Immunate 500 IU FVIII/375 IU VWF
Factor VIII coagulationis humanus + Factor humanus von Willebrandi
Proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań 500 j.m/fiol. (100 j.m./ml | Factor VIII coagulationis humanus 100 j.m./ml + Factor humanus von Willebrandi 75 j.m./ml
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań
ludzki czynnik krzepnięcia VIII / ludzki czynnik von Willebranda
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
Co to jest Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
Immunate jest kompleksem czynnika krzepnięcia VIII/ czynnika von Willebranda, wytwarzanym z ludzkiego osocza. Czynnik krzepnięcia VIII, zawarty w Immunate, zastępuje brakujący lub niedziałający właściwie czynnik VIII w hemofilii A. Hemofilia A jest związanym z płcią, dziedzicznym zaburzeniem krzepnięcia krwi, spowodowanym obniżeniem poziomu czynnika VIII. Prowadzi to do ciężkich krwawień do stawów, mięśni i organów wewnętrznych, występującym samoistnie lub w następstwie urazów powypadkowych bądź po zabiegach chirurgicznych. Podanie Immunate czasowo uzupełnia braki czynnika VIII i zmniejsza skłonność do występowania krwawień.
Oprócz swego działania jako białko ochronne czynnika VIII, czynnik von Willebranda (VWF) pośredniczy w procesie adhezji płytek w miejscu urazu naczynia i odgrywa rolę w agregacji płytek.
W jakim celu stosuje się Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
Immun ate stosuje się do leczenia i profilaktyki krwawień we wrodzonym (hemofilia A) lub nabytym niedoborze czynnika VIII.
Immunate stosuje się także w leczeniu krwawień u pacjentów z chorobą von Willebranda z niedoborem czynnika VIII, jeśli nie jest dostępny żaden specyficzny produkt skuteczny wobec choroby von Willebranda i kiedy leczenie samą desmopresyną (DDAVP) jest nieskuteczne lub przeciwwskazane.
Kiedy nie stosować leku Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
- jeśli pacjent ma uczulenie na ludzki czynnik krzepnięcia VIII lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
W przypadku wątpliwości odnośnie możliwości stosowania, należy zwrócić się do lekarza.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
W raz ie wystąpienia reakcji alergicznych: • Istnieje niewielkie prawdopodobieństwo wystąpienia reakcji anafilaktycznej (nagłej reakcji alergicznej o ciężkim przebiegu) na lek Immunate. Pacjent powinien być zaznajomiony z wczesnymi objawami reakcji alergicznych, takimi jak nagłe zaczerwienienie twarzy, wysypka, pokrzywka, bąble pokrzywkowe, uogólniony świąd, obrzęk warg, powiek i języka, duszność, świszczący oddech, ból w klatce piersiowej, uczucie ucisku w klatce piersiowej, ogólne złe samopoczucie, zawroty głowy, przyspieszone bicie serca i niskie ciśnienie tętnicze krwi. Objawy te mogą być wczesnymi oznakami wstrząsu anafilaktycznego, w którym dodatkowo mogą występować skrajnie nasilone zawroty głowy, utrata przytomności i skrajnie nasilone trudności w oddychaniu. • W razie wystąpienia jakiegokolwiek z tych objawów należy natychmiast przerwać wstrzykiwanie/infuzję i skontaktować się z lekarzem. Objawy ciężkie, łącznie z utrudnionym oddychaniem i (prawie) omdleniem, wymagają natychmiastowego leczenia jak w nagłych wypadkach.
Kiedy wymagane jest monitorowanie leczenia: • Lekarz może zażyczyć sobie przeprowadzenia badań, aby upewnić się, że aktualnie stosowana dawka wystarcza do osiągnięcia i utrzymania właściwych poziomów czynnika VIII i czynnika von Willebranda.
Jeśl i krwawienie wciąż się utrzymuje: • Tworzenie inhibitorów (przeciwciał) jest znanym powikłaniem, które może występować w trakcie leczenia wszystkimi lekami zawierającymi czynnik VIII. Inhibitory te, zwłaszcza przy wysokich stężeniach, przerywają prawidłowe leczenie i pacjent będzie uważnie monitorowany pod kątem wytwarzania tych inhibitorów. Jeżeli krwawienie u pacjenta nie jest prawidłowo kontrolowane przy użyciu leku Immunate, należy natychmiast powiedzieć o tym lekarzowi.
Pacjenci z chorobą von Willebranda, szczególnie pacjenci typu 3, mogą wytwarzać przeciwciała neutralizujące (inhibitory) przeciw czynnikowi von Willebranda. Lekarz może zlecić przeprowadzenie badań w celu potwierdzenia ich obecności. Inhibitory przeciwko czynnikowi von Willebranda są to przeciwciała we krwi, które blokują stosowany czynnik von Willebranda. Z tego powodu czynnik von Willebranda jest mniej skuteczny w kontrolowaniu krwawienia.
W przypadku leków wytwarzanych z ludzkiej krwi lub osocza podejmowane są odpowiednie środki zapobiegawcze przed przeniesieniem zakażenia na pacjentów. Obejmują one staranny dobór dawców krwi i osocza, aby mieć pewność, że wykluczono osoby obciążone ryzykiem nosicielstwa zakażenia, badanie każdej porcji oddanej krwi i puli osocza pod kątem wirusów/zakażenia i włączenie do procesu przetwarzania krwi lub osocza procedur, które inaktywują lub usuwają wirusy. Pomimo zastosowania tych środków, przy podawaniu leków pochodzących z ludzkiej krwi lub osocza nie można całkowicie wykluczyć możliwości przeniesienia zakażenia. Dotyczy to również nieznanych lub nowo odkrytych wirusów i innych rodzajów zakażeń.
Stosowane środki są uznawane za skuteczne wobec wirusów otoczkowych, takich jak ludzki wirus niedoboru odporności (HIV), wirus zapalenia wątroby typu B i C oraz bezotoczkowego wirusa zapalenia wątroby typu A. Stosowane środki mogą mieć ograniczoną skuteczność wobec wirusów bezotoczkowych, takich jak parwowirus B19. Zakażenie parwowirusem B19 może mieć poważne skutki dla kobiet w ciąży (zakażenie płodu) oraz pacjentów z niedoborami odporności lub z niektórymi typami niedokrwistości (np. sferocytoza wrodzona lub niedokrwistość hemolityczna).
W przypadku regularnego lub wielokrotnego otrzymywania produktów zawierających czynnik VIII, które pochodzą z ludzkiego osocza, lekarz może zalecić szczepienia przeciwko zapaleniu wątroby typu A i B.
Szczególnie zaleca się, aby przy każdym podaniu pacjentowi dawki Immunate zanotować nazwę i numer serii produktu leczniczego w celu zachowania zapisu dotyczącego użytej serii.
Immunate zawiera izoaglutyniny grup krwi (anty-A i anty-B). U pacjentów z grupą krwi A, B lub AB może wystąpić hemoliza spowodowana powtórzeniem podania w krótkim czasie lub podaniem bardzo dużych dawek.
Dzieci
Produkt należy stosować ostrożnie u dzieci poniżej 6 lat , które w sposób ograniczony były eksponowane na produkty zawierające czynnik VIII, jako że dane kliniczne na temat tej grupy pacjentów są ograniczone.
Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Nie zgłasza no interakcji leku Immunate z innymi lekami.
Leku Immunate nie wolno przed podaniem mieszać z innymi lekami lub rozpuszczalnikami, za wyjątkiem załączonej wody do wstrzykiwań, ponieważ mogłyby one ujemnie wpłynąć na skuteczność i bezpieczeństwo produktu. Zaleca się przepłukanie założonego dostępu żylnego odpowiednim roztworem, np. roztworem soli fizjologicznej, przed i po wstrzyknięciu Immunate.
Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF z jedzeniem i piciem
Nie ma specjalnych zaleceń odnośnie podawania Immunate względem posiłków.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
Ponieważ hemofilia A rzadko występuje u kobiet, brak jest doświadczenia odnośnie stosowania Immunate w okresie ciąży , karmienia piersią i wpływu na płodność. Immunate powinien być stosowany w okresie ciąży i karmienia piersią tylko w uzasadnionych wskazaniach. Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Nie ma informacji dotyczących wpływu Immunate na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF zawiera sód
Lek zawiera 9,8 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) w każdej fiolce. Odpowiada to 0,5% maksymalnej zalecanej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.
Leczenie należy prowadzić pod nadzorem lekarza mającego doświadczenie w leczeniu zaburzeń hemostazy.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.
Dawkowanie w zapobieganiu krwawieniom
Jeżeli lek Immunate stosowany jest w celu zapobiegania krwawieniu, dawkę obliczy lekarz. Zrobi to uwzględniając indywidualne potrzeby pacjenta. Zazwyczaj stosowana dawka wynosi pomiędzy w niektórych przypadkach, zwłaszcza u młodszych pacjentów, konieczne mogą być krótsze odstępy między kolejnymi dawkami lub wyższe dawki.
Jeśli pacjent ma wrażenie, że działanie leku Immunate jest za słabe, należy zwrócić się do lekarza.
Dawkowanie w leczeniu krwawień
Jeżeli lek Immunate stosowany jest w leczeniu krwawienia, dawkę obliczy lekarz. Zrobi to uwzględniając indywidualne potrzeby pacjenta.
Jeśli pacjent ma wrażenie, że działanie leku Immunate jest za słabe, należy zwrócić się do lekarza.
Monitorowanie leczenia przez lekarza
Aby upewnić się, że poziomy czynnika VIII są wystarczające, lekarz będzie przeprowadzać odpowiednie badania laboratoryjne. Ma to szczególne znaczenie przy dużych zabiegach chirurgicznych.
Dawkowanie w chorobie von Willebranda
Lekarz zajmie się kontrolowaniem krwotoków, zgodnie z wytycznymi dla hemofilii A.
Droga i (lub) sposób podania
Lek Immuna te podaje się do żyły (dożylnie) po przygotowaniu roztworu za pomocą załączonego rozpuszczalnika.
Należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza.
