze często sprawdzać, czy plaster jest prawidłowo przyklejony do skóry. Istotne jest, by dziecko nie odkleiło plastra i nie włożyło go do ust, gdyż może to zagrażać jego życiu, a nawet spowodować zgon. Należy uważnie obserwować dziecko przez 48 godzin od: - przyklejenia pierwszego plastra - przyklejenia plastra o większej mocy. Osiągnięcie maksymalnego działania plastra może zająć pewien czas. Dlatego może być konieczne podawanie dziecku dodatkowo innych leków przeciwbólowych, zanim ujawni się pełne działanie leku. Lekarz prowadzący poinformuje o tym.
Dorośli i dzieci Nie należy przyklejać plastra: w to samo miejsce dwa razy z rzędu, w miejscach ruchomych (w okolicach stawów), na podrażnioną lub uszkodzoną skórę, na bardzo owłosioną skórę. Jeśli w miejscu przylepienia plastra skóra jest owłosiona, włosów nie należy golić (golenie podrażnia skórę), ale przed przylepieniem plastra dokładnie obciąć możliwie blisko skóry.
Przylepianie plastra
Krok 1: przygotowanie skóry Przed przyklejeniem plastra należy upewnić się, że skóra jest całkowicie osuszona, czysta i chłodna. Jeżeli skóra wymaga oczyszczenia, należy użyć chłodnej wody. Przed przyklejeniem plastra nie wolno używać mydła ani innych środków czyszczących, kremów, balsamów lub talku. Nie przyklejać plastra bezpośrednio po gorącej kąpieli w wannie lub pod prysznicem.
Krok 2: otwieranie torebki Każdy plaster jest umieszczony w indywidualnej torebce. Naderwać torebkę w miejscu nacięcia. Delikatnie oderwać całkowicie z torebki jeden brzeg. Chwycić za oba brzegi otwartej torebki i rozciągnąć. Wyciągnąć plaster i niezwłocznie przykleić. Pustą torebkę należy zachować, aby móc wykorzystać ją później do usunięcia zużytego plastra. Każdy plaster może być użyty tylko raz. Nie wyjmować plastra z torebki do czasu gotowości do przyklejenia go. Sprawdzić, czy plaster nie jest uszkodzony. Nie należy używać plastrów, które są nadcięte, przerwane lub w jakikolwiek inny sposób uszkodzone. Nigdy nie dzielić ani nie przecinać plastrów.
Krok 3: rozklejanie plastra i przyklejanie go na skórę Należy upewnić się, że odzież w miejscu plastra będzie luźna; nie należy zakładać ciasnej lub elastycznej odzieży, która mogłaby uciskać plaster. Ostrożnie odkleić od środka plastra jedną połowę przezroczystej warstwy ochronnej. Należy unikać dotykania warstwy przylepnej plastra. Przyłożyć warstwę przylepną plastra do skóry. Usunąć drugą część warstwy ochronnej i docisnąć dłonią cały plaster do skóry. Przytrzymać przez co najmniej 30 sekund. Należy upewnić się, czy plaster przylega całkowicie, zwłaszcza na brzegach.
Krok 4: usuwanie plastra Zaraz po odklejeniu plastra należy zgiąć go na pół, aby warstwa przylepna skleiła się. Włożyć do oryginalnej torebki i wyrzucić zgodnie z zaleceniami. Należy przechowywać zużyte plastry w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nawet zużyte plastry zawierają jeszcze lek, który może być szkodliwy dla dzieci i zagrażać ich życiu.
Krok 5: mycie rąk Po naklejeniu i usuwaniu plastra zawsze należy umyć ręce tylko czystą wodą.
Dodatkowe informacje dotyczące stosowania leku Fenta MX
Codzienne aktywności podczas stosowania plastrów Plastry są wodoodporne. Można brać prysznic lub kąpiel, lecz nie należy pocierać plastra. Za zgodą lekarza można w trakcie stosowania plastra wykonywać ćwiczenia fizyczne lub uprawiać sport. Można także pływać w trakcie noszenia plastra, lecz: - nie należy stosować długotrwałych kąpieli rozgrzewających lub sauny, - nie zakładać ciasnej lub elastycznej odzieży, która mogłaby uciskać plaster. Podczas stosowania plastra należy unikać nadmiernej ekspozycji miejsca przylepienia plastra na zewnętrzne źródła ciepła, takie jak: podgrzewane poduszki, elektryczne koce, butelki z gorącą wodą (termofory), podgrzewane łóżka, lampy nagrzewające lub opalające. Nie należy także opalać się i stosować długotrwałych kąpieli rozgrzewających lub sauny. Istnieje możliwość zwiększonego uwalniania fentanylu z plastra pod wpływem podwyższonej temperatury.
Jak szybko będzie działać plaster? Działanie plastra po zastosowaniu pierwszej dawki może wystąpić z pewnym opóźnieniem. Lekarz może zalecić dodatkowo inne leki przeciwbólowe w pierwszym dniu. Po tym plaster powinien zapewniać ciągłą kontrolę bólu, więc będzie można przestać przyjmować inne leki przeciwbólowe. Jednak lekarz prowadzący może zalecać od czasu do czasu stosowanie dodatkowych leków przeciwbólowych.
Jak długo pacjent będzie stosował plastry? Plastry Fenta MX stosuje się w leczeniu bólu przewlekłego. Lekarz prowadzący będzie przekazywał pacjentowi informacje o oczekiwanym czasie terapii.
W razie nasilenia bólu
Jeśli ból nagle się nasili po przyklejeniu ostatniego plastra, należy sprawdzić plaster. Jeśli nie przylega on już dobrze lub odpadł, należy go wymienić (patrz również punkt „W przypadku odklejenia plastra”). Jeśli z czasem ból nasili się podczas stosowania plastrów, lekarz prowadzący może zalecić plaster o większej mocy i (lub) podać dodatkowe leki przeciwbólowe. Jeśli zwiększenie mocy plastrów nie daje poprawy, lekarz może zdecydować o przerwaniu stosowania plastrów.
W przypadku zastosowania większej niż zalecana dawki leku Fenta MX (zbyt duża liczba plastrów lub plaster zawierający dawkę większą niż zalecona przez lekarza) W przypadku zastosowania zbyt dużej liczby plastrów lub plastra zawierającego za dużą dawkę leku Fenta MX, należy natychmiast usunąć plaster (lub plastry) i jak najszybciej skontaktować się z lekarzem.
Objawy przedawkowania obejmują zaburzenia oddychania lub płytki oddech, zmęczenie, nadmierną senność, niemożność jasnego myślenia, chodzenia lub normalnej rozmowy oraz uczucie omdlewania, zawrotów głowy lub splątania.
Jeśli pacjent zapomni zmienić plaster Należy zmienić plaster natychmiast po przypomnieniu sobie i zanotować dzień i czas. Następny plaster należy zmienić standardowo po 3 dniach (72 godziny). Jeśli minie dłuższy czas od zmiany plastra, należy porozmawiać z lekarzem, gdyż może być konieczne zastosowanie dodatkowych leków przeciwbólowych, lecz nie należy przyklejać dodatkowego plastra.
W przypadku odklejenia plastra Jeżeli plaster Fenta MX odklei się przed upływem wymaganego czasu jego zmiany, należy przykleić w jego miejsce nowy i zanotować dzień i czas. Plaster przykleić w innym miejscu: - w górnej części ciała lub ramienia, - w górnej części pleców – u dzieci. Należy poinformować o tym lekarza i pozostawić plaster przez 3 dni (72 godziny) lub według zaleceń lekarza, do następnej standardowej zmiany plastra. Jeżeli sytuacja wcześniejszego odklejania plastra powtarza się, należy skontaktować się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką.
Przerwanie stosowania plastrów Nie należy nagle przerywać stosowania tego leku. Jeśli pacjent chce zaprzestać stosowania tego leku, powinien najpierw porozmawiać z lekarzem. Lekarz poinformuje, jak to zrobić; zazwyczaj odbywa się to poprzez stopniowe zmniejszanie dawki, tak aby wszelkie nieprzyjemne objawy z odstawienia były ograniczone do minimum. Patrz także punkt 2 „Objawy z odstawienia po zaprzestaniu stosowania leku Fenta MX". Jeżeli pacjent stosował plastry przez dłuższy czas, organizm mógł przyzwyczaić się do leku. W przypadku nagłego zaprzestania stosowania plastrów może wystąpić złe samopoczucie. W przypadku przerwania stosowania plastrów, nie należy ponownie rozpoczynać terapii bez konsultacji z lekarzem. W takiej sytuacji może być wymagana inna niż dotychczasowa dawka leku.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
W razie zauważenia u osoby stosującej plastry któregokolwiek z poniższych objawów, należy natychmiast usunąć plaster i skontaktować się z lekarzem lub udać się niezwłocznie do najbliższego szpitala. Może być konieczna intensywna opieka medyczna. Uczucie nadmiernej ospałości, spowolnienia lub spłycenia oddechu. Należy postępować zgodnie z powyższą radą i zachęcać pacjenta do poruszania się i mówienia. Bardzo rzadko te zaburzenia oddychania mogą zagrażać życiu, zwłaszcza u osób, które nie stosowały wcześniej silnych opioidowych leków przeciwbólowych (takich jak lek Fenta MX lub morfina). (Niezbyt częste: mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób) Nagły obrzęk twarzy lub gardła, silne podrażnienie, zaczerwienienie lub powstawanie pęcherzy na skórze. Mogą być to objawy ciężkiej reakcji alergicznej. (Częstości nie można określić na podstawie dostępnych danych.) Drgawki. (Niezbyt częste: mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób) Zaburzenia świadomości lub utrata przytomności. (Niezbyt częste: mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób)
Zgłaszano również następujące działania niepożądane
Bardzo często (mogą występować częściej niż u 1 na 10 osób) ⬧ nudności, wymioty, zaparcie ⬧ senność ⬧ zawroty głowy ⬧ bóle głowy
Często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób) ⬧ reakcja alergiczna ⬧ utrata apetytu ⬧ niemożność zaśnięcia ⬧ depresja ⬧ niepokój lub splątanie ⬧ widzenie, czucie, słyszenie lub odczuwanie zapachu rzeczy nieistniejących (omamy) ⬧ drżenie lub skurcze mięśni ⬧ nietypowe odczucie skóry, np. mrowienie (parestezje) ⬧ odczucie wirowania ⬧ odczucie szybkiego lub nierównego bicia serca (kołatanie serca, tachykardia) ⬧ wysokie ciśnienie tętnicze ⬧ brak tchu (duszność) ⬧ biegunka ⬧ suchość w jamie ustnej ⬧ ból brzucha, niestrawność ⬧ nadmierne pocenie się ⬧ świąd skóry, wysypka lub zaczerwienienie skóry ⬧ trudności w oddawaniu moczu lub całkowitym opróżnieniu pęcherza ⬧ ogólne odczucie silnego zmęczenia, osłabienia lub złe samopoczucie ⬧ odczucie chłodu ⬧ obrzęk rąk, okolic kostek lub stóp (obrzęki obwodowe)
Niezbyt często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób) ⬧ odczucie pobudzenia lub dezorientacja ⬧ odczucie nadmiernej beztroski (euforia) ⬧ zmniejszone czucie, zwłaszcza na skórze (niedoczulica) ⬧ utrata pamięci ⬧ niewyraźne widzenie ⬧ powolna czynność serca (bradykardia) lub niskie ciśnienie krwi ⬧ sinawe zabarwienie skóry na skutek niedotlenienia krwi (sinica) ⬧ brak skurczów jelit (ileus) ⬧ swędząca wysypka (wyprysk), reakcja alergiczna lub inne zaburzenia skóry w miejscu naklejenia plastra ⬧ objawy przypominające grypę ⬧ odczucie zmian ciepłoty ciała ⬧ gorączka ⬧ drżenia mięśni ⬧ trudności w uzyskaniu i utrzymaniu wzwodu (impotencja) lub zaburzenia funkcji seksualnych
Rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1000 osób) ⬧ zwężenie źrenic ⬧ czasowe zatrzymanie oddechu (bezdech)
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych) ⬧ brak męskich hormonów płciowych (niedobór androgenów) majaczenie (objawy mogą stanowić połączenie pobudzenia, niepokoju, dezorientacji, splątania, lęku, widzenia lub słyszenia nieistniejących rzeczy, zaburzeń snu, koszmarów sennych) W miejscu przyklejenia plastra na skórze może wystąpić wysypka, zaczerwienienie lub lekki świąd. Reakcje te są zwykle lekkie i ustępują po zdjęciu plastra. Jeśli nie ustępują lub plaster wywołuje znaczne podrażnienie skóry, należy powiedzieć o tym lekarzowi.
