Doxagen
Doxazosinum
Tabletki o przedłużonym uwalnianiu 4 mg | Doxazosinum 4 mg
McDermott Laboratories t/a Gerard Laboratories Mylan Hungary Kft., Irlandia Węgry
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Doxagen Doxazosinum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki:
Lek Doxagen zawiera doksazosynę, która należy do grupy leków nazywanych alfa-adrenolitykami.
Lek Doxagen może być stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia tętniczego), ponieważ rozkurcza naczynia krwionośne, co obniża ciśnienie tętnicze.
Lek Doxagen może być również stosowany u mężczyzn z powiększeniem gruczołu krokowego (łagodny rozrost gruczołu krokowego), ponieważ rozluźnia mięśnie, co ułatwia oddawanie moczu.
Kiedy nie stosować leku Doxagen:
- jeśli pacjent ma uczulenie na doksazosynę, inne leki z grupy chinazolin (np. prazosyna i terazosyna) lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6), - jeśli u pacjenta występował stan znany jako ”niedociśnienie ortostatyczne”, czyli postać niskiego ciśnienia krwi, która powoduje zawroty głowy lub oszołomienie podczas wstawania z pozycji siedzącej lub leżącej, - jeśli u pacjenta występują lub występowały zaparcia albo wszelkiego rodzaju blokady w jelitach, - jeśli pacjent jest leczony z powodu łagodnego rozrostu gruczołu krokowego i ma niskie ciśnienie tętnicze krwi, - jeśli u pacjenta występuje łagodny rozrost gruczołu krokowego jednocześnie z nawracającymi zakażeniami górnych dróg moczowych, przeszkodą w odpływie moczu lub kamicą pęcherza moczowego, - jeśli u pacjenta występuje nietrzymanie moczu z przepełnienia (nie ma uczucia konieczności oddania moczu) lub bezmocz (brak wytwarzania moczu) z chorobami nerek lub bez nich.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Doxagen należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą: • jeśli u pacjenta występuje choroba serca • jeśli u pacjenta występują choroby wątroby
Należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą, jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta.
Po rozpoczęciu stosowania leku Doxagen u pacjenta mogą wystąpić omdlenia lub zawroty głowy spowodowane niskim ciśnieniem krwi, podczas wstawania z pozycji siedzącej lub leżącej oraz pacjent może utracić przytomność. Jeśli pacjent zacznie odczuwać zawroty głowy lub możliwość omdlenia, powinien usiąść lub położyć się, do czasu aż poczuje się lepiej aby uniknąć sytuacji, w których może przewrócić się lub zrobić sobie krzywdę. Lekarz może zalecić regularnie mierzenie ciśnienia krwi na początku leczenia, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia takich objawów.
Jeśli u pacjenta wykonuje się operację oka z powodu zaćmy (zmętnienia soczewki), należy powiedzieć okuliście przed operacją o stosowaniu teraz lub w przeszłości leku Doxagen. Wynika to z tego, że lek Doxagen może powodować powikłania podczas operacji, którym można zapobiec, jeśli okulista zostanie wcześniej poinformowany.
Bardzo rzadko mogą wystąpić długotrwałe, bolesne wzwody. W takim przypadku należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Przed rozpoczęciem leczenia Doxagenem lekarz może przeprowadzić badania w celu wykluczenia innych chorób takich jak rak prostaty, które mogą powodować takie same objawy jak łagodny rozrost gruczołu krokowego.
Dzieci i młodzież Doksazosyna nie jest zalecana u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat ze względu na brak danych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa stosowania.
Lek Doxagen a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować, również tych dostępnych bez recepty.
Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent stosuje którykolwiek z następujących leków: • inne leki na nadciśnienie tętnicze • niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ, np. ibuprofen) lub leki zawierające estrogeny, gdyż mogą one zmniejszać działanie doksazosyny obniżające ciśnienie tętnicze krwi • estrogeny (żeńskie hormony): działanie obniżające ciśnienie tętnicze krwi może zostać zmniejszone • leki zawierające dopaminę, efedrynę, adrenalinę, metaraminol, metoksaminę i fenylefrynę; leki na kaszel i na przeziębienie mogą zawierać fenylefrynę lub efedrynę • leki stosowane w zaburzeniach erekcji (s yldenafil, tadalafil, wardenafil). Pacjent może odczuwać zawroty głowy podczas stosowania doksazosyny • klarytromycyna, itrakonazol, ketokonazol, telitromycyna, worykonazol, leki stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych lub grzybiczych • indynawir, nelfinawir, rytonawir, sakwinawir, leki stosowane w leczeniu zakażeń HIV • nefazodon, lek stosowany w leczeniu depresji
Podczas stosowania leków alfa-adrenolitycznch w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi lub powiększenia prostaty, pacjenci mogą odczuwać zawroty głowy lub uczucie pustki w głowie, co może być spowodowane niskim ciśnieniem krwi podczas szybkiego siadania lub wstawania. U niektórych pacjentów objawy te występują podczas przyjmowania leków na zaburzenia erekcji (impotencję) z lekami alfa-adrenolitycznymi. W celu zmniejszenia ryzyka tych objawów pacjent powinien mieć ustalony schemat dawkowania i codziennie stosować leki alfa-adrenolityczne przed rozpoczęciem przyjmowania leków na zaburzenia erekcji.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Nie należy stosować tego leku w czasie ciąży. Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania doksazosyny w okresie ciąży.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Jeśli podczas stosowania leku wystąpią zawroty głowy, uczucie zmęczenia lub zaburzenia widzenia, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn. Taka sytuacja może wystąpić zwłaszcza na początku leczenia.
Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na dawkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
• Tabletki należy połykać w całości, popijając szklanką wody. • Nie należy żuć, łamać ani kruszyć tabletek. • Tabletki należy przyjmować z jedzeniem lub bez. Doxagen może być przyjmowany o każdej porze dnia. Pacjent powinien wybrać najbardziej dogodny dla siebie czas i przyjmować tabletkę o tej samej porze każdego dnia.
Dorośli (w tym osoby w podeszłym wieku) Zalecana dawka początkowa doksazosyny to 1 tabletka (4 mg doksazosyny) na dobę. Jeśli to konieczne, lekarz może zwiększyć dawkę do maksymalnie dwóch tabletek (8 mg doksazosyny) raz na dobę.
Lekarz zastosuje dawkę najbardziej odpowiednią dla pacjenta. Należy postępować zgodnie z zaleceniami lekarza i nie zmieniać dawki leku bez wcześniejszej konsultacji.
Powłoki tabletki mogą być znalezione w stolcu. Nie powinno to być powodem do niepokoju. Nie ma to wpływu na działanie leku, ponieważ powłoka tabletki nie ulega rozpadowi podczas przejścia przez ciało pacjenta.
Stosowanie u dzieci i młodzieży Stosowanie leku Doxagen nie jest zalecane u dzieci w wieku poniżej 18 lat.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby Lekarz może zmniejszyć dawkę leku lub zalecić ścisłe monitorowanie stanu chorego. Nie jest zalecane stosowanie leku Doxagen u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Doxagen Należy stosować lek zgodnie z zaleceniami podanymi na opakowaniu.
W przypadku zastosowania większej niż zalecana dawki leku Doxagen, lub jeśli dziecko przypadkowo zażyło lek, należy bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem lub szpitalem w celu oceny ryzyka i otrzymania porady co należy zrobić. Należy zabrać ze sobą opakowanie z pozostałą ilością tabletek, żeby szybko można było je zidentyfikować. Objawami przedawkowania mogą być zawroty głowy spowodowane obniżonym ciśnieniem krwi.
Pominięcie zastosowania leku Doxagen Jeśli pacjent zapomni przyjąć dawkę leku Doxagen powinien przyjąć pominiętą dawkę tak szybko jak to możliwe. Należy zażyć pominiętą tabletkę, o ile nie jest to jeszcze czas na kolejną dawkę. Jeśli jest to już czas, aby przyjąć kolejną tabletkę, nie należy przyjmować pominiętej dawki, ale przyjąć następną tabletkę o zwykłej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej tabletki.
