Femoston conti
Estradiolum + Dydrogesteronum
Tabletki powlekane 1 mg + 5 mg | Estradiolum 1 mg + Dydrogesteronum 5 mg
Abbott Biologicals B.V., Holandia
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Femoston
conti Estradiolum + Dydrogesteronum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zażyciem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym.
- Jeśli u pacjenta wystapią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
1. Co to jest lek Femoston conti i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Femoston conti
3. Jak stosować lek Femoston conti
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Femoston conti
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Femoston conti i w jakim celu się go stosuje
Femoston conti jest lekiem stosowanym w Hormonalnej Terapii Zastępczej (HTZ). Zawiera dwa rodzaje hormonów żeńskich, estrogen o nazwie estradiol oraz progestagen o nazwie dydrogesteron. Femoston conti jest wskazany do stosowania u kobiet po menopauzie, u których od ostatniej miesiączki upłynęło co najmniej 12 miesięcy.
Femoston conti jest stosowany w następującym celu: Leczenie objawów występujących po menopauzie W czasie menopauzy zmniejsza się ilość estrogenów produkowanych w organizmie kobiety. Może to powodować wystąpienie objawów, takich jak uderzenia gorąca w okolicach twarzy, szyi i klatki piersiowej. Femoston conti zmniejsza te objawy u kobiet po menopauzie. Femoston conti jest przepisywany, jeśli objawy te znacznie utrudniają codzienne życie.
Zapobieganie osteoporozie U niektórych kobiet po menopauzie może wystąpić kruchość kości (osteoporoza). Należy omówić z lekarzem wszystkie dostępne metody leczenia. W przypadku zwiększonego ryzyka złamań z powodu osteoporozy oraz gdy pacjentka nie może przyjmować innych leków można zastosować Femoston conti w celu zapobiegania osteoporozie u kobiet po menopauzie.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Femoston conti
Wywiad medyczny i regularna kontrola Stosowanie HTZ niesie ryzyko, które należy rozważyć przy podejmowaniu decyzji o rozpoczęciu lub kontynuacji leczenia.
Doświadczenie w leczeniu kobiet z przedwczesną menopauzą (z powodu zaburzeń czynności jajników lub po operacji jajników) jest ograniczone. W przypadku przedwczesnej menopauzy ryzyko stosowania HTZ może być inne. Należy skonsultować się z lekarzem.
Przed rozpoczęciem (lub ponownym wprowadzeniem) HTZ lekarz przeprowadzi wywiad medyczny dotyczący pacjentki i jej rodziny. Lekarz może zdecydować o przeprowadzeniu badań dodatkowych, w tym badania piersi i (lub) badania ginekologicznego, jeśli uzna to za konieczne.
Po rozpoczęciu przyjmowania leku Femoston conti należy zgłaszać się do lekarza na regularne kontrole (przynajmniej raz w roku). W trakcie tych kontroli należy omówić z lekarzem korzyści i ryzyko związane z kontynuacją stosowania leku Femoston conti.
Należy przeprowadzać regularne badania przesiewowe piersi zgodnie z zaleceniami lekarza.
NIE NALEŻY przyjmować leku Femoston conti jeśli występuje lub wystąpił którykolwiek z poniższych objawów lub stanów chorobowych. W przypadku wątpliwości dotyczących niżej wymienionych objawów i stanów chorobowych przed przyjęciem leku Femoston conti należy skontaktować się z lekarzem.
Kiedy nie przyjmować leku Femoston conti - jeśli rozpoznano, występował w przeszłości, lub lekarz podejrzewa występowanie raka piersi - jeśli występuje lub lekarz podejrzewa występowanie guza, którego wzrost jest zależny od estrogenów np. rak błony śluzowej macicy (rak endometrium) - jeśli występuje lub lekarz podejrzewa występowanie guza, którego wzrost jest zależny od progestagenów np. guz umiejscowiony w mózgu (oponiak) - jeśli występuje krwawienie z dróg rodnych o nieznanej przyczynie - jeśli występuje nieleczone nieprawidłowe pogrubienie błony śluzowej macicy (rozrost endometrium) - jeśli występują lub występowały zakrzepy krwi w żyłach (zakrzepica) np. nóg (zakrzepica żył głębokich) lub płuc (zatorowość płucna) - jeśli występuje zaburzenie krzepliwości krwi (takie jak niedobór białka C, białka S lub antytrombiny) - jeśli występuje lub ostatnio występowała choroba spowodowana zakrzepami krwi w tętnicach np. zawał serca, udar mózgu lub choroba wieńcowa - jeśli występuje lub występowała choroba wątroby, a wyniki badań wątrobowych nie powróciły do normy - jeśli występuje rzadka, dziedziczna choroba krwi o nazwie porfiria - jeśli pacjentka ma uczulenie (nadwrażliwość) na estradiol, dydrogesteron lub którykolwiek z pozostałych składników leku Femoston conti (wymienionych w punkcie 6).
Jeśli którykolwiek z powyższych stanów wystąpił po raz pierwszy w czasie stosowania leku Femoston conti, należy natychmiast przerwać jego przyjmowanie i skonsultować się z lekarzem.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem leczenia należy poinformować lekarza, jeśli kiedykolwiek występował którykolwiek z poniższych problemów, gdyż może nastąpić ich nawrót lub pogorszenie podczas stosowania leku Femoston conti. Jeżeli kiedykolwiek wystąpił którykolwiek z poniżej wymienionych problemów należy częściej odbywać kontrole lekarskie: - mięśniaki macicy - występowanie błony śluzowej macicy na zewnątrz macicy (endometrioza) lub występowanie w przeszłości nieprawidłowego pogrubienia błony śluzowej macicy (rozrost endometrium) - występowanie czynników ryzyka powstawania zakrzepów krwi (patrz „Zakrzepy krwi w żyłach (zakrzepica)”) - zwiększone ryzyko wystąpienia raka zależnego od estrogenów (występowanie raka piersi w bliskiej rodzinie - u matki, siostry, babci)
- wysokie ciśnienie krwi - choroby wątroby, takie jak łagodne guzy wątroby - cukrzyca - kamienie żółciowe - migrena lub ciężkie bóle głowy - choroba układu immunologicznego, która obejmuje wiele narządów (toczeń rumieniowaty układowy) - padaczka - astma - choroba uszkadzająca błonę bębenkową ucha i upośledzająca słuch (otoskleroza) - bardzo duże stężenie tłuszczów we krwi (triglicerydy) - zatrzymanie płynów w organizmie z powodu zaburzeń serca lub nerek - dziedziczny i nabyty obrzęk naczynioruchowy.
Należy przerwać przyjmowanie leku Femoston conti i skontaktować się natychmiast z lekarzem jeśli pacjentka zauważy którykolwiek z poniższych objawów w czasie stosowania HTZ: - którykolwiek ze stanów wymienionych w punkcie „Kiedy nie przyjmować leku Femoston conti” - zażółcenie skóry lub białkówek oczu (żółtaczka) - mogą to być objawy choroby wątroby - opuchnięcie twarzy, języka i (lub) gardła i (lub) trudności w przełykaniu lub pokrzywka, w połączeniu z trudnościami w oddychaniu - mogą to być objawy obrzęku naczynioruchowego - znaczne zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi (objawami mogą być: ból głowy, zmęczenie, zawroty głowy) - migrenowe bóle głowy, które wystąpiły po raz pierwszy - ciąża - wystąpienie objawów zakrzepów krwi w naczyniach krwionośnych, takich jak: bolesny obrzęk i zaczerwienienie nóg nagły ból w klatce piersiowej trudności w oddychaniu Więcej informacji patrz „Zakrzepy krwi w żyłach (zakrzepica)”.
Uwaga: Femoston conti nie ma działania antykoncepcyjnego. Jeśli upłynęło mniej niż 12 miesięcy od ostatniej miesiączki i pacjentka jest w wieku poniżej 50 lat może być konieczne dodatkowe stosowanie antykoncepcji w celu zapobiegania ciąży. Należy zasięgnąć porady lekarza.
HTZ a rak
Nieprawidłowe pogrubienie błony śluzowej macicy (rozrost endometrium) i rak błony śluzowej macicy (rak endometrium) Stosowanie HTZ z użyciem samych estrogenów zwiększa ryzyko nieprawidłowego pogrubienia błony śluzowej macicy (przerost endometrium) i raka błony śluzowej macicy (rak endometrium). Progestagen zawarty w leku Femoston conti chroni przed tym dodatkowym ryzykiem.
Nieregularne krwawienia W czasie pierwszych 3 do 6 miesięcy stosowania leku Femoston conti mogą wystąpić nieregularne krwawienia lub plamienia. Jednak jeśli nieregularne krwawienia: utrzymują się dłużej niż przez pierwsze 6 miesięcy stosowania leku Femoston conti rozpoczęły się po upływie 6 miesięcy od rozpoczęcia przyjmowania leku Femoston conti utrzymują się po zaprzestaniu przyjmowania leku Femoston conti należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem.