Powtarzane stosowanie plastrów może spowodować zmniejszenie skuteczności leku (może rozwinąć się tolerancja na lek) lub pacjent może uzależnić się od niego.
Po zmianie dotychczas stosowanych leków przeciwbólowych na lek Fenta MX lub po nagłym odstawieniu leku Fenta MX mogą wystąpić u niektórych pacjentów objawy z odstawienia (takie jak nudności, wymioty, biegunka, niepokój lub dreszcze). O wystąpieniu takich objawów należy natychmiast powiadomić lekarza.
U noworodków matek, które stosowały lek Fenta MX przez długi czas w trakcie ciąży, obserwowano objawy z odstawienia.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać Fenta MX
Wszystkie plastry (nowe i zużyte) należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Lek ten należy przechowywać w bezpiecznym miejscu, w którym inne osoby nie mają do niego dostępu. Może on wyrządzić poważne szkody i być śmiertelny dla osób, które przyjmą ten lek przypadkowo lub celowo, gdy nie został im przepisany.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku tekturowym i saszetce po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Przypadkowe narażenie na zużyty lub nieużywany plaster, zwłaszcza dziecka, może grozić śmiercią.
Zużyty plaster należy szczelnie złożyć na pół, lepiącymi częściami do wewnątrz, umieścić w oryginalnej torebce i przechowywać do czasu wyrzucenia w bezpieczny sposób w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla innych osób, zwłaszcza dla dzieci.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera Fenta MX Substancją czynną jest fentanyl. Każdy system transdermalny, plaster o powierzchni uwalniania 10,5 cm 2
(co odpowiada szybkości uwalniania 25 mikrogramów fentanylu na godzinę). Każdy system transdermalny, plaster o powierzchni uwalniania 21 cm 2
(co odpowiada szybkości uwalniania 50 mikrogramów fentanylu na godzinę). Każdy system transdermalny, plaster o powierzchni uwalniania 31,5 cm 2
(co odpowiada szybkości uwalniania 75 mikrogramów fentanylu na godzinę). Każdy system transdermalny, plaster o powierzchni uwalniania 42 cm 2
(co odpowiada szybkości uwalniania 100 mikrogramów fentanylu na godzinę).
Pozostałe składniki to: olej sojowy oczyszczony, kalafonia, żywica uwodorniona. Warstwa przylegająca: poli (2-etyloheksyloakrylan, octan winylu) 1:1 Warstwa zewnętrzna zabezpieczająca: polietylenu tereftalan Warstwa ochronna (usuwana): sylikonowany polietylenu tereftalan Tusz do nadruku
Jak wygląda Fenta MX i co zawiera opakowanie Fenta MX to przezroczysty, zaokrąglony, podłużny plaster z warstwą samoprzylepną, pokrytą folią zabezpieczającą (którą należy usunąć przed użyciem), który można nakleić na skórę. Opakowania zawierają 5, 10, 16 i 20 systemów transdermalnych, plastrów.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca Podmiot odpowiedzialny Sandoz GmbH Biochemiestrasse 10 A-6250 Kundl, Austria
Wytwórca HEXAL AG Industriestrasse 25
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji o leku oraz jego nazwach w innych krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego należy zwrócić się do: Sandoz Polska Sp. z o.o. ul. Domaniewska 50 C 02-672 Warszawa tel. 22 209 70 00
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 09/2022
{Logo Sandoz}
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Fenta MX 25, 25 mikrogramów/godzinę, system transdermalny, plaster Fenta MX 50, 50 mikrogramów/godzinę, system transdermalny, plaster Fenta MX 75, 75 mikrogramów/godzinę, system transdermalny, plaster Fenta MX 100, 100 mikrogramów/godzinę, system transdermalny, plaster
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Fenta MX 25 Każdy system transdermalny, plaster o powierzchni wchłaniania 10,5 cm 2
(Fentanylum), co odpowiada szybkości uwalniania fentanylu 25 mikrogramów/godzinę.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: Każdy system transdermalny, plaster zawiera 5,78 mg oleju sojowego oczyszczonego.
Fenta MX 50 Każdy system transdermalny, plaster o powierzchni wchłaniania 21 cm 2
(Fentanylum), co odpowiada szybkości uwalniania fentanylu 50 mikrogramów/godzinę.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: Każdy system transdermalny, plaster zawiera 11,56 mg oleju sojowego oczyszczonego.
Fenta MX 75 Każdy system transdermalny, plaster o powierzchni wchłaniania 31,5 cm 2
(Fentanylum), co odpowiada szybkości uwalniania fentanylu 75 mikrogramów/godzinę.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: Każdy system transdermalny, plaster zawiera 17,34 mg oleju sojowego oczyszczonego.
Fenta MX 100 Każdy system transdermalny, plaster o powierzchni wchłaniania 42 cm 2
(Fentanylum), co odpowiada szybkości uwalniania fentanylu 100 mikrogramów/godzinę.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: Każdy system transdermalny, plaster zawiera 23,12 mg oleju sojowego oczyszczonego.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
System transdermalny, plaster
Przezroczysty, zaokrąglony, podłużny system transdermalny, plaster, składający się z warstwy zabezpieczającej (którą należy usunąć przed użyciem) i dwóch warstw czynnościowych: jednej samoprzylepnej warstwy matrycowej zawierającej fentanyl i warstwy nośnikowej, nieprzepuszczalnej dla wody.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Dorośli Stosowanie produktu leczniczego Fenta MX jest wskazane w przypadku przewlekłego bólu o znacznym nasileniu, który wymaga długotrwałego, ciągłego leczenia opioidami.
Dzieci Długotrwałe leczenie przewlekłego bólu o znacznym nasileniu u dzieci w wieku powyżej 2 lat, leczonych lekami z grupy opioidów.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie Dawki fentanylu w systemach transdermalnych należy ustalać indywidualnie na podstawie oceny stanu pacjenta i regularnie je weryfikować po zastosowaniu. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę. Systemy transdermalne zapewniają dostarczanie, odpowiednio, 25; 50; 75 i 100 μg/h fentanylu do krążenia ogólnego, co odpowiada dawce około 0,6; 1,2; 1,8 i 2,4 mg fentanylu na dobę.
Dobór dawki początkowej Odpowiednią dawkę początkową fentanylu w systemach transdermalnych należy dobierać na podstawie aktualnego stosowania opioidu u danego pacjenta. Zaleca się, by fentanyl w systemach transdermalnych stosować u pacjentów tolerujących opioidy. Trzeba uwzględnić również inne czynniki, takie jak aktualny ogólny stan zdrowia pacjenta, jego stan kliniczny, w tym wielkość ciała, wiek i stopień osłabienia oraz tolerancję opioidów.
Dorośli
Pacjenci tolerujący opioidy W celu zamiany doustnie lub pozajelitowo stosowanych opioidów na produkt Fenta MX, należy zastosować przedstawioną niżej procedurę Przeliczanie potencjału analgetycznego. Dawkę można następnie zwiększać lub zmniejszać w razie potrzeby o 12,5 μg/h lub 25 μg/h w celu osiągnięcia najmniejszej skutecznej dawki fentanylu w postaci przezskórnej, zależną od odpowiedzi klinicznej i dodatkowego zapotrzebowania na leki przeciwbólowe.
Pacjenci nieotrzymujący wcześniej opioidów Zasadniczo nie zaleca się przezskórnego stosowania opioidów u pacjentów nieleczonych wcześniej opioidami. Należy rozważyć inne drogi podania (doustną, pozajelitową). Aby uniknąć przedawkowania zaleca się stosowanie u tych pacjentów najpierw małych dawek opioidów o natychmiastowym uwalnianiu (takich jak morfina, hydromorfon, oksykodon, tramadol i kodeina), które można zwiększać aż do uzyskania równoważnej dawki analgetycznej odpowiadającej uwalnianiu 12,5 μg/h lub 25 μg/h fentanylu. Pacjenci mogą być wówczas przestawieni na produkt Fenta MX.
