Symlosin SR

PL/H/0159/001/IB/040
1 Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Symlosin SR, 0,4 mg, kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde
Tamsulosini hydrochloridum

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystapią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki

1. Co to jest lek Symlosin SR i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Symlosin SR

3. Jak stosować lek Symlosin SR

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać lek Symlosin SR

6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Symlosin SR i w jakim celu się go stosuje

Lek Symlosin SR stosuje się w leczeniu objawów czynnościowych związanych z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego, takich jak trudności z oddawaniem moczu. Substancją czynną leku Symlosin SR jest tamsulosyna. Tamsulosyna jest substancją blokującą receptory adrenergiczne typu alfa 1 , zmniejszającą napięcie mięśni gruczołu krokowego i cewki moczowej. W związku z tym ułatwia przepływ moczu przez cewkę moczową i oddawanie moczu.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Symlosin SR

Kiedy nie stosować leku Symlosin SR - jeśli pacjent ma uczulenie na chlorowodorek tamsulosyny lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienione w punkcie 6), - jeśli u pacjenta występują ortostatyczne spadki ciśnienia tętniczego krwi, - jeśli u pacjenta występuje ciężka niewydolność wątroby.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Symlosin SR należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą: - jeśli u pacjenta występują ortostatyczne spadki ciśnienia tętniczego krwi (zawroty głowy spowodowane niskim ciśnieniem podczas siadania lub wstawania), - jeśli pacjent przyjmuje inne leki blokujące receptory adrenergiczne typu alfa 1 , - jeśli u pacjenta występuje ciężka niewydolność nerek, - jeśli pacjent będzie operowany z powodu zaćmy (zmętnienie soczewki oka), przed operacją powinien poinformować swojego okulistę, że przyjmuje lub poprzednio przyjmował lek Symlosin SR. Specjalista będzie mógł wtedy podjąć odpowiednie środki ostrożności odnośnie wdrożenia odpowiedniego leczenia oraz technik operacyjnych. Należy zapytać lekarza, czy należy wstrzymać się z rozpoczęciem przyjmowania leku lub czasowo przerwać jego przyjmowanie w związku z zabiegiem usunięcia zaćmy, - jeśli pacjent przyjmuje jednocześnie silny lub umiarkowany inhibitor enzymu CYP3A4.
PL/H/0159/001/IB/040
2 Dzieci i młodzież Leku nie należy podawać dzieciom i młodzieży w wieku poniżej 18 lat, ponieważ nie ma zastosowania w tej grupie pacjentów.
Lek Symlosin SR a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Jednoczesne stosowanie tamsulosyny z innymi lekami blokującymi receptory adrenergiczne typu alfa 1
(prazosyna, alfuzosyna) może powodować niedociśnienie. Szczególnie ważne jest, aby poinformować lekarza, jeżeli pacjent jest leczony w tym samym czasie lekami, które mogą zmniejszać eliminacje leku Symlosin SR z organizmu (lekami znanymi jako „silne inhibitory CYP3A4” na przykład, ketokonazolem, erytromycyną).
Lek Symlosin SR z jedzeniem i piciem Lek Symlosin SR należy przyjmować po śniadaniu lub po pierwszym posiłku popijając szklanką wody.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność Lek Symlosin SR nie jest przeznaczony do stosowania u kobiet. Donoszono o przypadkach zaburzeń wytrysku, wytrysku wstecznego oraz braku wytrysku.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Brak danych dotyczących negatywnego wpływu tamsulosyny na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Należy jednak pamiętać, że lek Symlosin SR może powodować zawroty głowy.
Lek Symlosin SR zawiera sód. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na kapsułkę o przedłużonym uwalnianiu, twardą, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