Do rozpuszczenia pr oduktu należy stosować wyłącznie zestaw do podawania, znajdujący się w opakowaniu, ponieważ adsorpcja ludzkiego czynnika krzepnięcia VIII na wewnętrznych powierzchniach niektórych zestawów infuzyjnych może prowadzić do niepowodzenia terapii.
Lek Immunate należy rozpuszczać bezpośrednio przed podaniem. Roztwór należy zużyć od razu, ponieważ nie zawiera konserwantów.
Rozpuszczenie proszku w celu przygotowania roztworu do wstrzykiwań
Stosować technikę aseptyczną!
Podawanie
Stosować technikę aseptyczną!
Zastosować dołączony zestaw filtrujący, aby zapobiec podaniu z produktem cząstek gumy, pochodzących z korka (ryzyko mikrozatorowości). Aby pobrać rozpuszczony produkt , założyć zestaw filtrujący na dołączoną strzykawkę jednorazowego użytku i wprowadzić go przez gumowy korek (rys. E). Na moment odłączyć strzykawkę od zestawu filtrującego. Powietrze przedostanie się do fiolki z proszkiem, a wszelka znajdująca się w środku piana opadnie. Przez zestaw filtrujący (rys. F) pobrać roztwór do strzykawki. Odłączyć strzykawkę od zestawu filtrującego i powoli wstrzyknąć dożylnie roztwór (maksymalna prędkość wstrzykiwania: 2 ml na minutę) przy użyciu dołączonego zestawu infuzyjnego - igły motylkowej (lub dołączonej igły jednorazowego użytku).
Rys. A Rys. B Rys. C Rys. D Rys. E Rys. F
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami. Podani e Immunate powinno być udokumentowane, a numer serii zapisany. Do każdej fiolki dołączona jest odklejana ety kieta, którą dołącza się do dokumentacji.
Częstotliwość podawania
Lekarz poinformuje, jak często i w jakich odstępach czasu należy przyjmować lek Immunate. Ustali to uwzględniając skuteczność leczenia u każdego indywidualnego pacjenta.
Czas trwania leczenia
Zazwyczaj leczenie zastępcze z użyciem leku Immunate stosuje się przez całe życie.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
- Nie zgłoszono żadnych objawów przedawkowania czynnika krzepnięcia VIII. W razie wątpl iwości należy zwrócić się do lekarza. - Mogą wystąpić incydenty zakrzepowo-zatorowe. - Może wystąpić hemoliza u pacjentów z grupą krwi A, B lub AB.
Pom inięcie zastosowania leku Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
- Nie stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. - Natychmiast przyjąć kolejną zwykłą dawkę i kontynuować leczenie w odstępach czasu zaleconych przez lekarza.
Przerwanie stosowania leku Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
Nie należy decydować o przerwaniu stosowana Immunate bez konsultacji z lekarzem.
W razie jakichkolwiek dalszych pytań związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, choć nie u każdego one wystąpią.
Poważne działania niepożądane, które mogą wystąpić po zastosowaniu produktów czynnika VIII pochodzących z ludzkiego osocza
Rzadko obserwowano reakcje alergiczne, które w niektórych przypadkach prowadziły do ciężkich i zagrażających życiu reakcji (anafilaksja). Dlatego też należy zapoznać się z wczesnymi objawami reakcji alergicznych, takimi jak: nagłe zaczerwienienie twarzy, wysypka, pokrzywka, bąble pokrzywkowe, uogólniony świąd, obrzęk warg i języka, duszność (problemy z oddychaniem), świszczący oddech (utrudnione wdychanie/wydychanie powietrza w wyniku zwężenia dróg oddechowych), ucisk w klatce piersiowej, niskie ciśnienie krwi , spadek ciśnienia krwi, ogólne złe samopoczucie oraz zawroty głowy. Objawy te mogą być wczesną oznaką wstrząsu anafilaktycznego. W razie wystąpienia jakiejkolwiek reakcji alergicznej lub anafilaktycznej należy natychmiast przerwać wstrzykiwanie/infuzję i powiadomić lekarza. Ciężk ie objawy wymagają natychmiastowego leczenia jak w nagłych wypadkach.
W przypadku dzieci nieleczonych wcześniej lekami zawierającymi czynnik VIII, przeciwciała blokujące (patrz punkt 2) mogą powstawać bardzo często (więcej niż 1 na 10 pacjentów). Jednak u pacjentów, którzy wcześniej byli leczeni czynnikiem VIII (ponad 150 dni leczenia), ryzyko jest niezbyt częste (mniej niż 1 na 100 pacjentów). Jeżeli tak się stanie, leki pacjenta mogą przestać działać prawidłowo i u pacjenta może wystąpić utrzymujące się krwawienie. Jeżeli tak się stanie, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Tworzenie się zobojętniających przeciwciał przeciw czynnikowi von Willebranda jest znanym powikłaniem leczenia osób z chorobą von Willebranda. Jeżeli wytworzą się przeciwciała neutralizujące (inhibitory) może się to objawić niewystarczającym wynikiem klinicznym leczenia (krwawienie nie jest kontrolowane przy zastosowaniu właściwej dawki) lub jako reakcja alergiczna. W takich przypadkach zaleca się kontakt z wyspecjalizowanym ośrodkiem leczenia hemofilii.
Po podaniu dużych dawek może wystąpić hemoliza u pacjentów z grupą krwi A, B lub AB.
Działania niepożądane zgłaszane po użyciu Immunate
Bardzo często (mogą występować częściej niż u 1 na 10 pacjentów) • inhibicja czynnika VIII (u dzieci, które nie były uprzednio leczone lekami zawierającymi czynnik VIII).
Niezbyt cz ęsto ( mogą występować nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów) • nadwrażliwość; • inhibicja czynnika VIII [u pacjentów, którzy byli uprzednio leczeni czynnikiem VIII (leczenie trwające dłużej niż 150 dni)].
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) • zaburzenia krzepnięcia (niezdolność do tworzenia skrzepów); • niepokój; • parestezja (uczucie mrowienia lub kłucia); • zawroty głowy; • ból g łowy ; • zapalenie spojówek; • tachykardia (przyspieszone bicie serca); • koł atanie serca; • niedociśnienie (niskie ciśnienie krwi); • nagłe zaczerwienienie twarzy; • bladość (blady wygląd); • duszność (problemy z oddychaniem); • kaszel ; • wymioty ; • nudności; • pokrzywka (pokrz ywkowa wysypka na całym ciele); • wysypka ; • świąd (uczucie swędzenia); • rumień (zac zerwienienie skóry); • nadmierna potliwość; • neurodermit (swędząca lub szorstka skóra); • ból mięśni; • ból w klatce piersiowej; • uczucie dyskomfortu w klatce piersiowej; • obrzęk (zatrzy manie płynów); • gorączka; • dreszcze; • pieczenie i kłucie w miejscu podania (reakcj e w miejscu podania); • ból .
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. J erozolimskie 181 C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać i przewozić w warunkach chłodniczych (2°C – 8°C). Nie zamrażać.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności, zamieszczonego na etykiecie i pudełku po EXP . Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
W okresie ważności produkt można przechowywać w temperaturze pokojowej (do 25°C) przez jeden okres, nieprzekraczający 6 miesięcy. Należy zanotować na opakowaniu produktu czas rozpoczęcia przechowywania produktu w temperaturze pokojowej. Po przechowywaniu w temperaturze pokojowej leku I mmunate nie można ponownie umieszczać w lodówce, ale niezwłocznie użyć lub wyrzucić.
Nie używać tego leku, jeśli po przygotowaniu roztwór jest mętny lub zawiera osad.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Co zawiera Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
Proszek: • Substancjami czynnymi leku są ludzki czynnik krzepnięcia VIII i ludzki czynnik von Willebranda. Każda fiolka zawiera nominalnie 500 j.m. czynnika VIII i 375 j.m. czynnika von Willebranda otrzymanych z ludzkiego osocza. Po rozpuszczeniu w dołączonym rozpuszczalniku produkt zawiera około 100 j.m./ml czynnika VIII z ludzkiego osocza i 75 j.m./ml czynnika von Willebranda z ludzkiego osocza. - Pozostałe składniki to ludzka albumina, glicyna, sodu chlorek, sodu cytrynian, lizyny chlorowodorek i chlorek wapnia.
Rozpuszczalnik: • Woda do wstrzykiwań
Jak wygląda Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF i co zawiera opakowanie
Proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań.
Biały lub jasnożółty proszek lub krucha, zestalona masa.
Prosz ek i rozpuszczalnik dostępne są w jednodawkowych szklany ch fiolkach, Ph. Eur. (proszek: szkło typu II; rozpuszczalnik: szkło typu I), zamkniętych korkami z gumy butylowej, Ph. Eur.
Każde opakowanie zawiera:
Wielkość opakowania: 1 x 500 j.m. FVIII/ 375 j.m. VWF
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny Takeda Pharma Sp. z o.o. ul. Prosta 68 00-838 Warszawa
Wytwórca Takeda Manufacturing Austria AG Industriestrasse 67 Austria
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami: Immunate: Austria, Bułgaria, Cypr, Estonia, Finlandia, Niemcy, Łotwa, Litwa, Malta, Polska, Port ugalia, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Szwecja Immunate Stim Plus: Republika Czeska Immunate S/D: Węgry Talate: Włochy
Data ostatniej aktualizacji ulotk i: 12/2021
----------------- -----------------------------------------------------------------
Inne źródła informacji
Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:
Dawkowanie w hemofilii A
Dawk a oraz czas leczenia substytucyjnego zależą od stopnia niedoboru czynnika VIII, umiejscowienia i rozległości krwawienia oraz od stanu klinicznego pacjenta.
Podawaną dawkę czynnika VIII wyraża się w j ednos tkach międzynarodowych (j.m.), odnoszących się do aktualnego wzorca WHO dla produktów zawierających czynnik VIII. Aktywność czynnika VIII w osoczu wyraża się w postaci procentowej (w odniesieniu do prawidłowego osocza ludzkiego) lub w j.m. (w odniesieniu do Międzynarodowego Wzorca dla osoczowego czynnika VII I).
Jedna jednostka międzynarodowa (j.m.) aktywności czynnika VIII odpowiada ilości czynnika VIII w jednym mililitrze prawidłowego osocza ludzkiego.