Rak piersi Dane potwierdzają, że przyjmowanie hormonalnej terapii zastępczej (HTZ) w postaci skojarzenia estrogenu i progestagenu, lub samego estrogenu zwiększa ryzyko wystąpienia raka piersi. Dodatkowe ryzyko zależy od tego, jak długo pacjentka stosuje HTZ. To dodatkowe ryzyko ujawnia się po 3 latach
stosowania HTZ. Po zakończeniu HTZ dodatkowe ryzyko będzie się z czasem zmniejszać, ale ryzyko może się utrzymywać przez 10 lat lub dłużej, jeśli HTZ trwała ponad 5 lat. Porównanie W przypadku kobiet w wieku od 50 do 54 lat, które nie stosują HTZ, rak piersi zostanie rozpoznany u średnio 13 do 17 na 1000 kobiet w okresie 5 lat. W przypadku kobiet w wieku 50 lat, które rozpoczną pięcioletnią estrogenową HTZ, liczba zachorowań wyniesie 16–17 na 1000 pacjentek (tj. dodatkowe 0 do 3 przypadków). W przypadku kobiet w wieku od 50 lat, które rozpoczną pięcioletnią estrogenowo-progestagenową HTZ, liczba zachorowań wyniesie 21 na 1000 pacjentek (tj. dodatkowe 4 do 8 przypadków).
W przypadku kobiet w wieku od 50 do 59 lat, które nie stosują HTZ, rak piersi zostanie rozpoznany u średnio 27 na 1000 kobiet w okresie 10 lat. W przypadku kobiet w wieku 50 lat, które rozpoczną 10-letnią estrogenową HTZ, liczba zachorowań wyniesie 34 na 1000 pacjentek (tj. dodatkowe 7 przypadków). W przypadku kobiet w wieku 50 lat, które rozpoczną 10-letnią estrogenowo-progestagenową HTZ, liczba zachorowań wyniesie 48 na 1000 pacjentek (tj. dodatkowe 21 przypadków).
- Należy regularnie badać piersi i poinformować lekarza, jeśli zauważone zostaną jakiekolwiek zmiany, takie jak: zapadanie się skóry piersi zmiany w okolicy brodawek jakiekolwiek widoczne lub wyczuwalne grudki
Nowotwór jajnika Nowotwór jajnika występuje rzadko – znacznie rzadziej niż nowotwór piersi. Stosowanie HTZ obejmującej tylko estrogeny lub skojarzenie estrogenów i progestagenów wiąże się z nieznacznie zwiększonym ryzykiem nowotworu jajnika.
Ryzyko nowotworu jajnika zależy od wieku. Na przykład u kobiet w wieku od 50 do 54 lat, które nie stosują HTZ, nowotwór jajnika zostanie rozpoznany w okresie 5 lat u około 2 na 2000 kobiet. U kobiet, które przyjmowały HTZ przez 5 lat, wystąpi u około 3 kobiet na 2000 stosujących (tj. około 1 dodatkowy przypadek).
Wpływ HTZ na serce i układ krążenia
Zakrzepy krwi w żyłach (zakrzepica) Ryzyko wystąpienia zakrzepów krwi w żyłach jest 1,3-3-krotnie wyższe u kobiet stosujących HTZ niż u niestosujących, zwłaszcza w czasie pierwszego roku stosowania. Powstanie zakrzepów może mieć poważne konsekwencje - jeśli przemieszczą się do płuc mogą spowodować bóle w klatce piersiowej, utratę oddechu, omdlenia lub nawet śmierć. Ryzyko wystąpienia zakrzepów krwi w żyłach zwiększa się wraz z wiekiem oraz jeśli wystąpi którykolwiek z niżej wymienionych przypadków. Należy poinformować lekarza, jeśli pacjentki dotyczy którakolwiek z poniższych sytuacji: niemożność chodzenia przez dłuższy okres czasu z powodu dużej operacji, urazu lub choroby (patrz także punkt 3 „Planowana operacja”) znaczna nadwaga (BMI>30 kg/m 2 ) zaburzenia krzepnięcia krwi wymagające długotrwałego przyjmowania leków przeciwzakrzepowych u któregokolwiek z bliskich krewnych wystąpiły kiedykolwiek zakrzepy krwi w żyłach nóg, płuc lub innych narządów u pacjentki stwierdzono toczeń rumieniowaty układowy u pacjentki stwierdzono raka.
Objawy wystąpienia zakrzepów krwi, patrz „Należy przerwać przyjmowanie leku Femoston conti i skontaktować się natychmiast z lekarzem”. Dane porównawcze U kobiet w wieku 50-60 lat, które nie stosują HTZ, w ciągu 5 lat u średnio 4 do 7 na 1000 kobiet spodziewane jest wystąpienie zakrzepów krwi w żyłach. U kobiet w wieku 50-60 lat, które stosują HTZ przez ponad 5 lat w postaci połączenia estrogenu z progestagenem wystąpi 9 do 12 przypadków na 1000 kobiet (tj. 5 dodatkowych przypadków).
Choroba wieńcowa (zawał serca) Brak dowodów, że HTZ zapobiega zawałowi serca. U kobiet w wieku powyżej 60 lat stosujących HTZ złożoną z estrogenu z progestagenem występuje nieznacznie większe ryzyko wystąpienia chorób serca w porównaniu z grupą kobiet niestosujących HTZ.
Udar mózgu Ryzyko udaru mózgu jest 1,5-krotnie większe u kobiet stosujących HTZ niż u niestosujących. Liczba dodatkowych przypadków wystąpienia udaru mózgu z powodu stosowania HTZ zwiększa się wraz z wiekiem. Dane porównawcze U kobiet w wieku 50-60 lat, które nie stosują HTZ, w ciągu 5 lat spodziewane jest wystąpienie udaru mózgu średnio u 8 na 1000 kobiet. U kobiet w wieku 50-60 lat, które stosują HTZ przez ponad 5 lat wystąpi 11 przypadków na 1000 kobiet (tj. 3 dodatkowe przypadki).
Inne stany HTZ nie zapobiega utracie pamięci. Istnieją dowody zwiększenia ryzyka utraty pamięci u kobiet, które rozpoczynają HTZ w wieku powyżej 65 lat. Należy zasięgnąć porady lekarza.
Dzieci Femoston conti jest wskazany tylko dla kobiet po menopauzie, u których od ostatniej miesiączki upłynęło co najmniej 12 miesięcy.
Lek Femoston conti a inne leki Niektóre leki mogą wpływać na działnie leku Femoston conti. Może to powodować nieregularne krwawienia. Dotyczy to poniżej wymienionych leków:
Następujące leki mogą hamować działanie leku Femoston conti co może powodować krwawienia lub plamienia: - leki na padaczkę (epilepsja) (takie jak: fenobarbital, karbamazepina, fenytoina) - leki na gruźlicę (takie jak: ryfampicyna, ryfabutyna) - leki na zakażenie HIV (AIDS) (takie jak: newirapina, efawirenz, rytonawir i nelfinawir) - leki ziołowe zawierające dziurawiec (Hypericum perforatum) HTZ może wpływać na działanie innych leków: - lek na padaczkę (lamotrygina), gdyż może to spowodować zwiększenie częstości napadów - schemat leczenia skojarzonego zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu C (HCV) (na przykład za pomocą ombitaswiru/parytaprewiru/rytonawiru z dazabuwirem lub bez dazabuwiru oraz schemat leczenia za pomocą glekaprewiru/pibrentaswiru) może zwiększać parametry czynności wątroby w badaniach laboratoryjnych krwi (zwiększona aktywność enzymu wątrobowego AlAT) u kobiet stosujących złożone hormonalne środki antykoncepcyjne zawierające etynyloestradiol. Lek Femoston zawiera estradiol zamiast etynyloestradiolu. Nie wiadomo, czy zwiększona aktywność enzymu wątrobowego AlAT może wystąpić podczas stosowania leku Femoston jednocześnie z tego rodzaju schematem leczenia skojarzonego przeciwko wirusowi HCV.
W trakcie stosowania leku Femoston conti może wystąpić niebezpiecznie wysokie stężenie we krwi następujących leków: - takrolimus, cyklosporyna - stosowane np. po przeszczepie organów
- fentanyl - lek przeciwbólowy - teofilina - stosowana w astmie i innych problemach z oddychaniem.
Z tego powodu może być konieczne przez pewien czas staranne monitorowanie stężenia leku i zmniejszenie dawki danego leku.
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich innych lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio, w tym lekach dostępnych bez recepty, lekach ziołowych lub innych naturalnych produktach leczniczych (np. suplementach diety). Lekarz udzieli pacjentce stosownych wskazówek.
Badania krwi Należy poinformować lekarza lub pracowników laboratorium o przyjmowaniu leku Femoston conti przed planowanym badaniem krwi, ponieważ lek ten może wpływać na wyniki niektórych badań laboratoryjnych.
Femoston conti z jedzeniem i piciem Femoston conti może być stosowany z jedzeniem lub bez jedzenia.
Ciąża i karmienie piersią Femoston conti jest wskazany tylko dla kobiet w okresie po menopauzie, u których od ostatniej miesiączki upłynęło co najmniej 12 miesięcy. W przypadku stwierdzenia ciąży należy przerwać stosowanie leku Femoston conti i skontaktować się z lekarzem.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Nie prowadzono badań dotyczących wpływu leku Femoston conti na prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn. Taki wpływ jest mało prawdopodobny.