3. Jak stosować lek Symlosin SR

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Zalecana dawka to jedna kapsułka na dobę.
Lek Symlosin SR należy przyjmować po śniadaniu lub po pierwszym posiłku, popijając szklanką wody. Kapsułkę należy połknąć w całości, popijając szklanką wody, pozostając w pozycji siedzącej lub stojącej (nie należy tego robić w pozycji leżącej). Kapsułki nie należy rozgryzać ani żuć, ponieważ wpływa to na stopniowe uwalnianie substancji czynnej. Kapsułkę można jednak otworzyć i połknąć jej zawartość bez żucia.
W przypadku wrażenia, że działanie leku Symlosin SR jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Symlosin SR W razie przyjęcia większej niż przepisana przez lekarza dawki leku Symlosin SR, należy skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala.
Pominięcie zastosowania leku Symlosin SR Jeśli pacjent zapomniał przyjąć lek po śniadaniu, może zrobić to w późniejszym czasie tego samego dnia. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

PL/H/0159/001/IB/040
3

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Następujące działania niepożądane zostały zgłoszone podczas stosowania leku Symlosin SR:
Często (występują u 1 do 10 osób na 100) zawroty głowy, zaburzenia wytrysku, wytrysk wsteczny, brak wytrysku.
Niezbyt często (występują u 1 do 10 osób na 1000) ból głowy, kołatanie serca, niedociśnienie ortostatyczne (podczas siadania lub wstawania z pozycji leżącej), zapalenie błony śluzowej nosa, reakcje z przewodu pokarmowego (zaparcia, biegunka, nudności, wymioty), reakcje alergiczne (wysypka, świąd, pokrzywka), uczucie osłabienia.
Rzadko (występują u 1 do 10 osób na 10 000) omdlenia, obrzęk w obrębie skóry i błon śluzowych pojawiający się w sposób nagły (obrzęk naczynioruchowy).
Bardzo rzadko (występują u mniej niż 1 osoby na 10 000) priapizm (uporczywy i bolesny wzwód prącia), zespół Stevensa-Johnsona (ciężki rodzaj reakcji alergicznej).
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) krwawienia z nosa, rumień wielopostaciowy (nieregularne, czerwone plamy na skórze dłoni i stóp), zapalenie skóry (złuszczające zapalenie skóry), niewyraźne widzenie i zaburzenia widzenia, suchość w jamie ustnej.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa leku.

5. Jak przechowywać lek Symlosin SR

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30°C.
Nie stosować tego leku, po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie po: EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Symlosin SR
PL/H/0159/001/IB/040
4 - Substancją czynną leku jest tamsulosyna w postaci chlorowodorku. Każda kapsułka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 0,4 mg tamsulosyny chlorowodorku.
- Pozostałe składniki to: Substancje pomocnicze: sodu alginian, kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1), glicerolu dibehenian, maltodekstryna, sodu laurylosiarczan, makrogol 6000, polisorbat 80, sodu wodorotlenek, symetykon, emulsja (zawiera symetykon, metylocelulozę, kwas sorbinowy), krzemionka koloidalna bezwodna. Skład kapsułki: żelatyna, żelaza tlenek, czerwony (E172), tytanu dwutlenek (E171), żelaza tlenek, żółty (E172).
Jak wygląda lek Symlosin SR i co zawiera opakowanie
Pomarańczowe kapsułki żelatynowe nr 2, które zawierają białe lub żółtawe granulki. Symlosin SR jest dostępny w opakowaniach po 30 kapsułek (3 blistry po 10 kapsułek). Symlosin SR jest dostępny w opakowaniach po 90 kapsułek (9 blistrów po 10 kapsułek).
Podmiot odpowiedzialny Symphar Sp. z o.o. ul. Koszykowa 65 00-667 Warszawa
Wytwórca/Importer Symphar Sp. z o.o. ul. Chełmżyńska 249 04-458 Warszawa
Data ostatniej aktualizacji ulotki: grudzień 2020

PL/H/0159/001/IB/040 1 CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Symlosin SR, 0,4 mg, kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Jedna kapsułka zawiera 0,4 mg tamsulosyny chlorowodorku.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Kapsułka o przedłużonym uwalnianiu, twarda.
Pomarańczowe kapsułki żelatynowe nr 2, które zawierają białe lub żółtawe granulki.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Objawy z dolnych dróg moczowych (ang. Lower Urinary Tract Syndroms, LUTS) związane z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego (ang. Benign Prostatic Hyperplasia, BPH).