Przerwanie stosowania leku Doxagen Ważne jest, aby nie przerywać stosowania leku Doxagen. Lek ten pomaga kontrolować ciśnienie krwi. Nie należy zmieniać dawki leku lub przerywać leczenia bez konsultacji z lekarzem. Nie należy nagle przerwać stosowania leku, gdyż może to znacząco wpływać na ciśnienie krwi.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Należy natychmiast przerwać stosowanie leku Doxagen i wezwać karetkę, jeśli wystąpi którykolwiek z następujących objawów:
Niezbyt częste (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 100 pacjentów): • ból w klatce piersiowej, który promieniuje do ramion i pleców, który może być objawem zawału serca • zapaść, drętwienie lub osłabienie rąk lub nóg, bóle głowy, zawroty głowy, splątanie, zaburzenia widzenia, trudności w połykaniu lub problemy z mówieniem, takie jak niewyraźna mowa i utrata mowy, które mogą być objawem udaru mózgu • obrzęk twarzy, języka lub gardła, trudności w oddychaniu, które mogą być wynikiem ciężkiej reakcji alergicznej na lek
Należy natychmiast poinformować lekarza, jeśli wystąpi którykolwiek z następujących objawów po zastosowaniu leku Doxagen:
Częste (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 10 pacjentów): • świadomość czynności serca (kołatanie serca)
Niezbyt częste (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 100 pacjentów): • nagły ból lub uczucie ucisku w klatce piersiowej (dławica piersiowa)
Rzadkie (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 1 000 pacjentów): • niedrożność jelit
Bardzo rzadkie (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 10 000 pacjentów): • choroby wątroby powodujące ciemne zabarwienie moczu, jasne stolce (zastój żółci), zażółcenie skóry lub oczu (żółtaczka), nudności, gorączka i ból brzucha (zapalenie wątroby) • częste zakażenia powodujące gorączkę, ból gardła lub owrzodzenia jamy ustnej, co może być objawem zmniejszonej liczby białych krwinek (leukopenia) • długo utrzymujący się, bolesny wzwód prącia (priapizm)
Inne możliwe działania niepożądane:
Częste (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 10 pacjentów): • zawroty głowy • ból głowy • zakażenie dróg oddechowych (nos, gardło, płuca) • zakażenia nerek lub pęcherza moczowego (zakażenie dróg moczowych) • uczucie zawrotów głowy lub wirowania (zawroty głowy pochodzenia błędnikowego) • przyspieszony rytm serca (tachykardia) • ból w klatce piersiowej • senność • osłabienie • nudności • obrzęk w okolicach stóp, kostek lub rąk • niskie ciśnienie tętnicze krwi • zawroty głowy podczas wstawania. Wystąpienie tego objawu jest bardziej prawdopodobne na początku leczenia. • ból pleców • bóle mięśni • ból brzucha • suchość w ustach • niestrawność • zapalenie oskrzeli • kaszel • świąd • duszność • katar lub niedrożność nosa • nietrzymanie moczu (niezdolność do kontrolowania oddawania moczu) • trudności ze skupieniem • objawy grypopodobne
Niezbyt częste (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 100 pacjentów): • trudności z zasypianiem • utrata apetytu • biegunka • drżenie • zaparcie • oddawanie gazów • nudności • zapalenie błony śluzowej żołądka i jelit • nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby • bolesny obrzęk i zapalenie stawów wywołane przez gromadzenie się kryształów kwasu moczowego (dna moczanowa) • bóle stawów • wysypka skórna • krwawienie z nosa • omdlenie • zwiększenie apetytu • depresja • uczucie przygnębienia • zmniejszone lub zmienione odczuwanie dotyku (niedoczulica) • obecność krwi w moczu (krwiomocz) • niemożność osiągnięcia wzwodu prącia • ból uogólniony • bolesne oddawanie moczu • rzadsze oddawanie moczu • dzwonienie w uszach • zwiększenie masy ciała
Bardzo rzadkie (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 10 000 pacjentów): • łatwe powstawanie siniaków lub przedłużone krwawienia (objawy małej liczy płytek krwi, tzw. małopłytkowości) • niewyraźne widzenie • zwolniona albo nieregularna czynność serca (bradykardia lub arytmia) • świszczący oddech i kaszel (skurcz oskrzeli) • nerwowość • swędzenie, obrzęk i zaczerwienienie skóry (pokrzywka) • zwiększona objętość moczu • zaburzenia w oddawaniu moczu • konieczność oddawania moczu w nocy • powiększenie piersi u mężczyzn • uczucie mrowienia, kłucia lub drętwienia skóry (parestezja) • zawroty głowy w pozycji stojącej - j est to bardziej prawdopodobne na początku leczenia • wypadanie włosów • zasinienie z powodu krwawienia do skóry (plamica) • kurcze mięśni • osłabienie mięśni • nagłe zaczerwienienie twarzy • zmęczenie • ogólne złe samopoczucie • pobudzenie
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych) • zaburzenia oka podczas operacji zaćmy, która jest zmętnieniem soczewki oka (śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki IFIS) • zaburzenia wytrysku, z przedostawaniem się nasienia do pęcherza moczowego (ejakulacja wsteczna)
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301 faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected]. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po: EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Co zawiera lek Doxagen • Substancją czynną leku jest doksazosyna. Każda tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 4 mg doksazosyny w postaci doksazosyny mezylanu.
• Pozostałe składniki to: Mieszanina tlenków polietylenu: -Polietylenu tlenek (MW 900 000) -Polietylenu tlenek (MW 200 000) -Butylohydroksytoluen Celuloza mikrokrystaliczna Powidon All- rac-α-Tokoferol Krzemionka koloidalna bezwodna Sodu stearylofumaran
Otoczka tabletki: Kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1), dyspersja 30% Krzemionka koloidalna bezwodna Makrogol (MW 1300-1600) Tytanu dwutlenek (E171)
Jak wygląda lek i co zawiera opakowanie Doxagen to białe, okrągłe, dwuwypukłe tabletki o przedłużonym uwalnianiu z wytłoczonym napisem “DL” po jednej stronie tabletki. Opakowanie zawiera 30 tabletek.
Podmiot odpowiedzialny Mylan Ireland Limited Unit 35/36 Grange Parade Baldoyle Industrial Estate, Dublin 13 Irlandia
Wytwórca Mc Dermott Laboratoires t/a Gerard Laboratories Baldoyle Industrial Estate Grange Road, Dublin 13 Irlandia
Mylan Hungary Kft. H-2900 Komárom Mylan utca 1 Węgry
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji na temat leku oraz jego nazw w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego należy zwrócić się do przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego: Mylan Healthcare Sp. z o.o. Tel: +48 22 54 66 400
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 06/2019
Doxagen Doxazosinum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki:
1. Co to jest lek Doxagen i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Doxagen
3. Jak stosować lek Doxagen
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Doxagen
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Doxagen i w jakim celu się go stosuje
Lek Doxagen zawiera doksazosynę, która należy do grupy leków nazywanych alfa-adrenolitykami.
Lek Doxagen może być stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia tętniczego), ponieważ rozkurcza naczynia krwionośne, co obniża ciśnienie tętnicze.
Lek Doxagen może być również stosowany u mężczyzn z powiększeniem gruczołu krokowego (łagodny rozrost gruczołu krokowego), ponieważ rozluźnia mięśnie, co ułatwia oddawanie moczu.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Doxagen
Kiedy nie stosować leku Doxagen:
- jeśli pacjent ma uczulenie na doksazosynę, inne leki z grupy chinazolin (np. prazosyna i terazosyna) lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6), - jeśli u pacjenta występował stan znany jako ”niedociśnienie ortostatyczne”, czyli postać niskiego ciśnienia krwi, która powoduje zawroty głowy lub oszołomienie podczas wstawania z pozycji siedzącej lub leżącej, - jeśli u pacjenta występują lub występowały zaparcia albo wszelkiego rodzaju blokady w jelitach, - jeśli pacjent jest leczony z powodu łagodnego rozrostu gruczołu krokowego i ma niskie ciśnienie tętnicze krwi, - jeśli u pacjenta występuje łagodny rozrost gruczołu krokowego jednocześnie z nawracającymi zakażeniami górnych dróg moczowych, przeszkodą w odpływie moczu lub kamicą pęcherza moczowego, - jeśli u pacjenta występuje nietrzymanie moczu z przepełnienia (nie ma uczucia konieczności oddania moczu) lub bezmocz (brak wytwarzania moczu) z chorobami nerek lub bez nich.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Doxagen należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą: • jeśli u pacjenta występuje choroba serca • jeśli u pacjenta występują choroby wątroby
Należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą, jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta.
Po rozpoczęciu stosowania leku Doxagen u pacjenta mogą wystąpić omdlenia lub zawroty głowy spowodowane niskim ciśnieniem krwi, podczas wstawania z pozycji siedzącej lub leżącej oraz pacjent może utracić przytomność. Jeśli pacjent zacznie odczuwać zawroty głowy lub możliwość omdlenia, powinien usiąść lub położyć się, do czasu aż poczuje się lepiej aby uniknąć sytuacji, w których może przewrócić się lub zrobić sobie krzywdę. Lekarz może zalecić regularnie mierzenie ciśnienia krwi na początku leczenia, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia takich objawów.
Jeśli u pacjenta wykonuje się operację oka z powodu zaćmy (zmętnienia soczewki), należy powiedzieć okuliście przed operacją o stosowaniu teraz lub w przeszłości leku Doxagen. Wynika to z tego, że lek Doxagen może powodować powikłania podczas operacji, którym można zapobiec, jeśli okulista zostanie wcześniej poinformowany.
Bardzo rzadko mogą wystąpić długotrwałe, bolesne wzwody. W takim przypadku należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Przed rozpoczęciem leczenia Doxagenem lekarz może przeprowadzić badania w celu wykluczenia innych chorób takich jak rak prostaty, które mogą powodować takie same objawy jak łagodny rozrost gruczołu krokowego.
Dzieci i młodzież Doksazosyna nie jest zalecana u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat ze względu na brak danych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa stosowania.
Lek Doxagen a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować, również tych dostępnych bez recepty.
Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent stosuje którykolwiek z następujących leków: • inne leki na nadciśnienie tętnicze • niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ, np. ibuprofen) lub leki zawierające estrogeny, gdyż mogą one zmniejszać działanie doksazosyny obniżające ciśnienie tętnicze krwi • estrogeny (żeńskie hormony): działanie obniżające ciśnienie tętnicze krwi może zostać zmniejszone • leki zawierające dopaminę, efedrynę, adrenalinę, metaraminol, metoksaminę i fenylefrynę; leki na kaszel i na przeziębienie mogą zawierać fenylefrynę lub efedrynę • leki stosowane w zaburzeniach erekcji (s yldenafil, tadalafil, wardenafil). Pacjent może odczuwać zawroty głowy podczas stosowania doksazosyny • klarytromycyna, itrakonazol, ketokonazol, telitromycyna, worykonazol, leki stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych lub grzybiczych • indynawir, nelfinawir, rytonawir, sakwinawir, leki stosowane w leczeniu zakażeń HIV • nefazodon, lek stosowany w leczeniu depresji
Podczas stosowania leków alfa-adrenolitycznch w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi lub powiększenia prostaty, pacjenci mogą odczuwać zawroty głowy lub uczucie pustki w głowie, co może być spowodowane niskim ciśnieniem krwi podczas szybkiego siadania lub wstawania. U niektórych pacjentów objawy te występują podczas przyjmowania leków na zaburzenia erekcji (impotencję) z lekami alfa-adrenolitycznymi. W celu zmniejszenia ryzyka tych objawów pacjent powinien mieć ustalony schemat dawkowania i codziennie stosować leki alfa-adrenolityczne przed rozpoczęciem przyjmowania leków na zaburzenia erekcji.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Nie należy stosować tego leku w czasie ciąży. Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania doksazosyny w okresie ciąży.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Jeśli podczas stosowania leku wystąpią zawroty głowy, uczucie zmęczenia lub zaburzenia widzenia, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn. Taka sytuacja może wystąpić zwłaszcza na początku leczenia.
Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na dawkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
3. Jak stosować lek Doxagen
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
• Tabletki należy połykać w całości, popijając szklanką wody. • Nie należy żuć, łamać ani kruszyć tabletek. • Tabletki należy przyjmować z jedzeniem lub bez. Doxagen może być przyjmowany o każdej porze dnia. Pacjent powinien wybrać najbardziej dogodny dla siebie czas i przyjmować tabletkę o tej samej porze każdego dnia.
Dorośli (w tym osoby w podeszłym wieku) Zalecana dawka początkowa doksazosyny to 1 tabletka (4 mg doksazosyny) na dobę. Jeśli to konieczne, lekarz może zwiększyć dawkę do maksymalnie dwóch tabletek (8 mg doksazosyny) raz na dobę.
Lekarz zastosuje dawkę najbardziej odpowiednią dla pacjenta. Należy postępować zgodnie z zaleceniami lekarza i nie zmieniać dawki leku bez wcześniejszej konsultacji.
Powłoki tabletki mogą być znalezione w stolcu. Nie powinno to być powodem do niepokoju. Nie ma to wpływu na działanie leku, ponieważ powłoka tabletki nie ulega rozpadowi podczas przejścia przez ciało pacjenta.
Stosowanie u dzieci i młodzieży Stosowanie leku Doxagen nie jest zalecane u dzieci w wieku poniżej 18 lat.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby Lekarz może zmniejszyć dawkę leku lub zalecić ścisłe monitorowanie stanu chorego. Nie jest zalecane stosowanie leku Doxagen u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Doxagen Należy stosować lek zgodnie z zaleceniami podanymi na opakowaniu.
W przypadku zastosowania większej niż zalecana dawki leku Doxagen, lub jeśli dziecko przypadkowo zażyło lek, należy bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem lub szpitalem w celu oceny ryzyka i otrzymania porady co należy zrobić. Należy zabrać ze sobą opakowanie z pozostałą ilością tabletek, żeby szybko można było je zidentyfikować. Objawami przedawkowania mogą być zawroty głowy spowodowane obniżonym ciśnieniem krwi.
Pominięcie zastosowania leku Doxagen Jeśli pacjent zapomni przyjąć dawkę leku Doxagen powinien przyjąć pominiętą dawkę tak szybko jak to możliwe. Należy zażyć pominiętą tabletkę, o ile nie jest to jeszcze czas na kolejną dawkę. Jeśli jest to już czas, aby przyjąć kolejną tabletkę, nie należy przyjmować pominiętej dawki, ale przyjąć następną tabletkę o zwykłej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej tabletki.
Przerwanie stosowania leku Doxagen Ważne jest, aby nie przerywać stosowania leku Doxagen. Lek ten pomaga kontrolować ciśnienie krwi. Nie należy zmieniać dawki leku lub przerywać leczenia bez konsultacji z lekarzem. Nie należy nagle przerwać stosowania leku, gdyż może to znacząco wpływać na ciśnienie krwi.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Należy natychmiast przerwać stosowanie leku Doxagen i wezwać karetkę, jeśli wystąpi którykolwiek z następujących objawów:
Niezbyt częste (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 100 pacjentów): • ból w klatce piersiowej, który promieniuje do ramion i pleców, który może być objawem zawału serca • zapaść, drętwienie lub osłabienie rąk lub nóg, bóle głowy, zawroty głowy, splątanie, zaburzenia widzenia, trudności w połykaniu lub problemy z mówieniem, takie jak niewyraźna mowa i utrata mowy, które mogą być objawem udaru mózgu • obrzęk twarzy, języka lub gardła, trudności w oddychaniu, które mogą być wynikiem ciężkiej reakcji alergicznej na lek
Należy natychmiast poinformować lekarza, jeśli wystąpi którykolwiek z następujących objawów po zastosowaniu leku Doxagen:
Częste (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 10 pacjentów): • świadomość czynności serca (kołatanie serca)
Niezbyt częste (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 100 pacjentów): • nagły ból lub uczucie ucisku w klatce piersiowej (dławica piersiowa)
Rzadkie (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 1 000 pacjentów): • niedrożność jelit
Bardzo rzadkie (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 10 000 pacjentów): • choroby wątroby powodujące ciemne zabarwienie moczu, jasne stolce (zastój żółci), zażółcenie skóry lub oczu (żółtaczka), nudności, gorączka i ból brzucha (zapalenie wątroby) • częste zakażenia powodujące gorączkę, ból gardła lub owrzodzenia jamy ustnej, co może być objawem zmniejszonej liczby białych krwinek (leukopenia) • długo utrzymujący się, bolesny wzwód prącia (priapizm)
Inne możliwe działania niepożądane:
Częste (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 10 pacjentów): • zawroty głowy • ból głowy • zakażenie dróg oddechowych (nos, gardło, płuca) • zakażenia nerek lub pęcherza moczowego (zakażenie dróg moczowych) • uczucie zawrotów głowy lub wirowania (zawroty głowy pochodzenia błędnikowego) • przyspieszony rytm serca (tachykardia) • ból w klatce piersiowej • senność • osłabienie • nudności • obrzęk w okolicach stóp, kostek lub rąk • niskie ciśnienie tętnicze krwi • zawroty głowy podczas wstawania. Wystąpienie tego objawu jest bardziej prawdopodobne na początku leczenia. • ból pleców • bóle mięśni • ból brzucha • suchość w ustach • niestrawność • zapalenie oskrzeli • kaszel • świąd • duszność • katar lub niedrożność nosa • nietrzymanie moczu (niezdolność do kontrolowania oddawania moczu) • trudności ze skupieniem • objawy grypopodobne
Niezbyt częste (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 100 pacjentów): • trudności z zasypianiem • utrata apetytu • biegunka • drżenie • zaparcie • oddawanie gazów • nudności • zapalenie błony śluzowej żołądka i jelit • nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby • bolesny obrzęk i zapalenie stawów wywołane przez gromadzenie się kryształów kwasu moczowego (dna moczanowa) • bóle stawów • wysypka skórna • krwawienie z nosa • omdlenie • zwiększenie apetytu • depresja • uczucie przygnębienia • zmniejszone lub zmienione odczuwanie dotyku (niedoczulica) • obecność krwi w moczu (krwiomocz) • niemożność osiągnięcia wzwodu prącia • ból uogólniony • bolesne oddawanie moczu • rzadsze oddawanie moczu • dzwonienie w uszach • zwiększenie masy ciała
Bardzo rzadkie (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 10 000 pacjentów): • łatwe powstawanie siniaków lub przedłużone krwawienia (objawy małej liczy płytek krwi, tzw. małopłytkowości) • niewyraźne widzenie • zwolniona albo nieregularna czynność serca (bradykardia lub arytmia) • świszczący oddech i kaszel (skurcz oskrzeli) • nerwowość • swędzenie, obrzęk i zaczerwienienie skóry (pokrzywka) • zwiększona objętość moczu • zaburzenia w oddawaniu moczu • konieczność oddawania moczu w nocy • powiększenie piersi u mężczyzn • uczucie mrowienia, kłucia lub drętwienia skóry (parestezja) • zawroty głowy w pozycji stojącej - j est to bardziej prawdopodobne na początku leczenia • wypadanie włosów • zasinienie z powodu krwawienia do skóry (plamica) • kurcze mięśni • osłabienie mięśni • nagłe zaczerwienienie twarzy • zmęczenie • ogólne złe samopoczucie • pobudzenie
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych) • zaburzenia oka podczas operacji zaćmy, która jest zmętnieniem soczewki oka (śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki IFIS) • zaburzenia wytrysku, z przedostawaniem się nasienia do pęcherza moczowego (ejakulacja wsteczna)
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301 faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected]. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Doxagen
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po: EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Doxagen • Substancją czynną leku jest doksazosyna. Każda tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 4 mg doksazosyny w postaci doksazosyny mezylanu.
• Pozostałe składniki to: Mieszanina tlenków polietylenu: -Polietylenu tlenek (MW 900 000) -Polietylenu tlenek (MW 200 000) -Butylohydroksytoluen Celuloza mikrokrystaliczna Powidon All- rac-α-Tokoferol Krzemionka koloidalna bezwodna Sodu stearylofumaran
Otoczka tabletki: Kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1), dyspersja 30% Krzemionka koloidalna bezwodna Makrogol (MW 1300-1600) Tytanu dwutlenek (E171)
Jak wygląda lek i co zawiera opakowanie Doxagen to białe, okrągłe, dwuwypukłe tabletki o przedłużonym uwalnianiu z wytłoczonym napisem “DL” po jednej stronie tabletki. Opakowanie zawiera 30 tabletek.
Podmiot odpowiedzialny Mylan Ireland Limited Unit 35/36 Grange Parade Baldoyle Industrial Estate, Dublin 13 Irlandia
Wytwórca Mc Dermott Laboratoires t/a Gerard Laboratories Baldoyle Industrial Estate Grange Road, Dublin 13 Irlandia
Mylan Hungary Kft. H-2900 Komárom Mylan utca 1 Węgry
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji na temat leku oraz jego nazw w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego należy zwrócić się do przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego: Mylan Healthcare Sp. z o.o. Tel: +48 22 54 66 400
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 06/2019
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
Doxagen, 4 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu
Każda tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera doksazosyny mezylan, co odpowiada 4 mg doksazosyny (Doxazosinum).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Tabletka o przedłużonym uwalnianiu Białe, okrągłe, dwuwypukłe tabletki o średnicy 8,0 - 8,4 mm z wytłoczonym napisem “DL” po jednej stronie tabletki.
Dawkowanie
Maksymalna zalecana dawka jest to 8 mg doksazosyny raz na dobę.
Samoistne nadciśnienie tętnicze: Dorośli: U większości pacjentów leczonych doksazosyną w dawce 4 mg raz na dobę następuje normalizacja ciśnienia tętniczego krwi. Uzyskanie optymalnych efektów leczenia może potrwać do 4 tygodni. W razie potrzeby, w zależności od odpowiedzi klinicznej, dawkę można zwiększyć do 8 mg raz na dobę.
Doksazosynę można stosować w monoterapii lub w skojarzeniu z innym lekiem, np.: tiazydowym lekiem moczopędnym, lekiem beta-adrenolitycznym, antagonistą wapnia lub inhibitorem ACE, jeśli żaden z tych leków stosowany samodzielnie nie zapewnia dostatecznego działania.