Lek Femoston conti zawiera laktozę. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjentki nietolerancję niektórych cukrów, pacjentka powinna skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
3. Jak stosować lek Femoston conti
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Kiedy rozpocząć stosowanie leku Femoston conti
Nie należy rozpoczynać terapii lekiem Femoston conti przed upływem 12 miesięcy od ostatniej miesiączki.
Leczenie lekiem Femoston conti może być rozpoczęte dowolnego dnia, jeśli: pacjentka nie stosuje obecnie hormonalnej terapii zastępczej zmienia leczenie z innego leku do HTZ stosowanej metodą „ciągłą złożoną”. Metoda ta polega na codziennym przyjmowaniu tabletki lub naklejaniu plastra zawierających zarówno estrogen jak i progestagen.
Leczenie lekiem Femoston conti może być rozpoczęte po zakończeniu 28-dniowego cyklu, jeśli: pacjentka zmienia leczenie z HTZ stosowanej metodą „cykliczną” lub „sekwencyjną”. Metoda ta polega na przyjmowaniu tabletki lub naklejaniu plastra zawierających estrogen w pierwszej części cyklu. Następnie przyjmowana jest tabletka lub naklejany plaster zawierające estrogen i progestagen przez kolejne 14 dni.
Przyjmowanie leku Femoston conti Połknąć tabletkę i popić wodą. Tabletki mogą być przyjmowane z jedzeniem lub bez jedzenia. Należy starać się przyjmować tabletkę o tej samej porze każdego dnia. To powoduje, że w organizmie znajduje się stała ilość leku. To również pozwoli zapamiętać, że należy przyjąć tabletkę. Należy przyjmować 1 tabletkę każdego dnia, bez przerw między opakowaniami. Na blistrze oznaczone są dni tygodnia w celu ułatwienia zapamiętania, kiedy należy zażyć tabletkę.
Ile leku przyjąć Lekarz dobierze najmniejszą skuteczną dawkę do stosowania w najkrótszym koniecznym czasie tak, aby leczyć występujące objawy. Należy skonsultować się z lekarzem, jeśli dawka leku Femoston conti wydaje się pacjentce za silna lub za słaba. W przypadku przyjmowania leku Femoston conti w celu zapobiegania osteoporozie lekarz dostosuje dawkę indywidualnie do potrzeb pacjentki. Będzie ona uzależniona od masy kości pacjentki. Należy przyjmować jedną tabletkę koloru łososiowego każdego dnia przez 28 dni.
Planowana operacja W przypadku planowanej operacji należy poinformować chirurga o przyjmowaniu leku Femoston conti. Może być konieczne zaprzestanie przyjmowania leku Femoston conti na około 4 do 6 tygodni przed planowaną operacją, w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia zakrzepów krwi (patrz punkt 2 „Zakrzepy krwi w żyłach (zakrzepica)”). Należy zapytać lekarza kiedy można ponownie rozpocząć przyjmowanie leku Femoston conti.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Femoston conti Jeśli pacjentka (lub inna osoba) przyjmie zbyt dużo tabletek leku Femoston conti jest mało prawdopodobne aby to spowodowało szkodliwe działanie. Mogą wystąpić mdłości, wymioty, tkliwość lub ból piersi, zawroty głowy, bóle brzucha, senność/zmęczenie lub krwawienia z odstawienia. Nie jest konieczne zastosowanie dodatkowego leczenia, jednak w przypadku wątpliwości należy zasięgnąć porady lekarza.
Pominięcie zastosowania leku Femoston conti Należy zażyć pominiętą tabletkę tak szybko jak to możliwe. Jeśli upłynęło więcej niż 12 godzin od momentu kiedy dawka powinna być przyjęta, zaleca się przyjęcie kolejnej tabletki o wyznaczonej porze bez przyjmowania tabletki pominiętej. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Jest prawdopodobne, że w przypadku pominięcia dawki leku może wystąpić krwawienie lub plamienie.
Przerwanie stosowania leku Femoston conti Nie należy przerywać stosowania leku Femoston conti bez konsultacji z lekarzem.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Odnotowano częstsze występowanie następujących chorób u kobiet stosujących HTZ w porównaniu z grupą kobiet niestosujących HTZ: rak piersi nieprawidłowe pogrubienie lub rak błony śluzowej macicy (rozrost lub rak endometrium)
rak jajnika zakrzepy krwi w żyłach nóg lub płuc (żylna choroba zakrzepowo-zatorowa) choroby serca udar mózgu prawdopodobna utrata pamięci, jeśli HTZ rozpoczynana jest w wieku powyżej 65 lat.
Więcej informacji o ww. działaniach niepożądanych patrz punkt 2.
W czasie stosowania leku Femoston conti mogą wystąpić następujące działania niepożądane: Bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż 1 pacjentki na 10): - bóle głowy - bóle brzucha - bóle pleców - tkliwość lub bolesność piersi.
Często (mogą wystąpić u do 1 pacjentki na 10): - drożdżyca pochwy (infekcja pochwy grzybami nazywanymi Candida albicans) - depresja, nerwowość - migrena. Jeśli po raz pierwszy wystąpią migrenowe bóle głowy, należy przerwać przyjmowanie leku Femoston conti i natychmiast skontaktować się z lekarzem - zawroty głowy - nudności (mdłości), wymioty, wiatry (wzdęcia) - skórne reakcje alergiczne (takie jak wysypka, ciężki świąd, pokrzywka) - zaburzenia krwawienia, takie jak nieregularne krwawienia lub plamienia, bolesne miesiączki, nadmierne lub skąpe krwawienia - bóle w obrębie miednicy - upławy - poczucie osłabienia, zmęczenia i ogólne złe samopoczucie - obrzęk kostek, stóp lub palców (obrzęk obwodowy) - zwiększenie masy ciała.
Niezbyt często (mogą wystąpić u do 1 na 100 pacjentek): - zmiany rozrostowe w miednicy (mięśniaki) mogą się zwiększać - reakcje nadwrażliwości, takie jak duszności (astma alergiczna) lub inne reakcje dotyczące całego ciała, takie jak nudności, wymioty, biegunka lub niedociśnienie - zmiana libido - zakrzepy krwi powodujące zatory w naczyniach nóg lub płuc (żylna choroba zakrzepowo- zatorowa lub zatorowość płucna) - zaburzenia czynności wątroby, niekiedy z żółtaczką, poczuciem osłabienia lub ogólnym złym samopoczuciem oraz bólami brzucha. W przypadku wystąpienia zażółcenia skóry lub białkówek oczu należy przerwać przyjmowanie leku Femoston conti i natychmiast skontaktować się z lekarzem - choroby pęcherzyka żółciowego - obrzmienie (obrzęk) piersi - zespół napięcia przedmiesiączkowego - zmniejszenie masy ciała.
Rzadko (mogą wystąpić u do 1 na 1000 pacjentek): - zawał serca - obrzęk tkanek w okolicach twarzy i szyi utrudniający oddychanie (obrzęk naczynioruchowy). Może powodować trudności w oddychaniu - purpurowe wykwity i plamy na skórze (plamica naczyniowa).
Inne działania niepożądane zgłaszane w trakcie stosowania HTZ, w tym leku Femoston conti, o nieznanej częstości występowania:
- łagodne lub złośliwe guzy zależne od stężenia estrogenów, takie jak rak błony śluzowej macicy (rak endometrium), rak jajnika (więcej informacji patrz punkt 2) - zwiększenie wielkości guzów zależnych od stężenia progestagenów (takich jak oponiak) - choroba, w czasie której dochodzi do rozpadu krwinek czerwonych (niedokrwistość hemolityczna) - choroba immunologiczna atakująca wiele organów (toczeń rumieniowaty układowy) - nasilenie napadów padaczkowych (epilepsji) - niezależne od woli skurcze mięśni (pląsawica) - zakrzepy krwi w naczyniach tętniczych (zakrzepica tętnic) - zapalenie trzustki, u kobiet z wcześniej występującym zwiększonym stężeniem pewnych tłuszczów we krwi (hipertriglicerydemia) - różne zaburzenia skóry: przebarwienia skóry, zwłaszcza twarzy i szyi znane jako „plamy ciążowe” (ostuda), bolesne czerwonawe guzki skórne (rumień guzowaty), wysypka w kształcie zaczerwienionych pierścieni lub pęcherzy (rumień wielopostaciowy) - kurcze kończyn dolnych - nietrzymanie moczu - bolesne/guzowate piersi (zmiany włóknisto-torbielowate piersi) - nadżerki szyjki macicy - nasilenie objawów rzadkiej choroby dotyczącej barwnika krwi (porfiria) - duże stężenie niektórych tłuszczów we krwi (hipertriglicerydemia) - zmiany w rogówce oka (maceracja rogówki), niemożność używania szkieł kontaktowych (nietolerancja soczewek kontaktowych) - zwiększenie całkowitego stężenia hormonów tarczycy.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, Tel.: + 48 22 49 21 301; Faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Femoston conti
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po: Termin ważności. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca. Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Femoston conti Substancjami czynnymi leku są estradiol (w postaci estradiolu półwodnego) i dydrogesteron - każda tabletka zawiera 1 mg estradiolu i 5 mg dydrogesteronu
Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna, hypromeloza, skrobia kukurydziana, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian.