Obliczenie potrzebnej dawki czynnika VII I, opar to na obserwacji empirycznej, że 1 jednostka międzyn arodowa (j.m.) czynnika VIII na kg mc. powoduje wzrost aktywności czynnika VIII w osoczu o około 2% prawidłowej aktywności.
Wymaganą dawkę oblicza się na podstawie następującego wzoru:
Wymagana liczba jednostek = masa ciała (kg) x pożądany wzrost czynnika VIII (%) x 0,5
Podawana ilość, jak również częstość podawania powinny być zawsze uzależnione od skuteczności klinicznej w danym przypadku.
Krwawienia i zabiegi chirurgiczne
W przypadku następujących rodza jów krwawienia aktywność czynnika VIII w odpowiednim czasie nie powinna obniżyć się poniżej podanego poziomu aktywności w osoczu (w % normy lub j.m./dl).
Przy ustalaniu dawki w zależności od rodzaju krwawienia i zabiegu chirurgicznego można posłużyć się n astępującą tabelą:
Nasilenie krwawienia / rodzaj zabiegu chirurgicznego Wymagany poziom czynnika VIII (w % normy) (j.m./dl) Częstotliwość dawkowania (godziny) / okres leczenia (dni) Krwawienie Wczesne krwawienie do stawów, mięśni lub krwawienie z jamy ustnej 20–40 Powtarzać co 12–24 godziny. Co najmniej 1 dzień, aż do ustąpienia krwawienia ocenianego według ustąpienia bólu bądź do zagojenia rany.
Bardziej nasilone krwawienie do stawów, mięśni lub krwiak 30–60 Powtarzać infuzje co 12–24 godziny przez 3–4 dni lub więcej, aż do ustąp ienia bólu i ustąpienia ostrego upośledzenia funkcji.
Krwawienia zagrażające życiu 60–100 Powtarzać infuzje co 8–24 godziny, aż do ustąpienia zagrożenia. Zabiegi chirurgiczne Drobne łącznie z ekstrakcją zęba 30–60 Co 24 godziny, przynajmniej przez zagojenia rany.
Duże 80–100 (przed- i pooperacyjne) Powtarzać infuzje co 8–24 godziny do uzyskania odpowiedniego zagojenia rany, potem kontynuować leczenie przez co najmniej aktywność czynnika VIII na poziomie 30–60% (j.m./dl).
W pewnych okolicznościach (np. w obecności niskiego miana inhibitora) mogą być potrzebne dawki większe niż obliczone z wzoru.
Profilaktyka długookresowa
W profilaktyce długookresowej krwa wień u pacjentów z ciężką postacią hemofilii A zazwyczaj stosowane dawki czynnika VIII wynoszą 20–40 j.m. na kg masy ciała w odstępach co 2–3 dni. W niektórych przypadkach, zwłaszcza u młodszych pacjentów, konieczne mogą być krótsze odstępy między kolejnym i dawkami lub większe dawki.
Dawkowanie w chorobie von Willebranda
Leczenie substytucyjne z użyciem Immunate, które służy opanowaniu krwawień, opiera się na wytycznych dla hemofilii A.
Immunate zawiera relatywnie dużą ilość czynnika VIII w stosunku do zawartości czynnika von Willebranda , dlatego lekarz prowadzący powinien być świadomy, że kontynuacja leczenia może spowodować nadmierny wzrost FVIII:C, co może prowadzić do zwiększonego ryzyka incydentów zakrzepowych.
Dzieci i młodzież
Produkt należy stosować ostrożnie u dzieci poniżej 6 lat, narażonych w ograniczonym stopniu na działanie produktów zawierających czynnik VIII, gdyż dane dotyczące tej grupy pacjentów są ograniczone.
Dawkowanie w hemofilii A u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat określa się na podstawie masy ciała i dlat ego na ogół opiera się na tych samych wytycznych, co w przypadku pacjen tów dorosłych. Dawka i częstość podawania powinny być zawsze uzależnione od skuteczności klinicznej w danym przypadku (patrz punkt 4.4). W niektóryc h przypadkach, zwłaszcza u młodszych pacjentów, konieczne mogą być krótsze odstępy między kolejnymi dawkami lub większe dawki.
Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań
ludzki czynnik krzepnięcia VIII / ludzki czynnik von Willebranda
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
1. Co to jest Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
3. Jak stosować Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF i w jakim celu się go stosuje
Co to jest Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
Immunate jest kompleksem czynnika krzepnięcia VIII/ czynnika von Willebranda, wytwarzanym z ludzkiego osocza. Czynnik krzepnięcia VIII, zawarty w Immunate, zastępuje brakujący lub niedziałający właściwie czynnik VIII w hemofilii A. Hemofilia A jest związanym z płcią, dziedzicznym zaburzeniem krzepnięcia krwi, spowodowanym obniżeniem poziomu czynnika VIII. Prowadzi to do ciężkich krwawień do stawów, mięśni i organów wewnętrznych, występującym samoistnie lub w następstwie urazów powypadkowych bądź po zabiegach chirurgicznych. Podanie Immunate czasowo uzupełnia braki czynnika VIII i zmniejsza skłonność do występowania krwawień.
Oprócz swego działania jako białko ochronne czynnika VIII, czynnik von Willebranda (VWF) pośredniczy w procesie adhezji płytek w miejscu urazu naczynia i odgrywa rolę w agregacji płytek.
W jakim celu stosuje się Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
Immun ate stosuje się do leczenia i profilaktyki krwawień we wrodzonym (hemofilia A) lub nabytym niedoborze czynnika VIII.
Immunate stosuje się także w leczeniu krwawień u pacjentów z chorobą von Willebranda z niedoborem czynnika VIII, jeśli nie jest dostępny żaden specyficzny produkt skuteczny wobec choroby von Willebranda i kiedy leczenie samą desmopresyną (DDAVP) jest nieskuteczne lub przeciwwskazane.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
Kiedy nie stosować leku Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
- jeśli pacjent ma uczulenie na ludzki czynnik krzepnięcia VIII lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
W przypadku wątpliwości odnośnie możliwości stosowania, należy zwrócić się do lekarza.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
W raz ie wystąpienia reakcji alergicznych: • Istnieje niewielkie prawdopodobieństwo wystąpienia reakcji anafilaktycznej (nagłej reakcji alergicznej o ciężkim przebiegu) na lek Immunate. Pacjent powinien być zaznajomiony z wczesnymi objawami reakcji alergicznych, takimi jak nagłe zaczerwienienie twarzy, wysypka, pokrzywka, bąble pokrzywkowe, uogólniony świąd, obrzęk warg, powiek i języka, duszność, świszczący oddech, ból w klatce piersiowej, uczucie ucisku w klatce piersiowej, ogólne złe samopoczucie, zawroty głowy, przyspieszone bicie serca i niskie ciśnienie tętnicze krwi. Objawy te mogą być wczesnymi oznakami wstrząsu anafilaktycznego, w którym dodatkowo mogą występować skrajnie nasilone zawroty głowy, utrata przytomności i skrajnie nasilone trudności w oddychaniu. • W razie wystąpienia jakiegokolwiek z tych objawów należy natychmiast przerwać wstrzykiwanie/infuzję i skontaktować się z lekarzem. Objawy ciężkie, łącznie z utrudnionym oddychaniem i (prawie) omdleniem, wymagają natychmiastowego leczenia jak w nagłych wypadkach.
Kiedy wymagane jest monitorowanie leczenia: • Lekarz może zażyczyć sobie przeprowadzenia badań, aby upewnić się, że aktualnie stosowana dawka wystarcza do osiągnięcia i utrzymania właściwych poziomów czynnika VIII i czynnika von Willebranda.
Jeśl i krwawienie wciąż się utrzymuje: • Tworzenie inhibitorów (przeciwciał) jest znanym powikłaniem, które może występować w trakcie leczenia wszystkimi lekami zawierającymi czynnik VIII. Inhibitory te, zwłaszcza przy wysokich stężeniach, przerywają prawidłowe leczenie i pacjent będzie uważnie monitorowany pod kątem wytwarzania tych inhibitorów. Jeżeli krwawienie u pacjenta nie jest prawidłowo kontrolowane przy użyciu leku Immunate, należy natychmiast powiedzieć o tym lekarzowi.
Pacjenci z chorobą von Willebranda, szczególnie pacjenci typu 3, mogą wytwarzać przeciwciała neutralizujące (inhibitory) przeciw czynnikowi von Willebranda. Lekarz może zlecić przeprowadzenie badań w celu potwierdzenia ich obecności. Inhibitory przeciwko czynnikowi von Willebranda są to przeciwciała we krwi, które blokują stosowany czynnik von Willebranda. Z tego powodu czynnik von Willebranda jest mniej skuteczny w kontrolowaniu krwawienia.
W przypadku leków wytwarzanych z ludzkiej krwi lub osocza podejmowane są odpowiednie środki zapobiegawcze przed przeniesieniem zakażenia na pacjentów. Obejmują one staranny dobór dawców krwi i osocza, aby mieć pewność, że wykluczono osoby obciążone ryzykiem nosicielstwa zakażenia, badanie każdej porcji oddanej krwi i puli osocza pod kątem wirusów/zakażenia i włączenie do procesu przetwarzania krwi lub osocza procedur, które inaktywują lub usuwają wirusy. Pomimo zastosowania tych środków, przy podawaniu leków pochodzących z ludzkiej krwi lub osocza nie można całkowicie wykluczyć możliwości przeniesienia zakażenia. Dotyczy to również nieznanych lub nowo odkrytych wirusów i innych rodzajów zakażeń.
Stosowane środki są uznawane za skuteczne wobec wirusów otoczkowych, takich jak ludzki wirus niedoboru odporności (HIV), wirus zapalenia wątroby typu B i C oraz bezotoczkowego wirusa zapalenia wątroby typu A. Stosowane środki mogą mieć ograniczoną skuteczność wobec wirusów bezotoczkowych, takich jak parwowirus B19. Zakażenie parwowirusem B19 może mieć poważne skutki dla kobiet w ciąży (zakażenie płodu) oraz pacjentów z niedoborami odporności lub z niektórymi typami niedokrwistości (np. sferocytoza wrodzona lub niedokrwistość hemolityczna).