Leczenie objawowe łagodnego rozrostu gruczołu krokowego: Dorośli: Zalecana dawka to 4 mg raz na dobę. W zależności od odpowiedzi klinicznej, dawkę można zwięk szyć do 8 mg doksazosyny raz na dobę.
Doksazosynę można stosować w leczeniu łagodnego rozrostu gruczołu krokowego zarówno u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym jak i z prawidłowym ciśnieniem tętniczym krwi. Zmniejszenie ciśnienia u pacjentów z prawidłowym ciśnieniem krwi jest zazwyczaj niewielkie. W początkowej fazie leczenia pacjentów należy starannie obserwować z uwagi na ryzyko objawów niepożądanych towarzyszących zmianie pozycji ciała.
Pacjenci w podeszłym wieku: Zalecane jest takie samo dawkowanie jak u osób dorosłych.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek: Ponieważ u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie ma żadnych zmian w farmakokinetyce leku jak również nie ma też dowodów na to, aby doksazosyna nasilała istniejące wcześniej zaburzenia czynności nerek, u chorych takich nie ma konieczności zmiany dawkowania.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby: Należy zachować szczególną ostrożność stosując doksazosynę u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkty 4.4 i 5.2). Ponieważ brak jest danych klinicznych ze stosowaniem leku u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, nie zaleca się stosowania leku u tych chorych.
Dzieci i młodzież: Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności Doxagenu u dzieci i młodzieży.
Sposób podania
Tabletki należy połykać w całości i popijać odpowiednią ilością płynu. Tabletek nie należy żuć, dzielić ani kruszyć (patrz punkt 4.4).
Tabletki o przedłużonym uwalnianiu Doxagen można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłku.
Otoczki tych tabletek można znaleźć w stolcu. Jednakże nie jest istotne klinicznie.
Doxagen jest przeciwwskazany: - u pacjentów z nadwrażliwością na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję
- u pacjentów z niedociśnieniem ortostatycznym w wywiadzie, - u pacjentów, u których w przeszłości wystąpiła niedrożność przełyku lub przewodu
1 , - u pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego i jednoczesnym zastojem moczu
- u pacjentów z niedociśnieniem tętniczym 2 .
Doksazosyna jest przeciwwskazana w monoterapii u pacjentów z przepełnieniem pęcherza moczowego lub bezmoczem z postępującą niewydolnością nerek lub bez niej. _____________________
1
2
Informacje do przekazania pacjentowi Pacjent powinien być poinformowany, że produkt leczniczy Doxagen należy połykać w całości. Pacjent nie powinien żuć, dzielić ani kruszyć tabletek.
Nieprawidłowo krótki czas przejścia przez przewód pokarmowy (np. po zabiegu resekcji) może prowadzić do niecałkowitej absorpcji leku. Ze względu na długi okres półtrwania doksazosyny kliniczne znaczenie jest niejasne.
Początek leczenia W związku z tym, że doksazosyna blokuje receptory alfa-adrenergiczne, u pacjentów może wystąpić niedociśnienie ortostatyczne z objawami zawrotów głowy i osłabienia oraz rzadko utratą przytomności (omdleniem), w szczególności na początku leczenia. W związku z tym wskazana jest kontrola ciśnienia tętniczego w początkowym okresie leczenia, aby zmniejszyć do minimum ryzyko efektów ortostatycznych. Należy ostrzec pacjentów, aby w początkowym okresie leczenia doksazosyną unikali sytuacji, w których może dojść do urazu wskutek zawrotów głowy lub osłabienia.
Stosowanie z inhibitorami PDE-5 W przypadku jednoczesnego podawania doksazosyny z inhibitorami fosfodiesterazy-5 (np. syldenafilem, tadalafilem i wardenafilem) należy zachować ostrożność, ponieważ oba leki rozszerzają naczynia krwionośnie i mogą prowadzić u niektórych pacjentów do objawowego niedociśnienia. W celu zmniejszenia ryzyka niedociśnienia ortostatycznego zaleca się wprowadzanie inhibitorów fosfodiesterazy-5 jedynie u pacjentów ustabilizowanych hemodynamicznie, którym podaje się leki blokujące receptory alfa-adrenergiczne. Ponadto zaleca się, aby podawanie inhibitorów fosfodiesterazy-5 rozpoczynać od możliwie najmniejszej dawki i zachowywać sześciogodzinną przerwę po przyjęciu doksazosyny. Nie przeprowadzono badań z zastosowaniem doksazosyny o przedłużonym działaniu.
Pacjenci z ostrymi stanami kardiologicznymi Podobnie jak w przypadku innych leków hipotensyjnych o działaniu rozszerzającym naczynia, zgodnie z praktyką lekarską zaleca się ostrożność w czasie stosowania doksazosyny u pacjentów z następującymi ostrymi stanami kardiologicznymi: - obrzęk płuc związany ze zwężeniem aorty lub zwężeniem zastawki dwudzielnej, - niewydolność serca z dużą pojemnością minutową, - prawokomorowa niewydolność serca związana z zatorowością płucną lub płynem w osierdziu, - lewokomorowa niewydolność serca z niskim ciśnieniem napełniania.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby Podobnie jak w przypadku wszystkich leków metabolizowanych w całości przez wątrobę, należy zachować ostrożność podczas stosowania doksazosyny u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby. Ze względu na brak klinicznego doświadczenia u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, stosowanie doksazosyny u tych pacjentów nie jest zalecane.
Stosowanie u pacjentów poddawanych operacji zaćmy U niektórych pacjentów w trakcie lub po leczeniu tamsulosyną podczas operacji usunięcia zaćmy obserwowano śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (ang. Intraoperative Floppy Iris Syndrome – IFIS, odmiana zespołu małej źrenicy). Zaobserwowano przypadki dotyczące innych alfa 1 - adrenolityków i nie można wykluczyć możliwości takiego działania pozostałych leków należących do tej grupy. Ponieważ IFIS może powodować zwiększenie występowania powikłań podczas operacji usunięcia zaćmy, dlatego też przed zabiegiem chirurgicznym należy poinformować chirurga okulistę o przyjmowanych obecnie lub w przeszłości alfa 1 -adrenolitykach.
Priapizm Po wprowadzeniu do obrotu obserwowano przypadki przedłużonej erekcji i priapizmu podczas stosowania alfa 1 -adrenolityków, w tym doksazosyny. Jeśli priapizm nie będzie natychmiast leczony, może dojść do uszkodzenia tkanki prącia i trwałej utraty potencji, dlatego pacjent powinien zgłosić się po natychmiastową pomoc medyczna.
Badania przesiewowe w kierunku raka gruczołu krokowego Rak gruczołu krokowego powoduje wystąpienie wielu objawów związanych także z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego, obie te choroby mogą występować jednocześnie. Należy zatem wykluczyć raka gruczołu krokowego przed rozpoczęciem stosowania doksazosyny w leczeniu łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.
Sód Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na dawkę, to znaczy produkt uznaje się za „wolny od sodu”.
Jednoczesne stosowanie doksazosyny z inhibitorem PDE-5 (np. syldenafilem, tadalafilem i wardenafilem) może u niektórych pacjentów powodować objawowe niedociśnienie (patrz punkt 4.4). Nie przeprowadzono badań z zastosowaniem doksazosyny o przedłużonym działaniu.
Większość (98%) doksazosyny wiąże się z białkami osocza. Dane z badań osocza ludzkiego in vitro wskazują, że doksazosyna nie ma wpływu na wiązanie digoksyny, warfaryny, fenytoiny lub indometacyny z białkami.
Badania in vitro sugerują, że doksazosyna jest substratem izoenzymu CYP 3A4 cytochromu P 450. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego podawania doksazosyny z silnymi inhibitorami CYP 3A4, takimi jak klarytromycyna, indynawir, itrakonazol, ketokonazol, nefazodon, nelfinawir, rytonawir, sakwinawir, telitromycyna lub worykonazol (patrz punkt 5.2).
Typowe preparaty doksazosyny podawano z diuretykami tiazydowymi, furosemidem, beta- adrenolitykami, niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, antybiotykami, doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi, lekami zwiększającymi wydalanie kwasu moczowego i lekami przeciwzakrzepowymi a w praktyce klinicznej nie stwierdzono interakcji lekowych. Nie ma jednak danych z formalnych badań interakcji lekowych.
Doksazosyna nasila działanie obniżające ciśnienie tętnicze innych alfa-adrenolityków i innych leków przeciwnadciśnieniowych.
W otwartym, randomizowanym, badaniu z grupą kontrolną, z udziałem 22 zdrowych ochotników (mężczyzn) podawanie pojedynczej dawki 1 mg doksazosyny w 1. dniu trwającego cztery dni cyklu podawania doustnego cymetydyny (400 mg dwa razy na dobę) spowodowało 10% zwiększenie średniego pola pod krzywą (ang. area under the curve – AUC) doksazosyny, przy braku znamiennych statystycznie zmian średniego Cmax i średniego okresu półtrwania doksazosyny. Zwiększenie średniego AUC doksazosyny przyjmowanej z cymetydyną o 10% mieści się w zakresie zmienności międzyosobniczej (27%) średniego AUC doksazosyny przyjmowanej z placebo.
Niesteroidowe leki przeciwreumatyczne lub estrogeny mogą zmniejszać działanie przeciwnadciśnieniowe doksazosyny.
Leki sympatykomimetyczne mogą osłabiać działanie przeciwnadciśnieniowe doksazosyny. Doksazosyna może obniżać ciśnienie tętnicze krwi i reakcje naczyniowe na dopaminę, efedrynę, adrenalinę, metaraminol, metoksaminę i fenylefrynę.
Doksazosyna może wpływać na aktywność reniny w osoczu i wydalanie kwasu wanilinomigdałowego z moczem. Należy to uwzględnić podczas analizy danych laboratoryjnych.
Wskazanie w nadciśnieniu tętniczym:
Ciąża
odpowiednich i dobrze kontrolowanych badań z udziałem kobiet w ciąży. W związku z tym doksazosynę należy w okresie ciąży stosować jedynie wówczas, gdy potencjalne korzyści przeważają nad ryzykiem. Choć w badaniach na zwierzętach nie stwierdzono działania teratogennego, po dużych dawkach stwierdzono zmniejszenie przeżywalności płodów u zwierząt.
