Sevoflurane Baxter
Sevofluranum
Płyn do sporządzania inhalacji parowej 100% | Sevofluranum 1 ml
Baxter S.A., Belgia
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Sevoflurane Baxter, 100%, płyn do sporządzania inhalacji parowej
Substancja czynna: sewofluran
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości n ależy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie . Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
1. Co to jest Sevoflurane Baxter i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem Sevoflurane Baxter
3. Jak stosować Sevoflurane Baxter
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak p rzechowywać Sevoflurane Baxter
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest Sevoflurane Baxter i w jakim celu się go stosuje
Sevoflurane Baxter zawiera sewofluran. Sewofluran jest lekiem do znieczulenia ogólnego stosowanym w chirurgii u dorosłych i dzieci. Jest wziewnym lekiem znieczulającym (podawany jest w postaci pary do wdychania). Wdychanie pary sewofluranu wywołuje głębokie uśpienie, bez odczuwania bólu. Podtrzymuje także głębokie uśpienie bez odczuwania bólu (znieczulenie ogólne), w trakcie którego można przeprowadzić zabieg chirurgiczny.
Jeśli nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy zwrócić się do lekarz a.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem S evoflurane Baxter
Sewofluran powinien być podawany wyłącznie przez wykwalifikowany personel medyczny, odpowiednio przeszkolony w stosowaniu znieczulenia ogólnego, pod nadzorem anestezjologa lub przez anestezjologa.
Anestezjolog (lekarz) nie zastos uje u pacjenta Sevoflurane Baxter: - w przypadku uczulenia (nadwrażliwości) na sewofluran lub jakiekolwiek inne lek i do znieczulenia wziewnego; - w przypadku, gdy w przeszłości u pacjenta wystąpił potwierdzony stan zapalny wątroby (zapalenie wątroby) wskutek podania sewofluranu lub innych wziewnych leków znieczulających lub choroby wątroby o niewyjaśnionym pochodzeniu z żółtaczką, gorączką oraz wzrost em liczby jednego z rodzaj ów krwinek białych; - w przypadku zdiagnozowanej lub podejrzewanej podatności na hipertermię złośliwą (nagłe i niebezpiecznie duże podwyższenie temperatury ciała w czasie lub wkrótce po zabiegu chirurgicznym). - jeśli istnieją powody medyczne, z powodu których nie można przeprowadzić znieczulenia ogólnego.
Jeśli którykolwiek z powyższych punktów ma zastosowanie, przed podaniem leku należy poinformować o tym anestezjologa (lekarza).
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania Sevoflurane Baxter należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty, jeśli: - u pacjenta stosowano już wcześniej lek i do wziewnego znieczulenia ogólnego, zwłaszcza jeśli miało to miejsce więcej niż jeden raz w krótkim odstępie czasu (ponowne użycie); - pacjent ma niskie ciśnienie krwi; - u pacjenta występuje hipowolemia (zmniejszona objętość krwi) lub jest osłabi ony; - pacjent ma zaburzenie czynności nerek; - pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią lub gdy ten lek podawany jest w trakcie znieczulenia w położnictwie (poród dziecka) (patrz także punkt „Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność”); - pacjent ma chorob ę niedokrwienną serca; - u pacjenta stwierdzono ryzyko zwiększonego ciśnienia w mózgu; - pacjent miał w przeszłości lub występują u niego obecnie choroby wątroby, np. zapalenie wątroby lub żółtaczka; - pacjent jest w trakcie leczenia lekiem mogącym powodować problemy z wątrobą; - u pacjenta stwierdzono napady padaczkowe (drgawki) lub ryzyko ich wystąpienia; - w rzadkich i nieprzewidywalnych przypadkach u pacjenta rozwija się hipertermia złośliwa (nagłe i niebezpiecznie duże podwyższenie temperatury ciała w czasie lub wkrótce po zabiegu chirurgicznym). W takim przypadku anestezjolog (lekarz) zaprzestanie podawania sewofluranu i poda lek dantrolen zwalczający hipertermię złośliwą oraz zastosuje inne leczenie wspomagające. Odnotowano przypadek hipertermii złośliwej ze skutkiem śmiertelnym podczas stosowania sewofluranu; - pacjent ma chorobę nerwowo-mięśniową, np. dystrofię mięśniową Duchenne’a; - pacjent ma chorobę komórek (stan zwan y zaburzeniem mitochondrialnym).
Dzieci - w przypadku dzieci z zespołem Downa
Jeśli którykolwiek z powyższych punktów ma zastosowanie, należy potwierdzić to z lekarzem, pielęgniarką lub farmaceutą. Pacjent być może będzie wymagał dokładnych badań, a leczenie może zostać zmienione.
Inne leki i Sevoflurane Baxter Należy powiedzieć lekarz owi , fa rmaceucie, chirurgowi lub anestezjologowi o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Dotyczy to także leków ziołowych oraz witamin i minerałów.
Poniższe leki lub substancje czynne zawarte w wymienionych lekach mogą wzajemnie wpływać na efekty działania przy stosowaniu równocześnie z Sevoflurane Baxter. Niektóre z leków podawane są podczas zabiegu chirurgicznego przez anestezjologa, zgodnie z podanym opisem. - Tlenek azotu: lek stosowany podczas znieczulenia ogólnego, który wywołuje uśpienie i łagodzi ból; - Opioidy (np. morfina, fentanyl, remifentanyl): silne leki przeciwbólowe, często stosowane w trakcie znieczulania ogólnego; - Niedepolaryzujące środki zwiotczające (np. pankuronium, atrakurium): leki stosowane podczas znieczulenia ogólnego w celu zwiotczenia mięśni; - Benzodiazepiny (np. diazepam, lorazepam): leki uspokajające, o działaniu wyciszającym. Podaje się je w stanach podenerwowania, na przykład przed zabiegiem chirurgicznym; - Adrenalina: lek często stosowany do zwalczania reakcji alergicznych, ale może być także użyty w trakcie znieczulenia ogólnego; - Werapamil: lek nasercowy, stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego lub w przypadku zaburzeń rytmu serca; - Beta-adrenolityki (np. atenolol, propranolol): leki nasercowe często stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego;
- Leki o pośrednim działaniu sympatykomimetycznym np. amfetaminy (stosowane w leczeniu zespołu nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD) lub narkolepsji) lub efedryna (stosowana jako lek obkurczający naczynia i powszechnie występujący w lekach na kaszel i przeziębienie); - Izoniazyd: lek stosowany w leczeniu gruźlicy (TB); - Alkohol; - Ziele dziurawca: ziołowy preparat stosowany w depresji.
Sevoflurane Baxter z jedzeniem i piciem Sevoflurane Baxter jest lekiem, który wywołuje i podtrzymuje uśpienie, aby umożliwić przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego. Należy zapytać lekarza, chirurga lub anestezjologa, kiedy i co pacjent będzie mógł jeść lub pić po wybudzeniu ze znieczulenia.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, jeśli przypuszcza, że jest w ciąży lub gdy planuje ciążę, przed zastosowaniem leku powinna poradzić się lekarza, chirurga lub anestezjologa.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Sevoflurane Baxter bardzo silnie wpływa na zdolność do prowadzenia pojazdów i posługiwanie się narzędziami. Nie wolno prowadzić pojazdów, posługiwać się narzędziami ani obsługiwać żadnych urządzeń mechanicznych do czasu, gdy lekarz uzna to za bezpieczne. Przyjęcie anestetyku może wpływać na sprawność postrzegania pacjenta przez kilka dni. Może także wpływać na zdolność do wykonywania czynności wymagających sprawności intelektualnej. Należy zapytać lekarza anestezjologa, kiedy pacjent będzie mógł ponownie bezpiecznie prowadzić pojazdy i obsługiwać urządzenia mechaniczne.
3. Jak stosować Sevoflurane Baxter
Sevoflurane Baxter podany będzie przez anestezjologa. Anestezjolog ustali odpowiednią dla pacjenta dawkę i czas podania leku. Dawka będzie różna w zależności od wieku, masy ciała, wymaganego rodzaju zabiegu chirurgicznego, a także innych leków podawanych w trakcie zabiegu chirurgicznego.
Sevoflurane Baxter wytwarzany jest z płynnego sewofluranu w urządzeniu zwanym parownikiem, zaprojektowanym specjalnie do stosowania z sewofluranem. Wprowadzenie w stan uśpienia odbywać się może poprzez wdychanie pary sewofluranu przez maskę. Pacjent może także otrzymać zastrzyk innego leku do znieczulenia, który spowoduje uśpienie przed zastosowaniem leku Sevoflurane Baxter, podanego przez maskę lub rurkę w gardle.
Anestezjolog zdecyduje, kiedy zakończyć podawanie leku Sevoflurane Baxter. Wybudzenie następuje wtedy w ciągu kilku minut.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki Sevoflurane Baxter Sevoflurane Baxter podawany będzie przez wykwalifikowany personel medyczny i jest mało prawdopodobne, aby pacjent otrzymał zbyt dużo leku Sevoflurane Baxter. W przypadku podania pacjentowi zbyt dużej dawki Sevoflurane Baxter, anestezjolog zastosuje wszelkie niezbędne środki .
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Większość działań niepożądanych ma natężenie łagodne do umiarkowanego, a czas ich trwania jest krótki, ale mogą wystąpić także ciężkie działania niepożądane.
Ciężkie działania niepożądane (mogą zagrażać życiu) - anafilaksja i reakcje rzekomoanafilaktyczne (patrz Działania niepożądane o nieznanej częstości w celu uzyskania dodatkowych informacji).
Jeśli te objawy wystąpią podczas podawania pacjentowi leku Sevoflurane Baxter, anestezjolog podejmie odpowiednie działanie.
Bardzo częste działania niepożądane (dotyczy więcej niż 1 na 10 pacjentów) - pobudzenie (niepokój i wzburzenie) - s powolnienie tętna - zmniejszenie ciśnienia krwi - kaszel - nudności i wymioty
Częste działania niepożądane (dotyczy od 1 do 10 na 100 pacjentów) - ospałość lub uczucie senności - ból głowy - zawroty głowy - przys pieszenie czynności serca - wysokie ciśnienie krwi - zaburzenia oddychania - niedrożność dróg oddechowych - wolne i płytkie oddychanie - kurcze gardła - wzmożone wydzielanie śliny - gorączka - dreszcze - zwiększona lub zmniejszona liczba białych krwinek, co może wpływać na układ odpornościowy, tj. zwiększoną podatność na zakażenia - podwyższone stężenie glukozy (cukru) we krwi, wykrywane w badaniu próbki krwi - zwiększona aktywność enzymów wątrobowych, wykrywana w badaniu próbki krwi - podwyższone stężenie fluorku we krwi, wykrywane w badaniu próbki krwi - obniżenie temperatury ciała
Niezbyt częste działania niepożądane (dotyczy od 1 do 10 na 1 000 pacjentów) - splątanie - kołatanie serca lub nieregularna praca serca - blok przedsionkowo-komorowy (zaburzenie przewodzenia bodźców elektrycznych w sercu) - bezdech (zatrzymanie oddychania) - astma - niedotlenienie (spadek stężenia tlenu we krwi) - podwyższone stężenie kreatyniny we krwi (wskaźnik nieprawidłowej funkcji nerek), wykrywany w badaniu próbki krwi
Działania niepożądane o nieznanej częstości (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) - reakcje alergiczne, w tym: - wysypka - zaczerwienienie skóry - pokrzywka - świąd - obrzęk powiek - trudności w oddychaniu - anafilaksja i reakcje rzekomoanafilaktyczne. Te reakcje alergiczne pojawiają się szybko i mogą zagrażać życiu. Do objawów reakcji anafilaktycznej należą: - obrzęk naczynioruchowy (obrzęk skóry twarzy, kończyn, warg, języka lub gardła) - trudności w oddychaniu - niskie ciśnienie krwi - pokrzywka - zaburzenia świadomości - drgawki padaczkopodobne
- napadowe drżenia mięśniowe - zatrzymanie serca - skurcze dróg oddechowych - trudności w oddychaniu lub świszczący oddech - zatrzymanie oddechu - duszność - zaburzenie czynności wątroby lub zapalenie wątroby, charakteryzujące się m.in. utratą apetytu, gorączką, nudnościami, wymiotami, bólem brzucha, żółtaczką i ciemnym kolorem moczu - niebezpieczne podwyższenie temperatury ciała - uczucie dyskomfortu w klatce piersiowej - wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego - nieregularne bicie serca lub kołatanie serca - zapalenie trzustki - wzrost stężenia potasu we krwi stwierdzony na podstawie badania próbki krwi - sztywność mięśni - żółty kolor skóry - zapalenie nerek (objawy mogą obejmować gorączkę, dezorientację lub senność, wysypkę, obrzęk, wytwarzanie mniejszej lub większej ilości moczu niż zwykle, oraz krew w moczu) - obrzęk
Czasami obserwowane były napady (ataki) drgawkowe. Mogą one wystąpić w trakcie podawania leku Sevoflurane Baxter lub do jednego dnia po znieczuleniu. Występują głównie u dzieci i młodych dorosłych. U dzieci z zespołem Downa, które otrzymują sewofluran, może wystąpić spowolnienie akcji serca.