W przypadku regularnego lub wielokrotnego otrzymywania produktów zawierających czynnik VIII, które pochodzą z ludzkiego osocza, lekarz może zalecić szczepienia przeciwko zapaleniu wątroby typu A i B.
Szczególnie zaleca się, aby przy każdym podaniu pacjentowi dawki Immunate zanotować nazwę i numer serii produktu leczniczego w celu zachowania zapisu dotyczącego użytej serii.
Immunate zawiera izoaglutyniny grup krwi (anty-A i anty-B). U pacjentów z grupą krwi A, B lub AB może wystąpić hemoliza spowodowana powtórzeniem podania w krótkim czasie lub podaniem bardzo dużych dawek.
Dzieci
Produkt należy stosować ostrożnie u dzieci poniżej 6 lat , które w sposób ograniczony były eksponowane na produkty zawierające czynnik VIII, jako że dane kliniczne na temat tej grupy pacjentów są ograniczone.
Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Nie zgłasza no interakcji leku Immunate z innymi lekami.
Leku Immunate nie wolno przed podaniem mieszać z innymi lekami lub rozpuszczalnikami, za wyjątkiem załączonej wody do wstrzykiwań, ponieważ mogłyby one ujemnie wpłynąć na skuteczność i bezpieczeństwo produktu. Zaleca się przepłukanie założonego dostępu żylnego odpowiednim roztworem, np. roztworem soli fizjologicznej, przed i po wstrzyknięciu Immunate.
Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF z jedzeniem i piciem
Nie ma specjalnych zaleceń odnośnie podawania Immunate względem posiłków.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
Ponieważ hemofilia A rzadko występuje u kobiet, brak jest doświadczenia odnośnie stosowania Immunate w okresie ciąży , karmienia piersią i wpływu na płodność. Immunate powinien być stosowany w okresie ciąży i karmienia piersią tylko w uzasadnionych wskazaniach. Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Nie ma informacji dotyczących wpływu Immunate na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF zawiera sód
Lek zawiera 9,8 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) w każdej fiolce. Odpowiada to 0,5% maksymalnej zalecanej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.
3. Jak stosować Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
Leczenie należy prowadzić pod nadzorem lekarza mającego doświadczenie w leczeniu zaburzeń hemostazy.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.
Dawkowanie w zapobieganiu krwawieniom
Jeżeli lek Immunate stosowany jest w celu zapobiegania krwawieniu, dawkę obliczy lekarz. Zrobi to uwzględniając indywidualne potrzeby pacjenta. Zazwyczaj stosowana dawka wynosi pomiędzy w niektórych przypadkach, zwłaszcza u młodszych pacjentów, konieczne mogą być krótsze odstępy między kolejnymi dawkami lub wyższe dawki.
Jeśli pacjent ma wrażenie, że działanie leku Immunate jest za słabe, należy zwrócić się do lekarza.
Dawkowanie w leczeniu krwawień
Jeżeli lek Immunate stosowany jest w leczeniu krwawienia, dawkę obliczy lekarz. Zrobi to uwzględniając indywidualne potrzeby pacjenta.
Jeśli pacjent ma wrażenie, że działanie leku Immunate jest za słabe, należy zwrócić się do lekarza.
Monitorowanie leczenia przez lekarza
Aby upewnić się, że poziomy czynnika VIII są wystarczające, lekarz będzie przeprowadzać odpowiednie badania laboratoryjne. Ma to szczególne znaczenie przy dużych zabiegach chirurgicznych.
Dawkowanie w chorobie von Willebranda
Lekarz zajmie się kontrolowaniem krwotoków, zgodnie z wytycznymi dla hemofilii A.
Droga i (lub) sposób podania
Lek Immuna te podaje się do żyły (dożylnie) po przygotowaniu roztworu za pomocą załączonego rozpuszczalnika.
Należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza.
Do rozpuszczenia pr oduktu należy stosować wyłącznie zestaw do podawania, znajdujący się w opakowaniu, ponieważ adsorpcja ludzkiego czynnika krzepnięcia VIII na wewnętrznych powierzchniach niektórych zestawów infuzyjnych może prowadzić do niepowodzenia terapii.
Lek Immunate należy rozpuszczać bezpośrednio przed podaniem. Roztwór należy zużyć od razu, ponieważ nie zawiera konserwantów.
Rozpuszczenie proszku w celu przygotowania roztworu do wstrzykiwań
Stosować technikę aseptyczną!
1. Ogrzać nieotwartą fiolkę zawierającą rozpuszczalnik (wodę do wstrzykiwań) do temperatury
pokojowej (maksymalnie 37°C).2. Zdjąć wieczka ochronne z fiolek z proszkiem i z rozpuszczalnikiem (rys. A) i oczyścić gumowe
korki obu fiolek.3. Umieścić na fiolce rozpuszczalnika pofalowany koniec zestawu do przenoszenia i docisnąć
(rys. B).4. Usunąć osłonę ochronną z drugiej strony zestawu do przenoszenia, zwracając uwagę na to, aby
nie dotknąć odsłoniętego końca.5. Odwrócić zestaw do przenoszenia z przyłączoną fiolką z rozpuszczalnikiem nad fiolką
z proszkiem i wbić wolną igłę przez gumowy korek fiolki z proszkiem (rys. C). Rozpuszczalnik ulegnie wessaniu przez podciśnienie do fiolki z proszkiem.6. Po upływie około jednej minuty rozłączyć fiolki przez usunięcie zestawu do przenoszenia
z dołączoną fiolką z rozpuszczalnikiem od fiolki z proszkiem (rys. D). Ponieważ rozpuszczanie zachodzi łatwo, należy poruszać fiolką z koncentratem bardzo delikatnie lub wcale. NIE WSTRZĄSAĆ ZAWARTOŚCIĄ FIOLKI. NIE ODWRACAĆ FIOLKI Z PROSZKIEM, ZANIM BĘDZIE GOTOWA DO PRZENIESIENIA ZAWARTOŚCI.7. Po rozpuszczeniu, przed podaniem skontrolować przygotowany roztwór pod kątem obecności
nierozpuszczalnych cząstek i zmiany zabarwienia. Roztwór powinien być przejrzysty lub lekko opalizujący. Jednak nawet, jeżeli dokładnie przestrzegano procedury rozpuszczania, można czasem zauważyć niewielką ilość drobnych cząstek. Dołączony zestaw filtrujący usunie cząstki, a oznaczona na opakowaniu moc leku nie ulegnie zmniejszeniu. Roztwór, który jest mętny lub zawiera osad, należy wyrzucić. Nie wolno ponownie umieszczać w lodówce roztworu gotowego do użycia.Podawanie
Stosować technikę aseptyczną!
Zastosować dołączony zestaw filtrujący, aby zapobiec podaniu z produktem cząstek gumy, pochodzących z korka (ryzyko mikrozatorowości). Aby pobrać rozpuszczony produkt , założyć zestaw filtrujący na dołączoną strzykawkę jednorazowego użytku i wprowadzić go przez gumowy korek (rys. E). Na moment odłączyć strzykawkę od zestawu filtrującego. Powietrze przedostanie się do fiolki z proszkiem, a wszelka znajdująca się w środku piana opadnie. Przez zestaw filtrujący (rys. F) pobrać roztwór do strzykawki. Odłączyć strzykawkę od zestawu filtrującego i powoli wstrzyknąć dożylnie roztwór (maksymalna prędkość wstrzykiwania: 2 ml na minutę) przy użyciu dołączonego zestawu infuzyjnego - igły motylkowej (lub dołączonej igły jednorazowego użytku).
Rys. A Rys. B Rys. C Rys. D Rys. E Rys. F
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami. Podani e Immunate powinno być udokumentowane, a numer serii zapisany. Do każdej fiolki dołączona jest odklejana ety kieta, którą dołącza się do dokumentacji.
Częstotliwość podawania
Lekarz poinformuje, jak często i w jakich odstępach czasu należy przyjmować lek Immunate. Ustali to uwzględniając skuteczność leczenia u każdego indywidualnego pacjenta.
Czas trwania leczenia
Zazwyczaj leczenie zastępcze z użyciem leku Immunate stosuje się przez całe życie.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
- Nie zgłoszono żadnych objawów przedawkowania czynnika krzepnięcia VIII. W razie wątpl iwości należy zwrócić się do lekarza. - Mogą wystąpić incydenty zakrzepowo-zatorowe. - Może wystąpić hemoliza u pacjentów z grupą krwi A, B lub AB.
Pom inięcie zastosowania leku Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
- Nie stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. - Natychmiast przyjąć kolejną zwykłą dawkę i kontynuować leczenie w odstępach czasu zaleconych przez lekarza.
Przerwanie stosowania leku Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
Nie należy decydować o przerwaniu stosowana Immunate bez konsultacji z lekarzem.
W razie jakichkolwiek dalszych pytań związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, choć nie u każdego one wystąpią.
Poważne działania niepożądane, które mogą wystąpić po zastosowaniu produktów czynnika VIII pochodzących z ludzkiego osocza
Rzadko obserwowano reakcje alergiczne, które w niektórych przypadkach prowadziły do ciężkich i zagrażających życiu reakcji (anafilaksja). Dlatego też należy zapoznać się z wczesnymi objawami reakcji alergicznych, takimi jak: nagłe zaczerwienienie twarzy, wysypka, pokrzywka, bąble pokrzywkowe, uogólniony świąd, obrzęk warg i języka, duszność (problemy z oddychaniem), świszczący oddech (utrudnione wdychanie/wydychanie powietrza w wyniku zwężenia dróg oddechowych), ucisk w klatce piersiowej, niskie ciśnienie krwi , spadek ciśnienia krwi, ogólne złe samopoczucie oraz zawroty głowy. Objawy te mogą być wczesną oznaką wstrząsu anafilaktycznego. W razie wystąpienia jakiejkolwiek reakcji alergicznej lub anafilaktycznej należy natychmiast przerwać wstrzykiwanie/infuzję i powiadomić lekarza. Ciężk ie objawy wymagają natychmiastowego leczenia jak w nagłych wypadkach.
