Amitriptylinum VP
Amitriptylini hydrochloridum
Tabletki powlekane 25 mg | Amitriptylinum hydrochloridum 25 mg
Bausch Health Poland Sp. z o.o. ICN Polfa Rzeszów S.A., Polska Polska
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Amitriptylinum VP, 10 mg, tabletki powlekane Amitriptylinum VP, 25 mg, tabletki powlekane
Amitriptylini hydrochloridum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zażyciem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.
- Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichk olwiek wątpliw ości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceu ty. Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta w ystąpią jakiekolwiek ob jawy ni epo żądane, w tym wszelkie ob jawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punk t 4.
Spis treści ulotki:
1. Co to jest lek Amitriptylinum VP i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed przyjęciem leku Amitriptylinum VP
3. Jak przyjmować lek Amitriptylinum VP
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Amitriptylinum VP
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Amitriptylinum VP i w jakim celu się go stosuje
Amitriptylinum VP należy do g rupy leków znan ych jako t rójpierścieniowe l eki pr zeciwdepresy jne. Lek ten stosuje się: • w leczeniu depresji u do rosłych (duże z abur zenia depresy jne)
• w lecz eniu bólu ne uropatycznego u dor osł ych • w pr ofilaktyce pr zewlekłych nap ięciow ych bólów g łowy u dor osł ych • w pr ofilaktyce m igreny u dor osłych • w lecz eniu m oczenia noc neg o u dz ieci w w ieku 6 lat i pow yżej, tylko w pr zypadku wykluczenia or ganiczny ch p rzyczy n, takich jak rozszczep k ręgosł upa i cho roby pokrewne or az gdy br ak odpow iedzi na i nne terapie niefarmakologiczne i f armakolog iczne, w t ym leki pr zeci wskur czowe i desmopresynę. Lek Amitriptylinum VP może pr zepisywać t ylko lekarz spe cjalista w zakresie leczenia u trzym uj ąceg o si ę m oczenia no cne go.
2. Informacje ważne przed przyjęciem leku Amitriptylinum VP
Kiedy nie przyjmować leku Amitriptylinum VP • jeśli pacjent ma uczulenie na amitryptylinę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6) • jeśli u pacjenta wystąpił niedawno atak serca (zawał mięśnia sercowego) • jeśli u pacjenta występują problemy z sercem, takie jak zaburzenia rytmu serca stwierdzone w zapisie elektrokardiograficznym (EKG), blok serca lub choroba wieńcowa serca
• jeśli pacjent przyjmuje leki zwane inhibitorami monoaminooksydazy (inhibitory MAO) • jeśli pacjent przyjmował inhibitory MAO w ciągu ostatnich 14 dni • jeśli pacjent przyjął dzień wcześniej moklobemid • jeśli u pacjenta występuje ciężka choroba wątroby.
Jeśli pacjent jest leczony lekiem Amitriptylinum VP, konieczne jest przerwanie przyjmowania tego leku i odczekanie 14 dni przed rozpoczęciem leczenia inhibitorem MAO.
Leku tego nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 6 lat.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Amitriptylinum VP należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Po otrzymaniu dużej dawki amitryptyliny mogą wystąpić zaburzenia rytmu serca i niedociśnienie. Może to się również zdarzyć po zwykle stosowanych dawkach u pacjentów z uprzednio istniejącą chorobą serca.
Zespół dł ug iego QT Podc zas stosowania leku Amitriptylinum VP zgłaszano pr oblem dot yczący serca, ok reślany jako zespół dług iego QT (widoc zny w z apisie e lektrokardi ograficzny m, E KG) or az zabu rzenia rytmu ser ca ( szybk ie lub nieregularne b icie s erca). Należy pow iedzieć lekarzowi , jeśli pa cjenta dot yczą ni żej op isane stany lub sytuacje: • spow olniona czynnoś ć s erca, • aktualnie ( lub w pr zeszłoś ci) ser ce n ie jest w stanie po mpow ać k rwi w o rganizmie w takim stopniu, w jakim powinno (stan nazywany niewydolnoś cią ser ca), • pr zyjmow anie leków, k tóre m ogą w ywoł ywać z abu rzenia c zynnoś ci s erca lub • występow anie z abur zeń po wodu jący ch we k rwi małe stężenia potasu lub magnezu albo duże st ężenie po tasu, • zaplano wany zabieg chirurg iczny , ponieważ m oże by ć koni ecz ne pr zerwanie leczenia amitrypt yliną p rzed podaniem leków z ni eczul ających. W pr zypadk u na głej koniecznoś ci pr zeprowadzenia z abiegu kon iecz ne jest po infor mowanie lekarza anestezjologa o lecz eniu amitrypt yliną, • nadc zynno ść tarczycy lub przyjmow anie l eków na tarczycę.
Myśli samobójcze lub nasilenie depresji Pacjenci, u których występuje depresja, mogą czasami mieć myśli o samookaleczeniu lub o popełnieniu samobójstwa. Mogą się one nasilić po rozpoczęciu przyjmowania leków przeciwdepresyjnych, ponieważ musi upłynąć trochę czasu, zazwyczaj dwa tygodnie lub czasami dłużej, zanim leki zaczną działać. Myśli te są bardziej prawdopodobne: • jeśli u pacjenta wcześniej pojawiały się myśli o samobójstwie lub samookaleczeniu. • jeśli pacjent jest młodym dorosłym. Dane z badań klinicznych wskazały na zwiększone ryzyko wystąpienia zachowań samobójczych u młodych dorosłych (w wieku poniżej 25 lat) z zaburzeniami psychicznymi, leczonych lekami przeciwdepresyjnymi.
W razie wystąpienia myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się bezpośrednio do szpitala.
Pomocne może okazać się powiadomienie krewnego lub bliskiego przyjaciela o stanie depresyjnym i poproszenie o przeczytanie tej ulotki dla pacjenta. Pacjent może prosić ich o informowanie go, jeśli zauważą, że depresja lub lęk nasiliły się lub wystąpiły niepokojące zmiany w zachowaniu.
Epizody manii Niektórzy pacjenci z chorobą afektywną dwubiegunową mogą wejść w fazę maniakalną. Charakteryzuje się ona natłokiem szybko zmieniających się pomysłów, przesadną wesołością i wzmożoną aktywnością fizyczną. W takich przypadkach ważne jest skontaktowanie się z lekarzem, który prawdopodobnie zmieni pacjentowi lek.
Należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta w ystępują lub występo wały w pr zesz łoś ci jakiekolwiek pr oblemy zdr ow ot ne, z własz cza • jask ra zamkni ętego k ąta (ut rata w zrok u spow odowana nieprawidłow o w ysok im ciśnieniem w ok u) • padac zka, dr gawki lub na pady w w ywiadzie • trudn oś ci z odda waniem moczu • pow iększona pr ostata • chor oba tarczycy • chor oba a fektywna dw ubiegunowa • schizofrenia • poważna cho roba w ątroby • poważna cho roba s erca • zwężenie odź wiernika (zwężenie u jścia ż oł ądka) i po rażenna niedr oż noś ć jelit (zablok ow ane jelita) • cukrzyca, ponieważ pacjent m oże w ymagać dost osowania leku pr zeci wcukrzycowego.
Jeśli pacjent stosuje leki przeciwdepresyjne, takie jak SSRI, lekarz może rozważyć zmianę dawki leku (patrz również punkt 2 Lek Amitriptylinum VP a inne leki i punkt 3).
U osób w podeszłym wieku bardziej prawdopodobne jest wystąpienie niektórych działań niepożądanych, takich jak zawroty głowy przy wstawaniu z powodu niskiego ciśnienia krwi (patrz również punkt 4: Mo żliwe działania niepożądane).
Dzieci i młodzież Depresja, ból neur opatyczny, profilak tyka przewlekłych napięciowych ból ów głowy i m igreny Leku tego nie należy podawać dz ieciom ani m łodzieży w w ieku poni żej 18 lat do leczenia t ych cho rób , gdyż nie pr zeprowadz ono badań bezpi eczeństwa i skutecznoś ci w tej g rup ie w iekowej.
Moczenie nocne • Przed r oz poc zęciem lecz enia amitrypt yliną na leży wykonać E KG, aby wyklucz yć obecno ść zespołu dług iego QT. • Amitryptyliny nie należy pr zyj mow ać razem z lekiem przeci wcholinergicznym (patrz rów ni eż punk t 2 : Lek Amitriptylinum VP a inne l eki). • Myśli i z acho wania samobó jcze m og ą w ystąpić rów nież na poc zątku leczenia lekami pr zeciwdepresyjny mi i nny ch zabur zeń, ni ż depresja. Z tego w zględu podczas leczenia pacjentów z moczeniem nocnym należy przestrzegać takich samych środków ostrożności, jak podczas leczenia pacjentów z depresją.
Lek Amitriptylinum VP a inne leki Niektóre leki mogą wpływać na działanie innych leków, czego skutkiem bywają poważne działania niepożądane.
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceuc ie o wszystkich lekach pr zyjmow anych pr zez pacjenta obec nie lub ostatnio, takich jak: - inhi bi tor y monoa minooksyda zy (MAO), np. fenelzyna, i pr oniazyd, izokarboksazyd,
nialamid lub tranylcypr omina (stosowane w l eczeniu depresji) lub selegilina (stoso wana w lecz eniu choroby Parkinsona). Leków tych nie należy przyjmować jednocześnie z lekiem Amitriptylinum VP (patrz punkt 2 Kiedy nie przyjmować leku Amitriptylinum VP) - adrenalina, efedryna, izop renalina, no radrenalina, fenylefry na i f enylopr op anoloamina (mog ą by ć obecne w lekach na kaszel lub p rzeziębienie i w n iektór ych lekach znieczul ających) • leki do leczenia w ysok iego c iśnienia k rwi, na p rzyk ład blokery kana łu w apniowego (np. diltiazem i werapa mil), g uanetydy na, be tanidy na, klon idy na, rezerpina i metyldopa • leki pr zeciwcholinergiczne, takie jak niektóre l eki do leczenia c horoby Parkinsona i zabur zeń żoł ądkow o-jelitowych (np. atropi na, h ioscyjamina) • tio rydazyna ( stosowana w lecz eniu sch izofrenii) • tramadol ( lek pr zeci wbólowy) • leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych (np. flukonazol, terbinafina, ketokonazol i itrakonazol) • leki uspokajające (np. barbiturany) • leki przeciwdepresyjne [np. SSRI (fluoksetyna, paroksetyna, fluwoksamina), duloksetyna i bupropion] • leki na niektóre choroby serca (np. beta blokery i leki przeciwarytmiczne) • cymetydyna (stosowana w leczeniu wrzodów żołądka) • metylfenidat (stosowany w leczeniu ADHD) • rytonawir (stosowany w leczeniu HIV) • doustne środki antykoncepcyjne • ryfampicyna (do leczenia infekcji) • fenytoina i karbamazepina (stosowane w leczeniu padaczki) • ziele dziurawca (Hypericum perforatum) – lek roślinny stosowany w depresji • leki stosowane w leczeniu tarczycy • kwas walproinowy.
Należy równi eż pow iedzieć lekarzow i, jeśli pacjent p rzyjmuje obe cnie lub pr zyjmow ał ostatnio leki w pływające na r ytm pr acy serca, np.: • leki do leczenia n ieregul arnego bi cia s erca (np. chinidy na i sotalol) • astemizol i terfenady na ( stosowane w lecz eniu alergii i kataru siennego) • leki stosowane w lecz eniu niektór ych chor ób psychiczny ch (np. p imozyd i s ertindol ) • cyzapryd (st osow any w lecz eniu niektór ych r odzaj ów niestrawnoś ci) • halofantryn (stosow any w lecz eniu malarii) • metadon (stosowany w lecz eniu b ólu i do detoksykacji) • leki moczopędne (zwiększające ilość wytwarzanego moczu, np. furosemid)
Jeśli pacjent ma z aplanowany zabieg chirur giczny w zniecz uleniu og ólny m lub m iejscowym, pow inien pow iedzieć lekarzow i o pr zyjmow aniu tego leku.
Podobnie należy pow iedzieć l ekarzow i dentyście o p rzyjmow aniu tego l eku, jeśli pacjent ma o trzymać lek do z ni ecz ul enia miejscowego.
Amitriptylinum VP z alkoholem Nie zaleca się picia a lkoholu podczas leczenia t ym lekiem, ponieważ może t o nasilać dz iałanie uspoka jające.
Ciąż a i karmienie piersią Jeśli pacjent ka jest w c iąży lub karmi piersią, przypuszcza, że m oże by ć w ciąży lub gdy planuje m ieć dz ieck o, pow inna poradzić się lekarza pr zed zastosowani em tego leku.
Amitrypt ylina n ie jest zalecana do stosowania w ok resie c iąży, chy ba że l ekarz uzna t o za k onieczne i tylko po dokładn ym rozważeniu stosunku r yzyka do ko rzyści. Jeśli pa cjentka pr zyjmowała ten lek
podczas ostatniej f azy ciąży, u nowor odka m ogą w ystąpić ob jawy odstawienia, takie jak drażliw ość, wzmożone napi ęcie m ięśni , dr żenie, nieregul arny oddech, słabe pi cie, g łośny płacz, zatrzymanie moc zu i z apa rcia.