W sytuacji, gdy doustne podawanie opioidów nie jest możliwe, a przezskórny fentanyl pozostaje jedyną opcją terapeutyczną u pacjentów wcześniej nieprzyjmujących opioidów, należy rozważyć najmniejszą dawkę początkową (tzn. 12,5 μg/h). W tych okolicznościach trzeba dokładnie monitorować stan pacjent. Ryzyko ciężkiej, zagrażającej życiu depresji oddechowej występuje nawet wtedy, gdy najmniejszą dawkę produktu Fenta MX stosuje się podczas rozpoczynania leczenia u pacjentów wcześniej nieprzyjmujących opioidów (patrz punkty 4.4 i 4.9).
Przeliczanie potencjału analgetycznego U pacjentów aktualnie przyjmujących opioidy dawka początkowa produktu Fenta MX powinna opierać się na dawce dobowej wcześniej przyjmowanego opioidu. W celu obliczenia odpowiedniej dawki początkowej należy postępować następująco:
1. Obliczyć 24-godzinną dawkę (mg/dobę) aktualnie przyjmowanego opioidu.
2. Przeliczyć otrzymaną dawkę na równoważną przeciwbólowo (ekwianalgetyczną) dawkę doustną
morfiny zgodnie z tabelą 1.3. W celu przeliczenia dobowego zapotrzebowania na morfinę na równoważną dawkę produktu Fenta
MX należy użyć tabeli 2 lub tabeli 3 w następujący sposób: a) posługując się tabelą 2 dla dorosłych pacjentów, u których istnieje potrzeba rotacji opioidowej lub u pacjentów mniej stabilnych klinicznie (współczynnik przeliczeniowy doustnej morfiny na przezskórny fentanyl równy 150:1), b) stosując tabelę 3 dla dorosłych pacjentów otrzymujących stałą i dobrze tolerowaną terapię opioidami (współczynnik przeliczeniowy doustnej morfiny na przezskórny fentanyl równy 100:1).Tabela 1 Przeliczanie potencjału analgetycznego – przeliczniki dawki dobowej wcześniej stosowanych opioidów na równoważną dobową doustną dawkę morfiny (mg/dobę wcześniejszego opioidu x mnożnik = równoważna dobowa doustna dawka morfiny)
Wcześniej stosowany opioid Droga podania Mnożnik Morfina doustna 1 a
pozajelitowa 3 Buprenorfina podjęzykowa 75 pozajelitowa 100 Kodeina doustna 0,15 pozajelitowa 0,23 b
Diamorfina doustna 0,5 pozajelitowa 6 b
Fentanyl doustna - pozajelitowa 300 Hydromorfon doustna 4 pozajelitowa 20 b
Ketobemidon doustna 1 pozajelitowa 3 Leworfanol doustna 7,5 pozajelitowa 15 b
Metadon doustna 1,5 pozajelitowa 3 b
Oksykodon doustna 1,5 pozajelitowa 3 Oksymorfon doodbytnicza 3 pozajelitowa 30 b
Petydyna doustna - pozajelitowa 0,4 b
Tapentadol doustna 0,4 pozajelitowa - Tramadol doustna 0,25 pozajelitowa 0,3
a
o doświadczenie kliniczne u pacjentów z bólem przewlekłym. b
z wymienionych leków porównywano z morfiną w celu określenia względnej siły działania. Podane dawki doustne to te, które są zalecane przy zamianie drogi podania z pozajelitowej na doustną.
Źródła: Na podstawie 1) Foley KM. The treatment of cancer pain. NEJM 1985; 313 (2): 84-95 oraz 2) McPherson ML. Introduction to opioid conversion calculations. In: Demystifying Opioid Conversion
Calculations: A Guide for Effective Dosing. Bethesda, MD: American Society of Health-System Pharmacists; 2010:1-15.
Tabela 2 Zalecana początkowa dawka produktu Fenta MX na podstawie doustnej dawki dobowej morfiny (dla pacjentów, u których istnieje potrzeba rotacji opioidowej lub u pacjentów mniej stabilnych klinicznie: współczynnik przeliczeniowy doustnej morfiny na przezskórny fentanyl równy 150:1) 1
Doustna dawka morfiny (mg/24 h) Dawka produktu Fenta MX (mikrogramy/h) <90 90-134 135-224 225-314 315-404 405-494 495-584 585-674 675-764 765-854 855-944 945-1034 1035-1124 12,5 1
przeliczenia na odpowiednie dawki fentanylu w systemach transdermalnych.
Tabela 3 Zalecana dawka początkowa produktu Fenta MX na podstawie dobowej dawki doustnej morfiny (dla pacjentów otrzymujących stałe, dobrze tolerowane leczenie opioidami: współczynnik przeliczeniowy doustnej morfiny na przezskórny fentanyl równy 100:1)
Doustna dawka morfiny (mg/24 h) Dawka produktu Fenta MX
≤44 45-89 90-149 150-209 210-269 270-329 330-389 390-449 450-509 510-569 570-629 630-689 690-749 12,5
Początkową ocenę największego działania przeciwbólowego produktu Fenta MX należy przeprowadzać nie wcześniej niż po 24 godzinach noszenia systemu transdermalnego. Jest to spowodowane stopniowym zwiększaniem się stężenia fentanylu w surowicy w ciągu pierwszych
Wcześniejsze leczenie przeciwbólowe należy wycofywać stopniowo od czasu zastosowania pierwszego plastra produktu Fenta MX aż do osiągnięcia jego skutecznego działania przeciwbólowego.
Zwiększanie dawki i leczenie podtrzymujące System transdermalny, plaster Fenta MX należy zmieniać co 72 godziny.
Dawkę należy zwiększać indywidualnie u każdego pacjenta na podstawie średniej dobowej dawki stosowanych dodatkowo leków przeciwbólowych, aż do uzyskania równowagi między skutecznością przeciwbólową a tolerancją. Dostosowanie dawki powinno polegać na jej zwiększeniu o 12,5 μg/h lub zastosowania dodatkowych dawek leków przeciwbólowych (morfina podawana doustnie w dawce Po zwiększeniu dawki równoważny poziom analgetyczny nowej dawki może wystąpić nawet po 72-godzinne przed jakąkolwiek kolejną zmianą dawki.
Dawki większe niż 100 μg/h można podawać stosując więcej niż jeden plaster produktu Fenta MX. Pacjenci mogą okresowo wymagać dodatkowych dawek krótko działających leków przeciwbólowych w celu opanowania bólu przebijającego. W razie konieczności stosowania fentanylu w dawce większej niż 300 μg/h, należy rozważyć możliwość zastosowania dodatkowej lub alternatywnej metody podawania opioidów.
W przypadku braku odpowiedniej kontroli bólu należy rozważyć możliwość hiperalgezji, tolerancji i progresji choroby podstawowej (patrz punkt 4.4).
Jeśli pod koniec okresu stosowania pierwszego systemu transdermalnego skuteczność przeciwbólowa jest niewystarczająca, po 48 godzinach można zmienić plaster na plaster o tej samej mocy lub po
Jeśli konieczna jest zmiana plastra (np. plaster odklei się) przed upływem 72 godzin, plaster o tej samej mocy można przykleić w innym miejscu ciała. Może to spowodować zwiększenie stężenia fentanylu w surowicy (patrz punkt 5.2), dlatego pacjenta należy dokładnie obserwować.
Zmiana lub zakończenie leczenia fentanylem w systemach transdermalnych Jeżeli konieczne jest przerwanie stosowania produktu Fenta MX, każda zmiana na inny lek opioidowy powinna przebiegać stopniowo, na początku od małej dawki, którą zwiększa się powoli. Spowodowane jest to stopniowym zmniejszaniem się stężenia fentanylu w surowicy po usunięciu plastra. Stężenie fentanylu w osoczu zmniejsza się o 50% w ciągu co najmniej 20 godzin. Ogólną zasadą jest, że opioidowe leki przeciwbólowe należy odstawiać stopniowo w celu uniknięcia objawów odstawienia (patrz punkt 4.8). Zgłaszano przypadki, że szybkie zaprzestanie stosowania opioidowych leków przeciwbólowych u pacjentów, którzy są fizycznie uzależnieni od opioidów, doprowadziło do wystąpienia ciężkich objawów z odstawienia i braku kontroli bólu. Zmniejszanie dawki powinno być oparte na indywidualnej dawce, czasie trwania leczenia i reakcji pacjenta na ból i objawy odstawienia. Pacjenci stosujący leczenie długoterminowe mogą wymagać wolniejszego zmniejszania dawki. U pacjentów, którzy byli leczeni przez krótki czas, można rozważyć szybsze zmniejszanie dawki.
U niektórych pacjentów po zmianie terapii z fentanylu w postaci systemów transdermalnych na inne opioidy lub podczas dostosowywania dawki mogą wystąpić objawy odstawienia opioidów. Tabele 1,2 i 3 należy stosować tylko w przypadku zamiany innych opioidów na produkt leczniczy Fenta MX. Nie należy się nimi posługiwać w celu zmiany z leczenia produktem Fenta MX na inne terapie w celu uniknięcia za dużej dawki nowego leku przeciwbólowego i możliwości przedawkowania.
Szczególne grupy pacjentów
Pacjenci w podeszłym wieku Pacjentów w podeszłym wieku należy uważnie obserwować, a dawkę dobierać indywidualnie na podstawie stanu zdrowia pacjenta (patrz punkty 4.4. i 5.2).
U nieleczonych wcześniej opioidami pacjentów w podeszłym wieku stosowanie produktu leczniczego należy rozważyć tylko wtedy, gdy korzyści przeważają nad ryzykiem. W takich przypadkach dawką początkową przezskórnie podawanego fentanylu może być tylko 12,5 μg/h.
Zaburzenia czynności nerek i wątroby Stan pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby należy uważnie obserwować, a dawkę dobierać dla nich indywidualnie na podstawie stanu zdrowia (patrz punkty 4.4 i 5.2).
U nieleczonych wcześniej opioidami pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby stosowanie produktu leczniczego należy rozważyć tylko wtedy, gdy korzyści przeważają nad ryzykiem. W takich przypadkach dawką początkową przezskórnie podawanego fentanylu może być tylko 12,5 μg/h.
Dzieci i młodzież
Dzieci w wieku 16 lat i starsze Należy stosować dawkowanie dla dorosłych.
Dzieci w wieku od 2 do 16 lat Fentanyl w systemach transdermalnych należy stosować wyłącznie u dzieci i młodzieży wykazującej tolerancję na opioidy (w wieku od 2 do 16 lat), już otrzymujących doustnie ekwiwalent co najmniej lub pozajelitowo na fentanyl podawany przezskórnie należy odnieść się do dobowej dawki morfiny w postaci doustnej (tabela 4).