Karmienie piersią Wykazano, że doksazosyna przenika do mleka ludzkiego w bardzo niewielkich ilościach (dawka przyjęta przez dziecko stanowi < 1% stężenia we krwi matki), jednak dane uzyskane u ludzi są bardzo ograniczone. Ponieważ nie można wykluczyć ryzyka dla noworodka lub niemowlęcia, doksazosyna może być stosowana wyłącznie, jeśli w ocenie lekarza potencjalne korzyści dla matki przewyższają ryzyko dla dziecka.
Matki powinny zaprzestać karmienia piersią, jeśli terapia doksazosyną jest konieczna (patrz punkt 5.3).
Wskazanie w łagodnym rozroście gruczołu krokowego: Nie dotyczy.
Doksazosyna może wywierać wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, zwłaszcza w początkowym okresie leczenia.
Następujące działania niepożądane były obserwowane i odnotowywane podczas leczenia doksazosyną z następującą częstością; bardzo często (≥ 1/10), często (≥ 1/100 do <1/10), niezbyt często (≥ 1/1 000 do <1/100), rzadko (≥ 1/10 000 do <1/1000), bardzo rzadko (<1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Klasyfikacja układów i narządów MedDRA Często (≥ 1/100 do <1/10) Niezbyt często (≥ 1/1 000 do <1/100) Rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000) Bardzo rzadko (<1/10 000) Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) Zakażenia i zarażenia pasożytnicze Zakażenia dróg oddechowych, zakażenia dróg moczowych
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
małopłytko- wość
Zaburzenia układu immunologi-
reakcje alergiczne
cznego Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
moczanowa, zwiększenie apetytu
Zaburzenia psychiczne
depresja, bezsenność
nerwowość
Zaburzenia układu nerwowego
Zawroty głowy, ból głowy, senność Udar mózgu, niedoczulica, omdlenie, drżenie
zawroty głowy, parestezja
Zaburzenia oka
widzenie Śródoperacyj- ny zespół wiotkiej tęczówki (patrz punkt 4.4) Zaburzenia ucha i błędnika Zawroty głowy pochodzenia błędnikowego Szumy uszne Zaburzenia serca Kołatanie, tachykardia Dławica piersiowa, zawał mięśnia sercowego,
zaburzenia rytmu serca
Zaburzenia naczyniowe Niedociśnienie, niedociśnienie ortostatyczne
zaczerwie- nienie twarzy
Zaburzenia układu oddecho- wego, klatki piersiowej i śródpiersia Zapalenie oskrzeli, kaszel, duszność, zapalenie śluzówki nosa Krwawienie z nosa
skurcz oskrzeli
Zaburzenia żołądka i jelit Ból brzucha, niestrawność, suchość w ustach, nudności, Zaparcia, biegunka, wzdęcia, wymioty, zapalenie żołądka i jelit Niedrożność przewodu pokarmo- wego
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
we parametry czynności wątroby
zapalenie wątroby, żółtaczka
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Świąd Wysypka Pokrzywka, wypadanie włosów, plamica
Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki Ból pleców, bóle mięśni Bóle stawów Kurcze mięśni, osłabienie mięśniowe
łącznej Zaburzenia nerek i dróg moczowych Zapalenie pęcherza, nietrzymanie moczu
Bolesne oddawanie moczu, krwiomocz, częstomocz
oddawania moczu, moczenie nocne, wielomocz, zwiększenie diurezy
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
stia, priapizm Wytrysk wsteczny Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Osłabienie, ból w klatce piersiowej, objawy grypopodobne, obrzęk obwodowy Ból, obrzęk twarzy
samopoczucie
Badania diagnosty- czne
masy ciała
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C PL-02 222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected]
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Działanie toksyczne: Istnieją ograniczone dane dotyczące skutków przedawkowania. U dorosłego pacjenta, który przyjął
Objawy: Ból głowy, zawroty głowy, utrata świadomości, omdlenie, duszność, niedociśnienie, kołatanie serca, tachykardia, arytmia. Nudności, wymioty. Ewentualnie hipoglikemia, hipokalemia.
Leczenie: Należy opróżnić żołądek i zastosować węgiel aktywowany. W przypadku niedociśnienia, należy obniżyć położenie głowy, podać płyny dożylnie i w razie potrzeby, leki obkurczające naczynia (np. noradrenalinę lub epinefrynę). W razie potrzeby należy zapewnić leczenie objawowe.
Ponieważ doksazosyna wiąże się silnie z białkami osocza, dializa nie jest wskazana.
ŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
Grupa farmakoterapeutyczna: alfa-adrenolityki Kod ATC: C02CA04
Substancją czynną produktu Doxagen jest doksazosyna, będąca pochodną chinazoliny. Doksazosyna wywiera działanie rozszerzające naczynia poprzez selektywne i kompetycyjne blokowanie postsynaptycznych receptorów alfa 1 -adrenergicznych.
Przy dawkowaniu raz na dobę lek zapewnia klinicznie znamienne obniżenie ciśnienia tętniczego utrzymujące się przez całą dobę aż do 24. godzin po przyjęciu ostatniej dawki.
W czasie przewlekłego leczenia doksazosyną w postaci tabletek o natychmiastowym uwalnianiu nie stwierdzano rozwoju tolerancji. W rzadkich przypadkach w czasie długotrwałego leczenia obserwowano zwiększenie aktywności reninowej osocza i tachykardię.
Doksazosyna wywiera korzystny wpływ na stężenia lipidów we krwi powodując istotne zwiększenie stężenia HDL/ w stosunku do stężenia cholesterolu całkowitego (około 4-13% w stosunku do wartości wyjściowych). Kliniczne znaczenie tej obserwacji nie jest jeszcze znane.
Doksazosyna zwiększa insulinowrażliwość u chorych ze zmniejszoną wrażliwością na insulinę. Wykazano, że leczenie doksazosyną w postaci tabletek o natychmiastowym uwalnianiu powoduje regresję przerostu lewej komory. Nie ukończono jeszcze badań oceniających chorobowość i śmiertelność.
Nadciśnienie tętnicze: Analiza dwóch badań oceniających zależność efektu od dawki (obejmujących w sumie 630 pacjentów leczonych doksazosyną) wykazała, że u pacjentów przyjmujących tabletki o natychmiastowym uwalnianiu zawierające dawkę 1 mg, 2 mg lub 4 mg, taką samą kontrolę ciśnienia tętniczego można uzyskać stosując doksazosynę w postaci tabletki o przedłużonym uwalnianiu w dawce 4 mg.
Analiza badania “Wpływ terapii nadciśnieniowej i obniżającej stężenie lipidów, na zapobieganie zawałom mięśnia sercowego” (ang.ALLHAT), przeprowadzona jeszcze w czasie jego trwania, wykazała, że chorzy z nadciśnieniem tętniczym i co najmniej jednym innym, klinicznym czynnikiem ryzyka choroby wieńcowej, którzy byli leczeni doksazosyną, byli narażeni na dwukrotnie większe ryzyko przewlekłej niewydolności serca w porównaniu z chorymi przyjmującymi chlortalidon. Poza tym ryzyko rozwoju istotnych klinicznie zaburzeń sercowo-naczyniowych było u tych chorych o 25% większe. W związku z tą obserwacją badanie ALLHAT w grupie leczonej doksazosyną zostało przerwane. Nie stwierdzono żadnych różnic w zakresie śmiertelności.
Uzyskane wyniki są trudne do interpretacji z wielu powodów, między innymi z uwagi na różnice w zakresie wpływu leczenia na skurczowe ciśnienie krwi oraz na odstawienie leków moczopędnych w grupie leczonej doksazosyną przed rozpoczęciem stosowania tego leku. Ostateczna analiza tych wyników nie została jeszcze ukończona.
Łagodny rozrost gruczołu krokowego: Wykazano, że doksazosyna hamuje skurcz indukowany fenylefryną w gruczole krokowym. W zrębie mięśniowym prostaty, w proksymalnej części cewki moczowej i u podstawy pęcherza moczowego stwierdza się dużą gęstość receptorów alfa 1 - adrenergicznych, które regulują napięcie mięśni gładkich w sterczowej części cewki moczowej. Blokowanie receptorów alfa 1 -adrenergicznych przy pomocy doksazosyny powoduje zmniejszenie napięcia mięśni gładkich w sterczowej części cewki i ułatwia przepływ moczu. To właśnie ten mechanizm farmakologiczny odpowiada za kliniczne zastosowanie doksazosyny w leczeniu łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.
Badania skuteczności i bezpieczeństwa (obejmujące łącznie 1317 pacjentów leczonych doksazosyną) przeprowadzano wyłącznie u chorych, którzy mieli wyjściowy wynik na międzynarodowej skali objawów związanych z prostatą (International Prostate Symptom Score) ≥ 12, a maksymalny przepływ moczu < 15 ml/sek. Wyniki tych badań wskazują, że pacjenci, u których uzyskano dobrą kontrolę objawów przy stosowaniu doksazosyny w postaci tabletek o natychmiastowym uwalnianiu w dawkach przedłużonym uwalnianiu w dawce 4 mg.
Wchłanianie Po doustnym podaniu dawek terapeutycznych tabletki doksazosyny o przedłużonym uwalnianiu dobrze się wchłaniają, a maksymalne stężenie we krwi lek osiąga stopniowo w ciągu 6-8 godzin od podania. Maksymalne stężenia w osoczu są w przybliżeniu równe jednej trzeciej maksymalnego stężenia obserwowanego po podaniu doksazosyny w postaci tabletki o natychmiastowym uwalnianiu. Stężenia utrzymujące się na przestrzeni 24 godzin są jednak podobne dla obu tych postaci farmaceutycznych doksazosyny.
Właściwości farmakokinetyczne doksazosyny podawanej w postaci tabletek o przedłużonym uwalnianiu decydują o niewielkiej zmienności w zakresie stężeń leku w osoczu.
Stosunek stężenia maksymalnego do minimalnego (peak/trough ratio) w przypadku doksazosyny w tabletkach o przedłużonym uwalnianiu wynosi mniej niż połowę wartości stwierdzanej dla doksazosyny w tabletkach o natychmiastowym uwalnianiu.