Lekarz doradzi, czy należy roz począć/kont ynuo wać/przerwać karmienie p iersią, c zy też pr zerwać stosow anie tego leku, uw zględniając k or zyści z karmienia p iersią d la dz iecka i k or zyści z leczenia dla pacjentki.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Lek ten może po wodow ać ospałoś ć i zawroty głow y, szczególnie na poc ząt ku leczenia. W razie wystąpienia takich objawów nie należy pr owadzić po jazdów ani ob sług iwać maszyn.
Amitriptylinum VP zawiera sód Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w jednej tabletce, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
3. Jak przyjmować lek Amitriptylinum VP
Ten l ek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza. Nie wszystkie schematy dawkowania można uzyskać stosując każdą postać lub moc produktu. Należy dobrać odpowiednią postać lub dawkę leku dla dawki początkowej i każdego kolejnego zwiększania dawki.
Depresja Dor ośli Zalecana dawka poc zątkowa t o 25 mg dwa razy na dobę.
W zależnoś ci od o dpo wiedzi na l ek, l ekarz może st opn iow o z większać dawkę do 150 mg na dobę, podz ielony ch na dwie dawki.
Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 lat) i p acjenci z c horobą układu krążenia Zalecana dawka poc zątkowa t o 10 – 25 mg wieczorem.
W zależnoś ci od o dpo wiedzi na l ek, l ekarz może st opn iow o z większać dawkę do całkow itej dawki dobowej 100 m g, podz ielonej na dw ie dawki. Jeśli pac jent o trzym uje dawki w zakresie 100 -150 mg, m ogą by ć koni eczne c zęstsze k ontr ol e lekarskie.
St os owani e u dzieci i młodzieży Leku tego nie należy podawać dz ieciom ani m łodzieży w lecz eniu de presji. Dalsze i nformacje, patrz punk t 2.
Ból neuropatyczny, profilakt yka pr zewlekłych napięciowych bólów głowy i migr eny Lekarz dostosuje lek zgodnie z ob jawami i odpowiedzią pa cjenta na l eczenie.
Dor ośli Zalecana dawka poc zątkowa t o 10 - 25 mg wieczorem. Zalecana dawka dobowa to 25 - 75 mg. W zależnoś ci od o dpo wiedzi na l ek, l ekarz może st opn iow o z większać dawkę. Je śli pacjent pr zyjmuje pow yżej 100 mg amitrypt yliny na dobę, lekarz może zalecić c zęstsze w izyty kontr olne.
Lekarz po infor muje pac jenta, c zy lek należy pr zyjmow ać r az na dobę, czy podz ielony na dw ie dawki.
Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 lat ) i p acjenci z c horobą układu krążenia Zaleca na d awka poc zątkowa t o 10 – 25 mg wieczorem.
W zależnoś ci od o dpo wiedzi na l ek, l ekarz może st opn iow o z większać dawkę do 100 mg. J eśli pacjent otr zymuje dawki po wyżej 75 mg na dobę, mog ą b yć k oni eczne c zęstsze k ont rol e lekarskie.
St os owani e u dzieci i młod zieży Leku tego nie należy podawać dz ieciom ani m łodzieży w lecz eniu bólu neur opatycznego, pr ofilaktyce pr zewlekłych nap ięciow ych bólów g łow y i pr ofilaktyce m igreny. Dalsze i nformacje, patrz punk t 2.
Moczenie nocne St os owani e u dzieci i młodzieży Zaleca ne d awki dla dz ieci: • w w ieku poni żej 6 lat: pa trz punk t 2: K iedy nie p rzyjmow ać leku Amitriptylinum VP • w w ieku od 6 do 10 lat: 10 – 20 m g. Należy zastosować najbardz iej odpo wiedn ią postać dawkow ania d la tej grupy wiekowej. • w w ieku 11 lat i starszych: 25 – 50 mg
Dawkę należy zwiększać stopni ow o. Lek ten należy pr zyjmow ać 1- 1½ godz iny pr zed snem.
Przed r oz poc zęciem lecz enia l ekarz wykona badanie E KG s erca pacjenta, aby sprawdz ić, c zy nie występują ob jawy ni eprawidł owego bi cia serca.
Lekarz przeprowadzi pono wną oce nę leczenia po 3 miesiącac h i w razie po trzeby wyk ona nowe bada nie E KG.
Nie pr zerywać leczenia bez upr zedn iego por oz umienia z lekarzem.
Pacjenci z grup specjalnego ryzyka Pacjenci z chor obami w ątroby lub osoby znane jako „osoby o w olny m metaboli zmie” zazwyczaj otr zym uj ą m niejsze dawki. Lekarz m oże pobr ać p róbk i k rwi w celu oz nac zenia stężenia amitr ypt yliny we k rwi (patrz rów ni eż punk t 2).
Jak i kiedy pr zyjmować lek Amitriptylinum VP Lek ten moż na pr zyjmow ać z posił kiem lub bez posiłk u.
Tabletki należy poł ykać, pop ijając w odą. Nie należy ich ż uć.
Czas trwan ia lecz enia Nie należy zmieniać dawki leku ani p rzerywać pr zyjmowania leku bez upr zedniego por oz um ienia się z lekarzem.
Depresja Jak w pr zypad ku i nny ch leków st osow anych w l eczeniu depresji, może po trwać k ilka t ygodni , z anim pacjent odc zuje poprawę.
W l eczeniu depresji c zas trwania leczenia jest i ndywidualny i zazwyczaj wynosi c o najmniej 6 miesi ęcy . D ecyz ję o czasie trwania l eczenia podejmuje l ekarz.
Należy kontynuow ać pr zyjmow anie tego leku pr zez czas zalecany pr zez lekarza.
Chor oba podstawowa m oże utr zym yw ać si ę p rzez dł ug i c zas. Jeśli pacjent pr zerwie l eczenie z by t szybko, objawy m og ą pow rócić.
Ból neuropatyczny, profilakt yka pr zewlekłych napięciowych bólów głowy i migr eny Może po trwać k ilka t ygodn i, z anim pacjent o dczuje zm niejszenie b ólu.
Należy porozmawiać z lekarzem o c zasie tr wania leczenia i k ont ynuo wać p rzyjmow anie tego leku tak dł ug o, jak zaleci l ekarz.
Moczenie nocne Lekarz ocen i, czy po 3 m iesiącach leczenie ma by ć k ont ynuow ane.
Przyj ęci e większej n iż zalecana dawki leku Amitriptylinum VP Natychmiast skontaktować się z lekarzem lub i zbą p rzyjęć najbliższego szpitala. Należy tak post ąpić, nawet jeśli n ie po jawią się ob jawy dyskomfort u lub zatruc ia. Idąc do lekarza, należy zabrać ze sobą opakow anie leku.
Objawy pr zedawkow ania t o: • rozszerzone ź renice • szybkie lub n ieregularne b icie serca • trudn oś ci z odda waniem moczu • suchoś ć jamy ust nej i języka • niedroż noś ć jelit • napady dr gawkowe • gor ączka • ni epokój • splątanie • omamy • niekont rolowane r uchy • nis kie c iśnienie tętnicze k rwi, słabe tętno, bladość • trudn oś ci z odd ychan iem • zasinienie skóry • spow olniona częstość akcji ser ca • sennoś ć • utrata pr zytomnoś ci • śpi ączka • róż ne ob jawy dot yczące serca, takie jak blok serca, n iewydolnoś ć s erca, ni edo ciśnienie, wstrząs kardiog enny , k wasi ca metaboliczna, h ipokaliemia.
Przedawkowanie amitryptyliny u dzieci może prowadzić do poważnych konsekwencji. Dzieci są szczególnie podatne na wystąpienie śpiączki, objawów ze strony serca, trudności w oddychaniu, napadów drgawek, małego st ężenia sodu we krwi, letargu, senności, nudności, wymiotów i zwi ększonego stężenia cukru w krwi.
Pominięcie p rzyj ęcia leku Amitriptylinum VP Nast ępną da wkę pr zyjąć o zwyk łej po rze. Nie należy stosować dawki podw ójnej w celu uzupełnienia pom ini ętej dawki.
Przerwan ie pr zyj mowan ia leku Amitriptylinum VP
Lekarz zdec yduje, k iedy i w jaki sposób przerwać leczenie, aby uni knąć nieprzyjemnych o bjawów , które m og ą w ystąpić po nag łym odstawieniu leku (np. ból g łow y, z łe s amopoc zucie, be zsenno ść i drażliw ość).
W razie jakichk olwiek dalszych w ątpliwości z wiązanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceu ty.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
W przypadku wystąpienia któregokolwiek z poniższych działań niepożądanych należy natychmiast udać się do lekarza:
• Napady przerywanego niewyraźnego widzenia, widzenia tęczowego i ból oka. Konieczne jest natychmiast badanie oka przed dalszą kontynuacją leczenia tym lekiem. Stan taki może być objawem ostrej jaskry. Rzadkie działanie niepożądane, może dotyczyć nie więcej niż 1 na 1 000 osób.
• Problem z sercem określany jako zespół długiego QT (widoczny w zapisie elektrokardiograficznym, EKG). Częste działanie niepożądane, może dotyczyć nie więcej niż 1 na 10 osób.
• Zaparcia, wzdęty brzuch, gorączka i wymioty. Objawy te mogą być spowodowane porażeniem części jelita. Rzadkie działanie niepożądane, może dotyczyć nie więcej niż 1 na 1 000 osób.
• Zażółcenie skóry lub gałek ocznych (żółtaczka). Lek może wpływać na wątrobę. Rzadkie działanie niepożądane, może dotyczyć nie więcej niż 1 na
• Siniaki, krwawienie, bladość lub uporczywy ból gardła i gorączka. Objawy te mogą być pierwszymi oznakami wpływu na szpik i krew. Wpływ na krew może polegać na zmniejszeniu liczby czerwonych krwinek (które transportują tlen w organizmie), białych krwinek (które pomagają zwalczać infekcje) i płytek (które pomagają w krzepnięciu). Rzadkie działanie niepożądane, może dotyczyć nie więcej niż 1 na 1 000 osób.
• Myśli lub zachowania samobójcze. Rzadkie działanie niepożądane, może dotyczyć nie więcej niż 1 na 1 000 osób.
Pon iżej wymienione dz iałania n iepoż ądane z głasz ano z nas tępującą c zęstością:
Bardz o c zęsto: m oże dot yczyć w ięcej ni ż 1 na 10 o sób • sennoś ć/ospałość • dr żenie rąk lub innych c zęści c iała • zawrot y głowy • ból g łowy • nieregul arne, silne lub szybk ie bi cia s erca • zawrot y głow y po w staniu z pow odu niskiego c iśnienia k rwi (niedociśnienie ortostatyczne) • sucho ść w ustach • zapa rcia • nudnoś ci • nad mierne p oce nie się
• zwiększenie m asy ciała • niewyraźna lub wolna mowa • agresja • zatkany nos.
Często: może dotyczyć nie więcej niż 1 na 10 osób • splątanie • zabur zenia s eksualne (zmniejszony popęd płciow y, p robl emy ze w zwodem) • zabur zenia uwagi • zmiany smaku • dr ętwienie lub mrow ienie w rę kach lub nog ach • zabur zenia k oordy nacji • niewyraźna lub wolna m owa • rozszerzone ź renice • blok serca • zmęczenie • niskie stężenie sodu we kr wi • pobudzenie • zabur zenia uk ładu moczowego • odc zuw anie p ragnienia.
Niezby t c zęsto: m oże dot yczyć nie wi ęcej n iż 1 na 100 osób • ni epokój , lęk, trudnoś ci ze sne m, k osz mary senne • dr gawki • szum w us zach • pod wyższone c iśnienie krwi • biegunk a, wym iot y • zwiększona pr odukc ja mleka lub wypł yw mleka bez ka rmienia piersią • zwiększone c iśnienie w gałce oc znej • pogors zenia się stanu k lin iczne go pa cjenta • nasilenie się niewydolności serca • zabur zenia c zynno ści w ątroby (np. cholestatyczna chor oba w ątroby).
Rzadko: może dot yczyć nie w ięcej n iż 1 na 1 00 0 osób • zaha mow anie c zynności szpi ku k ost nego, z miany krwi (mog ą w ystępow ać np. siniaki, krwawienie, blado ść lub utrzymujący się ból gardła i g or ączka) • zmniejszenie apetytu • majaczenie (zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku), omamy • myśli lub zach owania samobó jcze • zabur zenia rytmu se rca lub wzor ca t ętna • obrzęk ślin ianek • niedroż ność jelita c ienkiego pow odująca z aparcia • zażół cen ie skór y lub gałek oczny ch (żółt aczka) • wypadanie w łosów • zwiększona w rażliw ość na światło słon ecz ne • powiększenie p iersi u mężczyzn • gor ączka • zmniejszenie masy ciała • nieprawidłowe w yni ki badań czynno ści w ątroby.
Bardz o r zadko: m oże dot yczyć nie wi ęcej n iż 1 na 10 0 00 osób • cho roba m ięśnia s ercowego • uczucie wewnętrznego niepok oj u z towarzyszącą potrzebą c iągłego r uc hu
• zabur zenia nerwów obw odow ych • nagłe z większenie c iśnienia w ok u • szczególny rodz aj nieregul arnego r ytmu se rca (nazywany torsades de pointes) • alergiczne z apalenie pęc herzyków pł ucny ch i t kanki pł ucn ej.