Otoczka: tytanu dwutlenek (E171), żelaza tlenek żółty (E172), żelaza tlenek czerwony (E172), hypromeloza, Makrogol 400.
Jak wygląda lek Femoston conti i co zawiera opakowanie Tabletki powlekane są okrągłe, dwuwypukłe, z wytłoczonym „379” na jednej stronie. Każdy blister zawiera 28 tabletek. Tabletki są koloru łososiowego. Tabletki pakowane są w blistry z folii PVC/Al lub PVC/PVDC/Al. Opakowanie zawiera 28 lub 84 tabletki powlekane. Podmiot odpowiedzialny Theramex Ireland Limited 3rd Floor, Kilmore House Spencer Dock, Park Lane Dublin 1, D01 YE64 Irlandia
Wytwórca Abbott Biologicals B.V. Veerweg 12
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Femoston
conti
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
i 5 mg dydrogesteronu (Dydrogesteronum).
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: laktoza jednowodna.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka powlekana. Okrągłe, dwuwypukłe tabletki z wytłoczonym „379” po jednej stronie. Tabletki są koloru łososiowego.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Hormonalna terapia zastępcza (HTZ) do leczenia objawów niedoboru estrogenów u kobiet po menopauzie, u których od ostatniej miesiączki upłynęło co najmniej 12 miesięcy.
Zapobieganie osteoporozie u kobiet po menopauzie z wysokim ryzykiem złamań, u których występują objawy nietolerancji innych leków stosowanych w leczeniu osteoporozy lub, u których stosowanie takich leków jest przeciwwskazane.
Pacjenci w podeszłym wieku Doświadczenia dotyczące leczenia kobiet w wieku powyżej 65 lat są ograniczone.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Podanie doustne.
Estrogen i progestagen podawane są codziennie, bez przerw.
Należy przyjmować jedną tabletkę na dobę w 28-dniowym cyklu.
Femoston conti należy przyjmować w sposób ciągły, bez przerw między opakowaniami. Podczas rozpoczynania i kontynuacji leczenia objawów pomenopauzalnych należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę w możliwie najkrótszym czasie (patrz także rozdział 4.4).
Leczenie metodą ciągłą złożoną można rozpoczynać od produktu Femoston conti lub produktu zawierającego 0,5 mg estradiolu i 2,5 mg dydrogesteronu (Femoston mini) w zależności od czasu jaki upłynął od ostatniej miesiączki i od ciężkości objawów.
Następnie dawkowanie może zostać dostosowane w zależności od odpowiedzi klinicznej. U pacjentek, u których następuje zmiana leczenia z innego produktu stosowanego metodą ciągłą sekwencyjną lub cykliczną, należy zakończyć 28-dniowy cykl leczenia tym produktem, a następnie rozpocząć przyjmowanie produktu Femoston conti. U pacjentek, u których następuje zmiana leczenia z produktu stosowanego metodą ciągłą złożoną, leczenie może być rozpoczęte dowolnego dnia.
W przypadku pominięcia dawki należy przyjąć stosowaną dawkę tak szybko jak to jest możliwe. Jeśli upłynęło więcej niż 12 godzin od pominięcia stosowanej dawki zaleca się przyjęcie kolejnej dawki o wyznaczonej porze, bez przyjmowania tabletki pominiętej. W takim przypadku może zwiększyć się ryzyko wystąpienia krwawienia lub plamienia śródcyklicznego.
Femoston conti może być przyjmowany niezależnie od posiłków.
Dzieci i młodzież Femoston conti nie jest wskazany do stosowania u dzieci i młodzieży.
4.3 Przeciwwskazania
Rak piersi w wywiadzie lub jego uzasadnione podejrzenie Rozpoznane lub uzasadnione podejrzenie występowania złośliwych guzów estrogenozależnych (np. rak endometrium) Rozpoznane lub uzasadnione podejrzenie występowania nowotworów zależnych od progestagenów (np. oponiak) Niezdiagnozowane krwawienia z dróg rodnych Nieleczony rozrost endometrium Przebyta lub występująca obecnie żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (zakrzepica żył głębokich, zatorowość płucna) Znane zaburzenia zakrzepowe (np. niedobór białka C, białka S lub antytrombiny, patrz punkt 4.4.) Czynne lub niedawno przebyte zaburzenia zakrzepowo-zatorowe tętnic (np. choroba niedokrwienna serca, zawał serca) Ostra lub przebyta choroba wątroby, do czasu normalizacji wskaźników czynności wątroby Porfiria Stwierdzona nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
HTZ w leczeniu objawów menopauzy powinna być rozpoczynana jedynie wtedy, gdy objawy te wpływają negatywnie na jakość życia pacjentki. Zawsze powinno się rozważyć potencjalne ryzyko i spodziewane korzyści związane z leczeniem. Oceny takiej powinno się dokonywać przynajmniej raz w roku, a terapia powinna być kontynuowana, tak długo jak korzyści przeważają nad ryzykiem.
Dane dotyczące ryzyka związanego ze stosowaniem HTZ w leczeniu przedwczesnej menopauzy są ograniczone. Ponieważ poziom ryzyka bezwzględnego u młodszych kobiet jest niski, stosunek potencjalnych korzyści do potencjalnego ryzyka u tych kobiet może być korzystniejszy niż u kobiet starszych.
Badanie kliniczne/obserwacja Przed pierwszorazowym lub ponownym zastosowaniem HTZ należy przeprowadzić całościowy wywiad medyczny dotyczący pacjentki oraz jej rodziny. Wskazane jest przeprowadzenie badania przedmiotowego (w tym badanie narządów miednicy oraz piersi) w celu potwierdzenia wskazań i zidentyfikowania przeciwwskazań lub stanów wymagających zachowania szczególnej ostrożności. W trakcie leczenia zaleca się przeprowadzanie badań okresowych, których rodzaj i częstość powinna być uzależniona od indywidualnych potrzeb pacjentki. Pacjentki powinny być poinformowane, jakie
zmiany w obrębie gruczołów sutkowych wymagają zgłoszenia lekarzowi lub pielęgniarce (patrz „Rak piersi” poniżej). Badania, w tym odpowiednie badania obrazowe np. mammografia, powinny być wykonywane zgodnie z aktualnie obowiązującymi zasadami dotyczącymi badań przesiewowych, z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb klinicznych danej pacjentki.
Stany wymagające szczególnego nadzoru Pacjentka powinna być obserwowana szczególnie starannie, jeśli któryś z niżej wymienionych stanów występuje obecnie, miał miejsce w przeszłości i (lub) ulegał pogorszeniu w okresie ciąży albo prowadzonej wcześniej terapii hormonalnej. Należy pamiętać, że Femoston conti może spowodować ponowne pojawienie się lub pogorszenie tych stanów, do których w szczególności należą: Mięśniaki gładkie (włókniakomięśniaki gładkie macicy) lub endometrioza Czynniki ryzyka wystąpienia zaburzeń zakrzepowo-zatorowych (patrz niżej) Czynniki ryzyka rozwoju nowotworów estrogenozależnych, np. rak piersi u krewnych w pierwszym stopniu pokrewieństwa Nadciśnienie tętnicze Choroby wątroby (np. gruczolak wątroby) Cukrzyca z obecnością lub bez powikłań naczyniowych
Migrena lub (ciężkie) bóle głowy Toczeń rumieniowaty układowy Rozrost endometrium w wywiadzie (patrz niżej) Padaczka Astma Otoskleroza
Wskazania do natychmiastowego przerwania leczenia Leczenie należy przerwać w przypadku stwierdzenia przeciwwskazań, jak również w poniższych stanach: Żółtaczka lub pogorszenie się czynności wątroby Istotny wzrost ciśnienia tętniczego Pojawienie się bólów głowy o typie migrenowym Ciąża
Rozrost i rak endometrium U kobiet z zachowaną macicą ryzyko rozrostu endometrium i rozwoju raka endometrium ulega zwiększeniu, gdy przez dłuższy okres czasu są stosowane same estrogeny. Odnotowany wzrost ryzyka raka endometrium jest od 2 do 12 razy większy u kobiet stosujących same estrogeny niż u kobiet niestosujących i zależy od czasu trwania terapii i dawki estrogenów (patrz punkt 4.8). Po zakończeniu leczenia ryzyko pozostaje zwiększone przez okres przynajmniej 10 lat.
U kobiet z zachowaną macicą cykliczne dodanie progestagenu przez co najmniej 12 dni w miesiącu/cyklu 28 dniowym lub stosowanie ciągłej złożonej terapii estrogenowo- progestagenowej zapobiega zwiększeniu ryzyka związanego ze stosowaniem HTZ z samymi estrogenami.