W stanie równowagi względna dostępność biologiczna doksazosyny z tabletek o przedłużonym uwalnianiu w porównaniu z postacią o natychmiastowym uwalnianiu, wynosi 54% dla dawki 4 mg i 59% dla dawki 8 mg.
Przyjmowanie produktu jednocześnie z posiłkiem sprawia, że stopień wchłaniania jest nieco większy, AUC zwiększa się o 14%, a C max
przyjmowanie pokarmu nie ma wpływu na wartość C min .
Dystrybucja Około 98% doksazosyny wiąże się z białkami osocza. Objętość dystrybucji wynosi 1 litr/kg.
Metabolizm Doksazosyna jest metabolizowana przede wszystkim na drodze O-demetylacji i hydroksylacji. Doksazosyna jest w znacznym stopniu metabolizowana w wątrobie. Mniej niż 5% doksazosyny jest wydalane w postaci niezmienionej.
Eliminacja Klirens doksazosyny wynosi 1,3 ml/min/kg. Eliminacja z osocza jest dwufazowa, a okres półtrwania w końcowej fazie eliminacji wynosi 22 godziny, co pozwala na dawkowanie leku raz na dobę. Badania in vitro sugerują, że główny szlak eliminacji odbywa się poprzez CYP 3A4. Szlaki metaboliczne CYP 2D6 i CYP 2C9 również biorą udział w eliminacji, ale w mniejszym stopniu.
Osoby w podeszłym wieku Badania farmakokinetyczne ze stosowaniem doksazosyny w postaci tabletek o przedłużonym uwalnianiu u osób w podeszłym wieku nie wykazały istotnych zmian w porównaniu z pacjentami w młodszym wieku.
Zaburzenia czynności nerek Badania farmakokinetyczne ze stosowaniem doksazosyny w postaci tabletek o natychmiastowym uwalnianiu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie wykazały istotnych zmian w porównaniu z osobami z prawidłową czynnością nerek.
Zaburzenia czynności wątroby Dostępne są jedynie ograniczone dane na temat chorych z zaburzeniami czynności wątroby i na temat wpływu leków, o których wiadomo, że oddziałują na metabolizm wątrobowy (np. cymetydyna). W badaniu klinicznym z udziałem 12 chorych z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby podanie pojedynczej dawki doksazosyny spowodowało zwiększenie wartości AUC o 43% i zmniejszenie klirensu o około 30%.
Dane przedkliniczne na podstawie konwencjonalnych badań bezpieczeństwa farmakologicznego, toksyczności dawek wielokrotnych, genotoksyczności, działania rakotwórczego nie wykazują szczególnego zagrożenia dla ludzi.
Badania nad karmiącymi samicami szczura, którym podano pojedynczą dawkę doustną wynoszącą 1 mg/kg mc., znakowaną 2- 14 C, wskazują na kumulowanie się doksazosyny w mleku szczurów w maksymalnym stężeniu 20-krotnie większym niż w osoczu karmiącej samicy szczura.
Więcej informacji – patrz punkt 4.6.
Mieszanina tlenków polietylenu: -Polietylenu tlenek (MW 900 000) -Polietylenu tlenek (MW 200 000) -Butylohydroksytoluen Celuloza mikrokrystaliczna Powidon All- rac-α-Tokoferol Krzemionka koloidalna bezwodna Sodu stearylofumaran
Otoczka tabletki: Kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1), dyspersja 30% Krzemionka koloidalna bezwodna Makrogol (MW 1300-1600) Tytanu dwutlenek (E171)
Nie dotyczy.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.
Blister (PVC/PVDC/Aluminium)
10, 20, 28, 30, 50, 56, 60, 90, 98, 100, 140 (10x14) tabletek o przedłużonym uwalnianiu Opakowania kalendarzowe zawierające 28 i 98 tabletek o przedłużonym uwalnianiu Opakowanie z pojedynczymi dawkami 50 x 1 tabletek o przedłużonym uwalnianiu
Nie wszystkie rodzaje opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Bez specjalnych wymagań.
Mylan Ireland Limited Unit 35/36 Grange Parade Baldoyle Industrial Estate, Dublin 13 Irlandia
Data wydania pierwszego pozwolenie na dopuszczenie do obrotu: 27 lutego 2007 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 15 lutego 2010
06/2019
1. 1.
Doxagen, 4 mg, tabletki o przedłużonym uwalnianiu
2. S
KŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWYKażda tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera doksazosyny mezylan, co odpowiada 4 mg doksazosyny (Doxazosinum).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. P
OSTAĆ FARMACEUTYCZNATabletka o przedłużonym uwalnianiu Białe, okrągłe, dwuwypukłe tabletki o średnicy 8,0 - 8,4 mm z wytłoczonym napisem “DL” po jednej stronie tabletki.
4. S
ZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE4.1 Wskazania do stosowania
Samoistne nadciśnienie tętnicze. Leczenie objawowe łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Maksymalna zalecana dawka jest to 8 mg doksazosyny raz na dobę.
Samoistne nadciśnienie tętnicze: Dorośli: U większości pacjentów leczonych doksazosyną w dawce 4 mg raz na dobę następuje normalizacja ciśnienia tętniczego krwi. Uzyskanie optymalnych efektów leczenia może potrwać do 4 tygodni. W razie potrzeby, w zależności od odpowiedzi klinicznej, dawkę można zwiększyć do 8 mg raz na dobę.
Doksazosynę można stosować w monoterapii lub w skojarzeniu z innym lekiem, np.: tiazydowym lekiem moczopędnym, lekiem beta-adrenolitycznym, antagonistą wapnia lub inhibitorem ACE, jeśli żaden z tych leków stosowany samodzielnie nie zapewnia dostatecznego działania.
Leczenie objawowe łagodnego rozrostu gruczołu krokowego: Dorośli: Zalecana dawka to 4 mg raz na dobę. W zależności od odpowiedzi klinicznej, dawkę można zwięk szyć do 8 mg doksazosyny raz na dobę.
Doksazosynę można stosować w leczeniu łagodnego rozrostu gruczołu krokowego zarówno u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym jak i z prawidłowym ciśnieniem tętniczym krwi. Zmniejszenie ciśnienia u pacjentów z prawidłowym ciśnieniem krwi jest zazwyczaj niewielkie. W początkowej fazie leczenia pacjentów należy starannie obserwować z uwagi na ryzyko objawów niepożądanych towarzyszących zmianie pozycji ciała.
Pacjenci w podeszłym wieku: Zalecane jest takie samo dawkowanie jak u osób dorosłych.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek: Ponieważ u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie ma żadnych zmian w farmakokinetyce leku jak również nie ma też dowodów na to, aby doksazosyna nasilała istniejące wcześniej zaburzenia czynności nerek, u chorych takich nie ma konieczności zmiany dawkowania.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby: Należy zachować szczególną ostrożność stosując doksazosynę u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkty 4.4 i 5.2). Ponieważ brak jest danych klinicznych ze stosowaniem leku u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, nie zaleca się stosowania leku u tych chorych.
Dzieci i młodzież: Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności Doxagenu u dzieci i młodzieży.
Sposób podania
Tabletki należy połykać w całości i popijać odpowiednią ilością płynu. Tabletek nie należy żuć, dzielić ani kruszyć (patrz punkt 4.4).
Tabletki o przedłużonym uwalnianiu Doxagen można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłku.
Otoczki tych tabletek można znaleźć w stolcu. Jednakże nie jest istotne klinicznie.
4.3 Przeciwwskazania
Doxagen jest przeciwwskazany: - u pacjentów z nadwrażliwością na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję
- u pacjentów z niedociśnieniem ortostatycznym w wywiadzie, - u pacjentów, u których w przeszłości wystąpiła niedrożność przełyku lub przewodu
1 , - u pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego i jednoczesnym zastojem moczu
- u pacjentów z niedociśnieniem tętniczym 2 .
Doksazosyna jest przeciwwskazana w monoterapii u pacjentów z przepełnieniem pęcherza moczowego lub bezmoczem z postępującą niewydolnością nerek lub bez niej. _____________________
1
2
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Informacje do przekazania pacjentowi Pacjent powinien być poinformowany, że produkt leczniczy Doxagen należy połykać w całości. Pacjent nie powinien żuć, dzielić ani kruszyć tabletek.
Nieprawidłowo krótki czas przejścia przez przewód pokarmowy (np. po zabiegu resekcji) może prowadzić do niecałkowitej absorpcji leku. Ze względu na długi okres półtrwania doksazosyny kliniczne znaczenie jest niejasne.
Początek leczenia W związku z tym, że doksazosyna blokuje receptory alfa-adrenergiczne, u pacjentów może wystąpić niedociśnienie ortostatyczne z objawami zawrotów głowy i osłabienia oraz rzadko utratą przytomności (omdleniem), w szczególności na początku leczenia. W związku z tym wskazana jest kontrola ciśnienia tętniczego w początkowym okresie leczenia, aby zmniejszyć do minimum ryzyko efektów ortostatycznych. Należy ostrzec pacjentów, aby w początkowym okresie leczenia doksazosyną unikali sytuacji, w których może dojść do urazu wskutek zawrotów głowy lub osłabienia.
Stosowanie z inhibitorami PDE-5 W przypadku jednoczesnego podawania doksazosyny z inhibitorami fosfodiesterazy-5 (np. syldenafilem, tadalafilem i wardenafilem) należy zachować ostrożność, ponieważ oba leki rozszerzają naczynia krwionośnie i mogą prowadzić u niektórych pacjentów do objawowego niedociśnienia. W celu zmniejszenia ryzyka niedociśnienia ortostatycznego zaleca się wprowadzanie inhibitorów fosfodiesterazy-5 jedynie u pacjentów ustabilizowanych hemodynamicznie, którym podaje się leki blokujące receptory alfa-adrenergiczne. Ponadto zaleca się, aby podawanie inhibitorów fosfodiesterazy-5 rozpoczynać od możliwie najmniejszej dawki i zachowywać sześciogodzinną przerwę po przyjęciu doksazosyny. Nie przeprowadzono badań z zastosowaniem doksazosyny o przedłużonym działaniu.