Nieznana (częstość n ie m oże by ć ok reślona na podstawie do stępny ch danych) • br ak łaknienia • wahan ia po ziom u cu kru we k rwi • paranoja • zabur zenia ruchowe (niekontr olowane r uchy lub zmniejszenie r uchliw oś ci) • zapalenie m ięśnia s ercowego • zapalenie w ątroby • ude rzenia g or ąca • suchość oka.
U pacjentów przyjmujących ten rodzaj leków obserwowano większe ryzyko złamań kości.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bez pośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309, Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Amitriptylinum VP
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i nie dostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku, po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po Termin ważności (EXP).Termin ważności oznacza ostatni dzień danego miesiąca. Przechowywać w temperaturze poniżej 25ºC. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Amitriptylinum VP
Substancją czynną leku jest amitryptylina.
Pozostałe składniki: Tabletki powlekane 10 mg:
celuloza mikr okrystaliczna, skrobia kukurydziana, powidon, disodu edetynian , talk, magnezu stearynian.
Skład otoczk i: kopolimer metakrylanu butylu zasadowy, kwas cytrynowy jednowodny, trietylu cytrynian, polisorbat 80, makrogol 6000, talk, tytanu dwutlenek (E 171), ż elaza tlenek żółty (E 172), symetykon emulsja.
Tabletki powlekane 25 mg: celuloza mikrokrystaliczna, skrobia kukurydziana, powidon, disodu edetynian, talk, magnezu stearynian.
Skład otocz ki: kopolimer metakrylanu butylu zasadowy, kwas cytrynowy jednowodny, trietylu cytrynian, polisorbat 80, makrogol 6000, talk, tytanu dwutlenek (E 171), żelaza tlenek czerwony (E 172), symetykon emulsja.
Jak wygląda lek Amitriptylinum VP i co zawiera opakowanie
Tabletki powlekane 10 mg: żółtobrązowe, okrągłe, obustronnie wypukłe. Tabletki powlekane 25 mg: brązowoczerwone, okrągłe, obustronnie wypukłe.
Wielkość opakowania: 60 tabletek powlekanych (2 blistry po 30 szt.) w tekturowym pudełku.
Podmiot odpowiedzialny
Bausch Health Ireland Limited Citywest Business Campus Dublin 24, D24PPT3 Irlandia
Wytwórca
Bausch Health Poland sp. z o.o. ul. Przemysłowa 2 35-959 Rzeszów
ICN Polfa Rzeszów S.A. ul. Przemysłowa 2 35-959 Rzeszów
Data ostatniej aktualizacji ulotki: grudzień 2021
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
Amitriptylinum VP, 25 mg, tabletki powlekane
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Tabletka powlekana
Tabletki powlekane brązowoczerwone, okrągłe, obustronnie wypukłe.
Produkt leczniczy Amitriptylinum VP jest wskazany do stosowania: • w leczeniu dużych zaburzeń depresyjnych u dorosłych • w leczeniu bólu neuropatycznego u dorosłych • w profilaktyce przewlekłych napięciowych bólów głowy (NBG) u dorosłych • w profilaktycznym leczeniu migreny u dorosłych • w leczeniu moczenia nocnego u dzieci w wieku 6 lat i starszych w przypadku wykluczenia patologii organicznej, takiej jak rozszczep kręgosłupa, i wobec braku odpowiedzi na inne terapie niefarmakologiczne i farmakologiczne, w tym leki przeciwskurczowe oraz wazopresynę i produkty powiązane. Niniejszy produkt leczniczy może przepisywać tylko lekarz dysponujący doświadczeniem w zakresie leczenia przetrwałej enurezy.
Dawkowanie
Nie wszystkie schematy dawkowania można uzyskać stosując każdą postać lub moc produktu. Należy dobrać odpowiednią postać lub dawkę leku dla dawki początkowej i każdego kolejnego zwiększania dawki.
Duże zaburzenia depresyjne Leczenie należy rozpoczynać od małej dawki i zwiększać ją stopniowo, obserwując uważnie odpowiedź kliniczną i wszelkie objawy nietolerancji.
Dorośli Początkowo 25 mg 2 razy na dobę (50 mg dziennie). W razie potrzeby dawkę można zwiększać o 25 mg co drugi dzień, maksymalnie do 150 mg na dobę, podzielone na dwie dawki. Dawkę podtrzymującą stanowi najmniejsza skuteczna dawka.
Pacjenci w podeszłym wieku powyżej 65 lat i pacjenci z chorobą układu krążenia Początkowo 10 – 25 mg na dobę. Dawkę dobową można zwiększać do 100 – 150 mg, podzielonych na dwie dawki, w zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta i tolerancji. Należy zachować ostrożność podczas stosowania dawek powyżej 100 mg.
Dawkę podtrzymującą stanowi najmniejsza skuteczna dawka.
Dzieci i młodzież Amitryptylina nie powinna być stosowana u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat, ponieważ nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności tego produktu w tej grupie wiekowej (patrz punkt 4.4).
Czas trwania leczenia Działanie przeciwdepresyjne zazwyczaj uzyskuje się po 2-4 tygodniach. Leczenie lekami przeciwdepresyjnymi jest objawowe i dlatego należy je kontynuować wystarczająco długo, zazwyczaj przez 6 miesięcy po wyleczeniu, aby zapobiec nawrotowi.
Ból neuropatyczny, zapobieganie przewlekłym napięciowym bólom głowy i profilaktyka migreny
Należy indywidualnie zwiększać pacjentowi dawkę, aż do osiągnięcia dawki zapewniającej odpowiednie znieczulenie z tolerowanymi działaniami niepożądanymi. Zazwyczaj należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez możliwie najkrótszy czas konieczny do leczenia objawów.
Dorośli Zalecane dawki to 25 – 75 mg na dobę, wieczorem. Należy zachować ostrożność podczas stosowania dawek powyżej 100 mg.
Dawka początkowa powinna wynosić 10 - 25 mg wieczorem. Dawki można zwiększać w porcjach po 10-25 mg co 3-7 dni, zgodnie z tolerancją.
Dawkę można przyjmować raz na dobę lub podzielić na dwie dawki. Nie jest zalecana dawka pojedyncza powyżej 100 mg.
Działanie przeciwbólowe zazwyczaj obserwuje się po 2-4 tygodniach podawania.
Pacjenci w podeszłym wieku powyżej 65 lat i pacjenci z chorobą układu krążenia
Dawka początkowa powinna wynosić 10 - 25 mg wieczorem. Należy zachować ostrożność podczas stosowania dawek powyżej 75 mg.
Ogólnie zaleca się rozpoczynanie leczenia od niższego zakresu dawek zalecanego dla dorosłych. Dawkę można zwiększać w zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta i tolerancji.
Dzieci i młodzież Amitryptylina nie powinna być stosowana u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat, ponieważ nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności tego produktu w tej grupie wiekowej (patrz punkt 4.4).
Czas trwania leczenia
Ból neuropatyczny Leczenie jest objawowe i dlatego należy je kontynuować wystarczająco długo. Wielu pacjentów może potrzebować kilkuletniego leczenia. Zalecana jest regularna ponowna ocena stanu pacjenta w celu potwierdzenia, że kontynuowanie terapii jest u niego nadal właściwe.
Profilaktyczne leczenie przewlekłych napięciowych bólów głowy i profilaktyczne leczenie migreny u dorosłych Leczenie należy kontynuować wystarczająco długo. Zalecana jest regularna ponowna ocena w celu potwierdzenia, że kontynuowanie terapii jest nadal właściwe dla danego pacjenta.
Moczenie nocne
Dzieci i młodzież Zalecane dawki dla: • dzieci w wieku od 6 do 10 lat: 10 mg -20 mg. Należy zastosować najbardziej odpowiednią postać dawkowania dla tej grupy wiekowej. • dzieci w wieku 11 lat i starsze: 25 – 50 mg na dobę
Dawkę należy zwiększać stopniowo. Dawki należy podawać 1-1½ godziny przed snem. Przed rozpoczęciem leczenia amitryptyliną należy wykonać EKG, aby wykluczyć obecność zespołu długiego QT. Maksymalny czas trwania cyklu leczenia nie powinien przekraczać 3 miesięcy. Jeśli konieczne są wielokrotne cykle podawania amitryptyliny, co 3 miesiące należy przeprowadzać ocenę medyczną. Podczas kończenia leczenia należy stopniowo zmniejszać dawkę amitryptyliny.
Specjalne grupy pacjentów
Zaburzenia czynności nerek Ten produkt leczniczy można podawać pacjentom z niewydolnością nerek w zwykłych dawkach.
Zaburzenia czynności wątroby Zaleca się ostrożne dawkowanie i w miarę możliwości oznaczanie stężenia w surowicy.
Inhibitory izoenzymu CYP2D6 cytochromu P450 W zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta, należy rozważyć mniejszą dawkę amitryptyliny, jeśli silny inhibitor CYP2D6 (np. bupropion, chinidyna, fluoksetyna, paroksetyna) jest dodawany do leczenia amitryptyliną (patrz punkt 4.5).
Osoby o stwierdzonym wolnym metabolizmie CYP2D6 lub CYP2C19 U tych pacjentów może występować większe stężenie amitryptyliny i jej aktywnego metabolitu, nortryptyliny, w osoczu. Należy rozważyć zmniejszenie zalecanej dawki początkowej o 50%.
Sposób podawania Produkt Amitriptylinum VP jest przeznaczony do podawania doustnego. Tabletki należy połykać, popijając wodą, niezależnie od posiłków.
Przerwanie leczenia
Podczas kończenia leczenia należy stopniowo, przez kilka tygodni, zmniejszać dawkę leku.
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. Niedawno przebyty zawał mięśnia sercowego. Każdy stopień bloku serca lub zaburzenia rytmu serca i niewydolność tętnic wieńcowych. Przeciwwskazane jest jednoczesne leczenie inhibitorami MAO (inhibitorami monoaminooksydazy) (patrz punkt 4.5). Jednoczesne podawanie amitryptyliny i inhibitorów MAO może wywołać zespół serotoninowy (poł ączenie objawów, mogących obejmować niepokój, splątanie, drżenie, mioklonie i hipertermię). Leczenie amitryptyliną można wprowadzić 14 dni po przerwaniu stosowania nieodwracalnych nieselektywnych inhibitorów MAO i przynajmniej jeden dzień po przerwaniu stosowania odwracalnego moklobemidu. Leczenie inhibitorami MAO można wprowadzić 14 dni po przerwaniu stosowania amitryptyliny. Ciężka choroba wątroby. U dzieci w wieku poniżej 6 lat.
Po dużych dawkach prawdopodobne jest wystąpienie zaburzeń rytmu serca i ciężkiego niedociśnienia. Mogą one również wystąpić u pacjentów z uprzednio istniejącą chorobą serca, przyjmujących typowe dawki.
Zespół długiego QT
W okresie po wprowadzeniu do obrotu zgłaszano przypadki zespołu długiego QT i arytmii. Zaleca się ostrożność podczas stosowania u pacjentów ze znaczną bradykardią, pacjentów z niewyrównaną niewydolnością serca oraz u pacjentów stosujących jednocześnie leki wydłużające odstęp QT. Ze zwiększonym ryzykiem arytmii wiążą się też zaburzenia elektrolitowe (hipokaliemia, hiperkaliemia, hipomagnezemia).
Środki znieczulające podawane podczas leczenia trój-/czteropierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi mogą zwiększać ryzyko arytmii i niedociśnienia. W miarę możliwości należy przerwać stosowanie tego produktu leczniczego kilka dni przed zabiegiem chirurgicznym. Jeśli konieczny jest zabieg w trybie nagłym, należy poinformować lekarza anestezjologa, że pacjent jest leczony tym lekiem.
Konieczne jest zachowanie dużej ostrożności podczas podawania amitryptyliny pacjentom z nadczynnością tarczycy lub otrzymującym leki na tarczycę, ponieważ mogą wystąpić zaburzenia rytmu serca.
Pacjenci w podeszłym wieku są szczególnie podatni na występowanie niedociśnienia ortostatycznego.
Ten produkt leczniczy należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów z zaburzeniami drgawkowymi, zatrzymaniem moczu, przerostem gruczołu krokowego, nadczynnością tarczycy, objawami paranoi i zaawansowaną chorobą wątroby lub układu krążenia, zwężeniem odźwiernika i porażenną niedrożnością jelita.
U pacjentów z płytką komorą przednią i wąskim kątem komory oka stosowanie produktu może wywołać napad ostrej jaskry z powodu rozszerzenia źrenicy.
Samobójstwo/myśli samobójcze
Depresja jest związana ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia myśli samobójczych, samookaleczenia i samobójstw (zachowania samobójcze). Ryzyko utrzymuje się do czasu uzyskania znaczącej poprawy klinicznej. Ponieważ poprawa może nie nastąpić podczas pierwszych kilku tygodni leczenia lub dłużej, należy uważnie kontrolować stan pacjentów do czasu uzyskania poprawy. Ogólne doświadczenie kliniczne wskazuje, że ryzyko wystąpienia zachowań samobójczych może się zwiększyć we wczesnym etapie uzyskiwania poprawy. Pacjenci z zachowaniami samobójczymi w wywiadzie lub pacjenci przejawiający przed rozpoczęciem leczenia znacznego stopnia skłonności samobójcze należą do grupy zwiększonego ryzyka wystąpienia myśli samobójczych lub prób samobójczych i należy ich poddać ścisłej obserwacji w trakcie leczenia. Metaanaliza kontrolowanych placebo badań klinicznych dotyczących leków przeciwdepresyjnych stosowanych u dorosłych pacjentów z zaburzeniami psychicznymi wykazała zwiększone w porównaniu z placebo ryzyko zachowań samobójczych u pacjentów w wieku poniżej 25 lat stosujących leki przeciwdepresyjne. Leczenie pacjentów, w szczególności tych z grupy wysokiego ryzyka, powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarza, głównie w początkowym etapie leczenia i po zmianie stosowanej dawki. Pacjenci (i ich opiekunowie) powinni być powiadomieni o potrzebie monitorowania występowania pogorszenia stanu klinicznego, występowania prób lub myśli samobójczych i nietypowych zmian w zachowaniu i konieczności zgłoszenia się do lekarza, jeśli pojawią się takie objawy.