W pierwszych miesiącach leczenia mogą wystąpić przejściowe krwawienia oraz plamienia śródcykliczne. Jeśli krwawienia lub plamienia pojawią się w późniejszym okresie lub utrzymują się mimo zaprzestania leczenia, należy przeprowadzić diagnostykę, która moż e obejmować biopsję endometrium w celu ustalenia przyczyny krwawień i wykluczenia nowotworu endometrium.
Rak piersi Wszystkie dane potwierdzają zwiększone ryzyko wystąpienia raka piersi u kobiet przyjmujących HTZ w postaci skojarzenia estrogenu i progestagenu lub samego estrogenu, co zależy od czasu trwania HTZ.
Leczenie skojarzone estrogen-progestagen Randomizowane, kontrolowane placebo badanie Women’s Health Initiative (WHI) oraz metaanaliza prospektywnych badań epidemiologicznych zgodnie potwierdzają zwiększone ryzyko raka piersi u kobiet przyjmujących skojarzoną estrogenowo-progestagenową HTZ, co uwidacznia się po około 3 (1-4) latach (patrz punkt 4.8).
HTZ estrogenowa Badanie WHI nie wykazało wzrostu ryzyka raka piersi u kobiet z usuniętą macicą stosujących HTZ w postaci terapii samymi estrogenami. W większości badań obserwacyjnych odnotowano niewielkie zwiększenie ryzyka rozpoznania raka piersi. Ten przyrost ryzyka był mniejszy niż u kobiet stosujących leczenie skojarzone estrogen-progestagen (patrz punkt 4.8).
Wyniki szeroko zakrojonej metaanalizy wykazały, że po zaprzestaniu terapii dodatkowe ryzyko z czasem maleje, a czas powrotu do poziomu początkowego zależy od czasu trwania HTZ. Jeśli HTZ trwała ponad 5 lat, ryzyko może się utrzymywać przez 10 lat lub dłużej.
HTZ, szczególnie w postaci terapii skojarzonej estrogenowo-progestagenowej, prowadzi do wzrostu gęstości obrazów mammograficznych, co może utrudnić wykrywanie raka piersi metodą radiologiczną.
Nowotwór jajnika Nowotwór jajnika występuje znacznie rzadziej niż nowotwór piersi. Z danych epidemiologicznych z dużej metaanalizy wynika nieznacznie zwiększone ryzyko, które uwidacznia się w ciągu 5 lat stosowania i zmniejsza się w czasie po odstawieniu tych środków u kobiet przyjmujących HTZ w postaci samych estrogenów lub skojarzenia estrogenów i progestagenów. Z niektórych innych badań, w tym badania WHI, wynika, że stosowanie skojarzonej HTZ może wiązać się z podobnym lub nieznacznie mniejszym ryzykiem (patrz punkt 4.8).
Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa HTZ jest związana z 1,3-3-krotnym wzrostem ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ŻChZZ), tzn. pojawieniem się zakrzepicy żył głębokich lub zatorowości płucnej. Prawdopodobieństwo wystąpienia ww. epizodu jest największe w czasie pierwszego roku stosowania HTZ niż w okresie późniejszym (patrz punkt 4.8).
U pacjentek z rozpoznanymi zaburzeniami zakrzepowymi ryzyko wystąpienia ŻChZZ jest zwiększone. HTZ dodatkowo zwiększa to ryzyko. HTZ w tej grupie pacjentek jest przeciwwskazana (patrz punkt 4.3).
Ogólnie uznawane czynniki ryzyka wystąpienia ŻChZZ to: stosowanie estrogenów, starszy wiek, operacje chirurgiczne, przedłużone unieruchomienie, otyłość (BMI>30 kg/m 2 ), ciąża, połóg, toczeń rumieniowaty układowy i rak. Brak jednoznacznej opinii dotyczącej możliwej roli żylaków w ryzyku wystąpienia ŻChZZ.
Jak u wszystkich pacjentów po przebytych operacjach należy zachować środki profilaktyczne, mogące zapobiec rozwojowi ŻChZZ. Zaleca się czasowe wstrzymanie HTZ na 4 do 6 tygodni przed planowaną operacją i następującym po niej przedłużonym unieruchomieniem. Nie należy ponownie rozpoczynać leczenia do czasu powrotu pacjentki do pełnej aktywności.
U kobiet, u których nie wystąpiła ŻChZZ, ale wystąpiła w młodym wieku u krewnych w pierwszej linii pokrewieństwa można zaproponować badanie przesiewowe po dokładnym rozważeniu jego ograniczeń (badanie przesiewowe ujawnia tylko pewien odsetek zaburzeń zakrzepowych).
HTZ jest przeciwwskazana, jeśli zaburzenia zakrzepowe zostaną stwierdzone na podstawie obciążeń rodzinnych lub zaburzenie określane jest jako ciężkie (np. niedobór antytrombiny, białka S, białka C lub kombinacja tych zaburzeń).
U kobiet stosujących przewlekle leki przeciwkrzepliwe należy starannie rozważyć stosunek ryzyka do spodziewanych korzyści związanych z HTZ.
Wystąpienie ŻChZZ po rozpoczęciu stosowania HTZ wymaga przerwania leczenia. Pacjentka powinna być powiadomiona o konieczności skontaktowania się z lekarzem prowadzącym natychmiast, gdy pojawią się objawy mogące wskazywać na mo żliwość choroby zakrzepowo- zatorowej (np. bolesny obrzęk kończyny, nagły ból w klatce piersiowej, duszność).
Choroba wieńcowa Wyniki randomizowanych kontrolowanych badań nie potwierdziły korzystnego wpływu terapii skojarzonej estrogenowo-progestagenowej lub terapii samymi estrogenami na profilaktykę zawału serca u kobiet z lub bez choroby wieńcowej.
Terapia skojarzona estrogenowo-progestagenowa Podczas leczenia skojarzonego estrogenowo-progestagenowego względne ryzyko wystąpienia choroby wieńcowej jest nieznacznie zwiększone. Ponieważ bezwzględne ryzyko wystąpienia choroby wieńcowej jest silnie uzależnione od wieku, ilość dodatkowych zachorowań na chorobę wieńcową z powodu stosowania leczenia skojarzonego estrogenowo-progestagenowego jest bardzo mała u zdrowych kobiet w wieku okołomenopauzalnym, ale zwiększa się wraz z wiekiem. Terapia samymi estrogenami Wyniki randomizowanego, kontrolowanego placebo badania wykazały brak zwiększenia ryzyka wystąpienia choroby wieńcowej u kobiet z usuniętą macicą stosujących same estrogeny.
Niedokrwienny udar mózgu Terapia skojarzona estrogenowo-progestagenowa oraz terapia samymi estrogenami wiąże się ze zwiększeniem ryzyka udaru niedokrwiennego mózgu do 1,5-raza. Względne ryzyko nie zmienia się wraz z wiekiem lub czasem od menopauzy. Jednakże, ponieważ bezwzględne ryzyko wystąpienia udaru jest silnie związane z wiekiem, całkowite ryzyko udaru u kobiet stosujących HTZ będzie się zwiększać wraz z wiekiem (patrz punkt 4.8).
Inne stany kliniczne Z uwagi na retencję płynów powodowaną przez estrogeny, pacjentki z zaburzeniami czynności serca lub nerek wymagają szczególnego nadzoru. Kobiety z rozpoznaną wcześniej hipertriglicerydemią, u których prowadzona jest hormonalna terapia zastępcza, wymagają szczególnego nadzoru. Istnieją pojedyncze doniesienia wystąpienia zapalenia trzustki u tych pacjentek w następstwie znacznego zwiększenia stężenia triglicerydów pod wpływem leczenia. Egzogenne estrogeny mogą wywoływać lub nasilać objawy dziedzicznego i nabytego obrzęku naczynioruchowego. Estrogeny powodują zwiększenie aktywności globuliny wiążącej hormony tarczycy (TBG). Prowadzi to do zwiększenia ogólnej aktywności hormonów tarczycy we krwi, co można stwierdzić, oceniając stężenie jodu związanego z białkiem (PBI), T4 (metodą kolumnową albo radioimmunologiczną) lub T3 (metodą radioimmunologiczną). Odzwierciedleniem zwiększonej aktywności TBG jest zmniejszenie wychwytu T3 przez żywice. Aktywność wolnej T4 i wolnej T3 nie ulega zmianie. Zwiększać może się aktywność innych białek wiążących obecnych we krwi, np. globuliny wiążącej kortykosteroidy (CBG), globuliny wiążącej hormony płciowe (SHBG),
co będzie prowadziło do zwiększenia stężenia we krwi odpowiednio: kortykosteroidów i hormonów płciowych. Aktywność hormonów wolnych lub aktywnych biologicznie nie ulega zmianie. Zwiększone mogą być aktywności innych białek osocza (substratu dla angiotensyny/reniny, alfa-1 antytrypsyny, ceruloplazminy). Stosowanie HTZ nie poprawia funkcji poznawczych. Istnieją pewne dowody o zwiększonym ryzyku prawdopodobnie otępienia u kobiet rozpoczynających terapię ciągłą skojarzoną lub HTZ samymi estrogenami w wieku powyżej 65 lat. Produkt zawiera laktozę jednowodną i nie powinien być podawany pacjentkom z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Zwiększenie aktywności AlAT Podczas badań klinicznych z zastosowaniem schematu leczenia skojarzonego zakażeń wirusem zapalenia wątroby typu C (HCV) za pomocą ombitaswiru/parytaprewiru/rytonawiru z dazabuwirem lub bez dazabuwiru, zwi ększenie aktywności AlAT ponad 5-krotnie przekraczające górną granicę normy (GGN) występowało istotnie częściej u kobiet stosujących produkty lecznicze zawierające etynyloestradiol, takie jak złożone hormonalne środki antykoncepcyjne. Ponadto, również wśród pacjentek leczonych glekaprewirem/pibrentaswirem, zwiększenie aktywności AlAT obserwowano u kobiet stosujących produkty lecznicze zawierające etynyloestradiol, takie jak złożone hormonalne środki antykoncepcyjne. U kobiet przyjmujących produkty lecznicze zawierające estrogeny inne niż etynyloestradiol, takie jak estradiol, odsetek zwiększenia aktywności AlAT był podobny, jak u kobiet nieprzyjmujących żadnych estrogenów. Jednakże ze względu na ograniczoną liczbę kobiet przyjmujących te inne estrogeny należy zachować ostrożność podczas ich jednoczesnego podawania ze schematem leczenia skojarzonego za pomocą ombitaswiru/parytaprewiru/rytonawiru z dazabuwirem lub bez dazabuwiru oraz ze schematem leczenia za pomocą glekaprewiru/pibrentaswiru (patrz punkt 4.5).