Pacjenci z ostrymi stanami kardiologicznymi Podobnie jak w przypadku innych leków hipotensyjnych o działaniu rozszerzającym naczynia, zgodnie z praktyką lekarską zaleca się ostrożność w czasie stosowania doksazosyny u pacjentów z następującymi ostrymi stanami kardiologicznymi: - obrzęk płuc związany ze zwężeniem aorty lub zwężeniem zastawki dwudzielnej, - niewydolność serca z dużą pojemnością minutową, - prawokomorowa niewydolność serca związana z zatorowością płucną lub płynem w osierdziu, - lewokomorowa niewydolność serca z niskim ciśnieniem napełniania.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby Podobnie jak w przypadku wszystkich leków metabolizowanych w całości przez wątrobę, należy zachować ostrożność podczas stosowania doksazosyny u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby. Ze względu na brak klinicznego doświadczenia u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, stosowanie doksazosyny u tych pacjentów nie jest zalecane.
Stosowanie u pacjentów poddawanych operacji zaćmy U niektórych pacjentów w trakcie lub po leczeniu tamsulosyną podczas operacji usunięcia zaćmy obserwowano śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (ang. Intraoperative Floppy Iris Syndrome – IFIS, odmiana zespołu małej źrenicy). Zaobserwowano przypadki dotyczące innych alfa 1 - adrenolityków i nie można wykluczyć możliwości takiego działania pozostałych leków należących do tej grupy. Ponieważ IFIS może powodować zwiększenie występowania powikłań podczas operacji usunięcia zaćmy, dlatego też przed zabiegiem chirurgicznym należy poinformować chirurga okulistę o przyjmowanych obecnie lub w przeszłości alfa 1 -adrenolitykach.
Priapizm Po wprowadzeniu do obrotu obserwowano przypadki przedłużonej erekcji i priapizmu podczas stosowania alfa 1 -adrenolityków, w tym doksazosyny. Jeśli priapizm nie będzie natychmiast leczony, może dojść do uszkodzenia tkanki prącia i trwałej utraty potencji, dlatego pacjent powinien zgłosić się po natychmiastową pomoc medyczna.
Badania przesiewowe w kierunku raka gruczołu krokowego Rak gruczołu krokowego powoduje wystąpienie wielu objawów związanych także z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego, obie te choroby mogą występować jednocześnie. Należy zatem wykluczyć raka gruczołu krokowego przed rozpoczęciem stosowania doksazosyny w leczeniu łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.
Sód Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na dawkę, to znaczy produkt uznaje się za „wolny od sodu”.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Jednoczesne stosowanie doksazosyny z inhibitorem PDE-5 (np. syldenafilem, tadalafilem i wardenafilem) może u niektórych pacjentów powodować objawowe niedociśnienie (patrz punkt 4.4). Nie przeprowadzono badań z zastosowaniem doksazosyny o przedłużonym działaniu.
Większość (98%) doksazosyny wiąże się z białkami osocza. Dane z badań osocza ludzkiego in vitro wskazują, że doksazosyna nie ma wpływu na wiązanie digoksyny, warfaryny, fenytoiny lub indometacyny z białkami.
Badania in vitro sugerują, że doksazosyna jest substratem izoenzymu CYP 3A4 cytochromu P 450. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego podawania doksazosyny z silnymi inhibitorami CYP 3A4, takimi jak klarytromycyna, indynawir, itrakonazol, ketokonazol, nefazodon, nelfinawir, rytonawir, sakwinawir, telitromycyna lub worykonazol (patrz punkt 5.2).
Typowe preparaty doksazosyny podawano z diuretykami tiazydowymi, furosemidem, beta- adrenolitykami, niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, antybiotykami, doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi, lekami zwiększającymi wydalanie kwasu moczowego i lekami przeciwzakrzepowymi a w praktyce klinicznej nie stwierdzono interakcji lekowych. Nie ma jednak danych z formalnych badań interakcji lekowych.
Doksazosyna nasila działanie obniżające ciśnienie tętnicze innych alfa-adrenolityków i innych leków przeciwnadciśnieniowych.
W otwartym, randomizowanym, badaniu z grupą kontrolną, z udziałem 22 zdrowych ochotników (mężczyzn) podawanie pojedynczej dawki 1 mg doksazosyny w 1. dniu trwającego cztery dni cyklu podawania doustnego cymetydyny (400 mg dwa razy na dobę) spowodowało 10% zwiększenie średniego pola pod krzywą (ang. area under the curve – AUC) doksazosyny, przy braku znamiennych statystycznie zmian średniego Cmax i średniego okresu półtrwania doksazosyny. Zwiększenie średniego AUC doksazosyny przyjmowanej z cymetydyną o 10% mieści się w zakresie zmienności międzyosobniczej (27%) średniego AUC doksazosyny przyjmowanej z placebo.
Niesteroidowe leki przeciwreumatyczne lub estrogeny mogą zmniejszać działanie przeciwnadciśnieniowe doksazosyny.
Leki sympatykomimetyczne mogą osłabiać działanie przeciwnadciśnieniowe doksazosyny. Doksazosyna może obniżać ciśnienie tętnicze krwi i reakcje naczyniowe na dopaminę, efedrynę, adrenalinę, metaraminol, metoksaminę i fenylefrynę.
Doksazosyna może wpływać na aktywność reniny w osoczu i wydalanie kwasu wanilinomigdałowego z moczem. Należy to uwzględnić podczas analizy danych laboratoryjnych.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Wskazanie w nadciśnieniu tętniczym:
Ciąża
odpowiednich i dobrze kontrolowanych badań z udziałem kobiet w ciąży. W związku z tym doksazosynę należy w okresie ciąży stosować jedynie wówczas, gdy potencjalne korzyści przeważają nad ryzykiem. Choć w badaniach na zwierzętach nie stwierdzono działania teratogennego, po dużych dawkach stwierdzono zmniejszenie przeżywalności płodów u zwierząt.
Karmienie piersią Wykazano, że doksazosyna przenika do mleka ludzkiego w bardzo niewielkich ilościach (dawka przyjęta przez dziecko stanowi < 1% stężenia we krwi matki), jednak dane uzyskane u ludzi są bardzo ograniczone. Ponieważ nie można wykluczyć ryzyka dla noworodka lub niemowlęcia, doksazosyna może być stosowana wyłącznie, jeśli w ocenie lekarza potencjalne korzyści dla matki przewyższają ryzyko dla dziecka.
Matki powinny zaprzestać karmienia piersią, jeśli terapia doksazosyną jest konieczna (patrz punkt 5.3).
Wskazanie w łagodnym rozroście gruczołu krokowego: Nie dotyczy.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Doksazosyna może wywierać wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, zwłaszcza w początkowym okresie leczenia.
4.8 Działania niepożądane
Następujące działania niepożądane były obserwowane i odnotowywane podczas leczenia doksazosyną z następującą częstością; bardzo często (≥ 1/10), często (≥ 1/100 do <1/10), niezbyt często (≥ 1/1 000 do <1/100), rzadko (≥ 1/10 000 do <1/1000), bardzo rzadko (<1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Klasyfikacja układów i narządów MedDRA Często (≥ 1/100 do <1/10) Niezbyt często (≥ 1/1 000 do <1/100) Rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000) Bardzo rzadko (<1/10 000) Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) Zakażenia i zarażenia pasożytnicze Zakażenia dróg oddechowych, zakażenia dróg moczowych
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
małopłytko- wość
Zaburzenia układu immunologi-
reakcje alergiczne
cznego Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
moczanowa, zwiększenie apetytu
Zaburzenia psychiczne
depresja, bezsenność
nerwowość
Zaburzenia układu nerwowego
Zawroty głowy, ból głowy, senność Udar mózgu, niedoczulica, omdlenie, drżenie
zawroty głowy, parestezja
Zaburzenia oka
widzenie Śródoperacyj- ny zespół wiotkiej tęczówki (patrz punkt 4.4) Zaburzenia ucha i błędnika Zawroty głowy pochodzenia błędnikowego Szumy uszne Zaburzenia serca Kołatanie, tachykardia Dławica piersiowa, zawał mięśnia sercowego,
zaburzenia rytmu serca
Zaburzenia naczyniowe Niedociśnienie, niedociśnienie ortostatyczne
zaczerwie- nienie twarzy
Zaburzenia układu oddecho- wego, klatki piersiowej i śródpiersia Zapalenie oskrzeli, kaszel, duszność, zapalenie śluzówki nosa Krwawienie z nosa
skurcz oskrzeli
Zaburzenia żołądka i jelit Ból brzucha, niestrawność, suchość w ustach, nudności, Zaparcia, biegunka, wzdęcia, wymioty, zapalenie żołądka i jelit Niedrożność przewodu pokarmo- wego
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
we parametry czynności wątroby
zapalenie wątroby, żółtaczka
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Świąd Wysypka Pokrzywka, wypadanie włosów, plamica
Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki Ból pleców, bóle mięśni Bóle stawów Kurcze mięśni, osłabienie mięśniowe
łącznej Zaburzenia nerek i dróg moczowych Zapalenie pęcherza, nietrzymanie moczu
Bolesne oddawanie moczu, krwiomocz, częstomocz
oddawania moczu, moczenie nocne, wielomocz, zwiększenie diurezy
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
stia, priapizm Wytrysk wsteczny Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Osłabienie, ból w klatce piersiowej, objawy grypopodobne, obrzęk obwodowy Ból, obrzęk twarzy
samopoczucie
Badania diagnosty- czne
masy ciała
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C PL-02 222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected]
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Działanie toksyczne: Istnieją ograniczone dane dotyczące skutków przedawkowania. U dorosłego pacjenta, który przyjął
Objawy: Ból głowy, zawroty głowy, utrata świadomości, omdlenie, duszność, niedociśnienie, kołatanie serca, tachykardia, arytmia. Nudności, wymioty. Ewentualnie hipoglikemia, hipokalemia.
Leczenie: Należy opróżnić żołądek i zastosować węgiel aktywowany. W przypadku niedociśnienia, należy obniżyć położenie głowy, podać płyny dożylnie i w razie potrzeby, leki obkurczające naczynia (np. noradrenalinę lub epinefrynę). W razie potrzeby należy zapewnić leczenie objawowe.