U osób z zaburzeniami dwubiegunowymi może wystąpić przesunięcie stanu w kierunku fazy maniakalnej. Jeśli pacjent wejdzie w fazę maniakalną, należy przerwać stosowanie amitryptyliny.
Jak opisano dla innych leków psychotropowych, amitryptylina może wpływać na stężenie insuliny i glukozy we krwi, co wymaga korekty leczenia przeciwcukrzycowego u pacjentów chorujących na cukrzycę. Ponadto sama depresja może wpływać na równowagę poziomu glukozy pacjenta.
Zgłaszano występowanie wysokiej gorączki podczas podawania trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych z lekami przeciwcholinergicznymi lub neuroleptycznymi, zwłaszcza w czasie upałów.
Po długotrwałym podawaniu nagłe przerwanie leczenia może spowodować objawy odstawienia, takie jak ból głowy, złe samopoczucie, bezsenność i drażliwość.
Amitryptylinę należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów otrzymujących SSRI (patrz punkty 4.2 i 4.5).
Moczenie nocne
Przed rozpoczęciem leczenia amitryptyliną należy wykonać EKG, aby wykluczyć obecność zespołu długiego QT. Amitryptyliny stosowanej w enurezie nie należy łączyć z lekiem przeciwcholinergicznym. Myśli i zachowania samobójcze mogą rozwinąć się również podczas wczesnego leczenia lekami przeciwdepresyjnymi innych zaburzeń niż depresja. Dlatego podczas leczenia pacjentów z enurezą należy przestrzegać takich samych środków ostrożności jak podczas leczenia pacjentów z depresją.
Dzieci i młodzież
Brak długoterminowych danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania u dzieci i młodzieży, odnośnie wzrostu, dojrzewania oraz rozwoju poznawczego i rozwoju zachowania (patrz punkt 4.2).
Sód Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w jednej tabletce, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
Możliwy wpływ amitryptyliny na inne produkty lecznicze
Przeciwwskazane leczenie skojarzone
Inhibitory MAO (nieselektywne i selektywne A (moklobemid) i B (selegilina)) - ryzyko zespołu serotoninowego (patrz punkt 4.3).
Niezalecane leczenie skojarzone
Leki sympatykomimetyczne: Amitryptylina może nasilać działanie na układ krążenia adrenaliny, efedryny, izoprenaliny, noradrenaliny, fenylefryny i fenylopropanolaminy (np. wchodzących w skład środków do znieczulenia miejscowego i ogólnego oraz środków obkurczających do nosa).
Blokery neuronów adrenergicznych: Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne mogą przeciwdziałać przeciwnadciśnieniowym działaniom ośrodkowo działających leków przeciwnadciśnieniowych, takich jak guanetydyna, betanidyna, rezerpina, klonidyna i metyldopa. Podczas leczenia trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi zaleca się przegląd wszystkich stosowanych leków przeciwnadciśnieniowych.
Leki przeciwcholinergiczne: Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne mogą nasilać działanie tych leków na oczy, ośrodkowy układ nerwowy, jelita i pęcherz moczowy. Należy unikać jednoczesnego stosowania z powodu zwiększonego ryzyka porażennej niedrożności jelita, wysokiej gorączki itp.
Leki wydłużające odstęp QT, w tym leki przeciwarytmiczne, takie jak chinidyna, leki przeciwhistaminowe astemizol i terfenadyna, niektóre leki przeciwpsychotyczne (zwłaszcza pimozyd i sertindol), cyzapryd, halofantryna i sotalol, mogą zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia arytmii komorowych podczas przyjmowania z trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania amitryptyliny i metadonu ze względu na możliwość działania addycyjnego na odstęp QT i zwiększone ryzyko poważnych działań na układ krążenia. Ostrożność jest zalecana również w razie jednoczesnego stosowania amitryptyliny i leków moczopędnych wywołujących hipokaliemię (np. furosemidu).
Tiorydazyna: Należy unikać jednoczesnego podawania amitryptyliny i tiorydazyny (substrat CYP2D6) ze względu na hamowanie metabolizmu tiorydazyny i w następstwie zwiększone ryzyko działań niepożądanych dotyczących serca.
Tramadol: Jednoczesne stosowanie tramadolu (substrat CYP2D6) i trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych (TLPD), takich jak amitryptylina, zwiększa ryzyko wystąpienia napadów drgawek i zespołu serotoninowego. Ponadto takie skojarzenie może hamować metabolizm tramadolu do aktywnego metabolitu i tym samym zwiększać stężenie tramadolu, ewentualnie powodując toksyczność opioidów.
Leki przeciwgrzybicze, takie jak flukonazol i terbinafina, zwiększają stężenie leków trójpierścieniowych w surowicy i towarzyszącą toksyczność. Występowały omdlenia i torsade de pointes.
Leczenie skojarzone wymagające środków ostrożności
Środki działające hamująco na OUN: Amitryptylina może nasilać działanie uspokajające alkoholu, barbituranów i innych środków działających hamująco na OUN.
Możliwy wpływ innych produktów leczniczych na amitryptylinę
Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (TLPD), w tym amitryptylina, są metabolizowane głównie przez izoenzymy CYP2D6 i CYP2C19 cytochromu wątrobowego P450, które są polimorficzne w populacji. Inne izoenzymy biorące udział w metabolizmie amitryptyliny to CYP3A4, CYP1A2 i CYP2C9.
Inhibitory CYP2D6: Izoenzym CYP2D6 może być hamowany przez różne leki, np. neuroleptyki, inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, beta blokery i leki przeciwarytmiczne. Do silnych inhibitorów CYP2D6 należą bupropion, fluoksetyna, paroksetyna i chinidyna. Leki te mogą powodować znaczne zmniejszenie metabolizmu TLPD i wyraźne zwiększenie ich stężenia w osoczu. Należy rozważyć monitorowanie stężenia TLPD w osoczu, jeśli TLPD ma być jednocześnie podawany z innym lekiem, który jest silnym inhibitorem CYP2D6. Może być konieczne dostosowanie dawki amitryptyliny (patrz punkt 4.2). Zaleca się zachowanie ostrożności podczas jednoczesnego podawania amitryptyliny z duloksetyną, która jest umiarkowanym inhibitorem CYP2D6.
Inne inhibitory cytochromu P450: Cymetydyna, metylfenidat i blokery kanału wapniowego (np. diltiazem i werapamil) mogą zwiększać stężenie trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych w osoczu i towarzyszącą im toksyczność. Obserwowano zwiększenie stężenia amitryptyliny i nortryptyliny w surowicy przez leki przeciwgrzybicze, takie jak flukonazol (inhibitor CYP2C9) i terbinafina (inhibitor CYP2C6).
Izoenzymy CYP3A4 i CYP1A2 metabolizują amitryptylinę w mniejszym stopniu. Jednak wykazano, że fluwoksamina (silny inhibitor CYP1A2) zwiększa stężenie amitryptyliny w osoczu. Należy unikać takiego skojarzenia. Podczas jednoczesnego stosowania amitryptyliny i silnych inhibitorów CYP3A4, takich jak ketokonazol, itrakonazol i rytonawir, można spodziewać się klinicznie istotnych interakcji.
Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne i neuroleptyki wzajemnie hamują swój metabolizm. Może to prowadzić do obniżenia progu drgawkowego i napadów drgawek. Może być konieczne dostosowanie dawkowania tych leków.
Induktory cytochromu P450: Doustne środki antykoncepcyjne, ryfampicyna, fenytoina, barbiturany, karbamazepina i ziele dziurawca (Hypericum perforatum) mogą zwiększać metabolizm trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, czego efektem będzie zmniejszenie ich stężenia w osoczu i zmniejszona odpowiedź przeciwdepresyjna.
W obecności etanolu zwiększone było stężenie wolnej amitryptyliny w osoczu i stężenie nortryptyliny.
Walproinian sodu i kwas walproinowy mogą zwiększać stężenie amitryptyliny w osoczu. Z tego powodu zaleca się obserwację kliniczną pacjenta.
Ciąża
Dla amitryptyliny dostępne są tylko ograniczone dane kliniczne dotyczące stosowania w okresie ciąży.
Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję (patrz punkt 5.3). Amitryptylina nie jest zalecana do stosowania w okresie ciąży, chyba że jest to wyraźnie konieczne i tylko po dokładnym rozważeniu stosunku ryzyka do korzyści.
Podczas długotrwałego stosowania i po podawaniu w końcowych tygodniach ciąży u noworodka mogą wystąpić objawy odstawienia. Mogą one obejmować drażliwość, wzmożone napięcie mięśni, drżenie, nieregularny oddech, słabe picie i głośny płacz i ewentualnie objawy przeciwcholinergiczne (zatrzymanie moczu, zaparcia).
Karmienie piersią
Amitryptylina i jej metabolity przenikają do mleka ludzkiego (w ilościach odpowiadających 0,6 - 1% dawki przyjętej przez matkę). Nie można wykluczyć zagrożenia dla dziecka karmionego piersią. Należy podjąć decyzję, czy przerwać karmienie piersią czy przerwać podawanie tego produktu leczniczego, biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla matki.
Płodność
Amitryptylina zmniejszała wskaźnik ciąż u szczurów (patrz punkt 5.3). Brak dostępnych danych dotyczących wpływu amitryptyliny na płodność u ludzi.
Amitryptylina jest lekiem uspokajającym. U pacjentów, którym przepisano leki psychotropowe, można spodziewać się wystąpienia pewnych zaburzeń ogólnej uwagi i koncentracji. Należy ich zatem poinformować o możliwości upośledzenia zdolności prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Te działania niepożądane może nasilić jednoczesne spożycie alkoholu.
Amitryptylina może wywoływać działania niepożądane podobne do działań innych trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych. Niektóre z poniżej wymienionych działań niepożądanych, np. ból głowy, drżenie, zaburzenia uwagi, zaparcia i mniejsze libido, mogą być również objawami depresji i zazwyczaj ulegają osłabieniu wraz z ustępowaniem stanu depresyjnego.
W tabeli poniżej działania niepożądane przedstawiono wg klasyfikacji układów i narządów MedDRA, a częstość występowania określono następująco: Bardzo często (>1/10); Często (>1/100 do <1/10); Niezbyt często (>1/1 000 do <1/100); Rzadko (>1/10 000 do <1/1 000); Bardzo rzadko (<1/10 000). Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Klasyfikacja układów i narządów MedDRA Częstość Działanie niepożądane Zaburzenia krwi i układu chłonnego Rzadko Zahamowanie czynności szpiku kostnego, agranulocytoz a, leukopenia, eozynofilia, małopłytkowość. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Rzadko Zmniejszone łaknienie. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Nieznana Anoreksja, wahania poziomu cukru we krwi. Zaburzenia psychiczne Bardzo często Agresja. Często Stan splątania, zmniejszone libido, niepokój. Niezbyt często Hipomania, mania, lęk, bezsenność, koszmary senne. Rzadko Majaczenie (u pacjentów w podeszłym wieku), omamy, myśli l ub zachowania samobójcze*. Nieznana Paranoja. Zaburzenia układu nerwowego Bardzo często Senność, drżenie, zawroty głowy, ból głowy, ospałoś ć, zaburzenia mowy (dyzartria). Często Zaburzenia uwagi, zaburzenia smaku, parestezje, ataksja. Niezbyt często Drgawki. Bardzo rzadko Akatyzja, polineuropatia. Nieznana Zaburzenia pozapiramidowe. Zaburzenia oka Bardzo często Zaburzenia akomodacji. Często Rozszerzenie źrenic. Bardzo rzadko Ostra jaskra. Nieznana Suchość oka. Zaburzenia ucha i błędnika Niezbyt często Szumy uszne. Zaburzenia serca Bardzo często Kołatanie serca, tachykardia. Często Blok przedsionkowo-komorowy, blok odnogi pęczka Hisa. Rzadko Arytmia. Bardzo rzadko Kardiomiopatie, torsade de pointes. Nieznana Zapalenia mięśnia sercowego z nadwrażliwości. Zaburzenia naczyniowe Bardzo często Niedociśnienie ortostatyczne. Niezbyt często Nadciśnienie tętnicze. Nieznana Hipertermia. Klasyfikacja układów i
Częstość Działanie niepożądane Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej i śródpiersia Bardzo często Zatkany nos. Bardzo rzadko Alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych i, odpowiednio, tkanki płucnej (zapalenie pęcherzyków płucnych, Zespół Löfflera). Zaburzenia żołądka i jelit Bardzo często Suchość jamy ustnej, zaparcia, nudności. Niezbyt często Biegunka, wymioty, obrzęk języka. Rzadko Powiększenie gruczołów ślinowych, porażenna niedrożność jelita. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Rzadko Żółtaczka. Niezbyt często Zaburzenia czynności wątroby (np. cholestatyczna choroba wątroby). Nieznana Zapalenie wątroby. Zaburzenia skóry i tkanki podskór ne j Bardzo często Nadmierna potliwość. Niezbyt często Wysypka, pokrzywka, obrzęk twarzy. Rzadko Łysienie, reakcja nadwrażliwości na światło. Zaburzenia nerek i dróg moczowych Często Zaburzenia mikcji. Niezbyt często Zatrzymanie moczu. Zaburzenia układu roz rodczego i p iersi Często Zaburzenia erekcji. Niezbyt często Mlekotok. Rzadko Ginekomastia. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Często Zmęczenie, uczucie pragnienia. Rzadko Gorączka. Badania diagnostyczne Bardzo często Zwiększenie masy ciała. Często Nietypowy zapis EKG, wydłużenie odstępu QT w zapisie elektrok ardi og raficznym, wydłużenie zespołu QRS w z apisie elektrokardiograficznym, hiponatremia. Niezbyt często Zwiększenie ciśnienia śródgałkowego. Rzadko Zmniejszenie masy ciała. Nieprawidłowe w yni ki badań czynności wątroby, z większenie a ktywności f os fatazy zasadowej we k rwi, zwiększenie aktywności aminotransferaz. *Zgłaszano przypadki myśli lub zachowań samobójczych podczas leczenia lub zaraz po zakończeniu leczenia amitryptyliną (patrz punkt 4.4).