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Nie przeprowadzono żadnych badań
Skuteczność stosowania estrogenów i progestagenów może ulec zmniejszeniu:
Metabolizm estrogenów i progestagenów może ulec przyspieszeniu w warunkach jednoczesnego stosowania substancji indukujących aktywność enzymów biorących udział w metabolizmie leków, w szczególności enzymów cytochromu P450: 2B6, 3A4, 3A5, 3A7. Do środków tych należą leki przeciwdrgawkowe (np. fenobarbital, karbamazepina, fenytoina) i przeciwzakaźne (np. ryfampicyna, ryfabutyna, newirapina, efawirenz). Rytonawir i nelfinawir pomimo, że znane są jako silne inhibitory enzymów cytochromu P450: 3A4, 3A5, 3A7, to stosowane równocześnie z hormonami steroidowymi wykazują właściwości indukujące. Preparaty zawierające dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum) mogą nasilać metabolizowanie estrogenów i progestagenów na drodze cytochromu P450 3A4. Skutkiem klinicznym zwiększonego metabolizmu estrogenów i progestagenów może być ich słabsze działanie i zmiana profilu krwawień z dróg rodnych.
Estrogeny mogą wpływać na metabolizm innych produktów leczniczych: Same estrogeny mogą hamować metabolizm produktów leczniczych poprzez hamowanie kompetycyjne enzymów cytochromu P450. Należy mieć to na uwadze zwłaszcza w przypadku produktów leczniczych o wąskim indeksie terapeutycznym, takich jak:
- takrolimus i cyklosporyna A (CYP450 3A4, 3A3) - fentanyl (CYP450 3A4)
- teofilina (CYP450 1A2).
Klinicznie może to prowadzić do wzrostu stężenia tych substancji w osoczu aż do osiągnięcia stężenia toksycznego. Z tego powodu może być wskazane dokładne monitorowanie przez dłuższy okres czasu stężenia produktów leczniczych i może być konieczne zmniejszenie dawek takrolimusa, fentanylu, cyklosporyny A i teofiliny.
Wpływ HTZ z estrogenami na inne produkty lecznicze Wykazano, że hormonalne środki antykoncepcyjne zawierające estrogeny, gdy są podawane jednocześnie z lamotryginą znacznie zmniejszają jej stężenie w osoczu, ze względu na indukcję glukuronidacji lamotryginy. Może to zmniejszyć kontrolę napadów. Chociaż nie badano potencjalnej interakcji pomiędzy hormonalną terapią zastępczą a lamotryginą, oczekuje się, że istnieje podobna interakcja, która może prowadzić do osłabienia kontroli napadów u kobiet przyjmujących oba produkty lecznicze jednocześnie.
Interakcje farmakodynamiczne Podczas badań klinicznych z zastosowaniem schematu leczenia skojarzonego zakażeń HCV za pomocą ombitaswiru/parytaprewiru/rytonawiru z dazabuwirem lub bez dazabuwiru, zwiększenie aktywności AlAT ponad 5-krotnie przekraczające górną granicę normy (GGN) występowało istotnie częściej u kobiet stosujących produkty lecznicze zawierające etynyloestradiol, takie jak złożone hormonalne środki antykoncepcyjne. U kobiet przyjmujących produkty lecznicze zawierające estrogeny inne niż etynyloestradiol, takie jak estradiol, odsetek zwiększenia aktywności AlAT był podobny jak u kobiet nieprzyjmujących żadnych estrogenów. Jednakże ze względu na ograniczoną liczbę kobiet przyjmujących te inne estrogeny należy zachować ostrożność podczas ich jednoczesnego podawania ze schematem leczenia skojarzonego za pomocą ombitaswiru/parytaprewiru/rytonawiru z dazabuwirem lub bez dazabuwiru jak również ze schematem leczenia za pomocą glekaprewiru/pibrentaswiru (patrz punkt 4.4).
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Femoston conti nie jest wskazany do stosowania w czasie ciąż y. Jeżeli do ciąży dojdzie w trakcie stosowania preparatu Femoston conti, leczenie należy natychmiast przerwać. Wyniki większości dotychczas opublikowanych badań epidemiologicznych dotyczących nieumyślnego narażenia płodu na podawanie estrogenów z progestagenami w czasie ciąży nie wykazały działania teratogennego lub toksycznego na płód. Nie ma wystarczających danych o stosowaniu estradiolu/dydrogesteronu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały toksyczność w trakcie reprodukcji. Potencjalne ryzyko dla ludzi nie jest znane.
Karmienie piersią Femoston conti nie jest wskazany w okresie karmienia piersią.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Femoston conti nie wpływa lub ma nieznaczny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługę maszyn.
4.8 Działania niepożądane
Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi w badaniach klinicznych u pacjentek stosujących estradiol z dydrogesteronem są bóle głowy, bóle brzucha, ból i tkliwość uciskowa piersi oraz bóle pleców. W czasie badań klinicznych (n=4929) obserwowano następujące działania niepożądane, z częstością przedstawioną poniżej:
System klasyfikacji narządowej MedDRA Bardzo często (1/10) Często (1/100 do <1/10) Niezbyt często (1/1 000 do <1/100) Rzadko (1/10 000 do <1/1 000) Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
Nowotwory łagodne, złośliwe i nieokreślone
mięśniaka gładkokomórkowego
Zaburzenia układu immunologicznego
Zaburzenia psychiczne depresja, nerwowość zmiana libido Zaburzenia układu nerwowego bóle głowy migrena, zawroty głowy
Zaburzenia serca zawał serca Zaburzenia naczyniowe żylna choroba zakrzepowo-zatorowa*
Zaburzenia żołądka i jelit bóle brzucha nudności, wymioty, wzdęcia
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
wątroby, niekiedy z żółtaczką, osłabieniem lub złym samopoczuciem i bólami brzucha, choroby pęcherzyka żółciowego
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
alergiczne (np. wysypka, pokrzywka, świąd)
naczynioruchowy, plamica naczyniowa Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej bóle pleców Zaburzenia układu rozrodczego i piersi bóle/tkliwość uciskowa piersi zaburzenia miesiączkowania (w tym plamienia postmenopauzalne, miesiączki acykliczne z przedłużonym krwawieniem, obfite miesiączki krwotoczne, zbyt rzadkie lub brak miesiączki, nieregularne miesiączki, bolesne miesiączkowanie), bóle w obrębie miednicy, upławy powiększenie piersi, zespół napięcia przedmiesiączkowego
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
(osłabienie, zmęczenie, ogólne złe samopoczucie), obrzęk obwodowy
Badania diagnostyczne zwiększenie masy ciała zmniejszenie masy ciała
*patrz niżej w celu uzyskania dalszych informacji
Ryzyko raka piersi Odnotowano nawet 2-krotny wzrost ryzyka zdiagnozowania raka piersi u kobiet stosujących skojarzoną terapię estrogenowo-progestagenową przez okres dłuższy niż 5 lat. Zwiększenie ryzyka u kobiet stosujących same estrogeny jest mniejsze niż w przypadku pacjentek stosujących leczenie skojarzone estrogen-progestagen. Poziom ryzyka jest uzależniony od czasu trwania leczenia (patrz punkt 4.4). Ryzyko całkowite oszacowane na podstawie wyników największego badania randomizowanego z grupą kontrolną przyjmującą placebo (WHI) i największej metaanalizy prospektywnych badań przedstawiono poniżej.