Ponieważ doksazosyna wiąże się silnie z białkami osocza, dializa nie jest wskazana.
ŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: alfa-adrenolityki Kod ATC: C02CA04
Substancją czynną produktu Doxagen jest doksazosyna, będąca pochodną chinazoliny. Doksazosyna wywiera działanie rozszerzające naczynia poprzez selektywne i kompetycyjne blokowanie postsynaptycznych receptorów alfa 1 -adrenergicznych.
Przy dawkowaniu raz na dobę lek zapewnia klinicznie znamienne obniżenie ciśnienia tętniczego utrzymujące się przez całą dobę aż do 24. godzin po przyjęciu ostatniej dawki.
W czasie przewlekłego leczenia doksazosyną w postaci tabletek o natychmiastowym uwalnianiu nie stwierdzano rozwoju tolerancji. W rzadkich przypadkach w czasie długotrwałego leczenia obserwowano zwiększenie aktywności reninowej osocza i tachykardię.
Doksazosyna wywiera korzystny wpływ na stężenia lipidów we krwi powodując istotne zwiększenie stężenia HDL/ w stosunku do stężenia cholesterolu całkowitego (około 4-13% w stosunku do wartości wyjściowych). Kliniczne znaczenie tej obserwacji nie jest jeszcze znane.
Doksazosyna zwiększa insulinowrażliwość u chorych ze zmniejszoną wrażliwością na insulinę. Wykazano, że leczenie doksazosyną w postaci tabletek o natychmiastowym uwalnianiu powoduje regresję przerostu lewej komory. Nie ukończono jeszcze badań oceniających chorobowość i śmiertelność.
Nadciśnienie tętnicze: Analiza dwóch badań oceniających zależność efektu od dawki (obejmujących w sumie 630 pacjentów leczonych doksazosyną) wykazała, że u pacjentów przyjmujących tabletki o natychmiastowym uwalnianiu zawierające dawkę 1 mg, 2 mg lub 4 mg, taką samą kontrolę ciśnienia tętniczego można uzyskać stosując doksazosynę w postaci tabletki o przedłużonym uwalnianiu w dawce 4 mg.
Analiza badania “Wpływ terapii nadciśnieniowej i obniżającej stężenie lipidów, na zapobieganie zawałom mięśnia sercowego” (ang.ALLHAT), przeprowadzona jeszcze w czasie jego trwania, wykazała, że chorzy z nadciśnieniem tętniczym i co najmniej jednym innym, klinicznym czynnikiem ryzyka choroby wieńcowej, którzy byli leczeni doksazosyną, byli narażeni na dwukrotnie większe ryzyko przewlekłej niewydolności serca w porównaniu z chorymi przyjmującymi chlortalidon. Poza tym ryzyko rozwoju istotnych klinicznie zaburzeń sercowo-naczyniowych było u tych chorych o 25% większe. W związku z tą obserwacją badanie ALLHAT w grupie leczonej doksazosyną zostało przerwane. Nie stwierdzono żadnych różnic w zakresie śmiertelności.
Uzyskane wyniki są trudne do interpretacji z wielu powodów, między innymi z uwagi na różnice w zakresie wpływu leczenia na skurczowe ciśnienie krwi oraz na odstawienie leków moczopędnych w grupie leczonej doksazosyną przed rozpoczęciem stosowania tego leku. Ostateczna analiza tych wyników nie została jeszcze ukończona.
Łagodny rozrost gruczołu krokowego: Wykazano, że doksazosyna hamuje skurcz indukowany fenylefryną w gruczole krokowym. W zrębie mięśniowym prostaty, w proksymalnej części cewki moczowej i u podstawy pęcherza moczowego stwierdza się dużą gęstość receptorów alfa 1 - adrenergicznych, które regulują napięcie mięśni gładkich w sterczowej części cewki moczowej. Blokowanie receptorów alfa 1 -adrenergicznych przy pomocy doksazosyny powoduje zmniejszenie napięcia mięśni gładkich w sterczowej części cewki i ułatwia przepływ moczu. To właśnie ten mechanizm farmakologiczny odpowiada za kliniczne zastosowanie doksazosyny w leczeniu łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.
Badania skuteczności i bezpieczeństwa (obejmujące łącznie 1317 pacjentów leczonych doksazosyną) przeprowadzano wyłącznie u chorych, którzy mieli wyjściowy wynik na międzynarodowej skali objawów związanych z prostatą (International Prostate Symptom Score) ≥ 12, a maksymalny przepływ moczu < 15 ml/sek. Wyniki tych badań wskazują, że pacjenci, u których uzyskano dobrą kontrolę objawów przy stosowaniu doksazosyny w postaci tabletek o natychmiastowym uwalnianiu w dawkach przedłużonym uwalnianiu w dawce 4 mg.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie Po doustnym podaniu dawek terapeutycznych tabletki doksazosyny o przedłużonym uwalnianiu dobrze się wchłaniają, a maksymalne stężenie we krwi lek osiąga stopniowo w ciągu 6-8 godzin od podania. Maksymalne stężenia w osoczu są w przybliżeniu równe jednej trzeciej maksymalnego stężenia obserwowanego po podaniu doksazosyny w postaci tabletki o natychmiastowym uwalnianiu. Stężenia utrzymujące się na przestrzeni 24 godzin są jednak podobne dla obu tych postaci farmaceutycznych doksazosyny.
Właściwości farmakokinetyczne doksazosyny podawanej w postaci tabletek o przedłużonym uwalnianiu decydują o niewielkiej zmienności w zakresie stężeń leku w osoczu.
Stosunek stężenia maksymalnego do minimalnego (peak/trough ratio) w przypadku doksazosyny w tabletkach o przedłużonym uwalnianiu wynosi mniej niż połowę wartości stwierdzanej dla doksazosyny w tabletkach o natychmiastowym uwalnianiu.
W stanie równowagi względna dostępność biologiczna doksazosyny z tabletek o przedłużonym uwalnianiu w porównaniu z postacią o natychmiastowym uwalnianiu, wynosi 54% dla dawki 4 mg i 59% dla dawki 8 mg.
Przyjmowanie produktu jednocześnie z posiłkiem sprawia, że stopień wchłaniania jest nieco większy, AUC zwiększa się o 14%, a C max
przyjmowanie pokarmu nie ma wpływu na wartość C min .
Dystrybucja Około 98% doksazosyny wiąże się z białkami osocza. Objętość dystrybucji wynosi 1 litr/kg.
Metabolizm Doksazosyna jest metabolizowana przede wszystkim na drodze O-demetylacji i hydroksylacji. Doksazosyna jest w znacznym stopniu metabolizowana w wątrobie. Mniej niż 5% doksazosyny jest wydalane w postaci niezmienionej.
Eliminacja Klirens doksazosyny wynosi 1,3 ml/min/kg. Eliminacja z osocza jest dwufazowa, a okres półtrwania w końcowej fazie eliminacji wynosi 22 godziny, co pozwala na dawkowanie leku raz na dobę. Badania in vitro sugerują, że główny szlak eliminacji odbywa się poprzez CYP 3A4. Szlaki metaboliczne CYP 2D6 i CYP 2C9 również biorą udział w eliminacji, ale w mniejszym stopniu.
Osoby w podeszłym wieku Badania farmakokinetyczne ze stosowaniem doksazosyny w postaci tabletek o przedłużonym uwalnianiu u osób w podeszłym wieku nie wykazały istotnych zmian w porównaniu z pacjentami w młodszym wieku.
Zaburzenia czynności nerek Badania farmakokinetyczne ze stosowaniem doksazosyny w postaci tabletek o natychmiastowym uwalnianiu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie wykazały istotnych zmian w porównaniu z osobami z prawidłową czynnością nerek.
Zaburzenia czynności wątroby Dostępne są jedynie ograniczone dane na temat chorych z zaburzeniami czynności wątroby i na temat wpływu leków, o których wiadomo, że oddziałują na metabolizm wątrobowy (np. cymetydyna). W badaniu klinicznym z udziałem 12 chorych z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby podanie pojedynczej dawki doksazosyny spowodowało zwiększenie wartości AUC o 43% i zmniejszenie klirensu o około 30%.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Dane przedkliniczne na podstawie konwencjonalnych badań bezpieczeństwa farmakologicznego, toksyczności dawek wielokrotnych, genotoksyczności, działania rakotwórczego nie wykazują szczególnego zagrożenia dla ludzi.
Badania nad karmiącymi samicami szczura, którym podano pojedynczą dawkę doustną wynoszącą 1 mg/kg mc., znakowaną 2- 14 C, wskazują na kumulowanie się doksazosyny w mleku szczurów w maksymalnym stężeniu 20-krotnie większym niż w osoczu karmiącej samicy szczura.
Więcej informacji – patrz punkt 4.6.
6.
DANE FARMACEUTYCZNE6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Mieszanina tlenków polietylenu: -Polietylenu tlenek (MW 900 000) -Polietylenu tlenek (MW 200 000) -Butylohydroksytoluen Celuloza mikrokrystaliczna Powidon All- rac-α-Tokoferol Krzemionka koloidalna bezwodna Sodu stearylofumaran
Otoczka tabletki: Kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1), dyspersja 30% Krzemionka koloidalna bezwodna Makrogol (MW 1300-1600) Tytanu dwutlenek (E171)
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
6.4 Specjalne środki ostrożności przy przechowywaniu
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Blister (PVC/PVDC/Aluminium)
10, 20, 28, 30, 50, 56, 60, 90, 98, 100, 140 (10x14) tabletek o przedłużonym uwalnianiu Opakowania kalendarzowe zawierające 28 i 98 tabletek o przedłużonym uwalnianiu Opakowanie z pojedynczymi dawkami 50 x 1 tabletek o przedłużonym uwalnianiu
Nie wszystkie rodzaje opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do
stosowaniaBez specjalnych wymagań.
7. P
ODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTUMylan Ireland Limited Unit 35/36 Grange Parade Baldoyle Industrial Estate, Dublin 13 Irlandia
8. N
UMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU9. D
ATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenie na dopuszczenie do obrotu: 27 lutego 2007 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 15 lutego 2010
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU
LECZNICZEGO06/2019