Badania epidemiologiczne, przeprowadzone głównie z udziałem pacjentów w wieku 50 lat i starszych, wykazały zwiększone ryzyko złamań kości u pacjentów leczonych SSRI i TLPD. Mechanizm, który prowadzi do zwiększenia tego ryzyka jest nieznany
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, Tel.: + Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Objawy
Objawy przeciwcholinergiczne: Rozszerzenie źrenic, tachykardia, zatrzymanie moczu, suchość błon śluzowych, zmniejszenie ruchów perystaltycznych jelit. Drgawki. Gorączka. Nagłe wystąpienie depresji OUN. Obniżona świadomość postępująca w śpiączkę. Depresja oddechowa.
Objawy kardiologiczne: Arytmie (tachyarytmie komorowe, torsade de pointes, migotanie komór). Zapis EKG charakterystycznie wykazywał wydłużony odstęp PR, poszerzenie zespołu QRS, wydłużenie odstępu QT, spłaszczenie lub inwersję załamka T, obniżenie odcinka ST i różne stopnie bloku serca postępująceg o do zatrzymania akcji serca. Poszerzenie zespołu QRS zazwyczaj dobrze koreluje ze stopniem toksyczności po ostrym przedawkowaniu. Niewydolność serca, niedociśnienie tętnicze, wstrząs kardiogenny. Kwasica metaboliczna, hipokaliemia, hiponatremia. W zgłoszeniach składanych w ramach nadzoru po wprowadzeniu do obrotu oraz w piśmiennictwie opisywano po przedawkowaniu amitryptyliny przypadki ujawnienia się zespołu Brugadów i zapisów EKG charakterystycznych dla tego zespołu (BEP, ang. Brugada ECG patterns).
Spożyci e 750 mg amitryptyliny lub więcej przez osobę dorosłą może prowadzić do poważnej toksyczności. Skutki przedawkowania będą nasilone, jeśli jednocześnie spożyto alkohol i inne leki psychotropowe. Istnieje znaczna zmienność osobnicza w zakresie odpowiedzi na przedawkowanie.
Przedawkowanie amitryptyliny u dzieci może prowadzić do poważnych konsekwencji. Dzieci są szczególnie podatne na wystąpienie śpiączki, kardiotoksyczności, depresji oddechowej, napadów drgawek, hiponatremii, letargu, częstoskurczu zatokowego, senności, nudności, wymiotów i hiperglikemii.
Podczas przebudzenia może ponownie wystąpić splątanie, niepokój i omamy oraz ataksja.
Leczenie
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwdepresyjne, nieselektywne inhibitory wychwytu zwrotnego monoamin(trójpierścieniowy lek przeciwdepresyjny) Kod ATC: N 06 AA 09
Mechanizm działania
Amitryptylina jest trójpierścieniowym lekiem przeciwdepresyjnym i lekiem przeciwbólowym. Wykazuje wyraźne właściwości przeciwcholinergiczne i uspokajające. Zapobiega wychwytowi zwrotnemu i tym samym inaktywacji noradrenaliny i serotoniny w zakończeniach nerwowych. Zapobieganie wychwytowi zwrotnemu tych neuroprzekaźników monoaminowych nasila ich działanie w mózgu. Wydaje się to powiązane z działaniem przeciwdepresyjnym.
Mechanizm działania obejmuje również działanie blokujące kanały jonowe: kanał sodowy, potasowy i NMDA na poziomie ośrodkowym i rdzenia kręgowego. Wpływ na noradrenalinę, sód i NMDA to znane mechanizmy uczestniczące w zmniejszaniu bólu neuropatycznego, leczeniu profilaktycznym przewlekłych napięciowych bólów głowy i leczeniu profilaktycznym migreny. Działanie amitryptyliny zmniejszające ból nie jest związane z jej właściwościami przeciwdepresyjnymi.
Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne wykazują w różnym stopniu powinowactwo do receptorów muskarynowych i histaminowych H1.
Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania
Wykazano skuteczność i bezpieczeństwo stosowania amitryptyliny w następujących wskazaniach u dorosłych: • leczenie dużego zaburzenia depresyjnego • leczenie bólu neuropatycznego • profilaktyka przewlekłych napięciowych bólów głowy • profilaktyka migreny
Wykazano skuteczność i bezpieczeństwo stosowania amitryptyliny w leczeniu moczenia nocnego dzieci w wieku 6 lat i starszych (patrz punkt 4.1).
Zalecane dawki są podane w punkcie 4.2. W leczeniu depresji stosowano dawki wynoszące maksymalnie 200 mg na dobę, a czasami, tylko w szpitalu, maksymalnie 300 mg na dobę u pacjentów z dużymi zaburzeniami depresyjnymi.
Działania przeciwdepresyjne i przeciwbólowe zazwyczaj występują po 2-4 tygodniach. Działanie uspokajające nie jest opóźnione.
Wchłanianie Tabletki powlekane Doustne podawanie tabletek prowadzi do maksymalnego stężenia w surowicy po około 4 godzinach. (t max = 3,89±1,87 godziny; zakres 1,93-7,98 godziny). Po podaniu doustnym 50 mg średnie C max =30,95±9,61 ng/ml; zakres 10,85-45,70 ng/ml (111,57±34,64 nmol/l; zakres 39,06-164,52 nmol/l). Średnia bezwzględna biodostępność po podaniu doustnym wynosi 53% (F abs = 0,527±0,123; zakres 0,219-0,756).
Dystrybucja Pozorna objętość dystrybucji (V d ) β , szacowana po podaniu dożylnym, wynosi 1221 l±280 ; zakres 769-1702 l (16±3 l/kg).
Wiązanie z białkami osocza wynosi około 95%. Amitryptylina i główny metabolit nortryptylina przenikają przez barierę łożyskową.
U kobiet karmiących piersią amitryptylina i nortryptylina są wydalane w małych ilościach z mlekiem. Proporcja stężenia w mleku do stężenia w osoczu u kobiet wynosi około 1:1. Szacowane dobowe narażenie niemowlęcia (na amitryptylinę + nortryptylinę) wy nosi średnio 2% odpowiednich, związanych z masą ciała dawek amitryptyliny stosowanych u matki (w mg/kg) (patrz punkt 4.6).
Metabolizm In vitro metabolizm amitryptyliny odbywa się głównie poprzez demetylację (CYP2C19, CYP3A4) i hydroksylację (CYP2D6), a następnie wiązanie z kwasem glukuronowym. Innymi zaangażowanymi izoenzymami są CYP1A2 i CYP2C9. Metabolizm podlega polimorfizmowi genetycznemu. Głównym aktywnym metabolitem jest amina drugorzędowa, nortryptylina. Nortryptylina jest silniejszym inhibitorem wychwytu noradrenaliny niż serotoniny, podczas gdy amitryptylina hamuje w takim samym stopniu wychwyt noradrenaliny i serotoniny. Inne metabolity, takie jak cis- i trans-10-hydroksyamitryptylina oraz cis- i trans-10-hydroksynortryptylina, mają taki sam profil jak nortryptylina, ale są znacznie słabsze. Demetylonortryptylina i N-tlenek amitryptyliny są obecne w osoczu tylko w bardzo małych ilościach. Ten ostatni jest prawie nieaktywny. Wszystkie metabolity są mniej przeciwcholinergiczne niż amitryptylina i nortryptylina. W osoczu ilość całkowitej 10-hydroksynortryptyliny dominuje, ale większość metabolitów jest związana.
Eliminacja Okres półtrwania w fazie eliminacji (t ½ β) amitryptyliny po podaniu doustnym wynosi około 25 godzin (24,65±6,31 godzin; zakres 16,49-40,36 godzin). Średni klirens ogólnoustrojowy (Cl s ) wynosi 39,24±10,18 l/h, zakres 24,53-53,73 l/h.
Wydalanie następuje głównie z moczem. Eliminacja niezmienionej amitryptyliny przez nerki jest nieznaczna (około 2%).
Stężenie amitryptyliny + nortryptyliny w osoczu w stanie stacjonarnym jest osiągane w ciągu tygodnia u większości pacjentów. W stanie stacjonarnym stężenie w osoczu obejmuje w przybliżeniu równe części amitryptyliny i nortryptyliny przez całą dobę po konwencjonalnym leczeniu tabletkami 3 razy na dobę.
Pacjenci w podeszłym wieku U pacjentów w podeszłym wieku wykazano dłuższe okresy półtrwania i mniejsze wartości klirensu po podaniu doustnym (Cl o ) z powodu wolniejszego metabolizmu.
Zaburzenia czynności wątroby Zaburzenia czynności wątroby mogą zmniejszać wydalanie przez wątrobę, prowadząc do większego stężenia w osoczu, dlatego należy zachować ostrożność podczas podawania leku tym pacjentom (patrz punkt 4.2).
Zaburzenia czynności nerek Niewydolność nerek nie ma wpływu na kinetykę.
Polimorfizm Metabolizm podlega polimorfizmowi genetycznemu (CYP2D6 i CYP2C19) (patrz punkt 4.2).
Zależności farmakokinetyczno-farmakodynamiczne
Stężenie amitryptyliny i nortryptyliny w osoczu zmieniają się bardzo znacznie międzyosobniczo i nie określono prostej korelacji z odpowiedzią terapeutyczną. Stężenie terapeutyczne w osoczu w dużej depresji wynosi około 80-200 ng/ml (≈ 280-700 nmol/l) (dla amitryptyliny + nortryptyliny). Stężenie powyże j 30 0-400 ng/ml jest powiązane ze zwiększonym ryzykiem zaburzeń przewodzenia serca w odniesieniu do długiego zespołu długiego QRS lub bloku przedsionkowo-komorowego.
Amitryptylina hamowała kanały jonowe, które są od powiedzialne za repolaryzację serca (kanały hERG), w górnym mikromolarnym zakresie stężenia terapeutycznego w osoczu. Dlatego amitryptylina może zwiększać ryzyko arytmii serca (patrz punkt 4.4).
Potencjał genotoksyczny amitryptyliny oceniano w różnych badaniach in vitro i in vivo. Chociaż wyniki tych badań były częściowo sprzeczne, nie można wykluczyć zwłaszcza możliwości wywoływania aberracji chromosomowych. Nie przeprowadzono długoterminowych badań rakotwórczości.
W badaniach dotyczących wpływu na rozrodczość nie obserwowano działania teratogennego u myszy, szczurów ani królików w przypadku doustnego podawania amitryptyliny w dawkach 2-40 mg/kg/mc./dobę (do 13-krotności maksymalnej zalecanej dawki amitryptyliny u ludzi,
wynoszącej 150 mg/dobę lub 3 mg/kg/dobę dla pacjenta o masie ciała 50 kg). Jednak dane z piśmiennictwa sugerowały ryzyko wad rozwojowych i opóźnień kostnienia u myszy, chomików, szczurów i królików dla 9-33-krotności maksymalnej zalecanej dawki. Wystąpił możliwy związek z wpływem na pło dność u szczurów, czyli mniejszy wskaźnik ciąż. Przyczyna wpływu na płodność jest nieznana.
Celuloza mikrokrystaliczna Skrobia kukurydziana Powidon Disodu edetynian Talk Magnezu stearynian
Skł ad otoczki: Kopolimer metakrylanu butylu zasadowy Kwas cytrynowy jednowodny Trietylu cytrynian Polisorbat 80 Makrogol 6000 Talk Tytanu dwutlenek (E 171) Żelaza tlenek czerwony (E 172) Symetykon emulsja
Nie dotyczy
Przechowywać w temperaturze poniżej 25ºC. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.