W trakcie lub bezpośrednio po znieczuleniu stężenia fluorków we krwi mogą być nieznacznie podwyższone, ale nie są uważane za szkodliwe i szybko wracają do normy.
Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiadomić lekarza lub farmaceutę. Jeśli zaobserwuje się jak ąkolwiek zmianę w samopoczuciu po zastosowaniu sewofluranu, należy poinf ormować lekarza lub farmaceutę. Niektóre działania niepożądane mogą wymagać leczenia.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, chirurgowi lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak p rzechowywać S evoflurane Baxter
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie należy stosować leku Sevoflurane Baxter po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie. Termin ważności oznacza ostatni dzień danego miesiąca.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera Sevoflurane Baxter
Substancją czynną leku jest sewofluran 100% (250 ml w butelce 250 ml). Produkt nie zawiera innych składników.
Jak wygląda Sevoflurane Baxter i co zawiera opakowanie
Sewofluran jest przezroczystym, bezbarwnym płynem do sporządzania inhalacji parowej. Dostarczany jest w butelkach aluminiowych o pojemności 250 ml z wewnętrzną powłoką ochronną. Butelka może być zamknięta: • plastikową zakrętką lub • zintegrowanym zaworem, który podłącza się bezpośrednio do odpowiedniego parownika.
Wielkość opakowań: 1 lub 6 butelek. Nie wszystkie rodzaje opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
PODMIOT ODPOWIEDZIALNY Baxter Polska Sp. z o.o. ul. Kruczkowskiego 8 00-380 Warszawa tel. 22 488 37 77
WYTWÓRCA Baxter SA Boulevard Rene Branquart 80, B-7860 Lessines, Belgia
Ten lek jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego i w Zjednoczonym Królestwie (Irlandii Północnej) pod następującymi nazwami:
Kraj członkowski Nazwa Austria Sevofluran “Baxter” Flüssigkeit zur Herstellung eines Dampfs zur Inhalation Belgia Sevoflurane Baxter 100%, liquide pour inhalation par vapeur Bułgaria Sevoflurane Baxter 100% Czechy Sevoflurane Baxter Dania Sevofluran „Baxter” Estonia Sevoflurane Baxter 100% Finlandia Sevofluran Baxter 100%, inhalaatiohöyry, neste Francja Sevoflurane Baxter 1 ml/ml, Liquide pour Inhalation par Vapeur Niemcy Sevofluran Baxter Flüssigkeit zur Herstellung eines Dampfs zur Inhalation Węgry Sevoflurane Baxter, folyadék inhalációs gőz képzéséhez Islandia Sevofluran Baxter 100% innöndunargufa, vökvi Irlandia Sevoflurane Baxter, 100%, inhalation vapour, liquid Włochy Sevoflurane Baxter 100% Liquido per inalazione Łotwa Sevoflurane Baxter 100% inhalācijas tvaiki, šķidrums Litwa Sevoflurane Baxter 100% inhaliaciniai garai, skystis
Holandia Sevoflurane Baxter, vloeistof voor inhalatiedamp 100% Norwegia Sevofluran Baxter Væske Til Inhalasjonsdamp 100% “Baxter” Polska Sevoflurane Baxter, 100%, płyn do sporządzania inhalacji parowej Portugalia Sevoflurano Baxter Rumunia Sevofluran Baxter 100% lichid pentru vapori de inhalat Słowacja Sevoflurane Baxter Słowenia Sevofluran Baxter 250 ml para za inhaliranje, tekočina Hiszpania Sevoflurano 100% Baxter, Líquido para inhalación del vapor Szwecja Sevofluran Baxter, 100% inhalationsånga, vätska Zjednoczone Królestwo (Irlandia Północna) Sevoflurane Baxter 100% Inhalation Vapour, Liquid
Data ostatniej aktualizacji ulotki: listopad 2023
Baxter jest znakiem towarowym Baxter International Inc.
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
Sevoflurane Baxter, 100%, płyn do sporządzania inhalacji parowej
Sewofluran 100%
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: Brak
Ten produkt leczniczy zawiera wyłącznie substancję czynną, patrz punkt 6.1.
Płyn do sporządzania inhalacji parowej Przezroczysty, bezbarwny płyn.
Indukcja i podtrzymanie znieczulenia ogólnego u dorosłych i dzieci.
Sposób premedykacji należy dobrać indywidualnie w zależności od potrzeb pacjenta oraz według uznania anestezjologa.
Znieczulenie chirurgiczne Stężenie sewofluranu dostarczanego z parownika w trakcie znieczulenia powinno być znane. Jest to możliwe przy użyciu parownika kalibrowanego specjalnie dla sewofluranu.
Indukcja znieczulenia Dawkowanie należy dobierać indywidualnie i dostosowywać do uzyskania zamierzonego efektu zależnie od wieku pacjenta i stanu klinicznego.
Przed wziewnym podaniem sewofluranu można zastosować krótko działające barbiturany lub inne środki podawane dożylnie w celu indukcji znieczulenia.
Znieczulenie można indukować sewofluranem podając wziewnie 0,5–1,0% sewofluranu w tlenie (O 2 ), z dodatkiem podtlenku azotu (N 2 O) lub bez i zwiększając stężenie sewofluranu o 0,5–1,0%, do maksymalnego stężenia 8% u dorosłych i dzieci, aż do uzyskania pożądanej głębokości znieczulenia. U dorosłych podanie wziewne sewofluranu w stężeniu do 5% wywołuje zazwyczaj znieczulenie wymagane do zabiegu chirurgicznego w czasie poniżej 2 min. U dzieci podanie wziewne sewofluranu w stężeniu do 7% wywołuje zazwyczaj znieczulenie wymagane do zabiegu chirurgicznego w czasie poniżej 2 min.
Podtrzymanie znieczulenia Poziomy znieczulenia wymagane do zabiegu chirurgicznego można podtrzymywać przez wziewne podawanie 0,5–3% sewofluranu w O 2 , z jednoczesnym stosowaniem N 2 O lub bez.
Tabela 1 Wartości MAC u pacjentów dorosłych oraz dzieci i młodzieży według wieku Wiek pacjenta (lata) Sewofluran w tlenie Sewofluran w mieszaninie 65% N 2 O / 35% O 2
0–1 miesiąc* 3,3%
* Dla noworodków donoszonych. Wartości MAC nie określono u wcześniaków. @ U dzieci i młodzieży w wieku od 1 roku życia do poniżej 3 lat stosowano mieszaninę 60% N 2 O / 40% O 2
Wybudzenie ze znieczulenia Powrót świadomości po znieczuleniu sewofluranem zazwyczaj następuje szybko, dlatego też pacjenci mogą wymagać wczesnego pooperacyjnego leczenia przeciwbólowego.
Osoby w podeszłym wieku Wartości MAC zmniejszają się z wiekiem pacjenta. Średnie stężenie sewofluranu pozwalające na uzyskanie MAC u osoby 80 letniej stanowi ok. 50% stężenia wymaganego u osoby w wieku 20 lat.
Dzieci i młodzież W razie podawania sewofluranu w tlenie, jednocześnie z tlenkiem azotu lub bez tlenku azotu, należy odnieść się do Tabeli 1 przedstawiającej stosowane wartości MAC u dzieci i młodzieży w zależności od wieku pacjenta.
Nie należy stosować sewofluranu u pacjentów ze znaną nadwrażliwością lub podejrzeniem nadwrażliwości na sewofluran lub na inne halogenowe leki znieczulenia ogólnego (np. w ystępujące w przeszłości zaburzenia czynności wątroby, gorączka lub leukocytoza o nieznanym podłożu po znieczuleniu z użyciem jednego z tych środków).
Nie należy stosować sewofluranu u pacjentów, u których wcześniej wystąpiło potwierdzone zapalenie wątroby wskutek podania halogenowego anestetyku wziewnego lub u których w przeszłości wystąpiło niewyjaśnione umiarkowane lub ciężkie zaburzenie czynności wątroby z żółtaczką, gorączką i eozynofilią po znieczuleniu przy użyciu sewofluranu.
Nie należy stosować sewofluranu u pacjentów, u których rozpoznano lub podejrzewa się genetycznie uwarunkowaną predyspozycję do rozwinięcia hipertermii złośliw ej.
Sewofluran jest przeciwwskazany u pacjentów, u których przeciwwskazane jest znieczulenie ogólne.
Sewofluran może być podawany wyłącznie przez osoby przeszkolone w stosowaniu znieczulenia ogólnego. Konieczna jest natychmiastowa dostępność urządzeń służących do utrzymania drożności dróg oddechowych, sztucznej wentylacji, tlenoterapii i resuscytacji krążeniowej. Wszyscy pacjenci poddawani znieczuleniu ogólnemu sewofluranem powinni podlegać stałemu monitorowaniu obejmującemu elektrokardiogram (EKG), ciśnienie tętnicze krwi, nasycenie krwi tlenem oraz kapnografię (CO 2 ).
Stężenie sewofluranu dostarczanego z parownika w trakcie znieczulenia musi być dokładnie znane. Ponieważ anestetyki wziewne różnią się właściwościami fizycznymi, należy stosować wyłącznie parowniki specjalnie kalibrowane do podawania sewofluranu. Podawanie znieczulenia ogólnego należy dobierać indywidualnie zależnie od odpowiedzi pacjenta na działanie leku. Spadek ciśnienia krwi i depresja oddechowa narastają w miarę pogłębiania znieczulenia.
Podczas podtrzymania znieczulenia zwiększanie stężenia sewofluranu powoduje zależne od dawki spadki ciśnienia krwi. Nadmierny spadek ciśnienia krwi może mieć związek z głębokością znieczulenia i w takich przypadkach można go skorygować poprzez zmniejszenie stężenia sewofluranu podawanego wziewnie. W związku z tym, że sewofluran nie rozpuszcza się we krwi, zmiany hemodynamiczne mogą następować bardziej gwałtownie, niż w przypadku innych anestetyków wziewnych. Wybudzenie ze znieczulenia ogólnego należy ocenić przed wypisaniem pacjenta z oddziału opieki pooperacyjnej.
Powrót świadomości po znieczuleniu sewofluranem zazwyczaj następuje szybko, dlatego też pacjenci mogą wymagać wczesnego pooperacyjnego leczenia przeciwbólowego.
Pomimo, że powrót świadomości po zakończeniu podawania sewofluranu następuje zazwyczaj w ciągu kilku minut, nie badano wpływu na sprawność intelektualną przez dwa lub trzy dni po znieczuleniu. Tak jak w przypadku innych anestetyków, przez kilka dni po podaniu leku mogą utrzymywać się niewielkie zmiany nastroju (patrz punkt 4.7).
Pacjenci z chorobą niedokrwienną serca Podobnie jak w przypadku wszystkich środków znieczulających, ważne jest utrzymanie stabilności hemodynamicznej w celu uniknięcia niedokrwienia mięśnia sercowego u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca.
Pacjentki poddawane zabiegom położniczym Należy zachować ostrożność przy stosowaniu znieczulenia w położnictwie z uwagi na rozluźniające działanie sewofluranu na macicę i nasilanie krwotoków macicznych (patrz punkt 4.6).
Pacjenci poddawani zabiegom neurochirurgiczn ym U pacjentów, u których występuje ryzyko wzrostu ciśnienia wewnątrzczaszkowego, sewofluran należy podawać ostrożnie stosując jednocześnie zabiegi obniżające ciśnienie wewnątrzczaszkowe, takie jak hiperwentylacja.
Drgawki Odnotowano rzadkie przypadki wystąpienia drgawek, które miały związek ze stosowaniem sewofluranu.