W przypadku dzieci nieleczonych wcześniej lekami zawierającymi czynnik VIII, przeciwciała blokujące (patrz punkt 2) mogą powstawać bardzo często (więcej niż 1 na 10 pacjentów). Jednak u pacjentów, którzy wcześniej byli leczeni czynnikiem VIII (ponad 150 dni leczenia), ryzyko jest niezbyt częste (mniej niż 1 na 100 pacjentów). Jeżeli tak się stanie, leki pacjenta mogą przestać działać prawidłowo i u pacjenta może wystąpić utrzymujące się krwawienie. Jeżeli tak się stanie, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Tworzenie się zobojętniających przeciwciał przeciw czynnikowi von Willebranda jest znanym powikłaniem leczenia osób z chorobą von Willebranda. Jeżeli wytworzą się przeciwciała neutralizujące (inhibitory) może się to objawić niewystarczającym wynikiem klinicznym leczenia (krwawienie nie jest kontrolowane przy zastosowaniu właściwej dawki) lub jako reakcja alergiczna. W takich przypadkach zaleca się kontakt z wyspecjalizowanym ośrodkiem leczenia hemofilii.
Po podaniu dużych dawek może wystąpić hemoliza u pacjentów z grupą krwi A, B lub AB.
Działania niepożądane zgłaszane po użyciu Immunate
Bardzo często (mogą występować częściej niż u 1 na 10 pacjentów) • inhibicja czynnika VIII (u dzieci, które nie były uprzednio leczone lekami zawierającymi czynnik VIII).
Niezbyt cz ęsto ( mogą występować nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów) • nadwrażliwość; • inhibicja czynnika VIII [u pacjentów, którzy byli uprzednio leczeni czynnikiem VIII (leczenie trwające dłużej niż 150 dni)].
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) • zaburzenia krzepnięcia (niezdolność do tworzenia skrzepów); • niepokój; • parestezja (uczucie mrowienia lub kłucia); • zawroty głowy; • ból g łowy ; • zapalenie spojówek; • tachykardia (przyspieszone bicie serca); • koł atanie serca; • niedociśnienie (niskie ciśnienie krwi); • nagłe zaczerwienienie twarzy; • bladość (blady wygląd); • duszność (problemy z oddychaniem); • kaszel ; • wymioty ; • nudności; • pokrzywka (pokrz ywkowa wysypka na całym ciele); • wysypka ; • świąd (uczucie swędzenia); • rumień (zac zerwienienie skóry); • nadmierna potliwość; • neurodermit (swędząca lub szorstka skóra); • ból mięśni; • ból w klatce piersiowej; • uczucie dyskomfortu w klatce piersiowej; • obrzęk (zatrzy manie płynów); • gorączka; • dreszcze; • pieczenie i kłucie w miejscu podania (reakcj e w miejscu podania); • ból .
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. J erozolimskie 181 C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać i przewozić w warunkach chłodniczych (2°C – 8°C). Nie zamrażać.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności, zamieszczonego na etykiecie i pudełku po EXP . Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
W okresie ważności produkt można przechowywać w temperaturze pokojowej (do 25°C) przez jeden okres, nieprzekraczający 6 miesięcy. Należy zanotować na opakowaniu produktu czas rozpoczęcia przechowywania produktu w temperaturze pokojowej. Po przechowywaniu w temperaturze pokojowej leku I mmunate nie można ponownie umieszczać w lodówce, ale niezwłocznie użyć lub wyrzucić.
Nie używać tego leku, jeśli po przygotowaniu roztwór jest mętny lub zawiera osad.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
Proszek: • Substancjami czynnymi leku są ludzki czynnik krzepnięcia VIII i ludzki czynnik von Willebranda. Każda fiolka zawiera nominalnie 500 j.m. czynnika VIII i 375 j.m. czynnika von Willebranda otrzymanych z ludzkiego osocza. Po rozpuszczeniu w dołączonym rozpuszczalniku produkt zawiera około 100 j.m./ml czynnika VIII z ludzkiego osocza i 75 j.m./ml czynnika von Willebranda z ludzkiego osocza. - Pozostałe składniki to ludzka albumina, glicyna, sodu chlorek, sodu cytrynian, lizyny chlorowodorek i chlorek wapnia.
Rozpuszczalnik: • Woda do wstrzykiwań
Jak wygląda Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF i co zawiera opakowanie
Proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań.
Biały lub jasnożółty proszek lub krucha, zestalona masa.
Prosz ek i rozpuszczalnik dostępne są w jednodawkowych szklany ch fiolkach, Ph. Eur. (proszek: szkło typu II; rozpuszczalnik: szkło typu I), zamkniętych korkami z gumy butylowej, Ph. Eur.
Każde opakowanie zawiera:
Wielkość opakowania: 1 x 500 j.m. FVIII/ 375 j.m. VWF
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny Takeda Pharma Sp. z o.o. ul. Prosta 68 00-838 Warszawa
Wytwórca Takeda Manufacturing Austria AG Industriestrasse 67 Austria
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami: Immunate: Austria, Bułgaria, Cypr, Estonia, Finlandia, Niemcy, Łotwa, Litwa, Malta, Polska, Port ugalia, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Szwecja Immunate Stim Plus: Republika Czeska Immunate S/D: Węgry Talate: Włochy
Data ostatniej aktualizacji ulotk i: 12/2021
----------------- -----------------------------------------------------------------
Inne źródła informacji
Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:
Dawkowanie w hemofilii A
Dawk a oraz czas leczenia substytucyjnego zależą od stopnia niedoboru czynnika VIII, umiejscowienia i rozległości krwawienia oraz od stanu klinicznego pacjenta.
Podawaną dawkę czynnika VIII wyraża się w j ednos tkach międzynarodowych (j.m.), odnoszących się do aktualnego wzorca WHO dla produktów zawierających czynnik VIII. Aktywność czynnika VIII w osoczu wyraża się w postaci procentowej (w odniesieniu do prawidłowego osocza ludzkiego) lub w j.m. (w odniesieniu do Międzynarodowego Wzorca dla osoczowego czynnika VII I).
Jedna jednostka międzynarodowa (j.m.) aktywności czynnika VIII odpowiada ilości czynnika VIII w jednym mililitrze prawidłowego osocza ludzkiego.
Obliczenie potrzebnej dawki czynnika VII I, opar to na obserwacji empirycznej, że 1 jednostka międzyn arodowa (j.m.) czynnika VIII na kg mc. powoduje wzrost aktywności czynnika VIII w osoczu o około 2% prawidłowej aktywności.
Wymaganą dawkę oblicza się na podstawie następującego wzoru:
Wymagana liczba jednostek = masa ciała (kg) x pożądany wzrost czynnika VIII (%) x 0,5
Podawana ilość, jak również częstość podawania powinny być zawsze uzależnione od skuteczności klinicznej w danym przypadku.
Krwawienia i zabiegi chirurgiczne
W przypadku następujących rodza jów krwawienia aktywność czynnika VIII w odpowiednim czasie nie powinna obniżyć się poniżej podanego poziomu aktywności w osoczu (w % normy lub j.m./dl).
Przy ustalaniu dawki w zależności od rodzaju krwawienia i zabiegu chirurgicznego można posłużyć się n astępującą tabelą:
Nasilenie krwawienia / rodzaj zabiegu chirurgicznego Wymagany poziom czynnika VIII (w % normy) (j.m./dl) Częstotliwość dawkowania (godziny) / okres leczenia (dni) Krwawienie Wczesne krwawienie do stawów, mięśni lub krwawienie z jamy ustnej 20–40 Powtarzać co 12–24 godziny. Co najmniej 1 dzień, aż do ustąpienia krwawienia ocenianego według ustąpienia bólu bądź do zagojenia rany.
Bardziej nasilone krwawienie do stawów, mięśni lub krwiak 30–60 Powtarzać infuzje co 12–24 godziny przez 3–4 dni lub więcej, aż do ustąp ienia bólu i ustąpienia ostrego upośledzenia funkcji.
Krwawienia zagrażające życiu 60–100 Powtarzać infuzje co 8–24 godziny, aż do ustąpienia zagrożenia. Zabiegi chirurgiczne Drobne łącznie z ekstrakcją zęba 30–60 Co 24 godziny, przynajmniej przez zagojenia rany.
Duże 80–100 (przed- i pooperacyjne) Powtarzać infuzje co 8–24 godziny do uzyskania odpowiedniego zagojenia rany, potem kontynuować leczenie przez co najmniej aktywność czynnika VIII na poziomie 30–60% (j.m./dl).
W pewnych okolicznościach (np. w obecności niskiego miana inhibitora) mogą być potrzebne dawki większe niż obliczone z wzoru.
Profilaktyka długookresowa
W profilaktyce długookresowej krwa wień u pacjentów z ciężką postacią hemofilii A zazwyczaj stosowane dawki czynnika VIII wynoszą 20–40 j.m. na kg masy ciała w odstępach co 2–3 dni. W niektórych przypadkach, zwłaszcza u młodszych pacjentów, konieczne mogą być krótsze odstępy między kolejnym i dawkami lub większe dawki.
Dawkowanie w chorobie von Willebranda
Leczenie substytucyjne z użyciem Immunate, które służy opanowaniu krwawień, opiera się na wytycznych dla hemofilii A.
Immunate zawiera relatywnie dużą ilość czynnika VIII w stosunku do zawartości czynnika von Willebranda , dlatego lekarz prowadzący powinien być świadomy, że kontynuacja leczenia może spowodować nadmierny wzrost FVIII:C, co może prowadzić do zwiększonego ryzyka incydentów zakrzepowych.
Dzieci i młodzież
Produkt należy stosować ostrożnie u dzieci poniżej 6 lat, narażonych w ograniczonym stopniu na działanie produktów zawierających czynnik VIII, gdyż dane dotyczące tej grupy pacjentów są ograniczone.
Dawkowanie w hemofilii A u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat określa się na podstawie masy ciała i dlat ego na ogół opiera się na tych samych wytycznych, co w przypadku pacjen tów dorosłych. Dawka i częstość podawania powinny być zawsze uzależnione od skuteczności klinicznej w danym przypadku (patrz punkt 4.4). W niektóryc h przypadkach, zwłaszcza u młodszych pacjentów, konieczne mogą być krótsze odstępy między kolejnymi dawkami lub większe dawki.