Blistry z folii Aluminium/PVC, w tekturowym pudełku.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
Bausch Health Ireland Limited Citywest Business Campus Dublin 24, D24PPT3 Irlandia
Pozwolenie nr 10489
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 27.04.2004 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 16.07.2014
09.12.2021
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Amitriptylinum VP, 25 mg, tabletki powlekane
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka powlekana
Tabletki powlekane brązowoczerwone, okrągłe, obustronnie wypukłe.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Produkt leczniczy Amitriptylinum VP jest wskazany do stosowania: • w leczeniu dużych zaburzeń depresyjnych u dorosłych • w leczeniu bólu neuropatycznego u dorosłych • w profilaktyce przewlekłych napięciowych bólów głowy (NBG) u dorosłych • w profilaktycznym leczeniu migreny u dorosłych • w leczeniu moczenia nocnego u dzieci w wieku 6 lat i starszych w przypadku wykluczenia patologii organicznej, takiej jak rozszczep kręgosłupa, i wobec braku odpowiedzi na inne terapie niefarmakologiczne i farmakologiczne, w tym leki przeciwskurczowe oraz wazopresynę i produkty powiązane. Niniejszy produkt leczniczy może przepisywać tylko lekarz dysponujący doświadczeniem w zakresie leczenia przetrwałej enurezy.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Nie wszystkie schematy dawkowania można uzyskać stosując każdą postać lub moc produktu. Należy dobrać odpowiednią postać lub dawkę leku dla dawki początkowej i każdego kolejnego zwiększania dawki.
Duże zaburzenia depresyjne Leczenie należy rozpoczynać od małej dawki i zwiększać ją stopniowo, obserwując uważnie odpowiedź kliniczną i wszelkie objawy nietolerancji.
Dorośli Początkowo 25 mg 2 razy na dobę (50 mg dziennie). W razie potrzeby dawkę można zwiększać o 25 mg co drugi dzień, maksymalnie do 150 mg na dobę, podzielone na dwie dawki. Dawkę podtrzymującą stanowi najmniejsza skuteczna dawka.
Pacjenci w podeszłym wieku powyżej 65 lat i pacjenci z chorobą układu krążenia Początkowo 10 – 25 mg na dobę. Dawkę dobową można zwiększać do 100 – 150 mg, podzielonych na dwie dawki, w zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta i tolerancji. Należy zachować ostrożność podczas stosowania dawek powyżej 100 mg.
Dawkę podtrzymującą stanowi najmniejsza skuteczna dawka.
Dzieci i młodzież Amitryptylina nie powinna być stosowana u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat, ponieważ nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności tego produktu w tej grupie wiekowej (patrz punkt 4.4).
Czas trwania leczenia Działanie przeciwdepresyjne zazwyczaj uzyskuje się po 2-4 tygodniach. Leczenie lekami przeciwdepresyjnymi jest objawowe i dlatego należy je kontynuować wystarczająco długo, zazwyczaj przez 6 miesięcy po wyleczeniu, aby zapobiec nawrotowi.
Ból neuropatyczny, zapobieganie przewlekłym napięciowym bólom głowy i profilaktyka migreny
Należy indywidualnie zwiększać pacjentowi dawkę, aż do osiągnięcia dawki zapewniającej odpowiednie znieczulenie z tolerowanymi działaniami niepożądanymi. Zazwyczaj należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez możliwie najkrótszy czas konieczny do leczenia objawów.
Dorośli Zalecane dawki to 25 – 75 mg na dobę, wieczorem. Należy zachować ostrożność podczas stosowania dawek powyżej 100 mg.
Dawka początkowa powinna wynosić 10 - 25 mg wieczorem. Dawki można zwiększać w porcjach po 10-25 mg co 3-7 dni, zgodnie z tolerancją.
Dawkę można przyjmować raz na dobę lub podzielić na dwie dawki. Nie jest zalecana dawka pojedyncza powyżej 100 mg.
Działanie przeciwbólowe zazwyczaj obserwuje się po 2-4 tygodniach podawania.
Pacjenci w podeszłym wieku powyżej 65 lat i pacjenci z chorobą układu krążenia
Dawka początkowa powinna wynosić 10 - 25 mg wieczorem. Należy zachować ostrożność podczas stosowania dawek powyżej 75 mg.
Ogólnie zaleca się rozpoczynanie leczenia od niższego zakresu dawek zalecanego dla dorosłych. Dawkę można zwiększać w zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta i tolerancji.
Dzieci i młodzież Amitryptylina nie powinna być stosowana u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat, ponieważ nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności tego produktu w tej grupie wiekowej (patrz punkt 4.4).
Czas trwania leczenia
Ból neuropatyczny Leczenie jest objawowe i dlatego należy je kontynuować wystarczająco długo. Wielu pacjentów może potrzebować kilkuletniego leczenia. Zalecana jest regularna ponowna ocena stanu pacjenta w celu potwierdzenia, że kontynuowanie terapii jest u niego nadal właściwe.
Profilaktyczne leczenie przewlekłych napięciowych bólów głowy i profilaktyczne leczenie migreny u dorosłych Leczenie należy kontynuować wystarczająco długo. Zalecana jest regularna ponowna ocena w celu potwierdzenia, że kontynuowanie terapii jest nadal właściwe dla danego pacjenta.
Moczenie nocne
Dzieci i młodzież Zalecane dawki dla: • dzieci w wieku od 6 do 10 lat: 10 mg -20 mg. Należy zastosować najbardziej odpowiednią postać dawkowania dla tej grupy wiekowej. • dzieci w wieku 11 lat i starsze: 25 – 50 mg na dobę
Dawkę należy zwiększać stopniowo. Dawki należy podawać 1-1½ godziny przed snem. Przed rozpoczęciem leczenia amitryptyliną należy wykonać EKG, aby wykluczyć obecność zespołu długiego QT. Maksymalny czas trwania cyklu leczenia nie powinien przekraczać 3 miesięcy. Jeśli konieczne są wielokrotne cykle podawania amitryptyliny, co 3 miesiące należy przeprowadzać ocenę medyczną. Podczas kończenia leczenia należy stopniowo zmniejszać dawkę amitryptyliny.
Specjalne grupy pacjentów
Zaburzenia czynności nerek Ten produkt leczniczy można podawać pacjentom z niewydolnością nerek w zwykłych dawkach.
Zaburzenia czynności wątroby Zaleca się ostrożne dawkowanie i w miarę możliwości oznaczanie stężenia w surowicy.
Inhibitory izoenzymu CYP2D6 cytochromu P450 W zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta, należy rozważyć mniejszą dawkę amitryptyliny, jeśli silny inhibitor CYP2D6 (np. bupropion, chinidyna, fluoksetyna, paroksetyna) jest dodawany do leczenia amitryptyliną (patrz punkt 4.5).
Osoby o stwierdzonym wolnym metabolizmie CYP2D6 lub CYP2C19 U tych pacjentów może występować większe stężenie amitryptyliny i jej aktywnego metabolitu, nortryptyliny, w osoczu. Należy rozważyć zmniejszenie zalecanej dawki początkowej o 50%.
Sposób podawania Produkt Amitriptylinum VP jest przeznaczony do podawania doustnego. Tabletki należy połykać, popijając wodą, niezależnie od posiłków.
Przerwanie leczenia
Podczas kończenia leczenia należy stopniowo, przez kilka tygodni, zmniejszać dawkę leku.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1. Niedawno przebyty zawał mięśnia sercowego. Każdy stopień bloku serca lub zaburzenia rytmu serca i niewydolność tętnic wieńcowych. Przeciwwskazane jest jednoczesne leczenie inhibitorami MAO (inhibitorami monoaminooksydazy) (patrz punkt 4.5). Jednoczesne podawanie amitryptyliny i inhibitorów MAO może wywołać zespół serotoninowy (poł ączenie objawów, mogących obejmować niepokój, splątanie, drżenie, mioklonie i hipertermię). Leczenie amitryptyliną można wprowadzić 14 dni po przerwaniu stosowania nieodwracalnych nieselektywnych inhibitorów MAO i przynajmniej jeden dzień po przerwaniu stosowania odwracalnego moklobemidu. Leczenie inhibitorami MAO można wprowadzić 14 dni po przerwaniu stosowania amitryptyliny. Ciężka choroba wątroby. U dzieci w wieku poniżej 6 lat.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Po dużych dawkach prawdopodobne jest wystąpienie zaburzeń rytmu serca i ciężkiego niedociśnienia. Mogą one również wystąpić u pacjentów z uprzednio istniejącą chorobą serca, przyjmujących typowe dawki.
Zespół długiego QT
W okresie po wprowadzeniu do obrotu zgłaszano przypadki zespołu długiego QT i arytmii. Zaleca się ostrożność podczas stosowania u pacjentów ze znaczną bradykardią, pacjentów z niewyrównaną niewydolnością serca oraz u pacjentów stosujących jednocześnie leki wydłużające odstęp QT. Ze zwiększonym ryzykiem arytmii wiążą się też zaburzenia elektrolitowe (hipokaliemia, hiperkaliemia, hipomagnezemia).
Środki znieczulające podawane podczas leczenia trój-/czteropierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi mogą zwiększać ryzyko arytmii i niedociśnienia. W miarę możliwości należy przerwać stosowanie tego produktu leczniczego kilka dni przed zabiegiem chirurgicznym. Jeśli konieczny jest zabieg w trybie nagłym, należy poinformować lekarza anestezjologa, że pacjent jest leczony tym lekiem.
Konieczne jest zachowanie dużej ostrożności podczas podawania amitryptyliny pacjentom z nadczynnością tarczycy lub otrzymującym leki na tarczycę, ponieważ mogą wystąpić zaburzenia rytmu serca.
Pacjenci w podeszłym wieku są szczególnie podatni na występowanie niedociśnienia ortostatycznego.
Ten produkt leczniczy należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów z zaburzeniami drgawkowymi, zatrzymaniem moczu, przerostem gruczołu krokowego, nadczynnością tarczycy, objawami paranoi i zaawansowaną chorobą wątroby lub układu krążenia, zwężeniem odźwiernika i porażenną niedrożnością jelita.
U pacjentów z płytką komorą przednią i wąskim kątem komory oka stosowanie produktu może wywołać napad ostrej jaskry z powodu rozszerzenia źrenicy.
Samobójstwo/myśli samobójcze
Depresja jest związana ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia myśli samobójczych, samookaleczenia i samobójstw (zachowania samobójcze). Ryzyko utrzymuje się do czasu uzyskania znaczącej poprawy klinicznej. Ponieważ poprawa może nie nastąpić podczas pierwszych kilku tygodni leczenia lub dłużej, należy uważnie kontrolować stan pacjentów do czasu uzyskania poprawy. Ogólne doświadczenie kliniczne wskazuje, że ryzyko wystąpienia zachowań samobójczych może się zwiększyć we wczesnym etapie uzyskiwania poprawy. Pacjenci z zachowaniami samobójczymi w wywiadzie lub pacjenci przejawiający przed rozpoczęciem leczenia znacznego stopnia skłonności samobójcze należą do grupy zwiększonego ryzyka wystąpienia myśli samobójczych lub prób samobójczych i należy ich poddać ścisłej obserwacji w trakcie leczenia. Metaanaliza kontrolowanych placebo badań klinicznych dotyczących leków przeciwdepresyjnych stosowanych u dorosłych pacjentów z zaburzeniami psychicznymi wykazała zwiększone w porównaniu z placebo ryzyko zachowań samobójczych u pacjentów w wieku poniżej 25 lat stosujących leki przeciwdepresyjne. Leczenie pacjentów, w szczególności tych z grupy wysokiego ryzyka, powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarza, głównie w początkowym etapie leczenia i po zmianie stosowanej dawki. Pacjenci (i ich opiekunowie) powinni być powiadomieni o potrzebie monitorowania występowania pogorszenia stanu klinicznego, występowania prób lub myśli samobójczych i nietypowych zmian w zachowaniu i konieczności zgłoszenia się do lekarza, jeśli pojawią się takie objawy.
U osób z zaburzeniami dwubiegunowymi może wystąpić przesunięcie stanu w kierunku fazy maniakalnej. Jeśli pacjent wejdzie w fazę maniakalną, należy przerwać stosowanie amitryptyliny.
Jak opisano dla innych leków psychotropowych, amitryptylina może wpływać na stężenie insuliny i glukozy we krwi, co wymaga korekty leczenia przeciwcukrzycowego u pacjentów chorujących na cukrzycę. Ponadto sama depresja może wpływać na równowagę poziomu glukozy pacjenta.
Zgłaszano występowanie wysokiej gorączki podczas podawania trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych z lekami przeciwcholinergicznymi lub neuroleptycznymi, zwłaszcza w czasie upałów.
Po długotrwałym podawaniu nagłe przerwanie leczenia może spowodować objawy odstawienia, takie jak ból głowy, złe samopoczucie, bezsenność i drażliwość.
Amitryptylinę należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów otrzymujących SSRI (patrz punkty 4.2 i 4.5).
Moczenie nocne
Przed rozpoczęciem leczenia amitryptyliną należy wykonać EKG, aby wykluczyć obecność zespołu długiego QT. Amitryptyliny stosowanej w enurezie nie należy łączyć z lekiem przeciwcholinergicznym. Myśli i zachowania samobójcze mogą rozwinąć się również podczas wczesnego leczenia lekami przeciwdepresyjnymi innych zaburzeń niż depresja. Dlatego podczas leczenia pacjentów z enurezą należy przestrzegać takich samych środków ostrożności jak podczas leczenia pacjentów z depresją.