Stwierdzono związek między podawaniem sewofluranu a drgawkami u dzieci i dorosłych (zarówno u młodych i starszych) z lub bez predysponujących czynników ryzyka. Pacjentów z ryzykiem wystąpienia drgawek należy poddawać ocenie klinicznej przed zastosowaniem sewofluranu. U dzieci należy ograniczać głębokość znieczulenia. EEG może ułatwić optymalny dobór dawki sewofluranu i pomóc w uniknięciu rozwoju aktywności drgawkowej u pacjentów predysponowanych do drgawek (patrz punkt
Pac jenci z uszkodzeniem nerek Pom imo ograniczonych danych z kontrolowanych badań klinicznych z użyciem niskich przepływów, wyniki pochodzące z badań u pacjentów i zwierząt wskazują na to, że istnieje możliwość uszkodzenia nerek, co może być spowodowane przez Związek A. Badania u zwierząt i ludzi wykazują, że sewofluran podawany dłużej niż 2 MAC godziny i z zastosowaniem szybkości przepływu świeżego gazu <2 l/min może być związany z białkomoczem i cukromoczem. Patrz także punkt 5.1. Nie określono stężenia Związku A, przy którym można spodziewać się wystąpienia klinicznej nefrotoksyczności. Należy wziąć pod uwagę wszystkie czynniki, prowadzące do ekspozycji ludzi na Związek A, zwłaszcza czas trwania ekspozycji, szybkość przepływu świeżego gazu i stężenie sewofluranu. Stężenie wdychanego sewofluranu i szybkość przepływu czystego gazu należy dostosować tak, by zminimalizować ekspozycję na Związek A. Ekspozycja na sewofluran nie powinna przekraczać nie jest zalecana.
Pacjenci z niewydolnością nerek Należy zachować ostrożność stosując sewofluran u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (w spółczynnik przesączania kłębuszkowego, z ang. glomerular filtration rate GFR ≤ 60 ml/min); należy kontrolować czynność nerek po operacji.
Pacjenci z chorobami wątroby Po wprowadzeniu produktu do obrotu obserwowano bardzo rzadkie przypadki łagodnych, umiarkowanych lub ciężkich pooperacyjnych zaburzeń czynności wątroby lub zapalenia wątroby (z żółtaczką lub bez). Jeśli stosu je się sewofluran u pacjentów ze współistniejącymi chorobami wątroby lub u pacjentów otrzymujących leki mogące potencjalnie powodować zaburzenia czynności wątroby, należy przeprowadzić ocen ę kliniczną. O ile możliwe jest zastosowanie dożylnych środków do znieczulenia ogólnego lub znieczulenia miejscowego, należy unikać podawania sewofluranu pacjentom, u których w przeszłości po podaniu innych wziewnych anestetyków wystąpiło uszkodzenie wątroby, żółtaczka, gorączka o niewyjaśnionej przyczynie lub eozynofilia (patrz punkt 4.8).
Pacjenci z zaburzeniami mitochondrialnymi Należy zachować ostrożność przy podawaniu znieczulenia ogólnego, w tym sewofluranu, pacjentom z zaburzeniami mitochondrialnymi.
Inne sytuacje dotyczące pacjenta, które należy wziąć pod uwagę Należy zachować szczególną ostrożność przy doborze dawek leku u pacjentów ze zmniejszoną objętością krwi krążącej, niskim ciśnieniem krwi, u pacjentów osłabionych lub z innymi zaburzeniami hemodynamiki, np. z powodu przyjmowan ia jednocześnie innych leków.
U pacjentów wielokrotnie poddawanych działaniu halogenowych węglowodorów, w tym sewofluranu, w relatywnie krótkich odstępach czasu, może wystąpić zwiększone ryzyko uszkodzenia wątroby.
Odnotowano pojedyncze przypadki wydłużenia odstępu QT, którym bardzo rzadko towarzyszyły arytmie komorowe typu torsade de pointes (w wyjątkowych przypadkach ze skutkiem śmiertelnym). Należy zachować ostrożność przy podawaniu sewofluranu pacjentom podatnym na tego typu zmiany.
Hipertermia złośliwa U podatnych pacjentów, silne wziewne środki znieczulające mogą wywołać stan zwiększonego metabolizmu mięśni szkieletowych, prowadzący do zwiększenia zapotrzebowania na tlen i wystąpienia zespołu klinicznego znanego jako hipertermia złośliwa. Przy stosowaniu sewofluranu obserwowano rzadkie przypadki hipertermii złośliwej (patrz także punkt 4.8). Ten zespół kliniczny objawia się hiperkapnią, a w jego przebiegu wystąpić może sztywność mięśni, częstoskurcz, przyspieszenie oddechu, sinica, arytmie i (lub) niestabilne ciśnienie krwi. Niektóre z tych niespecyficznych objawów mogą także wystąpić w trakcie lekkiego znieczulenia, ostrego niedotlenienia, hiperkapnii i hipowolemii. Zgłoszono przypadek hipertermii złośliwej ze skutkiem śmiertelnym podczas stosowania sewofluranu. Leczenie polega na odstawieniu czynników wywołujących (np. sewofluranu), podaniu dożylnym soli sodowej dantrolenu oraz zastosowaniu leczenia podtrzymującego. W związku z możliwością wystąpienia w późniejszym czasie niewydolności nerek, należy monitorować i w miarę możności podtrzymywać wytwarzanie moczu.
Stosowaniu wziewnych środków znieczulających towarzyszyły rzadkie przypadki wzrostów stężenia potasu w surowicy, które w okresie pooperacyjnym u pacjentów pediatrycznych prowadziły do arytmii i zgonu .
Najbardziej podatni wydają się pacjenci z utajoną lub jawną chorobą nerwowo-mięśniową, zwłaszcza dystrofią mięśniową Duchenne’a. Jednoczesne stosowanie sukcynylocholiny było związane z większością, lecz nie ze wszystkimi z tych przypadków. U pacjentów tych występowały także znaczące zwiększenia aktywności kinazy kreatyniny w surowicy oraz w niektórych przypadkach, zmiany w moczu odpowiadające mioglobinurii. Pomimo podobieństwa w przebiegu do hipertermii złośliwej, żaden z tych pacjentów nie wykazywał oznak ani objawów sztywności mięśni lub stanu hipermetabolicznego. Zaleca się wczesną i agresywną interwencję w celu wyrównania hiperkaliemii, a następnie badanie w kierunku utajonej choroby nerwowo-mięśniowej.
Wymiana wyschniętego absorbentu CO Reakcja egzotermiczna sewofluranu ze związkami używanymi jako absorbent CO 2
gdy absorbent CO 2
butelką zawierającą absorbent CO (wapno). Obserwowano rzadkie przypadki znacznego przegrzania, ulatniania się dymu i (lub) spontanicznego zapłonu w parowniku używanym w znieczuleniu podczas stosowania sewofluranu przy wyschniętym absorbencie (wapn ie), zwłaszcza zawierającym wodorotlenek potasu. Nieoczekiwane opóźnienie wzrostu stężenia wdychanego sewofluranu lub niespodziewane zmniejszenie stężenia wdychanego sewofluranu w porównaniu z ustawieniami parownika mogą być oznakami przegrzania pojemnika z absorbentem CO 2
Reakcja egzotermiczna, szybszy rozkład sewofluranu i tworzenie się produktów rozkładu może wystąpić, gdy absorbent CO 2
pojemniki z absorbentem CO 2 . Produkty rozkładu sewofluranu (metanol, formaldehyd, tlenek węgla oraz związki A, B, C i D) obserwowano w obwodzie oddechowym doświadczalnego zestawu do znieczulenia, w którym stosowano wyschnięty absorbent CO 2
wydłużony okres (≥ 2 godzin). Stężenia formaldehydu obserwowane w obwodzie oddechowym zestawu do znieczulenia (w którym użyto absorbentu zawierającego wodorotlenek sodu) były zbliżone do stężeń powodujących łagodne podrażnienie dróg oddechowych. Nie wiadomo, jakie jest znaczenie kliniczne produktów degradacji powstających w tym ekstremalnym modelu doświadczalnym. Gdy lekarz podejrzewa wyschnięcie absorbentu CO 2
podaniem sewofluranu. Kolor wskaźnika w większości absorbentów CO 2
wyschnięciu. Dlatego też, braku istotnej zmiany koloru nie należy interpretować jako pewnej oznaki odpowiedniego nawodnienia. Absorbenty CO 2
względu na kolor wskaźnika (patrz punkt 6.6).
Dzieci i młodzież Stwierdzono związek między podawaniem sewofluranu a drgawkami. W wielu przypadkach występowały one u dzieci i młodych dorosłych, począwszy od 2 miesiąca życia, u których w większości nie stwierdzono żadnych predysponujących czynników ryzyka. Pacjentów z ryzykiem wystąpienia drgawek należy poddawać ocenie klinicznej podczas stosowania sewofluranu (patrz punkt 4.4 – Drgawki). Szybki powrót świadomości po wybudzeniu ze znieczulenia u dzieci może na krótko wywołać stan pobudzenia i utrudnioną współpracę pacjenta (u około 25% dzieci poddawanych znieczuleniu).
Odnotowano pojedyncze przypadki arytmii komorowej u dzieci i młodzieży z chorobą Pompego.
U dzieci otrzymujących sewofluran w indukcji znieczulenia obserwowano samoistnie zanikające ruchy dystoniczne. Ich związek z sewofluranem nie został potwierdzony.
Zespół Downa U dzieci z zespołem Downa, podczas i po indukcji sewofluranem, odnotowano znacznie większą częstość występowania i nasilenie bradykardii.
Wykazano, że stosownie sewofluranu jest bezpieczne i skuteczne przy podawaniu jednocześnie z różnymi środk ami powszechnie stosowanymi w zabiegach chirurgicznych, takimi jak środki działające na ośrodkowy układ nerwowy, leki działające na wegetatywny układ nerwowy, środki zwiotczające mięśnie szkieletowe, leki przeciwzakaźne w tym aminoglikozydy, hormony i ich syntetyczne odpowiedniki, produkty krwiopochodne i leki działające na układ krążenia, w tym adrenalina.
Podtlenek azotu Tak jak w przypadku innych halogenowych wziewnych środków znieczulających, wartość MAC dla sewofluranu jest niższa przy podawaniu w połączeniu z podtlenkiem azotu. Wartość MAC ulega zmniejszeniu o ok. 50% u dorosłych i o ok. 25% u pacjentów pediatrycznych (patrz punkt 4.2 – Podtrzymanie znieczulenia).
Leki blokujące przekaźnictwo nerwowo-mięśniowe Tak jak inne wziewne środki znieczulające, sewofluran wpływa zarówno na intensywność, jak i na czas trwania blokady przekaźnictwa nerwowo-mięśniowego wywołanej przez niedepolaryzujące środki zwiotczające mięśnie. Sewofluran zastosowany jako uzupełnienie znieczulenia wywołanego alfentanylem-podtlenkiem azotu (N 2 O), nasila blok przekaźnictwa nerwowo-mięśniowego indukowanego za pomocą pankuronium, wekuronium lub atrakurium. Przy podawaniu z sewofluranem, dawki tych środków zwiotczających mięśnie należy dostosować podobnie jak jest to wymagane przy izofluranie. Nie badano wpływu sewofluranu na działanie sukcynylocholiny i czasu trwania depolaryzującego bloku przekaźnictwa nerwowo-mięśniowego.
Zmniejszenie dawki leków blokujących przekaźnictwo nerwowo-mięśniowe podczas indukcji znieczulenia może opóźnić uzyskanie warunków umożliwiających intubację dotchawiczą lub spowodować niedostateczne zwiotczenie mięśni, ponieważ nasilenie działania leków blokujących prze kaź nictwo nerwowo-mięśniowe obserwuje się po kilku minutach od rozpoczęcia podawania sewofluranu.
Spośród leków niedepolaryzujących zbadano interakcje wekuronium, pankuronium i atrakurium. W przypadku braku specyficznych zaleceń: (1) do intubacji dotchawiczej, nie zmniejszać dawki niedepolaryzujących leków zwiotczających mięśnie, i (2) w trakcie podtrzymania znieczulenia, dawka niedepolaryzujących leków zwiotczających mięśnie prawdopodobnie będzie wymagała zmniejszenia w porównaniu do znieczulenia prowadzonego przy użyciu podtlenku azotu (N 2 O) z opioidami. Podawanie dodatkowych dawek leków zwiotczających mięśnie należy prowadzić w oparciu o ocenę stymulacji nerwu.
Benzodiazepiny i opioidy Benzodiazepiny i opiaty mogą przypuszczalnie obniżać wartości MAC sewofluranu w taki sam sposób, jak innych wziewnych środków znieczulenia ogólnego. Sewofluran można podawać z benzodiazepinami i opioidami powszechnie stosowanymi podczas zabiegów chirurgicznych.