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie
Jedna kapsułka na dobę, przyjmowana po śniadaniu lub po pierwszym posiłku.
Dzieci i młodzież
Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego Symlosin SR u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Aktualne dane przedstawiono w punkcie 5.1.
Sposób podawania
Kapsułkę należy połknąć w całości, popijając szklanką wody, pozostając w pozycji siedzącej lub stojącej (nie w pozycji leżącej). Kapsułki nie należy rozgryzać ani żuć, ponieważ wpływa to na stopniowe uwalnianie substancji czynnej. Jeśli pacjent ma trudności z połykaniem (np. dysfagia), może otworzyć kapsułkę i połknąć jej zawartość bez żucia.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną w tym polekowy obrzęk naczynioruchowy lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. Ortostatyczne spadki ciśnienia tętniczego krwi w wywiadzie. Ciężka niewydolność wątroby.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Podobnie jak w przypadku innych leków blokujących receptory adrenergiczne typu alfa 1,
w pojedynczych przypadkach podczas leczenia tamsulosyną mogą wystąpić spadki ciśnienia PL/H/0159/001/IB/040 2 tętniczego i w konsekwencji, rzadko, omdlenia. Po wystąpieniu pierwszych objawów ortostatycznego spadku ciśnienia (zawroty głowy, uczucie osłabienia) pacjent powinien usiąść lub położyć się, pozostając w takiej pozycji aż do czasu ustąpienia objawów.
Przed rozpoczęciem leczenia tamsulosyną należy przebadać pacjenta w celu upewnienia się, że nie ma innych schorzeń mogących powodować objawy zbliżone do występujących w łagodnym rozroście gruczołu krokowego. Przed rozpoczęciem leczenia, a następnie regularnie co pewien czas należy wykonywać badania per rectum oraz, w razie konieczności, oznaczenie swoistego antygenu gruczołu krokowego (PSA).
Należy zachować ostrożność u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny ≤10 ml/min), ponieważ nie przeprowadzono badań leku u osób z tej grupy.
U niektórych pacjentów, leczonych tamsulosyną obecnie lub w przeszłości, podczas operacji usunięcia zaćmy zaobserwowano „śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki” (ang. Intraoperative Floppy Iris Syndrome, IFIS - odmiana zespołu małej źrenicy). IFIS może powodować zwiększenie częstości występowania powikłań ocznych podczas, jak również po, zabiegu usunięcia zaćmy. Z obserwacji wynika, że zaprzestanie stosowania tamsulosyny na 1-2 tygodnie przez operacją usunięcia zaćmy jest pomocne, jednak korzyść i okres czasu przed operacją, przez który nie należy stosować produktu, nie zostały jeszcze ustalone. Opisywano również przypadki „śródoperacyjnego zespołu wiotkiej tęczówki” u pacjentów, którzy przerwali stosowanie tamsulosyny na dłuższy okres przed zabiegiem chirurgicznego usunięcia zaćmy. Rozpoczęcie leczenia chlorowodorkiem tamsulosyny u pacjentów, u których planowany jest zabieg usunięcia zaćmy nie jest zalecane. Podczas przedoperacyjnej oceny chirurg okulista i zespół operacyjny powinni wziąć pod uwagę, czy pacjenci, u których zaplanowano operowanie zaćmy, są lub byli leczeni tamsulosyną, aby zapewnić na miejscu odpowiednie środki do opanowania IFIS podczas operacji usunięcia zaćmy.
Chlorowodorek tamsulosyny nie powinien być stosowany w skojarzeniu z silnymi inhibitorami CYP3A4 u pacjentów o fenotypie charakteryzującym się słabą aktywnością metaboliczną cytochromu CYP2D6. Chlorowodorek tamsulosyny należy stosować ostrożnie w połączeniu z silnymi i umiarkowanymi inhibitorami CYP3A4 (patrz punkt 4.5).
Sód Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na kapsułkę o przedłużonym uwalnianiu, twardą, to znaczy produkt uznaje się za „wolny od sodu”.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Badania dotyczące interakcji przeprowadzono wyłącznie u dorosłych.
Nie obserwowano interakcji tamsulosyny podczas jednoczesnego stosowania z atenololem, enalaprylem ani teofiliną. Jednoczesne podawanie z cymetydyną zwiększa, a podawanie z furosemidem zmniejsza stężenie tamsulosyny w osoczu, ale ponieważ stężenia mieszczą się w granicach normy, zmiana dawkowania nie jest konieczna.
In vitro diazepam ani propranolol, trichlorometiazyd, chlormadynon, amitryptylina, diklofenak, glibenklamid, symwastatyna ani warfaryna nie zmieniają stężenia wolnej frakcji tamsulosyny w ludzkim osoczu. Również tamsulosyna nie zmienia stężeń wolnych frakcji diazepamu, propranololu, trichlorometiazydu ani chlormadynonu.
Diklofenak i warfaryna mogą zwiększać szybkość eliminacji tamsulosyny.
Jednoczesne podawanie chlorowodorku tamsulosyny z silnymi inhibitorami cytochromu CYP 3A4 może prowadzić do zwiększenia ekspozycji na chlorowodorek tamsulosyny. Jednoczesne podawanie ketokonazolu (znany, silny inhibitor CYP3A4) powodowało zwiększenie AUC oraz C max
PL/H/0159/001/IB/040 3 odpowiednio o 2,8 i 2,2 razy. Chlorowodorku tamsulosyny nie należy podawać jednocześnie z silnymi inhibitorami cytochromu CYP3A4 u pacjentów o fenotypie charakteryzującym się słabą aktywnością metaboliczną cytochromu CYP2D6. Tamsulosyny chlorowodorek należy stosować ostrożnie w połączeniu z silnymi i umiarkowanie silnymi inhibitorami cytochromu CYP3A4. Jednoczesne podawanie chlorowodorku tamsulosyny z paroksetyną, silnym inhibitorem CYP2D6 powodowało zwiększenie C max
klinicznie istotne. Jednoczesne podawanie innych antagonistów receptorów alfa 1 –adrenergicznych może prowadzić do zmniejszenia ciśnienia tętniczego krwi.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Symlosin SR nie jest wskazany do stosowania u kobiet. W krótko- i długoterminowych badaniach klinicznych tamsulosyny zaobserwowano zaburzenia wytrysku. Po wprowadzeniu do obrotu zgłaszano przypadki zaburzeń wytrysku, wytrysku wstecznego i braku wytrysku.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu produktu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Należy jednak uprzedzić pacjentów o możliwości wystąpienia zawrotów głowy.