Dzieci i młodzież
Brak długoterminowych danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania u dzieci i młodzieży, odnośnie wzrostu, dojrzewania oraz rozwoju poznawczego i rozwoju zachowania (patrz punkt 4.2).
Sód Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w jednej tabletce, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Możliwy wpływ amitryptyliny na inne produkty lecznicze
Przeciwwskazane leczenie skojarzone
Inhibitory MAO (nieselektywne i selektywne A (moklobemid) i B (selegilina)) - ryzyko zespołu serotoninowego (patrz punkt 4.3).
Niezalecane leczenie skojarzone
Leki sympatykomimetyczne: Amitryptylina może nasilać działanie na układ krążenia adrenaliny, efedryny, izoprenaliny, noradrenaliny, fenylefryny i fenylopropanolaminy (np. wchodzących w skład środków do znieczulenia miejscowego i ogólnego oraz środków obkurczających do nosa).
Blokery neuronów adrenergicznych: Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne mogą przeciwdziałać przeciwnadciśnieniowym działaniom ośrodkowo działających leków przeciwnadciśnieniowych, takich jak guanetydyna, betanidyna, rezerpina, klonidyna i metyldopa. Podczas leczenia trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi zaleca się przegląd wszystkich stosowanych leków przeciwnadciśnieniowych.
Leki przeciwcholinergiczne: Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne mogą nasilać działanie tych leków na oczy, ośrodkowy układ nerwowy, jelita i pęcherz moczowy. Należy unikać jednoczesnego stosowania z powodu zwiększonego ryzyka porażennej niedrożności jelita, wysokiej gorączki itp.
Leki wydłużające odstęp QT, w tym leki przeciwarytmiczne, takie jak chinidyna, leki przeciwhistaminowe astemizol i terfenadyna, niektóre leki przeciwpsychotyczne (zwłaszcza pimozyd i sertindol), cyzapryd, halofantryna i sotalol, mogą zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia arytmii komorowych podczas przyjmowania z trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania amitryptyliny i metadonu ze względu na możliwość działania addycyjnego na odstęp QT i zwiększone ryzyko poważnych działań na układ krążenia. Ostrożność jest zalecana również w razie jednoczesnego stosowania amitryptyliny i leków moczopędnych wywołujących hipokaliemię (np. furosemidu).
Tiorydazyna: Należy unikać jednoczesnego podawania amitryptyliny i tiorydazyny (substrat CYP2D6) ze względu na hamowanie metabolizmu tiorydazyny i w następstwie zwiększone ryzyko działań niepożądanych dotyczących serca.
Tramadol: Jednoczesne stosowanie tramadolu (substrat CYP2D6) i trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych (TLPD), takich jak amitryptylina, zwiększa ryzyko wystąpienia napadów drgawek i zespołu serotoninowego. Ponadto takie skojarzenie może hamować metabolizm tramadolu do aktywnego metabolitu i tym samym zwiększać stężenie tramadolu, ewentualnie powodując toksyczność opioidów.
Leki przeciwgrzybicze, takie jak flukonazol i terbinafina, zwiększają stężenie leków trójpierścieniowych w surowicy i towarzyszącą toksyczność. Występowały omdlenia i torsade de pointes.
Leczenie skojarzone wymagające środków ostrożności
Środki działające hamująco na OUN: Amitryptylina może nasilać działanie uspokajające alkoholu, barbituranów i innych środków działających hamująco na OUN.
Możliwy wpływ innych produktów leczniczych na amitryptylinę
Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (TLPD), w tym amitryptylina, są metabolizowane głównie przez izoenzymy CYP2D6 i CYP2C19 cytochromu wątrobowego P450, które są polimorficzne w populacji. Inne izoenzymy biorące udział w metabolizmie amitryptyliny to CYP3A4, CYP1A2 i CYP2C9.
Inhibitory CYP2D6: Izoenzym CYP2D6 może być hamowany przez różne leki, np. neuroleptyki, inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, beta blokery i leki przeciwarytmiczne. Do silnych inhibitorów CYP2D6 należą bupropion, fluoksetyna, paroksetyna i chinidyna. Leki te mogą powodować znaczne zmniejszenie metabolizmu TLPD i wyraźne zwiększenie ich stężenia w osoczu. Należy rozważyć monitorowanie stężenia TLPD w osoczu, jeśli TLPD ma być jednocześnie podawany z innym lekiem, który jest silnym inhibitorem CYP2D6. Może być konieczne dostosowanie dawki amitryptyliny (patrz punkt 4.2). Zaleca się zachowanie ostrożności podczas jednoczesnego podawania amitryptyliny z duloksetyną, która jest umiarkowanym inhibitorem CYP2D6.
Inne inhibitory cytochromu P450: Cymetydyna, metylfenidat i blokery kanału wapniowego (np. diltiazem i werapamil) mogą zwiększać stężenie trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych w osoczu i towarzyszącą im toksyczność. Obserwowano zwiększenie stężenia amitryptyliny i nortryptyliny w surowicy przez leki przeciwgrzybicze, takie jak flukonazol (inhibitor CYP2C9) i terbinafina (inhibitor CYP2C6).
Izoenzymy CYP3A4 i CYP1A2 metabolizują amitryptylinę w mniejszym stopniu. Jednak wykazano, że fluwoksamina (silny inhibitor CYP1A2) zwiększa stężenie amitryptyliny w osoczu. Należy unikać takiego skojarzenia. Podczas jednoczesnego stosowania amitryptyliny i silnych inhibitorów CYP3A4, takich jak ketokonazol, itrakonazol i rytonawir, można spodziewać się klinicznie istotnych interakcji.
Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne i neuroleptyki wzajemnie hamują swój metabolizm. Może to prowadzić do obniżenia progu drgawkowego i napadów drgawek. Może być konieczne dostosowanie dawkowania tych leków.
Induktory cytochromu P450: Doustne środki antykoncepcyjne, ryfampicyna, fenytoina, barbiturany, karbamazepina i ziele dziurawca (Hypericum perforatum) mogą zwiększać metabolizm trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, czego efektem będzie zmniejszenie ich stężenia w osoczu i zmniejszona odpowiedź przeciwdepresyjna.
W obecności etanolu zwiększone było stężenie wolnej amitryptyliny w osoczu i stężenie nortryptyliny.
Walproinian sodu i kwas walproinowy mogą zwiększać stężenie amitryptyliny w osoczu. Z tego powodu zaleca się obserwację kliniczną pacjenta.
4.6 Wpływ na płodność, ciąż ę i laktację
Ciąża
Dla amitryptyliny dostępne są tylko ograniczone dane kliniczne dotyczące stosowania w okresie ciąży.
Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję (patrz punkt 5.3). Amitryptylina nie jest zalecana do stosowania w okresie ciąży, chyba że jest to wyraźnie konieczne i tylko po dokładnym rozważeniu stosunku ryzyka do korzyści.
Podczas długotrwałego stosowania i po podawaniu w końcowych tygodniach ciąży u noworodka mogą wystąpić objawy odstawienia. Mogą one obejmować drażliwość, wzmożone napięcie mięśni, drżenie, nieregularny oddech, słabe picie i głośny płacz i ewentualnie objawy przeciwcholinergiczne (zatrzymanie moczu, zaparcia).
Karmienie piersią
Amitryptylina i jej metabolity przenikają do mleka ludzkiego (w ilościach odpowiadających 0,6 - 1% dawki przyjętej przez matkę). Nie można wykluczyć zagrożenia dla dziecka karmionego piersią. Należy podjąć decyzję, czy przerwać karmienie piersią czy przerwać podawanie tego produktu leczniczego, biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla matki.
Płodność
Amitryptylina zmniejszała wskaźnik ciąż u szczurów (patrz punkt 5.3). Brak dostępnych danych dotyczących wpływu amitryptyliny na płodność u ludzi.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Amitryptylina jest lekiem uspokajającym. U pacjentów, którym przepisano leki psychotropowe, można spodziewać się wystąpienia pewnych zaburzeń ogólnej uwagi i koncentracji. Należy ich zatem poinformować o możliwości upośledzenia zdolności prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Te działania niepożądane może nasilić jednoczesne spożycie alkoholu.
4.8 Działania niepożądane
Amitryptylina może wywoływać działania niepożądane podobne do działań innych trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych. Niektóre z poniżej wymienionych działań niepożądanych, np. ból głowy, drżenie, zaburzenia uwagi, zaparcia i mniejsze libido, mogą być również objawami depresji i zazwyczaj ulegają osłabieniu wraz z ustępowaniem stanu depresyjnego.
W tabeli poniżej działania niepożądane przedstawiono wg klasyfikacji układów i narządów MedDRA, a częstość występowania określono następująco: Bardzo często (>1/10); Często (>1/100 do <1/10); Niezbyt często (>1/1 000 do <1/100); Rzadko (>1/10 000 do <1/1 000); Bardzo rzadko (<1/10 000). Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Klasyfikacja układów i narządów MedDRA Częstość Działanie niepożądane Zaburzenia krwi i układu chłonnego Rzadko Zahamowanie czynności szpiku kostnego, agranulocytoz a, leukopenia, eozynofilia, małopłytkowość. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Rzadko Zmniejszone łaknienie. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Nieznana Anoreksja, wahania poziomu cukru we krwi. Zaburzenia psychiczne Bardzo często Agresja. Często Stan splątania, zmniejszone libido, niepokój. Niezbyt często Hipomania, mania, lęk, bezsenność, koszmary senne. Rzadko Majaczenie (u pacjentów w podeszłym wieku), omamy, myśli l ub zachowania samobójcze*. Nieznana Paranoja. Zaburzenia układu nerwowego Bardzo często Senność, drżenie, zawroty głowy, ból głowy, ospałoś ć, zaburzenia mowy (dyzartria). Często Zaburzenia uwagi, zaburzenia smaku, parestezje, ataksja. Niezbyt często Drgawki. Bardzo rzadko Akatyzja, polineuropatia. Nieznana Zaburzenia pozapiramidowe. Zaburzenia oka Bardzo często Zaburzenia akomodacji. Często Rozszerzenie źrenic. Bardzo rzadko Ostra jaskra. Nieznana Suchość oka. Zaburzenia ucha i błędnika Niezbyt często Szumy uszne. Zaburzenia serca Bardzo często Kołatanie serca, tachykardia. Często Blok przedsionkowo-komorowy, blok odnogi pęczka Hisa. Rzadko Arytmia. Bardzo rzadko Kardiomiopatie, torsade de pointes. Nieznana Zapalenia mięśnia sercowego z nadwrażliwości. Zaburzenia naczyniowe Bardzo często Niedociśnienie ortostatyczne. Niezbyt często Nadciśnienie tętnicze. Nieznana Hipertermia. Klasyfikacja układów i
Częstość Działanie niepożądane Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej i śródpiersia Bardzo często Zatkany nos. Bardzo rzadko Alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych i, odpowiednio, tkanki płucnej (zapalenie pęcherzyków płucnych, Zespół Löfflera). Zaburzenia żołądka i jelit Bardzo często Suchość jamy ustnej, zaparcia, nudności. Niezbyt często Biegunka, wymioty, obrzęk języka. Rzadko Powiększenie gruczołów ślinowych, porażenna niedrożność jelita. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Rzadko Żółtaczka. Niezbyt często Zaburzenia czynności wątroby (np. cholestatyczna choroba wątroby). Nieznana Zapalenie wątroby. Zaburzenia skóry i tkanki podskór ne j Bardzo często Nadmierna potliwość. Niezbyt często Wysypka, pokrzywka, obrzęk twarzy. Rzadko Łysienie, reakcja nadwrażliwości na światło. Zaburzenia nerek i dróg moczowych Często Zaburzenia mikcji. Niezbyt często Zatrzymanie moczu. Zaburzenia układu roz rodczego i p iersi Często Zaburzenia erekcji. Niezbyt często Mlekotok. Rzadko Ginekomastia. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Często Zmęczenie, uczucie pragnienia. Rzadko Gorączka. Badania diagnostyczne Bardzo często Zwiększenie masy ciała. Często Nietypowy zapis EKG, wydłużenie odstępu QT w zapisie elektrok ardi og raficznym, wydłużenie zespołu QRS w z apisie elektrokardiograficznym, hiponatremia. Niezbyt często Zwiększenie ciśnienia śródgałkowego. Rzadko Zmniejszenie masy ciała. Nieprawidłowe w yni ki badań czynności wątroby, z większenie a ktywności f os fatazy zasadowej we k rwi, zwiększenie aktywności aminotransferaz. *Zgłaszano przypadki myśli lub zachowań samobójczych podczas leczenia lub zaraz po zakończeniu leczenia amitryptyliną (patrz punkt 4.4).
Badania epidemiologiczne, przeprowadzone głównie z udziałem pacjentów w wieku 50 lat i starszych, wykazały zwiększone ryzyko złamań kości u pacjentów leczonych SSRI i TLPD. Mechanizm, który prowadzi do zwiększenia tego ryzyka jest nieznany
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, Tel.: + Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Objawy
Objawy przeciwcholinergiczne: Rozszerzenie źrenic, tachykardia, zatrzymanie moczu, suchość błon śluzowych, zmniejszenie ruchów perystaltycznych jelit. Drgawki. Gorączka. Nagłe wystąpienie depresji OUN. Obniżona świadomość postępująca w śpiączkę. Depresja oddechowa.