Największa metaanaliza prospektywnych badań epidemiologicznych Oszacowane dodatkowe ryzyko raka piersi po 5 latach leczenia u kobiet z BMI równym 2 )
Wiek na początku HTZ (lata) Zapadalność na które nigdy nie stosowały HTZ, w okresie 5 lat (50-54 lata)* Współczynnik ryzyka Dodatkowe przypadki na 1000 kobiet stosujących HTZ po 5 latach
HTZ estrogenowa
Skojarzenie estrogen-progestagen *Na podstawie wyjściowej zapadalności w Anglii w 2015 r. u kobiet z BMI równym 27 (kg/m 2 ). Uwaga: Ponieważ częstość występowania raka piersi różni się w poszczególnych państwach UE, liczba dodatkowych przypadków raka piersi także będzie się proporcjonalnie zmieniać.
Oszacowane dodatkowe ryzyko raka piersi po 10 latach leczenia u kobiet z BMI równym 2 ) Wiek na początku HTZ (lata) Zapadalność na które nigdy nie stosowały HTZ, w okresie 10 lat (50-59 lat)* Współczynnik ryzyka Dodatkowe przypadki na 1000 kobiet stosujących HTZ po 10 latach
HTZ estrogenowa
Skojarzenie estrogen-progestagen *Na podstawie wyjściowej zapadalności w Anglii w 2015 r. u kobiet z BMI równym 27 (kg/m 2 ). Uwaga: Ponieważ częstość występowania raka piersi różni się w poszczególnych państwach UE, liczba dodatkowych przypadków raka piersi także będzie się proporcjonalnie zmieniać.
Badanie WHI (USA) dodatkowe ryzyko wystąpienia raka piersi po 5 latach leczenia Przedział wieku (lata) Przypadki na 1000 kobiet w grupie placebo przez okres 5 lat Współczynnik ryzyka i 95% CI (przedział ufności) Dodatkowe przypadki na 1000 kobiet stosujących HTZ przez okres 5 lat (95% przedział ufności)
CEE - monoterapia estrogenem
50-79 21 0,8 (0,7 – 1,0) -4 (-6 – 0) a
CEE+MPA estrogen i progestagen ‡
50-79 17 1,2 (1,0 – 1,5) +4 (0 – 9) a
Jeżeli analizy były ograniczone do kobiet, które nie stosowały HTZ przed rozpoczęciem badania, nie było widocznego wzrostu ryzyka podczas pierwszych 5 lat leczenia: po 5 latach leczenia ryzyko było większe niż u kobiet nie leczonych.
Ryzyko wystąpienia raka endometrium
Kobiety po menopauzie z zachowaną macicą Ryzyko raka endometrium wynosi 5 przypadków na każde 1000 kobiet u kobiet z zachowaną macicą nie stosujących HTZ. U kobiet z zachowaną macicą nie jest zalecane stosowanie HTZ w postaci terapii samymi estrogenami ponieważ powoduje to wzrost ryzyka wystąpienia raka endometrium (patrz punkt 4.4). W zależności od czasu trwania leczenia estrogenami w monoterapii i dawki estrogenów wzrost ryzyka raka endometrium różni się w badaniach epidemiologicznych od 5 do 55 dodatkowych przypadków zdiagnozowanych na każde 1000 kobiet w wieku od 50 do 65 lat.
Dodanie progestagenu do leczenia samymi estrogenami przez przynajmniej 12 dni w cyklu może zapobiec temu zwiększonemu ryzyku wystąpienia raka endometrium. W badaniu MWS stosowanie przez 5 lat leczenia skojarzonego (metodą sekwencyjną lub ciągłą) nie zwiększyło ryzyka wystąpienia raka endometrium - RR 1,0 (0,8-1,2).
Nowotwór jajnika Stosowanie HTZ obejmującej jedynie estrogeny lub skojarzenie estrogenów z progestagenami wiąże się z nieznacznie zwiększonym ryzykiem rozpoznania nowotworu jajnika (patrz punkt 4.4.). Metaanaliza 52 badań epidemiologicznych wykazała zwiększone ryzyko nowotworu jajnika u kobiet aktualnie stosujących HTZ w porównaniu do kobiet, które nigdy nie stosowały HTZ (RW 1,43%, 95% PU 1,31-1,56). U kobiet w wieku od 50 do 54 lat stosowanie HTZ przez 5 lat może spowodować 1 dodatkowe rozpoznanie na 2000 stosujących. Wśród kobiet w wieku od 50 do 54 lat, które nie stosują HTZ, nowotwór jajnika zostanie rozpoznany w okresie 5 lat u 2 na 2000 kobiet.
Ryzyko wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej HTZ jest związana z 1,3-3 krotnym wzrostem względnego ryzyka wystąpienia objawów żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ŻChZZ), to jest zakrzepicy żył głębokich lub zatorowości płucnej. Stany te występują znacznie częściej w pierwszych latach stosowania HTZ (patrz punkt 4.4). Poniżej wyniki badania WHI:
Badanie WHI - Dodatkowe ryzyko wystąpienia ŻChZZ po 5 latach leczenia Przedział wieku (lata) Przypadki na 1000 kobiet w grupie placebo przez okres 5 la t Współczynnik ryzyka i 95% CI (przedział ufności) Dodatkowe przypadki na HTZ Terapia samymi estrogenami, podanie doustne a
50-59 7 1,2 (0,6-2,4) 1 (-3 – 10) Terapia skojarzona estrogenowo-progestagenowa, podanie doustne 50-59 4 2,3 (1,2 – 4,3) 5 (1 - 13)
Ryzyko wystąpienia choroby wieńcowej Ryzyko wystąpienia choroby wieńcowej jest nieznacznie większe u pacjentek stosujących HTZ w postaci skojarzonej terapii estrogenowo-progestagenowej w wieku powyżej 60 lat (patrz punkt 4.4).
a
Ryzyko wystąpienia udaru niedokrwiennego mózgu Stosowanie HTZ w postaci terapii samymi estrogenami lub terapii skojarzonej estrogenowo- progestagenowej jest związane z do 1,5-krotnym wzrostem względnego ryzyka udaru niedokrwiennego mózgu. Ryzyko wystąpienia udaru krwotocznego nie jest zwiększone w czasie stosowania HTZ. Ryzyko względne nie zależy od wieku i czasu trwania leczenia. Ryzyko bazowe jest silnie uzależnione od wieku. Całkowite ryzyko wystąpienia udaru u kobiet stosujących HTZ zwiększy się wraz z wiekiem (patrz punkt 4.4).
WHI - badania połączone - Dodatkowe ryzyko udaru niedokrwiennego mózgu b
stosowania Przedział wieku (lata) Przypadki na 1000 kobiet w grupie placebo przez okres 5 lat Współczynnik ryzyka i 95% CI (przedział ufności) Dodatkowe przypadki na 1000 kobiet stosujących HTZ 50-59 8 1,3 (1,1 - 1,6) 3 (1-5)
Inne działania niepożądane zgłaszane w związku ze stosowaniem estrogenów/progestagenów (włączając stosowanie estradiolu/dydrogesteronu).
Nowotwory łagodne, złośliwe i nieokreślone: Łagodne i złośliwe nowotwory estrogenozależne, np. rak endometrium, rak jajnika. Zwiększenie rozmiarów nowotworów zależnych od progestagenu np. oponiak.
Zaburzenia układu immunologicznego: Toczeń rumieniowaty układowy.
Zaburzenia krwi i układu chłonnego:
Niedokrwistość hemolityczna.
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: Hipertriglicerydemia.
Zaburzenia układu nerwowego: Możliwa demencja, pląsawica, nasilenie epilepsji.
Zaburzenia oka: Maceracja rogówki, nietolerancja soczewek kontaktowych.
Zaburzenia naczyniowe: Zaburzenia zakrzepowo-zatorowe naczyń tętniczych.
Zaburzenia żołądka i jelit: Zapalenie trzustki (u kobiet z wcześniej występującą hipertriglicerydemią).
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: Rumień wielopostaciowy, rumień guzowaty, ostuda lub przebarwienia skórne, które mogą się utrzymywać po zaprzestaniu stosowania leku.
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: Kurcze kończyn dolnych.
Zaburzenia nerek i dróg moczowych:
b
Nietrzymanie moczu.
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: Zmiany włóknisto-torbielowate w piersiach, nadżerki szyjki macicy.
Wady wrodzone, choroby rodzinne i genetyczne: Nasilenie porfirii.
Badania diagnostyczne: Zwiększenie całkowitego stężenia hormonów tarczycy.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301; Faks: + 48 22 49 21 309; strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Zarówno estrogeny, jak i dydrogesteron są substancjami o niskiej toksyczności. W przypadkach przedawkowania mogą pojawić się takie objawy, jak: nudności, wymioty, tkliwość uciskowa piersi, zawroty głowy, bóle brzucha, senność/zmęczenie, krwawienia po odstawieniu produktu. Zwykle nie wymagają one leczenia objawowego. Wyżej wspomniana informacja dotyczy również przypadków przedawkowania u dzieci.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 W
łaściwości farmakodynamiczneGrupa farmakoterapeutyczna: Hormony płciowe i modulatory układu płciowego; progestageny i estrogeny w skojarzeniu, dydrogesteron i estrogen. Kod ATC: G03FA14
Estradiol Substancja czynna, syntetyczny 17ß-estradiol, jest chemicznie i biologicznie identyczny z endogennym ludzkim estradiolem. Uzupełnia niedobory produkcji estradiolu u kobiet po menopauzie i łagodzi objawy wypadowe. Estrogeny zapobiegają utracie masy kości po menopauzie lub usunięciu jajników.