Tabela 4: Zalecana dawka fentanylu w postaci systemów transdermalnych dla dzieci i młodzieży 1
podstawie dobowej dawki doustnej morfiny 2
Doustna dawka morfiny (mg/24 h) Dawka produktu Fenta MX (mikrogramy/h) 30-44 12,5 45-134 25
Przeliczenie na dawki produktu Fenta MX większe niż 25 mikrogramów/godzinę jest takie samo dla dorosłych oraz dzieci i młodzieży (patrz tabela 2). W badaniach klinicznych powyższe dobowe doustne dawki morfiny były podstawą do przeliczania dawek fentanylu w postaci systemów transdermalnych..
W dwóch badaniach z udziałem dzieci i młodzieży wymaganą dawkę fentanylu w systemie transdermalnym obliczano w następujący sposób: 30 mg do 44 mg doustnej morfiny na dobę lub odpowiadająca jej dawka opioidu była zastępowana przez jeden system transdermalny, plaster z fentanylem, uwalniający 12,5 mikrograma fentanylu na godzinę. Należy zauważyć, że taki schemat zmiany u dzieci ma zastosowanie wyłącznie do zmiany doustnej morfiny (lub jej ekwiwalentu) na plastry z fentanylem. Nie można go natomiast zastosować do zmiany Fenta MX na inne opioidy ze względu na możliwość przedawkowania.
Działanie przeciwbólowe pierwszej dawki fentanylu w systemach transdermalnych nie będzie optymalne przez pierwsze 24 godziny. Dlatego podczas pierwszych 12 godzin po zmianie na system transdermalny pacjent powinien otrzymywać normalną dawkę poprzednio stosowanego leku przeciwbólowego. W trakcie następnych 12 godzin jego dawkę należy ustalać w zależności od potrzeb klinicznych.
Przez co najmniej 48 godzin po rozpoczęciu leczenia fentanylem w systemach transdermalnych lub po zwiększeniu dawki zaleca się kontrolowanie, czy u pacjenta pediatrycznego nie występują działania niepożądane, które mogą obejmować hipowentylację (patrz punkt 4.4).
Produktu leczniczego Fenta MX nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 2 lat, gdyż nie ustalono u nich bezpieczeństwa stosowania i skuteczności.
Dostosowywanie dawki i leczenie podtrzymujące u dzieci Plastry Fenta MX należy zmieniać co 72 godziny. Dawkę dostosować indywidualnie aż do uzyskania
równowagi między skutecznością przeciwbólową a tolerancją. Dawki nie wolno zwiększać częściej niż co 72 godziny. Jeśli działanie przeciwbólowe produktu Fenta MX jest niewystarczające, należy podać dodatkową dawkę morfiny lub innego krótko działającego opioidu. Zależnie od potrzeby zastosowania leku przeciwbólowego i nasilenia bólu u dziecka, można podjąć decyzję o zastosowaniu większej dawki fentanylu w postaci systemu transdermalnego. Dawkę należy dostosowywać stopniowo o 12,5 mikrograma/godzinę.
Sposób podawania Podanie przezskórne.
System transdermalny, plaster Fenta MX należy stosować na niepodrażnioną i niepoddawaną naświetlaniom skórę, na płaskich częściach klatki piersiowej lub górnej części ramion. U małych dzieci preferowanym miejscem naklejenia systemu transdermalnego jest górna część pleców ze względu na zminimalizowanie możliwości usunięcia stamtąd systemu transdermalnego przez dziecko.
Należy wybrać nieowłosioną powierzchnię ciała. Jeśli nie jest to możliwe, włosy na skórze w planowanym miejscu naklejenia należy usunąć nożyczkami (nie golić). Jeśli wybrane miejsce wymaga oczyszczenia, skórę należy dokładnie umyć czystą wodą. Nie należy stosować mydła, olejków, płynów kosmetycznych lub jakichkolwiek substancji, które mogłyby podrażnić skórę lub zmienić jej właściwości. Przed nałożeniem systemu transdermalnego skóra powinna być całkowicie sucha. Przed użyciem plastry należy sprawdzić. Nie należy używać plastrów, które są nacięte, przerwane lub w jakikolwiek inny sposób uszkodzone.
Plaster należy nakleić na skórę bezpośrednio po wyjęciu z torebki ochronnej. Aby wyjąć plaster z torebki ochronnej, należy odnaleźć nacięcie na jej brzegu. Torebkę należy otworzyć zginając ją najpierw w miejscu nacięcia, a potem ostrożnie rozerwać. Następnie rozerwać torebkę z obu stron i otworzyć ją jak książkę. Wyjąć plaster z torebki. Plaster jest zabezpieczony warstwą ochronną. Należy zgiąć plaster w połowie i usunąć obie połowy warstwy ochronnej. Należy unikać dotykania warstwy przylepnej plastra. Przykleić plaster na skórę, stosując lekki ucisk dłonią przez około założeniu plastra należy dokładnie umyć ręce.
System transdermalny, plaster Fenta MX można nosić na skórze przez 72 godziny bez przerwy. Nowy plaster może być przyklejony po zdjęciu poprzedniego plastra i musi być on umieszczony w innym miejscu skóry. Przed naklejeniem kolejnego plastra w to samo miejsce powinno minąć kilka dni.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną, kalafonię (uwodornioną), soję, orzeszki ziemne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Ból ostry lub pooperacyjny, gdyż nie jest możliwe stopniowe dostosowanie dawki w krótkim czasie oraz ze względu na ryzyko ciężkiej i zagrażającej życiu hipowentylacji.
Ciężka niewydolność oddechowa.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Stan pacjentów, u których wystąpiły ciężkie działania niepożądane, należy kontrolować przez co najmniej 24 godziny po usunięciu systemu transdermalnego z fentanylem lub dłużej, zależnie od objawów, ponieważ stężenie fentanylu w surowicy zmniejsza się stopniowo, osiągając około 50% po 20-27 godzinach.
Należy poinstruować pacjentów i ich opiekunów, że produkt Fenta MX zawiera substancję czynną w ilości zagrażającej życiu, zwłaszcza dzieci. Dlatego wszystkie plastry należy zawsze przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci, zarówno przed, jak i po zastosowaniu.
Ze względu na ryzyko, w tym ze skutkiem śmiertelnym, związane z przypadkowym połknięciem, niewłaściwym użyciem i nadużyciem, pacjentom i ich opiekunom należy zalecić przechowywanie produktu Fenta MX w bezpiecznym miejscu, niedostępnym dla innych.
Pacjenci nieotrzymujący wcześniej opioidowych leków przeciwbólowych i pacjenci nietolerujący opioidów Stosowanie systemów transdermalnych z fentanylem u pacjentów niestosujących wcześniej opioidowych leków przeciwbólowych, jako początkowej terapii opioidowej, zwłaszcza w leczeniu bólu nienowotworowego, bardzo rzadko skutkowało znaczącą niewydolnością oddechową i (lub) zgonem. Ryzyko ciężkiej lub zagrażającej życiu hipowentylacji istnieje nawet po zastosowaniu najmniejszej dawki produktu Fenta MX w leczeniu początkowym u pacjentów niestosujących wcześniej opioidowych leków przeciwbólowych, zwłaszcza w podeszłym wieku lub pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek. Rozwój tolerancji jest osobniczo zmienny. Zaleca się, aby fentanyl w postaci przezskórnej stosować u pacjentów, którzy tolerują leki opioidowe (patrz punkt 4.2).
Niewydolność oddechowa U niektórych pacjentów może występować silna niewydolność oddechowa po zastosowaniu systemów transdermalnych zawierających fentanyl. Wszystkich pacjentów należy obserwować, czy nie występuje u nich to powikłanie. Niewydolność oddechowa może się utrzymywać po usunięciu systemu transdermalnego. Częstość niewydolności oddechowej zwiększa się wraz ze zwiększeniem dawki fentanylu (patrz punkt 4.9).
Opioidy mogą powodować zaburzenia oddychania związane ze snem, w tym ośrodkowy bezdech senny (ang. central sleep apnoea, CSA) i niedotlenienie związane ze snem. Stosowanie opioidów zwiększa ryzyko wystąpienia CSA w sposób zależny od dawki. U pacjentów, u których występuje CSA, należy rozważyć zmniejszenie całkowitej dawki opioidów.
Ryzyko związane z jednoczesnym stosowaniem substancji działających hamująco na OUN, takich jak benzodiazepiny (w tym alkohol i narkotyczne leki działające hamująco na OUN) Jednoczesne stosowanie fentanylu w systemach transdermalnych, plastrach z substancjami działającymi hamująco na OUN (takimi jak benzodiazepiny lub produkty lecznicze o podobnym działaniu oraz alkohol i narkotyczne leki hamujące czynność OUN) może spowodować nasilenie działań niepożądanych fentanylu i prowadzić do sedacji, niewydolności oddechowej, śpiączki oraz zgonu. Ze względu na te zagrożenia należy unikać jednoczesnego stosowania. Jeśli jednoczesne stosowanie fentanylu i substancji działających hamująco na OUN jest konieczne ze względów klinicznych, należy podawać najmniejsze skuteczne dawki obu produktów leczniczych przez możliwie najkrótszy czas. W związku z tym zdecydowanie zaleca się też poinformowanie pacjentów i ich opiekunów o konieczności zwrócenia uwagi na wymienione objawy (patrz punkt 4.5).
Przewlekłe choroby płuc U pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc lub innymi chorobami układu oddechowego fentanyl w postaci systemu transdermalnego może spowodować cięższe działania niepożądane. U tych pacjentów opioidy mogą zmniejszyć napęd oddechowy i zwiększyć opór w drogach oddechowych.
Efekty leczenia długoterminowego i tolerancja U wszystkich pacjentów po wielokrotnym podaniu opioidów może rozwinąć się tolerancja na działanie przeciwbólowe, hiperalgezja, uzależnienie fizyczne i psychiczne, natomiast w przypadku niektórych działań niepożądanych, takich jak zaparcia wywołane przez opioidy, rozwija się niepełna tolerancja. Zwłaszcza u pacjentów z przewlekłym bólem nienowotworowym odnotowano, że mogą oni nie odczuwać znaczącego złagodzenia natężenia bólu w wyniku ciągłego leczenia opioidami w dłuższej perspektywie czasowej. Zaleca się dokonanie ponownej oceny zasadności dalszego stosowania sytemów transdermalnych zawierających fentanyl regularnie w momencie przepisywania kolejnych recept pacjentom. W
przypadku stwierdzenia, że kontynuacja nie przynosi korzyści, należy stosować stopniowe zmniejszanie dawki w celu złagodzenia objawów odstawiennych.