Objawy kardiologiczne: Arytmie (tachyarytmie komorowe, torsade de pointes, migotanie komór). Zapis EKG charakterystycznie wykazywał wydłużony odstęp PR, poszerzenie zespołu QRS, wydłużenie odstępu QT, spłaszczenie lub inwersję załamka T, obniżenie odcinka ST i różne stopnie bloku serca postępująceg o do zatrzymania akcji serca. Poszerzenie zespołu QRS zazwyczaj dobrze koreluje ze stopniem toksyczności po ostrym przedawkowaniu. Niewydolność serca, niedociśnienie tętnicze, wstrząs kardiogenny. Kwasica metaboliczna, hipokaliemia, hiponatremia. W zgłoszeniach składanych w ramach nadzoru po wprowadzeniu do obrotu oraz w piśmiennictwie opisywano po przedawkowaniu amitryptyliny przypadki ujawnienia się zespołu Brugadów i zapisów EKG charakterystycznych dla tego zespołu (BEP, ang. Brugada ECG patterns).
Spożyci e 750 mg amitryptyliny lub więcej przez osobę dorosłą może prowadzić do poważnej toksyczności. Skutki przedawkowania będą nasilone, jeśli jednocześnie spożyto alkohol i inne leki psychotropowe. Istnieje znaczna zmienność osobnicza w zakresie odpowiedzi na przedawkowanie.
Przedawkowanie amitryptyliny u dzieci może prowadzić do poważnych konsekwencji. Dzieci są szczególnie podatne na wystąpienie śpiączki, kardiotoksyczności, depresji oddechowej, napadów drgawek, hiponatremii, letargu, częstoskurczu zatokowego, senności, nudności, wymiotów i hiperglikemii.
Podczas przebudzenia może ponownie wystąpić splątanie, niepokój i omamy oraz ataksja.
Leczenie
1. Przyjęcie do szpitala (oddział intensywnej opieki medycznej), jeśli wymagane. Leczenie jest
objawowe i wspomagające.2. Ocena i leczenie dróg oddechowych, oddychania i krążenia zgodnie z potrzebą. Zapewnienie
dostępu iv. Dokładne monitorowanie, nawet w pozornie niepowikłanych przypadkach.3. Badanie w kierunku cech klinicznych. Kontrola mocznika i elektrolitów
—obserwacja w kierunku niskiego stężenia potasu i monitorowanie ilości moczu wydalonego w jednostce czasu. Kontrola gazometrii krwi tętniczej —obserwacja w kierunku kwasicy. Wykonanie elektrokardiogramu— obserwacja w kierunku QRS>0,16 sekund4. Nie należy podawać flumazenilu w celu odwrócenia toksyczności benzodiazepin w przypadku
łącznego przedawkowania kilku produktów.5. Płukanie żołądka można rozważać tylko w ciągu jednej godziny od potencjalnie śmiertelnego
przedawkowania.6. Podać 50 g węgla aktywnego, jeśli minęło mniej niż jedna godzina od spożycia.
7. Drożność dróg oddechowych utrzymywać poprzez intubację, w razie potrzeby. Zaleca się
zastosowanie respiratora, aby zapobiec ewentualnemu zatrzymaniu czynności oddechowej. Ciągłe monitorować EKG czynności serca przez 3-5 dni. W następujących stanach leczenie będzie podejmowane na podstawie oceny konkretnego przypadku: - szerokie odstępy QRS, niewydolność serca i komorowe zaburzenia rytmu serca - niewydolność krążenia - niedociśnienie - hipertermia - konwulsje - kwasica metaboliczna8. N iepokój i drgawki można leczyć diazepamem.
9. Pacjentów z objawami przedmiotowymi toksyczności należy monitorować przez minimum 12
godzin.10. Monitorować rabdomiolizę, jeśli pacjent pozostaje nieprzytomny przez dłuższy czas.
11. Przedawkowanie jest często zamierzone, pacjenci mogą więc podejmować kolejne próby
samobójcze podczas rekonwalescencji. W tej klasie leków zdarzały się zgony z przedawkowania zamierzonego lub przypadkowego.5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwdepresyjne, nieselektywne inhibitory wychwytu zwrotnego monoamin(trójpierścieniowy lek przeciwdepresyjny) Kod ATC: N 06 AA 09
Mechanizm działania
Amitryptylina jest trójpierścieniowym lekiem przeciwdepresyjnym i lekiem przeciwbólowym. Wykazuje wyraźne właściwości przeciwcholinergiczne i uspokajające. Zapobiega wychwytowi zwrotnemu i tym samym inaktywacji noradrenaliny i serotoniny w zakończeniach nerwowych. Zapobieganie wychwytowi zwrotnemu tych neuroprzekaźników monoaminowych nasila ich działanie w mózgu. Wydaje się to powiązane z działaniem przeciwdepresyjnym.
Mechanizm działania obejmuje również działanie blokujące kanały jonowe: kanał sodowy, potasowy i NMDA na poziomie ośrodkowym i rdzenia kręgowego. Wpływ na noradrenalinę, sód i NMDA to znane mechanizmy uczestniczące w zmniejszaniu bólu neuropatycznego, leczeniu profilaktycznym przewlekłych napięciowych bólów głowy i leczeniu profilaktycznym migreny. Działanie amitryptyliny zmniejszające ból nie jest związane z jej właściwościami przeciwdepresyjnymi.
Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne wykazują w różnym stopniu powinowactwo do receptorów muskarynowych i histaminowych H1.
Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania
Wykazano skuteczność i bezpieczeństwo stosowania amitryptyliny w następujących wskazaniach u dorosłych: • leczenie dużego zaburzenia depresyjnego • leczenie bólu neuropatycznego • profilaktyka przewlekłych napięciowych bólów głowy • profilaktyka migreny
Wykazano skuteczność i bezpieczeństwo stosowania amitryptyliny w leczeniu moczenia nocnego dzieci w wieku 6 lat i starszych (patrz punkt 4.1).
Zalecane dawki są podane w punkcie 4.2. W leczeniu depresji stosowano dawki wynoszące maksymalnie 200 mg na dobę, a czasami, tylko w szpitalu, maksymalnie 300 mg na dobę u pacjentów z dużymi zaburzeniami depresyjnymi.
Działania przeciwdepresyjne i przeciwbólowe zazwyczaj występują po 2-4 tygodniach. Działanie uspokajające nie jest opóźnione.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie Tabletki powlekane Doustne podawanie tabletek prowadzi do maksymalnego stężenia w surowicy po około 4 godzinach. (t max = 3,89±1,87 godziny; zakres 1,93-7,98 godziny). Po podaniu doustnym 50 mg średnie C max =30,95±9,61 ng/ml; zakres 10,85-45,70 ng/ml (111,57±34,64 nmol/l; zakres 39,06-164,52 nmol/l). Średnia bezwzględna biodostępność po podaniu doustnym wynosi 53% (F abs = 0,527±0,123; zakres 0,219-0,756).
Dystrybucja Pozorna objętość dystrybucji (V d ) β , szacowana po podaniu dożylnym, wynosi 1221 l±280 ; zakres 769-1702 l (16±3 l/kg).
Wiązanie z białkami osocza wynosi około 95%. Amitryptylina i główny metabolit nortryptylina przenikają przez barierę łożyskową.
U kobiet karmiących piersią amitryptylina i nortryptylina są wydalane w małych ilościach z mlekiem. Proporcja stężenia w mleku do stężenia w osoczu u kobiet wynosi około 1:1. Szacowane dobowe narażenie niemowlęcia (na amitryptylinę + nortryptylinę) wy nosi średnio 2% odpowiednich, związanych z masą ciała dawek amitryptyliny stosowanych u matki (w mg/kg) (patrz punkt 4.6).
Metabolizm In vitro metabolizm amitryptyliny odbywa się głównie poprzez demetylację (CYP2C19, CYP3A4) i hydroksylację (CYP2D6), a następnie wiązanie z kwasem glukuronowym. Innymi zaangażowanymi izoenzymami są CYP1A2 i CYP2C9. Metabolizm podlega polimorfizmowi genetycznemu. Głównym aktywnym metabolitem jest amina drugorzędowa, nortryptylina. Nortryptylina jest silniejszym inhibitorem wychwytu noradrenaliny niż serotoniny, podczas gdy amitryptylina hamuje w takim samym stopniu wychwyt noradrenaliny i serotoniny. Inne metabolity, takie jak cis- i trans-10-hydroksyamitryptylina oraz cis- i trans-10-hydroksynortryptylina, mają taki sam profil jak nortryptylina, ale są znacznie słabsze. Demetylonortryptylina i N-tlenek amitryptyliny są obecne w osoczu tylko w bardzo małych ilościach. Ten ostatni jest prawie nieaktywny. Wszystkie metabolity są mniej przeciwcholinergiczne niż amitryptylina i nortryptylina. W osoczu ilość całkowitej 10-hydroksynortryptyliny dominuje, ale większość metabolitów jest związana.
Eliminacja Okres półtrwania w fazie eliminacji (t ½ β) amitryptyliny po podaniu doustnym wynosi około 25 godzin (24,65±6,31 godzin; zakres 16,49-40,36 godzin). Średni klirens ogólnoustrojowy (Cl s ) wynosi 39,24±10,18 l/h, zakres 24,53-53,73 l/h.
Wydalanie następuje głównie z moczem. Eliminacja niezmienionej amitryptyliny przez nerki jest nieznaczna (około 2%).
Stężenie amitryptyliny + nortryptyliny w osoczu w stanie stacjonarnym jest osiągane w ciągu tygodnia u większości pacjentów. W stanie stacjonarnym stężenie w osoczu obejmuje w przybliżeniu równe części amitryptyliny i nortryptyliny przez całą dobę po konwencjonalnym leczeniu tabletkami 3 razy na dobę.
Pacjenci w podeszłym wieku U pacjentów w podeszłym wieku wykazano dłuższe okresy półtrwania i mniejsze wartości klirensu po podaniu doustnym (Cl o ) z powodu wolniejszego metabolizmu.
Zaburzenia czynności wątroby Zaburzenia czynności wątroby mogą zmniejszać wydalanie przez wątrobę, prowadząc do większego stężenia w osoczu, dlatego należy zachować ostrożność podczas podawania leku tym pacjentom (patrz punkt 4.2).
Zaburzenia czynności nerek Niewydolność nerek nie ma wpływu na kinetykę.
Polimorfizm Metabolizm podlega polimorfizmowi genetycznemu (CYP2D6 i CYP2C19) (patrz punkt 4.2).
Zależności farmakokinetyczno-farmakodynamiczne
Stężenie amitryptyliny i nortryptyliny w osoczu zmieniają się bardzo znacznie międzyosobniczo i nie określono prostej korelacji z odpowiedzią terapeutyczną. Stężenie terapeutyczne w osoczu w dużej depresji wynosi około 80-200 ng/ml (≈ 280-700 nmol/l) (dla amitryptyliny + nortryptyliny). Stężenie powyże j 30 0-400 ng/ml jest powiązane ze zwiększonym ryzykiem zaburzeń przewodzenia serca w odniesieniu do długiego zespołu długiego QRS lub bloku przedsionkowo-komorowego.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Amitryptylina hamowała kanały jonowe, które są od powiedzialne za repolaryzację serca (kanały hERG), w górnym mikromolarnym zakresie stężenia terapeutycznego w osoczu. Dlatego amitryptylina może zwiększać ryzyko arytmii serca (patrz punkt 4.4).
Potencjał genotoksyczny amitryptyliny oceniano w różnych badaniach in vitro i in vivo. Chociaż wyniki tych badań były częściowo sprzeczne, nie można wykluczyć zwłaszcza możliwości wywoływania aberracji chromosomowych. Nie przeprowadzono długoterminowych badań rakotwórczości.
W badaniach dotyczących wpływu na rozrodczość nie obserwowano działania teratogennego u myszy, szczurów ani królików w przypadku doustnego podawania amitryptyliny w dawkach 2-40 mg/kg/mc./dobę (do 13-krotności maksymalnej zalecanej dawki amitryptyliny u ludzi,
wynoszącej 150 mg/dobę lub 3 mg/kg/dobę dla pacjenta o masie ciała 50 kg). Jednak dane z piśmiennictwa sugerowały ryzyko wad rozwojowych i opóźnień kostnienia u myszy, chomików, szczurów i królików dla 9-33-krotności maksymalnej zalecanej dawki. Wystąpił możliwy związek z wpływem na pło dność u szczurów, czyli mniejszy wskaźnik ciąż. Przyczyna wpływu na płodność jest nieznana.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Celuloza mikrokrystaliczna Skrobia kukurydziana Powidon Disodu edetynian Talk Magnezu stearynian
Skł ad otoczki: Kopolimer metakrylanu butylu zasadowy Kwas cytrynowy jednowodny Trietylu cytrynian Polisorbat 80 Makrogol 6000 Talk Tytanu dwutlenek (E 171) Żelaza tlenek czerwony (E 172) Symetykon emulsja
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy
6.3 Okres ważności
6.4 Specjalne środki ostroż ności podczas przechowywania
Przechowywać w temperaturze poniżej 25ºC. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Blistry z folii Aluminium/PVC, w tekturowym pudełku.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego
do stosowaniaWszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTUBausch Health Ireland Limited Citywest Business Campus Dublin 24, D24PPT3 Irlandia
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Pozwolenie nr 10489
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO
OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 27.04.2004 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 16.07.2014
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO09.12.2021