Opioidy takie jak fentanyl, alfentanyl i sufentanyl w połączeniu z sewofluranem mogą wywołać synergistyczny spadek rytmu serca, ciśnienia krwi i tempa oddychania.
Leki beta-adrenolityczne Sewofluran może nasilać ujemne działania inotropowe, chronotropowe i dromotropowe beta- adrenolityków na drodze blokowania mechanizmów kompensacyjnych układu krążenia.
Epinefryna (a drenalina) Sewofluran wykazuje podobne do izofluranu działanie uwrażliwiające mięsień sercowy na arytmogenny efekt podanej egzogennie adrenaliny. Ustalona dawka progowa adrenaliny wywołująca liczne komorowe zaburzenia rytmu wynosi 5 mikrogramów na kg mc.
Substancje indukujące CYP2E1 Produkty lecznicze i związki chemiczne zwiększające aktywność izoenzymu CYP2E1 cytochromu P450, takie jak izoniazyd i alkohol mogą powodować nasilenie metabolizmu sewofluranu oraz prowadzić do znacznego zwiększenia stężenia fluorków w osoczu. Jednoczesne stosowanie sewofluranu i izoniazydu może nasilać hepatotoksyczne działanie izoniazydu.
Sympatykomimetyki o działaniu pośrednim Istnieje niebezpieczeństwo ostrego epizodu nadciśnienia tętniczego przy równoczesnym stosowaniu sewofluranu i produktów leczniczych o pośrednim działaniu sympatykomimetycznym (amfetaminy, efedryny).
Werapamil Obserwowano zaburzenie przewodnictwa przedsionkowo-komorowego podczas równoczesnego stosowania werapamilu i sewofluranu.
Ziele dziurawca U pacjentów długotrwale leczonych zielem dziurawca odnotowywano ciężkie niedociśnienie i opóźnione wybudzanie ze znieczulenia wywołanego za pomocą halogenowych anestetyków wziewnych.
Barbiturany Sewofluran można podawać z barbituranami, propofolem i innymi powszechnie stosowanymi anestetykami dożylnymi. Niższe stężenia sewofluranu mogą być wymagane po zastosowaniu anestetyków dożylnych.
Ciąża Brak danych lub istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania sevofluranu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję (patrz punkt 5.3). Dlatego sewofluran należy stosować u kobiet w ciąży i u kobiet w wieku rozrodczym niestosujących antykoncepcji wyłącznie jeśli jest to wyraźnie konieczne.
Poród W badaniach klinicznych wykazano bezpieczeństwo stosowania sewofluranu dla matek i niemowląt w przypadku użycia do znieczulenia podczas cięcia cesarskiego. Bezpieczeństwo stosowania sewofluranu w porodzie naturalnym nie zostało dotychczas określone.
Należy zachować ostrożność przy stosowaniu znieczulenia w położnictwie z uwagi na rozluźniające działanie sewofluranu na macicę i nasilanie krwotoków macicznych.
Karmienie piersią Nie wiadomo czy sewofluran jest wydzielany do mleka ludzkiego. Należy zachować ostrożność podając sewofluran kobietom karmiącym piersią.
Płodność Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję (patrz punkt 5.3). Brak danych dotyczących wpływu na płodność u ludzi.
Należy poinformować pacjentów, że wykonywanie czynności wymagających sprawności umysłowej, takich jak prowadzenie pojazdów silnikowych lub obsługa niebezpiecznych urządzeń mechanicznych może być upośledzone przez pewien czas po znieczuleniu ogólnym (patrz punkt 4.4). Pacjenci nie powinni prowadzić pojazdów po znieczuleniu z użyciem sewofluranu przez czas określony przez lekarza anestezjologa.
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa Podobnie jak inne silnie działające wziewne środki znieczulenia ogólnego, sewofluran może wywoływać zależną od dawki depresję czynności serca i depresję oddechową. Większość działań niepożądanych ma charakter łagodny do umiarkowanego i są one przejściowe. W okresie pooperacyjnym obserwowano nudności i wymioty – częste objawy obserwowane po zabiegach chirurgicznych i znieczuleniu ogólnym – objawy te mogą wiązać się z zastosowaniem wziewnego leku znieczulenia ogólnego, innych środków podawanych śródoperacyjnie lub w okresie pooperacyjnym, bądź z reakcją pacjenta na zabieg chirurgiczny. Najczęściej zgłaszano następujące działania niepożądane: U dorosłych pacjentów: niedociśnienie tętnicze, nudności i wymioty; U pacjentów w podeszłym wieku: bradykardia, niedociśnienie tętnicze i nudności; U dzieci i młodzieży: pobudzenie, kaszel, wymioty i nudności.
Tabelaryczne podsumowanie działań niepożądanych Wszystkie działania niepożądane, co najmniej prawdopodobnie związane z podawaniem sewofluranu, zgłaszane w trakcie badań klinicznych i po wprowadzeniu produktu na rynek, wymienione są w tabeli według klasyfikacji układów i narządów MedDRA, zalecanej terminologii i częstości występowania. Częstość występowania jest określana jako: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100); rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000); bardzo rzadko (<1/10 000), włączając pojedyncze doniesienia. Działania niepożądane obserwowane po wprowadzeniu produktu na rynek zgłaszane są dobrowolnie i dotyczą populacji o nieznanym współczynniku ekspozycji. Dlatego też nie jest możliwe oszacowanie prawdziwej częstości zdarzeń niepożądanych i częstość określana jest jako nieznana. Typ, nasilenie i
w trakcie badań klinicznych były porównywalne do działań niepożądanych u pacjentów, którzy otrzymali lek referencyjny. Dane dotyczące działań niepożądanych pochodzących z badań klinicznych i po wprowadzeniu produktu na rynek Podsumowanie najczęstszych działań niepożądanych leku w badaniach klinicznych z użyciem sewofluranu i z obserwacji po wprowadzeniu produktu na rynek Klasyfikacja układów i narządów Częstość Działanie niepożądane Zaburzenia układu immunologicznego Nieznana Reakcja anafilaktyczna 1
Reakcja anafilaktoidalna Nadwrażliwość 1
Zaburzenia psychiczne Bardzo często
Niezbyt często
Nieznana Pobudzenie
Splątanie
Delirium Zaburzenia układu nerwowego Często
Nieznana
Senność Zawroty głowy Ból głowy
Drgawki
Dystonia Podwyższone ciśnienie śródczaszkowe Zaburzenia serca Bardzo często
Często
Niezbyt często
Nieznana
Bradykardia
Tachykardia
Całkowity blok przedsionkowo-komorowy Zaburzenia rytmu serca (w tym arytmie komorowe), migotanie przedsionków, skurcze dodatkowe (komorowe, nadkomorowe, rytm bliźniaczy)
Zatrzymanie akcji serca 4
Migotanie komór Częstoskurcz komorowy typu torsades de pointes Częstoskurcz komorowy
Wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG Zaburzenia naczyniowe Bardzo często
Często Niedociśnienie tętnicze
Nadciśnienie tętnicze Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Bardzo często
Często
Niezbyt często
Nieznana
Kaszel
Zaburzenia oddychania Depresja oddechowa Kurcz krtani Niedrożność dróg oddechowych
Bezdech Astma Hipoksja
Skurcz oskrzeli Duszność 1
Świszczący oddech 1
Zatrzymanie oddechu Zaburzenia żołądka i jelit Bardzo często
Często
Nieznana Nudności Wymioty
Wzmożone wydzielanie śliny
Zapalenie trzustki Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Nieznana Hiperkaliemia
Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej oraz zaburzenia kości Nieznana Sztywność mięśni
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Nieznana Zapalenie wątroby
Niewydolność wątroby
Martwica wątroby
Żółtaczka Zaburzenia nerek i dróg moczowych Nieznana Kanalikowośródmiąższowe zapalenie nerek Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Nieznana Kontaktowe zapalenie skóry 1
Świąd Wysypka 1
Obrzęk twarzy 1
Pokrzywka Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Często
Nieznana
Dreszcze Gorączka
Dyskomfort w klatce piersiowej 1
Hipertermia złośliwa
Obrzęk Badania diagnostyczne Często
Niezbyt często
Nieprawidłowe stężenia glukozy we krwi Nieprawidłowy wynik testów wątrobowych 5
Nieprawidłowa liczba białych krwinek Zwiększone stężenie fluorku we krwi 1
Zwiększone stężenie kreatyniny w surowicy
Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach Często Hipotermia
1
2
3
Istnieją bardzo rzadkie doniesienia zgłoszone po wprowadzeniu produktu na rynek, dotyczące zatrzymania serca podczas operacji z użyciem sewofluranu. 5
sewofluranu i środków referencyjnych.
Opis wybranych działań niepożądanych Przejściowe wzrosty poziomu nieorganicznego fluorku w surowicy mogą wystąpić w trakcie lub po znieczuleniu z użyciem sewolfuranu. Stężenia nieorganicznego fluorku zazwyczaj osiągają najwyższy poziom w ciągu ostatnich 2 godzin znieczulenia wywołanego sewofluranem i powracają do poziomów przedoperacyjnych w ciągu 48 h. W badaniach klinicznych, podwyższone stężenia fluorku nie były związane z zaburzeniem funkcji nerek.
Istnieją rzadkie doniesienia dotyczące pooperacyjnego zapalenia wątroby. Ponadto, po wprowadzeniu produktu na rynek odnotowano rzadkie zgłoszenia dotyczące upośledzenia czynności wątroby i martwicy wątroby, związane ze stosowaniem silnych wziewnych środków znieczulających, w tym sewofluranu. Jednakże nie można ustalić z całkowitą pewnością rzeczywistego wskaźnika występowania i powiązania sewofluranu z tymi zdarzeniami (patrz punkt 4.4).
Odnotowano rzadkie przypadki nadwrażliwości, włączając kontaktowe zapalenie skóry, wysypkę, duszność, świszczący oddech, uczucie dyskomfortu w klatce piersiowej, obrzęk twarzy, obrzęk powiek, rumień, pokrzywkę, świąd, skurcz oskrzeli, reakcje anafilaktyczne lub anafilaktoidalne, zwłaszcza mające związek z długotrwałą ekspozycją na wziewne środki znieczulające, w tym sewofluran. U osób podatnych, silne wziewne środki znieczulające mogą wywołać stan zwiększonego metabolizmu mięśni szkieletowych, prowadzący do zwiększenia zapotrzebowania na tlen i wystąpienia zespołu klinicznego znanego jako hipertermia złośliwa (patrz punkt 4.4).
Dzieci i młodzież Stwierdzono związek między podawaniem sewofluranu a drgawkami. Wiele przypadków wystąpiło u dzieci i młodych dorosłych, począwszy od 2 miesiąca życia, u przeważającej części których nie stwierdzono żadnych predysponujących czynników ryzyka. W kilku przypadkach nie były równocześnie podawane żadne inne leki, a przynajmniej jeden przypadek potwierdzony był encefalograficznie (EEG). Przeważnie były to pojedyncze napady drgawkowe, które ustępowały spontanicznie lub po zastosowaniu leczenia, ale stwierdzano także przypadki wielokrotnych napadów. Drgawki występowały w trakcie lub wkrótce po indukcji znieczulenia sewofluranem, w trakcie wybudzania ze znieczulenia oraz w okresie pooperacyjnym do 1 dnia po znieczuleniu. Pacjen tów z ryzykiem wystąpienia drgawek należy poddawać ocenie klinicznej podczas stosowania sewofluranu (patrz punkt 4.4 ).
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Objawy przedawkowania to depresja oddechowa i niewydolność krążenia.
W przypadku oczywistego przedawkowania należy podjąć następujące działania: należy przerwać podawanie sewofluranu i zastosować środki wspomagające: utrzymanie drożności dróg oddechowych pacjenta, rozpocząć sztuczną lub kontrolowaną wentylację czystym tlenem i zapewnić utrzymanie stabilnej czynności układu krążenia.
Grupa farmakoterapeutyczna: leki do znieczulenia ogólnego; chlorowcowane węglowodory kod ATC: N 01 AB 08.