Nie należy gwałtownie przerywać stosowania systemów transdermalnych zawierających fentanyl u pacjenta uzależnionego fizycznie od opioidów. Zespół odstawienia leku może wystąpić w przypadku nagłego przerwania terapii lub zmniejszenia dawki. Istnieją doniesienia, że gwałtowne zmniejszenie dawki fentanylu w systemie transdermalnym u pacjenta fizycznie uzależnionego od opioidów może prowadzić do ciężkich objawów z odstawienia i braku kontroli bólu (patrz punkt 4.2 i punkt 4.8). Gdy pacjent nie wymaga już leczenia, zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki, aby zminimalizować objawy z odstawienia. Zmniejszanie dużej dawki może trwać od tygodni do miesięcy. Zespół odstawienny leku opioidowego charakteryzuje się niektórymi lub wszystkimi następującymi objawami: niepokój, łzawienie, katar, ziewanie, pocenie się, dreszcze, bóle mięśni, rozszerzenie źrenic i kołatanie serca. Mogą wystąpić również inne objawy, takie jak: drażliwość, pobudzenie, lęk, hiperkinezja, drżenie, osłabienie, bezsenność, brak łaknienia, skurcze brzucha, nudności, wymioty, biegunka, zwiększone ciśnienie krwi, zwiększona częstość oddechu lub częstość akcji serca.
Zaburzenia związane ze stosowaniem opioidów (nadużywanie i uzależnienie) Po wielokrotnym podawaniu opioidów może rozwinąć się tolerancja, uzależenienie fizyczne i uzależnienie psychiczne. Fentanyl może być nadużywany w sposób podobny do innych agonistów opioidów.
Wielokrotne stosowanie produktu Fenta MX może prowadzić do zaburzeń związanych ze stosowaniem opioidów (ang. Opioid use disorder, OUD). Nadużywanie lub celowe niewłaściwe stosowanie produktu Fenta MX może skutkować przedawkowaniem i/lub śmiercią. Ryzyko rozwoju OUD jest zwiększone u pacjentów z osobistym lub rodzinnym wywiadem (rodziców lub rodzeństwa) dotyczącym zaburzeń związanych ze stosowaniem substancji (w tym zaburzeń związanych z używaniem alkoholu), u osób obecnie używających tytoń lub u pacjentów z osobistym wywiadem dotyczącym innych zaburzeń zdrowia psychicznego (np. duża depresja, lęk i zaburzenia osobowości). Pacjenci otrzymujący leki opioidowe powinni być monitorowani pod kątem objawów OUD, takich jak zachowania związane z poszukiwaniem narkotyków (np. zbyt wczesne prośby o uzupełnienie dawki), szczególnie w przypadku pacjentów z podwyższonym ryzykiem. Obejmuje to przegląd równocześnie stosowanych opioidów i leków psychoaktywnych (takich jak benzodiazepiny). W przypadku pacjentów z objawami przedmiotowymi i podmiotowymi OUD należy rozważyć konsultację ze specjalistą ds. uzależnień. Jeżeli ma nastąpić przerwanie stosowania opioidów (patrz punkt 4.4).
Zaburzenia OUN, w tym zwiększone ciśnienie śródczaszkowe Fentanyl w postaci systemów transdermalnych należy stosować ostrożnie u pacjentów, którzy mogą być szczególnie podatni na retencję CO 2
zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego, z zaburzeniami świadomości lub śpiączką. Fentanyl w systemach transdermalnych należy stosować ostrożnie u pacjentów z nowotworami mózgu.
Choroba serca Fentanyl może powodować bradykardię i dlatego należy zachować ostrożność podczas jego stosowania u pacjentów z bradyarytmią.
Opioidy mogą powodować niedociśnienie tętnicze, zwłaszcza u pacjentów z ostrą hipowolemią. Istniejące objawowe niedociśnienie i (lub) hipowolemię należy wyrównać przed rozpoczęciem stosowania systemów transdermalnych Fenta MX.
Niedociśnienie tętnicze Opioidy mogą wywoływać niedociśnienie, szczególnie u pacjentów z ostrą hipowolemią. Przed rozpoczęciem stosowania fentanylu w postaci systemów transdermalnych należy wyrównać występujące wcześniej objawowe niedociśnienie i (lub) hipowolemię.
Zaburzenia czynności wątroby Fentanyl jest przekształcany w wątrobie do nieczynnych farmakologicznie metabolitów, dlatego jego eliminacja może być opóźniona w przypadku zaburzeń czynności wątroby. Jeśli fentanyl w postaci przezskórnej stosowany jest u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, należy uważnie obserwować, czy nie występują u nich objawy toksycznego działania fentanylu i w razie konieczności zmniejszyć jego dawkę (patrz punkt 5.2).
Zaburzenia czynności nerek Mimo że wpływ zaburzeń czynności nerek nie powinien wpływać w stopniu znaczącym klinicznie na eliminację fentanylu, należy zachować ostrożność, gdyż nie oceniano farmakokinetyki fentanylu u tych pacjentów (patrz punkt 5.2). Jeśli pacjenci z zaburzeniami czynności nerek otrzymują fentanyl w postaci plastrów, należy uważnie obserwować, czy nie występują u nich objawy działania toksycznego fentanylu i w razie konieczności zmniejszyć jego dawkę. Dodatkowe ograniczenia dotyczą pacjentów nieleczonych wcześniej opioidami z zaburzeniami czynności nerek (patrz punkt 4.2).
Gorączka / zewnętrzne źródła ciepła Stężenie fentanylu w surowicy może zwiększyć się, jeśli zwiększy się temperatura skóry. Z tego względu pacjentów gorączkujących należy obserwować, czy nie występują u nich działania niepożądane charakterystyczne dla opioidów, a w razie potrzeby dostosować dawkę fentanylu w postaci systemów transdermalnych. Uwalnianie fentanylu z systemu transdermalnego może być zwiększone pod wpływem temperatury i prowadzić do przedawkowania lub zgonu pacjenta.
Wszystkim pacjentom należy poradzić, aby unikali narażania miejsca, w którym naklejono system transdermalny, plaster na bezpośrednie działanie zewnętrznych źródeł ciepła (takich jak poduszki rozgrzewające, koce elektryczne, ogrzewane łóżka wodne, lampy rozgrzewające lub opalające, intensywne opalanie, długie gorące kąpiele, sauna lub gorące źródła uzdrowiskowe).
Zespól serotoninowy Zaleca się ostrożność podczas jednoczesnego stosowania fentanylu w postaci transdermalnej i produktów leczniczych wpływających na serotoninergiczny układ neuroprzewodzący.
Interakcje z innymi produktami leczniczymi Możliwy jest rozwój potencjalnie groźnego dla życia zespołu serotoninowego podczas jednoczesnego stosowania z substancjami czynnymi o działaniu serotoninergicznym, takimi jak selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI) i z substancjami czynnymi, które zaburzają metabolizm serotoniny (w tym inhibitory monoaminooksydazy [IMAO]). Zespół serotoninowy może wystąpić po zastosowaniu dawek leczniczych.
Objawy zespołu serotoninowego mogą obejmować zmiany stanu umysłowego (tj. pobudzenie, omamy, śpiączka), chwiejność układu autonomicznego (np. tachykardia, niestabilne ciśnienie tętnicze, hipertermia), zaburzenia nerwowo-mięśniowe (tj. wzmożenie odruchów, brak koordynacji, sztywność) i (lub) objawy żołądkowo-jelitowe (np. nudności, wymioty, biegunka).
W razie podejrzewania zespołu serotoninowego należy rozważyć szybkie przerwanie stosowania produktu Fenta MX.
Inhibitory CYP3A4 Jednoczesne stosowanie fentanylu w postaci przezskórnej z inhibitorami izoenzymu CYP3A4 może spowodować zwiększenie stężenia fentanylu w osoczu, a to z kolei może nasilić lub wydłużyć zarówno działanie lecznicze, jak i działania niepożądane i prowadzić do ciężkiej niewydolności oddechowej. Dlatego nie zaleca się jednoczesnego stosowania produktu Fenta MX i inhibitorów izoenzymu CYP3A4, chyba że korzyść z leczenia przeważa ryzyko działań niepożądanych. Zasadniczo, pacjent powinien odczekać 2 dni od przerwania leczenia inhibitorem CYP3A4 do zastosowania pierwszego plastra Fenta MX. Jednak utrzymywanie się zahamowania jest zmienne i czas ten powinien być dłuższy dla niektórych inhibitorów CYP3A4 z długim okresem eliminacji
(takich jak amiodaron) lub zależnych od czasu inhibitorów, takich jak erytromycyna, idelalisyb, nikardypina i rytonawir. Dlatego przed zastosowaniem pierwszego plastra Fenta MX należy sprawdzić okres półtrwania i czas trwania inhibicji substancji czynnej w informacji o produkcie inhibitora CYP3A4. U pacjenta leczonego produktem Fenta MX należy odczekać co najmniej 1 tydzień od usunięcia ostatniego plastra zanim rozpocznie się leczenie inhibitorem CYP3A4. Jeśli nie można uniknąć jednoczesnego stosowania produktu Fenta MX z inhibitorem CYP3A4, zaleca się uważną obserwację przedmiotowych i podmiotowych objawów nasilonego lub wydłużonego działania terapeutycznego i działań niepożądanych fentanylu (w szczególności depresji oddechowej) i w razie konieczności należy zmniejszyć dawkę lub przerwać stosowanie produktu Fenta MX (patrz punkt 4.5).
Jednoczesne stosowanie mieszanych agonistów/antagonistów opioidowych Nie zaleca się jednoczesnego stosowania buprenorfiny, nalbufiny lub pentazocyny (patrz także punkt 4.5).
Niezamierzona ekspozycja na fentanyl poprzez system transdermalny, plaster Niezamierzone przeniesienie systemu transdermalnego z fentanylem ze skóry pacjenta na skórę innej osoby (zwłaszcza dziecka) podczas korzystania z tego samego łóżka lub podczas bliskiego kontaktu fizycznego może spowodować u osoby niebędącej pacjentem przedawkowanie opioidu. Pacjentów należy uprzedzić, że przypadkowo przeniesiony plaster trzeba natychmiast usunąć ze skóry innej osoby (patrz punkt 4.9).
Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku Dane z badań z zastosowaniem fentanylu podawanego dożylnie wskazują, że u pacjentów w podeszłym wieku klirens fentanylu może być zmniejszony, okres półtrwania wydłużony, a wrażliwość na działanie leku większa niż u pacjentów młodszych. Jeśli pacjenci w podeszłym wieku otrzymują fentanyl w postaci systemów transdermalnych, należy uważnie obserwować, czy nie występują u nich objawy toksycznego działania fentanylu i, jeśli to konieczne, zmniejszyć jego dawkę (patrz punkt 5.2).
Przewód pokarmowy Opioidy zwiększają napięcie oraz osłabiają skurcze propulsywne mięśni gładkich przewodu pokarmowego. Wydłużony na skutek tego pasaż żołądkowo-jelitowy może być odpowiedzialny za zapierające działanie fentanylu. Pacjentów należy poinformować o metodach zapobiegania zaparciu i rozważyć profilaktyczne stosowanie leków przeczyszczających. Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z przewlekłym zaparciem. W razie stwierdzenia lub podejrzewania niedrożności porażennej jelit stosowanie produktu Fenta MX należy przerwać.
Pacjenci z miastenią (myasthenia gravis) Mogą występować reakcje (mio)kloniczne o charakterze niepadaczkowym. Należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów z miastenią.
Dzieci i młodzież Produktu Fenta MX nie należy stosować u dzieci, które nie miały jeszcze kontaktu z lekami opioidowymi (patrz punkt 4.2) ze względu na możliwość ciężkiej lub zagrażającej życiu hipowentylacji, niezależnie od podanej w produkcie Fenta MX dawki fentanylu.
Nie badano stosowania fentanylu w postaci systemu transdermalnego u dzieci w wieku poniżej 2 lat.
Fenta MX należy stosować jedynie u dzieci w wieku 2 lat lub starszych, które tolerują opioidy (patrz punkt 4.2).
U dzieci należy rozważnie wybierać miejsce naklejenia produktu Fenta MX, aby nie dopuścić do jego przypadkowego zjedzenia przez dziecko (patrz punkty 4.2 i 6.6) i uważnie kontrolować przyleganie systemu transdermalnego do skóry.
Hiperalgezja wywołana opioidami Hiperalgezja wywołana opioidami (ang. Opioid induced hyperalgesia, OIH) jest paradoksalną
odpowiedzią na opioid, w której występuje wzrost percepcji bólu pomimo stabilnej lub zwiększonej ekspozycji na opioidy. Różni się ona od tolerancji, w której większe dawki opioidów są wymagane do osiągnięcia tego samego efektu przeciwbólowego lub leczenia nawracającego bólu. OIH może objawiać się zwiększonym poziomem bólu, bólem bardziej uogólnionym (tj. mniej ogniskowym) lub bólem od zwykłych (tj. niebólowych) bodźców (allodynia) bez dowodów na postęp choroby. W przypadku podejrzenia OIH należy w miarę możliwości zmniejszyć lub odstawić dawkę opioidu.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Interakcje farmakodynamiczne
Produkty lecznicze działające na ośrodkowy układ nerwowy/substancje działające hamująco na OUN, w tym alkohol i narkotyczne leki hamujące czynność OUN Jednoczesne stosowanie fentanylu w systemach transdermalnych, plastrach i innych leków o działaniu hamującym ośrodkowy układ nerwowy (w tym benzodiazepin oraz innych leków uspokajających/nasennych, opioidów, leków stosowanych do znieczulenia ogólnego, pochodnych fenotiazyny, trankwilizerów, leków przeciwhistaminowych o działaniu sedatywnym i alkoholu) oraz narkotycznych leków hamujących czynność OUN), leków zmniejszających napięcie mięśni szkieletowych i gabapentynoidów (gabapentyny i pregabaliny), może powodować nieproporcjonalne nasilenie działań hamujących czynność OUN, takich jak niewydolność oddechowa, niedociśnienie tętnicze, głęboka sedacja, śpiączka lub zgon. Dlatego stosowanie któregokolwiek z wyżej wymienionych produktów leczniczych w skojarzeniu z produktem Fenta MX wymaga starannej opieki nad pacjentem i obserwacji jego stanu. Należy też ograniczyć dawkę i czas leczenia skojarzonego (patrz punkt 4.4).
Inhibitory monoaminooksydazy (IMAO) Nie zaleca się stosowania fentanylu w postaci systemów transdermalnych u pacjentów, którzy wymagają jednoczesnego leczenia inhibitorami MAO. Istnieją doniesienia o występowaniu ciężkich i nieprzewidywalnych działań niepożądanych, w tym nasilenia działania opioidu lub nasilenia działania serotoninergicznego. Dlatego produktu Fenta MX nie należy stosować przed upływem
Produkty lecznicze o działaniu serotoninergicznym Jednoczesne stosowanie fentanylu z lekiem serotoninergicznym, takim jak selektywny inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI) lub inhibitor monoaminooksydazy (IMAO) może zwiększyć ryzyko potencjalnie zagrażającego życiu zespołu serotoninowego (patrz punkt 4.4).
Jednoczesne stosowanie agonistów i antagonistów receptorów opiodowych Nie zaleca się jednoczesnego stosowania buprenorfiny, nalbufiny lub pentazocyny. Leki te mają duże powinowactwo do receptorów opioidowych i względnie małą aktywność wewnętrzną, dlatego potencjalnie antagonizują przeciwbólowe działanie fentanylu. Leki te mogą wywołać objawy odstawienia u pacjentów uzależnionych od opioidów (patrz punkt 4.4).
Interakcje farmakokinetyczne
Inhibitory izoenzymu 3A4 układu cytochromu P450 (CYP3A4) Fentanyl, substancja czynna o dużym klirensie, jest szybko i w znacznym stopniu metabolizowana głównie przez CYP3A4.
Jednoczesne stosowanie fentanylu w postaci transdermalnej z inhibitorami izoenzymu P450 3A4
(CYP3A4) może spowodować zwiększenie stężenia fentanylu w osoczu i prowadzić do nasilenia lub wydłużenia zarówno jego działania terapeutycznego, jak i działań niepożądanych, a także do ciężkiej niewydolności oddechowej. Oczekuje się, że nasilenie interakcji z silnymi inhibitorami CYP3A4 będzie większe niż ze słabymi lub umiarkowanymi inhibitorami CYP3A4. Zgłaszano przypadki ciężkiej depresji oddechowej po jednoczesnym podaniu inhibitorów CYP3A4 i przezskórnego fentanylu, w tym przypadek śmiertelny po jednoczesnym podaniu z umiarkowanym inhibitorem CYP3A4. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania inhibitorów CYP3A4 i przezskórnego fentanylu, chyba że istnieje możliwość dokładnego monitorowania stanu pacjenta (patrz punkt 4.4). Przykładami substancji czynnych, które mogą zwiększać stężenie fentanylu, są: amiodaron, cymetydyna, klarytromycyna, diltiazem, erytromycyna, flukonazol, itrakonazol, ketokonazol, nefazodon, rytonawir, werapamil i worykonazol (lista nie jest wyczerpująca). Po jednoczesnym zastosowaniu słabych, umiarkowanych lub silnych inhibitorów CYP3A4 z fentanylem krótkotrwale podanym dożylnie, klirens fentanylu zmniejszał się zwykle o ≤25%, chociaż po zastosowaniu rytonawiru (silny inhibitor CYP3A4), klirens fentanylu zmniejszał się średnio o 67%. Nasilenie interakcji inhibitorów CYP3A4 z długotrwale podawanym fentanylem przezskórnym nie jest znane, lecz może być większe niż przy krótkotrwałym podawaniu dożylnym.
Leki indukujące izoenzym 3A4 układu cytochromu P450 (CYP3A4) Jednoczesne stosowanie z lekami indukującymi CYP3A4 może spowodować zmniejszenie stężenia fentanylu w osoczu i osłabienie jego działania leczniczego. Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu induktorów CYP3A4 i produktu Fenta MX. Może być konieczne zwiększenie dawki produktu Fenta MX lub zmiana na inną przeciwbólową substancję czynną. Przed przerwaniem stosowania induktora należy rozważyć zmniejszenie dawki fentanylu i uważnie obserwować pacjenta. Działanie induktora zmniejsza się stopniowo i może spowodować zwiększenie stężenia fentanylu w osoczu, co może zwiększyć lub wydłużyć zarówno działanie terapeutyczne, jak i działania niepożądane, a także może spowodować ciężką depresję oddechową. Należy kontynuować uważną obserwację stanu pacjenta do czasu uzyskania stabilizacji działania leku. Przykładami substancji czynnych, które mogą zmniejszać stężenie fentanylu, są: karbamazepina, fenobarbital, fenytoina i ryfampicyna (lista nie jest wyczerpująca).
Dzieci i młodzież Badania interakcji przeprowadzano tylko u dorosłych.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża Brak odpowiednich danych dotyczących stosowania fentanylu w systemach transdermalnych u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały pewnego stopnia szkodliwy wpływ na reprodukcję (patrz punkt 5.3). Potencjalne zagrożenie dla ludzi nie jest znane, chociaż fentanyl podawany dożylnie w ramach znieczulenia przenika przez łożysko u ludzi. U noworodków matek przewlekle stosujących fentanyl w postaci transdermalnej w czasie ciąży notowano objawy odstawienia. Produktu Fenta MX nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne.
Stosowanie produktu Fenta MX w czasie porodu nie jest zalecane, gdyż nie powinno się go stosować w celu opanowania bólu ostrego lub pooperacyjnego (patrz punkt 4.3). Ponadto fentanyl przenika przez łożysko, dlatego stosowanie produktu Fenta MX w czasie porodu może wywołać niewydolność oddechową u noworodka.
Karmienie piersią Fentanyl przenika do mleka kobiecego i może powodować sedację i (lub) niewydolność oddechową u niemowlęcia karmionego piersią. Dlatego karmienie piersią należy przerwać na czas leczenia produktem Fenta MX i można je podjąć ponownie nie wcześniej niż po upływie 72 godzin po usunięciu systemu transdermalnego z fentanylem.
Płodność Brak danych klinicznych dotyczących wpływu fentanylu na płodność. Niektóre badania na szczurach wykazały zmniejszoną płodność i zwiększoną śmiertelność zarodków w dawkach toksycznych dla
matek (patrz punkt 5.3).
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Fentanyl podawany przezskórnie może zaburzać sprawność umysłową i (lub) fizyczną konieczną do wykonywania potencjalnie niebezpiecznych czynności, takich jak prowadzenie pojazdów lub obsługiwanie maszyn.