4.8 Działania niepożądane

Klasyfikacja układów i narządów MedDRA Często (≥1/100 do <1/10) Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100) Rzadko (≥1/10 000 do <1/1000) Bardzo rzadko (<1/10 000) Nie znana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) Zaburzenia układu nerwowego zawroty głowy (1,3%) bóle głowy omdlenia Zaburzenia serca
Zaburzenia naczyniowe
hipotonia ortostatyczna
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
zapalenie błony śluzowej nosa

krwawienia z nosa Zaburzenia żołądka i jelit
zaparcia, biegunka, nudności, wymioty
ustnej Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
wysypka, świąd, pokrzywka
obrzęk naczynioruchowy zespół Stevensa- Johnsona rumień wielopostaciowy, złuszczające zapalenie skóry Zaburzenia układu rozrodczego i piersi zaburzenia wytrysku, wytrysk wsteczny,
bolesny wzwód prącia
PL/H/0159/001/IB/040 4 brak wytrysku Zaburzenia ogólne i zmiany w miejscu podania

Zaburzenia oka
niewyraźne widzenie, zaburzenia widzenia
W badaniach przeprowadzonych po wprowadzeniu produktu do obrotu zaobserwowano podczas operacji zaćmy występowanie zespołu małej źrenicy, znanego jako „śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki” (IFIS), związanego z leczeniem tamsulosyną (patrz również punkt 4.4).
Doświadczenie po wprowadzeniu produktu do obrotu: oprócz wyżej wymienionych działań niepożądanych, obserwowano występowanie następujących działań niepożądanych związanych ze stosowaniem tamsulosyny: migotanie przedsionków, arytmia, tachykardia i duszność. Z uwagi na fakt, iż te działania niepożądane pochodzą ze spontanicznych doniesień zebranych po wprowadzeniu produktu do obrotu na całym świecie, nie można wiarygodnie ustalić ich częstości występowania oraz związku przyczynowego ze stosowaniem tamsulosyny.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Objawy Przedawkowanie chlorowodorku tamsulosyny może potencjalnie spowodować silne działanie hipotensyjne. Silne działanie hipotensyjne obserwowano przy różnych poziomach przedawkowania.
Leczenie W przypadku ciężkiego niedociśnienia tętniczego po przedawkowaniu należy zastosować leczenie podtrzymujące układ sercowo-naczyniowy. Ciśnienie tętnicze krwi i częstość pracy serca można przywrócić do prawidłowych wartości układając pacjenta w pozycji leżącej. Jeśli to nie pomoże, należy zastosować produkty zwiększające objętość krwi krążącej i w razie konieczności - produkty zwężające naczynia krwionośne. Należy kontrolować czynność nerek i stosować ogólne leczenie podtrzymujące. Dializa prawdopodobnie nie będzie skuteczna, gdyż tamsulosyna bardzo silnie wiąże się z białkami osocza. W celu zmniejszenia wchłaniania z przewodu pokarmowego można prowokować wymioty.
W przypadku przyjęcia dużych ilości produktu leczniczego można wykonać płukanie żołądka oraz zastosować węgiel aktywowany i osmotyczne środki przeczyszczające, takie jak siarczan sodu.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