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Substancje czynne: Ludzki czynnik krzepnięcia VIII / Ludzki czynnik von Willebranda
Każda fiolka zawiera nominalnie 500 j.m. ludzkiego czynnika krzepnięcia VIII 1
ludzkiego czynnika von Willebranda 2
Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF po rekonstytucji zawiera około 100 j.m./ml ludzkiego czynnika krzepnięcia VIII i 75 j.m./ml ludzkiego czynnika von Willebranda.
Aktywność czynnika VIII (w j.m.) określana jest przy użyciu metody chromogennej zgodnej z Farmakopeą Europejską (Ph. Eur.). Aktywność swoista Immunate wynosi 70 ± 30 j.m. czynnika VIII/mg białka 3 . Aktywność czynnika von Willebranda (j.m.) określana jest wg Farmakopei Europejskiej (Ph. Eur.) z użyciem kofaktora ristocetyny (VWF:RCo).
Wytworzony z ludzkiego osocza pochodzącego od dawców.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu
Sód (9,8 mg na fiolkę).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań.
Biały lub jasnożółty proszek lub krucha, zestalona masa.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Leczenie i profilaktyka krwawień u pacjentów z wrodzonym (hemofilia A) lub nabytym niedoborem czynnika VIII.
Leczenie krwawień u pacjentów z choroby von Willebranda z niedoborem czynnika VIII, jeśli nie jest dostępny żaden specyficzny produkt skuteczny wobec choroby von Willebranda i kiedy leczenie samą desmopresyną (DDAVP) jest nieskuteczne lub przeciwwskazane.
1
czynnika VIII. 2
Międzynarodowego Wzorca WHO dla i czynnika von Willebranda, koncentrat.
Willebranda w stosunku 1:1 wynosi 100 j.m. czynnika VIII/mg białka.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Leczenie należy prowadzić pod nadzorem lekarza mającego doświadczenie w leczeniu zaburzeń krzepnięcia.
Monitorowanie leczenia
Aby ustalić dawkę, jaka ma zostać podana, i częstotliwość powtarzanych infuzji, podczas leczenia zaleca się odpowiednie oznaczanie poziomów czynnika VIII w osoczu. Zwłaszcza w przypadku poważnych zabiegów chirurgicznych niezbędne jest precyzyjne monitorowanie leczenia substytucyjnego przez badania krzepnięcia (aktywności czynnika VIII w osoczu). Poszczególni pacjenci mogą różnić się pod względem odpowiedzi na czynnik VIII, wykazując zróżnicowane wartości czasu półtrwania i poziomy odzysku. Dawka określona na podstawie masy ciała może wymagać dostosowania u pacjentów z niedowagą lub nadwagą.
Dawkowanie
Dawkowanie w hemofilii A
Dawka oraz czas leczenia substytucyjnego zależą od stopnia niedoboru czynnika VIII, umiejscowienia i rozległości krwawienia oraz od stanu klinicznego pacjenta.
Podawaną dawkę czynnika VIII wyraża się w jednostkach międzynarodowych (j.m.), odnoszących się do aktualnego wzorca WHO dla produktów zawierających czynnik VIII. Aktywność czynnika VIII w osoczu wyraża się w postaci procentowej (w odniesieniu do prawidłowego osocza ludzkiego) lub w j.m. (w odniesieniu do Międzynarodowego Wzorca dla osoczowego czynnika VIII).
Jedna jednostka międzynarodowa (j.m.) aktywności czynnika VIII odpowiada ilości czynnika VIII w jednym mililitrze prawidłowego osocza ludzkiego.
Obliczenie potrzebnej dawki czynnika VIII, oparto na obserwacji empirycznej, że 1 jednostka międzynarodowa (j.m.) czynnika VIII na kg mc. powoduje wzrost aktywności czynnika VIII w osoczu o około 2% prawidłowej aktywności.
Wymaganą dawkę oblicza się na podstawie następującego wzoru:
Wymagana liczba jednostek = masa ciała (kg) x pożądany wzrost czynnika VIII (%) x 0,5
Podawana ilość, jak również częstość podawania powinny być zawsze uzależnione od skuteczności klinicznej w danym przypadku.
Krwawienia i zabiegi chirurgiczne
W przypadku następujących rodzajów krwawienia aktywność czynnika VIII w odpowiednim czasie nie powinna obniżyć się poniżej podanego poziomu aktywności w osoczu (w % normy lub j.m./dl).
Przy ustalaniu dawki w zależności od rodzaju krwawienia i zabiegu chirurgicznego można posłużyć się następującą tabelą:
Nasilenie krwawienia / rodzaj zabiegu chirurgicznego Wymagany poziom czynnika V III (w % normy) (j.m./dl) Częstotliwość dawkowania (godziny) / okres leczenia (dni) Krwawienie Wczesne krwawienie do stawów, mięśni lub krwawienie z jamy ustnej 20–40 Powtarzać co 12–24 godziny. Co najmniej 1 dzień, aż do ustąpienia krwawienia ocenianego według ustąpienia bólu bądź do zagojenia rany.
Bardziej nasilone krwawienie do stawów, mięśni lub krwiak 30–60 Powtarzać infuzje co 12–24 godziny przez 3–4 dni lub więcej, aż do ustąpienia bólu i ustąpienia ostrego upośledzenia funkcji.
Krwawienia zagrażające życiu 60–100 Powtarzać infuzje co 8–24 godziny, aż do ustąpienia zagrożenia. Zabiegi chirurgiczne Drobne łącznie z ekstrakcją zęba 30–60 Co 24 godziny, przynajmniej przez zagojenia rany.
Duże 80–100 (przed- i pooperacyjne) Powtarzać infuzje co 8–24 godziny do uzyskania odpowiedniego zagojenia rany, potem kontynuować leczenie przez co najmniej aktywność czynnika VIII na poziomie 30–60% (j.m./dl).
W pewnych okolicznościach (np. w obecności niskiego miana inhibitora) mogą być potrzebne dawki większe niż obliczone z wzoru.
Profilaktyka długookresowa
W profilaktyce długookresowej krwawień u pacjentów z ciężką postacią hemofilii A zazwyczaj stosowane dawki czynnika VIII wynoszą 20–40 j.m. na kg masy ciała w odstępach co 2–3 dni. W niektórych przypadkach, zwłaszcza u młodszych pacjentów, konieczne mogą być krótsze odstępy między kolejnymi dawkami lub większe dawki.
Dawkowanie w chorobie von Willebranda
Leczenie substytucyjne z użyciem Immunate, które służy opanowaniu krwawień, opiera się na wytycznych dla hemofilii A.
Immunate zawiera relatywnie dużą ilość czynnika VIII w stosunku do zawartości czynnika von Willebranda, dlatego lekarz prowadzący powinien być świadomy, że kontynuacja leczenia może spowodować nadmierny wzrost FVIII:C, co może prowadzić do zwiększonego ryzyka incydentów zakrzepowych.
Dzieci i młodzież
Produkt należy stosować ostrożnie u dzieci poniżej 6 lat, narażonych w ograniczonym stopniu na działanie produktów zawierających czynnik VIII, gdyż dane dotyczące tej grupy pacjentów są ograniczone.
Dawkowanie w hemof ilii A u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat określa się na podstawie masy ciała i dlatego na ogół opiera się na tych samych wytycznych, co w przypadku pacjentów dorosłych. Dawka i częstość podawania powinny być zawsze uzależnione od skuteczności klinicznej w danym przypadku (patrz punkt 4.4). W niektórych przypadkach, zwłaszcza u młodszych pacjentów, konieczne mogą być krótsze odstępy między kolejnymi dawkami lub większe dawki.
Sposób podawania
Podanie dożylne.
Immunate należy podawać powoli, drogą dożylną. Największa szybkość podawania nie powinna przekraczać 2 ml na minutę.
Środki ostrożności, które należy podjąć przed użyciem lub podaniem produktu leczniczego
Instrukcja dotycząca rekonstytucji produktu leczniczego przed podaniem, patrz punkt 6.6.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną l ub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Identyfikowalność
W celu poprawienia identyfikowalności biologicznych produktów leczniczych należy czytelnie zapisać nazwę i numer serii podawanego produktu.
Nadwrażliwość
Możliwe jest wystąpienie reakcji nadwrażliwości typu alergicznego związanych z podaniem Immunate. Należy zalecić pacjentowi, aby w przypadku wystąpienia objawów nadwrażliwości natychmiast przerwać st osowanie produktu i skontaktować się ze swoim lekarzem. Pacjenci powinni zostać poinformowani o wczesnych objawach reakcji nadwrażliwości, do których należą pokrzywka, rozległa pokrzywka, wysypka, nagłe zaczerwienienie twarzy, świąd, obrzęk (włączając obrzęk twarzy i powiek), uczucie ucisku w klatce piersiowej, świszczący oddech, duszność, ból w klatce piersiowej, tachykardia, spadek ciśnienia i anafilaksja, aż do wstrząsu anafilaktycznego. W przypadku wstrząsu anafilaktycznego należy zastosować standardowe zasady leczenia wstrząsu.
Inhibitory (pacjenci z hemofilią A)
Wytwarzanie neutralizujących przeciwciał (inhibitorów) przeciw czynnikowi VIII jest znanym powikłaniem w leczeniu osób z hemofilią A. Inhibitory te są zazwyczaj immunoglobulinami IgG skierowanymi przeciwko aktywności prokoagulacyjnej czynnika VIII, którą oznacza się w jednostkach Bethesda (Bethesda Units = BU) na mililitr osocza stosując test zmodyfikowany. Ryzyko wytworzenia inhibitorów jest zależne od ciężkości choroby oraz okresu ekspozycji na czynnik VIII. Ryzyko to jest największe podczas pierwszych 50 dni ekspozycji i w ystępuje przez całe życie, przy czym zdarza się to niezbyt często.