4.8 Działania niepożądane
Bezpieczeństwo stosowania systemów transdermalnych, plastrów z fentanylem w leczeniu przewlekłego bólu nowotworowego lub nienowotworowego oceniono u 1565 osób dorosłych i u 289 dzieci i młodzieży biorących udział w 11 badaniach klinicznych (1 kontrolowane placebo badanie z podwójnie ślepą próbą; 7 badań otwartych z aktywną kontrolą; 3 badania otwarte bez kontroli). Badani otrzymali co najmniej jedną dawkę fentanylu w postaci systemów transdermalnych, plastrów i od nich uzyskano dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania.
Zbiorcze dane z tych badań wskazują na to, że najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi (częstość >10%) były: nudności (35,7%), wymioty (23,2%), zaparcie (23,1%), senność (15,0%), zawroty głowy (13,1%) i bóle głowy (11,8%).
W tabeli 5 wymieniono działania niepożądane fentanylu w postaci systemów transdermalnych, plastrów, notowane podczas powyższych badań klinicznych (włącznie z działaniami wymienionymi wyżej) oraz obserwowane po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu.
Częstości działań niepożądanych określono stosując następującą konwencję: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do <1/10); niezbyt często (≥1/1000 do <1/100); rzadko (≥1/10 000 do <1/1000); bardzo rzadko (<1/10 000); częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych). Działania niepożądane przedstawiono według klasyfikacji układów i narządów, w kolejności zgodnej ze zmniejszającym się nasileniem w każdej kategorii częstości.
Tabela 5 Działania niepożądane u dorosłych, młodzieży i dzieci
Klasyfikacja układów i narządów Kategoria częstości Bardzo często Często Niezbyt często Rzadko Częstość nieznana Zaburzenia układu immunologicz- nego
anafilaktyczny, reakcja anafilaktyczna, reakcja rzekomoana- filaktyczna Zaburzenia endokrynolo- giczne
androgenów Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Zaburzenia psychiczne
depresja, niepokój, stan splątania, omamy Pobudzenie, dezorientacja, nastrój euforyczny
Zaburzenia układu nerwowego Senność, zawroty głowy, bóle głowy 1
Drżenie, parestezje Niedoczulica, drgawki (w tym napady kloniczne i
typu grand mal), niepamięć, zaburzenia świadomości, utrata przytomności Zaburzenia oka
widzenie Zwężenie źrenicy
Zaburzenia ucha i błędnika
pochodzenia obwodowego
Zaburzenia serca
serca, tachykardia Bradykardia, sinica
Zaburzenia naczyniowe
tętnicze Niedociśnienie tętnicze
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
oddechowa, ostre wyczerpanie oddechowe Bezdech, hipowentylac- ja Spowolnienie oddechu Zaburzenia żołądka i jelit Nudności, wymioty, zaparcie Biegunka, suchość błony śluzowej jamy ustnej, ból brzucha, ból w nadbrzuszu, niestrawność Niedrożność jelita Częściowa niedrożność jelita
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
pocenie się, świąd, wysypka, rumień Wyprysk, alergiczne zapalenie skóry, zaburzenia skóry, zapalenie skóry, kontaktowe zapalenie skóry
Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
moczu
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
wzwodu, zaburzenia funkcji seksualnych
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
zmęczenia, obrzęki obwodowe, osłabienie, złe Reakcja w miejscu podania, choroba przypominająca grypę, odczucie Zapalenie skóry w miejscu podania, wyprysk w miejscu
samopoczucie, odczucie zimna zmian temperatury ciała, reakcja nadwrażliwości w miejscu podania, zespół odstawienia, gorączka* podania
* określona częstość (niezbyt często) opiera się na analizach częstości odnotowanych w badaniu klinicznym u dorosłych, młodzieży i dzieci z bólem nienowotworowym.
Dzieci i młodzież Bezpieczeństwo stosowania fentanylu w systemach transdermalnych w leczeniu przewlekłego lub ciągłego bólu nowotworowego i nienowotworowego oceniano u 289 dzieci i młodzieży (<18 lat), uczestników 3 badań klinicznych. Źródłem danych dotyczących bezpieczeństwa byli pacjenci, którzy otrzymali co najmniej jedną dawkę fentanylu podaną przezskórnie (patrz punkt 5.1).
Profil działań niepożądanych obserwowanych u dzieci i młodzieży leczonych fentanylem w postaci plastrów były podobne do występujących o osób dorosłych. W trakcie łagodzenia bólu związanego z ciężką chorobą nie zaobserwowano u dzieci i młodzieży ryzyka niestandardowych działań niepożądanych ponad działania niepożądane właściwe dla opioidów. Nie wydaje się, aby istniało takie ryzyko w trakcie zgodnego ze wskazaniami stosowania fentanylu w postaci plastrów u dzieci w wieku
Według zbiorczych danych z 3 badań klinicznych z udziałem dzieci i młodzieży najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi (częstość >10%) były: wymioty (33,9%), nudności (23,5%), bóle głowy (16,3%), zaparcie (13,5%), biegunka (12,8%) i świąd (12,8%).
Wielokrotne stosowanie fentanylu w postaci systemów transdermalnych może prowadzić do rozwoju tolerancji oraz zależności fizycznej i psychicznej (patrz punkt 4.4).
Objawy odstawienia związane z opioidami (tj. nudności, wymioty, biegunka, lęk i dreszcze) mogą występować u niektórych pacjentów po zmianie wcześniej stosowanego analgetyku opioidowego na fentanyl w postaci systemu transdermalnego lub po nagłym przerwaniu leczenia (patrz punkt 4.2).
Istnieją bardzo rzadkie doniesienia o występowaniu objawów odstawienia u noworodków, których matki stosowały przez długi czas fentanyl w postaci przezskórnej podczas ciąży (patrz punkt 4.6).
Zgłaszano przypadki zespołu serotoninowego, gdy fentanyl stosowano jednocześnie z lekami o silnym działaniu serotoninergicznym (patrz punkty 4.4. i 4.5).
Bardzo rzadko oczyszczony olej sojowy może wywoływać reakcje alergiczne.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Objawy przedmiotowe i podmiotowe Objawy przedawkowania fentanylu są rozszerzeniem jego działania farmakologicznego, a niewydolność oddechowa jest najcięższym objawem.
Leczenie W przypadku niewydolności oddechowej należy natychmiast zastosować środki zaradcze, w tym: usunąć system transdermalny z fentanylem i stymulować pacjenta fizycznie lub werbalnie. Po zastosowaniu tych środków należy podać nalokson, który jest swoistym antagonistą opioidowym. Niewydolność oddechowa występująca po przedawkowaniu może trwać dłużej niż działanie antagonistów receptorów opioidowych. Odstęp między kolejnymi dożylnie podanymi dawkami antagonisty receptorów opioidowych należy starannie zaplanować ze względu na możliwość wystąpienia ponownej narkotyzacji po zdjęciu plastra. Może być konieczne wielokrotne podanie lub ciągła infuzja naloksonu. Zniesienie działania narkotycznego może spowodować ostry nawrót bólu i wyrzut katecholoamin do krwiobiegu.
W uzasadnionych przypadkach należy przywrócić i utrzymać drożność dróg oddechowych, np. stosując rurkę ustno-gardłową lub rurkę dotchawiczą, należy podać tlen i w razie potrzeby zastosować wspomagane lub kontrolowane oddychanie. Należy utrzymać odpowiednią temperaturę ciała i nawodnienie pacjenta.
W razie ciężkiego, ciągłego niedociśnienia tętniczego można podejrzewać hipowolemię, którą należy leczyć podając pozajelitowo odpowiedni płyn.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwbólowe, opioidy, pochodne fenylopiperydyny Kod ATC: N02AB03
Mechanizm działania Fentanyl jest opioidowym lekiem przeciwbólowym oddziałującym głównie z receptorem opioidowym μ. Jego głównymi działaniami farmakologicznymi są łagodzenie bólu i działanie uspokajające.
Dzieci i młodzież Bezpieczeństwo stosowania fentanylu w postaci przezskórnej oceniano w trzech otwartych badaniach z udziałem 289 pacjentów pediatrycznych z przewlekłym bólem, w wieku od 2 do 17 lat (80 z nich było w wieku od 2 do 6 lat). Spośród 289 pacjentów włączonych do badania, u 110 dzieci rozpoczęto leczenie dawką 12,5 μg/h. Spośród nich 23 (20,9%) otrzymywało wcześniej opioidy w dawce odpowiadającej <30 mg doustnej morfiny na dobę, 66 (60,0%) otrzymywało opioidy w dawce odpowiadającej 30 do 44 mg doustnej morfiny na dobę, a 12 (10,9%) otrzymywało opioidy w dawce odpowiadającej co najmniej 45 mg doustnej morfiny na dobę (brak danych od 9 [8,2%] badanych). Dawki początkowe 25 μg/h i większe stosowano u pozostałych 179 pacjentów: 174 (97,2%) z nich otrzymywało wcześniej opioidy w dawkach odpowiadających co najmniej 45 mg doustnej morfiny na dobę. Spośród pozostałych 5 badanych z dawką początkową wynoszącą co najmniej 25 μg/h, które wcześniej otrzymywało opioidy w dawkach odpowiadających <45 mg doustnej morfiny na dobę, a 4 (2,2%) wcześniej otrzymywało opioidy w dawkach odpowiadających 30 do 44 mg doustnej morfiny na dobę (patrz punkt 4.8).
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie Produkt leczniczy Fenta MX zapewnia stałe uwalnianie fentanylu do krążenia przez 72 godziny. Po
przyklejeniu systemu transdermalnego (plastra) skóra pod plastrem wchłania fentanyl, który kumuluje się w jej zewnętrznych warstwach, a stąd fentanyl przedostaje się do krążenia ogólnego. Matryca polimerowa i dyfuzja fentanylu przez warstwy skóry warunkują względnie stałą szybkość uwalniania. Uwalnianie substancji czynnej odbywa się dzięki gradientowi stężeń między plastrem a skórą. Średnia biodostępność fentanylu po zastosowaniu plastra przezskórnego wynosi 92%.