Dydrogesteron Dydrogesteron jest progestagenem aktywnym po zastosowaniu doustnym, wykazuje działanie porównywalne z progesteronem podanym parenteralnie. Z uwagi na to, że estrogeny powodują (stymulują) rozrost endometrium niezrównoważona terapia samymi estrogenami powoduje wzrost ryzyka rozrostu endometrium i raka endometrium. U kobiet z zachowaną macicą dodanie progestagenu znacznie redukuje ryzyko zależnego od estrogenów rozrostu i raka endometrium.
Informacje wynikające z badań klinicznych Złagodzenie objawów niedoboru estrogenów i profil krwawień Złagodzenie objawów menopauzalnych uzyskano podczas pierwszych tygodni leczenia
Amenorrhea (brak krwawienia) obserwowano u 88% kobiet podczas 10-12 miesiąca leczenia. Nieregularne krwawienia lub plamienia pojawiały się u 15% kobiet podczas pierwszych 3 miesięcy leczenia i u 12% kobiet podczas 10-12 miesiąca leczenia.
Zapobieganie osteoporozie Niedobór estrogenów przyczynia się do zwiększenia obrotu metabolicznego w tkance kostnej i zmniejszenia masy kości. Wpływ estrogenów na gęstość mineralną kości jest zależny od dawki. Wydaje się, że działanie zapobiegające postępowi osteoporozy utrzymuje się tak długo, jak długo prowadzone jest leczenie. Po zaprzestaniu stosowania HTZ dochodzi do utraty masy kostnej z szybkością podobną jak u kobiet nieleczonych. Wyniki badania WHI i metaanaliza innych badań/prób klinicznych wskazują, że HTZ z użyciem samych estrogenów lub w skojarzeniu z progestagenem prowadzona głównie u zdrowych kobiet zmniejsza ryzyko złamania szyjki kości udowej, trzonów kręgów i innych złamań osteoporotycznych. HTZ prawdopodobnie zmniejsza także ryzyko złamań u kobiet z małą gęsto ścią mineralną kości i (lub) z utrwaloną osteoporozą, choć działanie takie jest znacznie słabiej udokumentowane.
Po roku leczenia wskaźnik gęstości mineralnej kości (ang. BMD - Bone Mineral Density) odcinka lędźwiowego kręgosłupa zwiększył się o 4,0% ± 3,4% (średnio ± SD). U 90% leczonych stwierdzono utrzymanie lub wzrost BMD w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Femoston conti wywierał również wpływ na BMD kości biodrowej. Po roku leczenia produktem Femoston conti nastąpił wzrost BMD w obrębie szyjki kości udowej o 1,5% ± 4,5% (średnie ± SD), w obrębie krętarza kości udowej o 3,7% ± 6,0% (średnie ± SD), a w obrębie trójkąta Warda o 2,1% ± 7,2% (średnio ± SD). Odsetek kobiet, u których poziom BMD (wskaźnik gęstości mineralnej kości) w trzech badanych lokalizacjach w obrę bie kości stawu biodrowego po leczeniu produktem Femoston conti został utrzymany lub wzrósł wynosił odpowiednio 71%, 66% i 81%.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Estradiol
Wchłanianie Wchłanianie estradiolu jest uzależnione od wielkości cząsteczek, estradiol mikronizowany jest łatwo wchłaniany z przewodu pokarmowego. Poniższa tabela przedstawia średnie parametry farmakokinetyczne w stanie równowagi estradiolu (E2), estronu (E1) i siarczanu estronu (E1S) dla każdej z dawek estradiolu mikronizowanego. Dane zostały przedstawione jako wartości średnie odchylenia standardowego (SD).
Estradiol 1 mg
Parametry E2 E1 Parametry E1S C max
(p g/ml) max
(n g/ml) 9,3 (3,9) C min
(pg/ml) 18,6 (9,4) 114 (50) C min
(ng/ml) 2,099 (1,340) Cav (p g/ml) 30,1 (11,0) 194 (72) Cav (ng/ml) 4,695 (2,350) AUC 0-24 (pg.h/ml)
(ng.h/ml) 112,7 (55,1)
Dystrybucja Estrogeny w osoczu mogą występować zarówno w postaci niezwiązanej jak i związanej. Około 98 –
– 69% z globuliną wiążącą hormony płciowe (SHBG).
Metabolizm Po podaniu doustnym estradiol jest w znacznym stopniu metabolizowany. Głównymi nieskoniugowanymi i skoniugowanymi metabolitami są estron i siarczan estronu. Metabolity te mogą brać udział w działaniu estrogennym, zarówno bezpośrednio lub po przemianie w estradiol. Siarczan estronu może podlegać krążeniu jelitowo-wątrobowemu.
Eliminacja Główne metabolity wydalane z moczem to glukuronian estronu i estradiolu. Czas półtrwania wynosi pomiędzy 10-16 godzin. Estrogeny są wydzielane do mleka matek karmiących.
Zależność dawki i czasu W następstwie codziennego podawania doustnego produktu Femoston conti, stężenie estradiolu osią ga stan równowagi dynamicznej po około 5 dniach. Zwykle stężenia w zakresie stanu równowagi dynamicznej osiągane są po stosowaniu leku przez okres
Dydrogesteron
Wchłanianie Po podaniu doustnym dydrogesteron jest szybko wchłaniany. T max
Całkowita biodostępność dydrogesteronu (20 mg w dawce doustnej w stosunku do 7,8 mg dawki podanej we wlewie dożylnym) wynosi 28%. Poniższa tabela przedstawia średnie parametry farmakokinetyczne w stanie równowagi dydrogesteronu (D) i dihydrodydrogesteronu (DHD) po dawce pojedynczej. Dane zostały przedstawione jako wartości średnie odchylenia standardowego (SD).
Dydrogesteron 5 mg
Parametry D DHD C max (ng/ml) 0,90 (0,59) 24,68 (10,89) AUC 0-t
AUC inf
Dystrybucja Po podaniu dożylnym dydrogesteronu objętość dystrybucji w stanie równowagi dynamicznej wynosi
Metabolizm Po podaniu doustnym dydrogesteron jest szybko metabolizowany do DHD. Stężenie głównego aktywnego metabolitu 20 α-dihydrodydrogesteronu (DHD) osiąga szczyt w 1,5 godziny po przyjęciu dawki. Stężenie DHD w osoczu jest znacznie wyższe w porównaniu do stężenia leku macierzystego. Pole pod krzywą (AUC) dla DHD jest 40 razy większe niż dla dydrogesteronu, a stężenie maksymalne (C max ) jest 25 razy większe. Średnie okresy półtrwania dydrogesteronu i DHD wahają się odpowiednio w zakresach: od 5 do 7 godzin oraz od 14 do 17 godzin. Wspólną cechą wszystkich opisywanych metabolitów jest zachowanie konfiguracji 4,6 dien-3-jeden leku macierzystego oraz brak 17 α- hydroksylacji. To tłumaczy brak aktywności estrogenowej i androgenowej dydrogesteronu.
Wydalanie Po podaniu doustnym oznaczonego dydrogesteronu średnio 63% dawki jest wydalane z moczem. Całkowity klirens osocza wynosi 6,4 l/min. Wydalanie jest zakończone w ciągu 72 godzin. DHD występuje w moczu głównie w postaci skoniugowanej z kwasem glukuronowym.
Zależność dawki i czasu Po doustnym podaniu dawki pojedynczej i wielokrotnej farmakokinetyka jest liniowa dla dawek od 2,5 do 10 mg. Porównanie kinetyki po podaniu dawki pojedynczej i wielokrotnej wskazuje, że farmakokinetyka dydrogesteronu i DHD nie zmienia się w wyniku powtarzania dawki. Stan równowagi dynamicznej został osiągnięty po 3 dniach leczenia.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Brak przedklinicznych danych dotyczących bezpieczeństwa, istotnych dla przepisywania produktu w populacji, w której jest on wskazany, dodatkowych do już zamieszczonych w innych rozdziałach Charakterystyki Produktu Leczniczego (ChPL).
Ocena ryzyka dla środowiska Ten produkt leczniczy może stanowić zagrożenie dla środowiska wodnego. Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Laktoza jednowodna, hypromeloza, skrobia kukurydziana, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian. Skład otoczki: tytanu dwutlenek (E171), żelaza tlenek żółty (E172), żelaza tlenek czerwony (E172), hypromeloza, Makrogol 400.
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania
Ten produkt leczniczy może stanowić zagrożenie dla środowiska wodnego. Leków nie należy wyrzucać
produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE
DO OBROTUTheramex Ireland Limited 3rd Floor, Kilmore House Spencer Dock, Park Lane Dublin 1, D01 YE64 Irlandia
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 06.01.2003 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 17.06.2013 r.