PL/H/0159/001/IB/040 5 Grupa farmakoterapeutyczna: antagoniści receptora α - adrenergicznego, kod ATC: G04CA02.
Mechanizm działania
Tamsulosyna wiąże się wybiórczo i kompetencyjnie z postsynaptycznymi receptorami adrenergicznymi typu alfa 1 , które są odpowiedzialne za skurcze mięśni gładkich, powodując rozkurcz mięśni gładkich gruczołu krokowego i cewki moczowej.
Działanie farmakodynamiczne
Tamsulosyna zwiększa maksymalny przepływ moczu w wyniku rozkurczu mięśni gładkich gruczołu krokowego i cewki moczowej, tym samym łagodząc objawy zaparcia.
Produkt leczniczy zmniejsza również objawy podrażnienia i niedrożności, w których istotną rolę odgrywa skurcz mięśni gładkich w dolnym odcinku dróg moczowych.
Produkty alfa-adrenolityczne mogą zmniejszać ciśnienie tętnicze poprzez zmniejszanie oporu obwodowego. Podczas badań tamsulosyny u pacjentów z prawidłowym ciśnieniem nie obserwowano klinicznie istotnego zmniejszenia ciśnienia tętniczego krwi.
Wpływ produktu leczniczego na objawy wynikające z napełniania i opróżniania pęcherza moczowego utrzymują się również podczas długotrwałego leczenia, co znacząco opóźnia konieczność zastosowania leczenia chirurgicznego.
Dzieci i młodzież
U dzieci z pęcherzem neurogennym przeprowadzono randomizowane badanie z podwójnie ślepą próbą oraz z grupą kontrolną placebo i stopniowym zmienianiem dawki. Ogółem 161 dzieci (w wieku od 2 do 16 lat) losowo przydzielono do jednej z trzech grup otrzymujących tamsulosynę (dawka mała [0,001 do 0,002 mg/kg mc.], dawka średnia [0,002 do 0,004 mg/kg mc.] oraz dawka duża [0,004 do 0,008 mg/kg mc.]) lub do grupy otrzymującej placebo. Pierwszorzędowym punktem końcowym była liczba pacjentów, u których ciśnienie wyciekania moczu podczas nadaktywnego skurczu wypieracza (DLPP, ang. Detrusor Leak Point Pressure) zmniejszyło się do <40 cm H 2 O, w oparciu o dwukrotny pomiar w ciągu doby. Drugorzędowymi punktami końcowymi były: rzeczywista i procentowa zmiana w porównaniu do wartości DLPP, poprawa lub stabilizacja objawów wodonercza i wodniaka moczowodu oraz zmiana objętości oddawanego moczu po założeniu cewnika i ilości wyciekającego moczu przy założonym cewniku, zanotowanych w dzienniczku cewnikowania.
Nie stwierdzono znaczącej różnicy pomiędzy grupą otrzymującą placebo i żadną z trzech grup otrzymujących tamsulosynę, zarówno w pierwszo- jak i drugorzędowym punkcie końcowym. Dla żadnej z dawek nie zaobserwowano zależnej od dawki różnicy w odpowiedzi na produkt.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie Tamsulosyna szybko wchłania się z jelit, dostępność biologiczna jest prawie całkowita. Wchłanianie tamsulosyny jest zmniejszone, jeśli produkt został przyjęty po posiłku. Porównywalny stopień wchłaniania można zapewnić podając tamsulosynę zawsze po śniadaniu. Tamsulosyna wykazuje kinetykę liniową.
Maksymalne stężenie w osoczu występuje po około 6 godzinach od podania jednorazowej dawki tamsulosyny po obfitym posiłku. Stan stacjonarny zostaje osiągnięty w 5 dniu, po podaniu wielokrotnym, kiedy wartość C max