Sewofluran jest chlorowcowanym eterem metyloizopropylowym do wziewnego znieczulenia ogólnego charakteryzującym się szybką indukcją znieczulenia i szybkim wybudzeniem. MAC (najmniejsze stężenie w pęcherzykach płucnych) jest zależne od wieku (patrz punkt 4.2). Sewofluran wywołuje utratę przytomności, odwracalne zniesienie doznań bólowych i aktywności ruchowej, osłabienie odruchów autonomicznych, hamowanie czynności oddechowej i układu krążenia. Efekty te są zależne od dawki. Sewofluran charakteryzuje się niskim współczynnikiem podziału krew/gaz (0,65), co pozwala na szybkie wyprowadzenie ze znieczulenia. Wpływ na układ krążenia: Sewofluran może wywoływać zależne od stężenia w mieszaninie oddechowej zmniejszenie ciśnienia krwi. Sewofluran wykazuje działanie uwrażliwiające mięsień sercowy na arytmogenny efekt podanej egzogennie adrenaliny. Jest to działanie podobne jak obserwowane dla izofluranu.
Sewofluran jest trudno rozpuszczalny we krwi i tkankach, co skutkuje szybkim osiągnięciem odpowiedniego stężenia pęcherzykowego do wywołania znieczulenia oraz następową szybką eliminacją, aż do zaprzestania podawania znieczulenia ogólnego.
U ludzi mniej niż 5% wchłoniętego sewofluranu ulega metabolizmowi w wątrobie do sześciofluoroizopropanolu (HFIP), przy czym powstają fluorki nieorganiczne i dwutlenek węgla (lub związki jednowęglowe). Po utworzeniu HFIP ulega szybkiej koniugacji z kwasem glukuronowym i eliminacji z moczem.
Szybka i intensywna eliminacja sewofluranu przez płuca redukuje do minimum ilość leku dostępną dla metabolizmu. Metabolizm sewofluranu nie ulega indukcji przez barbiturany.
Dane niekliniczne dotyczące toksyczności dawki pojedynczej i wielokrotnej nie wykazały toksyczności specyficznej w stosunku do żadnego narządu.
Wpływ na czynności rozrodcze: Przeprowadzone na szczurach badania wpływu na płodność wykazały zmniejszenie częstości implantacji zapłodnionej komórki jajowej i występowania ciąży u zwierząt eksponowanych wielokrotnie na dawki wywołujące znieczulenie. Badania toksyczności przeprowadzone na szczurach i królikach dotyczące wpływu na rozwój płodu nie wykazały żadnych efektów teratogennych. Okres ciąży u szczurów wydłużył się po zastosowaniu stężeń niższych niż anestetyczne w okresie okołoporodowym. Badanie na samcach szczurów wykazało zmniejszoną ruchliwość i stężenie plemników, a także zwiększoną degenerację jąder po długotrwałej ekspozycji na sewofluran (inhalacja sewofluranu w stężeniu 1 MAC przez 7 lub 14 dni) w porównaniu do grupy kontrolnej. Opublikowane badania na zwierzętach (w tym naczelnych) dotyczące stosowania dawek powodujących lekkie lub umiarkowane znieczulenie wskazują, że stosowanie środków znieczulających podczas okresu gwałtownego wzrostu mózgu lub synaptogenezy powoduje utratę komórek w rozwijającym się mózgu, co może być związane z długotrwałymi deficytami poznawczymi. Znaczenie kliniczne tych wyników nieklinicznych nie jest znane. Rozległe badania in-vitro i in-vivo dotyczące mutagenności sewofluranu dały wyniki negatywne. Nie
badań karcynogenności. Wpływ na krążenie i zużycie tlenu: wyniki badań przeprowadzonych na psach wykazały, że sewofluran nie wywołuje zespołu podkradania i nie zaostrza istniejącego niedokrwienia mięśnia sercowego. Badania na zwierzętach pokazały, że krążenie wątrobowe i nerkowe jest utrzymywane na dobrym poziomie podczas stosowania sewofluranu.
Sewofluran zmniejsza szybkość metabolizmu tlenu w mózgu (CMRO 2 ) w sposób podobny jak izofluran. Przy stężeniach ok. 2 MAC obserwuje się obniżenie CMRO średnio o 50%. Badania na zwierzętach wykazały, że sewofluran nie wpływa znacząco na mózgowy przepływ krwi.
Wpływ sewofluranu na ośrodkowy układ nerwowy: u zwierząt sewofluran znacząco hamował aktywność elektroencefalograficzną (EEG) w porównaniu do równoważnych dawek izofluranu. Nie ma dowodów, aby sewofluran był związany z działaniem padaczkopodobnym w warunkach normokapnii (prawidłowa zawartość dwutlenku węgla we krwi) lub hipokapnii. W odróżnieniu od enfluranu, próby wywołania aktywności przypominającej napady drgawkowe w EEG w warunkach hipokapnii poprzez rytmiczne bodźce słuchowe dały wynik negatywny. Związek A: Związek A jest produktem rozpadu sewofluranu powstającym w bezpośrednim kontakcie z absorbentami CO 2 . Jego stężenie zazwyczaj wzrasta ze wzrostem temperatury absorbentu, wzrostem stężenia sewofluranu i obniżaniem szybkości przepływu świeżego gazu.
Badania na szczurach wykazały zależną od dawki i czasu ekspozycji, odwracalną nefrotoksyczność (martwica pojedynczych komórek kanalika bliższego). Widoczny efekt nefrotoksyczny obserwowano przy stężeniach 25-50 ppm w wyniku 6. i 12. godzinnej ekspozycji. Znaczenie tego efektu u ludzi nie jest znane.
W warunkach klinicznych najwyższe stężenie Związku A (przy zastosowaniu wapna sodowanego jako absorbenta CO 2
W układach z zastosowaniem wapna barowanego jako absorbentu CO 2
do 61 ppm. Chociaż doświadczenie kliniczne ze stosowaniem znieczulenia niskoprzepływowego jest ograniczone, jak dotąd brak jest dowodów występowania zaburzeń czynności nerek wskutek działania Związku A.
Nie zawiera.
W warunkach klinicznych, poprzez bezpośredni kontakt ze związkami absorbującymi CO 2
sodowane, wapno z wodorotlenkiem baru) sewofluran może ulegać degradacji, w wyniku czego powstają niewielkie stężenia Związku A [pięciofluoro-izopropenylofluoro-metyloeteru (PIFE)] i śladowe ilości Związku B [pięciofluoro-metoksy-izopropylofluoro-metyloeteru (PMFE)]. Sewofluran nie jest jedynym związkiem wykazującym interakcje z absorbentami CO 2 . Powstawanie produktów rozpadu w obwodzie aparatu do znieczulenia jest wynikiem wychwytu kwaśnego protonu w obecności silnej zasady (wodorotlenek potasu (KOH) i (lub) wodorotlenek sodu (NaOH), co powoduje utworzenie alkenu (Związek A) z sewofluranu. Nie ma potrzeby dostosowywania ani zmiany dawki przy zastosowaniu obwodów z oddychaniem zwrotnym.
Zastosowanie wapna z wodorotlenkiem baru powoduje powstawanie wyższych stężeń Związku A niż użycie wapna sodowanego.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.
Butelka poj. 250 ml z aluminium, pokrytego od wewnątrz żywicą epoksyfenolową. Butelki są zamknięte: − plastikową zakrętką lakierowaną od wewnątrz politetrafluoroetylenem (PTFE) lub − zintegrowanym karbowanym zaworowym systemem zamknięcia ze stali nierdzewnej, nylonu, kopolimeru etylenowo-propylenowego (EPDM) i elementów z polietylenu mających kontakt z produktem leczniczym.
Wielkość opakowań: 1 lub 6 butelek po 250 ml. Nie wszystkie rodzaje opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Sewofluran należy podawać przy użyciu parownika specjalnie wykalibrowanego dla sewofluranu. Napełnianie odbywa się bezpośrednio z butelki poprzez zintegrowany zawór lub w przypadku butelki bez zintegrowanego zaworu przy użyciu odpowiedniego adaptora, zaprojektowanego specjalnie aby pasował do parownika dla sewofluranu. Do podawania tego produktu leczniczego należy stosować jedynie parowniki, dla których wykazano zgodność z tym produktem. Sewofluran ulega degradacji w obecności silnych kwasów Lewisa, które mogą powstawać w skrajnych warunkach na metalowych lub szklanych powierzchniach i dlatego należy unikać stosowania parowników zawierających silne kwasy Lewisa lub takich, które mogą powodować ich tworzenie w warunkach normalnego stosowania.
Nie wolno dopuścić do wyschnięcia absorbentów CO 2
znieczulenia ogólnego. Jeżeli istnieje podejrzenie, że absorbent CO 2
wymienić.
Baxter Polska Sp. z o.o. ul. Kruczkowskiego 8 00-380 Warszawa
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 02.11.2005 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 01.09.2010
Listopad 2023
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Sevoflurane Baxter, 100%, płyn do sporządzania inhalacji parowej
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Sewofluran 100%
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: Brak
Ten produkt leczniczy zawiera wyłącznie substancję czynną, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Płyn do sporządzania inhalacji parowej Przezroczysty, bezbarwny płyn.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Indukcja i podtrzymanie znieczulenia ogólnego u dorosłych i dzieci.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Sposób premedykacji należy dobrać indywidualnie w zależności od potrzeb pacjenta oraz według uznania anestezjologa.
Znieczulenie chirurgiczne Stężenie sewofluranu dostarczanego z parownika w trakcie znieczulenia powinno być znane. Jest to możliwe przy użyciu parownika kalibrowanego specjalnie dla sewofluranu.
Indukcja znieczulenia Dawkowanie należy dobierać indywidualnie i dostosowywać do uzyskania zamierzonego efektu zależnie od wieku pacjenta i stanu klinicznego.
Przed wziewnym podaniem sewofluranu można zastosować krótko działające barbiturany lub inne środki podawane dożylnie w celu indukcji znieczulenia.
Znieczulenie można indukować sewofluranem podając wziewnie 0,5–1,0% sewofluranu w tlenie (O 2 ), z dodatkiem podtlenku azotu (N 2 O) lub bez i zwiększając stężenie sewofluranu o 0,5–1,0%, do maksymalnego stężenia 8% u dorosłych i dzieci, aż do uzyskania pożądanej głębokości znieczulenia. U dorosłych podanie wziewne sewofluranu w stężeniu do 5% wywołuje zazwyczaj znieczulenie wymagane do zabiegu chirurgicznego w czasie poniżej 2 min. U dzieci podanie wziewne sewofluranu w stężeniu do 7% wywołuje zazwyczaj znieczulenie wymagane do zabiegu chirurgicznego w czasie poniżej 2 min.
Podtrzymanie znieczulenia Poziomy znieczulenia wymagane do zabiegu chirurgicznego można podtrzymywać przez wziewne podawanie 0,5–3% sewofluranu w O 2 , z jednoczesnym stosowaniem N 2 O lub bez.
Tabela 1 Wartości MAC u pacjentów dorosłych oraz dzieci i młodzieży według wieku Wiek pacjenta (lata) Sewofluran w tlenie Sewofluran w mieszaninie 65% N 2 O / 35% O 2
0–1 miesiąc* 3,3%
* Dla noworodków donoszonych. Wartości MAC nie określono u wcześniaków. @ U dzieci i młodzieży w wieku od 1 roku życia do poniżej 3 lat stosowano mieszaninę 60% N 2 O / 40% O 2
Wybudzenie ze znieczulenia Powrót świadomości po znieczuleniu sewofluranem zazwyczaj następuje szybko, dlatego też pacjenci mogą wymagać wczesnego pooperacyjnego leczenia przeciwbólowego.
Osoby w podeszłym wieku Wartości MAC zmniejszają się z wiekiem pacjenta. Średnie stężenie sewofluranu pozwalające na uzyskanie MAC u osoby 80 letniej stanowi ok. 50% stężenia wymaganego u osoby w wieku 20 lat.
Dzieci i młodzież W razie podawania sewofluranu w tlenie, jednocześnie z tlenkiem azotu lub bez tlenku azotu, należy odnieść się do Tabeli 1 przedstawiającej stosowane wartości MAC u dzieci i młodzieży w zależności od wieku pacjenta.
4.3 Przeciwwskazania
Nie należy stosować sewofluranu u pacjentów ze znaną nadwrażliwością lub podejrzeniem nadwrażliwości na sewofluran lub na inne halogenowe leki znieczulenia ogólnego (np. w ystępujące w przeszłości zaburzenia czynności wątroby, gorączka lub leukocytoza o nieznanym podłożu po znieczuleniu z użyciem jednego z tych środków).
Nie należy stosować sewofluranu u pacjentów, u których wcześniej wystąpiło potwierdzone zapalenie wątroby wskutek podania halogenowego anestetyku wziewnego lub u których w przeszłości wystąpiło niewyjaśnione umiarkowane lub ciężkie zaburzenie czynności wątroby z żółtaczką, gorączką i eozynofilią po znieczuleniu przy użyciu sewofluranu.