Istotność kliniczna wytwarzania inhibitora będzie zależeć od miana inhibitora, przy czym inhibitory, które występują przejściowo lub stale w niskim mianie, stwarzają mniejsze ryzyko niewystarczającej odpowiedzi klinicznej niż inhibi tory o wysokim mianie.
Ogólnie, wszyscy pacjenci leczeni produktami czynnika krzepnięcia VIII muszą być dokładnie monitorowani pod względem wytwarzania inhibitorów, poprzez obserwacje stanu klinicznego i ocenę badań laboratoryjnych. Jeśli pomimo zastosowania odpowiedniej dawki nie udaje się osiągnąć oczekiwanego poziomu aktywności czynnika VIII w osoczu lub nie można opanować krwawienia, należ y wykonać badanie oceniające obecność inhibitorów czynnika VIII. U pacjentów ze znaczną aktywnością inhibitora leczenie czynnikiem VIII może być nieskuteczne i należy rozważyć inne możliwości terapii. Leczenie takich pacjentów należy prowadzić pod kierunkiem lekarzy doświadczonych w leczeniu hemofilii i inhibitorów czynnika VIII.
Zdar zenia sercowo-naczyniowe
U pacjentów z istniejącymi czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego leczenie substytucyjne czynnikiem VIII może zwiększyć ryzyko sercowo-naczyniowe.
Inhibitory (pacjenci z chorobą von Willebranda)
Pacjenci z chorobą von Willebranda, szczególnie pacjenci typu 3, mogą wytwarzać przeciwciała neutralizujące (inhibitory) przeciw czynnikowi von Willebranda. Jeżeli nie udaje się osiągnąć spodziewanych poziomów aktywności czynnika VWF:RCo w osoczu lub, gdy przy zastosowaniu właściwej dawki nie udaje się opanować krwawienia, należy przeprowadzić odpowiednie badanie na obecność inhibitora przeciw czynnikowi von Willebranda. U pacjentów z wysokimi poziomami inhibitora, leczenie z użyciem czynnika v on Willebranda może być nieskuteczne i należy rozważyć inne możliwości terapii.
Incydenty zakrzepowe
Istnieje ryzyko wystąpienia incydentów zakrzepowych szczególnie u pacjentów ze znanymi klinicznymi lub laboratoryjnymi czynnikami ryzyka. Dlatego też pacjentów należy monitorować pod kątem wystąpienia wczesnych objawów zakrzepicy. Postępowanie profilaktyczne przeciwko żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej powinno być wprowadzone zgodnie z obowiązującymi zaleceniami. Immunate zawiera relatywnie dużą ilość czynnika VIII w stosunku do zawartości czynnika von Willebranda, dlatego lekarz prowadzący powinien być świadomy, że kontynuacja leczenia może spowodować nadmierny wzrost FVIII:C. U pacjentów otrzymujących Immunate należy monitorować stężenie FVIII:C w osoczu, aby uniknąć utrzymywania się wysokich stężeń FVIII:C w osoczu, które mogą zwiększyć ryzyko incydentów zakrzepowych.
Standardowe środki zapobiegania zakażeniom związanym ze stosowaniem produktów leczniczych otrzymywanych z ludzkiej krwi lub osocza obejmują selekcję dawców, badania przesiewowe poszczególnych pobranych próbek bądź całych pul osocza w kierunku swoistych markerów zakażenia oraz wprowadzenie do procesu produkcji etapów skutecznej inaktywacji/usunięcia wirusów. Pomimo to w przypadku podawania leków otrzymywanych z ludzkiej krwi lub osocza nie można całkowicie wykluczyć możliwości przeniesienia czynników zakaźnych. Dotyczy to również nieznanych lub nowo odkrytych wirusów i innych czynników chorobotwórczych.
Stosowane środki są uznawane za skuteczne wobec wirusów otoczkowych, takich jak wirus nabytego niedoboru odporności (HIV), wirus zapalenia wątroby typu B (HBV) czy wirus zapalenia wątroby typu C (HCV), oraz bezotoczkowego wirusa zapalenia wątroby typu A (HAV). Stosowane środki mogą mieć ograniczoną skuteczność wobec wirusów bezotoczkowych, takich jak parwowirus B19. Zakażenie parwowirusem B19 może mieć poważne skutki dla kobiet w ciąży (zakażenie płodu) oraz osób z niedoborem odporności lub zwiększoną erytropoezą (np. w anemii hemolitycznej).
U pacjentów, otrzymujących regularnie lub w sposób powtarzany produkty zawierające czynnik VIII pochodzący z osocza ludzkiego, należy rozważyć zastosowanie odpowiednich szczepień (przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B).
Immunate zawiera izoaglutyniny grup krwi (anty-A i anty-B). U pacjentów z grupą krwi A, B lub AB może wystąpić hemoliza spowodowana powtórzeniem podania w krótkim czasie lub podaniem bardzo dużych dawek.
Zawartość sodu
Produkt leczniczy zawiera 9,8 mg sodu na fiolkę, co odpowiada 0,5% zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych .
Dzieci i młodzież
Produkt należy stosować ostrożnie u dzieci poniżej 6 lat, w sposób ograniczony eksponowanych na działanie produktów zawierających czynnik VIII, gdyż dane kliniczne dotyczące tej grupy pacjentów są ograniczone.
Wymienione ostrzeżenia i środki ostrożności odnoszą się zarówno do pacjentów dorosłych, jak i dzieci i młodzieży.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji z produktem leczniczym Immunate.
Nie zgłaszano żadn ych interakcji produktów ludzkiego czynnika krzepnięcia VIII z innymi produktami leczniczymi.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Nie przeprowadzano badań wpływu czynnika VIII na reprodukcję u zwierząt. W związku z rzadkim występowaniem hemofilii A u kobiet brak jest doświadczeń dotyczących stosowania czynnika VIII w okresie ciąży i karmienia piersią. Dlatego też produkt Immunate powinien być w okresie ciąży i laktacji stosowany tylko w przypadku wyraźnej potrzeby.
Informacje dotyczące zakażenia parwowirusem B19, patrz punkt 4.4.
Wpływ Immunate na płodność nie został ustalony.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Nie ma informacji dotyczących wpływu Immunate na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
4.8 Działania niepożądane
Działania niepożądane, które mogą wystąpić po zastosowaniu produktów czynnika VIII pochodzących z ludzkiego osocza:
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa
Rzadko obserwowano reakcje nadwrażliwości lub alergiczne, które mogą obejmować obrzęk naczynioruchowy, pieczenie i kłucie w miejscu wstrzyknięcia, dreszcze, nagłe zaczerwienienie twarzy, uogólnioną pokrzywkę, wysypkę, ból głowy, pokrzywkę, świąd, spadek ciśnienia krwi, senność, nudności, niepokój, tachykardię, ucisk w klatce piersiowej, duszność, mrowienie, wymioty, świszczący oddech. Te objawy w niektórych przypadkach mogą prowadzić do ciężkiej anafilaksji (w tym wstrząsu). Należy poinstruować pacjentów, aby w przypadku wystąpienia tych objawów skontaktowali się z lekarzem prowadzącym (patrz punkt 4.4).
Wytwarzanie przeciwciał neutralizujących (inhibitorów) może występować u pacjentów z hemofilią A leczonych czynnikiem VIII, w tym produktem leczniczym Immunate. Jeżeli wystąpią takie inhibitory, będzie się to objawiało jako niewystarczająca odpowiedź kliniczna. W takich przypadkach zaleca się kontakt ze specjalistycznym centrum leczenia hemofilii.
Pacjenci z chorobą von Willebranda, szczególnie pacjenci typu 3, mogą bardzo rzadko wytwarzać przeciwciała neutralizujące (inhibitory) przeciw czynnikowi von Willebranda. Pojawienie się inhibitorów będzie objawiać się, jako niewyst arczająca odpowiedź kliniczna. Obecność tych przeciwciał może być ściśle związana z reakcjami anafilaktycznymi. Dlatego też pacjenci, u których występuje reakcja anafilaktyczna powinni być badani na obecność inhibitora. We wszystkich takich przypadkach zaleca się skontaktowanie ze specjalistycznym centrum leczenia hemofilii.
U pacjentów z grupami krwi A, B lub AB w wyniku podania dużej dawki może wystąpić hemoliza.
Informacje na temat bezpieczeństwa w zakresie przenoszenia czynników zakaźnych, patrz punkt 4.4.
Działania niepożądane zebrane na podstawie raportów z badań klinicznych i doświadczenia po wprowadzeniu na rynek produktu Immunate:
Tabelaryczne podsumowanie działań niepożądanych
Tabela poniżej, przedstawiona zgodnie z klasyfikacją układów i narządów MedDRA (zgodnie z zalecaną terminologią).
Częstość występowania oceniano zgodnie z następującą konwencją: bardzo często ( ≥ 1/10), często (≥ 1/100 do < 1/10), niezbyt często (≥ 1/1000 do < 1/100), rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1000), bardzo rzadko (< 1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Klasyfikacja układów i narządów MedDRA Działanie niepożądane Częstość występowania Zaburzenia układu immunologicznego Nadwrażliwość Niezbyt często 1
Zaburzenia krwi i układu chłonnego Inhibicja czynnika VIII Niezbyt często (PUL) 2
Bardzo często (PUN) 2
Zaburzenia krzepnięcia Nieznana Zaburzenia psychiatryczne Niepokój Nieznana Zaburzenia układu nerwowego Parestezja Nieznana Zawroty głowy Nieznana Ból głowy Nieznana Zaburzenia oka Zapalenie spojówek Nieznana Zaburzenia serca Tachykardia Nieznana Kołatanie serca Nieznana Zaburzenia naczyniowe Niedociśnienie Nieznana Nagłe zaczerwienienie twarzy Nieznana Bladość Nieznana Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Duszność Nieznana Kaszel Nieznana Zaburzenia żołądka i jelit Wymioty Nieznana Nudności Nieznana Zaburzenia skórne i tkanki Pokrzywka Nieznana Klasyfikacja układów i narządów MedDRA Działanie niepożądane Częstość występowania podskórnej Wysypka (włączając wysypkę rumieniowatą i grudkową) Nieznana Świąd Nieznana Rumień Nieznana Nadmierna potliwość Nieznana Neurodermit Nieznana Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej Ból mięśni Nieznana Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Ból w klatce piersiowej Nieznana Dyskomfort w klatce piersiowej Nieznana Obrzęk (włączając obrzęk kończyn, powiek i twarzy) Nieznana Gorączka Nieznana Dreszcze Nieznana Reakcje w miejscu podania (włączając pieczenie) Nieznana Ból Nieznana 1
2
z ciężką hemofilią A. PUL = pacjenci uprzednio leczeni, PUN = pacjenci uprzednio nieleczeni.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Nie pożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181 C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Nie zgłoszono żadnych przypadków przedawkowania.