Po pierwszym nałożeniu systemu transdermalnego Fenta MX stężenie fentanylu w surowicy zwiększa się stopniowo i na ogół stabilizuje po upływie 12 do 24 godzin, a następnie pozostaje na względnie stałym poziomie przez pozostałą część 72-godzinnego okresu zastosowania. Stężenie w surowicy osiąga stan stacjonarny pod koniec drugiego 72-godzinnego okresu zastosowania i utrzymuje się na tym poziomie podczas kolejnych zastosowań systemów transdermalnych tej samej wielkości. Ze względu na kumulację, wartości AUC i C max
o około 40% większe niż po jednorazowym podaniu. Pacjenci uzyskują i utrzymują stężenie w surowicy w stanie stacjonarnym określone przez osobniczą zmienność przepuszczalności skóry i wydalania fentanylu z organizmu. Obserwowano dużą zmienność międzyosobniczą stężenia fentanylu w osoczu.
Model farmakokinetyczny wskazuje, że stężenia fentanylu w surowicy mogą zwiększać się o 14% (w zakresie 0-26%), jeśli nowy plaster zastosuje się po 24 godzinach zamiast po zalecanych
Podwyższenie temperatury skóry może zwiększyć przezskórne wchłanianie fentanylu (patrz punkt 4.4). Zwiększenie temperatury skóry przez przyłożenie w miejscu naklejenia plastra poduszki elektrycznej ustawionej na małą moc przez pierwsze 10 godzin pojedynczej aplikacji zwiększyło średnią wartość AUC fentanylu 2,2-krotnie, a średnie stężenie na końcu podgrzewania zwiększyło się o 61%.
Dystrybucja Fentanyl jest szybko dystrybuowany do różnych tkanek i narządów, na co wskazuje duża objętość dystrybucji (3-10 l/kg po podaniu dożylnym). Fentanyl kumuluje się w mięśniach szkieletowych oraz tkance tłuszczowej i wolno uwalnia się do krwi.
W badaniu u pacjentów z chorobą nowotworową leczonych fentanylem w plastrach transdermalnych wiązanie z białkami osocza wynosiło średnio 95% (zakres 77-100%). Fentanyl łatwo przenika przez barierę krew-mózg, przenika również przez barierę łożyskową i do mleka.
Metabolizm Fentanyl jest substancją czynną o dużym klirensie; jest szybko i w znacznym stopniu metabolizowany, głównie w wątrobie przez CYP3A4. Główny metabolit (norfentanyl) i inne metabolity są nieaktywne. Wydaje się, że skóra nie metabolizuje fentanylu podawanego przezskórnie. Ustalano to w badaniu ludzkich keratynocytów i w badaniach klinicznych, w których za 92% dawki dostarczonej przez system transdermalny odpowiadał niezmieniony fentanyl, który pojawiał się w krążeniu ustrojowym.
Wydalanie Po 72-godzinnej aplikacji średni okres półtrwania fentanylu wynosi od 20 do 27 godzin. W wyniku ciągłego wchłaniania fentanylu z depozytu ze skóry po usunięciu plastra powoduje, że okres półtrwania po podaniu przezskórnym jest 2-3 razy dłuższy niż po podaniu dożylnym.
Po podaniu dożylnym średni całkowity klirens fentanylu w badaniach klinicznych był zwykle w zakresie od 34 do 66 l/godzinę.
Podczas 72-godzinnego dożylnego podawania fentanylu około 75% dawki jest wydalane w moczu, a około 9% z kałem. Fentanyl wydalany jest głównie w postaci metabolitów, a mniej niż 10% w postaci niezmienionej substancji czynnej.
Liniowość lub nieliniowość Uzyskiwane stężenia fentanylu w surowicy są proporcjonalne do wielkości plastrów Fenta MX.
Farmakokinetyka transdermalnego fentanylu nie zmienia się podczas wielokrotnej aplikacji.
Zależności farmakokinetyczno-farmakodynamiczne Istnieje duża zmienność międzyosobniczą farmakokinetyki fentanylu w odniesieniu do stężeń fentanylu, działania terapeutycznego i działań niepożądanych oraz tolerancji na opioidy. Minimalne skuteczne stężenie fentanylu zależy od nasilenia bólu i wcześniejszego stosowania opioidów. Zarówno minimalne skuteczne stężenie, jak i stężenie toksyczne zwiększają się wraz tolerancją, dlatego nie można określić zakresu optymalnych stężeń fentanylu. Dostosowanie indywidualnej dawki fentanylu musi opierać się na odpowiedzi pacjenta i poziomie tolerancji. Należy pamiętać o opóźnieniu od 12 do
Szczególne grupy pacjentów
Pacjenci w podeszłym wieku Dane z badań z zastosowaniem fentanylu podawanego dożylnie wskazują, że u pacjentów w podeszłym wieku klirens fentanylu może być zmniejszony, a okres półtrwania wydłużony. Pacjenci ci mogą być bardziej wrażliwi na działanie substancji czynnej niż pacjenci młodsi. W badaniu z zastosowaniem fentanylu w systemach transdermalnych farmakokinetyka fentanylu u zdrowych osób w podeszłym wieku nie różniła się znacząco w porównaniu ze zdrowymi młodszymi osobami, chociaż maksymalne stężenia w surowicy były mniejsze, a średni okres półtrwania był wydłużony do około 34 godzin. Pacjentów w podeszłym wieku należy uważnie kontrolować, czy nie występują u nich objawy toksyczności fentanylu i, w razie konieczności, zmniejszyć dawkę (patrz punkt 4.4).
Zaburzenia czynności nerek Oczekuje się, że wpływ zaburzeń czynności nerek na farmakokinetykę fentanylu będzie ograniczony, gdyż wydalanie nerkowe niezmienionego fentanylu wynosi mniej niż 10% i nie ma czynnych metabolitów wydalanych przez nerki. Ponieważ jednak nie badano wpływu zaburzeń czynności nerek na farmakokinetykę fentanylu, należy zachować ostrożność (patrz punkty 4.2 i 4.4).
Zaburzenia czynności wątroby U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby należy uważnie kontrolować, czy nie występują objawy toksyczności fentanylu i w razie konieczności należy zmniejszyć u nich stosowaną dawkę produktu Fenta MX (patrz punkt 4.4). Dane od osób z marskością wątroby i symulowane dane od osób z zaburzeniami czynności wątroby o różnym nasileniu leczonych transdermalnym fentanylem wskazują na możliwość zwiększenia stężenia fentanylu i zmniejszenia jego klirensu w porównaniu z osobami z prawidłową czynnością wątroby. Symulacje wskazują, że wartość AUC w stanie stacjonarnym u pacjentów z chorobą wątroby stopnia B wg Childa-Pugha (8 punktów wg Childa- Pugha) może być o około 1,36-krotnie większe niż u pacjentów z prawidłową czynnością wątroby (stopień A; 5,5 punktu wg Childa-Pugha). U pacjentów z chorobą wątroby stopnia C wg Childa-Pugha (12 punktów wg Childa-Pugha) wyniki wskazują na kumulację stężenia fentanylu przy każdej aplikacji, co powoduje, że wartości AUC w stanie stacjonarnym są u tych pacjentów około 3,72-krotnie większe.
Dzieci i młodzież Stężenia fentanylu badano u więcej niż 250 dzieci i młodzieży w wielu od 2 do 17 lat po zastosowaniu plastrów z fentanylem w dawkach od 12,5 do 300 μg/h. Wydaje się, że dostosowana do masy ciała wartość klirensu fentanylu (l/godzinę/kg mc.) u dzieci w wieku od 2 do 5 lat jest większa o 82%, a u dzieci w wieku od 6 do 10 lat o 25% niż u dzieci w wieku od 11 do 16 lat, których klirens ma prawdopodobnie taką samą wartość, jak u osób dorosłych. Obserwacje te zostały uwzględnione przy ustalaniu zaleceń dotyczących dawkowania u dzieci i młodzieży (patrz punkty 4.2 i 4.4).
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Dane niekliniczne wynikające z konwencjonalnych badań farmakologicznych toksyczności po podaniu wielokrotnym nie wykazały żadnego zagrożenia dla ludzi.
Przeprowadzano standardowe badania toksycznego wpływu na reprodukcję i rozwój z zastosowaniem
fentanylu podawanego pozajelitowo. U szczurów fentanyl nie wpływał na płodność samców. Niektóre badania u samic szczurów wykazały zmniejszoną płodność i zwiększoną śmiertelność zarodków.
Działanie na zarodek było spowodowane toksycznością dla matki, a nie bezpośrednim wpływem substancji na rozwijający się zarodek. W badaniach na dwóch gatunkach zwierząt (szczury i króliki) nie wykazano działania teratogennego. W badaniu rozwoju przed- i pourodzeniowego przeżywalność potomstwa była znamiennie zmniejszona po podaniu dawek, które nieznacznie zmniejszały masę ciała matek. Takie działanie mogło wynikać ze zmienionej opieki matek lub bezpośredniego wpływu fentanylu na potomstwo. Nie obserwowano wpływu na rozwój fizyczny i zachowanie potomstwa.
W badaniach in vivo na gryzoniach i bakteriach fentanyl nie wykazywał działania mutagennego. Podobnie jak inne opioidowe leki przeciwbólowe, fentanyl indukował in vitro działanie mutagenne w hodowlach komórkowych ssaków. Ryzyko działania mutagennego przy stosowaniu dawek terapeutycznych jest mało prawdopodobne, gdyż działania te występowały tylko przy dużych stężeniach.
Badanie rakotwórczości (codzienne wstrzyknięcia podskórne chlorowodorku fentanylu podawane przez dwa lata szczurom rasy Sprague Dawley) nie wykazało żadnego działania onkogennego.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Olej sojowy oczyszczony Kalafonia, żywica uwodorniona Warstwa przylegająca: Poli (2-etyloheksyloakrylan, octan winylu) 1:1 Warstwa zewnętrzna zabezpieczająca: Polietylenu tereftalan Warstwa ochronna (usuwana): Sylikonowany polietylenu tereftalan
Tusz do nadruku
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Systemy transdermalne, plastry są pakowane pojedynczo w saszetki z folii papier/PE/Aluminium/PE w tekturowym pudełku. Opakowania zawierają 3, 5, 7, 10, 14, 16 i 20 systemów transdermalnych. Opakowania szpitalne zawierają 5 systemów transdermalnych.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do
stosowania
Zużyty system transdermalny należy złożyć tak, aby przylepne strony przylegały do siebie, a następnie usunąć w bezpieczny sposób. Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE
DO OBROTUSandoz GmbH Biochemiestrasse 10 A-6250 Kundl, Austria
8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Fenta MX 25 Pozwolenie nr 12969 Fenta MX 50 Pozwolenie nr 12970 Fenta MX 75 Pozwolenie nr 12971 Fenta MX 100 Pozwolenie nr 12972
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 31.07.2008 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 6.06.2013 r
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO05.09.2022