Nie należy stosować sewofluranu u pacjentów, u których rozpoznano lub podejrzewa się genetycznie uwarunkowaną predyspozycję do rozwinięcia hipertermii złośliw ej.
Sewofluran jest przeciwwskazany u pacjentów, u których przeciwwskazane jest znieczulenie ogólne.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Sewofluran może być podawany wyłącznie przez osoby przeszkolone w stosowaniu znieczulenia ogólnego. Konieczna jest natychmiastowa dostępność urządzeń służących do utrzymania drożności dróg oddechowych, sztucznej wentylacji, tlenoterapii i resuscytacji krążeniowej. Wszyscy pacjenci poddawani znieczuleniu ogólnemu sewofluranem powinni podlegać stałemu monitorowaniu obejmującemu elektrokardiogram (EKG), ciśnienie tętnicze krwi, nasycenie krwi tlenem oraz kapnografię (CO 2 ).
Stężenie sewofluranu dostarczanego z parownika w trakcie znieczulenia musi być dokładnie znane. Ponieważ anestetyki wziewne różnią się właściwościami fizycznymi, należy stosować wyłącznie parowniki specjalnie kalibrowane do podawania sewofluranu. Podawanie znieczulenia ogólnego należy dobierać indywidualnie zależnie od odpowiedzi pacjenta na działanie leku. Spadek ciśnienia krwi i depresja oddechowa narastają w miarę pogłębiania znieczulenia.
Podczas podtrzymania znieczulenia zwiększanie stężenia sewofluranu powoduje zależne od dawki spadki ciśnienia krwi. Nadmierny spadek ciśnienia krwi może mieć związek z głębokością znieczulenia i w takich przypadkach można go skorygować poprzez zmniejszenie stężenia sewofluranu podawanego wziewnie. W związku z tym, że sewofluran nie rozpuszcza się we krwi, zmiany hemodynamiczne mogą następować bardziej gwałtownie, niż w przypadku innych anestetyków wziewnych. Wybudzenie ze znieczulenia ogólnego należy ocenić przed wypisaniem pacjenta z oddziału opieki pooperacyjnej.
Powrót świadomości po znieczuleniu sewofluranem zazwyczaj następuje szybko, dlatego też pacjenci mogą wymagać wczesnego pooperacyjnego leczenia przeciwbólowego.
Pomimo, że powrót świadomości po zakończeniu podawania sewofluranu następuje zazwyczaj w ciągu kilku minut, nie badano wpływu na sprawność intelektualną przez dwa lub trzy dni po znieczuleniu. Tak jak w przypadku innych anestetyków, przez kilka dni po podaniu leku mogą utrzymywać się niewielkie zmiany nastroju (patrz punkt 4.7).
Pacjenci z chorobą niedokrwienną serca Podobnie jak w przypadku wszystkich środków znieczulających, ważne jest utrzymanie stabilności hemodynamicznej w celu uniknięcia niedokrwienia mięśnia sercowego u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca.
Pacjentki poddawane zabiegom położniczym Należy zachować ostrożność przy stosowaniu znieczulenia w położnictwie z uwagi na rozluźniające działanie sewofluranu na macicę i nasilanie krwotoków macicznych (patrz punkt 4.6).
Pacjenci poddawani zabiegom neurochirurgiczn ym U pacjentów, u których występuje ryzyko wzrostu ciśnienia wewnątrzczaszkowego, sewofluran należy podawać ostrożnie stosując jednocześnie zabiegi obniżające ciśnienie wewnątrzczaszkowe, takie jak hiperwentylacja.
Drgawki Odnotowano rzadkie przypadki wystąpienia drgawek, które miały związek ze stosowaniem sewofluranu.
Stwierdzono związek między podawaniem sewofluranu a drgawkami u dzieci i dorosłych (zarówno u młodych i starszych) z lub bez predysponujących czynników ryzyka. Pacjentów z ryzykiem wystąpienia drgawek należy poddawać ocenie klinicznej przed zastosowaniem sewofluranu. U dzieci należy ograniczać głębokość znieczulenia. EEG może ułatwić optymalny dobór dawki sewofluranu i pomóc w uniknięciu rozwoju aktywności drgawkowej u pacjentów predysponowanych do drgawek (patrz punkt
4.4 – Dzieci i młodzież).
Pac jenci z uszkodzeniem nerek Pom imo ograniczonych danych z kontrolowanych badań klinicznych z użyciem niskich przepływów, wyniki pochodzące z badań u pacjentów i zwierząt wskazują na to, że istnieje możliwość uszkodzenia nerek, co może być spowodowane przez Związek A. Badania u zwierząt i ludzi wykazują, że sewofluran podawany dłużej niż 2 MAC godziny i z zastosowaniem szybkości przepływu świeżego gazu <2 l/min może być związany z białkomoczem i cukromoczem. Patrz także punkt 5.1. Nie określono stężenia Związku A, przy którym można spodziewać się wystąpienia klinicznej nefrotoksyczności. Należy wziąć pod uwagę wszystkie czynniki, prowadzące do ekspozycji ludzi na Związek A, zwłaszcza czas trwania ekspozycji, szybkość przepływu świeżego gazu i stężenie sewofluranu. Stężenie wdychanego sewofluranu i szybkość przepływu czystego gazu należy dostosować tak, by zminimalizować ekspozycję na Związek A. Ekspozycja na sewofluran nie powinna przekraczać nie jest zalecana.
Pacjenci z niewydolnością nerek Należy zachować ostrożność stosując sewofluran u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (w spółczynnik przesączania kłębuszkowego, z ang. glomerular filtration rate GFR ≤ 60 ml/min); należy kontrolować czynność nerek po operacji.
Pacjenci z chorobami wątroby Po wprowadzeniu produktu do obrotu obserwowano bardzo rzadkie przypadki łagodnych, umiarkowanych lub ciężkich pooperacyjnych zaburzeń czynności wątroby lub zapalenia wątroby (z żółtaczką lub bez). Jeśli stosu je się sewofluran u pacjentów ze współistniejącymi chorobami wątroby lub u pacjentów otrzymujących leki mogące potencjalnie powodować zaburzenia czynności wątroby, należy przeprowadzić ocen ę kliniczną. O ile możliwe jest zastosowanie dożylnych środków do znieczulenia ogólnego lub znieczulenia miejscowego, należy unikać podawania sewofluranu pacjentom, u których w przeszłości po podaniu innych wziewnych anestetyków wystąpiło uszkodzenie wątroby, żółtaczka, gorączka o niewyjaśnionej przyczynie lub eozynofilia (patrz punkt 4.8).
Pacjenci z zaburzeniami mitochondrialnymi Należy zachować ostrożność przy podawaniu znieczulenia ogólnego, w tym sewofluranu, pacjentom z zaburzeniami mitochondrialnymi.
Inne sytuacje dotyczące pacjenta, które należy wziąć pod uwagę Należy zachować szczególną ostrożność przy doborze dawek leku u pacjentów ze zmniejszoną objętością krwi krążącej, niskim ciśnieniem krwi, u pacjentów osłabionych lub z innymi zaburzeniami hemodynamiki, np. z powodu przyjmowan ia jednocześnie innych leków.
U pacjentów wielokrotnie poddawanych działaniu halogenowych węglowodorów, w tym sewofluranu, w relatywnie krótkich odstępach czasu, może wystąpić zwiększone ryzyko uszkodzenia wątroby.
Odnotowano pojedyncze przypadki wydłużenia odstępu QT, którym bardzo rzadko towarzyszyły arytmie komorowe typu torsade de pointes (w wyjątkowych przypadkach ze skutkiem śmiertelnym). Należy zachować ostrożność przy podawaniu sewofluranu pacjentom podatnym na tego typu zmiany.
Hipertermia złośliwa U podatnych pacjentów, silne wziewne środki znieczulające mogą wywołać stan zwiększonego metabolizmu mięśni szkieletowych, prowadzący do zwiększenia zapotrzebowania na tlen i wystąpienia zespołu klinicznego znanego jako hipertermia złośliwa. Przy stosowaniu sewofluranu obserwowano rzadkie przypadki hipertermii złośliwej (patrz także punkt 4.8). Ten zespół kliniczny objawia się hiperkapnią, a w jego przebiegu wystąpić może sztywność mięśni, częstoskurcz, przyspieszenie oddechu, sinica, arytmie i (lub) niestabilne ciśnienie krwi. Niektóre z tych niespecyficznych objawów mogą także wystąpić w trakcie lekkiego znieczulenia, ostrego niedotlenienia, hiperkapnii i hipowolemii. Zgłoszono przypadek hipertermii złośliwej ze skutkiem śmiertelnym podczas stosowania sewofluranu. Leczenie polega na odstawieniu czynników wywołujących (np. sewofluranu), podaniu dożylnym soli sodowej dantrolenu oraz zastosowaniu leczenia podtrzymującego. W związku z możliwością wystąpienia w późniejszym czasie niewydolności nerek, należy monitorować i w miarę możności podtrzymywać wytwarzanie moczu.
Stosowaniu wziewnych środków znieczulających towarzyszyły rzadkie przypadki wzrostów stężenia potasu w surowicy, które w okresie pooperacyjnym u pacjentów pediatrycznych prowadziły do arytmii i zgonu .
Najbardziej podatni wydają się pacjenci z utajoną lub jawną chorobą nerwowo-mięśniową, zwłaszcza dystrofią mięśniową Duchenne’a. Jednoczesne stosowanie sukcynylocholiny było związane z większością, lecz nie ze wszystkimi z tych przypadków. U pacjentów tych występowały także znaczące zwiększenia aktywności kinazy kreatyniny w surowicy oraz w niektórych przypadkach, zmiany w moczu odpowiadające mioglobinurii. Pomimo podobieństwa w przebiegu do hipertermii złośliwej, żaden z tych pacjentów nie wykazywał oznak ani objawów sztywności mięśni lub stanu hipermetabolicznego. Zaleca się wczesną i agresywną interwencję w celu wyrównania hiperkaliemii, a następnie badanie w kierunku utajonej choroby nerwowo-mięśniowej.
Wymiana wyschniętego absorbentu CO Reakcja egzotermiczna sewofluranu ze związkami używanymi jako absorbent CO 2
gdy absorbent CO 2
butelką zawierającą absorbent CO (wapno). Obserwowano rzadkie przypadki znacznego przegrzania, ulatniania się dymu i (lub) spontanicznego zapłonu w parowniku używanym w znieczuleniu podczas stosowania sewofluranu przy wyschniętym absorbencie (wapn ie), zwłaszcza zawierającym wodorotlenek potasu. Nieoczekiwane opóźnienie wzrostu stężenia wdychanego sewofluranu lub niespodziewane zmniejszenie stężenia wdychanego sewofluranu w porównaniu z ustawieniami parownika mogą być oznakami przegrzania pojemnika z absorbentem CO 2
Reakcja egzotermiczna, szybszy rozkład sewofluranu i tworzenie się produktów rozkładu może wystąpić, gdy absorbent CO 2
pojemniki z absorbentem CO 2 . Produkty rozkładu sewofluranu (metanol, formaldehyd, tlenek węgla oraz związki A, B, C i D) obserwowano w obwodzie oddechowym doświadczalnego zestawu do znieczulenia, w którym stosowano wyschnięty absorbent CO 2
wydłużony okres (≥ 2 godzin). Stężenia formaldehydu obserwowane w obwodzie oddechowym zestawu do znieczulenia (w którym użyto absorbentu zawierającego wodorotlenek sodu) były zbliżone do stężeń powodujących łagodne podrażnienie dróg oddechowych. Nie wiadomo, jakie jest znaczenie kliniczne produktów degradacji powstających w tym ekstremalnym modelu doświadczalnym. Gdy lekarz podejrzewa wyschnięcie absorbentu CO 2
podaniem sewofluranu. Kolor wskaźnika w większości absorbentów CO 2
wyschnięciu. Dlatego też, braku istotnej zmiany koloru nie należy interpretować jako pewnej oznaki odpowiedniego nawodnienia. Absorbenty CO 2
względu na kolor wskaźnika (patrz punkt 6.6).
Dzieci i młodzież Stwierdzono związek między podawaniem sewofluranu a drgawkami. W wielu przypadkach występowały one u dzieci i młodych dorosłych, począwszy od 2 miesiąca życia, u których w większości nie stwierdzono żadnych predysponujących czynników ryzyka. Pacjentów z ryzykiem wystąpienia drgawek należy poddawać ocenie klinicznej podczas stosowania sewofluranu (patrz punkt 4.4 – Drgawki). Szybki powrót świadomości po wybudzeniu ze znieczulenia u dzieci może na krótko wywołać stan pobudzenia i utrudnioną współpracę pacjenta (u około 25% dzieci poddawanych znieczuleniu).