Mogą wystąpić incydenty zakrzepowo-zatorowe. Patrz punkt 4.4.
U pacjentów z grupą krwi A, B lub AB może wystąpić hemoliza. Patrz punkt 4.4.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwkrwotoczne: połączenie czynnika von Willebranda i czynnika krzepnięcia krwi VIII. Kod ATC: B02BD06.
Mechanizm działania
Kompleks czynnik VIII/czynnik von Willebranda składa się z dwóch cząsteczek (czynnika VIII i czynnika von Willebranda) o różnych funkcjach fizjologicznych. Po podaniu, w krążeniu pacjenta chorego na hemofilię, czynnik VIII wiąże czynnik von Willebranda. Aktywowany czynnik VIII działa jako kofaktor wobec aktywowanego czynnika IX, przyśpieszając przemianę czynnika X w aktywowany czynnik X. Aktywowany czynnik X przekształca protrombinę w trombinę. Następnie trombina przekształca fibrynogen w fibrynę i może tworzyć się skrzep. Hemofilia A jest związanym z płcią, dziedzicznym zaburzeniem krzepnięcia krwi, które jest spowodowane obniżeniem poziomu czynnika VIII:C i objawia się obfitym krwawieniem do stawów, mięśni i organów wewnętrznych, występującym samoistnie lub w następstwie urazów powypadkowych bądź po zabiegach chirurgicznych. Dzięki zastosowaniu leczenia zastępczego poziom czynnika VIII w osoczu podwyższa się, co umożliwia czasową korektę niedoboru czynnika oraz zmniejszenie skłonności do krwawień.
Oprócz swojej roli białka ochronnego czynnika VIII, czynnik von Willebranda (VWF) pośredniczy w procesie adhezji płytek w miejscu urazu naczynia i odgrywa rolę w agregacji płytek.
5.2 Właśc iwości farmakokinetyczne
Wszystkie wskaźniki farmakokinetyczne dla produktu Immunate wyznaczane były u pacjentów z ciężką postacią hemofilii A (poziom czynnika VIII ≤1%). Analizy próbek krwi przeprowadzano w laboratorium centralnym wykorzystując do oznaczania czynnika VIII test z substratem chromogennym. W poniższej tabeli zestawiono parametry farmakokinetyczne pochodzące z badań krzyżowych u 18 leczonych wcześniej pacjentów w wieku powyżej 12 lat.
Podsumowanie danych farmakokinetycznych dla produktu Immunate u 18 pacjentów z ciężką postacią hemofilii A (dawka =50 j.m./kg):
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Ludzki czynnik krzepnięcia krwi VIII, zawarty w Immunate, jest prawidłowym składnikiem ludzkiego osocza i działa jak endogenny czynnik VIII.
Dane przedkliniczne, oparte na konwencjonalnych badaniach bezpieczeństwa stosowania, toksyczności powtarzanej dawki, tolerancji miejscowej oraz immunogenności, nie wykazują szczególnego zagrożenia dla ludzi.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Proszek
albumina ludzka glicyna sodu chlorek Parametr
Średnia SD Mediana 90% CI
AUC 0-∝
C max (j.m./ml) 1,0 0,3 0,9 0,8–1,0 T max (h) 0,3 0,1 0,3 0,3–0,3 Końcowy czas półtrwania (h) 12,7 3,2 12,2 10,8–15,3 Klirens (ml/h) 283 146 232 199–254 Średni czas obecności (h) 15,3 3,6 15,3 12,1–17,2 V ss
Wskaźnik odzysku (Incremental Recovery) ([j.m./ml]/[j.m./kg]) 0,020 0,006 0,019 0,016–0,020 sodu cytrynian lizyny chlorowodorek wapnia chlorek
Rozpuszczalnik
woda do wstrzykiwań
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Tego produktu leczniczego nie wolno mieszać z innymi produktami leczniczymi, za wyjątkiem tych wymienionych w punkcie 6.6.
Należy używać wyłącznie załączonych zestawów infuzyjnych, ponieważ adsorpcja ludzkiego czynnika krzepnięcia VIII na wewnętrznych powierzchniach niektórych zestawów infuzyjnych może prowadzić do niepowodzenia terapii.
6.3 Okres ważności
Wykazano stabilność chemiczną i fizyczną roztworu po sporządzeniu przez 3 godziny w temperaturze pokojowej. Z mikrobiologicznego punktu widzenia produkt należy zużyć niezwłocznie, o ile metoda przygotowania nie wyklucza ryzyka skażenia bakteryjnego (kontrolowane i weryfikowane warunki aseptyczne). Jeżeli produktu nie użyje się natychmiast, za czas i warunki przechowywania roztworu odpowiedzialny jest użytkownik. Przygotowanego produktu nie wolno powtórnie umieszczać w lodówce.
W okresie ważności produkt można przechowywać w temperaturze pokojowej (do 25°C) przez jeden okres nieprzekraczający 6 miesięcy. Czas przechowywania produktu w temperaturze pokojowej należy zanotować na opakowaniu produktu. Pod koniec tego okresu nie wolno powtórnie umieszczać produktu w lodówce, lecz należy go niezwłocznie zużyć lub wyrzucić.
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Przechowywać i przewozić w warunkach chłodniczych (2°C - 8°C ). Nie zamrażać. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem. Warunki przechowywania produktu leczniczego po rekonstytucji, patrz punkt 6.3.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Proszek i rozpuszczalnik dostępne są w jednodawkowych szklanych fiolkach, Ph. Eur. (proszek: szkło typu II; rozpuszczalnik: szkło typu I), zamkniętych korkami z gumy butylowej, Ph. Eur.
Wielkość opakowania: 1 x 500 j.m. FVIII/ 375 j.m. VWF
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do
stosowaniaDo r ekonstytucji produktu stosować wyłącznie zestaw do podawania, dostarczony w opakowaniu. Immunate należy rozpuścić bezpośrednio przed podaniem, ponieważ produkt nie zawiera środków konserwujących.
Zaleca się przepłukanie założonych urządzeń dostępu żylnego izotonicznym roztworem soli przed i po infuzji Immunate.
Rekonstytucja proszku
Stosować technikę aseptyczną!
1. Ogrzać nieotwartą fiolkę zawierającą rozpuszczalnik (Wodę do wstrzykiwań) do temperatury
pokojowej (maksymalnie 37°C).2. Zdjąć wieczka ochronne z fiolek z proszkiem i z rozpuszczalnikiem (rys. A) i oczyścić gumowe
korki obu fiolek.3. Umieścić na fiolce rozpuszczalnika pofalowany koniec zestawu do przenoszenia i docisnąć
(rys. B).4. Usunąć osłonę ochronną z drugiej strony zestawu do przenoszenia, zwracając uwagę na to, aby
nie dotknąć odsłoniętego końca.5. Odwrócić zestaw do przenoszenia z przyłączoną fiolką z rozpuszczalnikiem nad fiolką
z proszkiem i wbić wolną igłę przez gumowy korek fiolki z proszkiem (rys. C). Rozpuszczalnik ulegnie wessaniu przez podciśnienie do fiolki z proszkiem.6. Po upływie około jednej minuty rozłączyć fiolki przez usunięcie zestawu do przenoszenia
z dołączoną fiolką z rozpuszczalnikiem od fiolki z proszkiem (rys. D). Ponieważ rozpuszczanie zachodzi łatwo, należy poruszać fiolką z koncentratem bardzo delikatnie lub wcale. NIE WSTRZĄSAĆ ZAWARTOŚCIĄ FIOLKI. NIE ODWRACAĆ FIOLKI Z PROSZKIEM, ZANIM BĘDZIE GOTOWA DO PRZENIESIENIA ZAWARTOŚCI.7. Po rekonstytucji, przed podaniem skontrolować przygotowany roztwór pod kątem obecności
nierozpuszczalnych cząstek i zmiany zabarwienia. Roztwór powinien być przejrzysty lub lekko opalizujący. Jednak nawet, jeżeli dokładnie przestrzegano procedury rekonstytucji, można czasem zauważyć niewielką ilość drobnych cząstek. Dołączony zestaw filtrujący usunie cząstki, a oznaczona na opakowaniu moc produktu nie ulegnie zmniejszeniu. Nie wolno stosować roztworów produktu po rekonstytucji, które są mętne lub zawierają osad.Podawanie
Stosować technikę aseptyczną!
1. Zastosować dołączony zestaw filtrujący, aby zapobiec podaniu z produktem cząstek gumy,
pochodzących z korka (ryzyko mikrozatorowości). Aby pobrać produkt po rekonstytucji, założyć zestaw filtrujący na dołączoną strzykawkę jednorazowego użytku i wprowadzić go przez gumowy korek (rys. E).2. Na moment odłączyć strzykawkę od zestawu filtrującego. Powietrze przedostanie się do fiolki
z proszkiem, a wszelka znajdująca się w środku piana opadnie. Przez zestaw filtrujący (rys. F) pobrać roztwór do strzykawki.3. Odłączyć strzykawkę od zestawu filtrującego i powoli wstrzyknąć dożylnie roztwór
(maksymalna prędkość wstrzykiwania: 2 ml na minutę) przy użyciu dołączonego zestawu infuzyjnego - igły motylkowej (lub dołączonej igły jednorazowego użytku).Rys. A Rys. B Rys. C Rys. D Rys. E Rys. F
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
7. PODMI OT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTUTakeda Pharma Sp. z o.o. ul. Prosta 68 00-838 Warszawa
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 15 marca 2006 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 09 listopada 2007 r.