Chociaż dane te dotyczą tylko pacjentów w podeszłym wieku, należy oczekiwać, iż takie same zależności mogą wystąpić również u młodszych pacjentów. PL/H/0159/001/IB/040 6 Stężenie tamsulosyny w osoczu, zarówno po podaniu pojedynczej jak i wielokrotnej dawki, wykazuje bardzo dużą zmienność międzyosobniczą.
Dystrybucja U ludzi tamsulosyna wiąże się w ponad 99% z białkami osocza i ma małą objętość dystrybucji (około 0,2 l/kg mc.).
Metabolizm Tamsulosyna w niewielkim stopniu ulega efektowi pierwszego przejścia. W osoczu tamsulosyna występuje głównie w postaci niezmienionej. Tamsulosyna jest metabolizowana w wątrobie.
W badaniach na szczurach wykazano, że tamsulosyna tylko nieznacznie pobudza enzymy mikrosomalne wątroby.
Metabolity nie wykazują większej skuteczności ani toksyczności niż sama substancja czynna.
Eliminacja Tamsulosyna i jej metabolity są wydalane głównie z moczem, przy czym około 9% podanej dawki pozostaje w postaci niezmienionej.
Okres półtrwania tamsulosyny w fazie eliminacji u pacjentów wynosi około 10 godzin (po podaniu po posiłku) i 13 godzin w stanie stacjonarnym.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Badania toksyczności po podaniu pojedynczych i wielokrotnych dawek były prowadzone na myszach, szczurach i psach. Ponadto badano toksyczny wpływ na reprodukcję u szczurów, działanie rakotwórcze u myszy i szczurów oraz genotoksyczność in vivo i in vitro.
Ogólny profil toksyczności obserwowany po zastosowaniu dużych dawek tamsulosyny jest zgodny z działaniem farmakologicznym antagonistów receptorów alfa-adrenergicznych. U psów tamsulosyna podawana w bardzo dużych dawkach powodowała zmiany w zapisie EKG. Nie stwierdzono jednak, aby działanie to było istotne klinicznie. Tamsulosyna nie wykazuje znaczących właściwości genotoksycznych.
Obserwowano zwiększenie częstości zmian proliferacyjnych gruczołów sutkowych u samic szczurów i myszy po podaniu tamsulosyny. Działanie to, które było prawdopodobnie spowodowane hiperprolaktynemią i występowało tylko po podaniu dużych dawek, uznano za nieistotne klinicznie.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Substancje pomocnicze sodu alginian kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1) glicerolu dibehenian maltodekstryna sodu laurylosiarczan makrogol 6000 polisorbat 80 sodu wodorotlenek symetykon, emulsja (zawiera simetikon, metylocelulozę, kwas sorbinowy) krzemionka koloidalna bezwodna
PL/H/0159/001/IB/040 7 Skład kapsułki: żelatyna żelaza tlenek, czerwony (E172) tytanu dwutlenek (E171) żelaza tlenek, żółty (E172)

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu. Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30°C.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blister PVC/PVDC/Aluminium w tekturowym pudełku.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Brak szczególnych wymagań.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Symphar Sp. z o.o. ul. Koszykowa 65 00-667 Warszawa

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu:10.04.2007 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 07.03.2013

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
11/12/2020