Odnotowano pojedyncze przypadki arytmii komorowej u dzieci i młodzieży z chorobą Pompego.
U dzieci otrzymujących sewofluran w indukcji znieczulenia obserwowano samoistnie zanikające ruchy dystoniczne. Ich związek z sewofluranem nie został potwierdzony.
Zespół Downa U dzieci z zespołem Downa, podczas i po indukcji sewofluranem, odnotowano znacznie większą częstość występowania i nasilenie bradykardii.
4.5 Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji
Wykazano, że stosownie sewofluranu jest bezpieczne i skuteczne przy podawaniu jednocześnie z różnymi środk ami powszechnie stosowanymi w zabiegach chirurgicznych, takimi jak środki działające na ośrodkowy układ nerwowy, leki działające na wegetatywny układ nerwowy, środki zwiotczające mięśnie szkieletowe, leki przeciwzakaźne w tym aminoglikozydy, hormony i ich syntetyczne odpowiedniki, produkty krwiopochodne i leki działające na układ krążenia, w tym adrenalina.
Podtlenek azotu Tak jak w przypadku innych halogenowych wziewnych środków znieczulających, wartość MAC dla sewofluranu jest niższa przy podawaniu w połączeniu z podtlenkiem azotu. Wartość MAC ulega zmniejszeniu o ok. 50% u dorosłych i o ok. 25% u pacjentów pediatrycznych (patrz punkt 4.2 – Podtrzymanie znieczulenia).
Leki blokujące przekaźnictwo nerwowo-mięśniowe Tak jak inne wziewne środki znieczulające, sewofluran wpływa zarówno na intensywność, jak i na czas trwania blokady przekaźnictwa nerwowo-mięśniowego wywołanej przez niedepolaryzujące środki zwiotczające mięśnie. Sewofluran zastosowany jako uzupełnienie znieczulenia wywołanego alfentanylem-podtlenkiem azotu (N 2 O), nasila blok przekaźnictwa nerwowo-mięśniowego indukowanego za pomocą pankuronium, wekuronium lub atrakurium. Przy podawaniu z sewofluranem, dawki tych środków zwiotczających mięśnie należy dostosować podobnie jak jest to wymagane przy izofluranie. Nie badano wpływu sewofluranu na działanie sukcynylocholiny i czasu trwania depolaryzującego bloku przekaźnictwa nerwowo-mięśniowego.
Zmniejszenie dawki leków blokujących przekaźnictwo nerwowo-mięśniowe podczas indukcji znieczulenia może opóźnić uzyskanie warunków umożliwiających intubację dotchawiczą lub spowodować niedostateczne zwiotczenie mięśni, ponieważ nasilenie działania leków blokujących prze kaź nictwo nerwowo-mięśniowe obserwuje się po kilku minutach od rozpoczęcia podawania sewofluranu.
Spośród leków niedepolaryzujących zbadano interakcje wekuronium, pankuronium i atrakurium. W przypadku braku specyficznych zaleceń: (1) do intubacji dotchawiczej, nie zmniejszać dawki niedepolaryzujących leków zwiotczających mięśnie, i (2) w trakcie podtrzymania znieczulenia, dawka niedepolaryzujących leków zwiotczających mięśnie prawdopodobnie będzie wymagała zmniejszenia w porównaniu do znieczulenia prowadzonego przy użyciu podtlenku azotu (N 2 O) z opioidami. Podawanie dodatkowych dawek leków zwiotczających mięśnie należy prowadzić w oparciu o ocenę stymulacji nerwu.
Benzodiazepiny i opioidy Benzodiazepiny i opiaty mogą przypuszczalnie obniżać wartości MAC sewofluranu w taki sam sposób, jak innych wziewnych środków znieczulenia ogólnego. Sewofluran można podawać z benzodiazepinami i opioidami powszechnie stosowanymi podczas zabiegów chirurgicznych.
Opioidy takie jak fentanyl, alfentanyl i sufentanyl w połączeniu z sewofluranem mogą wywołać synergistyczny spadek rytmu serca, ciśnienia krwi i tempa oddychania.
Leki beta-adrenolityczne Sewofluran może nasilać ujemne działania inotropowe, chronotropowe i dromotropowe beta- adrenolityków na drodze blokowania mechanizmów kompensacyjnych układu krążenia.
Epinefryna (a drenalina) Sewofluran wykazuje podobne do izofluranu działanie uwrażliwiające mięsień sercowy na arytmogenny efekt podanej egzogennie adrenaliny. Ustalona dawka progowa adrenaliny wywołująca liczne komorowe zaburzenia rytmu wynosi 5 mikrogramów na kg mc.
Substancje indukujące CYP2E1 Produkty lecznicze i związki chemiczne zwiększające aktywność izoenzymu CYP2E1 cytochromu P450, takie jak izoniazyd i alkohol mogą powodować nasilenie metabolizmu sewofluranu oraz prowadzić do znacznego zwiększenia stężenia fluorków w osoczu. Jednoczesne stosowanie sewofluranu i izoniazydu może nasilać hepatotoksyczne działanie izoniazydu.
Sympatykomimetyki o działaniu pośrednim Istnieje niebezpieczeństwo ostrego epizodu nadciśnienia tętniczego przy równoczesnym stosowaniu sewofluranu i produktów leczniczych o pośrednim działaniu sympatykomimetycznym (amfetaminy, efedryny).
Werapamil Obserwowano zaburzenie przewodnictwa przedsionkowo-komorowego podczas równoczesnego stosowania werapamilu i sewofluranu.
Ziele dziurawca U pacjentów długotrwale leczonych zielem dziurawca odnotowywano ciężkie niedociśnienie i opóźnione wybudzanie ze znieczulenia wywołanego za pomocą halogenowych anestetyków wziewnych.
Barbiturany Sewofluran można podawać z barbituranami, propofolem i innymi powszechnie stosowanymi anestetykami dożylnymi. Niższe stężenia sewofluranu mogą być wymagane po zastosowaniu anestetyków dożylnych.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża Brak danych lub istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania sevofluranu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję (patrz punkt 5.3). Dlatego sewofluran należy stosować u kobiet w ciąży i u kobiet w wieku rozrodczym niestosujących antykoncepcji wyłącznie jeśli jest to wyraźnie konieczne.
Poród W badaniach klinicznych wykazano bezpieczeństwo stosowania sewofluranu dla matek i niemowląt w przypadku użycia do znieczulenia podczas cięcia cesarskiego. Bezpieczeństwo stosowania sewofluranu w porodzie naturalnym nie zostało dotychczas określone.
Należy zachować ostrożność przy stosowaniu znieczulenia w położnictwie z uwagi na rozluźniające działanie sewofluranu na macicę i nasilanie krwotoków macicznych.
Karmienie piersią Nie wiadomo czy sewofluran jest wydzielany do mleka ludzkiego. Należy zachować ostrożność podając sewofluran kobietom karmiącym piersią.
Płodność Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję (patrz punkt 5.3). Brak danych dotyczących wpływu na płodność u ludzi.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń
mechanicznych w ruchuNależy poinformować pacjentów, że wykonywanie czynności wymagających sprawności umysłowej, takich jak prowadzenie pojazdów silnikowych lub obsługa niebezpiecznych urządzeń mechanicznych może być upośledzone przez pewien czas po znieczuleniu ogólnym (patrz punkt 4.4). Pacjenci nie powinni prowadzić pojazdów po znieczuleniu z użyciem sewofluranu przez czas określony przez lekarza anestezjologa.
4.8 Działania niepożądane
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa Podobnie jak inne silnie działające wziewne środki znieczulenia ogólnego, sewofluran może wywoływać zależną od dawki depresję czynności serca i depresję oddechową. Większość działań niepożądanych ma charakter łagodny do umiarkowanego i są one przejściowe. W okresie pooperacyjnym obserwowano nudności i wymioty – częste objawy obserwowane po zabiegach chirurgicznych i znieczuleniu ogólnym – objawy te mogą wiązać się z zastosowaniem wziewnego leku znieczulenia ogólnego, innych środków podawanych śródoperacyjnie lub w okresie pooperacyjnym, bądź z reakcją pacjenta na zabieg chirurgiczny. Najczęściej zgłaszano następujące działania niepożądane: U dorosłych pacjentów: niedociśnienie tętnicze, nudności i wymioty; U pacjentów w podeszłym wieku: bradykardia, niedociśnienie tętnicze i nudności; U dzieci i młodzieży: pobudzenie, kaszel, wymioty i nudności.
Tabelaryczne podsumowanie działań niepożądanych Wszystkie działania niepożądane, co najmniej prawdopodobnie związane z podawaniem sewofluranu, zgłaszane w trakcie badań klinicznych i po wprowadzeniu produktu na rynek, wymienione są w tabeli według klasyfikacji układów i narządów MedDRA, zalecanej terminologii i częstości występowania. Częstość występowania jest określana jako: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100); rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000); bardzo rzadko (<1/10 000), włączając pojedyncze doniesienia. Działania niepożądane obserwowane po wprowadzeniu produktu na rynek zgłaszane są dobrowolnie i dotyczą populacji o nieznanym współczynniku ekspozycji. Dlatego też nie jest możliwe oszacowanie prawdziwej częstości zdarzeń niepożądanych i częstość określana jest jako nieznana. Typ, nasilenie i
w trakcie badań klinicznych były porównywalne do działań niepożądanych u pacjentów, którzy otrzymali lek referencyjny. Dane dotyczące działań niepożądanych pochodzących z badań klinicznych i po wprowadzeniu produktu na rynek Podsumowanie najczęstszych działań niepożądanych leku w badaniach klinicznych z użyciem sewofluranu i z obserwacji po wprowadzeniu produktu na rynek Klasyfikacja układów i narządów Częstość Działanie niepożądane Zaburzenia układu immunologicznego Nieznana Reakcja anafilaktyczna 1
Reakcja anafilaktoidalna Nadwrażliwość 1
Zaburzenia psychiczne Bardzo często
Niezbyt często
Nieznana Pobudzenie
Splątanie
Delirium Zaburzenia układu nerwowego Często
Nieznana
Senność Zawroty głowy Ból głowy
Drgawki
Dystonia Podwyższone ciśnienie śródczaszkowe Zaburzenia serca Bardzo często
Często
Niezbyt często
Nieznana
Bradykardia
Tachykardia
Całkowity blok przedsionkowo-komorowy Zaburzenia rytmu serca (w tym arytmie komorowe), migotanie przedsionków, skurcze dodatkowe (komorowe, nadkomorowe, rytm bliźniaczy)
Zatrzymanie akcji serca 4
Migotanie komór Częstoskurcz komorowy typu torsades de pointes Częstoskurcz komorowy
Wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG Zaburzenia naczyniowe Bardzo często
Często Niedociśnienie tętnicze
Nadciśnienie tętnicze Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Bardzo często
Często
Niezbyt często
Nieznana
Kaszel
Zaburzenia oddychania Depresja oddechowa Kurcz krtani Niedrożność dróg oddechowych
Bezdech Astma Hipoksja
Skurcz oskrzeli Duszność 1
Świszczący oddech 1
Zatrzymanie oddechu Zaburzenia żołądka i jelit Bardzo często
Często
Nieznana Nudności Wymioty
Wzmożone wydzielanie śliny
Zapalenie trzustki Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Nieznana Hiperkaliemia
Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej oraz zaburzenia kości Nieznana Sztywność mięśni
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Nieznana Zapalenie wątroby
Niewydolność wątroby
Martwica wątroby
Żółtaczka Zaburzenia nerek i dróg moczowych Nieznana Kanalikowośródmiąższowe zapalenie nerek Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Nieznana Kontaktowe zapalenie skóry 1
Świąd Wysypka 1
Obrzęk twarzy 1
Pokrzywka Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Często
Nieznana
Dreszcze Gorączka
Dyskomfort w klatce piersiowej 1
Hipertermia złośliwa
Obrzęk Badania diagnostyczne Często
Niezbyt często
Nieprawidłowe stężenia glukozy we krwi Nieprawidłowy wynik testów wątrobowych 5
Nieprawidłowa liczba białych krwinek Zwiększone stężenie fluorku we krwi 1
Zwiększone stężenie kreatyniny w surowicy
Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach Często Hipotermia
1
2
3
Istnieją bardzo rzadkie doniesienia zgłoszone po wprowadzeniu produktu na rynek, dotyczące zatrzymania serca podczas operacji z użyciem sewofluranu. 5
sewofluranu i środków referencyjnych.
Opis wybranych działań niepożądanych Przejściowe wzrosty poziomu nieorganicznego fluorku w surowicy mogą wystąpić w trakcie lub po znieczuleniu z użyciem sewolfuranu. Stężenia nieorganicznego fluorku zazwyczaj osiągają najwyższy poziom w ciągu ostatnich 2 godzin znieczulenia wywołanego sewofluranem i powracają do poziomów przedoperacyjnych w ciągu 48 h. W badaniach klinicznych, podwyższone stężenia fluorku nie były związane z zaburzeniem funkcji nerek.
Istnieją rzadkie doniesienia dotyczące pooperacyjnego zapalenia wątroby. Ponadto, po wprowadzeniu produktu na rynek odnotowano rzadkie zgłoszenia dotyczące upośledzenia czynności wątroby i martwicy wątroby, związane ze stosowaniem silnych wziewnych środków znieczulających, w tym sewofluranu. Jednakże nie można ustalić z całkowitą pewnością rzeczywistego wskaźnika występowania i powiązania sewofluranu z tymi zdarzeniami (patrz punkt 4.4).
Odnotowano rzadkie przypadki nadwrażliwości, włączając kontaktowe zapalenie skóry, wysypkę, duszność, świszczący oddech, uczucie dyskomfortu w klatce piersiowej, obrzęk twarzy, obrzęk powiek, rumień, pokrzywkę, świąd, skurcz oskrzeli, reakcje anafilaktyczne lub anafilaktoidalne, zwłaszcza mające związek z długotrwałą ekspozycją na wziewne środki znieczulające, w tym sewofluran. U osób podatnych, silne wziewne środki znieczulające mogą wywołać stan zwiększonego metabolizmu mięśni szkieletowych, prowadzący do zwiększenia zapotrzebowania na tlen i wystąpienia zespołu klinicznego znanego jako hipertermia złośliwa (patrz punkt 4.4).
Dzieci i młodzież Stwierdzono związek między podawaniem sewofluranu a drgawkami. Wiele przypadków wystąpiło u dzieci i młodych dorosłych, począwszy od 2 miesiąca życia, u przeważającej części których nie stwierdzono żadnych predysponujących czynników ryzyka. W kilku przypadkach nie były równocześnie podawane żadne inne leki, a przynajmniej jeden przypadek potwierdzony był encefalograficznie (EEG). Przeważnie były to pojedyncze napady drgawkowe, które ustępowały spontanicznie lub po zastosowaniu leczenia, ale stwierdzano także przypadki wielokrotnych napadów. Drgawki występowały w trakcie lub wkrótce po indukcji znieczulenia sewofluranem, w trakcie wybudzania ze znieczulenia oraz w okresie pooperacyjnym do 1 dnia po znieczuleniu. Pacjen tów z ryzykiem wystąpienia drgawek należy poddawać ocenie klinicznej podczas stosowania sewofluranu (patrz punkt 4.4 ).
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Objawy przedawkowania to depresja oddechowa i niewydolność krążenia.
W przypadku oczywistego przedawkowania należy podjąć następujące działania: należy przerwać podawanie sewofluranu i zastosować środki wspomagające: utrzymanie drożności dróg oddechowych pacjenta, rozpocząć sztuczną lub kontrolowaną wentylację czystym tlenem i zapewnić utrzymanie stabilnej czynności układu krążenia.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki do znieczulenia ogólnego; chlorowcowane węglowodory kod ATC: N 01 AB 08.
Sewofluran jest chlorowcowanym eterem metyloizopropylowym do wziewnego znieczulenia ogólnego charakteryzującym się szybką indukcją znieczulenia i szybkim wybudzeniem. MAC (najmniejsze stężenie w pęcherzykach płucnych) jest zależne od wieku (patrz punkt 4.2). Sewofluran wywołuje utratę przytomności, odwracalne zniesienie doznań bólowych i aktywności ruchowej, osłabienie odruchów autonomicznych, hamowanie czynności oddechowej i układu krążenia. Efekty te są zależne od dawki. Sewofluran charakteryzuje się niskim współczynnikiem podziału krew/gaz (0,65), co pozwala na szybkie wyprowadzenie ze znieczulenia. Wpływ na układ krążenia: Sewofluran może wywoływać zależne od stężenia w mieszaninie oddechowej zmniejszenie ciśnienia krwi. Sewofluran wykazuje działanie uwrażliwiające mięsień sercowy na arytmogenny efekt podanej egzogennie adrenaliny. Jest to działanie podobne jak obserwowane dla izofluranu.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Sewofluran jest trudno rozpuszczalny we krwi i tkankach, co skutkuje szybkim osiągnięciem odpowiedniego stężenia pęcherzykowego do wywołania znieczulenia oraz następową szybką eliminacją, aż do zaprzestania podawania znieczulenia ogólnego.
U ludzi mniej niż 5% wchłoniętego sewofluranu ulega metabolizmowi w wątrobie do sześciofluoroizopropanolu (HFIP), przy czym powstają fluorki nieorganiczne i dwutlenek węgla (lub związki jednowęglowe). Po utworzeniu HFIP ulega szybkiej koniugacji z kwasem glukuronowym i eliminacji z moczem.
Szybka i intensywna eliminacja sewofluranu przez płuca redukuje do minimum ilość leku dostępną dla metabolizmu. Metabolizm sewofluranu nie ulega indukcji przez barbiturany.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Dane niekliniczne dotyczące toksyczności dawki pojedynczej i wielokrotnej nie wykazały toksyczności specyficznej w stosunku do żadnego narządu.
Wpływ na czynności rozrodcze: Przeprowadzone na szczurach badania wpływu na płodność wykazały zmniejszenie częstości implantacji zapłodnionej komórki jajowej i występowania ciąży u zwierząt eksponowanych wielokrotnie na dawki wywołujące znieczulenie. Badania toksyczności przeprowadzone na szczurach i królikach dotyczące wpływu na rozwój płodu nie wykazały żadnych efektów teratogennych. Okres ciąży u szczurów wydłużył się po zastosowaniu stężeń niższych niż anestetyczne w okresie okołoporodowym. Badanie na samcach szczurów wykazało zmniejszoną ruchliwość i stężenie plemników, a także zwiększoną degenerację jąder po długotrwałej ekspozycji na sewofluran (inhalacja sewofluranu w stężeniu 1 MAC przez 7 lub 14 dni) w porównaniu do grupy kontrolnej. Opublikowane badania na zwierzętach (w tym naczelnych) dotyczące stosowania dawek powodujących lekkie lub umiarkowane znieczulenie wskazują, że stosowanie środków znieczulających podczas okresu gwałtownego wzrostu mózgu lub synaptogenezy powoduje utratę komórek w rozwijającym się mózgu, co może być związane z długotrwałymi deficytami poznawczymi. Znaczenie kliniczne tych wyników nieklinicznych nie jest znane. Rozległe badania in-vitro i in-vivo dotyczące mutagenności sewofluranu dały wyniki negatywne. Nie
badań karcynogenności. Wpływ na krążenie i zużycie tlenu: wyniki badań przeprowadzonych na psach wykazały, że sewofluran nie wywołuje zespołu podkradania i nie zaostrza istniejącego niedokrwienia mięśnia sercowego. Badania na zwierzętach pokazały, że krążenie wątrobowe i nerkowe jest utrzymywane na dobrym poziomie podczas stosowania sewofluranu.
Sewofluran zmniejsza szybkość metabolizmu tlenu w mózgu (CMRO 2 ) w sposób podobny jak izofluran. Przy stężeniach ok. 2 MAC obserwuje się obniżenie CMRO średnio o 50%. Badania na zwierzętach wykazały, że sewofluran nie wpływa znacząco na mózgowy przepływ krwi.
Wpływ sewofluranu na ośrodkowy układ nerwowy: u zwierząt sewofluran znacząco hamował aktywność elektroencefalograficzną (EEG) w porównaniu do równoważnych dawek izofluranu. Nie ma dowodów, aby sewofluran był związany z działaniem padaczkopodobnym w warunkach normokapnii (prawidłowa zawartość dwutlenku węgla we krwi) lub hipokapnii. W odróżnieniu od enfluranu, próby wywołania aktywności przypominającej napady drgawkowe w EEG w warunkach hipokapnii poprzez rytmiczne bodźce słuchowe dały wynik negatywny. Związek A: Związek A jest produktem rozpadu sewofluranu powstającym w bezpośrednim kontakcie z absorbentami CO 2 . Jego stężenie zazwyczaj wzrasta ze wzrostem temperatury absorbentu, wzrostem stężenia sewofluranu i obniżaniem szybkości przepływu świeżego gazu.
Badania na szczurach wykazały zależną od dawki i czasu ekspozycji, odwracalną nefrotoksyczność (martwica pojedynczych komórek kanalika bliższego). Widoczny efekt nefrotoksyczny obserwowano przy stężeniach 25-50 ppm w wyniku 6. i 12. godzinnej ekspozycji. Znaczenie tego efektu u ludzi nie jest znane.
W warunkach klinicznych najwyższe stężenie Związku A (przy zastosowaniu wapna sodowanego jako absorbenta CO 2
W układach z zastosowaniem wapna barowanego jako absorbentu CO 2
do 61 ppm. Chociaż doświadczenie kliniczne ze stosowaniem znieczulenia niskoprzepływowego jest ograniczone, jak dotąd brak jest dowodów występowania zaburzeń czynności nerek wskutek działania Związku A.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Nie zawiera.
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
W warunkach klinicznych, poprzez bezpośredni kontakt ze związkami absorbującymi CO 2
sodowane, wapno z wodorotlenkiem baru) sewofluran może ulegać degradacji, w wyniku czego powstają niewielkie stężenia Związku A [pięciofluoro-izopropenylofluoro-metyloeteru (PIFE)] i śladowe ilości Związku B [pięciofluoro-metoksy-izopropylofluoro-metyloeteru (PMFE)]. Sewofluran nie jest jedynym związkiem wykazującym interakcje z absorbentami CO 2 . Powstawanie produktów rozpadu w obwodzie aparatu do znieczulenia jest wynikiem wychwytu kwaśnego protonu w obecności silnej zasady (wodorotlenek potasu (KOH) i (lub) wodorotlenek sodu (NaOH), co powoduje utworzenie alkenu (Związek A) z sewofluranu. Nie ma potrzeby dostosowywania ani zmiany dawki przy zastosowaniu obwodów z oddychaniem zwrotnym.
Zastosowanie wapna z wodorotlenkiem baru powoduje powstawanie wyższych stężeń Związku A niż użycie wapna sodowanego.
6.3 Okres ważności
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Butelka poj. 250 ml z aluminium, pokrytego od wewnątrz żywicą epoksyfenolową. Butelki są zamknięte: − plastikową zakrętką lakierowaną od wewnątrz politetrafluoroetylenem (PTFE) lub − zintegrowanym karbowanym zaworowym systemem zamknięcia ze stali nierdzewnej, nylonu, kopolimeru etylenowo-propylenowego (EPDM) i elementów z polietylenu mających kontakt z produktem leczniczym.
Wielkość opakowań: 1 lub 6 butelek po 250 ml. Nie wszystkie rodzaje opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjal ne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego
do stosowaniaSewofluran należy podawać przy użyciu parownika specjalnie wykalibrowanego dla sewofluranu. Napełnianie odbywa się bezpośrednio z butelki poprzez zintegrowany zawór lub w przypadku butelki bez zintegrowanego zaworu przy użyciu odpowiedniego adaptora, zaprojektowanego specjalnie aby pasował do parownika dla sewofluranu. Do podawania tego produktu leczniczego należy stosować jedynie parowniki, dla których wykazano zgodność z tym produktem. Sewofluran ulega degradacji w obecności silnych kwasów Lewisa, które mogą powstawać w skrajnych warunkach na metalowych lub szklanych powierzchniach i dlatego należy unikać stosowania parowników zawierających silne kwasy Lewisa lub takich, które mogą powodować ich tworzenie w warunkach normalnego stosowania.
Nie wolno dopuścić do wyschnięcia absorbentów CO 2
znieczulenia ogólnego. Jeżeli istnieje podejrzenie, że absorbent CO 2
wymienić.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTUBaxter Polska Sp. z o.o. ul. Kruczkowskiego 8 00-380 Warszawa
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 02.11.2005 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 01.09.2010
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGOListopad 2023